ΝΑΤΟ εναντίον Ρωσσίας

Αφορμή γιά ετούτο εδώ, στάθηκε ένα αρθράκι σχολιασμού επικαιρότητας στο «σημειωματάριο» του Μάρκο ντέΣάντ. (Όχι στο «επίσημο» ιστολόγιό του, τη «Μαύρη Φατρία«.)

Ας μη βιαστεί να χαρεί, όμως, ο καλός φίλος μαρκήσιος (αν καί παρακάτω στο κείμενό του, τό ‘πιασε το νόημα – θα δείτε γιά ποιό πράγμα μιλάω). Τα πράγματα δεν (θα) είναι τόσο εύκολα.

Αλλά, πάμε να δούμε πρώτα μερικά ιστορικά στοιχεία.

. . . . . . . . . . .

α. Παρελθοντικές εισβολές στη Ρωσσία

Αυτή τη στιγμή, θυμάμαι τέσσερεις (4). Όμως, θα διαπιστώσετε πως κάθε φορά οι Ρώσσοι γίνονται όλο καί καλύτεροι στην άμυνα της χώρας τους. Προφανώς παίρνουν τα μαθήματά τους… καί δεν τα ξεχνάνε.

Στα παρακάτω, ίσως σας φανεί παράξενη η έλλειψη αναφοράς στον Α’ ΠΠ. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτού δεν σημειώθηκε εισβολή στη Ρωσσία, παρά μόνο προσωρινή κατάληψη καί ανακατάληψη συνοριακών εδαφών της. Τελικά, οι μπολσεβίκοι συνήψαν ανακωχή με τους Γερμανούς, αποδίδοντάς τους μάλιστα αρκετά μεγάλες Ρωσσικές εκτάσεις, τις οποίες έτυχε να κατέχουν οι Γερμανοί εκείνη τη στιγμή.

Οι υπόλοιπες ιστορικές εισβολές στη Ρωσσία, είναι οι εξής:

. . . . . . . . . . .

i. Τεύτονες Ιππότες

Αυτοί οι λεβέντες, τώρα, λέγεται πως προήλθαν από τη συγχώνευση δύο μεσαιωνικών Γερμανικών ιπποτικών ταγμάτων, των Ιπποτών του Σταυρού καί των Ιπποτών του Ξίφους. Ωστόσο, η Γουΐκι λέει πως ιδρύθηκαν ως αυτόνομο τάγμα νοσοκόμων, καί στην πορεία εξελίχθηκαν σε σκληρή στρατιωτική μηχανή, απορροφώντας τους λοιπούς Γερμανούς «συναδέλφους» των άλλων ιπποτικών ταγμάτων.

Τέλος πάντων, αυτοί έδειξαν ελάχιστο ενδιαφέρον γιά τους Αγίους Τόπους, όπως γενικά οι Γερμανοί ηγεμόνες έδειξαν ελάχιστο ενδιαφέρον να μετάσχουν στις Σταυροφορίες… αν καί ανακατέλαβαν την Ιερουσαλήμ από τους Άραβες (γιά μιά 15ετία) με την Στ’ Σταυροφορία, διά του αυτοκράτορος Φρειδερίκου Β’ Χοχενστάουφεν.

Αυτοί ενδιαφερόντουσαν κυρίως γιά την επέκταση προς Ανατολάς, το γνωστό γεωπολιτικό δόγμα Drang nach Osten, το οποίο επέζησε μέχρι καί τις μέρες του Χίτλερ (που το υιοθέτησε πλήρως). Θεωρητικώς, ήθελαν να εκχριστιανίσουν Λιθουανούς καί λοιπούς βαρβάρους της περιοχής, συν να τη σπάσουν στους «αιρετικούς» (δηλ. ορθοδόξους) Ρώσσους. (Διότι, εκείνα τα χρόνια, οι Γερμανοί ήσαν καθολικοί.) Έφτασαν κοντά στους στόχους τους, με τις λεγόμενες «Βόρειες (ή «Βαλτικές») Σταυροφορίες«. Μάλιστα, κατάφεραν όχι μόνον να εκχριστιανίσουν (με το στανιό) ένα σωρό κόσμο, αλλά ίδρυσαν κι ολόκληρο κρατίδιο, το Καίνιγκσμπεργκ ( = «Βασιλοβούνι». Αυτό, από το 1946 καί εντεύθεν, ονομάζεται «Καλίνινγκραντ» καί είναι μέλος της Ρωσσίας – της ΕΣΣΔ πρίν το 1991.)

Είναι ακριβώς το «μήλον της Έριδος», γιά το οποίο ο Χίτλερ ζήτησε από τους Πολωνούς να του παραχωρήσουν τον περίφημο «διάδρομο του Γκντάνσκ«, ώστε να το ενώσει διά ξηράς με την υπόλοιπη Γερμανία, οι Πολωνοί του αρνήθηκαν, καί τους επιτέθηκε. (Έναρξη Β’ ΠΠ στην Ευρώπη.)

. . . . . . . . . . .

Ωστόσο, όλα τα ωραία πράγματα έχουν ένα τέλος.

Επειδή οι Γερμανοί γενικώς είναι αγύργιαγα κεφάλια (ντίπ ντουβάρια…), θεώρησαν παιχνίδι το να συνεχίσουν τις πολεμικές τους εκστρατείες προς Ανατολάς, μάλιστα βάζοντας χέρι στους ίδιους τους Ρώσσους. Όμως, έφαγαν μιά μαλαπέρδα στη λίμνη Πέϊπους από τον Αλέξανδρο Νιέφσκυ το 1242, συν μιά δεύτερη γερή σφαλιάρα το 1410 στη μάχη του Τάννενμπεργκ από τον συνασπισμό Πολωνών καί Λιθουανών, καί ησύχασαν. (Προσωρινά. Ποτέ δεν πρόκειται να ησυχάσουν μία καί καλή οι Γερμαναράδες.) Δεν κατεστράφησαν εντελώς, αλλά άρχισαν να παίρνουν τον κατήφορο (οικονομικώς καί στρατιωτικώς).

Σημειώστε ότι οι Λιθουανοί έγιναν χριστιανοί το 1386, ώστε πλέον δεν παρείχαν αφορμή στους Τεύτονες Ιππότες να τους επιτίθενται, με προσχηματική αιτία (των Τευτόνων) ότι οι Λιθουανοί παρέμεναν ειδωλολάτρες. Παρά ταύτα, οι Τεύτονες συνέχισαν να τους παρενοχλούν, κι έτσι οι Λιθουανοί τα πήραν στο κρανίο καί τους πολέμησαν καί τους νίκησαν το 1410.

. . . . . . . . . . .

β. Πολωνοί καί Λιθουανοί

Η Πολωνία έγινε χριστιανικό κράτος το 966, επί ηγεμόνα Μιέζσκο του Α’. Επειδή, όμως, εξ αρχής συνδέθηκε θρησκευτικώς με τη Ρώμη (καί όχι με την Κωνσταντινούπολη), προφανώς ακολούθησε καί την πορεία του Βατικανού. (Εννοώντας ότι, όταν ο Καθολικισμός διαχωρίστηκε από την Ορθοδοξία, κυρίως μετά το δεύτερο σχίσμα του 1054, τον ακολούθησαν καί οι Πολωνοί.) Ειδικά, μάλιστα, μετά την θρησκευτική προσχώρηση των Γερμανικών κρατιδίων προς τον Προτεσταντισμό, η εθνική ταυτότητα της Πολωνίας σε μεγάλον βαθμό άρχισε να καθορίζεται από τον Καθολικισμό της, σε αντίθεση με τον Προτεσταντισμό των Γερμανών στα δυτικά της καί την Ορθοδοξία των Ρώσσων στ’ ανατολικά της.

Βέβαια, τέτοιες διακρίσεις πυροδοτούν καί πολέμους – αν χρειαστεί. Κι έτσι…

…Θυμάστε την «κοινοπραξία» Πολωνών-Λιθουανών από την προηγούμενη ενότητα; Έ, λοιπόν, αυτοί οι λεβέντες επιτέθηκαν στους Ρώσσους (το 1605), καί κατάφεραν κι έφτασαν μέχρι τη Μόσχα – καί την κατέλαβαν! (Βέβαια, στη Ρωσσία τότε υπήρχε μιά ψιλοχαώδης κατάσταση, εξ αιτίας διαμαχών γιά την εξουσία – κι όχι μόνο την τσαρική. Πχ εξεγέρσεις κοζάκων.) Όμως, τότε συνέβη το εξής:

Δύο Ρώσσοι κατάφεραν κι ένωσαν τον λαό τους σε εξέγερση. Ο ένας ήταν ο πρίγκηπας Ντμίτρυ Ποζάρσκυ· ο άλλος, όμως, ήταν ένας …χασάπης (ναί!), καί περιστασιακώς έμπορος, ο Κούζμα Μίνιν.

Αυτοί οι δυό (με τον στρατό τους, εννοείται), μαζί με τη βοήθεια (αργότερα) ετέρου πρίγκηπα, του Ντμίτρυ Τρουμπετσκόϋ, κατάφεραν καί κατενίκησαν τον συνασπισμό Πολωνών-Λιθουανών, καί μέχρι το 1613 τους είχαν διώξει από τη Ρωσσία! Προς τιμήν τους, στήθηκε μνημείο στην «Ερυθρά Πλατεία», το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα.

Λεπτομέρεια: ένας από τους πρώτους Σοβιετικούς (Ρώσσους) στρατιώτες, που μπούκαραν στο Ράϊχσταγκ στις 30 Απριλίου 1945, ονομαζόταν επίσης Μίνιν (Μιχαήλ)! Λέγεται, επίσης, ότι πρώτος αυτός ανέβηκε στη σκεπή του κτιρίου καί κουνούσε τη σημαία εκεί επάνω, αλλά στη διμοιρία του δεν υπήρχε φωτογράφος. Δηλαδή, δεν ήταν αυτός, που φωτογραφήθηκε -σ’ εκείνη την πασίγνωστη εμβληματική φωτογραφία-…

…δύο μέρες αργότερα στη σκεπή του κτιρίου με τη Σοβιετική σημαία, που ήταν ο (Γεωργιανός) Μελίτων Καντάρια,…

…Αλλά κάτι πλάκες που κάνει η Ιστορία, όμως!…

. . . . . . . . . . .

«- Καί ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα, κυρία;»

«- Ότι οι Ρώσσοι, ακόμη κι αν νικηθούν στρατιωτικώς, θα στήσουν αντάρτικο καί θα ρημάξουν τους εχθρούς τους, παιδί μου! Δεν ξεμπλέκεις εύκολα από δαύτους!»

. . . . . . . . . . .

iii. Ναπολέων (ο Μέγας)

Ετούτος εδώ, καί πασίγνωστος είναι, καί πολλούς θαυμαστές εξακολουθεί να έχει παγκοσμίως… που ζούν μ’ έναν αναστεναγμό: «- Άχ, καί να νικούσε στο Βατερλώ!» 🙂

Ωστόσο, μή βιαστήτε να χαρείτε! Δεν είναι άψογος ο βίος του. Μιά λεπτομέρεια, που ελάχιστοι γνωρίζουν, είναι πως δεν ήταν απλά «κομματόσκυλο» των επαναστατών ( ; ) του 1789, αλλά προήχθη σκανδαλωδώς από υπολοχαγός σε υποστράτηγο. Κι έτσι άρχισε να κατέχει εξουσία. Τόσο, που ήδη το 1792 ήταν μέγας καί τρανός.

Γιατί, όμως; επειδή είχε ωραία μάτια;

Σαφώς όχι. Υποψιάζομαι ότι, γιά να εκτοξευθεί (κυριολεκτικώς!) στις κορυφές της εξουσίας, ξεπούλησε τους συμπατριώτες του, τους Κορσικανούς, υποσχόμενος (σε ποιός ξέρει ποιούς μασώνους καί λοιπούς) ότι θα φροντίσει να μην εξεγερθούν καί να μην αποσχισθούν από τη Γαλλία ποτέ.

Ειρήσθω ότι τα αυτονομιστικά κινήματα της Κορσικής έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας (δές πχ δημοσίευμα Μαρτίου 2022), καί προφανώς θα συνεχιστούν μέχρι επιτεύξεως του στόχου τους, οπότε καταλαβαίνετε τί παίχτηκε. Τώρα, βέβαια, ποιά γεωστρατηγική σημασία μπορεί να έχει η Κορσική (λες καί η Ιταλία είναι τόσο τρομερός εχθρός της Γαλλίας), ή γιατί οι Κορσικανοί δεν γουστάρουν υπαγωγή στο Γαλλικό κράτος, ή αν ενεργούν προς χάριν τρίτων (καί ποιών), είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλια – καί δεν θα εμβαθύνουμε εδώ. (Πάντως, κάποιοι σοβαροί λόγοι θα υπάρχουν, που συμβαίνουν αυτά.)

. . . . . . . . . . .

Οπότε, ο λεβέντης (μπόρεσε καί) πήρε παραμάζωμα Ιταλούς, τη «Γαληνοτάτη Δημοκρατία» των Βενετσιάνων, τους Αυστριακούς, τους Πρώσσους, τους έτσι, τους αλλοιώς,… τακίμιασε καί με τις αλεπούδες του Βατικανού,… αλλά στο τέλος (καί πρό Βατερλώ) βρήκε τον μάστορά του με τους Ρώσσους.

Λέγεται ότι, αφορμή γιά να μπουκάρει στη Ρωσσία, ήταν η άρνηση των Ρώσσων να συμπράξουν στον ναυτικό αποκλεισμό της αγγλίτσας, καί πήγε να …τους βάλει μυαλό. Όντως, τους έβαλε μυαλό από Ιούνιο μέχρι Σεπτέμβριο του 1812· αλλά οι Ρώσσοι υποχωρούσαν με την τακτική της «καμμένης γής», δηλαδή καταστρέφοντας τα πάντα πίσω τους, ώστε ο εχθρός να μή βρίσκει εφόδια. (Τακτική, που αργότερα εφάρμοσε καί ο Κολοκοτρώνης.) Κι έτσι, μέχρι τον Δεκέμβριο του 1812 οι Γάλλοι είχαν υποχωρήσει πάλι πίσω, νικημένοι από την πείνα καί τον τρομερά αφιλόξενο Ρωσσικό χειμώνα. Βάλε καί τις επιδρομές του Ρωσσικού στρατού εναντίον των αποδεκατισμένων Γάλλων (ένα ρεμπέτ ασκέρ, πλέον, που απλά κοίταζε να επιβιώσει, μπάς καί γυρίσει πίσω στην πατρίδα του), κι έχεις όλη την εικόνα. Η οποία συνοψίζεται σε μία φράση:

Πλήρης καταστροφή!

. . . . . . . . . . .

Το θέμα, όμως, είναι ποιό; το εξής:

Ένας μέχρι τότε απόλυτα επιτυχημένος στρατηγός (εναντίον Αυστριακών καί λοιπών), δεν είχε διαβάσει Ιστορία, να δεί τί έπαθαν Πολωνοί καί Λιθουανοί από τον χασάπη;

Κι άντε, πές ότι περιφρονούσε τα βιβλία. Κι άντε, πές ότι δεν υπολόγισε τον Ρωσσικό χειμώνα. (Καί δικαίως! Το Παρίσι τον χειμώνα δεν είναι, δά, η τροπική Χαβάη! Θες πεντέξη κιλά καφέ, να σηκωθείς καί να ξυπνήσεις! 🙂 ) Δεν καταλάβαινε ότι η Ρωσσία δεν κατακτάται τόσο εύκολα, με τόσο μεγάλη ενδοχώρα (οι χαρτογράφοι είχαν κάνει πολύ καλή δουλειά μέχρι τότε, καί οι χάρτες ήσαν αρκετά ακριβείς), καί τόσες πιθανές εφεδρείες; Κι αν όχι αυτό, στρατιωτικός ήταν! Δεν καταλάβαινε ότι, όσο πιό μακριά από τη βάση σου βρίσκεσαι, τόσο δυσκολώτερος γίνεται ο ανεφοδιασμός του στρατού σου; (Ειδικά με τις ταχύτητες της εποχής – άλογα καί κάρρα.)

Κι ωραία, τ’ αγνόησε όλ’ αυτά· αφού, όμως, είδε στην πράξη ότι τα βρήκε μπαστούνια, γιατί δεν διέταξε συντεταγμένη υποχώρηση, πρίν γίνει αυτός ρεζίλι κι ο στρατός του πτώματα;

Σε τί υπολόγιζε, λοιπόν; Στη βοήθεια Γερμανικών κρατιδίων καί Πολωνών; Δεν ήταν καθόλου σίγουρη.

Υποψιάζομαι, όμως, ότι:

• Είτε δεν υπολόγιζε πουθενά, στη βοήθεια κανενός, κι επιτέθηκε εναντίον της Ρωσσίας απλά ελπίζοντας «να του βγεί» το εγχείρημα. (…Ελάχιστα πιθανό, όμως, μιά που ήταν καλός στα στρατιωτικά, κι όχι βλάκας.)
• Είτε η όλη επίθεση εναντίον της Ρωσσίας ήταν απλά γραμμάτιο, που έπρεπε να εξοφληθεί. Γι’ αυτό δεν τον ένοιαζε ιδιαίτερα τί θα πάθαινε ο στρατός του καί τί φτύσιμο θα έτρωγε η φήμη του ίδιου. (Αρκετά πιθανή εκδοχή.)

Τώρα… αν ισχύει η δεύτερη εκδοχή, σε ποιούς χρώσταγε το «γραμμάτιο»;

Έ, δεν θέλει καί πολλή σκέψη!… Αφού οι πολεμικές εκστρατείες απαιτούν λεφταδάκια, κι αφού ο Ναπολέων από μόνος του ( ; ) πρότεινε στους (γιά κάποιους λόγους, μάλλον απρόθυμους…) ιουδαίους να τους επανασυστήσει το από αιώνων καταργημένο / νεκρό Σανχεντρίν, τί κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;!

. . . . . . . . . . .

Εδώ, βέβαια, θα ρωτήσει κανείς: εντάξει όλ’ αυτά, αλλά γιατί του είπαν (αν του είπαν) οι ιουδαίοι -ή, έστω, ορισμένοι ιουδαϊκοί κύκλοι, πχ Ρότσιλντ- να πάει να πολεμήσει τους Ρώσσους; τί ζόρια τραβούσαν;

Υποψιάζομαι (πάλι!) ότι την απάντηση την κατέχει η κρυφή Ιστορία, κι όχι η φανερή. Βλέπετε, τους καιρούς εκείνους οι Ρώσσοι είχαν ασχοληθεί μ’ ένα πολύ επικίνδυνο «παιχνιδάκι»: το να αφαιρέσουν από τους Άγγλους τον τεκτονισμό, καί να γίνουν αυτοί οι ηγέτες του! (Φυσικά, καί να συνεχίσουν να τον χρησιμοποιούν με τον ίδιο πρακτορίστικο τρόπο, όπως οι Άγγλοι, αλλά προς όφελος της μαμάς Ρωσσίας εφεξής. Όχι της αγγλίτσας.)

Αυτό, βέβαια, στοίχισε μέχρι καί τη δολοφονία του τσάρου, που τόλμησε να το διανοηθεί! Βάλε, τώρα, στην εικόνα καί το ότι Γαλλία καί Αγγλία από τον 15ο αιώνα καί μετά είχαν κι έχουν αρκετά εχθρικές σχέσεις (ως υποψήφιες κοσμοκράτειρες, μιά εποχή… αν όχι καί σήμερα), συνεπώς καί οι τεκτονισμοί τους κινούνται επάνω στα αντίστοιχα εθνικά υπόβαθρα (καί τσακώνονται άλλο τόσο), βάλε καί το ότι οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι επρόκειτο να διαμορφώσουν την εικόνα των εθνικών κρατών της Ευρώπης μέχρι τις μέρες μας (200 καί πλέον χρόνια μετά)…

…καί καταλαβαίνεις ότι στα παρασκήνια παίχτηκε γερός τζόγος! Δεν είναι δηλαδή, ότι μιά μέρα ξύπνησε ο Ναπολέων, κι είπε ξαφνικά: «- Ας πάω να πολεμήσω τους Ρώσσους!»

