Αφιερώνεται στον Παλαιό!
Να του δίνει ο Θεός χρόνια, να μας τη λέει!…
…Μπάς καί ξυπνήσουμε ποτέ!
(Τώρα, αν θα τον σιτίζουμε δωρεάν στο Πρυτανείο, αυτό δεν το ξέρω. 🙂 )
. . . . . . . . .
. . . . . . . . .
Κι όχι μόνο Μαντζικερατάδες!
Αλλά καί Μαντζικεδαρμένοι·
καί Μαντζικεχρεωμένοι.
Τελείως «λούζερζ», δηλαδή, όπως λένε καί τα πιτσιρίκια.
Τί συνέβη, όμως, καί τα πήρα τόσο άσχημα στο κρανίο;
Απλούστατα, στις 26 Αυγούστου του 1071 έγινε η λίαν καταστροφική γιά την Ελλάδα μάχη του Μαντζικέρτ, (δες κι εδώ) καί φέτος, τον μήνα που διανύουμε, συμπληρώνουμε 950 χρόνια απ’ αυτή τη θλιβερή επέτειο.
Τί είπες εσύ, ο μαλάκας, εκεί στο βάθος; «- Περασμένα καί ξεχασμένα πράγματα, ποιός δίνει σημασία;»
Νομίζεις, ηλίθιε!
- Το ποιός μεγαλώνει, ακούγοντας επί δεκαετίες ότι οι τουρκαλάδες είναι κίνδυνος,
- το ποιός πάει δυό χρόνια θητεία στα σύνορα,
- καί το ποιά χώρα καταξοδεύεται σε εξοπλισμούς,
δεν είναι ούτε περασμένα, ούτε ξεχασμένα, ούτε άνευ σημασίας.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα απ’ την αρχή, λίγες μέρες πρίν την επέτειο… πρίν κάν δούμε στα ιντερνέτια τίποτε κίτς φιέστες του Ερντογάν γιά το γεγονός, καί πρίν διαβάσουμε διάφορες ιστοριοπρεπείς σάχλες ανά τα ιντερνέτια.
. . . . . . . . .
α. Ιστορικά
Το 1000 μΧ, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία βρίσκεται στον κολοφώνα της δόξας της, καί το κράτος «φυσάει» σε κάθε τομέα. Αυτοκράτορας είναι μιά χαρισματική μορφή, ο Βασίλειος Β’ Βουλγαροκτόνος· η δέ Αυτοκρατορία αρχίζει σιγά-σιγά να παίρνει Ελληνικό χαρακτήρα. (Αν πάτε στο Βυζαντινό Μουσείο, στην Αθήνα, θα δήτε χειρόγραφα δημόσια έγγραφα της προγενέστερης του Βασιλείου περιόδου -επί Νικηφόρου Φωκά- στα Ελληνικά, αλλά καί στα Λατινικά! Αυτό λίγο αργότερα άλλαξε: έμειναν μόνο τα Ελληνικά.) Ο ίδιος, μάλιστα, ο Βασίλειος, έκανε το περίφημο «προσκύνημα στην Αθήνα», όπου παρέμεινε αρκετές μέρες. (Ναί, σαφώς κι ανέβηκε καί στον Παρθενώνα!)
Δυστυχώς, όμως, ο Βασίλειος δεν άφησε απογόνους· δεν παντρεύτηκε ποτέ, κατ’ αρχήν. Προφανώς είχε πάρει από φόβο τις γυναίκες… φόβο, γιά το σε ποιά σκοτεινά μονοπάτια μπορεί να τις οδηγήσει η φιλοδοξία τους. Είχε, βλέπεις, μητέρα τη διαβόητη φοβερή καί τρομερή «εστεμμένη φόνισσα», τη Θεοφανώ.
Έτσι, λίγο πρίν πεθάνει, έδωσε το στέμμα στον σαφώς λιγώτερο άξιο αδελφό του, τον Κωνσταντίνο Η’. Μετά καί τον θάνατο του Κωνσταντίνου Η’, ήρθε μιά σειρά από (μ’ ελάχιστες εξαιρέσεις) μέτριους αυτοκράτορες, κατά κανόνα βραχύβιας παραμονής στην εξουσία, οι χειρότεροι των οποίων κάνανε σοβαρά λάθη (όρισαν μισθοφορικό στρατό κι εξαγορά της θητείας, έβαλαν ιδιώτες να εισπράττουν τους φόρους… σας θυμίζουν τίποτε, όλ’ αυτά; ), τα οποία λάθη ροκάνισαν καί σάπισαν το κράτος.
Συνεπώς, οι δύο Αλώσεις που ακολούθησαν τους επόμενους αιώνες, συν η διάλυση της Αυτοκρατορίας, ήσαν νομοτελειακά αποτελέσματα της κακοδιαχείρισης των χρόνων εκείνων.
. . . . . . . . .
Όταν, λοιπόν, έγινε αυτοκράτορας (από σπόντα) ο Ρωμανός Δ’ Διογένης, βρήκε μιά πολύ άσχημη κατάσταση – σαραντατρία (43), μόλις, χρόνια (σας θυμίζει τίποτε αυτός ο αριθμός; ), μετά τον θάνατο του Βασιλείου Β’:
- Ο στρατός διαλυμένος.
- Λεφτά δεν υπήρχαν.
- Ο λαός, κάργα δυσαρεστημένος απ’ τη φορολόγηση των ιδιωτών… που αποδίδανε μέν τα συμφωνημένα στο αυτοκρατορικό ταμείο, αλλά κρατούσαν κι άλλα τόσα (μή προβλεπόμενα, όμως!) γιά πάρτη τους. (Γιά προσπάθησε, τώρα, αναγνώστη μου, να σκεφτείς ποιοί μπορεί να ήσαν πρόθυμοι να υπηρετήσουν αυτό το …σπόρ, της καταχρηστικής φοροσυλλογής παναπεί! Έ; Καταλαβαινόμαστε; )
- Οι κυβερνήτες των επαρχιών κάνανε του κεφαλιού τους.
- Οι εξωτερικοί εχθροί (Άραβες, Πετσενέγκοι, Νορμανδοί, Τούρκοι) κατακτούσαν τη μιά -πρώην πιά…- Βυζαντινή περιοχή μετά την άλλη.
- Καί, μέσα στην Κωνσταντινούπολη, οι συνωμοσίες δίναν καί παίρναν.
Χειρότεροι συνωμότες όλων ήσαν δύο: η σκατοφαμίλια των Δουκών (κρυπτοϊουδαίοι, ως λέγεται), κι ένας σκατοκαλόγερος… ένας όχι καλόγερος, αλλά κακόγερος του Διαβόλου, ο Μιχαήλ Φελλός. Γιά να καταλάβετε γιά τί μπουμπούκια μιλάμε, είναι ακριβώς ένας Δούκας, ένας απόγονος του σκατόσογου αυτού, αυτός, του οποίου ο Ιουστινιάνης το 1453 θέλησε να του πάρει το κεφάλι… αλλά επενέβη (κακώς! κάκιστα!) ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος καί τον γλύτωσε, με το αιτιολογικό ότι δεν πρέπει να τρώγονται μεταξύ τους τέτοια ώρα, με τον Μεχμέτ Β’ έξω απ’ τα τείχη.
Δυστυχώς, ακόμη καί σήμερα οι ιστορικοί προσέχουν μή στάξ’ η ουρά του ποντικού. (Που, λίγο πρίν, κολυμπούσε ολόκληρος μέσα στο λάδι.) Καί τους μέν Δούκες, τους παίρνουν αλαφρά («- Δεν είναι σίγουρο ότι ήταν κρύπτο!», κτλ), τον δέ Φελλό αφ’ ενός τον …εξυμνούν ως ικανό λογοτεχνίζοντα…
[Ναί… συνέγραψε πολλές επιστολές, «απομιμούμενος το χαρίεν Αττικόν ύφος»… αυτό τους μάρανε, τους φιλολόγους παύλα ιστορικούς μας, η απομίμηση του Αττικού ύφους! – κι όχι τα διαρκούς αιωνίου ισχύος ούλτρα προδοτικά εγκλήματα που διέπραξε ο Φελλός.]
…αφ’ ετέρου ισχυρίζονται ότι το επίθετό του (Ψελλός, αλλά ο γράφων πάντα θα του βάζει ένα Φ μπροστά) οφείλεται στο ότι …ψέλλιζε!
Ρέ άχρηστοι, π’ ανάθεμα τα πτυχία σας, ο -κατά Κώστα Κυριαζή– «άτυπος υπερπρωθυπουργός τεσσάρων αυτοκρατόρων» δεν θα γινόταν τέτοιος, αν ψέλλιζε! Θα τον παίρναν στο ψιλό! Επειδή, όμως, «ψέλ(λ)ιον» σημαίνει βραχιόλι, Φελλός σημαίνει «βραχιολάκιας»· οπότε, μάλλον την κούναγε την αχλαδιά ο μυστήριος, καί μάλλον κατά ‘κεί πάει το πράγμα, με το επίθετό του. Ντιγκιντάγκας, δηλαδή, αλλά στο πιό κυριλάτο από διατύπωση!
