Κακιστεία!

Είπαμε να κάνουμε ερωτήσεις γιά το κάθε τι, δεν είπαμε;

Ωραία, ξεκινάω εγώ!

Σημερινόν θέμα: Ποιές είναι οι κάτωθι απεικονιζόμενες ασχημομούρες;

(Η απάντηση στο υστερόγραφο· αλλά, παρακαλώ, όχι κλεψιές! Θα σας μηδενίσω το γραπτό! 🙂 )

. . . . . . . . . . .

Αυτές καί οι τρείς τους δραστηριοποιήθηκαν πολύ περί τα 1880-1890. (Οι δύο προς τα δεξιά, καί αργότερα. Αυτό, όμως, δηλαδή η εποχή, δεν ήταν το μόνο τους κοινό στοιχείο.)

Η μία, κορυφή της αριστοκρατίας. Η άλλη, κορυφή της διανόησης. Η τρίτη, κορυφή της πολιτικής. (Η λέξη κορυφή καλύτερα εντός εισαγωγικών.) Λεπτομέρειες γιά τη ζωή τους μπορείτε να βρήτε στα άρθρα, όπου παραπέμπουν οι σύνδεσμοι στο τέλος του παρόντος· αλλά το θέμα μας δεν είναι εκεί.

Όπως δεν είναι καί στο αν το 1880 γινόντουσαν …κακιστεία, αυτές θα ήταν οι φιναλίστ! 🙂

Το θέμα μας είναι…

• …Αλήθεια, δεν μοιάζουν μεταξύ τους;
• Ακόμη κι αν δεν είναι συγγενείς, δεν είναι άτομα της ίδιας φυλής;
• Ποιά (μπορεί να) είναι η φυλή αυτή;
• Ως κορυφές στους αντίστοιχους τομείς, δεν βρέθηκαν άλλα άτομα σε ολόκληρον τον κόσμο, καί μπήκαν αυτές;
• Μήπως, όντας άτομα της ίδιας φυλής, ανήκαν καί σε κάποιο μυστικό ιερατείο; (Του οποίου τις εντολές φυσικά εκτελούσαν καί του οποίου τα σχέδια προωθούσαν.)

Λοιπόν;

Βλέπετε πόσο ενοχλητικές σφήκες είναι μερικές ερωτησούλες; 🙂

Σας αφήνω να σκεφθήτε τις απαντήσεις!

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Οι απαντήσεις στα περί της ταυτότητας των τριών σμερνών – γιά τους τεμπέληδες:

• Η πρώτη: άρθρο στα Ελληνικά, άρθρο στα Αγγλικά, εικόνα.

Βασίλισσα (αυτοκράτειρα) της αγγλίτσας, επί αρκετές δεκαετίες… αφού πρώτα ξαπόστειλε τον σύζυγο καί χήρεψε. Συγγενής του Κάϊζερ της Γερμανίας. Αιωνίως μουτρωμένη (καί -προφανώς- μισάνθρωπη), δεν γελούσε ούτε με επιτυχημένα ανέκδοτα. (Σ’ αυτήν οφείλεται η απαξιωτική έκφραση: «- We are not amused!», δηλαδή «- Δεν διασκεδάσαμε!».)

Επί της βασιλείας της, η Ελλάδα είδε κι έπαθε. (Παρκερικά, έξωση Όθωνα, καί άλλα πολλά παρόμοια.)

• Η δεύτερη: άρθρο στα Ελληνικά, άρθρο στα Αγγλικά, εικόνα.

Ίδρυσε ολόκληρη παρα(μυθο)θρησκεία· στο σύστημά της, δέ, την «Θεοσοφία», απουσιάζει η παραδοχή ότι πνευματικό θεμέλιο της εποχής μας είναι η αρχαία Ελλάδα.

Τώρα, πώς κατάφερε (μ’ αυτές τις μαλακίες πού ‘γραφε) να βρεί παγκοσμίως οπαδούς -καί να πληρώνουν καί συνδρομές από πάνω!-, ακόμη καί μέσα στην Ελλάδα, μυστήριον μέγα. (Αν μή τί άλλο, ο κόσμος ήταν -καί στην εποχή της- γεμάτος θρησκείες καί παραθρησκείες. Προς τί ακόμη μία; Ποιά «μελέτη σκοπιμότητας» έλεγε πως είναι βιώσιμο το καινούργιο μαγαζί του είδους; )

Όπως μυστήριον μέγα αποτελεί καί το ότι ακόμη καί σήμερα η «Θεοσοφία» έχει οπαδούς. Εδώ μιλάμε πλέον γιά τεχνητές νοημοσύνες, νανορομπότ, αλλοίωση του γονιδιώματος… κι ένα μέλλον τελείως σκοτεινό κι αβέβαιο γιά όλη την ανθρωπότητα. Λέτε η «Θεοσοφία» (να μπορεί) ν’ αποτελεί απάντηση σωτηρίας σ’ αυτή την εφιαλτική πραγματικότητα;

Τώρα, θα μου πείς, άμα εξακολουθούν να υπάρχουν ζά… λογικό είναι να θεωρούν πως μπορεί να δώσει απαντήσεις το κάθε τέτοιο σύστημα μύθων.

• Η τρίτη: άρθρο στα Ελληνικά, άρθρο στα Αγγλικά, εικόνα.

Σύζυγος Λένιν – καί κατά 99.9% η «χειρίστριά» του (εκ μέρους άλλων, «πίσω από το παραβάν»). Φαίνεται, όμως, πως ο Λένιν κάποια στιγμή τα πήρε στο κρανίο με την «πρέσσα» της σκατιάρας, καί -δίκην Ανδρεοπαπανδρέου (καί γιά τον ίδιο ακριβώς λόγο)- την έκλασε καί τά ‘ριξε στην -πολύ νεώτερη της Κρούπσκαγια- μο@νάρα (καί σε μέγιστο βαθμό «απελευθερωμένη») Αλεξάνδρα Κολλοντάϊ (την αδικεί η φωτό της Γουΐκι). Οπότε, τά ‘μαθε αυτά η Κρούπσκαγια καί λύσσαξε!… Αλλά καί τί μπορούσε να κάνει!… λένε οι κακές γλώσσες! 🙂 🙂

[Έ, εντάξει, όμως, λύσεις υπάρχουν: εφ’ όσον ο Βλαδίμηρος Ίλιτς άρχισε να ξεφεύγει από τις εντολές των «αθεάτων», επειδή -ως απόλυτη εξουσία- πήραν τα μυαλά τ’ αέρα καί νόμισε πως θα έκανε ό,τι γούσταρε αυτός καί μόνον αυτός εις το διηνεκές, έφαγε μιά ωραία μακρόχρονη δηλητηρίαση, καί σχόλασε.

Τ’ ακούς, κουκλοχαιρετάκια;]

Μέσωι της σχέσης αυτής, η Κολλοντάϊ ουσιαστικά επέβαλε (στους κυβερνώντες) νόμους γιά την διαγραφή του «αστικού» θεσμού του γάμου, με αποτέλεσμα να γεμίσει η ΕΣΣΔ παιδιά εκτός γάμου, των οποίων κανείς δεν ήξερε ποιοί είναι οι πατεράδες! (Καί σάμπως πήγαιναν οι ίδιοι να το δηλώσουν; κορόϊδα ήταν; γ@μούσαν κι έφευγαν… καί με τον νόμο! Lol!!!) Με αποτέλεσμα …του αποτελέσματος, ο Στάλιν αργότερα να επαναφέρει τον …επάρατο «αντεπαναστατικό αστικό θεσμό», καί αυστηρότητα στα ήθη.

ΔΕΝ μετανοιώνουμε γιά το «ΟΧΙ» εκείνο, το σωστό!

Τελείως αντίθετα απ’ τον Καβαφικό στίχο.

Απάνω-κάτω, είπε, λέει, ένας «όχι» μιά φορά στη ζωή του σ’ ένα θέμα, καί σ’ όλη την υπόλοιπη ζωή του τον έτρωγαν οι τύψεις που δεν είπε «ναί». (Αν κι ο ποιητής αναγνωρίζει ότι το «όχι» αυτό: καί γιά πολύ σημαντική απόφαση ήταν η απάντηση, καί -ηθικώς, λογικώς- σωστό.)

Εμάς, όμως, ουδόλως μας χαλάει «…το ‘ΟΧΙ!’ εκείνο, το σωστό…» των αμέσων προγόνων μας. Παρά τη μετέπειτα συμπεριφορά των «συμμάχων» μας.

. . . . . . . . . . .

Στις 28 Οκτωβρίου του 1940, ήμασταν κι εμείς -γι’ ακόμη μία φορά- με τη «σωστή πλευρά της Ιστορίας». Κι ως αντάλλαγμα, τί πήραμε; το μακρύτερον· καί φίλων, καί εχθρών.

• Ενώι οι εχθροί Γερμανοί (καί Ιταλοί, καί Βούλγαροι – μην ξεχνάμε) άρχισαν να μας σκοτώνουν καί να κλέβουν τα πάντα, ακόμη καί τρόφιμα (κι ο λαός άρχισε να πεθαίνει στα πεζοδρόμια από την πείνα), οι «σύμμαχοι» Άγγλοι απαγόρευσαν να έρθει επισιτιστική βοήθεια στην Ελλάδα!

[Τελικά, ήρθε με τρόφιμα το …τουρκικό φορτηγό πλοίο «Κουρτουλούς»!]

• Ενώι οι εχθροί είχαν πατήσει όλη την Ελλάδα, οι «σύμμαχοι» Άγγλοι …έταζαν στους τουρκαλάδες τα νησιά του Αιγαίου, αν οι τελευταίοι έβγαιναν στον πόλεμο στο πλευρό των «συμμάχων»!

[Ναί!!! Ιστορικό γεγονός. Η πρόταση διατυπώθηκε από τον αλήτη τον Ήντεν. Σήμερα, ακριβώς τα ίδια κάνουν οι ηπαπαραίοι, γιά να κρατήσουν τη σκατοτουρκία στο ΝΑΤΟ.

Ναί, πώς;! Περιμένετε, μαλάκες Δυτικοί, να πολεμήσουν καί να πεθάνουν γιά σας οι πονηροί άχρηστοι! Ούουουου!!!… Θα σπεύσουν πρόθυμα, τί να σας πω;!

Ευτυχώς γιά μας, γλυτώσαμε -γιά κάποιες δεκαετίες- την ξεφτίλα, που μας επεφύλασσε η αγγλίτσα, διότι οι Τούρκοι διπλωμάτες έβλεπαν μακριά. Σου λέει, εσύ αγγλίτσα θα τελειώσεις, καί το βλέπουμε. Άρα, τί μας χαρίζεις; Αυτά που σε κάποια χρόνια θα τα πάρουμε μόνοι μας; Κι έτσι, ο υπαρχηγός του Κεμάλ, ο Ινονού, αρνήθηκε.

Βέβαια, με τους -με μυαλό καί τρόπους γορίλλα- ηπαπαραίους, μην είστε σίγουροι ότι θ’ αργήσει το ξεπούλημα του καταδικού μας ανατολικού Αιγαίου…]

• Κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι σημερινοί (…μή χέσω!…) «εταίροι συν-Ευρωπαίοι» …παραδόθηκαν στον Χίτλερ (ακόμη κι όσοι προέταξαν μιά αντίσταση «γιά τα μάτια»), ή τήρησαν ευμενή ουδετερότητα. ΟΛΟΙ, δέ, ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ οι σημερινοί βόρειοι Βαλκάνιοι γείτονές μας έγλειφαν την κ@λοτρυπίδα των ναζήδων.

Όμως, ποιούς κολακεύουν οι ηπαπαραίοι σήμερα; Ακριβώς αυτούς, που συνταχθήκαν με τους φονιάδες των στρατιωτών τους! (Καί φυσικά όχι εμάς, τον …«πυλώνα σταθερότητας». Μή σας περνάνε απ’ το κεφάλι κακές καί ανυπόστατες ιδέες!)

• Οι «σύμμαχοι» τρόμαξαν να μας αφήσουν να πάρουμε τα δικά μας Δωδεκάνησα… αφού πρώτα μας έστησαν έναν ξεγυρισμένον εμφύλιο ( / ανταρτοπόλεμο / συμμοριτοπόλεμο, όπως θέλετε πέστε τον, η καλλιέπεια λίγη σημασία έχει· το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: θάνατος καί καταστροφή εις βάρος μας).
• Κι άλλα πολλά τέτοια, ών ούκ έστι αριθμός.

. . . . . . . . . . .

Κοπρίτη Τσώρτσιλλ, μαλάκες ηπαπαραίοι… Ναί, οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες… Αλλά, αν χρειαστεί, καί πίνουν φραππέ ξύνοντάς τα σαν Έλληνες!

Γελάτε, έ;

Κι όμως! Δεν μιλάω τζάμπα.

Λίγο να σκεφτόσασταν, το όνομα «Αχιλλέας» θά ‘πρεπε να σας λέει πάρα πολλά, κοπρίτες «σύμμαχοι»!

Όταν θα μας χρειαστήτε (που έρχεται σύντομα η ώρα, που οπωσδήποτε θα μας χρειαστήτε), να φροντίσετε να έχετε βάλει βαζελίνη – ξέρετε πού.

