Έρις; Ήδη ξέρεις – 8

(προηγούμενο)

. . . . . . . . . . .

Δεν τελειώσαμε!… δεν τελειώσαμε καθόλου! Ίσα-ίσα, τώρα αρχίζουμε! 🙂

Πώς;

Απλούστατα, είδαμε όλα τα σχετικά μεθοδολογικά ερευνητικά εργαλεία, όσον αφορά χώρο καί χρόνο, αλλά ακόμη δεν ρίξαμε φώς σε μερικούς τομείς του θέματος, που μέχρι στιγμής τους προσπεράσαμε.

Γιά να δούμε, μπορούμε να ρίξουμε επάνω τους το φώς του προβολέα μας;

. . . . . . . . . . .

Προσάρτημα

Εδώ, θα πάμε σε συνθετώτερες σχετικές δομές. Περίπου (καί χονδροειδώς), σα ν’ αφήσουμε τη Φυσική, καί να πάμε στη Χημεία – ή στη Βιολογία.

. . . . . . . . . . .

i.-1 Ερμηνευτικά επίπεδα

Είναι γνωστό, πως τα Έπη, αλλά καί έτερα αρχαία πονήματα, διαβάζονται με πολλούς τρόπους. Εκφραζόμενοι καλύτερα, θα λέγαμε: πολλά επίπεδα ερμηνείας. Είναι το φυσικό επίπεδο (αφήγηση μιάς ιστορίας: ο Τάδε μονομάχησε με τον Δείνα, κτλ), το συμβολικό (ίσως περισσότερα του ενός τα συμβολικά επίπεδα), το επίπεδο μοτίβων (πχ ο γυιός, που παρακούει τον πατέρα του, στο τέλος σκοτώνεται – Φαέθων, Ίκαρος, κτλ), καί άλλα.

Δεν θα αναλύσουμε εδώ το πόσα επίπεδα υπάρχουν, καί ποιά είν’ αυτά. Μέγιστο, γάρ, θέμα τα ερμηνευτικά επίπεδα!… όπου υφίστανται τρανταχτές ασυμφωνίες.

Θέλετε, όμως, τη γνωμάρα μου; Την έχετε!

. . . . . . . . . . .

Τα επίπεδα ερμηνείας, κατ’ εμέ, είναι ανάλογα του πόσο εξελιγμένος είναι ένας λαός: λιγώτερα επίπεδα, εξυπνότερος λαός. Επίσης, τα επίπεδα ερμηνείας είναι τα ίδια με:

• τα πολιτισμικά επίπεδα (κατά διαφόρους συγγραφείς, όπως πχ Spengler, Toynbee, καί λοιπούς),
• καί τους μυητικούς βαθμούς ενός λαού. (Εδώ, καλύτερα ν’ αφήσουμε τις εξηγήσεις επάνω σ’ αυτό το θέμα. Ξεφεύγουμε πολύ.)

Εν πάσει περιπτώσει, παρ’ ότι οι προαναφερθέντες γραφιάδες ισχυρίζονται ότι τα επίπεδα αυτά είναι συνήθως 7 (ή καμιά φορά 20), ιδίως αναφερόμενοι σε πολιτισμούς, όπως (αρχαίοι) Αιγύπτιοι, Ινδοί, κτλ, σας λέω ότι γιά τον Ελληνικό πολιτισμό τα επίπεδα ερμηνείας είναι τρία καί μόνον: το αντικειμενικό, το ανθρώπινο, καί το θείο. Οι δέ μυητικοί βαθμοί μας είναι -σήμερα- κι αυτοί τρείς. (Άλλη φορά αυτά.)

Ωστόσο, γιά τα Έπη τείνω να συμφωνήσω στο λεγόμενον, ότι τα ερμηνευτικά επίπεδα είναι επτά, διότι τα Έπη απηχούν καί καταστάσεις πολύ παλιότερες του Τρωϊκού… άσχετο αν οι ακαδημαϊκοί δεν λένε να το καταλάβουν αυτό.

Επτά; Καί πώς φτάσαμε στα τρία; Η ανθρωπότητα εξελίσσεται, κυρίες καί κύριοι!… θέλοντας να πιστεύω ότι ανελίσσεται. (Καλά… όχι όλη η ανθρωπότητα!… Τα ζά ροβολάν’ στον κατήφορο! 🙂 )

• Γι’ αυτό, όσο πιό πάνω ανεβαίνει ο νοητικός πολιτισμός, τόσο λιγώτερα τα επίπεδα.
• Γι’ αυτό καί είπα, ότι τα Έπη απηχούν πολύ παλιότερες καταστάσεις, εάν πράγματι έχουν επτά επίπεδα ερμηνείας.

Φαίνεται κι από το κείμενό τους, άλλως τε, ότι δεν περιγράφουν μονάχα γεγονότα μιάς εποχής, αλλά χρονικώς είναι τουρλού σαλάτα· πράγμα που το επιβεβαιώνουν καί οι αρχαιο-αστρονομικές έρευνες στα Έπη: η παλαιότερη χρονολογία που βγήκε, είναι (αν θυμάμαι καλά) κάπου το 3,700 πΧ· η δέ νεώτερη, κάπου το 1,200 πΧ.

[Παρένθεση: δε μπορώ, θα το πω! Πλάκα έχουν οι φιλόλογοι, που παραδέχονται ότι ναί μέν, έχουμε ραψ-ωδίες, δηλαδή συρραφή τραγουδιών, αλλά επιμένουν ότι όλα αυτά κάθησε καί τα έγραψε -καί τά ‘παιξε στη λύρα, αφού συνέθεσε τη μουσική τους- ένας καί μοναδικός αόμματος μπάρμπας!… καί (υποτίθεται) εξιστορούν μία καί μοναδική εποχή! Άσχετο αν μέσα στα ίδια τα Έπη αναφέρονται κι άλλοι τέτοιοι λαϊκοί τραγουδιστάδες, όπως -θυμάμαι πρόχειρα- ο Φήμιος. Τρικυμία εν κρανίωι μέν, αλλά επιβραβευόμενη με πτυχία Φιλολογίας! 🙂 ]

. . . . . . . . . . .

i.-2 Φυσικό επίπεδο ερμηνείας

Τέλος πάντων, μέχρι στιγμής (καί μ’ όλη την φλυαρία μου στις προηγηθείσες ενότητες του παρόντος), είδαμε μονάχα το -ας πούμε- φυσικό επίπεδο της ιστορίας μας: κάποιος βάφτισε έναν ιό με συγκεκριμένο όνομα· κι εμείς, βασιζόμενοι στον αντίστοιχο αρχαίο μύθο, βρήκαμε καί το «Χρυσό Μήλο» του ιού.

Όμως, ο αρχαίος μύθος είναι σαφής: έχουμε (ως πρόσωπα) ακόμη τρείς θεές, συν έναν αχαρακτήριστο τύπο. Εμμέσως έχουμε καί μιά ωραία γυναίκα, που μπλέκεται στον μύθο όχι επάνω στο οροπέδιο της Αργαλαστής (καί στο γαμήλιο τραπέζι Πηλέα-Θέτιδας), αλλά σε επόμενη «σκηνή» του δράματος. Συν τις συνέπειες αυτού του γεγονότος, πάντα σε φυσικό επίπεδο – παναπεί, τον Τρωϊκό Πόλεμο.

Άρα:

• Ποιά είναι εδώ η θεά Ήρα;
• Ποιά είναι εδώ η θεά Αθηνά;
• Ποιά είναι εδώ η θεά Αφροδίτη; (Κι άντε, πες, αυτή τη βρήκαμε: είναι ο ομώνυμος πλανήτης.)
• Ποιός είναι εδώ ο Πάρης;
• Ποιά είναι εδώ η Ωραία Ελένη;
• Ποιός θα είναι εδώ ο Τρωϊκός Πόλεμος, που θα προκύψει;

Την απάντηση σ’ αυτό το τελευταίο ερώτημα, την ξέρουμε – κάπως: όλοι βλέπουμε πως πάμε πρόσω ολοταχώς προς τον Γ’ ΠΠ. Ο οποίος, όμως, Γ’ ΠΠ έχει αρκετές ευδιάκριτες αναλογίες με τον Τρωικό. (Δύση εναντίον Ανατολής, κράτη με πολεμικούς στόλους εναντίον κράτους με τεράστια έκταση ξηράς, εμπλέκεται πάλι η Μ. Ασία, κτλ κτλ.) Αλλά, σκεφθήτε:

Πού -μπορεί να- κολλάει ο κοροϊδοϊός, ως αφορμή του Γ’ ΠΠ;

Επειδή απλά κάποιος βάφτισε μιά παραλλαγή «Έρις»; Κι αν τη βάφτιζε ξέρω ‘γώ «Lolium Lascium», θα είχε άλλες συνέπειες;

[Γιά να μην έχετε …εγκυκλοπαιδικά κενά: το Lolium Lascium, στα Ελληνικά (καί στην κυριολεξία) : το Λολάκι το Ασελγές, ήταν ένα πουτανάκι σ’ έναν οίκο ανοχής στην αρχαία Πομπηΐα. Το όνομα της συγκεκριμένης δεσποινίδος εξακολουθεί να είναι γραμμένο σ’ έναν μισογκρεμισμένο τοίχο του πάλαι ποτέ «ιδρύματος», όπου -χμ- υπηρετούσε αυτή. Εάν ο τουρίστας είναι παρατηρητικός, θα το βρεί εύκολα – αν καί οι ξεναγοί δεν μιλάνε, προφανώς γιά να μή θίγεται η υπόληψη της πόλης! 🙂 (Ποιά υπόληψη, όμως, που εκεί έχει βρεθεί καί αγαλμάτιο του Πανός να απαυτώνει μιά κατσίκα, που τον κοιτάζει …ερωτικώς πως; 🙂 )

Πώς σήμερα γράφουν στα κουδούνια της εξώπορτας των οίκων ανοχής «Λίτσα»; Έ, αυτό! 🙂 ]

• Τώρα, κατ’ αναλογίαν με τον πλανήτη Αφροδίτη, οι θεές Ήρα καί Αθηνά είναι οι ομώνυμοι αστεροειδείς; (Αρίθμηση: 3-Juno καί 2-Pallas.) Καί γιατί;
• Ο δέ Πάρης, είναι κι αυτός ο ομώνυμος αστεροειδής «εκ Τρώων» (με αρίθμηση 3317-Paris) ; καί γιατί;

Οκτώ τα ερωτήματα του τύπου «ποιό πρόσωπο / γεγονός του μύθου είναι εδώ ποιό, ή τί»· καί, παρά το τόσο μαζεμένο συγγραφιλίκι, απαντήσαμε μονάχα τα δύο. Ειλικρινά, όμως, δεν έχω ιδέα ποιά θα μπορούσε να είναι τα υπόλοιπα έξι.

Καταλαβαίνετε, πάντως, ότι πρέπει να θεωρήσουμε πως βρίσκονται μέσα στο ίδιο ερμηνευτικό πλαίσιο, τουλάχιστον αρχικώς. (Δες παρακάτω την πιθανότητα ταυτοχρόνων πολλαπλών επιπέδων.)

. . . . . . . . . . .

i.-3 Πρόσωπα καί ρόλοι

Εντάξει, κάπως τη βολέψαμε τη δουλειά μέχρι τώρα -ερμηνεύοντας τα πράγματα στο φυσικό ( ; ) επίπεδο-, με αντικείμενα καί καταστάσεις. Τί γίνεται, όμως, όταν ανακατεύονται πρόσωπα; Διότι, ο μύθος έχει να κάνει με πρόσωπα.

Ακόμη χειρότερα, τί γίνεται όταν φυσικά πρόσωπα (άνθρωποι) παίζουν -ηθελημένα, ή αθέλητα- ρόλους; Διότι τα Έπη σαφώς ερμηνεύονται καί ως μοτίβα / σενάρια, τους δέ πρωταγωνιστές τους μπορούμε να τους δούμε καί ως ηθοποιούς σε συγκεκριμένους ρόλους-μοτίβα.

Γιατί συγκεκριμένους ρόλους; Διότι κάποιες πράξεις, μάλλον κάποια σύνολα πράξεων, οριοθετούνται. Πχ όταν είναι κανείς στρατιώτης· κινείται μέσα σε πολύ καθορισμένα πλαίσια, οπότε: ή νεκρός θα καταλήξει, ή τραυματίας, ή ήρωας, ή αιχμάλωτος, ή νικητής, ή παρασημοφορημένος, ή κανονικά σώος επιζών του πολέμου. (Δευτερεύοντες ρόλοι επίσης υπάρχουν -πχ πλιατσικολόγος-, αλλά δεν είναι οι κύριοι αυτού του μοτίβου.)

Η όλη φάση θυμίζει τα περίφημα «δέκα σενάρια των ταινιών Γουέστερν», επάνω στα οποία κινούνται όλες οι ταινίες του είδους: το κυνήγι του θησαυρού, η εκδίκηση, ο αγώνας γιά πλούτο καί ευτυχία, η φυγή μακριά, κτλ κτλ. Στα Έπη, πάλι, έχουμε ευκόλως αναγνωρίσιμα μοτίβα, όπως πχ ο ήρωας που υπερβαίνει εαυτόν, αλλά έχει τραγική κατάληξη (πχ Αίας), ή ο πολεμιστής, που χρειάζεται να θυσιαστεί, γιά να επιτευχθεί ο στόχος: Πρωτεσίλαος, Αχιλλέας… καί στα νεώτερα χρόνια η γυναίκα του πρωτομάστορα. (Ναί, ειδικά σ’ αυτό το αρχέτυπο, μιλάμε γιά βασιλοκτονία.)

. . . . . . . . . . .

Οπότε, πάλι αναρωτιόμαστε γιά τα οκτώ μας ερωτήματα εκ δευτέρου:

• Ποιό πρόσωπο είναι εδώ εκ θέσεως η Έρις;
• Τί είναι εδώ το «Χρυσό Μήλο»; (πάλι) αντικείμενο, κατάσταση, ή καί άνθρωπος;
• Ποιό πρόσωπο είναι εδώ εκ θέσεως η θεά Ήρα;
• Ποιό πρόσωπο είναι εδώ εκ θέσεως η θεά Αθηνά;
• Ποιό πρόσωπο είναι εδώ εκ θέσεως η θεά Αφροδίτη;
• Ποιό πρόσωπο είναι εδώ εκ θέσεως ο Πάρης;
• Ποιό πρόσωπο είναι εδώ εκ θέσεως η Ωραία Ελένη;
• Τί είναι εδώ ο Τρωϊκός Πόλεμος, που θα προκύψει;

Χμ… Δυστυχώς, πάλι δεν έχω απαντήσεις. Πάντως, περισσότερο γιά «εκ θέσεως» Πάρης μου κάνει ο ψευταράς καί θρασύδειλος Φάουτσι. Καί, πλάκα-πλάκα, γιά «εκ θέσεως» Αφροδίτη μου κάνει ο Ζελένσκυ!!!

[Βλέπετε, ότι δεν πρέπει να περιμένουμε εξ αρχής τη σωστή απάντηση μέσα σε αυστηρά στενό πλαίσιο, διότι μπορεί να μας διαφύγει αυτή: φαίνεται πως, υπό μία πιθανή οπτική γωνία, έχουμε άντρα στον ρόλο της Αφροδίτης.]

Γιατί, όμως, ο Ζελένσκυ; απλούστατα, διότι όλοι του δίνουν «δώρα»· άσε που στην Ουκρανία είχε (ακόμη έχει; ) όλα εκείνα τα βρωμο-βιολογικά εργαστήρια παρασκευής θανατηφόρων ιών. (Νά η σχέση με την «Έριδα»!) Το δέ «Χρυσό Μήλο» προφανώς είναι η ίδια η Ουκρανία, ολόκληρη! (Κι αυτή του τη χάρισαν του Ζελένσκυ!)

Τώρα, στα ίδια πλαίσια, βλέπω ως «εκ θέσεως» Έριδα τον Ερντογάν! Γιατί; διότι σπέρνει παντού ζιζάνια – καί «κρύβεται», γιά να μή φάει ξύλο. Ακριβώς όπως η Έρις!

Εννοείται, όμως, πως αυτές οι ερμηνείες μου κάθε άλλο, παρά οριστικές είναι. Ο καθένας είναι ελεύθερος, να δώσει καλύτερες.

. . . . . . . . . . .

Εν πάσει περιπτώσει, καί εναλλακτικώς – καί εκ τρίτου:

• Ποιό πρόσωπο παίζει εδώ τον ρόλο της Έριδος;
• Τί είναι εδώ το «Χρυσό Μήλο»; (πάλι) αντικείμενο, κατάσταση, ή καί άνθρωπος με συγκεκριμένο ρόλο;
• Ποιό πρόσωπο παίζει εδώ τον ρόλο της θεάς Ήρας;
• Ποιό πρόσωπο παίζει εδώ τον ρόλο της θεάς Αθηνάς;
• Ποιό πρόσωπο παίζει εδώ τον ρόλο της θεάς Αφροδίτης;
• Ποιό πρόσωπο παίζει εδώ τον ρόλο του Πάρη;
• Ποιό πρόσωπο παίζει εδώ τον ρόλο της Ωραίας Ελένης;
• Τί είναι εδώ ο Τρωϊκός Πόλεμος, που θα προκύψει;

Πάλι δεν έχω απαντήσεις – εκ τρίτου…

. . . . . . . . . . .

Θεωρείτε δύσκολο να βρεθούν απαντήσεις; Δεν διαφωνώ καθόλου. Είναι αντικειμενικώς δύσκολο.

Όμως, ακόμη χειρότερα, εάν πρόσωπα / ρόλοι / συμβολισμοί μπλεχτούν, δηλαδή αν τα επίπεδα ερμηνείας παίζουν παράλληλα καί ταυτόχρονα, πρέπει να είναι κανείς ντετεκτιβίστικη ιδιοφυΐα, γιά να βρεί την άκρη!

Το μόνο καλό σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο, είναι πως μπλέξιμο παρόμοιας πολυπλοκότητας δεν μπορεί να το δημιουργήσει άνθρωπος. (Ούτε κάν κάποιος απ’ «αυτούς»· δεν είναι τόσο έξυπνοι.) Ούτε, προς το παρόν, τεχνητή νοημοσύνη.

Μόνο το Μάτριξ μπορεί.

Στην οποία περίπτωση, θα κληθούμε όλοι να χορέψουμε – κι εμείς, κι «αυτοί». Κι όποιος αντέξει μέχρι το τέλος!

. . . . . . . . . . .

ii. Κουτσή πεντάλφα;

Μιά που μιλάμε γιά πεντάλφες καί συμμετρίες σε κανονικά πεντάγωνα, ας θυμηθούμε λιγάκι καί το πρότυπο της «κουτσής πεντάλφας». Δηλαδή: πέντε ίσα διαστήματα, αλλά στα μέν (συνεχή) τρία γίνεται κάτι (ομοειδές), πχ σεισμός, ενώι στα υπόλοιπα (συνεχή) δύο δεν γίνεται. Καί ξανά απ’ την αρχή.

Μ’ άλλα λόγια, ίσως ισχύει κάτι τέτοιο:

Γιά να διαπιστώσουμε εάν ισχύει, ή όχι, θα πάρουμε τις ημερομηνίες «κατωτέρων συζυγιών» από εδώ, καί θα τις αντιστοιχήσουμε με ιστορικά γεγονότα, που έχουν σχέση με ξέσπασμα επιδημιών / πανδημιών. (Βρίσκουμε αρκετές έτοιμες σχετικές πληροφορίες, εδώ καί -κυρίως- εδώ, ειδικά το 2ο πινακάκι, περίπου στο μέσον της ιστοσελίδας. Τους έχουμε ξαναδώσει αυτούς τους συνδέσμους παραπάνω, τους επαναλαμβάνω γιά ευκολία.)

Προσέξτε, όμως! Θα ερευνήσουμε, υπό τις εξής παραδοχές:

• Ότι δεν ισχύει πάντα το μέγιστο διάστημα των 67 ημερών μετά την «κατώτερη συζυγία». (Η διαβόητη «Ισπανική γρίππη» ξέσπασε αρκετούς μήνες μετά την αντίστοιχη «κατώτερη συζυγία», ο δέ «ασθενής μηδέν» της ανιχνεύθηκε μόλις 28 μέρες μετά. Αμφότερα τα χρονικά αυτά διαστήματα τυγχάνουν έξω του θεωρητικού των 34-67 ημερών.)
• Ότι κάθε μολυσματικός παράγων έχει διαφορετική σφοδρότητα / θνησιμότητα.
• Ότι κάθε μολυσματικός παράγων έχει διαφορετική ταχύτητα διαδόσεως.

Εξ αιτίας όλων των ανωτέρω παραδοχών, θα θεωρήσουμε ότι ξέσπασμα πανδημίας / επιδημίας, που συμβαίνει σε χρονικό διάστημα έως μικρότερο του έτους (αλλά σαφώς μικρότερο, πχ 9 μήνες) από «κατώτερη συζυγία», μετράει ως συμβάν στους υπολογισμούς μας.

Συνεπώς, παραθέτω τους πίνακες ημερομηνιών (1900-2023) από το λογιστικό φύλλο, με «τσεκαρισμένα» τα συμβάντα υπό τους όρους που δεχθήκαμε. Όμως, αντί να σας ταλαιπωρήσω, δείχνοντας διαδοχικώς τις δοκιμές που έκανα, θα σας παραθέσω τους πίνακες στην τελική μορφή τους· οι επεξηγήσεις του τί βλέπετε, μετά. (Έσπασα σε κομμάτια τον μεγάλο πίνακα, γιά να χωράνε στην οθόνη του υπολογιστή σας.) Όθεν:

Πίνακας 1

Πίνακας 2

Πίνακας 3

Πίνακας 4

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, οι επεξηγήσεις.

Τέρμα αριστερά βρίσκονται οι σύνδεσμοι (προς άρθρα της Γουΐκι), γιά να διαβάσετε πληροφορίες γιά την αντίστοιχη επιδημία / πανδημία. Δεξιά, στην πρώτη στήλη οι επιδημίες αυτές επισημαίνονται με πρότυπο «κουτσής πεντάλφας», αλλά θα παρατηρήσετε ότι τέσσερεις απ’ αυτές μένουν απ’ έξω. Εάν, όμως, επισημάνουμε με δεύτερο πρότυπο «κουτσής πεντάλφας» (στήλη τέρμα δεξιά), αλλά μετατοπισμένο κατά δύο κουτάκια (δηλαδή, με «διαφορά φάσεως»), τότε αυτές οι περιπτώσεις υπακούν σ’ αυτό πολύ καλά… καί μένουν απ’ έξω οι προηγούμενες.

Περίπου σαν να έχουμε δύο αλυσίδες DNA. (Το γιατί ακολουθείται αυτό το πρότυπο, μήν το ρωτάτε. Δεν το γνωρίζω ούτ’ εγώ.)

Το συμπέρασμα ποιό είναι;

Ότι:

• είτε δεν ισχύει καθόλου το πρότυπο της «κουτσής πεντάλφας»,
• είτε ισχύει όχι ως ένα ενιαίο, αλλά ως περιπεπλεγμένο δύο «αλυσίδων»…

…με δύο κοινά σημεία «τομής» (1946 καί 2002), απέχοντα 56 έτη. Βέβαια, δεν έχουμε περισσότερα δεδομένα, ώστε να συμπεράνουμε οριστικώς εάν στο σχήμα υπεισέρχεται καί τρίτο διαμορφωτικό «κύμα», περιόδου 56 ετών. (Πάντως, το 2002 αποδεικνύεται ισχυρώτατο σημείο καμπής / τομής – με τρείς επιδημίες.)

Παραθέτω εδώ καί τους συνδέσμους:

• (01) 10/02/1918 –> «Ισπανική γρίππη». (Έγιναν ακριβώς, μά ακριβώς, όσα έγιναν καί επί κοροϊδοϊού: μασκοφορίες, περιορισμοί, μισαλλοδοξία, κτλ. Καί πάλι είχε να κάνει με στρατιώτες, όπως το 2019 στη Γουχάν.)
• (02) 22/06/1956 –> «Ασιατική γρίππη».
• (03) 29/08/1967 –> Γρίππη του Χόνγκ Κόνγκ.
• (04) 27/08/1975 –> «Γρίππη των χοίρων». (Ίσως πανδημία-μαϊμού· μόνον ως θόρυβος στα ΜΜΕ της εποχής.)
• (05) 06/04/1977 –> «Ρωσσική γρίππη».
• (06) 13/06/1988 –> «Κινεζική γρίππη».
• (07) 10/06/1996 –> «Γρίππη των πτηνών» (Κίνα).
• (08) 30/03/2001 –> Επιδημία γρίππης σε διάφορες χώρες. (Πρώτη ανίχνευση του ιού: στην Ινδία.)
• (09) 31/10/2002 –> Επιδημία SARS στην Κίνα / ξανά «γρίππη των πτηνών» / «Γρίππη της Φουτζιάν» H3N2 (Κίνα).
• (10) 18/08/2007 –> «Γρίππη των ίππων», Αυστραλία.
• (11) 27/03/2009 –> Δεύτερη «γρίππη των χοίρων».

Εννοείται πως, όπου αναγράφονται πανδημίες γρίππης σε ζώα, αυτές υποτίθεται ότι κολλάνε καί στον άνθρωπο. (Άρα, δυνητικώς επικίνδυνες.)

Παραθέτω εδώ ακόμη δύο λίαν χρήσιμους συνδέσμους προς άρθρα της Γουΐκι:

• Χρονογραμμή της γρίππης· ίσως όχι πλήρης μεταφορά των ιστορικών στοιχείων, αλλά με δεδομένα καί παλαιοτέρων αιώνων. (Οι συζυγίες της Αφροδίτης μπορούν να βρεθούν, οπότε -αν θέλετε- κάντε την έρευνά σας.)
• Πανδημία της γρίππης, με αρκετές χρήσιμες πληροφορίες.

. . . . . . . . . . .

Τί άλλο βγαίνει αβίαστα ως συμπέρασμα από τα παραπάνω διαγράμματα;

• Ότι οι πανδημίες πυκνώνουν, όσο προοδεύει η Βιολογία. (Τα τελευταία 30 χρόνια ξεσαλώσανε!) Μ’ άλλα λόγια, είναι ανθρωπογενείς του κερατά!
• Ότι «αυτοί» δεν χρησιμοποιούν το πρότυπο της «κουτσής πεντάλφας», είτε διότι δεν τους νοιάζει, είτε διότι δεν το γνωρίζουν. Εάν όντως οι πανδημίες υπακούν σ’ αυτό («εάν», διότι δεν βγάλαμε ασφαλές συμπέρασμα παραπάνω), τότε υπεύθυνο είναι το Μάτριξ.
• Ότι ο κοροϊδοϊός (Οκτώβριος 2019) είναι καί εκτός κανόνα συζυγίας Αφροδίτης, καί εκτός ακολουθίας «κουτσής πεντάλφας» (αμφοτέρων των αλυσίδων), άρα ήταν απλά μιά δοκιμή γιά όσα ακολουθήσουν.

Κι «αυτά που θ’ ακολουθήσουν», δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένας νέος πράγματι φονικός ιός αυτή τη φορά. (Καί εντός κανόνα συζυγιών, καί εντός ακολουθίας «κουτσής πεντάλφας».) Αυτός, που όλο το κατεστημένο αποκαλεί «Χ», καί μας λέει στα μούτρα μας με βεβαιότητα ότι έρχεται οσονούπω. (Έμ;! Δεν έχουν μονάχα στο Άγιο Όρος προφήτες! Έχουν καί στις «λέσχες»! 🙂 )

Προετοιμαστήτε, λέω, διότι σε κανένα δίμηνο πάλι προβλέπω να λουζόμαστε περιορισμούς καί μασκοφορίες… καί δεν εννοώ προετοιμασία μονάχα γιά το πώς θα λουφάρουμε τα μέτρα περιορισμού, ώστε να ξεγελάσουμε το γκουβέρνο, αλλά γιά ν’ αντιδράσουμε όπως πρέπει. Κι αυτή τη φορά δεν υπάρχουν ούτε άγνοια, ούτε δικαιολογίες.

[Χρειάζεται να θυμίσω ότι -εκτός των βρωμοϊών, που παρασκευάζονται στα βρωμοεργαστήρια- κάθε μέρα δεχόμαστε καί πολλαπλές καί παντοειδείς επιθέσεις εναντίον μας; Ακρίβεια, έλλειψη τροφίμων, πυρκαϊές… Καιρός ν’ αντιδράσουμε όπως πρέπει, λοιπόν.]

Μέχρι τότε, όμως… Ρέ Βαλόντια! Ρέ Κίμ! Άει πατήστε το, ρέ, το ρημάδι το κουμπί! Τί κάθεστε;

(επόμενο)

διαβάζοντας αλλιώς ..οι πουτάνες και τα ζωντόβολα !!

διαβάζοντας αλλιώς

..οι πουτάνες και τα ζωντόβολα !!

..για το μνί γινόνταν όλα !!

..φύσα αγέρι,

φύσα αγέρι του βουνού !!

Παλαιός

Μεγάλο πουταναριό ..απ’ το βυζί της μάνας της το πήγαινε το γράμμα η κουφαλίτσα, αν και της ξέφυγε ο ξάδερφος, αλλά μικρή ξεμικρή αφού το είχε ρίξει στο τρίψιμο, έβαλε ένα χέρι ο Θησέας και της το ‘κανε κοφίνι, πέραν που της έσιαξε ένα κουτσούβελο, την Ιφιγένεια λένε, που την παράτησε στην αδερφή της την Κλυταιμνήστρα, γι’ αυτό η πούστρα ο Αμενίτζουλας ήθελε να το ξεβγάλει το κορίτσι – βέβαια αυτά δεν μας τα λέει ο «μπαρμπα-Όμηρος» ήτανε μια «κουφάλα» κι αυτός ..και απομείναμε να μας τα μαρτυρήσουν άλλοι !!

Την συμμαζέψανε τ’ αδέρφια της, και της βρήκανε και την φορτώσανε σε ‘κείνο το Ζό, τον Μενέβγαλο, και νομίσανε ότι ησυχάσανε, όπου αν και αυτός ο κόπανος (κερτατά τον έκανε αργότερα ο Ελενοπούτανος) κατάφερε να την φουσκώσει κάνα δυό φορές λένε (εγώ δεν ξέρω τίποτις ..άλλοι τα λένε!!) ..αμ’ δε όμως που κοίταξε την οικογένεια ..μόλις το Ζό λέει πήγε για κέρατα (;; ..λέτε ;;) στην Κρήτη (που πας ρε μαλάκααα και αφήνεις μουσαφίρη στο σπίτι ;;) ..άλλοι λένε για κηδεία ..και ξεχάστηκε !! ..ρε μήπως και τα είχε ρίξει τ’ αυτιά ο άνθρωπος, και δεν άντεχε άλλο τις απαιτήσεις της, οπότε είπε: άστην να βγάλει τα μάτια της, και μετά κάνω εγώ τον θιγμένο, που ο κερατάς (λάθος το είπες ρε Ζό ..ο κερατάς εσύ ήσουν) μου πήδηξε την γυναίκα !! ..αλλά ρε μαλάκα Μενέβγαλε, δεν σου πήδηξε απλά την γυναίκα ..καλοκαιρινόν σ’ έκανε ..ούτε μπρίκι δεν σ’ άφησε !! ..και πολύ καθίκι αυτός ο πούστης ο πα-Πάρης τελικά (και ο πρώτος πλιατσικολόγος λέμε) ..άκου εκεί να μην του αφήσει του ανθρώπου ούτε μπρίκι ..που θα ‘φτιαχνε ρε τσόγλανε τον καφέ της παρηγοριάς, να καταπιεί τον πόνο του, που του πήδηξες την γυναίκα, και του φόρεσες κέρατα και τον κατήντησες τάρανδο ;; 

Η πουτανάρα αυτή, καλά ρε ‘σείς νομίζατε ότι θα το ρίξει στον μοναχισμό ;; ..μόλις λοιπόν ξαπόστειλε τον πα-Πάρη ..έε τα τίναξε ο άνθρωπος, αυτός γιδοβάτης ήταν που λέει κι ο Εργολάβος, που ν’ αντέξει τις απαιτήσεις αυτής της ρουφήχτρας ..τέλος πάντων είτε με βοήθεια είτε χωρίς καταφέρανε και σιάξανε κάνα 5αρι μούλικα ..καλά μπορεί και περισσότερα ..δεν είμαστε εκεί να τα μετρήσουμε (προκοπιάρα η Ελεϊνίτσα), τι νομίσατε ότι έκατσε κι έκλαιγε απαρηγόρητη ;; ..ναι σιγά  !! ..έτοιμον τον είχε τον επόμενο, στην πόρτα περίμενε !! ..ο αδερφός του Παρίου !! ..ρε λέτε μισιακιά να την είχαν, κι όταν κατέβαζε τ’ αυτιά ο ένας ν’ αναλάμβανε ο έτερος ..ή να το παίζανε παρτούζα ;; (εγώ δεν ξέρω ..απλά ρωτάω ..κι αν κάποιος από σας έπαιρνε μάτι, ας μας ενημερώσει !! ..όχι τίποτις άλλο, αλλά να απλά για να ξέρουμε !! )

.

Και τ’ αποδώ Ζωντανά, όχι μόνο παλεύανε μια 10ετία να πάρουνε εμπρός -τελικά η Ιφιγενίτσα την πλήρωσε ..την είχε άχτι αυτός ο «πούστης», επειδή του την είχε φορτώσει η Κλυταιμνήστρα, να την ταΐζει, αλλά το είχε μυριστεί η κουφάλα ότι δεν ήταν αυτός ο δράστης- αλλά σκοτωνόσαντε και άλλη μιά 10ετία για το ποιός πηδάει την Ελεϊνίτσα ..καλά Ελεϊνάρα πλέον ..έεε τα κατάφερε και μεγάλωσε, αν όχι αυτή ..τουλάχιστον το κοφίνι της !!

Καλά ρε ‘σείς, τόσο μαλάκες ήντουσαν ώστε να σκοτώνονται για το μουνί της Ελεϊνίτσας ..δεν τον χέζανε τον Μενέβγαλο και τα κέρατά του ;; ..για μήπως ελπίζανε ότι θα ξεπληρωνόσαντε μετά του σκοτωμού τους με κάποιο πήδημα ..τόσο μέλι έσταζε πχιά ;; ..δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά αυτά τα ΖΑ εξαπανέκαθεν δείχνανε πόσο Ζωντόβολα και στόκοι ήντουσαν !! ..ακόμη κι αν ελπίζανε σε κάποια «εξυπηρέτηση», πράγμα που θα έπαιρνε κάπου 4 χρόνια, καθόσον 1200 πλοία, ακόμη κι αν έσουρνε ένα καράβι ολάκερο κάθε μέρα ..πάλι οι περισσότεροι θα μένανε με την ελπίδα ν’ αγναντέψουν, και μόνο οι λίγοι τυχεροί, θα μπορούσαν να μετρήσουν το πλάτος και το βάθος της χαβούζας.

.

Και αν νομίζετε ότι τ’ αποκεί Ζωντόβολα ήντουσαν λιγότερο Ηλίθιοι από τα αποδώ, κάνετε μεγάλο και τραγικό λάθος, γιατί ποιοί Λογικοί άνθρωποι θα επέλεγαν να σκοτωθούν για να ‘χει να πηδάει ο Παριοηλίθιος ;; ..ποιοί θα βάζανε την ύπαρξη της πόλεως τους σε υποδεέστερη  μοίρα από το μουνί της Ελεϊνίτσας ;; ..και αντί ν’ αφήσουν τον πούστη εκεί να το σφάξει σαν γουρούνι ο Μενέβγαλος, έτρεξε κατά παράβασην των όρων, ο έτερος πριγκιπομαλακοπύτουρας να τον σώσει ..έε οπότε καλά έκανε ο άλλος και τον έσουρνε τριγύρω να του δείξει τ’ αξιοθέτα προυμνηδόν, ενώ κανονικά θα έπρεπε να τον ρίξει στα σκυλιά, αφού αυτό άξιζε …

.

Λοιπόν «μαλάκες μου», φαίνεται ότι η Ηλιθιότητα ήταν τοτινό παγκόσμιο φαινόμενο, δεν εξηγείται αλλιώς

.

..και αν νομίζετε ότι μόνο αυτοί οι μαλακοπύτουρες, σκοτωνόσαντε μια 10ετία για το μουνί της Ελεϊνίτσας, κάνετε μεγάλο λάθος ..τα γελαδοζωντόβολα ανεβάσανε επίπεδο, και είχαμε μιάν επανάληψη πιό μακροχρόνια και για περισσότερες πουτάνες !!

Τι δεν το πιστεύκετε ;; ..ανοίχτε ρε ζωντόβολα και κάμμια ιστορία !!

.

Λοιπόν λέει, τα Ζά της νεότερης εποχής, θέλοντας ν’ αποδείξουν ότι κρατάνε από τους γελαδέληνες, του προηγούμενου καιρού, ανεβάσανε επίπεδο ..30ετία το φτάσανε !! ..και για να μην πεταχτεί κάνας μαλάκας και ‘πεί : μα για μιά πουτάνα κάνετε τόσο ντόρο και σκοτωνόσαστε τόσα χρόνια ;; ..έεε πλειοτερέψανε τις πουτάνες, και τις κάνανε τρείς !! ..αμέ ..είδατε τι ξιούμνια παιδιά ήταν οι Αθηναίοι και οι Σπαρτιάτες ;; ..όχι σαν εσάς τα Ζωντόβολα που δεν μπορείτε ούτε έναν πουτανοπόλεμο να στήσετε !!

..αλλά και οι μαλακισμένες γελαδεληνούσες, τι σκατά κάνουν ..δεν βοηθάνε την κατάσταση ;; ..δεν βλέπουν ότι σε λίγο «το μνί όχι καράβι αλλά ούτε παιδική βαρκούλα δεν θα σούρνει» καθώς θα είναι τζούφιο ;; 

.

..κόφτονται τα γελαδερά για την γελαδικότητά τους !! 

..ποιά γελαδικότητα ;; ..άαα λέτε γι’ αυτήν που τους ..είπανε !! 

..εντάξει τους είπανε !! ..για να ‘χουν με κάτι να γελάνε !! ..αλλά που να πάρουν χαμπάρι τα γελαδοπουλόπουλα !! 

..πέρασε από ‘δώ η σάρα και η μάρα ..πήδηξε, γάμησε, ξέσκησε, αλλά τα ζωντόβολα επιμένουν ότι τίποτα δεν κόλλησε !! ..ότι κρατάει ατόφια εκείνη η ΝτιΕνεΓιακο μαλακία !! ..βέβαια με τις μαλακίες που κάνουν τα γελαδερά και την ηλιθιότητα που τα δέρνει, δεν μπορεί κάποιος παρά να αποδεχτεί ότι έτσι πρέπει να ‘ναι ..η γελαδικότητα είτε με μπαστάρδεμα είτε όχι καλά κρατεί ..άλλωστε είπαμε η Ηλιθιότητα ήταν (είναι ακόμα και μάλιστα αυξημένη) παγκόσμιο φαινόμενο ..

..καλά .. κούνια που τους κούναγε !! άκου εκεί ατόφια γελαδερά ;; ..μια ματιά να ρίξει κάποιος και θ’ αρχίσει ν’ αναρωτιέται πως στο διάολο φυτρώσανε όλες αυτές οι φάτσες αν δεν έπεσε γερό μπαστάρδεμα ;;

.

..και την σήμερον ;; ..τι γένεται σήμερον ;;

..σήμερις που λιέτε γελαδομαλακοπύτουρες, δεν γίνονται πιά πόλεμοι για πουτάνες, καθώς όλα έχουν καταντήσει ένα απέραντο μπουρδέλο (κώλος και μουνί έχουν πλέον ξεφτιλιστεί πλήρως) !! ..πορδηπουργεύοντες να μετρούν τα κέρατα και τα «κουραμπιεδοκεράσματα» (έμ τι νομίζατε, μόνο η Χαράρω τα χάρηκε ;; ..ο Σουβάμπιος με κουραμπιέ, ή και χωρίς, μια χαρά το πήγαινε το σπρώξιμο ..όλοι που πέραςαν από το μαγαζί του φιλεύτηκαν κερασματάκι) ..βολευτάδες να ξερογλείφονται αναθυμούμενοι τις χαρές εκεί στα κουμουνοφιλελέδικα του ’68, που έζησαν από τις αράπηκες μαλαπέρδες (μόνοι τους τα λέγανε φανερά, εκειά μέσα στο πορδοβούλειο)  ..κι έχουν τώρα να ψάχνουν γαϊδουροβατική επανάληψη από επενδυτές ..γι’ αυτό το σπρώχνουν μετά μανίας, να προκάμουν, μην και τους προλάβει και τους βουτήξει εκειός ο αλεξανδροπουλιανός τραγόπουστας ..όσο για την γδικιοσύνη τι να σου κάνει ;; ..είναι ΣΤΕμένη στα τέσσερα, δεν προκάνει για οτιδήποτε άλλο, εκτός από το ν’ απολύει κάθε πρόθυμον επενδυτή, που θα σπρώξει με δύναμη τον ..πάγκο !! ..τα καραβαναριά και τα γουρουνάκια κάνουν τον πολλά βαρύ μόνο στα λόγια, κατά τα λοιπά είναι στα τέσσερα και ξεβράκωτοι, περιμένοντας πότε θα τους πηδήξουν για να πάρουν δωράκι το ..σώβρακο !! 

.

..αναβάθμιση μαλακισμένα ..αναβάθμιση !! ..υπέστημεν αναβάθμισην ..αναβαθμιστήκαμεν (εντάξει μας αναβάθμισαν) λέμε !! ..στο μέγα, στο τρανό πουταναριό της γελαδικής !! 

..οι γελαδέληνες είναι πλέον μόνο για τον μπούτσον των επενδυτών ..να ξεχαρμανιάζουν τα πιδιά προτού πιάσουν «δουλειά» στα ευρωζωντόβολα !!

.

..τα ‘λεγε για την μύτη ο Διομήδης  ..χαμπάρι δεν πήρατε ;;

..η μύτη δηλώνει καταγωγή !! ..για κοιτάξτε τριγύρω σας τι γίνεται ..και μετά μιλήστε ..ΖΑ έεε ΖΑ !!

..δεν χρειάζεται λοιπόν να ‘πώ εγώ για το ποιός έλκει την καταγωγή του και από ποιούς ..το λέει η φάτσα σας (πρίν να καταφύγετε στις πλαστικές) !!

..το ‘πε και το πιδί : αν η γελαδικότητα ήταν θέμα ΝτιΕνΕγιακό τότεεεεε ..εδώ στο κουραδοβούλειο, δεν θα βρίσκαμε ούτε ένα καθαρό γελαδερό !! ..το ‘πε και δεν κουνήθηκε φτερό !! ..ούτε στο γελαδοβούλειο, ούτε όξω απ’ αυτό !! ..και πως να κουνηθεί δηλαδής ..να βγούνε ούλοι και να διαλαλήσουν από που κρατάει η σκούφια τους (εντάξει βγήκαν μερικοί ..έτσι για  να μην σκάσει το καπάκι) ..ή ν’ απαιτήσουν τα νομιζόμενα γελαδερά, να βγουν οι ψωφισμένοι βολετάδες και να ‘πουν τι και πως ;; ..και αν το κάνουν, τότε ποιοί θα φέρουν την ευθύνη ;; ..οι ψωφισμένοι για οι ψωφίζοντες ;; ..για μήπως και μια χαρά ξέρανε τα ΖΑ τι ψωφίζανε ;; ..μπας και είναι της ίδιας ράτσας ή κάποιας άλλης υποτακτικής ;;

.

..άντε συνεχίστε τα μπάνια σας ..και πλύντε καλά τον κώλον σας, γιατί από Σεπτέμβρη λέει σας έχουν έτοιμα καινούργια «αγγούρια ..καλυβιώτικα» !!

.

..από την άλλη σκούζετε για το Δημογραφικό ..έεε εκεί που μπανιάρεστε ρίξτε και κάνα γλιστερό φισέκι  ..και αν τα σερνικά Ζά θέλουν δάχτυλο για να πάρουν εμπρός, ή το ρίχνουν μόνο στα πάρτια ..εσείς οι γελαδεληνίδες κάντε το σύμφωνα με την συμβουλή της γιαγιάς !! 

..τι δεν ξέρετε τι είπε η γιαγιά στην εγγονή που ήθελε να πάει στην διαδήλωση ;; 

..κακώς !! 

..ρώτηξε λοιπόν η γιαγιά : και δε μη λες μουρή, τι σκατά θα δηλώσουτε εκεί που θες να πάς ;; 

..να ρε γιαγιά θα διαδηλώσουμε για τα δικαιώματα των γυναικών !! 

..δηλαδής ;; 

..να πως το λέμε ..η γυναίκα αποπάνω !! 

..χάει μουρή μαλάκω, γι’ αυτό θα τρέχεις ;; 

..εμείς παιδάκιμ’ το σντριβανάτο το ‘χαμε καιρούς και καιρούς ..δεν περιμέναμε εσάς να ‘ρχίσουμε να τρέχουμε στους δρόμους για να δούμε χαρά στα σκέλια μας !!

..όταν γύρναγε το Ζό, στουπί στο μεθύσι, αναλαμβάναμε δράση, κι ανεβαίναμε στο κατάρτι !! 

..πως λες να τα κάναμε τα παιδιά ;; 

..άμα περιμέναμε τα Ζά ..εγώ δεν θα ‘χα σήμερα εγγονή !!

.

Απ’ ότι βλέπετε ..καλά ρε μαλακισμένα βλέπετε για κοιμάστε όρθια ;; ..κόφτεστε λέει μην και σας αρπάξει κάνας γείτονας την γελαδικότητα !! 

.

..καλά ρε για τόσο μαλάκες τους έχετε ;; ..κάνουν πώς, για να μπούν στο παιχνίδι ..για την μίζα γίνονται πλέον όλα ..ο κώλος και το μουνί βρωμίσαν και ξεφτίσανε ..δεκάρα τσακιστή πλέον δεν πιάνουν !!

Έρις; Ήδη ξέρεις! – 7

(προηγούμενο)

. . . . . . . . . . .

Περνάμε, λοιπόν, στο λογιστικό φύλλο τις έτοιμες ημερομηνίες (από το 1995, έως το 2030 της διαβόητης «Ατζέντας 2030«) των «κατωτέρων συζυγιών» της Αφροδίτης με τον Ήλιο, καί του δίνουμε εντολή να βρεί τα υπόλοιπα.

. . . . . . . . . . .

Πρίν, όμως, δούμε τα αποτελέσματα (δηλαδή, το πού πέφτει το χρονικό περιθώριο των 34-67 ημερών μετά από κάθε «κατώτερη συζυγία»), ας δούμε λιγάκι τις (έξω του ουσιαστικού πίνακα) στήλες ελέγχου. Θα σας πω γιατί.

Σας ζητώ συγνώμη, επειδή στην ενότητα ε2. ii. μου ξέφυγε μιά βλακεία (αν κι όχι δική μου), ότι δηλαδή η χρονική απόσταση μεταξύ δύο «κατωτέρων συζυγιών» (Αφροδίτης-Ηλίου) είναι από 16 έως 19.5 μήνες. Όχι, λάθος: είναι ακριβώς 19.5 μήνες (σύν πλήν κάτι ψιλούλια κάθε φορά), καί παρακαλώ ξεχάστε το συγκεκριμένο χοντρό σφάλμα. Απλώς, αντέγραψα αβλεπί την πληροφορία από κάποιον από τους αμέτρητους συνδέσμους που διάβασα, χωρίς να την ελέγξω.

Όμως, με τόσο μεγάλον όγκο υλικού (καί ειδικά με ξενύχτια γιά τακτοποίηση της έξωθεν πληροφορίας καί τελικό γράψιμο στο ιστολόγιο), όλο καί θα ξεφύγει κάτι· άνθρωποι είμαστε, όχι μηχανές. Πάντως, όσον αφορά τα αριθμητικά μεγέθη (καί, εν γένει, τα μετρήσιμα, πχ σχήματα), όταν φεύγω από τη θεωρητική παράθεση πληροφοριών καί φτάνω σ’ αυτά, πάντα κάνω έλεγχο.

Λοιπόν:

• στην πρώτη στήλη βρίσκονται οι ημερομηνίες των «κατωτέρων συζυγιών»,
• στη δεύτερη στήλη οι διαδοχικές διαφορές τους σε μέρες,
• καί στην τρίτη στήλη οι ίδιες διαφορές, ως μήνες των 30 ημερών (διαιρεμένη η δεύτερη στήλη διά του 30, δηλαδή).

Ρίξτε πρώτα μιά ματιά, καί μετά συζητάμε γιά τον μέσο όρο των διαφορών, που θα βρήτε κάτω δεξιά.

Ναί, ακριβώς! Πρόκειται γιά τον «υπερδιαστατικό» αριθμό 19.47 !…

Τώρα, το τί μπορεί να σημαίνει αυτό, δεν γνωρίζω. Είναι αλήθεια πως κάτι υποψιάζομαι, αλλά αυτό με τη σειρά του θέλει πάρα πολύ ψάξιμο. Εννοώ, λοιπόν, ότι ίσως η Αφροδίτη με τη Γή να είναι ένα -ακόμη- είδος «υπερδιαστατικού» διπόλου («ακόμη», διότι υπάρχουν ενδείξεις πως κάτι τέτοιο συμβαίνει με Γή-Σελήνη), οπότε μιά «κατώτερη συζυγία» ίσως ανοίγει καί υπερδιαστατική πύλη. Κι εφ’ όσον η αριθμητική αυτή τιμή αναφέρεται σε μήνες, ίσως παίζει κι ένας άλλος παράγοντας, η λεγόμενη «χρονική συμπύκνωση». (Όσοι γνωρίζουν καλά από Αστρολογία, ειδικά όσοι έχουν διαβάσει τα βιβλία του Robert Hand, είναι εξοικειωμένοι μ’ αυτή την έννοια.)

Τέλος πάντων, επανερχόμαστε στο θέμα μας.

. . . . . . . . . . .

Σας δίνω τα συνεπακόλουθα διαστήματα μετά από μία «κατώτερη συζυγία», γιά μιά περίοδο 35 ετών (από το 1995 μέχρι το 2030). Από εκεί καί μετά, πρέπει να ψάξουμε στην ειδησεογραφία, γιά να βρούμε τί έγινε, ως συνέπεια της θεωρίας της «μικροβιακής Αφροδίτης»… κι όχι γιά τυχαία γεγονότα. (Δεν μας ενδιαφέρει καθόλου πχ μιά βομβιστική επίθεση στο Αφγανιστάν, που συνέβη στο επίμαχο διάστημα μετά την «κατώτερη συζυγία».)

Όπως καταλαβαίνετε, το ψάξιμο αυτό θα το έκανε άριστα ένα υπολογιστικό σύστημα, που θα έκανε «αποδελτίωση» σ’ όλο το Διαδίκτυο γιά ειδήσεις με τα συγκεκριμένα κριτήρια· καί ίσως μετά να τις αξιολογούσε κιόλας, με σύστημα κανόνων ενδιαφέροντος. Δυστυχώς, όμως, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο διαθέσιμο στην οικία του γράφοντος, άρα πρέπει να ψάξουμε με ημι-χειρωνακτικό τρόπο. Δηλαδή, να βάλουμε στα ψαχτήρια να ψάξουν ειδήσεις (καί αναγκαστικά με σχετικές λέξεις / φράσεις, πχ «κοβίντ-19») μέσα στο χρονικό διάστημα, που βλέπουμε αρχίζοντας από τη δεύτερη στήλη, καί τελειώνοντας στην τέταρτη.

Δυστυχώς, πάλι, ο τρόπος αυτός είναι αργός καί κουραστικός (έστω, γιά τον γράφοντα). Όθεν, σας δίνω έτοιμα …δυόμιση ψαξίματα σε αντίστοιχες περιόδους, καί τα υπόλοιπα αφήνονται στους φιλέρευνους αναγνώστες.

Κατ’ αρχήν, όμως, ο σχετικός πίνακας (κλίκ επάνω του γιά το σωστό μέγεθος) :

Το «μισό» διάστημα είναι το (3), που αναφέρεται στους αμέσως προσεχείς μήνες Σεπτέμβριο / Οκτώβριο 2023. Αυτό, βέβαια, δεν ξέρουμε τί θα φέρει (κανείς μας δεν γνωρίζει το μέλλον), αλλά το γνωστό σκυλολόϊ άρχισε πάλι να μας κανοναρχάει γιά περιορισμούς κατ’ οίκον ξανά, μάσκες προσώπου ξανά, εμβόλια (ληγμένα) ξανά… τη συγκεκριμένη περίοδο.

[Είναι σα να κρατάνε μαστίγιο, ενώι χαμογελάνε διαβολικά καί μουρμουρίζουν: «- Γυρίστε πρώτα απ’ τις διακοπές σας, καί τα λέμε!»

Θα τα πούμε προσεχώς με το σκυλολόϊ, ναί, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο το πώς θα τα πούμε. Πάντως, τα ελικόπτερα δεν χωράνε πολλούς.]

. . . . . . . . . . .

v. Αποδελτίωση δύο περιόδων

Ας δούμε, τώρα, ποιές κάπως σημαντικές σχετικές ειδήσεις βρήκα, γιά τις περιόδους (1) καί (2). (Με την επιφύλαξη, βεβαίως, ότι μπορεί να μου διέφυγαν σημαντικώτερες.)

. . . . . . . . . . .

Περίοδος (1).

• Στις 14 Ιουλίου 2020, ο (απατεώνικος) οργανισμός CDC ζητάει από τους Αμερικανούς να φοράνε μάσκα υποχρεωτικώς. (Άρθρο, εδώ.)
• Με καθυστέρηση περίπου μήνα (8 Αυγούστου 2020), οι εδώ παπαγάλοι ζητάνε κι από τους Έλληνες υποχρεωτική μασκοφορία.
• Στις 17 Ιουλίου 2020, ένα άρθρο μιλάει γιά πιθανή θεραπεία ασθενών κοροϊδοβίντ με δεξαμεθαζόνη.

Δεν ξέρω τί ουσία είν’ αυτή, καί μην περιμένετε να καθήσω να διαβάσω Φαρμακευτική Χημεία, ώστε να σας τα κάνω πενηνταράκια! 🙂 Πάντως, είχαν περίπου 23% νεκρούς απ’ τη «θεραπεία» αυτή (λέει το άρθρο του συνδέσμου), ενώι με την «κανονική» ( ; ) θεραπεία του κοροϊδοβίντ τα τίναξαν περίπου 26% (ξαναλέει).

• Υπάρχει, όμως, καί άρθρο στα Ελληνικά γιά την δεξαμεθαζόνη, με ημερομηνία προγενέστερη του αγγλοφώνου (εκπληκτικό; ), στις 17 Ιουνίου 2020 (πρίν το επίμαχο διάστημα των «συνεπειών» της συζυγίας, δηλαδή). (Η «κατώτερη συζυγία» συνέβη στις 3 Ιουνίου 2020.)

Επειδή, όμως, ούτε τη γνωρίζω, αλλά καί ούτε την ξανάκουσα (από τότε – αν την άκουσα καί ποτέ…) στις ειδήσεις τη δεξαμεθαζόνη, έριξα μιά ματιά στη Γουΐκι (στα Ελληνικά, πιό πλήρες άρθρο στα Αγγλικά). Θαυματουργό φάρμακο, λένε τα κιτάπια· τί αρθρίτιδες κάνει καλά, τί έτσι, τί αλλοιώς! Μόνο τη φαλάκρα καί τα γηρατειά δεν θεραπεύει! 🙂 Εφευρέθηκε, δέ, το 1957… πλην όμως, το (αγγλόφωνο) άρθρο της Γουΐκι μας τα μασάει, όσον αφορά τις παρενέργειες καί τις αντενδείξεις του. Τί στην ευχή;! Από το 1957 μέχρι σήμερα δεν τις μελέτησαν τις παρενέργειες;

. . . . . . . . . . .

Περίοδος (2).

Προχείρως, προέκυψαν τα εξής:

• (24 Φεβρουαρίου 2022) Μπούουου!!!… φάντασμαααα!… θα σας φάειειειει!…, από το γνωστό τσούρμο αρδ των ηπαπάρα.
• (28 Φεβρουαρίου 2022) Έλα καί η «επιστημονική» επιβεβαίωση, μην τυχόν νομίσετε πως οι αρδ είναι ντίπ τούβλα! Προπαγάνδα (δίνει γιγαντιαίες διαστάσεις στον μπαμπούλα ιό) από το Χάρβαρντ.
• Στις 3 Μαρτίου 2022, χοντρές «επιστημονικές» ψευτιές γιά τους θρόμβους του αίματος. (Υποτίθεται αίτιο ο κοροϊδοϊός, κι όχι τα εμβόλια).
• (16 Φεβρουαρίου 2022) Η κοινωνική παύλα οικονομική (διότι σαφώς μας νοιάζει καί το πορτοφόλι) διάσταση του θέματος: διαπίστωση ότι το 83% των εργαζομένων δουλεύουν πλέον με τηλεργασία, καί οι αλλαγές του είδους θα συνεχιστούν…. (Στην παροχή υπηρεσιών, εννοείται. Οι τσοπάνηδες, τί τηλεργασία να κάνουν; )
• (2 Μαρτίου 2022) …Αλλά καί υπόσχεση απέξω-απέξω (από τον ίδιο τον «καλό μπαμπά» -…αν καί λίγο παιδεραστή! lol!!!- Λευκό Οίκο, παρακαλώ!) ότι τα πράγματα θα επανέλθουν στο φυσιολογικό. (Ναί, πώς;! Ακόμη περιμένουμε… Όχι στο φυσιολογικό δεν θα επανέλθουν, αλλά όσο πάμε καί χειρότερη γίνεται η κατάσταση.)

Το ψητό, όμως, βρίσκεται στους ακόλουθους δύο συνδέσμους:

• (15 Μαρτίου 2022 ημερομηνία πρώτης συγγραφής) Ναί, αλλά πώς «θα επανέλθουμε στο φυσιολογικό»; Με την τέταρτη δόση της πρέζας, διαβεβαίωσε «επιστημονικώς» το αρχικάθαρμα Φάουτσι… επαναλαμβάνοντας τα ίδια ψέμματα όπως γιά τη δεύτερη στη σειρά προηγούμενη δόση, συν την τρίτη – την «αναμνηστική», ντέ! Με την οποία θα λέγαμε «- Άντε, γειά!» (Καί …δεν είπαμε! 🙂 )
• (14 Φεβρουαρίου 2022) …Καί αφού έχει προηγηθεί η διαβεβαίωση πως τα εμβόλια πήραν επίσημη έγκριση. (Μπιστήμη, λέμε! Τί νομίσατε; 🙂 Άντε, ρέ κακόβουλοι, που θεωρείτε ότι πρόκειται γιά χοντρή μαφιόζικη μπίζνα, που δεν υπολογίζει κάν τις ανθρώπινες ζωές! 🙂 )

. . . . . . . . . . .

Αυτά, ως έτοιμα αποτελέσματα εδώ. Τα υπόλοιπα, επαναλαμβάνω, προσφέρονται γιά έρευνα σε όποιον θέλει καί μπορεί. Όμως, πρίν κλείσουμε την ενότητα, μιά παρατήρηση – που δεν μπορώ (καί δεν θέλω) να την αποφύγω:

Ίσως κάνουμε λάθος, περιμένοντας -ανάμεσα σε συγκεκριμένες ημερομηνίες- να ξετρυπώσουμε από το Διαδικτυακό αρχείο ειδήσεων (μόνον) κραυγαλέα γεγονότα. Ίσως να έχουμε (καί) «υπόγεια» / συμβολικά γεγονότα, καί δεν τα παίρνουμε χαμπάρι.

Ίσως, τέλος, τα πενταλφικά χρονικά σημεία να είναι απλά αντιπερισπασμός… Μιά που είδαμε πως, από γεγονότα σχετικά με τον κοροϊδοϊό, έγινε επί τριετίαν (καί συνεχίζει να γίνεται) ο χαμός καθημερινώς. Διότι, ισχύει απολύτως το εξής:

Όταν το κατεστημένο σου δείχνει κάτι, εσύ να κοιτάζεις από την άλλη πλευρά!

. . . . . . . . . . .

στ. Πεντάλφα στον χώρο;

Μέχρι στιγμής, εξετάσαμε την πεντάλφα του πλανήτη Αφροδίτη, όσον αφορά τις χρονικές παραμέτρους της. Βέβαια, η πεντάλφα αυτή ορίζει καί χώρο· καί συγκεκριμένα, τα εκάστοτε σημεία της βρίσκονται σε καθορισμένες (προβλεπόμενες) θέσεις, όσον αφορά το ουρανογραφικό μήκος καί αζιμούθιο. (Αυτό μας είναι χρήσιμο, εάν θέλουμε να ερευνήσουμε την αστρολογική επίδραση των εκάστοτε απλανών αστέρων στο φόντο.)

Όμως, εμείς επιθυμούμε να δούμε εάν υπάρχει καί κάποια άλλη συμμετρική πενταγωνική διάταξη, κάποιο άλλο κανονικό πεντάγωνο κάπου· καί το πρώτο ερώτημα, που μας έρχεται στο μυαλό, είναι να ρίξουμε ψάξιμο στα αστρικά ονόματα των μεταλλάξεων του κοροϊδοϊού: πού βρίσκονται σε ουρανογραφικό μήκος, καί εάν σχηματίζουν πεντάγωνο / πεντάλφα.

Επαναφέρω το σχετικό σχήμα:

Το Κράκεν (επάνω-επάνω) είναι μυθικό τέρας, όχι άστρο. Το ίδιο καί ο Όρθρος (στο τέλος), ο δέ Fornax ( = φούρνος) (προτελευταίος στη σειρά) αστερισμός. Απ’ αυτά, απλανείς αστέρες είναι:

• το Acrux (α’ Σταυρού του Νότου… ουσιαστικά η άκρη της μαλαπέρδας του Κενταύρου! lol!!!),
• ο Αρκτούρος (παρομοίως στο απαυτό του Βοώτη! ξανά lol!!!),
• καί ο Μπελλατρίξ (στην αριστερή μασχάλη του Ωρίωνα).

Ο Υπερίων είναι δορυφόρος του Κρόνου, καί βρίσκεται εκεί, όπου βρίσκεται κάθε φορά ο Κρόνος. (Δηλαδή, μετακινείται συνεχώς.)

. . . . . . . . . . .

Ας δούμε, όμως, καί τη φυσική θέση των τριών αυτών απλανών στον ουρανό, να διαπιστώσουμε εάν βρίσκονται σε κορυφές πενταγώνου, ή όχι.

Ανοίγουμε το Stellarium, καί τσεκάρουμε να φαίνεται το ισημερινό πλέγμα ουρανογραφικών συντεταγμένων· διότι, αυτό θα μας δείξει την τυχόν πενταγωνική συμμετρία.

[Σημείωση: το ουρανογραφικό μήκος ισημερινού πλέγματος των «απλανών» αστέρων αλλάζει μέν, αλλά με πολύ αργό ρυθμό. Με ρυθμό αιώνων, ου μήν καί χιλετιών. Καί με ακόμη αργότερο ρυθμό, αλλάζουν οι θέσεις των «απλανών» αστέρων.

Όθεν, όσα βλέπετε εδώ παρακάτω, αντιστοιχούν στο 2023 – καί γενικώτερα, στην εποχή μας. Αλλά θ’ αργήσουν πάααααρα πολύ ν’ αλλάξουν!]

• Άλφα Σταυρού του Νότου (Acrux) : 63 μοίρες υπό τον ορίζοντα ισημερινού πλέγματος, κάπου στις 12.5 «ώρες» ουρανογραφικού μήκους ισημερινού πλέγματος (δεν φαίνονται στο παρατιθέμενο απόσπασμα εικόνας).

• Αρκτούρος: 19 μοίρες 10′ υπέρ τον ορίζοντα ισημερινού πλέγματος, περίπου στις 14 «ώρες» 20′.

• Μπελλατρίξ: 6 μοίρες 21′ υπέρ τον ορίζοντα ισημερινού πλέγματος, καί στις 5 «ώρες» 30′.

Γιά να σχηματιστεί κανονικό πεντάγωνο σε ουράνιες θέσεις απλανών αστέρων, πρέπει αυτοί ν’ απέχουν 24/5 = 4 «ώρες» 48′ ο ένας από τον άλλον. Όμως, βλέπουμε πως γιά τους τρείς προαναφερθέντες, αυτό δεν ισχύει. Άρα, η επιλογή των ονομάτων τους (ως μεταλλάξεων του κοροϊδοϊού) είναι τυχαία· έστω, αλφαβητική – ή/καί με κριτήριο τον εντυπωσιασμό, ή την απομνημονευτική ευκολία.

Δεν μας βγήκε, δηλαδή, ένα έτερο πεντάγωνο, αλλά οφείλαμε να ερευνήσουμε κι αυτή την πιθανότητα.

Τέλος, ν’ αναφέρω πως οι τρείς «κατώτερες συζυγίες» Αφροδίτης-Ηλίου μέσα στην περιόδο του κοροϊδοϊού, δηλαδή οι:

• της 3ης Ιουνίου 2020,
• της 9ης Ιανουαρίου 2022,
• της 13ης Αυγούστου 2023,

δεν έγιναν με φόντο τους τρείς απλανείς αστέρες, που εξετάσαμε παραπάνω. (Γιά την ακρίβεια: στο ίδιο ουρανογραφικό μήκος ισημερινού πλέγματος. Διότι -όσον αφορά το ουρανογραφικό πλάτος- είναι αδύνατον η εκλειπτική να παλαντζάρει τόσο πολύ, που πχ να κατέβει μέχρι το Acrux. Άρα, μας μένει να ψάξουμε κάθε φορά μόνο το πιθανό ίδιο ουρανογραφικό μήκος.) Έγιναν μακριά απ’ αυτούς.

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Έρις; Ναί, τώρα πιά ξέρεις σαφέστατα… τί να περιμένεις στα προσεχή θέματα του κοροϊδοϊού (καί λοιπων επερχομένων μαζικών κοινωνικών κοροϊδιών), καί πότε!

Κι από ποιούς ακριβώς.

ΤΕΛΟΣ

(επόμενο)

Έρις; Ήδη ξέρεις! – 6

(προηγούμενο)

. . . . . . . . . . .

Αλλά, τί είδους άνθρωποι είναι αυτοί, που κατασκευάζουν μικρόβια καί τα πετάνε στη μούρη των υπολοίπων, κάθε που η Αφροδίτη – κτλ κτλ;

Ας δοκιμάσουμε να τους περιγράψουμε. Ελπίζοντας η γυμνή θεά μας να μας βοηθήσει στο …ξεβράκωμά τους! 🙂

. . . . . . . . . . .

iv. Φιλοσοφική εξίσωση από την Αλεξάνδρεια

Παρατηρώντας τις (φιλοσοφικές, θρησκευτικές, καί άλλες) ιδεολογίες του σημερινού κόσμου, από τον 19ο αιώνα μέχρι τις μέρες μας, καθώς καί τη διαδρομή τους διά μέσου των αιώνων, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι: η συντριπτική τους πλειονότητα, αν δεν υπήρχε ήδη, γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Ελληνιστικής Εποχής.

Εντάξει, δεν απαξιώνω την πνευματική συνεισφορά (σε ιδέες καί φιλοσοφία) των αιώνων μετά την Αναγέννηση, αλλά οι ρίζες των περισσοτέρων σημερινών ιδεολογιών, φιλοσοφιών, θρησκευτικών ρευμάτων βρίσκονται στην Αλεξάνδρεια.

Τώρα, βέβαια, εννοείται πως φιλοσοφίες καί ιδεολογίες (καί θρησκείες) προϋπήρχαν. Αλλά, η ανάμειξη φυλών καί λαών της Αλεξάνδρειας, καθώς καί η ανταλλαγή, μάλλον η αλληλαφήγηση παραδόσεων / πεποιθήσεων / αντιλήψεων μεταξύ τους, ήταν το κάτι άλλο· δεν ξαναϋπήρξε τέτοια κοσμογονία δημιουργίας ιδεών στα παγκόσμια χρονικά… καί δύσκολο να ξαναϋπάρξει στην εποχή μας, ακόμη καί στις «παγκόσμιες πρωτεύουσες». (Δηλαδή, σε πόλεις που μαζεύουν την αφρόκρεμα του πλούτου καί του πνεύματος. Γιά τον 19ο αιώνα ήταν το Παρίσι, γιά τον 20ο ήταν η Νέα Υόρκη, γιά τον 21ο πάει να γίνει η Σαγκάη – όπως εκτιμώ.)

Έτσι, οι ιδεολογικές ζυμώσεις μέσα στην πόλη επί μία χιλιετία (κάπου τόσο κράτησε η Ελληνιστική Αλεξάνδρεια: 331 πΧ έως 642 μΧ, που έπεσε στους Άραβες) έβγαλαν πολύ καρπό στα ιδεολογικά. Όχι πάντα της προκοπής, βέβαια, αλλά η ποσότητα ήταν ανάλογη της ποιότητας: μεγάλες αμφότερες!

. . . . . . . . . . .

Ανάμεσα στους (καί σημερινούς) «-ισμούς», στην Αλεξάνδρεια μπορούμε να διακρίνουμε σαφώς καί τη «λατρεία του Κακού»· υπό την ένννοια:

• είτε ότι οι πιστοί «του Κακού» θεωρούν πως τα πάντα είναι ένα ψέμμα, άρα η πραγματικότητα είναι αντεστραμμένη, άρα το «Κακό» είναι όντως το Καλό (καί το θεωρούμενο Καλό είναι το Κακό μεταμφιεσμένο),
• είτε επειδή, πίσω από τη λατρεία του Κακού, κρύβεται ο πραγματικός στόχος: η λατρεία της Δύναμης (που μόνον το Κακό μπορεί να δώσει… επειδή οι προσευχές στο Καλό μάλλον δεν παρέχουν στους δυναμολάτρεις άμεσο καί ικανοποιητικό αποτέλεσμα σύμφωνα με τις επιθυμίες τους),
• είτε επειδή …έτσι· επειδή οι λάτρεις (μάλλον οι γιαλαντζή λάτρεις) του Κακού απλά δεν γουστάρουν να πηγαίνουν με τις κατεστημένες αντιλήψεις. (Όπως πχ κάτι «αναρχικοί» πλουσιόπαιδα.)

Όμως, μετά από χρόνια ερευνών (εννοείται: πάντα παρατηρώντας καί τις σημερινές αντιλήψεις), συνεπέρανα πως: η λατρεία του Κακού, ο αποκαλούμενος «σατανισμός», είναι μιά σαλάτα ιδεών· που, όμως, δεν είναι μόνος του στον τομέα του, αλλά υφίσταται ως μία περίπτωση μαζί με άλλες τρείς ομοειδείς.

Αυτές οι τέσσερεις «κακολατρείες», πότε πορεύονται χωριστά, πότε αναμειγνύονται, καί πότε τις ερμηνεύει ο καθένας κατά το δοκούν. Το (ιστορικώς καί θεματολογικώς) σωστό είναι να τις εκλαμβάνουμε ως ξεχωριστά ιδεολογικά ρεύματα· αλλά, βέβαια, το θέμα (στις λεπτομέρειές του) είναι αρμοδιότητα τόσο της συγκριτικής Θεολογίας, όσο καί της φιλοσοφίας, όσο καί εξειδικευμένων ιστορικών ερευνών· πάντως, χοντρικά η περιγραφή των τεσσάρων αυτών ιδεολογικών (καί εν πολλοίς θρησκευτικών) ρευμάτων πάει περίπου ως εξής (παρουσιάζω, χωρίς να δεσμεύομαι από την αυστηρή ακαδημαϊκή έρευνα στο θέμα) :

. . . . . .

• «Φαεθωνισμός»

Μάλλον αδόκιμος όρος (δικός μου), αλλά δεν βρήκα καλύτερον.

Η αφήγηση μιάς κάποιας μακρυνής, άκρως ευτυχισμένης (γιά όλους) εποχής, κάπου αλλού, που όμως -γιά χ, ψ λόγους- διακόπηκε βιαίως καί δεν επανήλθε, οδηγεί σε θρήνους γιά την απώλεια καί εκδικητικότητα γιά τους φταίχτες της καταστροφής εκείνης της διαρκούς ευτυχίας. Εάν, μάλιστα, το μυαλό προσωποποιεί τους φταίχτες στα κυριαρχούντα κοινωνικά στρώματα κάθε εποχής, τότε η εμμονική -ωσάν …ναρκωτικό- αναζήτηση του απωλεσθέντος Παραδείσου οδηγεί σε αποκοπή απ’ αυτά καί περιθωριοποίηση. Φυσικά, το περιθώριο πάντα παρουσιάζεται ως κακό καί μαύρο από τους κρατούντες.

Δεν γνωρίζω αν όντως οι Αλεξανδρινοί ήξεραν πως ο Φαέθων ήταν κατοικημένος πλανήτης (καί δή, με γίγαντες), αλλά υπάρχουν κάμποσες ιστορίες σχετικές – μάλλον παραλλαγές του ενός βασικού σεναρίου: «ήμασταν άρχοντες κάποτε, αλλά τα χάσαμε όλα!»

• το «πεπτωκός» δέκατο (καί πάλαι ποτέ καλύτερο απ’ όλα) τάγμα αγγέλων,
• η απώλεια του Παραδείσου του Αδάμ καί της Εύας (αν καί εδώ, η αφήγηση -από μή Έλληνες γραφιάδες- δείχνει τους «πρωτοπλάστους» ως πλάσματα αποδεχόμενα πλήρως τη μοίρα τους),
• ο ωραίος αλλά ανυπάκουος νέος, που από την ξεροκεφαλιά του τελικώς σκοτώνεται (Φαέθων, Ίκαρος),
• σε παραλλαγή πιό ήπια: ο ωραίος νέος, που όμως από νεαρή ηλικία έχει πάρε-δώσε με τον Κάτω Κόσμο (Άδωνις), με αρκετά έμμεση αναφορά σε κάποιον απωλεσθέντα Παράδεισο ( = ανέβασμα στην επιφάνεια της Γής κάθε Άνοιξη).

Όμως, το «ηθικόν δίδαγμα» συνοψίζεται στο εξής σκεπτικό: Ρέ, μπάς κι αυτοί οι ωραίοι (νεκροί) νέοι ήξεραν καλύτερα πού βρίσκεται η ευτυχία; (Η δέ …ρητορική απάντηση υπονοεί ότι σαφώς όχι στον παρόντα κόσμο. Άρα…)

. . . . . .

• Εωσφορισμός

Εδώ, πολλά έχουν γραφεί. Δεν θ’ αναμασήσω ακαδημαϊσμό, αλλά θα πω ότι: εάν δεν μπορούμε να έχουμε το πρωτότυπο, θα έχουμε το πλησιέστερο υποκατάστατο.

Εφ’ όσον, λοιπόν, ο πολύ λαμπρός Φαέθων έχει πάψει να λάμπει στον ουρανό της Γής εδώ κι εκατομμύρια χρόνια, τότε υποκαθίσταται με την πολύ λαμπρή (κι εντυπωσιακή) Αφροδίτη. Βάλε, τώρα, στον λογαριασμό κι όσα λέγαμε γι’ αρχαίες απόκρυφες γνώσεις, πεντάλφες, αμαρτία, καί τα ρέστα, καί το γλυκό έδεσε. Πιστεύω καταλάβατε πώς πάει το πράγμα· δεν χρειάζονται ακαδημαϊκοί τόμοι επί τόμων, γιά να το εξηγήσουν.

Μονάχα μία αντίρρηση από μένα, φιλολογικής φύσεως: δεν είναι «ο» Εωσφόρος (δηλαδή, αυτός που φέρνει την αυγή), αλλά «η» Εωσφόρος. Παναπεί, η Αφροδίτη (πλανήτης).

Υπ’ όψιν, κάτι αγάλματα (μάλλον μασωνικής εμπνεύσεως) με ξεβράκωτες γυναίκες που κρατούν πυρσούς, τα οποία είναι συνήθως «η Αλήθεια», καί σπανιώτερα -ξέρω ‘γώ- «η Λογική», απεικονίζουν ουσιαστικά τη θεά Αφροδίτη. Τώρα, γιατί δεν την κατονομάζουν στα ίσα… πιστεύω γιά να μην εγείρουν την μήνι της Καθολικής Εκκλησίας. (Λες καί η ίδια η Καθολική Εκκλησία δεν τα ξέρει αυτά τα κόλπα! lol!!!) Όπως πιστεύω ότι ακριβώς αυτός είναι κι ο λόγος, που η -σε άγαλμα- επίσης πυρσοφόρος «Ελευθερία» της Τζιού Γιάρκ είναι ντυμένη, κι όχι …απελευθερωμένη (από ρούχα 🙂 ) !

Φυσικά, οι πυρσοί συμβολίζουν την έλευση του φωτός του Ηλίου (όταν η Αφροδίτη ανατέλλει πρίν απ’ αυτόν), καί συνεκδοχικώς το πνευματικό φώς, που διώχνει τα πνευματικά σκοτάδια.

. . . . . .

• «Προμηθεϊσμός»

Επίσης δικός μου όρος (κι άλλο τόσο όχι η καλύτερη επιλογή). Φαίνεται πως μάλλον πρόκειται γιά μεταγενέστερη ιδεολογική εξέλιξη του εωσφορισμού.

Εδώ, το αίτιο που διώχνει τα πνευματικά σκοτάδια, προσωποποιείται – διότι δεν γίνεται οι πλανήτες (ως «λίθοι διάπυροι«) να είναι θεοί, ή έστω να έχουν έλλογη σκέψη. (Επί Ελληνιστικής Εποχής, είχε υποχωρήσει πολύ η παραδοσιακή θρησκευτική ευσέβεια του «Χρυσού Αιώνος», κι είχε επικρατήσει ο κοσμοπολιτισμός.)

Ο καταλληλότερος, λοιπόν, υποψήφιος γιά τον ρόλο του πυρ(σο)φόρου ήταν ο Προμηθέας… διότι ο Προμηθέας «χάρισε την φωτιά στους ανθρώπους». (Στα βιολογικά ρομποτάκια, στους σπαρτούς που έφτιαξε τη χάρισε, όχι στους ανθρώπους – αλλά ποιός να το πάρει χαμπάρι αυτό!) Ο οποίος Προμηθέας συν τοις άλλοις αψήφησε το θέλημα κοτζάμ Δία, άρα είχε όλα τα προσόντα να …προσληφθεί γιά τη θέση!… καί θαυμάζεται μέχρι σήμερα σε κάτι στοές κι από κάτι ποιητές της οκάς, καί ρέστους παρεμφερείς. (‘Ντάξ’, περί ορέξεως… 🙂 )

Το θέμα, όμως, είναι ότι υπάρχουν κι άλλοι αμφισβητίες των θεών, με πρώτον καί καλύτερον τον Διομήδη της Ιλιάδας. (Ειρήσθω ότι κι ο Αχιλλέας τά ‘βαλε με τους θεούς – γιά την κοροϊδία που θεώρησε πως του κάνανε, όταν είδε το φάντασμα του Πατρόκλου καί τον θεώρησε ζωντανόν.) Έλα, όμως, που ο Διομήδης είναι Έλλην (άσε που απάνω στη μάχη κοπάνησε καί την θεά Αφροδίτη, καί τον γυιό της… έναν απ’ όλους, εννοείται) , ενώι ο Προμηθέας Ατλάντειος δικτάτωρ. Γι’ αυτό ο πρώτος είναι μισοξεχασμένος σήμερα, καί δεν τυγχάνει τιμών στα ποδιτσομάγαζα – σε αντίθεση με τον δεύτερο.

Πρίν κλείσουμε την ενότητα, ειρήσθω ότι η εξύμνηση του Προμηθέα εξυπονοεί τη λατρεία της Δύναμης: δηλονότι, «ο -κάθε- άνθρωπος είναι θεός, καί τα μπορεί όλα!»

‘Ντάξ’, ό,τι πήτ’ εσείς! 🙂

. . . . . .

• Σατανισμός

Λίθοι καί πλίνθοι καί κέραμοι, ατάκτως ερριμμένοι!

Όλοι οι κακοί θεοί των Μυθολογιών, ο καθένας μόνος του, ή μαζεμένοι σε πακέτο: Κρόνος, Σέτ (Σέτ-ανάς σήμερα), Τυφών… Η πλάκα είναι πως καί οι τρείς προαναφερθέντες, προέρχονται από την Ατλαντίδα! Ειδικά οι δύο τελευταίοι, καθίσταται σαφές στις Μυθολογίες πως προέρχονται από τη Δύση, ως προσωποποιημένη ανάμνηση της καταστροφικής επιθέσεως των Ατλάντων.

Στο πακέτο εμπεριέχεται ως «δώρο» κι ο χριστιανικός «σατανάς», ο οποίος σχηματοποιείται στη γνωστή καρικατούρα μετά το 1095 μΧ.

[Όταν, δηλαδή, μετά τη σφαλιάρα του Μαντζικέρτ, οι Δυτικοί μυρίστηκαν ψητό στην καθ’ ημάς Ανατολή, κι έσπευσαν ν’ αρχίσουν πρώτα τον ψυχολογικό πόλεμο εναντίον μας -πρίν τον ένοπλο-, υποτιμώντας ένα από τα θεμέλια του πολιτισμού μας: το κλασικό μας αλφάβητο.

Καί σήμερα επιμένουν να υιοθετήσουμε το «λατινικό» αλφάβητο, δηλαδή το προφανώς τεχνητό αλφάβητο της Κύμης… Παρθενόπης… Ρώμης, που -άλλο τόσο προφανώς- εξυπηρετούσε τη «στέγαση» φθόγγων των Γεφυραίων, μή υπαρχόντων αυτών των φθόγγων στην Ελληνική γλώσσα.

Μονο που σήμερα το απαιτούν στα ίσα, όχι εμμέσως με ζωγραφιές καρβουνιασμένων τύπων με μυτερές ουρές.]

Τη σύχγυση επιτείνουν ακόμη χειρότερα κάποιοι όχι κακοί -ως χαρακτήρες- θεοί, όπως ο Βάαλ, που όμως τρώνε φτύσιμο από «παλαιοδιαθηκικούς» ιουδαίους γραφιάδες – άρα, τζίζ κακά η λατρεία τους αυτωνών!

[Βάαλ, ή Βήλος, είναι πολύ απλά ο Ήλιος των Βαβυλωνίων καί λοιπών λαών της περιοχής. Το Β μπροστά-μπροστά είναι τό δίγαμμα, εναλλακτικώς η δική μας δασεία / Χ: «Χέλιος».]

Γενικώς, ο σατανισμός είναι ένα σουπερμάρκετ του Κακού, χωρίς ξεκαθαρισμένη ταυτότητα του όντος που λατρεύει, άσχετο τί πνευματική τρικυμία είχαν στο μυαλό τους διάφοροι διάσημοι -κατά δήλωσίν τους- σατανιστές, όπως ο Κρόουλυ, ή ο Λαβέϋ.

. . . . . . . . . . .

v. Άρα, το συμπέρασμα;

Απ’ όλη αυτή την προηγηθείσα συζήτηση, τί κρατάμε;

Την «εξίσωση» ότι Αφροδίτη = Εωσφόρος.

Γιατί;

Μά, δεν είναι προφανές;

Επειδή περιέχει αμαρτία, αρχαίες απόκρυφες γνώσεις (που δεν τις έχει όποιος κι όποιος, αλλά ένα ιερατείο, που τις δίνει -ως πνευματικό φώς- στους «αμύητους»)…

…καί Μαθηματικά. (Καί εμμέσως Αστρονομία.)

Πολύ του γούστου των σημερινών επιστημόνων τα Μαθηματικά, θα έλεγα· κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το ζουμί.

. . . . . . . . . . .

ε3. Εωσφορικό βιολογικό ρολόϊ

Αμέσως, λοιπόν (καί σύμφωνα με τα παραπάνω), αντιλαμβανόμαστε ότι αυτοί οι βιολόγοι «επιστήμονες», που κατασκευάζουν παθογόνους παράγοντες καί τους πετάνε κατακέφαλα στην κοινωνία, είναι εωσφοριστές. Μπορεί να τυγχάνουν -ως βιολόγοι- καί θαυμαστές του αρχαίου συναδέλφου τους, του Προμηθέα, μπορεί να είναι καί σατανιστές (λιγάκι απίθανο), αλλά αυτά είναι δευτερεύοντα. Το βασικό τους πιστεύω είναι ο εωσφορισμός.

Οπότε, μπορούμε πολύ εύκολα: (α) να καταλάβουμε τον τρόπο που δρούν, (β) να προβλέψουμε τις μελλοντικές κινήσεις τους… παραλλήλως ανιχνεύοντας σε επίπεδο ενοχοποιητικών αποδείξεων καί τις (υποτίθεται κρυμμένες από τη δημοσιότητα) παρελθοντικές.

. . . . . . . . . . .

i. Ταυτότητες, παρακαλώ!

Ποιοί είναι αυτοί, τώρα, οι σπουδαίοι μπιστήμονες;

Αυτό είναι εύκολο ν’ απαντηθεί, διότι δεν κρύβονται (πλέον) : είναι ένα σύνολο

• κομπογιαννιτών (δήθεν γιατρών),
• συν ιδιοκτητών βιομηχανιών παρασκευής δηλητηρίων (που τα πουλάνε ως «φάρμακα» – αλλά καί ως «εμβόλια»).

Από κοντά καί λοιποί παρατρεχάμενοι, όπως:

• πωλητικοί (που φροντίζουν να υποχρεώνουν τον λαό να πάει να δηλητηριαστεί),
• αρδ (που φροντίζουν να πείσουν τον λαό πως «όλα καλά»),
• καί λοιποί μαϊντανοί, άνευ αρμοδιότητας (μερικοί καί άνευ οποιουδήποτε πτυχίου – ίσως καί μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων).

Παναπεί, όοοοοολο το (πασίγνωστο, πλέον) διεθνές κι εγχώριο σκυλολόϊ, όπως: Φάουτσι, Θοδώρα Τανταμόναινα, Μπίλλης Γκέητζ, Σβάμπαινα (μετά θυγατρός εσχάτως – δεν ήξερα πως τεκνοποιούν κι οι αδερφές), Χαρ(αρ)ωκαμμένη, κουκλοχαιρετάκιας, ιεροψάλτης, φρενοβλαβής, Παγώνα, Λινομούμια, Γεροτζούφιος, καί λοιπά άνευ ουράς δίποδα του είδους.

Μαζί μ’ ένα πολυπληθές, πολυμελές, ΑΞΕΔΙΑΛΥΤΟ παγκόσμιο πλέγμα βιολογικών εργαστηρίων, όπου κανείς κοινός θνητός δεν ξέρει (ακόμη) ποιοί κρύβονται από πίσω ως μέτοχοι / χρηματοδότες / εντολοδότες… καί το οποίο κάνει πάσα τις ανακαλύψεις του από το ένα μέλος του στο άλλο, χωρίς να γνωρίζει όρια συνόρων καί καθεστώτων. (Αυτά ισχύουν μονάχα γιά την πλέμπα, γιά τον κοσμάκη.) Νά ‘ταν μόνον το εργαστήριο της Γουχάν, νά ‘ταν μόνον τα αντίστοιχα εργαστήρια της Ουκρανίας (σε διάταξη Μεγάλης Άρκτου) καί άλλων χωρών (που δεν πάει το μυαλό σου εξ αρχής)… είναι καί το ότι ο (καί φίλος του Μοντανιέ) Φουρτιγιάν καρφώνει στα ίσα (ποιός θα τό ‘λεγε;!) το Ινστιτούτο Παστέρ…

…Οι ιδέες του οποίου είναι η πηγή / το θεμέλιο γιά μεγάλο μέρος της σύγχρονης ιατρικής σκέψης. («Γιά τις ασθένειες φταίνε τα μικρόβια», κτλ κτλ.)

Τώρα, το πώς συνεννοούνται μεταξύ τους (καί …κατανέμουν αρμοδιότητες) όλοι αυτοί οι διεθνείς παλιάνθρωποι, καί δεν παίρνουμε εμείς χαμπάρι (αν δεν υπήρχε καί το Διαδίκτυο…), είναι ερώτημα άνευ σημασίας καί ουσίας. Γιατί, δηλαδή; Αν είναι να κάνουν τα δικά τους, θα μας ρωτήσουν; Ή θα μας ενημερώσουν; (…Πρό εορτής.)

Εκείνο που (δεν γνωρίζω, αλλά) είμαι περίεργος να μάθω, είναι αν στα εργαστήριά τους έχουν κανένα άγαλμα καμιάς γυμνής γυναίκας, να κρατάει πυρσό. Αν έχει κανείς θετική απάντηση, δηλαδή απόδειξη ότι πέφτω μέσα σε όσα ανέφερα, θα το εκτιμούσα τα μάλα – πιστεύω καί οι αναγνώστες!

. . . . . . . . . . .

ii. Πώς δρούν;

Εάν λάβουμε υπ’ όψιν μας όλα τα προεκτεθέντα, αυτό είναι εύκολο ν’ απαντηθεί:

• Περιμένουν πότε θα συμβεί εγγύτατη προσέγγιση Γής-Αφροδίτης («κατώτερη συζυγία Αφροδίτης-Ηλίου» …Βάαλ! χίχί!!!).
• Κάνουν τα τελετουργικά τους κάθε μέρα μετά τη συζυγία, που την χρονική απόστασή της από τη συζυγία υπαγορεύει αριθμητικώς η ακολουθία Φιμπονάτσι (1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55…). Όπως περίπου εμείς κάνουμε μνημόσυνα στις 3, 9, 40, 365 (ή 366) μέρες.

Δεν γνωρίζω τί ακριβώς κάνουν, αλλά η λογική οδηγεί στο ότι πράγματι κάνουν κάποια συγκεκριμένα τελετουργικά. Επίσης δεν γνωρίζω γιατί μερικές φορές περιμένουν έως 67 μέρες, που λένε τα κιτάπια (στους σχετικούς συνδέσμους, που σας παρέθεσα). Επειδή, όμως, το 67 = 55+12, τότε ίσως κρύβεται κάποιο άλλο τελετουργικό υπ’ αυτόν τον αριθμό ημερών.

. . . . . . . . . . .

[Σημειώστε επίσης πως, αφού είπαμε ότι δρούν μετά τον 9ο, αλλά κατά προτίμηση επάνω στον 10ο όρο της ακολουθίας Φιμπονάτσι, το 10 μας δείχνει ξεκάθαρα καμπαλλισμό. Ας μην ξεχνάμε ότι ο καμπαλλισμός δεν είναι τίποτε άλλο, παρά (υπό μή Ελλήνων) κακοχωνεμένος νεο-Πυθαγορισμός… αφού μιλάει γιά «σεφιρώθ» (σφαίρες), «κλιφώθ» (κελύφη), καί «Γκεμμάτρια» (Γεωμετρία). (Πάλι στην Αλεξάνδρεια σχηματίστηκε καί αυτή η θεωρία!… Είδατε; Άσχετο αν οι ιουδαίοι βγάλανε προς τα έξω το μέχρι τότε δήθεν απόκρυφο σύστημά τους μονάχα κατά τον 13ο αιώνα μΧ – καταπώς γράφει η Γουΐκι. Οι ρίζες του φωνάζουν «Αλεξάνδρεια».)

Ο δέ Πυθαγόρας, ειρήσθω ότι κάθε άλλο παρά από «καθαρές» πηγές σχημάτισε τη θεωρία του. (Ως «καθαρές», εννοώ γνήσιες κι ανόθευτες Ελληνικές, χωρίς παρεμβάσεις Χαλδαίων καί λοιπών μυταίων.) Μάλλον ανακύκλωσε Ατλάντειες σαχλαμάρες, που τις είχαν κρατημένες στα αρχεία τους κάποια ιερατεία εδώ τριγύρω, σε Μεσόγειο καί Μεσοποταμία.

Εν πάσει περιπτώσει, γιά τους ιουδαίους -καί τους θαυμαστές τους- των μεταχριστιανικών αιώνων παίζει ως θεουργικό σύστημα το 10 (καί, τους σχετικώς προσφάτους αιώνες, το 10+1), αλλά εμείς οι Έλληνες το θεωρούμε -καί είναι- ατελές. Γιά μας, πάντοτε έπαιζε το 12+1.]

. . . . . . . . . . .

Τέλος, οι εωσφοριστές των βιολογικών εργαστηρίων…

• …Κάποια στιγμή, με κάποιον τρόπο, εξαπολύουν στο ευρύ κοινό τους παθογόνους παράγοντες. (Φαγητό σε ανυποψίαστους σε κάποιο εστιατόριο; μόλυνση -έναντι αμοιβής- ατόμων του κοινωνικού περιθωρίου; κάπως, τέλος πάντων.) Καί η συνάφεια των ανθρώπων κάνει τα υπόλοιπα.

Όπως καί νά ‘χει, όμως, δεν νομίζω ότι οι λογικές αυτές υποθέσεις μου βρίσκονται μακρυά από την πραγματικότητα.

. . . . . . . . . . .

iii. Πότε δρούν;

Κι αυτό είναι εύκολο ν’ απαντηθεί, διότι γνωρίζουμε με ακρίβεια τις ημερομηνίες, κατά τις οποίες λαμβάνει χώραν «κατώτερη συζυγία» Αφροδίτης-Ηλίου. (Σημειώστε, πάλι, ότι κατά τις συγκεκριμένες συζυγίες η Αφροδίτη είναι τέρμα σκοτεινή, διότι μας δείχνει τη μή φωτιζόμενη πλευρά της. Ούλτρα συμβολικό!…)

Να με συμπαθάτε, αλλά νομίζω πως απλά γουστάρετε τις έτοιμες σερβιρισμένες πληροφορίες του παρόντος ιστολογίου, καί δεν μπήκατε στον κόπο να ψάξετε όλους τους συνδέσμους που σας έδωσα. 🙂 Αλλοιώς, θα βλέπατε ότι η πλέον πρόσφατη τέτοια συζυγία έλαβε χώραν λίγες μέρες πρίν τη συγγραφή του παρόντος, στις 13 Αυγούστου 2023.

Συνεχίζω, παρακάμπτοντας:

• το γεγονός ότι η 13η Αυγούστου είναι η δεύτερη σε ισχύ (μετά την 20η Ιουλίου) «πύλη» του έτους (μάχη Μαραθώνα, μάχη Θερμοπυλών, πείραμα Φιλαδέλφειας…), άρα η «κατώτερη συζυγία» της Αφροδίτης, σε (συμπτωματικό) συνδυασμό με την 13η 8ου, αυξάνει την ισχύ της, καθώς καί (πιθανώτατα) την ισχύ των εωσφορικών τελετουργικών των «μπιστημόνωνε»,
• καθώς καί το ότι το 13 θεωρείται η «ανώτερη οκτάβα» του 1 (1η Αυγούστου η ανακοίνωση του ονόματος «Έρις»),

καί σας δίνω έναν πληρέστερο σύνδεσμο… ο οποίος με τη σειρά του παραπέμπει (με συνδέσμους) σε δύο άκρως ενδιαφέροντα κείμενα:

• τον πλήρη κατάλογο ημερομηνιών των κινήσεων της Αφροδίτης (συζυγίες, στάσεις, αναδρομή, ορθή φορά, κτλ – μαζί με δεδομένα ουρανογραφικού ύψους καί φόντου αστερισμών πίσω από κάθε τέτοιο φαινόμενο) από το 1900 έως το 2050,
• καί την περιοδική εμφάνιση πανδημιών ασθενειών (τύπου) γρίππης.

Γιατί, όμως, άκρως ενδιαφέροντα κείμενα; Διότι:

• από το πρώτο, -βρίσκουμε έτοιμο, καί- μπορούμε να συσχετίσουμε το φόντο του ουρανού (δηλαδή, τους εκάστοτε απλανείς αστέρες πίσω από τις συζυγίες κτλ) με την σφοδρότητα της εκάστοτε πανδημίας γρίππης (…σας έχω πεί ότι «αυτοί» χρησιμοποιούν καί δύο σχετικά άγνωστες Αστρολογίες, την των αστεροειδών καί την των απλανών αστέρων),
• κι από το δεύτερο, μαθαίνουμε ποιός ήταν ο κατεργάρης (που τον έψαχνα να τον δείρω), που σκέφτηκε καί πρότεινε -εμμέσως- τη θεωρία της «μικροβιακής Αφροδίτης».

Ήταν ο αρχιψεύταρος απατεών μυτόγκας Ιμμάνουελ Βελικόφσκυ.

[Στο έργο του «Κόσμοι σε σύγκρουση«, του 1950. Επειδή, όμως, εδώ παραπάνω στο άρθρο είδαμε (από συνδέσμους) ότι η θεωρία της «μικροβιακής Αφροδίτης» έσκασε μύτη προπολεμικώς στην αγγλίτσα, κάπου το 1936, ου μην καί στις ηπαπάρα με την «Ισπανική γρίππη» του 1918, έχω να πω ότι το μέν 1918 ο Βελικόφσκυ ήταν 23 ετών, καί 41 ετών το 1936. Αρκετά μεγάλος καί αρκετά ενήλικας, δηλαδή, σ’ αμφότερες τις χρονολογίες, ώστε να πασσάρει τις ιδέες αυτές προφορικώς σε ευήκοα ώτα («αδελφών» μπιστημόνωνε), κάμποσα χρονάκια πρίν τις καταθέσει στο ψευδεπιστημονικό του βιβλίο.

Τώρα, βέβαια, αν πράγματι ήταν αυτός ο εμπνευστής τους, ή τις αντέγραψε -πιθανώς διαστρέφοντας τις αρχικές αναφορές- από πουθενά αλλού, ή του τις πασσάρανε άλλοι πονηροί, αυτό δεν το γνωρίζω, καί μικρή σημασία έχει.]

. . . . . . . . . . .

Τα ίδια σκατά ο συγκεκριμένος παπατζής Ιμμάνουελ με τον έτερο ομόφυλο, ομόθρησκο, καί συμπαπατζή του, τον δήθεν «ειδικό της κλιματικής αλλαγής», τον «Κέρρυ», που όλο τον πιάνουν στα ψέμματα, κι όλο συνεχίζει απτόητος την μετάθεση του «τέλους της Γής» λόγωι «κλιματικής αλλαγής» δεκαετία μετά τη δεκαετία. (Τον κατουράνε στα μούτρα, δηλαδή, κι αυτός αναφωνεί: «- Τί Ζιβανσύ εκ Παρισίων είν’ αυτό;!» )

[Ούτε ο (ψυχίατρος στο επάγγελμα) Βελικόφσκυ χαμπάριαζε από το φτύσιμο, που του έριξαν σοβαροί επιστήμονες. Άλλο τόσο ξεροκέφαλος καί γάϊδαρος. Κι άλλο τόσο άσχετος με τις επιστήμες που επεκαλείτο, ολόϊδια με τον «Κέρρυ». Ψεύτες καί προπαγανδιστές του κερατά, σαν τον τρίτο του είδους, τον Σίτσιν. Έναν λογιστή στο επάγγελμα, που από σφηνοειδή γραφή μπορεί μεν να ήξερε (επειδή έριξε διάβασμα), αλλά από Αστρονομία / Αστροφυσική ήταν πάτος.

Θα μου πείς, όμως… καί γιατί να μην λένε ψέμματα, καί μάλιστα να κονομάνε παραδάκι από δαύτα; Αφού το ποσοστό ηλιθίων παγκοσμίως (των κατά Παλαιόν «ζών») χτυπάει άνετα ένα 50-60%… (Τά ‘δαμε κι εδώ, με τον κοροϊδοϊό.) Αν δεν υπήρχαν τα ζά, οι πονηροί θα πέθαιναν της πείνας. Η ισορροπία του Σύμπαντος, που λένε! 🙂 ]

. . . . . . . . . . .

iv. Πρακτικοί υπολογισμοί

Είμαστε τώρα έτοιμοι, να δούμε πού οδηγούν οι περίοδοι των 34-67 ημερών μετά τις «κατώτερες συζυγίες» της Αφρροδίτης, από το 1995 μέχρι σήμερα – καί ίσως γιά τα επόμενα λίγα χρόνια.

• Όσον αφορά τις μελλοντικές ημερομηνίες, δεν το κόβω μέν ότι η ιστορία με τον κοροϊδοϊό θα κρατήσει τόσο πολύ· αλλά, αν καί οι επιθέσεις εναντίον της ανθρωπότητας σίγουρα θα πάρουν (κι) άλλη μορφή (περιορισμών, οικονομικής δυσπραγίας, κτλ – όχι απαραίτητα πανδημιών), πιθανολογώ πως πάλι θα ξεκινάνε μετά από «κατώτερες συζυγίες» Αφροδίτης-Ηλίου, καί με τα ίδια κεκρυμμένα τελετουργικά.
• Όσον αφορά τις παρελθοντικές ημερομηνίες (μέχρι το 1995 που ανέγραψα), ναί μέν, ο κοροϊδοϊός είναι υπόθεση του 2019 καί εντεύθεν· αλλά, κάτι πατέντες των εμβολίων ( ; ) του κοροϊδοϊού, που σκάσανε μύτη στο Διαδίκτυο τώρα τελευταία, εμφανίζουν ημερομηνίες εγκρίσεως μέχρι τόσο πίσω, όσο το 2005!!!!! (Αν θυμάμαι καλά.) Όθεν, γιά λόγους πληρότητας του άρθρου, βάζουμε κι ένα «περιθώριο ασφαλείας» 10 ετών.

Τώρα, αν πάμε ακόμη παραπίσω, πχ στο 1975 (εργαστηριακή δημιουργία AIDS), ή στις επιδημίες / πανδημίες γρίππης του 1956 καί του 1918 (καί άλλων ετών), όντως υπάρχει κι εκεί αρκετό υλικό προς μελέτη κι εξαγωγή συμπερασμάτων – καί μερικοί ήδη τό ‘ψαξαν (όπως, ίσως, διαβάσατε στους παρετεθέντες συνδέσμους). Μην περιμένετε όμως από τον γράφοντα (με τον λίαν περιορισμένο ελεύθερο χρόνο του) να υποκαταστήσει ολόκληρη ερευνητική ομάδα, έχουσα μέλη διαφόρων ειδικοτήτων, κι εφοδιασμένη με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας σε υπολογιστικό καί εργαστηριακό εξοπλισμό… σε συνδυασμό με δυσθεώρητου μεγέθους βιβλιογραφικούς πόρους.

Θα σας δίνω όσα στοιχεία μπορώ κάθε φορά να παραθέσω ως μεμονωμένος ερευνητής, αλλά φυσικά τίποτε περισσότερο.

(επόμενο)

Έρις; Ήδη ξέρεις! – 5

(προηγούμενο)

. . . . . . . . . . .

i. Το πεντάγωνο του πέμπτου γυιού!

Λοιπόν, τόσο το πλέγμα συνωνύμων του «μήλου», όσο καί τα πρόσωπα του δράματος (τρείς θεές, Πάρης, Έρις), υποδεικνύουν τον αριθμό 5 (πέντε). Ωστόσο, αντί να ξεκινήσουμε ερευνώντας την προφανή πεντάλφα (ή -αν θέλετε- το πεντάγωνο) των «κατωτέρων συζυγιών» της Αφροδίτης με τον Ήλιο, θα πάμε πρώτα σε μιά άλλη πενταγωνική συμμετρία, ά λά Γκόρο Αντάτσι. (Σημειώστε ότι το μικρό του όνομα στα Ιαπωνικά σημαίνει …«πέμπτος γυιός»!!!)

Αυτός εφαρμόζει συχνά την «πενταγωνική» απόσταση ημερών από ένα γεγονός. Αυτή, με τη σειρά της, σημαίνει 72 καί 144 μέρες πίσω, καί 72 / 144 μέρες μπροστά – όσον αφορά έναν τέλειο κύκλο των 360 μοιρών. Όμως, επειδή το έτος της Γής κρατάει 365.5 μέρες, τότε (διαιρώντας το έτος ακριβώς διά του πέντε) πρέπει αντίστοιχα να μετακινηθούμε 73 / 146 (συν κάτι ψιλούλια) μέρες πίσω, κι άλλες τόσες μπροστά.

Ο υπολογισμός δίνει:

Οι τέσσερεις πρώτες σειρές του πίνακα είναι ένα / δύο σκέλη της πεντάλφας πίσω, συν ένα / δύο μπροστά. Γιά τις μελλοντικές ημερομηνίες, φυσικά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τί θα συμβεί. (Μόνον αν είχαμε μιά στέρεη θεωρία, θα μπορούσαμε να προβλέψουμε.) Οι επόμενες τρείς σειρές δείχνουν ημερομηνίες ακόμη πιό πίσω, μέσα στο 2022, με βήματα 73 ημερών. Βλέπουμε πως ξαναπέφτουμε στις ίδιες ημερομηνίες μέσα στο έτος, όπως και στο 2023 (απόλυτα λογικό), οπότε σταματάμε εδώ.

Τί σημαντικό (όσον αφορά τον κοροϊδοϊό) συνέβη, όμως, στις συγκεκριμένες ημερομηνίες; Βέβαια, με τον κοροϊδοϊό είχαμε κάθε μέρα παραστάσεις Καραγκιόζ μπερντέ ψευτιάς καί ηλιθιότητας, αλλά ψάχνουμε γιά τρανταχτά γεγονότα· τόσο στην Ελλάδα, όσο (κυρίως) στο εξωτερικό. Καί δή, στις χώρες που «δίνουν τον ρυθμό» παγκοσμίως.

Με τη βοήθεια της Γουΐκι, ψάχνουμε τα ανά ημερομηνία καταχωρημένα γεγονότα. Μπά, τίποτε! Βρίσκουμε μονάχα ότι στις 13 Οκτωβρίου 2020 η Ιταλική κυβέρνηση έθεσε αυστηρά μέτρα γιά -υποτίθεται- περιορισμό του δευτέρου κύματος του κοροϊδοϊού στην Ιταλία. Απ’ την άλλη, η 20η-21η Μαΐου είναι απλά η είσοδος στο ζώδιο των Διδύμων. Τίποτε το σημαντικό.

Άρα, το ψάξιμο με τον συγκεκριμένο κανόνα δεν μας οδηγεί πουθενά. Δεν είναι το εργαλείο που ζητάμε!

. . . . . . . . . . .

[Κι ενώι ο Αντάτσι είναι πολύ καλός καί υπομονετικός ερευνητής, κι ενώι έχει έξυπνες ιδέες (πχ χρονική απόσταση σημαντικών γεγονότων, που αποδεικνύεται πως συνέβησαν + ή – 72/73 καί 144/146 ημέρες από πχ την εαρινή ισημερία κτλ), κι ενώι έχει τρομερές επιτυχίες, όπως η θεωρία (καί απόδειξη) ότι συγκεκριμένα ποτάμια (πχ Νείλος) είναι καί χρονογραμμές, ωστόσο όχι μικρό μέρος της μεθοδολογίας του δεν οδηγεί πουθενά.

Πχ διαπιστώνει ότι -ξέρω ‘γώ- από μιά ομιλία του κυβερνήτη του Κεντάκυ, με θέμα τα διαστημικά ταξίδια καί τους εξωγήϊνους, μέχρι το μπουκάρισμα ενός σαλταρισμένου με μιά καραμπίνα σ’ ένα σχολείο στο Λός Άντζελες, όπου έφαγε 15 άτομα, μεσολάβησαν 1618 μέρες.

Καί λοιπόν; Δεν υπάρχει «βαθειά» συσχέτιση των δύο γεγονότων, ώστε να θεωρήσουμε ότι οδηγούμαστε σε συγκεκριμένο συμπέρασμα, χρήσιμο γιά προβλέψεις σε μελλοντικές αντίστοιχες περιπτώσεις… πρίν γίνουν αυτές. (Αν δεν το καταλάβατε ήδη, σας περιγράφω την καθαρά επιστημονική μεθοδολογία των θετικών επιστημών. Γιά την ακρίβεια, την απουσία της από τέτοιου είδους παρατηρήσεις.)

Άρα: καλό είναι να γνωρίζουμε τη μεθοδολογία του συγκεκριμένου ερευνητή, διότι όντως αξίζει· αλλά, να μην περιμένουμε καί πολλά, χρησιμοποιώνας μονάχα αυτήν.]

. . . . . . . . . . .

[Ίσως να υπάρχουν σημαντικά γεγονότα (σχετικά με τον κοροϊδοϊό) σε πενταγωνική διάταξη μέσα στο έτος, αλλά ξεκινώντας από διαφορετική ημερομηνία «βάσεως» – όχι την 1η Αυγούστου. Δεν μπορώ, όμως, να γνωρίζω τα πάντα, ούτε έχω άπειρο χρόνο να ψάχνω.

Εργαλεία καί ικανό προσωπικό γι’ αυτή τη δουλειά έχουν οι «υπερεσίες», συν ορισμένα ερευνητικά κέντρα. Αλλά, όπως καταλαβαίνετε, ούτε οι μέν, ούτε τα δέ πρόκειται να μιλήσουν… αν καί ήδη γνωρίζουν. (Ως μέλη των «αδελφοτήτων», που λέγαμε.) Άλλα, πάλι, κυρίως από Ρωσσία μεριά, επίσης θα κάνουν την πάπια· γιά λόγους στρατηγικής.]

. . . . . . . . . . .

ii. Το πεντάγωνο των «κατωτέρων συζυγιών»

Εδώ, βγάζουμε λαβράκι!

Όχι μόνον το συγκεκριμένο πεντάγωνο (ουσιαστικώς η πεντάλφα· διότι, το πεντάγωνο το ζωγραφίζουμε με γραμμή γύρω-γύρω, ενώι την πεντάλφα με γραμμές τεμνόμενες – όπως γίνεται με τις θέσεις μεγαλύτερης εγγύτητας Αφροδίτης-Γής, που δεν είναι διαδοχικές) είναι αυτό ακριβώς που ζητάμε, αλλά φροντίσανε κάποιοι -πρίν από μας, γιά μας- να μας πούν τί κρύβεται σ’ αυτό!

Κυρίες καί κύριοι, από τις αρχές του 20ου αιώνα έχει παρατηρηθεί σαφής συσχέτιση μεταξύ επιδημικών εξάρσεων καί «κατωτέρων συζυγιών» Αφροδίτης-Ήλιου!!!

Εδώ είμαστε, λοιπόν!

. . . . . . . . . . .

Όμως, πρίν ξεκινήσουμε την ανάλυσή μας, χρειάzεται λίγη θεωρία. Τη δίνω -όπου χρειάζεται- με χρονική σειρά, καί καλή υπομονή στην ανάγνωση!

. . . . . .

• Γενική θεωρία.

(α1) Τί ακριβώς γίνεται με τις «κατώτερες συζυγίες»: άρθρο με πολύ όμορφα καί κατατοπιστικά σκίτσα, εδώ.

(α2) Φάσεις της Αφροδίτης. (Ναί, μοιάζουν με τις αντίστοιχες φάσεις της Σελήνης – απόλυτα λογικό, όμως.)

(α3) Ημερομηνίες των «κατωτέρων συζυγιών», από το 1961 μέχρι σήμερα. Γιά παρελθοντικές ημερομηνίες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε (καί) τις «εφημερίδες» του astro.com, έχοντας υπ’ όψιν σας ότι από μιά τέτοια συζυγία μέχρι την επόμενη μεσολαβούν 16-19.5 μήνες. Φυσικά, εάν βρήτε τέτοια συζυγία σε οποιαδήποτε μοίρα οποιουδήποτε ζωδίου, να ξέρετε ότι οι «εφημερίδες» είναι 26 μοίρες μπροστά από την πραγματικότητα. (Βέβαια, όσο πάμε πίσω προς την εποχή του Χριστού, η διαφορά αυτή μικραίνει έως μηδενισμού.) Αλλά, γιά την παρούσα έρευνα, αυτή η ασυμφωνία πρακτικώς δεν έχει σημασία. Σημασία έχει η αναγραφόμενη ημερομηνία της συζυγίας.

. . . . . .

• Προβλεπτικές μέθοδοι πρίν τον 20ο αιώνα.

(β1) Παλιότερα, ήδη από τα Αναγεννησιακά χρόνια (να μην πούμε Μεσαίωνα ή/καί αρχαιότητα), εκείνοι που προέβλεπαν -έστω, δοκίμαζαν να προβλέψουν- εξάρσεις επιδημιών, ήσαν οι αστρολόγοι. Πώς; Μά, με τις προδιαγραφές της (εκάστοτε) θεωρίας της Αστρολογίας! Πχ ο Κρόνος σε κακή θέση, κτλ.

Πολύ καλό σχετικό άρθρο, εδώ.

. . . . . .

• 20ος αιώνας καί εντεύθεν.

Καταιγισμός άρθρων! (Αναφέρω μιά …πεντάδα, απλά γιά να πάρετε μιά γεύση. Υπάρχουν αρκετά περισσότερα· όρεξη νά ‘χετε.) Σας πληροφορώ ότι, όχι μόνον ο συσχετισμός αυτός δεν θεωρήθηκε κομπογιαννιτισμός, αλλά υιοθετήθηκε επισήμως από τους κατεστημένους επιστήμονες!!!

(Στην εξήγηση του φαινομένου τα χαλάμε λιγάκι, κι εκεί βγάζουμε όχι μονάχα λαβράκι, αλλά καί λαγό!… Αργότερα αυτά, όμως.)

(γ1) Σύνοψη. (Γιά να μην ψάχνετε πολύ τί θέλει να πεί το ποιητή.)

(γ2) Άρθρο 2.

(γ3) Άρθρο 3.

(γ4) Άρθρο 4.

(γ5) Άρθρο 5.

. . . . . . . . . . .

Γιά να μην το κουράζουμε πολύ (καί ποιός κάθεται να τα διαβάσει όλ’ αυτά, παρεκτός από το κορόϊδο, που σας τα δίνει έτοιμα…), το νόημα… το ζουμί αυτής της θεωρίας λέει τα εξής:

• Ο πλανήτης Αφροδίτη έχει απάνω του μολυσματικά μικρόβια, τα οποία (σ’ εμάς, τους ανθρώπους) προξενούν νόσους του αναπνευστικού.
• Αυτά τα μικρόβια, η Αφροδίτη τα σκορπάει στο διάστημα.
• Με τη βοήθεια του Ηλιακού ανέμου, ο οποίος -κατά τη διάρκεια Ηλιακών εξάρσεων- εξασθενεί το μαγνητικό πεδίο της Γής (γεγονός), αυτά τα εισπράττει ο πλανήτης μας σε μεγάλες ποσότητες, όταν η Αφροδίτη έρχεται στην μικρότερη απόστασή της από τη Γή, δηλαδή κατά τις «κατώτερες συζυγίες» της με τον Ήλιο. Συνεπώς, μετά από κάμποσες μέρες από κάθε «κατώτερη συζυγία» (παρατηρημένος αριθμός ημερών: 35 έως 67, σύμφωνα με το άρθρο 2 – καί σε πολλές περιπτώσεις 55, σύμφωνα με το άρθρο 3) ξεσπάνε επιδημίες (του αναπνευστικού), όπως η «Ισπανική» γρίππη του 1918.
• Επάνω στη Γή, τα μικρόβια της Αφροδίτης εισέρχονται κυρίως από τον Βόρειο Πόλο, καί κατεβαίνουν προς τα κάτω (σε μικρότερα γεωγραφικά πλάτη) με τους βορείους ανέμους. Κάτι επιστήμονες της αγγλίτσας, λέει (άρθρο 1 – η σύνοψη), παρατήρησαν πως στις επίμαχες μέρες γέμιζαν μικρόβια οι φωτογραφικές τους πλάκες, τα οποία τα εντόπισαν προερχόμενα από το νερό της πλησίον πηγής, που το παίρνανε γιά τηv εμφάνιση των φωτογραφικών φίλμς. (Άρα, σωστή η θεωρία!)

Έχετε υπ’ όψιν σας, όμως, ότι σ’ όλα αυτά τα δημοσιευμένα άρθρα οι επιστήμονες (αν καί των θετικών επιστημών οι περισσότεροι) τά ‘χουν βρεί μπαστούνια. Γιατί; Διότι το μοντέλο τους το κάνανε εξ αρχής περίπλοκo, καί δεν μπορούν να βγάλουν άκρη. Διότι, ναί μέν, οι συζυγίες της Αφροδίτης έρχονται καί παρέρχονται με ωρολογιακή ακρίβεια, αλλά ο Ηλιακός άνεμος είναι φαινόμενο με εγγενή τυχαιότητα. Επίσης, στους υπολογισμούς μπλέκουν καί τις Ηλιακές κηλίδες. (Άρθρα 4 καί 5 – αυτά επικαλούνται, μάλιστα, το ίδιο διάγραμμα.) Σωστή σαν σκέψη, αρχικώς, αλλά τα κάνει πιό τουρλού σαλάτα τα πράγματα.

Συνεπώς, το προβλεπτικό αυτό μοντέλο (γιά τη χρονική στιγμή του ξεσπάσματος μιάς επιδημίας του αναπνευστικού) πάσχει εξ αρχής… καί δεν φαίνεται (εδώ καί τόσες δεκαετίες…) να προσπαθεί κάποιος να το διορθώσει.

Τέλος, σημειώστε ότι (παρά το διάβασμα που έριξα) δεν κατάφερα να εντοπίσω τον αρχικό εμπνευστή αυτής της ιδέας. (Ίσως τον έβρισκα, αν έψαχνα περισσότερο.) Τυχερός είναι, όμως! Θα γλυτώσει το ξύλο – αν ευρίσκεται ακόμη εν ζωήι.

Διότι θ’ αρπάξω παρευθύς τον βούρδουλα.

. . . . . . . . . . .

iii. «Επιστήμη» απ’ το γιουσουρούμ

Καθόλου δεν διαφωνώ με τη διαπίστωση ότι οι πανδημίες του αναπνευστικού ξεσπάνε κάποιες συγκεκριμένες μέρες μετά από μιά «κατώτερη συζυγία» Αφροδίτης-Ηλίου. Πλην όμως, έχω πάμπολλες αντιρρήσεις γιά τα υπόλοιπα.

Κατ’ αρχήν, μικρόβια στον πλανήτη Αφροδίτη είναι αδύνατον να υπάρξουν. Α-ΔΥ-ΝΑ-ΤΟΝ!!! Ξέρετε τί θερμοκρασίες έχει εκεί; 464 βαθμούς Κελσίου η μέση θερμοκρασία επιφανείας του πλανήτη, λέει η μανδάμ ΝΑΣΑ, καθισταμένης της Αφροδίτης του θερμότερου πλανήτη στο Ηλιακό μας Σύστημα. Σε τέτοια θερμοκρασία (αλλά ούτε καί η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης πάει πίσω… άντε, νά ‘ναι 100 βαθμούς Κελσίου παρακάτω, αλλά όχι λιγώτερο) δεν στέκεται ούτε οργανικό μόριο μικροβίου, ούτε ανόργανο ιού.

Επίσης… μήπως ξέρει κανείς τί θερμοκρασίες έχει το διαστημικό κενό;… ανάμεσα Αφροδίτης καί Γής, ας πούμε; Σχεδόν απολύτου (θερμοκρασιακού) μηδενός, παναπεί -270 βαθμούς Κελσίου! Έ, λοιπόν, μορφή ζωής, που ν’ αντέχει θερμοκρασιακή διαφορά (464+270 = ) 734 βαθμών Κελσίου καί να μένει απείραχτη, υπάρχει μονάχα στη φαντασία παθολογικών ψευτών καί σεναριογράφων. Καί ηλιθίων. (Καί του διαβόητου Σίτσιν, που υποστήριζε ύπαρξη καί διαβίωση ανθρωποειδών εξωγηΐνων «Ανουννάκι» σε θερμοκρασίες -270 Κελσίου.)

Να προσθέσουμε, πως οι εργαστηριακές τιμές κάποιων βασικών μετρήσεων καί μεγεθών (πχ του απολύτου θερμοκρασιακού μηδενός) ήταν ήδη γνωστές στις αρχές του 20ου αιώνα. Άρα, οι μπιστήμονες της εποχής, που πρωτοδιατυπώθηκε η «μικροβιακή Αφροδίτη», τά ‘ξεραν αυτά πρίν ανοίξουν την καπάνα τους καί μας πασσάρουν το παραμύθι τους.

Συνεπώς, εδώ η συγκεκριμένη θεωρία ξεκινάει ευθύς εξ αρχής μ’ ένα ψέμμα… το οποίο συγκαλύπτει άλλα πράγματα. (Παρακάτω η εξήγηση.) Θυμηθήτε, όμως:

• «- Πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες έχει τέρατα!» (Η φιλαλήθης φυλή των Φοινίκων. 🙂 )
• «- Ο Άρης δεν έχει ούτε ατμόσφαιρα, ούτε νερό!» (1985 – η μανδάμ ΝΑΣΑ καί αι λοιπαί αρχαί των ηπαπάρα, μαζί με μπιστήμονες του μισθολογίου· που ομολόγησαν αναιδώς τα ακριβώς αντίθετα μέσα στον 21ο αιώνα. Καλά, ρέ Ζά! Δεν είδατε τίποτε στα όργανα φασματοσκοπίας το 1985; Ξού, ρέ, γ@μώ τα πτυχία σας, ρεζίληδες!!!)

Έτσι ακριβώς, στον ίδιο χαβά, πάει καί η «εξήγηση» ότι ο πλανήτης Αφροδίτη είναι έμφορτος με μικρόβια συναχιού.

«- Καί τί υπονοείς, ρέ Εργοδότη; ότι λένε ψέμματα οι μπιστήμονες;»

«- Μά, δεν τους είδες πόσο μεγάλη μύτη έχουν; Απ’ τα ψέμματα που λένε, είναι!» 🙂

«- Άσε, ρέ, τον Πινόκιο καί τα παραμύθια!»

«- Άμα τ’ αφήσουν πρώτα αυτοί!» 🙂

. . . . . . . . . . .

Καί πάει στην ευχή, πες ότι καταπίνουμε αμάσητο το χοντρό αυτό ψέμμα, καί παραδεχόμαστε την ύπαρξη μικροβίων στην Αφροδίτη. Όμως, πώς γίνεται τότε να ξεσπάνε πανδημίες μονάχα μετά από μιά «κατώτερη σύνοδο», καί ποτέ πρίν;

Εντάξει, είναι γνωστό ότι η Αφροδίτη κινείται (με αμφότερες γραμμική καί γωνιακή ταχύτητα) στην τροχιά της πιό γρήγορα από τη Γή, καί τη Γή την προσπερνάει στη διάνυση ίσων επικέντρων γωνιών με κέντρο τον Ήλιο. Αλλά: εάν υποθέσουμε ότι η Αφροδίτη διαρκώς εκτοξεύει μικρόβια, τότε, όταν πάει να πλησιάσει τη Γή σε «κατώτερη συζυγία», ήδη τα μικροβιακά «απόνερα» έχουν φτάσει στη Γή, πρίν την ακριβή χρονική στιγμή της συζυγίας.

[Δεν έχω κάνει τον ακριβή υπολογισμό, αλλά οι ταχύτητες Αφροδίτης / Γής / υποθετικού «ρεύματος μικροβίων» είναι στην ίδια τάξη μεγέθους καί συγκρίσιμες. Εάν, μάλιστα, βάλουμε στην εικόνα καί τον Ηλιακό άνεμο, που είναι ταχύτερος (θυμηθήτε: τα μικρόβια ταξιδεύουν καβάλα σ’ αυτόν, λέει η θεωρία), τότε ένας λόγος παραπάνω να έχω δίκιο.]

Άρα, το ξέσπασμα πανδημίας μπορεί καί να έρχεται όχι σε 35 μέρες κατ’ ελάχιστο (άρθρο 2), αλλά σε σαφώς λιγώτερες· ενδεχομένως καί σε μηδέν μέρες, δηλαδή ταυτόχρονα με τη στιγμή της συζυγίας.

Πράγμα, όμως, που δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ.

. . . . . . . . . . .

Ένα ακόμη στοιχείο, που με βάζει σε υποψίες, είναι ότι αυτή η θεωρία ευσταθεί μέν γιά τον 20ο αιώνα μΧ, αλλά όχι (τόσο πολύ) γιά προηγούμενους. Όμως, τουλάχιστον από την εφεύρεση του τηλεσκοπίου το 1608 (γιά να μην πάμε πιό πρίν, στον νεαρό Κέπλερ), είχαμε (τουλάχιστον στας Ευρώπας) συστηματικές καταγραφές καί του ουρανού, αλλά καί των καθημερινών γεγονότων, καί των επιδημιών, καί των πανδημιών. Αλλά, από τα διαθέσιμα ιστορικά στοιχεία, δεν προκύπτει τόσο έντονη συσχέτιση συζυγιών καί πανδημιών.

Άααααλλα κόλπα είχαμε στον 20ο αιώνα, που δεν είχαμε στους προηγούμενους! (Υπόδειξη, γιά να καταλάβετε πού το πάω: οι θετικές επιστήμες -μεταξύ των οποίων καί η Βιολογία– άρχισαν όχι απλά να προοδεύουν θεαματικώς, αλλά να καλπάζουν από το 1850 καί μετά.)

. . . . . . . . . . .

Συνεχίζουμε τα βασανιστήρια των ψευτών. 🙂

Σε πόσες μέρες είπαμε ότι ξεσπάει πανδημία μετά τη συζυγία; 35 κατ’ ελάχιστον έως 67 (άρθρο 2), με έμφαση στις 55 (άρθρο 3).

Έλα, όμως, που το 34 (35 με …μεταμφίεση, γιά να μήν αναγνωρίζεται! 🙂 ) καί το 55 είναι διαδοχικοί όροι (ο 9ος καί ο 10ος) της ακολουθίας Φιμπονάτσι!!!!! (Δηλαδή: πάλι «μήλο», πάλι Αφροδίτη, πάλι όλο το σχετικό πλέγμα εννοιών.)

Είναι αλήθεια, πως ο γράφων χρησιμοποίησε αρκετές φορές αυτού του είδους τα Μαθηματικά, γιά να υπολογίσει χρονικά διαστήματα. Όμως, δεν γίνεται να εισάγεις τυχαιότητα ( = Ηλιακό άνεμο) στο προβλεπτικό μοντέλο σου, καί να περιμένεις αποτελέσματα με ακρίβεια χάρακα. Δηλαδή, άλλο οι δικοί μου υπολογισμοί, άλλο αυτή η περίπτωση.

Εάν, λοιπόν, θέλουμε να βρούμε τί σταθερό υπάρχει κάτω από ένα σύνολο φαινομενικώς τυχαίων τιμών (εάν υπάρχει κάτι τέτοιο εξ αρχής), καί δή, σε περιπεπλεγμένο μοντέλο πολλών παραμέτρων, τότε…

. . . . . . . . . . .

…Αναθέτουμε αλλού τη δουλειά!

Δηλαδή, καταφεύγουμε στην ισχύ των ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Οι υπολογιστές δεν χρησιμεύουν μονάχα γιά την καταγραφή μεγάλων όγκων δεδομένων, αλλά καί γιά την (ταχύτατη καί ακριβέστατη) επεξεργασία τους· υπό ορισμένους δικούς μας κανόνες, εννοείται. Συνεπώς, το να ρίξει κανείς στον υπολογιστή τις μετρήσεις ενός αιώνα (καί παραπάνω), καί να του ζητήσει να βρεί περιοδικά (άρα, μελλοντικώς προβλέψιμα) αίτια μέσα σ’ αυτές, είναι αυτονόητο στην εποχή μας. Καί πανεύκολο.

Το να μήν έχει γίνει, όμως, ακόμη κάτι τέτοιο, ή να έχει γίνει ελλιπώς (απ’ όσα κατάλαβα περιηγούμενος τα ιντερνέτια), σημαίνει ότι κάποιοι φοβούνται μην αποκαλυφθούν ανεπιθύμητα γι’ αυτούς πράγματα. Βλέπετε, το μηχάνημα δεν χαμπαρίζει από συμφέροντα καί υποκριτική τέχνη!

«- Δηλαδή, ρέ Εργοδότη, θες να πείς…»

Θέλω να πω, μ’ όλη αυτή την μεγάλη προηγηθείσα συζήτηση, ότι τα (εδώ κι έναν αιώνα) ξεσπάσματα των πανδημιών δεν έχουν καμμία σχέση ούτε με Αφροδίτες, ούτε με διαστημικά μικρόβια. Είναι ανθρωπογενή. Κι όχι επειδή κάποιοι παραμένουν βρωμεροί καί άπλυτοι (όπως πχ με την επιδημία της πανούκλας στον Μεσαίωνα, όταν ψόφησε η μισή Ευρώπη λόγωι απλυσιάς), καί κολλάνε μικρόβια καί τους υπόλοιπους. Αλλά επειδή αυτοί οι κάποιοι τα προωθούν τα μικρόβια στην πιάτσα…

…αφού πρώτα τα παράγουν σε βιολογικά εργαστήρια.

«- Δηλαδή…»

«- Δηλαδή, αυτό που κατάλαβες!»

«- Μά, εσύ μας είπες ότι δέχεσαι απόλυτα τον συσχετισμό κατωτέρων συζυγιών Αφροδίτης-Ηλίου καί ξεσπασμάτων πανδημιών!»

«- Ναί, αλλά ΔΕΝ είπα πως το αίτιο των πανδημιών είναι η Αφροδίτη! Η Αφροδίτη είναι απλά η αφορμή, γιά την εξαπόλυση παθογόνων στην κοινωνία. Θα μπορούσε, όμως, εξ ίσου καλά, η αφορμή γιά εξαπόλυση παθογόνων να είναι -ξέρω ‘γώ- οι ισοπαλίες της Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ.

Κατανοητό, τώρα, λιγάκι καλύτερα;»

«- Ναί, αλλά -έστω- η αφορμή, είναι η Αφροδίτη!»

Ώ, ναί!…

(επόμενο)

Έρις; Ήδη ξέρεις! – 4

(προηγούμενο)

. . . . . . . . . . .

vi. Φονικό πλέγμα εννοιών

Μετά τα προειρηθέντα, τα επί του θέματος συνώνυμά μας αποκτούν νέες παρέες καί επεκτείνονται σε ολόκληρο πλέγμα. Ας τα δούμε πακέτο:

• Πεντάλφα.
• Χρυσός αριθμός φ = 1.618 .
• Ακολουθία Φιμπονάτσι.
• Αφροδίτη (πλανήτης· καί θεά, ως Πάνδημος – καί το «Πάνδημος», πάλι παρεξηγημένη έννοια: ήταν η προστάτις του δήμου καί των γλεντιών, όχι ότι την …»χαιρόντουσαν» όλοι!).
• Γνώσεις (κυρίως μαθηματικές καί τεχνολογικές).
• Αρχαίες γνώσεις (αναμνήσεις παλαιοτέρων εποχών, πρό Κατακλυσμών).
• Κρυμμένες, απόκρυφες γνώσεις (γιά να μην διαχυθούν οι όντως επικίνδυνες γνώσεις στον «ανεύθυνο» λαό).
• Μήλο.

Οπότε, όταν καλείς ένα σημείο του πλέγματος, αυτομάτως καλείς καί όλα τα υπόλοιπα.

Υπάρχει ακόμη μία έννοια του συγκεκριμένου πλέγματος:

• Αμαρτία – κυρίως, όπως εκφράζεται με το μήλο ( ; ) των πρωτοπλάστων ( ; ).

[Αλλά καί σε σημερινά, σαφώς δασκαλεμένα / χαρτζηλικωμένα / εξοπλισμένα από πονηρούς, τρισβάρβαρα πρωτόγονα μούσλιμζ: «Μπόκο χαράμ!», σου λέει. Αμαρτία η δυτική εκπαίδευση!

Πού, δηλαδή, να δούν καί τη θεά μας ολόγυμνη, τα συγκεκριμένα μαϊμούδια! Θα σαλτάρουν τελείως! Τα περιμένει πλήρες εγκεφαλικό κάψιμο!!! 🙂 ]

Μόνο που αυτή είναι έννοια μπαλλαντέρ! Διότι, πότε μετέχει στο πλέγμα, καί πότε όχι.

Πώς γίνεται αυτό;

Απλούστατα, οι αρχαίες απόκρυφες (υπερ)γνώσεις είναι μιά χαρά, όταν τις βρίσκουμε καί τις κατέχουμε εμείς (οι θρασείς παρείσακτοι), αλλά αμαρτία, όταν προσπαθείτε να τις (επαν)ανακαλύψετε εσείς (οι αυθεντικοί κάτοχοί τους, στο κάτω-κάτω)!

. . . . . . . . . . .

Καταλαβαίνετε, τώρα, τί ακριβώς ψάχνουν οι ξένοι (κυρίως οι «υπερεσίες» τους) υπό το προκάλυμμα των «αρχαιολογικών αποστολών» εν Ελλάδι (καί εν Αιγύπτωι, καί… καί…), όταν τους πιάνει η …αρχαιοπληξία; Με το συμπάθειο, αλλά χέστηκαν γιά τα αριστουργήματα της γλυπτικής, ή γιά το αν ο Όμηρος χρησιμοποιούσε ξέρω ‘γώ σπονδείους στη μέση των στίχων, ή γιά τη στενογραφία των λογιστικών «βιβλίων αποθήκης» των Μυκηναίων (γνωστής καί ως «Γραμμικής Β’ «), κτλ κτλ κτλ. Άαααλλα τους καίνε αυτούς!

[Ευτυχώς, μέχρι στιγμής -σ’ όσα ζητάνε- έχουν εισπράξει το μακρύτερον. Γι’ αυτό ξεσπάνε στο σινεμά, με σενάρια τύπου Ιντιάνα Τζόουνς.]

Γιατί, όμως, το συγκεκριμένο πλέγμα εννοιών είναι «φονικό»;

Διότι:

• Οι ξένοι το ξέρουν άριστα, εδώ καί τουλάχιστον 200 χρόνια.
• Όντως, φαίνεται πως πανεθνικώς μας έκανε ζημιά – τουλάχιστον σε επίπεδο ανωτέρου αιθερικού.

Απόδειξη αυτών που λέω;

Παραμονές καί πρώτες μέρες της Παλιγγενεσίας του 1821, μας έκλεψαν / κατέστρεψαν όχι μία, όχι δύο, αλλά ΤΡΕΙΣ Αφροδίτες.

• Την Αφροδίτη της Μήλου. (Τί όνομα γιά νησί, έ;!)
• Την Καρυάτιδα της Αφροδίτης στο Ερεχθείον. (Από αριστερά, όπως κοιτάζουμε: Ήφαιστος, Ερμής, Αφροδίτη, Γή, Άρης, Φαέθων.)

[Ήξερε άριστα, το παλιοτόμαρο, ο συφιλιδικός Σκωτσέζος ( ; ) πόρδος, το τί συμβολίζουν οι έξι Κόρες. Όπως ήξερε καί το ότι υπάρχει ο πλανήτης Ήφαιστος.

Την Καρυάτιδα του Φαέθωνα την κατέστρεψε -διαπράττοντας «συμπαθητική μαγεία» (δες πχ εδώ κι εδώ περί του όρου)- με σφυρί καί πριόνι, γιά να μοιάζει στη σημερινή κατάσταση του Φαέθωνα… κι αφού επιβεβαίωσε (από τον Γκιουζέπε Πιάτσι, που τους ανακάλυψε) τα όσα διάβασε (σε -καί τότε, καί σήμερα- απόκρυφη βιβλιογραφία στην κατοχή του), γιά την ύπαρξη των αστεροειδών της ζώνης του πάλαι ποτέ Φαέθωνα.

Αν καί το -επιεικώς- χαζοχαρούμενο «νέο μουσείο Ακρόπολης» λέει πως το κεφάλι της Καρυάτιδας του Φαέθωνα καταστράφηκε …από βόμβα! Ναί, οι βόμβες κάνουν τέλειες κάθετες τομές στο μάρμαρο, κι όχι τα πριόνια καί οι σφήνες των λιθοξόων! Στα παιδάκια σας αυτά τα παραμύθια, ημιαγράμματοι βάνδαλοι, που υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας!]

• Καί την Εσκή Τζουμά στη Θεσσαλονίκη, που είναι η μοναδική εκκλησία μας, που κατεδαφίσανε οι Οθωμανοί μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης του 1821, καθ’ υπόδειξη καί απαίτηση των ιουδαίων της πόλης.

[Εσκή Τζουμά = Παλαιά (Αγία) Παρασκευή, στα Τουρκικά. Η Αγία Παρασκευή, με τα βγαλμένα μάτια, κουβαλάει τον συμβολισμό της Αποστροφίας Αφροδίτης, που δεν θέλει να βλέπει το κακό. Ακριβώς όπως τα τρία σοφά μαϊμουδάκια της Ανατολής, που δεν βλέπουν, δεν ακούνε, δεν λένε κακό.]

. . . . . . . . . . .

Λεπτομέρεια: υπάρχουν δύο υποθέσεις των αρχαιολόγων, γιά το τί έκαναν / τί κρατούσαν τα (σήμερα χαμένα) χέρια της Αφροδίτης της Μήλου. Η πρώτη λέει ότι το ένα κρατούσε έναν καθρέφτη, καί το άλλο κρατούσε / ανακάτευε τα μαλλιά της (όπως κάνει κάθε γυναίκα, που κοιτάζεται στον καθρέφτη). Η άλλη λέει ότι κρατούσε ένα μήλο, ίσως με αμφότερα τα χέρια της.

Προσωπικώς, συντάσσομαι με τη δεύτερη υπόθεση. Το βλέμμα της θεάς δεν είναι βλέμμα γυναίκας, που ελέγχει την ομορφιά της.

. . . . . . . . . . .

Η αφαίρεση από τη Νέα Ελλάδα (επάνω στη γέννησή της!) των τριών αυτών Αφροδιτών συμβολικώς λέει (σχεδόν προστάζει) ότι εμείς, οι σημερινοί Έλληνες, οι μετά το 1821, δεν έχουμε… καί, κατά τη γνωμάρα των ξένων δεν πρέπει να έχουμε σχέση με το απώτερο καί απώτατο παρελθόν μας ως έθνους.

[Στα πλαίσια αυτής της νοοτροπίας, πόσοι καί πόσοι ξένοι ηγέτες δεν θεώρησαν εαυτούς συνεχιστές της αρχαίας Ελλάδας καί του Βυζαντίου, αγνοώντας παντελώς τους «φυσικούς κληρονόμους» των αρχαίων ημών!… Μέχρι κι ο Μεχμέτ Β’ «Πορθητής», κι ο Χίτλερ με τους ναζιστές του!]

Πράγμα που -πρώτος μετά το 1828- μας το πέταξε στα μούτρα ο λαδωμένος (υπό Μέττερνιχ) Φαλλμεράϋερ, κι επαναλαμβάνουν αρκετοί ηλίθιοι μέχρι σήμερα.

Βέβαια, το εργαστήριο άλλα λέει: ότι το DNA μας είναι το ίδιο με των αρχαίων ημών, ως έθνος συνεχίζουμε να είμαστε ακριβώς το ίδιο. (Δεν θέλει καί πολύ ψάξιμο η επιβεβαίωση: έχουμε ακριβώς τα ίδια ελαττώματα με τους αρχαίους ημών! 🙂 ) Αλλά, πρώτον, οι ηλίθιοι είναι απτόητοι, καί δεύτερον, οι πονηροί πάνε να μας αποσπάσουν την προσοχή από το ότι επιτίθενται επιτυχώς στο μυαλό καί την ψυχή μας… γι’ αυτό σήμερα γεμίσαμε προδότες καί αποβλακωμένους… που στην καλύτερη περίπτωση ο εθνικισμός των τελευταίων ικανοποιείται με το ίδιο DNA… (ο δικός μου, καθόλου – αν καί, ειλικρινά, θα με πείραζε να μην ήταν ίδιο) …ενώι στην πράξη ψηφίζουν παλιανθρώπους, γιά να βολευτούν – καί καταπίνουν τα πάντα αδιαμαρτύρητα.

[Βλέπε «εμβόλια», ή την πλημμυρίδα των λάθρο, γιά την οποία: «- Έ, δεν τρέχει τίποτε, μωρέ!».

Σωστά. Μόνον όταν κάνουν εξάσκηση απάνω σας τα λάθρο, καί τρέξει το αίμα σας από τις καρωτίδες σας, θα τρέξει κάτι.]

Κι αν πείς κι από πνευματικά ενδιαφέροντα… θεωρούν «τέχνη» το υβρεολόγιο του κάθε αγράμματου πίθηκα «τράππερ»· αντιθέτως, ας πούμε την Ιστορία, έ; Ποιός τη χέζει την Ιστορία!…

. . . . . . . . . . .

Ειρήσθω, ακόμη, ότι στο ωροσκόπιο του Πρωτοκόλλου του Λονδίνου (3 Φεβρουαρίου 1830), το οποίο θεωρείται από τους περισσότερους (πλήν Παλαιού, καί πολύ καλά κάνει! – εξέθεσε την άποψή του εδώ) ως η ληξιαρχική πράξη γεννήσεως της Νέας Ελλάδας, η Αφροδίτη βρίσκεται στους Ιχθύες, καταποπάνω στον νότιο δεσμό! (Συνεπικουρούμενη η Αφροδίτη σε γωνία 60 μοιρών από τον Ποσειδώνα στον Αιγόκερω. Αν καί τον Ποσειδώνα δεν τον ήξεραν ακόμη το 1830.)

Με αποτέλεσμα στο ψευδοκράτος μας να γίνεται της κακομοίρας από ενάλια αρχαιοκαπηλεία!

. . . . . . . . . . .

Νά, λοιπόν, γιατί το συγκεκριμένο πλέγμα εννοιών είναι φονικό!

Όμως, πιστεύω ακράδαντα πως οι Έλληνες θα έχουμε την τελευταία λέξη… καί, δεν κρατιέμαι, θα το πω: θεωρώ πως, όταν απελευθερωθεί οριστικώς η Ελλάδα, θα βρεθεί κι άλλο άγαλμα της Αφροδίτης, παρόμοιο με το της Μήλου. Μή σου πω, κι από τον ίδιο γλύπτη, με την ίδια νοοτροπία (σωματότυπο θεάς, κόμμωση, κτλ). Αλλά, εντελώς χωρίς ρούχα αυτό.

[Βρέ, ποιόν πεσμένο χιτώνα! Καταντίπ τίποτις! 🙂 Ούτε σαγιονάρες δεν θα φοράει το κορίτσι μας!]

Όπως καί η Αλήθεια δεν φοράει τίποτε απολύτως.

Τώρα, με ποιό σκεπτικό συνεπέρανα τα παραπάνω, μή ρωτάτε.

. . . . . . . . . . .

vii. Έτερη ερμηνεία

Ο μύθος με το μήλο της Έριδος είναι γνωστός· να μην τον επαναλάβω. Πλήν όμως, μετά τα προειρηθέντα, μποορούμε να τον αντιληφθούμε καί κάπως διαφορετικά.

Κατ’ αρχήν, καί μόνον η παρουσία του Πάρη ως προσκεκλημένου στον γάμο του Πηλέα καί της Θέτιδας ήταν προσβλητική. Οι Τρώες θα μπορούσαν να είχαν στείλει έναν πιό σοβαρό πρίγηπά τους, κι όχι τον γιδοβάτη. Πιστεύω ότι ο Πάρης ήταν νόθος γυιός του Πριάμου (με καμιά Χαλδαία δούλα), γι’ αυτό καί τον ξαπόστειλε να μεγαλώσει στα βουνά με τους τσοπάνηδες… με πρόσχημα, βέβαια, την προφητεία της Κασσάνδρας (που, υποτίθεται, δεν την πίστευε κανείς· αλλά νάααα τους πήγαινε, έτσι κι άνοιγε το στόμα της! 🙂 ), ότι αυτός θα ήταν η αιτία της καταστροφής της Τροίας. Αλλά, αυτό το συγκεκριμένο άτομο, με τον κατά πάσα βεβαιότητα αγενέστατο χαρακτήρα, έτσι κι αλλοιώς δεν έπρεπε να παρευρεθεί στον γάμο. (Παρεκτός κι αν ήρθε καί κατσικώθηκε μόνος του, καί οι υπόλοιποι δώσανε τόπο στην οργή.)

. . . . . . . . . . .

Πρίν, όμως, φτάσουμε στην κατά τη γνωμάρα μου δεύτερη ερμηνεία του μύθου, οφείλουμε ν’ αναφέρουμε μία λεπτομέρεια μέσα στη συμβατική αφήγηση, την οποία όμως οι περισσότεροι δεν προσέχουν. Ο λόγος; ότι θεωρούν τη θεά Αφροδίτη αλαφρή από μυαλά.

Κι όμως! Η θεά ξηγήθηκε πολύ ωραία, καί στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων! Αφού είδε ότι ο γιδοβάτης δεν σκέφτεται με το μυαλό, αλλά με το κάτω κέντρο αποφάσεων, δεν του δώρησε τίποτε, απ’ όσα ένας λογικός άνθρωπος θα ζητούσε. Ούτε πλούτη, ούτε μακροζωΐα, ούτε σοφία, ούτε υγεία, ούτε μιά καλή οικογένεια, ούτε ειρηνικό βίο. Αντιθέτως, τον έστειλε να ξελογιάσει μιά παντρεμένη με παιδί, καί τελικώς να μετατρέψει την Τροία σε στάχτες.

. . . . . . . . . .

Τώρα, γιά την εναλλακτική ερμηνεία:

Θεωρώ, λοιπόν, ότι, εκεί που -στο γαμήλιο τραπέζι- ήπιανε τον άμπακα καί σουρώσανε (το κρασί, μυθολογικώς, είχε ήδη γίνει μόδα παρ’ Έλλησιν μιά τριαντάρα χρόνια πρίν – με την αιματηρή έλευση του Διονύσου στη Βοιωτία), ήρθε η κουβέντα στο φιλοσοφικό παύλα θεολογικό ερώτημα:

Ποιά υποομάδα Ελλήνων από τις δύο (Μητροπολιτικοί Έλληνες καί Μικρασιάτες Τρώες) ήταν η πιό παλιά, καί άρα ποιά κατείχε πραγματικά τις αρχαίες γνώσεις ( = «μήλο»), καί επομένως ποιά ήταν η πιό σωστά πιστή σε ποιές «σωστές» αρχαιόθεν (παρά Πελασγοίς / Έλλησιν) θεότητες.

Κι εκεί, πιθανώτατα, ο Πάρης έγινε προσβλητικός, την είπε άσχημα στους (από ‘δώ Έλληνες) λοιπούς συνδαιτημόνες, καί τον σουτάρανε κακήν κακώς. (Αυτά, εννοείται πως δεν τα λένε οι αρχαίοι ημών. Προσωπικά συμπεράσματα είναι.) Οπότε, το επόμενο βήμα ήταν ο Πάρης να τα πάρει στο κρανίο, καί να μονολογεί φεύγοντας ότι θα ξανάρθει, να κάνει μεγαλύτερη ζημιά.

Πώς λένε οι επίσης γιδοβάτες (καί καμηλοβάτες καί γαϊδουροβάτες) λάθρο, ότι θά ‘ρθουν καί θα μας σφάξουν καί θα μας απαυτώσουν τις γυναίκες; Έ, ακριβώς αυτό! Γι’ αυτό καί είπα ότι ο Πάρης ήταν (από μητέρα) ταπεινής καταγωγής. Ίδιος κρονάκιας σκατιάς, με τους σημερινούς -επίσης εξ Ανατολών- κρονάκηδες «άντρακλες».

[Λοιπόν, λαθράκια, περί υμών ο λόγος τώρα – καί δώστε βάση:

Γιά μία καί μοναδική Ελληνίδα, ολόκληρη Τροία σβήστηκε απ’ τον χάρτη! Οπότε, γιά κάντε λογαριασμό τί θα γίνει, αν πειράξετε περισσότερες, όπως μας απειλείτε!…

Βάλτε το καλά αυτό στο ξεροκέφαλό σας, μαζί με τις διδαχές του προφήτη σας. Καί, φιλική συμβουλή: φύγετε ΤΩΡΑ απ’ την Ελλάδα, όπως ήρθατε! Με σαπιόβαρκες; με σαπιόβαρκες! Περπατώντας; περπατώντας! Πάντως, πάρτε δρόμο εγκαίρως.

Διότι, όταν θα είναι αργά γι’ αυτό, …θα είναι ΠΟΛΥ αργά! 😉 ]

. . . . . . . . . . .

Ως κατακλείδα της ενότητας:

Στην παλιά μορφή του ιστολογίου, είχαμε αναφέρει γιά έναν θρύλο των σημερινών Τούρκων, ότι στα θεμέλια της Αγίας Σοφίας στημΜπόλιν (όχι στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ! lol!!!) είναι θαμμένη κάποια «βασίλισσα Σοφία». Είχαμε, δέ, εξηγήσει ότι πιθανώτατα πρόκειται γιά κάποιο πανάρχαιο παλλάδιο, διότι ιστορικώς δεν υφίσταται βασίλισσα μ’ αυτό το όνομα στο Βυζάντιο.

Εάν, δέ, συνδυάσουμε με τους υπαινιγμούς του Ευριπίδη στην τραγωδία «Ελένη«, τότε πιθανώτατα ο Πάρης δεν έκλεψε την ίδια την Ελένη, αλλά κάποιο (πολύ ιερό γιά τους Έλληνες) παλλάδιο, από κάποιον (αρχαιο-Ελληνικό) ναό εκεί κοντά στο ανάκτορο του Μενελάου. Το οποίο παλλάδιο, κάνοντας δεύτερη υπόθεση, μετέφερε ο Μέγας Κωνσταντίνος στην Κωνσταντινούπολη· καί αυτό είναι, που βρίσκεται θαμμένο κάτω από την Αγία Σοφία…

…προφανώς μετά από κάποια μαγικο-θρησκευτική τελετή.

. . . . . . . . . . .

[Εάν όντως είναι έτσι, μας λείπουν ακόμη δύο «ενοχλητικές» λεπτομέρειες, τις οποίες δυστυχώς αγνοώ: είναι άγνωστο από πού το μετέφερε, καθώς καί το πώς γνώριζε την ύπαρξή του καί τον τόπο φυλάξεώς του. Διότι μεσολάβησαν 2,300 χρόνια από την εποχή του Τρωϊκού μέχρι τον Μ. Κωνσταντίνο, καί κανείς δεν ξέρει πού βρισκόταν το υποθετικό μας παλλάδιο όλο αυτό το χρονικό διάστημα.

(Στη Ρώμη, αφού το κουβάλησε ο Αινείας, γιά να μην καεί μέσα στα ερείπεια της φλεγόμενης Τροίας; καί μετά το πήρε από την κρύπτη του ο Μ. Κωνσταντίνος, γιά να θεμελιώσει μυστηριακώς τη Νέα Ρώμη… αφού ως «καισαροπαπικός» αυτοκράτωρ / «Μέγιστος Ποντίφηξ» είχε δικαίωμα να κάνει ό,τι γουστάρει, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν; Ίσως. Αλλά, η ειλικρίνεια επιβάλλει να δηλώσω άγνοια.)

Πάντως, σας πληροφορώ ότι υπάρχει παρόμοια ιστορία με κάτι δαχτυλίδια, που ταξιδεύουν διά μέσου των χιλετιών ανά τον Ελλαδικό χώρο. Δεν επεκτείνομαι, ούτε υπόσχομαι άρθρο γι’ αυτά. Όμως, σας θυμίζω την πάγια θέση μου, ότι μιά ματιά στο παρελθόν είναι πάντα αρκετά πιό εύκολη, απ’ ό,τι φαίνεται αρχικώς. Αρκεί να έχεις μάτια, να βλέπεις.

Έτσι, ένα «σκοτεινό» χάσμα μερικών χιλετιών, εξουδετερώνεται / φωτίζεται εύκολα με τη σωστή έρευνα. Αυτό πιστεύω.]

. . . . . . . . . . .

Τί ήταν, τώρα, τα παλλάδια;

[Κάνω την πάπια γιά μιά πληροφορία, που θα βρήτε στον σύνδεσμο αυτόν, διότι δεν θα τελειώσουμε ούτε του χρόνου!… ειδικά άμα ξαναξεκινήσει ο Παλαιός τις αντιρρήσεις του επί των γραφομένων στα Έπη! Καρα-lol!!!]

Ήταν (συνήθως ξύλινες καί πρωτόγονης τέχνης) πανάρχαιες μορφές ειδώλων των θεοτήτων… αλλά, ως πανάρχαιες, πάλι μας πάνε στις παλαιές απόκρυφες γνώσεις. (Που τις κρατούσε κρυφές το ιερατείο, ή ίσως το φυλετικό συμβούλιο των Ελλήνων.) Νά ‘το πάλι μπροστά μας το «μήλο»!…

…Μαζί με όλο το υπόλοιπο (φονικό) πλέγμα συγγενικών εννοιών.

Μπορούμε, δηλαδή, κάλλιστα να υποθέσουμε ότι ήταν παλλάδιο της θεάς Αφροδίτης, κι όχι της θεάς Αθηνάς, όπως υπονοεί η λέξη που το ορίζει. Νά, λοιπόν, πώς πάλι εμπλέκεται η θεά Αφροδίτη στον μύθο!

[Μόνο μή μου αρχίσετε τα ακαδημαϊκά θεολογικά… ότι, δηλαδή, ξέρω ‘γώ οι αρχαίες θεές μας στην αρχή ήταν μία, ξέρω ‘γώ η Γαία, καί μετά χώρισαν οι μορφές τους, ανάλογα με τον τομέα που προστάτευαν: η θεα-σύζυγος, η θεά-μητέρα, η θεά-κόρη… καί απουσιολόγος της τάξης, lol!!!, η θεά-γκόμενα, η θεά-γιαγιά, η θεά-γεωργός, η θεά-χίππισσα στα δάση, η θεά-αγγελιαφόρος, κτλ κτλ κτλ. Κάτσε να φτάσουμε στο συμπέρασμα του θέματος του άρθρου μας καί να το κλείσουμε!]

. . . . . . . . . . .

Αλλά, πολλά είπα επί του θέματος. Θα κάνω ένα διάλειμμα, τρώγοντας μιά μηλόπιττα! 😉

. . . . . . . . . . .

ε2. Το χρυσό μήλο – της Έριδος του κορϊδοϊού

Ήδη είπαμε πολλά γιά το χρυσό μήλο της μανδάμ Έριδος, αλλά…

«- Ρέ Εργοδότη, δεν μας είπες ακόμη το πού βρίσκεται αυτό, όσον αφορά την μετάλλαξη του κοροϊδοϊού!»

Συμφωνώ απολύτως, κι ήρθε η ώρα να το δούμε μαζί σ’ όλη του τη μεγαλοπρέπεια!

(επόμενο)

Έρις; Ήδη ξέρεις! – 3

(προηγούμενο)

. . . . . . . . . . .

Δεν ξέρω αν συνέλαβε την ιδέα από μόνος του, ή αν ήταν μετά από συζήτηση με άλλους ομοϊδεάτες του, πάντως στο όνομα κατέληξε (κατέληξαν; ) δύο μέρες πρίν. Το Σάββατο, 29 Ιουλίου 2023.

Γιατί;

Διότι τότε ακριβώς συνέβησαν δύο αστρονομικά γεγονότα με ισχυρό συμβολισμό. Ας τα δούμε στην απεικόνιση του ουρανού πάνω από το Γκέλφ· χωριστά, όμως, διότι δεν θα τα χωρέσει μία εικόνα.

Πρώτα, η διέλευση της Σελήνης ακριβώς μπροστά από το Γαλαξιακό κέντρο. (Αυτό βρίσκεται στην περιοχή κάτω ακριβώς από το «κομμένο» πόδι του «Οφιούχου» καί μπροστά στην αιχμή του βέλους του Τοξότη.) Προσέξτε την ώρα!…

Η Σελήνη τότε βρισκόταν κάτω από τον ορίζοντα· ανέτειλε στις 18:50′ (πάντα σε τοπική θερινή ώρα).

Μετά, η συζυγία του Ερμή με τον Βασιλίσκο. Γιά να είμαστε ακριβείς, αυτή συνέβη την προηγούμενη μέρα, την Παρασκευή, 28 Ιουλίου 2023, περίπου στις 6:18′ το απόγευμα τοπική θερινή ώρα, καί πάνω από τον ορίζοντα. (Γιά προσέξτε πάλι την ώρα!)

Αλλά, μέσα σε μιά μέρα, εξακολουθούσε κάλλιστα να ισχύει. Ο Ερμής δεν είχε προχωρήσει, παρά ελάχιστα.

Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ουσιαστικώς το αγαπημένο άστρο «αυτών», ο Βασιλίσκος, είναι που έδωσε την ιδέα, που πέρασε μέσα από το «ραφινάρισμα» του Ερμή. Η δέ Σελήνη πήρε δύναμη από το Γαλαξιακό κέντρο, γιά να περάσει την ιδέα στα πλήθη. Στο συλλογικό υποσυνείδητο.

Μπορεί να πέφτω κι έξω, αλλά ο συγκεκριμένος συμβολισμός υπαγορεύει ακριβώς το συμπέρασμα που διατύπωσα.

. . . . . . . . . . .

Επειδή τα ψάχνω όλα, καλού-κακού έριξα καί μιά ματιά στο μαγαζί των «αδελφών» της περιοχής. Αλλά, σαρπράϊζ!!!

«- Τί σαρπράϊζ, ώ βλακίστατε Εργοδότα;»

Περίμενα μονάχα ένα ποδιτσομάγαζο! Αλλά, έλα που συνολικώς είναι πέντε, ζωή νά ‘χουνε! lol!!! Απλώς, μαζεύονται σε έναν χώρο, εκ περιτροπής.

«- Έ, καί πού βρίσκεις το παράξενο;»

Τί ρωτάς κι εσύ!… Ουσιαστικά, πρόκειται γιά χωριό! Πόσες στοές νά ‘χει;

[…Άσχετο… Στην Ουκρανία, συνεχίζουν να λειτουργούν οι στοές; Κι αν ναί, γιατί δεν τις έβαλαν στο σημάδι οι Ρώσσοι;

…Καλά, μή με κοιτάτε έτσι! Μου κατεβαίνουν κάτι περίεργα στη γκλάβα, ώρες-ώρες.

Συνεχίζουμε.]

Ουδέν σχόλιον, όμως, γιά τον χώρο – τουλάχιστον όπως φαίνεται απέξω. (Από μέσα, αγνοώ.) Οι χαρτοπαικτικές λέσχες, φερ’ ειπείν, κατά κανόνα είναι καλύτερες σε εμφάνιση! Αλλά ίσως μειονεκτούν στο ότι δεν έχουν πιτσαρία -ή ζαχαροπλαστείο- στο ισόγειο, όπως στο ποδιτσομάγαζο του Γκέλφ! 🙂 Οπότε, άμα βαρυούνται οι μασώνοι τα πολλά-πολλά «ουζαί ουζαί ουζαί», ρίχνουν καί καμιά παραγγελιά σε μία απ’ όλα μέγεθος γίγας, καί μπύρες! 🙂 (Ή καί κατεβαίνουν αυτοπροσώπως να χλαπακιάσουν. Το πνεύμα επάνω, στον όροφο, το σώμα κάτω, στο ισόγειο. Άκρως συμβολικό, έ; Ακαλόε! 🙂 )

Τώρα, ως ερευνητής περίμενα να διαβάσω το ωρολόγιο πρόγραμμα λειτουργίας τους, καί να περιλαμβάνει Σάββατο, ή έστω καί Παρασκευή.

[Καταλαβαίνετε το γιατί περίμενα αυτές τις μέρες· τα αστρονομικά φαινόμενα, που ήδη περιγράψαμε, υπέθεσα πως τα «υποδέχτηκαν» εν χορώι οι «αδελφοί». Άλλως τε, στις μέρες μας είναι πανεύκολο να βρείς ένα καλό αστρονομικό πρόγραμμα, ακόμη καί δωρεάν, να το σκαλίσεις λίγο, καί να δείς πότε λαμβάνουν χώραν τα αστρονομικά φαινόμενα που θέλεις. Ώστε, αν είσαι μέλος τελετουργικής σέχτας, να προετοιμαστείς να κάνεις τα δικά σου τη μέρα καί την ώρα του συγκεκριμένου αστρονομικού φαινομένου.

Το σκεπτικό μου απεδείχθη τελικώς εσφαλμένο, αλλά οκ.]

Δεν βρήκα ώρες, αλλά διάβασα πως οι συνεδριάσεις τους γίνονται από Δευτέρα έως Πέμπτη.

[Εδώ, στον Βόλο, απ’ όσα διαπίστωσα εδώ καί χρόνια, γίνονται Τρίτη απόγευμα, επειδή η στοά βρίσκεται στην οδό Ερμού, στα όρια της κεντρικής αγοράς, καί τα καταστήματα είναι ανοικτά το απόγευμα της Τρίτης. Όθεν, έχει πάρει το μάτι μου κόσμο να μπαίνει μέσα στη στοά τέτοια ώρα τις Τρίτες.]

Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες της λειτουργίας των στοών (καθ’ ό «βέβηλος» – δηλαδή απ’ τους απόξω! lol!!!), αλλά ευλόγως υποθέτω -γενικεύοντας απ’ όσα διάβασα γιά τις στοές του Γκέλφ- ότι δεν συνεδριάζουν από Παρασκευή έως καί Κυριακή (παρεκτός από έκτακτες περιπτώσεις, πχ εθνικές γιορτές κτλ), γιά να μην προσβάλουν τις αργίες των τριών μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών.

Τέλος πάντων, τις ανωτέρω πληροφορίες τις πήρα από ‘δώ, καί -αφού δεν είχαν συνεδρίαση- φαίνεται πως ο ερίφης αποφάσισε γιά το όνομα μόνος του. Επίσης, η συγκεκριμένη ιστοσελίδα μας πληροφορεί ότι οι στοές του Γκέλφ ακολουθούν …σχολικό πρόγραμμα: κατεβάζουν ρολά από Ιούνιο μέχρι καί Αύγουστο, καθώς καί τον Δεκέμβριο.

Όχι συνεδριάσεις το καλοκαίρι, όχι συνεδριάσεις τις συγκεκριμένες μέρες της εβδομάδας (Π/Σ/Κ)… Εντάξει, μόνος του το σκέφτηκε. Τώρα, αν από τις 29/7ου, έως τη μέρα της ανακοίνωσης, την 1η/8ου, πήρε έγκριση από κάποιους, δεν το γνωρίζω.

. . . . . . . . . . .

ε1. Το χρυσό μήλο – εγκυκλοπαιδικώς

Εκείνο που λείπει από την παρούσα ιστορία μας, όμως, είναι το χρυσό μήλο της μανδάμ Έριδος.

Έ, πού ‘ν’ το γιά; 🙂 Δεν θά ‘πρεπε να υπάρχει; Αφού η Μυθολογία μας είναι σαφέστατη!

Υπάρχει καί παραϋπάρχει, αλλά πρώτα χρειάζεται μία εισαγωγή γιά να το δεί ο «αμύητος». Πάντα είναι πιό εύκολο να δείς, αν ξέρεις τί ψάχνεις.

. . . . . . . . . . .

i. Τα πολύ βασικά σύμβολα

Όταν σε Μυθολογίες, «Παλαιές Διαθήκες», καί τα ρέστα λέμε «μήλο», εννοούμε την πεντάλφα. (Το λημματάκι της Γουΐκι λέει όσα θα σας παραθέσω κι εγώ, αλλά μή βιάζεστε! Εγώ θα σας τα πω καλύτερα!)

Γνωμάρα μου, αλλά δεν βλέπω κι άλλη εξήγηση: η πεντάλφα καί η σβάστικα είναι δύο πανίσχυρα σύμβολα, τα οποία τα εφηύραν οι σοφοί που επιβίωσαν μετά από τον Κατακλυσμό. (Μάλλον του Δευκαλίωνα, ίσως καί κάποιου προηγούμενου. Ουδόλως αποκλείεται.) Πανίσχυρα, πού; στο ότι έχουν την ικανότητα να ξαναβάλουν μπρός το ανθρώπινο μυαλό προς την πρόοδο, ακόμη κι όταν έχουν χαθεί όλα.

• Η μεν πεντάλφα δίνει την αφορμή να ξεκινήσει κάποιος (πάλι) τη μαθηματική σκέψη, ακόμη κι αν τυγχάνει πρωτόγονος.
• Η δέ σβάστικα δίνει την αφορμή να σκεφτεί κάποιος ως φυσικός. (Είναι σαφέστατη συμβολική εικόνα γιά κάτι, που γυρίζει γύρω-γύρω – εποχές, άστρα, κτλ.)

Έτσι, ώστε σιγά-σιγά καί μπουσουλώντας, να ξαναβρεί η αποδεκατισμένη ανθρωπότητα τον δρόμο προς τον Παράδεισο της τεχνολογίας.

. . . . . . . . . . .

ii. Μήλο μου κόκκινο

Τώρα, γιατί «μήλο»; Διότι το συνηθισμένο μήλο έχει ένα περικάρπιο, που είναι μιά κανονικώτατη πεντάλφα. (Κάτω αριστερά στο σκίτσο της Γουΐκι… αλλά μή μου πήτε πως ποτέ δεν κόψατε ένα μήλο στον «ισημερινό» του, καί δεν είδατε την πενταλφική συμμετρία του περικαρπίου του!)

Επειδή, όμως, τα Μαθηματικά της πεντάλφας μας λένε ότι:

• πεντάλφα,
• χρυσός αριθμός φ («χρυσό μήλο Έριδος»;… πάλι η έννοια του χρυσού μπροστά μας!),
• ακολουθία Φιμπονάτσι

είναι συνώνυμα, τότε ως τέταρτο συνώνυμό τους στον συμβολισμό προστίθεται καί το μήλο.

Γενικά μιλώντας, δεν είναι μονάχα το μήλο, που παρουσιάζει μαθηματικά πεντάλφας. Όλη η Φύση κινείται επάνω σ’ αυτό το σκεπτικό! Από τα καβούκια των σαλιγκαριών, μέχρι το DNA, μέχρι το μακροκοσμικό DNA / κηρύκειο (τά ‘παμε αυτά, θυμηθήτε τα ξεκινώντας από εδώ), μέχρι ό,τι θες! Καμιά φορά, η μαμά Φύση μας κάνει καί προχωρημένα κολπάκια, όπως πχ με τις διπλές (αριστερόστροφη – δεξιόστροφη) ακολουθίες σπειρών Φιμπονάτσι στο ηλιοτρόπιο!

Αλλά, πιό εύκολο είναι να συνοψίσεις αυτές τις έννοιες στη δισύλλαβη λέξη «μήλο».

. . . . . . . . . . .

iii. Η αμαρτία – 1

Καί η αμαρτία, πού κολλάει σ’ όλ’ αυτά; Είναι αμαρτία η γνώση (των Μαθηματικών ιδιοτήτων της πεντάλφας – κι όχι μόνον) ;

Γιά ηλίθιους φανατικούς (βλέπε πχ Ίσις μούσλιμζ, σαρία, Πάκια, κτλ δίποδα του είδους), ναί.

Γιά μας τους υπόλοιπους, σαφώς όχι… αν καί χάθηκε ολόκληρος Παράδεισος μ’ αυτά καί μ’ αυτά! 🙂

Η εξήγηση που έχω βρεί, λέει ότι οι γνώσεις ναί μέν οδηγούν σε τεχνολογικές κορυφώσεις, αλλά δυστυχώς όχι απαραίτητα καί σε ηθικές κορυφώσεις. (Σκεφθήτε πχ σήμερα ποιοί παλιάνθρωποι έχουν στα χέρια τους πυρηνικό οπλοστάσιο!) Οπότε, εκεί επέρχεται το σημείο θραύσεως της ανθρωπότητας, καί ο πολιτισμός μηδενίζεται μετά από μιά τεράστια καταστροφή. (Κατακλυσμός, ή οι παγκόσμιες καταστροφές της Μυθολογίας των Μάγιας, κτλ.) Καί μετά, φτού κι απ’ την αρχή στον ανήφορο οι επιβιώσαντες!

Οπότε, οι όντως σοφοί κάθε εποχής γνωρίζουν τις καταστροφές αυτές, των οποίων η ανάμνηση είναι πάντα επώδυνη. (Οι αρχαίοι ημών θυμόντουσαν τρείς Κατακλυσμούς, όχι έναν. Οι δέ Μάγιας άλλες τρείς παγκόσμιες καταστροφές – καί τώρα, λέει, περιμένουν την τέταρτη, «της φωτιάς». Πυρηνικά; το πιθανώτερο.) Έ, λοιπόν, αυτό δεν απέχει πολύ από το να χαρακτηρίσεις «αμαρτία» την κατάχρηση των γνώσεων, διότι αυτή η κατάχρηση ξανα-οδηγεί τον πολιτισμό στον γκρεμό καί την εκμηδένιση!

Αυτή είναι η εξήγηση.

. . . . . . . . . . .

iv. Αφροδίτη

Καί η Αφροδίτη; Αυτή, τώρα, πού κολλάει σ’ αυτά όλα;

Η Αφροδίτη, ως πλανήτης, σχηματίζει ευθεία τριών σημείων με τη Γή πίσω της καί τον Ήλιο μπροστά της πέντε φορές μέσα σε οκτώ χρόνια. Τα δε σημεία των συναντήσεων αυτών σχηματίζουν στον ουρανό μιά σχεδόν τέλεια πεντάλφα… παρά δύο μέρες! (Αυτό συμβαίνει, επειδή οι τροχιές Γής καί Αφροδίτης δεν είναι τέλειοι κύκλοι.) Το φαινόμενο προφανώς το είχαν παρατηρήσει / σκεφτεί οι αρχαίοι ημών, ίσως καί να το ήξεραν από προηγούμενη φάση τεχνολογικώς προχωρημένου πολιτισμού (πρό Κατακλυσμού, δηλαδή), οπότε η πεντάλφα / μήλο συνδέθηκε με την θεά Αφροδίτη.

Προσέξτε κάτι: η Αφροδίτη σχηματίζει ευθεία τριών σημείων επίσης με Ήλιο καί Γή μπροστά της. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται «ανώτερη συζυγία» (superior conjunction) Ηλίου-Αφροδίτης, αλλά εδώ δεν μας ενδιαφέρει. Αυτό με την πεντάλφα είναι η «κατώτερη συζυγία» (inferior conjunction) Ηλίου-Αφροδίτης, όπου η Αφροδίτη είναι στην πλησιέστερη θέση της ως προς τη Γή. (Στην ανώτερη συζυγία, βρίσκεται στην πλέον απομακρυσμένη θέση της από τη Γή.)

[Δες εδώ, έχει κι ένα ωραίο σχηματάκι γιά τις συζυγίες· συν φωτογραφίες, γιά να καταλάβουμε τί σημαίνει αστρονομικώς η εκάστοτε όψη της Αφροδίτης, που βλέπουμε στον ουρανό παρατηρώντας από τη Γή.]

Η αλήθεια είναι ότι οι αρχαίοι ημών μίλησαν κυρίως συμβολικά γιά το θέμα αυτό. Όμως οι μεταγενέστεροι, πχ οι μεσαιωνικοί παπάδες, τα βρήκαν αυτά στα συγγράμματα της Αλεξανδρινής βιβλιοθήκης, καί επεξέτειναν κατά πολύ το σκεπτικό τους, χαρακτηρίζοντας τελεσιδίκως τη θεά μας «αμαρτωλή» καί «πόρνη». Βάλε στην εικόνα καί την πεντάλφα, παναπεί τις γνώσεις που οδηγούν στην καταστροφή ξανά καί ξανά, καί θεριεύει ο χαρακτηρισμός της αμαρτωλής στο μή παρέκει!

[Έμ κι αυτή; τά ‘θελε η καμπούρα της! Έχει άπειρες απεικονίσεις ξεβράκωτη, κι άλλο που δεν ήθελαν οι παπάδες! Αντιπαράδειγμα προς αποφυγήν η θεά, τζίζ κακά! Δεν είναι κορίτσι γιά σπίτι! Καρα-lol!!!

Τώρα, βέβαια, η συμπεριφορά των παπάδων αιτιολογείται. Αλλά ο οποιοσδήποτε «καθημερινός» άντρας, αν τη γυναίκα τη θέλει μονάχα ντυμένη καί μονάχα από μακριά, πρέπει να πάει να τον κοιτάξει ψυχίατρος.]

Δυστυχώς, ελάχιστοι απ’ όσους ξιφουλκούν κατά της θεάς μας, θυμούνται ότι έχει καί δύο άλλες ιδιότητες, που αντιστοιχούν στο πνευματικό κάλλος: η Αφροδίτη είναι επίσης καί Ουρανία, καί Αποστροφία. (Δεν επεκτείνομαι σε θεολογικά θέματα, ξεφεύγουμε.)

. . . . . . . . . . .

v. Η αμαρτία – 2

Επειδή ο πλανήτης Αφροδίτη είναι πολύ λαμπρός, προφανώς ζωντάνευε στη φαντασία των ανθρώπων την εικόνα του ακόμη λαμπρότερου πάλαι ποτέ πλανήτη Φαέθωνα. Κι επειδή είπαμε, οι γνώσεις οδηγούν στην καταστροφή, άρα πεπτωκώς, άρα Εωσφόρος… χαρακτηρισμός, που μεταφέρθηκε στην Αφροδίτη. Είναι καί που η Αφροδίτη επί αρκετές μέρες στον κύκλο της ανατέλλει πρίν τον Ήλιο, άρα «Αυγερινός», άρα οκ ο χαρακτηρισμός «Εωσφόρος» (αυτός που φέρνει την Ηώ, δηλαδή την αυγή).

Άρα, νά ‘την πάλι η αμαρτία μπροστά μας!

Καί πού τον ήξεραν τον Φαέθωνα οι Αλεξανδρινοί; Απλούστατα, από βιβλιογραφία που δεν διαθέτουμε πλέον εμείς. Καί, προφανώς, το ιερατείο μας επί Ελληνιστικής Εποχής είχε αποδεσμεύσει κάποιες μέχρι τότε κρυφές γνώσεις… επίσης προφανώς κτηθείσες σε ακόμη (πολύ) παλαιότερες εποχές.

Αυτόν τον συσχετισμό (Αφροδίτη = Εωσφόρος) τον έκαναν πρώτοι κάτι μισότρελλοι της Ελληνιστικής εποχής, κάτι «Γνωστικοί» καί διάφοροι άλλοι τέτοιοι – καί επέμεναν σ’ αυτόν. (Αυτοί είχαν την πετριά ότι Ο Θεός -που όλοι εννοούμε ως δημιουργό του Σύμπαντος- δεν ήταν καλός, άρα καλός ήταν ο οξαποδώ.) Τέλος πάντων, σήμερα αυτός ο συσχετισμός έχει ατονήσει· τρελλός είναι πλέον όποιος βλέπει «αμαρτίες» φορτωμένες σ’ ένα άστρο. Αλλά γιά την έρμη τη θεά, ισχύει ακόμη σήμερα το ότι είναι πολύ ευκολώτερο ν’ απαλλαγεί από τα ρούχα της, παρά από τον χαρακτηρισμό της ως αμαρτωλής!…

(επόμενο)

Έρις; Ήδη ξέρεις! – 2

(προηγούμενο)

. . . . . . . . . . .

δ1. Και τό όνομα αυτής, «Έρις»! – Καί λοιπόν;

Τώρα, θα με ρωτήσεις γιατί να δώσουμε τόση σημασία στο ποιά ονόματα διαλέγουν οι αρχιεπιστήμονες αυτοί; Καί τί έγινε, δηλαδή, που ονόμασαν τη νέα παραλλαγή του κοροϊδοϊού «Έρις», κι όχι «Τσελιγκοπούλα», ας πούμε; Στο κάτω-κάτω, αν έχουν τόσο χρόνο να γράφουν «τιτιβίσματα» όλη μέρα (ο λεγάμενος είναι πολυγραφώτατος στο Τουΐττερ, όπως ίσως θα διαπιστώσετε – αν συμμετέχετε κι εσείς στο συγκεκριμένο μέσον), αυτό σημαίνει ότι στα σοβαρά θέματα της επιστήμης κάθονται καί τα ξύνουν, με το συμπάθειο.

Άρα, γιατί τελικώς να τους πάρουμε στα σοβαρά;

Η απάντηση είναι ότι οι επιστήμονες της καριέρας, καί δή στη Δύση, πρώτον είναι καί αποκρυφιστές (βλέπε πχ τον Νεύτωνα: μέγα μαθηματικό μυαλό, όμως κι άλλο τόσο μέγας αποκρυφιστής!), καί δεύτερον κατά 99.9% ποδίτσες. (Αλλοιώς, καθηγητική έδρα δεν έχει! Πολλώι δέ μάλλον βραβείο Νομπέλ.)

Καί δεν είναι μονάχα ο -ας πούμε- εκβιασμός, «γίνε ποδίτσας, γιά να σε προωθήσουμε στο καθηγητηλίκι». Δεν είναι μονάχα ότι το ποδιτσαριό είναι σήμα κατατεθέν των «καλών νοικοκυραίων» στις αγγλόφωνες χώρες. Είναι καί το απλό ερώτημα:

Ποιός κατέχει καί ποιός εφαρμόζει την εκάστοτε προχωρημένη γνώση;

Εσύ κι εγώ, μωρέ; Ήηηηηη…

Βλέπετε, λοιπόν, ότι η γνώση χειραγωγείται αγρίως. Στον λαουτζίκο θα φτάσει μόνον όση καί όποια επιτρέπεται, κι η υπόλοιπη κάθε φορά θα θάπτεται υπό έλεγχο. Καί ποιός καλύτερος έλεγχος, από το να μπάζεις τους καριερίστες επιστήμονες σχεδόν εκβιαστικώς σε μιά παγκόσμια «αδελφότητα» (χειραγωγούμενη από πονηρούς, βεβαίως-βεβαίως), όπου δίνουν όρκους σιωπής καί υπακοής ακόμη καί σε τενεκέδες (αλλά με μεγαλύτερο βαθμό στην «αδελφότητα») ;

Ή ανάποδα, διά του (αντι)παραδείγματος: πρόσφατα ζήσαμε όλοι μας την παγκόσμια εκστρατεία παραλογισμού, όπου λαδοπόντικες «επιστήμονες» βάλθηκαν να μας πείσουν ότι γιά μιά ασθένεια χρειάζεται εμβόλιο, κι όχι φάρμακο· κι ότι, αν σου λένε τα ΜΜΕ ότι κινδυνεύεις να πεθάνεις, τότε όντως κινδυνεύεις να πεθάνεις! Κι ότι, ακόμη κι αν δεν έχεις κανένα σύμπτωμα ασθένειας, τότε πάλι είσαι ασθενής!!!

[Τώρα, βέβαια, κάτι τέτοια καμώματα μπορούν να τους μπούν βαθειά στον πισινό, των «μπιστημόνωνε», άσχετο αν το καταλαβαίνουν οι ίδιοι, ή όχι. Με την ίδια λογική ( ; ), εγώ λέω ότι άπαντες είναι τρελλοί γιά εγκλεισμό σε ίδρυμα, ζουρλομανδύα καί ενέσεις.

«- Μά, τί λες, ρέ Εργοδότη; Δεν έχουν παρουσιάσει συμπτώματα παράνοιας!»

Τί σημασία έχει; Είναι ασυμπτωματικοί φρενοβλαβείς!

Έχω δίκιο, καί να μην ακούω παράπονα από κανέναν! Άλλως τε, αυτοί δεν μας τα έμαθαν αυτά τα παπατζηλίκια; Να τα λουστούν τώρα! Το κακό είναι πως εμείς οι έξω της «μπιστήμης» είμαστε μόνοι μας καί ασυντόνιστοι, καί η φωνή μας δεν ακούγεται. Δεν ανήκουμε σε «αδελφότητες», βλέπεις.]

Καί ότι, ακόμη καί νομπελίστες (Λύκ Μοντανιέ) πρέπει να βγάλουν το σκασμό, όταν μιλάνε οι πληρωμένοι κομπογιαννίτες καί οι ημιαγράμματοι αρδ.

[Το «- Σκάσε καί μή σκέφτεσαι!», το καθ’ ημάς: «- Πετάει ο γάϊδαρος;» «- Πετάει, πολυχρονεμένε μου σουλτάνε, αφού το λες εσύ!», είναι …διαχρονική αξία. Δεν εφαρμόζεται μονάχα στην εποχή μας, έχει εφαρμοστεί καί παλιότερα – με καταστροφικά αποτελέσματα.

Είπαμε! Η γνώση χειραγωγείται αγρίως. Με τη διαφορά ότι παλιότερα σου κόβαν το κεφάλι, έτσι κι αμφισβητούσες την «επιστήμη» του κάθε σουλτάνου. Σήμερα, οκέϋ, μπορείς πάλι να βρεθείς δολοφονημένος (αν ξέρεις πολλά), αλλά μπορεί καί -ας πούμε- να τη γλυτώσεις με εισαγωγή στο ψυχιατρείο. Ή στη φυλακή. Αρκεί να το βουλώσεις! Όπως ο -καί φίλος του Μοντανιέ- Ζάν Μπερνάρ Φουρτιγιάν.

Έ, όσο να πείς, όμως, βελτιωθήκαμε από τη βαρβαρότητα του Μεσαίωνα! 🙂 🙂 ]

Πώς, λοιπόν, όλοι αυτοί (αρδ + «μπιστήμονες») συγκρότησαν την παγκόσμια χορωδία των παραφώνων; από μόνοι τους, κι όχι βάσει σχεδίου καί εντολών; Ας είναι καλά το Διαδίκτυο, που τους ξεμπρόστιασε – αν καί βλέπετε πως δεν άλλαξαν χαβά, κι ούτε πρόκειται.

[Σημείωση: ο Μοντανιέ -προς τιμήν του, βεβαίως- έφερε αντίρρηση στην παγκόσμια ψευτιά του κοροϊδοϊού, αν καί νομπελίστας· παναπεί, ωφελημένος τα μάλα από το κατεστημένο. Όμως, ούτε γιά χάρη του αναιρώ κάτι, απ’ όσα είπα παραπάνω γιά τη «συνομοταξία» αυτή των καριεριστών.]

. . . . . . . . . . .

Συνεπώς, υπ’ αυτό το πρίσμα των ανωτέρω λεχθέντων -καί μόνον υπ’ αυτό- θα εξετάσουμε στο εξής την ονοματοδοσία της νέας παραλλαγής του κοροϊδοϊού. Το «παιχνιδάκι» αυτό με τα ονόματα, τα ουράνια σώματα, τα σύμβολα, μόνον αθώο δεν είναι.

Το καλό της υποθέσεως είναι ότι το «παιχνιδάκι» έχει μονάχα ένα επίπεδο ερμηνείας, άντε δύο. Άρα, είναι πανεύκολο στην κατανόησή του από τους «ψαγμένους», σαν καί τη μεγαλειότητά μου. Τα παραπάνω επίπεδα περιπλέκουν πολύ την ιστορία, καί δεν ελέγχονται, γι’ αυτό καί δεν εφαρμόζονται.

«- Γιατί, ρέ Εργοδότη; τόσο χαζοί είναι οι μπιστήμονες, που δεν μπορούν να κατανοήσουν συμβολισμό καί πλέγμα τριών (καί περισσοτέρων) επιπέδων;»

Όχι, δεν λέω αυτό. Αλλά, αφ’ ενός αυτοί που τους κάνουν κουμάντο δεν είναι τόσο έξυπνοι – καί το ζητούμενο πάντα είναι ο έλεγχος των «υφισταμένων». (Πώς μπορείς να ελέγξεις εξυπνότερους από σένα; ) Αφ’ ετέρου, τα πολλά επίπεδα συμβολισμού / πλέγματος μπορεί μεν να δείχνουν έξυπνο σχεδιασμό (βλέπε πχ τον ακόμη σήμερα άσπαστο κώδικα των χειρογράφων του Τζών Ντήη), αλλά αυτά, όσο προχωράνε, απευθύνονται σε όλο καί λιγώτερους· καί μετά, αν γιά τόσο πολύ προχωρημένα μυστικά της ιεραρχίας αρχίσουν οι «ενοχλητικές» ερωτήσεις από όντως έξυπνους «υφισταμένους», τί γίνεται;

Το κακό, τώρα, της υποθέσεως είναι ότι ελάχιστοι από μας, τα παγκόσμια Ζά, μπαίνουν κάθε φορά στον κόπο να την ψάξουν τη δουλειά.

[Αν έψαχναν λιγάκι, θα έβλεπαν καί τί τους έρχεται κατακέφαλα στο άμεσο μέλλον. Ναί, ξέρω, μας τα λένε στα ίσα τί σκοπεύουν να μας κάνουν· αλλά εννοώ όσα δεν μας τα λένε στα ίσα, αλλά με υπονοούμενα.]

Όμως, αυτό ακριβώς θα κάνουμε εμείς.

. . . . . . . . . . .

δ2. Καί το όνομα αυτής, «Έρις»! – Δηλαδή;

Αφού, λοιπόν, ο «νονός» μας είπε στα ίσα ότι πήρε έμπνευση από τον ομώνυμο αστεροειδή, τότε ας δούμε τί συνεπάγεται αυτό. Μόνο, προσέξτε: την παραίνεση να μή συγχέουμε το όνομα της νέας ιοπαραλλαγής με τα καμώματα της αρχαίας θεάς του τσακωμού, λέω να την πετάξουμε στα σκουπίδια. Διότι μου θυμίζει τους Φοίνικες, που λέγαν στους πάντες να μην ταξιδεύουν πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες, διότι εκεί «υπάρχουν τέρατα».

Θα εξηγήσω αμέσως τί σημαίνει αυτό.

Κατ’ αρχήν, ο αστεροειδής (καλύτερα: πλανήτης-νάνος) Έρις (καί συγνώμη που δεν βρήκα λήμμα στα Ελληνικά), επί ενάμισυ χρόνο (ανακαλύφθηκε στις αρχές του 2005 από επεξεργασία φωτογραφήσεων του 2003 – αν καί είχε φωτογραφηθεί από το 1954!) μέχρι το 2006 ονομαζόταν «Ζήνα». (Ναί, από το όνομα της ατρόμητης τηλεοπτικής πολεμίστριας!) Πράγμα που ενισχύει τη σχέση με πόλεμο… καί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο Τρωϊκός ξεκίνησε από το χρυσό μήλο της Έριδος.

[Βρέ μανία, μ’ αυτά τα αναθεματισμένα φρούτα, τα μήλα!… Ξεπέσαμε απ’ τον Παράδεισο γιά χάρη μήλου, πλακωθήκαμε με τους Τρώες (αν κι αυτό το μήλο δεν τρωγότανε), άντε να δούμε τί άλλο μας περιμένει με δαύτα!

Η πλάκα είναι, ότι στο Πήλιο -ένθα καί το περιστατικό με το μήλο της Έριδος- έχει φιρίκια, όχι κανονικά μήλα! 🙂 …αν καί υπάρχει ολόκληρο χωριό «Μηλιές»!]

Κι εφ’ όσον, πού μας πάει, πού μας φέρνει… καταλήγουμε στο περιστατικό με το χρυσό μήλο, σχεδόν αναγκαστικά πρέπει να ψάξουμε στον ουρανό καί την «παρέα» της Έριδος! Δηλαδή, πρέπει να ψάξουμε τουλάχιστον γιά τις τρείς θεές των αυτοσχεδίων «καλλιστείων»: Ήρα, Αθηνά, Αφροδίτη. Οπωσδήποτε θα ψάξουμε καί τον Πάρη, διότι τυγχάνει καί αστεροειδής (3317-Πάρης).

Εδώ, παρένθεση αναγκαία: λέω να πάμε με προσεκτικά βήματα καί να μην περιπλέξουμε την εικόνα, διότι θα μπλέξουμε αγρίως. Κοτζάμ γάμος (Πηλέα-Θέτιδας) έγινε τότε, με προσκεκλημένον ολόκληρο τον Όλυμπο! Προσκεκλημένοι επίσης ήταν ο Πάρις καί αρκετοί ακόμη… που μάλλον βρήκαν ευκαιρία να φάνε καί να πιούν τζάμπα! lol!!! Απρόσκλητα άτομα ήταν η Έρις, καί (δυστυχώς) ο -κολλητός του Πηλέα- Ιάσων με τη Μήδεια, λόγωι εξορίας στην Κόρινθο. Τέλος πάντων, ας μην το επεκτείνουμε ψάχνοντας τους εκλεκτούς προσκεκλημένους στον ουρανό, διότι δεν θα τελειώσουμε ποτέ.

. . . . . . . . . . .

Η ημερομηνία καί η ώρα κάτω από το «τιτίβισμα» περί Έριδος, μας λύνει τα χέρια στο ψάξιμο! (Νά ‘σαι καλά, ρέ Τουΐττερ!) Τις θέτουμε, λοιπόν, στο Stellarium, δηλώνοντας καί ως τόπο το Γκέλφ του Καναδά, ώστε να δούμε πώς ήταν ο ουρανός από πάνω τη στιγμή της ανακοινώσεως του ονόματος. (Διότι «αυτοί» τηρούν πάντα κάτι τελετουργικά, πχ το: «Όπως επάνω, έτσι καί κάτω!»)

Μόνο, λάβετε υπ’ όψιν σας ότι στο Stellarium δεν μπορούμε (στις μέχρι τώρα εκδόσεις του) να έχουμε εμφάνιση περισσοτέρων του ενός ζητουμένων ουρανίων σωμάτων, άρα θα κάνω μιά απεικονιστική σύνθεση, ώστε να έχουμε την Έριδα καί τις τρείς θεές μας μαζί επί οθόνης. Κι επειδή το Stellarium δεν τα πάει καλά με τους αστεροειδείς, κι επειδή προγράμματα που τα πάνε καλά (όπως το Cartes du Ciel) δεν εγκαθίστανται εύκολα στο Linux, τότε τη θέση του Πάρη θα την λάβουμε από εδώ (είναι ο πράσινος τροχός), αφού ρυθμίσουμε ημερομηνία καί τόπο:

Επίσης, η ώρα κάτω από τα «τιτιβίσματα» είναι η τοπική ώρα Ελλάδος. Δηλαδή, την περίοδο που διανύουμε, η θερινή. Άρα, πρέπει να βάλουμε στο Stellarium την αντίστοιχη τοπική ώρα του Γκέλφ.

Υπ’ όψιν, ο Καναδάς έχει κι αυτός θερινή ώρα, αλλά ας μην το πολυσκοτίζουμε: αυτή την εποχή, το Γκέλφ είναι εφτά (7) ώρες πίσω από την Ελλάδα. Δηλαδή, η ανακοίνωση έγινε στις 13:49′ τοπική ώρα Γκέλφ.

Λοιπόν, η τελική σύνθεση είναι η εξής:

(Πατήστε στην εικόνα, γιά μεγέθυνση σε πραγματικό μέγεθος.)

Μάλιστα! Μάλιστα!… Οι τρείς θεές πολύ ψηλά στον ορίζοντα («θεές, αφού!» – μΠαόκειος σύνταξις! 🙂 ), η Έρις «κρυμμένη» στον αστερισμό του Κήτους (κοντά στις -19 μοίρες 47′ υπό τον ορίζοντα), κι ο Πάρης ακόμη πιό χαμηλά υπό τον ορίζοντα, στα πόδια του Υδροχόου, καί σχεδόν σε αντίθεση με τη θεά Αθηνά. (Η οποία, ως αστεροειδής, δεν αναγράφεται ως «Αθηνά», αλλά ως «Παλλάς».)

. . . . . . . . . . .

Παρενθετικώς: σημειώστε ότι, επειδή δεν έχω εμπιστοσύνη ότι κυκλοφορεί ειλικρίνεια 100% στις ανθρώπινες σχέσεις (θα ήμουν ηλίθιος, αν την είχα την εμπιστοσύνη αυτή), έψαξα εκτενώς το Διαδίκτυο γιά να δω αν υπήρχαν άτομα, που ανέφεραν το όνομα «Έρις» (γιά τον κοροϊδοϊό) πρίν την 1η Αυγούστου 2023. (Αυτός είναι ένας λόγος, που άργησα τόσο πολύ αυτό το άρθρο, αν καί ο βασικός του σκελετός ήταν ήδη έτοιμος εδώ καί μέρες.)

Δεν βρήκα.

Καταλαβαίνετε, όμως, ότι, αν έβρισκα, τότε (α) θα τους έπιανα τους αρδ καί τους «μπιστήμονες» στα ψέμματα (καί στα πράσσα), (β) θα καταλαβαίναμε όλοι ότι έπεσε σύρμα μέσα στην «αδελφότητα» (από τους πολύ «άνωθεν» «αδελφούς»), καί απλώς ο Καναδός λεβέντης ανακοίνωσε στο πόπολο μιά ήδη ειλημμένη απόφαση. Γι’ αυτό έψαχνα με τόση επιμονή, μήπως καί βγάλω λαβράκι.

Όμως, όχι· ο παπαγαλισμός της λέξης από κομπογιαννίτες καί αρδ άρχισε σαφώς μετά την 1η Αυγούστου του 2023. Έ, εντάξει, οφείλω να παραδεχθώ ότι σε κάποια θέματα είναι προσεκτικοί οι «αδελφοί»! 🙂

Όσους ιστοτόπους τυχόν σας βγάλουν τα ψαχτήρια γιά «Έρις» πρό της 1ης 8ου 2023, να ξέρετε ότι «βλέπουν» τη ροή τρεχουσών ειδήσεων σε κάποιο παραθυράκι («γκάτζετ») του ιστοτόπου που βγάζουν στα αποτελέσματα – καί όχι μέσα στο κυρίως κείμενο. Μην ψάχνετε κι εσείς όσα ήδη έψαξα εγώ, τζάμπα κόπος.

. . . . . . . . . . .

Η παραπάνω απεικονιστική σύνθεση του ουρανού τη στιγμή του «τιτιβίσματος» ίσως να μή λέει πολλά. Όμως, πολλά λένε:

• Πρώτα, η ημερομηνία της ανακοινώσεως.

Σας έχω εξηγήσει ότι γιά μας οι ημερομηνίες των παγανιστικών γιορτών των Κελτών δεν λένε πολλά, αλλά γι’ «αυτούς» είναι σημαντικές ακόμη καί σήμερα. Η 1η Αυγούστου αποκαλείται Λού(γκ)νασα(ντ), καί… γιά ρίξτε μιά ματιά σ’ ένα κουκλάκι από άχυρο, που έχει η Γουΐκι στο άρθρο της!

• Ακόμη κάτι, που λέει πολλά, είναι το ερώτημα πότε του ήρθε η ιδέα, του επιστήμονά μας!

Διότι, μή νομίζετε ότι το εμπνεύστηκε εκείνη τη στιγμή!

(επόμενο)

Έρις; Ήδη ξέρεις! – 1

Εισαγωγή

Πιστεύω πως ήδη βαρεθήκατε τις ίδιες καί τις ίδιες καί τις ίδιες βαρετές καί σιχαμερές εξαγγελίες από τηλεοράσεως, ότι δηλαδή δεν απαλλαγήκαμε απ’ τον κοροϊδοϊό… αλλ’ αυτός, εκεί που τον νομίζαμε πεθαμένον, βρυκολάκιασε καί θα μας ξαναφάει ζωντανούς.

Από φθινόπωρο, όμως· να μαζευτούμε πρώτα απ’ τις παραλίες. 🙂

Αυτή τη φορά, μας προέκυψε νέα παραλλαγή του κοροϊδοϊού, ονόματι «Έρις». Κι επειδή αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις, ξεκινάμε από την αναζήτηση του «νονού».

Ειρήσθω εν παρόδωι, ότι μυστακοφόρος τις προφέσσωρ της κομπογιαννιτικής χάρηκε τα μάλα, επειδή το όνομα της παραλλαγής αυτής του κοροϊδοϊού είναι παρμένο από την Ελληνική Μυθολογία. Σοβαρά, ρέ μπάρμπα; Έτσι χαίρεστε στη στοά σου, όταν μέσα στα τρέχοντα γεγονότα αναφέρονται αρχαιοελληνικά μυθολογικά ονόματα; Άντε ρέ! Κοίτα να δείς τί χάνουμε, που δεν γενήκαμε ποδίτσες! 🙂

. . . . . . . . . . .

β. Ποιανού είσ’ ισύ;

Πρίν δούμε, όμως, τον «ανάδοχο», οφείλουμε ν’ αναφέρουμε ότι η νέα παραλλαγή ήταν γνωστή από τα μέσα Φεβρουαρίου 2023 – λένε οι ειδήσεις. Με το τελείως χαζό όνομα EG.5.1 .(Το «ομηρικό» όνομα ήρθε αρκετά αργότερα – αλλά περί αυτού παρακάτω.)

Βέβαια, άλλες ειδήσεις μιλάνε γιά αρχές Ιουλίου 2023· αλλά, νά ‘ταν μόνον αυτή η ασυμφωνία (υποτίθεται μεγάλων σοβαρών διεθνών οργανισμών υγείας)…

. . . . . . . . . . .

[Εδώ φάγαμε στη μάπα «ειδικούς», που μίλαγαν σ’ ένα βοθροκάναλο καί λέγανε πχ ότι τα παιδιά πρέπει να φοράνε μάσκα, καί μόλις δύο ώρες αργότερα σε άλλο βοθροκάναλο λέγανε ότι τα παιδιά δεν πρέπει να φοράνε μάσκα!

Τώρα, θα μου πείς ένα ψεμματάκι πάνω, ένα κάτω, τί πειράζει; συνηθισμένοι είμαστε! 🙂 Μόνον οι κομπογιαννίτες «καθηγητές» επιμένουν να μην καταλαβαίνουν πόσο ρεζίλι γίνανε.

. . . . . . . . . . .

…Μέγα θέμα αυτό, αλλά δεν θα το ανοίξουμε, διότι μας πάει στη φιλοσοφία. Ένθα καί «χαίρε βάθος αμέτρητον!»

Παναπεί, μιλάω γιά το εξής ηθικό πρόβλημα: αν δίνανε σε κάποιον ένα σεβαστό ποσόν, φερ’ ειπείν ένα εκατομμύριο ευρά, θα καθότανε στην πλατεία Συντάγματος, να περνάει όλη η Ελλάδα καί να τον φτύνει;

Εγώ δεν θα το έκανα· αλλά, οι τηλεπροφέσσορες το έκαναν καί το κάνουν. Διότι, δεν νομίζω να προκαλούν (με τόσο θράσος) αμισθί όλη την Ελλάδα, όχι απλά να τους φτύσει, αλλά να τους σπάσει στο ξύλο!]

. . . . . . . . . . .

…Είναι η επαναλαμβανόμενη χοντρή καί παιδαριώδης ψευτιά του διεθνούς θιάσου ιατροσαλτιμπάγκων, που μ’ εξοργίζει.

Γιατί;

Διότι:

• Καί στις δύο θρυλούμενες ημερομηνίες, η «Έρις» υποτίθεται ότι πρώτα ανιχνεύθηκε σε ασθενείς κατά Ινδονησία μεριά. (Το άρθρο του συνδέσμου είναι μεταφρασμένο στα Αγγλικά με εργαλεία ΤΝ. Αλλά, πιστεύω να βγάζετε νόημα.)

Όλοι ξέρουμε, όμως, πόσο ενδιαφέρεται η δυτική «επιστήμη» γιά την υγεία των ξυπόλητων των τριτοκοσμικών χωρών! Ούουουου!!!… τί να σας πω! Εξαπανέκαθεν το ενδιαφέρον! Άσε που, όταν τα δυτικά ΜΜΕ σου μιλάνε γιά Ινδονησίες καί τα ρέστα, είναι σα να σου λένε: «- Τρέχα γύρευε!» Δηλαδή, μην ελπίζεις σε λογικό έλεγχο αυτών που μαθαίνεις.

[Μπερδεγουέη: πόσοι γνωρίζουν ότι εκεί κάτω υπάρχουν κάτι ορυχεία ιδιοκτησίας Κίσσινγκερ, τα οποία, όταν κάποια στιγμή κινδύνευσαν από κάτι επαναστάτες, τα προστάτεψαν μισθοφόροι με σφαγές του εντόπιου πληθυσμού; ]

Καί διότι:

• Η «Έρις» αυτή είναι κάτι σαν μικρός θεός! Έχει την ιδιότητα της πανταχού παρουσίας! 🙂 Γιά πότε βρέθηκε από την Ινδονησία στις ηπαπάρα, στην αγγλίτσα, στο οξαποδουήλ, είναι ένα μικρό θαύμα!

Όθεν, μονολεκτικώς το συμπέρασμα περί «Έριδος» καί επερχομένου φόβου καί τρόμου μην αρρωστήσουμε καί ψοφήσουμε στο άνθος της ηλικίας μας:

Μαλακίες!!!

. . . . . . . . . . .

γ1. Νονός – 1

Πάμε, τώρα, στον νονό.

Αλλά, πρώτα ας αναρωτηθούμε: καί γιατί θά ‘πρεπε να ονομαστεί «Έρις» η νέα παραλλαγή, κι όχι «Έμιλυ», ας πούμε; Καί πιό πρώτα, ας αναρωτηθούμε γιατί όνομα από έψιλον.

Χμ, στη δεύτερη ερώτηση είναι μάλλον εύκολη η απάντηση: επειδή είχε προηγηθεί η παραλλαγή Δέλτα του κοροϊδοϊού.

Κι αυτήν, τώρα, γιατί την είπαν «Δέλτα»;

Την (όντως έξυπνη) απάντηση την είχε δώσει ένας χρήστης του Τουΐττερ, καί την μετέφερα εδώ. (Ξαναμεταφέρω την εικόνα.)

Όμως, τότε, σχεδόν δύο χρόνια πρίν, δεν φαινόταν ποιό θα είναι το τετράγωνο. Έλα, όμως, που μέσα στο τετράγωνο του μεσαίου φύλακα εμφανίζεται αμυδρά ένα X!!!...

…Κι είναι ακριβώς ο νέος, άγνωστος ιός, γιά τον οποίο προετοιμάζουν εμβόλιο!!!

[Όχι, πείτε μου! Εκτός από παραδόπιστοι παλιάνθρωποι καί καφετζούδες της συμφοράς, δεν είναι καί τελείως μαλάκες; Ακόμη κι ως ψεύτες καί παραμυθάδες, είναι τελείως ξεφτιλισμένοι. Δεν πείθουν ούτε νήπια. Πώς προετοιμάζουν εμβόλιο -καί ούτε κάν φάρμακο!- γιά άγνωστο ιό; Στ’ όνειρό τους τον έβλεπαν;

Μόνο το καθυστερημένο, η Γκρέτα, τους πιστεύει.]

. . . . . . . . . . .

Ειρήσθω, βέβαια, ότι κι ο Ήλον Μάσκ άλλαξε το όνομα του Τουΐττερ σε Χ. (Αφού αγόρασε την πλατφόρμα.)

Δεν ξέρω αυτός που το πάει, αλλά εμείς εδώ (στην παλιά μορφή του ιστολογίου, την πρό του καλοκαιριού του 2018) είχαμε αποδείξει ότι το Χ είναι ο ουρανός ως έννοια. (Ο πλανήτης Ουρανός είναι το Ξ, αλλά του άλλαξαν επίτηδες θέση με το Χ, γιά να τονίσουν τη διαφορά των δύο εννοιών, που αποδίδονται με την ίδια λέξη.) Παραθέτω, όμως, πάλι το σχεδιάγραμμα:

Αλλά, γιατί τόση φασαρία πρόσφατα με το Χ; Τί δουλειά έχει ο ουρανός με τα ηλεκτρονικά social media καί τους ιούς; Δυστυχώς, δεν γνωρίζω.

Ωστόσο, η ονοματοδοσία των παραλλαγών του κοροϊδοϊού έχει καί την κανονική, αλφαβητική εκδοχή της, που επίσης την παρουσιάσαμε εδώ. (Με την επιφύλαξη, φυσικά, ότι δεν είναι ψευδής είδηση.) Όμως, αυτή: (α) δεν επαληθεύτηκε στην πράξη, (β) η βασισμένη στο (ντεμοντέ σήμερα) Squid Game ονοματοδοσία επικράτησε, προφανώς επειδή η εικόνα με τους ανθρωποκτόνους φύλακες υποβάλλει υποσυνειδήτως την ιδέα του θανάτου. Όθεν καί το ότι τα γράμματα (ονοματοδοσίας των παραλλαγών του κοροϊδοϊού) ξεκινάνε από το Δ (καί όχι το Α), καί ακολουθεί η «Έρις».

Ναί, αλλά ακόμη δεν γνωρίζουμε γιατί «Έρις», κι όχι πχ «Έμιλυ»! (Υπ’ όψιν, το όνομα Αιμίλιος κανονικά -παρ’ Ομήρωι- γράφεται Αιμύλιος, δηλαδή γλυκός. Εξ ού καί το άμυλο.) Δηλαδή, αντί γιά μιά γλυκειά γυναίκα, διάλεξαν μιά στρίγγλα! 🙂 Θα μπορούσε, βέβαια, να ονομαστεί καί -ξέρω ‘γώ- «Ελήνορ» (Ελεωνόρα), ώστε να μην έχουμε δίλημμα, αλλά αυτά θα μας τα απαντήσει ο ίδιος ο νονός.

. . . . . . . . . . .

γ2. Νονός – 2

Ποιός είναι;

Είναι αυτός εδώ ο μάλλον διεθνώς άγνωστος κύριος, ο Τ. Ράϋαν Γκρέγκορυ, εξελικτικός βιολόγος (συν μερικά ακόμη), καθηγητής σε κάποιο ινστιτούτο του πανεπιστημίου του Γκέλφ, στον Καναδά. Έδωσε το όνομα «Έρις» μ’ αυτήν εδώ την ανακοίνωση στο Τουΐττερ:

(Επίτηδες δεν βάζω σύνδεσμο, διότι δεν θέλω να τραβάω τον κάθε άσχετο εδώ.)

Ο ίδιος σε άλλες τέτοιες μικροαναρτήσεις του («τιτιβίσματα»), εξηγεί πως δεν θέλει να συγχέεται το όνομα που έδωσε με τη θεά των τσακωμών. Αλλά, συνεχίζει μιά «μόδα», η οποία θέλει την ονοματολογία των ιών ν’ ακολουθεί ονόματα από ουράνια σώματα!… εξ ού καί το «Έρις», λέει.

Ουράνια σώματα;! Εκπληκτικό; Χμ, αν το δούμε κάπως αλλοιώς, όχι καί τόσο. (Πρώτ’ απ’ όλα, ιδού πώς εμπλέκεται ο ουρανός, που λέγαμε πρίν!!! Αλλά, η συζήτηση γιά τις «προχωρημένες πίστες» του παιχνιδιού, παρακάτω.)

Όμως, πώς έχει η κατάσταση μέχρι στιγμής με τα ουράνια ονόματα των ιών; Μας το εξηγεί πάλι ο ίδιος:

Όμως, καταλαβαίνετε κι εσείς, όπως κι εγώ, ότι η κατάσταση πλέον αρχίζει να ξεφεύγει κατά πολύ από ένα απλό παιχνίδι λέξεων.

(επόμενο)

Μουσικό διάλειμμα!

Γιά πολλούς λόγους· κυρίως, γιά να χαλαρώσουμε όλοι μαζί. (Δεν ξέρω γιά σας, αλλά ο γράφων αυτόν τον καιρό περνάει περίοδο τρομερά πιεστική σε προσωπικό επίπεδο. Εξ ού καί η πολυήμερη αποχή μου από αρθρογραφία καί απαντήσεις σε σχόλια.)

. . . . . . . . . . .

Εκτέλεση του «Sharp Dressed Man» των ZZ Top με σλάϊντ κιθάρα, από τον μαίτρ του είδους Τζάστιν Τζόνσον:

. . . . . . . . . . .

Συνεχίζουμε με έτερον μπάρμπα, αυθεντία στη σλάϊντ κιθάρα! Ρόϋ Ρότζερς, «Χιονοστιβάδα»:

. . . . . . . . . . .

Τρίτο κομμάτι, απίθανο κιθαριστικό Μπούγκυ-Γούγκυ (με τζάζ καί αυτοσχεδιασμούς) μ’ ένα φοβερό ντουέττο: τον βετεράνο Τόμμυ Εμμάνουελ καί τον ανερχόμενο (αλλά καθόλου υπολειπόμενο σε ικανότητες) Μπίλλυ Στρίνγκζ!

. . . . . . . . . . .

Ακόμη ένα απιθανο ντουέττο σ’ ένα εξ ίσου απίθανο τζαμάρισμα! Μπούγκυ-Γούγκυ σε πιάνο (χωριστά, αλλά καί επίσης μαζί – ά κάτρ μαίν), από τη βασίλισσα του Μπούγκυ-Γούγκυ, την ΛάΝτυΒα, καί τον θεότρελλο (ντίπ γιά δέσιμο!) Ιρλανδό Μπρένταν Κάβανω. (Περιπτωσάρα! Προσκαλεί κόσμο στο πιάνο, κι άμα δεί έμπειρους κάνει δήθεν πως είναι άσχετος, καί τους ρωτάει πού να βάλει τα δάχτυλά του επάνω στα πλήκτρα! Καί μετά δίνει ρέστα, αφήνοντας στόματα ανοιχτά!)

. . . . . . . . . . . .

Μόνη της η ΛάΝτυΒα σε εκτέλεση ενός κλασικού ρόκ-εν-ρόλ κομματιού, του «Μεγάλες Σφαίρες Φωτιάς», του Τζέρρυ Λή Λιούϊς:

. . . . . . . . . . .

Μόνος του ο Κάβανω, σοβαρεύει καί συνοδεύει μιά πολύ νεαρή τραγουδίστρια της όπερας σε δύο κομμάτια:

(Παραλείψτε την πάρλα του Μπρένταν απ’ ανάμεσα.)

. . . . . . . . . . .

Καί κλείνουμε τη μουσική βραδυά (κι ελπίζω καί πανδαισία) σε τελείως διαφορετικό κλίμα, μ’ ένα μεσαιωνικό αριστούργημα του Γκιγιώμ ντέ Μασώ, σε εκτέλεση του συγκροτήματος Ελτίν (από την Τσεχία)! Ο τίτλος του τραγουδιού, σε ελεύθερη μετάφραση από τα μεσαιωνικά Γαλλικά: «- Θα ζούσα ευτυχισμένος!» (…αν δεν συναντούσα εσάς, κυρία μου!)