ΤΝ, ΝΤ, καί ΝΔ!

Τ’ είν’ τούτα, τώρα, ωρέ Εργοδότη;

• Τεχνητή Νοημοσύνη.
• ΝανοΤεχνολογία. (Όχι τα νανογιλέκα του Σπυραδώνιδος. Η κανονική νανοτεχνολογία.)
• Και το κόμμα του κουκλοχαιρετάκια.

Έ, ωραία, καί πώς συνδυάζονται αυτά;

. . . . . . . . . . .

Κοιτάχτε…

Είχα την τιμή στη ζωή μου να γνωρίσω μερικές από τις εξυπνότερες Ελληνίδες. Οι κατά καιρούς υποδείξεις των οποίων, σε συνδυασμό με όσα κατεβάζει η κούτρα μου, βγάλαν …λαγούς.

Η πιό πρόσφατη βοήθεια, λοιπόν, λέει:

«- Κι αν τα εμβόλια βάλανε μέσα μας νανοδέκτες, που μπορεί να μας αλλοιώνουν τη θέληση; Μήπως αυτό εξηγεί το ποσοστό που πήρε η Nουδού;»

Έμεινα κάγκελο.

. . . . . . . . . . .

Γνωρίζω άριστα τις κλασικές, «εγκόσμιες» εξηγήσεις του φαινομένου· καί μπορώ να σας τις πω, πρίν τις πούν τα καθ’ ύλην αρμόδια άτομα. 🙂

«- Τί ψάχνεις; Απλούστατα, πρόκειται γιά Ζά!» (Παλιούρας)

«- Καθαρή πολιτική ανάλυση: η Νουδού έχει έναν πυρήνα 15% οπαδών ‘μπετόν’, που δεν φεύγουν με τίποτε, βρέξει-χιονίσει. Βάλε κι ένα ακόμη 5% ‘τρομαγμένων’ απ’ το Αλεκσάκι αναποφάσιστων, που σκέφτονται με όρους δεκαετίας 1980 («να βγεί ισχυρή κυβέρνηση», κτλ) καί ψήφισαν Νουδού, νά πώς βγαίνει το περίπου 20% επί του συνόλου των εκλογέων, που πήρε ο κουκλοχαιρετάκιας!» (Φωτεινή)

«- Σύνδρομο Στοκχόλμης!» (Ψυχολόγοι, κι όσοι μάθανε πέντε πράγματα Ψυχολογίας απ’ τα Ιντερνέτια.)

«- Ραγιάδες, τρωκτικά του δημοσίου χρήματος, πληρωμένοι απ’ το παπαδαριό, καί νοθεία!» (Μάρκο ντέ Σάντ)

«- Δεν κέρδισε ο κουκλοχαιρετάκιας, απλά έχασε ο Σύριζα, διότι 4 χρόνια ήταν πεθαμένος. Δεν έκανε αντιπολίτευση!» (Διάφοροι, ανά τα Ιντερνέτια.)

«- Δαιμονική επιρροή, διότι ο ίδιος δεν είναι απλά δαιμονοκαβαλλημένος, αλλά δαίμονας! Είδες ποτέ να έχει σημαντικά εμπόδια στη ζωή του;» (Συμφωνώ με την άποψη αυτή, σε ποσοστό πάνω από 80%.)

Ωστόσο…

…Κι αν ισχύει ο επηρεασμός συνειδήσεων με τα σκατά της νανοτεχνολογίας, που κατάπιε όλη η Ελλάδα;

Τί γίνεται τότε, έ;

. . . . . . . . . . .

Ακόμη καί στην περίπτωση που ισχύει, δεν σας λέω ότι είναι ο κύριος παράγων. Ούτε ο καθοριστικός παράγων. Ούτε, έστω, ένας σημαντικός παράγων του επηρεασμού της ψήφου, προς κατεύθυνση που δεν έπρεπε. Ούτε, ακόμη-ακόμη, ένας δευτερεύων πειραματικός παράγων.

Όμως, λάβετε υπ’ όψιν σας δύο τινά:

• Ότι «αυτοί» στοχεύουν όχι απλά στον εκβιασμό / εξαναγκασμό του ευρέως πληθυσμού σε σκλαβιά (με πτώχευση / εξαθλίωση / πείνα, κι άλλα τέτοια όμορφα), αλλά στην πλήρη εξάλειψη της ελεύθερης θέλησής του.

Η οποία επιτυγχάνεται μόνον με τεχνολογία, όχι με ψυχολογική καί πολιτική / κοινωνική καταπίεση.

[Κάτι έχουμε πεί εδώ γιά τους επιστήμονες της «Γαλάζιας Αδελφότητας». Θυμάστε; Όπως καί γιά το ότι βαδίζουμε ξανά ολοταχώς στα βήματα της τότε Ατλαντίδας προς το Σκότος.]

• Καί ότι…

…Αλήθεια, θυμάστε τα ανά την Ελλάδα (πρό κοροϊδοϊού) πάμπολλα περιστατικά γυναικών, που αυτοκτόνησαν πέφτοντας από μπαλκόνια χωρίς εμφανή λόγο; (Βάλτε τα ψαχτήρια με χρονικό περιορισμό από πχ 5ετία πρίν έως πχ 3ετία πρίν, καί θα βρήτε τις σχετικές ειδήσεις.)

. . . . . . . . . . .

Η τεχνολογία προχωράει συνεχώς, τρέχοντας – κι όχι πάντα με καλό σκοπό. (Να μη σου πω ότι ο καλός σκοπός είναι πλεόν σπάνιος!)

Επίσης, όση τεχνολογία βγαίνει στο εμπόριο καί γίνεται προσιτή σ’ εμάς, δεν σημαίνει πως είναι η μοναδική διαθέσιμη. Υπάρχει καί η μυστική τεχνολογία των στρατιωτικών / οπλικών εργαστηρίων, η οποία βρίσκεται δεκαετίες μπροστά από την εμπορική. Λοιπόν, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι οι λεβέντες αυτοί ήδη: (α) έχουν χαρτογραφήσει πλήρως το γονιδίωμα, (β) έχουν χαρτογραφήσει εν μέρει τα εγκεφαλικά κέντρα, (γ) αλλά, γιά όσα έχουν ψάξει, γνωρίζουν άριστα καί τί επηρεάζουν, καί από τί επηρεάζονται.

Γιά παράδειγμα, αναρωτηθήτε από πότε γνωρίζουν ότι η επίφυση είναι η έδρα της συνείδησης!… καί βγάλτε το συμπέρασμα μέχρι πού (μπορεί να) έχουν φτάσει σήμερα από τέτοιες γνώσεις.

Επομένως, γιατί να μην ισχύει ότι μπορούν να επηρεάσουν μέχρι καί την ψήφο μας, με επίδραση συχνοτήτων επάνω στους νανοδέκτες που κατάπιαμε;

. . . . . . . . . . .

Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο ισχυρισμός είναι απόλυτα ελέγξιμος. Ώστε: ή να επιβεβαιωθεί, ή ν’ απορριφθεί ως φαντασιοπληξία. Καί -ευτυχώς!- να μή μείνει σε επίπεδο σαχλοκουβέντας αντιπαραθέσεων χωρίς νόημα.

Πώς;

Θα μπορούσε να φανεί καθαρά, αν άνοιγε το αρχείο του ΑΜΚΑ (το οποίο έχει καταγεγραμμένους τους εμβολιασμούς, αλλά καί τα ανεμβολίαστα άτομα), καθώς κι αν ταυτόχρονα όλοι λέγανε ειλικρινά τί ψηφίσανε. Κάνοντας τον συσχετισμό με καθαρά επιστημονική μεθοδολογία, τα Μαθηματικά θα δείχνανε «ακτινογραφία» τί (δεν; ) συνέβη.

Ωστόσο, ούτε το αρχείο του ΑΜΚΑ το ανοίγει το γκουβέρνο (ούτε κάν σε φορείς, όπως η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία!), με το πρόσχημα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων (ναί!… όταν δείχναμε τις βεβαιώσεις εμβολιασμού στο κάθε γκαρσόνι, τότε τα προσωπικά δεδομένα δεν έπρεπε να προτατευτούν!…), ούτε η ψήφος φανερώνεται. Άρα, δεν είναι εφικτός ο έλεγχος – ο πρέπων έλεγχος, στο σύνολο του πληθυσμού.

Θα μπορούσε, όμως, να γίνει έλεγχος σε μικροκλίμακα: να ρωτήσουμε φίλους καί γνωστούς γιά το τί ψήφισαν, καί δήθεν τυχαία να γυρίσουμε την κουβέντα καί στα εμβόλια που κάνανε. Βέβαια, χρειάζεται ένα καλό δείγμα με πάνω από πχ δύο χιλιάδες (2,000) άτομα, συν άφθονος ελεύθερος χρόνος γιά ψάξιμο. Αλλά δεν γνωρίζω, ίσως εκεί έξω κάποιοι αναγνώστες να μπορούν να το προχωρήσουν αυτό το «κοινωνικό πείραμα», καί να μας πούν τ’ αποτελέσματά του.

. . . . . . . . . . .

Από τη μεριά μου, ελπίζω κι εύχομαι να μην ισχύει.

Αλλοιώς, θα χρειαστεί έτερος συνδυασμός των γραμμάτων του τίτλου του παρόντος:

ΤΝΤ!!!!!

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Αν νομίζετε πως λέω υπερβολές, βοήθειά σας!

• Σχετική εμπορική τεχνολογία, ήδη 16 ετών.
• Σχετική εμπορική τεχνολογία, ήδη 8 ετών.

Η εταιρεία, τυχαία είναι η ίδια σε αμφότερες τις περιπτώσεις. Δεν είναι, όμως, η μοναδική, που ψάχνει αυτούς τους τομείς.

Θέλετε κι άλλα, γιά να πειστήτε;

Εκλογές – περί του πρακτέου

α. Εισαγωγή

Επειδή ήδη με ρώτησαν περί του -εκλογικώς- πρακτέου καναδυό φιλαράκια (ο Εισερχόμενος Γιούτσος καί ο Παλαιός), κι επειδή όντως, η άρνηση ουδέποτε γίνεται αυτομάτως θέση (*), κι επειδή δεν είμαι τέτοιο άτομο, ώστε να γράφω αρμοδίως τους καλοπροαίρετους ανθρώπους, παρακάτω θα σας πω τί προτείνω γιά τις αυριανές εκλογές. (Τό ‘χα καί σκοπό, άλλως τε.)

[(*) Η άρνηση ως -δήθεν- αυτομάτως θέση, είναι πασίγνωστο βρώμικο κόλπο του ψυχολογικού πολέμου.

Πχ σε μιά ομιλία, λέει ο ομιλητής τα δικά του – με επιχειρήματα. Καί πετάγεται κάποιος από κάτω, λέει (ειρωνικώς) : «- Δεν είναι έτσι τα πράγματα!», καί σηκώνεται καί φεύγει επιδεικτικά.

Δηλαδή, πετάει τα σκατά του καί φεύγει, γιά να μην του τα γυρίσουν στα μούτρα.

Κι αν δεν είναι έτσι τα πράγματα, πώς είναι ρέ εξυπνάκια; Δε μας το λες κι εμάς το μυστικό;

Βρέ, καί γιατί δεν μας τον λες; (x3), τον πόνο πού ‘χεις κι όλο κλαίς! 🙂 ]

Ξεκαθαρίζω, όμως, εξ αρχής ότι απλώς θα διατυπώσω τη γνωμάρα μου.

Καί δεν εμποδίζω κανέναν να κάνει ό,τι γουστάρει.

• Θες να ρίξεις άκυρο; Οκ.
• Θες να ρίξεις λευκό; Οκ.
• Θες να ψηφίσεις τον Βεργή, καί μετά να φωνάξεις τις κάμερες καί -όπως ο αρχηγός 🙂 – να ξεβρακωθείς μπροστά τους, μαζί με τίποτε επίσης ξεβράκωτες …ομόδοξες αδελφές μας (**), …προσφυγοπούλες εξ Ουκρανίας; Ξανά οκ.

[(**) Τρομερή ατάκα, αρκετά παλιά, σ’ ένα φόρουμ! Ούτε θυμάμαι ποιός συζητούσε με ποιόν, αλλά ο ένας, ών θρησκοβαρεμένος, έλεγε συνέχεια: «οι ομόδοξοι αδελφοί μας» καί «οι ομόδοξοι αδελφοί μας». Καί του απαντάει κάποιος: «- Άσ’ τα αυτά, μωρή κουφάλα! Δεν σ’ ενδιαφέρουν οι ομόδοξοι αδελφοί μας, αλλά οι ομόδοξες αδελφές μας! Ρωσσίδες, Ουκρανέζες…»

Ακόμη γελάω!]

• Θες να ψηφίσεις Σώρρα, Ελλάνιους Ψίψιλον, Ανδρομέδιους (που πίνουν τσίπουρο καί τρών’ λακέρδα) ; Ξανά-μανά οκ.
• Θες να ψηφίσεις ακόμ’-ακόμα καί τους υπάρχοντες καρα-ανθέλληνες εθνοτερμίτες, επειδή «έχεις τους λόγους σου»; Πάλι οκ.

Δεν πρόκειται να σου πω ποτέ τίποτε.

Δεν θέλω να κατηγορηθώ (καί ειδικά από καλοπροαίρετους ανθρώπους) ούτε ότι τους έκλεψα τον χρόνο, ούτε ότι τους εμπόδισα στις επιλογές τους, ούτε ότι έχασαν ευκαιρίες εξ αιτίας μου.

Στο κάτω-κάτω, το τραγούδι: «- Άσε με να κάνω λάθος!» το θεωρώ σοφό. Όπως καί το άλλο, το: «- Γιά το καλό μου!» Η ελευθερία του ανθρώπου είναι δεδομένη Θεόθεν… καί ποιός είμ’ εγώ, να τη στερήσω στον οποιονδήποτε;

[…Καλά… Υπό προϋποθέσεις, μπορεί καί να το κάνω! 🙂 ]

Όθεν, μόνο τη γνώμη μου λέω.

. . . . . . . . . .

Όμως!

Το ότι δεν σ’ εμποδίζω, σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι απαραιτήτως συμφωνώ μαζί σου!

Η δική μου γνώμη είναι αμιγώς εθνική-πατριωτική. Κι ο δρόμος των εθνικών μας συμφερόντων είναι Ο ΜΟΝΟΣ, που μας εξασφαλίζει την επιβίωσή μας στο μέλλον.

. . . . . . . . . . .

Αφού, λοιπόν, τα ξεκαθαρίσαμε αυτά, χωρίς σούξου-μούξου, προχωράμε στο ψητό.

. . . . . . . . . . .

β. Ανάλυση της κατάστασης

i. Εκβιασμοί

Ξεκαθαρίζω πάλι εξ αρχής, ότι δυστυχώς, οι εγχώριες βουλευτικές (καί λίγο οι δημοτικές) εκλογές μετά το 1974, πάντα γινόντουσαν υπό εκβιαστικό καθεστώς.

[Ποιός δεν θυμάται το: «- Ή Καραμανλής, ή τάνκς!»… Άσχετο αν μετά ο Θεοδωράκης έτρεχε να συμμαζέψει τ’ ασυμμάζευτα. Έμ;! Άμα ανοίγεις την καπάνα σου καί πετάς μ@λακίες, τί περιμένεις να συμβεί μετά; Ότι μπορείς να πείσεις μερικά εκατομμύρια εκλογέων, ότι δεν εννοούσες ακριβώς αυτά που είπες;

Αλλά κι εκείνο, πάλι, το: «εθνικοί λόγοι», που επιβάλλει το ότι εκλογές θα γίνονται όποτε συμφέρει τον εκάστοτε πρώθυ, κι όχι νωρίτερα, αργότερα, ή στην ώρα τους… τί σας λέει; ]

Βάλε στον λογαριασμό κι έναν λαό με μνήμη χρυσόψαρου, κι έδεσε το γλυκό!

• Δεν είναι μόνον οι ψευδείς προεκλογικές υποσχέσεις.
• Δεν είναι μόνον το δούλεμα στον «κυρίαρχο λαό»… όπου, αυτοί που πήρανε ένα μέτρο εναντίον του (πχ υπερβολική φορολογία) κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτε γιά τον φόνο (προφανώς, οι νόμοι είναι κάτι σαν φυσικά φαινόμενα – δεν ξέρουμε ακριβώς πώς προκύπτουν 🙂 ), κι υπόσχονται …να το διορθώσουν!!!
• Είναι καί το πλέον εξοργιστικό: ότι όλοι οι ψηφοφόροι πετάνε τη σκούφια τους μ’ ένα ηλίθιο προεκλογικό σύνθημα, καί ξεχνάνε τα παλούκια στον κώλο τους.
• Καί την επαύριον των εκλογών …σκούζουν! Καί διατυπώνουν παράπονα.

Αγάπες μου, μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου / της κάλπης / της εκκλησίας μετά τον χορό του Ησαΐα, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται! 🙂

. . . . . . . . . . .

ii. Διεθνής κατάσταση

Εν πάσει περιπτώσει, πώς έχει η κατάσταση τώρα; (Ώστε να ξέρουμε καί τους τρέχοντες …εκβιασμούς, βραδερφέ! 🙂 ) Πρώτα η κατάσταση διεθνώς.

Λοιπόν, η κατάσταση διεθνώς έχει ως εξής:

• Οι Δυτικοί προκαλούν αγρίως την Αρκούδα με ύπουλα χτυπήματα, ώστε ν’ απαντήσει, καί να κλιμακωθεί η δουλειά (του, αν θέλετε, ενδο-Ρωσσικού «Ουκρανικού ζητήματος») προς τον Γ’ ΠΠ.

Καί γιά την επαναδημιουργία (μετά από 12 αιώνες) Χαζαρικού κράτους στα εδάφη της σημερινής Ουκρανίας, καί γιά άλλους λόγους. (Δεν θα επεκταθώ.)

[Έλα, όμως, που ο Πούτιν -ή, τέλος πάντων, το επιτελείο των Ρώσσων- είναι σκακιστής, όχι Δυτικός ρεβανσιστής γκάνγκστερ, καί δεν τσιμπάει σε τέτοιες χοντροκοπιές!

Κι έλα, όμως, που ο Γ’ ΠΠ αμέσως μετά θα εξελιχθεί σε φυλετικόν, διότι ο κύριος αντίπαλος της ανόητης Δύσης είναι η Κίνα!… Άρα κακώς τά ‘βαλε η Δύση με την Ρωσσία, διότι θα τη χρειαστεί καί δεν θα τη βρίσκει!]

• Παραλλήλως, οι Δυτικοί θέλουν να έχουν «τακτοποιημένες» (σύμφωνα με τα συμφέροντά τους) κάποιες «εκκρεμείς υποθέσεις». Μεταξύ των οποίων (ίσως η κυριώτερη) είναι το μάντρωμα όλων των Δυτικών χωρών στη συμμορία του ΝΑΤΟ, πρίν την έναρξη του εν όπλοις Γ’ ΠΠ εναντίον της Ρωσσίας.

Στο σημείο αυτό, να σημειώσουμε πως όλες ανεξαιρέτως οι Δυτικές χώρες είναι (σε μικρό, ή μεγάλο βαθμό) προτεκτοράτα καί υποκύπτουν στον εκβιασμό. Βλέπεις πχ πως καί η επί δεκαετίες «ουδέτερη» Σουηδία το σκέφτεται. (Μή δούμε καί καμιά Ελβετία καμιά μέρα! Δεν το θεωρώ απίθανο.) Βέβαια, χρειάζονται καί τα κορόϊδα, που θα φάνε τα μούτρα τους στον Γ’ ΠΠ προς χάριν των ηπαπάρα (βλέπε Ουκρανούς)· καί, φυσικά, το μόνο που θα κονομήσουν, είναι τα χωρίς κέρδος κέρατα.

Η διαφορά τους, όμως, ειδικά με την (επίσης προτεκτοράτο) Ελλάδα είναι η εξής:

Ότι εμάς μας έχουν γιά ξέκαμα.

Γι’ αυτό βλέπεις ότι κάτι Φινλανδίες καί Πολωνίες (ακόμη κι η σιχαμένη γερμανίτσα) αρχίζουν να εξοπλίζονται με επιταχυνόμενους ρυθμούς (εν όψει Γ’ ΠΠ με Ρώσσους), αλλά εμείς …αφοπλιζόμαστε!!!!! Άρα, τί «σύμμαχοι εντός ΝΑΤΟ» είμαστε; Στο πηγάδι κατουρήσαμε εμείς;

[Τα Ραφάλ / F16 Viper / φρεγάτες, που ΘΑ πάρουμε σε πέντε χρόνια –καί με δικά μας λεφτά, όχι χάρισμα ά λά Ουκρανία- (ενώι καίγεται ο κώλος μας ΤΩΡΑ), τα θεωρώ βιτρίνα. Κι ακόμη, πολεμικά οχήματα χωρίς όπλα, δεν κάνουν ούτε γιά εκδρομές νηπιαγωγείων. Μόνο γιά ντεκόρ κάνουν.]

Καί όχι, δεν πρόκειται (μονάχα) γιά τα τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων του Αιγαίου, που θα τα δώσουν οι Δυτικοί πεσκέσι στην τουρκίτσα, προκειμένου να παραμείνει στο ΝΑΤΟ καί να τα βάλει με τους Ρώσσους γιά χατήρι της Δύσης. (Αν είναι μονάχα γιά τα πετρέλαια η στεναχώρια των Δυτικών, γιατί οι Δυτικοί δεν συνεννούνται μονάχα μ’ εμάς γιά τις εξορύξεις, κι ας μας κατακλέψουν με 90% δικά τους, 10% δικά μας; Τά ‘παμε…)

Πρόκειται γιά το ότι τώρα (εν όψει Γ’ ΠΠ) θέλουν να κάνουν την Ελλαδίτσα να σκάσει, να κάτσει στη γωνίτσα της, καί να μην έχει εθνικές διεκδικήσεις μετά. (Όπως ακριβώς έγινε με τους Α’ καί Β’ ΠΠ.)