Γιατί;

Διότι, κάτι τέτοια «δανεικά» της Ιστορίας ΠΑΝΤΑ πληρώνονται. ΜΕ ΤΟΚΟ.

Γελάτε με το ότι θα μας χρειαστήτε; Το θεωρείτε ανόητο ισχυρισμό; Κι όμως! Ήδη αρχίσατε να μας χρειάζεστε, πχ που μας ζαλίσατε τον έρωτα να στείλουμε δικό μας, άκρως απαραίτητο γιά την άμυνά μας οπλισμό στην Ουκρανία.

Γιατί δεν στέλνετε τα δικά σας προηγμένα όπλα;

Γιατί δεν πάτε εσείς να πολεμήσετε τους Ρώσσους; (Καί βάλατε μερικούς καραγκιόζηδες εδώ να λένε ότι η Ελλάδα …έχει πόλεμο με τη Ρωσσία!!!)

Τί περιμένετε από μιά μικρού πληθυσμού, αδύναμη, αλλά κυρίως πτωχευμένη χώρα; (Το ξέρουμε καλά: ο μόνος λόγος, που δεν αφήνετε τους εγχώριους πωλητικούς να κηρύξουν επίσημη πτώχευση, είναι ότι δεν θέλετε να γκρεμίσετε στην άβυσσο το ευρώ καί τους φίλους σας, τους Γερμανούς.)

[Βέβαια, εγώ ο ίδιος έχω γράψει ότι δεν σας είμαστε απαραίτητοι· μόνο που δεν διευκρίνησα ότι δεν σας είμαστε απαραίτητοι σήμερα απλά ως πολεμική δύναμη. Σας είμαστε απαραίτητοι γιά άλλα πράγματα, αλλά δεν θα διευκρινήσω τα πώς καί τα γιατί.]

«Συμμαχικά» σκατοερπετά, μή νομίζετε ότι θα γλυτώσετε την τιμωρία της ύβρεώς σας. Να το θυμάστε αυτό.

. . . . . . . . . . .

Ζήτω το «ΟΧΙ»!

Ζήτω το έθνος των Ελλήνων!

Ζήτω η Ελλάδα μας!

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Με τη σημερινή κατάσταση γενικευμένης αδιαφορίας περί τα εθνικά θέματα / αφιλοπατρίας / αρνησιπατρίας (εδώ, η ίδια η -τύποις- αρχηγός του κράτους μας, καί συστηματικώς τα γράφει αυτά στο γηραλέο μ@υνί της), είναι ν’ αναρωτιέται κανείς τί νόημα έχουν πλέον οι εθνικές επέτειοι. Μόνο γιά κοπάνα μιάς μέρας είναι καλές, θά ‘λεγε (με πικρία) ένας σκεπτόμενος Έλλην.

Εντάξει, δεν είναι όλοι οι -τύποις καί ταυτότητι- Έλληνες εθνικώς σάπιοι. Αλλά, σας λέω μόνον το εξής: όταν έρθει το γενικευμένο χάος (που θα έρθει), αν συναντήσω άτομο, πχ απ’ αυτά που ζητάνε να πεθάνει η Ελλάδα να ζήσουν αυτά, δεν θα προλάβουν να το σφάξουν τα εντός Ελλάδος παρεπιδημούντα τζιχάντια.

Υγ 2: Γεμίσαμε νομπελίστες! Ειδικά σύσσωμη η -δήθεν- αντιπολίτευση είναι, τί να σας πω;! Τζιμάνια! Σαΐνια! 🙂

Επί τρία χρόνια (καί κάτι ψιλά), όχι μόνον κάνουν πλάτες στον κουκλοχαιρετάκια, αλλά καί υπερθεματίζουν – έχοντας βγάλει το σκασμό. Παραφωνία των Πρεσπών, εμβόλια, καταπάτηση άρθρων του Συντάγματος, κλοπές δημοσίου χρήματος… καί ούκ έσται τέλος. Προφανώς, όλα καλώς καμωμένα, γιά την «αντιπολίτευση»!

Οι λόγοι είναι δύο (πέρα από το ότι παίρνουν εντολές από τα ίδια αφεντικά των «λεσχών», κτλ κτλ) :

• Εάν υπάρχει ατιμωρησία της νύν κυβερνώσης συμμορίας, ελπίζουν ότι θα ισχύσει καί γι’ αυτούς – όποτε (καί αν) κυβερνήσουν.
• Καί αφήνουν τον κουκλοχαιρετάκια να φάει τα μούτρα του, γιά να μή σκάσουν τα σημαντικά θέματα στα δικά τους χέρια (όποτε -καί αν- κυβερνήσουν οι «αντιπολιτευόμενοι»).

Έλα, όμως, που -παρά τις κουτοπόνηρες προφυλάξεις τους- τους περιμένει κλύσμα!

Γιατί;

Επειδή, μόνον οι βλάκες δεν βλέπουν ότι έρχεται τρέχοντας η πλήρως ένοπλη φάση του Γ’ ΠΠ! (Τώρα, βέβαια, αν η εγχώρια «αντιπολίτευση» δεν το βλέπει αυτό, δεν μπορώ να βοηθήσω.)

Καί λοιπόν;

Καί λοιπόν, η Ιστορία λέει ότι: σε τέτοια περίπτωση, η Ελλάδα δεσμεύεται καί σέρνεται με το λουρί του σκύλου εκεί, όπου θέλουν οι «σύμμαχοι». Δεν θ’ αφεθούν, επομένως, οι εγχώριοι πωλητικοί να κάνουν τα δικά τους.

• Στον Α’ ΠΠ, με πρόσχημα τη γερμανοφιλία (καί τη συγγένεια με τον Κάϊζερ) του βασιλιά Κωνσταντίνου, οι «σύμμαχοι» με τα πλοία τους βομβάρδισαν Πειραιά καί Αθήνα, διαίρεσαν την Ελλάδα στη μέση, κυνήγησαν καί σκότωσαν βασιλόφρονες στρατιώτες (ευζώνους)… ώστε η Ελλάδα να βγεί (με το στανιό) στον πόλεμο στο πλευρό τους.

. . . . . . . . . . .

[Μαλάκες ημιμαθείς καί εμπαθείς ερασιτέχνες εγχώριοι ιστορικοί του Διαδικτύου, που πετάγεστε σαν πορδές κι εκφέρετε γνώμη, την Ιστορία δεν τη διαβάζουμε επιλεκτικώς. Ο Κωνσταντίνος ήταν μέν συγγενής του Κάϊζερ, αλλά ταυτόχρονα ήταν καί συγγενής με τον «οίκο» της αγγλίτσας. Κι ο «οίκος», με τη σειρά του, κι αυτός συγγενής με τον Κάϊζερ!… ενώι οι στρατιώτες τους αλληλοσκοτωνόντουσαν στα χαρακώματα του Βερντέν. Όλοι οι βασιλικοί «οίκοι» της Ευρώπης είναι -εδώ κι αιώνες- συγγενείς μεταξύ τους.

Ο Κωνσταντίνος ήταν μέν γερμανόφιλος, ο δέ διαβόητος βαρώνος Σένκ έστελνε κρυπτογραφημένα σήματα μέσα απ’ το παλάτι – γνωστά πράγματα αυτά. Αλλά, μην κάνετε γαργάρα το συγγενολόϊ του Κωνσταντίνου καί με τον «οίκο» της αγγλίτσας… προσπαθώντας να δικαιώσετε -εμμέσως καί αναδρομικώς- την αισχρή συμπεριφορά των Αγγλογάλλων.

Τα ίδια καί με το σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ. Φωνές!… τσιρίδες!… κακό!… «Οι κακοί Σοβιετικοί, μαζί με τους κακούς ναζί!…» Ναί, σύμφωνοι, δεν ήταν Παναγίες, ούτε οι μέν, ούτε οι δέ. (Απλώς, έκαναν διπλωματική «ρελάνς» σ’ αυτό, που θα διαβάσετε αμέσως παρακάτω.)

Αλλά, τα ίδια σκατά ήσαν καί οι Δυτικοί, που ακριβώς έναν χρόνο πρίν είχαν συνυπογράψει το σύμφωνο Τσάμπερλαιν / Νταλαντιέ / Χίτλερ / Μουσσολίνι. Αν δεν σας λέει τίποτε αυτό το τελευταίο (που, ως συνέπεια, είχε την αποθράσυνση του Χίτλερ), ρίξτε κανένα διάβασμα πρώτα, πρίν γεμίσετε το Διαδίκτυο με τις ανοησίες σας.]

. . . . . . . . . . .

• Στον Β’ ΠΠ, οι «σύμμαχοι» επέβαλαν (ξανά!) την συμμετοχή της Ελλάδας σ’ αυτόν· αφού πρώτα επέβαλαν δικτατορία.

Εμείς, εδώ, καί πικρές αναμνήσεις είχαμε από τον Α’ ΠΠ (οι ηττημένοι Βούλγαροι μας έδωσαν -με το «έτσι γουστάρω»– την ανατολική Μακεδονία καί τη Θράκη κοντά δυόμιση χρόνια μετά την υπογραφή της λήξεως του πολέμου), καί κουρασμένοι από πολέμους καί καταστροφές (καί κινήματα) ήμασταν, καί αισθανόμασταν (πολύ σωστά!) ότι ο επερχόμενος Β’ ΠΠ δεν μας αφορούσε.

Οπότε, σαΐνια της αντιπολίτευσης, τί νομίζετε ότι πρόκειται να γίνει τώρα, με τον Γ’ ΠΠ;

Βομβαρδισμός Πειραιά-Αθήνας δεν πρόκειται να γίνει, ούτε δικτατορία. Δεν είναι απαραίτητα αυτά. (Ίσως καί να μην τα σηκώνει η εποχή μας – ίσως, όμως.) «Δημοκρατικά» πράγματα, τώρα! Πάλι γίνεται η δουλειά καί μ’ αυτά.

Θα γίνει «οικουμενική» (συγ)κυβέρνηση, ώστε όλοι ανεξαιρέτως οι εγχώριοι πωλητικοί να είναι συνυπεύθυνοι γιά όσα συμβούν. Οπότε, μήν ελπίζετε, ώ …αντιπολίτεψις, ότι μόνον ο κουκλοχαιρετάκιας θα υποχρεωθεί να κάνει μακροβούτια στον βόθρο! Θα του κάνετε παρέα όλοι ομού!

. . . . . . . . . . .

Αλλά, τί να περιμένει κανείς από ανθρώπους, που δεν ξέρουν αν η Λέσβος και η Μυτιλήνη είναι ένα νησί, ή δύο!…

Να ρωτάτε. Επιμόνως.

α. Σόκ καί χυδαίως

Νά ‘τα μααααςςς!!!

Με το που ανακοίνωσαν οι Τουρκαλάδες βαλλιστικό πύραυλο με εμβέλεια μέχρι το Ιόνιο (κάντε κάτι, ρέ μασώνοι, κινδυνεύουν οι στοές σας εκεί πέρα – ακόμη κι αυτή, που βαράτε προσοχές μπροστά της: η «Ένωσις» της «Αγίας Μαύρας»! lol!!!) έσκασε μύτη καί …προφητεία σχετική!!! Σε στύλ: «- Σας τά ‘λεγα εγώ!»

Πώς γίνεται, ρέ παιδί μου, κάθε φορά που ανακοινώνεται / συμβαίνει κάτι, ξαφνικά να «θυμάται» κάποιος ότι κάπου, κάποτε, ένας «χαρισματικός γέροντας» (αγνώστων λοιπών στοιχείων, διότι «είναι ταπεινός» ο γέρων) του είχε πεί: «- Παιδί μου, θα γίνει αυτό κι αυτό!», κι έπεσε (ο γέρων) μέσα 100% μετά από τόσα χρόνια!!!…

[Καί ναί, σωστά μαντέψατε, το ηθικόν δίδαγμα τέτοιων «προφητειών» είναι πως όλες τις φάπες τις τρώμε / θα τις φάμε μόνον εμείς οι Έλληνες «γιά τις αμαρτίες μας». Κάτι ηπαπαραίοι, κάτι Γερμανοί, κάτι τέτοιοι, είναι προφανώς …Παναγίες. Γι’ αυτό δεν παθαίνουν τίποτε.]

