ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ…..[ΜΕΡΟΣ Γ΄]

Το Μαγαζί…..Μέρος 3ο

Η Κατασκήνωση.

Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του μαγαζιού ήταν η κατασκήνωση. Ένα εξοχικό μέρος που βρισκόταν σε μια πλάγια ενός λόφου που διάθετε μια πηγή με τρεχούμενο κρυστάλλινο νερό. Το μέρος ήταν μαντρωμένο γύρω γύρω με ψηλό  τοίχο από μπετόν και παλιότερα υπήρχε μια διαμάχη με τους κάτοικους των χωρίων εκεί. Γιατί συνήθιζαν να πηγαίνουν εκεί στον λόφο για να περάσουν όμορφα στην εξοχή. Από όσο μας είπαν αυτή η διαμάχη κερδήθηκε στα δικαστήρια και τέλος. Γενικώς το μαγαζί από όσο ξέρω και μας είπαν δεν έχασε πότε σε κάποια διαμάχη με οποίον και να ήταν. Μας έλεγαν ότι ήταν πάντα νόμιμοι. Τώρα πως βρεθήκαν τίτλοι ιδιοκτησίας για ένα λόφο στην μέση του πουθενά δεν το ξέρω.

Αυτός ο λόφος ήταν η αρχή για τον καθένα που πήγαινε στο μαγαζί. Εδώ γινόταν η «πρόσκληση» ώστε κάποιος να συνεχίσει παραπέρα, εκεί ενωνόσουν με παιδιά άλλων ομάδων από άλλες ενορίες και σχηματιζόταν μια άλλη μεγαλύτερη ομάδα. Αυτούς τους ανθρώπους ενώ δεν του ήξερες έπρεπε να τους συμπεριφέρεσαι σαν να τους ήξερες πολλά χρονιά , γιατί ήταν με την «βούλα » του μαγαζιού, ήταν δικοί μας. Λοιπόν εκεί υπήρχε ένα πολύ αυστηρό πρόγραμμα που πότε και για κανέναν λόγο δεν παρέκκλινε.

Ξυπνάγαμε όλοι στις 8 το πρωί με μια μουσική από τα μεγάφωνα άλλα πεταγόμασταν γιατί ξεκινούσε με μια κορύφωση, Έπρεπε σύντομα να σηκωθείς και να πας να πλυθείς τάχιστα. Όποιος κακομοίρης ήθελε να κοιμηθεί παραπάνω δεν υπήρχε περίπτωση. Πολλές φόρες ο Νο2 ερχόταν και τον ξυπνούσε «γλυκά» με μια σφυρίχτρα πάνω από το κεφάλι του. Κατόπιν κατεβαίναμε  όλοι κάτω, σε ένα χώρο όπου γινόταν η πρωινή προσευχή πρώτα και μετά έπαρση της σημαίας. Μέτα λοιπόν πηγαίναμε για πρωινό όπου εκεί υπήρχαν τα κλασσικά ροφήματα και διάφορα άλλα. Μέτα υπήρχαν 2 επιλογές. Ή θα πηγαίναμε για δουλείες ή θα υπήρχε ώρα που θα γινόταν η πρωινή μελέτη από διάφορα κείμενα της καινής διαθήκης και όχι μόνο. Στην αρχή πάντα ξεκινάγαμε με τραγούδια χριστιανικά. Αυτή γινόταν με τον Νο2 πάντα.

Όταν λέμε δουλείες εννοούμε βαριές χωματουργικές εργασίες πάνω στον λόφο. Εκείνη την εποχή ακόμα το μέρος διαμορφωνόταν με καινούργια σπιτάκια και πολλά άλλα. Έπεφτε σκάψιμο ,καροτσάκι και κομπρεσέρ μετά μουσικής, καθώς και μπετά καμιά φορά. Δύσκολες οι συνθήκες καλοκαιριάτικα και κατέληγες με μεγάλη κούραση.Το μεσημέρι πηγαίναμε στο εστιατόριο, ένας χώρος με τραπεζαρία που καθόμασταν για φαΐ. Κάποιες κυρίες από το θηλέων μαγείρευαν με επαγγελματικό εξοπλισμό γιατί έφτιαχναν φαΐ για πάνω από 100 άτομα. Δεν τις βλέπαμε ποτέ να κυκλοφορούν έξω μετά . Μονό στο εστιατόριο. Ακόμα δεν ξέρω που κοιμόντουσαν την νύχτα αυτές οι γυναίκες. Έπρεπε να φας ότι σου φέρουν σου αρέσει ή δεν σου αρέσει και όλο το φαΐ. Μέσα αυτά σε ένα τέταρτο το πολύ. Όποτε δεν υπήρχε περιθώριο καθυστέρησης έπρεπε να πέσεις με τα μούτρα για να προλάβεις.

Την ώρα που τρώγαμε ,κάποιοι από εμάς διάβαζαν διάφορα διηγήματα χριστιανικά και απαγορευόταν να μιλάς με τον διπλανό σου. Μονο να τρως για να προλάβεις. Σου φέρνανε και φρούτο που και αυτό έπρεπε να το φας θες δεν θες. Κατόπιν βοηθάγαμε στο μάζεμα και μετά πίσω στους κοιτώνες οπού είχες ένα 2ωρο για ύπνο ή για να κουβεντιάσεις με κάποιον άλλο δικό σου, της ίδιας ομάδας δηλαδή. Δεν μπορούσες να πας στους κοιτώνες άλλης ομάδας και να μιλήσεις με κάποιον άλλο, απαγορευόταν και αυτό. Λόγω της κούρασης άλλα και του φαγητού προτιμούσε κάνεις να πέσει ξερός για ύπνο.

Το απογευματάκι πάλι μουσικούλα από τα μεγάφωνα σε καλούσε συνήθως για κουβέντα με όλους μαζί, πάντα από την εποπτεία και οδήγηση του Νο2, Καμιά φορά ερχόταν και ο Νο1 όποτε σούζα όλοι όρθιοι , ξέρετε πως κάνουν στα σχολειά που μπαίνει ο διευθυντής στην τάξη και σηκώνονται όλα τα παιδάκια όρθια,  έτσι ακριβώς και εδώ. Γενικότερα ο Νο1 είχε ένα σπιτάκι για αυτόν μόνο και σουλατσάριζε πάνω κάτω.Όποτε έπρεπε όλη την ώρα να προσεχείς τι κάνεις και τι λες. Υπήρχε ένα απογευματινό έδεσμα και όταν έπεφτε ο ήλιος ,πηγαίναμε για υποστολή της σημαίας , μετά υπήρχε ένα μικρο κενό που μπορούσες να πας και να ετοιμάσεις ότι ήθελες. Μέτα το βραδινό φαγητό στο ίδιο μοτίβο ακριβώς όπως το μεσημεριανό.

Αφού τελείωνε και αυτό υπήρχε ο βραδινός ψυχαγωγικός κύκλος με πολλά παιχνίδια ανέκδοτα και αυτοσχέδια σκετς. Στο τέλος 2 λογία από τον Νο2 και μετά ακολουθούσε η βραδινή προσευχή με κάποιον να λέει και μια αυτό σχεδία προσευχή δίκη του, 5 λογία. Κατόπιν η κάθε ομάδα με τους ομαδάρχες πήγαινε σε ένα χώρο που ήταν απομονωμένος. Εκεί έπρεπε όλοι να ανοίξουν «την καρδιά τους» και να πουν τα εσώψυχα τους. Μέτα ακολουθούσε ένας μικρός σχολιασμός από τον ομαδάρχη. Συνήθως έπεφτε ξεχέσμα ευγενικό. Λόγω της κούρασης πολλοί δεν αντέχανε και τους έπαιρνε ο ύπνος καθώς το μόνο φως που υπήρχε ήταν του φεγγαριού. Αυτό πήγαινε αρκετά αργά στην νύχτα .Όποτε με το ξύπνημα στις 7 το πρωί της άλλης μέρας, ησουν σαν ζόμπι από την νύστα.

Συνήθως κρατούσε 5-6 μέρες αυτή η ιστορία. Τις τελευταίες μέρες τα πρωινά είχε εξομολόγηση στον  Νο1 και την τελευταία μέρα είχε λειτουργιά έξω σε ένα χώρο διαμορφωμένο για αυτόν τον λόγο. Εκεί έβλεπες κόσμο που μπορεί να μην είχες ξαναδεί πότε ξανά. Ερχόντουσαν όλοι. Ακόμα και άνθρωποι με οικογένειες τις άφηναν πίσω για να έρθουν το πρωί της Κυριακής στην λειτουργιά πάνω στον λόφο. Ακολουθούσε φωτογραφία αναμνηστική. Σύντομο πρωινό και μετά επιστροφή στην πόλη για συνέχιση του αγώνα με νέες προοπτικές.Φυσικά μετά σειρα έπαιρνε το θηλέων που πήγαινε εκεί.

Επίλογος

Ήταν σαν να ζούσες μέσα ένα μοναστήρι, για όσο καιρό ησουν εκεί πάνω. Πλήρης απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο και την οικογένεια σου. Τηλεφωνά κινητά δεν είχαμε τότε ,ούτε υπήρχε σταθερή συσκευή να πάρεις τηλέφωνο. Ακόμα και από τις άλλες ομάδες που ήταν εκεί. Ή θα δούλευες ή θα υπήρχε ομαδική μελέτη της κ. διαθήκης και συζητήσεις επί αυτού του θέματος. Το πρόγραμμα δεν άλλαζε για κανέναν λόγο, έτσι ο καθένας μας ακολουθούσε τύφλα σαν στρατιωτάκι. Από εκεί μετά προήλθε ο «μοναχός των πόλεων» σαν συνεχεία της κατασκήνωσης. Αφού λοιπόν τους τα έλεγες όλα για τον εαυτό σου, γινόταν ένα συνεχές ροκάνισμα της ελεύθερης σκέψης ,υπό την άποψη ότι είμαστε αφιερωμένοι στον σκοπό .Που για αυτούς τότε ήταν να κάνουν και άλλους σαν και αυτούς, δηλαδή χριστιανούς ορθόδοξους που θα τηρούν το γράμμα του νόμου ακριβώς. Συχνά μας έλεγαν για άλλες οργανώσεις που δεν μπορώ  να αναφέρω εδώ , ότι έβαλαν νερό στο κρασί τους για να έχουν περισσότερα μελη . Σαν παράδειγμα σας αναφέρω για τα μεικτά κατηχητικά που έφτιαξαν μερικές οργανώσεις άλλες και είχε σαν συνέπεια πολλές κοπέλες να μείνουν έγκυες. Όποτε το έλεγαν ότι είχε αποτύχει παταγωδώς αυτές οι δήθεν «προοδευτικές κινήσεις» και δεν θα γινόταν καμιά έκτρωση και για κανέναν λόγο.

Προβατοποίηση, αποβλάκωση, αποχαύνωση σε αχαλίνωτες δόσεις και «Άγιος ο θεός » μετά. Τόσο καλά λοιπόν. Όπως είδαμε εδώ αποκαλύπτεται άλλη μια μορφή ολοκληρωτισμού και χειραγώγησης της ελεύθερης σκέψης και συνείδησης.

Μακάρι αυτό το 3 μέρος να προβληματίσει και να σκεφτεί ο καθένας μας να αποτινάξει από πάνω του όλα τα γαμώ-ιερατεία.

Μελλοντικά θα συμπληρώσω με μερικές αναρτήσεις ακόμα για να δείξω πως εμβάθυναν στην χειραγώγηση και όχι μόνο.

Υγ. Σας ευχαριστώ που διαθέσατε χρόνο για να διαβάσετε τις αναρτήσεις αυτές.

ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ….[ΜΕΡΟΣ Β΄]

 Το μαγαζί…2ο Μέρος

Γράφει ο Γιάννης

Η Απόδραση……

Τα χρόνια περνούσαν και τα πράγματα συνέχιζαν. Καινούργια φουρνιά έρχονταν κάθε χρόνο, μια νέα ομάδα ήρθε και έπαιρναν και αυτοί τον δρόμο που βάδιζαν και οι υπόλοιποι. Όμως κάτι δεν πήγαινε καλά μέσα μου άρχισα σιγά σιγά να αμφισβητώ πολλά πράγματα που έβλεπα εκεί. Θα πει κάποιος καλά μετά από τόσα χρονιά ξύπνησες; Ναι τότε αφού άρχισα να παρατηρώ και να μην ανακοινώνω τις σκέψεις μου αυτές στους υπολοίπους. Αυτή ήταν η πρώτη ρωγμή στο ματριξ. Γιατί όπως είπαμε και πριν ότι λέγαμε στις κουβέντες μας τα μάθαιναν οι ομαδάρχες.

Έτσι ξεκίνησε λοιπόν η απόδραση. Όσο πήγαινε η κατάσταση είχε αρχίσει να γίνεται μεγαλύτερος έλεγχος στις ζωές του καθενός εκτός του μαγαζιού. Πράγμα που εξόργισε κάποιους και τους οδήγησε στην έξοδο από το μαγαζί ,όχι όμως και από το δόγμα. Αυτοί σε τακτά σχετικά χρονικά διαστήματα ερχόντουσαν στην λειτουργία τη Κυριακή και σε κάποιες άλλες εκδηλώσεις.

Προσωπικά άρχισαν να χτυπάνε καμπάνες σε έμένα που έβλεπα να φάσκουν και να αντιφάσκουν κάποια γραπτά του Σαούλ (ο απόστολος Παύλος). Η σε άλλα πατερικά κείμενα που ο ένας τα έλεγε έτσι ο άλλος, αλλιώς και πάει λέγοντας . Επίσης άκουγα συνεχεία ο δούλος του Κυρίου κάνει αυτό, ο δούλος του Κυρίου το άλλο. Γιατί ο θεός χρειάζεται δούλους; πάρα πολλές αντιφάσεις και το χειρότερο ήταν ότι ο θεός και οι πράξεις του εξηγόντουσαν σαν μια στρεβλή ανθρώπινη λογική (αν την λες λογική αυτή).

Πχ ο θεός μας έβαλε την έλξη για το αντίθετο φύλο. Ξαφνικά σε γεμίζει η θρησκεία με ένα σωρό κανόνες, για πλατωνικές σχέσεις και πάει λέγοντας. Εδώ η ιστορία άρχιζε να παραβρωμά. Μετά κάθισα και σκέφτηκα αυτό είναι κάτι δικό μου; είναι κάτι που θέλω πραγματικά να κάνω εγώ; Ήδη είχα κάποια χόμπι που για να τα κάνω όπως τα ήθελα θα έπρεπε να φύγω από εκεί μέσα. Γιατί ήμουν σωστός και δεν ήθελα δίπορτες καταστάσεις. Έτσι ξεκίνησα να σκέφτομαι το τέλος και την φυγή από κει.

Ξεκίνησα να ελαττώνω τις επισκέψεις μου στο μαγαζί , είχα όμως  μελετήσει πολύ καλά τι έκαναν με άλλους. Για να δω αντιδράσεις ,οι ομαδάρχες δεν έκαναν τίποτα , όλη την δουλειά την έκαναν οι άλλοι της ομάδας που ξαφνικά άρχισαν να σε θυμούνται και να σε καλούν σε ζητήσεις και διάφορες άλλες εκδηλώσεις. Έλεγαν ότι : Εμείς δεν κρατάμε κανέναν εδώ μέσα με το ζόρι , Σίγουρα όμως με πλάγιους τρόπους όπως αναφορές:ότι τα παιδιά  του τάδε ναού ρωτάνε για τον τάδε τι κάνει και τέτοια . Ο Έλληνας έχει φιλότιμο ως γνωστόν και συναίσθημα.

Έτσι σιγά σιγά άρχισα να μην πάω εκεί και επιτέλους να κάνω πράγματα που ήθελα εγώ και από μικρο παιδί και τα σκεφτόμουν. Το σημαντικότερο είναι επιτέλους ξεκίνησα και διάβαζα βιβλία που πριν απαγορευόταν να τα διαβάσουμε και δεν τα ξέραμε καν, όπως η ΑΝΤΙΓΝΩΣΗ, Καλοπουλος κ.α. Τότε ήταν που είχα και έναν δικό μου φίλο,που και αυτός έψαχνε την αλήθεια από μόνος του. Τον γνώρισα εκτός του μαγαζιού και αποτέλεσε από τότε τον συνοδοιπόρο και πολύτιμο κρίκο προς την πραγματικότητα.

Ήξερα ότι από την στιγμή που θα φύγω από εκεί, θα ανήκω μετά στους κοσμικούς.Δηλαδή οι κοσμικοί έχουν άλλο σκοπό από εμάς μας έλεγαν δεν πάνε μαζί μας. Για αυτό δεν κάνουμε παρέα με αυτούς, γιατί μπορεί να μας παρασύρουν μακριά από τον  Κύριο κτλ. Όπότε από την στιγμή που γινόσουν κοσμικός δεν σε ξέρανε μετά. Δεν πάει να ήσουν ο καλύτερος . Ο πιο αγαπητός; να είχες δώσει τα πιο πολλά, τώρα ήσουν κοσμικός και δεν σε ήξερε κάνεις τους. Αυτόματη διαγραφή, ούτε καν χρονια πολλά στην ονομαστική γιορτή σου ,το τυπικό. Αυτό το είδα με πολλές αποχωρήσεις άλλων πριν από έμενα. Έτσι είναι η με εμάς η με τους άλλους. Χριστιανός ή κοσμικός δεν υπήρχε τίποτα άλλο για αυτούς. Έλληνας;; ούτε καν.

Λοιπόν πήρα τον δρόμο μου και συχνά πυκνά πετύχαινα μερικούς στα μαγαζιά για τα ψώνια. Εκεί περισσότερο  αυτοί που ήταν στην ίδια ομάδα με έμένα μου μίλαγαν, άλλα πιο πολύ τυπικά. Ούτε εγώ τότε τους κοντράριζα πολύ, τους έλεγα ότι τώρα είμαι ελεύθερος άνθρωπος χωρίς την ανάγκη κανενός θεού και ότι εγώ είμαι ο θεός του εαυτό μου. Άλλοι αντιδράσουν κάπως και μερικοί σκοτείνιαζαν στην όψη. Ποσώς όμως με ενδιέφερε. Όλα αυτά γινόντουσαν μέχρι που ήρθε η ώρα του κλειδιού.

Το κλειδί……

Όταν έφυγα από το μαγαζί κάνεις δεν μου ζήτησε πίσω το κλειδί του αρχηγείου. Μου είπαν: για εσένα η πόρτα είναι πάντα ανοικτή. Έτσι δεν παρέδωσα το κλειδί αυτό. Το κράτησα για κάποια χρονιά ακόμα. Ήρθε όμως η στιγμή που αυτός ο κύκλος ,έκλεισε οριστικά και αμετάθετα. Αυτό γιατί πίστευα ότι ίσως μπορούσα να κρατήσω μια φιλική σχέση τότε. Αργότερα που κατάλαβα και συνειδητοποίησα που ήμουν και ότι ήμουν ένα πιόνι και μισό, αποφάσισα ότι δεν υπάρχει γυρισμός εκεί. Ούτε σε κανένα άλλο δόγμα. Γεννήθηκα Έλληνας μόνο και τίποτα άλλο, όλα τα υπόλοιπα είναι ανθρωπινα κατασκευάσματα και τίποτα παραπέρα.

Είχα τότε ένα γνωστό μου από το μαγαζί που με αυτόν είχα και μια επαγγελματική συνεργασία. Πήγα και του παρέδωσα. Του είπα αυτός ο κύκλος έκλεισε οριστικά. Μου είπε: είσαι σίγουρος; Του είπα ναι έκλεισε δια παντός. Δεν περάσαν 3 ώρες και δέχτηκα ένα τηλέφωνο ενός από τους αγαπητούς μου εκεί μέσα που ήθελε να παρευρεθώ σε ένα δικό του γεγονός. Φυσικά θα έπρεπε να πάω πίσω στον εκκλησιά που ήταν το μαγαζί. Εκεί θα τους έβλεπα όλους μπροστά μου. Φυσικά ο χρόνος αντίδρασης δείχνει ότι η κίνηση μου ήταν ρουά ματ για αυτούς.

Μετα από σκέψη του απάντησα: Ότι δεν μπορώ να παρευρεθώ γιατί δεν είχα επαφές με το δόγμα, άλλα μπορούσα να πάω σπίτι του να του δώσω και το δώρο που πάνε σε αυτές τις περιπτώσεις. Μου απάτησε: Ότι θα το κανονίσουμε. Δεν με πήρε ποτε πίσω τηλέφωνο για να κανονίσουμε. Αυτό απέδειξε τον δόλο που είχε αυτή η παγίδα του μαγαζιού. Δεν σταμάτησα εκεί βεβαία συνέχισαν με τηλέφωνα και από άλλους ανθρώπους που αγαπούσα πολύ τότε, με διάφορες προφάσεις πχ να πάω να φτιάξω κάποια πράγματα από επαγγελματικής άποψης, άλλα όταν τους έλεγα ότι είμαι ελεύθερος άνθρωπος και δεν έχω επαφές με την θρησκεία το τηλέφωνο έκλεινε λες και μιλάγανε με «δαιμονισμένο».

Εννοείται ότι δέχτηκα και κάποιες «επιθέσεις» από κάποια» σύννεφα», που έπρεπε να ανεβάσω στροφές στην γεννήτρια, άλλα αυτό θα μείνει εδώ. Όποτε μετά την παράδοση του κλειδιού σταμάτησα να τους πετυχαίνω έξω σε μαγαζιά και αλλού. Μέτα από χρόνια είδα κάποιον μόνο. Σε κάποιες συζητήσεις αφού παρέδωσα το κλειδί, χαρακτηριστική είναι μια κουβέντα που έγινε με ένα άνθρωπο του μαγαζιού: ότι κάποιοι γνωστοί μου που είχαν φύγει , παντρεύτηκαν και ξαναγύρισαν στο μαγαζί. Εγώ απάντησα ότι κολωτούμπες δεν κάνω και τέλος. Αυτό φυσικά τον εξόργισε και άρχισε τα εξής: ο θεός να σε λυπηθεί και τέτοια.

Επίλογος

Δυστυχώς αυτά έγιναν τότε. Ένας απλός ιερωμένος έφτιαξε μια τόσο μεγάλη κίνηση. Με απόλυτο έλεγχο σε κάθε μέλος. Το αποτέλεσμα ήταν πωρωμένοι χριστιανοί που έβλεπαν μόνο τους δικούς τους και τίποτα άλλο. Όλοι οι υπόλοιποι είναι Κοσμικοί και πλανεμένοι για αυτούς. Αναφορά για την πατρίδα γινόταν μόνο σε εθνικές εορτές. Παντού ένα πέπλο υποκρισίας απλωνόταν, για να σε προσηλυτίσουν, καλοσύνη , βοήθεια , υποστήριξη σε όλους τους τομείς. Υπήρχαν και άλλες κινήσεις ,όλες με το ίδιο στιλ, ένας ιερωμένος μόνος του που τα ξεκινάει όλα μόνος του.

Αυτά δημιουργούν τα ιερατεία: τυφλά πιόνια πρόθυμα να κάνουν τα πάντα. Αποβλάκωση ,αποχαύνωση, και ότι θέλει η κάθε κυβέρνηση περνάει χωρίς αντίσταση. Αφού δεν ασχολούνται αυτοί με τα κοσμικά άλλα η πολιτεία όπως έλεγαν. ΚΑΝΕΙΣ δεν χρειάζεται μεσίτες , θεούς ,διαβόλους , από μόνος του είναι ο θεός του εαυτού του. Εγώ όταν διάβασα για τον κόσμο φυλακή του Παλαιού, κατάλαβα, είδα τις ομοιότητες με εκεί μέσα. Καλή λευτεριά σε όλη την φυλή μας.

