β-1. Τότε, ποιός;
Ο ένας δεν μας κάνει, ο άλλος δεν μας κάνει, ο παράλλος δεν μας κάνει! Μας βρωμάνε, μας ξυνίζουνε… ‘Ντάξ’! (Άσε που είναι καί πεθαμένοι! 🙂 ) Τότε, ποιός γιά ηγέτης μας;
Ας διατυπώσουμε καλύτερα το ερώτημα:
Τί θέλουμε απ’ τον ηγέτη, ώστε να τον αποδεχθούμε πλήρως;
Θέλουμε να περνάει επιτυχώς ορισμένες εξετάσεις. Ορισμένα τέστ. Που να δείχνουν το επίπεδο ενός ανθρώπου. Ειδικά κάποιου, που ενδιαφέρεται ν’ αναλάβει την ηγεσία της χώρας μας.
. . . . . . . . . . .
β-2. Οι εξετάσεις
Ισχύει απολύτως το ότι στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις.
Κακό αυτό, διότι… δηλώνεις πολιτικός; είσαι πολιτικός! Δηλώνεις ηγέτης; είσαι ηγέτης! Κι ας μην ξέρουν τέτοιοι «ηγέτες» (ΓΑΠατα, Αλεκσάκια, κουκλοχαιρετάκια, Νιάου, κτλ) να δέσουν ούτε τα βρακιά τους.
Όθεν, κάποια στιγμή πρέπει να σοβαρέψουν τα πράγματα· κι όποιος θέλει να ηγείται της Ελλάδας, να περνάει οπωσδήποτε ορισμένα τέστ.
Είναι σίγουρο ότι οι συντριπτικά περισσότεροι των σημερινών γιαλαντζή «ηγετών» θα κοπούν. Αλλά, όπως καί νά ‘χει, ξεκινάμε.
. . . . . . . . . . .
- Πρώτη ερώτηση: Ποιές είναι οι δέκα σημαντικώτερες συνθήκες, που υπέγραψε η Ελλάδα, ή καί που την αφορούν;
Όχι εξυπνάδες με ψάξιμο στο Διαδίκτυο, καί τέτοια! Απάντηση εδώ καί τώρα! (Τις ξέρουν; Παπάρια ξέρουν.)
Βέβαια, κάποιοι πιό πονηροί θα βάλουν τις γραμματείες τους να ψάξουν, καί να τους φέρουν τις απαντήσεις έτοιμες, ενδεχομένως γιά να μου την πούν. Δεν μετράει! Τώρα, λέμε. Ατάκα κι επί τόπου.
Πάμε, όμως, στην
- Ερώτηση δεύτερη: Ποιά ήταν τα δέκα σημαντικώτερα λάθη των Ελλήνων, που κόστισαν πανάκριβα στην Ελλάδα, κυρίως σε αίμα;
Άμ, εδώ πουλάκια μου δεν έχει ψάξιμο με το Γκούγκλ! Ή έχεις ξεσκιστεί στο διάβασμα επάνω σ’ αυτά τα θέματα, καί δή παιδιόθεν, ή δεν έχεις! Ή το κατέχεις το σπόρ, ή δεν το κατέχεις! Δεν υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις. Εδώ, γενικόλογες απαντήσεις, τύπου: «ο Πελοποννησιακός Πόλεμος», δεν μετράνε. Λεπτομέρειες, λεβέντες μου! Λεπτομερή περιγραφή θέλω! Πότε, πώς, γιατί! Άμα σας βαστάει να μου πάτε κόντρα σ’ αυτά τα θέματα, ώ «ηγέτες», εδώ είμαι!
Αλλοιώς, στα σπίτια σας, «ηγέτες»!
Όποιος θέλει να ηγείται αυτής της χώρας, πρέπει καί να μπορεί να σηκώνει το βάρος της Ιστορίας της! Πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει πως η Ελλάδα έχει μιά εξακριβωμένη ιστορία τουλάχιστον 200,000 (διακοσίων χιλιάδων) ετών σε πολιτισμό. (Δεν βάζω στη συζήτηση ευρήματα παλαιοτέρων εποχών, όπως πχ τον Αρχάνθρωπο των Πετραλώνων.) Άρα, δεν μιλάμε γιά ηγεσία καποιανής τυχαίας χώρας· κάθε άλλο.
Αλλοιώς, ας πάει γιά πιττόγυρα.
[Καί πού ‘σαι, μανδάμ Μελετηρή! Φαντάζεσαι τη γελοιότητα να πήγαινε ο Μέσσι να μάθει ποδόσφαιρο στα σαρανταφεύγα του, όπως δήλωσες εσύ ότι θα μάθεις από πολιτική στην ηλικία σου; Έ; Καταλαβαίνεις τί τούβλο πέταξες; ]
Επειδή, τώρα, πολλοί θα πούνε ότι ο ηγέτης δεν είναι ανάγκη να είναι τόσο διαβαστερός, ‘ντάξ’, δεν διαφωνώ· αλλά πάμε, λοιπόν, σε ερώτηση που δεν απαιτεί διάβασμα – αν κι είναι εξ ίσου παλούκι:
- Ερώτηση τρίτη: Τί σκοπεύεις να κάνεις, ώ «ηγέτα», με ΝΑΤΟ καί «Ε»Ε;
Θα μας βγάλεις απ’ αυτές τις συμμορίες, καί δή από την καί κατ’ όνομα Ατλαντο-Πυθωνική; Θα μας κρατήσεις μέσα; Αν ναί, γιατί; Κι αν πάλι όχι, γιατί;
Καί τί θα κάνεις με ηπαπαραίους, Γερμανούς, τουρκαλάδες, Οξαποδουήλ, Βαλκάνιους θρασείς γείτονες; Είσαι έτοιμος ν’ αντιμετωπίσεις αυτά τα ερπετά (καί με ποιόν τρόπο), ή έφτασε το σκατό σου στην κάλτσα, καί μόνο με την αναφορά των ονομάτων τους;
Καί με τις τεκτονικές στοές, τί σκοπεύεις να κάνεις, «ηγέτη»; Έ;
. . . . . . . . . . .
