Επί των επάλξεων καί πάλι!

γράφει ο Παλαιός

 

ετά την 3-μηνη αναστολή λειτουργίας του ιστολογίου, να ‘μαστε και πάλι !! … στις επάλξεις !!

 

Δεν ξέρω αν θα πρέπει να ευχαριστήσουμε ή όχι, όσους, φανερώς ή εκ του παρασκηνίου, συνειδητά ή ασυνείδητα, επί τούτου ή βλακωδώς, συνέβαλαν-προκάλεσαν την αναστολή του ιστολογίου … ο χρόνος θα το δείξει (!!), καθώς έτσι είχαμε τον καιρό να σκεφτούμε, και να δούμε ξανά, κάποια πράγματα, από μιάν άλλη οπτική γωνία, αλλάζοντας, εκτός των άλλων, τον τρόπο έκθεσης και παρουσίασης, των όσων παραθέταμε, αλλά όχι αυτήν καθαυτήν την ουσία αυτών που λέγαμε και εστιάζαμε, καθώς η στόχευση και ο σκοπός μας ήταν απόλυτα και ξεκάθαρα δηλωμένος, και βεβαίως παραμένει – η σωτηρία της Ελλάδος και του Ελληνικού Έθνους, καί ει δυνατόν η ανασύσταση της Πάλαι Ποτέ Ελλάδος, επί των ημερών μας.

Όπως ήδη είπα, παραπάνω, ο χρόνος θα δείξει αν θα γίνει δυνατόν να κερδίσουμε κάτι απ΄αυτήν την αναστολή ή απλά θα έχουμε χάσει χρόνο, κατά τον οποίον θα είχαμε ‘πεί κάποια επιπλέον πράγματα … Είδομεν !!! … Όπως και το αν και τι κατάλαβε το αναγνωστικό κοινό από τα διαδραματισθέντα !! … Πάντως ό,τι έγινε, έγινε … ό,τι εμφανίσθηκε, εμφανίσθηκε, μέχρι την στιγμή της αναστολής, ο,τιδήποτε από εκεί και πέρα διαγράφτηκε!! … Τελεία και παύλα !! … Το θέμα θεωρείται λήξαν, οριστικά και αμετάκλητα !!! …

Υπάρχουν πολύ πιό σπουδαία πράγματα να καταπιαστούμε !!!

 

Προτού λοιπόν συνεχίσω τον πρόλογο, για όσα θα ακολουθήσουν, γιατί το σημερινό περί προλόγου πρόκειται και όχι για την παρουσίαση κάποιου θέματος, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους αυτούς οι οποίοι με τον δικό τους τρόπο συνεισέφεραν καί συνέβαλαν στο να καταστεί δυνατή η συνέχεια της δικής μου παρουσίας στον χώρο αυτόν, έτσι θα ήθελα να δεχτούν την γενική και ανωνύμως έκφραση ευχαριστίας μου, ώς γενομένη-εκφραζομένη προσωπικά πρός τον καθέναν τους.

Ονομαστικώς θα αναφερθώ μόνον στην Γραμματέψ μας, την Φωτεινή, η οποία ακουράστως και ανιδιοτελώς συμβάλλει παντοιοτρόπως στην ύπαρξη και καλή λειτουργία του ιστοχώρου … Έτσι λοιπόν, αν κάποιες φορές συμβαίνει να το ξεχνάμε, θα ήθελα να θεωρεί δεδομένες τις ευχαριστίες μας.

 

Πρόθεσή μου είναι, να γράψω, πέραν των μεμονωμένων, επικαίρων ή λοιπών άρθρων, κυρίως δυό-τρείς σειρές, κατά βάσιν μικρών ολιγοσέλιδων άρθρων [όχι βεβαίως ότι θα απαρνηθώ έτσι εύκολα το συνήθειό μου για πολυσέλιδα κείμενα] αφού πολλοί, ή τουλάχιστον αρκετοί, απεχθάνονται και βαριούνται να διαβάζουν κάτι μακροσκελές, ασχέτως εάν πρόκειται για κάτι ουσιώδες … καθώς απλά τους την βαράει οτιδήποτε τραβάει σε μάκρος, αφού έχουν μάθει στο γρήγορο και το πασάλειμμα … και δεν αναφέρομαι βεβαίως στο ‘‘Λακωνίζειν’’.

