Καθυστερημένος στα 14, καθυστερημένος καί στα 74!

Ήδη θα καταλάβατε γιά ποιόν λέω.

Εν πάσει περιπτώσει, μέσα στη ζοφερή μας πραγματικότητα υπάρχουν καί ευχάριστες ειδήσεις… σαν μερικές απ’ αυτές, που μου φέρνει αυτομάτως κάθε μέρα το κινητό μου, όταν πάω ν’ ανοίξω τον browser.

Το ευχάριστο νέο ήταν (αυτή τη φορά) πως εκδόθηκε ένα βιβλίο, από τον συγγραφέα Ντέηβιντ Μποντάνις (Αμερικανός, πιθανώτατα Λιθουανικής καταγωγής, διότι τα επίθετα αυτωνών ακούγονται σαν Ελληνικά – δεν τον κόβω γιά ομογενή, πάντως), που στηλιτεύει τις ανοησίες του Αϊνστάϊν. Το βιβλίο το παρουσιάζει -ποιός θα το περίμενε;!- η γνωστή εφημερίδα «Καθημερινή»… καί μου αρκεί το πολύ μικρό κομμάτι από το περιεχόμενό του, γιά να χαρώ: επιτέλους , βρέθηκε ακόμη ένας άνθρωπος, γιά να χαρακτηρίσει (ευγενικώς πως) «άσχετον» τον όντως άσχετο!!! (Διότι σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι «συνάδελφοι» τον περνάνε γιά σοφό!)

Καί μόνο το γεγονός, ότι ο παπάρας αποφάσισε να μην ξαναστηριχτεί σε πειραματικά δεδομένα (όπως γράφει το παρουσιαζόμενο απόσπασμα του βιβλίου), δείχνει καθαρά ότι γιά τη Φυσική πάντοτε υπήρξε παρείσακτος καί ένας κακός ερασιτέχνης – καί τίποτε άλλο.

Βλέπετε, στη Φυσική (το λέει καί η λέξη) ισχύει απολύτως το: «Είς ο Θεός (παρατήρηση) καί είς ο προφήτης Αυτού (πείραμα)!» Όθεν, ό,τι βγάζει ο καθένας απ’ τη γκλάβα του ως αυθύπαρκτο, χωρίς στήριξη σε πειραματικά δεδομένα, δεν έχει καμμία απολύτως αξία. Καί …φυσικά, Φυσική ΔΕΝ είναι.

. . . . . . . . . .

Εκείνο, που (φαίνεται πως) αγνοεί ο Μποντάνις, είναι ότι ολόκληρη η Γενική Σχετικότητα στηρίζεται όχι σε -μέχρι τότε ανεξήγητες/τα- παρατηρήσεις καί πειράματα (ως προσπάθεια εξηγήσεως αυτών), αλλά σε μία καί μοναδική ελλιπή λογική υπόθεση: το περίφημο «νοητικό πείραμα του επιταχυνόμενου ανελκυστήρα»! Παναπεί, αν βρίσκεσαι μέσα σ’ ένα ασανσέρ χωρίς παράθυρα, χωρίς γενικά επικοινωνία με το έξω περιβάλλον, το οποίο ασανσέρ επιταχύνει προς τα πάνω, αισθάνεσαι σαν μιά δύναμη να σου αυξάνει το βάρος. Επειδή, όμως, δεν έχεις επικοινωνία με το έξω περιβάλλον, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις την πραγματική βαρύτητα από την «μαϊμού» βαρύτητα της επιτάχυνσης.

Επάνω, λοιπόν, σ’ αυτή την υπόθεση, στηρίχτηκε όοοοολη η Γενική Σχετικότητα, ως προσπάθεια να ερμηνευτεί το Σύμπαν!!!

Δυστυχώς, κανείς δεν κάθησε να ρωτήσει:

• «- Καλά, ρέ παπάρα! Κι άμα σταματήσει το ασανσέρ, τί γίνεται; Δεν θα καταλάβεις τότε ότι βαρύτητα είναι μονάχα η πραγματική;»
• Κι αν το ασανσέρ πάει προς τα κάτω, δεν καταλαβαίνεις ότι δεν ευσταθεί η υπόθεσή σου;
• Καί γίνεται να κινείται το ασανσέρ προς τα πάνω, επ’ άπειρον;

[Μου φαίνεται ότι θα κάνω εντατικό φροντιστήριο Φυσικής στον Παλαιό, καί θα τον αφήσω αμολητόν στο CERN! Τυχεροί είναι, που μέχρι τώρα δεν τον έχουν στα πόδια τους, οι «συνάδελφοι»! Χέχέ!!!]

Αντίθετα, έσπευσαν όλοι να θριαμβολογήσουν, ότι δεν χρειαζόμαστε πλέον πραγματικά πειράματα (γιά να καταλάβουμε τί παίζει με τη Φύση), αλλά μας αρκούν τα «νοηθέντα πειράματα» (gedankenexperimente – μία λέξη σιδηρόδρομος, Γερμανία γάρ!), σαν την παπαριά με το ασανσέρ.

«Φυσικά», κανείς δεν είπε ότι τα «νοηθέντα πειράματα» είναι αποτυχημένη σχολή σκέψης, που την χρησιμοποίησαν κατά κόρον οι δικοί μας οι σοφιστές, πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια! Τί, τώρα; Να ξανακάνουμε μνεία των αρχαίων Ελλήνων (ακόμη καί των παπατζήδων της ρητορικής τέχνης), καί να μην αποδώσουμε εύσημα εξυπνάδας καί πρωτοτυπίας στον βλάκα;

. . . . . . . . . .

