. . . . . . . . . . .
ii.-4 Όμηρος καί Σαντορίνη – από σπόντα
Μιά που πιάσαμε την κουβέντα γιά τους Αρτζάβα, πρέπει να τα πούμε κι αυτά· διότι ο πρωταρχικός σκοπός του ιστολογίου μας είναι να προσφέρει (όσο το δυνατόν) πρωτογενές υλικό γιά σκέψη κι έρευνα. Προκύπτουν, λοιπόν, δύο πολύ ενδιαφέροντα σίγουρα συμπεράσματα, κι ένα πιθανό.
. . . . . . . . . . .
Το πρώτο σίγουρο:
- Τα γεγονότα των Αρτζάβα δείχνουν καθαρά πως ο Τρωϊκός πόλεμος είναι παλαιότερος αυτών.
Μ’ όλες τις επιφυλάξεις που έχουμε γιά τα Έπη…
[…Κυρίως το ότι είναι συρραφή λαϊκών τραγουδιών διαφόρων εποχών, πράγμα το οποίο συστηματικώς διαφεύγει ( ; ) ακόμη κι απ’ τους φιλολόγους, γι’ αυτό καί μπερδεύονται όλοι ως προς: (α) την ιστορική κατάταξη των περιγραφομένων γεγονότων, καί (β) ως προς την ταύτιση των γεγονότων με τους «πραγματικούς παράγοντες», δηλαδή οικονομία, γεωγραφία, κτλ…]
…μπορούμε να πούμε (χωρίς τον φόβο του λάθους) πως κατά βάσιν αποτελούν μία κύρια αφήγηση (Τρωϊκός Πόλεμος καί άλωση της Τροίας), πάνω στην οποία οι λαϊκοί βάρδοι -στα πανηγύρια της κάθε εποχής- κόλλησαν γεγονότα από προηγούμενες, αλλά καί μεταγενέστερες εποχές.
. . . . . . . . . . .
Ως παράδειγμα, βλέπουμε πως διάφοροι συγγραφείς -κυρίως της Ελληνιστικής εποχής- μιλάνε γιά ένα εντυπωσιακό αστρονομικό φαινόμενο, την (αν θυμάμαι καλά) ανατολή της Αφροδίτης δίπλα στον Ήλιο καί μαζί μ’ αυτόν. Οι βάρδοι μιάς εποχής, λοιπόν, πήγαν καί το κόλλησαν το φαινόμενο αυτό δίπλα στην εξιστόρηση της κηδείας του Πατρόκλου… το οποίο φαινόμενο χρονολογήθηκε (αστρονομικώς) κάπου στα 1,200 πΧ (συν κάτι ψιλά).
[Σημείωση: Επειδή αυτά τα φαινόμενα έχουν -σχετικώς σταθερή- περιοδικότητα, η μ’ αυτόν τον τρόπο ανατολή της Αφροδίτης σίγουρα έχει επαναληφθεί αμέτρητες φορές στο παρελθόν· πλήν, όμως, προφανώς προκύπτουν χρονολογήσεις τελείως «εκτός πλαισίου».
Παρεκτός αν, κάθε που συμβαίνει, νομοτελειακώς κηδεύεται κι ένας Πάτροκλος. Άλλη ιστορία, όμως, αυτό. Δεν ανακατευόμαστε με το Μάτριξ τώρα.]
Καί θριαμβολογούν οι φιλόλογοι! «- Νά! Τα είδατε, που σας τα λέγαμε;! Τρωϊκός το 1,200 πΧ, Όμηρος το 800 πΧ!»…
…Μή υποψιαζόμενοι, όμως, ότι πέφτουν σε παγίδα!
Βλέπετε, τα Έπη μιλάνε γιά πρόσωπα καί γεγονότα (περίπου) δύο γενιές των πρωταγωνιστών τους πρίν απ’ αυτούς, καί (περίπου) δύο γενιές μετά. Καί γιά πιό πρίν, καί γιά πιό μετά, σιωπή. Εάν, όμως, πράγματι ο Τρωϊκός είναι υπόθεση του 1,200 πΧ, καί η συστηματική γραπτή αφήγηση της Ιστορίας μας αρχίζει κάπου το 700 με 600 πΧ (με τον Ησίοδο, ξέρω ‘γώ), τί απέγιναν στα -υποτιθέμενα- 600 αυτά «σκοτεινά» έτη (από την άλωση της Τροίας καί εντεύθεν) οι κατάλογοι αρχόντων καί πρωθιερέων;… τη στιγμή που γνωρίζουμε -όχι μόνο τα πλήρη συγγενολόγια, αλλά- μέχρι καί τις γκόμενες των Ομηρικών ηρώων; Γιατί δεν τους γνωρίζουμε τους καταλόγους αυτούς;
Εάν ο Τρωϊκός έγινε 900 χρόνια παλιότερα του 1,200 πΧ (όπως υποστηρίζω), τότε ναί, υπάρχει μιά κάποια δικαιολογία: καταστρεπτικά γεγονότα απ’ ανάμεσα, πόλεμοι, φυσικές καταστροφές… που δεν τα ξέρουμε, ή που -γιά κάποιους λόγους- δεν μιλάμε γι’ αυτά, πχ έκρηξη ηφαιστείου Θήρας… λογικό είναι να μη σωθούν τα ονόματα ανθρώπων, που δεν κάναν, δά, καί τίποτε ηρωϊκό. Αλλά τα 600 χρόνια είναι μικρό διάστημα, γιά να ισχυριστείς εξαφάνιση – καί ΔΕΝ δικαιολογείται με τίποτε τόση σιωπή.
. . . . . . . . . . .
Πάντως, ο Τρωϊκός πόλεμος είναι παλαιότερος της εποχής των Αρτζάβα· διότι, απλούστατα, τα Έπη δεν αναφέρουν που-θε-νά εκστρατείες των Αχαιών τόσο μέσα στην ενδοχώρα. Όλος ο αγώνας των Ελλήνων εναντίον των Τρώων διαδραματίζεται στην ακρογιαλιά καί στη μικρή πεδιάδα πρό των τειχών της Τροίας. Πουθενά δεν αναφέρονται -έστω, με άλλα ονόματα- πχ ο ποταμός Σαγγάριος καί η Αλμυρά Έρημος· ή άλλα γεωγραφικά τοπία, τα οποία σίγουρα συνάντησαν οι Αρτζάβα καθ’ οδόν προς τη χώρα των Χετταίων.
Όμως, κάτι έμεινε στα Έπη κι απ’ αυτούς! Είπαμε, οι βάρδοι κολλούσαν άσχετα μέν, εντυπωσιακά δέ γεγονότα στην κυρίως αφήγηση.
Πώς;
Αμέσως μετά η εξήγηση.
. . . . . . . . . . .
Μιά που αναφέραμε την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας (Σαντορίνης / Στρογγύλης / Καλλίστης),…
- …Αυτή ακριβώς είναι το αίτιο, που ώθησε τους Αρτζάβα να εισχωρήσουν πολύ μέσα στα ενδότερα της Μ. Ασίας!
Κι αυτό είναι το δεύτερο σίγουρο συμπέρασμά μας.
Γιατί;
Διότι οι σεισμοί τους διέλυσαν τα σπίτια· κι όχι μόνον. Τους έπνιξε καί το ντουμάνι, το οποίο οι αέρηδες έφεραν στα μέρη τους. Αυτό το συνάγουμε με σιγουριά, επειδή το σκηνικό (με την αερομεταφερόμενη τέφρα προς Μ. Ασία) επανελήφθη στη μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου κατά τους χριστιανικούς αιώνες, πλέον· στην αρχή της περιόδου της Εικονομαχίας. (Τότε εθεωρήθη ως έκφραση της οργής του Θεού, γιά την ασέβεια των αυτοκρατόρων καί των κολλητών τους.) Ξανά έφτασε σε πλήρη πυκνότητα νέφους όλος αυτός ο ηφαιστειακός κονιορτός στα νοτιοδυτικά παράλια της Μ. Ασίας!
Σ’ αυτό ακριβώς το γεγονός στηρίχτηκε η περίφημη αφήγηση του «θανατικού», που έριξε ο Απόλλων στους Αχαιούς, μέσα σε κατασκότεινο γιά μέρες ουρανό… με τους Αχαιούς να λένε την περίφημη φράση:
«…Εν δέ φάει, καί όλεσσον!»
Παπαναπεί: Σκότωσέ μας, ρέ Απόλλωνα, αφού έτσι γουστάρεις! ‘Ντάξ’, αλλά μέσα στο φώς!
[Φυσικά, αν οι Αρτζάβα εισέπνευσαν καί κατάπιαν ολόκληρα κιλά ηφαιστειακής τέφρας ο καθένας, καταλαβαίνουμε πολύ καλά τί είδους «θανατικό» ήταν αυτό. Περίπου σαν την Πομπηΐα· μόνο που αυτοί δεν ήταν μαλθακοί Ρωμαίοι πλούσιοι, καί δεν γύρισαν απ’ το άλλο πλευρό στα κρεββάτια τους. Αντιθέτως, τρέξαν να σωθούν – καί σώθηκαν αρκετοί.
Επίσης, αιτιολογείται μιά χαρά η έτερη φράση:
«…Αιεί, δέ, πυραί νεκύων εκαίοντο θαμειαί!»
Δηλαδή, είχαν ανάψει πολλές φωτιές καύσεως νεκρών. Η καύση των νεκρών είναι έθιμο της Εποχής του Κριού, ζωδίου της φωτιάς. Στην προηγηθείσα Εποχή του Ταύρου, ζωδίου της γής, υπήρχε η ταφή των νεκρών. Συνεπώς, μιλάμε γιά τους νεκρούς των Αρτζάβα, όχι του στρατού των Πανελλήνων στην Τροία.
Την ανακολουθία αυτή έχουν επισημάνει καί οι φιλόλογοι – αν καί την αποδίδουν απλά στη συρραφή τραγουδιών.]
Δεν έχει, λοιπόν, να κάνει με τον Τρωϊκό, αλλά με τους Αρτζάβα. Οπότε, μπορούμε να καταλάβουμε επακριβώς καί το πότε πολέμησαν αυτοί με τους Χετταίους: την περίοδο λίγο μετά από το 1,625 πΧ (έκρηξη ηφαιστείου), μέχρι την οριστική απόκρουσή τους (καί θρίαμβο των Χετταίων) 75 χρόνια μετά, κάπου το 1,550 πΧ. (Πολεμούσαν επί τρείς γενιές, δηλαδή. Ποιός δεκαετής Τρωϊκός;!)
. . . . . . . . . . .
Το μή σίγουρο συμπέρασμα, τώρα, είναι το ότι το 1,550 πΧ οι Αρτζάβα ηττήθησαν από τους Χετταίους καί υποδουλώθηκαν σ’ αυτούς (ενώι μέχρι τότε το πάλευαν), ίσως επειδή οι Χετταίοι την τελευταία στιγμή δέχτηκαν στρατιωτική (καί άλλης μορφής) ενίσχυση από ομόφρονές τους: τους την ίδια εποχή οριστικώς εκδιωγμένους από την Αίγυπτο Ύκσως!…
…Οι οποίοι έμαθαν τα καθέκαστα, κι είπαν να βάλουν ένα χεράκι, να βοηθήσουν.
