Απύρηνα μανιτάρια εκ της Περσίας!

Λοιπόοοοννν…

Πρώτα ένα βιντεάκι, με πολύ καλή καί λεπτομερή ανάλυση γιά το πώς οι χαζαρο-ηπαπάρα σπρώχνουν τους Πέρσες σε πόλεμο. Πολύ τα εκτιμώ κάτι τέτοια βιντεάκια, που έχουν καλή πληροφόρηση καί λογική στον σχολιασμό τους. Παρακολουθήστε το, όμως, και θα τα πούμε παρακάτω.

Εν ολίγοις, οι ηπαπάρα μαζί με το οξαποδουήλ, φοβούνται ( ; ) μην αποκτήσουν οι Πέρσες πυρηνικά όπλα· οπότε, σου λέει, δεν τους βαράμε προληπτικώς πως, να μην ξανασηκώσουν κεφάλι;

Οίκοθεν νοείται, ότι αυτά τα δύο πέρα γιά πέρα ούλτρα φασιστικά κράτη δεν επιτρέπουν σε κανέναν άλλον ν’ αποκτήσει πυρηνικά όπλα χωρίς την άδειά τους. Παναπεί, θεωρούν τους εαυτούς τους εξ ορισμού νταβατζήδες όλων των υπολοίπων ανθρώπων – τους οποίους στην καλύτερη περίπτωση θεωρούν νήπια χρήζοντα κηδεμόνος, καί στη χειρότερη ζώα (γκογίμ).

Δε γ@μιούνται αμφότερα να συνέλθουν, λέω ‘γώ, που θα τους ζητήσει ο καθένας την άδεια ν’ αποκτήσει όποιο οπλικό σύστημα γουστάρει;

Όμως, υπάρχουν κάτι «λεπτομέρειες», χρήζουσαι εξηγήσεως.

. . . . . . . . . . .

α. Ολίγη Φυσική

Κατ’ αρχήν, δεν είναι όλα τα όπλα του είδους που σχολιάζουμε «πυρηνικά». Υπάρχουν τα ατομικά όπλα, καί υπάρχουν καί τα πυρηνικά. Εξηγώ.

• Τα ατομικά όπλα στηρίζονται στο ουράνιο.

Αυτό είναι ένα φυσικό στοιχείο αρκετά ασταθές, που με επεξεργασία (αποκαλούμενη «εκκόλαψη» / breeding, ή «εμπλουτισμός») γίνεται ακόμη ασταθέστερο. Όπως ακριβώς στο παιχνίδι Τζένγκα, όπου ο κάθε παίκτης προσπαθεί να τραβήξει ξυλάκια, ώστε ν’ αυξήσει την αστάθεια του «οικοδομήματος», καί ο τελευταίος παίκτης που θα επιχειρήσει να τραβήξει ξυλάκι, θα το κάνει να καταρρεύσει (καί να χάσει),…

…έτσι ακριβώς καί στην «εκκόλαψη» του ουρανίου, η διαδικασία στοχεύει στο να βγάλει νετρόνια από τον πυρήνα του ουρανίου, καί από «ισότοπο» 238 να το μετατρέψει σε «ισότοπο» 235. (Άρα, αρκετά ασταθές – διότι τα νετρόνια είναι στοιχείο ευστάθειας στον πυρήνα των ατόμων.) Μετά, με την κατάλληλη ελάχιστη μάζα «εμπλουτισμένου» ουρανίου, συν έναν ηλεκτρικό σπινθήρα παρόμοιον του κεραυνού, εκρήγνυται το ουράνιο κι έχουμε μιά ατομική βόμβα.

Η ατομική βόμβα στηρίζεται στο φαινόμενο της (ανεξέλεγκτης) σχάσεως πυρήνων· διότι, μετά την έκρηξη, ο πυρήνας του ουρανίου γίνεται κομμάτια.

• Αντιθέτως, η πυρηνική βόμβα στηρίζεται στο φαινόμενο της συντήξεως πυρήνων, κι έχει βάση το υδρογόνο.

Γιά την ακρίβεια, ενώνει πυρήνες δευτερίου καί τριτίου (ισότοπα του υδρογόνου είν’ αυτά), καί πετάει έξω την (τρομερή) ενέργεια που περισσεύει από την πυρηνική αυτή αντίδραση.

. . . . . . . . . . .

Οι ατομικές βόμβες ξεκίνησαν από τους ναζιστές (ναί!!!), που ήθελαν να τις χρησιμοποιήσουν ως βλήματα πυροβολικού εναντίον των προελαυνόντων Σοβιετικών το 1944, καί πήραν την πρώτη ύλη (το ουράνιο, δηλαδή) από το Κιλκίς! (Αποκαλύψεις του μακαρίτη στρατηγού Αϋφαντή.) Οι οποίοι Γερμανοί (ως αιχμάλωτοι) δώσανε το μυστικό στους ηπαπαραίους, καί οι τελευταίοι φτιάξανε τις δύο ατομικές βόμβες που ρήμαξαν την Ιαπωνία. (Η ελεγχόμενη σχάση πυρήνων στο εργαστήριο βρέθηκε το 1938 από δύο αντιναζιστές Γερμανούς χημικούς, τον Όττο Χάν καί τον Φρίτς Στράσσμαν – καί την φυσικό Λίζα Μάϊτνερ. Βέβαια, από εκεί μέχρι την κατασκευή ατομικής βόμβας, ήταν απλά ένα βήμα.)

[Μπερδεγουέη, η Ιαπωνία δεν παραδόθηκε, επειδή έφαγε δύο ατομικές βόμβες. Πιό πρίν έτρωγε επί καθημερινής βάσεως «ολικές στρώσεις» εμπρηστικών βομβών επάνω σε άμαχο πληθυσμό των πόλεών της -ένα από τα αμέτρητα ατιμώρητα εγκλήματα πολέμου των ηπαπαραίων-, αλλά δεν παραδινόταν.

Ο καθοριστικός παράγων που την έκανε να παραδοθεί, ήταν ότι η τότε ΕΣΣΔ της κήρυξε τον πόλεμο. (Ναί, στα τελειώματα του Β’ ΠΠ!)]

. . . . . . . . . .

Εν πάσει περιπτώσει, οι ατομικές βόμβες χρησίμευσαν ως «υπερόπλα» από το 1945 μέχρι το 1955 περίπου. Μετά, περιέπεσαν σε δεύτερη μοίρα, καί χρησίμευσαν κυρίως ως «εναύσματα» («επικρουστήρες») των πυρηνικών βομβών (που εφευρέθηκαν κάπου τότε), γιά να παράσχουν την αναγκαία αρχική ενέργεια / υψηλή θερμότητα γιά την έκρηξη των πυρηνικών.

Αυτή η δουλειά, πάλι, μέχρι περίπου το 1975. (Ή, ελάχιστα χρόνια μετά.)

. . . . . . . . . . .

β. Τί δεν πάει καλά στην αφήγηση;

Η «επίσημη» αφήγηση (των ψευτών καί απατεώνων Δυτικών) θέλει τους Πέρσες να φτιάχνουν εγκατάσταση «εκκολαπτήρα» ουρανίου, με φανερό σκοπό να χρησιμοποιήσουν το ουράνιο φανερά γιά σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής (ή/καί παραγωγή ισοτόπων γιά ιατρικές χρήσεις), αλλά με απώτερο κρυφό σκοπό την παραγωγή ατομικών βομβών.

Ναί μέν, αλλά…

Κατ’ αρχήν, το ουράνιο δεν βρίσκεται παντού. Το έχουν κάποιες χώρες· καί, γιά να σου το δώσουν, πρέπει να τα πας καλά μαζί τους. Καί πρέπει να τα πας καλά καί με τους νταβατζήδες τους, αν τυγχάνουν (φανερά, ή κρυφά) προτεκτοράτα. Ως αντιπαράδειγμα, ουράνιο έχει πχ το Κονγκό – αλλά στο Κονγκό κάνει (ακόμη…) κουμάντο η Γαλλία. Δηλαδή, η Δύση. (Αν νομίζετε πως η Γαλλία είναι ανεξάρτητη του «Ευρωατλαντικού πλέγματος», αλλάξτε πλευρό τώρα που κοιμάστε.)

Ωστόσο, το δευτέριο καί το τρίτιο βρίσκονται παντού, δηλαδή στο θαλασσινό νερό, απ’ όπου βγαίνουν με παρατεταμένη ηλεκτρόλυση. Δηλαδή, δεν υφίσταται ανάγκη να παρακαλάς / γλείφεις ξένα κράτη, γιά να βρείς υλικά γιά πυρηνικές βόμβες.

Τώρα, θα μου πείς ναί μέν, αλλά μας μένει ο «επικρουστήρας» – το ουράνιο. Κοιτάχτε… το εμπλουτισμένο ουράνιο ήταν ο επικρουστήρας μέχρι το 1975 περίπου. Από τότε μέχρι σήμερα, οι πυρηνικές βόμβες «ανάβουν» αλλοιώς. (Με λέηζερ – καλά, μου ξέφυγε αυτό! :-) )

Οπότε, εδώ η δυσκολία έγκειται όχι στο να βρείς την πρώτη ύλη, αλλά να βρείς καί ν’ αγοράσεις (ή να κατασκευάσεις) κάποια απαραίτητα «εξαρτηματάκια» γιά την πυρηνική βόμβα σου. Πχ λέηζερ τέτοιας ισχύος δεν πουλάνε σε μαγαζιά με βιτρίνες. Θέλουν ειδική παραγγελία· αλλά, έτσι θα σε πάρουν χαμπάρι τί σκαρώνεις, ακόμη κι αυτοί που δεν θα ήθελες!

Διότι, αν απευθυνθείς σε μή φιλικά κράτη, θα σε καρφώσουν – καί θα επέμβουν οι ηπαπαραίοι με άγριες διαθέσεις. (Ου μην, θα σου στείλουν απροειδοποίητα κάτι αεροπλανάκια καί πυραυλάκια, να σε «συμμορφώσουν».) Επίσης, άλλο τόσο θα σε καρφώσουν κράτη σχετικώς ουδέτερα, όπως πχ η Κίνα, διότι δεν θέλουν να διαταράξουν την εξωτερική τους πολιτική με το κάθε ενοχλητικό κουνούπι (στύλ Ελλαδίτσας, ας πούμε) που επιθυμεί απόκτηση πυρηνικών όπλων καί πάει καί μπλέκεται στα πόδια τους.

Οπότε, τα εξαρτήματα αυτά, ή τα παραγγέλνεις σε απολύτως φιλικά κράτη (σιγά μη βρείς!…), ή τα φτιάχνεις μόνος σου,… ή δεν έχει γλυκό.

Όμως, μου φαίνεται πολύ περίεργο που οι Πέρσες δεν τα ξέρουν ( ; ) αυτά (εμένα περίμεναν να τους τα πω; :-) ), κι επιμένουν σε τεχνολογία του 1944-45.

[Στο κάτω-κάτω, δεν θα τους έδινε, τάχα, των Περσών, τεχνογνωσία γιά εναύσματα λέηζερ η Ρωσσία; Ή ακόμη-ακόμη κι ο μπούλης της Β. Κορέας, αν υποτεθεί ότι έχει τέτοια καλούδια; Άσε που το πιό επικίνδυνο -γιά ηπαπαραίους καί ιουδαίους- δεν είναι τα όποια πυρηνικά των Περσών· είναι πως οι Πέρσες ΉΔΗ διαθέτουν από χρόνια πυραυλική τεχνολογία πλήγματος σε μεγάλες αποστάσεις. Σας λέω ότι η τεχνολογία πυραυλικών κινητήρων καί καυσίμων είναι πιό προχωρημένο μυστικό από την κατασκευή πυρηνικών όπλων…

…καί σιγά το μυστικό γιά τα τελευταία, τη στιγμή που θα βρείς στο Διαδίκτυο τα πάντα καί με λεπτομέρειες γιά δαύτα!

Τί, δηλαδή; Είν’ ανάγκη να φας πυρηνικά στο κεφάλι, γιά να σκοτωθείς; Μιά συμβατική βόμβα των 250 κιλών, δεν σου φτάνει; Δέεεεν σκοτώνει αυτή; :-) ]

Επομένως, τί (μπορεί να) σημαίνει αυτό το παραμύθι γιά το εμπλουτισμένο ουράνιο καί τις σχετικές εγκαταστάσεις στο Ιράν… το οποίο, μάλιστα, συντηρούν καί οι ίδιοι οι μουλλάδες;

Όχι πως (ισχυρίζομαι ότι) δεν έχουν εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου – το οποίο δεν γνωρίζω κι από πού το προμηθεύονται. Όντως, δεν βρίσκω λόγους ν’ αμφισβητώ τα περί ουρανίου / εμπλουτισμού του. (Κι ούτε με νοιάζει, τη στιγμή που δεν ανατρέπονται οι θεμελιώδεις γεωπολιτικές μου εκτιμήσεις – έχουν / δεν έχουν εμπλουτισμένο ουράνιο οι Πέρσες.) Αλλά, όπως καί να το κάνουμε, καί γιά παρωχημένη τεχνολογία πρόκειται, καί σημαντικά εμπόδια έχει στην υλοποίησή της, μεγαλύτερα των εμποδίων κατασκευής πυρηνικής βόμβας.

Άλλως τε, αυτή η ιστορία με τον εμπλουτισμό του ουρανίου στο Ιράν, έχει χρόνια. Κι απ’ όσα ξέρω, ο εμπλουτισμός δεν διαρκεί τόσο πολύ.

Άρα, το όλο αφήγημα βρωμάει πολύ άσχημα.

. . . . . . . . . . .

γ. Μή μασάτε!

Το αβίαστο συμπέρασμα είναι πως εδώ πέφτει χοντρή κοροϊδία. Στον κοσμάκη, βέβαια (που έτσι κι αλλοιώς χάφτει αμάσητα τα σκατά των ΜΜΕ), αλλά εγώ (κι άλλα άτομα σαν εμένα) δεν είμαι ο «κοσμάκης».

Το δεύτερο αβίαστο συμπέρασμα, είναι πως μέσα στο ίδιο το Ιράν υπάρχουν φιλοδυτικοί καί προδοτικοί πυρήνες.

[Ξέρετε εσείς πολλούς -εντός, ή εκτός εισαγωγικών- «πατριώτες» ηγέτες, να θέλουν να σκοτωθεί ο λαός τους από εχθρούς – καί να πάνε γυρεύοντας να ερεθίσουν αυτούς τους εχθρούς;

Ήδη γιά τον τέως πρωθυπουργό τους, τον Αχμαντινεζάντ, έχει ειπωθεί πως είναι (κρυπτο)τζιού – καί, προφανώς, γι’ αυτό τον ξηλώσανε. Δεν ξέρω, αλλά μην ξεχνάτε ότι το Χαλδαϊκό ιερατείο του όφεως, στην εξορία ( ; ) του ήταν μέσα στην Περσία. (Καί μετά, «εχάθη»).]

Το τρίτο αβίαστο συμπέρασμα είναι το να ΜΗΝ ψάχνετε που-θε-νά γιά «φίλους», «συμμάχους», «σωτήρες». Δεν τιμάει τη νοημοσύνη σας. Ό,τι κάνουμε εμείς οι Έλληνες, μόνοι μας θα το κάνουμε. Ήδη (κι ως αντιπαράδειγμα), ο «κοντός» ανακοίνωσε τις προθέσεις του: ηλεκτρονικό νόμισμα κτλ κτλ, δηλαδή ένας καθρέφτης των καμωμάτων της Δύσης, αλλά μ’ αυτόν αφεντικό. (Χώρια το τί κάνουν οι λυκόφιλοί του, οι Κινέζοι, με τον «κοινωνικό έλεγχο».) Μ’ άλλα λόγια, η όλη φασαρία γίνεται γιά να γίνει αυτός χαλίφης στη θέση του χαλίφη, κι όχι γιά να γίνει η Γή μας Παράδεισος.

[Δεν λέω ότι είναι τζιού καί πιόνι των αφανών αφεντικών του πλανήτη μας – καταπώς λένε κάτι συνομωσιολογικές θεωρίες. Αλλά, τί σημασία έχει, τη στιγμή που επιδιώκει / κάνει όσα θα έκαναν αυτοί, αν ήταν στη θέση του; Λέτε πως εδώ μετράει το DNA, κι όχι η νοοτροπία καί οι πράξεις; ]

. . . . . . . . . . .

Αντί επιλόγου

Απλά:

• ΜΗΝ καταπίνετε τις δηλητηριώδεις φόλες των ΜΜΕ – αλλά καί του Διαδικτύου.
• Βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει.
• Θυμηθήτε ποιών είστε απόγονοι…

…Καί το ένστικτό σας θα σας οδηγήσει στα υπόλοιπα.

Καλή μας επιβίωση (όλων μας) στα επερχόμενα!

«Ψυχή» – 6

(προηγούμενο)

Με την ευκαιρία, ας δούμε καί το έμβλημα της αποστολής:

Γύρω-γύρω γράφει: «Ψυχή – Ταξίδι προς έναν μεταλλικό κόσμο», καί μάλιστα δύο φορές. Το ακριβέστερο, βέβαια, θα ήταν να γράφει «ταξίδι προς έναν γεωμετρικό κόσμο», αλλά η εικόνα μιλάει μόνη της. Καθαρή Γεωμετρία! Κύκλος, καμπύλες, πέντε λωρίδες με δέκα χρωματισμούς, 2 επαναλήψεις του ρητού, 4 γωνίες του σταυρού… Πολυσύνθετο έμβλημα, που τσιγκλάει τη μνήμη σε πολλά – από πεντάλφα καί Ναΐτες (κόκκινος σταυρός επάνω στο ένδυμα), μέχρι τους δέκα βασιλείς (απογόνους του Κρόνου) της Ατλαντίδας, μέχρι το δυαδικό σύστημα των υπολογιστών.

Γεωμετρία, λοιπόν. Τακτοποιημένη. Ξέρουν οι λεβέντες τί ακριβώς ψάχνουν.

. . . . . . . . . . .

ε. Σπαζοκεφαλιές

Ωραία, ρίξαμε την ρηξικέλευθη ματιά μας επάνω στην αποστολή του «Ψυχή», αλλά δημιουργούνται κι άλλα ερωτήματα, πέρα απ’ όσα ήδη απαντήσαμε ( ; ). Θα προσπαθήσω να τοποθετήσω τα κυριώτερα σε μιά σειρά, μήπως βρούμε άκρη καί με δαύτα.

. . . . . . . . . . .

i. Προς τί τόσος κόπος;

Είναι, πράγματι, ανάγκη να φτάσουν «αυτοί» τόσο μακριά, ώστε να μας απειλούν με πτώση αστεροειδούς πάνω μας;

Πραγματικά, εκ πρώτης όψεως δεν είναι. Υπάρχουν δύο παράγοντες, που συνηγορούν σ’ αυτό (στο «δεν») :

(α) Το ότι οι αστεροειδείς πιάνουν μεγάλη επιφάνεια μέσα στο Ηλιακό μας Σύστημα, καί δεν περιορίζονται επάνω στην τροχιά του πάλαι ποτέ Φαέθωνα. Όντως, σχηματίζουν έναν τεράστιο «λουκουμά», που φτάνει μέχρι καί τη Γή, μέχρι καί σε εσώτερες τροχιές – μέχρι τον Ήλιο. Κι απ’ την άλλη πλευρά, μέχρι πέρα από τον Δία. Παραθέτω το ωραίο σχετικό γράφημα της Γουΐκι:

Φαίνεται καθαρά η κατανομή τους, πυκνότερη επάνω στην τροχιά του Φαέθωνα, αραιότερη πιό μέσα καί πιό έξω.

[Οι τρείς συμμετρικές συγκεντρώσεις περί την τροχιά του Δία, οφείλονται στη Φυσική των βαρυτικών έλξεων. Έ, εντάξει, άμα πλακωθούμε στα Μαθηματικά καί στη Φυσική (στάσιμα κύματα, κτλ), θα εξηγήσουμε το γιατί! Αλλά δεν είναι ώρα τώρα γι’ αυτά.

Εντύπωση κάνει, πάντως, το ότι οι τοπικές συσσωματώσεις των αστεροειδών ονομάστηκαν «Έλληνες» (η μία τους) καί «Τρώες» (οι περισσότερες).]

Αραιότερη μέν, αλλά υπαρκτή – δεν θα ήταν υπερβολή, αν λέγαμε ότι η Γή επιπλέει μέσα σ’ ένα ολόκληρο νταμάρι από διαστημικές πέτρες. Άλλως τε, πού οφείλονται οι ετήσιες (καί τακτικές – πχ εδώ) περίοδοι «βροχής» μετεωριτών στη Γή, νομίζετε; στο ότι ο πλανήτης μας συναντάει μετεωρίτες στην πορεία του, αρκετά κοντινούς, ώστε να μπαίνουν στην ατμόσφαιρα καί να καίγονται.

Συνεπώς, αν «αυτοί» θέλουν να πετάξουν έναν αστεροειδή πάνω μας, μπορούν να βρούν έναν πολύ κοντά στη Γή. Απλά θα διαλέξουν τον μεγαλύτερο διαθέσιμο, καί πάφ! Εδώ, μέχρι κι οι γριές διαλέγουν τα φρούτα στη λαϊκή· δεν μπορούν, τάχα, «αυτοί» να διαλέξουν αστεροειδή γιά να τον μετατρέψουν σε βλήμα;

(β) Υφίσταται εδώ καί δεκαετίες ο «αστικός μύθος» (που πιθανώτατα δεν είναι μύθος), ότι υπάρχουν τεχνητοί δορυφόροι εφοδιασμένοι με πυρηνικές βόμβες. (Εννοείται, βέβαια, πως δεν -μπορεί να- είναι μόνον οι ηπαπαραίοι, που έχουν απ’ αυτά τα καλούδια.)

Εάν όντως υπάρχουν, τότε αιτιολογείται η ύπαρξή τους, διότι η βόμβα από δορυφόρο κάνει λιγώτερο χρόνο να φτάσει στον προορισμό της, από τον διηπειρωτικό πύραυλο – καί, στις πολεμικές συγκρούσεις, ο σύντομος χρόνος είναι κρισιμώτατος παράγων «ζωής καί θανάτου» στην κυριολεξία. Ή προλαβαίνεις εσύ, ή προλαβαίνει ο εχθρός· δεν υπάρχει μέσος όρος, ή συμβιβαστική κατάσταση.

Το συμπέρασμα είναι πως, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (πλησίον αστεροειδείς καί πυρηνικά δορυφόρων), «αυτοί» μπορούν να μας κάνουν ώπα! Άρα, προς τί τόσο μακρυνό ταξίδι, με (συζητήσιμη, αλλά πιθανή) δυνατότητα έλξης αστεροειδούς;

Στο κάτω-κάτω, όταν γίνεται πόλεμος, είπαμε πως θέλεις αμεσότητα στα πλήγματα κατά του εχθρού. Το να τραβήξεις αστεροειδή από τόσο μακρυά, όταν μαίνεται ο πόλεμος, είναι ισοδύναμο του: «- Βάστα, Τούρκε, να γιομίσω!» Παρεκτός αν…

…αν μιλάμε γιά προγραμματισμένον Γ’ ΠΠ με έναρξη κάπου στο 2035…

[Κάπου το 2030 φτάνει το «Ψυχή» στον 16-Ψυχή, κι άμα αρχίσει η έλξη αμέσως, άλλα τόσα χρόνια θα κάνει να έρθει στη Γή το δίπολο διαστημόπλοιο / αστεροειδής.]

Αγνοώ.

. . . . . . . . . . .

ii. Προς τί η δημοσιότητα;

Εφ’ όσον η αποστολή αυτή εξυπηρετεί καί στρατιωτικούς σκοπούς, με παραξενεύει η τόση δημοσιότητα. Παραδείγματος χάριν, το (όντως) τρομερό τεχνολογικό επίτευγμα της επικοινωνίας με ακτίνα λέηζερ (καί της -όπως εξήγησα- δυνατότητας έλξεων καί απώσεων αστεροειδών με το ίδιο εργαλείο), τη στιγμή που, όπως πολύ σωστά επεσήμαναν οι αναγνώστες μου, η περίφημη «ελκτική ακτίνα» των ιστοριών επιστημονικής φαντασίας δεν είναι πιά φαντασία, αλλά πραγματικότητα.

Επίσης… αφού ο κύριος Γκρήρ μας πληροφόρησε ότι υπάρχει εδώ καί εικοσαετία (ίσως 19 χρόνια – Μετωνικός κύκλος; ) η δυνατότητα ανθρωπογενούς μετακινήσεως αστεροειδούς, γιατί να μην «οπλίσουν» καναδυό από δαύτους στα κρυφά, καί να περιμένουν; Επειδή τους εμπόδισαν οι εξωγήϊνοι; Οκέϋ, τους εμπόδισαν μία φορά στη μετακίνηση. Αλλά, αν απλά «οπλίσουν», δεν θα εμποδιστούν (αν κατάλαβα καλά τη νοοτροπία των πολύ συγκεκριμένων εξωγηΐνων – δες καί παρακάτω). Διότι, τί κακό διαπράττουν;

Τώρα, θα μου πείς… καί να το φανερώνανε, παγκοσμίως πόσοι είναι ικανοί να κάνουν αρκετά σκεπτικά βήματα, ώστε να καταλάβουν τα πάντα πάνω στο θέμα; (Μελέτες δείχνουν πως ο παγκόσμιος μέσος όρος του δείκτη νοημοσύνης πέφτει.) Εσύ να καταλάβεις τα πάντα πάνω στο θέμα, ρέ Εργοδότη; Τί να σε κάνουν εσένα, ρέ έρμε, κι αν καταλάβεις, κι αν δεν καταλάβεις;

Πραγματικά, εμένα, ούτε να με κεράσουν καφέ δεν με θέλουν! :-) Όμως, θα σας επισημάνω πως, καί μόνοι να το καταλάβουν οι επιστήμονες της Ρωσσίας καί της Κίνας, είναι υπεραρκετό.

…Οι οποίοι επιστήμονες, δεν χρειάζονται ανακοινώσεις διά των ΜΜΕ καί από τα ιντερνέτια, γιά να μάθουν τί παίζει – καί να συμπεράνουν τα υπόλοιπα. Ήδη τους έχουν πληροφορήσει άριστα οι υπηρεσίες πληροφοριών των χωρών τους.

Άρα, η όποια δημοσιότητα δεν απευθύνεται σ’ αυτούς.

Θα το συζητήσουμε αυτό παρακάτω.