 Υγ. Ευχαριστώ για την φιλοξενία τον εργοδότη και την Φωτεινή.

ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ….

 Το Μαγαζί… [Μέρος Α΄]

Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ

1.) Το ψάρεμα

Ήρθε ο καιρός να γράψω αυτά που έζησα και είδα μέσα στο «μαγαζί».  Οι Ιησουίτες  ιππότες έλεγαν: Δείξτε μας το παιδί και εμείς θα σας δείξουμε τον άντρα. Όποτε το έργο της κατήχησης κοινώς «ψαρέματος»  νέων πιστών είναι σημαντικό για το ιερατείο.  Την κίνηση αυτή την ξεκίνησε και οργάνωσε ένας ιερωμένος όπως μας είπαν και δεν είχε όπως μας έλεγαν καμιά σχέση με την επίσημη εκκλησιά. Αυτό δεν ξέρω καθότι ο συγκεκριμένος είχε μεγάλη φήμη και επιρροή στους κόλπους της επίσημης εκκλησιάς, καθώς του είχε προταθεί πολλά χρονιά πίσω να γίνει αρχιεπίσκοπος.

Έτσι λοιπόν σε ηλικία νεαρή ξεκίνησα μαζί με κάποια άλλα παιδιά να πηγαίνω στο κατηχητικό. Ο τρόπος λειτουργίας  διαφέρει πολύ  από τα γνωστά κατηχητικά της δεκαετίας του 60 , δηλαδή ένα ξερό μάθημα μιας ώρας και τίποτα άλλο. Άνοιγε λοιπόν μέσα την εβδομάδα μερικές μέρες και το σκ. Υπήρχε μια αίθουσα για παιχνίδι κάποιες απογευματινές ώρες. Πάντα έπαιζε μέσα μουσική, δηλαδή κασέτα τότε με χριστιανικά τραγούδια μόνο. Υπήρχε ένα ηχοσύστημα για αυτόν τον σκοπό. Πάντοτε είχε τραγούδια πότε χωρίς μουσική.Τα σαββατοκύριακα τα πρωινά γίνονταν τα μαθήματα.

Το κατώτερο για παιδιά δημοτικού. Με ιστορίες κυρίως από την παλαιά διαθήκη ,άλλα και με μερικές αλληγορικές ιστορίες, Φυσικά τα μαθήματα μετρημένα για τα παιδιά δεν ξεπερνούσαν την μίση ώρα. Το μάθημα είχε σκελετό και νόρμες αυστηρές που κάνεις δεν ξέφευγε από αυτές. Αργότερα θα εξηγήσω πως και γιατί.

Το μέσο για παιδιά α και β γυμνάσιου. Πάλι με δομές και θέματα για ψυχαγωγία αθλητισμό ,εσωτερική ιεραποστολή. Άλλα και από  σύγχρονους προβληματισμούς που αφορούσαν την  παιδεία, μουσική, ναρκωτικά ,εκτρώσεις κτλ.Εννοείται ότι και εδώ υπήρχαν νόρμες και δεν ξέφευγε το παραμικρό.

Το ανώτερο για παιδιά γ γυμνάσιου και λυκείου.Εκεί δινόταν όλο το βάρος. Το μάθημα το είχε μόνο ο επικεφαλής του εκάστοτε κατηχητικού και κανένας άλλος. Συνήθως γίνονταν συζητήσεις και με ερωτήσεις (μέθοδος Σωκράτη) κατέληγαν στο αποτέλεσμα που θέλανε οι ίδιοι.

Υπήρχαν και κάποιοι κύκλοι μαθημάτων για φοιτητές άλλα όχι παντού. Γιατί δεν υπήρχε πάντοτε ο ικανός αριθμός ατόμων  για να γίνει αυτό , όποτε σε πολύ λίγα μαγαζιά γινόταν αυτό. Επίσης σε ενορίες μεγάλες γινόντουσαν μαθήματα και σε σχολειά το σκ για παιδιά που έμεναν μακριά.

Φυσικά υπήρχε δανειστική βιβλιοθήκη με χριστιανικά διηγήματα και μυθιστορήματα. Ήταν και αυτά χωρισμένα σε βιβλία κατώτερου ,μέσου και ανώτερου. Τα βιβλία τα έδιναν μόνο οι κατηχητές. Υπήρχε μεγάλη προσπάθεια να παίρνουν και να διαβάζουν. Μέσα στην χρονιά έτρεχαν διαγωνισμοί για αυτό και το τέλος δινόταν και ένα βραβείο για αυτόν τον σκοπό. Στην τελετή της λήξης των μαθημάτων.

Στο κάθε μάθημα υπήρχαν από 2 και πάνω κατηχητές . Ο ένας έκανε το μάθημα και ο άλλος τηρούσε παρουσίες , στατιστικά κτλ. Συχνά ρωτούσαν τα παιδιά αν ήξεραν γιατί δεν ήρθε ο τάδε συμμαθητής τους κτλ. Ήταν μια πολύ καλά οργανωμένη μηχανή για να δίνει ότι ήθελε ένα παιδί. Κάλο περιβάλλον , χαμογελαστοί και πρόθυμοι κατηχητές να βοηθήσουν σε όλα. Στις αίθουσες υπήρχαν σχεδόν όλα τα επιτραπέζια της εποχής , πινγκ πονγκ κ.α.

Συχνά είχαν πρωταθλήματα ποδοσφαίρου, μπάσκετ με άρτια οργάνωση και στο τέλος γίνονταν και κύκλοι απονομής στους νικητές με κανονικά έπαθλα αγορασμένα από μαγαζιά. Φυσικά υπήρχαν και πολλά κεράσματα ως ανταμοιβή σε παιχνίδια αλλά περισσότερο στα παιδιά του δημοτικού. Έκτος από το παιχνίδι σε μάθαιναν και πολλές άλλες δουλειές τεχνικής φύσεως και όχι μόνο.

Οι γονείς ήταν πολύ θετικοί γιατί ήξεραν ότι το παιδί τους ήταν σε ένα περιβάλλον «καθαρό». μακριά από κακές παρέες και συχνά ερχόντουσαν και ζητούσαν συμβουλές, για τα παιδιά τους. Φυσικά υπήρχε νόρμα και σε αυτό. Δεν μιλούσε ο οποίος να ναι ,άλλα ο υπεύθυνος του εκάστοτε μαγαζιού. Αν δεν ήταν εκεί άπλα άκουγαν τον γονέα και τον παρέπεμπαν στον υπεύθυνο του μαγαζιού. Επίσης όσα παιδιά διαφωνούσαν με την πολιτική του μαγαζιού σε θέματα των μαθημάτων και συμπεριφοράς , φρόντιζαν να τους απομονώνουν από τα άλλα παιδιά. Σε πρώτη φάση τους απαγόρευαν να έρχονται στα μαθήματα και οποίος συνέχιζε και δεν έβαζε μυαλό δεν ξαναπατούσε. Φυσικά όλα αυτά με τρόπο διακριτικό χωρίς να γίνεται γνωστό στα άλλα παιδιά.

Το μεγαλύτερο όμως όπλο του μαγαζιού ήταν οι Ομάδες. Όταν τα παιδιά πηγαίναν α ή β γυμνάσιου τότε σχημάτιζαν μια ομάδα. Η επιλογή γινόταν με κριτήρια δικά τους , δηλαδή ποιος ήταν ο πιο θερμός ,πρόθυμος κτλ.. Στις ομάδες αυτές ήταν κάπως μυστικές , δηλαδή δεν το ήξεραν τα υπόλοιπα παιδιά. Είχαν ένα Ομαδάρχη που ήταν και ο υπεύθυνος του εκάστοτε μαγαζιού και ένα βοηθό ομαδάρχη έναν άλλο κατηχητή. Η ομάδα είχε ένα όνομα. Ήταν  όλοι της ίδια ηλικίας. Είχαν μια κοινή ώρα μάζωξης όπου γίνονταν ένα μάθημα διαφορετικό. Εκεί γίνονταν όλη η «δουλειά».  Φυσικά υπήρχε μεγάλη εχεμύθεια από τα μέλη της ομάδας προς τους έξω, ακόμα και την ίδια την οικογένεια. Όταν έφταναν σε ηλικία του λυκείου άρχιζαν να τους αναθέτουν δουλειές, άλλα και την  διοργάνωση πολλών δραστηριοτήτων στην αίθουσα. Ακόμα και σε άλλες εκδηλώσεις όπως την μεγάλη εκδρομή που γινόταν μια φορά τον χρόνο σε κάποιο μέρος εξοχικό. Όλα αυτά πάντοτε υπό την επίβλεψη και των έλεγχο των ομαδαρχών. Τίποτα δεν ήταν τυχαίο και ανεξέλεγκτο.  Σε αυτές τις ομάδες δούλευαν και ατομικά στο κάθε μέλος της. Ήταν η προπαρασκευή για τα μετέπειτα.

2) Το Αρχηγείο

Μόλις κάποιος έφτανε 18 αποφοιτούσε από το μαγαζί. Φυσικά αυτοί που ήταν μελη των ομάδων δεν σταματούσαν εκεί ,οι πιο κατάλληλοι συνέχιζαν και παραπέρα. Εδώ γινότανε ένας πρώτος διαχωρισμός στις ομάδες από τις εκάστοτε ενορίες. Η συνεχεία λοιπόν γινότανε με μια πρόσκληση σε ένα μέρος οπού υπήρχε μια συστάδα σπιτιών σε  μια πλαγιά ενός λόφου. Ήταν μια κατασκήνωση, λοιπόν ήταν πολύ καλά οργανωμένη που λειτουργούσε με αυστηρό πρόγραμμα. Ήταν σαν ένα μοναστήρι. Εκεί γινόταν η πρόσκληση άλλα και η ένωση σε μια μεγαλύτερη ομάδα από πολλές ενορίες. Φυσικά πάντα όλοι με την ίδια ηλικία ή με 2 κοντινές ηλικίες αν ήταν πολλοί λίγοι. Όποτε εκεί γνώριζες τα άλλα μελη άλλα έβλεπες και τον Νο1 ,δηλαδή τον ιερωμένο που τα ξεκίνησε όλα. Εννοείτε ότι μετά εξομολογούσουν μόνο σε αυτόν. Να προσθέσω ακόμη ότι εκεί περνούσε γνωστή εταιρεία εξόρυξης μετάλλων ,η όποια δημιουργούσε σκόνη από την διέλευση των χωματουργικών φορτηγών της, άλλα και θόρυβο. Αναγκάστηκαν να ασφαλτοστρώσουν τον δρόμο στην μέση του πουθενά και να αλλάξουν τα δρομολόγια τους.

Όποτε αφού δεχόσουν το κάλεσμα μετά πια πήγαινες στο αρχηγείο. Κλειδί για την πόρτα εκεί δεν έπαιρνες κατευθείαν, άλλα μετά από κάποιο καιρό και όχι όλοι την ίδια χρονική περίοδο, ανάλογα με την πρόοδο του καθενός. Φυσικά το επόμενο βήμα ήταν να γίνεις εσύ κατηχητής. Έξαλλου φαινόταν ότι ήταν η φυσική ροή των πραγμάτων. Η δομή του μαγαζιού όπως φαινότανε σε εμάς, ήταν ως εξής: Νο1 ο ιερωμένος που είπαμε , μετά ήταν ο Νο2 που έκανε κουμάντο στο αρχηγείο και είχε υπό την επίβλεψη του τα πάντα εκεί μέσα. Ήταν και ο ομαδάρχης όλων των ομάδων εκεί. Μέτα από αυτόν υπήρχε ένας πυρήνας σκληροπυρηνικών μελών και πολύ προθύμων στο μαγαζί, από κάτω ήταν μετά όλοι οι άλλοι. Μιλάμε για 300 ενεργούς κατηχητές , συνολικά υπολογίζω τότε τα μέλη του μαγαζιού σε 500 περίπου.

