«Αυτονομιστικό» Κρήτης – αλλάζει κάτι;

Πρόλογος

Καί μέσα στην όλη πρόσφατη αναμπουμπούλα, λογικό είναι να έρθουν στην επιφάνεια (τουλάχιστον – γιά να μην πω: «να πάρουν φωτιά») καί όλα εκείνα τα χρόνια άλυτα γεωπολιτικά ζητήματα της περιοχής. Όπως πχ το Κυπριακό καί το «αυτονομιστικό κίνημα Κρήτης».

Το Κυπριακό, προς τί; απλούστατα, γιά να βρούν ευκαιρία οι τουρκαλάδες να καταλάβουν κι όλο το υπόλοιπο νησί. (Αν θυμάστε, προ ολίγων ετών είχαν αρχίσει να κατεβάζουν στην Κύπρο βαρέα όπλα καί πρόσθετο στρατιωτικό προσωπικό. Καί μάλλον αυτή η ιστορία δεν τελείωσε, απλά τώρα δεν έχει δημοσιότητα.) Έ, λοιπόν, όταν βρούν την ευκαιρία, θα κάνουν το «ντού» καί θα τελειώσει το πανηγύρι. Βάλε καί τα διάσπαρτα στο νησί τζιχάντια, που θα δράσουν ως καταδρομείς του στρατού της τουρκίτσας, κι έδεσε το γλυκό. Μόνο που δεν θα εξετάσουμε εδώ αυτή την πλευρά της σφαλιάρας, που -ως φαίνεται- θα ξαναφάμε ως έθνος.

. . . . . . . . . . .

α. Εισαγωγή

Το θέμα μας εδώ είναι το λεγόμενο «αυτονομιστικό κίνημα Κρήτης».

Εάν ψάξετε τα ιντερνέτια, δεν πρόκειται να βρήτε το παραμικρό περί αυτού! Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως το «αυτονομιστικό» δεν είναι υπαρκτό – καί δεν είναι υπαρκτό πρόβλημα. Επειδή, όμως, «επισήμως» όλοι κάνουν την πάπια γιά το θέμα, τότε κι εδώ θα γράψουμε σενάρια κι ονειροφαντασίες. 🙂 Τίποτε «επίσημο», τίποτε τεκμηριωμένο – καί μη μας πρήξετε με ερωτήσεις. Μόνο που δεν θα χρησιμοποιούμε συνεχώς προεξαγγελτικές παραθέσεις, διότι βαρυέμαστε. Μία καί καλή: ό,τι θα γραφτεί εδώ παρακάτω,

• λέγεται (από κάποια φλύαρα πουλάκια),
• θρυλείται,
• ακούγεται,
• φημολογείται.

Η τεκμηρίωση δεν είναι δική μου δουλειά. Κι οποιανού δεν του αρκεί, ν’ απευθυνθεί εις τας Αρχάς· έστω, στους δημοσιογράφους. Τί διάολο δουλειά κάνουν όλοι αυτοί; τα ξύνουν επί 24ώρου βάσεως, καί πρέπει ν’ αναλάβουν τα καθήκοντα αυτωνών οι απλοί πολίτες, σαν την αφεντιά μου; Ευκαιρία, λοιπόν, να φανούν χρήσιμοι στο έθνος μας.

. . . . . . . . . . .

β. Γνωρίσματα

Το ανθελληνικό αυτό κίνημα ξεκινάει αρκετές δεκαετίες πρίν την απελευθέρωση της Κρήτης (η οποία επισήμως ήρθε την 1η Δεκεμβρίου 1913)! Πολλά σχετικά έχουν ακουστεί: πχ ότι το ξεκίνησε (καί συνεχίζει να το υποδαυλίζει) γνωστό σκατόσογο, κτλ κτλ. Ωστόσο, τα σημαντικά γιά το θέμα αυτό είναι τρία – κατά σειρά σπουδαιότητας:

• η παρουσία του,
• η χρηματοδότησή του,
• ο σκοπός του.

Ας τα δούμε.

. . . . . . . . . . .

β1. Παρουσία

i. Γενικά

Η δημόσια παρουσία του «αυτονομιστικού» σήμερα δηλώνεται κυρίως με κάτι περίεργα αυτοκόλλητα, συν κάτι μπλουζάκια με σταμπωτές μαντινάδες. (Μισοθυμάμαι μία, που πάει κάπως σαν: «θέλω να ζω με νόμους Κρήτης, να λογιέμαι Κρητικός πολίτης!» (Δεν την ξαναβρήκα στο διαδικτυακό ψάξιμο· προφανώς κάποιοι άρχισαν να κρύβουν στοιχεία.) Πιθανώτατα καί με κραυγές αλητών (δήθεν «φιλάθλων») στα γήπεδα του νησιού, διότι -ως ιστορικό προηγούμενο- καί η διάλυση της τέως Γιουγκοσλαυΐας ξεκίνησε από τα γήπεδα.

Αλλά, οι κυριώτερες δημόσιες «ταυτοποιητικές σφραγίδες» του κινήματος αυτού, είναι πρώτον η προπαγάνδα, καί δεύτερον η σημαία της Κούβας! Εάν τις δείς, τότε (σύμφωνα με την παροιμία) έχεις δεί τον λύκο – οπότε, μην ψάχνεις τον τορό!

. . . . . . . . . . .

ii. Προπαγάνδα

Η μεν προπαγάνδα είχε φουντώσει στο Διαδίκτυο προς το τέλος του 2012, αρχές του 2013, οπότε καί συμπληρώθηκαν ακριβώς 100 χρόνια από την απελευθέρωση του νησιού. Τότε, διάφορα πρακτοράκια γράφανε (καί αρκετοί μαλάκες επαναλάμβαναν) ότι δήθεν τάχαμ στις συνθήκες της ενώσεως του νησιού με τη Μητέρα Ελλάδα υπήρχε όρος ακριβώς στα 100 χρόνια από την υπογραφή της συνθήκης να γίνει δημοψήφισμα, ώστε οι Κρήτες να επικυρώσουν την ένωση. Κι αν έβγαινε ότι δεν την ήθελαν, τότε να προχωρήσουν σε ίδρυση ξεχωριστού κράτους, βρ’ αδερφέ.

Μαλακίες χοντρές! Διότι, φυσικά, ούτε τέτοιος όρος υπάρχει, ούτε οι «Μεγάλες Δυνάμεις» θα περίμεναν το τί θα πούν καί το τί θα κλάσουν οι Κρητικοί σε εκατό χρόνια, ώστε να προχωρήσουν στα σχέδιά τους.

[…Αν πχ η αγγλίτσα -που κυρίως τον στόλο αυτηνής ενδιέφερε το status της Κρήτης- ήταν τόσο κορόϊδο, ώστε να περιμένει την λαϊκή ετυμηγορία κάποιων ολιγαρίθμων υπηκόων της έναν αιώνα μετά… καί να τη σεβαστεί(!),… 🙂 δεν θα ήταν κοσμοκράτειρα τότε. Αλλά ποιός να το σκεφτεί αυτό; ο κάθε ανιστόρητος καί καθυστερημένος ξερόλας πίθηκος, πού ‘χει ένα πληκτρολόγιο κι εκφράζει γνώμη δημοσίως; ]

Εννοείται πως δημοψήφισμα δεν θα γινόταν, όπως καί δεν έγινε, διότι νομικώς δεν μπορείς να στηρίζεσαι σε φαντάσματα. Αλλά η προπαγάνδα επέμενε: Δημοψήφισμα! Εκείείείεί!!!…

Επίσης εννοείται πως όλα αυτά τα σιχαμερά πρακτοροερπετά εξαφανίστηκαν, αφού πέρασαν οι προθεσμίες (που έλεγαν) καί δεν έγινε δημοψήφισμα. Κι αν, πάλι, περιμένατε να βγούν οι μαλάκες καί να ζητήσουν συγνώμην, που έγραφαν μαλακίες στα διαδικτυακά φόρα κι εδώ κι εκεί, έ! θα περιμένατε μέχρι την συντέλεια του Σύμπαντος!

Εδώ καί δέκα-έντεκα χρόνια, λοιπόν, η προπαγάνδα του «αυτονομιστικού» έχει καταλαγιάσει. Αλλά, δεν εφησυχάζουμε· προσωπικώς, νομίζω πως θα ξαναπεταχτεί στην επιφάνεια με την πρώτη ευκαιρία – καί με διαφορετικά «επιχειρήματα» αυτή τη φορά.

. . . . . . . . . . .

iii. Σημαία Κούβας

Η σημαία της Κούβας, τώρα, τί δουλειά έχει με την προπαγάνδα του «αυτονομιστικού»; Απλούστατα, μοιάζει κάπως με τη σημαία της «Κρητικής Πολιτείας», δηλαδή του ημιαυτόνομου προτεκτοράτου αμέσως πρίν την ένωση, καί την θυμίζει. Κυρίως, την υπονοεί.

Γιά συγκρίσεις:

σημαία «Κρητικής Πολιτείας»:

σημαία Κούβας:

Τώρα, γιατί οι «αυτονομιστές» δεν χρησιμοποιούν την αυθεντική σημαία της «Κρητικής Πολιτείας»; Εσείς, γιατί λέτε; Ξέρετε πολλούς προδότες να θέλουν να φάνε ξύλο;

Πάντως, η σημαία της Κούβας, αναρτημένη πχ σε περβάζια φοιτητικών εστιών, δεν σημαίνει ότι οι αναρτήσαντες αυτήν είναι …ρομαντικοί φίλοι της Κουβανέζικης μουσικής, ή ρομαντικοί κομμουνιστές, ή κάτι παρόμοιο. Είναι προδοτικά τσογλάνια του «αυτονομιστικού», καί τίποτε άλλο. Κι ό,τι κάνουν, το κάνουν χάρη στην ανοχή καί την υποταγή σε ξένους αφέντες του ψευδοκράτους μας. (Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι θα μείνουν ατιμώρητα αυτά τα σκουλήκια, άσχετο αν «αι Αρχαί» τα ανέχονται καί δεν μιλάνε.)

. . . . . . . . . . .

β2. Χρηματοδότηση

Παρ’ ότι το οικονομικό προφίλ ενός ανθρώπου (ή ομάδας ανθρώπων) είναι ακτινογραφία του κατόχου του, δεν είμαι στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών της χώρας μου, ούτε (πατριώτης) δημοσιογράφος· ούτε κάν χάκερ… ώστε να μπορώ να ψάξω αποτελεσματικώς την πορεία του χρήματος προς το «αυτονομιστικό κίνημα Κρήτης». Καί δεν την ψάχνω.

Πάντως, οπωσδήποτε χρειάζεται χρήμα, ώστε να πληρωθεί η προπαγάνδα, η προμήθεια όπλων (αν ξεσπάσει τέτοιο κίνημα, δεν θα πολεμήσει με …προκηρύξεις! – αυτονόητο είναι), καθώς καί οι διάφοροι κοπρίτες, που θα στελεχώσουν τις «αυτονομιστικές» ομάδες κρούσεως. (Είτε ως κραυγάζοντες πίθηκοι στα γήπεδα, είτε ως οπλοφόροι.) Άσε που έχουν έξοδα καί τα πρακτόρια! 🙂

Κι εδώ, πάλι πολλά λέγονται καί θρυλούνται. Όπως πχ ότι το χρήμα απ’ τα χασίσια, που εξάγονται κυρίως προς Ολλανδία, επιστρέφει στο νησί γιά χρηματοδότηση του «αυτονομιστικού».

Αν θέλετε τη γνώμη μου, όσο απεχθής κι αν φαίνεται αυτή η πηγή χρήματος, πιθανόν να είναι καί η μικρότερη. Βλέπεις, αν κατέχεις την εκτυπωτική μηχανή, έχεις όσο χρήμα θέλεις. (Ναί, η μπηχτή είναι γιά το γνωστό ιουδαιοκαβαλλημένο κράτος πέραν του Ατλαντικού, που τυπώνει αβέρτα φωτοτυπίες ως χαρτονόμισμα.) Καί πάλι, ούτ’ αυτή είναι απαραίτητη σήμερα, μιά που το τυπωμένο χρήμα δεν έχει αντίκρυσμα σε χρυσό· αρκούν μερικές πληκτρολογήσεις σε υπολογιστές. Είπαμε, όμως, δεν είμαι ούτε κάν χάκερ, ώστε να βρω τί ακριβώς γίνεται.

