(προηγούμενο)

. . . . . . . . . . . .

Πάμε, τώρα, σ’ ένα σχετικώς τρέχον, αλλά ούλτρα φλέγον θέμα.

. . . . . . . . . . . .

vi. Βιολογικά εργαστήρια

Με εξέπληξε στην αρχή, αλλά σαφώς δεν έπρεπε· αφού γνωρίζω άριστα πως υπάρχουν χώρες-«πλυντήρια», πρόθυμες ανά πάσα στιγμή να κάνουν τα χατήρια των ισχυρών – με το αζημίωτο, φυσικά. (Εκτός απ’ τη δική μας, που είναι …υπεράνω χρημάτων. Εμείς, αντιθέτως, το σκορπάμε το παραδάκι μας, αντί να γδέρνουμε όσους ζητάνε εκδουλεύσεις.)

Τέλος πάντων, την ιστορία τη γνωρίζετε: οι ηπαπαραίοι είχαν στήσει στην Ουκρανία εργαστήρια παρασκευής ιών και λοιπών δηλητηρίων, που βγήκαν στη φόρα μόλις έκριναν οι Ρώσσοι ότι έπρεπε.

[Άλλες κουφάλες αυτοί!… Τα κατήγγειλαν, μόνον όταν θεώρησαν πως είναι η κατάλληλη στιγμή. Όχι από την αρχή, που στήθηκαν κι άρχισαν να λειτουργούν. Λες καί δεν τα ξέρανε οι μυστικές υπηρεσίες τους!

(Τώρα, θα μου πείς ότι οι Ρώσσοι ακόμη δεν έχουν ζητήσει από τη Γερμανία τις πολεμικές αποζημιώσεις γιά τον Β’ ΠΠ -το ξέρω, επειδή κάποια στιγμή ο Πούτιν απείλησε να το πράξει-, στη ροή της πληροφορίας κόλλησες, αφελέστατε Εργοδότη; )

Το ίδιο κι οι Κινέζοι με τη Γουχάν: μίλησαν, μόνον όταν ξεβρακώθηκαν διεθνώς. Βρέ, άμα λέω εγώ εμπιστοσύνη πουθενά…]

Ξεκινώντας πρίν από δύο μήνες (όταν έσκασε το θέμα), είχα βρεί στο Διαδίκτυο πολλούς χάρτες της γεωγραφικής κατανομής των εργαστηρίων αυτών. Μάλιστα, ένας έδειχνε ότι η …αρρώστεια αυτή έχει επεκταθεί παγκοσμίως. Όχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά καί σ’ άλλες χώρες. Εν πάσει περιπτώσει, επικεντρωνόμαστε στην Ουκρανία.

Λοιπόν, ένας χάρτης των τοποθεσιών τους (απ’ αυτούς που κυκλοφόρησαν) είναι αυτός:

(κλίκ επάνω του, γιά να πάτε στην ιστοσελίδα που τον φιλοξενεί)

Σημειώστε πως, σε καναδυό από τις σημειούμενες τοποθεσίες, τα εργαστήρια είναι πολλαπλά.

Έλα, όμως, που αυτή η κατανομή αντιστοιχεί επακριβώς στη θέση των άστρων της Μεγάλης Άρκτου!!!!!

[Κι η Μικρή Άρκτος έχει το ίδιο σχήμα, θα μου πούν μερικοί· ναί, απλά αν είχαμε να κάνουμε με τη Μικρή, το τέρμα αριστερά αστέρι έπρεπε να είναι ευθεία προς Βορράν. Δηλαδή, προς το επάνω μέρος του χάρτη, όχι στο αριστερό. Άρα, πρόκειται γιά τη Μεγάλη.]

Ιδού:

Σας δείχνω καί τα επιβεβαιωμένης αντιστοιχίας αστέρια:

Καί στον χάρτη:

Το επάνω δεξιά αμαρκάριστο εργαστήριο κατά 99% χτίστηκε εκεί (καί) γιά ξεκάρφωμα – παρεκτός, ίσως, από καθαρά πρακτικούς λόγους, πχ μεγάλη πόλη κοντά. (…Άν υποθέσουμε πως, αυτοί που τα έχτισαν, πραγματικά θέλανε να υλοποιήσουν την εικόνα της Μεγάλης Άρκτου επί εδάφους.) Πράγμα που δείχνει όχι απλά σχεδιαστές ενός μεγάλου σχεδίου, αλλά άτομα έμπειρα σε τεχνικές κατασκόπων.

Πράγματι, αν πχ θέλεις να στείλεις με τον ασύρματο το μήνυμα «Καλημέρα!», θα στείλεις κάτι σαν: «Κλαλθημέρρραααβ!» Αυτά είναι γνωστά κόλπα από την εποχή του Γ’ Ράϊχ καί της φοβερής μηχανής Ενίγκμα. Αλλά, ειδικά σήμερα, συμβαίνει το εξής: όταν ο εχθρός «σπάσει» τα κρυπτογραφικά κλειδιά σου, τότε αυτόματα (συστοιχίες ηλεκτρονικών υπολογιστών, γάρ) το μήνυμα περνάει από αποθηκευμένο λεξικό στη γλώσσα σου, γι’ αυτόματη μετάφραση. (Ναί, το Γκούγκλ Τρανσλέητ είναι εμπορικό παραπροϊόν κατασκοπευτικής έρευνας στους υπολογιστές.) Οπότε, το ανακάτεμα γραμμάτων στις λέξεις, ωσάν να γράφει το κείμενο κάποιος παράφρων, δυσκολεύει (έως καθιστά αδύνατον) αυτό ακριβώς το στάδιο στην υποκλοπή μηνυμάτων. (Εντάξει, μέχρις ότου γραφτούν προγράμματα, που θα μιμούνται επακριβώς την ανθρώπινη λογική στον τομέα αυτόν, οπότε το κόλπο δεν θα πιάνει πλέον…)

[Στον Β’ ΠΠ, αυτή η τεχνική απλώς αύξανε τρομερά τον βαθμό δυσκολίας αποκρυπτογραφήσεως του μηνύματος – διότι οι σημερινοί υπολογιστές «δεν μασάνε» από τέτοια, αλλά οι πρωτόγονοι υπολογιστές της τότε εποχής …»μασούσαν»! Αλλά, άπαξ καί -μαζί με τη βοήθεια των τότε υπολογιστών- την πετυχαίνανε, αμέσως μετά αναλάμβανε την καθαρογραφή άνθρωπος.

Πιστεύω ότι κι εσείς καταλάβατε αμέσως τη μπερδεμένη «καλημέρα» του παραδείγματός μας, οπότε καταλάβατε καί την τεχνική του 1940!]

Βέβαια, αν πραγματικά θέλεις «ξεκάρφωμα» (δηλαδή, μπέρδεμα των ιχνών σου), τότε δεν το επιτυγχάνεις με μονάχα ένα σημείο εκτός σχεδιασμού. Σωστά, αλλά ο αστερισμός μας έχει κι άλλα άστρα! (Διαβάστε καί παρακάτω, υπάρχει μιά πολύ ενδιαφέρουσα εκδοχή επάνω στο δίπολο «αλήθεια-ψέμμα» της χαρτογραφήσεως των άστρων του αστερισμού μας.)

. . . . . . . . . . . .

Θα παρατηρήσατε ότι μάρκαρα ως επιβεβαιωμένα καί τα άστρα στο εμπρός δεξιό πόδι του ζώου. Ναί, είναι. Τα έχω δεί σε άλλον χάρτη, μόνο που δεν μπορώ να τον βρώ τώρα. (Αλλά κάντε κι εσείς τίποτε!)

Αυτά τα δύο πέφτουν στη Γεωργία… δείγμα ότι η σήψη έχει προσβάλει κι άλλα κράτη, πλήν Ουκρανίας.

Όμως, ο νοήμων αναγνώστης θα με ρωτήσει πού πέφτουν γεωγραφικώς τα υπόλοιπα άστρα του αστερισμού. Ν’ απαντήσω, ή το βλέπετε ήδη; (Αν καί η αντιστοιχία μάλλον δεν βρίσκεται υπό κλίμακα.)

  • Βαλκάνια (Ρουμανία, Βουλγαρία),
  • μάλλον Κωνσταντινούπολη (πίσω δεξί πόδι),
  • Ελλάδα (πίσω αριστερό πόδι)…
  • …Καί μέσα στη Ρωσσία την ίδια!!! (Το στήθος κι η κεφάλα της αρκούδας.)

Ορίστε κι ο χάρτης, γιά να βοηθηθήτε – καί συγνώμη γιά την κακή ποιότητα εικόνας καί την έλλειψη ταιριαστής κλίμακας:

Ακόμη καί μέσα στην ίδια τη Ρωσσία, έ;… Τροφή γιά σκέψη! Αλλά, αν συμβαίνει κάτι τέτοιο (καί δεν είναι αντιρωσσικό «καρφί» των χτιστών των εργαστηρίων), κατά τη γνωμάρα μου πρόκειται γιά εσωτερική μάχη μεταξύ υποτίθεται ομοδόξων «ιερατείων» του Ξανφού Γκιένους (καί των ιουδαίων, που το διαβουκολούν κατά εποχές). Έχουμε αμέτρητα ιστορικά παραδείγματα του φαινομένου.

Άντε να δούμε, πού θα μας βγάλουν όλ’ αυτά τα καμώματα…

…Αλλά, την εμπιστοσύνη σας πρός αγνώστους κρατήστε την κλειδωμένη σε τραπεζική θυρίδα!

. . . . . . . . . . . .

Μένει ακόμη ένα σοβαρό ερώτημα: γιατί η Μεγάλη Άρκτος.

Εντάξει, γνωρίζουμε (κυρίως από έρευνες του ταπεινού παρόντος ιστολογίου) ότι σε αρχαίους πολιτισμούς φτιάχνανε τους αστερισμούς επί εδάφους, ώστε να «επικαλεστούν» βοήθεια άνωθεν. Καί δή, διαφορετικού είδους βοήθεια γιά διαφορετικές δραστηριότητες. Πχ ο Ωρίων ήταν η (καί μεταφυσική; ) δύναμη. Στην Ατλαντίδα, τα πυραμιδάκια της σχηματίζανε τον Δράκοντα. (Σας το έδειξα εδώ.) Αλλά, γνωρίζουμε ότι στην Ατλαντίδα είχαν ξεσκιστεί σε βιολογικές έρευνες καί τερατουργίες.

Εδώ, όμως, στη σημερινή Ουκρανία, που πάλι ασχολούνται με βιολογικές τερατουργίες σ’ αυτά τα διαβόητα εργαστήρια, γιατί «επικαλούνται» τη Μεγάλη Άρκτο;

Δεν γνωρίζω καθόλου. (Αλλά, σκεφθήτε κι εσείς τίποτε!)

Μιά πιθανότητα είναι το σχήμα αυτό επι εδάφους να προϋπήρχε. Από πότε; Από αρχαίες εποχές· ας υποθέσουμε, από λίγο πρίν από τον Τρωϊκό. (Γι’ ακόμη παλιότερα πάλι παίζει, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ το πότε.) Σε μιά -απροσδιόριστη- εποχή, όπου εκεί βρισκόντουσαν Έλληνες. Αλήθεια, το γνωρίζατε ότι πχ το όνομα της πόλης Λβίβ/Λβώφ προέρχεται από το «Λεοντόπολις»;

Οπότε, αν ισχύει αυτή η εκδοχή, αυτοί που έστησαν τα εργαστήρια απλά -κατά κάποιο τρόπο- «ενεργοποίησαν» το υπάρχον σχήμα στα κουτουρού, καί σου λέει ό,τι βρέξει, ας κατεβάσει. (Σας είπα, δεν γνωρίζουν. Απλά, υποψιάζονται.) Όπως ακριβώς οι νεώτερες θρησκείες χτίζουν ναούς ακριβώς πάνω στους ναούς των παλαιοτέρων, «κλέβοντας» την προϋπάρχουσα έτοιμη (αιθερική) «ενέργεια» τόσο του ναού, όσο καί του όλου πλέγματος.

. . . . . . . . . . . .