Τώρα, θα μου πείς, τί σημασία έχει, που …έγερνε!
Έ, πώς;! Έ, πώς δεν έχει;! Αν κάποιος είναι -με τον έναν, ή τον άλλο τρόπο- κοινωνικώς απόβλητος, τότε φέρει μέσα του βαθύτατα συμπλέγματα καί συμπιεσμένη οργή εναντίον της κοινωνίας (που τον απέρριψε), που μιά μέρα θα εκδηλωθεί ως εκδίκηση. Καταλάβατε, τώρα; (Καί με την ευκαιρία: σας θυμίζει τίποτε αυτό το μικρό ψυχογράφημα; )
. . . . . . . . .
Ξαναγυρίζουμε, όμως, στον Ρωμανό Δ’ Διογένη.
Αυτός ήταν στρατηγός, καί διείδε αμέσως τον κίνδυνο των Σελτζούκων Τούρκων – δηλαδή, το να μπούν αυτοί στη Μικρά Ασία (στα εδάφη της Αυτοκρατορίας), να κατσικωθούν εκεί… κι άντε βγάλ’ τους μετά.
[Απόλυτα σωστή εκτίμηση: ακόμη εκεί βρίσκονται σήμερα, κι από τότε μέχρι σήμερα αυτό συνεχίζουμε να το πληρώνουμε εμείς! Κατάλαβες, μαλακάκο, με τα «περασμένα ξεχασμένα, ποιός δίνει σημασία»; ]
Ωστόσο, δεν μπορούσε να κάνει τίποτε, αν δεν γινόταν αυτοκράτορας! Κι ο τρόπος να γίνει αυτό, ήταν είτε με πραξικόπημα (δεν ήταν, όμως, του χαρακτήρα του), είτε να παντρευτεί τη χήρα αυτοκράτειρα Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα. (Το επίθετο, τώρα, αυτηνής, μάλλον το παρατσούκλι, δεν είχε να κάνει με σεξουαλικά υπονοούμενα, παλούκια, τέτοια πράγματα – παρά το ότι έκανε έξι παιδιά! lol!!! Το «Μακρύ Έμβολον» ήταν μιά στεγασμένη στοά της Πόλης με μαγαζιά σ’ όλο το μεγάλο μήκος της, κι η Ευδοκία ονομάστηκε έτσι, επειδή ήταν κόρη μεγαλεμπόρου της στοάς αυτής.)
Ο Ρωμανός πράγματι παντρεύτηκε την Ευδοκία· αν καί οι γνώμες γιά το πώς, δίΐστανται: η μεν Γουΐκι λέει πως του το ζήτησε η ίδια, ο δέ Κυριαζής γράφει πως ο Ρωμανός σχεδόν έδωσε μάχη μπροστά στους ευγενείς, μπροστά στους Δούκες καί τον Φελλό, καί υποσχέθηκε «λευκό γάμο»… καί να κάνει χρήση μόνον του αυτοκρατορικού δικαιώματός του να κινητοποιήσει τον στρατό, γιά ν’ αντιμετωπίσει τους Σελτζούκους – καί κανενός άλλου.
Γιά την ίδια την Ευδοκία, πάλι διΐστανται οι γνώμες: η μεν Γουΐκι την παρουσιάζει ως έξυπνη, καί μάλλον αποφασιστική γυναίκα, αλλά ο (σαφώς πιό έγκυρος) Κυριαζής περιγράφει ένα άβουλο άτομο, που φοβόταν καί τη σκιά του· καί σε μιά κρίσιμη στιγμή, ολόκληρη αυτοκράτειρα πήγε καί κρύφτηκε – υπό το ειρωνικό χαμόγελο του Φελλού, που την είχε πάρει χαμπάρι. Δε βαρυέσαι· σημασία έχει πως ο γάμος αυτός τελικά έγινε, κι ο Ρωμανός Δ’ εστέφθη αυτοκράτωρ – έστω κι από σπόντα.
Οι Δούκες, τώρα, του τη φυλάγαν, επειδή ο προηγούμενος σύζυγος της Ευδοκίας (καί αυτοκράτορας προκάτοχος του Ρωμανού) ήταν ένας απ’ τη σκατοφαμίλια τους, καί τον Ρωμανό τον θεωρούσαν σφετεριστή. (Σου λέει, τί; δεν θα γίνουν αυτοκράτορες τα δικά μας παιδιά, καί θα γίνει ο ξένος, γιά χάρη της -επίσης ξένης- νύφης μας της Ευδοκίας; ) Ο Φελλός, πάλι, ήταν άλλη κλάση συνωμότη, άφταστη, από μόνος του. Τέτοιο καθήκι, τέτοιος ανακατωσούρας, δεν ξανάγινε στα ιστορικά χρονικά!
Τέλος πάντων, η συνωμοτική βρωμιά είναι συνωμοτική βρωμιά, απ’ όπου καί να την πιάσεις. Κι ο μεν Ρωμανός παντρεύτηκε τελικά την Ευδοκία καί μπόρεσε να «σηκώσει φουσάτο», αλλά το πριόνισμα των ποδιών του απ’ τον Κωνσταντινουπολίτικο βόθρο των «ευγενών» (καί του λογοτεχνίζοντος σκατόγερου) είχε αρχίσει ευθύς αμέσως.
. . . . . . . . .
Να μην τα πολυλογούμε, ο Ρωμανός, προκειμένου να διώξει τους Σελτζούκους, έβαλε ως στρατηγικό στόχο να εισβάλει στα (κατεχόμενα απ’ αυτούς) εδάφη της Αρμενίας καί να καταλάβει μερικά στρατηγικής σημασίας φρούρια· τη στιγμή, μάλιστα, που ο αρχηγός τους, ο Άλπ Αρσλάν («Ισχυρός Λέων» μεταφράζεται) είχε εκστρατεύσει νότια.
Ωστόσο, ο Άλπ Αρσλάν ενημερώθηκε γιά τις κινήσεις του Ρωμανού κι επέστρεψε γρήγορα πίσω· κι επάνω στη σύγκρουση με τους Βυζαντινούς, μιά σειρά από λάθη καί συνωμοσίες κόστισαν του Ρωμανού τη νίκη…
…Πράγμα που το πληρώνουμε μέχρι σήμερα.
Πρώτον, τον παράτησαν οι ενισχύσεις που είχε ζητήσει. Αυτές όντως ξεκίνησαν από τημΜπόλιν (με καθυστέρηση, όμως), όντως πλησίασαν το κυρίως στράτευμα του Ρωμανού σε μερικές δεκάδες χιλιόμετρα, αλλά όταν αυτός έστειλε «εξπλοράτορες» να πιάσουν επαφή, οι αρχηγοί των …ενισχύσεων (προφανώς δασκαλεμένοι) διαολόστειλαν τους εξπλοράτορες, κι έφυγαν προς τελείως διαφορετική κατεύθυνση.
Καί δεύτερον, καί χειρότερον, γιά να τηρήσει τις ισορροπίες, έβαλε ως αρχηγό της οπισθοφυλακής ένα καθήκι απ’ τους Δούκες. Κατά το σούρουπο της μοιραίας 26ης Αυγούστου, λοιπόν, κι ενώι η πρώτη γραμμή των Βυζαντινών ήταν θέμα χρόνου να του πεί στ’ αυτί του Άλπ Αρσλάν, το καθήκι Δούκας σάλπισε υποχώρηση!!! Αποτέλεσμα; έμεινε μόνη της μπροστά η μαχόμενη εμπροσθοφυλακή, μ’ επικεφαλής τον Ρωμανό, κι ο Αρσλάν με μιά κυκλωτική κίνηση τον έπιασε αιχμάλωτο καί τέλειωσαν όλα. Βλέπετε, τώι καιρώι εκείνωι, άμα πιάνανε ή σκοτώνανε τον αρχηγό, η μάχη τελείωνε με παράδοση του εχθρού. Δεν συνεχίζανε τη μάχη με τον δεύτερο στην ιεραρχία (καί ούτω καθ’ εξής), όπως σήμερα.
Το κακό είναι πως, ακόμη κι έτσι, όταν ο Ήλιος έδυε, η μάχη θα σταματούσε. Έθιμο της εποχής… Κι ο Ρωμανός πάλι θα κέρδιζε!!! Έχασε, όμως, γιά μισή ώρα. Χειρότερα κι απ’ τον Ναπολέοντα, γιά τον οποίο ο καθαρευουσιάνος ποιητής Σούτσος έγραψε τον περίφημο στίχο:
«…Εντός μιάς καί μόνης ώρας,
την Γήν παίξας, την Γήν χάσας, εις του Βατερλώ την χώραν!»
. . . . . . . . .
Όταν ο Αρσλάν συνέλαβε τον Ρωμανό, του φέρθηκε πολύ ωραία. Ιπποτικώς, κι ακόμη παραπάνω.