Απ’ όσο έριξα μιά ματιά στο βιογραφικό του συγγραφέα στη Γουΐκι, διάβασα πως σπούδασε (σε προπτυχιακό επίπεδο) Μαθηματικά, Φυσική, καί Οικονομικά. Δεν είναι σαφές αν πήρε τρία πτυχία, αλλά φαντάζομαι ότι το πιθανώτερο είναι να παρακολούθησε κάποια μαθήματα καί στις τρείς ειδικότητες, πηδώντας από ειδικότητα σε ειδικότητα (όπως γίνεται στις ηπαπάρα), απλά κατοχυρώνοντας όσα μαθήματα πέρασε (σύστημα των «πιστωτικών μορίων» – credits· δεν ισχύει στην Ελλάδα). Συμπερασματικώς, δεν είναι το καταλληλότερο άτομο να την πεί στον βλάκα· αυτό που λέμε, «- Άσ’ τα, ρέ Χρυσόστομε, να τα πεί κανας άλλος!» 🙂

Αλλά, εν πάσει περιπτώσει, έχει απόλυτο δίκιο. Πράγμα που, δυστυχώς, δεν καταλαβαίνουν ούτε οι Σερνατζήδες!… οι οποίοι θα αιτιολογήσουν, λέει, το Μπίγκ Μπάνγκ, επειδή βρήκαν ( ; ) το σωματίδιο του Χίγγζ! Πούουουου πάτε, ρέ Καραμήτροι, να αιτιολογήσετε ένα πιθανό πόρισμα (υπάρχουν κι άλλα, αλλά το αγνοείτε αυτό, καθ’ ό ημιμαθείς!) μιάς θεωρίας, που δεν στηρίζεται πουθενά;

Το Σύμπαν είναι χαοτικό, καί δεν καταλαβαίνει από Αλμπέρτους καί Στεφανήδες! Αλλά το κεφάλι σας το κλούβιο έχει κολλήσει εκείειειει, στον «μεγαλοφυιή», γι’ αυτό δεν λέτε να καταλάβετε το τί παρατηρούν τα τηλεσκόπια καί λοιπά όργανα καί το τί σας υπαγορεύουν να συμπεράνετε!

[Μπερδεγουέη, κοιτάχτε τρομερά ενδιαφέρον θέμα γιά έρευνα – γιά όποιον επιθυμεί, διότι εγώ βαρυέμαι: Χώκινγκ καί Αϊνστάϊν πέθαναν στα 76 τους, ο δέ Χώκινγκ τη μέρα που γεννήθηκε ο Αϊνστάϊν, 14 Μαρτίου… η οποία είναι καί η παγκόσμια ημέρα των Μαθηματικών!!! (14 Μαρτίου, στα αμερικάνικα 3/14, σαφέστατη αναφορά στον αριθμό 3.14 = π .)

Σύμπτωση, Μάτριξ, ή τί;]

. . . . . . . . . .

Πολλά θα μπορούσα να πω γιά τον ανόητο καί (ανατρέποντας) τους μύθους που τον περιβάλλουν, αλλά θα καταντούσα να εκπονήσω εργασία μεγέθους διδακτορικής διατριβής. (Άσε που πρέπει -προς χάριν των αναγνωστών μου- να κάτσω να κάνω πενηνταράκια αρκετά κεφάλαια της Φυσικής!) Θ’ αρκεστώ μονάχα στα εξής:

(α) Τα άτομα που τον βοήθησαν.

…Διότι είχε ολόκληρο επιτελείο από πίσω του. Μόνος του, ούτε παπούτσια δεν μπορούσε να διαλέξει σωστά!

[Αναφέρομαι στην περίφημη φωτογραφία, όπου φοράει τα σάνταλα της γυναίκας του, διότι αυτά βρήκε πρόχειρα! Βέβαια, σε συνδυασμό με το κοντοβράκι, φέρνει στο μυαλό καί κάτι συνειρμούς με τη λέξη «λοάτκι», αλλά άσ’ τ’ αφήσουμε αυτό! lol!!!]

Επιτροχάδην αναφέρω (από μνήμης) :

• Τον γηραιό καθηγητή των Μαθηματικών Νταβίντ Χίλμπερτ.
• Την (ευφυέστατη) μαθηματικό Έμμυ Νέτερ, η οποία «καθάριζε τη μπουγάδα» σε μεγάλο βαθμό, προς χάριν του βλάκα. (Όταν ο Καραθεοδωρή απεκάλεσε τον Αϊνστάϊν «ευφυές τίποτε», έκανε λογοπαίγνιο με το επίθετο της Νέτερ.) Περί αυτής, ακόμη κάμποσα αξιόλογα γράφονται στο βιβλίο «Το παντελόνι του Πυθαγόρα».
• Τον Κάρλ Σβάρτσιλντ, στον οποίο (πολύ χοντρικά) οφείλονται οι πολλές πιθανές λύσεις της «κοσμολογικής εξίσωσης» του βλάκα, ΜΙΑ εκ των οποίων είναι το «Μπίγκ Μπάνγκ».
• Καί τον μεγαλοφυιή μέν, μισότρελλο δέ Κούρτ Γκαίντελ.

Όλα τα παραπάνω πρόσωπα, ιουδαϊκού θρησκεύματος μεν, σαν τον υπαλληλάκο του γραφείου ευρεσιτεχνιών – αλλά με μυαλό. Αυτή ήταν η διαφορά τους μ’ αυτόν.

(β) Άλλο τα Μαθηματικά, άλλο η Φυσική!

Τα παραπάνω «δεκανίκια» του βλάκα ήσαν Μαθηματικοί, πλήν του Σβάρτσιλντ (φυσικός). Ποιά η σημασία αυτού του γεγονότος, όμως; Ότι στα Μαθηματικά μπορείς να κάνεις όποια υπόθεση θέλεις, (σχεδόν) χωρίς συνέπειες. Αντίθετα, στη Φυσική, πρέπει να συμφωνεί μαζί σου η Φύση! Επομένως, οι σπουδές σου σε μία από τις δύο επιστήμες, λογικά καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την επιστημονική σου νοοτροπία.

Γιά παράδειγμα, η Ευκλείδεια Γεωμετρία λέει ότι: από σημείο προς ευθεία άγεται μία καί μόνη κάθετος. Οι μή Ευκλείδειες Γεωμετρίες ( των Ρήμανν καί Λομπατσέφσκυ) λένε πως: είτε καμμία κάθετος δεν άγεται, είτε πως κάθε γραμμή από σημείο προς ευθεία είναι κάθετος σ’ αυτήν. Ωραία όλ’ αυτά, όσο παραμένουν στο επίπεδο της νοητικής έρευνας· αλλά άντε να χτίσεις πολυκατοικία με μή Ευκλείδειες γεωμετρίες!…

[Αν καί οι μάστορες κατά κανόνα δείχνουν πως έχουν προηγούμενα με τον Ευκλείδη, καί του το κρατάνε μανιάτικο! Δεν είναι σπάνιο η πλάκα του πέμπτου ορόφου να φεύγει καμιά δεκαριά εκατοστά απ’ την κάθετο, μαζί με τα ντουβάρια από το ισόγειο μέχρις εκεί πάνω!

«- Πηρικλίσ’!», που έλεγε κι η γριά στο ανέκδοτο! lol!!!]

