…Γιά τις όποιες ελπίδες τρέφω, μπάς καί ξυπνήσει η νοημοσύνη αυτού του λαού.
[…Κι έχω κι εκείνον τον Παλιούρα (ο οποίος με τη σειρά του αμφιβάλλει διαρκώς γιά τη δική μου νοημοσύνη), να χαμογελάει χαιρέκακα εκεί στο βάθος, καί να μουρμουρίζει ότι πολύ άργησα να το πάρω χαμπάρι! 🙂 ]
Τέλος πάντων, η είδηση είναι ετούτη εδώ: Έλληνας εκπαιδευτής, λέει, βρίσκεται εδώ καί καιρό στην Ουκρανία, γιά να εκπαιδεύει τους Ουκρανούς στον χειρισμό των F-16.
. . . . . . . . . . .
Αναρωτιέμαι, αν ο τύπος κατάλαβε τί πάει να κάνει.
Εάν πράγματι κατάλαβε, αλλά το κάνει γιά τα φράγκα… Μου θυμίζει κάτι Ινδούς θαυματοποιούς ξέρω ‘γώ, που γιά τα φράγκα πάνε στα πανηγύρια ξεβράκωτοι καί άοπλοι σ’ ένα χαντάκι με καμιά δεκαριά κόμπρες από γύρω, καί τις προγκάνε. (Ενώι ο λαουτζίκος παρακολουθεί.) Τώρα, βέβαια, άμα φάνε καί μερικές τσιμπιές στον πισινό απ’ τα φιδάκια αυτά, καί μετά πάνε να συναντήσουν τον Βράχμα, έ! Ας πρόσεχαν. Οι βλακείες πληρώνονται.
. . . . . . . . . . .
Λοιπόν, ξέρετε γιατί τσατίζομαι;
Δεν είναι γιά κάποιον ανόητο (ίσως καί κομματόσκυλο, ή μασώνο φιλοδυτικό χαζοβιόλη)· που, άμα φάει Ρώσσικο πυρηνικό κατακέφαλα, δεν θα μείνει ούτε DNA από δαύτον, γιά να τον κλάψει η μάνα του.
Είναι, επειδή σ’ ολόκληρον λαό (καί οι στρατιωτικοί μέσα), με την εξαίρεση βεβαίως-βεβαίως του μικρού Γαλατικού χωριού, δεν βρέθηκε ένας! Ένας, ρέ γαμώτο! Να πεί το αυτονόητο:
Ποιός έστειλε Έφ δεκάξη στους Ουκρανοί;
Οι Ολλανδοί κι οι Δανοί.
Καί γιατί δεν πάει Ολλανδός, ή Δανός εκπαιδευτής, κι είν’ ανάγκη να πάει Έλληνας;
«- Μά, οι δικοί μας παίρνουν τα πρώτα βραβεία στο ΝΑΤΟ, ρέ Εργοδότη!»
Έ, ωραία! Καί γιατί απλά δεν τα κάνουν ταπετσαρία, να τα κοιτάνε όσο πίνουν καφέ; Είν’ ανάγκη να επιβεβαιώνουν την παροιμία, που λέει: «- Είπαν τ’ παλαβού να χέσ’, κι αυτός ξεκολώθ’κε!»;
. . . . . . . . . . .
Μάλιστα… Καταλάβατε, τώρα, γιατί τα δίνουν στους πιλότους μας;
Έχω καιρό που το φωνάζω, γιατί τους κολακεύουν – αλλά δεν είναι, δά, καί κανένα δύσκολο πρόβλημα, το να καταλάβεις πού θα πήγαινε η δουλειά. Μόνον οι ηλίθιοι δεν το καταλάβαιναν. Όμως, έφτασε η ώρα που τους αναμνηστικούς επαίνους των ηπαπαραίων καί λοιπών συμμοριτών της Ατλαντικής συμμορίας, οι δικοί μας να τους τους χώσουν στον κώλο.
Βαθειά.
Αν μή τί άλλο, είναι ατιμία να υπηρετείς Άτλαντες, τη στιγμή που οι πρόγονοί μας τους έστειλαν στον βυθό της θάλασσας… Όπως είναι ατιμία να υπηρετείς τα σχέδια των Χαζάρων γιά επανασύσταση του κράτους τους, δηλαδή της έδρας του Χαλδαϊκού ιερατείου.
Καί θέλεις να λέγεσαι Έλλην, απόγονος Εκείνων, ρε χεσμένο ανθρωπάκι; Από πού κι ως πού;
. . . . . . . . . . .
