«…Πώς έπεσες, γραφή να μήν το λέηι…»
(Επίγραμμα του Κωστή Παλαμά)
ο Διαδίκτυο πραγματικά απεδείχθη πολύτιμο εργαλείο· ειδικά γιά τους τεμπέληδες. Πού να κατεβάζεις, τώρα, βιβλία απ’ τα ράφια, καί να στρώσεις τον πισινό σου να κάτσεις να τα διαβάσεις! Άσε, δέ, το να τ’ αγοράσεις, να ξοδευτείς, καί να τα κουβαλήσεις σπίτι σου!
…Κάθομαι καμιά φορά καί κοιτάζω σε κάτι παλιές φωτογραφίες έναν νεαρό, που ήξερα κάποτε. Ένα άτομο, φοιτητή να’ούμ’, που ξεκινούσε τα Σάββατα το πρωΐ απ’ το φοιτητικό του διαμέρισμα μ’ έναν άδειο σάκκο στην πλάτη καί μ’ ένα -σχετικώς- γεμάτο πορτοφόλι με χαρτζηλίκι… καί κατέβαινε στο κέντρο (Σύνταγμα μέχρι Στουρνάρα) γιά «βιβλιότσαρκα». Το μεσημέρι, ο σάκκος του ήταν γεμάτος βιβλία καί το πορτοφόλι του άδειο· ζήτημα είναι κι αν υπήρχε το αντίτιμο του φοιτητικού εισιτηρίου γιά το λεωφορείο! (Ώ, ναί, τότε συνέβαινε αυτό που φανταστήκατε: ποδαρόδρομος με βαρύ σάκκο στην πλάτη!)
Τέλος πάντων, έτσι είχαν τα πράγματα κάποτε γιά τους φιλομαθείς· αλλά, πάντα μου τελειώνει κάποια στιγμή η -ούτως, ή άλλως σπάνια- μνημοσυνιακή διάθεση, κλείνω το λεύκωμα με τις παλιές φωτογραφίες, καί κάνω συγκρίσεις με τα σημερινά. Δυστυχώς, εδώ καί πάμπολλα χρόνια δεν εκτιμάται από κανέναν στο Ελλάντα ούτε η μεγάλη βιβλιοθήκη, ούτε η μόρφωση. Εκείνο που εκτιμάται, είναι το πολύ χρήμα καί μόνον – άσχετο το πώς το απόκτησε κανείς. Δεν μυρίζει το χρήμα, ως είπε ο αυτοκράτωρ Βεσπασιανός! (Αυτός το εισέπραττε απ’ τους δημόσιους καμπινέδες, εξ ού καί το τσιτάτο που πέταξε.)
Αλλά, επειδή οι γελαδέζοι καί οι γελαδέζες είναι καί πονηρούλικα άτομα, χρήμα-χρήμα μέν, αλλά ταυτόχρονα λυσσάνε ν’ αποκτήσουν πτυχία καί διδακτορικά με κάθε τρόπο· στα δέ γεράματά τους το ρίχνουν στα συγγραφιλίκια – μή καί τους χαρακτηρίσει κανείς αμόρφωτους, μαθές.
[Πολύ περίεργη αντίληψη, τώι όντι. Μιά ζωή να …γράφεις όχι βιβλία, αλλά τη γνώμη της κοινωνίας εκεί που δεν πιάνει το μελάνι… κι όμως, να σε καίει καί να σε τσούζει μή καί σε πούν αμόρφωτο!!! Τί να πεί κανείς!… Δυστυχώς, δεν γνωρίζω από ψυχο-τέτοιες επιστήμες, να σας διαφωτίσω κι εσάς γιά το τί παίζει μέσα σε τέτοιους τρικυμισμένους εγκεφάλους.]
α. Τα βλακώδη λάθη των -εντός, ή εκτός εισαγωγικών- ιστορικών
Οπότε, με το Διαδίκτυο κόβεις δρόμο – καί δεμπανα κουρεύονται οι βιβλιόφιλοι κι οι ίστορες! Έλα, όμως, που το ρημάδι το ιντερνέτι άλλο τόσο εύκολα διαδίδει καί στραβές αντιλήψεις!… διότι δεν υπάρχουν απαγορευτικά κριτήρια γιά όσους πιάνουν το πληκτρολόγιο καί γεμίζουν τον τόπο γραπτές κοπριές. (Παρασέρνοντας ταυτόχρονα τον κάθε απερίσκεπτο.)
Κατά τη μελέτη ιστορικών θεμάτων, λοιπόν, οι περισσότεροι κάνουν τα εξής ανεπίτρεπτα λάθη:
- Θεωρούν την Ιστορία κάτι σαν σαλάμι αέρος, κόβοντάς την σε φέτες – κι απομονώνοντας περιστατικά στον τόπο καί στον χρόνο.
Κι όμως! Η Ιστορία είναι το σύνολο των ανθρωπίνων πεπραγμένων, που λαμβάνουν χώραν παράλληλα σε πολλούς τόπους, κι έχει αιτίες… πολλές των οποίων φτάνουν πίσω σε βάθος δεκάδων χιλιετιών.
Έτσι, πολλοί εγχώριοι διαδικτυακοί «ίστορες» πχ ξεχέζουν τον Στάλιν γιά το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ, αλλά τα ονόματα «Τσάμπερλαιν» καί «Νταλαντιέ» δεν τους θυμίζουν κάτι. Κι όσο γιά την έρευνα των αιτιών… άσ’ το, καλύτερα! Αν διαβάζεις τα γραπτά τέτοιων ημιμαθών, θ’ αρχίσεις να σκέφτεσαι πως ο πλανήτης μας είναι ένα μεγάλο άσυλο φρενοβλαβών, που σηκώνονται κάθε πρωΐ καί ξαφνικά τους στρίβει η βίδα καί διαπράττουν διάφορα παλαβά, χωρίς βαθύτερο νόημα.
- Κρίνουν μιά ιστορική προσωπικότητα με τα σημερινά μέτρα, κι όχι με τα μέτρα της εποχής της.
Εξ ού καί η μέγιστη μαλακία, «ο Καποδίστριας δικτάτορας». Ναίναίναί!!! Κατά τους μυαλοφυγόδικους αυτούς, θά ‘πρεπε ο Καποδίστριας να τ’ αφήσει όλα χύμα σ’ ένα νεογέννητο (αλλά ήδη χρεωμένο) κράτος με πολλά θύματα (νεκρούς κι ανάπηρους), απερίγραπτη φτώχεια, καί χωρίς καμμία υποδομή, που πέρασε από τουλάχιστον δύο εμφυλίους πολέμους στα οχτώ χρόνια του Αγώνα! Θά ‘πρεπε (μέσα σε τέτοιες καταστάσεις) να ρωτάει -…δημοκρατικώς πως- τη γνώμη του καθενός, πρίν κάνει ο,τιδήποτε!… λες καί βρέθηκαν πολλοί πρόθυμοι (καί ικανοί) να τον στηρίξουν να καθαρίσει τα σκατά, καί τους χρώσταγε σεβασμό! (Εκεί, στην «επιτροπή του 1821», δεν πάτε να βρήτε καμιά σαλογκόμενα, λέω ‘γώ, να κάνετε σέχ να ξεθολώσετε; )
Κάτι τέτοια είναι, που σχεδόν αθωώνουν τον κάθε διαδικτυακό ημιμαθή τεμπελαρά, που πετάγεται κι εκφέρει γνώμη επί ιστορικών εθνικών θεμάτων… εφ’ όσον τα τούβλα αυτά τα εκστομίζουν πανεπιστημιακοί καθηγητάδες. Αλλά, εμείς εδώ θα βάλουμε τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του· δεν χαριζόμαστε ούτε σε πτυχιούχους παπάρες, ούτε σε απτυχίωτους παρεμφερείς.
- Κρίνουν με βάση τις δικές τους πεποιθήσεις, κι όχι τις πεποιθήσεις της τότε ιστορικής προσωπικότητας.
Ιδίως -ουαί κι αλοίμονο!- με βάση τις πολιτικές πεποιθήσεις τους!!!
- Κρίνουν το όλον εκ του μέρους.
Με τη λογική αυτή, ο Χριστός υπήρξε κάτι σαν αγριάνθρωπος, στερούμενος λογικών αντιδράσεων! Τί, δηλαδή; δεν τα πήρε ξαφνικά στο κρανίο κι έριξε ένα μπερντάχι στους εμπόρους στον ναό; ή δεν θυμάμαι καλά τί γράφουν τα Ευαγγέλια; 🙂
- Χρησιμοποιούν συχνά υποθετικό λόγο – «- Αν συνέβαινε αυτό, τότε…»
Παράδειγμα: «- Αν δεν άνοιγε κανείς την Κερκόπορτα!…» Γιατί; τί θα γινόταν, δηλαδή; το τουρκαλαριό ήδη είχε πατήσει ένα μέρος των τειχών. Όμως, η Ιστορία ΔΕΝ γράφεται με το «εάν»! – γι’ αυτό κι εγώ δεν το συνεχίζω, να πω ότι ο Μεχμέτ Β’ ΔΕΝ θα έλυνε την πολιορκία, «αν». Το τελικό αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο (καί μακάριοι οι …αρπάξαντες! lol!!!), καί δεν χρειαζόταν να ήταν κανείς μέντιουμ, γιά να το δεί.
Ακόμα χειρότερα, λένε πχ: «Εάν ζούσε ο Τάδε καί δεν τον δολοφονούσαν, θα συνέβαινε αυτό κι εκείνο.» Γιατί, ωρέ λεβέντες; πού το ξέρετε; ήσασταν μέσα στο μυαλό του; Ή μήπως οι άνθρωποι κρατάνε σταθερές πεποιθήσεις γιά μιά ζωή;
Στα σίγουρα μου διαφεύγουν κι άλλες τέτοιες χοντροκοπιές στη μελέτη της Ιστορίας, αλλά περιορίζομαι σε όσες επεσήμανα.
Τώρα, θα με ρωτήσεις: «- Μά, δεν είναι ο Ίων Δραγούμης το θέμα του σημερινού σου;»
Ναί, αυτός είναι… αλλά δεν ξέρω ποιός διάολος βάζει συνεχώς τους διαδικτυακούς «ίστορες» (που θέλουν να λέγονται καί πατριώτες, τρομάρα τους!) να κάνουν ειδικά στην περίπτωση του Ίωνα Δραγούμη όλ’ αυτά τα σφάλματα μαζεμένα!
Ας δούμε, όμως, εμείς αυτή την μεγάλη εθνική προσωπικότητα με μάτια όσο γίνεται πιό καθαρά.
β. Λίγα βιογραφικά στοιχεία
Ίων Δραγούμης, λοιπόν… 2 Σεπτεμβρίου 1878 (με το παλαιό ημερολόγιο) – 31 Ιουλίου 1920 (παρομοίως – μόνο που η 31η Ιουλίου έχει επικρατήσει ως ιστορική αναφορά, αντί της «νέας» ημερομηνίας 13ης Αυγούστου).
Γιά μιά γρήγορη εισαγωγή, μπορούμε πράγματι να ξεκινήσουμε από το Διαδίκτυο. (Σύνδεσμος ένα, σύνδεσμος δύο.) Μιά πολύ καλή πηγή πληροφοριών, όμως, είναι καί το βιβλίο του Φρέντυ Γερμανού, «Η Εκτέλεση». Κι αν σήμερα είναι εξαντλημένο (τουλάχιστον η παλιά έκδοση), πάντα υπάρχουν οι δημόσιες κι οι δημοτικές βιβλιοθήκες να το βρήτε καί να το διαβάσετε προσεκτικά. (Ακόμη κι οι βιβλιοθήκες των φίλων σας… αλλά να ξέρετε ότι: γιά τους βιβλιόφιλους, βιβλίο που θα δανειστείς, πρέπει να το σεβαστείς· αλλοιώς, να περιμένεις casus belli καί κόψιμο καλημέρας!) Ο Φ. Γερμανός, όσο αλαφρός ήταν στις τηλεοπτικές του εκπομπές, τόσο σοβαρός ήταν στις μυθιστορηματικές του βιογραφίες. Ειδικά στην περίπτωση του Δραγούμη, φρόντισε να πάρει συνεντεύξεις εγκαίρως από (φυσικά, σε μεγάλη ηλικία πλέον) ζώντα πρόσωπα της εποχής εκείνης, οπότε διέσωσε ανεκτίμητες μαρτυρίες.