Ακόμη ένα ερώτημα:

Αν, σε κάποια αρχαία εποχή, κάποιοι Έλληνες (καί μόνον αυτοί) είχαν χτίσει ναούς, βωμούς, πυραμιδάκια, μενίρ ξέρω ‘γώ, ώστε να σχηματίσουν επί Ουκρανικού εδάφους τον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου (καί δή, σε τόσο μεγάλη κλίμακα), γιατί το έκαναν; Δεν είχαν τότε τη δικαιολογία: «τα βρήκαμε έτοιμα, άρα ας χτίσουμε τα βιολογικά μας εργαστήρια επάνω στα σημεία του πλέγματος, να δούμε τί θα συμβεί»! Άρα;…

Πιθανόν να σας εκνευρίσω, αλλά πάλι δεν γνωρίζω! Δυστυχώς.

Όπως δεν γνωρίζω (ακόμη…) αν τα υπόλοιπα βρωμερά βιολογικά εργαστήρια ηπαπαραίων καί λοιπών, σε παγκόσμια κλίμακα πλέον, σχηματίζουν κάποιο νοητικό σχήμα.

. . . . . . . . . . . .

vii. Ο Σιωνιστικός Όφις

Ετούτο εδώ είναι επίσης ένα ούλτρα φλέγον θέμα· αλλά, αρκετά παλιό, καί βραδέως εξελισσόμενο.

Εμφανίζεται κατά καιρούς σε διάφορα έντυπα (πρό Διαδικτύου)· στα δέ τελευταία χρόνια, στους ιστοτόπους έρευνας στο Διαδίκτυο – όπως πχ εδώ (απ’ όπου καί το παρατιθέμενο σχήμα – το ασπρόμαυρο είναι γεωγραφικώς ακριβέστερο του εγχρώμου της πρωτότυπης ιστοσελίδας).

Τί θέλει να πεί το ποιητή, κυρία;

Το νόημα (απάνω-κάτω…) είναι το εξής:

Όταν οι σιωνιστές συνέλαβαν (κάποιους αιώνες πρό Χριστού) την ιδέα της κυριαρχίας επάνω σ’ όλη τη Γή, τότε άρχισαν να πλησιάζουν τα διάφορα ξένα έθνη, με σκοπό να διαβρώσουν τις ηγεσίες τους, καί στο τέλος να τις ποδηγετήσουν. Καί λογικό: ολιγάριθμοι αυτοί, πώς αλλοιώς θα μπορούσαν να βάλουν χέρι σε ξένους;

Εν πάσει περιπτώσει, η μακρά αυτή πορεία του σιωνιστικού φιδιού έχει σκοπό να δημιουργήσει έναν συμβολικό βρόχο επάνω στον χάρτη, όπως ακριβώς τον βλέπετε ν’ απεικονίζεται (αρχή καί τέλος της πορείας τα Ιεροσόλυμα), ώστε τελικώς να πνίξει (καί συμβολικώς, καί κυριολεκτικώς!) τα άλλα έθνη.

Επίσης, αν θυμάμαι καλά, η πορεία του φιδιού αναφέρεται στα διαβόητα «Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών», όπου ο όφις τελικώς θα σφίξει τα έθνη – «…θα περισφιχθούν, ως εν ισχυρώι μαγγάνωι»… αν θυμάμαι καλά την καθαρευουσιάνικη μετάφραση της παλαιάς έκδοσης των Πρωτοκόλλων στα Ελληνικά, που είχα πρωτοδιαβάσει κάποτε.

Τέλος πάντων, το «ζουμί» της υπόθεσης αυτό είναι. Καί ναί, πολύ σωστά παρατηρεί ο αρθρογράφος (Χρήστος Μαντζιάρης – όπου σας παραπέμπω) ότι τώρα βρισκόμαστε στη φάση, όπου ο όφις περνάει από την Ουκρανία – άρα, στα πλαίσια αυτά αιτιολογείται (κάπως…) ο τρέχων πόλεμος.

Όμως…

…διότι υπάρχει καί το «όμως».

Στο πρωτότυπο άρθρο υπάρχουν κάποια λαθάκια, καθώς καί παραλείψεις. Ας τα δούμε.

. . . . . . . . . . . .

Κατ’ αρχήν, ο πρώτος σταθμός του φιδιού ήταν η Αθήνα του Περικλή, κι ενόσωι μαινόταν ο Πελοποννησιακός Πόλεμος. Όχι το 500 πΧ. Γιατί, όμως, τότε;

Διότι ναί μέν, το 500 πΧ (ή λίγο πρίν) πιθανώτατα το Κρόνιο ιερατείο παγκοσμίως (κι όχι μόνο στα Ιεροσόλυμα) να έδωσε εντολή «μαζευόμαστε γιά να χτυπήσουμε», αλλά από την ιδέα μέχρι την εφαρμογή της περνάνε δεκαετίες. Πάντως, σωστά στέκεται το 500 πΧ (περίπου) ως το έτος γιά τη διατύπωση της ιδέας (της παγκόσμιας κυριαρχίας των σιωνιστών), διότι μην ξεχνάτε:

[Τί άλλο ενδιαφέρον λέει αυτό το άρθρο; ότι οι Αθηναίοι -μετά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας- κράτησαν τις συζύγους των φονευθέντων Φοινίκων;;;; Ώχώχώχχχχ!!!!… Καί τολμάμε να μιλάμε σήμερα γιά φυλετική μας αλλοίωση με αλλοδαπούς κι αλλοδαπές;;;… Παρεκτός κι αν πρόκειται γιά ψευδή πληροφορία – διότι δεν υπάρχει στρατός, που να κουβαλάει μαζί του συζύγους καί γκόμενες.]

Συνδυάστε τα τέσσερα παραπάνω αναφερόμενα, καί θα καταλάβετε.

Τώρα, γιατί στην Αθήνα του Χρυσού Αιώνα;

Κατ αρχήν, το πώς: ενώι οι Αθηναίοι ήταν μαντρωμένοι μέσα στα Μακρά Τείχη, ήρθε κι έδεσε στον Πειραιά ένα πλοίο με Φοίνικες εμπόρους, το οποίο γέμισε την πόλη ποντίκια – εξ ών καί ο λοιμός που επακολούθησε. (Που τον περιγράφει ο Θουκυδίδης.) Είναι αυτό, που το είδε ο Σωκράτης κι ανεφώνησε: «- Ιδού ο κίνδυνος!»

Στην Ελλάδα, όμως, είχαν προηγηθεί πολλά δυσάρεστα, τα οποία περιγράφονται στον Α’ τόμο του Θουκυδίδη, αν καί συνοπτικώς. (Γιατί συνοπτικώς; επειδή ο Θουκυδίδης απευθύνεται σε ανθρώπους, που τα έζησαν τα γεγονότα αυτά καί τα ξέρουν – καί δεν θέλει να επεκταθεί. Θέλει να εστιάσει στον Πελοποννησιακό. Όθεν ο Α’ τόμος του έργου του είναι εισαγωγικός καί αναγκαστικά συνοπτικός.) Κάντε έναν κόπο να τα διαβάσετε, διότι πρόκειται γιά καυτές πληροφορίες.

Γιά τους τεμπέληδες, σύνοψη: οι Αθηναίοι, μετά τον θρίαμβο στη Σαλαμίνα (καί τη νίκη στις Πλαταιές, συν τη μάχη της Μυκάλης), είναι οι χρονικώς πρώτοι, που συνέλαβαν την ιδέα της «παγκοσμιοποίησης» υπό την ηγεσία τους! (Ποιές ηπαπάρα!) Όμως, είκοσι χρόνια μετά, καταδιώκοντας τους Φοίνικες στην Αίγυπτο, έπαθαν γερό στραπάτσο στις εκβολές του Νείλου, καταστράφηκε ο περίφημος (κι ως τότε, ανίκητος) στόλος τους, καί τα «παγκοσμιοποιητικά» τους σχέδια έλαβαν άδοξο τέλος. (Δεν περιλαμβάνονται στη σχολική ύλη αυτά τα πράγματα, πρέπει να έχεις την περιέργεια να τα ψάξεις.)

Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύτηκε το Κρόνιο ιερατείο, καί μέσωι των Δελφών έβαλε τους Σπαρτιάτες να ριχτούν στους Αθηναίους στην Τανάγρα το 457 πΧ. Αυτή ακριβώς ήταν η αρχή των δεινών γιά την Ελλάδα… Όσα τραβάμε σήμερα, τότε ακριβώς έχουν τις ρίζες τους. Λογική συνέπεια, λοιπόν, είναι να κουβαληθούν (δυό δεκαετίες μετά) στην Αθήνα του Περικλή οι -πρώην εχθροί, μην ξεχνάμε!- Φοίνικες έμποροι.

Δελφοί, έ;

Συγκρατήστε αυτή τη λέξη.

. . . . . . . . . . . .

Βέβαια, ένα πλοίο με Φοίνικες εμπόρους, που έδεσε εκείνα τα χρόνια στον Πειραιά, ουδόλως σημαίνει ότι αυτοί αποβιβάστηκαν καί κατσικώθηκαν στην Αθήνα… κι άρχισαν τις συνομωσίες εναντίον των Ελλήνων. Πολλώι δέ μάλλον, ότι οι ναύτες του ήταν μέλη του σιωνιστικού ιερατείου! Άρα, η πορεία του Σιωνιστικού Όφεως μάλλον είναι συμβολική· κάτι σαν «βουντού» επάνω στον χάρτη. («Συμπαθητική μαγεία» ονομάζεται αυτό στη Λαογραφία.)

Εντάξει, πολύ αργότερα (πχ επί Βυζαντίου, καί σαφώς μετά το 1492, καί σαφέστατα μετά το 1829) πιθανώτατα έγινε καί κυριολεκτική. Όμως, τότε είχε υλοποιηθεί καθαρά στο συμβολικό επίπεδο. (Κι εντάξει… αναμενόμενο: πρώτα υλοποιείς κάτι στο αιθερικό -μή σου πω καί στο αιτιατό-, καί μετά κατεβαίνει καί στο φυσικό πεδίο. Έχει δίκιο ο Παλαιός, που μάλλιασε η γλώσσα του να το λέει.)

Ταυτόχρονα, παρατηρούμε ότι η πορεία του φιδιού ουδόλως περιλαμβάνει τις ηπαπάρα… τη στιγμή που ξέρουμε ότι αποκρυφιστικώς (υπό σέρ Φράνσις Μπέηκον, άλλως «Ουΐλλιαμ Σέηκσπηαρ», νόθου γυιού της Ελισσάβετ Α’) οι ηπαπάρα αποκαλούνται «Νέα Ατλαντίς» καί είναι ιουδαιοβριθείς. Επίσης, χρονικώς η «κατοχή» των σημείων του χάρτη από τους ιουδαίους ουδόλως ήταν διαδοχική: πήγαιναν σε διάφορες χώρες καί πόλεις παράλληλα. Δεν περίμεναν.

Τέλος, βλέπουμε ότι το φίδι περνάει από βόρεια Ευρώπη. Ναί, αλλά αν ο σχεδιασμός είναι αιώνων πρό Χριστού, τα χρόνια εκείνα στη βόρεια Ευρώπη με τον πολιτισμό είχαν πάρει διαζύγιο· τότε, οι «Ευρωπαίοι» τρώγαν ο ένας τον άλλον! Τί να πάνε να κάνουν οι σιωνιστές εκεί πάνω;

Άρα, κάτι άλλο κρύβεται εδώ.

. . . . . . . . . . . .

Πρίν το βρούμε, οφείλω να σας πώ τη γνωμάρα μου γιά τα «Πρωτόκολλα». Αυτά λέγεται πως ήταν τα πρακτικά του πρώτου Σιωνιστικού συνεδρίου του 1897, που έγινε στη Βασιλεία της Ελβετίας. Γιατί εκεί; διότι αυτό είχε σκοπό να φτιάξει ιουδαϊκό κράτος στην Παλαιστίνη. (Τελικώς, έγινε το 1947, μισόν αιώνα μετά το συνέδριο.) Αλλά οι ραββίνοι της Γερμανίας αυτό το θεώρησαν βλασφημία, καί απαγόρευσαν στους συνέδρους να το κάνουν στη Γερμανία. Όθεν, Ελβετία.

Καί γιατί «βλασφημία»; διότι τα «ιερά γραπτά» τους λένε ότι πρώτα θά ‘ρθει «ου Μασσιάχ» (δηλαδή, ο Μεσσίας), καί μετά θα γίνει το κράτος, διότι θα το φτιάξει αυτός. Άρα, όποιο κράτος στηθεί πρίν τον «Μασσιάχ», είναι μαϊμού καί πρέπει να διαλυθεί. (Αυτό ακριβώς πρεσβεύουν καί σήμερα με φανατισμό οι υπερορθόδοξοι ραββίνοι, καί τρέχουν οι κυβερνήσεις του Ισραήλ να τους καλοπιάσουν, να μή μιλάνε.) Έλα, όμως, που ο εμπνευστής καί διοργανωτής του συνεδρίου, ο Θεόδωρος Χέρτζλ δε μάσαγε από ιερά γραπτά καί τέτοια, κι έκανε τα πάντα γιά να μην περιμένει κανέναν μεσσία!

Νά ‘τος:

Πραγματικό μικρό όνομα: Βενιαμίν… καί σας είπα τί ήταν οι Βενιαμίτες. Αλλά κι ο ίδιος διόλου δεν ήταν σημιτικής καταγωγής, κάτι που φαίνεται από τη φωτογραφία του. (Πουθενά δεν υπάρχει η σημιτική / Φοινικική μυτόγκα.) Τί ήταν, τότε; καθαρά Κρόνιος Πελασγός!!! (Κρατήστε το κι αυτό γιά παρακάτω.) …Κι όσοι κάτι σκαμπάζετε από φυσιογνωμιστική (γωνία κάμπερ, κτλ κτλ), θα καταλάβετε.

Ταύρος στο ζώδιο ταυτόχρονα, πεισματάρης, καί με γραμμένον στα γονίδιά του τον Ελληνικό τσαμπουκά, σιγά μην έπαιρνε στα σοβαρά κάποια χαρτιά (ιερά, ή μή)! Δικαιώθηκε απόλυτα στην πορεία.

Επανερχόμαστε, όμως, στα «Πρωτόκολλα».

Αυτά έχουν καταγγελθεί πολλές φορές ως πλαστά· ως αντι-ιουδαϊκή συνομωσία της αστυνομίας του Τσάρου, της Οχράνα. Κατά τη γνώμη μου, όμως, είναι …ημίπλαστα!

Δηλαδή;

Δηλαδή, ναί μέν κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να καθήσει να συγγράψει ένα τέτοιο βιβλίο με συκοφαντικούς σκοπούς, αλλά το περιεχόμενο του είναι αρκετά αόριστο. Αν το διαβάσεις, πουθενά δεν σου δίνει συγκεκριμένες πληροφορίες, ώστε να τις ελέγξεις ως προς την ορθότητά τους. Είναι κάπως σα ν’ ακούς προπονητή ομάδας να λέει (στο στύλ του μακαρίτη του Αλέφαντου ) : «– Ορμάτε, παλληκάρια μου, καί θα τους φάμε!»… το οποίο, φυσικά, δεν είναι ακριβώς προπονητική οδηγία! 🙂 Όθεν, θα μπορούσε καί συγγραμμένο με σκοπό συκοφαντικό να είναι, αλλά καί ταυτόχρονα να είναι η πραγματική καταγραφή ενός πολιτικής φύσεως βερμπαλισμού των ομιλούντων στο συνέδριο.

Τέλος πάντων, εμάς μας ενδιαφέρει καθαρά η σημασία της πορείας του φιδιού.

Πρίν συνεχίσουμε, ρητέο ότι ο «πολύς» Ουμπέρτο Έκο δοκίμασε να γελοιοποιήσει την «Πρωτοκολλική» συνομωσιολογία· αλλ’ ανεπιτυχώς, θα έλεγα. Το «Κοιμητήριο της Πράγας» είναι ακόμη ένα μυθιστόρημά του, που διαβάζεται μεν ευχάριστα, αλλά δεν πείθει καθόλου ότι τα «Πρωτόκολλα» είναι πλαστά.

(επόμενο)