[…Όπως κανείς δεν φώναξε το επίσης αυτονόητο: Γιατί δεν στέλνει τζάμπα υλικό καί φαντάρους ο «δεύτερος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ», η τουρκίτσα, καί γδύνουν εμάς; Έ; Γιατί;
Αλλά, εφ’ όσον πάνε καί ψηφίζουν (καί θα ξαναψηφίσουν…) άτομο, που κανονικά έπρεπε να το έχουν κάψει ζωντανό, δεν είναι ν’ απορείς.]
. . . . . . . . . . .
Κάτι ακόμη, που με ανησυχεί όσο τίποτε: ότι ο συγκεκριμένος παπάρας, εάν γλυτώσει γιά καμπόσους μήνες ακόμη, θ’ αποτελέσει κακό παράδειγμα γιά τους υπόλοιπους, που θα θελήσουν να τον μιμηθούν.
Τώρα, θα μου πείς… όσοι δεν σκέφτονται με γνώμονες τη λογική καί την αγάπη γιά την πατρίδα μας, να πάνε στον αγύριστο. ‘Ντάξ’, αλλά άρχισα πλέον να φοβάμαι μή γίνει χιονοστιβάδα.
. . . . . . . . . . .
Τέλος πάντων, δέ γ@μιέται. Η αλήθεια είναι πως τα πράγματα έχουν ήδη κριθεί από καιρό· κι όσοι κατάλαβαν καί ξύπνησαν, κατάλαβαν καί ξύπνησαν. Οι δύο παρατάξεις, που ζούν στη χώρα μας (Έλληνες καί ανθρωποειδή σκουπίδια), έχουν ξεχωρίσει επίσης από καιρό. Οπότε, δεν είναι ούτε να καταγγέλουμε, ούτε να να μεμψιμοιρούμε· αλλά, απλώς να περιμένουμε την εξέλιξη των επερχομένων γεγονότων, καί να κοιτάξουμε πώς θα επιβιώσουμε.
. . . . . . . . . . .
Υγ 1: Θυμήθηκα κάτι συζητήσεις με τη Γραμματέψ, που λέει ότι οι στρατιωτικοί ορκίζονται υπακοή στην πολιτική ηγεσία, επομένως δεν μπορούν να κάνουν του κεφαλιού τους. Αν διαταχθούν, θα κάνουν ό,τι λέει η διαταγή.
Άμ, δέ!!!
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να μην το κάνουν, ξεκινώντας από τις αναρρωτικές άδειες. Πρέπει να είναι κάποιος πολύ στόκος, γιά να μή βρίσκει «τρύπες» στο εγχώριο Δημόσιο. Τρόπο θέλει, δεν θέλει κόπο. 😉
Υγ 2: «Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!»… Καί νάααα μιά Κατοχάρα στην καμπούρα σου, Έλληνα, γιά χάρη της αγγλίτσας, που ήθελε μάλιστα να χαρίσει τα νησιά σου στην τουρκίτσα!
Αν δεν τους στείλετε τους νατοϊκούς καί τους Ουκρανούς μαζί να πάνε να γαμηθούν, δεν αξίζετε να λέγεστε Έλληνες.
Υγ 3: Άλλο αυτονόητο, που πάλι δεν το φώναξε κανείς:
Εφ’ όσον δεν είμαστε κυρίαρχο κράτος, μωρή Στόλτενμπεργκ, καί δεν έχουμε το δικαίωμα να καταρρίπτουμε τούρκικα αεροπλάνα, τότε τί γυρεύει το ΝΑΤΟ από μας; Έ; Δεν πας να γαμηθείς κι εσύ κι αυτό; Βγάλτε τα πέρα μόνοι σας (συγνώμη, χρυσή μου! …μόνες σας! 🙂 ) με τους Ρώσσους!
Υγ 4: Πού θα πάει;! Δεν θα συνέλθουν αρκετοί ακόμη, καί δή στρατιωτικοί; Έχετε να φάτε μαλαπέρδα, Δυτικοί παλιάνθρωποι, που θα πάει καπνός! Όλη η κακία που ξεράσατε απάνω μας, Μέρκελ, Σόϊμπλε, καί λοιπά αποβράσματα, ενώι δεν σας φταίξαμε, θα σας γυρίσει στα κεφάλια σας στο πολλαπλάσιο!
Καί μην περιμένετε να ξαναγίνουμε φράγμα στις επιδρομές Ανατολικών ορδών, γιά να γλυτώσετε εσείς – καί στο τέλος να εισπράξουμε την αχαριστία σας! Πάνε αυτά! Έτσι καί κάνουν πως ροβολάν’ κατά ‘δώ τίποτε Κινέζοι, όχι μόνο δεν θα τους εμποδίσουμε, αλλά θα τους διευκολύνουμε να περάσουν!
ΕργΔημΈργ 
Ιον. 04, 2024 @ 02:57:49
Και εδώ:
https://en.tavria.tv/news/politics/instructor-from-greece-has-arrived-in-ukraine-to-train-pilots-to-operate-f-16/
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 04, 2024 @ 08:47:14
Καλά ξυπνητούρια αφεντικό. Που νόμιζες ότι δεν υπάρχουν νατο-πλυμμένοι και νατό-καυλοι για να πάνε στην Ουκρανία. Ρίξε και καμιά ματιά στα στρατιωτικά (και εξόχως μπαντριωτιγκά) μπλόγκια. Και μετά λέμε για το Μαρινάκη, τουλάχιστον αυτός κονομάει χοντρά. Εδώ, ο κάθε φτωχοδιάβολος πρώην κομμάντο έχει συστρατευθεί με κούλι.
Η ουσία είναι ότι δεν υφίσταται ελληνικός στρατός. Στήθηκε τέτοιος μετά την ήττα του 1897 και τον σκότωσαν στο Σαγγάριο. 25 χρόνια όλα κι όλα ήταν η ζωή του. Τα ρέστα του δώσανε μια τελευταία παράσταση στην Πίνδο και η ανταμοιβή τους ήταν να δικαστούνε σαν δωσίλογοι. Αεί βαυαρικός είναι ο στρατός μας, μόνο για παράτες και ταρατατζούμ, στο εσωτερικό. Στο εξωτερικό, ελληνόφωνοι ανζάκς που πάνε όπου τους στείλει η αυτοκρατορία.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 04, 2024 @ 14:58:15
Knightfall: Official Trailer | Series Premiere December 6 at 10/9c | History
Μιας και το συγκεκριμένο θέμα σου είναι αγαπητό…μόλις ολοκλήρωσα την σειρά και παραθέτω το διαφημιστικό για οποιον ενδιαφέρεται…..
Απλός ανώνυμος σχολιαστής
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 04, 2024 @ 18:32:00
Κάποιος υπήκοος Ελλάδας πήγε στην Ουκρανία να εκπαιδεύσει πιλότους. Από που προκύπτει ότι είναι Έλληνας; Πως ορίζεται ο Έλληνας με άλλα λόγια.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ιον. 04, 2024 @ 21:01:51
Κάποια σύντομη περίοδο πριν την επανάσταση τού 1821, όπως και κατά την διεξαγωγή της, αλλά και κατά την περίοδο που ακολούθησε σπρώχτηκε σκόπιμα και έντεχνα η θεωρία τής μετακένωσης, με στόχο μια κατ’ αποκοπήν εξιδανίκευση τής αρχαίας Ελλάδος, αλλά και τής δυτικής Ευρώπης, η οποία υποτίθεται, ότι είχε ενστερνιστεί το αρχαιοελληνικό πνεύμα και στηριζόμενη στις αρχές και τα διδάγματά του, είχε αναπτύξει ένα υποτιθέμενα αξιόλογο πολιτισμό. Με αυτόν τον τρόπο οικοδομήθηκε βήμα προς βήμα η νοοτροπία τής λεγόμενης “προγονοπληξίας”, βάσει τις οποίας ότι προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα είναι άξιο θαυμασμού και κατά συνέπεια, οι νεοέλληνες, ως απόγονοι αυτών των ικανότατων και ενδόξων κατ’ αποκοπήν προγόνων, κληρονομήσαμε βάσει τής φυλετικής μας ανάπτυξης, πλείστες όσες από τις αρετές των προγόνων μας. Ακόμη και η λερναία ύδρα, έτυχε πλήρους θαυμασμού, εφόσον με την ύπαρξή της προσέφερε την ευκαιρία στον Ηρακλή να την εξοντώσει, επιτελώντας ένα τεράστιο άθλο. Ότι εκ των εννέα κεφαλών της μόνον οι οκτώ στάθηκε δυνατόν να εξοντωθούν, ενώ το μεγαλύτερο και κεντρικό κεφάλι κατάφερε να επιβιώσει (τουτέστιν ο ιθύνων νους και όχι οι οργανωτικές διακλαδώσεις τής σέχτας, οι οποίες είναι εν πολλοίς αναλώσιμες, αλλά και ευκόλως αντικαθιστούμενες από το βέβηλον κέντρον, το οποίον εξακολουθεί να επιβιώνει, επιζητώντας πλήρη κυριαρχία στην επίγειο κόλαση και σπαράσσοντας τα σωθικά μας), αποτελεί δευτερεύουσα λεπτομέρεια, την οποίαν δικαιούμεθα να προσπερνούμε, απολαμβάνοντας τον διαχρονικό δαφνοστολισμό μας.
Γενικώς, η παραμύθα περί περιούσιου λαού, αποδείχθηκε ηθελημένη ιστορική νάρκη στην πτωτική πορεία περισσότερων εθνών. Η “α(χ)ρία φυλή” απέδωσε τα βαρβαρικά ανθρωπάρια στην κεντρική Ευρώπη, ενώ αυτών προηγήθηκε το “επαναστατικό υποκείμενο”, που θα οικοδομούσε τον “νέο άνθρωπο” μέ την δράση των ενωμένων προλετ-αρίων. Σούπερ περιούσιος και ο “λαός” τού ισραηλινού κρατιδιακού μορφώματος, ασχέτως ότι η φυλετική του σχέση με τον λαό τής βίβλου αποτελεί μια ισχνότατη εξαίρεση, για να μην γίνει αναφορά στην “υπεροχή τής λευκής φυλής”, η οποία ξάσπρισε τόσο πολύ από την χλωρίνη, ώστε την περαιτέρω γονιμοποίησή της να έχουν αναλάβει πλέον οι ορδές των λοάτκι. Η κατάτμηση τής αγροτικής παραγωγής, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κλήρων παρέμεινε και μετά την “απελευθέρωση” στην κατοχή των αγάδων τού άλλου “κλήρου”, με βάσει τα χρυσόβουλα που τούς εξασφάλισαν οι οθωμανοί, είχε και αυτή συνέπειες στον μορφωτικό χείμαρρο, που αναπτύχθηκε στην ενδοχώρα. Η αδυναμία περαιτέρω κατάτμησης τής μικρής εγγείου ιδιοκτησίας, οδηγούσε σε συνεχή έξοδο των τέκνων των αγροτών προς τα αστικά κέντρα, όπου εκεί ανέμεναν την παραλαβή τους στα πελατειακά τους γραφεία οι κατά τόπους κομματάρχες προς διορισμόν. Πολλά εξ αυτών των τέκνων, δεδομένου ότι δεν ήταν δυνατόν να απορροφηθούν άπαντες από την αποκατάσταση τής χοάνης τού κομματοσκυλισμού, ακολούθησαν την οδό τής εκπαίδευσης, αποκτώντας “τίτλο σπουδών”. Έτσι, φθάσαμε στο φαινόμενο, κάποιοι περιπτερούχοι να διαθέτουν διδακτορικό στον μεταμοντερνισμό. Ευχαρώς αρκετοί αποδίδουν το φαινόμενο αυτό στην φιλομάθεια των νεοελλήνων, ως άξιων τέκνων των πνευματικών τους προγόνων.
Συνεχίζεται…
Κάθε άλλο παρά επιθυμώ να απαξιώσω οποιονδήποτε. Αναφερόμενοι στον νέο Ελληνισμό, εκ των πραγμάτων προβαίνουμε σε μια κριτική ενδοσκόπηση, που δεν μπορεί να αφήνει εκτός κάδρου και εμάς τούς ιδίους. Και επειδή κρίνω, ότι αρμόζει να δονούμαστε από την ελπίδα, αλλά και διότι με ενθουσιάζει η άνωθεν πορεία των πρόσφατων εξελίξεων, παρά τα σφοδρά κτυπήματα κάτω από την μέση που δεχόμαστε ανελέητα και ύπουλα στοχευμένα, καθότι δεν ήσαν μόνον ο Τσέχος και ο Ιρανός που στοχοποιήθηκαν άγαρμπα, αλλά εκχύεται άφθονο δηλητήριο και εκεί όπου περιπολεί ο γόνος των σκυλόψαρων, επιθυμώ να καταθέσω εκτιμήσεις, προσμετρώντας με ήπιο τρόπο τις αδυναμίες και τα προτερήματά μας, με στόχο να εξαχθούν συμπεράσματα για δόμηση μελλοντικών παρεμβάσεων. Δεν μεμψιμοιρώ, δεν εξεγείρομαι, ουδένα κακίζω, μελετώ τις πληγές μου μόνον για να αντλήσω δύναμη, αποδεχόμενος το πεπρωμένο και το ποσοστό ευθύνης που μού αναλογεί, αναλαμβάνοντας τις συνέπειες όσων καταθέτω χωρίς εκπτώσεις.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 04, 2024 @ 22:44:30
Συνέχεια προηγούμενου…
Τα όσα διαπιστώνει ο Εργοδότης σε αυτήν την ανάρτηση είναι εμφανή δεδομένα και δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Πλην όμως αυτά αφορούν μια σφυγμομέτρηση των συσσωρευμένων παθογενειών που μάς μαστίζουν και γίνεται με αφορμή μια πρόσφατη επιλογή τού θιάσου ανωμάλων, που προσποιούνται ότι δήθεν έχουν εκλεγεί σε κυβερνητικές αρμοδιότητες. Οι μεγαλοστομίες τού τύπου, “εμένα με ψήφισαν τόσοι”, χωρίς να δίνονται αναλυτικά αποτελέσματα των εκλογικών τμημάτων, είναι τσαλίμια τής κάθε κομματικής κοκότας, που δεν διαθέτει καν τον στοιχειώδη ανδρισμό ενός παπαδόπουλου, που δήλωνε “αποφασίζομεν και διατάσσομεν” παραβιάζοντας τα όποια προσχήματα κοινοβουλευτικής θεατρολογίας. Και ως σφυγμομέτρηση καταγράφει τα εμφανή συμπτώματα από τις διαχρονικές τσάρκες μιας σπειροχαίτης μέσα στις φλέβες τού κοινωνικού κορμού. Ο στόχος όμως τής μελέτης των συμπτωμάτων προσβλέπει πάντοτε στην διάγνωση τής νόσου, εγείροντας το ερώτημα, κατά πόσον ο ασθενής διαθέτει αντισώματα, τα οποία στα πλαίσια μιας θεραπευτικής αγωγής μπορούν να ενισχυθούν.
Ένας σχολιαστής έθεσε ένα πολύ καίριο ερώτημα:
“Κάποιος υπήκοος Ελλάδας πήγε στην Ουκρανία να εκπαιδεύσει πιλότους. Από που προκύπτει ότι είναι Έλληνας; Πώς ορίζεται ο Έλληνας με άλλα λόγια”.
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να δοθεί στην βάση ενός μοριακού τεστ. Ούτε και η ρήση “στην Ελλάδα είναι ο καθένας ότι δηλώσει”, έχει προκύψει τυχαία. Ο “κλυδωνιζόμενος ασκός” χαροπαλεύει διαχρονικά μέσα σε ένα βούρκο, ο οποίος δεν έχει την παραμικρή σχέση με το περιεχόμενό του. Ο Ελλαδικός χώρος ήταν και παραμένει ανέκαθεν ριζικότατα και βαθύτατα διασπασμένος. Η αξίωση περί “ομόγλωσσου, ομόθυμου και ομόαιμου” αποτελούν κατά την εκτίμησή μου μια θολή πρόφαση για μια ανύπαρκτη ομοιογένεια. Ούτε η κοινή γλώσσα, ούτε το κοινό θρήσκευμα, ούτε η μέση τιμή αιματοκρίτη επαρκούν ως κριτήρια για την συνεκτική συγκρότηση μιας ανθρώπινης ομοταξίας. Και οι φυλετιστές κήνσορες τής “ελληνικής καθαρότητος” αναπαράγουν απλά την παραμύθα τής “μετακαίνωσης”. Εάν είναι ο μεγαλόστομος Κώστας Πλεύρης έλληνας, που έσπειρε τον ασύστολο “υπουργό” των ενέσιμων δηλητηρίων, τότε προτιμώ να ανήκω σε άλλη φυλή. Οι Μάου Μάου αμύνθηκαν με ψάθινες ασπίδες ενάντια στα πυρά των αποικιοκρατών και θα προτιμούσα να ανήκω σε αυτούς, αντί να σέρνομαι πίσω από την ομήγυρη αυτών που κάνουν δερματοστιξία την σβάστικα, ή περνάνε στην μέση συνείδηση ως δήθεν σοβαροί “πολιτικοί” και “ιστορικοί” με διακηρύξεις τού τύπου “στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας”.
Στον Εθνικό Ύμνο αναφέρεται ο Διονύσιος Σολωμός στην διχόνοια ως διαχρονικό σαράκι στον κορμό των Ελλήνων. Διαφωνώ κάθετα με αυτήν την εκτίμηση. Η διχόνοια δεν πολώνει τούς Έλληνες μεταξύ τους. Πολώνει τον κλυδωνιζόμενο ασκό με τον περιβάλλοντα βάλτο. Έλληνες είναι μόνον αυτοί, που ασπάζονται τις διαχρονικές αξίες τού Ελληνισμού και είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να ματώσουν γι αυτές. Και η κύρια αξία που δεσπόζει μεταξύ τους είναι το ΠΝΕΥΜΑ. Αυτό όμως δεν είναι μπρελόκ, που μπορεί ο καθείς να κοτσάρει στο ζωνάρι του, αλλά κάτι που φθάνει πολύ μακρυά και έχει πολύ συγκεκριμένες και πολύ αυστηρές προϋποθέσεις και συνέπειες. Μέσα στους διθυράμβους σε κενό αέρος αποσιωπάται, ότι κατά την επανάσταση τού 1821 έλαβαν χώρα τρεις εμφύλιοι πόλεμοι, αρχικά με σύγκρουση των Φιλικών ενάντια στους κοτσαμπάσηδες και στην συνέχεια με σύγκρουση των Φιλικών εναντίον των πολιτικών. Και στον στρατό των Ρουμελιωτών, που ξεπάτωσαν των Κολοκοτρώνη και τον Ζαΐμη στην Πελοπόννησο για λογαριασμό τής κλίκας τού Κωλέττη, συγκαταλέγονται αρκετά ονόματα οπλαρχηγών, που χαίρουν θαυμασμού. Προσωπικά δεν με αφορούν, ούτε με απασχολούν τα κάθε είδους φωτοστέφανα, εάν κάτω από αυτά δεν εδράζεται το ακάνθινο στεφάνι.
Συνεχίζεται…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 05, 2024 @ 08:13:48
Συνέχεια προηγούμενου…
Ο Ηρόδοτος, αφού απαριθμεί τις φυλές οι οποίες συνιστούσαν αρχικώς τον Ελληνισμό, επιπροσθέτει σε αυτές και άλλες, που στην πορεία ασπάσθηκαν τα πολιτιστικά ιδεώδη του. Οπότε η ιδιοσύσταση τού Έλληνος, είναι βάσει των παραδοθέντων ιστορικών τεκμηριώσεων μια δυναμική διαδικασία και όχι μια στατικού χαρακτήρα ιδιότητα, όπως ισχυρίζονται οι φυλετιστές. Η σύγχρονη θεωρητική φυσική έχει καταδείξει, ότι η συνείδηση είναι αυτή, που μετατρέπει την κυματική υπόσταση τής ύλης σε σωματιδιακή οντότητα στον μικρόκοσμο, μεταφέροντας την από την σφαίρα των πολλαπλών εν δυνάμει εκφάνσεων σε συγκεκριμένη εκδήλωση τής πραγματικότητος. Και η σύγχρονη επιστήμη τής βιολογίας έχει καταδείξει, ότι η συνείδηση παρεμβαίνει στην διαμόρφωση τού γονότυπου, συνδιαμορφώνοντας την μοριακή του σύσταση στα πλαίσια μιας μόνιμα δυναμικής πορείας. Κατά συνέπεια, το κλειδί τής σφαίρας τού υλικού γίγνεσθαι εναπόκειται στην παρεμβατική επενέργεια τής συνείδησης, η οποία εκπορεύεται ως Χάρις από την αέναη και άχρονη Πηγή τής Δημιουργίας. Για αυτό η Δημιουργία δεν είναι τετελειωμένη, αλλά είναι μια συνεχής πρόκληση προς την επίτευξη τελειότητος. Η έννοια τού τέλους έχει τριπλή σημασία. Δεν είναι μόνον το τέρμα μιας υπό εξέλιξη διαδικασίας, αλλά ταυτοχρόνως σημαίνει τον σκοπό, όπως και τα τέλη, που είναι αναγκαίο να πληρωθούν για την επίτευξή του. Πρόκειται δηλαδή για μια συνεχή προσπάθεια και αγώνα, που ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής χαρακτήρισε ως “όγδοη ημέρα τής δημιουργίας”. Αυτή συντελείται με ταυτόχρονη συμμετοχή τού ανθρώπου, ο οποίος καλείται συνεχώς να επαναπροσδιορίζει βελτιστικά το είναι του, υλικό και πνευματικό, στα πλαίσια τού γίγνεσθαι.
Υπό αυτήν την έννοια, οι φυλετικές θεωρήσεις αποτελούν κυήματα υλιστικού εθνοτικού και κοινωνικού δαρβινισμού. Διαφωνώ καθέτως με το σλόγκαν που πλάσαραν οι φυλετιστές, ότι “ο έλληνας γεννιέται, δεν γίνεται”. Σαφώς και αναντίρρητα ο Έλληνας γεννιέται, όμως ως μια εν δυνάμει οντότητα. Διότι η σφραγίδα τής γενετικής του προέλευσης διέπεται από την πρόκληση / πρόσκληση αυτός να γίνει πραγματικός Έλληνας. Κατ’ αναλογία το οικογενειακό του δέντρο, δεν είναι δέντρο τυχαίο, αλλά δέντρο καρποφόρο. Δεν είναι ούτε οι ρίζες, ούτε ο κορμός, ούτε τα φύλλα, αυτά που συνιστούν την συκιά, αλλά οι καρποί της. Γι αυτό ο Ιησούς Χριστός καταράστηκε και ξέρανε την συκιά που δεν απέδιδε καρπούς. Αυτός ο Ευαγγελικός εικονισμός δεν έγινε για να παρουσιάσει την όποια εκδικητική λαιμαργία τού έχοντος ανά χείρας τα ηνία τού γίγνεσθαι, αλλά για να εξάρει την ευταξία τής φυσικής δημιουργίας, η οποία καλείται να υπηρετεί τέλος, τουτέστιν να οδηγεί στην σωτηρία, πληρώνοντας τα αναγκαία τέλη προς εκπλήρωση τού σκοπού. Δεν πα να είναι ο καθείς ανιψάκι τού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ή μπατζανάκης τού Θεμιστοκλή, εάν δεν σηκώνει συνειδητά και αποφασισμένα το λάβαρο τού αγώνα και δεν μετατρέπει κάθε του ανάσα σε προσευχή για την ευδοκίμηση τού Γένους, είναι καταδικασμένος να αλλοιωθεί βαθμηδόν γενετικά μέχρι πλήρους εκλείψεως, εφόσον αυτός ετάχθη να αναπνέει επάνω στον Απαστράπτοντα Λίθο ΕΛ-ΛΑΣ.
Εξίσου ανούσιος με τον εθνοτικό φυλετισμό είναι και ο κοινωνικός φυλετικός δαρβινισμός. Η Μαρξιανή διαπίστωση, ότι “το είναι κάνει την συνείδηση” αποδείχθηκε επί ιστορικής βάσεως μπαρούφα, καθότι η πλέον συντηρητική τάξη είναι η εργατική, ως έχουσα μεγάλο διακύβευμα επιβίωσης, ενώ αυτοί που μάτωσαν για την προώθηση κοινωνικών μετασχηματισμών ήσαν κυρίως μικροαστοί και μεσοαστοί, που διέθεταν τσίπα και κοινωνικές ευαισθησίες. Και η απόπειρα να συμμαζευτούν τα ασυμμάζευτα σε επίπεδο επιχειρημάτων, από τον Λένιν με την θεωρία “των αστών που προδίδουν την τάξη τους”, τού Αντόνιο Γκράμσι με “τούς οργανικούς διανοούμενους” και τού Αντόνιο Νέγκρι με το “κοινωνικό εργοστάσιο” αποτέλεσαν μάταιες προσπάθειες, για να χωρέσει το πόδι τού ελέφαντα σε παντόφλα ψίλου.
Συνεχίζεται ….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 05, 2024 @ 08:15:49
Συνέχεια προηγούμενου…
Έχει σαφώς δίκιο ο Διός Σκούρος, ως αγαστός σχολιαστής τού ιστολογίου ΔΙΟΔΟΤΟΣ, όταν επιμένει μονίμως να εξάρει, ότι ο αδιάκοπα κλυδωνιζόμενος ασκός ουδέποτε βυθίζεται, κατοχυρώνοντας στην πράξη, ότι κάποιος που νυμφεύεται αλλοδαπή, ακολουθώντας τα ίχνη τού Μεγαλέξαντρου, μπορεί να προάγει πραγματικούς Έλληνες, όταν εκπληρώνει συνειδητά ως γονέας την επιταγή τής δωρεάς όχι μόνον τού ζην, αλλά και τού ΕΥ ΖΗΝ στα τέκνα. Οι Σελευκίδες και οι Πτολεμαίοι ήσαν αυτοί, που ανέπτυξαν τον οικουμενικό Ελληνισμό. Έλληνες τού εξωτερικού είναι αυτοί, που φορούν τα εσώρουχα πάνω από τα ρούχα. Διότι ταυτοχρόνως με τον αγώνα επιβίωσης, πασχίζουν και για την επικράτηση τής φανέλας.
Και όσο υπάρχουν έστω και μια χούφτα Έλληνες, αυτό το ιστορικό καραβάνι μέσα στην έρημο εξακολουθεί να έχει ιστορικό προορισμό. Διότι αποτελεί Θεία Επαγγελία “ότι θα καούν ο χωροφύλακας και ο στρατοδίκης στην τράπεζα τής Αναστάσεως”, ώστε να σπείρουν ο Άνδρας με την Γυναίκα γενεές γενεών ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Τα γκράφιτι που έγραφαν τα πανκιά στους απρόσωπους τείχους των σιλό, που ονόμασαν “κατοικίες” στο Βερολίνο κατά την δεκαετία τού ’80, ήσαν, “Δεν έχεις καμία ελπίδα. Φρόντισε όμως να την αξιοποιήσεις με τον καλύτερο τρόπο” και “Το μπετόν δεν καίγεται. Εμείς όμως δεν πετάμε τα μπουκάλια τής μπύρας, γιατί το στουπέτσι φτιάχνεται εύκολα”.
