Κατευθύνσεις για Δεκέμβρη 2020

 

 

Κατευθύνσεις για Δεκέμβρη 2020

 

 

Παλαιός

 

Όποιος ενδιαφέρεται, αλλά δεν έχει καταπιαστεί, ή δεν έχει παρακολουθήσει το εν λόγω θέμα, ας ΔΕΙ στην προηγούμενη ανάρτηση, όπου υπάρχουν οι ανάλογες εξηγήσεις.

Για να χρησιμοποιήσετε εποικοδομητικά-ωφέλιμα τις συγκεκριμένες κατευθύνσεις [[ Εργασία ή Οραματισμό ]] είναι ανάγκη να έχετε στραμμένο το πρόσωπο σας πρός την διδόμενη κάθε φορά κατεύθυνση, έτσι ώστε η ενέργεια που έρχεται από εκεί να ευνοήσει το αντίστοιχο θέμα.

 

Σχολιασμός επικαιρότητας 28-11-2020

Αφιερώνεται στον φιλαράκο μου -καί συν-Βολιώτη-, τον Γιάννη!

 

α δικά μας αναβάλλονται γιά λίγο, κι αιτία είναι αυτή εδώ η (υποτιθέμενη) δημοσκόπηση… αν καί διαφωνώ τα μάλα με τον τίτλο, που έδωσε ο -λίαν συμπαθής σε μένα- Ελευθέριος Πανούσιος!  🙂

Τώρα, θα μου πείς, τί κάθεσαι ρέ Εργοδότη κι ασχολείσαι με το τί λένε οι κατά κανόνα ψεύτες γκαλλοπατζήδες; Άλλως τε, ο Παλαιός (με τον οποίο συζήτησα το θέμα) ήταν κάθετος: «- Αποπροσανατολίζουν τον κόσμο, καί τίποτ’ άλλο!», απεφήνατο.

Ας δούμε, όμως, τί με προβληματίζει. Ή, ακριβέστερα, όσα με προβληματίζουν.

 

α. Ηλίθιοι οι Έλληνες;

Τους γκαλλοπατζήδες δεν είναι να τους παίρνει κανείς στα σοβαρά. Γνωστό αυτό. (Κι αυτά που γράφουν μερικοί, του τύπου: «η σοβαρή εταιρεία δημοσκοπήσεων Τάδε», εγώ τα περνάω απ’ τον κώλο μου.)

Όπως γνωστό είναι, ότι (α) πρόσκεινται σε κόμματα, καί ότι (β) ουσιαστικά δεν σφυγμομετρούν την κοινή γνώμη, αλλά επιβάλλουν στην κοινή γνώμη απόψεις. (Προερχόμενες …άνωθεν καί …έξωθεν.) Έτσι, αν πχ οι γνωστές πρεσβείες λένε… γιά την ακρίβεια, επιτάσσουν ότι ο γάϊδαρος πετάει, οι γκαλλοπατζήδες θα ρωτάνε αν είδαμε ιπτάμενα γαϊδούρια (ναί / μάλλον ναί / όχι / ίσως / δεν ξέρω, δεν απαντώ) – κι οι Έλληνες θ’ αρχίσουν να βλέπουν στους αιθέρες να ίπταται (αντί γιά F-16) μιά ιδιάζουσα μορφή του Πήγασου με μεγάλα αυτιά! Lol!!

Έτσι, ας πούμε, η νουδού που καταξέσκισε τη χώρα με τα lockdowns καί τη ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ διακυβέρνησή της, στη συγκεκριμένη «δημοσκόπηση» βρίσκεται μπροστά!!! στις εκλογικές προτιμήσεις, μ’ ένα εκπληκτικό -περίπου- 37%!!! (Ναί, πώς;!) Κι ακολουθεί ο τσίριζας με ένα -περίπου- 22%. (Επίσης «ναί, πώς;!») Χώρια τα υπόλοιπα κατεστημένα κόμματα (Πασόκ / Κινάλ, ΚΚΕ), που εμφανίζονται σταθερά.

Τα ίδια συμπεράσματα βγαίνουν κι όσον αφορά το περίφημο / διαβόητο (διαλέγετε εσείς) εμβόλιο του κοροϊδοϊού: ένα τρομερό 52%, ίσως καί παραπάνω, θα δεχόταν να το κάνει. (Πάντα σύμφωνα με τη συγκεκριμένη δημοσκόπηση.)

 

Τώρα, βέβαια, αν τα πάρουμε στα σοβαρά όλ’ αυτά, συμπεραίνουμε πως περίπου το 60% του Ελληνικού λαού (οι τρείς στους πέντε, δηλαδή) μαλακίζεται βαρέως. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα;

Η αλήθεια είναι πως ναί!… Δυστυχώς, κατά κανόνα ο σημερινός Έλληνας από μόνος του (καί στις περισσότερες φάσεις της ζωής του) δεν είναι ηλίθιος, αλλά η πολιτική έκφρασή του είναι επιπέδου καθυστερημένου νηπίου. (Τα ξανάπαμε, οι περισσότεροι νομίζουν πως ξέρουν από πολιτική, αλλά δεν ξέρουν ούτε την πολιτική αλφαβήτα.) Θέλετε καί παράδειγμα; ορίστε! Γιά δήμαρχος Αθηναίων δεν τους έκανε ούτε ο Κασιδιάρης, ούτε ο Καραμπελιάς, αλλά ένας άεργος, που καταφέσωσε τον Δήμο Αθηναίων (όπως κι η μάνα του, από την ίδια θέση παλιότερα – μόνο που οι ψηφοφόροι το ξέχασαν αυτό). Αν αυτό δεν είναι πολιτική ηλιθιότητα, τότε τί είναι;

(Αλλά ξέρω! «Νίκησε η δημοκρατία!» Έ, τότε, φάτε δημοκρατικές υπερτιμολογημένες ζαρντινιέρες καί βαμμένα πεζοδρόμια, καί πληρώστε τα! Καί σκασμός, διότι τα γούστα πλερώνονται! Η «δημοκρατία», όπως την εννοείτε εσείς, ξυπνοπούλια μου, έχει …εξοδάκια! Δεν είναι τζάμπα! lol!!!)

Καί το χειρότερο; γιά τους ψηφοφόρους, δεν τρέχει τίποτε!!! Στην αρχαία Αθήνα, όμως, ξέρετε τί τους κάνανε όσους καταφέσωναν τον Δήμο; Έ; Να πάτε να μάθετε, λοιπόν! (Βοήθεια από το κοινόν: Όταν τους έδιναν το κώνειο, αφού πρώτα τους είχαν κατάσχει την περιουσία, ΔΕΝ τους ρωτούσαν αν είναι …δημοκράτες! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Χίχί!!!)

Το ακόμη χειρότερο, είναι πως δεν αντιδράει κανένας (ουδέ κάν οι επαγγελματίες «επαναστάτες» της Αριστεράς!) στη δικτατορική διακυβέρνηση του νύν γκουβέρνου! Ή, τέλος πάντων, οι όποιες αντιδράσεις είναι παιδικού επιπέδου, του τύπου: κομματικές συνάξεις στις πλατείες, παρά την απαγόρευση. Σαν το νήπιο, που του λες να μή μασάει το μολύβι, κι αυτό (από αντίδραση) αρχίζει να μασάει τα μολύβια δυό-δυό (μαζί με τις γομολάστιχες).

Όλοι τα βρίσκουν καλά όλα καί καλώς καμωμένα! (Κι ο κουκλοχαιρετάκιας πήρε φόρα, καί χώνει στον λαουτζίκο το ένα κλύσμα μετά το άλλο! Έμ, τί;! Χαζός είναι, να μην το κάνει, τώρα πού ‘χει ευκαιρία; )

Αν κι αυτό δεν είναι πολιτική ηλιθιότητα, τότε τί είναι; «Δημοκρατία», μήπως;

Ά, ρέ χαϊβάνια!…

 

Εν πάσει περιπτώσει, δεν θεωρώ ότι την πολιτική ανοησία του σημερινού Έλληνα θα τη μάθουμε απ’ τους γκαλλοπατζήδες. Οπότε, τζάμπα μπήκαν στον κόπο.

Μπήκαν, όμως, πραγματικά στον κόπο;

Αλήθεια, ποιούς ρώτησαν; στους «ερωτώμενους»…

• …συμπεριέλαβαν και καταστηματάρχες που φαλήρισαν (ή κοντεύουν) ;
• συμπεριέλαβαν όσους μείναν χωρίς δουλειά;
• συμπεριέλαβαν μπάχαλους;
• συμπεριέλαβαν συγγενείς ανθρώπων που αυτοκτόνησαν (συνεχίζονται οι αυτοκτονίες, παρά τη σιωπή των βοθρο-ΜΜΕ) ;
• ή, μήπως, συνυπολόγισαν (προς αφαίρεση του ποσοστού τους) όσους τους κάνανε πλάκα με ανειλικρινείς απαντήσεις;

Μάλλον όχι, έ;

Το τελικό συμπέρασμα είναι πως, όντως πρόκειται γιά ένα ακόμη ειδησεογραφικό σκουπίδι, γιά νά ‘χουμε ν’ ασχολούμαστε.

Ή, μήπως, κρύβεται καί τίποτ’ άλλο πίσω απ’ αυτά όλα;

 

β. Εκλογές στον ορίζοντα; Καί γιατί;

Αλήθεια, πώς κι έτσι ρωτάνε ξαφνικά γιά την εκλογική διάθεση του καθενός; Όλα τά ‘χαμε τώρα, οι τυχόν επικείμενες εκλογές μας μάραναν;

[Καί να φύγει ποιός, νά ‘ρθει ποιός;

Αλήθεια, εκείνοι οι χαζοβιόληδες, που λέγανε να ψηφίσουν νουδού να φύγει ο Τσίπρας, «καί βλέπουμε», …είδαν; …Ανέβλεψαν, ωc ο τυφλόc του Ευαγγελίου; Σκοπεύουν να …ξαναδούν προσεχώς;

Άσε!… με τέτοιους …ανοιχτομάτες, προκόψαμε! lol!!!]

Θα μου πείς, κάθε τρείς καί λίγο ρωτάνε τί θα ψηφίζαμε στις εκλογές, γιά νά ‘χουμε ν’ ασχολούμαστε. Εντάξει, όμως υπάρχει κι ένα «αλλά».

Κι αυτό το «αλλά» είναι οι διεθνείς εξελίξεις: όλα δείχνουν, πως πορευόμαστε ταχύτατα προς την καθαρά ένοπλη πολεμική φάση του Γ’ ΠΠ. Άρα, θα ενεργοποιηθούν διάφορα «σχέδια» (που τά ‘χουν στην καβάτζα τα νύν αφεντικά του πλανήτη μας)… εκ των οποίων, το «εγχώριο» περιλαμβάνει κι εκλογές.

Νά προς τί η πρόσφατη πρεμούρα να μας ρωτήσουν τί θα ψηφίζαμε!

Αλλά, εξηγώ.

 

γ. Τα σχέδια

i. Το σχέδιο γιά την καμπούρα μας

Σε μας εδώ, το (έξωθεν) σχέδιο είναι ήδη γνωστό: μερικές αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, που (δεν θα βγάλουν αποτέλεσμα, καί) θα οδηγήσουν σε «οικουμενική» κυβέρνηση…

…η οποία θα υπογράψει ομοθυμαδόν το επίσημο ξεπούλημα Ελληνικού εδάφους.

[«Οικουμενική», γιά νά ‘ναι ΟΛΟΙ φανερά συνένοχοι, θέλουν-δέ θέλουν. Καί γιά να μην υπάρχει κόμμα, που δεν θα υπογράψει – ώστε να το παίζει μετά «ελπίδα γιά το μέλλον». Έτσι λένε οι εντολές έξωθεν. Κι έτσι φέρονται τα αφεντικά στα τσιράκια τους: στην κρίσιμη στιγμή, τα ξεμπροστιάζουν -με όλες τις συνέπειες-, γιά να γλυτώσουν αυτοί.]

Βλέπετε, το Σύνταγμα (αυτό, που, αν καταλυθεί, θα το υπερασπιστεί -με τον πατριωτισμό του- ο καφετζής της Άνω Ραχούλας με τους Ανωραχουλαίους χωριάτες ολοσούμπιτους! καρα-lol!!!), στη σελίς 41, άρθρον 27, παράγραφος 1, λέει ΕΠΙ ΛΕΞΕΙ τα εξής (καί ανορθόγραφα, καθ’ ό το «καμμία» γράφεται με δύο μού, το «καμιά» με ένα – όπως λέμε «Γιάνης»! lol!!!) :

 

 

Καλόοοοο!!!… «Μεταβολή στα όρια της Επικράτειας»!… Μόνο που δεν διευκρινίζεται αν είναι προς τα πάνω, ή προς τα κάτω, η μεταβολή!

Δηλαδή, μπορούν να πάνε να σκοτωθούν οι Έλληνες στρατιώτες, απελευθερώνοντας πανάρχαια Ελληνικά εδάφη πχ στη Μ. Ασία, κι εκατόν πενηνταένας προδότες να πουν: «- Όχι, δώστε τα πίσω, μή καί θυμώσουν οι ηπαπαραίοι!», καί ν’ ακυρωθεί όλη η προσπάθεια!!! (Έχει γίνει με τη Βόρειο Ήπειρο – ΤΡΕΙΣ φορές.) Ή, αντιθέτως, να πούνε: «- Μάλιστα, πολυχρονεμένε μου αφέντη, πάρε τα πάντα εκτός Πελοποννήσου! Κι άμα θες κι αυτήν, πάρ’ την κι αυτήν, μόνο κοίτα μή θυμώσει ο Παλαιός!» Lol!!! (Πού βρίσκω το κουράγιο να κάνω πλάκα με κάτι τέτοια… ώρες-ώρες, δεν με αναγνωρίζω!)

Νά λοιπόν, πώς εξηγούνται όσα είχε πεί η Ψαρούκλα-Μπενάκη στην ορκομωσία του Παπούλια, παναπεί (θυμίζω) : «- …Να δώσουμε, κύριε πρόεδρε, λίγο έδαφος γιά την ασφάλειά μας καί την ησυχία μας!»!

Όοοοοχι, ΔΕΝ τα είχαν προσχεδιάσει όλ’ αυτά απ’ την εποχή των Βαυαρών του Όθωνα (που, από τότε, ακόμη δεν χώρισε νομικώς η ιθαγένεια απ’ την υπηκοότητα), ούτε πρόκειται γιά μασωνοπουστιές ξένων καί δικών μας! Μπά, σε καλό σας, που πάτε καί σκέφτεστε τέτοια πράγματα!

Κατά τ’ άλλα, ο σημερινός Έλλην …ξέρει από πολιτική (ναί, πώς;!), καί είναι καί …δημοκράτης! (Διότι οι εκατόν πενηνταένας θα έχουν αυτομάτως δίκιο – πλειοψηφία, γάρ.) Καί τ’ αποδέχεται όλ’ αυτά (καθ’ ό «δημοκρατικά» – αφού τα σκαρώσαν …«δημοκράτες»!), καί ….δέεεεεεν είναι πολιτικώς ηλίθιος!

Ναί, πώς;! (Δίς.)

Δυστυχώς, όμως, η ώρα να ενεργοποιηθεί αυτό το σκατοάρθρο (εις βάρος μας, εννοείται), έφτασε. Έτσι βλέπω.

 

ii. Τα σχέδια γιά απόξω

Κι αυτά είναι ήδη γνωστά:

• Είτε κατευθείαν επίθεση των ηπαπάρα σε Ρωσσία-Κίνα.

Καί με το βρώμικο πρόσχημα: «- Αυτοί μας δώσανε την αφορμή!» – βλέπε Λουζιτάνια, όπου οι ηπαπάρα θυμήθηκαν να μπούν στον Α’ ΠΠ …δυό χρόνια μετά το περιστατικό!!!, καί Πέρλ Χάρμπορ. Θα μου πείς, τί πρόσχημα θα βρεθεί τώρα; Έ, όλο καί κάτι θα βρεθεί! Μήν ανησυχείτε!  🙂  Πχ «ανάμειξη των Ρώσσων χάκερς στις ηπαπαραίϊκες εκλογές». (Το είπανε -καί- το 2016.)

• Είτε πρώτα επίθεση στο Ιράν, σαν «προσάναμμα», καί μετά να μπούν κι οι υπόλοιποι στο πανηγύρι.

Ειδικά γιά το τελευταίο, βλέπε -ως παράδειγμα- τις πρόσφατες αλεπάλληλες παραβιάσεις του εναέριου χώρου του Ιράν από «Μπαϋρακτάρ» της τουρκίτσας (από έδαφος του Αζερμπαϊτζάν), μόνο που οι Πέρσες δεν τσίμπησαν. Σύν την πολύ πρόσφατη δολοφονία του αρχι-φυσικού των Ιρανών.

Λύσσαξαν όλοι με το ατομικό πρόγραμμα του Ιράν, που -όντως- μπορεί να οδηγήσει σε ατομική βόμβα, αν καί όταν. (Ενώι, αντιθέτως, το ήδη υπάρχον ατομικό οπλοστάσιο του Πακισκατάν – καί προσεχώς της τουρκίτσας, κι άσε του οξαποδουήλ- δεν τους ενοχλεί καθόλου!) Το ατομικό πρόγραμμα, που απαιτεί εμπλουτισμένο ουράνιο κι εγκαταστάσεις!…

Όμως, η πλάκα είναι πως, εδώ καί δεκαετίες, πυρηνική βόμβα (δηλαδή, ισχυρώτερη της ατομικής!) φτιάχνει κανείς πολύ πιό εύκολα, καί χωρίς να τρέχει να βρεί ουράνιο! Βέβαια, χρειάζονται πάλι κάτι εξειδικευμένα …εξαρτηματάκια, συν …εξοδάκια, αλλά η κατασκευή αυτή είναι όντως πολύ ευκολώτερη – καί, μπορώ να πω, φτηνότερη. Σας βεβαιώνω, διότι είμαι «της δουλειάς», καί ξέρω.

 

[Παρένθεση:

Να πετάξω, τώρα, μιά …πυρηνική βόμβα …καλπάζουσας επιστημονικής φαντασίας;

Σκεφτήτε, λοιπόν, με τη φαντασία σας την εξής εικόνα: ότι κάτι πουλάκια τραγουδούσανε πως σε κάποιο …πολύ γνωστό μας κράτος, πρίν αρκετά χρόνια, κάποιοι πρότειναν σε κάποιον κάτι τέτοιο, κι αυτός αρνήθηκε.

Σκατά στην ψυχή του, έχω να πω.]

 

Το θέμα είναι πως, όσα ξέρω εγώ (γιά εύκολη κατασκευή πυρηνικής), σίγουρα τα ξέρουν κι άλλοι· ανάμεσά τους, σαφώς καί οι Ιρανοί – να υποθέσω ευλόγως. (Δεν είναι καθόλου μαλάκες οι Πέρσες, σας βεβαιώ· παρά το ότι τώρα τους κυβερνάνε ρασοφόροι.) Καί δή, πρόσωπα (φυσικοί, στρατιωτικοί, κατάσκοποι, κτλ) της καριέρας· εννοείται! Άρα, όλ’ αυτά γιά το εμπλουτισμένο ουράνιο των Ιρανών κτλ κτλ κτλ είναι καθαρά ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ καί υλικό γιά σαβουροειδήσεις των βοθρο-ΜΜΕ. (Διότι, σιγά μη μπορεί το «μέσο κοινόν» της τηλεόρασης να καταλάβει από ατομικά καί πυρηνικά!)

Σαν κάτι σκατο-ειδήσεις, που γράφονται κατά καιρούς (προσωπικά, έχω διαβάσει την ιστορία αυτή τέσσερεις φορές εδώ καί αρκετά χρόνια – καί σε απόσταση μεταξύ τους), ότι δήθεν τάχαμ κάποιοι φοιτητές «βρήκαν» κι ανέβασαν στο Διαδίκτυο τη «συνταγή» γιά την κατασκευή ατομικής βόμβας, αλλά μετά τους τράβηξαν τ’ αυτιά διάφορες «υπερεσίες»… δήθεν μυστικό, καθ’ ό «εθνικό συμφέρον» κι έτσι.

Χοντρομαλακίες, σας λέω! Η «συνταγή» αυτή έχει δημοσιοποιηθεί (στις γενικές γραμμές της) εδώ καί πάαααρα πολλά χρόνια! (Κι άμα οι «υπερεσίες» δεν τα ξέρουν αυτά, τότε είναι καταντίπ άχρηστες, καί κακώς τις πληρώνει ο φορολογούμενος.) Το θέμα είναι, εμπλουτισμένο ουράνιο πού καί πώς θα βρεί ο ενδιαφερόμενος! Τα λοιπά (περί «φοιτητών» καί τα ρέστα) είναι περμανάντ θρίχες κομμωτηρίου.