. . . . . . . . . . .

β3. Σκοπός

Εδώ, οι «ψαγμένοι» γνωρίζουμε από χρόνια ότι η Κρήτη είναι ένας από τους τρείς τόπους, οι οποίοι θα κρατούνταν «ρεζερβέ» ως καταφύγια των κατατρεγμένων ιουδαίων, εάν ποτέ αυτοί δοκίμαζαν να φτιάξουν κράτος, αλλά τελικώς τους πέταγαν στη θάλασσα οι Άραβες. Δηλαδή, εμμέσως πλήν σαφώς σας λέω ότι αυτά τα «σχέδια β’ » υπήρχαν από πολύ πρίν την ίδρυση (το 1948) του Ισραήλ – καί παράλληλα με τις πρώτες σκέψεις να δημιουργηθεί αυτό.

Οι άλλοι δύο τόποι ήταν η πάλαι ποτέ πατρίδα των Χαζάρων, η Ουκρανία, καί η «Ματσεντονίγια»· δηλαδή, το σύνολο των Σκοπίων με τη Δυτική Μακεδονία, με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη. Δηλαδή, ειδικά γιά τη Μακεδονία μας: όχι μόνον επιστροφή των ιουδαίων στη θεωρούμενη απ’ αυτούς (από το 1492) ως δεύτερη πρωτεύουσά τους, τη «Σελανίκ», αλλά ταυτόχρονα γεωγραφική «τάπα» στα σχέδια των Ρώσσων να κατέβουν διά ξηράς στο Αιγαίο.

[Γι’ αυτό λύσσαξε ο (ιουδαίος) Νίμιτς να πηγαινοέρχεται επί 27 χρόνια, μέχρι να βρεθούν αγράμματα καί ανιστόρητα (καί προδοτικά) τσόκαρα, να υπογράψουν εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας σε κράτος-μαϊμού.]

. . . . . . . . . . .

Εν πάσει περιπτώσει, οι καιροί περνούσαν καί οι διεθνείς γεωπολιτικές συνθήκες άλλαζαν, οπότε αυτά τα σχέδια είτε έμπαιναν στο συρτάρι, είτε άλλαζαν κι αυτά. Φερ’ ειπείν, όταν έπεσαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα στην Ανατολική Ευρώπη (1989-1992), τότε πολλοί ιουδαίοι της Ουκρανίας μετανάστευσαν προς Ισραήλ. Αργότερα, μέσα σε μιά 15ετία, αυτό το μεταναστευτικό ρεύμα αντεστράφη – κι όχι επειδή η Ουκρανία χρειάστηκε να γίνει τόπος καταφυγίου γιά εκδιωκόμενους ιουδαίους. Ο προφανής λόγος ήταν ότι το Ισραήλ βρίσκεται εν μέσωι εχθρικών κρατών, δεν έχει ενδοχώρα, ουσιαστικώς δεν προσφέρει ασφάλεια… κι έχει ανυπόφορη ζέστη γιά κάτοικο της μέσης καί βόρειας Ευρώπης.

Όπως καί η «Ματσεντονίγια»: δεν συντρέχει λόγος ν’ αποτελέσει εναλλακτική χώρα σωτηρίας των ιουδαίων σήμερα. Αλλά, η ουσιαστική απόσπαση της Μακεδονίας από τον Ελληνικό κορμό προχωράει σιγά-σιγά, γιά να εκπληρωθεί στις μέρες μας κυρίως ο δεύτερος σκοπός της: του φράγματος στην πορεία των Ρώσσων προς τα νότια.

[Μπορεί καί ως τμήμα ενός προσοδοφόρου «Δρόμου του Μεταξιού», από τον οποίο, όμως, η Ελλάδα δεν θα (της επιτραπεί να) έχει κανένα κέρδος – στο Βαλκανικό κομμάτι του, κι αν συνεχιστεί η ειρήνη στην περιοχή… ελαφρώς απίθανο, βέβαια. Πάντως, οι ηπαπαραίοι φρόντισαν εγκαίρως να βάλουν ντερβέναγα -στην κυριολεξία!- τη βάση Μπόντστηλ.]

. . . . . . . . . . .

Καί η Κρήτη;

Η Κρήτη, όπως ξέραμε όλοι οι «ψαγμένοι» (τρομάρα μας!), είχε λουστεί τόνους ιουδαιόφιλης προπαγάνδας τις περασμένες δεκαετίες. Πχ ότι είχε ίδια θρησκεία με τους αρχαίους ιουδαίους (εν μικρώι μέρει αληθές, αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά – θέλει ολόκληρο κατεβατό η εξήγηση του τί ισχύει καί τί όχι), ότι ενδεχομένως οι αρχαίοι ιουδαίοι είχαν αποικίες στην Κρήτη, κτλ κτλ. Φυσικά, όλ’ αυτά λεγόντουσαν ώστε να προετοιμαστεί η κοινή γνώμη των Κρητών να δεχθεί ως φίλιο πληθυσμό έναν μεγάλο όγκο εκδιωκομένων ιουδαίων από ξαφνική επίθεση των συνασπισμένων Αράβων… οι οποίοι ιουδαίοι άλλο τόσο ξαφνικά θα ζητούσαν νέα εστία μέσα σε λίγες ώρες.

Ωστόσο, κι εδώ βρίσκεται το ψητό… εδώ βρίσκεται η αιτία του γιατί έγραψα το παρόν· καί καλά κάνει ο Τρισ-α-τέλειος, που συμβουλεύει να μή σκεφτόμαστε αναγκαστικά με γεωπολιτικούς όρους περασμένων δεκαετιών:

Κάποια πουλάκια κελαηδάνε ότι ξαφνική μετοίκηση μεγάλου πληθυσμιακού όγκου προς Κρήτη θα γίνει (έστω, πιθανόν να γίνει) μέν, αλλά δεν θα πρόκειται γιά τους Ισραηλινούς. (Παρά τα παλαιά σχέδια γιά Κρήτη-καταφύγιό τους, κτλ.)

Θα πρόκειται γιά τους Παλαιστίνιους!!!!!

. . . . . . . . . . .

Καταλαβαίνετε το γιατί;

Θα το εξηγήσω, αν καί είναι μάλλον απλό.

Εάν οι Παλαιστίνιοι φύγουν (εκδιωχθούν) οριστικά από τη σημερινή χώρα τους, τότε ησυχάζει (σε μεγάλο βαθμό) το κεφάλι καί των Ισραηλινών (δεν θα φοβούνται πιά μην περπατάνε δίπλα σε κάποιον φανατικό ζωσμένον με δυναμίτες, θα έχουν μόνο τους εξωτερικούς εχθρούς), αλλά καί (σχεδόν) μισής ντουζίνας Αραβικών κρατών της περιοχής, που δεν γουστάρουν Παλαιστίνιους: Αίγυπτος, Ιορδανία, Λίβανος, Συρία, Ιράκ…

Υπό την απλοϊκή προτροπή, λοιπόν, ότι: «- Αφού μας πρήξατε τ’ @@ ότι κατάγεστε από την Κρήτη, τραβάτε εκεί να μείνετε!», θα επέμβει κανένας ΟΗΕ, ή καμιά «Ευρώπη» (ώ! πόσο σημαδιακό!…), μετά την κατάπαυση των εχθροπραξιών, καί θα κουβαλήσει όλους τους Παλαιστίνιους στην Κρήτη.

Αυτό, τώρα, είναι καλό γιά την Κρήτη καί την Ελλάδα; Όχι, με τίποτε.

Οι σημερινοί Παλαιστίνιοι μπορεί μεν κατά ένα μέρος να είναι όντως απόγονοι αρχαίων Κρητών, αλλά κατά το μεγαλύτερο μέρος είναι Άραβες· καί οι απόγονοι Κρητών έχουν ενσωματωθεί πλέον σ’ αυτούς. Άρα, δεν έχουν σχέση με Ελλάδα κι Έλληνες· μή σου πω, ότι ως μούσλιμζ είναι καί εχθρικοί απέναντί μας. (Γιατί; οι γενίτσαροι τί ήταν; Ελληνικής καταγωγής εχθροί μας, δεν ήταν; )

Θέλετε να το αποκαλέσετε αυτό προσωπική γνώμη μου; Αποκαλέστε το όπως θέλετε. Όμως, δεν την αλλάζω.

Όπως ακριβώς οι απόγονοι αρχαίων Αιγυπτίων (οι σημερινοί Κόπτες) είναι πλέον μειοψηφία προς εξαφάνισιν μέσα στην Αραβική πλημμυρίδα. Κι όπως ακριβώς οι Ελληνογενείς της Ευρώπης μπορεί ακόμη να έχουν ίδιο DNA μ’ εμάς, αλλά την Ελλάδα την έχουν γραμμένη να μή σας πω πού. Συνειδησιακώς, δηλαδή (καί με την τιμητική εξαίρεση της «Μεγάλης Ελλάδας»), έχουν πάψει να είναι Έλληνες πρό πολλών αιώνων. (Άρα, τελείως άχρηστοι γιά τα όποια μελλοντικά εθνικά σχέδια των σημερινών Ελλήνων.)

[Στο σημείο αυτό, θα έλεγα ν’ αφήσετε τα ρομαντικά, περί καταγωγής από αρχαία Ελλάδα οποιανού βλέπετε – Παλαιστίνιους, Καλάς, ινδιάνους… Μπορεί όντως να έχουμε ίδιο DNA. Αλλά, επί της ουσίας, υπάρχει ίσως (κατά περίπτωση) μιά απόμακρη συμπάθεια στα λόγια, μόνο που στην πράξη μας έχουν τελείως γραμμένους. Τόσο απλά!

Συνειδητοποιήστε πως είμαστε μόνοι μας.]

. . . . . . . . . . .

Οπότε, τί να τον κάνουμε έναν μεγάλο πληθυσμό αγριεμένων, Αραβικής καταγωγής καί συνειδήσεως, στη μεγαλόννησο; να μαζέψουν τις ελιές της Κρήτης; Θα παρακαλούσα να είμαστε λίγο σοβαροί. Απλούστατα, μ’ αυτούς επάνω της, κι επειδή οι ντόπιοι δεν θα τους θέλουν με τίποτε, θα συμβούν τα εξής:

• Η Κρήτη (καί μετά από παρέμβαση των «Μεγάλων Δυνάμεων») θ’ αυτονομηθεί, γινόμενη κρατίδιο της σφαλιάρας καί παίγνιο του κάθε ισχυρού (ηπαπάρα, τουρκίτσας, καί -γιατί όχι;- του ίδιου του φυλετικώς «καθαρού» πλέον Ισραήλ).
• Οι νέοι έποικοι θα θελήσουν να επιβάλουν με το στανιό τα ήθη καί τα έθιμά τους (πχ τζαμιά), διότι ο μούσλιμ δεν καταλαβαίνει από αμοιβαίες υποχωρήσεις καί συγχωρήσεις. Ούτε από «αφομοίωση».
• Οι ντόπιοι θ’ αντιδράσουν βίαια, καί με τα όπλα – όσο τους επιτραπεί.
• Αλλά, μετά από επέμβαση ξένων στρατευμάτων («ειρηνευτικών», ή μή), οι σημερινοί Κρητικοί κάποια στιγμή θα εκτοπιστούν βιαίως, ερχόμενοι ως πρόσφυγες στην ηπειρωτική Ελλάδα – ή στα νησιά, όπου κατέφευγαν μετά τις καταπνιγμένες επαναστάσεις τους, καί όπου έχουν «παροικίες» από τότε (Νάξος, Μήλος, καί αλλού).

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι μπρός γκρεμός καί πίσω ρέμα: είτε (μετά από συνδυασμένη επίθεση όλων των μούσλιμζ) εκτοπιστούν οι Ισραηλινοί, είτε (χάσουν στον πόλεμο καί) εκτοπιστούν οι Παλαιστίνιοι, καί μόνον η προοπτική πως η Κρήτη θ’ αποτελέσει «ξενοδοχείο» τους όλων αυτών, δεν προμηνύει τίποτε καλό γιά την Ελλάδα.