Από την πρώτη στιγμή γινόταν ξεκάθαρο ότι δεν ασχολούμασταν με θέματα της καθημερινότητας και της πατρίδας γιατί αυτά ήταν κοσμικά όπως λέγανε. Εμείς εκεί μιλάγαμε μόνο για θέματα της θρησκείας και προσωπικά. Επίσης δεν είχαμε επαφές κανέναν άλλο, εκτός από τους ιδίους ημών. Φυσικά ήταν μόνο άντρες εκεί. Το θηλέων ήταν άλλού και υπήρχαν αυστηρές εντολές για καμιά επαφή μαζί τους. Αφού αποφεύγαμε και να τις κοιτάμε την Κυριακή που πηγαίναμε στην εκκλησιά του μαγαζιού. Είχαμε φύγει από τις εκκλησίες του τόπου διαμονής μας.  Και δεν υπήρχε χρόνος ούτε για σκεφτείς. Μετα σε τοποθετούσαν σε κάποια κοντινή ενορία που μπορούσες να πας εύκολα σχετικά με συγκοινωνία. Εκεί ήσουν βοηθός κατηχητή μέχρι να μάθεις κάποια βασικά. ΅Εννοείται ότι ήσουν πολύ προσεκτικός και υπήρχε έλεγχος απίστευτος για το ότι έκανες και δεν έκανες. Υπήρχε τότε και ένα είδος φροντιστηρίου που ήταν υποχρεωμένοι να πηγαίνουν όλοι όσοι έκαναν μαθήματα στα παιδιά.Ο αυτοσχεδιασμός άπλα δεν υπήρχε.

Είχαμε και εκεί δανειστική βιβλιοθήκη άλλα με το ίδιο μοτίβο. Εδώ σου λέγανε διάλεξε από εδώ μέχρι εδώ . Άλλοι της ομάδας σου μπορεί να είχανε άλλη πρόσβαση  σε άλλα πιο «βαριά» βιβλία. Υπήρχαν και άλλοι 2 χώροι για να μαζεύονται οι πιο πάνω. Κλειδιά είχαν βεβαία ολίγοι για αυτά. Εκεί ήταν και μια βιβλιοθήκη με τα πιο «πνευματικά» βιβλία . Όλα 100% ελεγχόμενα. Χρόνος για εσένα δεν υπήρχε αφού έτρεχες για τον ναό που ήσουν κατηχητής και μετά απασχολήσουν με την δίκη σου ομάδα. Επίσης μετά από λίγο καιρό καταλάβαινες ότι υπάρχουν μόνο 2 διέξοδοι στο μαγαζί.

1) Να γίνεις μοναχός τον πόλεων όπως το λέγανε και οι ίδιοι. Δηλαδή να παραμείνεις άγαμος και να αφοσιωθεί στα κατηχητικά για όλη σου την ζωή. Υπήρχε προτροπή για αυτό με έμμεσους τρόπους . Φέρνοντας παραδείγματα μερικούς από τον πιο πάνω σκληροπυρηνικό κύκλο. Άλλα και οι ίδιοι μας μίλαγαν για αυτήν την απόφαση τους. Μέχρι να φύγω από κει 2 άτομα έγιναν και αυτοί ιερωμένοι.

2) Να παντρεύεις κάποια και να κάνεις κατά οίκον εκκλησιά την οικογένεια σου. Εδώ υπήρχαν 2 επιλογές ή κάποια από το θηλέων ή κάποια από τους κοσμικούς άλλα να είναι πολύ θετική με την εκκλησιά. Αλλιώς όχι. Εννοείτε ότι σεξ μόνο στον γάμο και πάντα μόνο για τεκνοποίηση. Επίσης υπήρχε και μια διαδικασία για να παντρευτεί κάποιος. Πήγαινε στον Νο1 και του έλεγε: θέλω να παντρευτώ. Αυτός του έλεγε: πρόσεχε αυτό και αυτό , μπορείς να τα κάνεις αυτά; να τα εφαρμόσεις δηλαδή; Αυτός έφευγε τα σκεφτόταν και πήγαινε πίσω στον Νο1 και του έλεγε ναι θα τα κάνω. Έτσι έπαιρνε την έγκριση για να προχωρήσει παρακάτω. Ενδεικτικά ένας αγαπητός μου από κει μέσα παντρεύτηκε κάποια από το θηλέων που του γνωρίσανε και επιλέξανε αυτοί, σε 6 μήνες μέσα.

Αξίζει να αναφέρω ότι υπήρχε ακόμα οδηγία ότι μαθαίναμε από τις συζητήσεις μεταξύ των μελών της ομάδας να το αναφέρουμε στον ομαδάρχη , ώστε αν υπάρχει κάτι να το προλάβουμε πριν εξελιχθεί σε κάτι πιο άσχημο για την πορεία του άλλου. Όποτε στην ουσία ο ένας έδινε τον άλλο και νόμιζε ότι του έκανε το σωστό.

Όλα αυτά βεβαία γίνονταν με την συναίνεση μας γιατί περνάγαμε καλά και είχαμε ωραίες παρέες από μικροί στο κατηχητικό της ενορίας μας. Κάνεις μας όμως δεν φανταζότανε ότι για να προχωρήσει εκεί μέσα έπρεπε να δεχτεί: Την Υπακοή σε ότι λέει ο ομαδάρχης , ήταν ο πρώτος κάνονας που είχε το μαγαζί. Οι υπόλοιποι κανόνες πήγαζαν λοιπόν από τον 1 κανόνα ότι ακούμε τον ομαδάρχη. Έτσι όλοι εκεί μέσα νόμιζαν ότι όλο αυτό ήταν αληθινό και τους δέχονται οι άλλοι όπως είναι. Όμως στην ουσία λειτουργεί ακριβώς όπως ο κόσμος φυλακή που λέει ο Παλαιός. Και εκεί είχαν ένα κανόνα: το σβήσιμο της μνήμης ,που τους έκανε να ξεχάσουν ποιοι είναι πραγματικά. Έτσι λοιπόν και εδώ η υπακοή στον ομαδάρχη τους έκανε άβουλα στρατιωτάκια που ήταν φανατισμένα πολλές φόρες.Το πάρτι άρχιζε όταν κάποιος ξεκινούσε να έχει αμφιβολίες για όλα αυτά. Καθώς και η μεθοδολογία, το τι θα πάθεις όταν φύγεις από εδώ. Πάλι όπως ακριβώς λέει ο Παλαιός: Μην φύγεις από την στάνη μέσα, γιατί θα σε φάει ο λύκος έξω. Μόνο που εδώ μας έλεγαν τα «κατορθώματα» όσων έφυγαν και «ξέπεσαν» βάση των δικών τους κανόνων.

Υγ. Στο επόμενο μέρος : Η απόδραση  και το κλειδί.

Οραματισμός στο τώρα … παλεύοντας ‘‘ το ξύπνημα ’’ … του εαυτού

Οραματισμός στο τώρα … παλεύοντας  ‘‘ το ξύπνημα ’’ … του εαυτού

προκαταρκτικά στο 2ο μέρος του «Κόσμου Φυλακή»

γράφει ο Παλαιός

Βέβαια καμμία αμφιβολία δεν έχω ότι ελάχιστοι έχουν κατανοήσει το 1ο μέρος του «Κόσμου Φυλακή»  πολύ δε λιγότεροι ή και κανείς δεν έχει δουλέψει πραγματικά πάνω σ’ αυτό … πέραν της κατανόησης και της αποδοχής στο να αναπτύξει την «αναγκαία καψούρα» να αφήσει το μαγκανοπήγαδο και να την κάνει από τον εδώ σκατόκοσμο.

Όμως οι καιροί ζορίζουν … και δεν ξέρω κατά πόσο θα έχουμε τον απαιτούμενο χρόνο να πάμε όπως θα έπρεπε … έτσι άσχετα με τα θέλω και τις απαιτήσεις από μερικούς για να δοθεί το 2ο μέρος … μέρες τώρα το σκεφτόμουν … όπου αν και το προηγούμενο διάστημα είπαμε κάποια πράγματα για τον «5ο τύπο προσευχής» … τον «οραματισμό στο τώρα» … αποφάσισα να το σπρώξουμε και να το πάμε παραπέρα, πρώτον διότι είμαι σχεδόν σίγουρος ότι κανείς ή ελάχιστοι κατανοήσατε τις δυνατότητες του εργαλείου αυτού και δεύτερον επειδή δεν θα σας «κόψει» να το χρησιμοποιήσετε σωστά ούτε και στο να το πάτε παραπέρα … οπότε καθώς «’μπρός γκρεμνός και πίσω ρέμα», θα το σπρώξουμε και όπου βγεί … (να έχετε όμως υπ’ όψιν σας όσα είχα ‘πεί για τις αντιδράσεις του «Συστήματος»).

=#=

Αστρο-φαινόμενα των Ημερών

• 13 Μαΐου 2018 – 12:40 UT-Π.Ω. = 15:40  Θερινή ώρα Ελλάδος – Ερμής στον Ταύρο
• 15 Μαΐου 2018 11:48 UT-Π.Ω. = 14:48  Θερινή ώρα Ελλάδος – Σύνοδος Ηλίου Σελήνης  στις 24°36′ Ταύρου
• 15 Μαΐου 2018 – 15:18 UT-Π.Ω. = 18:18 Θερινή ώρα Ελλάδος – Ουρανός στον Ταύρο
• 16 Μαΐου 2018 – 04:55 UT-Π.Ω. = 07:55  Θερινή ώρα Ελλάδος – Άρης στον Υδροχόο

Το διάστημα αυτών των ημερών λοιπόν αλλάζουν ενεργειακά αρκετά πράγματα (δεν θα αναφερθούμε βέβαια σ’ αυτά) … οπότε αυτό είναι ένας από τους λόγους του να δοθούν τα παρακάτω.

=#=

5ος τύπος Προσευχής – ο Οραματισμός στο ‘‘τώρα’’

Ο Gregg Braden είναι αυτός που στην σύγχρονη εποχή έδωσε έμφαση και έκανε γνωστό (μίλησε ξεκάθαρα πάνω σ’ αυτό) έναν ακόμα τύπο προσευχής πέραν των άλλων 4-τεσσάρων κοινώς γνωστών, έναν 5ο τύπο που ναι μέν μπορεί να ήταν γνωστός σε κάποια μεμονωμένα άτομα ή πολύ περιορισμένους κύκλους αλλά ήταν άγνωστος στο ευρύ κοινό … (παρακαλώ να ανατρέξετε στα όσα είπαμε σε προηγούμενα σχόλια του εδώ ιστολογίου  …. αλλά και στα διαδικτυακά δημοσιεύματα των Θεϊκή Μήτρα, Τύποι Προσευχής κλπ. καθώς και στα βιβλία του Gregg Braden, για περισσότερη ενημέρωση επ’ αυτού)

Περιληπτικά οι 5 τύποι προσευχής κατά Gregg Braden

• πρώτος τύπος – καθημερινή ή άτυπη προσευχή … όπου εκφράζουμε κάποια ευχή
• δεύτερος τύπος – απαιτητική προσευχή … όπου ζητείται η ευλογία (ενδυνάμωση για κάτι μέσω) ενός υπερτέρου όντος
• τρίτος τύπος – τελετουργική προσευχή … επίκληση και δοξολογία ενός υπερτέρου όντος  
• τέταρτος τύπος – διαλογιστική προσευχή … χωρίς λόγια … όπου νιώθουμε ως μέρος αλλά και κυρίως την παρουσία του όλου ή κάποιου ανωτέρου όντος γύρω μας
• πέμπτος τύπος – βιωματική προσευχή … βασισμένη στο συναίσθημα και την βίωση του οραματιζομένου … όπου νιώθουμε ότι συμμετέχουμε πλήρως με όλες τις αισθήσεις μας ωσάν το οραματιζόμενο να λάμβανε χώρα στο εδώ και τώρα … να είναι … να έχει ήδη συμβεί.

Ας δούμε επίσης μερικά ακόμα σχετικά με το όλο πλέγμα.