. . . . . . . . . . .

iii. Υπερδιαστατική Φυσική

Ο έστω κι ελάχιστα παρατηρητικός αναγνώστης, θα με ρωτήσει – καί πολύ λογικά:

«- Καλά, ρέ Εργοδότη, εσύ δεν μας είπες γιά κύματα τύπου torsion, που δεν χάνουν ισχύ, όσο μακριά καί να πάνε; Άρα, αν υπάρχουν αυτά, τί δορυφόροι καί κολοκύθια; δεν μπορούν να τραβήξουν αστεροειδή μ’ αυτά;»

Χμ, εδώ υπάρχουν τρείς απαντήσεις:

• Είτε αγνοούν την Φυσική αυτού του είδους· άρα, δεν έχουν αναπτύξει σχετική τεχνολογία.
• Είτε την ξέρουν, αλλά δεν ξέρουν (ακόμη) πώς να την εκμεταλλευτούν. (Πάλι συνεπάγεται έλλειψη σχετικής τεχνολογίας.)
• Είτε καί την ξέρουν, καί μπορούν να την εκμεταλλευτούν, αλλά κάτι τους σταματάει.

Μεγαλύτερη επιβολή ισχύος από κάπου αλλού; Φόβος γιά αντίποινα; κι από ποιούς; Αγνοώ.

Εδώ, παίζουν καί οι τρείς απαντήσεις. Προσωπικώς, είμαι της γνώμης ότι την «υπερδιαστατική» (καλύτερα αιθερική) Φυσική τη γνωρίζουν, άσχετο τί λένε στον κοσμάκη· κι άσχετα αν «επισήμως» την αποκαλούν «ψευδεπιστήμη». Θυμηθήτε τους Φοίνικες, που λέγανε ότι στον ωκεανό υπάρχουν τέρατα!… ή τους παγκόσμιους παλιανθρώπους των κυβερνήσεων, που πηδάνε τον κόσμο στους φόρους καί στους περιορισμούς, αλλά ξαφνικά (επί κοροϊδοϊού) άρχισαν να ενδιαφέρονται …γιά την υγεία μας!!! (Χοντροκομμένα ψέμματα μέν, αλλά πολλοί τσιμπάνε. Είπαμε, ο παγκόσμιος δείκτης νοημοσύνης κάνει τσουλήθρα.)

Αν θέλετε τη δική μου άποψη, πιθανολογώ ότι φοβούνται αντίποινα, γι’ αυτό δεν το προχωράνε το θέμα. Κι αν όχι από εξωγήϊνους, οπωσδήποτε από τους Ρώσσους. Που, πάω στοίχημα, είναι πολύ πιό προχωρημένοι στον τομέα. (Πολλά θρυλούνται γιά τις δυνατότητες των οπλικών τους συστημάτων!)

. . . . . . . . . . .

Στο σημείο αυτό, θα παραθέσω μιά αφήγηση ενός φίλου, μακαρίτη τώρα πιά εδώ καί χρόνια. Ο οποίος, όμως, όσο ζούσε, μου είχε δώσει εκπληκτικά δείγματα του πόσο διαισθητικός ήταν. (Το πιό καλό μέντιουμ που έχεις υπ’ όψιν σου, κάνε το επί εκατό φορές. Τόσο διαισθητικός ήταν.) Τονίζω εκ προοιμίου ότι η αφήγησή του είναι πέρα γιά πέρα αναπόδεικτη, αλλά την παραθέτω εις μνήμην του, όπως την άκουσα.

Σύμφωνα μ’ αυτόν, υπάρχουν εξωγήϊνοι σαν εμάς καί σε αρκετούς άλλους πλανήτες. Το «σαν εμάς» σημαίνει σαν αρχαίους Έλληνες, που με τη σειρά του σημαίνει ότι έχουμε το ίδιο DNA, είμαστε δηλαδή ομόφυλοι. (Τώρα, το γιατί μας άφησαν εμάς εδώ καί τρώμε φάπες… μέχρι καί που μας κυβερνάει ο κουκλοχαιρετάκιας… ομολογώ πως δεν το εξηγεί επαρκώς αυτή η θεωρία. :-) )

Οι ηπαπαραίοι, λοιπόν, όντως ξέρουν εδώ καί αρκετές δεκαετίες υπερδιαστατική Φυσική – οπωσδήποτε θεωρητικώς. (Η συζήτησή μας με τον φιλαράκο μου έλαβε χώραν κάπου το 2009.) Αλλά, μή πιστεύοντας τις δυνατότητές της, θέλησαν να δοκιμάσουν την ισχύ των υπερδιαστατικών κυμάτων επάνω σε (κατοικημένον από «δικούς μας») πλανήτη της Ανδρομέδας… καί προκάλεσαν τεράστια ζημιά.

Το αποτέλεσμα ήταν να λάβουν ένα τρομερά θυμωμένο μήνυμα να μην το ξανακάνουν, να μην ξανασχοληθούν με τέτοια πράγματα, καί εφεξής να κάτσουν στ’ αυγά τους. Μήνυμα, κι όχι αντίποινα, διότι οι εκεί έξω «δικοί μας» σέβονται την ανθρώπινη ζωή, καί δεν σκοτώνουν χωρίς σοβαρό λόγο.

Αυτά είχε πεί ο φίλος μου…

…προσθέτοντας χαμογελαστός ένα: «- Καλά, εσύ, ξέρω! Δεν πείστηκες!»

. . . . . . . . . . .

Αντί επιλόγου – συμπεράσματα

Όλα, λοιπόν, συντείνουν στο εξής: ότι δεν πρόκειται (τόσο πολύ) ούτε γιά θέμα τεχνολογικής προόδου, ούτε στρατιωτικής υπεροχής, αλλά γιά θέμα ψυχολογίας της κοινωνίας. (Ας με συγχωρήσουν -γιά την όποια ανακρίβεια στη διατύπωση- όσοι κι όσες έχουν σπουδάσει ψυχο-κατιτίς επιστήμες, διότι είμαι τελείως άσχετος ακόμη καί με την ορολογία τους.)

Ακόμη ακριβέστερα, είναι θέμα κοινωνικής μηχανικής· καί δή, πρόκειται γι’ ακόμη μία περίπτωση διασποράς φόβου στην ανθρωπότητα… που, μπροστά σε τέτοια γνώση, το μεγαλύτερο ποσοστό της θα φερθεί όπως ο αστακός μπροστά στο χταπόδι: θα παραλύσει από φόβο. (Είδατε με το νεκροζούμι -το «εμβόλιο», ντέ!- πώς φέρθηκε. Δεν νομίζω ότι χρειάζονται περισσότερες εξηγήσεις.)

. . . . . . . . . . .

Εάν διοχετεύσουν (με αποδείξεις ότι μπορούν) την πληροφορία ότι -στον επερχόμενο Γ’ ΠΠ- θα χρησιμοποιήσουν πυρηνικά από δορυφόρους, ή κοντινούς αστεροειδείς, ο πολύς κόσμος αφ’ ενός αδιαφορεί γιά τα πυρηνικά (σου λέει, τόσες δεκαετίες που τά ‘χουν, καί δεν έγινε τίποτε – μόνον οι Ιάπωνες την πλήρωσαν), αφ’ ετέρου, γιά τους αστεροειδείς ως εκτοξευόμενα βλήματα, θα σκεφτεί ότι κάτι οι Ρώσσοι, κάτι ο ένας, κάτι ο άλλος, με κάποιον τρόπο θα τους ανατινάξουν πρίν προφτάσουν να κάνουν ζημιά. Άρα, η διασπορά φόβου περιορίζεται στο ούτως ή άλλως μικρό ποσοστό των πράγματι προβληματικών ατόμων. (Που φοβούνται καί τον ίσκιο τους, δηλαδή.)

Το ίδιο θα σκεφτούν οι πολλοί καί γιά τα πιθανά υπερόπλα. Έ, σου λέει, κάπως θ’ αντιμετωπίζονται κι αυτά. Θα κρυφτούμε στο έδαφος, σε σπηλιές ξέρω ‘γώ, κάπως θα γλυτώσουμε. Στο κάτω-κάτω, αφού πεθαίνουμε, αν είναι γραφτό, ας πεθάνουμε από δαύτα.

Όμως, το μακρυνό, έστω καί δυνάμει επικίνδυνο μυστήριο, είναι αλλοιώς. Ο φόβος μπροστά σε κάτι που ΔΕΝ αντιμετωπίζεται, λαμβάνει εξωπραγματικές διαστάσεις… καί διαχέεται στην κοινωνία, στην Ψυχή της Ανθρωπότητας, σά δηλητήριο. (Πάω ένα στοιχηματάκι πως «αυτοί» είναι γατόνια καί στις επιστήμες του ανθρώπου – ψυχολογία, κτλ.)

Θά ‘λεγα, ότι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε αυτό πάσηι δυνάμει καί να το εξαλείψουμε, πρίν

ιφθίμους ημετέρας ψυχάς Άϊδι προϊάψηι.

. . . . . . . . . . .

ΤΕΛΟΣ

«Ψυχή» – 5

(προηγούμενο)

v. Λοιπά αποκρυφιστικά

Με την επιτροχάδην αστρολογική ανάλυσή μας γιά τις κρίσιμες ημερομηνίες του διαστημικού αυτού προγράμματος… ποιά «ανάλυση», ο σωστός όρος είναι «παρουσίαση»… δυστυχώς δεν τελειώσαμε. (Ή ευτυχώς – όπως το πάρει κανείς.) Επομένως, τί άλλο πρέπει να κάνουμε επ’ αυτού;

Έχουμε καμπόσα ακόμη να ερευνήσουμε. Ειδικά σχετικά με την Αστρολογία, τα εξής δύο τινά:

• Πρώτον (όπως πολύ σωστά παρατήρησε φίλη του ιστολογίου), πρέπει να κάνουμε αστρολογικές αναλύσεις καί γιά τα προηγηθέντα γεγονότα του ίδιου διαστημικού προγράμματος.

Γιατί;

Διότι «αυτοί» δεν σχεδιάζουν την αποκρυφιστική παύλα συμβολιστική πλευρά ενός μόνο γεγονότος, αλλά πλειάδας παρεμφερών γεγονότων. Καί κατά προτίμηση, γεγονότων που ανήκουν στο ίδιο σύνολο. Αυτές οι 14 αποστολές του προγράμματος Ντισκάβερυ, ας πούμε, είναι πολύ καλό παράδειγμα -καί πεδίο- έρευνας.

[Έλα, Αλέκο! Πόσες αποστολές είπαμε; Δεκατέ… ΠΟΣΕΣ;;;;;;; Τα κομμάτια του Διονύσου καί του Όσιρι, δηλαδή!!!]

Εξετάζουμε, λοιπόν,

• τις ημερομηνίες,
• τα αστρολογικά,
• αν τα γεγονότα έχουν χρονικές σχέσεις μεταξύ τους με λόγους χρυσής τομής…

[Η μέθοδος του Γκόρο Αντάτσι, δηλαδή. Μόνο που ο Αντάτσι συνδέει κουτουρού γεγονότα, απλώς επειδή συνδέονται με χρυσή τομή, με τελικό αποτέλεσμα να μην βγάζουν νόημα, ως συνδεδεμένα. (Τουλάχιστον στα δικά μου μάτια.) Πχ ποιά ουσιαστική σχέση έχουν ο τυφώνας «Κατρίνα» του 2005 με -ξέρω ‘γώ- τον θάνατο του Κίσσιγκερ, καί πχ τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντέ Τζανέϊρο; Μπορεί όντως να έχουν σχέση χρονικών διαστημάτων με χρυσή τομή, αλλά δεν βγάζει νόημα μιά τέτοια σύνδεση.]

• …ακόμη καί τα κεντημένα εμβλήματα (patches) των διαστημικών αποστολών πρέπει να ψάχνουμε!

(Κι όχι μόνο τα «παππούδια» που απεικονίζουν, αλλά καί τη γεωμετρία τους. Διότι τη γεωμετρία την υπολήπτονται πολύ οι ποδιτσοφόροι, άρα…)

Μ’ άλλα λόγια, σε τέτοια γεγονότα «αυτοί» δημιουργούν ένα ολόκληρο υπο-Μάτριξ!

• Δεύτερον, εφ’ όσον μιλάμε γιά προσέγγιση αστεροειδούς…

…Τότε, πρέπει να κάνουμε έρευνα καί με την Αστρολογία των αστεροειδών!!!

Σας θυμίζω ότι οι αστεροειδείς φέρουν το παράδοξο της ονοματολογίας τους: εάν η Αστρολογία έχει κάποια λογική βάση, τότε -επίσης λογικώς- αυτή οφείλεται σε μακραίωνες παρατηρήσεις των ορατών άστρων, καί στη σύνδεσή τους με γεγονότα. Συνεπώς: όμοια αίτια, όμοια αποτελέσματα. Νά, ας πούμε, αν ξεσπάει πόλεμος, κάθε φορά που ο Άρης βρίσκεται σε αντίθεση με τον Ήλιο, τότε δικαίως το συγκεκριμένο άστρο ονομάζεται «Άρης»… καί -μετά από χιλιετίες παρατηρήσεων- δικαίως αναμένουμε (καί προβλέπουμε – χωρίς να είμαστε προφήτες) καινούργιον πόλεμο στην κάθε επόμενη αντίθεση Άρη-Ήλιου.

Με τους αστεροειδείς, όμως, δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Πήραν τα ονόματά τους βροχηδόν, χωρίς προηγούμενη παρατήρηση του «συμπεριφορικού μοντέλου» τους!!!

Πώς;

Άγνωστον.

Κρυμμένη βιβλιογραφία (που ανάγεται σε παμπάλαιες εποχές, πρό Κατακλυσμού), από τσουρνεμένους δικούς μας παπύρους; Έμπνευση; Ονοματοδοσία κουτουρού; (Μάλλον το αποκλείω αυτό.) Η αγαπημένη μέθοδος αρκετών «επιστημόνων», ο οραματισμός; Πληροφορίες από μέντιουμ;

Δεν γνωρίζω.

Γνωρίζω, όμως, ότι (α) οι αστεροειδείς είναι αόρατοι διά γυμνού οφθαλμού, καί (β) όμως, όντως φαίνεται να παίζουν κι αυτοί κάποιον συστηματικό ρολάκο στα ωροσκόπια, αν καί ίσως όχι ακόμη πλήρως διευκρινισμένον. Άρα, καί η δική τους η Αστρολογία έχει κάποια βάση, τα δέ αστρολογικά προγράμματα γιά υπολογιστή έχουν ενσωματώσει αρκετούς απ’ αυτούς στα διαγράμματα που βγάζουν.

Το κακό είναι πως αυτά όλα απαιτούν μελέτη, την οποία ακόμη καί οι επαγγελματίες αστρολόγοι δεν έχουν κάνει πλήρως. Πιθανολογώ (χωρίς να είμαι σίγουρος) πως στον τομέα αυτόν προηγούνται «αυτοί», οι οποίοι καί (υποψιάζομαι πως) χρησιμοποιούν την Αστρολογία των αστεροειδών κατά κόρον στον δικό τους σχεδιασμό των παγκοσμίων γεγονότων· αλλά, μην περιμένετε να μοιραστούν τις όποιες γνώσεις τους με το πόπολο!…

Όσον αφορά, δέ, την αφεντιά μου, μην τα ξαναλέω: θα μπορούσα μέν να τα κάνω φύλλο καί φτερό όλ’ αυτά, αλλά ού καιρός. Καί πάλι καλά, να λέτε, που μπορώ (ακόμη…) να ξεκλέβω λίγο χρόνο, γιά να γράφω άρθρα! Η συστηματική έρευνα των θεμάτων αυτών αντικειμενικώς επαφίεται σε άλλους, μ’ αρέσει-δέ μ’ αρέσει.

. . . . . . . . . . .

Ο αστεροειδής, τώρα, τον οποίο πρόκειται το διαστημόπλοιο «Ψυχή» να πλησιάσει, ονομάζεται επίσης «Ψυχή», με αύξοντα αριθμό ανακαλύψεως 16. (Θυμίζει το 16.18…) Γιά πληροφορίες, ρίξτε σχετικό διάβασμα:

• στο πολύ καλό καί πολύ αναλυτικό άρθρο της Γουΐκι,
• σε δύο τυχαίας δειγματοληψίας μικρά άρθρα, μάλλον μεταφράσεις από κάποιο δελτίο τύπου της ΝΑΣΑ (άρθρο 1, άρθρο 2 – το πρώτο άρθρο γράφτηκε 4 μέρες πρίν την εκτόξευση, το δεύτερο σχεδόν ακριβώς 2 χρόνια πρίν από την ημερομηνία συγγραφής του παρόντος, καί δεν έχει προλάβει τις εξελίξεις… καί βλέπετε πόσα ενδιαφέροντα δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε εγκαίρως, καί μας ξεφεύγουν, καί τα πιάνουμε τελευταία στιγμή…),
• καί στο τί λένε κάποια άρθρα Αστρολογίας, που θα τα βρήτε, αν βάλετε στα ψαχτήρια «αστεροειδής Ψυχή». (Εγώ χρησιμοποιώ το duckduckgo.com .) Φαίνεται πως ήδη οι επαγγελματίες αστρολόγοι τον ενσωματώνουν στα πορίσματά τους, αν καί κατά τη γνώμη μου το πράττουν πολύ πρόωρα.

Τα άρθα, όπου σας παραπέμπω, μιλάνε γιά ένα μεταλλικό ουράνιο σώμα, το οποίο, λέει (η μανδάμ ΝΑΣΑ) ότι είναι ο εκτεθειμένος (μεταλλικός) πυρήνας ενός πρώϊμου πλανήτη / πρωτοπλανήτη (όπως θέλετε πείτε τον)… εμμέσως, πλήν σαφέστατα, του Ηλιακού μας Συστήματος. Διότι, ξαναλέει, η μανδάμ ΝΑΣΑ θα βγάλει απ’ αυτόν συμπεράσματα, γιά το πώς δημιουργήθηκε πχ η Γή.

«Πρώϊμος πλανήτης» καί μαλθακίες, λες κι είναι σκόρδο Κίνας, ξέρω ‘γώ!… Δεν έχω συνέλθει ακόμη απ’ τα γέλια!!!

Λοιπόν, πώς θα σας φαινόταν, αν σας έλεγα: «- Σχετικά ψηλός, βλάκας, αντιπαθέστατος, που κατέχει υψηλό αξίωμα σε χώρα της νοτιοανατολικής Ευρώπης, καί χαιρετάει κούκλες σε βιτρίνες ρουχάδικων»; Δεν θα μου πετούσατε ένα σχετικά θυμωμένο: «- Κόφ’ το δούλεμα, ρέ, καί πες τον με τ’ όνομά του!»

Ειλικρινά, εγώ δεν έχω καμμία όρεξη να σας δουλέψω· αλλά φαίνεται πως έχει η μανδάμ ΝΑΣΑ, να ρίξει δούλεμα στο (πολύ μεγαλύτερο από το δικό μου) παγκόσμιο κοινό της!

Δε λέει να ξεστομίσει την «απαγορευμένη» λέξη Φαέθων!!!!!

…Κάτι λέγαμε παραπάνω γιά λίαν κεκαλυμμένα μυστικά από το απώτατο παρελθόν…

Αυτά ακριβώς ψάχνουν. Αλλά, έχουν κι ένα λουκουμάκι (στη φάκα) γιά τους δήθεν υποψιασμένους – γιά να μην πολυσκέφτονται παραπέρα: ο αστεροειδής, λέει, έχει τόσο σιδερικό απάνω του, που κοστίζει περισσότερο απ’ όσα λεφτά κυκλοφορούν επί Γής! Καλά, ας μη φάνε, έχουμε γλαρόσουπα!…

. . . . . . . . . . .

Δοκίμασα να εντοπίσω τον 16-Ψυχή με προγράμματα Αστρονομίας. Φανερό το γιατί: ήθελα να δω αν όντως έπαιξε κάποιον αστρολογικό ρόλο στην ημερομηνία της εκτοξεύσεως του ομώνυμου διαστημοπλοίου. Δυστυχώς, τα ωροσκόπια του astro.com δεν τον περιλαμβάνουν, το δε αγαπημένο μου Stellarium εξακολουθεί να μην τα πηγαίνει καθόλου καλά με τους αστεροειδείς. (Παρά το ότι μπορείς να κατεβάσεις καί να ενσωματώσεις σ’ αυτό τρομερά μεγάλους καταλόγους ουρανίων αντικειμένων.)

Στον τομέα αυτόν, δηλαδή στους αστεροειδείς, είναι πολύ καλό το Cartes du Ciel. Πλήν όμως, αυτό έχει ελαττωματική εγκατάσταση γιά Linux (που χρησιμοποιώ αποκλειστικώς), την οποία δεν διόρθωσαν ακόμη οι προγραμματιστές του – με αποτέλεσμα απλά να μην εγκαθίσταται. (Σημειώστε, ότι είμαι πολύ έμπειρος χρήστης του Linux· δεν τίθεται θέμα να μην ξέρω τί ακριβώς να κάνω, ώστε να παρακάμψω το εμπόδιο. Απλά, κάνω υπομονή καί το παρακολουθώ επί μήνες, περιμένοντας μήπως καί.)

Συνεπώς, δεν είχα άλλη επιλογή, από το να ψάξω γιά «planetarium on-line». Βρήκα – καί πολύ αξιόλογο!

Εδώ μου παραθέτει πίνακα της πορείας του 16-Ψυχή (με αρχική ημερομηνία στις 13 Οκτωβρίου 2023, αλλά μπορείς να βάλεις οποιαδήποτε), κι εδώ μου βγάζει καί διάγραμμα (κατεβαίνει από τον σύνδεσμο αυτόν εδώ). Εύκολο είναι· λίγο να παίξετε με τον συγκεκριμένο ιστότοπο, θα τα βρήτε εύκολα τα κόλπα!

Παραθέτω το διάγραμμα (κλίκ επάνω του, γιά να το δήτε στο κανονικό του μέγεθος) :

Η πορεία του αστεροειδούς μας είναι (από τα δεξιά προς τα αριστερά) η τονισμένη γκρίζα γραμμή, η παράλληλη με την κίτρινη της εκλειπτικής.

Επειδή, τώρα, δεν πρόκειται να καταλάβετε από το παραπάνω διάγραμμα το πού ακριβώς βρισκόταν ο 16-Ψυχή στις 13/10/2023, θα το βρούμε με τη βοήθεια του Stellarium. (Μή σας μπερδεύει η πράσινη γραμμή, δεν είναι κομμάτι της ζωγραφιάς κάποιου αστερισμού. Κακώς υπάρχει εκεί.) Το αστέρι κάτω δεξιά, ακριβώς πάνω από την ένδειξη 16h00m, ονομάζεται Dschubba, άλλως δ-Σκορπιού. Το δέ πράσινο «έλος», είναι το νεφέλωμα IC4592, άλλως το νεφέλωμα της «Γαλάζιας Κεφαλής Αλόγου». (Blue Horsehead nebula.) (Όχι, το IC δεν σημαίνει τραίνο Intercity! :-) ) Οπότε, ο αστεροειδής μας βρισκόταν περίπου εδώ:

Στο περίπου, μόλις έμπαινε στον Σκορπιό, δηλαδή. Όπως ο Άρης, που αναφέραμε παραπάνω! Με τη διαφορά ότι ο 16-Ψυχή έμπαινε στον Σκορπιό αστρονομικώς, ενώι ο Άρης αστρολογικώς. Αγνοώ, όμως, αν γι’ «αυτούς» αυτή η διαφορά έχει κάποια σημασία.

. . . . . . . . . . .

Μερικές φορές, δεν ξέρω ποιά αιτία πειράζει το μυαλό μου, καί σταματάει αυτό να λειτουργεί!… Πάλι πέταξε το πουλάκι, πάλι μου ξέφυγε μπροστά απ’ τα μάτια μου! Ευτυχώς, δεν πήγε μακριά, διότι το πρόλαβα με το δίκαννο! :-)

Τ’ ήταν, μωρέ, η ημερομηνία 13 Οκτωβρίου (1307); Τί συνέβη τότε; Τί γράψαμε εμείς εδώ γιά τη συγκεκριμένη ημερομηνία, προσπαθώντας ν’ αποκωδικοποιήσουμε τις απειλές των ηγετών της Χαμάς;

Ήταν η μέρα, που ο Φίλιππος Δ’ της Γαλλίας μπουζούριασε τους Ναΐτες Ιππότες!!!!! Νά προς τί η αναβολή της εκτόξευσης του «Ψυχή» «λόγωι κακοκαιρίας»!…

Περαστικά μου! :-)

Ά! Επίσης… μιά που ο λόγος γιά Ναΐτες, σας θυμίζω πως ενστικτωδώς (ενστικτωδώς, όμως) είχα υποψιαστεί καί το εξής απίθανο: ότι οι πάπυροι, που βρήκαν οι πρώτοι Ναΐτες, μπορεί να περιέχουν κι άλλες υπερ-γνώσεις, μή κατανοητές τότε· ενδεχομένως καί μή κατανοητές ούτε σήμερα. Οι οποίες, κατανοούμενες σιγά-σιγά, όσο εξελίσσεται ο τεχνολογικός πολιτισμός, δίνουν εφευρέσεις, των οποίων η ακριβής προέλευση κρατιέται μυστική (καί αποδίδεται σε άλλα αίτια – καί τούτο, μόνον αν μαθευτούν παραέξω).

Δεν έχω καμμία απόδειξη γι αυτό, μόνο την τρελλή φαντασία μου έχω, αλλά…

…βρέ, λές;;;

Πιθανώς, λοιπόν, η εκτόξευση στις 13/10 να ήταν μιά ιδιότυπη απόδοση τιμών στους ευρέτες των παπύρων εκείνων.

. . . . . . . . . . .

Μιά τελευταία πληροφορία γιά τον 16-Ψυχή: έχει σχήμα, που θυμίζει πατάτα. Αυτό δεν μας λέει τίποτε, όλοι οι αστεροειδείς έχουν σχήμα πατάτας, καί μάλιστα ποντικοφαγωμένης! :-) Ακριβέστερα, όμως, ο αστεροειδής μας έχει σχήμα ελλειψοειδούς Γιάκομπι (γράφει η Γουΐκι). Ρίξτε μιά ματιά στον σύνδεσμο, γιά να διαπιστώσετε πώς περιγράφεται μαθηματικώς αυτό το σχήμα.