Τον έβαλε, βέβαια, να υπογράψει ταπεινωτική συνθήκη ειρήνης με φόρου υποτέλεια (δεν αισθανόταν ακόμη τόσο ισχυρός, ώστε να σκοτώσει Βυζαντινό αυτοκράτορα καί να πεί πως δεν τρέχει τίποτε), αλλά μετά τον άφησε ελεύθερον.
Ο Ρωμανός άρχισε το μακρύ ταξίδι της επιστροφής στημΜπόλιν, καί στον δρόμο μάζευε οπαδούς… καί στρατό. Παρά την ήττα, ο κόσμος τον επευφημούσε! Τον αγαπούσαν! Ωστόσο, σε κάποιο σημείο της διαδρομής, τον προϋπάντησε Βυζαντινός στρατός των συνωμοτών, με τη ρητή εντολή να παραδοθεί, αλλοιώς θα επακολουθούσε μακελειό. Ο Ρωμανός είπε σ’ όλους ότι δεν ήθελε εμφύλια αιματοχυσία, οπότε παραδόθηκε κι οδηγήθηκε στην Κωνσταντινούπολη αιχμάλωτος. Οι συνωμότες, όμως, απεδείχθησαν τρίς χειρότεροι των Τούρκων!
Εκεί, λοιπόν, Δούκες καί Φελλός εξέδωσαν διαταγή να τυφλωθεί!!!
Ωστόσο, όπως γράφει ο Κυριαζής, κανένας δεν αναλάμβανε τη φοβερή αυτή πράξη. Αλλά τελικά (προφανώς γιά χάρη της αμοιβής – κ’ ίσως όχι μόνον) βρέθηκε ένας τζιού… ο οποίος, επειδή δεν ήξερε πώς γίνεται η τύφλωση…
(…είχε χρόνια να γίνει -δημόσια- τύφλωση στο Βυζάντιο, κι όλοι είχαν ξεχάσει το πώς γίνεται· γινόταν με πυρωμένο σίδερο μπροστά στα μάτια του θύματος, που μετά πάθαινε γλαύκωμα εφ’ όρου ζωής),…
…έχωσε το πυρωμένο σίδερο μέσα στα μάτια του Ρωμανού,…
…ο οποίος Ρωμανός μετά από κάμποσους μήνες, πέθανε απ’ τις φοβερές πληγές του.
4 Αυγούστου του 1072 ήταν, όταν παρέδωσε το πνεύμα… συγχωρώντας μάλιστα τους εχθρούς του όλον αυτόν τον καιρό. Στο μεταξύ διάστημα, από την τύφλωσή του μέχρι τον θάνατό του, τον είχαν σ’ ένα μοναστήρι απομονωμένον, καί στις πληγές του (που βρωμούσαν πολύ) άλλαζε πανιά ένας καλόγερος.
Ο δέ σκατόγερος Φελλός, μετά απ’ όλ’ αυτά, είχε το θράσος να του στέλνει …επιστολές!!!!! «- Απορώ επί σοί, θαυμάσιε άνθρωπε!», τού ‘γραφε.
. . . . . . . . .
Αν, αναγνώστη μου, θες να με δείς να βρίζω καί να κατεβάζω καντήλια χειρότερα από χαμάλης, αν θες να με δείς σε κατάσταση εκτός εαυτού, να θέλω να διαλύσω ό,τι άψυχο βρώ μπροστά μου καί να πιάσω Φελλό καί Δούκες (αν τους πετύχαινα μπροστά μου) να τους κάνω κομματάκια με τα χέρια μου, τότε βάλε με να ξαναδιαβάσω το βιβλίο του Κυριαζή γιά τον Ρωμανό Δ’ Διογένη, τον όντως προδομένο αυτοκράτορα.
Που, όμως, τό ‘χω ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ.
Στο μεταξύ, η Εκκλησία καλά θα κάνει να κατατάξει τον Ρωμανό Δ’ στη χορεία των αγίων! Όχι στο μέλλον, αλλά σήμερα. Χθές έπρεπε να τό ‘χει κάνει, ει δυνατόν!
Δεν χρειάζεται να κάνει κάποιος θαύματα, γιά να γίνει άγιος· δεν περνάει εξετάσεις, ώστε ν’ αποδείξει κάτι. Αρκεί η ηθική ακεραιότητα αυτού του ανθρώπου, η οποία είναι φάρος εις τους αιώνες… καί η οποία θυμίζει εντόνως Κάποιον Άλλον…
…Κι αν η Εκκλησία (κάνει πως) δεν τα καταλαβαίνει αυτά, κακό του κεφαλιού της!
Όθεν, δεν την παρακαλάω προς τούτο. Της δίνω εντολή!
Τώρα, βέβαια, αν ακριβώς η ηθική ακεραιότητα του Ρωμανού Δ’ είναι που ενοχλεί… καταλαβαίνω. (Καί, μεταξύ μας, δεν περιμένω κάτι καλό από τους αρχιπαπάδες της «πανθρησκείας».) Αλλά η αγιοκατάταξη του αρχισφαγέα Ιουστινιανού καί της καραπουτάνας του, σε αντίθεση με την -μέχρι τώρα- μή αγιοκατάταξη του Ρωμανού Δ’, δεν θα μείνει έτσι. Θα πληρωθεί δεόντως, όταν έρθ’ η ώρα.
. . . . . . . . .
β. Ο Φελλός αποκαλύπτει κι αποκαλύπτεται
Άθελά του, βέβαια, αλλά δεν είμαστε ηλίθιοι· βλέπουμε.
Ο Φελλός ήταν χαρακτηριστική περίπτωση νάρκισσου, απ’ αυτούς που περιποιείται δεόντως ο συν-ιστολόγος Διηνέκης! Καί μόνον το γεγονός ότι αυτοκαλείτο …«Ύπατος των Φιλοσόφων», δείχνει το πόσο καλαμοκαβαλλημένος ήταν. Των φελλοσόφων, μπορεί· των φιλοσόφων, όμως, τσού. Γιόκ! Με τίποτε!
Αλαζών, αυταρχικός, είρων, αντιπαθής, εκδικητικός μέχρι σκατοψυχιάς…
…καί, παρ’ όλ’ αυτά, όλοι στεκόντουσαν σούζα μπροστά του!
Τώρα, θα με ρωτήσετε τί σας τα λέω όλ’ αυτά – τί σας πρήζω μ’ ένα άθλιο ρασοφόρο σκουλήκι (ναί, είχε καρεί μοναχός, τρομάρα του… πενία, παρθενία, υπακοή… όπως τις εννοούσε αυτός, προφανώς!), που έζησε κοντά χίλια χρόνια πρίν.
Έχουν, καί παραέχουν σημασία.
Όχι μόνον επειδή μας κατσίκωσε στην καμπούρα μας τους Τουρκαλάδες από τότε, αλλά…
…γιάααα αναρωτηθήτε:
- Πώς κι ένας σκατόγερος κυκλοφορούσε με προσωπική φρουρά;
- Από πού έπαιρνε τόση ισχύ;
- Γιατί δεν τόλμησε κανένας, ούτε κάν ο Ρωμανός, να τραβήξει το σπαθί καί να του πάρει το κεφάλι – να τελειώνουν μία καί καλή μ’ αυτόν τον βόθρο;
Λοιπόν, η προφανής απάντηση είναι πως ο σκατόγερος είχε πλάτες παραπάνω κι από αυτοκράτορα! Γι’ αυτό δεν τολμούσε κανείς να τον πειράξει.
Είναι σίγουρο πως ανήκε σε κάποια μυστική, σκοτεινή αδελφότητα! Την οποία, προφανώς, την έτρεμαν όλοι (γι’ αυτό δεν τον πείραζαν) – καί μάλλον δεν τη γνώριζαν, διότι τηρούσε αυστηρή μυστικότητα… αν κι υποψιαζόντουσαν την ύπαρξή της.
. . . . . . . . .
Δυστυχώς, όσο κι αν έψαξα γιά σοβαρές βιβλιογραφικές αναφορές γιά τις αδελφότητες στο ύστερο Βυζάντιο, δεν βρήκα τίποτε.
Δεν εννοώ κάτι αδελφότητες μετά την Άλωση καί καθ’ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, όπως πχ οι χτιστάδες γεφυριών, ή οι καλόγεροι που δημιουργούσαν αδελφότητες αγιογράφων, κηροποιών, κτλ. Εννοώ αδελφότητες μ’ ενδιαφέροντα σαφώς κοσμικά καί πολιτικών παρεμβάσεων (καλυπτόμενα πίσω από …πνευματικές αναζητήσεις! – σας θυμίζει τίποτε; ) σε χρονική περίοδο από περίπου το 1000 έως το 1453.