Μικρή διακοπή εδώ.
Είναι φανερό πως -σύμφωνα μ’ αυτά τα κριτήρια- είναι ανεπαρκείς, όχι μόνον οι πολιτικοί της πλάκας, που …δεν ανέφερε ο ΠΛ (Γιωργάκια κι Αλεκσάκια είναι διά τον όνον καβάλλα), όχι μόνον αυτοί, που ανέφερε (μόνον ο Νατσιός κάπως το παλεύει από ιστορικές γνώσεις, αν καί προβλέπω να μένει …μετεξεταστέος στα δικά μας τεστάκια), αλλά καί τα «ηρωοποιημένα» αστέρια, τα αντικείμενα της προσωπολατρείας των οπαδών της (ας πούμε…) άκρας Δεξιάς, τουτέστιν Κασιδιάρης, Μιχαλολιάκος, καί λοιποί παρόμοιοι. Ούτε αυτοί κάνουν γιά ηγέτες! (*) Είναι φανερό, πως δεν περνάνε τα τέστ. Επίσης, δεν τυγχάνουν πρόσωπα κοινής αποδοχής. (Όχι ότι οι λοιποί τυγχάνουν, αλλά εδώ έχουμε τους «κακούς» του έργου· ένας λόγος παραπάνω.)
. . . . . . . . . . .
[ (*) Άτομο:
- που δεν απαντάει στα ίσα στον βαλτό αρδ: «- Τί με απασχολείτε με τέτοιες ερωτήσεις, κύριε; Είμαι εγώ κηδεμόνας κανενός Ρουπακιά, ή άλλων μελών του κόμματος; Ενήλικες είναι, ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του! Κι ας κάνουν η Αστυνομία κι η Δικαιοσύνη σωστά τη δουλειά τους· εμένα, ως τί μ’ ανακατεύετε;»,
- ή που δεν αντιγυρίζει ότι -άμα το πάμε έτσι- καί η Νουδού είναι εγκληματική οργάνωση, λόγωι Τεμπονέρα, καί δή η πρώτη διδάξασα,
- αλλά αντίθετα σηκώνει το αναστηματάκι του καί λέει πομπωδώς τρείς μέρες πρό των εκλογών: «- Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη!»,
όχι ηγέτης δεν είναι, αλλά ούτε καί πρέπει καλά-καλά να του επιτρέπονται τα δικαιώματα του εκλέγειν καί του εκλέγεσθαι, λόγωι μειωμένου καταλογισμού.
Βέβαια, κάποιος άλλος, πιό καχύποπτος από μένα, θα έλεγε ότι ο τύπος ήταν βαλτός γιά ζημιά: ν’ ακούει ο Έλληνας τη λέξη «εθνικισμός», καί να φεύγει τρέχοντας.]
. . . . . . . . . . .
Κι ακόμη…
- Ερώτηση τέταρτη: Με ποιόν τρόπο, καί πόσο γρήγορα σκοπεύει ο ηγέτης να δώσει απάντηση στα τρία μείζονα προβλήματα κάθε κράτους, της Ελλάδας εν προκειμένωι, ήτοι: (α) διατροφικό, (β) ενεργειακό, (γ) αμυντικό;
Από διατροφή, καλούτσικα πάμε. Αλλά από ενέργεια, άντε πες στους Γερμανούς να χώσουν τις ανεμογεννήτριες εκεί που ξέρουν! Μπορείς; Κι από άμυνα καί οπλικά συστήματα…
…Να συνεχίσουμε την κουβέντα, ή να τ’ αφήσουμε καλύτερα;
Εν πάσει περιπτώσει,
- Ερώτηση πέμπτη: Ποιά τα σχέδια του όποιου ηγέτη γιά το μέλλον της Ελλάδας;
Δηλαδή, τί σκοπεύει να κάνει, σε ποιό εδαφικό / πληθυσμιακό εύρος σκοπεύει να κινηθεί, καί με ποιόν χρονικόν ορίζοντα; Δηλαδή, να πάρουμε τημΜπόλιν καί τέλος; Αυτό είναι το όνειρο της Ελλάδας; Ή να φτάσουμε στα όρια της πάλαι ποτέ παρουσίας των Ελλήνων – μέχρι την Ιρλανδία καί τις Φερόες, φέρ’ ειπείν; Κι αν ναί, γιατί; Κι αν πάλι όχι, γιατί;
Παρενθετικώς: έχουμε ήδη εξηγήσει εδώ, ότι την Κωνσταντινούπολη, αν κάποια μέρα μας την παραχωρήσουν καί τη δεχθούμε (προφητείας το ανάγνωσμα, γάρ), θα τη δεχθούμε αυστηρώτατα υπό ορισμένους όρους, εκ των ούκ άνευ. Ο κυριώτερος: παντί τρόπωι άδεια από μή Ελληνικό πληθυσμό, κι ας πάνε να βαφτιστούνε την τελευταία στιγμή όσοι μωαμεθανοί γουστάρουν. Μας είναι αδιάφορο. Η είσοδος στην Πόλη ακόμη κι αυτών των φρεσκοβαφτισμένων, θα τους απαγορευθεί επί ποινήι θανάτου. Επίσης, έχουμε εξηγήσει ότι η Πόλη δεν είναι ούτε το άλφα, ούτε το ωμέγα των γεωπολιτικών σχεδίων της Ελλάδας.
. . . . . . . . . . .