Παράλληλα, ανοίγονται δύο παρακλάδια των Δυτικών σχεδίων:

• Είτε η Ελλάδα ακρωτηριάζεται (προσωρινώς, προς χάριν της τουρκίτσας, αλλά καί των βορείων γειτόνων της) ειρηνικώς καί «εθελουσίως»,
• είτε (καί με το πρόσχημα του Γ’ ΠΠ) ακρωτηριάζεται πολεμικώς καί εξαλείφεται διά παντός – κυρίως από την τουρκίτσα, εννοείται.

Σε επόμενη φάση, θα εξαλειφθεί διά παντός καί η τουρκίτσα· κι αυτά τά ‘παμε. Επίσης, σημειωτέον πως ο Ερντογάν τα ξέρει αυτά, γι’ αυτό καί δεν τσιμπάει στα δυτικά κελεύσματα να μας επιτεθεί. Αρκετά έξυπνος, ώστε να μή δίνει «πάτημα» στη μελλοντική διάλυση του κράτους του!

. . . . . . . . . . .

Οι Δυτικοί, τώρα, προωθούν πάσηι δυνάμει τον «ειρηνικό» αυτοδιαμελισμό της Ελλάδας. Γιατί; Διότι γνωρίζουν ότι ένας πόλεμος, ειδικά όταν εμπλέκονται οι Έλληνες, έχει πάντα απρόβλεπτο αποτέλεσμα – καί όχι πάντα υπέρ των Δυτικών συμφερόντων.

[Γι’ αυτό ακριβώς εκείνη η παλιά πουτάνα, ο Κίσσιγκερ, συμβουλεύει τους Δυτικούς να ΜΗΝ ξεκινήσουν τον Γ’ ΠΠ· διότι φοβάται το απρόβλεπτο αποτέλεσμα ενός πολέμου – καί δή, τέτοιας εκτάσεως. Ενώι, αντιθέτως, ο σημερινός εξελισσόμενος «αργός θάνατος» των εθνών καί των κρατών είναι σίγουρος.

Μακάρι οι Δυτικοί -παρακαλώ προς τούτο «Άνωθεν»– να τον γράψουν αρμοδίως τον γέρο, ωσάν νέο Λαοκόοντα, καί να επιτεθούν! 🙂 ]

Βάλε, τώρα, ότι το αίμα νερό δεν γίνεται, κι ότι το Ελληνικό dna είναι κυρίαρχο, τόσο στα Βαλκάνια (σε νοητή οριζόντια γραμμή μέχρι λίγο πιό πάνω από τη Σόφια), όσο κι απέναντι, στη Μικρά Ασία… καί σου λέει (οι Δυτικοί) : κι άν με τον πόλεμο (που είναι ισχυρώτατο σόκ) ξυπνήσουν τίποτε αρχαίες Ελληνοπρεπείς καταστάσεις;… Τί γίνεται μετά; Έ;

[Εξηγώ συντομώτατα:

• «Αλβανοί» δεν υπάρχουν. Οι πραγματικοί Αλβανοί είναι οι Κοσσοβάροι, καί δεν έχουν καμμία σχέση με τη Βαλκανική. Είναι επήλυδες. Οι λοιποί είναι είτε καταπιεζόμενοι δικοί μας, είτε δικοί μας που κάνουν το κορόϊδο, είτε εξομώτες καί γενίτσαροι του κερατά, σαν τους Τσάμηδες καί τον Ράμα.
• «Βούλγαροι» επίσης δεν υπάρχουν. Οι ελάχιστοι πραγματικοί Βούλγαροι είναι επήλυδες κι αυτοί, «κυνηγημένοι πρόσφυγες», που ήρθαν καί κατσικώθηκαν εδώ κατά κύματα, επί Βασιλείου Α’ (αν θυμάμαι καλά). Οι λοιποί είναι αρχαίοι Θράκες.
• «Τούρκοι», επίσης δεν υπάρχουν. Να συνεχίσω; δεν νομίζω πως χρειάζεται…

Τώρα, βέβαια, αν σκαλίσει κανείς την Ιστορία, θα δεί ότι όλοι ο βόρειοι γείτονές μας, συν η τουρκίτσα, κατοικούν σε κράτη-μαϊμού, όντες σύνολα κατασκευασμένων εθνών-μαϊμού· άπαντα δημιουργήματα των Δυτικών, στη βάση του «διαίρει καί βασίλευε». Δεν θα επεκταθώ, όμως.]

Όθεν, «ειρηνικώς» να πάει στον αγύριστο η Ελλάδα· με τις ψήφους των βολευτώνε της.

. . . . . . . . . . . . .

iii. Η εγχώρια κατάσταση

Φυσικά, όλα τα παραπάνω έχουν άμεσο αντίκτυπο στην τρέχουσα Ελληνική πραγματικότητα… όπως καί στις αυριανές εκλογές.

Λοιπόν, τί θέλουν οι «αρχηγοί» των «μεγάλων» κομμάτων;

Οι «αρχηγοί» αυτοί θέλουν να κάνουν τα χατήρια των Δυτικών στο 1000%. Με βάση τη λογική ( ; ) : «– Εγώ σου γλείφω καλύτερα την κ@λοτρυπίδα, Δυτικέ πασά μου! Κι όχι μόνον τέρμα μέσα, αλλά καί γύρω-γύρω! Να γίνεται σωστά η δουλειά, μή μείνει ίχνος σκατού απάνω σου, πασά μου!»

Κι έτσι, ό,τι καί να ψηφίσεις από «μεγάλα» κόμματα ως αυτοδύναμη κυβέρνηση, έρχονται όχι μόνον οι «Πρέσπες του Αιγαίου», αλλά καί κάθε είδους εθνική υποχώρηση, καθώς καί κάθε είδους σφαλιάρες στον Ελληνικό Λαό (φτώχεια, πείνα, κτλ.)

Αυτά είναι φανερά, καί μόνον οι ηλίθιοι δεν τα βλέπουν.

. . . . . . . . . . .

Όμως, υπάρχει μία λεπτομέρεια· την οποία την έχουμε ήδη εξηγήσει, αλλά εντάξει, δεν βλάπτει η επανάληψη:

Επειδή η Ελλάδα -εν όψει επερχομένων γεγονότων- πρέπει να εξαναγκαστεί να σκάσει (καί να μή διεκδικήσει τα δίκια της – βλέπε Α’ καί Β’ ΠΠ), αυτή η δουλειά σήμερα δεν γίνεται ούτε με βομβαρδισμό της Αθήνας καί του Πειραιά από τον «συμμαχικό» στόλο, ούτε με δικτατορία. Θα γίνει μόνον με ευρεία συναίνεση των πωλητικών. Δηλαδή, με κατ’ ελάχιστον πάνω από διακόσιες, διακόσιες τριάντα (200-230) ψήφους βολευτώνε.

Κι αυτό, με τη σειρά του, έρχεται μόνο μέσα από κυβερνήσεις συνασπισμού. Με μονοκομματική κυβέρνηση είναι αδύνατον, μιά που αυτές βγαίνουν με κάπου 155 βολευτές, ακόμη καί με ενισχυμένη αναλογική.

Όθεν, οι ξένοι επιθυμούν (καί, προς τούτο, θα βάλουν μπρός κάθε διαθέσιμο μέσον νοθείας) κυβέρνηση συνασπισμού, πιθανώτατα τρικομματική. Ενδεχομένως καί με συμμετοχή άλλων ενός, ή δύο μικρών κομμάτων. Επίσης, έχοντας υπολογίσει τα πιθανά ποσοστά, αυτή η κυβέρνηση δεν βγαίνει με την πρώτη εκλογή. Θα χρειαστούν καί δεύτερες εκλογές, ίσως καί τρίτες (με μικρή πιθανότητα).

. . . . . . . . . . .

Τώρα, θα μου πείς: γιατί να μή βγεί αυτοδύναμη κυβέρνηση – καί στο ζήτημα, αν πρέπει να ακρωτηριαστεί εδαφικώς η Ελλάδα, να σπεύσουν να υπογράψουν σα δαρμένα σκυλάκια καί οι βολευτές της αντιπολίτευσης; Με τα μνημόνια, δηλαδή, τί έκαναν; Με τα εμβόλια του κοροϊδοϊού, τί έκαναν;

Η -κατ’ εμένα- απάντηση είναι ότι ναί μέν, μπορεί να γίνει κι αυτό, αλλά οι ξένοι δεν θέλουν να πάρουν κανενός τα μυαλουδάκια αέρα (πχ του κουκλοχαιρετάκια) ότι είναι μοναδικός κι αναντικατάστατος… άσχετο τί νομίζει ο ίδιος.

Επίσης, θέλουν να φαίνεται πως το κάθε κόμμα συναίνεσε στις επερχόμενες εθνοπροδοσίες με ευρεία πλειοψηφία στελεχών του. Διότι, αλλοιώς, σε ενδεχόμενη μελλοντική κατάσταση υπέρ Ελλάδος, θα βγούν κάποιοι καί θα κάνουν το κορόϊδο, λέγοντας πχ ότι: «- Κοιτάξτε, αυτοί οι δικοί μας που υπέγραψαν, είναι χαμένα κορμιά που εξαγοράστηκαν! Δεν εκφράζουν την παράταξη!» Έ, λοιπόν, οι ξένοι δεν αφήνουν περιθώρια μελλοντικής ηρωοποιήσεως σε κανένα τσουτσέκι τους!

[Καί γιατί ν’ αφήσουν; Δέεεν σκέφτονται τα συμφέροντά τους στο μέλλον, λες; Γιά μαλάκες τους έχεις, ν’ αφήνουν τέτοιες ελευθερίες στα δουλικά τους; ]

Μάλλον κάποιοι πωλητικάντηδες δεν είχαν (καί ακόμη δεν έχουν) καταλάβει τί παναπεί «μάντρωμα» καί «ομαδική συνενοχή», όταν έδιναν κάτι όρκους… ξέρουν αυτοί πού.

. . . . . . . . . . .

γ. Το πρακτέον στις εκλογές

Φτάσαμε, επομένως καί στο τί θα κάνουμε αύριο.

Οι πατριωτικές / εθνοπρεπείς επιλογές εδώ είναι οι εξής δύο:

• Είτε λευκό – καί (κατά τις συμβουλές Παλαιού) προσευχόμαστε / διαλογιζόμαστε, μπας καί μας ακούσει ο Καλός Θεός.
• Είτε ψηφίζουμε μετά μανίας μικρά κόμματα, που όμως έχουν βάσιμες ελπίδες να μπούν στη Βουλή.

Επιδιώκουμε να τσακίσουμε την εις βάρος της Ελλάδας πολιτική των ξένων, άρα επιδιώκουμε όχι απλά επτακομματική Βουλή (που θα οδηγήσει σε δεύτερες εκλογές αρχές Ιουλίου), αλλά οκτακομματική καί βάλε.

«- Μά, ρέ Εργοδότη, δεν είπες ότι καί οι ξένοι επιδιώκουν δεύτερες εκλογές; Άρα, τί μας τσαμπουνάς; Αυτωνών τα χατήρια θα κάνουμε;»

Λέω το εξής: ότι η διαφορά θα παιχτεί στα ποσοστά. Οι ξένοι θέλουν επτακομματική Βουλή τώρα τον Μάϊο, διότι έχουν προβλέψει κάποια ποσοστά. Εμάς, χρέος μας είναι να διαλύσουμε αυτό το «παιχνίδι», αναδεικνύοντας ενδεχομένως εννέα κόμματα εντός Βουλής, καί πετώντας στα σκουπίδια τα όποια προγνωστικά των ξένων. Άλλως τε, μην ξεχνάτε ότι οι αναποφάσιστοι (των τρεχουσών εκλογών) αποτελούν το 15% με 20% του εκλογικού σώματος, σύμφωνα με όλες τις προεκλογικές στατιστικές – ειλικρινείς καί μαϊμουδεμένες ομού. (Το δέ κόμμα Κασιδιάρη από μόνο του, αν υποτεθεί ότι παίρνει όλες τις ψήφους της τέως ΧΑ, είναι λίγο παραπάνω από το 6% των αναποφασίστων.)

Δηλαδή, μιλάμε γιά μιά μεγάλη δύναμη «πολιτικώς αστέγων» ψηφοφόρων, που μπορεί να φτάσει κάπου το ενάμισυ εκατομμύριο (1,500,000) άτομα.

. . . . . . . . . . .

Οφείλουμε, βέβαια, να πούμε ότι η επιλογή του «Παλαιϊκού» λευκού ψηφοδελτίου είναι πιό σίγουρη, διότι τα ποσοστά των εγκύρων δεν μπορείς να τα μαντέψεις· ειδικά σε ένα πολυδιασπασμένο σώμα αναποφασίστων.

Όμως, αυτοί όλοι οι αναποφάσιστοι, λιγάκι εθνοπρεπώς αν σκεφτούν, έχουν κάνει θαύματα!

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Υστερόγραφο, αλλά ούχ ήττον λιγώτερο σημαντικό από το κυρίως κείμενο.

• ΟΧΙ αποχή!
• Και ΟΧΙ συναίσθημα, όταν ψηφίζουμε!

Γιά σας τους ημίχαζους το λέω αυτό το δεύτερο, που πάτε καί προσκυνάτε τα κόμματα καί τους «αρχηγούς».

Δε μου λέτε, όταν σας μπαίνει στον κώλο ο λογαριασμός του ηλεκτρικού ρεύματος, εκφράζει κάποιο συναίσθημα η εταιρεία που τον εκδίδει; Κάποια συγκίνηση, βρέ αδερφέ;

Κι όταν σας μπαίνει στον κώλο ο ΕΝΦΙΑ, δηλαδή το ενοίκιο που πληρώνετε γιά το δικό σας σπίτι, εκφράζει κανένα θετικό συναίσθημα η ΑΑΔΕ;

Κι όταν σας κυνηγάνε οι τράπεζες με κατασχέσεις, μήπως τίς είδατε τις τράπεζες να δακρύζουν από ανθρωπιά;

Όχι, έ;

Εσείς, τώρα, γιατί πάτε κι ενθουσιάζεστε με τον κάθε «αρχηγό»; Τόσο πολύ αποβλακωθήκατε, που δεν δουλεύει μέσα σας ούτε το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως; Δηλαδή, κάθεστε καί σας ληστεύει ο καθένας, αρκεί να σας χαμογελάει από τηλεοράσεως;

Πόσο μαλάκες είσαστε, αναρωτιέμαι.

. . . . . . . . . . .

Υγ 2: Αναγνωρίζω το ρίσκο, αν ψηφίσουμε μικρά «πατριωτικά» ( ; ) κόμματα, αυτά να εξαγοραστούν υπέρ ανθελλήνων καί να ψηφίσουν προδοσίες.

Εντάξει, η ζωή περιέχει καί το ρίσκο. Ευτυχώς, ή δυστυχώς, δεν είναι όλα τακτοποιημένα.

Το θέμα τώρα είναι να τα κάνουμε όλα ώπα!, ψηφίζοντας απρόβλεπτα.

Γιά τις επόμενες εκλογές, βλέπουμε. Εδώ θα είμαστε, από το παρόν ιστολόγιο, να τα συζητάμε!

Ποντιακό αντάρτικο – ένοπλοι Πόντιοι

Κι άλλο εκτός προγράμματος.

Απαντώντας στον Απλό ανώνυμο σχολιαστή, καί επετειακώς γιά τις 19 Μαΐου, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων από τους «φίλους» καί «συμμάχους» μας εξ Ανατολών:

(Στα σχόλια, θα χανότανε.)

. . . . . . . . . . .

Το συγκεκριμένο θέμα, δηλαδή το γιατί ο Βενιζέλος αγνόησε τους ενόπλους Ποντίους καί δεν τους ενέταξε στον στρατό μας κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία, είναι όντως σοβαρώτατο. Αλλά, απορώ γιατί οι παντοειδείς γραφιάδες των ΜΜΕ (συμβατικών, ή ηλεκτρονικών) το αντιμετωπίζουν ακόμη με τόση επιπολαιότητα – αν κι έχουν διαθέσιμα ιστορικά στοιχεία μέσα στον 21ο αιώνα γιά το τί έγινε ακριβώς.

Ειλικρινά εκπλήσσομαι, διότι (διαβάζοντας επί χρόνια επετειακές αναφορές γιά την 19η Μαΐου) διαπίστωσα πως μέχρι καί οι εκπρόσωποι των Ποντιακών συλλόγων το αγνοούν.

Τί έγινε, όμως;

Συγκεκριμένα, το 2009 δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Τα Νέα» ότι άνοιξαν απόρρητα έγγραφα του Φόρεϊν Όφφις του 1919. (Αλήθεια, το 2009 δεν διάβαζε κανείς εφημερίδες, ή δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τα σημαντικά θέματα από τα ασήμαντα; )

[Είναι γνωστό ότι η αγγλίτσα δίνει στη δημοσιότητα αποχαρακτηρισμένα απόρρητα έγγραφα των αρχείων της, κάθε 30, 60, 90 χρόνια, ανάλογα με τη σοβαρότητα που έχουν.
Μερικά, βέβαια, όπως πχ τα πρακτικά της -μετά το Ναυαρίνο- κεκλεισμένων των θυρών δίκης του Κόδρινγκτων στο Ναυτοδικείο, ή τα της δολοφονίας Καποδίστρια, ή τα πρακτικά της έρευνας γιά τη βύθιση του «Βρεττανικού» έξω απ’ την Κέα, τα κρατάει άκρως απόρρητα διά παντός, καί δεν τα δίνει ποτέ.]

Ένα από τα δημοσιευμένα έγγραφα, λοιπόν, είναι μία επιστολή (του 1919) που δέχθηκε ο Βενιζέλος από κάποιον ανθυπογραμματέα του Φόρεϊν Όφφις, ο οποίος του έλεγε στα ίσα να μην τολμήσει να χρησιμοποιήσει το Ποντιακό Αντάρτικο ως διαπραγματευτικό ατού, ή όπως αλλοιώς.

Να μην τολμήσει!!!!

Ο Βενιζέλος, αντικειμενικώς μπορεί να κατηγορηθεί γιά πολλά· αλλά όχι γι’ αυτό, δηλαδή το ότι γύρισε την πλάτη στους Ποντίους, με τον έτοιμο στρατό τους!

Το φαντάζεστε, πόσο προτεκτοράτο είμαστε;

Ο Βενιζέλος, κακός, στραβός, ο,τιδήποτε, ήταν πρωθυπουργός κράτους. (Καί ποιού κράτους;!) Εσύ, ρέ γραφειοκρατικό σκουλήκι της αγγλίτσας, τί είσαι καί μιλάς κατ’ αυτόν τον τρόπο με τόσο θράσος, γιά εθνικά θέματα Ελλήνων;

Εκπρόσωπος των νταβατζήδων της Ελλάδας, θα μου πείς… Γι’ αυτό κι ο Βενιζέλος κατάπιε την απειλή καί την προσβολή, καί δεν έβγαλε άχνα.

Απ’ την άλλη, κι ακριβώς την ίδια εποχή, ο «βαρύμαγκας» ο Γύπαρης έκατσε σούζα στην τηλεφωνική εντολή της πρεσβείας της αγγλίτσας, που ο εκπρόσωπός της (επ)έβλεπε από μακριά αν οι αλήτες του θα εκτελούσαν τον Δραγούμη (γιά να συνεχιστεί καί να ενταθεί ο εθνικός διχασμός), καί μέχρι τα γεράματά του εψεύδετο ότι του τηλεφώνησε καί του έδωσε την εντολή αυτή άλλο πρόσωπο… (Ο γέρο-Μπενάκης, δηλαδή. Ο οποίος, αν ήθελε να φάει τον Δραγούμη, είχε από παλιότερα άλλες ευκαιρίες κι άλλους τρόπους να το κάνει.) Πού να τολμήσει να το πεί στα ίσα, με ποιόν μιλούσε στο τηλέφωνο!

Προτεκτοράτο, λέμε.

Θυμηθήτε το αυτό αύριο, που θα πάτε να ψηφίσετε.

. . . . . . . . . . .

Όχι μόνον η μνήμη όλων των αδικοχαμένων Ελλήνων είναι αιωνία,…

…αλλά τα εδάφη μας της Ανατολής θα τα ξαναπάρουμε!

Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε.

Εκλογές – η ανοησία των «ψαγμένων»

α. Εισαγωγή

Δεν έχει καμιά ιδιαίτερη σημασία ποιός είναι, ή δεν είναι ανόητος / «ψαγμένος» / συνδυασμός αμφοτέρων, διότι τα κράτη δεν γίνονται Παράδεισος με εκλογές. (Μάλλον το αντίθετο, θα έλεγα! Κι ο Χίτλερ, με εκλογές βγήκε· τέσσερεις απανωτές εκλογές, που τις προκάλεσαν με αναγκαστικό τρόπο οι βουλευτές του – κάθε φορά παραιτούμενοι.)

Επίσης, δεν έχει σημασία αν οι εκλογές της τρέχουσας εποχής (τόσο οι δικές μας, όσο καί των άλλων κρατών) θα είναι από τις τελευταίες (διότι σε λίγα χρόνια αναλαμβάνει παγκόσμια δικτατορία, που θα μας πάρει καί τα σώβρακα), ή θα επαναλαμβάνονται καί στο μέλλον.

Απλά, είπα να γράψω -παραμονές εκλογών- καναδυό (προ)εκλογικά κειμενάκια, να υπάρχουν ως «κείμενα αναφοράς».

