Μηδέν κόμμα σαρανταένα τοις εκατό – προς τί οι τσιγγουνιές;

εν ξέρω· να τραβήξω αυτάκια, ή ού;

Εσείς παίδες, εκεί μακριά, πέραν του Ατλαντικού, ποιός δουλεύει ποιόν; καί σε πόσα ταυτόχρονα επίπεδα νομίζετε ότι δουλεύετε τον κόσμο;

 

Διάβασα αυτές τις μέρες ένα αρθράκι, ότι θα πέσει στη Γή μας ένας μετεωρίτης διαμέτρου δύο μέτρων καί κάτι ψιλών, με πιθανότητα 0.41% – λένε οι επιστήμονοι, που παρατηρούν τον ουρανό… μην τους πέσει στο κεφάλι. (Εδώ το αρθράκι, διά μέσου της «Τελετουργίας του Υπερ-Πυρσού» – η αναφορά βρίσκεται στη «βιτρίνα» της, σήμερα 2020-08-24.) Μάλιστα, ξέρουν καί τη μέρα που θα φάνε τον μετεωρίτη κατακέφαλα: 2 Νοέμβρη 2020, λίγο πρό των ηπαπαραίϊκων εκλογών.

Συλλέγουν, λέει, φωτογραφίες τέτοιων μετεωριτών, καί μετά βγάζουν πόρισμα αν θα πέσουν στη Γή, κι αν κινδυνεύουμε από δαύτους, ή όχι.

Γιά μένα, αυτά είναι αστεία πράγματα… εφ’ όσον ένας υπολογιστής (άντε, κι ένα δίκτυο από δαύτους, γιά να μοιράζεται τη δουλειά) μπορεί από τις φωτογραφίες να σου υπολογίσει αμέσως την τροχιά / ταχύτητα του μετεωρίτη (άρα το πότε θ’ αρριβάρει -είδατε που ήδη το ξέρουν αυτό; – καί πού ακριβώς), συν γωνία καί ταχύτητα προσκρούσεως. Τα δέ κομπιουτερίστικα μοντέλα γνωρίζουν άριστα τί ζημιά μπορεί να προκληθεί. Άρα, προς τί αυτή η αοριστία, ότι θα τη φάμε την πέτρα στο δόξα πατρί με πιθανότητα 0.41%;

Εκπεφρασμένη αοριστία, όταν διαθέτεις ένα σωρό εργαστηριακά καί υπολογιστικά μέσα, σημαίνει μόνον ένα πράγμα… άντε, δύο… άντε, τρία:

• Είτε πως αυτά τα σούπερ εργαστήρια τα χειρίζονται ειδικού τύπου μαλάκες,
• είτε πως ρίχνουν δούλεμα στον κοσμάκη εν ψυχρώι,
• είτε καί τα δύο!… μιά που ξέρουμε καί πώς απονέμονται οι υψηλές ακαδημαϊκές θέσεις παγκοσμίως, καί τί εντολές έχουν «τα δικά τους» επιστημονοπαίδια.

Τώρα, θα μου πείς, τί την ψάχνεις, ρέ Εργοδότη; περί δουλέματος πρόκειται· τα γνωστά παιχνιδάκια φόβου των ΜΜΕ.

Υπάρχει, όμως, καί μιά άλλη εξήγηση. Ελάχιστα πιθανή, δέ λέω· αλλά υπαρκτή.

 

Όταν «αυτοί» θέλουν να εντοπίσουν / προσεταιριστούν κάποιον, έχουν πολλούς τρόπους. Από χρηματισμό κι εκβιασμό, μέχρι ξανθιές (ή «ξανθιές») θερμές (ή «θερμές») γκόμενες από δίπλα του, μέχρι τέτοιες γκόμενες που σ’ αφήνουν να δείς (τηλεπαθητικώς πως) με πόσο λίγα ρούχα κυκλοφορούν στο σπίτι τους (κι αυτά, ΑΝ υπάρχουν, τυγχάνουν διαφανή! καρα-lol!!!),… μέχρι ό,τι θες. Ένας απ’ τους τρόπους τους, λοιπόν, είναι να διεγείρουν το συναίσθημα του «στόχου» τους – σε συναισθηματικούς λαούς, εννοείται. Σαν εμάς.

Πώς;

Με κινηματογραφικές ταινίες, ή μυθιστορήματα, ή τραγούδια, ή άλλα παρόμοια.

Κι είναι τόσο απλό;

Χμμμ… μπορεί ναί, μπορεί όχι. Πάντως, δεν χάνουν τίποτε, να δοκιμάσουν. Κι οι πιθανότητες να πετύχουν, ανεβαίνουν κατακόρυφα, όταν απευθύνονται σε ένα καί μοναδικό άτομο. Προ ετών, είχα αφήσει νύξεις ότι ένα ολόκληρο μυθιστόρημα (καί μάλιστα, πολύ αξιόλογο) γράφτηκε, μονάχα γιά να το διαβάσει ένα καί μοναδικό άτομο… που τα μέντιουμ των «υπερεσιώνε» τους τους είχαν πεί ότι ξαναζή στις μέρες μας ως ενήλικος Έλληνας, καί θυμάται πολύ καλά τις προηγούμενες ζωές του. Κι άπαξ καί τα μέντιουμ διαβεβαίωσαν πως ναί, ο «στόχος» το διάβασε, δεν επανεκδόθηκε… ενώι έκανε καλές πωλήσεις!

Καί τώρα ποιόν ψάχνουν με το 0.41%, ρέ Εργοδότη; Τί ψάχνουν; Αν ήταν επιτόκιο, δεν θα ενδιαφερόταν κανένας!  🙂

 

…Η Μυθολογία μας διαβάζεται με αρκετούς τρόπους· καί ως κυριολεξία, καί ως συμβολισμός, καί ως pattern, καί ως…;;; Διά λεπτομερείας καί φροντιστήριον, απευθυνθήτε κύρον Τρισ-α-τέλειον! (Μόνο που δεν ξέρω πόσα παίρνει την ώρα, κι αν κόβει τιμολόγια, ή τα θέλει «μαύρα»!  🙂  )

Πάντως, αν θυμάμαι καλά, η Τιτανομαχία αναφέρεται τόσο στη δημιουργία του Ηλιακού μας Συστήματος (με συμβολικό τρόπο εκεί), όσο καί στην επίθεση των Ατλάντων εναντίον μας (έστω, σε μία απ’ τις φάσεις της) κυριολεκτικώς. Στη δεύτερη περίπτωση, γνωρίζω από τις έρευνές μου ότι οι Άτλαντες κινήθηκαν εναντίον του ηπειρωτικού κορμού της Ελλάδας επιτιθέμενοι από δύο εξακριβωμένα σημεία (ίσως να υπήρξαν κι άλλα, αλλ’ αυτά τα δυό είναι τα σίγουρα) : εναντίον περίπου της σημερινής Σφακτηρίας, κι εναντίον της σημερινής Ναυπάκτου.

Το σχέδιό τους ήταν να κάνουν «σκούπα» από Μεσσηνία προς τα πάνω, συνενωνόμενοι με τον κλάδο της Ναυπάκτου. Καί μετά, είτε χωρισμένοι, είτε όλοι μαζί, να διασχίσουν τα βουνά της Ρούμελης εναντίον του σημερινού Βόλου… που τότε, το 9,600 πΧ, δεν λεγόταν ούτε Βόλος, ούτε Ιωλκός, αλλά Διμένεα· κι ήταν η διοικητική πρωτεύουσα της τότε Ελλάδας. (Εννοείται, σήμερα δεν υπάρχει τίποτε απ’ αυτήν. Υπάρχει μέν, αλλά κανείς δεν έχει μάτια να το δεί. Αφήστε το, μεγάλη ιστορία αυτό.)

Ωστόσο, καί παρά το γεγονός ότι φάγανε μιά γερή σφαλιάρα στη Ναύπακτο, ξέφυγαν αρκετοί προς ΒΑ… αλλά τελικά τους σταμάτησαν οι Έλληνες στην Όθρυ, εκτοξεύοντας εναντίον τους «πέτρες». (Έχω την εντύπωση πως ούτ’ οι Άτλαντες πήγαιναν πίσω· αλλά οι δικοί μας «τό ‘χαν» το σπόρ!)

Τί πέτρες, όμως;

Μά, μετεωρίτες!!!

Πώς;

Δεν γνωρίζω. Πάντως, βάσιμα υποθέτω ότι τραβούσαν ένα ξόρκι, κι ο μετεωρίτης ξαφνικά κατέβαινε στα κεφάλια των Ατλάντων.

Εδώ βλέπετε τον χάρτη με τα σημεία της επίθεσης:

 

 

Κι εδώ βλέπετε (μαζί με τις συντεταγμένες, γιά να τα εντοπίσετε) τα σημερινά ίχνη από δύο απ’ τους τότε μετεωρίτες, που ρίξανε κλύσμα στο Ατλάντειο στράτευμα:

 

 

Αυτές οι δυό λιμνούλες ονομάζονται «Ζερέλια», κι έχει πιστοποιηθεί εργαστηριακώς πως πράγματι είναι κρατήρες μετεωριτών, διότι στα νερά τους βρέθηκαν ίχνη ζιρκονίου. (Βέβαια, οι ίδιοι οι μετεωρίτες βρίσκονται σφηνωμένοι σε μεγάλο βάθος. Πολύ παρακάτω από τους πυθμένες των λιμνών.) Όμως, το φαινόμενο να έχεις δίδυμη πτώση μετεωριτών, καί μάλιστα τόσο κοντά η μιά με την άλλη, δείχνει άλλα πράγματα…

…παρεκτός αν δεν θες να τα δείς.

Δεν ξέρω αν οι σημερινοί συμπατριώτες μας θέλουν να τα δούν αυτά, αλλά «κάποιοι» πέραν του Ατλαντικού θέλουν καί παραθέλουν.

 

[Άσε που το ξέρουν άριστα ότι, με τόσα που κάνανε στους άλλους ανθρώπους, ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΩΣ θα τη φάνε κατακέφαλα στο τέλος καί θα σχολάσουν. Εδώ το λένε φανερά πως το ξέρουνε· μόνο που η πραγματική ζωή δεν θά ‘χει χάππυ έντ, όπως στο μυθιστόρημα.

Αλήθεια, εκείνον τον Αζτέκο αστρονόμο, που «κέρδισε τον διαγωνισμό» του μυθιστορήματος, τί ακριβώς τον βάλανε να ψάχνει; μήπως κανένα τέτοιο ξόρκι, κεκρυμμένο ανάμεσα στις γραμμές των -κρυμμένων στο Βατικανό- χειρογράφων των προγόνων του; ή το -με Αζτέκικες προφητείες / ματριξιανούς υπολογισμούς ά λ’ Αζτέκα- πότε θα τους πεί ο Θεός στ’ αυτί;

Ή καί τα δυό; ]

 

Διότι, αντίθετα με τους μακάριους σημερινούς κατοίκους του ψευδοκράτους μας, «αυτοί» έχουν διατηρήσει τις σημαντικές αναμνήσεις του απωτάτου παρελθόντος.

 

Έ, λοιπόν, μ’ όλη αυτή την πρόσφατη «μετεωριτολογία» / «μετεωριτοφοβία» των ΝΕΟ’ς, αυτό ακριβώς το ξόρκι ψάχνουνε οι λεβέντες!

Πώς; με ποιόν τρόπο;

Θα ‘ρθούν στην Ελλάδα καί θ’ αρχίσουν, δηλαδή, να ρωτάνε τους μανάβηδες στη λαϊκή (καί τις νοικοκυρές με τις σακκούλες με τις πατάτες), αν ξέρει κανείς ξόρκια, που να κατεβάζουν μετεωρίτες;

Σαφώς όχι!

Τότε;

Χμμμ… δεν έχουμε πεί ότι ζούμε πολλές φορές; ναί, τό ‘χουμε πεί. Έ, λοιπόν, τα άτομα που κάποτε εξεστόμιζαν τέτοια ξόρκια, είναι πολύ πιθανόν να ξαναζούν καί σήμερα! Όθεν, κάτι τέτοιες συζητήσεις στοχεύουν στο να διεγείρουν τη βαθειά μνήμη τους με συναισθηματικό τρόπο, γιά να το πώ με απλά λόγια.

Είπαμε, όμως…

…Το ότι θα τον φάνε τον μετεωρίτη (καί θα τσούξει), θα τον φάνε· να το δέσουν κόμπο αυτό, καί να παρακαλάνε τον Θεό να τους λυπηθεί – πρίν να είναι αργά. (Διότι εμείς ΔΕΝ θα τους λυπηθούμε καθόλου.) Αυτό, 100%. Σας το υπογράφω.

Αντιθέτως, όμως, η μέθοδος το να βρούν με κάποιον τρόπο (συναισθηματικό, ή μή) το ποιός ξέρει το ξόρκι, έχει ελάχιστη πιθανότητα.

Ουδέ κάν 0.41%.

 

Τώρα να ξεκινήσει ο Γ’ ΠΠ! ΤΩΡΑ!!!!!

ελαττωματική νοητική «όραση», όταν συμβαίνει σχετικά σπάνια, είναι κάτι το δυσάρεστο· έστω, απλώς καί μόνον επειδή σου τσαλακώνει τον εγωϊσμό, όταν αισθάνεσαι πως πιάστηκες μπόσικος. Αλλά καταστροφική, όταν συμβαίνει συχνά.

Είναι αυτό, που έχω πεί πολλές φορές, ότι (επίσης αρκετές φορές) προσωπικά δεν βλέπω πράγματα -ας πούμε- προφανή, πράγματα που τα έχω μπροστά μου· καί χτυπιέμαι εκ των υστέρων, που δεν τα είδα, ενώι θά ‘πρεπε. (Φυσικά, ένας λόγος που αγανακτώ, είναι ότι -μή βλέποντας τα προφανή- δεν τιμάω τη νοημοσύνη μου.)

Ωστόσο, προσωπικώς έχω αρκετά ελαφρυντικά, γιά όταν διαπράττω τέτοιες γκάφες:

• Δεν ασχολούμαι συνεχώς με φλέγοντα θέματα· καί δή, επί επαγγελματικής βάσεως – να βγάζω μισθό, δηλαδή, από τέτοια ενασχόληση (ως “αναλυτής”, φέρ’ ειπείν).
• Δεν κατέχω θέση εξουσίας.
• Δεν επηρεάζω πολλούς… κι αυτοί, τούς οποίους επηρεάζω (αν καί όταν…), επίσης δεν κατέχουν θέσεις εξουσίας.
• Καί τέλος, καί το κυριώτερον, ότι παγκοσμίως υπάρχουν χειρότεροι νοητικοί “μύωπες” από μένα – καί δή, ευρισκόμενοι σε θέσεις εξουσίας καί επηρεασμού.

Κάθομαι, λοιπόν, καί διαβάζω (κι ευτυχώς, που διαβάζω γρήγορα – καθ’ ό δεν διαθέτω χρόνο γιά σκότωμα) διάφορες γεωπολιτικές καί γεωστρατηγικές αναλύσεις ανά τα ιντερνέτια, ιδίως γιά τα Ελληνο-Τουρκικά, καί κουνάω το κεφάλι μου! Μά, καλά· τόοοση τύφλωση πιά κυκλοφορεί ανά τους διαφόρους γραφιάδες;

Τέλος πάντων, οφείλω να εξηγήσω – καί θα το κάνω.

 

α. Εισαγωγή

Οι τυπικές αναλύσεις του είδους, είναι του τύπου:

• “Πού το πάει» ο Άλφα, ο Βήτα, ο Γάμμα… δηλαδή, τί πάει να πετύχει ο Ερντογάν, ο Τράμπ, ο Πούτιν, οι λοιποί.
• Πρός τί η τάδε συμμαχία κι η τάδε συμφωνία.
• Τί (μπορεί να) σημαίνει η τάδε δήλωση του τάδε ανωτάτου αξιωματούχου του δείνα κράτους.

Κτλ παρόμοια.

Ταυτόχρονα, ως αλατοπίπερο πέφτουν στο (πραγματικό, ή ηλεκτρονικό) χαρτί διάφορες νομικές γνώσεις επί του Διεθνούς Δικαίου (του ποιού, είπαμε;  🙂  ), συνήθως βιαστικά αλιευθείσες από τη Γουΐκι – κι άλλο τόσο συνήθως εσφαλμένες.

Από στρατιωτικής πλευράς, πάλι, εκεί είναι που δίνουν ρέστα οι λεβεντογραφιάδες μας!!!

“…Εμείς έχουμε τόσα άρματα μάχης ΧΥΖ-35 με το βελτιωμένο κίτ σκοπευτικού ραντάρ ABC-15, τοποθετημένα τα μισά στον ‘Έβρο καί τα μισά στα νησιά, αλλά οι Τούρκοι έχουν πεντακόσια άρματα παραπάνω, συμπεριλαμβανομένων των βελτιωμένων XYZ-45 με αντιελικοπτερικά πυραυλάκια!…”,

…γράφουν τα πουλάκια μου, καί τα δίνουν όλα χαρτί καί καλαμάρι προς πάντα ενδιαφερόμενον! (Πολύ μυαλό, λέμε!)

[Συν το ότι αυτά τα “παραπάνω” των Τουρκαλάδων τα διαβάζει η κάθε κυράτσα, καί χέζεται απάνω της: “- Πού θα στείλω το παιδί μου εγώ, να σκοτωθεί;!” – κι άντε σταμάτα της την υστερία αυτηνής της μαλακισμένης, άμα μπορείς!]

Ψίτ, παιδιά, γράψτε καί πόσα βλήματα έχουμε, καί βάλτε καί τους εαυτούς σας μέσα στην αρίθμηση! Lol!!!

 

Όμως, τίιιι δεν βλέπουν όλοι αυτοί; Έ;

Τις προόδους της Τεχνητής Νοημοσύνης στον στρατιωτικό τομέα!!!

 

Σ’ αυτό ακριβώς το θέμα έχουν γκαβωμάρα χειρότερη από τυφλοπόντικα.

 

β. Πού βρίσκεται η Στρατιωτική ΤΝ σήμερα

i. Εισαγωγή

Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι με το Διαδίκτυο μπορείς να ενημερωθείς μέσα σ’ ελάχιστες ώρες γιά θέματα, γιά τα οποία κάποτε έπρεπε να παίρνεις σβάρνα βιβλιοθήκες / βιβλιοπωλεία / πρακτορεία Ξένου Τύπου (καί με έξοδα δικά σου, πολλές φορές – καί να ξέρεις καί ξένες γλώσσες, όχι να βασίζεσαι στο Γκούγκλ Τρανσλέητ), το Διαδίκτυο στους πολλούς έχει επιφέρει παράλυση βασικών εγκεφαλικών λειτουργιών.

Συγκεκριμένα -κι έτσι, προχείρως-, οι πολλοί έχουν χάσει τη φαντασία τους (την απεικαστική ικανότητα μέσα στο μυαλό, δηλαδή), συν την ικανότητα να «ζυγίζουν» καταστάσεις. (Δηλαδή, το να ιεραρχούν μεγέθη κι αναγκαιότητες, ή να παίρνουν γρήγορες σωστές αποφάσεις, κτλ.) Βλέπεις πχ τα πιτσιρίκια του νηπαγωγείου να μήν εξασκούν τη φαντασία τους, όπως τα συνομήλικά τους πρίν από εξήντα χρόνια· διότι, τότε, έλεγε η γιαγιά στο παραμύθι: «- Ήταν ένας γίγαντας!…», καί το πιτσιρίκι έσπαγε το κεφάλι του, να καταλάβει με τί μοιάζει ένας γίγαντας. Σήμερα, όμως, τα μικρά τον γίγαντα τον βλέπουν έτοιμον στα κινούμενα σχέδια καί στους υπολογιστές, καί τον προσπερνούν τελείως αδιάφορα.

Τα ίδια καί χειρότερα οι ενήλικες (κάν επαγγελματίες γραφιάδες, ή καθηγητές πανεπιστημίου εισίν), στους οποίους δείχνεις στα ίσα το τέρας, που πάει να μας φάει όλους, κι αυτοί απαντούν μ’ ένα υπεροπτικό συγκαταβατικό χαμογελάκι, καί την έκφραση: «- Έλα, μωρέ!» Γι’ αυτό ακριβώς κατάντησε η χώρα μας εδώ που κατάντησε, καί μήν απορείτε καθόλου. Από κάτι τέτοιους κολυμπάμε όλοι στα σκατά! Δεν φταίνε, δηλαδή, μονάχα οι κακοί Άγγλοι / Γάλλοι / Πορτογάλοι / Αμερικάνοι / Γερμανοί / σιωνιστές / βάλτε όποιον θέλετε.

Εν πάσει περιπτώσει, προσωπικώς τους ελαμωρέδες τους έχω από μακρού χρόνου τελείως χεσμένους, καί αδιαφορώ πλήρως γιά τη γνώμη τους· δεν ανοίγω διάλογο μαζί τους, όπως δεν ανοίγω διάλογο με τα πιθήκια στον ζωολογικό κήπο. (Δεν τό ‘χασα τόσο πολύ ακόμη, να μιλάω σε μαϊμούδες καί να περιμένω απάντηση.) Όπως αδιαφορώ πλήρως καί γιά την τύχη τους, των ελαμωρέδων· όπως έστρωσε ο καθένας μας, θα κοιμηθεί.

Γιά όλους τους υπόλοιπους μιλάω, γιά όσους συμπατριώτες μου το μυαλό δεν τό ‘χουν απλά γι’ αντίβαρο να μή γέρνουν.

 

Στα πλαίσια αυτά που περιγράψαμε, η συντριπτική πλειονότητα των «αναλυτών» (καί τα λοιπά) μπορεί μέν να έχει ακουστά τα περί Στρατιωτικής Τεχνητής Νοημοσύνης (ΣΤΝ εφεξής), αλλά τη θεωρεί κάτι έξω καί μακρυά από ‘δώ, κάτι που βρίσκεται μονάχα στο μέλλον, κάτι σαν ιδιότυπο Μικυμάους ή κομπιουτερίστικο παιχνίδι, κάτι που αποτελεί θέμα μερικών βαρεμένων μελλοντολόγων, καί ενδεχομένως ευφαντάστων σεναριογράφων του Χόλλυγουντ. (Βλέπε χαρακτηριστικά την τριλογία «Τερμινέητορ».) Άντε, καί μερικών φοιτητών Πληροφορικής, που την ψάχνουν με πειράματα.

ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ, όλων αυτών των ηλιθίων – έχω να πω.

Απλά βάλτε τη φράση «military robots» στο Γιουτιούμπ, καί τα λέμε. Η Στρατιωτική ΤΝ ΔΕΝ βρίσκεται στο μέλλον. Ήδη έχει παρελθόν πάνω από δεκαετία, να μή σου πω εικοσαετία (καί παραπάνω).

Σειρά μας, όμως, ν’ αναλύσουμε (κάπως σύντομα, βέβαια) τα σχετικά.

 

ii.Βασικά επιτεύγματα της ΤΝ

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές (αλλά καί τα δίκτυά τους) εξ αρχής ήσαν ΠΟΛΥ γρηγορότεροι καί ΠΟΛΥ ακριβέστεροι από κάθε άνθρωπο στους υπολογισμούς. Γι’ αυτό φτιαχτήκανε, άλλως τε! Να κάνουν αυτές τις υπολογιστικές δουλειές (που δεν μπορούσαμε, ή βαρυόμασταν να κάνουμε εμείς), καί δή χωρίς να κουράζονται.

[Θα με ρωτήσεις τώρα… Τί μας τα λες αυτά, ρέ Εργοδότη; τα ξέρουμε!

Ναί, αλλά το θέμα είναι να περάσουν σ’ επίπεδο συνείδησης, όχι να προσπερνιένται μ’ ένα χασμουρητό, επειδή δήθεν «είναι αυτονόητα» στην εποχή μας… καί ν’ αρχίσουν μερικοί-μερικοί να τρέμουν με τη συνειδητοποίηση αυτή, διότι καθόλου δεν πρόκειται γιά κάτι ανώδυνο· ούτε πρόκειται απλά γιά λήμματα στη Γουϊκιπήντια. Γι’ αυτό τα λέω.]

Ωστόσο, αν ήταν ν’ αποκτήσουν αυτονομία οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, δηλαδή να τους βάλουμε απάνω σ’ ένα ανθρωποειδές / ρομπότ καί να τους αφήσουμε αμολητούς, τότε τους έλειπαν τα εξής τινά (που τά ‘χε ο άνθρωπος, αλλά όχι αυτοί) :

• Η ικανότητα εκμαθήσεως καί λήψεως αποφάσεων.
• Η στερεοσκοπική όραση (συν την ικανότητα διακρίσεως σχημάτων / προσώπων / χειρογράφων γραμμάτων) καί η στερεοσκοπική ακοή. (Κι άλλες αισθήσεις, αν θες – πχ η αφή.)
• Η ικανότητα μετακινήσεως επάνω σε οποιαδήποτε επιφάνεια. (Βλέπε πόδια ανθρώπου – συν χέρια, γι’ αναρριχήσεις σε βράχια.)

Όμως, αυτές οι ικανότητες έχουν ΗΔΗ αποκτηθεί από τα ρομπότς! Κι όχι μόνον… Στο οπτικό καί στο ακουστικό φάσμα τα ρομποτάκια βλέπουν κι ακούν πέρα απ’ τα όρια των ανθρώπων. Άσε που καταλαβαίνουν καί την ανθρώπινη ομιλία!… πράγμα που γνωρίζετε ήδη όσοι από σας χρησιμοποιείτε την φωνητική υπαγόρευση της Γκούγκλ.

[Κι όχι, άσχετοι σαχλαμάρες μου, δεν έγινε πρίν μερικά χρόνια αυτό. Η ηχητική ανάλυση σε «φωνήματα» τουλάχιστον των Ευρωπαϊκών γλωσσών τελείωσε το 1991 – καί δή, με χρηματοδότηση της «Ε»Ε. Απλά, χρειάστηκε να έρθουν οι 64-μπιτοι προσέσσορες, ώστε να καταλαβαίνει προφορικώς εκφερόμενα Ελληνικά το κομπιούτερ, διότι η Ελληνική έχει πάνω από 1500 φωνήματα. Η σαφώς απλούστερη Αγγλική έχει καμιά 80αριά, γι’ αυτό καί τα προγράμματα «ακοής» της Αγγλικής βγήκαν αμέσως στο εμπόριο, τον καιρό που υπήρχαν μονάχα 32-μπιτοι προσέσσορες.]