 

Όταν λέω να αλλάξουμε τον τρόπο έκθεσης και παρουσίασης, δεν αναφέρομαι βεβαίως στον τρόπο έκφρασης, το κράξιμο και το μπινελίκωμα … αυτά θα συνεχίσουν να πέφτουν αγρίως … ίσως και χρειαστεί να ενταθούν … θα ‘δούμε !! … και μην τρέξουν πάλι κάποιοι προπέτες να ‘πούνε τα γνωστά, πρώτον διότι, δεν θα αναφέρομαι σε κάποιον συγκεκριμένα ώστε να το θεωρήσει προσωπικό, αλλά γενικώς, εκτός πιά και με σιγουριά νομίζει και τοποθετεί τον εαυτόν του στους αναφερόμενους, οπότε και καλά θα κάνει, αφού ο ίδιος θα έχει στοχοποιήσει τον εαυτόν του … όσο για να το παίξει βοηθός και προστάτης των εγκαλουμένων, ας προσέξει, διότι ο συναινών, ασχέτως εάν ο ίδιος έχει αναμειχθεί ή όχι στα διαπραχθέντα, αυτομάτως εμβαίνει εις την ιδίαν … βάρκαν !! … προσέχετε λοιπόν !!

 

Από πλευράς μου λοιπόν … σας καλωσορίζω … όλες και όλους !! … ξανά !! … σε μιά νέα αρχή !! … ας ελπίσουμε – χωρίς προβλήματα !!

 

**********

 

Υγ. Ααααά και για να μην ξεχνιόμαστε … Τέρμα τα παιχνίδια … από εδώ και πέρα [οι μπόμπες] θα πέφτουν κατακέφαλα (όχι ότι πρίν δεν γινόταν) … μιά κι έξω, μπάμ και κάτω, περνάμε σε άλλη φάση, κι όποιος αντέξει !! … ετοιμασθείτε !! για πτήση στο κενό !! χωρίς κανένα προστατευτικό μέτρο … να ξυπνήσετε, ή να λαλήσετε !! … Έχετε προειδοποιηθεί !!

Σημείωσις : Τώρα, όσοι νομίζετε (έστω θέλετε να λέτε) ότι κάποια στιγμή ξυπνήσατε και είστε πλέον, ξύπνιοι … και γνωρίζετε … πολλά (πράματα και θάματα) … πάρτε το και δείτε το αλλιώς … καθόσον αυτό στο οποίο αναφερόμαστε δεν είναι καν η ποιότητα, πολλώ δε μάλλον η όποια ποσότητα πληροφορίας, αλλά είναι αυτή ταύτη η πηγή και η ουσία της πληροφορίας … διότι το θέμα μας δεν είναι πόσα (τι ποσότητα πραγμάτων) γνωρίζετε, αλλά το τι γνωρίζετε, και κυρίως αν αυτά που γνωρίζετε αποτελούν απλώς μέρος της πληροφοριοαποθήκης σας, δίκην εγκυκλοπαιδικών λημμάτων, ή έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο και είναι πλέον προϊόντα σκέψεως, λογικής ανάλυσης-επεξεργασίας και συν-λογισμού.

 

= / / =

 

Και για να ξεκινήσουμε …θέτω το ακόλουθο ερώτημα … [[ και περιμένω βεβαίως ξεκάθαρες (ολιγόλογες και όχι κατεβατά και ήξεις-αφήξεις) απαντήσεις στα σχόλια ]] :

«Τι είναι αυτό (το διαφορετικό) που έδωσαν οι Έλληνες στην ανθρωπότητα, καί γιά το οποίο πρέπει καί οφείλει αυτή παντοτινή ευγνωμοσύνη;;»

 

= = / / = =

 

γράφει ο Εργοδότης

 

ας καλωσορίζω κι εγώ με τη σειρά μου στην δεύτερη περίοδο του ιστολογίου.