Οι διάφορες εκφάνσεις της προσευχο-διαλογιστο-μαγικής πρακτικής … :

• προσευχή – λατρευτική αίτηση … προς το Θεό ή κάποια μορφή πνευματικής κοινωνίας με το Θεό ή ένα αντικείμενο λατρείας, όπως στην ικεσία, ευχαριστία, λατρεία, ή εξομολόγηση κλπ.
• διαλογισμός – σωματο-συναισθηματο-διανοητική άσκηση πρός επίτευξη γαλήνης, ηρεμίας, νοητικής και συναισθηματικής εκγύμνασης, κάθαρσης, ανάπτυξης κλπ. κλπ.
• οραματισμός –  νοητική προβολή θεότητος, μαντάλας, επιθυμητής έκφρασης, εκδήλωσης, επίτευξης, αποτελέσματος κλπ.
• επίκληση – ικεσία, κάλεσμα … για βοήθεια, ενίσχυση, προστασία, έμπνευση, εκχώρηση δύναμης, ενέργειας, σοφίας κλπ. κλπ.
• κάλεσμα – παράκληση, αίτηση, απαίτηση ή προσταγή … για επικοινωνία, εμφάνιση, απάντηση, βοήθεια κλπ.
• επιβεβαίωση – διαβεβαίωση, επιβεβαίωση, επικύρωση, διακήρυξη … τινός αληθείας ή άρνηση και αποκήρυξη ώς μη αληθούς ή ψευδούς ή μη έχοντος πραγματικήν υπόστασην
• προσταγή – απόφαση, διαγγελία, παραγγελία, διαταγή, επίταση … με σκοπό την εκπλήρωση θελήματος πρός εκδήλωση-πραγμάτωση επιθυμητού σκοπού.
• εξουσιαστική προσταγή/φίατ – Εγωϊκή δήλωση, δυναμική επίκληση, επικύρωση, διαταγή, προσταγή … προς παγίωση και εγκαθίδρυση εξουσίας.
• ψαλμωδία – απαγγελία ήχων, ονομάτων θεοτήτων-αγγέλων, ψαλμών, προσευχών, δοξολογιών … με σκοπό την μαγνήτιση-έλξη των ανωτέρων όντων και της ενεργείας των πρός τον ψάλλοντα.
• μάντραμ – μυστική φόρμιουλα … με σκοπό την ενίσχυση της προσευχής, του οραματιζομένου, της επιρροής, της δράσεως κλπ.

Τα παραπάνω απλά πληροφοριακά και μόνο γιά εγκυκλοπαιδικούς λόγους αναφέρθησαν, και δεν θα καταπιαστούμε καθόλου με αυτά. Αυτό με το οποίο όμως θα καταπιαστούμε στην συνέχεια παρακάτω, είναι ο υπό του Gregg Braden αναφερόμενος ως 5ος τύπος προσευχής.

=#=

Ο Gregg Braden σχετικά με την δυναμική του οραματισμού και της προσευχής μας είπε περιληπτικά  :

Όλα τα αρχαία κείμενα και οι πνευματικές παραδόσεις μας λένε ότι τα πάντα στον κόσμο μας συνδέονται με τρόπους που μόλις τώρα όμως αρχίζουμε να κατανοούμε ως κβαντικό κόσμο.

Αυτό το λεπτοφυές ενεργειακό πεδίο έχει περιγραφεί από έναν δυτικό επιστήμονα ως ένα δίκτυο ή ένας ιστός που συνιστά τη δομή όλης της δημιουργίας. Αυτό το πεδίο ενέργειας υπάρχει από πάντα. Είναι ένα πεδίο ευφυές, μια ευφυΐα που ανταποκρίνεται βαθιά στο ανθρώπινο συναίσθημα.

Ο κόσμος του συναισθήματος μέσα μας, έχει επίδραση πέρα από το σώμα μας … στον όλο κόσμο, και υπάρχει στενή σχέση μεταξύ σκέψεων, αισθημάτων και συναισθημάτων μέσα στο σώμα μας, με ό,τι συμβαίνει στον κόσμο γύρω μας, έτσι που ο Κόσμος και ότι συμβαίνει γύρω μας δεν είναι τίποτα άλλο παρά αντανάκλαση της εσωτερικής μας ύπαρξης, σκέψεων, αισθημάτων, συναισθημάτων, πεποιθήσεων και επιθυμιών μας. .

Νοιώθοντας αυτό το εσωτερικό συναίσθημα, μιλάμε στις δυνάμεις της Δημιουργίας, επιτρέποντας σε αυτό το Πεδίο, το Κβαντικό Ολόγραμμα, να μας ανταποκριθεί, σε σχέση με αυτό που νοιώθουμε μέσα στην καρδιά μας.

Πρέπει να νοιώσουμε όπως θα νοιώθαμε αν η προσευχή έχει ήδη εισακουσθεί! Και μέσα σ’ αυτό το συναίσθημα συνομιλούμε με τις δυνάμεις της Δημιουργίας, επιτρέποντας στον κόσμο να μας ανταποκριθεί, επιτρέποντας σ’ αυτό το πεδίο, -το κβαντικό ολόγραμμα, τον Θεϊκό νου-, να ανταποκριθεί σ’ αυτό που νοιώθουμε μέσα στην καρδιά μας, καθώς επίσης και ότι συγκεκριμένα είδη συναισθήματος, έχουν τη δύναμη να αλλάξουν το DNA του σώματός μας. 

Αν προσευχηθούμε για βροχή, η βροχή δεν θα έρθει ποτέ! 

Γιατί τη στιγμή που προσευχόμαστε για να συμβεί κάτι, απλά αναγνωρίζουμε ότι αυτό δεν υπάρχει εκείνη τη στιγμή. Αν πούμε ‘‘Θεέ μου, σε παρακαλώ, ας έρθει ειρήνη στον κόσμο’’, αυτό που λέμε εκείνη τη στιγμή είναι ότι δεν υπάρχει ειρήνη, και ασυνείδητα ενδυναμώνουμε αντί να αποδυναμώσουμε τις συνθήκες που θέλουμε να αλλάξουμε (δηλαδή σπρώχνουμε να γίνει το αντίθετο).

Αυξάνουμε και δυναμώνουμε την πιθανότητα να έρθει βροχή, όταν κλείνουμε τα μάτια μας και αρχίζουμε να νοιώθουμε πώς είναι να βρέχει εκείνη την στιγμή. Μυρίζουμε τις μυρωδιές που βγαίνουν όταν η βροχή πέφτει στο χώμα και τους τοίχους. Νοιώθουμε πως είναι να πατάμε με τα γυμνά πόδια μέσα στο νερό της βροχής, στη λάσπη, την πολλή λάσπη από την πολλή βροχή.

Παρόμοια το ίδιο ισχύει και για την θεραπεία του εαυτού μας ή των αγαπημένων μας. Όταν αρχίζουμε να νοιώθουμε τα συναισθήματα των πραγμάτων και των καταστάσεων που θέλουμε να έχουμε και να κάνουμε στη ζωή μας και στον κόσμο μας, το κβαντικό ολόγραμμα, ο Θεϊκός Νους, εξ ορισμού θα αντικατοπτρίσει το αποτέλεσμα αυτών των συναισθημάτων πίσω σε εμάς.

Όταν νοιώθουμε κάτι σε ένα μέρος, αυτό το συναίσθημα υπάρχει ήδη σε κάθε άλλο μέρος, έτσι δεν χρειάζεται να στείλουμε κάτι κάπου ... απλά πρέπει να αισθανθούμε το συναίσθημα ότι ήδη αυτό είναι έτσι … υπάρχει.

Και στο βαθμό που μπορούμε να εστιάσουμε σ’ αυτό το συναίσθημα και να ‘‘ακονίσουμε-αυξήσουμε -δυναμώσουμε’’ αυτήν την ικανότητα, να νοιώθουμε συναισθήματα στην καρδιά μας, αντί απλά να τα σκεφτόμαστε  με το μυαλό μας, στο βαθμό αυτό, έχουμε τη δυνατότητα να θεραπεύσουμε και να μεταφέρουμε πέρα από το σώμα μας ότι νοιώθουμε μέσα μας.

Υπάρχει ένα πεδίο εκεί έξω, μια ζωντανή ευφυΐα, που συνδέει τα πάντα στην Δημιουργία, οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο ή στο σώμα μας – μην εξαιρώντας απολύτως τίποτα. 

Λόγω αυτής της αρχής, γνωρίζουμε ότι όλα, τα πάντα, είναι μέρος όλων των άλλων, και ότι είμαστε συνδεδεμένοι μ’ αυτό το πεδίο, μέσω αυτών που ονομάζουμε σκέψη, αίσθημα και συναίσθημα. 

Πιο συγκεκριμένα, τα συναισθήματα στην καρδιά μας, είναι η γλώσσα που μας ενώνει με το πεδίο. Είναι η γλώσσα που αναγνωρίζει το πεδίο. Αντίθετα δεν φαίνεται να αναγνωρίζει τις διανοητικές διεργασίες της γλώσσας, όταν πχ. λέμε ‘‘Θεέ μου, κάνε να έρθει ειρήνη στον κόσμο’’. Ενώ σίγουρα φαίνεται ότι αναγνωρίζει τη γλώσσα του συναισθήματος, όταν νοιώθουμε, την ειρήνη, στην καρδιά μας σαν να είναι ήδη εκεί στον κόσμο.

Αντί λοιπόν να βλέπουμε την προσευχή σαν κάτι που ‘‘κάνουμε’’ πότε-πότε -όταν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο- και μετά σταματάμε και απομακρυνόμαστε, ίσως μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε την προσευχή, ως τον τρόπο που νοιώθουμε στη ζωή μας, και αφού νοιώθουμε πάντα, κάθε στιγμή της ζωής μας, η ζωή μας γίνεται προσευχή. Μπορούμε πάντα να έχουμε το συναίσθημα της ειρήνης στην καρδιά μας, είτε οδηγούμε, μελετάμε, πηγαίνουμε στα μαγαζιά ή στο αεροδρόμιο. Αν σε κάποιο βαθμό, μπορούμε να νοιώσουμε αυτό το συναίσθημα, η ζωή μας γίνεται προσευχή, και ο κόσμος γύρω μας αλλάζει πολύ γρήγορα.

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι εκτός ελέγχου και νοιώθουν αδύναμοι ώστε να κάνουν ή να αλλάξουν το οτιδήποτε. Οι αρχές όμως του κβαντικού ολογράμματος, μας θυμίζουν ότι είμαστε μέρος όλων όσων βλέπουμε. Ο κόσμος γύρω μας δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, από μια αντανάκλαση αυτού που είμαστε εσωτερικά. Πρέπει και μπορούμε να γίνουμε αυτά τα οποία διαλέγουμε να μας συμβούν στη ζωή. Πρέπει να γίνουμε η ειρήνη, η θεραπεία, η συνεργασία, η συμπόνια, η αγάπη, η φροντίδα, που θέλουμε να έχουμε στη ζωή μας. Πρέπει εμείς να γίνουμε αυτά τα πράγματα, έτσι ώστε το πεδίο να μας τα αντικατοπτρίσει, ώστε να χτίσουμε έναν καλύτερο κόσμο. 

Και συνεχίζει διευκρινίζοντας :

Σύμφωνα με την Κβαντική Θεωρία, η παρατήρηση του κόσμου από τον άνθρωπο δίνει μορφή στο σύμπαν. Δεν ελέγχουμε το σύμπαν, αλλά, συμμετέχουμε στη δημιουργία του. Η προσδοκία είναι πράξη δημιουργίας. «Δεν είμαστε απλώς θεατές που βρέθηκαν τυχαία σε μια κοσμική σκηνή, είμαστε διαμορφωτές και δημιουργοί που ζούμε σε ένα συμμετοχικό σύμπαν» [[ John Wheeler, από τους πρωτοπόρους της Κβαντικής Φυσικής ]].