Το δέ βάδισμα των ρομπότ πλέον είναι εφάμιλλο του ανθρώπινου… κι όχι μονάχα το βάδισμα. Το τρέξιμο, το στρίψιμο… Στην Ιαπωνία, έχουν στήσει ολόκληρο Μουντιάλ ποδοσφαίρου με ρομποτάκια, εδώ καί αρκετά χρόνια – αν σας λέει κάτι αυτό!

 

Η εκμάθηση καί λήψη αποφάσεων στα ρομπότ, τώρα, είναι μεν θέμα του αρχικού προγραμματισμού, αλλά μετά την «απομάκρυνση εκ του ταμείου» είναι θέμα καθαρά του ρομπότ – μέχρι όσο αντέχει η χωρητικότητα της κομπιουτερικής μνήμης του. (Πάντως, αν νομίζετε ότι οι παρεχόμενες από μνημοστοιχεία δυνατότητες είναι μικρές, αλλάξτε πλευρό τώρα που κοιμάστε, να μην πιαστήτε.) Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένα ΤΡΟΜΕΡΟ όν, με δείκτη νοημοσύνης αριθμητικής καί κινησιο-χωροαισθητικής ικανότητας πάνω από 2000, που μπορεί ν’ αποφασίζει μόνο του, να κινείται πιό γρήγορα απ’ τον άνθρωπο, καί να προλαβαίνει τον άνθρωπο στα πάντα. Καί με δύναμη ίση με γερανό γιά κοντέηνερς.

Κι άμα πολλά τέτοια -καί δή, αυτόβουλα- όντα ενωθούν σε δίκτυο… δεν συνεχίζω.

Δεν λέω άλλα· σας αφήνω να το κατανοήσετε αυτό, ενόσωι θα προχωράμε παρακάτω.

 

Αυτά, λοιπόν, τα έχει κάθε είδους ρομπότ (ή κομπιουτερικός μηχανισμός, πχ κατασκοπευτικοί δορυφόροι). Σας ζητάω, όμως, να σκεφθήτε ακόμη μία φορά το τί θα γίνει, αν αυτά τα ρομπότ δεν προορίζονται γιά ειρηνικές δουλειές, αλλά έχουν στρατιωτική αποστολή να σκοτώνουν τον εχθρό!!!

Σημειώστε, τώρα, ότι επειδή στα επόμενα θα καταπιαστώ με τις ΕΔ, δεν θέλω να θίξω κανέναν· μακρυά από μένα, τόσο ο εξυπνακιαδισμός, όσο καί το φιλοκατήγορον. Το προσωπικό των δικών μας ΕΔ κάνει τη δουλειά που διάλεξε καί που του ανατέθηκε, καί δεν μου πέφτει λόγος να κρίνω. Όμως, θα πω την αλήθεια – κι ας πονάει, κι ας σφάζει.

 

iii-α. Πολεμική Αεροπορία

Ας ξεκινήσουμε από ψηλά!  🙂

Τί να το κάνω, αν έχουμε τους καλύτερους πιλότους στο Νάτο… αν αυτοί έχουν άριστη υγεία, που ελέγχεται συνεχώς με γιατρούς κτλ… αν αντέχουν επιταχύνσεις εννέα τζή (όταν υπό τέτοιες συνθήκες ο οποιοσδήποτε μή-πιλότος θα λιποθυμούσε), κτλ κτλ…

…τη στιγμή που βλέπω σε διάφορα βίντεο όλες αυτές οι ικανότητες (α) να σπαταλιένται σε παλαβά πράγματα, καί (β) ν’ απηχούν καταστάσεις παρωχημένες.

Νά, ας πούμε, ένας δικός μας πιλότος κυνηγάει ένα τούρκικο, φέρνει ανάποδα (κοιλιά απάνω) το αεροπλάνο ο Τούρκος, το φέρνει κι ο δικός μας! Κίνηση τελείως άνευ νοήματος… διότι δεν νομίζω ότι ο οποιοσδήποτε εχθρός απονέμει βραβεία πτητικής δεινότητας, άμα σε δεί να κάνεις κόλπα. lol!!!

Αυτά είναι εφευρήματα των πιλότων των διπλάνων του Α’ ΠΠ, όταν αυτός ήταν ένας τρόπος ο κυνηγούμενος να φεύγει έξω απ’ το σκοπευτικό του διώκτη του, οπότε τί δουλειά έχουν στον 21ο αιώνα;

[Καλά… οκ. Κι άμα του τελειώσουν τα πυραυλάκια του πιλότου μας, του μένει ο πολυβολισμός, οπότε με την τούμπα τα πάνω-κάτω φέρνει τον εχθρό ξανά στο στόχαστρο. ‘Ντάξ’… δε λέω. Όπως, άμα τελειώσουν οι σφαίρες του φαντάρου, έχει την ξιφολόγχη. Αλλά πρόκειται γιά μέσα τελείως χαμηλής δυναμικότητας – καί καλύτερα να μή χρειαστεί κανείς ποτέ τη βοήθειά τους, θά ‘λεγα.]

Εάν, όμως, το αεροπλάνο μας είχε καμιά τριανταριά αισθητήρες γύρω-γύρω (με τεχνητή νοημοσύνη πίσω τους), που αυτόματα θα παίρναν χαμπάρι τον Μεμέτη (απ’ όποια γωνία καί να προσέγγιζε) καί θ’ αμολούσαν ζβίουουουϊ!!!!! ένα πυραυλάκι, καθοδηγούμενο από ένα κομπιουτεράκι τεχνητής νοημοσύνης, θα σού ‘λεγα εγώ αν θα χρειαζόταν τούμπες στον αέρα!

Ακόμη καλύτερα, θα μπορούσαμε (μαζί με την τοποθέτηση αισθητήρων) να βγάλουμε τελείως τον πιλότο απ’ το γηραλέο F-16, καί να τιγκάρουμε την καμπίνα με ηλεκτρονικά. (Άντε, καί γιά να μή μας πάρουν χαμπάρι τα Μεμέτια -τουλάχιστον τον πρώτο καιρό-, ενδεχομένως να βάζαμε ένα τσίγκινο ομοίωμα πιλότου.) Εκεί, όχι μόνο 9 τζή θ’ άντεχε το F-16 γιά ελιγμούς, αλλά πάνω από 15 – μέχρι να του φύγουν τα περτσίνια!

Λέτε ο οποιοσδήποτε πιλότος να τα κατάφερνε καλύτερα;

[Παρένθεση: δίνω χύμα ιδέες, αλλά ταυτόχρονα χαμογελάω πονηρά, διότι δεν υφίσταται ουδείς λόγος ανησυχίας! Κανείς -κατά Μ. Ασία μεριά- δεν θα προλάβει να τις υλοποιήσει, οι δέ λοιποί… ήδη τις έχουν σκεφτεί κι αυτοί! Δεν πρωτοτυπώ.]

 

Με την ευκαιρία, δυό λογάκια γιά τα περίφημα / διαβόητα (όπως το πάρει κανείς) F-35… Παρά τα ελαττώματά τους (θυμίζουν το παμπάλαιο αστείο, που λέει ότι η καμήλα είναι άλογο, που το σχεδίασε επιτροπή! – κι άμα στην επιτροπή σχεδιασμού συμμετείχε κι η τουρκίτσα, κλάφ’ τα! lol!!!), επιχειρούν, λέει, σε αποστάσεις τρομερές (αρκεί νά ‘χεις διαθέσιμους τους πυραύλους xyz-100, κτλ κτλ), καί διάφορα τέτοια. Οπότε, σηκώνονται, καλύπτουν μιά μεγάλη απόσταση, κι αμολάνε πυραύλους σε άλλη τόση.

Λοιπόν, οι αναλυταράδες μας κάνουν κουβέντες επί κουβεντών, αλλά δεν καταλαβαίνουν ένα πράγμα: ότι η σχεδίαση του συγκεκριμένου αεροπλάνου απηχεί στρατηγικά δόγματα του Β’ ΠΠ. Συγκεκριμένα, το F-35 είναι γιά επιτήρηση του Ατλαντικού, οπότε σηκώνεται ξέρω ‘γώ απ’ την Καλιφόρνια (τρείς ωριαίες άτρακτοι πίσω) καί πετάει τα πυραυλάκια του σε άλλες τρείς ωριαίες ατράκτους μπροστά, απ’ τη Τζιού Γιάρκ μέχρι την αγγλίτσα (σε γεωγραφικό πλάτος 40 μοίρες καί πάνω – βόρειο). Κι επειδή αποκλείεται να επιτεθεί στις ηπαπάρα η Δανία, ή η Σουηδία, τότε μιλάμε καθαρά γιά επιτήρηση της εξόδου του Ρωσσικού ΠΝ στον Ατλαντικό.

 

[Ορίστε καί τζάμπα ιδέα, προσφορά στ’ Αμερικανάκια, να μη με λέτε φανατισμένον αντιαμερικανό lol!!! : άμα θέλουν οι ηπαπαραίοι να επιτηρήσουν καί τον Ειρηνικό -εν όψει συγκρούσεως με την Κίνα-, πρέπει να φτιάξουν διπλάσιο σε διαστάσεις αεροπλάνο, γιά να σηκώνει μεγαλύτερα πυραυλάκια· κι αυτά θα είναι μεγαλύτερα, διότι θ’ απαιτούν περισσότερο καύσιμο, γιά να φτάνουν πιό μακρυά. Ο Ειρηνικός είναι σχεδόν τριπλάσιος του Ατλαντικού.

Πάλι δόγμα του Β’ ΠΠ – ναυμαχία του Μιντγουέη να ‘ούμ’, καί τα τοιαύτα. Όπου τ’ αεροπλανοφόρα των ηπαπαραίων έφταναν -το 1942- μέχρι τα μισά της απόστασης Χαβάη-Ιαπωνία, καί μετά αναλάμβαναν τα ελαφρά βομβαρδιστικά αεροπλάνα… που προσγειωνόντουσαν στα βουνά της Κίνας, ελλείψει καυσίμων επιστροφής!!! Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν εύκολα…

Βέβαια, μιλάμε γιά πυραύλους εκτοξευόμενους από αεροπλάνα, ως τακτικά όπλα. Δεν μιλάμε γιά τα στρατηγικά τοιαύτα.]

 

Υπ’ αυτά τα δεδομένα, εμείς τί να το κάνουμε το F-35; να το σηκώσουμε να κόβει βόλτες πάνω απ’ τη Λάρισα, γιά να βαρέσει την αεροπορική βάση του Μπαλικεσίρ; (Παλαίκαστρον, ή Παλαιόκαστρον – το πάλαι ποτέ, πρό σημερινής τουρκίτσας. Ομάδα στη Γ’ Εθνική της τουρκίτσας, συν αεροπορική βάση.) Δεν χρειάζεται! Τελείως άνευ νοήματος. Είναι σα να σηκώνουμε χαρταετό. Αντίθετα, πετάω έναν πύραυλο πολλαπλών κεφαλών με κομπιούτερ τεχνητής νοημοσύνης, καί καθαρίζω.

Είδατε, οι Ρώσσοι, που εκτόξευσαν πρό ολίγων ετών πυραύλους από τον πολεμικό στόλο της Κασπίας; αυτοί ταξίδεψαν σαν κύριοι από αεροδιάδρομο μέσωι Ιράν, έστριψαν, ξανάστριψαν, καί στο τέλος κατέβηκαν πεσκέσι στ’ άπλυτα κεφάλια των τζιχαντιών, με ακρίβεια χιλιοστού!

 

Όπως ήδη θα καταλάβατε, όσον αφορά τα αεροπορικά μέσα, η τεχνητή νοημοσύνη είναι θέμα χρόνου ν’ αντικαταστήσει τελείως τον άνθρωπο. Το δέ μέλλον είναι το κομπιουτερίστικο πυραυλικό δυναμικό, όχι τα αεροπλάνα. Εκτός αν τις (όποιες) ΕΔ τις πιάσουν οι τσιγγουνιές, διότι ο πύραυλος είναι μιάς χρήσεως καί πάπαλα· ενώι το αεροπλάνο (είτε με πιλότο, είτε χωρίς) γυρίζει πίσω καί το επαναχρησιμοποιείς.

Οι σχεδιάσεις, τώρα, πολεμικών αεροσκαφών πέμπτης γενιάς, έκτης γενιάς, …εκατοστής γενιάς, δεν πρέπει να εντυπωσιάζουν κανέναν, όσο συνεχίζουν να περιλαμβάνουν πιλότο. Διότι, απλούστα, συνεχίζουν ν’ απηχούν πολεμικά δόγματα του 1940· άρα, ά-χρη-στες γιά το μέλλον.

 

iii-β. Πολεμικό Ναυτικό

Υποψιάζομαι πως δεν παρακολουθείτε πολύ τα «ψιλά» νέα. Αλλοιώς, θα γνωρίζατε ότι είμαστε πολύ κοντά στα ρομποτικά πλοία μεταφοράς κοντέηνερς. Τα οποία θα διασχίζουν τους ωκεανούς αυτόματα, θα προσεγγίζουν τα λιμάνια αυτόματα, καί θα ξεφορτώνουν τα κοντέηνερς άλλο τόσο αυτόματα. Όσο, δέ, γιά τις τυχόν απαραίτητες επισκευές εν πλώι: ομάδα τεχνικών με ελικόπτερο μεσοπέλαγα, επισκευή της ζημιάς, καί δρόμο πάλι.

Άρα, πάμε γιά κατάργηση του επαγγέλματος του ναυτικού (από μούτσο μέχρι καπετάνιο).

Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα, ήδη καταλάβατε. Θ’ αναφέρω μόνο -ως δεύτερο αντεπιχείρημα- την ταχύτητα μιάς φρεγάτας, που σε καλές συνθήκες είναι κάπου 70 km ανά ώρα. Θες ογδόντα; ογδόντα. Τι θα κάνει με τα ογδόντα κμού ανά ώρα η φρεγάτα; θα πάει στο πολεμικό πεδίο καί θα πετάξει πυραύλους, ή θ’ αρχίσει τον εχθρό στις κανονιές. Αυτό θα κάνει.

Οκέϋ, αλλά μήπως έχετε κάποια ιδέα του πόσο τρέχει ένας πύραυλος;

Οπότε, κι εδώ η απάντηση είναι το κομπιουτερίστικο πυραυλικό δυναμικό.

 

Πάντως, εάν θέλουμε ντέ καί καλά νά ‘χουμε καί στόλο, εμένα θα μου άρεσε ένας ρομποτικός στόλος από ένα σμήνος κάπου πέντε χιλιάδων θανατηφόρων πλοιαρίων χαμηλού κόστους (καί με υδροπτέρυγες από κάτω, γιά να σηκώνονται έξω απ’ το νερό καί να πιάνουν άνετα τα 150 κμού ανά ώρα), συνδεδεμένων σε δίκτυο. Κι αν θες, κι άλλα τόσα ρομποτικά υποβρυχιάκια. Πόσες φρεγάτες θα χρειαστεί η τουρκίτσα, γιά να τα κάνει ζάφτι όλ’ αυτά; Μπορείτε να υπολογίσετε;

Μπορείτε να σκεφθήτε τί θα γίνουν οι φρεγάτες που έχει ήδη, αν είναι να κυνηγάνε 5,000 συν άλλα 5,000 τέτοια θαλασσινά ζουζούνια; Μπλούμμπλούμμπλούμ θα κάνουν! Καί θα πάνε στον βυθό, να κάνουν παρέα στα χταπόδια.

[Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά θ’ αποδείξουμε πως δεν χαλάμε τις παραδοσιακές μας σχέσεις με την αγγλίτσα! Τί είπε ο Τσώρτσιλλ; ότι οι Έλληνες δεν πρέπει ποτέ ν’ αφεθούν με πάνω από δέκα πολεμικά πλοία δικά τους; Έ, να μην του χαλάσουμε το χατήρι!… αφού γιά ρομποτάκια δεν είπε τίποτε! lol!!! Χαλάμε καρδιές εμείς γιά κάτι τέτοια;  🙂  ]

 

iii-γ. Ένοπλες Δυνάμεις Ξηράς

Τα ίδια με τα παραπάνω -γιά πλοία κι αεροσκάφη- μπορούμε να πούμε καί γιά τα άρματα μάχης, τα τεθωρακισμένα αυτοκίνητα, κτλ. Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι.

Πάμε, τώρα, καί στους πεζούς…

Εδώ, πάλι, ένα ρομπότ καθιστά άχρηστον τον οποιονδήποτε άριστα εκπαιδευμένο κομμάντο. (Ακόμη κι ένας εξωσκελετός σε απλό φαντάρο, μπορώ να σου πω. Ένθα «εξωσκελετός» ίσον ένα σιδερικό που το φοράς, καί ακολουθεί επακριβώς τις κινήσεις σου. Αλλά έχει υδραυλικό μηχανισμό, οπότε η δύναμη του χεριού σου γίνεται της τάξεως των τριών χιλιάδων κιλών.)

Τί να το κάνω, αν ο κομμάντο τρέχει πενήντα χιλιόμετρα κάθε μέρα, κάνει διακόσιες πενήντα κάμψεις με παλαμάκια (όπως διάβασα πρόσφατα σ’ ένα άρθρο), ξέρει να χειρίζεται άριστα τριάντα είδη όπλων, κτλ κτλ κτλ; το ρομπότ θα έχει προλάβει κάθε πιθανή του άμυνα καί κάθε πιθανή του κίνηση, καί θα τον έχει κάνει μακαρίτη σε λιγώτερο από ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου! Οπότε, τζάμπα κι ο τόσος ιδρώτας σε τόση εκπαίδευση!

Κι αν νομίζει κανείς πως αυτά όλα είναι κινηματογράφος, σκατά στα μούτρα του – με το συμπάθειο. (Ίσως ένα σκατόλουτρο να τους συνέφερε στην πραγματικότητα, τους αμφισβητίες, αν καί δεν το συνιστώ.)

 

γ. Έχουμε ελπίδα, λοιπόν, ή όχι;

Εάν αντιμετωπίσουμε έναν ρομποτικό στρατό, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ. Τελεία καί παύλα. Θα εξοντωθούμε όλοι κι όλες, μέχρις ενός.

Κι αυτό είναι το ρεαλιστικό σενάριο.

Αν, τώρα, εσείς έχετε κάτι άλλο στο μυαλό σας προς αντιμετώπιση ρομποτικού στρατού, που δεν το έχω δεί εγώ, πολύ θα το χαρώ να με αποδείξετε ανοηταίνοντα.

 

δ. Ναί, αλλά γιατί δεν τά ‘δαμε ακόμη όλ’ αυτά;

Διότι:

• Στην μέν Αμερική είναι θέμα κατασκευαστικών εταιρειών καί λόμπυ τους στη Διοίκηση του κράτους αυτού (Κονγκρέσσο, κτλ). Συν θέμα χρηματοδοτήσεων… πρέπει να βρεθούν λεφτά, καί πρέπει να ταϊστούν όλοι· δηλαδή, όλες οι μεγάλες εταιρείες, που κατασκευάζουν τέτοια πραγματάκια. (Αυτά έχει η δημοκρατία! Τί να κάνουμε; lol!!!)
• Στη δέ Ρωσσία, απάνω-κάτω παίζουν τα ίδια, μόνο που παίζουν σε μικρότερο βαθμό, καθ’ ό οι σχετικές εταιρείες καί πιό λίγες είναι, καί ημικρατικές (θά ‘λεγα).
• Στην παραδέ Κίνα, δεν γίνονται τα ίδια – διότι εκεί έχει κράτος καί μόνο κράτος, ειδικά στις στρατιωτικές κατασκευές.

Επίσης, υπάρχουν ακόμη δύο ισχυροί ανασταλτικοί παράγοντες, που καθυστερούν την εμφάνιση των ρομπότ σε σχηματισμούς μάχης:

• Το να πειστούν οι μεγαλοκαραβανάδες ν’ αλλάξουν νοοτροπία, καί να δεχθούν ότι δεν θα διοικούν πλέον ανθρώπινα στρατεύματα· κι ότι δεν βρισκόμαστε πλέον στα 1940 (με γελοιωδώς χαμηλές ταχύτητες σχεδιασμού μάχης, αποφάσεων, διαταγών, μετακινήσεων στρατευμάτων, κτλ). Πράγμα ούλτρα δύσκολο.
• Καί το να βρεθεί τρόπος να ενταχθούν ομαλώς τα ρομπότ σε μάχιμες μονάδες με ανθρώπους. (Διότι, ούτε έχουν δοκιμαστεί πουθενά σε πραγματικές συνθήκες μάχης, ούτε θα τα βάλουν μόνα τους στις πρώτες μάχες… μεχρι να πεισθούν οι μεγαλοκαραβανείς ότι δεν αγόρασαν γουρούνι στο σακκί.)

Γι’ αυτό δεν τά ‘δαμε ακόμη τα θανατηφόρα ρομποτάκια υπό την ένδοξον σημαίαν!

 

ε. Πότε, όμως;

Εδώ ακριβώς έχουμε μιά ισχυρή ένδειξη, αν όχι απόδειξη!

Είναι η ρήση του Πούτιν πρό ετών, ότι το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Ρωσσίας θα έχει περαιωθεί το 2024.

Κατ’ αρχήν, από κατάσκοπο δεν πρόκειται ποτέ να μάθεις την αλήθεια! Αν, λοιπόν, ο Βαλόντυα μιλάει γιά το 2024, ΗΔΗ έχει έτοιμο ΤΩΡΑ, ΣΗΜΕΡΑ, τουλάχιστον το 90% των νέων όπλων του!

Απ’ την άλλη, τί παναπεί «θα έχει τελειώσει»; τα εξοπλιστικά προγράμματα δεν τελειώνουν ποτέ!!!

Πάρε, ας πούμε, ένα πολεμικό αεροπλάνο, νέο μοντέλο, που πρωτοβγαίνει φέτος στην παραγωγή: το πιλοτάρει ένας νεαρός ανθυποσμηναγός, φρέσκος απ’ τη σχολή. Σε δέκα χρόνια θα έχει γίνει σμηναγός με τρομερή εμπειρία στο συγκεκριμένο αεροπλάνο, αλλά το ίδιο το αεροπλάνο θα έχει παλιώσει καί θα χρειάζεται λίφτινγκ. Καινούργια ηλεκτρονικά, καινούργιο ραντάρ, καινούργια αντίμετρα… κτλ κτλ. Αυτά λέει η εμπειρία παγκοσμίως.

Άρα, τί μας είπε εμμέσως πλήν σαφώς ο Πούτιν ότι θα έχει τελειώσει το 2024;

Ότι τότε θα έχει τελειώσει η ρομποτοποίηση με ΣΤΝ όσων στρατιωτικών μονάδων χρειάζονται, γιά να τα βγάλει πέρα με ηπαπαραίους καί Κινέζους. Ταυτόχρονα, οι άλλοι δυό μπορεί να κατάπιαν τ’ αμίλητο νερό γιά το θέμα, αλλά κάπου εκεί βρίσκονται κι αυτοί, καί κάπου στον ίδιο χρονικό ορίζοντα θά ‘χουν ξεμπερδέψει.

Δεν με τιμάει ως νοήμον όν, μου πήρε χρόνια να το πάρω χαμπάρι, αλλ’ αυτό είναι – καί τίποτ’ άλλο.

 

στ. Τί πρέπει να κάνουμε;

Δεν πρέπει με τίποτε ν’ αφήσουμε να κυλήσει ο χρόνος, ώστε να φτάσουμε σε εποχή, που θα τεθούμε αντιμέτωποι ρομποτικών μονάδων μάχης… ή ρομποτικών κατσαπλιάδων. Αν γίνει αυτό, απλά τον ήπιαμε!

Όθεν, πρέπει να κάνουμε τα πάντα, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ,

γιά ν’ αρχίσουν τα «επερχόμενα» / προφητευόμενα πολεμικά γεγονότα ΤΩΡΑ!!!

Αύριο το πρωῒ, εί δυνατόν.

 

Στο κάτω-κάτω, αν ισχύει το 2024, διαθέτουμε λιγώτερο από τρισήμιση χρόνια, γιά να δούμε τί θα κάνουμε. (Καί ποιός θα δεί; καί με τί μυαλά; με το «- Έλα, μωρέ!»; )

Ταυτόχρονα, μην ξεχνάτε ότι διατελούμε υπό καθεστώς αργού θανάτου ή/καί μετατροπής μας σέ ζόμπυ. Τί θέλετε, λοιπόν; ν’ αφήσουμε να κυλήσει ο χρόνος, ώστε να φάμε στη μάπα τους πωλητικούς γι’ ακόμη μερικά χρονάκια; Θέλετε να φτάσετε στο σημείο να σας πλακώσει ο Τσιόδρας με (δηλητηριώδεις) ενέσεις στον κώλο «γιά το καλό σας»; αυτό θέλετε;

Να με συμπαθάτε, εγώ όχι. Εγώ ΔΕΝ τα θέλω αυτά.

 

Οπότε, αναγνώστη μου, αν πιστεύεις κάπου, ρίξε προσευχές να ξεσπάσει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η σπίθα στην αποθήκη με το μπαρούτι! Ο αστάθμητος παράγων, παναπεί – διότι όλοι οι διαχρονικώς ένοχοι, οι επιθυμούντες σφόδρα τον Γ’ ΠΠ (γιά να καθορίσουν ποιός θα κάνει κουμάντο στο υπόλοιπο του 21ου αιώνα), το παίζουν …φιλειρηνικές Οσίες Μαρίες!

