Η «μεγάλη επανεκκίνηση» κι η παρέα της – 2

(προηγούμενο)

. . . . . . . . .

(ii) Ενέργεια.

Εφ’ όσον το ζητούμενο είναι να μην έχει ο κόσμος ενέργεια, κι εφ’ όσον οι περισσότεροι δεν μπορούν κάν να κάνουν απλούς υπολογισμούς, τότε οι κρατούντες έχουν ελεύθερο πεδίο να κάνουν τις παλαβωμάρες τους καί στο πεδίο της ενέργειας.

Εδώ, μας έχουν πρήξει με την «οικολογία» καί τις «ανανεώσιμες μορφές ενέργειας». Όχι κάρβουνο, όχι πυρηνικά, όχι εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής με πετρέλαιο… Οκέϋ, αλλά τί αντιπροτείνετε, κύριοι «οικολόγοι»; Αντιπροτείνουν εργοστάσια με καύση φυσικού αερίου, φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες.

[Κάπως «δεν θυμούνται», ή «τους ξεφεύγουν» τα υδροηλεκτρικά καί η γεωθερμία καί οι παλίρροιες -από τα οποία έχουμε αρκετά στην Ελλάδα-, αλλά κομμάτια να γίνει. Συνεχίζουμε τη συζήτηση επάνω σ’ αυτά που λένε, «ξεχνώντας» κι εμείς ότι αυτά που προτείνουν έχουν υπερβολικό κόστος κατασκευής (άρα, μόνον οικολογικά δεν είναι), καί μας έρχονται απ’ έξω, καί επιπλέον επιβαρύνονται με μίζες.]

Λοιπόν, παλιομαλάκες, εγώ θα μιλήσω γιά «οικολογίες» καί λοιπές θρίχες, όταν εσείς μας παρουσιάσετε με αληθείς τιμές: (α) το συνολικό κόστος των κατασκευών ανεμογεννητριών / φωτοβολταϊκών / λοιπών (γιαλαντζή) «οικολογικών», (β) το προσδόκιμο ζωής τους, (γ) το αν μέσα σ’ αυτό το προσδόκιμο φτάνουν στην απόσβεση του κόστους καί μας βάζουν στο κέρδος έναντι των συμβατικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής… καί πόσα χρόνια πρέπει να περιμένουμε προς τούτο.

Μέχρι τότε, να πάτε να κάνετε τα μαθήματά σας στη Γκρέτα.

‘Α! Θέλω να μας πήτε καί τί γίνεται με την πυρηνική σύντηξη, γιατί δεν προχωράει η έρευνά της. (Σιγά μην περιμένω να μάθω από σας, αλλά λέμε τώρα.)

. . . . . . . . . .

Με το παράδειγμα των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, που σας έδωσα στο προηγούμενο άρθρο, πιστεύω καταλάβατε ότι το ζητούμενο δεν είναι η «οικολογία» καί τα ρέστα, αλλά ο απόλυτος έλεγχος της ηλεκτρικής ενέργειας, που φτάνει στον κοσμάκη. Γι’ αυτό κι ακούγονται ένα σωρό μαλακίες, όπως προτροπές να πάρουμε ηλεκτρικά αυτοκίνητα (ενώι η τεχνολογία τους ακόμη δεν έχει ωριμάσει), ή κουβέντες γιά το «ισοζύγιο άνθρακα», «κλιματικές διασκέψεις καί συνθήκες», καί τα ρέστα.

Γι’ αυτό ο Τράμπ αποχώρησε απ’ αυτά, διότι αν κάνεις στον Αμερικανό εκατονταπλασιασμό του κόστους αυτοκίνησης (όπως σας έδειξα στο προηγούμενο άρθρο), θα σε φάει ζωντανόν. Ένα δολλάριο το γαλλόνι (όχι το λίτρο!) πλήρωναν, καί γκρινιάζανε πρίν κάτι χρόνια, που ακρίβηνε η βενζίνη έστω καί λίγο. (Ενώι εμείς, οι χουβαρντάδες, πληρώνουμε περίπου 6 φορές απάνω τα καύσιμα απ’ τους ηπαπαραίους, καί …δεν γκρινιάζουμε.)

Εάν, λοιπόν, επιτευχθεί αυτός ο απόλυτος έλεγχος, τότε πάνε κατά διαόλου ένα σωρό πράγματα. Όπως:

• Ηλεκτρισμός στο νοικοκυριό. (Άντε να πλένουμε πάλι στη σκάφη καί να ξαναβάλουμε μπρός το σίδερο κάρβουνου της γιαγιάς γιά να σιδερώσουμε, ή να βάλουμε «φανάρι» γιά τα τρόφιμα, ή να βράζουμε νερό στα κάρβουνα γιά να πλυθούμε!…)
• Φωτισμός τα βράδυα.
• Ηλεκτρονικοί υπολογιστές κι επικοινωνίες με το Διαδίκτυο.
• Ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες.
• Ηλεκτρικά μουσικά όργανα.
• Τραπεζικοί λογαριασμοί καί κρυπτονομίσματα.
• Αυτοκίνητα. (Έχουν μπαταρία. Πώς θα φορτίζεται αρχικώς η μπαταρία, χωρίς πρίζες; θα τρέχουμε να βρούμε γεννήτριες πετρελαίου; Ναί, σ’ αυτούς που πουλάνε χαλβά στα πανηγύρια…)
• Κτλ κτλ.

(Στα κρυπτονομίσματα θ’ αναφερθούμε -κάπως εκτενώς- και παρακάτω.)

Θα γλυτώσουμε απ’ την τηλεόραση, θα μου πείς… Κάτι είναι κι αυτό. 🙂

. . . . . . . . . .

(iii) Κρυπτονομίσματα

Αυτό είναι ένα θέμα άξιο ξεχωριστής αναφοράς. Διότι, πολλοί νομίζουν ότι εντάξει, μ’ αυτά τα μοντέρνα πράγματα γλυτώνουμε απ’ τις τράπεζες, κι αλοίμονο στον παππού που κρατάει χαρτονομίσματα απ’ τη σύνταξή του.

Άμ, δέ!!!

Θα τους απογοητεύσω, τους «μοντέρνους».

Τα κρυπτονομίσματα, επί της ουσίας δεν διαφέρουν σε τίποτε από το γνωστό σημερινό «αέρα χρήμα» των τραπεζών. Αμφότερα παράγονται μέσα σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές (δεν αντιπροσωπεύουν υλικές αξίες, πχ χρυσό – ενδεχομένως ν’ αντιπροσωπεύουν τέτοιες αξίες τα κρυπτονομίσματα, αλλά πολύ έμμεσα), κι αμφότερα υπόκεινται στις ορέξεις της εταιρείας παροχής ηλεκτρικού ρεύματος. Που σημαίνει ότι: όποιος έχει στα χέρια του την παροχή ρεύματος (αλλά καί τους servers), σε κάνει ό,τι θέλει. Κι άντε μετά, εσύ ο «έξυπνος» καί «μοντέρνος» να διαβάσεις τον σκληρό σου δίσκο, να του δείξεις πόσα έχεις από δαύτα!

Η μόνη τους διαφορά είναι ότι το «αέρα χρήμα» παράγεται από μιά απλή πληκτρολόγηση, ενώι το κρυπτονόμισμα από αλγόριθμο· τόσο δύσκολο, όμως, που απαιτεί τρομερή υπολογιστική ισχύ. Δηλαδή, είναι πρακτικώς αδύνατον να παραχθεί στο σπίτι σου, ή να χακαριστεί (πλαστογραφηθεί). Κάτι γιά έλεγχο λέγαμε…

Ακολουθεί ένα μικρό μάθημα Ιστορίας.

. . . . . . . . . .

Όταν ξεκίνησε η Βιομηχανική Επανάσταση στην αγγλίτσα (περί το 1770), δημιουργήθηκαν πολλά εργοστάσια, κινούμενα με τη δύναμη του ατμού – κι άλλα δέχθηκαν μετατροπή των μηχανών τους (πχ σε αργαλειούς με κίνηση από άνθρωπο), ή βάλαν καινούργιες (ατμοκίνητες). Όμως, γιά να προχωρήσουν γρήγορα οι βιομηχανίες (σε ανακαινίσεις – άρα, επιτάχυνση της παραγωγής τους, κτλ), χρειάζονται χρήμα. Ρευστό. Πού θα το βρίσκαν, λοιπόν, το ρευστό χρήμα; μά, με δάνειο! Πού αλλού!

Πήγαιναν, λοιπόν, στις τράπεζες (καί στους Ρότσιλντς), καί δεχόντουσαν μέν δάνεια, αλλά με επαχθείς όρους. Ώσπου κάποιος σκέφτηκε: Γιατί να μή ζητήσουμε λεφτά απ’ τις οικονομίες του καθενός, καί σε αντάλλαγμα να του δώσουμε ένα χαρτί, που θα ονομάζεται μετοχή, καί θα του δίνει δικαίωμα να παίρνει πίσω τα λεφτά του, συν να εισπράττει ένα μέρος των μελλοντικών κερδών της βιομηχανίας μας; (Αλλοιώς, εννοείται, χωρίς κέρδος δικό του, γιατί να σε βοηθήσει; )

Κι έτσι, γεννήθηκε αυτό που λέμε Χρηματιστήριο.

Όμως, τα καλά πράγματα κρατάνε λίγο. Άρχισαν οι λαμογιές (πχ: σιγά μην περιμένω το ετήσιο μέρισμα! – πουλάω τη μετοχή μου αμέσως σε ακριβότερη τιμή σε κάποιο κορόϊδο)… Κι από τη στιγμή, που ανακατεύτηκαν οι τράπεζες στα χρηματιστήρια, κι όχι μόνον ανακατεύτηκαν, αλλά τα κατηύθυναν κιόλας, το χρηματιστήριο τελείωσε. Δεν έχει πλέον κανέναν ουσιαστικό ρόλο.

Μέσα σε δέκα, κάν είκοσι χρόνια, μέχρι τα χρόνια του Μεγάλου Ναπολέοντος, ουσιαστικώς είχε σχολάσει το πανηγύρι.

Σήμερα, κατά τη γνωμάρα μου, πρέπει να κλείσουν όλα. Αφού έγιναν πουτανάκια των τραπεζών, δεν προσφέρουν τίποτε ουσιαστικό. (Με τις τράπεζες να κάνουν κουμάντο στα χρηματιστήρια, είναι σα να λέμε ότι βάλαμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα.)

Ο μόνος λόγος που παραμένουν ανοιχτά, είναι γιά να συνεχίζονται οι λαμογιές. Τίποτ’ άλλο.

. . . . . . . . . .

Καί τί σχέση έχουν τα πρό δυόμιση αιώνων χρηματι(στηρια)κά γεγονότα με τα κρυπτονομίσματα;

Έχουν καί παραέχουν. Διότι στην εποχή μας επανελήφθη -στα κρυπτονομίσματα- η ιστορία με τις τράπεζες καί το χρηματιστήριο του 1770: από τη στιγμή που (διάβασα στις ειδήσεις στα ιντερνέτια, ότι) το Μπιτκόϊν έγινε ανταλλάξιμο με δολλάρια στις τράπεζες, τελείωσε το πανηγύρι. Τώρα, αν κάποιοι επιμένουν να βαυκαλίζονται ότι τα κρυπτονομίσματα προσφέρουν ανεξαρτησία απ’ τις τράπεζες (είναι …αναρχικά ξέρω ‘γώ!), …καλά κρασά!!! (Ήταν, όσο πράγματι παρέμεναν ανεξάρτητα απ’ τις τράπεζες. Τώωωρααα… ζωή σε λόγου μας!)

Το θέμα μας, επομένως, δεν είναι αν οι τράπεζες κάνουν κουμάντο στα κρυπτονομίσματα – διότι, πλέον, κάνουν. Το θέμα είναι: ποιές τράπεζες;

Καί στην μεν περίπτωση των ηπαπάρα, η γνωστή Φέντ. (Θ’ απογοητεύσω τους Τραμπικούς… Δεν ξέρω τί νομίζετε, παίδες, ότι κατάφερε ο Ντόναλντ με τη Φέντ, αλλά οι ζάϊονιστ τζιούζ δεν ξεκολλάνε τόσο εύκολα απ’ το μέλι.) Σε άλλα κράτη, που τώρα σχεδιάζουν τα δικά τους κρυπτονομίσματα υπό κρατικό έλεγχο (πχ Κίνα – ψηφιακό γιουάν), οι κρατικές τράπεζες. Η διαφορά των ηπαπάρα με τα άλλα κράτη, είναι πως οι ηπαπάρα είναι σύνολο ανθρώπων· όχι έθνος, καί με δυσκολία «λαός». (Φέρθηκαν ως ενιαίος λαός μονάχα κατά τους δύο ΠΠ.) Γι’ αυτό κάνουν κουμάντο οι τζιούζ εκεί, όπως ακριβώς θεωρητικολόγησε ο συμπλεγματικός Κουντενχόβε Καλλέργης. Τα άλλα κράτη περιλαμβάνουν αμιγή έθνη, ή έθνη στην συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού τους. Αυτή είναι η διαφορά.