. . . . . . . . . . .

Εν κατακλείδι

Σκατά καί ψόφος στη φάρα του κάθε κοπρίτη, που επιδιώκει την «αυτονομία» της Κρήτης!

Κι εσείς, που (κακήι τήι τύχηι…) κυβερνάτε σήμερα την Ελλάδα, κλείστε επιτέλους τα σύνορα!

Το δίχτυ του Μάτριξ…

Συντόμως. Μερικές παρατηρήσεις σχολιασμού.

Τώρα, κατόπιν εορτής, φαίνεται πως οι αρχηγοί της Χαμάς μάλλον τυχαία διάλεξαν την 13η Οκτωβρίου 2023 ως ημέρα παγκόσμιας εξεγέρσεως των μούσλιμζ. Ωστόσο, το Μάτριξ είναι σαν το δίχτυ της αράχνης: ακόμη κι αν δεν πέσει έντομο απάνω του, ακόμη κι αν του ρίξεις λίγο νερό, η αράχνη θα κουνηθεί.

Είχα προβλέψει ζημιές σε εκκλησίες στη Γαλλία. Δεν έγιναν· ωστόσο, μέσα στην μουσλιμοεξέγερση (καί εξ αιτίας αυτής) στη Γαλλία (κι όχι αλλού), είχαμε νεκρό καί τραυματίες. (Στο Αρρά, στην πατρίδα του Ροβεσπιέρου.)

. . . . . . . . . . .

Υπήρξε, όμως, καί κάτι που δεν το πήρα χαμπάρι… καί πώς να το δώ; ήταν όντως πολύ δυσδιάκριτο. Αλλά, αυτή ακριβώς η «αόρατη» σύνδεση αξίζει όσο δεν φαντάζεστε!

Λοιπόν… οι Γάλλοι, όντως φοβούμενοι τη σχιζοφρένεια των λαθρομούσλιμζ, έλαβαν τα μέτρα τους: έκλεισαν (κατόπιν απειλητικών τηλεφωνημάτων γιά βόμβες) δύο σπουδαίους τουριστικούς προορισμούς, το ανάκτορο των Βερσαλλιών καί το Λούβρο.

Όταν αναφερόμαστε στο Λούβρο, τώρα, αμέσως πάει το μυαλό μας σε δύο κορυφαία δικά μας αγάλματα: τη Νίκη της Σαμοθράκης καί την Αφροδίτη της Μήλου. Αλλά, προσέξτε:

• Ο ναός της Σακρέ Κέρ λέγεται πως χτίστηκε ακριβώς στη θέση αρχαίου ναού της Αφροδίτης!…

Λέγεται, ακόμη, ότι μπορείς να δείς τα αρχαία ερείπεια κάτω στην κρύπτη, αλλά με ειδική άδεια από τον φύλακα, γιά να σου ανοίξει την πόρτα που οδηγεί σ’ αυτά. (Η ίδια η κρύπτη, πάλι, δηλαδή το καθαρά χριστιανικό μέρος της, είναι αρκετά ενδιαφέρουσα καί βρίθει συμβολισμών.)

• Κάπου 50 χιλιόμετρα μακριά από το Αρρά, βρίσκεται ο καθεδρικός της Αμιέν.

Γι’ αυτόν, τώρα (κι αν δεν σφάλλω), λέγεται ότι τον έχτισαν οι Ναΐτες. Καθώς επίσης λέγεται πως κάπου εκεί κοντά, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, βρέθηκε (από άσχετον χωρικό της περιοχής) υπόγειος ναός των Ναϊτών …σε λειτουργία! (Τα κεριά ήταν αναμμένα, σαφής ένδειξη ότι κάποιοι φρόντιζαν το μέρος.) Λέγεται ακόμη ότι, όταν την κοπάνησαν κάμποσοι Ναΐτες το 1307 (γιά να γλυτώσουν), τους είδαν αρκετοί μάρτυρες να πηγαίνουν προς δικά τους καράβια στα λιμάνια της Μάγχης – προφανώς, γιά να φορτώσουν τον θησαυρό τους. Όμως, υπάρχουν υποψίες ότι το κομμάτι αυτό του θησαυρού δεν έφυγε ποτέ από τη Γαλλία! (Άρα, το θάψανε κάπου εκεί κοντά.)

Παρίσι-Μάγχη, λοιπόν, τα Ναΐτικα κάρρα με τον θησαυρό, διά μέσου Αρρά καί Αμιέν… Αλλά, γιάααα ρίξτε μιά ματιά σε μιά ωραία ανάποδη πεντάλφα σε βιτράϊγ (η ίδια καί σε βίντεο), στο πίσω μέρος (στο ιερό!) του καθεδρικού της Αμιέν!!!

Καί ποιανής είναι σύμβολο η πεντάλφα, είπαμε;

Σακρέ-Κέρ καί Ναΐτες (όπως προέβλεψα), αν καί από σπόντα, διά μέσου θεάς Αφροδίτης! Όσο νά ‘ναι, είναι αξιοπρόσεκτη σύνδεση.

. . . . . . . . . . .

Ξαναλέω, η αράχνη του Μάτριξ θα κουνηθεί με το παραμικρό ερέθισμα – κι ας μην έχει έντομο να φάει!

Προς γνώσιν μας.

Παρασκευή καί 13

Η θλιβερή ειδησεογραφία των ημερών, πέρα από τον σκυλοκαυγά των (εντός ή εκτός εισαγωγικών) Παλαιστινίων της Χαμάς με τους ιουδαίους, μας φιλοδώρησε καί με διάγγελμα του πρώην αρχηγού της Χαμάς, ο οποίος καλεί όλους τους Άραβες σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μεθαύριο, Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2023. Καί ειδικά τους καλεί να συγκεντρωθούν στο τέμενος Άλ Άκσα…

…Το οποίο (καλούμενο καί «βδέλυγμα της ερημώσεως» από μερικούς) θέλουν να ανατινάξουν οι ιουδαίοι, γιά να χτίσουν στη θέση του τον «τρίτο ναό» («του Σολομώντος», δηλαδή του Κρόνου).

[Πολύ σημαντικώτερο είναι το άλλο τέμενος, ο (χρυσός) Θόλος του Βράχου, το οκτάγωνο που μοιάζει με σαλούφα, αλλά δεν είναι εδώ ο χώρος να σας αναπτύξω τον συμβολισμό. Πιθανολογώ, όμως, ότι επίτηδες οι φήμες (περί μελλοντικής ανατινάξεως) μιλάνε μόνο γιά το Άλ Άκσα, απλώς γιά να μας αποσπάσουν την προσοχή από το «ψητό».

Η σχέση των δύο είναι όπως του Παρθενώνα με τα Προπύλαια – καί φαίνεται καθαρά στην εικόνα. Αν, λοιπόν, μισείς τους Έλληνες, γιατί ν’ ανατινάξεις μονάχα τα Προπύλαια; Αν μισείς τα μούσλιμζ, γιατί ν’ ανατινάξεις μονάχα το Άλ Άκσα; ]

Γνωστά- εδώ καί χρόνια- πράγματα σε όσους την ψάχνουν τη δουλειά με τις συνομωσίες, κτλ. Όμως, προσέξτε πόση εκρηκτικότητα κρύβει ένα «αθώο» μηνυματάκι! Πιό ισχυρή κι από τη δυναμίτιδα, που θα χρειαστεί ν’ ανατιναχτεί το Άλ Άκσα.

Δεν το πιάνετε, έ;

Είναι επειδή δεν γνωρίζετε καλά Ιστορία· καί δή, δεν έχετε ασχοληθεί με τις σκοτεινές της πλευρές.

Οκ, θα σας τα πω εγώ.

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, Παρασκευή και 13 Οκτωβρίου 1307 επήλθε το ιστορικό τέλος του τάγματος των Ναϊτών.

Ο καταχρεωμένος (στους τοκογλύφους Ναΐτες) βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος ο Δ’ ο Ωραίος συνέλαβε τους Ναΐτες σ’ ολη τη Γαλλία, αφού πρώτα είχε στείλει (σφραγισμένες) εμπιστευτικές σχετικές επιστολές σ’ όλους τους φρουράρχους από το καλοκαίρι, με εντολή να τις ανοίξουν τη συγκεκριμένη ημερομηνία. (Δεν ξέρω γιατί, δηλαδή δεν γνωρίζω αν συνέπιπτε με κάποια σημαντική επέτειο· ίσως η επιλογή της 13ης Οκτωβρίου να ήταν τελείως συμπτωματική.)

Βέβαια, μερικοί τις άνοιξαν τις επιστολές μόλις τις παρέλαβαν, κι έτσι οι Ναΐτες πληροφορήθηκαν τί τους περίμενε… καί την κοπάνησαν εγκαίρως με τον τεράστιο θησαυρό τους, ο οποίος δεν βρέθηκε ποτέ από τότε. Πλήν όμως, ο αρχηγός τους («Μέγας Μάγιστρος») Ζάκ ντέ Μολαί δεν σήκωνε να φύγει, διότι θα ήταν σα να ομολογούσε πως είναι ένοχος αδικημάτων, καί θα τους έθετε όλους σε κίνδυνο. Οπότε, έμεινε πίσω. (Προφανώς, πίσω έμειναν μαζί του καί οι πιό ηλικιωμένοι ιππότες του τάγματος, ενώι την κοπάνησαν οι νέοι – γιά να υπάρξει συνέχεια, έστω καί στα κρυφά.) Καί μάλιστα, την Πέμπτη, 12 Οκτωβρίου ο ντέ Μολαί συνόδευσε ως επίτιμος προσκεκλημένος το φέρετρο μιάς νεκρής συγγενούς του Φιλίππου Δ’.

Ο ντέ Μολαί έμεινε στη φυλακή εφτά χρόνια, υφιστάμενος φρικτά βασανιστήρια γιά να ομολογήσει πού πήγε το χρυσάφι του τάγματος. Στο τέλος, τον έκαψαν ζωντανόν ένα πρωϊνό του Μαρτίου του 1314, επάνω σ’ ένα νησάκι του Σηκουάνα.

. . . . . . . . . . .

Προσέξτε, όμως, τις εξής ιστορικές λεπτομέρειες – καί αναλογίες:

• Οι Ναΐτες είχαν πολεμήσει τους (μωαμεθανούς) Άραβες στους Αγίους Τόπους, δηλαδή στα εδάφη του σημερινού Ισραήλ!

Άρα, τί μας λέει ο λεβέντης ο πρώην; Καθαρά ότι τα μούσλιμζ θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς, καταστρέφοντας τον χριστιανισμό!… Πράγμα που το λένε στα ίσα καί αρκετοί ιμάμηδες στα ιντερνέτια. (Την καταστροφή του χριστιανισμού κελαηδάνε, όχι την ιστορική εκδίκηση. Προφανώς επειδή, ως αγράμματα φανατικά όντα, με την Ιστορία -καί εν γένει με τα Γράμματα- έχουν πάρει διαζύγιο.)

• Οι πρώτοι εννέα Ναΐτες έκαναν ανασκαφές στους πρόποδες του λόφου, όπου είναι κτισμένο το τέμενος Άλ Άκσα… δηλαδή, έχουμε δεύτερη σύνδεση των Ναϊτών με τους Άραβες καί τα ιερά τους.

Φημολογείται, μάλιστα, ότι τις στοές που έσκαψαν τότε οι Ναΐτες, τις χρησιμοποιούν σήμερα διάφοροι σιωνιστές, γιά να τοποθετήσουν δυναμίτες. Ώστε, την κρίσιμη στιγμή ν’ ανατινάξουν καί το Άλ Άκσα, καί τον Θόλο του Βράχου στην κορυφή του λόφου. (Αν καί γιά τον Θόλο διατηρώ επιφυλάξεις.)

• Η τρίτη αναλογία αφορά τους αντιμαχόμενους.