Εντάξει, στο πρώϊμο Βυζάντιο ξέρουμε πως υπήρχαν πχ οι Βουκελλάριοι (αναφορές: πρώτη, δεύτερη – όσο κι αν σας φανεί παράξενο, σημαίνει «μπισκοτοφάγοι»!!!), η πρώτη χρονικά αναφερόμενη ιπποτική αδελφότητα (500 καί πλέον χρόνια πρό των Ναϊτών!), στην οποία μέλος ήταν κι ο στρατηγός Βελισάριος. Αλλά στο ύστερο Βυζάντιο;
Σκότος! Τίποτις! Νάδαθ!
Το μόνο που κατάφερα να βρω (καί μάλλον ήμουν τυχερός, επειδή κάθε μέρα ρίχνω μιά επιλεκτική ματιά σε συγκεκριμένες σελίδες στα ιντερνέτια), είναι αυτό εδώ το άρθρο. Αρκετά ενδιαφέρον (αναφέρει καί τον Φελλό), άσχετο αν δεν ρίχνει στο μυστήριο τόσο φώς, όσο θά ‘θελα.
Εν πάσει περιπτώσει, σας μεταφέρω καί μιά ακόμη πληροφορία (μή επιβεβαιωμένη από μένα, αλλά εξ εγκύρου πηγής – «ο λόγος της συμβόλαιο») : ότι ο Ούγο ντέ Παγιέν, ο ένας απ’ τους τρείς αρχηγούς της Α’ Σταυροφορίας, μαθήτευσε στη «σχολή» του Φελλού!
Δεν μπορούσε νά ‘χει ως δάσκαλο τον ίδιο τον Φελλό, διότι αυτός ψόφησε, όταν ο ντέ Παγιέν ήταν μόλις εφτά χρονών. Αλλά φοίτησε στη «σχολή» του. (Γιά την Ιστορία: ο διάδοχος του Φελλού -κι επίσης …«Ύπατος των Φιλοσόφων», μή χέσω! – ήταν ο Ιωάννης ο Ιταλός. Άρα, όντως υπήρξε κάποιας μορφής «σχολή» του παπάρα αυτουνού.)
Πάντως, μιά που αναφέραμε καί τον ντέ Παγιέν, σημειώστε ότι το 1070, δηλαδή έναν χρόνο πρίν φάει ο Ρωμανός Δ’ τη σφαλιάρα στο Μαντζικέρτ, είχε δημιουργηθεί στην Τρουά ( = Τροία!) της Καμπανίας …καμπαλλιστική σχολή!!! Από ‘κεί καί μετά, καί με (μαϊμού) αφορμή το στραβοπάτημα στο Μαντζικέρτ, τα γεγονότα πήραν τον δρόμο τους: κατά τους Δυτικούς, «δεν μπορούσε» πλέον το Βυζάντιο να προστατέψει τους Αγίους Τόπους (δεν μπορούσε, ή δεν ήθελε; …ή δεν ήθελαν οι απόκρυφοι Φελλοί; ) , άρα ανάγκη γιά Σταυροφορία… με καταλλήλως δασκαλεμένους αρχηγούς, τόσο απ’ τον Φελλό, όσο κι απ’ την Καμπάλλα! Καί με τις κλίκες του Βατικανού να οργιάζουν στο παρασκήνιο.
Γιά να καταλάβετε απάνω-κάτω πώς δημιουργούνται τα ιστορικά γεγονότα.
. . . . . . . . .
γ1. Το παρελθόν
Ακόμη καί το απώτατο.
Όλα τα παραπάνω, μπορεί να είναι υλικό γιά ένα γοητευτικό ιστορικοφανές μυθιστόρημα, απ’ αυτά που είναι της μόδας τον τελευταίο καιρό. (Άμα κάτι τέτοια τα διαβάζετε σε καμιά παραλία, μπορείτε να ρίξετε καί καμιά κουλτουριάρα γκόμενα! lol!!!) Πλήν όμως, δεν τ’ αναφέρω γιά να γεμίζουν τα ιντερνέτια. Δεν είμαι τόσο φτηνός.
Σκεφθήτε:
- Αν αυτά συνέβαιναν το 1071 μΧ, γιατί να μη συμβαίνουν ακόμη παλιότερα;
Σκεφθήτε:
- Ένα πρόσωπο-κλειδί, με απεριόριστη κοσμική εξουσία.
- Συν ένα σκατόσογο.
- Καί τα δυό παραπάνω μοσχομυριστά λουλούδια νά ‘χουν ενδεχομένως καί βιολογική συγγένεια μεταξύ τους.
- Συν μιά κάποια μυστική αδελφότητα με πολιτική δύναμη – ενδεχομένως καί περισσότερες της μίας αδελφότητες, η οποία / οι οποίες έπαιζε/αν πολιτικά καί γεωπολιτικά παιχνιδάκια.
Πόσες φορές συνέβη στο παρελθόν;
Έτσι, γιά δείγμα – που έχουμε καί ιστορικές αναφορές:
- Αγαμέμνων, απόγονος τόσο του Πέλοπα, όσο καί του Μίνωα. Διέλυσε επί δέκα χρόνια τον ανθό της Ελλάδας, καί σηκώθηκε κι έφυγε χωρίς να κατακτήσει τίποτε απολύτως.
- Αλκμαιωνίδες.
Γόνοι των τελευταίων ήσαν τόσο ο Περικλής, όσο κι ο Αλκιβιάδης. Αλκμαιωνίδης, επίσης, ήταν εκείνη η κουφάλα, που στον Μαραθώνα έκανε σήματα στους Πέρσες, αντανακλώντας τον Ήλιο επάνω σε μιά μεταλλική ασπίδα. Αλκμαιωνίδης, ακόμη, ήταν έτερη κουφάλα, εκατό χρόνια πρίν τον Μαραθώνα, που είχε προτείνει να δηλητηριαστεί το νερό της Κρίσσας. (Οι αρχαίοι ημών γραφιάδες πάνε να μπερδέψουν τα πράγματα, αποδίδοντας την ιδέα σε πεντέξη άλλους, αλλά προσωπικά δεν ψάχνω καθόλου τον ένοχο. Δείχνω κατευθείαν!)
Όσον αφορά τα γεωπολιτικά παιχνίδια, τα καμώματα του Αλκιβιάδη δεν χρειάζονται ενίσχυση απ’ άλλο (αντι)παράδειγμα.
Κι όσον αφορά τη μυστική αδελφότητα της εποχής…
…Όταν οι Δημοκρατικοί ξαναπήραν τον έλεγχο της Αθήνας, ξέσκισαν μεν τους Ολιγαρχικούς (Τριάκοντα Τυράννους καί ρέστους οπαδούς τους), αλλά του καρα-ολιγαρχικάρα του Πλάτωνα δεν του πείραξαν ούτε τρίχα!
. . . . . . . . .
γ2. Το παρόν
Λοιπόν, σήμερα:
- Σκατόσογο έχουμε.
- Εμβληματική φυσιογνωμία (καί γόνο του σκατόσογου) έχουμε.
- Μυστική αδελφότητα που αλωνίζει, επίσης έχουμε.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θά ‘χουμε καμμία απ’ αυτές τις κοπριές στο μέλλον, καί ότι δεν θα την πληρώσει η Ελλάδα με νέο Μαντζικέρτ.
Κατά ‘κεί μας πάνε, βέβαια, αλλά εμένα μου αρκεί το παλιό! Δεν θέλω κι άλλο.
. . . . . . . . .
Επίσης, υπάρχει ένας άλλος αρνητικός παράγων, που δεν τον εξετάσαμε στα χρόνια του Ρωμανού Δ’: ο κλήρος! Αλλά θα εξετάσουμε λιγάκι τα σημερινά του καμώματα.
Είναι αλήθεια, πως ο υψηλός κλήρος σε αρκετές περιπτώσεις ήταν (πολύ) κατώτερος των περιστάσεων. Τί να πιάσεις τους Δελφούς (με τον φόνο του Νεοπτόλεμου μέσα στον ναό!), τί να πιάσεις εικονομάχους καί λατινόφρονες πατριάρχες, τί να πιάσεις τους σημερινούς δεσποτάδες, που λύσσαξαν με την «πανθρησκεία» καί θεωρούν «ευλογία» τα εμβόλια… Εντάξει, το ξέρετε πως το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι, αλλά σας εφιστώ την προσοχή ότι καί μέρος του κατώτερου κλήρου παίζει άσχημο ρόλο. (Μιλάω γιά σήμερα, όχι γι’ αρχαίες εποχές.)
Όλοι αυτοί, που γεμίζουν καθημερινά τα ιντερνέτια με «προφητείες», αν δεν είναι ηλίθιοι καί πρακτόρια, κι αν είναι πράγματι καλόγεροι, τότε καλά θα κάνουν να κοιταχτούν στον καθρέφτη – διότι είναι τα ίδια σκατά με τον Φελλό. (Κι αυτός, απλός καλόγερος ήταν. Δεν ήταν ούτε κάν παπάς.) Δοκησίσοφοι, νάρκισσοι, με τη σιγουριά πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια (ενώι αντιθέτως -κατά τη γνωμάρα τους- όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι μαλακίζονται), επειδή ασχολούνται με τα κομποσχοίνια.