Γιατί; Αν οι εκλογές δεν έχουν νόημα, τότε τί νόημα θα έχουν κι αυτά τα κείμενα;

Κυρίως γιά ν’ αποδείξουν ότι αυτός ο λαός μας είναι τελείως ανίκανος να κάνει πολιτική ανάλυση της προκοπής, έστω κι αν νομίζει το αντίθετο. Καί γιά να τα κολλάτε στα μούτρα όποιου νομίζει πως είναι γάτα με πέταλα στην πολιτική ανάλυση.

Η φάση μοιάζει περίπου σα να πάει, τώρα, ένα νήπιο φορτωμένο λεφτά, να παίξει με τους παπατζήδες της Ομόνοιας… ελπίζοντας να γυρίσει στο σπίτι με περισσότερα. Πώς να μην τον κοροϊδεύει μετά τον λαό μας ο κάθε πονηρός!

. . . . . . . . . . .

Εδώ θ’ ασχοληθούμε όχι με τους χαζούς (ή τους πληρωμένους), που τρέχουν καί χειροκροτάνε τον «αρχηγό», αλλά με τους -τρομάρα τους!- «ψαγμένους». Που λένε πχ: «- Οι εκλογές είναι απάτη! Μήν πάτε να ψηφίσετε!»

Όχι πως δεν είναι απάτη, ειδικά όταν η καταμέτρηση των ψήφων είναι διαδικασία αδιαφανής, αλλά…

…ΟΛΕΣ οι εναλλακτικές που έχεις, είναι απάτη!

Κι από τη στιγμή, που απλά υπάρχουν εκλογές (αδιάφορο αν συμμετέχεις ως ψηφοφόρος, ή όχι), επωμίζεσαι ένα μέρος της απάτης – έστω καί διαφορετικό κατά περίπτωση. Πώς λέμε ότι κάθε νεογέννητο της χώρας μας χρωστάει ήδη καμιά εκατοστή χιλιάδες ευρώ; Έ, αυτό!

Αυτό ακριβώς δεν βλέπουν ούτε οι «ψαγμένοι». Θα δοκιμάσουμε, όμως, εμείς να το κάνουμε πενηνταράκια.

. . . . . . . . . . .

β. Ανάλυση

i. Συμμετοχή, ή αποχή;

Παγίδα διπλή.

• Εάν πας να ψηφίσεις, τότε σε περιμένουν άλλες παγίδες.
• Εάν δεν πάς, τότε θα φας στη μάπα τις (κακές) επιλογές άλλων – όσων πήγαν να ψηφίσουν, παναπεί. Καί ο καθένας θα σου κολλήσει στα μούτρα πως οφείλεις να βγάλεις τον σκασμό!!! (Δικαίως· αφού, όταν εκλήθης να πείς τη γνώμη σου, τό ‘παιξες «υπεράνω».)

Ειλικρινά απορώ, πάντως, πού το βρήκαν γραμμένο μερικοί ξυπνητζήδες αυτό που λένε / γράφουν στα ιντερνέτια, ότι με αποχή 50%+1 «οι εκλογές είναι άκυρες», ή ότι η κυβέρνηση δεν «νομιμοποιείται». Πολύ θα ήθελα να μου πούν πού υπάρχει τέτοια διάταξη, καί δεν την ξέρω. Στο Σύνταγμα, ή σε κάποιον νόμο;

Δηλαδή, κακώς νομίζω ότι ακόμη καί με ένα (αριθμός 1) καί μόνον έγκυρο ψηφοδέλτιο βγαίνει κυβέρνηση;

Επίσης, τί νομίζουν αυτοί οι «έξυπνοι» ότι θα κάνουν / μπορούν να κάνουν, ώστε να επαναφέρουν την κατά τη γνώμη τους νομιμότητα; (Την οποία όντως την έχουν κάνει κωλόχαρτο «αι Αρχαί».)

Έ;

. . . . . . . . . . .

[Η επίκληση του τελείως αορίστου άρθρου 120, παράγραφος 4, του τρέχοντος Συντάγματος, είναι χοντρή γελοιότητα.

• Αν πας να «επαναφέρεις τη νομιμότητα» άοπλος, θα φας βρωμόξυλο από τα ΜΑΤ.
• Αν πας ένοπλος, πιθανώτατα ή θα σκοτωθείς, ή θα καταλήξεις στη φυλακή.

Λέτε, αυτοί που έγραψαν αυτά τα πράγματα, να ήταν αφελείς, ή ρομαντικοί; Κούνια που σας κούναγε…]

. . . . . . . . . . .

ii. Οι (περισσότεροι) πωλητικοί είναι χαζοί

Ισχύει, δέ λέω.

Κι επομένως:

• Αυτοί που ψηφίζουν χαζούς, είναι ακόμη πιό χαζοί. (Ισχύει.)
• Εξ αντιδιαστολής, αυτοί που ψάχνουν τον έξυπνο γιά ηγέτη, είναι έξυπνοι.

Πουλλλάκια μου!!!… Κι εσείς χαζοί είσαστε, άλλου είδους όμως· που δεν φαίνεται εύκολα.

Οι πωλητικοί μπορεί να είναι ντίπ σκεπάρνια, αλλά τα πίσω απ’ τις κουρτίνες επιτελεία τους, εσάς σας παίζουν στα δάχτυλα.

Δέ μου λέτε, κάτι εκλογικοί νόμοι πχ γιά πριμοδότηση του πρώτου κόμματος με έδρες, σας φαίνονται αφελείς καί πρόχειρες ενέργειες αρπακτικών, που δεν χορταίνουν δημόσιο χρήμα; Κακώς σας φαίνονται! Κάκιστα!

Όντως, κάτι τέτοιοι εκλογικοί νόμοι, που μάλιστα κάθε φορά αλλάζουν, είναι τελείως του κώλου καί δεν αρμόζουν σε σοβαρό κράτος. Έλα, όμως, που τα επιτελεία, που λέγαμε, έχουν ΉΔΗ κάνει αριθμητική ανάλυση των πιθανών ποσοστών στο εκλογικό αποτέλεσμα, ΠΡΙΝ βάλουν βουλευτές να ψηφίσουν τα συγκεκριμένα εκλογικά νομοσχέδια!!!

[Άσχετο τί παρουσιάζουν οι -επίσης του κώλου- δημοσιευόμενες στα ΜΜΕ δημοσκοπήσεις. Αυτές είναι ψυχολογικός σανός γιά το πόπολο. Τα επιτελεία έχουν άλλη πληροφόρηση καί σκέφτονται αλλοιώς.]

«Αυτοί», λοιπόν, έχουν ήδη κάνει αριθμητική ανάλυση. Εσείς, την κάνατε;

Όχι, έ; 🙂

Σας καταλαβαίνω. Ειδικά αν τρέχεις γιά καθημερινές σοβαρές έγνοιες, δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος γιά τέτοιες ξυσαρχίδικες ασκήσεις πρακτικής αριθμητικής. (Είδατε, επομένως, ότι στη «δημοκρατία», εσείς οι απλοί πολίτες, ξεκινάτε με ακόμη ένα «μείον» έναντι των πονηρών…)

Μόνον συνταξιούχοι μπαρμπάδες στα καφενεία μπορούν να καθήσουν να υπολογίσουν τέτοια πράγματα, αλλά τα γερόντια τα τρώει ο φανατισμός. (Κι αυτά με τη σειρά τους τρώνε αμάσητες προεκλογικές πωλητικές ψευτοϋποσχέσεις γιά αύξηση των συντάξεων.)

Όταν έρχεται η κουβέντα στα πολιτικά (δηλαδή, καθημερινώς), κατά 99% οι σοφοί -αλλά μονίμως διαφωνούντες καί αναποδιάζοντες- γέροντες θα εκσφενδονίσουν τους καφέδες ο ένας στον άλλον, παρά θα καθήσουν να συζητήσουν νηφάλια καί με επιχειρήματα.

. . . . . . . . . . .

iii. Θα ρίξω άκυρο

Να ρίξεις, αλλά δεν μετράει.

«- Μά, θα δώσει μήνυμα!»

Σε ποιόν;

Η όλη ιστορία θα σταματήσει στην εφορευτική επιτροπή, καί τέλος. Ειδικά κάτι «έξυπνοι», που βάζουν στον φάκελλο σκατωμένα χαρτιά, να δείξουν λίγο σεβασμό στους συνανθρώπους τους. Διότι η εφορευτική επιτροπή δεν είναι οι (όντως προς σκάτωμα) πωλητικοί.

«- Μά, αν το κάνουμε πολλοί, θα το δούν το φτύσιμο στα μούτρα τους οι πωλητικοί!»

Ναί, έ; Λες καί δεν το ξέρουν τί αισθανόμαστε γι’ αυτούς! Εσένα περίμεναν να τους το πείς, με το άκυρο!

Κι άντε, καί πες ότι το 90% των εκλογέων ρίχνει άκυρο· κι οι πωλητικοί δεν ήξεραν ότι τρώνε φτύσιμο, αλλά τό ‘μαθαν το βράδυ των εκλογών. Λες μετά να μή φάνε το φαΐ τους από στεναχώρια, ή να μην τους πάρει ο ύπνος;

[Καί πού ‘σαι! Το χέσιμο στα μούτρα τους το τρώνε -καί το βλέπουν- καθημερινώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – ιδίως το Τουΐττερ, που είναι σχετικά ελεύθερο. Δεν περιμένουν τα άκυρα των εκλογών μιά φορά στα τέσσερα χρόνια, γιά να καταλάβουν πως είναι ανεπιθύμητοι.]

. . . . . . . . . . .

iv. Θα ρίξω λευκό

Να ρίξεις. Πάλι δεν μετράει, ούτ’ αυτό.

«- Μά, δεν γουστάρω κανέναν από τους υπάρχοντες υποψηφίους! Τί να κάνω;»

Σύμφωνοι, αλλά κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει, ώστε να σου βρεί αυτόν που θα ήθελες! (Η εφορευτική επιτροπή, που θα το δεί, σαφώς όχι.) Μόνον ο Καλός Θεός κάτι μπορεί να κάνει – αν το συνοδεύσεις το λευκό με καμιά προσευχή, κι αν δεν είσαι ο μόνος! 😉

. . . . . . . . . . .

v. Θα ψηφίσω τον πιό άξιο

Να τον ψηφίσεις.

Αλλά, όχι μόνος σου. Πρέπει να τον ψηφίσει μιά τέτοια πλειοψηφία, που θα υπερκεράσει ακόμη καί τα ποσοστά της πιθανής εκλογονοθείας εναντίον του…

…Πράγμα, που -με τη σειρά του- σημαίνει ότι πρέπει να τον ψηφίσουν περισσότεροι έξυπνοι, από μαλάκες (που ψηφίζουν τους άλλους, τους σαν τα μούτρα τους)!

Καί πού να τους βρείς, τόσους έξυπνους! 🙂 Δεν είναι καί είδος σε αφθονία, άλλως τε…

. . . . . . . . . . .

vi. Θα τον βρώ, τον πιό άξιο!

Δεν σου λέω πως δεν υπάρχει.

Αλλά, η «δημοκρατία» ΔΕΝ υφίσταται επί ίσοις όροις. Οι υποψήφιοι καί τα κόμματα κατεβαίνουν στις εκλογές, έχοντας πρώτα εξασφαλίσει χρήμα – πράγμα, που σημαίνει ότι ο άξιος μπορεί (τί «μπορεί»; πιθανώτατα δεν!) καί να μην το έχει εξασφαλίσει. (Τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο με τους άλλους.) Ενώι -αντιθέτως- ο ανάξιος πιθανώτατα έχει ήδη χοντρή χρηματοδότηση πίσω του – γιά να έχει βάσιμη ελπίδα να σου καθήσει στον σβέρκο.

Τί ρόλο παίζει το χρήμα;

Πρώτα-πρώτα, πληρωμένη προπαγάνδα στα ΜΜΕ. Στην Αμερική, λένε ότι, αν ανοίξεις καινούργια επιχείρηση, 5% του απαιτούμενου χρήματος πάει στις υποδομές της, καί 95% στη διαφήμιση. Οπότε, καταλαβαίνετε.

Μετά, σε μοίρασμα γιά εξαγορά ψήφων. (Ώ, ναί!) Από τζίπσυζ μέχρι εξαθλιωμένοι συνταξιούχοι, έ! ένα πενηντάευρο «πουρμπουάρ» θα το δεχόντουσαν ευχαρίστως ο καθένας! (Στη ζούλα, βέβαια, διότι επισήμως απαγορεύεται.)

Μετά, σε μισθούς κομματικών «στρατών» καί λοιπών αλητών (δήθεν αναρχικών)· που, αν χρειαστεί, θα σε σπάσουν στο ξύλο… εντελώς δημοκρατικώς! 🙂

[Μή γελάτε, διότι στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις! Αν προλάβει κάποιος καί δηλώσει «δημοκράτης» καί «καλό παιδί», τότε εξ ορισμού φταίει ο -κάθε- άλλος! Εσύ, δηλαδή, ο …«φασίστας»! Όθεν, δικαίως θα τις φάς!

Άσε που κυκλοφορούν ανάμεσά μας πολλοί άδηλοι φρενοβλαβείς, εμφορούμενοι από το σύνδρομο του δικαστή…]

Οπότε, γιά ποιά ισονομία μιλάμε, ώστε να διακριθούν καί οι άξιοι; Άσε που οι …άλλοι (οι «ανάξιοι») έχουν από πίσω τους ολόκληρη διεθνή Εγκληματική Υπερδομή να τους στηρίζει!

. . . . . . . . . . .

vii. «- Εντάξει, θα ψηφίσω λαμόγιο, αρκεί…«

«…Να ροκανίσει το Σύστημα από μέσα! Έστω καί γιά την προσωπική του φιλοδοξία!»

Έ, τί να σου πω, μωρέ καημένε κι εσένα;! Το ροκάνισμα του Κατεστημένου από μέσα είναι από τα πιό παλιά (καί πιό επιτυχημένα) ανέκδοτα όλων των εποχών!

Μου θυμίζεις κάτι σοβαρούς ( ; ) τύπους, με προέλευση κυρίως από τημΜπόλιν, που τα βάζουν με την Επανάσταση του 1821.

[Όχι πως δεν έχουν κάποια δίκια, όχι πως δεν έβαλαν το χεράκι τους οι ξένοι να ξεσηκωθούμε, ώστε να μας σφάξουν οι Οθωμανοί – αλλά δεν ξεκινάμε ιστορική ανάλυση εδώ.]

Διότι, λέει, αν δεν γινόταν Επανάσταση γιά μερικά χρόνια ακόμη, οι Έλληνες θα ξαναμπαίναμε επικεφαλής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας καί θα την μετατρέπαμε πάλι σε Ελληνική, χωρίς να χρειαστεί να πέσει ούτε τουφεκιά!

Ναί, πώς;!

Το «ροκανίζανε» κι αυτοί το Κατεστημένο από μέσα, επί 368 χρόνια!!!… από την εποχή των «ανθενωτικών» γλειφτών του Μεχμέτ Β’. (Όχι πως οι φιλοδυτικοί ήταν καλύτεροι.) Με αποτέλεσμα, όμως, μηδενικό. Θέλανε κι άλλο χρονικό περιθώριο, επομένως; Προς τί; Αφού η μέθοδός τους δεν απέδωσε. Να μην αναφέρω ότι κάτι προτεστάντες καί κάτι τέτοιοι τους δούλευαν ψιλό γαζί τους «Φαναριώτες» όλ’ αυτά τα χρόνια!

[Οι Φαναριώτες σχεδίαζαν καί περίμεναν, οι εβραίοι βγαίνανε βεζύρηδες καί πρωθυπουργοί. Οι δικοί μας, το πολύ γραμματείς καί μεταφραστές. Άντε, καί βοεβόδες. Αλλά μέχρις εκεί.]

Άσε μας, μωρέ.

. . . . . . . . . .

viii. Μή με λες «βλάκα», αφού τα ξέρω τα βρώμικα!

Σύμφωνοι. Όλοι ξέρουμε ότι τα εκλογικά αποτελέσματα τα βγάζει ιδιωτική εταιρεία, με αδιαφανές μετοχολόγιο… που παραπέμπει σε κάτι τράπεζες κατά Ευρώπη μεριά. Κι όλοι ξέρουμε πως «τράπεζες» επί της ουσίας σημαίνει «Κόκκινη Ασπίδα».

Κι όλοι ξέρουμε πως έχουν γίνει αμέτρητες εκλογικές παρατυπίες, πχ σε κάποια εκλογικά τμήματα εμφανίστηκαν ψηφοδέλτια κόμματος …που δεν κατέβαινε στις (ευρω)εκλογές! Κι όλοι ξέρουμε πως η δυστυχής χώρα μας είναι προτεκτοράτο. Οι δέ ξένοι μας έχουν γιά ξέκαμα.

Το θέμα είναι, τί κάνουμε γιά ν’ αλλάξουν αυτά. Τίποτε, έ;

Είμαστε, λοιπόν, βλάκες – κι εγώ κι εσύ κι ο παρακεί; Ή δεν είμαστε;

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Αυτά – προς το παρόν.

Βλέπετε καθαρά πως με το παρόν πολιτικό / εκλογικό σύστημα, ό,τι καί να κάνεις, χαμένος βγαίνεις. (Φυσικά καί είναι προμελετημένο καί καραστημένο.) Άσχετο τί νομίζεις.

«- Κι εσύ, ρέ εξυπνάκια Εργοδότη, τί προτείνεις αντί του σάπιου θεσμού των εκλογών, που -αντί να λες κι ‘ευχαριστώ’, που τον έχεις- δεν σκέφτεσαι πως σε άλλα κράτη δεν υπάρχει κάν;

Επανάσταση;»

Ναί, θα ήταν κάποια λύση· ειδικά αν μου απαντούσε κάποιος τί θα κάναμε απέναντι στους ξένους, που θα επενέβαιναν με άγριες διαθέσεις. (Σχέδια χιλετιών εναντίον μας ΔΕΝ αφήνονται ν’ ανατραπούν από …επαναστάτες.) Τα ίδια, βέβαια, ισχύουν καί γιά την (σμικρώτατη) περίπτωση που θα βγεί κυβέρνηση καθαρά πατριωτική – πράγμα, γιά το οποίο δεν μιλάει κανένας (εντός, ή εκτός εισαγωγικών) πατριώτης.

Θα ήταν. Υποθετικός λόγος.

Διότι, μία επανάσταση στην Ελλάδα δεν είναι λύση σήμερα, ούτε πρόκειται να είναι στο ορατό μέλλον. Επειδή:

• η κοινωνία μας, στο μέγιστο ποσοστό της, αφ’ ενός έχει αποβλακωθεί,
• αφ’ ετέρου, αριστερίζει,
• εκ τρίτου, κυνηγάει τον επιούσιο,
• εκ τετάρτου, κοιτάζει το βόλεμά της ως πρώτη προτεραιότητα – καί τα ιδεολογικά / πατριωτικά / εθνικά, ούτε που τα θυμάται κάν. (Τά ‘χει… θα χρησιμοποιούσα παθητική μετοχή δυσόσμου ρήματος, επί το ακριβέστερον.)

Κοντολογής, αυτό που λέει θυμοσοφικώς ο Παλαιός:

Το κάθε Ζό θέλει απλά να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, καί η κατάσταση ας μην αλλάξει ποτέ!

Οπότε, πού να βρεθούν κι επαναστάτες, να ξεκινήσουμε;! Να βάλουμε μικρές αγγελίες, μπάς καί τους βρούμε; 🙂

. . . . . . . . . . .

Τώρα, όπως είναι τα πράγματα, η κατάσταση θ’ αλλάξει μόνον με τον Γ’ ΠΠ, ή με μεγάλη εθνική συμφορά· ή με συνδυασμό των δύο. (Γνωμούλα μου: τον βλέπω τον συνδυασμό να έρχεται τρέχοντας!)

Όμως, επειδή ρωτήσατε: εάν καί όταν αλλάξουν τα πράγματα, προτείνω συμμετοχή ΟΛΩΝ μας στα κοινά, ως βουλευτές, με θητεία ετήσια καί άπαξ διά βίου. Όπως ακριβώς πάμε θητεία στον στρατό. Καί μετά, όξω απ’ την πόρτα – καί νά ‘ρθουν οι επόμενοι.

[Αν αυτό δεν είναι δημοκρατία, τότε τί είναι; ο σημερινός άπαξ της τετραετίας βόθρος επιλογής απ’ αυτά που ετοίμασαν άλλοι πρίν από μας γιά μας; Καί τί θα πεί «επαγγελματίας πολιτικός», δηλαδή;

Ή, μήπως, έχεις σήμερα την ευκαιρία εσύ να βγείς έστω καί βουλευτής – άσε τα παραπάνω αξιώματα; ]

Ώστε:

• Καί να συμμετέχουμε, όντως έχοντας την πολύ όμορφη αίσθηση πως η Πατρίδα μας δίνει σημασία, έστω καί γιά λίγο.
• Καί να βοηθήσουμε αυτή την έρμη Πατρίδα με τον τρόπο μας ο καθένας. (Όλοι είμαστε απαραίτητοι!)
• Καί να μην προλαβαίνει να δοθεί χρόνος στην πτωτική φύση του ανθρώπου γιά ύποπτες κολλεγιές καί λαμογιές.

Κάπως έτσι.

. . . . . . . . . . .

Καλή ψήφο την Κυριακή!

Μόνο μην το πάρετε πολύ σοβαρά το θέμα, διότι με μαθηματική βεβαιότητα θα πικραθήτε. Καί δεν το θέλω.

Η Πεννάρα

Έλα καί δώρο αρθράκι εκτός προγράμματος!

. . . . . . . . . . .

Είδα πως σχολιάσατε δεόντως τη στέψη του Καρόλου καί της Καμήλας.

Είδα, επίσης, πως σας έκανε κι εσάς εντύπωση η τύπισσα, πού ‘κανε βόλτα τη μεσαιωνική σπάθα μέσα στον ναό. Καί όντως, η συγκεκριμένη ήταν το σημαντικώτερο πρόσωπο στην τελετή.

2R022X2 Lord President of the Council, Penny Mordaunt, holds the Sword of State walking ahead of King Charles III during his coronation ceremony in Westminster Abbey, London, Saturday May 6, 2023. (Yui Mok, Pool via AP)

Αλλά την περάσατε ξώφαλτσα. Ακόμη κι ο κύριος Μαντζιάρης δεν έδωσε ολόκληρη την πρέπουσα σημασία.

Όθεν, λίγα λόγια γι’ αυτήν.

. . . . . . . . . . .

Η Πεννάρα η Μορντώ (ήτοι, η γκόμενα με τη χατζάρα στην τελετή στέψεως) αυτή τη στιγμή είναι το νούμερο 2 στο κόμμα των Συντηρητικών – κι εννοείται, πως διεκδικεί την ηγεσία των Συντηρητικών, και επομένως την πρωθυπουργία (αν φάει σούτ ο Ινδός).

Τώρα, βέβαια, μόλις πέρισυ (ξανα)βγήκε γυναίκα πρωθυπουργός στην αγγλίτσα, καί τά ‘κανε θάλασσα. Αλλά η λεγάμενη θεωρώ πως είναι η προσωποποίηση της χαζογκόμενας, αυτηνής που -με το συμπάθειο- τη χουφτώνουν στα πάρτυ καί τσιρίζει. 🙂 Η Πεννάρα, όμως, δεν είναι Λίζ.

Επί της ουσίας, όμως, η Πεννάρα (Πηνελόπη-Μαρία το βαφτιστικό της) δεν είναι ένα απλό κομματόσκυλο, έστω καί υψηλόβαθμο· αυτή τη στιγμή τυγχάνει η ισχυρώτερη γυναίκα της αγγλίτσας! (Η βασίλισσα Καμήλα είναι, βεβαίως, παραπάνω απ’ αυτήν, αλλά «βασιλεύει, δεν κυβερνά» – δόγμα, που ισχύει από τον πρώτο μονάρχη της δυναστείας του Αννόβερου στην αγγλίτσα.)

Γιατί;

Διότι είναι η επικεφαλής του μυστικοσυμβουλίου του θρόνου!!!!! Δηλαδή, όλου του κράτους.

Έπαθα πλάκα όταν το έμαθα, διότι ιστορικώς σε τέτοιες θέσεις βρίσκαμε πάντα άντρες. (Ο αρχιερέας στην αρχαία Αίγυπτο, ο Μέγας Μάγιστρος των Ναϊτών καί επικεφαλής του συμβουλίου των 5, κτλ κτλ κτλ.) Άντε, επί Βυζαντίου στο λεγόμενο «Σιλεντιάριον» ( = «σιωπηρόν», ήτοι μυστικοσυμβούλιο) νά ‘ταν καί κανένας ευνούχος· αλλά γυναίκα, ποτέ.

Βλέπετε, σε όλους ανεξαιρέτως τους πολιτισμούς, το μυστικοσυμβούλιο είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ εξουσία! Άρα, πόσο ισχυρό πρέπει να είναι ένα άτομο (ανεξαρτήτως φύλου), γιά να του ανατεθεί τέτοιος ρόλος!… Κι εννοείται, έθνος καί κράτος χωρίς μυστικοσυμβούλιο ( = φυλετικό ιερατείο), είναι γιά τον γάϊδαρο καβάλα. (Κάτι σας θυμίζει αυτό το τελευταίο, έ; 🙂 )

. . . . . . . . . . .

Η κυρία Μορντώ πολιτικώς προωθεί νεοταξίτικα πράγματα (ατζέντα λοατκι, κτλ). Όμως, απ’ την άλλη, επειδή όντως έχει λαϊκή καταγωγή, πάει καί στις μπυραρίες καί κατεβάζει όχι απλά «πάϊντς», αλλά ολόκληρες νταμιτζάνες μπύρας, ανάμεσα σε εργαζόμενους καί λοιπούς λαϊκούς τύπους. (Λέει καί σόκιν αστεία, απ’ ό,τι φημολογείται! 🙂 )

Δηλαδή, έμ καί με τον αστυφύλαξ, έμ καί με τον χωροφύλαξ! Αρκετά έξυπνο, όσον αφορά τη δημόσια εικόνα της.

. . . . . . . . . . .

Αυτά απάνω-κάτω, αλλά να κάνουμε καί λίγο κουτσομπολιό – γιά τους επίδοξους καρδιοκατακτητές αρσενικούς: η Πεννάρα παντρεύτηκε μονάχα μία φορά, μονάχα γιά έναν χρόνο, καί χώρισε! Τα είχε καί μ’ έναν μάλλον νερόβραστο τύπο, αλλά τον σούταρε κι αυτόν.

Παρά τα 50 της χρόνια (λάθος έκφραση· αντιθέτως… η γυναίκα γίνεται γυναίκα μετά τα 50…), καί παρά το ότι ως Νορμανδή είναι ελαφρώς ξυλάγγουρο, τη θεωρώ ωραία γυναίκα. (Πάρτε μάτι πχ εδώ. Στην πρώτη φωτογραφία, παραδίπλα ο νερόβραστος.)

Ωστόσο, αν πάτε να της την πέσετε, σκεφθήτε το πρώτα καμιά εικοσαριά φορές. Διότι είναι σα να θέλετε να πάρετε βασιλική κόμπρα γιά κατοικίδιο!

«- Καί γιατί, ωρέ Εργοδότη; ενδιαφέρεσαι εσύ γιά πάρτη σου, καί θες να μας διώξεις απ’ τον ανταγωνισμό καί τα λες αυτά;» 🙂

Όχι, διότι έχω άριστα κατανοήσει στη γκλάβα μου πως υπάρχουν κι άλλες γυναίκες στον κόσμο! 🙂

[Αθάνατε Ροΐδη!…

Γιά να μαθαίνετε: αυτά τά ‘λεγε γιά τον πρώτο γκόμενο της Πάπισσας Ιωάννας, τον καλόγερο Φρουμέντιο, που τον εγκατέλειψε η Ιωάννα κι έβαλε τα κλάμματα… μέχρις ότου πέρασε από μπροστά του μιά όμορφη βοσκοπούλα, κι ο μονοκόμματος -ως Γερμανός- Φρουμέντιος κατενόησε ότι υπάρχουν κι άλλες γυναίκες στον κόσμο! Καρα-lol!!!]

Αλλά…

…Κοιτάχτε. Το ωροσκόπιό της (έστω, σε μία συγκεκριμένη ανάγνωση) δείχνει γητεύτρα απίστευτης ισχύος! Με ό,τι κι αν μπορεί να σημαίνει αυτό.
Άλλως τε, δεν θα τη βάζανε σ’ αυτή τη θέση, αν ήταν ένα τυχαίο άτομο.

. . . . . . . . . . .

Ηθικόν δίδαγμα: έτσι κάνουν τα σοβαρά κράτη! Βάζουν τα πρόσωπα που πρέπει στις θέσεις που πρέπει.

Γι’ αυτό κρατιούνται μέσα στον χρόνο.

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Στο πολύ σοβαρό: ναί, Ατλαντίδα – κι αυτή. Καί ναί, παρόμοιος ρόλος με τον σημερινό, μόνο που δεν πήγε καθόλου καλά.

Θα επιθυμούσα πολύ μιά συνάντηση μαζί της, αλλά μόνον αν είχα το αντίστοιχο αξίωμα με το δικό της γιά την Ελλάδα. (Προεδρεύων του φυλετικού μας ιερατείου, παναπεί.) Δυστυχώς, δεν το έχω. Αν το είχα, πολλά πράγματα θα έμπαιναν στη θέση τους· όπως πχ γιά το ποιός είναι το αφεντικό σε ποιόν – κι αν τελικώς η ανθρωπότητα χρειάζεται ολωσδιόλου αφεντικά.

Δεν είναι εύκολο να ξερριζώσεις εσφαλμένες ιδέες από τα κεφάλια τέως κοσμοκρατόρων.

Υγ 2: Όχι μόνον άντρες στα μυστικοσυμβούλια, αλλά καί άγαμοι.

• Οι ευνούχοι, ευνόητο γιατί.
• Οι Ναΐτες τυπικώς τουλάχιστον ήταν καλόγεροι, μην ξεχνάμε, άρα είχαν πάρει όρκο αγαμίας.
• Οι δε αρχαίοι Αιγύπτιοι ιερείς ήταν κι αυτοί άγαμοι (γιά να μην έχουν εξαρτήσεις από εγκόσμια θέματα).

Τώρα, βέβαια, αν οι δύο τελευταίες κατηγορίες είχαν κι από καμιά γκόμενα στη ζούλα, άλλο θέμα. Επισήμως, όμως, δεν είχαν.

Άνευ συζύγου καί παιδιών καί η Πεννάρα…

«Ποσοστά» στο Αιγαίο καί απλή λογική

Όσο ο κοσμάκης ασχολείται με τις προεκλογικές υποσχέσεις ηλιθίων καί παλιανθρώπων, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε μιά άσκηση απλής λογικής.

. . . . . . . . . . .

Όλοι βλέπουμε (ελπίζω, δηλαδή…) το πού πάνε τα πράγματα μ’ εμάς καί την Τουρκία, «ceteris paribus» (εάν όλα τα υπόλοιπα παραμείνουν όπως είναι – παναπεί, να διατηρηθούν οι τρέχουσες ψευδεπίγραφες «ειρήνη» καί «τάξη»). Εξηγούμαι:

Ήδη ο εχώριος πωλητικός κόσμος μας το λέει κατάμουτρα, ότι με τους Τουρκαλάδες πρέπει «να τα βρούμε»…. εννοώντας όχι να (ξανα)βρούμε εμείς τις πατρίδες που -προσωρινά- χάσαμε στη Μικρά Ασία, αλλά να δώσουμε στους Τούρκους ένα μεγάλο κομμάτι του Αιγαίου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται – από αλιεύματα, έως έδαφος νησιών ΜΑΣ, καί φυσικά υπέδαφος (πετρέλαια / αέρια / ορυκτά). Διότι, λέει, οι Τουρκαλάδες «έχουν δικαιώματα» στο Αιγαίο, μιά που οι δυτικές ακτές τους βρέχονται απ’ αυτό.

Κανείς, όμως, δεν λέει:

• ότι τα δικαιώματα κάθε κράτους περιορίζονται μέσα στα σύνορά του, όχι έξω απ’ αυτά,
• (…’ντάξ’… άμα τό ‘λεγαν αυτό, θά ‘πρεπε να κράξουν καί τους ηπαπαραίους! Έχουν μιά δικαιολογία καλούτσικη…)
• καί ότι καθόλου δεν είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε οικονομική καί εδαφική κυριαρχία σε οποιονδήποτε, αν δεν του τή χρωστάμε. Οι διεθνείς σχέσεις ΔΕΝ ορίζονται με κριτήριο τη …φιλευσπλαχνία!!!
• Χρωστάς, μόνον άμα χάσεις σε πόλεμο, ειδικά πόλεμο που τον ξεκίνησες εσύ. Ειδικώτερα, που τον ξεκίνησες αδίκως. Μόνον τότε υποχρεούσαι σε δόσιμο.

Συνεπώς, ήδη από την αρχή, οι συζητήσεις γιά να δώσουμε στην Τουρκία έδαφος / υπέδαφος, ξεκινάνε με παραλογισμό.

Αλλά, οι πωλητικοί επιμένουν να μας ζαλίζουν τον έρωτα στις τηλεοράσεις, με την ΠΑΡΑΛΟΓΗ αξίωση «να τα βρούμε» με την τουρκίτσα.

. . . . . . . . . . .

Δυστυχώς, όμως, κι ενώι οι περισσότεροι καταλαβαίνουν:

• πως αυτά τα «να τα βρούμε» είναι καραμπινάτες μαλακίες,
• καί πως αυτές οι μαλακίες δεν είναι ιδέα των εγχωρίων πωλητικάντηδων, αλλά ισχυρών ξένων,

τί κάνουν;

Τα εξής απαράδεκτα:

• Αδρανούν, καί δεν το σκέφτονται κάν. Σά να μήν τους αφορά το θέμα. (Ρέ νησιώτες, εκεί στο ανατολικό Αιγαίο, εσάς αφορούν πρώτα αυτά τα «ναταευρήματα». Σκοπεύετε να ρίξετε κανένα φτύσιμο σε κανέναν πωλητικό, ή απλά η ζωή συνεχίζεται; Δεν σας άκουσα να μιλάτε.)
• Ακόμη χειρότερα, μερικοί σηκώνουν ψηλά τους ώμους, καί λένε: «- Δεμπανα δώσουμε κάμποσο Αιγαίο; καί τί έγινε; Μπάς καί σταματήσουν να μας πρήζουν τ’ @@ οι τουρκαλάδες…»
• Τρίς χειρότερα, οι περισσότεροι ετοιμάζονται να ψηφίσουν πωλητικούς καί κόμματα, που …«θα τα βρούν» με την τουρκίτσα.
• Καί, τετράκις χειρότερα, υπάρχουν καί οι …πιστοποιημένοι ραγιάδες καί ραγιαδόφρονες!… Αυτοί, που ονειρεύονται «φαναριωτισμούς» καί συνομοσπονδίες με την τουρκίτσα, ή σκέτη επαναφορά της Οθωμανοκρατίας – καί τους εαυτούς τους σε ευνοημένες θέσεις μέσα στο ντοβλέτι: από γιουσουφάκια, έως προύχοντες. Κι η Ελλάδα να πάει να.

[Ναί, πολύ μεγάλη ανάγκη σας είχαν οι τουρκαλάδες εσάς τους τελευταίους, ώστε να μοιραστούν μ’ εσάς την εξουσία τους! Ξού, ρέ ζώα!!!

Ακόμη κι αν αλλαξοπιστήσετε, πάλι θα είσαστε δίποδα βήτα διαλογής. Διότι κι οι Κούρδοι είναι καί μουσλίμια, καί ορίτζιναλ υπήκοοι τουρκίτσας. Αλλά…

Μονάχα θα σας πηδάνε οι τουρκαλάδες, καί πολύ θα σας είναι.

Καί καλά θα σας κάνουν.]

. . . . . . . . . . .

Αν ρωτήσεις, τώρα τον πολύ κοσμάκη, γιατί νομίζει ότι θα ησυχάσουν τα πράγματα με την παραχώρηση ενός μέρους του Αιγαίου στην τουρκίτσα, θα σου απαντήσει κάτι σαν:

«- Τα έχουν ήδη κανονισμένα οι ηπαπαραίοι. Γνωρίζουμε ότι θα μας ρίξουν στη μοιρασιά, αλλά να ησυχάσουμε επιτέλους!»

Καί, όντως, η μοιρασιά του Αιγαίου έχει αρχίσει να υλοποιείται τουλάχιστον από το 1975, όταν καί «ατύπως» δόθηκε εντολή να σταματήσουμε τις καταρρίψεις αεροπλάνων της Τούρκ Χαβά Κουβεττλερί. (Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχουμε καταρρίψει κανένα.)

Καί, όντως, η «εντολή» των «Μεγάλων Δυνάμεων» για κάτι χειρότερο απ’ την παραχώρηση του Αιγαίου, δηλαδή το να υποχωρήσει η εδαφική κυριαρχία της Ελλάδας στα σύνορα των Τεμπών (ή, χειρότερα, του Δομοκού), δηλαδή να σβηστεί καί ν’ αναστραφεί η εποποιΐα του 1912-1919, είναι ιστορία που χρονολογείται από το 1915 περίπου.

Όμως, εδώ προκύπτουν κάποια τρομερά ερωτήματα. Που, όμως, θα τα έθετε ο οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος, αλλά όχι ο υπνωτισμένος νεοελληνάκος (που χειροκροτάει «αρχηγούς»).

. . . . . . . . . . .

Ερώτημα πρώτο:

• Γιατί δεν διαβάζεις Ιστορία, υπνωτισμένε νεοελληνάκο;

Ως γνωστόν, το 1942 ο «κύριος» Άντονυ Ήντεν πρότεινε στους τουρκαλάδες τα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου ως δώρο, αν έβγαιναν στον πόλεμο μαζί με την αγγλίτσα, εναντίον της γερμανίτσας.

Ως λιγώτερο γνωστόν, την ιδέα αυτή την έβαλε στην κεφάλα του Ήντεν ο Μουστάκιας. (Όχι πως δεν θά ‘θελαν, ή δεν θα μπορούσαν καί οι Άγγλοι από μόνοι τους να σκεφτούν τέτοια πράγματα.) Βέβαια, όταν ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς αμέσως μεταπολεμικά είδε ότι οι Άγγλοι σκόπευαν να κλείσουν τον διάδρομο του ανατολικού Αιγαίου (βάζοντας χέρι στα Δωδεκάνησα), αφ’ ενός έστειλε καί καναδυό πολεμικά πλοία στην περιοχή, αφ’ ετέρου υπέγραψε -ως μή ώφειλε- την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα.

[Ως μή ώφειλε, διότι δεν έπεφτε σε κανέναν λόγος, άρα ούτε καί σ’ αυτόν. Η διαφορά προς επίλυσιν ήταν καθαρά διμερής: Ελλάδας – ηττημένης Ιταλίας.]

Οι Τούρκοι, όμως, ευτυχώς (γιά μας) απέρριψαν την πρόταση, διότι: (α) δεν θα τα χαλούσαν τόσο εύκολα με τα παλιά τους φιλαράκια, τους Γερμανούς των «σιδηροδρόμων της Βαγδάτης«, (β) διέβλεψαν (ορθώς) ότι η Γερμανία θα ήταν η ουσιαστική νικήτρια του Β’ ΠΠ, με υπέρ αυτών (οικονομικές καί άλλες) συνέπειες αυτού του γεγονότος, τουλάχιστον γιά μισόν αιώνα στο μέλλον, καί (γ) πιθανώτατα περίμεναν μεγαλύτερο μπαχτσίσι. (Πάγια τακτική τους, άλλως τε.)

Απ’ την άλλη, οι Γερμαναράδες (ήδη κατακτητές της Ελλάδας) τά ‘μαθαν αυτά, λύσσαξαν, καί …ενίσχυσαν τις φρουρές τους στο ανατολικό Αιγαίο!!!

[Εδώ ακριβώς παίζει καί το θρυλούμενο «σχέδιο Αλέξανδρος», δηλαδή να τα βρούμε με τους Γερμαναράδες μέσα στο 1941, καί πρίν τα πράγματα αγριέψουν μεταξύ μας· καί, με τη βοηθειά τους, να επανακτήσουμε την Ιωνία ΜΑΣ. Δυστυχώς, δεν περπάτησε τελικά.

Ά, ρέ Τσολάκογλου, στερνή σου γνώση να την είχες πρώτα!… Δεν τον άκουσες τον μητροπολίτη Ιωαννίνων, να σε ορκίσει πρωθυπουργό πρίν τη συνθηκολόγηση! Αλλοιώς θα ήταν τα πράγματα μετά.

Πώς να σε / μας σεβαστούν οι Γερμανοί, μετά; διότι, άλλο ο δοτός πρωθυπουργός, άλλο ο ορκισμένος από τον Ελληνικό Λαό. Κι άλλο να συνθηκολογεί πρωθυπουργός, κι άλλο ο επικεφαλής αξιωματικός του πεδίου μάχης…]

. . . . . . . . . . .

Ερωτημάτων δεύτερο πακέτο:

Μερικοί, που κάπως διάβασαν καί κουτσοέμαθαν κάποιες φάσεις της Ιστορίας μας απ’ τα Ιντερνέτια, λένε:

«- Ναί, τα ξέρουμε αυτά, καί το ίδιο κάνουν τώρα καί οι Αμερικάνοι, γιά να δελεάσουν την Τουρκία!»

Όμως, γιατί να τη δελεάσουν την Τουρκία (να μείνει στο Δυτικό «στρατόπεδο»), καί μάλιστα με πράγματα που ΔΕΝ τους ανήκουν; (Άμα θέλουν χουβαρνταλίκια με την τουρκίτσα, γιατί δεν της χαρίζουν πχ το Τέξας; Νά ‘τα καί τα πετρέλαια!)

Δεν ξέρουν / δεν βλέπουν ότι η Τουρκία:

• έχει ήδη διαλέξει στρατόπεδο,
• είναι άπληστη,
• δεν είναι της εμπιστοσύνης,
• θα τους χορεύει στο ταψί, όποτε της δοθεί ευκαιρία,
• είναι ασταθής (καί κάθε άλλο, παρά «περιφερειακή υπερδύναμη»), καθ’ ό πολυφυλετική καί πολυθρησκευτική; (Το Κουρδιστάν, γιατί το …κουρδίζουν τόσα χρόνια οι ηπαπαραίοι, άλλως τε; )

Τα ξέρουν, καί τα βλέπουν. Αλλά, επιμένουν. Καί όχι, δεν είναι (μόνον) ντουβάρια γκάνγκστερζ, που δεν ξέρουν / δεν έχουν ανάγκη από διπλωματία κι ευγένειες. Έχουν τον σκοπό τους.

Το γιατί ακριβώς τα κάνουν αυτά οι ηπαπαραίοι (κι όχι ακριβώς αυτοί – αλλά οι Χάζαροι, που τους καβαλλήσανε), υπνωτισμένε νεοελληνάκο, θα σου το πω στο τέλος.

. . . . . . . . . . .