Καί πώς γίνεται να έχουμε σ’ αυτή τη χώρα τόσους πολλούς προφήτες, τόσα κρυφά ταλέντα, αλλά να πέφτουμε συνεχώς στα σκατά (μνημόνια, λαθροπλημμυρίδα, εθνικές προδοσίες…), διότι κάτι τέτοια οι «χαρισματικοί» ΔΕΝ τα βλέπουν νά ‘ρχονται;

Καί πώς γίνεται κάθε φορά να μή βρίσκεται κανείς, ν’ αναφωνήσει:

«- Ρέεεε!!!!! Πλλλλάκα μας κάν’ς;»

Καί πώς γίνεται να μην αναρωτιέται κανείς γιατί οι -εντός, ή εκτός εισαγωγικών- προφητείες δεν καταγράφονται τη στιγμή που ειπώθηκαν (ή, έστω, το συντομώτερο δυνατόν) καί δεν ανακοινώνονται αμέσως γραπτώς σ’ ένα -ας το πούμε- διαδικτυακό «αποθετήριο», ώστε (όταν φτάσουν τα προφητευόμενα γεγονότα) να ελέγχονται ως προς την ορθότητά τους καί την αξιοπιστία των ειπόντων αυτές;

[Βέβαια, κάτι …ψευδάργυροι σπεύδουν να εξαφανίσουν τα ιστολόγιά τους, όταν συλληφθούν ψευδόμενοι· άλλοι πάλι, κάτι «ομάδες υψηλής εκσπερματώσεως» καί κάτι τέτοιοι, είναι θρασείς: ακόμη κι όταν ψεύδονται, περνάει ένα χρονικό διάστημα καί μετά συνεχίζουν το ίδιο βιολί, σα να μην τρέχει τίποτε.

Αλλά τόσο τους κόβει· αγνοούν πως, στο Διαδίκτυο, ότι γράφει, δεν ξεγράφει. Παρεκτός κι αν το ξέρουν, αλλά δεν τους νοιάζει, διότι απευθύνονται σε ανεγκέφαλους.]

Τώρα, βέβαια, αν θεωρείτε τον έλεγχο αστεία υπόθεση, αν αρέσκεστε απλώς στο ν’ ακούτε ευχάριστα παραμυθάκια (του τύπου: «θα μας δώσουν τημΜπόλιν» – ναί, αλλά γιά σκεφθήτε τις συνέπειες, αν την παραλάβει ο κουκλοχαιρετάκιας!… 🙂 ), να μή με συμπαθάτε, διότι δεν είμαι στην παρέα σας.

. . . . . . . . . . .

Την απάντηση στα περισσότερα από τα παραπάνω «πώς γίνεται;» την ξέρω· είναι μία καί μοναδική:

Δεν ρωτάει κανείς, διότι κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να σκεφτεί. (Αν σκεφτεί ο νοητικώς αδρανής, θα τον πονέσει η μέση – που λέει καί ο Παλαιός.)

. . . . . . . . . . .

β. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση!

Το παρόν δεν γράφτηκε γιά να σας φάει τον χρόνο με τις «προφητικές» ψευδολογίες του Διαδικτύου. Αλλά γιά να σας βοηθήσει να βγήτε από την κατάθλιψη, από την ηττοπάθεια, από την παραίτηση, που φέρνει η -όντως ρεαλιστική- διαπίστωση πως (ως Έλληνες) είμαστε:

• μόνοι μας,
• λίγοι,
• αβοήθητοι,
• άοπλοι,
• προδομένοι.

Όσο κι αν στεναχωριέμαστε, κακώς, κάκιστα τα καταπίνουμε όλα αμάσητα. Έτσι, μ’ αυτή τη μοιρολατρεία, καταφέρνουμε μονάχα να κάνουμε την κατάστασή μας χειρότερη.

Επίθεση, λοιπόν! Αφήνουμε πίσω μας τα ταμπούρια της κατάθλιψης καί τα σκοτάδια!

Πώς; με τί όπλα;

Γι’ αρχή, με τη σκέψη καί τον λόγο – καί αργότερα θα ‘ρθούν κι άλλα.

…Κάποτε, δεκαετίες πρίν, όταν οι εγχώριοι αναρχικοί ήσαν όντως αναρχικοί (κι όχι τα ψευδεπίγραφα δήθεν αναρχικά παρακρατικά δεκανίκια του κρατικού φασισμού), είχαν διατυπώσει -μεταξύ άλλων- ένα πολύ ωραίο κέλευσμα:

«- Ν’ απαντάτε στις ερωτήσεις με ερωτήσεις!»

Το μέχρι πού μπορεί να σας οδηγήσει αυτή η πρακτική, σας αφήνω απλώς να το φανταστήτε.

. . . . . . . . . . .

Χωθήτε τους, λοιπόν, με επιθετικές ερωτήσεις! Καί μή λυπάστε κανέναν!

Θέλετε παραδείγματα; Ορίστε:

«- Με τη Ρωσσία έχουμε πόλεμο!»

«- Ποιοί είσαστε εσείς, που έχΕΤΕ πόλεμο με τη Ρωσσία; Γιατί; Γιά ποιό λόγο ξεκινήσατε εχθροπραξίες;»

«- Δεν θα έχουμε ρεύμα κάποιες ώρες το 24ωρο!»

«- Γιατί; Θα το τρώνε τίποτε ακρίδες;»

«- Το ρεύμα έπρεπε ν’ ακριβήνει!»

«- Με τόσες ανεμογεννήτριες που γεμίσατε τα βουνά καί τα λαγκάδια, έπρεπε να είναι δωρεάν! Γιατί ν’ ακριβήνει;»

«- Το πετρέλαιο θέρμανσης θα φτηνήνει δέκα λεπτά του ευρώ ανά λίτρο καί θα πουλιέται ενάμισυ ευρώ ανά λίτρο!»

«- Καί γιατί δεν βγάζετε τον φόρο, που μπήκε από εποχής Σημίτη, να γίνει η τιμή του μισό ευρώ ανά λίτρο – όπως ήτανε;»

(Σε τηλεφωνική δημοσκόπηση: ) «- Καλημέρα σας, είμαστε από την εταιρεία δημοσκοπήσεων Σαχλαμαρέξ! Βλέπετε τηλεόραση, κύριε;»

«- Γιατί; Θά ‘πρεπε; Δεν με κάλεσαν ποτέ σε κάποιο κανάλι, να πω τη γνώμη μου! Να τη βλέπουν τα πρόσωπα που καλούνε οι αρδ – τα ίδια καί τα ίδια συνεχώς! Εγώ, γιατί να τη βλέπω; Δεν με αφορά!»

(Οι ίδιοι ενοχλητικοί: ) «- Θα ψηφίσετε κάποιο κόμμα στις προσεχείς εκλογές;»

«- Όποιο μου δώσει χίλια ευρώ στο χέρι!»

«- Ελάτε, κύριε, δεν γίνονται αυτά!»

«- Με τους γύφτους, γιατί γίνονται;»

(Ειρωνικά: ) «- Είστε γύφτος, κύριε;»

«- Όχι, αλλά άμα είναι γιά το χιλιάρικο, γίνομαι. Θα βαφτώ με λίγο Κάμελ στη μούρη, κι εντάξει! Εσύ, δηλαδή, δεν θα γινόσουνα;»

(Τηλεφώνημα σε κανάλι: ) «- Πάλι έχετε αυτόν τον παπάρα τον πωλητικό να μιλάει;»

«- Τί να κάνουμε, κύριε; Ήρθ’ εδώ καί μπαστακώθηκε!»

«- Γιατί δεν του θυμίζετε το ωράριο της Βουλής; Γιατί δεν του λέτε ότι αυτή τη στιγμή κάνει κοπάνα, καί κακώς πληρώνεται τόσα λεφτά από τον φορολογούμενο, όταν δεν κάνει αυτό, γιά το οποίο πληρώνεται;»

«- Έεεε… Δεν μπορούμε… Τί να κάνουμε;…»

«- Μήπως να το κλείσετε το ρημάδι σας καί ν’ αυτοκτονήσετε ομαδικώς – μαζί με τον καλεσμένο σας;»

Κτλ κτλ κτλ.

. . . . . . . . . . .

Επιμύθιον

Αν, λοιπόν, ρωτάτε συνεχώς κι επιμόνως… αν ρωτάτε όσο το δυνατόν περισσότεροι… σίγουρα τα πράγματα θ’ αρχίσουν ν’ αλλάζουν προς το καλύτερο. Αν μή τί άλλο, με την πρακτική των επιμόνων ερωτήσεων, κανείς δεν θα σας ξαναπεράσει γιά κορόϊδα.

Βέβαια, το ν’ αρχίσεις να κάνεις επιθετικές ερωτήσεις, προϋποθέτει σκεπτική ικανότητα. Αλλά, εμπρός! Ακόμη καί οι νοητικώς αδρανήσαντες!

Τί είναι λίγο «κοψομέσιασμα», μπροστά σε μιά καλύτερη ζωή, που μας περιμένει – ενδεχομένως καί πανεθνικώς;

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Περιορίστηκα στα καθημερινά της κοινωνικής ζωής, καί δεν αναφέρθηκα καθόλου σε επίμονες ερωτήσεις, που μπορούμε να κάνουμε στον τομέα της έρευνας (επιστημονικής, ή αυτής που υπηρετούμε εδώ), καί πού μπορούν να οδηγήσουν αυτές.

Ξεκινήστε, όμως, από τα απλά.

Κακοποίηση ανηλίκου – μόνον;

Σίγουρα έχετε ακούσει τη βρωμερή ιστορία των ημερών (δες πχ εδώ, αν δεν έμαθες τέτοια …σπουδαία νέα…), γιά το κοριτσάκι που το βίασε (πλερώνοντας τον μαστρωπό…) ένα ολόκληρο σύνταγμα «μερακλήδων». (Καί πώς να μην την έχετε ακούσει, αφού τα βρωμο-ΜΜΕ βρήκαν νέο θέμα να μας πρήζουν, μιά που τους τέλειωσε η Πισπιρίγκου; )

Δεν είναι η πρώτη του είδους, αυτή η ιστορία· πολύ φοβάμαι, όμως, ότι δεν θα είναι ούτε η τελευταία. Το καταλαβαίνετε κι εσείς αυτό. Τα ξέρετε αυτά… που, κατά καιρούς ξεχύνεται στα δελτία ειδήσεων ένας τέτοιος βόθρος καί ξερνάμε άπαντες. Ωστόσο, εδώ η ειδοποιός διαφορά (από άλλες, παρόμοιες ειδήσεις) είναι η εξής: πως οι δράστες (τουλάχιστον οι κορυφαίοι «οργανωτές» της βρωμοϊστορίας αυτής) -φαίνεται πως- είναι μέλη ενός συγκεκριμένου πολιτικού κόμματος… το οποίο μας έχει δώσει κι άλλες αποδείξεις ανωμαλιών των μεγαλοστελεχών του (ομοφυλόφιλοι, παιδεραστές, κτλ).

Τώρα, βέβαια, θα μου πεί κανείς ότι ο «καλός κόσμος» (με τα κοστούμια καί τα ταγιέρ) είναι γνωστό πως -τουλάχιστον από την εποχή της Θεοδώρας του Βυζαντίου- έχει κάτι τέτοια χούγια, που κινούνται στα όρια της νομιμότητας (καί μερικές φορές τα ξεπερνάνε) : παιδεραστίες, αλλαξοκωλιές, εραστές από τον υπόκοσμο (βλέπε συλληφθέντα στα πράσσα αντιπρόεδρο του ΣτΕ), κόκες (παρομοίως), «δωράκια» στους εαυτούς τους από το δημόσιο χρήμα, καί τα ρέστα. Κι όταν συλληφθούν, αντί να παραδεχθούν την ενοχή τους, αρχίζουν τις μαλακίες – του τύπου: «- Δεν φταίω εγώ, ο όφις με ηπάτησεν!»

Άρα, τί απορείς, ώ Εργοδότα;

Η ηθική βρώμα, ναί μέν, είναι βρώμα καί πιάνεις τη μύτη σου, αλλά η απορία (ότι συμβαίνουν τέτοια πράγματα) προς τί;

Άμ, δεν απορώ καθόλου!

. . . . . . . . . . .

Κοιτάξτε:

Έχω τη συνήθεια να σκέφτομαι.

Πράγμα, που -αρκετές φορές- με οδηγεί στο να ξετρυπώνω λαγούς.

Στα παρακάτω, λοιπόν, θα σας δείξω πού οδηγούν κάποιες συνδυαστικές σκέψεις πάνω στη βρωμερή αυτή υπόθεση.

Όμως, ξεκαθαρίζω εξ αρχής τα εξής:

• Ότι κάνω καθαρά προσωπικές σκέψεις.

[Γιά τις οποίες ΔΕΝ απολογούμαι σε κανέναν, διότι η ελευθερία σκέψης καί γνώμης δεν έχει καταργηθεί… κι ακόμη κι αν καταργηθεί (νομοθετικώς πως), δεν πρόκειται να υπακούσω. Η δέ παρούσα δήλωση γίνεται, επειδή τώρα τελευταία το Διαδίκτυο έχει γεμίσει «μπάτσους σκέψης», που φιλοδοξούν να ελέγχουν μέχρι καί το τί / πώς σκέπτεσαι· ήτοι: «fact checkers», κομματόσκυλα, τρόλλς, καί λοιπά παρεμφερή σκουπίδια.

Όλ’ αυτά τα άτομα έχουν από τώρα την άδειά μου να πάνε να.]

• Καί ότι γράφω μεγαλοπρεπώς στα παπάρια μου τις όποιες αρνητικές πολιτικές προεκτάσεις αυτής της βρωμοϊστορίας. (Δεν με αφορά το ποιός θα πάθει ζημιά απ’ αυτή την ιστορία· δεν είναι δικό μου πρόβλημα αυτό.)

Το ξεκαθάρισα;

Το ξεκαθάρισα.

. . . . . . . . . . .

