ήρε πρόσφατα το μάτι μου ότι ένας καρριερίστας Έλληνας συνάδελφος θα προταθεί γιά υποψηφιότητα γιά βραβείο Νομπέλ (Φυσικής), λέει. Ούτε με νοιάζει, ούτε με απασχολεί… (Αφού δεν το πήρα εγώ! lol!!!) Αλλά με γαργαλάει να πω μερικά πραγματάκια γιά τα συγκεκριμένα βραβεία.
Εισαγωγή
Πρώτο πράγμα, που οφείλουν άπαντες να γνωρίζουν, είναι πως τα συγκεκριμένα βραβεία έχουν πρό πολλού ξεφύγει του σκοπού τους, όπως (αν τα λέω σωστά) αυτός ορίζεται στη διαθήκη του Αλφρέδου Βερνάρδου Νομπέλ: ότι -κατά βάσιν- θα βραβεύονται νέοι εφευρέτες (με διάκριση σε Φυσική, Χημεία, Ιατρική), των οποίων οι εφευρέσεις θα έχουν άμεση, ειρηνική εφαρμογή. (Θα βραβεύονται καί διακεκριμένοι λογοτέχνες καί ειρηνιστές, όμως άλλη ιστορία αυτή.)
Στο μεταξύ, εδώ κι έναν αιώνα καί πλέον, κάθε άλλο παρά νέοι εφευρέτες βραβεύονται… Βραβεύεται όλη η γερουσία των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, της οποίας οι ανακαλύψεις (κι όχι «εφευρέσεις») δεν έχουν -μ’ ελάχιστες εξαιρέσεις- καμμία πρακτική εφαρμογή!
(Υποθέτω ευλόγως ότι στην καθημερινή σας ζωή χρειάζεστε περισσότερο ένα απορρυπαντικό, ας πούμε, παρά νετρίνα καί κουάρκς, ή επιταχυντές σωματιδίων.)
Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι ο Αϊνστάϊν το βραβείο το πήρε γιά την ερμηνεία του φωτοηλεκτρικού φαινομένου (που έχει ένα σωρό πρακτικές εφαρμογές), όχι γιά την Ειδική Σχετικότητα (που ενδιαφέρει μονάχα τους φυσικούς της καρριέρας – καί τους φοιτητές, γιά να περάσουν το μάθημα).
Σκοπιμότητα
Όπως καταλαβαίνετε, εφ’ όσον άλλαξε (αυθαιρέτως) το πληθυσμιακό σύνολο των πιθανών βραβειοληπτών (το “τάργκετ γκρούπ”, που λέν’ καί στο χωριό! lol!!!), στα κριτήρια βραβεύσεως έχει πλέον εισχωρήσει σκοπιμότητα άγρια. (Πολιτικό γλείψιμο των ισχυρών καί διπλωματία, εν ολίγοις.)
Αυτής της σκοπιμότητας απόρροια είναι το ότι, μέχρι στιγμής, το βραβείο (πάντα της Φυσικής, λέμε) το έχουν πάρει κατά κόρον ηπαπαραίοι (καί δή, τζιούζ)… καί γιά “δημοκρατικό άλλοθι”, Άγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Ινδοί, Πακιστανοί, Κινέζοι, Ιάπωνες, Αυστριακοί, Ιταλοί, Ολλανδοί, Σοβιετικοί (Ρώσσοι), ο Ελβετός Ντιράκ κι ο Ελβετικής υπηκοότητας Αϊνστάϊν. (Οι οποίοι μή-ηπαπαραίοι όλοι μαζί δεν νομίζω πως ξεπερνάνε σε αριθμό τους ηπαπαραίους!)
[Δεν ήταν Γερμανικής υπηκοότητας ο αρχίβλαξ, ούτε κινδύνευσε ποτέ από τον Χίτλερ, ανιστόρητο αριστερό ζό γνωστής φυλλάδας, που πήγες να τον βγάλεις …διωκόμενον απ’ τους ναζήδες! Κοτσάνι την πέρασε ο Αλβέρτος σου, καθ’ όλον τον Β’ ΠΠ – κι αλιά σε κάτι άλλους, ομοθρήσκους του καί μή!
Πώς θα κινδύνευε, δηλαδή, όντας Ελβετός υπήκοος, καί ζώντας από το 1927 στις ηπαπάρα; Τί θα τού ‘κανε ο Χίτλερ; θα του …έριχνε βρισιές καί κατάρες; Εδώ δεν πείραξε τον -ήδη βραβευμένον με Νομπέλ- Σραίντιγκερ, που ήταν γνωστός αντικαθεστωτικός καί ζούσε στην Αυστρία καθ’ όλη τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, αδυνατώντας να την κοπανήσει.
Αλλά, μπρός στην ιδεοληψία, τί σημασία έχουν κάτι τέτοιες …λεπτομέρειες… Τραβάμε τη μιά χρονολογία από ‘δώ, την άλλη από ‘κεί, τη μιά υπηκοότητα από ‘δώ, την άλλη από κεί, σά μαστίχες, μπας καί ταιριάξουμε τα γεγονότα όπως τα θέλουμε, καί πουλήσουμε σανό στους αναγνώστες μας.
Γι’ αυτό καταντήσαμε ως λαός εδώ που καταντήσαμε, μανδάμ δημοσιογράφα.]
