Ιεζεκιήλ – σχόλιο

Αγαπητοί αναγνώστες του παρόντος ιστομπλογκίου!

Δεν σας ξέχασα. Δεν ξέχασα τη συνέχεια του άρθρου, τώρα που φτάνουμε στο (καυτό) ψητό.

Καταθέτω εδώ ένα σχόλιο, που θα χανόταν στα σχόλια, διότι πρέπει να εξηγήσω προς τί η καθυστέρηση στη δημοσίευση της συνέχειας.

. . . . . . . . . . .

Γράφω τα άρθρα μου, αφού πρώτα τα έχω «γράψει» στο μυαλό μου. Καί, στην πράξη, διορθώνω / συμπληρώνω (με συνδέσμους, κτλ) έως την τελική μορφή του γραπτού.

Εδώ, τη συνέχεια την είχα τακτοποιημένη στη γκλάβα μου, κι απέμενε η πληκτρολόγηση καί τα σχετικά – ως ανωτέρω. Πλήν όμως, στην πορεία προέκυψε ότι πρέπει να διαβάσω ολόκληρο το βιβλίο του Ιεζεκιήλ!… πράγμα που δεν είχα κάνει ποτέ, διότι μου είναι δύσκολο να ξεπεράσω την απέχθειά μου γιά ο,τιδήποτε εξω- καί ταυτόχρονα ανθ– ελληνικό… λέγε με «ΠΔ». (Αν καί ο Σάν Τζού λέει -πολύ σωστά- ότι πρέπει να ξέρεις πώς σκέφτεται ο εχθρός.) Ταυτόχρονα, έχω κι άλλες δουλειές να κάνω· έχω ζωή καί εκτός πληκτρολογίου, οπότε δεν έχω την πολυτέλεια να ξοδεύω χρόνο διαβάζοντας πράγματα σχεδόν άχρηστα.

Ξέρετε, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, καί δυστυχώς δεν προλαβαίνουμε καλά-καλά να τακτοποιήσουμε τη ζωή μας όπως τη θέλουμε. Πού να καθήσουμε κιόλας να διαβάζουμε πράγματα που μας αφορούν από εμμέσως, έως καθόλου!

Τέλος πάντων, αναμείνατε λίγο ακόμη, διότι διαβάζω καί κατανοώ γρήγορα – ναί, καί στ’ αρχαία Ελληνικά. Οι δέ πληροφορίες του προφήτη, οπόθεν προερχόμενες (*), απεδείχθησαν διαμάντι!

. . . . . . . . . . .

(*) Πολύ χάρηκα, που είδα στα σχόλια κάτι πολύ ψαγμένες απόψεις περί προφητών! Δείγμα ότι υπάρχουν Έλληνες σκεπτόμενοι.

Θα τα πούμε καί στο κείμενο του άρθρου.

Γεωπολιτικά – Η Ρωσσία στη Μ. Ανατολή – 1

α. Οι στόχοι της Ρωσσίας προς Νότον

Είπαμε στα προηγούμενα, πως όλη η ιστορία είναι να τηρηθεί το: «η Ρωσσία, έξω» του συνεδρίου της Βιέννης· αλλά η Ρωσσία αντιδρά, διότι θέλει τον εαυτό της …«μέσα». Καί ξαναντιδρούν οι Δυτικοί, αποκλείοντάς της τις διόδους – κατά το δυνατόν.

Τί γυρεύει, όμως, η Ρωσσία στο Αιγαίο καί τη Μεσόγειο; (Αυτό δεν το είπαμε.)

Απλούστατα, ό,τι γυρεύουν καί οι Δυτικοί:

• Πρώτον, να γίνει -αντί των Δυτικών- ντερβέναγας των πηγών ενέργειας της περιοχής… ειδικά τώρα, που έγινε «της μόδας» ο ορυκτός πλούτος του Αιγαίου, κι όλοι συζητούν γι’ αυτόν.

Ειδικά αυτόν (πετρέλαια, φυσικό αέριο) τον ξέρανε από τον 19ο αιώνα – ακόμη καί τον στεριανό (της Ελλάδας). Μόνον μαλάκες καί δασκαλεμένοι (τύπου ΓΑΠα, που είναι καί τα δύο! 🙂 ) λέγανε πως δεν έχουμε τίποτε.

[Στη Θάσο, προφανώς εδώ καί 51 χρόνια βγάζουν ξυνόγαλο απ’ τη γεώτρηση… γι’ αυτό ο ΓΑΠας δεν έβλεπε πετρέλαιο.

Τί να πείς… Δεν φταίει αυτός, αλλά τα Ζά που τον έκαναν πρωθυπουργό. Μόνο που τα σκατά τα τρώμε όλοι, κι όχι μονάχα οι τρισηλίθιοι καί παλιάνθρωποι οπαδοί καί ψηφοφόροι τέτοιων ανοήτων ατόμων.]

• Δεύτερον, να γίνει -επίσης αντί των Δυτικών- ντερβέναγας των δρόμων επικοινωνίας Ανατολής-Δύσης, ειδικά των εναλλακτικών θαλασσίων διαδρομών του «Δρόμου του Μεταξιού».
• Τρίτον, να την έχει στημένη στους Κινέζους (αποκλείοντάς τους εκβιαστικώς την πρόσβαση στο αγοραστικό κοινό της Δύσης), σε περίπτωση που αυτοί στο μέλλον της κάνουν τσαλιμάκια. (Παναπεί, γιά την περίπτωση που θα θεωρήσει η Κίνα τον εαυτό της υποψήφια κοσμοκράτειρα – διότι δύο καρπούζια δεν χωράνε στην ίδια μασχάλη.)
• Τέταρτον (κατά Γ. Αδαλή, εδώ καί κάτι χρόνια – αλλ’ αδυνατώ να βρώ τώρα τον σύνδεσμο), να εκβιάζει τους Δυτικούς· διότι (λέγεται ότι) τους διεμήνυσε να της αφήσουν τα τεράστια κοιτάσματα καί τη ναυσιπλοΐα του Β. Πόλου (ειδικά τώρα, που βγήκαν εμπορικά πλοία με παγοθραυστική ικανότητα), κι αυτή -ως αντάλλαγμα- θα σηκωθεί καί θα φύγει από την ανατολική Μεσόγειο, καί θ’ αφήσει πάραυτα τη Συρία στο έλεος. (Αλλά οι Δυτικοί αφ’ ενός έκαναν το κορόϊδο, αφ’ ετέρου έβαλαν τον Καναδά να γαυγίζει ότι δικαιούται μερίδιο – καί να μην ονειρεύεται η Ρωσσία το 100%.)

Αυτά επιδιώκει η Ρωσσία στο Αιγαίο καί τη Μεσόγειο. Επίσης, οι προπάθειές της να βγάλει παγκόσμιο ανταλλακτικό νόμισμα συν «επίσημο» ψηφιακό (κρυπτο)νόμισμα, να στήσει συμμαχίες με ισχυρά κράτη, κτλ κτλ, δείχνουν καθαρά ότι -πολύ απλά- σκέφτεται καί επιδιώκει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη.

Τέλος, το ότι δεν δείχνει προθέσεις ν’ αλλάξει τον παγκόσμιο βιομηχανικό παραγωγικό σχεδιασμό, ώς αυτός έχει σήμερα (αυτή πετρέλαιο / αέριο / όπλα, η Κίνα ηλεκτρονικά καί καταναλωτικά προϊόντα, οι Ευρώπη / Ιαπωνία / Κορέα / αργότερα ενδεχομένως καί η Ινδία αυτοκίνητα, κτλ), δείχνει ακόμη μία φορά …το χαλιφάτο. 🙂

. . . . . . . . . . .

β. Γιατί τα πράγματα δεν θ’ αλλάξουν τόσο γρήγορα

Γιά τις πηγές ενέργειας χωράει μεγάλη συζήτηση, καί επίσης χωράνε πολλές απόψεις. Προσωπική γνώμη, όμως: μην ακούτε γιά αλλαγή των συνηθισμένων πηγών (πετρέλαιο), καί δή σύντομα.

Γιατί;

Γιά δύο λόγους:

• Πρώτος λόγος, ότι υπάρχει μακροχρόνιος σχεδιασμός των ισχυρών στην εκμετάλλευση των πηγών.

Γιά παράδειγμα, οι ηπαπάρα επί δεκαετίες δεν έβγαζαν τα δικά τους πετρέλαια καί φυσικά αέρια (πλήν κάτι Τεξανών, που καί βαρύ χέρι έχουν, καί δεν παίρνουν από ευγένειες καί συστάσεις), διότι εκμεταλλευόντουσαν κυρίως τα Σαουδαραβικά. Είχαν το σκεπτικό ότι, όταν κι αν τελειώσουν τα Σαουδαραβικά, τότε «βλέπουμε γιά τα δικά μας».

Επίσης, αν ακούτε γιά κοίτασμα σε χώρα-ψιλοπροτεκτοράτο, που έχει εκτιμώμενο περιθώριο πχ εκατό χρόνια μέχρι να στερέψει, τί λέτε; θ’ αλλάξουν οι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί (των ισχυρών, εις βάρος των αδυνάτων) πρίν τελειώσει το κοίτασμα αυτό; Μάλλον όχι, έ;

• Δεύτερος λόγος, ότι οι βιομηχανίες δεν αλλάζουν την τεχνολογία που μας πουλάνε, παρά μόνο όταν στίψουν καί την τελευταία σταγόνα της λεμονόκουπας, ή αναγκαστούν ν’ αλλάξουν.

Γιατί; διότι εάν συνεχίσουν να πουλάνε την ίδια τεχνολογία, δεν πληρώνουν πνευματικά δικαιώματα στους εφευρέτες της. Αυτά έχουν ήδη πληρωθεί άπαξ, άρα οι εφεξής πωλήσεις προϊόντων είναι καθαρό κέρδος γιά την εταιρεία. Γιά να καταλάβετε: αν εφευρεθεί πχ ο διάδοχος του Pentium, τότε οι σχεδιαστές του θα πληρωθούν ενδεχομένως καμιά εικοσαριά εκατομμύρια ντάλλαρζ, αλλά άπαξ. Η δέ εταιρεία παραγωγής σε ενάμισυ χρόνο θα έχει κάνει απόσβεση, καί θα κρατήσει την τεχνολογία αυτή γιά άλλα 7-8 χρόνια (μή σου πώ περισσότερα από 10), ως πωλήσεις με καθαρό κέρδος.

[Καί ποιός ο λόγος να την αλλάξει, αφού οι «καθημερινοί» χρήστες, δηλαδή το 99.9% του συνόλου, δεν χρειάζονται πιό γρήγορους υπολογιστές, γιά -πχ- να γράφουν καί να τυπώνουν κείμενα – μιά που αυτό το κάνουν μιά χαρά με τους υπολογιστές, που ήδη έχουν. (Βλέπετε, οι «καθημερινές» εφαρμογές του ΗΥ ήδη χτύπησαν ταβάνι από δυνατότητες εδώ καί αρκετά χρόνια. Είναι σα να μου λες να εφευρεθούν «βελτιωμένα» κορδόνια παπουτσιών. Ποιός ο λόγος; ) ]

Αντιπαράδειγμα του είδους, αποτελεί η IBM με τον PC: όταν αυτός βγήκε το 1981, η IBM του πρόσθεσε (κατ’ επιλογήν του πελάτη) σκληρό δίσκο τεχνολογίας του …1953 (πάλι εφεύρεση της IBM)!!! Ενώι ήδη υπήρχαν μηχανάκια με όλα τα απαραίτητα προγράμματα μέσα σε σταθερές εργοστασιακές μνήμες (ROM), όπως σήμερα τα κινητά τηλέφωνα!

Την τεχνολογική καθυστέρηση 28 ετών φυσικά καί δεν την αποκαλείς «πρόοδο», ούτε «καινοτομία», αλλά βλέπετε πώς λειτουργεί το πράγμα.

Εάν, τώρα, επιστρέψουμε στα δικά μας (πετρέλαιο), μην περιμένετε ν’ αλλάξουν στο 100% των κυκλοφορούντων οι μηχανές των αυτοκινήτων· ακόμη καί τα ηλεκτρικά, είναι τεχνολογία πειραματικού σταδίου του 1832, πρακτικού δέ του 1866! (Ναί!) Τίποτε το καινούργιο, δηλαδή.

Όθεν, μην περιμένετε τίποτε εξωτικές εφευρέσεις ενεργειακών πηγών σύντομα (ακόμη καί η ελεγχόμενη σύντηξη καθυστερεί επίτηδες, τουλάχιστον από το 1961 – τις δέ εφευρέσεις του Τέσλα τις θάψανε, μαζί με τον αιθέρα του Μάξγουελλ), η δέ γεωπολιτική επάνω στις παγκόσμιες πηγές ενέργειας (δηλαδή των ορυκτών καυσίμων) δεν αναμένεται ν’ αλλάξει πρίν αρκετές δεκαετίες από τώρα.

Παρεκτός αν οι ισχυροί του κόσμου αναγκαστούν.

. . . . . . . . . . .

Στο σημείο αυτό, σχεδόν είμαι υποχρεωμένος ν’ αναφέρω την «ένσταση» στα παραπάνω, που προκύπτει από τα σχέδια των Ελίτ/Αλήτ, τύπου «Ατζέντας 2030», κτλ.

Δηλαδή: αν αυτοί οι λεβέντες επιδιώκουν τη μείωση του παγκοσμίου πληθυσμού, τις «πόλεις των 15 λεπτών», την επιβαλλόμενη παγκόσμια φτώχεια, κτλ παρόμοια, τότε τί νόημα έχει ο γεωπολιτικός «στρατηγικός» σχεδιασμός γιά κοιτάσματα πετρελαίου καί φυσικού αερίου, που θα τροφοδοτούν πχ όλη την Ευρωπαϊκή βιομηχανία γιά τα επόμενα 200 χρόνια; Γιά ποιόν, προς χάρη ποιών θα είναι εκμεταλλεύσιμα όλα αυτά τα κοιτάσματα, αν ο παγκόσμιος πληθυσμός περιοριστεί στο μισό δίς (όπως γουστάρει η Σβάμπαινα) ; Τί να την κάνει τη βιομηχανία -καί δή, να παράγει προϊόντα με σημερινούς ρυθμούς- το μισό δίς; Τί να το κάνουν «αυτοί» ακόμη καί το μισό δίς παγκόσμιου πληθυσμού, εάν (σχεδόν) όλες οι εργασίες μπορούν πλέον να ρομποτοποιηθούν;

Η απάντηση είναι δύσκολη, καί ειλικρινά δεν γνωρίζω. Πιστεύω, όμως, το εξής:

Ότι αυτά τα σχέδια γιά τα κοιτάσματα κτλ καλώς υπάρχουν, κανείς δεν λέει όχι, αλλά με την εξής διαφορά:

• «Αυτοί», μέν (που βρίσκονται πίσω από τους Δυτικούς αχυρανθρώπους «ηγέτες κρατών»), θα κοιτάξουν να καθαρίσουν όλη τη Γή από «ανεπιθύμητους», καί σε δεύτερο στάδιο θα τη γεμίσουν μονάχα με δικούς τους απογόνους, που θα έχουν τα πάντα (ενεργειακές πηγές κτλ) στη διάθεσή τους.
• Αλλά οι Ρώσσοι (φαίνεται πως) αρκούνται στο να είναι αυτοί οι άρχοντες της Γής, κι ας αναπτυχθεί πληθυσμιακώς όποιος λαός θέλει, όσο θέλει. (Στο κάτω-κάτω, εάν πχ οι Κινέζοι γίνουν τρία τρίς καί δεν βρίσκουν φαγητό γιά τόσο κόσμο, πρόβλημά τους. Ας φορούσαν προφυλακτικά, να μη φτάσουν τρία τρίς! 🙂 )

«Νέα τάξη πραγμάτων» έναντι «Παλαιάς», δηλαδή. Αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη· όμως, πάσα άλλη καλή ιδέα, δεκτή.

. . . . . . . . . . .

γ. Η Δύση στη Μ. Ανατολή

Γιά να καταλάβουμε καλύτερα τί ακριβώς πάει να κάνει η Ρωσσία στη Μεσόγειο, ας δούμε τί έκαναν μέχρι τώρα στην ίδια περιοχή οι Δυτικοί.

Λοιπόν, αυτοί:

• Έστησαν δύο ΠΠ, ώστε να πειστεί καί ο πλέον ξεροκέφαλος ότι η μεταπολεμική (1945 καί εντεύθεν) κύρια ενεργειακή πηγή είναι το πετρέλαιο. (Αντιθέτως, οι ναζί -καί ως πρώϊμοι «οικολόγοι» της εποχής μας…- είχαν φτιάξει κάτι πανέμορφα ιστιοφόρα, σωζόμενα μέχρι σήμερα, προοριζόμενα καί γιά εμπορικά πλοία.)
• Υπό το πρόσχημα της «καταπιεσμένης» θρησκείας κάποιων «αδικημένων» (ιουδαίων), έστησαν το κράτος του Ισραήλ, ως ντερβέναγα στην περιοχή.
• Από πρίν τον Α’ ΠΠ, καί γνωρίζοντας την ύπαρξη πετρελαίων στην περιοχή, ξεκίνησαν να βάζουν μπουρλότο στους Άραβες (βλέπε Λώρενς της Αραβίας) γιά την απελευθέρωση ( ; ) των τελευταίων από τους Οθωμανούς. Φυσικά, γιά να τους καλοπιάσουν καί να τους εκμεταλλευτούν αυτοί αγρίως. (Εννοείται πως, κάτι συνθήκες Σάϋκς-Πικώ, κάτι σύνορα ευθείες γραμμές / τρέχα γύρευε μέσα στην έρημο, κτλ, έπαιξαν βοηθητικό ρόλο στα εκμεταλλευτικά δυτικά σχέδια.) Φυσικά (δίς), γι’ αυτό καί δεν επέτρεψαν στο Ισραήλ να επεκταθεί πολύ προς τα μέσα, γιά να μην εξερεθίσουν πολύ τους Άραβες.
• Όμως, τώρα τελευταία, επειδή τα Αραβικά κράτη της περιοχής Ρωσσοφέρνουν αγρίως (καί κλάνουν τους Δυτικούς), σχεδιάζουν επαναχάραξη συνόρων, με σκοπό το «Μεγάλο Ισραήλ» (δες πχ εδώ) – καί με αιτιολογία προσχηματικώς διάφορες «Βιβλικές» ιδεοληψίες.

Άρα, η Ρωσσία είτε θ’ αναγκαστεί να φτιάξει ως δική της «προκεχωρημένη βάση» τη Συρία (καί να την προστατεύει εις το διηνεκές – πράγμα, όμως, που προξενεί φθορά, κυρίως ανθρωπίνων πόρων), είτε θα έρθει ευθέως σε σύγκρουση με το Ισραήλ…

...καί θα το διαλύσει.

[Το να το προσεταιρισθεί, δεν το βλέπω ως δόκιμη πιθανότητα. Ο εγωϊσμός του συγκεκριμένου κρατιδίου φτάνει μέχρι τον Θεό …του. 🙂 Καί καθόλου δεν φημίζεται γιά διπλωματική ευελιξία, αλλά γιά μή υποχωρητικότητα κι εκδικητικότητα.]

Είπαμε, δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν χωράνε.

. . . . . . . . . . .

Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι το Ισραήλ αφ’ ενός έχει καμιά διακοσαριά πυρηνικές κεφαλές, αφ’ ετέρου έχει αυτονομηθεί σε μεγάλο βαθμό από τους σιωνιστές της Ευρώπης καί των ηπαπάρα (που, οκ, εξακολουθούν να το τροφοδοτούν με χρήματα καί τεχνολογία), κι έχει πλέον τη δική του ατζέντα – πράγμα που οι προσεκτικοί παρατηρητές το έχουν διαπιστώσει εδώ καί χρόνια.

Πώς κι έτσι, όμως;

Απλούστατα, επειδή οι κάτοικοί του βαρέθηκαν το να είναι συνεχώς με το όπλο «παρά πόδα», γιά χάρη ξένων συμφερόντων, ακόμη καί -υποτιθεμένων- ομοθρήσκων τους. (Το ίδιο, δηλαδή, σα να μας έλεγαν εμάς κάποιοι Ελληνοαμερικανοί μεγιστάνες να πολεμάμε συνεχώς, γιά να μπορούν να πουλάνε αυτοί πχ λαθραίο πετρέλαιο. Πόσο θ’ αντέχαμε αυτό το βιολί; επί πόσες γενιές; ) Κι απ’ την άλλη, φυσικά καί δεν είναι ζωή το να ξυπνάς κάθε μέρα να πας στη δουλειά σου, με τον κίνδυνο κάποιος «μάρτυρας» στο λεωφορείο ν’ ανατιναχτεί δίπλα σου.

Συμπεραίνουμε, επομένως, ότι το Ισραήλ έχει πλέον τα δικά του (ακόμη καί επεκτατικά) σχέδια, που δεν συμπίπτουν αναγκαστικά με τις βλέψεις των εκπροσώπων Ευρώπης / ηπαπάρα είτε του πολιτικού, είτε του θρησκευτικού σιωνισμού.

Αναγκαστικά, λοιπόν, Ρωσσία καί Ισραήλ θα συγκρουστούν…

…καί αιτιολογείται απολύτως η προφητεία του Παϊσίου, ότι «γήπεδο θα είναι η Παλαιστίνη, τάφος τους η Νεκρά Θάλασσα». (Δες πχ εδώ.)

. . . . . . . . . . .

Όμως, δεν τελειώσαμε. Το πράγμα (δηλαδή, η σύγκρουση Ρώσσων καί ιουδαίων) έχει ρίζες πολύ πίσω στον χρόνο. Γι’ αυτό καί κάποια στιγμή θα δοθεί η λύση με την οπωσδήποτε οριστική εξόντωση του ενός, ή του άλλου αντιπάλου στη μεταξύ τους σύγκρουση.

. . . . . . . . . . .

δ. Η Ιστορία – Στάλιν

Αντιπαρέρχομαι τα κατά καιρούς «πογκρόμ» της τσαρικής Ρωσσίας εναντίον των ιουδαίων της επικράτειάς της, τα οποία είχαν ως κυρίως αιτία την ακόμη παλιότερη (αρκετών αιώνων) σύγκρουση (ορθοδόξων χριστιανών) Ρώσσων καί (ιουδαίων) Χαζάρων. Μένω στον Στάλιν.

Ο «Μουστάκιας» («συνομωτικό» ψευδώνυμό του, που χρησιμοποιούσε το ΚΚΕ επί Κατοχής καί μετά), λοιπόν, σε -ας πούμε- «μικροκλίμακα» έφαγε βαθμηδόν (κυρίως με τις διαβόητες «δίκες των ιατρών«) τους περισσότερους ιουδαίους πρωτεργάτες του 1917 (με κυριώτερον τον Τρότσκυ), γι’ αυτό καί στο τέλος -ως λέγεται- ξαπόστειλαν τον ίδιον τρείς ιουδαίοι γιατροί. Αλλά, σε «μεγάλη κλίμακα», καί όντας απολύτως ενήμερος γιά τα από δεκαετιών σχέδια των Δυτικών προς κατασκευή κράτους του Ισραήλ, έδωσε «τα ρέστα του», αντιπροτείνοντας την μετοίκηση όλων των ιουδαίων της ΕΣΣΔ (αλλά, νομίζω καί όποιου άλλου ομοθρήσκου τους ήθελε) στο Μπιρομπιτζάν.

Μακριά από Μέση Ανατολή, δηλαδή, διότι καταλάβαινε τί πληγές θ’ άνοιγε ένα τέτοιο κράτος στην περιοχή της Μ. Ανατολής.

[Αν κι οι Άγγλοι δεν πήγαν πίσω· με το ίδιο σκεπτικό, δηλαδή «κολακεύουμε ιουδαίους, αλλά όχι κράτος τους στη Μ. Ανατολή, μή βρούμε κανά μπελά», είχαν αρχικά προτείνει τη Μαδαγασκάρη. Αντέδρασαν όμως παρασκηνιακώς οι ισχυροί ιουδαίοι της αγγλίτσας – Ρότσιλντ καί λοιποί παρόμοιοι.]

Τ’ είν’ αυτό το Μπιρομπιτζάν, τώρα, έ;

Είναι περιοχή, που βρίσκεται στα σύνορα Ρωσσίας-Μογγολίας. Υποτίθεται θα ήταν ένα αμιγώς ιουδαϊκό κράτος, ως πολιτεία μέσα στην ΕΣΣΔ, καί δή ευνοημένο: «αυτόνομη Σοβιετική Δημοκρατία». Οι «αυτόνομες» Δημοκρατίες επί ΕΣΣΔ ήταν λιγάκι …πιό ίσες απ’ τις ίσες, καί του τίτλου αυτού έχαιραν κυρίως οι με πλειονοτικό Ρωσσογενή πληθυσμό (Ρωσσία, Λευκορωσσία, Ουκρανία). Τελικώς, κάποιοι ιουδαίοι πήγαν εκεί (προφανώς εκτοπίστηκαν με το ζόρι), αλλά οι περισσότεροι αντέδρασαν, ζητώντας «Ισραήλ», καί η υπόθεση (μεσολαβήσαντος καί του Β’ ΠΠ, όταν οι πάντες είχαν άλλα ζόρια, κι όχι την μετοίκηση των ιουδαίων) δεν προχώρησε.

[Μεταπολεμικώς, όπως ξέρουμε, ο Στάλιν ήταν ο χρονικώς πρώτος ηγέτης, που αναγνώρισε το Ισραήλ ως κράτος, προλαβαίνοντας τους ηπαπαραίους γιά λίγες ώρες, καί προβληματίζοντας μεγάλως τους Δυτικούς γιατί το έκανε αυτό, καί πού το πάει – τί σκοπούς έχει.]

Σήμερα, καί μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1990-91, το Μπιρομπιτζάν …υπάρχει καί δεν υπάρχει. Είναι κάτι σαν «κράτος καί μή κράτος», με απροσδιόριστα σύνορα, αραιοκατοικημένο από τους απογόνους εκείνων των εκτοπισμένων ιουδαίων… καί ξεχασμένο από τους πάντες.

Γιά να καταλάβετε, τέτοιο «κράτος καί μή κράτος» υπάρχει ακόμη ένα, η λεγόμενη «Δυτική Σαχάρα«. Αυτή αποσπάστηκε (ανεπισήμως) από το νότιο τμήμα του Μαρόκου το 1975, επί κάποιο διάστημα υπήρξε πόλεμος μεταξύ τους, το Μαρόκο ακόμη σήμερα δεν αναγνωρίζει απόσπαση εδαφών του, αλλά ούτε καί ο στρατός του πάει εκεί κάτω. Ωστόσο, με το Μπιρομπιτζάν έχει μία διαφορά: η «Δυτική Σαχάρα» έχει πλούσια κοιτάσματα φωσφορικών ορυκτών, που χρειάζονται στα λιπάσματα. Γι’ αυτό καί αυτονομήθηκε – προφανώς, με υποκίνηση διαφόρων πολυεθνικών, που θέλουν να τα πάρουν αυτά μπίρ παρά. Ενώι το Μπιρομπιτζάν δεν διαθέτει τέτοια καλούδια.

. . . . . . . . . . .

ε. Η (μεταφυσική) Προϊστορία!

Μέγα θέμα, κι από πού να το πιάσεις γι’ αρχή!

Εν πάσει περιπτώσει, η σύγκρουση Ρώσσων καί ιουδαίων του Ισραήλ αναφέρεται από αιώνες πρό Χριστού, όταν Ρώσσοι δεν υπήρχαν ούτε κατά διάνοια!!!

Πώς αυτό;

Χμ, μάλλον πρόκειται γιά πραγματική προφητική ικανότητα κάποιου ανθρώπου, γνωστού υπό το όνομα «Ιεζεκιήλ», που προέβλεψε μιά μελλοντική πολεμική σύγκρουση δύο εθνών «Γώγ καί Μαγώγ» στην περιοχή. (Δες πχ εδώ, αλλά ψάξτε γενικώς καί γι’ άλλους συνδέσμους.) Ωστόσο, τα άκρως εκπληκτικά είναι αυτά εδώ:

• Ρώσσοι,
• Μόσχα,
• τέρμα Βορράς (Ρωσσία καί Σκανδιναυΐα)…

Έχω μείνει άφωνος!

Λέει κι άλλα ενδιαφέροντα το κείμενο· αν καί (αν δεν σφάλλω) δεν αναφέρει σαφώς ούτε την αιτία, ούτε το πότε θα επισυμβεί αυτός ο πόλεμος, ούτε το πού ακριβώς, ούτε το ποιοί θα είναι οι αντίπαλοι (κι εννοώ με αναγνωρίσιμα ονόματα)…

…Ερωτήματα, που θα προσπαθήσουμε ν’ απαντήσουμε εμείς.

(συνεχίζεται)

Γεωπολιτικά – από τον Καύκασο στη Συρία

Παραλειπόμενα

Στο προηγούμενο, παρέλειψα κάτι σημαντικό. Όμως, πρώτα οφείλω να διατυπώσω την πάγια αρχή ότι:

• Τα εδάφη καί οι θάλασσες δεν βγάζουν πόδια, ώστε να σηκωθούν να φύγουν. (Εκεί θα βρίσκονται, στην ίδια θέση, όσα χρόνια κι αν περάσουν.)

Δεν ξέρω αν τα «επίσημα» εγχειρίδια Γεωπολιτικής το λένε αυτό, πάντως η αρχή αυτή σημαίνει ότι:

• τα (αναγκαστικώς) ίδια αίτια παράγουν ίδια αποτελέσματα,
• καί -επομένως- τα ίδια αίτια οδηγούν σε παρόμοιους σχεδιασμούς.

Λοιπόν, ένα άλλο ιστορικό (καί όχι μυθολογικό) πρόσωπο, που κατέλαβε τον «διάδρομο» του Αιγαίου γιά στρατιωτικούς / στρατηγικούς γεωπολιτικούς σκοπούς, ήταν ο (Κρόνιος Πελασγός) Μίνως. Αυτός μας κουβαλήθηκε από απέναντι, από την Φοινίκη (δείγμα ότι προερχόταν από πληθυσμούς, που ήδη τα είχαν κάνει πλακάκια με τους απογόνους των Ατλάντων, τους Φοίνικες), καί κατέλαβε τον θρόνο της Κρήτης εκβιαστικώς – με στρατό καί στόλο να περιμένουν τη διαταγή του, γιά να ορμήσουν στους γηγενείς Κρητικούς. Όχι ειρηνικά.

[Διότι, αφού ο βασιλιάς Αστέριος δεν είχε παιδιά, τότε θ’ αναλάμβαναν τη διαδοχή άλλοι συγγενείς του. Όχι ο οποιοσδήποτε θρασύς ξένος. Δεν θέλει φιλοσοφία το πράγμα!

Τα υπόλοιπα που λέγονται, τώρα, περί Ευρώπης κτλ, μην τα παίρνετε τοις μετρητοίς. Πάντα υπήρχαν -ιδίως κατά Αλεξάνδρεια μεριά- ψεύτες με συγγραφικό ταλέντο καί πλαστογράφοι· όχι απαραίτητα Έλληνες, αλλά γνωρίζοντες άπταιστα Ελληνικά. Καταλαβαινόμαστε, νομίζω.]

Στον χάρτη φαίνεται το πού εγκατέστησε φρουρές ο Μίνως, καί τί ήθελε να πετύχει κι αυτός:

Στα σίγουρα, οι βάσεις του ήταν στην Κρήτη καί στη Λήμνο. Γιά Λέσβο καί Κύπρο δεν θυμάμαι να λέει κάτι η Μυθολογία, εξ ού καί τα ερωτηματικά. Πάντως, όλα τα δυτικά παράλια της Μ. Ασίας τα πήρε σβάρνα, διότι οι κάτοικοί τους ήταν Πελασγοί (καί μέσα σε μιά-δυό γενιές σύμμαχοι των Τρώων), οπότε 1000% δοκίμασε να τους γυρίσει την πίστη προς την λατρεία του Κρόνου, εκτός από το ότι άλλο τόσο σίγουρα τους έβαλε να υπογράψουν συνθήκες φιλίας καί συμμαχίας (διάβαζε: υποταγής τους).

Δεν γνωρίζω αν το πέτυχε, τελικά, όσον αφορά τη θρησκεία, αλλά στη Λήμνο την αλλαξοπιστία την πέτυχε, τουλάχιστον στην άρχουσα τάξη του νησιού. (Ανθρωποθυσίες των Λημνιών αρχόντων από τις συζύγους τους.)

Βλέπουμε, ακόμη, ότι δεν πήγε προς τα Στενά, διότι αυτά τότε ήσαν γεωλογικώς ασταθή (θυμηθήτε: Συμπληγάδες), αλλά προτίμησε να τα ελέγχει από κάποια απόσταση (Λήμνος), διότι -ως φαίνεται- δεν ήθελε καί να παραμπεί στο μάτι των Τρώων (αν πλησίαζε).

. . . . . . . . . . .

Οι νοήμονες αναγνώστες μου (πιστεύω όλοι!) στο σημείο αυτό θα ρωτήσετε τα εξής:

• Πώς μπορούσαν να διαπλεύσουν τότε τα Στενά, αν αυτά είχαν τέτοια απαγορευτικά γεωλογικά φαινόμενα;

Δεν γνωρίζω. Πιθανόν να μην τα διέπλεαν. Πιθανόν να ξεφόρτωναν τα εμπορεύματα από τα πλοία, καί μετά να τα βγάζανε στο Εύξεινο με κάρρα, γιά επιβίβαση ξανά σε άλλα πλοία. Πιθανόν, επίσης, οι Τρώες να εισέπρατταν διόδια από τη στεριανή μεταφορά, γι’ αυτό καί είχαν τόσα πλούτη.

Η Τροία, ωστόσο, παρά τα πλούτη της, φαίνεται πως δεν είχε στόλο, διότι αλλοιώς:

• πρώτον, θα παρεμπόδιζε την Αργώ,
• τους δε Αχαιούς θα τους χτυπούσε πρώτα στην ανοιχτή θάλασσα· μην περιμένοντας να αποβιβαστούν, γιά να δώσει μάχη χερσαίων στατευμάτων.

Καί, επίσης προφανώς, η μή δημιουργία εμπορικού καί πολεμικού στόλου προερχόταν από την έλλειψη νοήματος στο να τον φτιάξει.

[Αφού δεν μπορούσε κανείς να διαπλεύσει τα Στενά, το δέ Αιγαίο ήταν Ελληνική υπόθεση – άντε, καί λίγο Μινωϊκή, όσο κράτησε. Ο δέ Εύξεινος απαιτεί πεπειραμένον ναυτικό λαό, όχι τσομπαναραίους τύπου Πάρη, που δεν έχουν ξαναδεί θάλασσα.]

• Καί τί τον ένοιαζε τον Μίνωα να ελέγχει τα Στενά; Τί είχε στο μυαλό του; Τελικώς, ποιοί κατοικούσαν στον Εύξεινο, καί είχαν εμπόριο με το Αιγαίο;

Μά, καθαροί Έλληνες, που βρισκόντουσαν εκεί ποιός ξέρει από πότε!!! (Δηλαδή, οι πρόγονοι των Ποντίων. Καί όχι, δεν πήγαν Έλληνες εκεί τον 9ο αιώνα πΧ γιά πρώτη φορά με τον «πρώτο Ελληνικό αποικισμό», καταπώς λέει η «επίσημη» Ιστορία.) Μην ξεχνάτε, όταν η Αργώ πέρασε επάνω, βρήκε παντού φίλιους καί φιλικώτατους πληθυσμούς!