[Αυτό, βέβαια, μπορεί να μην είναι απλώς ένα δικό μου συμπέρασμα, αλλά όντως ν’ αναγράφεται ξεκάθαρα καί στις πινακίδες των Χετταίων· αλλά, φυσικώι τώι λόγωι, κάτι τέτοιο το αγνοώ. Πώς θα μπορούσε, άλλως τε, να το γνωρίζω; Ούτε πρόσβαση σε τέτοια ευρήματα έχω, ούτε χρόνο διαθέσιμο να καθήσω να τα σκαλίσω. Ούτε άπειρο χρήμα, ν’ αγοράζω εξειδικευμένες εκδόσεις.]
. . . . . . . . . . .
Βέβαια, έως ότου όλ’ αυτά φτάσουν ν’ αναγράφονται «επισήμως» στα βιβλία της Ιστορίας, ίσως μετενσαρκωθούμε καμιά δεκαριά φορές ακόμη! lol!!! Βλέπετε, όμως, ότι η αναψηλάφηση του παρελθόντος, το συμπλήρωμα των κενών, η τοποθέτηση των «ορφανών» ψηφίδων στη σωστή θέση του πάζζλ, δεν είναι, δά, καί κάτι τόσο δύσκολο· αρκεί να καθήσεις λιγάκι να σκεφτείς.
Κι αρκεί να το θέλεις.
. . . . . . . . . . .
[Σαν υστερόγραφο στην υποενότητα:
Η προσωπική μου μελέτη των συνεπειών της έκρηξης του 1,625 πΧ με οδήγησε σ’ ένα ακραίο μέν, αλλ’ αναπόφευκτο συμπέρασμα. Διότι, αν αποκλείονται όλες οι άλλες πιθανές εκδοχές, τότε, αυτό που σου μένει, είναι αυτό που πράγματι έγινε. Όσο απίθανο κι αν το θεωρείς εξ αρχής. (Άρθουρ Κόναν Ντόϋλ έφα· διά στόματος Σέρλοκ Χόλμς.)
Συνεπέρανα, λοιπόν, ότι η όδευση του τσουνάμι / του σεισμικού κύματος / του ηφαιστειακού νέφους πάει κόντρα με τη λογική σε μεγάλο βαθμό. Άρα, ήταν κατευθυνόμενη!!!!!
- Το να καταλάβεις πως το τότε ιερατείο χειριζόταν την ηφαιστειακή ενέργεια, ακόμη καί γιά πρόσδωση αθανασίας, είναι εντυπωσιακό μέν, αλλά εντάξει, το χωνεύεις. Από κάποιο σημείο καί μετά, το θεωρείς δεδομένο καί δεν σε εκπλήσσει. Χαμένες υπεργνώσεις των αρχαίων ημών…
- Το να διαπιστώσεις ότι η έκρηξη ήταν προγραμματισμένη με «χρονοδιακόπτη», ούτε αυτό εκπλήσσει – αν έχεις κατανοήσει το προηγούμενο συμπέρασμα. (Είπαμε: τα Μαθηματικά δεν λένε ψέμματα· το ηφαίστειο «κουδουνίζει» από τότε μέχρι καί σήμερα.)
- Όμως, το να δείς στον χάρτη ότι οι συνέπειες της έκρηξης στον χώρο ήταν απολύτως κατευθυνόμενες, έ, μ’ αυτό υποκλίνεσαι!!!
Σα να χτυπάει ένα πυρηνικό του Πούτιν τη Τζιού Γιάρκ, καί καταρρέουν οι οικοδομές στο Παρίσι! Ούτε άσσος του μπιλιάρδου δεν θα κατάφερνε τέτοια φάλτσα!]
. . . . . . . . . . .
iii. Οι μάγισσες της Σμύρνης
Είχα παρακολουθήσει την τηλεοπτική σειρά (τον καιρό που παιζόταν στην τηλεόραση), αν καί το ομότιτλο βιβλίο δεν το έχω διαβάσει· παρά το ότι τα σενάρια είναι πάντα κατώτερα του βιβλίου, στο οποίο βασίζονται.
[Γιατί κατώτερα; Επειδή η εικόνα απευθύνεται κατά 90% στο θυμικό του θεατή καί κατά το πολύ 10% στη σκέψη του, ενώι με το γραπτό τα ποσοστά είναι σχεδόν αντίστροφα.]
Πάρτε, όμως, καί μιά ιδέα γιά την υπόθεση, αν δεν έχετε ασχοληθεί.
Εν πάσει περιπτώσει, η τηλεοπτική σειρά περιέγραφε τη ζωή μιάς αρριβίστριας γυναίκας, πρώην ξυπόλητης (που μάζευε ραδίκια, κτλ), η οποία μιά ζωή κυνηγούσε πλούσιους άντρες, τους έκανε -άγνωστο πώς- να τη γουστάρουν σαν παλαβοί, την παντρευόντουσαν, καί κάποια στιγμή …συμπτωματικώς… 🙂 όλοι τους αποχαιρετούσαν τον μάταιο τούτο κόσμο. Αλλά η χήρα, όταν στέρευαν τα (κροκοδείλια) δάκρυά της, απλά τσιμπούσε την κληρονομιά καί πήγαινε στον επόμενο (πλούσιο), να τον τυλίξει στα δίχτυα της.
. . . . . . . . . . .
Επίσης, η πρωταγωνίστρια της ιστορίας -κι απ’ όσα κατάλαβα από την εξιστόρηση στο σήριαλ- ως μάγισσα ήταν απόφοιτη …δημοτικού σχολείου! Καμμία σύγκριση με τις δασκάλες του Χάρρυ Πόττερ, δηλαδή! lol!!! Άντε, το πολύ να διάβαζε το φλυτζάνι του καφέ, ή να έλεγε τα χαρτιά. Αν ήταν μάγισσα σοβαρού επιπέδου, θα είχε κάποιες γνώσεις «εκ των ούκ άνευ», ως απαράβατες αρχές της μαγείας.
Τί, δηλαδή;
…Πρό ενός τετάρτου του αιώνα, όταν πρωτοσυνδέθηκα στο Διαδίκτυο, ήταν της μόδας τα newsgroups (καί τα ημέηλς). Μέσωι αυτών (καί μιά που κατάλαβα από τότε τί βοήθεια προσφέρει το Διαδίκτυο στην έρευνα), ήρθα σ’ επαφή με δύο πραγματικές μάγισσες, από Ιρλανδία μεριά, που μάλιστα μιλούσαν καί την teanga ársa (την «αρχαία γλώσσα», δηλαδή τα Κέλτικα). Αυτές ήταν της Δρυϊδικής μαγείας· όχι της νεοπαγανιστικής (κι αμερικανόφερτης) Βήητσα. Τους έθεσα, λοιπόν, κάποια ερωτήματα, καί αμφότερες ήταν σαφέστατες!
- Η μία είπε πως η μάγισσα γνωρίζει πως, ό,τι κάνεις (καλό, ή κακό), επιστρέφει επάνω σου με τριπλάσια δύναμη. (Άρα, ουσιαστικά σου μένει ν’ ακολουθήσεις τον δρόμο του καλού.)
- Η δεύτερη είπε πως η μαγεία έχει σκοπό να τα πας καλά κυρίως με τη Φύση καί τους συνανθρώπους σου, κι όχι να κυνηγάς λεφτά καί δόξες καί τέτοια.
Μάλιστα, ξεκαθάρισε ότι η ίδια φροντίζει -με τη μαγεία της- τα οπωροφόρα στο περιβόλι της να έχουν πάντα καλή καρποφορία… καί συμπλήρωσε (με αρκετή δόση Ιρλανδέζικου χιούμορ) πως πράγματι, οι μαρμελάδες της κερδίζουν πάντα τους διαγωνισμούς, που κάνουν οι νοικοκυρές του χωριού στα πανηγύρια!
Επομένως, η (παραδόπιστη) πρωταγωνίστρια «μάγισσα της Σμύρνης» μάλλον δεν τα πολυγνώριζε αυτά, ή δεν τους πολυέδινε σημασία. Υπάρχει, όμως, καί τρίτο καί χειρότερο, που αυτό το ξέρω απ’ αλλού· όχι από τις Ιρλανδέζες:
Η χειρότερη μορφή μαύρης μαγείας, είναι το να στερείς την ελευθερία ενός ατόμου χωρίς λόγο.
Εάν, μάλιστα, αυτό το κάνεις με ψυχικές δυνάμεις, τότε ούτε ψύλλος στον κόρφο σου!!!
[Τ’ ακούτ’ εσείς, αυτά; Εσάς, τους κατάμαυρους μάγους με τα εμβόλια, λέω. Που στερήσατε την ελευθερία ενός ολόκληρου λαού με το «έτσι γουστάρω»!!!
- Τ’ ακούτε, πωλητικοί;
- Τ’ ακούτε, μασκαριώτατε καί δεσποτάδες;
- Τ’ ακούτε, «γιατροί»;
Το τί μαλαπέρδα σας έρχεται, δέ φαντάζεστε κάν!…]
Εάν, λοιπόν, η «μάγισσα της Σμύρνης» παντρεύτηκε τους πλούσιους αυτούς, επειδή τους φέρθηκε ως γυναίκα, ως θηλυκό (χωρίς ντροπές καί τέτοια, μέσα στα αυστηρά ήθη της εποχής εκείνης – πράγμα απολύτως θεμιτό, καί τότε, καί σήμερα), καί τους αποδέχθηκε (καί την αποδέχθηκαν) στο 100%, καλώς. Εάν, όμως, χρησιμοποίησε μαγεία (κυρίως σεξουαλικής φύσεως) γιά να τους αλλάξει τα μυαλά να την προσέξουν καί να τους δεσμεύσει, κάπου-κάπως θα το πλήρωνε ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ – ή η ίδια, ή οι απόγονοί της. (Κι όσο γιά τις περιουσίες που τσέπωσε: «Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα!», λέει ο λαός μας.) Αυτό, όμως, δεν φάνηκε στο σήριαλ, οπότε δεν μπορώ ν’ αποφανθώ με σιγουριά. (Γιά την ακρίβεια, το σήριαλ ρίχνει βάρος στην άποψη της καθαρά θηλυκής σαγήνης.)
. . . . . . . . . . .
Τώρα, βέβαια, από φλυτζάνια καί καφέδες καί χαρτιά, ακόμη καί σήμερα, ακόμη κι εδώ, στην ηπειρωτική Ελλάδα, (μαθαίνω πως) γίνεται της κακομοίρας! Θα μου πείς, από την Ελληνιστική εποχή ακόμη (ίσως καί παλιότερα) δεν έχουν βρεθεί πινακίδες με ξόρκια καί κατάδεσμους, ειδικά ερωτικής φύσεως; Παλιά δουλειά, δηλαδή!… Μόνο που οι φιλόλογοι δεν τα πολυαναφέρουν αυτά, διότι όντως είναι ντροπής πράγματα.
Πάντως, ειδικά σήμερα, το να προσπαθεί μιά γυναίκα να φέρει πίσω τον σκορδόπιστο (ή να προσελκύσει τον σούπερ-γκόμενο) με τη βοήθεια καφετζούδων, όλ’ αυτά είναι ανοησίες ολκής. Διότι, πρώτον, οποιαδήποτε γυναίκα λογικής ηλικίας (δεν μιλάμε γιά ογδονταφεύγα καί τέτοια) μπορεί να «τυλίξει» όποιον γουστάρει, χωρίς να καταφεύγει σε μαγείες καί λοιπές μπούρδες. Αρκεί να μην αντιγράφει τα αντρικά ελαττώματα (όπως πχ τσαμπουκάδες καί τα ρέστα), να μην κυνηγάει το χρήμα ντέ καί καλά, καί να περιορίσει …το ντύσιμό της στα απολύτως ελάχιστα επιτρεπτά! lol!!! Εδώ, ένα θηλυκό …Νεάντερταλ καί διπλάρωσε πλούσιον (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε! lol!!!), οι όμορφες δεν μπορούν, άμα θέλουν; Σιγά!
Καί δεύτερον, σήμερα τις άσχημες γυναίκες τις ψάχνουμε με το κυάλι!
Ας είναι καλά τα μεγάλα μεταπολεμικά «χυτήρια κράματος» των Ελληνικών υποφυλών, η Αθήνα κι η Θεσσαλονίκη (όχι πως τα υπόλοιπα μέρη της Ελλάδας πάνε πίσω), που τις Ελληνίδες τις φτιάξαν κουκλάρες! (Θυμηθήτε πως κι ο Θησέας ανακάτεψε τις φυλές της Αττικής, προκειμένου ν’ αναζωογονήσει τον πληθυσμό.)
Βέβαια, είν’ αλήθεια πως οι ηλίθιες, όσο όμορφες καί να είναι, μάλλον πάντα θα χρειάζονται τη βοήθεια των καφετζούδων, διότι -έτσι κι αλλοιώς- δεν τις βλέπω νά ‘χουν τύχη. Άλλως τε, κι οι καφετζούδες δεν θα γίνουν κλέφτρες.
. . . . . . . . . . .
Τέλος πάντων, εμάς ουδόλως μας ενδιαφέρει ο βίος μιάς παραδόπιστης (μάγισσας, ή μή). Αντιθέτως, μας ενδιαφέρουν άλλα πράγματα: αυτά, που στο σήριαλ περάσανε φευγαλέα ως λεπτομέρειες «υποβάθρου» του μύθου.
- Ότι, δηλαδή, η πρωταγωνίστρια Κατίνα ήταν μέλος μιάς (ας πούμε) γυναικείας αδελφότητας μαγισσών ( ; ).
Αν καί αυτή η αδελφότητα δεν πολυφαίνεται στον μύθο της τηλεοπτικής σειράς, κι ακόμη περισσότερο (αν θυμάμαι καλά) δεν φάνηκε ποτέ ότι επεχείρισε ομαδική μαγεία σε κάποια περίσταση.
- Ότι αυτή η «μαγική αδελφότητα» είχε καί το αντίπαλον δέος, μιά «μαύρη» αδελφότητα μαγισσών. (Αυτές της πρωταγωνίστριας υποτίθεται πως ήταν από την καλή πλευρά.)
- Ότι η αντίπαλη «μαύρη» μαγική αδελφότητα ήταν πιό ισχυρή!
Διότι, σε κάποιο επεισόδιο, η πρωταγωνίστρια βρίσκει έναν κρύσταλλο (ναί!) με μαγικές ιδιότητες, τον οποίο, όμως, εκβιάζεται / αναγκάζεται να παραδώσει στα χέρια της αρχηγού της αντίπαλης (της «μαύρης») ομάδας.
. . . . . . . . . . .
Τί συμπεραίνουμε απ’ όλ’ αυτά;
Πως στην Σμύρνη πρό του 1922 εξακολουθούσε να δρά ένα είδος μητριαρχικού ιερατείου. Αδύναμο, όμως· καί της πλάκας, συγκριτικά με τα αρχαία αντίστοιχα. Χλωμή σκιά καί ψόφιος απόηχος εκείνων!
Εάν πράγματι αυτό το γυναικείο ιερατείο είχε δύναμη, θα βοηθούσε να νικήσει ο Ελληνικός Στρατός! Όμως, όχι μόνο δεν μπόρεσε να βοηθήσει, αλλά δεν νοιάστηκε κάν να βοηθήσει!
Γιατί;
Διότι, προφανώς, τα ευκατάστατα (ή ακόμη καί τα όχι ευκατάστατα) άτομα της Σμύρνης είχαν το αφελές (έως ανόητο) σκεπτικό, που είχαν καί οι προύχοντες των Ποντίων (καί πήραν τον λαό τους στο λαιμό τους) : ότι με τους Τούρκους τα πηγαίνανε καλά ( ; ) επί αιώνες. Τώωωωρα θα τα χαλάγανε, επειδή ήρθε ο Ελληνικός Στρατός;
[Είναι, πάντως, σχεδόν σίγουρο πως η πρωταγωνίστρια, ως μισή Τουρκάλα -από πατρικής πλευράς της-, δεν θα νοιαζόταν να βοηθήσει τον Στρατό μας.
Βέβαια, αυτό το «Τουρκάλα» παίζει να ερμηνεύεται ως όχι αυθεντική Μογγολόσπορη με πράσινα μάτια κι εξογκωμένα ζυγωματικά, αλλά -τρίς χειρότερα!- ως Κρόνια Πελασγή. Έ! Τότε είναι, που όχι μόνον δεν θα βοηθούσε, αλλά θα συγκέντρωνε όλες τις μαγικές δυνάμεις της γιά να βάλει φρένο στην επέλαση του Στρατού μας!… Καί, απ’ όσο κόβω φάτσα στο εξώφυλλο του βιβλίου, τέτοια ήταν!
Γι’ αυτό από την όλη εξιστόρηση του βίου της απουσιάζει παντελώς κάθε πατριωτική αναφορά υπέρ Ελλάδος.]
Αντιθέτως, μου φαίνεται πως όλο αυτό το ανακάτεμα του κατώτερου αστρικού (με τις καφεμαντείες καί τις γητειές – καί μάλλον ευρύτατα διαδεδομένο στον ντόπιο πληθυσμό) είναι αυτό, που έφτιαξε το αιθερικό κλίμα, ώστε να μας πάρει ο Ακατονόμαστος καί να μας σηκώσει. Δεν ήταν, δηλαδή, μονάχα οι Άγγλοι κι οι προδότες, που βάλαν το χεράκι τους γιά την καταστροφή.
. . . . . . . . . . .
Δεν ξέρω αν η πρωταγωνίστρια έκλαψε, που είδε (από απόσταση ασφαλείας – την είχε κοπανήσει εγκαίρως στην ηπειρωτική Ελλάδα) την πόλη της να καίγεται καί τους Τσέτες να σφάζουν τους συμπατριώτες της. Δεν γνωρίζω, αλλά καί δεν με νοιάζει. Το ερώτημα είναι:
Έχει κάποια αξία η Πατρίδα, μπροστά στα λεφτά που τσεπώνεις;
Οι σημερινοί πωλητικοί καί οι παρατρεχάμενοί τους είναι σαφέστατοι: όχι!
Τώρα, δεν γνωρίζω τί θ’ απαντούσε η «μάγισσα Κατίνα»· αλλά, ξέρω πως η μαγεία δεν έχει καμμία αξία, αν τη χρησιμοποιείς γιά μαλακίες.
(επόμενο)
Ρία
Αυγ. 17, 2022 @ 00:31:56
Το βιβλίο που λες, το είχα διαβάσει πριν χρόνια, θα πω όσα σχετίζονται και με το θέμα.
Η μάγισσα Κατίνα, κατά τη συγγραφέα ήταν θεία της και έγραψε την ιστορία της. Όσα βιβλία έγραψε μετά, ήταν συνέχεια ή συμπλήρωμα του πρώτου (σχετικά με τα «μαγικά», που λέει ότι κληρονόμησε μέσα σε ένα μπαούλο από τη θεία της).
Όσο ζούσε στη Σμύρνη μαζεύονταν με τις άλλες όμοιές της μία φορά το χρόνο (συγκεκριμένο διάστημα, αλλά δε θυμάμαι) στην Έφεσο, στο χώρο του ναού της Αρτέμιδος και έκαναν τελετές. Στην ηπειρωτική Ελλάδα έμεινε στην Καστέλα και στην Αίγινα, όπου επίσης έκανε τελετές στο χώρο του ναού της Αφαίας, τα γράφει στο βιβλίο (η Αφαία επίσης σχετίζεται με την Άρτεμη)
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&ved=2ahUKEwjhh5Wzncz5AhXoXvEDHbA8CPwQFnoECAYQAQ&url=https%3A%2F%2Fel.wikipedia.org%2Fwiki%2F%25CE%259D%25CE%25B1%25CF%258C%25CF%2582_%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582_%25CE%2591%25CF%2586%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582&usg=AOvVaw0zBCN_iJH-SM-0ErkhFoDJ
Η μάγισσα Κατίνα ξαναγύρισε στη Μικρασία και παντρεύτηκε έναν επιφανή Τούρκο που γνωρίζονταν και της είχε «γυαλίσει» πριν ακόμα από την καταστροφή! Μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση όταν διάβαζα το βιβλίο, που ενώ παρουσιαζόταν παντοδύναμη, δεν έκανε τίποτα για να αλλάξει την τραγική τροπή που πήραν τα πράγματα για τους Έλληνες.
Μπορεί η εξήγηση να είναι εντελώς πεζή: Το βιβλίο μεταφράστηκε στα τουρκικά και έκανε ρεκόρ πωλήσεων, η δε συγγραφέας έλαβε πολλές διακρίσεις, ειδικά στη Σμύρνη έγινε πολύ αγαπητή και τιμήθηκε από τις αρχές της πόλης. Συγγραφική αδεία, και να έδρασε η πρόγονή της υπέρ των Ελλήνων, το παρέλειψε, δε θα ήθελε να χάσει την τεράστια τουρκική αγορά!
Μπορεί να έχει σχέση, με το τι μπορεί να κάνει η μαγεία και τι όχι. Περιγράφει μια σκηνή που εμπόρευμα της Κατίνας θα ταξίδευε με ένα πλοίο στο εξωτερικό. Στα χαρτιά είδε συμφορά στις δουλειές της και δε φόρτωσε το εμπόρευμά της σ’ αυτό το πλοίο, το οποίο τελικά βούλιαξε. Δεν μπορούσε με την «τέχνη» της να το προστατέψει.
Μήπως οι δυνάμεις που επικαλούνται, τρέφονται με τις συμφορές και δε θέλουν να τις δυσαρεστήσουν, αρκεί να ξεσπάνε στην καμπούρα των άλλων!
Ο Χρήστος Μαντζιάρης έχει γράψει ένα ενδιαφέρον άρθρο για τις επιδόσεις της Σμύρνης και της ευρύτερης περιοχής στις «σκοτεινές» τέχνες (γνωρίζουμε την κατάληξη), αλλά και της σημερινής Ελλάδας!
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwiM9-mTlsz5AhVNRPEDHe8XAM8QFnoECAQQAQ&url=https%3A%2F%2Fkatohika.gr%2Fellada%2Fi-misi-ellas-kanei-magia-stin-alli-misi%2F&usg=AOvVaw3lSWpjtP7XkUOiSmtcbwvG
Το είχα ξαναγράψει σε σχόλιο, ότι και για την Ουκρανία υπάρχουν μαρτυρίες από Έλληνες που έζησαν εκεί, ότι ο κόσμος ασχολείται πολύ με τη μαγεία.
Τώρα, σχετικά με τη Μάρα Μεϊμαρίδη, συγγραφέα των Μαγισσών της Σμύρνης, μεταξύ των πολλών που λέει ότι έχει σπουδάσει, είναι και η ιατρική. Από δημόσια θέση που κατείχε όσο εργαζόταν, δημιούργησε και πρωτοξεκίνησε το πρόγραμμα εμβολιασμού των Ελληνόπουλων.
Επίσης έχει και ιστορικά ενδιαφέροντα και τώρα ασχολείται με την εύρεση της πραγματικής θέσης του παλατιού του Αγαμέμνωνα (από το 17΄- 22′)
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwifiprQlcz5AhVSVPEDHagJBL0QwqsBegQIBBAB&url=https%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DFZJt7dN2tQ8&usg=AOvVaw3VbTjcdXFjED_dozODBG80
Συμπερασματικά, πολλοί άνθρωποι κινούνται γύρω μας με διάφορους σκοπούς, μεθόδους και δράσεις που δεν μας είναι φανερά, αλλά επηρεάζουν τις ζωές μας και τον κόσμο γύρω μας. Αν αδιαφορούμε, η δική μας θέληση δεν αποτυπώνεται πουθενά, ενώ αυτοί μόνοι, δημιουργούν το πεδίο.
Υ.Γ. Αγαπητέ Εργοδότη να σου εκφράσω κι εγώ τις ευχαριστίες σου για τις γνώσεις που μας προσφέρεις απλόχερα και στον Παλαιό, επίσης!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ανώνυμος
Αυγ. 17, 2022 @ 11:27:34
Η συγγραφεας των » Μαγισσων » εχει πει σε πρωιναδικο οτι σε προηγουμενη ζωη ηταν ο αποστολος Παυλος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΕργΔημΕργ
Αυγ. 17, 2022 @ 12:33:37
@Ρία:
Δέ βαρυέσαι, προσφέρω ό,τι μπορώ. Η μούρλα μου να γράφω, ας πούμε ότι είναι ένα ιδιότυπο καθήκον απέναντι στους συμπατριώτες μου.
Η Μεϊμαρίδη είχε πεί κι άλλα τέτοια, σχετικά με σπουδές της – που μάλλον δεν έκανε ποτέ. Τώρα, τα υπόλοιπα γιά τον βίο της θείας της δεν τα γνωρίζω· καί γενικώς, ιστορίες …κατιναριού (στην κυριολεξία!) δεν μ’ ενδιαφέρουν. Το θέμα απλά το ανέφερα, επειδή μας δίνει την ένδειξη υπάρξεως (συνέχειας, μάλλον) ενός μητριαρχικού ιερατείου στους τόπους, όπου υπήρχε καί στην αρχαιότητα.
Υγ: Ο Μαντζιάρης έχει δίκιο. Το ξέρω από δικές μου έρευνες.
…Αποδεικνύοντας πως κι ο Παλιούρας έχει απόλυτο δίκιο, ισχυριζόμενος ότι ο νέος μας εθνικός ύμνος είναι το ρητό: «- Να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα!» (Κι όχι ν’ αποκτήσουμε κι εμείς κατσίκα.)
Δεν ξέρω μόνο αν μελοποιείται το ρητό αυτό, καί με τί κάνει ομοιοκαταληξία η κατσίκα! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΕργΔημΕργ
Αυγ. 17, 2022 @ 12:40:06
@Ανώνυμον της Αυγ. 17, 2022 @ 11:27:34 :
Κατά καιρούς, έχει πεί κι άλλα τέτοια κεχαριτωμένα, αποδεικνύοντας ότι το μυαλό της είναι κουρκούτι. (Αυτά τ’ αποτελέσματα έχουν οι ΜΗ δημιουργικές ενασχολήσεις.)
Κάποτε, είχε πεί (στο περίπου) ότι καλό είναι γιά μιά γυναίκα να κάνει νωρίς παιδιά, να βγεί απ’ την υποχρέωση, καί μετά έρχονται καί οι έρωτες. Το διάβασα, χαμογέλασα, καί πρόσθεσα (μιλώντας μόνος μου) : «- Ναί, ο έρωτας έρχεται στα ΚΑΠΗ, όπου ο καταρράκτης σε κάνει να βλέπεις τη γριά μ@υνάρα!» 🙂 🙂
Τί να πεί κανείς!… Ψάχνω να βρώ στη φύση φυτό, που πρώτα να βγάζει φρούτα καί μετά λουλούδια, αλλά δεν βρίσκω ούτε ένα. Ίσως, όμως, μπορεί να μας βρεί κάποιο η λεγάμενη.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
(/)
Αυγ. 17, 2022 @ 13:27:55
ΤΡΟ ΊΑ
ΤΡΙΑ Ο
ΠΑ ΤΡΟ ΚΛΕΟΣ
||| + R* S
… +an
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ανώνυμος
Αυγ. 17, 2022 @ 17:59:18
Ηρακλεος
Ευκτεος
Ετος
κλεος
Ετος +Κλεος= Εκλεκτος Σ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Νάσια
Αυγ. 17, 2022 @ 20:58:32
Με τέτοια μυαλά που κουβαλάμε οι περισσότερες γυναίκες, θησαυρίζουν κάποιοι επιτήδειοι …
Τι να πρώτο θυμηθώ απο όσα άκουσα κι είδα στην ζωή μου..
Το χειρότερο εξ αυτών ήταν ο χαμός μιάς 45χρονης Μικροβιολόγου που λόγω θανάτων πολλών στην οικογένειά της και την αυτοκτονία του Αρχιτέκτονα συζύγου της και ασθένειά της απο σκλήρυνση κατά πλακας,πίστεψε μιά αστρολόγο πως ήταν όλα αυτά απο μαγεία, της είπε να μην κάνει τίποτα απο ιατρικής πλευράς και έχασε την ζωή της απο σηψαιμία καθότι ήταν συνεχώς ακίνητη σε καρέκλα. Το άσχημο ήταν ότι άφησε εντελώς μόνο ένα 14 χρόνο κοριτσάκι που το κυνηγούσε η αστρολόγα για τον ίδιο λόγο και της ζητούσε ότι είχε και δεν είχε..
Ευτυχώς μιά φίλη μου την είχε πάρει στο σπίτι της μέχρι να βρεθεί κάποιος συγγενείς ή κάπου αλλού να φιλοξενηθεί και τέτοια εποχή την έφερε στο γραφείο μου να με γνωρίσει κι αν ήθελε να’ρθει να μείνει και λίγο μαζί μου.. Ήταν ένα μικρό και φοβισμένο κοριτσάκι την πήγα για ευχή στον γέροντα Νεκτάριο στην Καθάριζα ο οποίος και μόνο που την είδε έκλαιγε συνεχώς δίχως να του πούμε όλο το ιστορικό της, στην συνέχεια είδα τον αστρολογικό της χάρτη που έδειχνε αυτές τις απώλειες κι πίστηκε πως ήταν πεπρωμένο να συμβούν και δεν οφείλεντο σε μαγείες, βρέθηκε και μιά θεία της στον τόπο καταγωγής του πατέρα της, πήγε σπούδασε κι με την σύνταξη απο την μητέρα της και με περιαστασιακές εργασίες καταφέρνει καικαι μόνη της πλέον να επιβιώνει..
Συγγνώμη αν έγραψα τόσα μα θα πρέπει όσοι διαβάζουν τα σχόλια εδώ να ξέρουν να προσέχουν πολύ με τέτοια θέματα και πως η όποια αρνητική ενέργεια επιβάρυνση της ίδιας κατάστασης που είναι να τους συμβεί κάποια στιγμή, μπορεί να επιφέρει κι αυτό εφόσον δεν έχουν αναλόγως » θωρακιστεί «…
Επίσης ούτε με μαγικά μπορεί να αποκτήσει όποιον ή όποια επιθυμεί ο καθένας κι αν τυχόν το καταφέρει να ξέρει ότι έχει στην πορεία άσχημα αποτελέσματα… Έχει κόστος….
Νάσια
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ρία
Αυγ. 18, 2022 @ 21:53:30
Κι εγώ ως παράδειγμα το συζητώ, ακόμα κι αν η ηρωίδα είναι μόνο μυθιστορηματικό πρόσωπο. Ότι γύρισε πάλι στα μέρη της, για μένα δείχνει ότι στην ηπειρωτική Ελλάδα δεν μπορούσε να «ταιριάξει» ή αν είμαστε πιο πεζοί, η συγγραφέας δεν έβρισκε πρόσφορο έδαφος εδώ να συνεχίσει τη δράση της ηρωίδας της και τη γύρισε σε πιο δεκτικό περιβάλλον.
Λες για τους Αχαιούς ότι μετά την κατάκτηση της Τροίας, έφυγαν (αν και δεν το πολυκαταλαβαίνω, αφού ο Αγαμέμνωνας ίδιας πάστας ήταν…)
Και για τους μοναχούς του όρους Λάτρος, ότι κι αυτοί έφυγαν.
Έχουν κάτι τα μέρη που ευνοούν την ανάπτυξη της μιας ή της άλλης λατρείας; Ή είναι οι άνθρωποι και η δράση τους που «σημαδεύουν» έναν τόπο και δημιουργούν ένα περιβάλλον που για άλλους είναι δυσμενές; Μήπως είναι και τα δύο: άλλους ανθρώπους «φτιάχνει» το βουνό, άλλους ένα απομονωμένο νησί κι άλλους τα κοσμοπολίτικα παράλια κι αυτοί ανάλογα με το χαρακτήρα τους και τις ανάγκες τους, έλκονται από διαφορετικές λατρείες;
Και τα σκέφτομαι όλα αυτά με αφορμή τη Μυτιλήνη που φαίνεται να έχει αλωθεί και να είναι άντρο κάθε είδους ανθελληνικής και διαστροφικής για την ανθρωπότητα δράσης https://diodotos-k-t.blogspot.com/2022/08/h.html
Μήπως βρήκαν το κατάλληλο «κλίμα» στο νησί (που το δημιούργησαν ίσως και εν αγνοία τους οι άνθρωποί του) και στέριωσαν; Εμείς μπορεί να κλαίμε για τη Μυτιλήνη που χάνεται, νομίζω όμως ότι μια μεγάλη μερίδα των κατοίκων έχει ωφεληθεί οικονομικά απ΄ όσα συμβαίνουν. Έτσι κλείνει τα μάτια στα προβλήματα που δημιουργούνται και διώχνει τη σκέψη ότι στο μέλλον οι νεοφερμένοι θα γίνουν αυτοί οι νοικοκυραίοι στον τόπο και θα επιβάλλουν τους όρους τους. Μπορεί να κάνω και λάθος για τους ντόπιους, δεν ξέρω πως το παλεύουν.
Και πέρα από τις ανθρώπινες προσπάθειες, έχουν και δυο μεγάλους προστάτες στο νησί, τον Ταξιάρχη και τον Άγιο Ραφαήλ. Να τους επικαλούνται άραγε για βοήθεια να προστατέψουν τον τόπο τους ή τους έχουν ξεχάσει;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΕργΔημΕργ
Αυγ. 21, 2022 @ 22:06:35
@Ρία:
Έθιξες ένα πολύ μεγάλο θέμα! Το κατά πόσον βοηθάει / ευνοεί ένας τόπος μία συγκεκριμένη φυλή.
Φαίνεται πως αυτή η δουλειά μπορεί να μην επαφίεται μόνο στη Φύση, αλλά να θέλει καί λίγο «μαγείρεμα» του αιθερικού. Αυτή την τέχνη την ξέραμε κάποτε, αλλά σήμερα είναι ξεχασμένη. Όμως οι τόποι μας από τότε μεταδίδουν ευνοϊκή αιθερική ενέργεια σ’ εμάς – καί σε κανέναν άλλον. Κι επίσης, κατά κάποιον τρόπο οι τόποι μας ακόμη «αντιστέκονται» στην εισβολή των αλλοφύλων.
Τώρα, απ’ όσα γνωρίζω, οι Μυτιληνιοί σέβονται καί τιμούν τα δύο ιερά τους προσκυνήματα, αλλά μάλλον είναι λιγάκι μπερδεμένοι στα συναισθήματά τους: δείχνουν πονοψυχιά εκεί που δεν πρέπει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!