Ερώτημα τρίτο:

• Αφού ήδη η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο των ηπαπαραίων (από το 1947), γιατί δεν συζητάνε μονάχα μ’ εμάς γιά το Αιγαίο (κι εντάξει, εν γνώσει μας ότι θα μας ρίξουν αγρίως στη μοιρασιά), κι ανακατεύουν καί την τουρκίτσα;
• Γιατί δεν παίρνουν νταβατζηλίκι ένα 99% των πετρελαίων / αερίων του Αιγαίου, καί να τελειώνουν όλα; Αφού μπορούν, κι αφού τώρα από τέτοια έχουμε το μηδέν (0) τοις εκατό, μιά που δεν γίνονται εξορύξεις. (Άρα, τί είχαμε, τί χάσαμε; ) Τον χρυσό της Χαλκιδικής, πώς τον πήραν στο 100%; (Ναί, ξέρω, εκεί είναι …Καναδοί… 🙂 )

«- Μά, επειδή θέλουν να δελεάσουν την τουρκίτσα!», λέει ο υπνωτισμένος νεοελληνάκος. «Τά ‘παμε παραπάνω! Στο κάτω-κάτω, οι ηπαπάρα θα μας …προστατέψουν, διότι δεν θα τολμήσει η τουρκίτσα ν’ αμφισβητήσει τα ποσοστά! 90% οι ηπαπαραίοι, 5% εμείς, 5% αυτοί!… καί θα το βουλώσουν οι γείτονες καί ‘σύμμαχοι’!»

Έ, λοιπόν, παλιομαλάκα, σού ‘χω σαρπράϊζ! Αμέσως μετά.

. . . . . . . . . . .

Ερώτημα τέταρτο:

• Ρέ Ζό, ποιά «ποσοστά μας» θα «προστατέψουν» οι ηπαπαραίοι; Ξέρεις εσύ κανέναν ληστή, που θα σου αφήσει τα μισά σου χρήματα, καί δεν θα σου τα πάρει όλα; Γιατί θα σταματήσει η Τουρκία, άμα πάρει φόρα; Καί ποιός λες να τη σταματήσει; το φάντασμα του Κολοκοτρώνη;
• Την Κύπρο, ρέ Ζό, την «προστάτεψαν» οι «προστάτες» της Άγγλοι, ή σταμάτησαν τους Τούρκους να μην επεκταθούν; Μήπως τους σταματάνε μισόν αιώνα τώρα, να μην κάνουν εποικισμό;

Λοιπόν, υπνωτισμένε νεοελληνάκο, γιατί νομίζεις πως η Τουρκία θα περιοριστεί στο 5-10-50% του Αιγαίου, που θα της χαρίσουμε, ή στα «2-3 νησάκια» των «προφητειών» των «γεροντάδων», καί δεν θα φτάσει μέχρι την Αθήνα;

Καί γιατί νομίζεις ότι θα τη σταματήσουν οι ηπαπαραίοι, να μην καταλάβει όλη την Ελλάδα;

Έ; Γιά πες!!!

Γιά πες, να μάθουμε κι εμείς!

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν. Γιά να το ξεκαθαρίσουμε το θέμα μιά γιά πάντα:

Αν οι Δυτικοί θέλουν μία φορά να σταματήσουν την (θαλάσσια, ή διά ξηράς – βλέπε «Ματσεντονίγια» καί αμερικανόφιλες κυβερνήσεις λοιπών Βαλκανίων) κάθοδο των Ρώσσων προς νότον, θέλουν χίλιες φορές την οριστική εξαφάνιση της Ελλάδας καί των Ελλήνων από προσώπου Γής!!! (Την οποία τώρα θ’ αναλάβει εργολαβία η Τουρκία. Καί μετά θα την πηδήξουν κι αυτήν οι δυτικοί. Τά ‘παμε.)

Κι αυτό δεν είναι τωρινό, ούτε του 1975, ούτε του 1915.

Κρατάει από την εποχή του Ελληνο-Ατλαντικού πολέμου.

Αλλοιώς (αν δηλαδή εγώ είμαι υπερβολικός, ή δεν ξέρω τί μου γίνεται), όλα τα παραπάνω ερωτήματα θα είχαν απαντήσεις που να στέκονται καί λογικά, αλλά καί σε συμφωνία με τα δεδομένα της πραγματικότητας.

Όμως, ΔΕΝ έχουν.

. . . . . . . . . . .

Αυτά, επί του θέματος· κι εσύ, υπνωτισμένε νεοελληνάκο, ξέρω πως ετοιμάζεσαι να διαπράξεις την ηλιθιότητα πού ‘χεις στο μυαλό σου: δηλαδή, να πας να ψηφίσεις τους «ναταβρούμε». Αυτούς, δηλαδή, που θέλουν να σε εξαφανίσουν από προσώπου Γής.

Το ξέρω, καί δεν μπορώ να σ’ εμποδίσω.

Κάνε ό,τι θές.

Κάνε μου, όμως, καί τη χάρη να πας να πνιγείς. Κατά προτίμηση, πρίν τις εκλογές.

Κι εσύ, καί οι «ναταβρούμε» «αρχηγοί» σου.

Φιδολογία

Σήμερα, αγαπητά μου παιδιά, θα μιλήσουμε γιά τα φίδια!

Το φίδι, λοιπόν, είναι ένα σαρκοβόρο ερπετό. Έχει δηλητήριο, με το οποίο σκοτώνει τα θύματά του, όταν τα δαγκώσει με τους κυνόδοντές του. Η γλώσσα του χρησιμεύει και ως οσφρητικό όργανο, και μπορεί να μυριστεί τα θύματά του από μακριά.

Σε πολύ νεαρή ηλικία, τρώει ζουζούνια. Αλλά, ως ενήλικο, συνήθως τρώει μικρά θηλαστικά, όπως ποντίκια, λαγούς, κουνέλια. Τρώει και πτηνά, καθώς και τα αυγά τους. Τρώει βατράχους. Υπάρχουν και φίδια (πχ βασιλικές κόμπρες), που τρώνε άλλα φίδια. Κάποια μεγαλόσωμα φίδια δεν διστάζουν να επιτεθούν και σε μεγάλα θηλαστικά, ακόμη και σε κροκοδείλους· καθώς και σε ανθρώπους, τους οποίους σκοτώνουν και τρώνε.

Επειδή το φίδι είναι πολύ ευκίνητο, μερικά φίδια απλώς επιτίθενται γρήγορα στα ανυποψίαστα θύματά τους. Άλλα, πάλι, τα κοιτάζουν στα μάτια και τα υπνωτίζουν, ώστε το θύμα να μείνει ακίνητο πρίν δεχθεί το θανατηφόρο δάγκωμα του φιδιού. Τέλος, υπάρχουν καί φίδια που τυφλώνουν το θύμα τους πρίν το δαγκώσουν, εκτοξεύοντας δηλητηριώδες σάλιο στα μάτια του.

Τα φίδια ζούν παντού:

• στην ξηρά, όπου προτιμούν το υδρόβιο περιβάλλον (έλη, λίμνες, ποτάμια),
• κοντά στη θάλασσα (είναι άριστοι κολυμβητές)· μερικά ζούν και μέσα στη θάλασσα, σε κοραλλιογενείς υφάλους,
• αλλά και στον αέρα, όπου το «ιπτάμενο φίδι» των τροπικών (άλλως: «Χρυσοπέλεια«) ανεβαίνει στα δέντρα, και μ’ ένα τίναγμα του κορμιού του πετάει (στην κυριολεξία!) σε άλλο δέντρο, μέχρι και κάποιες δεκάδες μέτρα μακριά.

Είναι αλήθεια πως ο άνθρωπος δεν κινδυνεύει απ’ όλα τα φίδια· κάποιων το δηλητήριο απλά προξενεί ερεθισμό, όπως περίπου το τσίμπημα της σφήκας. Ειδικά στην Ελλάδα, επικίνδυνο δηλητηριώδες φίδι είναι η οχιά. Ενώ πχ οι τυφλίτες και οι λαφιάτες, όχι. Ωστόσο, στις χώρες των τροπικών, τα περισσότερα φίδια είναι θανατηφόρα, ακόμη κι αν στον άνθρωπο θύμα τους παρασχεθούν αμέσως οι πρώτες βοήθειες. Το δηλητήριό τους, δηλαδή, δρά ακαριαία.

. . . . . . . . . . .

Ο αρχέγονος φόβος και η ενστικτώδης απέχθεια, που προξενούν τα φίδια στους ανθρώπους, συνετέλεσαν στο ν’ αναπτυχθεί πλήθος συμβολισμών γύρω απ’ αυτά – πάντα σχετικών (αμέσως, ή εμμέσως) με την -ύπουλη- ισχύ καί τον φόβο που αυτή προξενεί. Σπείρες, ταλαντωτικές κινήσεις αριστερά-δεξιά, και ο,τιδήποτε άλλο παρόμοιο, έχουν επίσης αποκληθεί «φίδια». (Βλέπε φίδια του κηρυκείου του Ερμή.)

Ταυτόχρονα, από τα βάθη των αιώνων πάλι, διάφορες μυστικές οργανώσεις έχουν ως έμβλημά τους κάποιο φίδι· θέλοντας έτσι να δείξουν ότι εμπνέουν τον φόβο καί κατέχουν τη δύναμη να σκοτώσουν κάθε αντίπαλο. Ειδικά εμείς στην Ελλάδα αναφέρουμε στη Μυθολογία μας δύο οφιοειδείς μεγάλους εχθρούς μας: τον (θηλυκό) Πύθωνα των Δελφών, και τον «Όφι τον Αρχαίο». Ο Πύθων πλέον είναι μακαρίτης, αλλά ο Όφις ο Αρχαίος φαίνεται πως εξακολουθεί να χαίρει άκρας υγείας… αν καί κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει ποιός ακριβώς είναι, καί πού ζή. (Ώστε να τον βρούμε καί να του ξηγηθούμε δεόντως.)

Σημειωτέον πως καί οι σιωνιστές έχουν ως έμβλημα κάποιο φίδι («σιωνιστικός όφις»). Αλλά, νά ‘ταν οι μοναδικοί που μας εχθρεύονται!… Ολόκληρο τσούρμο τέτοιων φιδο-οργανώσεων υπάρχει καί δρά εναντίον μας. Ούτε συλλογή να κάναμε από δαύτες! 🙂

. . . . . . . . . . .

Το φίδι, όμως, ούτε την απόλυτη δύναμη έχει, ούτε άτρωτο είναι. Έχει αρκετούς φυσικούς εχθρούς, που πάντα υπερισχύουν, όπως τη μαγκούστα, τη γάτα (ναί, το συνηθισμένο τριχωτό τέρας των σπιτιών μας, που γλείφει τα παπάρια του! 🙂 ), καί τον αετό.

Την πιό ποιητική αντιμετώπιση του φιδιού τη δείχνει ο αετός, που το αρπάζει, πετάει ψηλά, καί το αφήνει να σκάσει κάτω στα βράχια. (Το φίδι έχει σπονδυλική στήλη, η οποία με το πέσιμο σπάζει, καί το φίδι πεθαίνει.) Μετά, ο αετός το μεζεδιάζει με την ησυχία του στη φωλιά του, μαζί με τα αετόπουλα.

Την πιό χαριτωμένη αντιμετώπιση τη δείχνει η μαγκούστα. Ένα μικρό θηλαστικό, που χοροπηδάει διαρκώς αριστερά-δεξιά, ζαλίζει το φίδι (του οποίου όλες οι απόπειρες να δαγκώσει τη μαγκούστα πάνε στον βρόντο), και στο τέλος το δαγκώνει στον σβέρκο καί πάπαλα.

Καί την πιό Κούνγκ Φού αντιμετώπιση, τη δείχνει η γάτα!

Είχα δεί κάποτε ένα ντοκυμανταίρ, που κάποιοι ηλίθιοι είχαν βάλει αντιμέτωπες σε στενό χώρο μιά γάτα με μιά κόμπρα (όπως άλλοι τέτοιοι νομπελίστες βάζουν σκυλιά να παλεύουν μεταξύ τους), καί περίμεναν το αποτέλεσμα.

Η κόμπρα έκανε αμέτρητες επιθέσεις, αλλά η γάτα δεν καταδεχόταν κάν να χοροπηδάει αριστερά-δεξιά, σά μαγκούστα. Αντίθετα, με όλη τη γνωστή χαριτωμένη νωχέλεια της γάτας, έκανε τις ελάχιστες απαραίτητες κινήσεις, ώστε ν’ αποφεύγει το δάγκωμα. Στο τέλος, κι αφού η κόμπρα τα είχε ψιλοπαίξει, της τράβηξε δυό φοβερές νυχιές στα μάτια. Και μετά από μερικές ακόμη άκαρπες επιθέσεις της τυφλής πλέον κόμπρας, την κατάλληλη στιγμή σάλταρε πίσω της και τη δάγκωσε στο σβέρκο μ’ όλη της τη δύναμη. Αιωνία η μνήμη της κόμπρας, λέμε! 🙂

. . . . . . . . . . .

Το φίδι, λοιπόν, όχι μόνο δεν είναι άτρωτο, αλλά επί της ουσίας είναι δειλό καί αδύναμο. (Γι’ αυτό καί η Φύση το προίκισε με το δηλητήριο, ως αντιστάθμισμα.) Η αλήθεια είναι πως, όταν ακούσει ανθρώπινα βήματα, ή βήματα μεγάλου ζώου (έχει άριστη ακοή κι ακούει κι από μακριά), κοιτάζει να φύγει, ή να λουφάξει εκεί που βρίσκεται. Επιτίθεται μόνον αν κρίνει ότι κινδυνεύει, ή αν το πατήσεις. (Λογικό, διότι ακόμη κι αν άθελά σου πατήσεις πχ την ουρά μιάς γάτας, η γάτα ενστικτωδώς θα σε δαγκώσει.) Βέβαια, όταν πεινάσει, θα επιτεθεί να φάει. Αλλά, όπως προείπαμε, τα θύματα είναι «στα κυβικά του». Δεν θα κάνει εξαιρέσεις λόγωι πείνας, επιτιθέμενο πχ σε άνθρωπο, ή σε ιπποπόταμο.

Επίσης, καί παρά τον κανόνα ότι -στην τροφική αλυσίδα- οι θηρευτές είναι πολύ έξυπνα ζώα καί πουλιά, το φίδι είναι σχετικά ηλίθιο. (Η αρκούδα, γιά παράδειγμα, είναι πιό έξυπνη απ’ αυτό.) Οι κινήσεις του, η συμπεριφορά του, η επίθεση καί η άμυνά του, όλα μα όλα τα συμπεριφορικά του χαρακτηριστικά είναι απολύτως προβλέψιμα.

Κι όχι μόνον, αλλά μερικές φορές τα φίδια είναι καί σιχαμερά. Πρίν χρόνια, είχε κυκλοφορήσει στις ειδήσεις μιά ιστορία (πρέπει νά ‘ναι αληθινή, όχι αστικός μύθος), ότι σε κάποια τροπική χώρα, σ’ ένα ξενοδοχείο, πήγε κάποιος -με το συμπάθειο- να τα κάνει, καί μέσα απ’ τη χέστρα βγήκε ένας πύθωνας καί του δάγκωσε το πουλί!!!

Καταλαβαίνετε τί επακολούθησε! Τέλος πάντων, το απομακρύνανε το φίδι κακήν-κακώς, ο τύπος ευτυχώς γλύτωσε (μ’ ένα τραύμα στο πουλί του κι ένα μεγαλύτερο στην αυτοπεποίθησή του), οι δε αρμόδιοι του ξενοδοχείου είπαν ψύχραιμα ότι είναι συνηθισμένο να εισχωρούν φίδια στις αποχετεύσεις, καί να βγαίνουν μέσα στις τουαλέττες. Στις αποχετεύσεις;! Στα σκατά, δηλαδή…

Έτσι, επανερχόμενοι γιά λίγο στον συμβολισμό, είναι πολύ ύποπτη η φράση: «- Να είστε σοφοί, σαν τα φίδια!», που (αν δεν κάνω λάθος) περιέχεται κάπου στο Ευαγγέλιο. Να είμαστε τόσο σοφοί, όσο ένα ηλίθιο καί σιχαμερό ζωντανό;… Σαφώς πρόκειται γιά εμβόλιμη ανοησία καποιανού γραφιά, ο οποίος σίγουρα ανήκε σε κάποια «φιδοργάνωση», αίρεση, ή δεν ξέρω τί άλλο παρόμοιο.

. . . . . . . . . . .

Κι ερχόμαστε σ’ εσένα, «Έλληνα»!! («Έλληνας»;!… Τρομάρα σου!!!) Τί νομίζεις; ότι τόση ώρα κάνουμε μάθημα Ζωολογίας γιά τα φίδια; Σ’ εσένα αναφερόμαστε, Ζό, έ Ζό!!! Όχι, εντάξει, δεν είσ’ εσύ το φίδι. Το ξέρουμε – καί συμφωνούμε σ’ αυτό.

Λοιπόν…

Τί σκατά έχει πάθει αυτός ο λαός, μου λέει κανείς;

• Γίνονται σημεία καί τέρατα εις βάρος του, αλλά μένει ακίνητος καί αδρανής, σαν να τον υπνώτισε φίδι.
• Έχει κυβερνήτες φίδια. (Ναί, θανατηφόρους, δηλητηριώδεις, ηλίθιους καί σιχαμερούς.)
• Εξ αιτίας τους, βιώνει χοντρές διώξεις – πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, ακρίβεια, πληθωρισμό, στέρηση δικαιωμάτων, οσονούπω έλλειψη τροφίμων (τεχνητή)…
• Ξέρει επίσης πολύ καλά τί έρχεται στο άμεσο μέλλον (παραχώρηση ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του Αιγαίου, κι οι τουρκαλάδες στην Αθήνα – ποιά «συνεκμετάλλευση» καί ποιός 25ος μεσημβρινός, καί μαλακίες… υπάρχει ληστής, που θα σου αφήσει τα μισά λεφτά σου, καί δεν θα σου τα πάρει όλα; ), χωρίς πλέον να χρειάζεται να ρωτήσει «γεροντάδες», ή γεωπολιτικούς αναλυτές, διότι οι κυβερνήτες του του το λένε στα ίσα καί κατάμουτρα τί του ετοιμάζουν.

Κι όμως, αδρανεί – ή ασχολείται με ανοησίες.

Γιά το ποιός θα βγεί στις εκλογές, γιά το τί πρέπει να ψηφίσουν οι οπαδοί των κομμάτων που αποκλείστηκαν (λες καί με το οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα στις 22 Μαΐου υπάρχει πιθανότητα να γίνει η Ελλάδα Παράδεισος), γιά το ποιά «στάρ» ξεβρακώθηκε (πάλι), γιά το πού θα πάει διακοπές (αν πάρει σχετικό …επίδομα)… Καί η αντίδρασή του είναι μονάχα βρισίδια εναντίον των πωλητικάντηδων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – με τα κομματόσκυλα «τρόλλς» των κυβερνώντων (αλλά καί των λοιπών μνηστήρων της μανδάμ Εξουσίας – «αντιπολίτευση» τάχαμ) να παρακολουθούν ό,τι γράφεται, ν’ αντιγυρίζουν το βρίσιμο, να εξευτελίζουν / κοροϊδεύουν ακόμη καί τη σοβαρή κουβέντα, καί ν’ απειλούν με μηνύσεις. (Κι εμμέσως, με ξυλοδαρμούς καί άλλα τέτοια κεχαριτωμένα.)

Ρέ Έλληνα!…

Ρέ Έλληνα!…

Τί έχεις πάθει;

Τόσο πολύ σε υπνώτισαν τα φίδια; τόσο πολύ είναι το δηλητήριο που έφαγες, καί απλά το ξέρεις καί περιμένεις το μοιραίο;

Γιατί;

Γιατί δεν αντιδράς;

Καί καλά, τα φίδια τη δουλειά τους κάνουν – αυτό, που τους υπαγορεύει το dna τους. Γι’ αυτό καί σε πάνε λάου-λάου· σε υπνωτίζουν πρίν σε δαγκώσουν, γιά να μην αντιδράσεις. Εσύ, όμως;

«- Καί τί να κάνω;»

Πολλά μπορείς να κάνεις! Δεν είπαμε ότι τα φίδια είναι ηλίθια καί προβλέψιμα; Να τους στήσεις παγίδες, λοιπόν. (Πήγαινε καί μάθε πώς το κάνουν στη ζούγκλα αυτοί που τα πιάνουν καί τα τσουβαλιάζουν, καί πράξε το ίδιο.) Γιά παράδειγμα, πόσες καί πόσες φορές δεν γράψαμε εδώ, ότι κάποια μέρα θα τις ρίξουν οι ίδιοι τις τράπεζές τους (κι όχι «κινδυνεύουν με κατάρρευση», που γράφουν οι αρδ), κι άλλες τόσες σε προέτρεψα να τις ρίξεις εσύ, ακόμη τότε που ΔΕΝ το περίμεναν – διότι δεν το είχαν σχεδιάσει;

Γιά τις απαραίτητες προετοιμασίες εν όψει επερχομένων γεγονότων, πόσες φορές γράψαμε εδώ; Αντίθετα, όμως, εσύ σπεύδεις με σημαιάκια να χειροκροτήσεις τα φίδια καί τα ψέμματα που σου αραδιάζουν προεκλογικώς! Καί δεν αναρωτιέσαι, «μετά την 21η Μαΐου, τί;». Δυό βδομάδες ακόμη χαζοπανηγύρια, Έλληνα, αλλά μετά, τί;

Τί να σου πω, βρέ βλάκα, που με ρωτάς κιόλας τί να κάνεις! Κάτσε να σε σφάξουν οι λάθρο, ν’ αγιάσεις!…

. . . . . . . . . . .

Στο σημείο αυτό με γαργαλάει μιά χαιρεκακία, να πω ότι, αν τα φίδια δεν υπήρχαν, έπρεπε να τα εφεύρουμε.