[Βλέπετε, λοιπόν, ότι η Αργοναυτική Εκστρατεία, ανάμεσα στα άλλα, είχε καθαρό σκοπό καί το να ξηλώσει το ανθελληνικό πλέγμα, που είχε στήσει ο Μίνως. Πρώτος σταθμός ντουγρού Λήμνος (ούτε κάν Αλόννησος γιά εφοδιασμό), μετά Στενά, μετά επιβεβαίωση των Ποντίων ότι δεν τους ξεχνάει η Μητέρα…]

Αυτούς ακριβώς ήθελε να ελέγχει στο μέλλον αυτή η κουφάλα. (Καί προφανώς, μετά θα ερχόταν η σειρά της ηπειρωτικής κυρίως Ελλάδας…)

• Αφού τα ίδια αίτια παράγουν τα ίδια αποτελέσματα, γιατί η Τουρκία σήμερα δεν σχεδιάζει να καταλάβει καί την Κρήτη;

Θα το ήθελε πολύ, αλλά η Κρήτη είναι «καπαρωμένη» από τους ηπαπαραίους, καί σε δεύτερο επίπεδο από τους Ισραηλινούς. Ωστόσο, η Τουρκία είναι πεισματάρα! Εάν βάλει κάτι στο μυαλό της, μπορεί να περιμένει όσο θες, μέχρι να έρθουν οι κατάλληλες συνθήκες να το αποκτήσει. Έτσι, προς το παρόν αρκείται στην Κύπρο καί στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου… κι έχει ο Αλλάχ γιά Κρήτη, γιά όταν οι μπουνταλά ηπαπάρα πάνε στα σκουπίδια μπρέ τζάνεμ! :-)

. . . . . . . . . . .

Ο τρίτος δρόμος προς τον Νότο

Εάν, λοιπόν, ο στεριανός δρόμος μέσωι Βαλκανίων είναι απαγορευμένος γιά τους Ρώσσους, καί εάν τα Στενά με το ανατολικό Αιγαίο είναι επίσης μπλοκαρισμένα, τότε τί τους μένει γιά να κατέβουν στη Μεσόγειο; Μά, φυσικά η (σκούρα κόκκινη) διαδρομή που δείχνει ο χάρτης:

Αυτή, ως στεριανή (καί αεροπορική) διαδρομή, σίγουρα δεν επιτρέπει την μετακίνηση (πολεμικών) πλοίων. Ναί μέν, πλην όμως αυτά μπορούν να συναντήσουν το τέρμα της, ερχόμενα από τα λιμάνια του Β. Πόλου ή του Ειρηνικού, διά μέσου του Σουέζ. (Διότι -όταν έρθουν τα δύσκολα- τις εξόδους της Βαλτικής Θάλασσας θα τις μπλοκάρει το ΝΑΤΟ, το δέ Γιβραλτάρ θα το μπλοκάρει η αγγλίτσα.) Επίσης, μπορούν αυτά τα πλοία να μείνουν μόνιμα εκεί κάτω, συγκροτώντας τον Ρωσσικό στόλο της Ανατολικής Μεσογείου. Δεν είναι ανάγκη να πηγαινοέρχονται, δηλαδή (σε διαδρομή πχ Ταρτούς-Βλαδιβοστόκ).

[Βέβαια, στο χρονικό διάστημα που η Τουρκία θα παραμείνει φιλική προς την Ρωσσία, μπορεί η τελευταία να κατεβάσει υλικό καί στρατιώτες στη φιλική της Συρία διά μέσου ενός πιό σύντομου αεροδιαδρόμου, στην ευθεία Τραπεζούντα-Ταρτούς. (Δεν φαίνονται αυτές οι πόλεις στη συγκεκριμένη μεγέθυνση του χάρτη.)

Αλλά ακόμη κι αν η Τουρκία πολεμήσει τη Ρωσσία, πάλι από τη σύντομη διαδρομή θα πάει η Ρωσσία… διότι την Τουρκία θα την έχει κάνει καλοκαιρινή! :-) ]

. . . . . . . . . . .

Τί παρατηρούμε στον χάρτη;

Ότι ο γεωπολιτικός / γεωστρατηγικός αυτός «τρίτος διάδρομος» περνάει από:

• κράτη φιλικά προς τη Ρωσσία (Αρμενία / Ιράν / Ιράκ / Συρία), που (καλώς εχόντων των πραγμάτων) δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν πολιτική απέναντί της,
• ένα εχθρικό, διότι αμερικανοφέρνει (Γεωργία),
• κι ας πούμε ένα ακόμη (παραδίπλα), το οποίο είναι «όπου φυσάει ο άνεμος» (Αζερμπαϊτζάν).

Το Αζερμπαϊτζάν είναι σίγουρο πως θ’ ακολουθήσει ό,τι πεί η Τουρκία. Με τους Ρώσσους η Τουρκία; τα ίδια κι αυτό. Με τους ηπαπαραίους η Τουρκία; τα ίδια κι αυτό – καί θα προσπαθήσει να καταρρίψει όσα Ρωσσικά αεροσκάφη περνάνε από εκεί δίπλα. (Μέχρι να το πάρει η Αρκούδα καί να το σηκώσει, δηλαδή.) Βέβαια, σε περίπτωση στροφής της Τουρκίας προς τις ΗΠΑ (που δεν τη βλέπω να γίνεται επί Ερντογάν), ενδεχομένως η Ρωσσία να το ισοπεδώσει, πρίν προλάβουν οι Αζέροι να βγάλουν «κίχ», εκτός βέβαια απ’ τις πετρελαιοπηγές του καί τις σχετικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις του.

. . . . . . . . . . .

Τα παραπάνω αιτιολογούν απόλυτα:

• τόσο το γιατί λύσσαξαν οι ηπαπαραίοι να βγάλουν αμερικανόφιλες κυβερνήσεις στη Γεωργία (ακόμη καί με λαμόγια τύπου Σαακασβίλι)… διότι είναι αστείο να νομίζει κανείς ότι η Γεωργία μπορεί να σταθεί ως σοβαρό προγεφύρωμα των Δυτικών απέναντι στη Ρωσσία, σε περίπτωση πολέμου (απλά θα καθυστερήσει την Αρκούδα μερικές κρίσιμες ημέρες),
• όσο καί κάποιες γεωπολιτικές προβλέψεις, που βλέπουμε να γράφονται κατά καιρούς ότι «θα πάρει φωτιά ο Καύκασος!» (νά γιατί! – αλλοιώς, δεν έχει κανένα νόημα… πάντως, αυτή είναι τελείως διαφορετική περίπτωση από την επίθεση των Γερμανών εκεί στον Β’ ΠΠ, που έγινε καθαρά γιά τα πετρέλαια),
• όσο καί κάποιες προφητείες γεροντάδων, ότι η Γεωργία θα ισοπεδωθεί. (Ειλικρινά, δεν θυμάμαι τώρα ποιός απ’ όλους τους διατύπωσε την τόσο σαφή αυτή προφητεία.)

. . . . . . . . . . .

Αυτά, λοιπόν, καί ως προς τον «τρίτο διάδρομο». Πάντως, ένα είναι σίγουρο: ότι σε περίπτωση πολέμου ΝΑΤΟ-Ρωσσίας, δηλαδή του εν όπλοις, πλέον, Γ’ ΠΠ, η συμμορία ηπαπάρα / ΝΑΤΟ θα κλείσει γιά τους Ρώσσους όλους τους διαδρόμους Ευξείνου Πόντου – Μεσογείου… κι όχι μόνον αυτούς. Κάθε διάδρομο θα κλείσει. (Πχ Βαλτική, θαλάσσιο στενό ανάμεσα Δανία-Σουηδία. Νά γιατί λύσσαξαν οι ηπαπάρα να κάνουν τη Σουηδία μέλος του ΝΑΤΟ!) Ώστε η Ρωσσία ν’ αναγκαστεί να περιοριστεί στο έδαφός της καί να δώσει μάχη γεωπολιτικώς στριμωγμένη ( ; ) .

. . . . . . . . . . .

Εδώ, τελειώσαμε τις «ασκήσεις επί χάρτου» γιά το «η Ρωσσία, έξω». Όμως, μας μένουν να δούμε κι άλλα. Καί, πρώτα-πρώτα έρχεται…

. . . . . . . . . . .

Ο χρονικός παράγων

Στα παραπάνω, καλύψαμε τις παραμέτρους του χώρου. Καί πολύ σωστά, διότι η μελέτη του χώρου έρχεται πρώτη – αφού, όπως είπαμε, ο χώρος παραμένει (σχετικώς) αναλλοίωτος γιά τις τελευταίες πέντε (5) χιλιάδες χρόνια. Έστω, ο χώρος της ανατολικής Μεσογείου· η περιοχή μας!

Στο διάστημα αυτό, έχουμε καταγραφή γεγονότων καί από Μυθολογία, καί από Ιστορία, ώστε να γνωρίζουμε πλέον «με κλειστά μάτια» τί πρόκειται να γίνει. Το πώς, δηλαδή, θα ενεργήσουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι να γίνουν κύριοι της γεωγραφικής αυτής περιοχής. Μ’ άλλα λόγια, δεν αποτελεί μυστήριο ούτε το τί θέλουν, ούτε το πώς θα προσπαθήσουν να το αποκτήσουν, ούτε το με ποιά σειρά θα ενεργήσουν… καί, φυσικά, δεν σκοπεύουν να το πάρουν (αν το πάρουν) με κουβεντολόϊ!

Γιά παράδειγμα, σχεδόν όλες οι αποβάσεις ξένων δυνάμεων στην Κρήτη, έγιναν (ή επιχειρήθηκαν να γίνουν) στο δυτικό της μέρος. Άρα, εφ’ όσον όλοι αυτοί οι στρατιωτικοί ηγέτες (Ρωμαίοι, Σαρακηνοί, Ενετοί, Οθωμανοί, Γερμανοί…) διαχρονικώς είδαν ότι η επίθεσή τους ευνοείται στο δυτικό μέρος του νησιού, τότε άφοβα μπορούμε να στοιχηματίσουμε ότι κι ο επόμενος επίδοξος κατακτητής της Κρήτης θα επιχειρήσει ακριβώς αυτό.

Συνεπώς, έχουμε ήδη καλύψει τις μισές γεωπολιτικές απαντήσεις που ζητάμε, χωρίς να καταφύγουμε σε αναλύσεις των ΜΜΕ καί του Διαδικτύου…

…τολμώ, δέ, να πω ούτε σε προφητείες.

. . . . . . . . . . .

Μας μένει, όμως, ο παράγων «χρόνος», όπου ακόμη καί οι προφητείες των γεροντάδων παρέχουν ελάχιστα στοιχεία. Λένε, πχ, ότι θα πάρουμε την Κωνσταντινούπολη τη χρονιά, που το Πάσχα θα πέσει την ημερομηνία έτσι κι έτσι κι έτσι. Ναί, αλλά αυτό συμβαίνει κάθε πχ 20-25 χρόνια· αλλά, δυστυχώς, δεν έχουμε καμμία εγγύηση ότι θα είναι την πλησιέστερη από σήμερα χρονιά, που το Πάσχα θα πέσει πχ 18 Απριλίου, ή ξέρω ‘γώ κατά το 2050, ή το 2080 (που θα ξαναπέσει)… οπότε, ποιός ζή, ποιός πεθαίνει μέχρι τότε!…

Επομένως, τί μπορούμε να κάνουμε; να καταφύγουμε σε καφετζούδες;

Όχι απαραίτητα.

Με δεδομένο ότι «αυτοί» χρησιμοποιούν κατά κόρον Αστρολογία στον στρατηγικό τους σχεδιασμό (καί δή, πλευρές της όχι συνηθισμένες – Αστρολογία των απλανών καί των αστεροειδών, τα είπαμε), μπορούμε κι εμείς να κάνουμε το ίδιο. (Γιά να δούμε τις στρατηγικές κινήσεις ειδικά των Κινέζων, πρέπει βέβαια να χρησιμοποιήσουμε τα δικά τους προβλεπτικά εργαλεία – άν τα γνωρίζουμε.)

. . . . . . . . . . .

Όμως, δεν χρειάζεται να πάμε τόσο μακριά – καί δεν θα καλύψουμε αυτές τις μεθόδους στο παρόν.

Από καθαρά γεωπολιτικής (δηλαδή πρακτικής) πλευράς, αρκεί να παρακολουθούμε καθημερινώς την ειδησεογραφία, καί να ξέρουμε πέντε πράγματα γιά τις χρονικές περιόδους (συν τα ενεργειακά / ανθρώπινα μεγέθη), που απαιτούνται γιά να γίνουν κάποιες δουλειές.

Γιά παράδειγμα, βλέπουμε ότι η Τουρκία τώρα τελευταία έχει ξεσκιστεί να κάνει αποβατικές ασκήσεις. Καταλαβαίνουμε άριστα πού το πάει μ’ αυτές (δεν θέλει, δά, φιλοσοφία!), αλλά το θέμα είναι: (α) πόσος στρατός της χρειάζεται, ώστε να καταλάβει πχ την Λέσβο, καί (β) πόσον χρόνο χρειάζεται να μαζευτεί αυτό το πλήθος στρατιωτών καί να περάσει ένα ελάχιστο αποδεκτό επίπεδο εκπαίδευσης γιά αποβάσεις. (Αν δεν γνωρίζουμε, ρωτάμε όσους γνωρίζουν.) Εάν, λοιπόν, συμπεράνουμε ότι χρειάζονται x στρατιώτες με εκπαίδευση πχ εννέα μηνών ξεκινώντας από σήμερα, τότε πάμε περίπου γιά φθινόπωρο του 2024.

Έτσι ακριβώς βρίσκουμε απαντήσεις καί όσον αφορά το «πότε;»: από τα «συμφραζόμενα».

. . . . . . . . . . .

Ειδικά τα «πότε;» της Ρωσσίας ορίζονται από τις εξής οριοθετήσεις:

Εφ’ όσον η Ρωσσία φαίνεται πως θα καθαρίσει με την Ουκρανία κάπου φέτος το καλοκαίρι (αν καί δεν δείχνει καθόλου να βιάζεται), το να την αφήσουν μέχρι τότε ανενόχλητη οι Δυτικοί, είναι όνειρο …θερινής νυκτός! :-) Αυτοί, λοιπόν, θα κάνουν τις κινήσεις τους (ακόμη καί «δι’ αντιπροσώπων») γιά να την κρατάνε σε εμπόλεμη κατάσταση (καί να την εξαντλούν), πρίν τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ίσως στη Λιβύη, ίσως στην υποσαχάρια Αφρική… τουλάχιστον, θα έχουν φροντίσει να «κλείσουν» τη Βαλτική με ΝΑΤΟϊκά κράτη καί κρατίδια.

Οπότε, ο πρώτος προς Νότον δρόμος (Βαλκανική) κλειστός γιά τους Ρώσσους, ο δεύτερος (Αιγαίο-Στενά) ημίκλειστος, ο τρίτος (Καύκασος-Συρία) παίζεται. Λοιπόν, ό,τι είναι να γίνει από πλευράς Δυτικών, δηλαδή το να κλείσουν οι άλλοι δύο διάδρομοι (παρεμπιπτόντως: έχει κανείς τίποτε ακουστά γιά εξοπλισμό της Γεωργίας με ηπαπαραίϊκα σύγχρονα όπλα; ), ακόμη καί η έναρξη του εν όπλοις Γ’ ΠΠ, λογικά θα γίνει μέχρι μέσα στο φετεινό καλοκαίρι.

. . . . . . . . . . .

Αντί επιλόγου

Είδατε καθαρά ότι τόσο το «πώς;» όσο καί το «πότε;», είναι αρκετά εύκολο ν’ απαντηθούν. Στο κάτω της γραφής, η Γεωπολιτική μπορεί να διδάσκεται σε πανεπιστήμια, αλλά το να βγάλεις γεωπολιτικά συμπεράσματα είναι καθαρά ασκήσεις λογικής. Καί, σε αντίθεση με το τί γίνεται στα «κυριλάτα» ΜΜΕ καί sites, εμείς εδώ δεν γεμίσαμε τον χώρο με «αναλύσεις», απλά γιά να γράψουμε κάτι, αλλά γιά να σας δείξουμε πώς να σκέφτεστε επί του θέματος. Δοκιμάστε το, δεν είναι δύσκολο!

Καί τις κινήσεις των Δυτικών θα «διαβάσετε», καί των Ρώσσων, καί του οποιουδήποτε. Υπενθυμίζω τα καθαρώς πρακτικά εργαλεία:

• Μυθολογία.
• Ιστορία.
• Ειδησεογραφία.
• Χάρτης.

Κι όσον αφορά τον χρόνο, δεν είμαστε τόσο αυστηροί κριτές. Ακόμη καί τη χρονιά να πετύχουμε, είναι αρκετό γιά να μας κάνει να χαιρόμαστε!

Λίγο τό ‘χετε, να μπορούμε να διαβάζουμε το μυαλό του εχθρού;

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Προσάρτημα 1 – το χρήμα

Να μην παραλείψω την αναφορά στη λογιστική (οικονομική) υποστήριξη: οι εκστρατείες δεν είναι σχολικές εκδρομές. Απαιτούν (ΠΟΛΛΑ) χρήματα. Άρα, αναρωτιέμαστε: μπορεί η Τουρκία να υποστηρίξει ολική επίθεση εναντίον της Ελλάδος, με σκοπό την ολική κατοχή της χώρας μας; έχει το χρήμα να την κάνει; Μπορεί ν’ αγοράσει / να παράγει τον απαιτούμενο αριθμό όπλων καί βλημάτων γιά πόλεμο πχ δύο μηνών; Ή μπορεί να το πάει μόνον μέχρι κατοχή στρατηγικών τμημάτων της επικράτειάς μας καί μετέπειτα εφαρμογή εκβιαστικών απειλών, που ξεκινάνε απ’ αυτά;

Είναι φανερό πως οι απαντήσεις σε τέτοιου τύπου ερωτήματα διαφωτίζουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα – καί το «πότε;». Λέγεται πχ πως οι οικονομικές καμπύλες της προπολεμικής Γερμανίας έδειχναν καθαρά πως το Γ’ Ράϊχ θα έκανε «ντού» το αργότερο μέχρι το 1943!

Το κακό είναι πως όλοι κοιτάζουν το παρελθόν, διότι αυτό εξασκεί γοητεία μέσωι μιάς «εξωραϊσμένης» -καί αποστασιοποιημένης- εικόνας (πχ από κινηματογράφο, κτλ), αλλά κανείς το παρόν. Λοιπόν, λεβέντες μου; έχετε κάνει καμιά μελέτη γιά τις καμπύλες της Τουρκικής Οικονομίας; κανένα χρονικό όριο, γιά το πότε θα πούν οι γείτονες «- Αμάν!», καί θα βρούν διέξοδο στην επίθεση εναντίον μας;

Αυτά έχουν ουσία· κι όχι οι «αναλύσεις», γιά να γεμίζουν οι σελίδες.

. . . . . . . . . . .

Προσάρτημα 2 – Ηπαπάρα / ΤΝ στρατιωτικών εφαρμογών / Τουρκία

Μιά που τό ‘φερε η κουβέντα, κάτι πήρε το μάτι μου ότι στις ηπαπάρα άρχισαν πλέον να χρησιμοποιούν (εκτός από τα παραδοσιακά «σενάρια πολέμου», τα εκτελούμενα σε υπολογιστές) κατά κόρον καί την Τεχνητή Νοημοσύνη (μιά μορφή της, εννοείται), γιά να βγάλουν στρατιωτικά συμπεράσματα· απ’ όσα καταλαβαίνω, την τροφοδοτούν με δεδομένα της επικαιρότητας (εννοείται, ελεγμένα ως προς την αλήθεια τους από τις «υπερεσίες» τους), καί βγάζουν το «ζουμί».

Καθόλου παράξενο, όλος ο κόσμος πλέον έπεσε με τα μούτρα στην ΤΝ· βάσει της παροιμίας: «έχουμε τόσο πολύ πιπέρι, που βάζουμε καί στα λάχανα!» lol!!! Μέχρι καί τα πιτσιρίκια, που την βάζουν να ζωγραφίζει τις συμμαθήτριές τους γυμνές! (Να μην αναφέρω κάτι φήμες, ότι οι εγχώριοι πωλητικοί καί αρδ τη βάζουν να τους γράφει τα κείμενα, οι τεμπελαράδες! :-) ) Άρα, τί θα έκαναν οι ηπαπαραίοι καραβανάδες; απολύτως λογικό είναι.

Το συμπέρασμά τους, λοιπόν, είναι (μαθαίνω) ότι η Τουρκία θα κινηθεί εναντίον μας μέσα στο χρονικό «παράθυρο» (περίπου) από Μάρτιο του 2025 έως Οκτώβριο του 2025.

Οκ, αλλά να σας πω καί τη δική μου γνωμάρα: έναν χρόνο νωρίτερα! Ήτοι, από Μάρτιο του 2024 έως Νοέμβριο του 2024.

Γιατί;

Διότι, αφ’ ενός οι εξ Ανατολών «σύμμαχοι» πρέπει να τελειώσουν τη βρωμοδουλειά τους εναντίον μας πρίν τις φετεινές ηπαπαραίϊκες εκλογές του Νοεμβρίου 2024… διότι την επομένη των εκλογών ουδείς γνωρίζει τί μέλλει γενέσθαι. (Καθόλου σίγουρο δεν είναι ότι ακόμη κι ο -τυχών εκλεχθησόμενος δεύτερη φορά- Μπάϊντεν θα τους κάνει πλάτες. Μην ξεχνάτε, πάντα η δημιουργία Κουρδικού κράτους είναι το «μαστίγιο», με το οποίο οι ηπαπαραίοι «πειθαρχούν» την Τουρκία.)

Κι ακόμη, λογικά θα κάνουν την κίνησή τους πρίν απεμπλακεί η Ρωσσία από το Ουκρανικό ζήτημα. Γιατί; Διότι (χωρίς πόλεμο στην πλάτη της) ενδεχομένως θα τους σταματήσει, κρίνοντας ότι δεν τη συμφέρει να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα στο Αιγαίο. Σάμπως ο Μουσσολίνι πήρε την έγκριση του Χίτλερ, για να μας επιτεθεί; Έσπευσε από μόνος του, ώστε να προλάβει ποιός-ξέρει-τί!… (Άσχετο αν μετά τα πράγματα πήραν ανεπιθύμητη τροπή γιά τον Άξονα.)

Άρα, ξεκινήστε ως τάχιστα προετοιμασίες επιβιώσεως!

. . . . . . . . . . .

Προσάρτημα 3 – Γεωπολιτική μεταφυσική

Αφού αναλύσαμε τα πολύ βασικά της γεωπολιτικής / γεωστρατηγικής «επί χάρτου», μήπως τελειώσαμε;

Όχι, καθόλου.

Υπάρχει καί ο μεταφυσικός παράγων.

Εδώ, όπως έχει ο χρόνος τα δικά του (Αστρολογία), έτσι έχει κι ο χώρος. Τα του χώρου, τώρα, είναι δύο:

• Το γεωδαιτικό ενεργειακό πλέγμα… καλύτερα, τα γεωδαιτικά ενεργειακά πλέγματα (στον πληθυντικό, διότι είναι αρκετά – όχι μόνον ένα).
• Καί η Γαία. (Μην ξεχνάτε, πως το παρόν ιστολόγιο σας έχει επισημάνει κατ’ επανάληψιν ότι τα άστρα διαθέτουν νοημοσύνη!)

Βέβαια, αυτά τα δύο ίσως είναι λιγάκι αλληλοδιαπλεκόμενα, αφού αμφότερα αναφέρονται στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Αλλά ο γράφων έχει λόγους να τα διαχωρίζει.

Δεν γνωρίζω κατά πόσον οι αρχηγοί στρατών (καί δή, όσων σκοπεύουν να διενεργήσουν επιθέσεις) χρησιμοποιούν χωρικά, αλλά καί χρονικά πλέγματα γιά να κινήσουν τις δυνάμεις τους· ούτε το κατά πόσον το πράττουν (αν το πράττουν) ενστικτωδώς, ή ενσυνειδήτως. Έχω, όμως, παρατηρήσει τα εξής – κι επαναφέρω τους χάρτες με τα πεντάγωνα, από το αντίστοιχο άρθρο.

Ο πρώτος – το μεγάλο πεντάγωνο:

Παρατηρούμε ότι μία κορυφή του είναι ΝΑΤΟϊκή (η Βοσνία είναι Αμερικανόφιλη – καί σαφώς ΝΑΤΟϊκό κατασκεύασμα), μία ακόμη Ρωσσική (πλέον), καί οι άλλες τρείς (με τα ?) «ουδέτερες». Το μέλλον θα δείξει πώς θα κινηθούν οι αντίπαλοι, κι αν περιέλαβαν τις κορυφές καί τις ακμές του πενταγώνου αυτού στον σχεδιασμό τους την τελευταία στιγμή… ή, αν τις είχαν υπ’ όψιν τους απ’ την αρχή. (Εάν μιλάμε γιά τη Βοσνία, αυτή «απελευθερώθηκε» με επέμβαση των ηπαπαραίων κάπου το 1992-1996.)

Όπως καί νά ‘χει, βέβαια, οι πυραμίδες αυτές (οι κορυφές του πενταγώνου) είναι πανάρχαιες· καί δυστυχώς, δεν γνωρίζουμε αν το πλέγμα παρέμεινε γεωγραφικώς εκεί, όπου ήταν, ή μετακινήθηκε, ή αλλοιώθηκε (σε σχήμα καί ένταση) – καί πώς. (Ποιός κάθεται να τα ψάξει αυτά!…)

. . . . . . . . . . .

Πάντως, εάν οι σύγχρονοι στρατοί δεν τα πολυκοιτάζουν αυτά, πιθανόν οι αρχαίοι να τα λάμβαναν σοβαρώτερα υπ’ όψιν τους. Πχ ο Μίνως φαίνεται πως εκινήθη επάνω στις δυτικές ακμές του μικρού πενταγώνου:

Φυσικά, πάλι δεν είναι σίγουρο αν κι αυτός το έπραξε συνειδητά· ωστόσο, όσο μελετάμε καλύτερα το ζήτημα καί με τη βοήθεια διαγραμμάτων γεωδαιτικών πλεγμάτων, τόσο καλύτερα θα ξεκαθαρίσει η εικόνα.

. . . . . . . . . . .

Καί… ίσως («ίσως», λέμε!) η κβάντωση του χώρου να έχει ευθεία αντανάκλαση στην κβάντωση του χρόνου. Βέβαια, η «επίσημη» Φυσική όχι μόνον δεν λέει τέτοια πράγματα, αλλά ούτε κάν τα έχει υποψιαστεί. Αλλά εσείς μή μασάτε: κάντε τα δικά σας στις έρευνές σας, καί θα έχετε τουλάχιστον τη χαρά της ανακάλυψης!

Δεν έχει απαγορευτεί ακόμη το να σκέφτεται κανείς.

Γεωπολιτικά – Αιγαίο

Παραλειπόμενα

Στο προηγούμενο άρθρο της σειράς, δεν ανέφερα ότι η «Ματσεντονίγια» προορίζεται καί γιά να γίνει η τρίτη «πατρίδα» των απανταχού ιουδαίων, με πρωτεύουσα τη «Σελανίκ».

[Οι άλλες δύο είναι: το Ισραήλ (είδατε τί χαμός προηγήθηκε, γιά να στηθεί – καί πόσος συνεχίζει να γίνεται, γιά να κρατηθεί) καί η Ουκρανία… δηλαδή, η πάλαι ποτέ περιοχή των Χαζάρων. Αυτονόητο το γιατί λύσσαξαν οι χαζαροϊουδαίοι των ηπαπάρα να διώξουν τη Ρωσσία καί τους Ρωσσικής εθνικής συνειδήσεως κατοίκους από το μέρος εκείνο, καί το γιατί με τον πόλεμο με τη Ρωσσία έχει γίνει «θερινό».]

Εν πάσει περιπτώσει, δεν είναι ο πρωτεύων λόγος αυτός, γιά τον οποίο δημιουργήθηκε η «Ματσεντονίγια».

[Είπαμε, είναι η στεριανή φραγή της πιθανής καθόδου των Ρώσσων προς το Αιγαίο, διά μέσου των Βαλκανίων. Εξ ού καί η τεράστια στρατιωτική βάση Μπόντστηλ των ηπαπαραίων. Στο Κόσσοβο, όχι στην από παλιά φιλική τους ΝΑΤΟϊκή Ελλάδα. Ακριβώς γιά να κρατάνε τα «ντερβένια» ως ντερβεναγάδες στην κεντρική Βαλκανική.]

Ή, να το διατυπώσω καλύτερα:

• Μέχρι το 1948, οπότε η αγγλίτσα ήταν αυτοκρατορία εδαφών καί ο σιωνισμός αυτοκρατορία χρήματος, αυτά τα δυό λουλούδια είχανε συστήσει …ετερόρρυθμη εταιρεία! Η πρώτη ήταν ο κύριος της επιχείρησης, κι ο δεύτερος ο «ψαρωμένος» συνέταιρος απ’ το χωριό.

[Βλέπε πχ τεκτονισμό, απ’ όπου απουσιάζει εντελώς η αρχαία Ελλάδα (κατά τα άλλα, οι τέκτονες είναι «συνεχιστές των αρχαίων Ελληνικών μυστηρίων»!!!), κι όλα περιστρέφονται γύρω από ιουδαιοφανείς ανοησίες. Τα τεκτονικά παραμύθια δεν τα επέβαλαν οι ιουδαίοι (και με ποιά δική τους πολιτική δύναμη να τα επιβάλουν;!), αλλά οι Άγγλοι· μπας και τους κολακέψουν, καί παίρνουν δανεικά κι αγύριστα απ’ τους ιουδαίους.]

• Μετά καί την απόσχιση της Ινδίας, ειδικά δέ μετά τη σφαλιάρα του Σουέζ, ο συνέταιρος απ’ το χωριό κατά κάποιον τρόπο εξαγόρασε το εταιρικό μερίδιο του τέως ιδιοκτήτη, κι έγινε αυτός αφεντικό. Οπότε, το παλιό σχέδιο «οι Ρώσσοι, έξω» απέκτησε καί μιά άλλη συνιστώσα: το να θεωρείται η «Ματσεντονίγια» καί ως καταφύγιο των ιουδαίων του Ισραήλ, αν κάτι δεν πήγαινε καλά καί αναγκαζόντουσαν να εκδιωχθούν απ’ αυτό.

[Καί στην Ουκρανία, εδώ καί δέκα χρόνια, εφαρμόζεται ξανά ακριβώς αυτό: «οι Ρώσσοι, έξω». Οπότε, έχουμε δύο γερά πατήματα, γιά να καταλάβουμε τις σχέσεις Ρωσσίας καί ιουδαίων· πώς θα εξελιχθούν, καί ενδεχομένως σε ποιές περιοχές. Τί είχε πεί ο Παΐσιος γιά Ισραήλ καί «πρώτο ημίχρονο»; Εξηγείται, λοιπόν, μιά χαρά!]

Εν πάσει περιπτώσει, όπως καί νά ‘χουν τα πράγματα, γιά εμάς τους Έλληνες η ύπαρξη της «Ματσεντονίγιας» δεν παύει ν’ αποτελεί πληγή αγιάτρευτη.

Αλλά, ας προχωρήσουμε στο σημερινό θέμα μας, το Αιγαίο.

. . . . . . . . . . .

α. Οι αντίπαλοι

Το 2039…

…Ώπα, παλληκάρι μου! Βιάζεσαι!!!

. . . . . . . . . . .

i. Οριοθέτηση

Αντίπαλοι στο Αιγαίο μπορεί να είναι πολλοί, καί δή από αρχαιοτάτων χρόνων. (Μεταξύ μας, από τον Τρωϊκό καί μετά, ποτέ δεν έπαψε το Αιγαίο να είναι εστία αναταραχής κατά περιόδους.) Έλληνες, Τρώες, Πέρσες, Φοίνικες, Βυζαντινοί, Άραβες, Δυτικοί, Οθωμανοί, Βερβερίνοι, ναζιστές, Άγγλοι, Γάλλοι, ηπαπαραίοι, Ρώσσοι… Ωστόσο, «δικαιωματικώς» είμαστε μόνο δύο: Έλληνες καί Τούρκοι. Καί δεν μας ενδιαφέρει κανένας άλλος, διότι δεν του πέφτει λόγος.

Το ζήτημα θα διευθετηθεί οριστικώς ανάμεσα σ’ εμάς καί την τουρκίτσα. Μόνον.

Όθεν, ας δούμε ποιοί είμαστε.

. . . . . . . . . . .

ii. Εμείς

Μιλάω γιά σήμερα.

Εμείς, λοιπόν, είμαστε ένας λαός ταλαιπωρημένος, βαλλόμενος απ’ όλες τις μεριές. Ανθέλληνες πωλητικοί (καί ύποπτης καταγωγής) έχουν βαλθεί να μας εξαφανίσουν, χτυπώντας κάθε είδους εθνικό μας στήριγμα. Τί να πρωτοαναφέρεις! Τη φτώχεια των Ελλήνων; τις ουσιαστικώς άοπλες Ένοπλες Δυνάμεις μας; την -πολλές φορές άνευ λόγου καί αιτίας- εχθρική συμπεριφορά οποιουδήποτε ξένου; (Ειδικά των «Ευρωπαίων εταίρων» μας.) Το ότι μπουκάρουν στη χώρα με κάθε τρόπο κακοποιά στοιχεία, ή διάφορα πιθήκια, που νομίζουν ότι σε χώρα πτωχευμένη θα βρούν τον Παράδεισο;

[Ουσιαστικώς, περνάμε την -νομίζω- έβδομη πτώχευση, από συστάσεως νεοελληνικού ψευδοκράτους. Αλλά δεν την κηρύξαμε επισήμως, διότι είμαστε στο ευρώ· κι αν κηρύξουμε πτώχευση επισήμως, παρασέρνουμε στην άβυσσο καί τη Γερμανία.]

Αλλά τα χειρότερα απ’ όλα είναι δύο.

. . . . . . . . . . .

ii-1. Αρχομανία

Η αρχομανία φέρνει πολλά δεινά. Όπως πχ την πολυδιάσπαση του πατριωτικού χώρου, όχι γιά σοβαρές αιτίες, αλλά γιά μαλακίες. («- Γιατί εσύ, κι όχι εγώ;»)

Όθεν, αμέσως προκύπτει η έλλειψη ενιαίου εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού… καλά-καλά, η έλλειψη καλώς καθορισμένων εθνικών στόχων. Διότι, η αρχομανία από μόνη της δεν σου δίνει το απαραίτητο μυαλό, ή τις γνώσεις, ή την ικανότητα να χαράξεις εθνική στρατηγική. Μόνο καμιά ξεφτιλοκαρέκλα στη Βουλή δίνει.

Επάνω σ’ αυτό, να επαναλάβω τα ερωτήματα του προηγούμενου άθρου; νομίζω πως αξίζει. Ορίστε:

(α) Κι αν πάρουμε τημΜπόλιν, τί θα την κάνουμε; Αυτή τη στιγμή κατοικείται από 20 καί πλέον εκατομμύρια εχθρικού πληθυσμού. Γιά να την κρατήσουμε εμείς, χρειάζεται να προβούμε σε πογκρόμ (εκδίωξη πάντων) καί -αν δεν πιάσει αυτό- γενοκτονία. Εσείς οι πατριωταράδες εκεί έξω, το μπορείτε αυτό; το αντέχετε; είστε έτοιμοι να το κάνετε; Σας πέρασε απ’ το μυαλό, κατ’ αρχήν; Ή, μήπως, νομίζετε ότι ακόμη κι αν μας δοθεί η μΠόλις με διεθνή συνθήκη, θα κάτσουν ήσυχα οι κάτοικοί της, καί δεν θα μας ορμήξουν; Καί τη Σμύρνη την πήραμε το 1919 με διεθνή συνθήκη, ξέρετε, αλλά με το που πάτησαν οι φαντάροι μας στο έδαφός της, έφαγαν σφαίρες από ακροβολιστές.

Ή, μήπως, σας πιάνουν τα φιλάνθρωπα αισθήματα καί το ανώτερο πολιτισμικό επίπεδο «εμείς δεν κάνουμε τέτοια»; Άντε, καλοί μου άνθρωποι, ανοίχτε την Ιστορία να θυμηθήτε κάτι σφαγές της Χίου καί των Κυδωνιών καί της Νάουσας, καί κάτι παλουκώματα καί κάτι Δασκαλογιάννηδες, καί άει στα τσακίδια η «φιλανθρωπία» σας κι η «ανωτερότητά» σας απέναντι στα μεμέτια καί τον κάθε πίθηκο!…

Λοιπόν; Επιμένετε να πάρουμε τημΜπόλιν έτσι, αέρα-πατέρα; χωρίς σχεδιασμό τί θα την κάνουμε καί πώς θα την κρατήσουμε; Καλές οι λειτουργίες στην Αγιασοφιά καί τα μισοτηγανισμένα ψάρια, αλλά τα 20+ εκατομμύρια των σημερινών κατοίκων της Κωνσταντινουπόλεως δεν θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια, να πάμε εμείς να κάνουμε παρέλαση ανενόχλητοι. (Ξέρετε πως έχει καί καμπόσους πυρήνες «Γκρίζων Λύκων» εκεί, καί δή μέσα στις τουριστικές πιάτσες; Εγώ τους έχω δεί από κοντά. Ξεστραβωθήτε.)

Καλές κι οι προφητείες των γεροντάδων, αλλά κάποιος έπρεπε να σας τα χώσει άσχημα, γιά να ξεθολώσετε από την ούλτρα επικίνδυνη μαστούρα της σιγουριάς του υπνοβάτη. Βλέπετε, εκτός απ’ το προφητικό χάρισμα, ο καλός Θεούλης μας έδωσε κι ένα άλλο δώρο, που λέγεται «μυαλό». Χρησιμοποιήστε το στο έπακρον.

(β) Με το να πάρουμε τημΜπόλιν, καί δή χωρίς απώλειες σε ζωές δικών μας, δεν ανασταίνουμε την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μην νομίζετε τέτοια πράγματα.

(γ) Καί πες, ότι μ’ αυτά καί μ’ αυτά οι συν-Έλληνες θυμούνται ν’ «αναστήσουν» το Βυζάντιο – εννοώντας μιά χώρα πολύ μεγαλύτερη από τη σημερινή, που θα είναι Ελλάδα καθαρή. Ναί, συμφωνώ, αλλά μέχρι πού;

Μέχρι τις συμπαγείς Ελληνικές περιοχές (Σικελία / Κάτω Ιταλία / Μ. Ασία), ή να το τραβήξουμε και παραπέρα (σε στύλ Ιουστινιανού καί Ηρακλείου), πχ μέχρι Γιβραλτάρ; και παραπάνω, μέχρι πχ Ραβέννα; και παρακάτω, μέχρι Ούρφα; Τα θέλουμε πράγματι αυτά τα παραπανήσια; θα μας ωφελήσουν;

Μπορούμε, κατ’ αρχήν, να κρατήσουμε τόσο μεγάλη έκταση μέσα σε Ελληνική εθνική συνείδηση, ή θα μας πιάσουν οι παθογένειες των αυτοκρατοριών (πχ διαρκείς εχθροί καί πόλεμοι -βλέπε παρακάτω-, αναποτελεσματική κακοδιοίκηση, συνομωσίες, κτλ κτλ), καί θα το ξαναδιαλύσουμε το μαγαζί κακήν-κακώς;

(δ) Καί, τελικά, μόνον η Κωνσταντινούπολη καί το Βυζάντιο είναι οι εθνικοί μας στόχοι; Τίποτε άλλο; Γιά παράδειγμα, δεν μας ενδιαφέρει η άκρως απαραίτητη συνεννόηση καί (η μόνη πιθανή ειλικρινής) συμμαχία με τους σημερινούς Ελληνογενείς Ινδούς… αυτούς, που τους προγόνους τους τους βρήκε ο Μ. Αλέξανδρος καί τον ρώτησαν γιατί τους επιτίθεται, μιά που -ως Έλληνες κι αυτοί- πίνουν κρασί καί καλλιεργούν κισσό;

Μήπως έχετε καμιά ιδέα τί οπλικά συστήματα έχει αναπτύξει η Ινδία; Ή πόσους νομπελίστες έχει; ή κατά πόσον θα είναι μεγάλη κατασκευαστική καί οικονομική δύναμη στο άμεσο μέλλον;

Λέω ‘γώ τώρα.

. . . . . . . . . . .

ii-2. Παραλογισμός

Περιδιαβαίνοντας τα ιντερνέτια, βλέπουμε ότι μεγάλο ποσοστό του λαού μας παραλογίζεται αγρίως.

• Κάποιοι βρίσκονται στην κοσμάρα τους, καί δεν χωράει το μυαλουδάκι τους το ότι πχ υπάρχουν γεροντάκια, που τρώνε ό,τι βρούν απ’ τα σκουπίδια. Αυτοί είναι κυρίως κομματόσκυλα, που παρασιτούν στο δημόσιο χρήμα· ή πλούσια αφορολόγητα λαμόγια, ή (επίσης αφορολόγητος) υπόκοσμος με μαύρο χρήμα.
• Κάποιοι άλλοι βρίζουν συνεχώς την Ελλάδα καί τους Έλληνες, ιδίως τους πατριώτες. Αυτοί εδώ, πάλι, έχουν το ψυχιατρικό «σύνδρομο του αγγέλου» (νομίζουν πως είναι καλά άτομα εξ ορισμού), επομένως καί το επίσης ψυχιατρικό «σύνδρομο του δικαστή» (έ, αφού είναι αγγελούδια, έχουν κάθε δικαίωμα -νομίζουν- να βρίζουν όλους τους υπόλοιπους.) Είναι ακριβώς αυτά τα (λαθρολάγνα) άτομα, που βρίζουν τους πατριώτες ως «φασίστες», «ρατσιστές», καί «κυρ-Παντελήδες» – καί μάλλον δεν διαθέτουν καθρέφτες στα σπίτια τους, να δούν τα μούτρα τους.

Καί η πρώτη κατηγορία είναι ψυχιατρικού ενδιαφέροντος (δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα – καί ειδικά όσα άτομα προσκυνάνε τα ανθρωπάκια τους πωλητικούς «αρχηγούς», είναι ντίπ γιά γιούργια), καί η δεύτερη. Κυρίως η δεύτερη. (Πολύ θα ήθελα να τους ρωτήσω: αφού τους χαλάει η Ελλάδα, γιατί συνεχίζουν να κάθονται εδώ; δεν είναι παρανοϊκό αυτό; Εμένα, αν δεν μου άρεσε μιά κατάσταση, θα έφευγα το συντομώτερο δυνατόν.)

Όπως καταλαβαίνετε, με το που θα φτάσουν τα δύσκολα (οι Τούρκοι κομμάντος στην Αθήνα, γιά να το θέσω έτσι), η μέν πρώτη κατηγορία θα τρέχει αλλόφρων εμποδίζοντας την όποια άμυνα των πατριωτών (δεν γίνεται να αμύνεσαι όπως πρέπει, περιτριγυριζόμενος από πανικόβλητους ηλίθιους), η δέ δεύτερη θα παίξει πάραυτα τον ρόλο του προδότη, εμποδίζοντας …την επίθεση των Τούρκων, τους οποίους θα πάει παρευθύς να προσκυνήσει! Έως ότου θεριστεί από τα όπλα τους, γιά να μην τους είναι βάρος.

. . . . . . . . . . .

ii-3. Συμπέρασμα

Υπολογίζω πως κάπου ένα 25% με 30% (αισιόδοξη εκτίμηση) είναι οι Έλληνες κι οι Ελληνίδες, που όντως ενδιαφέρονται να διατηρηθεί το πανάρχαιο έθνος μας – καί θα πράξουν πάντα τ’ απαραίτητα προς τούτο. (Πώς το ξέρω το 25%; είναι περίπου ο κόσμος που μαζεύτηκε στο μεγάλο συλλαλητήριο της Αθήνας του 2018, κατά της Παραφωνίας των Πρεσπών.)

Το υπόλοιπο ποσοστό, είτε μας αρέσει, είτε όχι, είναι σαβούρα – καί πρέπει ν’ απαλλαγούμε απ’ αυτό, με τον έναν, ή τον άλλο τρόπο. (Καλά, όσοι περιμένετε ν’ αλλάξουν οι σαβούρηδες μυαλά, έστω καί τις κρίσιμες τελευταίες στιγμές, να πάτε γιά ιεραπόστολοι. Δεν σας εμποδίζω! :-) )

Ενδεχομένως να υπάρχει ένα ποσοστό όχι προδοτικό, ανθρώπων που τους έχει πάρει από κάτω ο πολύ δύσκολος καθημερινός αγώνας γιά τον επιούσιο· κι έχουν τόσο τσακισμένο ηθικό, που δεν ενδιαφέρονται γιά εθνικά μεγαλεία, αφού προέχει αγρίως η επιβίωσή τους. (Όμως, δεν είναι εχθροί μας.) Πόσοι να είναι αυτοί; Ας πούμε ακόμη ένα -αισιόδοξο- 20%; Δηλαδή, ένα συνολικό «πακέτο» 40%-45% Ελλήνων κι Ελληνίδων, που δεν αποτελούν βάρη της Γής.

Ως συμπέρασμα, με το μισό σημερινό έθνος μας να είναι σάπιο, δεν μας φταίει κανείς ξένος. Μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας. (Εντάξει… αυτοί τη δουλειά τους κάνουν· καί την έκαναν αρκετά καλά, από πρό του 1821 ακόμη. Αλλά εμείς, γιατί τσιμπάμε; Αν σου χάριζε κάποιος ηρωΐνη, θα την έπαιρνες, επειδή είναι τζάμπα δώρο; )

Ως συμπέρασμα του συμπεράσματος, αν δεν απαλλαγούμε απ’ τη σαπίλα, δηλαδή αν δεν δούμε τους σάπιους σε φέρετρα, μην περιμένετε εθνική προκοπή.

. . . . . . . . . . .

iii. Αυτοί

Διαβάζω στα ιντερνέτια ότι υπάρχουν «Τουρκολόγοι»… παναπεί, άτομα που προσπαθούν ν’ αναλύσουν τα στρατηγικά σχέδια των σημερινών Τούρκων, καί ίσως με τις εκθέσεις τους να βοηθήσουν τα επιτελεία των ΕΔ μας, να οργανωθούν καλύτερα απέναντι στην απειλή των εξ Ανατολών «συμμάχων».

Καμμία αντίρρηση· κι η δική τους η δουλειά, χρήσιμη είναι. Όμως, συστηματικώς τους διαφεύγουν ( ; ) τα εξής:

• Ότι η σημερινή Τουρκία, ως πολυεθνικό καί πολυθρησκευτικό κράτος, δεν διαθέτει συμπαγή πυρήνα «εθνικού αφηγήματος»… την έλλειψη του οποίου πάει ν’ αναπληρώσει με τραβηγμένα απ’ τα μαλλιά παραμύθια, που δεν πείθουν κανέναν. (Κάτι «λύκοι του Τουράν», κτλ κτλ. Τουλάχιστον ο δάσκαλός τους, ο Χίτλερ, στον τομέα αυτόν τα κατάφερε πολύ καλύτερα.)
• Ότι η σημερινή Τουρκία έχει αναγκαστικώς χαρακτηριστικά αυτοκρατορίας. Δηλαδή, η συνεκτική ύλη όλων της των συστατικών είναι η «ορμή προς τα έξω», δηλαδή οι εσαεί εχθρικές ενέργειες εναντίον όποιου βρεί μπροστά της (Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων, κτλ). Πράγμα που δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ· διότι, αν σταματήσει, θ’ αναπτυχθούν φυγόκεντρες τάσεις, καί θα διαλυθεί.

Είναι ακριβώς η επανάληψη των κοινωνικών φαινομένων της Βρετανικής (επίσης) Αυτοκρατορίας, όπου πχ ο -φύσει καί θέσει εχθρός των Άγγλων- Σκωτσέζος υπηρετούσε το «στέμμα» ως τυφεκιοφόρος, σκοτώνοντας Ινδούς. Καί σκασίλα του γιά τους Ινδούς, μιά που δεν σκοτωνόταν με τους Άγγλους γιά την ιδιαίτερη πατρίδα του, όπως 500 χρόνια πρίν. (Άσε που θα τσέπωνε καί το πολεμικό επίδομα, καί θα γύριζε πίσω με μπαγιόκο.) Εάν, όμως αναγκαζόταν να ξαναπολεμήσει Άγγλους, όπως οι πρόγονοί του, τότε Μεγάλη Βρετανία τέλος! (Τέλος καί το μπαγιόκο – καί πάλι πίσω στα πρόβατα καί τα γάλατα, ο τυφεκιοφόρος. Σιγά μην τον πλήρωνε το «στέμμα», γιά να σκοτώνει Άγγλους!)

[Αυτές ακριβώς τις φυγόκεντρες τάσεις φοβόταν κι ο Μέττερνιχ στη δική του αυτοκρατορία, γι’ αυτό μας κυνήγησε τόσο πολύ. Ως επαναστάτες εθνικιστές, δίναμε το -αποφευκταίον- παράδειγμα σε τίποτε Ούγγρους καί Σέρβους πχ, να του διαλύσουν το μαγαζί.]

Κατά κάποιο τρόπο, αυτοκρατορία χωρίς διαρκή εφεύρεση (πραγματικών, ή φανταστικών) εχθρών, δεν στέκεται. Όθεν, είναι χοντρή ανοησία αυτό που λέγεται διαρκώς από κάποιους (ακόμη καί «Τουρκολόγους»), δηλαδή το να προσπαθήσουμε να βρούμε τρόπους ειρηνικής συνεννόησης με την Τουρκία. Πιό πιθανό είναι να σας κάνει δώρο ο Άη-Βασίλης το θησαυροφυλάκιο των ηπαπάρα, παρά αυτό!

Επίσης, η σημερινή εποχή είναι εποχή εθνικισμών. Οι αυτοκρατορίες άρχισαν ν’ αργοσβήνουν ως αποδεκτές κρατικές οντότητες εδώ καί καμιά 300αριά χρόνια (λίγο πριν την εποχή του Ρήγα Φερραίου, γιά να καταλάβετε), επομένως σήμερα είναι πολύ πιό δύσκολο να κρατήσεις μιά αυτοκρατορία. Γι’ αυτό άρχισαν, η μεν Τουρκία να συνθέτει μύθους «παντουρανισμού» (ως δήθεν πανεθνικό της αφήγημα), οι δέ ηπαπάρα κάθε λίγο καί λιγάκι -ξεγελώντας τον εαυτό τους- να επαναλαμβάνουν: «δή γκρέητ Αμέρικαν νέησιον». (Μάγκες, «νέησιον» δεν είστε, ούτε θα γίνετε ποτέ· κοιτάξτε τώρα ν’ αποφύγετε τον δεύτερο εμφύλιο της Ιστορίας σας, κι αφήστε τα περί «νέησιον» γι’ άλλους, που «τό ‘χουν» παλαιόθεν.)

. . . . . . . . . . .

Τέλος, των «Τουρκολόγων» τους διαφεύγει ( ; ) η περιγραφή της εθνικής καί θρησκευτικής σύνθεσης των σημερινών «Τούρκων». Εάν, όμως, δεν ξέρεις με τί ακριβώς έχεις να κάνεις, τότε είσαι στο σκοτάδι!

Χοντρικά, σήμερα έχουμε – εθνικώς (καί συγνώμη αν μου διέφυγαν κάποιες ομάδες) :

• Τουρκογενείς (πράσινα μάτια, εξογκωμένα μήλα προσώπου).
• Ελληνογενείς διαφόρων εποχών. (Από τους πάλαι ποτέ Πελασγούς, μέχρι Ποντίους, Λυδούς, Φρύγες, Ίωνες, γενίτσαρους, σκλάβες Ελληνίδες στα χαρέμια, κτλ κτλ.)
• Κούρδους.
• Λοιπές εθνικές μειονότητες, μικρών ποσοστών. (Αρμένιοι εξισλαμισθέντες, Πέρσες, σεφαρντίμ ιουδαίοι, γύφτοι, κτλ.)
• Υβρίδια όλων των παραπάνω, από μεικτούς γάμους.

Θρησκευτικώς, έχουμε:

• Σουνίτες μωαμεθανούς.
• Αλεβίτες.
• Κρυπτοχριστιανούς.
• Διάφορες μωαμεθανικές αιρέσεις, όπως πχ σούφι.
• Ιουδαίους.

Τί να τους ενώνει όλους αυτούς, άρα γε; Μιά «τουρκική εθνική συνείδηση»; ας μή λέμε αστεία! Τους ενώνει κυρίως το χρήμα, αλλά καί το πιστόλι (ο υπόκοσμος στη γείτονα χώρα δίνει και παίρνει), όπως τους ηπαπαραίους. Καί οι απειλές προς όποιον βρεθεί στον δρόμο τους.

Όμως, γιά να κατανοήσουμε εις βάθος το τί ρόλο παίζει ο καθένας στην γείτονα χώρα, παίρνουμε το σχετικό μακροσκελέστατο άρθρο μου από την αρχή. Δεν θα μακρηγορήσω κι εδώ, απλά θα σας πω ευθέως ένα από τα συμπεράσματα: ότι δεν πρέπει να έχουμε καμμία εμπιστοσύνη, ακόμη καί σε κρυπτοχριστιανούς. Γιατί; απλούστατα, διότι δεν είναι σίγουρο ότι έχουν ενστερνισθεί την Ελληνική εθνική συνείδηση. Και η Ελληνική εθνική συνείδηση έχει συγκεκριμένα σημεία αναφοράς· εν τάχει: Ελλαδικό κορμό / Παρθενώνα / Αγία Σοφία. Εάν κάποιο άτομο δεν τα έχει αυτά, τότε τί να το κάνω, που είναι κρυπτοχριστιανός; Χριστιανοί (ορθόδοξοι) είναι πολλοί, μέχρι Άραβες καί μαύροι. Τί σημαίνει αυτό; πως είναι κι Έλληνες ταυτόχρονα;

Πάρτε ως (αντι)παράδειγμα την αμφιλεγόμενη «καλλιτέχνιδα», τη Γεωργία Λαλέ. (Αυτή, με τη ρόζ «ελληνική» σημαία.) Την έχουν χαρακτηρίσει «Τουρκάλα», αλλά δεν είναι. Ελληνίδα είναι. (Υπάρχουν, μάλιστα, φωτογραφίες της που φοράει σταυρουδάκι.) Πλην όμως, μιά παράσταση που έδωσε, όπου πασαλείφτηκε με το αίμα της περιόδου της, δείχνει ότι είναι μέλος, ή έστω απόγονος, ή έστω ιδεολογική απόγονος σκοτεινών μητριαρχικών ιερατείων της Μ. Ασίας (του τόπου καταγωγής της, δηλαδή) – τύπου Κυβέλης, «μαγισσών της Σμύρνης», κτλ. (Δείχνει επίσης τον λόγο, γιά τον οποίο στην Ορθοδοξία δεν υπάρχουν γυναίκες ιέρειες: κανείς δεν θ’ άφηνε τις βακχίδες να μπουν απ’ το παράθυρο στη νέα θρησκεία… αν καί μπήκε ο Διόνυσος με την «άμπελον».)

Δηλαδή, ναί μέν Λυδίες, Φρυγίες, καί τα ρέστα (παναπεί Τρωϊκή ενδοχώρα της παρακμής), μητριαρχικά ιερατεία κτλ, αλλά καμμία σχέση με το Ελληνικό εθνικό γίγνεσθαι. (Γι’ αυτό καί δεν έδειξε κανέναν σεβασμό στο εθνικό μας σύμβολο. Όχι από κακία, αλλά δεν της λέει κάτι.)

Λοιπόν: ναί μέν, οι σημερινοί «Τούρκοι» είναι φύσει καί θέσει εχθροί μας· αλλά δεν έχουμε καμμία εμπιστοσύνη ούτε σε άτομα της γείτονος με (μέχρι στιγμής κρυπτο-)Ελληνική / ορθόδοξη χριστιανική πορεία. (Κι οι αιτίες βρίσκονται χιλιάδες χρόνια πρό Χριστού· να μην επαναλαμβάνομαι.) Συνεπώς, μην ενθουσιάζεστε πως υπάρχουν 100% δικοί μας εκεί, στο 100% του πληθυσμού.

[Θα έλεγα πως οι μόνοι «καθαροί», που την αμέσως επόμενη ημέρα θα σκεφτούν καί θα ενεργούν σαν εμάς, είναι οι Πόντιοι καί οι Καππαδόκες. Αλλά, οι απόγονοι Κρονίων Πελασγών, δεν με πείθουν. Κι αφού οι πρόγονοί τους έσπευσαν ν’ αλλαξοπιστήσουν χωρίς λόγο επί φθίνοντος Βυζαντίου… μία φορά προδότης, γιά πάντα προδότης.

Όχι καί να τους ξαναλουστούμε.]

. . . . . . . . . . .

iv. 2039

Τ’ είν’ αυτή η χρονολογία, τώρα; Είναι η χρονολογία, κατά την οποία εξελίσσεται σ’ ένα μυθιστόρημα η ιστορία του έρωτα ενός Έλληνα λοχαγού με μιά Τουρκάλα! (Υποτίθεται ο στρατός μας ξαναμπήκε στη Μ. Ασία πολεμώντας.)

Το μυθιστόρημα είναι αυτό (οι πληροφορίες από λογαριασμό του τουΐττερ) :

Το εξώφυλλο:

Κι αμέσως παρακάτω ο λόγος, γιά τον οποίο μάλωσαν Αγαμέμνων και Αχιλλέας! :-)

Η συγγραφέψ, ντέ! Ομορφούλα, δεν συμφωνείτε; όπως οι Τρωαδίτισσες εκείνης της εποχής.

Ο τίτλος του μυθιστορήματος σημαίνει «Ίμβριος-α», δηλ. από την Ίμβρο, με το νησί από το 1970 να έχει μετονομαστεί σε Γκεκτσέαντα (δηλαδή Ουράνια Νήσος – δες εδώ). Περισσότερες πληροφορίες γιά το βιβλίο (που φαίνεται ότι συνεχίζεται να γράφεται κατά κεφάλαια), εδώ.

. . . . . . . . . . . . .

Τί σημαίνουν όλ’ αυτά; Παρεκτός του ότι αποτελούν μία ακόμη απόδειξη, ότι οι σημερινοί «Τούρκοι» σε ποσοστό περίπου 70% είναι Ελληνικής καταγωγής, όπως έδειξαν οι έρευνες του DNA τους καί τους εξέπληξαν (γιατί να εκπλαγούν, όμως; δεν ξέρουν Ιστορία; ), μας δείχνουν ξεκάθαρα καί κάτι άλλο… το τί θα γίνει λίαν προσεχώς, αν τα σχέδια «αυτών» προχωρήσουν ως έχουν.

Αυτό, θα το αναλύσουμε αμέσως μετά.

Βουτιά στη θάλασσα, λοιπόν!

. . . . . . . . . . .

β. Αιγαίο

Κι όχι όλο. Κυρίως το ανατολικό.

Αλλά, ας δούμε πρώτα τον χάρτη, πρίν μιλήσουμε.

Εξηγώ.

Ο κόκκινος «διάδρομος» είναι αυτός ακριβώς, που επιθυμούν οι πάντες! (Εάν ακούσετε να μιλάνε απλώς γιά τα «Στενά», να ξέρετε ότι σας μιλάει ημιμαθής. Τα «Στενά» είναι μόνον το μισό μέρος της όλης ιστορίας, καί πάνε αξεχώριστο πακέτο με τον θαλάσσιο διάδρομο του ανατολικού Αιγαίου.) Όλη η φασαρία γίνεται:

• Είτε γιά να βγούν οι Ρώσσοι από τον Εύξεινο καί να πάνε στην απόληξη του κόκκινου «διαδρόμου» (Λίβανος-Ισραήλ), μέσωι Κύπρου (οι πονηροί Άγγλοι έχουν τη βάση τους στην Κύπρο επάνω στον κόκκινο «διάδρομο»), ώστε (α) να έχουν πρόσβαση στη φιλική τους Συρία, (β) να ελέγχουν την περιοχή, αλλά καί τους δρόμους του θαλασσίου εμπορίου.
• Είτε γιά να εμποδίσουν οι Δυτικοί την πιθανή θαλάσσια αυτή πορεία των Ρώσσων. Είπαμε, «οι Ρώσσοι, έξω».

Συνεπώς, οι Δυτικοί προς το παρόν αφήνουν στους Τούρκους το έργο του «ταπώματος» της θάλασσας / απαγορευτικού στους Ρώσσους, με την ελπίδα να τους ξαναφέρουν πίσω στο Δυτικό στρατόπεδο. Οίκοθεν νοείται η κατάληψη όσων νησιών μας βρίσκονται επάνω στον κόκκινο «διάδρομο», καθώς καί της υπόλοιπης Κύπρου – πλήν Αγγλικών βάσεων.

[Νά γιατί οι Τουρκαλάδες κατεβάζουν συνεχώς βαρέα όπλα καί στρατεύματα στην Κύπρο. Προφανώς τους την έταξαν οι Δυτικοί, αλλά κι αυτοί -ως εξ ίσου πονηροί- πάνε να επωφεληθούν όσο μπορούν.]

. . . . . . . . . . .

γ. Σενάρια

Τί λένε, όμως, τα πιθανά σενάρια, που περιστρέφονται γύρω από το ανατολικό Αιγαίο;

Σενάριο 1: Οι Τούρκοι καταλαμβάνουν όλη την Ελλάδα κι αρχίζουν γενοκτονία των γηγενών, συνεπικουρούμενοι από βόρειους Βαλκάνιους κακογείτονες ημών, γύφτους, καί παρεπιδημούντες λάθρο. Με τον τρόπο αυτόν, όμως, οι Δυτικοί δεν έχουν βάρος στο κάρμα τους, διότι δεν έκαναν αυτοί τη βρωμοδουλειά. Αλλά, ακόμη χειρότερα γιά τους Τούρκους, διότι θα προκαλέσουν εμφύλια σφαγή (το 70% Ελληνικού DNA, που λέγαμε…), καί αμέσως μετά θα υποστούν την επίθεση των Δυτικών, επειδή οι τελευταίοι καί δεν θέλουν συνεταίρους στην εκμετάλλευση της περιοχής, καί θέλουν να εξαφανιστεί το DNA μας από προσώπου Γής.

Σενάριο 2: Οι Τούρκοι καταλαμβάνουν τον κόκκινο «διάδρομο» καί τον κρατάνε γιά πάρτη τους, μή υποκύπτοντες σε απειλές. (Η γαλάζια γραμμή στον χάρτη είναι ένα τεχνητό κανάλι, που σχεδιάζει ο πονηρός Ερντογάν γιά σύνδεση Αιγαίου με Εύξεινο, το οποίο δεν θα υπακούει στις δεσμεύσεις της συνθήκης του Μοντραί.) Θα τον χρησιμοποιούν γιά να κάνουν τα γλυκά μάτια είτε στους Δυτικούς, είτε στους Ρώσσους.

Σενάριο 3: Επειδή, όμως, το Αιγαίο από κάτω κρύβει τρομερές ποσότητες πετρελαίου καί φυσικού αερίου, οι Δυτικοί σκοπεύουν να αποσπάσουν από τους Τούρκους τον κόκκινο «διάδρομο» καί να δημιουργήσουν ένα κράτος-μαϊμού, το οποίο θα περιλαμβάνει όσα νησιά βρίσκονται επάνω στον «διάδρομο» – ίσως καί τα δυτικά παράλια της Μ. Ασίας. Γιά ν’ αναγκαστούν οι Τούρκοι να τον δώσουν στους Δυτικούς, οι τελευταίοι θα αδειάσουν ακόμη μία φορά τους Κούρδους – αν καί η δημιουργία Κουρδικού κράτους θα επικρέμεται σαν διαρκής απειλή πάνω από τα κεφάλια των Τούρκων.

Το Κουρδικό είναι το μαστίγιο, αλλά υπάρχει καί το καρώτο: αυτό το κράτος-μαϊμού θα δίνει καί στους Τούρκους υδρογονάνθρακες / εισοδήματα απ’ αυτούς, καθώς καί εισοδήματα από πχ καζίνα, που θα στηθούν σωρηδόν επάνω του. (Εμείς, βέβαια, να μή σας πω τί θα πάρουμε απ’ όλο αυτό το πανηγύρι…)

. . . . . . . . . . . .

Ναί, αλλά τί θα γίνει τελικώς;

Θα σας πω τη γνώμη μου. Ο απόλυτος στόχος «αυτών» είναι το σενάριο 1, δηλαδή η πλήρης εξαφάνιση ημών των Ελλήνων από προσώπου του πλανήτη μας. Καί τούτο, διότι αυτό το μίσος έχει ρίζες πολύ πίσω στον χρόνο – Ατλαντίδα, κι ακόμη πιό πίσω. Συνεπώς, «αυτοί» δεν θ’ αφήσουν ευκαιρία να πάει χαμένη, όταν καί εάν τους δοθεί, διότι δεν θ’ αφήσουν να πεταχτεί στα σκουπίδια ένα καλομελετημένο σχέδιο τόσων χιλιετιών.

Άλλως τε, στα χάλια που είμαστε (άοπλοι κι απελπισμένοι), καί με τα φίδια που μας περιτριγυρίζουν (έξω εχθροί, μέσα λάθρο καί προδότες), δεν θέλουμε πολύ να χαθούμε. Μ’ αυτή τη «διάταξη δυνάμεων», έχουμε χάσει πανηγυρικώς.

Αυτά, όμως, ίσχυαν μέχρι πρό τινος, πχ δεκαετία του 1980 – ή καί του 1990. Αλλά, από τη στιγμή που «αυτοί» δεν έδρασαν εγκαίρως εις βάρος μας (μας ανάγκαζαν ν’ αφοπλιζόμαστε καί να οπισθοχωρούμε σιγά-σιγά, ώστε να μην το καταλάβουμε), έχασαν πολύτιμο χρόνο. Καί πρόλαβαν κι έσκασαν μύτη οι πρώτες «ανησυχίες» γιά έρευνα πιθανής Ελληνικής καταγωγής των απέναντι (όπως σε υπερβολικό βαθμό δείχνει η κοπελλιά με το μυθιστόρημα), οπότε υπάρχει φόβος οι «απέναντι» να ενωθούν μαζί μας, καί τα σχέδια «αυτών» να πάνε στον αγύριστο οριστικώς.

[Προσέξτε: είμαι ο τελευταίος άνθρωπος στο Σύμπαν, που θα υποστηρίξει Ελληνο-Τουρκική συνομοσπονδία, DNA-ξεDNA. Ούτε με πήρε ο ενθουσιασμός γιά ένα ρομαντικό μυθιστόρημα· που στο κάτω-κάτω μπορεί να είναι καί πληρωμένη προπαγάνδα, όπως οι τηλεοπτικές σειρές τους. Προσπαθώ να κρίνω αντικειμενικά καί ψυχρά, όπως αντικειμενικός καί «ψυχρός» είναι κι ο χάρτης της περιοχής.]

Έτσι, μπαίνει σ’ εφαρμογή το Σχέδιο 3 (σιγά μην βάλουν συνέταιρους τους Τούρκους, οι Δυτικοί!)… όπου, με παραδάκι κι εκμαυλισμό, σε βάθος χρόνου μερικών δεκαετιών οι πάντες (σε αμφότερες τις πλευρές του Αιγαίου) θά ‘χουν ξεχάσει τα περί αρχαίων Ελλήνων καί του DNA τους, καί θα τό ‘χουν ρίξει στις κραιπάλες. Από ‘κεί καί μετά, το να πέσει το σάπιο φρούτο είναι θέμα χρόνου.

. . . . . . . . . . .

Αντί επιλόγου

Ελπίζω να σας ανέλυσα σε ικανοποιητικό βαθμό το πώς σκέπτονται οι δύο κύριοι εχθροί μας (Τουρκία-Δύση), τί επιδιώκουν εις βάρος μας, καί πώς σκοπεύουν να το μεθοδεύσουν.

Παρεκτός κι αν συμβεί κάτι στην επικαιρότητα, που να ζητάει επιτακτικώς ανάλυση καί σχολιασμό, ή παρεκτός κι αν μου έρθει καμιά καλή ερευνητικού χαρακτήρα ιδέα, το επόμενο άρθρο θα είναι το τρίτο μέρος του γεωπολιτικού τριπτύχου… όπου δεν πάει το μυαλό κανενός! Του ίδιου γεωπολιτικού τριπτύχου, του οποίου είδαμε τις δύο πλευρές μέχρι τώρα.

Θα τελειώσω με την πάγια προτροπή μου: ετοιμαστήτε γιά τα δύσκολα επερχόμενα!

Γεωπολιτικά – «Ματσεντονίγια»

α. Εισαγωγή

Με το σημερινό, εγκαινιάζω μιά σειρά βασικών (εισαγωγικών) γεωπολιτικών αναλύσεων· διότι έχω διαπιστώσει πως η συντριπτική πλειονότητα των συν-Ελλήνων, όχι μόνον δεν χαμπαριάζει τις αιτίες της θανασίμως εχθρικής συμπεριφοράς των άλλων εθνών εναντίον μας, αλλά έχει τελείως παιδαριώδεις αντιδράσεις της τελευταίας στιγμής, σα σκύλος που έφαγε κλωτσιά από ‘κεί που δεν το περίμενε. (Του τύπου: «- Οι κακοί Δυτικοί! Αλλά θα τους δείξουμε εμείς!», κτλ κτλ.)

Επίσης έχω διαπιστώσει πως εμείς οι Έλληνες δεν έχουμε μιά κοινή «γλώσσα», όσον αφορά τις γεωπολιτικές μας επιδιώξεις. Ας πούμε, το: «- Να πάρουμε τημΜπόλιν!» Έ, ωραία, καί πες ότι την πήραμε. Μετά; τί γίνεται μετά; Κανείς δεν λέει!

[Όχι, όχι – ψέμμα! Λένε. Θεωρούν πως, με την απελευθέρωση της Κωνσταντινουπόλεως, αυτομάτως θ’ αναβιώσει η Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Αυτομάτως.

Ναί, δέ λέω… θ’ αναβιώσει αυτομάτως η Αυτοκρατορία των αρχών του 1453 – μιά που ο Μυστράς είναι ήδη ελεύθερος.

Ά ρέ βλήματα!…]

Ή, μήπως, μας αρκεί η Μπόλις… άντε, καί τα Μικρασιατικά παράλια του Αιγαίου, αλλά ν’ αφήσουμε τα υπόλοιπα στην Τουρκία, μετά (δηλαδή, ανατολικώτερα) από μιά λωρίδα 100-150 χιλιομέτρων από την ακτογραμμή, όπως γράφουν (καί δημοσιεύουν σχετικούς χάρτες) μερικοί ανόητοι «πατριωταράδες»;

Ή, ακόμη κι αν φτάσουμε την Ελλάδα (ανατολικώς) στα παλιά όρια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μέχρι την Αντιόχεια της Συρίας φερ’ ειπείν· μπορούμε να χειριστούμε ένα τόσο μεγάλο κράτος, ή θα μας φάνε οι ίδιες ακριβώς παθογένειες, που έφαγαν καί την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία;

. . . . . . . . . . .

…Αυτά, κι άλλα πολλά παρόμοια, σχεδόν με αναγκάζουν να καθήσω να γράψω την αλφαβήτα της Γεωπολιτικής, όσον αφορά τη χώρα μου καί τους ομοεθνείς μου. Ειλικρινά, δεν μ’ αρέσει ν’ ασχολούμαι ούτε με πολιτική, ούτε με γεωπολιτική, διότι:

• Χωρίς ισχύ ν’ αλλάξεις τα πράγματα κατά το δοκούν, απλά χάνεις τον καιρό σου – καί σήμερα η Ελλάς δεν έχει ισχύ, ας μην κοροϊδευόμαστε. (Γιά όσους επικαλούνται τους αρχαίους ημών / προσευχές / κομποσχοίνια / αποφθέγματα «η Ελλάς ποτέ δεν πεθαίνει»: εντάξει, παίδες· αλλά δεν θα πάρω, ευχαριστώ.)
• Χωρίς συγκεκριμένους εθνικούς στόχους, ακόμη κι η ισχύς είναι άχρηστη.
• Τρίτον, δεν μπορώ να περιμένω πότε θα βάλει μυαλό ο κάθε μαλάκας· ειδικά μέσα σε μιά χώρα, η οποία βρίθει παρτάκηδων… όχι ότι μας λείπουν κι οι ξερόλες, βέβαια. (Θυμίζω ότι ο ξερολισμός κι ο παρτακισμός είναι από τις χείριστες μορφές εγωϊσμού.)

Ωστόσο, θα θυσιάσω ακόμη μία φορά τον προσωπικό μου χρόνο, καί μάλιστα γιά αγγαρεία…

…αλλά γιά την Ελλάδα, ρέ γαμώτο!!!

. . . . . . . . . . .

β. Το παρελθόν

Αυτή η λύσσα των ξένων ν’ αποκόψουν τη Μακεδονία από τον εθνικό μας κορμό, πότε ξεκινάει; Πόσο πίσω στον χρόνο;

Μπορεί σαν ιδέα να υπήρχε ασαφώς (καί ως πιθανότητα) από πολύ παλιά, αλλά ουσιαστικά εκδηλώθηκε από το 1770 καί μετά. Από τα Ορλωφικά.

Γιατί;

Διότι ναί μέν βαφτίσαμε τους Ρώσσους, που μέχρι σήμερα είναι πιστοί ορθόδοξοι χριστιανοί, αλλά η Ιστορία είναι Ιστορία. Καί η Ιστορία λέει ότι:

• Η πρώτη-πρώτη επαφή Ρώσσων καί Βυζαντινών ήταν πολεμική σύγκρουση, είκοσι χρόνια πρίν γίνουν χριστιανοί οι Ρώσσοι.
• Το 1453 οι Ρώσσοι δεν κινήθηκαν γιά να μας βοηθήσουν, παρά το ότι η πριγκιπική τους γραμμή κρατούσε καί από το Βυζάντιο.

Συνεπώς, οι Δυτικοί, αν καί ήθελαν διακαώς την καταστροφή του Ελληνισμού καί την υποδούλωση της Αυτοκρατορίας στους Οθωμανούς (ελπίζοντας αργότερα να τουμπάρουν τον Μεχμέτ Β’ καί να του την πάρουν απ’ τα χέρια του, δίνοντάς του χάντρες καί καθρεφτάκια), κι ενώ το βράδυ της 29ης Μαΐου 1453 γλεντοκοπούσαν με την είδηση της Αλώσεως, δεν υπολόγιζαν καθόλου τον παράγοντα «Ρωσσία».

[Παρά το «ομόδοξον» με τους Ρωμιούς, που επικαλούνται μερικοί κομποσχοινάκηδες. Ρέ ούφα, καί με τους Βουλγάρους το 1913 ήμασταν ομόδοξοι. Διαβάσατε Ιστορία, να δήτε τί έγινε τότε; Μήπως, πάλι, πήρατε πρέφα τί έγινε λίγο παλιότερα, το 1904-1908, πάλι με τους Βουλγάρους… παρά το ότι τα υψηλόβαθμα στελέχη των «κομιτάτων» ήσαν κυρίως ιουδαίοι καί τέκτονες; ]

Άρχισαν, όμως, ν’ αλαφιάζονται οι Δυτικοί από τότε, που ο Πέτρος ο Μέγας άρχισε να υπογράφει ως «μονάρχης Ρωσσογραικών» (ναί!), κι από τότε που οι Ρώσσοι σχηματοποίησαν δύο από τους εθνικούς τους πόθους, που αφορούν ευθέως εμάς… όχι απλά μας αφορούν, αλλά έρχονται ευθέως κόντρα στα δικά μας εθνικά συμφέροντα:

• την ανάρρηση στον πατριαρχικό θρόνο της Μπόλης Ρώσσου οικουμενικού πατριάρχη (*),
• καί την έξοδό τους στο Αιγαίο.

[Είναι κι ο δικέφαλος αετός ως σύμβολο, που τον πήραν οι Ρώσσοι· αλλά αυτόν τον υιοθέτησαν καί αρκετοί άλλοι – κι επομένως δεν τους ξύνιζε το γεγονός, των Δυτικών.]

[(*) Γιατί φωνάζω εγώ να μεταφερθεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο μονίμως στην Ελευσίνα; (Μονάχα ως κίνηση υψηλού συμβολισμού, νομίζετε; ) Κι ας αφήσουμε στημΜπόλιν ένα δευτερεύον πατριαρχείο, καί δεμπανα το πάρουν κι οι Ρώσσοι, κι όποιος άλλος «ορτοντόξ» γουστάρει!

Θα μας κάνει εσαεί μπαλλάκια ο κάθε Ρώσσος κι ο κάθε Τούρκος κι ο κάθε Αμερικάνος (βλέπε εκλογή Αθηναγόρα) ; Άειντ’ από ‘δώ χάμω!]

. . . . . . . . . . .

γ. Ορλωφικά

Αλαφιάστηκαν οι Δυτικοί, αλλά δεν έδωσαν σημασία. Έδωσαν κάποια σημασία, όμως, όταν κατέβηκαν στα Ελληνικά νερά οι αδελφοί Ορλώφ καί ξεσήκωσαν τους Έλληνες. (Μαζί με κάποιο ελληνόφωνο λαμόγιο, ονόματι Παπάζωλη, ή Παπάζογλου.) Βέβαια, καί οι Ορλώφ λέγεται πως δεν ήταν ακριβώς Ρώσσοι, όπως ούτε η Αικατερίνη της Ρωσσίας ήταν Ρωσσίδα. (Γερμανίδα ήταν.) Αν ζούσε η σεξουαλικώς ακόρεστη αυτοκράτειρα, θα μπορούσε ίσως να μας διαφωτίσει εάν των (καί εραστών της) Ορλώφ τους έλειπε κάτι απ’ τα πουλάκια τους, πλήν όμως πρόκειται γιά μάλλον ασήμαντη λεπτομέρεια· όταν την κοπάνησαν οι Ορλώφ καί μας παράτησαν στα κρύα του λουτρού, οι Έλληνες ως έθνος κοντέψαμε να χαθούμε, διότι ο τότε σουλτάνος ήθελε να μας σφάξει όλους.

[Αυτό δεν συνέβη, όχι επειδή θα πολεμούσαμε αγρίως μέχρις εσχάτων, διότι «ο Έλλην, ως απόγονος Εκείνων» κτλ κτλ (καμιά εκατοσταριά επαναστάσεις είχαμε κάνει μέχρι τότε, όλες μα όλες αποτυχημένες), αλλά επειδή σήκωσε ανάστημα στον σουλτάνο ο ναύαρχός του. Ο οποίος, μέσα σε νεκρική σιγή, ρώτησε τον σουλτάνο: «- Κι αν τους σφάξουμε, πολυχρονεμένε μου πατισάχ, τότε ποιός θα μας πληρώνει φόρους;»

Κι ο σουλτάνος, αντί να πάρει καί του ναυάρχου το κεφάλι, έκανε συνοφρυωμένος μιά απαξιωτική χειρονομία, σε στύλ: «άσ’ τα τα παλιόσκυλα να πάνε να γ@μηθούν», καί υπαναχώρησε από την αρχική του επιθυμία. Κι έτσι γλυτώσαμε ως έθνος από την οριστική ιστορική μας εξαφάνιση, χάρη στον ναύαρχο Χασάν.]

. . . . . . . . . . .

Πάλι δεν δώσανε την πρέπουσα σημασία οι Δυτικοί· διότι, καί τα Ορλωφικά ήταν μάλλον προβοκάτσια, παρά επίσημη απόφαση του Ρωσσικού κράτους (απ’ όσα γνωρίζω, η Αικατερίνη ήταν αντίθετη σε άνοιγμα δευτέρου μετώπου στον πόλεμο με την Τουρκία – κι αυτή ήταν, που ανακάλεσε πίσω τους Ορλώφ), καί οι Δυτικοί μάλλον διασκέδασαν με το πάθημά μας, διότι καί οι ίδιοι είχαν κάνει κάτι παρόμοιο (προβοκάτσια), έναν αιώνα πρίν: είχαν ξεσηκώσει τους υπόδουλους Έλληνες με τον Μοροζίνι, αλλά κι αυτοί τους παράτησαν στα κρύα του λουτρού… προς μεγίστην χαράν των Οθωμανών, που ξαναβρήκαν αφορμή να σφάζουν Έλληνες.

. . . . . . . . . . .

δ1. Κιουτσούκ Καϊναρτζή

Εκείνο, όμως, που απετέλεσε το τσίμπημα της σφήκας στον πισινό των Δυτικών, ήταν η συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή. Δηλαδή, τα μετέπειτα των Ορλωφικών. Όπου φάνηκε καθαρά ότι οι Ρώσσοι είχαν πλέον σκοπό να κατέλθουν μόνιμα προς νότον (καί να μπαστακωθούν στις Ελληνικές περιοχές), διαλύοντας την Οθωμανική Αυτοκρατορία καί επεκτείνοντας ακόμη περισσότερο το απέραντο κράτος τους.

Με τη συνθήκη αυτή, η Οθωμανική Αυτοκρατορία άρχισε να στριμώχνεται αγρίως, διότι προβλεπόταν πχ ότι τα υπό Ρωσσική σημαία πλοία (μεταξύ των οποίων καί Ελληνικά) δεν έπρεπε να τα πειράζουν οι Οθωμανοί, κτλ. Κι εννοείται, πάλι ο καυγάς γινόταν καί γιά το εμπόριο – κυρίως μπαχαρικά εξ Ανατολών. Κι εννοείται (δίς), ότι εκείνη που είχε τις περισσότερες αντιρρήσεις στα (καθαρώς, πλέον, διαφαινόμενα) Ρωσσικά γεωπολιτικά σχέδια, ήταν η τότε κοσμοκράτειρα Βρεττανική Αυτοκρατορία. (Γιατί; διότι δεν χωρούσαν δύο τέτοιοι μεγάλοι «παίχτες» στα νερά της Ανατολικής Μεσογείου.)

Από εκεί καί μετά, όσα παπατζηλίκια έλαβαν χώραν εκατέρωθεν μέχρι καί σήμερα (πχ να διαλυθεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία / όχι, να μείνει ως έχει / όχι, απλά να περιοριστεί), ονομάστηκαν -κι έγιναν ιστορικώς γνωστά- με το συλλογικό όνομα: «Ανατολικόν Ζήτημα».

. . . . . . . . . . .

δ2. Μυστική πλευρά των πραγμάτων

Είναι γνωστό πως, όσα γεγονότα (πχ πόλεμοι) κι αν εξελιχθούν φανερά, αρκετά άλλα εξελίσσονται παραλλήλως στα κρυφά – καί μας παίρνει πολλά χρόνια να τα μάθουμε, αν τα μάθουμε ποτέ.

Λοιπόν, όσο ο κόσμος έβλεπε στα φανερά Ορλωφικά, συνθήκες, κτλ κτλ, παραλλήλως είχαμε στα παρασκήνια μιά πολύ ενδιαφέρουσα «μονομαχία» έως θανάτου (κυριολεκτώ!) Ρώσσων καί Άγγλων, γιά την παγκόσμια κυριαρχία.

Οι Άγγλοι κάνανε την αρχή, κατασκευάζοντας το 1717 (έστω, στα φανερά – διότι λέγεται πως προϋπήρχε από πολύ πρίν) το σύστημα του τεκτονισμού, ως βοηθητικό / υποστηρικτικό των γεωπολιτικών επεκτατικών σχεδίων τους. Καί πράγματι, έτσι ήταν· πώς νομίζετε ότι κατσικώθηκαν στην Ινδία επί αιώνες, αν δεν φρόντιζαν να κάνουν μασώνους αρκετούς από τους τοπικούς άρχοντες;

Ωστόσο, αυτό το «παιχνιδάκι» με τις «μυήσεις» (καί στην πραγματικότητα στρατηγικό όπλο) το κατάλαβε ένας πανέξυπνος τσάρος, ο Παύλος Α’, ο οποίος θέλησε να το αποσπάσει από τα χέρια των Άγγλων… μετατρέποντας τον τεκτονισμό σε υπόθεση καθαρά Ρωσσική. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τον δολοφονήσουν Άγγλοι πράκτορες καί τέκτονες που έμεναν στη Ρωσσία, σε συνεργασία με φιλοάγγλους Ρώσσους τέκτονες ευγενείς. Κι έτσι, ο τεκτονισμός έμεινε μέχρι σήμερα στα χέρια κυρίως των αρχικών του εμπνευστών, των αγγλοφώνων.

[Παρένθεση: και η δολοφονία του Ιωάννη Μεταξά από τους Άγγλους είχε σε μεγάλο βαθμό ως αιτία, την ίδια αιτία που «έφαγαν» αυτοί τον Παύλο Α’. Ο Μεταξάς, καίτοι τέκτων κι ο ίδιος, είχε κλείσει τις τεκτονικές στοές στην Ελλάδα (νομίζω ανακαλώντας το διάταγμα του 1928 της ίδρυσής τους ως «φιλανθρωπικών σωματείων»), με σκοπό να τις ξανανοίξει ως καθαρά Ελληνικού προσανατολισμού. Όμως δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το σχέδιό του.]

Λίγα χρόνια πρίν, ο Παύλος Α’ είχε περίπου επαναλάβει το εγχείρημα, προσπαθώντας να προσεταιρισθή το μόνο μεσαιωνικό ιπποτικό τάγμα που απέμεινε στον καιρό του, τους Ιωαννίτες Ιππότες. Τί είχε συμβεί, όμως;

Όταν ο Ναπολέων κατέλαβε τη Βενετία, οι Ιωαννίτες της πόλης (υπακούοντας στον αρχηγό τους, τον «μεγάλο μάγιστρο») είπαν ότι δεν θα σηκώσουν τα όπλα εναντίον αδελφών χριστιανών· με αποτέλεσμα, το τάγμα ουσιαστικά να διαλυθεί. (Σήμερα είναι απλά ένα γραφείο «σωματείου-σφραγίδας» κάπου μέσα στους απέραντους διαδρόμους του Βατικανού.) Ο Παύλος Α’, βλέποντας τα χάλια τους, τους πρότεινε να μεταφέρουν την έδρα τους στη Ρωσσία, ν’ ασπαστούν την Ορθοδοξία, καί να τους αναλάβει υπό την προστασία του. Αλλά αυτοί αρνήθηκαν.

Έτσι, ο Παύλος είχε μπεί άσχημα στο μάτι των Άγγλων (καί γενικώς των Δυτικών) δύο φορές, καί τον σχόλασαν με συνοπτικές διαδικασίες.

. . . . . . . . . . .

Παρένθεση, ξανά.

Τέκτονες υπήρξαν καί δύο μεγάλες μορφές του Ελληνισμού, που όποιος διαβάσει ποιές είναι (αλλά δεν γνωρίζει καταστάσεις), θα τσινήσει· αλλά ήταν: ο Κολοκοτρώνης καί ο Καποδίστριας.

Ο μέν Κολοκοτρώνης έγινε τέκτων στη Λευκάδα, όπου κατέφυγε κυνηγημένος, διότι είχε καταλάβει ότι μόνο με τη θετική συνέργεια της αγγλίτσας είχε ελπίδες να πετύχει ο ξεσηκωμός του Γένους. Όχι ότι πίστευε σε ποδίτσες καί βαλσαμωμένα κοκκοράκια καί νεκροκεφαλές, καί λοιπές αηδίες του είδους. Πάντως, οι πονηροί Άγγλοι -ελπίζοντες σε μελλοντικό κορόϊδο, που θα δρούσε υπέρ των συμφερόντων τους- τον έκαναν συνταγματάρχη του πεζικού τους, εξ ού καί το περίφημο κράνος των Άγγλων θωρακοφόρων, που φορούσε μόνιμα ο Γέρος.

Ο δέ Καποδίστριας ήταν χαμηλόβαθμος τέκτων (3ου βαθμού, «διδάσκαλος») αυτών ακριβώς των Ρωσσικής «επιρροής» τεκτονικών στοών του τσάρου Παύλου Α’. (Καί προφανώς έγινε, γιά να δώσει το «καλό παράδειγμα» στη Ρωσσική αριστοκρατία, ώστε να υποστηριχθούν τα σχέδια του τσάρου.) Γι’ αυτό, όταν ήρθε στην Ελλάδα το 1828 με αγγλίτσικο πολεμικό πλοίο, φανταστήτε πόσο του πρήξαν τ’ @@ του με «φροντιστήριο» οι Άγγλοι καθ’ όλη τη διαδρομή… καθόσον «αδελφός τέκτων».

[Καί τί του λέγαν -όχι απλά του λέγαν, μά τον διέτασσαν (καθ’ ό, ο ανώτερος τέκτων διατάσσει τον κατώτερο)- τόσες μέρες; Μά, δεν είναι προφανές; να μην επιμείνει σε επέκταση της Ελλάδας, διότι θα υπήρχαν άσχημες συνέπειες γιά τη χώρα μας!…]

. . . . . . . . . . .

Προσθέστε, τώρα, στην εικόνα καί τις ανωτέρω ιστορικές «λεπτομέρειες», καί θα καταλάβετε ακόμη μία αιτία της γερής έχθρας Ρώσσων καί Δυτικών.

. . . . . . . . . . .

δ3. Συνέδριο της Βιέννης

Αυτό το συνέδριο έλαβε χώραν στη Βιέννη με συνέδρους τις «Μεγάλες Δυνάμεις» της εποχής εκείνης, από τις 18 Σεπτεμβρίου του 1814, μέχρι τις 9 Ιουνίου 1815. Σκοπός του ήταν κυρίως να διευθετηθούν οι νέες γεωπολιτικές ισορροπίες μετά τους Ναπολεοντείους πολέμους… καί η πλάκα ήταν πως συμμετείχε καί η Γαλλία (διά του διαβόητου Ταλλεϋράνδου), τη στιγμή που ο Ναπολέων επέλαυνε! (Δεν είχε ηττηθεί ακόμη στο Βατερλώ, στις 18 Ιουνίου 1815.) Σα να επελαύνει ο στρατός μας το 1940, καί ο Μεταξάς να συμμετέχει σε συνέδριο με τον Μουσσολίνι, να δούν τί θα κάνουν μετά τον πόλεμο!!!

Παλαβό; ναί· κι όμως, συνέβη έτσι ακριβώς.

Ακριβώς εκεί ετέθησαν οι βάσεις της γεωπολιτικής των Δυτικών μέχρι σήμερα. Μιάς γεωπολιτικής, την οποία εξέφρασε επιγραμματικώς ο μεθύστακας Τσώρτσιλλ: «- Οι Άγγλοι επάνω, οι Γερμανοί κάτω, κι οι Ρώσσοι έξω!»

Παρά, λοιπόν, τις μεγάλες αλλαγές που συνέβησαν αυτά τα 209 χρόνια στην Ευρώπη καί τον κόσμο (δύο ΠΠ, διάλυση της Αυστρο-Ουγγρικής Αυτοκρατορίας, διάλυση της αγγλίτσικης αυτοκρατορίας, κτλ), το μέρος της γεωπολιτικής αυτής που αφορά τους Ρώσσους, ισχύει απαράλλαχτο καί στο ακέραιον:

Οι Ρώσσοι, έξω.

. . . . . . . . . . .

δ4. 1815-2024

Από τότε, τη σκυτάλη «οι Ρώσσοι, έξω» την ανέλαβαν κατά σειράν:

• Άγγλοι.
• Γ’ Ράϊχ.
• Τίτο.
• Αμερικάνοι…
• …συνεπικουρούμενοι από εγχώριους ποδίτσες καί ηλίθιους.

Γιάααα να τους δούμε λιγάκι αναλυτικά όλους αυτούς τους λεχρίτες.

Είναι γεγονός πως οι Άγγλοι κατά το 1915-1920 βοήθησαν (όχι χωρίς αντάλλαγμα, δεν κάνουν τίποτε τζάμπα αυτοί) την επέκταση της Ελλάδας, διότι (α) ήθελαν κορόϊδα φαντάρους γιά τα επεκτατικά τους σχέδια, (β) ήθελαν να τη σπάσουν στους Γερμανούς, που είχαν κολλητηλίκια με τους Οθωμανούς (διάβαζε πχ «σιδηρόδρομοι της Βαγδάτης«), καί (γ) ήθελαν να διώξουν από τον «δρόμο του μεταξιού» (καί των μπαχαρικών) ένα ενοχλητικό στεριανό εμπόδιο (την Τουρκία, παναπεί), μιά καί τότε Ινδούς καί Κινέζους τους είχαν οι Άγγλοι στη φάπα, κι έβγαζαν υπερκέρδη από το εμπόριο. Βέβαια, μετά άλλαξαν οι καιροί καί οι άνεμοι, καί οι Άγγλοι θεώρησαν πως πρέπει να ξαναμπούμε στο καβούκι μας του 1911, γι’ αυτό κάνανε πλάτες στον Κεμάλ. (Καί δεν ήταν οι μόνοι Δυτικοί.)

. . . . . . . . . . .

Αλλά, προσέξτε! Οι Άγγλοι βοήθησαν την επέκταση της Ελλάδας προς τα ανατολικά καί μόνον!

Προς βορράν, εφάρμοσαν το «διαίρει καί βασίλευε»: συνήγειραν εθνικισμούς, πχ της Γιουγκοσλαυΐας…

[…Πόσοι γνωρίζουν ότι ο «πολύς» Αρθούρος Ήβανς τό ‘παιζε -στα νιάτα του- δημοσιογράφος τότε στα εδάφη εκείνα, κι έγραφε φλογερά άρθρα υπέρ των εθνών της περιοχής καί κατά των Οθωμανών, με αποτέλεσμα αυτοί να τον μπουζουριάσουν καί να τον βγάλει απ’ τη φυλακή ο πρέσβυς της αγγλίτσας στην Υψηλή Πύλη; ]

…φτιάξανε (διά των τεκτόνων) έθνη καί εθνικισμούς μαϊμού, πχ Αλβανία…

[…Οι πραγματικοί Αλβανοί είναι οι Κοσσοβάροι. Οι λοιποί είναι είτε Έλληνες Ελληνικής συνείδησης (Βορειοηπειρώτες), είτε Ελληνικής καταγωγής εξομώτες (πχ Τσάμηδες, ή καθολικοί φιλο-Ιταλοί). Άλλως τε, δεν υφίσταται «αρχαία Αλβανία». Πρόκειται γιά κράτος-μαϊμού.]

…Καί διά των τεκτόνων καί των ιουδαίων πρωτο-κομμουνιστών της εποχής (συνεπικουρούντος του Βατικανού) άρχισαν -γύρω στα τέλη του 19ου αιώνα- να μουρμουράνε γιά «Μακεδονική εθνότητα».

. . . . . . . . . . .

Την καραμέλλα αυτή, της «Ματσεντονίγιας», την πήρανε μετά οι Χιτλερικοί κάπου στο τέλος του 1943 με αρχές του 1944, κι αφού είχαν προηγηθεί οι σφαλιάρες που άρχισαν να τρώνε μετά το Στάλινγκραντ. Δεν νομίζω ότι το Γ’ Ράϊχ τραβούσε ιδιαίτερα ζόρια να φτιάξει «Ματσεντονίγια», μιά που θεωρούσε ότι: (α) όλα τα Βαλκάνια ήταν με το μέρος του (εκτός απ’ τους αντάρτες, που θεωρούσε πως κάποια στιγμή θα τους εξόντωνε), καί (β) ότι δεν είχε φτάσει ακόμη το τέλος του, αλλά απλώς αναγκαζόταν σε μιά αναδίπλωση.

Η «Ματσεντονίγια», όμως, άρχισε να στήνεται τουλάχιστον σε επίπεδο διαταγών προς τις τοπικές στρατιωτικές μονάδες των Γερμανών, ώστε να βοηθήσουν να στηθούν οι σχετικές υποδομές. (Πχ πινακίδες οδών στα «Ματσεντόνσκυ».)

Γιατί;

Διότι όλα δείχνουν πως το Γ’ Ράϊχ, γνωρίζοντας άριστα το τί γεωπολιτική «γραμμή» χάραξε το συνέδριο της Βιέννης, ήθελε να προλάβει να φτιάξει «Ματσεντονίγια» καλού-κακού, πρίν από μιά ενδεχόμενη ήττα του, γιά να τη χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικό «ατού» απέναντι στους Δυτικούς σε τυχόν συνθήκες ειρήνης.

. . . . . . . . . . .

Μετά, το ίδιο βιολί το συνέχισε ο αρχηγός του αντάρτικου των Γιουγκοσλαύων, ο Γιόζιπ Μπρός «Τίτο«. (Η Γουκιπήντια δεν αναφέρει κάτι γιά ιουδαϊκή καταγωγή του, αλλά μάλλον ήταν ιουδαίος της Κροατίας.) Κι ενώι οι προπολεμικοί Γιουγκοσλαύοι δεν τραβούσαν τίποτε ζόρια γιά «Ματσεντονίγιες» καί τέτοια πράγματα (την περιοχή την ονόμαζαν «Βαρντάρσκα», ώ ανιστόρητα πωλητικά τσόλια της Ελλάδας!), ο Τίτο εξ αρχής έβαλε ταμπέλα!

Προφανώς επειδή δεν είχε ξεκαθαρίσει ακόμη η κατάσταση στην τότε Γιουγκοσλαυΐα, στη διάσκεψη της Τεχεράνης του 1943 οι τρείς «μεγάλοι» (Ρούσβελτ, Τσώρτσιλλ, Στάλιν) μοίρασαν -γιά μετά τον πόλεμο- την επιρροή τους στη Γιουγκοσλαυΐα μισή-μισή, περιμένοντας να δούν προς τα πού θα γείρει η ζυγαριά. (Πράγματι, το 1948 ο Τίτο ανεξαρτητοποιήθηκε από τον συνασπισμό των λοιπών ανατολικών κομμουνιστικών κρατών. Αλλά δεν έγινε καί φιλοδυτικός, ώστε να ενταχθεί στον δυτικό συνασπισμό.)

Προσωπική εκτίμηση, πάντως, ότι κι ο Τίτο τη «Ματσεντονίγια» δεν την ήθελε τόσο ως έκφραση της δικής του επεκτατικότητας εις βάρος μας (μιά που ήξερε πολύ καλά ότι μετά θα είχε να κάνει με τους Αμερικάνους, αφού ανήκαμε σε άλλο «στρατόπεδο»), αλλά κυρίως την ήθελε ως διαπραγματευτικό «ατού» έναντι των Δυτικών σε ποιός ξέρει ποιές μελλοντικές εξελίξεις.

. . . . . . . . . . .

Τέλος, μετά τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαυΐας, όπου οι ηπαπαραίοι επί σχεδόν μία δεκαετία (1992-2002) έδωσαν ρέστα θρασείας επεμβάσεως σε ξένο κράτος (μην ξεχνάτε, βάλανε το χεράκι τους καί ώστε μόνον η «Ματσεντονίγια» να χωρίσει από τη Γιουγκοσλαυΐα αναιμάκτως), αποκτήσαμε εμείς τσιμπούρι στ’ @@ μας επί 25 χρόνια με τον (ιουδαίο) «διαπραγματευτή» Νίμιτς… ώσπου βρέθηκαν τα πωλητικά τσόλια, που υπέγραψαν πως

• οι γείτονες θα ονομάζονται (Βόρεια) «Ματσεντονίγια»,
• θα αναγνωρίζονται ως ξεχωριστό έθνος (κι αδικημένο, καί με αλυτρωτικές βλέψεις εναντίον των γειτονικών τους κρατών),
• θα σβηστεί από τη συλλογική εθνική μνήμη μας η (μεγάλη καί όντως αλύτρωτη) Ελληνική μειονότητα της περιοχής,
• θα ανεχόμαστε τα χάδια των ηπαπαραίων προς διαφόρους Βαλκάνιους κατσαπλιάδες, που μας φτύνουν καθημερινώς με ξένες πλάτες…

…κι όλ’ αυτά, γιά να γίνουν τα χατήρια των σιχαμερών ιουδαίων χαζάρων, που κυβερνάνε τις ηπαπάρα.

Γιατί, όμως;

Τί «γιατί», μωρέ; Χάρτη της περιοχής δεν έχετε ξαναδεί;

Ιδού τα Βαλκάνια! Κράτη καί κρατίδια… καί το μεν μαϊμού κράτος «Ματσεντονίγια» παλούκι στον πάτο μας (με το συμπάθειο), το δέ μαϊμού κράτος «Κόσσοβο» παλούκι στον πάτο των Σέρβων. Όλα ανεξαιρέτως, δέ, τα κράτη της περιοχής, τυγχάνουν είτε μέλη του ΝΑΤΟ, είτε ακραιφνώς φιλοδυτικά. Μόνον η Σερβία αλλοιθωρίζει προς Ρωσσία, γι’ αυτό καί λύσσαξαν οι ηπαπαραίοι να τη φέρουν στα νερά τους… να βγάλουν φιλοδυτική Σερβική κυβέρνηση (έ, όχι καί: «- Πώς;»! – αφού η νοθεία καί η εξαγορά συνειδήσεων δίνουν καί παίρνουν), καί να μπάσουν κι αυτή τη χώρα στο ΝΑΤΟ. Μέχρι στιγμής, βέβαια, έφαγαν τα μούτρα τους, αλλά δεν γνωρίζω τις αντοχές των Σέρβων – ή το πόσους προδότες έχουν.

Ως τελικό αποτέλεσμα, με φιλοδυτικά / ΝΑΤΟϊκά Βαλκάνια, μπλοκάρεται η κάθοδος της Ρωσσίας στη Μεσόγειο διά ξηράς.

Αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός των ηπαπαραίων, που συνέχισαν καί συνεχίζουν τη γεωπολιτική των Άγγλων. Γι’ αυτόν ακριβώς τον αήθη καί κακοήθη σκοπό οπισθοχωρούν καί ταπεινώνονται τα εθνικά δίκαια της Ελλάδας, καί τρώμε τη μία φάπα μετά την άλλη. Γιά να μη βγεί η Ρωσσία στη Μεσόγειο!

Καταλάβατε τώρα, γιατί γίνεται όλος ο καυγάς;

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Η ανάλυσή μας έχει ουσιαστικώς τελειώσει, αλλά ως ακραιφνής Έλλην πατριώτης κι εθνικιστής χρωστάω ένα γερό ξεχέσιμο στα εγχώρια ανιστόρητα πωλητικά τσόλια.

Λέω καί ξαναλέω ότι οι τρείς χειρότερες μορφές εγωϊσμού είναι ο ξερολισμός, ο ναρκισσισμός, κι ο παρτακισμός. Έ, λοιπόν, καί οι τρείς απαντώνται στον πωλητικό κόσμο καί στις παρέες του· ο οποίος, όχι μόνον τις έχει υιοθετήσει, αλλά καί τις καλλιεργεί ως πρότυπα προς μίμηση – γιά να διαλύσει την κοινωνία. Αλλά, κατά κανόνα ο εγωϊστής είναι καί μαλάκας, καί πέφτει στην παγίδα που στήνει γιά τους άλλους. (Παράδειγμα προς αποφυγήν, αμέσως παρακάτω.)

Κι έτσι, κάποια πωλητικά άτομα που πήραν κάποτε ένα πτυχιάκι (Νομικής, κυρίως), νομίζουν πως αυτομάτως ξέρουν τα πάντα από πολιτική καί γεωπολιτική, καί ως συνέπεια πετάνε τη μιά μαλακία μετά την άλλη. (Αυτά τα θέματα απαιτούν καί διάβασμα, ξέρετε…) Ή, ακόμη χειρότερα, νομίζουν πως κάτι σπουδαίο κάνουν, γλείφοντας τον κώλο των χαζαρο-ιουδαίων των ηπαπάρα (καί μή εξετάζοντας ποιό είναι σε κάθε περίπτωση το Ελληνικό εθνικό συμφέρον) – ώστε μ’ αυτά τα καμώματα δουλοπρεπούς σκύλου, η Ελλαδίτσα να είναι το χαϊδεμένο παιδί των αφεντικών της Δύσης, νομίζουν. (Ναί, πώς;!)

Κι έχεις, τώρα, μία ευειδή κυράτσα, να σου λέει πως με τη Συμφωνία των Πρεσπών «δώσαμε γροθιά στον εθνικισμό»! (Κάπως έτσι το διατύπωσε, δεν θυμάμαι ακριβώς, αλλά το νόημα είναι αυτό. Η δέ έκφραση «δώσαμε» εννοεί το κόμμα της, όχι όλον τον Ελληνικό Λαό.)

Σε ποιόν εθνικισμό «δώσατε γροθιά», μανδάμ; Η αλήθεια είναι πως ημών των Ελλλήνων πατριωτών μας τη σπάσατε αγρίως, αλλά οι λοιποί Βαλκάνιοι τη «γροθιά» σας τη γράψανε εκεί που δεν πιάνει το μελάνι, μανδάμ. Βλέπετε:

• Οι Αλβανοί δεν τη θέλουν την κωλοσυμφωνία σας, διότι μπαίνει εμπόδιο στα σχέδιά τους γιά «μεγάλη Αλβανία».
• Τα ίδια καί οι Κοσσοβάροι.
• Τα ίδια καί οι Βούλγαροι.
• Τα ίδια καί οι ίδιοι οι «Ματσεντόνσκυ», διότι δεν γουστάρουν ούτε κάν τον προσδιορισμό «Βόρεια»· τα δέ άρθρα γιά τις αλυτρωτικές βλέψεις τους δεν τα αφαιρέσανε από το Σύνταγμά τους, όπως υπέγραψαν.

Κοινώς, σας γράψανε όλοι οι Βαλκάνιοι στα τέτοια τους· κι εσάς, καί το κόμμα σας. Όμως, με τέσσερα άκρως εθνικιστικά παλούκια στον πωπό σας, μανδάμ, γιάααα αναρωτηθήτε τώρα λιγάκι σε ποιόν «εθνικισμό» δώσατε γροθιά!…

Καί το χαριτωμένο είναι πως οι ηπαπαραίοι δεν ξέρουν τώρα ποιόν κατσαπλιά να πρωτοχαϊδέψουν, μιά που πχ τα συμφέροντα Αλβανών καί «Ματσεντόνσκυ» είναι αντικρουόμενα! Αυτούς τους γκάνγκστερζ υπηρετείτε, μανδάμ. Αλλά θα πληρωθείτε καλά, κι εσείς καί οι χαϊδευόμενοι κατσαπλιάδες, όταν θά ‘ρθει η ώρα οι υπερατλαντικοί φίλοι σας να σας παρατήσουν στα κρύα του λουτρού – όπως το συνηθίζουν, άλλως τε. (Γιά ρωτήστε τους Κούρδους, πχ.)

Άντε στα σιχτήρια τώρα, καί να μην ξανανοίξει το στόμα του το κάθε γίδι, που είναι άσχετο με τέτοια θέματα.

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Βλέπουν οι Δυτικοί καί τον παιδαριώδη παρορμητισμό μας, αλλά καί την εσχάτως εξαπλωνόμενη μόδα των κομποσχοινιών, καί σου λέει αυτοί (εμείς, δηλαδή) είναι βλάκες καί με βραχεία εθνική μνήμη μέν, αλλά θα πέσουν στα χέρια των Ρώσσων κατ’ ευθείαν, αν κάποιος τους (ξανα)χαϊδέψει τ’ αυτιά με «ομοδοξίες» κι ορθοδοξίες καί Ξανφόν Γκιένος (καί προφητείες), όπως το 1770. Άσε που μας τη φυλάνε εμάς, των Δυτικών, με όσα τους έχουμε κάνει!

Γι’ αυτό έβαλαν τον κουκλοχαιρετάκια να «βοηθήσει» με τόσο θράσος την Ουκρανία, ώστε να κοπεί κάθε δεσμός της Ελλάδας με τους Ρώσσους. Να τα βάλουμε, δηλαδή, χωρίς λόγο με μιά πυρηνική υπερδύναμη.

Πανέξυπνο.

Όχι, δεν αναφέρομαι στους Δυτικούς· στη νοημοσύνη του κουκλοχαιρετάκια αναφέρομαι.

Καί των ψηφοφόρων του.

. . . . . . . . . . .

Υγ 2: Το παρόν αφιερώνεται στη «δούκισσα».