Βέβαια, η απολύτως σοβαρή ανάλυση τέτοιων καταστάσεων απαιτεί εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στην Ιστορία – την οποία, φυσικά, δεν πρόκειται να …διαπράξω! 🙂 Απλά, σας δίνω τροφή γιά σκέψη.

. . . . . . . . . . .

iv. Χίτλερ

Χμ…

• Δεν είναι ότι κι ετούτος εδώ δεν γνώριζε τί έπαθε ο Ναπολέων. (Καί -από εγωϊσμό- δεν διδάχθηκε από το πάθημα του Κορσικανού, καταπώς λένε «αλαφρές» αναλύσεις.)
• Δεν είναι, επίσης, ότι τον 20ο αιώνα έχουμε πλέον καί τεθωρακισμένα, καί πολεμικά αεροπλάνα, όχι μόνο πεζικό. (Άρα, είχαν αλλάξει ράγδην οι κανόνες του πολέμου – με «πρόγευση» στον Α’ ΠΠ του τί θα επακολουθούσε.)

Είναι (καί είμαι απόλυτα σίγουρος) ότι, αφού ο πονηρός Στάλιν αφήρεσε από τα χέρια των Χαζαρο-ιουδαίων μπολσεβίκων της ΕΣΣΔ την εξουσία, συνεπώς «έπρεπε» να τιμωρηθεί!!! (Δεν τιμωρήθηκε το 1941-45 με τα όπλα, αλλά τον φάγανε «με το γάντι» μιά δεκαετία αργότερα. Τέλος πάντων…)

Μπορεί το Γ’ Ράϊχ να κυνηγούσε ιουδαίους καί μασώνους, πλήν όμως κάποιοι κύκλοι τους αλώνιζαν εκεί μέσα.

[Ο ίδιος ο Χίτλερ απεδείχθη (μέσα στον 21ο αιώνα) -με τέστ DNA σε συγγενείς του- πως κατάγεται από ιουδαίους της Β. Αφρικής… δηλαδή από Φοίνικες. Η ιστορία ότι ήταν νόθο καποιανού Ρότσιλντ, δεν ισχύει. Απλώς, φαίνεται πως βγήκε γιά αποπροσανατολισμό των «συνωμοσιολόγων», ώστε αυτοί να γελοιοποιηθούν μετά, αν την υιοθετούσαν. Επίσης, μασώνος ήταν -γιά παράδειγμα- ο υπουργός Οικονομικών, ο δόκτωρ Σάχ – καί το ξέρανε. Εν γνώσει τους τον έκαναν υπουργό.]

Συνεπώς, καθόλου δεν αποκλείεται (καί) αυτοί να έβαλαν τον Χίτλερ να επιτεθεί εναντίον της Ρωσσίας, γιά κάποιους λόγους δικούς τους… αν καί αυτόν τον ρόλο τον έπαιξαν κυρίως οι Χάζαροι των ηπαπάρα, που τον χρηματοδοτούσαν κιόλας!

. . . . . . . . . . .

Όσον αφορά την εκστρατεία των ναζί εναντίον της Ρωσσίας, υπάρχουν δύο πλευρές της: η πραγματική καί η μεταφυσική – όσο κι αν αυτή τη δεύτερη (ενδεχομένως) δεν θέλουν να τη δεχθούν οι «επίσημοι» ιστορικοί. Καί μόνον το γεγονός ότι η επίθεση σχεδιάστηκε να ξεκινήσει τη μέρα του θερινού ηλιοστασίου (του 1941), κάνει «μπάμ»!

Ειρήσθω ότι, με βάση αυτό το σκεπτικό, η θρυλική άμυνα της Ελλάδας εναντίον του Άξονα (μέχρι Μάϊο του 1941) δεν καθυστέρησε τα σχέδια των χιτλερικών γιά την «επιχείρηση Μπαρμπαρόσσα«. (Αν φτάναμε μέχρι τέλος Ιουνίου 1941, σαφώς θα την καθυστερούσαμε.) Η «καθυστέρηση» είναι μιά εσφαλμένη έκφραση, που χρησιμοποιείται (γιά έμφαση) στους πατριωτικούς λόγους στις εθνικές μας επετείους. Απλώς, η άμυνα της Ελλάδας συνετέλεσε στην κατασπατάληση προσωπικού των Γερμανών, πολεμοφοδίων, λοιπών πόρων, προκειμένουν να κατακτηθεί η χώρα μας. (Που θα ήταν λίαν χρήσιμα εναντίον της ΕΣΣΔ – ενδεχομένως θα έκαναν καί τη διαφορά.)

[Η πλάκα είναι πως κι ο Χαϋρεντίν πασάς Μπαρμπαρόσσα ήταν …Έλληνας!!! Ναί! ναί! Εξωμότης (δηλαδή εξισλαμισμένος) Μυτιληνιός.]

. . . . . . . . . . .

Πρέπει να σας πω ακόμη δύο πράγματα σχετικά, μάλλον ευρισκόμενα στη σφαίρα του θρύλου, αλλά οφείλω να τ’ αναφέρω:

Το πρώτο, ότι κάποτε είχα κάνει μιά αστρολογική ανάλυση της 21ης καί της 22ας Ιουνίου 1941 (βαρυέμαι να την ξανακάνω! – όποιος θέλει, ελεύθερα), καί είχα δεί πως αυτή η καθυστέρηση της μιάς μέρας συνετέλεσε στην αποτυχία της εκστρατείας. Δηλαδή, αν όντως ξεκινούσε στις 21 του μηνός, είχε πολλές πιθανότητες επιτυχίας!… ενώι στις 22 είχε χαθεί αυτό το μεταφυσικό πλεονέκτημα. Οπότε, αναρωτιέται κανείς, ποιοί (αποκρυφιστικοί) κύκλοι μέσα στο Γ’ Ράϊχ έβαλαν το χεράκι τους γι’ αυτήν την 24ωρη καθυστέρηση, που μάλλον έσωσε την Ευρώπη – καί γιατί. Τέλος πάντων, μέγα θέμα κι αυτό, δεν ξέρω αν θα βρεθεί ποτέ η απάντηση!…

Το δεύτερο, ένας αστικός θρύλος· που λέει ότι, μετά την κατάκτηση της Γαλλίας (25 Ιουνίου 1940), ζήτησε να δεί τον Χίτλερ ένας μυστηριώδης μαυροντυμένος τύπος. Οι φρουροί, βέβαια, δεν επέτρεψαν, απλά ενημέρωσαν ότι τους πρήζει κάποιος επίμονος· αλλά, προς έκπληξή τους, ο Χίτλερ τους είπε να τον αφήσουν να περάσει. Λέγεται ότι είχαν μιά μακρά συνομιλία, αλλά το ζουμί είναι ότι ο τύπος του είπε απάνω-κάτω ότι τέρμα τα δίφραγκα, ό,τι έκανες, έκανες, ό,τι πέτυχες, πέτυχες, οκέϋ, δικά σου. Αλλά, αρκέσου σ’ αυτά καί μην το προχωράς, διότι θα φας το κεφάλι σου!

Αλλά ο Χίτλερ …το προχώρησε. Αγγλία (πλήρης αποτυχία να την κατακτήσει), Ελλάδα (τον ροκανίσαμε δεόντως), Ρωσσία… καί στο τέλος όντως τό ‘φαγε το κεφάλι του. Μάλλον όχι αυτός, αλλά η Γερμανία – την οποία μεταπολεμικώς ξανάστησαν στα πόδια της γιά δεύτερη φορά οι βρωμερές ηπαπάρα.

Τώρα, ποιός ήταν ο λεγάμενος μαυροντυμένος μυστηριώδης συνομιλητής; Πάλι φημολογείται πως ήταν ο περίφημος (καί στην κυριολεξία αθάνατος) κόμης του Σαίν Ζερμαίν.

. . . . . . . . . . .

Πάμε, τώρα, στο φυσικό πεδίο.

Εδώ, η αεροπορία έδινε ένα σχετικό πλεονέκτημα στους ναζί – κι όσο οι Σοβιετικοί έμεναν πίσω στον τομέα αυτόν (με τα πιό πρωτόγονα αεροπλάνα τους). Σχετικό, διότι τα πολεμικά αεροπλάνα τότε είχαν το μειονέκτημα της περιορισμένης ακτίνας δράσεως. (Φυσικά, δεν υπήρχε κάν η σκέψη ανεφοδιασμού τους στον αέρα με καύσιμα.) Στη Μάχη της Αγγλίας, πχ, λέγεται πως χοντρικά είχαν 10 λεπτά να διασχίσουν τη Μάγχη (απογειωνόμενα από Γαλλία), άλλα 10′ να εμπλακούν σε αερομαχίες, καί ακόμη 10′ να επιστρέψουν, πριν τους τελειώσουν τα καύσιμα καί πάνε γιά αναγκαστικό μπάνιο στις ακτές της Γαλλίας. Βέβαια, τα βομβαρδιστικά είχαν πολύ καλύτερο λόγο καυσίμων προς βάρος, απ’ όσο τα καταδιωκτικά, άρα αρκετά μεγαλύτερη ακτίνα δράσεως· αλλά, πάλι, η Ρωσσία δεν είναι Μάγχη, πλάτους 30 χιλιομέτρων! Πρόκειται γιά τεράστιες εκτάσεις.

Όσον αφορά τα τεθωρακισμένα, τώρα, αυτά όντως είχαν επιτυχία. Εφήρμοσαν άριστα τον ελιγμό, που είναι γνωστός ως «τανάλια», έφτασαν μέχρι τα πρόθυρα της Μόσχας,… αλλά ξέχασαν να περιμένουν το Πεζικό!!! Κι έτσι, ώσπου να φτάσει έξω απ’ τη Μόσχα το (πιό αργοκίνητο) Πεζικό, έφτασε Σεπτέμβριος. Άρχισαν οι βροχές, άρχισε το έδαφος να λασπώνει αγρίως (νομίζω το φαινόμενο αυτό ονομάζεται «μουσλίτσα» στα Ρωσσικά), κόλλησαν τα ένδοξα τάνκς των Γερμανών στις λάσπες!

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά: πεισματικές επιθέσεις από αλλεπάλληλα κύματα Γερμανικών στρατιών (αφού έχασαν το αρχικό πλεονέκτημα), σχεδόν απεγνωσμένη άμυνα των Σοβιετικών, έως ότου κέρδισαν την καθοριστική Μάχη του Στάλινγκραντ, άρχισαν αυτοί πλέον την επίθεση, καί Γ’ Ράϊχ τέλος.

. . . . . . . . . . .

β. Νάτο το ΝΑΤΟ!…

Φτάνουμε στο σήμερα.

Ο οποιοσδήποτε επιχειρήσει σήμερα επίθεση εναντίον της Ρωσσίας, θα έχει όντως να κάνει με συνθήκες κατά 20%-30% όμοιες με του 20ου αιώνα (διάβαζε: πολεμικά αεροπλάνα), αλλά το υπόλοιπο δεν έχει καμμία σχέση με το χθές.

Πυρηνικό οπλοστάσιο, κομπιούτερς, ραντάρ, στρατιωτικά ρομπότ, πολεμικά αεροπλάνα που δεν χαμπαρίζουν από αποστάσεις, ντρόουνς, δίκτυα επικοινωνιών, τεχνητοί δορυφόροι, Τεχνητή Νοημοσύνη… της κακομοίρας από εξελίξεις! Το δέ (όποιας μορφής) Πεζικό είναι πλέον ταχύτατα μεταφερόμενο (με μεταγωγικά αεροσκάφη, που -λέγεται πως- δεν δίνουν κάν στόχο της παρουσίας τους στα ραντάρ), συν το ότι αποτελείται κυρίως από σκληροτράχηλα «σκυλιά του πολέμου», εξειδικευμένα μέχρι καί σε ανορθόδοξες πολεμικές επιχειρήσεις. Μέχρι κι από εξειδικευμένες «εταιρείες παροχής στρατιωτικών υπηρεσιών», στελεχωμένες από διάφορα …μπουμπούκια (πχ φυλακόβιους, κτλ).

Γιατί αυτές οι τελευταίες;

Διότι οι αρκετές δεκαετίες ευμάρειας καί ειρήνης (έστω καί υπό όρους) μετά το 1945, έκαναν τους Ευρωπαίους να μην έχουν πλέον το νοητικό / ψυχολογικό πλαίσιο των στρατιωτών του Β’ ΠΠ, δηλαδή «ορμάμε όπου διαταχθούμε, κι ας σκοτωθούμε». Τώρα, άμα πας να πιάσεις πχ Γάλλο, να του πείς να πάει να πολεμήσει υπέρ Ουκρανίας, το πιθανώτερο είναι να σου απαντήσει (κύριε Μακρόν) : «- Βά τέ φαίρ ανκυλέ!» (Αμετάφραστο αυτό! Κι όχι πως δεν θα χαρεί ο Μακρόν με την προτροπή! Καρα-lol!!! 🙂 )

Αυτά, λοιπόν, σαφώς καί τα ξέρει το ΝΑΤΟ (δεν περιμένουν να τα μάθουν από μένα! 🙂 ), δηλαδή οι Χάζαροι των ηπαπάρα, συν όλο το μασωναριό των ΝΑΤΟϊκών καραβανάδων (ανδρών… καί μή 🙂 – αλήθεια, δέχονται τραβεστί οι παραδοσιακοί μασώνοι στις τάξεις τους; πλάκα θά ‘χει!…). Οπότε, δεν τους πολυνοιάζουν το τί έπαθαν οι προηγούμενοι εισβολείς στη Ρωσσία, διότι διαθέτουν ακόμη κάτι, που δεν υπήρχε το 1941. (Όχι πως οι Ρώσσοι δεν διαθέτουν παρόμοια παιχνιδάκια, αλλά…)

. . . . . . . . . . .

Αυτό το (καί) οπλικό σύστημα, που υπάρχει σήμερα, καί δεν υπήρχε τότε, ονομάζεται Χάαρπ. Το οποίο έχει ήδη χρησιμοποιηθεί γιά τροποποίηση καιρού σε πολεμικές επιχειρήσεις των ηπαπάρα, ώστε ο στρατός τους να πάει -στην κυριολεξία!- …διακοπές! Ούτε χιόνια, ούτε πάγοι. (Αντίθετα από τους ευάριθμους δυστυχείς δικούς μας στα βουνά της Β. Ηπείρου το 1940-41… οι οποίοι, ακόμη κι αν κατάφεραν να επιζήσουν, δεν κατάφεραν να φέρουν πίσω στην Πατρίδα τα πόδια τους.)

Έκανε, δηλαδή, αυτό που ονειρευόταν ο Μουσσολίνι γιά τους δικούς του, έναν «υγειϊνό περίπατο».

Πότε καί πού;

Στο Αφγανιστάν, το 2001-2003 (τουλάχιστον).

Πώς το ξέρουμε;

Από τις άριστης ποιότητας φωτογραφίες του μακαρίτη του Μπεχράκη, μεταξύ άλλου φωτογραφικού υλικού από τότε.

Βλέπετε, το Αφγανιστάν έχει βαρύ ηπειρωτικό κλίμα. Όθεν, όταν κάνει χειμώνα στο Αφγανιστάν, δεν είναι παίξε-γέλασε. Αντιθέτως, οι στρατιώτες των ηπαπάρα, μόνο που δεν πήραν μαζί τους μαγιώ καί αντιηλιακό!… Χειμωνιάτικα. Ηλιοφάνεια, ζέστη, καί τραλαλά-τραλαλό. Έτσι προχείρως, πάρτε σύνδεσμο, καί κοιτάξτε πχ τη 15η φωτογραφία από πάνω, με τους ηπαπαραίους ν’ αλληλοκοιτάζονται μ’ έναν Αφγανό έξω από ένα λασπόσπιτο, με χρονική επισήμανση Νοεμβρίου 2022.

Σας φαίνεται κανείς να φοράει χειμερινή στολή, ή χειμερινά ρούχα;

Δυστυχώς, κανείς δεν είχε τη νοημοσύνη να παρατηρήσει τέτοια πράγματα στις φωτογραφίες, ουδέ κάν οι «συνωμοσιολόγοι».

. . . . . . . . . . .

Το ζήτημα εδώ είναι το εάν οι Ρώσσοι έχουν αντισυστήματα, ώστε να μπλοκάρουν την τροποποίηση του καιρού. Πιθανώτατα έχουν, πιθανώτατα η στρατηγική τους είναι να μην τα βγάλουν ακόμη στη φόρα. Ωστόσο, ο Μάρκο ντέΣάντ τό ‘πιασε σωστά το θέμα: με τις πρώτες επιθέσεις του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσσίας, πρέπει οι Ρώσσοι να καταστρέψουν αμέσως τις εγκαταστάσεις του Χάαρπ. Μόνο που δεν είναι αυτό της Αλάσκας, που θα τους κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά, αλλά το πιό κοντινό τους, της Νορβηγίας. (Αν καί υπάρχουν κι άλλα, παγκοσμίως. Ολόκληρο δίκτυο είναι.)

. . . . . . . . . . .

γ. Ο μεταφυσικός παράγων

Ακόμη κάτι, που έμεινε αναλλοίωτο από την απώτατη αρχαιότητα, είναι η προσπάθεια «χειρισμού» μεταφυσικών καταστάσεων, προκειμένου να ευοδωθεί μιά εκστρατεία.

Αυτή (η προσπάθεια) θα ξαναγίνει καί τώρα (πρίν την επικείμενη επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσσίας) – κι ας υπάρχουν πλέον κομπιούτερς καί πολεμικά ρομπότ, κι ας κερδίζει θεωρητικώς όποιος είναι πιό προηγμένος στους τομείς αυτούς της στρατιωτικής τεχνολογίας.

Ειρήσθω, ότι στις μεταφυσικές επικλήσεις περισσότερο μετράνε τα χρονικά νοητικά σχήματα, παρά τα τοπικά – αν καί δεν γνωρίζω τον λόγο. (Μάλλον «αυτοί» δεν είναι απόλυτα σίγουροι γιά τα γεωδαιτικά πλέγματα, ώστε να τα εκμεταλλευτούν – παρά τις απ’ αιώνων έρευνές τους.) Ειρήσθω, επίσης, ότι αν κάποιοι «συνωμοσιολόγοι» καταφύγουν σε σχέδια επί χάρτου, όπως πχ εκείνη η πορεία του «σιωνιστικού πύθωνος» (στην οποία έχουμε κι εμείς αναφερθεί), τους πληροφορώ ότι πιθανώτατα κάνουν λάθος. Γιά παράδειγμα, σήμερα παίζει καί η πτήση των εκατέρωθεν πυραύλων επάνω από τον Β. Πόλο, διότι οι αποστάσεις είναι πιό μικρές. Μην περιμένετε, δηλαδή, ντέ καί καλά επιθέσεις εναντίον της Ρωσσίας πχ από το έδαφος της Πολωνίας, επειδή είδατε κάποιον αρχαίον χάρτη με την «πορεία του πύθωνος», ή του σκαντζόχοιρου, ή ξέρω ‘γώ.

Ας εξετάσουμε επομένως, την χρονική συνιστώσα – που την ξέρουμε αρκετά καλά.

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, αν ξαναδούμε την ανάρτηση του μαρκησίου, θα διαπιστώσουμε πως η πηγή της είδησης μιλάει γιά μέχρι τον προσεχή Σεπτέμβριο (2024). Δεν ξέρω αν η είδηση αυτή είναι αληθινή, ή μέχρι ποιόν βαθμό, δεν ξέρω αν το ΝΑΤΟ καταφέρει να μαζέψει καί να κινητοποιήσει τόσο γρήγορα τόσους στρατιώτες (μάλλον τους έχει ήδη έτοιμους από την πρόσφατη -Φεβρουάριο έως Μάϊο 2024- μεγάλη άσκηση που διεξήγαγε), αλλά η έκφραση «μέχρι Σεπτέμβριο» μεταφυσικώς σημαίνει κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα.

