ευχές ;;;;;

 

ευχές ;;;;;

Παλαιός

..νομίζετε ότι η γελαδοχώρα και τα γελαδοζωντόβολα, αξίζουν και δικαιούνται ευχών ;;

δεν νομίζω !! 

και αν κάποιοι αξίζει να εξαιρεθούν .. δυστυχώς είναι λίγοι, τρομακτικά λίγοι !!

..έστω, για μιά φορά λοιπόν, αναρωτηθείτε .. και τότε ίσως καταλάβετε, γιατί το μόνο δίκαιο θα ήταν : 

..να πάτε μιάν ώρα αρχύτερα στον διάολο, ώστε να ξεβρωμίσει ο τόπος !!

Αυτό που έρχεται…

Καλοί μου άνθρωποι!

Σας έχει τύχει ποτέ να φάτε άγριο ξύλο; ως ενήλικες, εννοώ – όχι σε τσαμπουκάδες στο σχολείο με συμμαθητές. (Καί μονάχα να τις έχετε φάει, όχι να έχετε δώσει κι εσείς καμπόσες.) Το απεύχομαι, αλλά είναι ακριβώς η αίσθηση που μου άφησε αυτό που είδα. Και να πείς ότι δεν ξέρω και δεν ψάχνω πράγματα; άρα, εν πολλοίς θά ‘πρεπε να το περιμένω…

Ειρήσθω ότι δεν έχω φάει ποτέ άγριο ξύλο ως ενήλικας, εκτός από μιά στριφτή κλωτσιά στο στομάχι από αρκετά πιό μεγαλόσωμο αντίπαλο, στην προπόνηση του καράτε· που με δίπλωσε στα δύο γιά αρκετή ώρα. (Έφταιγα εγώ, έπρεπε να προσέχω τις άμυνές μου. Οι μαλακίες πληρώνονται – τουλάχιστον από τα μή μέλη των εγχωρίων γκουβέρνων, διότι εμείς οι κοινοί θνητοί δεν έχουμε ασυλίες καί τέτοια ωραία! :-) )

Πες, λοιπόν, όχι ξύλο, αλλά άγριο μεθύσι, να σε φέρει σε κατάσταση αφασίας· «γκόλ!», που λένε! Με πονοκέφαλο φοβερό την άλλη μέρα. Η ίδια αίσθηση είναι.

Ωστόσο, παρά την εμπειρία αυτή, η αίσθηση από αυτό που μόλις είδα, είναι τρίς χειρότερη. Απερίγραπτη!

. . . . . . . . . . .

Εάν νομίζετε ότι μιλάω γιά τον επερχόμενο Γ’ ΠΠ, κάνετε λάθος. Αυτός είναι «το κοριτσάκι με τα σπίρτα», μπροστά σ’ αυτό που εννοώ. Αν πώ ότι πρόκειται γιά την Άβυσσο την ίδια, πλησιάζω αρκετά.

. . . . . . . . . . .

Οπότε, εμείς τα μυρμήγκια, οι κοινοί θνητοί, τί κάνουμε μπροστά σ’ αυτά τα πράγματα – εκτός από προσευχές;

Όχι πολλά. Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά.

Αλλά μπορούμε να κάνουμε κάποια.

Το πιό απλό είναι να ελπίζουμε στη Θεία Πρόνοια, να τους τυφλώνει, να μή βλέπουν τις λύσεις σ’ αυτά τα αισχρά καί δυσοίωνα που επιδιώκουν. Βέβαια, αυτή η στάση θυμίζει λίγο τον ποιητή Σουρή, που έπαιζε σκάκι με άλλους λογίους… κι όταν έκανε βλακώδη κίνηση, έλεγε δήθεν ψιθυριστά: «- Άχ, Παναγίτσα μου! Να μην το δεί! Να μην το δεί!» :-) Αλλά, πέρα απ’ την πλάκα, μέχρι στιγμής έχουμε γλυτώσει, διότι …δεν το είδαν.