Βλέπεις, αναγνώστη μου, η Ζωολογία μας ενημερώνει πως οι θηρευτές -ακόμη κι οι κροκόδειλοι- συνήθως επιτίθενται εναντίον των ασθενών μελών του κοπαδιού. Ώστε να ξεσκαρτάρει το σάπιο dna, καί να μείνουν ζωντανά τα δυνατότερα μέλη· ν’ αναπαραχθεί το είδος μόνον από / καί με υγιή καί γερά ζώα. (Άλλως τε, καί στα σπίτια μας τα σκουπίδια τα πετάμε. Δεν τα κρατάμε γιά την προίκα μας.)

Εδώ, σ’ εμάς, δυστυχώς η σαπίλα του «κοπαδιού» μας έχει χτυπήσει ένα 50% τουλάχιστον. Ολογράφως: πενήντα τοίς εκατό. Οπότε, τα «ξεσαβουρωτικά» ζωντανά, οι σκουπιδιάρηδες της Φύσης, είναι πλέον ή απαραίτητα.

Αμφιβάλλετε; Δεν θά ‘πρεπε. Γιά παράδειγμα (καί νά ‘ταν το μόνο…), πόσοι είναι αυτοί, που αμέσως υποστήριξαν τον (με το στανιό!) εμβολιασμό ΤΩΝ ΥΓΙΩΝ με άγνωστο καί αδοκίμαστο σκεύασμα, εναντίον μιάς άγνωστης καί «αδοκίμαστης» ασθένειας… που έσπευσαν οι ίδιοι να βάλουν δηλητήριο μέσα τους καί μέσα στα παιδιά τους… καί δεν ζήτησαν κάν παρασκευή φαρμάκου γιά τους ήδη ασθενείς;

Κι ακόμη χειρότερα: τώρα που βγήκε στη φόρα η βρώμα, ότι το εμβόλιο αυτό δεν θα έπαιρνε έγκριση από το πανίσχυρο λαμογιοσυνδικάτο FDA, αν είχε βγεί πρώτα φάρμακο (άρα: τα λαμόγια της Υγείας θα χάνανε δισεκατομμύρια ντάλλαρζ), βγήκε κανείς εμβολιολάγνος να ζητήσει συγνώμη, επειδή υπήρξε ηλίθιος καί δικτατορίσκος καταναγκασμού των υπολοίπων συνανθρώπων του; Όχι, έ;

Έ, λοιπόν, καλά τους κάνουν τα φίδια, όσων δεν έχουν μυαλό! Πρόκειται γιά το σκάρτο dna του είδους, καί -μας αρέσει, ή δεν μας αρέσει το ενδεχόμενο αυτό- καλό είναι να φύγει απ’ τη μέση, προς χάριν των υπολοίπων. Εμείς οι υπόλοιποι τί φταίμε, όμως;! (Καί όχι, δεν με παρηγορούν οι παροιμίες περί ξηρών καί χλωρών.)

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, Έλληνα!

Έχεις φάει καί τρώς καθημερινά φιδίσια ύπνωση. Ναρκωτικό. Δηλητήριο.

Πρέπει να καταλάβεις ότι τώρα, στα επερχόμενα γεγονότα, θα παίξεις τα ρέστα σου. Οπότε, αν χάσεις, ΔΕΝ θα έχεις οποιοδήποτε μέλλον. Το έθνος μας θα τελειώσει οριστικά· ναί, αυτό το πανάρχαιο, με τους Ηρακλείς, τους φιλοσόφους, καί τους Λεωνίδες. Τελειώνουμε, σου λέω, αν τα σκατώσουμε τώρα. Καί θα μείνει μονάχα μιά ανάμησή μας στα βιβλία Ιστορίαςτων άλλων εθνών, έως ότου αυτά …ξαναγραφτούν. Ή, έως ότου πάψουν οι άνθρωποι να ενδιαφέρονται γιά Ιστορία.

Κοίτα, Έλληνα, να ξεφύγεις απ’ την ύπνωση του φιδιού, κοίτα να συνέλθεις.

Μετά, δεν θα χρειάζεσαι οδηγίες.

Χριστός Ανέστη!

Όχι, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη! Το σκοτάδι κι η κατάθλιψη στην Ελλάδα ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!!!

Άντε γ@μηθήτε, κοπριές του wef καί των «λεσχών»!

Οι Γότθοι, τότε· σήμερα, ποιοί;

Μνήμη Στηλίχωνος

α. Ειδήσεις, «να κάνεις κεφάλι»

Έχω (υπήρχε απ’ το εργοστάσιο) ένα προγραμματάκι στο κινητό μου, που μου φέρνει «στο πιάτο» άρθρα από ειδησεογραφικούς ιστοτόπους, που θεωρεί αυτό πως μ’ ενδιαφέρουν. (Εντάξει, μας παρακολουθούν, γνωστό· κι άμα πας πχ να παραγγείλεις σώβρακα, καί δεί αυτή την ενέργεια το κινητό, θα σου φέρει στη μούρη σου καί διαφήμιση γιά φανέλλες! Αλλά οκέϋ, δεν είναι αυτό το θέμα μας.)

Στο μεταξύ, σιγά-σιγά το προγραμματάκι κατέληξε (ορθώς) στο συμπέρασμα ότι δεν μ’ ενδιαφέρει ποιά βίζιτα της «σώου μπίζνεςς» («ζώου μπίζνεςς», σύμφωνα με τον μέγιστο Αρκά! 🙂 ) χώρισε με ποιόν, ή αν φοράει βρακί όταν πάει στο σουπερμάρκετ, ή ποιά ομάδα ψάχνει αμυντικό Ευρωπαϊκού επιπέδου· καί πλέον μου βγάζει ιστορικά, πολιτικά, κι επιστημονικά θέματα.

Σήμερα, λοιπόν, μου έβγαλε αυτό: την επιδρομή των (Βησι)Γότθων εναντίον της Ελλάδας, καί μου έκανε τα κέφια γιά τα σκουπίδια.

. . . . . . . . . . .

β. Εισαγωγή

Όχι πως δεν ήξερα το θέμα (διότι σκαμπάζω από Ιστορία), όχι πως δεν ήξερα -έστω καί στο περίπου- τον βίο καί την πολιτεία των τριών βασικών πρωταγωνιστών της εποχής εκείνης:

• («κρυπτο-«)Θεοδοσίου του «μεγάλου» (στην παλιανθρωπιά),
• (παρομοίως «κρυπτο-«)Ρουφίνου («Ρουφιάνος» έπρεπε να ονομάζεται σωστότερα),
• καί Στηλίχωνος,

αλλά αγνοούσα κάτι σημαντικές λεπτομέρειες. Τις οποίες μου τις έδωσε έτοιμες το άρθρο· καί, περί ών ο λόγος, παρακάτω.

Το συγκεκριμένο άρθρο μάλλον έχει μεταφραστεί βιαστικά (καί απρόσεκτα) από κάπου, διότι σ’ ένα μέρος του γράφει πως όταν ο στρατός του Στηλίχωνα έφτασε στην Κωνσταντινούπολη, δολοφόνησε …τον Στηλίχωνα (τελείως άνευ νοήματος πρόταση)· αλλά, μετά από μερικές παραγράφους, ο Στηλίχων προφανώς …αναστήθηκε, κι άρχισε να δίνει διαταγές στον στρατό να κυνηγήσει τον Αλάριχο.

Τέλος πάντων, η ιστορία έχει ως εξής:

Η πάλαι ποτέ ένδοξη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στον 4ο αιώνα μΧ είχε μέν φτάσει σε έκταση από την αγγλίτσα / σημερινά «Midlands» (περίπου μέχρι το Γιορκσάϊρ) μέχρι τα σύνορα της Περσίας, η δέ Μεσόγειος ήταν Ρωμαϊκή λίμνη. Αλλά ουσιαστικά η αυτοκρατορία είχε μεταβληθεί σε σκορποχώρι.

Δυσκολοκυβέρνητη γάρ η τόσο μεγάλη έκταση, επομένως οι αυτοκράτορες σε μιά παρατεταμένη περίοδο (αιώνα καί πλέον) τη χώρισαν σε κομμάτια καί συγκυβερνούσαν με άλλους. Ωστόσο, οι «συναυτοκράτορες» αλληλοϋποβλεπόντουσαν, καί πολλές φορές πολεμούσαν μεταξύ τους, με σκοπό να μείνει ένας τους, ως μονοκράτωρ. Με, εννοείται, καταστροφικά αποτελέσματα τόσο γιά τον στρατό, όσο καί γιά τον κοσμάκη. Καί γιά το σύνολο κράτος, βέβαια.

Βάλτε στην εικόνα καί τις (σαφώς καταστροφικές) επιδρομές των Γερμανικών φύλων εναντίον ειδικά της Ρώμης! Βλέπετε, οι (όποιοι) Γερμανοί από τότε ορεγόντουσαν την διοίκηση της αυτοκρατορίας, εκτοπίζοντας τους «αυθεντικούς» Ρωμαίους.

Τέλος, το κερασάκι στην τούρτα ήταν η αδυναμία της αυτοκρατορίας να επιβάλει τη θέλησή της. Κι έτσι, άρχισε τις μαλαγανιές καί τις κωλοτούμπες.

. . . . . . . . . . .

[Πολύ σκληρό μάθημα γιά όσους ονειρεύονται δημιουργία μιάς Ελληνικής αυτοκρατορίας, ή έστω αναβίωση της υστερο-Ρωμαϊκής / Βυζαντινής με ελληνικό χρώμα -αλλά καί με ψαλμωδίες- κι έδρα τημΜπόλιν.

Καλά, ρέ μ@λάκες, δεν το βλέπετε πού θα καταλήξει το πράγμα; ΔΕΝ θα ελέγχεται η κατάσταση!!! Η Ιστορία σας ανοίγει τα μάτια, σας ξυπνάει με μπουγέλο κρύο νερού… αλλά είστε τόσο ηλίθιοι καί τόσο πορωμένοι, που δεν θέλετε ούτε να ξυπνήσετε, ούτε να δήτε.

Το ότι ο Ελληνισμός -οφείλει να- έχει τα δικά του σχέδια γιά το μέλλον, τα οποία περιλαμβάνουν καί εδαφική επέκταση πέραν των σημερινών Ελλαδικών ορίων, είναι κάτι άλλο· που, όμως, δεν πρέπει να μπερδεύεται με χαζούς ρομαντισμούς, ούτε να έχει ως άνω όριο αυτούς… ή το …άπειρον. (Πχ ξανά στην Υόρκη της αγγλίτσας.)

Ήτοι:

Ωραία η Κωνσταντινούπολη, ναί, να την επανακτήσουμε, ναί, να ψάλλουμε καί το «Τήι Υπερμάχωι» μέσα στην Αγία Σοφία, ναί, αλλά δεν είναι το άπαν. Δεν θα σταματήσουμε εκεί, ούτε θα επικεντρωθούμε εκεί.

Καπίσι;]

. . . . . . . . . . .

γ1. Τούμπες η μαϊμού!

Στον έναν, η κουρελιασμένη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία πλήρωνε φόρο, γιά να μην την ενοχλεί. Με τον άλλον, υπέγραφε συνθήκη φιλίας. Με τον τρίτον, εμπορικές συμφωνίες, κτλ. Με τους (ισχυρούς της εποχής) Βησιγότθους, όμως, έκανε κάτι άλλο: τους πήρε μπουλουκηδόν ως μισθοφόρους. Κι αυτοί εντάξει, ήρθαν ως μισθοφόροι, αλλά:

• Έφεραν μαζί τους καί τις φαμίλιες τους. Δηλαδή, κατσικώθηκαν εκεί, όπου θεωρητικώς ήσαν προσωρινοί.
• Απέκτησαν κι επέδειξαν υπεροπτικό θράσος απέναντι στον ντόπιο κοσμάκη. Παναπεί: εμάς μας αγαπάει ο αυτοκράτωρ καί καθόμαστε καί πληρωνόμαστε γιά να τα ξύνουμε (διότι δεν γίνονται πόλεμοι κάθε μέρα), κι εσύ μαλάκα ραγιά σκάβε τα χωράφια καί πλήρωνε φόρους, να τρωγοπίνουμε σαν πασάδες καί να κλάνουμε εμείς!

Ως αποτέλεσμα, ο λαός εξεγέρθηκε εναντίον τους. Καί, όταν βρήκε την ευκαιρία (στη Θεσσαλονίκη), έπιασε τους Γότθους καί τους εξευτέλισε.

Ως αποτέλεσμα του αποτελέσματος, τά ‘μαθε αυτά ο σκατόψυχος Θεοδόσιος, καί όρμησε με στρατό καί κατέσφαξε τους Θεσσαλονικείς στον ιππόδρομο της πόλης.

[Καί μετά τον επέπληξε ο επίσκοπος Μεδιολάνων Αμβρόσιος, κι ο Θεοδόσιος …μετενόησεν.

Ωραία εφεύρεση αυτή! Να σφάζεις μερικές χιλιάδες νοματαίους, καί μετά να …μετανοείς, κι όλα καλά! Άειντ’ από ‘δώ πέρα, ρέ!!!]

. . . . . . . . . . .

γ2. Αλλά καί λιοντάρι, όμως; Ίσως

Τέλος πάντων, μετά απ’ αυτά, καί με κάποιες άλλες αφορμές, οι Γότθοι εξεγέρθηκαν κι άρχισαν τις καταστροφές καί τις σφαγές όσων αντιστεκόντουσαν. Επέδραμαν εναντίον της ηπειρωτικής Ελλάδας, κατεβαίνοντας νότια καί μην αφήνοντας τίποτε όρθιο, φτάνοντας μέχρι τέρμα κάτω στην Πελοπόννησο. Φυσικά, τους ντόπιους Έλληνες τους έκαναν …γυμνιστές, διότι τους πήραν ό,τι είχαν καί δεν είχαν.

[Γερμανοί… σάμπως επί Κατοχής καί σήμερα, τί έκαναν καί τί κάνουν; Το 1941, πλιάτσικο τις σιδηροτροχιές της γραμμής Καλαμπάκα-Κοζάνη, πλιάτσικο τα -από καλό ατσάλι- φανάρια της παραλίας του Βόλου, καί δέ συμμαζεύεται. Σήμερα, πλιάτσικο αεροδρόμια καί δημόσιους οργανισμούς της Ελλάδας. Καί πάλι δέ συμμαζεύεται.

Λες καί χρωστάγαμε σ’ αυτούς τους χιμπατζήδες να τους κάνουμε πλούσιους, μένοντας εμείς φτωχάντζες.]

Επειδή, όμως, στα εγκλήματα πάντα υπάρχει καί ηθικός αυτουργός, ο κρυφός ενορχηστρωτής αυτών των επιδρομών των Βησιγότθων ήταν ο επίτροπος του Αρκαδίου (ανηλίκου γυιού του Θεοδοσίου), ο Ρουφίνος. Διότι ο σκατόψυχος είχε ψοφήσει στο μεταξύ, αλλά άφησε κληρονομιά στους γυιούς του την αυτοκρατορία – καί δή, σε δύο κομμάτια: την ανατολική στον (ανήλικο) Αρκάδιο, καί τη δυτική στον (επίσης ανήλικο) Ονώριο. Επίτροπος του πρώτου, όπως είπαμε, ο -επίσης σκατόψυχος- Ρουφίνος. Επίτροπος του δεύτερου, ο Στηλίχων.

Ευτυχώς (ευτυχώς, σε μεγάλο βαθμό) γιά την αυτοκρατορία -καί, κατ’ επέκταση, γιά την Ελλάδα-, αυτοί οι δύο αλληλομισόντουσαν. Έτσι, ο Στηλίχων προσπάθησε ν’ αναχαιτίσει στρατιωτικώς τους Βησιγότθους, τους έριξε μερικές γερές σφαλιάρες, αλλά δυστυχώς δεν προχώρησε σε τελική επίθεση κι εξόντωσή τους. Γιατί; Το άρθρο της Γουΐκι λέει πως είχε ν’ αντιμετωπίσει καί την απειθαρχία του στρατού του. Ιδού μιά λεπτομέρεια που δεν την ήξερα, καί μ’ έκαψε όταν τη διάβασα.

Κι ένας δεύτερος λόγος, ότι έκρινε πως δεν έπρεπε εκείνη τη στιγμή να έρθει σε σύγκρουση με τον Ρουφίνο. Γι’ αυτό καί άφησε τους (όσους απέμειναν) Βησιγότθους να φύγουν ανενόχλητοι από την Ελλάδα, ουσιαστικώς δείχνοντάς τους την έξοδο από τη χώρα. (Πώς βλέπουμε πολεμικά αεροπλάνα να συνοδεύουν έξω της χώρας τους εχθρικό, που παραβίασε τα εναέρια σύνορα; αυτό.)

Στο τέλος, οι Βησιγότθοι έφυγαν δυτικά· συνεχίζοντας, βέβαια, τις λεηλασίες καί τις καταστροφές. Το Βησιγοτθικό ληστρικό σκυλολόϊ πέρασε από Ήπειρο, Ιταλία… Ισπανία στο τέλος, ένθα έφτιαξαν δικό τους κράτος καί κατσικώθηκαν γιά κοντά δύο αιώνες εκεί· έως ότου τους πάτησαν από κάτω οι Άραβες.

. . . . . . . . . . .

δ. Η «αιδήμων σιγή» των βιβλίων

Πιστεύω, είδατε καθαρά την μέχρι τώρα εικόνα. Έχουμε έναν αληταρά, που πατάει από κάτω τους Έλληνες· κι αφήνει τη διαδοχή της ισχύος σ’ έτερον αληταρά, που κάνει τα ίδια.

• Καί ο μέν, καί ο δέ, στηρίχτηκαν σε ξένους (ουσιαστικώς) εισβολείς.
• Οι δέ Έλληνες της εποχής, απεδείχθησαν ανίκανοι ν’ αντιδράσουν όπως έπρεπε, δηλαδή πολεμικώς.
• Αλλά, ακόμη κι όταν έφτασαν στο σημείο να σχηματίσουν στρατό υπό άξιο αρχηγό, κάτι δεν πήγε καθόλου καλά (απειθαρχία).
• Ο δέ όντως άξιος αρχηγός του τότε στρατού της Ελλάδας, επί της ουσίας υπάκουσε διαταγές ατόμου, που όφειλε να το σφάξει στο γόνατο. (Η δεύτερη τσουχτερή λεπτομέρεια, που αγνοούσα. Την πλήρωσε αυτή τη διστακτικότητα του χαρακτήρα του ο Στηλίχων, κάποια χρόνια αργότερα.)

Προσέτι, δέ, η Γουΐκι κάνει την πάπια σε κάτι «θεματάκια». Πχ δεν μας μιλάει καθόλου γιά την πραγματική καταγωγή του Θεοδοσίου!

Ο Θεοδόσιος είναι πασίγνωστος γιά τις τρομερές καταστροφές, που προξένησε στα αρχαία Ελληνικά ιερά μέρη, καθώς καί τα διατάγματα εναντίον των Ελλήνων, που εξέδωσε.

[Μπερδεγουέη, τις κατεδαφίσεις καί καταστροφές των αρχαιο-Ελληνικών ιερών, αγαλμάτων, κτλ, τις έφεραν εις πέρας οι Γότθοι του Θεοδοσίου. Έλληνας να καταστρέψει ναό Έλληνα άλλης θρησκείας… δεν το θεωρώ πιθανό. Δέ λέω, ανέκαθεν είχαμε κι εμείς λαμόγια καί προδότες, αλλά σε τέτοιο βαθμό, μάλλον όχι.]

Είναι, επίσης, σχετικά γνωστός γιά το ότι έχωσε με το στανιό την «ΠΔ» μέσα στα ιερά βιβλία του χριστιανισμού.

Ωστόσο, είναι μάλλον άγνωστο το ότι -κι αν δεν σφάλλω- επί της βασιλείας του οι ιουδαίοι απελευθερώθηκαν από τα ορυχεία της Ισπανίας, όπου τους είχε χώσει ο Τίτος τρείς αιώνες πρίν. Οπότε, εδώ προκύπτουν κάποια ερωτηματάκια, που δεν μπορώ να τ’ απαντήσω. Όπως πχ πώς επιβίωσε αυτή η φυλή επί τρείς αιώνες υπό τέτοιες κακουχίες, καί πώς αμέσως μετά εμφανίζεται πανίσχυρη καί να έχει καταλάβει τις κορυφές της αυτοκρατορίας! Από πλευράς λογικής, κάτι δεν πάει καλά εδώ.

Διότι, όπως καλώς καταλάβατε, καί ο Θεοδόσιος, αλλά καί ο Ρουφίνος, ήσαν «κρύπτο». Δεν εξηγούνται αλλοιώς ούτε οι ενέργειές τους, ούτε το τόσο μίσος τους εναντίον μας. Η Γουΐκι, βέβαια, τον τελευταίο τον εμφανίζει ως Γαλατικής καταγωγής, αλλά καμμία σχέση. Γαλάτης σε τόσο υψηλή θέση της αυτοκρατορίας, δεν -νομίζω πως- θα (μας) φερόταν έτσι. (Καί ναί, γνωρίζω άριστα γιά την επιδρομή των Γαλατών εναντίον της Ελλάδας. Στα της Ιστορίας, δεν είμαι χθεσινός.)

. . . . . . . . . . .

Το θέμα, όμως, είναι πως η μέν Γουΐκι αποτελεί την πρόχειρη λύση στην αναζήτηση πληροφοριών, αλλά -εξ όσων γνωρίζω- ούτε τα βιβλία της Ιστορίας (οι πηγές αναφοράς, δηλαδή) αποκαλύπτουν σε βάθος τα κρυμμένα της ιστορικής εκείνης περιόδου. Βέβαια, οι γνώσεις μου της Ιστορίας είναι αρκετά καλές, αλλά εδώ χρειάζεται έρευνα μεταδιδακτορικού επιπέδου.