Αν έχετε περιέργεια, καθήστε καί ψάξτε πρώτα τον κατάλογο των βραβευθέντων, καί μετά αναζητήστε τα βιογραφικά τους – κι εννοείται, κάντε στατιστική.
Όμως, προσέξτε: ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ!!!!! Ποτέ! Δεν θα βρήτε ούτε έναν δικόν μας!
Σε Έλληνα Ορθόδοξο (έστω καί τύποις Έλληνα, καί ταυτόχρονα ή / καί τύποις Ορθόδοξο) δεν δόθηκε ποτέ, αλλά κι επίσης δεν πρόκειται να δοθεί ποτέ, μά ποτέ! Κι αυτό χωνέψτε το πολύ καλά!
Εμείς είμαστε καλοί γιά τίποτε ποιηματάκια – αλλά μέχρις εκεί. Γιά παραγωγή προϊόντων του τεχνολογικού πολιτισμού, δεν κρινόμαστε ικανοί! Καρα-lol!!! Οπότε, προβλέπω ότι ο τωρινός Έλλην υποψήφιος φυσικός ΔΕΝ πρόκειται να βραβευθεί. Εκτός αν…
Όμως, γι’ αυτό το “εκτός αν…”, δες παρακάτω.
Προηγούμενοι Έλληνες υποψήφιοι (ή σχεδόν)
Πρό του τωρινού συμπατριώτη μας, λέγεται (αν δεν κάνω λάθος) πως είχε προταθεί ως υποψήφιος γιά Νομπέλ καί ο γνωστός καθηγητής Δημήτριος Νανόπουλος, που κι αυτού ο τομέας είναι η Αστροφυσική (καί οι Υψηλές Ενέργειες). Πάλι τότε, σε συζητήσεις με παρέες μου, είχα προβλέψει πως ΔΕΝ πρόκειται να βραβευθεί, κι έπεσα μέσα. (Δικαιώνοντας απόλυτα τις εκτιμήσεις μου περί του ποιοί παίρνουν το βραβείο.)
Κι όχι μόνον επειδή είναι Έλληνας, αλλά κι επειδή στην Αστροφυσική τότε δεν απονέμανε βραβεία Νομπέλ. Διότι η Αστροφυσική αντικειμενικώς είναι άπιαστα πουλιά, χίλια στον παρά!
[Ρωτάτε γιατί;
…Τί να το κάνω, το να μου λέει η Αστροφυσική ότι ο x γαλαξίας στα πεντέξη μύρια έτη φωτός είναι τίγκα φερ’ ειπείν στο μαγνήσιο, αν δεν ξέρει να μου πεί αν ο Άρης -πού ‘ναι δίπλα- έχει νερό καί ατμόσφαιρα! Ή, ακόμη χειρότερα, να αρνείται ότι ο Άρης έχει νερό καί ατμόσφαιρα… αλλά να το αναιρεί αργότερα. Χωρίς ντροπή, χωρίς συγνώμη.
Πάλι σκοπιμότητα, θα μου πείς… επειδή πρίν 30-40 χρόνια (δεκαετία 1980) δεν θέλαν οι ηπαπαραίοι να πατήσει κανείς άλλος -πλήν αυτών- στον Άρη· γι’ αυτό λέγανε τέτοια παραμύθια, ότι ο Άρης δεν είναι βιώσιμο περιβάλλον γιά τον άνθρωπο. Το παλιό κόλπο των Φοινίκων, ότι μετά τις Ηράκλειες Στήλες έχει τέρατα! Καί τώρα πρόσφατα, ναί μέν, “παραδέχονται” δειλά-δειλά κι απρόθυμα πως ο Άρης έχει καί νερό καί ατμόσφαιρα, αλλά η ξεφτίλα γιά ΟΛΟΝ τον κλάδο της Αστροφυσικής παραμένει ιστορική!
Άμα σκύβεις το κεφάλι στον ισχυρό, αυτά παθαίνεις.
Έ, λοιπόν, όχι καί να δίνονται βραβεία Νομπέλ σε ειδικότητα παραμυθάδων! Λογικό δεν είναι; 🙂
Αυτά δεν τα λέω μονάχα εγώ, ο ανάποδος. Τα ξέρουν καί μεταξύ τους, τόσο οι καρριερίστες, όσο καί η επιτροπή του βραβείου… Μόνο που δεν τα λένε παραέξω. Τα σπρώχνουν κάτω απ’ το χαλί, να μην τα δεί η πεθερά.]
Στην Αστροφυσική, λοιπόν, δεν απονέμονται Νομπέλ. (Αλλά, πάλι δες παρακάτω γιά το “εκτός αν…”.)
Ακόμη παλιότερα, ένας άλλος συμπατριώτης μας, ο Τόμας Τζών Υψηλάντης (Αμερικανός Ελληνικής καταγωγής, από το χωριό Υψηλάντι στο Μίσιγκαν – όσοι είδατε την ταινία “Τάκερ”, θα θυμάστε πως ο αρχιμηχανικός του Τάκερ ήταν ο Άλεξ Τρεμούλης, επίσης από το Υψηλάντι), παρά το ότι συμμετείχε σε ομάδα φυσικών, η οποία έκανε μιά σημαντική ανακάλυψη (το αντιπρωτόνιο), ΔΕΝ βραβεύθηκε! Με την απαράδεκτη δικαιολογία πως ακόμη ήταν απλός διδάκτορας! (Από τα 4 μέλη της ομάδας, βραβεύτηκαν οι δύο μεγαλύτεροι σε ηλικία προφέσσορες, o -ιουδαίος- Εμίλιο Σεγκρέ κι ο Όουεν Τσάμπερλαιν.)