ΤΩΡΑ, που ως άνθρωποι αντιμετωπίζοντες ανθρώπους εχθρούς, έχουμε καί υπεροχή, καί ελπίδες να επικρατήσουμε! Τα χαπακωμένα τζιχάντια δεν είναι τίποτε, μπροστά στον θανάσιμο κίνδυνο, που ακούει στο όνομα «ρομπότ ΣΤΝ».

Κι επειδή καλός είν’ ο αγιασμός (όπως έκανε ο Κεφαλλωνίτης, που το κελλάρι του γέμισε ποντίκια), αλλά να πάρουμε καί καμιά γάτα (όπως τον συμβούλευσε ο -επίσης Κεφαλλωνίτης- γείτονάς του), θα επαναλάβω την παλιά μου πρόταση γιά χοντρό χάκεμα των κωλοτραπεζών τους καί των χρηματιστηρίων τους. Αφού έτσι κι αλλοιώς θα προκαλέσουν παγκόσμια πτώχευση, καί δή τη στιγμή που θα τη θέλουν αυτοί (άλλως τε, τό ‘χουν ξανακάνει – μην ξεχνάτε!), γιατί να μην τους πετάξουμε εμείς εκτός ισορροπίας; Επειδή θα χάσουν μερικοί τις καταθέσεις τους; σιγά!

Εμπρός στην επιβίωση του έθνους μας, να πάν να γαμηθούν κι αυτοί, καί τα βιβλιάριά τους.

 

Υγ 1: Αν επιβιώσουμε τώρα, αλλά πάλι αφήσουμε τον χρόνο να κυλήσει, θα φτάσουμε σ’ εποχή νέας Ατλαντίδας… όπου τα μεταλλικά ρομπότ ΣΤΝ θα τα αντικαταστήσουν με σπαρτούς. Τζάμπα κρέας, δηλαδή, μόνο που θα τό ‘χουν φτιάξει με 100% δολοφονικά ένστικτα. Καί το χειρότερο, θά ‘χει τηλεπάθεια. Δεν θα μπορούμε να κρυφτούμε πουθενά! Θα μας βρίσκει τηλεπαθητικώς καί θα μας καθαρίζει. Τόσο απλά. (Έχει ξαναγίνει αυτή η δουλειά, με τα Νεάντερταλ.)

Ενώι οι θερμικές κάμερες καί τα τοιαύτα των ρομπότ ΣΤΝ μπορεί καί να κάνουν καί κανένα λαθάκι.

Σκεφθήτε… ένα άψυχο ανθρωποειδές, αλλά τηλεπαθητικό καί χεροδύναμο, με μέγιστη υπολογιστική κιναισθητική ικανότητα, το οποίο θα παράγεται σε «κλωσσομηχανές» ταχύτητας – από το γονιμοποιημένο ωάριο μέχρι τον ενήλικα θα μεσολαβούν ενδεχομένως δυό-τρείς μέρες. Σκεφθήτε, πάλι, μιά στρατιά από δαύτα να σας κυνηγάει. Φρικτό, καί μόνο να το φέρεις στο νού σου!

Τα ρομπότ σε δίκτυο καλά είναι, αλλά με τόσο μεγάλο δείκτη νοημοσύνης θ’ αποδειχθούν ανεξέλεγκτα. Ενώι μιά στρατιά σπαρτών δεν θα μπορεί να «δικτυώνεται» τόσο καλά, όση τηλεπάθεια κι αν έχει. Οπότε, κάθε παρεκτρεπόμενος σπαρτός στρατιώτης, απλά θα εκτελείται.

 

Υγ 2: Ένα επίσης πολύ σοβαρό θέμα, που ίσως έχει σχέση μ’ αυτά που γράψαμε παραπάνω, ίσως όχι.

Κάπου διάβασα αυτές τις μέρες πως υπογεννητικότητα εμφανίζουμε όχι μόνον εμείς, αλλά καί οι κάτοικοι των δυτικών παραλίων της τουρκίτσας. Καί λιγάκι μικρότερη υπογεννητικότητα, οι κάτοικοι του Πόντου. Δηλαδή, καί στη μία περίπτωση, καί στην άλλη, οι -ισλαμοποιηθέντες- Ελληνογενείς!

Εάν αυτό το φαινόμενο το συναρτήσουμε με το Ελληνικό dna, τότε ενδεχομένως να έχουμε μιά «αλλαγή ταχύτητας» στο συλλογικό ασυνείδητο της σύνολης Ελληνικής Φυλής. Ίσως ο «ανώτερος φυλετικός νούς» αποφάσισε πως η παραμονή ημών των Ελλήνων στη Γή τέλειωσε, οπότε πρέπει να την κάνουμε γι’ αλλού.

Εμένα, βέβαια, καθόλου δεν θα με χάλαγε να βρεθούμε όλοι μαζί οι Έλληνες (ενδεχομένως καί χωρίς υλικά σώματα) κάπου σ’ έναν ήσυχο πλανήτη, καί να ζούμε όπως μας αρέσει, ελεύθεροι καί μακριά από ενοχλητικούς. Αλλά, πάλι, δεν ξέρω· αν όλη η φυλή μας ασυνείδητα αποφάσισε ότι τελειώσαμε εδώ, τότε τα όποια σχεδιά μας γιά το μέλλον πρέπει ν’ αλλάξουν. Με γνώμονα, πλέον, όχι την μαχητική ικανότητα έναντι γνωστών κι αγνώστων εχθρών, αλλά την όσο το δυνατόν ταχύτερη καί ανώδυνη «μετάβαση» – η οποία δεν ξέρω τί μορφής θα είναι, καί προς τα πού θα είναι.

Ίδωμεν.

 

Υγ 3: Όπως καταλαβαίνετε, το σημερινό θέμα είναι ίσως το σοβαρώτερο, απ’ όλα όσα έχω φέρει στο ηλεκτρονικό χαρτί, από την αρχή της υπάρξεως του ιστολογίου. Όθεν, επαναλαμβάνω: ο κάθε ελαμωρές δεν έχει θέση σε κανέναν διάλογο μαζί μου. Έχει την αδειά μου να πάει να πνιγεί.

Αποστάσεις!

ι εκεί που εβάδιζα ανά τας ρύμας καί τας οδούς της πόλης μου, τί βλέπουν τα αθώα μεγάλα μάτια μου επάνω στην είσοδο μαγαζείου τινός;

Αφίσαν τινά!

Αυτήν εδώ:

 

 

Όμως… εγώ φταίω, που οι παροιμίες λένε όσα λένε; «Ουδείς μωρότερος!», κτλ κτλ; Έ; Εγώ φταίω; Όχι, πέσ’ τε μου!

Αφού, ωρέ γιατροί, ούτε μιά αφίσα της προκοπής δεν μπορείτε να φτιάξετε! Κάτι θέλατε να πείτε, αλλά τό ‘πατε μισό κι ανέσωστο! Κι άντε μετά να καταλάβει ο κοσμάκης, τί θέλει να πεί το ποιητή ντοκτόρ!

Αλλά ευτυχώς που υπάρχω κι εγώ, γιά να σας διορθώσω!

Το σωστό, λοιπόν, είναι το εξής:

 

 

🙂  🙂

 

Υγ: Καλά, γιά το Γιουνιβέρσιτυ όφ Θεσσάλια, δεν το συζητάω. Τί θέλετε κι ανακατεύεστε, μωρέ, αφού κάτι τέτοια φαίνεται πως «δέν τά ‘χετε»;

Κι όσο γιά το Επιμελητήριο… καλά, άμα κλείσουν τα καταστήματα όλα, θα καταλάβετε πολύ καλά τί ακριβώς υποστηρίζετε. Εκτός αν υιοθετήσετε τη σωστή παραλλαγή της αφίσας!  🙂

 

Σπάστε τις φυλακές σας!

Αφιερωμένο

Σ’ όλες  τις Ελληνίδες  κι όλους τους Έλληνες!

 

ιαβάζοντας τα κείμενα του Παλαιού περί του «Κόσμου-Φυλακή», αρχίζει κάποιος να βλέπει την πραγματικότητα με άλλα μάτια· πλήν όμως, φοβάμαι πως οι περισσότεροι μένουν με την εντύπωση ότι τα όρια της «φυλακής» αυτής είναι κάτι το μακρυνό…

…νά, κάπου εκεί στο Σύμπαν, όπως βλέπουμε τ’ άστρα τις καλοκαιρινές βραδυές…

…νά, ένα Μάτριξ, που άγνωστο πώς καί πότε δημιουργήθηκε, αλλά -δυστυχώς- μας διαφεντεύει…

…κι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα γι’ αυτήν.

Πεθαίνουμε, ας πούμε. Που τα γηρατειά κι ο θάνατος είναι όντως ένα είδος φυλακής· αλλά, τί μπορούμε να κάνουμε; (Κι η βρεφική μας ηλικία είναι ένα είδος φυλακής -διότι όλη μέρα είμαστε μέσα στην περπατούρα / ταΐστρα / αλλαξιέρα, με ελευθερία κινήσεων μηδενική, συν το ότι τα κάνουμε απάνω μας-, αλλ’ αυτήν την βλέπουμε …με νοσταλγία!  🙂  )

Στο μεταξύ, εμείς καλά ( ; ) περνάμε, κι αφήνουμε τέτοια προβλήματα γιά τις επόμενες γενιές να τα επιλύσουν… αφού η «φυλακή» είναι κάτι πέρα, μακρυά, σχεδόν μεταφυσικό.

Όμως, ουδέν αναληθέστερον τούτου!

Η φυλακή αυτή, είτε είναι μεταφυσική καί τα κεντρικά της γραφεία βρίσκονται μακρυά μας, είτε είναι πολυεπίπεδη (σαν τις μπάμπουσκες), έχει κι ένα πρακτικό, καθημερινό επίπεδο. Το οποίο όντως είναι φυλακή, κι όντως είναι επώδυνο – αν έχει κάποιος έστω καί στοιχειώδη ψυχική ευαισθησία, καί το καταλαβαίνει. (Αν είναι γομάρι, καί νομίζει ότι δεν είναι φυλακισμένος, αλλά δεσμοφύλακας, το πράγμα αλλάζει.)

Δώστε βάση!

 

Όσοι είμαστε (σαφώς) πάνω από σαράντα, ζήσαμε εποχές, όπου υπήρχε ασφυκτικός κοινωνικός έλεγχος γιά το κάθε τί. Τί φορούσες, πώς μιλούσες, με ποιούς (ιδίως με ποιές) έκανες παρέα… γιά τα πάντα· καί δή, από άτομα, που ουσιαστικά δεν νοιαζόντουσαν αν ζούσες, ή πέθανες. Οι δέ συγγενείς, ακόμη χειρότεροι· σ’ αυτούς, έμπαινε κι η ζήλεια γιατί εσύ (ή το παιδί σου), κι όχι αυτός (ή το παιδί του).

Ιδού η μία μορφή της φυλακής, πώς ήταν!

Αργότερα, τα πράγματα χαλάρωσαν, καί κάπως άρχισε όλος αυτός ο κόσμος ν’ ανασαίνει. Πήρε δάνεια ν’ αγοράσει σπίτι, κι ο καθένας αγόρασε ένα αυτοκινητάκι να πηγαίνει εκδρομές καί μπάνια.

Έλα, όμως, που η φυλακή άλλαξε μορφή!… Κι από τις φαρμακόγλωσσες της γειτονιάς που στάζανε κακία, πέρασε σε οικονομικά όρια! Βρέθηκε, λοιπόν, κάποιος «άρχων», που είπε ότι η τιμή της βενζίνης θα μείνει ελεύθερη, γιά να την μειώσει ο ανταγωνισμός της αγοράς!… με αποτέλεσμα, το επόμενο πρωϊνό η τιμή της βενζίνης να τριπλασιαστεί!!! (Αποδεικνύοντας έτσι, ότι, ακόμη κι αν είναι κανείς προφέσσωρ σε κάτι «Λάντον Σκούλ», ουδόλως αποκλείει το να είναι -εκτός από παλιάνθρωπος, καί- μαλάκας καί ημιμαθής. Διότι εκεί, στα «Λάντον Σκούλ» δεν γνωρίζουν τη λέξη «ολιγοπώλιο». Ούτε την έκφραση «συνεννόηση μαφιόζων».)

Οπότε, άντε πήγαινε εκδρομές καί μπάνια τώρα με το σαραβαλάκι σου, άμα σου βαστάει!

Όσον αφορά, δέ, τις προγαμιαίες σχέσεις, ναί μέν, έγιναν εύκολες· διότι ελάχιστες γυναίκες πλέον δίσταζαν να κατεβάσουν το βρακί τους, οι δέ κουτσομπόλες γραίες σιγά-σιγά ψοφούσαν καί μας εγκατέλειπαν. Ουδείς, δέ, άκουγε πλέον ηθικολογικές απαγορεύσεις από «προπολεμικούς» θεολόγους. Έλα, όμως, που γιά να έχεις γκόμενα, πρώτα έπρεπε νά ‘χει η τσέπη σου! Οπότε, κανείς δεν σου απαγόρευε στα ίσα -καί ηθικολογικώς πως- ν’ απολαύσεις όσο σέχ τραβούσε η ψυχή σου, αλλά πάλι σου το απαγόρευε η κοινωνία εμμέσως πλήν σαφώς, μέσωι του χρηματικού σου ορίου!!! (Άμα ήθελε η γκόμενα διακοπές στη Μύκονο, «εκεί που πάει ο καλός ο κόσμος», μπορούσες να την πάς; )

Μόνο που τώρα πιά δεν μπορούσες να βρίσεις καί να καταραστείς κανέναν, διότι ο εχθρός ήταν αόρατος!

 

Κρατήστε μέχρι στιγμής τα εξής χαρακτηριστικά της φυλακής:

• Έχει πρακτικό, καθημερινό επίπεδο.
• Μπορεί να μεταλλάσσεται μ’ ευκολία, ανάλογα την εποχή.
• Μπορεί να γίνει αόρατη γιά τους πολλούς· οπότε, απαιτείται κάποια στοιχειώδης εξυπνάδα, γιά να τη διακρίνεις.

Συνεχίζουν, όμως, τα επεισόδια.

Έτερος (ομόφυλος του προηγουμένου) παλιάνθρωπος «άρχων» νομοθέτησε έτσι, ώστε οι ατομικές επιχειρήσεις καί οι προσωπικές εταιρείες να τρώνε παράλογο φόρο, με τη δικαιολογία ότι βγάζουν μαύρα λεφτά, επειδή «δεν κόβουν αποδείξεις»! Μ’ άλλα λόγια, όλοι όσοι είχανε μαγαζιά, ήτανε εκ προοιμίου κλέφτες!!! Κι εκεί που, αν δεν γούσταρες να σέρνεσαι στα πολιτικά γραφεία καί να παρακαλάς τους πωλητικούς γιά μιά θεσούλα καθαριστή τουαλεττών στο Δημόσιο, άνοιγες ένα τυροπιττάδικο κι είχες τη δουλίτσα σου, απαγορεύτηκε κι αυτό! Πάνε οι επιχειρήσεις, πάνε κι οι μεγάλες βιομηχανίες… διότι, λέει, η «Ενωμένη» Ευρώπη βρίσκει πιό φτηνά προϊόντα από την Ελλάδα. Κι αντί να προστατεύει εμάς από τον εκτός «Ε»Ε αθέμιτο διεθνή εμπορικό ανταγωνισμό, προστάτευε τους Κινέζους!

 

Μ’ αυτά καί μ’ αυτά, καί μένοντας μόνο στο οικονομικό κομμάτι, φτάσαμε στο εξανέμισμα των καταθέσεων του (χαζού) κόσμου στα χρηματιστήρια, σε ανεργία πρωτόγνωρη, φορολογία αισχρή (όσων έχουν ακόμη δική τους επιχείρηση), ακρίβεια στα ύψη, καί Μνημόνια! (Μαζί με αυτοκτονίες.) Όμως, έχει καί παρακάτω ο βόθρος!

Λίγο πιό μετά, η φυλακή έκανε ακόμη μία μετάλλαξη: άρχισε πλέον ν’ αφαιρεί καί τον ζωτικό μας χώρο! Εκεί που χαιρόσουνα μιά βόλτα με τη φοιτητοπαρέα σου στα μπαράκια του Στρέφη ξέρω ‘γώ, δεν τολμάς πλέον να κυκλοφορήσεις ούτε στο καρακέντρο της Αθήνας, ούτε κάν σε πολυσύχναστους τουριστικούς χώρους, διότι γέμισε… λάθος, τη γεμίσανε λάθρο καί λοιπούς εγκληματίες.

Ο περιορισμός του ζωτικού μας χώρου προχώρησε κι άλλο, με τις μαλακίες περί κοροϊδοϊού. («- Μείνετε σπίτι!», καί τα ρέστα.) Κι όχι μόνον!… μας λένε κατάμουτρα πως θα μας τον ξαναεπιβάλουν, καί πως η ιατρική μάσκα θα πρέπει πλέον να μας γίνει απαραίτητο αξεσουάρ, λες κι είμαστε αρκούδες με φίμωτρο.

Τέλος, να μην αναφερθώ στον περιορισμό των συνταγματικών ελευθεριών μας (εφαρμογή των νόμων επιλεκτικώς), ή της ασφάλειάς μας (ΕΔ γιά τα πανηγύργια πλέον, καί μπάτσοι -ειδικά Ματατζήδες- σαφώς εχθρικοί απέναντι στον πολίτη… εσωτερικός εχθρός κι αυτοί), διότι θα μακρηγορήσουμε. Πάντως, με μιά καί μοναδική κουβέντα:

Ό,τι χαρακτηρίζει τον άνθρωπο (ελευθερία, επικοινωνία με ομοίους του, κτλ), πάει ν’ απαγορευτεί – αν δεν έχει ήδη απαγορευτεί.

 

Κρατήστε ακόμη δύο χαρακτηριστικά της φυλακής:

• Ότι πάει με την χρονική άνεσή της… της παίρνει χρόνια, γιά να φτάσει στο 100% (γιά να μην την πάρουν χαμπάρι οι κατάδικοι κι αντιδράσουν), αλλά φτάνει κάποτε.
• Κι ότι την προωθούν συγκεκριμένα άτομα (πωλητικοί κυρίως), που βρίσκουν πρόθυμους να μπούν στη στενή αποδέκτες πάλι συγκεκριμένα άτομα.

Εμείς οι υπόλοιποι, όμως; Τί κάνουμε;

 

Εμείς οι υπόλοιποι…

• Πρώτον, οφείλουμε να πάρουμε χαμπάρι εδώ καί τώρα το καθημερινό επίπεδο της φυλακής, το εδώ καί τώρα.

Δεν μιλάμε γιά κάτι ονειρικό, μεταφυσικό, φευγαλέο! Ναί, έχει κι αυτή την πλευρά, αλλά αυτή ενδεχομένως δεν παλεύεται. Παλεύεται, όμως, μιά χαρά η καθημερινή πλευρά της φυλακής. Οπότε, αν διακρίνουμε τον εχθρό, ήδη έχουμε ελπίδες να νικήσουμε.

• Δεύτερον, οφείλουμε ν’ αντιδράσουμε.

Μας στενεύει η φυλακή σε οικονομικά όρια; Έ! Εμείς θα κάνουμε πράγματα, που δεν απαιτούν να μετράμε μέχρι καί τη δεκάρα! Ας πούμε, μιά συγκέντρωση μεταξύ φίλων στο σπίτι του ενός καί μπύρες ρεφενέ, θα σας πέσει πλάκωμα;

Θέλει ν’ απομονονώμαστε; Εμείς θα παίρνουμε τους φίλους μας τηλέφωνο κάθε μέρα! Ειδικά όσους ζούν σε άλλες πόλεις, καί θέλουμε σχεδόν μιά περιουσία να πάμε να τους δούμε! Τηλέφωνο, βάϊμπερ, σκάϋπ, ημέηλς… ό,τι θες, που επικοινωνεί. (Ακόμη καί διαδικτυακό σέχ θα κάνουμε με τις τηλεδιασκέψεις! Άμ, πώς;! lol!!!)

Θέλει να προσκυνάμε πωλητικούς; Εμείς θα τους γράψουμε κανονικώτατα. (Κι αυτοί το ίδιο κάνουν μ’ εμάς, οπότε μήν έχετε τύψεις.)

Θέλει ν’ ακολουθούμε συγκεκριμένες ιδέες, που τις διαδίδουν διάφορες βίζιτες («εκφωνήτριες», ντέ!  🙂  ) στα βοθροκάναλα; Εμείς θα πάμε κόντρα, ακόμη κι αν έχουν δίκιο!

Θέλει να γίνουμε ένα κοπάδι μασκοφόρα πρόβατα; Νομίζω πως ακόμη μπορούμε να διαλέξουμε τις παρέες μας… οπότε τα μασκοφόρα πρόβατα να πάνε να γαμηθούν. Έτσι κι αλλοιώς, με το που θα ξεσπάσουν τα «επερχόμενα», τα μασκοφόρα πρόβατα θα σφαγούν πρώτα-πρώτα. Άλλως τε, πάντα κοινωνικά βαρίδια ήτανε. Τί μας νοιάζει η τύχη τους; Εγώ γιά τους Έλληνες καί τις Ελληνίδες μιλάω.

 

Είδαμε, λοιπόν, πως ο -κατά Παλαιόν- «Κόσμος-Φυλακή» κάθε άλλο, παρά αφηρημένη έννοια (ήταν κι) είναι. Γιά να φτάσουμε, όμως, στο Επέκεινα, πρέπει πρώτα να δώσουμε τη μάχη μας στο καθημερινό εδώ. Έτσι πάει· σ’γά-σ’γά. Δεν πας από το νηπιαγωγείο κατ’ ευθείαν στα μεταπτυχιακά.

Λοιπόν, αγαπήστε κάθε ειλικρινή συν-Έλληνα καί κάθε ειλικρινή συν-Ελληνίδα, επικοινωνήστε, μην ξεχνάτε φιλίες καί σχέσεις αγαπημένες, βοηθάτε χρηματικώς (όσο μπορείτε)… κι αναμείνατε τη μέρα της λευτεριάς, μετά τα «επερχόμενα».

ΔΕΝ θα τους περάσει, των κερατάδων!

Η ελευθερία είναι το πρώτο (καί ίσως το μέγιστο) δώρο του Θεού στον άνθρωπο· ποιοί είν’ αυτοί, που θέλουν να μας τη στερήσουν;

 

Υγ: Ξέρω τί τραβάτε, γι’ αυτό καί σας αφιέρωσα το σημερινό κείμενο. Ο καθένας μας (κι εγώ μέσα) έχει τα τρομερά προβλήματά του… από Εφορίες μέχρι αφραγκίες· από επαφές με ανθρώπους, που καλύτερα να μήν υπήρχαν, μέχρι αγάπες αδύνατον να προσεγγιστούν, καθ’ ό ζούν μακρυά κι ο δρόμος κλειστός. Από υποχρεώσεις, μέχρι έλλειψη κατανόησης καί βοήθειας από τους γύρω.

Μη μένετε μονάχα στη διαπίστωση ότι η φυλακή υπάρχει στην καθημερινότητά μας. Μην αναρωτιέστε ξανά καί ξανά πώς σκατά καταντήσαμε έτσι. (Αρκεί μία φορά· κι άμα δεν βρίσκετε απάντηση αμέσως, αφήστε το. Δεν έχουμε χρόνο γιά πέταμα.)

Ανατινάξτε τη φυλακή σας! Ή, απλά, κάντε κάτι, ν’ αποδράσετε απ’ αυτήν.

Έστω, προσπαθήστε το.

Σας εύχομαι να είστε όλοι κι όλες καλά!

 

Σεισάχθεια

 

..ένα βήμα παραπέρα !!

 

Σ’ όλους αυτούς που νόμισαν, και νομίζουν, πώς ξέρουν !!

 

Παλαιός

 

..συνδετικώς

Ένας φίλος του ένθα μπλογκίου, πρίν μερικές μέρες, συνέδεσε λανθασμένα το θέμα «Σεισάχθεια» με την απάλειψη βαρών-φόρων-τόκων κλπ. κλπ. αν και παλαιότερα είχαμε περιληπτικά αναφερθεί στο τι κατά βάσην σημαίνει «Σεισάχθεια», οπότε αναγκαστικά και για τους παλιούς, αλλά και τους όποιους νέους, οφείλουμε να το πραγματευθούμε άλλη μια φορά.

 

..προοίμιον

Έγραψα ..κάποια στιγμή παλαιότερα, στο ενθάδε μπλόγκιον, μερικά πράγματα, μερικά έεε .. το τονίζω, σχετικά με το θέμα «Αισυμνητεία, Αισυμνήτες, Αισυμνητές και Αισυμνουργός», χωρίς ιδιαίτερες προεκτάσεις και αναλύσεις, αλλά και αυτό καθ’ εαυτό το θέμα «Σεισάχθεια», απλά και μόνο για να δείξω ότι άλλο η πραγματικότητα και άλλο το τι έχει φτάσει στρεβλωμένο, και νομίζει σήμερα ο κόσμος ..αλλά και πάλι πολλοί, αν όχι όλοι, στραβά κατάλαβαν, αν κατάλαβαν κάτι.

 

Παρομοίως το ίδιο συνέβη και με το θέμα «Κρυπτεία», που και αυτή η έννοια έχει διαστρεβλωθεί, και έχει περάσει λάθος στα μυαλά του κόσμου ..και δύσκολα μπορεί (ή δεν θέλει) να καταλάβει, ό,τι και να του ‘πείς …οπότε, άσχετα τι είπα, όλοι έμειναν και περίμεναν ότι η ενεργοποίηση της Κρυπτείας, θα είχε αποτέλεσμα την τιμωρία των προδοτών, μόνο που με τίποτα δεν ήθελαν, και δεν θέλουν, να καταλάβουν ότι οι πραγματικοί προδότες είναι αυτοί οι Ίδιοι, και όχι τόσο το πουλημένο και εξωνημένο πολιτικό, και όχι μόνο, σύστημα ..αφού αυτοί είναι δηλωμένοι εχθροί του Ελληνικού Έθνους …έτσι το «σήκωμα» ενέργειας, αφού δεν ήθελαν και δεν είχαν διάθεση να κάνουν κάτι, σταμάτησε ..και άρχισαν τα μεγάλα όργανα ..και που είστε ακόμη ……

 

Μίλησα για «παράθυρα ευκαιρίας» φέτος, και όλοι το γράψατε σ’ αυτά που δεν έχετε, ή εκεί που δεν πιάνει μελάνι ..και περιμένατε να πέσει η πίτα, κατευθείαν στο στόμα σας, να την φάτε ..αλλά δεν κατανοήσατε ότι έρχονται αγγούρια ..χοντρά αγγούρια !! ..χα χαχά !!

Οπότε, αντί για ανάταση και ανάπτυξη ..σας φλομώσανε στην μπουρδολογία, σας κάνανε να χεστείτε από τον φόβον σας, και σας μαντρώσανε, στέλνοντας ταυτόχρονα την οικονομία καμμιά δεκαπενταριά χρόνια πίσω, από ‘κεί που την είχανε φτάσει μέχρι εκείνη την στιγμή ..ταυτόχρονα ενώ κρατούσαν εσάς «ασφαλείς στο σκοτάδι» των σπιτιών και του φόβου σας, απλώσανε μιλιούνια αφροασιατικά μπιθήκια παντού στο γελαδιστάν, προωθώντας έν κρυπτώ το νέο ισλαμομπιθηκογελαδιστάν, φορτώνοντας σας όλο το κόστος αυτής της μετατροπής, επιδοτώντας πλουσιοπάροχα κάθε αφροασιατικό μπιθήκι, την ίδια ώρα που αφήναν τον κάθε ανήμπορο ή ατυχήσαντα Έλληνα, στερώντας του με διάφορα τερτίπια, ακόμη και το πενιχρό εκείνο ελάχιστο αναγκαίο εισόδημα διαβίωσης ..βέβαια πρέπει να σημειώσουμε ότι ο κουκλοχαιρετάκιας μένει πιστός στην αναληφθείσα υποχρέωσή του, απέναντι στην Νεοταξίτικη μαφία, της με κάθε τρόπο και μέσον εξόντωσης των Ιθαγενών, και της μετατροπής της χώρας, έστω ότι θα έχει μείνει μετά τα διάφορα ξεπουλήματα, σε πολυπολιτισμική μπανανία.

 

Και όσοι επιμένουν να ζούνε, μετά τα πνιξίματα, τα ψησίματα, τον ψώφο από την ανεργία, την πείνα και την ανέχεια, αλλά και το σαλτάρισμα από τις ταράτσες και τα μπαλκόνια, και που επιπλέον θα θέλουν να έχουν γνώμη και άποψη, κοινώς να μην το βουλώνουν και να μην υποτάσσονται αδιαμαρτύρητα στις επιταγές και τις διατάξεις τους, κάτι που πλέον απαγορεύει αυστηρώς το έτερον γκουβερνοσούργελο, θα το βουλώσουν ή θα τους το βουλώσουν με το ζόρι οι πραιτωριανοί τους …είπαμε !! ..αυτά που ξέρατε τέρμα, από εδώ και πέρα τέρμα οι αντιρρήσεις, οι διαμαρτυρίες, οι διαφωνίες και τα ρέστα ..πλέον θα βγάζετε τον σκασμό, και θα λέτε ναί ..και πάντα ναί ..ότι και να σας λένε, σας ζητάνε ή σας επιβάλουν !! …γκέκε μουρόχαβλα ;;

 

Εκτός όλων αυτών, που αναφέραμε παραπάνω, βγήκε το έτερον τσόλιον και κόμπασε, των μπουρδελοκάναλων, ιστοχώρων και μπλογκίων παραπληροφόρησης εν συγχορδία αδώντων, για μεγάλη, λέει, επιτυχία … κατάφερε και πούλησε μόνο ..ναι ρε μόνο, κάπου πέντε χιλιάρικα τετραγωνικά χιλιόμετρα, από τ’ αμπελοχώραφα του πατέρα του ..και για να δείτε ρε αχάριστοι τι αφιλοκερδής, γαλαντόμος, φιλεύσπλαχνος κλπ. κλπ. είναι, άφησε, λέει, να έχουν να πουλήσουν και οι επόμενοι !! … ναι ρε αχάριστοι !!. ..υπάρχουν και κάποιοι που σκέφτονται και τους άλλους, όχι σαν εσάς που τα θέλετε όλα δικά σας !! …παλιοατομίσταροι !!

Σαν να πολυεπεκταθήκαμε όμως  ..για πράγματα που έτσι και αλλιώς μιλάμε συνεχώς, καιρός να γυρίσουμε στο θέμα του άρθρου μας, που έχει να κάνει με την λάθος και στρεβλή έννοια μιάς εκ των πρωταρχικών και εκ των ούκ άνευ ουσιωδών ενεργειών, μιας πραγματικής Αισυμνητείας, και δή αυτής, στα χνάρια της Πάλαι Ποτέ Ελλάδος ..μιάς Πραγματικής Ελλάδος !! ..περί «Σεισάχθειας» λοιπόν ο λόγος !!

 

..επί του θέματος

..εισαγωγικά

Οι περισσότεροι αν όχι όλοι, άντε το πολύ-πολύ να έχουν στα μυαλά τους, όσα τους έχουν, αν τους έχουν απομείνει, ή ανατρέχοντας και ανασύροντας «λύματα» από τις διάφορες Βίκες, τα σουρνάμενα περί Σολωνάκειας Σεισάχθειας και Θαλού Αισυμνητείας.

Και ναι μεν ο Θαλής διακυβέρνησε, όσο καλύτερα μπορούσε ώς ένας απλός Αισυμνήτης ..αλλά ο Σόλων απλά ανακάτεψε τα σκατά, αποφεύγοντας να πάει στο βάθος, με σκοπό ν’ αποφευχθεί η εξέγερση και διάλυση της πόλεως ..και έσβησε, αν και ελέγχεται αν και αυτό το έκανε ολοκληρωτικά, τα χρέη [[διαβάστε τι είχαμε γράψει εκεί στην προηγούμενη ανάρτηση περί Σεισάχθειας]] !! ..μα αυτό καλά μου γελαδελληνάκια, δεν είναι Σεισάχθεια και δεν έχει απολύτως καμμία σχέση με πραγματική Αισυμνητεία.

 

..επεξηγηματικά

Κανένα μα κανένα, από τα σκέλη της Αισυμνητείας, στα οποία η Σεισάχθεια συμπεριλαμβάνεται, δεν μπορεί και δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί ερήμην όλων των άλλων, διότι τότε απλά θα είναι στην καλύτερη περίπτωση μεσοβέζικη, αν όχι τελείως λάθος.

Γυρίστε πίσω λοιπόν και διαβάστε όλα εκείνα που είχαμε γράψει περί Αισυμνητείας, Σεισάχθειας και λοιπών !! ..τα άρθρα υπάρχουν, αλλά δυστυχώς τα σχόλια, όπου και πολλές διευκρινίσεις αλλά και επεκτάσεις, δυστυχώς όχι πλέον -τυχεροί όσοι τα έχουν κρατήσει-, αλλά ακόμη και έτσι, το ζουμί υπάρχει …αναδράμετε το λοιπόν !!

Γιατί επανέρχομαι όμως ξανά τώρα σ’ αυτό το παλιό θέμα ;;

Απλά επειδή ένας φίλος του εδώ μπλογκίου, όπως είπαμε, έγραψε ένα σχόλιο πρό ημερών, λέγοντας ότι Σεισάχθεια είναι η αφαίρεση του βάρους-των χρεών ..αλλά και επειδή θέλω να το πάμε ένα βήμα παραπέρα ..άλλωστε σας έχω κατ’ επανάληψη ενημερώσει, ότι τα θέματα αυτά είναι πολύπλευρα, και εκτείνονται σε αρκετά επίπεδα, οπότε δεν εξαντλούνται με μιά ή δυό αναρτήσεις ..όρεξη και χρόνο να ‘χουμε να λέμε !!

 

..εννοιολογικά

Ήδη από πολύ παλιά, από την εποχή ακόμα που μπούκαραν στην ζωή του Έθνους τα παπαδαριά, τα νοήματα και οι έννοιες των λέξεων άρχισαν να στρεβλώνονται και να παραποιούνται, μέχρι που με την Φλαβιανή και χριστιανοταλιμπανική συνωμοσία, το πήρε και το σήκωσε ..και βεβαίως σήμερα όπου αποδομείται σύμπασα, και ουχί επιλεκτικά και τμηματικά, η Ελληνική Γλώσσα.

Έτσι το ίδιο έγινε και με αυτό που συνηθίσαμε να λέμε, αν και στρεβλά, Σεισάχθεια .. που πλέον έχει περάσει και είμαστε και ‘μείς εδώ αναγκασμένοι να το χρησιμοποιήσουμε, γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχε ουδεμία περίπτωση να συνεννοηθούμε· καλά τώρα …μήπως όλα τα γελαδόζωα έχουν, έστω και μόνο, ακούσει την λέξη Σεισάχθεια ;;

Η λέξη «Σεισάχθεια» στα Ελληνικά, για όσους καταλαβαίνουν βέβαια Ελληνικά, σημαίνει σείση-μετακίνηση-αφαίρεση-σήκωμα-απάλειψη του άχθους-βάρους .. όμως αυτό στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν είναι και ούτε έχει σχέση με το πραγματικό εκείνο σκέλος της Αισυμνητείας, και το οποίο είναι ένα από τα βασικά στοιχεία δομής και στήριξης του Έθνους !!

Νομίζετε ότι ξέρετε, ή μπορείτε να μαντέψετε, σε τι στην πραγματικότητα αναφερόταν αυτό που στρεβλά αποδόθηκε με την λέξη Σεισάχθεια ;; ..έστω και αν είπαμε μερικά σχετικά εκεί στην προηγούμενη περί του θέματος αυτού ανάρτηση ;;

Δεν το νομίζω !!

 

..τα επίπεδα

Άντε να θυμηθούμε λοιπόν αυτά που είχαμε ‘πεί σχετικά με τα επίπεδα Σεισάχθειας εκεί στην προηγούμενη ανάρτηση – αναγράφω συνοπτικά :

α).  Το πρώτο, απλό, επίπεδο Σεισάχθειας, είναι εκείνο στο οποίο αφαιρούνται-ελαφρύνονται φόροι, βάρη, υποχρεώσεις, δεσμεύσεις, όσων δεν μπορούν και δεν δύνανται να ανταποκριθούν σε αυτά. 

β).  Το δεύτερο, αμέσως επόμενο, επίπεδο, είναι εκείνο στο οποίο εκτός των προηγουμένων, υπάρχουν και διάφορες παραχωρήσεις με σκοπό την βελτίωση, την ασφάλεια, την σιγουριά, την σίτιση κλπ. των πολιτών ..σε προσωρινή ή διαρκή και μόνιμη βάση.

γ).  Στο μετέπειτα, ενδιάμεσο επίπεδο, είναι που υπεισέρχεται η έννοια του «μοιράσματος», όταν λέμε όμως «μοίρασμα» μην παίρνουν τα μυαλά σας αέρα … «μοίρασμα» έχουμε μόνο σ’ ότι τέτοιο μπορεί να υπάρξει, να γίνει και να δουλέψει σωστά … όχι στα πάντα (δεν είναι δυνατόν και δεν επιτρέπεται, επειδή απλά και μόνο, κάποιος ηλίθιος το απαιτεί … να πάρει μέρος στην Ηγεσία ή να αναλάβει υπευθυνότητα … τέτοιες αλληλέγγυες και δικαιωματιστικές βλακείες δεν υφίστανται στον «Ελληνισμό»)

δ).  Το πραγματικό επίπεδο Σεισάχθειας ή καλύτερα αυτό του «ισο-μοιράσματος» στον Ελληνισμό, είναι αυτό όπου η Ισότητα εφαρμόζεται Πλήρως, και όχι απλά τύποις, όπου όλοι απολαμβάνουν τα πάντα, όπου όλοι οι πολίτες είναι «Μέτοχοι» της Φυλής, του Έθνους και όσων κατέχει.

ε).  Το Ύψιστο επίπεδο Σεισάχθειας, του Ελληνισμού βεβαίως, είναι εκείνο όπου μεταφέρονται στους Ταγμένους, τους Ηγήτορες της Φυλής, όλα τα «Μυστικά», όλες εκείνες οι γνώσεις και πληροφορίες, που σχετίζονται με την σύσταση, το καλώς έχειν, το καθήκον και την αποστολήν της Φυλής-Έθνους, αλλά και άλλες κρίσιμες γνώσεις και πληροφορίες.

Τα δύο πρώτα επίπεδα Σεισάχθειας, όπως άλλωστε και αυτά που αναφέραμε στα περί Αισυμνητείας, και τα οποία βεβαίως είναι σε πλήρη αντιστοιχία μεταξύ των, δεν έχουν πραγματική σχέση με το Ελληνικό Έθνος, παρά μόνο όταν αυτό είχε πάρει την κάτω βόλτα, οπότε και υπεισέρχονται μόνο στη ύστερη βεβλακωμένη εποχή, είναι δε απλώς γενικά και εισαγωγικά, για μιά καλή και χρηστή διακυβέρνηση μιάς χώρας, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται η λέξη Σεισάχθεια, όπως και στα Αισυμνητικά, η λέξη Αισυμνήτης και όχι Αισυμνητής ή Αισυμνουργός, που αναφέρονται στα ανώτερα επίπεδα, τα έχοντα σχέση με το Ελληνικό Έθνος, όπως ήταν στην εποχήν της Πάλαι Ποτέ Ελλάδος.

Η Σεισάχθεια και η Αισυμνητεία είναι σύμφυτες αρχές-θεσμοί, με την ύπαρξη της Ελληνικής Φυλής, οπότε εύλογα μπορεί ν’ αναρωτηθεί ο καθένας :

«… μα που στο διάολο πήγανε όλα αυτά; ». 

Δυστυχώς φίλοι μου, άσχετα με το τι πιστεύουμε, είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, η σαπίλα φαίνεται ότι έχει βάθος χρόνου !! … πως λέτε να φτάσαμε σε αυτήν την κατάντια ;; ..πως πέσαμε στον βόθρο με τα σκατά ;; ..έτσι απλά και ως έτυχε ;;

…. η μακραίωνη, συνεχής και ακάματη προσπάθεια της άλλης πλευράς, μετά από εκατομμύρια χρόνια, χάριν στην δική τους επιμονή, και δυστυχώς και στην δική μας αβελτηρία, επιτέλους ..είχε και είδε καρπούς,

Οπότε, δεν έτυχε … πέτυχε !! 

 

Όπως είδατε παραπάνω, μόνο από το τρίτο επίπεδο και μετά, υπεισέρχεται η έννοια του «Μοιράσματος».

 ..η κοντινότερη έννοια που θα μπορούσαμε λοιπόν, σήμερα, να χρησιμοποιήσουμε, για την Σεισάχθεια, σε σχέση πάντα με μια Πραγματική Ελλάδα, είναι το «Μοίρασμα» .. το «Δίκαιο Ισο-Μοίρασμα» !! 

..ναι καλά μου παιδάκια, το «Μοίρασμα», και όχι η απάλειψη του όποιου βάρους !!

Βεβαίως, αν κάποιος το τραβήξει απ’ τα μαλλιά, θα μπορούσε να ‘πεί ότι απαλείφοντας όλα, μα όλα, τα βάρη, φτάνουμε στο ίδιο αποτέλεσμα !!

Δυστυχώς όμως, δεν είναι έτσι !! ..και ελπίζω ότι αυτό θα έχει γίνει κατανοητό, αν διαβάστε το άρθρο μέχρι το τέλος, και μάλιστα αφού προσπαθήσετε να καταλάβετε τι λέει, και όχι να κριτικάρετε κάθε λέξη πρίν καν διαβάστε ολόκληρη την κάθε πρόταση.

 

..το πραγματικό νόημα

‘‘Σεισάχθεια = Δίκαιο Ισο-Μοίρασμα’’

Μιας όμως και έχει επικρατήσει η λέξη «Σεισάχθεια», θα συνεχίσουμε να την χρησιμοποιούμε στην συνέχεια, θα παρακαλέσω όμως να έχετε βάλει βαθιά στο μυαλό σας ότι πρόκειται για την έννοια του «Δικαίου Ισο-Μοιράσματος» και όχι για την απάλειψη του όποιου άχθους.

 

..Σεισάχθεια το λοιπόν ή ..Δίκαιο Ισο-Μοίρασμα

 

Αλλά για σταθείτε μιά στιγμή ..«Μοίρασμα» ..αλλά σε τί ;;

Πλάκα θα έχει να πεταχτεί κάποιος να ‘πεί :

..μα να πάρουμε από τους πλούσιους ή από αυτούς που έχουν και να τα δώσουμε στους φτωχούς και σε ‘κείνους που δεν έχουν …όπως ευαγγελίζονται μερικά στραβάδια στα κατώτερα κουκουδιαρέϊκα κατώγια.

Τότε για ποιό «Μοίρασμα» μας τσαμπουνάς ;; ..θα πεταχτεί να ‘πεί έτερον φρούτο.

Ναι μανάριαμ’ για «Μοίρασμα» μιλάω, αλλά όχι όπως θέλετε να το βλέπετε εσείς !!

Ας τα πάρουμε όμως με την σειρά, και απ’ την αρχή, τα πράγματα, γιατί αλλιώς δεν πρόκειται να συνεννοηθούμε, αν καταφέρουμε να συνεννοηθούμε τελικά.

 

..τα δύο σκέλη

Και ποιά είναι αυτά ;;

Μα ..τα Δικαιώματα και οι Υποχρεώσεις ή πιό σωστά οι Υποχρεώσεις και τα Δικαιώματα, καθώς πάντα οφείλουν οι Υποχρεώσεις να προηγούνται των Δικαιωμάτων και όχι διαφορετικά.

Έτσι σ’ ένα Έθνος (αλλά ακόμη και σ’ ένα ευνομούμενο και σωστό κράτος) πρωτίστως οφείλουν οι πολίτες του να μοιραστούν τα αναγκαία Βάρη-Υποχρεώσεις, από τα οποία τα πιό βασικά είναι η φύλαξη της χώρας και η αναγκαία συμβολή στον παραγωγικό ιστό, και πολλά άλλα ..πράγμα το οποίο ελπίζω να μπορείτε να το πάτε πιό πέρα, μόνοι σας.

Μόνο λοιπόν αφού έχουμε επιτελέσει ή και συνεχίζουμε να επιτελούμε το Καθήκον-Υποχρεώσεις που μας αναλογούν, απέναντι στο Έθνος ή απλά στην Χώρα, μόνο τότε και όχι αλλιώς ως διατείνονται οι διάφοροι δικαιωματιστούληδες, μπορούμε και έχουμε Δικαίωμα Απολαυής – ασφάλεια, μόρφωση, πρόνοια κλπ. κλπ.

Όμως, ακόμη και στην περίπτωση, που, ήδη, τα δύο αυτά σκέλη λειτουργούν ρολόϊ, για καιρό, στο Έθνος ή στην Χώρα, πάλι δεν επαρκούν, ώστε να μπορέσουμε να πούμε ότι όλα είναι καλώς καμωμένα.

 

..ο σύνδεσμος που λείπει

Καιρός να θυμηθούμε τι λέγαμε ότι πρέπει να είναι ο Αισυμνητής.

Είχαμε ‘πεί :

• Σεισάχθωρ
• Μνήμων
• Νεμέτωρ
• κλπ.

Η «Σεισάχθεια» και η «Αισυμνητεία» όπως έχουμε ‘πεί, είναι αρχές σε πλήρη συνεργασία και αντιστοιχία, οπότε εάν προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε την «Σεισάχθεια» των κατωτέρω δύο επιπέδων, στο παραπέρα, χωρίς να συμπεριλάβουμε την ανώτερη βαθμίδα της Δικαίας Απόδοσης, αυτής του Νεμέτωρος και Μνήμωνος  το πράγμα θα οδηγηθεί σε αποτυχία και θα γίνουν όλα σκατά !!

Βασικά δεν με ενδιαφέρουν τα δύο πρώτα επίπεδα, παρά από το τρίτο και πάνω, και μάλλον θα έλεγα καν αυτό το ενδιάμεσο, αλλά μόνο το τέταρτο και πέμπτο, οπότε και σ’ αυτά θα εστιαστούμε !!

 

..τα αναγκαία και προαπαιτούμενα

Εάν κάποια στιγμή καταφέρουμε να πάμε σε μια Πραγματική Ελλάδα, τότε πρώτα απ’ όλα πρέπει ν’ αναθεωρηθούν πολλά στα μυαλά των Πολιτών.

Πρώτον και κύριο είναι ότι, η όλη επικράτεια -έδαφος, νερό, αέρας- ανήκει στο Έθνος και μόνο στο Έθνος ..και αυτό είναι που τα Δια-μοιράζει Δικαίως και τα παραχωρεί προς αποκλειστική χρήση στους Πολίτες του.

Αυτονόητο είναι επίσης ότι κάθε Ελληνική οικογένεια, πρέπει και δικαιούται να διαθέτει απαραιτήτως ένα σπίτι, την Εστία της, μπορεί και παραπάνω όσα κριθεί πρόσφορο ..έτσι που θα έχει νόημα και το «υπέρ Εστιών» … και κάθε Πολίτης θα έχει λόγους να το υπερασπίζεται και να χύνει το αίμα του … και όχι να σκοτώνεται για τις βίλες και τα παλάτια του κάθε κερατά … ενώ αυτός ίσως να μένει και στον δρόμο, να είναι άστεγος, και μάλιστα με αποκλειστική ευθύνη του κράτους … αλλιώς ποιός ο λόγος να το κάνει και να μην σηκωθεί να φύγει … να πάρει τον πούλο .. αφού έτσι και αλλιώς και εκεί που θα πάει δεν θα έχει σπίτι βέβαια, αλλά θα είναι αρτιμελής και θα έχει την ζωή του ακέραια να δουλέψει και να ζήσει … και όχι να σκοτωθεί διαφυλάσσοντας περιουσίες άλλων ;;

Το Έθνος λοιπόν, οφείλει να διαθέτει σε κάθε Ελληνική οικογένεια, σε όλες με δίκαιο τρόπο, τουλάχιστον μιάν Εστία, ένα χώρο όπου θα της ανεγείρει εάν δεν μπορεί και δεν έχει την δυνατότητα μόνη της να το κάνει, ή δεν έχει κληρονομήσει κάτι ανάλογο, ένα σπίτι στις αναγκαίες διαστάσεις και χώρους, κάτι το οποίον δεν θα μπορεί να ενεχυριαστεί, να υποθηκευτεί ή να πουληθεί, παρά μόνο ίσως κατόπιν ελέγχου, να ανταλλαχθεί με κάτι ανάλογο σε άλλη περιοχή, και που επίσης μετά θάνατον θα μπορεί να μεταβιβαστεί στους απογόνους της οικογενείας, εάν υπάρχουν, και βεβαίως εάν το επιθυμούν, αλλέως θα επανέρχεται στο Έθνος πρός διάθεσην σε μιάν άλλην οικογένεια.

Έτσι, κανείς Έλλην Πολίτης, καμμία Ελληνική οικογένεια, δεν θα είναι άστεγη ..όλοι θα έχουν το δικό τους σπίτι, την δικήν τους Εστία, από την οποία κανείς και ποτέ δεν θα τους διώξει, εξαιρέσει ειδικών περιπτώσεων, όταν συντρέχουν λόγοι Εθνικού ενδιαφέροντος, όπου βεβαίως πρίν θα τους δωθεί κάτι άλλο ανάλογο ή και καλύτερο.

Όλοι οι Έλληνες θα κατέχουν Δίκαιο Οικιστικό χώρο, όπου και θα μπορούν ν’ ανεγείρουν σύμφωνα με πρότυπα το ιδανικό γι’ αυτούς σπίτι.

Ακίνητα και Γή … θα μπορούν να κατέχουν μόνο Έλληνες, και κανείς ξένος … στους οποίους θα μπορούν μόνο να παραχωρούνται ή να ενοικιάζονται κάποιοι χώροι, για περιορισμένο χρονικό διάστημα και με συγκεκριμένους όρους.

 

Μην το πλατειάζουμε όμως πολύ ..δεν χρειάζεται !!

Αυτό που πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας είναι ότι, κάθε Ελληνική οικογένεια, αλλά και όποια άλλη υπάρχουσα στον Ελληνικό χώρο εκείνη την στιγμή, δεχτεί και αποδειχτεί ότι δένει καλώς αποδεχόμενη πλήρως τις αναγκαίες απαιτήσεις, θα μπορεί και θα δικαιούται Εστίας ..μιάς ή περισσοτέρων, ανάλογα των υπαρχουσών δυνατοτήτων εκείνη την στιγμή.

 

Μεταφέροντάς το στο σήμερα, θα λέγαμε ότι, κάθε οικογένεια αναλόγως των μελών που διαθέτει, θα πρέπει να έχει το ανάλογο κτίσμα-σπίτι να διαμένει, αλλά και φώς, νερό, τηλέφωνο, διαδίκτυο και μέσα μετακίνησης στο αναλογούν εύρος, που θα έχει καθοριστεί, αναλόγως των μελών, αλλά επίσης και ένα ανάλογο σιτιρέσιο διαβίωσης, ασχέτως των εσόδων της, ώστε κανείς να μην πένεται, έχει ή δεν έχει εργασία, μπορεί ή δεν μπορεί να εργαστεί. Βεβαίως το αυτό εννοείται θα ισχύει για εκπαίδευση, κοινωνική μέριμνα κλπ. κλπ. ..και όλα αυτά με τίποτα δεν σημαίνουν ότι θρέφουμε κοπρίτες που θα παρασιτούν σε βάρος των υπολοίπων.

 

Βεβαίως το μοίρασμα δεν σταματάει σ’ αυτά που είπαμε μέχρι τώρα, αλλά εκτείνεται και σε κάθε άλλο περιουσιακό στοιχείο της Χώρας που θα μπορεί ο κάθε πολίτης κάτω από συγκεκριμένους και ορισμένους όρους να χρησιμοποιήσει και να εκμεταλλευτεί, για πρωτογενή, δευτερογενή, τριτογενή ή και τεταρτογενή παραγωγή.

Παρομοίως αναφαίρετο δικαίωμα-απαίτηση θα είναι η ύπαρξη και παροχή εργασίας, διασκέδασης κλπ. κλπ. κλπ.

Αυτό είναι Δίκαιο Ισο-Μοίρασμα ..έτσι και εν ολίγοις, ώστε να πάρετε μία μικρή γεύση, και να ‘χουν και κάποιοι κάτι να λένε παραπάνω από τα τετριμμένα ..διότι δεν νομίζω να περιμένατε να κάνω μιά πλήρη ανάπτυξη του θέματος · αυτό εάν και εφ’ όσον θελήσετε ..να πάμε σε μια Αισυνητεία για Πραγματική Ελλάδα.

Από που λέτε να άγρευσε την ιδέα εκείνων των παροχών, που έκανε ο Καντάφι στους Λίβυους, που δυστυχώς γι’ αυτούς, δεν μπόρεσαν και δεν θέλησαν να εκτιμήσουν – δικαίως και λογικά λοιπόν σφάζονται τόσα χρόνια οι Ηλίθιοι !! ..δεν λέω ότι ο Καντάφι ήταν άγιος ..μπορεί να ήταν καθίκι του κερατά, και να είχε χίλια δυό κουσούρια, όμως εκείνος ήταν που είχε κάνει την Λιβύη σύγχρονη χώρα, που την είχε βγάλει από τον μεσαίωνα, και που σε λίγο θα την είχε κάνει έναν εύφορο παράδεισο, με την υδροδότηση που σχεδίαζε για όλη την Λιβυκή έρημο, ταυτόχρονα με την έκδοση του Χρυσού νομίσματος !! …ας φάνε τώρα λοιπόν σκατά, στα χαλάσματα, οι ηλίθιοι !!

 

..εν κατακλείδι

Τα παραπάνω είναι απλά και μόνο, ψήγματα αναφοράς, του τι ήταν και πώς λειτουργούσαν τα πράγματα στην Πάλαι Ποτέ Ελλάδα ..που δυστυχώς, χιλιόχρονα πρίν, πέταξαν οι ηλίθιοι στο σκουπιδοντενεκέ, για να γευθούν το σκατό στον πάτο του βόθρου, πράγμα που όπως φαίνεται τους άρεσε, τόσο μα τόσο πολύ, που με τίποτε δεν θέλουν ν’ απαρνηθούν και να ξεκολλήσουν από δαύτο ..και σήμερα φτάσαμε, στον καιρό της Γελαδιστανίας, όπου απ’ ότι φαίνεται, μόνο κάποιοι ελάχιστοι [[βαρεμένοι και γραφικοί ..όπως μας αποκαλούν]] μείναμε να σκούζουμε, απλά «για την τιμή των όπλων», αφού κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος έστω ακόμη και ν’ ακούσει ..αλλά ακόμη και έτσι, εμείς συνεχίζουμε να μιλάμε και να γράφουμε, ελπίζοντας σ’ ένα κάποιο θάμα ..σαν εκείνα που ούτε σε κινηματογραφικές ταινίες δεν γίνονται !!

Μάλλον δεν φαίνεται να είμαστε στα ..«καλά» μας !! ..τι λέτε και ‘σείς ;;

 

Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι ακόμη και σ’ αυτόν τον σκατόκοσμο, εάν το σύνολο ή και η μεγάλη μάζα των χάπατων, δεν θέλει, δυστυχώς όσο καλές προθέσεις και να έχεις, ιδίως αν ακολουθείς τον ΝΟΜΟ της Πρωταρχικής Δημιουργικής Αρχής, τίποτε δεν μπορείς να κάνεις ..και μένουν τα πράγματα να τραβούν τον δρόμον τους ..έστω και αν πηγαίνουν στον διάολο ή ακόμα παραπέρα.

 

Όπως έχω ‘πεί από την πρώτη στιγμή, καλά θα κάνουν οι διάφοροι να μην προσπαθούν να μιλήσουν για πράγματα που δεν γνωρίζουν ..ας μείνουν σ’ αυτά που ξέρουν !!

 

Για όσους δεν το έχουν καταλάβει ή απλά το ξέχασαν, να σημειώσω, ξανά, ότι όλ’ αυτά που γράφουμε για Πραγματική Ελλάδα, δεν είναι επειδή τα ζωντόβολα αυτού του τόπου είναι σήμερα κάτι το ιδιαίτερο [[απλά παλαιά είχαν οδηγηθεί και είχαν γίνει ..κάτι που πλέον όμως δεν ισχύει ..αλλά που μπορεί ξανά εάν το θελήσουμε να επιτευχθεί]], καθώς μόνο η Γλώσσα (αμφίβολο για πόσο ακόμα) είναι που έχει μείνει, και αυτή στρεβλωμένη και κουτσουρεμένη, σαν συνδετικός κρίκος, ώστε οι Γελαδεληνέζοι, να μπορέσουν εάν το θελήσουν, να μεταμορφωθούν πάλι σ’ Έλληνες, και να επιτελέσουν την Αποστολή και το Καθήκον τους, γινόμενοι το Μέσον και δίνοντας την δυνατότητα στον κόσμο να οδηγηθεί στον Στόχο, ν’ απελευθερωθεί από το μπουρδέλο του «Κόσμου Φυλακή».

Ελπίζω λοιπόν να θυμάστε ότι η Πραγματική Ελλάδα είναι το Μέσον για να μπορέσουν οι άνθρωποι να φτάσουν στον Στόχο και να επιτύχουν τον Σκοπό ..την Απελευθέρωσήν τους.

Αυτή είναι η μεγάλη -ξεχασμένη- Αποστολή που ανατέθηκε στους Έλληνες, και το το Καθήκον με το οποίο επιφορτίσθηκαν ..να παρέξουν την δυνατότητα στον κόσμο [[πληροφορώντας τον για τον «Πραγματικό Κόσμο», δίνοντας του και τις αναγκαίες πρακτικές]], και να οδηγήσουν [[με τις σωστές τεχνικές και εργαλεία]] την ανθρωπότητα στο Φώς ..στην Απελευθέρωση από τον πόνο και την δυστυχία του «Κόσμου Φυλακή» !!

 

 

---

Προσθήκη

 

Και επειδή είμαι σίγουρος ότι, στην ουσία τίποτε δεν καταλάβατε από τα παραπάνω, λέω να σας ‘πώ δυό λόγια ακόμα.

Βέβαια όπως θα έπρεπε ίσως να καταλάβει ένας λογικά σκεπτόμενος, είναι το ότι δεν θα υπήρχαν Τράπεζες ..δεν θα υπήρχε Δανεισμός και Τόκοι.

Βασικά δεν θα υπήρχε καμμία μορφή τοκογλυφικού δανεισμού …αν κάτι δανειζόταν από κάποιον αυτό και θα επιστρεφόταν ..τίποτε παραπάνω.

Το δε χρήμα θα ήταν όπως και πρέπει να είναι, ένα μέσον Ανταλλαγής-Συναλλαγής, και όχι πλουτισμού, κλοπής και δημιουργίας-παραγωγής Χρέους.

Δανεισμός και Τόκοι, είναι τρόποι ληστείας, μέσα υποδούλωσης και δουλείας.

Κάθε δανεισμός που επιφέρει πλούτο, δεν είναι βοήθεια αλλά ληστεία.

Και αν αναρωτηθεί κάποιος, επειδή δεν μπορεί το μυαλουδάκι του να περπατήσει μόνο του, και τότε το χρήμα πώς θα υπήρχε, αν υπήρχε, και ποιός θα το διαχειριζόταν κλπ. κλπ.

Είναι απλό !! ..είπαμε όλα ανήκουν στο Έθνος ή στην χώρα αν θέλετε – ένας κεντρικός οργανισμός, μια Διαχειριστική Αρχή  (τράπεζα αν θέλετε να τον ‘πείτε) που θα διαχειριζόταν την όλη κυκλοφορία του χρήματος, χωρίς τόκους επιτόκια κλπ. και η λειτουργία της δεν θα αποσκοπεί σε κάποιο κέρδος, αλλά στην εξυπηρέτηση, διευκόλυνση και συναλλαγή των πολιτών, και την παραγωγική ανάπτυξη κάθε τομέως της ζωής, δηλαδή κάτι για την εύρυθμη λειτουργία του Έθνους ή της Χώρας.

Εκεί θα είχες έναν άτοκο καταθετικό λογαριασμό, των κόπων σου ..και θα τον διαχειριζόσουν όπως ήθελες ..εντός της χώρας εννοείται !!

Τοκογλυφταρέοι σαν αυτούς που εξαπανέκαθεν πίνουν το αίμα της ανθρωπότητος ..πάπαλα !!

Και καλά δάνεια δεν θα υπήρχαν ;; ..θα ‘πεί κάποιος άλλος !!

Και ποιός ο λόγος, γιατί να υπάρχουν ;;

Αφού τα βασικά θα ήταν εξασφαλισμένα για όλους ;;

Δεν σου αρέσει το φιατάκι ή το φολκσβανάκι με την μανιβέλα και θέλεις καγιέν ;;

Έεε δούλεψε ..και όταν αποκτήσεις τα χρειαζούμενα ..πάρτο !! …εάν βεβαίως παράγεται στην χώρα !!

Καλά δεν θα υπάρχει καμμία μορφή δανεισμού ;;

Μα είπαμε ..ποιός ο λόγος να υπάρχει καταναλωτικός δανεισμός ;;

Δουλεύεις και παράγεις ;; ..απολαμβάνεις παραπάνω !!

Κάθεσαι και ξύνεσαι ;; ..έχεις απλά τα βασικά, για να μην ψωφήσεις από την πείνα ..και βεβαίως να έχεις τον χρόνο ν’ αλλάξεις μυαλά !!

Αλλά ας το πάμε παραπέρα.

Βέβαια θα υπάρχει χρηματοδότηση, για κάθε τι, που θα μπορούσε να δώσει παραγωγή.

Μπορείς μανάριμ’ και έχεις τα φόντα και τις ιδέες, να φτιάξεις κάτι παραπάνω, κάτι καλύτερο των υπαρχόντων, ή κάτι καινούργιο ..από καρέκλες, πορτοκάλια, πατάτες μέχρι διαστημόπλοια ;; 

..ωραία !! ..σε χρηματοδοτεί, για όλο το έργο η Κεντρική (η μία υπάρχουσα Διαχειριστική Αρχή και ο ανάλογος τομέας της, που διαχειρίζεται την Επικράτεια – Γή, αέρα θάλασσα), δηλαδή όλο το Έθνος ή η χώρα αν έτσι θέλεις, αφού βεβαίως αποδείξεις ότι το πλάνο σου είναι εφαρμόσιμο και παραγωγικό ..και κάτω από απόλυτο έλεγχο βεβαίως, ότι τίποτε δεν θα φαγωθεί ή θα πάει χαμένο.

Βέβαια εσείς, ως τράπεζα και χρήμα, ξέρετε αυτό που σας έχουν μάθει – την τοκογλυφτική δημιουργία-παραγωγή Χρέους, και όχι αυτό για το οποίο μιλάω εγώ, την δημιουργία, την ανάπτυξη και παραγωγή !! ..για σας δυστυχώς αυτά είναι φαντασίες ενός «παλαβού» έτσι ;;

Και ο σκοπός ;; 

..μα να παραχθούν τα πάντα !! ..και το Έθνος, η χώρα, να είναι αυτάρκης και αυτοδύναμη !!

Θέλεις λοιπόν περισσότερα από τα βασικά, ή αυτά που θεωρείς αναγκαία για σένα ;; 

..εάν έχεις ιδέες και όρεξη για δουλειά και παραγωγή, τότε υπάρχει πεδίο λαμπρό !! …όπου σε μια χώρα σαν την Ελλάδα όλοι θα μπορούν να είναι Σεΐχηδες !!

Όλα αυτά βέβαια, δεν θα έχουν σαν σκοπό να κάνουν τους πολίτες ν’ αγαπήσουν αυτόν τον κόσμο, και να περιπέσουν σε νάρκη, απολαμβάνοντας απλώς τ’ αγαθά του …αλλά να τους επιτρέψουν ελεύθεροι από το τρέξιμο για την καθημέραν επιβίωση, να έχουν τον αναγκαίο ελεύθερο χρόνο, να φιλοσοφήσουν και να εκπαιδεύσουν τον εαυτόν τους, για την μεγάλη απόδραση.

Και όπως τόσον καιρό λέμε, ο απώτερος Σκοπός της Ελλάδος είναι να υπάρξει απόδραση των όντων, από το μπουρδέλο αυτού του κόσμου ..όλα τα υπόλοιπα έπονται !!

Βάλτε το μυαλουδάκι σας να δουλέψει ..και σκεφτείτε, τι και πόσα άλλα δεν σας είπα !! ..τι λέτε έχετε τα φόντα, όλα τα παραπάνω, να τα πάτε έναν βήμα πιο πέρα ..για τσού ;;

 

---

 

2η προσθήκη

 

Όπως κινδυνεύει να γίνει συνήθειο πχιά, σχεδόν σε ότι γράφουμε, έτσι και τώρα, δεν έλειψαν οι παρανοήσεις και οι λάθος ταυτίσεις. 

Αυτά που έγραψα παραπάνω για τις παραχωρήσεις, τα βασικά και αναγκαία πρός διαβίωση σε κάθε πολίτη και οικογένεια, κάποιοι τα μπέρδεψαν με το Ελάχιστο Βασικό Εισόδημα, το πενιχρό εκείνο επίδομα της κακιάς ώρας, και που κυρίως απευθύνεται σε γύφτους, αλλά παρεχόμενο μετά βίας και πολλών βασάνων σε λιμοκτονούντες ιθαγενείς, που αναγγέλλουν η μιά μετά την άλλη οι διάφορες κυβερνήσεις ..κάτι σαν τα κουπόνια και και τα συσσίτια, κουμμουνιστικών κρατών του περασμένου αιώνα, που πολύ ζήλεψαν τα διάφορα σημερινά γκουβερνοτσόλια, και θέλουν να μας το επιβάλλουν πάσει θυσία.

Βέβαια όλοι αυτοί, που το πανωκολόκυθό τους το έχουν απλώς για ομορφιά και ισορροπία, δεν έκαναν κάν τον κόπο να σκεφτούν ..να κάνουν έστω και μια μικρή σύγκριση ρ’ αδερφέ ..κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν είναι δυνατόν, αφού το ρημάδι δεν έχει κάν περιεχόμενο, ή αν κάτι διαθέτει είναι από εκτροπή κένωσης.

 

Έχω γράψει στο παρελθόν, για το πανωχέριασμα που έγινε από τους Νεοταξίτες τους τελευταίους αιώνες, και όπου πλέον έχουν αναλάβει τα ινία διακυβέρνησης σχεδόν ολοκλήρου της ανθρωπότητος, οπότε και οι αχυροκυβερνήσεις είναι απλά ενεργούμενά τους, και ασχέτως το πώς εμφανίζονται στα χάπατα, είναι όλες άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο αριστερές ή αριστερίζουσες, πράγμα το οποίον σημαίνει ομοιομορφία, τουβλοποίηση και γκριζάρισμα ..όλοι ίδιοι πρός τα κάτω – εξαιρέσει βεβαίως βεβαίως των διοικούντων, όσο είναι χρήσιμοι.

Η αριστερίστικη Νοοτροπία των Νεοταξιτών, δεν είναι κάτι διάφορο από την Νοοτροπία αυτού που την έχει επιβάλλει στους ακολούθους του – είναι η Νοοτροπία του Ματσαμούτση ή Γιαχβίκουλα, που προσκυνάνε οι τρέχτονες και τα ματσόνια (νομίζοντας ότι θα αποτελέσουν εξαίρεση ..ίσως μόνο για όσο είναι χρήσιμοι και βεβαίως εάν έχουν κάτι να προσφέρουν) και βεβαίως, έστω και αν έχουν πλήρη άγνοια, τα αριστερίστικα και κουμουνιστικά φρόκαλα ..η Νοοτροπία των καθηλωμένων, πειθαρχημένων και ρομποτοποιημένων δούλων, η οποία δεν επιτρέπει αντιρρήσεις, διαφοροποίηση ή διαφορετικότητα, αλλά προωθεί και επιβάλλει την γκρίζα ομοιόμορφη τουβλοποίηση, κάτι που το βλέπουμε κατά κόρον να συμβαίνει στα σχολεία της σύγχρονης εκπαίδευσης, όπου η εκπαίδευση προσαρμόζεται στον πιό καθυστερημένον και όχι στον πιό προχωρημένον, ώσπου στο τέλος καταλήγουν όλα τα παιδιά τούβλα και βλίτα.

Η αριστερίστικη νοοτροπία, η ιδιόμορφη εντροπία των ομοιογενοποιημένων τούβλων, της απόλυτης καθήλωσης, της απουσίας φωτός, διαφορετικότητος και δημιουργίας, είναι ο στόχος του «Συστήματος» για το μπουρδέλο του «Κόσμου Φυλακή».

 

Τι δουλειά, ποιά σχέση, μπορεί να έχει όλο αυτό, με την Σεισάχθεια και την Νοοτροπία της Παλιάς Ελλάδος, όπου όλες οι παροχές δεν είχαν στόχο να δημιουργήσουν κοπρίτες, και να οδηγήσουν σε αδράνεια, νωθρότητα και τεμπελιά, ν’ αφαιρέσουν δημιουργικότητα και άμιλλα, να καταστήσουν τον κόσμο τούβλα και ρομποτάκια, αλλά να στηρίξουν την ανάπτυξη και την πρόοδο, να σπρώξουν πρός τα πάνω και ταυτόχρονα να επιτρέψουν στον καθένα να έχει ελεύθερο χρόνο ν’ ασχοληθεί με την οικογένειά του και απαλλαγμένος από έγνοιες να φροντίσει την προσωπικήν του ανάπτυξη και προετοιμασία ;;

 

Η μια νοοτροπία, δημιουργεί ομοιογενοποιημένα τούβλα και δουλικά ρομπότ, ενώ η άλλη ελεύθερους και δημιουργικούς ανθρώπους ..τι δουλειά λοιπόν μπορεί να έχουν το ένα με το άλλο ;;

 

Βάλτε το ρημάδι να δουλέψει !! 

Σκεφτείτε και χρησιμοποιήστε την Λογικήν, και μην πνίγεστε σε μισή κουταλιά νερό.

Δυόμιση χιλιάδες χρόνια εκεί ψηλά στον Όλυμπο!

αν σήμερα, ακριβώς σαν σήμερα, δυόμιση χιλιάδες χρόνια πρίν, γύρω στους χίλιους πεντακόσιους Έλληνες…

…λίγοι πάνω, λίγοι κάτω, τόσοι περίπου…

…περνούσαν στην αθανασία…

…μέσα από τις Θερμές Πύλες.

 

Η ιστορία είναι γνωστή. (Είναι; ) Κατεβαίνουν οι Πέρσες στην Ελλάδα γιά δεύτερη φορά μέσα σε δέκα χρόνια, σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους. Αυτός που τους έβαλε –παλαιόθεν, πρό 30ετίας, όχι πρίν καναδυό μερόνυχτα- φυτίλια να κάνουν τέτοια δουλειά, ήταν ένας σκατιάρης ονόματι Μαρδόνιος (Μαρδοχαίος, Μορντεχάϊ, Μαλντέκ)… μόνο που καθόλου δεν ήταν Πέρσης, όπως γράφει -βλακωδώς- η Γουΐκι. (Τ’ ήταν, τότε; μυτόγκας ήταν! Με τέτοιο όνομα, τί περιμένατε να ήταν; Άκου ερώτηση!… Καί σιγά μην του τη χαρίσω, λόγωι των ηλιθίων «αντιρατσιστικών» νόμων της σήμερον, που ισχύουν στο προτεκτοράτο μας. Επίσης, ήταν νταβατζής της αδερφής του! Μπουμπούκι σκέτο, από χαρακτήρα!  🙂  )

Οι Πέρσες έχουν τόσο πολυάριθμο στράτευμα, που δεν βρίσκουν καμμία συστηματική αντίσταση απ’ τους Έλληνες στο πέρασμά τους, παρά μόνον κλεφτοπόλεμο. Από φόβο καί μόνον, κανείς δεν τους αντιστέκεται. Ωστόσο, οι νότιοι Έλληνες αποφασίζουν να τους σταματήσουν σε στενό πέρασμα, όπου η αριθμητική υπεροχή των Περσών εξουδετερώνεται. Διαλέγουν, λοιπόν, τα Τέμπη – αλλά το ξανασκέφτονται, φοβούμενοι μήν υποχωρήσουν οι Θεσσαλοί λόγωι φόβου. (Διότι, σου λέει, κάμπος είναι· άμα τους την πέσουν οι Πέρσες, δεν θά ‘χουν πού να πάνε να κρυφτούν. Άρα, με πιθανότητα 99% θα «μηδίσουν».) Έτσι, παρατάνε τα Τέμπη καί κατεβαίνουν νοτιώτερα, στις Θερμοπύλες.

Εκεί, όντως ξαναστενεύει η ξηρά, κι αφήνει ένα στενό πέρασμα, σχεδόν μή χρησιμοποιήσιμο γιά τον πολυάριθμο Περσικό στρατό. Τωί καιρώι εκείνωι, βέβαια. Μην κάνετε συγκρίσεις με το σήμερα – τη διπλή εθνική οδό καί την ηλεκτρική διπλή σιδηροδρομική γραμμή, συν τον κάμπο του Σπερχειού. Τότε, η θάλασσα έφτανε περίπου μέχρις εκεί, όπου σήμερα βρίσκεται το άγαλμα του Λεωνίδα. Ο κάμπος του Σπερχειού αναπτύχθηκε από τότε (εδώ καί δυόμιση χιλιετίες) με τις προσχώσεις του ποταμού.

 

Ο βασιλιάς της Σπάρτης Λεωνίδας ( = Λιονταράκος), γιά την ακρίβεια ο ένας από τους δυό βασιλιάδες της πόλης, σχεδόν παρακούοντας τους αναποδιασμένους κωλόγερους εφόρους (καί γιατί να μην τους παρακούσει; εξήντα χρονών ήτανε· δεν είχε ανάγκη κηδεμόνων), παίρνει τριακόσιους ψυχωμένους συμπολεμιστές του καί πάει να υπερασπίσει το στενό. Μαζί του, μερικές χιλιάδες ντόπιοι (Θεσπιείς, Φωκείς, καί άλλοι), συν (εκόντες-άκοντες) καμιά τετρακοσαριά όμηροι απ’ την μηδίσασα Θήβα. (Οι οποίοι στο τέλος της μάχης παραδόθηκαν στους Πέρσες αυτοβούλως· αλλά μέσα στην αναμπουμπούλα οι Πέρσες τους σκότωσαν, νομίζοντας οτι είχαν να κάνουν με πραγματικούς αντιπάλους παραδοθέντες.)

Όμως, κι ενώι η μάχη είχε αρχίσει στις 9 Αυγούστου, κι ενώι ήδη είχαν περάσει τρείς μέρες με τους Πέρσες φρακαρισμένους στο στενό των Θερμοπυλών, βρέθηκε ένα όρθιο δίποδο κρέας ονόματι Εφιάλτης, καί πρόδωσε. Οδήγησε καμιά δεκαριά χιλιάδες επίλεκτους Πέρσες πολεμιστές από ένα ορεινό μονοπάτι, την Ανοπαία Ατραπό, στο πίσω μέρος των Ελλήνων στο στενό των Θερμοπυλών, κι έτσι η μάχη ήταν πιά άνιση καί χάθηκε. Στις 13 Αυγούστου του 480 πΧ, οι υπό την γενική αρχηγία του Λεωνίδα Έλληνες περνούσαν στην αθανασία!

Δυστυχώς, κι ενώι ο Λεωνίδας είχε πληροφορηθεί γιά το μονοπάτι καί προνόησε να βάλει χίλιους ντόπιους Φωκείς να το φυλάνε, αυτοί δεν περίμεναν νυχτερινή επίθεση από τους Πέρσες… δεν συνηθιζόταν τους καιρούς εκείνους οι νυχτερινές πολεμικές επιχειρήσεις. Πιάστηκαν κυριολεκτικά στον ύπνο οι Φωκείς, σκόρπισαν καί λάκησαν μπροστά στους δέκα χιλιάδες Πέρσες επίλεκτους, καί δυστυχώς δεν σκέφτηκαν να πάνε τρέχοντας (όσοι φτεροπόδαροι απ’ αυτούς μπορούσαν) να ειδοποιήσουν τους μαχόμενους κάτω στον κάμπο, φεύγοντας μπροστά στην Ανοπαία Ατραπό, κι όχι στα πλάγιά της. (Κι όμως, θα μπορούσαν να το κάνουν – θεωρητικά, τουλάχιστον. Δες καί παρακάτω.)

 

Σήμερα έχουμε ένα μεγαλοπρεπές μνημείο του Λεωνίδα καί των Τριακοσίων του, συν ένα λιγώτερο μεγαλοπρεπές, αλλά σαφώς επικό καί λυρικό μαζί, γιά τον Δημόφιλο, τον γυιό του Διαδρόμου καί τους Θεσπιείς του. Τά ‘χω επισκεφθεί αρκετές φορές καί τα δύο… κι όνειρο τό ‘χω να διασχίσω την Ανοπαία Ατραπό ανάποδα!

Αυτή βρίσκεται μέχρι σήμερα εκεί που βρισκόταν καί τότε, καί εχρησιμοποιείτο έως καί λίγο μετά τον Β’ ΠΠ από τους χωρικούς της περιοχής – με πόδια καί με υποζύγια. Με τη μαζική έλευση-επέλαση των αυτοκινήτων (κατά καί μετά τις δεκαετίες του 1960 καί 1970) σχεδόν ξεχάστηκε, αλλά εξακολουθεί να είναι μιά όμορφη πεζοπορική διαδρομή.

Χοντρικά, η Ανοπαία Ατραπός είναι ετούτη εδώ (με το κίτρινο) – κι άμα θέλετε, κάντε ζούμ στο Γκουγκλ Έρθ, να δήτε το μονοπάτι καθαρά:

 

 

Το στρατόπεδο των Περσών είναι με το κόκκινο, των Ελλήνων με το γαλάζιο, ο γαλάζιος κύκλος είναι -στο περίπου- η θέση των Φωκαέων (γιά να έχουν το πλεονέκτημα της ανηφόρας έναντι του εχθρού), καί η μπλέ γραμμή είναι η τότε ακρογιαλιά.

Το εργαλείο «path» του Γκούγκλ Έρθ μετράει την απόσταση στα 18.32 χιλιόμετρα… καί καταλαβαίνουμε τί ακριβώς έγινε το βράδυ της 12ης προς 13η Αυγούστου, καλή ώρα σαν τώρα που γράφω το αρθράκι:

Το απόσπασμα των Περσών (με τον Εφιάλτη μπροστά να το σαλαγάει) έφυγε προς τα δυτικά του στρατοπέδου τους κατά τις δέκα με έντεκα το βράδυ (με κανονική -κι όχι «θερινή»- ώρα, τέτοια μέρα έχει ήδη σουρουπώσει πρό πολλού), χωρίς οι Έλληνες να έχουν ορατότητα το τί γίνεται. (Τους Πέρσες τους έκρυβε η προεξοχή του Καλλίδρομου.) Οι Φωκείς, φεύγοντας πανικόβλητοι, δεν πρόβαλαν αντίσταση, κι έτσι η πορεία των Περσών συνεχίστηκε σχεδόν χωρίς διακοπή.

Επειδή έχω εμπειρία καί πεδινών καί ορειβατικών πορειών με ομάδες, τόσο πολιτικές, όσο καί στρατιωτικές, σας λέω ότι στο ίσιωμα ο πεζός εκπαιδευμένος στρατιώτης κάνει έξι χιλιόμετρα την ώρα με γρήγορο βάδισμα, καί με συντεταγμένο τροχαδάκι δέκα. (Έτσι ακολουθούσαν παλιά τους έφιππους. Δες πχ Γιαπωνέζικες ταινίες με πολέμους φεουδαρχών με σαμουράϊ.) Στο βουνό, όμως, δεν σηκώνει τροχάδην, αλλά μονάχα συντεταγμένο βηματισμό ομάδας (αν καί με ελεύθερο ρυθμό καί διασκελισμό) – με μέγιστη ταχύτητα τα τρία χιλιόμετρα την ώρα. Επομένως, οι Πέρσες έκαναν ένα γεμάτο εφτάωρο γιά να παρακάμψουν το βουνό καί να βρεθούν στα νώτα των Ελλήνων, δηλαδή έφτασαν εκεί (μαζί με τις στάσεις γιά κατούρημα) κατά τις έξι το πρωῒ.

Το ότι δεν συνεχίζω την κίτρινη γραμμή μέχρι την πεδιάδα (παρά το ότι το μονοπάτι όντως κατεβαίνει μέχρι κάτω), οφείλεται στο ότι οι Πέρσες, λέει ο Ηρόδοτος, θες επειδή φοβόντουσαν τους Έλληνες (επί τρία μερόνυχτα είχαν μαζέψει αρκετό βρωμόξυλο στην καμπούρα τους, καί πλέον είχαν εμπειρία του τί εστί βερύκοκο), θες επειδή τους είχε βγεί η πίστη απ’ την ορεινή πορεία, κατέφυγαν σε παρακείμενο υπερυψωμένο λόφο (εκεί που σταματάω τη γραμμή), καί πλάκωσαν τους Έλληνες στις σαϊτιές. Έτσι πέθαναν οι υπερασπιστές των Θερμοπυλών, κι όχι σε μάχη εκ του συστάδην. Άλλως τε, τους ρίχτηκαν κι από βόρεια οι λοιποί Πέρσες… κατά τις δέκα, έντεκα το πρωῒ εκείνης της φοβερής 13ης Αυγούστου, όλα είχαν τελειώσει.

 

Εμείς εδώ, όμως, δεν τελειώσαμε ακόμη. Έχουμε την έντονη απορία, του τί ήταν ο Εφιάλτης… διότι κανείς δεν μας την απάντησε επί δυόμιση χιλιάδες χρόνια. Κι επειδή εξακολουθεί να μην την απαντά κανείς, θα την ψάξουμε εμείς από μόνοι μας την απάντηση.

Πρόδωσε, τάχα, μονάχα από φόβο καί φιλοχρηματία; Καί γιατί άλλοι κάτοικοι της περιοχής, εξ ίσου φοβισμένοι καί παραδόπιστοι, δεν πρόδωσαν;

Ο φίλος Μποτίλιας έδωσε κάποτε την ερμηνεία ότι αυτό δεν ήταν το όνομα του προδόταρου, αλλά παρατσούκλι – «ο επί του άλματος», παναπεί ο σαλταρισμένος. Εν άλλαις λέξεσιν, ο Εφιάλτης ήταν κάποιο ανισόρροπο άτομο, θύμα των Κρονίων ιερατείων, που έκανε ό,τι έκανε μέσα σε κατάσταση όχι πλήρους συνειδήσεως, αλλά ημιμαστούρας (καί ενδεχομένως καί ψυχικού «προγραμματισμού»). Ίσως… αν καί, καλό θα ήταν να είχαμε κι άλλα στοιχεία γιά την σκοτεινή αυτή υπόθεση.

Μιά δεύτερη, τελείως «επίπεδη» καί πρακτική ερμηνεία (οφειλόμενη στην Γραμματέψ μας), είναι πως ο Εφιάλτης ήταν απλά ένα χεσμένο απάνω του από τον φόβο (καί φιλοχρήματο) ανθρωπάκι· καί καλό θα είναι να μήν ψάχνουμε πάντα γιά εχθρούς σε τέτοιες περιπτώσεις (λέει η Γραμματέψ), πρίν ψάξουμε γιά δικούς μας προδότες, που ξεπηδάνε σχεδόν πάντα από το σύνολο των βήτα διαλογής ατόμων (των συμπλεγματικών καί των περιθωριακών, δηλαδή).

Αλλά σας έχω καί μιά τρίτη εξήγηση, δική μου.

 

…Όταν, λοιπόν, το μιαρό ζεύγος Δευκαλίωνα καί Πύρρας σήκωνε τις ταφόπλακες κι έκανε κλωνοποίηση σε (φρεσκο)πεθαμένους, λέτε πως το κάνανε γιά καλό; επειδή τάχα είχαν χαθεί (με τον Κατακλυσμό) οι άνθρωποι καί δεν ήταν ωραίο θέαμα η ερημιά; (Καταπώς λέει η -στο σημείο αυτό- «πειραγμένη» Μυθολογία μας.)

Καί γιατί δεν κάνανε κλωνοποίηση σε ζωντανούς; (Αφού διασώθηκαν μερικοί, καταπώς γράφει ο Πλάτων.)

Να σας πω εγώ γιατί.

Διότι στο πτώμα έχει ήδη φύγει η ψυχή, κι ο κλώνος πεθαμένου προγραμματίζεται χωρίς εμπόδια.

Επομένως, όταν φτιάχνεις μιά στρατιά προγραμματισμένων κλώνων καί την αμολάς ανάμεσα στους κανονικούς ανθρώπους, δεν το κάνεις γιά καλό. Κάτι άσχημο έχεις στο μυαλό σου!… που θα σου δώσει καρπούς αργότερα. Μπορεί καί πολύ αργότερα.

Καί βέβαια, ο προγραμματισμός ενός κλώνου / ενός σπαρτού περιλαμβάνει καί μηχανισμούς ασφαλείας. Εδώ ένα φτηνό κινητό κι έχει ένα σωρό κρυμμένους αριθμούς (κάτι «ιμέϊ» καί κάτι τέτοια), υποτίθεται γιά να μή σου το κλέψουν (καί γιά ν’ αυτορουφιανεύεσαι στις εταιρείες τηλεφωνίας καί τις «υπερεσίες» πίσω απ’ αυτές)· άσε τις ένα σωρό κρυμμένες δυνατότητες, που τις βρίσκεις μονάχα με «χακέματα» – που με τη σειρά τους τα βρίσκεις σε αμέτρητα βίντεα στα γιουτιούμπια! Δεν θά ‘χει / δεν θά ‘χε ένας κλώνος τέτοια πράγματα, εκμεταλλεύσιμα σε περίπτωση που χρειαζόταν; Ουδέν καινόν υπό τον Ήλιον, άλλως τε!… αν νομίζουν οι κατασκευαστές κινητών τηλεφώνων ότι πρωτοτυπούν!

[Παρένθεσις πρώτη:

Μακάρι να ήξερα τα «χακέματα» γιά κάτι σπαρτούς, που μας κουβαλήθηκαν καί μας κατσικώθηκαν εδώ, να τους κάνω σπαρτόσκονη!… Μεγάλη υπόθεση αυτή· ενστικτωδώς γνωρίζω πως κάπου -καί πού συγκεκριμένα– υπάρχουν καταγραμμένα, αλλά άντε να καταλάβεις τί λέει ένα κείμενο με συμβολικές ερμηνείες των λέξεων, καί δή γραμμένο σε μιά γραφή αχρησιμοποίητη εδώ καί δέκα χιλιάδες χρόνια!]

[Παρένθεσις δευτέρα:

Με την ίδια λογική, κι εμείς οι κανονικοί ( ; ) άνθρωποι έχουμε τέτοιους μηχανισμούς, καθ’ ό «βελτιωμένοι» κατά καιρούς από πχ τη Θεά Αθηνά, ή άλλες θείες οντότητες… αλλά άντε να τους βρείς!

«- Καί τί θες να πείς, ρέ Εργοδότη; ότι πρέπει ν’ αρχίσουμε να ψαχνόμαστε;»

Ξέρω καί ‘γώ; αν έχουμε λύσει όλα τ’ άλλα προβλήματά μας, καί δεν έχουμε κάτι καλύτερο ν’ ασχοληθούμε… Άλλως τε, πάντα υπάρχουν περιθώρια γιά βελτιώσεις!  🙂

Βέβαια, οι «υπερεσίες» είναι χίλια τοις εκατό πεπεισμένες πως όντως υπάρχουν τέτοιοι μηχανισμοί – κι εννοείται πως λύσσαξαν να τους βρούν, με κάτι Μάρκ Ούλτρα, κτλ κτλ κτλ. Ευτυχώς, όμως, δεν έχουν ξεκλειδώσει τα πάντα. Καί μάλλον ούτε πρόκειται.]

 

Στο σημείο αυτό, ο λογικός αναγνώστης θα με ρωτήσει τί ανακατεύω την προχωρημένη Βιολογία με τους ήρωες των Θερμοπυλών… κι εντάξει, καταλάβαμε τί θές να πείς ρέ Εργοδότη, ο Εφιάλτης ήτανε απόγονος ενός Δευκαλιώνειου κλώνου, γι’ αυτό φέρθηκε όπως φέρθηκε. Επομένως, γιατί δεν κλείνω το άρθρο;

• Διότι, αγαπητά μου παιδιά, η μάχη γιά την επιβίωση της Ελλάδας καί των Ελλήνων ΔΕΝ τελείωσε ΠΟΤΕ από τότε!… από την 13η Αυγούστου του 480 πΧ! Συνεχίζεται! Αόρατη – καί άρα, πιό ύπουλη!
  
• Καί διότι οι Εφιάλτες εξακολουθούν να ζούν ανάμεσά μας!

Αναρωτήθηκες ποτέ, αναγνώστη μου, έτσι γιά παράδειγμα…

• Σε τί διαφέρεις εσύ, που δεν φοράς μάσκες κι αηδίες, με τον κάθε χέστη, που φοράει μάσκα συνεχώς;
• Σε τί διαφέρεις εσύ, που θες να υπερασπιστείς την Πατρίδα μας με κάθε τρόπο, μ’ αυτόν που κοιτάζει να βγάλει ψεύτικο διαβατήριο, γιά να την κοπανήσει έξω ως δήθεν αλλοδαπός;
• Σε τί διαφέρεις εσύ, που μπορείς να σκέφτεσαι (πχ ότι ο -ενδεχομένως μολυσμένος- αέρας μπαίνει κι απ’ τα πλάγια της μάσκας), με τον μαλάκα, που πάει καί φιλάει τα χέρια των πωλητικών;

Αν αναρωτήθηκες, καλώς – καί ήδη θα κατάλαβες πού το πάω.

Έχουμε μάχες καί μάχες μπροστά μας! Αν κι όχι εφάμιλλες σε δυσκολία με την των Θερμοπυλών, αλλά ούτε κι εύκολες.

 

Όθεν, να το κλείσω το κείμενο, ως είθισται στις εθνικές επετείους! (Αλλά μακριά από μας το ψεγάδι ότι αποτελούμε σαπιορήτορες-αναφορατζήδες.)

Λοιπόν:

 

 

 

ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

 

Υγ: Έχει κι άλλο, που συνδέει το τότε με το σήμερα. Η 13η Αυγούστου είναι η δεύτερη σε ισχύ «πύλη» μέσα στο έτος. (Βλέπε πείραμα της Φιλαδέλφειας, μάχη του Μαραθώνα, κτλ.) Άρα γε, να ξέρανε τέτοια κόλπα κι οι Πέρσες, καί να προετοιμαζόντουσαν καταλλήλως (από μεταφυσικής πλευράς, εννοώ) γιά το πότε καί πώς θα δώσουν μάχη;

Καί γιατί όχι; Όλοι οι Ανατολίτες έχουν ολόκληρα βιβλία θεωρίας γιά οιωνούς κτλ κτλ. Άλλως τε, «Εκ της Περσίας έρχονται τρείς Μάγοι με τα δώρα!»…

…Καί «οι μάγοι με τα δώρα εκ Περσίας» είχαν ξαναδώσει μάχη με Έλληνες ακριβώς δέκα χρόνια πρίν! Στις 13 Αυγούστου του 490 πΧ, στον Μαραθώνα!

Το θέμα είναι πως σήμερα οι Πέρσες δεν θα πολεμήσουν μ’ εμάς… κάποιοι άλλοι, όμως, θα το κάνουν. («Τούρκοι» ονομάζονται, Εργοδότη!) Αν ξέρουν τέτοια κολπάκια κι αυτοί, καλά θα κάνουμε να οργανωθούμε καλύτερα.

 

Όπως κάτω, έτσι καί… ;

απετάν Άρης!… Έτσι μεταφράζεται (κάπως ελεύθερα) το όνομα του κερατοβάπορου Ορούτς Ρεῒς.

Εφ’ όσον, όμως, μιλάμε γιά Άρη, γιατί κανείς δεν σκέφτηκε να κάνει συσχετισμό με τα συμβαίνοντα εις τους ουρανούς; εννοώ, πλανήτη Άρη καί λοιπά άστρα.

Γιατί κανείς δεν σκέφτηκε να κάνει συσχετισμό του στολίσκου των πλοίων που το συνοδεύουν…

 

 

με κάποιο σμήνος άστρων…

…όπως τις Πλειάδες…

 

 

(Δεν είναι πολύ σόϊ αυτός ο συσχετισμός, αλλά έρευνα κάνουμε. Δοκιμάζουμε πιθανότητες.)

…κι όχι μονάχα πάγιο, ή σημερινό αστρικό σχηματισμό, αλλά καί μελλοντικό…

 

 

…ξέρω ‘γώ, την επερχόμενη συσσώρευση των πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος κοντά στον Βασιλίσκο…

…μιά που η σημαία της τουρκίτσας (καί του πακισκατάν) απεικονίζει την Ηλιακή έκλειψη του 9600 πΧ κοντά στον Βασιλίσκο (έναρξη εκστρατείας Ατλάντων εναντίον Ελλάδας) ;

(Καί μιά που το τουρκιγιέ φλάμπουρο είναι ζωγραφισμένο απάνω στο κερατοβάπορο; )

Δεν είπαμε, όπως …κάτω έτσι καί πάνω; Καί να παίρνει στροφές το μυαλό σας, παρακαλώ! Το: «όπως επάνω, έτσι καί κάτω», ισχύει μέν γι’ ακίνητα μνημεία (ναούς, πυραμίδες, κτλ) – ναί, έτσι το ξέρουμε παραδοσιακώς· αλλά, γιατί να μην ισχύει καί γιά κινούμενα αντικείμενα, πχ πλοία;

 

Στο σημείο αυτό, σα να με ρωτάτε πολλοί: «- Γιατί να μπούμε στον κόπο;».

Διότι:

• είτε δεν υπάρχει τέτοιος συσχετισμός, οπότε πράγματι είναι τζάμπα κόπος,
• είτε υπάρχει.

Στη δεύτερη αυτή περίπτωση, έχουμε χτυπήσει χρυσωρυχείο! Εάν όντως πέσαμε μέσα, θα καταλάβουμε πολλά πράγματα από τέτοιον συσχετισμό.

• Κατ’ αρχήν, εάν οι Τουρκαλάδες σκαμπάζουν απ’ αυτά τα πράγματα, κι αν αυτά ταιριάζουν με το θρησκευτικό τους πλαίσιο. (Οπότε έχουν καί το ελεύθερο να τα χρησιμοποιούν.)

Βλέπετε, η (γνωστή) Αστρολογία κι η Πτολεμαϊκή Αστρονομία είναι καθαρά δικές μας υποθέσεις, τις οποίες διαχρονικώς προσπαθούν να μιμηθούν καί να εκμεταλλευτούν κάτι λεβέντες από Δύση μεριά. (Καί κάτι άλλοι, με μυτόγκες.)

• Εάν, λοιπόν, οι Τούρκοι έχουν (απ’ τους ιμάμηδες) το καλώς έχειν να παίζουν με τέτοια patterns, σε δεύτερο στάδιο θα διαπιστώσουμε καθαρά αν ενεργούν αυτόνομα, ή είναι δασκαλεμένοι – καί ποιός τους δασκάλεψε.
• Επίσης, μπορούμε να καταλάβουμε ποιόν συμβολισμό / ποιές δυνάμεις επικαλούνται μεταφυσικώς πως.
• Επίσης, μπορούμε να καταλάβουμε πού θα πάει η δουλειά με τα καράβια τους, απλούστατα (προ)βλέποντας τις μελλοντικές κινήσεις των άστρων! (Πότε σταματάνε αυτά κι αρχίζουν ανάδρομη κίνηση, άρα πότε θα αναστρέψει πρύμναν το Ορούτς να επιστρέψει στη βάση του – κτλ.)
• Τέλος, μπορούμε να συμπεράνουμε καναδυό άλλα πραγματάκια από το pattern· πχ τη θέση του υποβρυχίου, που συνοδεύει τον σχηματισμό. (Ίσως βρίσκεται στη θέση της -νέας- Σελήνης, στην τρίτη εικόνα. “Σκοτεινή” γάρ αυτή, “σκοτεινό” κι αυτό.)

Οπότε, είδατε καθαρά τί καί πόσα μπορούμε ν’ ανακαλύψουμε, αν παίξουμε λίγο το μυαλουδάκι μας!

 

Άντε, λοιπόν, ανασκουμπωθήτε καί κάντε τίποτε από ψάξιμο! Όλα εγώ θα σας τα δίνω έτοιμα;

 

. . . . . . . . . . . . . . .

 

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 2020-08-12 μεσημέρι

 

Καλά το είχα υποψιαστεί!… Η διάταξη των Τουρκικών πλοίων είναι αυτή, που είχαν μόλις πρίν λίγο (ίσως καί τις προηγούμενες μέρες – διότι κινούνται γρήγορα) ο Κρόνος με κάποιους από τους μεγάλους δορυφόρους του. (Κλίκ στην εικόνα γιά πλήρες μέγεθος.)

 

 

Καί με λίγο ζούμ-άουτ:

 

 

Χθές βράδυ, πάντως, η διάταξη ήταν η ίδια, αλλά με άλλους δορυφόρους. Μόνο που είχα ήδη αναρτήσει το άρθρο, καί επιφυλασσόμουν γιά ενημερώσεις, επειδή ήθελα να ψάξω κι άλλες εκδοχές με την ησυχία μου.

Ο ίδιος ο Άρης,τώρα, βρίσκεται στους Ιχθύες. (Σημαίνει πολεμικό υποβρύχιο, κατά μία ερμηνεία. Είμαι περίεργος να μάθω το όνομα του υποβρυχίου, που συνοδεύει την νηοπομπή!)

 

 

Λέτε να επαναληφθεί ο 15Αύγουστος του 1940; Ελπίζω πως όχι.

 

Υγ: Εμείς εδώ στο μπλόγκι πάμε απλά να μας φύγει ο καημός… μήπως καί δούμε όσα δεν είδε άλλος κανείς, κι αποκτήσουμε μιά άλφα περηφάνεια γιά την εξυπνάδα μας, βραδερφέ! Διότι κατά βάσιν το ανέκδοτο είναι γνωστό, καί (…το παραδέχομαι…) δεν χρειάζεται πολύ ψάξιμο στ’ άστρα: οι Τούρκοι θα κάνουν ό,τι γουστάρουν, κι ο δικός μας στόλος θα περιοριστεί στο μπανιστήρι.

Πάει περίπου ως εξής:

“- Μπήκαν 20 ναυτικά μίλια μέσα στην ΑΟΖ μας!”

“- Τους παρακολουθούμε!”

“- Μπήκαν 200 ναυτικά μίλια μέσα!”

“- Τους παρακολουθούμε!”

“- Φτάσανε στον ναύσταθμο!”

“- Τους παρακολουθούμε!”

“- Ετοιμάζονται να πυροβολήσουν!”

“- Τους παρακολουθούμε!”

 

Αυτά όλα, βεβαίως-βεβαίως, θυμίζουν σενάριο μιάς ταινίας του Γκουσγκούνη (δικό του το σενάριο), όπου ο Γκουσγκούνης ήταν αστυνομικός επιθεωρητής, κι έβλεπε με τα κυάλια κάτι κακούς.

Γυρίζει, λοιπόν, ο βοηθός του (που ήταν δίπλα του), καί του λέει:

“- Αρχηγέ, μας είδαν!”

“- Ναί, μας είδαν!”, απαντάει ο Γκουσγκούνης, με τη βαρειά Θεσσαλική προφορά του.

“- Αρχηγέ, έρχονται κατά ‘δώ!”

“- Ναί, έρχονται κατά ‘δώ!”

“- Αρχηγέ, μας φτάσαν!”

“- Ναί, μας φτάσαν!”

“- Αρχηγέ, θα μας πιάσουν!”

“- Ναί, θα μας πιάσουν!”

…Το θέμα, όμως, είναι ότι ο Γκουσγκούνης δεν μπορούσε μέν να γράψει σενάρια της προκοπής, αλλά ήταν χρήσιμος σ’ άλλη δουλειά. Ετούτοι εδώ, σε ποιά δουλειά είναι χρήσιμοι;

 

διά πράξεων ή παραλείψεων

 

 

 

 

σ’ αυτούς που ζητάνε περισσότερα από ΕΛΛΑΔΑ !!

 

 

Παλαιός

 

 

..εντολής παλαιάς απαραβάτου

‘‘Κανών τοις Έλλησιν έστιν, Εντολής παλαιάς απαραβάτου, η της, διά πράξεων τε παραλείψεων βλάβης του Έθνους, των ενόχων τιμωρίας’’

Το «διά πράξεων ή παραλείψεων» δεν αναφέρεται αποκλειστικά στο θέμα προδοσία υπέρ κάποιου έξωθεν εχθρού, αλλά γενικώς στο θέμα προκληθείσης Βλάβης, ή προσπάθειας να προκληθεί βλάβη, στην Πατρίδα, στο Έθνος.

Το θέμα προδοσία είναι η μερική πλευρά του θέματος, ενώ το «διά πράξεων ή παραλείψεων» αναφέρεται γενικότερα, καλύπτοντας πλήρως το θέμα Προκληθείσης ή Προκαλουμένης Βλάβης στην Πατρίδα και το Έθνος.

Κάτω απ’ αυτό το πνεύμα, θα μπορούσε να ‘πεί κάποιος ότι οτιδήποτε πραττόμενο και από οποιονδήποτε πολίτη της χώρας, προκαλεί έστω και έμμεση ή σμικρή βλάβη, εμπίπτει στο ανωτέρω ..όμως καλό και σοφό είναι, βάζοντας το κεφάλι μας να δουλέψει, να μην φτάνουμε στ’ άκρα, οδηγούμενοι σε κυνήγι μαγισσών.

Και βεβαίως χρειάζεται να γίνει διάκριση, στο εάν αυτό συνέβη/συμβαίνει εκ προθέσεως, αβλεψίας, ατυχήματος ή οποιουδήποτε είδους επιβαλλόμενης βίας ή καταναγκασμού.

 

..οι προκαλούντες την βλάβην ένοχοι

Πρωτίστως είναι οι κυβερνώντες και όχι μόνο σε όσα κάνουν σε σχέση με τους άλλους έξω, αλλά και σε όσα πράξουν για τα εντός της χώρας και του Έθνους.

Δεν λογίζεται δηλαδή μόνο η παράδοση χώρου ή δικαιωμάτων σε ξένους, αλλά και η καθ’ οιονδήποτε τρόπο προξενηθείσα βλάβη εσωτερικά, στο σύνολο ή σε μέρος του πληθυσμού.

Αφού πάρετε χαρτί και μολύβι, βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει και σηνειώστε όλα όσα έχουν πράξει οι διάφοροι κυβερνώντες σε βάρος του Έθνους και της πατρίδος, ασχέτως βάθους χρόνου.

Σε δεύτερη φάση έρχεται όλος ο πολιτικός κόσμος σε σχέση με το πόσο συνέβαλε ή αντιστάθηκε, αλλά και εάν ενημέρωσε τον λαό

Σε τρίτη φάση έρχεται το Νομικό σύστημα της χώρας και κυρίως το ανώτερο δικαστικό και εισαγγελικό σώμα, αλλά χωρίς να εξαιρείται και κάθε απλός δικαστής εάν δίκασε με βάση άδικες και αντισυνταγματικές διατάξεις ..και μην χαίρεται το δικηγορικό γιατί και αυτό έχει ανάλογες ευθύνες.

Ακολουθούν, όλοι των κλάδων ασφαλείας και φύλαξης της χώρας, από έναν βαθμό και πάνω ..αλλά μην εξαιρουμένου καθενός μικρόβαθμου που «έκανε την δουλειά του» υπακούοντας σε στρεβλές εντολές.

Σειρά έχει το Ιατρικό, επιστημονικό αλλά και εκπαιδευτικό σώμα, πάντα αυτοί των υψηλών θέσεων.

Και βεβαίως κάθε ένας, που από θέση ισχύος, βιομηχανική, τεχνολογική, παραγωγική κλπ. κλπ. εάν προκάλεσε βλάβη στην χώρα και τους πολίτες υπέχει ενοχής.

Τέλος, κάθε πολίτης, όστις δια των ενεργειών του ή και των παραλείψεων του γίνεται πρόξενος βλάβης στο Έθνος και την πατρίδα.

 

..το βάρος

Βεβαίως το βάρος ενός εκάστου είναι πάντα ανάλογο της πράξεως αλλά και της προκληθείσης βλάβης.

Βλάβη η οποία επηρεάζει το σύνολο ή μεγάλο μέρος είναι ανάγκη ν’ αντιμετωπιστεί διαφορετικά από αυτή που έχει επίπτωση με μικρό ή πολύ μικρό μέρος.

 

..οι ευεργετούμενοι

Πέραν του πράττοντος, και όλοι οι ευεργετούμενοι από την πράξη αυτήν, εφ’ όσον ωφελήθηκαν, και στο μέγεθος που ωφελήθηκαν, έχουν την ανάλογη ευθύνη.

Οι συμφάγοντες όπως ας πούμε η κουφάλα του «εγώ απλά έτρωγα επειδή μου τα ‘φερνε  και δεν ρώταγα» ,άλλα και παρομοίως τα μουλόπουλα που ασχέτως εάν ήσαν ή όχι σε ηλικία να κρίνουν, περνούσαν ζωή χαρισάμενη, είναι ένοχοι αμφότεροι. 

 

..οι απόγονοι

Παρομοίως και οι απόγονοι αυτών που έβλαψαν την χώρα και το Έθνος ωφελούμενοι, και μέρος των απολαβών εκείνων χαίρονται από την μεταφορά ή κληρονομιά εις χείρας των, ασχέτως βάθους χρόνου, και αυτοί είναι υπόλογοι …το εμείς τα βρήκαμε δεν ισχύει !! 

 

..υπέρ Βωμών και ..Εστιών

Όταν στο Ελληνικό Έθνος μιλάμε για Βωμούς, έχουμε ξεκαθαρίσει ότι πρόκειται αποκλειστικά για Ηρώα και τίποτε άλλο.

Όταν δε αναφερόμαστε στο «υπέρ Εστιών» πέραν της ατομικής και οικογενειακής Εστίας, εννοούμε και την μεγαλύτερη και γενικότερη Εστία – την Πατρίδα, την Χώρα, το Έθνος !!

Ελπίζω οι κουφιοκέφαλοι να μπορούν να κατανοήσουν ότι η όποια βλάβη στην Μεγάλη Εστία, είναι και βλάβη στην μικρή, την ατομική ή οικογενειακή του καθενός.

Όσοι και όποιοι λοιπόν, ενσυνειδήτως, ή και ασυνειδήτως, προκάλεσαν βλάβη στην Πατρίδα, σε όσο βάθος χρόνου και αν οδηγεί αυτό, οφείλεται να τιμωρηθούν αναλόγως ..όπως βεβαίως και όλοι όσοι ωφελήθηκαν από τις πράξεις εκείνων, στον αυτόν ή μελλοντικά χρόνον, ασχέτως του διαρρεύσαντος  από την πράξη τελέσεως χρόνου.

 

..κρυπτεία

Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο, δεν είναι αυτό, από την εφαρμογή του ανωτέρω κανόνος, και την απόδοση της δικαίας τιμωρίας, σε εκείνους που αμέσως ή εμμέσως έβλαψαν την πατρίδα ή και ωφελήθηκαν από την πράξη εκείνη.

Αν και σε προηγούμενες αναφορές και σχόλια μίλησα περί της καθολικότητος της παλαιάς αυτής Εντολής, κάποιοι νομίζουν ότι αυτό αναφέρεται σε άτομα μόνο και όχι γενικότερα ..ας πούμε και ολόκληρο το Έθνος ή τον λαό. Όμως αυτό δεν ισχύει !! Οπότε όλοι αυτοί που το νομίζουν κατά πώς τους συμφέρει, ας κάνουν έναν κόπο να σημειώσουν τι και πόσα συνέβησαν, από τότε που τα λέγαμε, πάνω σ’ αυτό, μέχρι σήμερα και ίσως καταλάβουν γιατί μας πήρε κυριολεκτικά και μας σήκωσε.

Βεβαίως όπως είχαμε σημειώσει, η Εντολή αυτή, στο διάβα του χρόνου, παραποιήθηκε, διαστρεβλώθηκε ή ακόμη και πετάχτηκε στα σκουπίδια, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η εντολή αυτή, σε σχέση πάντα με το Ελληνικό Έθνος, είναι παρωχημένη ή άχρηστη, απεναντίας μάλιστα ..αρκεί να υπάρξει αφύπνιση και ανάταξη, ανάσταση του Έθνους, και τότε θα την δούμε να ίσταται ξανά στο βάθρο της !!

Ελληνο-Τουρκική συνομοσπονδία; ΌΧΙ, ευχαριστώ!

Αφιερώνεται σ’ όλους τους πραγματικούς Έλληνες πατριώτες

που ακούν «Τουρκία» καί ξερνάνε

 

ίναι απόλυτα σωστό το ότι παίρνεις καλές απαντήσεις, μονάχα όταν κάνεις καλές ερωτήσεις.

Με αφορμή, λοιπόν:

Την εύνοια του Ίωνος Δραγούμη στην ιδέα μιάς Ελληνο-Τουρκικής συνομοσπονδίας…

…συν την αντίστοιχη εύνοια του Ιωάννη Μεταξά…

…συν την αντίστοιχη εύνοια του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδοπούλου…

…συν την αντίστοιχη -αν κι όχι ακριβώς- «Τουρκοφιλία» των μεταπολιτευτικών γκουβέρνων…

…κάνουμε την καλή ερώτηση:

Τί διάολο, μέλι έχει αυτή η ιδέα, καί δε λέν’ όλοι αυτοί να ξεκολλήσουν;

Καί καλά· δικαιολογούνται κάπως όσοι είναι καταγωγής από Ιωνία ή Κωνσταντινούπολη, όπως ο απώτερης Φαναριώτικης καταγωγής Μεταξάς. Εκεί, εντάξει, μπορείς να επικαλεστείς συναισθηματικούς λόγους. (Αν καί δεν είναι διόλου επαρκείς, να εξηγήσουν το κόλλημα.) Αλλά οι υπόλοιποι; πχ ο Πελοποννήσιος χωριάτης Παπαδόπουλος, τί σχέση είχε;

 

Ήδη το αναφέραμε: ο Δραγούμης (κι αυτός απώτερης Φαναριώτικης καταγωγής κατά ένα μέρος) υποστήριζε μιά τέτοια συνομοσπονδία, επηρεασμένος τα μάλα από τον μέντορά του στο θέμα, τον Σουλιώτη-Νικολαΐδη. Καί η αιτιολογία ήταν πως ένα τέτοιο δίπολο (Ελλάδας με Τουρκία, δηλαδή) θα έπρεπε να υπάρξει, ώστε ν’ αναχαιτιστεί η κάθοδος των Ρώσσων προς νότον. (Βλέπετε, τώι καιρώι εκείνωι είχε αρχίσει να φουντώνει ο Πανσλαυϊσμός.)

Αυτό, όντως, μας δίνει ένα κλειδί προς την απάντηση που αναζητούμε. Ωστόσο, δεν είναι επαρκές στοιχείο από μόνο του· οπότε, συνεχίζουμε το ψάξιμο.

 

α. Τί -μπορεί να- είναι μιά Ελληνο-Τουρκική συνομοσπονδία;

Μία ένωση των δύο αυτών κρατών σε μία ενιαία κρατική οντότητα· αυτό θα είναι πρωταρχικώς.

Βέβαια, αμέσως προκύπτουν προβλήματα, από τα πιό απλά (πχ πού θα βρίσκεται η πρωτεύουσα), μέχρι τα σύνθετα καί δύσκολα (πχ ποιός θα κάνει ουσιαστικώς κουμάντο). Ή κι ενδιάμεσα, πχ τί ρόλο θα έχει ο καθένας.

Στο τελευταίο ερώτημα, κανείς δεν απαντάει επί της ουσίας· αλλά, άπαντες οι της δικής μας μεριάς «φιλομόσπονδοι» κολακεύονται με σκέψεις, ότι εμείς θα είμαστε τα κεφάλια καί θα διοικούμε καθήμενοι σε πολυθρόνες (διότι το αξίζουμε), κι οι Τούρκοι θα κάνουν τις παρακατιανές δουλειές – πχ φαντάροι. Κούνια που τους κούναγε!… καί δεν εννοώ τους Τούρκους μελλοντικούς φαντάρους.

 

Πες, όμως, ότι όλ’ αυτά τα προβλήματα ξεπερνιούνται. Τί θα γίνει μετά; Αυτό το κράτος, τί ρόλο θα παίζει στην περιοχή, εκτός από τον φελλό στο μπουκάλι των Στενών καί του θαλασσίου διαδρόμου του Αιγαίου (να μην περνάνε οι Ρώσσοι προς Μ. Ανατολή) ;

Χμμμ… αυτό το κράτος-μαϊμού γεωγραφικώς κάθεται επάνω στην λεγόμενη «ενδιάμεση περιοχή», που είναι (σχεδόν) το Άλφα καί το Ωμέγα της Γεωπολιτικής. Κατέχει το «μαγαζί-γωνία», να το πούμε λαϊκά. Άρα, όποιος το κατευθύνει, ελέγχει σχεδόν όλον τον πλανήτη!!!

Κι εδώ, μας δόθηκε το δεύτερο κλειδί προς την απάντηση που ψάχνουμε. Αρχίζουμε να κατανοούμε το ποιανών πραγματικά ο κώλος καίγεται τόσο πολύ γιά τη δημιουργία μιάς τέτοιας παρά φύσιν συνομοσπονδίας. Μην ξεχνάτε, άλλως τε, ότι η Γεωπολιτική -ως έννοια- έσκασε μύτη ακριβώς τον καιρό που Δραγούμης καί Σουλιώτης-Νικολαΐδης συζητούσανε την σκοπιμότητα της Ελληνο-Τουρκικής συνομοσπονδίας! Καί με γνωστόν τον «ευτυχή μπαμπά» του μωρού «Γεωπολιτική», καταλαβαίνουμε άριστα το πώς καί το γιατί!… καταλαβαίνουμε από πού ξεκίνησε αυτή η ιδέα, καί πώς επιβλήθηκε.

Θα τα συζητήσουμε όλ’ αυτά προς το τέλος του παρόντος· αλλά πρίν απ’ αυτό, θα πούμε καναδυό απαραίτητα πραγματάκια.

 

β. «Ελληνοπρεπή» επιχειρήματα υπέρ της συνομοσπονδίας αυτής

…Το εξής ένα: ότι μ’ αυτήν ουσιαστικώς ανασταίνεται το Βυζάντιο, που ήταν Ελληνικό. Άρα, αφού μας ανήκε, θα μας ανήκει καί πάλι, το δικαιούμαστε, «χαμένες πατρίδες», καί τα λοιπά, καί τα λοιπά.

Ταυτόχρονα, εδώ συνυπάρχει το λεγόμενο «Φαναριώτικο όραμα», στο οποίο πίστευαν πολλοί μετά το 1453 (κι όχι μόνον ιερωμένοι του πατριαρχείου), αλλά κι εξακολουθούν να πιστεύουν μέχρι σήμερα: ότι, δηλαδή, ένα τέτοιο κράτος (ή ακόμη κι αυτοκρατορία) ας είναι ό,τι θέλει, ας έχει ό,τι κατοίκους γουστάρει (ενδεχομένως γύφτους, ή διαφόρους τυχοδιώκτες τριτοκοσμικούς καί μή…), αρκεί οι Έλληνες να κάνουν κουμάντο, έστω καί ως μυστικοσύμβουλοι. Διότι την ξέρουν την τέχνη του διοικείν από τα χρόνια του Βυζαντίου. (Ενώι προφανώς οι Τουρκαλάδες δεν σκαμπάζουν από κρατική διοίκηση· δεν έμαθαν τίποτε από το 1453. Ναί, πώς;!)

Όμως…

 

γ. Γιατί ΔΕΝ μπορεί να σταθεί μιά τέτοια συνομοσπονδία

Γιά πολλούς λόγους. Όπως:

 

i. Προσοχή, εύθραυστον!

Ένα πολυφυλετικό καί πολυθρησκευτικό κράτος είναι γίγαντας με πήλινα πόδια. Ανά πάσα στιγμή υπόκειται σε φυγόκεντρες  καί διασπαστικές τάσεις, καί ειδικά άμα του βάλουν μπουρλότο ξένοι πράκτορες. (Βλέπε Ουκρανία καί «Αραβικές Ανοίξεις».) Άρα, ανά πάσα στιγμή είναι εκβιαζόμενο, καί σαφώς ασταθές.

Ως Έλληνες, να το κάνουμε τί, ένα τέτοιο κράτος, λοιπόν; Δεν έχουμε αρκετούς μπελάδες με τούτο ‘δώ; θέλουμε κι άλλους;

[Καί ναί, υπονοώ ακριβώς αυτό που ενστικτωδώς συλλάβατε: η μελλοντική νομοτελειακή επιστροφή των Ελλήνων της Ανατολής στις πατρογονικές τους εστίες σημαίνει αυτομάτως καί απαρεγκλίτως την ολοσχερή εκδίωξη ή καί ΕΞΟΝΤΩΣΗ (αν χρειαστεί) παντός αλλοφύλου. Καί αδιαφορώ πλήρως γιά τις τυχόν αντίθετες «ανθρωπιστικές» γνώμες, όπως ακριβώς κάθε αλλόφυλος -καί προδότης- αδιαφορεί πλήρως γιά την ύπαρξη τη δική μου καί των παιδιών μου.]

Ως αντιπαράδειγμα, θυμηθήτε την κατάντια της πάλαι ποτέ κραταιάς Αυστροουγγαρίας, που μάλιστα μας πήγε κόντρα το 1821!

 

ii. Ανατολική ΡΩΜΑΪΚΗ -όχι Ελληνική- Αυτοκρατορία

Το επίσημο όνομα του Βυζαντίου· το οποίο «Βυζάντιο» το εφηύρε ως όνομα της αυτοκρατορίας αυτής Δυτικός τις ιστορικός, γιά να την μειώσει.

Το Βυζάντιο δεν υπήρξε εξ αρχής Ελληνικό, καθ’ ό συνέχεια της Ρώμης· Ελληνικό άρχισε να γίνεται αιώνες αργότερα εξ ανάγκης, καί τμηματικώς. Εάν επισκεφθήτε το Βυζαντινό Μουσείο στην Αθήνα, θα δήτε κρατικά χειρόγραφα έγγραφα δίγλωσσα (Λατινικά-Ελληνικά), χρονολογούμενα από τον καιρό του Νικηφόρου Φωκά… δηλαδή κάπου το 950 μΧ. (Κι αν θυμάμαι καλά, ύστερα από δεκαετίες που το επισκέφθηκα ως φοιτητής.) Πράγμα που σημαίνει ότι μέχρι τον 10ο αιώνα τα Λατινικά συνέχιζαν να υπάρχουν στο Βυζάντιο κανονικά, κανονικώτατα… – καί γλώσσα ίσον πολιτισμικό περιβάλλον ίσον έδαφος ίσον επικράτεια χώρας. (Γιατί οι πραγματικοί πατριώτες ΔΕΝ θέλαμε ν’ αναγνωριστεί γλώσσα «Μακεντόνσκυ»; από ιδιοτροπία; )

Ναί μέν, τα Λατινικά είναι καθαρή μορφή της Ελληνικής (πχ «est» καί «εστί», κτλ κτλ κτλ), καθ’ ό καί οι δυό γλώσσες είναι δίδυμα παιδιά των Πελασγικών Ελληνικών· αλλά, δυστυχώς, τα Λατινικά συνοδεύονται κι από κάποια «παράσιτα», καθόλου φιλικά. Παρακάτω οι εξηγήσεις.

Κι όχι μόνον δεν υπήρξε Ελληνικό το Βυζάντιο, απεναντίας υπήρξε ΑΝΘελληνικό. Καί στη νοοτροπία (δεν ήθελε να βλέπει Έλληνες ούτε ζωγραφιστούς), αλλά ακόμη καί σ’ αυτήν την θρησκεία· εννοώ την ίδια γιά όλους κρατική θρησκεία, τον ορθόδοξο χριστιανισμό… άσε την αρχαία Ελληνική! Θυμηθήτε πχ την Εικονομαχία, που ήταν ευθεία επίθεση στο Ελληνικό Πνεύμα, που άρχισε δειλά-δειλά να επανέρχεται μετά από αιώνες Ρωμαϊκής Κατοχής… κι όχι επίθεση σε κάποιες λεπτές θρησκευτικές έννοιες (περί του αν ο Θεός είναι πνεύμα κι έχει μορφή, κτλ). Με πληθώρα βαρβάρων να κάνουν επιδρομές κάθε τρείς καί λίγο, σιγά μήν τους μάρανε τους εικονομάχους αυτοκράτορες το θρησκευτικό φιλοσοφείν! Εντολές είχαν οι άνθρωποι από το απόκρυφο ιερατείο τους, που απλώς έσπευσαν να τις εφαρμόσουν επί των κεφαλών των υπηκόων τους.

Αλήθεια, κάτι σημερινοί χαζοβιόληδες, που παραληρούν: «Με όρθιο κεφάλι Βυζάντιο καί πάλι!», ποιό ακριβώς Βυζάντιο γουστάρουν; να μας το πούν, να ρυθμίσουμε τη χρονομηχανή καταλλήλως – να τους διευκολύνουμε, βραδερφέ!

• Το πρώϊμο, του «Ες έδαφος φέρειν», καί τους -δασκαλεμένους- Γότθους μέσα στην Ελλάδα μπάτε σκύλ’ αλέστε κι αλεστικά μή δίνετε;
• του δολοφόνου Ιουστινιανού;
• το Εικονομαχικό;
• των φελλών διαδόχων του Βασιλείου Β’;
• του αρχιπροδόταρου σκατόψυχου Μιχαήλ Φελλού;
• των άλλων φελλών, αυτωνών που μας κουβάλησαν εδώ τους Φράγκους το 1203;
• των ετέρων ηλιθίων, που μας κουβάλησαν Ενετούς, Γενουάτες, Καταλανούς;
• των αρχιλαμόγιων τύπου Δημητρίου καί Θωμά Παλαιολόγων, ή Γεννάδιου-Σχολάριου;

Ποιό Βυζάντιο απ’ όλα;

Όλο κι όλο το αξιόλογο Βυζάντιο, με σαφώς κάποια καθαρά Ελληνική χροιά, ήταν τρείς αυτοκράτορες… καί μιά γυναίκα: Νικηφόρος Φωκάς, Ιωάννης Τσιμισκής, Βασίλειος Β’ Βουλγαροκτόνος, καί η εστεμμένη φόνισσα Θεοφανώ – σύζυγος του πρώτου, παλλακίδα (ευγενικά το διατυπώνω) του δευτέρου, καί μητέρα του τρίτου. Όλες οι υπόλοιπες περίοδοι, βρώμα καί δυσωδία.

 

iii. Πότε σκοπεύετε να το διοικήσετε, ωρέ Φαναριώτες;

Του αγίου Βίτου ανήμερα;  🙂

Αυτός είναι ακριβώς ο άγιος της παροιμίας που υπονοώ! lol!!! «Βίτος» σημαίνει «Ζώης» στα Ελληνικά, αλλά ο Εμμανουήλ Ρόΐδης αναφέρει (στην περίφημη «Πάπισσα Ιωάννα» – εδώ, αλλά ακόμη δεν το ανέβασαν ολόκληρο· σας υπόσχομαι, πάντως, να χεστήτε στο γέλιο, αν δεν το έχετε ήδη διαβάσει… με σαφώς δύσοσμα αποτελέσματα!  🙂  ) πως ένα παρεκκλήσιο του αγίου αυτού βρισκόταν σε σπήλαιο, «…ιερόν τώι πάλαι τώι Πριάπωι»!  Οπότε… καταλαβαίνετε…  🙂  (Κι αν δεν καταλαβαίνετε, ιδού κι ο Πρίαπος! Καρα-Lol!!!)

Οι Φαναριώτες δοκίμασαν μέν να καταλάβουν την κρατική μηχανή της Οθωμανίας, αλλά με πενιχρά αποτελέσματα· too little, too late, που λένε καί οι αγγλίτσοι. Κάτι βοεβόνδες στη Μολδοβλαχία γινήκανε (καί μετά παρέλευση αιώνων, όχι αμέσως), κάτι δραγουμάνοι (μεταφραστές), τέτοια ψιλοπράγματα. Τα καλά τα κοψίδια της Οθωμανίας (κρατικά λεφτά συν υπουργιλίκια) τα τρώγανε οι εβραίοι· οι οποίοι, σημειωτέον, κουβαλήθηκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία μόλις 39 χρόνια μετά την Άλωση. Έτσι είναι τα σαΐνια! ορμάνε στο ψητό κατευθείαν, καί δεν περιμένουν αιώνες.

Οπότε, εφ’ όσον το «Φαναριώτικο όραμα» είναι ιστορικώς αποτυχημένο, άσ’ το.

 

iv. Δεν μπαίνεις δυό φορές στο ίδιο ποτάμι!

Όταν αλλάζουν οι συνθήκες, είναι βλακεία να επιμένεις σε παλιές μορφές.

Οι αυτοκρατορίες ναί μέν, υπήρξαν κάποτε… ως αναγκαιότητα, αν θες. Αλλά στο διάβα του χρόνου έσβησαν, διότι δεν τραβούσε άλλο η ομάδα. Έπαψαν να εξυπηρετούν, έπαψαν να είναι διαχειρίσιμες, μαγαρίστηκαν από εισβολές αλλοφύλων στη διοίκησή τους, καί τελείωσαν. Έτσι, πχ ο Ρήγας Φερραίος, όταν συνέθετε τον συγκλονιστικό «Θούριο», μιλούσε εξ ονόματος των λαών στις περιοχές του πάλαι ποτέ Βυζαντίου. Όμως, ήταν εκτός πραγματικότητας· διότι, στην εποχή του άρχισαν ν’ αναδύονται τα εθνικά κράτη – καί το μέλλον δεν είχε καμμία θέση γι’ αυτοκρατορίες.

Σήμερα, βλέπεις καθαρά πως διανύουμε εποχή αγρίων, παροξυσμικών εθνικισμών παγκοσμίως (που μόνον η εντός ή εκτός εισαγωγικών εγχώρια Αριστερά δεν τους βλέπει! lol!!!) – καί σπασίματος παλαιών κρατών σε αμιγή εθνικά· μάλιστα σε υπερβολικό, αν καί δυσεξήγητο βαθμό. (Πέρα απ’ το «διαίρει καί βασίλευε» των πονηρών ισχυρών.) Γιά παράδειγμα… τί στην ευχή;! τόσο πολύ διαφέρουν οι Μαυροβούνιοι απ’ τους Σέρβους καί χωρίσανε τις περιοχές τους σε δύο κράτη;

Οπότε, πού θα πάμ’ εμείς να στήσουμε -κόντρα στο ρεύμα- πολυεθνικό καί πολυθρησκευτικό κράτος, εκκινούντες από τη φτηνή δικαιολογία της νοσταλγίας γιά τις «χαμένες πατρίδες» καί τα παρελθοντικά κλέη μιάς αυτοκρατορίας, που δεν έδινε δεκάρα γιά τους Έλληνες; (Διότι τον πραγματικό λόγο δεν σας τον ξεφούρνισα ακόμη.) Βέβαια, θα μου πείς ότι ο σημερινός λαουτζίκος μας είναι το ιδανικό κορόϊδο των ξένων… οπότε, μιά βλακεία πάνω, μία κάτω, δεν χάθηκε κι ο κόσμος (των ξένων). Αλλά καλό είναι να την αποφύγουμε αυτήν εδώ ειδικά.

 

δ. Γιατί ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να σταθεί μιά τέτοια συνομοσπονδία

Διότι δεν θα είναι προς όφελός μας. Αφ’ ενός, η πολυαριθμία των αλλοφύλων θα μας καταπιεί (νά, δες τί γίνεται τώρα με τους λάθρο)· αφ’ ετέρου, δεν θα υπάρχει πιά το -έστω καί λειψό, έστω καί προτεκτοράτο- εθνικό μας κράτος, στο οποίο περιχαρακωνόμαστε στα δύσκολα καί μας προφυλάσσει.

Διότι δεν θα κάνουμε εμείς κουμάντο, αλλά άλλοι. Καί δεν εννοώ τους Τούρκους. Γιά να κάνεις κουμάντο, πρέπει να μπορείς να επιβάλεις τη θέλησή σου διά των όπλων… καί τώρα, απλούστατα ΔΕΝ μπορούμε. Κι εννοώ στους ισχυρούς της σήμερον, όχι στους γείτονες καί «συμμάχους» εξ Ανατολών. Στην συνομοσπονδία θα μας οδηγήσουν, γιά να εξακολουθήσουμε να κάνουμε τα χατήρια των ξένων. Όμως, ούτε στιγμή να μή σας περάσει η ιδέα, ότι θα κάνουμε ό,τι γουστάρουμε εμείς καί μόνο εμείς, ως απόλυτα αφεντικά!

Διότι κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια, καί παίζονται πράγματα, που δεν τά ‘χει δεί κανείς «γεωπολιτικός αναλυτής».

Εδώ, όμως, πρέπει να εξηγήσω.

 

Η Μικρά Ασία, δηλαδή το ανατολικό κομμάτι της Ελλάδας, ανέκαθεν ήταν η αχίλλειος πτέρνα μας. Από εκεί περνούσαν ιδεολογίες καί θρησκείες μαύρες κι εχθρικές· ακόμη κι οι δικές μας θρησκείες αλλοιωνόντουσαν εκεί. Νά, ας πούμε ο Αιώνιος Έφηβος Απόλλων της Κρήτης, στην Τροία γίνεται ένας σκοτεινός κι εκδικητικός θεός. Η Αιώνια Έφηβη Άρτεμις (Βριτόμαρτις) γίνεται μιά κακιασμένη μητριαρχική θεά, που ξανάρχεται στην Πελοπόννησο ως Άρτεμις Ορθία (ναί, αυτή με τις βουρδουλιές – μεγάλα μυαλά οι Σπαρτιάτες, που μαστιγώνανε τα παιδιά τους, τί να σας πώ;!). Ο Διόνυσος μας κουβαλιέται από ‘κεί με μαινάδες φόνισσες, η δέ Κυβέλη βάζει τους άντρες πιστούς της «ν’ αποκόπτωσιν αυτοίς… πάσαν πατρότητος ελπίδα»! (Αθάνατε Ροΐδη!) Κρόνια καί μητριαρχικά ιερατεία στο φούλ, σ’ εκείνα τα χώματα!

Εκτός απ’ τους Πόντιους, που είναι παλιά υπόθεση καθαρών Ελλήνων (απ’ την εποχή του Ιάσονα, τουλάχιστον – κι όχι απ’ τους Α’ καί Β’ Ελληνικούς Αποικισμούς των ιστορικών αιώνων), οι υπόλοιποι κάτοικοι της Μ. Ασίας ήταν κατά κανόνα Κρόνιοι Πελασγοί. (Βλέπε πχ το ανθρωποθυσιαστικό βρωμόσογο του Τάνταλου καί των Ατρειδών. Κρόνος ίσον ανθρωποθυσίες.) Τώρα, το γιατί ακολούθησαν τον δρόμο του Κρόνου… μεγάλη ιστορία. Πάντως, έχει να κάνει με τις επιδρομές των υπολειμμάτων των Ατλάντων εναντίον των Ελλήνων – οπότε, ουσιαστικά στη Μ. Ασία ακολουθείται κάτι σαν pattern: όπως ακριβώς έγιναν εξισλαμισμοί επί Τουρκοκρατίας, έτσι ακριβώς έγιναν βίαιοι προσηλυτισμοί στη λατρεία του Κρόνου κάποιες χιλιετίες πΧ. Μπορούμε να το πούμε κι αλλοιώς: με την έλευση των Οθωμανών, ποιοί εξισλαμίστηκαν χωρίς να ζοριστούν πολύ; μήπως οι απόγονοι Κρονίων Πελασγών, που το dna τους συνάντησε την Κρόνια λατρεία του ισλάμ καί τη θεώρησε πιό οικεία από την Ορθοδοξία;

Καί γιατί ο Μίνωας άρχισε να κατακτάει αργά καί μεθοδικά το Αιγαίο, ξεκινώντας από τις ακτές της Ιωνίας καί τα κοντινά σ’ αυτές νησιά; (πχ Λέσβο …καί Μυτιλήνη! lol!!!) Μήπως, ως Κρόνιος Ατλαντο-Πελασγός βασίστηκε σε φίλιους πληθυσμούς;

Καί γιατί αργότερα όλα τα παράλια της Ιωνίας έγιναν σύμμαχοι των Τρώων χωρίς να το πολυσκεφτούν; Νομίζω ήδη γνωρίζετε την απάντηση.

Ακόμη καί στους χριστιανικούς αιώνες, το χρονικώς πρώτο Άγιο Όρος (με μοναστήρια, κτλ) ήταν το όρος Λάτρος στην Ιωνία. Θα σας φαινόταν εκπληκτικό να μαθαίνατε ότι το Άγιο Όρος της Χαλκιδικής (αυτό που ξέρουμε σήμερα) ξεκίνησε τη λειτουργία του, ακριβώς όταν ερημώθηκε καί το τελευταίο μοναστήρι του Λάτρους; Βλέπετε, λοιπόν, ότι ακόμη καί μέσα στην ακριβώς ίδια θρησκεία (την Ορθοδοξία), οι πιστοί του Διός με τους πιστούς του Κρόνου αντιμάχονται αλλήλους – κι ας μην το συνειδητοποιούν.

Κι αυτό ακριβώς εννοούσα παραπάνω, όταν αναφερόμουνα στα «παράσιτα», που κουβαλάνε μαζί τους τα Λατινικά: αυτή η γλώσσα ταυτίζεται με τις Κρόνιες Πελασγικές ρίζες της Ρώμης παλιά, καί του Βατικανού σήμερα.

 

Με τα παραπάνω, δεν σκοπεύω με τίποτε να υποτιμήσω τους Έλληνες που κατάγονται από τη Μ Ασία. Απλώς, επισημαίνω κάποιες υπαρκτές διαφορές μας, τις οποίες δεν πρέπει ν’ αγνοούμε – διότι στη δεδομένη στιγμή μπορεί να φέρουν αρνητικό αποτέλεσμα. Συγκεκριμένα, με προβληματίζει πολύ το τί θα γίνουν οι Ελληνογενείς υπήκοοι της σημερινής Τουρκίας, που θα επιζήσουν από τα προφητικώς επερχόμενα· καί δεν το αντιμετωπίζω το θέμα αυτό με την αλαφράδα της Εκκλησίας.

Θα βαφτιστούν ορθόδοξοι όλοι αυτοί; μπορεί… αλλά νοοτροπία, πώς θ’ αλλάξουν; διότι δεν γίνεται να έχουμε Κρόνιους μεταλλαγμένους ανάμεσά μας, ειδικά αν σχεδιάζουμε μιά εντελώς νέα Ελλάδα σε σωστές βάσεις, στηριζόμενη σε προαιώνιες αδιαπραγμάτευτες εθνικές αρχές. Μ’ άλλα λόγια, δεν θέλουμε οπαδούς του: «- Σφάξε με, αγά μ’, ν’ αγιάσω!», κι ας έχουν dna 100% Ελληνικής καθαρότητας. Βλέπετε, Κινέζοι είναι οι της Κίνας, Κινέζοι είναι καί οι του Χόνγκ Κόνγκ. Αλλά ακόμη υπάρχουν περιορισμοί στη μετακίνηση ένθεν καί ένθεν των τέως συνόρων του 1997. Οι οποίοι, προφανώς, δεν τέθηκαν καί δεν εξακολουθούν να τηρούνται γιά πλάκα.

Ο φυλετικός μετασχηματισμός των Πελασγών σε Έλληνες, που επισυνέβη από τα χρόνια του Ιάσονα μέχρι τα χρόνια μετά τον Τρωϊκό, πρέπει να συνεχιστεί καί να τους συμπεριλάβει όλους τους Ελληνογενείς. Όποιος μείνει πίσω, απλά χάθηκε.

 

ε. Τί γυρεύουν οι Άγγλοι στο παζάρι;

Σ’ αυτό το σημείο, λογικά πρέπει ήδη να έχετε καταλάβει πως την Ελληνο-Τουρκική συνομοσπονδία την προωθούσαν καί την προωθούν οι Άγγλοι, μέσωι των τεκτονικών στοών. (Κι οι Αμερικάνοι· αλλ’ αυτοί όχι καί τόσο, θά ‘λεγα.) Εκμεταλλευόμενοι τον έως χαζομάρας ρομαντισμό των ατόμων Φαναριώτικης καταγωγής.

Βέβαια, η βούληση γιά φράξιμο της διελεύσεως των Ρώσσων απ’ το Αιγαίο είναι αρκετά παλιά, από την εποχή των Ναπολεοντείων πολέμων ακόμη. Τουλάχιστον! Όθεν, δεν πρέπει να μας παραξενεύει που το πρόσχημα της Ελληνο-Τουρκικής συνομοσπονδίας το 1903 ήταν η φραγή της Ρωσσικής / Πανσλαυϊκής καθόδου προς Νότον. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό.

 

Μετά το προηγούμενο σύντομο μάθημα Ιστορίας (καί Προϊστορίας), θα σας παραδώσω ακόμη ένα. Βέβαια, καί τα δυό αυτά είναι μεζεδάκια γιά την όρεξη· αλλά, αν θέλετε διδακτορικές διατριβές στην Ιστορία, δεν είναι ο κατάλληλος τόπος εδώ. Τρέξτε, ερευνήστε, καί θα βρήτε.

Λοιπόν, είμαστε στο 1903… κι ενώι η Ελλάδα έχει ήδη φάει φάπες εξ αιτίας της «Μεγάλης Ιδέας» (βλέπε έξωση του Όθωνα), αρχίζει άλλο βιολί: να πάρουμε τημΜπόλιν καί την Αγιασοφιάν όχι με τα όπλα πλέον, αλλά με φιδίσιο τρόπο: να συνενωθούμε με την καταρρέουσα Τουρκία του 1903, καί να φάμε εμείς τη διοίκηση του νέου κράτους! Καί με πρόσχημα τον φραγμό στην επέκταση του Πανσλαυϊσμού.

Αρκούντως πονηρό, αλλά προσέξτε:

• Κανείς δεν δίνει σημασία στα όσα ιστορικά αντεπιχειρήματα ανέφερα, παρ’ ό,τι ήταν γνωστά καί τότε!
• Καί κανείς δεν έγραψε ΠΟΥ-ΘΕ-ΝΑ μέχρι σήμερα, ποιά θα είναι τα πλεονεκτήματα της Ελλάδος, διευθυνούσης ένα κράτος-σακαράκα!

Συμπεραίνω, λοιπόν, ότι η τόση προσκόλληση επί δεκαετίες στην ΛΑΘΟΣ ιδέα της Ελληνο-Τουρκικής συνομοσπονδίας, δεν στηρίζεται ακριβώς σε επιχειρήματα, αλλά σε ΕΝΤΟΛΕΣ των Άγγλων μέσωι των τεκτονικών στοών!

 

Ακόμη μία ιστορική παρένθεση εδώ.

Όπως όλα τα μεγάλα κινήματα, έτσι κι ο τεκτονισμός δεν ήταν ο ίδιος σ’ όλες τις ιστορικές φάσεις του.

• Μυστικιστική οργάνωση, με άγνωστο ποιά χρονική αρχή. (Έχει βρεθεί -νομίζω στην Κύπρο- τάφος με σκαλισμένο το χαρακτηριστικό σχήμα του γνώμονα καί του διαβήτη, με χρονολογία κάπου το 1200-τόσο.)
• Πέρασε στην επιφάνεια το 1717, καί καθιερώθηκε σαν επαναστατικό κίνημα (βλέπε Μότσαρτ). Ναί, επαναστατικό καί ανέτρεψε θρόνους οπουδήποτε αλλού, πλήν αγγλίτσας! Έμ, τί; τη «μαμά» του θα χτυπούσε; lol!!! Όθεν, έκανε επανάσταση επιλεκτικώς πως! Ά λά κάρτ! (Σαν κάτι κωλόπαιδα …επαναστάτες των Βορείων Προαστείων!)
• Κατά τις αρχές του 20ου αιώνα, στην Ελλάδα όλα τα τέκνα των «καλών οικογενειών» ήταν κοσμοπολίτες, αγγλόφιλοι, καί τέκτονες.
• Καί σήμερα, περνάει τη φάση των ισχνών αγελάδων του καί ψάχνει γιά νέα μέλη… κάπως σαν κάτι ποδοσφαιρικές ομάδες (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε! lol!!!), που γιορτάζουν τα εκατόχρονά τους τελείως ανέμπνευστα, με μιά βραδυά στα μπουζούκια (λόγωι αφραγκίας)!

Στα πλαίσια αυτά, εμένα δεν θα με εξέπληττε καθόλου, αν ο Ίων Δραγούμης ήταν τέκτονας. (Διάφοροι άλλοι «πατριωταράδες» εκπλήσσονται καί τσινάνε, επειδή δεν κάθονται να ρίξουν μιά ματιά στο ιστορικό πλαίσιο.) Η τεκτονική ιδιότητα τότε καθόλου δεν σήμαινε πως ο Δραγούμης, ή ο γαμπρός του, ο Παύλος Μελάς, ή ο ναύαρχος Κουντουριώτης ήταν Έλληνες γιαλαντζή. Αντιθέτως, σήμερα, μαζί με το φαινόμενο των διπλών διαβατηρίων… είναι συζητήσιμο το ποιός είναι ποιός καί τί.

Βέβαια, όπως έχω πεί πολλές φορές, ο τεκτονισμός είναι η αιχμή του δόρατος του Αγγλοφώνου ιμπεριαλισμού. (Οπότε, άμα μπλέξεις εκεί μέσα… θα σ’ έχουν σα σκυλί με λουρί καί φίμωτρο, να υπηρετείς το Μπάκιγκχαμ καί τον Λευκό Οίκο.) Απλώς, οι Έλληνες τέκτονες των αρχών του 20ου αιώνα έκαναν μέν τα χατήρια της αγγλίτσας, αλλά ταυτίσανε τα συμφέροντα της Ελλάδας με τα της αγγλίτσας, κι έτσι φτάσαμε μέχρις έξω απ’ τημΜπόλιν καί την Άγκυρα…

…πράγμα που η αγγλίτσα μετά το 1920 (καί έως σήμερα) θεώρησε μέγιστο λάθος, καί λύσσαξε να το «επανορθώσει». (Βλέπε πχ παραφωνία των Πρεσπών / ξεπούλημα της Μακεδονίας μας.)

 

Συνεχίζουμε.

Όπως ακριβώς ο τεκτονισμός άλλαξε χαρακτήρα από το 1900, έτσι άλλαξε χαρακτήρα καί η πολιτική της αγγλίτσας καί των ηπαπάρα στο θέμα της «συνομοσπονδίας» από τότε. Συγκεκριμένα, μετά τον Α’ ΠΠ έγινε φανερό ότι τα διάφορα κράτη θα χωριζόντουσαν σε πρώτης καί δεύτερης (καί… καί..) ταχύτητας, όχι γι’ άλλους λόγους (πχ οικονομία), αλλά εξ αιτίας των εξοπλισμών. Στο εξής, όποιος δεν έφτιαχνε τους δικούς του (καί δή, προηγμένους), θα πήγαινε στη Β’ εθνική! (Εμάς, αυτό μας στοίχισε το 1922.)

Αυτό με τη σειρά του σήμαινε πως οι Άγγλοι δεν θα μπορούσαν πλέον ν’ ασκήσουν πολιτική «δι’ αντιπροσώπων». Δηλαδή, δεν θα μπορούσαν να στηριχτούν πχ στους Έλληνες, οι οποίοι θα αναπλήρωναν τον μικρό τους πληθυσμό (καί την έλλειψη προηγμένων όπλων) με τη γενναιότητα / τα ιδανικά τους / το αξιόμαχόν τους. Αυτό το είδαμε πχ στην Αίγυπτο κατά τον Β’ ΠΠ, όπου οι Άγγλοι, καίτοι στριμωγμένοι αγρίως, αγνόησαν εντελώς τους χιλιάδες Έλληνες στρατιώτες που μαζεύτηκαν εκεί, αφού δραπέτευσαν από την κατεχόμενη Ελλάδα.

Όμως, ειδικά γιά το θέμα του ποιός θα πάρει τημΜπόλιν, σύμφωνα με τις προφητείες («…Οι Άγγλοι κι οι Αμερικάνοι θα μας βοηθήσουν!» – άγιος Παΐσιος), βλέπουμε πως η Αγγλόφωνη πονηριά επανέρχεται σε μεθοδολογία της εποχής Δραγούμη! Βάζει… αντιπρόσωπο! Γιατί, όμως, δεν πάει η ίδια να καταλάβει τημΜπόλιν; Εμάς, τί μας θέλει;

Ας το δούμε κι αυτό, διότι πονηρευτήκαμε.

 

Η εξήγηση γι’ αυτό ξεφεύγει αρκετά του ορθολογισμού, αλλά θα μου επιτρέψετε. Αν δεν γουστάρετε, να φύγετε από ‘δώ – καί στο εξής να διαβάζετε τις ανακοινώσεις του ΥπΕξ!  🙂

Λοιπόν, οι Αγγλο-Αμερικάνοι εμάς μας θέλουν γιά Δούρειο Ίππο! Ναίναίναί!!!

Βλέπετε, ο κάθε τόπος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, καί δέχεται συγκεκριμένον ανθρωπότυπο. (Μόνο να με συμπαθάτε, δεν θα το αναλύσω αυτό.) Όθεν, οι Αγγλο-Αμερικάνοι δεν μπορούν να μείνουν διαρκώς στην κατακτημένη Μπόλιν οι ίδιοι· άρα, θα βάλουν εμάς να κάνουμε τη βρωμοδουλειά, ελπίζοντας να μας έχουν στο χέρι καί να μας τραβάνε τα λουριά στο διηνεκές… σα μαφιόζοι, που εισπράττουν «προστασία» από το γωνιακό μαγαζί.

Έως ότου χαθούμε σε μιά πλημμυρίδα αλλοφύλων… αλλά, μέχρι τότε, η δουλειά τους θα έχει γίνει όπως τη θέλουν. (Νομίζουν, δηλαδή.)

Ή, μήπως θαρρείτε ότι ο πατέρας της Γεωπολιτικής, ο Μάκιντερ, τα είπε όλα; Δεν είχαν / έχουν στη διάθεσή τους απόκρυφη βιβλιογραφία οι Άγγλοι, λέτε;… με χάρτες γεωμαγνητικών πλεγμάτων, σημείων δύναμης, καί τα ρέστα; Τί νομίζετε;

Παρεμπιπτόντως, αν γίνει τελικά ένα τέτοιο κράτος-μαϊμού, η Κωνσταντινούπολη πιθανώτατα θα είναι στάχτη στα μάτια· να περιμένετε τότε «ειδική» υπερδραστηριότητα διαφόρων -χμ- μυστήριων «περιηγητών» ανά την κυρίως Ελλάδα. (Ελπίζω, βέβαια, να μή φτάσουμε ώς εκεί.) Γιατί; διότι όλα μα όλα τα «κέντρα δύναμης» της Ελλάδας βρίσκονται εδώ.

 

Επίλογος

Θεωρώ πως έδειξα καθαρά ότι η Ελληνο-Τουρκική συνομοσπονδία ΔΕΝ πρέπει να γίνει επ’ ουδενί, διότι δεν θα εξυπηρετεί Ελληνικά συμφέροντα. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά η ύπαρξή της θα εμποδίσει μιά μελλοντική Ελλάδα, που θα είναι όντως Ελλάδα.

Επίσης, νομίζω πως έδειξα άλλο τόσο ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχουν επιχειρήματα υπέρ της συνομοσπονδίας, παρά μόνον επιτακτικές καί μακροχρόνιες εντολές εκ Δυσμών γιά τη δημιουργία της. Οι οποίες στηρίζονται στο συναίσθημα (καί όχι τη λογική) Ελλήνων, που κατάγονται από τις περιοχές ανατολικώς του Αιγαίου.

Όθεν, μακριά κι αλάργα!

 

Υγ: Μόνο που θέλω ένα πράγμα: να μην πεταχτεί κανείς, να πεί ότι τα ήξερε αυτά. Σκατά ξέρανε, κι οι αναλυτάδες κι όλοι! Αν τα ξέρανε, γιατί κανείς μέχρι σήμερα δεν έγραψε στα ίσα πως η συνομοσπονδία είναι πάγια εντολή αγγλίτσας καί τεκτονικών στοών, παρά μόνο μεμψιμοιρίες ακούγονται γιά την υποστήριξη Δραγούμη / Μεταξά / Παπαδόπουλου (μέσωι Παττακού, προφανώς) σ’ αυτήν; Τί φοβήθηκε; μην του στερήσει η αγγλίτσα το επίδομα;

Τόσο πολύ κρυμμένο ήταν το αίτιο της κολλημένης στη συνομοσπονδία βελόνας γραμμοφώνου, κι έπρεπε να το βρώ εγώ; Χαλάλι, όμως.

 

Εδώ ο καλός μανάβης!

Σέλινα καλές ντομάτες

δυό δεκάρες την οκά!

 

εν θ’ αναφερθώ σε τίποτε αρχαία ρητά, του τύπου: «Άλει, μύλε, άλει, καί γάρ Πιττακός αλεί!», αλλά εξαπανέκαθεν καί διαχρονικώς οι σοφοί άντρες -όπως κι εγώ, εννοείται- είμαστε πολυπράγμονες· όχι μόνον πανεπιστήμονες. Πολυπράγμονες καί πολυτάλαντοι.

Αυτά τα λέω, γιά να διαψεύσω κάτι φήμες, που λένε ότι κάθομαι όλη μέρα, δίκην κοπρόσκυλου. (Εντάξει, όχι μόνος μου -λένε οι φήμες-, αλλά με ωραίες υπάρξεις ένθεν κακείθεν της πολυθρόνας μου. Εν πάσει περιπτώσει, όμως, οι φήμες είναι φήμες. Καί ψιλοκακοήθειες. Όθεν, τις διαψεύδω πανηγυρικώς!)

Λοιπόν, που λέτε, στον ελεύθερο χρόνο μου (στον ποιό; ) μεταβάλλομαι σε διάφορα: σε παιδαγωγό, σε ποδηλατά, σε ξυλουργό, σε επιδιορθωτή σιτών πορτών καί παραθύρων, σε μπογιατζή, σε κουβαλητή καρεκλών και στρωμάτων θαλάσσης… ενίοτε, δέ, καί σε παραγωγό ζαρζαβατικών. Προκομμένο παιδί, να ‘ούμ’, να με παντρευτεί καμιά τυχερή, να κάνει την τύχη της! Lol!!!

 

Ως απόρροια, τώρα, της μαναβικής τέχνης μου, προέκυψεν μία αρκετά ασυνήθιστη (γιά μένα), ουχί βίρτουαλ, αλλά πραγματική πραγματικότης· πάρτε μάτι!

Μελιτζανιές…

 

 

(υπάρχει κι άλλη, αλλά δεν έβγαλα ακόμη τ’ αγριόχορτα από γύρω της, καί δεν έχει φωτογένεια)

…με μελιτζάνες.

 

 

Οι νεροσταγόνες που φαίνονται, δεν είναι από το πότισμα, αλλά από τη βροχούλα που έπεσε. Με το απόβροχο βρήκα ευκαιρία γιά φωτογραφίες των φυτών, διότι οι συνθήκες φωτισμού -θεώρησα πως- ήταν λιγάκι καλύτερες από τον κατευθείαν Αυγουστιάτικο Ήλιο.

Τις μελιτζανιές από πάνω σκιάζει μία κυδωνιά με κυδώνια. («- Όχι, με μούσμουλα!» – Γκιωνάκης.  🙂  ) Αυτή δεν την φύτεψα εγώ, οκ, αλλά ο πατέρας μου. Αλλά την εκμεταλλεύομαι εγώ οικογενειακώς καί εξαπανέκαθεν! lol!!!

 

 

Τα κυδώνια είναι ακόμη λιγάκι άγουρα· πάντως, κάθε χρόνο που ωριμάζουν, γίνονται γλυκό με προσθήκη αμπαρόρριζας.

 

 

Εδώ παρακάτω έχουμε όχι τηπήη Ινδιάνων, αλλά πιπεριές… που στραβοφύτρωσαν (ο κορμός τους έκανε μιά περίεργη ορθή γωνία με τη ρίζα τους), καί τις στήριξα λιγάκι με καλάμια καί σπάγγους.

 

 

Τα φυτά σε γκρό πλάν:

 

 

 

Καί η πρώτη σοδειά:

 

 

Πάμε παρακάτω, στις ντοματιές:

 

 

Καί η «κρεββατή» ιδιοκατασκευή! Αμέ! («- Τί ωραία που τα έφτιαξες! Μπράβο σου!» «- Φχαριστώ!»  🙂  ) Να με δείς στον ξεροπόταμο να κόβω καλάμια με το σιδηροπρίονο, δε σου λέω τίποτε!  🙂

Ωστόσο, οι ντοματιές ακόμη δεν βγάλανε καρπό. Θα περιμένω, δέ βαρυέσαι. Αφού έχω άλλα λαχανικά, θα κάνω ακόμα καναδυό επισκέψεις στη λαϊκή, μέχρι να βγούν οι ντομάτες μου. Νόου πρόμπλεμ.

 

 

Τέλος, διαθέτωμεν καί αγγουριές! Αμέ;! Τί μας περάσατε;  🙂

 

 

Κάτι άκουσα από συμβουλές, ότι έπρεπε (λέει) να τις έβαζα σε απόσταση τουλάχιστον δυό μέτρα απ’ τις ντοματιές (μόλις που φαίνεται η μία στ’ αριστερά), αλλά δε βαρυέσαι. Αρχάριος-ξεαρχάριος αγρότης, απόσταση-ξεαπόσταση, παρά ταύτα οι αγγουριές βρήκαν τον δρόμο τους, σκαρφάλωσαν στα κάγκελα, κι άρχισαν να γιγαντώνονται σαν τη φασολιά του Τζάκ στο παραμύθι!

 

Τελειώσαμε εδώ; όχι ακόμη… Έχω μιά έκπληξη γιά κάτι άτομα εκεί, κατά την πλατεία Συντάγματος: ένα -χμ- δωράκι γιά το γκουβέρνο! Καρα-lol!!!

 

 

Καί ειδικά γιά κάποιον παπάρα, που μας απαγορεύει να έχουμε γνώμη δική μας!

ΝΑΙ, ΡΕ! Ο ΚΟΡΟΪΔΟΪΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ!!! Τί ζόρια τραβάς εσύ;

…Ζόρια;… Από τώρα;…

…Καί πού να μεγαλώσουν τ’ αγγούρια μου όσο πρέπει!  🙂  🙂