Ο σκοταδισμός της φωτιάς

Η είδηση.

Κάηκε το Πνευματικό Κέντρο Καλλονής Λέσβου, καί μαζί του κάηκαν χιλάδες τόμοι παλαιών σπανίων βιβλίων.

. . . . . . . . . . .

Θα ήταν ακόμη μία περίπτωση νεοελληνικής ηλιθιότητας (λέγεται ότι δεν είχε προβλεφθεί τοποθέτηση μέσων πυρασφάλειας, -ξέρετε, με αυτόματους πυροσβεστικούς κρουνούς, κτλ απαραίτητα- ειδικά σε παλιό κτίριο με «ξυλοδεσιές»). Ενδεχομένως καί ακόμη μία περίπτωση «τυφλής» ( ; ) καταστροφής πολιτισμικών στοιχείων από λάθρο. Ενδεχομένως x2, εμπρησμός κατόπιν εντολής, ως «δοκιμαστικός» γιά εμπρησμούς σε μεγαλύτερες καί σημαντικώτερες βιβλιοθήκες. (Λέγε με «Εθνική Βιβλιοθήκη» στην Αθήνα.)

Φυσικά, αυτές οι δουλειές αμέσως φέρνουν στο νού τον εμπρησμό της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας· καθώς καί τους συνεπακόλουθους (μεταφορικούς) «εμπρησμούς» στη λογική, τη γνώση, τη σκέψη. (Βλέπε Μεσαίωνα.)

Φυσικά, δίς, αυτές οι δουλειές αμέσως μαρτυρούν το ποιόν των δραστών: Κρονάκια! (Κάθε είδους.) Ποιός άλλος θα ήθελε να εξαφανιστούν τα γραπτά μνημεία της Ιστορίας καί του πολιτισμού; Οι ιστορικώς σεσημασμένοι ένοχοι τέτοιων πράξεων, καί κανείς άλλος. (Δεν νομίζω πως ο εμπρησμός αυτός ήταν τυχαίο φαινόμενο.)

. . . . . . . . . . .

Ωστόσο, πρίν ουρλιάξει κανείς «- Γαμώ τον Κρόνο σας, παλιοτόμαρα!», καλά θα ήταν να πλακώσει στις φάπες τους δικούς μας. Ναί, τους συμπατριώτες μας. Ναί, τους Έλληνες. Ναί, τα παιδιά του Διός.

Γιατί; Επειδή δεν φρόντισαν να τοποθετήσουν αυτοματισμούς πυρασφάλειας;

Όχι.

Επειδή δεν φρόντισαν εγκαίρως να σκανάρουν όλα αυτά τα βιβλία σε ψηφιακά αρχεία.

Καί μετά, να δημιουργήσουν κάμποσα αντίγραφα – διότι τα ψηφιακά αντίγραφα δεν χάνουν σε ποιότητα. Είναι ακριβώς ίδια με το πρωτότυπο.

Εάν, λοιπόν, εμείς είμαστε τόσο βλάκες, που να δίνουμε «άνοιγμα» στον εχθρό, καθόλου δεν φταίει ο εχθρός, που θα προσπαθήσει να μπουκάρει από το άνοιγμα αυτό. Δουλειά του είναι, εξ άλλου, να εκμεταλλευτεί κάθε ευκαιρία εις βάρος μας. Αλλά καί δουλειά δική μας, να κλείσουμε όλα τα μή «στεγανά» ανοίγματα… καί, δυστυχώς, δεν την κάνουμε.

Καί δεν θα δεχθώ καμμία δικαιολογία, του τύπου: «χρειάζονται χρήματα», «χρειάζονται Ευρωπαϊκά κονδύλια», «χρειάζονται Ευρωπαϊκά προγράμματα». Τον κακό σας τον καιρό, μαλάκες!!!

Ένας scanner καλής ποιότητας κοστίζει κάπου 80-90 ευρώ σήμερα. Λίγο παλιότερα κόστιζε γύρω στα 35, αλλά οι τιμές τους εκτινάχθηκαν τεχνητώς μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Τέλος πάντων, δεν είναι απαγορευτικό ποσόν τα 80 ευρώ· αλλά ούτε καί η θυσία λίγου ελεύθερου προσωπικού χρόνου εκ περιτροπής, απ’ όσα άτομα σύχναζαν εκεί.

Σε μιά τριετία-πενταετία, θα είχαν σκαναριστεί όλα τα σπάνια βιβλία, αν συνεισέφεραν όλοι λίγο από τον χρόνο τους. Καί μετά, αν όλα τα βιβλία είχαν ψηφιοποιηθεί, έλα εσύ σκατένιε Κρονάκια καί βάλε όσες φωτιές θες!

Διότι, όπως καλά καταλαβαίνετε, ο στόχος δεν είναι τα παλιά βιβλία καθ’ εαυτά (αυτά ενδιαφέρουν μονάχα κονομημένους -καί άσχετους- «συλλέκτες», που ξεπλένουν χρήμα), αλλά οι πληροφορίες καί η γνώση που περιέχουν. Εάν, λοιπόν, σκαναριστούν, τότε τραβάς καί μιά ωραία ανατύπωση (σε ακριβέστατη αναπαραγωγή εκ του πρωτοτύπου), καί ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

. . . . . . . . . . .

Αλλά, δυστυχώς, κανείς δεν φρόντισε να ψηφιοποιήσει τον θησαυρό αυτόν. Λες κι ήταν πνευματική εργασία, που απαιτούσε επίπεδο νομπελίστα!

Σκέφτομαι, λοιπόν, τί μας περιμένει στο άμεσο μέλλον, μιά που έγινε η αρχή! Τί καταστροφές αναμένονται:

• Στα Γενικά Αρχεία του (ψευδο)κράτους ημών, τα οποία επί αρκετές δεκαετίες αφέθησαν να σαπίζουν σε υπόγειο με τρομερή υγρασία. (Ακόοοομη να ψηφιοποιηθούν, διότι κάποιοι αρχιδοξύστες περιμένουν «Ευρωπαϊκά» λεφτά προς τούτο. Αλλοιώς, δεν μας κάνουν τη χάρη να κάνουν κάτι από μόνοι τους.)
• Ως προείπα, στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
• Σε περιφερειακές βιβλιοθήκες.
• Ζημιές καί κλοπές στα μουσεία μας!

Αλήθεια, διαβάζετε ειδήσεις; Δεν βλέπετε τί γίνεται κάθε τρείς καί λίγο, που ο κάθε πυροβολημένος πάει καί πετάει μπογιές σε πίνακες καί αγάλματα μέσα σε μουσεία, «διαμαρτυρόμενος» γιά όποια μαλακία του περνάει απ’ το κεφάλι; (Οι δέ φύλακες καί οι εμβάτσοι …δεν τον πειράζουν, μή καί πειραχτούν τα …»ανθρώπινα δικαιώματα»!)

[Μπά, τί λέτε; καθόλου κατευθυνόμενες ενέργειες αυτές! Αλοίμονο! Γιατί να είμαστε φιλύποπτοι; 🙂 ]

Στα καθ’ ημάς, πάλι, έχουμε καί τις (υπερπλήρεις) αποθήκες των μουσείων μας, με ευρήματα που δεν πρόκειται ποτέ να εκτεθούν σε βιτρίνες· αλλά παραμένουν εξ ίσου σημαντικά με τα επισκέψιμα. Όμως, ποτέ δεν κυκλοφόρησαν κατάλογοι μ’ αυτά. Θα μου πείς, μήν είσαι απόλυτος· ίσως έχουν ήδη κυκλοφορήσει σχετικοί κατάλογοι, αλλά είναι γνωστοί μονάχα στους αρχαιολόγους. Ναί, ρέ παιδιά, ‘ντάξ’, αλλά να το χέσω! Τί αξία έχει η γνώση, αν είναι να παραμένει σ’ έναν κλειστό κύκλο; Η μυστική βιβλιοθήκη του Βατικανού, ας πούμε, έχει καμιά αξία, τη στιγμή που δεν είναι προσβάσιμη από το ευρύ κοινό; Σαφώς όχι! Είτε βιβλία έχουν εκεί μέσα, είτε κωλόχαρτα καί πάνες γεροντικής ακράτειας, ένα καί το αυτό.

Καί τί περιμένετε, δηλαδή; να πάμε να χειροτονηθούμε καρδινάλιοι, μπάς καί διαβάσουμε κανα βιβλίο από δαύτην;

. . . . . . . . . . .

Ο εμπρησμός στην Καλλονή Λέσβου σαφώς μας θυμίζει αμέσως όχι μονάχα τους εμπρησμούς αρχαίων βιβλιοθηκών μας, όχι μονάχα τις καταστροφές αρχαίων ναών, αγαλμάτων, κτλ, όχι μονάχα τις λαθροχειρίες αλλοφύλων σε αρχαία Ελληνικά χειρόγραφα (μην ξανακούσω άτομο, να ισχυρίζεται ότι καταγόμαστε από τις …πέτρες του Δευκαλίωνα καί της Πύρρας, θα το φτύσω!), αλλά καί τους ενόχους αυτών των θηριωδιών: ιουδαίους (φανερούς καί κρύπτο-) καί (δασκαλεμένους) λοιπούς βαρβάρους.

Όμως, είπαμε! Εάν τότε, στα Ελληνιστικά χρόνια, ως λαός είχαμε μιά ανόητη παιδική αφέλεια («…αεί παίδες εστέ…»), ότι όλοι οι άλλοι λαοί θα δεχόντουσαν με καλές προθέσεις κι ανοιχτή καρδιά την ανταλλαγή γνώσεων, και ιδίως το διαχυθέν προς πάντας Ελληνικό φώς το της γνώσεως, σήμερα δεν έχουμε καμμία, μα καμμία δικαιολογία, να μή φυλάσσουμε τους πολιτισμικούς μας θησαυρούς. Ειδικά σήμερα, με τα τόσα διαθέσιμα τεχνολογικά μέσα, δεν μας φταίνε τα Κρονάκια. Εμείς φταίμε, που δεν προνοούμε ώστε να ΜΗΝ υπάρξει πολιτισμική καταστροφή.

Είτε σας αρέσει, είτε σας ξυνίζει αυτό – το ότι φταίνε οι αφεντιές μας.

Ας σπεύσουμε, λοιπόν, πανεθνικώς, να περισώσουμε ό,τι μπορεί ακόμη να περισωθεί (με ψηφιοποίηση, αλλά καί με κάθε διαθέσιμο τρόπο) από τους πολιτισμικούς θησαυρούς μας. Δεν υπάρχει χρόνος! Ο Γ’ ΠΠ επέρχεται δρομαίος, καί σε κάθε πόλεμο -είναι γνωστό πως- κινδυνεύουν καί τα πολιτισμικά στοιχεία, όχι μόνον οι στρατιώτες κι οι λαοί!

Άλλως τε, η βαρβαρότητα της καταστροφής πολιτισμικών θησαυρών ποτέ δεν σταμάτησε. Καί μην πάει το μυαλό σας μονάχα στα σκουπιδοταλιμπάνια, που ανατίναξαν αγάλματα του Βούδδα, ούτε σε Γότθους, ούτε σε Βανδάλους, ούτε σε ιουδαίους του 4ου μΧ αιώνα. Διότι καί οι «πολιτισμένοι» Δυτικοί κάνουν τα ίδια, καί δή σε αιώνες πολύ μετά την Αναγέννηση! Βλέπε αββά Φουρμόν (που διέλυσε τα ερείπεια της αρχαίας Σπάρτης) καί πόρδο Έλγκιν.

. . . . . . . . . . .

[Τί έκανε αυτός ο τελευταίος… εκτός των άλλων βδελυρών αρχαιοκαπηλικών του πράξεων; Διέλυσε την τέρμα δεξιά καί πίσω Καρυάτιδα. Ήξερε πολύ καλά, το παλιοτόμαρο, ότι αυτή η Καρυάτιδα συμβολίζει τον ανατιναγμένο Φαέθωνα, καί θεώρησε καλό να πράξει τελετουργία «συμπαθητικής μαγείας», τσακίζοντας το άγαλμα με πριόνια μαρμάρου καί βαριοπούλες.

Λεπτομέρεια: γιά την ύπαρξη των αστεροειδών, δηλαδή των θραυσμάτων του Φαέθωνα, το κάθαρμα είχε ενημερωθεί (πρίν πάει στον Παρθενώνα) από αυτόν που τους ανακάλυψε. (Το μικρό όνομα του λεβέντη αυτού: Ιώσηπος!!! Ακαλόε; Κάτι παιχνίδια, που μας παίζει το Μάτριξ…) Ήξερε άριστα καί τον συμβολισμό του μνημείου, καί την -ας πούμε- «απόκρυφη» ιστορία της Αστρονομίας… όπως γνώριζε καί γιά την ύπαρξη των αστεροειδών, πρίν αυτοί (επαν)ανακαλυφθούν με το τηλεσκόπιο.

Αν καί αγνοώ από ποιά τσουρνεμένα δικά μας χειρόγραφα είχε τις γνώσεις του αυτές, διότι το αποκλείω να ήταν δικές του ιδέες αυτά.

Μπερδεγουέη: το -καρακίτς- νέο μουσείο Ακρόπολης έχει επεξηγηματική πινακίδα, που λέει ότι την Καρυάτιδα του Φαέθωνα τη διέλυσε …βόμβα!!! Δε ντρέπονται λιγάκι, λέω ‘γώ; Γιατί τα λένε αυτά τα χοντρά ψέμματα; μή καί χολοσκάσουν τον Κάρολο, το αφεντικό του κλεπταποδοχικού Βρεττανικού Μουσείου; Άει στα τσακίδια, όλοι τους!]

. . . . . . . . . . .

Αυτά.

Γιά να καταλάβατε με τί εχθρούς έχουμε να κάνουμε, αλλά καί τί χαζοβιόληδες βλέπουμε μέσα στους καθρέφτες μας. Σαν πολύ τό ‘χουμε ρίξει πανεθνικώς στο καλαματιανό, νομίζω.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Ειδική μνεία ξανά στο Όροc. Τί κάνετε, εκεί πάνω; τα σκανάρατε τα χειρόγραφα που έχετε, ή κοιτάζετε μονάχα να σώσετε την ψυχή σας;

Μεταξύ μας, τώρα: πολύ αμφιβάλλω αν θα σώσετε την ψυχή σας, αν πρώτα δεν σώσετε αυτά.

«Το ένα τρίτο θα βαπτισθούν!» – Ναί, καί;…

Μιά που ζούμε στις παραμονές κοσμοϊστορικών γεγονότων, καί ευκαιρίας δοθείσης από συζήτηση με την Γραμματέα μας, θα εκθέσω κι εδώ (ξανά…) μερικές από τις πάγιες θέσεις του γράφοντος, όσον αφορά τους κατοίκους της Μ. Ασίας.

Ετέρα αφορμή, φυσικά, μου έδωσαν καί οι συνεχιζόμενες επικύψεις του γκουβέρνου στον Ερντογάν… δείγμα ότι άλλοι μεν (Μεταξάς, Παπαδόπουλος) ονειρευόντουσαν (κακώς, κάκιστα!) συνομοσπονδία με τους Τουρκαλάδες (καί κατηγορήθηκαν γιά ενδοτισμό – καί ορθώς), αλλά ετούτοι εδώ το προχώρησαν, καί …προσχώρησαν την Ελλάδα στους γείτονες καί «συμμάχους», ως επαρχία τους.

. . . . . . . . . . .

α. Ξεκάθαρη δήλωση

Γνωρίζω άριστα τη στάση αρκετών συμπατριωτών μου, όσον αφορά τους πρόσφυγες του 1922-24, καθώς κι εκείνο το απερίγραπτο: «- Κάψτε τους συνοικισμούς!»

[Πρίν απ’ αυτό, όμως, κάτι παρόμοιο είχε πεί το μασωνοκάθαρμα Στεργιάδης: να μην έρθουν οι Έλληνες της Μ. Ασίας εγκαίρως ως πρόσφυγες εδώ· να κάτσουν με το ζόρι στα σπίτια τους, ώστε να τους βρούν καί να τους σφάξουν οι Τούρκοι, γιά να μην έρθουν στην Ελλάδα καί …αλλοιώσουν τα εκλογικά ποσοστά των κατεστημένων πολιτικών κομμάτων, ή αλλάξουν την περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα της εποχής εκείνης με τις δικές τους αντιλήψεις!!!]

Γνωρίζω, επίσης, άριστα Ιστορία – στα θέματα που μ’ ενδιαφέρουν κι έχω ψάξει. Άρα, γνωρίζω ότι το 1453 συμμετείχαν στις μάχες κι Έλληνες, αλλά με τους …έξω απ’ τα τείχη!!! (Ναίναίναί, με τα στίφη του Μεχμέτ Β’.) Καί τούτο, διότι έπαιρναν την εκδίκησή τους από ένα κράτος, που επί αιώνες τους είχε στο κλάσιμο.

[Η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία καί τα ρέστα, επί όσα χρόνια υπήρχε, δεν έπαιρνε ούτε φαντάρους από την ηπειρωτική Ελλάδα. (Κάτι πρέπει να μας λέει αυτό.) Καθώς επίσης είναι γνωστό πως, γιά να εκχριστιανίσει τους ορεινούς Μανιάτες, κατέβασε στρατό, άσε που αρκετές άλλες φορές φέρθηκε άκρως ανθελληνικώς. («Ες έδαφος φέρειν», Εικονομαχία -δεν εννοώ μονάχα το θρησκευτικό μέρος, αλλά καί την εχθρότητα διαφόρων παρακατιανών σημιτολαών προς την απεικαστική δεινότητα του έθνους μας-, Αναθεματισμοί, καί άλλα· ών ούκ έστιν αριθμός.)

Ναί, εντάξει, είμαστε κληρονόμοι της καί τα λοιπά καί ταλιμπάν, αλλά φιλτάτη η αλήθεια.]

Ωστόσο, παρά το ότι η δική μου καταγωγή έχει επιβεβαιωμένες ρίζες από την οροσειρά της Πίνδου τουλάχιστον πέντε αιώνες πίσω (καί καμμία σχέση με Μ. Ασία), η ενασχόλησή μου με την ίδια την ύπαρξη του Ελληνισμού καί τα μελλοντικά του πεπρωμένα, δεν μου επιτρέπει ούτε τοπικισμό, ούτε υποκειμενισμό, ούτε αλαφράδα. (Ακόμη καί να το ήθελα – που δεν το θέλω.)

Συνεπώς, στ’ ακόλουθα θα είμαι απόλυτα αντικειμενικός. (Διορθώσεις δεκτές, αλλά δεν νομίζω πως θα χρειαστούν.)

. . . . . . . . . . .

β. Η προφητεία

Στο παρόν αρθράκι, αναφέρομαι στην πασίγνωστη προφητεία του Πατροκοσμά γιά την τύχη των σημερινών Τούρκων ( ; ) : ότι -στα επερχόμενα κοσμοϊστορικά γεγονότα του Γ’ ΠΠ- το ένα τρίτο τους θα σκοτωθεί, το άλλο τρίτο τους θα εκδιωχθεί στην «Κόκκινη Μηλιά» (*), καί το τελευταίο τρίτο τους θα βαπτισθεί στην Ορθοδοξία.

[ * Πολύς λόγος γιά το πού βρίσκεται η Κόκκινη Μηλιά. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται γιά τις στέππες στις βόρειες υπώρειες του Θιβέτ, στο σημερινό Κιργιστάν καί τη σημερινή επαρχία Ξινγιάνγκ της Κίνας. (Δες Γκούγκλ Έρθ.) Πράγματι, από κάπου εκεί μας κουβαλήθηκαν οι Τουρκικές φυλές. Αλλά, ταυτόχρονα, σ’ εκείνα ακριβώς τα μέρη βρίσκεται η πατρίδα προελεύσεως του δέντρου της μηλιάς. Προς επιβεβαίωση, δες το (πληρέστερο του σχετικού στα Ελληνικά) αγγλόφωνο άρθρο της Γουΐκι περί μήλων.

Γιά να σας δώσω κι ένα θρησκειολογικό δωράκι, ο Πατροκοσμάς λέει πως οι πρωτόπλαστοι έφαγαν σύκο, όχι μήλο. (Σύγκρινε με την «ξηρανθείσα συκή», που καταράστηκε ο Χριστός.) Τώρα, το ότι η «ΠΔ» αναφέρει μήλο, μας λέει πολλά γιά τους συγγραφείς της συγκεκριμένης ιστορίας! Δεν επεκτείνομαι, διότι θα ξεφύγουμε πάρα πολύ.]

Κι εδώ, στο τελευταίο τρίτο, οφείλω να επιστήσω την προσοχή σας στο έπακρον.

Μην ξεχνάτε πως καί οι Τρώες ήσαν ομόθρησκοί μας! Αλλά ξέρουμε τί επακολούθησε.

. . . . . . . . . . .

[Εντάξει, το ξέρω ότι με τους Τρώες είχαμε την ίδια θρησκεία, αλλά μεγάλη διαφορά στην αντίληψη περί αυτής. Νά, πχ ο Απόλλων: εδώ ήταν ο Αιώνιος Έφηβος, αλλά «από ‘κεί» ήταν μιά άκρως σκοτεινή καί τιμωρητική μορφή. «Σμινθεύς», σου λέει… που τον παρακαλάει ο Χρύσης να τσακίσει τους Αχαιούς, επειδή πήγαν να πάρουν παλλακίδα την κόρη του· καί, ως συνέπεια των παρακλήσεων του αγ(ρ)ίου αυτού γέροντος, ο Απόλλων (θεός της υγείας καί της Ιατρικής, σημειωτέον…) ρίχνει αβέρτα θανατικό στους δικούς μας.

(Εν μέτρωι, τον καταλαβαίνω τον Χρύση ως πατέρα· εκείνο που δεν καταλαβαίνω, είναι γιατί καταράστηκε ένα σωρό άσχετον κόσμο, κι όχι τον κυρίως ένοχο, τον Αγαμέμνονα – ο οποίος δεν έπαθε καί τίποτε απ’ τις κατάρες του Χρύση, σημειωτέον. Ωραία αντίληψη! «Έπρεπε» να πληρώσουν όλοι οι Αχαιοί, λες καί συμμετείχαν σε ομαδικό βιασμό της κοπέλλας! Αλλά, κάτι μας λέει εδώ το ποιητή! Που καλά θα κάνουμε να το καταλάβουμε:

Μας λέει γιά διείσδυση ξένων, σκοτεινών ιερατείων στο -Πελασγικό- ιερατείο των Τρώων.)

Χώρια τα βρισίδια του Απόλλωνα στην Αθηνά, όταν με συμβουλή της τον στόχευσε ο Διομήδης με τα όπλα του! 🙂 ]

. . . . . . . . . . .

β. Χρειαζόμαστε ρεαλισμό, όχι ενθουσιασμό!

Κι ακούς, λοιπόν, κάτι ενθουσιώδεις κραυγές… θα καταστραφεί η Τουρκία… θα πάρουμε τημΜπόλιν καί την Αγιασοφιάν… θα γίνουν χριστιανοί όσοι (επι)ζήσουν…

Ναί, ρέ παιδιά, εντάξει όλ’ αυτά, αλλά οφείλω να επαναλάβω εν τάχει τις θεμελιώδεις αρχές του παρόντος ιστολογίου, όσον αφορά την Μ. Ασία. Αν μή τί άλλο, επείγομαι κάπως, επειδή τα γεγονότα (που οδηγούν στα προφητευμένα επερχόμενα) τρέχουν με ταχύτητες τέτοιες, που καλά-καλά δεν προλαβαίνουμε ούτε προφορικό σχολιασμό. Πόσο μάλλον εξαγωγή (ασφαλών) συμπερασμάτων.

Την παρουσίαση αυτών των αρχών θα τη διαιρέσω σε δύο ομάδες, την γεωπολιτική καί την θρησκευτική. Ξεκινάμε με την πρώτη.

. . . . . . . . . . .

i. Τα γεωπολιτικά

Όλοι, όσοι μιλάνε γιά επανάκτηση των Ελληνικών εδαφών της σημερινής Τουρκίας, Ευρωπαϊκών καί της Μ. Ασίας, δυστυχώς εστιάζονται (θα έλεγα, εκκινούντες από καθαρά συναισθηματικούς λόγους) κυρίως στην Κωνσταντινούπολη καί τη Σμύρνη, καί μάλλον σπάνια πάει η σκέψη τους καί στις υπόλοιπες αυθεντικώς Ελληνικές περιοχές (από Πόντο, μέχρι Αττάλεια) – ή, έστω, πάλαι ποτέ αυθεντικώς Ελληνικές.

Όμως, εάν είναι να κάνουμε την κίνησή μας προς επανάκτηση των πάλαι ποτέ εδαφών μας, τότε πρέπει να τα (ξανα)πάρουμε εις το α-κέ-ραι-ον.

Γιατί;

Γιά να ξερριζώσουμε από τώρα κάθε (ορατή) μελλοντική αφορμή αμφισβήτησής τους από ξένους.

Μην ξεχνάτε κάτι χάρτες, που κυκλοφορούν ανά το Διαδίκτυο, που δείχνουν Κουρδικό κράτος επάνω καί σε δικές μας περιοχές (πχ Καππαδοκία)! Σ’ αυτούς (λέγε με ηπαπάρα), που τάζουν τέτοια στους Κούρδους, πρέπει να κοπεί κάθε όρεξη από τώρα. Αν θέλουν να χαρίζουν περιοχές, να χαρίσουν τις δικές τους.

Εν πάσει περιπτώσει, το θέμα αυτό είναι μεγάλο (καί, όσον αφορά το σημερινό άρθρο, είναι «πάρεργο»), συνεπώς εδώ απλά θα περιοριστώ στην Κωνσταντινούπολη.

Λοιπόν…

• …Η Κωνσταντινούπολη δεν είναι ούτε το άλφα, ούτε το ωμέγα των γεωπολιτικών σχεδίων του Ελληνισμού.

Εντάξει, να την πάρουμε, αλλά δεν μας περιορίζει στο τί καί πώς θα σκεφτούμε γιά το μέλλον της φυλής μας.

• Επίσης, δεν κάνει γιά πρωτεύουσά μας, διότι δεν διαθέτει ενδοχώρα.

Σ’ όλη την ιστορία της, ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, λούστηκε καμιά 25αριά-30αριά πολιορκίες καί δύο αλώσεις – δυόμιση, γιά την ακρίβεια, αν καί η είσοδος των Φράγκων από τα ανατολικά τείχη στις 29 Ιουνίου 1203 αμφισβητείται.

Εντάξει, γνωστές οι δυνατότητες των σημερινών όπλων μακρού πλήγματος κτλ κτλ, αλλά αν δεν πάει ο φαντάρος του Πεζικού να υψώσει σημαία, κατάκτηση δεν νοείται. (Δες καί πού έχουν σήμερα την πρωτεύουσά τους οι Τούρκοι! Δες καί τί πάθαμε το 1922, που φτάσαμε 30 χιλιόμετρα μακριά της, αλλά φύγαμε τρέχοντας – δίκην Ναπολέοντος μπροστά στη Μόσχα!…)

• Δεν κάνει ούτε γιά μέγα κέντρο οικονομικών δραστηριοτήτων καί υποδομών, πχ σαν το πολεοδομικό συγκρότημα Αθήνας-Πειραιά μετά το 1945.