Αντιθέτως, κάποια χρόνια αργότερα ο (Ουαλλός – παναπεί ορίτζιναλ Ατλάντειος) Μπράϊαν Ντέηβιντ Τζόζεφσον βραβεύθηκε (καί παναξίως, μπορώ να πω) γιά εργασία, την οποία εκπόνησε ενώι δεν ήταν ακόμη ούτε διδάκτορας!!! (Ναί, σε ηλικία 22 ετών.) ΑΝ μιλάμε γιά σκοπιμότητα, έ;!…
[Σημειωτέον πως ο Τζόζεφσον κάποια στιγμή παράτησε τα πάντα, κι ασχολήθηκε με υπερβατικούς διαλογισμούς καί τα ρέστα.]
Κρατήστε, λοιπόν, το “όχι Νομπέλ Φυσικής σε Έλληνες”, καί προχωράμε.
Το σωματίδιο του ΜΑΤΣ 🙂
Γιά νεαρούς εφευρέτες, λέγαμε, των οποίων η εφεύρεση θα έχει άμεση πρακτική ειρηνική εφαρμογή. Σωστά; Σωστά. Οπότε, κάτσε να δούμε …έναν ακόμη τέτοιον! Αν καί λίγο …σιτεμένον, όμως, κι ελαφρώς αερολόγον… τί “πρακτικές ειρηνικές εφαρμογές” καί μαλακίες! Τ’ είν’ αυτά, μπροστά στη σκοπιμότητα!
Κυρίες καί κύριοι, το άκρον άωτον της ξεφτίλας της σκοπιμότητας είναι μέν τα Νομπέλ (Ειρήνης), που δόθηκαν σε Κίσσινγκερ / Κλίντον / Ομπάμα (κι όχι μόνον). Αλλά σε μοντελάκι Νομπέλ Φυσικής είν’ αυτό, που δόθηκε στον προφέσσορα Χίγγκζ… όχι γιά την ανακάλυψη του λεγομένου “σωματιδίου του Θεού” (το οποίο δεν βρέθηκε ΠΟΤΕ! – εμένα ν’ ακούτε σ’ αυτά, καί να μην καταπίνετε αμάσητη την προπαγάνδα των ξεφτιλισμένων ΜΜΕ), αλλά προσέξτε:
Γιά τη θεωρητική του συμβολή σ’ αυτή την ανακάλυψη!!!!!!!!!!!
(Το γράφει ολοκάθαρα στον σύνδεσμο της Γουΐκι γιά τον προφέσσορα Χίγγκζ, στην παράγραφο υπό τον τίτλο: «Nobel Prize in Physics».)
[«Θεωρητική συμβολή», έ; Πολύ σωστά. Διότι, είπαμε: τα ξέρουν καί μεταξύ τους τα σκατλήδικα… δεν χρειάζονται εμένα, να τους τα υποδείξω. Παιδιά του κατεστημένου είναι μέν, αλλά τόσο μαλάκες δεν είναι.
Όθεν, δεν τόλμησαν να βραβεύσουν καμμία ανακάλυψη (που, φυσικά, δεν έγινε!) κανενός σωματιδίου “του Θεού” -ή του Βούδδα, ή του Γιαχβέ, ή οποιανού άλλου θεουτζίκου-, παρά μόνον τα θεωρητικά ορνιθοσκαλίσματα του προφέσσορ Χίγγκζ. Διότι δεν είχαν άλλη επιλογή, αν θέλανε να κρατήσουν ψήγματα σοβαρότητας.]
Εδώ, η επιστήμη (της Φυσικής) σηκώνει καί τα χέρια καί τα πόδια ψηλά! Lol!!!
Όμως, ακριβώς αυτό το γεγονός (της βραβεύσεως της «θεωρητικής συμβολής» του μπάρμπα) είναι σημαντικό, επειδή μας δίνει το “κλειδί”, γιά να ερμηνεύσουμε την πρόσφατη συλλογική συμπεριφορά των καρριεριστών ακαδημαϊκών φυσικών. Δηλαδή, το γιατί (υπο)στηρίζουν ομοθυμαδόν καί αγεληδόν μιά σαχλαμάρα, το λεγόμενο «πείραμα του αιώνα» στο Σέρν.
[Που δεν είναι ούτε του αιώνα, ούτε πείραμα! lol!!!
Πρώτον, διότι ο αιώνας έχει ακόμη αρκετά καρβέλια να φάει, μέχρι να τα τινάξει. Καί δεύτερον, η πειραματική δεοντολογία επιτάσσει πως κάθε πείραμα, γιά να γίνουν δεκτά τ’ αποτελέσματά του στην επιστήμη, πρέπει να επαναλαμβάνεται καί σε άλλη διάταξη με άλλους ερευνητές.
Κι εφ’ όσον αυτό δεν έγινε (έστω, δεν έγινε ακόμη), τότε όλο αυτό το πανηγύρι που στήθηκε στο Σέρν, είναι ένα πανάκριβο λούνα-πάρκ ενηλίκων, ή κάτι τέτοιο. Πάντως, πείραμα δεν είναι. Τελεία καί παύλα.]