Στην εποχή μας, γνωρίζουμε ότι όλες οι μεγάλες κοινωνικές δομές είναι διεθνοποιημένες – ή, έστω, τείνουν να γίνουν (πλήν μερικών μή-συμμετεχόντων στο παγκόσμιο πάρτυ «κατσαπλιάδων», τύπου Β. Κορέας) : οικονομικά, χρήμα, ενέργεια, πολιτική επιρροή, στρατιωτικές συμμαχίες, τεχνολογία αιχμής (πχ κινητά / υπολογιστές), κουλτούρα (μουσική / κινηματογράφος / Διαδίκτυο)… ό,τι θες.

Ταυτόχρονα, είναι διεθνοποιημένες (καί δή, πολύ καιρό πρίν τις αντίστοιχες φανερές) καί οι κρυφές δομές της κοινωνίας: στοές, λέσχες τύπου Μπίλντερμπεργκ, παρανομία (λαθρεμπόριο ναρκωτικών καί όπλων / trafficking ανθρώπων / λαθρεμπόριο ανθρωπίνων οργάνων, κτλ), κρυφές (καλύτερα: ημίκρυφες πλέον) παραθρησκείες, όπως ο σατανισμός, κτλ κτλ.

Οπότε, προκύπτουν αβιάστως τα εξής ερωτήματα:

• Όταν μαθαίνουμε συνεχώς ειδήσεις γιά σκάνδαλα κακοποιήσεων παιδιών στο εξωτερικό (πχ από ιερείς του Βατικανού), γιατί θα πρέπει να νομίζουμε ότι αυτά δεν μας αγγίζουν εμάς; Ότι αυτά «αποκλείεται» να συμβαίνουν στην Ελλάδα; Επειδή είμαστε του σωστού θρησκευτικού δόγματος; Ή, μήπως, η Ελλάδα τυγχάνει απομονωμένη από τα υπόλοιπα κράτη καί δεν δέχεται -ακόμη καί κακές- επιρροές; (Ανάμεσα στους «μερακλήδες», που γουστάραν το 12χρονο, είναι καί ιερέας, λέει.)
• Σε συνδυασμό με το παραπάνω: όταν γνωρίζουμε ότι ο καμηλοβάτης «προφήτης» παντρεύτηκε 9χρονη (ολογράφως: εννιάχρονη), πρακτική που συνεχίζουν να εφαρμόζουν οι πιστοί του κατά κόρον, δεν πρέπει να σκεφτούμε πως ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως οι «αβρααμικές» θρησκείες περιλαμβάνουν οπωσδήποτε την παιδεραστία στο μενού;

[Κάτι πανηλίθιες φεμινίστριες, καλά θα κάνουν να ΜΗΝ ισχυρίζονται ότι οι γάμοι με ανήλικες είναι θέμα κουλτούρας των μούσλιμζ, άρα όλα καλά. Περί καθαρής καί απολύτως καταδικαστέας παιδεραστίας πρόκειται. Τέλος.]

• Σε συνδυασμό με το παραπάνω: Μήπως δεν γνωρίζουμε ότι κακοποίηση καί «θυσία» (δηλαδή δολοφονία) παιδιών κάνουν οι οποιασδήποτε μορφής (Μολώχ, σατανισμός, κτλ) Κρόνιες θρησκείες καί μόνον αυτές;
• Επομένως: Δεν είναι ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως οι «αβρααμικές» θρησκείες Κρόνιες; Πρέπει να υποθέσουμε κάτι διαφορετικό; Κι αν ναί, γιατί;

[Κατά τ’ άλλα, τους δικούς μας «γεροντάδες» τους μάρανε η …σεξουαλική ηθική κατάπτωση του εγχώριου πόπολου!… Γι’ αυτές τις αμαρτίες υποφέρει η Ελλάδα, λέει! Κι όχι γιά τον παρτακισμό καί τη μαλακία των ψηφοφόρων, που πάνε σούμπιτοι καί ψηφίζουν τους εκλεκτούς των Κρονίων «λεσχών», λες καί δεν τους ξέρουν τί παρτάλια είναι!

Άντε πατριώτες, άντε πανέξυπνοι ψηφοφόροι, με το καλό να πάτε καί να σκοτωθήτε στο μέτωπο, πολεμώντας Ρώσσους, αφού ψηφίσατε τον κουκλοχαιρετάκια!

Τί «- Όχι!»; Προς τί οι αντιρρήσεις; Την …ιδεολογία σας πρέπει να την τιμάτε στο 100%! Όχι επιλεκτικώς! 🙂 ]

• Συνεπώς: Αυτές οι -σχεδόν καθημερινές, πλέον- ιστορίες με την κακοποίηση παιδιών, μήπως μας οδηγούν σε σταδιακή θεμελίωση κοινωνικής αποδοχής καί «επισημοποίηση» της διαβόητης «πανθρησκείας»; (Διάβαζε: Κρονολατρείας.)
• Συνεπώς: Μήπως, εκτός των βιασμών μικρών παιδιών, υπάρχουν καί (εγχώρια) κυκλώματα τελετουργικής δολοφονίας παιδιών; (Λέτε να μην έχει παρακλάδια στην Ελλάδα ο Επστάϊν; Εγώ υποθέτω πως έχει, μόνο που αυτά ακόμη δεν βγήκανε στη φόρα. Ή, έστω, δεν βγήκαν ακόμη πλήρως – σχετική ανάρτηση πατριωτικού ιστολογίου, με τρανταχτές υπόνοιες.)
• Συνεπώς: Μήπως οι βιαστές του 12χρονου κοριτσιού τρέμουν τη δημοσιότητα, επειδή δεν πρόκειται μονάχα γιά συνουσία με ανήλικο καί χάσιμο ψήφων σε προσεχείς εκλογές, αλλά πάει καί παραπέρα η δουλειά;

Βλέπετε, λοιπόν, πόσο απλά είναι τα πράγματα, αν απλώς -κάθε φορά- κάποιος κάνει το επόμενο λογικό σκεπτικό βήμα. Δυστυχώς, πολύ φοβάμαι πως αυτές όλες οι βρωμιές δεν περιορίζονται στο Χόλλυγουντ, αλλά διαδοθήκαν καί ανάμεσα στους …απογόνους των αρχαίων ημών…

Είπαμε, τα πάντα είναι διεθνοποιημένα πλέον. Επομένως, αν κάποιος εγχώριος (αλαφρός από μυαλά) διαβάζει κάθε μέρα στις ειδήσεις γιά τέτοιες βρωμοδουλειές, που όμως ως ανταμοιβή της συμμετοχής σ’ αυτές παρέχουν υψηλές θέσεις εξουσίας, δεν θα του περάσει απ’ το μυαλουδάκι του να πάει κι αυτός γυρεύοντας – αρκεί να μην συλληφθεί; (Καί, προφανώς, ο Επστάϊν καί η Τζισλέϊν ήταν άτυχοι, διότι κάπου κάπως τα χάλασαν στη μοιρασιά με τα συνεταιράκια τους, αλλοιώς δεν θα μαθευόταν τίποτε – καί ούτε γάτα, ούτε ζημιά.)

. . . . . . . . . . .

Είναι γνωστό πως οι τελετουργικές δολοφονίες ανέκαθεν ήσαν ένα μέσον εκβιαστικού «δεσίματος» κάθε «συνέταιρου» της εξουσίας. Δηλαδή: θες εξουσία; Οκ. Αλλά θα σφάξεις -ενώπιον πολλών κουκουλοφόρων μαρτύρων- το θύμα που έχουμε εδώ, στον «βωμό»! Καί στο εξής, ή θα κάνεις ό,τι ακριβώς σου λέμε, όταν σου το πούμε, ή σε παραδίδουμε στο «αυθόρμητο» πλήθος γιά λυντσάρισμα, ως δολοφόνο.

Όμως, υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά με την εποχή μας: οι θέσεις εξουσίας ανέκαθεν ήσαν λίγες. Άρα, σε παρελθούσες εποχές οι τελετουργικές «μυητικές» δολοφονίες αφορούσαν έναν κλειστό κύκλο ατόμων, «εξουσιαστών».

Σήμερα, όμως, που οι μέν θέσεις εξουσίας εξακολουθούν να παραμένουν λίγες, αλλά οι «τελετουργικές» κακοποιήσεις παιδιών (καί πιθανώτατα καί οι -επίσης «τελετουργικές» δολοφονίες παιδιών) έχουν διαδοθεί σε τεράστιο αριθμό «καθημερινών» ατόμων («υπεράνω υποψίας» / «ανθρώπων της διπλανής πόρτας» / «καλών οικογενειαρχών, που δεν είχαν δώσει αφορμές», κτλ κτλ), δεν πρέπει να υποθέσουμε ότι συμβαίνει κάτι άλλο;

Κι αυτό το «κάτι άλλο», είναι ένας πολλαπλός στόχος των πονηρών κρατούντων.

Όσον αφορά τους μετέχοντες «κολλητούς» τους στα διάφορα επίπεδα εξουσίας, επιθυμούν:

• Να επιταχύνουν στο έπακρον τη διαδικασία του να τους βάλουν όλους αυτούς να κολυμπήσουν στα σκατά, διότι βιάζονται να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους· καί δεν έχουν χρόνο, ή περιθώρια γιά τυχόν δισταγμούς καί αντιρρήσεις εκ μέρους των κατωτέρων κλιμακίων της εξουσίας.

Όσον αφορά την ευρύτερη κοινωνία / ανθρωπότητα, θέλουν:

• Διάλυση του τελευταίου «οχυρού ερείσματος», που συγκρατεί τις κοινωνίες: της οικογένειας.
• Ανεπιστρεπτί ηθική πτώση στην άβυσσο όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας.
• Κοινωνικός καννιβαλισμός, ανεξέλεγκτο κοινωνικό χάος. (Δηλαδή, πορεία πρός κοινωνίες τύπου «Mad Max», όπου επιβιώνουν τα χειρότερα καθάρματα.)
• Απανθρωποποίηση των επιζώντων, μείωση παγκόσμιου πληθυσμού.
• Καί, επομένως, εύκολη διακυβέρνηση όσων απομείνουν, εκ μέρους των πονηρών κρατούντων.

Νά, λοιπόν, που όλες αυτές οι σιχαμερές πρακτικές δεν είναι απλά (μακάβριες / τρομακτικές) γραφικότητες των θρίλλερς του Χόλλυγουντ, ούτε περιορίζονται απλά σε κάποιο σάπιο μέρος της κοινωνίας μας. Διαδίδονται ραγδαία, σαν θανατηφόρος ιός… αυτές κι αν είναι ο πιό επικίνδυνος ιός, καθ’ ό,τι νοητικός – καί γιά τον οποίο δεν υπάρχει ούτε εμβόλιο, ούτε γιατρικό.

. . . . . . . . . . .

Είπατε τη λέξη «προστασία»; Αναρωτιέστε πώς θα προστατευτούμε απ’ όλ’ αυτά;

Με τα εξής απλά μέτρα – γι’ αρχή:

• Κλείστε την τηλεόραση. Είναι γνωστό πως μεταδίδει ψευτιές καί κάνει την τρίχα τριχιά (ατιμωρητί· προφανώς, οι ποινικές συνέπειες γιά διασπορά ψευδών ειδήσεων αφορούν κάποιους άλλους) – κι όλ’ αυτά, ταϊσμένη με δημόσιο χρήμα. Το ξέρετε πολύ καλά αυτό.
• Προστατέψτε τα παιδιά σας, προστατέψτε την οικογένειά σας.
• Στις προσωπικές σας σχέσεις, ψάξτε την φυσική επαφή καί μην μένετε στην διαδικτυακή ανταλλαγή «selfies». (Μόνο γι’ αρχή μιάς γνωριμίας αυτό το τελευταίο.) Η σκέτη εξ αποστάσεως εικόνα πετάει στα σκουπίδια το συναίσθημα, που όμως είναι απαραίτητο – αν θέλουμε να είμαστε ανθρώπινα όντα.
• Στείλτε στον αγύριστο πωλητικούς καί κομματόσκυλα. (Δέεεν θα σας ξαναπαρακαλέσουν γιά ψήφο; τί διάολο;! Εκλογές ξανάρχονται… Ξηγηθήτε τους όπως τους πρέπει.) Όχι μόνο δεν σας βοήθησαν (με διορισμούς καί τέτοια), αλλά βλέπετε καθαρά ότι -αντιθέτως- κλώτσησαν την Ελλάδα στον γκρεμό. Γιά όλους μας, όχι μονάχα γιά τους κομματικούς τους αντιπάλους. Θέλετε κι άλλες αποδείξεις ότι πρέπει να κρατήσετε αποστάσεις απ’ τους πωλητικούς;
• Προετοιμαστήτε γιά τα επερχόμενα. Πλέον, μόνον οι ηλίθιοι δεν βλέπουν τί έρχεται.

Αυτά γι’ αρχή.

Μετά, προσευχηθήτε να έρθει όσο το δυνατόν γρηγορώτερα ο λυτρωτικός Γ’ ΠΠ!

Περί του «οίκου» της αγγλίτσας

Τον βασιλικό οίκο εννοώ! Ποιόν συνειρμό έκανε το μυαλουδάκι σας; 🙂

. . . . . . . . . . .