Αυτήν ακριβώς τη στιγμή, ναί μέν δεν μάχονται χριστιανοί καί μούσλιμζ, όπως τότε· μάχονται ο ιουδαϊσμός με τον μωαμεθανισμό… αλλά οι (υποτίθεται χριστιανοί) Ναΐτες τότε είχαν κατηγορηθεί ως μή φανατικοί χριστιανοί. Κι όχι μόνον! Τους κατηγόρησαν ως επηρεασμένους από ανατολίτικες θρησκείες καί αιρέσεις, έως καί ευθέως σατανολάτρες.

Πράγμα εν μέρει αληθές, διότι επηρεάστηκαν αρκετά από τους ιουδαίους. Με τους μωαμεθανούς, τώρα, δεν είχαν ιδεολογικό καί θρησκευτικό πάρε-δώσε, αλλά συμφεροντολογικό. Δηλαδή, εμπόριο (μεταξιών, κτλ). Ακριβώς όπως οι ηπαπαραίοι στο Βιετνάμ, που στα διαλείμματα του πολέμου αγόραζαν χονδρικής τοπική πρέζα, γιά να την πουλήσουν μετά πίσω στις ηπαπάρα λιανικής.

[Οι λεβέντες μας οι Ναΐτες, στην πραγματικότητα είχαν γράψει όλες τις θρησκείες εκεί που δεν πιάνει το μελάνι· αλλ’ αυτή είναι άλλη ιστορία.]

Ίσως είχαν κι «εξουσιαστικό» παύλα συνομωτικό πάρε-δώσε με τα μεμέτια: γιά να μή φανείς εσύ, θα φάω εγώ αυτόν τον αρχηγό του ιππικού σου, που δεν χωνεύεις, κι εσύ (γιά να μή φανώ εγώ) θα φας εκείνον τον παπάρα τον βαρώνο της Άκρας, που πολύ μου κάθεται στο στομάχι εμένα. Ναί; ναί.

. . . . . . . . . . .

Τέλος πάντων, αυτές είναι οι (εντυπωσιακές) αναλογίες του μεσαιωνικού παρελθόντος με το σήμερα· το τώρα. Αλλά, το μήνυμα του τέως αρχηγού κρύβει κι άλλα, πέρα από τα σχεδόν φανερά.

• Πρώτα-πρώτα, το ότι ο λεβέντης, που εξεφώνησε το μήνυμα, είναι δασκαλεμένος.

Δεν είναι μονάχα ότι ο αρχιμασώνος (του βορείου τομέα των ηπαπάρα) Άλμπερτ Πάϊκ (κατηγορηθείς ευθέως καί ως σατανολάτρης) έγραψε μιά επιστολή προς τον υψηλόβαθμο Ιταλό τέκτονα Ματσίνι, όπου «προβλέπει» την έκρηξη τριών παγκοσμίων πολέμων (άρα: «δεν είναι συνομωσία, επειδή νά, τώρα, πράγματι τα βλέπουμε τα γεγονότα αυτά να εξελίσσονται» – υπ’ όψιν, η επιστολή αυτή έχει καταγγελθεί ως πλαστή), είναι καί το ότι κανείς δεν μιλάει συμβολικώς με «κώδικες», που δεν είναι δικοί του.

Μ’ άλλα λόγια, αν πχ εμείς οι Έλληνες θέλουμε να πούμε εμμέσως σε κάποιον (που μας ενοχλεί) ότι θα του κάνουμε κακό, λέμε: «- Λαγός την φτέρη έτρωγε (ή: έσειε), κακό του κεφαλιού του!» Γιά έναν πχ Άραβα, όμως, αυτή η φράση είναι τελείως ακατανόητη (αν δεν την γνωρίζει), ακόμη κι αν ξέρει τη γλώσσα μας. Γιατί; Διότι, απλούστατα, στην έρημο δεν υπάρχουν ούτε φτέρες, ούτε λαγοί. Άρα, αν θέλει ν’ απειλήσει εμμέσως κάποιον, προφανέστατα θα χρησιμοποιήσει κάποια Αραβική παροιμία. Αραβική· ούτε Κινέζικη, ούτε Εσκιμώϊκη, ούτε Αυστραλιανή.

Τί θέλω να πω;

Ότι ο τέως αρχηγός της Χαμάς δεν τραβούσε κανένα ζόρι να επικαλεστεί συμβολικώς τη σημασία της Παρασκευής, 13ης Οκτωβρίου, διότι η σύλληψη του Ζάκ ντέ Μολαί καί των Ναϊτών δεν λέει απολύτως τίποτε σε κανέναν μωαμεθανό.

Αντιθέτως, αν ήθελε να απειλήσει (κάπως συμβολικώς), θα έκανε ξέρω ‘γώ μιά μάλλον αόριστη αναφορά στην τύχη του Αλή, γαμπρού του Μωάμεθ. (Που τον κατέσφαξαν.)

Άρα, γιά να χρησιμοποιεί δυτικό συμβολισμό στο μήνυμά του, είναι καθαρά δασκαλεμένος.

• Από ποιόν, ή ποιούς;

Εδώ ακριβώς υπεισέρχονται οι φήμες (φήμες; ) ότι η Χαμάς είναι δημιούργημα του οξαποδουήλ. Οπότε, δεν θα με εξέπληττε καθόλου το αν το «φροντιστήριο» προέρχεται από υψηλόβαθμους τεκτονικούς, ή ακόμη καί ιουδαϊκούς κύκλους της Δύσης. Άλλως τε, η φάτσα του νύν αρχηγού της Χαμάς δείχνει ότι ο λεβέντης αυτός μπορεί να είναι καί κρύπτο. (Δες κι εδώ.) Ο …γενναίος, του οποίου το «στρατηγείο» βρίσκεται σε πεντάστερο ξενοδοχείο του Ντουμπάϊ! Αμέ!

Βέβαια, αυτά τα παρτάλια διοικούν σήμερα τους Παλαιστίνιους, επειδή ο μακαρίτης ο Αραφάτ άφησε πίσω του κάτι χοντρές οικονομικές ατασθαλίες. (Δεν τις προκάλεσε ο ίδιος, αλλά στα τελευταία του του είχε ξεφύγει ο έλεγχος των γύρω του ατόμων.) Ακόμη καί η χήρα του είχε κατηγορηθεί γιά υπεξαίρεση χοντρών ποσών από το ταμείο «του αγώνα», καί μετέπειτα αγορές περιουσιακών στοιχείων στα Παρίσια γιά πάρτη της· κι έτσι, μετά το σχετικό πολιτικό μαλλιοτράβηγμα που ακολούθησε τα της κηδείας, οι Παλαιστίνιοι ψήφισαν γιά κυβέρνησή τους τους συντηρητικούς «νοικοκυραίους» (καί κάργα αυταρχικούς) της Χαμάς. Τους οποίους λούζονται μέχρι σήμερα, διότι οι ερίφηδες κατσικώθηκαν στην καμπούρα των Παλαιστινίων, καί δεν το κουνάνε με τίποτε.

Τους …νοικοκύρεψαν γιά τα καλά, τους Παλαιστινίους, οι «νοικοκυραίοι»! 🙂

• Τρίτον, μιά απλή αντιστροφή των συμβολισμών δείχνει ότι…

…Όπως οι Ναΐτες ήρθαν στους Αγίους Τόπους καί σκότωναν μωαμεθανούς (κι όχι μόνον Άραβες, διότι ο περίφημος πολέμαρχος Σαλαδδίν ήταν Κούρδος), έτσι καί οι μωαμεθανοί θα πάνε τώρα στα μέρη των πάλαι ποτέ Ναϊτών, καί θα σκοτώσουν χριστιανούς.

• Ποιά μέρη;

Αυτό μας το αποκαλύπτει η εθνική καταγωγή των χρονικώς τελευταίων Ναϊτών, που στην πλειονότητά τους ήταν Γάλλοι.

[Οι έξι από τους εννέα Ναΐτες του αρχικού πυρήνα του τάγματος ήσαν Νορμανδοί. Βέβαια, αργότερα οι Νορμανδοί ενσωματώθηκαν στον λαό, που σήμερα αποκαλούμε «Γάλλους», αλλά η καταγωγή τους είναι Σκανδιναυϊκή.]

Λέγεται ότι οι σημερινοί τέκτονες είναι (μέχρι κάποιο σημείο) ιδεολογικοί «κληρονόμοι» των Ναϊτών· εάν ισχύει αυτό (καί στον βαθμό που ισχύει), τότε πιστεύω ότι θα το ενστερνίζεται περισσότερο ο Γαλλικός τεκτονισμός, κι όχι ο Αγγλικός. Είναι κι οι εθνικές έχθρες στη μέση, βλέπετε! Εν πάσει περιπτώσει, ο συμβολισμός του μηνύματος δείχνει καθαρά Γαλλία…

…Όπου, όχι μόνον έδρευαν οι ιππότες της τελευταίας περιόδου του τάγματος, αλλά καί θανατώθηκε ο τελευταίος αρχηγός τους!

Πιό ξεκάθαρο δεν θα μπορούσε να γίνει το μήνυμα: τέλος, θάνατος αυτών που μάχονται το ισλάμ, καί δή μέσα στον τόπο τους!

. . . . . . . . . . .

Θα ριψοκινδυνεύσω καί μιά πρόβλεψη: ότι, αν στις 13/10/2023 ξεσπάσουν χοντρές ταραχές από μουσλίμια στη Γαλλία, τότε αυτά θα καταστρέψουν όχι γενικώς καί αορίστως εκκλησίες, αλλά ειδικά τη Σακρέ Κέρ, καί όχι πχ την Παναγία των Παρισίων. (Δεν θα εξηγήσω γιατί όχι τη Νότρ Ντάμ… που χτίστηκε σύμφωνα με τις οδηγίες που βρέθηκαν στα χειρόγραφα από τα θεμέλια του λόφου του Άλ Άκσα!!! Πάμε πολύ μακριά.)

Γιατί;

Διότι (πάλι συμβολικώς) θα είναι χτύπημα στην καρδιά (coeur) της χριστιανωσύνης!

Βλέπετε, η Γαλλία είναι η ισχυρώτερη καθολική χώρα, που σημαίνει ότι ένα χοντρό χτύπημα μέσα στην καρδιά της χώρας, στο Παρίσι, καί δή εκεί, στην «Αγία Καρδιά» (του Χριστού) είναι συμβολικώς το τελειωτικό, θανατηφόρο χτύπημα στον όλο χριστιανισμό. Καί ποιόν χριστιανισμό; τον των ιπποτών, πάλαι ποτέ σφαγέων των μούσλιμζ στους Αγίους Τόπους!

(Κοιτάξτε ακόμη έναν συμβολισμό «αντιστροφής»: Χριστός γεννήθηκε Αγίους Τόπους, Χριστός πέθανε Αγίους Τόπους / πεθαίνει στο Παρίσι. Τόπος μούσλιμζ, τόπος χριστιανών.)

[Οι προτεστάντες δεν μετράνε γιά τα μεμέτια, διότι είναι σκορποχώρι από μόνοι τους· άσε που οι κατ’ εξοχήν προτεσταντικές χώρες αγγλίτσα / γερμανίτσα / ηπαπάρα είναι κολλητές με τα μούσλιμζ καί τα χαϊδολογάνε. Την δέ Ορθοδοξία δεν τη χτυπάνε τα μούσλιμζ (παρά μόνο μαγαρίζουν κάτι μικρά ξωκκλήσια δικά μας), διότι παραμονεύει η Αρκούδα από πάνω, κι αλοίμονό τους αν αγριέψει.]

. . . . . . . . . . .

Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο, οφείλουμε να πούμε το εξής: ότι η τωρινή επίθεση των μαχητών της Χαμάς εναντίον του Οξαποδουήλ ήταν στημένη καί μιλημένη πέρα γιά πέρα· διότι, πόσο μακριά μπορούσαν να πάνε; καί με ποιόν τελικό στρατιωτικό καί πολιτικό στόχο; καί με ποιό στρατηγικό σχέδιο;

Πουθενά δεν μπορούσαν να πάνε, ούτε είχαν κάποιο αξιόλογο σχέδιο. Μπορούσαν μονάχα να σκοτώσουν μερικές χιλιάδες ενόπλων, αλλά καί αμάχων οξαποδαίων (όπως καί συνέβη), καί να επιτύχουν (ίσως) έναν ψυχολογικό αντίκτυπο αναπτερώσεως ηθικού. Τίποτε άλλο. Τίποτε το ουσιαστικό.