Άλλως τε, δεν χρειάζεται να ψάχνουμε πολύ· το ξεφούρνισε από τηλεοράσεως το 2008 μιά -τότε- αναπληρώτρια προφεσσόρα του ΕΚΠΑ (δεν συγκράτησα όνομα), κι έτυχε να τη δώ (καί να την ακούσω) : η μεγάλη τους η καψούρα δεν ήταν τόσο το σωματίδιο του Χίγγκζ, όσο ότι διά μέσου αυτής της ανακαλύψεως θα επιβεβαίωναν τη “θεωρία της Σχετικότητας” – σύμφωνα με τη διατύπωση της άσχετης μανδάμ.
Της “Γενικής Σχετικότητας”, εννοούσε· ξέρετε, αυτής με τα Μπίγκ Μπάνγκ καί τις λοιπές αηδίες… αλλά, άμα άνοιγε καί κανένα βιβλίο να ξεστραβωθεί, θα ήξερε πως η Γενική Σχετικότητα είναι μιά θεωρία, που δεν μπορεί να ενοποιηθεί με την Ειδική, ούτε με σφαίρες! (Άρα, πώς μπορούμε να μιλάμε γιά «θεωρία της Σχετικότητας», εννοούντες μία καί μοναδική; ) Επίσης, θα ήξερε πως η Γενική Σχετικότητα καί τα πορίσματά της είναι κατ’ ευθείαν γιά τα σκουπίδια! Άρα, πώς μπορεί να επιβεβαιωθεί μιά θεωρία-φάντασμα;
Αμφιβάλλετε; Ακόμη δεν μ’ ακούτε;
Πάμε, λοιπόν, στο ξετίναγμα. Καί της Γενικής Σχετικότητας, καί των οπαδών της.
Περί Σχετικοτήτων
Λίαν ταχύρρυθμο φροντιστήριο!
i. Ειδική Σχετικότητα
Το 1904 βγήκε στην πιάτσα η Ειδική Σχετικότητα. Αποδίδεται η πατρότητά της στον Αϊνστάϊν, αλλά στην πραγματικότητα είναι έργο πολλών. Ο Αϊνστάϊν απλά έβαλε λίγο αλατοπίπερο στο έτοιμο φαγητό… καί πήρε την κατσαρόλα κι έφυγε! lol!!!
Πολύ χοντρικά, η Ειδική Σχετικότητα είναι το πακέτο των μαθηματικών κανόνων που ανακαλύφθηκαν, προκειμένου να δικαιολογήσουν την παράδοξη συμπεριφορά σωματιδίων (τροχιές διαφορετικού μήκους -κοντύτερες- του κλασικώς αναμενόμενου, κτλ κτλ), τον καιρό που άρχισαν να τ’ ανακαλύπτουν το ένα μετά το άλλο – στις αρχές του 20ου αιώνα.
Καταλαβαίνετε, βέβαια, πως η θεωρία αυτή βασίστηκε σε πειραματικά δεδομένα, καί δεν βγήκε κουτουρού από μιά παρέα ημιφρενοβλαβών. (Όπως, ξέρω ‘γώ, βγήκε στη Ζωγραφική ο ντανταϊσμός.) Τέλος, ως αξίωμά της (δηλαδή μή αμφισβητήσιμη θεμελιώδη λογική πρόταση) έχει την ύπαρξη των λεγομένων αδρανειακών συστημάτων αναφοράς.
ii. Γενική Σχετικότητα
Το 1915 βγήκε η Γενική Σχετικότητα, που θεωρείται έργο μόνο του Αϊνστάϊν. (Ήταν καί της ομάδας των τζιούϊς επιστημόνων, που τον υποστήριζε στα κρυφά – αλλ’ αυτά δεν μαθαίνονται εύκολα παραέξω. Καί με την Ειδική Σχετικότητα, τα ίδια γίνανε με δαύτον.)
Υποτίθεται ότι ο Αϊνστάϊν ήθελε στην Ειδική Σχετικότητα να προσθέσει καί τη μελέτη της βαρύτητας, εξ ού καί η ονομασία «Γενική» (αν καί το σωστό σ’ αυτή την περίπτωση είναι: «Γενικευμένη» – όχι General, αλλά Generalised)… αλλά έλα, όμως, που ξεκίνησε από τελείως διαφορετική βάση!!! Η Γενική Σχετικότητα ούτε στηρίχτηκε σε πειραματικά δεδομένα, ούτε δέχεται την ύπαρξη αδρανειακών συστημάτων αναφοράς!
Παναπεί, ότι (εφ’ όσον το να υπάρχουν, ή όχι, τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς είναι αξίωμα καί στις δυό περιπτώσεις) : αν δεχθείς ως σωστή την Ειδική Σχετικότητα, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ θ’ απορρίψεις τη Γενική! Καί αντιστρόφως.
Βλέπετε, δύο «αλλήλοις αποκλειόμενα» αξιώματα, είναι αδύνατον να συνυπάρξουν… πράγμα που το ξέρουν μέχρι κι οι μαθητές της Β’ Γυμνασίου. Μόνον ο Αϊνστάϊν κι οι οπαδοί του δεν το ξέρουν. (Δεν ήταν μόνο στα 13 του καθυστερημένο παιδί, όπως γράφουν οι -κολακευτικές- βιογραφίες του… που, κατ’ αυτές, μετά προφανώς βρήκε το μαγικό ραβδί κι έγινε σοφός· μιά ζωή καθυστερημένος ήταν.)