Όπου, όμως, έχουν αλλάξει πολλά.

 

Το χρονικό αυτό διάστημα που είχαμε κατεβάσει τα ρολλά του μαγαζιού, άλλαξαν πρώτα-πρώτα οι συνθήκες. Σας είχα προειδοποιήσει ότι τα γεγονότα θα τρέχουν με ασύλληπτες ταχύτητες μετά τον Σεπτέμβρη· ειλικρινά, δεν γνωρίζω αν την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές θα έχει εξελιχθεί θερμό επεισόδιο με τους Τουρκαλάδες, ή απλά θα συνεχίσουμε να ζούμε στη μίζερη καθημερινότητά μας, με τη μία έγγραφη κι υπογεγραμμένη προδοσία να διαδέχεται την άλλη με ρυθμό πολυβόλου.

Μετά…

…Διαπίστωσα (γι’ ακόμη μία φορά) πως μεγάλο ποσοστό αυτού του λαού παραμένει αδιόρθωτο. (Παρά τις τρέχουσες συνθήκες.) Ακόμη καί στον -τρομάρα του- «πατριωτικό χώρο», που είναι ο μόνος που μας ενδιαφέρει – διότι οι υπόλοιποι είναι είτε αδιάφοροι, είτε εχθρικοί.

Τί παρουσιάζει ο «πατριωτικός» μπαχτσές;

Σε μεγάλο βαθμό, δηλητηριώδη μανιτάρια.

…Άτομα ευρισκόμενα τελείως εκτός πραγματικότητας, εγωϊσμούς, χαφιεδιλίκια, ξεκατινιάσματα, πολιτικαντισμούς, ατελείωτη πάρλα στα διάφορα φατσομπούκια, βρισίδια, απειλές, ανικανότητα ιεραρχήσεως των σημαντικών, αμετροέπεια, ασχετίλα, «σοβαρές» ιδέες τίγκα στην ηλιθιότητα… Πολύ σκατό, λέμε.

Κι αλήθεια! Όλοι αυτοί που ενέσκηψαν τώρα τελευταία καί χτίζουν πολιτικό αρχηγικό προφίλ στον «πατριωτικό χώρο», γιά πότε το θέλουν, δηλαδής; Σε ποιό μέλλον νομίζουν ότι θα γίνουν αρχηγοί; Σε ποιούς; Σε ποιά χώρα; Με ποιόν τρόπο; Έχουν καταλάβει πού ακριβώς βρίσκονται καί πού πατάνε; Έχουν κατ’ αρχήν σκεφτεί αν θα υπάρχει Ελλάδα αύριο το πρωΐ;

Απ’ την άλλη, οι πιθανοί ψηφοφόροι τέτοιων «αρχηγών» αρνούνται να κάνουν το καυτό ερώτημα του ποιός σπρώχνει στην πιάτσα τα φράγκα γιά τη σωρηδόν πρόσφατη δημιουργία τέτοιων «πατριωτικών» κινημάτων καί κομμάτων. (Το δέ ερώτημα: «- Πού το πάνε όλοι αυτοί οι καινοφανείς κομματάρχες; Ποιός ο σκοπός τους;», το αφήνουμε. Ψιλά γράμματα, γιά τους μή σκεπτόμενους.)

Μ’ άλλα λόγια, καί λίγα τους έσουρα τέτοιων «πατριωτών» πρίν λίγο καιρό.

 

Η όλη ιστορία μοιάζει με τον αφάσιο περιπτερά στην ακρογιαλιά, που ρωτάει τον επίσης αφάσιο οδηγό της διανομής παγωτών: «- Πού ‘ν’ το τιμολόγιο, ρέ κωλόπαιδο;»… τη στιγμή που από τη θάλασσα έρχεται τσουνάμι είκοσι μέτρων ύψους.

Το μεγάλο μέρος των «πατριωτών» δεν άλλαξε μέν, αλλά άλλαξα εγώ. Τέρμα ακόμη κι η απλή καλημέρα με δαύτους! Τα κατώτερα των περιστάσεων άτομα έχουν διαγραφεί τελείως από τον αντιληπτικό μου ορίζοντα, καί αδιαφορώ παγερά γιά την τύχη τους. Αν είναι να φτιάξουμε Νέα Ελλάδα με τέτοιους φελλούς, ερρέτω από τώρα!

«- Μά, ρέ Εργοδότη, μπορεί ν’ αλλάξουν μυαλά καί να ζητήσουν συγνώμη! Έστω καί την τελευταία στιγμή!»

Γιά μετάνοια καί συγχώρεση, να πάνε στον εξομολόγο παπά της ενορίας τους. Εγώ είμαι αναρμόδιος. Στο μεταξύ, κι όσο δεν αλλάζουν μυαλά, ποιός θα σταματήσει τη ζημιά που κάνουν στην Ελλάδα; Μου λέτε;

 

Καί γιά να τελειώνουμε με τον γιαλαντζή «πατριωτισμό», η Ιστορία προειδοποιεί: Οι μέρες μας μοιάζουν πολύ, μα πάαααρα πολύ, με τις μέρες λίγο πρό του 1897. Όπου (στον οικονομικό τομέα) βυσσοδομούσε εναντίον μας η Γερμανία, είχε προηγηθεί πτώχευση, μας απειλούσε (καί τελικά μας πολέμησε καί μας πήρε καί τα σώβρακα) η συνεννοημένη με τους Γερμανούς Τουρκία, ο Στρατός μας ήτανε σκορποχώρι, οι «Σύμμαχοι» ξύνανε τα τέτοια τους καί κορόϊδευαν τα χάλια μας (αρπάζοντας ό,τι βρίσκανε μπόσικο – από αγάλματα μέχρι ορυχεία), καί τον λαό τον παραμύθιαζε (με την «Μεγάλη Ιδέα» καί το να ξαναπάρουμε τημ Μπόλιν με αέρα κοπανιστό γιά όπλο) η μασωνοκίνητη «Εθνική Εταιρεία», η οποία τις κρίσιμες στιγμές (με το πρώτο μπάμ-μπούμ των Τούρκων) έγινε λαγός.

Το αποτέλεσμα του «ατυχούς πολέμου» του 1897 το ξέρετε… Κι αν η κατάσταση αυτή σας θυμίζει (πολύ) το σήμερα, απλά λάβετε τα μέτρα σας.

Τίποτε άλλο. Εγώ ό,τι είχα να πώ, το είπα. Κι όποιος δεν με πιστεύει ή δεν με γουστάρει, δικαίωμά του. Αλλά οι δρόμοι μας χωρίζουν.

Σ’ όσους, δέ, ξυνίζει το παρόν ιστολόγιο, ας το θεωρήσουν τελείως αφιλόξενο στο εξής.

 

Υγ 1: Με ευχαρίστησή μου, διαπίστωσα απόλυτη ταύτιση απόψεων δικών μου με το κείμενο του Παλαιού. Είμαστε αυτοί που είμαστε, τραβάμε μπροστά να κάνουμε όσα πρέπει να κάνουμε, κι όποιος δεν ακολουθεί, δεν μας απασχολεί. Στο καλό, καί να μή μας γράφει.

Υγ 2: Τα σχόλια θ’ ανοίξουν κάποιο διάστημα αργότερα. Ωστόσο, στις μαλακίες θα πέφτει κατάνα.

Υγ 3: Γιατί το ξανάνοιξα, καί δεν τό έκλεισα οριστικά; Γιατί συνεχίζω να πετάω τον ελεύθερο χρόνο μου στα σκουπίδια; Μονάχα γιά κάποιες ελάχιστες ψυχές, που θ’ ακολουθήσουν τα υψηλά ιδανικά της Φυλής μας μέχρι το όποιο τέλος.