Αυτή η προσευχή, για την οποία μιλάμε, ο πέμπτος τύπος, βασίζεται στο συναίσθημα. 

Αυτός που προσεύχεται οραματίζεται ότι το αίτημά του έχει ήδη γίνει, και βιώνει το αίσθημα πληρότητας από την πραγματοποίησή του. 

Αυτή η μορφή προσευχής εμπεριέχει τη δύναμη της υλοποίησης των επιθυμιών μας, των στόχων μας.

Πώς όμως γίνεται αυτό;

Πρέπει να νοιώσουμε/θουμε σαν η προσευχή να έχει ήδη εισακουστεί !!  Και το μυστικό για να το έχουμε … είναι να πιστέψουμε ότι ήδη το έχουμε !!

Μέσα σ’ αυτό το συναίσθημα, μιλάμε στις δυνάμεις της δημιουργίας, επιτρέποντας στο κβαντικό πεδίο να μας ανταποκριθεί, με ότι είναι αυτό που νιώθουμε μέσα στην καρδιά μας

Όταν απλά προσευχόμαστε γιά να συμβεί κάτι που επιθυμούμε, αυτό το κάτι δεν θα συμβεί ποτέ. Γιατί την στιγμή που προσευχόμαστε γιά να συμβεί κάτι, απλά αναγνωρίζουμε ότι αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει. Έτσι ασυνείδητα ενδυναμώνουμε τις συνθήκες που θέλουμε να αλλάξουμε. 

Όταν δίνουμε ενέργεια συναισθηματική σ’ αυτό που υπάρχει, το διατηρούμε, όταν όμως δίνουμε ενέργεια σ’ αυτό που είναι έτοιμο να έρθει, πραγματικά συμμετέχουμε στην δημιουργία του.

Πρέπει να νοιώθουμε σαν να έχει ήδη εισακουστεί η προσευχή.

Πρέπει να μετατρέψουμε το μελλοντικό μας όνειρο σε γεγονός του παρόντος – θεωρώντας, ότι το αίσθημα της επιθυμίας έχει ήδη εκπληρωθεί … διότι το αίσθημα είναι η πραγματική προσευχή !

=#=

Εφαρμογή της τεχνικής στην καθ’ ημέραν ζωή.

Ας πάρουμε ένα-δυό παραδείγματα.

Προκαταρκτικά :

Θα καθίσετε κάπου αναπαυτικά … θα κλείσετε τα μάτια και θα ηρεμήσετε αναπνέοντας αργά-αργά χωρίς να σκέπτεσθε και ν’ ασχολείστε νοητικά με κάτι.

Κατόπιν θα οραματιστείτε ένα φώς στην περιοχή της καρδιάς σας (επιλέξτε ότι χρώμα θέλετε αρκεί αυτό να σας προκαλεί ευχαρίστηση και ηρεμία)

α).  Εφαρμογή στην καθ’ ημέραν ζωή σε προσωπικό επίπεδο

•  Ας πούμε τώρα ότι επιθυμείτε μια δουλειά, συγκεκριμένη θέση κάπου.

Μετά τα προκαταρκτικά … στην συνέχεια όταν νοιώσετε ήρεμοι θα οραματισθείτε όσο πιο καλά γίνεται … σαν να είχατε ήδη αυτήν την δουλειά, την θέση και να δουλεύετε εκεί και ταυτόχρονα να προσπαθήσετε να αισθανθείτε όπως θα αισθανόσαστε αν εκείνη την στιγμή κάνατε αυτήν την δουλεία, είχατε την ευθύνη της συγκεκριμένης θέσεως. Μείνετε και ζήστε αυτή την αίσθηση όσο περισσότερο γίνεται … μην ζοριστείτε όσο κρατήσει … μόλις ξεφύγει το μυαλό σας απλά σηκωθείτε και ξεχάστε ότι κάνατε … και μην ασχοληθείτε με το αν πέτυχε ή δεν πέτυχε … 

Φροντίστε μόνο αυτό που επιλέξατε να είναι μέσα στα πλαίσια προσιτά πράγματα … διότι αν θέλετε πχ να γίνετε Γαλαξιακός αυτοκράτορας … έεε απλά δεν πρόκειται να το δείτε ποτέ … 

•  Ας πούμε ότι έχετε μια αρρώστια έναν πόνο.

Μετά τα προκαταρκτικά … στην συνέχεια όταν νοιώσετε ήρεμοι θα οραματισθείτε όσο πιο καλά γίνεται … σαν να είσαστε υγιείς … να είσαστε είπαμε και όχι να γίνετε … δεν θα οραματιστείτε τον πόνο ή την αρρώστια αλλά την υγεία … πχ. το άρρωστο όργανο δεν θα το οραματισθείτε άρρωστο αλλά υγιές … και μόνο στην περίπτωση που είστε πολύ εξοικειωμένοι με οραματισμό και να παραμένετε σε κατάσταση ηρεμίας θα οραματισθείτε την ταχεία ίαση του οργάνου και στην συνέχεια θα ζήσετε το πλήρες αίσθημα της υγείας.

•  Ας πούμε ότι έχετε ανάγκη … χρειάζεστε κάποια χρήματα

Μετά τα προκαταρκτικά … στην συνέχεια όταν νοιώσετε ήρεμοι θα οραματισθείτε όσο πιο καλά γίνεται … σαν να έχετε ήδη στα χέρια σας αυτά τα χρήματα και να πηγαίνετε να πληρώσετε  και να πληρώνετε τις υποχρεώσεις σας, να αγοράζετε τρόφιμα, εργαλεία ή ότι άλλο για το οποίο χρειαζόσαστε τα χρήματα … να κρατάτε στα χέρια σας τα χρήματα και να δίνετε αυτά που χρειάζεται καθώς και να παίρνετε τα αντίστοιχα χαρτιά, αποδείξεις, εργαλεία, τρόφιμα, ρούχα κλπ. κλπ.

β).  Εφαρμογή στην καθ’ ημέραν ζωή σε διαπροσωπικό επίπεδο

•  Ας πούμε τώρα ότι επιθυμείτε να έχει δουλειά κάποιος δικός σας.

Μετά τα προκαταρκτικά … στην συνέχεια όταν νοιώσετε ήρεμοι θα οραματισθείτε όσο πιο καλά γίνεται … σαν ο συγκεκριμένος άνθρωπος να είχε ήδη αυτήν την δουλειά, την θέση και να δούλευε εκείνη την στιγμή εκεί και να νοιώσετε πώς θα ήταν να τον παίρνατε τώρα εκεί τηλέφωνο ή να περνούσατε και να τον βλέπατε αυτήν την στιγμή.

•  Ας πούμε ότι κάποιος δικός σας .. φίλος σας πάσχει από κάτι

Μετά τα προκαταρκτικά … στην συνέχεια όταν νοιώσετε ήρεμοι θα οραματισθείτε όσο πιο καλά γίνεται … σαν ο συγκεκριμένος άνθρωπος να είναι τελείως υγιής, να χαίρεται και να διασκεδάζει.

γ).  Εφαρμογή της τεχνικής για την Ελλάδα

Η τεχνική εφαρμόζεται με παρόμοιο τρόπο σε οποιαδήποτε πλευρά της ζωής … έτσι μπορεί να εφαρμοστεί ώστε να αλλάξει και η κατάσταση στην χώρα.

Καθώς η χώρα μας καθημερινά βυθίζεται σε κάθε τομέα (καθώς κανένας τομέας δεν έχει μείνει πλέον ανεπηρέαστος)  … Πολιτική, Στρατός, Δικαιοσύνη, Οικονομία, Δημογραφικό, Εθνική Κυριαρχία, Άμυνα, Κοινωνικός και Παραγωγικός Ιστός, Αυτοδυναμία και Αυτάρκεια, Υγεία, Τεχνολογία, Βιομηχανία και λοιπά και λοιπά

Μετά τα προκαταρκτικά … στην συνέχεια όταν νοιώσετε ήρεμοι θα οραματισθείτε όσο πιο καλά γίνεται … έναν συγκεκριμένο τομέα οι πρωτάρηδες ή και συνολικά οι έχοντες αναπτύξει εμπειρία … και θα οραματισθείτε τον συγκεκριμένο τομέα να ευδαιμονεί να είναι ακμαίος δυνατός και αποτελεσματικός … πχ. μια Πατριωτική Κυβέρνηση που ξεσκίζεται στο να προστατεύσει και να προάγει την ζωή ολοκλήρου του Λαού … να οραματισθείτε και να αισθανθείτε το αίσθημα της κάψας που έχει όλο το γκουβέρνο για να υπερβεί εαυτόν … να κάνει περισσότερα απ’ το καλύτερο … και όλος ο δημόσιος τομέας … τα πάντα να ξεσκίζεται στο να βοηθήσει και να εξυπηρετήσει τους πολίτες … ο στρατός να φυλάει Θερμοπύλες, η δικαιοσύνη να απονέμει δίκαιον και όχι τιμωρίες, η αστυ-χωροφυλακή να φυλάει και να προστατεύει τους πολίτες κάθε λεπτό του εικοσιτετραώρου κλπ. κλπ.

Οραματισθείτε, αισθανθείτε και ζήστε, βιώστε την Νέα αλλαγμένη πατρίδα μας … χαρείτε και απολαύστε το θαύμα !! … Αισθανθείτε σαν αυτό να έχει επιτευχθεί … να είναι γεγονός … να έχει ήδη γίνει !!

Κάντε το … και έχουμε ελπίδες να σώσουμε την χώρα … την πατρίδα μας !!

Εν συνόψει …

Αυτά μας λέει εν συνόψει ο Gregg Braden, ελπίζω αφού κατανοήσετε σωστά και καλά το τι λέει, να το χρησιμοποιήσετε για να αλλάξετε πρός το καλύτερο την δικήν σας ζωήν αλλά και των γύρω σας.

Οι τομείς και οι πλευρές της ζωής που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτήν την τεχνική είναι κυριολεκτικά αμέτρητοι, καθώς καλύπτουν κάθε πλευρά και φάσμα της

Εμείς όμως θα πάμε παραπέρα … διότι δεν νομίζω να είπατε «άαα καλά εντάξει, τώρα κάτι μας είπες, τα παραπάνω τα έχουμε ξανακούσει», έστω και αν πολλοί μπορεί να μην τα είχατε ή να μην είχατε δώσει την δέουσα προσοχή … αλλά θα πάμε σε κάτι που σίγουρα δεν το έχετε ακούσει αλλά ούτε και σκεφτεί.

–  Και τι το σπουδαίο είναι αυτό ρε ψυχοβγάλτη ώστε να μας πρήξεις με όλο αυτό το παραπάνω κατεβατό ;;

Υπομονή μανάρια μου … υπομονή … και ξαναρίξτε ένα μάτι στον τίτλο του άρθρου !!

–  Χά … χαχά !! … παλεύοντας  ‘‘ το ξύπνημα ’’ … του εαυτού … προκαταρκτικά στο 2ο μέρος του «Κόσμου Φυλακή»

–  Και τι δουλειά έχουν τα παραπάνω με αυτό ;;

Έμ έλα μου ντέ που έχουν !! … εδώ σας θέλω λοιπόν ξυπνοπούλια μου !!

=#=

Εργασία για το ξύπνημα του ‘‘Εαυτού’’

Εντάξει … εντάξει δεν θα σας ταλαιπωρήσω … ‘‘άμ έπος άμ έργον’’ λοιπόν… θα πάμε κατευθείαν στο ψητό … στο πώς δηλαδή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την παραπάνω τεχνική για να ξυπνήσουμε τον ‘‘Εαυτό’’ και όχι μόνο, καθόσον αυτή η τεχνική είναι εκ των ουκ άνευ, ως ένα είδος μυστικής προσευχής όλων των κατά καιρούς και τόπους ασκητών, αναχωρητών, γιόγκι και σαμάνων. Είναι καταχωνιασμένη στις πραχτικές των αναχωρητών, είναι το ύψιστο στις πρακτικές των Γιόγκα του Ναρόπα, στις τεχνικές των Ανουττάρα-γιόγκα, Μάχα-γιόγκα, Άνου-γιόγκα και Άτι-γιόγκα αλλά και άλλων μεθόδων, έστω και αν αυτό δεν σημειώνεται ευκρινώς, και πρέπει, σχεδόν πάντα, να το ανακαλύψει μόνος του ο ασκούμενος.

Στον οραματισμό κατά την άσκηση των γιογκικών αυτών τεχνικών και πρακτικών, ο ασκούμενος οραματίζεται το εαυτόν του ως να είναι η ίδια η θεότητα του οραματισμού … όπου εάν το καταφέρει μπορεί να προβάλει στον αισθητό και όχι μόνο κόσμο, με την μορφή αυτή, εκεί στηρίζεται και η τεχνική του Τούμο και των άλλων εκπληκτικών για μας επιτεύξεων και πραγματώσεων. 

Είπαμε στα προηγούμενα άρθρα ότι όλοι όσοι βρίσκονται στον «Κόσμο Φυλακή», εκτός των Λαμογιών και των προσχωρησάντων μεγαλοτσιρακίων, έχουν παραδώσει την ελευθερία τους και δεχτεί το κλείδωμα της μνήμης τους … έτσι ώστε κατά κανόνα έρχονται ξανά και ξανά σε σάρκωση χωρίς καμμία μνήμη … όπου εκτός αυτού έχουν να υποστούν και την επιβολή της εκ-παίδευσης με το φόρτωμα των κάθε είδους στρεβλών πεποιθήσεων … πράγματα που σαν κατασταλάζον πουρί εγκλείει και φυλακίζει το δυναμικό του ‘‘Θείου Εαυτού’’ της Δημιουργικής εκείνης Θείας Σπίθας.

Τα πάντα σ’ αυτόν τον κόσμο συμβάλλουν, και θα λέγαμε φροντίζουν, ώστε η Θεία Σπίθα-ο Πραγματικός Εαυτός … να παραμένει φυλακισμένος … και ο άνθρωπος να βιώνει συνεχώς πόνο και δυστυχία … γυρίζοντας συνεχώς το μαγκανοπήγαδο και παράγοντας ενέργεια για να τροφοδοτεί τα Λαμόγια.

Επειδή αυτό έγινε αυτόβουλα και χωρίς βία (δείτε τα άρθρα του «Κόσμου Φυλακή») είναι δύσκολο να το σπάσουμε … γι’ αυτό και προσπαθούμε να κλέψουμε τροφίμους … να τους πούμε πώς έχουν τα πράγματα και να τους δώσουμε τρόπους και τεχνικές να αποδράσουν από τον σκατόκοσμο αυτόν.

Η πιό πάνω τεχνική «του 5ου τρόπου προσευχής-του Οραματισμού στο τώρα» μπορεί και χρησιμοποιείται στο να μπούν οι βάσεις … να ξεκινήσει η διαδικασία της αποβολής όλων των σάπιων και στρεβλών πεποιθήσεων και να προσπαθήσουμε να ξεκλειδώσουμε και να ξυπνήσουμε τον Εαυτό-την Θεία Σπίθα.

Στην αρχή σκάβουμε, σπάζουμε και σμιλεύουμε το πουρί … για να διώξουμε και να αποβάλουμε τις στρεβλές πεποιθήσεις … την σαβούρα που φορτωθήκαμε στην αρχή και στην συνέχεια αυτής της ζωής … και συνεχίζουμε μέχρι να χτυπήσουμε το πλέγμα, τον τοίχο της φυλακής του Εαυτού, να σπάσουμε την κλειδαριά και να τον Λευτερώσουμε … ότι τέλος πάντων μπορέσουμε να κάνουμε και να επιτύχουμε !!

Τεχνική και Οραματισμός για το ξύπνημα του Εαυτού

•  Προκαταρκτικά :

Σ‘ ένα ήσυχο και απομονωμένο δωμάτιο, καθίστε κάπου αναπαυτικά, αλλά με ίσια την πλάτη σας, είτε σε μιά καρέκλα είτε σταυροπόδι σε κάποιο μαξιλάρι … 

Κλείσετε τα μάτια και ηρεμήσετε, αναπνέοντας αργά-αργά χωρίς να σκέπτεσθε και ν’ ασχολείστε νοητικά με κάτι.

Όταν νοιώσετε ήρεμοι και γαλήνιοι, οραματιστείτε το σώμα σας σαν ένα διάφανο δοχείο γεμάτο φώς, (ότι χρώμα φώς σας κάνει να νοιώθετε καλύτερα … προτιμήστε κάτι καθαρό και απαλό … όχι βαρύ και σκούρο)

Στην συνέχεια, οραματιστείτε στην περιοχή της καρδιάς, να υπάρχει κάτι σαν κόμβος, ένα σημείο όπου ενώνονται πολλές γραμμές φωτός.

•  Πρώτη Φάση

α)  Πρώτο στάδιο – απόρριψη και διάλυση

Στο κέντρο αυτού του κόμβου, οραματισθείτε  μιά συσσωμάτωση σαν έναν μικρό καρπό … δώστε του ότι χρώμα θέλετε, καθώς και ότι μέγεθος βρίσκετε και αισθάνεστε πιό οικείο … από το μέγεθος ενός καρυδιού, ενός φουντουκιού, ρεβιθιού ή ακόμα και μικρότερου, εάν αυτό είναι που σας ταιριάζει.

Συγκεντρωθείτε πάνω σ’ αυτό και οραματισθείτε ένα άλλο φώς ν’ αρχίζει από μέσα να διαπερνά το τσόφλι-κέλυφος της συσσωμάτωσης και να την διαλύει, αφήνοντας να φανεί αυτό που έκρυβε … ένα μικρό μπουμπούκι (πάλι επιλέξτε ή αφήστε να προβάλει ότι χρώμα σας έρθει)

Το σπάσιμο-απόρριψη-διάλυση του τσοφλίου-κελύφους είναι το σπάσιμο και η αποβολή των στρεβλών πεποιθήσεων και όλης της σαπίλας που σας έχει φορτωθεί από την αρχή της ζωής σας.

Ζήστε και αισθανθείτε όλο αυτό και κυρίως την αίσθηση της ελευθερίας μετά την αποβολή αυτού του συσσωματώματος-κελύφους … καθώς είπαμε ότι η αίσθηση είναι που μετράει.

Αυτό είναι σε πρώτο στάδιο … το οποίο μπορείτε να επαναλάβετε όσες φορές κρίνετε αναγκαίο μέχρι να έχετε την πλήρη και απόλυτη αίσθηση ότι ανοίξατε τον δρόμο και αποβάλατε το κέλυφος.

Μπορείτε να μείνετε σ’ αυτό το στάδιο … και καλύτερα είναι τα το πάτε σιγά-σιγά εκτός και αισθάνεστε ή έχετε αποχτήσει οραματιστική εμπειρία.

β)  Δεύτερο στάδιο – προχώρημα

Αφού πλέον έχετε ξεπεράσει το πρώτο στάδιο θα οραματίζεστε κατευθείαν το μπουμπούκι χωρίς κέλυφος … αυτό πρέπει να το κρατήσετε μέχρι ο οραματισμός του μπουμπουκιού να είναι ικανοποιητικός … τότε θα προχωρήσετε στην δεύτερη φάση.

•  Δεύτερη Φάση

α)  Πρώτο στάδιο – το άνοιγμα

Συγκεντρωθείτε πάνω στο μπουμπούκι, σαν να είναι από ενέργεια και όχι συμπαγές υλικό.

Στην συνέχεια ένα άλλο φώς αρχίζει να το διαπερνάει από το εσωτερικό του και το το ωθεί να ανοίξει διάπλατα τα πέταλά του, έτσι που να προβάλει και να φανεί ο πυρήνας του, όπως ανοίγει ένα λουλούδι και τα πέταλά του απλώνουν … και πλέον δεν ξανακλείνουν.

Εκεί στον πυρήνα του λουλουδιού στο κέντρο του, οραματισθείτε ένα δεύτερο, μικρότερο σε μέγεθος μπουμπούκι -μπουμπούκι μέσα στο μπουμπούκι δηλαδή-

Το σπάσιμο-άνοιγμα αυτού του πρώτου μπουμπουκιού είναι η πρόσβαση στις μνήμες … στις εδώ μνήμες, των διαφόρων σαρκώσεων.

Επαναλάβετε το στάδιο αυτό μέχρι που να προβάλει στον οραματισμό σας κατευθείαν το δεύτερο μπουμπούκι πάνω στο λουλούδι.

β)  Δεύτερο στάδιο – αναμνήσεις

Ζήστε την αίσθηση αυτού του ανοίγματος και αφήστε τις διάφορες μνήμες να σας πλημμυρίσουν χωρίς να δίνεται βάση και βαρύτητα σε καμμία απ’ αυτές, χωρίς να πιάνεστε και να αρπάζεστε από κάτι που προβάλλει … αφήστε τα να περνούν και να φεύγουν … είναι άνευ σημασίας … και δεν έχουν τίποτε ουσιαστικό να προσφέρουν … και ετοιμαστείτε να πάτε στα ενδότερα.

•  Τρίτη Φάση

α)  Πρώτο στάδιο – η αποκάλυψη

Αφού ο οραματισμός σας έχει σταθεροποιηθεί … οραματισθείτε το δεύτερο αυτό μπουμπούκι να ωθείτε από ένα άλλο εσωτερικό κύμα φωτεινής ενέργειας να ανοίξει διάπλατα και να γίνει-αποτελέσει ένα δεύτερο στρώμα πετάλων όπου στο κέντρο τους πάλλεται ένα ζωηρό φώς στο μέγεθος ενός σπόρου … είναι ο σπόρος … η Θεία Σπίθα-ο Εαυτός … το απόλυτο Είναι σας … !!

Το φώς αυτό πάλλεται ζωηρά και φωτίζει-καλύπτει όλο το σώμα σας … αυτό που έχετε οραματιστεί σαν διάφανο δοχείο, και το διαπερνά προβάλλοντας στο εξωτερικό του.

Εδώ μπορείτε να οραματισθείτε την ενέργεια αυτή να σας διαποτίζει μέχρι τα μύχια του είναι σας, να θεραπεύει και να εξομαλύνει τα πάντα.

Αυτό το στάδιο έχει να κάνει με το ξεκλείδωμα της μνήμης.

β)  Δεύτερο στάδιο – εν-θύμηση

Αφού παγιωθεί πλήρως ο οραματισμός και η αίσθηση του  Εαυτού … θα αρχίσουν να προβάλλουν μνήμες … μνήμες από τον άλλο τον Πραγματικό Κόσμο … αυτό όμως δεν είναι απλές μνήμες είναι Εν-θυμίσεις.

Όταν αυτό ξεκινήσει ο δρόμος ανοίγει … όμως δεν σημαίνει ότι αυτομάτως απελευθερώνεστε … αυτό έχει δρόμο … πρέπει την Ελευθερία να μάθετε το πώς και να την διεκδικήσετε !!

Στην συνέχεια των αναρτήσεων στο 2ο μέρος του «Κόσμου Φυλακή» θα πούμε και άλλα … περισσότερα !!

•  Εν συνόψει

Έσπασα την όλη διαδικασία σε τρία κομμάτια, έτσι που να είναι πιό εύκολη και κατανοητή η όλη πορεία και τεχνική.

Όταν με το καλό ο οραματισμός σας θα έχει σταθεροποιηθεί αρκετά, τότε θα μπορείτε να πηγαίνετε κατευθείαν στην Τρίτη Φάση … ή να περνάτε διαδοχικά όλες και τις τρείς φάσεις … ή όταν νοιώθετε ότι κάτι έχει μείνει από μιά προηγούμενη φάση να γυρνάτε και να δουλεύετε πάνω σ’ αυτό.