Καί πού θεμελιώθηκε η Γενική Σχετικότητα, αν όχι σε πειράματα;
Σε λογικές υποθέσεις: Αν αυτό, τότε εκείνο!
Τις οποίες λογικές υποθέσεις απεκάλεσαν (Γερμανιστί) «gedaenkte experimenten», δηλαδή νοητά πειράματα.
Βέβαια, παρά το γλείψιμο που του ρίξανε ως -ντέ καί καλά- σοφού, ο Αϊνστάϊν δεν πρωτοτυπούσε καθόλου· αυτά τα νοητά πειράματα δεν είναι τίποτε άλλο, παρά επανάληψη του τρόπου σκέψης των αρχαίων Ελλήνων σοφιστών. Όμως, προσέξτε: η λογική είναι μεν άριστο εργαλείο, αλλά η συμπερασματική λογική ενέχει κίνδυνο εσφαλμένων συμπερασμάτων (πχ παράδοξο του Ζήνωνος με τον Αχιλλέα καί τη χελώνα: άριστος συλλογισμός, μόνο που δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα!) – καί άρα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, όταν την χρησιμοποιούμε.
Ο Αϊνστάϊν δεν ήταν· κι έτσι, γιά να συνεχίσει, παρέβλεψε το γεγονός ότι ερχόταν σε καραμπινάτη (αξιωματική) αντίθεση με θεωρία (Ειδική Σχετικότητα) καί βασισμένη σε πειράματα, καί επιβεβαιωμένη με πειράματα. Δηλαδή, παρέβλεψε το γεγονός ότι έχτιζε κάστρα στην άμμο, παίζοντας ένα -αστήρικτο από τη Φύση- νοητικό παιχνίδι.
Τελικώς, έφτασε μέχρις ένα σημείο τη θεωρία του, καί σταμάτησε. Δηλαδή, τροποποίησε την «κοσμολογική εξίσωση» του Φρήντμανν (η οποία αναφέρεται σε διαστελλόμενο Σύμπαν), προσθέτοντας την «κοσμολογική σταθερά»… καί χειρόφρενο. Είχε καταλάβει κι ο ίδιος ( ; ) ότι η θεωρία του ήταν ελλιπής, διότι δεν προέβλεπε ένα στατικό Σύμπαν ως πιθανή εκδοχή.
Ειρήσθω ότι ο μεγάστοκος παρέβλεψε τελείως καί τη θεωρία του Τέοντορ Καλούτσα (μοιάζει σα χωριάτικο επίθετο δικό μας, αλλά ήτανε Γερμανός καθολικός – μαθηματικός καί φυσικός), ο οποίος πρότεινε πενταδιάστατο χωρόχρονο, ώστε να λυθούν τα όποια θεωρητικά προβλήματα της Γενικής Σχετικότητας. Λέγεται πως δεν απάντησε κάν στη σχετική επιστολή του Καλούτσα. Καί γιατί ν’ απαντήσει; σάμπως καταλάβαινε τί του έλεγε ο άλλος;
Τέλος πάντων, αυτά όλα σας τα λέω πολύ στο περίπου, απλώς γιά να έχετε μιά ιδέα. Δεν τα λέω γιά να σας ζαλίσω, ούτε να περάσω γιά διαβασμένος φυσικός. Οπότε, ρίξτε μιά ματιά στους συνδέσμους· αλλά, αν δεν καταλαβαίνετε, προσπεράστε τα. Μή σκάτε, δεν περνάτε εξετάσεις! (Έσκαγα εγώ, όταν πέρναγα τις δικές μου! lol!!!)
iii. Μπίγκ Μπάνγκ
Το σουλούπωμα των λύσεων, που ζητούσε ο Αϊνστάϊν, το παρείχε τελικά ένας άλλος ιουδαίος – αλλά έξυπνος αυτός: ο Κάρλ Σβάρτσιλντ. (Κρίμα που πέθανε σε ηλικία μόλις 43 ετών, μεσούντος του Α’ ΠΠ – καί όντας στρατευμένος στο Ανατολικό Μέτωπο!) Έτσι, η αυθαίρετη θεωρία του Αϊνστάϊν έδινε μαθηματικώς πολλές λύσεις γιά τη μορφή / εξέλιξη του Σύμπαντος, από τις οποίες θυμάμαι πρόχειρα τις εξής (μπορεί να μου διαφεύγει κάποια, αυτή τη στιγμή) :
- Το μηδενικό Σύμπαν.
- Το σταθερό Σύμπαν.
- Το σταθερό (σε μάζα / όγκο), αλλά μετακινούμενο Σύμπαν.
- Το σταθερό (σε μάζα / όγκο), αλλά περιστρεφόμενο Σύμπαν.
- Το Σύμπαν που ξεκινάει από μηδενικό σημείο, αλλά επεκτείνεται απείρως. (Το πασίγνωστο Μπίγκ Μπάνγκ, η Μεγάλη Έκρηξη.)
- Το Σύμπαν που ξεκινάει από άπειρο, αλλά συρρικνώνεται διαρκώς προς μηδενικό σημείο. (Η αντίθετη λύση της προηγούμενης.)