[Είναι κι η νοοτροπία τους, «αυτών»: ακόμη κι αν δουν τη λύση, αν δεν βάλουν χέρι «επί τον τύπον των ήλων», δεν πείθονται. Δηλαδή, πρώτα κάνουν πείραμα οπωσδήποτε, καί μετά πείθονται από τ’ αποτελέσματα. (Με εξαίρεση την βλακώδη Γενική Σχετικότητα.)

Μέχρι στιγμής, όμως, κάποια πειράματα είναι -γιά χ, ψ λόγους- ανέφικτα· οπότε, περιμένουν μέχρι να γίνουν εφικτά. Μετά, αν βεβαιωθούν, δεν τους κρατάει τίποτε.]

Άλλα, πιό πρακτικά, μπορούμε να κάνουμε;

Ναί.

Σας έχω μιλήσει εδώ καί χρόνια γιά χακάρισμα στις κωλοτράπεζές τους, διότι τον αντίπαλο τον κλωτσάς εκτός θέσης τότε ακριβώς, που δεν το περιμένει. Δεν ανταποκρίθηκε κανείς. Τί καταλάβατε με την πολυετή αδράνειά σας, σαΐνια μου κομπιουτεράδες, που τώρα όλοι μιλάνε γιά επερχόμενη κατάρρευση του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος; Κι αν νομίζετε ότι «αυτοί» δεν ξέρουν τί έρχεται, καί δεν το ελέγχουν… καί δεν το προκάλεσαν οι ίδιοι με συγκεκριμένους στόχους, σας παρακαλώ να κόψετε πάραυτα τις εφηβικές συνήθειες …της τουαλέττας.

Διότι πάλι εμείς, τα μυρμήγκια, θα πληρώσουμε καί την παγκόσμια χρεωκοπία. Ενώι σε «άκαιρο» χτύπημα δικών μας χακεράδων, θα την πλήρωναν «αυτοί». Αλλά είναι πιό καλή η ενασχόληση με κρυπτονομίσματα, σωστά; Ά, ρέ μοσχαράκια!… που δεν καταλαβαίνετε ότι μπορούν να σας μηδενίσουν τις κομπιουτερίστικες «περιουσίες» σας μ’ ένα πάτημα ενός πλήκτρου!… Μή σας πω ότι μπορούν -με τον ίδιο τρόπο- και να σας βάλουν να χρωστάτε.

. . . . . . . . . . .

Σας μιλάω, λοιπόν, σήμερα καί γιά επιστημονικό / τεχνολογικό χακάρισμα, ώστε να τους προλάβουμε. Κατευθυντήριες γραμμές θα σας δοθούν σε επόμενο άρθρο, μάλλον στο αμέσως επόμενο.

Μέχρι τότε, μία είναι η δική μου η ευχή:

Βαλόντια, πάτα το!!!… Μην έρθω εκεί καί σου τις βρέξω, καί δεν θα σε γλυτώσει το ζίου-ζίτσου! :-)

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Η αποχή μου από το ιστολόγιο επί τόσες μέρες αιτιολογείται κι από ακόμη μία σοβαρή αιτία: την τεκμηρίωση – όποτε απαιτείται αυτή. Καί στο επερχόμενο άρθρο απαιτείται.

Δεν αρκεί να έχω ένα θέμα στο μυαλό μου καί να ξέρω τί ακριβώς πρέπει να γράψω καί πού να ψάξω γιά τεκμηρίωση, πολλές φορές χρειάζονται εκτεταμένο ψάξιμο σε πίνακες καί υπολογισμοί. Ποιός θα τα κάνει αυτά; Νομίζετε ότι έχω τίποτε υπηρέτες με διδακτορικά στις θετικές επιστήμες;

Επίσης, μερικές φορές μου λείπουν μερικές «ψηφίδες», γιά να μην είναι το άρθρο ελλιπές. (Θα μου πείς, καί ποιός θα το καταλάβει! Πολλοί αναγνώστες μου θα το καταλάβουν… ευτυχώς.) Έ, λοιπόν, το πιστεύετε ότι γιά το συγκεκριμένο επερχόμενο άρθρο, που το σκαλίζω μέσα στη γκλάβα μου εδώ κι ένα μήνα περίπου, η ελλείπουσα «ψηφίδα» μου ήρθε μόλις χθες, καί μάλιστα από άσχετο άτομο;

Άρα, μόλις τώρα μπορώ να ξεκινήσω να το γράφω.