α. Εισαγωγή

Αφορμή γιά το παρόν μου έδωσε ένα άρθρο του στο όνομα του Τραϊανού ιστοτόπου. (Ετούτο εδώ.)

Δεν γνωρίζω αν ο τύπος, που το συγκεκριμένο άρθρο τον έχει στη «βιτρίνα» του φωτογραφία, είναι όντως ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου της αγγλίτσας, κι ούτε μ’ ενδιαφέρει. Την αγγλίτσα την έχω στη μπούκα, διότι έχει κάνει πολύ κακό στην πατρίδα μου· οπότε, δεν μ’ ενδιαφέρει ποιός κάθεται στον θρόνο της – μιά που η πολιτική της απέναντι στην Ελλάδα δεν πιστεύω πως θ’ αλλάξει. (Μιά ζωή οι αγγλίτσοι θα μας βλέπουν σαν άτακτους δούλους τους, συνετιζόμενους μόνο με βούρδουλα. Δεν πρόκειται ν’ αλλάξει αυτό, μή γελιέστε.)

Γενικώς, δεν θ’ ασχολούμουν κάν με το θέμα, αν δεν υπήρχε έστω καί η αμυδρή πιθανότητα η διαδοχή στον θρόνο αυτόν να φέρει παγκόσμιες εξελίξεις μεγάλης σημασίας. Θεωρώ, όμως, πως ο ιστότοπος Τραϊανού έχει ένα δίκιο: ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, κι ενώι γενικώς δεν έχουν σημασία τα πρόσωπα, αλλά οι θεσμοί καί οι πάγιοι σχεδιασμοί των «Μεγάλων Δυνάμεων», εδώ όντως έχουν κάποια σημασία τα πρόσωπα – γιά προσεχείς εξελίξεις παγκοσμίου ενδιαφέροντος.

Βλέπετε, ο Κάρ(ι)ολος ήδη δήλωσε πως συμπλέει πλήρως με τη Σβάμπαινα, υποστηρίζοντας τη «μεγάλη επανεκκίνηση». Επομένως, ίσως κάποιος άλλος στη θέση του να φερόταν πιό …αγγλοπρεπώς. Δεν εννοώ αυτό, στο οποίο πήγε το μυαλό σας, γιά ομοφυλοφιλίες καί τέτοια …παραδοσιακώς αγγλοπρεπή! lol!!! Αλλά εννοώ την (επίσης παραδοσιακή) ψωροπερηφάνεια των αγγλίτσων, που θεωρούν πως από γεννησιμιού τους είναι αυτοκράτορες σε μιά αυτοκρατορία, στην οποία «δεν δύει ο Ήλιος»… (Καί δεν θέλουν να παραδεχθούν πως αυτή η αυτοκρατορία σχόλασε οριστικώς πλέον· καί τη σχόλασαν οι κολλητοί τους, οι ηπαπαραίοι με τον Β’ ΠΠ, γιά να φέρουν μεταπολεμικώς την Pax Americana.) Καί η οποία ψωροπερηφάνεια τους ωθεί να μην έχουν πολλά-πολλά με «Ενωμένες Ευρώπες» (καλά κάνουν εδώ!) καί γερμαναράδες – τους οποίους ήδη νίκησαν δύο φορές σε δύο ΠΠ, άρα δεν μπορούν να τους δεχθούν ως διορισμένους νταβατζήδες καί μαντρόσκυλα των ηπαπαραίων. (Επίσης σωστή στάση.)

Ίσως, λοιπόν, κάποιο άλλο πρόσωπο στον βασιλικό θρόνο (έστω καί λόγωι αγγλοπρεπούς ψωροπερηφάνειας) να έστελνε στον αγύριστο τα τωρινά σχέδια των παγκοσμιοποιητών – κι αυτό ακριβώς έχει σημασία εδώ.

. . . . . . . . . . .

β. Οι δυναστείες της αγγλίτσας

Ο ιστότοπος Τραϊανού σχολιάζει πως ο Κάρ(ι)ολος είναι παράνομος βασιλιάς (ως διάδοχος του θρόνου, που άφησε η τεθνεώσα κάργια), καί πως ο νόμιμος είναι ο νύν δούκας του Γκλώ(σε)στερ. Δεν το σχολιάζω· αλλά, εν πάσει περιπτώσει, έριξα (από περιέργεια) μιά ματιά στο Διαδίκτυο, γιά να δω τί παίζει με τις δυναστείες της αγγλίτσας. (Αν έχετε περιέργεια, κοιτάξτε καί τις παραπομπές στην αρχή του άρθρου της Γουΐκι – το οποίο διαφοροποιεί σε «βασιλείς της αγγλίτσας» καί «βασιλείς της Σκωτίας» πρό του 1707, καί «βασιλείς της Βρεττανίας» μετά το 1707.)

Λοιπόν, χοντρικώς:

Μέχρι το 1066 (κατάκτηση από Νορμανδούς), οι βασιλείς του νησιού ήταν -πλήν εξαιρέσεων- αυτόχθονες Κέλτες. Αν καί μερικές φορές Δανοί (ρίξτε μιά ματιά στην ιστορία του «χρήματος των Δανών»), ή Σάξονες. Μετά το 1066 είναι καθαρά Νορμανδοί (καί Νορμανδικής καταγωγής), μέχρι το 1707· οπότε καί η διαδοχή περνάει ομαλά στους συγγενείς των τότε βασιλιάδων, τη δυναστεία του Ανόβερου – που, παρ’ όλ’ αυτά είναι κι αυτοί απόγονοι προηγουμένων βασιλιάδων του νησιού! … άρα, στενοί συγγενείς της βασίλισσας Άννας, τελευταίας βασίλισσας της προηγούμενης δυναστείας.

[«Γερμανοί» οι βασιλιάδες εφεξής, ναί, αλλά όλοι οι βασιλικοί οίκοι της Ευρώπης είναι συγγενείς μεταξύ τους. Ακόμη καί στον Α’ ΠΠ, ο κάϊζερ Γουλιέλμος Β’ της Γερμανίας ήταν συγγενής των βασιλιάδων της αγγλίτσας!!!… ενώι οι λαοί τους αλληλοσκοτωνόταν!]

Στο μεταξύ, υπάρχει παράλληλα κι ένα ανακάτεμα με άλλα σόγια ευγενών, ακόμη καί Σκωτσέζων, ή Γάλλων. Όπως καί η ενοποίηση των θρόνων αγγλίτσας καί Ιρλανδίας το 1801, οπότε ξεκινάει το Ηνωμένο Βασίλειο αγγλίτσας / Σκωτίας / Ουαλλίας / Ιρλανδίας – καί, μετά το 1921 (ανεξαρτησία Ιρλανδίας), Βόρειας Ιρλανδίας.

. . . . . . . . . . .

γ. Σκάνδαλα!… σκάνδαλα!…

Γενικώς, δεν βλέπω προσωπικά κάποια μή νομιμότητα στην ενθρόνιση του Κάρ(ι)ολου.

Ωστόσο, ανέφερα όλα τα προηγούμενα, γιά έναν πολύ σοβαρό λόγο:

Ότι η μητέρα της κάργιας που ψόφησε (Ελισσάβετ κι αυτή, «βασιλομήτωρ» -ή «βασιλομύτωρ», όπως θα την έγραφε ο Μπόστ-, καί μάλιστα …αντιβασίλισσα της Ινδίας προπολεμικώς, επί Γκάντι, όταν τα αγγλικά πολυβόλα θέριζαν τους Ινδούς διαδηλωτές) κατάγεται από το Σκωτσεζο-Γαλλικό σόϊ των Μπάουζ-Λάϋονζ (μ’ αυτήν την ορθογραφία: Λάϋονζ)… το οποίο από μυαλά δεν στέκει καλά.

Πράγματι, η ψοφήσας κάργια (πάλι Μπόστειος σύνταξις! lol!!!) είχε δύο πρώτες ξαδέρφες από τη μάνα της, διανοητικώς καθυστερημένες (τόσο πολύ, που λέγεται πως δεν κατάφεραν ποτέ να μιλήσουν), οι οποίες το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους το πέρασαν σε ίδρυμα… καί τις οποίες μία «επίσημη» έκδοση των πεπραγμένων του «οίκου» της αγγλίτσας τις …πέθανε καμιά 25αριά χρόνια πρίν πεθάνουν πραγματικά. Καί τις οποίες ουδέποτε επισκέφθηκε κάποιο άτομο του «οίκου», όσο αυτές ήταν εν ζωήι.

Το σκάνδαλο το αποκάλυψε πρίν λίγα χρόνια ένας τηλεοπτικός σταθμός, γιά να προκαλέσει την μήνιν του «οίκου», με λεκτικές αλληλοκατηγορίες με τους υπεύθυνους του σταθμού.

Επίσης, ρητέον ότι ο πατέρας της Νταϊάνας, όσο ήταν νέος, γκομένιζε με μιά απόγονο του σογιού αυτού… γιά να επέμβει με άγριες διαθέσεις ο πατέρας του, καί να τον αποτρέψει από το ειδύλλιον. (Ήξερε ο γέρος ότι το συγκεκριμένο σόϊ «χάνει λάδια», καί σου λέει πού πά’ ρέ Καραμήτρο!)

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι εδώ γεννάται ένα σοβαρώτατο θέμα: ότι ανέβηκε στον θρόνο άτομο, καταγόμενο από σόϊ με παράδοση νοητικής δυσλειτουργίας!!!

. . . . . . . . . . .

Τώρα, θα μου πείς ότι καί η ψοφήσας κάργια έχανε – ως απόγονος του ίδιου σογιού. (Πάντως, έχανε-δέν έχανε, ουδόλως δικαιολογώ τις πράξεις της, σημειωτέον.)

Ναί, αλλά αυτή υπερασπιζόταν μιά -έστω καί στα χαρτιά, πλέον- αυτοκρατορία· κι ακριβώς επειδή είδε την 300ετή αυτήν αυτοκρατορία να κουρελιάζεται στις μέρες της βασιλείας της, επειδή είδε τη χώρα της να χάνει την Ινδία, κι επειδή έφαγε δεύτερη σφαλιάρα από τον Νάσερ το 1956 (κρίση Σουέζ), πήγε να βγάλει τα σπασμένα στους Κύπριους αγωνιστές της ελευθερίας.

Άλλο αυτό, όμως, κι άλλο ο γυιόκας της, που υποστηρίζει «μεγάλες επανεκκινήσεις» καί λοιπές λίαν επικίνδυνες θρίχες. Εδώ, με τον γυιόκα, …κάνει τζίζ!!!

. . . . . . . . . . .

Καί νά ‘ταν μόνον αυτό!… Ο «οίκος» παράγει συνεχώς σκάνδαλα, να φάν’ κι οι κότες.

Από βαρειά (δολοφονία Νταϊάνας), μέχρι μεσαία (οι κακές γλώσσες κελαηδάνε ότι ο πρίγκηψ Χάρης δεν είναι παιδί του νύν βασιλέψ, αλλά προηγούμενου -πρό του Άραβα- γκόμενου της Νταϊάνας), μέχρι ελαφρά / κουτσομπολίστικα (ότι δήθεν η Κατίνα γέννησε το μωρό της στις οκτώ το πρωΐ, καί στις 11 το πήρε παραμάσχαλα κι έφυγε – άσε που οι ημερομηνίες γεννήσεως καί θανάτου των μελών του «οίκου» αναγράφονται συστηματικώς λάθος, ακόμη καί μεταθανατίως· βλέπε ψοφήσας κάργια). Κάθε μέρα, νέον έργον!

Δεν θ’ ασχοληθούμε άλλο με τα σκάνδαλα, διότι υπάρχει ακόμη ένα -επίσης σοβαρώτατο- θέμα.

. . . . . . . . . . .

δ. Ιουδαίοι καί ιουδαϊκή ιδεοληψία στην αγγλίτσα

Οι Λάϋονζ υποτίθεται πως αρχικά ήταν Γάλλοι, με οικογενειακό επίθετο ντέ Λεόν, καί πήγαν στη Σκωτία περίπου μισόν αιώνα μετά την κατάκτηση του νησιού από τους Νορμανδούς, ώστε να βοηθήσουν στρατιωτικώς τη μία πλευρά σε μιά διαμάχη εντοπίων ηγεμόνων. Βρέθηκαν με τη …σωστή πλευρά της Ιστορίας, καί έκτοτε κατσικώθηκαν στη Σκωτία ως τιμαριούχοι. Στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, ένας απόγονος του σογιού αυτού παντρεύτηκε την πλούσια κληρονόμο (καί κόμισσα) Μαίρη Ελήνορ Μπάουζ, καί έκτοτε το σόϊ φέρει αμφότερα τα επίθετα.

Όμως, αν δεν με απατά η μνήμη μου, κάπου, κάποτε, είχε πάρει το μάτι μου ότι οι λεβέντες αυτοί δεν ήταν ακριβώς Γάλλοι, αλλά ιουδαίοι! Που, βέβαια, δεν έκαναν τίποτε διαφορετικό από τις οβριές νύφες του Κοκού (στην εποχή μας) : προσέγγισαν με γάμους τους ευγενείς του νησιού· αυτοί έβαλαν τα λεφτά τους, κι οι ευγενείς τους τίτλους καί την ακίνητη περιουσία τους (κάστρα, χωράφια).