Δηλαδή;

Δηλαδή, ότι διερχόμαστε από «πύλες» – οι οποίες συνιστούν καί τις πιθανώτερες ημερομηνίες γιά την έναρξη της επίθεσης των ΝΑΤΟϊκών. Αφού το ηλιοστάσιο το φάγαμε καί δεν έγινε τίποτε (άσε την ψευδοπροφητεία γιά τις 18 Ιουνίου!), η σπουδαιότερη πύλη μπροστά μας είναι πλέον η 20η Ιουλίου, καί ακολουθεί η (με κάπως μικρότερη ισχύ) διπλή της 12ης/13ης Αυγούστου – με κυριώτερη την 13η. (Μάχη του Μαραθώνα -άσχετο αν η Γουΐκι δεν μπορεί να προσδιορίσει ακριβή ημερομηνία-, μάχη των Θερμοπυλών -παρομοίως-, πείραμα της Φιλαδέλφειας σε 2 φάσεις, στις 12 καί τις 13…)

Όμως, υπάρχει ακόμη ένα επικίνδυνο διάστημα, αν καί ελάχιστα γνωστό: είναι οι μέρες από (χοντρικά) 24 Αυγούστου (26 «κανονικά»), έως 31 Αυγούστου.

. . . . . . . . . . .

Επειδή οι αρχαίοι ημών δεν ήταν χάπατα (στις τότε επιστήμες), επειδή γνώριζαν άριστα τη διάρκεια του έτους (άσχετο τί λένε τα επίσημα κιτάπια, αν θες να βρείς πόσο ακριβώς κρατάει το έτος, μπορείς καί με πρωτόγονα μέσα), ήξεραν ότι η πορεία της Γής μας γύρω από τον Ήλιο δεν είναι ακριβώς κυκλική. Είναι ελαφρώς ελλειπτική. Οπότε, την «αρμονία» των 360 μοιρών του κύκλου καί -κατ’ αναλογίαν- των 360 ημερών του «σωστού» έτους, τη χαλούσαν οι πεντέμιση ημέρες που «περίσσευαν». Τις οποίες, στην Ελληνιστική Εποχή τις θεωρούσαν γρουσούζικες (δυσαρμονικές), καί σταματούσαν να κάνουν οποιαδήποτε εργασία.

Τί έκαναν, τότε;

Το ρίχναν έξω. Αγρίως. Τεμπελιά, φάρσες, πλάκες, μεθύσια, όργια. Δεν είναι τυχαίο, που στις 29 Αυγούστου αποκεφάλισαν τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, αφού η Σαλώμη έδωσε ρέστα στο στρίπ-τήζ! Επίσης, ίσως να μην είναι τυχαίο που σκότωσαν τον Πατροκοσμά τον Αιτωλό στις 24 Αυγούστου. (Ο Αλή Πασάς ήταν «μπεκτασής«, δηλαδή κάτι σαν ισλαμομασώνος. Καί φυσικά, δεν ήταν ο μόνος του είδους. Άρα… ξέρω ‘γώ;… – γιά την ημερομηνία, λέω. Νομίζω πως δεν έδωσε αυτός την εντολή γιά το κρέμασμα του αγίου, αλλά δεν αντέδρασε κιόλας.)

Σε ακόμη μία περίπτωση (έστω, φανταστική), που αναφέρει ο μακαρίτης Γιώργος Μπαλάνος στο μυθιστόρημά του «Νύχτες της Εκάτης», αναγράφεται η ημερομηνία 25 Αυγούστου· όπου μιά τύπισσα, υποτίθεται δημοσιογράφος (κι ελαφρώς αφελής, γιά να μην πω τίποτε βαρύτερο γιά τη νοημοσύνη της), πήγε κι έμπλεξε με τους σατανιστές, γιά να κάνει «καυτό» ρεπορτάζ· καί στο τέλος, τα συγκεκριμένα σαΐνια προσφέρανε «θυσία» την ίδια στο σκιάχτρο τους! 🙂

Δεν τη σφάξανε τη γυναίκα – ευτυχώς, δηλαδή! Αλλά, αφού πρώτα τη φασκιώσανε κατακαλόκαιρο με χειμερινά ρούχα (μέχρι καί γάντια της φορέσανε· πώς δεν έσκασε απ’ τη ζέστη!…), μετά όλη η σύναξη από γύρω άρχισαν να τη γδύνουν ψέλνοντας τα δικά τους. Πάλι με στριπ-τήζ η δουλειά, δηλαδή!… καί το πιό μετά, δεν σας το λέω! 🙂

Αλλά, πέρα απ’ την πλάκα, βλέπετε πόσο αναλλοίωτες παραμένουν μερικές καταστάσεις ανά τους αιώνες.

Τώρα, βέβαια, το πότε ακριβώς ο Ιούλιος καί ο Αύγουστος απέκτησαν 31 μέρες (που αφαιρέθηκαν από τον Φεβρουάριο), επειδή πρώτος ο Ιούλιος Καίσαρ καί μετά ο Οκταβιανός Αύγουστος (που ζήλεψε) επέβαλαν αυτόν τον κανόνα (καί τα ονόματά τους στους αντίστοιχους μήνες), καί το αν αυτό έγινε μέσα σε μιά μέρα, ή υπήρξε καί μεταβατική περίοδος, είναι λεπτομέρειες γιά τους εξειδικευμένους ιστορικούς. Το «ζουμί» είναι πως χοντρικά, η τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου συναποτελούσε τις «αμαρτωλές» καί επικίνδυνες ημέρες. (Η συζήτηση γίνεται γιά τον καθορισμό της ακριβούς ημερομηνίας ενάρξεως των «επικινδύνων» ημερών του Αυγούστου, αλλά δεν έχει μεγάλη σημασία.)

Ίσως ακόμη αποτελεί, γιά μερικούς· μιά που η αρχή του νέου έτους, που επί Αλεξανδρινών ήταν η 1η Σεπτεμβρίου («πρώτη της Ινδίκτου«), εξακολουθεί καί σήμερα να είναι η αρχή του νέου έτους γιά τα σχολεία καί την Εκκλησία. (Τουλάχιστον την Ορθόδοξη, τουλάχιστον εδώ την Ελλαδική – αν όχι καί γιά τα πατριαρχεία.) Θέλω να πω, πως -με κάποιον τρόπο, «μεταφυσικώς»-, πρίν «αναλάβει» η Εκκλησία με τη δική της Πρωτοχρονιά (να ευλογήσει το νέο έτος της), «αναλαμβάνουν» οι «μαύροι» να κάνουν τα δικά τους.

Κάπως σαν τους καλλικαντζαραίους, που τα Χριστούγεννα κάνουν πάρτυ – μέχρι τα Φώτα.

. . . . . . . . . . .

Άρα, πότε θα κάνει το «ντού» το ΝΑΤΟ, τελικώς;

Η λογική λέει: είτε 13 Αυγούστου, είτε τέλος Αυγούστου. Διότι, όσο πιό μεταγενέστερη ημερομηνία, τόσο πληρέστερη η προετοιμασία. Επίσης, 31 Αυγούστου 1939 (με το επεισόδιο του Γκλάϊβιτς – σήμερα Γκλιβίτσε) άρχισε ο Β’ ΠΠ. Είδατε που σας τα έλεγα; Δεν το ανέφερα παραπάνω, αλλά δεν πρέπει να ήταν τυχαίο.

Όμως, κάτσε να δούμε τί λένε καί τ’ άστρα!

Αχά!… Εδώ μιλάει γιά Πανσέληνο στις 21 Ιουλίου, δηλαδή δίπλα στην «πύλη» της 20ης. Φυσικά, δεν παίζει ρόλο μόνον η Σελήνη στα πράγματα, χρειάζεται λεπτομερής αστρολογική ανάλυση. (Ναί, καί με διελεύσεις αστεροειδών, κτλ κτλ.) Μόνο που δεν είμαι διατεθειμένος να την κάνω.

Επίσης, όμως, έχουμε μία προφητεία γέροντος, που λέει ότι σε δύο μήνες θα πέσει το γκουβέρνο. (Δεν γίνεται νωρίτερα, γέροντα; 🙂 ) Εάν τη δεχθούμε ως αληθή, τότε από τις 18 Ιουνίου 2024, που ανέβηκε η περί προφητείας ανάρτηση, πάμε στις (μέχρι τις…) 18 Αυγούστου 2024. Τώρα, θα μου πείς ότι (α) το να κάνει «ντού» το ΝΑΤΟ στη Ρωσσία είναι τελείως ανεξάρτητο με το αν θα εξακολουθήσει να κυβερνάει εδώ ο κουκλοχαιρετάκιας, καί (β) ότι η 18η Αυγούστου είναι μία εβδομάδα μακριά από το «επικίνδυνο» διάστημα 24-31 Αυγούστου. Ναί, αλλά μπορεί να υπάρχει λογική σύνδεση μεταξύ τους: το γκουβέρνο να έχει μάθει εγκαίρως τα σχετικά από τη ΝΑΤΟϊκή συμμορία, καί να την κοπανήσει την τελευταία στιγμή, λίγες μέρες πρίν το «ντού» (γιά να μην υποψιαστεί τίποτε το πόπολο), ώστε η «καυτή πατάτα» της τύχης της Ελλάδας να μείνει στα χέρια των όποιων «υπηρεσιακών» κυβερνητών.

[Καί σιγά να μην καθήσει η Ρωσσία να συνάψει συνθήκη ειρήνης μ’ εμάς, τις μέρες που θα καίγεται ο κώλος της!… Θα τα φάμε τα πυρηνικά της κατακέφαλα, δεν τα γλυτώνουμε. Παρεκτός αν μας αγαπάει κανένας άγιος, που προστατεύει τους τρελλούς γιά δέσιμο καί τους χαζούς.]

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Οι Δυτικοί, είμαι σίγουρος πως θα (ξανα)φάνε τα μούτρα τους· αλλά, εάν καί μόνον εάν οι Ρώσσοι ισοπεδώσουν αμέσως το δίκτυο των Χάαρπ (καταπώς γράφει κι ο μαρκήσιος). Τότε, ναί, έχουν σοβαρώτατη πιθανότητα να κερδίσουν τον επικείμενο Γ’ ΠΠ, με μικρές δικές τους απώλειες.

Τώρα, όσον αφορά το ημέτερον άρθρο: γράφτηκε απλά γιά να περιγράψει την κατάσταση, ως έχει· έτσι κι αλλοιώς, η Ελλάδα είναι άοπλη – καί αδύναμη στο να τα βάλει με τους πυρηνικούς κολοσσούς ένθεν καί ένθεν. Γι’ αυτό, καλό είναι (αν έχουμε λίγο σεβασμό στην πανάρχαιη συνέχεια του έθνους μας) να μείνουμε ήσυχοι στη γωνίτσα μας, μέχρι να τελειώσουν όλα. Η ημερομηνία ενάρξεως της εν όπλοις φάσης του Γ’ ΠΠ, είτε «μεταφυσική», είτε όχι, ελάχιστη σημασία έχει γιά εμάς.

Τελειώνοντας, να πω ότι φράσεις, όπως: «- Έλληνα, ετοιμάσου!», κτλ, είναι γιά τα σκουπίδια πλέον.

Έπρεπε ήδη να έχουμε ετοιμαστεί από καιρό.

Ο πολιτικός εκβιασμός στις μέρες μας

Δεν εννοώ την εγκυκλοπαιδική ερμηνεία του όρου.

Εννοώ στην πράξη τί γίνεται.

. . . . . . . . . . .

Ο πολιτικός (καί διπλωματικός, καί γεωπολιτικός) εκβιασμός έχει δύο πεδία εφαρμογών:

• σε προσωπικό επίπεδο,
• καί σε επίπεδο κράτους.

Ας δούμε ποιά-είναι-τί.

. . . . . . . . . .

α. Τα προσωπικά

Σε προσωπικό επίπεδο, είναι εύκολο να τον καταλάβουμε: οι πολιτικοί εκβιάζονται, επειδή κρύβουν προσωπικά τους σκάνδαλα, δηλαδή έκνομη συμπεριφορά τους. Τριών, κυρίως, ειδών: σκάνδαλα σεξουαλικά, ψυχιατρικής φύσεως, καί οικονομικά.

. . . . . . . . . . .

i. Άμα έχ’ σέχ!

Όσον αφορά τα σεξουαλικά, ναί μέν, στην εποχή μας τό ‘χουμε κάνει ίσιωμα με το παρά φύσιν. Αλλά εξαρτάται κυρίως από την χώρα, αν οι κάτοικοί της αποδέχονται ως φυσιολογικές ( ; ), ή, έστω, αδιάφορες, τις σεξουαλικές «παρεκκλίσεις», ή όχι· δηλαδή, ποιός λαός θα εκλάβει ως σκάνδαλο την ομοφυλοφιλία, καί ποιός όχι. Πχ στις ηπαπάρα, Καναδά, κι αλλού, δεν πειράζει σχεδόν κανέναν, αν βγάλουν πρώθυ κραγμένη αδερφή. Εδώ, όμως, στην Ελλαδίτσα, πειράζει καί παραπειράζει, αν ένας γνωστός πολιτικός έ… χμμμ… εισπράττει «ωθήσεις» του αγάπη από πίσω· όσο κι αν τσιρίζουν οι διάφοροι «τοιούτοι» γιά τα «δικαιώματά» τους, κτλ κτλ.

Σε κάποια θέματα, ο λαός μας παραμένει παραδοσιακός καί συντηρητικός – καί άριστα πράττει.

. . . . . . . . . . .

ii. Τρελλοί γιά δέσιμο

Τα ίδια συμβαίνουν (πάντα γιά Ελλάδα μιλάμε), αν μέλη του γκουβέρνου είναι φρενοβλαβείς με αγωγή κατασταλτικών χαπιών καί παρακολουθούμενοι από ψυχίατρο. Η ομοφυλοφιλία καί η φρενοβλάβεια, εκφραζόμενες δημοσίως, ΔΕΝ είναι αποδεκτές από την εδώ κοινωνία. Όθεν, αποτελούν άριστα μέσα εκβιασμού εκ μέρους των νταβατζήδων της Ελλάδας προς τους εγχώριους πωλητικούς: ή μας κάνετε τα χατήρια όπως ακριβώς τα θέλουμε, ή βγάζουμε τη βρώμα στη φόρα καί σας τελειώνουμε. (Συν το ότι μπορεί να βρούν τα πτώματά σας σε κανέναν γκρεμό.)

. . . . . . . . . . .

iii. Γιά τα λεφτά τα κάνεις όλα!

Όσον αφορά τα οικονομικά σκάνδαλα, τώρα, δηλαδή το εξής ένα: παράνομος πλουτισμός πολιτικού προσώπου με κλέψιμο δημοσίου χρήματος (καί εξαγωγή αυτού σε «φορολογικούς Παραδείσους»), κι αυτά αποτελούν άριστο μέσον εκβιασμού. Διότι, ναί μέν ο (κατά κανόνα άσχετος από τέτοια θέματα) εγχώριος εισαγγελέας δεν θα βρεί (εύκολα) άκρη από μιά αλυσίδα εταιριών-«φαντασμάτων» με αδιαφανή μετοχολόγια (εκ των οποίων εταιριών η μία κατέχει την άλλη) καί έδρες τρεχαγύρευε, (*) αλλά οι υπερεσίες των ηπαπάρα γνωρίζουν άριστα τη διαδρομή του χρήματος – κι αφήνουν επίτηδες αμολητό το κάθε πολιτικό παλιοτόμαρο να κλέβει. (Σιγά, τώρα, μη μπορεί να τις κοροϊδέψει ο κάθε κουκλοχαιρετάκιας!) Του πετάνε, δηλαδή, το δόλωμα, κι ο χάνος τσιμπάει.

[ (*) Επίσης, ακόμη κι αν η έρευνα του εισαγγελέα είναι -μέχρι ένα σημείο- επιτυχής, περαιτέρω θα φάει μεγαλοπρεπές κλάσιμο από χώρες, που θα αρνηθούν να δώσουν δικαστική συνδρομή. Αυτές είναι τόσο οι νταβατζήδικες (πχ Γερμανία με Χριστοφοράκο), όσο καί τα παγκόσμια «πλυντήρια» μαύρου χρήματος (πχ Σιγκαπούρη – πίσω από την οποία βρίσκεται η Κίνα).

Ακόμη γελάω με μερικούς παπάρες, που νομίζουν πως θα βρεθούν απτές αποδείξεις υπόπτων τραπεζικών συναλλαγών σε περίπτωση «στημένων» ποδοσφαιρικών αγώνων!… καί ειδικά των άλλων, κι όχι της δικής τους «ομαδάρας»! lol!!! Αφού όλα «ξεπλένονται» με το νόμιμο, αλλά καί το παράνομο στοίχημα στη Σιγκαπούρη, στο Μακάο, κι αλλού, ρέ ηλίθιοι! Τί νομικές αποδείξεις να βρεθούν; ]

Θα με ρωτήσεις… αν είναι τόσο τζιμάνια τα διάφορα Έφ-Μπή-Άη, καί τους δικούς τους, που κάνουν τα ίδια, γιατί κάνουν χρόνια καί ζαμάνια να τους βρούν… άν τους βρούν τελικά;

Έ, αφελέστατε αναγνώστη μου, υπάρχουν κλεψιές (καί σκάνδαλα) που «χαρίζονται» (πχ υιός Μπάϊντεν, παιδεραστία / Επστάϊν), κι άλλες που φακελλώνονται λεπτομερώς, γιά μελλοντικές χρήσεις. Τόσο απλά! Επειδή, τώρα, η χώρα μας είναι προτεκτοράτο, οι εδώ κλεψιές των πωλητικώνε ανήκουν σαφώς στο δεύτερο είδος: ή κάνετε όσα σας λέμε, όπως σας τα λέμε, ή σας παραδίδουμε στον λαό να σας κρεμάσει.

[…Κι όχι ακριβώς στον λαό, ο οποίος έχει αποχαυνωθεί, αλλά σε κάποια «δεκαεφτά Νοέμβρη», που μετά θα βγάλει καί περισπούδαστες προκηρύξεις. (Μορφωμένα παιδιά, αφού! 🙂 ) Χωρίς, φυσικά, να εννοώ πως όσους καθάρισε η «γιαταλεφτά Νοέμβρη» ήταν οπωσδήποτε αγγελούδια.]

. . . . . . . . . . .

β. Τα κρατικά

i. Εισαγωγή

Σε επίπεδο χώρας, φυσικά καί δεν μετράει ούτε η παρεκκλίνουσα σεξουαλικότητα, ούτε η φρενοβλάβεια. Διότι είναι αδύνατον ένας λαός να είναι «πακέτο» όλοι μαζί αδερφές, ή τρελλοί.

Σε επίπεδο χώρας μετράνε μόνο τα οικονομικά σκάνδαλα.

Όμως, πρέπει να σας εξηγήσω κάτι:

Οικονομικά σκάνδαλα στην κυριολεξία αφ’ εαυτών, δεν υφίστανται σε επίπεδο χώρας. (Η χώρα, το κράτος, δεν είναι πρόσωπο γιά να κλέβει αυτοβούλως. Είναι θεσμός.) Σ’ αυτό το επίπεδο, υπάρχει μονάχα το κρατικό χρέος. Το οποίο κρατικό χρέος «σκανδαλοποιείται» ως εξής:

• είτε είναι πραγματικό, από κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος,
• είτε είναι πραγματικό, από αδιαφορία (πχ μή διεκδίκηση πολεμικών αποζημιώσεων Γερμανίας καί Βουλγαρίας),
• είτε είναι πλασματικό, επειδή κάποιοι προδότες μέσα στις διαδοχικές κυβερνήσεις υπογράφουν ότι χρωστάμε σε ισχυρά ξένα κράτη… ενώι δεν χρωστάμε. (Πχ «μνημόνια».)

Ως παράδειγμα, αναφέρω το γεγονός ότι ο Δράκουλας (ο πατέρας του κουκλοχαιρετάκια) αναγνώρισε (κάπου το 1964, αν θυμάμαι καλά) ως απλήρωτο εξ υπαρχής ένα κρατικό μας χρέος σε ομόλογα, το οποίο είχε ήδη αποπληρωθεί κατά 80%!!! Συνεπώς, άντε να ξαναπληρώνει απ’ την αρχή τα ήδη πληρωμένα το κράτος, δηλαδή ο μαλάκας ο φορολογούμενος… (Τώρα, βέβαια, αν ο Δράκουλας τό ‘κανε αυτό τζάμπα, δηλαδή χωρίς προσωπικό του όφελος, τί να σας πω; θα σας γελάσω.)