Τί διάολο; Έλ-Ές-Ντή πίνουν εκεί στις σκήτες ( ; ) ;
[Αν νομίζεις, αναγνώστη μου, ότι ο οποιοσδήποτε θα δυσκολευόταν να βρεί LSD, ή ότι θά ‘πρεπε να το πληρώσει, είσαι εκτός πραγματικότητας. Το LSD υπάρχει στη Φύση, αν ξέρεις πού να το ψάξεις. Μόνο που θέλει λιγάκι προσοχή στη δόση, διότι η παραπάνω απ’ όση πρέπει σε στέλνει στο νοσοκομείο, ή στον νεκροθάφτη. Στην καλύτερη περίπτωση, σε στέλνει στον καμπινέ με ακατάσχετο τσιρλιό.
Σκέψου, τώρα, να έχεις παραισθήσεις απ’ το LSD, καί ταυτόχρονα να ψάχνεις το κωλόχαρτο! Ή, ακόμα χειρότερα, μέσα στη μαστούρα να μή θυμάσαι κάν αν όντως βρίσκεσαι στον καμπινέ, καί τί ακριβώς ψάχνεις! Καρα-lol!!!]
Ξέρεις τί μ’ ενόχλησε σφοδρώτατα, αναγνώστη μου, κι αντιδρώ έτσι;
(Δεν μας έφταναν, βλέπεις, οι μέχρι τώρα ψευδοπροφήτες, που τους είπα να βγάλουν το σκασμό, αλλ’ αυτοί συνεχίζουν απτόητοι.)
Μ’ ενόχλησε το ότι, στις πρόσφατες πορδές των πωλητικών καί των αρδ, ότι ντέ καί καλά θά ‘ρθουν εδώ τουλάχιστον τρία μύρια Αφγανοί (γιατί; γιά ποιό λόγο; τους καλέσαμε; ), κόλλησαν καί κάτι «προφητείες», ότι δήθεν αυτοί οι Αφγανοί θά ‘ρθουν εδώ γιά …να γίνουν ορθόδοξοι!!!
Καί γιατί, δηλαδή, να μην τους στείλουμε εκεί ορθόδοξα θρησκευτικά βιβλία, άμα το θέλουν τόσο πολύ;
Όπως καταλαβαίνεις, αναγνώστη μου, αυτές οι ιστορίες πάνε να σφηνώσουν στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ελλήνων, ότι ντέ καί καλά θα πρέπει να λουστούμε ακόμη μερικά εκατομμύρια βαρβάρων, θέλουμε-δέ θέλουμε. Κι άμα μας σφάξουν, έ! Έτυχε! Δεν τρέχει καί τίποτε, δηλαδή.
Οπότε, από τη στιγμή που κινδυνεύει το Έθνος μας, αδιαφορώ πλήρως ποιός τα λέει αυτά – αν, δηλαδή, είναι πράκτορας, ηλίθιος, ή μαστουρωμένος· ή αν είναι λαϊκός, ή ρασοφορεμένος. ΌΛΟΙ τους είναι γιά λεπίδι, διότι την ίδια ζημιά κάνουν!
. . . . . . . . .
Επιλογικώς
Μνήμη σεπτή του Ρωμανού Δ’ Διογένους, του Μάρτυρος.
Καί σκατά στην ψυχή του Φελλού, κι όλων των σκατόσογων.
ΤΕΛΟΣ
. . . . . . . . .
. . . . . . . . .
Υγ: Σε καμμία περίπτωση δεν δικαιολογώ τον Φελλό· αυτό μας έλειπε!
Αλλά, υπάρχει μιά λεπτομέρεια… μιά μικρή ψηφίδα της όλης εικόνας (πάλι εκ της αυτής εγκύρου πηγής) : ότι ο Φελλός, υποσκάπτοντας τον Ρωμανό Δ’, επανέλαβε ένα πανάρχαιο κόλπο των Πελασγών:
Την κατασκευή εχθρού!
(Μαϊμού εχθρού, καί χειραγωγήσιμου – εννοείται.) Ώστε να σφίγγουν οι κώλοι, όποτε χρειαστεί. Βλέπε πχ ηπαπαραίους, με τα «πυρηνικά του Σαντάμ».
Εντάξει, αλλά ο κατασκευασμένος εχθρός πρέπει νά ‘ναι όντως της πλάκας, καί σε καμμία περίπτωση να μην τον αφήνεις να πάρει τ’ απάνω του, διότι θα σε καταπιεί. (Εμάς μας καταπίνει 950 χρόνια τώρα.)
Το Μαντζικέρτ, πάντως, αποδεικνύει πως ο Φελλός ήταν όντως δοκησίσοφος καί μαλάκας – εκτός από παλιάνθρωπος. Ρίξτε μιά ματιά στον χάρτη, πού βρίσκεται το Μαντζικέρτ· ο Ρωμανός Δ’ Διογένης δεν ήταν ηλίθιος, που προετοίμαζε εκστρατεία γιά τόσο μακρυνό μέρος.
ASPA
Αυγ. 20, 2021 @ 13:58:05
Απολαυστικός και διδακτικός.Χαίρομαι να σε διαβάζω.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
hellasdp2018
Αυγ. 20, 2021 @ 22:15:58
Μπράβο εξαιρετικός!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΧΑΤΖΗΘΕΟΔΩΡΟΥ
Αυγ. 20, 2021 @ 23:12:06
Πολύ ωραίο άρθρο! Σε ευχαριστούμε Εργοδότα που δίνεις και σε μας «φλασιές» από την τρομερή ιστορία που γνωρίζεις!
Θα ήθελα μόνον να πω ότι υπάρχει ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝ-αχός ΑΛΛΑ ΛΕΩΝ! Απέναντί του όλοι οι υπόλοιποι. Και έχω την αίσθηση ότι θα τους νικήσει όλους!
https://www.youtube.com/watch?v=6qACym1ZLs4&t=242s (από το 2:50 και μετά)
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
εμπαινε γιουτσο
Αυγ. 21, 2021 @ 03:27:16
Δεν θα γινόταν υπερπρωθυπουργός αν ψέλλιζε;;; Είσαι σίγουρος; Έχεις ακούσει για κάποιον Σημίτη; Να φυτεύτηκε λες στην ομάδα των δελφίνων που μοίραζαν τα ιμάτια του Ανδρέα και να πήρε το χρίσμα λόγω της δεινής ρητορείας και πειθούς του; Σε ποια γλώσσα να ρητόρευε άραγε; Ή να τον επέβαλλαν κάποιοι αθέατοι; Και το Αιγαίο έχασε και «σχολή σκέψης» έφτιαξε και τα τρωκτικά έβγαλε από τους υπονόμους. Και στρατηγοί τον έβλεπαν να παραδίδει τη χώρα στη πρεσβεία χωρίς κανείς να αδειάσει τη θαλάμη του στο κρανίο του λιποτάκτη εν καιρώ πολέμου (αλλά μάλλον παραδίδουν το περίστροφό τους κατά την είσοδο στο Μαξίμου σαν καλοί και δασκαλεμένοι ριψάσπιδες, κάτι που εξηγεί την επιμονή του να μην πάει στο κέντρο επιχειρήσεων του πενταγώνου).
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΕργΔημΕργ
Αυγ. 21, 2021 @ 09:55:02
@ASPA:
Σας ευχαριστώ! Απλά, το προσπαθώ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΕργΔημΕργ
Αυγ. 21, 2021 @ 10:12:33
@hellasdp2018:
Με το άρθρο αυτό ήθελα να ταράξω συνειδήσεις. Δεν ξέρω αν το κατάφερα.
Με λυπεί, πάντως, που κανένας στον πατριωτικό χώρο δεν θυμήθηκε:
– ούτε το Μαντζικέρτ,
– ούτε τα 2,500 χρόνια απ’ τη μάχη των Πλαταιών.
Όλοι ασχολούνται με τις ενέσεις του κουκλοχαιρετάκια, το σκιάχτρο Αμάλ, τους Αφγανούς, αλλά κανένας μ’ αυτά τα λίαν σημαντικά.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΕργΔημΕργ
Αυγ. 21, 2021 @ 10:13:45
@Κατερίνα Χατζ. :
Κάνω το ελάχιστο πατριωτικό καθήκον του καθενός, που θέλει να ονομάζεται Έλλην. Τίποτε άλλο.
Μακάρι να μπορούσα να δώσω περισσότερα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΕργΔημΕργ
Αυγ. 21, 2021 @ 10:22:46
@Γιούτσον εισερχόμενον:
Τότε ήταν αλλοιώς τα πράγματα. Τον οποιονδήποτε «διαφορετικόν» (πλήν υψηλοβάθμων ευνούχων) τον παίρναν στο ψιλό· οπότε, αυτός που ισχυριζόταν ότι είναι ο πρώτος φιλόσοφος ανά τους αιώνες, ή έπρεπε να το αποδείξει εμπράκτως, ή θα του ρίχνανε κοπριές στα μούτρα – στην κυριολεξία. (Τό ‘παθε κοτζάμ Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, αν καί γι’ άλλη αιτία: αυτός, επειδή έκανε συλλείτουργο με παπικούς τα Χριστούγεννα του 1452 στην Αγία Σοφία.)