Εν πάσει περιπτώσει, ούτε ο βλάξ κατενόησε ποτέ (μεταξύ άλλων…), ούτε οι σύγχρονοι θαυμαστές του νογάνε, ότι δεν γίνεται να ισχύουν ταυτόχρονα δύο «αλλήλοις αποκλειόμενα» αξιώματα: ότι, δηλαδή (στην περίπτωση των δύο θεωριών της Σχετικότητας), υπάρχουν (Ειδική Σχετικότητα)… αλλά καί δεν υπάρχουν (Γενική) αδρανειακά συστήματα αναφοράς!!!

Γνώσεις επιπέδου Β’ Γυμνασίου αυτά, αλλά φαίνεται πως τους πήρε φαλάγγι η καθαρόαιμη μαθηματική νοοτροπία, του «δεν τρέχει τίποτε, ακόμη κι αν έχουμε αντίθετα αξιώματα». Εννοείται, βέβαια, πως η Γενική Σχετικότητα -καί ΟΛΑ τα πορίσματά της, τύπου «Μπίγκ Μπάνγκ»- είναι κατ’ ευθείαν γιά τα σκουπίδια, διότι η Ειδική στηρίζεται σε πειράματα (είναι προσπάθεια εξηγήσεως αυτών) καί επιβεβαιώνεται από άλλα, ενώι η Γενική είναι ονειροπολήσεις – οι οποίες δεν επιβεβαιώνονται πουθενά. (Απόλυτα λογικό!) Ακόμη χειρότερα, οι σημερινοί θαυμαστές του υπαλληλάκου ισχυρίζονται πως η Γενική Σχετικότητα είναι συνέχεια καί γενίκευση της Ειδικής!… καί θα την «επιβεβαιώσουν» στο CERN!

Κούνια που τους κούναγε, τους ημιμαθείς!!! Να φχαριστάνε τον όποιο θεό πιστεύουν, που δεν τους είχα φοιτητές.

(γ) Φωνάξτε, μωρέ!

Αν ο βασιλιάς είναι γυμνός, φωνάξτε το! Μην περιμένετε τον πιτσιρικά!

Λοιπόν, η λογική λέει ότι ένα καθυστερημένο παιδί στα 14 του δεν θα γίνει ΠΟΤΈ του μεγαλοφυιΐα αργότερα – καί δή, με κάποιον μαγικό τρόπο. Θα γίνει απλά ένας καθυστερημένος ενήλικας. Αν παραβούμε αυτό το συμπέρασμα, σημαίνει πολύ απλά πως η λογική μας δεν δουλεύει σωστά.

Απόδειξη; τα ευάριθμα πανεπιστήμια που του ρίξανε πόρτα, όταν πήγε σ’ αυτά (γύρω στα 25 του) απλά γιά να εκπονήσει διδακτορικό. (Σε μερικά είχε το θράσος να ζητήσει να γίνει καί καθηγητής…) Κάτι βλέπανε – την ανεπάρκειά του γιά το αντικείμενο· καί δεν μπορεί τόσα άτομα, επιστήμονες της καριέρας, να μαλακιζόντουσαν ομαδικώς, ή να τον μισούσαν μπουλουκηδόν.

Βέβαια, αργότερα, τα ίδια πανεπιστήμια που τον απέρριψαν, τον κάνανε καί πραγματικώς καί τιμητικώς καί δόκτορα καί προφέσσορα… καί μας έμεινε ο διάτρητος μύθος του μέχρι σήμερα. Αλλά, προφανώς, θέλαν ν’ ακολουθήσουν την πέραν του Ατλαντικού μόδα, που τον ήθελε σοφόν. Δεν ξέρω (καί δεν λέω) αν πήραν καί κανα χαρτζηλίκι προς τούτο, αλλά κάτι με γαργαλάει να το υποθέσω.

Δυστυχώς, στο αμάρτημα της αφωνίας αυτού του είδους πέσανε τόσο ο συγγραφέας Μποντάνις, όσο κι ο εκδότης του βιβλίου στα Ελληνικά. Ο πρωτότυπος τίτλος (Αγγλικά) περιλαμβάνει την έκφραση «a flawed genius», που σημαίνει «μιά αποτυχημένη μεγαλοφυιΐα» (μεγαλοφυιΐα; από πού κι ως πού; 🙂 ), η οποία, όμως, έκφραση δεν περιλαμβάνεται στον Ελληνικό τίτλο.

Τέλος πάντων… συγχωρούνται. Θέλει να είσαι (ΠΟΛΥ) κάποιος, γιά να τα βάλεις με ολόκληρο κατεστημένο φανατικών ημιμαθών, που πίνουν νερό στ’ όνομα του υπαλληλάκου.

. . . . . . . . . .

Αυτά!

Τίποτε το ιδιαίτερο, γνωρίζω ότι η Φυσική εδώ καί χρόνια έχει πάρει στραβό δρόμο καί υπηρετεί την προπαγάνδα.

[Άμα ακούω γιά «πείραμα του αιώνα»!… Ρέ βλήματα, από πότε ένας αιώνας έχει μονάχα οκτώ χρόνια; Κι από πότε ένα πείραμα γίνεται δεκτό, αν δεν επαναληφθεί σε άλλη διάταξη με άλλους ερευνητές, καί δεν βγάλει ίδια αποτελέσματα; Τί σκατά διδαχθήκατε από πειραματική δεοντολογία;

Αλλά θέλετε να επιβεβαιώσετε την «Παλαιά Διαθήκη» («…Καί είπεν ο Θεός, γεννηθήτω φώς!») μέσωι του -ανύπαρκτου- Μπίγκ Μπάνγκ, σωστά; Γιά να δώσετε επιστημονικό ( ; ) υπόβαθρο στην εκκολαπτόμενη αίρεση της «Πανθρησκείας», σωστά; ]

Απλώς, χάρηκα τα μάλα που ο Μποντάνις τόλμησε έστω κι αυτό το ημιχέσιμο στον σκουριασμένο κι ετοιμόρροπο αδριάντα ενός σοφού, ο οποίος δεν υπήρξε ποτέ.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . .

Υγ: Τώρα, βέβαια… Πολύ μεγάλη συζήτηση, αν στο Σέρν θέλουν να δώσουν πάτημα σε μιά καινούργια εβραίϊκη αίρεση, ή σε κάτι άλλο. Βλέπετε, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις πως οι πολύ-πολύ «μυημένοι» δεν δίνουν δεκάρα γιά Γιαχβέ καί Σαββαώθ, αλλά ενδιαφέρονται καθαρά γιά την αρχαία Αιγυπτιακή θρησκεία!