Εντάξει, μεγάλο λιμάνι, περατζάδα εμπορική, κτλ, όπως το Ρόττερνταμ, ξέρω ‘γώ. Αλλά είδατε τί έπαθε το Ρόττερνταμ από τα Στούκας! Δεν είναι ωραίο μιά εχθρική επίθεση να σου διαλύει τις υποδομές σε δυό ώρες! Όθεν, πρώτα πρέπει ως κράτος να διασφαλίσουμε αδιαπέραστη στρατιωτική άμυνα, καί μετά να κοιτάξουμε αν θα γίνει η Πόλη μέγα οικονομικό κέντρο.

[…Παρ’ όλ’ αυτά, η εμπειρία του μεταπολεμικού «Αθηνοκεντρισμού» μας λέει πως τέτοιες προοπτικές πρέπει ν’ αποφεύγονται. Το μυστικό της επιτυχίας είναι ο διαμοιρασμός των προσοδοφόρων πηγών του έθνους μας σ’ όλη τη χώρα μας, όχι η υπερσυγκέντρωσή τους.]

• Γιά να την πάρουμε καί να την κρατήσουμε στο διηνεκές, ο μόνος τρόπος είναι η γενοκτονία των σημερικών κατοίκων της, πλήν των ελαχίστων πλέον Ελλήνων. (Αν καί ειδικά γιά τον Αρχοντώνη, δεν είμαι σίγουρος! 🙂 )

Τονίζω ότι είκοσι με εικοσιπέντε εκατομμύρια εχθρικού πληθυσμού της πόλης αυτής ούτε θα κάτσουν στ’ αυγά τους (να μας πούν: «- Εντάξει, μας κατακτήσατε, δεχόμαστε την ήττα μας!»), ούτε χαλιναγωγούνται με τις δυνάμεις που έχουμε τώρα. Η μόνη λύση είναι να εξοντωθούν μέχρις ενός – ή να εκδιωχθούν μέχρις ενός, που φυσικά δεν θα το δεχθούν. (Καί να πάνε, πού; )

• Επίσης, αυτό το πολεοδομικό κι αρχιτεκτονικό (καί πέρα γιά πέρα αντιοικολογικό, συν τοις άλλοις) κιτσαριό της τερατώδους σημερινής Κωνσταντινούπολης, θέλει ξεπάτωμα εκ θεμελίων.

Καμιά ιδέα, γιά το πόσα χρόνια θα πάρει αυτό, καί πόσα λεφτά; Έχουμε τόσο χρόνο, ή μας περισσεύουν χρήματα;

[Καί η σημερινή Αθήνα χρειάζεται ξεπατωμό εκ θεμελίων, αλλά άλλη ιστορία αυτή… Μόνο που, ως ηθικόν δίδαγμα: κοιτάζουμε παραπέρα, ενώι δεν έχουμε ακόμη τακτοποιήσει το καλύβι μας.]

. . . . . . . . . . .

Αυτά, προχείρως.

Ελπίζω τα παραπάνω να κόψουν τα φτερά ανοήτων (δηλαδή, άνευ νοήματος) ενθουσιασμών, καί να μας κάνουν ως έθνος να μάθουμε να σκεφτόμαστε λιγάκι παραπάνω απ’ όσο συνήθως.

Εάν, τώρα, δεν σας αρέσει η ωμή αλήθεια, να πάτε σ’ ένα περίπτερο ν’ αγοράσετε Μικυμάους, καί να βυθιστήτε στην ανάγνωση των περιπετειών του Ντόναλντ Ντάκ καί των λοιπών ηρώων της παρέας του. Ή κάντε ελεύθερες πτώσεις με αλεξίπτωτο, ή γραφτήτε σ’ ένα ωδείο, να μάθετε πιάνο. Ή, τέλος πάντων, ασχοληθήτε με τη σκηνοθεσία πορνοταινιών· καί, πού ξέρετε; μπορεί στο τέλος να βάλετε καί υποψηφιότητα γιά Ευρωβουλευτές! 🙂

Αλλά κάντε μου τη χάρη να μην ξανασχοληθήτε με (τόσο σοβαρά) γεωπολιτικά καί γεωστρατηγικά θέματα.

. . . . . . . . . . .

ii. Τα θρησκευτικά

Ολόκληρη πραγματεία είχα γράψει γιά δαύτα (γιά τις σχέσεις μας με το ισλάμ, δηλαδή), ανάγοντας την αναζήτηση στο βαθύ παρελθόν κι εκκινώντας από τους Κρονίους Πελασγούς… των οποίων η «χάρη» δεν μας άφησε σε ησυχία σε καμμία περίοδο της Ιστορίας.

Δεν έχω να προσθέσω τίποτε σ’ εκείνο το κείμενο, παρεκτός την (σχετικώς έωλη) άποψη (όχι δική μου) που άκουσα πρόσφατα, ότι η Εικονομαχία ήταν κατά κάποιο τρόπο ένας πολιτικός ελιγμός του Βυζαντίου, γιά να μήν απορροφηθούν οι μονοφυσιτικοί πληθυσμοί των νοτιοανατολικών περιοχών της αυτοκρατορίας από το επελαύνον πρώϊμο ισλάμ. (Στο περίπου, δηλαδή: «- Νά, ορίστε, μή σας πουλάνε παραμύθι τα μεμέτια, διότι ούτ’ εμείς έχουμε εικόνες!») Καί, υποτίθεται, η Εικονομαχία φυσιολογικώς εξέλιπε, όταν εξέλιπε ο κίνδυνος του -πρώϊμου- ισλάμ, χοντρικά κάπου στα χρόνια του Νικηφόρου Φωκά.

Στέκει (αρχικώς, ως σκέψη) καί δεν στέκει (ιστορικώς)· διότι καί πχ οι Αρμένιοι θεολογικώς θεωρούνται μονοφυσίτες, αλλά απεικαστική δραστηριότητα καί αγιογραφίες δικής τους τεχνοτροπίας (δηλαδή, απεικόνιση καί προσώπων, όχι όπως στην Εικονομαχία) έχουν μιά χαρά.

Εν πάσει περιπτώσει, αν και περιέγραψα (στο …»έπος») τα χαρακτηριστικά των Κρονίων θρησκειών, επαναλαμβάνω κι εδώ πως τα πλέον ευδιάκριτα εξ αυτών είναι ο φανατισμός καί το (κυριολεκτικώς!) έως θανάτου μίσος τους προς τον υπόλοιπο κόσμο των «απίστων». Όθεν, χρειάζεται απόλυτη περίσκεψη στο ότι κάπου 25 με 30 εκατομμύρια σημερινοί «Τούρκοι» θα βαπτισθούν χριστιανοί ορθόδοξοι μετά τα επερχόμενα γεγονότα· ο δέ ενθουσιασμός επ’ αυτού δεν δικαιολογείται με τίποτε. Διότι:

• Δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν μυαλά μέσα σε μιά ημέρα αυτοί, ή τα παιδιά τους.

Δεν βλέπετε πώς φέρονται τα παιδιά (λαθρο)μεταναστών σε άλλες χώρες; πχ Αλγερινοί τρίτης / τέταρτης γενιάς στη Γαλλία, ή Πακιστανοί στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μην περιμένετε να μας αγαπήσουν ξαφνικά άνθρωποι, που μέχρι τώρα άκουγαν τον Τουρκικό εθνικό ύμνο κι άφηναν δάκρυα συγκίνησης.

• Εξακολουθεί να υπάρχει το Κρόνιο συνειδησιακό υπόβαθρο σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού…

…καί θυμηθήτε το μεγάλο αγκάθι των οικειοθελών εξισλαμισμών. Που δεν έγιναν μονάχα γιά τη διατήρηση των προνομίων των αρχοντικών οικογενειών (πχ όπως οι Τσάμηδες), διότι επί Βυζαντίου οι Σελτζούκοι ήσαν απλά μιά ορδή. Τί είχαν να φοβηθούν οι -σε αρκετές περιπτώσεις, σύμμαχοί τους- τότε Βυζαντινοί άρχοντες από δαύτους, ώστε να φοβηθούν μή χάσουν προνόμια;

Αν δεν το ξερριζώσουμε αυτό το Κρόνιο νοητικό υπόβαθρο, καί από το υποσυνείδητο αυτών των υποψηφίων νεοχριστιανών, αλλά καί από το corpus των ιερών βιβλίων της Ορθοδοξίας (λέγε με «ΠΔ»), τότε μην περιμένετε πολλά. Άσε που στην εποχή μας έχουμε κάτι ακόμη χειρότερο, που πρέπει ν’ αντιπαλαίψουμε στον ιδεολογικό τομέα: την «woke» κουλτούρα. Δηλαδή, όχι απλά Κρόνος, αλλά Τυφών!!!

Επίσης: γιά να πάρεις κάποιον με το μέρος σου, πείθοντάς τον ότι οι ιδέες σου είναι σωστότερες από τις δικές του, πρέπει όντως οι ιδέες σου να είναι σωστότερες από τις δικές του. Ποιά σωστή καθαρά Ελληνική ιδεολογία, όμως, έχει να προσφέρει ο σημερινός Ελληνικός λαός σε «νεοπροσήλυτους» νεορθοδόξους (υποψήφιους) Έλληνες; Τη «woke»-ίλα; Την αρνησιπατρία; Ή το: «- Έλα, μωρέ!»;

. . . . . . . . . . .

Εν κατακλείδι

Θα έλεγα με μία κουβέντα: ΜΗΝ ενθουσιάζεστε με την προοπτική να βαπτισθούν ορθόδοξοι χριστιανοί καμιά 30αριά εκατομμύρια σημερινοί Τούρκοι, καί (συνεπώς) να πηγαινοέρχονται ελεύθερα στη χώρα μας – παρεκτός αν είσαστε παπάς, ή δεσπότης. (Αν δεν είστε, κρατήστε πολύ χαμηλούς τόνους.)

Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει· αν θέλετε την αισιόδοξη άποψη, εντάξει, θα γίνουν (καί μακάρι να γίνουν) όσα λένε οι προφητείες, κι όσα (θετικά υπέρ ημών) προκύψουν μετά τα επερχόμενα.

Αλλά πρέπει να έχουμε τα μυαλά μας στη θέση μας, γιά να διαχειριστούμε τα γεγονότα όπως πρέπει. Διότι, αν μή τί άλλο, αυτοί οι πληθυσμοί θα έρθουν προς εμάς, καί θ’ αλλάξουν εθνικοθρησκευτικά σημεία αναφοράς. Όχι το ανάποδο.

Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, ο ενθουσιασμός είναι κάκιστος σύμβουλος· όπως κι η απογοήτευση, άλλως τε. Δεν πρέπει να παρασυρόμαστε ούτε στο ένα άκρο, ούτε στο άλλο.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Αυτό που λέει η προφητεία του Πατροκοσμά, μπορεί όντως να λάβει χώραν ειδικά με Πόντιους κρυπτοχριστιανούς καί Αλεβήδες.

Αυτοί οι τελευταίοι είναι όσοι προέρχονται από Βυζαντινούς, που εξισλαμίστηκαν με το ζόρι. Η διαφορά αυτών με τους γενίτσαρους, είναι ότι οι κάποτε πρόγονοι των Αλεβήδων (κυρίως φτωχολογιά, όχι άρχοντες) έζησαν τον εξισλαμισμό ως ενήλικες, άρα είχαν εναργή μνήμη της προηγούμενης κατάστασής τους. Όπως είχαν καί ρίζες στον τόπο τους. Αντιθέτως, οι γενίτσαροι (κυρίως Ελλαδίτες, αν μιλάμε μονάχα γιά Ελληνικούς πληθυσμούς, κι όχι γιά άλλα χριστιανικά έθνη) ούτε ρίζες είχαν στη Μ. Ασία, ούτε μνήμες πρότερης χριστιανικής ταυτότητας – διότι τους άρπαζαν από μικρά παιδιά καί τους έκαναν τρομακτικής εκτάσεως πλύση εγκεφάλου.

Ωστόσο, παραμένω δύσπιστος. Τί θ’ αλλάξει με το επίσημο ορθόδοξο βάπτισμα των Αλεβηδικών πληθυσμών; Θ’ αρχίσουν ν’ αποστρέφουν την κεφαλή από τα εθνικά σύμβολα της Τουρκίας, στα οποία «ορκιζόντουσαν» μέχρι χθές; Θα θεωρήσουν πως τα σημεία αναφοράς τους είναι πλέον -πλήν Ορθοδοξίας- ο Παρθενώνας καί η αρχαία Ελλάδα; Καί πόσο γρήγορα θ’ αλλάξουν νοοτροπία – αν αλλάξουν τελικώς;

Εν πάσει περιπτώσει, ούτε ενθουσιασμός επιτρέπεται, ούτε απογοήτευση. Μόνο ψυχραιμία καί νηφαλιότητα. Αναμένεται να διαχειριστούμε μιά εξόχως δύσκολη κατάσταση, καί οφείλουμε να τη διαχειριστούμε σωστά.

Υγ 2: Δεν είπαν τίποτε σχετικό οι προφητείες, αλλά ελπίζω κατά την επανάκτηση των Ελληνικών περιοχών η κυβέρνηση της Ελλάδας ν’ αποτελείται από πρόσωπα της προκοπής.

Φαντάζεστε να υλοποιηθούν οι προφητείες καί νά ‘ναι στην αρχηγία της Ελλάδας ο κουκλοχαιρετάκιας με τη νιάου; Είναι ν’ ανέβουμε ομαδικώς στις ταράτσες των πολυκατοικιών, καί να σαλτάρουμε κάτω!…

Επί τον τύπον του Ήλον

α. Εισαγωγή

Η είδηση: ο γνωστός επιχειρηματίας Ήλον Μάσκ (ηλεκτρικά αυτοκίνητα «Τέσλα», Χ -πρώην Τουΐττερ-, κτλ) είπε ότι οι Έλληνες είμαστε έθνος υπό εξαφάνιση.

Αν κι έπεσαν να τον φάνε (κάτι κομματόσκυλα, κάτι «Καθημερινές», κτλ), αυτό το γεγονός μας είναι γνωστό· άσε που αποδεικνύεται από τις στατιστικές, διότι το πόσοι Έλληνες ζούν κάθε στιγμή, είναι απολύτως μετρήσιμο μέγεθος. Ως παράδειγμα, αρκεί να δήτε σε πόσα αντίτυπα τυπώνονται τα σχολικά βιβλία μιάς τάξης: κάθε χρόνο καί λιγώτερα. Άσε που τα δεδομένα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας είναι δημοσιευμένα, καί όποιος επιθυμεί, μπορεί να ανατρέξει σ’ αυτά.

[Τώρα, βέβαια, η μή εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων είναι ένα άλλο ζήτημα, το οποίο συμβαίνει εκ του πονηρού. Εκεί, το εκλογικό σώμα κάθε φορά εμφανίζει ελαφρά αύξηση!… αν καί αυτή οφείλεται στη μή διαγραφή των πεθαμένων, συν την εγγραφή αλλοδαπών λάθρο καί τζάϋφτουσιζ.]

. . . . . . . . . . .

Ωραία, τα γνωρίζουμε όλ’ αυτά από πρώτο χέρι. Καί τα γνωρίζουμε εδώ καί δεκαετίες. Όπως γνωρίζουμε καί τις αιτίες, πχ την οικονομική ανέχεια. (Άσχετο αν αποστρέφουμε το βλέμμα από κάποιες άλλες απ’ αυτές, πχ την κατάθλιψη σε πανεθνικό επίπεδο.)

Το σημαντικώτατο ερώτημα, όμως, είναι γιατί ενδιαφέρθηκε ο κυρ-Ήλον; Τί τον νοιάζει αυτόν; Τυγχάνει απλά ρομαντικός φιλέλλην, ή μήπως επισυμβαίνει (καί) τίποτε άλλο;

Προσπαθήστε να δώσετε τη δική σας απάντηση, πρίν προχωρήσετε παρακάτω. Διότι θα καταλάβετε πολλά.

. . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . .

β-1. «Αυτοί»

Λοιπόν, ακολουθεί η δική μου απάντηση – κι ελπίζω να μην αποδειχθήκατε τεμπέληδες, περιμένοντας τα έτοιμα!

Οι τωρινοί αφέντες του πλανητάκου μας, (έχει αποδειχθεί πως) είναι δύο κατηγοριών:

• Αυτοί, που θέλουν να μας εξαφανίσουν τελείως από προσώπου Γής. Που δεν θέλουν να μείνει ούτε ρουθούνι Έλληνα. (Μετά, με την ησυχία τους, θα μας εξαφανίσουν κι απ’ την Ιστορία.)
• Κι αυτοί, που μας θεωρούν χρήσιμους σε «ειδικές» χρήσεις. Οι οποίοι αποτελούν τρόπον τινά «φρένο» στους της πρώτης κατηγορίας.

Πιό αναλυτικά: οι πρώτοι, όντες καρα-Κρόνιοι του κερατά, μας το κρατάνε μανιάτικο από την εποχή της Ατλαντίδας. Οι δεύτεροι, πιό ψύχραιμοι, λένε στους πρώτους ότι τα πάντα έρχονται καί παρέρχονται· το παρελθόν δεν έχει καμμία σημασία, διότι τα σημερινά χάλια των Ελλήνων δείχνουν πως οι Έλληνες δεν θ’ ανακάμψουν ποτέ πιά ως παγκόσμια ηγετική δύναμη. Ίιιιισως μόνον στο πνεύμα· αλλά, καί πάλι, ζούμε σε εποχές όπου η γνώση καί η πληροφορία διαδίδονται καί διαμοιράζονται αστραπιαίως. Οπότε, ο πρώτος / πρωτοπόρος είναι τέτοιος μονάχα γιά μερικές ώρες. Αμέσως ακολουθούν οι υπόλοιποι.

[Δες πχ πόσο γρήγορα κάλυψαν οι Κινέζοι την υστέρησή τους στα μοντέρνα ηλεκτρονικά. Πήραν, βέβαια, έτοιμη τεχνογνωσία, αλλά η Δύση στο μεταξύ προχώρησε· κι οι Κινέζοι από κοντά, όμως – δεν τους ξέφυγαν μπροστά οι Δυτικοί. Τα ίδια καί με τη Βιολογία – με την κατασκευή του διαβόητου κοροϊδοϊού, πχ.]

Υπάρχει, βέβαια, καί η πιθανότητα η δεύτερη κατηγορία εξουσιαστών να περιμένει, έως ότου μας «κλέψει» το προνόμιό μας, δηλαδή την ικανότητά μας να βρίσκουμε λύσεις σε «ειδικά» προβλήματα, καί μετά να τραβηχτεί στην άκρη, αφήνοντας ελεύθερη την πρώτη κατηγορία στο σφαγιαστικό της έργο.

. . . . . . . . . . .

β-2. Εμείς

Καί ποιό προνόμιο έχουμε οι Έλληνες, που μας καθιστά τόσο χρήσιμους, ακόμη καί σ’ αυτούς που δεν μας χωνεύουν;

Έχουμε δύο.

Το ένα, είναι μεταφυσικό – κι αν θέλετε να είμαστε 100% αντικειμενικοί, δεν αποδεικνύεται: είναι η μοίρα των «Ατλαντείων» πάντα να πλησιάζουν στην πηγή, αλλά ποτέ να μην πίνουν νερό. Κάτι σαν κακό κάρμα, προαιώνια κατάρα, «- Το αίμα Αυτού εφ’ ημών…», κτλ. Καταλαβαίνετε.

Το δεύτερο είναι η γλώσσα μας, χωρίς την οποία δεν προχωράει ο πολιτισμός.

Το επεσήμανε πρώτος ο Παλαιός, συμπληρώσας ότι πχ η επέκταση της ανθρωπότητας στο Διάστημα δεν γίνεται χωρίς την Ελληνική γλώσσα.

Καί γιατί αυτό; Αφού ολόκληρη η τεχνολογία του 20ου καί 21ου αιώνων είναι αγγλόφωνη κατά βάσιν.

Χμ…

Θ’ απαντήσω με ερώτηση: Γιατί ο Νεύτων μιλούσε κι εξέφραζε γραπτώς τις σκέψεις του στ’ αρχαία Ελληνικά; (Πράγμα, που κάνουν αρκετοί άλλοι παρόμοιοι «συνάδελφοί» του σήμερα.) Ερώτηση 1+1 δώρο: Επίσης, γιατί όλοι οι εξουσιαστές γνωρίζουν τον Θουκυδίδη απ’ έξω;

Φαίνεται πως όλοι αυτοί «κάτι» είδαν καί βλέπουν στην Ελληνική, που δεν το είδαμε καί δεν το βλέπουμε εμείς.

Επίσης, να γνωρίζετε ότι η Ελληνική χρησιμοποιήθηκε ως κατακτητικό «όπλο» εναντίον των Ελλήνων, ειδικά μετά την άλωση του 1453… όπου όλη η Δύση διείδε ευκαιρία να κατακτήσει την Ελλάδα οριστικώς. (Αλλά δεν υπολόγισε την οξύνοια του Μεχμέτ Β’ «Πορθητή», που ήθελε την Ελλάδα γιά πάρτη του – καί μπόρεσε να την κρατήσει.) Τα Ελληνικά τα είχαν μάθει «φαρσί» από τους Έλληνες λογίους, που κατέφυγαν στη Δύση πρό καί μετά το 1453, αλλά η «οπλοποίηση» της γλώσσας μας φάνηκε ξεκάθαρα με τον Έρασμο, ο οποίος επίτηδες αλλοίωσε την προφορά κατά το δοκούν.

. . . . . . . . . . .

γ. Αυτό το «κάτι»

Αυτό το «κάτι» της Ελληνικής, μας το λέει εμμέσως πλήν σαφώς το φοβερό καί τρομερό -θρυλικό πιά- βιβλίο: «Ο θαυματουργός ψίθυρος του Ερμή»: είναι το γεγονός ότι δεν καθοδηγεί μονάχα η σκέψη τη γλώσσα, αλλά καί η γλώσσα καθοδηγεί τη σκέψη!!!

Έμ, βέβαια! Το εκφραστικό σου «όχημα» σε βοηθάει να σκέφτεσαι – καί η Ελληνική είναι το κατ’ εξοχήν τέτοιο «όχημα». Σκεφθήτε, αντιθέτως, ότι η Τουρκική δεν βοηθάει πχ να φιλοσοφείς. Κάπου 700-800 τουρκικές λέξεις γνωρίζουμε (ως ενσωματωμένες στα μοντέρνα Ελληνικά), αλλά όλες ανεξαιρέτως περιγράφουν αντικείμενα (γρόσι, φέσι, καντάρι), ζώα (άτι), καί (ελάχιστες από δαύτες) ιδιότητες (μπουνταλάς). Ανώτερες έννοιες, όμως, πουθενά!

Πάντως, όσο αυτονόητη ( ; ) κι αν είναι η διαπίστωση ότι καί η γλώσσα μπορεί να καθοδηγεί τη σκέψη, χρειάστηκαν πρακτορίστικες έρευνες, ώστε να παγιωθεί – πρώτα ως μυστικό όπλο του ψυχολογικού πολέμου. (Δες κάτι «νευρογλωσσικούς προγραμματισμούς», κάτι λέξεις τύπου: «φασίστας», «ρατσιστής», κτλ, και θα καταλάβεις.)

Επομένως, οι Δυτικοί είχαν κι έχουν κάθε καλό λόγο να χρησιμοποιούν τα Ελληνικά – καί δή, στην αρχαία τους μορφή. (Κι όχι μόνον επειδή η αρχαία μορφή της γλώσσας μας ακριβολογεί χωρίς περιττές νοητικές «σπατάλες», όπως γράφει ο «Ψίθυρος», αλλά καί γιά άλλους λόγους – που δεν είναι του παρόντος, καί δεν θέλω να τους αναφέρω.) Γιατί; γιά να επισκέπτονται την Ακρόπολη καί να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους; Όχι, βέβαια!

Γιά ν’ αποκτήσουν την ικανότητα να λύνουν τα προβλήματα, που μόνον οι Έλληνες μπορούν!

. . . . . . . . . . .

δ. Πάλι «Αυτοί»

Την απέκτησαν, όμως, αυτή την ικανότητα;

Όχι. Αν την είχαν αποκτήσει, τώρα θα μας είχαν ήδη εξοντώσει.

Υπάρχει περίπτωση να την αποκτήσουν ποτέ; είναι, δηλαδή, θέμα χρόνου;

Επίσης όχι – τουλάχιστον διά της φυσιολογικής, παραδοσιακής οδού (διάβασμα Ελληνικών καί εξάσκηση).

Όχι πως δεν επιχείρησαν… Αλλά στον δρόμο διαπίστωσαν πως τους έλειπε κάτι ακόμη· μιά «λεπτομέρεια»:

Η χρήση της Ελληνικής δουλεύει με τον επιθυμητό τρόπο ΜΟΝΟΝ στις εγκεφαλικές συνάψεις γνήσιου Έλληνα καί γνήσιας Ελληνίδας!

Γι’ αυτό μας κρατάνε ακόμη: επειδή, παρά τα μαύρα χάλια μας, επιμένουμε να παράγουμε μυαλά.

. . . . . . . . . . .

ε. Ο Ήλον

Αν κι είναι φανερό ότι ο Ήλον δεν είναι ακριβώς φιλέλλην του 1821, αν κι είναι φανερό πως είναι εξουσιαστής της δεύτερης ομάδας… άρα, λέει (με τη δημόσια δήλωσή του αυτή) στους της πρώτης ομάδας να πατήσουν φρένο στην εξόντωσή μας (με την πτωχοποίησή μας από τα τσιράκια των «λεσχών» καί την εξόντωσή μας με τα σκατοεμβόλια, κτλ)… λείπει κάτι απ’ την εικόνα.

Που όμως, εύκολα το βρίσκουμε.

Πώς; Ως εξής:

Τί σχέδια έχει αυτός; Ποιά απ’ αυτά πραγματοποιεί ήδη;

Τα κυριώτερα είναι:

• Πυκνό δικτύωμα δορυφόρων «Στάρλινκ». («Γιά να έχουν όλοι γρήγορο Διαδίκτυο».)
• Εποικισμός του πλανήτη Άρη. («Ως διέξοδος γιά τον διαφαινόμενο υπερπληθυσμό».)
• Εμφύτευση ολοκληρωμένων κυκλωμάτων σε ανθρώπινο εγκέφαλο. («Γιά βοήθεια σε αναπήρους».)

Δεν παραπέμπω σε συνδέσμους, μπορείτε να τους βρήτε κι εσείς από μόνοι σας, πιό εύκολα απ’ όσο πίνετε καφέ.