Εδώ, λοιπόν, πρέπει να πούμε ότι ευθύς εξ αρχής, όλοι αγνόησαν τις λοιπές λύσεις, καί λύσσαξαν να επιβεβαιώσουν μονάχα το Μπίγκ Μπάνγκ! Σήμερα, ακόμη καί φυσικοί με πτυχίο, να μή σου πω μέχρι καί πανεπιστημιακοί προφεσσόροι (αδιάβαστοι, όμως), νομίζουν ότι το Μπίγκ Μπάνγκ ισχύει απόλυτα, καί είναι η μοναδική εκδοχή περί Σύμπαντος που ισχύει! (Το ότι επιπλέον νομίζουν πως ο Αϊνστάϊν τα βρήκε όλα μόνος του, είναι πταίσμα μπροστά στα άλλα που νομίζουν. 🙂 )
Παραβλέπουν, επίσης, το γεγονός ότι, εάν το Σύμπαν κάποτε ήταν μαζεμένο σ’ ένα μαθηματικό μηδενικό σημείο άπειρης μάζας, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ κάποια στιγμή να σκάσει καί να επεκταθεί στον χώρο.
[Όπως τό ‘θεσε μία πανέξυπνη Ελληνίδα, «- Είναι σαν να υπήρχε ένα μεγάλο μπαλλόνι, καί κάποια στιγμή ο Θεός πήρε μιά καρφίτσα καί το έσπασε!» lol!!!
Της απάντησα ότι οι φυσικοί της καρριέρας δεν τα ξέρουν τα πράγματα καλύτερα απ’ αυτήν, ούτε μπορούν να τα εξηγήσουν καλύτερα. Στο ίδιο επίπεδο -του νηπιαγωγείου- κινούνται οι απαντήσεις τους.]
Αυτό είναι το λεγόμενο «πρόβλημα των αρχικών συνθηκών» του Μπίγκ Μπάνγκ, γιά το οποίο μέχρι σήμερα δεν υπάρχει επιστημονική απάντηση. Κι ούτε θα υπάρξει.
Βέβαια, γιά να βάλει κανείς το μυαλό του να σκεφτεί τέτοιες λεπτομέρειες (καί να διακρίνει τη σύμφυτη μαλακία του όλου πακέτου), πρέπει ή να μπορεί να σκέφτεται, ή να τον περιλάβει ο Παλαιός με καμιά φορτωτήρα! Καρα-lol!!! Κι επειδή το Σέρν έχει καναδυοτρείς χιλιάδες προσωπικό (καί άπαντες θαυμαστές του Αϊνσταϊν), προσφέρομαι γιά βοηθός στο ανηλεές δάρσιμο! Να ξεκουράζεται κι ο Παλιούρας λιγάκι! 🙂
iv. Γιατί, όμως;
Γιατί κόλλησαν με το Μπίγκ Μπάνγκ, έ;
Διότι είπαμε, πως δεν υπάρχει μεν απάντηση επιστημονική· υπάρχει, όμως, …θεολογική! Παναπεί, το Μπίγκ Μπάνγκ συνάδει απολύτως με την «Παλαιά Διαθήκη», μ’ αυτό που λέει: «Καί είπεν ο Θεός, γεννηθήτω φώς!», κτλ κτλ. Δηλαδή, το Σύμπαν παλαιοδιαθηκικώς είχε μιά χρονική αρχή, κι αυτό «επιβεβαιώνεται» (ψευδ)επιστημονικώς από τις σαχλαμάρες της Γενικής Σχετικότητας. Νά γιατί λύσσαξαν!
[Καί λογικό: εφ’ όσον η Φυσική δεν έχει απάντηση γιά το γιατί έσκασε το πρωταρχικό «σημείο άπειρης μάζας», τότε …έβαλε το χέρι Του ο Θεός! Λογικό δεν είναι; Τί απορείτε; ]
Θυμηθήτε καί το θρήσκευμα των περισσοτέρων νομπελιστών της Φυσικής!... Κάτι ήξερε ο (πιστός καθολικός) Παστέρ, που είπε ότι οι επιστήμονες έχουν καί θρησκεία, καί πατρίδα!
Στην πραγματικότητα, το Σύμπαν δεν έχει χρονική αρχή, δεν έχει χρονικό τέλος, καί είναι τελείως χαοτικό. Κάτι έλεγε ο Ηράκλειτος, σχετικό! (Εδώ, αποσπασμάτιο ι ). Αλλά ποιός να τα πάρει χαμπάρι αυτά, από τους καρριερίστες…
v. Συμπερασματικώς
Η Γενική Σχετικότητα ούτε επιβεβαιώθηκε ποτέ (μή μου πεί κανείς πχ γιά τις παρατηρήσεις της τροχιάς του Ερμή του 1915, δεν επιβεβαίωσαν τίποτε απολύτως), ούτε θα επιβεβαιωθεί ποτέ – που να καταξοδευτούν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι σε άπειρα Σέρν, ένα σε κάθε κωλοχώρι! Ήταν, είναι, καί θα παραμείνει εσαεί ένα νοητικό μαθηματικό παιχνίδι, όπως ακριβώς οι μή-Ευκλείδειες Γεωμετρίες.