Ή σαν κάτι άλλες σκατο-ειδήσεις (πριν χρόνια), που είχαν συλληφθεί (στις ηπαπάρα), λέει, κάτι φαντάροι να κάνουνε μπάφο μέσα σε μιά αποθήκη πυρηνικών βλημάτων! (Λογικό! Πήγαν εκεί, τα παρτάλια, να φουμάρουν με την ησυχία τους – γιά να μην τα ψάξουνε καί τα βρούνε! Μόνο που ατύχησαν!  🙂  ) Λες καί τα πυρηνικά παίρνουν φωτιά από τσιγαριλίκια! Ή λες κι οι φαντάροι μπορούν να εκτοξεύσουν πυρηνικά κατά το δοκούν! (Μόνο στρατηγός μπορεί, μαλάκες δημοσιοκάφροι! Κι αυτός, πάλι έχει μονάχα το ένα από τα τρία «κλειδιά» της εκτοξεύσεως, ΖΩΑ!)

Άσε μας, μωρέ, με τα ΜΜΕ!… Ακόμη κι η μαλακία έχει όρια!

 

Καθαρή προβοκάτσια, λοιπόν… Φτιάχνουν περιρρέουσα ατμόσφαιρα γιά την «κοινή γνώμη», εν όψει της επιθέσεως στο Ιράν. Καί στο μεταξύ, όλοι κυκλοφορούν καπνίζοντας, ανάμεσα σε ξεσκέπαστα μπαρουτοβάρελα! (Ηπαπαραίοι, Ερντογάν, καί λοιποί καί λοιποί.) Καί …λογικό… αφού τον θέλουν «με τα χίλια» τον Γ’ ΠΠ, τί τους νοιάζει η ξεσκέπαστη μπαρούτη;

Αναμείνατε (στους καναπέδες σας, εσείς), ο «Αρμαγεδδών» έρχεται λίαν προσεχώς!

Υπερβολές δικές μου;

Γιάααα να δούμε καί κάτι ακόμη.

 

iii. Εξοπλιστικά προγράμματα

Τον τελευταίο καιρό, πάλι λύσσαξαν ενθάδε γιά τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα!

• Εντάξει, δεν είναι μόνο ότι θυμήθηκαν πολύ αργά στο γκουβέρνο πως χρειαζόμαστε καινούργια οπλικά συστήματα.
• Δεν είναι μόνο που έχει επιβληθεί μιά συγκεκριμένη νοοτροπία, πως: ό,τι στρατιωτικό κι ό,τι εθνικό, ίσον «φασιστικό». (Είπαμε… η πολιτική αντίληψη του σημερινού Έλληνα είναι επιπέδου -επιεικώς- γιά τα σκατά.)
• Δεν είναι μόνο ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις (αυτές, με τους μασώνους ανώτατους αξιωματικούς – καί με τους φαντάρους σκατοκαθαριστές των λάθρο) είναι πλέον …Άοπλες Αδυναμίες (λόγωι Μνημονίων, κτλ).
• Δεν είναι μόνο το ότι οι στρατιωτικές στολές έρχονται πλέον απ’ την …τουρκίτσα, όπως καί το ρεύμα στους προβολείς απ’ τις σκοπιές στον Έβρο.
• Δεν είναι μόνο το ότι το ανατολικό Αιγαίο, μή σου πω κι η Θράκη, έχουν ήδη ξεπουληθεί στα κρυφά.
• Δεν είναι μόνο ότι τα νέα όπλα μπορεί να ΜΗΝ προλάβουν κάν να έρθουν, πριν μας ριχτεί η τουρκίτσα. (Τώρα, μάλιστα, που στις ηπαπάρα πάει να επέλθει ακυβερνησία γιά κανα ξάμηνο, παρατείνεται πέραν της 20ης Ιανουαρίου 2021 ο διαθέσιμος χρόνος προετοιμασίας των τουρκαλάδων – καί των γερμαναράδων συντρόφων τους. Θα μου πείς, βέβαια -καί δίκιο θά ‘χεις!-, πως, καί κυβέρνηση να βγάλουν οι ηπαπάρα, πάλι το σχέδιο είναι να μας επιτεθεί η τουρκίτσα. Απλά, με ακυβερνησία εκεί, ένας λόγος παραπάνω.)
• Δεν είναι μόνο το πιθανό (οικονομικό καί στρατιωτικό) σκάνδαλο επικείμενης αγοράς ηπαπαραίϊκων …τσίγγινων φρεγατών.
• Δεν είναι μόνο το ότι όλοι (πλήν Ρώσσων – να λέγεται το σωστό) θέλουν να μας πουλήσουν όπλα που δεν θέλουμε – διότι δεν μας βοηθάνε.

Είναι καί η Ιστορία!

 

iv. Ιστορία

Μέγιστη δασκάλα, η ρουφιάνα η Ιστορία!… Αρκεί να στρώσεις τον κώλο σου στο διάβασμα, καί νά ‘χεις το μυαλό σου ανοιχτό.

Λοιπόν, αγάπες μου, τί έγινε στην Ελλάδα / με την Ελλάδα κατά τις παραμονές του Β’ ΠΠ;

Έγιναν τα εξής:

Ενώι η Ελλάδα είχε τις εσωτερικές πληγές της (αποκατάσταση προσφύγων του 1922, διχασμός βασιλοφρόνων-βενιζελικών, κινήματα στον στρατό καί «αποτακτικόν» ζήτημα, απόνερα του «Κράχ» του 1929 στην οικονομία, κτλ κτλ), καί μέχρι το 1935 -βυθισμένη σε μιά ανόητη εσωτερική «ομφαλοσκόπηση»- δεν έβλεπε τίποτε γιά το πού πήγαινε η διεθνής κατάσταση, από το 1936 αυτή η αντίληψη άλλαξε άρδην, επειδή ο (εκ στρατιωτικών) Ιωάννης Μεταξάς έβλεπε καθαρά.

Παρά, λοιπόν, τα δικά του προβλήματα (καθημερινό νταβατζηλίκι των άγγλων, πραξικόπημα γερμανοφίλων, πείσματα του «άνακτος», κατάσκοποι που αλώνιζαν, κτλ κτλ), έδωσε παραγγελίες γιά νέους εξοπλισμούς, ενώι ταυτόχρονα κατασκεύαζε τα οχυρά στη γραμμή Ρούπελ… βλέποντας καθαρά το τί θα (ξανα)κάνει η Βουλγαρία εις βάρος μας – καί με τις πλάτες ποιών, πάλι.

Έτσι, η Ελλάδα πρόλαβε καί πήρε δύο αντιτορπιλλικά της προκοπής (τα «Βασίλισσα Όλγα» καί «Βασιλεύς Γεώργιος») από την αγγλίτσα, με οπλικά συστήματα της γερμανίτσας. Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες γιά άλλα όπλα, πχ τυφέκια του Πεζικού, τηλεβόλα, κτλ.

Μόνο που ατύχησε στα αεροπλάνα! Διότι οι μεν άγγλοι λέγανε πως δεν μπορούν να μας δώσουν τίποτε της προκοπής, διότι τα είχανε κατεπείγουσα ανάγκη γιά πάρτη τους, οι γερμαναράδες …δεν δίνανε (ευνόητο γιατί – μόνο που, αντιθέτως, δώσανε ολόκληρες μοίρες καταδιωκτικών Μέσσερσμιτ 109 στη φιλενάδα τους, την τουρκίτσα!), οι δέ Γάλλοι, τέλος, δεχθήκανε μέν την παραγγελία… αλλά πρόλαβαν οι γερμαναράδες καί τους κατέλαβαν τη χώρα! (Υπόψη, αυτά τα λεφτά της παραγγελίας ακόμη μας τα χρωστάνε οι Γάλλοι! Καί εντόκως, λέω!)

Τελικά, οι μόνοι που μας πούλησαν κάτι, ήταν οι Πολωνοί, με τα σαφώς κατωτέρων δυνατοτήτων «Πεζετέλ» P.11 . (Αρκετά εκ των οποίων δυστυχώς κατέρριψαν οι Ιταλοί.)

 

[Παρένθεση: οι αγγλίτσοι τελικώς καταδέχτηκαν να εντάξουν Έλληνες πιλότους σε μοίρες -σαφώς κατωτέρων από δυνατότητες- «Χαρρικαίην», στη Μέση Ανατολή.

Η πλάκα είναι πως πράγματι λέγαν αλήθεια προπολεμικώς! Τότε (καί μετά το τέλος του Α’ ΠΠ, όπου κατέστρεφαν -ως αντιοικονομικά στη συντήρηση- τα Σόπγουϊθ Κάμελ …με τσεκούρια!), είχαν όντως παραμελήσει την Πολεμική Αεροπορία τους. Καί χρειάστηκε να φτάσουν στα 1937, να πλακωθούν στους εράνους, κι όλοι οι πολίτες να προσφέρουν αλουμινένιες κατσαρόλες γιά υλικό αεροσκαφών, καθώς καί τις βέρες τους γιά χρηματοδότηση, ώστε τελικώς ν’ αποκτήσουν εγκαίρως αρκετές μοίρες αξιομάχων Σπιτφάϊρ, έτοιμων κατά την περίφημη «Μάχη της αγγλίτσας»!

Μάλιστα, φτάσανε μέχρι το σημείο να «επιστρατεύσουνε» (σε κάποιο επίσημο «γκαλά» εράνου) καί μία …στριπτηζέζ, τη Φίλις Ντίξυ!

Άγγλοι!… Τί περιμένεις! Να περιμένουνε να φτιάξουνε Πολεμική Αεροπορία, βάζοντας μιά γκόμενα να δείξει το τέτοιο της δημοσίως! Καρα-lol!!! Παρηγοριέμαι, μόνο, που η βλακεία δεν είναι δικό μας προνόμιο! Αλλά ακόμη απορώ, πώς κατάφεραν αυτά τα άτομα κάποτε, κι είχανε μιά παγκόσμια αυτοκρατορία…]

 

v. Καί σήμερα;

Σήμερα, έχουμε ακριβώς μία απ’ τα ίδια!

• Είμαστε σε παραμονές Παγκοσμίου Πολέμου.
• Με μεγάλα προβλήματα εντός της χώρας. (Μόνο οι λάθρο είναι η νέα παράμετρος, που ιστορικώς δεν έχει ξαναφανεί.)
• Με διχασμό.
• Με ΕΔ χωρίς σύγχρονα όπλα της προκοπής.
• Με εξωτερικούς προμηθευτές όπλων, που θέλουν να μας πασσάρουν ό,τι θέλουν αυτοί. (Αλλά σαφώς κατωτέρων δυνατοτήτων απ’ αυτές που ζητάμε.)
• Με ξένους πολιτικούς, που πάνε -ακόμη μία φορά!- να μας μπλέξουν αγρίως. Που μας σπρώχνουν / εξαναγκάζουν να συμμετάσχουμε σ’ έναν πόλεμο, που ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ, καί που η συμμετοχή μας σ’ αυτόν θα μας στοιχίσει πάλι ο κούκος αηδόνι!… προς χάριν των ξένων. (Βλέπε περίοδο 1940-1949.)

(Με την ευκαιρία: ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ, ΜΠΡΑΪΖΑ! Κι εσύ, καί η γυναίκα σου, αληταρά!)

Λοιπόν; Τί συμπεραίνετε απ’ όλ’ αυτά;

 

δ. Συμπεράσματα

Το εξής ένα!

Είδατε, λοιπόν, σε τί κουβέντα οδήγησε μιά (υποτιθέμενη) «δημοσκόπηση»-σαχλαμάρα.

Ετοιμαστήτε γιά τα χειρότερα,…

…καί προσπαθήστε να διακρίνετε τη «μεγάλη εικόνα»…

…ψηφίδες της οποίας είναι μέχρι κι οι δήθεν δημοσκοπήσεις.

 

Ρέ, δεν πάμε καλά, σου λέω!…

έεεε…. Όχι… Δέν υπάρχει ελπίς!!! Δέν!

Διατί σάλταρα αιφνιδίως, καλοί μου άνθρωποι, καί λέω τέτοια πράγματα;

 

Λοιπόν. Είναι ένα φαρμακείο, που κάθε τρείς καί λίγο αλλάζει αυτοκόλλητα απάνω στα τζάμια του.

Διαφημιστικά· δέ λέω.

Οι φαρμακευτικές εταιρείες τα πληρώνουν, κι όχι ο ίδιος ο φαρμακοποιός· δέ λέω.

Θέμα αισθητικής, περί ορέξεως κολοκυθόπιττα· δέ λέω.

Εφ’ όσον δεν έχω την ανάγκη τέτοιων μαγαζιών, κι εφ’ όσον δεν τα κολλάνε πάνω στα δικά μου τζάμια, κανένα πρόβλημα.

Έλα, όμως, που περνώντας απόψε από εκεί, είδα αυτό:

 

 

Καί κόντεψα να γίνω πελάτης του! (Γιά υπογλώσσια.)

Καλά, το να δείς αναγγελία (υποτίθεται) πένθιμης (υποτίθεται γιά το αφεντικό – σκότωμα τιμών, κι έτσι) Παρασκευής σε κομπιουτεράδικα, έχει νόημα.

Το να δείς σε σουπερμάρκετζ, έχει νόημα.

Αλλά σε φάρμακα, ρέ φούστη μου, τί σκατά νόημα έχει; μου εξηγεί κανείς;

‘Ντάξ’, τα φαρμακεία την σήμερον έχουν ψιλομεταβληθεί σε ιδιότυπα σουπερμάρκετζ. Πουλάνε διάφορα, πλήν φαρμάκων: συμπληρώματα διατροφής, καλλυντικά, αρώματα-μαϊμού (απομιμήσεις), ανατομικές παντόφλες, ξέρω ‘γώ πατερίτσες στο χρώμα της Φερράρι, καί δεν μπορώ να φανταστώ τί άλλο. Αλλά καί Μπλάκ Φράϊνταιη, έστω καί σ’ αυτά τα είδη; Ποιός το περίμενε!!!

 

Γι’ αυτό, σας λέω, ώ συν-Έλληνες! Κάτι δεν πάει καλά, στην όλη ιστορία. Γενικώς, δεν πάμε καλά όλοι μας.

Καί δεν ξέρω αν θα υπάρξει θεραπεία!

 

Επιβίωση – τροφή στο διαμέρισμα

το προηγούμενο, δεν διευκρίνησα (βιασύνη γάρ) σε τί είδους κατοικία μπορούμε να έχουμε ψησταριές κτλ ωραία, προκειμένουν να ετοιμάσουμε φαγητό «ανάγκης». Ξεκαθαρίζω, λοιπόν, εδώ ότι ξεκινάω να μιλάω ειδικά γιά διαμερίσματα σε πολυκατοικίες πόλεων, καί προτείνω ακόμη μερικές λύσεις. (Γιά όσους τους βρεί μέσα στις πόλεις τους η καταιγίδα, καί δεν θα έχουν μπορέσει / δεν θα θέλουν να φύγουν εγκαίρως, εννοείται.)

Στα επόμενα, θα πούμε καί γιά άλλα περιβάλλοντα κατοικίας – πχ χωριό, ή προάστεια.

 

Εισαγωγή – το τυπικό διαμέρισμα

Το τυπικό νεο-Ελληνικό διαμέρισμα μιάς (τυπικής) οικογένειας με δύο ενήλικες καί δύο παιδιά, είναι κάπου στα 70-90 τετραγωνικά, με συνήθως ένα άθλιο μπαλκόνι «ανάγκης» (του εργολάβου – γιά να μή χάσει τετραγωνικά, καί του μειωθεί το κέρδος), ας πούμε των 20 τετραγωνικών (10 x 2). Βέβαια, σε νεώτερες πολυκατοικίες (δεκαετία του 1990 καί εντεύθεν), όπου στις πολυκατοικίες υπάρχει πυλωτή κι έχει πέσει κάποιος σχεδιασμός καλαισθησίας, τα μπαλκόνια είναι κάπως μεγαλύτερα· ας πούμε 30 τετραγωνικά.

Δυστυχώς, όμως, ένα τυπικό διαμέρισμα με δύο κρεββατοκάμαρες καί βοηθητικούς χώρους δεν έχει πολύ χώρο γιά αποθήκη. Ίσως κανένα πατάρι, όπου στεγάζεται ο θερμοσίφωνας, ή κανένα ντουλάπι σε προσχεδιασμένη εσοχή του τοίχου. Έτσι, οι περισσότεροι βγάζουν έξω στα μπαλκόνια κάτι κακάσχημες πλαστικές ντουλάπες με τα «άχρηστα»· πχ κουβάδες σφουγγαρίσματος, παιδικά παιχνίδια διαλυμένα, κτλ.

Τέλος πάντων, ας δούμε τί μπορούμε να κάνουμε μ’ αυτά τα συγκεκριμένα δεδομένα.

 

Με τα άρθα τούτα εδώ, το γνωρίζω πως δεν πρωτοτυπώ καθόλου· όλο το Διαδίκτυο είναι γεμάτο από άρθρα / βίντεο / συμβουλές / πρακτικά κόλπα γιά επιβίωση. Ωστόσο, ΟΛΑ αυτά ανεξαιρέτως κάνουν τα εξής βασικά (καί πολύ χοντρά) λάθη… υποθέτοντας εξ αρχής ότι οι απαραίτητες προϋποθέσεις υφίστανται (ενώι δεν υφίστανται) :

• Πρώτον, θεωρούν ότι ο καθένας μπορεί να μεταβληθεί σε Μαγκάϊβερ μέσα σε μιά μέρα, καί πχ να μάθει να δένει κόμπους γιά κατασκήνωση κτλ κτλ κτλ τόσο επιδέξια, σα να τα έκανε αυτά συνεχώς γιά καμιά 30αριά χρόνια πρίν.
• Δεύτερον, εκεί που λένε πχ «αποθηκεύστε δέκα σακκιά αλεύρι, μαγιά, μπλά-μπλά-μπλά», ξεχνάνε ότι δεν υπάρχει επαρκής αποθηκευτικός χώρος! (Πού να τα βάλει, μωρέ, ο άλλος τα σακκιά με το αλεύρι; ‘κεί που ξιέρ’, που λεν’ κι οι Πηλιορείτες; lol!!!)
• Τρίτον, οι συμβουλές αυτές απευθύνονται σε ένα πειθαρχημένο κοινό καί με σαφώς κάποια καλούτσικη οικονομική δυνατότητα. Σά να είναι το σπίτι επιχείρηση!… με λογιστήριο, τμήμα αποθήκης (όπου μάλιστα τηρείται το σύστημα fifo: first-in-first-out), κτλ. Όμως, ξέρετε εσείς πολλούς (αυτο)πειθαρχημένους καί πρακτικούς οικογενειάρχες στη χώρα μας; Ή (γυναίκες) συζύγους, που στηρίζουν τέτοιες προσπάθειες χωρίς γκρίνια καί ξερολισμό; (Του τύπου: «- Εσύ μην ανακατεύεσαι στην κουζίνα μου!» Ναί, ρέ γυναίκες, σας τη λέω!  🙂  )
• Τέταρτον, δεν υπολογίζουν τον απαιτούμενο χρόνο τακτοποίησης γιά όλες αυτές τις καλές συμβουλές! Εάν πχ ξεκινήσετε τώρα την αποθήκευση τροφίμων, προσωπικά υπολογίζω να σας πάρει τουλάχιστον κανένα μήνα το στήσιμο μιάς συστηματικής αποθήκης «fifo»! Αλλά, αν τα γεγονότα ξεσπάσουν αύριο το πρωΐ, τί γίνεται τότε;

Αυτά, γιά τα αυτονόητα (τρόφιμα, φάρμακα, χρειώδη πρώτης ανάγκης). Καί πού να πάμε σε τίποτε σοβαρώτερο!…

Όλα τα παραπάνω πιθανώτατα σας θυμίζουν καλώς οργανωμένη επιχείρηση, ή στρατό. Σωστά το σκεφτήκατε, έτσι είναι. Ωστόσο, επειδή είναι κυρίως θέμα (νεο-Ελληνικής) νοοτροπίας, που δυστυχώς δεν πολυκολλάει με δαύτα, εδώ θα δοκιμάσω να δώσω πρακτικές, εφαρμόσιμες συμβουλές. Γιά τον καθέναν. Όσο αφασία καί χύμα καί νά ‘ναι!

 

Τί τρόφιμα αποθηκεύουμε στο διαμέρισμα

Εδώ το ερώτημα έχει σχεδόν αυτονόητη απάντηση, αλλά ας την πούμε κι εμείς:

• Σαφώς μακράς διαρκείας καί μή έχοντα ανάγκη ψυγείου: ζυμαρικά, μέλια, τουρσιά, κονσέρβες, αποξηραμένα φρούτα (πχ σύκα), αλίπαστα (πχ ρέγγες). (Μιά που ο λόγος γιά κονσέρβες: δεν υπάρχουν μόνο αλμυρά σε κονσέρβες, υπάρχουν καί γλυκά: οι κομπόστες.) Αυτά δεν πιάνουν πολύ χώρο, η ποσότητα γιά κανένα δίμηνο (ίσως καί παραπάνω) γιά όλη την (4μελή) οικογένεια βολεύεται καί σ’ ένα ντουλάπι κουζίνας.
• Όλα τα άλλα απαραίτητα γιά το φαγητό (πχ αλάτι, ή κανέναν πεντάκιλο δοχείο λάδι), εννοείται πως ήδη βρίσκονται στο σπίτι.
• Πατάτες. Οπωσδήποτε.

Οι πατάτες, κάπου στο μπαλκόνι. Πιθανόν καί σκεπασμένες με κανένα παλιοσέντονο.

Βέβαια, αν τις αφήσεις να πολυκαιρίσουν, θα βγάλουν φύτρο. Οπότε, θ’ αναγκαστείς να το κόψεις (αν δεν κάνω λάθος, εκεί κάπου παραμονεύει δηλητήριο, στρυχνίνη, ως φυσική άμυνα του φυτού – γι’ αυτό τα κόβουμε τα φύτρα), καί από την αρχική πατάτα θα σου μείνει η μισή. Αλλά, γιά κανένα δίμηνο, δεν υπάρχει πρόβλημα.

Πωλούνται σε σακκιά των 30 κιλών, κάπου 8 ευρώ το φτηνότερο που βρήκα. (Καί ντόπιες, όχι τουρκίτσας καί Αιγύπτου.) Βέβαια, ξέρουμε πως οι πατάτες είναι καλές γιά τηγάνι, ή φούρνο, ή σούπα, ανάλογα την ποικιλία. Αλλά, σιγά μην κοιτάξουμε τέτοια πράγματα, αν είναι να γεμίσει το στομάχι σε καιρό ανάγκης!

 

Τώρα, υπάρχει καί το πρόβλημα του ψωμιού, που είναι βασικώτατο είδος διατροφής μας. Οπότε, οφείλουμε να έχουμε καί αλεύρι σε επαρκή ποσότητα (σακκιά). Καί να ξέρουμε τον τρόπο να το αποθηκεύσουμε, γιά να μη σκουληκιάσει.

Μιά άλλη λύση (Παλαιός έφα), είναι να έχουμε σιτάρι (πάλι σε σακκιά) καί χερόμυλο. (Είπαμε, δεν καταφεύγουμε στο ηλεκτρικό ρεύμα.) Το σιτάρι, λέει, διατηρείται καλύτερα απ’ το αλεύρι· οπότε, κάθε φορά που θέλουμε να ζυμώσουμε ψωμί, αλέθουμε σιτάρι γιά αλεύρι σε ποσότητα όσο χρειαζόμαστε.

Εντάξει όλ’ αυτά… ναί, αλλά είπαμε παραπάνω ότι δεν υπάρχει χώρος!

…Γι’ αυτό, όμως, ξελαρυγγιάστηκα να φωνάζω: «- Φτιάξτε ομάδες!»

Εδώ, λοιπόν, αντί να κάνει ο καθένας οικογενειάρχης προμήθειες από το κάθε τί, άρα να μή χωράει πχ το αλεύρι πουθενά σε κανένα διαμέρισμα, οφείλετε να κάνετε το εξής:

Να συνεννοηθείτε με γείτονες, που έχουν μυαλό στο κεφάλι τους, ώστε να κάνετε μιά «μικροειδίκευση»: εσύ θ’ αποθηκεύσεις πχ τις πατάτες, εγώ πχ το αλεύρι. Ώστε να προστεθεί ο αποθηκευτικός χώρος δύο, ή περισσοτέρων διαμερισμάτων, κι όχι να κατατμηθεί ο ήδη υπάρχων σ’ ένα καί μοναδικό διαμέρισμα. Καί θα συνεννοείστε κάθε μέρα να βγάζετε τις απαραίτητες μερίδες φαγητού (αφού τις έχετε προϋπολογίσει πρίν την αγορά των αγαθών), ώστε να τρώτε όλοι τα πάντα, χωρίς στερήσεις.

Πώς σας φαίνεται, σαν ιδέα;

Άντε, λοιπόν! ΔΕΝ υπάρχει άλλος τρόπος!!!

Γιά σκεφτήτε πχ πέντε διαμερίσματα να έχουν κάνει κατανομή αποθήκης τροφών καί λοιπών χρειωδών!… Τί θα σας λείψει κατά τη διάρκεια της κρίσης; ελάχιστα πράγματα, ίσως καί μή απαραίτητα.

ΟΜΑΔΕΣ!!!!! ΤΩΡΑ!!!!!!!!!

Κι αφήστε τους εγωϊσμούς καί τους ξερολισμούς. Ειδικά γιά πολυκατοικίες, αυτή η συνεργασία είναι μο-νό-δρο-μος.

Τώρα, βέβαια, θα μου πείς καί τί θα γίνει με τον μαλάκα της πολυκατοικίας, που συστηματικά αποφεύγει τα κοινόχρηστα, δέ λέει καλημέρα σε κανέναν, τσακώνεται με το παραμικρό, κτλ. Έ, απλούστατα, κλάστε τον. Να πάει να γ@μηθεί! Να ψοφήσει απ’ την πείνα!  🙂  Βέβαια, άμα αλλάξει μυαλά καί μπεί στο πνεύμα συνεργασίας, οκ τότε αναθέστε του κάποιο έργο. (Υποθέτοντας ότι μπορεί να το κάνει… Άμα είναι ντίπ γιά τα μπάζα, δεν ξέρω τί μπορείτε να κάνετε με δαύτον. Ίσως να τον πείσετε να βγεί έξω, να τον σκοτώσουν τα τζιχάντια, να εκτονωθούν προς στιγμήν, καί να πάνε παρακάτω προσπερνώντας εσάς. Lol!!!)

 

Τί τρόφιμα παράγουμε στο διαμέρισμα

«Παράγουμε;»

Ναί.

Μπορούμε τα εξής, καί στον μικρό χώρο του μπαλκονιού:

• Σε κομμένα παλιά βαρέλια πετρελαίου, μπορούμε να φυτέψουμε πιπεριές.

Η πιπεριά κοστίζει μισό ευρώ το φύτρο (την πουλάνε σε πολύ μικρά πλαστικά γλαστράκια στις λαϊκές), αναπτύσσεται πολύ γρήγορα (γι’ αυτό χρειάζεται βαρέλι, η γλάστρα δεν επαρκεί), καί δίνει καρπό συνεχώς. Δυό βαρέλια στο μπαλκόνι δεν πιάνουν πολύ χώρο· καί θα σας δίνουν συνέχεια κάτι, να γεμίσετε το στομάχι σας.

• Επίσης σε βαρέλι στο μπαλκόνι, κούμ-κουάτ.

Μόνο που τούτο εδώ θέλει υπομονή -νομίζω- κανα χρόνο, γιά να δώσει καρπούς. Ο καρπός του μπορεί να ξεφλουδιστεί, καί να τον φάτε αργά, αναβάλλοντας κάπως το αίσθημα της πείνας. Δεν χορταίνεις μ’ έναν καρπό, αλλά κάτι είναι· έστω καί σαν ξεγέλασμα του στομαχιού σου. (Πάντα μιλάμε γιά καταστάσεις ανάγκης, μην ξεχνάτε.)

• Τέλος, σε ζαρντινιέρα επιμήκη (όχι σαν αυτές του κοπρόσκυλου Μπακοτζών), μπορείς να φυτέψεις λαχανικά.

Μαρούλια, κουνουπίδια, λάχανα. Αυτά κι αν χορταίνουν! Τρία-τέσσερα τέτοια λαχανικά χωράνε μιά χαρά σε μιά ζαρντινιέρα 1 μέτρο επί 20 εκατοστά, καί είσαι πρώτος!

Βέβαια, άμα τα φάς, πρέπει να ξαναφυτέψεις. Αλλά, να προνοήσετε ν’ αγοράσετε σπόρους.

Φυσικά, λαχανικά μπορεί να φυτέψει κανείς καί στον ακάλυπτο χώρο της πολυκατοικίας. Αλλά εκεί είναι μπάτε σκύλοι αλέστε, καί μπορεί να μπεί ο καθένας καί να τ’ «απαλλοτριώσει». Lol!!!

 

Το πρόβλημα, όμως…

Είναι όχι -τόσο- τα απαιτούμενα χρήματα, όχι -τόσο- η εξεύρεση αγαθών, αλλά η νοοτροπία του μέσου συμπατριώτη μας. Το «- Έλα, μωρέ!»

• Πώς θα γίνει να βάλει κάποιος λουρί στα κακομαθημένα σκατόπαιδά του, που ζητάνε καί ζητάνε καί ζητάνε, καί δεν ικανοποιούνται / δεν χορταίνουν με τίποτε;
• Πώς θα τα πείσει ότι εδώ κινδυνεύει η ζωή μας η ίδια, καί πρέπει ν’ αυτοπεριοριστούν στην ημερήσια μερίδα φαγητού, καί να μην τρώνε παραπανίσιο, απλά «επειδή γουστάρουν»;
• Πώς θα σταματήσει να τους κάνει τα χατήρια (πολλώι δέ μάλλον να τα βάλει σε περιορισμό), όταν μέχρι τότε τά ‘χει παραχαϊδεμένα, καί τον έχουν καβαλλήσει;
• Πώς ο ίδιος ο ενήλικας θα κόψει τις κακές του διαιτητικές συνήθειες, που καλόμαθε στο ντελίβερυ; (Καλά λέει ο Παλιούρας, όλοι αυτοί είναι ντίπ ανίκανοι ακόμη καί γιά να τηγανίσουν μιά ομελέττα!)
• Καί πότε θα τις κόψει τις κακές διαιτητικές συνήθειες; Μέσα σε μιά μέρα; Τότε, που: «- Έλα μωρέ, άμα χρειαστεί, θα το κάνω!»; (Ξέρετε, τα ίδια λένε κι όσες σκοπεύουν να μείνουν έγκυες, γιά το τσιγάρο που καπνίζουν μανιωδώς. Αλλά, μεταξύ μας, μάλλον απίθανο να το κόψουν απότομα.)
• Πώς θα κόψουν ενήλικες καί παιδιά την τεμπελιά, μέσα σε καταστάσεις όπου θα καίγεται ο κώλος ολονών;
• Πότε θα ορίσει ο οικογενειάρχης μιά μέρα, να φάνε όλοι (γιά γεύμα) γιά δοκιμή από μιά «πολεμική» μερίδα κι όχι παραπάνω; (Κάτι μου λέει, ότι τέτοια δουλειά όλοι θα την αναβάλουν!)
• Καί κυρίως, πώς θα κοπεί μαχαίρι ο ηλίθιος εγωϊσμός, που ό,τι κάνουμε, το κάνουμε γιά να μπούμε στο μάτι του γείτονα; Αφού μ’ αυτόν τον γείτονα, που τόσα χρόνια τον κλάναμε, πρέπει να συνεργαστούμε τώρα!…

Τέλος πάντων, το πρόβλημα το βλέπετε καθαρά. Όμως, ειλικρινά, δεν μπορώ να κάνω τίποτε γιά να το εξαλείψω· δεν είμαι κηδεμόνας κανενός, να του πω τί θα κάνει.

Οπότε, όποιος μπορεί από μόνος του να τα βάλει με τον κακό εαυτό του καί να τον νικήσει, σώθηκε – στα επερχόμενα, καί τώρα, καί πάντα. Οι υπόλοιποι, δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι.

 

(Κείμενο στις 25/11/2020)

 

Επιβίωση – φαγητό

ίπα ν’ αρχίσω μιά σειρά αναρτήσεων, σχετικών με την επιβίωση – μιά που έρχονται τα δύσκολα.

Τώρα, βέβαια, υπάρχουν αμέτρητα φιλμάκια ανά τα ιντερνέτια, τα οποία δείχνουν πώς να φτιάχνεις τα πάντα με πρωτόγονα μέσα – από φαγητό, μέχρι να μαντάρεις κάλτσες (που λέει ο λόγος). Όθεν, ίσως ετούτες εδώ οι αναρτήσεις ν’ αποδειχθούν περιττές.

Δε βαρυέσαι, όμως· θα τις ξεκινήσω, καί θα δούμε πώς θα πάει. (Αν έχει νόημα να συνεχίσουν, δηλαδή.) Φιλοδοξώ λιγάκι να τις κάνω σαν «εγχειρίδιο άμεσης λειτουργίας» (καί της μισής σελίδας) : δυό λόγια, καί ακόμη κι ο άσχετος να μαθαίνει αμέσως. Σάμπως καί πόσα φιλμάκια να δείς, καί πόσα κόλπα μπορείς να μάθεις; Σύντομα πράγματα, λοιπόν, καί στο κέντρο κατ’ ευθείαν!

Καί να είναι λιγάκι σαν σελίδες αναφοράς: ένας σύντομος, αλλά περιεκτικός οδηγός τσέπης.

Επίσης, αυτές οι αναρτήσεις θα έχουν την ιδιαιτερότητα ότι θα συμπληρώνονται με όσα τυχόν θα συνεισφέρετε στα σχόλια. (Άρα, μην τις θεωρήσετε ολοκληρωμένες, αν δεν πέσει πρώτα η σχετική συζήτηση.) Θα παίρνω τα σχόλια (ή κομμάτια τους), θα τα σενιάρω λίγο από εμφάνιση, καί θα τα προσαρτώ στη σελίδα – με πλήρη αναφορά του ποιός-έγραψε-τί. (Μόνο, παρακαλώ όχι φιλμάκια. Κείμενο.)

 

Οι αναρτήσεις αυτές αφιερώνονται στους αναγνώστες, που ζήτησαν πρακτικές λύσεις από το ιστολόγιο πολλές φορές στο παρελθόν. Άργησα λίγο να καταλάβω ότι δεν είναι τα πάντα αυτονόητα γιά τους πάντες, όθεν τα παιδιά της πόλης καί του διαμερίσματος μάλλον χρειάζονται λίγη βοήθεια παραπάνω.

Οκέϋ, τότε, ιδού κάποιες πρακτικές λύσεις!

 

Εισαγωγή

Είναι κάτι που υποψιαζόμαστε μέν αρκετοί, αλλά δεν το αφήνουμε να βγεί στην επιφάνεια: ότι ο πολιτισμός μας είναι τρομερά ευάλωτος. Παρά τις προόδους του.

Ουσιαστικά, ο (τεχνολογικός) πολιτισμός από το 1900 καί εντεύθεν βασίζεται όλο καί περισσότερο στο ηλεκτρικό ρεύμα. Άρα, μία καταστροφή στην ηλεκτροδότηση, καί πάπαλα! Θα γυρίσουμε πάραυτα σε καταστάσεις πρωτογονισμού, γιά τις οποίες δεν είμαστε καθόλου έτοιμοι. Παναπεί, θ’ αναγκαστούμε να γυρίσουμε στην εποχή των προπαππούδων μας, εκατό χρόνια πίσω καί πλέον. Ναί, αλλά αν πρέπει να το κάνουμε γιά να επιβιώσουμε, θα το κάνουμε καί θα πούμε καί ζήτω!  🙂

Νά, ας πούμε τα αρχεία που κρατάμε: το (σχετικά πρωτόγονο – 9ος αιώνας μΧ) χαρτί δεν χρειάζεται ηλεκτρικό ρεύμα, γιά να αποθηκεύσει την πληροφορία καί να τη διαβάσουμε. Αντιθέτως, χωρίς ηλεκτρικό τα μνημάκια usb θα καταστούν απλώς διακοσμητικά. (Καί οι σκληροί δίσκοι σού βέρ – αυτά που βάζουμε κάτω απ’ τα ποτήρια, να μή βρέχεται η φορμάϊκα του γραφείου.)

Δεν είναι μονάχα ότι θα σταματήσουν να λειτουργούν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές μας (εκτός απ’ των λίγων τυχερών ιδιοκτητών, που έχουν εγκαταστήσει φωτοβολταϊκά στα σπίτια τους, ώστε να μπορούν να τροφοδοτούν έναν φορητό – κι αυτό, γιά 258 μέρες τον χρόνο, που έχουμε ηλιοφάνεια στην Ελλάδα). Δεν είναι μονάχα ότι θα σταματήσει το Διαδίκτυο να λειτουργεί. (Σιγά να μη δουλέψουν οι θηριώδεις servers του οποιουδήποτε δικτύου με φωτοβολταϊκά!) Είναι το ότι δεν θα δουλεύουν ένα σωρό άλλα (βασισμένα στο ηλεκτρικό ρεύμα) πράγματα, όπως πχ οι αντλίες νερού γιά την υδροδότηση των πόλεων.

Το χειρότερο είναι πως δεν μιλάω κάν γιά πόλεμο… όπου, πράγματι, το ηλεκτρικό παρέχεται μονάχα γιά κανένα δίωρο ανά γειτονιά, γιά λόγους ασφαλείας. Μιλάω γιά την παρούσα κατάσταση! Διότι βγάλαμε τα μάτια μας με τα χέρια μας:

• Κλείσαμε τις βιομηχανίες.
• Γεμίσαμε το δίκτυο ανεμογεννήτριες.
• Κλείνουμε τα λιγνιτικά εργοστάσια, διότι δήθεν μολύνουν καί δεν είναι οικολογικά.

Τί σημαίνουν όλ’ αυτά… πακέτο;

• Ότι κλείσαμε καί διώξαμε τους μεγάλους πελάτες του ρεύματος, που κρατούσαν το ρεύμα σχετικά φτηνό.
• Ότι κάνουμε τα χατήρια των γερμαναράδων καί των πωλητικών, γεμίζοντας το δίκτυο ανεμογεννήτριες καί αστάθεια.

[Οι ανεμογεννήτριες οκέϋ, παράγουν ρεύμα… από το 1895! Ένα δυναμό που γυρίζει με τον αέρα είναι, οπότε όντως παράγει ρεύμα. Αλλά μόνες τους, πχ σ’ ένα απομακρυσμένο καί μή ηλεκτροδοτούμενο κτήμα. Επάνω στο δίκτυο -καί πολλές μαζί- είναι συμφορά σκέτη!… πράγμα που έχει αποδειχθεί καί στην πράξη!

Γιατί; διότι η παραγωγή ρεύματος αυξήθηκε, αλλά χωρίς να ωφελούνται οι καταναλωτές. Αυξήθηκε (καίμε τζάμπα λιγνίτη, δηλαδή), απλά γιά να ισοφαριστεί η αστάθεια που φέρνουν στο δίκτυο οι γεννήτριες.

Δεν θα σας εξηγήσω εδώ γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά ξέρω καλά την αιτία, διότι έχω ρίξει το διάβασμα της αρκούδας καί σέβομαι τους κόπους μου· δεν σκοπεύω ν’ αλλάξω τώρα μυαλά, γιά χάρη του κάθε παπάρα. Σιγά μή με μάθει Φυσική καί Μαθηματικά ο κάθε εργολάβος, δηλαδή!

Κι όσο γιά οικολογία οι ανεμογεννήτριες… άσε… διαλύουμε τα δάση καί τις βουνοκορφές, γιά να εγκαταστήσουμε τους ανεμόμυλους των γερμαναράδων!]

• Ότι οι γερμαναράδες μιά μέρα θα πάρουν τον λιγνίτη γιά πάρτη τους, μπίρ παρά – διότι θα τους τον χαρίσουν οι πωλητικοί. (Δεν είναι μόνο γιά τη βιομηχανία τους· στους δύο ΠΠ οι γερμαναράδες με τον ορυκτό άνθρακα φτιάξανε μέχρι καί βενζίνη!)
• Ότι το ρεύμα θ’ ακριβαίνει συνεχώς, καί θα το έχει μόνον όποιος έχει να το πληρώνει. (Καί τα σκατοκόμματα, που δεν το πληρώνουν καί το χρωστάνε, αλλά η ΔΕΗ δεν τους το κόβει.)
• Ότι, ακόμη καί υπό συνθήκες ειρήνης (σαν αυτή που διανύουμε – όχι ειρήνης ΣΥΝ ευημερίας, δηλαδή), ακόμη κι αν έχεις να το πληρώσεις, ρεύμα θα έχεις μονάχα γιά κάποιες ώρες ανά ημέρα. ΟΧΙ γιά όλο το 24ωρο.

Αυτό το τελευταίο πάρ’ τε το σαν προφητεία που θα πέσει έξω, πάρ’ τε το σαν φαντασία τύπου Χόλλυγουντ, πάρ’ τε το όπως θέλετε. Είναι η γνωμάρα μου, πάντως, καί τη λέω.

• Που, όμως, σημαίνει ότι δεν θα μπορείς να φτιάχνεις το φαγητό σου όποτε θες εσύ.
• Που σημαίνει, ξανά, ότι θ’ αναγκαστείς να φυλάς καραούλι (εις βάρος του ύπνου σου καί άλλων δραστηριοτήτων), να δείς πότε θα έχεις ρεύμα να μαγειρέψεις. (Καί με άγνωστη χρονική διάρκεια. Μπορεί, εκεί που περιμένεις πχ τρίωρη διάρκεια της παροχής, τελείως ξαφνικά να σ’ αφήσει μπουκάλα – καί τις πατάτες άψητες.)
• Που σημαίνει, τέλος, ότι πρέπει να βρείς εναλλακτικούς τρόπους μαγειρέματος· ακόμη καί πρωτόγονους.

Βάλε, τώρα, το τί έρχεται επάνω στην κεφάλα μας με φόρα (ποιά «ειρήνη»!…), κι εδώ είμαστε!

 

Μαγείρεμα

Οι τρόποι να μαγειρέψεις χωρίς ηλεκτρικό είναι τρείς· δηλαδή, οι πηγές ενέργειας που μπορείς να χρησιμοποιήσεις, είναι τρείς:

• Φυσικό αέριο (γκαζάκια).
• Ήλιος.
• Ξύλα καί κάρβουνα.

Αυτές μού ήρθαν στο μυαλό, δεν ξέρω αν υπάρχουν κι άλλες. (Υπάρχουν, αλλά πόσο πιθανές είναι να τις βρείς; Διάβασα πρόσφατα ότι στις ηπαπάρα μπουζουριάσανε κάτι τύπους, που ψήνανε κοτόπουλα στους θερμοπίδακες του Γιέλλοουστόουν!!! Ωραίοι!…)

 

i. φυσικό αέριο

Το φυσικό αέριο το έχουν χρησιμοποιήσει όλοι, όσοι έχουν κάνει κάμπινγκ – ή είχαν πάει παλιά στο εξοχικό του παππού, που δεν είχε ρεύμα. Εντάξει, αλλά σε συνθήκες δύσκολες (σαν αυτές που έρχονται) δεν ξέρω αν θα βρίσκετε φιάλες καί φιαλίδια. Όθεν, άκυρον.

 

ii. Ήλιος

Ο Ήλιος είναι καλύτερος, με την έννοια ότι δεν χρειάζεται να ψάξεις να τον βρείς. Μόνο που στην Ελλάδα περίπου οι 100 μέρες του χρόνου δεν έχουν ηλιοφάνεια. Εν πάσει περιπτώσει, υπάρχουν ηλιακά φουρνάκια με τιμές λίγο πάνω από 50 ευρά. Κι αν πιάνουν τα χέρια σας (να φτιάξετε εσείς φουρνάκι), τα υλικά κοστίζουν κανένα τριαντάρι.

Ψήνουν μιά χαρά το φαγητό, μόνο που έχετε υπ’ όψη σας ότι δεν πρόκειται γιά ηλεκτρικές κουζίνες – άρα, ο χρόνος μαγειρέματος είναι σαφώς μεγαλύτερος. (Κάτι έχω ακούσει γιά τετράωρο-πεντάωρο, μου φαίνεται.) Επίσης, έχουν μειονέκτημα αν ο Ήλιος μπαινοβγαίνει στα σύννεφα. (Δεν μπορούν να κρατήσουν τη θερμοκρασία εκεί που πρέπει.)

 

iii. ξύλα καί κάρβουνα

Σίγουρα πράγματα!

Ξύλα βρίσκεις παντού. Κάρβουνα αγοράζεις, ή τα φτιάχνεις εύκολα (αν ξέρεις τον τρόπο). Μέχρι καί στην Κατοχή έβρισκε κανείς κάρβουνα, άρα νόου πρόμπλεμ.

Δεν θα καθήσουμε εδώ να ψειρίσουμε το ντίιιτ, λέγοντας πόση θερμιδική αξία ανά μονάδα μάζας έχει το κάθε είδος ξύλου. (Αυτά μετράνε, μονάχα αν σκοπεύεις να φτιάξεις ατσάλι στην αυλή σου – οπότε πρέπει να ψάξεις γιά κούτσουρα από δρύες.) Απλά, ό,τι βρείς από ξύλο, τσούξ’ το φωτιά καί κάψ’ το, να μαγειρέψεις!

Τώρα, υπάρχουν τρία είδη μαγειρικής εστίας γιά τέτοια καύσιμη ύλη:

• Οι ψησταριές.
• Οι πυροστιές.
• Οι χτιστοί κλειστοί φούρνοι.

Όλες αυτές οι εστίες είναι χρήσιμες. Μονάχα, αν είσαι στο φευγιό (κυνηγημένος), δεν ωφελεί καί πολύ ο φούρνος. (Εκτός αν του βάλεις ρόδες καί τον τσουλάς, όπως έκανε ο Χότζας.) Άσε που ο χτιστός φούρνος είναι πανάκριβος καί πιάνει χώρο. Στην κατά κανόνα μικρή βεράντα του διαμερίσματός σου, τί θα βάλεις; όχι αυτόν, φυσικά.

Εν πάσει περιπτώσει:

1. δείγματα ψησταριών (αυτές με το καπάκι είναι καλύτερες, διότι δεν αφήνουν τη θερμότητα να φύγει – καί δεν εννοώ απαραίτητα τις ακριβές, τις κυριλάτες· καπάκια έχουν καί μερικές απ’ τις τσίγγινες),
2. δείγματα πυροστιών (είναι τα σιδερένια τρίγωνα, όπου μαγείρευαν οι καουμπόϋδες – φωτιά από κάτω, κατσαρόλα από πάνω),
3. δείγματα χτιστών φούρνων,

γιά να πάρετε μιά ιδέα.

 

Τώρα, οι φούρνοι είναι κυρίως γιά ταψιά, οι ψησταριές γιά ψήσιμο κατ’ ευθείαν πάνω απ’ τα κάρβουνα, ίσως καί γιά τηγάνισμα με επίπεδο τηγάνι (διαφωτίστε μας, οι γνωρίζοντες καί οι γνωρίζουσες!), καί οι πυροστιές γιά βράσιμο (σούπες, φασολάδες, κτλ), καί δή με καμπύλο σκεύος από κάτω, τύπου γουόκ.

Βέβαια, υπάρχουν καί μερικά μικρά μυστικά, πχ ότι μανιτάρια κτλ ευαίσθητα τα τυλίγεις πρώτα με αλουμινόχαρτο, πρίν τα βάλεις στην ψησταριά. (Να μη διαλυθούν καί να μή φύγουν τα ζουμιά.) Ή άλλα φαγητά τα αλευρώνεις. Αλλά, τέλος πάντων, αυτά τα μαθαίνει κανείς στην πορεία. Το θέμα είναι να γεμίσει το στομάχι καί να μην πεινάς!

 

Τροφή «ανάγκης»

Πρώτα-πρώτα, τα ψάρια.

Εδώ, βέβαια, χρειάζεται να ξέρει κανείς μερικά κόλπα γιά να ψαρέψει επιτυχώς· διότι τον άσχετο, αντί να τον ταΐσουν τα ψάρια, θα τα ταΐσει αυτός!… (Θα του τρώνε διαρκώς τα δολώματα – εμένα μου το κάνανε αυτό κάτι μαλακισμένα, που λέγονται «καλογρίτσες».) …Μεταβάλλοντάς τα σε ιδιάζουσα μορφή κατοικιδίων! lol!!!

Μετά, τα λαχανικά.

Κολοκυθάκια, μελιτζάνες, πιπεριές, ακόμη καί ντομάτες, ψήνονται μιά χαρά στα κάρβουνα. Βέβαια, τηγανίζονται κιόλας, αλλά χρειάζονται καί λάδι, ίσως καί αλεύρωμα. Όμως, εδώ λέμε να κάνουμε τη δουλειά μας με τα ελάχιστα απαραίτητα· άμα είναι να ψάχνουμε γιά λάδι καί αλεύρι σε καιρό ανακατωσούρας… άσ’ το καλύτερα!

Ά! Επίσης, ψήνονται καί οι πατάτες! Οι οποίες στα τσιπουράδικα του Βόλου σερβίρονται κομμένες σε δύο μισά, κι απάνω τους βάζεις βούτυρο καί αλάτι. Μεζές άλφα-άλφα, δε σου λέω τίποτε!  🙂

Τέλος, ψήνονται τα εδώδιμα μανιτάρια (άμα βρείς καί καμιά γουργουλιάνα, βγάζεις τηγανιά που μυρίζει ίδια με το χοιρινό!), τα δέ άγρια χόρτα βράζονται (στην πυροστιά).

Καί γιά τους μερακλήδες, έχουμε μέχρι καί ψητά φρούτα! (Πχ μήλα καί μπανάνες, ίσως καί κυδώνια.) Δεν ξέρω πως γίνεται η δουλειά, πάντως έχω φάει. Δεν τό ‘βγαλα απ’ το μυαλό μου.

 

Αυτά από ψήσιμο. Υπάρχει, όμως, καί μιά κατηγορία ολόκληρη από γλυκά σπιτικά, τα οποία διατηρούνται κιόλας μακροχρονίως. Εκτός απ’ τα κουταλάκια του γλυκού καί το μέλι, μπορείς πχ να φτιάξεις μπάρες δημητριακών με μέλι. Δεν θα υπεισέλθω σε τέτοιες συνταγές, διότι δεν σκοπεύω να γράψω τσελεμεντέ! Πάντως, πεντέξη απλές συνταγές μπορούν να εφαρμοστούν καί στο βιαστικό (γιά ανώμαλες συνθήκες διαβιώσεως). Ξέρω ‘γώ, ίσως ο παραδοσιακός σπιτικός / καλογερικός χαλβάς.

Τα γλυκά δεν τα αναφέρω γιά πολυτέλεια· είναι το κόλπο που χρησιμοποιούσαν από παλιά οι χριστιανοί, γιά ν’ αντέχουν τις νηστείες!… κι εμάς προσεχώς μας περιμένουν αρκετές τέτοιες! (Πράγμα που απεύχομαι, βεβαίως.)

 

Φαγώσιμα γιά ψυγείο

Αυτά, απλά ξεχάστε τα. Εκτός αν:

• Έχετε ψυγείο (μπουκάλας) υγραερίου. (Λειτουργεί με καύση υγραερίου, καί κατεβάζει τη θερμοκρασία μέσα στο ψυγείο.)
• Έχετε εκεί κοντά πηγή, ή ποτάμι με καθαρό νερό.
• Παστώνετε το κρέας με μπαχαρικά, όπως κάνανε στον Μεσαίωνα.

Θά ‘λεγα, όμως, ξεχάστε τα γενικώς. Είναι περιττές έγνοιες, θα συμπλήρωνα. Προτιμήστε την τροφή που παρασκευάζεται λίγο πρίν τη φάτε.

 

(Κείμενο στις 22/11/2020)

 

Κοντοζυγώνει βαρομετρικό χαμηλό

κοτάδι… μαυρίλα… μούχλα… κατήφεια… μόνο τα φαντάσματα κι οι βρυκόλακες λείπουν.

Ελάχιστα τ’ αυτοκίνητα που περνάνε, ελάχιστοι κι οι περαστικοί. Κάτι ανάμεσα σε Κατοχή καί βομβαρδισμένη με πυρηνικά πόλη, που πάει να γίνει φουτουριστικό γκέττο κοινωνικώς απροσαρμόστων. (Βλέπε: “Απόδραση από τη Νέα Υόρκη”, καί διάφορα άλλα παρεμφερή φιλμουργήματα.)

Ευτυχώς, σε αντίθεση με πρωτεύουσες καί συμπρωτεύουσες, δεν κυκλοφορούν εδώ τριγύρω πολλοί εμβάτσοι. (Τουλάχιστον εγώ δεν είδα πολλούς.)

Σ’ αυτές ακριβώς τις περιπτώσεις, κάνεις παρέα με τις σκέψεις σου. Θέλοντας καί μή.

 

Το (συνομωσιολογικώς) ασήμαντο

Αυτό δεν είναι άλλο, παρά το δύσοσμο σκουπιδαριό επί των κεφαλών μας, με τον πρόσφατο βομβαρδισμό δυσαρέστων ειδήσεων καί γεγονότων.

Απαγόρευση κυκλοφορίας, πρόστιμα, απειλές, εμβόλια που έρχονται (καί θα μας κάνουν πρόβατα στην κυριολεξία – καί δή, με το στανιό), χαφιεδισμός, διάχυτη υστερία καί μαλακία στον πληθυσμό, κρατικός μηχανισμός που θυμίζει βυθιζόμενο Τιτανικό με ένοπλους ληστές τριγύρω σε ταχύπλοα (καί καρχαρίες κάτω απ’ το νερό), εν γένει κοινωνική διάλυση, καί τα ρέστα.

Καί το χειρότερο: πλήρης απουσία λογικής σκέψης στους περισσότερους.

(Καλά, ρέ Εργοδότη, τί ψάχνεις να βρείς… Εδώ η λογική σκέψη απουσίαζε τον καλό καιρό, τώωωρα θα βρεθεί; )

Ταυτόχρονα, οι λάθρο επελαύνουν, η τουρκίτσα ποδοπατάει την Ελλάδα καί τις ζωές των Ελλήνων, η γερμανίτσα το ίδιο, οι ηπαπάρα το ίδιο, ο κάθε πικραμένος του πλανήτη (μέχρι καί το Αζερμπαϊτζάν!) το ίδιο, οι πωλητικοί το ίδιο, οι κωλοτράπεζες το ίδιο.

 

Βέβαια, όλ’ αυτά δεν είναι ασήμαντα με την ακριβή έννοια του όρου, διότι επηρεάζουν πολύ άσχημα τις ζωές μας – κι αυτό δεν είναι καθόλου ασήμαντο· μας δίνουν μιά πρόγευση του πώς είναι να ζής σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως. Απλά, εννοώ ότι θά ‘πρεπε να είναι αναμενόμενα…

…Αποδεικνύοντας ότι ελάχιστοι ξέρουν ακόμη καί την συνομωσιολογική (;) αλφαβήτα. Αποδεικνύοντας ότι όοοολες αυτές οι εγχώριες συνομωσιολογικές κουβέντες εδώ και δεκαετίες δεν ήταν τίποτ’ άλλο, παρά πορδές στον καθαρό αέρα.

Όπως ακριβώς ο μέσος (γ)Ελλαδέζος δεν ξέρει ούτε κάν την πολιτική αλφαβήτα…

 

[Άσχετο τί νομίζει ότι ξέρει από πολιτική. Είναι να σε πιάνει χάχανο, εάν -με λογική καθυστερημένου νηπίου- ο κόσμος πολιτικώς διαιρείται σε “φασίστες” καί “δημοκράτες”!… Λες κι ο καθένας (φασίστας-ξεφασίστας) δεν κοιτάει πρώτα τα συμφέροντά του! Ή λες κι είναι άγνωστο το φαινόμενο της πολιτικής κωλοτούμπας, άλλως: “όπου φυσάει ο άνεμος”.

…Κάποτε, ρώτησα καλόν φίλο καί πολιτικώς μέγιστη αναλυτική γάτα, γιατί “η γενιά του Πολυτεχνείου”, που -υποτίθεται- αγωνίστηκε γιά ιδανικά κτλ, είναι ακριβώς αυτή, που ξέσκισε με την αντιπαροχή τα τελευταία νεοκλασικά καί τις τελευταίες μονοκατοικίες, με μόνο στόχο το πάχος του πορτοφολιού της.

Η απάντηση του φιλαράκου μου ήταν πως τα ιδανικά, γιά τα οποία αγωνίστηκαν αυτοί, ήταν κάποια, που δεν πείραζαν κανέναν, καί στα οποία συμφωνούσαν όλοι – πχ να σχηματίζει κυβέρνηση ο πρώτος σε ψήφους. Κι αυτά ήταν σημαντικά τότε, επειδή απλούστατα εδώ ήμασταν τόσο κάφροι, που (στο συγκεκριμένο παράδειγμα) άλλα ψήφιζε ο λαός κι άλλα έβγαιναν – καί μάλιστα με χονδροειδέστατο τρόπο (πχ με εντολή βασιλέως).

Αλλά, το να τους θίξεις το πορτοφόλι, των “αγωνιστών”, είναι τελείως άλλη ιστορία (είπε ο φίλος μου). Εκεί, δεν σηκώνει πολλή δημοκρατία!  🙂  ]

 

…Έτσι ακριβώς οι -τρομάρα τους!- “μυημένοι” στην πλειονότητά τους δεν ξέρουν ούτε την συνομωσιολογική αλφαβήτα. Στη θεωρία, ναί, σκίζουνε. Στην πράξη, όμως, κι ενώι τους ρίχνει αλύπητο ξύλο στην καμπούρα τους η πτωχοποίηση, δέ λένε (όλοι τους) να καταλάβουν πως αυτή όντως προέρχεται από πολύ ισχυρά καί αφανή κέντρα εξουσίας, καί όντως είναι κατευθυνόμενη.

Κι ούτε πρόκειται να σταματήσει· απλούστατα, επειδή δεν θα την σταματήσουν αυτοί που την φτιάξανε.

[Μέχρις ότου ψοφήσουμε όλοι καί μείνουν κάτι λίγοι, από συγκεκριμένες “γραμμές αίματος”. Αλλά σας ζητώ συγνώμη, παρεκτρέπομαι· μπαίνω -λόγωι κεκτημένης ταχύτητας- στα ψιλά γράμματα της συνομωσιολογίας, ενώι παραπάνω λέω πως οι πολλοί αγνοούν ακόμη καί τα πολύ χοντρά βασικά.]

Ακούς ακόμη κι ευφυείς ανθρώπους, που ξέρουν καλά πόσο πούστικο είναι το τραπεζικό (καί χρηματιστηριακό) σύστημα (δημιουργία χρήματος από τον κοπανιστό αέρα, υποδούλωση ολάκαιρων λαών με τους τόκους, κτλ κτλ), να σου λένε χαμογελώντας ηλιθίως: “- Έ, εντάξει!… θα φτιάξουν τα πράγματα!” Λες κι η κρίση που βιώνουμε είναι φυσικό φαινόμενο, όπως η βροχή, καί αύριο θα έχει φύγει από μόνη της.

Τα ίδια ακούς συστηματικά κι απ’ τους (εδώ σε θέλω!) αριστερούς, οι οποίοι υποτίθεται πως έχουν ως δόγμα (μή συζητήσιμο) το ότι η πολιτική είναι έκφραση της οικονομίας! (Η πολιτική -κατά την αριστερή θεωρία- είναι, δηλαδή, το αποτέλεσμα· αλλά το αίτιο των κοινωνικών φαινομένων είναι η οικονομία.) Αισιοδοξούν κι αυτοί οι παπάρες, πως η κρίση θα φύγει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο – με την αγαπημένη τους φαντασίωση να είναι ότι “ο λαός θα εξεγερθεί”.

[Ναί, πώς;! Πώς τη θέλουν την εξέγερση, να τους παραγγείλουμε μία; Με (κόκκινες) σημαίες καί με ταμπούρλα; Πάντως, διαθέτωμεν καί πιό οικονομικό μοντέλο: σκέτη γιούργια, σαν τα παλιόσκυλα – Αντίφα στύλ, να πούμε, με σπάσιμο τζαμαριών καί πλιάτσικο. Ό,τι ζητήσει ο πελάτης! Lol!!!]

Παναπεί, ότι καί οι αφεντιές τους πάνε μετεξεταστέοι στην πολιτική ανάλυση!  🙂

 

Τέλος πάντων, αυτή η υπόμνηση δεν είχε σκοπό ούτε να θυμίσει γνωστά πράγματα, ούτε να κάνει κάποια καταγγελία. Τό ‘χουμε ματαπεί: εμείς εδώ δεν κάνουμε καταγγελίες. Πέρασε η εποχή τους, κι είναι χαμένος χρόνος πιά.

Θέλω να πω, πως ειδικά στον τομέα των συνομωσιών, ήδη θά ‘πρεπε να υπάρχει κάποια στάνταρ βιβλιογραφία αναφοράς· κι όχι ν’ αναμασάει ο καθένας στα ιντερνέτια (κι εδώ, κι εκεί, καί παραπέρα) παπαριές δεκαετιών (του τύπου: “μυστηριώδη φώτα πάνω απ’ τον Υμηττό το 1966”), προκειμένου να γεμίσει σελίδες κι ιστοσελίδες. Ώστε σήμερα ο κάθε “μυημένος” (έστω, ο κάθε πραγματικώς ευφυής από δαύτους) να γνωρίζει πέντε-δέκα πράγματα ως ακλόνητες αλήθειες, καί ν’ αντιδρά στα ερεθίσματα της καθημερινότητας με βάση αυτές. Αλλοιώς, ακόμη καί οι κάπως ξυπνητοί σε τέτοια θέματα θα συνεχίσουν να ψάχνουν γιά το “φύλον των αγγέλων”.

Αυτό που μας συμβαίνει αυτή τη στιγμή, δεν είναι “συνομωσία”. Είναι ένα καλώς καταστρωμένο πολυπλόκαμο καί πολυεπίπεδο ΠΑΜΠΑΛΑΙΟ σχέδιο, που περίμενε τις κατάλληλες φυσικές καί μεταφυσικές συνθήκες, ώστε να εκδηλωθεί με μέγιστη πιθανότητα επιτυχίας. Εν πάσει περιπτώσει, ούτε θα το αναλύσουμε, ούτε θ’ αρχίσουμε τα κηρύγματα. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε… κι ας πάρει τα μέτρα του εγκαίρως.

Διότι, των υπολοίπων τα μέτρα θα τα πάρουν άλλοι…

…Κι εμάς, μας τελείωσε ο οίκτος, γιά να πάμε να τους σώσουμε (απ’ τον κακό τους εαυτό).

 

Το έτσι κι έτσι

Στις ζοφερές μέρες (καί νύχτες) μας, πολλοί, πάλι, εκπλήσσονται με την τόση αναισθησία των κυβερνητικών φερεφώνων γιατρών. “- Μά,”, λένε, “είναι δυνατόν να έχουν ξεπουληθεί τόσο πολύ στις πολυεθνικές των φαρμάκων;”

Κι όμως, λεβέντες μου!… γιατί να μην έχουν ξεπουληθεί, καί γιατί εκπλήσσεστε; Μήπως είναι η πρώτη φορά, που η μυξοπαρθένα (από μπρός / από πίσω / απ’ το στόμα) επιστήμη γίνεται πουτάνα μπροστά στο χρήμα (καί το φχαριστιέται κιόλας) ;

Καί δεν είναι μόνον η Ιατρική τώρα – καί παλιότερα. Όπου μισόν αιώνα πρίν “το πάχος ήταν υγεία”, αλλά τώρα πρέπει οι (τότε πιτσιρικάδες καί σήμερα ενήλικες) Έλληνες να καταπίνουν τις στατίνες με το φτυάρι, επειδή “η χοληστερίνη βλάπτει”. (Μεταξύ μας, πάντως, θαρρώ πως είναι μάλλον απίθανο να ζητήσει κανείς γιατρός συγνώμην γιά κάτι τέτοιους κομπογιαννιτισμούς.) Είναι κι η Φυσική, λόγου χάριν· όπου “αποδεικνύονται” πράγματα, που δεν στηρίζονται πουθενά (πχ Γενική Σχετικότητα). Ή, όπου ξέρουμε (;) τί γίνεται σε κάτι δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά, αλλά δεν ξέρουμε αν ο Άρης έχει νερό καί ατμόσφαιρα.

Εμβόλια-δηλητήρια, απειλές στον κόσμο, αστυνομικά μέτρα, εγκλεισμός σε φυλάκιση κατ’ οίκον, πούλημα τρέλλας απ’ το γκουβέρνο στον λαό, ά λά «τα καινούργια ρούχα του βασιλιά»…

…Καί πρόσφατα, ένας άλλος κυβερνητικός προφέσσωρ (έτερον άνθος κακίας αυτός) είπε στην βοθρο-TV ότι αυτά τα μέχρι τώρα μέτρα δεν είναι τίποτε, διότι χρειάζεται αυστηρότερος εγκλεισμός!

Απορώ, πόσο “αυστηρότερος”, ρέ προφέσσορα; όπως σε κάτι φυλακές βασανιστηρίων, που δένουν τους κρατούμενους χειροπόδαρα με αλυσίδες απ’ τον τοίχο, γυμνούς, ν’ αναγκάζονται -απ’ την αδυναμία μετακινήσεως- να κατουράνε καί να χέζουν επί τόπου; Έτσι το εννοείς;

Ωραία τότε, να έρθω να το δοκιμάσω απάνω σου, να μας δώσεις το καλό παράδειγμα! Μετά, θα ξαναπεράσω σε καμιά βδομάδα να σε δω, να μας πείς τις εντυπώσεις σου!  🙂

 

Η παρεκτροπή της κάθε είδους επιστήμης, τώρα, προς σκοτεινές ατραπούς προπαγάνδας καί χρηματισμού, στηρίζεται στο εξής ένα καί μοναδικό στήριγμα – καί πουθενά αλλού: την αδυναμία ελέγχου των θεσφάτων της από τον πολύ κόσμο.

Αν, λοιπόν, έχεις αντιρρήσεις στη διάχυτη “επιστημονική” προστυχιά… κάτι τσινάει μέσα σου μ’ αυτήν, καί ξεσπάς εναντίον των ξεπουλημένων “επιστημόνων”:

Το πρώτο που σου λένε, είναι ότι εσύ δεν είσαι ένας απ’ αυτούς. (Άρα, δεν μπορείς να τους κρίνεις.)

Αν πχ τους πεις των κατεστημένων καί ξεπουλημένων “γιατρών”, ότι όλη η θεατρική υστερία τους περί κοροϊδοϊού είναι ένα μάτσο ψέμματα καί βλακείες, θα σου πετάξουν στα μούτρα το ότι εσύ δεν είσαι γιατρός.

Φυσικά, πάντα μπορείς να τους την πείς, αν τους πιάσεις σε ψέμματα καί αντιφάσεις. Διότι η λογική δεν γνωρίζει εμπόδια …πτυχίων.

Ακόμη, μπορείς να τους την πείς και μ’ άλλον τρόπο, διότι σήμερα η γνώση είναι ελεύθερη. Τί εννοώ;

Αν έχεις την περιέργεια να διαβάσεις τα βιβλία, που διαβάσανε αυτοί ως φοιτητές, τότε έχετε τις ίδιες γνώσεις. Άρα, εν τοις πράγμασιν, όποιος έχει διαβάσει τα φοιτητικά βιβλία της Ιατρικής Σχολής, είναι γιατρός! (Όποιος της Φυσικής, είναι φυσικός – καί ούτω καθ’ εξής.) Άρα (ξανά), αν βρεθεί κανένας μελετηρός καί τους αρχίσει στο στρίμωγμα, τότε την έχουν άσχημα! (Το πτυχίο -που οι μή γιατροί δεν έχουμε- είναι άλλη ιστορία: είναι απλά η νόμιμη άδεια να εξασκείς την Ιατρική, καί τίποτ’ άλλο.) Οπότε, ούτε αυτό το αντεπιχείρημά τους στέκει!

Θα μου πείς, καί πόσοι διάβασαν τα βιβλία της Ιατρικής, μή όντας φοιτητές της; Ξέρω ‘γώ; ελάχιστοι. Ίσως πεντέξη παλαβοί σ’ όλη την Ελλάδα, όχι παραπάνω. Το αναφέρω, όμως, επειδή προσωπικά, έχω συναντήσει …γυμναστή, άριστα ενημερωμένον στα της προχωρημένης Φυσικής!!!

Τώρα, βέβαια, τα κυβερνητικά φερέφωνα κολλάνε στον τοίχο ακόμη καί συναδέλφους τους γιατρούς, που εκφέρουν αντιρρήσεις στην εντεταλμένη μαλακία… τις δε δικές τους κωλοτούμπες τις “ξεχνάνε”. (Πχ οι μάσκες κάνουν κακό, αλλά μερικούς μήνες μετά …κάνουν καλό.) Οπότε, τί να σου κάνει κι ο μή γιατρός, κάν διαβασμένος ήι;

Τίποτε… Σ’ αυτή την περίπτωση, κάνεις αυτό που έκανε ο πρώτος γκόμενος της πάπισσας Ιωάννας, ο Φρουμέντιος: “…Ως γνήσιον τέκνον της Γερμανίας,” (γράφει ο Ροΐδης γιά τον Φρουμέντιο) “εχρησιμοποίει τους γρόνθους του ως επιχειρήματα εις πάσαν συζήτησιν, έστω καί θεολογικήν!”  🙂  Όπου δεν πίπτει λόγος…

 

Εκείνο, όμως, που δυστυχώς δεν μπορούμε να ελέγξουμε όλοι εμείς οι εκτός ακαδημαϊκών κι ερευνητικών ιδρυμάτων, είναι η αλήθεια των πορισμάτων των επιστημονικών εργαστηρίων. Βλέπετε, τα όργανα των εργαστηρίων είναι πανάκριβα – μερικά, δέ καί λίαν ογκώδη καί ρευματοβόρα· άρα, δεν μπορείς έτσι απλά να πάρεις μερικά στο σπίτι σου, γιά να παίξεις με πειραματισμούς. Ή να βεβαιώσεις ότι πχ οι γαλαξίες σε κάτι εκατομμύρια έτη φωτός διαθέτουν ξέρω ‘γώ μαγνήσιο σε αφθονία.

Έτσι, το μόνο που σου μένει σ’ αυτή την περίπτωση, είναι η απλή λογική. Χρησιμοποιώντας την, κάπου θα πιάσεις τους “επιστήμονες” στα ψέμματα καί θα τους ρεζιλέψεις!… αν καί (θυμίζω) η χρήση της λογικής θέλει πολλή προσοχή.

Συνεπώς, γιά μένα, καί με τη δύναμη της λογικής – κι επειδή δεν είμαι χθεσινός στα εργαστήρια των θετικών επιστημών: όσο δεν βλέπω δημοσιευμένες τις καταγραφές των μετρητικών οργάνων, που -υποτίθεται- ψάχνουν στα βοθρολύματα γιά θραύσματα του μορίου του κοροϊδοϊού, τόσο θα θεωρώ αυτή την ιστορία ως αισχρό ψέμμα στη χειρότερη περίπτωση· καί στην καλύτερη, ως «κακή επιστήμη» (μπάντ σάϊενς). Δηλαδή, μαλακία εις τον κύβον.

Νομίζω στην «κακή επιστήμη» κάθε χρόνο δίνουνε κάτι βραβεία, τα «χρυσά βατόμουρα». Κι αν θυμάμαι καλά, πρό ετών το βραβείο το κονόμησε η διαβόητη Ντάρπα (τα εργαστήρια εφευρέσεων των Ενόπλων Δυνάμεων των ηπαπάρα), που βρήκαν ένα αέριο, λέει, που το πετάς στον εχθρό, λέει, κι αμέσως οι στρατιώτες του εχθρού γίνονται …αδερφές, καί πλακώνονται μεταξύ τους στα γλωσσόφιλα! lol!!! Δεν υπάρχει χρόνος να ψάξω γιά συνδέσμους καί λεπτομέρειες, αλλά θα προτείνω το φετεινό βατόμουρο να δοθεί σ’ αυτούς που σκέφτηκαν να ψάχνουν γιά κοροϊδοϊό στα σκατά!

 

Όπως καταλάβατε, μέχρι στιγμής σας υπενθυμίζω τη χρήση της έρμης της λογικής, γιά να βγούμε απ’ τα δύσκολα!

Κι όπως με την κρίση, που δήθεν θα περάσει από μόνη της, έτσι καί με τους προφέσσορες αυτουνούς… Πώς νομίζετε, ρέ λεβέντες, ότι φτάνουν να επιβληθούν αυτές οι ΔΙΑΤΑΓΕΣ στον Ελληνικό Λαό; (Διότι περί δικτατορικών διαταγών πρόκειται, κι όχι περί επιστημονικών συστάσεων.) Μήπως κι αυτή την ιστορία δεν την κατευθύνουν συγκεκριμένα σκοτεινά κέντρα αποφάσεων, που βάζουν τα τσουτσέκια τους να δένουν χειροπόδαρα τον Ελληνικό Λαό; Τί σκατά “συνομωσιολογικά” μαθαίνατε εδώ καί δεκαετίες, από εποχές “Ελληνοκεντρικού κινήματος” ακόμη;

“- Καί τί θες να πείς, ρέ Εργοδότη; Ότι ανάμεσα σ’ αυτούς τους προφέσσορες υπάρχουν καί μασώνοι, που μεταφέρουν κι επιβάλλουν δικτατορικές εντολές στην κοινωνία;”

Τί να σας πω!… Εγώ, πάντως, θα το ρωτούσα ανάποδα: αν υπάρχουν ανάμεσα σ’ αυτούς τους προφέσσορες μερικοί, που ΔΕΝ είναι μασώνοι!  🙂  Προσωπικά, είμαι πεπεισμένος πως είναι ακόμη κι εκείνη η κουφαλίτσα, ο ιεροψάλτης. Αυτό το λέω, διότι έχω γνωρίσει μασώνους, που πάνε κάθε Κυριακή στην εκκλησία, καί πιστεύουν ακράδαντα ότι είναι καλοί χριστιανοί. Δηλαδή, μέσα τους δεν βλέπουν κάποια αντίφαση στις ιδιότητες χριστιανού καί μασώνου.

 

[Καί όχι, κύριε Σπύρο μας, δεν ξεχνάμε τις μασώνες! Γιά παράδειγμα, αυτή την Παγώνα, πώς τη λένε, που μιά φορά έκατσα να την ακούσω από περιέργεια, κι έχει μιά προφορά ντίπ σα βλαχαδερό. Πάω στοίχημα ότι είναι μασώνα!

“- Κι αν χάσεις, ρέ Εργοδότη;”

Αν χάσω, τότε αυτοκαταδικάζομαι να περάσω μιά νύχτα μαζί της!

Τί γελάτε, ρέ; Ξέρετε τί είναι να έχουν περάσει απ’ το αμαρτωλό κρεββάτι σου γυναικάρες-φωτιά, καί να καταντήσεις να πάς να κοιμηθείς μαζί με σιτεμένο μπάζο μισόμουρλο -γυαλίζει το μάτι της, αυτηνής-, που χειρίζεται (καί χρειάζεται) ενέσεις; Τουλάχιστον ηρωϊσμός, θα σου πω!  🙂  ]

 

Λογική, το λοιπόν. Καί γιά την αμφισβήτηση των “επιστημονικών” ψεμμάτων, καί γιά το να καταλάβετε τί ρόλο παίζουν αυτοί που τα λένε. Κι όχι μόνον οι δόκτορες… μή σου πω, όλη η συμμορία του κοροϊδοϊού είναι χωμένη στις στοές· μέχρι κι ο Εισαγγελάτος, που λέει ο λόγος.

Απ’ την άλλη, πάλι, ποιές “στοές”; δεν είναι απολύτως απαραίτητες. (Γιά το ντελίβερυ απ’ το εξωτερικό διαταγών καί νομοσχεδίων, εννοώ.) Αρκεί ένα τηλεφώνημα του εκάστοτε “κυρίου” πρέσβεως στον εκάστοτε καραγκιόζη, καί όλα παίρνουν τον δρόμο τους κατά το δοκούν των ξένων. (Φυσικά, ακόμη καί ο “κύριος” πρέσβυς είναι μέλος τέτοιων “αδελφοτήτων”· δεν το συζητάω.)

‘Ντάξ’, δεν διαφωνώ· μπορεί να διαθέτω ζωηρή φαντασία (που τα λέω αυτά), αλλά μήπως έχετε εσείς τίποτε καλύτερες απαντήσεις επάνω στο θέμα; θα χαρώ να τις ακούσω. Μέχρι τότε, τόσο η δική μου η λογική, όσο καί η “συνομωσιολογική” βιβλιογραφία, λένε αυτά ακριβώς που διαβάσατε.

Πάλι εδώ δεν μου καίγεται καρφί γιά όσους δεν καταλαβαίνουν, ή επιμένουν στις ιδεοληψίες τους. Ας πρόσεχαν.

 

Ας προχωρήσουμε, όμως, καί στα πράγματι σπουδαία· διότι η βροχούλα της ανοησίας καί της δικτατορίας πρέπει να μας απασχολεί μόνο θεωρητικώς. Υπάρχουν απείρως πιό σημαντικά, που μας περιμένουν παρακάτω.

 

[Ως υστερόγραφο στην ενότητα:

Δεν μπορώ να κάνω την πάπια στο ότι η επικριτική μου μπάλλα παίρνει κι αυτό, που γράφει συνεχώς ο όντως ευφυής Διηνέκης: πως επέρχεται με φόρα Τουρκο-Ισραηλινή κατοχή.

Εφ’ όσον, τώρα, τέτοια πράγματα δεν έρχονται από μόνα τους, αλλά -ως προείπαμε- τα φέρνουν, τότε είτε ο Διηνέκης δοκιμάζει τις λογοτεχνικές του ικανότητες, είτε κάνει ιδιότυπη πλάκα στον κοιμισμένο λαό μας. Κι επειδή δεν τον κόβω γιά το πρώτο, αντιλαμβάνομαι πως συμβαίνει το δεύτερο.

Όμως, ειδικά γιά την Ισραηλινή κατοχή, αυτή ούτε έρχεται, ούτε τη φέρνουν! Είναι ήδη εδώ, τουλάχιστον από την εποχή του μυαλοφυγόδικου σαχλαμάρα Ανδρόνικου Παλαιολόγου. Διαβάστε τον “Ροζέ ντέ Φλόρ” του Κώστα Κυριαζή: Ασταφόρτης ονομαζόταν ο ιουδαίος “υπουργός Οικονομικών” του Ανδρόνικου, λες καί δεν βρήκε άλλον κατάλληλον γιά τη θέση!

Κι όσο γιά τους σουλτάνους αργότερα, αυτοί κι αν είχαν ιουδαίους “υπουργούς Οικονομικών”! Μέχρι κι ο διαβόητος ψευδο-μεσσίας Σαμπετάϊ Τσεβή εχρημάτισε τέτοιος. Έτσι, γιά να ξέρετε ποιοί ακριβώς μας γ@μήσανε στους φόρους επί Τουρκοκρατίας.]

 

Το μείζον

Το μείζον, αγάπες μου, δεν είναι ούτε η κουραδοθύελλα των περιορισμών που φάγαμε κατακέφαλα, ούτε η μή χρήση της λογικής, ούτε η μή χρήση της συνομωσιολογικής βιβλιογραφίας. Είναι όσα έρχονται!

• Πόλεμος.
• Πείνα.
• Ενδεχομένως ένοπλη κατοχή της χώρας από ξένους (με ό,τι συνεπάγεται αυτή – σφαγές, γενοκτονία, κτλ)…

Θα επαναλάβω ακόμη μία φορά τις προτροπές μου, ειδικά γιά όσους έμειναν με μυαλό στο κεφάλι τους:

• Προμηθευτήτε τρόφιμα μακράς διαρκείας, συσκευές μαγειρέματος γιά ύπαιθρο, φάρμακα, λοιπά χρειώδη πρώτης ανάγκης (πχ αναπτήρες).
• Φτιάξτε πενταμελείς ομάδες. ( Γιά πρώτη φορά σας αποκαλύπτω ότι ο λόγος γιά το 5 είναι καί μεταφυσικός. Αλλά μή ρωτάτε περισσότερα. Απλά φτιάξτε τις, τις ρημάδες!)
• Καταρτίστε σχέδια άμυνας, επιθέσεως, διαφυγής.
• Λύστε το πρόβλημα των επικοινωνιών της ομάδας σας. Μεταξύ σας. Με τον καλύτερο τρόπο γιά σας.
• Εξασφαλίστε ΟΠΛΑ! (Καί λουφάρετέ τα.)

Καί μην ακούτε γιά “νόμιμα” κυνηγετικά, κτλ, διότι απλούστατα μίαν ωραίαν πρωΐαν βγάζει το Κούλι έναν νόμο, καί νόμιμα-ξενόμιμα σας τα μαζεύει. Τί θα περιμένετε να γίνει, τότε; να σας συμπαρασταθούν δυναμικώς οι υπόλοιποι κοιμισμένοι καί υποταγμένοι, ώστε να μή σας κατάσχουν οι μπάτσοι το όπλο; άει, καλάααα!…

Εγώ από εδώ δεν θα προτείνω τρόπους δράσεως, ούτε είδη όπλων κτλ· καί επειδή ίσως οι δικές μου προτροπές να είναι ανεφάρμοστες στην περίπτωσή σας, καί επειδή δεν θέλω να δίνω δημοσίως στο πιάτο του πιθανού εχθρού τέτοιες ιδέες. Αλλά ενεργήστε τώρα. ΤΩΡΑ! Υπάρχει ακόμη λίγος χρόνος, να προετοιμάσουμε την επιβίωση του Έθνους μας στα όσα έρχονται.

Αν δεν ενεργήσετε, κακό δικό σας.

 

Το μέγιστον

Το μέγιστον είναι η πάλη με τον (κακό) εαυτό μας!

Διότι, το θέμα δεν είναι αν μπορούμε να επιβιώσουμε στα επερχόμενα· το θέμα είναι ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ. Κι αν θέλουμε ΤΩΡΑ. Όχι του χρόνου. Διότι, μονάχα αν θέλουμε, θα μπορέσουμε.

Θα μου πείς, “θεωρίες”, που μάλιστα τις έχετε ξανακούσει. (Το κυνήγι της δύναμης, δεν υπάρχει «δεν μπορώ», υπάρχει «δεν θέλω», καί τα ρέστα.) Όχι, πράξη είναι. Απτά, πρακτικά αποτελέσματα.