. . . . . . . . . .

Όπως καταλαβαίνετε, ισχύει πλέον απολύτως το τρίπτυχο: κρυπτονομίσματα – κρατικές τράπεζες – κρατικός έλεγχος.

Καί, βέβαια, όπως έχουν δείξει καί η Ιστορία, αλλά καί η καθημερινότητα, το κράτος ΔΕΝ είσ’ εσύ, κολλητέ… διότι ναί μέν, μπορεί κατά περιπτώσεις να έχουμε ενιαίο έθνος μέσα σ’ ένα κράτος, αλλά -ακόμη καί μέσα στο ίδιο έθνος- μερικοί είναι πιό ίσοι απ’ τους ίσους! (Το κράτος σε ταυτίζει απολύτως με την αφεντιά του, μόνον όταν σε καλεί να σκοτωθείς σε πόλεμο. Στις λοιπές περιπτώσεις, γενικώς σ’ έχει κλασμένον.) Οπότε, αναμείνατε καί κατά ‘δώ τα καμώματα της Κίνας, που «αμείβει» τα «καλά παιδιά» καί τιμωρεί τα υπόλοιπα· καί με κρυπτονόμισμα πλέον (ως αμοιβή), αντί γιά καραμέλλες καί σοκολάτες.

Ουδέν έτερον.

. . . . . . . . . .

(iv) Έλεγχος της τροφής

Στην τωρινή φάση, ο έλεγχος της τροφής είναι παρεπόμενος των συνθηκών· δεν είναι ακόμη πλήρης στο 100%. Εν πάσει περιπτώσει, ας δούμε τί γίνεται στον τομέα.

Εδώ, έχουμε από χρόνια τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, τώρα έσκασε μύτη καί το τεχνητό κρέας, συν η διατροφή από …έντομα, σαν να είμαστε σαύρες! Απ’ την άλλη, επειδή ακριβαίνουν αγρίως (καί περιορίζονται με τεχνητό τρόπο) οι πηγές ενέργειας, ακριβαίνει -αγρίως- κι η τροφή. Ο μόνος αμέσως διαφαινόμενος τρόπος να ξεπεράσουμε τον σκόπελο, είναι να ξαναγυρίσουμε στα 1900: όργωμα με ζώα, αλώνισμα με το χέρι… τέτοια πράγματα. Κι εργασία από την ανατολή μέχρι τη δύση του Ήλιου, καί τις Κυριακές.

Αν αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν, όπως επιθυμούν οι επικυρίαρχοι, θα φτάσουμε σε καταστάσεις όχι μόνο να τρώνε (καί να ζούν) μονάχα οι «εγκεκριμένοι» δούλοι του Συστήματος, αλλά επίσης η τροφή να γίνει κάτι, σά ναρκωτικό: αφού θα ξέρουν τη γονιδιακή δομή σου, να σου πουλάνε γονιδιακώς συμβατή τροφή – καί μόνον άμα είσαι καλό παιδί. (Τους βάζω ιδέες, το ξέρω…) Οπότε, στην παραμικρή υποψία ότι τους κάνεις νερά, να σου δίνουν γονιδιακώς ασύμβατη τροφή «κατά λάθος», καί να σε στέλνουν με ωραίο τρόπο, υπεράνω πάσης υποψίας.

Η τροφική παραγωγή επίσης έχει διαταραχθεί πολύ άσχημα κι από άλλον ένα παράγοντα· αμέσως παρακάτω.

. . . . . . . . . .

(v) Έλεγχος του κλίματος

Αυτός γίνεται κυρίως από δύο πηγές: το διαβόητο Χάαρπ καί τους επίσης διαβόητους ψεκασμούς της ατμόσφαιρας (chemtrails). (Τώρα, αν διάφορα ζά γελάνε μ’ αυτά καί ειρωνεύονται, αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα. «Μαλάκα» μπορεί να σε αποκαλέσει κι ο παπαγάλος. Θα θυμώσεις; Ή θα πιάσεις διάλογο με το πουλί, να του δείξεις πως έχει άδικο; )

Το πρώτο έχει διαλύσει τον καιρό, πράγμα που αντανανακλά ευθέως καί στις καλλιέργειες. Βλέπετε, τα φυτά έχουν απ’ αρχαιοτάτων χρόνων γραμμένο στο dna τους το πότε ευνοεί ο καιρός την ανθοφορία τους καί πότε την καρποφορία τους. Οπότε, αν πχ τέλος Απριλίου το Χάαρπ προκαλεί χιονόπτωση καί καταιγίδα, μην περιμένεις να δείς ξέρω ‘γώ ροδάκινα τον Ιούλιο.

Οι αεροψεκασμοί, πάλι, έχουν ευθεία αρνητική επίπτωση καί στους ανθρώπους (υγεία, ψυχική διάθεση), καί στις καλλιέργειες. Ποιός ξέρει τί δηλητήρια καί τί μικρόβια βάζουν μέσα στα χημικά αυτά!… Καί, είπαμε: τα αεροπλάνα των αεροψεκασμών προέρχονται από βάσεις του ΝΑΤΟ (όπως πχ το Αβιάνο στην Ιταλία). Κανένας άλλος δεν θέλει καί δεν μπορεί να επιχειρεί τόσο συχνούς αεροψεκασμούς καί σε τόσο μεγάλη κλίμακα. (Καί δή, από στρατοσφαιρικό ύψος.) Επίσης, εδώ δυστυχώς δεν ισχύει το ρητό: «- Ακολούθησε το χρήμα!» (γιά να βρείς τους ενόχους), διότι απλούστατα η όλη επιχείρηση πληρώνεται από τα διαβόητα «μαύρα κονδύλια» των «υπερεσιώνε».

Προσωπικά, κάθε φορά που βλέπω τέτοια αεροπλάνα, καταριέμαι τους ενόχους (ναί, καί τους πιλότους τους) να καούν ζωντανοί. Οι αεροψεκασμοί με δηλητήρια είναι πόλεμος, καί δή ύπουλος· είναι βιολογική εξόντωσή μας! Είναι χτύπημα «κάτω απ’ τη ζώνη», καί ως τέτοιο πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί. Ευγένειες καί ιπποτισμοί καί «είμαστε υπεράνω τέτοιων μικροτήτων» εδώ δεν χωράνε.

. . . . . . . . . .

Οι αεροψεκασμοί (μαζί με το Χάαρπ) έχουν κι ακόμη έναν σκοπό: τη συσκότιση της ατμόσφαιρας. Δηλαδή, να μή μπαίνει μέσα της τόσος Ήλιος, όσο τώρα. (Δεν είναι της φαντασίας μου, τό ‘χει πεί ο παλιάνθρωπος ο Γκέητς.)

Γιατί;

Διότι πάμε, λέει, σε υπερθέρμανση του πλανήτη μας, λιώσιμο των πολικών πάγων, κτλ κτλ κτλ – τις μαλακίες που λέει η Γκρέτα, δηλαδή. Τώρα, βέβαια, οι φωτογραφίες από δορυφόρους δείχνουν αύξηση των πολικών πάγων, τα δέ κλιματικά δεδομένα λένε πως πάμε σε μεσοπαγετώνεια περίοδο. (Αλλά, εφ’ όσον μιλάει το μογγολάκι, πρέπει ν’ ακούμε προσεκτικά – καί χωρίς αντιρρήσεις!…) Συνεπώς, άμα περιορίσουμε τον Ήλιο, τότε θ’ αποφύγουμε την …υπερθέρμανση του πλανήτη μας.

Κι ετσι, δώσ’ του αεροψεκασμοί, να γεμίζει η ατμόσφαιρα σωματίδια αποτρεπτικά της ηλιακής ακτινοβολίας!…

Πάντως, αν συσκοτιστεί η ατμόσφαιρα, θα γίνει χαμός. Πρώτον, θα επιβιώσουμε (με τον έναν, ή τον άλλο τρόπο) ελάχιστοι. Καί δεύτερον, ακόμη κι αν επιβιώσει η «ελίτ» σε τίποτε υπόγεια καταφύγια (που ετοιμάζονται), θα πεθάνει κι αυτή μέσα σ’ αυτά. Διότι η επιφάνεια της Γής θα πάψει να είναι βιώσιμη!!! Η ίδια η Γή θ’ αντιδράσει με φοβερούς κατακλυσμούς καί θύελλες, που θα διαλύσουν κάθε σπιθαμή εδάφους. Αυτό, όμως, δεν το σκέφτηκαν οι μεγαλοφυιείς …Γκρέτες!

Οπότε, τί θα κάνουν οι επικυρίαρχοι; θα καλλιεργούν φυτά υπογείως, υπό το φώς των προβολέων; Καλά κρασά!… (Το dna των φυτών είναι προσαρμοσμένο σε ηλιακό φώς καί συγκεκριμένο υψόμετρο – κι αυτό δεν αλλάζει.)

Κάποιος, κάπως, πρέπει να σταματήσει αυτόν τον παραλογισμό.

. . . . . . . . . .

(vi) Αποτρόπαια εγκλήματα κάθε μέρα

Αυτά, όχι μόνο γίνονται με αύξουσα, πλέον, συχνότητα (…μεγάλο θέμα, εδώ, το γιατί έχει τόσο πολύ τρελλαθεί ο κόσμος…), αλλά καί «διαφημίζονται» στον μέγιστο βαθμό από τα ΜΜΕ καί τους αρδ.

Προβάλλονται συνεχώς άτομα, που δεν τά ‘χουν καλά με το φύλο τους· καθώς καί άτομα, που τις παραβάσεις του νόμου τις έχουν πρόχειρες, καί τις διαπράττουν ανάλογα με τα κέφια τους – καί σα να μήν τρέχει τίποτε.

Ταυτόχρονα, ο …τυχερός τηλεθεατής βομβαρδίζεται με στυγερές δολοφονίες, καννιβαλισμούς, τεμαχισμούς πτωμάτων, παιδεραστίες, ανθρωποθυσίες, σατανολατρείες… δεν υπάρχει ψυχικός βόθρος αυτού του είδους, που να μην βγαίνει στην επιφάνεια με την αμέριστη βοήθεια της κυρα-τηλεόρασης. Το θέμα, όμως, είναι η …σκηνοθεσία: οι εκπομπές γεμίζουν με ακριβώς τέτοιες ειδήσεις· σπάνια με γεγονότα ευοίωνα. Όπου, παρά τη «δραματική» μουσική του παρασκηνίου, μένει ο τηλεθεατής με την εντύπωση πως τέτοιες ενέργειες είναι σχεδόν κάτι το φυσιολογικό, κάτι το καθημερινό – καί κακώς τους δίνουμε σημασία καί μας ταράζουν ψυχικώς, βρέ αδερφέ.

Δεν ξέρω εσείς, αλλά μέχρι στιγμής η αφεντιά μου δεν έχω συναντήσει ανθρωποφάγους στις συναναστροφές μου. Μπά… τελικά, δέεεεν πρέπει να είναι συνηθισμένο φαινόμενο, η ανθρωποφαγία! 🙂 Τώρα, το τί αφήνουν να εννοηθεί οι σκατοεκπομπές των αρδ…

Εν πάσει περιπτώσει, καταλαβαίνετε πως μιλάμε γιά τρομερό ψυχολογικό πόλεμο εναντίον μας. Ο οποίος, μαζί με την επίθεση στη λογική μας, σχεδόν συνορεύει με μαύρη μαγεία. Ευτυχώς, όμως, υπάρχει θεραπεία – ειδικά γι’ αυτόν:

Κλείστε την, τη ρημάδα!!!

. . . . . . . . . .

δ. Συμπεράσματα

Ελπίζω στην ανάλυση να κάλυψα τουλάχιστον τα βασικά. Όπως καί νά ‘χει, των ανωτέρων ειπωθέντων, τα συμπεράσματα είναι μάλλον εύκολα.

• Πρώτ’ απ’ όλα, πάντα πρέπει να βλέπουμε τη «μεγάλη εικόνα», το σύνολο, κι όχι τα μέρη του.

«Ατζέντα 2030», «μεγάλη επανεκκίνηση», αεροψεκασμοί, τεχνητό κρέας, προκλήσεις εναντίον της λογικής μας… όλα μα όλα είναι ένα ενιαίο πακέτο – καί τίποτε από δαύτα δεν πάει ξεχωριστά απ’ τα υπόλοιπα του είδους.