Έτσι, λοιπόν, κι οποιανού τ’ αρέσει. Οποιανού δεν τ’ αρέσει, να κάτσει στη γωνιά του. Ηγέτης δεν γίνεσαι με υπεύθυνη δήλωση καί θεώρηση γνησίου υπογραφής στο ΚΕΠ της γειτονιάς σου. Ούτε με κομματικό όχλο αλαλάζοντα καί χειροκροτούντα από κάτω απ’ το μπαλκόνι.
Πρέπει να εκπληρώνεις όλα τα παραπάνω κριτήρια.
. . . . . . . . . . .
β-3. Οι συνεργάτες
Όπως καταλαβαίνετε, ο ηγέτης δεν μπορεί να κάνει μόνος του ουδέ το παραμικρό. Χρειάζεται συνεργάτες. Σωστούς συνεργάτες, κι όχι άτομα σε στύλ: «είδαμε φώς καί μπήκαμε». Όχι το ετερόκλητο σκουπιδαριό, που μαζεύεται στα κόμματα, μπάς καί φάει κρατικά λεφτά με δέκα μασέλες. (Καί μπας καί βρεί να γ@μήσει.)
Αυτή η αναγκαιότητα, αυτομάτως προκαλεί τη σκέψη ότι καί οι συνεργάτες πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο, ή σε κοντινό επίπεδο με τον ηγέτη. Επίσης, πρέπει να διαθέτουν (όπως κι αυτός) ευστροφία, ικανότητα ανά πάσα στιγμή ουσιαστικής ομιλίας χωρίς χειρόγραφο, καί εί δυνατόν ψυχικές ικανότητες. (Ευκταίον, αν καί όχι τελείως απαραίτητο στην παρούσα φάση.)
Εν ολίγοις, αναγκαστικά πάμε σε αυτό που έχω διατυπώσει παλιότερα… Που το γατόνι της ανάλυσης της κοινωνικής λειτουργίας, ο Μποτίλιας, τό ‘πιασε στον αέρα:
. . . . . . . . . . .
«…Μήπως ένας χαρισματικός ηγέτης;
Κατά την εκτίμησή μου μια τέτοιου είδους προσδοκία δεν ευσταθεί. Δεν είναι δυνατόν, οι αναγκαίες ωθήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση να δοθούν από ένα μεμονωμένο πρόσωπο, άσχετα από τις ιδιαίτερες ικανότητες, που μπορεί αυτός να διαθέτει.
Αναμφίβολα, η παρέμβαση χαρισματικών προσωπικοτήτων είναι απαραίτητη σε αυτήν την πορεία. Όμως ένας αποδοτικός ηγέτης, που εξασφαλίζει μακροπρόθεσμη προοπτική, δεν μπορεί να είναι άτομο, αλλά μια συνεκτική ομάδα, που διαθέτει την ικανότητα να επεκτείνεται λειτουργικά και την προνοητικότητα να αναπαράγεται στην πορεία τού χρόνου με εύστοχη μέθοδο.
Σε αυτήν αρμόζει να μετέχουν σε συλλογική βάση άνθρωποι με διαφορετικά χαρίσματα, ώστε να καλύπτεται συνδυαστικά ένα ευρύ φάσμα αρμοδιοτήτων και αναγκών. Αυτοί καλούνται στην συνέχεια, να επιλέξουν το κατάλληλο πρόσωπο, το οποίο να διαθέτει και το απαραίτητο χάρισμα, για να το εκτοξεύσουν από κοινού στην προμετωπίδα ενός ισχυρού γοήτρου, εκπονώντας από κοινού την επεξεργασία και την προώθηση των στοχεύσεων.»
(Σχόλιό του, στην εξής ανάρτηση του φίλου Διόδοτου.)
. . . . . . . . . . .
Μ’ άλλα λόγια, πάμε αναγκαστικά σε φυλετικό ιερατείο, ή άλλως αριστοσυμβούλιο, με σταθερή χρονική συνέχεια καί συνέπεια. (Το διαθέταμε κάποτε, αλλά διασκορπίστηκε στους τέσσερεις ανέμους. Καί μή με ρωτάτε γιατί. Αυτά τα «γιατί» ψάχνω να βρώ εδώ καί καιρό, κι απάντηση πουθενά.)
Μόνο μέσα σε τέτοιο περιβάλλον μπορεί να έρθει να δράσει αποτελεσματικώς ο κάθε Μεγαλέξανδρος / «αναστηθησόμενος».
Αλλά δεν θα χρειαστεί. (Ο Μεγαλέξανδρος.)
. . . . . . . . . . .
γ. Δίκτυο
Πάμε, τώρα, σ’ ένα άλλο ερώτημα, στρατιωτικής / πολεμικής φύσεως:
Τί θα έκανε ο κάθε καλός στρατηγικός νούς, προκειμένου τα ολιγάριθμα στρατεύματά του να μην έχουν ούτε γρατσουνιά, αλλά να προξενήσουν μέγιστη βλάβη στον εχθρό;
Θα τα έκρυβε με αποτελεσματικό τρόπο, παράλληλα διεξάγοντας ανταρτοπόλεμο.
Επομένως, τί πρέπει να γίνει στην περίπτωση της Ελλάδας, που θέλουν να την κατασπαράξουν από χίλιες μεριές;… Τί γίνεται ήδη;
Αυτό, ακριβώς, που καταλάβατε. Απόκρυψη των πράγματι ικανών παιδιών της!