Τί φωνάζω εγώ… πάρτε μαγνητοφωνάκια, κινητά, τάμπλετς, κι ό,τι θέλετε, καί καταγράψτε τις αναμνήσεις των παππούδων καί των γιαγιάδων; Κάτι ξέρω!
Συντόμως γιά τη ζωή του:
Ο Δραγούμης πρωτοστάτησε στον Μακεδονικό Αγώνα, τόσο ως γραφιάς, όσο καί ως ένοπλος. (Τόσο κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, όσο καί …πρίν!) Θρυλείται ότι μπουκάρισε έφιππος σ’ ένα τζαμί, κι άρπαξε την τελευταία στιγμή μιά Ελληνίδα, που θέλανε να την παντρέψουν βιαίως με Τούρκο! Κι αστραπηδόν, με την κοπέλλα πισωκάπουλα… μηδέ τον μαύρο τ’ είδανε, μηδέ τον κουρνιαχτό του! (Που λέει καί το δημοτικόν άσμα.)
Παραλίγο να γίνει κουμπάρος με τον μετέπειτα αρχηγό των δολοφόνων του, τον Παύλο Γύπαρη. (Κάρμα…)
Γνώρισε τις δύο γυναίκες της ζωής του, την Πηνελόπη Δέλτα καί την Μαρίκα Κοτοπούλη το ίδιο βράδυ!!! (Αυτό κι αν είναι κάρμα!) Η Κοτοπούλη έπαιζε επί σκηνής σε θέατρο στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, κι η (παντρεμένη με τρία παιδιά καί τέσσερα χρόνια μεγαλύτερή του) Δέλτα παρακολουθούσε από κοντινό θεωρείο. Οι δύο σφοδροί του έρωτες σαφώς ήταν σκανδαλάκια· ήρθαν σε σαφή αντίθεση με τα ήθη της εποχής, ειδικά των μεγαλοαστών.
Στρατευμένος στους Βαλκανικούς Πολέμους, πολύγλωσσος, διπλωμάτης, πολιτικός, συγγραφέας, δημοσιογράφος.
Σφόδρα αντιβενιζελικός, όμως ανένταχτος· δεν ανήκε στο μαζικό βασιλικό καί κομματικό αντιβενιζελικό στρατόπεδο. Δεν ήταν από τους ανθρώπους, που θα δεχόταν κάποιον αρχηγό από πάνω του. Ωστόσο, πάντα ήταν κύριος καί ιππότης· ποτέ δεν υιοθέτησε έθιμα πολιτικού υποκόσμου.
Συνελήφθη κι έφαγε εξορία στην Κορσική (Γαλλικό έδαφος), μαζί με άλλους αντιβενιζελικούς. Εκεί, ο πονηρός Ιωάννης Μεταξάς λάδωσε κάτι καϊκτσήδες, καί τον έβγαλαν στη Σαρδηνία (Ιταλικό έδαφος), απ’ όπου την κοπάνησε προς την Ελλάδα. Ο Δραγούμης, όμως, υπέμενε στωϊκώς όλη τη χρονική διάρκεια της εξορίας του… η οποία συνεχίστηκε καί στην Ελλάδα (στη Σκόπελο)… γιά να βρεί μετά την εξορία την Κοτοπούλη να έχει σπιτώσει άλλον… στο σπίτι που είχε αγοράσει αυτός, γιά να στεγαστούν μαζί με την αγαπημένη του.
Τέλος, το μοιραίο καλοκαίρι του 1920, ακριβώς εκατό χρόνια πρίν από σήμερα, ήρθε το τέλος. (Παρακάτω περί αυτού.)
Εάν θέλετε περισσότερες πληροφορίες γιά τον τρομερόν αυτόν άνθρωπο, ψάξτε κι εσείς λιγάκι! Όχι μασημένη τροφή από το παρόν ιστολόγιο, κάνει κακό.
Ο Ίων Δραγούμης, ως άνθρωπος της δράσεως μέν, αλλά κατ’ εξοχήν του πνεύματος, κατά καιρούς ψαχνόταν με διάφορες ιδέες καί ιδεολογίες… οι οποίες σήμερα προξενούν ένα μίνι-σκάνδαλο στους (εντός, ή εκτός εισαγωγικών) πατριώτες.
Εάν τολμήσουμε να πούμε ότι ο Δραγούμης δεν ήταν πατριώταρος κι άξιο τέκνο της Ελλάδας, θα πέσει φωτιά να μας κάψει! Αλλά, εδώ ακριβώς αρχίζουν οι παρεξηγήσεις… οι χοντρομαλακίες, γιά νά ‘μαι ακριβής. Χρέος μου, λοιπόν, να βάλω τα πράγματα σε τάξη.
γ. Παρεξηγήσεις… Παρεξηγήσεις…
Ειλικρινά, γράφω υπό το κράτος θυμού. Τόοοοση επιπολαιότητα πιά;
Να μην τα ξαναλέμε, η Ελλάδα τώρα βρίσκεται στο «καί μισή», μετά το πήδημα στον γκρεμό – κι αναμένουμε το «γκάπ!» στα βράχια. Κι όμως!… οι περισσότεροι κάνουν σα να μήν έχουν καμμία σχέση μ’ αυτή την πραγματικότητα, καί κοιτάζουν να σπρώξουν ψηλά τον δήθεν πατριωτικό εγωϊσμούλη τους, με αιχμή του δόρατος την ημιμάθειά τους! (Ναί, πώς, χαζοβιόληδες! Θα σας δώσουν καί βραβεία πατριωτισμού με τέτοια καμώματα, όπως την αποδόμηση του Δραγούμη!)
Πάμε, όμως, να δούμε τα σχετικά με τον Ίωνα Δραγούμη φάουλ.
i. «Πατέρας του Ελληνικού εθνικισμού»
Δεν ξέρω ποιός του πρωτοέδωσε αυτόν τον χαρακτηρισμό, ούτε το ψάχνω. Όμως, ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός είναι τελείως λάθος. Αν είναι να ψάξουμε γιά κάποιον πατέρα του Ελληνικού εθνικισμού, αυτός βρίσκεται πολύ πίσω στις ιστορικές σελίδες· δεν είναι ούτε κάν ο Αγαμέμνων… που έρχεται δεύτερος! Αν θες ντέ καί καλά να βρείς κάποιο πρόσωπο να σηκώσει τον χαρακτηρισμό, αυτό είναι ο Ιάσων. Πολύ πιθανόν να υπήρξαν καί προγενέστεροι αυτού, αλλά ο Ιάσων είναι απλώς ο χρονικά πρώτος γνωστός καταγεγραμμένος, που μιλάει στους Πανέλληνες καί τους μαζεύει σε κοινό σκοπό. Βλέπετε, η Ελλάδα δεν είναι χθεσινή υπόθεση, γιά να ψάχνουμε μέσα στον 20ο αιώνα γιά πανεθνικούς ιδεολόγους, να μας ανοίξουν τα μάτια! Έχουμε ήδη πολλούς από δαύτους! Άλλοι λαοί δεν έχουν!…
…Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το ζουμί!
Εκείνο, που έκανε ο Ίων Δραγούμης, ήταν ότι προσπάθησε να χαράξει τους εθνικούς μας στόχους σε λόγιο επίπεδο, πέρα καί πάνω από τη λαϊκή απαίτηση της «Μεγάλης Ιδέας». Αλλά ούτε καί σ’ αυτό πρωτοτύπησε, διότι τον πρόλαβε ο Ρήγας Φερραίος. Εν πάσει περιπτώσει, ο Δραγούμης (διπλωμάτης ών) έψαχνε δρόμους καί μέσα προς τους εθνικούς μας στόχους, πέρα από την φαινομενικώς μοναδική επιλογή της καθαρώς στρατιωτικής υπεροπλίας.
Σ’ αυτό το σημείο παρεμβαίνουν άλλοι διαδικτυακοί γραφιάδες, που λένε: «άλλο εθνικισμός, άλλο εθνισμός, άλλο πατριωτισμός». Κάτι έχουν πιάσει αυτοί, αλλά… παίδες… φιλική συμβουλή: το μωϋνί μήν το ψειρίζετε! (Να το ξυρίζετε! lol!!!) Εάν είσαι πατριώτης, σαφώς αγαπάς την πατρίδα σου – αλλά όχι τα βουνά καί τα λαγκάδια σκέτα. Αγαπάς την πατρίδα σου στην ολότητά της, δηλαδή κατοικούμενη από τους ομαίμους σου. Δηλαδή, το έθνος σου.
Γιά την ακρίβεια, εκείνο που έπιασαν ενστικτωδώς όσοι προσπαθούν να διαχωρίσουν τις έννοιες του πατριώτη καί του εθνικιστή… είναι εκείνο, που συμβαίνει τους τελευταίους δύο αιώνες: είναι ότι ξυπνάνε παντού αγρίως οι εθνικές συνειδήσεις – ακόμη καί σε έθνη «εν τώι γεννάσθαι» (πχ Εσκιμώους). Ακόμη καί σε έθνη, που θά ‘θελαν να είναι έθνη, αλλά δεν είναι· κι είναι (στην καλύτερη περίπτωση) απλώς λαοί, πχ ΗΠΑ.
Μιά κι ο λόγος, οι ΗΠΑ φέρθηκαν ως ενιαίο σύνολο ανθρώπων με κοινό, διακριτό, καταδικό τους στόχο, δηλαδή επέδειξαν ένα σαφές εθνικό γνώρισμα, μονάχα κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων. Αλλά, αυτό από μόνο του ουδόλως επαρκεί γιά να θεωρηθούν έθνος. Στην καλύτερη περίπτωση, θα λέγαμε πως φέρθηκαν ως λαός· γιά να γίνουν έθνος, θέλουν ακόμη κάτι χιλιάδες χρονάκια… μόνο που δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα υπάρχουν τότε! 🙂
Τώρα, βέβαια, το σύμπλεγμα κατωτερότητας που έχουν απέναντι στα όντως έθνη, τους ωθεί να διδάσκουν στα πανεπιστήμιά τους εξωφρενικούς νεολογισμούς, ότι δήθεν έθνος ίσον εκεί που πληρώνεις εφορία! Δηλαδή, ότι οι έννοιες έθνους καί κράτους ταυτίζονται!!! Μαλακίες, βέβαια, που τις φέρανε καί καταδώ (ως σοφίες μή αμφισβητήσιμες) κάτι πληρωμένα παπαγαλάκια σύμπαντος του εγχωρίου πολιτικού φάσματος.
Εν πάσει περιπτώσει, καί τα πραγματικά έθνη του τέλους του 19ου αιώνα, αλλά καί τα έθνη-μαϊμού (πχ Χαλβανοί, Οθωμανοί, κτλ), ψάχνανε τα χρόνια εκείνα ένα «εθνικό αφήγημα», έστω καί ψεύτικο – κι έναν «εθνικό αφηγητή» (να τα λέει ωραία!). Ό,τι νά ‘ναι, έστω καί ανιστόρητες μπούρδες, αρκεί να πιστέψουν σ’ αυτό καί να κρεμαστούν απ’ αυτό. Βλέπε Ερντογάν, με τις «γαλάζιες πατρίδες», τα χαλιφάτα, κτλ κτλ κτλ. Χαρακτηριστικώτατη περίπτωση (ψευτο-)»εθνικού αφηγητή», που πάει να κρατήσει στη ζωή ως σφιχτό σύνολο έναν λαό τελείως ετερόκλητο, με πεντέξη πραγματικές εθνικές καταγωγές κι άλλες τόσες θρησκείες… καί με σαφέστατες φυγόκεντρες τάσεις.
Πάντως, ο Ίων Δραγούμης δεν ήταν (ούτε) κάτι τέτοιο. Απλώς, όπως προείπαμε, προσπάθησε να θέσει τον στόχο καί να βρεί τον τρόπο.
ii. «Τουρκόφιλος»!