Δεν είναι τυχαίο, επομένως, που το Σέρν ξαναπήρε μπρός στις 5 Ιουλίου φέτος, ημέρα που ο Σείριος ανέτειλε μαζί με τον Ήλιο.

Αφήστε τα! Μέγιστο (καί μεγίστου ενδιαφέροντος) ερευνητικό θέμα μεν, αλλά από μεριάς γράφοντος δεν υπάρχει χρόνος γιά ψάξιμο.

Σταυρός στη Μυτιλήνη – συμπληρωματικό 2

(προηγούμενο)

άμε, τώρα, κατ’ αντιστοιχίαν να δούμε τις αντίστοιχες ανατολές καί δύσεις γιά τη θέση του σταυρού – με συντεταγμένες 39º 6′ 34 ‘ ‘ βόρειο πλάτος καί 26º 34′  00′ ‘ ανατολικό μήκος.

 

βΙ. Σταυρός στη Μυτιλήνη – ανατολές

Στο χειμερινό ηλιοστάσιο:

 

 

Στις 32º νοτιοανατολικά, καί πολύ κοντά στο γαλαξιακό κέντρο!

Στην εαρινή ισημερία:

 

 

Στο θερινό ηλιοστάσιο (με σημειωμένη «θερινή» ώρα) :

 

 

Στις 32º περίπου πάνω από την ανατολή (βορειοανατολικά).

Καί στη φθινοπωρινή ισημερία (πάλι με «θερινή» ώρα) :

 

 

βΙΙ. Σταυρός στη Μυτιλήνη – δύσεις

Στο χειμερινό ηλιοστάσιο:

 

 

Περίπου στις 32º νοτιοδυτικά.

Στην εαρινή ισημερία:

 

 

Στο θερινό ηλιοστάσιο (με «θερινή» ώρα) :

 

 

Περίπου στις 32º βορειοδυτικά.

Καί στην φθινοπωρινή ισημερία (με «θερινή» ώρα) :

 

 

Η Μυτιλήνη (καί η Λέσβος! Lol!!!) βρίσκεται πιό βόρεια, καί πιο ανατολικά της Αθήνας. Παρατηρούμε, επομένως, ότι:

(α) Λόγωι ανατολικώτερης θέσης του νησιού (συγκριτικά με την Αθήνα), τα αντίστοιχα φαινόμενα (ανατολές με ανατολές καί δύσεις με δύσεις) γίνονται νωρίτερα απ’ ό,τι στην Αθήνα. Απόλυτα λογικό, διότι η Γή γυρίζει (περί τον άξονά της) προς τα ανατολικά – άρα, ο Ήλιος πρώτα περνάει από τα ανατολικώτερα μέρη.

(β) Λόγωι βορειότερης θέσης, το ετήσιο τόξο στον ορίζοντα των ανατολών (καί των δύσεων) του Ήλιου, από χειμερινό σε θερινό ηλιοστάσιο, είναι μεγαλύτερο απ’ ό,τι στην Αθήνα. (Περίπου 31+31 μοίρες στην Αθήνα, με 32+32 μοίρες στη Μυτιλήνη.) Λογικό κι αυτό, διότι όσο πάμε βορειότερα, έχουμε μεγαλύτερη «θέα» προς τον Ήλιο. Θυμηθήτε -γιά να αντιληφθήτε καλύτερα το φαινόμενο- ότι στον Βόρειο Πόλο στις 21/06 ο Ήλιος δεν δύει ποτέ! («Ήλιος του μεσονυκτίου«.)

 

β. Ποιό το εκπληκτικό της ιστορίας μας, λοιπόν;

Μας μένει ακόμη ένα ερώτημα, που πρέπει να δούμε – πρίν δούμε το συμπέρασμα. Συγκεκριμένα: αφού στον σταυρό της Μυτιλήνης στις 21/03 ο Ήλιος ανατέλλει στις 06:21′, τότε σε ποιό ανατολικό μήκος πετυχαίνουμε ακριβώς ανατολή στην «πυθαγόρεια» ώρα 06:18′;

Αυτό είναι σχετικά απλό ν’ απαντηθεί. Αφού όλη η Γή, δηλαδή ο κάθε παράλληλος κύκλος, αντιστοιχεί σε 360 μοίρες (με 360*60 πρώτα λεπτά της μοίρας), καί το 24ωρο σε 24*60 πρώτα λεπτά της ώρας, τότε αναζητούμε το πόσο πιό ανατολικά πρέπει να κινηθούμε, γιά να «αφαιρέσουμε» αυτά τα τρία λεπτά. Μιά απλή μέθοδος των τριών δίνει: Στα 360*60 πρώτα λεπτά της μοίρας, 24*60 πρώτα λεπτά της ώρας. Στα 3 λεπτά της ώρας, πόσα λεπτά της μοίρας;

Με πράξεις: (3/(24*60))*360*60 = 45′ της μοίρας ανατολικώτερα. (Άλλως, σε μήκος οδεύσεως στην επιφάνεια της Γής, 45 ναυτικά μίλια = 1852 μέτρα * 45 = 83,340 μέτρα.) Δηλαδή, φτάνουμε στις 27º 19′ ανατολικό μήκος.

Επιβεβαιώνουμε με το Stellarium, αφήνοντας το βόρειο πλάτος αμετάβλητο:

 

 

Αυτός ο μεσημβρινός των 27º 19′ ανατολικού μήκους, είναι ετούτος εδώ:

 

 

Ο οποίος, στο Ελληνικό έδαφος περνάει μονάχα από την Τήλο (το μικρό νησάκι ΒΔ της Ρόδου, που το διασχίζει η κόκκινη γραμμή).

 

Συνοψίζουμε – έχοντας όλα τα δεδομένα.

• Κάποιοι κάτοικοι της Μυτιλήνης αποφασίζουν να στήσουν τον μεγάλο σταυρό στη θέση «Απελ(λ)ή». (Το όνομα όχι προς τιμήν του αρχαίου ζωγράφου, αλλά καποιανού ταβερνιάρη, όπως μαθαίνω. Lol!)
• Τελικά, τον στήνουν σε μιά τυχαία ημερομηνία (τυχαία, όσον αφορά τις χρονικές «πύλες», κτλ)· την Κυριακή, στις 3 Μαρτίου 2019, τα ξημερώματα.
• Η ημερομηνία καί η ώρα δράσεως ήταν επιλεγμένες μονάχα «στρατηγικώς», διότι ξημερώματα καί αργία το Δημόσιον του Ψευτορωμαίϊκου ροχαλίζει.
• Φυσικά, κανένας τους δεν είχε καθήσει να κάνει υπολογισμούς με το Stellarium, κι άλλα τέτοια «ψειριστικά» (ως ο γράφων!  🙂  ).
• Ωστόσο, πέτυχαν (α) τη βέλτιστη θέση επάνω στο νησί, γιά (β) να δουν -από τη θέση του σταυρού- τον Ήλιο ν’ ανατέλλει πολύ κοντά στην «πυθαγορική» ώρα των 06:18′, (γ) ακριβώς επάνω στην εαρινή ισημερία!!!