Υγ 2: Δεν αφορά εσάς, τους αναγνώστες μου, αλλά τους «άνωθεν»:

Δώστε μου αυτό που θέλω! Ανοίξτε την πύλη! ΤΩΡΑ!!!

Αλλοιώς, θα είστε ΕΣΕΙΣ αποκλειστικά υπεύθυνοι γιά ό,τι κακό συμβεί στο Έθνος των Ελλήνων.

Ευχές!

Ευχές (πολλές) γιά τη νέα χρονιά, να ζήσετε αυτά που θέλετε, όπως τα θέλετε!

Γιά μένα, μία και μοναδική ευχή:

Μέσα στο 2024, δώσε στους Έλληνες, Θεούλη μου, την αφορμή να πιάσουμε όπλα!

Αυτό μόνον.

. . . . . . . . . . .

Υγ: Αν αναρωτιέστε πού εξαφανίστηκα τόσον καιρό, η απάντηση είναι ότι έχω καί ζωή εκτός πληκτρολογίου, η οποία (γιά κάποιον περίεργο λόγο) όσο πάει και γίνεται απαιτητικώτερη στον προσωπικό μου χρόνο. Εν πάσει περιπτώσει, έχω στα «εξερχόμενα» δυό-τρία άρθρα, που σίγουρα θα δημοσιευτούν, αν καί δεν υπόσχομαι το πότε ακριβώς.

Μέχρι τότε (αλλά καί μετά, καί πάντα), καλά να περνάτε καί να προσέχετε τους εαυτούς σας καί τα πρόσωπα που αγαπάτε!

Πάπυροι του «Όρους του Ναού»: Κι αν;…

Ακόμη μία φορά θ’ αναγκαστώ να επαναλάβω (εισαγωγικώς) χιλιοειπωμένα πράγματα· όμως, δεν γίνεται να μπούμε στο νόημα χωρίς αυτά.

. . . . . . . . . . .

α. Οι ανασκαφές στο «Όρος του Ναού»

Οι χρονικώς πρώτοι εννέα Ναΐτες Ιππότες ήταν μιά κλειστή ομάδα· παρέα, θα λέγαμε. Αρκετά αργότερα ξανοίχτηκαν καί δέχτηκαν κόσμο, ώστε να δημιουργηθεί το θρυλικό τάγμα τους. Ωστόσο, φαίνεται πως ήδη γνώριζαν αρκετά μυστικά.

Τους βλέπουμε, λοιπόν, να παίρνουν την άδεια ενός άσχετου καί αδιάφορου (καί προφανώς αγράμματου) Φράγκου βασιλιά της Ιερουσαλήμ, γιά να πάνε να κάνουν ανασκαφές στο «Όρος του Ναού». (Ναού, ποιανού; του «Σολομώντος». Δηλαδή, του Κρόνου. Τά ‘παμε αυτά: κάθε ναός κάθε θρησκείας αφιερώνεται σε θεότητα, όχι στον εργολάβο που τον έφτιαξε.)

Πάνε καρφωτοί στους πρόποδες του συγκεκριμένου λόφου, σκάβουν, κι ο θρύλος λέει πως βρήκανε αρκετούς παπύρους με μυστικά, αποθηκευμένους μέσα σε πιθάρια. Θρύλος!… ίσως επιβεβαιωμένος, ίσως όχι. Διότι άλλες, πάλι, φήμες (φήμες, όμως), λένε ότι κάπου στις αρχές του 19ου αιώνα πήγαν στο ίδιο μέρος κάτι Άγγλοι, οι οποίοι όντως βρήκαν τα ίχνη των ανασκαφών της παρέας εκείνης.