Είναι αλήθεια ότι ο Ίων Δραγούμης -γύρω στα 1903- εκφράστηκε σαφώς υπέρ μιάς συνομοσπονδίας της Ελλάδας με την Τουρκία. Είναι επίσης αλήθεια ότι δάσκαλός του καί μέντοράς του στην αντίληψη αυτή ήταν ένας ισχυρογνώμων στρατιωτικός, ονόματι Αθανάσιος Σουλιώτης-Νικολαΐδης, τον οποίο μέχρι κι η Κοτοπούλη θεωρούσε ως τον «κακό δαίμονα» του Δραγούμη… κι έψαχνε τρόπους να θέσει τον Δραγούμη εκτός επιρροής Σουλιώτη-Νικολαΐδη. (Γι’ αυτόν, περιέργως υφίσταται «σιγή ασυρμάτου» στο Διαδίκτυο· αλλά βρήκαμε έναν λιτού περιεχομένου σύνδεσμο εδώ.)
Ο Σουλιώτης-Νικολαΐδης, όμως, δεν μιλούσε στον αέρα· είχε ένα θεμελιώδες καί ισχυρό δίκαιο: έβλεπε την από δεκαετίες έξαρση του Πανσλαυϊσμού (βλέπε Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, Μεγάλη Βουλγαρία, κτλ), καί θεωρούσε ότι μονάχα μιά Ελληνο-Τουρκική συνομοσπονδία θα μπορούσε να βάλει φραγμό στα επεκτατικά σχέδια των Σλαύων προς νότον. Φυσικά, ούτ’ αυτός πρωτοτυπούσε, διότι η «συνομοσπονδία» Ελλάδας-Τουρκίας είναι απλώς μία από τις όψεις του παλαιού Φαναριώτικου ιδανικού: μία τεράστια αυτοκρατορία (έστω πολυεθνική καί πολυθρησκευτική), όμως υπό την διοίκηση Ελλήνων.
Τέλος πάντων, το Φαναριώτικο ιδανικό ιστορικώς απεδείχθη αποτυχία, διότι αφ’ ενός οι Έλληνες του Φαναρίου περίμεναν πάρα πολύ γιά να δράσουν όπως ήθελαν. (Ως συνομωσία, το «Φαναριώτικο ιδανικό» είναι εντελώς γιά τα πανηγύρια!) Αφ’ ετέρου, με τόσο μεγάλη καθυστέρηση, ποτέ δεν θά ‘φταναν να βάλουν χέρι στη διοίκηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας· πάντα τους προλάβαιναν οι εβραίοι! Είτε επί Τουρκοκρατίας, ως βεζύρηδες αυτοί οι τελευταίοι, είτε επί εποχής Δραγούμη, ως (ντονμέδες) «Νεότουρκοι».
Τελικώς, έμεινε μέχρι σήμερα η ρετσινιά της «Τουρκοφιλίας» στον μάλλον ευκόλως εντυπωσιαζόμενο από νέες ιδέες Δραγούμη.
iii. «Κομμουνιστής»! «Μπολσεβίκος»! – καί παρόμοιες ανοησίες
Ετούτα εδώ οφείλονται σε κάποιες καταγραφές στο προσωπικό ημερολόγιο του Δραγούμη, περί το 1919. Όπου σημειώνει ότι συνειδητοποίησε τον «αναρχισμό» του, ότι ψιλογουστάρει την ΕΣΣΔ (μάλιστα, έγραφε ανωνύμως καί άρθρα στον Ριζοσπάστη!), κι ότι εξεμάνη με την εκστρατεία των Πλαστήρα-Κονδύλη στην Οδησσό (της οποίας εκστρατείας ευχόταν την αποτυχία).
Εδώ, όμως, μιλάμε γιά έναν άνθρωπο:
- που δεν ήξερε πού πάν’ τα πέντε από τέτοιες θεωρίες, σοσιαλισμούς καί τα ρέστα (αφού έβλεπε «αναρχισμό» στην ΕΣΣΔ, περιττεύει πάσα συζήτησις…),
- που ήταν σχεδόν ψυχικό ερείπιο μετά την εξορία, καί μετά τη διαπίστωση ότι όλες του οι προσπάθειες από τα νιάτα του δεν τελεσφόρησαν προς ένα μεγάλο, σταθερό εθνικό κίνημα (έστω καί παραμένον σε θεωρητικό επίπεδο),
- που έβλεπε έναν κόσμο ν’ αλλάζει σε βαθμό ανεξέλεγκτο καί με ρυθμό άλλο τόσο ανεξέλεγκτο, δίχως η γενιά του να προλαβαίνει ν’ αφομοιώσει τις νέες αλλαγές,
- καί που είχε ήδη δεχθεί μεγάλο ευθύ χτύπημα στην προσωπική του ζωή (βλέποντας την Κοτοπούλη με άλλον), ή κι έχοντας τη συνειδητοποίηση ότι είχε πιά πατήσει τη σημαδιακή ηλικία των σαράντα ετών, καί τα τελευταία ίχνη των νιάτων του έφευγαν… καί δή, χωρίς γάμο καί χωρίς παιδιά.
Άρα, υπ’ αυτές τις συνθήκες, καί με το δεδομένο ότι δεν έπαψε ποτέ να ψάχνεται στα πολιτικά πράγματα, ήταν μάλλον αναμενόμενο να πέσει θύμα ενός τελείως αβάσιμου ρομαντισμού περί του ποιά «κοσμογονία» συνέβαινε στην ΕΣΣΔ. Εδώ την πάτησε η μεσοπολεμική (μασωνικώς αλληλοϋποστηριζόμενη) αριστοκρατία του Κέημπριτζ μ’ αυτή τη δουλειά, άνθρωποι μεμονωμένοι-ανεξάρτητοι σαν τον Δραγούμη δεν θα πέφτανε σε τέτοιο λάθος;
Αυτά είχα να πω, προς αποκατάσταση της αλήθειας. Καί καλά θα κάνουν μερικοί-μερικοί, όταν διαβάζουν ιστορικά θέματα της Ελλάδας, να τα διαβάζουν ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ πρίν πιάσουν πληκτρολόγιο.
δ. Το τέλος του
Λίγο πρίν το μοιραίο Σάββατο της 31ης Ιουλίου 1920, είχε προηγηθεί απόπειρα δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Γαλλία, στον Σταθμό της Λυών. Δράστες ήσαν δύο φιλοβασιλικοί αξιωματικοί· ο δέ Βενιζέλος τη γλύτωσε με ελαφρούς τραυματισμούς. Η τραγική ειρωνεία ήταν ο Βενιζέλος «είχε στην τσέπη του» υπογεγραμμένη την περίφημη Συνθήκη των Σεβρών, πράγμα που δυστυχώς δεν το ξέραν οι δράστες της απόπειρας.
Όταν τα νέα μαθεύτηκαν στην Αθήνα, οι βενιζελικοί εξεμάνησαν. Έκαψαν γραφεία καί τυπογραφεία των αντιβενιζελικών εφημερίδων, βιαιοπράγησαν κατά πολιτικών αντιπάλων, έκαψαν μέχρι καί το θέατρο της Κοτοπούλη. Η οποία φοβήθηκε γιά τη ζωή τη δική της καί του Δραγούμη, καί του γκρίνιαξε να πάνε να μείνουν σε άλλο σπίτι, να γλυτώσουν. Ο Δραγούμης της έκανε το χατήρι, καί ξεκίνησαν με το αυτοκίνητό του να πάνε στης αδερφής του Ναταλίας (της χήρας του Παύλου Μελά), στην Κηφισιά.
Στον δρόμο τους σταμάτησε μπλόκο των «γυπαραίων», των ενόπλων βενιζελικών τραμπούκων του Παύλου Γύπαρη, δηλαδή. Αλλά, αν καί τον αναγνώρισαν, μετά από έναν τυπικό έλεγχο άφησαν το ζευγάρι να συνεχίσει τον δρόμο του.
Παρένθεση: τα ράμματα γιά τη γούνα του Γύπαρη καί των αλητών του τά ‘χω παρακάτω. Ωστόσο, το πρώτο εδώ: Γιατί αυτές οι κοπριές δεν βρισκόντουσαν στο μέτωπο, στη Μικρά Ασία; Αυτοί που πολεμούσαν εκεί ήταν κορόϊδα, δηλαδή; Καί σε τί διέφεραν, επομένως, οι «γυπαραίοι» από τον κάθε φυγόστρατο λελέ του Κολωνακίου;
Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά υπάρχουν ανά το εγχώριο Διαδίκτυο θαυμαστές του «παλληκαρά» αυτουνού. Να ξέρουν, όμως, πως αυτό ήταν μονάχα το πρώτο κλύσμα που φάγανε· τους έχω κι άλλα φυλαγμένα.
Όμως, ο Ίων Δραγούμης δεν καθόταν στ’ αυγά του. Ήθελε οπωσδήποτε να κατεβεί στα γραφεία της εφημερίδας του, να γράψει ένα καταδικαστικό άρθρο γιά τους δράστες της δολοφονικής απόπειρας κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου. Είπαμε, ιππότης! Δυστυχώς, δεν κατάφεραν να τον συγκρατήσουν ούτε οι υστερίες της Κοτοπούλη, που -ως γυναίκα- καταλάβαινε ενστικτωδώς τί επρόκειτο να γίνει.
Πράγματι, στην κάθοδο προς Αθήνα οι «γυπαραίοι» τον συλλάβανε, τον πήγανε στον ίδιο τον Γύπαρη, ο οποίος διέταξε να τον πάνε στο φρουραρχείο. (Αλήθεια, ως τί μιλούσε ο Γύπαρης; με ποιά δικαιοδοσία συνελάμβανε πολίτη; ) Ενώι, όμως, πορευόντουσαν απόσπασμα καί Δραγούμης στο δυτικό πεζοδρόμιο της Βασιλίσσης Σοφίας, ήρθε τρέχοντας ένας άλλος «γυπαραίος» λοχίας, που παρέδωσε γραπτή εντολή στον αρχηγό του αποσπάσματος να εκτελέσουν τον Δραγούμη!!! Πράγμα το οποίο καί συνέβη, ανάμεσα τρείς με τέσσσερεις το απομεσήμερο, εκεί ακριβώς όπου βρίσκεται σήμερα το μνημείο του (Βασιλίσσης Σοφίας 75 με 77Α). Με μάρτυρες ελάχιστους τυχαίους περαστικούς.
Κάτω αριστερά στη φωτογραφία φαίνεται το ξενοδοχείο «Χίλτον».
Καί σε επίπεδο δρόμου:
Σ’ αυτό, όμως, το σημείο τίθεται το ερώτημα: Qui bono? Ποιόν ωφέλησε η δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη;
ε. Ο …ωφελημένος!
Ένα ερώτημα, το οποίο επί εκατό χρόνια δεν απάντησε κανείς. Ο ίδιος ο Γύπαρης, ερωτηθείς σε δίκη το 1935, απάντησε πως τη εντολή την είχε δώσει ο (από ετών νεκρός) Εμμανουήλ Μπενάκης (ο πατέρας της Πηνελόπης Δέλτα). Ωστόσο, αν ο Μπενάκης ήθελε να εκδικηθεί τον Δραγούμη, είχε πολύ καλύτερες ευκαιρίες παλιότερα· δεν θα ήταν τόσο φτηνός, ώστε να καταφύγει σε υπηρεσίες δολοφόνων, καί δή μπροστά σε πολλούς μάρτυρες.
Είναι σοφές οι παροιμίες!… όπως αυτή, που λέει: «- Τα στερνά τιμούν τα πρώτα!»
Το όντως παλληκάρι του Μακεδονικού Αγώνα (ο Γύπαρης) με τα χρόνια καταντάει αρχηγός αλητών… Κι όσο γιά τα περί εντολής, πολύ …αντρίκεια η στάση του, να ρίξει τα φταιξίματα σε πεθαμένον! Τί να σας πω;!
Από ηθικής καί πατριωτικής πλευράς, άκρως καταδικαστέα η στάση του να κάνει την κοτούλα κοκοκό μπροστά στην αλήθεια. Αλλά δεν ήταν ο Γύπαρης, αυτός που διέταξε τη δολοφονία του Δραγούμη.
Ποιός ήταν, τότε;
Βρέ, μπάς κ’ είν’ εδώ, μπάς κ’ είν’ εκεί, μπάς κ’ είναι παραπέρα;
Έ; Ποιός ήταν, ρέ Εργοδότη; θα μας πείς;
…Πολύ κοντά στο μνημείο της δολοφονίας του Ίωνα Δραγούμη, περίπου στα 550 μέτρα σ’ ευθεία γραμμή, βρίσκεται αυτό εδώ το κτίριο:
Η πρεσβεία της αγγλίτσας!