Δηλαδή, μεταφορικώς έκαναν μιά «βολή βέλους» στα τυφλά, καί πέτυχαν αυτό να περάσει ταυτόχρονα από τρία διαδοχικά δαχτυλίδια, αιωρούμενα δεξιά-αριστερά!!! (Ακριβώς τη στιγμή, που αυτά έγιναν συνευθειακά.)

Γι’ αυτό ακριβώς το φαινόμενο μιλάμε.

 

Προλαβαίνω κάποια πιθανά ερωτήματα, από πλευράς αναγνωστών:

• Γιατί 06:18′ καί 21/03;

Επειδή εδώ ψάχνουμε (μεταξύ άλλων…) καί το πότε μας «μιλάει» το Μάτριξ· καί καταλαβαίνουμε πως το πράττει (καί) με τέτοιους αριθμούς / τέτοιες ημερομηνίες. (Κυρίως με τα αριθμητικά αυτά.) Γιά όσους έχουμε ανοιχτά «αυτιά», λοιπόν, το στήσιμο του (παναρχαίου συμβόλου του) σταυρού δεν ήταν απλή «ομιλία», αλλά κραυγή!

• Κι αν αλλάξουμε τον ορισμό του «μηδενικού» μεσημβρινού, καί τον πάμε σε διαφορετική θέση απ’ το Γκρήνουϊτς, δεν αλλάζει τότε το 06:18′; Δεν πάει σ’ άλλον τόπο;

Σαφώς! Σαφέστατα! Πλην όμως, κρίνουμε με τα σημερινά δεδομένα – που έχουν καθιερωθεί στο σύγχρονο παγκόσμιο συλλογικό ασυνείδητο. (Έχουν κατσικωθεί, γιά την ακρίβεια!  🙂  )

 

Ά! Παρεμπιπτόντως… Πρόσφατα (στις 17 Μαρτίου 2019, λίγο μετά το μεσημέρι) πήρε φωτιά ο ναός του Αγίου Σουλπικίου στο Παρίσι. Στο ιερό του!!! (Ευτυχώς, κατασβέστηκε γρήγορα.) Ο συγκεκριμένος ναός, όμως, στο πάτωμά του έχει τη λεγόμενη «ρόζ γραμμή«, δηλαδή ένα μπρούντζινο λεπτό ένθεμα ανάμεσα στις μαρμαρόπλακες του πατώματος, που δείχνει από πού περνούσε ο «μηδενικός» μεσημβρινός· που τον επέβαλε παγκοσμίως, τότε, η Γαλλία, όταν είχε το πάνω χέρι στις «Μεγάλες Δυνάμεις» της εποχής. (Το Γκρήνουϊτς καθιερώθηκε, όταν έφτασε στο απόγειο της δύναμής της η Αγγλία – που παραμέρισε τους Γάλλους.)

Νά τηνε! (Καί μερικά ακόμη αποκρυφιστικά στοιχεία γι’ αυτήν, εδώ.)

 

 

Η είδηση ανεγράφη καί στο εγχώριο Διαδίκτυο, αλλά πέρασε απαρατήρητη. Γιά τον γράφοντα, όμως, ήταν ακόμη ένας «κραυγάζων» σχετικός οιωνός.

 

Όσον αφορά την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως (31 Μαρτίου 2019), δεν παρατήρησα κάποιο αξιοσημείωτο ουράνιο φαινόμενο γιά τη θέση του σταυρού της Μυτιλήνης.

Η εικόνα της ανατολής Ηλίου στις 31/03/2019, πάντως, είναι αυτή:

 

 

γ. Σαν επίλογος

Οι νοήμονες αναγνώστες ήδη έχουν καταλάβει ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτά τα «ματριξιανά» νούμερα (δηλ. τις απαιτήσεις «ματριξιανών προδιαγραφών» χώρου-χρόνου) επάνω στην επιφάνεια της Γής… καί πιθανώτατα θα βρούμε… δεν το λέω!  🙂  Εύκολο είναι, όμως!

Μήπως σας έβαλε σε καποιες υποψίες ο μεσημβρινός των 27º 19′ ανατολικού μήκους, που ανέφερα; Έτσι, γιά αρχή… τον συνδυάζετε με τη λέξη «Τροία»;

Εντάξει, δέ λέω, τότε είχαν διαφορετική μέτρηση χώρου-χρόνου, καί στα σίγουρα διαφορετικά αρχικά σημεία απ’ ό,τι σήμερα. Όμως, η έρευνα είναι έρευνα! Προσωπικώς, έχω αρχίσει να σκαλίζω το λίαν ενδιαφέρον αυτό θέμα, κι ίσως υπάρξει σχετικό άρθρο – αν βρώ κάτι. Δεν υπόσχομαι, αλλά θα το παλαίψω. Μέχρι τότε, όμως, θέλω εσείς να ψάξετε τα εξής (είπαμε, δεν θα τα κάνω όλα εγώ – αν καί γνωρίζω την απάντηση στο συγκεκριμένο πακέτο) :

(α) Σε ποιό γεωγραφικό πλάτος

καί στο θερινό ηλιοστάσιο

η διάρκεια της ημέρας (14:50′) με τη διάρκεια της νύχτας (09:10′) έχουν τη χρυσή αναλογία 1.618;

(β) Μήπως στο Ελληνικό έδαφος υπήρχε κάποιος ναός του Απόλλωνα εκεί πάνω;

(γ) Αν προεκτείνουμε μέχρι τον μεσημβρινό των 27º 19′ ανατολικού μήκους, τί πιθανόν να βρούμε;

Αυτά προς το παρόν!

 

ΤΕΛΟΣ

 

Σταυρός στη Μυτιλήνη – συμπληρωματικό 1

το προηγούμενο σχετικό άρθρο, έκανα δύο λάθη. (Mea culpa!) Το πρώτο, ότι παρουσίασα εσφαλμένως τη θέση του σταυρού. Καί το δεύτερο, ότι προϋπέθεσα «τυφλά» πως οι αναγνώστες μου ξέρουν Αστρονομία έστω «νηπιαγωγείου», καί κατάλαβαν τί θέλω να πω.