Δεν γνωρίζω αν όντως ήσαν ιουδαίοι (που σημαίνει ότι κάργια καί Κάρ(ι)ολος έχουν καί ιουδαϊκές ρίζες), αλλά αυτή η ιστορία μας υποχρεώνει να δούμε δύο μείζονα θέματα.

. . . . . . . . . . .

i. Παρουσία των ιουδαίων στο νησί

Η παρουσία ιουδαίων στο νησί μπορεί μέν να χρονολογείται από τη Ρωμαϊκή περίοδο, αλλά τεκμηριώνεται με σίγουρα ιστορικά στοιχεία λίγο μετά την κατάκτηση του νησιού από τους Νορμανδούς.

Κι εδώ αρχίζουμε να μυριζόμαστε κάποιο ευρύ σχέδιο κάποιου σκοτεινού ιερατείου… διότι, ακριβώς την ίδια εποχή (1070) δημιουργείται …καμπαλιστική σχολή στην Τρουά ( = Τροία!) της Γαλλίας!!! Μην απορείτε, επομένως, που ένα τέταρτο του αιώνα μετά πήραν αέρα τα μυαλά των Ευρωπαίων (με τα κηρύγματα του αγίου Βερνάρδου του Κλαιρβώ) κι άρχισαν τις Σταυροφορίες γιά την απελευθέρωση ( ; ) των Αγίων Τόπων… μιά που το 1071 άλλοι «κρύπτο» -ανατολικώς, αυτοί- φρόντισαν να διαλύσουν τον Βυζαντινό στρατό, να τυφλώσουν τον άξιο αυτοκράτορα Ρωμανό Δ’ Διογένη, καί να φέρουν τους Σελτζούκους μέσα στη Μ. Ασία γιά πρώτη φορά. Κι αφού 15 χρόνια πρίν οι ίδιοι «κρύπτο» της Πόλης φρόντισαν να στήσουν έναν αιματηρώτατο εμφύλιο στο παραπαίον -μετά τον θάνατο του Βασιλείου Β’- Βυζάντιο.

Έ! Αφού η Πόλις δεν μπορούσε πιά να «προστατέψει» τους Αγίους Τόπους, ανέλαβε η Δύση!… αν καί (σχέδιο-ξεσχέδιο) οι Νορμανδοί της αγγλίτσας δεν τσίμπησαν με την Α’ Σταυροφορία, να κατεβάσουν στρατό. Αφήσαν άλλους!

Τέλος πάντων.

Οι ιουδαίοι κάθησαν κάπου δύο αιώνες, εκδιώχθηκαν, ξανάρθαν αργότερα (επί Κρόμβελλ)… έως ότου εγκαταστάθηκαν οριστικά στο νησί μέχρι τις μέρες μας. Στο μεταξύ, ο «οίκος» άρχισε να τους απονέμει τίτλους ευγενείας, που σημαίνει ότι πλέον είχαν το ακαταδίωκτο από τη Δικαιοσύνη των κοινών θνητών. Τί κάνουν τα «δωράκια» στους βασιλιάδες, έ;! … 🙂 (Στην αγγλίτσα, άμα είσαι με τίτλο ευγενείας, πατάς πάντες τους κοινούς θνητούς από κάτω.)

Ο χρονικώς πρώτος ιουδαίος, που πήρε τίτλο ευγενείας, ήταν το 1700· μόνο που το άρθρο της Γουΐκι δεν λέει το πώς έγινε λόρδος ο Ρότσιλντ, αμέσως μετά την ήττα του Ναπολέοντα στο Βατερλώ.

Λοιπόν, η φάση έχει ως εξής: ο μάγκας διέδωσε την ψευδή είδηση ότι ο Ναπολέων νίκησε, οι αγγλίτσοι πανικόβλητοι άρχισαν να ξεφορτώνονται τις μετοχές τους, κι ο Ρότσιλντ με δικούς του ανθρώπους τις αγόρασε μπίρ παρά. Όταν ήρθε η σωστή είδηση (ότι νίκησε ο Ουέλλινγκτων), οι πάντες ήθελαν να λυντσάρουν τον Ρότσιλντ, αλλά ο μισότρελλος βασιλιάς Γεώργιος ο Γ’ είπε ν’ αφήσουν ήσυχο τον λόρδο Ρότσιλντ, διότι αυτός χρηματοδότησε τον στρατό της αγγλίτσας (ψέμμα – μάλλον τον «οίκο» είχε λαδώσει), ενώι οι αγγλίτσοι πρώην μέτοχοι δεν είχαν δώσει ούτε δεκάρα (μάλλον αλήθεια ήταν αυτό)! Κι έτσι, οι πάντες έβγαλαν τον σκασμό μπροστά στον απατεώνα «λόρδο».

Αυτά, προς ιστορικήν γνώσιν.

Σημειώστε ότι οι οικονομικές τους δραστηριότητες γέμισαν τον τόπο τόσους δυσαρεστημένους, που μέχρι κι ο Λόρδος Βύρων τους έκραξε τους ιουδαίους.

. . . . . . . . . . .

Τώρα, θα με ρωτήσεις τί μας νοιάζουν εμάς αυτά! Δεμπανα τους έδωσαν τίτλους!…

Έλα, όμως, που μας νοιάζουν!… Διότι, οι ιουδαίοι του νησιού, ως ευγενείς μιάς «μεγάλης δύναμης» πλέον, ποιός μου λέει εμένα ότι -σε διάφορες περιόδους- δεν έβγαλαν αποφάσεις εναντίον της Ελλάδας… οι οποίες εφαρμόστηκαν κιόλας; Κι αυτό δεν είναι υπόθεση δική μου, είναι ιστορικά γεγονότα. Πόσο μας κόστισαν τα ροτσιλδικά «δάνεια της Ανεξαρτησίας«, ξέρει κανείς;

Διαβάστε Ιστορία, καί τα λέμε.

Επίσης, σημειώστε ότι, στο περίφημο πιά βιβλίο «Ο θαυματουργός ψίθυρος του Ερμή», ο συγγραφέας «φωτογραφίζει» τον αρχιρραββίνο του Λονδίνου, ότι μεσολάβησε σε «συμφωνία αίματος» της Ελισσάβετ της Α’ με τον Οξαποδώ, ώστε να ξεκινήσει η παγκόσμια κυριαρχία της αυτοκρατορίας της αγγλίτσας! (Βέβαια, οι συμφωνίες με τον Ακατονόμαστο έχουν ημερομηνία λήξεως, σαν τα γάλατα· αλλά πού να τα ξέρει όλα η πονηρή Ελισσάβετ η Α’! Δεν ήξερε, δέ ρώταγε κιόλας…)

Μπορεί αυτό να είναι αστικός θρύλος, αλλά διακρίνω πως έχει ισχυρή βάση αληθοφάνειας.

Εκείνο που δεν είναι αστικός θρύλος, αν καί (χοντρό) παραμύθι, είναι…

. . . . . . . . . . .

ii. Η ιουδαϊοπρεπής ιδεοληψία στην αγγλίτσα

Εδώ, τώρα, πρέπει πρώτα να εξηγήσουμε μερικά πράγματα.

Οι βασιλιάδες ανά τις διάφορες ιστορικές περιόδους δεν κάνουν τίποτε άλλο, παρά να μιμούνται προγενεστέρους τους. Έτσι, γιά παράδειγμα, το ότι ο «οίκος» δεν αποκαλύπτει ποτέ τις ακριβείς ημερομηνίες / ώρες γεννήσεως καί θανάτου των βασιλικών μελών, είναι γιά να μην τους κάνει κάποιος μάγια, βασιζόμενος στα ωροσκόπιά τους. (Δεν δίνουν σωστές πληροφορίες ούτε μεταθανατίως, διότι -υποθέτω- πιστεύουν ότι η μετενσάρκωση εξαρτάται καί από ωροσκοπιακές παραμέτρους της ζωής που έληξε.) Παρομοίως, στην αρχαία Αίγυπτο ποτέ δεν απεικονίζονται οι παλάμες θεών καί φαραώ στις τοιχογραφίες, γιά τον ίδιο λόγο: να μην «διαβάσει το χέρι τους» κάποιος κακός μάγος· καί, επομένως, να μπορεί να κινηθεί αναλόγως, έχων το πλεονέκτημα αυτής της πληροφορίας.

Άλλη παλιά συνήθεια των βασιλιάδων, είναι να ισχυρίζονται πως έχουν καταγωγή είτε από επιφανείς ηγεμόνες του παρελθόντος, είτε από θεούς (αρχαίοι πολιτισμοί), είτε από …τον ίδιο τον Θεό (σήμερα)!

Έλα, όμως, που την καταγωγή από τον …Χριστό τον ίδιο (με παιδιά -ίσως ένα μοναδικό παιδί- από τη Μαρία Μαγδαληνή) πρόλαβαν καί την καβάτζωσαν οι Γάλλοι βασιλιάδες (Μεροβίγγειοι)!… Οπότε, οι κουτοπόνηροι αγγλίτσοι σκέφθηκαν ως εξής: απόγονοι του Χριστού εσείς; απόγονοι των (ιουδαίων) …προγόνων του Χριστού εμείς!!!

Τα ίδια κάνανε καί λίγο πρίν τον Β’ ΠΠ, όταν οι Γερμανοί πρόλαβαν καί καβάτζωσαν γιά τους εαυτούς τους τον «Αρθουριανό κύκλο» των μύθων (κάτι λίγο με Βάγκνερ, Πάρσιφαλ, καί τα ρέστα), οπότε η αγγλίτσα έπρεπε να εφεύρει άλλον παραμυθοκύκλο, αποκλειστικώς γιά δική της χρήση! Όθεν καί ο -κατά παραγγελίαν των «υπερεσιώνε» του νησιού, απ’ όσα γνωρίζω- «Κύκλος των Δακτυλιδιών», του Τόλκιν.

. . . . . . . . . . .

Οπότε, αυτή η μούρλα ντέ καί καλά καταγωγής του «οίκου» της αγγλίτσας από ιουδαίους προγόνους ( ; ) του Χριστού, οδήγησε σε κάργα ιουδαιοπρεπείς (καί ιουδαιοβριθείς) καταστάσεις:

• Στη μασωνία, όπου υφίσταται μόνον κάποιος ναός «του Σολομώντα» (του Κρόνου, είπαμε!) / οι ενέργειες του υποθετικού του αρχιτέκτονα, καποιανού Χιράμ Αμπίφφ / ένα σωρό ιουδαιοπρεπείς αναφορές, όπως πχ τα συνθηματικά καί οι κραυγές των μασώνων («Τζουμπιλίμ», «Τουμπαλκάϊν», «- Ουζαί! Ουζαί! Ουζαί!», καί τα ρέστα) / η εισαγωγή νέου μέλους στο «τάγμα» με ανοιγμένη μπροστά του την «Παλαιά Διαθήκη».
• Στην εναρκτήρια τελετή της βασιλείας γιά κάθε βασιλιά του «οίκου», με κάθισμα στον θρόνο, ο οποίος βρίσκεται τοποθετημένος απάνω στην «πέτρα του Δαυΐδ» – μιά κοτρώνα, μεταφερμένη στο Λονδίνο …από τη Σκωτία! (Τί άνθρωποι!… Τουλάχιστον νά ‘λεγαν από Τζερούσαλεμ, να το καταλάβω! 🙂 )
• Ενδεχομένως καί στην περιτομή των αρσενικών μελών. (Δεν τό ‘χω διασταυρώσει ως σίγουρη πληροφορία.)
• Στον «αγγλοεβραϊσμό» (δυστυχώς, δεν θα βρήτε τίποτε στο Διαδίκτυο περί αυτού), δηλαδή ένα σύνολο παραμυθιών επάνω στην κεντρική ιδέα πως οι αρχαίοι ιουδαίοι με κάποιον …μαγικό τρόπο κατέστησαν κληρονόμους τους τους αγγλίτσους! (Θα μου πείς… εδώ έσκιζαν τα νερά της θάλασσας, θα κολλούσαν στο ποιούς θα κάνανε κληρονόμους τους τέσσερεις ώρες μακριά με το αεροπλάνο; 🙂 )

Όμως, ας μην ξεχνάμε πως ξεκινήσαμε την όλη ιστορία μας, εστιάζοντας στο πρόσωπο που διαδέχθηκε την κάργια.

. . . . . . . . . . .

ε. Κάρ(ι)ολος καί Ελλάδα

Όλα τα παραπάνω θα ήταν απλά ένα ωραίο θέμα εγκυκλοπαιδικών γνώσεων, αν δεν υπήρχε μιά ιδιαιτερότητα:

Το συγκεκριμένο άτομο, ο Κάρ(ι)ολος, δεν είναι μόνον αρχηγός του κράτους της αγγλίτσας· ταυτόχρονα (καί από παράδοση) είναι -όπως ήταν καί η μάνα του- καί ο επικεφαλής της Αγγλικανικής Εκκλησίας, αν καί μή ιερωμένος (λαϊκός).