• Μετά, αυτοί που ανέλαβαν να υλοποιήσουν αυτή την σατανική ιστορία, είναι το γνωστό μας σκυλολόϊ: πωλητικοί, «ειδικοί», αρδ, καί το υπόλοιπο κακό συναπάντημα.

Ναί, τους βλέπουμε καί τους ακούμε (καί διαβάζουμε τις μαλακίες τους) καθημερινά, αλλά προσοχή! Ειδικά γιά τους πωλητικούς, κυκλοφορεί η (άκρως επιπόλαιη) αντίληψη ότι κάνουν λάθη λόγωι βλακείας. Άρα, στο συλλογικό λαϊκό υποσυνείδητο αυτοί περνάνε στη σφαίρα του γραφικού κακομοίρη ανεύθυνου (απαλασσόμενου λόγωι εγκεφαλικής ανεπάρκειας, δηλαδή) : «- Έλα, μωρέ, θα φύγουν αυτοί οι ανίκανοι μετά τις εκλογές, καί θα έρθουν οι σωστοί!»

Έ, λοιπόν, τίποτε πιό εσφαλμένο απ’ αυτή την αντίληψη! Όχι πως δεν είναι (μεγάλοι) βλάκες, αλλά δεν είναι «γραφικοί». Τα άτομα αυτά εκτελούν ΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙ πολύ συγκεκριμένες ανθρωποκτόνες κι εθνοκτόνες εντολές. Κι αυτοί που δίνουν αυτές τις εντολές, δεν είναι καθόλου βλάκες.

Επομένως, μπορεί να είναι βλάκες, αλλά ΔΕΝ συγχωρούνται.

Καί, πού ‘σαστε; κανείς «καλύτερος» δεν πρόκειται να έρθει. Όλοι είναι τα ίδια σκατά, καί παίρνουν δύναμη από τα ίδια κέντρα αποφάσεων.

• Τρίτο συμπέρασμα, ως άμεσο πόρισμα του προηγουμένου: ΜΗΝ πιστεύετε πιά στα ανδρείκελλα των κοινοβουλευτικών καθεστώτων!

ΔΕΝ πρόκειται να σας φανούν χρήσιμα σε τίποτε πιά – ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι σας φάνηκαν χρήσιμα κάποια φορά στο παρελθόν. Όποιος επιμένει να ονειρεύεται εκλογικές νίκες των καλών κ’αγαθών, απλά ξεγελάει τον εαυτό του. Πιστεύω ότι καταλάβατε -ξεκάθαρα, πλέον- πως όχι μόνον είναι εντολοδόχοι σκοτεινών κέντρων, αλλά πως τέτοιοι ήταν εξ αρχής. (Μόνο που εσείς δεν το βλέπατε το στήσιμο των πιονιών.)

Τώρα… πολλοί έχουν φιλοδοξίες ν’ αλλάξουν τα πράγματα επ’ αγαθώι της Πατρίδας, με ….νόμιμο (δηλαδή, κοινοβουλευτικό) τρόπο. ‘Ντάξ’… Αν νομίζετε ότι ένα μαύρο σχέδιο χιλιετιών, που έφτασε στο 95% της εφαρμογής του, θα το ανατρέψετε με ευγένειες καί παίζοντας με τους δικούς του κανόνες… Δεν επιμένω.

• Επόμενο συμπέρασμα, ότι δεν πρόκειται να γυρίσουμε πίσω, σε εποχές αφθονίας καί ξενοιασιάς. Δεν πρόκειται, δηλαδή, γιά κρίση που θα περάσει (αυτά που περνάμε σήμερα), καί μετά ‘ντάξ’, όπως ξέραμε (καί χαιρόμασταν).

Αυτό, δηλαδή το ότι δεν γυρνάμε πίσω, τό ‘χουν πεί στα ίσα κι οι κρατούντες. Συμφωνώ μαζί τους, αν καί δεν είμαι μαζί τους. Γιατί; Μά, επειδή οι βλάβες που έχουν επάγει στις κοινωνικές δομές είναι τόσο μεγάλες, που δεν είναι αναστρέψιμες.

Δεν βλέπετε πχ το τί γίνεται με τα εμβόλια παγκοσμίως; Κακία καί φανατίλα εκατέρωθεν (εμβολιαστές κι αντιεμβολιαστές), κατάρες, κραυγές… λίγες είναι οι ψύχραιμες φωνές. Ό,τι ερεβώδες κρυβόταν στον ερπετικό εγκέφαλο του καθενός, βγήκε στην επιφάνεια… κι άντε μάζευ’ το πίσω ξανά!

Όθεν, η μόνη πρακτικώς υλοποιήσιμη πορεία της κοινωνίας είναι μόνο προς τα μπροστά πλέον, κι όπου μας βγάλει.

Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει πως θ’ αφεθούμε σαν τα πρόβατα, να μας πάει η κάθε Σβάμπαινα εκεί που θέλει! Αλλά, αν είναι ν’ αλλάξουμε τις κοινωνικές αξίες εκ βάθρων, να κάνουμε «ρησέτ», δηλαδή, τότε είναι κι ευκαιρία να ξαναστήσουμε την κοινωνία στις σωστές βάσεις. Αρκεί ν’ αναλάβουμε ΕΜΕΙΣ την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Διαφωνείτε;

. . . . . . . . . .

ΤΕΛΟΣ

Η «μεγάλη επανεκκίνηση» κι η παρέα της – 1

Με το προηγούμενο άρθρο, αρκετοί φίλοι εξέφρασαν την απορία τους: τί δουλειά έχει ένα άρθρο γιά ηλεκτρικά αυτοκίνητα (καί ηλεκτρικά δίκτυα) στο παρόν ιστολόγιο! Αν καί σας το είπα ξεκάθαρα στο τέλος του άρθρου: τό ‘γραψα, γιά να χάσετε καί τα ελάχιστα ίχνη εμπιστοσύνης που έχετε σε κόμματα καί πωλητικούς.

Όσοι ακόμη έχετε.

Επίσης, στο άρθρο κρυβόταν καί κάτι ακόμη· αν καί δυσδιάκριτο αυτό. Οπότε, σήμερα θα σας το κάνω πενηνταράκια.

Οι άνωθεν επιβαλλόμενες με το στανιό αλλαγές στον τρόπο παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς καί της αυτοκίνησης, είναι μέρος της διαβόητης «μεγάλης επανεκκίνησης».

Μόνο που εδώ, πάλι, οι περισσότεροι αδυνατούν να δούν τη «μεγάλη εικόνα». Αλήθεια, σκεφτήκατε ποτέ… «μεγάλη επανεκκίνηση» πρός τί; Προς ποιόν σκοπό;

Έμ;! Γι’ αυτό, όμως, είμαστ’ εμείς εδώ! Τί «συνομωσιολόγοι» είμαστε, δηλαδή;! 🙂

. . . . . . . . . .

α1. Εισαγωγή

Στα ίσα, να μην έχετε απορίες. Η ανάλυση, παρακάτω.

• Η «μεγάλη επανεκκίνηση» δεν είναι παρά η χρονική φάση που διανύουμε.
• Ο μεσοπρόθεσμος σκοπός της είναι η ένωση όλων των ανθρώπων σε κάθε επίπεδο: «πανθρησκεία», «παν-κράτος» (δηλ. κατάργηση των συνόρων), «παν-φυλή» (τα σκουρόχρωμα δουλικά του Κουντενχόβε-Καλλέργη), «παν-νόμισμα» («φοίνικας», ή όπως αλλοιώς θα λέγεται), «παν-γλώσσα» (η Αγγλική).
• Ο απώτερος σκοπός της είναι η μετάλλαξη του ανθρώπου σε δύο βιολογικά είδη: τους ανθρώπους (που θα κάνουν κουμάντο) και τα ανθρωποειδή (του Καλλέργη). (Αν καί τα τελευταία, δεν ξέρω σε τί ακριβώς θα χρειάζονται, μιά που η ρομποτική κάνει άλματα.)
• Τα μέσα προς τον σκοπό αυτόν είναι η διάλυση κάθε δομής αυτού, που αποκαλούμε «πολιτισμό», καί η επανασύστασή της σε άλλες μορφές, όμως ΜΗ προσβάσιμες από τους πολλούς: χρήμα, ιδιοκτησία, ενέργεια, γνώσεις, ψυχική ηρεμία, πνευματική καλλιέργεια, απόλαυση αγαθών, υγεία, βιολογική κατά Φύσιν ισορροπία (δηλ. αγοράκια-κοριτσάκια), κοινωνικοποίηση, πολιτικοποίηση, καί πρό πάντων ελευθερία, θ’ αποτελούν πλέον αγαθά μονάχα γιά τους προνομιούχους. Οι λοιποί, είναι ζήτημα αν θά ‘χουν δικό τους ένα σκατωμένο βρακί. (Κι από μυαλά, κουρκούτι.)

Τα παραπάνω δεν είναι καθόλου άγνωστα· κι όχι επειδή εμείς τυγχάνουμε σαΐνια στην συνομωσιολογία (που τυγχάνουμε! 🙂 ), αλλά επειδή μας τά ‘χουν πεί στα μούτρα μας οι κρατούντες. Κι όποιος δεν τα βλέπει καί δεν τ’ ακούει, είναι πιστοποιημένος με ISO μαλάκας.

. . . . . . . . . .

α2. Σχολιασμός

Ειλικρινά, όμως, απορώ με τους υπόλοιπους· αυτούς, των οποίων η λογική ακόμη δουλεύει: γιατί δεν κάνουν έναν απλό συνδυασμό των όσων έχουν ειπωθεί; Όλοι οι πατριώτες τώρα στα ιντερνέτια βρίζουν την «μεγάλη επανεκκίνηση» και τα τσιράκια της (σαν τον κουκλοχαιρετάκια), αλλά ξεχάσανε πχ την «πανθρησκεία».

Όχι κι έτσι, ρέ παιδιά! Όχι κι έτσι! Αυτά τα πράγματα δεν είναι αντικείμενο μιάς ιδιόμορφης «μόδας»!… δηλαδή τώρα συζητάμε αυτά, καί μετά από έναν χρόνο άλλα, διαφορετικά.

Αυτά είναι πακέτο, καί αποτελούν ένα πανάρχαιο σχέδιο, το οποίο προς το τέλος της Εποχής των Ιχθύων (καί της κυριαρχίας του Κρόνου) βαίνει προς επικράτηση κι εφαρμογή.

Καταλάβετέ το, επι τέλους! Πα-κέ-το.

Το μόνο ελαφρυντικό, που δίνω στους μπερδεμένους σκεπτόμενους πατριώτες, είναι οι όποιες αλλαγές γίνονται από τους κρατούντες στο αρχικό σχέδιο. Πχ: με τον πόλεμο, ή όχι με τον πόλεμο; ανάμειξη καί αποβλάκωση των εθνών, ή ολοσχερής εξόντωσή τους (διάβαζε: «μείωση πληθυσμού») ; Τέλος πάντων, ο τελικός σκοπός είναι που έχει πρωτεύουσα σημασία. Εμείς εδώ θα κάνουμε την ανάλυσή μας, κι εσείς βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.

. . . . . . . . . .

β1. Ανάλυση του μεσοπρόθεσμου σκοπού

Είναι πλέον περισσότερο από φανερές οι κινήσεις προς την κατεύθυνση των ενοποιήσεων, προς την κατεύθυνση των «παν-«. Μόνο που άλλες ενοποιήσεις τρέχουν γρήγορα (πχ «πανθρησκεία»), κι άλλες αργά… ακόμη δεν βρίσκονται ούτε κάν στο αρχικό στάδιο. Όπως η κατάργηση των συνόρων καί η επιβολή ενιαίας γλώσσας.

Βλέπουμε να γίνονται μεγάλες συσσωματώσεις κρατών, πχ η «Ε»Ε, ή η προσεχής συνομοσπονδία Καναδά-ηπαπάρα-Μεξικού, ή η (ας την πούμε έτσι) «ανατολική συμμαχία» Ρωσσίας-Τουρκίας-Ιράν, καί ίσως μαζί Ινδίας-Κίνας. Αλλά αυτές ακόμη είναι ρευστές κι επισφαλείς. Βρίσκονται μονάχα στη σφαίρα του ευχολογίου – ακόμη κι αν έγιναν κάποια βήματα προς την οικονομική ένωσή τους.

Όπως ευχολόγιο αποτελούν καί οι παραινέσεις -ακόμη κι από μητροπολίτες!!!- οι Έλληνες κι οι Ελληνίδες να κάνουμε παιδιά με αλλοδαπά άτομα, γιά να μπασταρδέψουμε καί να εκλείψουμε ως φυλή μία καί καλή… γιά να δώσουμε καί στους άλλους το …καλό παράδειγμα της μαυροτσούκαλης ηλιθιοφυλής του Καλλέργη. (Άμα σας πιάσω στα χέρια μου, σκατότραγοι, θα σπείρω …σ’ εσάς παιδιά! 🙂 )

Παρά, όμως, τη διαφορετική ταχύτητα υλοποιήσεώς τους, οι «παν-ενώσεις» προχωρούν – καί οι κρατούντες επείγονται.