Οι δέ γραφιάδες, που ασχολούνται με παράξενα θέματα, λένε ότι στους παπύρους γραφόταν «συνταγές» γιά οικοδόμηση μεγαλοπρεπών ναών… γνώσεις, που οδήγησαν στο χτίσιμο των ιστορικών «γοτθικών» ναών της Ευρώπης. Καί πράγματι, ο χρονικώς πρώτος καθεδρικός, η Παναγία των Παρισίων, χτίστηκε λίγες δεκαετίες μετά τις θρυλούμενες ανασκαφές. Κι αφού οι μάστορες έχτισαν τοv πρώτο καθεδρικό επιτυχώς, επεξέτειναν τη μόδα ανά τας Ευρώπας.

. . . . . . . . . . .

β. Πρώτα συμπεράσματα

Γοητευτική ιστορία, πλήν όμως -εάν ψάχνετε τέτοια θέματα- την έχετε ακούσει αμέτρητες φορές· έως βαρεμάρας. Εμείς, εδώ, βέβαια, έχουμε πεί πως καί οι αναφερθέντες θρύλοι έχουν όντως ισχυρή βάση, καί τό ‘χουμε προχωρήσει το θέμα παρακάτω. Θυμίζω τις θέσεις μας:

• Οι πάπυροι ανήκαν στη «φυλή Βενιαμίν», δηλαδή σε Κρονίους Πελασγούς από Ελλάδα.
• Οι Βενιαμίτες ήσαν καλοί τεχνίτες (εκτός από πολεμιστές), καί προφανώς προσέφεραν τις τεχνικές υπηρεσίες τους στις υπόλοιπες «φυλές»… έως ότου τσακώθηκαν αγρίως μ’ αυτές κι έφυγαν. (Πληροφορία από «ΠΔ».)
• Αφού έφυγαν, πρώτα πήγαν στην Αρκαδία, στους συγγενείς τους Πελασγούς· διώχτηκαν κι από εκεί, διότι έκαναν ανθρωποθυσίες, καί τράβηξαν βόρεια, στην Ευρώπη.
• Αρκετούς αιώνες αργότερα, τους βλέπουμε να κατεβαίνουν στη σημερινή βόρεια Γαλλία, μέσα στα μεταναστευτικά κύματα των Φράγκων – όχι ως Βενιαμίτες, βέβαια, ούτε ως Κρόνιοι Πελασγοί.
• Κανείς δεν θ’ άφηνε παπύρους με τέτοιες γνώσεις, χωρίς να τους πάρει μαζί του· αλλά μου είναι άγνωστο το γιατί τους έθαψαν εκεί. Περίμεναν να γυρίσουν μιά μέρα; Μάλλον… διότι, αλλοιώς, θα είχαν γράψει αντίγραφα των βιβλίων αυτών, γιά να τα πάρουν μαζί τους· κι αυτά θα ήταν ήδη γνωστά ανά τας Ευρώπας.
• Επομένως… Είχε κάποια ιδιαίτερη σημασία γι’ αυτούς ο τόπος της Ιερουσαλήμ; (Ώστε να θέλουν να επιστρέψουν.) Καί ποιά; Άγνωστο. (Αυτή την παρατήρηση δεν την έχω αναφέρει ποτέ πρίν. Πρώτη φορά εδώ.)
• Η παρέα που βρήκε τους παπύρους, προφανώς ήξερε πού ήταν θαμμένοι – αν καί άγνωστο σε μένα πώς. Καί, επίσης προφανώς (γνώμη μου), ήξερε απάνω-κάτω τί πραγματεύονται τα κείμενα.
• Η ανάγνωση των παπύρων ήταν εύκολη, διότι ήσαν γραμμένοι με Ελληνικούς χαρακτήρες. Η μετάφρασή τους σε γλώσσες της τότε εποχής (Μεσαίωνας, 12ος αιώνας) ήταν λιγώτερο εύκολη, διότι η γλώσσα των κειμένων ήταν η Πελασγική μορφή της Ελληνικής, αλλά έγινε εφικτή… διότι τα Πελασγικά είναι ο άμεσος πρόγονος τόσο των Ελληνικών, όσο καί των Λατινικών… που τα Λατινικά τα είχε κρατήσει ζωντανά η Καθολική Εκκλησία, καί τα ήξερε πολύς κόσμος.
• Όμως, το «παλούκι» ήταν η κατανόηση των κειμένων! Γιατί; διότι η ορολογία δεν παρέμεινε η ίδια από τον 10ο αιώνα πΧ έως τον 12ο μΧ. Έτσι, εάν τα κείμενα μιλούσαν γιά πχ ασβέστη ως δομικό υλικό, δεν ήταν απαραίτητο να τον αναφέρουν ως «ασβέστη». Έπρεπε να γίνει κατανοητό από τα συμφραζόμενα, γιά ποιό πράγμα μιλάνε.
• Η όλη «μεταφορά» των κειμένων σε Ευρωπαϊκές γλώσσες της τότε εποχής, κράτησε καμιά σαρανταριά χρόνια… καί πράγματι, η Νότρ Ντάμ άρχισε να χτίζεται το 1163, 44 χρόνια μετά την επίσημη ίδρυση του τάγματος των Ναϊτών. (Τελείωσε σχεδόν έναν αιώνα μετά, το 1260, άρα η επιβεβαίωση της αλήθειας των ανευρεθέντων γραπτών άργησε άλλο τόσο.)
• Τα γραπτά αυτά προφανώς ήταν ελλιπή… είτε γιά λόγους μυστικότητας (δεν αποκαλύπτονται τα μυστικά της τέχνης στον καθέναν), είτε επειδή θ’ απαιτούσαν πολλαπλάσια επιφάνεια παπύρου, γιά να γραφούν όλες οι λεπτομέρειες. Έτσι, εικάζουμε πως θα ήταν κάτι σαν «πρόχειρες σημειώσεις» με συνταγές γιά διάφορες κατασκευές, κι ένας έμπειρος τεχνίτης θ’ αναπλήρωνε στην πράξη τις υπόλοιπες γνώσεις που λείπανε από την καταγραφή στον πάπυρο. Την «προχειρότητα» την πλήρωσε ο καθεδρικός της Μπωβαί· ο οποίος, προσπαθώντας να σπάσει το ρεκόρ ύψους των καθεδρικών, κατέρρευσε.