Σ’ αυτό το όχι καί τόσο ταπεινό ιστολόγιο, το έχουμε γράψει εδώ καί καιρό: μήν περιμένετε τον σούπερ αρχηγό να έρθει να σας οδηγήσει στον Παράδεισο, καί μήν κάθεστε αδρανείς μέχρι τότε (που νομίζετε πως θα σκάσει μύτη). Γιατί; Διότι όσα άτομα αγαπάμε την Ελλάδα, συμμετέχουμε (γνωρίζοντάς το, ή όχι) σ’ ένα αόρατο δίκτυο, κινούμενο καί καθοδηγούμενο «άνωθεν». Την κατάλληλη στιγμή θα δεχθήτε το κάλεσμα (όσοι κι όσες δεν το έχετε ήδη δεχθεί), καί θα καταλάβετε. Λίγη υπομονή ακόμη!
Οι πολλοί αρχηγοί θ’ αναδειχθούν στην πράξη· καί λόγωι ικανοτήτων, καί λόγωι εμπειρίας, καί λόγωι ανάγκης. (…Να ξεπεράσουν την …ανάγκη!) Κάτσε να ξεκινήσουν καθ’ άπασα την Ελλάδα οι ταραχές από οπλισμένους «επενδυτές» καί τζίπσυζ, καί τα λέμε ποιός είναι (κι αν είναι) «αρχηγός», με δέκα σωματοφύλακες από γύρω του!
Στο τέλος, πάντως, όλα τα υποδίκτυα θα σχηματίσουν το ενιαίο δίκτυο Ελλήνων κι Ελληνίδων. Πάμε σ’ άλλες εποχές, κυρίες καί κύριοι! Ανεβαίνουμε επίπεδο! Ήδη ξεφύγαμε από το προσωποκεντρικό / «ηγετοκεντρικό» μοντέλο του παρελθόντος, καί μεταβαίνουμε καθαρά στο δικτυοκεντρικό.
Μιλάμε πλέον γιά δίκτυο μυαλών καί ψυχών, απέναντι στο οποίο ο εχθρός δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτε!
ΤΕΛΟΣ
. . . . . . . . . . .
Υγ 1: Εάν νομίζετε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε όπως γεννήθηκε άντε έτσι γιούργια, επειδή απλά ο πατέρας του κι η μάνα του έκαναν έρωτα μέσα σε ιερό τόπο, ψάξτε το λιγάκι καλύτερα.
Δεν θέλω να επεκταθώ, αλλά η προετοιμασία του χρειάστηκε κι άλλες ζωές του, προγενέστερες.
Υγ 2: Αυτή την εποχή παρακολουθώ στο Νέτφλιξ μιά τηλεοπτική σειρά, τη Manifest. Παρουσιάζει πολλά καί ενδιαφέροντα, μεταξύ των οποίων ένα δίκτυο μυαλών των επιβατών μιάς συγκεκριμένης πτήσης, που πέρασε μέσα από ηλεκτρομαγνητική θύελλα, που -ως αποτέλεσμα- τους έκανε τα μυαλά ώπα! – με την καλή έννοια. (Το δίκτυο μυαλών δεν είναι καινούργια ιδέα, ούτε αποκλειστικά δική μου.)
Βέβαια, γιά να κολακέψει το αρχικό καί woke κοινό της, τα συμμετέχοντα στο δίκτυο άτομα αποτελούν ένα πολυφυλετικό σύνολο, όπως είναι ο πληθυσμός των ΗΠΑ. (Η δέ ομοφυλοφιλία ‘κεί μέσα δίνει καί παίρνει.) Αλλά, θα έλεγα, ότι λέηζερ με δέκα, εκατό, χίλια χρώματα είναι απλά ανέφικτο!… αν πιάνετε τον υπαινιγμό.
Υγ 3: Αν, παρά το κατεβατό που έγραψα, εξακολουθείτε να ψάχνετε «ηγέτες» εκεί έξω, χάνετε τον χρόνο σας μεγαλοπρεπώς. Είναι, ακόμη, φανερό πως προσευχές / λιβάνια / κομποσχοίνια, ηγέτη δεν φτιάχνουνε – αν δεν περνάει τις εξετάσεις που αναφέραμε.
Βλέπετε, προσφάτως μας έσκασε κι άλλος μύθος του είδους, ότι έρχεται -λέει- έτερος σούπερ ηγέτης του κομποσχοινιού, ονόματι Ιωάννης εκ πενίας. Αυτός, λέει, θα φανεί την τελευταία στιγμή. ‘Ντάξ’, έξυπνο αυτό το στοιχείο, γιά να μην χλευάσουμε το παραμύθι εξ αρχής. Αλλά, πόσο θα προχωρήσει μόνος του; Πού θα φτάσει; Αυτά δεν τα σκέφτηκαν οι παραμυθάδες. (Αλλά, θα μου πείς, ο λαός, στον οποίο απευθύνονται, δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις προσεγμένων αφηγήσεων – μέτρια η νοημοσύνη του, γάρ. Ούτε αναρωτιέται γιά το πόθεν τέτοιων παραμυθιών.)
Κι είναι ο Τζώννυς αυτός, ξαναλέει, ανώτερος των Αποστόλων!!!
Ρέ, άειντ’ από ‘κεί! Είπαμε να λέτε παραμύθια, αλλά όχι καί τέτοιες χοντροκοπιές!
[…Να σας πώ, όμως, τη μαύρη μου αλήθεια; το σκέφτομαι σοβαρά. Λέω να πάρω σβάρνα όσους Γιάννηδες έχω γνωστούς καί φίλους, καί να ρωτάω: «- Ρέ, μπας κι είσ’ εσύ ο ‘προφητευόμενος εκ πενίας’;» Κι άμα με ρωτάει πώς μού ‘ρθε αυτό, θα του απαντάω ότι εγώ είμαι …ο απροφήτευτος εκ πείνας, οπότε να μου κανονίσει κανένα ρουσφετάκι! 🙂 ]
Ιον. 14, 2024 @ 14:21:09
«Διότι όσα άτομα αγαπάμε την Ελλάδα, συμμετέχουμε (γνωρίζοντάς το, ή όχι) σ’ ένα αόρατο δίκτυο, κινούμενο καί καθοδηγούμενο «άνωθεν». Την κατάλληλη στιγμή θα δεχθήτε το κάλεσμα (όσοι κι όσες δεν το έχετε ήδη δεχθεί), καί θα καταλάβετε.»