Υπάρχει ακόμη μία διαφορά: το σημερινό ψευδοκράτος παύλα προτεκτοράτο δεν είναι Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, έστω καί στον κατήφορό της. Άρα, οι ηγέτες του είναι όντως διορισμένοι, κι όχι αυτεξούσιοι. Τότε, ήταν αυτεξούσιοι.
Τότε, δούλευε προδοσία καί εισοδισμός ξένων στη διοίκηση. Τώρα, δεν χρειάζεται τόση φασαρία με μεταμφιέσεις ξένων ως Ελλήνων, καί τα ρέστα: οι σημερινοί καραγκιόζηδες απλά εκτελούν τα ραβασάκια με τις εντολές των «Μεγάλων Ανατολών» Λονδίνου καί Βερολίνου. (Άντε, καί της Μπ’νάϊ Μπ’ρίτ, γιά να μην αδικούμε κανένα τέτοιο μαγαζί.)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Φα ΟΥΣΤ! από την Ελένη
Αυγ. 21, 2021 @ 10:26:33
«προαιωνίαν των ψυχών ύπαρξην και την δια πολλών σωμάτων μετοικεσίαν αυτών»,
ΠλΗΘων(ΘΗ)
ΠλΑΤων(ΤΑ)
Οίχεται, φεύ, ο των απορρήτων πολυπράγμων και θείων, ο των υψηλών ουρανίων δογμάτων μυσταγωγός, ο της υψηλής φιλοσοφίας θείος καθηγεμών».
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αναστασία
Αυγ. 21, 2021 @ 12:06:42
Ο Ψελλός είχε ιδρύσει το 1057 δικό του τάγμα που ονομαζόταν „Αδελφοί της Ανατολής“!
Μετά το θάνατο του Ψελλού, ανέλαβε ένας μυημένος με το όνομα „Μελχισεδέκ“, επίσης γνωστός ως Θεοκλής . (Δυστυχώς δεν έχω βρει πληροφορίες γι’ αυτόν.)
Σύμφωνα με την εσωτερική ιστορία των Ναϊτών, το „Τάγμα του Ναού“ ιδρύθηκε μυστικά στην Κωνσταντινούπολη ήδη από το 1096, όταν ο Hugh of Payens και ο Gottfried St. Omer συνάντησαν, μυήθηκαν και εκπαιδεύτηκαν από τον „δάσκαλο Μελχισεδέκ“.
Ενδιαφέροντες σύνδεσμοι:
1)
Σελίδα -15-
Timothy Hogan
The Way of the Templar
https://books.google.de/books?id=HqMGCwAAQBAJ&printsec=frontcover&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
2)
Η Μαγεία στο Βυζάντιο
https://archive.org/details/kalogeropoulos-2009-offprint
„Όταν ο Ψελλός στο σηµαντικό ιστορικό έργο του, τη Χρονογραφία, λέει ότι δεν μπορούσε να βρει εντός ἡ εκτός της ελλαδικής επικράτειας, παρά την ενδελεχή του έρευνα, οποιοδήποτε ίχνος σοφίας ἡ διδασκάλους της»‘, κατανοούµε ότι µιλά για τα «μυστικά βιβλία», που κατά την ἀποψή του είναι πολύ σηµαντικά για την ατραπό της σοφίας. Ένα απὀ αυτά τα μυστικά βιβλία είναι οι Χαλδαϊκοί Χρησμοί””. Πρόκειται για ἑνα σύνολο εξάµετρων στίχων, που συντέθηκαν πιθανώς κατά τον 2οαι. Ο πραγματικός συγγραφέας δεν είναι γνωστός, αλλά σύμφωνα µετην παράδοση αποδίδονται στον Ιουλιανό πατέρα και γιο µετο ίδιο όνομα.“
„….Ο Ψελλός αναζήτησε ό,τι μπορούσε να βρει γύρω απὀ το θέµα. „
3)
(Η Οδύσσεια του Αριστοτέλη)
Die Odyssee des Aristoteles/Wendelin von Winckelstein
https://archive.org/details/bub_gb_HHJUW4UlTLsC/page/n1/mode/2up?q=psellos
Σελίδα -49-
„Το «Corpus» ανήκε αρχικά στους Σαβαίους, οι οποίοι προέρχονταν από το Χαρράν της Μεσοποταμίας. Όταν η χώρα έγινε ισλαμική γύρω στο 830, αρνήθηκαν να δεχτούν τη νέα πίστη. Κατείχαν μεγάλο αριθμό ερμητικών και νεοπλατωνικών κειμένων και λάτρευαν τον Ερμή Τρισμέγιστο και τον δάσκαλό του Άγαθο Δαίμονα. Πολλοί από αυτούς στράφηκαν στη Βαγδάτη και, καθώς γνώριζαν ελληνικά, λειτούργησαν ως μεταφραστές. Γύρω στο 1050, ένας μεγάλος αριθμός από αυτούς πρέπει να μετακινήθηκε στο Βυζάντιο, επειδή μια εκτεταμένη συλλογή νεοπλατωνικών και ερμητικών εγγράφων εμφανίστηκε εκεί με την ονομασία «Corpus Hermeticum» και περιήλθε στα χέρια του ιστορικού Μιχαήλ Ψελλού. Στενά συνδεδεμένα με το «Corpus» είναι η αλχημεία, ο καμπαλισμός και τα διάφορα ροδοσταυρικά τάγματα.“
Σελίδα -54-
„Ο Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ (1890-1937), συγγραφέας διάσημων ιστοριών τρόμου, αναφέρθηκε στην έκδοση του «Νεκρονομικόν» στο «Liber Logaeth» του Ντι, το οποίο αποκωδικοποιήθηκε από τον κρυπτογράφο Ρόμπερτ Τέρνερ και τον ειδικό σε θέματα υπολογιστών Ντέιβιντ Λάνγκφορντ το 1978 και αποτελεί πιθανότατα μια μερική έκδοση του «Νεκρονομικόν», στην οποία ο μύθος του «Κθούλου» συνδέεται με τους βιβλικούς Νεφιλίμ. Η πηγή γι’ αυτό είναι αρχικά το βιβλίο «AI Azif», το οποίο γράφτηκε γύρω στο 730 από τον Δαμασκηνό Abdul Al-Hazred («ο τρελός Άραβας») στην έρημο Rub al-Khali κοντά στους πυλώνες της απαγορευμένης πόλης «Irem». Σύμφωνα με τον Gerschom Scholem («Origins of the Kabbalah»), προέρχεται από το «Raza Rabba», πρόδρομο του «Sefer ha-Bahir». Σύμφωνα με την έρευνα του Dr. Stanislaus Hinterstoisser, προέρχεται από διάφορες πηγές της Ακκαδικής, της Σουμερίας, της Βαβυλωνίας και της Περσίας και μεταφράστηκε στα αραβικά από τον Άραβα μυστικιστή και μαθηματικό Al-Kindi με την ονομασία «Al-Kitab al-Mani», Μεταφράστηκε στα ελληνικά το 950 από τον Θεόδωρο Φιλέτα (πιθανότατα ψευδώνυμο) με τον τίτλο «Νεκρονομικόν», αποτελούμενο από το «Νέκρος Νόμος Εικών» (Βιβλίο Νεκρών Ονομάτων), και σύντομα απαγορεύτηκε και πάλι από τον πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης Μιχαήλ Κερουλάριο. Μαζί με το «Corpus hermeticon», μια άλλη έκδοση ήρθε με τους Σαβαΐτες στο Βυζάντιο γύρω στο 1050, όπου μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον Μιχαήλ Ψελλό. Κατά τη διάρκεια της Σταυροφορίας του 1099, μια έκδοση από την Ιερουσαλήμ λέγεται ότι έπεσε στα χέρια του ιδρυτή των Ναϊτών Ιπποτών, Hugues de Champagne. Το 1228, μεταφράστηκε στα λατινικά από τον Olaus Wormius, και το 1232, ο Πάπας Γρηγόριος Θ’ το έβαλε στο «Index Expurgatorius» και έκαψε τον Wormius και το βιβλίο του στην πυρά.“
Μετάφραση με http://www.DeepL.com/Translator (δωρεάν έκδοση)
4)
Ψελλός (Αρχαία Ελληνικά, Λατινικά)
De operatione daemonum
https://archive.org/details/b29293285/page/n3/mode/2up
5)
Το όνομα Ψελλός, εξακολουθεί να φρικιάζει όλους τους ιστορικούς!
Η τύφλωση Ρωμανού (στις 29 Ιουνίου 1072) πραγματοποιήθηκε με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο, τον οποίο ο Ατταλίδης περιγράφει με συναρπαστικές λεπτομέρειες. Ο άπειρος δήμιος κάρφωσε ένα πυρακτωμένο σίδερο τρεις φορές στις κόγχες των ματιών του Ρωμανού, ο οποίος βρισκόταν δεμένος στο έδαφος.