Ίσως να μας διαφωτίσει κάποιο άλλο άτομο, όπως πχ ο -καλύτερος από την αφεντιά μου- ψάχτης της Ιστορίας Μάρκο ντεΣάντ. Ίσως κι αν πετύχει κανείς πουθενά (καί διαβάσει, εννοείται) την αυθεντική, τρίτομη έκδοση της «Παρακμής καί πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας», του Γίββωνος.

[Εδώ, Η ξεφτίλα: 84 σελίδες σε μικρό σχήμα – σχεδόν τσέπης!!! Έτσι ήταν η αρχική έκδοση; Πού πήγαν οι υπόλοιπες σελίδες, καί γιατί, ρέ παιδιά; γιά να μην υπάρχει σοβαρό καί αδιαμφισβήτο γραπτό κράξιμο των «κρύπτο»;

Καί γι’ αυτόν τον ίδιο λόγο, το σύνολο λίπους, που αποκαλείται «Βενιζέλος», έφερε νόμο να παραδίδουμε στο κράτος όσα παλιά βιβλία έχουμε; γιά να μήν υπάρχουν σοβαρά αντιτζιού βιβλία σε ιδιωτικές βιβλιοθήκες, καί να εξαφανιστεί διά παντός η αλήθεια; Προφανώς. Άλλη εξήγηση δεν υφίσταται.]

Μέχρι τότε, όμως, αναμένουμε…

…καί προχωράμε προς την καυτή λάβα.

. . . . . . . . . . .

ε. Το ζεματιστό σήμερα

Δεν νομίζω πως χρειάζεστε επανάληψη της πάγιας αρχής μου: ότι, αν είναι να μάθετε Ιστορία, πλακωθήτε στο διάβασμα. Ή, έστω, πάτε να σπουδάσετε στη Φιλοσοφική (τμήμα Ιστορικό-Αρχαιολογικό). Ακόμη καί το μηχανικό διάβασμα απλά γιά να περάσετε το μάθημα, κάτι θα σας αφήσει. Συνεπώς, δεν κάθησα να γράψω όλα τα παραπάνω, γιά να σας κάνω τον δάσκαλο, ή ιδιαίτερα μαθήματα παύλα τζάμπα φροντιστήριο στην Ιστορία.

Ο λόγος είναι, πως οι αναλογίες του τότε με το σήμερα είναι τρο-μα-κτι-κές.

– Έχουμε σήμερα εισβολή ξένων;

Έχουμε.

– Μας γουστάρουν αυτοί οι ξένοι;

Καθόλου.

– Ζούν με λεφτά δικά μας ξύνοντας τ’ @@ τους;

Απολύτως.

– Τους έφεραν καί τους φέρνουν τα γκουβέρνα;

Ναί, ναί, καί ναί.

– Είναι «κρύπτο» αυτοί, που τους κουβαλάνε εδώ;

ΝΑΙ!!! Γιά παράδειγμα (δεν έχουν τελειωμό αυτοί…), ποιός είναι, μωρέ, ο υπουργός «μεταναστευτικής πολιτικής»; Μέχρις εδώ έχει φτάσει η μυτόγκα αυτουνού! Καί ποιός είναι ο υπεύθυνος «μεταναστευτικής πολιτικής»; Διαβάζετε καθόλου τίποτε ειδήσεις; ψάχνετε τίποτε σοβαρό στο Διαδίκτυο; ή μονάχα ποιά «στάρ» ξεβρακώθηκε;

– Θα φέρουν οι εισβολείς (ευκαιρίας δοθείσης) καί τις φαμίλιες τους;

Ναί.

– Θα ορμήσουν αυτοί οι εισβολείς, ευκαιρίας δοθείσης, να μας σφάξουν χωρίς έλεος;

Ναί.

– Καί πού το ξέρεις;

Είναι η Ιστορία, ηλίθιε! Να σου το πω κι αλλοιώς: ίδια δεδομένα οδηγούν σε ίδια αποτελέσματα. Εσύ, δηλαδή, περιμένεις να δείς διαφορετικό τέλος σ’ ένα φίλμ, κάθε φορά που το ξαναβλέπεις;

– Κι αν ορμήσουν εναντίον μας, θα έχουν από πίσω καθοδήγηση;

Εσύ, τί λές; Δεν θα έχουν; Από σκέτη έμπνευση της στιγμής θα το κάνουν;

– Μπορούμε, όμως, να τους πιάσουμε εμείς πρώτοι καί να τους στείλουμε να δούν τα ραδίκια ανάποδα;

Δύσκολο.

– Γιατί δύσκολο; Τί θα πάθουμε, αν το κάνουμε;

Επειδή πρώτον, τους προστατεύει το γκουβέρνο, καί δεύτερον, είμαστε ανοργάνωτοι. Κι αν εξεγερθούμε, θα στείλει στρατεύματα να μας πατήσει από κάτω.

– Δηλαδή, δεν μπορούμε να έχουμε μιά σοβαρή, οργανωμένη, πανεθνική πολεμική αντίδραση σ’ αυτή την κατάσταση;

Δυστυχώς, όχι. (Κατά τη γνωμάρα μου, εννοείται.)

– Μά, δεν θα βοηθήσει ο στρατός μας;

…Τί να σας απαντήσω, εδώ; Βλέπετε, σε συζήτηση που είχα με πολύ αγαπητό πρόσωπο, μου τόνισε ξανά καί ξανά ότι οι στρατιωτικοί (ακόμη κι αν δεν είναι λαμόγια) δυστυχώς είναι πιστοί στον όρκο που έδωσαν, να υπακούουν στην πολιτική ηγεσία – καί να μη μιλάνε γιά μυστικά σε κανέναν παραπέρα, έστω καί πατριώτη με κεφαλαία γράμματα καί άτομο απολύτως σοβαρό.

Καί… ποιός στρατός; με ποδίτσες τέρμα απάνω καί χαλβανά τέρμα κάτω; αυτόν τον στρατό εννοείτε;

– Ωραία!… καί πες ότι βρίσκουμε άξιον αρχηγό καί συγκροτούμε άξιον στρατό. Δέν γίνεται να διώξουμε τους …Γότθους;

Δεν ξέρω. Πολύ φοβάμαι ότι θα μας ξαναφάει η μ@λακία του εγωϊσμού. Θυμηθήτε τί γράφει γιά τον Στηλίχωνα: «απειθαρχία του στρατού». Ρίξτε καί μιά ματιά στο τί γίνεται σήμερα με τα «πατριωτικά» κόμματα, καί θα καταλάβετε.

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Δεν λέω πως δεν υπάρχει ελπίδα γι’ ανατροπή της κατάστασης καί εξουδετέρωση των …Γότθων. (Αλλά καί των «κρύπτο» αφεντικών τους.) Όμως, η ελπίδα αυτή έρχεται υπό αυστηρές προϋποθέσεις. Πώς δεν γίνεται να μπείς στο πανεπιστήμιο, αν δεν διάβασες καλά γιά τις εξετάσεις; αυτό ακριβώς.

Ξεχάστε τον εγωϊσμό σας, ψάξτε γιά τους άξιους γιά αρχηγούς (θυμηθήτε το αυτό καί στις επερχόμενες εκλογές· όχι πως θ’ αλλάξει τίποτε μ’ αυτές, αλλά σαν άσκηση), κι αν δεν τους βρίσκετε, ζητήστε από το Σύμπαν να σας τους υποδείξει.

Τώρα, βέβαια, αν νομίζετε πως κάνετε γιά αρχηγοί, αναρωτηθήτε τί θα κάνατε σε δύσκολες περιπτώσεις· πχ, πώς μαζεύεις σε συντεταγμένο σύνολο εγωϊστές κι απείθαρχους. (Δεν είμαστε όλοι Κολοκοτρώνηδες καί Καραϊσκάκηδες, γιά να «τό ‘χουμε» αυτό «εκ κατασκευής».) Ή τί θα κάνεις, αν σε οποιαδήποτε εθνική εξέγερση επέμβουν με άγριο τρόπο οι ηπαπαραίοι. Αν δεν έχεις τις απαντήσεις σε τέτοια θέματα, τότε αρχηγός είναι άλλος, καί μην παιδεύεσαι. Απλά χάνεις τον χρόνο σου, προβάροντας την πανοπλία του Αχιλλέα.

Στο μεταξύ… πόσες ώρες χαζεύετε ημερησίως στο Διαδίκτυο; περιορίστε τις στις μισές· καί, κατά ισόποση διάρκεια των καταργημένων μισών, διαβάστε μανιωδώς Μυθολογία καί Ιστορία.

Τέλος, αν αναφέρουμε καί τα υπόλοιπα απαραίτητα (πχ φυσική κατάσταση, αποθήκευση τροφίμων μακράς διαρκείας, κτλ), τότε θα γίνουμε κουραστικοί. Δεν έχει νόημα. Θα γίνω, όμως, κουραστικός μέχρις αφορήτου σημείου, υπενθυμίζοντάς σας το ότι δεν υπάρχει χρόνος.

Καί, σύμφωνα με τους επιλοχίες στον στρατό πρωϊνιάτικα:

«- Τρέχουμε, τώρα!»

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Πολλή η γραπτή ανάλυση γιά τα σύγχρονα τεκταινόμενα στη Ουκρανία, αλλά ελάχιστη η αναφορά σε Χαζάρους, κι ανύπαρκτη στα αδερφάκια των Βησιγότθων, τους Οστρογότθους – που άφησαν σπόρο εκεί πέρα. Αποτελούν αυτοί, δηλαδή, την μία από τις εθνότητες που συνιστούν τη σημερινή Ουκρανία. (Γιάαα ρίξτε μιά ματιά στον χάρτη του λήμματος της Γουΐκι!…)

Λογικό, όμως· αν περιμένω σοβαρές αναλύσεις, καί δή ιστορικών θεμάτων, από τους διαφόρους -διαδικτυακούς καί μή- ερασιτέχνες χαζογραφιάδες, περισσότερες πιθανότητες έχω να πετύχω αποτέλεσμα, αν βάλω υποψηφιότητα γιά βουλευτής.

Οπότε, βλέπουμε πλέον με άλλα μάτια τον αφοπλισμό της Ελλάδας καί το χάρισμα των όπλων μας στην Ουκρανία: οι εγχώριοι «κρύπτο» γι’ ακόμη μία φορά δεν βοηθάνε μονάχα τους ομοθρήσκους τους Χαζάρους, αλλά καί τους αγαπημένους τους (αυθεντικούς) Γότθους! Κι όλ’ αυτά, εναντίον ημών των γηγενών.

Δεν υπεισέρχομαι σε ανάλυση του γιατί υφίστανται τέτοια διαχρονικά κολλητηλίκια. (Αν καθήσουμε ν’ αναλύσουμε τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα του Μάτριξ, θα φάμε μιά ζωή στο διάβασμα!) Απλώς, τα επισημαίνω· ώστε να καθίστανται γνωστά καί να εξουδετερώνονται.

Το puzzle της Κίνας

Λογοπαίγνιο μέν· αλλά, στην κυριολεξία πρόκειται καί γιά γρίφο, καί γιά την Κίνα σε κομμάτια – άγνωστο πόσο αλληλένδετα μεταξύ τους.

. . . . . . . . . . .

α. Εισαγωγή

Αυτή η συγκεκριμένη είδηση δεν είναι να την προσπερνάς – καί αναγκαστικά στέλνει παραπίσω όλες τις αμέσως προσεχείς αναρτήσεις του παρόντος ιστολογίου: η (εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα) Πφάϊζερ έκανε, λέει, μιά συμφωνία με την Κίνα, που ουσιαστικά σημαίνει ότι περί το 2030 η εταιρεία αυτή θα είναι ούτως ειπείν απόλυτος νταβατζής των Κινέζων σε θέματα υγείας καί ιατρικής θεραπείας.

Η είδηση είναι αναγραμμένη χθές το πρωΐ στο site, απ’ όπου την πήρα, συνεπώς παρμένη από την αυθεντική πηγή της καναδυό μέρες παλιότερα· συνεπώς, ελεγμένη πως δεν είναι πρωταπριλιάτικη φάρσα. (Μακάρι νά ‘ταν!…)

. . . . . . . . . . .

β1. Αντιμετώπιση θεμάτων υγείας στην Κίνα

Εκείνα, όμως, που δεν αναφέρει η είδηση, είναι τα ιατροφαρμακευτικά, αλλά καί τα γενικώτερα δεδομένα της σημερινής Κίνας! Πράγμα, που μας οδηγεί σε βασανιστικά ερωτήματα.

Ας δούμε, όμως, τα δεδομένα.

• Πρώτο δεδομένο:

Οι Κινέζοι είναι γνωστό ότι έχουν τη δική τους, παραδοσιακή (καί αποτελεσματική) Ιατρική (βελονισμό, βότανα, κτλ). Όπως έχουν καί «αγωγές υγείας» / προληπτικής Ιατρικής (πχ γυμναστική Τ’άϊ Τσί Τσ’ουάν – στο περίπου σημαίνει: «η πυγμαχία με την μεγαλοπρεπή ορολογία»), ώστε οι Κινέζοι να παραμένουν υγιείς, καί να μή χρειάζεται να καταφεύγουν σε γιατρούς.

Άλλως τε, δική τους παροιμία είναι ότι: «- Ο καλός γιατρός είναι ο αχρείαστος!» (Δηλαδή, καλύτερα -να σου λέει πώς- να μην αρρωστήσεις, παρά να τρέχεις σ’ αυτόν γιά θεραπείες.)

• Δεύτερο δεδομένο:

Η Κίνα διαθέτει τρομερή εμπειρία σε παραδοσιακά φάρμακα, πολύ αποτελεσματικά. Όπως καί σε αφεψήματα.

Όσον αφορά τα φάρμακα, έχω ιδίαν πείραν από την αλοιφή Tiger (κάτι σαν το δικό μας το Βολταρέν, αλλά πολύ πιό δραστική – υπ’ όψιν, οι Tiger που κυκλοφορούν στα ιντερνέτια έναντι 20 ευρώ το σωληνάριο, μπορεί επίσης να βασίζονται σε παραδοσιακές συνταγές, αλλά δεν είναι οι ίδιες μ’ αυτή που λέω), που είναι φτιαγμένη από μεγάλο αριθμό μανιταριών. Αυτή χρησιμοποιούν οι εθνικές τους ομάδες αθλημάτων – γιά στραμπουλήγματα κτλ. Η λέξη «αποτελεσματική» είναι φτωχή, γιά να την περιγράψει!

Επίσης, όσον αφορά τα αφεψήματα, έχουν αμέτρητα τσάγια, ειδικά το καθένα γιά άλλη πάθηση! (Εμπειρία χιλετιών, μιλάμε…) Όπως έχουν καί τσάγια απλώς γιά να περάσεις την ώρα σου με φίλους στο τεϊοποτείον.

Χαρακτηριστικό είναι το ότι πρό ετών, όταν η Κίνα ξανοίχτηκε στη Δύση γιά ελεύθερες εμπορικές ανταλλαγές, η Κοκακόλα έτριβε τα χέρια της! Γιατί; Διότι, σου λέει, άμα καταφέρουμε να προωθήσουμε την κοκακόλα σε δύο δίς Κινέζους, τη γαζώσαμε!!! Έλα, όμως, που όταν πήγαν εκεί, εισέπραξαν το μακρύτερον!

Γιατί;

Διότι οι Κινέζοι τους είπαν ότι η παράδοσή τους έχει τσάγια γιά κάθε περίπτωση, οπότε τί να το κάνουν το δικό τους χρωματισμένο ζαχαρόνερο; 🙂

Σημειώστε, ακόμη, ότι η κοκακόλα ξεκίνησε -στην εποχή του Φάρ Ουέστ- ως φάρμακο (αντιβηχικό), καί μετά άρχισε να πωλείται ως το γνωστό αναψυκτικό.

• Τρίτο δεδομένο:

Οι Κινέζοι, εκεί που είχαν από ένα ποδήλατο καί δυό φόρμες «Μάο Τσέ Τούνγκ» (πλύνε-βάλε) ο καθένας, μέσα σε μισόν αιώνα (1971-2023) έκαναν τρομερές προόδους. Τόσο οικονομικές…

[…Όχι γιά όλους, βέβαια. Αλλά γιά κάπου περισσότερους από 100 εκατομμύρια υπερπλούσιους -να σκεφθήτε, στην Κίνα υπάρχουν κατά τόπους αντιπροσωπείες της Bentley!-, οι οποίοι βγάζουν λεφτά απ’ όλους τους υπόλοιπους.

Επίσης, υπάρχει ακόμη καί αρκετή φτωχολογιά. Κυρίως κάτι εκτοπισμένοι κι άστεγοι χωριάτες, που τους διώχνουν γιά να φτιάξουν πχ ένα φράγμα, που πρέπει να κατεδαφιστεί όλο το χωριό γιά να το χτίσουν.]

…όσο και τεχνολογικές.

Όλοι ξέρουμε γιά την τρομερή (καί αδικαιολόγητη!!!) μεταφορά τεχνογνωσίας (από τη Δύση προς την Κίνα) στα ολοκληρωμένα κυκλώματα καί στις ηλεκτρονικές συσκευές. Σε τέτοιο σημείο, που η Κίνα τώρα πρωτοπορεί στους τομείς αυτούς, διότι δεν έμεινε στα όσα παρέλαβε, αλλά τα εξέλιξε καί τα εξελίσσει αδιάκοπα.

Άρα, με το ίδιο σκεπτικό: γιατί δεν θα έχει καί σύγχρονη τεχνολογία κατασκευής (δυτικού τύπου) φαρμάκων, που σχεδιάζονται από προγράμματα υπολογιστή καί τεχνητές νοημοσύνες; Προφανώς καί έχει – κι άλλο τόσο προφανώς, τη σχετική τεχνολογία την έχει επίσης εξελίξει. Δεν είναι τυχαίο, που η ιστορία με τον κοροϊδοϊό ξεκίνησε από βιολογικά εργαστήρια της Κίνας… κατά κάποιο τρόπο «μισθωμένα» από Δυτικούς, παρά το ότι πρόκειται γιά κρατικά καί στρατιωτικού χαρακτήρα. (Επομένως, η διπλή -Κινέζων / στρατιωτική- μυστικότητα παρακάμφθηκε με τον κοροϊδοϊό, γιά να βγεί αυτός παραέξω. Κρατήστε το αυτό.)

[Όλα βγαίνουν στη φόρα, ύστερα από τρία καί πλέον χρόνια ψευτιάς καί άρνησης των «επισήμων» ότι τα πράγματα έγιναν έτσι ακριβώς. Ακούς, ιεροψάλτη; Άντε γ@μήσου, ιεροψάλτη, κι εσύ καί οι υπόλοιπες …σιγανοπαπαδιές της συντεχνίας σου!]

. . . . . . . . . . .

Που σημαίνουν όλα τα παραπάνω – τελικώς: ποιά η ανάγκη να υπογράψει η Κίνα κάποια συμφωνία, που -επί της ουσίας- παραχωρεί την υγεία του λαού της σε κάποιον ξένο, καί μάλιστα ουσιαστικώς υπόδικο;

. . . . . . . . . . .

β2. Αντιμετώπιση θεμάτων υγείας στη Δύση

Στη Δύση, περάσαμε από την ιατρική της Ελληνικής αρχαιότητας (που την τήρησαν άριστα καί οι -ξεστραβωμένοι από τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας- Άραβες μεσαιωνικοί γιατροί) στο σημερινό άρπα-κόλλα των Δυτικών.

Όχι πως η Δυτική Ιατρική δεν έχει να παρουσιάσει σπουδαία επιτεύγματα, όχι πως έπρεπε να μείνουμε μονάχα στους Ιπποκράτη / Γαληνό / Διοσκο(υ)ρίδη (παράλληλα έπρεπε να εξασκούμε αμφότερες τις Ιατρικές, θεωρώ σωστό), αλλά το κάκιστο που συνέβη, είναι η ριζική αλλαγή νοοτροπίας προς το όσο-δέν-πάει χειρότερο. (Γιατρών τε καί ασθενών.)

Ενώι στον αρχαίο κόσμο η ασθένεια αντιμετωπιζόταν ως -το μόνο λογικό, ως εκδοχή!- μιά εσφαλμένη κατάσταση του ανθρώπου, που πρέπει να διορθωθεί / θεραπευθεί με τα διαθέσιμα μέσα, στη Δύση, καί ειδικά από τις αρχές του 20ου αιώνα, γνώμονας καί οδηγός της Ιατρικής (αλλά καί της Φαρμακευτικής Χημείας) έγινε το κέρδος. Το αισχρό χρηματικό κέρδος.

Δηλαδή, ο γιατρός κι ο φαρμακοποιός δεν ενδιαφέρονται ουσιαστικώς να σε κάνουν καλά, αλλά να τους τ’ ακουμπήσεις. (Καί να τους τ’ ακουμπάς επί μονίμου βάσεως, σαν συνδρομητής.) Εκτός αυτού… γιατί ν’ απουσιάσεις από την εργασία σου, καί να χάσει ο εργοδότης σου λεφτά, έ κοπανατζή εργάτη; Έ; Επειδή είσαι ασθενής; Μπούκωνε, λοιπόν, ένα βάζο με χάπια, γίνε καλά σε 24 ώρες, καί σκάσε… καί ξαναέλα γιά δουλειά στο μαγγανοπήγαδο.

Όπως καταλαβαίνετε, τελείως λάθος σκεπτικό καί τελείως λάθος τακτική.

Εάν ο αρχαίος γιατρός κατέφευγε στη Φύση, καί σου έλεγε πχ αφέψημα τσουκνίδας μιά φορά τη μέρα επί δέκα μέρες, ο σημερινός γιατρός / φαρμακοτρίφτης ψάχνει στα χημικά εργαστήρια τη δραστική ουσία της τσουκνίδας (που σε κάνει καλά), καί σου φτιάχνει χάπια μέχρι καί με …χιλιαπλάσια συγκέντρωση δραστικής ουσίας!!! Ένα ολόκληρο γραμμάριο ανά χάπι, έναντι ενός milligram (χιλιοστού του γραμμαρίου) γιά το ίδιο βάρος φύλλων, της σοφής Μαμάς Φύσης.