Δεύτερο παράδειγμα, είναι αυτά τα κατορθώματα Σημίτη, Καραμανλή νεώτερου, καί λοιπών «δημοκρατών», που αναφέρει ο Χατζάρας στο ακόλουθο βίντεο:

. . . . . . . . . . .

ii. Πραγματικότητα κι ονειροφαντασία

Το θέμα, όμως, δυστυχώς, είναι πως ο Ελληνικός Λαός είναι αποχαυνωμένος, κι αυτά τα «δημοκρατικά» καμώματα δεν τον πολυαγγίζουν.

Εντάξει, ο λαός μας έχει συνειδητοποιήσει (καί ορθώς) πως:

• Η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο, αποικία χρέους, ήδη από το 1824.
• Η κατάσταση αυτή θα διαιωνίζεται…
• …καί δεν πρόκειται ν’ αλλάξει προς το καλύτερο, παρά μόνον μετά από κοσμογονικές αλλαγές σε παγκόσμια κλίμακα, διότι (σ’ αυτή την ιστορική φάση) εμείς δεν έχουμε τη δύναμη να το κάνουμε από μόνοι μας (αψηφώντας ηπαπάρα καί λοιπούς νταβατζήδες).

Ωστόσο, το συμπέρασμα (του λαού μας) είναι: Τί μας νοιάζει εμάς πώς πορεύεται ένα ψευδοκράτος, εάν έχουμε την ησυχία μας… ή, έστω, την ικανότητα να δίνουμε λύσεις σε πιεστικά προβλήματα, όπως πχ ο πληθωρισμός;

Μ’ άλλα λόγια, αν δεν μας ενοχλούν σε προσωπικό επίπεδο, προσαρμοζόμαστε μιά χαρά ακόμη καί μέσα σ’ έναν σκουπιδότοπο.

Έλα, όμως, που μας νοιάζει καί μας παρανοιάζει!!!…

Γιατί;

Διαβάστε παρακάτω.

. . . . . . . . . . .

Αφού το κρατικό χρέος είναι μοχλός εκβιασμού, καί δή πολύ ισχυρώτερος ενός εκβιασμού σε προσωπικό επίπεδο…

[…Άν, άν λέμε, το γκουβέρνο έκανε τη χώρα να δουλεύει σαν καλοκουρδισμένο ρολόϊ, αν όλοι είχαμε χρήματα καί ευημερία, τί μας ένοιαζε εμάς ποιός πολιτικός τον έπαιρνε από πίσω; Αρκεί να μην προκαλούσε, βέβαια – καί πάλι, θα μας ένοιαζε ως προσβολή των χρηστών ηθών, όχι ως προδοσία.]

…τότε πρέπει καί ν’ αναλογιστούμε ποιές συνέπειες εις βάρος της χώρας μας / εις βάρος ΜΑΣ μπορεί να έχει αυτό.

Έ, λοιπόν, δεν χρειάζεται να σκεφτούμε καί πολύ!

Γιατί;

Διότι οι συνέπειες άρχισαν ήδη να φαίνονται.

• Τρέχα, φτωχοποιημένε Έλληνα, να κάνεις πλούσιες τις ηπαπαραίϊκες πολεμικές βιομηχανίες!…

…Διότι, λέει, κάθε μέλος του ΝΑΤΟ πρέπει ν’ αρχίσει να ξηλώνεται τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ του γιά όπλα. (Μας έρχεται λιγάκι ακριβός ο …αντικομμουνισμός του ΝΑΤΟ, βλέπετε.)

Κι εντάξει, σ’ αυτό οι Έλληνες είμαστε συνηθισμένοι καί μαθημένοι δεκαετίες τώρα. Όχι πως είναι σωστό, αλλά αλοίμονο σε κάτι (καλομαθημένους μέχρι τώρα) Ολλανδούς, καί λοιπούς τέτοιους άκαπνους! Τους βλέπουμε, καί γελάμε, που στριμώχτηκαν! (Όμως, μην ξεχνάτε μερικοί-μερικοί, που ελπίζετε ανοήτως σε «σωτήρες»: μέχρι κι ο Τράμπ τον στηρίζει τον ρεφενέ αυτόν.)

• Τρέχα, κορόϊδο Έλληνα, να δίνεις τα όπλα σου σε μιά κάποια Ουκρανία, λές καί της το χρώσταγες, κι εσύ να μένεις ξεβράκωτος από άμυνα!
• Τρέχα, κορόϊδο Έλληνα, να δίνεις καί τα λεφτά σου σε μιά κάποια Ουκρανία, λές καί της το χρώσταγες, κι εσένα η τσέπη σου να είναι άδεια!

Αλλά αυξήσεις σε μισθούς καί συντάξεις, μπάαα!… Εκεί δεν περισσεύουν λεφτά απ’ το κράτος, ούτε επιτρέπουν τέτοιες σπατάλες οι «μνημονιατζήδες».

. . . . . . . . . . .

Καταλαβαίνετε, πιστεύω, ότι τελικώς ελάχιστη σημασία έχει αν ο εκάστοτε εγχώριος αρχιγκουβέρνος το γυαλίζει το πόμολο. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, το πολύ-πολύ να τον πάρει ο κόσμος με τα γιαούρτια, αλλά θά ‘ρθει άλλος παρεμφερής εθνικώς επιζήμιος στη θέση του.

Τρίς χειρότερο, όμως, θα είναι να βγάλει το γκουβέρνο νόμους, που να σε ξεσκίζουν στη φορολογία – ώστε να μαζευτούν τα χρήματα γιά την …αφιλοκερδή βοήθεια των πωλητικώνε προς την Ουκρανία. Πράγμα το οποίο ήδη γίνεται με τη μία, ή την άλλη μορφή – αμέσως, ή εμμέσως. (Πχ πανάκριβο ρεύμα, επομένως καί πανάκριβα τρόφιμα.)

Οπότε…

…Αν έχετε ελάχιστη, τόση δά στρατηγική σκέψη, καταλαβαίνετε τον επόμενο εκβιασμό; Ή να σας τον δώσω χύμα;

Έ, λοιπόν, είναι το σβήσιμο μέρους, ή όλου του (ψεύτικου) κρατικού χρέους, αν πάμε όλοι φαντάροι, να θυσιαστούμε γιά την Ουκρανία!!!

[…Γι’ αυτό καί προφήτεψαν οι γεροντάδες ότι το τότε γκουβέρνο θα κηρύξει γενική επιστράτευση! Το πιάνετε τώρα το υπονοούμενο;

Βέβαια, καί με την Κύπρο το 1974 κηρύχθηκε γενική επιστράτευση… που στην αρχή ήταν ειδική, αλλά ένα «αόρατο χέρι» (χέρι «περιούσιο», ως θρυλείται) μετέτρεψε τη διαταγή σε γενική… με τα γνωστά αποτελέσματα μέχρι σήμερα.]

Νά πώς είναι τόσο σίγουρη αυτή η λούγκρα εκ Νορβηγίας ότι θα τρέξουμε εμείς οι Έλληνες να δώσουμε μέχρι καί τις ζωές μας, γιά να ξαναφτιαχτεί το Χαζαρικό κράτος!

Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι αυτή η δουλειά θα πάει καί σε ατομικό επίπεδο του καθενός μας! Παναπεί: έχασες το σπίτι σου, ή την επιχείρησή σου από χρέος; Έ, λοιπόν, σου το σβήνουμε, αλλά φόρα κράνος καί παλάσκες καί τρέχα στο Λβίβ!

Φυσικά, όπως καί με τα νεκροζούμια των εμβολίων, θα βρεθούν πολλά φανατικά ηλίθια κομματόσκυλα του γκουβέρνου να χειροκροτήσουν την ιδέα. Κι από ‘κεί καί μετά, η μίμηση κάνει θαύματα. Μιλάμε, κολυμπάμε σε μιά πισίνα Ολυμπιακών διαστάσεων, γεμάτη με σκατά…

. . . . . . . . . . .

Ξύπνα, Έλληνα!!! Ξύπνα, πρίν να είναι αργά.

Δεν μπορούσα να μην το σχολιάσω!

Οι Γερμανοί, λέει, προετοιμάζονται γιά πόλεμο – με τη Ρωσσία. (Άρα, «κι εμείς πρέπει» – κτλ.)

(Από ‘δώθες η πηγή.)

Ξέρεις κάτι, μανδάμ;

ΣΤ’ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ!!!!!

• Ούτε η (σχεδιαζόμενη) επανίδρυση του Χαζαροκράτους μας αφορά,
• ούτε αυτό που ζούμε τώρα ονομάζεται «φυσιολογική ζωή»,
• ούτε γουστάρουμε να δίνουμε δώρα (οπλικά, χρηματικά, ή άλλα) του Ζελένσκυ,
• ούτε θα πάμε να σκοτωθούμε γιά τα γούστα τα δικά σου καί των ομοφύλων σου.

Αμήν καί πότε να έρθει η ώρα, να γίνουν όλα μπουρλότο!… Να ξηγηθούμε οι Έλληνες όπως πρέπει, σε όσα πιθήκια πρέπει.

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Άκουσα καλά; Η Γερμανία, λέει, ετοιμάζεται γιά πόλεμο; Καί δή, με τη Ρωσσία;

Η Γερμανία, ρέ φούστη μου;!

Η Γερμανία;!

Μή λέτε τέτοια αστεία, ρέ, όταν έχω πιεί μπύρες! Κοντεύω να κατουρηθώ απάνω μου! 🙂

Υγ 2: Δεν τους έφτασε η σφαλιάρα του 1945; Θέλουν κι άλλη; Τους γαργαλάει ο κώλος να πληρώσουν, εκτός από νέες πολεμικές αποζημιώσεις, καί (εντόκως) τις αποζημιώσεις του Β’ ΠΠ;… τις οποίες οι πονηροί Ρώσσοι τις έκαναν γαργάρα, επειδή τους είχαν τους Γερμαναράδες πελάτες γιά το φυσικό τους αέριο;

Υγ 3: Τώρα, που οι Ρώσσοι πουλάνε φυσικό αέριο σχεδόν αποκλειστικά στην Κίνα, μη σας φανεί παράξενο αν βγεί ο κοντός καί απαιτήσει πολεμικές αποζημιώσεις γιά το 1945. Οπότε, πού σε πονεί, καί πού σε σφάζει, άθλιε βιβλιοπώλη!…

Υγ 4: Ως πότε θα σε προστατεύουν οι ηπαπάρα, ώ Γερμανία; Ως πότε; Έχεις ημερομηνία λήξεως, ξέρεις. Πράγμα που δεν προέβλεψε ο μέγας Μπίσμαρκ.

Υγ 5: Χαζαροκράτος καί Χάζαροι, στα σκατά – καί να μην ξαναφανούν επί προσώπου Γής.

Ζητείται ηγέτης· αμοιβή αναλόγως προσόντων – 2

(προηγούμενο)

β-1. Τότε, ποιός;

Ο ένας δεν μας κάνει, ο άλλος δεν μας κάνει, ο παράλλος δεν μας κάνει! Μας βρωμάνε, μας ξυνίζουνε… ‘Ντάξ’! (Άσε που είναι καί πεθαμένοι! 🙂 ) Τότε, ποιός γιά ηγέτης μας;

Ας διατυπώσουμε καλύτερα το ερώτημα:

Τί θέλουμε απ’ τον ηγέτη, ώστε να τον αποδεχθούμε πλήρως;

Θέλουμε να περνάει επιτυχώς ορισμένες εξετάσεις. Ορισμένα τέστ. Που να δείχνουν το επίπεδο ενός ανθρώπου. Ειδικά κάποιου, που ενδιαφέρεται ν’ αναλάβει την ηγεσία της χώρας μας.

. . . . . . . . . . .

β-2. Οι εξετάσεις

Ισχύει απολύτως το ότι στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις.

Κακό αυτό, διότι… δηλώνεις πολιτικός; είσαι πολιτικός! Δηλώνεις ηγέτης; είσαι ηγέτης! Κι ας μην ξέρουν τέτοιοι «ηγέτες» (ΓΑΠατα, Αλεκσάκια, κουκλοχαιρετάκια, Νιάου, κτλ) να δέσουν ούτε τα βρακιά τους.

Όθεν, κάποια στιγμή πρέπει να σοβαρέψουν τα πράγματα· κι όποιος θέλει να ηγείται της Ελλάδας, να περνάει οπωσδήποτε ορισμένα τέστ.

Είναι σίγουρο ότι οι συντριπτικά περισσότεροι των σημερινών γιαλαντζή «ηγετών» θα κοπούν. Αλλά, όπως καί νά ‘χει, ξεκινάμε.

. . . . . . . . . . .

• Πρώτη ερώτηση: Ποιές είναι οι δέκα σημαντικώτερες συνθήκες, που υπέγραψε η Ελλάδα, ή καί που την αφορούν;

Όχι εξυπνάδες με ψάξιμο στο Διαδίκτυο, καί τέτοια! Απάντηση εδώ καί τώρα! (Τις ξέρουν; Παπάρια ξέρουν.)

Βέβαια, κάποιοι πιό πονηροί θα βάλουν τις γραμματείες τους να ψάξουν, καί να τους φέρουν τις απαντήσεις έτοιμες, ενδεχομένως γιά να μου την πούν. Δεν μετράει! Τώρα, λέμε. Ατάκα κι επί τόπου.

Πάμε, όμως, στην

• Ερώτηση δεύτερη: Ποιά ήταν τα δέκα σημαντικώτερα λάθη των Ελλήνων, που κόστισαν πανάκριβα στην Ελλάδα, κυρίως σε αίμα;

Άμ, εδώ πουλάκια μου δεν έχει ψάξιμο με το Γκούγκλ! Ή έχεις ξεσκιστεί στο διάβασμα επάνω σ’ αυτά τα θέματα, καί δή παιδιόθεν, ή δεν έχεις! Ή το κατέχεις το σπόρ, ή δεν το κατέχεις! Δεν υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις. Εδώ, γενικόλογες απαντήσεις, τύπου: «ο Πελοποννησιακός Πόλεμος», δεν μετράνε. Λεπτομέρειες, λεβέντες μου! Λεπτομερή περιγραφή θέλω! Πότε, πώς, γιατί! Άμα σας βαστάει να μου πάτε κόντρα σ’ αυτά τα θέματα, ώ «ηγέτες», εδώ είμαι!

Αλλοιώς, στα σπίτια σας, «ηγέτες»!

Όποιος θέλει να ηγείται αυτής της χώρας, πρέπει καί να μπορεί να σηκώνει το βάρος της Ιστορίας της! Πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει πως η Ελλάδα έχει μιά εξακριβωμένη ιστορία τουλάχιστον 200,000 (διακοσίων χιλιάδων) ετών σε πολιτισμό. (Δεν βάζω στη συζήτηση ευρήματα παλαιοτέρων εποχών, όπως πχ τον Αρχάνθρωπο των Πετραλώνων.) Άρα, δεν μιλάμε γιά ηγεσία καποιανής τυχαίας χώρας· κάθε άλλο.

Αλλοιώς, ας πάει γιά πιττόγυρα.

[Καί πού ‘σαι, μανδάμ Μελετηρή! Φαντάζεσαι τη γελοιότητα να πήγαινε ο Μέσσι να μάθει ποδόσφαιρο στα σαρανταφεύγα του, όπως δήλωσες εσύ ότι θα μάθεις από πολιτική στην ηλικία σου; Έ; Καταλαβαίνεις τί τούβλο πέταξες; ]

Επειδή, τώρα, πολλοί θα πούνε ότι ο ηγέτης δεν είναι ανάγκη να είναι τόσο διαβαστερός, ‘ντάξ’, δεν διαφωνώ· αλλά πάμε, λοιπόν, σε ερώτηση που δεν απαιτεί διάβασμα – αν κι είναι εξ ίσου παλούκι:

• Ερώτηση τρίτη: Τί σκοπεύεις να κάνεις, ώ «ηγέτα», με ΝΑΤΟ καί «Ε»Ε;

Θα μας βγάλεις απ’ αυτές τις συμμορίες, καί δή από την καί κατ’ όνομα Ατλαντο-Πυθωνική; Θα μας κρατήσεις μέσα; Αν ναί, γιατί; Κι αν πάλι όχι, γιατί;

Καί τί θα κάνεις με ηπαπαραίους, Γερμανούς, τουρκαλάδες, Οξαποδουήλ, Βαλκάνιους θρασείς γείτονες; Είσαι έτοιμος ν’ αντιμετωπίσεις αυτά τα ερπετά (καί με ποιόν τρόπο), ή έφτασε το σκατό σου στην κάλτσα, καί μόνο με την αναφορά των ονομάτων τους;

Καί με τις τεκτονικές στοές, τί σκοπεύεις να κάνεις, «ηγέτη»; Έ;

. . . . . . . . . . .

Μικρή διακοπή εδώ.

Είναι φανερό πως -σύμφωνα μ’ αυτά τα κριτήρια- είναι ανεπαρκείς, όχι μόνον οι πολιτικοί της πλάκας, που …δεν ανέφερε ο ΠΛ (Γιωργάκια κι Αλεκσάκια είναι διά τον όνον καβάλλα), όχι μόνον αυτοί, που ανέφερε (μόνον ο Νατσιός κάπως το παλεύει από ιστορικές γνώσεις, αν καί προβλέπω να μένει …μετεξεταστέος στα δικά μας τεστάκια), αλλά καί τα «ηρωοποιημένα» αστέρια, τα αντικείμενα της προσωπολατρείας των οπαδών της (ας πούμε…) άκρας Δεξιάς, τουτέστιν Κασιδιάρης, Μιχαλολιάκος, καί λοιποί παρόμοιοι. Ούτε αυτοί κάνουν γιά ηγέτες! (*) Είναι φανερό, πως δεν περνάνε τα τέστ. Επίσης, δεν τυγχάνουν πρόσωπα κοινής αποδοχής. (Όχι ότι οι λοιποί τυγχάνουν, αλλά εδώ έχουμε τους «κακούς» του έργου· ένας λόγος παραπάνω.)

. . . . . . . . . . .

[ (*) Άτομο:

• που δεν απαντάει στα ίσα στον βαλτό αρδ: «- Τί με απασχολείτε με τέτοιες ερωτήσεις, κύριε; Είμαι εγώ κηδεμόνας κανενός Ρουπακιά, ή άλλων μελών του κόμματος; Ενήλικες είναι, ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του! Κι ας κάνουν η Αστυνομία κι η Δικαιοσύνη σωστά τη δουλειά τους· εμένα, ως τί μ’ ανακατεύετε;»,
• ή που δεν αντιγυρίζει ότι -άμα το πάμε έτσι- καί η Νουδού είναι εγκληματική οργάνωση, λόγωι Τεμπονέρα, καί δή η πρώτη διδάξασα,
• αλλά αντίθετα σηκώνει το αναστηματάκι του καί λέει πομπωδώς τρείς μέρες πρό των εκλογών: «- Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη!»,

όχι ηγέτης δεν είναι, αλλά ούτε καί πρέπει καλά-καλά να του επιτρέπονται τα δικαιώματα του εκλέγειν καί του εκλέγεσθαι, λόγωι μειωμένου καταλογισμού.

Βέβαια, κάποιος άλλος, πιό καχύποπτος από μένα, θα έλεγε ότι ο τύπος ήταν βαλτός γιά ζημιά: ν’ ακούει ο Έλληνας τη λέξη «εθνικισμός», καί να φεύγει τρέχοντας.]

. . . . . . . . . . .