Όμως, συμπεράναμε καί κάτι ακόμη:

• Ότι οι γνώσεις των παπύρων προέρχονται από φάση υψηλού πολιτισμού, πρό του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνος!

Γιατί το λέμε; γιά λόγους εντυπωσιασμού, σε στύλ: «- Νά πόσα μυστήρια ξέρουμε!»;

Όχι· αλλά, διότι στον πολιτισμό δεν υφίσταται παρθενογένεση (παρεκτός από την αρχή-αρχή). Τα πάντα εδράζονται στα προηγούμενά τους. Ακόμη κι ο λαμπρός Παρθενών έχει μακρινό πρόγονό του τον ταπεινό ναό «μεγαρικού» τύπου.

Όθεν, πώς γίνεται ξαφνικά να χτίζονται χριστιανικοί ναοί εκτός τυπικής εμφανίσεως… που δεν μοιάζουν με τίποτε το γνωστό; Υπήρχαν καί βασιλικές τότε, καί βυζαντινοί σταυρόσχημοι ναοί, καί η περίφημη Αγία Σοφία. Υπήρχαν καί απομεινάρια αρχαιοελληνικών ναών, καθώς καί Ρωμαϊκών κτισμάτων. Άρα, πώς προέκυψαν οι καθεδρικοί; από πού πήραν έμπνευση οι χτίστες τους; Το πράγμα αιτιολογείται μόνον αν είδαν σχέδια «εκτός σειράς» καί τα υλοποίησαν. Επομένως, οι ανευρεθέντες πάπυροι των Ναϊτών θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα ως πηγή του σχεδιασμού καί του κτισίματος των καθεδρικών.

. . . . . . . . . . .

γ. Τί απέγιναν οι πάπυροι;

Πολύ ενοχλητικό ερώτημα!… διότι αγνοούμε την απάντηση. Φαντάζομαι, όμως, ότι η οποιαδήποτε μυστικοπαθής οργάνωση (σαν τους Ναΐτες) θα τους «έθαβε» ξανά. Όχι στο έδαφος, ή σε σπήλαια, αλλά σε μέρη μή προσβάσιμα από άσχετους ανθρώπους· ενδεχομένως σ’ ένα χρηματοκιβώτιο στα υπόγεια του Βατικανού, ή σε κάποιο παρόμοιο μέρος. Άλλως τε, τέτοιες οργανώσεις έχουν αυστηρότατη ιεραρχία, οπότε δεν μπορεί ο καθένας να πάει καί να πεί: «- Γειά σας, ήρθα, δείξτε μου τους παπύρους!»… ακόμη κι αν είναι μέλος της οργανώσεως που τους έχει. Θα τους δεί μόνον αν έχει εξουσιοδότηση προς τούτο.

Όμως, υποθέτω βασίμως ότι σήμερα βρίσκονται κάπου στην Ευρώπη. Καί σε μέρος, που δεν τραβάει την προσοχή. Αυτό που έγραψα παραπάνω, δηλαδή αποθήκευση των παπύρων στα υπόγεια του Βατικανού, το έγραψα μονάχα ως παράδειγμα· είναι πολύ κραυγαλέο. Ένας αδίστακτος (καί ικανός) κλέφτης, τύπου «Ιντιάνα Τζόουνς», πρώτα εκεί θα πήγαινε.

. . . . . . . . . . .

δ. Από πολύ παλιά…

Η υποψία ότι οι συγκεκριμένοι πάπυροι περιέχουν πολύ παλιές (προκατακλυσμιαίες) υψηλές γνώσεις, ενισχύεται από δύο παράγοντες:

• το ότι αγνοούμε την τύχη τους (λόγωι μυστικότητας των κατόχων τους από το 1118 μέχρι σήμερα),
• καί το ότι η τεχνική ορολογία τους ήταν εξ αρχής ακατανόητη.

«- Μά, μωρέ Εργοδότη, είν’ ανάγκη να είναι τόσο παλιές οι γνώσεις; ο ασβέστης κι οι ξερολιθιές θα μας πάνε πρό Κατακλυσμού; Είσαι σοβαρός;»

Όοοοχι!… Όντως δεν είναι χρονομηχανή ο ασβέστης! 🙂

Γιά σκεφθήτε λιγάκι, αυτό που θέλω να πω!

Κι επειδή δεν νομίζω να το πιάσατε το υπονοούμενο αμέσως, να το πάρει το ποτάμι!

Ποιός μας βεβαιώνει ότι τα γραπτά των παπύρων, εκτός από ασβέστες καί πρακτικά κονιάματα με αυγά κλπ (βλέπε μαστόρους πέτρινων γεφυριών), δεν μιλάνε καί γιά πράγματα ακατανότητα το 1118;… Ίσως ακόμη καί σήμερα ακατανόητα… που, όμως, γίνονται κατανοητά βαθμηδόν, όσο ανεβαίνει ο τεχνολογικός πολιτισμός;

Έ; Γιά σκεφθήτε λιγάκι αυτή την πιθανότητα! Γιά σκεφθήτε να μιλάνε πχ γιά μόρια καί άτομα τα κείμενα αυτά!… γιά ηλεκτρισμό… γιά ο,τιδήποτε παρόμοιο! Ποιός θα καταλάβαινε τότε; Καί ποιός θα καταλάβει σήμερα, αν μιλάνε γιά προχωρημένα θέματα ακόμη καί με τα σημερινά δεδομένα;

. . . . . . . . . . .

Παρά το ότι γνωρίζω πως αρκετές επιστημονικές / τεχνολογικές ανακαλύψεις ήρθαν από μή επιστημονικές πηγές (πχ οραματισμούς), καί παρά το ότι γνωρίζω πως η πλειονότητα των ακαδημαϊκών επιστημόνων πρώτον έχει φορέσει ποδίτσα, καί δεύτερον παίζει τον αποκρυφισμό στα δάχτυλα, δεν θέλω, δά, να πω ότι όλη μας η επιστήμη προήλθε από τα χειρόγραφα των Βενιαμιτών. Είπαμε! Συντομογραφημένες «συνταγές»… που, όμως, καλύπτουν κάποια σημαντικά θέματα, γι’ αυτό καί θεωρήθηκαν άξιες καταγραφής. Αυτό, βέβαια, ούτε ορίζει ένα οπωσδήποτε μικρό, ούτε αποκλείει ένα πιθανό μεγάλο εύρος θεματολογίας καί γνώσεων.

Έτσι, εκτός απ’ την ναοδομία, στους παπύρους μπορεί να υπάρχουν καί θέματα ηλεκτρομαγνητισμού, αιθέρα, υποατομικών δομών, βιολογίας… κι όχι απαραιτήτως θεωρητική παράθεση αυτών, ως γνωστικά αντικείμενα· αλλά πρακτικές τους εφαρμογές.

Βέβαια, εννοείται πως, αν έχω πέσει μέσα, ούτε κάν οι ίδιοι οι Βενιαμίτες συγγραφείς των παπύρων θα καταλάβαιναν τί πληροφορίες καταγράφουν. Μόνο μή με ρωτήσετε πού τις βρήκαν· το πιθανώτερο είναι από προφορική παράδοση (χιλιετιών), σαν μεγάλο ποίημα. Τους καιρούς εκείνους, όλοι δούλευαν την απομνημόνευση ακόμη καί μεγάλου μεγέθους κειμένων. (Βλέπε πχ Ομηρικά Έπη.)

. . . . . . . . . . .

ε. Τί μας νοιάζει;

Όχι… δηλαδή, τίποτε απολύτως δεν μας νοιάζει απ’ αυτά όλα. Σάμπως θα πάμε να διαβάσουμε τους παπύρους; Ή θα μας επιτρέψουν να τους δούμε; Αλλά, καί να τους δούμε, δεν είμαστε εξειδικευμένοι φιλόλογοι. Πρέπει να κλειστούμε σε μοναστήρι, όπως οι Ναΐτες, μπας καί καταφέρουμε να βγάλουμε νόημα απ’ τα γραπτά – ασχολούμενοι μόνο μ’ αυτά επί μιά ζωή!

«- Τότε, αν δεν μας νοιάζουν, τί μας τα τσαμπουνάς αυτά, ρέ Εργοδότη;»

Επειδή κάνω περίεργες σκέψεις καί συνδέσεις… κι επειδή ο τρόπος δράσης των λεβέντηδων με το διαστημόπλοιο με το λέηζερ είναι ταυτόσημος με τον τρόπο δράσης των χρονικώς πρώτων εννέα Ναϊτών!!!!

Νά γιατί.

Βλέπουμε, λοιπόν, μιά κλειστή όμαδα να εξοπλίζει ένα διαστημόπλοιο με λέηζερ, με πρόσχημα τις επικοινωνίες με μελλοντικούς αποίκους στον Άρη. (Ναί, αλλά η ζώνη των αστεροειδών βρίσκεται ακόμη μακρύτερα!) Όπως ακριβώς οι Ναΐτες έκαναν τα δικά τους, με πρόσχημα την καλογερική χριστιανική ευσέβεια.