Κι εκεί που (λέμε, τώρα) είναι να σου αποφράξει η τσουκνίδα τις αρτηρίες, το χάπι σου αποφράσσει τα πάντα – καί σε πιάνει τσιρλιό ακατάσχετο, σε σημείο να τα κάνεις απάνω σου καί να γίνεις ρεζίλι δημοσίως! 🙂 🙂 («Παρενέργειες του φαρμάκου» ονομάζονται αυτά τα ρεζιλίκια την σήμερον – καί τα γράφουν καί στη συσκευασία. Αμέ;!)

Γι’ αυτό καί σε Αμερικάνικες ταινίες, ή τηλεοπτικές σειρές με γιατρούς, βλέπουμε τους -εκτός υπηρεσίας- δόκτορες να αλληλοκάνουν καμάκια με γιατρίνες καί νοσοκόμες, αλλά ξαφνικά να διακόπτεται η ειδυλλιακή ατμόσφαιρα του εντευκτηρίου, καί να τρέχουν όλοι σε κατάσταση πανικού, σπρώχνοντας φορεία με ρόδες καί ουρλιάζοντας: «- Πάρ’ του την πίεση!», «- Βάλε ορό!», καί τα ρέστα. (Λες καί δεν ξέρουν οι υπόλοιποι φορειοζμπρώχτες τί να κάνουν σε τέτοιες περιπτώσεις! 🙂 )

Είναι (λέει ας πούμε η υπόθεση του έργου) ο παχύσαρκος ηπαπαραίος έτοιμος να ψοφήσει, καί τον πάνε στο νοσοκομείο, να τον κάνουν καλά τα ξεφτέρια του Χάρβαρντ. Σύμφωνοι, θα τον κάνουν καλά… αλλά κανείς δεν του χώνει στο ξεροκέφαλο να μήν ξαναχλαπακιάσει στο εξής σαβουροφάγια, διότι αυτά τον οδήγησαν στην εντατική – καί κόντεψε να δεί τα ραδίκια ανάποδα. Διότι θα πάει σπίτι του καί θα το ξανακάνει.

Τί να σου κάνουν καί τα χάπια μετά, καί τα πτυχία της Δυτικής Ιατρικής!…

. . . . . . . . . . .

γ. Τί γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;

Ενώι, λοιπόν, η Κίνα μέχρι τρείς, κάνε τέσσερεις δεκαετίες πρίν το τέλος του 20ου αιώνα, ήταν αρκετά προσκολλημένη στη δική της Ιατρική καί Φαρμακευτική, η πρώτη προσπάθεια να τα ξεχάσει αυτά έγινε από τους Δυτικούς κάπου στα τέλη του 19ου με αρχές 20ου.

Είχαν προηγηθεί το πανεθνικό μαστούρωμα των Κινέζων, με το όπιο που έφερναν οι Άγγλοι από την Ινδία, συν οι Πόλεμοι του Οπίου. Μιά ιστορική περίοδος, όπου οι Δυτικοί (κυρίως οι Άγγλοι) όχι μόνο καταλήστεψαν την Κίνα από πολύτιμα αγαθά κάθε είδους, αλλά καί δοκίμασαν να ευτελίσουν την πολιτιστική της παράδοση – καί ναί, καί την ντόπια Ιατρική / Φαρμακευτική… παρουσιάζοντάς την ως κατώτερη της Δυτικής επιστήμης καί τσαρλατανισμό ανάξιο λόγου.

[Ακόμη καί σήμερα, οι δικοί μας ντόκτορες χαμογελούν ειρωνικά, όταν ακούνε γιά βελονισμό καί βότανα. Οι Ρώσσοι, όμως, δεν χαμογελούν καθόλου, ξερόλικα σούργελα! Διότι πήραν τον παραδοσιακό βελονισμό καί τον εξελίξανε, συνδυάζοντας ρεύμα από παλμογεννήτριες – τα δέ αποτελέσματα τέτοιων θεραπειών είναι θεαματικά.

Αλλά εσείς τα μάθατε όλα στις Ιατρικές σχολές, καί περιγελάτε ως άσχετους, όσους σας δείχνουν την ανεπάρκειά σας, σωστά; Παλιούρας που σας χρειάζεται, κακομοίρηδες!…]

Ενώι, λοιπόν, η Κίνα όχι μόνον έχει δικά της παραδοσιακά φάρμακα, αλλά καί απαγορεύει αυστηρότατα την εξαγωγή τους (πάς στην ψειρού, αν το επιχειρήσεις – η Κίνα δεν είναι μπάτε σκύλοι αλέστε), βλέπουμε τον τελευταίο καιρό όχι μόνο ν’ ασκεί επίσης καί δυτικού τύπου Ιατρική (κι εντάξει, άριστα πράττει), αλλά καί να έχει συνεργασία με Δυτικούς σε πολύ υψηλό επίπεδο, καί δή σε ύποπτες δραστηριότητες. (Θυμίζω πως βγήκε στη φόρα ότι μέτοχος του διαβόητου βιολογικού εργαστηρίου στη Γουχάν είναι καί …ο Φάουτσι!!!!!)

Επομένως, αναρωτιέσαι γιατί.

Η ισχυρή Κίνα του σήμερα έπρεπε ήδη να έχει ξεσκίσει όσους Δυτικούς της έκαναν κακό, ειδικά την σήμερα αδύναμη αγγλίτσα. (Με την Κίνα τραβήξαμε αμφότεροι τα πάνδεινα από την αγγλίτσα, αλλά η Κίνα είναι υπερδύναμη, δεν είναι Ελλάδα.) Αλλ’ αντιθέτως, βλέπουμε συνεργασία! (Με ηπαπαραίους – αλλά καί πάλι…)

Ωφελιμισμός; Προς τί; γιατί να κάνουν το κορόϊδο, ώστε να πάρουν κι άλλες δυτικές γνώσεις, αφού προηγούνται πλέον;

Στρατηγικός τακτικισμός; Να κάνει ζημιά στη Δύση, ναί, αλλά πότε; καί γιατί όχι τώρα; γιά να την αποκοιμίσει πρώτα; (Σά να λέμε… να βγάλει τα δανεικά! 🙂 )

Το πιθανώτερο είναι το δεύτερο, διότι όλοι οι πόλεμοι κατά βάθος δεν είναι μονάχα φυλετικοί, αλλά είναι καί μεταξύ ζωϊκών ειδών. (Απόλυτα σωστός ο γέρων Μαρκήσιος! Δεν είναι καθόλου υπερβολή.) Τί κι αν όλος ο πλανήτης μας κατοικείται από ανθρώπους στη μορφή; Έ, δεν είμαστε όλοι το ίδιο! Οι δέ υπάρχοντες σπαρτοί δεν είναι κάν άνθρωποι, αλλά εξελιγμένα ζώα.

[Μην το θεωρήσετε αυτό μπηχτή μονάχα γιά τους Κινέζους, διότι ούτε μεταξύ τους είναι ίδιοι· η Κίνα είναι πολυφυλετικό κράτος. Βλέπε πχ τους εγχώριους Βρωμά, που έχουν ταυτότητες του κράτους μας κι Ελληνικά ονοματεπώνυμα, μιλάνε κι Ελληνικά, αλλά Έλληνες δέν είναι.]

Οπότε, τίθεται ένα ακόμη πιό τρομερό ερώτημα.

. . . . . . . . . . .

δ. Ποιός κυβερνάει;

Η Κίνα, μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, είχε ως κυβερνητική κορυφή το παλάτι με την αυτοκρατορική δυναστεία. (Μογγολικής καταγωγής από τον 16ο αιώνα καί μετά.) Από παρακάτω, κουμάντο κάνανε οι κατά τόπους άρχοντες (συνήθως διεφθαρμένοι κι άπληστοι – κάτι μας θυμίζουν αυτά… κάτι 1204 καί παρόμοια…). Καί παραλλήλως, οριζοντίως, καθέτως, αοράτως, οι περίφημες (ή διαβόητες) «Τριάδες». Αυτές ξεκίνησαν ως αντιστασιακές εθνικές οργανώσεις, αλλά στην πορεία γλυκάθηκαν από το εύκολο χρήμα του λαθρεμπορίου, καθώς καί του τζόγου καί της πορνείας, καί σήμερα διευθύνουν το οργανωμένο έγκλημα κυρίως στις Κινέζικες παροικίες. (Πορεία ακριβώς ίδια με της γνωστής Σικελικής Μαφίας!) Όχι πως δεν τους πέφτει λόγος καί στην ηπειρωτική Κίνα, δηλαδή…

Μετά τον Β’ ΠΠ, όμως, κι ενώι το παλάτι καταργήθηκε καί η αυτοκρατορική δυναστεία -λόγωι συνεργασίας με τις Ιαπωνικές Αρχές Κατοχής- έπαψε να έχει σημασία (ακόμη κι αν άφησε απογόνους), ανέλαβε επισήμως την αρχηγία της Κίνας το κομμουνιστικό κόμμα της, το ΚΚΚ.

Αυτό έβαλε την Κίνα σε αυστηρό απομονωτισμό, μέχρι κάπου το 1971, οπότε καί το πλησίασαν οι ηπαπαραίοι γιά να «πλαγιοκοπήσουν» την τότε ΕΣΣΔ.

[Τις δέ αρχικές επαφές ηπαπάρα-Κίνας τις έκανε …Έλληνας!!! Προταθείς από τον Κίσσιγκερ καί γενόμενος αποδεκτός ως μεσολαβητής από τον Μάο. Ναί, ναί!… Έλληνας του εξωτερικού καί μεγαλοποδίτσας, μακαρίτης σήμερα. Μεγάλη ιστορία αυτή, ίσως άλλη φορά. Δεν υπόσχομαι.

Να καταλαβαίναμε, μονάχα, τί δύναμη έχουμε ως έθνος, άμα θέλουμε…]

Οι επαφές Νίξον-Μάο καρποφόρησαν, η Κίνα άνοιξε τα σύνορά της (όχι αμέσως, όχι στο 100% – είν’ η αλήθεια), ξανοίχτηκε κι η ίδια στις μπίζνες,… μέχρι σημείου που περί το τέλος του 2006 το ΚΚΚ συνεδρίασε, με το ερώτημα αν μπορεί ένα μέλος του κόμματος να είναι ταυτόχρονα κι επιχειρηματίας. Παίξανε ξύλο στη Βουλή τους, αλλά η πρόταση πέρασε με πέντε ψήφους πλειοψηφία, επί 550 συνέδρων.

Όθεν, κρατικώς ελεγχόμενος (μεγαλο)καπιταλισμός!

. . . . . . . . . . .

Ωραία, αλλά από το σημείο του να βγάζεις λεφτά καί να περνάς καλά (οι Κινέζοι ανέκαθεν κυνηγούσαν το εύκολο χρήμα μέσωι του τζόγου, είναι, δέ, πολύ προληπτικοί – καλά, τί να σχολιάσουμε επ’ αυτού, αφού κι εμείς έχουμε τις …προφητείες! lol!!!), μέχρι του να κάνεις τη χώρα σου ανοιχτό οικόπεδο σε βρώμικα σχέδια Δυτικών (βλέπε δημιουργία κοροϊδοϊού στη Γουχάν), είναι μακρύς ο δρόμος.

Παρεκτός αν σκοπεύεις να γυρίσεις αυτά τα βρώμικα σχέδια εναντίον των εμπνευστών τους – καί στο μεταξύ φέρεσαι πονηρά. (Κινέζικη τακτική των πολεμικών τεχνών: όταν ο εχθρός είναι ισχυρός, λυγίζεις σαν καλάμι στον άνεμο, γιά να μή σπάσεις. Όταν ο εχθρός είναι αδύναμος, τότε γίνεσαι άκαμπτος σα βελανιδιά.)

Όμως, ποιός κάνει κουμάντο;

Διότι, με το ξέσπασμα της ιστορίας του κοροϊδοϊού, είδαμε τους Κινέζους να λένε: «- Να μας πούν οι Αμερικανοί τί ξέρουν!», τον δέ Τράμπ ν’ απαντάει με την ίδια ακριβώς πρόταση: «- Να μας πούν οι Κινέζοι τί ξέρουν!» Κι εννοείται, ότι δεν υπήρξε καμμία «διαρροή» του ιού από το εργαστήριο, αλλά εντολή καί άδεια «άνωθεν» να βγεί αυτός έξω. (Αν πάς σε στρατιωτικά εργαστήρια να βγάλεις πράγματα έξω χωρίς άδεια, μεταβάλλεσαι πάραυτα σε μακαρίτη.)

Οπότε, ξαναρωτάμε: ποιός κάνει κουμάντο στην Κίνα;

Το ΚΚ; οι «Τριάδες»; κάποιος συνδυασμός τους, ελεγχόμενος ή ανεξέλεγκτος; άλλοι παράγοντες; μεμονωμένα άτομα, με κυρίως εγωϊστικές ατζέντες; (Πόσες καί πόσες περιπτώσεις δεν διαβάζουμε, γιά Κινέζους αξιωματούχους, που συλλαμβάνονται κι εκτελούνται γιά διαφθορά!) Φιλοδυτικοί προδότες; κάποιο κρυμμένο πανάρχαιο ιερατείο (Άτλαντες, ξέρω ‘γώ), που ναί μέν κάνει κουμάντο από τα πολύ βαθειά παρασκήνια, αλλά ουσιαστικώς την Κίνα την έχει γραμμένη, διότι οι σκοποί του είναι τελείως διαφορετικοί;

Καί στη Δύση, ποιός κάνει κουμάντο;

Αγγλοσάξωνες; Άτλαντες; ιουδαίοι; κι αν ναί, ποιανής «αποχρώσεως»; κάποιο κρυφό Κρόνιο ιερατείο;

[Παρενθετικώς: συμφωνώ απόλυτα με την άποψη της ιστολόγου Χρύσας Μπουκουβάλα, ότι όλες αυτές οι αφηγήσεις γιά εξωγήϊνους / υπογήϊνους / δράκους / κτλ (που κάνουν κουμάντο στη Δύση από τα παρασκήνια) είναι παραμύθια σκέτα, που αποσκοπούν απλά στο να μας αποκοιμήσουν. Διότι βλέπουμε τώρα τελευταία -κι ένας λόγος παραπάνω- ότι τα πραγματικά αφεντικά δεν ντρέπονται να βγούν μπροστά καί να μας λένε στα ίσα ποιοί είναι καί τί θέλουν. Δεν υφίσταται, δηλαδή, λόγος να υπάρχει καί βαθύτερο επίπεδο εξουσίας.

Πχ τον Σβάμπ, σήμερα τον ξέρουν όλοι. Αλλά το 1986 πχ, ποιός τον ήξερε, που οι σημερινοί αρχάριοι «συνομωσιολόγοι» του Διαδικτύου βγαίνουν καί κάνουν καί τον έξυπνο; Κι όμως, έχει κυκλοφορήσει η τότε φωτογραφία του δίπλα στον Αντρεοπαπατζή.]

Εμείς οι κοινοί θνητοί, ίσως καί να μή μάθουμε ποτέ.

Ίσως, όμως, τελικώς να μην έχει σημασία ποιός φτιάχνει ιούς καί ποιός διοικεί. Ίσως τη μεγαλύτερη σημασία να έχει το επόμενο ερώτημα.

. . . . . . . . . . .

ε. Πού το πάνε;

Έστω ότι η όποια συνεργασία της Πφάϊζερ με την Κίνα έχει κάποιο νόημα, παρά την ύπαρξη της παραδοσιακής Ιατρικής / Φαρμακευτικής της Κίνας. (Τις οποίες, μην περιμένετε να τις απεμπολήσουν οι Κινέζοι γιά χάρη της Δύσης, ή του οποιουδήποτε!)

Αλλά, αυτό το ορόσημο του 2030, τί νόημα έχει;

Όλοι το ξέρουν καί το ξέρουμε, ότι ο ένοπλος Γ’ ΠΠ έρχεται ταχέως κι ότι θα γίνει της κακομοίρας… αρκετά χρόνια ΠΡΟ του 2030. Άρα;… Τί;… Γιατί;…

Ναί μέν, γνωρίζουμε επίσης (μιά που οι διάφοροι Σβάμπ μας τα πετάξαν στα ίσα στα μούτρα μας) ότι είμαστε όλοι γιά τα θυμαράκια, καί θα επιζήσουν στον πλανήτη ελάχιστοι· οι δέ ελάχιστοι των ελαχίστων θα είναι οι άρχοντες· καί οι λοιποί, οι δούλοι που θα τους σφουγγαρίζουν τα πατώματα. Άρα;

Δεν βγαίνει νόημα.

Παρεκτός από δύο περιπτώσεις:

• Είτε η κουφάλα ο κτηνίατρος μαζί με τις σχιστομάτικες κουφάλες σχεδιάζουν να φτιάξουν έναν πράγματι θανατηφόρο ιό πολύ πρό του 2030 (άσχετο τί λένε / υπογράφουν δημοσίως), καί να τον αμολήσουν καταπάνω μας (θέλοντας ν’ αποφύγουν την πολεμική αιματοχυσία του Γ’ ΠΠ, γιά λόγους που δεν είναι του παρόντος).
• Είτε θέλουν να ξεπαστρέψουν πρώτα (ή καί μόνα; ) τα δύο δίς των Κινέζων. (Έχετε υπ’ όψιν σας, ότι οι Κινέζοι εγκατέλειψαν πλέον την αυστηρή πολιτική του ενός παιδιού, καί πάλι άρχισαν να πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα.)

Όπως καί νά ‘χει, το μέλλον δεν προβλέπεται ευοίωνο.

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Αυτό ακριβώς είναι το Κινέζικο αίνιγμα / πάζζλ από το 2019, του οποίου ακόμη αγνοούμε τη λύση. Ωστόσο, σας καλώ να σκεφθήτε επάνω στο θέμα, διότι οι συνέπειές του θα είναι κατακλυσμικών διαστάσεων· καί θα παρασύρουν κι εμάς.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Επειδή κάνω παράλληλα (κι ανάλογα τα κέφια) έρευνες σε πολλά θέματα, θα ήθελα να σας ρωτήσω αν ξέρετε (από ιστορικές γνώσεις) κάποια σέχτα, ή ομάδα, ή θρησκεία, που να θυσίαζε τα θύματά της με τρόπο αναίμακτο. Χωρίς να τους προξενήσει πληγές καί να χυθεί αίμα, δηλαδή. (Πχ με στραγγαλισμό.) Το σκεπτικό τους πιθανώτατα θα είχε να κάνει με την επιβάρυνση του κάρμα, αν χυνόταν το αίμα του θύματος.

Συνεπώς, κι ένας ιός σκοτώνει χωρίς (απαραίτητα) να χύσει το αίμα του θύματος, άρα εκπληρώνει τις προϋποθέσεις «αναίμακτου» φονικού οργάνου.

. . . . . . . . . . .

Πανάθεμα το κεφάλι μου, που όλα τά ‘χω μπροστά μου, αλλά δεν τα βλέπω!!!!!

• Όσο έγραφα αυτές τις γραμμές,
• κι έχοντας στο μυαλό μου από μέρες τον mondus operandi (τον τρόπο δράσεως) της φόνισσας της Πάτρας,
• συν το γεγονός ότι τα παιδιά της (καί τη σπιτονοικοκυρά της) τα καθάρισε επάνω σε σημαδιακές ημερομηνίες,

ξαφνικά θυμήθηκα μία (ίσως καί τη μοναδική) ομάδα μ’ αυτήν ακριβώς την πρακτική:

Τους Θάγκς της Ινδίας!!!!!

Αυτοί, εκτός του ότι λήστευαν τα θύματά τους, τους φόνους τους διέπρατταν πάντα νύχτα, καί πάντα σε καθορισμένες φάσεις της Σελήνης. Αφιέρωναν, δέ, τους φόνους στη θεά Κάλι.

Είχαν γίνει ο φόβος κι ο τρόμος των ταξιδιωτών (Ινδών καί ξένων) στα βορειοανατολικά της Ινδίας (ένθα καί η κοιτίδα των γύφτων), μέχρις ότου οι Άγγλοι τους ξεπάστρεψαν. (Έκαναν κι ένα καλό!…)

Τώρα, όμως, προκύπτει το ερώτημα:

Ποιά ιδεολογική / θρησκευτική σχέση έχουν (αν έχουν) ένας ιουδαίος (ο κτηνίατρος) κι οι (ταοϊστές / άθεοι) Κινέζοι με τους Θάγκς; Καθώς κι η παιδοφόνισσα;

Δεύτερο ερώτημα… καλύτερα, πακέτο ερωτημάτων:

Αν όλα τα παραπάνω καλά παιδιά έχουν τίποτε ιδεολογικούς / θρησκευτικούς καθοδηγητές / δασκάλους / γκουρού με ιδέες «θαγκικές». Καί πώς, καί πότε, καί με ποιά αφορμή; καί γιατί ειδικά τέτοιους, κι όχι άλλους, από άλλες αιρέσεις / σέχτες;

Δεν γνωρίζω τις απαντήσεις· αλλά, πιστεύω, αν τις βρούμε, θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα προς την κατανόηση πολλών βασανιστικών «γιατί».

. . . . . . . . . . .

[Κάλι, Μαύρη Μαντόννα… ίσον Ατλαντίδα, ίσως καί πιό πρίν. Τί στην ευχή; τόσο πίσω πάνε οι ρίζες του σκεπτικού αυτού, της «αναίμακτης» (ανθρωπο)θυσίας; καί ποιοί μπορεί να είναι σήμερα οι «κληρονόμοι» του;

Ξέρει κανείς; ]