Ιοπρόσωπα, ιοπράγματα, ιοχρήματα – 3

(προηγούμενο)

 

λλά επανερχόμαστε λιγάκι στους …αυτοδημιούργητους (δισ)εκατομμυριούχους κομπιουτεράδες, που ξεκίνησαν απ’ το γκαράζ του σπιτιού τους! (Εγώ δεν έγινα τέτοιος, διότι ποτέ δεν διέθετα γκαράζ! lol!!!) Σαν πολλοί μαζεύτηκαν από δαύτους, βέβαια· όμως εμείς θα περιοριστούμε στο να δούμε ακόμη ένα απ’ αυτά τα καλά παλληκάρια.

 

δ. Μάρκος Ζαχαροβούνης

Άλλως Τσούκερμπεργκ (όπως είναι -το σωστό- με Γερμανική προφορά), ή Ζάκερμπεργκ (εξαμερικανισμένο). Ο λεβέντης ετούτος, αν δεν το ξέρετε, έφτιαξε το φατσομπούκ. Καί, διατί, περικαλώ, το έφτιαξε;

Διότι, λέει (ο αστικός μύθος αυτουνού), ντρεπόταν να τα ρίξει στις γυναίκες, κι έφτιαξε ένα κομπιουτερικό περιβάλλον γνωριμιών (καί γιά τους συμφοιτητές του), το οποίο έδινε την εντύπωση πως: «Εδώ είναι το πάρτυ!», κι «Εδώ βρίσκεται το καλό το πράμα από άντρες!» Μετά, βέβαια, το πράγμα ξέφυγε απ’ τις πανεπιστημιακές «αδελφότητες», κι έπιασε παγκοσμίως – κυρίως, λόγωι της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Κι ακόμη πιό μετά ήρθε το χρήμα, κτλ κτλ.

[Είναι λίγο ασαφές, το πώς έβγαλε χρήματα ο συγκεκριμένος λεβέντης απ’ αυτή τη δουλειά – καί, κατ’ αρχήν, που βρήκε τα λεφτά γιά τους σέρβερς. Διαφημίσεις, ίσως; Φοιτητικός έρανος ρεφενέ; (Λέμε, τώρα!  🙂  ) Ή «συμβόλαια» γιά μελλοντική πώληση -στη ζούλα- των δεδομένων των χρηστών; …που, ούτως ή άλλως, αυτοκαρφώνονται εκεί μέσα!  🙂

Εν πάσει περιπτώσει, με πιάνουν τα χοντρά γέλια, όταν σκέφτομαι τί έχει να γίνει με τόσα εκατομμύρια εθισμένους κι εθισμένες, αν ο Ζαχαροβούνης μιά μέρα πεί: «- Ο τζάμπας πέθανε!», καί βάλει συνδρομή στο μαγαζί του! (Το ίδιο κόλπο έκανε κι ο Μπίλλης! Δεν θα το κάνει αυτός, που είναι καί τζιού; )

Προσπαθώ να φανταστώ τί είναι ικανοί να κάνουν, γιά να βρίσκουν τα χρήματα της συνδρομής!  🙂  ]

Πάντως, Ζαχαροβούνη, παιδί μου, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι δεν μπορούσες να βρείς να γ@μήσεις μέσα σε μιά χώρα, όπου ανέκαθεν έβρεχε μωϋνιά. Αλλά, ακόμη κι έτσι νά τά ‘βλεπες τα πράγματα… ξέρεις, καμμία γυναίκα δεν σκοπεύει να κλείσει το απαυτό της με τσιμέντο ταχείας πήξεως. Μπορώ να σου πω (με αρκετή βεβαιότητα) ότι το προορίζουν προς χρήση των ανδρών. (Καλά… καί μερικές προς χρήση των λοιπών γυναικών, αλλά δεν θα το κάνουμε θέμα.) Οπότε, όλα τα σχετικά της δημιουργίας του φατσομπούκ όντως αποτελούν καθαρό αστικό μύθο.

 

Θα μου πείς, τώρα, τί μας νοιάζουν εμάς όλ’ αυτά;

Τίποτε απολύτως· έχουμε σοβαρώτερα πράγματα να κάνουμε στη ζωή μας, απ’ το να κυνηγάμε γκόμενες στο φατσομπούκ. (Εμείς δεν ντρεπόμαστε να τους τα ρίξουμε, όθεν τις κυνηγάμε εκ του φυσικού! Καρα-lol!!!) Παρεκτός από το ότι ΟΛΕΣ οι μεγάλες εταιρείες των ηπαπάρα βρίσκονται σε αγαστή συνεργασία με το λεγόμενο «Βαθύ Κράτος» καί τις «υπερεσίες» του. Κι έτσι, η πλατφόρμα αυτή ανέλαβε να διασπείρει τον φόβο του κοροϊδοϊού σε όσο το δυνατόν περισσότερους καταφοβισμένους χρήστες της (καί χρήστριες – προπαντός), καί να καταπνίξει κάθε αντίθετη άποψη…

…Όπως θά ‘κανε, άλλως τε (κι όχι μόνον το φατσομπούκ) με οποιαδήποτε άποψη αντιβαίνει στην προπαγάνδα του «Βαθέως Κράτους». Μ’ άλλα λόγια, έχουμε μιά μεγάλη Διαδικτυακή Πουτατιάνα, ως -ούτως ειπείν- δεκανίκι των τηλεοπτικών βρωμοκάναλων παγκοσμίως. Έναν ενισχυτή νεοταξίτικης προπαγάνδας, καί τίποτ’ άλλο.

Θά ‘λεγα… Άντρες καί γυναίκες, ειδικά στην Ελλάδα, ξυπνήστε κι ακούστε τη δική σας λογική καί το δικό σας ένστικτο! Κι όχι ενός ρεζίλη, που ντρεπόταν να μιλήσει σε γυναίκες.

[Δύσκολο, το ξέρω… αφού ψηφίσατε διαδοχικώς γιά πρώθυ όχι έναν, όχι δύο, αλλά τρείς διανοητικώς καθυστερημένους! Αλλά πρέπει να ξεκολλήσετε κάποια στιγμή, αν θέλετε να δήτε προκοπή.

Καί μην ξοδεύετε χρόνο στα διάφορα φατσομπούκια. Η ζωή περνάει, καί πίσω δεν κοιτάει! Άμα τη σπαταλάτε σε μαλακίες, ο ένοχος δεν είναι ούτε «η κοινωνία», ούτε η μαύρη μοίρα σας. Ο ένοχος βρίσκεται στον καθρέφτη σας – καί πουθενά αλλού.]

 

ε. Κίνα

Κι ότι την είχα σε κάποια εκτίμηση, λόγωι του ότι (όπως καί να το κάνουμε) ήταν ένα αντίπαλο δέος στην αλητεία των Δυτικών («φίλων» καί «συμμάχων» μας, που να δουν σκατά στους τάφους τους!). Έλα, όμως, που η Κίνα απεδείχθη τόσο μεγάλη κουφαλίτσα, όσο μεγάλο πληθυσμό έχει!

«Κίνα», είπα; Λάθος.

Φαίνεται πως υπάρχουν τουλάχιστον δύο Κίνες – με την έννοια του ποιός κάνει κουμάντο.

 

Λοιπόν, η Κίνα παλιά όντως ήταν μιά χώρα με τον δικό της μεγάλο πολιτισμό, ώσπου από τον 16ο αιώνα μΧ άρχισε να την παίρνει ο κατήφορος. Πρώτα απέκτησε Μογγόλους αυτοκράτορες, διότι τα στίφη των Μογγόλων υπερκέρασαν τελείως ανενόχλητα το φοβερό Σινικό Τείχος (αφού δωροδόκησαν τον Κινέζο αρχιστράτηγο!), καί κατέλαβαν την πρωτεύουσα.

Μετά, στις αρχές του 19ου αιώνα, πλάκωσαν οι Άγγλοι με τις κανονιοφόρους τους (με τον αέρα των απολύτων θαλασσοκρατόρων – νικητές στη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ, γάρ), κατέλαβαν το Χόνγκ Κόνγκ, καί διέδωσαν το όπιο στους Κινέζους, δωροδοκώντας τους διεφθαρμένους τοπικούς άρχοντες. Οι Άγγλοι έβγαλαν τρελλά λεφτά απ’ αυτή τη δουλειά, μ’ έναν απλούστατο τρόπο: το όπιο το παίρναν από Αφγανιστάν καί Ινδία (κτήσεις τους), όπου κόστιζε μπίρ παρά – καί το πουλούσαν χρυσάφι στους οπιομανείς. Έ, λοιπόν, δεν τους κόστιζε καί τίποτε να δωροδοκούν καί τον κάθε διεφθαρμένο μανδαρίνο, να τους αφήνει ανενόχλητους ν’ αποβλακώνουν τους Κινέζους! (Αυτά όλα τα μαρτυράει στα ίσα ο μακαρίτης ο Τζέημς Κλαβέλλ – ο συγγραφέας καί του περίφημου «Σογκούν»-, στη σειρά μυθιστορημάτων «Τ’ άϊ Πάν».)

Ώσπου έφτασε ο 20ος αιώνας, καί κάποιοι Κινέζοι πατριώτες εξεγέρθηκαν εναντίον των Δυτικών – στον λεγόμενο «Πόλεμο των Δικαίων καί Αρμονικών Γρόνθων» – ή, στα Αγγλικά, «Πόλεμο των Μπόξερς». (Ένα από τα επεισόδια του πολέμου αυτού απεικονίζεται στην περίφημη ταινία «55 ημέρες στο Πεκίνο».) Λοιπόν, στη φάση εκείνη μπαίνουν στο προσκήνιο της Ιστορίας οι λεγόμενες «Τριάδες» των Κινέζων, δηλαδή το ακριβές αντίστοιχο της Μαφίας γιά τη Σικελία.

Δεν γνωρίζω αν αυτές προϋπήρχαν, καί επί πόσα χρόνια. Πάντως, ακριβώς όπως καί η Μαφία, ξεκίνησαν από εθνικοαπελευθερωτική οργάνωση, αλλά στην πορεία δεν είπαν όχι στο εύκολο (καί όχι πάντα νόμιμο) χρήμα.

 

Η Κίνα, τώρα, μετά το 1948 χωρίζεται στην κομμουνιστική ηπειρωτική καί στην εθνικιστική νησιωτική. Στην ηπειρωτική χώρα, δηλαδή στο μεγαλύτερο μέρος πληθυσμού, κουμάντο κάνει πιά μία νέα αρχή, το αρκετά απομονωτιστικό ΚΚ Κίνας. Ώσπου φτάνει η δεκαετία του 1970, με τη λεγόμενη «διπλωματία του πίνγκ πόνγκ» (άνοιγμα σχέσεων Κίνας καί ηπαπάρα). Συνακόλουθα, το ΚΚΚ ξανοίγεται όλο καί περισσότερο στα αγαθά του καπιταλισμού, η Δύση κάνει πάσα όλα τα αξιόλογα εργοστάσιά της στην Κίνα (πλήν αυτοκινητοβιομηχανίας), γιά φτηνά μεροκάματα (πρό ελεύσεως βιομηχανικών ρομπότ, εννοείται), καί τελικώς αρχίζουν να εμφανίζονται κάποιοι Κινέζοι δισεκατομμυριούχοι (γεγονός! – εκεί που μέχρι πρό τινος όλοι είχαν ως περιουσία μονάχα δυό φόρμες «πλύνε-βάλε», κι ένα ποδήλατο).

Φυσικά, η Κίνα δεν κάθησε με σταυρωμένα τα χέρια· άρπαξε την ευκαιρία απ’ τα μαλλιά, κι άρχισε ν’ αντιγράφει τη Δυτική τεχνολογία – καί να προχωράει στη δημιουργία δικής της… την οποία, βέβαια, γενικώς δεν είναι καί πολύ πρόθυμη να τη δώσει με τη σειρά της στους Δυτικούς. (Εκτός απ’ τα καταναλωτικά αγαθά -πχ κινητά-, όπου τους χτυπάει αλύπητα στον εμπορικό πόλεμο.)

 

Το άνοιγμα στον καπιταλισμό όντως προχώρησε πολύ· να σκεφθήτε, όταν προ περίπου 15 ετών τέθηκε το θέμα στην Εθνοσυνέλευσή τους, αν ένα μέλος του ΚΚΚ μπορεί ταυτόχρονα να είναι κι επιχειρηματίας, παίξανε ξύλο!!! Τελικά, η πρόταση πέρασε με ισχνή πλειοψηφία τεσσάρων ψήφων – αλλά πέρασε. Το θέμα, όμως, είναι…

…το ποιός κάνει (απόλυτο) κουμάντο σήμερα στη χώρα αυτή.

1. Το ΚΚΚ;
2. Οι Τριάδες;
3. Κάποιες φράξιες του ΚΚΚ / των Τριάδων / του δέν-ξέρω-ποιανού, που προς το παρόν συνεργάζονται με τους Δυτικούς του «Βαθέως Κράτους»;

Φαίνεται πως μάλλον ισχύει το τρίτο, διότι οι πρόσφατες πληροφορίες γιά τον ιό λένε πως, όντως κατασκευάστηκε στο βιοχημικό εργαστήριο της Γουχάν. Αλλά, προσέξτε: με τη συνεργασία Δυτικών χωρών καί Δυτικών αντιστοίχων ιδρυμάτων, με ύποπτη χρηματοδότηση!!! (Σόρος, Μπίλλ, καί ρέστοι παρεμφερείς.)

Επίσης, κάτι άλλο: εκτός του ότι είναι πολύ παράξενο, που σε εργαστήριο «υψίστης ασφαλείας» (δηλαδή, καί γιά στρατιωτικές εφαρμογές) της Κίνας μπήκαν Δυτικοί, αν νομίζετε ότι σε εργαστήρια παρασκευής βιοχημικών όπλων βγαίνουν πράγματα παραέξω λόγωι «απροσεξίας» (όπως γράψανε κάτι μαλάκες αρδ σε κάτι μαλακισμένα ΜΜΕ), αλλάξτε πλευρό τώρα που κοιμάστε. Μάλλον δεν έχετε κάν υποψιαστεί τί μέτρα ασφαλείας υπάρχουν σε τέτοιες εγκαταστάσεις, καί τί παγίδες αλληλελέγχου υφίστανται. (Ώστε κανένα μέλος του προσωπικού να μή μπορεί να κάνει λαμογιά.)

Οι -χμ- «υπαιξερέσεις» υλικού καί σχεδίων από τέτοια μέρη γίνονται ΠΑΝΤΟΤΕ με προτροπή / άδεια / ανοχή «άνωθεν». Άρα, κανένας ιός δεν ξέφυγε από πουθενά· ούτε φταίνε οι νυχτερίδες κι οι αράχνες. Κάποιοι ώθησαν ΕΠΙΤΗΔΕΣ τα πράγματα να εξελιχθούν, όπως εξελίχθηκαν. (Καί, προφανώς, γι’ αυτό κυνήγησαν τους Κινέζους γιατρούς, που πρωτοέκαναν διάγνωση στην άγνωστη ασθένεια. Δεν θέλαν εμπόδια στο σχεδιό τους… τόσο νωρίς.)

Το θέμα, επομένως, είναι:

Εάν τα (όποια) απόλυτα αφεντικά της Κίνας τα βρήκαν με τους Δυτικούς Νεοταξίτες, καί δή σε τέτοια επίπεδα… απλά αρχίστε ν’ απαγγέλετε το «Πάτερ Ημών»!

Τίποτ’ άλλο.

 

[Δίκην υστερογράφου στην ενότητα:

Το τελευταίο που επιθυμώ, είναι να σπέρνω απαισιοδοξία στους συν-Έλληνες. Δεν μπορώ, όμως, να παραγνωρίσω το τί γίνεται στον πλανητάκο μας, καί με ποιό θηρίο θα κληθούμε να τα βάλουμε.

Τί «666» καί τρίχες κατσαρές!… Αυτό εδώ είναι τουλάχιστον τρίλιτρο!  🙂  ]

 

στ-1. Εγχώρια πωλητικά κόμματα

Μά, καλά! Δεν τα ξέρετε; Τώωωωρα θα τα μάθετε;

Όπως οι σκύλοι μυρίζουν το κρέας (καί τις σκύλες), έτσι κι οι πωλητικοί μυρίζουν το χρήμα… κι όταν το βρούν, κάνουν χαρούλες – καί σούζες.

Πάντως, δεν είναι ντίπ αδέσποτοι… μπάτε σκύλ’ αλέστε (κι αλεστικά μή δίνετε!). Ετούτοι είναι δεσποζόμενοι, διότι τα λουριά τους (καί τα φίμωτρά τους) τα χειρίζονται διάφορες -χμ- «λέσχες».

Ουδέν έτερον σχόλιον.

 

στ-2. Η φαμίλια των Χανίων

Οικογένεια τεράτων δεινοσαυρικού τύπου, που τρέφεται με χαρτί. Ως πιό νόστιμο, δέ, είδος χαρτιού, βρίσκει τα χαρτονομίσματα καί τα βιβλιάρια καταθέσεων.

Πάντως, διαθέτει κάποιο μυστηριώδες μαγικό ραβδί, το οποίο κάνει τα πάντα να βγάζουν χρήμα. Τα πάντα, λέμε! Μέχρι ακόμη καί -ξέρω ‘γώ- τίποτε σκατοεμβόλια.

Τί άλλο να πω, εδώ; Δεν έχω κάτι. Ξαναδές, αναγνώστη μου, την ενότητα στ-1.

 

Δίκην επιλόγου

Σε καμμία περίπτωση δεν θεωρώ πως εξάντλησα το θέμα· όσους κι όσα περίλαβα, στο επιτροχάδην. (Αν μή τί άλλο, με την παραφιλολογία του κοροϊδοϊού δεν τελειώσαμε ακόμη – καί δεν το βλέπω να ξεμπλέκουμε εύκολα.) Τα σίγουρα συμπεράσματα της ιστορίας αυτής, όμως, είναι δύο:

• Ότι η όλη φασαρία με τον κοροϊδοϊό είναι ένα πρόχειρο καί κακοπαιγμένο θέταρο, που αποσκοπεί σε τελείως άλλα πράγματα – καί καθόλου μά καθόλου στην …ανυστερόβουλη …μέριμνα γιά την …υγεία του πληθυσμού, μή χέσω.
• Καί ότι, καλά θα κάνουμε να εξετάζουμε πρόσωπα καί πράγματα σε βάθος, πριν χάψουμε αμάσητα όσα μας πετάει στα μούτρα ο καθένας.

Διότι, σαφέστατα έχει σημασία καί ΠΟΙΟΣ λέει κάτι· όχι μονάχα το περιεχόμενο, καταπώς ισχυρίζονται μερικοί φιλοσοφούντες.

Ακόμη κι η μεγαλύτερη αλήθεια νά ‘ναι, άμα σου τη λέει ένας σταμπαρισμένος παλιάνθρωπος, ΔΕΝ θα τη δεχθείς.

 

ΤΕΛΟΣ

 

Ιοπρόσωπα, ιοπράγματα, ιοχρήματα – 2

(προηγούμενο)

 

Μπίλλης, λοιπόν, αντέγραψε εν ψυχρώι τόσο το CP/M, όσο καί το Unix, προσέχοντας απλά να μην παραβιάζει τα κοπυράϊτ. (Γιά παράδειγμα: η πλάγια μπάρα που βλέπετε αυτή τη στιγμή στη διεύθυνση της σελίδας που διαβάζετε, πάνω-πάνω, αυτή εδώ: / , δείχνει πως από πίσω βρίσκεται κάποιο περιβάλλον δικτύων απόγονος του Unix, που κανονίζει το να δείς τις σελίδες που διάλεξες στο Διαδίκτυο. Ο Μπίλλ στο «δικό του» προγραμματάκι την έκανε έτσι: \ , κι ούτε γάτα, ούτε ζημιά.) Πάντως, ο μόρτης κατάφερε όχι μόνο να πλασσάρει το «δικό του» προγραμματάκι στην IBM (κι όχι μόνον στην αρχή, με το DOS, αλλά καί μετά, με τα Windoze), αλλά με κάθε πώληση ενός PC τσέπωνε κι από ένα δολλάριο καθαρό. (Διότι, σου λέει, πώς θα ξεκινήσει ο υπολογιστής σου, χωρίς «λειτουργικό σύστημα»; Άρα, εγώ έχω τη λύση – κι ακούμπα τα! Καί σιγά το ποσόν! τ’ είναι ένα ντάλλαρ, γιά να γκρινιάζεις; )

 

(Δέεεεεεν μοιάζουν, έ;  🙂  Κλίκ επάνω στην εικόνα, γιά μεγέθυνση.)

 

Το κακό είναι, όμως, πως ο πολύς κοσμάκης είναι ζά. Οπότε, άκουσαν τα γελάδια πως η Άη-Μπή-Έμ έβγαλε «μικρό» υπολογιστή, σου λέει: «- Αυτό είναι το καλύτερο!» (τώρα, με ποιά κριτήρια… μήν τα σκαλίζεις!), κι έσπευσαν καί πήραν πισηά – κι όχι μονάχα μιά φορά. Κάθε, μα κάθε «βελτίωση» του πισή (από 8086 σε 286, 386, 486, πέντιουμ, πέντιουμ i3, i5, i7… κτλ κτλ κτλ) καί των προγραμμάτων του Μπίλλη, αντί να τις πληρώσουν οι δημιουργοί τους (ως ώφειλαν – διότι, άμα είναι μαλάκες καί πειραματίζονται συνεχώς, δεν τους φταίει ο πελάτης), τις (χρυσο)πλήρωσαν καί τις (χρυσο)ξαναπλήρωσαν άπαντες οι αγοραστές – καί δή, πολλές φορές. Γιατί; διότι (ως ζά) κόλλησαν στον συγκεκριμένον συνδυασμό μηχανήματος καί περιβάλλοντος εργασίας, καί δέ λένε να κοιτάξουν παραπέρα.

[Θα μου πείς, καί πού να κοιτούσαν; στη γεροντοκόρη την Άππλ; Κι ώσπου να ενηλικιωθεί το Λίνουξ γιά μονοχρησία (desktop), η ζημιά έγινε καί παγιώθηκε. Αφού μάθανε να κουτσαίνουν, άντε τώρα -που έχουν επιλογή, καί δή τζάμπα- να τους κάνεις πρωταθλητές στα εκατό μέτρα!…]

Βέβαια, υπάρχουν καί χειρότερα: σε κάτι χώρες (ονόματα δέ λέμε, υπολήψεις δέ θίγουμε), τα υπουργεία τους αγοράζουν τα προϊόντα του Μπίλλη καί μόνον αυτά, διότι παίζουν καί μίζες στους υπουργοί. Ενώι με το Λίνουξ (που είναι τελείως δωρεάν), τί να παίξει;

Φυσικά οι «μέσοι χρήστες» (πάλι ως ζά), δέχθηκαν καί δέχονται να κουβαλάνε καί το βάρος «ιών» του η/υ… δηλαδή, φοβερά κενά ασφαλείας των υπολογιστών τους, όμως σύμφυτα στα προγράμματα του κυρ-Γκέητς… που όμως η εταιρεία του Μπίλλη ΔΕΝ τα κλείνει, επειδή κυκλοφοράει πολύ χρήμα (καί προφανώς μυστικό αλισβερίσι) σε / με άλλες εταιρείες, που υποτίθεται πως τα κλείνουν αυτές. (Προσωρινά, όμως· πάντα προσωρινά – ώσπου να βγεί χειρότερος «ιός».)

Να σας δώ, όμως, τώρα, κουφάλες ζά, τί θα κάνετε, που ο Μπίλλης ακόμη καί τον απλό κειμενογράφο τον έκανε ιντερνετικό καί με ετήσια συνδρομή! (Καί δεν είναι μονάχα τα λεφτά· είναι καί το ότι τα -γραπτώς- σώψυχά σου θα τα βλέπει όποιος κάνει κουμάντο στους σέρβερζ της εταιρείας του Μπίλλη – κι όποιος χάκερ, βέβαια.) Θ’ ανάψετε τώρα κανά κερί στον άγιο Λίνους Τόρβαλντς, ή θα παραμείνετε άπιστοι; Άντε, παλιοάπιστοι αμαρτωλοί, να μη φέρω τίποτις τζιχάντια διά τα περαιτέρω!  🙂

 

Αυτά όλα, βέβαια, είχαν ως συνέπεια να τα κονομάει ο Μπίλλης χοντρά επί μία εικοσαετία (μέχρι να γίνει το Linux ικανό να πάει κόντρα στα δικά του προγράμματα – εννοώ, να γίνει ικανό καί μπροστά στα μάτια του μέσου χρήστη η/υ, που ήταν καί παραμένει ζό, διότι ούτως ή άλλως το Λίνουξ καθ’ εαυτό ήταν αντικειμενικώς ικανό εξ αρχής), καί να γίνει πάμπλουτος. Μετά, βέβαια, ακολούθησε τη γνωστή πορεία των πλουσίων στις ηπαπάρα (κι αλλού) : τα (ήδη πολλά) λεφτά αυγατίζουν παπατζηδικώς πως (εις βάρος των κορόϊδων) με το χρηματιστήριο (ποιός περιμένει, τώρα, ν’ αυξηθούν οι πωλήσεις! αυτά πλέον είναι γιά τους …ιδεολόγους αρχάριους στο κουρμπέτι!), καί μετά μεταβιβάζονται σε ίδρυμα, το οποίο με χίλιους δυό τρόπους (πχ δωρεές πενταροδεκάρων σε «φιλανθρωπίες») αποφεύγει τη φορολόγηση… κτλ πασίγνωστα.

Καί (μετά την τόση εισαγωγή) φτάνουμε επιτέλους στο ψητό…

Μετά από τόσα χρόνια, λοιπόν, ο αποτυχημένος φοιτητής (αλλά «παιδί-θαύμα», μην ξεχνάμε!  🙂  ) παράτησε τις μπίζνες (τυγχάνων, πλέον, καθαρώς εισοδηματίας) καί το παίζει φιλάνθρωπος – καί χώνει τη μούρη του παντού· μέχρι καί σε θέματα εμβολίων. Τώρα, βέβαια, το πόσο βάρος έχει η γνώμη του (όσον αφορά το ο,τιδήποτε, όχι μόνον τα ιατρικά καί τα κομπιουτερικά), καλύτερα να μην το σχολιάσω. Απλώς, άμα μ’ ακούσετε να κλάνω, μή με παρεξηγήσετε. Δεν θα μου έχει ξεφύγει, εγώ θα την αφήκω εξεπίτηδες! lol!!! Θα σημαίνει ότι -χμ- εκφέρω γνώμη στο ίδιο επίπεδο σοβαρότητας με τη δική του.

Εν πάσει περιπτώσει, δεν έχει σημασία τί λέει καί τί δεν λέει ένας απατεωνίσκος. Ή, αν έχει χρηματικά αλισβερίσια με το μασωνομάγαζο «Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας», του τύπου: σου δίνω τώρα, καί μου δίνεις μετά με τόκο. Σημασία έχει το ότι (καί μετά από τόσα χρόνια!), προφανώς ο λεβέντης εξοφλεί γραμμάτια στους αφανείς πάλαι ποτέ «κηδεμόνες» του (που τον στήριξαν στην αρχή της καριέρας του), διακηρύσσοντας πως όλοι πρέπει να φάμε ένεση με δηλητήρια καί τσιπάκια – δήθεν «εμβόλιο».

Άσε, φίλος, μην το παιδεύεις! Δέ θέλουμε· καί δεν θα πάρουμε.

Κι είμαστε καί φανατικοί Λινουξάδες!  😉

 

[Χρήσιμο ηθικόν δίδαγμα απ’ τα προηγούμενα: η ενδεκάτη εντολή! Ού μπλέξεις! Με «λέσχες», κτλ ιδρύματα του είδους. Άπαξ κι έμπλεξες, δεν πρόκειται να σ’ αφήσουν ποτέ ήσυχον.]

 

β. Το 5G

Τ’ είν’ τούτο, τώρα; Ασύρματο δίκτυο τηλεφωνικών γραμμών καί δεδομένων είναι. (Πληροφορίες εδώ.) Πολύ ταχύτερο του παρόντος 4G/LTE. Αλλά… γιάααα μιά στιγμή!!!

Το υπάρχον δίκτυο είναι ήδη γρήγορο. Άρα, τί χρειάζεται το ακόμη ταχύτερο;

Σαφώς καί δεν χρειάζεται γιά ταχύτητα κατεβάσματος μεγάλων αρχείων, διότι πχ ένα ολόκληρο dvd το κατεβάζεις τώρα σε δέκα λεπτά, καί με τη νέα παπαριά θα το κατεβάζεις σ’ ένα λεπτό. Καί λοιπόν; Εδώ, πρίν λίγα χρόνια, είχαμε modems των 300 bits ανά δευτερόλεπτο (μπροστά τους, ένας γάϊδαρος -όχι απ’ αυτούς που πετάνε! lol!!!-, ήταν βολίδα!), τώρα τί ζόρι τραβάμε, καί δεν μπορούμε χωρίς τέτοιες ταχύτητες; Εδώ, οι υπολογιστές των πολλών εξακολουθούν να έχουν «ιούς»! (Παιδικές ασθένειες του computing, δηλαδή.) Η ταχύτητα μας πείραξε;

Άαααα, το νέο δίκτυο, λέει, χρειάζεται γιά το «Διαδίκτυο των Πραγμάτων»! (Βέβαια, στο μέλλον τα πράγματα θα είμαστ’ εμείς, καταπώς είχε πεί ο μακαρίτης ο Τζιμάκος ο Πανούσης· αλλά τα τεχνικά κιτάπια δεν εννοούν ακριβώς αυτό.) Καί τ’ είν’ αυτό το ΔτΠ; είναι να συνδέσεις Διαδικτυακώς (εκτός από γκουμπιούτερζ) ό,τι φαντάζεσαι καί δεν φαντάζεσαι. Πχ τους διακόπτες του σπιτιού σου: θά ‘χεις ένα προγραμματάκι στο κινητό σου, καί θά ‘ρχεσαι από ταξίδι, καί θα κάνεις έτσι τσάκ! στην οθονίτσα, καί θ’ ανάβουν όλα τα φώτα του σπιτιού σου με Διαδικτυακούς διακόπτες! Μεγαλεία, λέμε!!!

Βέβαια, τα γούστα πλερώνονται! Όταν κάποτε τα πρωτοδιάβασα αυτά, έριξα μιά ματιά από περιέργεια σε τιμοκατάλογο με Διαδικτυακούς διακόπτες μιανής εταιρείας (που κατά καιρούς κάνει κάτι δωράκια στο Παρλιακούλι), καί αλλοιθώρησα! Είκοσι ευρά (συν / πλήν) έκαστος διακόπτης του είδους! Στη φτήνεια, λέμε!  🙂  Κι όλο αυτό, γιατί; γιά ν’ ανάβεις τα φώτα απ’ το κινητό!!! Βάλε, τώρα, πλυντήρια, θερμοσίφωνες, καί τα ρέστα, καί βγάλε σύνολο.

Ρέ, δε γ@μιέστε; Είπαμε, είμαστε τρελλοί, αλλά όχι τόσο! Άλλως τε, ποιά νοικοκυρά αφήνει την ηλεκτρική της κουζίνα να ψήνει στον αυτοματισμό (ναί, έχουν αυτοματισμό εδώ καί χρόνια οι κουζίνες), καί πάει γιά μανικιούρ… σίγουρη ότι το μηχάνημα θα κάνει σωστή δουλειά; Καμμία απολύτως! (Καί πολύ καλά κάνουν.)

Οπότε, τί να το κάνουμε το πέντε τζή;

 

Όμως, υπάρχει ακόμη μιά εφαρμογούλα που απαιτεί ταχύτητες – καί πάντα γιά το καλό μας: η διαχείριση των καμερών γιά την τροχαία κίνηση! Γιά τ’ αμάξια, λέμε! Γιά την ασφάλειά μας! Αμ, τί νομίσατε; γιά παρακολούθηση προσώπων; Έ;

Σωστά νομίσατε! Lol!!!

Λοιπόν… ένα πράγμα είναι η καταγραφή εικόνων ανθρώπων, κι ακόμη ένα η ανάλυσή τους. Οι σημερινές κάμερες δίνουν 30 (τριάντα) εικόνες το δευτερόλεπτο, οπότε ρίξε έναν χοντρικό υπολογισμό πόσα κλάσματα του δευτερολέπτου χρειάζεται η σύγκριση της εικόνας της κάμερας με τη βάση δεδομένων των «υπόπτων» (δηλαδή, ΟΛΩΝ ΜΑΣ), καί πόσα χρειάζεται το πρόγραμα που μας παρακολουθεί αυτομάτως, γιά να πάρει μπρός… καί να μή μπορούμε να του ξεφύγουμε. Κάν’ το, τώρα, αυτό επί μερικά εκατομμύρια (όσοι είναι οι περαστικοί κάθε μέρα σε μιά μεγάλη πόλη), καί βγάλε συμπέρασμα γιά τις απαιτούμενες δικτυακές ταχύτητες. Οπότε, καί απολύτως λογικά: όσο ταχύτερα μεταδίδονται οι εικόνες απ’ τους δρόμους «στα Κεντρικά», τόσο καλύτερα (γιά τις «υπερεσίες»). Γι’ αυτό λύσσαξαν με τις «απαραίτητες» ταχύτητες του 5G.

Φυσικά, δεν υπάρχουν μονάχα αλγόριθμοι ανάλυσης προσώπου, αλλά καί γιά ανάλυση βαδίσματος (καί κατουρήματος, μπορώ να σου πω – άμα συνηθίζεις να τ’ αμολάς σε δημόσιους μαντρότοιχους, σα σκύλος). Δεν ξεφεύγεις με τίποτε…

 

Τί σημαίνουν αυτά στην πράξη;

Ότι οι τόσο υψηλές ταχύτητες δικτύου απαιτούν πολύ πυκνό πλέγμα κεραιών· μία σε κάθε γωνία οικοδομικού τετραγώνου. Καί τούτο, διότι όσο ψηλότερα πάει η ταχύτητα, τόσο περισσότερο η εκπομπή (καί η λήψη) απαιτούν διαδρομή σε ανεμπόδιστη ευθεία, δηλαδή καθαρή οπτική επαφή – καί δή, σε δραστική απόσταση, που όσο πάει ψηλά η συχνότητα, μικραίνει η απόσταση. (Αυτό προκύπτει ως καθαρά τεχνικό θέμα, δεν γίνεται αλλοιώς.)

Όμως, όσο ψηλότερη η συχνότητα, τόσο δεν πρέπει να υπάρχουν εμπόδια απ’ ανάμεσα. Γιά παράδειγμα, αν το δίκτυο γίνει 5G, τότε δεν θα μπορέσετε να έχετε πομπουδάκι wi-fi μέσα στο σπίτι σας (όπως σήμερα), διότι τα ντουβάρια θα το καταστήσουν άχρηστο. Σήμερα, όμως, οι (χαμηλότερες του 5G) συχνότητες είναι …«ντουβαροπερατές»! Γι’ αυτό κι έχετε wi-fi σε κάθε δωμάτιο στο σπίτι.

Αλλά, το ένα φέρνει τ’ άλλο: όσο πιό υψηλές οι συχνότητες, τόσο περισσότερη ισχύ μαζεύουν ανά μονάδα επιφανειακής διατομής ακτινοβολίας. Με απλά λόγια, οι κεραίες του 5G είναι κάτι σαν ένας φούρνος μικροκυμάτων επί 100 στην ισχύ, καί συνεχώς πάνω απ’ τα κεφάλια μας. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, τί ακτινοβολία έχουμε να φάμε! Καί τί ζημιά θα κάνει αυτή!… (Τρικάμπουρα παιδιά θα βγάλουμε, όσοι είμαστε στο άνθος της ηλικίας μας, γιά παντρειά.)

Σύμφωνα με τον φίλο μας τον Γιώργο-Χέλλενε (καί συμφωνώ κι εγώ απολύτως), τέτοια ακτινοβολία είναι ικανή να διασπά τα κύτταρά μας, καί άρα να μας αρρωστήσει. Ποιός κοροϊδοϊός, λοιπόν, καί λοιπές θρίχες περμανάντ!… Να σκεφτήτε, η (υποτιθέμενη αρχική εστία του κοροΐδοϊού, η) Γουχάν, είναι τίγκα στο κεραιομάνι του 5G!!! (Αλλ’ αυτά είναι τζίζ κακά συνομωσιολογία, έ; )

Όμως, μπρός στα κάλλη, τ’ είν’ ο πόνος! Μπρός στην παρακολούθηση των πάντων, τί είναι καί μερικές στρατιές ετοιμοθανάτων αρρώστων! Μειώνεται κι ο παγκόσμιος πληθυσμός, δέ βλέπεις;

 

γ. Ιεροψάλτης

Το άτομο από μυαλά είναι αλαφρό· ντίπ γιά τα πανηγύργια! Δικαιώνει απολύτως την παροιμία: «Ουδείς μωρότερος! (κτλ)»

Άλλα έλεγε τρείς μήνες πρίν, άλλα μετά, άλλα πιό μετά, άλλα θα πεί προσεχώς. (Μεταξύ μας, όμως, δεν φταίει ο ιεροψάλτης· όλοι εμείς φταίμε, που δεν τον πήραμε με τα γιαούρτια.)

Βέβαια, οι κωλοτούμπες του ιεροψάλτη δεν αποτελούν τη μοναδική (ανθρωποκτόνο) μαλακία της συντεχνίας των γιατρών. Διότι, κανείς απ’ αυτούς δεν ζήτησε συγνώμην, που πχ στη δεκαετία του 1960 λύσσαξαν να λένε ότι το πάχος είναι υγεία, με αποτέλεσμα να φτιάξουν δυό ολόκληρες γενιές παχυσάρκων παιδιών στην Ελλάδα… που τώρα, ως ενήλικες, τα παστώνουν στις στατίνες γιά τη χοληστερίνη (καί καλά).

Ωστόσο, όσο μαλάκας καί αναξιοπρεπής (δέχεται καθημερινώς αυτοεξευτελιζόμενος να) είναι ο ιεροψάλτης στα σοβαρά θέματα, τόσο πονηρός είναι, όσον αφορά την τσέπη του. Όλο καί κάποια θεσούλα στις εκλόγιμες θέσεις του ψηφοδελτίου Επικρατείας θα του τάξανε… γιά τα ψιλοέξοδα. (Εάν καί όταν ξαναγίνουν …δημοκρατικές εκλογές. Να προβλέψω, ακόμη, ότι ο Κυμπουρόπουλος θα φύγει; διότι δεν χωράνε δύο γιατροί στις θέσεις αυτές.) Καί γιά τα χοντρά έξοδα, γύρευε τί θα κονομήσει από τίποτε σκατοεμβόλια των λαμόγιων του Μπίλλη. (Διότι ο ιεροψάλτης έχει καί διεθνείς διασυνδέσεις. Τουλάχιστον με κάτι Ευρωπαίους επιτρόπους. Είναι, δηλαδή, διεθνώς …γνωστός. Αμέ;! Τί νομίσατε; Γιά καράβλαχο απ’ τα Γκράβαρα τον περάσατε; )

Ρέ σείς! Εδώ ο κάθε συνοικιακός γιατρός, καί πάει πληρωμένα (απ’ τις φαρμακευτικές πολυεθνικές) ταξιδάκια στο εξωτερικό (δήθεν γιά συνέδρια), εάν πιάσει το όριο των πωλήσεων («συνταγογραφήσεων») συγκεκριμένων φαρμάκων! Κοτζάμ πανεπιστημιακός προφέσσωρ, τώρα (ο ιεροψάλτης, ντέ!), δεν θά ‘χει κι αυτός …τα τυχερά του;

Στο μεταξύ, μόρτες καί μόρτισσες, δεν κάνω πλάκα. Πράγματι πρέπει να τον ακούμε τον ιεροψάλτη προσεκτικά…

…Καί να κάνουμε εντελώς τ’ αντίθετα, απ’ όσα λέει!  🙂

 

Υγ 1: Τό ‘πα, το ξανάπα, καί δικαιώνομαι απολύτως! Βρέ, πεντακόσια πτυχία νά ‘χεις, δεν είναι ικανά να σε κατεβάσουν απ’ τα δέντρα καί να σε κάνουν άνθρωπο.

Υγ 2: Το έτερο προσώπατο των τηλεοπτικών ειδήσεων, το μουσάτο μπουλντόγκ λέγω, αγριέψει-δεν αγριέψει, μή δίνετε σημασία. Άμα σας τα παραζαλίσει, απλά ρίξτε του μιά φόλα, καί τέλειωσε η ιστορία. Όχι, που θα χαραμίσουμε χρόνο απ’ τη ζωή μας, γιά να δώσουμε σημασία στο τί θέλει ο κόπρος καί γαυγίζει.

 

(επόμενο)

Μέλλον;;;;; Ναι ε;;;

Γράφει ο Γιάννης301

Μέλλον;; τι θες να μας πεις εσύ με το μέλλον; θα ρωτούσε κάποιος που θα διάβαζε αυτόν τον τίτλο. Λοιπόν απαντώ ότι θέλω να γράψω μερικές σκέψεις μου για την μετά κορονό-άπατη εποχή… Καλά θα μου πει κάποιος άλλος, εδώ είμαστε ακόμα σε απομόνωση μέσα στα σπίτια και θα σκεφτούμε από τώρα τι θα γίνει μετά;; και όμως ναι , διότι το μετά θα είναι το σημαντικό και το ερώτημα είναι ένα και πολύ δύσκολο να απαντηθεί. Θα συνεχίσουμε από εκεί που μας έκλεισαν;; Οι ζωές όλων μας θα ξεκινήσουν σιγά σιγά από κει που τις σταμάτησε το κατεστημένο; Ή οι αλλαγές που θα έρθουν δεν θα είναι καλές για εμάς και θα ζήσουμε καταστάσεις πολύ περίεργες;;

Για να καταλάβουμε καλύτερα τι εννοώ, όλα αυτά θα χωριστούν σε μερικές μεγάλες κατηγορίες όπως εργασιακά, κοινωνικά, οικονομικά, ψυχολογικά και τέλος παγκόσμια. Θα τα πιάσουμε ένα ένα να δούμε τι ακριβώς γίνεται τώρα και τι μπορεί να γίνει άνετα μετά αφού θα γίνει μόνιμη κατάσταση, αφού ήδη δοκιμάζεται και δουλεύει και αφού όλα τα χάπατα κάθονται σαν τα ζώα μέσα κλεισμένα και δεν αντιδρούν, γιατί πολύ απλά δεν σκέφτονται, απλά μασάνε ότι τους δίνουν σαν καλά σκυλάκια. Ένας λαός έχει γίνει ένας ανόητος Μαλιστάκιας μπετόβλακας που δεν νιώθει τίποτα , όπως ακριβώς ένας νεκρός, δεν έχει καμιά διαφορά.

Τα εργασιακά…

Εδώ καταρχήν θα ξεκινήσουμε με την παρών κατάσταση , τι έχουμε τώρα, Πολλές εταιρίες υποστηρίζουν ότι έβαλαν τον κόσμο να δουλεύει απομακρισμένα;;; Αλήθεια πως; τους παρείχαν συνδέσεις διαδικτύου σε όσους δεν είχαν; τους έδωσαν τον κατάλληλο εξοπλισμό;; Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έδωσαν τίποτα από όλα αυτά, τι εννοώ τίποτα; Ούτε τους παρείχαν γραμμές διαδικτύου, ούτε τους έδωσαν τον κατάλληλο εξοπλισμό, αλλά αναγκάστηκαν να βάλουν νέα σύνδεση και όποιος δεν είχε κατάλληλο εξοπλισμό αναγκάστηκε να πάει και να αγοράσει εξοπλισμό. Δηλαδή πάγια έξοδα που επιβαρύνουν τον εργαζόμενο. Δεν ρώτησε καμιά εταιρεία αν είχε ο άλλος λεφτά να διαθέσει για αυτές τις δαπάνες.  Δυστυχώς αυτές οι περιπτώσεις είναι πολλές και όχι μεμονωμένα περιστατικά, που γνωρίζω ο ίδιος.

Όταν λοιπόν φύγει αυτή η ιστορία , γιατί κάποτε θα φύγει, τι πιστευτέ μετά ότι θα γίνει; αφού οι εταιρίες θα έχουν ήδη επιβάλει να γίνεται η δουλειά τους από μακριά;; θα ξαναγυρίσουν πίσω;; Γιατί να το κάνουν αφού θα έχουν λιγότερα έξοδα για τον κάθε εργαζόμενο ;; δηλαδή σε ρεύμα , σε νερό, σε καθαριότητα, σε ενοίκια χώρων κτλ; γιατί να μην τους αφήσουν μέσα στα σπίτια τους να δουλεύουν; Εδώ τα νούμερα δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης. Έκτος αυτού σε λίγο καιρό πολλά δικαιώματα του εργαζομένου θα κριθούν περιττά πια και θα κοπούν, Όπως διαλείμματα, διάφορες άδειες κτλ, Στην ουσία είναι μια ανεξέλεγκτη χιονοστιβάδα  που κάνεις δεν ξέρει τι θα παρασύρει στο πέρασμα της..

 Τα κοινωνικά…

Άλλη πικραμένη ιστορία αφού έχουν σταματήσει τα πάντα, πάνε ότι κάναμε πριν, στο φάσμα μιας αόρατης απειλής. Σταματήσαμε να ΖΟΥΜΕ , τέρμα όλες οι εκδηλώσεις , τέρμα όλα αυτά. Μέτα λοιπόν θα ξαναρχίσουν όλα; πιστεύετε ότι δεν θα υπάρξουν περιορισμοί;; Ξεχνάτε τα κάπιταλ κοντρόλς ποσά χρόνια κράτησαν; Θα έρχεται χειμώνας και θα μας μαντρώνουν μέσα προληπτικά για να αποφύγουμε μια δήθεν πανδημία , πριν ξεκινήσει και έχουμε νεκρούς από αυτήν. Τι νομίζατε έτσι καθαρή θα την βγάλουμε;; Αυτό ήταν έτσι απλά καθαρίσαμε; Λυπάμαι αλλά όχι… Οπότε με το πρόσχημα της δήθεν απειλής πολλά πράγματα θα είναι περιορισμένα, Διότι ο φόβος του θανάτου αποτελεί το μεγαλύτερο μέσον χειραγώγησης των ανθρώπων , Δεν υπάρχει τίποτα πιο ισχυρό από το να σου τρίβουν στην μούρη σου, ότι αν δεν κάνεις αυτό, θα ψοφήσεις, τέρμα πάπαλα δηλαδή…

Τι θα γίνουν όλοι αυτοί που είχαν δουλείες που σχετίζονται με κοινωνικές δραστηριότητες; Απλά ή θα αλλάξουν δουλειά ή θα πεινάσουν, γιατί ποσώς τους ενδιαφέρει για τον κόσμο τι θα κάνει. Απόδειξη τρανή, είναι η σημερινή μας κατάσταση, κοιτάξτε που ήμασταν οικονομικά και πριν την κορονό-μπούρδα. Δηλαδή θα αλλάξει ο πολιτισμός;; Βεβαίως ,ένα θέατρο θα παίζεται απουσία θεατών και εσύ θα το βλέπεις μέσα από μια οθόνη, αλλά το ζωντανό το ξεχνάς… το ίδιο μπορεί να εφαρμοστεί σε όσα τα κοινωνικά πράγματα θα γίνονται κεκλεισμένα των θυρών.

Τα οικονομικά…

Κλάφτα Χαράλαμπε … Δεν κινείται τίποτα, κλείσανε τα σύνορα, οι εξαγωγές, οι εισαγωγές. Και μια ωραία μέρα θα ξανά ξεκινήσουν όλα έτσι απλά χωρίς να μην έγινε τίποτα ;; Πόσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα κλείσουν αφού απλά η φορολογία απλά αναστέλλεται;; διότι όταν ανοίξουν θα κληθούν να πληρώσουν ότι θα πλήρωναν αν δούλευαν κανονικά, Πόσοι έχουν το κεφάλαιο να το κάνουν αυτό; και όλοι οι υπάλληλοι τους μετά τι θα γίνουν; Απόλυση λόγω πτώχευσης.. διότι αν η κυβέρνηση δώσει αυτά τα 800 ευρό που είναι για 1 και μισό μήνα , μετά τι θα κάνουν; ο κόσμος θα έχει λεφτά να βγει έξω και να κάνει αγορές; αφού τα έσοδα του θα είναι μηδαμινά; ΟΧΙ όποτε ξεκινάει ένα ντόμινο φτωχιάς άνευ προηγούμενου.  Από την άλλη εμείς σαν χώρα παράγουμε τίποτα;;; Έκτος από μερικά φρούτα λαχανικά, κρεατικά που δεν φτάνουν ούτε για εμάς και πάλι η απάντηση είναι ΟΧΙ. Βιομηχανία μηδέν, ποια θα είναι τότε τα έσοδα μας και από που;; Μόνο ένα πράγμα είχαμε :Τον τουρισμό, τι πιστευτέ ότι θα γίνει φέτος;;; Θα έρθουν τουρίστες ;; και από που; Ακόμα και εμείς εδώ να μην έχουμε κρούσματα θα εμπιστευτούμε κάποιον άλλο από το εξωτερικό;; με όλη αυτήν την τρομολαγνεία που επικρατεί;

Οπότε έσοδα σχεδόν μηδενικά, αφού δεν ήμαστε αυτάρκεις, ούτε πουλάμε τίποτα προς τα έξω , εκτός από πρώτες ύλες που μετά τις πληρώνουμε σε τελικό προϊόν πανάκριβο . Όπως τα ροδάκινα στους Γερμανούς,  που για να μην τα πετάξουν στις χωματερές τα χαρίζουν σε τιμές κάτω του κόστους . Οι Γερμανοί τα κάνουν κομπόστες και μαρμελάδες και μας τα ξαναπουλάνε πίσω. Δεύτερο παράδειγμα με τον Βωξίτη που δίνουμε σε Γάλλους και Γερμανούς και αυτοί βγάζουν από αυτό το αλουμίνιο και το περνούμε πίσω σαν τελικό προϊόν. Εμείς είμαστε άχρηστοι να το κατεργαζόμασταν εμείς οι ίδιοι και να πουλάγαμε το τελικό προϊόν;; Δυστυχώς κοιμόμαστε όρθιοι με τα παπούτσια στα ποδιά….

Αφήστε που θα εξαφανίσουν το χρήμα και θα έχουμε όλοι οικονόμα πορτοφολάκια που δεν θα έχουμε κανέναν έλεγχο σε αυτά . Οπότε θα σε εκβιάζουν να κάνεις ότι θέλουν αυτοί αλλιώς δεν θα έχεις μονάδες να αγοράσεις τίποτα. γιατί νομίζετε ότι τρέχουν διάφορα διαδικτυακά χρήματα; Έτσι για πλάκα; Μοιράζουν λεφτά στον κοσμάκη επειδή τον αγαπάνε; Και μερικοί όρχι φαντασμένοι, πονηροί, καιροσκόποι νομίζουν ότι θα πιάσουν την καλή με αυτά…. με αυτό το πλευρό να κοιμάστε….

Τα ψυχολογικά….

Εδώ ο τρόμος βασιλεύει…. και έχουμε πει ότι ο φόβος δεν είναι συναίσθημα αλλά μια κατάσταση στην οποία μπαίνει κάνεις. Ο οργανισμός υπολειτουργεί με αποτελέσματα άσχημα για τον καθένα μας… Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος θα σας πω ότι πριν από αυτήν την κατάσταση, ένα γνωστό φάρμακο που ήταν ελαφρύ ηρεμιστικό αγχολυτικό, χωρίς να προκαλεί εξάρτηση πουλούσε τον μηνά στην Ελλάδα 50.000 με 55.000 κουτιά σας φαίνεται μεγάλο νούμερο αυτό;; Λοιπόν τα πιο βάρια ηρεμιστικά αγχολυτικά και υπναγωγά πουλάνε πολύ περισσότερο από το πρώτο… Δηλαδή περνάνε ένα σωρό ψυχοτρόπα, λες και ήταν καραμελάκια και όλα αυτά πριν την κορονό μπούρδα. Για φανταστείτε τώρα μετά τον εγκλεισμό αυτό τι έχει να γίνει;; Η κατάθλιψη, οι κρίσεις πανικού θα σπάσουν το κοντέρ , δεν θα υπάρχει άνθρωπος να μην παίρνει κάτι, θα καταντήσουμε σύγχρονοι πρεζάκηδες της big farma. Μακάρι να υπερβάλω και να κάνω λάθος.  Αλλά σε λίγο θα αρχίσει να βγαίνει στην επιφάνεια… αυτός ο εγκλεισμός είναι καταστροφικός γαι την ψυχολογία και την διάθεση του καθενός μας.

Τα παγκόσμια…

Εδώ πια η μηχανής της μιας παγκόσμιας κυβέρνησης έχει γκαζώσει για τα καλά και έχει ήδη ξεκινήσει στο φουλ, αφού κουμάντο δεν κάνουν οι κυβερνήσεις αλλά ο τάδε παγκόσμιος οργανισμός που λέει αυτά και κάνει αυτά. Βλέπετε κάποιον να μην κάνει αυτά που λέει ο τάδε οργανισμός για την προστασία μας;; Τι έχουν δημιουργήσει πάνω σε εμάς;; μια μηχανή που δουλεύει ενώ κάθεται μέσα, ξοδεύει μόνο για φαγητό και τίποτα άλλο. Διασκέδαση μηδέν , ψυχαγωγία μηδέν. Ένα ρομπότ που παράγει πλούτο και τίποτα άλλο. Τι ωραία ε;;;Θα έρθει και ένα εικονικό νόμισμα για όλο τον κόσμο να διευκολύνει τις όποιες λιγοστές συναλλαγές και θα υπάρχει ένα κράτος , μια διοίκηση, ένα νόμισμα έτσι απλά.. Αν αυτό σας λέει κάτι, τότε ήδη έχει ξεκινήσει

Σαν επίλογος….

Δεν θέλω να προκαλέσω τον φόβο, ούτε την ταραχή, αλλά να προκαλέσω την σκέψη σας και την λογική σας. Δεν κινδυνολογώ , απλά βλέπω τι έρχεται κατά πάνω μας με ταχύτητα αστραπής και δεν μπορώ να κάτσω με σταυρωμένα τα χέρια. Σκεφτείτε αν αυτά που διαβάσατε, μπορεί να γίνουν πράξη και ποιες θα είναι οι συνέπειες τους ως προς αυτά. Μην καταπίνεται ότι θα σας ρίξουν,κάντε την δική σας έρευνα, δείτε τι ισχύει και τι όχι. Ποια μέτρα θα μπορούσαν να παρθούν για να έχουμε μέλλον. Κλείστε την τηλεόραση τον χειρότερο ίο που υπάρχει , σταματήστε να επαναλαμβάνετε ότι λένε άνθρωποι που πήραν 11.000.000. Για την εκστρατεία του φόβου. Δεν λέω ότι δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω, αλλά σίγουρα δεν είναι όπως το παρουσιάζουν, ήδη έχουν βγει στην επιφάνεια πολλά βίντεο μονταρισμένα από άλλες χρονιές και πάει λέγοντας. Κάντε στον εαυτό σας την μεγάλη χάρη και βάλτε το να σκεφτεί, ξέρω ότι είναι ταλαιπωρία και κούραση για πολλούς, αλλά χωρίς την λογική πηγαίνουμε στα τσακίδια , χωρίς επιστροφή. Σκοπός μου είναι να προκαλέσω την λογική σας και όχι τον φόβο σας.Οι πολλοί κάνουν κουμάντο , η δύναμη είναι σε Εμάς. Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Ιοπρόσωπα, ιοπράγματα, ιοχρήματα – 1

πειδή πολλοί πήραν πρέφα την απάτη του Κοβίντ-19 (ειδικά μετά από τις αμετροεπείς δηλώσεις διαφόρων «ισχυρών»), καί πλέον συζητάνε στα όρια …της συνομωσιολογίας, λέω να συνεισφέρω κι εγώ λιγάκι στη σχετική κουβέντα.

Όθεν, θα γράψω μερικές παραγράφους γιά τους πρωταγωνιστές (ανθρώπους, ή μη) του σαχλού αυτού θεατρικού έργου, αν καί χωρίς ιεραρχημένη σειρά· όπως μού ‘ρχονται στο κεφάλι.

 

α. Γουίλλιαμ (Μπίλλ) Γκέητς

Οι κομπιουτεράδες γνωρίζουμε άριστα καί την ιστορία του, καί το ποιόν του· αν καί, από ένα σημείο καί μετά, πάψαμε να δίνουμε σημασία. (Διότι, στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οι εξελίξεις είναι σαφώς περισσότερο ενδιαφέρουσες από τα εκάστοτε καμώματα του Μπίλλη.)

Εν πάσει περιπτώσει, θα γράψουμε δυό κουβέντες καί γιά τους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τα παρασκήνια. Καί δή, σύντομες, διότι (αν έχετε υπομονή και χρόνο γιά σκότωμα) μπορείτε κάλλιστα να διαβάσετε ολόκληρα σεντόνια γιά την ιστορία αυτών των μαραφετιών. Εμείς εδώ θα (προσπαθήσουμε να) τα πούμε χοντρικά, γιά να μπήτε στο νόημα.

 

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, δηλαδή οι η/υ με τη μορφή που αναγνωρίζουμε σήμερα ως τέτοια, ουσιαστικώς ξεκίνησαν κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1940 (να μή σου πω του 1930, διότι τότε δεν ήταν καθαρά ηλεκτρονικοί – ήταν ηλεκτρομηχανικοί)· αλλά, χρειάστηκε να περάσουν ακόμη δέκα χρόνια, γιά να φτάσουν σε σαφή μορφή-πρόγονο των σημερινών. Κι ακόμη μιά δεκαετία (φτάσαμε στο 1964), όταν καί -αν τα θυμάμαι καλά- βγήκε το χρονικά πρώτο εμπορικό μοντέλο υπολογιστή, το 360 της IBM. Δηλαδή, αν είχες μαγαζί, τον έβαζες τον η/υ αυτόν στη βιτρίνα, κι έλεγες: «- Περάστε κόσμε, διαλέξτε, αγοράστε!»

Μά, θα μου πείς, πιό πρίν δεν πουλούσαν υπολογιστές; Ναί, αλλά τους παρήγγελνες! Δεν ήταν στάνταρ το μοντέλο. Πήγαινες στο εργοστάσιο που τους έφτιαχνε, κι έλεγες: «- Θέλω έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, νά ‘χει αυτά τα κομμάτια καί να κάνει εκείνα τα Μαθηματικά.» Καί σου τον φτιάχνανε. Καί τον πλήρωνες, καί τον έπαιρνες κι έφευγες. Σήμερα, βέβαια, αυτό είναι αδιανόητο· όπως αδιανόητο είναι να πας σε μιά βιομηχανία αυτοκινήτων καί να τους παραγγείλεις να σου φτιάξουν ένα αυτοκίνητο, όπως το σκέφτεσαι εσύ. Αγοράζεις απ’ τα διαθέσιμα έτοιμα μοντέλα, καί τέλος.

Λοιπόν, εκείνες τις εποχές, όνομα είχαν κάνει ορισμένοι κατασκευαστές υπολογιστών, καθώς καί ορισμένοι προγραμματιστές. Εννοείται, βέβαια, εξ αιτίας των υπολογιστών καί των προγραμμάτων τους – οι ίδιοι οι άνθρωποι πίσω απ’ τα προϊόντα αυτά, ποτέ δεν ήταν τόσο γνωστοί στο ευρύ κοινό. Εν πάσει περιπτώσει, καί μετά από σωρεία δοκιμών καί λαθών «παιδικής ηλικίας» (όχι τόσο κατασκευαστικών, όσο θεσπίσεως μελλοντικών στόχων), είχε επέλθει μιά κάποια ισορροπία: οι υπολογιστές ήταν ακριβά καί (συγκριτικά με το σήμερα) μικρών δυνατοτήτων σύνολα από ντουλάπες, τα οποία φυσικά δεν τ’ αγόραζε ένας μεμονωμένος χρήστης (λόγωι κόστους), αλλά εταιρείες, οργανισμοί, πανεπιστήμια, τράπεζες, βιομηχανίες, στρατιωτικές μονάδες… όλοι όσοι είχαν χρήμα να τους αγοράσουν, καί χρήσεις γι’ αυτούς. (Ο μεμονωμένος ιδιώτης, τί να τους κάνει; ) Επίσης, είχαν διακριθεί στην αγορά (καί την είχαν καπελλώσει) καμιά ντουζίνα μεγάλοι κατασκευαστές (κυρίως Αμερικάνικοι).

Πάλι, όμως, τους υπολογιστές αυτούς δεν τους χειριζόταν ένας, αλλά πολλοί – πχ οι φοιτητές ενός πανεπιστημίου· οι δέ πολλοί αυτοί χρήστες συνδεόντουσαν με το «θηρίο» μέσωι τερματικών καί δικτύου. Οπότε, το περιβάλλον εργασίας των η/υ εκείνων ήταν αναγκαστικά δικτυοκεντρικό. Στο τέλος, καί μετά από κάμποσες αμφιταλαντεύσεις, ως περιβάλλον κάθε τέτοιου υπολογιστή επεκράτησε το λεγόμενο Unix, εκτοπίζοντας τα περιβάλλοντα εργασίας που παλιότερα εφοδιάζανε μ’ αυτά οι κατασκευαστές τα μοντέλα τους.

Καί νά ‘ταν τα ίδια σε κάθε διαδοχικό μοντέλο, καλά θά ‘ταν! Θα συνέχιζες να δουλεύεις με τον νέο η/υ σε ίδιο περιβάλλον εργασίας, όπως είχες συνηθίσει. Αλλά… άμ, δέ!!! Ερχότανε το νέο μοντέλο, καί δεν άφηνε τίποτε όρθιο! Το Unix, όμως, ισχύει ακόμη καί σήμερα ως είχε καί τότε, καί σε κάθε τύπο η/υ… αν υποθέσουμε ότι το βρίσκουμε καί το βάζουμε μπρός. (Πώς είναι το περιβάλλον Android γιά τα ζ’μάρ’φώουνζ; αυτό ακριβώς.) Αλλά, δυστυχώς, το Unix είχε μιά ψιλοτραγική κατάληξη· εδώ καί χρόνια αναπαύεται εν ειρήνηι στα πατάρια καποιανής εμπορικής εταιρείας (που δεν το χρησιμοποιεί, ούτε πρόκειται), παρεκτός απ’ το πανεπιστημιακό παύλα ερευνητικό του τμήμα, που τό ‘χει το πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ (καί το εξελίσσει). Εν πάσει περιπτώσει, δεν μας απασχολούν αυτά εδώ – καί γιά έναν ακόμη λόγο: άφησε πανάξιο εγγόνι του το Λίνουξ, το οποίο θα κυριαρχήσει παντού.

 

Ακόμη δεν τον είδαμε, όμως, τον Μπίλλη τον λεβέντη στον ορίζοντα, έ; Σωστά. Τις εποχές εκείνες, απλά μας είχε κάνει τη χάρη να έχει γεννηθεί καί νά ‘χει μεγαλώσει.

Μ’ αυτόν τον κερατά, όλα άρχισαν με την έλευση των επιτραπεζίων υπολογιστών· μιλάμε πλέον γιά μέσα της δεκαετίας του 1970, με το πρώτο «πλήρες» μοντέλο επιτραπέζιου η/υ (καί φυσικά ατομικής χρήσης γιά έναν χρήστη) να είναι ο Άππλ Τού Ή. Της κατασκευής αυτής προηγήθηκε κι ακολούθησε μιά σωρεία τέτοιων μικρών υπολογιστών, που όλοι είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: με το που τους ξεκίναγες, σε βγάζανε κατ’ ευθείαν σ’ ένα περιβάλλον προγραμματισμού (συνήθως της γλώσσας Basic) · ούτε σκληρός δίσκος, ούτε τίποτε. Όλες τους οι δυνατότητες βρισκόντουσαν γραμμένες στην εργοστασιακή ηλεκτρονική μνήμη τους, γι’αυτό ανταποκρινόντουσαν αμέσως.

Όμως, καναδυό τέτοιοι υπολογιστές ξεκίνησαν να έχουν μονάδα δισκέττας, οπότε καί χρειάστηκε ένα περιβάλλον εργασίας – σαν το Unix, αλλά με σαφώς λιγώτερες δυνατότητες. (Πχ δεν ήταν πολυχρηστικό, δεν κοίταζε την ασφάλεια του συστήματος από κακόβουλους χρήστες, κι άλλα ένα σωρό τέτοια.) Αυτό ήταν το CP/M. Αλλά, ενώι φαινόταν ότι οι μικροί υπολογιστές θα βρίσκαν τον δρόμο τους, θύμωσε ο Κρόνος καί τα ρήμαξε όλα!

 

Μία απ’ τις εταιρείες, που είχαν κάνει όνομα σε προηγούμενες εποχές, η IBM, σαστισμένη από την εμπορική επιτυχία των μικρών υπολογιστών, είπε να βγάλει κι αυτή τον δικό της «μικρόν». Τον έβγαλε το καλοκαίρι του 1981· αυτός ήταν το πρώτο PC.

Ως μηχάνημα, το πισή ήταν μιά πατάτα καί μισή! lol!!! Ογκώδες, πανάκριβο γιά όσα έδινε, τεχνολογικώς τα ίδια καί χειρότερα με τους άλλους (πράγματι) μικρούς (ποιός από μας τους παλιούς δεν θυμάται τις σχεδιαστικές γελοιότητες με τις «extended» καί «expanded» μνήμες), με ελάχιστες δυνατότητες χρώματος καί ήχου, καί που ουσιαστικά δεν ήταν ένας μικρός υπολογιστής γιά το τραπέζι σου, αλλά ένα δύσχρηστο τερματικό γιά τα ντουλάπια της IBM, που τό ‘παιζε μικρός υπολογιστής. Άσε που επέμενε σε τεχνολογία ήδη ξεπερασμένη, τους σκληρούς δίσκους του …1955.

Γιατί; διότι κάθε τέτοια μεγάλη εταιρεία κοιτάζει να σου πουλάει συνεχώς τεχνολογία ήδη ξεχρεωμένη από πνευματικά δικαιώματα, άσχετο πόσο παλιά είναι (σάμπως τη νοιάζει την εταιρεία, τί τρώς εσύ στη μάπα; ), ώστε σε κάθε πώληση να έχει καθαρό κέρδος. Καί το κάνει, μέχρις ότου αναγκαστεί ν’ αλλάξει (καί να πουλάει πιό καινούργια τεχνολογία). Αλλοιώς, θα συνεχίσει να σου πουλάει την παλιατσαρία. Νά, το αυτοκίνητό σας, γιά παράδειγμα: τεχνολογία του 1865 (κινητήρας) καί του 1910 (μίζα). Το μόνο καινούργιο, είναι η αεροδυναμική. (Ναί, αυτή είναι του 1920. Άντε, κατά παραχώρησιν: ο αερόσακκος, του 1980.) Καί οι αρχηγοί κρατών, τα ΜΜΕ, οι «στρατηγικοί αναλυτές», ο ένας, ο άλλος… συνεχίζουν να μιλάνε γιά κοιτάσματα πετρελαίων για τον επόμενον …αιώνα!!! (Δεν ξέρω, αν το πιάσατε το υπονοούμενο.)

Έτσι καί με τους «σοβαρούς» σκληρούς δίσκους, με τα μοτέρια που γυρνάνε γρούτσου-γρούτσου-γρούτσου. Μας πήγε τόσο πίσω το «σοβαρό» μηχάνημα, που ακόμη σήμερα -σαράντα χρόνια μετά- δεν απαλλαγήκαμε οριστικά από δαύτους. (Μόνο στα κινητά καί τα τάμπλετς δεν υπάρχει αυτή η αρχαιολογία πιά.) Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά μ’ άρεσε που ο κάθε υπάλληλος τότε στα κομπιουτεράδικα έλεγε με σοβαρό ύφος: «- Είναι γρήγορος αυτός ο σκληρός δίσκος, κύριε!» Ναί, γρήγορος, ούούούούούουουου!!!… ο πιό γρήγορος από δαύτους, δέκα χιλιάδες φορές πιό αργός απ’ την -τότε- πιό αργή ηλεκτρονική μνήμη! (Σήμερα, τέτοιες συγκρίσεις είναι απλά αξιοθρήνητες.)

[Ειρήσθω ότι την αποτυχία αυτή, η «μαμά» εταιρεία πήγε να τη λανσάρει ως «σοβαρό» μηχάνημα, ισχυρισμό τον οποίο αντέγραψε άκριτα ο κάθε αρδ της εποχής εκείνης, ξεπατηκώνοντας το δελτίο τύπου της εταιρείας καί παρουσιάζοντάς το σαν …είδηση! Από τότε υπήρχε αυτή η αρρώστεια των πληρωμένων γραφιάδων – ακόμη καί σε τεχνολογικά θέματα.

«Σοβαρό» μηχάνημα, παναπεί, σε αντίθεση με τα «μπλιμπλίκια», που είχαν χρώματα καί μουσικές. Τώρα, βέβαια, γιατί λίγα χρόνια μετά το «σοβαρό» μηχάνημα έσπευσε να εξοπλιστεί με χρώματα καί πλακέτα ήχου, έ, αυτό είναι αλλουνού ιμάμη Κοράνι.]

 

Κι εδώ ακριβώς μπαίνει στη σκηνή ο Μπίλλης!… ο οποίος μέχρι τότε είχε κάνει τα εξής – μάλλον όχι σπουδαία, ή αξιομνημόνευτα:

• Είχε παρατήσει το πανεπιστήμιο στο τρίτο έτος (καί δεν το συνέχισε ποτέ).
• Είχε φτιάξει μιά μικρή εταιρεία τεχνολογίας υπολογιστών.
• Καί είχε συλληφθεί γιά τροχαία παράβαση.

(Αν έχετε περιέργεια, εκτεταμένο βιογραφικό εδώ. Αν καί νομίζω ότι λείπουν, ή είναι εσφαλμένα κάποια κομμάτια.)

Λέγεται, λοιπόν, ότι η IBM, θέλοντας να φτιάξει ένα περιβάλλον εργασίας γιά το PC, απευθύνθηκε στον προγραμματιστή του CP/M, αλλ’ αυτός «έστησε» αγενώς τους αντιπροσώπους της IBM, επειδή έκανε βόλτες με το αεροπλάνο του, καί δεν έλεγε να κατέβει κάτω!… Κι όταν επιτέλους προσγειώθηκε, αυτοί είχαν ήδη φύγει τσατισμένοι. Καί μετά, πήγαν καί βρήκαν τον Μπίλλη γιά τη δουλειά! Αυτά λέει ο αστικός μύθος.

Εμείς, όμως, λέμε τελείως άλλα.

 

Κατ’ αρχήν, όταν μιλάς γιά μεγάλες εταιρείες, καί δή ηπαπαραίϊκες (πατέρες του καπιταλισμού, γάρ), πρέπει να ξέρεις τη νοοτροπία τους. Πρέπει να ξέρεις πώς δουλεύουν, τί ζητάνε, καί πώς το ζητάνε. Οπότε, οι αστικοί μύθοι καλοί είναι γιά να περνά’ η ώρα, αλλά δεν στέκουν σε λογική εξέταση.

Κατ’ αρχήν (δίς)… γιατί μιά εταιρεία τέτοιου μεγέθους δεν έφτιαξε μόνη της το περιβάλλον εργασίας του μηχανήματός της; Αυτό είναι ένα ερώτημα, που δεν το απάντησε ποτέ κανείς. Είναι απίθανο, να μή μπορούσε.

• Άρα βιαζόταν, κι ήθελε κάτι έτοιμο;
• Ή θα της ερχόταν πιό φτηνά να το δώσει υπεργολαβία;

Αυτά, πάλι, είναι λογικά μέν (υπο)ερωτήματα, που όμως ούτ’ αυτά έχουν απάντηση! Προσέξτε:

• Το μεν έτοιμο προϊόν, οκ, αλλά δημιουργεί εξαρτήσεις από τον κατασκευαστή του, δηλαδή από άτομο εκτός εταιρείας.

Ακόμη κι αν ξεπεραστεί το πρόβλημα της αμοιβαίας εμπιστοσύνης, οι εξαρτήσεις αυτές στο μέλλον μπορεί να μην είναι επιθυμητές εκατέρωθεν. Οπότε, τί; σχεδιάζεις εξαγορά ή απορρόφηση της άλλης εταιρείας; κι αν ναί, σε συμφέρει; Αύριο-μεθαύριο, μπορεί να βρεθεί κάτι τεχνολογικώς καλύτερο. Άρα, γιατί να ξοδευτείς;

• Η δε υπεργολαβία…

Δεν είναι γνωστό ευρέως, αλλά τα πρωτότυπα ενός προϊόντος (υπολογιστή, φαρμάκου, ο,τιδήποτε) φυλάσσονται σε χρηματοκιβώτια ασφαλείας σε αίθουσες ασφαλείας, με ενόπλους απέξω… οι οποίοι δεν φημίζονται γιά την υπομονή τους! Πώς, λοιπόν, η ΙΒΜ θα έδινε το πρωτότυπο του μηχανήματός της στον Μπίλλη, γιά να παίξει; Ούτε γι’ αστείο δεν γίνονται αυτά τα πράγματα! (Αλλά, φαίνεται πως κάτι τέτοιο έγινε, τελικώς. Να προγραμμάτιζε ο Μπίλλης χωρίς μηχάνημα, στον αέρα, είναι αδύνατον.)

Απ’ την άλλη, κάθε εταιρεία μεγέθους της IBM είχε κι έχει ένα σωρό τμήματα καί υπαλλήλους, οπότε κάθε σκέψη γιά πληρωμένη υπεργολαβία σε εξωτερικούς συνεργάτες (καί δή, γιά προϊόντα μέσα στις δυνατότητες της εταιρείας) δεν έχει πολλές πιθανότητες να εγκριθεί απ’ το λογιστήριο· απλούστατα, επειδή είναι περιττή σπατάλη.

Εκ τρίτου, μιά εταιρεία τέτοιου μεγέθους ΔΕΝ κάθεται να συνεννοηθεί ούτε με μεμονωμένα άτομα κατασκευαστές, ούτε με εταιρειούλες-ποντίκια. (Είπαμε, πρέπει να ξέρει κανείς τη νοοτροπία τους.) Καί δή, με κάποιο άτομο που δεν τέλειωσε κάν το πανεπιστήμιο!!!

Εκ τετάρτου, όλη η χώρα ήταν (καί τότε) γεμάτη από κομπιουτεράδες καί εταιρείες υπολογιστών. Καί πανεπιστήμια με τμήματα Πληροφορικής.

Άρα;…

 

Άρα…

Ο τότε έτερος αστικός μύθος έλεγε πως η IBM βρήκε τον Μπίλλη, επειδή μιά θειά του δούλευε εκεί ως καθαρίστρια – κι είπε έναν καλό λόγο «γιά το παιδί». Όλα, όμως, δείχνουν ότι ο Μπίλλης είναι φαινόμενο παιδιού-θαύματος, που βγήκε από ταχυδακτυλουργικό καπέλλο.

Ακριβώς σαν τον Τσίπρα… που μόνον αυτός είχε επανειλημμένη προβολή στην τηλεόραση, ανάμεσα σε δεκάδες χιλιάδες μαθητές των καταλήψεων!

Κι ακριβώς σαν τον (όντως έξυπνον) Ήλον Μάσκ. Πού βρήκε τόσα λεφτά αυτός, καί πώς ανακατεύει αυτός (όντας ξένος υπήκοος στις ηπαπάρα) Νάσες κι υπηρεσίες ηπαπαραίϊκες κι έτσι κι αλλοιώς… έ, κι αυτό θαύμα ταχυδακτυλουργού πρέπει νά ‘ναι! lol!!!

Εν πάσει περιπτώσει, καί οι τρείς τους είναι λαγοί του συστήματος. Επελέγησαν, άγνωστο από ποιούς (καί τελείως αδιάφορο, σε τελευταία ανάλυση), γιά να κάνουν συγκεκριμένες δουλειές ο καθένας. Κυρίως, γιά να πάρουν πάνω τους κάποιον τομέα (τεχνολογικόν, κοινωνικόν… ο,τιδήποτε), να κάνουν πειραματισμούς στον τομέα αυτόν (καθ’ υπόδειξιν από τα παρασκήνια), καί να τραβάνε επάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας – στα οποία φώτα, τα «παρασκήνια» έχουν αλλεργία.

Η διαφορά, όμως, του εδώ αγράματου φελλού με τους άλλους δύο, είναι πως εκείνοι είναι λαγοί με ντόπες αμφεταμινών! Λαγουδάκια με μπαταρίες ντούρασελλ!  🙂  Οπότε, θα κρατήσουν καί περισσότερο.

[Ήδη ο Μπίλλης κράτησε σαράντα χρόνια – καί συνεχίζει. Αλλά, ετούτον εδώ, δεν τον βλέπω σόϊ. Δεν τραβάει. Θα τον αποσύρουν, υποθέτω.

Πρεπει πρώτα …να τελειώσει το σχολείο, διότι οι καταλήψεις του άφησαν κουσούρια: θεωρεί τη Λέσβο καί τη Μυτιλήνη διαφορετικά νησιά! Ούτε μεθυσμένος νά ‘τανε, να τά ‘βλεπε διπλά! Καρα-lol!!! Τώρα, πάντως, είναι μιά καλή ευκαιρία να καλύψει τα κενά του με την ησυχία του, χωρίς κόπο (καί δίχως καταλήψεις), με την τηλεκπαίδευση της ασχημομούρας! Ξανά lol!!!]

 

(επόμενο)

εις την Εργολάβειον ..ημι-αλφαβήταν

 

 

εις την Εργολάβειον ..ημι-αλφαβήταν ..χιχί !!

δίκην σχολίου τε αναρτήσεως

 

Παλαιός

 

Σημείωση : Έ είπα να σταματήσω, ..επιτέλους, από μιά μεριά διότι βαρέθηκα, και από την άλλη διότι δεν ήθελα να ξεκινήσω θέματα, άφησα έτσι αρκετά ασχολίαστα .. να ‘χει και κάνας άλλος κάτι να κάνει, οπότε σας το παραδίνω ..μέχρις εδώ είναι, τώρα αν αυτά είναι αρκετά και ικανά να σπρώξουν τον Εργολάβο να ολοκληρώσει την αλφαβήτα, ώστε να ‘δεί και ο Σπύρακας τι θα έχει να κάνει ο Εργολάβος μετά, δεν ξέρω ..αλλά εντάξει, βάλτε και ‘σείς ένα χέρι ..όχι τίποτις άλλο, αλλά να, ώστε να δούμε τι θα έχει να κάνει μετά … χαχά !!

 

Μιάς και ο Εργολάβος τελείωσε το γενικό μέρος, του εν λόγω αρθραλφαβήτου (που λέει και ο Σπύρακας) – δεν γνωρίζω εάν θα υπάρξει και συνέχεια, με ειδικό, αν και δεν βλέπω τον λόγο για κάτι τέτοιο, αφού τα ΖΑ πέρα βρέχει (ανέκαθεν βέβαια πέρα έβρεχε) και απ’ ότι φαίνεται, απλά προσέφερε, στο Γελαδόβιον κοινό, ένα διαφορετικό ανάγνωσμα, για να γεμίσουν τις ώρες απραξίας τους – έτσι τώρα λέω να κάνω μερικές επι-σημάνσεις/προσθήκες· γενικές, [[δίκην σχολίου, αλλά για να μην χαθεί στο βιδεοπλάκωμα, θα το ανεβάσω εδώ, ως μιά ιδιότυπη ανάρτηση, έτσι που να είναι και όλα μαζεμένα, και να βρεί ευκαιρία ο Εργολαβούλης μας (καλά εντάξει ..Εργολάβαρος) να ρίξει και καμμιά συνέχεια ]] και όχι τίποτις ειδικό και τραβηγμένο, άλλωστε δεν είστε και για πολλά πολλά, και ‘μείς, με τίποτα δεν θέλουμε να κάψετε και αυτό το ολίγον, που ίσως, ακόμη, μερικοί διαθέτετε.

Ας τα πάρουμε λοιπόν με την σειρά, και θα προσπαθήσω όσο γίνεται να το περιορίσω, μένοντας στα πλαίσια ενός έστω μακροσκελέστατου σχολίου, και να μην πάμε σε κατεβατά επί κατεβατών ..μάλλον όμως όνειρο ήταν και πέταξε !!

 

 

1.  Μετενσάρκωση

α.  Η καλύτερη απόδειξη ότι τα ενθυμούμενα, δεν είναι θέμα μεταφοράς πληροφορίας, μέσω των γονιδίων, είναι η περίπτωση εκείνη, που κάποιος ενθυμείται ζωή κάπου μακριά, σε μιά άλλη χώρα, την εποχή που και οι δυό γονείς του ήταν εν ζωή στον εν λόγω χώρο, και μην έχοντες καμμία σχέση με τον εκεί – οπότε πάπαλα η θέση, μεταφορά πληροφορίας, μέσω ΝτιΕνΝαιϊκής μνήμης· όχι βεβαίως ότι το ΝτιΕνΝαιϊ δεν μεταφέρει και ..μνήμες.

β.  Βέβαια, έχουμε και την θέση εκείνη, όπου οι όποιες μνήμες, δεν είναι τίποτε άλλο παρά συλλεχθείσα πληροφορία, από την κοσμική μνήμη – οπότε, σ’ αυτήν την περίπτωση, πάμε στο ότι φάμε, ότι πιούμε, κι ότι αρπάξει ο κώλος μας, καθώς τότε τίθεται εν αμφιβόλω η συνειδησιακή συνέχεια.

γ.  Εάν όμως δεχτούμε ότι, η Συνείδηση, με κάποιον τρόπο, συνεχίζει να υπάρχει, τότε ξαναγυρνάμε στην παραπάνω περίπτωση, όπου βεβαίως δεν είναι αναγκαίο η συνέχεια ζωής να είναι στα χνάρια της προηγούμενης (σε είδος, τόπο και χρόνο) – όμως αυτό, δεν θα το ανοίξουμε τώρα εδώ.

δ.  Όσο για την θέση, εκείνη, όπου κάποιος θεουτζίκος, που ενώ τα έχει κάνει σκατά, σαν τα μούτρα του, και καμμιά δικαιοσύνη, ισότητα κλπ. κλπ. δεν έθεσε, θέλει αποπάνω να ζητάει και τα ρέστα, και οι μαλακοπίτουρες περιμένουν κάποιαααααα στιγμή, αυτός ο μαλάκας, να μαζέψει τα σκουλήκια και δεν ξέρω τι άλλο σκατό θα έχει μείνει από τους τεθνεώτες, και να τους βάλει στην ζυγαριά, αυτό δεν χρήζει κάν συζήτησης – είπαμε να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ, και όχι ν’ αποβλακωθούμε εντελώς, και μάλιστα να πέσουμε σε κώμα.

ε.  Από την άλλη, επανεσάρκωση ξανά και ξανά, έτσι για να μάθουμε, και να εξελιχθούν τα βάρδουλά μας, γιατί ένα πήδημα δεν ήταν αρκετό, ή επειδή τόσο πολύ γλυκαθήκαμε, και το θέλουμε ξανά και ξανά … ρε δεν πάτε στον διάολο, με τις μαλακίες που ξαμολάτε ;; Όχι μανάριαμ’, δεν νομίζω ότι έστω και το χαπατότερο των χαπάτων, θα επέλεγε συνειδητά ποτέ κάτι τέτοιο … άλλο συμβαίνει και το έχουμε ‘πεί, τώρα αν κάποιοι βαυκαλίζονται προσβλέποντες σε κάποιον μαλακοθεό … τι να ‘πώ !!

 

2.  Επέκταση Ζωής και Αθανασία

α.  Φαρμακευτικά σκευάσματα, αλλά και αλλαγή/μόσχευση και επισκευή οργάνων, σίγουρα θα μακρύνουν τα όρια ζωής· αλλά οπωσδήποτε αυτά δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να πάνε πέρα από ένα μικρό και συγκεκριμένο όριο. Όσο όμως προσφέρουν μιας καλής ποιότητος ζωή, είναι θεμιτά.

β.  Το πρώτο θέμα είναι, μέχρι που μπορεί να τραβήξει το συγκεκριμένο υλικό κατασκευής μας (μέχρι να καταρρεύσει πλήρως) … αυτό νομίζω ότι δεν χρειάζεται συζήτηση· ανάλογα με την τεχνολογική πρόοδο, θα μακραίνει και το όριο ζωής, μέχρις εκεί που δεν θα πηγαίνει άλλο – όπου ίσως, εάν υπάρχει η δυνατότητα να ξεκλειδωθεί κάτι, από εκείνο το σκουπιδοντιεναίϊ, που θα σπρώξει το όριο πολύ πολύ μακριά, ουσιαστικά καθιστώντας μας «αθάνατους».

γ.  Ίσως όμως, μιά επέμβαση στο ΝτιΕνΑίϊ, να είναι ικανή, σε κάποια φάση, μετά από χρόνους και καιρούς τεχνολογικής εξέλιξης, να μακρύνει απεριόριστα το όριο ζωής.

δ.  Τώρα αυτή η επέκταση ζωής, σίγουρα θα συνοδευτεί και με ανάλογες σωματικές δυνατότητες – νεανικότητα, ρώμη κλπ. κλπ. … ίσως να μπορέσει να αντιστρέψει και την ήδη υπάρχουσα γήρανση, σε όσους γεροντότερους υπάρχουν, ή τουλάχιστον να την κρατήσει στο σημείο που βρίσκεται. Γενικά όμως, τουλάχιστον στα πρώτα στάδια, μιά τέτοια επέμβαση δεν θα είναι άμοιρη επιπλοκών και προβλημάτων, αλλά, συν τω χρόνω, σίγουρα θα ξεπεραστούν όλα αυτά.

ε.  Τώρα, αν όλα αυτά θα γίνουν με κόψιμο και ράψιμο ΝτιΕνΑίϊ, στα αρχικά τουλάχιστον στάδια – και μιλάμε μόνο για κάποιους που θα γεννηθούν στο μέλλον … ή θα γίνει με ενέσιμη εισαγωγή νανοκοπτορραπτών … ή με χρήση Ηχητικών ή ΗλεκτροΜαγνητικών Συχνοτήτων, σε όποιους επιλεγέντες … δεν νομίζω ότι μπορούμε να το συζητήσουμε, καθώς όλα θα χρησιμοποιηθούν, μέχρι να προκύψει επιθυμητό αποτέλεσμα … η γνώμη μου πάντως είναι ότι, θα υπάρξει και η Κοπτορραπτική για νέες γεννήσεις, αλλά και η χρήση Συχνοτήτων, μαζί με φαρμακευτικά σκευάσματα, για τους ήδη εν ζωή.

ς.  Υπάρχει βεβαίως και η περίπτωση εκείνη, όπου επιτυγχάνεται η μακροζωία με πνευματικές μεθόδους, πράγμα το οποίον σημαίνει και απόλυτο έλεγχο των υλοενεργειακών πεδίων – αυτό όντως θα καθιστούσε αυτόν που θα το επετύγχανε πλήρως και κατ’ ουσίαν, και όχι τύποις, αθάνατον ..ίσως και καθ’ ολοκληρίαν ή εν μέρει άτρωτον.

ζ.  Αθανασία με συνέχεια Συνείδησης, σε φυσική ή μη μορφή, είναι μιά άλλη ενδιαφέρουσα πτυχή, που όμως σηκώνει πολλή συζήτηση.

η.  Μια υποστηριζόμενη μακροζωία-αθανασία, ιδίως με φαρμακευτικά σκευάσματα, έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία, συχνότητες κλπ. κλπ. είναι λογικά αναμενόμενη στα επόμενα χρόνια· εκτός και γίνει κάνα μπούμ.

 

3.  Συνέχιση ύπαρξης

α.  Στις Ανατολίτικες θέσεις, υπάρχουν τεχνικές μεταβίβασης της συνείδησης σε άλλους χώρους-πεδία-καταστάσεις, αλλά και σε άλλα επιλεγέντα σώματα.

β.  Υπάρχει η τεχνική της Πόουα-Μεταφοράς Συνείδησης, σε κάποιο Βουδδικό πεδίο (δείτε τις αναφορές του Έβανς Γουέντζ – υπάρχει μετάφραση και στα Ελληνικά … άλλα και άλλα Βουδδιστικά κείμενα, και όχι μόνο)

γ.  Υπάρχει τουλάχιστον μιά, σε κοινή αναφορά, Μεταφορά Συνείδησης, σε άλλο τεθνεός, αλλά μη τρωθέν σώμα· είναι η περίπτωση κατά την οποίαν, ο Μάρπα ο λεγόμενος μεταφραστής, μετέφερε την συνείδηση του θανόντος γιού του, που είχε πεθάνει από πτώση, έχοντας υποστεί βαριά εγκεφαλική βλάβη, από το Θιβέτ σε σώμα θανόντος νεανία, σε κάποιο μέρος της Ινδίας (δεν θυμάμαι τώρα ακριβώς πού – αλλά δεν νομίζω ότι έχει σημασία) ακριβώς στο τσάκ, που ήταν έτοιμοι να τον μπουρλοτιάσουν· και έζησε εκεί μιά μακριά ζωή, και μάλιστα εξελίχθηκε σε έναν ονομαστόν λόγιον.

δ.  Επίσης, υπάρχουν αναφορές για Μεταφορά Συνείδησης σε μη τεθνεός σώμα … 

δ-1.  Λέγεται ότι σε κάποιες γραμμές παράδοσης, όταν το σώμα του ηγούμενου φτάνει σε σημείο να τα φτύσει, τότε προσφέρεται κάποιος ακόλουθος της παράδοσης, να δώσει το σώμα του, ώστε να μεταφερθεί η συνείδηση του ηγουμένου … σ’ αυτήν την περίπτωση μεταφέρεται η Συνείδηση του παρέχοντος σε κάποιο πνευματικό πεδίο, και ταυτόχρονα η συνείδηση του ηγουμένου στο σώμα αυτού που προσφέρθηκε … όλα αυτά, βεβαίως, απαιτούν κάποιες τελετουργίες, μέχρι να αγκυροβολήσει σταθερά η συνείδηση του ηγουμένου στο νέο σώμα. Κάποτε λέγεται ότι γινόταν – εάν αυτό συνεχίζεται, δεν γνωρίζω.

δ-2.  Επίσης, υπάρχουν διαδόσεις ότι, μεταφορά συνείδησης γινόταν -σε κάποιες σκοτεινές παραφυάδες, με βιαία αποβολή του ενοίκου- σε κάποιο νεανικό γερό και δυνατό σώμα, που είχε επιλεγεί.

δ-3.  Ανάλογο, αλλά σε κατώτερη κλίμακα, είναι η λεγόμενη Κατάληψη· όπου είτε υπάρχει πλήρης με αποβολή του ενοίκου, είτε συνύπαρξη με καταστολή του. Τώρα, ποιές περιπτώσεις είναι καταλήψεις ή διπολικές καταστάσεις, είναι πρός εξέτασιν.

ε.  Ίσως, και μάλλον σίγουρα, κάποια στιγμή, θα παίξει η μεταφορά προσωπικότητος και μνήμης σε κομπιούτερ, ή σε κάποιο μηχανικό ή και βιολογικό κατασκεύασμα· και αργότερα, ίσως, κάποια στιγμή, η τεχνολογία να φτάσει στο σημείο, όπου θα είναι σε θέση, να κατασκευάσει άγραφα φυσικά σώματα, στα οποία θα μπορεί με κάποιον τρόπο να μεταφέρει αυτούσια την συνείδηση, τις γνώσεις και τις εμπειρίες κάποιου … αυτό το τελευταίο ίσως να αξίζει να συζητηθεί περαιτέρω.

 

4.  Ατρωσία

α.  Η μοναδική πραγματική ατρωσία, μόνο στην 2ς περίπτωσην μπορεί να υπάρξει.

β.  Περιπτώσεις, όπου παίζει η αυτοεπισκευή-ανάπτυξη-ανάπλαση μέρους του σώματος, όπως στις σαλαμάνδρες και τους αστερίες, σίγουρα δεν μπορεί να προσφέρει πλήρη ατρωσία, παρά μόνο μερική, καθώς κάποιο καίριο πλήγμα βγάζει τον οργανισμό εκτός, οπότε πάπαλα και η όποια μακροζωία και αθανασία.

 

5.  Παρεπόμενα της Αθανασίας

α.  Στον κόσμο μας (το Σύμπαν ολάκερο), όπου τίποτα ίδιο δεν μένει και όλα πεθαίνουν, το να είσαι αθάνατος είναι βαρύ φορτίο, εκτός και έχεις κάτι σπουδαίο να κάνεις, και για όσο αυτό θα υπάρχει, και πρέπει να είσαι «τέρας» ψυχραιμίας και συναισθηματονοητικής αντοχής, ώστε να μπορέσεις ν’ ανταπεξέλθεις στην συνεχή ροή-θάνατο όλων όσων γνωρίζεις … όπου, είτε πρέπει να ‘χεις και άλλους να σε συντροφεύουν, ώστε να μην είσαι μόνος, είτε μετά από κάποιον καιρό, δεν το γλιτώνεις και θα σαλτάρεις, ή θα βάλεις μόνος σου τέλος. Άλλωστε αυτό το σύμπαν, αυτός ο κόσμος, όσο μακριά χρονικά και να τραβήξει, έχει ημερομηνία λήξεως, οπότε και δεν μπορούμε σε οποιαδήποτε περίπτωση, έτσι και αλλιώς, να μιλάμε για πλήρη αθανασία.

β.  Η πλήρης αθανασία λοιπόν, και όχι απλώς μακροημέρευση, μπορεί να συζητηθεί μόνο σ’ έναν κόσμο χαράς και αστείρευτης δημιουργίας — δυστυχώς όμως αυτός ο κόσμος δεν είναι εδώ, σ’ αυτό το σύμπαν … ίσως μόνο αν με κάποιον τρόπο [ !! ], δια Μεταφοράς ή Επικαλούμενοι την Ελευθέρωση, μπορούμε να την κάνουμε, για εκεί, έστω και χωρίς να έχουμε γίνει πρίν αθάνατοι, είτε με διάτρηση του εδώ σύμπαντος, αφού έχουμε γίνει πρίν, διά πνευματικών μεθόδων, αθάνατοι και κυρίαρχοι των υλοενεργειακών πεδίων.

 

6.  Προμηθέας

α.  Ίσως (και όχι ίσως αλλά σίγουρα)… με το όνομα αυτό, υπήρξαν πολλοί και διάφοροι – από εκείνους, που λέει ο Αρίστος [[ εκεί στις υπάρχουσες (πρώτες πρώτες) αναρτήσεις του μπλογκίου]], είτε τον γνωστόν Τιτάνα [[από την Μυθ-ιστορίαν μας]], είτε τον Προμηθέα-Εωσφόρο των ποδιτσών και κρονοκαμπαλιστών, είτε τον Μέγα Μπήχτη του Μάρκου … είτε … είτε … αλλά και ο Ατλαντόσπορος, που μας εκθέτει ο Εργολάβος ..πολλοί και διάφοροι λοιπόν, όπου και έχει γίνει τσι μπουτάνας το κάγκελο, που λέμε από το μπερδούκλωμα, περί του ποιός, τί, πώς, πότε …κλπ. κλπ.

β.  Η Μυθιστορία μας, και γενικώς η Ελληνική Γραμματεία, έχει φάει τέτοιο κουτσούρεμα, μαγείρεμα και κοπτορραπτική, που δεν πάει άλλο … κυριολεκτικώς έχει καταντήσει μπουρδέλο, άλλωστε το βλέπουμε και από τις επιζήσασες αναφορές από τους διάφορους παλιούς γραφιάδες … οπότε προσωπικά δεν παίρνω τίποτα τοις μετρητοίς … και στο κάτω-κάτω, χέστηκα ποιός ήταν ο καθένας, αν αυτό που έφτασε σε ‘μας δεν έχει να προσφέρει κάτι ουσιαστικό, κάτι που να μας απελευθερώσει και να κάνει έστω την ζωήν μας καλύτερη. Δεν πά’ να ‘ταν λοιπόν ο Δευκαλίωνας και ο Προμηθέας όποιος θέλει … αν ο ένας έφτιαχνε κοτρωνανθρώπους και ο άλλος τους μαγείρευε στο καζάνι σε τί μπορεί να μας βοηθήσει εμάς πραγματικά ;; Με αυτό δεν λέω ότι δεν πρέπει να γνωρίζουμε, και μάλιστα καλώς, την Μυθ-ιστορίαν μας· απλά, να μην δένουμε κόμπο ό,τι λέγεται εκεί.

γ.  Το να μην επιτρέψουμε βέβαια να συμβούν, αλλά και να αποφύγουμε κάποιες παρόμοιες μαλακίες (σαν αυτές που λέγεται, που σίγουρα θα μας στοιχίσουν πολλά), μυαλό χρειάζεται – και όχι γνώση, τί παπαριές έκανε ο ένας και ο άλλος … το πού όμως θα το βρούμε· το μυαλό ντέ, αυτό είναι όντως πρόβλημα !!

 

7.  ο Αισχύλος (525-456 π.ε.) & η Πάλη των Ιερατείων

Ο Αισχύλος έζησε κατά την δεύτερη, γνωστή ιστορικά, περίοδο της σύγκρουσης των Φιλοσόφων και Γραφιάδων με τα ιερατεία· με πρώτη εκείνη από τον 8ον-5ον αιώνα όπου ανήκει και ο Αίσωπος αλλά και οι άλλοι μεγάλοι προσωκρατικοί, δεύτερη αυτή από τον 5ον-2ον στην οποία ανήκει ο Αισχύλος, ο Σωκράτης, ο Πρωταγόρας, ο Πλάτωνας και όλοι οι άλλοι γνωστοί της εποχής εκείνης, και στην τρίτη αυτοί του 2ου π.ε. μέχρι τους πρώτους αιώνες της ύστερης.

Από την στιγμή που έχουμε τα πρώτα στοιχεία γνωστής Ιστορίας, γίνεται εμφανής η σύγκρουση των «φιλοσόφων» με τα διάφορα ιερατεία και την προσπάθειάν τους να αποβλακώσουν τον κόσμο, αφαιρώντας του ακόμη και εκείνο το λίγο μυαλό που του είχε απομείνει. Στην σύγκρουση αυτή βέβαια γνωρίζουμε ποιός ήταν ο νικητής, αφού το πόπολο (αιρόμενο και φερόμενο ως άβουλο ζωντόβολο) ήταν έρμαιο στα χέρια του παπαδαριού, έτσι που αυτό στοίχισε στην γελαδιστανία τα καλύτερα μυαλά και τους καλύτερους στρατηγούς και τεχνίτες-επιστήμονες· σ’ αυτό εντάσσεται το κυνήγι όλων των μεγάλων εκείνης της εποχής, με τα γνωστά στην συνέχεια αποτελέσματα της Δισχιλιόχρονης σκλαβιάς.

Στο πνεύμα αυτό είναι και η φερόμενη τριλογία [[κατ’ άλλες πληροφορίες πενταλογία, με τα δύο μέρη μηδέποτε δημοσιοποιηθέντα]] του εν λόγω έργου «Προμηθέας», του Αισχύλου, όπου στο σωζόμενο μέρος «Δεσμώτης» γίνεται εμφανής η σοβούσα αυτή σύγκρουση μεταξύ των διαφόρων θέσεων, όπου σε τελική ανάλυση «Προμηθέας» δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η προσπάθεια αντίδρασης στον σκοταδισμό και στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από το «Σύστημα». Βεβαίως δεν ήταν μόνο αυτό, αλλά και η πάλη μεταξύ των διαφόρων θέσεων και ιερατείων, όπου στο εν λόγω κείμενο είναι εμφανής η επιβολή του καραπουσταριού του Διός, αλλά και γενικότερα του «Συστήματος» στην Ζωντοβολοποίηση της ανθρωπότητος.

Βεβαίως, το εν λόγω κείμενο δεν θα μπορούσε να κινηθεί-ελιχθεί ελεύθερα, εκτός των γενικώς παραδεκτών πλαισίων, αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που βλέπουμε διάφορα τερπνά, διότι πολύ πιθανόν ο Αισχύλος θα είχε ακολουθήσει και αυτός την μοίρα του Αισώπου.

 

8.  Αγείτονας Πάγος – Καύκασος – Ουλούρου

Πολλά πράγματα δεν φαίνεται να ταιριάζουν με τα γνωστά και παραδεκτά, κάτι σαν το γενικότερο τουρλού της Μυθ-ιστορίας μας, όπου πχ. Αγείτονας Πάγος δεν μπορεί να είναι ο γνωστός κοντά μας Καύκασος [[άλλωστε Καύκασοι και Όλυμποι υπάρχουν ούκ ολίγοι]], οπότε κάτω από μία άποψη το Ουλούρου της Αυστραλίας προσιδιάζει περισσότερο στην περιγραφή· και αν θέλαμε να είμαστε περισσότερο ακριβείς, τότε θα λέγαμε ότι αυτό αναφέρεται σε κάποιο σώμα εκτός Γής, ακόμη και εκτός Ηλιακού συστήματος, γιατί όχι και εκτός του εδώ Γαλαξία.

Έτσι θα έλεγα ότι, ο Αισχύλος, κάθε άλλο παρά αναφέρεται σε κάποιον Ατλαντοκοπρίτη; άλλωστε κάλλιστα, χωρίς την εμπλοκή του Αισχύλου, μπορεί να σταθεί αυτούσια η θέση της Αυστραλίας, είτε ως φυλακή, αλλά και είτε ως έδρα Ατλαντοδημιουργ-ών/ημάτων.

 

9.  Θύρωμα Πυρός

106 – «…ἀλλ’ οὔτε σιγᾶν οὔτε μὴ σιγᾶν τύχας

οἷόν τέ μοι τάσδ’ ἐστί. θνητοῖς γὰρ γέρα

πορὼν ἀνάγκαις ταῖσδ’ ἐνέζευγμαι τάλας.

ναρθηκοπλήρωτον δὲ θηρῶμαι πυρὸς

πηγὴν κλοπαίαν, ἣ διδάσκαλος τέχνης

πάσης βροτοῖς πέφηνε καὶ μέγας πόρος.»

120 – «.. τὸν Διὸς ἐχθρόν, ……..

……………………………………..

……………………………………..

διὰ τὴν λίαν φιλότητα βροτῶν.»

 

Αλλ’ ούτε να σιωπήσω κι’ ούτε να μη μιλήσω

για τα δεινά της τύχης μου μπορώ, που για να δώσω

δωροβοήθεια στους θνητούς, φορτώθηκα ο δύστυχος.

Μέσα σε νάρθηκα, κρυφά μεταφέροντας, 

θύρωμα πυρός, το οποίο είναι δάσκαλος στους θνητούς,

κάθε τέχνης, τρόπου και δημιουργίας.

………….

Τον εχθρόν του Διός …

…………………………

ένεκα της μεγάλης μου αγάπης για τους θνητούς.

 

228 – « … ὅπως τάχιστα τὸν πατρῷον ἐς θρόνον

καθέζετ’, εὐθὺς δαίμοσιν νέμει γέρα

ἄλλοισιν ἄλλα, καὶ διεστοιχίζετο   

ἀρχήν, βροτῶν δὲ τῶν ταλαιπώρων λόγον

οὐκ ἔσχεν οὐδέν’, ἀλλ’ ἀιστώσας γένος

τὸ πᾶν ἔχρῃζεν ἄλλο φιτῦσαι νέον.

καὶ τοῖσιν οὐδεὶς ἀντέβαινε πλὴν ἐμοῦ.

ἐγὼ δ’ ἐτόλμησ’. ἐξελυσάμην βροτοὺς    

τὸ μὴ διαῤῥαισθέντας εἰς Ἅιδου μολεῖν.

τῷ τοι τοιαῖσδε πημοναῖσι κάμπτομαι,

πάσχειν μὲν ἀλγειναῖσιν, οἰκτραῖσιν δ’ ἰδεῖν.

θνητοὺς δ’ ἐν οἴκτῳ προθέμενος, τούτου τυχεῖν

οὐκ ἠξιώθην αὐτός, ἀλλὰ νηλεῶς    

ὧδ’ ἐῤῥύθμισμαι, Ζηνὶ δυσκλεὴς θέα.»

 

 …όταν ταχέως στον πατρικό του θρόνο ανέβηκε,

άμεσα δώρα διαφορετικά στον καθέναν

έδωσε στους θεούς, μοιράζοντας την αρχή,

αλλά καμμιάν έγνοια δεν είχε για τους ταλαίπωρους θνητούς,

αλλά βουλήθηκε ολάκερο ν’ αφανίσει το γένος των ανθρώπων, 

και άλλο καινούργιο να φυτέψει,

και κανείς δεν αντέδρασε εκτός από ‘μένα,

που μόνος τόλμησα να λυτρώσω τους θνητούς,

μην και όλοι χαθούν και κατεβούν στον Άδη,

και γι’ αυτήν την πράξη μου τιμωρούμαι,

υποφέροντας αλγεινά βάσανα, οικτρό να τα βλέπεις,

σπλαχνιζόμενος τους θνητούς, αυτά έλαβα,

που όμως ευσπλαχνία δεν αξιώθηκα εγώ να λάβω,

αλλά έτσι όπως βλέπεις με κατάντησε 

η ασπλαχνιά του Δία.

 

Τι μας λέει, εδώ, ο Αισχύλος ;;

Ότι κάποια στιγμή … ένα κουμάσι, ονόματι Δίας, με το που κατέλαβε την Αρχή, επιχείρησε ν’ Αλλάξει τους ανθρώπους με κάτι νέο ..υποδεέστερο· και μάλλον το πέτυχε !!

Από άλλες αναφορές, μαθαίνουμε ότι διεχώρησε λέει τους ανθρώπους, υποβαθμίζοντάς τους, έτσι που να μην έχουν φόβο πλέον απ’ αυτούς οι θεοί … ώστε να μην κινδυνεύουν από τους ανθρώπους να γίνουν ίδιοι μ’ αυτούς και ν’ ανέβουν στον «Όλυμπο», ή ακόμη και να γίνουν ανώτεροι από δαύτους.

Επίσης μαθαίνουμε ότι, τους νέους ανθρώπους τους «έβαψε», αλλά και τους χώρισε-μάντρωσε σε διαφορετικές περιοχές.

Μάλιστα ..μάλιστα, φιλάνθρωπος ο λεγάμενος κοπρίτης· κρίνοντας απ’ αυτά που παρατίθενται κατά «τραγικόν» τρόπον βεβαίως-βεβαίως, χωρίς να μπαίνουμε στην διύλισην του θέματος.

Επίσης, μας λέει ότι, κάποιος άλλος, ή και άλλοι, με τ’ όνομα Προμηθεύς, μεριμνούν ώστε οι άνθρωποι να τύχουν βοηθείας, δίνοντάς τους (ή αποκρύπτοντας εντός των) ..θύρωμα πυρός, ώστε να έχουν την δυνατότητα δημιουργίας κι απελευθέρωσης – μήπως αυτό θυμίζει εκείνα που λέγαμε εκεί στον «Κόσμο Φυλακή», για την εξάλειψη-σβήσιμο της Μνήμης των όντων από το «Σύστημα», και την προσπάθεια κάποιων να περάσουν τον τρόπο και την γνώση Αφύπνισης της Θείας Σπίθας ;;

 

10.  Αισυμνητεία και Ελλάδα

α.  Να πάμε για Αισυμνητεία ;; 

…άει καλά !!

Ακόμα και αν βρούμε μερικούς, έστω έναν – αθάνατον [[για να κρατάει τα μπόσικα – καλά ποιός «Μαλάκας» θα δεχτεί να το κάνει, πέρα απ’ ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, έχοντας να κοπανάει καθημερινά το κεφάλι του, με τούτα τα μπάζα ;; ]] αλλά έστω ότι τον βρήκαμε, τον «Μαλάκα», παραμένει το ερώτημα : τι σκατά μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε με αυτόν τον πανηλίθιο λαό ;;

Απορίας άξιον λοιπόν, γιατί το μνημονεύουμε καν, μάλλον χρειάζεται να μετακομίσουμε επειγόντως (να μας πάνε σηκωτούς δηλαδή, γιατί για μόνοι μας δεν το βλέπω), σε ειδική πτέρυγα του Δρομοκαΐτειου. Φρούδες ελπίδες, το να ελπίζουμε ότι κάτι μπορεί να γίνει -μάλλον με το χέσε ψηλά κι αγνάντευε κινδυνεύουμε να μας έρθουν τα σκατά στην μούρη- … κακά τα ψέμματα, για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο -μιά Νέα Ελλάδα- χρειαζόμαστε έναν καινούργιο λαό … αλλιώς Δέν !!

β.  Έλληνες ;; ..ποιοί Έλληνες ;;

Τελικά, ό,τι και αν ήταν, κάποτε, αυτό που θέλουμε να λέμε «Έλληνες», εδώ και χιλιετίες έχει καταντήσει τελείως για τα μπάζα, και σε τίποτε δεν αλλάζει το τί και πώς έχει συντελέσει σ’ αυτό, καθώς το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Ναι δεν μπορώ να ‘πώ, κατά διαστήματα βγαίνουν όντως εξέχουσες προσωπικότητες μέσα απ’ αυτά τα μπάζα, όμως είναι απλά ψήγματα, ενώ η μάζα είναι αυτό που λέμε ..μπάζα και χάπατα !! … και για να μεταμορφωθεί σε Έλληνες, θα είναι ένας πραγματικός άθλος, αν παρ’ ελπίδα καταστεί εφικτό κάτι τέτοιο. Δυστυχώς όμως, δεν έχουμε κάτι καλύτερο … ίσως αν μπορούσαμε να φτιάξουμε κάτι εκ του μηδενός, αλλά και πάλι μένει το ψυχοπνευματικό μέρος … τί σκατά θα είναι όσοι καταλύσουν σ’ αυτά τα νέα κατασκευάσματα, ποιά η σχέση τους με το Ελληνικό στοιχείο ;; …όπως ίσως θυμάστε, έχω σημειώσει ότι οι καθεαυτού Έλληνες ήταν, και είναι, οι έχοντες σύνδεση με το Ψυχοπνευματικό Αποτύπωμα ..και 100% αυτοί των πεδίων του Ελ-Ών … αλλά όπως έχουμε ‘πεί, στον εδώ κόσμο, όλα ξεκινούσαν από την Φυλή (προτού μπασταρδευτεί) με την εκπαίδευση και μεταφορά πληροφοριών, γνώσεων και τεχνικών, τα οποία δεν υπάρχουν σήμερα· και αν θελήσουμε να πάμε σε Νέα Ελλάδα, πρέπει να στηθούν όλα ξανά απ’ την αρχή.

 

11.  Σαντορίνη

α.  Δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα, αλλά θεωρώ απίθανο, όλο αυτό να έχει σχέση με εποχή του 1600-τόσο, και όλα τα υπόλοιπα να αναπτύσσονται στην μετέπειτα εποχή· αλλά τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα μας εδώ, καθώς αυτό που θέλω να επισημάνω, αν και το είχαμε συζητήσει παλαιότερα,  έχει να κάνει με το τί και ποιοί απεικονίζονται στις τοιχογραφίες.

Πρόκειται ξεκάθαρα για ΔΥΟ διαφορετικές φυλές, και όχι για διαφορετικού φύλου ανθρώπους, που ο ένας παραψήθηκε από τον ήλιο και ο άλλος βγήκε άψητος (από την κλεισούρα) προτού να πάρει καν χρώμα. Άλλωστε και οι κροκομαζώχτρες, αλλά και οι υποτιθέμενες πουτάνες, ασπρουλιάρες είναι. Αν θυμάστε, σε κείνες τις τοιχογραφίες είχαμε ‘δεί και ανδρικού φύλου λευκούς ανθρώπους, οπότε κάλλιστα υποθέτουμε ότι οι ψημένοι είναι κάποιοι δούλοι … παρόμοια βλέπουμε και στις κρητικές τοιχογραφίες.

Τώρα, αν οι ξυρισμοκεφαλάκισσες είναι ιέρειες ή όχι, εμένα λίγο μ’ ενδιαφέρει· ας δεχτούμε, όμως, τον ισχυρισμό του Εργολάβου, ..για το αν είναι ή δεν είναι δε άτομα αθάνατα και του αριστοσυμβουλίου, πάλι δεν μπορώ να ξέρω, πάντως το πρώτο πράγμα που γίνεται σε όλα τα θρησκευτικά μαγαζιά είναι η κουρά του εισερχόμενου – μάλλον σημείο υποταγής και όχι εγκατάλειψης των κοσμίων είναι, άλλωστε και στον στρατό το ίδιο γίνεται …και μην μου ‘πείτε ότι αυτό έχει σχέση με θέμα υγιεινής.

Σχετικά τώρα με τις μαλαπέρδες, αν και γενικά προτείνεται η αποχή από το σεξ, αυτό δεν ισχύει παντού και πάντα … στις ανώτερες τάντρα, το σεξ παίζει κυρίαρχο ρόλο … αλλά έχουμε και μεγάλους Γιόγκι, που λέγεται ότι ξεπερνούσαν κάθε πρίαπον, έχοντας καταγαμήσει το σύμπαν, ούτε «γάτα» δεν είχαν αφήσει απήδηχτη που λέμε, οπότε δεν θεωρώ δείγμα ιεροσύνης τον μικροτσουτσουνισμό.

β.  Το ότι τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία παίζουν σημαντικό ρόλο σε πολλά θέματα, είναι γεγονός αναμφισβήτητο, το μέχρι ποίου σημείου φτάνει δε η επίδραση των γεωμαγνητικών (σε σχέση με θέματα αθανασίας ..γιατί σε σχέση με θέματα υγείας κλπ. κλπ. είναι πλήρως αποδεδειγμένο) μένει να το δούμε· πάντως το ότι παίζουν μεγάλο ρόλο είναι πέρα για πέρα γνωστό και αποδεδειγμένο. 

γ.  Τώρα, αν συνέβη το μπούμ, τότε που λέει ο Εργολάβος, δεν γνωρίζω, ως μη ασχοληθείς με το θέμα· καθώς νομίζω ότι προέχουν άλλα, να ορισθούν, πρίν να φτάσουμε εκεί … αλλά, εντάξει, ένα-ένα !!

δ.  Η μη εύρεση νεκροταφείου, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε, μπορεί εκεί που ήταν να έγινε το έλα να ‘δείς … ετέρα περίπτωση είναι να μην επιτρεπόταν το θάψιμο στο νησί, και να τους πήγαιναν πιό δίπλα, σε κάποιο άλλο, ή ακόμη και να τους ρίχνανε μέσα στο ηφαίστειο, να καλοψηθούνε … όλα είναι πιθανά … οπότε τίποτε δεν μας πείθει ότι ήταν όλοι αθάνατοι, και δεν συνέβαινε κάτι από τα παραπάνω !! … τί απ’ όλα ;; … μένει να το δούμε ..ίσως κάποια στιγμή !!

ε.  Αν δεχτούμε αυτά που λένε οι διάφορες έρευνες, ότι υπολείμματα της έκρηξης ανιχνεύτηκαν σε Ισλανδία ή Γροιλανδία (συγγνώμη, αλλά δεν θυμάμαι τώρα που) τότε η Κρήτη δεν φαίνεται για καλή επιλογή … ίσως και όλα αυτά στην Κρήτη να είναι αποτέλεσμα της εν λόγω εκρήξεως.

 

12.  ΝτιΕνΑίϊ και δυνατότητες

α.  Έχουμε, από την μυθιστορία μας, εκείνον τον καραπούσταρο τον Δία, [[Δία εκ του Δίς και όχι Ζήν ή Ζεύς … άλλος ο ένας, άλλος ο άλλος, και ο παράλλος … τέτοια διαιωνιζόμενη μαλακία όπου ο Ζήν γίνεται του Διός και όχι του Ζηνός κλπ. κλπ. μόνο εδώ στο Γελαδιστάν συμβαίνει]] που λέει ότι μακέλεψε τις δυνατότητες του ανθρώπου (εκτός από το ότι τους έβαψε και τους χώρισε σε στάνες) μην και τα πάρουν στο κρανίο κάποια στιγμή, και του πηδήξουν το κέρατο, αλλά και άλλους που τον διαχώρισαν (ανδρόγυνος πρίν) —εδώ κρύβεται μιά χαρά ο διαχωρισμός δεξιού και αριστερού εγκεφάλου, καθώς και συνειδητού και υποσυνείδητου— άλλοι έτσι, άλλοι αλλιώς, πιό παιδαριωδώς και παραμυθατζίτικα … οπότε γεννάται το ερώτημα, εάν το ξεκλείδωμα ή η επανένωση είναι εφικτά.

β.  Εάν το ΝτιΕνΑίϊ, δεν έχει, εξ αρχής, την δυνατότητα, ή την έχασε λόγω αποκοπής, για να την αποκτήσει ξανά, σίγουρα χρειάζεται μαγείρεμα και ανακατασκευή· αν όμως την έχει, και απλά με κάποιον τρόπο αυτή έχει περιοριστεί-κλειδωθεί, τότε είναι ίσως σχετικά εύκολο να επανέλθει στην προτέρα κατάσταση.

γ.  Έχουμε όμως περιπτώσεις όπου, διάφοροι, μέσω διαλογιστικών μεθόδων, πέτυχαν ν’ αντιστρέψουν το γήρας, να ξανακολλήσουν κομμένα μέρη του σώματός τους, να μείνουν χωρίς φαγητό, νερό ή αέρα, για μεγάλα διαστήματα, πέραν κάθε λογικού ορίου, αλλά και λεγόμενα για κάποιους που πέτυχαν πολύ μεγάλη μακροβιότητα, στα όρια αθανασίας, άλλους που υλοποιούσαν και αποϋλοποιούσαν ή και μεταμόρφωναν κατά βούληση, το σώμα και την εμφάνισή τους, οπότε πάμε στην περίπτωση ότι ναι ..υπάρχει, εν δυνάμει, η δυνατότητα αυτή, και μένει απλά να την ξεκλειδώσουμε !!

δ.  Έχουμε γίνει κοινωνοί πολλών θαυμαστών γεγονότων, όπου κάποιοι, πέραν αμφιβολίας, περνούν μέσα από το σώμα τους καρφιά, ξίφη κλπ., περπατούν πάνω σε αναμμένα κάρβουνα, κάνουν τεράστια άλματα και χίλια δυό άλλα … άρα καταλήγουμε στο ότι οι δυνατότητες μας είναι ίσως απεριόριστες, αρκεί να μπορέσουμε να εστιάσουμε και να ελέγξουμε το μυαλό και το ψυχοσυναισθηματικό δυναμικό μας … οπότε, γιατί όχι, και να πετύχουμε, την όποια μακροβιότητα και αθανασία ;;

ε.  Ίσως ..εάν υπήρχε δυνατότητα εκπαίδευσής του, από τα γεννοφάσκια του, του γελαδικού πληθυσμού, έτσι που να αναπτύξει και να ελέγξει τις κρυμμένες δυνατότητες, να μπορούσε να στηθεί ξανά Ελλάδα.

 

13.  Φαέθων και ..κρύσταλλοι

α.  Δεν έχω να ‘πώ κάτι επ’ αυτού … ας μείνουμε σ’ αυτά που λέει ο Εργολάβος, και αν και όποτε προκύψει κάτι ..βλέπουμε !!

β.  Γνωστό είναι ότι μεταξύ Ιδιοσυχνοτικών, όταν βρεθούν σε κάποια απόσταση μεταξύ τους, συντονίζονται και αρχίζουν να πάλλονται ταυτοχρόνως (αντικείμενα ή και όντα). 

 

14.  Κλώνοι

α.  Από την στιγμή που γονιμοποίηση ωαρίου γίνεται στον δοκιμαστικό σωλήνα, αλλά και υπάρχει δυνατότητα αφαίρεσης όλου του υλικού από το εσωτερικό του ωαρίου, και πλήρωση με έτερο υλικό, υλικό το οποίο έχει υποστεί κοπτορραπτική, τότε ευνόητο είναι ότι φτιάχνουμε όχι απλώς πανομοιότυπα σώματα, αλλά και άλλα ..κατά το δοκούν.

β.  Μετά την γονιμοποίηση του ωαρίου, αυτό εμφυτεύεται σε κάποια μήτρα … και αφού έγινε πρίν όλο το μαγείρεμα, που είπαμε παραπάνω, πόσο δύσκολο νομίζετε ότι μπορεί να είναι να φτιαχτεί μια τεχνητή μήτρα, η οποία θα παρέχει και περισσότερα στοιχεία ανάπτυξης, όπου ίσως και να καθυστερεί την γέννησην μέχρι την πλήρη ανάπτυξη του σώματος ;;

γ.  Γνωρίζουμε ότι, στο κυοφορούμενο έμβρυο περνάνε πληροφορίες από το περιβάλλον· οπότε, λογικά, σε μια τεχνητή μήτρα, μπορεί να γίνει με αρκετή ευκολία, μιά πλήρης εκπαίδευση, και πληροφόρηση-εισαγωγή γνώσεων, μέσω συχνοτήτων (ηχητικών και εικονικών – κανονικός προγραμματισμός δηλαδή), μέχρι την γέννηση, χωρίς την ανάγκη μετέπειτα εκπαίδευσης.

δ.  Μένει το ερώτημα … τί και ποιά θα είναι η εισελθούσα ψυχοπνευματική οντότητα στο αναπτυσσόμενο σώμα ;; … θα υπάρχει κάτι τέτοιο, ή απλά θα είναι μια βιολογική μηχανή, χωρίς συνείδηση-πνεύμα-ψυχή, απλώς σαν μια πλήρως ελεγχόμενη και προγραμματισθείσα προσωπικότητα-βιολογικό ρομπότ ;;

ε.  Εάν κάποια στιγμή, γίνει δυνατή η μεταγωγή-μεταφορά Συνείδησης σε ένα τέτοιο αναπτυσσόμενο σώμα (καθ’ όλα όμοιο, ή τροποποιηθέν εν μέρει), τότε θα μπορούμε να μιλήσουμε για μεταφερόμενη-μετακυλιόμενη μακροζωία-αθανασία.

ς.  Τίθεται επίσης και ένα άλλο ερώτημα … πόσες, και τί είδους μνήμες, μεταφέρονται μέσω του ΝτιΕνΑίϊ ;; ..το ότι μεταφέρονται, μεταφέρονται (το έχουμε ‘δεί με τις μεταμοσχεύσεις οργάνων και όχι μόνο, αλλά και με μεταγγίσεις αίματος κλπ. κλπ.), το θέμα είναι πόσες όμως, και σε τί βαθμό.

ζ.  Άλλο ερώτημα είναι, εάν στο κλωνοποιηθέν ή και τροποποιηθέν ανάπτυγμα δεν γίνει εμφύτευση-μεταφορά συνείδησης, τότε αυτό το δημιούργημα μπορεί να έχει, ή όχι, πνεύμα-ψυχή-συνείδηση ;; .. ή μπορεί και να αποκτήσει στην συνέχεια ;; 

 

15.  Πνεύμα-ψυχή-συνείδηση

Πρωτίστως χρειάζεται ν’ απαντήσουμε στο ερώτημα : ..τί και ποιός έχει πνεύμα-ψυχή-συνείδηση, και εάν υπάρχει εξ αρχής στον γεννηθέντα ή ποιηθέντα, ή αναπτύσσεται στην πορεία !! … πολύ βαρύ ερώτημα, που δυστυχώς δεν μπορεί ν’ απαντηθεί απευθείας, αλλά μόνο συμπερασματικά, όπως επίσης χρειάζεται και να ξεκαθαρίσουμε (άσχετα με το τί λέγεται) εάν προϋπάρχει, ελκύεται ή και δημιουργείται την στιγμή της σύλληψης.

α.  Εάν πούμε ότι προϋπάρχει, τότε απλώς η εν λόγω οντότητα επιλέγει ή και ελκύεται κατά την στιγμή της σύλληψης στην ερωτική συνεύρεση … στην προΰπαρξη συνηγορούν εν μέρει οι μνήμες προηγουμένων ζωών.

β.  Η ερωτική συνεύρεση έμψυχων όντων έχει την δυνατότητα να δημιουργήσει έμψυχους απογόνους ;; …εάν μιλάμε για προσέλκυση όντος τότε εντάξει, εάν όμως δεν υφίσταται τέτοια περίπτωση, τότε μπορούν οι γονείς να μεταβιβάσουν στα παιδιά φυτράδι έμψυχου στοιχείου, έστω και αν όχι καθ’ ολοκληρίαν, οπότε επαφίεται σε αυτό η μετέπειτα πλήρωση ανάπτυξης ;; ..αν και δεν μπορούμε ν’ αποδείξουμε κάτι επ’ αυτού, κάποιες περιπτώσεις φέρνουν σε υπολείπουσα κατάσταση στα αρχικά στάδια με σταδιακή πλήρωση αργότερα.

γ.  Υπάρχει η περίπτωση μετάγγισης πνευματοψυχής, ή έστω σποριδίου αυτής, από άλλον έχοντα ;; ..φαίνεται ότι όντως υπάρχει τέτοια δυνατότητα … αλλά τα αποδεικτικά στοιχεία δυστυχώς μας διαφεύγουν.

δ.  Υπάρχει μήπως περίπτωση όπου πνευματοψυχή δημιουργείται-αναπτύσσεται κατά την διάρκεια μιας ζωής, καθ’ όν χρόνο ένα έμβιο όν ήταν ένα βιολογικό ρομπότ ;; … μάλλον ναί !!

ε.  Φαίνεται ότι, κάθε τι βιολογικό, μετέχει μιας συλλογικής πνευματοψυχής, με ένα μικρό ατομικά ενστικτώδες λειτουργικό μέρος, μέχρι την στιγμή, που με κάποιον τρόπο, κάτι επεμβαίνει-παρεμβαίνει και αρχίζει ν’ αποκτά ατομικότητα, και με κάποιον τρόπο μεταγγίζεται ή αντιγράφεται η δυνατότητα αυτή από κάποιον έμψυχο … κάτι ανάλογο, σαν αυτό που λέμε ότι οι μαθητές μπολιάζονται «τα κουσούρια» του δασκάλου, ή όταν κάποιο ζώο κοντά στην οικογένεια αρχίζει ν’ αποκτά συνειδητότητα. Είναι σαν να λέμε δηλαδή ότι το σπέρμα πνευματοψυχής προϋπάρχει σε κάθε τι, και απλά περιμένει τον χρόνο, το αίτιο εκείνο, την ώθηση που θα του δώσει το σπρώξιμο, να ατομικοποιηθεί, και να ξεκινήσει η ατομική του ροή-πορεία.

 

16.  Πνευματοψυχή και Δημιουργικές Σπίθες  

Εδώ μπαίνει και το μέγιστο ερώτημα : ..έχει κάθε πνευματοψυχή δημιουργική δυνατότητα, ή μπορεί να την αποκτήσει, ή αυτό είναι θέμα μόνο των Δημιουργικών Σπιθών ;; … μάλλον δύσκολο να το απαντήσουμε !! …αλλά και χωρίς νόημα αυτήν την στιγμή !!

 

17.  Απλοί Κλώνοι και Σπαρτοί – συλλογική οντότητα

Φαίνεται ότι κάθε τι, που ξεκινάει από μιά σύζευξη-ένωση δύο μερών, με κάποιον τρόπο (αποκτά και) εντάσσεται σε κάποια συλλογική οντότητα, και λειτουργεί ενστικτωδώς, είτε στα συλλογικά πρότυπα, είτε ακολουθεί τον όποιον προγραμματισμό ή μετάγγιση έχει δεχθεί .

 

18.  ..για να γελάσουμε 

Για σιγά ρε Ερλολάβε … τι σκατά μαλάκες θεοί ήταν αυτοί, που ενώ όπως μας λες κλωνοποίησαν ολόκληρο τον Πέλοπα, εκτός από το κομματάκι που είχε χλαπακιάσει η Δημήτρω … αφού παραπάνω έλεγες ότι ο άλλος έκανε κλωνοποίηση από μιά σταγόνα αίμα … αυτοί με ολόκληρο καζάνι κρεατόσουπα κολλήσανε στον ώμο ;; … μάλλον τότε δεν μιλάμε για κλωνοποίηση αλλά για κάτι άλλο … για φέρτα στα ίσια τους, και μην πάς να μας μπερδουκλώσεις !! … χαααχά !!

Είδες όμως κανένας από τους «χαμένους» δεν πήρε είδηση να πεί τί μας λές ρε Εργολάβε … άσε μιλάμε και για τους ύπνους … 

 

19.  Αργοναυτική

Άσε το … έχουμε πολλά να πούμε για δαύτες και για τους Τρωϊκούς (για δεν ήταν μιά ή δυό, αλλά μάλλον μπόλικες, και σε χρόνους και τόπους αλλοτινούς ..που κάποιοι, μετά, τα μαζώξανε, ή βουτήξανε ότι βρέθηκε πρόχειρο, και τα κάνανε αχταρμά – και κατά καιρούς έχουμε ‘πεί διάφορα για δαύτα) … αλλά άλλη ώρα.

 

20.  Κλωνομπουρδούκλωμα

α.  Θα συμφωνήσω στο ότι, οι μη έμψυχοι κλώνοι διακρίνονται από τα τρία πρώτα χαρακτηριστικά που περιγράφεις.

β.  Οι δε έμψυχοι κλώνοι μακράς χρονικής κλωνοποίησης, παρουσιάζουν κυρίως, ή μόνο, το πρόβλημα που αναφέρεις τέταρτο. 

 

21.  Κλωνοποίηση της Φυλής

α.  Κλωνοποίηση ολόκληρης της φυλής, σημαίνει πρωτίστως ότι πάπαλα για κάθε άλλον να γεννηθεί στην φυλή, και να τύχει των ιδιαιτέρων πληροφοριών και γνώσεων, οπότε χέσε μέσα Πολυχρόνη.

β.   Αλλά και η αθανασία επίσης, στο ίδιο πρόβλημα καταλήγει, οπότε άσε καλύτερα !!

γ.  Μιά μακροημέρευση, αλλά και αποκατάσταση τραυματισμών και λοιπών, θα ήταν αυτό που όντως θα έλεγε !!

 

22.  Μπροφυτείες και της Χάϊδως τ’ απαυτό

Ρε αφήστε τους να κοπανιούνται … όσες μπροφυτείες, και όσους κλώνους να βγάλουν, δεν πρόκειται να καταφέρουν κάτι, αν το Γελαδοπόπολο ξυπνήσει ..αν όμως, συνεχίσει να κοιμάται μακαρίως, τότε μάλλον δεν χρειάζονται τίποτε απ’ αυτά· το πρόβλημα είναι στο ενδιάμεσο, και εκεί στοχεύουν, μην και τους ξεφύγει το πράγμα ..και ξυπνήσει το χάπατο !!

 

23.  Παγκόσμια Διακυβέρνηση

α.  Για καλό δεν μπορεί να είναι, πρίν τα διάφορα Έθνη γυρίσουν στον φυσικό τους χώρο, και σταματήσουν να κοιτάνε έξω, αλλά ασχοληθούν με το μέσα τους· και μόνο στην συνέχεια, εφ’ όσον κατανοήσουν ότι η διαφορετικότητα του κάθε λαού έχει πολλά να δώσει, τότε ίσως και μπορέσουν να συνέλθουν επί ίσης βάσεως όλοι, και να φτιάξουν κάτι ως ανθρωπότητα, αλλιώς δεν το βλέπω. 

β.  Επίσης, δεν βλέπω να έχει μέλλον και μια Ελληνική ποδηγεσία· το μεγάλο «Σύστημα» έτσι και αλλιώς δεν υπάρχει περίπτωση ν’ αφήσει να συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά ούτε και τους Έλληνες πιστεύω ότι συμφέρει ένα τέτοιο πράγμα. Εδώ δεν μπορούν να κρατήσουν τον δικό τους λαό, θα μπορέσουν όλη την σάρα και την μάρα ;;  Ίσως να είναι καλύτερο, καν να μην μετέχουν ποτέ σε μια παγκόσμια Διακυβέρνηση, όσο καλή και να είναι αυτή, διότι έτσι θα μπορούν πιό σωστά να χειριστούν τα δικά τους ιδιαίτερα θέματα, και να στοχεύσουν πιό καλά, αυτό που θέλουν να πετύχουν.

 

24.  Οι Γιούφτοι και οι ρέστοι

α.  Υπάρχει θα λέγαμε μια μεγάλη γκάμα, αρκετές κόπιες από δαύτους :

• Αμπορίτζινες
• Παπούα Νέα Γουινέα
• Βόρνεο, Ιάβα, Σουμάτρα
• Μπαγκλαντές, Βενγκάζη  
• Κεϋλάνη και Νοτιο-Ανατολική Ινδία
• Πακιστάν

β.  Ο Νόνος δε, στα Διονυσιακά του, μιλάει για εισβολή -γύφτων- από Μαδαγασκάρη, Σομαλία και λοιπά.

γ.  Μετά το ξεμαγάρισμα από την Ελλάδιον πανστρατιάν, όλο και κάποιες φυλές γύφτων μείνανε εκεί στο ανατολικό μέρος της Αφρικής, βεβαίως-βεβαίως χιλιάδες χρόνια πρίν ..άλλωστε βλέπουμε ξεκάθαρα σήμερον τις επιμειξίες, αλλά και τα αυτοφυή κελεπούρια της περιοχής αυτής.

δ.  Μέρος του γυφταριού που ενδημεί στο γελαδιστάν, προέρχεται από το κομμάτι εκείνο που πέρασε στο Βυζάντιο, μέσω Περσίας, Ιράκ, Συρίας (καθώς λέει και ο Εργολάβος) … έτερο από κάποιους που έμειναν από τις Σαρακηνές «επεμβάσεις», αλλά και τις Τουρκικές αργότερα … και τέλος πολλά λεφούσια που μας άφησε ο Ιμπραήμης.

Όλοι αυτοί, αν και φαίνεται να μοιάζουν, εντούτοις διακρίνουμε και κάποιες διαφορές.

 

25.  Ανάσταση

Άει καλά !!

Άν πετάξει το πουλί, άει και πιάσ’ το μετά .. όσο γυρνοβολάει στα πέριξ, πες ότι γίνεται – αν το σακκί δεν έχει κλάσει μέντες, ή έστω μπορεί να υποστεί επιδιόρθωση, αλλιώς μην τον είδατε τον ..μΠερικλή !!

Οι Αναστάσεις δεν παίζουν ούτε ως παραμύθια για μικρά παιδιά !!

Το να τραβήξεις και ν’ αλυσοδέσεις πάλι στα κάτεργα κάποιον (αν πούμε ότι μπορείς να το κάνεις, και επιπλέον υπάρχει ακόμα χρόνος, πρίν το σακκί αρχίσει να σαπίζει) κάθε άλλο παρά κάτι καλό είναι γι’ αυτόν που θα το ..υποστεί !!

Τώρα για το μάζεμα και την αναδόμηση κομματιών ή και λοιπών τμημάτων, μάλλον ανέκδοτο μοιάζει, παρά λογική πράξη ..την στιγμή που  καλύτερο και πιό εύκολο θα σου ερχόταν να το φτιάξεις απ’ την αρχή ..τι διάολο τόσο βιτσιόζος και βοϊδομαλάκας θα ήσουν, ώστε για να πάς δέκα μέτρα παραδίπλα, εσύ να κάνεις τον γύρο της οικουμένης ;;

 

26.  Ιερατεία 

α.  Εκτός της χριστιανοταλιμπάνικης στάνης, που μερικοί θέλουν να λένε «ελληνορθοδοξία» -που όμως δεν ξέρουν και δεν μπορούν να προσδιορίσουν τί σκατά και ουσιαστικά διαφορετικό από τα άλλα χριστιανοσυμφύρματα είναι εδαύτο, ή που θέλουν να θεωρούν συνέχεια λέει της παλαιότερης (ποιάς απ’ όλες όμως δεν καθορίζουν) επειδή δεν ξέρω ‘γώ έχει κρατήσει λένε το κουλιούμπισμα και κάποιες άλλες μαλακίες (λές και τα ίδια αυτά σκατά δεν υπάρχουν και αλλού)-, έχουμε εδώ στην γελαδιστανία πληθώρα από δαύτες· στα παραδιδόμενα ποτέ δεν φαίνεται να εξέλειπαν αυτά τα σκουλήκια (τα ιερατεία ντέ), παίρνοντας διάφορες μορφές και ονόματα.

Δεν είναι μιά, δεν είναι δυό, δεν είναι ούτε καν και μόνο δεκαδυό! Έχει παρελάσει όλο το κοπριταριό, από την στιγμή που τα γελαδερά είπαν να δοκιμάσουν ..έ λοιπόν τους δώσαν και κατάλαβαν, και ακόμα τους ρίχνουν πράμα, το τραβάει βλέπετε το τομάρι τους ..το «φιστίκωμα»!! Δεν ξέρω ρε παιδίμ’ από την στιγμή που το δοκίμασαν ..το συνηθίσαν, τους άρεσε και το αποζητούν μετά μανίας ..σαν να τους πιάνει ντελίριο, όταν το στερούνται ..καταντήσανε πρεζόνια αποζητούντα την δόσην τους, το νταβατζιλίκι και την χειραγώγησην. 

α-1.  Δωδεκαθεϊσμός και το μωϋνί της Χάίδως

Αλλά για ποιόν Δωδεκαθεϊσμό μιλάμε ;; … εκείνον του αποδώ, του αποκεί, του αποκάτω ή του αποπάνω λαγουμιού ;; ..διότι άν και εν πολλοίς, με ίδια ονόματα, φαίνεται ότι πχ. άλλος ήταν ο Απόλλων εκ μικρα-Ασίας, άλλος από τον Βορρά ερχόμενος, άλλος εκ της Αιθιοπίας, άλλος αυτός από Δυσμάς, μήπως για τον Φοίβο, για τον Ήλιο, γιά ..για (και όχι μανάριαμ’, δεν μιλάμε για ιδιότητες και προσφωνήσεις ) … και πάει λέγοντας το πράγμα για όλο το υποδέλοιπο σκυλολόϊ.

Λέμε μήπως για ‘κείνον του Διός εκ Κρήτης αφικνουμένου, για μήπως εκείνον της Αρκ-αδίας, μήπως τον Αμμώνιον της Σίουας, μήποτε για ‘κείνον της Δωδώνης. Μιλάμε για τον Κρονίδη, μήπως για τον Δία, για τον Ζήνα, μήποτε και για τον Ζεύ ;;

α-2.  Κρόνια

Τον ποιόν Κρόνο ;; ..εκείνον τον γάϊδαρο, τον Σέτ, τον Βάαλ, μήπως τον Κρόνο-Χρόνο ;; ..τον Τιτάνα, τον Σπορέα … τον ποιόν διάολε απ’ όλους ;;

α-3.  Τυφωνικά ..πατριαρχικά και μητριαρχικά

α-4.  Γήινα – Ρέα, Κυβέλη, Δημήτρω, Εκάτη κλπ. κλπ.

α-5.  Διάφορα με Φιδοθεούς και άλλα ρέστα

α-6.  Καβείρια

α-7.  Ορφικά

α-8.  Μιθραϊκά

α-9.  Ουράνια

α-10.  Κοσμογονίες κλπ. κλπ.

Και όχι, αυτά αποπάνω δεν ξέχασα να τ’ αναπτύξω, απλά τα ανέφερα διότι όλα αυτά, και διάφορα άλλα, είναι που παρήλασαν από την γελαδοχώρα, όταν τα ζωντόβολα θεώρησαν ότι ήξεραν καλύτερα, και άφησαν να βάλουν πόδι και να στήσουν μαγαζιά τα παπαδαριά.

β.  Οι κινούντες τα νήματα από την σκοτεινιά των ..παρασκηνίων

Κατά καιρούς έχουμε ‘πεί και σημειώσει διάφορα, για τα σκοτεινά κέντρα που κινούν από το παρασκήνιο τα νήματα ..κέντρα τα οποία ναι μεν κάποιος δεν μπορεί να τα ‘δεί, αλλά που σίγουρα μπορεί να καταλάβει την ύπαρξή τους, βλέποντας πώς κινούνται τα πράγματα σ’ όλη την γνωστή και καταγεγραμμένη Ιστορία ..κινήσεις και πράγματα που με τίποτα δεν εξηγούνται αλλιώς, που όσο και να γνωρίζεις πράγματα, όσο και να βλέπεις τις κινήσεις και τα πρόσωπα πίσω από τις κουρτίνες, πάντα παραμένουν σκοτεινά σημεία, όπου γεγονότα και καταστάσεις ανεξάρτητα αλλήλων αποκτούν νόημα, μόνο εάν κατανοήσεις ότι υπάρχουν ένας ή δυό κρυφοί συντονιστές όλων αυτών.

Οι κινούντες τα νήματα, δεν είναι αυτοί που φαίνονται – όσο ψηλά και αν στέκονται, όση δύναμη και χρήμα και αν διαθέτουν· αυτοί που πραγματικά κινούν τα νήματα, είναι τελείως αθέατοι και δεν βγαίνουν στο προσκήνιο, αλλά παίζουν από εκεί στην σκοτεινιά των παρασκηνίων. Είναι οι χειριστές των πολύ υψηλά ιστάμενων ..και στην συνέχεια δομείται μιά ολάκερη πυραμίδα, μέχρι να φτάσει το πράγμα στα φρόκαλα που βλέπουμε, ή που υποτίθεται επιλέγουμε για κυβερνήτες μας.

 

27. Ατλάντεια 3-άδα

Για στάκα ρε Εργολάβε …

Από την στιγμή που άλλοι, όπως λες, είχαν στήσει το «παιχνίδι», αυτοί οι τρείς δεν ήσαν παρά ενεργούμενα, πώς λοιπόν έστω και μακροημερεύοντες τους συγκαταλέγεις στους θεούς ;;

 

28.  Παλιοί πολιτισμοί & προχωρημένη τεχνολογία

Εδώ στον μπουρδελοπλανητάκο που κατοικοεδρεύουμε, βρίσκονται πράγματα τέτοια, που σε κάνουν να τραβάς τις κωλότριχές σου (καλά ..κάποιοι τραβάνε τα βυζιά τους, τι να κάνουμε ..λόξες είναι αυτές) και όχι μόνο τα μαλλιά σου (εγώ, τράβα τράβα, κοντεύω να μείνω καραφλός … λέτε όταν μου τελειώσουν οι τρίχες του κεφαλιού να το πάω στις κωλότριχες ;; ), καθώς έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις καραμαλακίες που φορτώνουν το ηλίθιο πόπολο, πράγματα που ανάγονται δισεκατομμύρια χρόνια στο παρελθόν · να ας πούμε σαν εκείνο το πυρηνικό εργοστάσιο στην Αφρική, που κάποιοι, παλαιοντολόγοι που δεν τα κάνουν πλακάκια με το «γήϊνο συστηματάκι», το ανεβάζουν σε 2-δισμυριόχρονα … ναι μανάριαμ’ καλά βλέπετε ..2-δισμυριόχρονα !! ..και άλλα και άλλα, που κάθε τόσο βγαίνουν στις ανασκαφές, αλλά και στις εκσκαφές και εξορύξεις των ορυχείων, παστωμένα μέσα σε πετρώματα.

Και βεβαίως, όπως σας έχω ‘πεί, κάποια στιγμή παλαιότερα (έεε λέμε βλέπετε και κάμμια μαλακία, έτσι για να περνάει η ώρα) αναθυμούμαι εποχές μισό δίς πίσω, όπου άνθρωποι είχαν ακριβώς την ίδια μορφή με την σημερινή.

Τώρα, αν αυτά τα ευρήματα είναι δημιουργήματα ανθρώπων αυτού του πλανήτη (και γιατί να μην είναι άλλωστε ;; ..τί δηλαδή εμείς στο πηγάδι κατουρήσαμε ;; ..για είμαστε ανέκαθεν τόσο ζωντόβολα και χάπατα, μαϊμούδες, όσο σήμερα ;; ) ή δημιουργήματα άλλων, εκτός Γής, σίγουρα δεν μπορούμε να το απαντήσουμε· αλλά στα σίγουρα μπορώ να σας ‘πώ ότι, μισό δίς χρόνια πίσω είμαστε τουλάχιστον, αν όχι σε καλύτερο, στο ίδιο τουλάχιστον με σήμερα επίπεδο.

Το τί έγινε, και πέσαμε στον βόθρο, εκτός από τις μαλακίες που κάναμε, μας το λένε κατάμουτρα ..κάποιοι που θέλουν να περνιούνται για θεουτζίκοι (ναί ένα από αυτά τα κουμάσια ..ο Δίας … τίιιιι σας ξύνισε ;; …ξυδάκι μανάριμ’ να σας περάσει !! ) με κάποιον τρόπο υποβάθμισαν τον άνθρωπο !! … το γιατί, δεν θέλει και πολύ μυαλό για να το καταλάβουμε, αρκεί να δούμε πώς και με τί μας δουλεύουν ψιλό γαζί !! 

..τί διάολο έγινε ;; ..ακόμα να το πιάσετε ;;

Το με τί είναι πανεύκολο !! ..τί είναι αυτό, που έχει κατσικωθεί στον σβέρκο μας, και μας ρουφάει το μεδούλι ;; … απλό είναι μανάριαμ’ !! ..είναι οι διάφορες θρησκείες, τα παπαδαριά ..και μην σας δημιουργούν πρόβλημα οι μικροδιαφορές που δείχνουν να έχουν μεταξύ τους, αυτό είναι στάχτη στα μάτια, έτσι για να στραβώνονται τα χάπατα ..στην ουσία εστιάστε ..στην ουσία, που είναι ίδια και απαράλλακτη ..σ’ αυτό που στοχεύουν όλες, και κάθε μιά ξεχωριστά ..στο μάντρωμα, στην αποβλάκωση και στο άρμεγμα.

Και οι υποτιθέμενοι θεουτζίκοι ;; … εντάξει, αυτοί δεν πέφτουν τόσο χαμηλά όσο τα παπαδαριά, αυτοί θέλουν και ρουφάνε ενέργεια, αλλά και κάνα κοψιδάκι δεν τους κακοπέφτει, δεν λένε όχι ..μιά χαρά καταδεχτικότατοι είναι !!

Αλλά να, ρε πιδίμ’, είναι και ‘κείνοι οι άλλοι, που δεν χαμπαριάζουν !!

 

29.  ..εκείνοι οι άλλοι

Ποιοί ;;

Μα οι Έλληνες ντέ, οι πραγματικοί Έλληνες, ποιοί άλλοι ;;

Αυτοί που όχι μόνο μιλούσαν και μιλάνε Ορθοί στους θεούς, αλλά τους πολεμάνε και τους αντικρούουν σαν ίσοι ή και ανώτεροι ..στα ίσια, και όχι σαν σκύφτουλα δουλάκια, σαν δουλάκια που τ’ ανεβοκατεβάζουν (δουλάκια) συνεχώς, μπάς και το ξεχάσει και ξωφύγει κανένα.

Ναι εκείνοι, που αντιτίθενται στα ίσια σε δαύτους, χωρίς να τους υπολογίζουν, και όταν λάχει να συγκρουστούνε, τους «γαμάνε» και το κέρατο (άαα ρε Διομήδη και λοιποί, που είσαστε γαμώ το ..να δείτε ..που γεμίσαμε «κουράδες» και καταντήσαμε Γελαδιστανία ), και αν τύχει να ‘ναι και καμμιά καλόθωρη θεά, τότε ο λεβέντης δεν χαμπαριάζει από θεουτζίκικες απαγορεύσεις, όταν του κουνήσουν το κωλαράκι και το βυζάκι, τότε ορμάει αρπάζει, γραπώνει, και το κουτούπωμα πάει σύννεφο, έτσι που όχι μόνο στενάζει αλλά και το βάζει μαράζι, η θεούλα, έτσι κι ο λεβεντοέλληνας τινάξει την αρίδα ..χαχά !! (δεν γνωρίζετε παραδείγματα ;; … ού να μου χαθείτε κοπρίτες … ψάξτε ρε χάπατα … την μυθιστορία γιατί την έχετε, μόνο για μπούγιο ;; ).

Καλά …καλά εντάξει, είναι και ‘κείνες οι «ξανθιές» λιμπισιάρες, τα μπάζα, που ποτέ δεν έπαψαν να κουνάνε τον κώλο και την ουρά τους, στα θέλγητρα της όποιας δύναμης και εξουσίας … αλλά εμείς, δεν μιλάμε γι’ αυτές τις «ξανθιές» μπαζόλες, που νομίζουν ότι επειδή έχουν τον κώλον πίσω, κάτι τρέχει στα γιούφτικα ..οι Έλληνες πάντα ‘θέλαν συντρόφισσες (όχι ρε ‘σείς πορδαίοι, που αμέσως νά έκανε το κωλαράκι σας, νομίζοντας ότι μιλάμε για τα φρόκαλα τις κουκουδιάρισες ..όχι ρέεεε ‘σείς, να πέσουμε και τόσο χαμηλά … τί μας περάσατε ;; )

Τώρα βέβαια, τί σας τα λέω εσάς αυτά ..τί δουλειά έχετε εσείς, τα τουρλοκωλιαζόμενα κακόμοιρα δουλάκια, με Ελλάδα και Έλληνες ;; …μπάαα ..δεν μπορεί, απωθημένα σαδιστικά ένστικτα πρέπει ν’ έχω ..χαχά !!

Έλα όμως μωρέ και ‘σείς ..μην τα παίρνετε στα σοβαρά ..έτσι τα λέω, απλά για ν’ αναθυμάμαι αλλοτινούς καιρούς κι ανθρώπους ..Έλληνες !!

Κι άειντε τώρα, στο γελαδιστάν, να ψάχνουμε Έλληνες, και να μιλάμε για Αισυμνητείες ..ρε δεν πάμε καλάααα, πάει το χάσαμε τελείως !! … εσείς όχι μόνο τουρλοκωλιαζόσαστε σε κάποιον θεουτζίκο, αλλά επιπλέον δεν ξέρετε καν ποιός και τί είναι εδαύτος … και μετάααα άειντε να περιμένουμε να κάνουμε χωριό, να στήσουμε Ελλάδα ..με ποιούς ρέέέέέέέέέεεε ..με ποιούς ;;

 

30.  Ένταξη άλλων στην γελαδική κοινωνία

Ποιοί ήταν εκείνοι, που ανήκαν στην ανθρώπινη κοινωνία, πρίν το θεουτζίκικο καραπουσταριό τους χωρίσει σε στάνες, και τους βάψει αναλόγως ;; ..έεε αυτοί είναι και οι μόνοι, που, έν τινι μέτρω, μπορούν να ενταχθούν, συν τω χρόνω, στην γελαδική κοινωνία· όλοι οι άλλοι ούτε με σφαίρες, δεν είναι δυνατόν, οπότε όποιος ελπίζει ή προωθεί κάτι τέτοιο, είναι κάτι χειρότερο απ’ αυτό που λέει ο Εργολάβος.

Βέβαια, ποιοί είναι καθαροί από τις τέσσερες παλιές φυλές (κίτρινη, μαύρη, κόκκινη, άσπρη ..και όχι, οι πραγματικοί Έλληνες δεν ανήκουν σ’ αυτήν την τελευταία, ή έστω θα τους λέγαμε έναν ιδιαίτερο κλάδο της, ή ακόμα και μια ξεχωριστή πέμπτη φυλή) και δεν έχουν υποστεί προσμείξεις ;; ..πρωτίστως αυτοί, των τεσσάρων φυλών, είναι που μπορούν να αλληλοενταχθούν μεταξύ τους· κάτι που όμως δεν σημαίνει ότι τούτο μπορεί να γίνει χωρίς να προκληθούν προβλήματα, τουλάχιστον στην πρώτη και δεύτερη γενιά … εκεί βρακί αλλάζεις και χρειάζεσαι κάποιον χρόνο, να το συνηθίσεις, όχι να ενταχθείς σε άλλη δομή κοινωνίας, με διαφορετική Γλώσσα και Νοοτροπία. 

Όση όμως αλλοίωση και αν έχει υποστεί το γελαδικό μέρος της ανθρωπότητος (κάτι που μόνο οι βιδωμένοι δεν μπορούν να το δούν), δεν παύει να παραμένει το πιό δύσκολο κομμάτι που μπορεί να ενταχθεί κάποιος των άλλων φυλών· αυτή η ιδιαιτερότητα είναι εκείνη που, εκτός της Γλώσσας, έσωσε και μάλλον διαφύλαξε το Ελληνικό γονίδιο στο διάβα του χρόνου, κάνοντας δύσκολο στους άλλους να ενταχθούν ολοκληρωτικά στην Ελληνική κοινωνία. Ενώ το αντίθετο φαίνεται πιό εύκολο να συμβεί, αν και πάντα υπάρχουν στοιχεία που κάνουν μπάμ για όποιον ξέρει να βλέπει.

Έτσι φυλές και ράτσες (που ρίχτηκαν ή δημιουργήθηκαν εδώ) που δεν ανήκουν στις παραπάνω φυλές, είναι πολύ δύσκολο αν όχι τελείως αδύνατον, να ενταχθούν σε κάποια απ’ αυτές, και ιδίως στην Ελληνική.

Το ποιοί είναι αυτοί, εκτός από τις διάφορες ράτσες των γύφτων, δεν νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο, για όποιον θέλει να το βρεί !! ..τί λέτε ;; ..εσείς μπορείτε ;;

Η πληθυσμιακή αλλοίωση, λοιπόν, δεν είναι τόσο θέμα των άλλων, όσον εμών των ιδίων, πάντα από εμάς τους ίδιους είναι που κινδυνεύουμε, και όχι τόσο από τους άλλους. Όσο εμείς θα κρατάμε μετερίζια, θα φυλάττουμε και θα υψώνουμε Προπύργια, όσο και να χτυπιούνται οι άλλοι, δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε, τίποτε να χάσουμε, αν έστω και ένας παραμένει ..μόνο αν καταφέρουν να μας αφανίσουν μιά και καλή όλους, τότε μόνο θα μπορέσουν να πετύχουν τον σκοπό τους ..βέβαια αυτό ουδόλως σημαίνει ότι πρέπει να δεχτούμε άλλους, να μπερδεύονται στα πόδια μας, καθώς και ότι πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι δεν ανήκουμε πουθενά, είμαστε κάτι ιδιαίτερο, και ανήκουμε μόνο στον εαυτόν μας ..όσοι τέλος πάντων είμαστε ..Έλληνες !! 

Όταν δε πετάξουμε, χωρίς εξαιρέσεις, όλη την σαβούρα που μας έχει κατσικωθεί στον σβέρκο, μόνο τότε θα μπορέσουμε να πάμε σε μιά Νέα Ελλάδα, όσο κρατάμε ακόμη έστω και το πιό μικρό ψήγμα σαβούρας, θα συνεχίσουμε να είμαστε δούλοι ..δυστυχώς !! ..και το «δεν γίνονται όλα μονομιάς», είναι απλώς προφάσεις, ώστε να μείνουμε αλυσοδεμένοι στο παλούκι !! ..είναι λόγια και θέσεις δούλων, και όχι ελεύθερων ανθρώπων ..και Ελλήνων !!

 

 

Αρκετά μέχρις εδώ, φτάνει ..ας ασχοληθούμε και με τίποτις άλλο !!

Αθανασία, σπαρτοί, κλώνοι, χίμαιρες – λ’

(προηγούμενο)

 

υτά, λοιπόν, είναι τα παραδείγματα που θυμάμαι, όσον αφορά τους σπαρτούς· υπάρχουν, βέβαια, κι άλλα, εδώ κι εκεί ανάμεσα στις σελίδες της Μυθολογίας μας, μόνο όχι …εργοστασιακής μαζικής παραγωγής. Γι’ αυτό καί δεν τα ανέφερα κάν.

Νά, ας πούμε οι σπαρτοί του Κάδμου.

Αυτή είναι μία ιστορία καραμπινάτα πλαστή… επειδή κάποιοι πονηροί γραφιάδες (της Ελληνιστικής Εποχής, αλλά όχι απαραίτητα Έλληνες) ήθελαν να προσδώσουν ηρωϊκό χαρακτήρα στο γένος του Κάδμου, όπως συνέβαινε με τόσα καί τόσα γένη Ελλήνων. (Ο Κάδμος ήταν Γεφυραίος, δηλαδή από γενιά Κρονίων γενιτσάρων.) Όμως, η αφήγηση αυτή πιάνεται στα ψέμματα· επειδή, αν ο Κάδμος ήρθε στη Θήβα κάπου το 2,200 πΧ, κι αν ήταν αυθεντικός Έλληνας, τότε η γενιά του λογικά θα εμπλεκόταν καί με τα Αργοναυτικά, καί με τα Τρωϊκά. Αλλά δεν έχουμε μαρτυρίες πως συνέβη είτε το ένα, είτε το άλλο. (Δες στις προσπάθειες βιογραφίας του τις χοντρές ασυμφωνίες, όπου κανείς δεν ξέρει στα σίγουρα το πότε γεννήθηκε αυτός ο λεβέντης· αφηγήσεις, τυγχάνουσες σκέτα άρρητ’ αθέμιτα, κουκκιά μαγειρεμένα!)

Στην πραγματικότητα, ο Κάδμος ήρθε στην Ελλάδα κάπου το 850 πΧ (μαζί με το πρώτο κύμα Γεφυραίων), καί η δήθεν ιστορία του είναι αισχρό ξεπατήκωμα των περιστατικών με τον Ιάσονα στην Κολχίδα.

 

Ωστόσο, εκτός από μας, υπάρχουν κι άλλοι λαοί, που θυμούνται μαζική παραγωγή σπαρτών στο παρελθόν! Οι Μάγιας, φερ’ ειπείν· στο ένα από τα δύο τους ιερά βιβλία, το Πόπολ Βού, αναφέρουν την ύπαρξη “ξύλινων” ανθρώπων, που ήταν τόσο θρασείς, που ο θεός τους κατέστρεψε – μ’ έναν κατακλυσμό, αν καί σε άλλους στίχους δεν είναι σαφής η φύση της καταστροφής. (Αυτή η καταστροφή -ένεκα θείας τιμωρίας- των …στραβόξυλων «ξύλινων» ανθρώπων θυμίζει λιγάκι τα “γένη” του Ησιόδου, αλλά εδώ η εικόνα δείχνει καθαρά σπαρτούς.) Βάλτε στο ψαχτήρι του αναγνωστικού σας προγράμματος των .pdf τη φράση «wooden effigies» ( = ξύλινα ομοιώματα, σε άλλες -Αγγλικές- μεταφράσεις αναφέρονται ως «ξύλινες κούκλες»· είπε κανείς «Πινόκιο»; ), καί (στο κείμενο, που σας δίνει ο σύνδεσμος) θα το δήτε καθαρά.

Γενικά, είναι πολύ χρήσιμο να ψάχνουμε καί τις ξένες Μυθολογίες. Αλλά, θα μου πείς, εδώ αγνοούμε πανηγυρικώς τη δική μας!…

 

Τέλος, δεν έκανα λόγο γιά σπαρτούς (είτε μαζικής παραγωγής, είτε μεμονωμένους), των οποίων την ύπαρξη υποψιάζομαι μέν, αλλά δεν έχω κάνει σχετική σοβαρή έρευνα γι’ αυτούς. Νά, ας πούμε, κατά Χαλδαία μεριά.

Προχωράμε, όμως.

 

δ. Χίμαιρες

i. Εισαγωγή

Ως «χίμαιρα» εννοούμε σήμερα στη Βιολογία έναν οργανισμό, ο οποίος προέρχεται από ανάμειξη γονιδίων άλλων, διαφορετικών καί ξένων μεταξύ τους οργανισμών. Η λέξη επίσης σημαίνει το ανέφικτο (στην έκφραση: «κυνηγάει χίμαιρες»), καί προέρχεται από τη μυθική Χίμαιρα, κόρη τεράτων καί μητέρα επίσης τεράτων. Καλό κορίτσι, από σπίτι καί γιά σπίτι! lol!!! (Σύνδεσμος, καί πληρέστερος σύνδεσμος Αγγλιστί. Στη Λυκία, έ;…) Που τη σκότωσε ο ήρωας Βελλερεφόντης, με τη βοήθεια άλλου …χιμαιρικού όντος, του φτερωτού αλόγου Πηγάσου.

Αξίζει, πάντως, στον συγκεκριμένο μύθο να ρίξετε ένα διάβασμα γιά τα συγγενολόγια των συμετεχόντων προσώπων. Πολλά θα καταλάβετε!

 

ii. Ο μύθος καί το σήμερα

Κοντολογής, θα λέγαμε ότι όλες αυτές οι βιολογικές χίμαιρες της Μυθολογίας μας ήταν κατάλοιπα των γενετικών πειραμάτων των Ατλάντων, που μάλιστα κατάφεραν κι επέζησαν μέχρι σχεδόν την εποχή της Αργοναυτικής· όπως πχ ο Μινώταυρος, ή η Λερναία Ύδρα. Τα τέρατα αυτά τα εξόντωσαν διάφοροι ήρωες – όπως ο Θησέας, ο Ηρακλής, κι άλλοι.

Δυστυχώς, σήμερα, επειδή η σημερινή «επιστήμη» ακολουθεί κατά πόδας την Ύβριν των Ατλάντων,…

…μιά που από το παρασκήνιο διευθύνεται καί κατευθύνεται από νεο-Άτλαντες…

…επαναλαμβάνει τη δημιουργία χιμαιρών – τόσο σε μικροσκοπικό, όσο καί σε μακροσκοπικό επίπεδο. Όλ’ αυτά τα περίεργα τέρατα, πχ ένας συνδυασμός σώματος ακρίδας με κεφάλι ανθρώπου (ναί!), που στις μέρες μας βρίσκονται ψόφια σε ερημιές, δεν είναι τίποτε άλλο, παρά σύγχρονες εργαστηριακές χίμαιρες… που αφήνονται ελεύθερες έξω, ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσον μπορούν να επιβιώσουν στο φυσικό περιβάλλον. (Κι εννοείται, να πολλαπλασιαστούν – εκτοπίζοντας, ή ενδεχομένως εξαφανίζοντας άλλα ζωϊκά είδη.)

Ευτυχώς, όμως, μέχρι στιγμής η Φύση ξερνάει μετά βδελυγμίας την Ύβριν.

…Αλλά μέχρι πότε θα μπορεί να το κάνει… ειδικά αν αυτές οι υβριστικές μορφές ζωής έχουν προγραμματιστεί να μεταλλάσσονται. (Ειρήσθω, ότι ο διαβόητος κοροϊδοϊός είναι κι αυτός μιά χίμαιρα -μικροσκοπικού επιπέδου-, όπως αποκαλύπτεται τώρα τελευταία.)

 

Καναδυό κουβέντες ακόμη, να τελειώνουμε μ’ αυτό το θλιβερό θέμα.

Οι χίμαιρες φτιάχνονται καθαρά ως βιολογικά όπλα, καί τίποτ’ άλλο. Κάτι κουβέντες, που ακούτε κατά καιρούς, ότι (από ανάμεικτο dna) πάνε να φτιάξουν πχ «χρήσιμα» μικρόβια (δήθεν γιά να τα χρησιμοποιήσουν σε θεραπείες, κτλ), περάστε τις απ’ τον κώλο σας. Η ποικιλία τέτοιων συνδυασμών είναι αμέτρητη (γι’ αυτό καί δεν δίνω έκταση στο θέμα – δεν θα τελειώναμε ποτέ), όθεν ανοίγεται πεδίον δόξης λαμπρόν γιά κάθε νοσηρό εγκέφαλο. Ευτυχώς, όμως, όπως είπαμε παραπάνω, η Φύση εξακολουθεί να κρατάει τα μπόσικα.

Επίσης, έχετε υπ’ όψιν σας ότι χίμαιρες δεν φτιάχνουν μόνο οι «συνήθεις ύποπτοι» πέραν του Ατλαντικού νεο-Άτλαντες. Φτιάχνουν κι άλλοι! (Καί ναί, ακόμη κι αυτοί που σκεφτήκατε. Μην αναρωτιέστε.)

Θέλω, τέλος, να τονίσω ότι σε κάποια πειράματα ενώσεως ανθρωπίνων γονιδίων με πχ γονίδια μαϊμούς, από τον άνθρωπο δότη μεταφέρονται καί διάφορα, ίσως όχι επιθυμητά στους «επιστήμονες» του εργαστηρίου… όπως πχ αναμνήσεις καί συνειδητότητα. Δεν επιθυμώ να επεκταθώ, αλλά πρόκειται γιά πέρα ως πέρα τραγική ιστορία. Ένα τέτοιο όν, κάπου, κάποτε, συνειδητοποιώντας τα χάλια του, παρακαλούσε με το βλέμμα του τους ένοπλους φύλακες να το σκοτώσουν.

Τώρα, θα μου πείς… αυτό έκανε κι ο πρωταγωνιστής στις τελευταίες σκηνές του περίφημου φίλμ «Η Μυίγα» (σε όλες τις εκδόσεις του). Έ, ναί. Δεν νομίζω πως υπάρχουν πολλές επιλογές σε μιά τέτοια περίπτωση.

 

ε. Παραλειπόμενα

Θέλοντας να δώσω στο ηλεκτρονικό χαρτί το τεράστιο αυτό θέμα, άθελά μου παρέλειψα κάποια χρήσιμα – ελπίζω, όχι πολλά. Έκανα, όμως, μιά ανασκόπηση, καί θα τ’ αναφέρω εδώ παρακάτω.

 

i. Αθανασία σε μνήμη η/υ καί κρυστάλλους

Ένα μυαλό (καί δή, Ραν-Ταν-Πλανικό) χειμώνα-καλοκαίρι… δεν βοηθάει καί πολύ! lol!!!

Αυτή τη συγκεκριμένη μορφή αθανασίας την παρέλειψα, όταν ήταν να την αναφέρω με τη σειρά της· αλλά, επανορθώνω εδώ.

Πρόκειται γιά μιά μορφή αθανασίας, στην οποία όλη η πληροφορία, που αποτελεί έναν άνθρωπο, μεταφέρεται αυτούσια στη μνήμη ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή. (Ο κρύσταλλος, τώρα, κολλάει στο ότι κατά πάσα πιθανότητα η μνήμη αυτή στο προσεχές μέλλον θα έχει τη μορφή -χημικώς μονοστοιχειακού, ή μονομοριακού- κρυστάλλου. Σήμερα είναι σκάλισμα σε κομμάτι πυριτίου, που περιέχει κι άλλα χημικά στοιχεία.) Εν πάσει περιπτώσει, η αντιγραφή του dna σε κομπιουτερίστικη πληροφορία, καθώς καί η αντιγραφή της φυσικής μνήμης του εγκεφάλου, είναι απόλυτα εφικτές με τη σημερινή τεχνολογία. (Να μη σου πώ, καί με τεχνολογία ήδη μερικών δεκαετιών παλιότερη!) Οι δέ απαιτούμενες προς τούτο χωρητικότητες της κομπιουτερίστικης μνήμης σήμερα θεωρούνται επίσης εφικτές.

Τί γίνεται, όμως, με τη συνειδητότητα, ού μήν καί με την ψυχή; μεταφέρονται αυτές στο πυρίτιο;

Μιά μάλλον θετική απάντηση δίνει ένα πάλαι ποτέ επεισόδιο των Έξ-Φάϊλς, όπου ένας δεινός κομπιουτεράς (που ήξερε πως επίκειται να πεθάνει) φρόντισε να μεταφέρει την προσωπικότητά του σε ολόκληρο δίκτυο υπολογιστών… καί μ’ αυτό έκανε χουνέρια στους ανθρώπους. (Προφανώς τότε, που γυρίστηκε το επεισόδιο, θεωρούσαν ότι η απαιτούμενη μνήμη γιά «μεταφορά» ανθρώπου είναι πολύ μεγάλη· άρα, μόνο με χρήση πολλών η/υ σε δίκτυο είναι εφικτή.)

Ναί, η προσωπικότητα… αλλά αυτό το κάνει μιά χαρά κι η τεχνητή νοημοσύνη – απομιμούμενη τον άνθρωπο που πέθανε. Ωστόσο, διαισθητικά μιλώντας, δεν νομίζω ότι τα ανώτερα μέρη του ανθρώπου (συνειδητότητα, ψυχή) μπορούν να μεταφερθούν σε μνήμες υπολογιστών.

 

Πάντως, υπάρχει καί μιά -μάλλον παμπάλαιη- αντίρρηση σ’ αυτό· υπάρχει η φήμη, ότι όποιος ασχολείται με κρυστάλλους, μπορεί κάποια στιγμή ν’ «απορροφηθεί» απ’ τον κρύσταλλο (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό)… καί να μή μπορεί να ξαναβγεί απ’ αυτόν. Εκτός αν… (Εδώ, υπονοώ προσφυγή πάλι σε παμπάλαιες μεθόδους. Ξόρκια, ίσως; )

Υπάρχει κι ένα πολύ παράξενο σχετικό επεισόδιο. Στις μέρες μας. Ένα Ελληνικό εμπορικό πλοίο (δεν θέλω ν’ αναφέρω όνομα), το οποίο πρίν αρκετές δεκαετίες διέσχιζε το διαβόητο Τρίγωνο των Βερμούδων, ξαφνικά χάθηκε… καί δεν ανευρέθη μέχρι σήμερα.

Μέχρι στιγμής, παράξενο γεγονός μέν, αλλά όχι τόσο παράξενο. Σωστά; σωστά. Το πολύ παράξενο, όμως, είναι ότι κάποιες απελπισμένες «χήρες» εκείνων των ναυτικών συμβουλεύτηκαν κάποια μέντιουμ, καί έλαβαν ανεξάρτητα την ίδια απάντηση:

«- Οι άνθρωποί σας βρίσκονται σε μιά κατάσταση, ούτε ακριβώς ζωντανοί, αλλά ούτε καί νεκροί. Ζούν! Μόνο που βρίσκονται σ’ ένα περίεργο μέρος, απ’ όπου δεν μπορούν ούτε να φύγουν, ούτε να επικοινωνήσουν με άλλους ζωντανούς ανθρώπους.»

Τώρα, βέβαια, κάτι φήμες ότι κάπου στον βυθό του Ατλαντικού βρίσκεται ένας τεράστιος κρύσταλλος των Ατλάντων, που όποτε θυμάται ξαναπαίρνει μπρός… δεν πρέπει νά ‘ναι καί τόσο «φήμες». Οπότε, συμπεραίνουμε πως οι συγκεκριμένοι ναυτικοί μπήκαν εκόντες-άκοντες σε μιά μορφή αθανασίας· αν κι όχι τόσο επιθυμητή, θά ‘λεγα.

Ίδωμεν, όμως, τί θα μας επιφυλάξει το κοντινό μέλλον, όσον αφορά τη χρήση κρυστάλλων.

 

ii. Κατοχή από οντότητες

Μέγιστο θέμα, κολλάει περισσότερο στην έρευνα γιά τη μετενσάρκωση (με την οποία δεν ασχολούμαστε εδώ), αλλά θα πούμε μιά κουβέντα – καί δεν εννοώ γιά κανονικούς ανθρώπους, όπου πάλι συμβαίνει.

Τί γίνεται, λοιπόν, όταν φτιάχνεις έναν κλώνο, τον προγραμματίζεις να φέρεται κατά το δυνατόν όπως το πρωτότυπο… προσέξτε, δεν αναφέρομαι σε μεταβίβαση ψυχής (που δεν ξέρω κάν πώς μπορεί να γίνει)… εννοώ πρίν απ’ αυτό το στάδιο… καί μέσα στον έτοιμο κλώνο έρχεται καί σου κατσικώνεται μιά ψυχή διαφορετική απ’ αυτή που θές;

Ο κακός χαμός θα γίνει! Δεν είναι προφανές;  🙂

Εδώ, σίγουρα παίζει το Μάτριξ αυτοπροσώπως! Αλλά, δυστυχώς, αγνοώ πλήρως τόσο τους σχετικούς κανόνες, όσο καί τις σχετικές εξαιρέσεις τους. Απλώς, ανέφερα το ζήτημα αυτό καθαρά ως αφορμή γιά σκέψεις. (Να σκεφτούμε, γιά παράδειγμα, με ποιούς τρόπους απέτρεπαν κάποτε τις ανεπιθύμητες ψυχικές παρεκκλίσεις… αν υποτεθεί ότι είχαν στήσει συστηματική κλωνοποιΐα, καί είχαν συναντήσει αυτό το πρόβλημα.)

 

Αντί επιλόγου

Στο σημείο αυτό, φτάσαμε στο τέλος του άρθρου.

Δεν έχω να προσθέσω κάτι, παρεκτός ότι προσπάθησα να βγάλω το κείμενο «ισοβαρές», καί μάλιστα μή παραλείποντας τίποτε σημαντικό – ούτε από γνώσεις, ούτε από ερευνητικά συμπεράσματα. Αυτό, βέβαια, ισχύει γιά όλα τα άρθρα του ιστολογίου.

Γιά να καταλάβετε καλύτερα: «ζωγραφίζω» (κείμενα) κάπως έτσι…

 

 

…επειδή αυτό ακριβώς μπορώ, καί δεν μπορώ (ούτε έχω τον χρόνο) να ζωγραφίσω καλύτερα. Ας πούμε, να ζωγράφιζα έτσι:

 

 

Όμως, σε καμμία περίπτωση δεν θα ζωγραφίσω έτσι:

 

 

Δηλαδή, παρέχοντας στο αναγνωστικό μου κοινό ψεύδος. Ούτε έτσι:

 

 

Δηλαδή, παρέχοντας στο αναγνωστικό μου κοινό ποιητικό ψεύδος.

 

Οπότε, ευελπιστώ να σας κάλυψα ικανοποιητικώς, όσον αφορά τις μικρές μου δυνατότητες!

 

ΤΕΛΟΣ

 

Αθανασία, σπαρτοί, κλώνοι, χίμαιρες – κ’

(προηγούμενο)

 

ήγαν, λέει, κατά το 300 μΧ (αν θυμάμαι καλά) στον βασιλέα των Περσών κάτι μουσικοί (γύφτοι). Αυτός τους καλοδέχτηκε, αυτοί παίξαν μουσική καί χορέψανε, αυτουνού του άρεσε καί τους χάρισε χωράφια καί σπόρους σιταριού να τους φυτέψουν, αυτοί όμως έβρασαν τους σπόρους καί τους έφαγαν, καί μετά μην τους είδατε! Ο δέ βασιλέψ των Περσών εξαγριώθηκε τα μάλα.

Κάπως έτσι πάει η ιστορία αυτή.

 

Παρένθεση:

Μιά που κάναμε λόγο γιά μουσική καί χορό, σε παλιά συζήτηση με την ερίτιμον Γραμματέψ, προσπαθήσαμε ν’ απαντήσουμε το ερώτημα γιατί οι γύφτοι δείχνουν συναίσθημα, αν δεν είναι έμψυχοι. Η απάντηση είναι πως ναί, έχουν κάποιο είδος «ψυχής», αλλά όχι ψυχή σαν των αυθεντικών εμψύχων ανθρώπων. Έχουν, θα λέγαμε, την «κλεμμένη φωτιά», που γράφει ο «Δεσμώτης» («…θηρώμαι πυρός», στίχος 109). Ή, με απλά λόγια, την κατώτερη ψυχή, την «anima», που είπε κάποτε ο Αριστοτέλης Ών. (Τί γίνεσαι, μωρέ σύ; ζής; υπάρχεις; πληρώνεις Εφορία; lol!!!)

 

Ωστόσο, κατά τους επόμενους αιώνες οι γύφτοι μετακινήθηκαν μαζικά προς τη Δύση. Στα εδάφη του πάλαι Βυζαντίου φτάσανε (καί κατσικώθηκαν) κατά το 1100 μΧ, κι από τότε τους λουζόμαστε…

…αλλά επί τόσους αιώνες ούτε «εντάσσονται», ούτε «εκπολιτίζονται». Τα αρνούνται καί τα δύο πεισματικώς. (Σάμπως τα μπορούν, άλλως τε; )

[Πόσο ηλίθιος μπορεί να είναι κάποιος, που βλέπει μιά κινηματογραφική ταινία ξανά καί ξανά, αλλά περιμένει να έχει διαφορετικό τέλος κάθε φορά; Πόσο ηλίθιος, αν περιμένει να γίνουν μέσα σε δέκα χρόνια, όσα δεν έγιναν σε δέκα αιώνες; παναπεί, να «ενταχθούν» οι γύφτοι στην κοινωνία μας, καί τα ρέστα σάλια που λέγονται από διαφόρους «σαλονάτους»; Ηλίθιος, ή πληρωμένος.

Σκατά στις «Μ»ΚΟ, λέμε!]

Όπως, λοιπόν, -πιστεύω ότι- πείστηκε ο αναγνώστης πως η γενέτειρά τους είναι ένα συγκεκριμένο μέρος της Ινδίας, έτσι καί περιμένω να πειστεί πως οι μετακινήσεις αυτές δεν έγιναν τυχαία· αλλά κατόπιν εντολών κάποιου κρυμμένου ιερατείου. (Δικού τους; μάλλον απίθανο. Αλλονών; Πιό πιθανό.) Αν όχι, τότε τί λόγους έχει ένας λαός -καί δή, τέτοιος λαός- να μεταναστεύει διαρκώς; Καί τί λόγους είχε να παραμένει στην Ελλάδα τα παλιά χρόνια, πολύ πρό της πωλητικάντικης «επιδοματικής» μέριμνας;

 

Σημειωτέον, πάντως, ότι κάποια ιερατεία όντως τους χρησιμοποίησαν στο παρελθόν γιά πληθυσμιακή αλλοίωση· έστω, πληθυσμιακή πίεση προς τους ντόπιους (Έλληνες). Κι αυτό δεν είναι συνομωσιολογία. Βλέπετε, οι Βενετσιάνοι βάλανε γύφτους ως εργάτες στο χτίσιμο των τειχών του Ηρακλείου, καί τους επέτρεψαν να μείνουν εκεί· σε μιά δική τους συνοικία, την «Ατσιγγαναρίαν». Σώζονται, μάλιστα τα σχετικά αρχεία μισθοδοσίας τους!

Αφού, όμως, οι τζίπσυζ χτίσανε το βενετσιάνικο τείχος, δεν έφυγαν. Κατσικώθηκαν εκεί. Απογόνους αυτών βρήκα στον στρατό (καί αλλού)… που όμως, παρά τα Κρητικά επίθετα (σε -άκης), οι φάτσες τους ήταν μαρτυριάρες!  🙂  Μόνον όποιος δεν γνωρίζει Ιστορία με λεπτομέρειες (όπως δεν γνώριζα εγώ στα 20-τόσα μου) παραξενεύεται, καί αναρωτιέται αν υπάρχουν Κρητικοί, που βγαίνουν τόσο …παραψημένοι στον φούρνο!  🙂

 

Μιά τελευταία κουβέντα επί του θέματος· καί επ’ αυτής, δεν δέχομαι …κουβέντα!  🙂 Κι ας γίνω ο κακός της παρέας.

Την Κερκόπορτα, γιά να μας σφίγγουν οι γύφτοι τον λαιμό (πόση οικονομία θα έκανε το κράτος μας, αν τους έκοβε τα επιδόματα; το σκέφτηκε κανείς; κι άσε την εγκληματικότητα!), την άνοιξε ο πάλαι ποτέ μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης. Κι εδώ δεν θέλω ν’ ακούσω ούτε «κίχ»!

Βλέπετε, σε κάποια θέματα προηγούμαι. Είτε το θέλω, είτε δεν το θέλω· είτε το θέλουν οι άλλοι, είτε δεν το θέλουν. Λοιπόν, στο να ξέρω ποιός ήταν ο Καντιώτης, προηγούμαι πολλών, που τώρα τελευταία ανακάλυψαν τα κομποσχοίνια. Διότι τα βιβλία του τα είχε αγοράσει ο πατέρας μου, κι ακόμη τα έχω. Τα έχω διατηρήσει μέχρι σήμερα σε πολύ καλή κατάσταση, καί τα διάβασα πρίν τελειώσω το Λύκειο – τότε, τις εποχές (καί τις ηλικίες μου) που καταβρόχθιζα κάθε τυπωμένο χαρτί. Καί… τα κατανόησα.

 

 

(1961 λέει κάτω-κάτω, αν δεν το βλέπετε.

Βέβαια, το βιβλίο δεν το διάβασα τότε, αλλά αρκετά αργότερα.

Όμως, μιλάμε γιά την «ορίτζιναλ» έκδοση – κι αυτού, καί άλλων.

Τώρα, βέβαια, γιατί απ’ το εξώφυλλο λείπει η μισή Ελλάδα… η από ‘κεί, δεξιά…

…θέλω να πιστεύω ότι ήταν αβλεψία του γραφίστα.)

 

Το βιβλίο, λοιπόν, σχεδόν πάντα είναι η «ακτινογραφία» του συγγραφέα του. Οπότε, ναί, ο Καντιώτης υπήρξε καί πατριώτης, καί δυνατός χαρακτήρας (καί ισχυρογνώμων – πράγμα όχι πάντα καλό), καί σύμφωνος με το (αυστηρό) γράμμα της θρησκείας. Αλλά, με τα βαφτίσια των γύφτων (που τα ξεκίνησε γύρω στο 1972), έδωσε μιά κλωτσιά στην καρδάρα με το γάλα (πού ‘χε μαζέψει μέχρι τότε), καί τό ‘χυσε.

Τέλος, καί δεν δέχομαι καμμία αντίρρηση επ’ αυτού… διότι, όπως λέει κι η παροιμία, «Τα στερνά τιμούν τα πρώτα!». (Βλέπε πχ καί Μιαούλη: ο ατρόμητος ναυμάχος του 1824 κατάντησε κωλογλείφτης των άγγλων, καί εχθρός της Ελλάδας! Έκαψε πανάκριβα καί αναντικατάστατα τότε πολεμικά σκάφη της χώρας μας, γιά το πείσμα του. Άρα, τί να την κάνω τη γενναιότητα, που επέδειξε στη Σάμο; Εντελώς άχρηστη, το 1831!)

Εάν ο οποιοσδήποτε έχει άλλη γνώμη επ’ αυτών, διαβατήριο καί δρόμο· τουλάχιστον, δρόμο απ’ το παρόν ιστολόγιο. Στην Ελλάδα του σήμερα, το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι η παρουσία «απολογητών» του κάθε (επηρμένου, ή μή) «ψυχοπονιάρη». (Νά ‘το, πάλι μπροστά μας το θανατηφόρο ελάττωμα της φυλής μας… η τρισηλίθια «ψυχοπονιά» προς πάντας!)

 

[Δεν θά ‘θελα ν’ αρχίσω τα μεταφυσικά του θέματος, διότι οι συνειδητοί Έλληνες θ’ ανατριχιάσουν… αλλά, άντε, να πω δυό λόγια.

 

Στην αρχαία κλασική Ελλάδα, οι μυητικοί βαθμοί ήταν τέσσερεις: μύστης, επόπτης, ιερέας, αρχιερέας (ή «ιεροφάντης»). Επειδή, όμως:

(α) η Ορθοδοξία είναι συνέχεια της αρχαίας θρησκείας, καί δη -στα υψηλά κλιμάκια- με πρωτόκολλο παράδοσης-παραλαβής (καί αδιαφορώ πλήρως γιά τη γνώμη των φανατικών ένθεν καί ένθεν), καί

(β) με την Ορθοδοξία σαφώς κι έχουμε κάνει βήματα προόδου προς τα πάνω (πχ καθιερώθηκε η αναίμακτος θυσία),

τότε θα περιμέναμε να λιγοστέψουν καί οι μυητικοί βαθμοί του Έλληνα. Δηλαδή, να χρειάζεται μικρότερη προσπάθεια να πλησιάσει τον Θεό. (Αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος των μυητικών βαθμών: αποτελούν τα σκαλιά προς τον Θεό.)

Όντως, τούτο συμβαίνει με το βάπτισμα, διότι ο πρώτος βαθμός (του μύστη) πλέον χαρίζεται τζάμπα, πάρε κόσμε, με τη φράση: «Σφραγίς δωρεάς Αγίου Πνεύματος». Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πόσο μεγάλο φάουλ (γιά κόκκινη κάρτα κατευθείαν!) είναι τέτοια πράγματα να τα χαρίζουμε σε σπαρτούς!

Θα με ρωτήσεις… «- Κι άμα τα δεχθούν με σεβασμό;» Θα σου απαντήσω:

Είδες εσύ μέχρι στιγμής κανέναν σεβασμό από δαύτους;

 

Καί καλά, ο Καντιώτης ισχυρογνώμων καί ξερόλας ήταν. (Δεν υπήρχε καί κανένας τότε να του ανοίξει τα μάτια, στο κάτω-κάτω.) Αλλά, οι σημερινοί ορθόδοξοι ιεραπόστολοι να προσέχουν σε ποιούς χαρίζουν «τα άγια» – διότι σαφώς δεν πρέπει «τοις κυσί».]

 

Φυσικά, μην περιμένετε ότι οι (σαφώς προδότες) πωλητικάντηδες θα έλειπαν απ’ αυτή τη βρωμιά. Όπου το σκατό, εκεί κι οι μυίγες, βλέπετε.

«Ορθόδοξοι» οι γύφτοι; (Άσχετο αν βαφτίζονται πεντέξη φορές στην Τήνο, κι αν επί μισόν αιώνα μέχρι σήμερα δεν έχουν βγάλει ούτε διάκο δικό τους. Κι ούτε πρόκειται.) Έ! τότε, να τους δώκουμε καί εκλογικά βιβλιάρια, κάνοντάς τους πολίτες (με ιθαγένεια, παρακαλώ!) του ψευτο-Ρωμαίϊκου! «Ημεδαπούς»! …καταπώς λένε καί τα δελτία εγκληματικότητας!

Καί, βεβαίως-βεβαίως, η Νουδούλα του φρύδια «εθνάρχη», φοβούμενη (το 1975) ότι στις επόμενες εκλογές θα έτρωγε μαύρο, καί φυσικά αδιαφορώντας πλήρως γιά την Ιστορία (Διάκους καί Κατσαντώνηδες ανέκαθεν τους είχε κλασμένους αυτό το γιαλαντζή «πατριωτικό» κόμμα), έσπευσε ν’ ανοίξει όχι πιά την Κερκόπορτα, αλλά τη Χρυσή Πύλη! (Στην κυριολεξία!  🙂  )

Έσπευσε να τους κάνει καί ψηφοφόρους τους τζύπσιζ! Με το χοντρό αζημίωτο, εννοείται. (Διότι αλλοιώς, δεν θα ενδιαφερόντουσαν οι «ευπαθείς».)

Τώρα, βέβαια, γιά κάτι εμπόρια ηρωΐνης, κάτι τοκογλυφίες, κάτι αδίστακτες συμμορίες κλοπών καί ληστειών, κάτι δολοφονίες γερόντων, κάτι μπραβιλίκια σε νυχτερινά κέντρα, καί διάφορα άλλα τέτοια κεχαριτωμένα των «ευπαθών», που μαθαίνουμε απ’ τις ειδήσεις… μην έχετε αυταπάτες: σαφώς καί βρίσκονται πωλητικοί από πίσω, που δώσαν θάρρος στους Βρωμά ν’ ανέβουν στα κρεββάτια μας.

[Ή τον πατάσσεις μία καί καλή τον «νατιβισμό», ρέ φούστη μου, να μην ξανασηκώσει ποτέ κεφάλι ο παλιο-Έλλην, ή δεν τον πατάσσεις! Ώστε να χαρούν καί τα μορμολύκεια της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, καί των λοιπών παρεμφερών τζιούϊσ ιδρυμάτων – κάτι «Διεθνή Κονγκρέσσα», καί κάτι τέτοια!

Τί; μισές δουλειές θα κάνουμε; έ;  🙂  ]

 

Αυτά, με τούτους τους σπαρτούς.

Στα επερχόμενα, πάντως, περιμένω σαφώς εχθρική στάση των γύφτων εναντίον μας. (Εδώ την έχουν τώρα, που τους ταΐζουμε με τα κρατικά λεφτά. Δεν θα την έχουν τότε, που θα μας βρούν σε αδυναμία; )

Κοιτάξτε να το λάβετε υπ’ όψιν σας.

 

iv-ε. «Γκρίζοι»

Έ; τί; πώς; «Συνομωσιολογία»;  🙂

Ας το δούμε λιγάκι, διότι δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά.

Οι «γκρίζοι», λοιπόν, θεωρητικώς είναι μία εξωγήϊνη φυλή κοντοπίθαρων ανθρωποειδών, με λείο γκρίζο δέρμα πατόκορφα, καί μεγάλα μαύρα «υπνωτιστικά» μάτια, σα μεγάλα μάτια σφήκας. Τέλος πάντων, πολλοί που είχαν επαφές με ιπτάμενους δίσκους, λένε πως τους είδαν από κοντά.

Το θέμα μας, όμως, είναι το εξής: ότι, σε οποιαδήποτε προσπάθεια δικών μας (Γήϊνων, δηλαδή) να επικοινωνήσουν είτε λεκτικώς, είτε τηλεπαθητικώς με τους γκρίζους, δεν είχαν καμμία ανταπόκριση. Οι γκρίζοι ούτε μιλάνε, ούτε επικοινωνούν (με) σκέψεις. Άρα, είναι καθαρά βιορομπότ. Σπαρτοί! (Καί δή, φτηνιάρικη κατασκευή! lol!!!)

Μάλιστα, σε μία προσπάθεια επικοινωνίας, (αναφέρεται πως) ο (προφανώς κατατρομαγμένος) μάρτυρας έβγαλε έναν Εσταυρωμένο, τον έδειξε στους γκρίζους που συνάντησε, καί τους ρώτησε αν πιστεύουν στον Θεό· καί γιατί δεν φοβούνται τη Θεία Δικαιοσύνη, καί κάνουν τέτοια κακά πράγματα (απαγωγές ανθρώπων, κτλ)!

Ειλικρινά, δεν ξέρω τί θα έκανα (καί τί θα κάνατε κι εσείς) σε μιά τέτοια συνάντηση· πάντως, τώρα που το βλέπουμε ψύχραιμα κι από απόσταση, δεν θά ‘πρεπε να περιμένουμε την οποιαδήποτε απόκριση – ειδικά στο θέμα της θρησκείας. Εδώ, σαφώς καλύτερης κατασκευής σπαρτοί απ’ τους «γκρίζους» (Αμπορίτζινες, γύφτοι), καί στο θέμα της θρησκείας πέρα βρέχει· τα βιορομπότ θά ‘χαν άποψη;

 

Η μέγιστη ερώτηση, όμως, είναι ποιός τά ‘φτιαξε αυτά τα βιορομπότ – καί γιατί.

Εδώ, όντως υπάρχουν κάποιες απαντήσεις· οι κυριώτερες είναι πως: (α) τους έφτιαξαν (ως ρομποτάκια γιά δουλειές) άλλοι εξωγήϊνοι, που προέρχονται από τον αστερισμό Reticulum ( = μικρό διχτάκι, το λεγόμενο «σταυρόνημα» – γιά τη στόχευση των τηλεφακών, ή των τηλεσκοπίων), καί (β) τους έφτιαξαν (πάλι γιά να κάνουν τις δουλειές) κάποια άλλα μή-ανθρώπινα όντα, κάποιοι υπογήϊνοι – εξ ού καί τα μεγάλα μάτια τους, γιά να βλέπουν στο σκοτάδι, μέσα στις βαθειές σπηλαιώσεις υπό το έδαφος (όπου ζούν).

Χμμμ… η αφεντιά μου, όμως, θα πρότεινα καί μία τρίτη εκδοχή: ναί μέν, υπογήϊνοι κτλ, αλλά επειδή ο Reticulum είναι αστερισμός του νοτίου ημισφαιρίου, μου βάζει ιδέες! Λοιπόν,…

• …Ποιοίοιοιοιοι είχανε φτιάξει βάσεις στην Ανταρκτική,
• καί ταυτόχρονα είχανε φτιάξει ιπτάμενους δίσκους,
• καί ταυτόχρονα σκαλίζανε τη δουλειά με τους κλώνους, κτλ;

Έεεεε;;;

Κατά τη γνωμούλα μου, όντως παίζει ως ενδεχόμενο – καί πολύ μάλιστα.

Τώρα, βέβαια, γιατί (αν τα θυμάμαι καλά) η συντριπτική πλειονότητα τέτοιων συναντήσεων έχει να κάνει με την Αμερική (κι όχι με Ευρώπη, Κίνα, Ιαπωνία, κτλ)… έ! όλο καί κάποιος λόγος θα υπάρχει. Που, όμως, δεν μπορώ να τον δω τώρα.

Ίσως στο θέμα της δημιουργίας σπαρτών κτλ να παίζει ΚΑΙ συνεργασία των ηπαπαραίων με τους τέως ναζήδες, η οποία συνεργασία δεν σταμάτησε τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Καί γιατί να μην παίζει;

• Ποιός ψάχνει στην Ανταρκτική γιά μυστικά «δίπορτα» εργαστήρια, μερικά χιλιόμετρα κάτω απ’ το έδαφος;
• Ποιός υποψιάζεται κάτι τέτοιο, καλά-καλά;

Αλλά, αφού (όπως άρχισαν να ξερνάνε βρώμες τα ΜΜΕ, καί μαθαίνουμε λεπτομέρειες) έπαιξε μιά χαρά η συνεργασία «κάποιων» ηπαπαραίων με «κάποιους» Κινέζους στην κατασκευή του κοροϊδοϊού, γιατί να μην παίζει κι αλλού, με άλλους; Καί δή, γιά επικίνδυνα θέματα;

 

(συνεχίζεται)

Χριστός Ανέστη!

 

ητσοτέτοιε, ιεροψάλτη, Σκορδαλιά, λοιποί παρεμφερείς προηγούμενοι, καί …κάργα δημοκρατικαί «Αρχαί» του ψευτο-Ρωμαίϊκου…

 

…με τις ευχές μου!  🙂  🙂  🙂

 

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!!!!

Γράφει ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ-ΕΛΛΗΝ

 

Φίλοι και Φίλες, καλοί μου άνθρωποι, όπως έλεγε ο μεγάλος μας ηθοποιός Θανάσης Βέγγος.

Η Μεγάλή Εβδομάδα φτάνει στην κορυφωσή της και εμείς την ζήσαμε αρκετά διαφοροποιημένα από ότι μέχρι πέρυσι.

Οι ιεροί ναοί ήταν κλειστοί, εμείς στις οικίες, μας και όλα συνταίριαξαν να γίνει μια κατάσταση στάσης· οπού άλλα σιώπησαν και άλλα ακούσθηκαν δυνατότερα και πληρέστερα.

Χωρίς να μας στερηθεί νόμιμα η Ελευθερία μας, στερήθηκε νομότυπα χάριν ικανού και σπουδαίου λόγου, που ήταν -όπως μας υπόδειξαν- ο περιορισμός της πανδημίας.

Μέσα σε αυτή την ησυχία, λοιπόν, έκανα μια σύγκριση του παρόντος με το ηρωικό παρελθόν μας.

Όντας περιορισμένοι στον προσωπικό μας χώρο, νιώσαμε και νιώθουμε έγκλειστοι απο μια άγνωστης φύσης αιτία, παρ’ ότι το καθεστώς ισχυρίζεται οτι ο κορονοϊός μεσοπρόθεσμα είναι πιο βλαπτικός απο ότι άλλοι ιοί, φονικότεροι, στο διάβα της ιστορίας.

Αυτό θα αποδειχθεί, και οι ευθύνες θα αποδοθούν – είτε πρός έπαινο, είτε πρός αναθεματισμό.

40 μέρες και μας φαίνονται βουνό! Περιορίστηκε το συνταγματικό δικαίωμα της τέλεσης των θρησκευτικών μας λειτουργιών, ενώ επιτρεπόταν οι συναθροίσεις σε τράπεζες, καταστήματα τροφίμων, ακόμα και σε δημόσιες υπηρεσίες τις πρώτες ημέρες.

Είχαμε ένα παράδοξο, λοιπόν, που θα κλονίσει την κυβέρνηση, και θα το διαπιστώσει στις επερχόμενες εκλογές.

Μέσα απο αυτή την θρησκευτική στέρηση, έκανα μια διαπίστωση, που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Πώς άντεξε η Ελληνική γλώσσα και η Ορθόδοξη πίστη μας, οι δύο γιγάντιαιοι στυλοβάτες του Πολιτισμού μας, επί 400 έτη;

Πώς οι κατεσφαγμένοι εξανδραποδισμένοι πάμφτωχοι Έλληνες του 15ου,16ου, 17ου, 18ου αιώνα προστάτευσαν, διατήρησαν, διάσωσαν, και παράδωσαν σε εμάς τον Ορθοτομούντα λογο του Χριστού και του Ελληνικού Φιλοσοφικού λογισμού;

Και εμείς μέσα απο αυτές τις περίεργες ημέρες εγκλεισμένοι -αλλά ελεύθεροι- μετρήσαμε το μέσα μας και τους διπλανούς μας.

Φάνηκαν οι Φαρισαίοι οι συμβιβασμένοι (που «τούρκεψαν», αφου υποτάχθηκαν στο καθεστώς), αλλά φάνηκαν και οι Άξιοι εν μέσω των Ανάξιων.

Κάποιοι πολίτες στην Λέσβο και την Χίο.

Κάποιοι αξιωματικοί και στρατιώτες στον Έβρο.

Κάποιοι απλοί παπάδες των ναών στην Αθήνα και στην επαρχία.

Έλληνες αει ανθρωπογονούντες τον Κόσμον κοσμηθέντες και νικηφόροι πορευθέντες.

Τα θαύματα γίνονται ακόμα σε τούτον εδω τον Τόπο, που κακια σκουρια δεν πιάνει.

Καλή Ανάσταση με Υγεία, Αγάπη, Αρετη, που είναι το τρίπτυχο της ευδαιμονίας!

 

Κωνσταντινος Ελλην+

 

Αθανασία, σπαρτοί, κλώνοι, χίμαιρες – ι’

(προηγούμενο)

 

ιατί, όμως, μιλάω γιά μεσοδιαστήματα «μεγάλων μηνών» στην κατασκευή σπαρτών, κτλ που είπα; (Καί όχι, μην νομίσετε πως ξεφεύγουμε από το θέμα των γύφτων. Εξακολουθούμε να παραμένουμε σ’ αυτό.)

Υπάρχει μιά πηγή, που μου τα πρόδωσε αυτά χαρτί καί καλαμάρι! Κι αυτή δεν είναι άλλη, παρά η λεγόμενη «Παλαιά Διαθήκη»! (Εδώ· δες επίσης εξωτερικούς συνδέσμους άρθρου γιά κείμενο. Κι εδώ έτοιμο το pdf στ’ αρχαία Ελληνικά.) Εκεί, στα σχετικά με τον Αδάμ καί την Εύα.

Έ, με λίγη λογική μετά, συμπληρώνονται τα υπόλοιπα.

 

Κατ’ αρχήν, η χρονολόγηση.

Πολλοί προσπάθησαν να προσδιορίσουν το έτος της απαρχής του κόσμου, σύμφωνα με την ΠΔ. Οι υπολογισμοί, όμως, έχουν (την καθόλου μικρή) απόκλιση 1749 χρόνων (από τη μέγιστη τιμή έως την ελάχιστη, 5509 πΧ έως 3760 πΧ )!… διότι όλο καί προσαρμόζανε οι γραφιάδες την κοπτορραπτική στις χρονολογίες των γεγονότων, γιά να τους βγούν τα νούμερα.

Φυσικά, όπως γνωρίζετε, αυτά είναι ανοησίες ημιαγραμμάτων· ούτε η ανθρωπότητα υφίσταται μονάχα εδώ κι εφτάμιση χιλιάδες χρόνια, ούτε ο πλανήτης μας. Το να εμφανίζονται, δέ, άνθρωποι του 5,500 πΧ ομιλούντες καί δρώντες σαν άτομα της Ελληνιστικής Εποχής (της εποχής, δηλαδή, που γράφτηκε στο ποδάρι η ΠΔ -καί δεν μεταφράστηκε, όπως νομίζουν οι περισσότεροι-, άρα κανείς δεν προλάβαινε να καθήσει στα σοβαρά να κάνει έλεγχο συνεκτικότητας του κειμένου γιά ανακρίβειες, λάθη, κτλ), το αφήνω εντελώς ασχολίαστο.

Οπότε, ‘ντάξ’ ρέ παίδες!… Να σας συμβιβάσω εγώ, να μή μαλλώνετε… θεολογικώς πως! lol!!! Η δημιουργία Αδάμ καί Εύας επισυνέβη κάπου ανάμεσα στο 4,400 με 4,200 πΧ (μεταίχμιο Διδύμων-Ταύρου).

 

Πάμε, τώρα, στα ανθρωποπλαστικά – καί ό,τι επακολούθησε.

Φτιαγμένο το ζεύγος ουσιαστικά από χώμα, λέει (άρα, καραμπινάτοι σπαρτοί!!! – βλέπε καί σπαρτούς του Ιάσονα), αν καί η κατασκευή της γυναίκας, λέει, έγινε με (βιολογικό) υλικό απ’ τα …παΐδια του Αδάμ. (Εδώ θά ‘βαζα άλλη λέξη, ομοιοκατάληκτη, αλλά δεν μου πέφτει λόγος!  🙂  )

Το μήλο της γνώσεως, τώρα, ήταν σαφέστατα της γνώσεως (έχουμε ξαναπεί σε κουραστικό βαθμό το τί σημαίνει «μήλο» στους μύθους), αλλά όχι απαραίτητα μήλο. Όμως…

 

Ολίγα περί μήλων

Παρένθεση – λίαν σφόδρα απαραίτητη:

Ξεκίνησα να κάνω πλάκα με το μήλο, όμως στην πορεία…

Ξεκίνησα με πρόθεση να καλαμπουρίσω, διότι ούτε πχ του Νεύτωνα το μήλο ήταν μήλο· αλλά αρχαιοελληνικό χειρόγραφο, απ’ όπου ο λεβέντης μας οικειοποιήθηκε την ιδέα της βαρύτητας. (Είπαμε: «μήλο» ίσον αρχαίες απόκρυφες γνώσεις.) Τώρα, όλοι το παίζουν μάγκες στους αποκρυφιστικούς συμβολισμούς… αλλά, όσον αφορά ειδικά το νευτώνειο μήλο, ακόμη κι οι ποδίτσες της αγγλίτσας ρίχνουν τη μπάλλα στην εξέδρα… καί μερικοί απ’ τα αγγλίτσικα πανεπιστήμια ψάχνουν (στα σοβαρά τους) να βρούν τί ποικιλία νά ‘ταν τάχα, αυτό που έπεσε στην περρούκα του Νεύτωνα και τον ενέπνευσε!!!

Δεν ξέρω αν είναι τόσο ηλίθιοι, ή αν κάνουν πλάκα μ’ εμάς τους «βέβηλους» (νομίζουν!  🙂  ), αλλά να βοηθήσω λίγο; ήταν ή «αλεπουδάκι» (Foxwhelp), ή «γατοκέφαλο» (Catshead)! Μόνον αυτές οι ποικιλίες υπήρχαν στην αγγλίτσα τον καιρό του Νεύτωνα! Σάπιο καί στα μούτρα τους! lol!!!

Καί τώρα, τα ωραία: η Γουΐκι, στο άρθρο γιά τις ποικιλίες των μήλων, δεν αναφέρει πουθενά ποικιλία μήλου πρό του 1600 μΧ! Λες καί η μηλιά προήλθε από τον Νέο Κόσμο, με επιστρέψαντες αποίκους. Άρα, τί ακριβώς είχαν φάει οι «πρωτόπλαστοι»; καί τί ακριβώς έδωσε ο Πάρης στη θεά Αφροδίτη; Έ;

Όμως, ευτυχώς, τα διορθώνει τα στραβά αλλού! Στο άρθρο γενικώς γιά το μήλο (καί τη μηλιά), λέει πως το μήλο (που ξέρουμε) προέρχεται από το αγριόμηλο (Malus Sieversii), το οποίο είναι αυτόχθον καί αυτοφυές στην περιοχή από τα όρη του νοτίου Καζακστάν, μέχρι την οροσειρά Αλτάϊ. (Καί σήμερα είναι είδος που κινδυνεύει με εξαφάνιση.) Δηλαδή εδώ (Καζακστάν αριστερά-δυτικά όπως κοιτάζουμε, Αλτάϊ δεξιά-ανατολικά) :

 

 

Χμμμμ…. Η περιοχή περνάει κι απ’ τον ίδιο μεσημβρινό με τις θερμοπηγές Τάπτα Πάνι, άρα μάλλον μέσα έπεσα σ’ αυτά που έλεγα! Τώρα, βέβαια, ο πιό σύντομος δρόμος από τις Τάπτα Πάνι μέχρι την περιοχή των αγριόμηλων είναι τρείς χιλιάδες (3,000) χιλιόμετρα, δηλαδή καθόλου μικρός. Αλλά, η ΠΔ γράφτηκε καμπόσους αιώνες μετά την καταστροφή του βασιλείου του Ισραήλ από τους Ασσυρίους, καί τη φυγή / εκδίωξη καμπόσων αιχμαλώτων ιουδαίων της εποχής εκείνης προς βορράν, προς τα «όρη της Μηδίας» – καί μετά προς τις πεδιάδες της Κασπίας. Οι οποίοι εκείνοι αιχμάλωτοι καθόλου δεν «εχάθησαν», καταπώς λένε κάποια βιβλία. (Γιά να μην αναρωτιέστε από πού προήλθαν πραγματικά οι Χάζαροι, καί πότε πραγματικά ασπάστηκαν τον ιουδαϊσμό. Όχι τότε που λέγεται επισήμως, πάντως, δηλαδή τον 8ο αιώνα μΧ.)

Τώρα, τί σημασία έχει αυτό;

Έχει, διότι (ως φαίνεται) κάποιοι από τους τότε δήθεν «χαμένους» ξαναροβόλησαν προς τα κάτω, καί θεώρησαν καλό να βάλουν στους ομόθρησκούς τους συν-γραφιάδες της ΠΔ την ιδέα ότι οι «πρωτόπλαστοι» έφαγαν μήλο. Μήλα έβλεπαν εκεί που ζούσαν, μήλα βάλανε στον μύθο.

Πιθανώτατα, όμως, καί να θέλαν να θολώσουν τα νερά ως προς την προέλευση των «πρωτοπλάστων» καί την τοποθεσία του Παραδείσου. Διότι, κανονικά θά ‘πρεπε να λέγανε ότι οι «πρωτόπλαστοι» φάγανε μάνγκο, όχι μήλο. Άσε που, αν μιλάμε γιά μέση Ινδία, είναι απολύτως φυσιολογικό που οι «πρωτόπλαστοι» δεν χρειαζόντουσαν ρούχα. (Με τέτοια ζέστη όλον τον χρόνο, μέχρι κι εγώ θα τριγυρνούσα διαρκώς ντίπ ξεβράκωτος, σα μπέμπης – που λέει ο λόγος. Lol!!!) Μόνο που ουδείς μπήκε στον κόπο να τα εξηγήσει όλ’ αυτά.

 

Κι ένα τελευταίο.

Ξαναρίξτε μιά ματιά στον χάρτη, στην επισημασμένη περιοχή προελεύσεως των αγριόμηλων. Μήπως βλέπετε τώρα κάποια ουσιαστική σημασία στην έκφραση: «- Θα διώξουμε τους Τούρκους ώς την Κόκκινη Μηλιά!»;

Αυτά, λοιπόν, περί μήλων. Όπως είδατε, τίποτε δεν πρέπει να παίρνουμε ως δεδομένο κι αυτονόητο!

 

iv-δ. Συνέχεια στα περί γύφτων

Το «μήλο», επομένως, μπορεί νά ‘ταν χαπάκι, ή τρόφιμο, ή ο,τιδήποτε. Καί σκοπός δεν ήταν ν’ αποφύγουν να το φάνε οι «πρωτόπλαστοι»! (H απαγόρευση ήταν μαϊμού – απλά γιά τέστ, βλέπε αγρότες με τις πατάτες του Καποδίστρια.) Ίσα-ίσα, έπρεπε να τους κόψει ν’ αυτενεργήσουν, να παρακούσουν την απαγόρευση, καί να το χλαπακιάσουν. Ώστε να γραφούν στους εγκεφάλους τους οι έτοιμες πληροφορίες που είχε.

Το δέ (μονό) φίδι του μύθου, είναι καθαρά το σύμβολο του «πειραγμένου» dna. (Τά ‘παμε κι αυτά.)

Μετά απ’ αυτά, έχουμε βέβαια:

• Το φύλλο συκής καί τα ρούχα. (Καλά έκανε η σαβουροσπαρτή καί ντύθηκε! Μόνον οι όμορφες Ελληνίδες πρέπει να είναι συνεχώς γυμνές – μπας καί φιλοτιμηθεί το ημεδαπόν ανδρικόν φύλον να κάνει το καθήκον του· ν’ αυξηθεί καί το έθνος, στην τελική!  😉  )
• Αλλά έχουμε καί την εκδίωξη (με το στανιό) των «πρωτοπλάστων» απ’ το εργαστήριο Βιολογίας. (Που είχε καί ραντάρ παύλα σύστημα συναγερμού απόξω – «φλογίνη ρομφαία στρεφόμενη», κεφ. 3 στίχος 24.)
• Καί τη μετοίκησή τους σε άλλον τόπο, με άλλους ήδη υπάρχοντες ανθρώπους. (Συνάγεται τουλάχιστον εμμέσως, διότι ο Κάϊν βρήκε σύζυγο …ανώνυμη – όχι τη μάνα του, όμως! Κεφ. 4 στίχος 17.)

Η πλάκα είναι πως το τρίτο παιδί των «πρωτοπλάστων» (γυιός κι αυτός! – αλήθεια, καί πώς θα διαιωνιζόταν το είδος, αν είχαμε πράγματι να κάνουμε με τους μοναδικούς υπάρχοντες ανθρώπους; θα γινόντουσαν οι γυιοί μαδερφάκερζ; ) ονομάστηκε Σήθ! Κι εδώ ισχύει η παροιμία ότι θέλ’ η πουτάνα να κρυφτεί, η χαρά δεν την αφήνει!… διότι, παρά τον κάποιον έλεγχο στα γραπτά (να μην ξεφύγει τίποτε που δε θέλανε), εδώ τους ξέφυγε …εξεπίτηδες:

Ο «Σήθ» αυτός δεν είναι άλλος, παρά ο Σέτ, ο Τυφών!

Βλέπετε, τώρα, γιατί ισχυρίζομαι πως ο γύφτοι (διότι αυτών ακριβώς πρόγονοι ήταν ο Αδάμ καί η Εύα, όχι δικοί μας) κατασκευάστηκαν εξ αρχής ως (Ατλάντεια) δύναμη κρούσεως; Μόνο που δεν εκδηλώθηκαν εξ αρχής ως τέτοια.

 

Συνοψίζοντας, βλέπουμε ομοιότητες των γύφτων με τους Αμπορίτζινες:

• Επιβιώνουν με μηδέν μέσα, καί προσαρμόζονται.
• Είναι τηλεπαθητικά άτομα. (Οι Αμπορίτζινες στον μέγιστο βαθμό, οι γύφτοι σαφώς αρκετά λιγώτερο.)
• Δεν (κατ)έχουν την έννοια της θρησκείας. (Μή μου μιλάτε γιά μετά το 1972, όπου οι γύφτοι -στην Ελλάδα- την έχουν τελείως τυπικά, μόνο γιά να παίρνουν υλική βοήθεια απ’ τους αφελείς πιστούς καί παπάδες.)
• Δεν ανέπτυξαν καί δεν αναπτύσσουν τεχνολογικό πολιτισμό.
• Γκετοποιούνται, καί δή από μόνοι τους (δεν τους εξαναγκάζει κανείς προς τούτο) · αποφεύγουν τις παρέες με άλλους ανθρώπους, πολλώι δε μάλλον τους μεικτούς γάμους.
• Παρασιτούν (με ζητιανιές, μικροκλοπές, κτλ). Δηλαδή, εάν δεν εξαναγκαστούν σε εργασία, δουλεύουν τόσο μόνον, όσο κρίνουν απαραίτητο.

Καί διαφορές:

• Οι Αμπορίτζινες έμειναν στον τόπο τους, ενώι οι γύφτοι μετακινούνται διαρκώς.
• Οι Αμπορίτζινες δεν αγαπούν τη διαμονή στις σύγχρονες πόλεις, αλλά οι γύφτοι δεν έχουν πρόβλημα.
• Οι Αμπορίτζινες γενικώς (κι αν δεν σφάλλω) δεν δείχνουν επιθετική συμπεριφορά, αντίθετα με τους γύφτους.
• Οι Αμπορίτζινες δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη προτίμηση γιά τα μέταλλα καί τα μεταλλικά αντικείμενα, αντίθετα με τους γύφτους. (Ούτε οι μέν, ούτε οι δέ, πάντως, ασχολήθηκαν ποτέ με εξόρυξη μετάλλων.)
• Οι Αμπορίτζινες δεν μπόρεσαν ν’ αντισταθούν στις κακές συνήθειες των λευκών (αλκοόλ καί ναρκωτικά), όμως οι γύφτοι στη μεγάλη τους πλειονότητα τις αποφεύγουν σταθερά.
• Όσον αφορά το χρήμα, τώρα, Αμπορίτζινας πλούσιος ή επιχειρηματίας δεν υφίσταται (αν δεν σφάλλω), ενώι γύφτοι πολλοί (καί πλούσιοι, καί μεγαλοεπιχειρηματίες – πχ εισαγωγείς χαλιών).

Κάπως έτσι είναι τα πράγματα με δαύτους. Κατ’ εμένα, όμως, μεγαλύτερη σημασία έχουν οι ομοιότητες· διότι δείχνουν κοινή προέλευση, κοινόν «δημιουργό». (Που καθόλου δεν ήταν θεός. Δεν χρειάστηκε, άλλως τε.)

 

Πάμε, τώρα, σ’ ένα άλλο θεματάκι, την (γεωγραφική) πορεία των γύφτων ανά τους αιώνες.

Αυτοί φαίνεται πως καθόντουσαν στ’ αυγά τους (Ινδία) μέχρι τουλάχιστον τα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η στρατιά του οποίου τους συνάντησε. (Ο Ηρόδοτος -έναν αιώνα πρό του Μ. Αλεξάνδρου- τους αποκαλεί «Καλλατίες», καί λέει στα ίσα πως τρώγαν τους πεθαμένους τους – εδώ το κείμενο, παράγραφος 3.38.4, κι ο τυφλοσούρτης από δίπλα.) Όμως, κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες άρχισαν να μετακινούνται λιγάκι βόρεια καί πολύ δυτικά. Πρώτοι, δέ (λόγωι εγγύτητας με την περιοχή τους), τους φάγανε στη μάπα οι Πέρσες.

 

(επόμενο)