. . . . . . . . . .

Γιατί, όμως, τώρα; Εννοώ: γιατί, εφ’ όσον αυτά αποτελούν ένα πανάρχαιο σχέδιο, να εφαρμοστούν τώρα;

Η απάντηση είναι διπλή:

• Καί επειδή η τεχνολογία έφτασε σε τέτοιο σημείο, που να επιτρέπει τέτοιες κινήσεις,
• καί επειδή πάμε προς το τέλος της Εποχής των Ιχθύων / κυριαρχίας του Κρόνου.

Το πρώτο, το καταλαβαίνετε εύκολα (δίκτυα υπολογιστών, ηλεκτρονικό φακέλλωμα, κτλ). Το δεύτερο είναι, που θέλει εξήγηση.

Λοιπόν, «μεγάλες επανεκκινήσεις» έγιναν καί στο παρελθόν αρκετές. Κάθε φορά, που άλλαζε ο «μεγάλος μήνας». Μόνο που άλλες κρατούσαν λιγώτερο, κι άλλες περισσότερο. Καί οι περισσότερες, απ’ όσες ξέρουμε (ή μπορούμε να υποψιαστούμε), ήταν προς όφελος των Ελλήνων.

Τα δύο παραδείγματα, που γνωρίζουμε αρκετά καλά από Μυθολογία καί Ιστορία, είναι:

• το δίπολο Αργοναυτική Εκστρατεία / Τρωϊκός Πόλεμος (από εποχή του Ταύρου προς εποχή του Κριού),
• καί όλα όσα έγιναν από Μεγαλέξανδρο μέχρι Μεγάλο Κωνσταντίνο (από εποχή Κριού προς εποχή των Ιχθύων).

Η διαφορά τους αυτών είναι πως το πρώτο κράτησε καμιά πενηνταριά χρόνια, ενώι το δεύτερο κάπου 650 με 700.

Αν με ρωτήσετε, τώρα, γιατί πρέπει να γίνονται τέτοιες «μεγάλες επανεκκινήσεις» κάθε 2,000 χρόνια καί κάτι ψιλά, θα σας απαντήσω ότι αλλάζουν οι άνθρωποι. (Πιό ειδικά, οι Έλληνες.) Άρα, είναι απαραίτητες.

Πώς; Με ποιόν τρόπο αλλάζουν;

Δεν γνωρίζω. Γνωρίζω, όμως, στα σίγουρα ότι τις «μεγάλες επανεκκινήσεις» πάντα τις υπαγόρευε το φυλετικό μας ιερατείο.

Η διαφορά με τα τωρινά, που πάμε από εποχή των Ιχθύων προς εποχή του Υδροχόου, είναι ότι τις αλλαγές τις υπαγορεύει το Ατλάντειο φυλετικό ιερατείο, με το δικό μας εξαφανισμένο – ή εντελώς ανύπαρκτο πλέον. (Σας έχω πεί πολλές φορές, ότι προσωπικά δεν περιμένω κανέναν «Εξαδάκτυλο», ή «βασιλέα εκ πενίας» -ή λοιπά παρόμοια κουκλοθέατρα- να σώσουν την Ελλάδα. Εσείς, πάλι, πιστέψτε ό,τι γουστάρετε. Αν δεν σας αρκεί η μασωνομαλαπέρδα της παραμύθας των Ψίψιλον, καί θέλετε κι άλλη…)

Σημειωτέον, επίσης, το εξής: ότι γιά να μπούμε πλήρως στην εποχή του Υδροχόου, θέλουμε ακόμη κάπου 150 χρόνια. Οπότε, καταλαβαίνετε πόσο χρόνο ακόμη απαιτούν οι διαδικασίες προς τον τελικό στόχο των Ατλάντων! (Αφού η προηγούμενη «μεγάλη επανεκκίνηση» κράτησε 650+ χρόνια, δεν είναι ν’ απορεί κανείς.) Που σημαίνει, υπολογίστε επί πόσο χρόνο θα υποστούμε ακόμη τη μούρλα τους στην καμπούρα μας – ΑΝ εξακολουθούμε να υπάρχουμε ως Ελληνικό Έθνος σε μισόν αιώνα.

. . . . . . . . . .

Κάτι ακόμη, που κι αυτό απαιτεί εξήγηση.

Αν σκαμπάζουμε στοιχειωδώς από Αστρολογία, τότε δικαίως απορούμε: αφού ο Υδροχόος είναι το ζώδιο των πολλών, τότε γιατί σπεύδουν οι κρατούντες να τα ενοποιήσουν όλα; Το ζώδιο του ενός είναι ο Λέων, το ακριβώς απέναντι του Υδροχόου.

Χμμμ….

Κατά τη γνωμάρα μου, η απάντηση βρίσκεται στα γένη του Ησιόδου: ο Ησίοδος ξεκινάει από το Χρυσούν Γένος, δηλαδή τον Λέοντα. Προχωράει στο Αργυρούν (Καρκίνος), παραλείπει τους Διδύμους (διότι ξέρει πολύ καλά ότι ο υδράργυρος των Διδύμων είναι υγρό μέταλλο, άρα δεν μπορεί να χαρακτηρίζει ανθρώπους), πάει στο Χάλκινο (Ταύρος), καί καταλήγει στο Σιδηρούν (Κριός).

Βέβαια, πρέπει να περάσουμε καί στο Τσίγγινο Γένος (ψευδάργυρος / Ιχθύες), αλλά δέ βαρυέσαι. 🙂

Το μυστικό, λοιπόν, βρίσκεται στην έναρξη της περιγραφής των γενών. Γιατί από τον Λέοντα, κι όχι πιό παλιά; Άρα γε, η ανθρωπότητα έχει ιστορία μόλις 11 χιλιάδες χρόνια;

Όχι.

Αλλά πιθανώς από τον Υδροχόο να «κάνουμε τούμπα» καί να ξαναπηγαίνουμε στον Λέοντα. Γι’ αυτό καί τα υπόλοιπα έξι ζώδια δεν αναφέρονται κάν στην Κοσμογονία.

Πιθανώς, λέμε. Διότι μιά τέτοια κωλοτούμπα απαιτεί αναστροφή των γεωγραφικών πόλων της Γής!

Άρα, αφού ο Ησίοδος υπονοεί κάτι τέτοιο (αν το υπονοεί), η κίνηση των κρατούντων προς την ενοποίηση των πάντων έχει αρκετή λογική βάση… αφού ο Υδροχόος δεν θα υπάρξει ποτέ, καί θα πάμε κατ’ ευθείαν πάλι στον Λέοντα – «του ενός».

Δεν γνωρίζω, καί δεν νομίζω. Πάντως, γιά την ιστορία, ο πρώτος που πέταξε τέτοια μπηχτή στα ιντερνέτια ήταν ο Τρισ-α-τέλειος.

. . . . . . . . . .

β2. Ο τελικός στόχος

Το να υπάρχουν στον πλανήτη μας δύο φυλές ελλόγων ( ; ) διπόδων: οι κρατούντες άνθρωποι καί τα δουλικά ηλίθια ανθρωποειδή.

Χμμ… Δεν γνωρίζω. Εμένα οι δύο φυλές μου φαίνονται περισσότερο ως ενδιάμεσο στάδιο, με το τελικό να περιλαμβάνει μία καί μοναδική φυλή. Είπαμε, αφού υπάρχουν τα ρομπότ, το να υπάρχουν (έστω καί ως δουλικά) ακόμη κάτι δις ανθρωποειδών που τρώνε καί χέζουν, είναι άνευ νοήματος.

Αυτός ο τελικός σκοπός, της μίας φυλής, είναι όντως πανάρχαιος. Ξεκινάει από αμέτρητα χρόνια στο παρελθόν, καί στα σίγουρα καί σ’ άλλους πλανήτες, όταν η δική μας φυλή συνάντησε ακόμη μία υπερέξυπνη φυλή, κι είπαμε να συμπεθεριάσουμε. Η διαφορά μας ήταν ότι εμείς είχαμε κι έχουμε συναίσθημα, ενώι «οι άλλοι» όχι. Αυτό μας έφαγε τελικά καί φτάσαμ’ εδώ που φτάσαμε… Η -πολλές φορές αδικαιολόγητη- πονοψυχιά μας.

Οπότε, έφτασ’ η ώρα «οι άλλοι» να παίξουν τα ρέστα τους γιά την τελική τους κυριαρχία επάνω μας (που πάντα την είχαν ως κρυφό τους στόχο, καί ποτέ δεν παραιτήθηκαν απ’ αυτήν) – καί να μας εξαφανίσουν οριστικώς.

Ά! Καί μή νομίζετε ότι ο τελικός στόχος μετά την «πανθρησκεία» είναι να γίνουμε όλοι ιουδαίοι, καταπώς ισχυρίζονται μερικοί …συνάδελφοι συνομωσιολόγοι. Κι αυτό, ενδιάμεσος στόχος είναι. Οι «άλλοι», ακόμη κι αν σήμερα εμφανίζονται ως πιστοί της ιουδαϊκής θρησκείας, στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρονται γιά κανενός είδους κεριά καί λιβάνια.

. . . . . . . . . .

γ. Ανάλυση των μέσων

Ήδη είπαμε πως η «μεγάλη επανεκκίνηση» απαιτεί επίθεση σε κάθε δομή του σημερινού πολιτισμού, διάλυσή της, καί επαναδημιουργία της σε συγκεκριμένα πρότυπα (γιά τους λίγους, γιά τους κρατούντες – όχι γιά όλους). Πάμε να τα δούμε ένα-ένα.

. . . . . . . . . .

(i) Επίθεση εναντίον της λογικής

Το καταπρώτο «οχυρό» της ανθρωπότητας, το οποίο βάλλεται πανταχόθεν, είναι η λογική της. Αν πέσει αυτό, όλα τα υπόλοιπα (όσα επιδιώκουν οι κρατούντες) είναι εύκολα.

Αυτή είναι παλιά δουλειά, όχι τωρινή. Ξεκινάει, δέ, από τις πηγές της γνώσης: πρώτα από το σχολείο, και μετά επεκτείνεται στις επιστήμες. Νά, ας πούμε, κανένας μαθητής δεν αναρωτιέται πώς δημιουργήθηκαν τα χρέη, που κατήργησε ο Σόλων. Καί κανένας «επιστήμων» (τρομάρα του) δεν αναρωτιέται πώς προκύπτει το «Μπίγκ Μπάνγκ».

[ΟΧΙ, ΔΕΝ το ξέρουν. Απλώς, το δέχονται ως αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Ως αλήθεια εξ αποκαλύψεως… επειδή το είπε ο μέγας προφήτης Αϊνστάϊν. (Που δεν τό ‘πε αυτός! Χίχί!!!) «Επιστήμονες», που δεν διαφέρουν από μεσαιωνικό φανατικό καλόγερο. Τα ίδια σκατά έχουν στα κεφάλια τους.]

Δυστυχώς, ούτε οι «συνομωσιολόγοι» πάνε πίσω. Όλοι παπαγαλίζουν χιλιοειπωμένα πράγματα, πχ ότι ο ιδρυτής της δυναστείας των Ρότσιλντ ήταν ο Μάγιερ Άμστελ, ότι το πρώτο τους επίθετο ήταν Μπάουερ (Τέκτων), κτλ κτλ… αλλά κανείς δεν αναρωτιέται πού βρήκε τόσα λεφτά ο Μάγιερ Άμστελ, ώστε να στήσει τράπεζα.

. . . . . . . . . .

Η κατηφόρα του μέσου δείκτη νοημοσύνης του πληθυσμού είναι γνωστή εδώ καί χρόνια, απλώς τον τελευταίο καιρό το πράγμα παράγινε. Λένε πχ ότι το να είσαι άντρας ή γυναίκα είναι θέμα όχι της μαμάς Φύσης, ούτε κάν αν το αισθάνεσαι (ώστε, στην τελική, να πας να κάνεις εγχείριση αλλαγής φύλου)… αλλά του με ποιές αντιλήψεις μεγαλώνεις!!!!! Κι άμα τους πείς καί τίποτε ότι μαλακίζονται αγρίως, σε αποκαλούν ρατσιστή, φασίστα, κι άλλα τέτοια προϊόντα εγκεφαλικού βόθρου.

Από ‘κεί καί μετά, δεν πρέπει κάν ν’ αμφισβητείς όσα σου λέει ένα καθυστερημένο (Γκρέτα), που …έχει τη λύση γιά τις κλιματικές αλλαγές, που δεν την έχουν ουδέ κάν επιστήμονες του μεγέθους του Μιλάνκοβιτς, ενώι δεν έχει τελειώσει καλά-καλά το Λύκειο. Ούτε στις μαλακίες της Γκρέτας πρέπει να φέρνεις αντίρρηση, διότι είσαι ρατσιστής καί φασίστας! (Τί σχέση έχουν αυτά; Καμμία σχέση δεν έχουν. Απλώς κολλάνε παντού, σά μαϊντανός, ελλείψει λογικών επιχειρημάτων. Γι’ αυτό.)

Τα ίδια καί με τον κοροϊδοϊό: μας φλόμωσαν πρώτα στις ψευτιές γιά το μέγεθος του μπαμπούλα ιού καί μετά στα κοινωνικά ψέμματα, τα οποία έπρεπε άπαντες να τα κάνουμε αποδεκτά. «- Κάντε εμβόλιο, να πάρετε τη ζωή σας πίσω!», κτλ κτλ κτλ. Μέχρι στιγμής, πάντως, όχι μόνο δεν πήραν τη ζωή τους πίσω οι εμβολιασμένοι, αλλά άπαντες απειλούμαστε με πρόστιμα καί κοινωνικό αποκλεισμό. (Καί …περισσότερες δόσεις εμβολίων, διότι στην πορεία οι κρατούντες «ανακάλυψαν» πως οι πρώτες δεν ήταν αρκετές!)

Εμένα στα παπάρια μου, διότι δεν έχω να πάρω κάποια ζωή πίσω (έχω πολύ καιρό να βγώ έστω καί γιά καφέ με φίλους), αλλά αναρωτιέμαι πόσοι κατάλαβαν την κασκαρίκα κι εξαγριώθηκαν εναντίον των ενόχων. (Φοβάμαι, ελάχιστοι.)

[Παρακαλώ σας, μην αναφέρετε το θέμα στα σχόλια. Έχω κουραστεί από τον διετή βομβαρδισμό μαλακίας, καί δή από άτομα με μονοψήφιο δείκτη νοημοσύνης – καί ταυτόχρονα παλιανθρώπους. Σεβαστήτε με λιγάκι. Όπως σεβάστηκα κι εγώ τη γνώμη καί την απόφαση του καθενός, να εμβολιαστεί ή όχι.]

. . . . . . . . . .

Όλο αυτό το πακέτο είναι γνωστό ως «πολιτική ορθότητα», ή «φιλελέ αριστερίλα». Δεν έχουν, όμως, καμμία σημασία αυτές οι ονομασίες, διότι η σωστή είναι: επίθεση εναντίον της λογικής.

Κι άμα πάς, τώρα (με τον αποβλακωμένο / πολτοποιημένο κοσμάκη), και σε θέματα που περιλαμβάνουν αριθμούς… εκεί γίνεται το σώσε. Η απλή αριθμητική μεταβάλλεται σε Ανώτερα Μαθηματικά, που τα σηκώνει μόνο ο Γκάουςς ξέρω ‘γώ. Όχι ο καθημερινός άνθρωπος.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που μου έτυχε, όταν σε παρέα φίλων καί απλά γνωστών ρώτησα τον μαλάκα (χωρίς να το γνωρίζω ότι είναι τέτοιος), αν έχει τόσα λεφτά, όσο το κόστος ενός αυτοκινήτου, κι αν ξέρει πότε θα κάνει απόσβεση σε τέτοιο έξοδο. Το θέμα ήταν ότι σκόπευε να εγγραφεί στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, να πάρει πτυχίο.

Ως αποτέλεσμα, αποκάλεσε αυτός εμένα «μαλάκα». Ως αποτέλεσμα του αποτελέσματος, τα πήρα στο κρανίο καί του απέδειξα ότι δεν είναι άξιος ούτε γιά Γ’ Δημοτικού… διότι δεν ήξερε ούτε κάν πολλαπλασιασμό. (12 ενότητες x 800 ευρώ εκάστη, συν τα έξοδα γιά συνδρομητική σύνδεση Διαδικτύου, αλληλογραφία, φυσική παρουσία του σε εξετάσεις, κτλ. Έτσι ακριβώς βγαίνει κανά δεκάρι χιλιάρικα, με το οποίο όντως αγοράζεις αυτοκίνητο.) Αλλά, τί τα θές; Πόσοι καί πόσοι τέτοιοι δεν έχουν ήδη πάρει πτυχίο καί δεν έχουν βγεί αμολητοί στην κοινωνία… Άντε μάζευ’ τους, τώρα!

. . . . . . . . . .

Έτσι, λοιπόν… Πρέπει κάποιος να ζωγραφίσει κανέναν μνημειώδη πίνακα με μιά γυμνή χαζή (προτείνω τη Γκρέτα ως μοντέλο) να ορμάει μπροστά, καί με τίτλο: «Η βλακεία επελαύνουσα!»

Καταστάσεις να μας φυλάει ο Θεός, δηλαδή.

Ή, όπως είπε κάποτε ο διοικητής μου στον στρατό: «- Να κάνεις τον σταυρό σου με τα χέρια καί με τα πόδια!»

. . . . . . . . . .

(επόμενο)

Καί ηλίθιοι, καί παλιάνθρωποι

Σπάνιος συνδυασμός!… Αλλά υφίσταται. Ούτε επίτηδες να το κάνανε!

Ο λόγος, σήμερα, αγαπητόν μου αναγνωστικόν κοινόν, περί ηλεκτρικών αυτοκινήτων καί περί της κατάντιας του ηλεκτρικού μας δικτύου.

Καί, σαφώς, καί περί των ντόπιων πωλητικών πιθήκων.

. . . . . . . . .

α. Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα

Όλοι-ες σίγουρα έχετε ακούσει / διαβάσει διάφορα γιά τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα: ότι καί καλά είναι το μέλλον στην αυτοκίνηση, κτλ κτλ. Κι ότι πρέπει από τώρα ν’ αλλάξουμε όσα (ήδη κατέχουμε, που) έχουν κάποια μορφή κινητήρα εσωτερικής καύσεως, με ηλεκτρικά. Καί, εί δυνατόν, αύριο το πρωΐ.

Γιατί;

Γιά να μην επιβαρύνουμε το κλίμα, λέει. Καί γιά να μή σκούζει εκείνο το αντιπαθέστατο σαμιαμίδι, η Γκρέτα.

Γιά όσους-ες νομίζουν πως η τεχνολογία αυτή είναι καινούργια, σας πληροφορώ ότι είναι ήδη αρκετά παλιά. Όχι, δεν εννοώ τη δεκαετία του 1970, εννοώ πιό πίσω. Μάλλον αγνοείτε ότι υπήρχαν ηλεκτρικά λεωφορεία δρομολογημένα κανονικά σε αστικές γραμμές ήδη από το 1895! Μόνο που τα τότε προβλήματα της συγκεκριμένης τεχνολογίας παραμένουν ακόμη καί σήμερα… γι’ αυτό στο μεταξύ αυτά τα λεωφορεία καταργήθηκαν.

[Μην ξεχνάτε, άλλως τε, ότι δύο ΠΠ έγιναν καί γιά την επικράτηση των υγρών καυσίμων, ως ενεργειακών πηγών γιά τα οχήματα. (Άρα, καί γιά να βγούν μάγκες όσοι ελέγχαν τις πετρελαιοπηγές.) Δηλαδή: τέλος ο ατμός, τέλος το κάρβουνο, τέλος ο αέρας – στα ιστιοφόρα. Μην ξεχνάτε, ακόμη, τα παιχνίδια που έγιναν καί γίνονται με τις τιμές των καυσίμων, ή τους τοπικούς πολέμους γιά χάρη τους. Ή τις «ενεργειακές κρίσεις» των περασμένων δεκαετιών. Ή, τέλος, τις προβλέψεις των «ειδικών» ότι τα κοιτάσματα πετρελαίου φτάνουν γιά τα επόμενα 100, 150, 200 χρόνια ξέρω ‘γώ.

Γιατί μιλάνε γιά τέτοια χρονικά διαστήματα, αν δεν σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν πετρέλαιο μέχρι τότε;]

. . . . . . . . .

Τα πλεονεκτήματα του ηλεκτροκινητήρα έναντι των άλλων κινητήρων είναι αρκετά· καί αρκετά ελκυστικά, ώστε να γίνεται σχεδόν επιτακτική η ανάγκη να μετακινηθούμε (κάποια στιγμή στο μέλλον…) προς την καθολική χρήση αυτών. Είναι:

• Η τρομερή του ροπή.

Ο ηλεκτροκινητήρας, είτε θα υπερνικήσει κάθε εμπόδιο στον δρόμο του, είτε (αν τον παραζορίσεις με υπερβολικό ρεύμα) θα καεί. Δεν έχει μέσο όρο, δεν έχει συμβιβασμούς. Γι’ αυτό και τα οχήματα μ’ αυτόν μπορούν ν’ ανεβούν ανηφόρες με κλίση πχ 50%, όπου πχ τρίλιτροι βενζινοκινητήρες θα κολώσουν.

• Η ευκολία ελέγχου του.

Διότι με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα «μιλάμε» κατ’ ευθείαν σ’ αυτόν. Άσε που, όταν πάει να τελειώσει η μπαταρία, η προειδοποίηση στις ενδείξεις είναι ακριβέστατη – καί ξέρεις γιά πόσο χρόνο έχεις ακόμη διαθέσιμη ενέργεια, ώστε να κάνεις τα κουμάντα σου. Δεν έχεις να κάνεις με την ανακριβέστατη ένδειξη καυσίμου, που εξαρτάται από ένα «φλοτέρ» που χοροπηδάει επάνω στη βενζίνη.

• Οι επιταχύνσεις του.

Γι’ αυτό καί χρησιμοποιείται πχ στα προαστειακά τραίνα: μπορεί να κάνουν πολλές στάσεις, αλλά δεν καθυστερούν να ξαναπιάσουν την τελική τους ταχύτητα καί να ταξιδέψουν γρήγορα. Οπότε, δεν επιβαρύνουν σημαντικά τον ολικό χρόνο ταξιδιού. Σε (σχηματική) αντίθεση, βάλε πχ μιά ατμομηχανή να επιταχύνει!

. . . . . . . . .

Ωστόσο, επειδή τίποτε το ανθρώπινο δεν είναι 100% ιδανικό, τα ηλεκτρικά οχήματα έχουν καί σοβαρά μειονεκτήματα. Γιά την ακρίβεια, εξακολουθούν να τα έχουν από τότε που εμφανίστηκαν, πρίν 130 χρόνια. Αυτά είναι:

• Η χωρητικότητα της απαιτούμενης μπαταρίας σε αυτόνομο όχημα.

Τα τραίνα, τα τρόλλεϋ, τα τράμ προσπερνάνε αυτό το πρόβλημα, επειδή έχουν συνεχή παροχή ρεύματος. Αλλά, όσον αφορά τα αυτόνομα οχήματα (ΙΧ, φορτηγά), δεν, το τονίζω: ΔΕΝ υπάρχουν ακόμη μπαταρίες τέτοιες, που να καλύπτουν πλήρως ένα ταξίδι πχ Αθήνα-Θεσσαλονίκη (δηλ. 500 χμ καί κάτι ψιλά) – καί δή, σε ταχύτητες της προκοπής (120 km/h, ή 150 km/h γιά να προσπεράσεις). Στον δρόμο θα ξεφορτιστούν, και θα χρειαστούν οπωσδήποτε επαναφόρτιση. Πράγμα που μας φέρνει στο δεύτερο μειονέκτημά τους:

• Η επαναφόρτιση της μπαταρίας.

Αυτή: είτε καθυστερεί πολύ, αν κάνουμε χρήση «λογικής» ποσότητας ρεύματος, είτε κάνει κάπου μισή ώρα (συν κάτι) με «ταχυφορτιστή», αλλά με ρεύμα που μόνον τα εργοστάσια έχουν!!! Γιά σπίτι, ούτε να το σκέφτεσαι πως θα βάλεις γραμμή των 90 Αμπέρ μόνο και μόνο γιά να φορτίζεις το αμάξι σου! (Καί οι υπόλοιπες βαρειές καταναλώσεις του σπιτιού, τί γίνονται; πχ ο θερμοσίφωνας κι η ηλεκτρική κουζίνα. Θα πρέπει να πάμε στα 140 Αμπέρ, να βγούμε πέρα; )

Κι εντάξει το σπίτι. Αλλά και στο βενζινάδικο της εθνικής οδού να περιμένεις μισή ώρα καί πλέον; Πρακτικά άχρηστο.

Καί στις δύο περιπτώσεις, πρόκειται γιά καραμπινάτη βλακεία. Οι μπαταρίες απαιτούν τεχνολογική εξέλιξη τουλάχιστον επί 10 χρόνια γεμάτα… κι ΑΝ πηγαίνουμε με τον ρυθμό που γίνεται η έρευνα πχ στα κινητά τηλέφωνα. Αλλοιώς…

Το θέμα είναι, ότι κανείς δεν πρότεινε κάτι το τόσο απλό, όσο ένας ενιαίος τύπος μπαταριών αυτοκινήτου, που στο βενζινάδικο θ’ αλλάζεις την άδεια καί θα βάζεις γεμάτη. Με ειδικό εργαλείο, βέβαια (εξολκέα), αλλά η δουλειά θα γίνεται σε 2 λεπτά της ώρας. (Κι αν μου πήτε τί θα γίνουν τα αυτοκίνητα, που θέλουν παραπάνω μπαταρία, έ! Ας φτιάξουν έναν «κοινό παρονομαστή», ένα ελάχιστο μέγεθος, και μετά όσοι θέλουν παραπάνω, να βάζουν πολλές μπαταρίες. Δεν θέλει φιλοσοφία.)

Ορίστε, σας δίνω καί τζάμπα ιδέες!… Κρίμα τα πτυχία σας, ώ μηχανικοί! Μόνο να πουλάτε μούρη ξέρετε.

Καί γιά να μή λέτε ότι αυτά τα βγάζω απ’ το κεφάλι μου, διαβάστε πχ εδώ. Δεν μιλάει στα ίσα πχ γιά απαιτούμενη παροχή 100+ Αμπέρ, αλλά… (Αλλά αυτό συνάγεται από τα γραφόμενα. Καί να σκεφτείς, μιλάμε γιά ένα «σπιρτόκουτο»! Πού να πάμε πχ σε ηλεκτροκίνητη νταλίκα!!!)

• Τα υλικά που χρειάζονται.

Δυστυχώς, γιά μπαταρίες με επάρκεια χωρητικότητας, πρέπει να χρησιμοποιηθούν υλικά, όπως «σπάνιες γαίες» (αν θυμάστε τη σχολική Χημεία). Αυτό σημαίνει ότι αυτά πρέπει να εξορύσσονται από συγκεκριμένες χώρες, ή να κατασκευάζονται με τεχνολογία που διαθέτουν πάλι συγκεκριμένες χώρες. Που αυτό, με τη σειρά του, σημαίνει γεωπολιτικές πιέσεις καί παιχνίδια δύναμης (τεχνητές ελλείψεις, κτλ).

Αυτή η κατάσταση είναι ήδη γνωστή από τα ολοκληρωμένα κυκλώματα των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των κινητών τηλεφώνων (μή νομίζετε ότι πχ το πυρίτιο βρίσκεται παντού), οπότε δεν θα μας παραξενέψει αν τη δούμε καί στις μπαταρίες αυτοκινήτων, ή τα υλικά των ηλεκτροκινητήρων.

• Προβλήματα κατασκευής του ηλεκτρικού αυτοκινήτου.

Αυτά είναι πχ το (ναί!) μεγαλύτερο βάρος από βενζινοκίνητο γιά ίδιο όγκο, ή η ειδική κατασκευή των ελαστικών. Τα τελευταία πρέπει ν’ αντέχουν το μεγαλύτερο βάρος, να έχουν πολύ καλύτερη πρόσφυση από τα συμβατικά (γιά να μή σπαταλιέται η ενέργεια της μπαταρίας), αλλά ταυτόχρονα καί να παρέχουν ευκολία περιστροφής (πάλι γιά να μή σπαταλιέται ενέργεια), ενώι επίσης πρέπει ν’ αντέχουν περισσότερο στη φθορά… διότι οι οδηγοί ηλεκτρικών αρέσκονται στο να επιταχύνουν στα φανάρια, καί να «ρίχνουν στ’ αυτιά» στα υπόλοιπα αυτοκίνητα, κάνοντας επίδειξη. (Όντως, αυτά έχουν καλύτερη επιτάχυνση ακόμη κι από Φερράρι.)

Μιά καλή σύνοψη αυτού του τελευταίου μειονεκτήματος, θα διαβάσετε εδώ.

. . . . . . . . .

Εν ολίγοις, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα σήμερα είναι καλά γιά μικρού όγκου (πχ όπως το Smart), και να χρησιμοποιούνται γιά να πας γιά ψώνια – ή τα παιδιά σου στο σχολείο. Καί δή, σε μικρές πόλεις· όπου η τυχόν δυσλειτουργία του σου επιτρέπει να καλύψεις τον υπόλοιπο δρόμο περπατώντας. (Σκέψου, τώρα, να μένεις πχ Κηφισιά, να κατεβείς κέντρο Αθήνας γιά ψώνια, να σ’ αφήσει το ηλεκτρικό μέσα στην Πανεπιστημίου, καί να σπρώχνεις!…)

ΔΕΝ κάνουν γιά ταξίδια, ΔΕΝ μπορούν να υποκαταστήσουν συμβατικά αυτοκίνητα εσωτερικής καύσεως.

Σε δέκα χρόνια από σήμερα, καί άν.

Δεν είναι τυχαίο, που πχ η Ιαπωνία έχει εγκαταλείψει την έρευνα γιά ηλεκτρικά αυτοκίνητα. (Τί κάνει, επομένως; πουλάει υβριδικά. Όχι αμιγή ηλεκτρικά.)

. . . . . . . . .

β. Οι άνθρωποι

Διαβάστε τί χουνέρι έπαθε ένας συνάνθρωπός μας από ηλεκτρικό αυτοκίνητο! Δεν θά ‘θελα με τίποτε νά ‘μαι στη θέση του.

Διαβάζοντας το άρθρο του συνδέσμου, μου κάνει εντύπωση η σύγχυση των μονάδων ισχύος με τις μονάδες ενέργειας· πράγμα που μας φέρνει σ’ ένα άλλο πρόβλημα, που θα το ονομάζαμε ενδεχομένως «ηλεκτρικό αναλφαβητισμό». (Όπως ήταν ο «υπολογιστικός αναλφαβητισμός» των περισσοτέρων πρίν 40 χρόνια, που μας φόρεσε καπέλλο την πατάτα ονόματι «PC».) Λες καί κάποιοι δεν είχαν ποτέ στο σπίτι τους ΔΕΗ, καί δεν ξέρουν τί ακριβώς πληρώνουν! Ή λες και δεν διδάχθηκαν ποτέ Φυσική Λυκείου!

Εν πάσει περιπτώσει, άλλο η ισχύς, κι άλλο η ενέργεια, η οποία είναι ισχύς επί χρόνο. Στη ΔΕΗ πληρώνουμε κιλοβαττώρες, όχι κιλοβάττ, στα δέ ηλεκτρικά αυτοκίνητα κοιτάζουμε πόσες κιλοβαττώρες καλύπτει η μπαταρία. Τις οποίες καταναλώνουμε σε σχέση με το πόσο (κι επί πόσο χρόνο) τρέχουμε.

Τέλος πάντων, ο «αναλφαβητισμός» αυτός (δηλαδή η ασχετίλα, να το πώ στα ίσα) θα εκλείψει σε καμιά δεκαριά χρόνια χρήσης ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Ίσως καί πιό σύντομα.

Αλλά δεν βλέπω να εκλείπει εύκολα κάτι άλλο: η παλιανθρωπιά.

. . . . . . . . .

γ. Οι παλιάνθρωποι

Αυτοί δεν είναι άλλοι, παρά οι γνωστοί μας πωλητικοί. Οι οποίοι, ταυτόχρονα, τυγχάνουν καί άκρως ηλίθιοι.

Από τη μία, μας έχουν εσχάτως ζαλίσει τους όρχεις (μεταξύ των άλλων, καί) με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα… τα οποία μας τα παρουσιάζουν σαν την μοναδική ελπίδα του πλανήτη γιά το μέλλον (καί σαν τη μοναδική ελπίδα γιά να μην κλαίει η Γκρέτα, που κακό ψόφο νά ‘χει)… κι ανάθεμα αν καταλαβαίνουν (οι πωλητικοί) ότι πρόκειται γιά ενεργειακές βόμβες.

Το να τους εξηγήσει κανείς, πάλι, ότι σπατάλη ενέργειας γίνεται καί γιά την κατασκευή των ηλεκτρικών αυτοκινήτων (πχ με την εξόρυξη των σπανίων υλικών που απαιτούνται), έτσι ώστε αυτά να μπαίνουν στο «ενεργειακό κέρδος» (έναντι των συμβατικών αυτοκινήτων) μετά από 110 χιλιάδες χιλιόμετρα χρήσης (δηλαδή, κάπου 10-11 χρόνια – δηλαδή, τότε που θ’ αρχίσεις να θες να πάρεις καινούργιο!), είναι ψιλά γράμματα. Δεν καταλαβαίνει ο τυπικός πωλητικός στόκος από δαύτα.

Απ’ την άλλη, πάλι, τουλάχιστον οι εγχώριοι βάλθηκαν να ξεπατώσουν το δίκτυο της ΔΕΗ – καί κατάφεραν να πάει η τιμή του ρεύματος δέκα (αριθμητικώς: 10) φορές απάνω, μέσα σ’ ελάχιστο χρονικό διάστημα. Ανάπτυξη, λέμε!!!

Διέλυσαν τη σταθερότητα του δικτύου με τις (ασταθείς) ανεμογεννήτριες (των ασταθών ανέμων), έβαλαν τους χωριάτες να δεσμεύσουν χρήσιμες καλλιεργήσιμες γαίες (γιά να φτιάξουν φωτοβολταϊκά πάρκα καί να τσεπώσουν τις επιδοτήσεις, γιά να τις τρώνε στα μπουρδελλόμπαρα), κλείνουν τα λιγνιτωρυχεία που μας δίνανε φτηνή ενέργεια, καί γενικώς του γ@μήσανε τη μάνα.

Δεν πρόκειται απλά γιά ηλίθιους, πρόκειται ΚΑΙ γιά παλιανθρώπους… διότι όλ’ αυτά τα κάνανε με το αζημίωτον – καί δεμπαναγαμηθεί ο αγρίως φορολογούμενος Έλλην πολίτης.

Το χαριτωμένο ( ; ) στην όλη φάση είναι το ερώτημα: ποιός θ’ αγοράσει τα δέκα φορές περισσότερο ενεργοβόρα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, με τιμή ρεύματος που σ’ έναν μήνα ανέβηκε δέκα φορές απάνω; Ήτοι, να πληρώνεις την ιδιωτική σου μετακίνηση επί έναν παράγοντα κάπου εκατό (100) φορές ακριβότερη, απ’ ό,τι με συμβατικό αυτοκίνητο πέρισυ τέτοιον καιρό!!!

Το δίς χαριτωμένο είναι ότι διαφημίζοντας ηλεκτρικά αυτοκίνητα (που σκοπεύουν να τα κάνουν υποχρεωτικά μέχρι το 2030) παράλληλα με ρεύμα από ανεμογεννήτριες, υλοποίησαν στην κυριολεξία το παροιμιώδες φόρτωμα στον κόκκορα! Μόνον εγχώρια πωλητικά φρούτα μπορούσαν να πετύχουν τέτοιον άθλο.

Καί σας ερωτώ, γ@μημένα κομματόσκυλα: καλά, στα κόμματά σας κάνετε κάποιου είδους καλλιστεία, ώστε να βγάλετε αρχηγούς ηλιθιώτερους απ’ αυτούς που έχουν οι πωλητικοί σας αντίπαλοι; Πώς τα καταφέρνετε; άλλους καλύτερους δεν έχετε, από Κούληδες κι Αλεκσάκια καί ΓΑΠατα;

Ούστουδγιάλου, ζώα!!!

. . . . . . . . .

. . . . . . . . .

Ευχές!!!

Καλοί μου άνθρωποι, αγαπητό μου αναγνωστικόν κοινόν, θα ήταν λάθος αν το παραπάνω άρθρο το εκλαμβάνατε ως ένα γραπτό μονάχα γιά τα προβλήματα των συγχρόνων εφαρμογών του ηλεκτρισμού εν Ελλάδι.

Το σημερινό μου κατεβατό αφορά κυρίως εσάς!

Ναίναίναίαίαί… εσάς!!!

Γιατί;

Διότι θέλω να πείσω καί τον πλέον αδιάφορο εξ υμών ότι δεν πρέπει να περιμένει κάτι καλό από πωλητικούς καί κόμματα. Πάνε αυτά! Πέρασαν!

Εάν σ’ ένα μάλλον απλό θέμα τα κάνανε σκατά, σκέψου τί θα κάνουν στα πιό δύσκολα! (Στη διαχείρηση του κοροϊδοϊού τους / τα είδατε πώς τα σκατώσαν – καί συνεχίζουν· αλλά δεν ήθελα ν’ αναφερθώ σ’ αυτήν, διότι το θέμα κούρασε.)

Συνεπώς, εστιάστε την προσοχή σας αλλού: σ’ εσάς τους ίδιους, στις οικογένειές σας, στα πρόσωπα που αγαπάτε. Κι όταν ανοίξουν οι καρδιές σας, όταν συνειδητοποιήσετε ότι μόνον εμείς όλοι μπορούμε να δώσουμε λύση γιά ένα ωραίο μέλλον της χώρας μας (καί όλων μας), μόνο τότε θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι ουσιαστικό.

Καλά να περάσετε τις άγιες αυτές μέρες!

Καί να ευτυχήσουμε να δούμε τους πωλητικούς στις κρεμάλες!!!

γυρίσματα..

 

Παλαιός

 

ΣΗΜΕΡΑ, με την κορύφωση της Νύχτας, έχουμε το ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ, και η Ενέργεια γυρνάει κι αρχίζει ν’ ανεβαίνει.

Ο Ήλιος στις 0° Αιγόκερω, στις 06 μμ Ελλάδος.

Ας ελπίσουμε με το γύρισμα της Ενέργειας, να γυρίσουν και τα μυαλά του γελαδοπόπολου.

επενδύοντας σε ψευδαισθήσεις

ζώντας την αυταπάτην 

αφιερωμένο σε «κάποιους» που ..μόλις έπεσαν από τα σύννεφα !!

Παλαιός

Ο λόγος που ο κόσμος φαντάζει παρανοϊκός σ’ όποιον μπορεί να σκέφτεται !!

Το να πιστεύει κάποιος με σθένος σε κάτι, δεν τον τοποθετεί αυτομάτως στην κατηγορία αυτών που έχουν και ζούν με αυταπάτες, αυτό γίνεται μόνο αν, και όταν, οι πεποιθήσεις του είναι έωλες, χωρίς βάσεις, χωρίς να στηρίζονται σε απτά στοιχεία, αλλά είναι προβολές και αποκυήματα παραληρηματικών ιδεών-σκέψεων-θέσεων-απόψεων.

Από την στιγμή που κάποιος ενδώσει σε κάποιο στρεβλό αφήγημα, που μέρα την μέρα ριζώνει και κυριαρχεί στο συνειδητό του γίγνεσθαι, αυτομάτως μετατρέπεται σε φανατικό ζηλωτή, που επενδύει στο συγκεκριμένο αφήγημα-αυταπάτη, και είναι πλέον ανίκανος να ‘δεί ή ν’ ακούσει οτιδήποτε διάφορο, οποιαδήποτε αντίθετη και επικριτική πληροφορία, που διαφοροποιεί και καταρρίπτει το εν λόγω αφήγημα-αυταπάτη, και ως εκ τούτου απορρίπτει αβλεπεί οτιδήποτε έρχεται και είναι σε αντίθεση με το αφήγημα στο οποίο επένδυσε.

Εάν δε επενδύσει ολοκληρωτικά σε κάποια αυταπάτη, η συνείδησή του αποκόπτεται από τον πραγματικό κόσμο, και όντας πλέον σε παραληρηματική κατάσταση, ζεί στο δικό του αφήγημα, κινούμενος σε βαθιά στρεβλές περίπλοκες καταστάσεις, ψευδούς πραγματικότητας, κάτι που δυστυχώς βλέπουμε να συμβαίνει σε όλο και περισσότερο κόσμο.

Όταν η αυταπάτη εδραιωθεί επαρκώς, στον ψυχικό κόσμο του ατόμου, τότε το άτομο αυτό αρχίζει να προβάλει την εν λόγω αυταπάτη στον εξωτερικό κόσμο, ώστε να ταιριάξει με τον εσωτερικό του κόσμο και να επέλθει ομοιοστασία, όσο δε πιό ισχυρή-έντονη είναι η εσωτερική μετάλλαξη, τόσο πιό μανιασμένα προσπαθεί (πολύ δε χειρότερα εάν είναι πολλοί που μοιράζονται το συγκεκριμένο αφήγημα) να προβάλλει την παραφροσύνη του και να αλλάξει τον κόσμο, φέρνοντάς τον στα μέτρα της ψευδαισθήσεώς του.

Σ’ έναν κόσμο, όπου η αποδομιστική εκπαίδευση, η κοινωνική μηχανική, τα μμε και τα κοινωνικά δίκτυα, προβάλουν και προωθούν κάθε τι στρεβλό και ηλίθιο, οι παραληρηματικές μάζες αυξάνονται αλματωδώς, αποσυνδεόμενες τάχιστα από τον πραγματικό κόσμο, περνούν σε κάποιον άλλον ψευδή και επίπλαστο, οσονούπω και ψηφιακό, οπότε το να μπορέσουν να βγούν από το νοητικό αυτό Μάτριξ, μεταφέροντας πάλι την επίγνωσή τους στον πραγματικό σκατόκοσμο, είναι πραγματικός άθλος, καθώς από πάμπολλες πλευρές υφίστανται συνεχή προπαγάνδα που ενισχύει την αυταπάτη τους, και βεβαίως από την ενδυνάμωση λόγω του γεγονότος ότι, μέσω των κοινωνικών δικτύων μοιράζονται με τους «φίλους» τους την ίδια κυρίαρχη αυταπάτη, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι για να σπάσει αυτή η ψευδαισθητική κατάσταση, πρέπει πρωτίστως ν’ αποσυνδεθούν, από το δίκτυο και τις συγκεκριμένες παρέες.

Ο λόγος που πολλοί λίγοι καταφέρνουν να ξεφύγουν, από τον στρεβλό εκείνον κόσμο, τον παραμορφωμένο κόσμο που ορίζει τις αυταπάτες τους και την ζωήν τους, είναι γιατί παραμένουν συνδεδεμένοι σε και με όλα εκείνα που τροφοδοτούν την αυταπάτην τους, έχοντας καταντήσει ανόητοι και ηλίθιοι προγραμματιζόμενοι καταναλωτές, έχοντας υποστεί μαζική ύπνωση και νοητικό έλεγχο, και δεν είναι πλέον σε θέση ν’ αμφισβητήσουν οτιδήποτε και οποιαδήποτε βλακεία των εξουσιαστικών κέντρων, των ειδικών κλπ. κλπ. αλλά καταπίνουν αβλεπεί τον όποιον σανό, και στην συνέχεια αναμασούν τα αφηγήματα και την προπαγάνδα των μμε και των κάθε είδους προπαγανδιστών.

Δυστυχώς είναι δύσκολο έως αδύνατο να σπάσει η ψευδαίσθηση της αυταπάτης, με το να τους δοθούν-παρουσιασθούν στοιχεία και γεγονότα, καθώς δεν είναι σε θέση να δεχτούν το οτιδήποτε καταρρίπτει το αφήγημα τους, παρά μόνο με την αποσύνδεση από την εισροή των ενισχυτικών δόσεων μπορεί να ξεκινήσει η επιστροφή στην πραγματικότητα.

Αυτό όμως που, κυρίως, μπορεί να σπάσει τις αυταπάτες τους, είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός, ένα δυνατό και έντονο Σόκ, κάτι που θα συντρίψει πλήρως την ψευδή αποδοχή που έχουν αφήσει να καταλάβει το εσωτερικό τους είναι.

Ένα Σόκ, που πρέπει και έχει ανάγκη ο κόσμος άμεσα να συμβεί, καθώς οι ψυχοπαθητικές μάζες είναι πλέον έτοιμες ν’ ανοίξουν την πόρτα στην παράκρουση, πρίν η ανθρωπότητα κατρακυλήσει στην άβυσσο που σχεδιάζουν να την ρίξουν τα λαμόγια.

Ο βαθμός αυταπάτης είναι εκείνος που θα καθορίσει το πως το συγκεκριμένο άτομο θα βιώσει την πραγματικότητα, καθώς και ποιά θα είναι η κατάληξη όλου αυτού του πράγματος – θα τραβήξει μέχρι τέλους ή υπάρξει-επέλθει κατάρρευσή του.

Για τους περισσότερους (υπάρχουν όμως και κάποιοι που το πάνε μέχρι τέλους) έρχεται κάποια μέρα που η αυταπάτη σταδιακά ή απότομα γκρεμίζεται, και αναλόγως με τον βαθμό αυταπάτης και την σταδιακή ή αιφνίδια αποδόμηση, οδηγούνται σε μικρή ή εντόνως τραυματική ψυχολογική κατάρρευση ..σε σημείο ν’ ακούμε το «αυτό δεν το αντέχω, δεν το μπορώ ..μόλις, όλος ο κόσμος μου γκρεμίστηκε»

Όσο περισσότερο η παραληρηματική-στρεβλή οπτική τους ταιριάζει -είναι κοντά- στην πραγματικότητα, τόσο ελαφρότερη θα είναι η τραυματική εμπειρία, αντιθέτως σε μιά επίμονη και βαθιά στρεβλή ψευδαίσθηση, όπου η απόκλιση είναι μεγάλη, ή και ακραία, τόσο βαθύτερο και μεγάλο θα είναι το τραύμα, και τόσο πιό οδυνηρή η κατάρρευση που θα υποστούν κατά την μετάβαση, όταν φτάσει η στιγμή, που ο, μέχρι τότε, ψευδαισθητικός, κόσμος τους, γίνεται κομμάτια, και συνειδητοποιούν ότι πλέον έφτασε η στιγμή του απολογισμού. 

Υγ.  πόσο λέτε τα παραπάνω να ταιριάζουν με την κοβιντοϋστερία, τις πολιτικές και θρησκευτικές αλλά και λαγουμικές αγκυλώσεις-ταλιμπανισμούς, τους δικαιωματισμούς και τις παράλογες ευαισθησίες, αλλά και τόσα άλλα ;; ..θα συνέλθουμε κάποια στιγμή, ή θα συνεχίσουμε να σερνόμαστε στα σκατά ;;

Ο πάπας Φραγκίσκος γιά 2η φορά στην Ελλάδα

Πήγε και στη Λέσβο – και, με την ευκαιρία, πετάχτηκε καί δίπλα, στη Μυτιλήνη! 🙂

. . . . . . . .

Θα ρίξουμε μιά σύντομη ματιά στις πιθανές αστρονομικές / αστρολογικές (κι όχι μόνο) συγκυρίες της επίσκεψης του ποντίφηκα. Υπ’ όψιν, η εικόνα του ουρανού είναι όπως φαίνεται επάνω από κάθε τόπο – τον οποίο ορίζουμε στο Stellarium, πριν μας δείξει τις θέσεις των άστρων. Βέβαια, κι επειδή πρόκειται γιά προβολική Γεωμετρία, Αθήνα με Μυτιλήνη δεν έχουν σημαντικές διαφορές· αλλά δεν παραβλέπουμε τις λεπτομέρειες στον ορισμό τόπου.

. . . . . . . .

Κατ’ αρχήν, το (λεπτομερέστατο) πρόγραμμα της τριήμερης επίσκεψης το έχουν στα ΜΜΕ, κι εμείς (με λίγο διαδικτυακό ψάξιμο) το πήραμε από εδώ. Θα μείνουμε, όμως, στους κατά τη γνώμη μας σημαντικώτερους σταθμούς της περιοδείας, καί μόνο στη μητροπολιτική Ελλάδα. (Δηλ. όχι στην Κύπρο.)

• Πρώτος σταθμός, άφιξη στην Ελλάδα (Αθήνα) από Κύπρο αεροπορικώς, το Σάββατο 04/12/2021 στις 11:15′ τοπική ώρα.

Μας κάνει τρομερή εντύπωση, που τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα ελάμβανε χώραν ολική έκλειψη Ηλίου, αν καί όχι ορατή στην Ελλάδα. (Πάνω από την Ανταρκτική συνέβαινε.)

Η έκλειψη είχε κορυφωθεί περίπου στις 10:30′ ώρα Ελλάδος, πράγμα που σημαίνει ότι βρήκε τον πάπα μέσα στο αεροπλάνο, το οποίο ήδη είχε μπεί στον Ελληνικό εναέριο χώρο, και βρισκόταν περίπου πάνω από τη Ρόδο. (Από Κύπρο μέχρι Αθήνα η πτήση κρατάει περίπου 1 ώρα και 45′.)

Ο ουρανός πάνω από την Αθήνα, τη στιγμή της άφιξης του αεροπλάνου:

Καί σε λεπτομέρεια:

Βλέπουμε πως η Σελήνη δεν περνάει ακριβώς μπροστά από τον Ήλιο, όσον αφορά τη θέαση από Ελλάδα. Βλέπουμε επίσης ότι πολύ κοντά στην έκλειψη αυτή βρίσκεται ο Ερμής.

Αν, πάντως, ενδιαφέρεστε καί γιά τις λεπτομέρειες της έκλειψης, αυτές βρίσκονται σε σχήμα, στο οποίο παραπέμπει η ιστοσελίδα της ΝΑΣΑ γιά τις εκλείψεις.

• Δεύτερος σταθμός, η επίσκεψη στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, να δεί τον Δυσώνυμο.

Η Σελήνη έχει προχωρήσει, κι έχει φτάσει σε ακριβέστατη σύνοδο (conjunction) με τον Ερμή. (Στην εικόνα βλέπετε το ισημερινό πλέγμα συντεταγμένων· τις γαλάζιες γραμμές. Στις άλλες εικόνες έχω το αζιμουθιακό πλέγμα, τις πορτοκαλιές γραμμές.)

• Επόμενος σταθμός, η επίσκεψη στον αρχιεπισκοπικό ναό των καθολικών, τον Άγιο Διονύσιο Αρειοπαγίτη, στις 17:15′.

(Γιατί όχι καί στις 17:17′; lol!!!) Δεν αλλάζει ουσιαστικά κάτι στον ουρανό.

• «Τζίζ» κάνει ο επόμενος (σημαντικός) σταθμός, η (ιδιωτική!) συνάντηση του πάπα με τα μέλη της «Εταιρείας του Ιησού»… τους γνωστούς Ιησουΐτες, στις 18:45′.

Αλλά δεν παρατηρούμε κάτι το αξιοσημείωτο ψηλά.

• Πέμπτος σταθμός της περιοδείας, η επίσκεψη στο ΚΥΤ Μυτιλήνης την Κυριακή, 05/12/2021, στις 10:45′.

Εδώ βλέπουμε ότι η Σελήνη έχει μετακινηθεί περίπου στην περιοχή του Γαλαξιακού κέντρου (κόκκινος κύκλος) :

Βέβαια, αν ήταν να τηρηθεί ακριβές αστρονομικό «πρωτόκολλο» (γιά να πέσει η Σελήνη ακριβώς σε σύνοδο με το Γαλαξιακό κέντρο), η επίσκεψη θα έπρεπε να γίνει στις 05:30′ το πρωΐ. Αλλά δεν μπορούμε να τά ‘χουμε όλα σ’ αυτή τη ζωή, ακόμη κι αν είμαστε πάπες! 🙂

Ενδιαφέρον παρουσιάζει καί το λογότυπο της επίσκεψης του πάπα (το βλέπουμε εδώ) :

Λογότυπο; Ναί! Γύρευε καί τί αναμνηστικά μπλουζάκια τυπώθηκαν, κτλ. Το Βατικανό είναι κι επιχείρηση, μην ξεχνάτε! Εν πάσει περιπτώσει, το σκίτσο αυτό με την παπική τιάρα που γίνεται καραβάκι (σαν το καπέλλο του Σούπερ Μάριο του υδραυλικού, που γίνεται …διαστημόπλοιο! lol!!!), ήταν μάλλον ατυχής έμπνευση· διότι το μόνο ουράνιο καράβι, η Αργώ, την ίδια ώρα ήταν …βυθισμένο! 🙂 (Εννοώ, πολύ κάτω απ’ τον ορίζοντα. Η Αργώ στα γεωγραφικά πλάτη της Ελλάδας δεν φαίνεται στην εποχή μας ολόκληρη. Μόνο τα πανιά της ανεβαίνουν πάνω απ’ τον ορίζοντα. Πρέπει να φτάσεις περίπου μέχρι το Σουδάν, γιά να τη δείς.)

Προχωράμε στον επόμενο σταθμό:

• Στις 16:45′ θεία λειτουργία (καθολική) στο …Μέγαρο Μουσικής Αθηνών!

Τίποτε το ιδιαίτερο εν ουρανοίς.

• Στις 19:00′ ανταποδίδει τα μουσαφιρλίκια ο Δυσώνυμος, στην πρεσβεία του Βατικανού στην Αθήνα (στην «Αποστολική Νουντσιατούρα»).

Παρομοίως τίποτε το ιδιαίτερο.

• Τη Δευτέρα, στις 08:15′ το πρωΐ, επισκέπτεται την πρεσβεία κι ο πρόεδρος της Βουλής.

Πάλι τίποτε.

• Ο τελευταίος σταθμός της παπικής περιοδείας που αναφέρεται, είναι στις 09:45′: επίσκεψη στο καθολικό σχολείο του τάγματος των Ουρσουλίνων.

Πάλι τίποτε.

Επειδή, όμως, «Ουρσουλίνες» σημαίνει -στην κυριολεξία- αρκουδίτσες, έψαξα να βρώ πού πέφτει εκείνη την ώρα η Μικρή Άρκτος. Με το αζιμουθιακό πλέγμα, είναι μακριά από το μεσουράνημα. Με το ισημερινό, το ακραίο αστέρι της ουράς της, ο Πολικός, βρίσκεται πάντα στο ανώτατο σημείο του ουρανού. Δεν μπορούμε, επομένως, να μιλήσουμε γιά συσχετισμό.

Αυτοί ήταν οι σημαντικοί σταθμοί της παπικής περιοδείας στην Ελλάδα. Τα επόμενα, πχ αναχώρηση από Ελλάδα καί άφιξη στη Ρώμη, δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Εκτός, ίσως, από την ακριβή σύνοδο Σελήνης-Αφροδίτης στις 03:00′ της 7ης Δεκεμβρίου 2021 τοπική ώρα Ρώμης, καί την ακριβή σύνοδο Σελήνης-Πλούτωνα δύο ώρες μετά, στις 05:00′, πάλι με τοπική ώρα Ρώμης.

Υπ’ όψιν, όλον αυτόν τον καιρό η Αφροδίτη βρίσκεται σε σύνοδο (όχι ακριβή, όμως, δηλ. όχι στις 0 μοίρες) με τον Πλούτωνα.

. . . . . . . .

Ας θυμηθούμε καί τί παρατηρήσαμε πεντέμιση χρόνια πρίν (16 Απριλίου 2016), στην τότε επίσκεψη του πάπα Φραγκίσκου στη Λέσβο: τη Σελήνη να βρίσκεται κάτω από την πατούσα του (αστερισμού του) Λέοντα…

…Εικόνα που θύμιζε τα παραδοσιακά Κινέζικα λιοντάρια-φύλακες της «Απαγορευμένης Πόλης», που παίζουν με μιά μπάλλα:

Αυτά, όσον αφορά τους αστρονομικούς συσχετισμούς.

. . . . . . . .

Τώρα, αν το πάμε κι ένα βήμα παραπέρα, ά λά Γκόρο Αντάτσι, θα δούμε καί τους εξής συσχετισμούς:

• Η Ρόδος (θυμηθήτε: ώρα μέγιστης έκλειψης / πάπας πετούσε από πάνω της) είχε τον Κολοσσό, δηλαδή τον θεό Ήλιο.
• Η σημαία του Γ’ Ράϊχ απεικονίζει μία έκλειψη Ηλίου, αν καί δακτυλιοειδή (όχι ολική). Έ, λοιπόν…
• …Το Βατικανό φυγάδευσε όσους ναζί μπόρεσε στην Αργεντινή, πατρίδα του πάπα!
• …Καί μιά που μιλάμε γιά φυγή, η «φυγή» (στις 3 Δεκεμβρίου 2021) από την ενεργό πολιτική της αντιπαθέστατης σκατόγριας της Γερμανίας , που είχε το ίδιο αξίωμα με τον Χίτλερ, καγκελάριος (ού μήν καί βιολογική συγγενής του, καταπώς λένε κάτι κακές γλώσσες), συνοδεύτηκε από τελετή καθαρά, καθαρώτατα ναζιστική! (Σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2 – όλο το φίλμ της τελετής. Δεν βάζουν μυαλό οι Γερμανοί, πάει καί τελείωσε.)

Κι αν δούμε καί τ’ αστρολογικά, τί βγαίνει; Πρόχειρα θα λέγαμε ότι ο φορέας σκοτεινών δυνάμεων (έκλειψη) πάει να προσηλυτίσει τον Δυσώνυμο (Σελήνη σύνοδος με Ερμή), καί οι σχετικές συνομιλίες (αφού η Σελήνη παίρνει τη δύναμη του Γαλαξιακού κέντρου) στοχεύουν στην αποκάλυψη παναρχαίων αποκρύφων γνώσεων (Σελήνη σύνοδος με Αφροδίτη), καί δή, δύναμης (Σελήνη σύνοδος με Πλούτωνα), που προέρχονται από πολύ παλιά (παρομοίως).

Είπαμε, όμως, πρόχειρη ανάλυση – στο ποδάρι.

. . . . . . . .

Εντάξει, όλ’ αυτά μπορεί να ισχύουν, αλλά μπορεί καί όχι· μπορεί απλά να γίνονται γιά εντυπωσιασμό των αφελών (ακόμη καί των ψαγμένων: «ερευνητών», «συνομωσιολόγων», ή άλλων). Τά ‘παμε… πρώτοι εμείς εδώ (απ’ όλη την «ερευνητική κοινότητα») αμφισβητήσαμε το αγαπημένο μας παιχνίδι, τις «ματριξιανές» διαιρέσεις του χρόνου.

Εμένα, όμως, μου βασανίζουν το έρμο το μυαλουδάκι μου έτερά τινα, γιά τα οποία απαντήσεις δεν βρίσκω:

• Τί σκατά γυρεύει ο πάψ ειδικά στη Μυτιλήνη, την οποία μάλιστα επισκέφθηκε δύο φορές μέσα σε μιά πενταετία;

(Κι αν δεν ήταν στη μέση η εθιμοτυπία, δηλ. να είναι υποχρεωμένος να δεί πρώτα την Κατίνα καί τον κουκλοχαιρετάκια, πάω στοίχημα πως θα πήγαινε κατ’ ευθείαν εκεί. Δεν θα σταματούσε στην Αθήνα.)

Να θέλει, άρα γε, να μάθουμε καλά το μάθημά μας, ότι πρέπει οπωσδήποτε ν’ ανοίξουμε σύνορα καί καρδιές (καί σπίτια, καί πορτοφόλια… καί πόδια, καί πισινούς) στο κάθε πιθήκι που μας κουβαλιέται εδώ καί παραβιάζει τα σύνορά μας με το έτσι γουστάρω; (Κι αυτός, τί θα κερδίσει άμα μαντρώσουμε όλ’ αυτά τα ερπετά στη Λέσβο; )

Να ισχύουν πράγματι όλ’ αυτά τ’ αστέρια καί τα φεγγάρια, καί ταυτόχρονα η Μυτιλήνη να παίζει κάποιον πανάρχαιης καταγωγής απόκρυφο ρόλο σε συνδυασμό με δαύτα, τον οποίο εμείς σήμερα αγνοούμε, αλλ’ αυτός τον γνωρίζει;

Ή, τί;

. . . . . . . .

Απαντήσεις δεν βρίσκω· αλλά, ειλικρινά σας λέω, κάτι μέσα μου με προτρέπει να κοιτάζω κυρίως την πρακτική πλευρά του θέματος. Όσο εμείς επιμένουμε πανεθνικώς ν’ ασχολούμαστε με μαλακίες (ιούς, εμβόλια, αλληλοβρισίδια στα «μέσα κοινωνικής δικτύωσης», πολιτικές σαχλαμάρες τύπου εκλογές γι’ ανάδειξη αρχηγού πεθαμένου κόμματος, κτλ κτλ)…

…Τα όντως σημαντικά (πχ λαθρομετανάστευση) συνεχίζουν να συμβαίνουν – καί στο τέλος θα μας πνίξουν.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . .

Υγ: Κι αν όλη αυτή η αστρονομική / αστρολογική ανάλυση είναι άνευ σημασίας, άρα το ιστολόγιο ασχολείται με σκουπίδια;

Τά ‘παμε. Εστιάζουμε στην πράξη, στο πρακτέον – αλλά δεν παραλείπουμε να ρίχνουμε καί μιά ματιά στα «φευγάτα» θέματα. Καί το πρακτέον τώρα σημαίνει:

• Να σταματήσουμε τις ανοησίες με το ολημερίς χάζεμα στα ιντερνέτια καί την ανταλλαγή ύβρεων («ψέκια», καί λοιπές ανοησίες).
• Να κλείσουν οριστικά τις τηλεοράσεις, όσοι τις έχουν ακόμη ανοιχτές.
• Να οργανώσουμε την επιβίωσή μας εν όψει επερχομένων.
• Κι άμα είμαστε μάγκες, να δοκιμάσουμε να προμαντέψουμε πού πάνε τα γεγονότα. (Εδώ ακριβώς παίζει η έρευνα στο παράξενο, ως ισχυρός προβλεπτικός παράγων.)

Αυτά.