Ειλικρινά, δεν έχω την εμπειρία (δεν γνωρίζω τα πάντα!) να σας πω σε ποιές περιπτώσεις συναντάμε αυτό το σχήμα – καί κυρίως, γιατί. Ξέρω, όμως, δύο τινά:

• Πρώτον, ότι οι μεγάλοι μαθηματικοί (φυσικοί, καί λοιποί) δεν ήταν τίποτε ανισόρροποι εκτός ασύλων, που δεν είχαν με τί ν’ ασχοληθούν, καί όλη μέρα γεμίζανε τετράδια με μαθηματικούς τύπους. Ό,τι κάνανε, πάντα είχε ένα αίτιο πίσω του· μιά σκοπιμότητα. (Αυτό, καλά θα κάνουν να το χωνέψουν τα χαζοχαρούμενα, οι μαθητές των σχολείων μας.)
• Καί δεύτερον… τί σας είχα πεί ότι οι Φαεθωνιανοί είχαν «κομπιουτεροποιήσει» όλον τον πλανήτη τους;

Εντάξει, η αφεντιά μου μιλάω περισσότερο από ένστικτο, καί ίσως στηρίζομαι σε όχι επαρκώς τεκμηριωμένα ερευνητικά συμπεράσματα. Αλλά, φαίνεται πως -σε αντίθεση μ’ εμένα- «αυτοί» όντως γνωρίζουν!… Όθεν, ειλικρινώς χαίρομαι τα μάλα, που συμφωνώ μ’ «αυτούς» στις ερευνητικές διαπιστώσεις!… επιβεβαιώνομαι, έστω καί μ’ αυτόν τον τρόπο.

Αν καί δεν πρόκειται να γίνουμε φιλαράκια με τους συγκεκριμένους παλιανθρώπους.

Ποτέ των ποτών!

(επόμενο)

«Ψυχή» – 4

(προηγούμενο)

Παρενθετικό 6:

Ρωτάνε κάποιοι αναγνώστες στα σχόλια, πώς γίνεται να τραβάει τον αστεροειδή η βολίδα με το ηλεκτρικό φορτίο, καί όχι ανάποδα – δηλαδή να τραβήξει ο αστεροειδής τη βολίδα; Αφού η μεγαλύτερη μάζα πάντα τραβάει πολύ περισσότερο τη μικρότερη. (Αλλοιώς, κάθε φορά που κάναμε τραμπολίνο, θα χοροπηδούσε ολόκληρος ο πλανήτης μας! Βέβαια, αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, έτσι ακριβώς γίνεται στην πραγματικότητα· μετακινούνται καί οι δύο μάζες περί το κέντρο μάζας, αλλά το «χοροπηδητό» της Γής είναι λιγώτερο από ασήμαντο.)

Απόλυτα σωστό ερώτημα· πλήν όμως, τα σκιτσάκια μου ξεγελάνε, διότι δείχνουν μιά εικόνα που εκλαμβάνεται ως στατική. Στην πραγματικότητα, ο ιονισμός καί η έλξη πιθανώτατα κρατάνε κλάσμα του δευτερολέπτου, διότι το θέμα είναι απλά να πάρει φόρα (προς την κατεύθυνση που θέλουμε) ο αστεροειδής. Μετά, δεν τον σταματάει τίποτε. Δεν έχει τριβές το διαστημικό κενό.

Εδώ φαίνεται η χρησιμότητα του να συνδέεται η βολίδα με καλώδιο με το κυρίως διαστημόπλοιο, διότι μπορεί αυτή να γίνει εύκολα ηλεκτρομαγνήτης, κι όχι μόνιμα φορτισμένη με στατικό ηλεκτρισμό συγκεκριμένου φορτίου. Οπότε, αρκεί ένα στιγμιαίο «τσάκ!», γιά να εκτραπεί αρχικά ο αστεροειδής, καί αμέσως μετά σβήσιμο της ελκτικής ικανότητας της βολίδας. (Γιά να μην έχουμε φαινόμενα ανεξέλεγκτης προσεγγίσεως βολίδας καί αστεροειδή.) Καί μετά, ακολουθώντας τον αστεροειδή με διαδοχικά «τσάκ!» «τσάκ!» «τσάκ!» κατά ριπάς, να τον φέρουν σε υπολογισμένη τροχιά συγκρούσεως με τη Γή.

. . . . . . . . . . .

Εννοείται πως αυτές οι αποκλίσεις του αστεροειδούς υπολογίζονται με κομπιούτερ. (Νά γιατί η εκτροπή αστεροειδούς ήταν αδύνατη πχ τη δεκαετία του 1980, αν καί γνωρίζανε τα πολύ βασικά γιά να τον εκτρέψουν, όπως τα γράφω κι εγώ εδώ: δεν υπήρχε η απαραίτητη υπολογιστική ισχύς σε μικρό όγκο προσέσσορα, όπως σήμερα.) Διότι, μην ξεχνάτε ότι -εκ φύσεως- οι αστεροειδείς ήδη βρίσκονται σε τροχιά (γύρω από τον Ήλιο), καί ήδη έχουν μιά επιτρόχια (μεγάλη) ταχύτητα. Οπότε, δεν είναι σώφρον να προσπαθήσεις να φρενάρεις αυτόν τον όγκο· είναι χειρότερο από το να προσπαθείς να σταματήσεις τραίνο με τα χέρια σου! Αλλά, αν θες να τον μετατρέψεις σε βλήμα, πρέπει να τον εκτρέψεις σιγά-σιγά υπό γωνία, ώστε να πάρει τροχιά συγκρούσεως με τη Γή.

Κι αυτά τα διαδοχικά βήματα πρέπει αναγκαστικά να τα υπολογίσει κομπιούτερ… διότι, πάλι μην ξεχνάτε, καί η Γή μετακινείται διαρκώς στο διάστημα, χώρια οι βαρυτικές έλξεις πχ Άρη, Σελήνης, Αφροδίτης ξέρω ‘γώ, που επίσης κινούνται διαρκώς, που επίσης θα εκτρέψουν τον αστεροειδή λόγωι βαρύτητας, έστω καί ελαφρώς. Το ίδιο, βέβαια (υπολογισμός με το κομπιούτερ του σκάφους) γίνεται καί γιά τις απαραίτητες αυτοματοποιημένες μανούβρες του διαστημοπλοίου, ώστε να συνεχιστεί αυτό το διαστημικό κυνηγητό «γάτας καί ποντικού», με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες σε καύσιμο καί ισχύ.

Άρα, αν θέλουν «αυτοί» να χτυπήσουν ειδικά πχ την Κίνα, πρέπει να υπολογίσουν μέχρι καί το ποιά ώρα θα πέσει ο αστεροειδής εκεί. (Διότι η Γή μπορεί να έχει στρίψει στο μεταξύ, καί τον μετεωρίτη να τον φάει κατακέφαλα το Νεπάλ.) Κι αυτές οι δουλειές δεν γίνονται με χαρτί καί μολύβι, ούτε με τα κομπιούτερς του επίγειου κέντρου της αποστολής. (Είπαμε: χρειάζονται αρκετά λεπτά, μέχρι να πάει το σήμα στο διαστημόπλοιο· άρα, η «διόρθωση» της πορείας του αστεροειδούς την κατάλληλη στιγμή, μπορεί να τους ξεφύγει.) Μόνο με το κομπιούτερ του σκάφους… που μάλλον θα έχει αποθηκευμένο κι ένα πρόγραμμα από πρίν, με αποτελέσματα υπολογισμών από πρίν – γιά συγκρίσεις. Κάπως όπως γίνεται με τα βλήματα τύπου «Κρούζ», που συνεχώς (όσο πετάνε) ελέγχουν το τοπίο καί το συγκρίνουν με τον χάρτη του στόχου, που έχουν αποθηκευμένον.

. . . . . . . . . . .

Καί, μετά απ’ όλη αυτή την εισαγωγή των προηγουμένων συνεχειών, φτάνουμε στο ψητό.

Όχι, όλη η προηγούμενη συζήτηση δεν έγινε επί ματαίωι. Ειδικά οι τεχνικές λεπτομέρειες των διαστημικών αποστολών παραμένουν απαράλλαχτες καί γιά το διαστημόπλοιο, περί ού το άρθρο. Όχι, δεν είναι το πρό εικοσαετίας υποθετικό καί ανώνυμο, που -υποθετικώς- θα μετακινούσε αστεροειδή.

Αλλά η…

. . . . . . . . . . .

δ. «Ψυχή»

Το διαστημόπλοιο, γιά το οποίο μιλήσαμε σε δύο πρόσφατα άρθρα (κυρίως εδώ – καί εμμέσως εδώ), έχει όνομα: Ψυχή! (Psyche, βαρβαρικώς προφερόμενον: «Σάϋκη».) Επίσης, διαθέτει ήδη μιά καλώς ενημερωμένη σελίδα στη Γουΐκι, με (σημαντικές) λεπτομέρειες γιά την αποστολή του.

. . . . . . . . . . .

i. Μικρή συγγραφική περιπέτεια

Η αλήθεια είναι ότι, με το που υποψιάστηκα τί πάνε να κάνουνε, δηλαδή να «διαβάσουνε» (με το λέηζερ) την υποατομική δομή των μορίων του αστεροειδή που θα προσεγγίσουν, κάτι μ’ έτρωγε… κάτι μου διέφευγε, που δεν μπορούσα να το προσδιορίσω. (Το παθαίνω συχνά αυτό, δυστυχώς. :-) )

Ωστόσο, με το που είχα γράψει το άρθρο εκείνο, αμέσως ξεκαθάρισε μέσα μου το τί είχα παραλείψει: το ότι, απλά δυναμώνοντας την ισχύ του λέηζερ, θα μπορούσαν να εκτρέψουν τον αστεροειδή από την πορεία του και να τον ρίξουν απάνω μας! Βλέπετε, ανά πάσα στιγμή μπορώ ν’ ανακαλέσω από τη μνήμη μου καί τα επιστημονικά μου, καί τα σημαντικά γεγονότα, που περιγράφονται στη Μυθολογία μας, όπως την Τιτανομαχία. (Κι ένα σωρό άλλα, βέβαια.) Κι έτσι, με ένα ή δύο αστραπιαία σκεπτικά βήματα, κατέληξα σε όσα γράφω στο παρόν… καί στην απόφαση να το γράψω.

Το άρθρο «Τιτάνες καί τιτανάκια» ανέβηκε στο ιστολόγιο στις 26 Νοεμβρίου 2023. Από τότε, όμως, κι ενώι ήθελα διακαώς να γράψω τα παρόντα, όλο καί κάτι τύχαινε, καί πήγαινε από αναβολή σε αναβολή. (Όχι μόνο το σχετικό άρθρο, αλλά καί η επαφή μου με το ιστολόγιο.) Έως ότου έμαθα γιά το βίντεο, που σας παρέθεσα, πάλι από ένα τελείως τυχαίο γεγονός… Τα υπόλοιπα ήταν απλά θέμα χρόνου καί διάθεσης να γράψω. Τα βλέπετε εκτεθειμένα εδώ, χαρτί καί καλαμάρι.

. . . . . . . . . . .

ii. Ιστορικό καί (καχ)υποψία

Το ιστορικό του «Ψυχή», δηλαδή από τότε που συνελήφθη η αποστολή αυτή ως ιδέα, μέχρι την εκτόξευση, καί μέχρι την λήψη καί επανεκπομπή σημάτων με λέηζερ, καί μέχρι του τί σκοπεύεται να γίνει (φανερά), καθώς καί κάποια τεχνικά στοιχεία, όλ’ αυτά τα παραθέτει μιά χαρά η Γουΐκι. (Ο σύνδεσμος, παραπάνω.) Δεν θα τα ξαναγράψω εδώ.

Ωστόσο, ήταν οι συνεχείς αναβολές στην εκτόξευση, που μ’ έβαλαν σε υποψίες ότι κάτι τρέχει που δεν την κάνουν, πέρα από τους -όποιους λογικούς, καί απολύτως αποδεκτούς- τεχνικούς λόγους. Τί;

Το ότι (κατά τη γνώμη μου, πάντα), όπως οι τεχνικοί ψάχνουν χρονικό «παράθυρο» ευκαιρίας γιά επιτυχές διαστημικό ταξίδι (δηλαδή, να βρίσκονται μακριά τα άστρα με μεγάλη βαρύτητα, όπως ο Δίας, ή να πλησιάζει η τροχιά της Γής στον αστεροειδή-στόχο, κτλ), πιθανώτατα οι -ημικρυμμένοι- «σύμβουλοι» της αποστολής ψάχνουν άλλου είδους «παράθυρα», πχ αστρολογικά.

. . . . . . . . . . .

Γελάτε; σας τονίζω πως οι μεγαλοεπιστήμονες καί μεγαλοτεχνικοί της καριέρας είναι σχεδόν πάντα ΚΑΙ αποκρυφιστές, με ελάχιστες εξαιρέσεις – καί σ’ αυτούς δεν φαίνεται καθόλου αστεία αυτή η ιδιότητά τους! Άλλο το τί λένε στα φοιτητάκια τους γιά «παραεπιστήμη», «τσαρλατανισμό», «ανόητες προλήψεις», κτλ κτλ. Εκείνο που δεν θα πούν ποτέ τους (αλλά ισχύει – εκ του αποτελέσματος), είναι πως οι ίδιοι είναι γατόνια (καί) στις «παραεπιστήμες». Μή σου πω, μερικοί έχουν μέχρι καί τη Σολωμονική στο συρτάρι!

Εδώ, ένας τέρμα ψυχρός ορθολογιστής Νεύτων, καί ήταν ταυτόχρονα αποκρυφιστής του κερατά! Δεν θα είναι όσοι γίνονται μέλη διαφόρων «λεσχών» από τα φοιτητικά τους χρόνια ακόμη; Άσε μας, μωρέ!… Στο κάτω-κάτω, τιμούν τις παραδόσεις, τα «παιδιά», τί να κάνουμε;! :-) Ο δέ Τζών Ντήη, που -μεταξύ των άλλων ικανοτήτων του- λέγεται καί ότι συνομιλούσε ως ίσος προς ίσον με τον Ακατονόμαστο, ήταν καί μαθηματική διάνοια. (Ο κρυπτογραφικός κώδικας κάποιων γραπτών του είναι ακόμη άσπαστος.) Τέλος, τί να πούμε γιά τον εκ των ιδρυτών του JPL, τον Πάρσονς;

Στα ίδια πλαίσια, οφείλω ν’ αναφέρω κάτι, που είχε πάρει κάποτε το μάτι μου στα ιντερνέτια (κι αν το θυμάμαι καλά) – αν καί, δυστυχώς, δεν μπορώ τώρα να βρω τη σχετική αναφορά (αν θέλετε, ψάξτε το) : ο άρτι ψοφήσας Κίσσιγκερ, μιά εποχή ήταν (καί) μέλος σε κάποια επιτροπή της ΝΑΣΑ!!! Κι αναρωτιέται ο κάθε λογικός άνθρωπος: ήταν μέλος, ως τί; ως αργόμισθος; ή ως «ειδικός σύμβουλος» (να σπρώχνει τις ιδέες των πίσω του «κρυμμένων» λαμογιών); Διότι, αλλοιώς, δεν δικαιολογείται με τίποτε η συμμετοχή ενός απλού κατόχου ενός κωλόχαρτου στις πολιτικές επιστήμες, αποκτημένου πρό απιθάνων χρόνων, ως μέλους επιτροπής ενός άκρως εξειδικευμένου οργανισμού.

. . . . . . . . . . .

Συνεπώς, αφού πρώτον ξεκαθαρίσαμε το πώς δουλεύει το μυαλό τέτοιων «επιστημόνων», καί δεύτερον έχουμε που έχουμε τέτοιες υποψίες, πάμε να δούμε αν στέκουν. Στην πράξη οι ιδέες, παρακαλώ! Όχι μονάχα κούφια λόγια καί φληναφήματα!

. . . . . . . . . . .

iii. Ιστορικό καί Αστρολογία

Θα κάνουμε το εξής απλούστατο: στηριζόμενοι στην αφήγηση της Γουΐκι, καί θέτοντας τις ημερομηνίες σε χρονολογική σειρά, θα κοιτάζουμε τις (ακριβέστατες) αστρολογικές «εφημερίδες» του astro.com, καί θα σχολιάζουμε επιτροχάδην τα ευρήματα.

Όμως, έχετε υπ’ όψιν σας το εξής: ότι θα εφαρμόσουμε την «αρχή της πλειονότητας». Δηλαδή: γιά να αποκλείσουμε την τυχαιότητα (διότι μπορεί -καί σωστά!- ο καθένας να ισχυριστεί: «- Έ, καλά, μωρέ, σε κάθε ημερομηνία όλο καί κάτι σχετικό θα βρείς! Δεν αποδεικνύει τίποτε αυτό!»), θα λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας μόνον τις επαναλαμβανόμενες ενδείξεις πως «κάτι μαγειρεύεται» στα παρασκήνια.

• Φεβρουάριος 2015 (χωρίς αναγραφόμενη ημερομηνία)

Έκλεισε το Πρόγραμμα Discovery της ΝΑΣΑ (εξειδικευμένη έρευνα μέσα στο Ηλιακό μας Σύστημα), αφού είχαν ήδη «πέσει στο τραπέζι» προτάσεις γιά τη 13η καί τη 14η αποστολή του. (Η «Ψυχή» είναι η 14η.) Η «εφημερίδα» του 2015 δεν μου δείχνει κάτι αξιοσημείωτο καί σχετικό με το γεγονός, πέρα από την κοινή πορεία (σε σύνοδο) Αφροδίτης καί Άρη στους Ιχθύες.

Πάντως, ο τότε διευθυντής της ΝΑΣΑ κατά το ξεκίνημα του προγράμματος (ο μακροβιώτερος σ’ αυτή τη θέση! – ψάχτε τον σύνδεσμο μέσωι του συνδέσμου γιά το Ντισκάβερυ, δεν θέλω να τον βάλω εδώ), έχει ενδιαφέρον βιογραφικό… διετέλεσε μέχρι καί στέλεχος μυστικών κατασκοπευτικών καί στρατιωτικών διαστημικών αποστολών. (Εκείνο που δεν γράφει η Γουΐκι, είναι πως πρόκειται γιά καρα-τζιού.)

• 30 Σεπτεμβρίου 2015, ημέρα Τετάρτη (του Ερμή)

Επιλέγεται η αποστολή του «Ψυχή» ως μία από τις πέντε υποψήφιες «φιναλίστ» γιά εφαρμογή.

Ήλιος, Ερμής, βόρειος δεσμός (ανάστροφος) σε σύνοδο στις πρώτες μοίρες του Ζυγού, καί Σελήνη στον Ταύρο. Πρόχειρη ερμηνεία, στο περίπου: «- Θα μιλήσουμε καί θα σκάσετε καί θ’ ακούσετε, διότι είναι δίκαιο!»

• 4 Ιανουαρίου 2017, ημέρα Τετάρτη

Η τελική επιλογή του «Ψυχή» ως 14ης αποστολής. Δηλαδή, το χρίσμα! Δεν λέει η Γουΐκι αν είχαμε καί τα βαφτίσια εκείνη τη μέρα, πάντως αυτή που πρότεινε την αποστολή, είναι ετούτη εδώ η θειά, προφέσσωρ γεωλόγος.

Η «εφημερίδα» του 2017, εδώ. Πετυχαίνουμε το πρώτο λαβράκι!

Τετάρτη καί 4 (ημερομηνία), Ήλιος με Πλούτωνα σε σύνοδο στον Αιγόκερω, Σελήνη, Άρης, Ποσειδώνας σε σύνοδο στις 9-11 μοίρες των Ιχθύων, Κρόνος με Ουρανό σε trine (ο «κυρ-Παντελής» σε αρμονία με τον επαναστάτη!), Αφροδίτη μόλις είχε μπεί στους Ιχθύες, καί σε σύνοδο στον νότιο δεσμό, ο οποίος μόλις είχε αποκτήσει ορθοπορεία.

Παναπεί: «- Προχωρήστε το, δεν θα σας εμποδίσει ούτε ο Κρόνος, ούτε ο Πλούτων, άλλως τε πρέπει όλοι να πάρουν μερικά σκληρά μαθήματα!» (Κρόνος, Πλούτων, Αιγόκερως.) Τί να προχωρήσουν; Μά, το να σκαλίσουν καί να βρούν αρχαίες απόκρυφες γνώσεις (Αφροδίτη) …από το απώτατο παρελθόν (νότιος δεσμός στους Ιχθύες, άκρως κεκαλυμμένα καί καρμικά παρελθοντικά μυστικά)!

• Μάϊος 2017 (χωρίς αναγραφόμενη ημερομηνία)

Πρώτη αναβολή της εκτόξευσης, γιά Ιούλιο του 2022. Δεν διαφαίνεται κάτι από αστρολογικής πλευράς, μάλλον καθαρά τεχνικοί οι λόγοι.

[Ως αιτία, αναγράφεται η επιλογή καλύτερης τροχιάς. Όντως, επειδή όλοι οι πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος κινούνται, μερικές φορές πάνε σε θέσεις «απαγορευτικές» γιά τις διαστημικές αποστολές. Όχι ακριβώς απαγορευτικές, αλλά που δυσκολεύουν αρκετά (καί αχρείαστα) την αποστολή.

Δηλαδή, καί ως παράδειγμα: γιά να υπερνικηθεί η βαρύτητα που επάγουν, ή η απόστασή τους από τη Γή, που μεγαλώνει, ή πρέπει ο πύραυλος να γίνει διπλάσιος σε όγκo, ή πρέπει το διαστημόπλοιο να πάει από Θήβα Αθήνα μέσωι Τρικάλων. Παναπεί, αχρείαστη σπατάλη καυσίμων (στη συντομώτερη τροχιά) καί καυσίμων καί χρόνου (στη μακρύτερη τροχιά).]

• Ιούνιος 2022 (χωρίς αναγραφόμενη ημερομηνία)

Υποτίθεται συνέβη καθυστέρηση στην παραλαβή απαραιτήτων υλικών, η οποία δεν έδινε χρόνο γιά επίσης απαραίτητες δοκιμές. Συνεπώς, είχαμε αναβολή εκτόξευσης γιά 2023 καί 2024, με πιθανή άφιξη το 2029 καί το 2030 αντιστοίχως. (Η «εφημερίδα» του 2022, εδώ.)

Χμ. Η απόφαση πρέπει να ελήφθη στις 17 του μήνα, ημέρα Παρασκευή, όταν η Σελήνη ήταν σε σύνοδο με τον Κρόνο στον Υδροχόο, καί η Αφροδίτη έκανε σύνοδο με τον ανάδρομο βόρειο δεσμό στις 22 μοίρες του Ταύρου. (Κάπου, κάπως, μου μοιάζει σα να έκαναν προσευχή εκεί που πιστεύουν, γιά να πάρουν τη σωστή απόφαση καί να μή διαπράξουν ανοησία.)

• 28 Οκτωβρίου 2022, ημέρα Παρασκευή (της Αφροδίτης)

Αποφασίζεται εκτόξευση περί τις 10 Οκτωβρίου 2023, με άφιξη τον Αύγουστο του 2029. Δεν διαφαίνεται κάτι σχετικό· ίσως η σύνοδος Ηλίου καί Αφροδίτης στις 4-5 μοίρες Σκορπιού.

Πιστεύω ότι, με τη φράση «σύνοδος Ηλίου-Αφροδίτης» θυμηθήκατε καί το σχετικό μακροσκελές άρθρο στο ενθάδε ιστολόγιο· αλλά, ετούτη εδώ ήταν «ανώτερη» σύνοδος, καί επακριβώς (δηλαδή με μηδέν μοίρες απόκλιση) έλαβε χώραν στις 22 Οκτωβρίου 2022, έξι μέρες πιό πρίν.

Πάντως, σάν πάλι να διακρίνεται μιά αμυδρή «Αφροδιτολατρεία», από κάποια μυστική σέχτα!… Καί, μπερδεγουέη: η απόφαση πάλι ελήφθη ημέρα Παρασκευή!

• 18 Απριλίου 2023, ημέρα Τρίτη (του Άρη)

Αποφασίζεται εκτόξευση στις 5 Οκτωβρίου 2023. Ήλιος σε συζυγία με τον Δία στις 23-27 μοίρες του Κριού (ζώδιο του Άρη), καί Κρόνος sextile βόρειο δεσμό / trine νότιο. Δεν βλέπω κάποια σχέση.

• 23 Μαΐου 2023, ημέρα Τρίτη

Υποθετική ημερομηνία. Θα μετρούσε, αν η εκτόξευση γινόταν τον Ιούλιο του 2022. Γιά τότε, είχε σχεδιαστεί «βοήθεια» από τη βαρύτητα του Άρη. Αυτή η «βοήθεια» είναι η λεγόμενη «σφεντόνα» (sling effect – σας το δείχνει με ωραία γραφικά η Γουΐκι) : το διαστημόπλοιο μπαίνει σε τροχιά γύρω από έναν πλανήτη, γυρίζει μερικές φορές γύρω του, καί ξαφνικά ανάβει φούλλ τον κινητήρα του καί φεύγει ευθεία, αφού έχει αποκτήσει περισσότερη ταχύτητα χάρις στην κεντρομόλο δύναμη. Ακριβώς όπως πετάει πέτρες η περιστροφική σφεντόνα (που χρησιμοποιούν οι Παλαιστίνιοι).

Αστρολογικώς, έχουμε σύνοδο Σελήνης-Αφροδίτης στις 16 μοίρες του Καρκίνου (κατά τις απογευματινές ώρες), κι έναν μεγαλοπρεπή σταυρό: Δίας επάνω στον βόρειο δεσμό, στις πρώτες μοίρες του Ταύρου, καί Άρης (στις πρώτες μοίρες του Λέοντα) σε αντίθεση με Πλούτωνα (στις πρώτες μοίρες του Υδροχόου). Πρόκειται, δηλαδή, γιά μιά τρομερή «ισορροπία δύναμης», με τον Δία απόλυτο κριτή.

Ωστόσο, προσέξτε: κατ’ αυτή την ημερομηνία, το διαστημόπλοιο θα βρισκόταν πολύ μακριά από τη Γή. Όθεν, προκύπτει το ερώτημα:

Ισχύουν οι υπολογισμοί της Αστρολογίας γιά άτομα / αντικείμενα / γεγονότα επάνω στη Γή, καί ως -κατά κάποιο τρόπο- «επέκταση», γιά τα ίδια άτομα / αντικείμενα, που ξεκίνησαν μεν από τη Γή, αλλά απομακρύνθηκαν απ’ αυτήν;

Γενικώτερα: ισχύει η Αστρολογία γιά άτομα / αντικείμενα / γεγονότα μακριά από τη Γή; (Πχ μιά σύγκρουση ενός μετεωρίτη επάνω στην επιφάνεια του Άρη.)