Κι ακόμη…

• Ερώτηση τέταρτη: Με ποιόν τρόπο, καί πόσο γρήγορα σκοπεύει ο ηγέτης να δώσει απάντηση στα τρία μείζονα προβλήματα κάθε κράτους, της Ελλάδας εν προκειμένωι, ήτοι: (α) διατροφικό, (β) ενεργειακό, (γ) αμυντικό;

Από διατροφή, καλούτσικα πάμε. Αλλά από ενέργεια, άντε πες στους Γερμανούς να χώσουν τις ανεμογεννήτριες εκεί που ξέρουν! Μπορείς; Κι από άμυνα καί οπλικά συστήματα…

…Να συνεχίσουμε την κουβέντα, ή να τ’ αφήσουμε καλύτερα;

Εν πάσει περιπτώσει,

• Ερώτηση πέμπτη: Ποιά τα σχέδια του όποιου ηγέτη γιά το μέλλον της Ελλάδας;

Δηλαδή, τί σκοπεύει να κάνει, σε ποιό εδαφικό / πληθυσμιακό εύρος σκοπεύει να κινηθεί, καί με ποιόν χρονικόν ορίζοντα; Δηλαδή, να πάρουμε τημΜπόλιν καί τέλος; Αυτό είναι το όνειρο της Ελλάδας; Ή να φτάσουμε στα όρια της πάλαι ποτέ παρουσίας των Ελλήνων – μέχρι την Ιρλανδία καί τις Φερόες, φέρ’ ειπείν; Κι αν ναί, γιατί; Κι αν πάλι όχι, γιατί;

Παρενθετικώς: έχουμε ήδη εξηγήσει εδώ, ότι την Κωνσταντινούπολη, αν κάποια μέρα μας την παραχωρήσουν καί τη δεχθούμε (προφητείας το ανάγνωσμα, γάρ), θα τη δεχθούμε αυστηρώτατα υπό ορισμένους όρους, εκ των ούκ άνευ. Ο κυριώτερος: παντί τρόπωι άδεια από μή Ελληνικό πληθυσμό, κι ας πάνε να βαφτιστούνε την τελευταία στιγμή όσοι μωαμεθανοί γουστάρουν. Μας είναι αδιάφορο. Η είσοδος στην Πόλη ακόμη κι αυτών των φρεσκοβαφτισμένων, θα τους απαγορευθεί επί ποινήι θανάτου. Επίσης, έχουμε εξηγήσει ότι η Πόλη δεν είναι ούτε το άλφα, ούτε το ωμέγα των γεωπολιτικών σχεδίων της Ελλάδας.

. . . . . . . . . . .

Έτσι, λοιπόν, κι οποιανού τ’ αρέσει. Οποιανού δεν τ’ αρέσει, να κάτσει στη γωνιά του. Ηγέτης δεν γίνεσαι με υπεύθυνη δήλωση καί θεώρηση γνησίου υπογραφής στο ΚΕΠ της γειτονιάς σου. Ούτε με κομματικό όχλο αλαλάζοντα καί χειροκροτούντα από κάτω απ’ το μπαλκόνι.

Πρέπει να εκπληρώνεις όλα τα παραπάνω κριτήρια.

. . . . . . . . . . .

β-3. Οι συνεργάτες

Όπως καταλαβαίνετε, ο ηγέτης δεν μπορεί να κάνει μόνος του ουδέ το παραμικρό. Χρειάζεται συνεργάτες. Σωστούς συνεργάτες, κι όχι άτομα σε στύλ: «είδαμε φώς καί μπήκαμε». Όχι το ετερόκλητο σκουπιδαριό, που μαζεύεται στα κόμματα, μπάς καί φάει κρατικά λεφτά με δέκα μασέλες. (Καί μπας καί βρεί να γ@μήσει.)

Αυτή η αναγκαιότητα, αυτομάτως προκαλεί τη σκέψη ότι καί οι συνεργάτες πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο, ή σε κοντινό επίπεδο με τον ηγέτη. Επίσης, πρέπει να διαθέτουν (όπως κι αυτός) ευστροφία, ικανότητα ανά πάσα στιγμή ουσιαστικής ομιλίας χωρίς χειρόγραφο, καί εί δυνατόν ψυχικές ικανότητες. (Ευκταίον, αν καί όχι τελείως απαραίτητο στην παρούσα φάση.)

Εν ολίγοις, αναγκαστικά πάμε σε αυτό που έχω διατυπώσει παλιότερα… Που το γατόνι της ανάλυσης της κοινωνικής λειτουργίας, ο Μποτίλιας, τό ‘πιασε στον αέρα:

. . . . . . . . . . .

«…Μήπως ένας χαρισματικός ηγέτης;

Κατά την εκτίμησή μου μια τέτοιου είδους προσδοκία δεν ευσταθεί. Δεν είναι δυνατόν, οι αναγκαίες ωθήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση να δοθούν από ένα μεμονωμένο πρόσωπο, άσχετα από τις ιδιαίτερες ικανότητες, που μπορεί αυτός να διαθέτει.

Αναμφίβολα, η παρέμβαση χαρισματικών προσωπικοτήτων είναι απαραίτητη σε αυτήν την πορεία. Όμως ένας αποδοτικός ηγέτης, που εξασφαλίζει μακροπρόθεσμη προοπτική, δεν μπορεί να είναι άτομο, αλλά μια συνεκτική ομάδα, που διαθέτει την ικανότητα να επεκτείνεται λειτουργικά και την προνοητικότητα να αναπαράγεται στην πορεία τού χρόνου με εύστοχη μέθοδο.

Σε αυτήν αρμόζει να μετέχουν σε συλλογική βάση άνθρωποι με διαφορετικά χαρίσματα, ώστε να καλύπτεται συνδυαστικά ένα ευρύ φάσμα αρμοδιοτήτων και αναγκών. Αυτοί καλούνται στην συνέχεια, να επιλέξουν το κατάλληλο πρόσωπο, το οποίο να διαθέτει και το απαραίτητο χάρισμα, για να το εκτοξεύσουν από κοινού στην προμετωπίδα ενός ισχυρού γοήτρου, εκπονώντας από κοινού την επεξεργασία και την προώθηση των στοχεύσεων.»

(Σχόλιό του, στην εξής ανάρτηση του φίλου Διόδοτου.)

. . . . . . . . . . .

Μ’ άλλα λόγια, πάμε αναγκαστικά σε φυλετικό ιερατείο, ή άλλως αριστοσυμβούλιο, με σταθερή χρονική συνέχεια καί συνέπεια. (Το διαθέταμε κάποτε, αλλά διασκορπίστηκε στους τέσσερεις ανέμους. Καί μή με ρωτάτε γιατί. Αυτά τα «γιατί» ψάχνω να βρώ εδώ καί καιρό, κι απάντηση πουθενά.)

Μόνο μέσα σε τέτοιο περιβάλλον μπορεί να έρθει να δράσει αποτελεσματικώς ο κάθε Μεγαλέξανδρος / «αναστηθησόμενος».

Αλλά δεν θα χρειαστεί. (Ο Μεγαλέξανδρος.)

. . . . . . . . . . .

γ. Δίκτυο

Πάμε, τώρα, σ’ ένα άλλο ερώτημα, στρατιωτικής / πολεμικής φύσεως:

Τί θα έκανε ο κάθε καλός στρατηγικός νούς, προκειμένου τα ολιγάριθμα στρατεύματά του να μην έχουν ούτε γρατσουνιά, αλλά να προξενήσουν μέγιστη βλάβη στον εχθρό;

Θα τα έκρυβε με αποτελεσματικό τρόπο, παράλληλα διεξάγοντας ανταρτοπόλεμο.

Επομένως, τί πρέπει να γίνει στην περίπτωση της Ελλάδας, που θέλουν να την κατασπαράξουν από χίλιες μεριές;… Τί γίνεται ήδη;

Αυτό, ακριβώς, που καταλάβατε. Απόκρυψη των πράγματι ικανών παιδιών της!

Σ’ αυτό το όχι καί τόσο ταπεινό ιστολόγιο, το έχουμε γράψει εδώ καί καιρό: μήν περιμένετε τον σούπερ αρχηγό να έρθει να σας οδηγήσει στον Παράδεισο, καί μήν κάθεστε αδρανείς μέχρι τότε (που νομίζετε πως θα σκάσει μύτη). Γιατί; Διότι όσα άτομα αγαπάμε την Ελλάδα, συμμετέχουμε (γνωρίζοντάς το, ή όχι) σ’ ένα αόρατο δίκτυο, κινούμενο καί καθοδηγούμενο «άνωθεν». Την κατάλληλη στιγμή θα δεχθήτε το κάλεσμα (όσοι κι όσες δεν το έχετε ήδη δεχθεί), καί θα καταλάβετε. Λίγη υπομονή ακόμη!

Οι πολλοί αρχηγοί θ’ αναδειχθούν στην πράξη· καί λόγωι ικανοτήτων, καί λόγωι εμπειρίας, καί λόγωι ανάγκης. (…Να ξεπεράσουν την …ανάγκη!) Κάτσε να ξεκινήσουν καθ’ άπασα την Ελλάδα οι ταραχές από οπλισμένους «επενδυτές» καί τζίπσυζ, καί τα λέμε ποιός είναι (κι αν είναι) «αρχηγός», με δέκα σωματοφύλακες από γύρω του!

Στο τέλος, πάντως, όλα τα υποδίκτυα θα σχηματίσουν το ενιαίο δίκτυο Ελλήνων κι Ελληνίδων. Πάμε σ’ άλλες εποχές, κυρίες καί κύριοι! Ανεβαίνουμε επίπεδο! Ήδη ξεφύγαμε από το προσωποκεντρικό / «ηγετοκεντρικό» μοντέλο του παρελθόντος, καί μεταβαίνουμε καθαρά στο δικτυοκεντρικό.

Μιλάμε πλέον γιά δίκτυο μυαλών καί ψυχών, απέναντι στο οποίο ο εχθρός δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτε!

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Εάν νομίζετε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε όπως γεννήθηκε άντε έτσι γιούργια, επειδή απλά ο πατέρας του κι η μάνα του έκαναν έρωτα μέσα σε ιερό τόπο, ψάξτε το λιγάκι καλύτερα.

Δεν θέλω να επεκταθώ, αλλά η προετοιμασία του χρειάστηκε κι άλλες ζωές του, προγενέστερες.

Υγ 2: Αυτή την εποχή παρακολουθώ στο Νέτφλιξ μιά τηλεοπτική σειρά, τη Manifest. Παρουσιάζει πολλά καί ενδιαφέροντα, μεταξύ των οποίων ένα δίκτυο μυαλών των επιβατών μιάς συγκεκριμένης πτήσης, που πέρασε μέσα από ηλεκτρομαγνητική θύελλα, που -ως αποτέλεσμα- τους έκανε τα μυαλά ώπα! – με την καλή έννοια. (Το δίκτυο μυαλών δεν είναι καινούργια ιδέα, ούτε αποκλειστικά δική μου.)

Βέβαια, γιά να κολακέψει το αρχικό καί woke κοινό της, τα συμμετέχοντα στο δίκτυο άτομα αποτελούν ένα πολυφυλετικό σύνολο, όπως είναι ο πληθυσμός των ΗΠΑ. (Η δέ ομοφυλοφιλία ‘κεί μέσα δίνει καί παίρνει.) Αλλά, θα έλεγα, ότι λέηζερ με δέκα, εκατό, χίλια χρώματα είναι απλά ανέφικτο!… αν πιάνετε τον υπαινιγμό.

Υγ 3: Αν, παρά το κατεβατό που έγραψα, εξακολουθείτε να ψάχνετε «ηγέτες» εκεί έξω, χάνετε τον χρόνο σας μεγαλοπρεπώς. Είναι, ακόμη, φανερό πως προσευχές / λιβάνια / κομποσχοίνια, ηγέτη δεν φτιάχνουνε – αν δεν περνάει τις εξετάσεις που αναφέραμε.

Βλέπετε, προσφάτως μας έσκασε κι άλλος μύθος του είδους, ότι έρχεται -λέει- έτερος σούπερ ηγέτης του κομποσχοινιού, ονόματι Ιωάννης εκ πενίας. Αυτός, λέει, θα φανεί την τελευταία στιγμή. ‘Ντάξ’, έξυπνο αυτό το στοιχείο, γιά να μην χλευάσουμε το παραμύθι εξ αρχής. Αλλά, πόσο θα προχωρήσει μόνος του; Πού θα φτάσει; Αυτά δεν τα σκέφτηκαν οι παραμυθάδες. (Αλλά, θα μου πείς, ο λαός, στον οποίο απευθύνονται, δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις προσεγμένων αφηγήσεων – μέτρια η νοημοσύνη του, γάρ. Ούτε αναρωτιέται γιά το πόθεν τέτοιων παραμυθιών.)

Κι είναι ο Τζώννυς αυτός, ξαναλέει, ανώτερος των Αποστόλων!!!

Ρέ, άειντ’ από ‘κεί! Είπαμε να λέτε παραμύθια, αλλά όχι καί τέτοιες χοντροκοπιές!

[…Να σας πώ, όμως, τη μαύρη μου αλήθεια; το σκέφτομαι σοβαρά. Λέω να πάρω σβάρνα όσους Γιάννηδες έχω γνωστούς καί φίλους, καί να ρωτάω: «- Ρέ, μπας κι είσ’ εσύ ο ‘προφητευόμενος εκ πενίας’;» Κι άμα με ρωτάει πώς μού ‘ρθε αυτό, θα του απαντάω ότι εγώ είμαι …ο απροφήτευτος εκ πείνας, οπότε να μου κανονίσει κανένα ρουσφετάκι!  🙂  ]

Ζητείται ηγέτης· αμοιβή αναλόγως προσόντων – 1

Αντιπυρικόν Αντιλόγιον

(Ο τίτλος είναι ειρωνικός.)

Η αφορμή του παρόντος εδόθη από ένα άρθρο του Πυρίνου Λογίου (βλέπετε; κοτζάμ site, χλίδες καί μεγαλεία! όχι σαν ημάς τους πτωχούς καί πένητας, με το πτωχόν «τσαντήρ μαχαλά» ιστολόγιον ημών! 🙂 ) σε δύο συνέχειες (πρώτη, δεύτερη).

Το άρθρο σαφώς αξίζει να διαβαστεί, όπως καί όλα τα του ΠΛ. (Το άτομο είναι όαση, μέσα στα βοθρόνερα του Διαδικτύου.) Αλλά, όταν διαβάζω κάτι τέτοια, μού ‘ρχεται να γίνω Πύρινος Ψυχοπομπός! 🙂

. . . . . . . . . . .

Εισαγωγή

Σε καμμία περίπτωση δεν συνιστώ το κόψιμο δρόμου στην ανάγνωση σοβαρών κειμένων, αλλά παραθέτω μιά σύνοψη γιά τους τεμπέληδες.

Απάνω-κάτω, ο ΠΛ μας λέει ότι:

• δεν πρέπει ν’ ακούμε την σύμφωνα με τους Δυτικούς ερμηνεία της Ιστορίας μας (σωστό),
• δεν δέχεται ότι πρέπει να πετάξουμε στα σκουπίδια 1123 χρόνια Ιστορίας μας (παρά το ότι οι Έλληνες, στο μέγιστο ποσοστό αυτών των χρόνων, ήμασταν αποπαίδια), επειδή αυτό το θέλουν οι Δυτικοί (σωστό),
• εξυπονοεί ότι αυτό γίνεται γιά σκοπιμότητες (σωστό),
• ακολουθεί την αντίληψη ατόμων, όπως ο Κόντογλου, που μας θέλει Ρωμιούς (ψιλολάθος)…
• …καί, τέλος, προτείνει να περιμένουμε τον ηγέτη, που θα μας υποδείξει ο Χριστός.

Σωστό αυτό το τελευταίο, όπως σωστό είναι καί το ότι δεν πρέπει να περιμένουμε από σημερινά πολιτικά πρόσωπα να παίξουν τον ρόλο τέτοιου ηγέτη.

Πλήν όμως, εντάξει με τα αρνητικά «μή» καί «δέν»· αλλά ο ΠΛ δεν προχωράει στον αποφατικό λόγο, να μας πεί με τί θα μοιάζει αυτός ο ηγέτης (ώστε να τον διακρίνουμε μέσα στο πλήθος καί να τον καταλάβουμε ποιός είναι), καί πότε θα μας κάνει την τιμή να έρθει. (Αν έρθει.)

Αυτό θα σας το πεί η αφεντιά μου! Ένα-ένα, όμως.

[Επίσης, χοντρό καί αδικαιολόγητο λάθος του ΠΛ είναι το ότι ο χρονικώς πρώτος, που συνένωσε τους Πανέλληνες προς έναν κοινό σκοπό, ήταν το καραλαμόγιο ο Αγαμέμνων. Όχι, βέβαια! Προηγήθηκε ο Ιάσων.]

. . . . . . . . . . .

α-1. Η μεγαπάτη των «μεσσιανικών» ηγετών

Γνωστή παραμύθα αυτή.

Σχεδόν καθόλου γνωστές, όμως, είναι οι δύο προελεύσεις της.

Το να περιμένει ένας λαός έναν σούπερ-ηγέτη, βγαλμένον (κατά προτίμηση) από τα σπλάχνα του, ο οποίος ηγέτης θα τον οδηγήσει αυτόν τον λαό στα ουράνια της απόλυτης ευτυχίας, προέρχεται από δύο πηγές:

• από ένα πανάρχαιο μυθικό «μεσσιανικό» μοτίβο, ένθα συνήθως ξεπερνιούνται ακόμη καί τα φράγματα του χρόνου (ο ηγέτης σε κάποια φάση πεθαίνει, αλλά αργότερα ανασταίνεται, γιά να οδηγήσει τον λαό του στη δόξα – ειρηνική / ρομαντική παραλλαγή του μύθου αυτού είναι η Ωραία Κοιμωμένη),
• από μάλλον νεοεποχίτικες αντιλήψεις, που βρίσκουν δεκτικό έδαφος στους σύγχρονους καιρούς – ένθα, αν πχ όλοι μαζί ζητάμε νοερώς κάτι (πχ σούπερ-ηγέτη), τότε το αποκτούμε, διότι το Σύμπαν κατά κάποιο τρόπο υποχρεούται να μας το δώσει.

Θα μου επιτρέψετε να μήν πολυπιστεύω στη δεύτερη εκδοχή (το Σύμπαν συνήθως μας κλάνει μεγαλοπρεπώς, με το συμπάθειο), καί να μην πιστεύω καθόλου στην πρώτη.

[Αν, βέβαια, ως «ανάσταση» εννοούμε τη μετενσάρκωση ενός πολύ καλού ηγέτη του παρελθόντος, τότε φαίνεται λογικό. Μόνο που -ακόμη κι αν δεχόμαστε τη μετενσάρκωση- δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένο ότι θα ξανάρθει στον ίδιο λαό, που ήταν καί τότε, ή θα κάνει τα ίδια, που έκανε καί τότε. Το γιατί, είναι άλλη ιστορία.

Μιά «χοντρή» εκδοχή τέτοιας «ανάστασης» είναι η κλωνοποίηση· ένθα, η ψυχή επανέρχεται -άγνωστο σ’ εμένα πώς- ακριβώς σε ίδιο σώμα, όταν πεθάνει το αυθεντικό. Όμως, δεν θα επεκταθώ, διότι θα πρέπει να γράψω ολόκληρο σύγγραμμα γιά τις συνέπειες μιάς τέτοιας πιθανότητας! Αλλά, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι που διατηρούσανε τα σώματα, φαίνεται πως κάτι σχετικό περιμένανε…]

Βέβαια, ο καθένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ό,τι γουστάρει στο συγκεκριμένο θέμα (καί παντού)…

…αρκεί να μην έχει εξουσία. Διότι, άμα πιστεύει σε μαλακίες, με μαθηματική βεβαιότητα θα κάνει μεγάλη ζημιά.

. . . . . . . . . . .

Η αναμονή ηγετών τέτοιου τύπου, απ’ τη μιά ενισχύει την εγκαρτέρηση ενός λαού στα δύσκολα· είναι, δέ, παγκόσμιο φαινόμενο. Νά, εμείς πχ αναμένουμε τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, τα μούσλιμζ περιμένουν τον Μαχντί, οι δέ βουδδιστές τον Μαετρέγια.

Απ’ την άλλη, όμως… κι εντάξει, αν ο αναμενόμενος είναι θεός-«μεσσίας». Αφού είναι θεός, αυτός αποφασίζει πότε καί πώς θά ‘ρθει. Εμάς δεν μας πέφτει λόγος, οπότε συνεχίζουμε την καθημερινή ζωή μας. Αλλά, αν δεν είναι, η συλλογική λαϊκή αναμονή φαντασμάτων κάνει ζημιά, διότι ο λαός (α) αποχαυνώνεται, (β) απεκδύεται πάσης ευθύνης (έ, αφού θά ‘ρθει ο αρχηγός, θα μας πεί καί τί θα κάνουμε!…), (γ) καθυστερεί σε σημαντικά έργα.

Τρανό παράδειγμα τέτοιας συλλογικής μαλακύνσεως αποτελεί το σιχαμερό παραμύθι των Ψίψιλον. Εδώ καί 40 χρόνια, οι Έλληνες περιμένουν κάποια ομάδα με υπερισχύ, που θα ταπώσει πάντας τους εχθρούς του Γένους ημών – καί μετά τις φάπες που θα μοιράσουμε, (υποτίθεται) θα τρώμε με χρυσά κουτάλια.