Μιά που τό ‘φερε η κουβέντα, η μία απ’ αυτές τις τελευταίες λέει (περίπου) πως όλες οι γραμμές, οι αγόμενες από σημείο προς ευθεία, είναι κάθετες στην ευθεία. Μιά άλλη λέει (περίπου) πως καμμία γραμμή δεν είναι κάθετη! (Ρίξτε μιά ματιά εδώ, κι εδώ.)
Ωραίες είν’ αυτές οι Γεωμετρίες, ως μαθηματικά παιχνίδια του μυαλού… αλλά άντε χτίσε πολυκατοικία με δαύτες! Μπορείς; Δεν μπορείς!
Λοιπόν, μιά θεωρία:
- που γεννήθηκε στο μυαλό καποιανού,
- που δεν έχει καμμία πειραματική βάση,
- που δεν έχει καμμία πειραματική επιβεβαίωση,
- που έρχεται σε (αξιωματική, παρακαλώ!) αντίθεση με επιβεβαιωμένες επιστημονικές θεωρίες,
δεν είναι τίποτ’ άλλο, παρά ένα μαθηματικό παιχνίδι – στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη, είναι απλώς σπαταλημένο έντυπο χαρτί γιά να σκουπίζεις τον κώλο σου.
Όμως, υπάρχει κι εκείνο το «εκτός αν».
Πίσω, στα δικά μας
Γιατί, όμως, βάζει το κατεστημένο τόσους καί τόσους επιστήμονες να ψάχνουν τα φαντάσματα της Γενικής Σχετικότητας;
Καί δεν είναι ο μόνος, ο (συμπαθής) Δημήτρης Ψάλτης, που ματαιοπονεί ψάχνοντας (αν ψάχνει) επιβεβαιώσεις της Γενικής Σχετικότητας. Πρό αρκετών ετών, είχα διαβάσει πως ανέθεσαν σε Ελληνίδα (πάλι! – καί πάλι δεν συγκράτησα όνομα), που εργάζεται σε κάποιο πανεπιστήμιο του Καναδά (αν θυμάμαι καλά), να ψάξει να βρή τρόπο, ώστε να ενοποιηθούν η Κβαντομηχανική με τη Γενική Σχετικότητα!
Βέβαια, εδώ υπάρχει ένα -χμ- μικρό προβληματάκι, που καθιστά ανέφικτον αυτόν τον στόχο… τα μαθηματικά θεμέλια της Γενικής Σχετικότητας καί της Κβαντομηχανικής ΔΕΝ ταιριάζουν! Τα πρώτα είναι πραγματικοί αριθμοί με άνω καί κάτω όρια (οριζόμενα αριθμητικώς από τις δυνάμεις της ταχύτητας του φωτός c ), καί τα δεύτερα ακέραιοι αριθμοί χωρίς (θεωρητικώς, τουλάχιστον) άνω, ή κάτω όριο. Επομένως, ΔΕΝ γίνεται να ενωθούν οι θεωρίες αυτές! (Τί να μείνει, αν ενώσεις τέτοια Μαθηματικά; μιά σκορδαλιά χωρίς σκόρδο; )
Όμως, εμείς οι «συνομωσιολόγοι» σ’ αυτά όλα βλέπουμε δύο πράγματα ξεκάθαρα:
- Ότι επαναλαμβάνεται το πανάρχαιο μοτίβο, πως -στα δύσκολα- οι Άτλαντες αναζητούν Έλληνες (καί μόνον), να τους ξελασπώσουμε απ’ τα σκατά. (Ναί… Κι ακούμε το Ατλάντειο «ευχαριστώ», μετά… Ρέ, ούστ, καθήκια!)
- Κι ότι προχωράει με νύχια καί με δόντια η μελέτη της ξεθαμμένης / νεκραναστημένης Γενικής Σχετικότητας (στολισμένη με τα κατάλληλα ψέμματα, προς τάϊσμα του άσχετου από Φυσική πόπολου), ώστε να υποστηριχθεί (ψευδ)επιστημονικώς πως η «Πανθρησκεία», προς την οποία εσχάτως έστριψαν το τιμόνι πάπες καί πατριαρχαίοι.
«Πανθρησκεία», δηλαδή η θρησκεία του Κρόνου, δηλαδή ο ιουδαϊσμός, δηλαδή η αρχαία Αιγυπτιακή μαζί με την αρχαία Χαλδαϊκή, δηλαδή η θρησκεία της Ατλαντίδας, δηλαδή πάλι η θρησκεία του Κρόνου, δηλαδή… ξέρω ‘γώ… ανάλογα πόσο πίσω θα πάει η βαλίτσα. (Εξω-Ελληνικά κι ανθ-Ελληνικά, πάντως, όλ’ αυτά τα παπαδομάγαζα.)
Μ’ άλλα λόγια, όλες αυτές οι σαχλαμάρες με το «πείραμα του αιώνα» καί τις δήθεν επιβεβαιώσεις του Μπίγκ Μπάνγκ, αποτελούν ένα ακόμη όπλο στην επίθεση της Νέας Τάξης Πραγμάτων εναντίον των ανθρώπων. Καί τίποτε άλλο.
Οπότε, ο Δημήτρης Ψάλτης φυσιολογικά ΔΕΝ θα βραβευτεί με Νομπέλ Φυσικής,…
…εκτός αν θεωρήσουν ότι η έρευνά του τους παρείχε ισχυρή στήριξη στην ιδεοληψία τους.