Δεν γνωρίζω· δεν γνωρίζω κάν αν απαιτείται η ίδια Αστρολογία που ξέρουμε, ή διαφορετική. Καί το χειρότερο, δεν μπορώ να φανταστώ τώρα μιά λύση. Πιστεύω πως απαιτείται αρκετή καί μακροχρόνια σκέψη καί έρευνα, γιά ν’ απαντήσουμε.

• 28 Σεπτεμβρίου 2023, ημέρα Πέμπτη (του Δία)

Αποφασίζεται καθυστέρηση εκτόξευσης γιά μία εβδομάδα (από 5 Οκτωβρίου 2023, να πάει στις 12). Επικαλούνται «απροσδιόριστο» πρόβλημα. (Ούτε τα εισοδήματα του Μπουμπούκου νά ‘τανε! lol!!!)

Δεν βλέπω κάτι παρεκτός από Ουρανό trine Πλούτωνα, στις 22-27 μοίρες του Ταύρου.

• 13 Οκτωβρίου 2023, ημέρα Παρασκευή (ναί!)

Τελικά, η εκτόξευση γίνεται με καθυστέρηση 24 ωρών, στις 13 Οκτωβρίου 2023, επισήμως λόγωι κακοκαιρίας.

Ο Άρης μόλις είχε μπεί στον Σκορπιό, κάνοντας μιά τέλεια trine με τον Κρόνο στους Ιχθύες, καί Ουρανός / Ποσειδών / Πλούτων σε διαδοχικές sextiles σε (αντιστοίχως) Ταύρο / Ιχθύες / Αιγόκερω. Ο δέ Πλούτων, T-square με τον άξονα των δεσμών (στον Κριό ο βόρειος, στον Ζυγό ο νότιος).

• 31 Ιανουαρίου 2026, ημέρα Σάββατο

Υποθετική ημερομηνία. Θα μετρούσε, αν η εκτόξευση γινόταν τον Ιούλιο του 2022.

Την ημέρα εκείνη, θα είχαμε την άφιξη του «Ψυχή» στον αστεροειδή. Δεν αναγράφω τα σχετικά αστρολογικά, διότι δεν βλέπω να έχει νόημα.

[Αρκετή συσσώρευση άστρων στον Υδροχόο, συν καναδυό σύνοδοι καί trines των υπολοίπων. Οκ, ευνοϊκά όλα. Αλλά, ως προς τί; ως προς τη μάθηση; (Υδροχόος) Ποιός να ξέρει…]

. . . . . . . . . . .

iv. «Επίσημες» ανακοινώσεις

Οι «επίσημες» αιτίες των καθυστερήσεων της αποστολής αποδίδονται κυρίως σε υποστελέχωση, κακό σχεδιασμό, καί ασυνεννοησία τεχνικών καί διεύθυνσης. Μάλιστα, η Γουΐκι γράφει ότι αφαιρέθηκε προσωπικό από μιά αποστολή γιά την Αφροδίτη (ναί!), γιά να βρεθούν άτομα να ολοκληρωθεί ετούτη εδώ.

Ειλκρινά, δεν ξέρω τί να πω! Εντάξει, κανείς άνθρωπος δεν είναι τέλειος· στους δέ χώρους ομαδικής εργασίας, καί τσακωμοί υπάρχουν, καί κόντρες, καί φιλοδοξίες, καί θάψιμο, καί… καί… Αλλά, τώωωωρα τα ανακάλυψε αυτά η μανδάμ ΝΑΣΑ; Τόσες δεκαετίες που υπάρχει, δεν τα ήξερε; δεν τα διαπίστωσε; καί δεν έλαβε μέτρα να τ’ αντιμετωπίσει;

Κι όσο γιά την καθυστέρηση στις παραδόσεις υλικού από υπεργολάβους, πάλι κάτι δεν μου αρέσει· στις ΗΠΑ (καί σ’ όλον τον Δυτικό κόσμο – πλην ψευδοκράτους ημών) οι μπίζνες (καί γιά ποιές μπίζνες μιλάμε, έ;!) δεν είναι χύμα, όπως εδώ. Υπάρχουν αυστηρώτατες χρονικές προθεσμίες καί χρηματικές ρήτρες, αν ένα συμβαλλόμενο μέρος παραβεί τους όρους του υπογεγραμμένου συμβολαίου· τα δέ δικαστήριά τους, στις αστικές διαφορές δεν αστειεύονται.

Άρα, τί; άρχισαν οι υπεργολάβοι της ΝΑΣΑ να κάνουν …κακές παρέες με Έλληνες, κι ανακάλυψαν τον φραππέ καί το αραλίκι; Μάλλον όχι, θά ‘λεγα.

Ίσως έχω υπεδραστήρια φαντασία, αλλά κάτι μου λέει ότι πρώτα έπρεπε να ολοκληρωθούν καί τίποτις «τελετές» σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, κι όλα τα υπόλοιπα «επίσημα» περί καθυστερήσεων είναι (ημι)φούμαρα. Άλλως τε, μην ξεχνάτε: τα καλοκαίρια, μέχρι κι οι στοές κάνουν διακοπές! :-)

(επόμενο)

«Ψυχή» – 3

(προηγούμενο)

Συνοψίζουμε: «αυτοί» ξέρουν. Ξέρουν πώς να μετακινήσουν έναν αστεροειδή με τη μέθοδο ιονισμού καί η/μ έλξεως, ή απώσεως, καί τό ‘χουν ήδη δοκιμάσει.

Πώς, όμως;

Αφού είπαμε ότι χρειάζεται τρομερή ισχύς, γιά να παράγεις ιονιστικό πεδίο τόσο μακριά.

Καί ποιός σας είπε ότι οπωσδήποτε το παρήγαγαν από μακριά;

. . . . . . . . . . .

γ. Ο ανώνυμος τενεκές

Ήδη καταλάβατε, λοιπόν, ότι η αλλαγή της πορείας ενός αστεροειδούς στην πράξη μπορεί να επιτευχθεί μ’ ένα διαστημόπλοιο, εφοδιασμένο με συσκευή ιονισμού καί με συσκευή με ελκτικό / απωστικό πεδίο. (Έχοντας κατά νούν ότι η πηγή έλξεως / απώσεως πρέπει να βρίσκεται παραπέρα.) Μόνον ένα τέτοιο κατασκεύασμα μπορεί να πλησιάσει αστεροειδή, καί να τον εκτρέψει με -σχετική- ευκολία.

Γιατί, όμως, πρέπει να πάμε δίπλα στον αστεροειδή;

. . . . . . . . . . .

i. Όχι από τη Γή

Από τη Γή, χρειάζεται τεράστια ισχύς γι’ αυτή τη δουλειά· άρα, στην πράξη είναι απαγορευτικό το να επιχειρήσει κανείς να εκτρέψει αστεροειδή από επίγειο σταθμό. Επιπλέον, υπάρχουν ακόμη:

• το μειονέκτημα της διαρκούς σκοπεύσεως, διότι ο αστεροειδής μετακινείται,
• καί το μειονέκτημα του ότι το παραμικρό σφάλμα στην αλλαγή γωνίας του σκοπευτικού, ακόμη κι ενός δευτερολέπτου της μοίρας, χάνει τελείως τον στόχο.

Βλέπετε, οι αστεροειδείς (το μέγιστο πλήθος τους, δηλαδή) περιστρέφονται περί μέση ακτίνα 2.8 αστρονομικών μονάδων από τον Ήλιο, ήτοι 149,597,870,700 * 2.8 μέτρων. Εάν, τώρα, το σκοπευτικό στρίψει μόλις ένα δευτερόλεπτο της μοίρας, τότε αυτό αντιστοιχεί σε απόκλιση περίπου 2,030,758.64 μέτρων επάνω στην τροχιά του αστεροειδούς! Δεν τα λες καί λίγα… καί κάτσε εσύ, τώρα, να κάνεις μικρομετρικές αλλαγές της γωνίας σκοπεύσεως, μπας καί πετύχεις τον αστεροειδή!

Ο μεγαλύτερος απ’ αυτούς, η Δήμητρα, έχει διάμετρο 950 km. Άρα, στην επιτρόχια απόσταση που υπολογίσαμε, χωράει 2.14 φορές περίπου.

Άρα, απόκλιση ακόμη κι ενός δευτερολέπτου της μοίρας στο σκοπευτικό από τη Γή, μπορεί να πετύχει τη Δήμητρα με πιθανότητα μικρότερη του 50%! Καί φυσικά, ουδείς θα δοκιμάσει να ρίξει τη Δήμητρα επάνω στη Γή. Πολύ μικρότερον αστεροειδή θα χρησιμοποιήσουν (άν…) ως βλήμα, οπότε η δυσκολία στοχεύσεως από τη Γή καθίσταται μεγαλύτερη.

Συνεπώς, μόνον από κοντά. Καί μόνο με διαστημόπλοιο, καταλλήλως εφοδιασμένο.

. . . . . . . . . . .

Υπάρχει ακόμη ένα μειονέκτημα στη σκόπευση: ότι η Γή καί μετακινείται η ίδια στο διάστημα, καί γυρίζει. Εάν ξεπεράσουμε το πρόβλημα της μεταβαλλόμενης απόστασης Γής-αστεροειδούς, τότε η περιστροφή της Γής επιβάλλει «νεκρά» χρονικά διαστήματα γιά τη σκόπευση – τουλάχιστον 12ωρα. Πώς θα σημαδέψεις τον αστεροειδή, όταν αυτός βρίσκεται προς την άλλη μεριά του πλανήτη μας, καί δεν είναι εφικτή η οπτική επαφή μ’ αυτόν;

Καί, μιά που είπαμε «οπτική επαφή», υφίσταται ακόμη ένα μειονέκτημα: όταν βλέπεις ένα ουράνιο σώμα, αυτό …δεν βρίσκεται εκεί που το βλέπεις!!!

Γιατί;

Διότι το φώς ταξιδεύει με συγκεκριμένη πεπερασμένη ταχύτητα. Άρα, όταν εμείς βλέπουμε ένα ουράνιο σώμα, ουσιαστικά βλέπουμε την εικόνα του εκεί που ήταν πρίν κάμποσο χρόνο. Στο μεταξύ, αυτό έχει μετακινηθεί.

Πόσο χρόνο; πόσο έχει μετακινηθεί;

Εάν η Γή καί ο αστεροειδής μας βρίσκονται στην ίδια πλευρά του Ήλιου, δηλαδή εάν σ’ έναν υποθετικό παρατηρητή επάνω στον αστεροειδή θα φαίνεται πως κάνουν «κατώτερη σύνοδο» (θυμάστε που τα λέγαμε γιά την Αφροδίτη;), τότε ο χρόνος ενός η/μ (ή καί φωτεινού) σήματος από τη Γή στον αστεροειδή είναι: (2.8 – 1) * 8.3 = 14.94 λεπτά… σχεδόν ένα τέταρτο της ώρας. (Το φώς κάνει να φτάσει από τον Ήλιο στη Γή σε 8.3 λεπτά της ώρας, καί η Γή απέχει από τον Ήλιο εξ ορισμού 1 αστρονομική μονάδα.)

Εάν, τώρα, Γή καί αστεροειδής βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές του Ήλιου («ανώτερη σύνοδος»), τότε το φώς από τη Γή στον αστεροειδή κάνει: (1 + 2.8) * 8.3 = 31.54 λεπτά της ώρας.

[Κι εννοείται, στην «ανώτερη σύνοδο» η Γή πρέπει να βγεί λιγάκι από το «σκρηνάρισμα» του Ήλιου, γιά να ξαναποκτήσει οπτική επαφή με τον αστεροειδή. Μ’ άλλα λόγια, γιά να τον βλέπει, δεν μπορεί να είναι τελείως συνευθειακή με Ήλιο καί αστεροειδή, επειδή θα την κρύβει ο Ήλιος.

Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι: επειδή η πίσω από τον Ήλιο «έκλειψη» της Γής -γιά τον αστεροειδή- μπορεί να κρατήσει κάμποσες μέρες, πάλι θα είναι ανέφικτη η σκόπευση του αστεροειδούς κατά τη διάρκειά τους.]

Με τέτοιους χρόνους, ο αστεροειδής θα έχει διανύσει (περίπου) 16,679,745 μέτρα μακριά από την φαινόμενη θέση του στην πρώτη περίπτωση , καί (περίπου) 35,583,456 μέτρα στη δεύτερη. (Χώρια η μετατόπιση της ίδιας της Γής!) Καθιστώντας σχεδόν ανέφικτη κάθε προσπάθεια ακριβούς σκοπεύσεώς του από τη Γή, ακόμη κι αν είχαμε τόση διαθέσιμη ισχύ, ώστε να του πετάξουμε απάνω του ικανής εντάσεως ιονιστικό πεδίο.

[Η αλήθεια είναι πως αυτό το «σχεδόν» ξεπερνιέται, αλλά θεωρείται -καί, στο υποθετικό σενάριό μας, είναι– περιττός μπελάς.]

. . . . . . . . . . .

ii. Κι αν πλησιάσουμε, πώς;

Είναι γνωστό πως τα σημερινά διαστημόπλοια δεν είναι μονοκόμματα. Έχουν τη δυνατότητα να βγάλουν συσκευές στο διάστημα· είτε αυτόνομες, είτε συνδεδεμένες με καλώδιο. Η δέ τεχνολογία μακρών καλωδίων (χωρίς να μπλέκονται!), καί ταυτόχρονα ανθεκτικών καί ελαφρών, υπάρχει από δεκαετίες.

Το «ανθεκτικών», το καταλαβαίνετε. Αλλά, γιατί «ελαφρών»; διότι στις εκτοξεύσεις μετράει ακόμη καί το ένα περιττό κιλό βάρους φορτίου, διότι συνεπάγεται επιβάρυνση στο καύσιμο καί στο κόστος. Εάν μπορούσαν, στις επανδρωμένες πτήσεις θα διάλεγαν γιά αστροναύτες νάνους καί …γυμνιστές! Στις μή επανδρωμένες, απλά κοιτάζουν να ελαχιστοποιήσουν το βάρος των φορτίων με κάθε τρόπο· πχ ρομποτικά εργαλεία όχι από ατσάλι, αλλά από ανθρακονήματα. (Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο, το έφερα ως παράδειγμα.)

Τώρα, μία συσκευή αυτόνομη στο διάστημα (δηλαδή, χωρίς «ομφάλιο λώρο» με το διαστημόπλοιο), συνεπάγεται καί μέριμνα να την ξαναμαζέψουν. Που, με τη σειρά της, σημαίνει πιό πολύπλοκο κομπιούτερ στο διαστημόπλοιο, σαφώς κάποιο κομπιουτερικό σύστημα επάνω στην ίδια τη συσκευή (η οποία θα βγεί γιά βόλτα στο διάστημα), συν φροντίδα γιά φόρτιση των μπαταριών αμφοτέρων, κτλ κτλ. Πώς είναι να φορτίζεις το κινητό σου, αλλά καί τα ασύρματα ακουστικά μπλού τούθ; Έ, τρίς χειρότερα! :-)

Το καλώδιο «ομφάλιος λώρος», όμως, γλυτώνει από έγνοιες μήπως καί ξεφύγει η συσκευή στο διάστημα, καί δεν ξαναμαζεύεται μετά. Ελαχιστοποιεί, δέ, κάπως τα απαραίτητα κομπιουτερικά συστήματα. (Είπαμε: μετράει το βάρος στην εκτόξευση. Όσο χαμηλώτερο, τόσο καλύτερα.)

Επίσης, τα σημερινά διαστημόπλοια μπορούν ν’ «ανοίξουν φτερά» στην κυριολεξία! Υπάρχει τεχνολογία, που, όταν φτάνουν μακριά στο διάστημα, μπορούν ν’ ανοίξουν (διπλωμένα κατά το ταξίδι) ευλύγιστα φωτοβολταϊκά πάνελς, που καταλαμβάνουν μεγάλη έκταση πλήρως ανοιγμένα. Κυριολεκτικά σαν φτερά μιάς γιγάντιας πεταλούδας, ή σαν πανιά ιστιοφόρου.

Συνεπώς, θα μπορούσαν με τον ένα, ή τον άλλο τρόπο, αφού ιονίσουν τον αστεροειδή, να βάλουν μπροστά του ένα ελκτικό «καρότο», γιά να τον κατευθύνουν εκεί που θέλουν. Πιστεύω ότι αυτό γίνεται ευκολώτερα με συσκευή καλωδιωμένη· ήδη σας είπα ότι υπάρχει από δεκαετίες τεχνολογία γιά καλώδια χιλιομέτρων, που δεν θα μπλέκονται. Κι έτσι καί πάρει τροχιά σύγκρουσης με τη Γή ο αστεροειδής, τον αφήνουν μετά να τον καθοδηγήσει η αδράνεια. Άλλως τε, στο διάστημα υπάρχει κενό, άρα δεν θα τον σταματήσει τίποτε.

Κάπως έτσι… υποθέτω.

(Το σκίτσο, τόσο του αστεροειδούς, όσο καί του διαστημόπλοιου, μαζί με τη «βολίδα» του, τα έφτιαξε η ΤΝ Craiyon, την οποία καί ευχαριστώ, με τις λέξεις asteroid καί unmanned spaceship. Μετά, βέβαια, έπεσε καί λίγη επεξεργασία στο σκίτσο.)

. . . . . . . . . . .

iii. Υπολογισμοί βαθέως Διαστήματος

Όπως μάλλον έχετε ήδη καταλάβει, δεν είναι καί πολύ πρακτικό να στέλνεις ένα σήμα, να περιμένεις τουλάχιστον 15′ να φτάσει, καί μετά άλλα 15′ γιά την απάντηση. Ειδικά, δέ, εάν προκύψουν βλάβες, τότε είναι που τους υπευθύνους των διαστημικών κέντρων τους κλαίνε οι ρέγγες! :-)

Γιατί;

Διότι, όταν πάρεις εσύ χαμπάρι τη βλάβη, αυτή έχει προχωρήσει (τουλάχιστον) δεκαπέντε λεπτά στο καταστροφικό της έργο. Καί καλά οι βλάβες που αποκαθίστανται, πχ μιά μαγκωμένη κάμερα: κάποια στιγμή, με τα σήματα από τη Γή θα ξεμπλοκάρει. Εάν, όμως, το διαστημόπλοιο πχ το χτυπήσει μετεωρίτης καί του ανοίξει τρύπα, τότε τί να προλάβεις να διορθώσεις!…

Εν πάσει περιπτώσει, γιά τις βλάβες που διορθώνονται, υπάρχει τεχνική (ειδικά τώρα, με τα κομπιούτερς) να μαντέψεις με ακρίβεια μέχρι πού έφτασαν τη ζημιά, ώστε, όταν φτάσει το σήμα σου, να τις επαναφέρει ακριβώς από εκείνο το σημείο που βρίσκονται. Κομπιούτερς στο διαστημικό κέντρο κάτω στη Γή, κομπιούτερς καί στο διαστημόπλοιο, οκ, κολάζεται η δουλειά. Αρκεί να δουλεύουν αυτοί οι τελευταίοι! Κι επειδή δεν μπορείς να κάνεις πολλά από τόσο μακριά, τα διαστημόπλοια πάντα είναι εφοδιασμένα με εφεδρικά κομπιουτερικά συστήματα… καί με την δεκτικότητα της μαγικής εντολής του reset.

Όπως ακριβώς τα κομπιούτερς αναλαμβάνουν τη φροντίδα του διαστημοπλοίου, έτσι αναλαμβάνουν καί τους υπολογισμούς τροχιάς: ρύθμιση ταχύτητας, γωνίας εκπομπής-λήψης, υπολογισμούς σχετικών θέσεων με τη Γή, κτλ. Τα ίδια, βέβαια, συμβαίνουν καί στο διαστημικό κέντρο της αποστολής, και συνολικώς έχει περιοριστεί το ποσοστό ανεπανορθώτων βλαβών σε διαστημόπλοια βαθέως διαστήματος, όπως στις δεκαετίες του 1960 και 1970, όταν καί τα κομπιουτερικά συστήματα ήταν πρωτόγονα, καί πολλά στοιχεία της τροχιάς ήταν αναγκαστικώς υπολογισμένα από πρίν. (Διότι δεν γινόταν να τα υπολογίσουν «στο φτερό».)

Γιατί σας τα είπα όλ’ αυτά, όμως; Μήπως θα εκτοξεύσετε κι εσείς τίποτε διαστημόπλοια, καί πρέπει να σας κάνω φροντιστήριο; :-)

Ήταν απαραίτητο να τα γνωρίζετε, επειδή στηρίζουν απόλυτα τον ισχυρισμό του ηλικιωμένου της συνέντευξης, ότι το συμβάν αυτό έλαβε χώραν περίπου 20 χρόνια πρίν. Πράγματι, τα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα υπήρχαν ήδη καί αρκετά ισχυρά κομπιούτερς, καί η τεχνολογία των μικρών πυρηνικών αντιδραστήρων στα διαστημόπλοια, καί η τεχνολογία των λέηζερς, καί η τεχνολογία της ελεγχόμενης επαφής διαστημοπλοίου με άλλο διαστημόπλοιο, ή με ουράνιο σώμα…

…καί μην ξεχνάτε πως η τεχνολογία «αυτών» πάντα βρίσκεται μπροστά από τη γνωστή μας κατά δεκαετίες!

. . . . . . . . . . .

iv. Λέηζερς

Επαναλαμβάνω κάτι, που έγραψα στην πρώτη συνέχεια, στην ενότητα γιά τα τείχη της προϊστορικής Θήβας – αλλά ίσως πέρασε απαρατήρητο:

Όταν θέλεις να εκτοπίσεις ηλεκτρόνια, τότε το μήκος κύματος της ακτινοβολίας σου πρέπει -ιδανικά- να είναι περίπου ίσο με το ηλεκτρόνιο. Που σημαίνει, πολύ υψηλή συχνότητα – αφού το ηλεκτρόνιο είναι μικρούλι. Που σημαίνει, ότι φτάνουμε ακόμη καί στις οπτικές συχνότητες (ή και παραπάνω) γιά την ακτινοβολία μας.

Έτσι, το λέηζερ («τακτοποιημένο» φώς) είναι ιδανικό γιά να «κλωτσάει» ηλεκτρόνια εκτός θέσεως. (Δεν αρκούν οι υπέρηχοι γιά ιονισμό ογκολίθων, όπως σχολίασε ένας αναγνώστης. Πρέπει ν’ ανέβουμε πιό πάνω σε συχνότητα – νομίζω, δηλαδή, διότι η λογική εκεί οδηγεί.) Ταυτόχρονα, με το λέηζερ κάνουμε απόλυτη στόχευση της ισχύος μας επάνω στον στόχο, χωρίς να τη σπαταλάμε εδώ κι εκεί.

Αυτά ακριβώς τα δεδομένα επιβάλλουν την ύπαρξη «κανονιού» λέηζερ επάνω σε διαστημόπλοιο, που θέλει να εκτρέψει αστεροειδή διά του ιονισμού του πετρώματος του αστεροειδούς.

. . . . . . . . . . .

v. Το ονοματάκι σας, παρακαλώ;

Μή γελάτε, τα πλοία (καί τα αεροπλάνα, καί τα διαστημόπλοια) στην Αγγλική γλώσσα είναι γένους θηλυκού, άρα στο …φλέρτ πρέπει να δείξουμε ευγένεια! :-)

Λοιπόν, το περιγράψαμε μιά χαρά… αλλά, ποιό διαστημόπλοιο ήταν αυτό;

Οι εκτοξεύσεις πάντα καταγράφονται, ακόμη καί σε ιστοτόπους έξω από τις κατασκευάστριες εταιρείες των πυραύλων (παράδειγμα, εδώ)· δεν είναι κάτι το μυστικό. Κι όχι μόνον! Φίλος μου (Έλληνας, μόνιμος κάτοικος ΗΠΑ) έλεγε κάποτε, επάνω στο ίδιο θέμα της μυστικότητας των διαστημικών φορτίων, ότι δεν μπορείς να κρυφτείς, διότι κάθε, μα κάθε εκτόξευση μαζεύει πλήθη περιέργων. Δεν διαφωνώ καθόλου· πλην όμως, το μυστικό (μπορεί να) βρίσκεται στο τί εκτοξεύεται… ακόμη κι αν το γνωρίζεις!

Εκπληκτικό; όχι. Εάν πχ «επισήμως» ένας δορυφόρος είναι μετεωρολογικός, αλλά στην πράξη είναι καί κατασκοπευτικός, εσύ πώς θα το ξέρεις;

[Θυμίζω πως, το «στρατιωτικό-βιομηχανικό πλέγμα», που λέγαμε, τηρεί απόλυτη μυστικότητα, περισσότερο κι από μυστικότητα ανωτάτου στρατιωτικού επιπέδου. Ως παράδειγμα, ο συνεντευξιαζόμενος λέει καθαρά σε κάποιο σημείο, ότι πολλά δήθεν εξωγήϊνα ufo είναι κατασκευάσματα πχ της Ραίυθέον. (Μόνο, πώς να το μάθει αυτό ο «καθημερινός» άνθρωπος;)

Απ’ αυτόν τον κανόνα, δεν εξαιρούνται οι κατασκευάστριες δορυφόρων.]

Απ’ την άλλη, πάλι, διαστημόπλοια δεν εκτοξεύουν μονάχα οι ΗΠΑ. Υπάρχουν κι άλλες χώρες, που κάνουν το ίδιο: Ρωσσία, Γαλλία, Κίνα, Ιαπωνία… κι εσχάτως καί Ινδία. Καί συγνώμη, αν ξέχασα κάποια.

[Σιγά τα επιτεύγματα! Φτιάξαμε κι εμείς διαστημική υπηρεσία λίγα χρόνια πρίν, τα δέ διαστημόπλοια των Έλ είναι τρομερά προηγμένα, δεν πάνε στο Διάστημα με χημικές αντιδράσεις! Καρα-lol!!!

Έ, δεν άντεξα! :- ) ]

Πάντως, Ρωσσία καί Κίνα κρατάνε μυστικότητα καί στις εκτοξεύσεις, όχι μόνο στα φορτία, αν καί αυτά τα γεγονότα δεν ξεφεύγουν από τους Αμερικανούς.

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν… εάν οι Αμερικανοί εκτόξευσαν ποτέ ένα τέτοιο διαστημόπλοιο, υποψιάζομαι ότι ξεπέρασαν τον σκόπελο της μυστικότητας ίσως καί συνεργαζόμενοι με την Κίνα! (Μπορεί καί με τη Ρωσσία, δεν το αποκλείω, αλλά το θεωρώ κάπως απίθανο.) Καί γιατί όχι, άλλως τε; Η ιστορία με τον κοροϊδοϊό δείχνει ακριβώς αυτό… ότι οι Κινέζοι πήραν έτοιμη στρατιωτική βιοτεχνολογία απ’ τους ηπαπαραίους· καί τη βγάλανε οι Κινέζοι στην πιάτσα, γιά να μη φανούν οι πραγματικοί ένοχοι. (Οι πονηροί Κινέζοι, βέβαια, κράτησαν τα σχέδια γιά δικό τους επιστημονικό καί τεχνολογικό όφελος. Γι’ αυτό δέχτηκαν.) Εάν παρακολουθείτε ειδήσεις, θα είδατε ότι εσχάτως κατηγορείται μέχρι καί η …Θεία, πως έδωσε στους Κινέζους τα έτοιμα σχέδια του κοροϊδοϊού (έστω, ένα μέρος τους), καί τώρα καλείται στο δικαστήριο να δικαιολογήσει τ’ άπλυτά της.

[Μου κάνει εντύπωση, πώς τόσα χρόνια κανείς «συνομωσιολόγος» δεν υποπτεύθηκε ότι το εμβόλιο, ως βιολογική ωρολογιακή βόμβα, έχει ομοιότητες με το διαβόητο «σκονάκι της μάγισσας», με το οποίο η …Θεία ξαπόστελνε όσους ηγέτες δεν γούσταρε! Κι αυτό ήταν επίσης βιολογική ωρολογιακή βόμβα.

Έλεγε κάτι ο ηγέτης της -ξέρω ‘γώ- Αουγκαντούγκα μή αρεστό στις ηπαπάρα; τσούπ! έτρωγε / έπινε το «σκονάκι» (που του το ρίχνανε στο φαγητό, ή στο ποτό του), καί κατέληγε στο φέρετρο!… αλλά σε 2-3 χρόνια, ώστε να μην υποπτευθεί κανείς τον ένοχο… κι ενώι ήταν άριστα στην υγεία του.]

Θα μου πείς, είχαν ξανοιχτεί τόσο πολύ οι ηπαπαραίοι στους Κινέζους μιά εικοσαετία πρίν; Ειλικρινά, δεν ξέρω. Αλλά, από παλιανθρώπους, όλα τα περιμένω. Εδώ, τους έδωσαν πακέτο όλη την προχωρημένη τεχνολογία ημιαγωγών καί πλακετών, χωρίς λόγο. (Ποιά «φτηνά εργατικά στην Άπω Ανατολή»; στα ηλεκτρονικά, τα πάντα γίνονται με ρομπότ. Όχι ανθρώπινα χέρια.) Θα διστάσουν μπροστά στο να παραδώσουν ο,τιδήποτε άλλο;

. . . . . . . . . . .

Γιά να κλείσουμε το θέμα, ένα τέτοιο διαστημόπλοιο, ακόμη κι αν υπήρξε, μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ ποιό ήτανε.

Παρεκτός αν μας το σφυρίξει «άνθρωπας» «από μέσα». Αλλά, χλωμό το κόβω! :-)

(επόμενο)

«Ψυχή» – 2

(προηγούμενο)

Συνοψίζουμε:

• Ιονιστικό πεδίο.
• Ελκτικό η/μ (ηλεκτρομαγνητικό) πεδίο.
• Δύο γνωστές αποδεδειγμένες περιπτώσεις, που αυτά τα κόλπα τα γνωρίζουν κι «αυτοί».

Μην τα ξεχάσετε αυτά.

Τώρα, μετά τις σφαλιάρες, ακολουθούν οι κεραυνοί στα κεφάλια σας.

. . . . . . . . . . .

β. *ΤΟ* βίντεο…

Γενικά, τα βίντεο μου αρέσουν (καί τα χαίρομαι) μόνον όταν έχω ελεύθερο χρόνο. Δηλαδή, σπάνια. Καί τότε, προτιμώ να βλέπω μουσικά βίντεο.

Όσον αφορά τα -υπεράφθονα στο Διαδίκτυο- βίντεο με θέματα που μ’ ενδιαφέρουν, δυστυχώς τα προσπερνάω, διότι την πληροφορία απ’ αυτά είμαι αναγκασμένος να την πάρω σε «πραγματικό χρόνο»… που δεν διαθέτω. Δηλαδή: κρατάει το βίντεο 1 ώρα καί 57′, ας πούμε; Έ! Πρέπει να περιμένω 1:57′, γιά να δω τί λέει. Γι’ αυτό καί σε τέτοιες περιπτώσεις λέω κάθε φορά από μέσα μου: «- Γράψε ένα κειμενάκι, άνθρωπέ μου! Τουλάχιστον, κάνε απομαγνητοφώνηση – ένα σωρό τζαμπέ εργαλεία υπάρχουν!»

Γιατί; Διότι διαβάζω πολύ γρήγορα, καί το 1:57′ μπορώ να το κάνω πχ 15 λεπτά σε κείμενο.

Ετούτο εδώ το βίντεο, όμως, κάθησα καί το είδα. Όλο το πικρόν ποτήριον μέχρι τέλους… Τώρα, το γιατί πρόσεξα κάτι, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα πρόσεχα; Δεν γνωρίζω.

. . . . . . . . . . .

Στο βίντεο, μιλάνε δύο τύποι. Ο ένας είναι νέος, κάτι σαν Διαδικτυακός ραδιοφωνατζής, με στούντιο στο σπίτι του. Ο άλλος, αρκετά μεγάλης ηλικίας· ίσως 60+, ίσως 70+. Ο νέος του παίρνει συνέντευξη.

Ο νέος είναι σαφώς χαζοχαρούμενος, ίσως καί μέλος κάποιας νεοεποχίτικης σέχτας με αγάπες καί παγκόσμιες ειρήνες, όπως οι υποψήφιες των καλλιστείων Μίς Κόσμος. :-) Ο άλλος ομολογεί ότι στα νιάτα του ήταν χύμα, ψαχνόταν με σέχτες, γκουρού, Ινδίες, κτλ, αλλά τώρα αυτά που λέει καί επιδιώκει, είναι άγαν λίαν πάνυ σφόδρα σοβαρά.

Ο φιλοξενούμενος της εκπομπής μας θυμίζει αυτό που είπαν καί ο Αϊζενχάουερ, καί ο Τζών Κέννεντυ: ότι υπάρχει ένα «βαθύ κράτος» μέσα στο κράτος (των ηπαπάρα), τελείως ανεξέλεγκτο, καί να προσέχουμε το στρατιωτικό / βιομηχανικό σύμπλεγμα. Τονίζει, δέ, ότι αυτά είναι (θλιβερή καί εγκληματική) πραγματικότητα από τη δεκαετία του 1950.

. . . . . . . . . . .

Εδώ, ο ενημερωμένος περί τα «συνομωσιολογικά» αναγνώστης σίγουρα θα θυμηθεί όσα κατά καιρούς έχουν γραφεί γιά ιπτάμενους δίσκους σε υπόγεια γκαράζ, εξωγήϊνους, βιολογικά πειράματα, υπερόπλα, κτλ κτλ. Ναί, ο φιλοξενούμενος της εκπομπής τα θίγει όλ’ αυτά· καί μάλιστα, λέει ότι του δίνουν πληροφορίες αρκετοί άνθρωποι «από μέσα», που ενεπλάκησαν στα μυστικά αυτά προγράμματα χωρίς να το θέλουν (πχ καλοί φοιτητές στα πανεπιστήμια, που τσίμπησαν σε υποσχέσεις γιά λεφτά καί μόνιμη θέση – αλλά χωρίς να ξέρουν τί κρύβεται πίσω από τα ωραία λόγια, κτλ), που όμως έχουν αηδιάσει με όσα βλέπουν καί αναγκάζονται να κάνουν… μόνο που τώρα δεν μπορούν να τα εγκαταλείψουν αυτά, καί ν’ αρχίσουν μιά νέα ζωή. (Ξέρετε: απειλές, εκβιασμοί, όρκοι μυστικότητας, καί λοιπές ομορφιές του είδους.)

[Έ, ακόμη υπάρχει ελπίδα… Η Ατλαντίδα των τριών δικτατόρων ήταν πιό προχωρημένη· αφού δέσμευε τη σκεπτική ικανότητα των επιστημόνων της, καί τους άφηνε μυαλό μόνο γιά να εφευρίσκουν όσα επεδίωκε να έχει η τότε εξουσία…]

Ο σκοπός του φιλοξενούμενου της εκπομπής είναι να φτιάξει μιά διαρκή κρατική επιτροπή, αποτελούμενη κυρίως από νομικούς (αλλά καί κάποιους επιστήμονες κάποιων ειδικοτήτων), με όλη την απαραίτητη νομική καί πιθανόν καί αστυνομική / στρατιωτική ισχύ, η οποία θα επιβάλει διαφάνεια. Διότι, αφ’ ενός αυτά όλα τα μυστικά σχέδια μπορεί να κάνουν κακό καί σε αθώους πολίτες της χώρας του (ή καί όλου του κόσμου, γιατί όχι;)· κι αφ’ ετέρου, όπως χαριτολογικώς λέει σε κάποιο σημείο:

«- Δεν μπορείς απλά μ’ ένα εισαγγελικό ένταλμα να πας, να τους χτυπήσεις την πόρτα, καί να τους πείς να σου δείξουν τα μυστικά τους κατασκευάσματα!»

[Σύμφωνα με τα λεγόμενα του φιλοξενουμένου της εκπομπής, οι τυπάδες του «βαθέως κράτους» πρό ετών αρνήθηκαν την πρόσβαση ακόμη καί στον τότε στρατηγό διοικητή των υπερεσιώνε των ΕΔ των ηπαπάρα!!! Καί μάλιστα, μέσα από έμμεσα κανάλια τον απείλησαν ότι -αν επιμείνει να του δείξουν τα μυστικά τους- θα φροντίσουν να του κατεβεί ο στρατιωτικός βαθμός, ώστε η σύνταξή του να περιοριστεί – ως πρώτη άσχημη συνέπεια.]

Την επιτροπή αυτή την έχει στα σκαριά, τώρα είναι στο στάδιο του να πάρει τη συγκατάθεση αρκετών γερουσιαστών, ώστε να την περάσουν ως νομοσχέδιο προς ψήφιση. (Μακάρι, με τις ευχές μου! Αν καί προβλέπω να προλάβει τα πάντα ο λυτρωτικός Γ’ ΠΠ.)

. . . . . . . . . . .

Τον άκουγα ν’ απαριθμεί τις μυστικές δραστηριότητες, καί κουνούσα το κεφάλι μου. Μόνο που ούτε αυτός τα ξέρει όλα! Κάποια στιγμή, αναφέρθηκε καί στους διαβόητους «γκρίζους», καί τους απεκάλεσε «ρομπότ». Ναί, είναι, αλλά βιολογικά ρομπότ. Όχι μηχανικά. Ένα είδος σπαρτών είναι, φτιαγμένων σε βιολογικά εργαστήρια. Καί, τη στιγμή που τα έλεγε αυτά, μουρμούριζα:

«- Καί πού να φανταζόσουν, έρμε, πού καταλήγουν κάποια από τα έμβρυα των εκτρώσεων!…»

. . . . . . . . . . .

Σας παραθέτω το βίντεο.

Ο φιλοξενούμενος της εκπομπής έχει καί δικό του ιστότοπο, όπου έχει κι άλλα βίντεο, πιθανώτατα τόσο ενδιαφέροντα, όσο τούτο εδώ. Είπαμε, δεν έχω χρόνο να τα παρακολουθήσω· πιθανολογώ, όμως, ότι κάποια άτομα από εσάς μπορούν. Όμως, δεν βάζω συνδέσμους. Εάν θέλετε περισσότερα, ανοίξτε το γιουτιούμπ, να παρακολουθήσετε το βίντεο εκεί. Έχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες από κάτω.

Μόνο ένα πράγμα δεν μπορώ να σας πω: εάν ο φιλοξενούμενος της εκπομπής είναι από τις σοβαρές «φίρμες» της «συνομωσιολογίας». (Εγώ, πρώτη φορά τον έμαθα.) Θα μου πείς, κι αν έχει τη φήμη αέρα-πατέρα, αυτά που λέει είναι λιγώτερο αξιόπιστα; Δεν γνωρίζω (καί δεν νομίζω), αλλά αυτό θα το κρίνετε εσείς. Ωστόσο, την σοβαρή απάντηση περί «φίρμας», ή όχι, θεωρώ ότι μπορεί να μας τη δώσει ο αγαπητός «Μποτίλιας», που το έχει ψάξει το θέμα σε επίπεδο προσώπων.

Ακολουθεί το βίντεο… μόνο ΜΗ βιαστήτε να το παρακολουθήσετε. Θα σας παρακαλούσα πρώτα να διαβάσετε όλη την παρούσα συνέχεια του άρθρου.

. . . . . . . . . . .

Έ, λοιπόν, εκεί που ξανάγινα πύραυλος καί ξανάρχισα το βαρύτατο υβρεολόγιο γιά τους παλιανθρώπους εξουσιαστές των ηπαπάρα κι όλου του πλανήτη μας, είναι στο σημείο που…

…Αλλά, καλύτερα να σας παραθέσω το κολλάζ με τους υπότιτλους:

Άφωνος!!!… (Παρακολουθήστε από το 24′ καί εφεξής. Οι υπότιτλοι δημιουργούνται αυτομάτως, αλλά πιστοποίησα την αλήθεια των λεχθέντων με την ακοή μου.)

Θα μετακινούσαν τον αστεροειδή, εννοείται με τον τρόπο που αναπτύξαμε εδώ. Παναπεί, όχι μόνο ξέρουν αυτά που λέμε εμείς εδώ, όχι μόνο τα ξέρουν εδώ καί δεκαετίες, αλλά τα εφάρμοσαν κιόλας!!!

Καί, προσέξτε, η σατανική τους σκέψη είναι πολύ προχωρημένη. Γιατί το λέω αυτό; Διότι, θ’ αναρωτιόταν κανείς, γιατί να μή ρίξουν τον αστεροειδή κατ’ ευθείαν απάνω σε μιά πόλη, αλλά στον ωκεανό, ώστε να προκαλέσει τσουνάμι; Η απάντηση είναι πως, αν τον έριχαν σε έδαφος, θα σηκωνόταν τόσο χώμα, που θα λάμβανε χώραν αυτό που ονομάζεται «πυρηνικός χειμώνας»: δηλαδή, από τον κουρνιαχτό που θα σηκωνόταν,

• θα γέμιζε η ατμόσφαιρα με σκόνες καί ρύπους, δυσκολεύοντας έτσι τρομερά την αναπνοή,
• θα χανόταν το ηλιακό φώς γιά μέρες, ή ίσως μήνες,
• θα έπεφτε πολύ η θερμοκρασία,
• το φυσικό περιβάλλον θ’ αντιδρούσε τρομερά άσχημα καί επί μακρόν, με απανωτές (δηλητηριώδεις) βροχές καί θύελλες,
• κτλ κτλ κτλ,
• με τελικό αποτέλεσμα (έστω καί με καθυστέρηση) τον θάνατο κάθε είδους ζωής.

Το χειρότερο: αυτή η καταστροφή θα επεκτεινόταν παγκοσμίως, μη αφήνοτας ανεπηρέαστους ούτε «αυτούς», παρά τα τελευταίας τεχνολογίας καταφύγιά τους… από τα οποία θα κάνανε να βγούν μετά από δεκαετίες, όταν το φυσικό περιβάλλον θα είχε ισορροπήσει ξανά – καί θα βγαίναν ξανά στη επιφάνεια της Γής, σαν τους τυφλοπόντικες. Εννοείται, ότι θα βρίσκανε ένα τοπίο χωρίς ίχνος ζωής – παρεκτός, ίσως, από κατσαρίδες. (Ελάχιστα χρήσιμο, ακόμη καί σ’ «αυτούς», κι ελάχιστα βιώσιμο.)

Όθεν η πτώση στον ωκεανό… διότι το νερό θα σβήσει την τρομερή θερμοκρασία του μετεωρίτη. (Που την αναπτύσσει με την τριβή του στην ατμόσφαιρα.) Τα δέ αποτελέσματα θα είναι, εκτός απ’ τα τσουνάμια καί τον πνιγμό ανθρώπων καί ζώων στις παραλιακές πόλεις, ένα τοπικό «βράσιμο» της ενάλιας ζωής, αλλά τοπικό· πέραν αυτού, ουδέν. Άντε, καί μερικές τοπικές / τροπικές καταιγίδες γιά κάμποσες μέρες στην ευρύτερη περιοχή. Άντε, καί καμπόσοι σεισμοί. Αλλά όχι παγκόσμια καταστροφή, που θα έπιανε κι «αυτούς».

Όλα τά ‘χουν σκεφτεί, οι ενσαρκωμένοι σατανάδες.

. . . . . . . . . . .

Ο ηλικιωμένος φιλοξενούμενος της εκπομπής, παρακάτω λέει πως αυτή την απόπειρα να μετακινήσουν «αυτοί» μετεωρίτη, ώστε να πέσει στον ωκεανό, τη σταμάτησαν εξωγήϊνοι, οι οποίοι παρενέβησαν. Δεν γνωρίζω, δεν κρίνω, καί δεν παίρνω όρκο. Μπορεί καί ναί, μπορεί καί όχι.

Ειδικά το θέμα των εξωγηΐνων, γιά μένα υπάγεται στην κατηγορία: «αν δεν το δώ / δεν το ζήσω, δεν το πιστεύω». Ποιός ξέρει, ίσως με τα χρόνια ν’ ανέπτυξα αυτού του είδους τη δυσπιστία, σχεδόν αναγκαζόμενος από τα γεγονότα… ως άμυνα, απέναντι από τις τρομερές ποσότητες νοητικών σκουπιδιών, που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο. (Διότι, την τηλεόραση την έχω αποκλείσει -καί κλείσει- εδώ καί δεκαετίες.) Επειδή, όπως σας έχω πεί καί παλιότερα, το «καυτό» ζητούμενο γιά μας τους απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, είναι ο έλεγχος της πληροφορίας – ειδικά στην υπερ-πληροφορημένη εποχή μας, όπου βομβαρδιζόμαστε καθημερινά με διάφορες ειδήσεις… καί εσχάτως καί με gaslighting.

Οπότε, το «Εργοδοτικόν» δόγμα γι’ αυτές τις περιπτώσεις, είναι:

• Μπορούμε να ελέγξουμε; (Με τη λογική μας / τις γνώσεις μας / τα εργαλεία μας / ο,τιδήποτε άλλο); Έχει καλώς.
• Δεν μπορούμε; Τότε, ή κατατάσσουμε την πληροφορία στις ψευδείς, ή την αφήνουμε να φύγει, όπως προτιμώ να κάνω προσωπικώς… καί πάλι έχει καλώς.

. . . . . . . . . . .

Απ’ όλη τη συνέντευξη αυτή, όμως, συνειδητοποίησα γι’ ακόμη μία φορά ότι, δυστυχώς, οι νοητικές μου άμυνες έχουν χαλαρώσει. «Ξεχνάω» πράγματα… θέματα αρχών… που, ενώι τα γνωρίζω άριστα, την κρίσιμη στιγμή διαπιστώνω ότι μου ξέφυγαν μπροστά από τα μάτια μου. (Άλλοι, ακόμη χειρότερα, δεν τα παίρνουν χαμπάρι ποτέ τους· αλλά, δεν με παρηγορεί αυτή η σκέψη. Ένα άτομο μειωμένης νοημοσύνης δεν είναι επιτρεπτό πρότυπο γιά σύγκριση.)

Συνεπώς, το ότι «αυτοί» θα μπορούσαν να μετακινήσουν αστεροειδή, θά ‘πρεπε να το περιμένω. (Καί να μή με ταρακουνήσει καθόλου.) Εφ’ όσον γνωρίζω – σε επίπεδο ακλονήτων πεποιθήσεων, πλέον, ότι «αυτοί»:

• Θέλουν την παγκόσμια εξουσία, καί τη θέλουν διακαώς, με κάθε τρόπο καί κάθε μέσον.
• Εφαρμόζουν τα σκοτεινά τους σχέδια επί χιλιετίες. (Όχι, δεν είναι χθεσινοί… Συνεχιστές των Ατλάντων της παρακμής είναι – ιδεολογικοί, αλλά ίσως καί βιολογικοί.)
• Ένα από τα μέσα που χρησιμοποιούν γιά τον σκοπό τους, είναι η γνώση· καί δή η προχωρημένη, καί δή όποια γνώση έχει έμπρακτες εφαρμογές. Προς τούτο, έχουν καπελλώσει τα πανεπιστήμια καί την έρευνα.
• Με τον ίδιο τρόπο έχουν καπελλώσει την πρόσβαση στα (υψηλά) δημόσια αξιώματα. (Ψάξτε μή μασώνο στις υψηλές θέσεις… κι άμα βρήτε κανέναν, κερνάω λουκούμια! :-) )
• Γιά να διαφυλάξουν τους σκοπούς τους, αποτρέπουν κι εκτρέπουν τον οποιονδήποτε να ψάξει καί να εφαρμόσει όσα ψάχνουν κι όσα εφαρμόζουν αυτοί. Το πιό -σχετικά- ανώδυνο μέσον αποτροπής είναι η κοροϊδία του «αντιπάλου» καί ο ψυχολογικός πόλεμος εναντίον του. Το πιό επώδυνο είναι η δολοφονία των έξω από την κλίκα τους σοφών.
• Η τεχνολογία τους βρίσκεται δεκαετίες ολόκληρες μπροστά απ’ αυτήν, που ξέρουμε εμείς. Αλλά, ακόμη κι απ’ αυτήν, που υποψιαζόμαστε πως μπορεί να υπάρχει μυστική.
• Ως άμεση απόρροια του παραπάνω: αλήθεια, άτομα που έχουν λύσει κάθε τους πρόβλημα, καί καθημερινώς αφιερώνουν τον χρόνο τους στο να κατεβάζουν ιδέες, λέτε πως βρίσκονται στο ίδιο νοητικό επίπεδο με τον «μέσο καθημερινό άνθρωπο»; Όντως, είναι πολύ έξυπνοι (αν καί στο μονοπάτι της Κακίας) καί άριστα ενημερωμένοι, καί ποτέ, μά ποτέ, μά ποτέ, δεν πρέπει να τους υποτιμήσει κανείς!!!
• Από νοητικής πλευράς, δεν περιφρονούν τίποτε· έτσι, αυτά που ο «εξυπνάκιας» Ελληνέζος μαθητής περιφρονεί ως περιττά μαθήματα («- Ώχου μωρέ τώρα!…»), τη Μυθολογία μας πχ, αυτοί τα ξέρουν απέξω. (Καί τον Θουκυδίδη, καί… καί…)

[Μπερδεγουέη, γιατί δεν ενδιαφέρθηκε κανείς ποτέ να μεταφράσει στα Ελληνικά την Κινέζικη Μυθολογία, γιά παράδειγμα; Ή τη Μαγιάνικη; Ή…; Ή…; Μήπως φοβούνται «κάποιοι» να δεί ο λαουτζίκος επιβεβαίωση απ’ αλλού των όσων λέει η δική μας; Γι’ αυτό, «κύριοι», στα πανεπιστήμιά ΣΑΣ την Ατλαντίδα τη βγάλατε ένα παραμύθι επινοήσεως Πλάτωνα, απλά γιά να μιλήσει στους μαθητές του εν παραβολαίς; Έεεε;…]

Καί πράγματι, γιά τη δυνατότητα να πετάνε μετεωρίτες εκεί, όπου θέλουν, τους βεβαίωναν μέχρι πρό τινος η «δική μας» Τιτανομαχία…

…καί τα Ζερέλια.

Τώρα, βέβαια, δεν χρειάζονται επιβεβαίωση από πουθενά, διότι το έχουν δεί στην πράξη ότι είναι εφικτό.

Λοιπόν, όλες τις παραπάνω αρχές, καλά θα κάνετε να τις (εν)τυπώσετε καί στα δικά σας μυαλά με πυρωμένο σίδερο.

. . . . . . . . . . .

Υγ: Σε συζήτηση με πολύ φίλο (καί φίλο του ιστολογίου), μου εξέφρασε την απορία του, αν η πρόσφατη πτώση του εκπαιδευτικού αεροσκάφους στην Καλαμάτα (με τον -πάλι- τραγικό θάνατο του πιλότου μας…) έγινε με τον ίδιο τρόπο – με ιονιστικό πεδίο από δορυφόρο, καί ένα drone εκεί κοντά γιά έλξη του αεροσκάφους προς τα κάτω.

Απάντησα πως δεν έχω εξετάσει την περίπτωση αυτή (φυσικό είναι, δεν τα προλαβαίνω όλα…), αλλά από δορυφόρο είναι μόνο θεωρητικώς εφικτό· διότι χρειάζεται ένας πολύ μεγάλος πυρηνικός αντιδραστήρας, γιά να δώσει τόση ενέργεια ιονιστικού πεδίου, που θα δημιουργεί αποτελέσματα 200++ χιλιόμετρα παρακάτω. (Μή σου πω καί 600++ χμ.) Άσε καί τη διαρκή σκόπευση κινούμενου αεροσκάφους!… Άλλος μπελάς αυτός, που πάλι θα έτρωγε χρήσιμα αποθέματα ισχύος του δορυφόρου.

Στην πράξη, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, είτε θα βλέπαμε αλλεπάλληλες εκτοξεύσεις «χοντρών» πυραύλων (εννοείται, με τα κομμάτια του αντιδραστήρα, γιά ρομποτική ένωσή τους στο διάστημα), οπότε, κάπως θα μαθευόταν το πράγμα καί παραέξω, είτε δεν το έκαναν – που δεν το έκαναν. (Γνώμη μου.)

Όμως, πώς αλλοιώς θα γινόταν αυτό – αν έγινε κάτι τέτοιο;

Πιστεύω ότι αρκεί μιά κάπως ισχυρή γεννήτρια ιονισμού μέσα σ’ ένα κλειστό φορτηγάκι, ένα βάν, διότι πλέον η απόσταση είναι κοντινή – καί ο επιβαλλόμενος ιονισμός μερικές εκατοντάδες μέτρα παρακάτω, είναι απολύτως εφικτός. Άλλως τε, τα υποβρύχια πρέπει να παρέχουν ηλεκτρική ενέργεια καί γιά άλλες δουλειές: υποβρύχια πλεύση επί μήνες, επιβίωση πληρώματος, μαγείρεμα, κλιματισμό… Γι’ αυτό κι έχουν ισχυρό πυρηνικό αντιδραστήρα. Ενώι το βάν απλά θα πάει στο πλησιέστερο βενζινάδικο – αν (γιά όσο χρόνο παράγει ιονισμό) έχει τη μηχανή του ανοιχτή, γιά να μη μείνει από μπαταρία.

Κι από drones, άλλο καλό!

Την υποψία αυτή επιβεβαιώνουν (κάπως) οι αυτόπτες μάρτυρες, που άκουσαν έκρηξη, πρίν σωριαστεί το αεροπλάνο καί πάρει τη ζωή του πιλότου μας. Ας δούνε, λοιπόν, οι ειδήμονες στη σχετική έρευνα τί έπαθε η μπαταρία του αεροπλάνου. Αν τη βρούν σκασμένη, τότε…

. . . . . . . . . . .

Γιατί, όμως, είπα «βάν»;

Θυμάστε πρό ολίγων ετών (πρό κοροϊδοϊού), που είχαμε αλλεπάλληλα περιστατικά, όπου γυναίκες (καί μόνο γυναίκες) διαφόρων ηλικιών καί προελεύσεων, σε διάφορα μέρη της χώρας μας, παρατούσαν κάθε ασχολία τους κι ανέβαιναν σε ταράτσες καί σάλταραν κάτω, χωρίς προφανή λόγο; (Δηλαδή, δεν ήταν ούτε απελπισμένες, ούτε μαστουρωμένες, ούτε τρελλές. Όλοι, όσοι τις ήξεραν, είπαν πως πρόκειται γιά φυσιολογικά άτομα.) Φυσικά, με την πτώση φονευόντουσαν. Καί, αξιοπαρατήρητο: καμμία τους δεν πήδησε από χαμηλό ύψος, πχ πρώτο όροφο, ώστε να γλυτώσει.

Τον ίδιο καιρό, όμως, είχε κυκλοφορήσει η φήμη καί γιά ένα «λευκό βάν, που απαγάγει παιδιά»… με αναφερθέντα περιστατικά (;) σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Πράγμα αρκετά περίεργο· διότι ο κακοποιός, όσο βλάκας κι αν είναι, άμα καταλάβει πως τον πήραν πρέφα μιά, δυό, τρείς, αλλάζει συνήθειες …καί αυτοκίνητο.

Εκείνος που δεν φοβάται, ειδικά στην Ελλάδα, είναι ο ξένος πράκτορας.

Τότε, είχα φάει φρίκη, σκεπτόμενος πως «αυτοί» είχαν βρεί τον τρόπο να παρεμβαίνουν σε συγκεκριμένα κέντρα μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο, καί να του βάζουν πολύ συγκεκριμένες αυτοκτονικές ιδέες. Καί σκεφτόμουν τί άλλο μας περιμένει στο μέλλον! Ωστόσο, τα περιστατικά αυτά σταμάτησαν απότομα, όσο απότομα είχαν αρχίσει· κι έτσι, δεν έδωσα περισσότερη σημασία.

Αλλά, στην αεροπορική επίδειξη της Καλαμάτας, που κατέληξε σε τραγωδία, μήπως υπήρξε κανένα «λευκό βάν», κάπου εκεί κοντά;

. . . . . . . . . . .

[Να θυμίσω ότι καί τις δεκαετίες του 1960-1970 είχαμε περιστατικά «σαν απαγωγές» στις ηπαπάρα, όπου μαύρα παλιά αυτοκίνητα σε άριστη κατάσταση, καί με πολύ μοντέρνο γιά την εποχή εσωτερικό, είχαν επιβάτες, που τηλεπαθητικώς «πίεζαν» διαφόρους, να τους πάνε μιά βόλτα.

Τα περιστατικά αυτά είναι γνωστά από τη βιβλιογραφία, σε όσους ασχολούνται με το Παράξενο. Αλλά, πιστέψτε με, δεν έχω επηρεαστεί απ’ αυτές τις πληροφορίες, ώστε να βλέπω «προβολή» τους καί στο σήμερα. Έτερον, εκάτερον.

Τώρα, βέβαια, αν οι αυτόπτες μάρτυρες του «λευκού βάν» υπέστησαν τίποτε στη νοητική τους ικανότητα, έξωθεν επιβαλλόμενο, δεν μπορώ να το γνωρίζω. Και, δυστυχώς, δεν μπορώ ούτε να το ελέξγω.]

(επόμενο)

«Ψυχή» – 1γ

(προηγούμενο)

Όλα τα παραπάνω, τα σχετικά με το gaslighting, δεν τα έγραψα γιά να γεμίσω τον χώρο. (Ούτε είναι άσχετα με το κυρίως θέμα μας.) Ήθελα να γνωρίζετε ότι, αν οι (κατεστημένες καί ήδη γενικώς αποδεκτές) επιστημονικές γνώσεις υφίστανται μία φορά gaslighting στην εποχή μας, οι «συνομωσιολογικές» θα υποστούν εκατό. Όμως, το θέμα δεν είναι να υποστηρίξουμε πάσηι θυσίαι τις «συνομωσιολογικές» γνώσεις μας, γιά να δείξουμε στους άλλους πως είμαστε σπουδαίοι.

Το θέμα είναι η υπεράσπιση της λογικής.

Μ’ αυτό κατά νούν, προχωράμε.

. . . . . . . . . . .

Παρενθετικό 5:

Τώρα που το καλοσκέφτομαι, οι Ρώσσοι δεν έκαναν φιγούρα, αλλά προκάλεσαν τους Δυτικούς να δείξουν τους «κρυμμένους άσσους» τους. (Κι οι τελευταίοι, έπεσαν στην παγίδα σα μαθητούδια!) Γι’ αυτό καί οι Ρώσσοι παραδέχτηκαν αμέσως -σα βρεγμένες γάτες- την αποτυχία της εκτοξεύσεως του πυραύλου τους… γιά να ρίξουν την αιτία σε δήθεν δική τους ανικανότητα, κι όχι γιά να φανερώσουν τον πραγματικό σκοπό, γιά τον οποίο εκτόξευσαν το Μπουλάβα δίπλα στη Νορβηγία. (Λες καί δεν είχαν χώρο αλλού! Μικρή χώρα έχουν, καί δεν μπορούσαν! :-) ) Πήραν τις πληροφορίες που ήθελαν (ποιός κατασκόπευε ποιόν, στ’ αλήθεια;), καί δεν τους στοίχισε σε ανθρώπινες ζωές.

Έ, λοιπόν, οι άνθρωποι είναι όντως μεγάλοι σκακιστές, καταπώς επαναλαμβάνει συνεχώς ο μέγας Μάρκο ντεΣάντ! Πού να τους βγούν οι γκάνγκστερζ της Δύσης σε στρατηγικό σχεδιασμό!…

Βλέπετε, κάποτε ο παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι (1960), ο ιουδαιο-Λεττονός (κι αυτός από ‘κεί! – αρχίζω να συμπαθώ τα μάλα αυτή τη χώρα!) Μιχαήλ Τάλ, παίζοντας (τότε) με τα χρώματα της ΕΣΣΔ, δεν δίσταζε να θυσιάζει τη βασίλισσά του, προκειμένου να κερδίσει την παρτίδα… καί κέρδιζε! Φανταστήτε, επομένως, γιά ποιά επίπεδα διπλωματίας καί στρατηγικής μιλάμε!…

. . . . . . . . . . .

vi – 5. «Δυστυχώς» 2 – Σκύρος, 12/04/2018

Λοιπόν, επειδή το θέμα είναι λεπτό, ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΩ εξ αρχής ότι στα ακόλουθα εκφράζω την (συμπερασματική) γνώμη μου (καί κανενός άλλου), κι ότι οι όποιες γνώσεις μου προέρχονται από πηγές κοινές τοίς πάσιν (κι όχι από πρακτορίστικες καί παπατζήδικες «υψηλές γνωριμίες»).

Επειδή, όμως, στο Διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλοί κωλοθ… έεεε… «καλοθελητές», πολλοί ηλίθιοι, καί πολλοί μουρλοί (που τους ενοχλούν τα πάντα), πιθανόν να κατηγορηθώ από διαφόρους γιά αποκάλυψη στρατιωτικών μυστικών. Έχω να πω τα εξής:

• Τη γνωστή παραμύθα περί «στρατιωτικών μυστικών» (ώστε να το βουλώσω), να πάνε να την πούν στους συντάκτες των «αμυντικών» sites, που έχουν κρεμάσει τα πάντα στα μανταλάκια, αλλά εξακολουθούν να κυκλοφορούν ατιμώρητοι. (Κι εννοείται, να την πούν πρωτίστως στους -με την κακή έννοια- καραβανάδες, που πάνε καί τους λένε τα πάντα, χαρτί καί καλαμάρι.) Όχι σ’ εμένα.
• Καί ότι ουδόλως μ’ ενδιαφέρει η διαφύλαξη στρατιωτικών μυστικών ΞΕΝΩΝ χωρών. Δεν έχω καμιά υποχρέωση να μην τους ξεβρακώνω, βρέ αδερφέ! Στα παπάρια μου το τί θα πάθουν (άν πάθουν) οι Γιούζες καί οι διάφορες αγγλίτσες / γερμανίτσες· πώς το λένε, δηλαδή;!

Ελπίζω να έγινα αρκετά σαφής.

Τώρα, όποιος δεν καταλαβαίνει, ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει τα παραπάνω, είναι είτε πράκτορας, είτε παλιάνθρωπος, είτε καραμπινάτος μαλάκας. Ας διαλέξει ο ίδιος το «βραβείο» του.

Είναι ξεκάθαρα τα παραπάνω; Αν όχι, οι «ενδιαφερόμενοι» να τα διαβάσουν ξανά καί ξανά, μέχρι να τα βάλουν καλά στην άθλια γκλάβα τους.

. . . . . . . . . . .

Εκείνη την αποφράδα ημέρα, χάσαμε ακόμη έναν καλό πιλότο μας της ΠΑ. Το αεροσκάφος του, τύπου Mirage 2000-5, «προσέκρουσε» στη θάλασσα, σε σημείο περίπου 9 ναυτικών μιλίων (περίπου 17 χμ) ΒΑ της Σκύρου, έγραφε η ανακοίνωση της ΠΑ· κι ενώι ήδη το είχε φέρει σε διαδικασία προσγειώσεως. Δηλαδή, είχε βγάλει ρόδες, είχε σηκώσει ελαφρά τη μύτη, καί είχε αφήσει κάπως το γκάζι (ώστε να μειωθεί η ταχύτητα). Καί ξαφνικά, είπαν όλες οι ειδήσεις εκείνης της ημέρας, βλέπουν οι αυτόπτες το αεροπλάνο να βουτάει με ορμή στη θάλασσα…

[Αν θέλετε δική σας λεπτομερή έρευνα, βάλτε στα ψαχτήρια «Μπαλταδώρος», ή «Μπαλταδόρος» -ανευρίσκεται καί με τις δύο ορθογραφίες-, καί καλή υπομονή!]

Εκείνη ακριβώς η λέξη, «βουτάει», μ’ έκανε εμένα να γίνω …πύραυλος, κατεβάζοντας βροχηδόν τα καντήλια των «συμμάχων». Πώς δεν χτύπησα στο ταβάνι!!! Διότι κατάλαβα αμέσως τί ακριβώς έγινε. Βλέπετε, τις γνώσεις που έχω, δεν τις απέκτησα μόλις χθές.

Κάποιες αμήχανες «εξηγήσεις», που κυκλοφόρησαν τις επόμενες μέρες, δημιούργησαν περισσότερα ερωτηματικά, απ’ όσα υποτίθεται πως έλυναν· εφ’ όσον ο πιλότος δεν ανέφερε κάποιο πρόβλημα κατά την πορεία προσεγγίσεως του αεροδρομίου, κι ο κινητήρας του αεροσκάφους λειτουργούσε κανονικά. Κάποιες υποψίες, ότι δήθεν το αεροσκάφος το έριξαν οι τουρκαλάδες με εκπομπή ηλεκτρονικών αντιμέτρων (ναί, έχουν καί δικές τους συσκευές τέτοιες – ψάχτε πχ «Κοράλ» της εταιρείας «Ασέλσαν», δεν θέλω να βάλω σύνδεσμο εδώ), επνίγησαν εν τήι γενέσει τους.

• Πρώτον, γιατί να μην το ρίξουν κοντά στα δικά τους παράλια, ώστε να ισχυριστούν μετά ότι παραβίασε τον εναέριο χώρο τους;
• Δεύτερον, τα ηλεκτρονικά αντίμετρα δεν μπορούν να δράσουν σε τόσο μεγάλη απόσταση από τα παράλια της τουρκίτσας, καί μάλιστα με παρεμβαλλόμενον όγκο θαλάσσιου νερού «ύψους» μεγαλύτερου του Ολύμπου! (Το «ύψος», λόγωι σφαιρικότητας της Γής. Τα είχαμε πεί καί στην παλιά περίοδο του ιστολογίου αυτά.)
• Τρίτον, ακόμη κι αν κάποια ηλεκτρονικά αντίμετρα του έσβηναν καί την κονσόλα καί τον κινητήρα, το αεροπλάνο θα συνέχιζε (με την ταχύτητα που είχε) να πετάει ως ανεμόπτερο, καί θα έσκαγε στη θάλασσα με την κοιλιά, αν δεν προλάβαινε τον διάδρομο προσγειώσεως. (Μετά, ήταν θέμα του πόσο γρήγορα θα επενέβαιναν οι διασώστες.)

Όμως, βούτηξε απότομα στη θάλασσα με τη μύτη… σαν κάτι να το τραβούσε προς τα κάτω.

Χωρίς το «σάν». Επειδή κάτι το τραβούσε προς τα κάτω.

Τότε, τί συνέβη;

. . . . . . . . . . .

Ας προσπαθήσουμε ν’ ανασυνθέσουμε τα στοιχεία του εγκλήματος (διότι περί εγκλήματος επρόκειτο). Παραθέτω εδώ εξ αρχής τον χάρτη, ώστε να τον έχετε ως σημείο αναφοράς.

Οι αναφορές λένε άλλες μέν ότι το Mirage κατέπεσε στα 9 ναυτικά μίλια (17 km) από το αεροδρόμιο (εξώτερος κόκκινος κύκλος), κι άλλες στα 4.5 km (εσώτερος κόκκινος κύκλος). Εμένα μου φαίνεται πιό αληθοφανές ότι στα 17 km έχασε επαφή ο πύργος ελέγχου, καί το αεροσκάφος πράγματι βούτηξε στη θάλασσα στα 4.5 km . Οι αναφορές συνεχίζουν ότι το Mirage βούτηξε στη θάλασσα με τη μύτη, καί όλα έγιναν τρομερά γρήγορα. Ας δούμε, όμως, πώς ήταν η πιθανή του πορεία, γιά να προσεγγίσει το αεροδρόμιο.

Βρίσκουμε (στον πρώτο πίνακα από την αρχή της σελίδας του συνδέσμου) ότι σε μέγιστη ταχύτητα, το συγκεκριμένο αεροσκάφος θέλει κάπου t=25-26 δευτερόλεπτα να πάρει στροφή 180 μοιρών. (Δεν το γράφει πόσες μοίρες, αλλά εννοείται τόσες.) Συνεπώς, διανύει ημιπεριφέρεια π σε v*t μέτρα. Μετά τους υπολογισμούς, βρίσκουμε ότι η ακτίνα στροφής του είναι κάπου 5,251 μέτρα. (Τα 16,177.77… είναι τα μέτρα της μικρότερης ημιπεριφέρειας, που χρειάζεται το συγκεκριμένο αεροπλάνο γιά να κάνει αναστροφή πορείας.)

Αυτός είναι ο γαλάζιος κύκλος, που εφάπτεται με τον αεροδιάδρομο. Σημειώστε ότι το μεικτό (στρατιωτικό καί πολιτικό) αεροδρόμιο της Σκύρου προσεγγίζεται γιά προσγείωση από βορρά. (Από τη θάλασσα.)

Πρίν πάμε, τώρα, στα υπόλοιπα, ας δούμε τα νησάκια βόρεια της Σκύρου (καί του διαδρόμου του αεροδρομίου της). Αυτά είναι τρία: το Βόρειο Πόδι, τα Μέσα Πόδια, καί οι Έξω Ποδιές.

Καί τα τρία είναι ακατοίκητα, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε από τους συνδέσμους. Άρα, μπορούν να είναι ιδανική κρυψώνα από τα «μάτια» του πύργου ελέγχου, γιά υποβρύχιο σε ημιανάδυση. (Ώστε να μπορεί να βγάλει έξω τις κεραίες του.) Κι επειδή τώρα έχετε ήδη καταλάβει πώς έπεσε το Mirage, τα όργανα του εγκλήματος είναι:

• Ιονιστικό πεδίο από υποβρύχιο,
• Ελκτικό πεδίο από θαλάσσιο drone κάπου παραπέρα, γιά να μην πέσει το αεροπλάνο απάνω στο υποβρύχιο, με τη φόρα που έχει.

Αυτά μας οδηγούν στη θέση του υποβρυχίου (αριστερό μαύρο κυκλάκι), στη θέση του drone (δεξιό μαύρο κυκλάκι), καί στην πιθανώτερη πορεία προσεγγίσεως του Mirage (διακεκομμένη γαλάζια γραμμή), πριν πάρει στροφή γιά να μπεί «ευθεία» στον διάδρομο προσγειώσεως. (Ερχόταν από αερομαχία με τους εξ Ανατολών «συμμάχους», λέει.)

Γιατί;

Διότι είναι η μόνη πιθανή διάταξη στον χώρο, αφού το υποβρύχιο επί αρκετό χρόνο είχε το Mirage (σχεδόν) «ανφάς», «εξουδετερώνοντας» την ανάγκη αλλαγής σκοπεύσεως λόγωι της κίνησης του Mirage. Άρα, η ιονίζουσα ακτινοβολία χτύπαγε συνεχώς στο ίδιο μέρος (στη μούρη του), δημιουργώντας μιά σταθερή ιονισμένη περιοχή επάνω στο αεροσκάφος (ώστε να τη στοχεύει πιό εύκολα το ελκτικό πεδίο), καί δεν διασκορπιζόταν.

Τα υπόλοιπα, είναι (θλιβερή) ιστορία.

. . . . . . . . . . .

Γιατί, όμως, υποβρύχιο;

Διότι δεν μπορεί να υπάρχει άλλη πιθανή πηγή ιονίζουσας ακτινοβολίας εκεί κοντά, εφ’ όσον καταλήξαμε στη συγκεκριμένη (καί κατά τη γνωμάρα μου μοναδική) εξήγηση. Καί μάλιστα, πυρηνοκίνητο υποβρύχιο, διότι είναι το μόνο ικανό να παράσχει την απαραίτητη ισχύ γιά τέτοια δουλειά. Μ’ άλλα λόγια, έγινε ό,τι έγινε στη Νορβηγία, αλλά σε μικρότερη απόσταση καί με μικρότερη ισχύ.

Επίσης… ποιός ελέγχει τα υποβρύχια των «συμμάχων» μας, που έχουν κάνει τις θάλασσές μας σουρωτήρι; Υποτίθεται, είναι υποχρεωμένα να πλέουν σε ανάδυση, καί με αναπεπταμένη καί τη σημαία του κράτους διελεύσεως – εν προκειμένωι, τη δική μας. Παπάρια μάντολες!… Ποιά ανάδυση καί ποιά σημαία; Σε πλήρη κατάδυση, καί αλωνίζουν. Καί σιγά μη μας δώσουν λογαριασμό!

Καί ποιός θα τα σταματήσει, ακόμη κι αν τα πάρουμε χαμπάρι;… (Καί τα παίρνουμε, διότι έχουμε ικανώτατους υποβρυχιατζήδες. Άσχετο αν -ως στρατιωτικοί- δεν μιλάνε παραέξω γιά το τί ανακαλύπτουν.) Εδώ με δυσκολία κυνηγάμε τους Ιταλούς λαθροψαράδες, που μιά εποχή ξεπάτωσαν τους ροφούς στο Ιόνιο. Τα υποβρύχια των «συμμάχων» θα σταματήσουμε;

Τώρα, βέβαια, πυρηνοκίνητα υποβρύχια καί τρομερό μίσος γιά την Ελλάδα, έχουν η αγγλίτσα καί οι ηπαπάρα. Στην αρχή είχα υποπτευθεί την αγγλίτσα (ως διαχρονικώς πιό ύπουλη), αλλά η συμπεριφορά εκείνων των ημερών του Καλιφορνέζου αληταρά, μου έδειξε πως δεν πρέπει να βγάζω βιαστικά συμπεράσματα. Καθώς καί η συμπεριφορά ενός εγχωρίου κακομοίρη πωλητικού, που ήταν σα δαρμένο σκυλί. (Εικάζω ότι ο Καλιφορνέζος αληταράς έβαλε τους κωδικούς του κι άνοιξε τη δορυφορική σύνδεση με έναν από τους στρατιωτικούς κατασκοπευτικούς δορυφόρους, τους ευρισκόμενους επάνω απ’ το Αιγαίο, καί έδειξε στον περίτρομο πωλητικό το γεγονός σε ζωντανή σύνδεση.)

. . . . . . . . . . .

Πού θα πάει, όμως;! Αυτές οι συμπεριφορές απέναντι στην Ελλάδα καί τους Έλληνες θα πληρωθούν. Εντόκως.

Δεν θα ‘ρθήτε στην ανάγκη μας (καί σύντομα!…), ρέ σκουπίδια Δυτικοί; το πολύ-πολύ να σας κεράσουμε φραππέ. Να (ξανα)πάμε να σκοτωθούμε γιά σας, ούτε να το σκέφτεστε! Όπως καί το να προτάξουμε τα στήθη μας απέναντι σε επελαύνοντες Κινέζους, ή άλλα τέτοια όντα, που θα ορμήσουν να σας φάνε (στην κυριολεξία). (Μπερδεγουέη, όσοι εμποδίζετε τους λάθρο να φύγουν από Ελλάδα καί να πάνε «Ευρώπη», είσαστε μαλάκες με πιστοποίηση ISO.)

. . . . . . . . . . .

Τελειώνοντας το θλιβερό αυτό θέμα, προσφέρω ένα λίαν σοβαρό πιθανό στοιχείο στη διερεύνηση των αιτίων του συγκεκριμένου δυστυχήματος / εγκλήματος:

Σ’ αυτό το σημείο, αναρωτήθηκα εάν τα πολεμικά αεροπλάνα (όπως το καταρριφθέν Mirage) έχουν μπαταρία γιά να παίρνουν μπρός. (Δεν το γνώριζα, διότι δεν γνωρίζω τα πάντα.) Η λογική λέει πως πρέπει να έχουν κάποιο σύστημα αυτονομίας στην εκκίνηση· διότι, εάν υποθέσουμε ότι σε καιρό ειρήνης τα βάζει μπρός ειδικό μηχάνημα στα «γκαράζ» τους (γιά να μην κουβαλάνε περιττά βάρη -μπαταρίες, μίζες, κτλ απαραίτητα-, ώστε να μην ανεβαίνει ο λόγος «κιλών ανά ίππο»), τί γίνεται αν βρεθούν σε συνθήκες ανάγκης – πχ (ημι)κατεστραμμένο αεροδρόμιο από εχθρικά πυρά; Πώς θα πάρουν μπρός, τότε;

Το κοίταξα στα ιντερνέτια, καί πράγματι, έτσι είναι. Δεν βρήκα σαφή απάντηση ειδικά γιά το Mirage· αλλά, αφού βρήκα ειδικά γιά το F-35, τότε -συμπεραίνω πως- όλα έχουν.

Εφ’ όσον, λοιπόν, το Mirage είχε μπαταρία, ας ψάξουν οι εμπειρογνώμονες (αν το ανελκύσουν ποτέ καί το ψάξουν) αν αυτή βρέθηκε «σκασμένη». Είναι εύκολο να διαπιστώσουν, αν εξερράγη. Γιατί το λέω αυτό; Διότι έκρηξη τόσο μεγάλης μπαταρίας προξενείται από βραχυκύκλωμα των πόλων της… καί το ιονιστικό πεδίο προξενεί ακριβώς αυτό (βραχυκύκλωμα, δηλαδή – δες καί Υγ 1).

Έχω παρευρεθεί -συμπτωματικώς- δίπλα σε έκρηξη μπαταρίας αυτοκινήτου, αμέσως μόλις ο οδηγός γύρισε το κλειδί να το βάλει μπρός. Βλακεία του μάστορα στις συνδέσεις; βλακεία άσχετου ατόμου, που παρενέβη, να το παίξει μάστορας; Αγνοώ. Πάντως, η έκρηξη ακούστηκε περισσότερο από πυροβολισμό τυφεκίου. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, τί θα γίνει σε αντίστοιχη περίπτωση, όπου θα εκραγεί η (αρκετά μεγαλύτερη) μπαταρία αεροσκάφους!

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Το ότι ο ιονισμός προξενεί βραχυκυκλώματα σε πόλους μπαταριών καί ηλεκτρικά κυκλώματα, είναι γνωστό από …προπολεμικά. Ο γνωστός Μαρκόνι, πειραματιζόμενος με κεραίες, μιά Κυριακή είχε σταματήσει τα αυτοκίνητα Ιταλών εκδρομέων στον αυτοκινητόδρομο, κι έσπαγε πλάκα με τα βρισίδια των γειτόνων Ιταλών! Τα μόνα αυτοκίνητα που συνέχιζαν να προχωράνε, ήταν όσα είχαν κινητήρες ντήζελ, κι όχι βενζινοκινητήρες με μπουζί.

Υγ 2: Το συγκεκριμένο «συμμαχικό» εγκληματικό υποβρύχιο, έκανε πιθανώς κι άλλη εγκληματική δουλειά: ήταν καθισμένο (η μαύρη κουκκίδα) απάνω σε ένα από τα σεισμικά ρήγματα του Αιγαίου! (Τα τονισμένα με τις κίτρινες κουκκίδες.)

Βρέ, λες νά ‘κανε καί τίποτε βρωμοπειράματα με τεχνητούς σεισμούς; Όλες τις βρωμοδουλειές να τις περιμένει κανείς απ’ αυτούς…

Υγ 3: Κουφάλες ηπαπαραίοι, που μας το παίζετε έξυπνοι, άμα ψάξω λιγάκι, θα βρώ μέχρι καί τη γκόμενα του πλοιάρχου του υποβρυχίου σας! Όχι απλά το ποιό ήταν! Νούμερα! Έ, νούμερα!

Υγ 4: Υποβρύχιο, έ; Όπως το «Ντελφίνο«… Εξ ίσου ύπουλο με το δικό σας βρωμοκάραβο.

Κουφάλες ηπαπαραίοι, είδατε τί έκαναν οι Ιταλοί στις 15/08/1940. Αλλά είδατε καί τί πέος έφαγαν μετά! Ακόμη κι αν εμείς δεν μπορέσουμε να σας λιώσουμε, θα την φάτε στον κώλο απ’ αλλού. Να είστε σίγουροι.

(επόμενο)

«Ψυχή» – 1β

(προηγούμενο)

Παρενθετικό 1: Μιά που αναφέραμε τον Τέσλα, καί μιά που αναφέραμε απέξω-απέξω καί τον αιθέρα, είναι περίεργο που δεν αναφέρεται πουθενά στη βιβλιογραφία κάποια σχέση (έστω καί δι’ αλληλογραφίας) του μεγάλου αυτού οραματιστή του αιθέρα με τον θεμελιωτή του Ηλεκτρομαγνητισμού (αλλά καί της σύνδεσης Ηλεκτρομαγνητισμού με αιθέρα – ναί, ναί!!!), τον Τζέημς Κλάρκ Μάξγουελλ.

Τώρα, θα μου πείς ότι ο Τέσλα (1856-1943) ήταν 23 χρονών, όταν πέθανε ο Μάξγουελλ (1831-1879), δηλαδή δεν είχε ξεκινήσει ακόμη να δείχνει δείγματα της μεγαλοφυΐας του, καί κωλοβαρούσε στας Ευρώπας με διάφορες ολιγόμηνες δουλειές. (Πρίν πάει στις ΗΠΑ.) Αλλά ένα κάτι, έστω ότι διάβασε το σύγγραμμα του Μάξγουελλ, ρέ παιδί μου… ούτε κάτι τέτοιο αναφέρεται.

Περίεργο. Πολύ περίεργο. Δεδομένου ότι (α) πορευόταν στο ίδιο επιστημονικό μονοπάτι, καί (β) ήταν (καί παραμένει μέχρι καί σήμερα!…) από τα ελάχιστα ικανά πρόσωπα να καταλάβουν το όντως δυσνόητο αυτό σύγγραμμα.

[Εδώ, σε καλή έντυπη έκδοση. Ο εκδοτικός οίκος Dover ειδικεύεται στα ανάτυπα παλαιών επιστημονικών βιβλίων εκ του πρωτοτύπου. Το έχει σε δύο τόμους. Κι αν, πάλι, θέλετε να δοκιμάσετε τις νοητικές ικανότητές σας, ρίχνοντας μιά ματιά στο κείμενο, εδώ γιά κατέβασμα.

Καλή τύχη, πάντως! Θα τη χρειαστήτε! :-) ]

. . . . . . . . . . .

Παρενθετικό 2: Εντάξει με τον Ζήθο καί τον Αμφίωνα καί την παμπάλαιη Θήβα. Ωστόσο, δεν ήμασταν ο μόνος πολιτισμός, που σήκωνε κοτρώνια με το τραγούδι της λύρας! Κι άλλοι το κάνανε – προφανώς, αν όχι σίγουρα. Πχ μενίρ (έχουμε καί στην Ελλάδα μερικά! – ναί!), ντόλμεν, πυραμίδες, κυκλώπεια τείχη… Αυτά όλα δεν σηκώνονται ούτε με βαρούλκο. Άρα, πώς;!… Με δούλους να τραβάνε σχοινιά, κεκλιμένα επίπεδα με λάσπη (γιά να γλυστράει ο ογκόλιθος πιό εύκολα), ή παρόμοιες «πρωτόγονες» μεθόδους; Δεν το αποκλείω ούτε αυτό. Αλλά, χρειάζεται εργαστηριακή δοκιμή επί τόπου, σε κλίμακα 1:1, αφού προηγηθούν σοβαροί υπολογισμοί.

Τώρα, βέβαια, υπάρχει καί η ακόμη ανεπιβεβαίωτη δοξασία (θρύλος των Ινδιάνων της Κεντρικής Αμερικής), πως υφίσταται ένας ενδημικός θάμνος εκεί πέρα, που μπορεί να μαλακώνει προσωρινά την πέτρα, σε σημείο αυτή να πλάθεται με τα χέρια· οπότε, το κτίσιμο μεγαλιθικών δομών είναι σα να φτιάχνεις πχ μιά τεράστια ζύμη γιά πίτσα (ξέρετε, πώς κάνουνε στις διάφορες εκδηλώσεις, που φτιάχνουν μιά ενιαία πίτσα γιά 1000 άτομα; κάπως έτσι). Πιάνεις λίγο-λίγο με τα χέρια (ή με σκάφες) την ουσία της μαλακωμένης πέτρας, την αμολάς πλάτς! απάνω στις άλλες, καί χτίζεις. Κι όταν ξεραθεί πάλι, δεν μετακινείται ούτε με θαύμα του χαλίφη! lol!!!

. . . . . . . . . . .

Όμως, ‘ντάξ’ με τις ξεχασμένες τεχνολογίες παμπαλαίων εποχών, που πέρασαν στη σφαίρα του μύθου σαν ονειροφαντασίες. Σήμερα, έχουμε κανένα τέτοιο δείγμα; Υπάρχει κανείς, που να ξαναδοκίμασε να σηκώσει πέτρες με τραγούδια;

Η απάντηση είναι «ναί». Καί με τί τραγούδι!…

. . . . . . . . . . .

vi – 2. Έντουαρντ Ληντσκάλνιν

Ένας κοντός, ασχημούλης, αλλά πανέξυπνος ανθρωπάκος, μετανάστης (κανονικός, όχι λάθρο!) στις ΗΠΑ, με καταγωγή από τη Λεττονία. Λιθοξόος στο επάγγελμα, με μόρφωση Δ’ Δημοτικού.

Έγινε πασίγνωστος από το Κοραλλένιο Κάστρο, ένα θεματικό πάρκο που έφτιαξε ο ίδιος με τα χέρια του, καί με θέμα (κυρίως) το Ηλιακό μας Σύστημα.

Τίποτε το περίεργο μέχρι στιγμής· παρεκτός ότι τα τεράστια αυτά κοραλλιογενή βράχια τα έκοβε ο ίδιος από τη θάλασσα (λες κι είναι εύκολο να κόψεις κομμάτι βράχου – καί δή, τόσο μεγάλο!…), τα φόρτωνε στο παλιό του φορτηγάκι, καί τα ξεφόρτωνε / σκάλιζε σε μορφές με εργαλεία, που όλοι οι ερωτηθέντες μάρτυρες βεβαίωσαν ότι τ’ αγόραζε από μάντρες μεταχειρισμένων. Τίποτε το σπάνιο, ή το εξαιρετικό, δηλαδή. Μάλιστα, όταν μιά παρακείμενη αεροπορική στρατιωτική βάση του ζήτησε να φύγει, γιά να επεκτείνει τις εγκαταστάσεις της, το θηρίο όντως μετακίνησε όλα τα βράχια σε άλλη τοποθεσία, με την ίδια ευκολία που τα έβαλε στην πρώτη.

Πώς, όμως;!

Ο Ληντσκάλνιν όντως ήταν έξυπνος, με την έννοια ότι έβλεπε αυτά, που οι υπόλοιποι δεν βλέπουν λόγωι νοητικής αδράνειας. Μάλιστα, έγραψε καί βιβλία. Σ’ ένα απ’ αυτά, εξηγεί απέξω-απέξω ότι αυτά όλα τα κατάφερε με τη βοήθεια του ηλεκτρομαγνητισμού – προφανώς, με τον τρόπο που περιγράψαμε γιά τα τείχη της Θήβας. Ένα μικρό μοτεράκι να τρίβει τους ογκόλιθους καί να τους φορτίζει, συν μιά συστοιχία από (ηλεκτρο)μαγνήτες επάνω στο φορτηγάκι του, ήταν αρκετά να κάνουν τη δουλειά που ήθελε. Μόνο που φαίνεται ότι κανείς παριστάμενος δεν ήταν τόσο παρατηρητικός!…

Το συγκεκριμένο βιβλίο το είχα πετύχει κάποτε ελεύθερο γιά κατέβασμα σε .pdf, καί του έριξα μιά ματιά. Δεν το έλεγε στα ίσα: «- Έτσι το έκανα!», αλλά σε άφηνε να το εννοήσεις – αν δούλευε το μυαλό του αναγνώστη, βέβαια. (Καλά έκανε, που δεν έδινε μασημένη τροφή!)

Ο Ληντσκάλνιν ήταν αυτοδίδακτος σε πολλούς επιστημονικούς τομείς, κι έγραψε αρκετά βιβλία. Αυτό που λέω παραπάνω, μαζί με άλλα, βρίσκονται (καί) σε ένα site προς τιμήν του, αλλά ζητάνε μιά μικρή χρηματική συνεισφορά γιά να σ’ αφήσουν να τα πάρεις.

. . . . . . . . . . .

Μιά που πιάσαμε την κουβέντα, καί παρενθετικώς, υπάρχουν κι άλλα σχετικά, που πρέπει να πούμε. Το ξέρετε ότι στις Βαλτικές χώρες υπήρχαν ειδωλολατρικοί ναοί από την αρχαιότητα, που συνέχισαν να λειτουργούνται με ιερατείο της αρχαίας θρησκείας μέχρι καί το 1940 (αν θυμάμαι καλά); Οι μόνες δύσκολες περίοδοι που πέρασαν, ήταν όταν δέχθηκαν επίθεση από τους Τεύτονες Ιππότες, καί επί Χίτλερ – που έκλεισε τους ναούς καί απαγόρευσε τις σχετικές θρησκευτικές εκδηλώσεις. (Σήμερα, δεν γνωρίζω αν λειτουργούν αυτοί οι ναοί.)

Ο μεγαλωμένος σε τέτοιο περιβάλλον Ληντσκάλνιν φαίνεται ότι έκρυβε καί αρκετά αποκρυφιστικά μυστικά, διότι αφ’ ενός το Κοραλλένιο Κάστρο αναδίδει μιά εντόνως μυστηριακή ατμόσφαιρα (να εκμεταλλεύεται, άρα γε καί τον γεωμαγνητισμό / τις γραμμές ley της περιοχής; άγνωστον), αφ’ ετέρου ο ίδιος, ερωτώμενος γιατί το έφτιαξε, απαντούσε κάθε φορά στερεοτύπως ότι δήθεν ήταν δώρο γιά μιά 16χρονη, που ήθελε να την κατακτήσει, αλλά αυτή δεν τον ήθελε.

Όντως, ένα τέτοιο κορίτσι 16 ετών, συντοπίτισσά του, υπήρξε στη ζωή του, όταν αυτός ήταν 26 – καί πρίν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ. Πήγαν να αρραβωνιαστούν (με υπόδειξη των γονέων του), αλλά αυτή αρνήθηκε. Στα 26 του, όχι στα 56 του καί πλέον, που τα έλεγε αυτά! Φυσικά, η δικαιολογία ότι ξέσπασε την ερωτική του απόρριψη στην κατασκευή του κάστρου, είναι τελείως, χοντροκομμένα ψεύτικη, αλλά κανείς δεν ξέρει τί έκρυβε από πίσω. Μετενσάρκωση επιστήμονα της Ατλαντίδας; (Τα βιβλία του με επιστημονικά θέματα είναι πολύ αξιοπρόσεκτα, γιά χειρώνακτα της Δ’ Δημοτικού.) Τελετουργία μιάς κάποιας παράξενης θρησκείας; Κανείς δεν ξέρει.

Ωστόσο, προς τιμήν του, ας παραθέσουμε το πασίγνωστο τραγούδι, που βγήκε (μετά τον θάνατό του) …προς τιμήν της έστω καί ψεύτικης δικαιολογίας του!

. . . . . . . . . . .

vi – 3. «Αντιβαρύτητα»

Εάν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, δεν υφίσταται τέτοιος όρος, διότι ούτε έχει ανακαλυφθεί κάτι τέτοιο (απωστική βαρύτητα), ούτε ξέρουμε ακόμη τη φύση της γνωστής -πάντα ελκτικής- βαρύτητας.

. . . . . . . . . . .

[Απλά υποθέτουμε πώς περίπου θα είναι τα πράγματα, με βάση τη «Μεγάλη Θεωρία Ενοποιημένου Πεδίου», αλλά στην πράξη κολοκύθια με τη ρίγανη. Καί μην ακούτε τον κάθε παπάρα, που λέει ότι ανακάλυψε «βαρυτικά κύματα» κλπ, διότι αυτές οι μπούρδες εντάσσονται καθαρά στον τομέα της προπαγάνδας, της δήθεν «επιστημονικής» θεμελιώσεως της «πανθρησκείας». Είναι μεγαλούτσικη ιστορία να σας εξηγήσω το πώς καί το γιατί αυτά είναι μαλακίες, αλλά δεν χωράει εδώ.

Εγώ, σ’ αυτούς τους μεγαλοφυιείς τσαρλατάνους, που κάθε τρείς καί λίγο δήθεν ανακαλύπτουν ίχνη της αρχέγονης βαρύτητας του «Μπίγκ Μπάνγκ» καί λοιπές πορδές, θα κάνω μιά απλούστατη ερώτηση:

Πώς απομονώνουν τη βαρύτητα του περιβάλλοντος; πώς την κρατάνε έξω από την πειραματική τους διάταξη;

Διότι μιά νταλίκα, που περνάει 100 χιλιόμετρα μακριά, δημιουργεί περισσότερη βαρύτητα από τους «μακρυνούς γαλαξίες του αρχικού πυρήνα του Σύμπαντος», καί τις λοιπές παπούτσες μπλέ που επικαλούνται ότι δήθεν ανιχνεύουν με τις πειραματικές τους διατάξεις.

Πουλάκια μου, να σας καμαρώνουν οι ποδίτσες γονείς σας καί οι ποδίτσες δάσκαλοί σας, που σας εφοδίασαν με συστατικές επιστολές καί σας έκαναν πανεπιστημιακούς προφέσσορες!… όχι της μαναβικής, αλλά της Φυσικής!!!!! Κι αφήνοντας αξιώτερούς σας στην απέξω, επειδή δεν ήταν «δικά σας παιδιά», της ποδιτσοκρατίας παναπεί.

Τώρα, όμως, ξέρετε: κρατήστε τις συστατικές σας επιστολές σε ασφαλές μέρος, γιά όταν σας πιάσει διάρροια! Αυτή είναι η αξία τους – καί η δική σας. :-)

Μπερδεγουέη, ακόμη κι η -καρασυστημική- Γουΐκι ονομάζει «υποθετικό» το θεωρητικώς βασικό φορτίο της βαρύτητας, το βαρυτόνιο (graviton). Αν όντως το είχαν βρεί, η Γουΐκι θα είχε κατεβάσει τη Φιλαρμονική του Δήμου στους δρόμους γιά πανηγύρια! Αλλά, μέχρις ότου το βρούν, οι υποθέσεις αυτές δεν είναι σοβαρώτερες από τα όνειρα που κάνει ο Καραγκιόζης, πως είναι πλούσιος καί τρώει καζάνια ολόκληρα με μακαρονάδες.

Η Φυσική δεν είναι μυθιστοριογραφία. Καί σ’ όποιον έχει αντιρρήσεις, ξυδάκι.]

. . . . . . . . . . .

Γιατί, όμως, τα λέμε όλ’ αυτά; γιά έναν λόγο: επειδή θα διαβάσετε / ακούσετε ότι τα ufo’s κινούνται με «αντιβαρύτητα». Λάθος! Κινούνται με ηλεκτρομαγνητική προώθηση (περίπου αυτά που λέγαμε παραπάνω), καί κατά 99.99% σε συνδυασμό με τεχνολογία αιθέρα.

Ομολογώ, βέβαια, ότι ακόμη δεν έχω εξηγήσει το πώς οι επιβαίνοντες δεν αισθάνονται τις τρομερές επιταχύνσεις των οχημάτων αυτών. Αλλά ούτε αυτή η έρευνα ανήκει εδώ.

. . . . . . . . . . .

Αυτό ήταν το «ημιδυστυχώς» του τέλους της παραγράφου v. Διότι ufo’s δεν έχουμε εμείς, αλλά κάτι …καλά παιδιά (ένα κι ένα γιά παρέα, τί να σου πώ;! :-) ), όπως ναζιστές (θρυλείται), ηπαπαραίοι, καί λοιποί παρόμοιοι. Το «ημι-« μπαίνει μπροστά, επειδή προσωπικώς ποτέ δεν μ’ ενόχλησε ένα ufo, ούτε εγώ ενόχλησα ποτέ κάποιο. :-) Αλλοιώς, δεν θα έμπαινε.

. . . . . . . . . . .

vi – 4. «Δυστυχώς» 1 – Μπουλάβα

Στα Ουκρανικά (ίσως καί στα Ρωσσικά), «Μπουλάβα» (Булава) σημαίνει σκήπτρο (γιά επίσημες τελετές). Είναι, πάντως, το όνομα που δόθηκε σ’ ένα βαλλιστικό πυραυλάκι, απ’ αυτά που κατασκευάζουν οι Ρώσσοι σωρηδόν. (Νά ‘το, εδώ.)

Στην περίοδο των δοκιμών του, οι Ρώσσοι είχαν την ιδέα να εκτοξεύσουν ένα τέτοιο από το βορειοδυτικό άκρο της χώρας τους προς τη Σιβηρία. Καί επειδή δεν παραβίαζαν ξένες επικράτειες, αλλά καί γιά φιγούρα… διότι, ας μην ξεχνάμε, λίγο παραδίπλα στα ΒΔ βρίσκεται η ΝΑΤΟϊκή Νορβηγία, η οποία έχει κατ’ ευθείαν σύνορα με τη Ρωσσία.

Υπάρχουν ακόμη τρία ΝΑΤΟϊκά κράτη μ’ αυτή την ιδιότητα: Εσθονία καί Λεττονία (ναί, η πατρίδα του Ληντσκάλνιν) από το 2004, κι από τις 4 Απριλίου 2023 καί η Φινλανδία. (Καί παλιά, επί ΕΣΣΔ, ήταν καί η Τουρκία.) Αλλά Εσθονία / Λεττονία ουδέποτε (ούτε το 2009) ήταν ακριβώς απειλή γιά τη Ρωσσία. Αντιθέτως, η Νορβηγία φιλοξενεί κάποιες χοντρές ΝΑΤΟϊκές -χμ- «εγκαταστάσεις» στο έδαφός της. Όθεν καί η επιθυμία των Ρώσσων γιά φιγούρα μπροστά στα εδρεύοντα στη Νορβηγία κατασκοπικά μάτια των Δυτικών.

Όμως, το ξημέρωμα της 9ης Δεκεμβρίου 2009, καί λίγο μετά την δοκιμαστική εκτόξευση του Μπουλάβα (μπερδεγουέη, 6 από τις 11 δοκιμαστικές εκτοξεύσεις απέτυχαν), μία πολύ περίεργη έκπληξη περίμενε τους ξενύχτηδες: μιά τεράστια σπείρα (στατική) πάνω από τον ουρανό της Νορβηγίας, η οποία κάποια στιγμή έγινε διπλή. Μία άλλη ανελισσόμενη σπείρα, μάλλον ένα κοτσάνι γαλάζιου χρώματος, προστέθηκε αργότερα, με κατεύθυνση προς το κέντρο της πρώτης σπείρας.

Πράγματι εντυπωσιακό θέαμα, έως τρομακτικό! Πολύς κόσμος το φωτογράφησε με τα κινητά τηλέφωνά του, κι από διαφορετικά μέρη, πράγμα που αργότερα βοήθησε πολύ (μέσωι καί Γκουγκλ Έρθ) τον εντοπισμό της πηγής του: ήταν το Eiscat, δηλαδή το παράρτημα της Νορβηγίας του Χάαρπ!!! (Τώρα, βέβαια, η Γουΐκι μιλάει γιά «επιστημονική» εγκατάσταση. Οκέϋ, όσο «επιστημονικό» είναι καί το Χάαρπ της Αλάσκας…)

Τέλος πάντων, φυσικό φαινόμενο δεν ήταν. Ήταν τεχνητό. Καί το αποτέλεσμα αυτού; οι σπείρες αυτές «έπιασαν» στον αέρα το Μπουλάβα, καί τό ‘καναν ώπα! Το μπεγλέρισαν, στην κυριολεξία!!! Τέρμα η επίδειξη φιγούρας των Ρώσσων, οι οποίοι περιέργως -γιά τον μυστικοπαθή χαρακτήρα τους- παραδέχτηκαν την αποτυχία τους την αμέσως επόμενη μέρα (10 Δεκεμβρίου 2009).

Εάν, τώρα, έχετε περιέργεια να διαβάσετε τις «επίσημες» εξηγήσεις, ρίξτε πρώτα μιά ματιά στη Γουΐκι. Αηδίες γράφει (ότι δηλαδή τη σπείρα τη δημιούργησαν τα καυσαέρια του πυραύλου, που έχασε τον έλεγχο κι άρχισε να περιστρέφεται σαν πυροτέχνημα – η σπείρα, όμως, ήταν στατική καί με απαράλλαχτο σχήμα εξ αρχής), αλλά μπροστά σε άλλες «επιστημονικές εξηγήσεις» που κυκλοφορούν, το κείμενο της Γουΐκι φαντάζει Πλατωνικός διάλογος! :-)

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, η καλύτερη ανάλυση του φαινομένου γράφτηκε στο πάλαι ποτέ enterprisemission(s) τελεία com, από τον Ρίτσαρντ Χόγκλαντ καί τους συνεργάτες του. Σήμερα αυτό το site δεν υφίσταται, όμως σας δίνω το άρθρο (τρείς συνέχειες) από το αποθηκευμένο αντίγραφο στο archive.org. (Απ’ όπου καί η φωτογραφία που παραθέτω.) Ξεκινήστε από εδώ, είναι η πρώτη συνέχεια.

Ο Χόγκλαντ, με περισσότερο μαθηματική σκέψη, πρώτον βρήκε την πηγή (από τις διαφορετικές γωνίες που φωτογραφήθηκε το φαινόμενο από απλούς πολίτες), καί μετά έμαθε κάποια πράγματα από άνθρωπο «από μέσα» (αν ήξερε λίγη Φυσική όπως την γνωρίζω εγώ, δεν θα χρειαζόταν να υποχρεώνεται), ο οποίος «άνθρωπας» επιβεβαίωσε (εμμέσως, πλήν σαφέστατα) ακριβώς αυτά που σας έγραψα: ότι η πρώτη σπείρα δημιουργεί πεδίο ιονισμού, καί η δεύτερη (η γαλάζια) είναι αυτή που μετακινεί το ιονισμένο αντικείμενο. Αυτή ακριβώς που έπιασε τον πύραυλο, καί τον έκανε ώπα!

Ο Χόγκλαντ συνέχισε, λέγοντας ότι αυτό ήταν φαινόμενο «υπερδιαστατικής Φυσικής», καί έβγαλε κάποια ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Ωστόσο, του διέφυγε το πολύ βασικό: ότι η πρώτη σπείρα ιόνισε το περίβλημα του πυραύλου, το κατέστησε ηλεκτρομαγνητικώς ενεργό καί δεκτικό επήρειας, καί έδωσε το «πάτημα» στη δεύτερη να κινήσει τον πύραυλο με καταστροφικό τρόπο. Του διέφυγε επίσης κάτι άλλο προφανές: ότι, γιά να πιάσουν καί να ιονίσουν απομακρυνόμενο πύραυλο στα 60 χιλιόμετρα (όπως λέει η ανάλυσή του), έπρεπε να δώσουν τρομερή ισχύ… που μόνο εγκαταστάσεις τύπου Χάαρπ μπορούν. Ο ίδιος το αιτιολόγησε με «Torsion Physics», όπου τα κύματα τύπου torsion δεν χάνουν ενέργεια λόγωι απόστασης. Τέλος πάντων, επιμένω στη δική μου εξήγηση (διότι, αν επρόκειτο γιά κύματα τύπου torsion, δεν θα χρειαζόταν η πλήρης ισχύς του Eiscat) – καί κάποια λόγια γι’ αυτά τα κύματα, παρακάτω.

. . . . . . . . . . .

Παρενθετικό 3: Υπερδιαστατική Φυσική, ή Torsion Physics, ή… ή…

Θυμάστε που παραπάνω γράψαμε γιά τον Μάξγουελλ καί το δυσνόητο σύγγραμμά του; Έ, λοιπόν, λέγεται πως όσοι στρώσαν κώλο καί το διάβασαν, καί το κατάλαβαν, είδαν ν’ ανοίγεται μπροστά τους μία τελείως άγνωστη Φυσική με τρομερές δυνατότητες, η οποία εν πολλοίς έχει να κάνει καί με τα πρώτα βήματα της συστηματικής Φυσικής στο αιθερικό πεδίο. (Ο ίδιος ο Μάξγουελλ ήταν ενήμερος γι’ αυτό. Ήξερε άριστα τί έγραφε!) Πχ ότι μπορεί να υπάρξουν κύματα, που δεν χάνουν την ισχύ τους, όσο μακριά κι αν ταξιδέψουν! Ή, κύματα που αλλοιώνουν τον χώρο καί τον χρόνο. Κτλ κτλ περίεργα, που δεν δικαιολογούνται με την κλασική Φυσική.

Οι υπόλοιποι δεν θα βρούν ποτέ τους αυτό το μονοπάτι, διότι ο σημερινός Ηλεκτρομαγνητισμός που διδάσκεται στα πανεπιστήμια είναι απλοποιημένος, συγκριτικά με το «απόλυτο» του συγγράμματος του Μάξγουελλ… καί ποιός κάθεται, τώρα, να ψάχνει, αν είναι να προλάβει τις προθεσμίες καί τις συστατικές επιστολές…

. . . . . . . . . . .

Την απλοποίηση την έκανε (μετά τον θάνατο του Μάξγουελλ) ένας τύπος, που είχε απλά τελειώσει το Λύκειο. Έξυπνος μέν, ικανός να καταλάβει τί γράφουν τα πανεπιστημιακά συγγράμματα, αλλά μάλλον ισχυρογνώμων· ο Όλιβερ Χηβισάϊντ. (Το όνομά του στα Ελληνικά μεταφράζεται ως «Ελιάς Πλευρογέρνης» –στραβοπαΐδας, παναπεί- διότι πράγματι αυτός ο άνθρωπος φαίνεται πως έπασχε από κληρονομική σκολίωση – κι έμεινε το παρατσούκλι των προγόνων του ως οικογενειακό επίθετο.) Καί η αντίληψη του Χηβισάϊντ περί Ηλεκτρομαγνητισμού, μας έμεινε αμανάτι.

Δεν ξέρω τί άλλο θα έκανε, αν ζούσε περισσότερο, διότι σκοτώθηκε πέφτοντας από μιά σκάλα σε ηλικία 75 ετών… επιβεβαιώνοντας έτσι το ήμισυ της γνωστής παροιμίας, ότι ο γέρος πάει από πέσιμο! lol!!!

Εν πάσει περιπτώσει, αυτοί που -ως λέγεται- είχαν την υπομονή να καθήσουν καί να καταλάβουν τον Μάξγουελλ, ήταν οι Σοβιετικοί – καί οι Ρώσσοι σήμερα. Οι μελέτες αυτών (ακόμη καί οι μή στρατιωτικές, οι ανακοινώσιμες – στα πανεπιστήμια) είναι άγνωστες στη Δύση, η δέ Γουΐκι αποκαλεί την «υπερδιαστατική Φυσική» ψευδεπιστήμη.

. . . . . . . . . . .

Παρενθετικό 4: Gaslighting

Τ’ είν’ αυτό τώρα, έ;

Είναι το διαρκώς επαναλαμβανόμενο ψέμμα, που σκοπό έχει όχι τόσο το να το δεχθείς τελικώς ως αλήθεια, όσο το να σε τρελλάνει. Πήρε το όνομά του από ένα προπολεμικό θεατρικό έργο, που κάποιος πήγαινε να τρελλάνει τη σύζυγό του (με σκοπό να την οδηγήσει στην αυτοκτονία), λέγοντάς της (καί επιμένοντας) πως, όσα έβλεπε εκείνη με τα μάτια της ήταν ψευδαισθήσεις.

Σήμερα είναι μία τεχνική του ψυχολογικού πολέμου, που άρχισε να χρησιμοποιείται ευρύτατα.

Γιατί;

Διότι είναι ένα βήμα παραπάνω από την προπαγάνδα.

Καί δεν αρκεί η προπαγάνδα;

Όχι, διότι η προπαγάνδα απευθύνεται σε αμόρφωτους καί βλάκες. Σήμερα, όμως, που ο περισσότερος κόσμος έχει μιά πανεπιστημιακή εξειδίκευση σε κάποιον τομέα, την προπαγάνδα τη γράφει εκεί που δεν πιάνει το μελάνι. Άρα, χρειάζεται ισχυρώτερο όπλο…

…να σε πείσει ότι ο βασιλιάς είναι ντυμένος!

Με απλά λόγια, η συμπεριφορά αυτή αποκαλείται: «πουλάω τρέλλα, καί περιμένω να βρω αγοραστές».

. . . . . . . . . . .

Εμείς εδώ στην Ελλάδα, αλλά καί παγκοσμίως, το ζήσαμε απάνω στην καμπούρα μας σε πλήρη έκταση το gaslighting την περίοδο του κοροϊδοϊού, όπου κάθε λογικό επιχείρημα πήγε στα σκουπίδια, κι όλος ο κόσμος έπρεπε να κάνει όσα διέταζε το κάθε παλιοτόμαρο από τηλεοράσεως. Κι αν πήγαινες να πείς τίποτε, σου λέγανε: «- Είσαι γιατρός καί μιλάς;»

Καταλαβαίνετε πως η συνέχεια της κουβέντας με τέτοια άτομα σε λογικό επίπεδο είναι απλά ανέφικτη. Αν προσπαθήσεις να τα βάλεις στη θέση τους με λογικά επιχειρήματα (πχ: «- Ωραία! Εγώ δεν είμαι γιατρός, καί δεν μιλάω. Μήπως, όμως, είναι γιατρός ο κουκλοχαιρετάκιας καί μιλάει;», ή: «- Ποιός είσ’ εσύ, μωρ’ μαλάκα, μπροστά σε νομπελίστα, που λέει τα ακριβώς αντίθετα από σένα;», ή: «- Γιατί εγώ να λούζομαι περιορισμούς, αλλά οι λάθρο καί οι πωλητικοί όχι;»), θ’ ακούσεις κραυγές, ύβρεις, καί απειλές. Όθεν, η μόνη αντίδραση που σου μένει γιά άτομα, που επιχειρούν gaslighting απάνω σου, είναι να τους ανοίξεις το κρανίο με «παπαγάλο» υδραυλικού. Καί μετά να πας να πιείς καφέ· με τη συνείδησή σου ήσυχη, ότι απάλλαξες την ανθρωπότητα από ένα σκουπίδι.

Έμ;! Όπου δεν πίπτει λόγος… Σοφοί οι αρχαίοι ημών!

. . . . . . . . . . .

Έχετε τα μάτια καί τ’ αυτιά σας ανοιχτά, διότι η βασιλεία του gaslighting στην κοινωνική ζωή δεν τελείωσε με το τέλος της περιόδου του κοροϊδοϊού. Ίσα-ίσα, τώρα άρχισε… αφού οι κρυφοί (;) αφέντες του κόσμου θέλουν να μας τρελλάνουν, ώστε να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε. Προς τούτο, εκχέουν μπροστά στα μάτια μας ωκεανούς ψέμματος καί συκοφαντιών, ειδικά στις επιστήμες, ώστε να μας κάνουν να ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε. Πχ η «υπερδιαστατική» Φυσική είναι ψευδεπιστήμη, κι ο Χόγκλαντ ένας άσχετος καί κλέφτης ιδεών άλλων. (Του τα σούρνει εδώ η Γουΐκι.)

[…Καί το εμβόλιο «μπορεί να χρησιμοποιηθεί καί σαν φάρμακο».

Έ, ιεροψάλτη; Σωστά; Είδες πολλά εμβόλια, ρέ τσαρλατάνε, να χρησιμοποιούνται καί ως φάρμακα;

Να χέσω τα πτυχία σου, κοπρίτη!]

Οπότε, εάν συνεχίσεις να είσαι καλοπροαίρετος μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση, δεν μπορείς να πιστέψεις τίποτε πιά. Μόνο να πάρεις τα βουνά μπορείς…

…Αφού η λογική έχει φάει κόκκινη κάρτα.

(επόμενο)

«Ψυχή» – 1α

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, με το παρόν θα δούμε ξεκάθαρα μπροστά μας τον δρόμο, που οδηγεί στην Άβυσσο. Κι αλοίμονο σ’ όποιον πέσει μέσα.

. . . . . . . . . . .

α. Εισαγωγή

Κάτι λέγαμε γιά «ψηφίδες» απαραίτητης πληροφορίας, προκειμένου να γράψω ένα άρθρο, σωστά; Σωστά.

Πάμε, λοιπόν, να ενώσουμε τις τελίτσες μαζί.

. . . . . . . . . . .

i. Φυσική Γυμνασίου

Μπορεί καί Δημοτικού.

Ξέρετε πολύ καλά ότι στον Ηλεκτρομαγνητισμό, τα ετερώνυμα έλκονται καί τα ομώνυμα απωθούνται.

Αρνητικό φορτίο με αρνητικό φορτίο, απωθούνται. Θετικό με θετικό, απωθούνται. Θετικό με αρνητικό, έλκονται. Μαγνητικός «βόρειος» πόλος με μαγνητικό «νότιο» πόλο, έλκονται. «Βόρειος» με «βόρειο», καθώς καί «νότιος» με «νότιο», απωθούνται.

Αυτή η αρχή έχει αποδειχθεί στην πράξη αμέτρητες φορές, καί δεν έχει αμφισβητηθεί ποτέ.

[…Παρεκτός από μία -πολύ γνωστή- περίπτωση: τα σύννεφα. Γιά τα οποία η κλασική θεωρία λέει ότι φέρουν το ίδιο φορτίο ηλεκτρισμού. Ναί, αλλά αφού τα ομώνυμα απωθούνται, κανονικά δεν έπρεπε κάν να σχηματίζονται σύννεφα!!! Κι ακόμη κι αν με κάποιον τρόπο σχηματιζόντουσαν, λογικά θα έπρεπε να διαλύονται πάραυτα. Κάθε φορτισμένη σταγονίτσα υδρατμού στο σύννεφο, θα απωθούσε όλες τις άλλες – αφού έχουν το ίδιο φορτίο.

Τέλος πάντων, αυτή την περίπτωση την προσπερνάμε, διότι μπορεί να κρύβει καί Φυσική του αιθέρα· καί δεν είναι του παρόντος το να λύσουμε αυτό το πρόβλημα.]

. . . . . . . . . . .

ii. Φέϋνμαν, Ρίτσαρντ Φίλλιπς.

Ή, όπως ο ίδιος πρόφερε το επίθετό του, «Φάϋνμαν».

Γερμανοεβραϊκής καταγωγής Αμερικανός φυσικός, κι ένας από τους (λιγώτερους από δέκα) καλύτερους φυσικούς όλων των εποχών – καί νομπελίστας (1965). Βίος καί πολιτεία!… Μέγας γυναικάς καί μπήχτης, σε σημείο που παντρεμένοι συνάδελφοί του δεν έφερναν στο πανεπιστήμιο τις συζύγους τους, από φόβο μην τους ριχτεί! Όντως μεγαλοφυιής, εργάστηκε επάνω σε αρκετά αντικείμενα της Φυσικής, όπως στην Κβαντική Ηλεκτροδυναμική, δηλαδή την Φυσική που προέβλεπε την ύπαρξη αρνητικού χρόνου (δηλαδή, χρόνου που πηγαίνει προς το παρελθόν), έγραψε καί σχετικό βιβλίο (εδώ – καί γιά κατέβασμα, αλλά υπ’ όψιν: είναι αντικείμενο μεταδιδακτορικού επιπέδου, δεν είναι γιά τα δοντάκια του απλά περίεργου), επιβεβαιώθηκε το 1964…

[Αν αναρωτιέστε, το κ-μεσόνιο (ή «καόνιο») είναι ένα υποατομικό σωματίδιο, του οποίου η συμπεριφορά -εμμέσως, πλήν σαφώς– δείχνει ότι αυτό μπορεί να ταξιδέψει καί προς το παρελθόν!!!

Κάτι τέτοιες, βέβαια, είναι συγκλονιστικές ανακαλύψεις· αλλά δεν γίνονται γνωστές στο ευρύ κοινό, διότι απαιτούν γνώση υψηλού επιπέδου. Αντίθετα, η Φυσική των αρχών του 20ου αιώνα (Σχετικότητες, κλπ) έγινε αντικείμενο σχεδόν καφενοβιακών συζητήσεων, επειδή: (α) τότε η Φυσική ήταν ακόμη στα σπάργανα, δεν είχε μεγάλο όγκο γνώσεων, άρα μπορούσε να μάθει πέντε πράγματα γι’ αυτήν ο καθένας, καί (β) η ενασχόληση μ’ αυτήν ήταν κάπως σαν μόδα γιά τον κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Όπως ήταν πχ τα μεγάλα καλλιτεχνικά κινήματα της εποχής – κυβισμός, φουτουρισμός, κτλ.]

Ο Φέϋνμαν απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι την ενασχόληση με το κράτος καί τους κρατικούς θεσμούς (των ΗΠΑ)· παρεκτός από μία φορά προς το τέλος της ζωής του, όταν πείστηκε από τη σύζυγό του να μετάσχει στην επιτροπή, που διερευνούσε τα αίτια της φοβερής καταστροφής του διαστημοπλοίου Τσάλλεντζερ. (Καί, ναί, το βρήκε το αίτιο.)

Ο λόγος, τώρα, που οι ιουδαίοι δεν τον έκαναν φίρμα, ενώι θα έπρεπε να υπερηφανεύονται γι’ αυτόν -όπως εμείς γιά τον Καραθεοδωρή- (καί δεν τον ξέρει ο πολύς κόσμος, παρά μόνον οι φυσικοί), όπως, αντιθέτως, έκαναν φίρμα τον αρχιβλάκα, είναι πως ο τελευταίος εξέφρασε κατά καιρούς κάποιες πολιτικές θέσεις υπέρ του Σιωνισμού.

. . . . . . . . . . .

Το πιό γνωστό βιβλίο -ακόμη καί στους πρωτοετείς φοιτητές του Φυσικού- του Φέϋνμαν, μάλλον σειρά τριών τόμων, είναι «Οι διαλέξεις του Φέϋνμαν γιά τη Φυσική». Οι οποίες όντως προήλθαν από σημειώσεις μιάς ακαδημαϊκής περιόδου σε προπτυχιακούς φοιτητές του.

Λοιπόν, από τις πρώτες σελίδες, ο αναγνώστης συναντάει το ερώτημα: πόσο βάρος μπορεί να έλξει / να απωθήσει το φορτίο των ηλεκτρονίων του μόλις 10% της επιφάνειας του ανθρωπίνου δέρματος. (Αν θυμάμαι καλά, του δέρματος – όχι όλου του σώματος.) Καί η απάντηση είναι υπέρ το δέον εντυπωσιακή:

Όσο το βάρος όλης της Γής!!!!!

[Εννοείται, βέβαια, ότι η Γή, ως αντικείμενο, υποθετικά βρίσκεται επάνω ή κοντά σε μιά υποθετική τεράστια επιφάνεια, με ίση με τη δική της βαρυτική έλξη. Όπως πχ βρίσκεται το τραπέζι μας επάνω στο πάτωμα του σπιτιού μας.]

Αυτός ο γραπτός ισχυρισμός ελέγχεται πολύ εύκολα, αν εφαρμόσουμε διαδοχικά τον νόμο του Νεύτωνα γιά την (βαρυτική) έλξη δύο μαζών, καί τον νόμο του Κουλόμπ γιά την έλξη δύο φορτίων, σε δύο σώματα ίδια καί στις δύο περιπτώσεις… (όχι ίδια μεταξύ τους, ίδια όσον αφορά την διαδοχική εφαρμογή των δύο νόμων επάνω τους) καί συγκρίνουμε τα αποτελέσματα. (Φυσική Γυμνασίου σας βάζω! Δεν είναι δύσκολο!) Με τις γνωστές τιμές των διαφόρων φυσικών «σταθερών», ο ηλεκτρομαγνητισμός όντως είναι πολύ ισχυρώτερος της βαρύτητας.

. . . . . . . . . . .

iii. Το άγαλμα του Τέσλα

Γιά την ακρίβεια, ο πασίγνωστος Νίκολα Τέσλα έχει πολλά αγάλματα προς τιμήν του σε διάφορες τοποθεσίες. Ωστόσο, μερικά απ’ αυτά είναι στυλιζαρισμένα, όπως πχ αυτό που τον δείχνει όρθιο, να κρατάει δύο ημισφαίρια. Πολύ καθαρά φαίνεται το τί κρατάει, σε τούτο εδώ – από μία σειρά ομοειδών αγαλμάτων του:

Ενώι σε άλλα παρόμοια φαίνεται σα να κρατάει απλά δύο ασχημάτιστες πέτρες με αντικρυστές επίπεδες επιφάνειες.

Εν πάσει περιπτώσει, αυτό το άγαλμα αναπαριστά τον ισχυρισμό του Τέσλα ότι μπορούσε να κόψει τη Γή στα δύο!… πράγμα που στην εποχή του το θεώρησαν ως μία ακόμη ιδιορρυθμία του, ή ένα παράδοξο αστείο του, με το οποίο μόνον ο ίδιος γελούσε. Δεν πρόκειται, όμως, γιά τίποτε το μυστηριώδες: εάν, με κάποιο τρόπο, μπορούμε να διοχετεύσουμε ικανή ποσότητα πχ ηλεκτρονίων κατά μήκος μιάς διαμέτρου της Γής, τότε πράγματι η Γή θα γίνει κομμάτια! (Εξηγήσαμε παραπάνω το γιατί.)

Θεωρητικά, βέβαια, διότι ο πυρήνας της Γής (απ’ όπου θα περάσει το υποθετικό μας ρεύμα ηλεκτρονίων) είναι ρευστός, καί δεν είναι στερεός, όπως το χώμα που πατάμε. Τα δε ηλεκτρομαγνητικά φορτία του πυρήνα είναι διαρκώς μεταβαλλόμενα. Άρα, μία τέτοια υποθετική μηχανή, που θα φόρτιζε τη Γή με ηλεκτρόνια έως σημείου θραύσεως του πλανήτη μας, παραμένει απλά υποθετική.

Δοκίμασε, όμως, κανένας, έστω να φτιάξει μιά τέτοια μηχανή, έστω με τοπικώς περιορισμένη εμβέλεια;

Ναί, αρκετοί.

. . . . . . . . . . .

iv. Γεννήτριες ηλεκτροστατικού φορτίου

Υπάρχουν κάμποσες από δαύτες. Οι γνωστότερες είναι τύπου Βίμσχουρστ (κι εδώ), ή βάν ντέρ Γκράαφ.

Αυτές παράγουν μεγάλες ποσότητες ομοειδών φορτίων, κυρίως με γρήγορη επαναλαμβανόμενη τριβή δύο επιφανειών. Τα φορτία αυτά αποθηκεύονται μέσα στις διατάξεις αυτές, έως ότου υπερβούν ένα όριο, οπότε ξεσπάει σπινθήρας. (Ένας μίνι κεραυνός, θα λέγαμε.) Χρησιμοποιούνται εδώ καί δεκαετίες στα εργαστήρια Φυσικής προς δημιουργία τεχνητών κεραυνών, ή ηλεκτρικών εκκενώσεων υψηλού φορτίου. Παραλλαγή τους είναι οι γνωστές διακοσμητικές λάμπες γιά τα σαλόνια,

που όμως τους σπινθηρισμούς τους δημιουργούν με άλλο τρόπο (όχι με τριβή, αλλά με συγκεκριμένο ηλεκτρικό κύκλωμα).

. . . . . . . . . . .

v. Αγωγοί καί μονωτές

Αφού, όμως, ο ηλεκτρομαγνητισμός είναι τόσο ισχυρός, τότε γιατί δεν γίνεται της τρελλής γύρω μας, από διαλυόμενα αντικείμενα… να φεύγουν τα κομμάτια τους προς όλες τις κατευθύνσεις;

Ο λόγος είναι πως στη φύση τα ηλεκτρικά φορτία βρίσκονται σε τέλεια ισορροπία μεταξύ τους, είναι απολύτως ίσα στον αριθμό τα θετικά με τα αρνητικά, αλληλοεξουδετερώνονται, κι έτσι μένει ελεύθερη η πολύ ασθενέστερη βαρύτητα να «κάνει παιχνίδι». Το ηλεκτρικό ρεύμα υφίσταται, μόνο αν υφίσταται κάποιο αίτιο (πχ εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής), που διαταράσσει αυτή την τέλεια ισορροπία.

Τα υλικά, τώρα, που χαλάνε εύκολα την φυσική τους ηλεκτρική ισορροπία (άρα επιτρέπουν εύκολα τη διέλευση του ρεύματος), καλούνται «αγωγοί». Τα υλικά, που δεν τα κάνουν αυτά, καλούνται «μονωτές». (Υπάρχει, βέβαια, καί η ενδιάμεση κατηγορία, οι ημιαγωγοί.)

Θα μπορούσε, τώρα, οι μονωτές να γίνουν αγωγοί, υπό συνθήκες; Έστω, κάτι σαν αγωγοί; Έστω, να δείξουν σαφή ηλεκτρομαγνητική συμπεριφορά καί όχι ουδετερότητα ηλεκτρικού φορτίου;

Η απάντηση είναι «ναί». Εάν καταφέρουμε με κάποιον τρόπο να «κλωτσήσουμε» εκτός θέσης τα επιφανειακά ηλεκτρόνια των ατόμων τους, τότε το οποιοδήποτε μή αγώγιμο υλικό θα επιδείξει διαχωρισμό φορτίου, άρα μπορούμε να το χειριστούμε αν όχι ως αγωγό, οπωσδήποτε ως ηλεκτρικώς φορτισμένο.

Εννοείται πως καί σε αγωγούς, καί σε μή αγωγούς, όταν πάψει το αίτιο που προξενεί ξεκάθαρη εμφάνιση ηλεκτρικών φορτίων καί ηλεκτρικού ρεύματος, τότε επανέρχεται η φυσική ισορροπία των φορτίων καί η ηλεκτρική ουδετερότητα.

Δοκίμασε, όμως, κανείς να φορτίσει σώματα, που με τίποτε δεν θα τα θεωρούσαμε αγωγούς;

Ναί, καί ναί… καί ημιδυστυχώς ναί, καί πλήρως δυστυχώς ναί, καί ξανά ναί.

Καί γιατί να κάνει κάτι τέτοιο;

Οι επεξηγήσεις παρακάτω.

. . . . . . . . . . .

vi – 1. Προϊστορική Θήβα

Σε χρόνους άγνωστους, στο βαθύ παρελθόν, έζησαν δύο δίδυμα αδέρφια: ο Ζήθος καί ο Αμφίων. Ο μέν πολύ δυνατός Ζήθος, λέει, κουβαλούσε (κάπως σαν τον Οβελίξ!) πέτρες από το λατομείο, ο δέ Αμφίων έπαιζε μουσική με τη λύρα του, καί οι πέτρες σηκωνόντουσαν, ξαναλέει, καί καθόντουσαν μετά η μία επάνω στην άλλη… κι έτσι χτίστηκαν τα τείχη της Θήβας εκείνης της μακρινής εποχής!

Όσο κι αν φαίνεται εντυπωσιακό το να χορεύουν καλαματιανό οι ογκόλιθοι, είναι απολύτως εφικτό. Μόνο μην παίρνετε τοίς μετρητοίς τον ισχυρισμό, ότι αυτό γίνεται με μουσική – καί δή, λύρας. (Αν θέλουμε οπωσδήποτε να παρομοιάσουμε με κάποιο μουσικό όργανο, αυτό είναι ο αυλός. Όχι η λύρα.) Όντως, ο διαρκής «ηχοβολισμός» με μία συγκεκριμένη σταθερή συχνότητα, θα μπορούσε κάλλιστα να «κλωτσήσει» εκτός ισορροπίας τα επιφανειακά ηλεκτρόνια ενός ογκόλιθου, να τον κάνει ηλεκτρικώς φορτισμένον (ιονισμένον – όσο κρατάει ο ηχοβολισμός), καί με κάποια πηγή αντιθέτων φορτίων (δηλαδή, στην περίπτωσή μας αρνητικών – διότι, όντας τα ηλεκτρόνια του ογκολίθου εκτός ισορροπίας, παράγουν περίσσεια θετικού φορτίου) από κάποια απόσταση παραπέρα, να τον τραβάνε προς την επιθυμητή κατεύθυνση. (Η οποία πηγή αρνητικών φορτίων δεν αναφέρεται μεν στον μύθο, αλλά πρέπει να υπήρξε. Δεν γίνεται αλλοιώς!)

Περίπου έτσι μετακινούσανε τους ογκόλιθους με «μουσική»:

Στο πρόχειρο σχήμα μας, φαίνεται ένα ζεύγος ηχοβολιστικής / ελκτικής μηχανών, αυτό που τραβάει τον ογκόλιθο προς το τείχος. Είναι, όμως, φανερό, ότι κάτω από τον ογκόλιθο πρέπει να υπάρχει ένα δεύτερο τέτοιο ζεύγος μηχανών, γιά να τον κρατάει αιωρούμενον. Το οποίο, είτε έπρεπε να μπορεί ν’ αλλάζει γωνία σκοπεύσεως, όσο μετακινούταν ο ογκόλιθος προς το τείχος, είτε να μετακινείται παράλληλα μαζί του επάνω σε ρόδες / ράγες, ώστε πάντα να βρίσκεται από κάτω του καί να συντηρεί την αιώρηση.

Δεν γνωρίζω τί σχετική τεχνολογία μπορεί να είχανε τώι καιρώι εκείνωι, ή -πόσο σημαντικό!- ποιά πηγή ενέργειας είχαν οι μηχανές τους (ανθρώπους να γυρίζουν μανιβέλλες; το θεωρώ κάπως χαζό – το μείγμα προχωρημένης καί πρωτόγονης τεχνολογίας δεν μου «κάθεται» καλά), αλλά γνωρίζω ότι η Μυθολογία μας λέει λίγα, καί σ’ αφήνει να βρείς πολλά. Καί… ποιά «λύρα»;! ολόκληρη …χορωδία από τέτοια μηχανάκια είχαν!

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, όχι μόνον χωρίς πλήθος συχνοτήτων, αλλά με μία και μοναδική συχνότητα (πάλι, ποιά «λύρα»;!…), καί ταυτόχρονα εκτός ακουστού φάσματος· διότι τα ηλεκτρόνια καί οι τροχιές τους είναι πολύ μικρούλια. Άρα, γιά να «συγκινηθούν» καί να ξεκουνηθούν αγρίως, χρειάζεται μικρό μήκος κύματος, άρα μεγάλη συχνότητα. Άρα, σαφώς εκτός ακουστού φάσματος. (Άσε που, όσο μεγαλώνει η συχνότητα, τόσο το κύμα πλησιάζει τη συμπεριφορά σωματιδίου – δηλαδή, σα να χτυπάει το ηλεκτρόνιο του ογκολίθου ένα μπαλλάκι σε περίπου ίσο μέγεθος.)

Τώρα, εάν υπήρχαν περισσότερες της μίας πηγές επιφανειακού ιονισμού των ογκολίθων, τότε αυτές καθόλου απίθανο να σχημάτιζαν διακρότημα… καί καθόλου απίθανο (δίς) η χαμηλή του συνιστώσα να κατέβαινε στις ακουστές συχνότητες, καί ν’ ακουγόταν στ’ αυτιά των παρισταμένων σαν παράξενη μουσική – καί δή, με ηχόχρωμα λύρας. Συνεπώς, δεν χρειάζεται να θεωρούμε «μυστήριο» (ή ανέφικτο, ή παραμύθι) ένα θέμα, που εξηγείται εύκολα με συμβατικές γνώσεις Φυσικής.

(επόμενο)