(Μια άλλη ιστορία είναι η υλιστική παραμύθα τής αλλοίωσης τού γονότυπου από τα ενέσιμα δηλητήρια, στην οποία θα αναφερθώ με άλλη ευκαιρία. Οι λεγάμενοι θα εκπλαγούν, όταν κάποιοι “εμβολιασμένοι” στήσουν καρμανιόλες. Ιδέ και πρόσφατη ανάρτηση για τον Έρικ Κλάπτον στον Διόδοτο).
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 05, 2024 @ 10:16:56
Παίδες γιατί σκάτε;
Μισθοφόροι και «παλιάνθρωποι»υπήρχαν από ανέκαθεν και στην χωρα μας όπως και παντού άλλωστε……..Οποιος αρέσκεται να σκαλίζει λιγάκι την Ιστορία του Έθνους μας,γνωρίζει πολύ καλά πως σχεδόν πάντοτε υπήρχαν και ελληνόφωνοι που πολεμούσαν για τον εκάστοτε εχθρό….ξεκινώντας από το πασιφανές παράδειγμα των Περσικών πολέμων,την Ρωμαϊκή κατάκτηση της Ελλάδος…και πάει λέγοντας μέχρι τις μέρες μας….
Επίσης όπως έγραψε και άλλος σχολιαστής υπάρχει και το ζήτημα,αν και ποσο Έλληνας είναι αυτός ο εκπαιδευτής;;;Υπάρχουν ας πούμε πολλά παιδιά στην χωρα μας με πατέρα Έλληνα και μάνα Ουκρανέζα….Και επίσης σημαντικό που δεν γνωρίζουμε είναι το αντίτιμο που εισπράττει….η πρόκειται να εισπράξει…. αυτός ο εκπαιδευτής….;;;;
Απλός ανώνυμος σχολιαστής
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 05, 2024 @ 18:23:45
Ας δούμε και τις θετικές πλευρές.
Ο εκπαιδευτής των πιλότων αργά ή γρήγορα θα δει τα ραδίκια ανάποδα σαν και τους άλλους που πάνε να πολεμήσουν τη Ρωσία. Οι ρώσοι έχουν όπλα που δεν σταματιούνται με τίποτα, με καμία τεχνολογία των δυτικών. Αν πιστέψουμε ορισμένες πηγές οι εξωφρενικοί ελιγμοί των υπερ-υπερηχητικών πυραύλων κίνσαλ υποβοηθούνται με τεχνολογία αντιβαρύτητας. Πρόσφατο χτύπημα εξολόθρευσε 400 υψηλόβαθμους του νατο σε υπόγειο στρατηγείο.
Κάθε νατο-κοπρόσκυλο ελλαδικής υπηκοότητας που πάει στην Ουκρανία θα έχει την ίδια τύχη. Οπότε θα μειωθεί κατά τι το ποσοστό περιττωμάτων στον στρατό της Ελλάδας.
Όσο αυξάνονται οι νεκροί από τα μπόλια, αυξάνεται και η δυσαρέσκεια, αυξάνονται και οι πιθανότητες για απειθαρχία μέσα στις τάξεις του στρατού.
Αν ελληνικός στρατός υπήρξε μόνο από το 1897 ως το 1922, γιατί να μη ξαναϋπάρξουν οι συνθήκες για τη δημιουργία ελληνικού στρατού και στο προσεχές μέλλον. Αφού ξεβρωμίσει το στράτευμα από τα πιστά κοπρόσκυλα του νατο, αφού ξεβρωμίσει και από τους πιστούς του κοβιντισμού και τριπλομπολιασμένους, και αν προκύψει και ήττα ανάλογη με του 1897. Τα πάντα ρει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ιον. 07, 2024 @ 15:25:17
@Ανώνυμος Ιον. 04, 2024 @ 08:47:14
Για μας που δεν ξέρουμε ιστορία, αν θέλεις διευκρίνισε ποιες ακριβώς ήταν οι συνθήκες που έκαναν δυνατή τη δημιουργία ελληνικού στρατού το 1897 και πως θα μπορούσαν να υπάρξουν και πάλι αυτές οι συνθήκες. Με μία ήττα του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας; Με μία γενοκτονία των δωδεκανησίων, των θρακών και των κρητικών πλην Χανίων σε μια τουρκική εισβολή κατόπιν προβοκάτσιας και ταυτόχρονα με ανάμιξη της τουρκίας σε ιρανο-ισραηλινό πόλεμο;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!