Φοβερό αυτό. Να προσθέσω κάτι που ήδη συμβαίνει: οι συνομιλίες στο διαδίκτυο δεν δημιουργούν μόνο το κοινωνικό δίκτυο των γνωριμιών έστω και σε εμβρυακή μορφή μέχρι να βρεθούμε και δια ζώσης αν βρεθούμε, αλλά δημιουργούν και ένα δεύτερο δίκτυο, ένα δίκτυο μεταφυσικό. Θυμώνει κάποιος από μας, και άλλοι το διαισθάνονται. Ιδίως αν θυμώνει εναντίον τους. ΔΕΝ είναι κάτι που εκπέμπεται. Είναι ένα από τα φαινόμενα που εντάσσονται στη μη-τοπικότητα. Το ψυχικό δίκτυο δεν περιορίζεται ούτε από το χώρο ούτε από το χρόνο, είναι ένα δίκτυο που περιλαμβάνει και προγόνους, φύλακες άγγελους και φυσικά τους ανώτερους εαυτούς μας. Πχ αν διαβάζουμε ένα κείμενο ή ποίημα ενός εξέχοντα έλληνα του παρελθόντος και έχουμε έντονα συναισθήματα, αυτά μας μοιράζονται στο ψυχικό δίκτυο, ακόμα και αν δεν πούμε τίποτα σχετικό σε αναρτήσεις ή σχόλια. Κάποιοι «εκπέμπουν» (ελλείψει καλύτερου όρου) χωρίς να το ξέρουν. Άλλοι το πιθανολογούμε αλλά δεν το ελέγχουμε ακόμα. Κάποιοι πιο προχωρημένοι/μυημένοι ίσως το κάνουν εν γνώσει τους και υπό έλεγχο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 14, 2024 @ 23:29:54
Υπάρχει περίπτωση να περιμένετε κάποιον ηγέτη-τες,δίχως να έχει ψοφήσει το ήδη υπάρχον σάπιο σύστημα-καθεστώς;;;;;
Μήπως περιμένετε τον ηγέτη-τες να το καταστρέψουν για εσάς;;
Αν δεν καθαρίσουμε με τους σάπιους για τι ηγεσίες μιλάμε;
Μήπως στην αναμπουμπούλα εμφανιστούν οι ηγέτες;;
Προσωπικά είμαι λάτρης του παραφυσικού και της επιστημονικής φαντασίας…μα τα παραπάνω ερωτήματα μάλλον απαιτούν πραγματικές-ρεαλιστικές λύσεις………
Απλός ανώνυμος σχολιαστής
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 14, 2024 @ 23:39:30
Κάποιος χτυπούσε προ δεκαετίας τον συναγερμό……
ΑΡΤΕΜΗΣ, MASH-UP SESSIONS II: ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ, ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ
Απλός ανώνυμος σχολιαστής
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 15, 2024 @ 08:40:43
Σημαντικά και τα δύο αυτά κείμενα, τα οποία προσυπογράφω χωρίς περιορισμούς και επιφυλάξεις. Επίσης ευχαριστώ θερμά για την εύφημο μνεία.
Η υπάρχει μια ρήση, που λέει ότι “όταν μιλάει κάποιος, έχοντας πλήρη συναίσθηση τής ευθύνης που τον βαραίνει, θέτει ή λύνει πρόβλημα”. Ο Σέργιος έθεσε το πρόβλημα τού ηγέτη με δυο αξιόλογα άρθρα, που εκτιμώ, ότι άσχετα από τον βαθμό που συμφωνεί κάποιος με τα τελικά του συμπεράσματα, πέτυχε με αυτά να θίξει τις καίριες πλευρές τού ζητουμένου, πυροδοτώντας ως Πύρινος μια γόνιμη συζήτηση. Αναμφίβολα, το να τεθεί επαρκώς ένα ζήτημα, μακράν απέχει από την εξεύρεση και τής αναγκαίας διεξόδου. Όμως, ή εύστοχη θέση ενός προβλήματος, αποτελεί ήδη μέρος τής επιλύσεώς του. Η κατάστρωση, η οποία εντοπίζει ευκρινώς και με πληρότητα δεδομένα και ζητούμενα, μετατρέποντας ένα κείμενο σε συγκεκριμένους παράγοντες, συντελεστές και μεγέθη, είναι σκόπιμο να προηγείται πάντοτε των πράξεων. Από αυτή την σκοπιά δεν εισάγει μόνον στην διαδικασία των πράξεων αλλά και τις δρομολογεί, ανοίγοντας την αυλαία στον εντοπισμό τής ποιότητος και στον συσχετισμό μεταξύ τους των μεγεθών. Με αυτόν τον τρόπο φυτεύεται ο σπόρος, που οδηγεί να βλαστήσει η επίλυση. Όταν ο σπόρος βρίσκεται μέσα στην γη, η διαδικασία ωριμάζει χωρίς να γίνεται αμέσως αντιληπτή. Όμως ο σπόρος περιέχει εντός του όλες τής πληροφορίες τού επερχόμενου φυτού, που καλείται να αναδείξει η γονιμοποιητική δύναμις τής γαίας, μέχρι να ξεπηδήσει ο βλαστός. Την περαιτέρω ανάπτύξή του επενεργούν, δίπλα στα προσφερόμενα από την γαία, το ύδωρ και ο ήλιος στα πλαίσια τής φωτοσύνθεσης. Αλλά ακόμη και με την ανάπτυξη τού φυτού, δεν έχει ολοκληρωθεί η αποστολή του, πριν εμφανισθούν άνθη και αποδοθούν καρποί, οι οποίοι πέραν των όσων προσφέρουν, εξασφαλίζουν στα πλαίσια τής αφθονίας, με την οποίαν έχει προικισθεί η δημιουργία, στον πολλαπλασιασμό του. Όλος όμως αυτός ο πλούτος εκκινεί από τον σπόρο και την επάρκεια πληροφορίας, που αυτός διαθέτει. Κατά συνέπεια, εφόσον συνετελάσθει η σπορά, έχουμε στην διάθεσή μας το πρωτογενές υλικό με την εσωτερική του δυναμική, για να το αναδείξουμε.