•  Η καθ’ ημέρα ζωή

Στην διάρκεια της ημέρας καλό είναι να προσπαθείτε να θυμόσαστε το στάδιο εκείνο του οραματισμού που έχετε φτάσει και κυρίως το σώμα σας σαν φωτεινό δοχείο με ένα έντονο φώς στην περιοχή της Καρδιάς.

Όταν φτάστε στην τρίτη φάση τότε το φώς εκείνο θα είναι ο Καθαρός Εαυτός σας.

•  Η εν ύπνο ζωή

Όταν πηγαίνετε για ύπνο το βράδυ, φροντίστε να επικεντρωθείτε στο Φώς στην Καρδιά σας μέχρι να σας πάρει ο ύπνος.

=#=

Εργασία για την ενδυνάμωση και το ξύπνημα του  Ψυχικού Αποτυπώματος … του ‘‘Εαυτού’’ της Φυλής

Αυτό που ζωογονεί και στηρίζει την Φυλή είναι το Ψυχικό Αποτύπωμα … αυτό είναι που της δίνει ζωή και την ωθεί στην αποστολή και τον σκοπό της.

Απ’ όταν άρχισαν τα παρατράγουδα και οι Έλληνες καταστρατήγησαν και κατάπατησαν τους Κανόνες και τις Επιταγές των Δημιουργών της Φυλής, πολλά στραβά συνέβησαν και το Αποτύπωμα ασθένησε  … ασθένησε βαριά … και η Φυλή πήρε την κάτω βόλτα και εξόκειλε συνεχώς και συνεχώς μέχρι που φτάσαμε στο σημείο σχεδόν να πνέει τα λοίσθια.

Πάμπολλές φορές έγινε προσπάθεια ανάταξης, αλλά οι Ελλαδόκαφροι πλέον, όχι μόνο δεν συστρατεύθηκαν αλλά εναντιώθηκαν και κυνήγησαν όσους μιλούσαν και προσπαθούσαν την ανάταξη … την θεραπεία και την επιστροφή στα Πάλαι Ποτέ.

Πέρα απ’ αυτά που είπαμε παραπάνω για εργασία πρός ανάταξη του Ελλαδοκράτους, τώρα θα πάμε σε ένα βαθύτερο στάδιο … μια προσπάθεια να ενδυναμώσουμε το Ψυχικό Αποτύπωμα και έτσι δυναμικά πλέον να στήσουμε την Ελλάδα των Ελλήνων, ξεφεύγοντας απ’ αυτήν των κατιμάδων, κάφρων και μαϊμούδων.

Η Ενδυνάμωση του Ψυχικού Αποτυπώματος

•  Προκαταρκτικά :

Σ‘ ένα ήσυχο και απομονωμένο δωμάτιο καθίστε κάπου αναπαυτικά, αλλά με ίσια την πλάτη σας, είτε σε μιά καρέκλα είτε σταυροπόδι σε κάποιο μαξιλάρι … 

Κλείσετε τα μάτια και ηρεμήσετε, αναπνέοντας αργά-αργά χωρίς να σκέπτεστε και ν’ ασχολείστε νοητικά με κάτι.

Όταν νοιώσετε ήρεμοι και γαλήνιοι, οραματιστείτε το σώμα σας σαν ένα διάφανο δοχείο γεμάτο φώς, (ότι χρώμα φώς σας κάνει να νοιώθετε καλύτερα … προτιμήστε κάτι καθαρό και απαλό … όχι βαρύ και σκούρο) και στην περιοχή της καρδιάς, να υπάρχει κάτι σαν κόμβος, ένα σημείο όπου ενώνονται πολλές γραμμές φωτός, εκεί στο κέντρο του πάνω σε ένα λουλούδι πάλλεται το φώς του Εαυτού σας.

•  Πρώτη Φάση

Πάνω στην περιοχή της Ελλάδας σε επαφή με την Γή, τις Θάλασσες και τον Ουρανό, ένα Φωτεινό Χρυσολούλουδο απλώνει τα πεταλά του, και στο κέντρο του πάλλεται το φώς του Ψυχικού Αποτυπώματος του Έθνους των Ελλήνων της Γής.

Οραματιζόμαστε όσο πιο καθαρά και έντονα γίνεται αυτό το Φώς στο Χρυσολούλουδο να πάλλεται ζωηρά … και το καλούμε να έρθει στην καρδιά μας και στην καρδιά κάθε Έλληνα/ιδος … να ρίξει άγκιστρο και ρίζες … να γίνει ένα μαζί μας … και το οραματιζόμαστε να διαποτίζει κάθε σημείο της Ελλάδος … και να απλώνει νήματα πρός όλους τους Έλληνες σε κάθε γωνιά της Γής.

Ζούμε και αισθανόμαστε την αίσθηση αυτής της ζύμωσης … την ζέση της ένωσης που επιτελείται !!

Είπαμε η αίσθηση είναι αυτό που μετράει !!

•  Δεύτερη Φάση

Κάπου μέσα στο Βίαιο αυτό Φαινόμενο Σύμπαν … ένα παρόμοιο Φώς πάνω σε ένα άλλο Χρυσολούλουδο, το συνολικό Ψυχικό Αποτύπωμα της Ελληνικής Φυλής, πάλλετε ζωηρά απλώνοντας νήματα πρός κάθε μεριά του Φαινόμενου αυτού Σύμπαντος (σε Γαλαξίες, Ήλιους, Πλανήτες) όπου απλώθηκαν και στήθηκαν Ελληνικά Έθνη, τμήματα της Ελληνικής Φυλής.

Οραματιζόμαστε και καλούμε την ενδυνάμωση της ενεργειακής νηματοσύνδεσης αυτού του Φωτός με το Φώς του Ψυχικού Αποτυπώματος του Ελληνικού Έθνους στην Γή … με το Φώς στην καρδιά μας.

Οραματιζόμαστε την ενέργεια να ρέει και να ενδυναμώνει το Ψυχικό Αποτύπωμα του Ελληνικού Έθνους, εδώ στην Γή, και μέσω αυτού με το Φώς όσων συνδέονται μαζί του.

• Τρίτη Φάση

Στην περιοχή του Ελεύθερου Φαινόμενου Σύμπαντος … στα αχνογάλαζα μετερίζια του «Έλ-Ών», εκεί που ξεκίνησε και στήθηκε η Έλλανα Φυλή, πάλλεται με αμείωτη ένταση ο Πυρήνας του Ψυχικού Αποτυπώματος της Φυλής … είναι από  εκεί που έρχονται … που βουτάνε στον «Κόσμο Φυλακή» οι Δάσκαλοι και οι απεσταλμένοι, αυτοί που στήσαν τα Ελληνικά Έθνη, αυτοί που μίλησαν για και συνεχίζουν να μιλάνε για τον «Κόσμο Φυλακή» στους τροφίμους του «Συστήματος», που τους λένε και τους μαθαίνουν τον τρόπο απόδρασης από τα μπουρδέλα του σκατόκοσμου.

Αυτόν λοιπόν τον Πυρήνα οραματιζόμαστε, να διαποτίζει το Γενικό και τα επί μέρους Ψυχικά Αποτυπώματα των Ελληνικών Εθνών … αυτήν την ενέργεια οραματιζόμαστε να κυλάει αμείωτη και να ενδυναμώνει τα Αποτυπώματα μέχρι την ρίζα στο Φώς στην καρδιά μας.

Μένουμε στον οραματισμό όλης αυτής της ενέργειας του Πυρήνα μέσω του Γενικού Αποτυπώματος πρός το Ψυχικό Αποτύπωμα του Ελληνικού Έθνους εδώ στην Γή και την σύνδεση με κάθε Έλληνα/ιδα σε κάθε σημείο του πλανήτου μας … και το οραματιζόμαστε να αποκτάει το Παλαιόθεν Δυναμικό και Αίγλη του.

•  Εν συνόψει

Τον Οραματισμό αυτόν μπορούμε να τον κάνουμε (ανάλογα με τις δυνάμεις και δυνατότητές μας) επί μέρους και τμηματικά είτε σε σύνοψη … ολοκληρωτικά. !!

Άν πολλοί συνδράμουν … ίσως μπορέσουμε να ανατάξουμε την κατάσταση … να πάρουμε πίσω την πατρίδα μας  …  ίσως και να ξαναστήσουμε την Πάλαι Ποτέ Ελλάδα !!

= / / =

ΕΞΟΔΟΣ…..

Γράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ -ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Μια τομή στην Ελληνική κοινωνία δείχνει μια διαμερισματοποιηση ,εναν διαχωρισμό που επιβλήθηκε απο την υποτακτική Διοίκηση θέλοντας να μεγαλώσει την βαση στήριξης της πυραμιδικής εταιρείας Ελλαδα ΑΕ.

Ειναι στην κορυφη οι απατριδες φεντεραλιστες παγκοσμιοποιημένοι και υποταγμένοι διοικητικοί.

Αυτοι στηρίζονται στην πρόσβαση στην πληροφορία και εκ τούτου προσαρμόζουν τις δομικές αλλαγές στο πυραμιδικό status .

Η δυνατότητα αυτη τους δινει την ψευδαίσθηση της επικυριαρχίας και του εθισμου στην εξουσιαστικη χειραγωγική καθοδήγηση.Ειναι οι τοπικοί αρχοντες εφαρμοστές του Απολύτου ελεγχου,

Στην δευτερη βαθμιδα της πυραμιδικής εταιρείας Ελλαδα ΑΕ ειναι οι συμφεντερολογοι τακτικιστες.Αυτοι ταυτίζουν τον βιο τους με την ιδια την υπαρξη της πυραμίδας θεωρώντας οτι αποτελούν τον στενο και ευρύτερο δημοσιο τομεα διοικησης και διακυβερνησης οπου οτιδηποτε εκτος του λειτουργικου συστηματος ειναι παρανομο και πρεπει να εξοντωνεται πνευματικα και πρακτικα.

Στην παλαιότερη κατασταση αποτελουσαν τους Ευγενεις,τους προστάτες του Στέμματος,Σημερα ειναι οι θεμέλιες μοναδες της πλαστης αντισυνταγματικης Κοινοβουλευτικής δημοκρατιας των Επικυρίαρχων.

Αυτοι που βγαζουν κυβερνηση με μοναδικο κριτηριο ποιος θα διατηρησει το λειτουργικο συστημα-κρατος σε λειτουργια εστω κ αν τρεφεται εις βαρος των υπόλοιπων στρωματων.

Κατεβαινοντας προς την βαση της πυραμιδας συναντουμε τους απομονωμένους.

Ειναι οι μη προνομιούχοι Ελληνες αυτοι που ειρωνικά και σαδιστικά αποκαλούνται απο τους Διοικητικούς και συμφεροντολόγους κρατικιστες ως Λαός.Αυτοι ζουν στο πνευματικο σκοτάδι και δεν γνωρίζουν οτι στην πραγματικότητα ανήκουν στην κορυφη της πυραμίδας,Χωρις την μετατροπή της ενεργειας τους σε χρημα και δυναμη οι αλλες ταξεις δεν θα υπηρχαν διοτι δεν παράγουν εργο παρα πείθουν για την αναγκαιότητα της παρουσίας τους ως δημιουργοί και διαχειριστές της Ενεργειας -πληροφορίας

Υπάρχει μεσα στην πυραμίδα μια τέταρτη κατηγορία που διατρέχει οριζόντια και κάθετα την συμπαγή δομη και λέγονται ομοιοδραστικοι.Αντιλαμβάνονται οτι δεν ειναι Ελεύθεροι και αυτο που ζουν δεν ειναι η Ζωη τους,Συνηθως δρουν ως Μοναδες αυτόνομης γέννεσης πληροφορίας,Εμφανίζονται ως ποιητές,ερευνητές,εργάτες,αγρότες,δάσκαλοι.στρατιώτες έχοντας ενα κοινο γνώρισμα.Δεν τους χωραει ο τόπος δηλαδή τα στενα πλαίσια της πυραμίδας και ζητούν την ΕΞΟΔΟ .
Αυτή η εξοδος λέγεται αποναρκοποίηση ,αφύπνιση ,ενεργοποίηση