Είναι το μόνο μέρος, απ’ όπου θα μπορούσε να φύγει το επιτακτικό τηλεφώνημα προς τον Γύπαρη… καί ταυτόχρονα άνθρωπός της να μπορεί να προλάβει να πάει με τα πόδια καί να παρακολουθεί «αόρατος» αν ο Γύπαρης υπάκουσε, ή έκανε του κεφαλιού του κι ελευθέρωσε τον Δραγούμη.
Η πρεσβεία αυτή βρισκόταν εκεί καί το 1920, μόνο με άλλο κτίριο. (Ετούτο που έχει σήμερα, είναι ένας «μεταμοντέρνος» τσιμεντένιος όγκος.)
Αυτά, γιά τους «πατριώτες», που εκατό χρόνια μετά τη δολοφονία ενός όντως μεγάλου Έλληνα κάθονται σούζα μπροστά στους αγγλίτσους, καί τους έφαγε τη γλωσσίτσα η γατούλα. Άει σιχτήρ, κιοτσέκια!
Λοιπόν; Ακόμη κι έτσι νά ‘ταν τα πράγματα, σε τί εξυπηρετούσε τους Άγγλους η δολοφονία Δραγούμη;
Μά, στην υποδαύλιση του Εθνικού Διχασμού, που ήταν καθαρά δικό τους έργο!!! (Καί, φυσικά, δεν ξεκίνησε το 1920 αυτή η αγγλίτσικη βρωμοδουλειά. Προϋπήρχε.)
Ο Δραγούμης ήταν το ιδανικό πρόσωπο να δολοφονηθεί, επειδή ήταν μεν αντιβενιζελικός, αλλά ανένταχτος· πράγμα που σήμαινε ότι οι αντιδράσεις από πλευράς βασιλικών καί εν γένει αντιβενιζελικών θα ήταν ελεγχόμενες, κι όχι άγριες. Όχι ανεξέλεγκτες. (Αν βάζανε το 1920 να σκοτωθεί προσωπικότητα καταντίπ μέσα από το βασιλικό μαντρί, πχ ο Μεταξάς, θα γινότανε της πουτάνας. Καί δεν το θέλανε.) Επειδή, μην ξεχνάτε, οι Άγγλοι περίμεναν να δούν τί θα γινόταν στο μέτωπο της Μικράς Ασίας, καί δεν θέλαν να τινάξουν την Ελλάδα στον αέρα ακαίρως…
…Πράγμα, όμως, το οποίο έπραξαν μετά χαράς κι εν ψυχρώι εικοσιτρία χρόνια αργότερα, επειδή τότε (το 1943 καί μετά) είχαν ήδη παγιωθεί οι καταστάσεις.
Άσε που έφευγε απ’ τη μέση κι ένας «ενοχλητικός» σκεπτόμενος Έλλην!
Όσο γιά τον Γύπαρη καί τους υμνητές του… ναί, όντως, δεν ξέσπασε αντάρτικο των κομμουνιστών στην Κρήτη· ας δεχθούμε καί χάρη στις ενέργειες αυτουνού. (Λες καί θα ξέσπαγε ποτέ αντάρτικο σε νησί!) Έλα, όμως, που οι Γερμανοί ξεκουμπίστηκαν μόλις τον Αύγουστο του 1945 απ’ την Κρήτη, δηλαδή τέσσερεις ολόκληρους μήνες μετά τη συνθηκολόγηση της χώρας τους!… κι έφυγαν όπως ήρθαν τον Μάϊο του 1941 (οι επιζήσαντες, εννοώ) : απείραχτοι, καί με τις στολές ατσαλάκωτες!
Αναρωτιέται ο όντως πατριώτης… Μετά απ’ όσα έκαναν οι Γερμαναράδες ειδικά στην Κρήτη – στην Κάνδανο, στο Κοντομαρί, κι αλλού… μετά απ’ όσα έκαναν στους Κρητικούς οι «Σουμπερταίοι»… θά ‘πρεπε το καλοκαίρι του 1945 να υπάρχει στην Κρήτη Γερμανός ζωντανός; Όμως, όχι, ώ ‘γαθοί! Ο Γύπαρης καί οι δικοί του είχαν άλλα, σημαντικώτερα καθήκοντα, απ’ το να πετάξουν τα μάτια των Ούννων έξω: κυνηγούσαν τους «κομμουνιστάς»!
Καί, προφανώς, πάλι κάθησαν σαν κότες μπροστά στις εντολές των Άγγλων· διότι αλλοιώς δεν εξηγείται το πώς έφυγαν οι Γερμανοί σαν κύριοι – παρά μόνον ύστερα από εντολή των τότε αφεντικών του ενθάδε προτεκτοράτου.
Επίλογος
Αυτά είχα να πω, ως μιά ελάχιστη συμβολή στην αποκατάσταση ιστορικής αδικίας στο πρόσωπο του Δραγούμη. Θα μπορούσα να γράψω περισσότερα, αλλά θα ξεκινούσε ολόκληρη διδακτορική διατριβή! Έγραψα εικήι καί ως έτυχεν – όπως μού ‘ρθαν στη μνήμη. (Κανονικά, η ανάλυση του βίου -καί του θανάτου- του Δραγούμη είναι θέμα σχεδόν μή πεπερασμένον!)
Του μεγάλου Έλληνος Ίωνος Δραγούμη, έστω η μνήμη αιωνία!
Καί μακάρι ποτέ να μην ξαναεπέλθει τέτοιο τέλος σε διακεκριμένες μορφές του Ελληνισμού.
ΕργΔημΈργ 
Ιολ. 31, 2020 @ 11:49:49
Εύγε εργολάβε
Ο Ίων…στα χνάρια του Αλκιβιάδη, του Μέγα Αλέξανδρου…και του αρχηγού Ιησού Χριστού, ήταν και είναι σημείον αμφιλεγόμενον.
Για αυτό τον διεκδικούν τόσο από τα δεξιά, όσο και από τα αριστερά…το ίδιο και η ζωή του και οι πολυποίκιλες κινήσεις της ανδρός. Έτσι είναι οι παίκτες της περιπέτειας της front line…που προτιμά το ΤΤΤ, και οι άνωθεν επιταγές…
Ο ΜΜ είπαμε και παλιότερα ότι εντάχθηκε στο ΤΤΤ ανήμερα των Χριστουγέννων 1899 και σε ηλικία 20 ετών. Από μικρός είχε αγαπήσει τα αλεμανικά αλλά δεν θα παρέκκλινε ποτέ του, από τα νάματα της ελληνοσερβικής κληρονομιάς, απʼ το Βυζάντιο…όπως θα εξομολογούνταν το 1902 στον ΙΔ, στο Μοναστήρι του Μαυροβουνίου.
Το σωτήριον 1899 και ελέω ενεργειών του ΤΤΤ, ο ευπατρίδης Έλληνας θα διοριζόταν εκεί, ως βοηθός Προξένου των Αθηνών. Το ΤΤΤ, με τη συνδρομή ανθρώπων του από τη Γαλλία, θα ανέθετε στον νεοφώτιστο ΜΜ, να πλαισιώσει και να στηρίξει τις προσπάθειες του νεαρού Έλληνα Διπλωμάτη, στο οργανωτικό έργο του.
Το 1914, οι αυσ3οί, μεταξύ άλλων θα τον κατηγορούσαν, και για τις ύποπτες φιλελληνικές σχέσεις του, και θα τον εξόριζαν στη Βουδαπέστη. Ενώ την ίδια χρονιά, ο ΙΔ, διορίζεται επιτετραμμένος στη βιένα και στην λώνη βέρ (108), όπου αρνείται να υπακούσει στην εντολή του πριμινίστρου Βελ-ελ, να πάρει μέρος στις διαπραγματεύσεις για την ανταλλαγή των ελληνικών πληθυσμών της Θράκης και της Δυτικής Μ. Ασίας, με τούρκικους πληθυσμούς της Δυτικής κατεξοχήν Μακεδονίας. Αντʼ αυτού, ζητάει την ανάκλησή του, αλλά, όλως παραδόξως, αποστέλλεται ως πρέσβης στην Πετρούπολη!
Η ιστορία λέει επαναμβάνεται…μιας και σήμερις »διαπραγματεύσεις» επιβάλλει η λώνη βερ…δια στόματος της μοργκόρ χονδρής κνίτισσας που την κυβερνά (φοβερή σύμπτωση και η πδ κοντή κνίτισσα του κρατιδίου του κολωνακίου).
Το όναρ…δεν ήταν του φαναριού εργολάβε…είναι βαθύτερο και εκτενέστερο. Διότι άλλο ο έλλην υπήκοος…κρατιδίου και άλλο ο Έλλην των δαχτυλιδιών. Δηλαδή έλλην…είναι ο κάτοικος ζεφυρίου και ο αντεντοκούμπος…όπως και Έλλην ήταν ο ΜΜ. Εξ’ ου και ο Σουλιώτης…πουλέν του παπά-Μεταλληνού και των κολλυβάδων εν γένη.
Στην ράσσια, θα μάθαινε, για το παράδοξο της μετάθεσής του εκείνης. Ήταν κατόρθωμα του ΤΤΤ. Άνθρωποί του στη Θεσσαλονίκη είχαν διεισδύσει στα άβατά της αυτοκέφαλης ημετέρας εκκλησίας, της εξαπουδιήλ συναγωγής, ακόμη και στους σκλαβοακαμάτηδες ποδιτσάριους (για αυτό διαφημίζουν μέχρις σήμερον ως επιφανή μέλη τους…πραγματικά επιφανείς άνδρες).
Έτσι θα διαπίστωναν ότι το κίνημα των νεομόγγολων, του σκλαβοακαμάτη σαλονικιού ντολμαδέ της μεγάλης ιστ μαλ-κε, είχε εξ αρχής »ένθερμους υποκινητές», όχι μόνον στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στην Αθήνα και Κρήτη. Τότε οι απαιτήσεις του πεσυσκοτισμού της γαλλικής πίπας απαιτούσαν έθνη-κράτη….σήμερις οι απαιτήσεις του γκλοβαλισμού απαιτούν πολιτική πρωκτότητα και χυλόμαζα…
Όταν ο μπαμπάς μανώλης διαμήνυσε στον Βελ-ελ, ότι »δυστυχώς υπέστημεν διαρροή», εκείνος δεν είχε παρά να λάβει υπόψη του τις υποδείξεις της λώνης του Βερ (όπως και σήμερις οι φιλελέφτ του σήμερον) και να στείλει τον ΙΔ, στους πουτινικούς της εποχής, κατεξοχήν αντίπαλους στο ιστ issue, είτε των Άγγλων και Νεοτούρκων είτε και του Κολωνακίου…
Από πάντα…
Το 1920, ο ΜΜ, με δαπάνη του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου και τις ευλογίες των Αθωνιτών αδελφών του, εκδίδει την πρώτη του μονογραφία «Théorie mathématique des phénomènes thermiques produits par la radiation solaire» («Μαθηματική θεωρία των θερμικών φαινομένων που προκαλεί η ηλιακή ακτινοβολία»), αλλά και με εξαιρετική θλίψη μαθαίνει, για την εν ψυχρώ δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη στην Αθήνα, από Κρητικούς…
…Το ΤΤΤ σπάνια έχανε ανθρώπους του, από φόνο ή δολοφονία. Παρά ταύτα, στην πολύκαιρη ιστορία του, μετρούσε αρκετές δεκάδες θυμάτων του. Μα για καθένα απʼ αυτά, αναδιπλωνόταν σε βαθιά και μακρόχρονη σιγή. Έτσι και τότε, άφησε να κλείσει και η υπόθεση των Αθηνών ως ένα λακωνικό »Ήταν λάθος»…
Η αναδίπλωση του ΤΤΤ, εκείνη τη φορά, δε θα διαρκούσε αναγκαστικά, παρά μόνο δύο χρόνια. Το διπλό πλήγμα που θα δεχόταν, με τον αποτρόπαιο θάνατο του »Έλληνος Μελχισεδέκ» Χρυσοστόμου Σμύρνης και τη σφαγή των περισσότερων πρωτεργατών της Ιωνικής…»Εθνικής Άμυνας», το υποχρέωσε να δράσει ενεργά, για τη σωτηρία των επιζώντων ανθρώπων του σ’ όλη την έκταση της νεοτουρκικής επικράτειας..από τον Έβρον μέχρι και την ενδοχώρα πέριξ της Αγκύρης…
Μία από εκείνες τις δράσεις ήταν κι εκείνη, που επιφόρτισε η ιστορία… για την ΓΩ, την ημέρα της Αγίας Μαρίνας,…σαράντα ημέρες πριν τη θυσία του. Εκείνη την ημέρα θα της έδινε, αμέσως μετά τη θεία λειτουργία, ένα από τα τρία πέτρινα ρινγκς, που φορούσε πάντα, αφότου είχε επιστρέψει από τη Δράμα, από τα μέρη της Ειρήνης της Παλαιολογίνας, δώδεκα χρόνια πριν.