Καί δεν πάω να σας πουλήσω βλακείες από «σχολές», που όντως τις έχετε ξανασυναντήσει (τις βλακείες αυτές). (Αν δεν υπάρχει «δεν μπορώ», αλλά υπάρχει «δεν θέλω», τότε ανέβα στην ταράτσα της πολυκατοικίας, καί πήδα κάτω. Αφού δεν θέλεις να σκοτωθείς, δεν θα σκοτωθείς. Τί φοβάσαι; )

Λοιπόν, απτά, εφαρμόσιμα πράγματα. Κι όχι σαχλαμάρες. Όχι αερολογίστικες μεθόδους, που πάνε να σας εξομοιώσουν …με τον Θεό!

Έχετε την ψυχική δύναμη να στείλετε στον διάολο όσους σας κοροϊδεύουν; αν όχι, να τσακιστήτε να τη βρήτε! Εδώ βρίσκετε τον τσαμπουκά να μαλώνετε με αγνώστους γιά μία κωλο-προτεραιότητα στον δρόμο· εκεί που όντως χρειάζεται ο τσαμπουκάς, γιατί κάθεστε σαν κότες;

Έχετε την ψυχική δύναμη να πήτε στον εαυτό σας: “- Όχι, δεν θ’ αρρωστήσω από κανέναν ιό!”; Κάνει σχεδόν θαύματα η τέτοια αυτοπεποίθηση, ξέρετε.

Συγκεντρωθήτε, λοιπόν, στην ψυχική σας δύναμη, οραματιστήτε πως τα πράγματα έρχονται όπως θέλετε, καί θα έρθουν!

Δυστυχώς, όμως… αντιθέτως, τί βλέπουμε; ότι πχ οι περισσότεροι σπεύδουν να περάσουν το ψευδές καί ακατάλληλο τέστ, μην τυχόν κι έχουν αρρωστήσει απ’ τον κοροϊδοϊό! Αν αυτό δεν είναι έμμεση συγκατάθεση στη δικτατορία του κουκλοχαιρετάκια, τότε τί είναι; Αν αυτό δεν είναι “- Σφάξε με, αγά μ’, ν’ αγιάσω!”, τότε τί είναι;

Οπότε, είναι καθαρά θέμα αν θέλουμε να επιβιώσουμε. Κι αυτό με τη σειρά του είναι δίπολο με την προσωπική μας ψυχική θωράκιση. Παίρνει απ’ αυτήν, καί παράλληλα δίνει σ’ αυτήν. Γι’ αυτό πρίν κάμποσα άρθρα πήρα παραμάζωμα τους διαφόρους “γκουρού” καί “δασκάλους” καί τις γιόγκες καί τις θεραπείες· διότι τώρα, στα δύσκολα, λακήσανε.

 

Πάλι, εκτός απ’ το ψυχικό κομμάτι, πρέπει να θωρακίσετε καί το νοητικό.

Ως παράδειγμα, βλέπω τώρα τελευταία (αν και το θέμα είναι περσινό) πως αρκετά ιστολόγια ανακαλύψανε την περιπέτεια του Αστερίξ με τον αρματοδρόμο …“Κοροναβάϊρους”, κι αναρωτιούνται πώς το ξέρανε οι σεναρίστες, ή αν αυτοί εκτελούσαν εντολές “διαρροής” των σχεδίων των σκοτεινών αδελφοτήτων (γιά να χώσουν στους αναγνώστες νοητικό ιό, καί γιά να δοκιμαστούν τυχόν αντιδράσεις), ως “λαγοί” τρόπον τινά.

Ναί, δέ λέω… αλλά, παίδες, πάρ’ τε το ανάποδα: στην περιπέτεια δεν νίκησαν ο Αστερίξ με τον Οβελίξ, δηλαδή το ανυπότακτο Γαλατικό χωριό; Έ; Οπότε, αυτό δεν σημαίνει ότι καί τώρα θα νικήσουν οι ανυπότακτοι, κι όχι οι -χεσμένοι απάνω τους- μενουμεσπίτηδες;

Τί να σας κάνω!

• Κουραστικό πράγμα η λογική σκέψη,
• ακόμη πιό κουραστικό το να διαβάζεις τα σχέδια του εχθρού,
• άχθος σχεδόν ασήκωτο το να τα ανατρέπεις πρώτα νοητικώς (διότι η πραγματικότητα ακολουθεί, μονάχα αφού πρώτα έχεις τακτοποιήσει το νοητικό σου)…

…Αλλά κάντε τον σχετικό κόπο. Είναι ούλτρα απαραίτητος. Δεν γίνεται αλλοιώς!

Καί τώρα, όχι αύριο. Αύριο ίσως να είναι πολύ αργά.

 

Ελπίζω να σας έπεισα …κάπως.

 

Κακούλια!

ιάααα σ’γά-σ’γά, ρέ παιδιά, να το καταλάβω· διότι μερικά θέματα δεν τα πιάνω με την πρώτη! Τυγχάνω βραδύνους, ντίπ στούρνος! Έως μηδενισμού του δείκτη νοημοσύνης μου!

Αλλά, ας τα πάρουμε με τη σειρά. Γιαβάς-γιαβάς (αράπ χαβάς), να τα καταλάβω κι εγώ!

 

Κάποτε, σε καιρούς προϊστορικούς, έγινα δόξηι καί τιμήι πρωτοετής φοιτητής Φυσικής! Αλλά δεν χάρηκα πολύ, διότι μία βοηθός (θυμάμαι, νόστιμη γιά την εποχή εκείνη) μας ανακοίνωσε ότι θα κάνουμε καί Χημεία! Λοιπόν, στις διαμαρτυρίες μας ότι δεν γουστάρουμε Χημεία, διότι δεν τη διαλέξαμε ως ειδικότητα, μας απάντησε ότι πρέπει να ξέρουμε πέντε πράγματα, επειδή κάποια μέρα θα πάμε στα Γυμνάσια να διδάξουμε καί από δαύτην.

Δεν ανταπάντησα, ότι κακώς καταργήθηκε το «λίγο απ’ όλα» Φυσιογνωστικό Τμήμα, του οποίου οι απόφοιτοι προοριζόντουσαν ακριβώς γι’αυτό, τη διδασκαλία «λίγο απ’ όλα» στα σχολεία (σε αντίθεση μ’ εμάς, τους ορίτζιναλ φυσικούς, που δουλειά μας είναι ν’ ανακαλύψουμε πώς δουλεύει το Σύμπαν!  🙂  )… αλλά άκουσα συμφοιτητή μου (καλή του ώρα, όπου κι αν βρίσκεται), να λέει πως ο καλός φυσικός, όχι μόνον επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται να μην ξέρει Χημεία!  🙂

Καί πολύ σωστά! Τί να μάθεις, δηλαδή; την Ανωτάτη Μπακαλική «λάδι καί ξύδι λαδόξυδο»; μιά επιστήμη, που πάει με το ζόρι να βγάλει κανόνα με δύο παραδείγματα καί τέσσερεις εξαιρέσεις;

 

[2 κανόνες / 4 εξαιρέσεις… Θυμήθηκα τα γνωστά σε όλους -απ’ το Γυμνάσιο- αλκάλια· το νάτριο καί το κάλιο, λέει, φέρονται έτσι μπλά-μπλά-μπλά, αλλά τα υπόλοιπα αλκάλια όχι. Έμ;! Πώς θα φερθούν το ίδιο, όταν το πιό μικρό μόριο αλκαλίου, το λίθιο, είναι -τηρουμένων των αναλογιών- σαν ποντίκι, καί το μεγαλύτερο, το φράγκιο, σαν πολυκατοικία; το ίδιο αντέχει το τρέξιμο ο χοντρός στο γυμναστήριο, το ίδιο η γκομενίτσα των πενήντα κιλών; άφ’ σε μας, τώρα!

Άσε καί τις «εκάστοτε συνθήκες» των χημικών αντιδράσεων!… άμα έχεις στοιχείο άλφα καί στοιχείο βήτα σε διάλυμμα γάμμα, λέει, φέρονται έτσι κι έτσι κι έτσι. Αλλά, αν το γάμμα είναι σε περίσσεια, τότε φέρονται αλλοιώς! Κι αν το γάμμα είναι φερ’ ειπείν σε θερμοκρασία άνω των 80 βαθμών Κελσίου, τότε φέρονται αλλοιώτικα! Ρέ, ούστ, λέμε!!!  🙂

Βέβαια, εμείς οι φυσικοί έχουμε άλλου είδους μούρλα: βαυκαλιζόμαστε ότι οι «νόμοι» της Φυσικής ισχύουν παντού! Σαχλαμάρες, εννοείται (είπαμε: αν ίσχυαν, ο Ήλιος θα έπρεπε πρό πολλού να έχει τραβήξει τη Σελήνη μακριά απ’ τη Γή), αλλά -αντίθετα απ’ τη Χημεία- η συνταγή γενικώς πετυχαίνει. Οπότε, μπορούμε να τη λέμε στους λοιπούς «θετικούς επιστήμονας»! lol!!!

Πάντως, μή νομίζετε… ακόμη κι οι -θεωρούμενοι ως υπηρετούντες το άκρον άωτον της λογικής- μαθηματικοί έχουν τα παλαβά τους· μόνο που δεν τα ξέρουν οι περισσότεροι μή-επιστήμονες, γιά να σπάσουν πλάκα. Πχ το μικρότερο μπορεί να είναι …μεγαλύτερο απ’ το μεγαλύτερό του – αυτά συμβαίνουν σ’ ένα παρακλάδι των Μαθηματικών, που ονομάζεται Τοπολογία.]

 

Τέλος πάντων, τελικά όντως κουτσόμαθα πέντε πράγματα στη Χημεία. Έκτοτε, δεν μπαίνω στα χωράφια των χημικών, καί πιστεύω ούτ’ αυτοί στα δικά μου. Έλα, όμως, που φρίκαρα εντελώς αυτές τις μέρες με τα καμώματα του γκουβέρνου στον τομέα της Χημείας!!!

Διατί, ώ ‘γαθοί;

Διότι πάει, λέει (προφανώς, κατόπιν εντολής «άνωθεν»), το πανωεπιστήμιον (έχουμε καί επιστημονικόν κύρος! αμέ;! τί μας πέρασες;!) καί κάνει μετρήσεις στα βοθρολύματα (στα σκατά, εννοούν, αλλά το λένε ευγενικά!  🙂  – η σχετική είδηση πχ από ‘δώ) της Θεσσαλονίκης… Καί, ώ του θαύματος! Ανακάλυψαν, λέει (μέσα στα σκατά), μεγάλες συγκεντρώσεις του γονιδιώματος του κοροϊδοϊού!!!

Άρα, χώστε τους μέσα τους Σαλονικιούς!… Μάσκες, μέτρα, λοκντάουν… Μέσα λέμε, στο μπαλαούρο οι κερατάδες, που παρακούνε το γκουβέρνο, καί πάνε καί μεθογλεντάνε συνωστιζόμενοι στα φαγάδικα καί αλλαχού! Να μάθουν αυτοί! (Να μή χέζουν! lol!!!)

 

Κι εδώ είπα ν’ αρπάξω την καραμπίνα, καί ν’ αρχίσω στο κυνήγι με γουρουνόσκαγα πρώτα-πρώτα τους χημικούς του ΑΠΘ. Διότι αυτές οι ιστορίες κάνουν κομμάτια ακόμη καί τη Χημεία που γνωρίζω!

Ρέεεεε!!!!!

Ρέεεεε!!!!!

Τα βοθρολύματα είναι γνωστό ακόμη καί στους άσχετους ότι αποτελούν παράγοντα αποσυνθέσεως. Ό,τι μπαίνει εκεί μέσα, αποσυντίθεται. Ιδίως τα οργανικά υλικά – ακόμη πχ καί τρίχες, καί νύχια. Εντάξει, όχι αμέσως, αλλά σε στάδια. Αλλά στο τέλος, δεν αντέχουν· ποτέ δεν μένουν στην αρχική μορφή τους, καί διασπώνται.

Γι’ αυτό καί υπάρχει ο -κατά βαθμίδες- βιολογικός καθαρισμός (σε όσες πόλεις τον διαθέτουν), ώστε στο τέλος τα βοθρολύματα ν’ αποσυντεθούν σε νερό καί αέρια (καί στερεό υπόλειμμα γιά λίπασμα, ή ενδεχομένως άλλες χρήσεις στη χημική βιομηχανία), καί να καταλήξουν στη θάλασσα.

Οπότε, απορώ: είναι δυνατόν να βρέθηκαν εκεί μέσα οργανικά μόρια κοροϊδοϊού ακέραια; τόοοοοοσο ανθεκτικός είναι; ακόμη καί με δραστικά χημικά αντιδραστήρια (πχ υπολείμματα χλωρίνης καθαρισμού) πεταμένα μέσα στα βοθρολύματα;

Καί πού ξέρουν οι επιστήμονοι πότε βρέθηκαν αυτά εκεί; μήπως αυτά τα μόρια έχουν ενσωματωμένο καί κανα Κινέζικο ρολόϊ-απομίμηση;  🙂

Στο κάτω-κάτω, η πειραματική δεοντολογία λέει πως σ’ ένα πείραμα δεν αφήνεις την κατάσταση να σου ξεφύγει, διότι τότε οι μετρήσεις σου είναι γιά τα σκατά!  🙂  Όθεν, οι λεβέντες του ά-πού-θού, άμα θέλανε σωστές μετρήσεις, θά ‘πρεπε να τις κάνουν κατ’ ευθείαν στην πηγή: να πιάνουν έκαστον Σαλονικιό (ειδικά αυτούς, που στήθηκαν στην ουρά γιά τζάμπα κοροϊδοτέστ), καί να του χώνουν το πεχάμετρο στον κώλο, τη στιγμή που τού ‘ρχονται! Καρα-lol!!!

 

Είπα, λοιπόν, να τα πάρω στο κρανίο με την τόση κοροϊδία, αλλά συγκρατήθηκα. Διότι σε τέτοιο σημείο μας έφτασε ο κουκλοχαιρετάκιας με το γκουβέρνο του: ν’ αμφισβητούμε την ίδια μας τη λογική!

Λέω, δε μπορεί ρέ φούστη μου! Κάποιο δίκιο πρέπει νά ‘χουν οι άνθρωποι… Στο κάτω της γραφής, η επιστήμη προχωράει με τρομακτικά βήματα – καί δεν έμεινε στην εποχή που πήρες εσύ πτυχίο, βλάκα Εργοδότη!

Όθεν, προσπαθώ να σχηματίσω στη φαντασία μου την εξής εικόνα:

Επιστήμονες με λευκές ρόμπες εργαστηρίου ν’ ανοίγουν καπάκια αγωγών λυμάτων, να χώνονται στην τρύπα, να παίρνουν προσεκτικά (καί μετά σχετικής ευλαβείας) δείγματα, να ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια… (Σκέτη μύηση σε καταβάσιο, να ‘ούμ’! lol!!! – άσχετο το πώς θα φαίνονται μετά οι -πρώην- λευκές ρόμπες! ξανά lol!!!) Καί μετά, στα πανωεπιστημιακά εργαστήρια:

• να βάζουν τα σκατά στο γκουμπιούτερζ,
• το γκουμπιούτερζ να ξεχωρίζει ειδικά τον κοροϊδοϊό ανάμεσα σ’ ένα πλήθος από άλλα μικρόβια, ούρα, κόπρανα, ληγμένα φάρμακα, ληγμένα ναρκωτικά, ληγμένες μπύρες, ληγμένες λεμονάδες, ληγμένα άφτερ σέηβ, σαπούνια (βελούδινα, γιά τις γυναίκες), μπουγαδοσάπουνα, σαμπουάν δύο σέ ένα, σάλια, μύξες, μεταχειρισμένα νερά με χλωρίνες απ’ το παρκέ, βενζίνες από μολότωφ (να μή μας πιάκουνε στα πράσσα οι εμβάτσοι), κτλ κτλ κτλ,
• καί στο τέλος να βγάζουν επιστημονικόν πόρισμα:

Τριάντα τοις εκατό ο κοροϊδοϊός, που πάτε να μας κρυφτήτε, κουφάλες συμπρωτευουσιάνοι, γιά να γλυτώσετε τα πρόστιμα!

(«- Αυξήθηκε, μανδάμ, οπότε χρειάζονται να ληφθούν μέτρα! Πρίν ήτανε εννέα τοις εκατό! Η επιστήμη μιλάει, να ‘ούμ’!»)

 

Το σκέφτομαι, λοιπόν, το ξανασκέφτομαι… επειδής, να ‘ούμ’, επιστήμη από ‘δώ, γκουμπιούτερζ απο ‘κεί… τελικά, αυτοί οι επιστήμονοι με τις λευκές ( ; ) ρόμπες πρέπει νά ‘ναι υπαρκτά πρόσωπα, κι εγώ όντως να μην ξέρω τί μου γίνεται από Χημεία των σκατών! (Άσε που το παραδέχομαι καί μόνος μου, δηλαδή.)

Όθεν, καταλήγω στο συμπέρασμα πως αυτή η ιστορία με τις σκατομετρήσεις αλήθεια πρέπει νά ‘ναι, ώ παίδες! (Να μήν ασεβούμε καί στους επιστήμονοι, δηλαδή.) Όχι τίποτε ψευτιές των ΜΜΕ, απ’ τις συνηθισμένες.

(«Συνηθισμένες», σαφώς δεν είναι. Τώρα, γιά ψευτιές, δεν ξέρω!  🙂  )

 

……………………..

 

Υγ: Η τόση …σε περίσσεια επιστήμη αυτού του είδους, μου θυμίζει το εξής ανέκδοτο:

 

Ήταν, λέει μιά κυρία, που πάτησε τα πενήντα. «- Ώχ!», σκέφτηκε, «άρχισαν να εμφανίζονται ρυτίδες κι άσπρα μαλλιά καί τα ρέστα, κάτσε να πάω γιά πλαστικές, να φαίνομαι νεώτερη!»

Πλακώνεται, λοιπόν, στους αισθητικούς δόκτορες (είχε λεφτά να δώσει!), καί σε κανά ξάμηνο βγαίνει αγνώριστη! Κούκλα, καί σαφώς νεώτερη στην εμφάνιση!

Οπότε, βγαίνει έξω στον δρόμο, να διαπιστώσει αν οι άντρες καταλαβαίνουν την ηλικία της!

Πάει στον μανάβη, τον ρωτάει ναζιάρικα πόσο την κάνει, «- Τριανταπέντε!», απαντάει ο μανάβης. «- Κι όμως, είμαι πενήντα!», του λέει. Φούϊ-φίουουουου!, θαυμαστικό σφύριγμα ο μανάβης, καί να του τρέχουν τα σάλια στο μεταξύ. (Καί να τού ‘χει γίνει κάγκελο, με το συμπάθειο.)

Πάει στο σουπερμάρκετ, τα ίδια. Πάει στο περίπτερο, τα ίδια. Πάει στην καφετέρια, τα ίδια. «- Θαύμα! Πέτυχε!», σκέφτεται.

Εκεί, λοιπόν, που ήταν να γυρίσει στο σπίτι, βλέπει έναν γέρο που τη χαλβάδιαζε. «- Κάτσε να κάνω ένα τελευταίο τέστ!», σκέφτηκε, κι άρχισε πάλι ο ίδιος διάλογος – πόσο με κάνετε σε ηλικία, κτλ.

«- Χμμμ… Έχω μιά μέθοδο, που μπορώ να σας πω ακριβώς-ακριβώς,», λέει ο γέρος, «αλλά πρώτα πρέπει να σας πιάσω τα βυζιά! Μέσα απ’ τα ρούχα καί το σουτιέν!», διευκρίνησε.

Δίστασε η λεγάμενη, ψιλοκοκκίνησε, πήγε να φύγει, αλλά την έτρωγε η άγρια περιέργεια. Οπότε, τραβιέται λίγο σε μιά γωνιά κάπως παράμερα, σηκώνει μπλούζα καί σουτιέν, «- Ορίστε!», λέει του γέρου.

Αρχίζει ο γέρος το άγριο χούφτωμα, καί σε κανα πεντάλεπτο αποφαίνεται: «- Είστε ακριβώς πενήντα!»

Έπαθε πλάκα η τύπισσα! «- Καί πώς το ξέρετε;», του λέει.

«- Χίχίχί!!!», χαμογελάει σατανικά ο γέρος. «Ήμουνα από πίσω σας στον μανάβη, καί σας άκουσα!»

 

Κάτι μου λέει πως αυτός ο γέρος είναι ο επικεφαλής της ομάδας των επιστημόνωνε, που κυνηγάνε στα σκατά τον κοροϊδοϊό με την απόχη!  🙂

 

Ηπαπαραίϊκες εκλογές – Μακρυκωσταίοι καί Κοντογιώργηδες!

ο θέμα το άνοιξα, επειδή προβλέπω να γίνεται ο χαμός στα σχόλια… καί δεν θέλω αυτά να πηγαίνουν αλλού.

 

Μπερδεγουέη, μήπως ξέρει κανείς κανένα site που θα δίνει on-line τα αποτελέσματα; Ρωτάω, διότι ναί μέν, εμένα στα τέτοια μου οι εκλογές αυτές (καί να με συμπαθάτε – διότι φρονώ πως, όποιος καί να βγεί, εμάς εδώ πάλι θα μας πατάει από κάτω), αλλά θα έλεγα πως είναι μιά καλή αφορμή να μαζευτούν μερικά φιλαράκια, καί να το ξενυχτήσουν (παρά το ότι είναι εργάσιμη αύριο) – μεθ’ οινοπνεύματος, εννοείται. Καί καταλλήλου σαβουρώματος, ξαναεννοείται. (Διότι, οινόπνευμα ξεροσφύρι νοείται μόνο στους προτεστάντες. Στους «Αλούτερους». Lol!!!)

Ξενύχτι γιά μας, διότι (λόγωι διαφοράς ώρας), η καταμέτρηση αρχίζει μεταμεσονύκτιες πρωϊνές ώρες Ελλάδος της 4ης τρέχοντος μηνός Νοεμβρίου 2020. (Γιορτάζει κι ο …άγιος Ιουστινιανός μετά της …αγίας Θεοδώρας αύριο! Αν δεν το καταλάβατε, προβοκάρω τον Παλιούρα τώρα! Καρα-lol!!!)

 

Εν πάσει περιπτώσει, καλά να περάσετε, όσοι αποφασίσετε να μαζευτήτε να τα πήτε!

 

Τα μή απαραίτητα

 

Γράφει ο Παλαιός

Τα μη απαραίτητα – και ακολούθως ..και οι μη απαραίτητοι !!

 

ς αφήσουμε τους Άρηδες και τις Αιγηΐδες, και ας πάμε στα σημαντικά.

 

Τι είπε χτές το Γάλλικο μπρωθυπουργάκι;;

Μα απλά ότι ..πάπαλα τα μη απαραίτητα προϊόντα στα μαγαζιά της Γαλλίας !!

 

Και ήδη πάπαλα, ολικά ή μερικά, και οι μη απαραίτητες εργασίες και επαγγέλματα !! ..ταξίδια, μετακινήσεις κλπ. κλπ. κλπ. – τόσα και τόσα έχουν απαγορευτεί ή περιοριστεί, και ευσχήμως πέρασαν ως μη ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ· άρα …

Αλλά ΕΣΕΙΣ ..μην ανησυχάτε ..εσείς στριμωχτείτε να σας χώσουν τις μπατονέτες και να σας κωρωνιέψουν ..

Και ΝΑΙ, ρε παιδίμ ..πώς το λέγανε (τι το σταμάτησαν ;;) τα ζωντόβολα της Αιγαιωτικής νησιώτικης χώρας, αλλά και κάποιοι ευαισθητούληδες οικισμοί ανά την επικράτεια: «- Να πάρουν και οι άλλοι επενδυτές! ..να τους πάνε και αυτωνών γαϊδουρογιδογάμηδες ..Γιατί μόνο εμείς, και όχι κι αυτοί ;;» ..να ζητήσετε πλήρη επιβολή όχι απλά μάσκας, αλλά και κωλονοσκόπηση σε όλη την γελαδιστανία (κουραδοϊός να δείτε στ’ απόβλητα, λέει!), και όχι μόνο κλείδωμα μέσα, για να μείνουν όλοι ασφαλείς από την κουράδα ..αλλά θάψιμο, ρε, σε πενταπλή σακκούλα και σιδερένια κάσα ..να προστατευτεί η Φύση …

 

Ναι μανάριαμ’, ακριβώς έτσι ..αυτό δεν κάνετε ;; ..αυτό δεν σας λένε στα Πρωτόκολλα ;; ..όχι ρε ηλίθια ζωντόβολα, δεν τα γράψανε οι οβριοί, ούτε τα μαγείρεψε η Οχράνα ..άσχετα το ποιός τα εμφάνισε πάλι, αυτά είναι χιλιάδων κι εκατομμυρίων ετών Σχέδια ..άλλωστε, πως γίνεται να γράφτηκαν το 1897-1905, και να εφαρμόζονται κατά γράμμα από το 1700 ;; ..αλλά και πιό μπροστά ακόμα ;;

Εκεί δεν λέει ότι τα Ζωντόβολα θα φτάσουν από μόνα τους να πλακώνονται και να ζητούν αυστηρότερους περιορισμούς και απεμπόληση ελευθεριών και δικαιωμάτων ;; ..έε αυτό δεν κάνατε και δεν κάνετε, ρε Ζά ;;

Αλλά είπαμε: ΕΣΕΙΣ μην ανησυχάτε ..όλα έχουν στόχο τον γείτονα, και όχι τον κωλαράκο σας.

 

Τι είπε το Γαλλάκι ;; ..τέρμα τα απαραίτητα προϊόντα !! ..τέρμα οι απαραίτητες μετακινήσεις !! ..τέρμα οι απαραίτητες δουλειές και επαγγέλματα !! …τέρμα το μετρητό χρήμα !! ..τέρμα το ένα, τέρμα το άλλο !!

ΝΑΙ, μανάριαμ’ ..ακριβώς ΕΤΣΙ !!

ΤΕΡΜΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΗ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ !!

Και ΠΟΙΑ είναι αυτά ;;

ΜΑ ..το ένα μετά το άλλο !!

Και ΠΟΙΟΣ θα ΟΡΙΣΕΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΗ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ;; ..και για ποιόν είναι μη απαραίτητο το κάθε τι ;;

Είπαμε, ΕΣΕΙΣ μην ανησυχάτε !! ..όλα θα βρούν τον δρόμον τους, όπως τα έχουν σχεδιάσει ..μακριά βεβαίως -όπως ευελπιστείτε- από το δικό σας κωλαράκι ..έτσι ;;

Κούνια που σας κούναγε !!

 

Ειπωμένα είναι ΌΛΑ, όσα θα γίνουν !!

Απλά εσείς συνεχίζετε να μαλακιζόσαστε αγρίως και να μην θέλετε να τα δείτε και να τ’ ακούσετε, όσο και να σας τα κοπανάμε και να σας τα τρίβουμε στην μούρη ..τόσες φορές σας τα έχουμε γράψει ..αλλά εσείς πέρα βρέχει !!

Και δεν ακούτε εμάς, που σας τα λέμε ;;

Ανοίξτε, γαμώ τα μυαλά σας, τα Πρωτόκολλα, και διαβάστε τα ..Δείτε τα Κοτρώνια της Γεωργίας ..ξεκάθαρα σας τα λένε ..ΤΕΡΜΑ το ένα μετά το άλλο όλα τα μη απαραίτητα ..ΤΕΡΜΑ και ΣΕΙΣ, ΗΛΙΘΙΟΙ ..για λίπασμα στις χωματερές ..ν’ αναπνεύσει και η ΓΗ ..να ανακουφιστεί και το Κληματοβλαμμένο αυτιστικό.

ΌΧΙ άμεσα ..αλλά σταδιακά, το ένα μετά το άλλο, όλα θα ΟΡΙΣΤΟΥΝ ως ΜΗ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ: σπίτια, αυτοκίνητα, μετακίνηση, εργασία, τροφή, διασκέδαση, μόρφωση, εκπαίδευση, κοινωνική μέριμνα και πρόνοια κλπ. κλπ., μέχρι που θα φτάσει το πράγμα στο κωλαράκι σας ..και τότε, είπαμε: ΌΛΑ τα μη ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΖΩΝΤΟΒΟΛΑ λίπασμα στις χωματερές !! ..ΌΧΙ ;; ..έτσι, λέτε, στην τύχη να έγραψαν εκεί στα Κοτρώνια για 500-εκατομμύρια ;; ..ή νομίζετε ότι εσείς θα είστε οι απαραίτητοι και θα μείνετε απέξω ;;

Ά, ρε ΖΩΝΤΟΒΟΛΑ ..έεε ζωντόβολα !!

Εννοείτε να καταλάβετε πού ΠΑΜΕ ;;

 

Υγ. Ποιός και πού ξεκίνησε το θέμα των μη απαραιτήτων ;;

Πρωθυπουργός Γαλλίας Jean Castex

Τηλεοπτική Συνέντευξη την Κυριακή 1/11/20 στο ΤF1

Αναφέρθηκε από crashonline.gr

Ο τρίτος δορυφόρος του (καπετάν) Άρη

Τρόμος!…

…ως λοστρόμος!  🙂

 

Όσοι χρησιμοποιούν τη λέξη «τρόμος» ελαφράι τήι καρδίαι (πχ αποκαλώντας κάποιον «τρομοκράτη»), απλά κακοποιούν την Ελληνική γλώσσα. Ο τρόμος είναι τρίς χειρότερος από τον απλό φόβο καί τον δείμο (εκ του: «δέος» – αυτό που αισθάνεσαι, πχ βλέποντας μιά έκλειψη Ηλίου). Βέβαια, η συνήθεια έχει επικρατήσει· καί συνεπώς, συνηθίσαμε ν’ αποκαλούμε «τρομοκράτες» τους …τρομοκράτες – αντί φέρ’ ειπείν να κάνουμε λογοπαίγνιο, αποκαλώντας τους «δειμοκράτες». (Μιά που ΟΛΟΙ τους είναι κρατικοδίαιτοι – αν όχι απ’ το ψευτο-Ρωμαίϊκο, αποτελώντας το παρακράτος του, οπωσδήποτε από άλλα γκουβέρνα, αλλοδαπά. Καί σαφώς… δ/η/ειμοκρατικά! Βέεεεεβαιααααα!!!!…)

 

α. Μακρέμβολον

i. Εκτός ( ; ) θέματος – 1

Λοιπόν, τί είναι ένας μυστικοσύμβουλος;

Ένας μυστικοσύμβουλος είναι κάποιος, που ναί μέν δεν ασκεί εξουσία, αλλά συμβουλεύει μυστικά τον ηγεμόνα. Πράγμα που σημαίνει πως ασκεί εξουσία -έστω- εμμέσως... γι’ αυτό πολλοί μπερδεύουν τον μυστικοσύμβουλο μ’ έναν πραγματικό ηγεμόνα, που δεν φαίνεται· που δρά παρασκηνιακώς. Πώς λέμε γιά τις (νομίζω δεκατρείς) φαμίλιες που εξουσιάζουν τον πλανήτη μας απ’ τα παρασκήνια; έ, αυτό. Ωστόσο, γιά το συγκεκριμένο μπέρδεμα είναι υπεύθυνοι κι οι ίδιοι οι μυστικοσύμβουλοι, διότι δεν υφίσταται ηγεμόνας οποιασδήποτε μορφής, χωρίς τέτοιους. Ποτέ δεν υφίστατο – απ’ την εποχή των φαραώ ακόμη.

Εν πάσει περιπτώσει, άλλο ο Μακιαβέλλι, κι άλλο ο Κίσσινγκερ – να εξηγούμεθα, περί του τί ακριβώς εννοώ.

Όμως, οι μυστικοσύμβουλοι χρειάζονται καί σ’ άλλες δραστηριότητες. Πρό καιρού, είχα αγοράσει ένα ντιβιντί κινουμένων σχεδίων γιά τα παιδιά μου (ετούτο εδώ), με θέμα την Ατλαντίδα (τί άλλο;!  🙂  ). Στο οποίο μου έκανε τρομερή εντύπωση το μέγιστο σύνολο των (μυστικο)»συμβούλων», που παρήλαυνε μετά τους τίτλους τέλους της ταινίας. Καμιά τετρακοσαριά νοματαίοι, ίσως καί παραπάνω! Συζητώντας, λοιπόν, το θέμα με μιά απ’ τις εξυπνότερες Ελληνίδες που κυκλοφορούν, αυτή μ’ επέπληξε γιά την ελαφράς μορφής επιπολαιότητά μου! «- Σύνελθε, άνθρωπέ μου!», ανεφώνησεν. «Τί ‘σύμβουλοι’ καί μ@λακίες! Μέντιουμ είναι όλοι αυτοί, καί ο σεναριογράφος απλά έβγαλε το κοινό σύνολο των περιγραφών τους!»

 

ii. Εκτός ( ; ) θέματος – 2

Ερώτηση…

…κι απάντηση.

Μαζί.

Ερωταπόκριση.

Είναι μιά φόρμα, που χρησιμοποιείται κατά κόρον στη μουσική. Στα μπλούζ, στα ρεμπέτικα (διά της επαναλήψεως των στίχων σε σχήμα συνήθως 1-2 καί 2-1, αλλά καί 1-1 / 2-2, βλέπε: «Η τύχη του το έφερε να κλέψ’ ένα σακκάκι«), στο «Ντιρλαντά», στο ψάλσιμο (αριστερό καί δεξιό ψαλτήρι), στους χορούς της αρχαίας τραγωδίας…

…ακόμη καί στον εθνικό ύμνο της γερμανίτσας. (Ηχητικώς πως: τά-τί / ράπαπαμ!, τί-τά / ράπαπαμ!)

Έ! Έχομεν καί μουσικήν παιδείαν, πώς να το κάνουμε;! Να μην θεωρηθούμε απαίδευτοι, σαν τον Θεμιστοκλή! (Αναφέρομαι στο περιστατικό, που ο Θεμιστοκλής υπέβαλε ποίημά του σε ποιητικό διαγωνισμό, αλλά δεν ήξερε να το παίξει με την κιθάρα – κι οι κριτές του την είπαν.)

Το θέμα είναι, ν’ αναρωτηθούμε… αν, σε πειραματική, «παράφωνη» μουσική, με στριγγλιές ξέρω ‘γώ, μπορεί να υπάρξει σχήμα ερωταπόκρισης.

 

iii. Εκτός ( ; ) θέματος – 3

Θέλω να ρωτήσω, τώρα, πόσο πετρέλαιο κρύβει στα σπλάχνα του το Αιγαίο· ή τζάμπα κόπος, επειδή το ξέρουν ήδη οι «ειδικοί»;… οπότε, να ψάξω λίγο στο ιντερνέτι, να μου λυθεί η απορία.

 

iv. Εκτός ( ; ) θέματος – 4

Όμως, θέλω καί να εκφράσω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στους οικείους των νεκρών του σεισμού, που έγινε έξω απ’ τη Σάμο. Πρωτίστως στους Έλληνες, βέβαια – αλλ’ ακόμη καί στους Τουρκο-Σμυρνιούς… προσθέτοντας, όμως, ότι το κάρμα δεν ξεχνάει, καί χτυπάει ακόμη καί μετά από 98 χρόνια! Ό,τι κάνεις (ή δεν κάνεις), το λούζεσαι, λεβέντες μου!…

Κι επειδή εμένα ο νούς μου είν’ αληταριό, κι όλο θα δραπετεύει, αλήθεια… γιατί το 1922 οι τουρκαλάδες κάψανε ειδικά την Αγία Φωτεινή, αλλ’ αφήσανε αλώβητες κάποιες άλλες εκκλησίες; (Αν δεν κάνω λάθος, κάψανε 46, κι αφήσανε τρείς. Βέβαια, αργότερα τις απείραχτες εκκλησίες τις μετατρέψανε σε τζαμιά, αν πάλι δεν με προδίδει η μνήμη μου.)

 

β. Συμφωνία σε Τρόμο Μείζονα

i. Το Αιγαίο ανήκει στα πετρέλαιά του!

Ώστε ο «Καπετάν-Άρης», το Ορούτς Ρεΐς, ψάχνει γιά πετρέλαιο, έ;

Μπορεί.

Εάν, όμως, ψάχνει (έστω, παράλληλα – καί) γιά τίποτ’ άλλο;…

«- Σαν τί άλλο, ρέ Εργοδότη;»

Κοιτάχτε… το πετρέλαιο, καθώς καί το φυσικό αέριο, βρίσκονται σε κοιλότητες εντός της Γής, σε διάφορα βάθη. Μάλιστα, τώρα τελευταία φαίνεται πως όλη η επιφάνεια του πλανήτη μας κολυμπάει επάνω σε μιά θάλασσα πετρελαίου· άρα, όπου καί να τρυπήσεις, στο κάστρο του Δράκουλα στα Καρπάθια, ή στο Τιμπουκτού, ή στη νήσο Βόρνεο με τους ανθρωποφάγους, ή στο καζίνο Πάρνηθας ξέρω ‘γώ, θα βρείς οπωσδήποτε.

Δεν γνωρίζω, βέβαια, αν αυτό είναι καλό… διότι, αν είναι έτσι (δηλαδή, αν όλος ο πλανήτης έχει πετρέλαιο από κάτω απ’ την επιφάνειά του), συμπεραίνω πως το στρώμα πετρελαίου υπάρχει, γιά να επενεργεί σαν αμορτισσέρ (αντικραδασμικός μηχανισμός, Ελληνιστί). Οπότε, αφαιρώντας το, είναι σα ν’ αφαιρούμε το αρθρικό υγρό από το γόνατο κάποιου – με όποιες άσχημες συνέπειες έχει αυτό. Τέλος πάντων, δεν γνωρίζω. Το θέμα μας, όμως, δεν είναι το πού βρίσκεται. Αλλά το ότι οι κοιλότητες του πετρελαίου ανιχνεύονται με πολλούς τρόπους:

• Με την κλασική Γεωλογία (σύγκλινα, αντίκλινα, γεωλογικά στρώματα, κτλ κτλ).
• Με φασματοσκοπία από δορυφόρους.
• Με ηχοβολισμό.
• Με το Χάαρπ. (Ναίναίναί!!!)
• Κτλ, που δεν έχω κάν ακουστά, ή δεν υποψιάζομαι κάν.

Απ’ αυτές τις μεθόδους, ηχοβολισμό χρησιμοποιεί το Ορούτς Ρεΐς, καί το ίδιο κάνουν καί τα υποβρύχια· τα οποία ανιχνεύουν το γεωλογικό τοπίο του βυθού, ώστε να κινούνται ελεύθερα καί να μή στουκάρουν στα βράχια. (Κάθε υποβρύχιος στόλος διαθέτει λεπτομερείς χάρτες του βυθού των περιοχών που κινείται.)

Όμως, θα ρωτούσε κανείς… εφ’ όσον τα κοιτάσματα πετρελαίου βρίσκονται με τις άλλες μεθόδους (καί ειδικά τα Ελληνικά πετρέλαια, που …«δεν υπάρχουν» κατ’ εσένα, καραμαλάκα ΓΑΠ, δεν περίμεναν τους δορυφόρους γιά να βρεθούν, διότι είναι γνωστά -πρώτα στους Γερμανούς- απ’ το 1925), τί χρειάζεται ο ηχοβολισμός; Κι ένας λόγος παραπάνω: αφού τα υποβρύχια, ειδικά τα ξένα (που αλωνίζουν στο Αιγαίο… – δεν ξέρω κι αν μπορούν, λόγωι θαλάσσιου βάθους στα Στενά, να περάσουν στη ζούλα στον Εύξεινο), έχουν καταψάξει κάθε σπιθαμή πάνω καί κάτω απ’ τον βυθό του Αιγαίου, τί χρειάζονται οι έρευνες του Ορούτς Ρεΐς;

Εκ τρίτου, εάν οι ξένες «Μεγάλες Δυνάμεις» ξέρουν την ύπαρξη των κοιτασμάτων πετρελαίου υπό το Αιγαίο, γιατί θ’ άφηναν τον όποιον Ερντογάν να ψάχνει, ώστε τελικά να τα πάρει γιά δικά του; Δεν μπορούσαν να τα κλέψουν εν ψυχρώι απ’ το προτεκτοράτο τους, το ψευτο-Ρωμαίϊκο; Μιά χαρά μπορούσαν – καί μπορούν. Ποιός θ’ αντιδρούσε;

 

Κάναμε τις καλές ερωτήσεις μας, οπότε λογικά αυτές θα μας δώσουν τις αντίστοιχες καλές απαντήσεις!

Πάμε, λοιπόν.

 

ii. Ηχοβολισμοί καί σεισμοί

Κατ’ αρχήν, πολλοί θ’ αρχίσετε να υποψιάζεστε (απ’ τη φορά της κουβέντας) ότι οι ηχοβολισμοί του Ορούτς Ρεΐς προκάλεσαν τον φονικό σεισμό της Σάμου. Ναί, είν’ αλήθεια ότι κάποιοι σεισμοί έχουν τεχνητά αίτια· ειδικά οι σεισμοί, που προξενούνται από το σατανικό Χάαρπ. Αυτούς τους καταλαβαίνεις από το διεστραμμένο χιούμορ των χειριστών του: όλο είναι μεγέθους 6.2 Ρίχτερ (6.18 γιά την ακρίβεια), κι όλο το εστιακό τους βάθος βρίσκεται στα 7.2 χιλιόμετρα! Κάντε στατιστική, καί θα διαπιστώσετε πως η συνεχής επανάληψη αυτών των χαρακτηριστικών ΔΕΝ είναι σύμπτωση.

Βέβαια, δεν πρόκειται ακριβώς γιά χιούμορ (ώστε να σπάσουν πλάκα με το αν θα τους πάρει χαμπάρι το πόπολο, που όντως κοιμάται όρθιο), διότι κάποιοι συγκεκριμένοι «ματριξιανοί» αριθμοί (μόνοι τους, ή σε συνδυασμούς) ανοίγουν πύλες… αλλά ας τ’ αφήσουμε αυτό. Καί μακριά μας πάει, καί δεν θέλω να μιλήσω δημοσίως.

Ωστόσο, ο σεισμός της Σάμου δεν προήλθε από τον «Καπετάν Άρη», καί σας το υπογράφω αυτό. (Δεν έχει τόση δύναμη το λεγάμενο παπόριον.) Ούτε από το Χάαρπ προήλθε, καί σας το υπογράφω κι αυτό.

«- Γιατί, ρέ Εργοδότη;»

Επειδή τα δυτικώς του Ατλαντικού (προσωρινά) συνεταιράκια των τουρκαλάδων δεν θα κάναν τέτοιο χουνέρι με το Χάαρπ, ενόσωι ο «Καπετάν-Άρης» αλωνίζει στο Αιγαίο. Καί τούτο, με τη σειρά του, οφείλεται στο ότι το Ορούτς Ρεΐς έχει ηχοβολιστικά όργανα απείρως ακριβέστερα ενός πολεμικού υποβρυχίου, άρα όντως χρειάζεται αυτό· καί δή, να ψάχνει απερίσπαστο.

 

Συνοψίζω τα μέχρι στιγμής:

• Ο στόχος των ερευνών του «Καπετάν Άρη» ΔΕΝ είναι το πετρέλαιο. Τα πετρέλαια του Αιγαίου είναι γνωστά εδώ κι έναν αιώνα, καί οι «Μεγάλοι» μπορούν να τ’ «απαλλοτριώσουν» ανά πάσα στιγμή, χωρίς να ρωτάνε τα γκουβέρνα των προτεκτοράτων τους.

Εάν δεν το κάνανε μέχρι σήμερα, είναι:

(α) επειδή δεν θέλουν να ξοδεύουν πετρελαϊκά αποθέματα στο κουτουρού, καί

(β) επειδή θέλουν να έχουν τον πλήρη έλεγχο στη διαμόρφωση των διεθνών τιμών του πετρελαίου καί των προϊόντων του.

Μ’ άλλα λόγια, η ώρα των πετρελαίων της Ελλάδας θα έρθει, όταν στερέψει η Σαουδική Αραβία. Όχι πρίν.

Νομίζω πως είναι φανερό αυτό, με το «τραινάρισμα» της φιλοδοξίας (διάβαζε: συνεχείς πωλητικάντικες ψευδείς υποσχέσεις) γιά μελλοντικές εξορύξεις των πετρελαίων της χώρας μας… οι οποίες εξορύξεις όλο ΘΑ έρθουν, κι όλο απομακρύνονται στον χρονικό ορίζοντα.

• Επομένως, ο στόχος των ερευνών αυτών είναι κάτι άλλο.
• Γιά την εύρεση του οποίου χρειάζονται εξειδικευμένα όργανα, διότι δεν επαρκούν τα ηχοβολιστικά όργανα πχ ενός υποβρυχίου. Όπως δεν επαρκεί ούτε ένας δορυφόρος.
• Καί, βεβαίως, η αιτιολόγηση πως το Ορούτς Ρεΐς απλά είναι η βιτρίνα της προκλήσεως εναντίον της Ελλάδας προς πολεμικό επεισόδιο, είναι επιεικώς αστεία. Θα μπορούσε αυτή η δουλειά να γίνει με πολλούς άλλους τρόπους.

«Κάτι άλλο», λοιπόν.

Αλλά τί;

 

iii. Μυστικοσύμβουλοι

Θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε το τί ακριβώς ψάχνουν, αν πρώτα αναρωτηθούμε ποιοί το ψάχνουν· κι αυτοί δεν είναι οι τουρκαλάδες.

Έ, λοιπόν, πίσω απ’ τις έρευνες (γι’αυτό το «κάτι άλλο») του Ορούτς Ρεΐς βρίσκονται μυστικοσύμβουλοι (ηπαπαραίοι, ή …«άλλης», γνωστότατης καταγωγής). Οι οποίοι βάζουν τους τουρκαλάδες βιτρίνα, γιά να μην φαίνονται οι ίδιοι. Σας το υπογράφω κι αυτό, εκ τρίτου.

Πού το ξέρω;

Καλοί μου άνθρωποι… η δύναμη βρίσκεται στη σύνθεση!

Θυμάστε που λέγαμε πως οι σήμερα σωζόμενες πυραμίδες του Άργους δεν είναι μεμονωμένα «περιστατικά», αλλά υποσύνολα (εξαρτήματα) μιάς μεγαλύτερης «μηχανής»;

Έτσι ακριβώς καί με τον σεισμό της Σάμου: εάν τον θεωρήσετε ως μεμονωμένο περιστατικό, τότε κάνετε μέγιστο λάθος. Αυτός εντάσσεται σ’ ένα ευρύτερο σύνολο. Απόδειξη; Φέρτε στη μνήμη σας προχείρως τον επίσης μεγάλο, φονικό σεισμό της Μυτιλήνης, πρίν τρία χρόνια.

Ώστε, αν θέλετε να κάνετε σωστή δουλειά, να ψάξετε:

• Όλους τους σεισμούς στον θαλάσσιο διάδρομο του ανατολικού Αιγαίου τα τελευταία δέκα χρόνια (ΓΑΠ / ΔΝΤ / Καστελλόριζο)· έστω, από τότε που πάτησε ο πάπας τα βρωμοπόδαρά του στη Λέσβο.
• Την ακριβή διαδρομή του Ορούτς Ρεΐς.
• Τις αστρονομικές καί αστρολογικές συνθήκες σε κάθε ταξίδι του. (Κάτι λέγαμε εδώ γιά τον Εγκέλαδο, τον δορυφόρο του Κρόνου – αν έχει σχέση.)
• Ό,τι άλλο σχετικό σας κατέβει στη γκλάβα· διότι δεν είμαι θεός, να τα βλέπω όλα.

Κι αν όλ’ αυτά δεν βγάζουν κάποια χωρικά καί χρονικά (καί αριθμητικά) patterns, εγώ θα πάω να γίνω άμισθος υπηρέτης στο σπίτι του Κούλη! Καρα-lol!!!

Κι επειδή δεν νομίζω πως οι τουρκαλάδες είναι τόσο γατόνια, ώστε να ψάχνουν πράγματα που δεν έχουν κάν ακουστά (καί δεν τους ενδιαφέρουν, στην τελική – αυτοί ενδιαφέρονται μόνο γιά απτό καί άμεσο πλιάτσικο), καί δή με τρόπο πολυσύνθετου προσχεδιασμού, τότε…

…σίγουρα τους ωθούν «μυστικοσύμβουλοι». Που τα μπορούν αυτά τα σύνθετα Μαθηματικά.

Μή τουρκαλάδες.

 

Δυστυχώς, όμως, μην περιμένετε να κάτσω να σας τα δώσω έτοιμα τα patterns αυτά, ακόμη καί νά ‘θελα. Όταν, αγάπες μου, λέω πως δεν έχω ελεύθερο χρόνο άφθονο, όντως δεν έχω· δεν ψεύδομαι. Όθεν, περιορίζομαι στην παρατηρητική καί σκεπτική μου ταχύτητα – καί γράφω μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Τα κείμενά μου γράφονται με κλεφτοπόλεμο, ούτως ειπείν. Οπότε, αν ενδιαφέρεστε στα σοβαρά, πλακωθήτε στην έρευνα καί τους υπολογισμούς εσείς οι ίδιοι! (Πιθανολογώ πως θα βρήτε κι έτοιμο υλικό -εάν είναι διαθέσιμο παραέξω, εννοείται- από την ομάδα ΒΑΝ, της πειραματικής προγνώσεως σεισμών. Τί στην ευχή;! Φυσικοί είναι· δεν τους κόβει να διαπιστώσουν γεωμετρικά μοτίβα απάνω στον χάρτη; )

«- Καί τί θα κερδίσουμε, αν κάνουμε τόσο κόπο;»

Δεν ξέρω· ίσως τον τρόπο ν’ αντιμετωπίσετε την κατάσταση… να την αντιστρέψετε! Προς όφελος των μελλοντικών γενεών Ελλήνων – των παιδιών σας!

Όντως, δεν υπάρχει καμμία εγγύηση ότι θα έχετε κάποιο όφελος, ξοδεύοντας τον χρόνο σας σε αναζήτηση patterns· αλλά, ο μόνος σίγουρα χαμένος πόλεμος είναι αυτός, που δεν έδωσες ποτέ.

 

Ά! Επίσης, όλ’ αυτά τα ψαξίματα πιθανώτατα θα σας βγάλουν κι ένα είδος τελετουργίας. Ή τελετουργιών. Όπως (μαύρη, κατασκότεινη) τελετουργία ήταν καί το κάψιμο της Αγίας Φωτεινής στη Σμύρνη. (Ευχαριστούμε τη Γραμματέψ μας γιά την επισήμανση!)

 

γ. Μεγαλύτερο απ’ όσο μπορούν να χειριστούν

i. Ένας μύθος σαν πραγματικότητα

Κάποτε, πολύ κάποτε, υπήρχε μιά άλλη Ελλάδα στην περιοχή μας. Όχι πολύ διαφορετική από τη σημερινή, αλλά μ’ άλλες ξηρές καί θάλασσες.

Η Ελλάδα εκείνη είχε κι άλλους Έλληνες. Δεν ξέρω αν καλύτερους, ή χειρότερους απ’ τους σημερινούς στο ήθος – πάντως, στις γνώσεις σαφώς ανώτερους. Πολύ ανώτερους.

Εκείνοι, λοιπόν, οι πρόγονοι ημών, είχαν φτιάξει (ή δεχθεί από κάπου έτοιμη, δεν ξέρω) μιά Σύνδεση με το Σύμπαν· έστω, με το Ηλιακό μας Σύστημα. Μηχανή ήταν; γεωδιαμόρφωση ήταν; σύνολο μηχανημάτων ήταν; δεν γνωρίζω να σας πω. Ωστόσο, προϊόντος του χρόνου, είτε οι πρόγονοι τό ‘ριξαν στον χαβαλέ, είτε (γιά κάποιους λόγους) άρχισαν να χάνουν τις ικανότητες χειρισμού.

 

Ο Ησίοδος μιλάει γιά τα γένη των ανθρώπων (νομίζω σαφώς περιλαμβάνει καί τις αφεντιές μας, τους Έλληνες – δεν μιλάει γενικώς καί αορίστως γιά την ανθρωπότητα), που το καθένα είναι σαφώς κατώτερο απ’ το προηγούμενό του: το χρυσό, το αργυρό, το χάλκινο, το σιδερένιο γένος.

Κι ενώι είναι φανερό ότι μιλάει γιά την -καί δή ανάστροφη, όπως στην πραγματικότητα- διαδοχή των «μεγάλων μηνών» (εποχή του Λέοντα / χρυσός, του Καρκίνου / ασήμι, του Ταύρου / χαλκός, του Κριού / σίδηρος), είναι επίσης φανερό ότι παραλείπει την εποχή των Διδύμων, διότι ξέρει πως ο υδράργυρος (το μέταλλο των Διδύμων) δεν είναι στερεό. Αν, μάλιστα, ζούσε στην εποχή μας (των Ιχθύων), θα περιέγραφε εμάς ως το τσίγγινο γένος!

Ωστόσο, αυτή η «πτώση» του ανθρώπου, που περιτριγυρίζει όλες τις Μυθολογίες, πιθανόν ν’ αναφέρεται καί σε κάποιες πολύ παλιές εποχές, όχι μονάχα στις παρελθούσες κοντινές μας χιλιετίες – καί κυριολεκτικώς τα ανθρώπινα γένη τότε να χειροτέρευαν (βιολογικώς, ή άλλως). Οπότε, ο Ησίοδος απλά έντυσε με όμορφες περιγραφές κάποιες παραδόσεις πολύ παλιότερές του.

 

Γιά χάρη της κουβέντας, ας δεχθούμε ότι θύματα της «πτώσεως» αυτής ήσαν καί οι πρόγονοί μας της τότε Ελλάδας…

…της Αιγηΐδας!!!

Οπότε, κάποια στιγμή (ξ)έχασαν (ή απλά απεμπόλησαν… ή, ακόμη, πρόδωσαν) την ικανότητα χειρισμού της Συμπαντικής Συνδέσεως της χώρας τους, καί ΜΠΟΥΜ!!! Η Συμπαντική Σύνδεση χάθηκε μέσα σε μιά μεγάλη καταστροφή, συμπαρασύροντας θάλασσες καί στεριές, κι αλλάζοντας δραστικά το γεωγραφικό τοπίο. Κάπως σαν την έκρηξη της Σαντορίνης του 1625 πΧ, αλλά στο πολύ μεγαλύτερο.

[Μπερδεγουέη: το δικό μας «προπατορικό αμάρτημα», των Ελλήνων κι Ελληνίδων, είναι ακριβώς το φυλετικό μας «διαζύγιο» με την τότε Συμπαντική μας Σύνδεση. Όχι το ότι συνειδητοποιήσαμε κάποια στιγμή πως τα μήλα είναι γλυκά, κι εμείς ξεβράκωτοι – καί ξεβράκωτες.

Αυτό πληρώνουμε μέχρι σήμερα, κι όχι τις τυχόν γυμνιστικές τάσεις μας.]

Οι μεταγενέστεροι, τώρα, γνωρίζοντας ότι η Σύνδεση απαιτούσε ικανότητες, που δεν είχαν πιά, φέρθηκαν μάλλον έξυπνα: την παράτησαν εκεί, θαμμένη όπως ήταν… αφήνοντας την «ανάστασή» της γιά κάποια μελλοντική εποχή, όταν οι συνθήκες θα ήταν πάλι κατάλληλες. (Καί οι Έλληνες πάλι κατάλληλοι γιά «χειριστές» της, εννοείται!)

 

ii. Μιά πραγματικότητα σαν μύθος

Όμως, εκτός απ’ τους έξυπνους, σ’ αυτόν τον ντουνιά υπάρχουν καί οι μαλάκες.

Με τον συγκεκριμένο όρο, εννοώ όχι μονάχα τους απηλιθιοποιημένους, αλλά καί τον καθέναν, που δεν δείχνει τη στοιχειώδη φρόνηση να μην ανακατεύεται εκεί που δεν τον σπέρνουν.

Η Σύνδεση χάθηκε, αλλά η ανάμνησή της παρέμεινε. Σαν θρύλος, σαν αφήγηση ενός ονείρου.

Με τον καιρό, χάθηκε… ξεχάστηκε κι η (έστω, στρεβλή) αφήγηση γι’ αυτήν· όχι, όμως, γιά όλους, όχι απ’ όλους. Μερικοί επέμεναν να θυμούνται. Ακόμη καί στην εποχή μας επιμένουν.

Με τη διαφορά ότι αυτοί που «θυμούνται», δεν είναι Έλληνες. Αλλά, ό,τι καί να τους πείς, παραγνωρίζουν επιδεικτικώς το γεγονός ότι οι «χειριστές» της Σύνδεσης πρέπει να είναι μόνον Έλληνες, καί δή υψηλών ψυχο-νοητικών ικανοτήτων. Κι έτσι, βάλανε το κερατοβάπορο να ενοχλεί τη Σύνδεση στον προαιώνιο ύπνο της…

…μπας καί βρούν τίποτε τρομερά μυστικά θαμμένα κάτω απ’ τον βυθό του Αιγαίου γιά χρόνια άπειρα. (Βεβαίως, αγνοώντας βλακωδώς ότι αυτά δεν είναι γιά τα δοντάκια τους.)

Αλήθεια, ο ίδιος ο Αιγέας δεν έθαψε το σπαθί του; Κάτι λέει αυτός ο μύθος, έτσι δεν είναι;

Κι έτσι, τίιικ τίιικ τίιικ τα ηχοβολιστικά κύματα του Καπετάν Άρη, τα πήρε η Σύνδεση στο κρανίο, καί στην κακόφωνη «μουσική» ερώτηση απάντησε με στριγγλιές τρομερές. Σαν τις δικές μας τις αρχαίες Κήρες, σαν τις Ιρλανδέζες banshees – τον τρόμο κάθε νυχτερινού διαβάτη.

Καί το χειρότερο; η κακοξυπνημένη Σύνδεση δεν ταράζει μονάχα το φυσικό πεδίο, αλλά καί το αιθερικό! Ως αποτέλεσμα, πλήθος αλαφροΐσκιωτων γεροντάδων βλέπει οράματα με σεισμούς εννιάρηδες στην περιοχή μας! «Γιά τις αμαρτίες μας!», λέει. (Αμφιβάλλεις, αναγνώσθα μου; Ιδού, δεικνύω σοι γέρων είς, γέρων δύο, γέρων τρείς, γέρων χίλιος δεκατρείς!)

 

[Δεν θα είχα αντίρρηση, αν ως λαός δεν είχαμε φάει τόσες καί τέτοιες φάπες, που δεν δικαιολογούνται με καμμία αμαρτία απ’ όσες κάναμε – κι όσες (ακόμα χειρότερες) θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει, ομού. Τί να πούν καί κάτι γερμαναράδες, δηλαδή· άσε οι ηπαπαραίοι, ή οι ίδιοι οι τουρκαλάδες. Κι όμως, αυτοί όλοι τη βγάζουνε ζάχαρη!

Τώρα, θα μου πείς… γνώμη σου όλ’ αυτά, ρέ Εργοδότη – καί να επιτρέπεις στους γεροντάδας καί στον καθέναν να έχουν τη δική τους!

Δε λέω, σαφώς ναί. Αλλά το δικό μου το μπλόγκι διαβάζετε, τη δική μου τη γνώμη θα μάθετε.

Άλλως τε, σεμνύνομαι πως δίνω ερμηνείες των γεγονότων σαφώς πιό ψαγμένες από κάτι άλλες, μάλλον πρόχειρες. (Πχ εδώ· αλήθεια, γιατί να φτάσουν οι ηπαπαραίοι στο σημείο να χτυπάνε τους τουρκαλάδες με μυστικά όπλα, αφού τους χαϊδεύουν επί δεκαετίες; δεν βλέπαν ότι από το 1980 καί μετά η τουρκόψειρα χόρτασε κι ήθελε να βγεί στον γιακά, με δικά της προχωρημένα οπλικά συστήματα; επομένως, γιατί δεν τους κόψαν τον βήχα ευθύς εξ αρχής, καί -δήθεν- τρέχουν τώρα να προλάβουν τα χειρότερα, σαν τις μωρές παρθένες; ) ]

 

Ώ, ναί! Θα συνεχίσει η Σύνδεση να στριγγλίζει, σπέρνοντας τον απόλυτο ΤΡΟΜΟ… μέχρις ότου την αφήσουν να ξαναηρεμήσει.

Όμως, δεν ξέρω πώς θα γίνει αυτό· ή οι τουρκαλάδες (κι οι μυστικοσύμβουλοί τους) πρέπει από μόνοι τους να πειστούν να ξεκουμπιστούν (καί να μην ξαναπατήσουν), ή πρέπει κάποιος να τους αναγκάσει προς τούτο.

(Εμείς; Τρελλαθήκατε; εμείς έχουμε το επείγον καθήκον να ζεστάνουμε με τις κορμάρες μας κρεββάτια καί καναπέδες! Θα βρούμε αλλού κορόϊδα να κάνουν τη βρωμοδουλειά, έννοια σας! Τίποτε Κουτόφραγκους, ξέρω ‘γώ.)

Δεν ξέρω πώς θα γίνει, αλλά ΠΡΕΠΕΙ να γίνει.

Αρκετά προβλήματα έχουμε ήδη.

 

Υγ 1: Μακρέμβολον ήταν μιά μεγάλη σε μήκος, σκεπασμένη στοά με εμπορικά μαγαζιά, στην Κωνσταντινούπολη του 11ου αιώνα.

Υγ 2: Να εκμεταλλευτούμε τη Σύνδεση προς όφελος της Ελλάδας; Να δοκιμάσουμε να την «αναστήσουμε»; Εμείς; Σήμερα;

Ξέρω καί ‘γώ, ρέ παίδες!… Δεν το θεωρώ φρόνιμο. Δεν θα το συμβούλευα. Μάλλον με πιό παραδοσιακούς, συνηθισμένους τρόπους πρέπει να βαδίσουμε.

Πάντως, αν κάποιος ΕΛΛΗΝ νομίζει πως το μπορεί, από μένα ευπρόσδεκτος.