Αξίζει όμως να λάβουμε υπ’ όψει μας, ότι η σπορά και όλα τα συνακόλουθα μέχρι τον θερισμό, δεν συντελούνται ασχέτως προς τον ετήσιο κύκλο, οπότε η ορθή εκτίμηση τής χρονικής διαδικασίας είναι καθοριστικής σημασίας. Έχω στο παρελθόν δηλώσει, ότι πρόσκειμαι στον Πλατωνισμό και και ως εκ τούτου στην Πυθαγόρειο Θεωρία. Βάσει αυτής, ο σημαντικότερος φορέας τού Ιερού είναι ο Αριθμός, ως Θεία επινόησις, βάση τής Δημιουργίας και δομικός τύπος της. Η εναπόθεση των προσδοκιών στην Θεία Χάρη δεν είναι μια διαδικασία παθητικής αναμονής μέχρι να επέλθει αφ’ εαυτού το ποθούμενον, αλλά συνιστά πρόσκληση τού “Φάγετε εξ αυτού πάντες” με τρόπο δυναμικό και συνειδητό, σε πλαίσια συμμετοχής και μόχθου των ανθρώπων στην προώθηση και ολοκλήρωση τού Θείου Σχεδίου. Άρα η καρτερία, που καλούνται να επιδείξουν οι φορείς τής κοινωνικής ανατροπής και εθνικής αποκαταστάσεως, ενσωματώνει ένα πολύ στοχευμένο στάθμισμα τού χρόνου, στην βάση τής Ιερής υποστάσεως των αριθμών, πέρα από κυκλοθυμίες και αφελείς βιασύνες, αλλά με διαρκή ετοιμότητα να δράττονται οι ευκαιρίες, όπως αυτές παρέχονται από το σπείρωμα τού χρόνου, που μετράται σε δέκατα δευτερολέπτου, δευτερόλεπτα, λεπτά, ώρες, ημέρες, έτη, δεκαετίες, αιώνες και χιλιετίες.
Συνεχίζεται…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 15, 2024 @ 08:42:03
Συνέχεια προηγούμενου…
Υπάρχουν ευκαιρίες, που πρέπει να αξιοποιηθούν μέσα σε δέκατα δευτερολέπτου. Όπως υπάρχουν εμπειρίες, που πρέπει να αξιοποιηθούν, που αφορούν εμπειρίες χιλιετιών. Γενικά η ωρίμανση τής κοινωνίας είναι μια χαοτική διαδικασία. Η μελέτη των χαοτικών συστημάτων και η ανάπτυξη τής Θεωρίας τού Χάους έχουν όμως αποδείξει, ότι ενώ για κάποια περιοχή τιμών των βασικών παραγόντων που επηρεάζουν, ένα σύστημα συμπεριφέρεται χαοτικά, σε μια επόμενη περιοχή τιμών αποκτά πορεία ρυθμικής κανονικότητος. Ακόμη και στην φάση, που ένα σύστημα διαγράφει συγκεχυμένη πορεία, εμφανίζονται “παράξενοι ελκυστές”, που ωθούν τις εξελίξεις σε σε μια περιοχή, που μπορεί να πυκνώσει γύρω από κάποιο κέντρο. Κατά συνέπεια, ενώ οι φορείς τής κοινωνικής ανατροπής είναι υποχρεωμένοι στην διάρκεια επίπονων φάσεων να πελαγοδρομήσουν με μια σκληρή προσπάθεια μακράς διαρκείας για να περισυλλέξουν τα ασυμμάζευτα, η εσωτερική αρμονία των Αριθμών, πάντοτε ανοίγει απρόσμενες ευκαιρίες στο μέλλον, κατά τις οποίες οι εξελίξεις τρέχουν πολύ γρήγορα και με ευνοϊκό τρόπο, παρέχοντας πολύ αξιόλογες ευκαιρίες. Κατά συνέπεια, ο χειρισμός τού λεγόμενου “timing“ έχει κεντρική σημασία στα πλαίσια ανάπτυξης μιας πολιτικής κίνησης. Τόσο η αντοχή και επιμονή σε φάσεις μιας δύσβατης και αργής ανάπτυξης, όσο και η αυξημένη ετοιμότητα τής αξιοποίησης ευκαιριών, που είναι φυσική συνέπεια να παρουσιασθούν, είναι εξ ίσου αναγκαίες. Γενικά, η στοχευμένη δράση των ανθρώπων αποτελεί επίκληση στο πεπρωμένο, να ανταποκριθεί αυτό στις προσδοκίες τους. Κάθε τι που συμβαίνει, καταγράφεται στα πεδία πληροφορίας και συμβάλει στην μελλοντική σύνθεση των επερχόμενων συγκυριών. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, η τομή στο γίγνεσθαι ενός ηγέτου, ως στιγμιαίο γεγονός, όπως κάποιοι τον προσδοκούν, ή οην αναμένουν ως Θεία Επαγγελία, είναι κάτι, που διόλου μπορεί να αποκλεισθεί. Τα θαύματα είναι σύμφυτα τής ζωής και αποτελούν σημαντικό στοιχείο που την συνθέτει. Εάν όμως θεωρούμε την έλευση ενός ηγέτου ως προϊόν στοχευμένης ζύμωσης, που προηγείται αυτής τής έλευσης και την θέτει σε κίνηση, τότε η συγκρότηση των οργανισμών προέχει σαφώς, έναντι τού ρόλου μεμονωμένων προσωπικοτήτων.