Ωστόσο, όλα τα παραπάνω αναφερθέντα σχέδιά του, εκτός από την προφανή «αγαθοεργή» ανάγνωση, έχουν καί μιά δεύτερη:

• Δίκτυο ηλεκτρομαγνητικού ελέγχου ολόκληρης της ανθρωπότητας.
• Σώσιμο των «εκλεκτών» από ολοκληρωτική οικολογική καταστροφή της Γής (πχ μετά από πυρηνικό πόλεμο), διότι τα πυρηνικά καταφύγια δεν επαρκούν. (Ο Άρης είναι κατοικήσιμος· αν καί πιό εύκολα όχι από Ευρωπαίους, αλλά από -μαθημένους σε τέτοια- Θιβετιανούς καί Περουβιανούς, λόγωι αραιής ατμόσφαιρας, ξηρασίας, καί χαμηλών θερμοκρασιών.)
• Καί… ντράμς ρόλλ… Άμεση «εμφύτευση» στον εγκέφαλο του δέκτη της ικανότητας του σκέπτεσθαι …στα Ελληνικά!!!!! (Τί να κάθεται να διαβάζει βιβλία Ελληνικής Γραμματικής καί λεξικά!…)

Το πιάσατε τώρα το υπονούμενο;

Λοιπόν, ως έθνος έχουμε ζωή, μέχρις ότου (καί άν…) επιτευχθεί το επιθυμητό «θαύμα» του ολοκληρωμένου κυκλώματος στον εγκέφαλο καποιανού υπερ-εξουσιαστή…

Γιά το ποιός θα είναι αυτός, βέβαια, μόνον υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε.

Αλλά, μέχρι τότε… πάτα το, ρέ Βαλόντια, το γ@μημένο!!! Ο Μπούλης κοιμάται όρθιος.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Όταν εγώ φωνάζω στα διάφορα νιάνιαρα, που σπουδάζουν έξω, να βγάλουν τον σκασμό καί να μην ανοίγουν τα μάτια βαρβάρων, είμαι υπερβολικός;

Επίσης, όταν φωνάζω στους Έλληνες ότι μόνον με Ελληνίδες πρέπει να ζευγαρώνετε, κι όχι με την κάθε «ρομαντική τουρίστρια», που θα σας ρίξουν οι «υπερεσίες» δίπλα σας, είμαι υπερβολικός;

[Έχει χρησιμοποιηθεί καί αυτή η μέθοδος κατά κόρον, ξέρετε, γιά παραγωγή μεικτής καταγωγής απογόνων, «μπάς καί». Έχω κάμποσα παραδείγματα, που γνωρίζω προσωπικώς.

Επίσης, σας βεβαιώνω ότι οι Ελληνίδες είναι αρκετά θερμές ως γυναίκες, καί είναι ικανές να σας πάνε στον επίγειο Παράδεισο – αν τους φέρεστε ωραία. Δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από ξένες «μπίμπο»· το αντίθετο, θα έλεγα.]

. . . . . . . . . . .

Υγ 2: Ο σκεπτόμενος αναγνώστης θ’ αναρωτηθεί πώς καί πότε (καί σαφώς με ποιόν τρόπο) κατέστη η Ελληνική αυτό το σκεπτικό «υπερόχημα», που είναι.

• Δηλαδή: βλέπω / σκέπτομαι / μιλάω / σχηματίζω λέξεις,
• καί αντίστροφα: έχω διαθέσιμες λέξεις πλήρεις νοήματος / διαβάζω καί μιλάω / σκέπτομαι / καθίσταμαι ικανός να βλέπω όλη την εικόνα νοητικώς.

Αν μή τί άλλο, αν υποτεθεί ότι κάποτε ήμασταν πιθήκια που φάγαμε φλασιά καί είδαμε «το φώς το αληθινόν», η διεργασία σχηματισμού της Ελληνικής προφανώς απαίτησε εκατομμύρια χρόνια …φυσιολογικώς. (Ό,τι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό το τελευταίο.) Στο κάτω-κάτω, έναν μηχανισμό σχεδόν ποτέ δεν τον πετυχαίνεις με την πρώτη να δουλεύει άψογα. Δες πχ τα προγράμματα (πολύ απλούστερα ενός ανθρωπίνου εγκεφάλου, έ; ), που έχουμε εγκατεστημένα στα κινητά μας τηλέφωνα: κάθε τρείς καί λίγο, κατεβάζουμε αναβαθμίσεις.

Άρα;… Ποιός;… Πότε;…

Ειλικρινά, δεν ξέρω. Αλλά, καί να γνώριζα, δεν θα μιλούσα δημοσίως.

Ωστόσο, κανείς δεν σας απαγορεύει να σκέπτεστε.

Ιράν – λίαν προσεχώς;

Όσοι ασχολούμαστε μ’ αυτά τα θέματα, ήδη γνωρίζουμε (καί) ένα «corpus» προφητειών των γεροντάδων· καί, φυσικά, αναμένουμε να εκπληρωθούν (καί το πώς θα εκπληρωθούν – εν όλωι, εν μέρει, συμβολικώς, κτλ).

Μία απ’ αυτές, μιλάει γιά τον βομβαρδισμό του Ιράν, καί δή των πυρηνικών του εγκαταστάσεων, από το Ισραήλ. Στον σύνδεσμο μπορείτε να τη διαβάσετε, αλλά (αν δεν με απατά η μνήμη μου) η αυθεντική διατύπωση της προφητείας -που δεν τη βρήκα τώρα στο ψάξιμο- αναφέρει καί ημέρα Παρασκευή.

Οπότε, έχουμε ήδη δύο πραγματικά στοιχεία γιά τον χρόνο πραγματοποιήσεως της προφητείας: την Παρασκευή, ιερή μέρα των μωαμεθανών, καί τον καφέ ( = πρωϊνές ώρες).

. . . . . . . . . . .

Πολλοί θα πούν: «- Έλα μωρέ, καί οι δύο -Ισραήλ καί Ιράν- γαυγίζουν, αλλά δεν δαγκώνουν! Άμα ήταν να το κάνουν, θα το έκαναν! Κι οι Πέρσες, καλά, συνεχώς απειλούν (όπως με τον Σουλεϊμανί), αλλά δεν κάνουν τίποτε. Αλλά τους Ισραηλινούς τους ξέρεις να διστάζουν, ή να ντρέπονται να κάνουν ο,τιδήποτε;»

Δεν διαφωνώ. Επειδή, όμως, τώρα τελευταία:

• καί το Ισραήλ φαίνεται πως βιάζεται να τηρήσει το χρονοδιάγραμμα κάποιας δικής του ατζέντας (δες πχ κάτι κόκκινες αγελάδες, καί λοιπά παρανοϊκά),
• καί τα «γαυγίσματα» αμφοτέρων πύκνωσαν,

προσωπικώς εκτιμώ ότι το Ισραήλ θα επιτεθεί σύντομα…

…Κι επειδή σήμερα είναι Παρασκευή! 🙂

Στα σοβαρά, τώρα: αν ήταν γιά σήμερα, ήδη θα είχε βουΐξει όλο το Διαδίκτυο απ’ το πρωΐ. Άσε που θα βλέπαμε σ’ όλη την Ελλάδα παλαβωμένα ανθρωπάκια να σηκώνουν μέχρι καί τα τουμποφλό απ’ τα σουπερμάρκετς! 🙂 Άρα, δεν είναι σήμερα.

Οπότε, αναρωτιόμαστε: ποιά Παρασκευή;

. . . . . . . . . . .

Έ, λοπόν, μία καλή υποψήφια ημερομηνία είναι η αμέσως επόμενη Παρασκευή, 19 Απριλίου 2024.

Γιατί;

Διότι η 19η / 4ου είναι μία ημερομηνία δευτερεύουσας «πύλης» εντός του έτους. Βρίσκεται ακριβώς σε απόσταση 90 μοιρών από την πλέον ισχυρή «πύλη» της 20ης Ιουλίου, κι ακόμη επάνω της γεννήθηκαν δύο πασίγνωστα πρόσωπα «αυτών» : η ψοφήσασα Ελισσαύρετ καί ο μυστακοφόρος εβραιάκος.

[Με την επιφύλαξη, βέβαια, ότι σε τέτοια άτομα, ειδικά σε γεννήσεις του Μπάκινγχαμ, σπάνια -αν όχι ποτέ- δίδεται στη δημοσιότητα η ακριβής ημερομηνία γεννήσεως. Αλλά η δική μας ντετεκτιβίστικη λογική λέει ότι α-πο-κλεί-ε-ται να συνέβη διαφορετικά.]

Μπορεί, βέβαια, να μη συμβεί τίποτε. Αλλά, κάνουμε έρευνα καί ερευνητικές εκτιμήσεις, οπότε έχουμε το θάρρος της γνώμης μας καί ρισκάρουμε καί το -δημοσιευμένο- λάθος. (Αν θέλαμε 100% σιγουριά, θα παίζαμε χρηματιστήριο σε «μιλημένες» μετοχές! 🙂 )

Εν πάσει περιπτώσει, αφήνουμε εδώ την ημερομηνία αυτή να υπάρχει ως τεκμήριο.

. . . . . . . . . . .

Υγ: Ρέ συμπατριώτες, όταν θα τρέξετε πανικόβλητοι στα σουπερμάρκετς, μην ξεχάσετε ν’ αγοράσετε κωλόχαρτα! Lol!!!

Μυαλό δέν βάζετε, μωρέ…

Έκλειψη Ηλίου 2024-04-08

Σύντομο σήμερα, μόνο γιά την ερευνητική ιδέα.

. . . . . . . . . . .

Τα πραγματικά στοιχεία της έκλειψης: χάρτης εδώ, λεπτομερέστερος χάρτης (και με ωράρια) εδώ.

Γιά να μην τρέχετε, βάζω κι εδώ τον πρώτο χάρτη. Η έκλειψη που μας ενδιαφέρει, είναι η σημειωμένη με ρόζ βούλες.

. . . . . . . . . . .

Δεν θα επαναλάβω όσα «συνομωσιολογικά» έχουν ήδη γραφεί. Αλλά θα πω μιά ιδέα, που δεν την ανέφερε κανείς:

• Εάν οι εκλείψεις, ειδικά οι ηλιακές, ενεργοποιούν κάποια «εστιακά σημεία» του πλανήτη μας, καθώς περνάνε από πάνω τους.

Ίσως ναί, ίσως όχι. Η έρευνα που έκανα σε τούτην εδώ, πάντως, ουδέν απέδωσε. Βλέπετε, στις ΗΠΑ δεν υπάρχουν τέτοια σημεία (πυραμίδες, ναοί, κτλ παρόμοια)· κι όσα υπήρχαν, τα ισοπέδωσαν οι έποικοι – κι όχι πάντα από σύμπτωση, ή ωμό κυνήγι οικονομικού κέρδους επάνω στις γαίες των κτισμάτων αυτών.

. . . . . . . . . . .

[Ο εποικισμός των Ευρωπαίων στον «Νέο» Κόσμο, εκτός από γενοκτονίες και λεηλασίες, είχε κι έναν κρυφό σκοπό, στον οποίο κανείς δεν αναφέρεται: το σβήσιμο της συλλογικής μνήμης των ιθαγενών λαών.

Γιατί;

Διότι αυτοί οι λαοί -άν καί άθελά τους, βέβαια- κατέστρεφαν την προσπάθεια ελέγχου της γνώσης, που ανέκαθεν είχε ως σκοπό του το Κρόνιο ιερατείο της Ευρώπης. Χίλιες μυστικές βιβλιοθήκες του Βατικανού, χίλιες καμμένες βιβλιοθήκες της Αλεξάνδρειας, χίλιες συλημένες Κωνσταντινουπόλεις δεν ωφελούσαν καθόλου, αν η γνώση του παρελθόντος έμπαινε «απ’ το παράθυρο».

Κι αν αυτή η γνώση έκανε «τζίζ»… καταλαβαίνετε. Αλήθεια, γιατί ο Κολόμβος στην πρώτη αποστολή του είχε μαζί του κι έναν πολύγλωσσο ιουδαίο λόγιο, που μιλούσε μέχρι καί αρχαία Ελληνικά; Τί να τα κάνει τα αρχαία Ελληνικά με τους ιθαγενείς της Κούβας; Πάει το μυαλό σας πουθενά;…

Γιά τον ίδιο ακριβώς λόγο, προσπάθησαν να υποδουλώσουν τους Ινδούς, να κατακλέψουν τους Αιγύπτιους, να μαστουρώσουν ομαδικώς τους Κινέζους, καί να βάλουν τους Γιαπωνέζους να σφαχτούν μεταξύ τους (όχι πως ήθελε καί πολλή προσπάθεια, αυτό…), αλλ’ απέτυχαν – κι ευτυχώς.

Έτσι, εκτός απ’ τις γενοκτονίες (με τις οποίες χάθηκαν οι λαλούμενες γλώσσες), εκτός απ’ τις καταστροφές ιερών καί λοιπών κτιρίων, έλαβε χώραν καταστροφή των βιβλίων των ιθαγενών, συν άγριο πλιάτσικο. Κι όσα βιβλία σώθηκαν, μπαουλιάστηκαν σε υπόγεια (κι όχι μονάχα στο των φλάρων). Οπότε, ποιά «συλλογική εθνική μνήμη»; Τη διέλυσαν οι «πολιτισμένοι» – που δεν ήξεραν τί θα πεί αποχετευτικό σύστημα, καί χέζανε από ψηλά μέσα στις τάφρους των κάστρων τους.]

. . . . . . . . . . .

Σήμερα, ότι «ιερό» των ιθαγενών υπήρχε στη Βόρεια Αμερική, είναι είτε σακατεμένο από καταστροφή, είτε τελείως εξαφανισμένο, είτε «απενεργοποιημένο». Κι έτσι, δεν είχε σημασία από πού περνάει η έκλειψη.

Ωστόσο, τη μικρή μου έρευνα την έκανα. Ας τη δούμε.

• Η έκλειψη εισήλθε στην ξηρά της Β. Αμερικής από το Μασατλάν του Μεξικού, στον Ειρηνικό.

Παρ’ ότι η ονομασία περιέχει μέσα της αυτό το γοητευτικό «-ατλάν», ωστόσο εισπράξαμε απογοήτευση! Η πόλη αυτή δεν έχει καμμία αρχαία ιστορία, αλλά φτιάχτηκε μετά την κατάκτηση του Μεξικού, από μεικτό πληθυσμό ντόπιων και Ισπανών.

Πάμε παρακάτω.

• Διέσχισε τις ΗΠΑ.

Τίποτε το ενδιαφέρον εδώ.

[…Ναί, οκ, διέσχισε οκτώ πόλεις που ονομάζονται Νινευή -αν κι αυτό αμφισβητείται-, η προηγούμενη το 2017 διέσχισε άλλες επτά πόλεις με το όνομα Σέηλεμ -ναί, εκεί που στη μία από δαύτες κάψανε τις γυναίκες, ως μάγισσες-, κτλ κτλ, αλλά είπαμε δεν θ’ ασχοληθούμε. Τα έγραψαν άλλοι αυτά.]

• Βγήκε στον Ατλαντικό, από την ανατολική άκρη του Καναδά.

Ώπα! Εδώ πάει το μυαλό μας σε κάτι πολύ ενδιαφέρον…

…αλλά, δυστυχώς, η διαισθητική μας εκτίμηση έπεσε τελείως έξω: η βύθιση του Τιτανικού έγινε πάνω από 900 χμ νοτιώτερα.

(Με χοντρή μαύρη γραμμή σημειώνεται περίπου η πορεία της σκιάς της Σελήνης.)

• Τέλος, η σκιά της έκλειψης τερμάτισε κάπου στο βόρειο άκρο της πάλαι ποτέ Ατλαντίδας.

Περίπου εδώ:

Ούτε κι εδώ κάτι το ενδιαφέρον, διότι μέχρι στιγμής η έρευνά μου έχει δείξει πως όλα τα ενδιαφέροντα ελάμβαναν χώραν στο νότιο τμήμα του νησιού.

. . . . . . . . . . .

Δεν πετύχαμε τίποτε, αν καί δεν μας πειράζει – διότι, η σκέτη διαίσθηση αρκετές φορές πέφτει έξω. Ωραίες είναι οι ιδέες, αλλά πρέπει πάντα να επιβεβαιώνουμε με πραγματικά στοιχεία.

Ωστόσο, κρατάμε την βασική ιδέα: σκιά εκλείψεως πάνω από «εστιακά σημεία», ίσως επιφέρει κάποια αποτελέσματα – ιδίως στο αιθερικό. (Καί τα επιφέρει όχι αμέσως, διότι οι εκλείψεις θεωρούνται απλώς «πυροκροτητές» – με τα γεγονότα να «εκρήγνυνται» αργότερα. Αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.)

Έ, λοιπόν, ίσως έχουμε την ευκαιρία να δούμε κάτι τέτοιο, με την ηλιακή έκλειψη της 21ης Απριλίου 2088! Της οποίας: χάρτης 1, χάρτης 2.

Γιά να είμαι ακριβής, θα τη δούν όσα άτομα μας διαβάζουν τώρα, καί είναι μέχρι -πές- 40 ετών, διότι σε 64 χρόνια εμείς οι μεγαλύτεροι μάλλον δεν θα ζούμε. Θα ζούμε μέν, αν μετενσαρκωθούμε, αλλά ουδόλως γνωρίζω αν θα ξανασυναντηθούμε· καί το κυριώτερο: αν θα έχουμε τις αναμνήσεις, συν μεγάλο μέρος της προσωπικότητας που έχουμε σ’ αυτήν εδώ τη ζωή, ώστε να μας ενδιαφέρουν τα ίδια πράγματα. (Στοιχηματίζω πως όχι, αν καί ποτέ δεν ξέρει κανείς!)

Τέλος πάντων, εκείνη η έκλειψη θα περάσει καταποπάνω από το Νεοχώρι Πηλίου. Αναρωτιέστε το γιατί πρέπει να μας ενδιαφέρει, έ; Κάτι είχαμε πεί εδώ…

. . . . . . . . . . .

Τελειώνοντας, θα σας παρότρυνα να «παίξετε» μ’ αυτή την ιδέα, διότι ίσως σας δείξει καί πότε θα συμβούν κάποια γεγονότα… εάν «αυτοί» προγραμματίζουν γεγονότα με βάση καί τις εκλείψεις. Το σχετικό site της μανδάμ NASA είναι εδώ, οπότε έχετε καί τους χάρτες έτοιμους. Εσείς, τώρα, απλά θα θέσετε τα ερωτήματα: πότε περνάει (κι αν περνάει) μία έκλειψη από το τάδε σημείο (πχ τις πυραμίδες της Γκίζας), κι αμέσως μιά ματιά στους χάρτες, καί το βλέπετε (ή όχι).

Απόκρυψη με γραββάτα

α. Μιά αποκάλυψη

Κι ύστερα σου λέει, μας φταίνε οι ξένοι!

Όχι πως δεν φταίνε· Παναγίες, δεν είναι – άσε που συνεχώς βάζουν το χεράκι τους στην οριστική εξαφάνιση του έθνους μας. Αλλά ούτ’ εμείς κάνουμε αυτό που πρέπει.

Ο λόγος είναι μία αναφορά του Διηνέκη, που οδήγησε εδώ.

. . . . . . . . . . .

Τα ήξερα τα δρακόσπιτα. Ήξερα, δηλαδή, το θέμα· αν καί, προσωπικά, ποτέ δεν είχα την καλή τύχη να τα επισκεφθώ.

[Καί μπορεί να μην τα δω ποτέ, μιά που την περιοχή τους τη φορτώνουν ανεμογεννήτριες. Σιγά μη σεβαστούν τις αρχαιότητες, τα σκατοσυμφέροντα!]

Όπως ήξερα τη στάνταρ συμπεριφορά των αρχαιολόγων, που ο,τιδήποτε δεν καταλαβαίνουν, το βαφτίζουν «λατρευτικής χρήσεως». 🙂

Ωστόσο, εκείνο που αγνοούσα, είναι αυτό εδώ:

«…σε μια σειρά από θραύσματα αγγείων ανακαλύφθηκαν επιγραφές

σε μια γλώσσα που ακόμη και σήμερα δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί…»

Κι εκεί, πήρα άγριες ανάποδες.

. . . . . . . . . . .

β. Εντέχνως εξαφανίζειν

Εδώ και πολύ καιρό, έχω πειστεί ότι τα σημαντικώτερα ευρήματα βρίσκονται στις αποθήκες των μουσείων. Όχι στις βιτρίνες. (Αν καί, όσον αφορά τον δίσκο της Φαιστού πχ, ούτε γιά τα «βιτρινάτα» ευρήματα ξέρουμε πολλά.) Όμως, άλλο αυτό, κι άλλο η απόκρυψή τους. Διότι περί αποκρύψεως πρόκειται.

Στον 21ο αιώνα μΧ, με τόσες ευκολίες στο Διαδίκτυο, τί σκατά εμποδίζει τους αρχαιολόγους ν’ ανεβάσουν αυτό το υλικό σ’ έναν ιστότοπο, ώστε:

• να το δούμε (Έλληνες είμαστε, καί δή φορολογούμενοι, καί πληρώνουμε τα μισθά των δημοσίων υπαλλήλων – θυμίζω),
• να βάλουμε κι εμείς ένα χεράκι – μπάς καί (ξανα)διαβαστεί αυτή η «άγνωστη γλώσσα» πχ;

Θα σας πω εγώ τί τους εμποδίζει.

• Πρώτον, ο εγωϊσμός τους.

Νομίζουν πως κάποιοι είναι. Σαν την ηλίθια την Κόμπερ, που ειρωνευόταν τον Βέντρις ως «άσχετον». Λες κι αυτή ήταν σχετική!… Λες κι ένα κωλοπτυχίο (άντε, διδακτορικό) Φιλολογίας της έδινε τα εφόδια να διαβάζει ξεχασμένες γραφές! (Ούτε τον Τζώρτζ Σμίθ καί τις δικές του μελέτες δεν ήξερε, η μοσχαροκεφαλή.)

• Δεύτερον, έχουν μιά ιδιότυπη εμμονή με τη «δημοσίευση» των ευρημάτων.

Λες και, αν δεν τα δημοσιεύσουν στα καθαρώς επιστημονικά τους έντυπα, τα ευρήματα …δεν ισχύουν, ούτε έχουν αξία! 🙂 Μπερδεύουν οι άνθρωποι τη δημοσίευση των φωτογραφιών των ευρημάτων με τα επιστημονικά πορίσματα επ’ αυτών. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο, μωρέ!

Όμως, αυτές οι «δημοσιεύσεις»:

(α) Μπορεί να πάρουν καί δεκαετίες!

Καί γιά μέν τους αρχαιολόγους αυτό μπορεί να φαίνεται φυσιολογικό, αλλά εμείς, οι …κοινοί θνητοί, γνωρίζουμε ότι η ανθρώπινη ζωή δεν είναι άπειρη.

[Αλήθεια, τί έγινε μ’ εκείνον τον τάφο στον περιφερειακό του Βόλου; Είκοσι χρόνια πέρασαν, από τότε που ανακαλύφθηκε! Είκοσι! Κι ακόμη σήμερα, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση από την αρχαιολογική υπηρεσία!

Να γράψω, τώρα, εγώ περί τίνος πρόκειται, ώ αρχαιολόγοι, ή θ’ αποφανθήτε πως είμαι άσχετος; Ή, ακόμη χειρότερα, όσα διαβάσετε εδώ, θα τα παρουσιάσετε γιά δικές σας ιδέες; ]

(β) Ακόμη κι αν λάβουν χώραν οι δημοσιεύσεις, άντε τώρα ο καθημερινός Έλλην να ψάχνει τις καθαρώς επιστημονικές περιοδικές εκδόσεις, καί να πληρώνει (χοντρή) συνδρομή να τις διαβάσει!

Νά, η «Αμερικανική Εφημερίς της Αρχαιολογίας», γιά παράδειγμα, τιμολογεί 40 ντάλλαρζ έκαστον τεύχος. Κι άμα το ψάξετε λιγάκι, σε συνδρομές πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών, νάαα τα πεντακοσάρια ντάλλαρζ!… (Μετά από καναδυό συνδέσμους, θα βρήτε -απ’ το πανεπιστήμιο του Σικάγου- τον σχετικό πίνακα με την τιμολόγηση.)

• Τρίτον, η δουλικότητα στους πωλητικούς. (Όπου ο προαναφερθείς εγωϊσμός πάει περίπατο.)

Γι’ αυτό πχ σταμάτησαν οι ανασκαφές στη Σίουα; γιά να μη θιγούν οι Σκοπιανοί καί οι ηπαπαραίοι, που μας ετοίμαζαν τις «Πρέσπες»; Έεεε, πουλάκια μου; Έεεε, χοντρέ;

. . . . . . . . . . .

[Παρένθεση: Δεν βρίσκεται στη Σίουα η σορός του Μεγαλέξανδρου, παρά το ότι -ως φαίνεται- ο τάφος αυτός είχε ετοιμαστεί να τον υποδεχθεί ως νεκρόν.

Πού βρίσκεται;

Ίσως στην Κονταριώτισσα Πιερίας, όπως είπε κι ένας διορατικός μοναχός (γι’ αυτό την έπνιξε στη νεροποντή πρόσφατα το Χάαρπ; μπας καί αποσαθρωθούν τα χώματα κι αποκαλυφθεί ο τάφος; ), αλλά ίσως κι αλλού.

Γνωμάρα μου, αλλού. Οι αρχαίοι ημών δεν ήταν τόσο ανόητοι, ώστε να φτιάξουν τάφο γιά ηγεμόνα τέτοιου μεγέθους σε σαθρό έδαφος, ή έδαφος που θα κινδύνευε από πλημμύρες.

(Τότε, ο μοναχός έπεσε έξω; Όχι απαραίτητα. Πιθανόν στην Κονταριώτισσα να βρίσκεται το «κλειδί», που οδηγεί στην πραγματική τοποθεσία του τάφου.) ]

. . . . . . . . . . .

• Τέταρτον, η έλλειψη θάρρους ν’ αντισταθούν απέναντι στις πιθανές θρασείες απαιτήσεις της πρεσβείας. (Μία είναι η πρεσβεία!)

Διότι, ποιός μου λέει εμένα ότι κατά καιρούς δεν έρχονται διάφοροι υπερ-Ατλαντικοί «σύμμαχοι» (ή/καί οι άνθρωποί τους), καί δεν παίρνουν, καί δεν φυγαδεύουν ευρήματα απ’ τις αποθήκες των μουσείων μας (απ’ αυτά, που μας είναι άγνωστα, δηλαδή), γιά να μην τα ξαναεπιστρέψουν ποτέ; Μαθημένοι είναι στο πλιάτσικο (βλέπε Ιράκ – μουσείο Βαγδάτης)· δεν θα μου φαινόταν καθόλου παράξενο.

Αλήθεια, κάποιος καθηγητής Αγγελαράκης είχε πάρει προ αρκετών ετών στο εξωτερικό τα οστά των νεκρών απ’ το Δημόσιο Σήμα, όπου από σύμπτωση ( ; ) σκόνταψαν απάνω του οι ανασκαφές γιά το μετρό της Αθήνας. Γιά να τα μελετήσει, λέει. Γιά να δούμε αν είμαστε γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων ημών, ξαναλέει. Λοιπόν, τί έγινε, ρέ προφέσσωρ; ακόμη τα μελετάς τα κόκκαλα; Έ; Θα βγάλεις ποτέ κανα πόρισμα, ή ού; Καί, τελικώς, σκοπεύεις να τα επιστρέψεις ποτέ; Δεν είναι δικά σου, ούτε των ηπαπαραίων.

. . . . . . . . . . .

Εάν, λοιπόν, οι αρχαιολόγοι δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων, τότε δεν μας φταίει κανένας ξένος καί κανένας αρχαιοκάπηλος. Ίσως φοβούνται πως θα έχουν την τύχη του… (μου διαφεύγει το όνομα), του αρχαιολόγου που με την κήρυξη του πολέμου με τους Ιταλούς βοήθησε (μαζί με άλλους συναδέλφους του) στην απόκρυψη των αρχαίων ευρημάτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, αλλά μεταπολεμικά …δικάστηκε από το ψευδοκράτος μας!!!

Σύμφωνοι, σεβαστός αυτός ο φόβος· αλλά, αν είναι έτσι, τότε ν’ αλλάξουν δουλειά.

. . . . . . . . . .

Αντί επιλόγου

Ανάρτηση στο Διαδίκτυο, λοιπόν. Γιά όλα. Καί άσε μας εμάς να τα απολαύσουμε καί να κρίνουμε – ίσως καί να βοηθήσουμε στη διασάφηση του ρόλου κάποιων ευρημάτων. Αλλοιώς, πρόκειται απλά γιά απόκρυψη (με γραββάτα)· αλλά, σ’ αυτή την περίπτωση, ο αρχαιολόγος δεν διαφέρει από αρχαιοκάπηλο.

. . . . . . . . . . .

Παλιότερα, είχα προτείνει οι καλόγεροι του Αγίου Όρους ν’ ανεβάσουν στο Διαδίκτυο όσα αρχαία χειρόγραφα έχουν. Καί γιά διάσωση της πολύτιμης αυτής κληρονομιάς από πιθανές κλοπές / καταστροφές, αλλά καί γιά φώς στα σκοτάδια της ιστορίας των προγόνων μας. Ωστόσο, δεν έγινε τίποτε.

Κι εντάξει, εκεί ίσως είχε συνέπειες, όπως πχ πρώτα να πάνε στο Όρος διάφοροι ενοχλητικοί, δήθεν γιά να διαπιστώσουν τη γνησιότητα των χειρογράφων, καί σε δεύτερη φάση να τα κατάσχει το ψευδοκράτος μας… καί σε τρίτη, να υποχρεώσει να σβηστούν οι αναρτήσεις, συκοφαντώντας όσους τις έχουν σώσει ως απατεώνες, που παρουσιάζουν ψευδεπίγραφα.

Ωραία, πάει στην ευχή. Αλλά γιά την «άγνωστη γλώσσα» των αγγείων απ’ τα δρακόσπιτα, τόσος κόπος είναι μωρέ; Τί στοιχίζει, τί συνέπειες έχει ν’ ανεβάσουν τις φωτογραφίες των αγγείων στο Διαδίκτυο;

• Φαντάζεστε να μην είχε ο Βέντρις στη διάθεσή του τις φωτογραφίες των πινακίδων της Γραμμικής Β’;
• Φαντάζεστε να μην υπήρχαν φωτογραφίες από τα εκθέματα του μουσείου της Βαγδάτης; Δεν θα ξέραμε τώρα τί σούφρωσαν οι ηπαπαραίοι, όταν το έκαναν θερινό. Δεν θα ξέραμε κάν την ύπαρξη της αρχαίας μπαταρίας, που είχε βρεθεί!

[Η Γουΐκι εδώ λέει ότι την «υπόθεση» ότι αυτό το πράγμα είναι μπαταρία, την έχουν απορρίψει συλλήβδην οι αρχαιολόγοι. Μαλακίες του ξερολίστικου εγωϊσμού τους, έχω να πω! Έχω δεί παλιά ντοκυμανταίρ, που κάποιος έβαλε σταφυλόζουμο (που είναι ασθενές οξύ) στη διάταξη, καί το βολτόμετρο έδειξε μιά χαρά κάτι λιγώτερο από 1.5 Volt.

Όντως, έτσι πρέπει να έκαναν επιχρυσώσεις οι αρχαίοι λαοί, διότι αλλοιώς δεν γίνεται να πετύχαιναν λεπτή κάλυψη χρυσού με ομοιόμορφο πάχος. Αν οι «ειδικοί» αρχαιολόγοι έχουν καμιά καλύτερη εξήγηση γιά τις επιχρυσώσεις, είμαι περίεργος να τη μάθω! 🙂 Πειραματικώς επιβεβαιωμένη, όμως, έ; όχι θεωρίες καί αμπελοφιλοσοφίες!

Τώρα, βέβαια, αν καθήσουμε κι αναλύσουμε όσες ανοησίες έχουν εκτοξεύσει κατά καιρούς, θα γεράσουμε…]

. . . . . . . . . . .

Να συμπεράνουμε, όμως, ότι αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός; Το «σβήσιμο» της πραγματικής Ιστορίας καί Προϊστορίας;… καί δή, με την (άμεση, ή έμμεση) υποστήριξη των αρχαιολόγων;

Να το χοντρύνουμε κι άλλο, λέγοντας στα ίσα ποιούς θα συνέφερε κάτι τέτοιο; Άσε, ήδη καταλάβατε. Το σύμπλεγμα κατωτερότητας (γιά την ανικανότητα δημιουργίας πολιτισμού, όταν όλοι οι υπόλοιποι λαοί μπορούσαν) παραμένει σύμπλεγμα κατωτερότητας, όσες χιλιετίες κι αν περάσουν.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Να, ας πούμε ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων αναδείχθηκε από έφορο του μουσείου απόστρατο του Πολεμικού Ναυτικού, όχι αρχαιολόγο. Σκεφθήτε, όμως, να ερχόταν κάποια …»επιστημονικού κύρους» εντολή από το προϊστάμενο υπουργείο, να τον πετούσαν στα σκουπίδια, ως εύρημα άνευ αξίας!…

Υγ 2: Μόλις είχα τελειώσει το άρθρο, όταν έπεσε στην αντίληψή μου αυτό. Έ, άει σιχτήρ!…

Τα φασολάκια κι ο Πύθων

α. Εισαγωγή

Πρόκειται γι’ ανίατους ψυχοπαθείς.

Ή αυτό, ή -τέλος πάντων- δεν είναι ακριβώς άνθρωποι.

Τώρα, αν ισχύει το δεύτερο, κι αν είναι -ξέρω ‘γώ- εξωγήϊνοι, δεν γνωρίζω. Πάντως, επιβεβαιώνω από τη μεριά μου τον μέγα Μάρκο ντέΣάντ, που λέει συνεχώς ότι το ανώτατο επίπεδο εξουσίας της Εγκληματικής Υπερδομής δεν αποτελείται από ανθρώπους (πχ εδώ, προς το τέλος του κειμένου).

[Εγκληματική Υπερδομή: του Μάρκο ο όρος, επιτυχημένος 100%. Τον υιοθετούμε κι εμείς, επίσης στο 100%.]

Βέβαια, υπάρχει καί η (σοβαρή) αντίθετη άποψη, του πολύ αξιόλογου ιστολογίου «Απεροπία», που κάμποσες φορές έχει γράψει: τί «δράκοι», «ερπετοειδείς», καί λοιπά κολοκύθια με τη ρίγανη, αφού τους παγκόσμιους εξουσιαστές τους ξέρουμε. Δεν χρειάζεται να βρίσκονται άλλοι παραπίσω, διότι οι ίδιοι είναι σατανικοί καί διεστραμμένοι στον υπέρτατο βαθμό. Όθεν, όλες αυτές τις ιστορίες με πχ εστεμμένους που αλλάζουν μορφή καί γίνονται όρθια ερπετά, μπορεί μέν να τις υποστηρίζουν σοβαροί «συνομωσιολόγοι», αλλά ουσιαστικώς είναι μονάχα γιά αποπροσανατολισμό καί αποβλάκωση.

[Το ερώτημα, βέβαια, που δεν απαντάει αυτή η άποψη, είναι πώς υποστηρίζεται καί προχωράει ένα παγκόσμιο εξουσιαστικό σχέδιο χιλιετιών, χωρίς μέχρι σήμερα να παρουσιάσει ρωγμές… εάν δεν δεχθούμε ότι το δουλεύουν δυνάμεις πολύ ανώτερες του ανθρώπου.]

Ωστόσο, θα δούμε καί κάποιες δικές μας επισημάνσεις παρακάτω.

. . . . . . . . . . .

β. Γραφείο …τελετών

Τα μέλη της Εγκληματικής Υπερδομής έχουν κάποια πολύ συγκεκριμένα συμπεριφορικά χαρακτηριστικά, τα οποία δεν μας είναι άγνωστα: μυστικότητα, αυστηρή ιεραρχία, καί τα (παρόμοια) ρέστα.

Όμως, ένα απ’ αυτά είναι, που αποτελεί το «σήμα κατατεθέν» τους:

Οι τελετουργίες!

Ό,τι καί να κάνουν, από τα μικρά έως τα μεγάλα, το κάνουν με τελετουργικό τρόπο. Συνεπώς, εάν γνωρίζεις κάμποσα πράγματα γι’ αυτούς (καί γιατί να μην τα γνωρίζουμε; στον 20ο καί 21ο αιώνα η -σημαντική- πληροφορία είναι ακόμη ελεύθερη: βιβλία καί Διαδίκτυο· μόνον η τεμπελιά «δικαιολογεί» την άγνοια), αμέσως τους «μυριζόμαστε», εάν έβαλαν το χεράκι τους κάπου.

Ακόμη καί τα μικρά; ναί. Πχ διάβασα κάπου πως οι τέκτονες, σε κάποια φάση των συγκεντρώσεών τους, περιμένουν το παράγγελμα του αρχηγού της στοάς («σεβάσμιου», τελετάρχη, ή ό,τι είναι τέλος πάντων), το οποίο είναι: «- Πύρ!», γιά να …πιούν μπύρες!!!!! (Κανονικά, θά ‘πρεπε να λέει: «- Μπύρ!» Παρεκτός αν όντως το λέει, αλλά αυτός που έγραψε τα σχετικά ήταν βαρήκοος! lol!!!) Χώρια τα μασωνικά ρολόγια με τρίγωνη ξύλινη «κορνίζα», συν τα άλλα μασωναίϊκα διακοσμητικά, που βάζουν στα σπίτια τους. (Κατίνα, αυτό το ξύλινο τρίγωνο πού ‘βαλες στο γραφείο σου, τί είναι; μασώνα είσαι, μωρή; )

Όμως υπάρχουν περιπτώσεις, όπου το τελετουργικό πλαίσιο:

• Είναι δυσδιάκριτο απ’ τους «απέξω», συνήθως επειδή είναι μακροχρόνιο καί εξελίσσεται βραδέως.
• Δεν δικαιολογείται με τίποτε (ούτε από πραγματική αιτία, ούτε από συμβολική), διότι θα μπορούσε κάλλιστα να υπάρχει απλούστερο.
• Αλλά, το κυριώτερο, δείχνει εμμονή. Τέτοια, που ξεφεύγει από την αιτιολόγηση ότι πρόκειται γιά κολλημένα άτομα, αλλά σου δίνει την εντύπωση ότι (γι’ αυτά) δεν υπάρχει άλλος δρόμος, γιά να πορευτούν.

Καί, ίσως, πράγματι να μην υπάρχει άλλος δρόμος.

Όπως στη συμπεριφορά των ζώων.

. . . . . . . . . . .

γ. Πύθων – 1

Ο πύθων είναι ένα από τα λίγα φίδια, που το θύμα του δεν το σκοτώνει με δάγκωμα καί έγχυση δηλητηρίου, αλλά το καταπίνει. Πρώτα τυλίγεται ταχύτατα γύρω του, το κρατάει αιχμαλωτισμένο καί μετά το καταπίνει. (Η Γουΐκι είναι σαφής, ο πύθων δεν σπάει τα κόκκαλα του θύματός του, σε αντίθεση με τον βόα. Απλώς το συγκρατεί, καί το καταπίνει βαθμηδόν. Εν πάσει περιπτώσει, αυτό μου δείχνει πολλά… Μιά φευγαλέα αναφορά, στο υστερόγραφο.)

Πάντως, ούτε πρόκειται ποτέ η γάτα να κάνει τα κακά της σε τουαλέττα καί να σκουπίζεται με χαρτί, ούτε ο πύθων να φάει με μαχαιροπήρουνα. Αυτές οι συμπεριφορές είναι γονιδιακές εγγραφές, καί δεν αλλάζουν. Ούτε υπάρχει ανάγκη ν’ αλλάξουν.

. . . . . . . . . . .

δ1. Τα φασολάκια

Αυτές τις μέρες, ξέσπασε -ακόμη- μιά διαμάχη, πρώτα στο κυριώτερο μέσον κοινωνικής δικτύωσης, το X (πρώην Τουίττερ), καί μετά οπουδήποτε αλλού – καί σε ΜΜΕ. (Επειδή, καί αρκετά άτομα του X έχουν λογαριασμούς κι αλλού, πχ στο φατσομπούκ, καί οι αρδ αλιεύουν πλέον τα θέματά τους κυρίως από το X. Περικοπές εξόδων, γάρ, χώρια η τεμπελιά να πάνε να ψάξουν! 🙂 )

Ο λόγος ήταν το βαρύ πρόστιμο, που επέβαλε το γκουβέρνο σε μιά εταιρεία, που πουλάει κατεψυγμένα λαχανικά, γιά δήθεν τακτικές αθέμιτης κερδοφορίας. Πάραυτα, οι χρήστες του X διαιρέθηκαν (φυσικά!…) σε υποστηρικτές της εταιρείας αυτής, καί σε υποστηρικτές του γκουβέρνου. (Καλά, οι τελευταίοι είναι γνωστά σιχαμερά κομματόσκυλα.) Οπότε, βγήκαν πολλά στη φόρα.

Το σημαντικώτερο είναι πως η συγκεκριμένη εταιρεία πουλάει τα κατεψυγμένα φασολάκια (πολύ) φτηνότερα από μία άλλη… η οποία, όμως, άλλη ανήκει σε μιά πολυεθνική «χαρτοφυλακίου», δηλαδή διαχείρισης χρήματος καί εξαγορών εταιρειών, στην οποία πολυεθνική μέτοχος είναι η σκατοφαμίλια, καί μέλος του ΔΣ μιά από τις κορούλες της σκατοφαμίλιας.

Αυτός είναι καί ο πραγματικός λόγος του εξοντωτικού προστίμου: να τσακιστούν οι ανταγωνιστές της κορούλας. Κι όχι η δήθεν μέριμνα του γκουβέρνου γιά υγιείς εμπορικές πρακτικές.

. . . . . . . . . . .

δ2. Εσείς, ΟΧΙ!

Μέχρι σήμερα, γνωρίζαμε άριστα ότι την Ελλάδα δεν την αφήνουν οι ξένοι να έχει δική της βιομηχανία. Επίσης, δεν την αφήνουν να παράγει προϊόντα φτηνότερα από τα δικά τους, διότι αυτό συνεπάγεται εξαγωγές καί ροή χρήματος προς τη χώρα μας. Τέλος, δεν την αφήνουν να εκμεταλλευτεί τον ορυκτό της πλούτο – καί να μή λέω πράγματα πασίγνωστα, σαν πρήχτης γέρος στο καφενείο.

Η Ελλάδα καθορίστηκε ως άθλιο προτεκτοράτο (της σφαλιάρας) της αγγλίτσας τέτοια εποχή (αρχές Άνοιξης) το 1828, καί ως τέτοιο θα παρέμενε.

Πρό -περίπου- 60ετίας, πχ, οι σκατοτράπεζες έκλεισαν τον «Μαλκότση», μή δίνοντάς του δάνειο – κατόπιν κυβερνητικής εντολής («δεξιών» καί «πατριωτών»), φυσικά. Καί κατόπιν εντολής των ξένων, ακόμη φυσικώτερα.

Προ 30ετίας (καί κάτι ψιλά), πουλήθηκε με το στανιό η εγχώρια εταιρεία τσιμέντων σε μαφιόζους παπατζήδες, που μετά …χρεωκόπησαν, καί την ξαναπούλησαν στους (γίγαντες) ανταγωνιστές. Ο λόγος ήταν ότι εμείς πουλούσαμε σε χαμηλές τιμές, καί τους κάναμε ζημιά. Έτσι, παρενέβη ο αρχιδράκων καί την πούλησε.

Σήμερα, άντε να βγάλουμε πετρέλαιο απ’ το Αιγαίο!… Τολμάμε; (Μάλιστα, ο αισχρός καί τρισηλίθιος ΓΑΠας είχε πεί ότι δεν υπάρχει κάν πετρέλαιο στο Αιγαίο!!! Έ, ναί· έως ότου πούν οι Δυτικοί ότι υπάρχει.)

Με λίγα λόγια, ό,τι σοβαρό πάμε να κάνουμε στη χώρα μας, έρχονται οι ξένοι καί ουρλιάζουν: «- Εσείς, ΟΧΙ!!!».

. . . . . . . . . . .

ε. Πύθων 2 – η μεγάλη εικόνα

Τα γνωρίζαμε, λοιπόν, όλ’ αυτά γιά την αποβιομηχάνιση καί τα σχετικά, τα είχαμε (ψιλο)αποδεχθεί (διότι μιά-δυό-τρείς απαγορευτικό, ξέραμε ότι είμαστε αδύναμοι μπροστά στα Δυτικά θηρία, καί δεν περιμέναμε προκοπή)…

…αλλά τα κατεψυγμένα φασολάκια χτύπησαν συναγερμό.

Διότι, φάνηκε καθαρά ότι πλέον οι απαγορεύσεις θα επεκταθούν καί στη διατροφή των Ελλήνων, με ό,τι κακό συνεπάγεται αυτό. (Πανεθνική λιμοκτονία, δηλαδή.)

Τώρα, θα μου πείς, ποιός τρώει αναγκαστικά τα παγωτά της συγκεκριμένης μάρκας ιδιοκτησίας (δρακουλο)κορούλας, λές καί δεν υπάρχουν άλλες επιλογές! Δηλαδή, αμέτρητες άλλες μάρκες παγωτών, ή ζαχαροπλαστεία με καλό δικό τους εργαστήριο! Σωστή η παρατήρηση. Όπως καί το ποιός τρώει κατεψυγμένα λαχανικά, καί δεν τα αγοράζει φρέσκα, να φτιάξει το φαγητό του. Σιγά τα ωά, δηλαδή, σε πρώτη ανάγνωση.

Στο δεύτερο ερώτημα, όμως, η απάντηση είναι: δυστυχώς, πολλοί, ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα. Στην Αθήνα, ας πούμε, υπάρχουν άνθρωποι που οδηγούν δύο ώρες γιά να πάνε στη δουλειά τους, κι άλλες δύο γιά να γυρίσουν σπίτι τους μετά το 8ωρο. Οπότε, ας μην περιμένουμε από ένα εξουθενωμένο άτομο να καθήσει να καθαρίσει φασολάκια – ή, έστω, απλά να τα ρίξει στην κατσαρόλα να βράσουν, αν είναι ποικιλίας «παστάλια» καί δεν χρειάζονται καθαρισμό από ίνες. Κατεψυγμένα κι έτοιμο ντελίβερυ είναι η διατροφή του, δυστυχώς. Στις μεγαλουπόλεις, ο χρόνος είναι υπερπολύτιμος.

Αλλά, καί τέτοιες καταστάσεις, (ας πούμε) ας πάνε στην ευχή. Το τρομακτικό εδώ δεν είναι ότι πολύς κόσμος (αναγκάζεται να) σαβουροτρώει, αλλά η πιθανότητα ο έλεγχος της τροφής να επεκταθεί παντού.

Δεν είδατε πόσο ακρίβηνε (ΧΩΡΙΣ ουσιαστικό λόγο) το βασικό συστατικό της διατροφής μας, το λάδι;

[Σάμπως τα υπόλοιπα τρόφιμα -πχ φέτα– πήγαν πίσω; ]

Φανταστήτε, λοιπόν, τί θα γίνει, αν τέτοιες πολυεθνικές «χαρτοφυλακίου» εξαγοράσουν, ή αναγκάσουν σε κλείσιμο όλες τις εγχώριες εταιρείες παραγωγής τροφίμων, καί μετά -ως μονοπώλια, πλέον- αυξήσουν τις τιμές στα ουράνια!… Άντε βρες μετά εσύ να φάς! Μονάχα στα συσσίτια της κυβερνητικής «φιλανθρωπίας», καί μονάχα αν είσαι καλό παιδί. (Διότι, ας μην ξεχνάμε ότι κάθε κυβέρνηση έχει βρεί τη χαρά της με τις ιδέες των Κινέζων, περί «βαθμολογίας» των πολιτών.)

Άλλως τε, μας το είπαν ήδη εδώ καί καιρό: τέρμα τα μικρά κτήματα. (Ένθα «μικρά» ίσον ακόμη καί αγροί εκατό χιλιάδων στρεμμάτων.) Το πολύ τρείς μεγάλες εταιρείες θα τα ελέγχουν όλα. (…Καί θα πουλάνε σε τιμές όσο γουστάρουν, ως ολιγοπώλιο. Αυτό δεν μας το είπαν, αλλά εννοείται.)

Προσωπικώς, δεν το φαντάζομαι καθόλου. Εδώ καί καιρό, κάτι πήρε τ’ αυτί μου ότι εταιρεία τροφίμων έβαλε αχυρανθρώπους της ν’ αγοράσουν όλες τις διαθέσιμες μετοχές του ανταγωνιστή της… καί την άλλη μέρα βρέθηκε αυτή να κάνει κουμάντο στον ανταγωνιστή της!!! Που, πουλώντας πιό φτηνά απ’ αυτόν, έπρεπε να περιμένει εκατό χρόνια, γιά να τον κλείσει. Σωστή ή λάθος η φήμη, αγνοώ· αλλά, καί μόνο να το σκεφτείς ως ενδεχόμενο, είναι τρομακτικό.

. . . . . . . . . . .

Συνεπώς, τώρα είμαστε έτοιμοι να δούμε τη μεγάλη εικόνα.

• Δεν είναι απλά ότι, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, βρίσκεις ένα μέλος της σκατοφαμίλιας από κάτω (καί διαφόρων άλλων παρεμφερών διπόδων), ιδίως «πέτρα» της μανδάμ Εξουσίας.
• Δεν είναι απλά ότι είναι ανθέλληνες του κερατά (πιθανώτατα καί μή Έλληνες), καί μιά ζωή διαλύουν την Ελλάδα (κι όχι μόνον αυτοί).
• Δεν είναι απλά ότι παρασιτούν διαρκώς επάνω στο κρατικό χρήμα, κι είναι μεγάλο σόϊ που σπέρνει παιδιά συνεχώς, ώστε να μή γλυτώσουμε ποτέ από δαύτο.

Είναι ότι περισφίγγουν τελετουργικώς την Ελλάδα, όπως ο πύθων. (Αν κι όχι μόνον αυτοί, είπαμε. Αλλά από κοντά κι ένας ολόκληρος εσμός ποδιτσαίων καί λοιπών κωλογλειφτών των ηπαπαραίων καί των τζιούζ.)

Κι όχι ως ένας απλός πύθων (που κάποιοι ηλίθιοι παίρνουν ως κατοικίδιο), αλλά ως **Ο** Πύθων. Ο πάλαι ποτέ νταβατζής των Δελφών.

Λέω ανοησίες;

Δέ μου λέτε, παρακολουθείτε ειδήσεις; Κάποιο ετήσιο «Οικονομικό φόρουμ Δελφών» (Δελφών, έ; ), τό ‘χετε ακουστά; Ξέρετε ποιοί συμμετέχουν κάθε φορά;

. . . . . . . . . . .

Πύθων, λοιπόν.

• Σιγά-σιγά, ο Έλλην αναγκάστηκε είτε να ξενητευτεί, είτε να πάει να ζήσει σε μεγάλες πόλεις (παρατώντας τα χωράφια καί τη διατροφική αυτάρκεια). Τα χωριά ερήμωσαν.
• Σιγά-σιγά, ο Έλλην πτωχοποιείται. (Πρώτη επιδίωξη παντός τυράννου είναι η πτωχοποίηση των πολιτών, κατά Αριστοτέλη.) Παλιά, με τον πληθωρισμό. Σήμερα, με (α) περικοπές των απαραιτήτων δημοσίων δαπανών παντού (πχ στα δημόσια νοσοκομεία πρέπει να πληρώνεις πλέον), (β) με την εξοντωτική φορολογία, καί (γ) με το δημόσιο χρέος της χώρας, που διαρκώς αυξάνεται. (Παρά τα …εξυγιαντικά μέτρα του εκάστοτε γκουβέρνου.)
• Σιγά-σιγά, η Ελλάδα ξεπουλιέται· λιμάνια, αεροδρόμια, υποδομές, κτίρια… με μηδέν όφελος γιά τη χώρα.
• Σιγά-σιγά, η Ελλάδα αφοπλίζεται.
• Σιγά-σιγά, τα τρόφιμα ακριβαίνουν πάρα πολύ – κι όχι πλέον σιγά-σιγά. Όπως καί όλα τα υπόλοιπα χρειώδη, πχ τα καύσιμα.
• Σιγά-σιγά, η Ελλάδα γεμίζει με ούλτρα επικίνδυνη εγκληματική Αφρο-Ασιατική σαβούρα. Φυσικά, γιά ασφάλεια της ζωής καί της σωματικής ακεραιότητας των γηγενών, ούτε λόγος πλέον.

Εάν όλα τα παραπάνω δεν δείχνουν έναν Πύθωνα, που περισφίγγει το έθνος μας με σκοπό να το κατασπαράξει, τότε δεν ξέρω τί μου γίνεται.

. . . . . . . . . . .

στ. Απόλλων

Είναι γεγονός πως η Μυθολογία κρύβει λόγια. Τα οποία, πρέπει να κάνεις προσπάθεια να τα βρείς εσύ.

Δεν είναι μυστικά, όσα κρύβει. Ποτέ δεν ήταν. Ο σκοπός της, όμως, πάντα ήταν να κόψει τις συνδέσεις, που οδηγούν σε δρόμους πονηρούς…

…διότι, όσο ψηλώτερα ανεβαίνεις, τόσο πιό εξοντωτικό το πέσιμο.

Γιατί, νομίζετε, οι αρχαίοι ημών της Κλασικής Εποχής δεν έκαναν πειράματα, τη στιγμή που γνώριζαν Μαθηματικά; Δεν τους έκοβε να κάνουν το απαραίτητο ένα βήμα παραπέρα; Όχι· απλά, δεν ήθελαν να ξεκινήσουν πάλι τον δρόμο της Τεχνολογίας, πέρα από τα απολύτως απαραίτητα. Διότι γνώριζαν πού θα καταλήξει… πάλι.

Ναί, σ’ έναν καινούργιο Κατακλυσμό!

Ή, μήπως, νομίζετε ότι είναι ωραίο, που ο ανοϊκός Μπιντές κατέχει κωδικούς γιά εκτόξευση πυρηνικών όπλων; (Ευτυχώς, οι κωδικοί αυτοί δεν στέκουν μόνοι τους. Ο καθένας χρειάζεται άλλους δύο, καί μόνον με τον συνδυασμό καί των τριών πυροδοτείται το όπλο. Ο εκάστοτε Μπιντές έχει μόνον τον έναν.)

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, στ’ αρχαία χρόνια, οι Δελφοί δυστυχώς ποτέ τους δεν καθαρίστηκαν απολύτως από τον βρωμο-Πύθωνα.

[Παρεκτός, ίσως, κατά τον 20ο αιώνα μΧ (ναί!), όταν ανεσκάφησαν μετά από τόσους αιώνες, καί είχε φύγει τελείως η παλιά αύρα του χώρου. (Δυστυχώς, η παρουσία διαφόρων βρωμιάρηδων πάει να την ξαναβρωμίσει.)]

Το δέ ιερατείο τους πάντα ήταν διαβρωμένο, κι έκανε βρωμιές. (Όπως καί το σημερινό. Μά, ακριβώς, όμως! Αμφιβάλλετε; Κακώς! Ποιός μας πάει προς την «πανθρησκεία», μωρέ, αν όχι η ίδια η ηγεσία της Ορθοδοξίας; Ειδήσεις δεν διαβάζετε; )

• Ο Νεοπτόλεμος δολοφονείται μέσα στον ναό, από ιερείς!… αν καί τη διάπραξη του φόνου προσπάθησαν να τη ρίξουν στον -γνωστό- Μενέλαο. (Κάποια στιγμή στο μέλλον, θα σας πω καί ποιοί ήταν αυτοί οι ιερείς.)
• Οι Αθηναίοι παίρνουν τον περίφημο χρησμό γιά τα «ξύλινα τείχη», ύστερα από ψυχολογικό εκβιασμό… διότι οι ιερείς δεν θέλανε να χρησμοδοτήσουν! (Διαβάστε Ηρόδοτο.)
• Το 457 πΧ, οι Δελφοί βάζουν λόγια στους Σπαρτιάτες να επιτεθούν στους διαλυμένους Αθηναίους, ύστερα από τη σφαλιάρα που έφαγαν οι τελευταίοι στον Νείλο. (Διαβάστε Θουκυδίδη, ειδικά το πρώτο βιβλίο. Εκεί κρύβεται όλη η δυστυχία της Ελλάδας μέχρι σήμερα.) Τα τούβλα της Σπάρτης υπακούνε πρόθυμα (ναί, πήρανε βραβείο διπλής μούντζας κι αυτοί…), καί ξεκινάει ο Πελοποννησιακός Πόλεμος. (Στο μέλλον, πάλι, σας υπόσχομαι ένα διηγηματάκι σχετικό.)

Πάντοτε ελλόχευε η βρωμιά στους Δελφούς, επομένως, άσχετο αν η Μυθολογία λέει πως ο Απόλλων νίκησε τον Πύθωνα.

. . . . . . . . . . .

Εκείνο, όμως, που δεν λέει η Μυθολογία (αλλά το συνεπέρανα, κι άμα θέλετε, το ακολουθείτε), είναι πως δεν επρόκειτο γιά μονομαχία δύο υπερ-οντοτήτων, αλλά ακολουθούσε καί λαός εκατέρωθεν. Με τον Απόλλωνα εμείς, με τον Πύθωνα οι …δεν ξέρω. Πάντως, καταλήγω στο ότι επρόκειτο γιά ανθρωποειδή όντα, που όμως έδειχναν γονιδιακή επιμονή σε φερσίματα πύθωνα: στο σφίξιμο του θύματος καί την κατάποσή του. («Τεχνητός στρατός» βιολογικώς αλλοιωμένων ανθρώπων, με εργαστηριακώς ενσωματωμένα γονίδια του φιδιού αυτού; Ίσως.)

Αν κι είναι πολύ πρόωρα τα συμπεράσματά μου, έχω καταλήξει στο ότι στην Ατλαντίδα υπήρχαν πραγματικοί άνθρωποι διαφόρων φυλών, άνθρωποι όπως τους ξέρουμε καί σήμερα, ανάμεσά τους κι Έλληνες (Ελληνογενείς κάτοικοι της αυτοκρατορίας εκείνης), που πήγαν εκεί ως μετανάστες, όταν η περιοχή μας έδειξε υπερβολική σεισμικότητα (κάποια εποχή). Αλλά, υπήρχε καί μιά φυλή, που την ονόμασα «οι ξένοι». Ακόμη, σήμερα όμως, δεν έχω προσδιορίσει την προέλευσή τους, καί το γιατί πήγαν να κατοικήσουν στο νησί.

Αλλά, σχεδόν με βεβαιότητα 100%, ξέρω πως ήταν μέν λευκοί, έξυπνοι, όμορφα άτομα, μόνο που δεν είχαν συναίσθημα. Καί το οποίο ήταν αδύνατον ν’ αποκτήσουν· τόσο οι ίδιοι, όσο κι οι απόγονοί τους ακόμη καί από μεικτούς γάμους με Έλληνες κι Ελληνίδες. (Ήταν η βιολογική φτιασιά τους τέτοια, πώς να το κάνουμε;!) Τέλος πάντων, πάλι γνωρίζω σχεδόν με απόλυτη βεβαιότητα, πως στη φυλή αυτή ανήκε η δικτατορική τριανδρία (Προμηθέας, Οντουάρπα, Μελχισεδέκ), που οδήγησε την Ατλαντίδα σε πόλεμο με τους πάντες.

Λοιπόν, κάτι μου λέει πως οι παρεπιδημούντες στην Ελλάδα «πυθώνειοι» ήταν απόγονοι / συγγενείς εκείνων των «ξένων» της Ατλαντίδας! Το ερώτημα, βέβαια, είναι κατά πόσον άφησαν απογόνους μέχρι σήμερα. Κι ένα άλλο σημαντικό σχετικό ερώτημα είναι το ποιά σχέση έχουν ειδικά οι Χάζαροι (διάβαζε: Ουκρανία) με τα βιολογικά εργαστήρια, που έστησαν οι ηπαπαραίοι στην Ουκρανία.

Ειλικρινά, δεν μπορώ να σας διαφωτίσω, πέρα από το να επισημάνω τον συσχετισμό· αλλά, ό,τι καταλαβαίνει ο καθένας.

. . . . . . . . . . .

Ο Πύθωνας τελικά νικήθηκε, αν καί σε δύο φάσεις. Πρώτα τραυματίστηκε θανάσιμα στους Δελφούς, καί μετά ο Απόλλων τον αποτελείωσε στα Τέμπη – λέει η Μυθολογία μας.

Όθεν, χρειάζεται πάλι να ζητήσουμε από τον Αιώνιο Έφηβο θεό να μας απαλλάξει απ’ τους σημερινούς πυθώνειους!

Κι ελπίζω να το κάνει. Να μας απαλλάξει μία καί καλή απ’ αυτούς.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Έχω επίσης καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Φαέθων ανατινάχτηκε, αφού κάποιοι τύλιξαν γύρω του ένα τεράστιο πηνίο (διάβαζε, «πύθων»), καί διοχέτευσαν ηλεκτρική ενέργεια. Όχι απαραίτητα συρμάτινο πηνίο· μπορεί να ήταν καί πλέγμα τεχνητών δορυφόρων σε μορφή πηνίου.

Πώς κι έτσι;

Διότι… κάτι απεικονίσεις μ’ ένα φίδι τυλιγμένο γύρω από μιά στρόγγυλη πέτρα (να πρόκειται γιά τον πέτρινο «ομφαλό» των Δελφών, άρα γε; ), όπως στο περίπου εδώ από κάτω (σε βωμό – δεν μπορώ τώρα να βρώ αυτήν ακριβώς, που έχω κατά νούν) :

…κάτι ο ουροβόρος όφις…

Οι λεπτομέρειες, βέβαια, όλα τα βασανιστικά «γιατί;» της ιστορίας αυτής, θέλουν αρκετό χρόνο ν’ απαντηθούν.

Γεωπολιτικά – Η Ρωσσία στη Μ. Ανατολή – 1

α. Οι στόχοι της Ρωσσίας προς Νότον

Είπαμε στα προηγούμενα, πως όλη η ιστορία είναι να τηρηθεί το: «η Ρωσσία, έξω» του συνεδρίου της Βιέννης· αλλά η Ρωσσία αντιδρά, διότι θέλει τον εαυτό της …«μέσα». Καί ξαναντιδρούν οι Δυτικοί, αποκλείοντάς της τις διόδους – κατά το δυνατόν.

Τί γυρεύει, όμως, η Ρωσσία στο Αιγαίο καί τη Μεσόγειο; (Αυτό δεν το είπαμε.)

Απλούστατα, ό,τι γυρεύουν καί οι Δυτικοί:

• Πρώτον, να γίνει -αντί των Δυτικών- ντερβέναγας των πηγών ενέργειας της περιοχής… ειδικά τώρα, που έγινε «της μόδας» ο ορυκτός πλούτος του Αιγαίου, κι όλοι συζητούν γι’ αυτόν.

Ειδικά αυτόν (πετρέλαια, φυσικό αέριο) τον ξέρανε από τον 19ο αιώνα – ακόμη καί τον στεριανό (της Ελλάδας). Μόνον μαλάκες καί δασκαλεμένοι (τύπου ΓΑΠα, που είναι καί τα δύο! 🙂 ) λέγανε πως δεν έχουμε τίποτε.

[Στη Θάσο, προφανώς εδώ καί 51 χρόνια βγάζουν ξυνόγαλο απ’ τη γεώτρηση… γι’ αυτό ο ΓΑΠας δεν έβλεπε πετρέλαιο.

Τί να πείς… Δεν φταίει αυτός, αλλά τα Ζά που τον έκαναν πρωθυπουργό. Μόνο που τα σκατά τα τρώμε όλοι, κι όχι μονάχα οι τρισηλίθιοι καί παλιάνθρωποι οπαδοί καί ψηφοφόροι τέτοιων ανοήτων ατόμων.]

• Δεύτερον, να γίνει -επίσης αντί των Δυτικών- ντερβέναγας των δρόμων επικοινωνίας Ανατολής-Δύσης, ειδικά των εναλλακτικών θαλασσίων διαδρομών του «Δρόμου του Μεταξιού».
• Τρίτον, να την έχει στημένη στους Κινέζους (αποκλείοντάς τους εκβιαστικώς την πρόσβαση στο αγοραστικό κοινό της Δύσης), σε περίπτωση που αυτοί στο μέλλον της κάνουν τσαλιμάκια. (Παναπεί, γιά την περίπτωση που θα θεωρήσει η Κίνα τον εαυτό της υποψήφια κοσμοκράτειρα – διότι δύο καρπούζια δεν χωράνε στην ίδια μασχάλη.)
• Τέταρτον (κατά Γ. Αδαλή, εδώ καί κάτι χρόνια – αλλ’ αδυνατώ να βρώ τώρα τον σύνδεσμο), να εκβιάζει τους Δυτικούς· διότι (λέγεται ότι) τους διεμήνυσε να της αφήσουν τα τεράστια κοιτάσματα καί τη ναυσιπλοΐα του Β. Πόλου (ειδικά τώρα, που βγήκαν εμπορικά πλοία με παγοθραυστική ικανότητα), κι αυτή -ως αντάλλαγμα- θα σηκωθεί καί θα φύγει από την ανατολική Μεσόγειο, καί θ’ αφήσει πάραυτα τη Συρία στο έλεος. (Αλλά οι Δυτικοί αφ’ ενός έκαναν το κορόϊδο, αφ’ ετέρου έβαλαν τον Καναδά να γαυγίζει ότι δικαιούται μερίδιο – καί να μην ονειρεύεται η Ρωσσία το 100%.)

Αυτά επιδιώκει η Ρωσσία στο Αιγαίο καί τη Μεσόγειο. Επίσης, οι προπάθειές της να βγάλει παγκόσμιο ανταλλακτικό νόμισμα συν «επίσημο» ψηφιακό (κρυπτο)νόμισμα, να στήσει συμμαχίες με ισχυρά κράτη, κτλ κτλ, δείχνουν καθαρά ότι -πολύ απλά- σκέφτεται καί επιδιώκει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη.

Τέλος, το ότι δεν δείχνει προθέσεις ν’ αλλάξει τον παγκόσμιο βιομηχανικό παραγωγικό σχεδιασμό, ώς αυτός έχει σήμερα (αυτή πετρέλαιο / αέριο / όπλα, η Κίνα ηλεκτρονικά καί καταναλωτικά προϊόντα, οι Ευρώπη / Ιαπωνία / Κορέα / αργότερα ενδεχομένως καί η Ινδία αυτοκίνητα, κτλ), δείχνει ακόμη μία φορά …το χαλιφάτο. 🙂

. . . . . . . . . . .

β. Γιατί τα πράγματα δεν θ’ αλλάξουν τόσο γρήγορα

Γιά τις πηγές ενέργειας χωράει μεγάλη συζήτηση, καί επίσης χωράνε πολλές απόψεις. Προσωπική γνώμη, όμως: μην ακούτε γιά αλλαγή των συνηθισμένων πηγών (πετρέλαιο), καί δή σύντομα.

Γιατί;

Γιά δύο λόγους:

• Πρώτος λόγος, ότι υπάρχει μακροχρόνιος σχεδιασμός των ισχυρών στην εκμετάλλευση των πηγών.

Γιά παράδειγμα, οι ηπαπάρα επί δεκαετίες δεν έβγαζαν τα δικά τους πετρέλαια καί φυσικά αέρια (πλήν κάτι Τεξανών, που καί βαρύ χέρι έχουν, καί δεν παίρνουν από ευγένειες καί συστάσεις), διότι εκμεταλλευόντουσαν κυρίως τα Σαουδαραβικά. Είχαν το σκεπτικό ότι, όταν κι αν τελειώσουν τα Σαουδαραβικά, τότε «βλέπουμε γιά τα δικά μας».

Επίσης, αν ακούτε γιά κοίτασμα σε χώρα-ψιλοπροτεκτοράτο, που έχει εκτιμώμενο περιθώριο πχ εκατό χρόνια μέχρι να στερέψει, τί λέτε; θ’ αλλάξουν οι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί (των ισχυρών, εις βάρος των αδυνάτων) πρίν τελειώσει το κοίτασμα αυτό; Μάλλον όχι, έ;

• Δεύτερος λόγος, ότι οι βιομηχανίες δεν αλλάζουν την τεχνολογία που μας πουλάνε, παρά μόνο όταν στίψουν καί την τελευταία σταγόνα της λεμονόκουπας, ή αναγκαστούν ν’ αλλάξουν.

Γιατί; διότι εάν συνεχίσουν να πουλάνε την ίδια τεχνολογία, δεν πληρώνουν πνευματικά δικαιώματα στους εφευρέτες της. Αυτά έχουν ήδη πληρωθεί άπαξ, άρα οι εφεξής πωλήσεις προϊόντων είναι καθαρό κέρδος γιά την εταιρεία. Γιά να καταλάβετε: αν εφευρεθεί πχ ο διάδοχος του Pentium, τότε οι σχεδιαστές του θα πληρωθούν ενδεχομένως καμιά εικοσαριά εκατομμύρια ντάλλαρζ, αλλά άπαξ. Η δέ εταιρεία παραγωγής σε ενάμισυ χρόνο θα έχει κάνει απόσβεση, καί θα κρατήσει την τεχνολογία αυτή γιά άλλα 7-8 χρόνια (μή σου πώ περισσότερα από 10), ως πωλήσεις με καθαρό κέρδος.

[Καί ποιός ο λόγος να την αλλάξει, αφού οι «καθημερινοί» χρήστες, δηλαδή το 99.9% του συνόλου, δεν χρειάζονται πιό γρήγορους υπολογιστές, γιά -πχ- να γράφουν καί να τυπώνουν κείμενα – μιά που αυτό το κάνουν μιά χαρά με τους υπολογιστές, που ήδη έχουν. (Βλέπετε, οι «καθημερινές» εφαρμογές του ΗΥ ήδη χτύπησαν ταβάνι από δυνατότητες εδώ καί αρκετά χρόνια. Είναι σα να μου λες να εφευρεθούν «βελτιωμένα» κορδόνια παπουτσιών. Ποιός ο λόγος; ) ]

Αντιπαράδειγμα του είδους, αποτελεί η IBM με τον PC: όταν αυτός βγήκε το 1981, η IBM του πρόσθεσε (κατ’ επιλογήν του πελάτη) σκληρό δίσκο τεχνολογίας του …1953 (πάλι εφεύρεση της IBM)!!! Ενώι ήδη υπήρχαν μηχανάκια με όλα τα απαραίτητα προγράμματα μέσα σε σταθερές εργοστασιακές μνήμες (ROM), όπως σήμερα τα κινητά τηλέφωνα!

Την τεχνολογική καθυστέρηση 28 ετών φυσικά καί δεν την αποκαλείς «πρόοδο», ούτε «καινοτομία», αλλά βλέπετε πώς λειτουργεί το πράγμα.

Εάν, τώρα, επιστρέψουμε στα δικά μας (πετρέλαιο), μην περιμένετε ν’ αλλάξουν στο 100% των κυκλοφορούντων οι μηχανές των αυτοκινήτων· ακόμη καί τα ηλεκτρικά, είναι τεχνολογία πειραματικού σταδίου του 1832, πρακτικού δέ του 1866! (Ναί!) Τίποτε το καινούργιο, δηλαδή.

Όθεν, μην περιμένετε τίποτε εξωτικές εφευρέσεις ενεργειακών πηγών σύντομα (ακόμη καί η ελεγχόμενη σύντηξη καθυστερεί επίτηδες, τουλάχιστον από το 1961 – τις δέ εφευρέσεις του Τέσλα τις θάψανε, μαζί με τον αιθέρα του Μάξγουελλ), η δέ γεωπολιτική επάνω στις παγκόσμιες πηγές ενέργειας (δηλαδή των ορυκτών καυσίμων) δεν αναμένεται ν’ αλλάξει πρίν αρκετές δεκαετίες από τώρα.

Παρεκτός αν οι ισχυροί του κόσμου αναγκαστούν.

. . . . . . . . . . .

Στο σημείο αυτό, σχεδόν είμαι υποχρεωμένος ν’ αναφέρω την «ένσταση» στα παραπάνω, που προκύπτει από τα σχέδια των Ελίτ/Αλήτ, τύπου «Ατζέντας 2030», κτλ.

Δηλαδή: αν αυτοί οι λεβέντες επιδιώκουν τη μείωση του παγκοσμίου πληθυσμού, τις «πόλεις των 15 λεπτών», την επιβαλλόμενη παγκόσμια φτώχεια, κτλ παρόμοια, τότε τί νόημα έχει ο γεωπολιτικός «στρατηγικός» σχεδιασμός γιά κοιτάσματα πετρελαίου καί φυσικού αερίου, που θα τροφοδοτούν πχ όλη την Ευρωπαϊκή βιομηχανία γιά τα επόμενα 200 χρόνια; Γιά ποιόν, προς χάρη ποιών θα είναι εκμεταλλεύσιμα όλα αυτά τα κοιτάσματα, αν ο παγκόσμιος πληθυσμός περιοριστεί στο μισό δίς (όπως γουστάρει η Σβάμπαινα) ; Τί να την κάνει τη βιομηχανία -καί δή, να παράγει προϊόντα με σημερινούς ρυθμούς- το μισό δίς; Τί να το κάνουν «αυτοί» ακόμη καί το μισό δίς παγκόσμιου πληθυσμού, εάν (σχεδόν) όλες οι εργασίες μπορούν πλέον να ρομποτοποιηθούν;

Η απάντηση είναι δύσκολη, καί ειλικρινά δεν γνωρίζω. Πιστεύω, όμως, το εξής:

Ότι αυτά τα σχέδια γιά τα κοιτάσματα κτλ καλώς υπάρχουν, κανείς δεν λέει όχι, αλλά με την εξής διαφορά:

• «Αυτοί», μέν (που βρίσκονται πίσω από τους Δυτικούς αχυρανθρώπους «ηγέτες κρατών»), θα κοιτάξουν να καθαρίσουν όλη τη Γή από «ανεπιθύμητους», καί σε δεύτερο στάδιο θα τη γεμίσουν μονάχα με δικούς τους απογόνους, που θα έχουν τα πάντα (ενεργειακές πηγές κτλ) στη διάθεσή τους.
• Αλλά οι Ρώσσοι (φαίνεται πως) αρκούνται στο να είναι αυτοί οι άρχοντες της Γής, κι ας αναπτυχθεί πληθυσμιακώς όποιος λαός θέλει, όσο θέλει. (Στο κάτω-κάτω, εάν πχ οι Κινέζοι γίνουν τρία τρίς καί δεν βρίσκουν φαγητό γιά τόσο κόσμο, πρόβλημά τους. Ας φορούσαν προφυλακτικά, να μη φτάσουν τρία τρίς! 🙂 )

«Νέα τάξη πραγμάτων» έναντι «Παλαιάς», δηλαδή. Αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη· όμως, πάσα άλλη καλή ιδέα, δεκτή.

. . . . . . . . . . .

γ. Η Δύση στη Μ. Ανατολή

Γιά να καταλάβουμε καλύτερα τί ακριβώς πάει να κάνει η Ρωσσία στη Μεσόγειο, ας δούμε τί έκαναν μέχρι τώρα στην ίδια περιοχή οι Δυτικοί.

Λοιπόν, αυτοί:

• Έστησαν δύο ΠΠ, ώστε να πειστεί καί ο πλέον ξεροκέφαλος ότι η μεταπολεμική (1945 καί εντεύθεν) κύρια ενεργειακή πηγή είναι το πετρέλαιο. (Αντιθέτως, οι ναζί -καί ως πρώϊμοι «οικολόγοι» της εποχής μας…- είχαν φτιάξει κάτι πανέμορφα ιστιοφόρα, σωζόμενα μέχρι σήμερα, προοριζόμενα καί γιά εμπορικά πλοία.)
• Υπό το πρόσχημα της «καταπιεσμένης» θρησκείας κάποιων «αδικημένων» (ιουδαίων), έστησαν το κράτος του Ισραήλ, ως ντερβέναγα στην περιοχή.
• Από πρίν τον Α’ ΠΠ, καί γνωρίζοντας την ύπαρξη πετρελαίων στην περιοχή, ξεκίνησαν να βάζουν μπουρλότο στους Άραβες (βλέπε Λώρενς της Αραβίας) γιά την απελευθέρωση ( ; ) των τελευταίων από τους Οθωμανούς. Φυσικά, γιά να τους καλοπιάσουν καί να τους εκμεταλλευτούν αυτοί αγρίως. (Εννοείται πως, κάτι συνθήκες Σάϋκς-Πικώ, κάτι σύνορα ευθείες γραμμές / τρέχα γύρευε μέσα στην έρημο, κτλ, έπαιξαν βοηθητικό ρόλο στα εκμεταλλευτικά δυτικά σχέδια.) Φυσικά (δίς), γι’ αυτό καί δεν επέτρεψαν στο Ισραήλ να επεκταθεί πολύ προς τα μέσα, γιά να μην εξερεθίσουν πολύ τους Άραβες.
• Όμως, τώρα τελευταία, επειδή τα Αραβικά κράτη της περιοχής Ρωσσοφέρνουν αγρίως (καί κλάνουν τους Δυτικούς), σχεδιάζουν επαναχάραξη συνόρων, με σκοπό το «Μεγάλο Ισραήλ» (δες πχ εδώ) – καί με αιτιολογία προσχηματικώς διάφορες «Βιβλικές» ιδεοληψίες.

Άρα, η Ρωσσία είτε θ’ αναγκαστεί να φτιάξει ως δική της «προκεχωρημένη βάση» τη Συρία (καί να την προστατεύει εις το διηνεκές – πράγμα, όμως, που προξενεί φθορά, κυρίως ανθρωπίνων πόρων), είτε θα έρθει ευθέως σε σύγκρουση με το Ισραήλ…

...καί θα το διαλύσει.

[Το να το προσεταιρισθεί, δεν το βλέπω ως δόκιμη πιθανότητα. Ο εγωϊσμός του συγκεκριμένου κρατιδίου φτάνει μέχρι τον Θεό …του. 🙂 Καί καθόλου δεν φημίζεται γιά διπλωματική ευελιξία, αλλά γιά μή υποχωρητικότητα κι εκδικητικότητα.]

Είπαμε, δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δεν χωράνε.

. . . . . . . . . . .

Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι το Ισραήλ αφ’ ενός έχει καμιά διακοσαριά πυρηνικές κεφαλές, αφ’ ετέρου έχει αυτονομηθεί σε μεγάλο βαθμό από τους σιωνιστές της Ευρώπης καί των ηπαπάρα (που, οκ, εξακολουθούν να το τροφοδοτούν με χρήματα καί τεχνολογία), κι έχει πλέον τη δική του ατζέντα – πράγμα που οι προσεκτικοί παρατηρητές το έχουν διαπιστώσει εδώ καί χρόνια.

Πώς κι έτσι, όμως;

Απλούστατα, επειδή οι κάτοικοί του βαρέθηκαν το να είναι συνεχώς με το όπλο «παρά πόδα», γιά χάρη ξένων συμφερόντων, ακόμη καί -υποτιθεμένων- ομοθρήσκων τους. (Το ίδιο, δηλαδή, σα να μας έλεγαν εμάς κάποιοι Ελληνοαμερικανοί μεγιστάνες να πολεμάμε συνεχώς, γιά να μπορούν να πουλάνε αυτοί πχ λαθραίο πετρέλαιο. Πόσο θ’ αντέχαμε αυτό το βιολί; επί πόσες γενιές; ) Κι απ’ την άλλη, φυσικά καί δεν είναι ζωή το να ξυπνάς κάθε μέρα να πας στη δουλειά σου, με τον κίνδυνο κάποιος «μάρτυρας» στο λεωφορείο ν’ ανατιναχτεί δίπλα σου.

Συμπεραίνουμε, επομένως, ότι το Ισραήλ έχει πλέον τα δικά του (ακόμη καί επεκτατικά) σχέδια, που δεν συμπίπτουν αναγκαστικά με τις βλέψεις των εκπροσώπων Ευρώπης / ηπαπάρα είτε του πολιτικού, είτε του θρησκευτικού σιωνισμού.

Αναγκαστικά, λοιπόν, Ρωσσία καί Ισραήλ θα συγκρουστούν…

…καί αιτιολογείται απολύτως η προφητεία του Παϊσίου, ότι «γήπεδο θα είναι η Παλαιστίνη, τάφος τους η Νεκρά Θάλασσα». (Δες πχ εδώ.)

. . . . . . . . . . .

Όμως, δεν τελειώσαμε. Το πράγμα (δηλαδή, η σύγκρουση Ρώσσων καί ιουδαίων) έχει ρίζες πολύ πίσω στον χρόνο. Γι’ αυτό καί κάποια στιγμή θα δοθεί η λύση με την οπωσδήποτε οριστική εξόντωση του ενός, ή του άλλου αντιπάλου στη μεταξύ τους σύγκρουση.

. . . . . . . . . . .

δ. Η Ιστορία – Στάλιν

Αντιπαρέρχομαι τα κατά καιρούς «πογκρόμ» της τσαρικής Ρωσσίας εναντίον των ιουδαίων της επικράτειάς της, τα οποία είχαν ως κυρίως αιτία την ακόμη παλιότερη (αρκετών αιώνων) σύγκρουση (ορθοδόξων χριστιανών) Ρώσσων καί (ιουδαίων) Χαζάρων. Μένω στον Στάλιν.

Ο «Μουστάκιας» («συνομωτικό» ψευδώνυμό του, που χρησιμοποιούσε το ΚΚΕ επί Κατοχής καί μετά), λοιπόν, σε -ας πούμε- «μικροκλίμακα» έφαγε βαθμηδόν (κυρίως με τις διαβόητες «δίκες των ιατρών«) τους περισσότερους ιουδαίους πρωτεργάτες του 1917 (με κυριώτερον τον Τρότσκυ), γι’ αυτό καί στο τέλος -ως λέγεται- ξαπόστειλαν τον ίδιον τρείς ιουδαίοι γιατροί. Αλλά, σε «μεγάλη κλίμακα», καί όντας απολύτως ενήμερος γιά τα από δεκαετιών σχέδια των Δυτικών προς κατασκευή κράτους του Ισραήλ, έδωσε «τα ρέστα του», αντιπροτείνοντας την μετοίκηση όλων των ιουδαίων της ΕΣΣΔ (αλλά, νομίζω καί όποιου άλλου ομοθρήσκου τους ήθελε) στο Μπιρομπιτζάν.

Μακριά από Μέση Ανατολή, δηλαδή, διότι καταλάβαινε τί πληγές θ’ άνοιγε ένα τέτοιο κράτος στην περιοχή της Μ. Ανατολής.

[Αν κι οι Άγγλοι δεν πήγαν πίσω· με το ίδιο σκεπτικό, δηλαδή «κολακεύουμε ιουδαίους, αλλά όχι κράτος τους στη Μ. Ανατολή, μή βρούμε κανά μπελά», είχαν αρχικά προτείνει τη Μαδαγασκάρη. Αντέδρασαν όμως παρασκηνιακώς οι ισχυροί ιουδαίοι της αγγλίτσας – Ρότσιλντ καί λοιποί παρόμοιοι.]

Τ’ είν’ αυτό το Μπιρομπιτζάν, τώρα, έ;

Είναι περιοχή, που βρίσκεται στα σύνορα Ρωσσίας-Μογγολίας. Υποτίθεται θα ήταν ένα αμιγώς ιουδαϊκό κράτος, ως πολιτεία μέσα στην ΕΣΣΔ, καί δή ευνοημένο: «αυτόνομη Σοβιετική Δημοκρατία». Οι «αυτόνομες» Δημοκρατίες επί ΕΣΣΔ ήταν λιγάκι …πιό ίσες απ’ τις ίσες, καί του τίτλου αυτού έχαιραν κυρίως οι με πλειονοτικό Ρωσσογενή πληθυσμό (Ρωσσία, Λευκορωσσία, Ουκρανία). Τελικώς, κάποιοι ιουδαίοι πήγαν εκεί (προφανώς εκτοπίστηκαν με το ζόρι), αλλά οι περισσότεροι αντέδρασαν, ζητώντας «Ισραήλ», καί η υπόθεση (μεσολαβήσαντος καί του Β’ ΠΠ, όταν οι πάντες είχαν άλλα ζόρια, κι όχι την μετοίκηση των ιουδαίων) δεν προχώρησε.

[Μεταπολεμικώς, όπως ξέρουμε, ο Στάλιν ήταν ο χρονικώς πρώτος ηγέτης, που αναγνώρισε το Ισραήλ ως κράτος, προλαβαίνοντας τους ηπαπαραίους γιά λίγες ώρες, καί προβληματίζοντας μεγάλως τους Δυτικούς γιατί το έκανε αυτό, καί πού το πάει – τί σκοπούς έχει.]

Σήμερα, καί μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1990-91, το Μπιρομπιτζάν …υπάρχει καί δεν υπάρχει. Είναι κάτι σαν «κράτος καί μή κράτος», με απροσδιόριστα σύνορα, αραιοκατοικημένο από τους απογόνους εκείνων των εκτοπισμένων ιουδαίων… καί ξεχασμένο από τους πάντες.

Γιά να καταλάβετε, τέτοιο «κράτος καί μή κράτος» υπάρχει ακόμη ένα, η λεγόμενη «Δυτική Σαχάρα«. Αυτή αποσπάστηκε (ανεπισήμως) από το νότιο τμήμα του Μαρόκου το 1975, επί κάποιο διάστημα υπήρξε πόλεμος μεταξύ τους, το Μαρόκο ακόμη σήμερα δεν αναγνωρίζει απόσπαση εδαφών του, αλλά ούτε καί ο στρατός του πάει εκεί κάτω. Ωστόσο, με το Μπιρομπιτζάν έχει μία διαφορά: η «Δυτική Σαχάρα» έχει πλούσια κοιτάσματα φωσφορικών ορυκτών, που χρειάζονται στα λιπάσματα. Γι’ αυτό καί αυτονομήθηκε – προφανώς, με υποκίνηση διαφόρων πολυεθνικών, που θέλουν να τα πάρουν αυτά μπίρ παρά. Ενώι το Μπιρομπιτζάν δεν διαθέτει τέτοια καλούδια.

. . . . . . . . . . .

ε. Η (μεταφυσική) Προϊστορία!

Μέγα θέμα, κι από πού να το πιάσεις γι’ αρχή!

Εν πάσει περιπτώσει, η σύγκρουση Ρώσσων καί ιουδαίων του Ισραήλ αναφέρεται από αιώνες πρό Χριστού, όταν Ρώσσοι δεν υπήρχαν ούτε κατά διάνοια!!!

Πώς αυτό;

Χμ, μάλλον πρόκειται γιά πραγματική προφητική ικανότητα κάποιου ανθρώπου, γνωστού υπό το όνομα «Ιεζεκιήλ», που προέβλεψε μιά μελλοντική πολεμική σύγκρουση δύο εθνών «Γώγ καί Μαγώγ» στην περιοχή. (Δες πχ εδώ, αλλά ψάξτε γενικώς καί γι’ άλλους συνδέσμους.) Ωστόσο, τα άκρως εκπληκτικά είναι αυτά εδώ:

• Ρώσσοι,
• Μόσχα,
• τέρμα Βορράς (Ρωσσία καί Σκανδιναυΐα)…

Έχω μείνει άφωνος!

Λέει κι άλλα ενδιαφέροντα το κείμενο· αν καί (αν δεν σφάλλω) δεν αναφέρει σαφώς ούτε την αιτία, ούτε το πότε θα επισυμβεί αυτός ο πόλεμος, ούτε το πού ακριβώς, ούτε το ποιοί θα είναι οι αντίπαλοι (κι εννοώ με αναγνωρίσιμα ονόματα)…

…Ερωτήματα, που θα προσπαθήσουμε ν’ απαντήσουμε εμείς.

(συνεχίζεται)

Γεωπολιτικά – από τον Καύκασο στη Συρία

Παραλειπόμενα

Στο προηγούμενο, παρέλειψα κάτι σημαντικό. Όμως, πρώτα οφείλω να διατυπώσω την πάγια αρχή ότι:

• Τα εδάφη καί οι θάλασσες δεν βγάζουν πόδια, ώστε να σηκωθούν να φύγουν. (Εκεί θα βρίσκονται, στην ίδια θέση, όσα χρόνια κι αν περάσουν.)

Δεν ξέρω αν τα «επίσημα» εγχειρίδια Γεωπολιτικής το λένε αυτό, πάντως η αρχή αυτή σημαίνει ότι:

• τα (αναγκαστικώς) ίδια αίτια παράγουν ίδια αποτελέσματα,
• καί -επομένως- τα ίδια αίτια οδηγούν σε παρόμοιους σχεδιασμούς.

Λοιπόν, ένα άλλο ιστορικό (καί όχι μυθολογικό) πρόσωπο, που κατέλαβε τον «διάδρομο» του Αιγαίου γιά στρατιωτικούς / στρατηγικούς γεωπολιτικούς σκοπούς, ήταν ο (Κρόνιος Πελασγός) Μίνως. Αυτός μας κουβαλήθηκε από απέναντι, από την Φοινίκη (δείγμα ότι προερχόταν από πληθυσμούς, που ήδη τα είχαν κάνει πλακάκια με τους απογόνους των Ατλάντων, τους Φοίνικες), καί κατέλαβε τον θρόνο της Κρήτης εκβιαστικώς – με στρατό καί στόλο να περιμένουν τη διαταγή του, γιά να ορμήσουν στους γηγενείς Κρητικούς. Όχι ειρηνικά.

[Διότι, αφού ο βασιλιάς Αστέριος δεν είχε παιδιά, τότε θ’ αναλάμβαναν τη διαδοχή άλλοι συγγενείς του. Όχι ο οποιοσδήποτε θρασύς ξένος. Δεν θέλει φιλοσοφία το πράγμα!

Τα υπόλοιπα που λέγονται, τώρα, περί Ευρώπης κτλ, μην τα παίρνετε τοις μετρητοίς. Πάντα υπήρχαν -ιδίως κατά Αλεξάνδρεια μεριά- ψεύτες με συγγραφικό ταλέντο καί πλαστογράφοι· όχι απαραίτητα Έλληνες, αλλά γνωρίζοντες άπταιστα Ελληνικά. Καταλαβαινόμαστε, νομίζω.]

Στον χάρτη φαίνεται το πού εγκατέστησε φρουρές ο Μίνως, καί τί ήθελε να πετύχει κι αυτός:

Στα σίγουρα, οι βάσεις του ήταν στην Κρήτη καί στη Λήμνο. Γιά Λέσβο καί Κύπρο δεν θυμάμαι να λέει κάτι η Μυθολογία, εξ ού καί τα ερωτηματικά. Πάντως, όλα τα δυτικά παράλια της Μ. Ασίας τα πήρε σβάρνα, διότι οι κάτοικοί τους ήταν Πελασγοί (καί μέσα σε μιά-δυό γενιές σύμμαχοι των Τρώων), οπότε 1000% δοκίμασε να τους γυρίσει την πίστη προς την λατρεία του Κρόνου, εκτός από το ότι άλλο τόσο σίγουρα τους έβαλε να υπογράψουν συνθήκες φιλίας καί συμμαχίας (διάβαζε: υποταγής τους).

Δεν γνωρίζω αν το πέτυχε, τελικά, όσον αφορά τη θρησκεία, αλλά στη Λήμνο την αλλαξοπιστία την πέτυχε, τουλάχιστον στην άρχουσα τάξη του νησιού. (Ανθρωποθυσίες των Λημνιών αρχόντων από τις συζύγους τους.)

Βλέπουμε, ακόμη, ότι δεν πήγε προς τα Στενά, διότι αυτά τότε ήσαν γεωλογικώς ασταθή (θυμηθήτε: Συμπληγάδες), αλλά προτίμησε να τα ελέγχει από κάποια απόσταση (Λήμνος), διότι -ως φαίνεται- δεν ήθελε καί να παραμπεί στο μάτι των Τρώων (αν πλησίαζε).

. . . . . . . . . . .

Οι νοήμονες αναγνώστες μου (πιστεύω όλοι!) στο σημείο αυτό θα ρωτήσετε τα εξής:

• Πώς μπορούσαν να διαπλεύσουν τότε τα Στενά, αν αυτά είχαν τέτοια απαγορευτικά γεωλογικά φαινόμενα;

Δεν γνωρίζω. Πιθανόν να μην τα διέπλεαν. Πιθανόν να ξεφόρτωναν τα εμπορεύματα από τα πλοία, καί μετά να τα βγάζανε στο Εύξεινο με κάρρα, γιά επιβίβαση ξανά σε άλλα πλοία. Πιθανόν, επίσης, οι Τρώες να εισέπρατταν διόδια από τη στεριανή μεταφορά, γι’ αυτό καί είχαν τόσα πλούτη.

Η Τροία, ωστόσο, παρά τα πλούτη της, φαίνεται πως δεν είχε στόλο, διότι αλλοιώς:

• πρώτον, θα παρεμπόδιζε την Αργώ,
• τους δε Αχαιούς θα τους χτυπούσε πρώτα στην ανοιχτή θάλασσα· μην περιμένοντας να αποβιβαστούν, γιά να δώσει μάχη χερσαίων στατευμάτων.

Καί, επίσης προφανώς, η μή δημιουργία εμπορικού καί πολεμικού στόλου προερχόταν από την έλλειψη νοήματος στο να τον φτιάξει.

[Αφού δεν μπορούσε κανείς να διαπλεύσει τα Στενά, το δέ Αιγαίο ήταν Ελληνική υπόθεση – άντε, καί λίγο Μινωϊκή, όσο κράτησε. Ο δέ Εύξεινος απαιτεί πεπειραμένον ναυτικό λαό, όχι τσομπαναραίους τύπου Πάρη, που δεν έχουν ξαναδεί θάλασσα.]

• Καί τί τον ένοιαζε τον Μίνωα να ελέγχει τα Στενά; Τί είχε στο μυαλό του; Τελικώς, ποιοί κατοικούσαν στον Εύξεινο, καί είχαν εμπόριο με το Αιγαίο;

Μά, καθαροί Έλληνες, που βρισκόντουσαν εκεί ποιός ξέρει από πότε!!! (Δηλαδή, οι πρόγονοι των Ποντίων. Καί όχι, δεν πήγαν Έλληνες εκεί τον 9ο αιώνα πΧ γιά πρώτη φορά με τον «πρώτο Ελληνικό αποικισμό», καταπώς λέει η «επίσημη» Ιστορία.) Μην ξεχνάτε, όταν η Αργώ πέρασε επάνω, βρήκε παντού φίλιους καί φιλικώτατους πληθυσμούς!

[Βλέπετε, λοιπόν, ότι η Αργοναυτική Εκστρατεία, ανάμεσα στα άλλα, είχε καθαρό σκοπό καί το να ξηλώσει το ανθελληνικό πλέγμα, που είχε στήσει ο Μίνως. Πρώτος σταθμός ντουγρού Λήμνος (ούτε κάν Αλόννησος γιά εφοδιασμό), μετά Στενά, μετά επιβεβαίωση των Ποντίων ότι δεν τους ξεχνάει η Μητέρα…]

Αυτούς ακριβώς ήθελε να ελέγχει στο μέλλον αυτή η κουφάλα. (Καί προφανώς, μετά θα ερχόταν η σειρά της ηπειρωτικής κυρίως Ελλάδας…)

• Αφού τα ίδια αίτια παράγουν τα ίδια αποτελέσματα, γιατί η Τουρκία σήμερα δεν σχεδιάζει να καταλάβει καί την Κρήτη;

Θα το ήθελε πολύ, αλλά η Κρήτη είναι «καπαρωμένη» από τους ηπαπαραίους, καί σε δεύτερο επίπεδο από τους Ισραηλινούς. Ωστόσο, η Τουρκία είναι πεισματάρα! Εάν βάλει κάτι στο μυαλό της, μπορεί να περιμένει όσο θες, μέχρι να έρθουν οι κατάλληλες συνθήκες να το αποκτήσει. Έτσι, προς το παρόν αρκείται στην Κύπρο καί στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου… κι έχει ο Αλλάχ γιά Κρήτη, γιά όταν οι μπουνταλά ηπαπάρα πάνε στα σκουπίδια μπρέ τζάνεμ! :-)

. . . . . . . . . . .

Ο τρίτος δρόμος προς τον Νότο

Εάν, λοιπόν, ο στεριανός δρόμος μέσωι Βαλκανίων είναι απαγορευμένος γιά τους Ρώσσους, καί εάν τα Στενά με το ανατολικό Αιγαίο είναι επίσης μπλοκαρισμένα, τότε τί τους μένει γιά να κατέβουν στη Μεσόγειο; Μά, φυσικά η (σκούρα κόκκινη) διαδρομή που δείχνει ο χάρτης:

Αυτή, ως στεριανή (καί αεροπορική) διαδρομή, σίγουρα δεν επιτρέπει την μετακίνηση (πολεμικών) πλοίων. Ναί μέν, πλην όμως αυτά μπορούν να συναντήσουν το τέρμα της, ερχόμενα από τα λιμάνια του Β. Πόλου ή του Ειρηνικού, διά μέσου του Σουέζ. (Διότι -όταν έρθουν τα δύσκολα- τις εξόδους της Βαλτικής Θάλασσας θα τις μπλοκάρει το ΝΑΤΟ, το δέ Γιβραλτάρ θα το μπλοκάρει η αγγλίτσα.) Επίσης, μπορούν αυτά τα πλοία να μείνουν μόνιμα εκεί κάτω, συγκροτώντας τον Ρωσσικό στόλο της Ανατολικής Μεσογείου. Δεν είναι ανάγκη να πηγαινοέρχονται, δηλαδή (σε διαδρομή πχ Ταρτούς-Βλαδιβοστόκ).

[Βέβαια, στο χρονικό διάστημα που η Τουρκία θα παραμείνει φιλική προς την Ρωσσία, μπορεί η τελευταία να κατεβάσει υλικό καί στρατιώτες στη φιλική της Συρία διά μέσου ενός πιό σύντομου αεροδιαδρόμου, στην ευθεία Τραπεζούντα-Ταρτούς. (Δεν φαίνονται αυτές οι πόλεις στη συγκεκριμένη μεγέθυνση του χάρτη.)

Αλλά ακόμη κι αν η Τουρκία πολεμήσει τη Ρωσσία, πάλι από τη σύντομη διαδρομή θα πάει η Ρωσσία… διότι την Τουρκία θα την έχει κάνει καλοκαιρινή! :-) ]

. . . . . . . . . . .

Τί παρατηρούμε στον χάρτη;

Ότι ο γεωπολιτικός / γεωστρατηγικός αυτός «τρίτος διάδρομος» περνάει από:

• κράτη φιλικά προς τη Ρωσσία (Αρμενία / Ιράν / Ιράκ / Συρία), που (καλώς εχόντων των πραγμάτων) δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν πολιτική απέναντί της,
• ένα εχθρικό, διότι αμερικανοφέρνει (Γεωργία),
• κι ας πούμε ένα ακόμη (παραδίπλα), το οποίο είναι «όπου φυσάει ο άνεμος» (Αζερμπαϊτζάν).

Το Αζερμπαϊτζάν είναι σίγουρο πως θ’ ακολουθήσει ό,τι πεί η Τουρκία. Με τους Ρώσσους η Τουρκία; τα ίδια κι αυτό. Με τους ηπαπαραίους η Τουρκία; τα ίδια κι αυτό – καί θα προσπαθήσει να καταρρίψει όσα Ρωσσικά αεροσκάφη περνάνε από εκεί δίπλα. (Μέχρι να το πάρει η Αρκούδα καί να το σηκώσει, δηλαδή.) Βέβαια, σε περίπτωση στροφής της Τουρκίας προς τις ΗΠΑ (που δεν τη βλέπω να γίνεται επί Ερντογάν), ενδεχομένως η Ρωσσία να το ισοπεδώσει, πρίν προλάβουν οι Αζέροι να βγάλουν «κίχ», εκτός βέβαια απ’ τις πετρελαιοπηγές του καί τις σχετικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις του.

. . . . . . . . . . .

Τα παραπάνω αιτιολογούν απόλυτα:

• τόσο το γιατί λύσσαξαν οι ηπαπαραίοι να βγάλουν αμερικανόφιλες κυβερνήσεις στη Γεωργία (ακόμη καί με λαμόγια τύπου Σαακασβίλι)… διότι είναι αστείο να νομίζει κανείς ότι η Γεωργία μπορεί να σταθεί ως σοβαρό προγεφύρωμα των Δυτικών απέναντι στη Ρωσσία, σε περίπτωση πολέμου (απλά θα καθυστερήσει την Αρκούδα μερικές κρίσιμες ημέρες),
• όσο καί κάποιες γεωπολιτικές προβλέψεις, που βλέπουμε να γράφονται κατά καιρούς ότι «θα πάρει φωτιά ο Καύκασος!» (νά γιατί! – αλλοιώς, δεν έχει κανένα νόημα… πάντως, αυτή είναι τελείως διαφορετική περίπτωση από την επίθεση των Γερμανών εκεί στον Β’ ΠΠ, που έγινε καθαρά γιά τα πετρέλαια),
• όσο καί κάποιες προφητείες γεροντάδων, ότι η Γεωργία θα ισοπεδωθεί. (Ειλικρινά, δεν θυμάμαι τώρα ποιός απ’ όλους τους διατύπωσε την τόσο σαφή αυτή προφητεία.)

. . . . . . . . . . .

Αυτά, λοιπόν, καί ως προς τον «τρίτο διάδρομο». Πάντως, ένα είναι σίγουρο: ότι σε περίπτωση πολέμου ΝΑΤΟ-Ρωσσίας, δηλαδή του εν όπλοις, πλέον, Γ’ ΠΠ, η συμμορία ηπαπάρα / ΝΑΤΟ θα κλείσει γιά τους Ρώσσους όλους τους διαδρόμους Ευξείνου Πόντου – Μεσογείου… κι όχι μόνον αυτούς. Κάθε διάδρομο θα κλείσει. (Πχ Βαλτική, θαλάσσιο στενό ανάμεσα Δανία-Σουηδία. Νά γιατί λύσσαξαν οι ηπαπάρα να κάνουν τη Σουηδία μέλος του ΝΑΤΟ!) Ώστε η Ρωσσία ν’ αναγκαστεί να περιοριστεί στο έδαφός της καί να δώσει μάχη γεωπολιτικώς στριμωγμένη ( ; ) .

. . . . . . . . . . .

Εδώ, τελειώσαμε τις «ασκήσεις επί χάρτου» γιά το «η Ρωσσία, έξω». Όμως, μας μένουν να δούμε κι άλλα. Καί, πρώτα-πρώτα έρχεται…

. . . . . . . . . . .

Ο χρονικός παράγων

Στα παραπάνω, καλύψαμε τις παραμέτρους του χώρου. Καί πολύ σωστά, διότι η μελέτη του χώρου έρχεται πρώτη – αφού, όπως είπαμε, ο χώρος παραμένει (σχετικώς) αναλλοίωτος γιά τις τελευταίες πέντε (5) χιλιάδες χρόνια. Έστω, ο χώρος της ανατολικής Μεσογείου· η περιοχή μας!

Στο διάστημα αυτό, έχουμε καταγραφή γεγονότων καί από Μυθολογία, καί από Ιστορία, ώστε να γνωρίζουμε πλέον «με κλειστά μάτια» τί πρόκειται να γίνει. Το πώς, δηλαδή, θα ενεργήσουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι να γίνουν κύριοι της γεωγραφικής αυτής περιοχής. Μ’ άλλα λόγια, δεν αποτελεί μυστήριο ούτε το τί θέλουν, ούτε το πώς θα προσπαθήσουν να το αποκτήσουν, ούτε το με ποιά σειρά θα ενεργήσουν… καί, φυσικά, δεν σκοπεύουν να το πάρουν (αν το πάρουν) με κουβεντολόϊ!

Γιά παράδειγμα, σχεδόν όλες οι αποβάσεις ξένων δυνάμεων στην Κρήτη, έγιναν (ή επιχειρήθηκαν να γίνουν) στο δυτικό της μέρος. Άρα, εφ’ όσον όλοι αυτοί οι στρατιωτικοί ηγέτες (Ρωμαίοι, Σαρακηνοί, Ενετοί, Οθωμανοί, Γερμανοί…) διαχρονικώς είδαν ότι η επίθεσή τους ευνοείται στο δυτικό μέρος του νησιού, τότε άφοβα μπορούμε να στοιχηματίσουμε ότι κι ο επόμενος επίδοξος κατακτητής της Κρήτης θα επιχειρήσει ακριβώς αυτό.

Συνεπώς, έχουμε ήδη καλύψει τις μισές γεωπολιτικές απαντήσεις που ζητάμε, χωρίς να καταφύγουμε σε αναλύσεις των ΜΜΕ καί του Διαδικτύου…

…τολμώ, δέ, να πω ούτε σε προφητείες.

. . . . . . . . . . .

Μας μένει, όμως, ο παράγων «χρόνος», όπου ακόμη καί οι προφητείες των γεροντάδων παρέχουν ελάχιστα στοιχεία. Λένε, πχ, ότι θα πάρουμε την Κωνσταντινούπολη τη χρονιά, που το Πάσχα θα πέσει την ημερομηνία έτσι κι έτσι κι έτσι. Ναί, αλλά αυτό συμβαίνει κάθε πχ 20-25 χρόνια· αλλά, δυστυχώς, δεν έχουμε καμμία εγγύηση ότι θα είναι την πλησιέστερη από σήμερα χρονιά, που το Πάσχα θα πέσει πχ 18 Απριλίου, ή ξέρω ‘γώ κατά το 2050, ή το 2080 (που θα ξαναπέσει)… οπότε, ποιός ζή, ποιός πεθαίνει μέχρι τότε!…

Επομένως, τί μπορούμε να κάνουμε; να καταφύγουμε σε καφετζούδες;

Όχι απαραίτητα.

Με δεδομένο ότι «αυτοί» χρησιμοποιούν κατά κόρον Αστρολογία στον στρατηγικό τους σχεδιασμό (καί δή, πλευρές της όχι συνηθισμένες – Αστρολογία των απλανών καί των αστεροειδών, τα είπαμε), μπορούμε κι εμείς να κάνουμε το ίδιο. (Γιά να δούμε τις στρατηγικές κινήσεις ειδικά των Κινέζων, πρέπει βέβαια να χρησιμοποιήσουμε τα δικά τους προβλεπτικά εργαλεία – άν τα γνωρίζουμε.)

. . . . . . . . . . .

Όμως, δεν χρειάζεται να πάμε τόσο μακριά – καί δεν θα καλύψουμε αυτές τις μεθόδους στο παρόν.

Από καθαρά γεωπολιτικής (δηλαδή πρακτικής) πλευράς, αρκεί να παρακολουθούμε καθημερινώς την ειδησεογραφία, καί να ξέρουμε πέντε πράγματα γιά τις χρονικές περιόδους (συν τα ενεργειακά / ανθρώπινα μεγέθη), που απαιτούνται γιά να γίνουν κάποιες δουλειές.

Γιά παράδειγμα, βλέπουμε ότι η Τουρκία τώρα τελευταία έχει ξεσκιστεί να κάνει αποβατικές ασκήσεις. Καταλαβαίνουμε άριστα πού το πάει μ’ αυτές (δεν θέλει, δά, φιλοσοφία!), αλλά το θέμα είναι: (α) πόσος στρατός της χρειάζεται, ώστε να καταλάβει πχ την Λέσβο, καί (β) πόσον χρόνο χρειάζεται να μαζευτεί αυτό το πλήθος στρατιωτών καί να περάσει ένα ελάχιστο αποδεκτό επίπεδο εκπαίδευσης γιά αποβάσεις. (Αν δεν γνωρίζουμε, ρωτάμε όσους γνωρίζουν.) Εάν, λοιπόν, συμπεράνουμε ότι χρειάζονται x στρατιώτες με εκπαίδευση πχ εννέα μηνών ξεκινώντας από σήμερα, τότε πάμε περίπου γιά φθινόπωρο του 2024.

Έτσι ακριβώς βρίσκουμε απαντήσεις καί όσον αφορά το «πότε;»: από τα «συμφραζόμενα».

. . . . . . . . . . .

Ειδικά τα «πότε;» της Ρωσσίας ορίζονται από τις εξής οριοθετήσεις:

Εφ’ όσον η Ρωσσία φαίνεται πως θα καθαρίσει με την Ουκρανία κάπου φέτος το καλοκαίρι (αν καί δεν δείχνει καθόλου να βιάζεται), το να την αφήσουν μέχρι τότε ανενόχλητη οι Δυτικοί, είναι όνειρο …θερινής νυκτός! :-) Αυτοί, λοιπόν, θα κάνουν τις κινήσεις τους (ακόμη καί «δι’ αντιπροσώπων») γιά να την κρατάνε σε εμπόλεμη κατάσταση (καί να την εξαντλούν), πρίν τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ίσως στη Λιβύη, ίσως στην υποσαχάρια Αφρική… τουλάχιστον, θα έχουν φροντίσει να «κλείσουν» τη Βαλτική με ΝΑΤΟϊκά κράτη καί κρατίδια.

Οπότε, ο πρώτος προς Νότον δρόμος (Βαλκανική) κλειστός γιά τους Ρώσσους, ο δεύτερος (Αιγαίο-Στενά) ημίκλειστος, ο τρίτος (Καύκασος-Συρία) παίζεται. Λοιπόν, ό,τι είναι να γίνει από πλευράς Δυτικών, δηλαδή το να κλείσουν οι άλλοι δύο διάδρομοι (παρεμπιπτόντως: έχει κανείς τίποτε ακουστά γιά εξοπλισμό της Γεωργίας με ηπαπαραίϊκα σύγχρονα όπλα; ), ακόμη καί η έναρξη του εν όπλοις Γ’ ΠΠ, λογικά θα γίνει μέχρι μέσα στο φετεινό καλοκαίρι.

. . . . . . . . . . .

Αντί επιλόγου

Είδατε καθαρά ότι τόσο το «πώς;» όσο καί το «πότε;», είναι αρκετά εύκολο ν’ απαντηθούν. Στο κάτω της γραφής, η Γεωπολιτική μπορεί να διδάσκεται σε πανεπιστήμια, αλλά το να βγάλεις γεωπολιτικά συμπεράσματα είναι καθαρά ασκήσεις λογικής. Καί, σε αντίθεση με το τί γίνεται στα «κυριλάτα» ΜΜΕ καί sites, εμείς εδώ δεν γεμίσαμε τον χώρο με «αναλύσεις», απλά γιά να γράψουμε κάτι, αλλά γιά να σας δείξουμε πώς να σκέφτεστε επί του θέματος. Δοκιμάστε το, δεν είναι δύσκολο!

Καί τις κινήσεις των Δυτικών θα «διαβάσετε», καί των Ρώσσων, καί του οποιουδήποτε. Υπενθυμίζω τα καθαρώς πρακτικά εργαλεία:

• Μυθολογία.
• Ιστορία.
• Ειδησεογραφία.
• Χάρτης.

Κι όσον αφορά τον χρόνο, δεν είμαστε τόσο αυστηροί κριτές. Ακόμη καί τη χρονιά να πετύχουμε, είναι αρκετό γιά να μας κάνει να χαιρόμαστε!

Λίγο τό ‘χετε, να μπορούμε να διαβάζουμε το μυαλό του εχθρού;

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Προσάρτημα 1 – το χρήμα

Να μην παραλείψω την αναφορά στη λογιστική (οικονομική) υποστήριξη: οι εκστρατείες δεν είναι σχολικές εκδρομές. Απαιτούν (ΠΟΛΛΑ) χρήματα. Άρα, αναρωτιέμαστε: μπορεί η Τουρκία να υποστηρίξει ολική επίθεση εναντίον της Ελλάδος, με σκοπό την ολική κατοχή της χώρας μας; έχει το χρήμα να την κάνει; Μπορεί ν’ αγοράσει / να παράγει τον απαιτούμενο αριθμό όπλων καί βλημάτων γιά πόλεμο πχ δύο μηνών; Ή μπορεί να το πάει μόνον μέχρι κατοχή στρατηγικών τμημάτων της επικράτειάς μας καί μετέπειτα εφαρμογή εκβιαστικών απειλών, που ξεκινάνε απ’ αυτά;

Είναι φανερό πως οι απαντήσεις σε τέτοιου τύπου ερωτήματα διαφωτίζουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα – καί το «πότε;». Λέγεται πχ πως οι οικονομικές καμπύλες της προπολεμικής Γερμανίας έδειχναν καθαρά πως το Γ’ Ράϊχ θα έκανε «ντού» το αργότερο μέχρι το 1943!

Το κακό είναι πως όλοι κοιτάζουν το παρελθόν, διότι αυτό εξασκεί γοητεία μέσωι μιάς «εξωραϊσμένης» -καί αποστασιοποιημένης- εικόνας (πχ από κινηματογράφο, κτλ), αλλά κανείς το παρόν. Λοιπόν, λεβέντες μου; έχετε κάνει καμιά μελέτη γιά τις καμπύλες της Τουρκικής Οικονομίας; κανένα χρονικό όριο, γιά το πότε θα πούν οι γείτονες «- Αμάν!», καί θα βρούν διέξοδο στην επίθεση εναντίον μας;

Αυτά έχουν ουσία· κι όχι οι «αναλύσεις», γιά να γεμίζουν οι σελίδες.

. . . . . . . . . . .

Προσάρτημα 2 – Ηπαπάρα / ΤΝ στρατιωτικών εφαρμογών / Τουρκία

Μιά που τό ‘φερε η κουβέντα, κάτι πήρε το μάτι μου ότι στις ηπαπάρα άρχισαν πλέον να χρησιμοποιούν (εκτός από τα παραδοσιακά «σενάρια πολέμου», τα εκτελούμενα σε υπολογιστές) κατά κόρον καί την Τεχνητή Νοημοσύνη (μιά μορφή της, εννοείται), γιά να βγάλουν στρατιωτικά συμπεράσματα· απ’ όσα καταλαβαίνω, την τροφοδοτούν με δεδομένα της επικαιρότητας (εννοείται, ελεγμένα ως προς την αλήθεια τους από τις «υπερεσίες» τους), καί βγάζουν το «ζουμί».

Καθόλου παράξενο, όλος ο κόσμος πλέον έπεσε με τα μούτρα στην ΤΝ· βάσει της παροιμίας: «έχουμε τόσο πολύ πιπέρι, που βάζουμε καί στα λάχανα!» lol!!! Μέχρι καί τα πιτσιρίκια, που την βάζουν να ζωγραφίζει τις συμμαθήτριές τους γυμνές! (Να μην αναφέρω κάτι φήμες, ότι οι εγχώριοι πωλητικοί καί αρδ τη βάζουν να τους γράφει τα κείμενα, οι τεμπελαράδες! :-) ) Άρα, τί θα έκαναν οι ηπαπαραίοι καραβανάδες; απολύτως λογικό είναι.

Το συμπέρασμά τους, λοιπόν, είναι (μαθαίνω) ότι η Τουρκία θα κινηθεί εναντίον μας μέσα στο χρονικό «παράθυρο» (περίπου) από Μάρτιο του 2025 έως Οκτώβριο του 2025.

Οκ, αλλά να σας πω καί τη δική μου γνωμάρα: έναν χρόνο νωρίτερα! Ήτοι, από Μάρτιο του 2024 έως Νοέμβριο του 2024.

Γιατί;

Διότι, αφ’ ενός οι εξ Ανατολών «σύμμαχοι» πρέπει να τελειώσουν τη βρωμοδουλειά τους εναντίον μας πρίν τις φετεινές ηπαπαραίϊκες εκλογές του Νοεμβρίου 2024… διότι την επομένη των εκλογών ουδείς γνωρίζει τί μέλλει γενέσθαι. (Καθόλου σίγουρο δεν είναι ότι ακόμη κι ο -τυχών εκλεχθησόμενος δεύτερη φορά- Μπάϊντεν θα τους κάνει πλάτες. Μην ξεχνάτε, πάντα η δημιουργία Κουρδικού κράτους είναι το «μαστίγιο», με το οποίο οι ηπαπαραίοι «πειθαρχούν» την Τουρκία.)

Κι ακόμη, λογικά θα κάνουν την κίνησή τους πρίν απεμπλακεί η Ρωσσία από το Ουκρανικό ζήτημα. Γιατί; Διότι (χωρίς πόλεμο στην πλάτη της) ενδεχομένως θα τους σταματήσει, κρίνοντας ότι δεν τη συμφέρει να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα στο Αιγαίο. Σάμπως ο Μουσσολίνι πήρε την έγκριση του Χίτλερ, για να μας επιτεθεί; Έσπευσε από μόνος του, ώστε να προλάβει ποιός-ξέρει-τί!… (Άσχετο αν μετά τα πράγματα πήραν ανεπιθύμητη τροπή γιά τον Άξονα.)

Άρα, ξεκινήστε ως τάχιστα προετοιμασίες επιβιώσεως!

. . . . . . . . . . .

Προσάρτημα 3 – Γεωπολιτική μεταφυσική

Αφού αναλύσαμε τα πολύ βασικά της γεωπολιτικής / γεωστρατηγικής «επί χάρτου», μήπως τελειώσαμε;

Όχι, καθόλου.

Υπάρχει καί ο μεταφυσικός παράγων.

Εδώ, όπως έχει ο χρόνος τα δικά του (Αστρολογία), έτσι έχει κι ο χώρος. Τα του χώρου, τώρα, είναι δύο:

• Το γεωδαιτικό ενεργειακό πλέγμα… καλύτερα, τα γεωδαιτικά ενεργειακά πλέγματα (στον πληθυντικό, διότι είναι αρκετά – όχι μόνον ένα).
• Καί η Γαία. (Μην ξεχνάτε, πως το παρόν ιστολόγιο σας έχει επισημάνει κατ’ επανάληψιν ότι τα άστρα διαθέτουν νοημοσύνη!)

Βέβαια, αυτά τα δύο ίσως είναι λιγάκι αλληλοδιαπλεκόμενα, αφού αμφότερα αναφέρονται στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Αλλά ο γράφων έχει λόγους να τα διαχωρίζει.

Δεν γνωρίζω κατά πόσον οι αρχηγοί στρατών (καί δή, όσων σκοπεύουν να διενεργήσουν επιθέσεις) χρησιμοποιούν χωρικά, αλλά καί χρονικά πλέγματα γιά να κινήσουν τις δυνάμεις τους· ούτε το κατά πόσον το πράττουν (αν το πράττουν) ενστικτωδώς, ή ενσυνειδήτως. Έχω, όμως, παρατηρήσει τα εξής – κι επαναφέρω τους χάρτες με τα πεντάγωνα, από το αντίστοιχο άρθρο.

Ο πρώτος – το μεγάλο πεντάγωνο:

Παρατηρούμε ότι μία κορυφή του είναι ΝΑΤΟϊκή (η Βοσνία είναι Αμερικανόφιλη – καί σαφώς ΝΑΤΟϊκό κατασκεύασμα), μία ακόμη Ρωσσική (πλέον), καί οι άλλες τρείς (με τα ?) «ουδέτερες». Το μέλλον θα δείξει πώς θα κινηθούν οι αντίπαλοι, κι αν περιέλαβαν τις κορυφές καί τις ακμές του πενταγώνου αυτού στον σχεδιασμό τους την τελευταία στιγμή… ή, αν τις είχαν υπ’ όψιν τους απ’ την αρχή. (Εάν μιλάμε γιά τη Βοσνία, αυτή «απελευθερώθηκε» με επέμβαση των ηπαπαραίων κάπου το 1992-1996.)

Όπως καί νά ‘χει, βέβαια, οι πυραμίδες αυτές (οι κορυφές του πενταγώνου) είναι πανάρχαιες· καί δυστυχώς, δεν γνωρίζουμε αν το πλέγμα παρέμεινε γεωγραφικώς εκεί, όπου ήταν, ή μετακινήθηκε, ή αλλοιώθηκε (σε σχήμα καί ένταση) – καί πώς. (Ποιός κάθεται να τα ψάξει αυτά!…)

. . . . . . . . . . .

Πάντως, εάν οι σύγχρονοι στρατοί δεν τα πολυκοιτάζουν αυτά, πιθανόν οι αρχαίοι να τα λάμβαναν σοβαρώτερα υπ’ όψιν τους. Πχ ο Μίνως φαίνεται πως εκινήθη επάνω στις δυτικές ακμές του μικρού πενταγώνου:

Φυσικά, πάλι δεν είναι σίγουρο αν κι αυτός το έπραξε συνειδητά· ωστόσο, όσο μελετάμε καλύτερα το ζήτημα καί με τη βοήθεια διαγραμμάτων γεωδαιτικών πλεγμάτων, τόσο καλύτερα θα ξεκαθαρίσει η εικόνα.

. . . . . . . . . . .

Καί… ίσως («ίσως», λέμε!) η κβάντωση του χώρου να έχει ευθεία αντανάκλαση στην κβάντωση του χρόνου. Βέβαια, η «επίσημη» Φυσική όχι μόνον δεν λέει τέτοια πράγματα, αλλά ούτε κάν τα έχει υποψιαστεί. Αλλά εσείς μή μασάτε: κάντε τα δικά σας στις έρευνές σας, καί θα έχετε τουλάχιστον τη χαρά της ανακάλυψης!

Δεν έχει απαγορευτεί ακόμη το να σκέφτεται κανείς.

Γεωπολιτικά – Αιγαίο

Παραλειπόμενα

Στο προηγούμενο άρθρο της σειράς, δεν ανέφερα ότι η «Ματσεντονίγια» προορίζεται καί γιά να γίνει η τρίτη «πατρίδα» των απανταχού ιουδαίων, με πρωτεύουσα τη «Σελανίκ».

[Οι άλλες δύο είναι: το Ισραήλ (είδατε τί χαμός προηγήθηκε, γιά να στηθεί – καί πόσος συνεχίζει να γίνεται, γιά να κρατηθεί) καί η Ουκρανία… δηλαδή, η πάλαι ποτέ περιοχή των Χαζάρων. Αυτονόητο το γιατί λύσσαξαν οι χαζαροϊουδαίοι των ηπαπάρα να διώξουν τη Ρωσσία καί τους Ρωσσικής εθνικής συνειδήσεως κατοίκους από το μέρος εκείνο, καί το γιατί με τον πόλεμο με τη Ρωσσία έχει γίνει «θερινό».]

Εν πάσει περιπτώσει, δεν είναι ο πρωτεύων λόγος αυτός, γιά τον οποίο δημιουργήθηκε η «Ματσεντονίγια».

[Είπαμε, είναι η στεριανή φραγή της πιθανής καθόδου των Ρώσσων προς το Αιγαίο, διά μέσου των Βαλκανίων. Εξ ού καί η τεράστια στρατιωτική βάση Μπόντστηλ των ηπαπαραίων. Στο Κόσσοβο, όχι στην από παλιά φιλική τους ΝΑΤΟϊκή Ελλάδα. Ακριβώς γιά να κρατάνε τα «ντερβένια» ως ντερβεναγάδες στην κεντρική Βαλκανική.]

Ή, να το διατυπώσω καλύτερα:

• Μέχρι το 1948, οπότε η αγγλίτσα ήταν αυτοκρατορία εδαφών καί ο σιωνισμός αυτοκρατορία χρήματος, αυτά τα δυό λουλούδια είχανε συστήσει …ετερόρρυθμη εταιρεία! Η πρώτη ήταν ο κύριος της επιχείρησης, κι ο δεύτερος ο «ψαρωμένος» συνέταιρος απ’ το χωριό.

[Βλέπε πχ τεκτονισμό, απ’ όπου απουσιάζει εντελώς η αρχαία Ελλάδα (κατά τα άλλα, οι τέκτονες είναι «συνεχιστές των αρχαίων Ελληνικών μυστηρίων»!!!), κι όλα περιστρέφονται γύρω από ιουδαιοφανείς ανοησίες. Τα τεκτονικά παραμύθια δεν τα επέβαλαν οι ιουδαίοι (και με ποιά δική τους πολιτική δύναμη να τα επιβάλουν;!), αλλά οι Άγγλοι· μπας και τους κολακέψουν, καί παίρνουν δανεικά κι αγύριστα απ’ τους ιουδαίους.]

• Μετά καί την απόσχιση της Ινδίας, ειδικά δέ μετά τη σφαλιάρα του Σουέζ, ο συνέταιρος απ’ το χωριό κατά κάποιον τρόπο εξαγόρασε το εταιρικό μερίδιο του τέως ιδιοκτήτη, κι έγινε αυτός αφεντικό. Οπότε, το παλιό σχέδιο «οι Ρώσσοι, έξω» απέκτησε καί μιά άλλη συνιστώσα: το να θεωρείται η «Ματσεντονίγια» καί ως καταφύγιο των ιουδαίων του Ισραήλ, αν κάτι δεν πήγαινε καλά καί αναγκαζόντουσαν να εκδιωχθούν απ’ αυτό.

[Καί στην Ουκρανία, εδώ καί δέκα χρόνια, εφαρμόζεται ξανά ακριβώς αυτό: «οι Ρώσσοι, έξω». Οπότε, έχουμε δύο γερά πατήματα, γιά να καταλάβουμε τις σχέσεις Ρωσσίας καί ιουδαίων· πώς θα εξελιχθούν, καί ενδεχομένως σε ποιές περιοχές. Τί είχε πεί ο Παΐσιος γιά Ισραήλ καί «πρώτο ημίχρονο»; Εξηγείται, λοιπόν, μιά χαρά!]

Εν πάσει περιπτώσει, όπως καί νά ‘χουν τα πράγματα, γιά εμάς τους Έλληνες η ύπαρξη της «Ματσεντονίγιας» δεν παύει ν’ αποτελεί πληγή αγιάτρευτη.

Αλλά, ας προχωρήσουμε στο σημερινό θέμα μας, το Αιγαίο.

. . . . . . . . . . .

α. Οι αντίπαλοι

Το 2039…

…Ώπα, παλληκάρι μου! Βιάζεσαι!!!

. . . . . . . . . . .

i. Οριοθέτηση

Αντίπαλοι στο Αιγαίο μπορεί να είναι πολλοί, καί δή από αρχαιοτάτων χρόνων. (Μεταξύ μας, από τον Τρωϊκό καί μετά, ποτέ δεν έπαψε το Αιγαίο να είναι εστία αναταραχής κατά περιόδους.) Έλληνες, Τρώες, Πέρσες, Φοίνικες, Βυζαντινοί, Άραβες, Δυτικοί, Οθωμανοί, Βερβερίνοι, ναζιστές, Άγγλοι, Γάλλοι, ηπαπαραίοι, Ρώσσοι… Ωστόσο, «δικαιωματικώς» είμαστε μόνο δύο: Έλληνες καί Τούρκοι. Καί δεν μας ενδιαφέρει κανένας άλλος, διότι δεν του πέφτει λόγος.

Το ζήτημα θα διευθετηθεί οριστικώς ανάμεσα σ’ εμάς καί την τουρκίτσα. Μόνον.

Όθεν, ας δούμε ποιοί είμαστε.

. . . . . . . . . . .

ii. Εμείς

Μιλάω γιά σήμερα.

Εμείς, λοιπόν, είμαστε ένας λαός ταλαιπωρημένος, βαλλόμενος απ’ όλες τις μεριές. Ανθέλληνες πωλητικοί (καί ύποπτης καταγωγής) έχουν βαλθεί να μας εξαφανίσουν, χτυπώντας κάθε είδους εθνικό μας στήριγμα. Τί να πρωτοαναφέρεις! Τη φτώχεια των Ελλήνων; τις ουσιαστικώς άοπλες Ένοπλες Δυνάμεις μας; την -πολλές φορές άνευ λόγου καί αιτίας- εχθρική συμπεριφορά οποιουδήποτε ξένου; (Ειδικά των «Ευρωπαίων εταίρων» μας.) Το ότι μπουκάρουν στη χώρα με κάθε τρόπο κακοποιά στοιχεία, ή διάφορα πιθήκια, που νομίζουν ότι σε χώρα πτωχευμένη θα βρούν τον Παράδεισο;

[Ουσιαστικώς, περνάμε την -νομίζω- έβδομη πτώχευση, από συστάσεως νεοελληνικού ψευδοκράτους. Αλλά δεν την κηρύξαμε επισήμως, διότι είμαστε στο ευρώ· κι αν κηρύξουμε πτώχευση επισήμως, παρασέρνουμε στην άβυσσο καί τη Γερμανία.]

Αλλά τα χειρότερα απ’ όλα είναι δύο.

. . . . . . . . . . .

ii-1. Αρχομανία

Η αρχομανία φέρνει πολλά δεινά. Όπως πχ την πολυδιάσπαση του πατριωτικού χώρου, όχι γιά σοβαρές αιτίες, αλλά γιά μαλακίες. («- Γιατί εσύ, κι όχι εγώ;»)

Όθεν, αμέσως προκύπτει η έλλειψη ενιαίου εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού… καλά-καλά, η έλλειψη καλώς καθορισμένων εθνικών στόχων. Διότι, η αρχομανία από μόνη της δεν σου δίνει το απαραίτητο μυαλό, ή τις γνώσεις, ή την ικανότητα να χαράξεις εθνική στρατηγική. Μόνο καμιά ξεφτιλοκαρέκλα στη Βουλή δίνει.

Επάνω σ’ αυτό, να επαναλάβω τα ερωτήματα του προηγούμενου άθρου; νομίζω πως αξίζει. Ορίστε:

(α) Κι αν πάρουμε τημΜπόλιν, τί θα την κάνουμε; Αυτή τη στιγμή κατοικείται από 20 καί πλέον εκατομμύρια εχθρικού πληθυσμού. Γιά να την κρατήσουμε εμείς, χρειάζεται να προβούμε σε πογκρόμ (εκδίωξη πάντων) καί -αν δεν πιάσει αυτό- γενοκτονία. Εσείς οι πατριωταράδες εκεί έξω, το μπορείτε αυτό; το αντέχετε; είστε έτοιμοι να το κάνετε; Σας πέρασε απ’ το μυαλό, κατ’ αρχήν; Ή, μήπως, νομίζετε ότι ακόμη κι αν μας δοθεί η μΠόλις με διεθνή συνθήκη, θα κάτσουν ήσυχα οι κάτοικοί της, καί δεν θα μας ορμήξουν; Καί τη Σμύρνη την πήραμε το 1919 με διεθνή συνθήκη, ξέρετε, αλλά με το που πάτησαν οι φαντάροι μας στο έδαφός της, έφαγαν σφαίρες από ακροβολιστές.

Ή, μήπως, σας πιάνουν τα φιλάνθρωπα αισθήματα καί το ανώτερο πολιτισμικό επίπεδο «εμείς δεν κάνουμε τέτοια»; Άντε, καλοί μου άνθρωποι, ανοίχτε την Ιστορία να θυμηθήτε κάτι σφαγές της Χίου καί των Κυδωνιών καί της Νάουσας, καί κάτι παλουκώματα καί κάτι Δασκαλογιάννηδες, καί άει στα τσακίδια η «φιλανθρωπία» σας κι η «ανωτερότητά» σας απέναντι στα μεμέτια καί τον κάθε πίθηκο!…

Λοιπόν; Επιμένετε να πάρουμε τημΜπόλιν έτσι, αέρα-πατέρα; χωρίς σχεδιασμό τί θα την κάνουμε καί πώς θα την κρατήσουμε; Καλές οι λειτουργίες στην Αγιασοφιά καί τα μισοτηγανισμένα ψάρια, αλλά τα 20+ εκατομμύρια των σημερινών κατοίκων της Κωνσταντινουπόλεως δεν θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια, να πάμε εμείς να κάνουμε παρέλαση ανενόχλητοι. (Ξέρετε πως έχει καί καμπόσους πυρήνες «Γκρίζων Λύκων» εκεί, καί δή μέσα στις τουριστικές πιάτσες; Εγώ τους έχω δεί από κοντά. Ξεστραβωθήτε.)

Καλές κι οι προφητείες των γεροντάδων, αλλά κάποιος έπρεπε να σας τα χώσει άσχημα, γιά να ξεθολώσετε από την ούλτρα επικίνδυνη μαστούρα της σιγουριάς του υπνοβάτη. Βλέπετε, εκτός απ’ το προφητικό χάρισμα, ο καλός Θεούλης μας έδωσε κι ένα άλλο δώρο, που λέγεται «μυαλό». Χρησιμοποιήστε το στο έπακρον.

(β) Με το να πάρουμε τημΜπόλιν, καί δή χωρίς απώλειες σε ζωές δικών μας, δεν ανασταίνουμε την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μην νομίζετε τέτοια πράγματα.

(γ) Καί πες, ότι μ’ αυτά καί μ’ αυτά οι συν-Έλληνες θυμούνται ν’ «αναστήσουν» το Βυζάντιο – εννοώντας μιά χώρα πολύ μεγαλύτερη από τη σημερινή, που θα είναι Ελλάδα καθαρή. Ναί, συμφωνώ, αλλά μέχρι πού;

Μέχρι τις συμπαγείς Ελληνικές περιοχές (Σικελία / Κάτω Ιταλία / Μ. Ασία), ή να το τραβήξουμε και παραπέρα (σε στύλ Ιουστινιανού καί Ηρακλείου), πχ μέχρι Γιβραλτάρ; και παραπάνω, μέχρι πχ Ραβέννα; και παρακάτω, μέχρι Ούρφα; Τα θέλουμε πράγματι αυτά τα παραπανήσια; θα μας ωφελήσουν;

Μπορούμε, κατ’ αρχήν, να κρατήσουμε τόσο μεγάλη έκταση μέσα σε Ελληνική εθνική συνείδηση, ή θα μας πιάσουν οι παθογένειες των αυτοκρατοριών (πχ διαρκείς εχθροί καί πόλεμοι -βλέπε παρακάτω-, αναποτελεσματική κακοδιοίκηση, συνομωσίες, κτλ κτλ), καί θα το ξαναδιαλύσουμε το μαγαζί κακήν-κακώς;

(δ) Καί, τελικά, μόνον η Κωνσταντινούπολη καί το Βυζάντιο είναι οι εθνικοί μας στόχοι; Τίποτε άλλο; Γιά παράδειγμα, δεν μας ενδιαφέρει η άκρως απαραίτητη συνεννόηση καί (η μόνη πιθανή ειλικρινής) συμμαχία με τους σημερινούς Ελληνογενείς Ινδούς… αυτούς, που τους προγόνους τους τους βρήκε ο Μ. Αλέξανδρος καί τον ρώτησαν γιατί τους επιτίθεται, μιά που -ως Έλληνες κι αυτοί- πίνουν κρασί καί καλλιεργούν κισσό;

Μήπως έχετε καμιά ιδέα τί οπλικά συστήματα έχει αναπτύξει η Ινδία; Ή πόσους νομπελίστες έχει; ή κατά πόσον θα είναι μεγάλη κατασκευαστική καί οικονομική δύναμη στο άμεσο μέλλον;

Λέω ‘γώ τώρα.

. . . . . . . . . . .

ii-2. Παραλογισμός

Περιδιαβαίνοντας τα ιντερνέτια, βλέπουμε ότι μεγάλο ποσοστό του λαού μας παραλογίζεται αγρίως.

• Κάποιοι βρίσκονται στην κοσμάρα τους, καί δεν χωράει το μυαλουδάκι τους το ότι πχ υπάρχουν γεροντάκια, που τρώνε ό,τι βρούν απ’ τα σκουπίδια. Αυτοί είναι κυρίως κομματόσκυλα, που παρασιτούν στο δημόσιο χρήμα· ή πλούσια αφορολόγητα λαμόγια, ή (επίσης αφορολόγητος) υπόκοσμος με μαύρο χρήμα.
• Κάποιοι άλλοι βρίζουν συνεχώς την Ελλάδα καί τους Έλληνες, ιδίως τους πατριώτες. Αυτοί εδώ, πάλι, έχουν το ψυχιατρικό «σύνδρομο του αγγέλου» (νομίζουν πως είναι καλά άτομα εξ ορισμού), επομένως καί το επίσης ψυχιατρικό «σύνδρομο του δικαστή» (έ, αφού είναι αγγελούδια, έχουν κάθε δικαίωμα -νομίζουν- να βρίζουν όλους τους υπόλοιπους.) Είναι ακριβώς αυτά τα (λαθρολάγνα) άτομα, που βρίζουν τους πατριώτες ως «φασίστες», «ρατσιστές», καί «κυρ-Παντελήδες» – καί μάλλον δεν διαθέτουν καθρέφτες στα σπίτια τους, να δούν τα μούτρα τους.

Καί η πρώτη κατηγορία είναι ψυχιατρικού ενδιαφέροντος (δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα – καί ειδικά όσα άτομα προσκυνάνε τα ανθρωπάκια τους πωλητικούς «αρχηγούς», είναι ντίπ γιά γιούργια), καί η δεύτερη. Κυρίως η δεύτερη. (Πολύ θα ήθελα να τους ρωτήσω: αφού τους χαλάει η Ελλάδα, γιατί συνεχίζουν να κάθονται εδώ; δεν είναι παρανοϊκό αυτό; Εμένα, αν δεν μου άρεσε μιά κατάσταση, θα έφευγα το συντομώτερο δυνατόν.)

Όπως καταλαβαίνετε, με το που θα φτάσουν τα δύσκολα (οι Τούρκοι κομμάντος στην Αθήνα, γιά να το θέσω έτσι), η μέν πρώτη κατηγορία θα τρέχει αλλόφρων εμποδίζοντας την όποια άμυνα των πατριωτών (δεν γίνεται να αμύνεσαι όπως πρέπει, περιτριγυριζόμενος από πανικόβλητους ηλίθιους), η δέ δεύτερη θα παίξει πάραυτα τον ρόλο του προδότη, εμποδίζοντας …την επίθεση των Τούρκων, τους οποίους θα πάει παρευθύς να προσκυνήσει! Έως ότου θεριστεί από τα όπλα τους, γιά να μην τους είναι βάρος.

. . . . . . . . . . .

ii-3. Συμπέρασμα

Υπολογίζω πως κάπου ένα 25% με 30% (αισιόδοξη εκτίμηση) είναι οι Έλληνες κι οι Ελληνίδες, που όντως ενδιαφέρονται να διατηρηθεί το πανάρχαιο έθνος μας – καί θα πράξουν πάντα τ’ απαραίτητα προς τούτο. (Πώς το ξέρω το 25%; είναι περίπου ο κόσμος που μαζεύτηκε στο μεγάλο συλλαλητήριο της Αθήνας του 2018, κατά της Παραφωνίας των Πρεσπών.)

Το υπόλοιπο ποσοστό, είτε μας αρέσει, είτε όχι, είναι σαβούρα – καί πρέπει ν’ απαλλαγούμε απ’ αυτό, με τον έναν, ή τον άλλο τρόπο. (Καλά, όσοι περιμένετε ν’ αλλάξουν οι σαβούρηδες μυαλά, έστω καί τις κρίσιμες τελευταίες στιγμές, να πάτε γιά ιεραπόστολοι. Δεν σας εμποδίζω! :-) )

Ενδεχομένως να υπάρχει ένα ποσοστό όχι προδοτικό, ανθρώπων που τους έχει πάρει από κάτω ο πολύ δύσκολος καθημερινός αγώνας γιά τον επιούσιο· κι έχουν τόσο τσακισμένο ηθικό, που δεν ενδιαφέρονται γιά εθνικά μεγαλεία, αφού προέχει αγρίως η επιβίωσή τους. (Όμως, δεν είναι εχθροί μας.) Πόσοι να είναι αυτοί; Ας πούμε ακόμη ένα -αισιόδοξο- 20%; Δηλαδή, ένα συνολικό «πακέτο» 40%-45% Ελλήνων κι Ελληνίδων, που δεν αποτελούν βάρη της Γής.

Ως συμπέρασμα, με το μισό σημερινό έθνος μας να είναι σάπιο, δεν μας φταίει κανείς ξένος. Μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας. (Εντάξει… αυτοί τη δουλειά τους κάνουν· καί την έκαναν αρκετά καλά, από πρό του 1821 ακόμη. Αλλά εμείς, γιατί τσιμπάμε; Αν σου χάριζε κάποιος ηρωΐνη, θα την έπαιρνες, επειδή είναι τζάμπα δώρο; )

Ως συμπέρασμα του συμπεράσματος, αν δεν απαλλαγούμε απ’ τη σαπίλα, δηλαδή αν δεν δούμε τους σάπιους σε φέρετρα, μην περιμένετε εθνική προκοπή.

. . . . . . . . . . .

iii. Αυτοί

Διαβάζω στα ιντερνέτια ότι υπάρχουν «Τουρκολόγοι»… παναπεί, άτομα που προσπαθούν ν’ αναλύσουν τα στρατηγικά σχέδια των σημερινών Τούρκων, καί ίσως με τις εκθέσεις τους να βοηθήσουν τα επιτελεία των ΕΔ μας, να οργανωθούν καλύτερα απέναντι στην απειλή των εξ Ανατολών «συμμάχων».

Καμμία αντίρρηση· κι η δική τους η δουλειά, χρήσιμη είναι. Όμως, συστηματικώς τους διαφεύγουν ( ; ) τα εξής:

• Ότι η σημερινή Τουρκία, ως πολυεθνικό καί πολυθρησκευτικό κράτος, δεν διαθέτει συμπαγή πυρήνα «εθνικού αφηγήματος»… την έλλειψη του οποίου πάει ν’ αναπληρώσει με τραβηγμένα απ’ τα μαλλιά παραμύθια, που δεν πείθουν κανέναν. (Κάτι «λύκοι του Τουράν», κτλ κτλ. Τουλάχιστον ο δάσκαλός τους, ο Χίτλερ, στον τομέα αυτόν τα κατάφερε πολύ καλύτερα.)
• Ότι η σημερινή Τουρκία έχει αναγκαστικώς χαρακτηριστικά αυτοκρατορίας. Δηλαδή, η συνεκτική ύλη όλων της των συστατικών είναι η «ορμή προς τα έξω», δηλαδή οι εσαεί εχθρικές ενέργειες εναντίον όποιου βρεί μπροστά της (Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων, κτλ). Πράγμα που δεν πρόκειται να σταματήσει ποτέ· διότι, αν σταματήσει, θ’ αναπτυχθούν φυγόκεντρες τάσεις, καί θα διαλυθεί.

Είναι ακριβώς η επανάληψη των κοινωνικών φαινομένων της Βρετανικής (επίσης) Αυτοκρατορίας, όπου πχ ο -φύσει καί θέσει εχθρός των Άγγλων- Σκωτσέζος υπηρετούσε το «στέμμα» ως τυφεκιοφόρος, σκοτώνοντας Ινδούς. Καί σκασίλα του γιά τους Ινδούς, μιά που δεν σκοτωνόταν με τους Άγγλους γιά την ιδιαίτερη πατρίδα του, όπως 500 χρόνια πρίν. (Άσε που θα τσέπωνε καί το πολεμικό επίδομα, καί θα γύριζε πίσω με μπαγιόκο.) Εάν, όμως αναγκαζόταν να ξαναπολεμήσει Άγγλους, όπως οι πρόγονοί του, τότε Μεγάλη Βρετανία τέλος! (Τέλος καί το μπαγιόκο – καί πάλι πίσω στα πρόβατα καί τα γάλατα, ο τυφεκιοφόρος. Σιγά μην τον πλήρωνε το «στέμμα», γιά να σκοτώνει Άγγλους!)

[Αυτές ακριβώς τις φυγόκεντρες τάσεις φοβόταν κι ο Μέττερνιχ στη δική του αυτοκρατορία, γι’ αυτό μας κυνήγησε τόσο πολύ. Ως επαναστάτες εθνικιστές, δίναμε το -αποφευκταίον- παράδειγμα σε τίποτε Ούγγρους καί Σέρβους πχ, να του διαλύσουν το μαγαζί.]

Κατά κάποιο τρόπο, αυτοκρατορία χωρίς διαρκή εφεύρεση (πραγματικών, ή φανταστικών) εχθρών, δεν στέκεται. Όθεν, είναι χοντρή ανοησία αυτό που λέγεται διαρκώς από κάποιους (ακόμη καί «Τουρκολόγους»), δηλαδή το να προσπαθήσουμε να βρούμε τρόπους ειρηνικής συνεννόησης με την Τουρκία. Πιό πιθανό είναι να σας κάνει δώρο ο Άη-Βασίλης το θησαυροφυλάκιο των ηπαπάρα, παρά αυτό!

Επίσης, η σημερινή εποχή είναι εποχή εθνικισμών. Οι αυτοκρατορίες άρχισαν ν’ αργοσβήνουν ως αποδεκτές κρατικές οντότητες εδώ καί καμιά 300αριά χρόνια (λίγο πριν την εποχή του Ρήγα Φερραίου, γιά να καταλάβετε), επομένως σήμερα είναι πολύ πιό δύσκολο να κρατήσεις μιά αυτοκρατορία. Γι’ αυτό άρχισαν, η μεν Τουρκία να συνθέτει μύθους «παντουρανισμού» (ως δήθεν πανεθνικό της αφήγημα), οι δέ ηπαπάρα κάθε λίγο καί λιγάκι -ξεγελώντας τον εαυτό τους- να επαναλαμβάνουν: «δή γκρέητ Αμέρικαν νέησιον». (Μάγκες, «νέησιον» δεν είστε, ούτε θα γίνετε ποτέ· κοιτάξτε τώρα ν’ αποφύγετε τον δεύτερο εμφύλιο της Ιστορίας σας, κι αφήστε τα περί «νέησιον» γι’ άλλους, που «τό ‘χουν» παλαιόθεν.)

. . . . . . . . . . .

Τέλος, των «Τουρκολόγων» τους διαφεύγει ( ; ) η περιγραφή της εθνικής καί θρησκευτικής σύνθεσης των σημερινών «Τούρκων». Εάν, όμως, δεν ξέρεις με τί ακριβώς έχεις να κάνεις, τότε είσαι στο σκοτάδι!

Χοντρικά, σήμερα έχουμε – εθνικώς (καί συγνώμη αν μου διέφυγαν κάποιες ομάδες) :

• Τουρκογενείς (πράσινα μάτια, εξογκωμένα μήλα προσώπου).
• Ελληνογενείς διαφόρων εποχών. (Από τους πάλαι ποτέ Πελασγούς, μέχρι Ποντίους, Λυδούς, Φρύγες, Ίωνες, γενίτσαρους, σκλάβες Ελληνίδες στα χαρέμια, κτλ κτλ.)
• Κούρδους.
• Λοιπές εθνικές μειονότητες, μικρών ποσοστών. (Αρμένιοι εξισλαμισθέντες, Πέρσες, σεφαρντίμ ιουδαίοι, γύφτοι, κτλ.)
• Υβρίδια όλων των παραπάνω, από μεικτούς γάμους.

Θρησκευτικώς, έχουμε:

• Σουνίτες μωαμεθανούς.
• Αλεβίτες.
• Κρυπτοχριστιανούς.
• Διάφορες μωαμεθανικές αιρέσεις, όπως πχ σούφι.
• Ιουδαίους.

Τί να τους ενώνει όλους αυτούς, άρα γε; Μιά «τουρκική εθνική συνείδηση»; ας μή λέμε αστεία! Τους ενώνει κυρίως το χρήμα, αλλά καί το πιστόλι (ο υπόκοσμος στη γείτονα χώρα δίνει και παίρνει), όπως τους ηπαπαραίους. Καί οι απειλές προς όποιον βρεθεί στον δρόμο τους.

Όμως, γιά να κατανοήσουμε εις βάθος το τί ρόλο παίζει ο καθένας στην γείτονα χώρα, παίρνουμε το σχετικό μακροσκελέστατο άρθρο μου από την αρχή. Δεν θα μακρηγορήσω κι εδώ, απλά θα σας πω ευθέως ένα από τα συμπεράσματα: ότι δεν πρέπει να έχουμε καμμία εμπιστοσύνη, ακόμη καί σε κρυπτοχριστιανούς. Γιατί; απλούστατα, διότι δεν είναι σίγουρο ότι έχουν ενστερνισθεί την Ελληνική εθνική συνείδηση. Και η Ελληνική εθνική συνείδηση έχει συγκεκριμένα σημεία αναφοράς· εν τάχει: Ελλαδικό κορμό / Παρθενώνα / Αγία Σοφία. Εάν κάποιο άτομο δεν τα έχει αυτά, τότε τί να το κάνω, που είναι κρυπτοχριστιανός; Χριστιανοί (ορθόδοξοι) είναι πολλοί, μέχρι Άραβες καί μαύροι. Τί σημαίνει αυτό; πως είναι κι Έλληνες ταυτόχρονα;

Πάρτε ως (αντι)παράδειγμα την αμφιλεγόμενη «καλλιτέχνιδα», τη Γεωργία Λαλέ. (Αυτή, με τη ρόζ «ελληνική» σημαία.) Την έχουν χαρακτηρίσει «Τουρκάλα», αλλά δεν είναι. Ελληνίδα είναι. (Υπάρχουν, μάλιστα, φωτογραφίες της που φοράει σταυρουδάκι.) Πλην όμως, μιά παράσταση που έδωσε, όπου πασαλείφτηκε με το αίμα της περιόδου της, δείχνει ότι είναι μέλος, ή έστω απόγονος, ή έστω ιδεολογική απόγονος σκοτεινών μητριαρχικών ιερατείων της Μ. Ασίας (του τόπου καταγωγής της, δηλαδή) – τύπου Κυβέλης, «μαγισσών της Σμύρνης», κτλ. (Δείχνει επίσης τον λόγο, γιά τον οποίο στην Ορθοδοξία δεν υπάρχουν γυναίκες ιέρειες: κανείς δεν θ’ άφηνε τις βακχίδες να μπουν απ’ το παράθυρο στη νέα θρησκεία… αν καί μπήκε ο Διόνυσος με την «άμπελον».)

Δηλαδή, ναί μέν Λυδίες, Φρυγίες, καί τα ρέστα (παναπεί Τρωϊκή ενδοχώρα της παρακμής), μητριαρχικά ιερατεία κτλ, αλλά καμμία σχέση με το Ελληνικό εθνικό γίγνεσθαι. (Γι’ αυτό καί δεν έδειξε κανέναν σεβασμό στο εθνικό μας σύμβολο. Όχι από κακία, αλλά δεν της λέει κάτι.)

Λοιπόν: ναί μέν, οι σημερινοί «Τούρκοι» είναι φύσει καί θέσει εχθροί μας· αλλά δεν έχουμε καμμία εμπιστοσύνη ούτε σε άτομα της γείτονος με (μέχρι στιγμής κρυπτο-)Ελληνική / ορθόδοξη χριστιανική πορεία. (Κι οι αιτίες βρίσκονται χιλιάδες χρόνια πρό Χριστού· να μην επαναλαμβάνομαι.) Συνεπώς, μην ενθουσιάζεστε πως υπάρχουν 100% δικοί μας εκεί, στο 100% του πληθυσμού.

[Θα έλεγα πως οι μόνοι «καθαροί», που την αμέσως επόμενη ημέρα θα σκεφτούν καί θα ενεργούν σαν εμάς, είναι οι Πόντιοι καί οι Καππαδόκες. Αλλά, οι απόγονοι Κρονίων Πελασγών, δεν με πείθουν. Κι αφού οι πρόγονοί τους έσπευσαν ν’ αλλαξοπιστήσουν χωρίς λόγο επί φθίνοντος Βυζαντίου… μία φορά προδότης, γιά πάντα προδότης.

Όχι καί να τους ξαναλουστούμε.]

. . . . . . . . . . .

iv. 2039

Τ’ είν’ αυτή η χρονολογία, τώρα; Είναι η χρονολογία, κατά την οποία εξελίσσεται σ’ ένα μυθιστόρημα η ιστορία του έρωτα ενός Έλληνα λοχαγού με μιά Τουρκάλα! (Υποτίθεται ο στρατός μας ξαναμπήκε στη Μ. Ασία πολεμώντας.)

Το μυθιστόρημα είναι αυτό (οι πληροφορίες από λογαριασμό του τουΐττερ) :

Το εξώφυλλο:

Κι αμέσως παρακάτω ο λόγος, γιά τον οποίο μάλωσαν Αγαμέμνων και Αχιλλέας! :-)

Η συγγραφέψ, ντέ! Ομορφούλα, δεν συμφωνείτε; όπως οι Τρωαδίτισσες εκείνης της εποχής.

Ο τίτλος του μυθιστορήματος σημαίνει «Ίμβριος-α», δηλ. από την Ίμβρο, με το νησί από το 1970 να έχει μετονομαστεί σε Γκεκτσέαντα (δηλαδή Ουράνια Νήσος – δες εδώ). Περισσότερες πληροφορίες γιά το βιβλίο (που φαίνεται ότι συνεχίζεται να γράφεται κατά κεφάλαια), εδώ.

. . . . . . . . . . . . .

Τί σημαίνουν όλ’ αυτά; Παρεκτός του ότι αποτελούν μία ακόμη απόδειξη, ότι οι σημερινοί «Τούρκοι» σε ποσοστό περίπου 70% είναι Ελληνικής καταγωγής, όπως έδειξαν οι έρευνες του DNA τους καί τους εξέπληξαν (γιατί να εκπλαγούν, όμως; δεν ξέρουν Ιστορία; ), μας δείχνουν ξεκάθαρα καί κάτι άλλο… το τί θα γίνει λίαν προσεχώς, αν τα σχέδια «αυτών» προχωρήσουν ως έχουν.

Αυτό, θα το αναλύσουμε αμέσως μετά.

Βουτιά στη θάλασσα, λοιπόν!

. . . . . . . . . . .

β. Αιγαίο

Κι όχι όλο. Κυρίως το ανατολικό.

Αλλά, ας δούμε πρώτα τον χάρτη, πρίν μιλήσουμε.

Εξηγώ.

Ο κόκκινος «διάδρομος» είναι αυτός ακριβώς, που επιθυμούν οι πάντες! (Εάν ακούσετε να μιλάνε απλώς γιά τα «Στενά», να ξέρετε ότι σας μιλάει ημιμαθής. Τα «Στενά» είναι μόνον το μισό μέρος της όλης ιστορίας, καί πάνε αξεχώριστο πακέτο με τον θαλάσσιο διάδρομο του ανατολικού Αιγαίου.) Όλη η φασαρία γίνεται:

• Είτε γιά να βγούν οι Ρώσσοι από τον Εύξεινο καί να πάνε στην απόληξη του κόκκινου «διαδρόμου» (Λίβανος-Ισραήλ), μέσωι Κύπρου (οι πονηροί Άγγλοι έχουν τη βάση τους στην Κύπρο επάνω στον κόκκινο «διάδρομο»), ώστε (α) να έχουν πρόσβαση στη φιλική τους Συρία, (β) να ελέγχουν την περιοχή, αλλά καί τους δρόμους του θαλασσίου εμπορίου.
• Είτε γιά να εμποδίσουν οι Δυτικοί την πιθανή θαλάσσια αυτή πορεία των Ρώσσων. Είπαμε, «οι Ρώσσοι, έξω».

Συνεπώς, οι Δυτικοί προς το παρόν αφήνουν στους Τούρκους το έργο του «ταπώματος» της θάλασσας / απαγορευτικού στους Ρώσσους, με την ελπίδα να τους ξαναφέρουν πίσω στο Δυτικό στρατόπεδο. Οίκοθεν νοείται η κατάληψη όσων νησιών μας βρίσκονται επάνω στον κόκκινο «διάδρομο», καθώς καί της υπόλοιπης Κύπρου – πλήν Αγγλικών βάσεων.

[Νά γιατί οι Τουρκαλάδες κατεβάζουν συνεχώς βαρέα όπλα καί στρατεύματα στην Κύπρο. Προφανώς τους την έταξαν οι Δυτικοί, αλλά κι αυτοί -ως εξ ίσου πονηροί- πάνε να επωφεληθούν όσο μπορούν.]

. . . . . . . . . . .

γ. Σενάρια

Τί λένε, όμως, τα πιθανά σενάρια, που περιστρέφονται γύρω από το ανατολικό Αιγαίο;

Σενάριο 1: Οι Τούρκοι καταλαμβάνουν όλη την Ελλάδα κι αρχίζουν γενοκτονία των γηγενών, συνεπικουρούμενοι από βόρειους Βαλκάνιους κακογείτονες ημών, γύφτους, καί παρεπιδημούντες λάθρο. Με τον τρόπο αυτόν, όμως, οι Δυτικοί δεν έχουν βάρος στο κάρμα τους, διότι δεν έκαναν αυτοί τη βρωμοδουλειά. Αλλά, ακόμη χειρότερα γιά τους Τούρκους, διότι θα προκαλέσουν εμφύλια σφαγή (το 70% Ελληνικού DNA, που λέγαμε…), καί αμέσως μετά θα υποστούν την επίθεση των Δυτικών, επειδή οι τελευταίοι καί δεν θέλουν συνεταίρους στην εκμετάλλευση της περιοχής, καί θέλουν να εξαφανιστεί το DNA μας από προσώπου Γής.

Σενάριο 2: Οι Τούρκοι καταλαμβάνουν τον κόκκινο «διάδρομο» καί τον κρατάνε γιά πάρτη τους, μή υποκύπτοντες σε απειλές. (Η γαλάζια γραμμή στον χάρτη είναι ένα τεχνητό κανάλι, που σχεδιάζει ο πονηρός Ερντογάν γιά σύνδεση Αιγαίου με Εύξεινο, το οποίο δεν θα υπακούει στις δεσμεύσεις της συνθήκης του Μοντραί.) Θα τον χρησιμοποιούν γιά να κάνουν τα γλυκά μάτια είτε στους Δυτικούς, είτε στους Ρώσσους.

Σενάριο 3: Επειδή, όμως, το Αιγαίο από κάτω κρύβει τρομερές ποσότητες πετρελαίου καί φυσικού αερίου, οι Δυτικοί σκοπεύουν να αποσπάσουν από τους Τούρκους τον κόκκινο «διάδρομο» καί να δημιουργήσουν ένα κράτος-μαϊμού, το οποίο θα περιλαμβάνει όσα νησιά βρίσκονται επάνω στον «διάδρομο» – ίσως καί τα δυτικά παράλια της Μ. Ασίας. Γιά ν’ αναγκαστούν οι Τούρκοι να τον δώσουν στους Δυτικούς, οι τελευταίοι θα αδειάσουν ακόμη μία φορά τους Κούρδους – αν καί η δημιουργία Κουρδικού κράτους θα επικρέμεται σαν διαρκής απειλή πάνω από τα κεφάλια των Τούρκων.

Το Κουρδικό είναι το μαστίγιο, αλλά υπάρχει καί το καρώτο: αυτό το κράτος-μαϊμού θα δίνει καί στους Τούρκους υδρογονάνθρακες / εισοδήματα απ’ αυτούς, καθώς καί εισοδήματα από πχ καζίνα, που θα στηθούν σωρηδόν επάνω του. (Εμείς, βέβαια, να μή σας πω τί θα πάρουμε απ’ όλο αυτό το πανηγύρι…)

. . . . . . . . . . . .

Ναί, αλλά τί θα γίνει τελικώς;

Θα σας πω τη γνώμη μου. Ο απόλυτος στόχος «αυτών» είναι το σενάριο 1, δηλαδή η πλήρης εξαφάνιση ημών των Ελλήνων από προσώπου του πλανήτη μας. Καί τούτο, διότι αυτό το μίσος έχει ρίζες πολύ πίσω στον χρόνο – Ατλαντίδα, κι ακόμη πιό πίσω. Συνεπώς, «αυτοί» δεν θ’ αφήσουν ευκαιρία να πάει χαμένη, όταν καί εάν τους δοθεί, διότι δεν θ’ αφήσουν να πεταχτεί στα σκουπίδια ένα καλομελετημένο σχέδιο τόσων χιλιετιών.

Άλλως τε, στα χάλια που είμαστε (άοπλοι κι απελπισμένοι), καί με τα φίδια που μας περιτριγυρίζουν (έξω εχθροί, μέσα λάθρο καί προδότες), δεν θέλουμε πολύ να χαθούμε. Μ’ αυτή τη «διάταξη δυνάμεων», έχουμε χάσει πανηγυρικώς.

Αυτά, όμως, ίσχυαν μέχρι πρό τινος, πχ δεκαετία του 1980 – ή καί του 1990. Αλλά, από τη στιγμή που «αυτοί» δεν έδρασαν εγκαίρως εις βάρος μας (μας ανάγκαζαν ν’ αφοπλιζόμαστε καί να οπισθοχωρούμε σιγά-σιγά, ώστε να μην το καταλάβουμε), έχασαν πολύτιμο χρόνο. Καί πρόλαβαν κι έσκασαν μύτη οι πρώτες «ανησυχίες» γιά έρευνα πιθανής Ελληνικής καταγωγής των απέναντι (όπως σε υπερβολικό βαθμό δείχνει η κοπελλιά με το μυθιστόρημα), οπότε υπάρχει φόβος οι «απέναντι» να ενωθούν μαζί μας, καί τα σχέδια «αυτών» να πάνε στον αγύριστο οριστικώς.

[Προσέξτε: είμαι ο τελευταίος άνθρωπος στο Σύμπαν, που θα υποστηρίξει Ελληνο-Τουρκική συνομοσπονδία, DNA-ξεDNA. Ούτε με πήρε ο ενθουσιασμός γιά ένα ρομαντικό μυθιστόρημα· που στο κάτω-κάτω μπορεί να είναι καί πληρωμένη προπαγάνδα, όπως οι τηλεοπτικές σειρές τους. Προσπαθώ να κρίνω αντικειμενικά καί ψυχρά, όπως αντικειμενικός καί «ψυχρός» είναι κι ο χάρτης της περιοχής.]

Έτσι, μπαίνει σ’ εφαρμογή το Σχέδιο 3 (σιγά μην βάλουν συνέταιρους τους Τούρκους, οι Δυτικοί!)… όπου, με παραδάκι κι εκμαυλισμό, σε βάθος χρόνου μερικών δεκαετιών οι πάντες (σε αμφότερες τις πλευρές του Αιγαίου) θά ‘χουν ξεχάσει τα περί αρχαίων Ελλήνων καί του DNA τους, καί θα τό ‘χουν ρίξει στις κραιπάλες. Από ‘κεί καί μετά, το να πέσει το σάπιο φρούτο είναι θέμα χρόνου.

. . . . . . . . . . .

Αντί επιλόγου

Ελπίζω να σας ανέλυσα σε ικανοποιητικό βαθμό το πώς σκέπτονται οι δύο κύριοι εχθροί μας (Τουρκία-Δύση), τί επιδιώκουν εις βάρος μας, καί πώς σκοπεύουν να το μεθοδεύσουν.

Παρεκτός κι αν συμβεί κάτι στην επικαιρότητα, που να ζητάει επιτακτικώς ανάλυση καί σχολιασμό, ή παρεκτός κι αν μου έρθει καμιά καλή ερευνητικού χαρακτήρα ιδέα, το επόμενο άρθρο θα είναι το τρίτο μέρος του γεωπολιτικού τριπτύχου… όπου δεν πάει το μυαλό κανενός! Του ίδιου γεωπολιτικού τριπτύχου, του οποίου είδαμε τις δύο πλευρές μέχρι τώρα.

Θα τελειώσω με την πάγια προτροπή μου: ετοιμαστήτε γιά τα δύσκολα επερχόμενα!