Αυτό ακριβώς ήταν το «εκτός αν…», που σας έλεγα παραπάνω· αν κι εσείς πλέον γνωρίζετε πως όλ’ αυτά είναι ένα ψέμμα.
Ταύτα, καί μένω.
Υγ 1: Είδα (εδώ αριστερά, κάτ’-κάτ’) πως ήδη απονεμήθηκαν τα βραβεία Νομπέλ Φυσικής γιά φέτος· κάποια απ’ τις λοιπές κατηγορίες θ’ απονεμηθούν μέχρι τις 9 Οκτωβρίου 2020. Το άρθρο γραφόταν μέν ενώι ήδη είχαν απονεμηθεί τα βραβεία, κι εγώ φαίνομαι λιγάκι ως μετά Χριστόν προφήτης…
…αλλά τί να σας κάνω; Σας έχω πεί πως ο προσωπικός μου χρόνος είναι ελάχιστος, καί δεν προλαβαίνω βασικά πράγματα – όχι να ενημερώνομαι γιά την επικαιρότητα με ρυθμό ημιώρου! Πολλώι δέ μάλλον να γράφω άρθρα με ταχύτητα εκτυπωτή τεχνητής νοημοσύνης! (Ετούτο εδώ, αν ρωτάτε, μού ‘φαγε ένα ολόκληρο οκτάωρο – εις βάρος του ύπνου μου καί της ξεκούρασής μου.)
Όπως καί νά ‘χει, πάντως, το άρθρο ισχύει 100%. Παναπεί, το ότι ΔΕΝ θ’ απονεμηθεί Νομπέλ Φυσικής σ’ Έλληνα, «εκτός αν…», κρατήστε το ως ασφαλή πρόβλεψη γιά του χρόνου. Καί του παραχρόνου. Καί ούτω καθ’ εξής. Στο Στοίχημα, δηλαδή, δεν θα το βάζανε κάν οι μπούκηδες! lol!!!
Υγ 2: Γιά φέτος, τα πήρασιν τα βραβεία ο ανυπόφορα Πλατωνιστής Άγγλος μίστερ Πενρόουζ, ένας άλλος τύπος Γερμαναράς ονόματι Ράϊναρντ Γκέντζελ, καί μιά πολυεθνική πενηνταπεντάρα τύπισσα (με τζιού πατέρα – τί πρωτότυπο!…), ξυλαγγούρω, που μού ‘ρχεται να την κουρέψω σύρριζα, ονόματι Αντρέα Γκέζ. Μάλιστα…
Ανακάλυψαν, λέει, ένα ογκώδες συμπαγές αντικείμενο στο κέντρο του γαλαξία μας. Έ, καιρός είναι ν’ ανακαλύψουν πως τα πάντα στο Σύμπαν, όπως το ξέρουμε, στρέφονται γύρω από ένα ενεργειακό κέντρο! Το Ηλιακό μας Σύστημα γύρω από τον Ήλιο, ο γαλαξίας μας γύρω από μιά μαύρη τρύπα (άκου, «ογκώδες συμπαγές αντικειμενο»!!!), την οποία οι Μάγιας αποκαλούσαν Τσιμπάλμπα Μπέ, καί τη θεωρούσαν κάτι σαν είσοδο στην Κόλαση, καί ούτω καθ’ εξής. (Άμα ρωτήσουν καί τους μασώνους -ή τους θεοσοφιστές, δεν θυμάμαι-, θα τους πούν ότι όλος ο γαλαξίας μας, μαζί με την μαύρη τρύπα στο κέντρο του, περιστρέφεται με τη σειρά του γύρω από το άστρο Αλκυόνη.)
Τελικά, νά που δίνουν Νομπέλ καί σε Αστροφυσικούς, όταν ισχύει το «εκτός άν…»!!! Διότι, αφού βρήκαν μαύρη τρύπα, αυτό κατά τα μυαλά του κατεστημένου σημαίνει ότι επιβεβαιώνεται η Γενική Σχετικότητα (καί η «πανθρησκεία», καί… καί…).
Όμως, η έννοια της μαύρης τρύπας καθόλου δεν προϋποθέτει την ύπαρξη της Γενικής Σχετικότητας. Αφού το φωτόνιο επιδεικνύει καί σωματιδιακή συμπεριφορά, τί το λογικώτερο, από το να υφίσταται βαρυτική έλξη; Κι αν αυτή η έλξη είναι πολύ ισχυρή, τότε δεν ξεφεύγει φωτόνιο από το ελκτικό κέντρο… το οποίο δεν εκπέμπει φώς, άρα δεν φαίνεται. Λοιπόν; είδατε πουθενά να επικαλούμαι την Γενική Σχετικότητα στις προηγούμενες προτάσεις;
Καιρός να μάθουν Φυσική, οι φυσικοί της καρριέρας! 🙂
νδεχομένως, καί σαν ένα είδος στρίπ-τήζ. Ή στρίπ πόκερ, ξέρω ‘γώ.
Γραμματέψ μας!!!
ήμερα ανακοινώθηκαν οι ποινές των ηγετικών στελεχών της «ΧΑ»…
ο λίαν σημαντικό τελευταίο άρθρο του φίλτατου Διονυσίου του Μποτιλιέως (
ΕργΔημΈργ 
Πρόσφατα σχόλια