(Η επιστολή του Μιχαήλ Ψελλού προς τον τυφλωμένο Ρωμανό Διογένη.)
Der Brief des Michael Psellos an den geblendeten Romanos Diogenes.
https://docplayer.org/110525462-Der-brief-des-michael-psellos-an-den-geblendeten-romanos-diogenes.html
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
...
Αυγ. 21, 2021 @ 22:34:58
Μικρο παιδι ημουν, οταν μια μερα βγαινοντας στο μπαλκονι του δωματιου μου…αντικρυσα στο 1 μετρο για πρωτη φορα εκεινη την θεατρικη μορφη του αειμνηστου Ν. Βασταρδη…που ενσαρκωνε τον Ρωμανο στην πολυ πετυχημενη ομωνυμη σειρα της κρατικης τηλεορασεως. Τοτε αγνοουσα…αρκετα την μετεπειτα σχεση μας…
Ομως η σκηνη της τυφλωσεως ηταν βαθια χαραγμενη…εντος.
Ο Μιχαηλ Ψελλος (οχι ο Στρογκωφ) ηταν παικτης μυστικοσυμβουλος που απλα η γνωση του δεν πηγαινε πακετο με τον βιο του. Τρομερος στο εργο του…παπαρας στην ζωη του.
Βασικα ηρθε σε επαφη με τις Πλωτινικες ενναδες και καποια χαλδαικα μυστηρια και μετεφρασε το Νεκρονομικον του ζερου αραβος της Δαμασκου…
Οντως επαιξε αρνητικο ρολο διοικητικα, αλλα μην δινουμε και εξωπραγματικες διαστασεις στο ολον. Μετα οντως διαφοροι δυτικου τυπου πρωτοστοιτες γκαλλεριστες….μοιραστηκαν χειρογραφα του (και ο Αθως) για να προχωρησουν τα μαγαζια που στησανε. Εξ’ ου και η καλη του φημη στα ορντερς του δυτικου αποκρυφισμου.
Απο την θεωρητικα ορθη προσεγγιση της γραμμης των μυστηριων στο διηνεκες μεχρι του Ζωντος Λογου…και μετα στην στρεβλωση…ειναι πολλα τσιγαρα δρομος.
Το ερωτημα Χριστοτοκος η Θεοτοκος ταλανιζει και σημερα τους ενοικους του Αγιου Ορους, οπως και ποιος ειναι ο Κυριος, ο Ιησους, ο Χριστος…ο Θεος που λεμε και στον Σταυρο μας τον τιμιο. Τα ιδια ταλανιζαν και τον Κωσταντινο τον Ψελλον (αλλο ψωλλον).
Αναγεννηση κα διαφωτισμος μπορουν να θεωρηθουν ελληνογενη events…τοσο στρεβλωμενα ομως που καταληγουν φθηνες κακογουστες πεσυσκωτισεις.
Υγ-για τους Δουκες οπως τα λες αγαπητε μυ φρεντ
Αντε και καλες βουτιες σε πενταστερες σουιμινγκ πουλς !
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΕργΔημΕργ
Αυγ. 21, 2021 @ 22:59:47
@Αναστασία:
Αναστασία, υποκλίνομαι!!! Σ’ ευχαριστώ, δέ, στον μέγιστο βαθμό!
Έπρεπε να το φανταστώ ότι κάτι βαθύτερο έτρεχε με τον Φελλό… πολλά έπρεπε να φανταστώ, αλλά αν δεν έχεις πληροφορίες να βασιστείς, δεν μπορείς.
Είχα σκοπό να σου απαντήσω με σχόλιο, αλλά η δουλειά πάει σαφώς γι’ άρθρο. Η αλήθεια είναι πως κάτι σχετικό είχα στο μυαλό μου από χθές: ένα άρθρο συμπερασμάτων από τη συμπεριφορά των προδοτικών χαρακτήρων του δράματος. Αλλά, με τις πληροφορίες σου, το άρθρο θα λάβει μεγαλύτερη έκταση – την οποία καί δικαιούται.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ανδρεας
Αυγ. 21, 2021 @ 23:09:03
Χαιρετε
(μια προσπαθεια συνοψης)
1071 ήττα στην μάχη του μαντζικερτ,
1071 πτώση της πόλεως του Μπαρι (τελευταίο προπύργιο της Βασιλεύουσας στην Ιταλία (διμέτωπη η επίθεση;)
1072 θάνατος του Ρωμανού Β,
1072 θάνατος και του Αρπ Ασλάν
(τι συμφωνία είχε υπογράψει ο Ρωμανός με τον Αρπ Ασλάν, και έφυγαν και οι δυο από την μέση;;;;)
τι είχε προηγηθεί;
Από το 1028, με τον θάνατο του συμβασιλέας και αδελφού του Βασιλείου Β, Κωνσταντίνος Η’, έως το 1081 με την άνοδο του Αλεξίου Α. Ανεβοκατεβηκαν στον θρόνο 10 αυτοκράτορες! Μια μάχη για τον θρόνο, στο διάστημα αυτό,πλήρης αστάθεια.
Μερικά γεγονότα
Επί Κωνσταντίνου Θ’ ίδρυσε υπό τον Μιχαήλ Φελλό την νομική σχολή (με τα σημερινά δεδομένα) στην Κωνσταντινούπολη (1045). Έγινε το σχίσμα (1054)
Το Μαντζικέρτ,(1054) πολιορκήθηκε από τους τούρκους
Επί Κωνσταντίνου Ι’ έπεσε από τους τούρκους το Ανιόν (1064), από τον Αρπ Ασλάν, που δημιούργησε τεράστιο κύμα προσφύγων από τα μέρη της Αρμενίας. Τα οποία έφτασαν έως την Κωνσταντινούπολη.
(Άλλο τμήμα των προσφύγων δημιούργησαν μετά από λίγα χρόνια το Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας)
Πριν και μετά την βασίλεια του Ρωμανού, Δούκες, είχαν ερωτά με την βασίλεια, οι Δούκες,γιαυτό έμεινε μόνος από προδοσία στην μάχη ο Ρωμανός.
Που κατά παράβαση τον στρατιωτικών εγχειριδίων, τάχθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης στο Μαντζικέρτ, αφήνοντας τον Ανδρόνικο Δούκα,(γιο του Ιωάννη Δούκα), στην θέση του, ως δεύτερο κύμα επίθεσης, εκεί που θα υπήρχε πρόβλημα, κάτι βεβαία που δεν έκανε πότε, άπλα άφησε τον Ρωμανό μόνο του και έφυγε, προδιαγράφοντας το τέλος του Ρωμανού.Την συνθήκη κατά την αιχμαλωσία του Ρωμανού με τον Αρπ Ασλάν την έσκισε ο Μιχαήλ Ζ’ Δούκας (Παραπινάκης). Ήταν η απαρχή του τέλους πλέον του Καππαδόκη Ρωμανού, που πάλεψε άλλα δεν τα κατάφερε, όχι μόνο με τους τουρκους, άλλα (με μικρο α) την αριστοκρατία της Πόλης.
Θα περάσουν χρονιά μέχρι τον Ιωάννης Β΄ Κομνηνός ή Καλοιωάννης και τον γιο του Μανουήλ, ακολούθως, για να απελευθερωθούν κάποια Μικρασιάτικα εδάφη, θα προηγηθούν οι Σταυροφορίες.
Ο Μιχαήλ Φελλός στην επανάσταση του Νικηφόρου Γ’ του 1078, θα βρει τον θάνατο, όπως του άξιζε ως δολοπλόκου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΕργΔημΕργ
Αυγ. 22, 2021 @ 10:03:18
@Ανδρέα:
Όλα τα λεφτά, είναι αυτή εδώ η παρατήρησή σου:
«…(τι συμφωνία είχε υπογράψει ο Ρωμανός με τον Αρπ Ασλάν, και έφυγαν και οι δυο από την μέση;;;;)…»
Μόνο που τέτοιες συμφωνίες συνήθως δεν γράφονται, ούτε υπογράφονται. Κι αν ναί, τότε το γραπτό αργότερα το βάζουν οι ΜΗ έχοντες συμφέρον, ν’ …ανάβει τζάκια.
Αν πράγματι φτάσαν σε μιά τέτοια συμφωνία κυρίων, υποψιάζομαι πως ο Ρωμανός επικαλέστηκε τη σχετική σούρα του Κορανίου, όπου ο Μωάμεθ λέει απάνω-κάτω: «- Μην τα βάζετε με τους Ρωμιούς!»
Μπράβο σου, πάντως. Πολύ καλή επισήμανση, στην καρδιά του προβλήματος.