Λάθος καί το πρώτο, λάθος καί το δεύτερο – αλλά θα διορθωθούν ενθάδε. Θεωρήστε τα ως ήδη διορθωμένα, διότι γιά μέν τη σωστή θέση του σταυρού ήρκεσε ένα τηλεφώνημα, γιά δε τα μαθήματα στοιχειώδους Αστρονομίας (καί τις περαιτέρω επεξηγήσεις, του τί συμβαίνει με τη θέση του σταυρού – που με εξέπληξε) φροντίζει το παρόν άρθρο.

[Ελέγχονται, δέ, ως ανακριβείς οι πληροφορίες, που θέλουν κάτι Μυτιληνιές να έχουν μπουκάρει σ’ ένα αρχαίο θέατρο καί να θρηνούν ξεμαλλιασμένες (καί να τρέχουν τα δάκρυα κάτω – μαζί με το μακιγιάζ! lol!!!), ουρλιάζοντας διάφορα αρχαία σχετλιαστικά: «- Ιώ!’, «- Ιού!», «- Βαβαί!» «- Παπαί!», «- Ιατταταί!», «- Ωττοττοτί!», κτλ παρόμοια.  🙂  ]

 

Ξεκινάμε, λοιπόν, από τη σωστή θέση του σταυρού:

 

 

Καί σε μεγέθυνση:

 

 

Με συντεταγμένες 39º 06′ 34′ ‘ βόρειο πλάτος, 26º 34′ 00′ ‘ ανατολικό μήκος.

Πρίν τις βάλουμε στο Stellarium, ώστε να δούμε την εικόνα του ουρανού γιά ανατολή Ηλίου στις τρείς ημερομηνίες της έρευνάς μας, ας δούμε κάτι άλλο.

 

α. Απλά μαθήματα Αστρονομίας

Η Αστρονομία παρουσιάζει -βεβαίως- ουράνια φαινόμενα, καθώς καί επίγεια τοιαύτα (λόγωι προβολικής Γεωμετρίας). Τα τελευταία σε πολύ βασικό επίπεδο συνοψίζονται σε ανατολές καί δύσεις (καί μεσουρανήματα). Αυτά ακριβώς μας ενδιαφέρουν εδώ, οπότε ας τα δούμε.

Ο Ήλιος δεν ανατέλλει πάντα από το ίδιο σημείο. Μέσα στο έτος, διαγράφει παλινδρομικώς ένα τόξο, που ξεκινάει από το πιό νότιο σημείο του στις 21 Δεκεμβρίου  (χειμερινό ηλιοστάσιο), καί φτάνει στο πιό βόρειο στις 21 Ιουνίου (θερινό ηλιοστάσιο). Καί ξανά πίσω, απ’ τις 22 Ιουνίου! Καί ξανά μπρός, απ’ τις 22 Δεκεμβρίου, κτλ – επ’ άπειρον.

Απ’ ανάμεσα, στις 21 Μαρτίου (εαρινή ισημερία) καί στις 21 Σεπτεμβρίου (φθινοπωρινή ισημερία) ανατέλλει ακριβώς στις 90 μοίρες δεξιοστρόφως από βορράν – δηλαδή, στην «μαθηματική» ανατολή.

Ακριβώς τα ίδια ισχύουν -γιά τον Ήλιο- καί γιά τα σημεία δύσεως, συμμετρικά με τα σημεία ανατολής.

Θα δούμε -μέσωι του Stellarium– τις ανατολές καί τις δύσεις σε δύο τόπους, γιά σύγκριση: (α) στην Αθήνα καί (β) στο σημείο του σταυρού της Μυτιλήνης (που μας ενδιαφέρει εδώ).

 

αΙ. Αθήνα – ανατολές

Συντεταγμένες Αθήνας (από Stellarium) 37º 58′ 46.02′ ‘ βόρειο πλάτος, 23º 42′ 58.40′ ‘ ανατολικό μήκος.

Ξεκινάμε με την ανατολή στο χειμερινό ηλιοστάσιο:

 

 

Στην εαρινή ισημερία:

 

 

Στο θερινό ηλιοστάσιο (η ένδειξη ώρας αναφέρεται στη «θερινή» ώρα – έχει προστεθεί μία ώρα στην πραγματική) :

 

 

Καί στη φθινοπωρινή ισημερία (παρομοίως με «θερινή» ώρα) :

 

 

Παρατηρούμε ότι ο Ήλιος ξεκινάει ν’ ανατέλει από κάπου 31 μοίρες μετά την ανατολή (δηλ. 121º νοτιοανατολικά – βορράς στις 0º) στις 21 Δεκεμβρίου, καί φτάνει συμμετρικώς πάλι στις 31º πάνω από την ανατολή, δηλαδή στις 90º – 31º  = 59º (βορειοανατολικά) στις 21 Ιουνίου. Στις δύο ισημερίες, ανατέλλει επακριβώς στο σημείο της ανατολής (δηλ. ακριβώς 90º δεξιοστρόφως  από βορράν).

Παρατηρούμε, ακόμη, ότι η φθινοπωρινή ισημερία του 2019 -κατά Stellarium- δεν είναι στις 21, αλλά στις 22 Σεπτεμβρίου. Όντως, η ισημερία κάθε χρόνο παίζει μιάμιση μέρα σύν ή πλήν από την θεωρητική τιμή της 21ης Σεπτεμβρίου.

 

αΙΙ. Αθήνα – δύσεις

Να δούμε τώρα τις δύσεις στην Αθήνα με τη σειρά.

Χειμερινό ηλιοστάσιο:

 

 

Εαρινή ισημερία:

 

 

Θερινό ηλιοστάσιο (με «θερινή» ώρα) :

 

 

Φθινοπωρινή ισημερία (πάλι με «θερινή» ώρα) :

 

 

Παρατηρούμε ότι:

(α) Υπάρχει μιά συμμετρία στις γωνίες του ορίζοντα γιά τις ανατολές στα ηλιοστάσια (31 μοίρες εκατέρωθεν της «μαθηματικής» Δύσης), αλλά όχι στις ώρες.

(β) Στις ισημερίες υφίσταται μιά περίπου συμμετρία στις ώρες. Σωστά, διότι η εαρινή ισημερία στο πρόγραμμα αποδίδεται με τη «χειμερινή» (πραγματική αστρονομική) ώρα, ενώι η φθινοπωρινή με την «θερινή» (ώρα βλακείας των ποδιτσο-πωλητικών). Οπότε, αν αφαιρέσουμε τη διαφορά της μίας ώρας από τη θερινή ώρα, πέφτουμε περίπου στα ίδια.

Η ασυμφωνία στα πρώτα λεπτά του χρονισμού ανατολής-δύσης εκ πρώτης όψεως (καί …σκέψεως) δεν έπρεπε να υπάρχει. Αλλά εξηγείται, διότι οι πραγματικές ισημερίες, δηλαδή οι μέρες πραγματικής ισότητας ημέρας καί νύχτας (ανά 12ωρο η καθεμία), στα γεωγραφικά πλάτη της Ελλάδας πέφτουν: η μέν εαρινή λιγάκι πιό πρίν από τις 21/03 (κάπου στις 17 ή 18 του μήνα), η δε φθινοπωρινή λιγάκι πιό μετά (κάπου στις 25 / 26 Σεπτεμβρίου). Επακριβώς 21/03 καί 21/09 πέφτουν στον ισημερινό.

[Συγκρατήστε το αυτό, επειδή τα δύο «21» έχουν (από μακροχρόνια χρήση) καθοριστεί να ορίζουν την ισημερία στα μυαλά μας, άρα κουβαλάνε ισχυρώτατο -σχεδόν ακλόνητο- συμβολισμό.]

Γιά του λόγου το αληθές, ιδού οι δύο οθόνες των πραγματικών ισημεριών από το πρόγραμμα «Moon calendar» γιά κινητά τηλέφωνα. (Καί το Stellarium τα δείχνει αυτά, όμως εδώ φαίνονται πιό όμορφα καί συγκεντρωμένα – μέσα στα κόκκινα πλαίσια.)

(Οι συντεταγμένες που βλέπετε, αναφέρονται στον Βόλο, όπου ζώ – αλλά δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά γιά την υπόλοιπη Ελλάδα.)

Πραγματική εαρινή ισημερία:

 

 

Καί πραγματική φθινοπωρινή ισημερία:

(Οι ώρες ανατολής καί δύσεως ‘Ηλιου καί Σελήνης είναι «θερινές», αλλά δεν μας απασχολούν, διότι εδώ μας ενδιαφέρει μονάχα η ημερομηνία.)

 

 

(Σημείωση γιά τους παρατηρητικούς: Μην απορείτε, που βλέπετε σημειωμένη ώρα GMT -Greenwitch Mean Time- +3. Είναι επειδή το κινητό μου ήδη πάει με τη θερινή ώρα, τώρα που γράφω το παρόν άρθρο, κι απλά άλλαξα προσωρινά τις ημερομηνίες στο προγραμματάκι, γιά να σας δείξω αυτό που θέλω.

Η σωστή ώρα Ελλάδος, βέβαια, είναι GMT+2.)

 

(επόμενο)

 

Ο σταυρός στη Μυτιλήνη

αλ@κα μου, αυτά τα πράγματα ΔΕΝ γίνονται!!!!!

Ηρέμησε, Εργοδότη παιδί μου! Ηρέμησε! Φάε το μπισκότο σου να αισθανθείς όμορφα, καί πάρ’ το απ’ την αρχή!

Εντάξει!… Βαθειές ανάσες, καί ηρεμώ!

 

Λοιπόν. Αν καί την ξέρετε την ιστορία απ’ τα ιντερνέτια, να την ξαναπώ εδώ κάπως σύντομα:

Πρίν από μερικούς μήνες στη Μυτιλήνη, κάποιοι κάτοικοι τα πήραν στο κρανίο με τα συνεχόμενα κύματα εισερχομένων λάθρο, κι αποφάσισαν να στήσουν έναν σταυρό πάνω από την ακρογιαλιά στη βόρεια άκρη της πόλης Μυτιλήνης…

…εδώ, στην κόκκινη κουκκίδα…

 

 

…γιά να υπενθυμίζουν στους λάθρο ότι εισέρχονται σε χριστιανική χώρα, την οποία οφείλουν να σεβαστούν.

(Μεταξύ μας, άμα περιμένουν οι Μυτιληνιοί ότι ο σταυρός θα διδάξει τον σεβασμό στις Ελληνικές πολιτισμικές αξίες στα λαθροπιθήκια, ψώνισαν από σβέρκο· αλλά, τέλος πάντων, ουδέν μεμπτόν.)

Απ’ την άλλη, στην εικόνα φαίνεται καθαρά η πλάζ κάτω απ’ το πάρκο, όπου ο λαϊκός κόσμος πάει γιά τα καλοκαιρινά του μπάνια – καί θα ήταν τελείως απαράδεκτο την μικρή αυτή καταφυγή των ντόπιων να τη μαγαρίσουν μπούρκες καί λαθροβρωμιά.

 

Έλα, όμως, που στη Μυτιλήνη κυκλοφορούν καί κάτι (πολυπληθείς) κροκόδειλοι, ονόματι «Μ»ΚΟ, «αναρχικοί», «αλληλέγγυοι», καί τα ρέστα… οι οποίοι φρόντισαν να πάνε νυχτιάτικα καί να γκρεμίσουν τον εν λόγωι σταυρό.

Οι Μυτιληνιοί το πήραν πατριωτικά, καί ξαναστήσαν δεύτερον σταυρό, τσιμεντένιον με μπετόβεργες.

Οι κροκόδειλοι, όμως, ξαναπήγαν (πάλι νύχτα) με βαρειές, καί κατέστρεψαν καί τον δεύτερο σταυρό.

Αλλά οι Μυτιληνιοί πείσμωσαν αγρίως, καί συνεργούντος κι ενός (προφανώς ομοιοπαθούς λαθροπλήκτου) Χιώτη, φτιάξανε έναν τεράστιο σιδερένιο σταυρό. Τον οποίο τον κουβάλησαν απ’ την Χιόν (ο τόνος στη λήγουσα! lol!!!) με νταλίκα -μέσα σε πλοίο φέρρυ, φυσικά-, γιά να τον στήσουν στη θέση των κατεστραμμένων.

Έλα, όμως (εκ δευτέρου), που επενέβησαν οι εμβάτσοι της Μυτιλήνης, καί πήγαν να κατάσχουν τη νταλίκα με τον σταυρό, καί την έκλεισαν σε μάντρα! (Κουφάλες εμβάτσοι, είσαστε αισχρά ρουσφέτια του Σύριζα, γι’ αυτό πεταχτήκατε να κάνετε πλάτες στους κροκόδειλους – παρά το ότι δεν σας το ζήτησε κανείς! Τί; Όχι; Ψέμματα λέω; Καλάααα!… Καλάααα!…)

 

Αυτά όλα στις αρχές Φεβρουαρίου ενεστώτος έτους 2019.

Όμως, περίπου έναν μήνα μετά, με κάποιον μαγικό τρόπο η σταυροφόρος νταλίκα βγήκε απ’ την εμβατσόμαντρα, καί ξημερώματα Κυριακής 3 Μαρτίου 2019 οι ενδιαφερόμενοι Μυτιληνιοί είχαν στήσει τον σταυρό με τη βοήθεια γερανού (με τα χέρια δεν στηνόταν!) σε βάση με δώδεκα ατσάλινα μπουλόνια, κι όταν βγήκε ο Ήλιος καμαρώνανε με «σέλφιζ» καί λοιπές καλλιτεχνικές φωτογραφίες! Κι εμείς όλοι καμαρώναμε μαζί τους! (Παρακάτω μιά ωραία φωτό του σταυρού από το ξημέρωμα εκείνης της Κυριακής.)

 

 

Βέβαια, η ιστορία μας δεν είχε ακριβώς αίσιο τέλος. («Χάππυ έντ», που λέν καί στο χωριό. Lol!!!) Διότι πάλι επενέβησαν οι εμβάτσοι (τα ρουσφέτια, που λέγαμε), καί μπαγλάρωσαν αυτοφώρως (με κατηγορίες του κώλου) τους στήσαντες τον σταυρό, γιά να τους παραπέμψουν σε τακτική δικάσιμο. Αλλά, τέλος πάντων, κάπου εδώ σταματάει προσωρινώς η αφήγηση των πεζών γεγονότων – ο δέ σταυρός εξακολουθεί να παραμένει στη θέση του μέχρι σήμερα.

 

Κι εδώ έρχεται καλπάζοντας το Ιππικό, να βοηθήσει! Εννοώ, πως ουδόλως θα ξέφευγαν από το παρόν ιστολόγιο οι «κρυμμένες» μεταφυσικές λεπτομέρειες της ιστορίας αυτής!

Λοιπόν. Κάπως πιό λεπτομερειακά, ο σταυρός στήθηκε σ’ αυτή τη θέση:

 

 

Από το Γκούγκλ Έρθ βλέπουμε τις συντεταγμένες: 39 μοίρες 06′ 41′ ‘ βόρειο πλάτος, καί 26 μοίρες 34′ 00’ ‘ ανατολικό μήκος. Οπότε, τί το πιό προφανές να τις βάλουμε στο Στελλάριουμ (καί σε ύψος 10 μέτρα απ’ τη θάλασσα, όπως στην πραγματικότητα), γιά να δούμε την εικόνα του ουρανού… καί διαλέγουμε τις (νυχτερινές) πρώτες ώρες της Κυριακής, 03-03-2019, που ο σταυρός στηνόταν.

 

 

Πέρα από τη σύνοδο Αφροδίτης-Σελήνης καί τον Δία στο ποδάρι του Προμηθέα (καί κοντά στο γαλαξιακό κέντρο), δεν βλέπουμε κάτι εντυπωσιακό. Όμως, προχωράμε τον χρόνο μπροστά, στη θέαση της ανατολής του Ήλιου από τη θέση του σταυρού, τη μέρα της εαρινής ισημερίας…

…όπου προσωπικά έμεινα κάγκελο!

 

 

ΔΕΝ γίνονται αυτά, λέμε!!!

 

Το ν’ ανατείλει ο Ήλιος ακριβώς μπροστά στον σταυρό, καί δή τη μέρα της εαρινής ισημερίας, καί δή την «πυθαγορική» ώρα 06:18′ (με απόκλιση μόλις τριών λεπτών της ώρας), είναι δουλειά που απαιτεί τουλάχιστον ηλεκτρονικό υπολογιστή!

Πώς, λοιπόν, επιτεύχθηκε αυτό μονάχα με τη λαϊκή πρωτοβουλία; Δεν επιτεύχθηκε.

Η απάντηση βρίσκεται …ΆΝΩΘΕΝ… καί πουθενά αλλού.

Αν, λοιπόν, ήμουνα στη θέση όχι των κροκοδείλων, αλλά αυτών που βρίσκονται από πίσω τους, θά ‘τρωγα τον κόσμο να βρω εισιτήριο, να την κοπανήσω απ’ την Ελλάδα εγκαίρως. Κι αν ήμουνα εκτός Ελλάδος, θα σταματούσα πάραυτα οποιαδήποτε εχθρική ενέργεια εναντίον της χώρας αυτής. Γιατί;

Διότι η Ελλάδα ξυπνάει με τρόπους μή ελεγχόμενους από ανθρωπάκια μυστικών Ατλαντείων κέντρων αποφάσεων – καί σύντομα θα πάρουν μπρός τα πανάρχαια άρρητα μυστικά της όπλα. Άρα, αν είναι κανείς λάθρο, «αλληλέγγυος», ή ότιδήποτε παρόμοιο, η μόνη σώφρων ενέργειά του είναι το: τρεχάτε ποδαράκια μου!

 

Η Ελλάδα, λοιπόν, ναί. Ξυπνάει. Εμείς;

Ά, γιά μας ισχύει αυτό που λέει αποφθεγματικώς μία γνωστή μου κυρία:

«- Βοήθα με, Θεέ μ’!»

«- Κουνήσ’, άνθρωπέ μ’!»

Οπότε… (ξε)κουνηθήτε συν-Έλληνες!

 

Υγ 1: Λογικά, πρέπει ν’ αναλύσω καί την ίδια τη γεωγραφική θέση του σταυρού. Δεν θα το πράξω, διότι πρόκειται γιά προσώρας απόρρητη πληροφορία. Έχει, όμως, απόλυτη σχέση με το ξύπνημα των δυνάμεων, που αναφέραμε.

Υγ 2: Πιθανώτατα υπάρχουν κι άλλα «κρυμμένα» υπερφυσικά στοιχεία, που τώρα δεν τα παρατήρησα. Η οποιαδήποτε καλή ιδέα, όμως, ευπρόσδεκτη!

Υγ 3: Δεν θα επαναλάβω όσα λέω, γιά την αρχαιότητα κάποιων συμβόλων μας. Θεωρώ πως αυτές οι γνώσεις ήδη είναι κοινό κτήμα των Ελλήνων.