Να γνωρίζετε ότι ένα διαστημόπλοιο, γιά να χρησιμοποιήσει ηλεκτρικό ρεύμα, έχει δύο τρόπους: είτε φωτοβολταϊκές επιφάνειες (αν είναι κοντά στον Ήλιο), είτε έναν μικρό πυρηνικό αντιδραστήρα. Διότι, πέρα από την τροχιά του Άρη, ο Ήλιος γίνεται ελάχιστος στην όψη, καί δεν έχει ισχύ να φορτίσει μπαταρίες μέσωι των φωτοβολταϊκών. Άρα, οι λεβέντες πρόβλεψαν (προφανώς με πυρηνικό αντιδραστήρα) γιά αρκετή ισχύ γιά τις εκπομπές του λέηζερ… δείγμα ότι το διαστημόπλοιο αυτό θα κάνει εκτεταμένες μελέτες των αστεροειδών, καί δεν θα ξεκολλήσει εύκολα απ’ αυτούς.

Η βιαστική ανάγνωση του κειμένου της είδησης γιά το διαστημόπλοιο μ’ έκανε να μη δω ότι το λέηζερ αυτό δουλεύει στο υπέρυθρο, κι οχι στο μώβ – όπως υπέθεσα. (Χάριτας έχω στον Κώστα-Ταύρο, που μου επέστησε την προσοχή.) Δηλαδή, έμ καί αόρατη η ακτίνα του από τους κοινούς θνητούς, έμ καί χαμηλής ενέργειας, διότι -όντως- σκοπός τους είναι (εάν μπορείς να δείς πίσω απ’ τους «τοίχους» που ύψωσαν) να ερευνήσουν τις υποατομικές δομές των αστεροειδών, καί δεν θέλουν να τις διαταράξουν. Απλά να τις μελετήσουν.

Τώρα, βέβαια, οι αντιλήψεις ότι τα άστρα… ο μακαρίτης ο Φαέθων… είναι καί έλλογες νοημοσύνες, καθώς καί το ότι προηγμένοι εξωγήϊνοι πολιτισμοί του απωτάτου παρελθόντος (που ναί, υπήρχαν!) είχαν καταφέρει να μετατρέψουν κάποιες υποατομικές δομές σε στοιχεία κομπιούτερς… αυτές οι αντιλήψεις είναι αμφότερες «εκτός σειράς». Ακριβώς σαν τις προσόψεις των καθεδρικών!

Γνωρίζω καλά τί σας λέω, διότι γνωρίζω πού βρίσκεται η επιστήμη / τεχνολογία στις μέρες μας, αλλά καί υποψιάζομαι βασίμως μέχρι πού έχει φτάσει το πρωτοποριακό, μυστικό της μέρος. Άρα, από κάπου αλλού πήραν έμπνευση οι λεβέντες με το διαστημόπλοιο, καί την ψάχνουν τη δουλειά προς τέτοιες κατευθύνσεις. (Βλέπετε, η «κομπιουτεροποίηση» του εσωτερικού του ατόμου είναι ακόμη ευχολόγιο γιά την τεχνολογία μας.)

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Να προέρχονται, άρα γε, αυτές οι ιδέες από τους παπύρους των Ναϊτών; μπορεί. Πολύ ρομαντικό, γιά νά ‘ναι αλήθεια, αλλά δεν αποκλείεται. Καθόλου δεν αποκλείεται. Άλλως τε, όλη αυτή η μυστικότητα καί η αυστηρή ιεραρχία των Ναϊτών έχει περάσει στους σημερινούς ποδιτσοφόρους, καί σας θυμίζω ότι οι περισσότεροι σημερινοί ακαδημαϊκοί επιστήμονες είναι της ποδίτσας. Άρα, πιθανώτατα κάποιοι ακαδημαϊκοί μπορούν να διαβάζουν παμπάλαια χειρόγραφα, που δεν τα βλέπουν οι κοινοί θνητοί.

Ωστόσο, από την όλη παράθεση στοιχείων καταλαβαίνουμε ακόμη μία φορά πως εμείς οι Έλληνες δεν πρέπει επ’ ουδενί ν’ ανοίγουμε τα μάτια βαρβάρων. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν ηθική!…

…Καί «επιστήμη χωριζομένη ηθικής», ξέρετε τί σημαίνει!

Ακόμη κι αν δεν το γνωρίζετε, μην περιμένετε να το μάθετε· η γνώση αυτή θα σας έρθει με πολύ σκληρό τρόπο.