Από τα χρόνια του Ερμεία της Άσσου…μέχρι και τον Νο του 48 εν μέσω συμμοριτοπόλεμου…οι κινήσεις του ρινγκ ήταν γνωστές…
Σήμερις…τιμούμε τον κοσμικό σφαγέα που πρότεινε για νομπέλ μπουγάδα ο βεελ-ζε-βούλ…
και τσιρίζουμε που…χάθηκε η κοσμικότητα των μπακαλικών…από την σημερινή τουρκγιέ…
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Ιολ. 31, 2020 @ 13:04:21
όσον αφορά…για τον υπαίτιο
λογικό να σκέφτεσαι τους ενδολοδόχους της εποχής πάντα….αλλά
…οι ενδολοδόχοι γκλίτσες…ήταν και σε συμφωνία με τους »αντιπάλους» τους αλεμάνιους που πάντα θέλουν μερίδιο δικώνε τους
και είπανε ναι από κοινού εργολάβε…στο μπάχαλο με τον κλασσσικό μανιχαϊκό τρόπο της έριδας (απόπειρα δολοφονίας βελ-ελ…δολοφονία ΙΔ)…προκειμένου να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εγχώριων ιθαγενών…με διάφορους τράγους αποδιοπομπαίους και μη…
το ημέτερο προξενείο του…Μαυροβουνίου
σκοπός κοινός…για γκλίτες και αλεμάνιους…διχασμός και μικρασιατική καταστροφή !!!
οι…κρητικοί…bel-el και γυπ…
λεπτομέρεια 1…οι ανυπότακτοι βασιλοβαρελόφρονες….που θέλανε να »σκοτώσουνε» τον βελ-ελ τον τραυμάτισαν, επιπόλαια στο δεξί χέρι, παρότι ήταν δεινοί σκοπευτές
λεπτομέρεια 2….ο ΙΔ οδηγούσε καμπριολέ μαύρη Φόρντ !!!
λεπτομέρεια 3…ριζοκλάστης και αλαφουζική της εποχής….καταστραφήκανε από τους βελ-ελ ταγματασφαλίτες….την επομένη όμως….ήταν οι βελ-ελ εναπομείναντες εφημερίδες που…έπρεπε να γράψουν (όσες γράψανε)…»απόπειρα δολοφονίας του βελ-ελ»….»δολοφονία ΙΔ» !!! karma is a biatchhhh….και καλά !!!
λεπτομέρεια 4…σαφώς και δεν ξέρανε τίποτα οι βελ-ελ…ούτε ο ίδιος καν…
κατάλαβαν μετά όμως…
λεπτομέρεια 5
η βίλλα Θών…ήταν του βαυαρού Θών…και τότε μπυραρία-ταγματοφωλιά των κρητικώνε
ψιλοκαταστράφηκε στα δεκεμβριανά από τους κομμουνιστοσυμμορίτας
πέρασε το πάλαι ποτέ ωραίο γκριλ house του Κωσταρά…έτρωγα κάποτες στα late 70ties-early80ties μετά τα γερμανικά μου…εκεί κοντά
και μετά το έχτισε ο babis…
επιβιώνει ακόμα και σήμερα ο μοναδικής τεχνοτροπίας…ναϊσκος του Αγ. Νικολάου…(υπάρχει και δίδυμος στην Σαλαμίνα).
https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn%3AANd9GcT6HPoS0F_fmwi396KEY3-uXufU59lzrtmufw&usqp=CAU
λίγο παρακάτω…την ίδια τύχη και η μυστηριώδης παραμυθένια βίλα Μαργαρίτα….των 32 ατραπών-δωματίων
απέναντι…από τον χρόνια μετά χτισμένο πύργο των Αθηνών…αρχή….Μέσης-Γης και Σοφίας γωνία
…την ίδια εποχή με το γαλλικό…δίδυμο αδελφάκι του
βουνόν Παρνασσός…του Παν-επόπτη μοναχικού ενοίκου…
και αντίποδα του πύργου του Άλεφα…
με το πεδίο…του Άρεως που δεσπόζει ο βασιλεύς Κώνος
ο αλεμανικός…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιολ. 31, 2020 @ 14:59:59
ΑΦΡΟΕΛΛΗΝΕΣ…
«9 Afrogreeks discuss: What does «I can’t breathe» mean in Greece | Full Talk
9 ΑΦΡΟΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΖΗΤΟΥΝ: ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ «ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΩ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
Η καθημερινότητα, οι σκέψεις, οι εμπειρίες των Αφροελλήνων σε μια συζήτηση που δεν πρέπει να χάσετε.
Οnassis Foundation»
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιολ. 31, 2020 @ 15:20:13
Μήπως τελικά θα ήταν πιο σώφρον να δεχτούμε ότι η Ελλάδα θα γίνει πολυφυλετική από το να μείνουμε περιχαρακωμένοι σε στενό φυλετικό και εθνικό πλαίσιο; Mήπως πρέπει να κυριαρχήσουμε σε όλες αυτές τις φυλές με τον ελληνικό πολιτισμό; Aλλά το πρόβλημα με τους μουσουλμάνους θα παραμένει καθώς ΔΕΝ αφομοιώνονται.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιολ. 31, 2020 @ 16:09:16
Καλησπέρα ἀγαπητέ εργδημεργ !
Θά μείνω στούς λόγους πού ἀναφέρεις ὡς «αἰτίες» τῆς μεταστροφῆς τοῦ Ἴωνος.
Γιά τήν πρώτη,θά ἀπαντήσω διά ἐρωτήσεως :Φαντάζεσαι,δῆλα δή,πώς ἕνας ἄνθρωπος πού ἀπό τά γεννοφάσκια του βρέθηκε μέσα στήν πολιτική καί τούς πολιτικούς,ἐγχωρίους καί μή,δέν ἤξερε τί ἐννοοῦσε ὅταν ἔλεγε :
« Μια περίοδο της ζωής μου εθνικιστική (από τα 1902 ως και τα 1914 απάνω κάτω). Έπειτα έβαλα μια petition de principe στον νασιοναλισμό, μολονότι ενεργούσα σύμφωνά του. Τώρα μπαίνω σε μια σοσιαλιστική και ανθρωπιστική περίοδο…»
Εἶσαι σίγουρος ; Διότι δέν μιλᾶμε γιά κάποιον 18αρη φοιτητή πού τόν πλάνεψαν τά λόγια τά μεγάλα καί οἱ μαρξιστικές ἰδέες περί ἰσότητος καί τά συναφῆ. Ἀλλά γιά ἕναν 40αρη πού εἶχε «φάει μέ τό κουτάλι»,κυριολεκτικῶς,τά μεγάλα σαλόνια τῆς πολιτικῆς καί τῆς διπλωματίας,σ᾿ὅλη τήν Εὐρώπη καί ὄχι μόνον,καί κυρίως ἕναν πολυμορφωμένο/πολυδιαβασμένο ἄνθρωπο.
Ἐάν ἔνας τέτοιος ἄνθρωπος,σ᾿αὐτή τήν ἡλικία θεωρεῖται πώς δέν εἶχε ξεκαθαρίσει τί συνέβαινε μέ τό ἐπαναστατικό κῦμα πού σάρωνε τήν Εὐρώπη ( κυρίως Γαλλία,Γερμανία) μέ ἰδεολογίες τοὐλάχιστον 200 χρόνων πρίν (βλέπε Ῥουσσώ) καί «μπερδεύτηκε» από τούς ἀναρχικούς Κροπότκιν καί Μπακούνιν,τότε μᾶλλον δέν ἀξίζει νά συζητοῦμε περί μεγάλης διανοίας…
Πόσῳ δέ μᾶλλον ὅταν ἔχει τέτοια προϊστορία καί τόσους ἀγῶνες στόν χῶρο τόν ἐθνικιστικό δέν δέχομαι νά μοῦ λέει : «έβαλα μια petition de principe στον νασιοναλισμό»,λές καί ἦταν μία αἰσθηματική περιπετειοῦλα μερικῶν μηνῶν…
Δεύτερον κάνεις λόγο γιά ψυχικό ῥάκος,ἀπό τήν ἐξορία του ! Θά τό διαβάζει καί κάποιος πού δέν γνωρίζει τί σήμαινε ἐξορία στήν Κορσική καί θά φαντάζεται τίποτα γκούλαγκ τῆς Σιβηρίας ! Ὁ Δραγούμης στήν Κορσική,μαζύ μέ τούς λοιπούς ὁμοϊδεάτες του,πολιτικούς,μεγάλα ὀνόματα τῆς ἑλλαδικῆς πολιτικῆς καί τῆς ἐλίτ τῶν Ἀθηνῶν,παραθέριζαν σέ πολυτελές ξενοδοχεῖο στό Αἰάκειο τῆς Κορσικῆς.Ναί,παραθέριζαν !
(Στήν διαδικτυακή δ/νση πού ἀκολουθεῖ μπορεῖτε νά δεῖτε καί τήν φωτό ἀπό τό ξενοδοχεῖον : http://aera2012.blogspot.com/2013/08/blog-post.html καί ἐδῶ ἐπίσης ὅπου ἀπολαμβάνουν τό πολυτελές πρωϊνό τους,Δραγούμης,Γούναρης καί μία κυρία…http://aera2012.blogspot.com/2013/08/blog-post.html)
Ἄ,ἐπίσης στόν ἴδιο σύνδεσμο,ὑπάρχει καί ἕνα ἐκτενές θέμα περί τοῦ διετοῦς ἔρωτος πού ἔζησε ἐκεῖ,ὁ Ἴων Δραγούμης. Παντρεμένη καί αὐτή ! http://aera2012.blogspot.com/2013/08/blog-post.html
Τό ψυχικό ῥάκος,δέν μπορῶ νά τό καταλάβω ! Οὐδέ κἄν καί στήν τρίτη αἰτίασιν πού παραθέτεις σχετικῶς μέ τόν σπιτωμένο κύριο τῆς Κοτοπούλη. Ἐννοεῖς πώς αὐτός μποροῦσε νά καλοπερνᾷ στό Αἱάκειον ἀκόμη καί μέ ἐρωτικούς,παρανόμους δεσμούς,ἀλλά ἡ ἡθοποιός ἡ ὁποία εἶχε ἤδη ἕναν ἀποτυχημένο γάμο καί πολύκροτη (ἀπό κάθε ἄποψιν) ζωή,ἔπρεπε νά τόν περιμένῃ σάν τήν Πηνελόπη τοῦ Ὀδυσσέως…! Δέν νομίζω πώς ὁ Δραγούμης εἶχε τέτοια ἀφέλεια…Προφανῶς καί δέν τοῦ κάηκε καρφάκι,ἀφοῦ ὅπως καί ἐσύ ἀνωτέρῳ ἐπισημαίνεις μέ τόν διπλό ἔρωτα ( Κοτοπούλη-Δέλτα),μᾶλλον εἶχε πολύ προχωρημένες ἀπόψεις περί τοῦ ἔρωτος…
Τό ἴδιο πιστεύω πώς καρφάκι δέν τοῦ καιγόταν ἄν παντρευόταν γιά ν᾿ἀφήσῃ ἀπογὀνους ἤ ὄχι.Ἄν ὅντως νοιαζόταν γιά κάτι τέτοιο δέν θά ἔκανε σχέσεις,συνεχῶς,μέ παντρεμένες…
Αὐτά,μέ καλή καί φιλική διάθεσιν,ἀγαπητέ εργδημεργ,μιά καί ἀγαπᾶς νά ψάχνῃς τά πράγματα σέ βάθος,νά τά λέμε ὅλα…
Σ᾿εὐχαριστῶ πολύ γιά τήν φιλοξενία !
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ιολ. 31, 2020 @ 22:21:34
όλα καλά κι άγια βρε συμπέθεροι, αλλά θα το πω, δε γίνεται… αυτή η μύτη ρε παιδάκι μου του Ίωνα, δε με μοιάζει και πολύ… ελληνέζικη…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 01, 2020 @ 07:11:36
Προς, Bougas Ιολ. 31, 2020 @ 15:20:13
Δεν το επιασα καλα αυτο.
Ειπες οτι θα μετατραπει η Ελλαδα σε μια πολυφυλετικη;;;
Προφανως εννοεις απο ενα ομοιογενες φυλετικο Εθνος.
Αρα αναγνωριζεις εστω κι υποσυνειδητα πως η Ελλαδα ειναι ενα ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΣ φυλετικο Εθνος.
Ωραια, ας παμε στο επομενο.
Αναρωτιεμαι ρωτησες τον αυτοχθων λαο – το Ελληνικο Γενος – αυτους που θελεις να μεταλλαξεις εαν συμφωνει με μια τετοια αλλαγη;;
Δικαιωματα αυτο συντηρησης, να μεινει αλωβητος φυλετικα ο Ελληνικος Λαος εχει μεσα στο ιδιο του το Εθνος ή μηπως δεν δικαιουται τετοια βασικα ανθρωπινα δικαιωματα;;
Οταν ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ – ειτε με τον εναν ειτε με τον αλλον τροπο – μια ΒΙΑΙΑ μετατροπη του δημογραφικου ενος εθνους, οπου το ομοιγενες του Εθνους αυτου μεταλλαζεται σε ενα πολυφελετικο και πολυπολιτισμικο μορφωμα, αυτη η πραξη ΠΩΣ αλλιως ονομαζεται στην κοινη λογικη οπως βρισκουμε και στο διεθνες ποινικο δικαιο;;
μηπως ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ;; Για αντε να διαβασεις τι γραφει περι γενοκτονιας ο ΟΗΕ.
Ετσι αποφασιζω κι διαταζω βρε δημοκρατη;;; Ετσι κανουν στο χωριο σου;;
Βλεπω πως εκθειαζεις το ρητο του Ηρακλειτου, περι πολεμου.
Εαν συνεχισεις με τετοια μυαλα οπως κι οι ομοιδεατες σου θα πετυχεις αυτο ακριβως.
βεβαια, η εκφανση μιας τετοιας κοινωνικης αναταραχης θα φερει, δεδομενο πλεον, πολλα βιολογικης φυσεως δεινα για διεθνιστες σαν του λογου σου.
υ.γ.
δωσε προσοχη κι μαθε πως αλλο πραγμα η ιδελογια κι αλλο η μαλακυνση του εγκεφαλου !!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 01, 2020 @ 10:18:58
Το βιβλίο «Όσοι ζωντανοί» του Ίωνα Δραγούμη δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1911 και μέσα απ’ αυτό ο συγγραφέας εκφράζει τις απόψεις του σχετικά με την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας εμπνεόμενος από το ιδανικό της αναγέννησης του έθνους. Μέσα από τα λόγια του πρωταγωνιστή του βιβλίου, του Αλέξη, ο Δραγούμης αναφέρεται στο πέρασμα του από την Κωνσταντινούπολη, κατά ταραγμένη περίοδο πριν τους Βαλκανικούς πολέμους, και περιγράφει την προσπάθεια του να συλλάβει όλες τις παραμέτρους του Ανατολικού Ζητήματος κατά την παραμονή του εκεί. Αυτό που χαρακτηρίζει τη λογοτεχνική προσπάθεια του Δραγούμη, είναι μια πρωτόγνωρη στροφή του συγγραφέα προς τον εσωτερικό του κόσμο: μελετάει τις αντιδράσεις του, προσπαθεί να βρει τα βαθύτερα κίνητρα των ενεργειών του, αναλύει τις ψυχικές του καταστάσεις.
Συγγραφέας: Ίων Δραγούμης
Πρώτη έκδοση: 1911
Μέγεθος: σελ. 217 / 11.7 Mb
Μορφή: Pdf Online
https://www.ebooks4greeks.gr/%ce%bf%cf%83%ce%bf%ce%b9-%ce%b6%cf%89%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%b9
Ο Ίων Δραγούμης δημοσιεύει το μικρό βιβλίο με τίτλο «Η Μεγάλη Ιδέα» το 1908. Το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα (1840-1900) συμπίπτει με την προσπάθεια του Ελληνισμού να διαμορφώσει την εθνική του συνείδηση καθώς και με τον αγώνα να οικοδομήσει την κρατική του οντότητα μέσα σε ένα νέο πνευματικό και πολιτικό περιβάλλον. Τα χρόνια αυτά η εθνική συνείδηση μετασχηματίζεται και εκφράζεται ως ιδεολογία και πίσω από αυτήν την ιδεολογία κρύβεται η Μεγάλη Ιδέα. Αυτή η Εθνική Μεγάλη Ιδέα αποτελεί την επιδιωκόμενη από τον εθνικισμό σύμπτωση της πολιτισμικής κοινότητας του έθνους με την εθνοκρατική μονάδα πολιτικής οργάνωσης ή διαφορετικά έναν “μύθο” με κοινωνική λειτουργία. Η ιδεολογία όμως της Μεγάλης Ιδέας είχε να αντιμετωπίσει δυσκολίες γιατί ερχόταν σε σύγκρουση με την πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων σχετικά με το μέλλον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και βρισκόταν σε πλήρη αντίθεση με τις εθνικές διεκδικήσεις και επιδιώξεις των υπόλοιπων βαλκανικών λαών. Η αναζήτηση του περιεχομένου της Μεγάλης Ιδέας αποτέλεσε ένα σοβαρό ερμηνευτικό ζήτημα. Για το τι ακριβώς εννοούσαν οι Έλληνες με τον όρο Μεγάλη Ιδέα δεν μπορούμε να αποφανθούμε με σιγουριά. Άλλοι εννοούσαν την εδαφική επέκταση και άλλοι την πνευματική αναγέννηση του τόπου. Ο Ίων Δραγούμης ξεκινά το έργο του ως εξής: «Όταν και η Κωνσταντινούπολις έπεσε, το Έθνος εις το οποίον δεν απέμεινε πλέον καμμία δύναμις και καμμία ευτυχία, εφάνη καταδικασμένον ν’ αποθάνη υπό την εσχάτην δουλείαν. Αλλά το έθνος δεν απέθανε. Όταν όλα τα έχασε, μόνον, χάρις εις την θρησκείαν του, που υποβάλλει την ιδέαν της αναστάσεως, εδημιούργησε δι’ εαυτό μίαν δύναμιν, ένα Ιδανικόν, την Μεγάλην του Ιδέαν. Επίστευσεν ότι θα έλθη πάλιν ημέρα που θ’ αναστηθή από τον τάφον της δουλείας και ενωμένο πάλιν θ’ αποτελέση κράτος εύμορφο και δυνατό».
Συγγραφέας: Ίων Δραγούμης
https://www.ebooks4greeks.gr/%ce%b7-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b7-%ce%b9%ce%b4%ce%b5%ce%b1
H ιστορία του Ι.Δ. μέσα από τα μάτια της Π.Δ. ένα παραμύθι για μικρούς και μεγάλους με διάφορα επίπεδα κατανόησης…
Γραμμένο το 1910, αλλά πιο επίκαιρο από ποτέ, το «Παραμύθι Χωρίς Όνομα» μας διδάσκει όλα αυτά που οφείλουμε να γνωρίζουμε… Ήταν, λέει, μία φορά και έναν καιρό το βασίλειο των Μοιρολάτρων, όπου οι κάτοικοι του «κουτσοζούσαν» μέσα στην κλεψιά, τη διαφθορά και την αναξιοπρέπεια. Ο νέος Βασιλιάς είχε χρόνο μόνο για διασκεδάσεις και σε μερικά χρόνια το βασίλειο ερήμωσε και τα δανεικά όλο και λιγόστευαν από τα γύρω βασίλεια….
Συγγραφέας: Πηνελόπη Δέλτα
Εικονογραφημένο: Έργα του Βίνσεντ βαν Γκογκ
Έκδοση: Βιβλιοθήκη «Πηνελόπη Δέλτα»
Μορφή: Online Pdf
Σελ.: 255
https://www.ebooks4greeks.gr/tag/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%B9-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%83-%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1-pdf
Στην δολοφονία του συντέλεσε και ο πατέρας της Π.Δ. όλα καταγεγραμμένα με την ματιά του Στέφανου Δάνδολου στην «Ιστορία χωρίς όνομα»
Άραγε θα γλίτωνε ο Ίων εκείνη τη μέρα, εάν είχε επέμβει ο πατέρας της;
Είκοσι ένα χρόνια, με αυτό το ερώτημα ζει. Η δολοφονία του Δραγούμη στιγμάτισε τον Μπενάκη στη συνείδηση πολλών Ελλήνων ως ένοχο για ηθική αυτουργία στην εν ψυχρώ εκτέλεση ενός ανθρώπου.
Του ανθρώπου που εκείνη αγάπησε παράφορα.
Πόσες ουλές μπορεί να αντέξει μια ψυχή; Κι όμως πάλεψε και με αυτήν, την πιο βαθιά απ’ όλες.
https://blog.psichogios.gr/istoria-xwris-onoma-poses-oyles-mporei-na-antexei-mia-psyxh/
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Αυγ. 01, 2020 @ 11:46:01
Συμφωνώ με την Πελασγική. Αυτοί οι διανοούμενοι με την μόνιμη τρικυμία εκ κρανίω και την ατελείωτη εφηβεία είναι η συνταγή της σίγουρης καταστροφής. Κι αν όντως -όπως γράφεις- αισθάνθηκε προδομένος από μία φαλλαποθήκη, τότε είναι πιο ηλίθιος απ’ όσο νομίζαμε και άρα πιο επικίνδυνος.
Πάντως, με Μεταξά, Δραγούμη και Αλέξανδρο επικεφαλείς των βασιλικών, τον Βενιζέλο απ’ απέναντι και την συνθήκη των Σεβρών στο τσεπάκι, θα είχαμε μια ιδανική για την Ελλάδα συγκυρία. Έτσι, σε 3 μήνες μέσα, τον έναν τον έφαγε ο γύπας, τον άλλον η μαϊμού, ο τρίτος μάζευε βόλια και ο τελευταίος μπήκε στη σαλαμούρα για να τον φάνε κι αυτόν οι μαϊμούδες γιατροί σε μιαν άλλην εποχή.
Απέναντι από την Βρετανική πρεσβεία βρίσκεται μιαν άλλη, ταγμένη να εξαφανίσει τον ελληνισμό. Αυτή γιατί την βγάζεις απ’ όξω;
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Αυγ. 01, 2020 @ 17:46:01
@ apekso
Δεν αντιλαμβάνομαι τον ελληνισμό με όρους φυλετικής καθαρότητας και περιχαράκωσης τοπικής. Αντιλαμβάνομαι τον ελληνισμό με όρους εξάπλωσης και διασποράς. Αυτό προϋποθέτει κάποιο κοσμοπολιτισμό τον οποίο θα μπορούσες να πεις και διεθνισμό, αλλά είναι διεθνισμός καθαρά ελληνικός.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 01, 2020 @ 18:13:44
Για μένα το πρόβλημα είναι οι μουσουλμάνοι λόγω της φύσης της θρησκείας τους. Σε όλους τους άλλους θα έδινα μόνιμη άδεια παραμονής αλλά υπηκοότητα μόνο αν ένας απ τους δύο γονείς είναι Έλληνας. Το Ντουμπάι για παράδειγμα που είναι υπόδειγμα κοσμοπολιτισμού δεν σου δίνει υπηκοότητα εκτός κι ο ένας γονέας είναι εμιρατιανός. Επίσης δεν μπορείς να ανοίξεις επιχείρηση αν δεν έχει εμιρατιανός το 51% των μετοχών. Υπάρχουν τρόποι να μείνει ο έλεγχος ενός φαινομενικά κοσμοπολίτικου κράτος σε αυστηρά εθνικό πυρήνα. Όχι όπως σήμερα που δίνουν στο κάθε λαθρέποικο ιθαγένεια σε 4 χρόνια!
Με τους μουσουλμάνους όμως το πρόβλημα δεν λύνεται με τίποτα.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Αυγ. 01, 2020 @ 18:27:02
Στο Ντουμπάι το 90% των κατοίκων είναι ξένοι. Αλλά δικαιώματα 0. Για τέτοιο κοσμοπολιτισμό μιλάμε, όχι μπάτε σκύλοι αλέστε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 01, 2020 @ 18:48:40
Το Ντουμπάι δεν δίνει καν μόνιμη βίζα. Η βίζα διαρκεί μόνο όσο διαρκεί η εργασία. Χρυσή βίζα, δηλαδή μόνιμη παραμονή, δίνει μόνο σε διακεκριμένους επιχειρηματίες με μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Σου δίνει δηλαδή την αίσθηση ότι πας για να δουλέψεις, δουλεύεις όσα χρόνια είναι και φεύγεις. Γι αυτό και δεν δίνουν συντάξεις. Ενώ η Ελλάδα δίνει την ακριβώς αντίθετη αίσθηση, έρχεσαι και μένεις μόνιμα και παίρνεις και υπηκοότητα και επιδόματα. Υπάρχουν τρόποι.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 01, 2020 @ 19:14:57
Ἀγαπητέ εργδημεργ,νά σημειώσουμε καί κάτι πολύ σημαντικό.Ὄχι γιά κάποιον ἄλλο λόγο,ἀλλά ἐπεί δή ἐσύ ὁ ἴδιος ἔγραψες :
«Καί καλά θα κάνουν μερικοί-μερικοί, όταν διαβάζουν ιστορικά θέματα της Ελλάδας, να τα διαβάζουν ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ πρίν πιάσουν πληκτρολόγιο».
Γιά νά δοῦμε:
Δέν ξέρω ἀπό ποῦ πῆρες τίς πληροφορίες γιά τήν ταυτόχρονη γνωριμία μέ τίς δύο γυναῖκες ( Κοτοπούλη-Δέλτα),ἀλλά εἶναι λάθος. Τήν Πηνελόπη Δέλτα τήν γνώρισε σέ μία δεξίωση,ὅταν ἦταν στήν Πρεσβεία τῆς Ἀλεξάνδρειας ὁ Ἴων,ὑποπρόξενος ὥν,τό 1905,ὅπως μπορεῖς νά δῇς καί στό βικιπαίδεια
(https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CE%BB%CF%8C%CF%80%CE%B7_%CE%94%CE%AD%CE%BB%CF%84%CE%B1),
ἀλλά καί στόν σύνδεσμο ἀπ᾿ὅπου ἡ ἐρωτική-ἀπελπισμένη ἐπιστολή της,πρός τόν Ἴωνα :
https://www.mixanitouxronou.gr/to-xero-pos-ime-treli-ma-i-agapi-kapion-treleni-o-anekplirotos-erotas-tis-pantremenis-pinelopis-delta-gia-ton-goiteftiko-iona-dragoumi-ke-ta-pithana-etia-tis-aftoktonias-tis/
Τήν δέ Κοτοπούλη στήν Κωνσταντινούπολιν,τρία χρόνια ἀργότερα τό 1908. Δεύτερος Γραμματεύς τῆς ἐκεῖ Πρεσβείας,πλέον,ὁ Ἴων.
Ἒπίσης,μιά καί ἀναφέρθηκες στόν Φρέντυ Γερμανό μέ σεβασμό γιά τά γραπτά του :
«Το θέμα αναφορικά με την προσωπική ζωή του Ίωνος Δραγούμη, ειδικά στην Κορσική, προέκυψε όταν ο Φρέντυ Γερμανός αποφάσισε, λίγα χρόνια πριν από τον θάνατό του, να διαπλάσει τρία ιστορικά μυθιστορήματα που γνώρισαν και σημαντική εκδοτική επιτυχία. Πρόκειται για τα «Ερωτικά της Κορσικής», την «Τερέζα» και το προγενέστερο «Η Εκτέλεση», το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία και ως τηλεοπτική σειρά. Το κεντρικό πρόσωπο στην ερωτική ζωή του Δραγούμη στα χρόνια εκείνα της εξορίας ήταν η «Τερέζα»…επρόκειτο για μια νεαρή σύζυγο Έλληνα συνεξορίστου του Δραγούμη, η οποία επανήλθε στον σύζυγό της ύστερα από τις αταξίες της, απέκτησε παιδιά, συνέχισε να ζει στο μεγαλοαστικό περιβάλλον της Αθήνας και πέθανε σε μεγάλη ηλικία, αφού ξεχάστηκαν οι νεανικές περιπέτειές της, που ούτως ή άλλως ήταν γνωστές μόνο σε πολύ περιορισμένο κύκλο»
( http://aera2012.blogspot.com/2013/08/blog-post.html)
Υ.Γ.Ὅποιος ἐπιθυμεῖ μπορεῖ νά περάσῃ καί ἀπό τό ἡμέτερο ἰστολόγιο,ὅπου «περί Ἴωνος Δραγούμη ὁ λόγος» καί μέ πολλές φωτό,ἀλλά καί μία ἐρωτική ἐπιστολή τῆς «τρελῆς ἀπό ἀγάπη» ὅπως ἡ ἴδια ὁμολογεῖ,Πηνελόπης. Ὄχι τοῦ Ὁδυσσέως,ἀλλά τοῦ Στέφανου Δέλτα,τό γένος Μπέν-ακη :
https://sxolianews.blogspot.com/2020/07/blog-post_19.html
Γιά τούς Μπέν-ακη :
https://sxolianews.blogspot.com/2019/08/blog-post_10.html
https://sxolianews.blogspot.com/2019/08/blog-post_13.html
https://sxolianews.blogspot.com/2019/08/blog-post_12.html
https://sxolianews.blogspot.com/2012/12/blog-post_1195.html
Ἐπιφυλάσσομαι καί γιά μία ἔρευνα στήν οἰκογένεια Δραγούμη.Κάτι πού ἀπέφευγα ἕως σήμερα…
Εὐχαριστῶ πολύ,ἀγαπητέ εργδημεργ !
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 01, 2020 @ 22:24:40
βρε συμπέθεροι, τώρα αλήθεια δλδ, σας ενδιαφέρει πραγματικά τί έκανε ο δραγούμης και ο κάθε δραγούμης στην ερωτική του ζωή; γω πάντως το βρίσκω εντελώς ανήθικο να γίνεται τέτοια παρέμβαση στα πολύ προσωπικά ζητήματα διάσημων ανθρώπων, ιστορικών προσώπων, καλλιτεχνων κλπ. άλλο το να έχουν επιλέξει οι ίδιοι να τα δημοσιοποιήσουν… αυτό το χούι παντως να βγαίνουν στη φόρα μετά θάνατον και να δημοπρατούνται κιόλας, επιστολές, προσωπικά αντικείμενα, συγγράματα ή έργα τέχνης πάσης φύσεως που επέλεξε ο συγγραφεύ ή δημιουργός να μη δημοσιοποιήσει εν ζωή, δλδ πραγματικά είναι βιασμός, ασέβεια και παρέμβαση εσχάτου και αήθους βαθμού, γω προσωπικά νοιώθω βαθιά ντροπή ακόμη και να τα βλέπω, όποιον κι αν αφορούν που δεν είναι πλέον εν ζωή και δεν έχει επιλέξει να τα μοιραστεί…
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Αυγ. 02, 2020 @ 17:24:20
Μπουγά,έχει σημασία τι στόχο θέτεις ως Έθνος για να καθορίσεις και το μέσο επίτευξής του.Ακόμα και στα πλαίσια μιας παγκόσμιας πολυφυλετικής Ελληνικής αυτοκρατορίας,τα φίδια θα παραμείνουν και περιμένουν τη στιγμή που αναμφίβολα θα υπάρξουν ρωγμές.Τα Έθνη επιβιώνουν και όχι οι αυτοκρατορίες.
Για εμένα,ο στόχος μας ως Έλληνες,οφείλει να είναι ο πλανήτης Ελλάδα.Η Ελληνική Γαία.Είτε χρειαστεί δύο χιλιάδες χρόνια,είτε δέκα είναι ο μόνος που σμιλεύει κορμιά και συνειδήσεις στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους.Απαιτεί τα πάντα και προσφέρει τα πάντα.Είναι εξαιρετικά χρονοβόρος γιατί προΰποθέτει την απαραίτητη αύξηση του πληθυσμού πριν από κάθε βήμα,αλλά κάθε βήμα είναι ακλόνητο.
Η Ελληνική πλανητική παντοκρατορία θα μεταθέσει το πεδίο μάχης στα αστέρια.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Αυγ. 02, 2020 @ 22:00:11
Τίποτα δεν είναι αδύνατο. Τα δυνατά από τα αδύνατα τα ξεχωρίζει μια ψιλή ψιλή γραμμή. Μα είμαστε τόσο κολλημένοι κάτω στα εύκολα, τόσο μουδιασμένοι που δεν μπορούμε να πηδήξουμε από πάνω από την ψιλή γραμμή.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 03, 2020 @ 16:52:31
@Τρισ-α-τέλειον:
Τί να πρωτοσχολιάσω!…
Πάντως, όσον αφορά τον Θών («ελληνοποιημένη» παραφθορά του Thon), καί γυιό σταυλάρχη του Όθωνα (αν δεν σφάλλω), ο Σουρής είχε γράψει το εξής φοβερό:
«Σ’ αυτόν τον κήπον των ανθών
ευρίσκεται ο Θών.
Πάντοτε ωθούμενος,
μηδέποτε ωθών!»
Lol!!!
Ο Θών (που όντως το γυάλιζε το πόμολο) παρεξηγήθηκε, αλλά ο Σουρής συνέχισε το δούλεμα: «- Έγραψα ποιητικώς πως είσαστε καλός άνθρωπος, κύριε Θών! Αυτό, τίποτ’ άλλο!» 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 03, 2020 @ 17:19:10
@Πελασγική:
Καλώς την!
Καί συγνώμη γιά την καθυστερημένη απάντηση! (Τον καιρό αυτόν κάνω …κλεφτοπόλεμο χρήσης του ΗΥ, βρίσκοντας ελάχιστα κενά ανάμεσα στα «24/7» καθήκοντά μου, ως καλού μπαμπά. 🙂 )
Θεωρώ μιά ψηφίδα ευτυχίας τον διάλογο με γυναίκα επιπέδου, καί χαίρομαι που σχολίασες τις (δοκησι)σοφίες μου!
. . . . . . . . . .
Η αλήθεια είναι πως, ενώι γιά την αιτία του κολλήματός του με την ιδέα μιάς Ελληνο-Τουρκικής Συνομοσπονδίας ο λόγος είναι σίγουρος (κι είναι αυτός που έγραψα – το φρένο στον Πανσλαυϊσμό), γιά το μετέπειτα ψάξιμό του με τις αριστερές ιδέες κάνω μονάχα υποθέσεις. (Γι’ αυτό καί προσπέρασα κάπως βιαστικά την ενότητα αυτήν.) Πάντως, αριστερός δεν ήταν.
Εδώ, πάλι, έχουμε μία εξήγηση, την οποία δεν γνώριζα: ότι ήθελε να συνενώσει εθνικισμό με σοσιαλιστικές ιδέες.
Τέλος πάντων, οι σοσιαλιστικές ιδέες στην Ελλάδα ήδη είχαν διαδοθεί από τη δεκαετία του 1880, τόσο από άτομα / ομάδες (Πλάτων Δρακούλης, κτλ), όσο κι από στοές σοσιαλιστικού προσανατολισμού. Σίγουρα ο Δραγούμης θα τις ήξερε τις ιδέες αυτές· αλλά, αν ήθελε ν’ ασχοληθεί, θα το έκανε πιό νωρίς. Δεν νομίζω ότι θα σαραντάριζε, γιά να τους δώσει σημασία.
Οπότε, τότε είτε -κατά το κοινώς λεγόμενον- «άρχισε να παίρνει ανάποδες» (γιά τους χ, ψ λόγους), είτε το νοητικό του ψάξιμο του έλεγε να σκαλίσει κι αυτούς τους δρόμους, είτε…
…Αυτό το τελευταίο «είτε» είναι πολύ μεγάλη ιστορία· έχω ακούσει κάποια πράγματα, αλλά έχω το επίμονο χούϊ πρώτα ν’ αυτοπείθομαι εγώ ο ίδιος, πρίν υιοθετήσω ένα συμπέρασμα. Όμως, μπορείς να υποψιαστείς κάποια πράγματα, από τα μακροσκελή σχετικά σχόλια του Τρισ-α-τέλειου.
Σ’ ευχαριστούμε γιά τον σχολιασμό, αλλά λάβε υπ’ όψη σου καί τον έρμο τον ανδρικό εγωϊσμό – ειδικά τώι καιρώι εκείνωι! 🙂 (Έ, ναί, Πηνελόπη! γιατί όχι; lol!!!)
Να είσαι πάντα καλά!
Υγ 1: Κι αυτό, που επεσήμανες στο δικό σου μπλόγκι, γιά τη μία από τις γιαγιάδες του: το επίθετό της όντως είναι Ρωσσικό, ή Πολωνέζικο. Υπάγεται στο ενάμιση τοις εκατό του σημερινού Ελληνικού dna, που δεν είναι το ίδιο με των αρχαίων ημών. (Προφανώς -καί- απ’ αυτό εκκινώντας, κι αν θυμάμαι καλά, ο ίδιος ο Δραγούμης είπε ότι η γενιά Ελλήνων της εποχής του δεν είναι ακριβώς η ίδια με τη γενιά των Περσομάχων.)
Βέβαια, παραφράζοντας την Αγγλική παροιμία, ότι «κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί», θα πούμε ότι καί κανένα έθνος δεν είναι νησί. Αλλά, το όντως σημαντικό το τονίσαμε εδώ πολλές φορές: το παιχνίδι παίζεται στην ψυχή. Έχω να πω αρκετά επ’ αυτού, αλλά σε προσεχή άρθρα… καί δεν ξέρω πότε. (Σε λίγο θα καίγεται πανεθνικώς ο κώλος μας, με το συμπάθειο. Δεν θα υπάρχει χρόνος γιά τέτοιες συζητήσεις.)
Να σκεφτείς, κι εμένα οι ρίζες μου είναι εξακριβωμένα καρα-Ελληνικές 350 χρόνια πίσω απ’ το σόϊ της μάνας μου καί τουλάχιστον 250 από το σόϊ του πατέρα μου, αλλά η Γραμματέψ μας λέει πως έχω Ατλαντόφατσα! Τί να κάνουμε;!… Να πάω στον Φουστάνο να μ’ αλλάξει τα μούτρα προς το Ελληνοπρεπέστερον; Δέ λέει! 🙂
Υγ 2: Δεν ξέρω πόσο μεγάλη πειθώ έχει αυτό το (αποτυχημένο…) Φαναριώτικο όραμα της Συνομοσπονδίας, αλλά τσίμπησε μέχρι κι ο -απώτερης Φαναριώτικης καταγωγής- Ιωάννης Μεταξάς. Δεν θα τσιμπούσε ο -μάλλον ευκόλως εντυπωσιαζόμενος- Δραγούμης;
Τί να πω;!
Καί να σκεφτεί κανείς, ότι ο Σουλιώτης-Νικολαΐδης ήταν Ηπειρώτης! Καμμία σχέση με τημΜπόλιν.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 03, 2020 @ 17:28:09
@Λυκίνον:
Η μύτη προφανώς οφείλεται στη μία απ’ τις γιαγιάδες του, η οποία ήταν αλλοδαπή. (Ρωσσίδα, ή Πολωνέζα.)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 03, 2020 @ 17:28:53
@Ατάργα:
Ευχαριστούμε πολύ γιά συνδέσμους! Όποτε σχολιάζεις, προσφέρεις διαμαντάκια!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 03, 2020 @ 17:40:43
@Γιούτσον εισερχόμενον:
Εννοείς τη Γερμανική πρεσβεία, έ; Μάλιστα…
Δεν την ανέφερα, επειδή δεν γνωρίζω στα 100% την πολεοδομική ιστορία των σημαντικών κτιρίων / τοποθεσιών της Αθήνας, οπότε δεν μπορώ να πω αν το καλοκαίρι του 1920 βρισκόταν εκεί η πρεσβεία αυτή.
Η αγγλίτσικη, πάντως, βρισκόταν εκεί κατά τα «Δεκεμβριανά» του 1944, καί το παλιό της κτίριο φαίνεται σε κάτι φωτογραφίες της εποχής με τον διαβόητο λόρδο Μπαλφούρ. Γιά το 1920 δεν γνωρίζω (γιά να είμαι ειλικρινής), αλλά συνεπέρανα από την όψη του κτιρίου καί από την ιδιοκτησία του οικοπέδου πως όντως βρισκόταν καί τότε στην ίδια διεύθυνση, Πλουτάρχου 1.
Υγ: Να πάω στοιχηματάκι ότι έχεις ασχοληθεί επισταμένως με το ρεμπέτικο; διότι οι προπολεμικοί ρεμπέτες τις γυναίκες τις αποκαλούσαν «ψ@λοθήκαρα»! 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 03, 2020 @ 17:44:11
@Πελασγική, ξανά:
Όντως, χρησιμοποίησα λάθος έκφραση. Δεν τις γνώρισε, τις πρωτοείδε καί τις δυό μαζί (Δέλτα – Κοτοπούλη) το ίδιο βράδυ.
Την πληροφορία -αν δεν κάνω λάθος- τη διάβασα στο βιβλίο του Φρέντυ Γερμανού, «Η εκτέλεση».
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 03, 2020 @ 17:47:15
@Λυκίνον:
Έχεις απόλυτο δίκιο. Κάτι τέτοιες πιπεράτες λεπτομέρειες απλά νοστιμίζουν την αφήγηση· απλώς, η αφεντιά μου ουδέποτε θα τις χρησιμοποιούσα, γιά ν’ αποδομήσω μιά μεγάλη προσωπικότητα.
Δες επίρρωση της άποψής σου κι εδώ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 03, 2020 @ 22:36:31
@Όλους-ες:
Ώ, ώ, ώωωω!!!… Τί βλέπω; Έτσουξε ΠΟΛΥ η αναφορά μου στο τηλεφώνημα απ’ την πρεσβεία της αγγλίτσας, έ; (Ενδεχομένως στα τηλεφωνήματα – διότι, μή παρόντων μαρτύρων, μπορεί να μεσολάβησαν κι άλλα.) Χαίρομαι τα μάλα! 🙂
Αλλά, σιγά τον λάκκο καί σιγά τη φάβα! Μήπως, εκτός της επιτροπής του θηλυκού Νεάντερταλ, έχουν πάρει κι άλλοι -ξενόφιλοι, εννοείται- εργολαβία την αποδόμηση εθνικών προσωπικοτήτων, τώρα που πλησιάζουν τα 200χρονα; (Καί με το αζημίωτο, εννοείται.) Άντε να δούμε, ποιά ιστορική προσωπικότητα της Ελλάδας μας έχει σειρά!
[Να το παίξουμε καί στοίχημα; Ρήγας Φερραίος -κι αυτός οπαδός συνομοσπονδίας- με 1.08 απόδοση! Διονύσιος Σκυλόσοφος, πρώϊμος οπαδός του «Ελλάς-Γαλλία συμμαχία», 1.75. Δεν μού ‘ρχονται άλλοι στο μυαλό αυτή τη στιγμή, αλλά παλεύεται. Άμα βρώ χρόνο να ξανανοίξω τα ιστορικά κιτάπια, όλο καί θα θυμηθώ κι από κανέναν άλλον τέτοιον, να συμπληρωθεί αξιοπρεπές δελτίο στοιχήματος.]
Υγ: Έχετε υπ’ όψιν σας ότι οι Αγγλόφιλοι «πατριώτες» του 1941 κοίταξαν να γλυτώσουν τον κώλο τους, καί παράτησαν την Ελλάδα σύξυλη καί στο έλεος του Θεού. Αυτά λέει η Ιστορία.
Να δώ, λοιπόν, τελικώς ποιός «μεγαπατριώτης» (Αγγλόφιλος καί μή) θα κάτσει εδώ να υπερασπιστεί τη χώρα, στην επικείμενη συνδυασμένη επίθεση Τουρκαλάδων απέξω καί λάθρο από μέσα! Διότι, από (μεγάλα) λόγια χορτάσαμε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 04, 2020 @ 10:07:40
@Όλους-ες:
Κοιτάξτε τί ανακαλύπτει κανείς με μιά προσεκτικώτερη ματιά!…
Πηνελόπη Δέλτα καί Μαρίκα Κοτοπούλη ήταν καί οι δύο γεννημένες στο ζώδιο του Ταύρου! Είτε με το παλιό, είτε με το νέο ημερολόγιο.
Επίσης, είχανε διαφορά ηλικίας 13 έτη, καί πεθάνανε καί οι δύο σε ηλικία 67 ετών, όχι με φυσιολογικό τρόπο!!!
Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά ο κόσμος μας (είτε είναι φυλακή, είτε δεν είναι) είναι αρκετά ενδιαφέρων! Ένα πολύπλοκο σύνολο.
Υγ: Μας έλειψε καί η κυρία Σταρί, να σχολιάσει (ως αρμόδια) δυό κουβέντες γιά τους δύο κορυφαίους έρωτες του Ίωνα Δραγούμη!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 09, 2020 @ 20:33:04
Το κείμενο αυτό από το βιβλίο του ΙΒΟ ΑΝΤΡΙΤΣ – ΝΟΜΠΕΛ 1961- θα έπρεπε να είναι ένα διαρκές αποστελλόμενο επίσημο έγγραφο του ΥΠΕΞ σε όλες τις χώρες του πολιτισμένου κόσμου, και οπωσδήποτε, ειδικώς σε αυτές που διατηρούν ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Και αν δεν το έχετε αυτό το βιβλίο με αυτό το κείμενο ντοκουμέντο από νομπελίστα και το έχει ένας απλός ιδιώτης, φροντείστε τώρα να το αποκτήσετε εκεί στο ΥΠΕΞ. Η αποδομή του τούρκου δεν γίνεται με γελοία οικονομικά μέτρα μόνο. Αυτός ο τούρκος έχει πάτρονα και παίζει με σημαδεμένη τράπουλα. Δεν έχει δικιά του εξωτερική πολιτική. Είναι εδώ και 1000 χρόνια ένα τεχνητό ανάχωμα για την Ελληνική μη επικράτηση.
Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΩΣ ΚΤΗΡΙΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΠΡΟΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ (παπικοί, λουθηρανοί, καλβινιστές, αγγλικανοί, μεθοδιστές, βαφτιστές, διαμαρτυρόμενοι, πουριτανοί, ευαγγελιστές… κλπ κλπ είναι κουραστική η περαιτέρω αναφορά σε δαύτους)
Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΠΡΟΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΥ τουρκου. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΑΥΤΟΝ.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΣΤΟ …ΥΠΕΞ ΟΠΩΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΔΑΥΤΕΣ, Η ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ ΝΑ ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΩΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΗΜΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΩΤΑΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΚΛΠ. Αυτό θα είναι ένα πραγματικό μέτρο κατά της τουρκιάς για την βεβήλωση της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ
Η ονομασία του χύδην όχλου ως (instabul) είναι μόνο για κατανάλωση απολίτιστων μαζών για να τους δώσει ο αφέντης τους κάποια σταθερά υπάρξεως.
Παν.Αλτζερίνος-Γρηγοράκης
Απόστρ.Λοχαγός -ΠΒ- (ΣΣΕ-77)
Πλήρες κείμενο με φωτογραφίες βιβλίου εδώ
http://ellinikoskanwn.blogspot.com/2020/08/blog-post.html
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αυγ. 15, 2020 @ 17:40:23
@Παναγιώτη Αλτζ.-Γρ. :
Οι ξένες πρεσβείες, μαζί με τα αντίστοιχα υπουργεία Εξωτερικών εννοείται, όχι απλά τα ξέρουν αυτά, όχι απλά είναι άριστα ενημερωμένοι οργανισμοί, αλλά είναι ακριβώς αυτοί που δασκαλεύουν τους Τούρκους – καί περιμένουν πώς καί πώς να εξαφανιστούμε από προσώπου Γής (είτε από τη χατζάρα του Τούρκου, είτε με οποιονδήποτε άλλον τρόπο). Άρα, τζάμπα κόπος να τους ενημερώσουμε εμείς γιά τα δίκια μας.
Μόνον η απόλυτη ισχύς βοηθάει εδώ. Αν είχαμε τρόπο να κονιορτοποιήσουμε πχ τη Γερμανία, τότε άλλαζαν όλα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!