[Πολύ περίεργο, όμως, που οι Ψιψιλογραφιάδες δεν μας υποσχέθηκαν καί το ότι θα γ@μάμε από καμιά δεκαριά όμορφες ο καθένας μας. Πολύ περίεργο. Άμ, δεν γίνεται δουλειά έτσι, μωρέ! Άμα -με το συμπάθειο- δεν του τη σηκώσετε του (αρσενικού) κοσμάκη, μην περιμένετε προκοπή· είδατε πώς το αντιμετώπισε το θέμα ο Μωάμεθ με τα ουρί! 🙂

Όθεν, γιά την επόμενη απάτη σας του είδους, «κύριοι» των υπερεσιώνε, σας συμβουλεύω κάντε πρώτα κανένα σεμινάριο marketing επιτυχημένων πωλήσεων! 🙂 ]

Νννναίαιαι… Αλλά, μήπως υποψιάζεστε τί κάναμε σαράντα-τόσα χρόνια στον αμυντικό τομέα (περιμένοντας τους Ψίψιλον), καί τί κάνανε οι γείτονες καί «σύμμαχοι» τουρκαλάδες;

Έ, εντάξει, αφού θα έρθουν κοτζάμ Ψίψιλον, δεν φοβόμαστε! Ας τους περιμένουμε ακόμη λίγο, αυτούς, ή/καί τον Μεγαλέξανδρο· κι αφού έρθουν καί μας δώσουν σχετικές οδηγίες, μετά να τρέξουμε να βρούμε οπλικά συστήματα!

Όχι έ; Καλύτερα να μην τα λέω αυτά, διότι μας πιάνει μελαγχολία, έ;…

Θα μου πείς, έχει χρόνια που ξέφτισε η Ψιψιλιονιακή σαχλαμάρα. Σωστά, αλλά τη ζημιά πρόλαβε καί την έκανε.

. . . . . . . . . . .

α-2. Παραμύθια επικίνδυνα

Αν γνωρίζετε Ιστορία, θα γνωρίζετε ότι από το 1453 μέχρι το 1821 οι πρόγονοί μας έκαναν πάνω από 100 επαναστάσεις… όλες αποτυχημένες καί καταπνιγμένες. Έως ότου έπιασε αυτή η μία.

Ωστόσο, επειδή η εξουσία, ειδικά η παγκόσμια εξουσία, είναι σπόρ γιά λίγους (θυμηθήτε το αυτό, γιά παρακάτω), όσοι είχαν την εξουσία τους καιρούς εκείνους δεν θ’ άφηναν κάποια κουρέλια Ελλήνων να τους χαλάσουν την ησυχία. Κι έτσι, οι μεν τουρκαλάδες (α) σακάτεψαν το Γένος με κάθε τρόπο, με τον χειρότερον να είναι ο ασφυκτικός έλεγχος της βιολογικής του συνέχειας (γενήτσαροι καί αρπαγές κοριτσιών / εξανδραποδισμοί ολόκληρων περιοχών), (β) κατέπνιξαν στο αίμα όσα επαναστατικά κινήματα μπόρεσαν. Οι δέ Δυτικοί, επειδή είχαν άλλα σχέδια (όχι άμεση σύγκρουση με τους Οθωμανούς), κι επειδή ήξεραν / έβλεπαν τί έρχεται, κοίταζαν να καπελλώσουν ιδεολογικώς τους Έλληνες ραγιάδες – καί δή, πολύ πρό του 1821.

Πώς;

• Είτε με υποσχέσεις γιά στρατιωτική βοήθεια σε κάποιο αόριστο μέλλον…
• …είτε με παραμύθια περί «προφητειών» καί «ηγετών», τα οποία ο αγράμματος ραγιάς τά ‘χαφτε αμάσητα.

Χαρακτηριστική ψευδοπροφητεία είναι ο λεγόμενος «Αγαθάγγελος«, ο οποίος αποτελεί …λογοτέχνημα των «Ελληνιστών» της Οξφόρδης. Πώς το ξέρω; Έ! Εάν γνωρίζεις Αγγλικά σε υψηλό επίπεδο, καί του κάνεις μιά «αντίστροφη μηχανική ανάλυση» («ρηβέρς εντζινήαρινγκ», που λένε), το βλέπεις καθαρά: πρόκειται γιά κείμενο πρωτογενώς συντεταγμένο σε (ψευδο)Σαιξπηρική «καθαρεύουσα» (γιά σοβαροφάνεια), καί μετά μεταφρασμένο δήθεν σε λαϊκά Ελληνικά του 13ου μΧ αιώνα. (Πχ: «…Το επί σοί στοιχείον Σ…» – «…The S element upon Thee!…»… καί άει στα σιχτήρια, καθηγητάδες της Βοϊδοπερασιάς!)

[Εάν μαθαίνεις Αγγλικά, κάθε σοβαρός δάσκαλος της Αγγλικής θα σου πεί -πρίν μιλήσεις- να σκέφτεσαι κατ’ ευθείαν στα Αγγλικά, καί όχι να κάνεις μετάφραση από Ελληνικά. Κι εμείς εδώ, κάτι λέγαμε γιά εγκεφαλικές συνάψεις, καί τον ρόλο τους στον χειρισμό του λόγου.

Φυσικά, ισχύει καί το αντίστροφο – εάν είσαι Άγγλος, καί μαθαίνεις Ελληνικά.]

Έλα, όμως, που τα λαϊκά Ελληνικά του 13ου μΧ αιώνα έχουν αφήσει πίσω τους ισχυρό αποτύπωμα!… τόσο σε γραπτά κείμενα, όσο καί σε λαϊκά τραγούδια (πχ Ακριτικά Έπη). Κι έτσι, η απάτη αποκαλύπτεται σ’ όλο το μεγαλείο της: καμμία σχέση τα Ελληνικά στο ύστερο Βυζάντιο, με τον «Αγαθάγγελο». Μόνον εκείνος ο έρμος ο Παπουλάκος δεν τά ‘ξερε αυτά, κι έπεσε στην παγίδα του να πάρει στα σοβαρά το κωλόχαρτο.

[…Αλλά επρόκειτο γιά τόσο μελετημένο προβοκατόρικο ψυχολογικό χτύπημα, που την πάτησε ακόμη κι ο -εγγράμματος- Όθων… Καί φτάσαμε στον «συμμαχικό» βομβαρδισμό Πειραιά κι Αθήνας, καί την κακήν-κακώς εκδίωξη του Όθωνα…]

«- Μά, ο ‘Αγαθάγγελος’ προφητεύει τους πολέμους της Αγγλίας, ρέ Εργοδότη!»

Σύμφωνοι! Αλλά, αν τους έχεις σχεδιάσει, τότε δεν μπορούμε να πούμε ότι τους προφήτευσες! 🙂

Σας εκπλήσσω; Δεν θά ‘πρεπε.

. . . . . . . . . . .

α-3. Επιλογή «μαρμαρωμένου» φαντάσματος

Οι μεν ιδεολογικές παπάτζες των Δυτικών («Αγαθάγγελος», «Μεγάλη Ιδέα», κτλ) οργίασαν κατά τους 18ο-19ο αιώνες, αλλά κατά τον 20ο (που συνεχίζεται καί στον 21ο) είχαμε ετέρα διαδοχή ιδεολογικών ναρκωτικών (μάλλον) ιδίας προελεύσεως (δυτικής, παρεκτός κι αν -εκτός απ’ τους Δυτικούς- μας δουλεύουν ψιλό γαζί κι η ΜΙΤ με τη Μωϋσσάντ) : τους «μαρμαρωμένους παύλα αναστηθησόμενους βασιλιάδες«.

Δυστυχώς, παρά το ότι το συγκεκριμένο παραμύθι έχει αρκετούς εναλλασσόμενους πρωταγωνιστές στον πρώτο ρόλο (τρείς μέχρι στιγμής), ο λαός ετούτος δεν λέει να καταλάβει ότι πρόκειται γιά χοντρό ψεύδος. (Τί να τον κάνω, όμως; Δεν μπορώ να κάνω πολλά, παρά μόνον να γράφω κειμενάκια – μπάς καί τον ξυπνήσω.)

Λοιπόν, να σας συστήσω τους Πινόκιο κατά σειράν!

. . . . . . . . . . .

i. Ξανθός Εξαδάκτυλος

Εφτούνος έδρασε ( ; ) κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, μέχρι που φάγαμε τη φάπα στη Μ. Ασία το 1922 καί τον ψιλοξεχάσαμε. Τον συγκεκριμένο μύθο τον προώθησε όλο το τότε εγχώριο τεκτονικό κατεστημένο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι πρόκειται γιά τον τότε βασιλιά της αγγλίτσας, τον Γεώργιο τον Ε’. Μόνο που ο Γεώργιος ο Ε’ δεν ανεστήθη, αλλά πέθανε το 1936. Καί, φυσικά, ούτε μας βοήθησε ποτέ του.

Αφ’ ετέρου, κανείς απ’ αυτόν τον πανέξυπνο λαό μας δεν αναρωτήθηκε τί μπορούμε να περιμένουμε από άτομο με έξι δάκτυλα… εφ’ όσον μία σωματική γενετική ανωμαλία (αν υπονοείται κάτι τέτοιο στην κυριολεξία) σε βασιλικά σόγια πάντα προέρχεται από αιμομειξίες… άρα σκέψου τί λειψά μυαλά κουβαλάει ο λεγάμενος (ως προϊόν αιμομειξίας), που θα τον βάλουμε καί αρχηγό του στρατεύματος!

Μερικοί ανόητοι, βέβαια, διαιωνίζουν αυτόν τον μύθο ακόμη καί σήμερα, νομίζοντας ότι αν βγάλουν τις βρωμόκαλτσες του Καρ(ι)όλου, θα βρούν πως έχει έξι δάχτυλα στα ποδάργια τ’, άρα ‘ντάξ’. (Παιδιά, τώρα το καλοκαίρι μάλλον θα φοράει σάνταλα, καί θα σας βγάλει απ’ τον κόπο.) Ωστόσο, επειδή ο γράφων τυγχάνει άτομο σκεπτόμενο ιδιορρύθμως, μού ‘χει κολλήσει η ιδέα πως ο «εξαδάκτυλος» δεν είναι άνθρωπος, αλλά πρόκειται απλά γιά το δακτυλικό εξάμετρο των αρχαίων Επών. Μ’ άλλα λόγια, αν γίνουμε ήρωες όπως οι Ομηρικοί, καί τημΜπόλιν θα πάρουμε, καί την Αγιασοφιάν (όχι της ΑΕΚ)! Μέχρι καί το σαράϊ του Ρετζεπίκα θα πάρουμε.

Αν έπεσα μέσα, τότε πρόκειται γι’ ακόμη ένα κακόγουστο αστείο Βρεττανικού φλέγματος των «Ελληνιστών» της Οξφόρδης…

. . . . . . . . . . .

ii. Κωνσταντίνος Παλαιολόγος

Ο κατ’ εξοχήν «μαρμαρωμένος» βασιλιάς!

Η επίσημη Ιστορία δεν είναι σαφής γιά το πώς πέθανε, ή πώς ετάφη. Με την έννοια ότι δεν καταφέρνει να πείσει τον μέσο ίστορα αναγνώστη, παρά το ότι μπορούμε να συνδυάσουμε αφηγήσεις αυτοπτών· καί μ’ ένα εξαντλητικό ψάξιμο στον χάρτη, να δούμε τις τελευταίες κινήσεις του Κωνσταντίνου ΙΑ’.

Στη λαϊκή ψυχή, είναι ισχυρή η πεποίθηση ότι ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ θ’ αναστηθεί καί θα διώξει τους Τούρκους απ’ την Κωνσταντινούπολη.

Ή, έστω, ήταν. (Ισχυρή η πεποίθηση, κτλ.) Διότι εσχάτως, λίγο πρίν τον 21ο αιώνα, ο ρόλος δόθηκε σ’ άλλον.

[Αν ρωτάτε εμένα, δεν γνωρίζω γιατί. Εάν πρόκειται -που πρόκειται!- γιά ψυχολογικά παιχνιδάκια αλλοδαπών υπερεσιώνε, τότε υποψιάζομαι πως οδήγησαν στη σίγαση τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, διότι πρόκειται γιά εμβληματική μορφή· καί πράγματι, ένας τέτοιος μύθος με τέτοιον πρωταγωνιστή ξεσηκώνει τον λαό μας πέραν ελέγχου – των Δυτικών.]

. . . . . . . . . . .

iii. Ιωάννης Δούκας Βατάτζης

Καί ξαφνικά, εδώ καί καμιά 20αριά χρόνια, προωθείται (άγνωστο σε μένα από ποιούς) νέο ταλέντο στον ρόλο του «αναστηθησόμενου»: ο Ιωάννης Δούκας Βατάτζης. (Ο συγκεκριμένος έχει επίσης αγιοκαταταχθεί, αν καί κάπως «ανεπισήμως».) Εδώ προστίθεται κι άλλη φαντασία στον μύθο: ότι δηλαδή βρίσκεται μέσα στο φέρετρό του σα να κοιμάται, αλλά το σπαθί του βγαίνει απ’ τη θήκη του σιγά-σιγά· κι άμα βγεί ολόκληρο, τότε ουαί κι αλοίμονο στην τουρκίτσα! (Σπαθί που αποδεσμεύεται: μήπως Αιγέας / Αρθούρος; όχι καί τόσο πρωτότυπο εύρημα.)

Το θέμα είναι ότι σέβομαι τον Βατάτζη ως άγιο καί περιφρονητή των υλικών αγαθών, αλλά ως άνθρωπος τρώει «κίτρινες κάρτες»!

• Στα τελευταία του, έπασχε από επιληψία.
• Καταγόταν από το σιχαμερό «κρύπτο» σόϊ των Δουκών, όπως ο Φελλός.
• Προωθούσε κρυφίως την Τροία, ως σημείο αναφοράς.

Όσον αφορά το τελευταίο, οφείλω εξήγηση: λέγεται πως, όταν Βυζαντινοί άρχοντες, πρόσφυγες στην αυλή του άρχισαν να θρηνολογούν «- Άαααχχχ!!!… Πότε θα ξαναπάρουμε τημΜπόλιν από τους Φράγκους, να επιστρέψουμε στα αρχοντικά μας;», τους το ξέκοψε απότομα, λέγοντας ότι το μέλλον είναι εδώ, στη Νίκαια, καί ξεχάστε την Κωνσταντινούπολη!

Τροία; ναί. Παρά το ότι απέχει 276 χμ σε ευθεία από την Νίκαια, την πρωτεύουσα του Βατάτζη. (Κλίκ επάνω στην εικόνα, γιά πλήρες μέγεθος.)

Την ακριβή (καί ακόμη μή ανασκαμμένη) θέση της Τροίας σας την έδειξα παλιότερα. Είναι η σημειωμένη κορυφή του μικρού «προστατευτικού πενταγώνου» – κι η πάνω ανατολική κορυφή, είναι η Νίκαια!!!

Μαγικό;

Δεν θα τό ‘λεγα.

Υπάρχει σαφέστατη σχέση των πέντε αυτών τόπων στις κορυφές του πενταγώνου (εκ των οποίων, δύο οι Νίκαια καί Τροία), αν κι εμείς σήμερα δυστυχώς δεν γνωρίζουμε την αιτιολογία της τοπογραφίας αυτής, ουδέ κάν την υποψιαζόμαστε. (Δέ λές, καλά που την παρατηρήσαμε κιόλας; )

Όμως, κατά την Τροία πάει η δουλειά· διότι, θυμηθήτε: η Α’ Οικουμενική Σύνοδος επίσης έγινε στη Νίκαια!!!

Η επίσημη δικαιολογία προς τούτο, είναι ότι η Κωνσταντινούπολη δεν είχε χτιστεί ακόμη.

• Ναί, αλλά ο Μέγας Κωνσταντίνος γιατί δεν περίμενε λίγα χρόνια ακόμη, να χτιστεί η πόλη του; Οι αιρέσεις κι οι αιρετικοί (ο Μονδανός, ξέρω ‘γώ) είχαν ήδη ξεκινήσει να εμφανίζονται πρίν τουλάχιστον δύο αιώνες! Τί πείραζε αναμονή μιάς πενταετίας επί πλέον;
• Ή, γιατί δεν συνεκάλεσε την Α’ Οικουμενική Σύνοδο στην παλαιά Ρώμη, ή στην Αθήνα, ή στην Αλεξάνδρεια, ή ακόμη καί στα Ιερά Σόλυμα (στην πόλη του Χριστού), ας πούμε;

Δεν το έκανε, γιά τους χ, ψ λόγους. Εντάξει, αλλά εμένα κάτι μου βρωμάει.

Κι αυτό που μου βρωμάει, είναι η κόκκινη κάρτα, που τρώει ο Βατάτζης: (πάλι κλίκ επάνω στην εικόνα, γιά πλήρες μέγεθος)

Ώχώχώωωχχχ!!!… Τί κεραυνός ήταν αυτός; (Εδώ η πηγή.) Έμπασε στην Εκκλησία (καί εμμέσως στον Ελληνικό εθνικό κορμό) όλο το Κρόνιο ιερατείο της περιοχής; Ανόητη πράξη, με ανυπολόγιστες καταστροφικές συνέπειες γιά την Ελλάδα!…

Το ίδιο ανόητη, όπως καί των Δυτικών αντιστοίχων, που βαφτίζανε με το στανιό τους ιουδαίους ως καθολικούς. Το ίδιο ανόητη με τα καμώματα των ΕΛΑΣιτών, που καταστρέφανε τα ληξιαρχεία ακόμη καί κατά την υποχώρηση των Γερμαναράδων, γιά να μή φανεί ποιοί ιουδαίοι είχαν αποκτήσει Ελληνικά ονοματεπώνυμα γιά να γλυτώσουν. Το ίδιο ανόητη με τα καμώματα του Καντιώτη, που έμπασε τους γύφτους στην Εκκλησία, αρχίζοντας να τους βαφτίζει.

Κι αναρωτιόμαστε σήμερα, ποιοί γράφουν συνθήματα του τύπου: «Ελλάδα ψόφα, να ζήσουμε εμείς!»…

Ποιοί, έ;…

Κι αναρωτιόμαστε σήμερα, πώς γίνεται η Εκκλησία να κρονοφέρνει τόσο πολύ; να πηγαίνει ολοταχώς προς την «πανθρησκεία», αλλά οι «πνευματικοί» να καταδικάζουν τον «στοματικό έρωτα»;…

Πώς, έ;

Μπροστά σ’ αυτά, οι συνομωσίες καί οι πολεμικές συγκρούσεις με άλλα Ελληνικά βασίλεια (υπό την ηγεσία άλλων μελών του σκατόσογου των Δουκών), στις οποίες συμμετείχε, είναι πταίσματα.

. . . . . . . . . . .

Γόνος Κρονόσογου καί (έστω καί εν αγνοίαι του) προωθητής Κρονίων αντιλήψεων, λοιπόν· ενδεχομένως, δέ, καί παλαιών Κρονίων / Ατλαντείων γεωπολιτικών σχεδίων.

Ευτυχώς, ο ΠΛ δεν προκρίνει τον Βατάτζη ως ηγέτη της Ελλάδας που έρχεται. (Αυτό μας έλειπε!…)

(επόμενο)

Τουρκολάτρες

(Τα γραφήματα, από εδώ.)

. . . . . . . . . . .

Μεγάλη πληγή γιά την πατρίδα μας, αυτά τα λεβεντόπαιδα… (‘Οχι πως κι οι υπόλοιποι «συνταγματικοτοξικοί» είναι καλύτεροι, δηλαδή.)

Δεν εννοώ τους εξαγορασμένους από τη ΜΙΤ (ανόητους) κατοίκους της Θράκης – σχεδόν αποκλειστικά Πομάκους· διότι οι Πομάκοι, μπορεί μέν να είναι μωαμεθανοί, αλλά δεν είναι Τούρκοι. (Αρχαίοι Θρακιώτες εξισλαμισθέντες είναι.) Καί στο κάτω-κάτω, οι εξαγορασμένοι αντιμετωπίζονται εύκολα.

Εννοώ τους Τουρκολάτρες των Αθηνών… καί όλοι ξέρουμε πολύ καλά ποιοί είναι αυτοί, με επικεφαλής το σκατόσογο.

Άτομα, παναπεί, με άκρατον (καί ασυγκράτητον) ανθελληνισμό, που δεν διστάζουν να πουλήσουν τσαμπουκά σε μιά πυρηνική υπερδύναμη (καί εμμέσως, πλήν σαφώς, σε ακόμη μία), αλλά μπροστά στην Τουρκία κοτούλες κοκοκό, καί πάρε ό,τι θες, πασά μου! Αιγαίο θές; Πάρε! Νησιά θές; Πάρε! Πετρέλαια θές; Πάρε! ΑΟΖ θές; Πάρε!

…Θράκη θές; Πάρε!

. . . . . . . . . . .

Οι εξαγορασθέντες γενήτσαροι της Θράκης δεν θα μπορούσαν να κάνουν τίποτε, ούτε η όποια ΜΙΤ θα μπορούσε να κάνει τίποτε, αν δεν είχαν τις πλάτες των κρυπτο-Χαζάρων των Αθηνών.

Κάποιος, όμως, να πεί σ’ αυτές τις σαύρες (σαν τη σιχαμερή δρακουλοκόρη, που αλωνίζει στη Θράκη) ότι το θέμα ΕΛΗΞΕ το 1924, με την ανταλλαγή των πληθυσμών. Από τότε, ΔΕΝ υπάρχουν Τούρκοι στη Θράκη.

Οπότε, γιά όποιον αυτοπροσδιορίζεται ως Τούρκος:

• Πάραυτα δήμευση περιουσίας.
• Αφαίρεση ιθαγένειας καί διαβατηρίου.
• Καί απέλαση υποχρεωτικά στην Τουρκία…

…Εφ’ όσον θέτει εαυτόν στη θέση ατόμου που «ξέμεινε» από την ανταλλαγή πληθυσμών, 100 χρόνια μετά.

Συνεπώς, εάν έτσι το θέλει, τότε πρέπει καί να υπαχθεί στις σχετικές διατάξεις. Σωστά; Όχι να μου φτιάχνει καί κόμματα, ή συλλόγους, με τουρκική επιρροή, καί να λέει στα ίσα ότι είναι Τούρκος! Όχι να δημιουργεί στη χώρα μας προβλήματα εκ του μή όντος!

[Καί γιά τους ανιστόρητους, ή τους «ανθρωπιΖτές»: αν αυτά τα μέτρα σας φαίνονται σκληρά, μήπως ξέρετε οι Τουρκαλάδες τί έκαναν καί τί κάνουν σε δικούς τους υπηκόους, που αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες; ]

Οι δέ (ανιστόρητοι / επιπόλαιοι / κομματόσκυλα) Αρειοπαγίτες, που δίνουν τέτοιες άδειες, θέλω να πιστεύω πως μιά μέρα, σε μιά άλλη Ελλάδα, θα λογοδοτήσουν. Το ίδιο καί οι εισαγγελείς, που δεν κάνουν τη δουλειά τους όπως πρέπει, ειδικά στα εθνικά θέματα.

. . . . . . . . . . .

Αυτά, Ασάφογλου χανούμ. Ξεκουμπίδια απ’ την Ελλάδα, κι εσύ, καί οι όμοιοί σου.

Ρέ Ζό! (Ευρωεκλογές)

Ναί, ρέ Ζό!

Σ’ εσένα απευθύνομαι! Εσένα, που ψηφίζεις κόμματα του (αυτοκαλούμενου) «συνταγματικού τόξου», καί που τυχαία ήρθες στο παρόν ιστολόγιο, να διαβάσεις αυτές τις γραμμές.

Εσένα, που στις 9 Ιουνίου 2024 θα ξαναπάς να ξαναψηφίσεις τα ίδια, διά τας Ευρώπας.

Εσένα, που είσαι τόσο ζώον, που δεν καταλαβαίνεις τί κάνεις.

Τί είπες;

• Ότι αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι προς το καλύτερο, θα ήταν παράνομες;
• Ότι οι Ευρωεκλογές δεν βγάζουν κυβέρνηση, άρα δεν έχουν καί τόση σημασία;
• Ότι στο κάτω-κάτω δεν έχει σημασία τί θα ψηφίσουμε, αφού τα αποτελέσματα βγαίνουν αλλοιώς;
• Ότι, αφού είναι έτσι τα πράγματα, το παίζεις πονηρός καί κοιτάς να γλείψεις γιά το προσωπικό σου συμφέρον, μπας καί φάς κανα κόκκαλο;

Σ’ εμένα τα λες αυτά; Τα ξέρω· από τότε, που εσύ ακόμη μπουσουλούσες.

Κι επειδή τα ξέρεις, θαρρείς πως είσαι έξυπνος; Σκατά «έξυπνος» είσαι! Ένα Ζό καί μισό είσαι.

. . . . . . . . . . .

α. Όξ’ από ‘δώ

Το θέμα, ρέ Ζό, δεν είναι οι διαπιστώσεις. Αλλά το τί κάνουμε, γιά να μή γίνει η ζωή μας βόθρος, όπως κι έγινε. Πώς αντιδρούμε σ’ όλ’ αυτά!

Όμως (πρίν σε καταχεριάσω), αφού γουστάρεις διαπιστώσεις, πάρε! …Ευρωπαϊκών προδιαγραφών. 🙂

. . . . . . . . . . .

i. Άααχ, «Ευρώπη»! Εσύ μας μάρανες! – 1

• Το ήξερες, ρέ Ζό, ότι στην Ευρωβουλή οι Ευρωβουλευτές ψηφίζουν έτοιμα νομοσχέδια, που τους τα φέρνουν προς ψήφιση μή-εκλεγμένα, σκοτεινά πρόσωπα;

Όπως καταλαβαίνεις, αυτά τα νομοσχέδια ετοιμάζονται σε επίσης σκοτεινά μέρη. (*) Δεν τα ετοιμάζουν οι Ευρω-βολευτές. Αυτοί καλούνται απλά να πουν ναί, ή όχι. Σαν τα νήπια στο νηπιαγωγείο!… να σηκώσουν τα χεράκια τους, να δεί η νηπιαγωγός ποιά νήπια θέλουν εκδρομή, καί ποιά να παίξουν μπάλλα. Με τη διαφορά ότι τα νήπια δεν λαδώνονται γιά ν’ αλλάξουν γνώμη, ούτε με γλυκά.

[Διότι, άμα βαρυέται η νηπιαγωγός καί θέλει απλά να τ’ αφήσει στην αυλή, να βγάλουν τα μάτια τους, ενώι αυτά θέλουν εκδρομή, πρέπει να τα δωροδοκήσει με σοκολάτες. Οι οποίες, όμως, κοστίζουν – καί δεν πρόκειται να πάει ν’ αγοράσει, γιά να τους δώσει. Διότι, αν μή τί άλλο, θα τα κακομάθει, καί θα ζητάνε συνέχεια. 🙂

Αντιθέτως, στο Ευρωκυνοβούλιο έχουν στήσει πάρτυ τα «λόμπυζ» με το μαύρο χρήμα.]

[ (*) Φημολογείται ότι -με τον ίδιο τρόπο- καί κάποια δικηγορικά γραφεία των Αθηνών φτιάχνουν τα νομοσχέδια στο εγχώριο κυνοβούλιον, καί δεν τα φτιάχνουν οι κυνοβολευταί· κι όχι τζάμπα, εννοείται. Κι επίσης, πρόκειται γιά νομοσχέδια-«παραγγελιά», εννοείται.

Τα δέ αποτελέσματά τους τα λουζόμαστε δεόντως.]

. . . . . . . . . . .

ii. Άααχ, «Ευρώπη»! Εσύ μας μάρανες! – 2

• Το ήξερες, ρέ Ζό, ότι το καλύτερο γιά τη χώρα μας είναι το Grexit, η πλήρης έξοδος απ’ αυτή τη συμμορία, κι όχι το σαλιάρισμα στις Βρυξέλλες καί τα Στρασβούργα;

Καί κακώς, κάκιστα, που δεν το ζητάει κανείς στα ίσα, από τους «συνταγματικοτοξικούς». (Γιατί να το ζητήσουν, όμως; αφού τους βολεύει η κατάσταση…)

Αι «Ευρώπαι» μας ρήμαξαν τον πρωτογενή τομέα, τα ίδια καί με τον δευτερογενή. Να ξεπατώσουμε ελιές καί αμπέλια, λέει, επειδή έχουν καί οι Ιταλοί καί οι Ισπανοί – ώστε να μην τους ανταγωνιζόμαστε. (Το: «- Στ’ αρχίδια μας!», μάλλον δεν το εκλαμβάνουν ως αποδεκτή απάντηση, να υποθέσω. 🙂 )

Δεν μας προστάτεψαν από την αυθαιρεσία των αλητο-τραπεζών. (Ενώι άλλα λένε τα καταστατικά τους.)

Δεν προστατεύουν τα εγχώρια προϊόντα έναντι των μή-Ευρωπαϊκών. Ο Κινέζος, γιά παράδειγμα, μας πουλάει ρούχα με επιδοτούμενη από το κράτος του μεταποίηση, από (αγορασμένο απ’ αυτόν) βαμβάκι του Τέξας με επιδοτούμενη από τις ηπαπάρα παραγωγή. Αλλά η «Ε»Ε (τρομάρα της!) απαγορεύει τις κρατικές επιδοτήσεις των κρατών-μελών στα προϊόντα τους, καί δεν επιβάλλει δασμούς στα ρούχα εισαγωγής!…

Κι άλλα, πλείστα όσα – πάντα εις βάρος μας.

. . . . . . . . . . .

iii. Άααχ, «Ευρώπη»! Εσύ μας μάρανες! – 3

• Το ήξερες, ρέ Ζό, ότι στην «Ευρώπη» δίνουμε περισσότερα χρήματα, απ’ όσα παίρνουμε απ’ αυτήν;

Η αλήθεια είναι ότι το παραμύθι: «οι πλούσιοι Ευρωπαίοι βοηθούν χρηματικώς την πτωχή, πλην τιμία Ελλαδίτσα» το είχα χάψει κι εγώ γιά ένα διάστημα, αλλά ήμουν πολύ νέος τότε. (Η «πτωχή Ελλαδίτσα» τυγχάνει δεύτερος μύθος του Μυνχχάουζεν, αλλ’ αυτό είναι άλλη ιστορία.)

Έλα, όμως, που τα κάρφωσε όλα κάποιος εκδότης εφημερίδων (μακαρίτης τώρα), όταν ο τότε αρχιγκουβέρνος του αρνήθηκε (νέο) θαλασσοδάνειο!… Σου λέει, έτσι είσαι; δέ μου δίνεις θαλασσοδάνειο; θα σε φτιάξω εγώ!

Κάπου το 1997, λοιπόν, σε Κυριακάτική εφημερίδα του λεγάμενου (ένδυπον που διαβάζεται το μεσημέρι, μετά το οικογενειακό τραπέζι, γιά τη χώνεψη απ’ το ροζμπίφ της πεθεράς), φαρδύ-πλατύ άρθρο γιά την «ανικανότητα» των δικών μας υπαλλήλωνε ν’ «απορροφήσουν» τα «Ευρωπαϊκά κονδύλια» της χρονιάς εκείνης.

Καί διατί, παρακαλώ;

Διότι, λέει, «απορροφήσαμε» μόνον πεντακόκια δίς ντράκμαζ γιά τη χρονιά εκείνη, αλλά δώκαμε εφτακόκια δίς ντράκμαζ. Μ’ άλλα λόγια, αφήκαμε πουρμπουάρ στους «πλούσιοι», «φιλεύσπλαχνοι» Ευρωπαίοι τα υπόλοιπα διακόκια. Λές καί μας περισσεύανε.

Ποιός βοηθάει ποιόν, χρηματικώς, επί τόσα χρόνια από το 1980;

. . . . . . . . . . .

Απλούστατα, η «Ευρώπη» είναι ένας μηχανισμός συγκαλύψεως, ένα προσωπείο, γιά να μή ζητάνε οι λαοί στα ίσα ευθύνες από τους εγχώριους πωλητικούς. (Κι όχι μόνο της Ελλαδίτσας τους εγχώριους πωλητικούς.) Σου λέει, δεν είμαστε εμείς οι υπεύθυνοι, που -πχ- σου κόψαμε τον μισθό, αλλά «η Ευρώπη». Τρέχα γύρευε, δηλαδή, να πας στις Βρυξέλλες να ζητήσεις ευθύνες!… (Αλήθεια, από ποιούς; ) Ενώι στην Ελλάδα, μπορεί να πέσει καί καμιά ψιλή σε κανέναν πωλητικό, αν κάνει ένα ντού ο λαός καί σπάσει το μπλόκο των σωματοφυλάκων του.

Όπως ακριβώς οι απατεώνες κατέχουν μιά εταιρεία πχ τροφίμων μέσωι κάποιας άλλης εταιρείας «holding», κι αυτή με τη σειρά της την έχουν κάποιες άλλες εταιρείες «holding», με έδρες καί μετοχολόγιο τρεχαγύρευε. Που σημαίνει, φορολογία κι ευθύνες τρεχαγύρευε. Περισσότερο φόρο πληρώνεις εσύ, Ζό, απ’ αυτές.

«Φυσικά», κανείς «συνταγματοτοξικός» δεν λέει πόσα δίνουμε στας Ευρώπας καί πόσα παίρνουμε απ’ αυτές, κάθε χρόνο. Σφυρίζουν κλέφτικα καί κοιτάνε το ταβάνι, να δούν αν είναι όμορφο. Επίσης, κανείς τους (όμως ούτ’ εσύ, ρέ Ζό) όχι απλά δεν είπε ποτέ ότι διαρκώς χαρτζηλικώνουμε τας «Ευρώπας», αλλά δεν έκανε ποτέ ούτε μιά απλή επερώτηση γιά το λογιστικό υπόλοπο.

. . . . . . . . . . .

iv. Άχ, Ευρώπη! Εσύ μας μάρανες! – 4

• Τέλος, ρέ Ζό, αν δεν σ’ έπεισαν τα παραπάνω, κάτσε τώρα να καταταγείς στον «Ευρωστρατό», γιά να δώσεις μέχρι καί τη ζωή σου γιά την Ουκρανία!

Έ; Τί; Πώς;!

Ναί, ρέ Ζό, όπως τ’ ακούς! Αυτά ακριβώς θέλει η «Ευρώπη» των συνταγματικοτόξωνε!

Κι άμα δεν σ’ αρέσει το να σε βάλουν (θές-δέ θές) σε πόλεμο με δύο πυρηνικές υπερδυνάμεις, άντε να σε δώ να ξαναπάς να ψηφίσεις πάλι τους ίδιους! Άντε να σε καμαρώσω, ξυπνοπούλι μου!

Όχι ότι με νοιάζει, βέβαια, αν το διαπράξεις, διότι απλούστατα θ’ αποδείξεις ακόμη μία φορά πως είσαι Ζό, κάτι που ήδη γνωρίζω. (Παναπεί, η αξία της πληροφορίας αυτής είναι μηδενική.) Αλλά, τα ηλίθια καμώματά σου επηρεάζουν προς το άσχημο καί τη δική μου τη ζωή – κι αυτό μονάχα μ’ ενδιαφέρει. Εσύ, μπορείς πολύ απλά να πας να πνιγείς, αν το επιθυμείς.

. . . . . . . . . . .

β. Από ‘δώ

Πράγματα (τα παραπάνω εκτεθέντα), που μας ξαναφέρνουν στα δικά μας, τα ντόπια φρούτα.

Η «Ευρώπη», συνελόντι ειπείν, όπως είναι σήμερα, είναι ένας ανθελληνικός βόθρος· ουσιαστικά, μιά θάλασσα από σκατά. Στην οποία, όμως, κάποια άτομα από ‘δώ, όχι μόνο χαίρονται να κολυμπάνε, αλλά κάνουν καί μακροβούτια.

Τί λέει… τί προστάζει η «Ευρώπη»; Μέσα με τα μπούνια αυτοί (κι αυτές)! Ναί σε όλα, οι ραγιάδες!

• Διαλύστε τη γεωργία σας / κτηνοτροφία σας / αλιεία σας!

Καί νάαα, εισαγωγές μέχρι καί σκόρδων απ’ την Κίνα! (Ναί!… Τόσο μεγάλη μαλακία. Λες καί δεν έχουμε εδώ σκόρδα. Λες καί το σκόρδο είναι εξωτικός καρπός, όπως η παπάγια φέρ’ ειπείν. Κι άμα αμφιβάλλεις, Ζό, μάλλον έχεις χρόνια να πας λαϊκή, ή έστω σ’ ένα σουπερμάρκετ.)

• Διαλύστε τις υποδομές σας!

Καί νάαα, το ρεύμα πανάκριβο, γιά να πλουτίζουν μερικά τσουτσέκια, κολλητά του εκάστοτε γκουβέρνου. Καί νάαα, οι τιμές των τροφίμων καί λοιπών ειδών στα ύψη – διότι, βλέπετε, η επεξεργασία τους δεν γίνεται χειρωνακτικώς, με δούλους, αλλά με ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν άρεσε στα Ζά το ρεύμα από τον δικό μας λιγνίτη, που ήταν τζάμπα, έπρεπε να στηθούν (αναποτελεσματικές) ανεμογεννήτριες, καί η αναποτελεσματικότητά τους ν’ αναπληρώνεται από την καύση πανάκριβου εισαγόμενου φυσικού αερίου.

Θα πεινάσεις, ρέ Ζό, με τα πανάκριβα τρόφιμα; Δεν με νοιάζει καθόλου, ξέρεις.

• Φέρτε ανεμογεννήτριες, να εισπράττει η πτωχή Γερμανία!

Καί νάαα, οι πυρκαϊές στα δάση μας!

• Δώστε λεφτά γιά την Ουκρανία!

Καί πάρτε τ’ αρχίδια του γκουβέρνου (ή ό,τι διαθέτει, τέλος πάντων), διότι δεν τους περισσεύουν λεφτά γιά εσάς.

[Τώρα, βέβαια, κάτι χρηματικοί περιορισμοί των μνημονίων είναι μόνο γιά το πόπολο. Γιά την Ουκρανία, δεν ισχύουν. Καί διατί, περικαλώ; Διότι το ζητάει μιά σαβούρα, ονόματι Ούρσουλα – κι όχι μόνον αυτή.

Να ρωτήσω αν έχει κάποια λογική, να υποστηρίζουμε -με ό,τι έχουμε καί δεν έχουμε- άτομα καί χώρες, που ούτε τα ξέραμε από χθές, ούτε τους έχουμε κάποια υποχρέωση; Δεν έχει νόημα…]

• Να δεχθήτε στη χώρα σας όλη την Ασία κι όλη την Αφρική, καί να τις ταΐζετε!

Μήπως θές, μωρή «Ευρώπη», να τους εξυπηρετούμε καί σε τίποτις άλλες σωματικές ανάγκες τους; Λέω ‘γώ τώρα.

Δεν ψοφάς, όμως, «Ευρώπη»; Ξαναλέω ‘γώ τώρα.

• Να γίνετε αδερφές!

Ναί, θα σπεύσουμε. Άλλη δουλειά δεν είχαμε!

Εν πάσει περιπτώσει, όποιος θέλει να πάει να την καταβρεί με αγάπηδες καί λάθρο, δικαίωμά του – κι από μένα, ελεύθερα. Δικαίωμά μου, όμως, κι εμένα, να ΜΗΝ δέχομαι τέτοια άτομα τριγύρω μου. Δικαίωμα, όμως, που η «Ευρώπη» δεν μου το αναγνωρίζει. (Θα μου επιβάλεις μέχρι καί τις παρέες μου, μέχρι καί το τί θα κάνω στο κρεββάτι μου, μωρή «Ευρώπη»; Άντε γαμήσου καί ψόφα, μωρή «Ευρώπη»!)

. . . . . . . . . . .

Μετά απ’ αυτά, αναρωτιέμαι, ρέ Ζό:

Εσύ, εντάξει, μπορεί να είσαι τόσο ηλίθιος, που δεν σε νοιάζει η ληστεία στο πορτοφόλι σου. Ενδεχομένως, δεν σε νοιάζει ούτε κι αν ο κώλος σου αποκτήσει καί λειτουργικότητα -χμ- εισόδου, εκτός από εξόδου.