Αλλά, με τα καμώματά τους, απλούστατα έδωσαν χοντρή αφορμή στο οξαποδουήλ να «έχει δίκιο», να ξεπατώσει όσους Παλαιστίνιους μπορεί (χωρίς να φέρει αντίρρηση κανένας «πολτισμένος» Δυτικός), καί να επιτύχει τους μεσοπρόθεσμους στόχους του: γκρέμισμα των δύο τζαμιών του «λόφου του ναού», συν το να εξαπολύσει συντριπτική επίθεση στο Ιράν – με τη βοήθεια (βεβαίως-βεβαίως) των ηπαπάρα.

Ήταν απλώς μιά χοντροκομμένη προβοκάτσια, δηλαδή. Με ανθρώπινα θύματα, παρ’ όλ’ αυτά.

. . . . . . . . . . .

Παρά το ότι οι προβλέψεις μου είναι δυσοίωνες, ελπίζω κι εύχομαι οι μουσλιμοδιαδηλώσεις της 13ης 10ου 2023 να μην έχουν καμιά άσχημη επίπτωση σε κανέναν· παρά μόνο να κλείσουν οι λαιμοί απ’ τα μουσλίμια, απ’ τις φωνασκίες τους.

Όμως, αυτό δεν σημαίνει πως εμείς εδώ στην Ελλάδα πρέπει να το πάρουμε το θέμα αψήφιστα. Αντιθέτως, πρέπει να προσέχουμε στο έπακρον, διότι είναι κομματάκι δύσκολη η πολιτισμένη συνεννόηση με λάθρο (καί δή, μαχαιροβγάλτες). Συνεπώς, εκείνη τη μέρα ν’ αποφύγετε μέρη, όπως η πλατεία Συντάγματος. Κι αν διαπιστώσετε ταραχές εκεί κοντά σας, μή βγαίνετε από το σπίτι σας. Προμηθευτήτε τα απαραίτητα ψώνια από πρίν, καί καθήστε μέσα.

Αυτά· καί οψόμεθα το Σάββατο το πρωΐ, αν έκανα σωστή αποτίμηση της κατάστασης.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Το γκουβέρνο (κι ο κουκλοχαιρετάκιας πρώτος καί καλύτερος) δεν είναι απλά «αντινατιβιστικό» (δηλαδή ανθελληνικό), αλλ’ αποδεικνύει διαρκώς πως έχει σκατά στο κεφάλι. Το τελευταίο του κατόρθωμα είναι πως γέμισε τον τόπο βενζίνη (λαθρομούσλιμζ), καί τώρα πετάει καί το σπίρτο απάνω της.

Ά, ρέ, μαλάκα ψηφοφόρε!… Ά, ρέ, μαλάκα ψηφοφόρε!…

«Γιά τις αμαρτίες μας!»

Ποιά σχέση έχουν οι πρόσφατες απανωτές κακοκαιρίες, που κατέστρεψαν τη Θεσσαλία, με τους δεσποτάδες της περιοχής, καί με τούτην εδώ τη Λερναία Ύδρα; (Έτσι, γι’ αρχή, επειδή υπάρχουν κι άλλοι συσχετισμοί. Σας ξεκινάω από το εύκολο μέρος.)

«- Ρέ Εργοδότη, πάλι παλαβωμάρες λές;»

Άμ, δέ!… Εύκολο είναι; 🙂

Ευκαιρία, λοιπόν, να σας δώσω ακόμη ένα σχετικό αρθράκι, πρίν το «αφιερωμένο» στις δύο «βιβλικές» κακοκαιρίες, που υποσχέθηκα.

. . . . . . . . . . .

α. Εισαγωγή

Όλα άρχισαν, από τότε που διάβασα τα πρώτα καναδυό άρθρα (λίγο μετά την πρώτη καταιγίδα), που ισχυριζόντουσαν ότι η πρώτη κιόλας θεομηνία (ήτοι: θυμός Θεού!) επέπεσε επί των κεφαλών ημών των Θεσσαλών (καί μάλιστα, δίς), επειδή διαθέτουμε ανάξιους δεσποτάδες… τους οποίους «ανεχθήκαμε». (Λες κι ο δεσπότης βγαίνει με εκλογές, καί τους βγάλαμε εμείς.)

«- Ορίστε!», γράφει το ένα άρθρο, «ο ένας είναι οικουμενιστής, ο άλλος έτσι, ο τρίτος αλλοιώς!…» (Δεν είναι -τελείως- αναληθή αυτά, δέ λέω. Αλλού βρίσκεται το ψητό, όμως.) Άλλο άρθρο, πάλι, ισχυρίζεται ότι μας ήρθε κατακέφαλα ένα κυβικό μέτρο βροχής στον καθέναν μας, επειδή είμαστε αμαρτωλοί καί του δώσαμε καί κατάλαβε με τις αμαρτίες της σάρκας… εννοώντας οι λεβέντες αυτοί (κυρίως) το -χμ- οθωμανικόν δίκαιον της πίσω πόρτας. (Να το πω ευγενικά.)

Έχω γράψει αμέτρητες φορές πως, καλό είναι να σκεφτόμαστε πρίν πιάσουμε πληκτρολόγιο. Διότι, αν ήταν έτσι, αγάπες μου, τότε το Σαν Φραν(τ)σίσκο έπρεπε ήδη να έχει εξαφανιστεί από προσώπου Γής! (Καί τί να πούμε γιά τους Γερμανούς, που έχουν οίκους ανοχής με …σκυλιά!…) Απ’ την άλλη, δεν νομίζω πως η Θεσσαλία έχει αυξημένον μέσο όρο στα σεξουαλικά βίτσια, συγκριτικά με την υπόλοιπη Ελλάδα.

[Εννοείται πως δεν «κρατάω το φανάρι» στον καθένα, όταν δρά στην κρεββατοκάμαρά του! Αλλά πχ στον στρατό μαθαίνεις πολλά από κουβέντες. Θα μας είχε βγεί πανελλήνια φήμη, αν ήμασταν υπέρ το δέον ατακτούλικα! 🙂 Ακόμη, θα έδιναν σχετικές «συμβουλές» επαγγελματίες σεξολόγοι στις χαζοεκπομπές της τηλεόρασης. Ή θα έβγαιναν τίποτε αυξημένα ποσοστά αφροδισίων νοσημάτων.]

Τέλος, να θυμίσω, ότι μ’ ενοχλεί τα μέγιστα η διαρκής αναφορά (καλογήρων καί λοιπών) στις «αμαρτίες της σαρκός», κι όχι, ουδέποτε στην καταλήστευση του δημοσίου χρήματος, η οποία ισοδυναμεί με φόνο. (Πεθαίνουν ασθενείς στα νοσοκομεία, διότι λείπουν φάρμακα· διότι δεν υπάρχει χρήμα ν’ αγοραστούν, διότι το τσέπωσαν οι πωλητικοί. Τα είπαμε αυτά, να μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια καί τα ίδια.) Εάν, λοιπόν, η σαρκική αμαρτία είναι βαρύτατο αμάρτημα, ο -έστω, έμμεσος- φόνος τί είναι;

[Έχουμε σημαντικώτερα πράγματα να πούμε, γι’ αυτό καί προσπερνώ το να τους περιλάβω εδώ· διότι αυτοί που τα λένε αυτά είναι καθαρά πιστοί του Κρόνου, κι ας μην το συνειδητοποιούν. Κι ας μην το παραδέχονται, άμα τους το πείς. («- Ποιός Κρόνος;! Ο δικός μας ο θεός, είναι ο Κρόνος;», θα σε ρωτήσουν βλακωδώς. ΝΑΙ, ΡΕ!!!!) Φυσικά, αν τους πείς κι ότι εκ των πραγμάτων -ως πιστοί του Κρόνου- είναι ανθέλληνες, διότι ο Κρόνος είναι ο μέγιστος θεός της Ατλαντίδας, οι αντεγκλήσεις δεν θα τελειώσουν ούτε σε δέκα χρόνια.

Όθεν, κρόνιες (καί της μυτόγκας) αντιλήψεις: το παραδάκι είναι μιά χαρά, με όμορφες δικαιολογίες το βάζουμε καί στην τσέπη άμα λάχει να ‘ούμ’ – κι ας το στερούμε κι από άλλους, που τό ‘χουν ανάγκη. Κι ο φόνος, εντάξει, κακός είναι, αλλά αναγκαίος. Στο κάτω-κάτω, όλοι θα πεθάνουμε.

Αλλά το γυμνό καί το σέξ, πάπάπάαααα, αμαρτία!!!]

Άρα, εφ’ όσον το «Φρίσκο» ζή καί βασιλεύει, η αιτία των επί της Θεσσαλίας θεομηνιών, αν τελικά οφείλεται σε ανθρώπινες αμαρτίες, δεν εντοπίζεται ούτε στις …συκιές, ούτε στις φυσιολογικές (άντρα-γυναίκας) σεξουαλικές σχέσεις εκτός γάμου.

Επίσης, αν οι θεομηνίες αυτές ξέσπασαν γιά τις αμαρτίες τεσσάρων (ίσως καί πέντε; δεν καλοθυμάμαι – μπορεί καναδυό να είναι απλά κάτοχοι του τίτλου, «τιτουλάριοι», χωρίς επισκοπική έδρα) μητροπολιτών, γιατί δεν έσκασαν μονάχα στα κεφάλια τους; Γιατί δεν έπεσαν καμιά διακοσαριά κεραυνοί στην Ιερά Σύνοδο; Εμείς οι υπόλοιποι τί φταίγαμε, δηλαδή;

Η αιτιολόγηση, που προέβαλαν τα σχετικά άρθρα αυτών των υπερθρήσκων γραφιάδων, δεν στέκει με τίποτε. Όμως, τα συγκεκριμένα άρθρα συνέχισαν να τριγυρνάνε στο κεφάλι μου… μέχρις ότου…

. . . . . . . . . . .

β1. Η αιτία

Τελικώς, ο καθένας βλέπει ευκολώτερα αυτό, που είναι εκπαιδευμένος να βλέπει.

Των θετικών επιστημών καί της τεχνολογίας ο γράφων, έ, τί πιό άμεσο να ισχυριστεί ότι γιά τις καταιγίδες έφταιγε το Χάαρπ (καί δή, το Νορβηγέζικο), ή/καί συνδυασμός άλλων μηχανημάτων τροποποιήσεως καιρού;

Έλα, όμως, που η σκέψη μου δεν είναι στατική! Ομολογώ (το ξέρετε, άλλως τε) πως σκέφτομαι σε μέγιστο ποσοστό «ακολουθιακώς» (είναι ακριβώς ο τρόπος σκέψεως του καλού ερευνητή καί του καλού ντετέκτιβ: πρώτα αυτό, μετά εκείνο, κτλ), καί σε ελάχιστο ποσοστό σε παράλληλα, ταυτόχρονα επίπεδα. (Υπάρχουν -ελάχιστα- άτομα, που κάνουν τέτοιες παράλληλες σκέψεις / συνάψεις / συνδυασμούς φαινομενικώς ασχέτων πραγμάτων με περισσή ευκολία, αλλά δεν είναι το δικό μου στύλ αυτό.) Συνεπώς, τα «παράλληλα επίπεδα» ενός προβλήματος θα τ’ αναγνωρίσω με κάποια καθυστέρηση.

Θα τ’ αναγνωρίσω, όμως.

Στα πλαίσια αυτά, σε προηγούμενο άρθρο είχα αφήσει κάποιες νύξεις γιά τις θρυλούμενες πανίσχυρες αρχαίες μάγισσες της (κυρίως δυτικής) Θεσσαλίας. Λοιπόν, μήπως;… Κι όχι απαραίτητα μάγισσες. Ούτε απαραίτητα γυμνές.

. . . . . . . . . . .