Παρόλο που θεωρώ ως πολύ πιθανότερη την δεύτερη εκδοχή, δεν θα επεκταθώ στην προβληματική των οργανισμών εδώ, εφόσον το θέμα αφορά την παρέμβαση ενός ηγέτη, παρόλο ότι, εξ όσων είμαι σε θέση να αντιλαμβάνομαι, δεν μπορώ να διακρίνω, τουλάχιστον προς ώρας, την ύπαρξη μιας χαρισματικής φυσιογνωμίας, που να πληρεί τις αναγκαίες προϋποθέσεις για τέτοια αποστολή. Παρόλα αυτά, θεωρώ την ύπαρξη ενός ηγέτου στην κορυφή μιας τέτοιας προσπάθειας, ως εξόχως σημαντική, εάν όχι και απολύτως αναγκαία. Γι αυτό, θα ήθελα να καταθέσω εκείνα τα χαρακτηριστικά, που θεωρώ ότι στοιχειοθετούν ένα χαρισματικό ηγέτη, τα οποία κατά την γνώμη μου επικεντρώνονται σε τρεις ιδιότητες.
Ένας χαρισματικός ηγέτης, όπως έχει δείξει το παρελθόν, πρέπει να ενθουσιάζει το σύνολο όσων ακολουθούν ως σταρ, προσωποποιώντας ένα όραμα, με το οποίον συγκροτεί ως ίνδαλμα ένα αμάλγαμα μεταξύ ανθρώπινης παρουσίας και σκοπού.
Επί πλέον ένας ηγέτης πρέπει να χαίρει πλήρους και άκρας εμπιστοσύνης, ως προς τις προθέσεις, τις ικανότητές του και τού προορισμού του για την επίτευξη τού σκοπού.
Τέλος ένας ηγέτης πρέπει να μπορεί να ενσωματώνει όλες τις διαφορετικές τάσεις, που συνασπίζονται στην επίτευξη τού σκοπού. Η ενσωμάτωση (integration) πρέπει να μην εδράζεται σε διοικητικού χαρακτήρα αυθεντία, αλλά να είναι αποτέλεσμα αδιαμφισβήτητου και ουσιαστικού κύρους. Στις περιπτώσεις, που η ενσωμάτωση έγινε βάσει διοικητικής αυθεντίας, όταν παρήλθε ο ηγέτης, οι κινήσεις διαχωρίστηκαν στα εξ ων είχαν συντεθεί.
Συνεχίζεται…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 15, 2024 @ 08:43:13
Συνέχεια προηγούμενου…
Οι βασικότεροι εντονότατα χαρισματικοί ηγέτες που προέκυψαν κατά τούς πρόσφατους αιώνες, ήταν ο Μέγας Ναπολέων, ο Μαχάτμα Γκάντι, ο Αδόλφος Χίτλερ, ο Ιωσήφ Στάλιν και ο Μάο Τσε Τούνγκ. Η ακτινοβολία αυτών των ηγετών ξεπέρασε πολύ τα όρια των χωρών τους και ενέπνευσε εκατομμύρια ανθρώπων παγκοσμίως. Εκτιμώ όμως, ότι αυτοί δεν προήλθαν από παρθενογένεση τής ιστορίας, αλλά τούς προήγαν επιτελεία, τα οποία κατά κανόνα δεν παρουσιάστηκαν στο προσκήνιο των εξελίξεων. Όπως χαρακτηριστικά είχε δηλώσει ο Dietrich Eckart τού τάγματος τής “αγίας θούλης”, “Τον χορό των Γερμανών κατευθύνει ο Χίτλερ, εμείς όμως σφυρίζουμε τον σκοπό”.
Οπωσδήποτε το δίκτυο, στο οποίο αναφέρεται ο ΕργΔημΕργ, είναι μια σημαντική οντότητα και θα εξακολουθήσει να επιτελεί ρόλο, παρεμβαίνοντας άτυπα στα πλαίσια των εξελίξεων, δίπλα σε αρκετούς άλλους που μοχθούν σε παράλληλες οδούς. Ο τρόπος που ίσως συγκεραστούν όλες αυτές οι προσπάθειες σε ένα κοινό χείμαρρο στο μέλλον, θα αποκαλύψει η αρμονία των Αριθμών.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 15, 2024 @ 19:16:49
Μην το παιδεύετε ….. άλλωστε τα έχουμε ξαναπεί !!
Τι γίνεται ;; …δεν το θυμάστε ή κάνετε πως ΔΕΝ ;;
Ας τα ‘πώ εν συντομία ..πάλι !!
Ελλάδα πραγματική θα γίνει ΜΟΝΟ ΕΑΝ :
1. κρεμαστούν ή παλουκωθούν οι μισοί Γελαδιστάνοι
2. εφαρμοστεί η ΘΑΝΑΤΙΚΗ ποινή
3. κλείσουν όλες οι φυλακές και υπάρχουν μόνο καταστήματα κράτησης ..για λίγο χρόνο, μέχρι να γίνει η δίκη, χωρίς χρονοτριβές ..μιά κι έξω
4. ανευθυνοϋπεύθυνοι τέλος
4. όσοι παραμείνουν εντός των συνόρων να αποδεχτούν μία και μόνο υπηκοότητα, χωρίς εξαιρέσεις
5. όσοι μείνουν να Ελληνιστούν πλήρως ..
6. απαγόρευση κάθε θρησκείας και θρησκευτικού δρώμενου
7. γκρέμισμα όλων των «μπουρδέλων», εξαίρεση μόνο όσων έχουν καλλιτεχνική αξία
8. έξοδος απ’ όλους τους διεθνείς μπουρδελοργανισμούς
9. εθνικοποίηση όλων των εντός χώρας υπηρεσιών και οργανισμών
10. μόνο μία τράπεζα – εθνική-, με εθνικό νόμισμα ..κρατικοποίηση όλων των υπαρχουσών τραπεζικών καταστημάτων
κλπ. κλπ.
Αυτά και άλλα πολλά βέβαια !!
Αν αυτά τα βρείτε σε κάποιον και ταυτόχρονα μπορέσετε να συστήσετε «εθνικό ιερατείο – διευθυντήριο» που εκτός των άλλων θα έχει σκοπό να φτιάξει και τον επόμενο ή τους επόμενους Ηγέτες τότε ΝΑΙ ίσως και να υπάρξει πάλι Ελλάδα ..ΕΑΝ βεβαίως μπορέσει να ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΣΚΟΠΟ και ΟΡΑΜΑ !!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 16, 2024 @ 09:49:45
Ζητείται ΘΕΟΣ. Ούτε καν Ημίθεος, Ηρακλής, Αχιλλέας ή έστω Μ.Αλέξανδρος. Μισές δουλειές έκαναν αυτοί.
Κανονικός, Δίκαιος και προπάντων Τιμωρός!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 18, 2024 @ 17:52:02
Παρακάτω άλλη μία διάνοια του διαδικτύου ασχολείται με παραπλήσιο θέμα και δίνει ρεσιτάλ. Συμπτωματικά την ίδια ημέρα με τις παρούσες αναρτήσεις ergdhmerg (συγχρονικότητα άραγε; φίλοι τού αθρογράφου τού μεταφράζουν κείμενα του ελληνικού πατριωτικού χώρου. ή του μιλάνε επηρεασμένοι από το χώρο μας;)
Οι θεσμοί καταρρέουν. Αυτοί που υποτίθεται φροντίζουν για την Ελλάδα, την προδίδουν κατά συρροή. Αναγκαζόμαστε να πάμε στην αρχή… πίσω στα βασικά, πως έπρεπε να είναι η διακυβέρνηση μίας ελεύθερης Ελλάδας, όπως κάνει αυτός για την Αμερική. Απροσδόκητα ο χαρισματικός αρθρογράφος καταλήγει εμμέσως πλην σαφώς στη δοκιμασμένη και για χιλιετίες επιτυχημένη φόρμουλα του ελέω Θεού βασιλιά… Σαν τον Πύρινο νομίζω. Κι ας μην είναι θρήσκος. Εμείς πάλι, σαν αεί παίδες, έχουμε τα μάτια ανοικτά και χωρίς κόλλημα θρησκευτικό τα εξετάζουμε όλα. Βack to the drawing board.
http://dailystormer.in/the-us-government-is-a-criminal-gang-with-no-legitimate-authority-to-rule-the-american-people/
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 20, 2024 @ 16:23:43
@Απλόν ανώνυμον σχολιαστήν:
Οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν ότι το κατεστημένο δεν είναι ηλίθιο. Επίσης, δεν καταλαβαίνουν x 100 ότι το κατεστημένο προωθεί λίαν μακροχρόνια σχέδια. (Από Ατλαντίδα, κι ακόμη πιό πίσω.)
Ως απόρροια των παραπάνω, νομίζουν ότι το κατεστημένο θα επιτρέψει την εμφάνιση ηγέτη μέσα από τις δομές του… δηλαδή μέσα από τις δυνατότητες, που επιτρέπει το ίδιο. Κούνια που τους κούναγε!…
Γι’ αυτό έγραψα ότι ο ηγέτης θα φανεί στην πράξη, κι αφού τα πάντα γίνουν ώπα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 20, 2024 @ 23:02:45
Καλά εσείς ακόμη ψάχνετε; Εν έτει 2024 που άπαντες έχουνε πρόσβαση στο νετ, εσείς ακόμη δεν μπορείτε να βρείτε αυτό που ψάχνετε μέσα σε σχεδόν 8 δις δίποδων; Όλα τα είδη ανθρώπων, όλες οι ποιότητες ανθρώπων, όλες οι σκέψεις, όλες οι ιδέες, όλες οι επιστήμες,όλες οι τέχνες, επιστήμες, καλά, κακα, όμορφα άσχημα, τα πάντα όλα και οι πάντες όλοι σε όλους τους συνδυασμούς υπάρχουν κάπου μέσα στο νετ. Και μάλιστα σε υπερπληθώρα. Τόση πληθώρα, που αγγίζει τα όρια της ανίας. Δεν υπάρχει έλλειψη σε τίποτα, αντιθέτως υπάρχει περίσσευμα. Εσείς νομίζετε ότι ψάχνετε κάτι μοναδικό. Είναι δυνατόν στις ηλικίες που έχετε φτάσει και με την εμπειρία που έχετε να πιστευετε ακόμη σε μοναδικότητες και ιδιαιτερότητες; Δεν υπάρχουν αυτά χρυσούλια μου. Αν ψάχνετε κάποιον ηγέτη, να ξέρετε ότι υπάρχουν αρκετοί για να σας κάνουν τη δουλειά. Τώρα αν εσάς ο ένας σας ξυνίζει και ο άλλος σας βρωμάει, ε τότε αυτό είναι δικό σας προβλημα και καμιά σχέση δεν έχει με το αν υπάρχει αυτό που ψάχνετε ή όχι.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!