Αλλά δεν σε νοιάζει ούτε κάν η ζωή σου, που θα σε καλέσουν γιά φαντάρο, να πας να σκοτωθείς γιά μιά κάποια Ουκρανία – στην οποία δεν έχουμε ως έθνος απολύτως καμμία υποχρέωση;

Θα είμαι σύντομος:

• Αν απαντήσεις ότι πραγματικά σε νοιάζει η ζωή σου, τότε ν’ αλλάξεις μυαλά κατεπειγόντως – καί με την ψήφο σου να στείλεις στον αγύριστο τους «συνταγματικοτοξάκηδες» καί τους «Μενουμευρώπηδες».
• Αν απαντήσεις ότι δεν σε νοιάζει ούτε η ζωή σου, τότε τράβα εσύ στον αγύριστο. Κάνε μου τη χάρη καί πήγαινε ν’ αυτοκτονήσεις, ώστε να ξεβρωμίσει ο τόπος από σένα.

Καί εγκαίρως, έ; ΠΡΙΝ ψηφίσεις.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Το τί φρούτα (εξαγωγής) είναι οι υποψήφιοι των «συνταγματικοτοξικών», το είπαν με πολύ ωραίο τρόπο οι φοβεροί καί τρομεροί «Walkman the Band»! Καμαρώστε τους!

Κάστωρ λυόμενος

Στον «Μποτίλια»

Ένα όνειρο… μέσα σε μιά εκτός προγράμματος μεταμεσημβρινή σιέστα.

. . . . . . . . . . .

Ήταν, λέει, απόγευμα μιανής ηλιόλουστης καλοκαιρινής ημέρας. Σε μιά ακροποταμιά με αμμώδες έδαφος. Σ’ ένα ρηχό καί μικρό ποτάμι.

Εγώ στη μία την όχθη, κι απέναντι καλαμιές. Αλλά -απέναντι- κι ένας πύθωνας, που είχε γραπώσει έναν κάστορα, καί τον έσφιγγε… τον έσφιγγε…

(Συγχωρέστε με, δεν είμαι ζωγράφος. Στο όνειρο, ο πύθωνας ήταν άλλος τόσος.)

Δεν τρέφω ιδιαίτερο οίκτο γιά τα ερπετά, οπότε δεν μ’ ένοιαζε αν ο πύθωνας θά ‘μενε νηστικός. Αντιθέτως, συμπαθώ τα μάλα τους πλησιέστερους συγγενείς μας, τα θηλαστικά.

Διέσχισα, λοιπόν, γρήγορα το αβαθές ποτάμι…

…κρατώντας στα χέρια μου έναν υδραυλικό γρύλλο αυτοκινήτου. (…Όπως έδειχνε το όνειρο.)

Πλησίασα το σύμπλεγμα· ο πύθωνας, όμως, δεν έδωσε καμμία σημασία. (Προείχε στην προσοχή του ο υποψήφιος μεζές.)

Έβαλα τον γρύλλο ανάμεσα σε μιά σπείρα του φιδιού, κι άρχισα ν’ ανοίγω τα σκέλη του τρομπάροντας με τον μοχλό. Το φίδι αισθάνθηκε την πίεση στα παΐδια του, αλλά νόμισε πως αντιστέκεται ο κάστορας! Κι έτσι, έσφιξε όσο μπορούσε περισσότερο.

Όμως, ο γρύλλος δεν αστειεύεται· όταν παράνοιξε, η (αντιστεκόμενη) σπονδυλική στήλη του πύθωνα έσπασε μ’ ένα παρατεταμένο «κρρρράαααακκκ!!!», το φίδι ψόφησε, κι ο κάστορας έφυγε ελεύθερος.

. . . . . . . . . . .

«Χάππυ έντ», βέβαια, αλλά τί σήμαιναν όλ’ αυτά;

Χμ… καταφυγή στο Διαδίκτυο γιά απαντήσεις στο φυσικό πεδίο – που είναι οι πρώτες, που πάντα πρέπει να ψάχνουμε.

Οι κάστορες είναι δύο ειδών, λέει. Οι μεν ζούνε (κυρίως) στις ηπαπάρα, οι δέ στας βορείους Ευρώπας. Η βίδρα, που ζή στην Ελλάδα, είναι λιγάκι συγγενής τους (είναι αμφότερα ζώα ημιϋδρόβια), αλλά διαφέρουν στο ότι η βίδρα είναι σαρκοφάγα, κι ο κάστορας φυτοφάγος· καί περίπου με το μισό της μέγεθος καί βάρος. Εάν δούμε, τώρα, την κατανομή τους ανά έδαφος, θα δούμε ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε κάστορες. (Ίσως είχαμε προπολεμικά, εξ ού καί «Καστοριά». Αλλά σήμερα, όχι.)

Οι πύθωνες, πάλι, δεν ζούν στην Ελλάδα. Παρεκτός αν κάποιος ολιγόμυαλος κάτοικος της χώρας μας έχει πύθωνα ως κατοικίδιο (λες καί χάθηκαν τα γατόσκυλα), τον βαρεθεί, καί τον αμολήσει στην ύπαιθρο… αλλά, σ’ αυτή την περίπτωση, το φίδι θα έχει ψοφήσει μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου. Ως τροπικό, δεν αντέχει τον καιρό (το ψύχος) της Ελλάδας. Επίσης, οι πύθωνες δεν ζούν εκεί, που ζή ο κάστορας.

Άρα, το όλο όνειρο ήταν καθαρά συμβολικό, μή έχοντας σχέση με την πραγματικότητα.

Τί συμβόλιζε, όμως;

. . . . . . . . . . .

Ας είναι καλά μιά ψυχή, που μου επεσήμανε ότι ο Κάστωρ (με κεφαλαίο) είναι ένα από τα λαμπρά αστέρια του αστερισμού των Διδύμων! Ο δέ Πύθων (επίσης με κεφαλαίο) ξέρουμε πολύ καλά τί σημαίνει γιά μας, τους Έλληνες.

Άρα, το όλον έχει να κάνει με τον αστερισμό των Διδύμων… ίσως με κάποιο άτομο στο ζώδιο των Διδύμων, πιθανώτατα γεννημένο με τον Ήλιο περίπου στις μοίρες του Κάστορα. ( Υπολογίζω περίπου 23-25 Διδύμων, δηλαδή κάπου ανάμεσα από 13 έως 15 Ιουνίου.)

Που, λογικά, αυτό το άτομο κινδύνευε από το ιερατείο του Πύθωνα!… καί το έσωσε η αφεντιά μου, με καταντίπ «ντουβαρίσιο» τρόπο! 🙂

Τώρα, βέβαια, μπορεί να είναι καί κάποιο γεγονός, που μας περιμένει επάνω σ’ αυτές τις ημερομηνίες· ίσως μιά προβοκάτσια των Πυθώνειου ιερατείου, με αφορμή την οποία κάποιος θα το τελειώσει μία καί καλή, αυτό το ιερατείο. Ή θα το αποτελειώσουν κάποιοι, ως ομάδα (όχι μονάχα ένας). (Αν είναι καί η υψηλότης μου απ’ ανάμεσα, μεγάλη μου τιμή!… Απίθανο, βέβαια, αλλά ποτέ δεν ξέρεις! 🙂 )

Λέγεται, λοιπόν, ανά τα ιντερνέτια κάτι γιά έναρξη του Γ’ ΠΠ στις 18 του μήνα, αλλά προσωπικά δεν το υποστηρίζω. Ωστόσο, με λίγη υπομονή (να περάσουν οι ελάχιστες μέρες, που μας χωρίζουν), θα δούμε αν θα γίνει κάτι – καί τί. (Πάντως, στις 14 του μήνα, ημέρα Παρασκευή, ξεκινάει το φετεινό «Ευρω-κύπελλο» εθνικών ποδοσφαιρικών ομάδων.)

. . . . . . . . . . .

Ή άνθρωπος (μάλλον Δίδυμοι στο ζώδιο) που κινδυνεύει τον έσχατο κίνδυνο, λοιπόν, ή γεγονός μέσα στην περίοδο των Διδύμων με τον ίδιο ακριβώς συμβολισμό (έσχατος κίνδυνος), αλλά γιά όλη την ανθρωπότητα.

Ή απλά κάποιος αλαφροΐσκιωτος ανόητος, που τρώει σκόρδα καί τον πιάνει υπνηλία, ως μή ώφειλε – καί βλέπει τερατώδη όνειρα.

Εν πάσει περιπτώσει, το αφήνω εδώ να υπάρχει.

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Το απόγευμα της Δευτέρας, 03/06/2024, που ροχάλιζα κι έβλεπα πύθωνες καί τα ρέστα, η Αφροδίτη έκανε μιά σύνοδο ντάγκα καταπάν’ στον Ήλιο… καί πού, παρακαλώ; ακριβώς ανάμεσα στα κέρατα του (αστερισμού του) Ταύρου!

Αφροδίτη, έ; «Αρχαίες απόκρυφες γνώσεις»!… Χωρίς αμφιβολία πλέον: ο αρχαίος Πύθων ήταν. Όχι πραγματικό οφείδιον, που πήγαινε να μεζεδιάσει πραγματικόν κάστορα. Αλλά δεν έχω ξεκαθαρίσει αν πρόκειται γιά άνθρωπο-θύμα, ή «θυματοποιό» γεγονός.

. . . . . . . . . . .

Υγ 2: Μπορεί (χωρίς πλάκα) να μας ειδοποιεί με τον τρόπο της η Άτερ! Να προφυλαχτούμε· να πάρουμε τα μέτρα μας. (Στην οποία περίπτωση μάλλον πρόκειται γιά γεγονός. Όχι άνθρωπο, που κινδυνεύει.)

Θες από τα βάθη των αιώνων, θες από τη σημερινή της ενσάρκωση… αν καί -ειλικρινά!- ακόμη δεν έχω εντοπίσει ποιά είναι σήμερα. Η ταύτισή της με την Πεννάρα ήταν απλώς ένα λογοτεχνικό εύρημα· αν καί πολλές φορές ενσαρκωνόμαστε μέσα στη φωλιά του εχθρού, γιά να μαζέψουμε εμπειρίες γιά την τελική μάχη. (Ναί, μ’ αυτό υπονοώ πως ίσως η Πεννάρα δεν είναι Αγγλίδα ως ψυχή, αλλά δική μας. Άσχετο το πού ενσαρκώθηκε στα χρόνια μας.)

. . . . . . . . . . .

Υγ 3: Υποψιάζομαι πως το θέμα έχει κι άλλο βάθος. Επομένως, καλό θα ήταν να δούμε καί τις διελεύσεις κάποιων αστεροειδών τη στιγμή του ονείρου.

Το καλύτερο (δωρεάν) πρόγραμμα γι’ αυτή τη δουλειά, είναι το Cartes du Ciel (όχι το Stellarium), αλλά οι τελευταίες του εκδόσεις έχουν κάποιο bug καί δεν εγκαθίστανται σε Ubuntu-based Linux, σαν το δικό μου. Συνεπώς, δεν μπορώ να δω τίποτε.

Αν κάποιος αναγνώστης έχει Ms-Windows, κι ήθελε να κάνει την έρευνα, που δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς (ελπίζω η παρούσα έκδοση του C.d.C. γιά τα Παραθύρια να δουλεύει σωστά!), θα τον ευχαριστούσα εκ των προτέρων!

Αρχίζω ν’ αμφιβάλω…

…Γιά τις όποιες ελπίδες τρέφω, μπάς καί ξυπνήσει η νοημοσύνη αυτού του λαού.

[…Κι έχω κι εκείνον τον Παλιούρα (ο οποίος με τη σειρά του αμφιβάλλει διαρκώς γιά τη δική μου νοημοσύνη), να χαμογελάει χαιρέκακα εκεί στο βάθος, καί να μουρμουρίζει ότι πολύ άργησα να το πάρω χαμπάρι! 🙂 ]

Τέλος πάντων, η είδηση είναι ετούτη εδώ: Έλληνας εκπαιδευτής, λέει, βρίσκεται εδώ καί καιρό στην Ουκρανία, γιά να εκπαιδεύει τους Ουκρανούς στον χειρισμό των F-16.

. . . . . . . . . . .

Αναρωτιέμαι, αν ο τύπος κατάλαβε τί πάει να κάνει.

Εάν πράγματι κατάλαβε, αλλά το κάνει γιά τα φράγκα… Μου θυμίζει κάτι Ινδούς θαυματοποιούς ξέρω ‘γώ, που γιά τα φράγκα πάνε στα πανηγύρια ξεβράκωτοι καί άοπλοι σ’ ένα χαντάκι με καμιά δεκαριά κόμπρες από γύρω, καί τις προγκάνε. (Ενώι ο λαουτζίκος παρακολουθεί.) Τώρα, βέβαια, άμα φάνε καί μερικές τσιμπιές στον πισινό απ’ τα φιδάκια αυτά, καί μετά πάνε να συναντήσουν τον Βράχμα, έ! Ας πρόσεχαν. Οι βλακείες πληρώνονται.

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, ξέρετε γιατί τσατίζομαι;

Δεν είναι γιά κάποιον ανόητο (ίσως καί κομματόσκυλο, ή μασώνο φιλοδυτικό χαζοβιόλη)· που, άμα φάει Ρώσσικο πυρηνικό κατακέφαλα, δεν θα μείνει ούτε DNA από δαύτον, γιά να τον κλάψει η μάνα του.

Είναι, επειδή σ’ ολόκληρον λαό (καί οι στρατιωτικοί μέσα), με την εξαίρεση βεβαίως-βεβαίως του μικρού Γαλατικού χωριού, δεν βρέθηκε ένας! Ένας, ρέ γαμώτο! Να πεί το αυτονόητο:

Ποιός έστειλε Έφ δεκάξη στους Ουκρανοί;

Οι Ολλανδοί κι οι Δανοί.

Καί γιατί δεν πάει Ολλανδός, ή Δανός εκπαιδευτής, κι είν’ ανάγκη να πάει Έλληνας;

«- Μά, οι δικοί μας παίρνουν τα πρώτα βραβεία στο ΝΑΤΟ, ρέ Εργοδότη!»

Έ, ωραία! Καί γιατί απλά δεν τα κάνουν ταπετσαρία, να τα κοιτάνε όσο πίνουν καφέ; Είν’ ανάγκη να επιβεβαιώνουν την παροιμία, που λέει: «- Είπαν τ’ παλαβού να χέσ’, κι αυτός ξεκολώθ’κε!»;

. . . . . . . . . . .

Μάλιστα… Καταλάβατε, τώρα, γιατί τα δίνουν στους πιλότους μας;

Έχω καιρό που το φωνάζω, γιατί τους κολακεύουν – αλλά δεν είναι, δά, καί κανένα δύσκολο πρόβλημα, το να καταλάβεις πού θα πήγαινε η δουλειά. Μόνον οι ηλίθιοι δεν το καταλάβαιναν. Όμως, έφτασε η ώρα που τους αναμνηστικούς επαίνους των ηπαπαραίων καί λοιπών συμμοριτών της Ατλαντικής συμμορίας, οι δικοί μας να τους τους χώσουν στον κώλο.

Βαθειά.

Αν μή τί άλλο, είναι ατιμία να υπηρετείς Άτλαντες, τη στιγμή που οι πρόγονοί μας τους έστειλαν στον βυθό της θάλασσας… Όπως είναι ατιμία να υπηρετείς τα σχέδια των Χαζάρων γιά επανασύσταση του κράτους τους, δηλαδή της έδρας του Χαλδαϊκού ιερατείου.

Καί θέλεις να λέγεσαι Έλλην, απόγονος Εκείνων, ρε χεσμένο ανθρωπάκι; Από πού κι ως πού;

. . . . . . . . . . .

[…Όπως κανείς δεν φώναξε το επίσης αυτονόητο: Γιατί δεν στέλνει τζάμπα υλικό καί φαντάρους ο «δεύτερος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ», η τουρκίτσα, καί γδύνουν εμάς; Έ; Γιατί;

Αλλά, εφ’ όσον πάνε καί ψηφίζουν (καί θα ξαναψηφίσουν…) άτομο, που κανονικά έπρεπε να το έχουν κάψει ζωντανό, δεν είναι ν’ απορείς.]

. . . . . . . . . . .

Κάτι ακόμη, που με ανησυχεί όσο τίποτε: ότι ο συγκεκριμένος παπάρας, εάν γλυτώσει γιά καμπόσους μήνες ακόμη, θ’ αποτελέσει κακό παράδειγμα γιά τους υπόλοιπους, που θα θελήσουν να τον μιμηθούν.

Τώρα, θα μου πείς… όσοι δεν σκέφτονται με γνώμονες τη λογική καί την αγάπη γιά την πατρίδα μας, να πάνε στον αγύριστο. ‘Ντάξ’, αλλά άρχισα πλέον να φοβάμαι μή γίνει χιονοστιβάδα.

. . . . . . . . . . .

Τέλος πάντων, δέ γ@μιέται. Η αλήθεια είναι πως τα πράγματα έχουν ήδη κριθεί από καιρό· κι όσοι κατάλαβαν καί ξύπνησαν, κατάλαβαν καί ξύπνησαν. Οι δύο παρατάξεις, που ζούν στη χώρα μας (Έλληνες καί ανθρωποειδή σκουπίδια), έχουν ξεχωρίσει επίσης από καιρό. Οπότε, δεν είναι ούτε να καταγγέλουμε, ούτε να να μεμψιμοιρούμε· αλλά, απλώς να περιμένουμε την εξέλιξη των επερχομένων γεγονότων, καί να κοιτάξουμε πώς θα επιβιώσουμε.

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Θυμήθηκα κάτι συζητήσεις με τη Γραμματέψ, που λέει ότι οι στρατιωτικοί ορκίζονται υπακοή στην πολιτική ηγεσία, επομένως δεν μπορούν να κάνουν του κεφαλιού τους. Αν διαταχθούν, θα κάνουν ό,τι λέει η διαταγή.

Άμ, δέ!!!

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να μην το κάνουν, ξεκινώντας από τις αναρρωτικές άδειες. Πρέπει να είναι κάποιος πολύ στόκος, γιά να μή βρίσκει «τρύπες» στο εγχώριο Δημόσιο. Τρόπο θέλει, δεν θέλει κόπο. 😉

Υγ 2: «Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!»… Καί νάααα μιά Κατοχάρα στην καμπούρα σου, Έλληνα, γιά χάρη της αγγλίτσας, που ήθελε μάλιστα να χαρίσει τα νησιά σου στην τουρκίτσα!

Αν δεν τους στείλετε τους νατοϊκούς καί τους Ουκρανούς μαζί να πάνε να γαμηθούν, δεν αξίζετε να λέγεστε Έλληνες.

Υγ 3: Άλλο αυτονόητο, που πάλι δεν το φώναξε κανείς:

Εφ’ όσον δεν είμαστε κυρίαρχο κράτος, μωρή Στόλτενμπεργκ, καί δεν έχουμε το δικαίωμα να καταρρίπτουμε τούρκικα αεροπλάνα, τότε τί γυρεύει το ΝΑΤΟ από μας; Έ; Δεν πας να γαμηθείς κι εσύ κι αυτό; Βγάλτε τα πέρα μόνοι σας (συγνώμη, χρυσή μου! …μόνες σας! 🙂 ) με τους Ρώσσους!

Υγ 4: Πού θα πάει;! Δεν θα συνέλθουν αρκετοί ακόμη, καί δή στρατιωτικοί; Έχετε να φάτε μαλαπέρδα, Δυτικοί παλιάνθρωποι, που θα πάει καπνός! Όλη η κακία που ξεράσατε απάνω μας, Μέρκελ, Σόϊμπλε, καί λοιπά αποβράσματα, ενώι δεν σας φταίξαμε, θα σας γυρίσει στα κεφάλια σας στο πολλαπλάσιο!

Καί μην περιμένετε να ξαναγίνουμε φράγμα στις επιδρομές Ανατολικών ορδών, γιά να γλυτώσετε εσείς – καί στο τέλος να εισπράξουμε την αχαριστία σας! Πάνε αυτά! Έτσι καί κάνουν πως ροβολάν’ κατά ‘δώ τίποτε Κινέζοι, όχι μόνο δεν θα τους εμποδίσουμε, αλλά θα τους διευκολύνουμε να περάσουν!