β2. Παρελθοντικός μέγας τρόμος

Όλες οι μυθολογίες (αρχαίες, αλλά καί νεώτερες, της λογοτεχνίας) καί οι περισσότερες γνωστές θρησκείες μιλάνε γιά τρομερά όντα του παρελθόντος. Το σενάριο με δαύτα είναι στερεότυπο, καί πάει κάπως έτσι:

• Αυτά τα όντα, επί αιώνες καί χιλιετίες είχαν υπερδύναμη ως θεοί (άγνωστο πόθεν προερχόμενη), είχαν τρομακτική όψη, έκαναν τρομακτικές καταστροφές καί φόνους… αν καί σε πολλές περιπτώσεις ελατρεύοντο ως θεοί. (Γιατί ελατρεύοντο; Απλά, πρόκειται γιά το ψυχολογικό φαινόμενο του πιστού δούλου, πλήν όμως λάτρη της δύναμης: ξέρω τί κάθαρμα είσαι, αλλά σε λατρεύω, προκειμένουν να μου δώσεις λίγη απ’ τη δύναμή σου – καί δε με νοιάζει, αν σου μοιάσω.)
• Αλλά κάποτε τους έβαλε χέρι κάποιος άλλος θεός, ήρωας, φυσικό φαινόμενο ξέρω ‘γώ, πάλαιψε μαζί τους καί τα κατανίκησε.
• Στο τέλος, τα εγκλώβισε κάπου (συνήθως υπό την Γή), με τρόπο που να μη μπορούν να βγούν.
• Όμως, υπάρχει είτε ένα κρυφό ιερατείο των παλαιών πιστών τους (που επεβίωσε διά μέσου των αιώνων), είτε μιά νεώτερη ομάδα βλαμμένων, νοσταλγών τέτοιων παρελθοντικών φρικιαστικών καταστάσεων, που θέλει να τα απεγκλωβίσει από τα αιώνια δεσμά τους, να τα ξαναβάλει στον θρόνο της απόλυτης ισχύος… καί να πάρει λίγη απ’ τη δύναμή τους, προκειμένου να εξουσιάζει όλους τους άλλους ανθρώπους.

Εάν σας αρέσει το Παράξενο, σίγουρα κάπου τα συναντήσατε αυτά. Τώρα, ακόμη κι αν δεν πιστεύετε στη νεομυθολογία του Λάβκραφτ καί των συνεχιστών του (με τον τρομακτικό Κθούλου, κτλ), οπωσδήποτε θα δίνετε βάση στη δική μας Μυθολογία, με τη Λερναία Ύδρα κτλ βιολογικά τέρατα των Ατλάντων, που τα εξόντωσε ο Ηρακλής. (Ορίστε καί η απάντηση στη δεύτερη απορία σας, στην αρχή του παρόντος!) Ακόμη κι αυτά, που …δεν εξόντωσε, όπως τον Κέρβερο, ή τον Όρθρο. Ψιλο-εξαίρεση του σεναρίου, βέβαια, αποτελεί η χριστιανική απόδοση του απόλυτου Κακού: το κατά τον χριστιανισμό απόλυτο Κακό «εξέπεσεν» μέν, αλλά δεν δεσμεύτηκε. (Οι πιστοί του Κακού, δέ, ζούν καί βασιλεύουν!)

[Προλαβαίνω τον φίλο «Μποτίλια«: το κάθε τί στους αρχαίους ημών ανάγεται καί σε συμβολική ερμηνεία, αλλά καί σε πραγματική, στο φυσικό επίπεδο. Εδώ, όσον αφορά τα κατασκευασμένα τέρατα των Ατλάντων, είναι φανερό ότι μιλάω γιά το φυσικό επίπεδο.]

. . . . . . . . . . .

Το χειρότερο τέτοιο τέρας στη δική μας Μυθολογία, είναι αναμφισβήτητα ο Τυφών.

Μισός άνθρωπος με πολλαπλά κεφάλια, μισός φίδι από τη μέση καί κάτω (καθαρή αναφορά στο σεξουαλικό ένστικτο)… φίδια, σωστότερα (σας έχω εξηγήσει τί συμβολίζει το φίδι: το DNA, καί μάλιστα το εργαστηριακώς «πειραγμένο»). Βιολογικό τέρας ο ίδιος, παντρεμένος με την ‘Εχιδνα (κι αυτή βιολογικώς «πειραγμένη»), γέννησαν αρκετά τερατάκια. (Διαβάστε τα σχετικά στη Μυθολογία μας.)

Σ’ εμάς, αλλά καί στους αρχαίους Αιγύπτιους, υλοποιεί τον απόλυτο τρόμο, ερχόμενος μάλιστα από τη Δύση· σαφής αναφορά στους Άτλαντες… αν καί ο Τυφών έδρασε πρίν από τον πρό-προηγούμενο Κατακλυσμό, όχι τον γνωστό μας του Δευκαλίωνος. Σε μιά άλλη, πιό αρχαία Ατλαντίδα.

Στην παλιότερη μορφή του ιστολογίου, σας είχα αναλύσει το ότι η όλη ιστορία με τον Τυφώνα στόχευε αρχικά στο να μή γεννάνε παιδιά οι γυναίκες, γιά ν’ αποφύγουν τις εγκυμοσύνες καί τους πόνους της γέννας. Έτσι, άρχισαν (την μακρινή εκείνη εποχή) να γεννιούνται παιδιά από τεχνητές μήτρες. (Αν παρακολουθείτε καθημερινώς την ειδησεογραφία, θα είδατε πως κάτι τέτοιο σκαλίζουν καί στις μέρες μας – εδώ ο σύνδεσμος… καί, τί σύμπτωση; το σκαλίζουν πιστοί του Κρόνου!!!)

Επειδή, τώρα, ενός κακού δοθέντος, μύρια έπονται, αυτό το τεχνολογικό επίτευγμα ακολούθησαν πρώτα-πρώτα κοινωνικές μεταβολές: οι άντρες ήταν πλέον άχρηστοι ως αναπαραγωγικοί παράγοντες (χρήσιμοι μονάχα ως γ@μιάδες, εργάτες σε βαρειές δουλειές, πολεμιστές – κι όταν γέραζαν, τους σκότωναν), η κακή μορφή της μητριαρχίας ξεσάλωσε, καί η κάθε σαλεμένη έγινε κορυφή της κοινωνίας. Τα δε βιολογικά πειράματα κατασκευής τεράτων, αλλά καί τερατοποιήσεως ανθρώπων, έδιναν κι έπαιρναν (*). (Υποθέτω ότι θα σκάλιζαν καί την αθανασία, αλλά τους πρόλαβε ο δικός τους Κατακλυσμός. Αλλοιώς, θα την είχαν πετύχει.)

[(*) Παράβαλε πχ τα βιολογικά πειράματα των ναζιστών, να εμφυτεύσουν βράγχια σε καλούς κομμάντος στρατιώτες τους, ώστε αυτοί να μπορούν να ζούν καί μέσα στη θάλασσα όσο θέλουν. Ευτυχώς, οι -φανατικοί- εθελοντές πέθαναν λίγο μετά τις σχετικές εγχειρίσεις, καί τα πειράματα αυτά εγκαταλείφθηκαν.]

Ακριβώς εδώ κολλάει το ζώον της φωτογραφίας στην αρχή του παρόντος άρθρου – καί σας λύνω την πρώτη απορία: οι σημερινές ακραίες φεμινίστριες, με τις υστερικές κραυγές τύπου: «- Σκοτώστε τους άντρες!» δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ιδεολογικές κόρες της Έχιδνας. Οι οποίες οραματίζονται την επαν-ανατολή μιάς τέτοιας εποχής.

[Περισσότερο ενστικτωδώς, υποθέτω· διότι, οι περισσότερες δεν καταδέχονται ν’ ασχοληθούν με τέτοια θέματα, ώστε να ζητάνε συνειδητά επαναφορά εποχών Τυφώνα / Έχιδνας. Παρεκτός αν ανήκουν σε κρυφό ιερατείο· αλλ’ αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω.

…Αν καί σε μερικές περιπτώσεις το πιθανολογώ, όπως το κίνημα «Φέμεν», που ξεκίνησε από μυτόγκες της Ουκρανίας.]

. . . . . . . . . . .

Έλα, όμως, που ο άνθρωπος δεν είναι μονάχα ύλη, αλλά έχει κι άλλα επίπεδα. Έχει καί αυρικό πεδίο. Το οποίο δεν αποκτάται έξω από φυσική μήτρα κανονικής γυναίκας. Έτσι, ποιός ξέρει τί αφύσικα καί προβληματικά παιδιά βγήκανε τότε!…

Οι τεχνητές μήτρες, επομένως, ήταν ένα χοντρό λάθος, που οι γνωστοί μας Άτλαντες (στον δικό τους -πάλι ανάμεσα σε δύο Κατακλυσμούς- πολιτισμικό κύκλο) το κατάλαβαν (ενστικτωδώς, όμως), καί δεν το επανέλαβαν. (Το επανέλαβαν υπό άλλη μορφή, μόνο που δεν θα πω πότε καί πώς.) Αυτοί επανέφεραν το αντρικό φύλο στη σωστή του θέση, καί κατήργησαν την απόλυτη μητριαρχία. Την αντικατέστησαν, βέβαια, με κάτι εξ ίσου σκατένιο: τη γεροντοκρατία. (Κρόνος, γάρ!) Γι’ αυτό, μην απορείτε που σήμερα βλέπουμε τα ακραία μητριαρχικά ιερατεία να συνεργάζονται ασμένως με τα γεροντοκρατικά (οποιασδήποτε μορφής αμφότερα).

. . . . . . . . . . .

Εδώ, ο εχέφρων αναγνώστης θα με ρωτήσει:

«- Εντάξει, ρέ Εργοδότη, αλλά ξέφυγες εκτός θέματος! Τί μας νοιάζουν αυτά; Γιά τις καταστροφικές καταιγίδες στη Θεσσαλία μιλούσαμε, αν θυμάσαι!»

Εκτός θέματος, ουδέποτε. Δεν γράφω κείμενα μεθυσμένος! Αντιθέτως, είμαστε καταμεσής του θέματος!

. . . . . . . . . . .

β3. Πλέγματα θρησκειών

Λοιπόν… Ακόμη καί οι καλοί ίστορες, ακόμη καί οι καλοί ψάχτες του Παράξενου, νομίζω ότι δεν συνειδητοποιούν πως κάθε θρησκεία διαδέχεται την προηγούμενη με αιματηρό τρόπο. Παρά το ότι γνωρίζουν:

• Καί το τί έγινε, μέχρι να παγιωθεί ο χριστιανισμός ως επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. (Αλλά καί …μετά!)
• Καί το τί έγινε με την εισαγωγή της (βαρβαροποιημένης) λατρείας του Διονύσου. (Τα λέει ο Ευριπίδης στις «Βάκχες», που τις έγραψε μακριά από την Αθήνα – φοβούμενος το κατεστημένο. Τα λέει κι η Μυθολογία μας, με τη «Βάκχα» μητρυιά του Φρίξου καί της Έλλης.)
• Καί το έγινε με την εξάπλωση του ισλάμ.
• Καί το τί μας σούρνει στα «ιερά» βιβλία της η έτερη Κρόνια θρησκεία, των μυτογκών – καί πώς μας φέρθηκαν οι πιστοί της, με πρόσφατα χοντρά παραδείγματα το 1821 καί το 1922.

[Υπάρχει κι ακόμη κάτι σχετικό, αν καί όχι ιστορικώς τεκμηριωμένο: ο παλιοκερατάς απόγονος Ατλάντων Πελίας, νομίζετε πως κατεδίωξε κι έσφαξε μονάχα το σόϊ του Ιάσονα; Όχι…

Επειδή ακριβώς εκείνη την εποχή γινόταν η μετάβαση από τον «μεγάλο μήνα» του Ταύρου στον αντίστοιχο του Κριού, άρα καί η μετάβαση από τη θρησκεία του Πλούτωνα στη θρησκεία του Δία (σας έχω εξηγήσει τα σχετικά, πώς αλλάζουν οι θρησκείες «ζωδιακώς»), ο Πελίας έκλεισε τα ιερά του Πλούτωνα, καί κατεδίωξε τις ιέρειές τους. Αυτές, βέβαια, ως γυναίκες λούφαξαν (δικαίως φοβούμενες γιά τη ζωή τους), αλλά έτσι καί πιανόταν καμμία να έχει κρυμμένα στο σπίτι της τα διακριτικά του αξιώματός της, αλοίμονό της!

Τί νομίζετε; ότι τα δικτατορικά καθεστώτα επιζούν χωρίς χαφιέδες, αστυνομοκρατία (με απροειδοποίητες έρευνες κατ’ οίκον), καί χωρίς επιβολή φόβου στον υπ’ αυτά πληθυσμό; ]

. . . . . . . . . . .

Τί να κάνουμε; Άλλο η γνώση, κι άλλο η συνειδητοποίηση αυτής. Δύσκολο επίτευγμα η δεύτερη! Όπως ακριβώς η συνειδητοποίηση ότι δεν πρέπει να οδηγούμε απρόσεκτα, διότι: «- Έλα, μωρέ! Σ’ εμάς θα συμβεί το τροχαίο;»

Φοβάμαι, λοιπόν, πως κανείς δεν συνειδητοποιεί ότι καί η επερχόμενη «πανθρησκεία» θα μας επιβληθεί με αιματηρό τρόπο. (Αν καταφέρουν τελικώς καί μας τη φορέσουν καπέλλο.)

[Τί, δηλαδή; Νομίζεις πως θα σου αφήσουν το δικαίωμα επιλογής; ότι θα μπορείς να τους πείς: «- Δεν γουστάρω την πανθρησκεία σας!», καί θα σου απαντήσουν με χαμόγελο: «- ‘Ντάξ’, μωρέ, αφού δέ θες! Πάλι φίλοι είμαστε! Όποτε θελήσεις, εδώ είμαστε!»

Όποιος νομίζει τέτοια πράγματα, ώ, της βλακείας του!… Εδώ, το λένε στα ίσα πως θέλουν να μειωθεί κατά 95% ο πληθυσμός της Γής! (Μόνο που δεν έχουν πεί ακόμη ποιούς θα κρατήσουν ζωντανούς: τους φανατικούς οπαδούς της «πανθρησκείας», προφανώς. Οι υπόλοιποι, ξού.) Κι αντί να τους πάρουν με τις πέτρες, ο κάθε παπάρας νομίζει πως δεν εννοούν ότι θα «μειώσουν» κι αυτόν. Τί να πείς;!…]

. . . . . . . . . . .

Παράλληλα, τώρα, με την (υπενθυμίζω: αιματηρή) επιβολή κάθε νέας θρησκείας, συμβαίνει καί το εξής φαινόμενο (παρατηρημένο) : ότι οι ναοί της καινούργιας συνήθως χτίζονται στις θέσεις των ναών της παλιάς… καί, πολλές φορές, ακόμη καί με τα ίδια τα υλικά των ναών της παλιάς! Μάλιστα, σε ελάχιστες περιπτώσεις, με απλή μετατροπή παλαιού ναού. (Βλέπε πχ μετατροπή Παρθενώνα σε ναό Παναγίας Αθηνιώτισσας.)

Ψιλο-εξαίρεση σ’ αυτόν τον κανόνα αποτελούν τα τζαμιά, τα οποία κατά προτίμηση στεγάζονται σε έτοιμους βεβηλωμένους ναούς άλλων θρησκειών. Γιατί; Διότι, αν περιμέναμε από καμηλιέρηδες της ερήμου να είναι ικανοί χτιστάδες, θα ήμασταν ανόητοι! Συνεπώς, είναι απόλυτα εξηγήσιμο το ότι αυτοί οι λεβέντες φέρονται σε ναούς άλλων θρησκειών όπως ο νεοσσός του κούκου. (Μην απορείτε, που οι -καί μούσλιμζ- λάθρο έρχονται εδώ γιά επιδόματα καί τεμπελιά, κι όχι γιά να δουλέψουν στα χωράφια, καταπώς ισχυρίζονται κάποιες πωλητικές μοσχαροκεφαλές.)

Λοιπόν, όσον αφορά τους ναούς των αρχαίων ημών, γνωρίζουμε άριστα πως αυτοί χτίστηκαν επάνω σε πλέγμα πανελλήνιας γεωγραφικής εμβέλειας. Το ίδιο έγινε καί με χριστιανικούς ναούς (παράβαλε τους ναούς του Αρχαγγέλου Μιχαήλ επάνω σε γεωδαιτική ευθεία διαστάσεων Ευρωπαϊκής ηπείρου), το ίδιο έγινε καί με τους καθεδρικούς. Το θέμα, βέβαια, είναι ότι αυτά τα πλέγματα:

• θέλουν ψάξιμο (δεν έχουμε, δά, διαθέσιμους τους πρωτότυπους χάρτες των αντιστοίχων ιερατείων!),
• είναι μεταβλητά (τα «ιερά σημεία» μετατοπίζονται κατά εποχές, ανάλογα καί με το πώς αλλάζει το γεωμαγνητικό πεδίο -ή καί η ίδια η τοπολογία- της Γής),
• είναι πολλά καί αλλήλοις επικαλυπτόμενα.

Έτσι, το να κατανοήσουμε:

• το σκεπτικό της αιτίας, γιά την οποία δημιουργήθηκαν,
• το γιατί ορίζουν συγκεκριμένα σημεία / αποστάσεις μεταξύ σημείων / κατεθύνσεις, κι όχι άλλα / άλλες,

απαιτεί, ίσως, αποκλειστική ενασχόληση εφ’ όρου ζωής μ’ αυτό το θέμα. Εναλλακτικώς, απαιτεί ένα επιτελείο ικανών κομπιουτεράδων (καί του αναλόγου εξοπλισμού), υπό την επίβλεψη καλού γνώστη του θέματος.

Επειδή, όμως, ο γράφων ούτε πολύ διαθέσιμο χρόνο έχει, ούτε επιτελείο υπό τις εντολές του, ούτε κάν εξοπλισμό, θα αρκεστεί να σας πεί τα μόνα σίγουρα επί του θέματος: ότι οι ναοί της νέας θρησκείας, οι επικαθήμενοι επί των θέσεων των ναών της παλαιάς, εκμεταλλεύονται τόσο την (αιθερική) ενέργεια των σημείων του πλέγματος, όσο καί την έτοιμη αντίστοιχη «ψυχική» ενέργεια της προσευχής των πιστών της παλαιάς θρησκείας.

[Τώρα, βέβαια, αν αυτή η «ψυχική» ενέργεια ουσιαστικά θρέφει αόρατες κακοποιές οντότητες, είναι κάτι που ούτε το γνωρίζω, ούτε το θεωρώ σίγουρο. Αν καί έχει υιοθετηθεί από αρκετούς ερευνητές του Παράξενου.]

. . . . . . . . . . .

Τέλος, υπάρχει ακόμη ένας παράγων της ναοδομίας επί πλεγμάτων: η ενεργοποίηση των σημείων του πλέγματος / των ναών με μιά πανάρχαιη (καί ξεχασμένη σήμερα) τέχνη, τα ξόρκια. Δυστυχώς, σήμερα δεν έχει διασωθεί τίποτε σχετικό – κι ένας σοβαρός λόγος είναι ότι οι περίεργες ηχητικές επικλήσεις δεν μπορούν επακριβώς να καταγραφούν σε χαρτί με χρήση αλφαβήτου. (Εδώ, οι γραπτές γλώσσες έχουν μιά σχετική ανακρίβεια στην απόδοση των αντιστοίχων προφορικών -παράβαλε καί «ιστορική ορθογραφία»- τα ξόρκια δεν θα έχουν; έχουν – καί δή, πολύ μεγαλύτερη.) Συνεπώς, μόνο προφορική «κληρονομιά» νοείται ως προς τα ξόρκια· θα έλεγα, καί μονάχα σε μέλη του ίδιου ιερατείου. Οπότε, αν τα αρχαία ιερατεία χάθηκαν χωρίς ν’ αποκαλύψουν τα μυστικά τους, χάθηκαν καί τα ξόρκια τους.

Ή, μήπως, όχι;

. . . . . . . . . . .

β4. Πλέγμα αρχαίου τρόμου

Ωραία!… Το κατανοήσαμε πως οι ναοί των νέων θρησκειών κάθονται επάνω στις θέσεις των ναών των παλαιοτέρων· κατανοήσαμε, επίσης, καί τους λόγους, που γίνεται αυτό. Καί λοιπόν;

Εντάξει, όσον αφορά την Ελλάδα, οι χριστιανικοί ορθόδοξοι ναοί κάθησαν επάνω στις θέσεις των ναών του «δωδεκαθέου». Εκείνοι, όμως, πού κάθησαν;

Λίγο παραπάνω σας μίλησα γιά τη λατρεία του Πλούτωνα, μόνο που αυτή ως τόπους λατρείας της είχε φυσικά σπήλαια με ροή νερού, με υπόγεια ποτάμια καί λιμνούλες. (Δεν θα βρήτε ιστορική τεκμηρίωση, αλλά εκλάβετέ το ως αληθές.) Απομεινάρι «ναού» αυτής της θρησκείας φαίνεται πως υπήρξε το νεκρομαντείο του Αχέροντα, γιά να καταλάβετε. (Ευτυχώς, δεν βρισκόταν στην Ιωλκό. Φαίνεται πως άλλοι ηγεμόνες της εποχής εκείνης ήσαν περισσότερο ανεκτικοί.) Επομένως, δεν ήταν δυνατόν να χτιστεί νέος ναός (του «δωδεκαθέου») «επάνω» σε σπήλαιο. Άλλως τε, ο Όμηρος αναφέρει ναούς όσον αφορά το Ίλιον· αντιθέτως, δεν θυμάμαι ν’ αναφέρει ναό στην Ελλάδα. (Αναφέρει βωμούς γιά θυσίες.)

Χρονικώς πιό πίσω, όμως;

Χρονικώς πιό πίσω, τα «ιερά» σημεία καθοριζόντουσαν με μενίρ καί πυραμίδες.

Κι ακόμη παραπίσω, χιλιετίες ολόκληρες, όντως υπήρχαν πάλι ναοί – επί γεωδαιτικών πλεγμάτων. Καί στην Ατλαντίδα, καί στον Ελλαδικό χώρο. Καί προ Κατακλυσμού, καί πρό του προ-προηγούμενου Κατακλυσμού.

Λοιπόν, οι παλαιότεροι ναοί φημολογείται πως ήσαν αφιερωμένοι στον Τυφώνα. (Πιθανόν καί στη σαβούρα του, την Έχιδνα, αλλά αναφέρονται ως «Τυφώνεια» σκέτο.) Καί, απολύτως λογικό: εφ’ όσον η Μυθολογία μας μας παραδίδει πως η Γαία ήταν πανάρχαια θεότητα, καί ταυτοχρόνως μαμά του Τυφώνα, πιθανώτατα κάποια εποχή τα ιερά της Γαίας έγιναν ιερά του γυιού της.

«- Καί λοιπόν, ρέ Εργοδότη;»

. . . . . . . . . . .

Δεν θέλω να σας πάρω στον λαιμό μου (γιά κάτι, που δεν γνωρίζω στα σίγουρα), ούτε επιθυμώ να ξεκινήσω κόντρες με διαφόρους, αλλά φημολογείται πως, ως Τυφώνεια υπήρξαν το πάλαι ποτέ ένα πολύ-πολύ-πολύ κεντρικό κτίριο / ορόσημο της Αθήνας, κι ένα αντίστοιχο της Κωνσταντινουπόλεως. Με τη διαφορά πως το πρώτο μάλλον συνεχίζει το ίδιο βιολί, ενώι στο δεύτερο ο χριστιανικός ναός από πάνω μπήκε ως «καπάκι», γιά να κλειστεί η Τυφωνική κακή ενέργεια από κάτω. (Περιττό να προσθέσω ότι τα Τυφώνεια επιζούν με ψυχική ενέργεια ανθρωποθυσιών καί λοιπών αισχροτήτων καί εγκλημάτων.)

Τώρα, βέβαια, γιατί κι εκεί διάφοροι «επιστήμονες» σκαλίζουν τα υπόγεια… τί να σας πω;! Σάμπως τους ξέρω, γιά να τους ρωτήσω τί έχουν στη γκλάβα τους; Επίσης, το συγκεκριμένο κτίσμα εγκαινιάστηκε με σφαγή (ομαδική ανθρωποθυσία, δηλαδή) καμιάς τριανταριάς χιλιάδων νοματαίων· αλλά, ‘ντάξ’, δεν είμαστε ακαδημαϊκοί ιστορικοί, γιά να υποχρεώσουμε τον καθένα να δεχθεί εμάς ως αυθεντίες καί τις αποψάρες μας ως ακλόνητες.

. . . . . . . . . . .

Ερχόμαστε, όμως, στο ψητό· στα δικά μας, στη Θεσσαλία.

Είχε -πολύυυυυ παλιά- κι η Θεσσαλία Τυφώνεια;

Αν ήμουν ιδιοκτήτης στοιχηματικής εταιρείας, δεν θα το παρείχα αυτό το ερώτημα στους πελάτες μου, ώστε να στοιχηματίσουν. 🙂 Κατά 99.999999% είχε.

Που βρισκόντουσαν;

Με πάσα ειλικρίνεια: ούτε γνωρίζω, ούτε κάν υποψιάζομαι.

Κι αν γνωρίζουν κάποιοι -ή, έστω, έχουν ισχυρές ενδείξεις (ξέρω ‘γώ, αρχαίους χάρτες με «περίεργες» σημειώσεις στα περιθώρια) να υποψιαστούν- τις θέσεις των Τυφωνείων της Θεσσαλίας;

Έ, τότε θα μας τις έλεγαν κι εμάς· αν αυτοί οι κάποιοι είναι ακαδημαϊκοί ιστορικοί. Αλλά, …πάτε στοίχημα πως αυτά τα άτομα –αν υπάρχουν- δεν είναι ακαδημαϊκοί ιστορικοί; Καί πως πρόκειται γιά νεο-οπαδούς του Τυφώνα καί λάτρεις της δύναμης; Καί πώς πήγαν να επανενεργοποιήσουν τα Τυφώνεια, γι’ αυτό μας πήρε καί μας σήκωσε με τις καταστροφικές νεροποντές;

«- Ναί, ρέ σύ Εργοδότη, αλλά μας μίλησες καί γιά απαραίτητα ξόρκια! Ποιός τα ξέρει αυτά σήμερα; Καί, τί θες να πείς; πως γι’ αυτά είχαν βιβλιογραφία, τα ήξεραν, καί τα πρόφεραν οι ‘αμαρτωλοί’ δεσποτάδες; Έτσι, μ’ αυτόν τον ανόητο τρόπο θα μας λύσεις την τρίτη απορία της αρχής του παρόντος άρθρου;»

Ειελικρινά, δεν ξέρω· κι ούτε γίνομαι θύμα τυφλής βεβαιότητας, ότι φταίνε αυτοί, ή οι άλλοι, ή οι παράλλοι – καί δή, με τον συγκεκριμένο τρόπο (ξόρκια). Μόνο σκέψεις κάνω (ακόμη καί παρατραβηγμένες), μήπως καί βρω την άκρη του νήματος κάθε φορά.

Στα σίγουρα γνωρίζω το εξής: ότι το ράσο είναι απομίμηση του κατ’ εξοχήν γυναικείου ενδύματος, του φορέματος· καί με 50% βεβαιότητα γνωρίζω ότι οι σημερινοί δικοί μας ιερείς το έχουν, γιά να δείξουν ότι αποτελούν διαχρονική συνέχεια των Ελληνικών θρησκειών, από την εποχή της λατρείας της Γαίας. (Της μαμάς του Τυφώνα…) Εδώ, μέχρι κι ο Απόλλων κράτησε τις ιέρεις της Γαίας (τις Πυθίες), πιθανώτατα γιά τον ίδιο λόγο: την ιστορική συνέχεια, άρα καί τη «δικαιωματική» διαδοχή στην προαιώνια θρησκευτική ηγεσία.

Τώρα, βέβαια, μπορεί απλά οι σημερινοί ιερείς να κρατάνε τους χιτώνες των αρχαίων ημών. Αλλά, προσωπικά δίνω βάρος στον πιθανό συμβολισμό των αμφίων, κι όχι στη διατήρηση της αρχαίας Ελληνικής μόδας.

Επίσης, κρατήστε το εξής – απόλυτα σίγουρο αυτό: τα ξόρκια μπορεί να είναι καί πασίγνωστες λέξεις / φράσεις, μόνο που να μην τα εκλαμβάνει κανείς σήμερα ως τέτοια. Καί να «παίρνουν μπρός» μονάχα προφερόμενα με συγκεκριμένο τρόπο. Συνεπώς, κάποιος (δεσπότης, ή μή – ο οποιοσδήποτε) μπορεί να τα «πυροδοτήσει» εντελώς τυχαία, τελείως άθελά του καί εν αγνοίαι του.

«- Κι εντάξει, ρέ Εργοδότη! Πώς κολλάνε τα ξόρκια με το Χάαρπ, που μας έλεγες – καί που είναι πιό λογικό αίτιο της τροποποίησης καιρού από ήχους, που με πιθανότητα ελάχιστη είναι γνωστοί σήμερα;»

Σωστά!… καί δεν είναι μόνον αυτά. Είναι καί η επιδιωκόμενη γεωπολιτική / γεωστρατηγική των καθαρμάτων, που έπνιξαν τη Θεσσαλία (καί τη Λιβύη) με τα μηχανήματά τους. Αυτή σαφώς καί δεν επιτυγχάνεται με ξόρκια.

Όμως…

. . . . . . . . . . .

γ. Ο συνδυασμός

Όπως επάνω, έτσι καί κάτω.

Γιά να γίνει κάτι πράξη, πρέπει πρώτα να υπάρξει ως ιδέα. (Κυρίως υπό τη μορφή της εικόνας.) Καί πιό πρίν, πρέπει να υπάρξει ως αναγκαιότητα· ως αιτία. Δηλαδή, από τα ψηλά επίπεδα θα κατέβει στα χαμηλά.

Μ’ άλλα λόγια – καί πώς βλέπω ότι έγινε: αν «κάποιοι» (νεο-Άτλαντες, ή μή) έχουν διαρκώς στο κεφάλι τους την καταστροφή της Ελλάδας, τότε ζήτησαν από το αιτιατό επίπεδο να δημιουργήσει τις αιτίες γιά μιά τρομερή καταστροφή, που θα ξεσπούσε επάνω στη χώρα μας. Το αιτιατό πεδίο, με τη σειρά του, προκάλεσε ανθελληνικές σκέψεις καί συζητήσεις στους υπευθύνους του Χάαρπ (καί τ’ αφεντικά τους), κι αυτοί μετά έκαναν όσα έκαναν. Παράλληλα, λίγο πιό πρίν (αιτία-αποτέλεσμα) ζήτησαν να δημιουργηθούν οι αιτίες, ώστε κάποιοι άλλοι να προφέρουν τα ξόρκια επανενεργοποιήσεως των Θεσσαλικών Τυφωνείων.

Θα με ρωτήσετε, γιατί δεν ζήτησαν κατ’ ευθείαν από τους χειριστές του Χάαρπ να μας ρίξουν τα καντάρια νερό, που μας έριξαν, αφού «δικοί τους» είναι – καί κατέφυγαν σ’ όλη αυτή την καραμπόλα. Υποθέτω ότι ο λόγος ήταν η μυστικότητα: δεν ήθελαν να φανούν. Ήθελαν απλά οι στρατοί καί οι «υπερεσίες», που χειρίζονται το Χάαρπ, να συλλάβουν (ως δήθεν δική τους) την ιδέα να καταστρέψουν την Ελλάδα, χτυπώντας την στον διατροφικό τομέα. (Αργούν να μας εξοντώσουν τα νεκρόζουμα του κτηνιάτρου…)

Καί υποθέτω πως ο λόγος της συγκεκριμένης μυστικότητας ήταν αυτοί οι «κάποιοι» να «κρυφτούν» από το Σύμπαν, γιά να μην τραβήξουν απάνω τους τιμωρία. (Νά, λοιπόν, γιατί δεν παθαίνουν τίποτε μέχρι σήμερα, παρά τα όσα απαίσια κάνουν!… Κι όλο το Συμπαντικό κλύσμα θα το φάνε στο τέλος οι ηπαπάρα.)

Έτσι ακριβώς συνδέονται όλα.

Τωρα, αν κάποιος έχει διαφορετική γνώμη, τα ιστολόγια εξακολουθούν να προσφέρονται δωρεάν, γιά να τα γεμίσει με τις σοφίες του.

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Μ’ εκνευρίζει σε απίστευτο βαθμό το ότι στη διερεύνηση (άρα, καί στην τελική γνώση) των θεμάτων του ιστολογίου έρχομαι δεύτερος (καί με αρκετή καθυστέρηση), απέναντι σ’ «αυτούς». Αλλά καί τί μπορώ να κάνω, όντας ένα άτομο μόνο του, χωρίς συνεργάτες διαφόρων απαραιτήτων ειδικοτήτων, χωρίς «απόκρυφη» βιβλιογραφία, καί χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό – αλλά, κυρίως, χωρίς τον απαραίτητο χρόνο;

Μόνο να δουλεύω με τον δικό μου ρυθμό – καί να ελπίζω γιά το καλύτερο της χώρας μας.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Όμως, παρ’ όλ’ αυτά, έχω καί κάποιες επιτυχιούλες.

Κρυπτο-Ατλάντειες κουφάλες!… ναί, εσείς, οι της «ομάδας» Τάδε… με τα «αφ’ υψηλού» (νομίζετε!) ειρωνικά (παρομοίως!) χαμόγελα… μήν κάνετε το κορόϊδο, ξέρετε πολύ καλά σε ποιούς απευθύνομαι… σ’ εσάς!… γνωρίζω πλέον άριστα το γιατί (σχεδόν) κάθε καλοκαίρι μαζεύεστε σε συγκεκριμένο μέρος… με τον περίεργο «χάρτη», που δεν είναι χάρτης!…

• Ώστε τα Τυφώνεια στη Θεσσαλία είναι πέντε, έ;
• Καί το ένα από δαύτα είναι το σημείο που μαζεύεστε, έ;
• Όπως πέντε είναι οι «μεγάλοι προφήτες» της «ΠΔ» (καί «νονοί» των προσφάτων θυελλών), έ;
• Καί κάθε καταστροφή, σαν αυτές που μας βρήκαν, έπεται της «επαν-ενεργοποιήσεως» ενός Τυφωνείου, έ;
• Καί μας περιμένουν άλλες τρείς τέτοιες νεροποντές, επειδή διανύουμε την εποχή των Ιχθύων, αλλοιώς θα μας πηγαίνατε νερό / γή (σεισμός) / αέρας / φωτιά / «πνεύμα» («Μπλού Μπήμ»), έ;

[‘Ντάξ’, καί με φωτιά μας πήγατε φέτος το καλοκαίρι. Δεν πολυβγαίνει μέν το σχήμα, αλλά οι πέντε καταστροφές είναι (σχεδόν…) απόλυτα σίγουρες. Καί μέχρι στιγμής κονομήσαμε αν όχι τις τρείς, σίγουρα τις δύο. Όπως το πεντάγωνο αστεράκι στη σημαία της τουρκίτσας (ο αγαπημένος σας ο Βασιλίσκος), υπέρ της οποίας «εργάζονται» όλ’ αυτά τα καταστροφικά γεγονότα, έ; ]

Καλά…. Εξ ονόματος της Ελλάδος, θα τα πούμε εν καιρώι τώι δέοντι.

Υγ 2: Έχω κι άλλα ράμματα γιά τη γούνα των συγκεκριμένων καθαρμάτων, αλλά δεν θ’ ανοίξω όλα τα χαρτιά μου δημοσίως. Σάμπως αυτοί τ’ ανοίγουν;

Υγ 3: Θερμότατες ευχαριστίες από καρδιάς στο άτομο, που μου εφιστά την προσοχή σε διάφορα τέτοια, καί τόσο ενδιαφέροντα θέματα.