Έλα, όμως, που εδώ καί δεκαετίες γυροφέρνει στο Άγιο Όρος, καί συγκεκριμένα στη Μονή Βατοπεδίου με τον αρχομανή καί φιλόδοξο (καί φυλακόβιο) ηγούμενο… καί ίσως έχει βαπτιστεί ορθόδοξος!… Οπότε, τί γίνεται τώρα; Αν είναι, δηλαδή, ορθόδοξος, θα …ξεβαφτιστεί; Ή θα μας δεί σαν υπηκόους του, καί θα μας κουβαλήσει εδώ «αγγλοεβραϊσμούς» καί τα ρέστα;

Βλέπετε, ορθόδοξος ήταν ο παππούς του, ο ανίκανος ως διοικητής του Στρατού μας καί αποτυχών στην εκστρατεία της Μ. Ασίας πρίγκηπας Ανδρέας! Του οποίου ο γυιός, ο (καί νεοταξίτης) Φίλιππος, σύζυγος της ψοφησάσης κάργιας / πατέρας αυτουνού (καί γεννηθείς στο ανάκτορο «Αχίλλειον» της Κέρκυρας), κάθε φορά που κάποιος του θύμιζε τη σχέση του με την Ελλάδα, γινόταν εκτός εαυτού!

Γιατί;

Διότι εμείς οι Έλληνες εξορίσαμε τον πατέρα του …»αδίκως»!!!

Αντί να βγάλει τον σκασμό, που δεν τον τουφέκισε ο Πλαστήρας επί προδοσίαι, φώναζε κι από πάνω!

[Αυτά να τα βλέπετε εσείς, που, όταν κρεμαστούν οι προδότες, θα θελήσετε απλά να εξορίσετε τα παιδιά τους, επειδή έτσι έκαναν οι αρχαίοι Αθηναίοι.

Όχι, αγάπες μου! Θα κρεμαστούν ΚΑΙ τα παιδιά των προδοτών!]

Οπότε, βάλτε στο πακέτο:

• Έναν (εκόντα-άκοντα) αρχηγό ξένου δόγματος, που (απαραδέκτως μπερδεύοντας τις προσωπικές του προτιμήσεις με τις θεσμικές του υποχρεώσεις) γυροφέρνει την Ορθοδοξία.
• Δηλωμένον ακραίον νεοταξίτη.
• Που προέρχεται από σόϊ με ιατρικό ιστορικό εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.
• Που πιθανώτατα κουβαλάει οικογενειακή αντιπάθεια γιά τη χώρα μας.
• Καί που πιθανώτατα μας βλέπει σαν αγράμματους φουστανελλοφόρους χωριάτες υπηκόους του (που δεν πρέπει να λέμε πολλά-πολλά), όπως μας έβλεπε η χώρα του μέχρι το 1947.

Τι προκύπτει;

Προκύπτει στην παρούσα κρίσιμη ιστορική στιγμή ένα ηγετικό πρόσωπο «μεγάλης δυνάμεως» τελείως ακατάλληλο γιά τις φιλοδοξίες της χώρας μας, τις οποίες (αν παραστεί ανάγκη) πιθανώτατα θα τις εμποδίσει. Νά, λοιπόν, γιατί χίλιες φορές θα ήταν προτιμώτερο στη θέση του να βρισκόταν κάποιος άλλος!… Κι όχι επειδή μας νοιάζει ποιός είναι νόμιμος καί ποιός παράνομος διάδοχος του θρόνου της αγγλίτσας.

. . . . . . . . . . .

Επίμετρον

Καί νά γιατί κάθησα κι έγραψα όλο αυτό το κατεβατό.

Στην παρούσα φάση, έχουμε τόσα προβλήματα (ατομικά καί εθνικά), που ουδόλως χρειαζόμασταν ακόμη ένα.

Ο Θεός να μας βοηθήσει!

Πού ‘σαι ρέ «μέγα γεγονός»;!

α. «Μέγα γεγονός», ή φάντασμα;

Ξημέρωσε ο Θεός την χαρμόσυνον ημέραν, το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2022.

. . . . . . . . . . .

…Είχε (από μέρες) κυκλοφορήσει μιά φήμη ανά τα ιντερνέτια, ότι την 24η Σεπτεμβρίου θα τη θυμόμαστε γιά μιά ζωή, έλεγε. Διότι, προφανώς, επάνω στη συγκεκριμένη ημερομηνία θα συνέβαινε κάποιο μέγα γεγονός, ξανάλεγε.

Επειδή, όμως, η αφεντιά μου είμαι μέγας ερευνητής παύλα καθηγητής συνομωσιολογίας, κι επειδή τα ιντερνέτια είχαν πάρει φωτιά με το αναμενόμενο «μέγα γεγονός» της 24ης Σεπτέμβρη 2022, καθόμουν σ’ αναμμένα κάρβουνα. Μ’ έτρωγε η περιέργεια! Βρέ, πού ‘ν’ το γεγονός; βρέ, πού ‘ν’ το; Μπάαα… πουθενά γεγονός! Να σπάσει κι η Σαββατιάτικη πλήξη λίγο!

Δεν μου κόλλαγε ύπνος, λέμε!

Σηκώθηκα, λοιπόν, νωρίς, πήγα στην τουαλέττα, αμόλησα δυό-τρείς πρωϊνές, άνοιξα διάπλατα το παράθυρο, μή με πάρ’ η μπόχα (διότι η πορδή ήταν θανατερή· είχα ντερλικώσει κάτι κοψίδια από την προηγούμενη το βράδυ, καί νά τ’ αποτελέσματα! 🙂 ), τ’ αμόλησα, έπλυνα τα χέρια μου, έπλυνα τη μούρη μου, έπλυνα τα δόντια μου… αλλά «μέγα γεγονός» πουθενά!

Έφτιαξα καφέ καί κάθησα να τον απολαύσω, διαβάζοντας τις ειδήσεις στο Διαδίκτυο. Λέω, δέ μπορεί, κάποιός θά ‘γραψε κάτι γιά το «μέγα γεγονός». Άμ, δέ!!! Πάλι πουθενά «γεγονός»! Όλο γιά τον πόλεμο στην Ουκρανία λέγανε, γιά τις βλακείες του Σβάμπ καί του κουκλοχαιρετάκια λέγανε (άμα είσαι σε πόλεμο με τη Ρωσσία, ρέ καραγκιόζη, πάρε κράνος / όπλο / παλάσκες καί τσακίσου στο μέτωπο μαζί με τον γυιό σου!), γιά την εγκληματική καθημερινή διάρροια νόμων καί διαταγμάτων των πωλητικών λέγανε, αλλά «γεγονός» πουθενά…

Πέρασε κι η μέρα με διάφορες ασχολίες κι υποχρεώσεις, ήρθε το βράδυ, πάλι τίποτε.

Πολύ πονηρό μας βγήκε το «γεγονός», καί δεν μπορούσαν να το πιάσουν! Όλο την κοπάναγε! 🙂

Αλλά, αυτό που δεν είναι καθόλου αστείο, είναι πως τέτοια «μεγάλα γεγονότα» ποτέ δεν είναι ευχάριστα. Ποτέ δεν πρόκειται να βελτιώσουν τη ζωή του κοσμάκη. Πάντα, δηλαδή, μιλάμε γιά δυσάρεστα γεγονότα.

Το ξεκαθαρίζω.

. . . . . . . . . . .

β. Λύκος! Λύκος!

Να σοβαρευτούμε λιγάκι περισσότερο.

Αυτό το παραμύθι με «κάτι μεγάλο, που θα συμβεί τέλος Σεπτέμβρη» έχει χρόνια καί χρονάκια στην πιάτσα. Όλο με κάτι φεγγάρια επταετών εβραίϊκων κύκλων «σμίτα» ασχολούνται οι γραφιάδες στο Διαδίκτυο, όλο κάτι πτώσεις χρηματιστηρίων αναφέρουν στο τελείωμα αυτών των κύκλων, όλο κάτι τέτοια. Ωστόσο, ένα έχω να πω:

Χοντρομαλακίες!

Γιατί;

Έλα, ντέ!…

Βάλτε τη σκέψη σας να δουλέψει, καί θα το βρήτε· δεν είναι δύσκολο. Αλλά, έχει απόλυτο δίκιο ο Παλιούρας: η σκέψη των πολλών έχει αδρανήσει. («- Βαρειά δουλειά η σκέψη!», συνηθίζει να λέει. «Κοψομεσιάζεσαι!»)

Να βοηθήσω, όμως, λίγο.

. . . . . . . . . . .

i. Οι προφανείς απαντήσεις

Το να διαβάζεις στο Διαδίκτυο τέτοιες προειδοποιήσεις γιά μεγάλα μελλοντικά γεγονότα, καί δή από «ψαγμένους», αν αυτές δεν είναι αληθινές (το συνηθέστερο), είναι:

• είτε φάρσες (σαν τον πιτσιρικά τσομπάνο, που φώναζε: «- Λύκος! Λύκος!»),
• είτε γεγονότα «ψευδούς σημαίας» (false flag), εντασσόμενα σε επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου,
• είτε προπαγάνδα / μέτρηση αντιδράσεων (να δούν μέχρι πού φτάνει η ευπιστία καί η βλακεία του κοσμάκη, συνεπικουρούντων όσων «ψαγμένων» χάψουν πρώτοι το παραμύθι).

Μ’ άλλα λόγια, στις περισσότερες περιπτώσεις μιλάμε γιά πρακτοριλίκι σκέτο.

. . . . . . . . . . .

ii. Οι μή προφανείς απαντήσεις

Όμως, εδώ πρέπει να σκεφτούμε το εξής απλό:

Αν κάποιος, κατέχων θέση εξουσίας, θέλει να κάνει κάτι, που θα σου είναι δυσάρεστο… αν, μ’ άλλα λόγια, θέλει να σου χώσει ένα αγγούρι νάααα -με το συμπάθειο- στον πισινό σου… Γιά ποιόν λόγο θα σου ανακοινώσει τις προθέσεις του προκαταβολικώς; Γιατί θα σου τις ανακοινώσει ευθέως, ή πλαγίως;

Τραβάει κανένα ζόρι να το πράξει;

Αφού, έτσι κι αλλοιώς, θέλει να σου κάνει κακό· αν σε προειδοποιήσει, θ’ αμυνθείς. Αλλά, αν αμυνθείς, η ζημιά που θα σου κάνει, θα είναι μικρότερη. Συνεπώς, δεν νομίζω πως κάποιος εχθρός (δικός σου, ή εχθρός του οιουδήποτε) θα ήθελε να χάσει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.

Άλλως τε, γιατί μιλάμε γιά «συνομωσιολογία»; Αφού όλα τα δεινά σχεδιάζονται στο σκότος συνομωσιών!… ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως ΔΕΝ δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε γι’ ανοιχτές, δημοκρατικές, συμμετοχικές διαδικασίες.

[…Όσες φορές έφαγα κοροϊδία γιά τις «συνομωσιολογικές» μου ενασχολήσεις καί τον «συνομωσιολογικό» τρόπο σκέψης μου, ανταπέδωσα: «- Ναί, εσένα οι ισχυροί της Γής σε καλούν προσωπικά, γιά να σου αποκαλύψουν όλα τα σχέδιά τους χαρτί καί καλαμάρι, παλιομαλάκα!»]

Κι έτσι, πράγματι οι «διαρροές» δυσαρέστων προμηνυμάτων γιά τα σχέδια των ισχυρών έχουν ένα άρωμα «συνομωσιολογίας»… που μας οδηγεί στη διαπίστωση πως -γι’ αυτούς που τ’ αποκαλύπτουν στο Διαδίκτυο- έχουμε να κάνουμε είτε με όντως «ψαγμένα» άτομα (που βγάζουν στο φώς σκοτεινά σχέδια), είτε με πρακτόρια, που σκοπό έχουν να ξεφτιλίζουν τους όντως «ψαγμένους» (μιά που συνήθως η κραυγή: «- Λύκος! Λύκος!» δεν συνοδεύεται από λύκο).

. . . . . . . . . . .

Αλλά:

Πάμπολλες φορές οι ισχυροί μας τα λένε στα μούτρα μας. Θυμηθήτε: «- Δεν θά ‘χετε τίποτε, αλλά θα είσαστε ευτυχείς!», «- Θα πολεμήσω τον νατιβισμό!», κτλ κτλ.

Γιατί, όμως, πράττουν κάτι τέτοιο;

Δεν είπαμε μόλις παραπάνω ότι οι συνομώτες έχουν κάθε συμφέρον να κρύβουν τα σχέδιά τους;

Η απάντηση έχει ένα αστείο σκέλος (…όσο, τέλος πάντων, είναι «αστείο» να τρώς φάπες…), κι ένα σοβαρό.

• Το αστείο είναι πως σπάνε πλάκα με την έλλειψη σκέψης καί προνοιακών αντιδράσεων εκ μέρους του κοσμάκη.
• Το σοβαρό, θα το πούμε παρακάτω.

. . . . . . . . . . .

Όσον αφορά το αστείο ( ; ) :

Πράγματι, κι ενώι μας λένε κατάμουτρα πχ ότι θα έχουμε ρεύμα μόνο γιά μερικές ώρες το 24ωρο…

[…ΧΩΡΙΣ να υπάρχει οποιοσδήποτε σοβαρός λόγος προς τούτο, παρά μόνον η λαμογίστικη διάλυση του υφισταμένου δικτύου ηλεκτροπαραγωγής, γιά να κονομάνε κάποιοι αλήτες – άλλο το να έρχεται πχ το νερό στον νεροχύτη σου μέσα από το δίκτυο υδρεύσεως, κι άλλο το να καταστρέψουν τις σωληνώσεις μερικοί αλήτες, γιά να σου φέρνουν αυτοί καί μόνον αυτοί εμφιαλωμένο νερό με τα φορτηγά τους, σε τιμή που θα ορίζουν αυτοί καί μόνον αυτοί, αλλοιώς ψόφα στη δίψα…]

…κάντε μιά μικρή έρευνα, να δήτε πόσοι αντέδρασαν – καί με ποιόν τρόπο.

Στην καλύτερη περίπτωση (όνειρο απατηλό!…), έπρεπε ήδη αυτοί που τα είπαν αυτά να είναι κρεμασμένοι στην πλατεία Συντάγματος. Στη χειρότερη, στην πιό παθητική, έπρεπε ήδη να έχουν αυξηθεί ραγδαίως οι πωλήσεις εναλλακτικών μέσων φωτισμού.

Είδατε εσείς τίποτε απ’ αυτά;

Εγώ, πάντως, δεν είδα ούτε κρεμάλες στο Σύνταγμα, ούτε συνωστισμό από φαναράκια, να τιμολογούνται στα ταμεία των σουπερμάρκετς… κι αυτό είναι από τα ελάχιστα σημεία (ίσως το μοναδικό), στο οποίο -μ’ αρέσει δέ μ’ αρέσει- συμφωνώ απόλυτα με τους φασίσταρους κρατούντες: ο κοσμάκης είναι βλάκας!

Όσο κι αν με πονάει: φίλος μέν ο κοσμάκης, φιλτέρα δέ αλήθεια.

. . . . . . . . . . .

Όσον αφορά το σοβαρό… Εδώ, υπεισέρχεται σαφώς η μεταφυσική πλευρά.

Κυκλοφορεί, λοιπόν, το ότι οι κρατούντες είναι υποχρεωμένοι ( ; ) να δηλώσουν τί (κακό) θα σου κάνουν, επειδή πρέπει να το πούν ανοιχτά ενώπιον του Σύμπαντος, ώστε να πάρουν τη συγκατάθεσή σου· διότι, αλλοιώς (παραβιάζοντας, δηλαδή, την -εκ Θεού- ελεύθερη θέλησή σου), διαπράττουν μαύρη μαγεία καί θα τιμωρηθούν.

Αυτή η εξήγηση ( ; ), όμως, είναι πολύ κουτοπόνηρη (καί βρωμάει μασωνία), διότι κατ’ αρχήν είναι ασαφής. Κι αν εσύ αδιαφορήσεις πλήρως γιά το τί λέει ο κάθε Σβάμπ; Τί σημαίνει αυτό; ότι συμφωνείς; ή ότι του δίνεις τη σιωπηρή σου συγκατάθεση να σε σκίσει σαν παλιόχαρτο;

Έ, όχι δά!

Ας μην πάμε μακριά καί …μεταφυσικά· ακόμη καί με τους ψηφιζόμενους νόμους υπάρχει αυτό το πρόβλημα: υποτίθεται ότι ψηφίζονται από (αναλογική) αντιπροσώπευση του λαού, άρα η εκπροσώπηση είναι δίκαιη, μιά που προέκυψε από δημοκρατικές εκλογές. Ναί – θεωρητικώς. Απεναντίας, στην πράξη, οι νόμοι ψηφίζονται μεταμεσονύκτιες ώρες από ελάχιστους (καί κοιμώμενους ορθίως) βουλευτάδες. Άσε που η κατανομή εδρών στη Βουλή ΔΕΝ είναι αναλογική, άρα ΔΕΝ είναι δίκαιη! (Θυμηθήτε πχ το «δώρο» των 50 βουλευτών στο πρώτο σε ψήφους κόμμα!)

Άρα, τί; Επειδή δεν αντιδρά κανείς, κι επειδή απαγορεύεται ν’ αντιδράσουμε (πχ να γράψουμε τον νόμο εκεί, που δεν πιάνει το μελάνι, δηλαδή να διαπράξουμε παρανομία), σημαίνει ότι συμφωνούμε με τέτοιους νόμους-κωλόχαρτα;

Σαφώς όχι!

. . . . . . . . . . .

iii. Τί κρύβεται, λοιπόν;

Συνεπώς, η πραγματική απάντηση είναι άλλη – καί πρέπει να την ψάξουμε.

Πολλές φορές, ανακαλύπτουμε πράγματα, απλά αν αλλάξουμε λιγάκι την γωνία θεάσεώς μας.

Αν, λοιπόν, αυτές οι προειδοποιήσεις των κρατούντων μας έρχονται ευθέως καί κατάμουτρα…

…όχι γιά να μας ενημερώσουν γιά τα σχέδιά τους,…

…αλλά γιά να τα δημιουργήσουν;…

Αν, δηλαδή, λέγοντας στον κόσμο τέτοια πράγματα, βάζουν μπρός άγνωστους μηχανισμούς, που διαμορφώνουν το μέλλον προς την επιθυμητή κατεύθυνση των κρατούντων;;;…

Γιάααα σκεφτήτε το κι έτσι!

• Είτε, δηλαδή, με τέτοιες δηλώσεις «συντονίζεται» ο ψυχικός κόσμος του πλήθους των ακροατών καί -με άγνωστους μηχανισμούς «ομαδικού νού» / «ομαδικής ψυχής»– παράγει τα αποτελέσματα που θέλουν οι κρατούντες (κάτι σαν «αυτοεκπληρούμενη προφητεία», παναπεί),
• είτε οι φανερές, κατάμουτρες δηλώσεις «κουρδίζουν» (με κάποιους τρόπους) το Μάτριξ, καί πάλι φέρνουν το επιθυμητό γιά τους κρατούντες αποτέλεσμα.

. . . . . . . . . . .

[Σημειωτέον: Κάτι με γαργαλάει να υποθέσω ότι καί οι «προφητείες» χρησιμοποιούν τον ίδιο μηχανισμό!!!

Παρεκτός από την περίπτωση πραγματικών αγίων-προφητών, όλο το υπόλοιπο κυκλοφορούν σχετικό υλικό συνοδεύεται από «ήξης-αφήξης»! (Καί σχεδόν ποτέ από ημερομηνίες συγκεκριμένες.) Δηλαδή, από διευκρινήσεις του τύπου: ότι ο Θεός μπορεί να παρατείνει τον «χρόνο τιμωρίας» μας, ή μπορεί καί να μή συμβούν κάν τα φοβερά προφητευόμενα γεγονότα, «αν μετανοήσουμε», κτλ.

Άρα;…]

. . . . . . . . . . .

Δεν γνωρίζω· γνωρίζω, όμως, κάτι άλλο:

Ότι, δυστυχώς, ο πολύς κόσμος ακολουθεί σά χάνος…

• …μή σκεπτόμενος,
• μή έχων την πρωτοβουλία των κινήσεων,
• καί μή χρησιμοποιών το ίδιο κόλπο εναντίον των κρατούντων!

[Γιά παράδειγμα, κανείς δεν είπε στον Σβάμπ ότι πχ τα Χριστούγεννα θα τον κρεμάσουν έξω απ’ το σπίτι του. (Αληθές, ή ψευδές, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα δημιουργεί αποτέλεσμα – έστω καί ψυχολογικό.)]

Έτσι, τα γεγονότα: είτε ακολουθούν απρόσκοπτα την πορεία που επιθυμούν οι εξουσιαστές, είτε με αλλεπάλληλες «ψευδείς σημαίες» «κουρδίζουν» την ψυχή του πλήθους στο ν’ αποδέχεται παθητικά την παρέλευση των ημερών καί την άνευ αντιδράσεων διολίσθηση σε μιά (προς το παρόν) ιδιόμορφη, «δημοκρατική» σκλαβιά… η οποία, αργότερα -κι αν δεν αντιδράσει μαζικώς η ανθρωπότητα-, θα μεταβληθεί σε μεσαιωνικού τύπου.

. . . . . . . . . . .

γ. Τότε, πώς μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον;

Καί πώς μπορούμε να δούμε, αν στις 24 Σεπτεμβρίου, ή στις 31 Δεκεμβρίου, ή… ή… έρχεται ένα μεγάλο γεγονός, ή (πάλι) θα φάμε φούμαρα;

Αυτό το ερώτημα επιδέχεται διπλή απάντηση.

Το πρώτο σκέλος έχει να κάνει με όλα εκείνα τα «συνομωσιολογικά»: αστρολογίες, συμβολισμούς, μυστικά σημάδια, συστήματα διαλογισμού, «ιδιότροπες» μαθηματικές σχέσεις… Δηλαδή μ’ ένα σύνολο γνώσεων, που όντως χρειάζονται σε τέτοιες αναλύσεις (διότι τις χρησιμοποιούν αυτοί, που δημιουργούν τα γεγονότα), καί όντως απαιτούν το σχετικό διάβασμα πρώτα, ώστε να τις μάθουμε.

Το δεύτερο σκέλος είναι η παλιά, γνωστή ( ; ) απλή λογική.

Ως παράδειγμα: θέλετε να μάθετε τί θα κάνει ο Πούτιν;

Τί θα κάνατε εσείς στη θέση του; Καί δή, γιά το μέγιστο βραχυχρόνιο / μεσοπρόθεσμο / μακροχρόνιο όφελος γιά την πατρίδα του;

Ιδού, πόσο απλό είναι!

Όμως, δυστυχώς, όσο εύκολη φαντάζει αυτή η μέθοδος απαντήσεων, άλλο τόσο δύσκολη είναι στην πράξη· όχι επειδή είναι δύσκολη αφ’ εαυτής, αλλά επειδή ο πολύς κόσμος αρνείται να σκεφτεί… λες καί τον βάζεις να σκάβει.

Εν πάσει περιπτώσει, οι επιτυχημένες «προβλέψεις» του είδους συνιστούν αυτό που ονομάζεται γεωπολιτική / γεωστρατηγική ανάλυση, καί βοηθιούνται τα μέγιστα από εκτεταμένη πληροφόρηση – ειδικά από διάβασμα ξένων πηγών. Μιά καλή ανάλυση τέτοιου είδους καθιστά μάλλον περιττή την «κρυστάλλινη σφαίρα».

. . . . . . . . . . .

Γιά να πούμε του στραβού το δίκιο, ακόμη καί οι επιτυχημένοι «προφήτες» των γεωπολιτικών πέφτουν αρκετές φορές σε λογικές παγίδες ατόπου. Πχ λένε: «- Ο Πούτιν ( / Μπάϊντεν / Τζινπίνγκ / Ερντογάν / όποιος θέλετε) ίσως αναγκαστεί να…». Ναί, αλλά οι ηγέτες μεγάλων καί ισχυρών κρατών, αυτοί δηλαδή που δημιουργούν τα γεγονότα, ουδέποτε αναγκάζονται να παρεκκλίνουν από τα σχέδιά τους· παρεκτός, ίσως, γιά κάποιες δευτερεύουσες ανάγκες – όπως εσύ σταματάς στιγμιαία το φαγητό σου, γιά να διώξεις μιά ενοχλητική μύγα.

Με γνώμονα τα παραπάνω, λοιπόν, συν κάμποση εξάσκηση, πιστεύω ότι μπορούμε να δούμε το μέλλον σχετικά εύκολα.

Κι αν θέλετε, να το δημιουργήσουμε! (Κάτι σχετικό σας έχει πεί ο Παλαιός, γιά μαζικό λευκό στις εκλογές – καί τί αποτέλεσμα ίσως φέρει.)

. . . . . . . . . . .

Έτσι, ΜΗΝ κάθεστε να περιμένετε «μεγάλα γεγονότα», που κάποιοι διαδίδουν ανά το Διαδίκτυο πως θά ‘ρθουν!

Επιμένω, διότι πάλι κάτι μεγα-τέτοιο ψιθυρίζεται πως θά ‘ρθει το Σάββατο, 8 Οκτωβρίου 2022. (Τέτοια λέει κι εκείνος ο μάλλον συμπαθής «διορατικός» από την Πολωνία -βάλτε Γκούγκλ Τρανσλέητ, το κείμενο είναι στα Πολωνικά-, που φέρνει λίγο του Έντγκαρ Κέησυ… κι επειδή είναι συμπαθής φάτσα, μάλλον γι’ αυτό δεν τον έκραξε κανένας ακόμη! lol!!!)

Βάλτε το μυαλουδάκι σας να σκεφτεί, καί ίσως βρήτε μιά άκρη.

Όσο γιά μένα, προβλέπω ότι την Παρασκευή 7 του μήνα το βράδυ, μάλλον θα ξαναντερλικώσω τίποτε κοψίδια! 🙂