Υγ: Το ιστορικό υπόβαθρο περιλαμβάνει κι άλλα, πολλά. Επ’ αυτών, ετοιμάζω άρθρο – σαν συνέχεια ετούτου εδώ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΕργΔημΕργ
Αυγ. 22, 2021 @ 10:09:30
@Τρισ-α-τέλειον:
Μου θύμησες το απόσπασμα της «Πάπισσας Ιωάννας» του Ροΐδη, όπου η μετέπειτα πάπισσα (μεταμφιεσμένη ως άντρας καλόγερος), μαζί με τον τότε γκόμενό της, τον Φρουμέντιο, πιάσαν κουβέντα με Έλληνες μοναχούς στην Αττική. Καί τους είπαν ότι στη Δύση ξέρουν πως η κότα είναι ωοτόκος (ovipare), ενώι η γάτα ζωοτόκος (vivipare).
Άρα, δεν λένε «Θεοτόκος», γιά να μη σκανδαλίζονται οι ακοές των πιστών!
Καρα-lol!!!
Υγ: Αναζητήσεις κι αυτές!…
Το 1453, με τους Τουρκαλάδες έξω απ’ τα τείχη, μέσα συζητούσαν γιά «το φύλον των αγγέλων»!!!
Χαζομάρα ολκής, βέβαια, αλλά σκέψου καί ποιούς ψηφίζουμε εμείς σήμερα… Ντίπ σκατά, από μυαλό.
Κάτι τέτοια μας φάγανε, ως έθνος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
svsmts
Αυγ. 22, 2021 @ 11:29:11
Εκπληκτικός, σας ευχαριστούμε !! Μας χρωστάτε όμως και κάτι από παλιά (την τελευταία; συνέχεια) σχετικά με την (επαν)ανακάλυψη του Ηφαίστου (αν καλώς ενθυμούμαι)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΚΩΣΤΑΣ-ΤΑΥΡΟΣ
Αυγ. 22, 2021 @ 22:35:26
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΑ!
Αντί σχολίου:
https://diodotos-k-t.blogspot.com/2021/08/950.html
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
...
Αυγ. 23, 2021 @ 14:17:12
Υγ-Επειδη υπαρχει πιοτερος αρτος επτασπορος.
Να ξερουν οι οψιμοι μεταδιδακτορικοι ερευνηται…οτι οι βασο μπραδερς τοποθετησαν την machine city…. περιπου στην Ιρεμ. Τουτεστιν Μασκατ και Νορθ Υεμενη συναδουν τα μαλα με τον απο μηχανης…
Για αυτους που ερωτησαν σχετικως…να ξερουν επισης οτι ο ΜΨ ειναι mentioned απο ολα τα ροδοσταυλικα μαγαζακια για ευνοητους λογους και οχι για αλλους συνωμοσιολογικους.
Υγ2- τα οπτικα εφφε της εποχης στα ματια του Ν. Βασταρδη (σαν σταγονες κεριου)
…μετα την τυφλωση ειναι μνημη ανεξιτηλη για ολους τους φαν της σειρας.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
...
Αυγ. 23, 2021 @ 14:29:45
https://scontent.fath7-1.fna.fbcdn.net/v/t1.6435-9/95468614_1291162431273896_8279037122216722432_n.png?_nc_cat=100&ccb=1-5&_nc_sid=8024bb&_nc_ohc=TkCRL-lDLkUAX_StNVS&_nc_ht=scontent.fath7-1.fna&oh=23bb6fe871ea2238eb63365a754a6969&oe=614A1548
Ο Δημητρης Μυρατ ως ΜΨ
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
...
Αυγ. 23, 2021 @ 15:21:13
Υγ3- η πληροφορια περι sisters of east ειναι ψευδης, κατα τα συνηθη προτυπα των απανταχου μαρτινιστων (σκληρου ανθελληνικου μαγαζιου)…που εμπλεκουν ψελλους, κομνηνους και δη σαξωνιους (sic), Μπαιμε, Κουνραθ…μεχρι τον Papus τον γραμματεα του Ελιφας και βεβαια ολο το κακο συναπαντημα…προκειμενου ψευδως να παρουσιασουν γραμμη αγνωστων φιλοσοφων μεσα στον χρονο…
Που δεν εχουν._Αλλοι εχουν και προσπαθουν επι ματαιω με τρολλακια επιπεδου κουμουνδουρου να πεισουν τους αφελεις.
Αφοι οφ ηστ…υπηρξαν αλλα ιδρυθεντες απο τον ψευδοψελλο..επι του μεγαλου παικτη Φωτιου πολυ πριν του Ψελλου…με αλλες λογικες και σκοπους, αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια που δεν εχει να κανει με δυτικα μαγαζακια περιξ της μεγαλης η μικρης ανατολης.
Η μετατροπη της Ρωμανιας σε ελληνορθοδοξη υποθεση…δημιουργησε ως αποτοκα ελληνοπασσαλειματα στα δυτικα, μπολιασμενα με στρεβλο νεοπλατωνισμο…και εβραιοκαμπαλιστικα πασσαλειματα στα ανατολικα, μπολιασμενα και αυτα με την ιδια στρεβλωση. Αυτο ηταν αναγκαιο, προκειμενου να γινει με την προβλεπομενη ανωμαλια η ενταξη του Αριστοτελη και του Πλατωνα στην Χριστιανικη θεολογια.
Και αυτο ηταν Αποφαση πραγματικης περιστροφης γραμμικης τριαδος, δημιουργουσας 3d χωρο…χρησιμοποιωντας τα εργαλεια του παρελθοντος προς ερμηνεια των συμπληρωμενων και τελειωθεντων μυστηριων του Λογου.
Ειναι προφανες οτι τα παραμαγαζα στερουνται παντελως ουσιας μυστηριων, παρολο τον επιφανειακο σωστο μερικως συμβολισμο τους. Άλλα ειναι αφελη και ρομαντικα και άλλα επικινδυνα.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
...
Αυγ. 23, 2021 @ 15:53:17
Υγ4-Ειναι αληθες ομως οτι τα λαμογια που εστειλε ο πάπας μαζι με τους σταυροφορους για συνεννοηση με διαδοχους του Ψελλου υποτιθεμενους 17ους απογονους του μαθητη που αγαπουσε ο Χριστος aka Θεοκλητους, υπηρετουσαν την κλασσικη γραμμη των περιεργων που απο την εποχη του Καρλομαγνου aka first Καιζερ ο αλεμανικος και του μυστικοσυμβουλου του Αμου…ψαχνανε texts περιεργα και καραμπουζουκλιδικα. Ο μυστικοσυμβουλος αυτος κατα τις περιηγησεις του στην Αιγυπτο…οπου και εμαθε καποια πασσαλειματα περι Σταυρου και Ροδου…πηρε και την ινφο, οτι ο δικερως Μωυσης δεν επαιρνε τις εντολες απο τον φανταστικο καιομενο γιαχαμπημπη των χλαμυδοφορων, αλλα απο τον ηγητορα των 72 Κενναιων…και πεθερο του Ιοθωρ. Εχουμε γραψει και παλαιοτερα για την αναζητηση εκεινης της Αρκανας της μπλακ οταν τα κυνηγημενα αηδονια εγκατελειπαν την Βαβυλωνα των Κοσσαιων..που ενεπνευσε οπως καταλαβαινουν οι πιο ψυλλιασμενοι τις δηθεν αναζητησεις του χολυ γκρααλ..διοτι επ’ αυτου προκειται….εξ’ ου και η εμπλοκη μαιμου απογονων σε αυτες τις ιστοριες ναιτικες και μη. Οποτε εμπλεκονται γνωστες και αγνωστες ομαδες. ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Καλαμαρια…δαχτυλιδια, αρκανες, ταρω και θεουργιες.
Ολοι οι αφοι και οι αφες δεν επαψαν ποτες να ψαχνουν την Αρκανα 1 του Μπατλερ που οπως ολοι ξερουμε always did it !
Ολοι ψαχνοντας κατι ακουσαν…και γενηκανε γκολουμς αναζητησης.
Προφανως αγνοουσαν και αγνοουν οτι η ευρεση ειναι υποθεσις του Γκαλλαχαντ και μονο.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
ΕργΔημΕργ
Αυγ. 24, 2021 @ 10:24:10
@svsmts:
Χρωστάω καί τη συνέχεια του Ηφαίστου, καί τη συνέχεια των δορυφόρων του Ήλον Μάσκ. Δεν ξεχνώ…
…Αλλά πότε χρόνος ελεύθερος, γιά τα άρθρα που θέλουν καλή επεξεργασία πρώτα;
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
ΕργΔημΕργ
Αυγ. 24, 2021 @ 10:26:11
@Κώστα-Ταύρο:
Φίλε μου κάλλιστε καί βέλτιστε!
Κόψε τα πολλά συγχαρητήρια, διότι θα πάρουν τα μυαλά μ’ αέρα καί θα τον ψηλώσω τον αμανέ καί θα με χάσετε! Θα με αναλάβουν κάτι γεροδεμένοι τύποι με άσπρες ιατρικές ποδιές μετά! 🙂 🙂
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα