Προοίμιο
ο παρόν άρθρο έλαβε αφορμή από το άρθρο του Παλαιού γιά τη συμφωνία Ιερώνυμου-Τσίπρα· κυρίως, από την εξυπονοούμενη παρατήρηση του Παλαιού, ότι κανείς (από τους αντιδρώντες πατριώτες) δεν διάβασε τί γράφει η συμφωνία αυτή (καί άρα, κανείς δεν κάθησε να σκεφτεί τα επακόλουθα), πρίν την καταδικάσει. Κατ’ αντιστοιχίαν, τα ίδια απάνω-κάτω λέει κι ο Μποτίλιας γιά τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Εδώ, όμως, δεν θα μείνουμε στα κείμενα των συμφωνιών, ή στο γιατί αυτός ο λαός -σε πλείστες περιπτώσεις πολιτικών γεγονότων- αντιδράει από ένστικτο. (Αν καί θα το εξηγήσουμε κι αυτό.) Θα προχωρήσουμε σε πιό θεμελιώδη ερωτήματα, καί δή όσον αφορά τον κλήρο:
Σε μας, ως άτομα, αλλά καί στη χώρα μας…
- Χρειάζεται ο κλήρος (το ιερατείο) ;
- Χρειάζεται η οργανωμένη Εκκλησία;
- Χρειάζεται, εν τέλει, η ίδια η θρησκεία;
Φιλοδοξώ (ούτε λίγο, ούτε πολύ) το παρόν άρθρο ν’ αποτελέσει γραπτό αναφοράς, ώστε αφ’ ενός τα παραπάνω ερωτήματα ν’ απαντηθούν μία καί καλή, αφ’ ετέρου να σταματήσουν οριστικά οι όποιες διαμάχες προκύπτουν απ’ τις όποιες αντίθετες απαντήσεις. (Φιλοδοξώ, είπαμε.)
Δεν είναι μόνον ότι τώρα καιγόμαστε ως έθνος, επομένως αυτή τη στιγμή δεν έχουν καμμία θέση οι διαμάχες πεποιθήσεων – θρησκευτικές, φιλοσοφικές, πολιτικές, ποδοσφαιρικές… ο,τιδήποτε. (Κι όποιος δεν το βλέπει αυτό, ή κάνει πως δεν το βλέπει, είναι είτε βλάξ, είτε ενσυνείδητος προδότης.) Είναι καί το ότι με λυπεί βαθύτατα να βλέπω πως ο λαός μου -τα τελευταία 200 χρόνια- δεν έκανε ούτε ένα τόσο δά βήμα, ώστε να έχει ΉΔΗ ξεκαθαρισμένα κάποια πράγματα. Καί με στέρεη βάση αυτά, να συνεχίσει την πορεία του προς την πρόοδο.
Κάθε φορά, μά κάθε φορά, οι ίδιες καί οι ίδιες καί οι ίδιες ατέρμονες συζητήσεις – καί πάντα σε επίπεδο αούγκαγκα. (Να πείς ότι υπάρχει καί κάποια σοβαρότητα προθέσεων κι επιχειρημάτων; άμ, δέ… τζάμπα περιμένεις κάτι τέτοιο.) Καί φτού κι απ’ την αρχή.
- Υπάρχουν εξωγήϊνοι; (Ξέρω ‘γώ;… Δεν το βρήκατε, ύστερα από δεκαετίες σχετικών ερευνών; Αν μή τί άλλο, το Σύμπαν είναι μεγαλούτσικο καί χωράει πολύ κόσμο – θα έλεγα.)
- Γίνονται συνωμοσίες; (Ά, μπά! Ιδέα σ’! 🙂 )
- Είναι καλός, ή κακός ο Χριστιανισμός;
- Έγινε, ή δεν έγινε Εθνική Αντίσταση κατά την Κατοχή;
Καί τα λοιπά, καί τα λοιπά. Τα ανυπόφορα λοιπά.
Ειδικά στην περίπτωση της θρησκείας των Ελλήνων, γίνεται ο κακός χαμός! Η Σκυθόπολη απ’ τη μιά, καί η διεφθαρμένη αρχαία Ελλάδα απ’ την άλλη.
Θα σταθώ εδώ λιγάκι…
Στην μέν πρώτη περίπτωση, η επιλεκτική ανάγνωση της Ιστορίας είναι χειρότερη απ’ τη Σκυθόπολη· το ίδιο καί η επιλεκτική τήρηση της αρχαίας μας θρησκείας. Έχω ρωτήσει κατ’ επανάληψη “αρχαιόθρησκους”, αν τηρούν τ’ αρχαία μας μυστήρια. Μου απάντησαν, όσο μου απάντησαν τα ντουβάρια του σπιτιού μου. Δεν περίμενα, βέβαια, υψηλότερο νοητικό επίπεδο από ανθρώπους, που νομίζουν ότι γίνεσαι αρχαίος Έλληνας με υπεύθυνη δήλωση απ’ το ΚΕΠ της περιοχής σου. (Οι λεβέντες αυτοί αγνοούν παντελώς το ότι με πορδές δεν βάφονται αυγά.)
Στη δέ δεύτερη, δεν έχω καμμία όρεξη να μπλέξω με τους δικηγόρους ενός ούλτρα ανθελληνικού θρησκευτικού (θρησκοβαρεμένου, καλύτερα) ιστοτόπου, αλλοιώς θα τον κατονόμαζα. (Πολύ εύκολα, όμως, θα τον εντοπίσετε.) Όπου η αρχαία Ελλάδα παρουσιάζεται ως διεφθαρμένη καί γεμάτη παλιανθρώπους, καί σιγά τα έργα των αρχαίων Ελλήνων, να ’ούμ’! (“- Σιγά τον Παρθενώνα!”, αν καταλάβατε.) Κι ευτυχώς που ήρθε ο Χριστός, κι έγιναν όλα ρόδινα!
Αυτουνούς εδώ, αφού τους ζητήσω ευγενικά να μην ξαναγράψουν καί να μήν ξαναμιλήσουν Ελληνικά (γιατί επιμένουν να χρησιμοποιούν τη γλώσσα “των διεφθαρμένων”, οι Φαρισαίοι υποκριτές; ), τους προειδοποιώ πως, όταν αλλάξουν τα πράγματα, θα λογοδοτήσουν! Να μή νομίζουν ότι θα τους ξεχάσουμε, ή θα τους συγχωρήσουμε!
Να ξέρουν, επίσης, ότι, όσα ενοχοποιητικά κείμενα καί να προλάβουν να κατεβάσουν, στο Διαδίκτυο ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει.
Το χαριτωμένο, τώρα, είναι το εξής: αμφότερες αυτές οι κατηγορίες ελληνοειδών “ξεχνάνε” να πούν ότι οι χριστιανοί ρασοφόροι, που γκρεμίζανε τους αρχαίους ναούς μας (βλέπε καί το περίφημο -ή διαβόητο, όπως το πάρει κανείς- φιλμάκι του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά), ήταν προσήλυτοι ιουδαίοι καί Γότθοι… άπαντες “ορθόδοξοι” εκείνη την εποχή. Στο συγκεκριμένο ζήτημα, η γατούλα έφαγε κάποιες γλώσσες!
Προσωπικώς, θα παραξενευόμουν πρός τί τέτοια παράλειψη, αν δεν ήταν φώς-φανάρι πως καί οι μέν «θρησκευόμενοι», καί οι δέ, εκπορεύονται από τα ίδια σκοτεινά καί μυστικά ανθελληνικά κέντρα αποφάσεων (καί με το αζημίωτο, φυσικά). Οπότε, ως Έλλην λέω να τους χαλάσω τον τραχανά!
Τό ‘χω, βλέπεις, κι αυτό το ελάττωμα… ζυμωμένος με την παιδεία των θετικών επιστημών, γάρ. Όπου, αν αποδειχθεί πχ ότι το τάδε αέριο είναι υδρογόνο, εσύ γιατί ψάχνεις να δείς αν είναι οξυγόνο; Κάποιες απαντήσεις τις θεωρώ οριστικές· ήτοι, αποδεδειγμένες! Κάποιες απαντήσεις, που πέρασαν τη βάσανο της λογικής. Από ‘κεί καί μετά, όποιος επανέρχεται στην ερώτηση, αποδεικνύει πανηγυρικώς πως είναι ηλίθιος με πιστοποιητικό ISO – καί δεν μπορώ να κάνω τίποτε, γιά να τον βοηθήσω. (Έχω ήδη …απονείμει αρκετά …πιστοποιητικά με τον “Αγαθάγγελο”!)
Βέβαια, αν κάποιος θέλει να σταδιοδρομήσει ως κλόουν, δεν θα τον εμποδίσω. Όμως, επειδή το Διαδίκτυο έχει τεράστια ισχύ, θα εμποδίσω πάσει δυνάμει τα ξερατά του καθενός (προδότη, ή βλάκα) να φτάσουν σε πολλούς αποδέκτες – ειδικά τους νέους.
Επανέρχομαι στο κυρίως θέμα μας.
Επειδή η κατάσταση είναι περισσότερο από κρίσιμη, κι επειδή συμφωνώ απόλυτα με τον Παλαιό, ότι δηλαδή πάμε να φτιάξουμε μιά νέα Ελλάδα επάνω σε στέρεες καί υγιείς βάσεις (αλλοιώς δεν αξίζει τον κόπο να χάνουμε τον χρόνο μας αμφότεροι – καθώς κι οι αναγνώστες, καί όποιος άλλος συν-γραφιάς), θα προβώ σε εγχείριση του κακοήθους αποστήματος, ώστε να τελειώνουμε μία καί καλή. Δεν θέλω να κοροϊδευόμαστε· δεν θα δώσω ασπιρίνη στον βαρύτατα ασθενούντα.
Οπότε, τα κύρια ερωτήματα είναι δύο:
- Γιατί ο ανώτερος κλήρος επιδεικνύει διαχρονικώς προδοτική συμπεριφορά έναντι της Ελλάδας;
- Τί μπορούμε να κάνουμε, ώστε να μήν ξανασυμβεί αυτό;
Θα τ’ απαντήσουμε (όσο μπορούμε), αφού πρώτα καταλήξουμε σ’ αυτά – μέσωι άλλων. Συγχωρήστε μου το πρωθύστερο της διατυπώσεως των κυρίως ερωτημάτων, αλλά το θεώρησα απαραίτητο.
Εισαγωγή
Ξεκινάμε με το πολύ-πολύ βασικό ερώτημα, αν χρειάζεται ο Θεός. Προσέξτε, όχι αν υπάρχει, αλλά αν χρειάζεται ως αίσθηση πως υπάρχει· έστω, ως (πρόχειρη; ) απάντηση σε πολλά βασανιστικά ερωτήματα του ανθρώπου.
Νομίζω πως οι συντριπτικώς περισσότεροι άνθρωποι στον πλανήτη θ’ απαντούσαν θετικά. Αρκεί να δείς ένα βράδυ (χωρίς Σελήνη καί μακριά από τεχνητό φωτισμό) το μεγαλείο της εικόνας τ’ ουρανού, καί θα πειστείς.
Ακόμη κι αν δεν πειστείς έτσι, υπάρχει κι άλλος τρόπος! Πέρα απ’ τους ατέλειωτους κι απέραντους τόμους της Patrologia Graeca (γιά ν’ αναφέρουμε μονάχα τα δικά μας -χριστιανικά- ιερά κείμενα), που ελάχιστοι είχαν την υπομονή καί τον χρόνο να κάτσουν να διαβάσουν, ο μακαρίτης Μανώλης Ρασούλης τον έδειξε λακωνικώς πως (κι αν θυμάμαι καλά τη διατύπωση) : “- Ζητάς τον Θεό; Έ, λοιπόν, έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου, που τρώς ένα βζίτ! στο κεφάλι, καί Τον βρίσκεις!”
Το επόμενο ερώτημα είναι αν χρειάζεται η οργανωμένη θρησκεία, επομένως αν χρειάζεται η Εκκλησία, ως πολυανθρώπινος οργανισμός (ιερατείου καί λαϊκών).
Χμμμμ… νομίζω πως η θρησκεία, εκτός απ’ τον εξωτερικό τύπο (εορτολόγιο, μυστήρια, λειτουργίες, νηστείες, κτλ), είναι κατ’ αρχήν καθαρά υποκειμενική υπόθεση. Βέβαια, επειδή μιά ομογενής φυλετική ομάδα, δηλαδή ένα έθνος, έχει ίδιες αντιδράσεις στα ίδια ερεθίσματα, η ίδια θρησκευτική αντίληψη καθίσταται στο τέλος κοινό κτήμα των πολλών. Μ’ άλλα λόγια, κι όσο είμαστε Έλληνες, στην συντριπτική μας πλειονότητα θα θρησκευόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Άλλως τε, τα όποια ιστορικά “πειράματα” περί του αντιθέτου, δηλαδή περί οριστικού -δικτατορικώι τώι τρόπωι- ξερριζώματος του θρησκευτικού συναισθήματος σ’ ολόκληρον τον λαό (πχ ΕΣΣΔ), απέτυχαν παταγωδώς.
Τώρα, η χρεία υπάρξεως μιάς οργανωμένης Εκκλησίας (άρα, καί ιερατείου), η οποία να φροντίζει την οργανωμένη κοινή θρησκευτική λατρεία, μπορείς κατ’ αρχήν να πείς ότι είναι κάτι το συζητήσιμο. (Με τις σχετικές ενστάσεις, βέβαια.) Εμείς οι Έλληνες, στην αρχαία Ελλάδα δεν είχαμε οργανωμένο ιερατείο – με την σημερινή έννοια της κεντρικής πυραμιδωτής διοίκησης· αυτό ιστορικώς υπάρχει μόνο στους μεταχριστιανικούς αιώνες, καί είναι αντίληψη σαφώς γεννημένη μετά τον Μέγα Αλέξανδρο (καί τις ανοησίες του, περί του ιδίου ως ζώντος θεού). Άλλως τε, υπάρχει σήμερα ολόκληρη θρησκευτική κοινότητα, ολόκληρη θρησκεία, οι Σίκχ, η οποία δεν διαθέτει ιερείς, διότι θεωρεί πως ο καθένας μπορεί να έρχεται σ’ επαφή με τον Θεό, χωρίς …μεσάζοντες. (Οι Σίκχ δεν έχουν μέν ιερατείο, αλλά παρ’ όλ’ αυτά διαθέτουν ναούς.)
Όμως, στην Ελλάδα η Εκκλησία (έστω, όχι όλη – ένα μέρος της) παίζει καί τον ρόλο του τηρητή της φυλετικής / ιστορικής μνήμης· κάτι, που ξεκίνησε από τ’ αρχαία χρόνια. Τα πολύ αρχαία! Καί, κάπως φυσικώι τώι λόγωι, συνεχίζεται καί σήμερα. Σύμβολα, εικόνες, υπαινικτικά κείμενα… κρατάνε ζωντανή καί υγιή μιά πανάρχαιη Ελληνική κληρονομιά, κόντρα στον χρόνο καί την αλλοίωση.
- Σας (απ)έδειξα ποιά μνήμη φέρουν οι εκκλησίες του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης… κάτι το οποίο το ήξεραν τόσο οι ντονμέδες της στοάς “Ένωσις καί Πρόοδος” (γι’ αυτό “απήγαγαν” τον μαρμάρινο άμβωνα της Ροτόντας, γιά να καταστήσουν αιθερικώς μή-λειτουργικό το σύνολο), όσο καί -αν κι ενστικτωδώς, μάλλον- οι σημερινοί φυλετικοί συνεχιστές τους, οι μπαχαλάκηδες, που τώρα τελευταία μαζεύονται στη Ροτόντα (τον Ήλιο του συγκροτήματος) γιά να τη “μαυρίσουν” – καί μέσωι του “μαυρίσματος” να μαγαρίσουν αιθερικώς τα πάντα.
- Σας έδειξα ότι τα ξωκκλήσια της Θεσσαλίας απεικονίζουν την (έναστρη) ιστορία με τον θάνατο του Προμηθέα καί τον Ηρακλή.
- Σας έδειξα (στο ιστολόγιο του Μποτίλια) ότι η Σφίγγα του Οιδίποδα, η αποτελούμενη από τα τέσσερα ζώδια του “σταθερού σταυρού”, σήμερα απεικονίζεται (κρυπτικώς) στους τέσσερεις κεντρικούς στύλους των ναών βυζαντινού ρυθμού, με τους τέσσερεις Ευαγγελιστές.
Ίσως σε πολλούς να μην αρκούν αυτά τα παραδείγματα, όμως είναι υπεραρκετά γιά το παρόν άρθρο. Οι μετρήσεις, η Γεωμετρία, η Αστρονομία, δεν είναι κούφια λόγια στον αέρα. Είναι αποδείξεις. Κι όποιος αμφισβητεί,… ακόμα χειρότερα, όποιος αμφισβητεί μ’ επιχειρήματα της στιγμής, απλά γιά να περάσει γιά έξυπνος, κονομάει πάραυτα πιστοποιητικό βλακείας καί ξεκινάει καρριέρα κλόουν. Δεν θα καθήσω να συζητήσω με τέτοια άτομα. Δεν έχω πιεί το ελιξήριο της αθανασίας, ώστε να έχω την χρονική πολυτέλεια ν’ ασχολούμαι με τον κάθε ανόητο.
Συνοψίζοντας, φαίνεται πως το οργανωμένο εγχώριο ιερατείο ξεκίνησε ως ομάδα, η οποία (εκτός του καθαρά θρησκευτικού ρόλου της) φρόντιζε καί τη διατήρηση της φυλετικής καί ιστορικής μνήμης. Πιστεύω ότι αυτό συνέβη, με το σκεπτικό ότι: εφ’ όσον οι ιερείς ασχολούνται με το Θείον, άρα εφ’ όσον -λόγωι αυτής της ιδιότητάς τους- δεν πρόκειται να επιδεχθούν (έντονη) αμφισβήτηση από τον λαό, τότε πρέπει να τους ανατεθεί καί η ιδιότητα των φυλάκων των εθνικών παραδόσεων. Ώστε αυτές οι τελευταίες επίσης να μην αμφισβητούνται.
Πιστεύω, ακόμη, ότι αυτό έγινε αμέσως μετά τον Δευκαλιώνειο Κατακλυσμό του 9,600 πΧ, διότι όλος ο μέχρι τότε πολιτισμός κατέληξε πάραυτα στα σκουπίδια. Οπότε, οι διασωθέντες νουνεχείς σκέφτηκαν να λάβουν μέτρα, ώστε (με κάποια μελλοντική φυσική -ή μή- καταστροφή τέτοιου μεγέθους) να μην ξανασυμβεί τέτοια τρομακτική απώλεια της Γνώσης, τέτοια επαναφορά των ανθρώπων στο μηδέν. Έτσι, ανέθεσαν το σχετικό καθήκον στην ομάδα σοφών, που είχε παρεμφερείς υψηλές έγνοιες (και όχι βιοτικές) : στους ιερείς!
(Ειρήσθω εν παρόδωι, ότι «ιερεύς» γιά την ακρίβεια σημαίνει σφαγεύς. Καί «ιέρειον» είναι το σφάγιον. Η ονομασία μάλλον δόθηκε κάπου στην εποχή του Τρωϊκού Πολέμου, από τις θυσίες ζώων.)
Επίσης, υπάρχει κι ο παράγων της παραδόσεως. (Της συνήθειας, αν θέλετε.) Εφ’ όσον όλη η Ελλάδα επί ολόκληρες δεκάδες γενεών έχει ορθοδόξους ιερείς, τότε η οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής αυτού του καθεστώτος πρέπει να έχει: (α) την έγκριση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού, (β) τις κατάλληλες συνθήκες, ώστε να ευδοκιμήσει. Διότι, όπως προείπαμε, στο θέμα αυτό με δικτατορικά μέτρα δεν γίνεται τίποτε. Οπότε, αν χρειαστεί αλλαγή, θα πρέπει τηρηθούν …ευλαβικώς οι δύο προαναφερθείσες προϋποθέσεις.
Αλλ’ αυτή τη στιγμή, προσωπικώς δεν βλέπω να υφίστανται ούτε η μία, ούτε οι άλλες· επίσης, κι ανεξαρτήτως καταλλήλων συνθηκών, θεωρώ την όποια προσπάθεια -τώρα, αμέσως!- θρησκευτικής μεταρρυθμίσεως στην Ελλάδα άκαιρη καί άστοχη. Άσε που θα κάνει τρομερή ζημιά, διότι θ’ ασχοληθούμε με το έλασσον, καί θα παρατήσουμε το μείζον – που είναι η επιβίωση του έθνους μας μέσα καί μετά από τον τυφώνα που έρχεται. (Κοινώς: θ’ αφήσουμε τον γάμο, γιά να πάμε γιά πουρνάρια.)
Επομένως, προς το παρόν πορευόμαστε με τον κλήρο ώς έχουμε. (Καί …βλέπουμε.) Εδώ χρησιμοποιώ γιά τον κλήρο το επιχείρημα του Παλαιού γιά τον Εθνικό μας Ύμνο: “…- Είναι γνωστό ποιοί έδωσαν τους στίχους καί τη μουσική του ύμνου (είχε γράψει -στο περίπου- ο Παλαιός), αλλά εφ’ όσον αυτός έγινε κοινό κτήμα καί εκφράζει πλέον κάποια πολύ σημαντικά σημαινόμενα, θα πορευτούμε μ’ αυτόν μέχρι νεωτέρας. (Καί θ’ αποδίδουμε τον δέοντα σεβασμό.)”
Βέβαια, εδώ ανακύπτει ένα -χμ- “θεματάκι”: είναι περισσότερο από φανερό πως, αν ο Ελληνικός Λαός ακολουθήσει τα καμώματα της σημερινής θρησκευτικής του ηγεσίας, θα καταλήξει στον γκρεμό μιά ώρ’ αρχήτερα.
Άρα, τί μας χρειάζεται τελικώς ο κλήρος; Πέφτουμε στον γκρεμό μιά χαρά καί μόνοι μας! (Μαύρο χιούμορ κάνω, μήν τσιμπάτε! 🙂 )
(Επίσης… δεν έθεσα έτερο sine qua non ερώτημα: “Ποιός θέλει την όποια θρησκευτική μεταρρύθμιση, καί δή τώρα αμέσως, ακατέβατα;”.
Αν φοβάστε πως, αν γίνουν αισυμνήτες ο Παλαιός με τον Μάρκο ντεΣάντ, θα τα κάνουν -τα της θρησκείας- όλα ώπα!, τότε αναθεωρήστε! Οι επίδοξοι αισυμνήτες μας δεν θα προλάβουν. Απ’ αλλού έρχεται.
Παρακάτω η σχετική συζήτηση.)
Το συλλογικό αισθητήριο του Ελληνικού Λαού
Ο λαός μας πολλές φορές δρά (αλλά κυρίως αντιδρά – διότι σπάνια αναλαμβάνει την πρωτοβουλία των κινήσεων) ενστικτωδώς στα όποια κοινά ερεθίσματα. Πολιτικά θέματα, εθνικά, θρησκευτικά… ξεσηκώνουν αντιδράσεις, οι οποίες τις περισσότερες φορές ουδόλως αποτελούν την προτροπή λογικών συμπερασμάτων προς ανάλογη κινητοποίηση· οι οποίες -άλλες τόσες φορές- δεν αντέχουν σε καμμία εξαντλητική λογική (καί στρατηγική) ανάλυση. (Δεν εννοώ πως οι λαϊκές αυθόρμητες αντιδράσεις είναι κακές, αλλά σχεδόν πάντα υπάρχουν καλύτεροι τρόποι ενέργειας – που δεν επιλέγονται.) Καί δεν μιλάω, βέβαια, γιά τις πληρωμένες (καί δασκαλεμένες) συγκεντρώσεις – όπου μαζεύονται μερικές εκατοντάδες χαρτζηλικωμένοι κοπρίτες, καί με φωνασκίες “απαιτούν” διάφορα. (Κι αυτά απέχοντα πόρρωι της λογικής.)
Όμως, τις περισσότερες φορές οι λαϊκές αντιδράσεις -με κάποιον σχεδόν μαγικό τρόπο- πετυχαίνουν στόχο επακριβώς.
Αυτό, αν κι είναι από πολλούς κατακριτέο, είναι ωστόσο απολύτως εξηγήσιμο.
Οι παλαιότεροι από μας, ζήσαμε όλη την εξέλιξη στους επιτραπέζιους ηλεκτρονικούς υπολογιστές· από τα αρχικά χαζοκούτια του 1975, που απαιτούσαν επίπονη εκμάθηση εντολών καί δουλικές υπηρεσίες του “τυχερού” …πρωτοπόρου χρήστη τους (αντί να είναι αυτά δούλοι δικοί μας…), μέχρι τις σημερινές μέρες, όπου ένα πολύπλοκο περιβάλλον εργασίας (βλακωδώς καλούμενο “λειτουργικό σύστημα”) αναλαμβάνει τις βρωμοδουλειές του …υπηρετείν υπολογιστή – κι εμείς απλά παίζουμε μ’ ένα ποντίκι απάνω σε εικονίτσες.
Μάλιστα, οι δουλειές του “λειτουργικού” (που εγκαθίσταται στον σκληρό δίσκο, καί κάθε τρείς καί λίγο θέλει αναβάθμιση) σιγά-σιγά κατεβαίνουν προς τον μόνιμο (απ’ το εργοστάσιο) ενδογενή προγραμματισμό του υπολογιστή, το λεγόμενο BIOS (καί UEFI την σήμερον). Ώστε, κάποια μέρα δεν θα χρειαζόμαστε σκληρούς δίσκους, εγκατάσταση ΛΣ, καί λοιπές θρίχες περμανάντ. Θ’ αγοράζουμε τον υπολογιστή, θ’ ανοίγουμε τον διακόπτη του, καί θα μας βγάζει κατευθείαν στο περιβάλλον εργασίας – χωρίς “φόρτωμα του λειτουργικού” καί λοιπές παρεμφερείς αηδίες.
Κάπως έτσι, λοιπόν, δηλαδή υπ’ αυτό το πρίσμα, πρέπει να δούμε καί τις αντιδράσεις του Ελληνικού Λαού. Η ενασχόληση του Έλληνα με τα κοινά φαίνεται πως (από επίκτητη διαδικασία εκμαθήσεως σε πανάρχαια χρόνια) κάποια στιγμή γράφτηκε στο dna μας! Οπότε, με πείρα χιλιετιών στο θέμα, οι ζητούμενες απαντήσεις έχουν πλέον γραφτεί στο μή λογικό μέρος του μυαλού του Έλληνα, με αποτέλεσμα τα συμπεράσματα περί το κοινωνικό γίγνεσθαι να βγαίνουν ταχύτατα (χωρίς την παρέμβαση της λογικής) – καί εν πολλοίς σωστά.
Βέβαια, τίποτε δεν είναι ρόδινο· χωρίς τη λογική, πάντα μά πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος του (τρομερού) λάθους! Εδώ, όμως, δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τον λαό γιά τις αποφάσεις που (είναι μαθημένος να) παίρνει εν θερμώι, καί υπό πίεση χρόνου καί συνθηκών.
Θα τον κατηγορήσουμε γιά κάτι άλλο, πολύ σοβαρώτερο:
Την έλλειψη φυλετικού ιερατείου. Το οποίο (φανερά, ή κρυφά) θα δίνει τις ορθές κατευθύνσεις καί θα διορθώνει τα στραβά.
Φαίνεται πως κάποτε είχαμε φυλετικό ιερατείο, το οποίο όμως (γιά τους χ, ψ λόγους) τα τελευταία 2,000 χρόνια περιέπεσε σε αδράνεια; αφάνεια; αχρηστία; ανυπαρξία; όπως θες πές το. Ως αποτέλεσμα, ο λαός μας κουτουλάει στα βράχια χωρίς οδηγό καί πληγώνεται διαρκώς· τα τελευταία δέκα χρόνια, δέ, είναι καταφανής η πορεία του προς την ολοκληρωτική του εξόντωση κι εξαφάνιση.
Όθεν, η επανασύσταση του φυλετικού μας ιερατείου είναι εκ των ούκ άνευ – καί στο θέμα αυτό δεν δέχομαι κουβέντα.
[Παρένθεση: Φαίνεται πως πράγματι έλαβαν χώραν κάποιες προσπάθειες προς επανασύσταση φυλετικού Ελληνικού ιερατείου, περίπου έξι ή επτά δεκαετίες πρίν την εποχή μας. Με -καί από- άτομα όπως ο Ωνάσης, ο Ιωάννης Πασσάς, καί άλλα. Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες δεν κατέληξαν πουθενά, κυρίως επειδή δεν άφησαν νεώτερους διαδόχους στο κατόπι τους.
Να μας γίνει μάθημα αυτό… Πάντα φροντίζουμε τη διαδοχή.]
Όμως, εάν το πολιτικό ένστικτο του Ελληνικού Λαού δεν δίνει σωστές απαντήσεις στο 100% του συνόλου των προβλημάτων, ή/καί στο 100% του καθενός χωριστού προβλήματος, τότε ας δούμε καί το έτερο εργαλείο που μας απέμεινε: τη λογική.
(επόμενο)
ΕργΔημΕργ
Νοέ. 19, 2018 @ 10:39:51
@Όλους-ες:
Καλημέρες!
Η δεύτερη συνέχεια, σε λίγο. Η τρίτη καί τελευταία, ή προς το μεσημέρι σήμερα, ή το πολύ αύριο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παλαιός
Νοέ. 19, 2018 @ 12:03:05
Καλώς τον … ωραία άρχισες …
για την ώρα να συμπληρώσω :
Τω παλαιώ καιρώ … πρίν … πρίν Ατλαντίδος και λοιπών … είχαμε «ιερατείο», αυτό που είχε στηθεί άμα τη συστάσει του Έθνους, για την διαφύλαξη, κατεύθυνση και παρακολούθηση των του Έθνους.
Αυτό όμως δεν είχε καμμία απολύτως σχέση με θρησκεία, παρά μόνο με τις αρχές, κώδικες, μυστικά κλπ. του Έθνους, και βεβαίως δεν ονομαζόταν «ιερατείο» …
Η δε ανωτέρα, και επιφορτισμένη με την διαφύλαξη και κατεύθυνση όλων των υπολοίπων, βαθμίδα, του ‘‘Κατευθυντηρίου’’ αυτού Σώματος … ήταν ‘‘ο Θεσμός των Φυλάκων’’ .
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
O KANENAΣ
Νοέ. 19, 2018 @ 17:13:29
Υπάρχουν εξωγήϊνοι; ολοι εμεις εδω μεσα τι ειμαστε…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Denis Cladas
Νοέ. 19, 2018 @ 18:35:28
@ ΕργΔημΕΡγ
Φίλτατε οικοδεσπότα,
κατ’ αρχήν θερμά ευχαριστώ για την κατ’ επανάληψη εύφημο μνεία. Ας μού επιτραπεί για μια ακόμη φορά να δηλώσω, προς αποφυγήν παρερμηνειών, ότι είμαι απλώς ένας φτωχός και μόνος καουμπόυ τού διαδικτύου. Οι καθ’ οιονδήποτε μορφή παρεμβάσεις μου δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο, από ότι οι παρεμβάσεις χιλιάδων άλλων ιστολόγων και σχολιαστών, οι οποίοι καταθέτουν τίς απόψεις και τις ανησυχίες τους στον δημόσιο διάλογο, επιδιώκοντας την επικοινωνία, αλλά και θέτοντας σε κριτική διαδικασία ανακτήσεως με την «δημοσιογραφία τής βάσης» το μονοπώλιο στην ενημέρωση και την διαμόρφωση τών απόψεων τών κεθεστηκότων μαζικών μέσων.
Επιθυμώ επίσης να διαφοροποιηθώ από πάσα σωτηριολογικού χαρακτήρος αντίληψη. Δεν σκοπεύω να «ξυπνήσω» κάποιον ή κάποιους, αλλά ούτε και πολύ λιγ’ότερο να σώσω οιονδήποτε άτομο, ομάδα, ομοταξία ή κοινωνικό σχηματισμό. Θεωρώ την σωτηρεία διαδικασία προσωπικής επιγνώσεως ενός εκάστου, ως και συλλογική πρόκληση οργανωμένης και αμοιβαία συντονισμένης προσπάθειας συμφύσεων, τις οποίες προς στιγμήν αδυνατώ να αναγνωρίσω, βάσει τών αντιληπτικών μου ικανατοτήτων, ως ευκρινώς διαμορφωμένες. Εκτιμώ, ότι οι αξιώσεις κατοχής σωτηριολογικών ιδιοτήτων καθιστούν τούς θιασώτες τους φορτικούς. Άρα στερούνται τόσον τής προσηκούσης ευγενείας, όσον και τής φρονίμου αποτελεσματικότητος.
Σεχτικά με την παρατήρησή σου, ότι μεγάλο μέρος τών ανθρώπων σχηματίζει απόλυτες πεπειθήσεις, χωρίς προηγουμένως να φροντίση να ενημρωθεί ενδελεχώς περί τών στοιχείων, οι οποίες διέπουν τα αντιστοιχα δεδομένα, φοβούμαι ότι αυτό το πρόβλημα έχει μεγαλύτερες αρνητικές προεκτάσεις. Δεδομένου, ότι η ανερμάτιστη ισχυρογνωμοσύνη οδηγεί σε αντιμετώπιση τών άλλων απόψεων με μένος, οπότε παύει να υφίσταται η βάσις διαλόγου. Και ξεκαθαρίζω εκ τών προτέρων, ότι δεν προθυμοποιούμαι να συρθώ σε χαμηλού επιπέδου αντιδικίες.
Κατ’ επανάληψη δηλώνω, ότι οι απόψεις τις οποίες καταθέτω, είναι στις πλείστες τών περιπτώσεων τελείως προσωπικές. Άρα αυτές δεν έχουν δοκιμασθεί επαρκώς στην διάρκεια τού χρόνου και δεν αποτελούν συλλογικά πονήματα περισσοτέρων τής μιας διανοίας. Οπότε η πιθανότητα σφάλματός τους είναι αυξημένη. Στόχευσή μου δεν είναι σε καμία περίπτωση να κατισχύσω σε επίπεδο επιχειρηματολογιών. Τουναντίον, θέτοντας αυτές στον δημόσιο διάλογο, αποσκοπώ να αντλήσω ερεθίσματα στα πλαίσια αυτά, για περεταίρω ανάπτυξη κάποιων απόψεων. Αλλά ταυτοχρόνως αποσκοπώ να τις εκθέσω στην αντιρητική διαδικασία ανθρώπων με κρίση, ώστε να ωφεληθώ από τον αντίλογο.
Πριν αναφερθώ στην ουσία τών απόψεων που αναπτύσεις με τις μέχρι στιγμής δύο αναρτήσεις περί ιερατείου, θέλω να διαφωνήσω εκ προοιμίου με δύο εκτιμήσεις. Η πρώτη αφορά το ανεπίκαιρο φιλοσοφικών αναζητήσεων βάσει τής διαπίστωσης περί κρισιμότητος τών στιγμών. Εκτιμώ, ότι δεν μπορούν να αναπτυχθούν φρόνιμες κινητοποιήσεις προς την όποια καταύθυνση, χωρίς να εκπονηθεί προηγουμένως ενδελεχής θεωρητική βάση, επί τών οποίων αυτές να εδράζονται. Και επειδή δεν τυγχάνω ξερόλας, δεν θιαθέτω έτοιμες λύσεις, οπότε εργάζομαι με έμφαση και μεθοδικότητα προσβλέποντας στην συμβολή μου στην επεξεργασία θεωρητικών κατασταλαγμάτων. Επίσης δεν είμαι χθεσινός στον κοινωνικό ακτιβισμό. Έχοντας θητεία περισσότερων δεκαετιών σε πολυσχιδείς κινήσεις, διαπίστωσα, ότι πολλές φορές συνδιαμορφώσαμε ισχυρά ρεύματα, τα οποία όμως εξέπνευσαν, λόγω πλήρους θεωρητικής αδυναμίας. Υπό αυτήν την έννοια δεν είμαι διατεθειμένος να τρέχω άλλο πίσω από παλαβιάρηδες, οι οποίοι επειδή διάβασαν δυο μπροσούρες θεωρούν τον εαυτό τους «αρχηγό».
Βεβαίως, είναι σωστή από την άλλη μεριά η παρατήρησή σου, ότι δεν έχουμε τα περιθώρια να χρονοτριβούμε με αμπελοφιλοσοφίες. Οπότε δηλώνω, ότι δεν προτίθεμαι να τοποθετούμαι έναντι σχολιασμών αυτοεπαιρόμενων, που αναπαράγουν σώψυχα.
Πέραν αυτού θα διαφωνήσω με την εκτίμησή σου, ότι επαρκούν κάποιες λίγες αναρτήσεις, ώστε να τελειώσουμε συνειδησιακά μια και καλή με την κακοδαιμονία κάποιων ιερατείων. Το Μάτριξ δομείται εδώ και χιλιετίες. Αυτοί που το αμφισβητούν δαπανούν με κόπους και στερήσεις από τα λιγοστά μέσα, που διαθέτουν για επιβίωση, ενώ οι εξουσιαστές στήνουν τις αδελφές τους στο πεζοδρόμιο, έχοντας αποσπάσει με αθέμιτους τρόπους φοβερούς πόρους. Επί πλέον, οι άνθρωποι είναι με τέτοιο υπουλο και έντεχνο τρόπο εντειχισμένοι στο Μάτριξ, που οι παρεμβάσεις απαιτούν πολύ λεπτό και ιδιαίτερα στοχευμένο νυστέρι. Πολύ συχνά καλούμεθα να εγχειρήσουμε μόνον με μπαμπάκι. Άρα θα χρειαστεί χρόνος και προσπάθεια. Όσοι φρονούν, ότι με ηχηρόστομους βερμπαλισμούς, χονδροειδής παρεναίσεις και απόψεις συσκευασμένες σε πακέτα χονδρικής, θα αλλάξουν τα ισχύοντα δεδομένα, μπορεί να αυτοθωπεύονται, στην ουσία όμως ματαιοπονούν.
Στην συνέχεια θα καταθέσω απόψεις αναφορικά με τον άξονα τών αναρτήσεων.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Denis Cladas
Νοέ. 19, 2018 @ 19:48:41
Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε το περιεχόμενο και τις στοχεύσεις τής χριστιανικής θρησκείας, θα πρέπει να κατανοήσουμε το περιεχόμενο και τις στοχεύσεις τών θρησκειών, που επικρατούσαν πριν επικρατήσει ο χριστιανισμός. Μια θρησκεία είναι εν πολλοίς η δρομολόγηση ενός συστήματος συμβόλων. Τα σύμβολα δεν είναι δυνατόν να κυριαρχήσεουν σε ευρεία ποσότητα σε συνειδήσεις ικανού αροθμού ανθρώπων, εάν αυτά δεν εγκαθιδρυθούν προηγουμένως στα πεδία πληροφορίας. Για να καταστεί αυτό εφικτό, αποτελεί προϋπόθεση η εξεύρεση μιας περιοχής σε αυτά τα πεδία, η οποία να είναι εφενός από πλευράς χωρητικότητος επαρκής, αφ’ ετέρου να προσφέρεται από πλευράς δυναμικής μεταβάσεως τών πληροφοριών αυτών από τα πεδία στις ανθρώπνες συνειδήσεις. Κατά την μεταβατική διαδικασία υφίσταται μεταξύ τών κάθε λογής πληροφοριών μια ενεργειακή ανταγωνιστικότητα. Δεδομένου, ότι κάθε πληροφορία επιιζητά την μετάβασή της από την πεδιακό στην συνειδησιακό χώρο επικρατήσεως, εκδηλώνεται ένας συνωστισμός τών ροών πληροφορίας. Κατά τα πειράματα, που διεξήγαν οι υπηρεσίες κατασκοπίας τού στρατού τών ΗΠΑ, σχετικά με το πρόγραμμα που ονόμασαν «Remote Viewing» τουτέστιν «Επαναπροσδιορισμό τής Θεάσεως», με στόχο την εφαρμογή τής τηλεπάθειας, τής ψυχοκίνησης και τής πρόβλεψης εξελίξεων σε παραψυχολογική βάση, κατέληξαν ότι στην μέση ανθρώπινη συνείδηση επικρατεί αυτό, που αποκάλεσαν «Mental Noise». Αυτός ο «θόρυβος συγκεχυμένων σημάτων πληροφορίας» συνιστά ένα ακατάσχετο υλικό, το οποίον εγκαθίσταται στην ασυνείδητη συναισθηματική περιοχή έδρασης, Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, κάθε άνθρωπος δύναται να προσλαμβάνει από τα πεδία, αλλά και να εκπέμπει σε αυτά συγκεκριμένο πληροφοριακό υλικό. Η δυσκολία αξιοποίησης αυτού τού υλικού συνίσταται στον διαχωρισμό τών συγκεκριμένων σημάτων μέσα στο χάος τής ακατάσχεσης διείσδησης τών παρασίτων. Ως εκ τούτου έστρεψαν την προσοχή τους, στην μέθοδο, βάεσει τις οποίας οι συμμετέχοντες σε αυτό το πρόγραμμα, θα μπορούσαν να ταξινομήσουν, να διηθήσουν και να ελέγξουν τα δεδομένα τής πληροφοριακής τους δεξαμένης. Αυτή η διαδικασία απαίτησε χρόνο και προσπάθεια, αλλά απέφερε συγκεκριμένα αξιοποιήσιμα αποτελέσματα, δίπλα στην οικοδόμηση βήμα προς βήμα μιας αντίστοιχης τεχνογνωσίας.
Αυτή όμως η στοχευμένη εγκατάσταση δεδομένων στην δεξαμενή αποθηκεύσεως και επεξεργασίας πληροφοριών απαιτεί ιδαίτερα εκπευδευμένους συμμετέχοντες. Προκειμένου όμως να λάβει χώρα η εμφύτευση μηνυμάτων και πληροφοριών σε συνειδιακούς χώρους, δεν είναι διόλου εύκολο να παραμεριστεί το μένταλ νόιζ. Και όσο περισσότερο ξεφεύγουν οι υποψήφιοι δέκτες από το επίπεδο τού όχλου, τόσο περισσότερο φορτισμένες είναι ενεργειακά οι σκεπτομορφές και τα σύμβολα, που κυριαρχούν στην δεξαμενή τους. Ο εκτοπισμός αυτού τού υλικού, με μεθόδους προπαγάνδας, υποβολής, καταναγκασμού, ή μαγείας απαιτεί διαικασίες έντονα χρονοβόρες, στην διάρκεια τών οποίων μπορούν να παρέμβουν απρόβλεπτοι εξωγενείς ή ενδογενείς παράγοντες, που μπορούν να επιβραδύνουν ή και να ματαιώσουν την όλη διαδικασία. Ο μόνος τρόπος, ο οποίος απομένει για την αποτελεσματική εμφύτευση σημάτων, είναι αυτά να επισυνάπτονται σε ήδη επαρκώς εγκατεστημένα και να επιφέρουν μια παραλλαγή τους, η οποία να προσκρούη κατά το δυνατόν λιγότερο σε ανάστροφους μηχανισμούς ψυχολογικής άμυνας, Με αυτήν την έννοια, κάθε θρησκεία, η οποία απειλείται στην πορεία τού χρόνου να εκπνεύση, ή να παραμεριστή, επιδιώκει την εκ νέου επικαιροποίησή της μέσω αναδιπλώσεως, Αυτή στηρίζεται στην επισύναψη νέου πληροφοριακού υλικού σε ήδη υπάρχον, προσβλέποντας στην σκόπιμη ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ του σε νέες καταστάσεις.
Οι σοβαρότερες θρησκειολογικές μελέτες σχετικά με την ίδρυση και επικράτηση τού Χριστανισμού έγιναν στα τέλη τού 19ου και στις αρχές τού 20 αιώνος από Γερμανούς προτεστάντες θεολόγους, όπως ο Harnack και άλλοι. (Ακόμη και ο επικεφαλής τής γερμανικής σοσιάλδημοκρατίας Καρλ Κάουτσκυ συνέγραψε σχετικό βιβλίο), Αυτούς μελέτησε σε βάθος ο Γιάννης Κορδάτος, όταν συνέγραψε το έργα «Αρχαίες Θρησκείες και Χριστιανισμός» και «Χριστός και Χριστιανισμός». Κατά την άποψή μου, με αυτά τα έργα ο Γιάννης Κορδάτος αποδεικνύει με σοβαρό, επιστημονικό τρόπο και χωρίς να προβαίνει στις όποιες αξιολογήσεις, ούτε τού χριστιανισμού, ούτε τών πριηγούμενων θρησκειών, την όργανική μετάβαση από το ένα στάδιο στο επόμενο.
Δεν είναι μόνο η αυτούσια μεταβίβαση συμβολισμών που χαρακτηρίζει αυτήν την μετάβαση, όπως πχ. έγινε με την μεταβίβαση τού όρου «Δέσποινα» από τα ελευσίνεια μυστήρια στην Θεοτόκο, ή με το δεδομένο τής δόμησης τών Χριστιανικών ναών στην βάση και με δομικά τμήματα αρχαιότερων. Θεμελιακό ρόλο επιτελεί τόσο το εκάστοτε δόγμα, όσο και οι τελετουργίες.
Στην αξιολόγηση όμως αυτών τών δεδομένων από λειτουργικής πλευράς, μείζονα ρόλο ασκεί, η ιδιότητα τών θρησκειών, που έχω αποκαλέσει στο παρελθόν «γαλότσα».
συνεχίζεται…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Denis Cladas
Νοέ. 19, 2018 @ 21:29:31
Οι θρησκείες, αλλά κοι οι οικουμενικού αιτήματος κοινωνικές θεωρίες, δεν είναι αφ’ εαυτού μονοσήμαντα δεδομένες. Μπορούν να ευαγγελίζονται αυτά, που οι ιδρυταί των εκάστοτε διακήρυξαν, όμως στην πράξη καθίστανται γαλότσες, οι οποίες δεν μεταβαίνουν εκεί που ο εκάστοτε κατασκευαστής επιθυμεί, αλλά εκεί που επιθυμεί αυτουνού το ποδάρι που μπαίνει μέσα. Έτσι ολα τα δόγματα μεγαλεπίβολης κατισχύος ακολουθούν ταυτοχρόνως τελείως διαφορετικές, συχνά ακόμη και αντιδιαμετρικές πορείες. Στην πορεία εκδηλώνονται διασπάσεις, σχίσματα, φραξιονισμοί και συμφύσεις όλων τών ειδών και τύπων. Εάν πάρουμε πχ. τον κομμουνισμό ως υπερτιθέμενη δογματική ομπρέλα, μόνο το κομουνιστικό κόμμα αρκούδων Νέας Γουινέας δεν έχει εμφανιστεί ακόμη, για να ζητήσει φουρά για αγέλες ελεφάντων επί επαναστατικής βάσεως. Και το ανηψάκι τού πατακού, κομμούνι κι αυτός μέσα σε όλα.
Κάτι ανάλογο συνέβη και με τον χριστιανισμό. Έτσι και οι παιδόφιλοι τού Βατικανού εμφανίζονται ως χριστιανοί, ως εν τέλει αμιγείς απόγονοι τής αστάρτης και τού μολόχ, που ευνούχιζαν τούς ιερείς τους, ή ο Τζωτρτζ Μπους, εκπρόσωπος τού σιωνιστικού χριστιανισμού, που αποσκοπεί με την εξαπόλυση τού αρμαγεδώνος και τού τρίτου παγκοσμίου, να επιταχύνει την έλευση τού «μεσία». Αλλά χριστιανός κι ο Μπάρμπα Κώστας στην Αιδηψό, που πούλησε όλη την περιουσία που κληρονόμησε, για να χορτάσουν οι πεινασμένοι ψωμί, έδωσε ακόμη και τα εσώρουχά του για να αποκτήσει ένα αλητάκι γάλα και ξημερωνότανε στα ξωκκλήσια, έχοντας φάει προηγουμένως ένα ξεροκόμματο και ένα άγριο αχλάδι, για να ψάλη με δάκρυα συγκινήσεως στα μάτια το Απόδειπνο. Χριστιανός ο κάθε χοντρομπαλάς ιεράρχης με τα χρυσά μανικετόκουμπα, αλλά χριστιανός και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ως εκπρόσωπος μιας ειλικρινούς και ριζοσπαστικής λαϊκής ευσεύειας, που οδήγησε γλώσσα και νόημα σε απώγειο Χάριτος και Κάλλους. Στην θρησκεία παρείσφρησε και χώρεσε κάθε καριδιάς καρύδι. Από τό πλέον Άξιο μέχρι το τελείως σαθρό και το σάπιο. Όσοι αναφέρονται αφοριστικά και κατ’ αποκοπήν σε κάποια θρησκεία, δεν χαμπαρίζουν, ούτε είναι σε θέση να προβούν σε χρήσιμες αξιολογήσεις.
Όταν μια θρησκεία ανάγεται σε πολιτικό θεσμό ενός κοινωνικού σχηματισμού, τότε ρίχνεται όλο το ετερογενές μίγμα στο μίξερ, με στόχο την ομογενοποίηση του. Το εξερχόμενο είναι ένας χυλός, κομμένος και ραμμένος στα μέτρα τού ισχύοντος επιβεβλημένου κοινωνικού μύθου, τού κρατισμού και τών ύπουλων επιδιώξεων τής εξουσίας. Με αυτό όμως, καλώς ή κακώς, βολεύονται όλοι. Τόσοι οι πονηροί θιασώτες τού θρησκευτικού επικαλύμματος, οι φιλοτομαριστές μικρόψυχοι που επιδιώκουν την σωτηρία τής ψυχούλας τους, αλλά και οι αγνοί πιστοί, οι οποίοι προσβλέπουν στην Ένωση τών Πάντων, στα πλαίσια τού Αγιασμού τής συνόλου Κτίσεως, Αυτή η συνύπαρξη έχει αναμφιβόλως τραγελαφικό χαρακτήρα, Όμως δεν έλλειψαν και οι ειλικρινείς φωνές μέσα σε αυτήν, όπως τού Θεολόγου Γιώργου Μουστάκη, ο οποίος έκανε κριτική στούς πρώτους χριστιανούς, διότι «δεν εφάρμοσαν τον ένοπλο αγώνα, για να ξεπατώσουν την πλουτοκρατία και να εγκαθιδρύσουν τον χριστιανικό σοσιαλισμό».
Κατά την κλασσική περίοδο κυριάρχησαν δυο τελείως ετερόκλητες θρησκευτικές κατευθύνσεις στον Ελληνογενή χώρο. Η χθόνια λατρεία και η ουράνεια λατρεία. Τουτέστιν από την μια η λερναία ύδρα και από την άλλη ο Ηρακλής και το Ηρωϊκό Πνεύμα, ως το κυρίαρχο χαρακτηριστικό τού Αληθεύοντος Ελληνισμού. Στα πλαίσια της δοσολογίας στο μίξερ, βγήκε ένα αλαλούμ δωδεκάθεο, τι οποίο συμπεριλάμβανε τα πάντα: Η Δήμητρα έγινε δεκτή στον Όλυμπο, υπό την προϋπόθεση να μην τρώη ανθρώπινο κρέας. Μας μεταδίδεται χωρίς περιστροφές, ότι το τότε ιερατείο, ζήτησε κατά την Ναυμαχία τής Σαλαμίνας να θυσιασθούν δυο Πέρσαι νεαροί ευγενείς, που είχαν αιχμαλωτισθεί και ο Θεμιστικλής αναγκάσθηκε να υποκύψει στο αίτημα αυτό. Είναι προφανές, ότι ο λόγος που αυτός υπέκυψε δεν ήταν για να εξευμενιστούν οι όποιες σαρκοβόρες θεότητες, αλλά για να μην τραβήξουν οι κανίβαλοι εισοδηστές τών χθόνιων ιερατείων τούς οπαδούς τους από την μάχη και υποστεί ευαίσθητη καθίζηση ο στρατός του. Όμως δεν φόραγαν μόνον τα μεμέτια τής ύδρας τότε περικεφαλαία, αλλά και αυτοί που εμψυχούντο από τον Ηρακλή. Με το να κάνουμε αποψίλωση τών πάντων, καίγοντας μαζί με τα ξερά και τα χλωρά, διότι θέλουμε «να τα οικοδομήσουμε όλα επί νέας βάσεως», μάλλον δεν κατέχουμε το σπορ.
Και εάν μεταβούμε στον Χριστιανισμό, τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά. Ο Εργοδότης καταλαβαίνει πολύ καλά τι εννοώ. Γι’ αυτό και κάνει ειδική μνεία.
Εδώ τίθεται ένα κεντρικό ζήτημα: Διαφωνούμε μόνον με την πρακτική τού ιερατείου, με την οποίαν το Θείον δεν είναι διόλου υποχρεωμένον να σχετίζεται, ή έχουμε προβλήματα και με το δόγμα. Και εάν συμβαίνει το δεύτερο, το γνωρίζουμε το δόγμα: Το μελετήσσαμε και το κυριότερο, προσπαθήσαμε να το βιώσουμε; Δεδομένου, ότι η Εκκλησία ορίζει το δόγμα της, ως ζωντανή εμπειρία τού μηνύματός της, Καθ’ ότι ορίζει και εαυτήν ως «Την παράδοξον ενότητα αμαρτωλών και Αγίων». Ή μήπως χειροκροτούμε, ή απορρίπτουμε, με βάση στερεότυπα που μάς εμφύσησαν, ή συμφώνως προς την «λογική», τουτέστιν την άγνοια τών προκαταλήψεών μας;
Εγώ έχω πρόβλημα με το δόγμα. Και ξέρω περί τίνος αναφέρομαι. Όμως είμαι φανατικός Ορθόδοξος μέχρι εσχάτου συνεπείας, Διότι θέλω ως κάργα αμαρτωλός την ενότητα με τούς Αγίους. Διότι γνωρίζω, ότι οι Πλατωνισταί έχουν αγκυρώσει διαμάντια στα πεδία πληροφορίας και προσκυνώ την Χάρη τους, για να με αξιώσουν να βρώ έστω και κάτι μικρό εκεί. Όχι όμως διότι είμαι μαγκάκι, αλλά διότι δεν γουστάρω να βλέπω τον ανθρώπινο πόνο. Ανακατεύομαι και σαλτάρω πέραν πάσης λογικής. Διότι το βίωμα δεν χωράει σε Αριστοτελικούς κορκοδειλίτες. Και εάν ο Χριστός εκάλεσε το «Όσοι πιστοί προσέλθετε», εγώ φωνάζω «Όσοι τρελοί προσέλθετε». Καθ’ ότι το τάγμα Ευζώνων Λαμίας έφτασε έξω από την Άγκυρα με τις ξυφολόγχες, ενώσω η διοίκηση πέταγε τα τρόφιμα και τα πολεμοφόδια στα ποτάμια, για επιβάλει την οπισθοχώρηση και την συνθηκολόγηση. Προτιμώ να βρεθώ δίπλα στούς Ζουλού, που πολέμησαν τούς Άγγλους αποικιοκράτες με ψάθινες ασπίδες μέχρις εσχάτων, παρά στα επιτελεία τής λογικής. Κι αν διαβάσετε την «Θεωρία Πολέμου» τού Κλαούζεβιτς, θα δείτε ποιοι είναι οι πραγματικά επικίνδυνοι και την τεράστια ανατροπή που κουβαλάει ως υποθήκη στους ώμους του ο Ελληνισμός.
Στην συνέχεια θα αναφερθώ συντόμως στον ιστορική δράση και πρακτική τού ιερατείου, που και αυτή κάθε άλλο παρά μονόδρομος είναι.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 3 άτομα
ΦΩΤΕΙΝΗ Γ.
Νοέ. 19, 2018 @ 22:27:05
Μπράβο βρε Μποτίλια!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
I.W..
Νοέ. 19, 2018 @ 23:19:22
….ο Μποτιλιας εχει θησαυρους στο κεφαλι του Φωτεινη….
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Γιάννης301
Νοέ. 20, 2018 @ 00:19:18
Οι ίδιοι και οι ίδιοι ανακατεύουν την σούπα, άλλα με άλλο τρόπο αυτήν την φορά, άλλα με ίδιο νόημα. Παρόλο που τους δόθηκαν στιβαρές και ξεκάθαρες απαντήσεις συνεχίζουν να κόβουν και να ράβουν όπως τα έχει καταλάβει το μυαλό τους.
Οι διαχωρισμοί είναι παντελώς ανύπαρκτοι. Όλα στο ίδιο καζάνι και με λεκτικά μπαχαρικά το σερβίρουμε, αφού κάνουμε μια διαδρομή Αθηνά -Θεσσαλονίκη μεσώ Βερολίνου.
Ναι να είστε σίγουροι ότι έτσι θα αναγεννηθεί η Πάλαι πότε Ελλάδα.Με αυτό το πλευρό να κοιμάστε και όταν ξυπνήστε πείτε και σε έμενα τι όνειρο είδατε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
Νοέ. 20, 2018 @ 10:40:36
ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ Ο ΜΠΟΤΙΛΙΑΣ ΕΧΕΙ ΕΝΤΟΠΙΣΕΙ ΤΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΥΒΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΒΑΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΔΗΜΗΤΗΡΟΣ (ΔΗΜΗΤΡΑΣ) ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΜΗ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΗΙΝΟ ΚΟΣΜΟ (ΥΠΟΧΘΟΝΙΟ ΚΑΙ ΧΘΟΝΙΟ) ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΟΛΥΜΠΟ (ΟΥΡΑΝΙΟ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΥΡΑΝΙΟ)
ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΙΣΣΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΚΟΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΦΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΜΑΝΙΩΔΩΣ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΣΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΙΑΚΩΝ ΘΕΟΤΗΤΩΝ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΕΙΣΑΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΝ ΕΡΜΑΦΡΟΔΙΤΙΣΜΟ ΤΩΝ LGBTQI+
ΟΠΟΤΕ ΤΟ «ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ» ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΤΙΕΤΑΙ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΣ ΔΙΑΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ
ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΥ ΥΠΟΧΘΟΝΙΑΣΜΟΥ ΧΘΟΝΙΑΣΜΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΩΣΦΟΡΙΣΜΟΥ
ΕΔΩ:
http://enhmerwths.pa-sy-a.gr/2009/11/11/00-00/pa-sy-a_enhmerwths_2009-11-11_00-00.htm#plohghsh_03
ΕΔΩ:
http://enhmerwths.pa-sy-a.gr/2013/08/23/00-00/pa-sy-a_enhmerwths_2013-08-23_00-00.htm#plohgos_03
ΕΔΩ:
http://megistias.pa-sy-a.gr/2009/04/16/12-00/pa-sy-a_megistias_2009-04-16_12-00.htm#plohghsh_02
ΕΔΩ:
http://megistias.pa-sy-a.gr/2009/04/21/20-00/pa-sy-a_megistias_2009-04-21_20-00.htm#plohghsh_02
ΕΔΩ:
http://kalxas.pa-sy-a.gr/2009/11/07/12-00/pa-sy-a_kalxas_2009-11-07_12-00.htm#plohgos_05
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
Νοέ. 20, 2018 @ 10:56:35
ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗ ΣΚΗΝΗ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΘΕΑΣ ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑΝ ΕΚΑΤΗ
ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΡΑΨΕΙ
ΕΔΩ:
http://nemetwr.pa-sy-a.gr/2009/10/24/24-00/pa-sy-a_nemetwr_2009-10-24_24-00.htm#plohgos_05
ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΘΑ ΞΑΝΑ ΒΑΛΩ ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΜΟΥ VIDEO ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΛΑΘΡΑΙΑΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΤΡΙΜΟΡΦΗΣ ΕΚΑΤΗΣ
ΕΔΩ:
ΠΑΣΥΑ – ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ – ΤΡΙΜΟΡΦΗ ΜΑΣΟΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΚΑΤΗ
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο