Αγαπητοί αναγνώστες του παρόντος ιστομπλογκίου!

Δεν σας ξέχασα. Δεν ξέχασα τη συνέχεια του άρθρου, τώρα που φτάνουμε στο (καυτό) ψητό.

Καταθέτω εδώ ένα σχόλιο, που θα χανόταν στα σχόλια, διότι πρέπει να εξηγήσω προς τί η καθυστέρηση στη δημοσίευση της συνέχειας.

. . . . . . . . . . .

Γράφω τα άρθρα μου, αφού πρώτα τα έχω «γράψει» στο μυαλό μου. Καί, στην πράξη, διορθώνω / συμπληρώνω (με συνδέσμους, κτλ) έως την τελική μορφή του γραπτού.

Εδώ, τη συνέχεια την είχα τακτοποιημένη στη γκλάβα μου, κι απέμενε η πληκτρολόγηση καί τα σχετικά – ως ανωτέρω. Πλήν όμως, στην πορεία προέκυψε ότι πρέπει να διαβάσω ολόκληρο το βιβλίο του Ιεζεκιήλ!… πράγμα που δεν είχα κάνει ποτέ, διότι μου είναι δύσκολο να ξεπεράσω την απέχθειά μου γιά ο,τιδήποτε εξω- καί ταυτόχρονα ανθ– ελληνικό… λέγε με «ΠΔ». (Αν καί ο Σάν Τζού λέει -πολύ σωστά- ότι πρέπει να ξέρεις πώς σκέφτεται ο εχθρός.) Ταυτόχρονα, έχω κι άλλες δουλειές να κάνω· έχω ζωή καί εκτός πληκτρολογίου, οπότε δεν έχω την πολυτέλεια να ξοδεύω χρόνο διαβάζοντας πράγματα σχεδόν άχρηστα.

Ξέρετε, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, καί δυστυχώς δεν προλαβαίνουμε καλά-καλά να τακτοποιήσουμε τη ζωή μας όπως τη θέλουμε. Πού να καθήσουμε κιόλας να διαβάζουμε πράγματα που μας αφορούν από εμμέσως, έως καθόλου!

Τέλος πάντων, αναμείνατε λίγο ακόμη, διότι διαβάζω καί κατανοώ γρήγορα – ναί, καί στ’ αρχαία Ελληνικά. Οι δέ πληροφορίες του προφήτη, οπόθεν προερχόμενες (*), απεδείχθησαν διαμάντι!

. . . . . . . . . . .

(*) Πολύ χάρηκα, που είδα στα σχόλια κάτι πολύ ψαγμένες απόψεις περί προφητών! Δείγμα ότι υπάρχουν Έλληνες σκεπτόμενοι.

Θα τα πούμε καί στο κείμενο του άρθρου.