Έχει καμαμπέρ, αλλά έχει καί πιέζ-ά-σουρί

Τ’ είν’ αυτά, τώρα, πρωΐ-πρωΐ; Ά;

Γαλλικά, ρέ φίλος! Πού ζής εσύ;! Ούτε μιά ξένη γλώσσα των εταίρων μας στην «Ε»Ε δεν ξέρεις; Χάειντε-χάειντεεεε!… Το καμαμπέρ είναι Γαλλικό τυρί. (Που, απ’ όσο ξέρω, αρκετοί δεν το γουστάρουν· αλλά, περί ορέξεως…) Η δε πιέζ-ά-σουρί είναι η φάκα, Γαλλιστί.

. . . . . . .

Χαρές μεγάλες βλέπω, που πέσανε υπογραφές ( ; – εκτός αν τις υπογραφές προς το παρόν απλώς τις φαντάζονται καί τις προεξοφλούν οι αρδ) να πάρουμε Ραφάλ καί Μπελάρες. (Κέρασμα δέ βλέπω, τζάμπα μπουφέ, να φάμε κι εμείς οι πτωχοί τίποτις, να εκτιμήσουμε τη Γαλλική κουζίνα! 🙂 )

Μόνο που θα σας έλεγα να μή χαίρεστε τόσο πολύ. Τουλάχιστον, μή βιαστήτε ν’ ανοίξετε τις σαμπάνιες.

Γιατί;

Διότι.

• Πρώτον, τα σύνορα στο Αιγαίο, αλλά καί στον νομό Έβρου (ναί, κι από πάνω, απ’ το Μπαλγκαριστάν) είναι εντελώς τρύπια. Όποιος (ακάλεστος) γουστάρει, μπουκάρει ανενόχλητος. Άρα, τί ακριβώς θα υπερασπίζουν τα Ραφάλ καί οι Μπελάρες; Ποιά πατρίδα; Ποιά Ελλάδα;
• Δεύτερον, όπως ξέρετε, το Φράγκικο ιερατείο τό ‘χω στη μπούκα του κανονιού – διότι δεν ξηγήθηκε καθόλου σωστά απέναντί μας. (Κι όποτε ακούω κάτι: «Ελλάς Γαλλία σύ-μμά-χία!», πέρδομαι.) Όποτε άφηνε χώρο το Αγγλοσαξωνικό ιερατείο, έσπευδε το Φράγκικο να μας κάνει παρόμοιες ατιμίες. Μάρτυράς μου, η Ιστορία!

Φυσικά, δεν περιμένω απ’ τους συμπατριώτες μου να έχουν καλή μνήμη, αλλά να θυμίσω:

• Το άδειασμα που φάγαμε απ’ τους Γάλλους μόλις πριν από 100 χρόνια σε Ουκρανία καί (τρις χειρότερα) Μ. Ασία.
• Το ότι (λίγα χρόνια νωρίτερα) οι αραπάδες του Σαράϊγ πυροβολούσαν καί σκότωναν Έλληνες ευζώνους.
• Τους δύο ναυτικούς αποκλεισμούς Αθήνας-Πειραιά (έξωση Όθωνα και τα …κράτη Αθηνών-Θεσσαλονίκης το 1917) καί τους συνακόλουθους βομβαρδισμούς αμάχων εκ μέρους (καί) των Γάλλων.
• Τα αεροπλάνα του 1940, που τους τα πληρώσαμε καί δεν μας τα δώσανε ποτέ. (Ούτε επέστρεψαν τα χρήματα ποτέ.)
• Την Αφροδίτη της Μήλου καί την καταστροφή της αρχαίας Σπάρτης από τον αββά Φουρμόν.
• Τους σιδηροδρόμους της Μακεδονίας, που τους φτιάξαν μεν αυτοί γιά χάρη του Σουλτάνου, αλλά τους πληρωθήκαν… κι όταν εμείς απελευθερώσαμε τη Μακεδονία, δεν τους θεώρησαν πολεμικό λάφυρο δικό μας, αλλά είχαν την απαίτηση να τους …πληρώσουμε γιά καινούργιους! (Κι εμείς τα χαϊβάνια …τους πληρώσαμε.)
• Καί… καί…

Οπότε, ποιός μου λέει ότι σήμερα δεν θα μπορούν να νεκρώσουν τα οπλικά αυτά συστήματα, εφ’ όσον μάλλον δεν θα μας δώσουν καί τους κωδικούς των ηλεκτρονικών τους; Ή δεν θα θέλουν να το κάνουν, αν κρίνουν ότι πάμε να θίξουμε δικά τους συμφέροντα;

. . . . . . .

Συνεχίζω.

• Τρίτον, καί τρίς χειρότερον: Τί ανομολόγητες υποχρεώσεις έχουμε αναλάβει μ’ αυτή την ιστορία;

Διότι, τίποτε σ’ αυτή τη ζωή δεν είναι τζάμπα.

Μά, θα μου πείς, τα οπλικά αυτά συστήματα θα τα πληρώσουμε, άρα δεν θα έχουμε καμμία υποχρέωση. Ναί, αλλά πολλοί μιλάνε καί γιά μελλοντικές γεωπολιτικές αλληλοδεσμεύσεις, γιά υποχρέωση συμμετοχής μας σε «Ευρωστρατό», καί λοιπά εννιάμερα του πισινού.

[Άμα περιμένεις, κολλητέ, Γαλλικό στρατό νά ‘ρθει να σκοτωθεί γιά χάρη της Ελλάδας, πάνε βρες καμιά γυναίκα να ξεχαρμανιάσεις – διότι ο πολύς αυνανισμός θολώνει τον εγκέφαλο. Καί να της πείς κι ευχαριστώ, που σε ανέχτηκε.]

Πράγμα, που σημαίνει…

. . . . . . .

…Λοιπόν, κυρίες καί κύριοι! Εφ’ όσον η Ιστορία διδάσκει (άμα την ακούμε…), εάν υπάρχουν ανομολόγητες γεωπολιτικές δεσμεύσεις μας στους Φράγκους, σας λέω ότι πάμε γιά επανάληψη παλαιών, εθνικώς δυσαρέστων καταστάσεων. Ήτοι:

α. Ουκρανία

Με τη λήξη του Α’ ΠΠ, ποιούς βρήκαν οι «σύμμαχοι» πρόθυμους να πάνε να τα βάλουν με τους μπολσεβίκους; Εμάς καί τους Γάλλους. Εμάς μέν, διότι αντικειμενικώς τραβούσαμε μέγα ζόρι με την (ευκατάστατη) Ελληνική ομογένεια της περιοχής (θυμήσου: εθνικοί ευεργέτες), που οι μπολσεβίκοι θέλαν να της κατάσχουν μέχρι καί τα σώβρακα, καί τους Γάλλους, διότι αυτοί είχαν στο μυαλό τους ποιός ξέρει ποιά γεωπολιτική προοπτική.

Οι Γάλλοι (Φράγκοι) με τους Αγγλοσάξωνες, είναι ακριβώς όπως οι ύαινες με τα λιοντάρια. Άμα βρεθεί ψοφήμι, πρώτα γευματίζουν τα λιοντάρια (που χλαπακιάζουν καί τα καλά κοψίδια)… κι οι ύαινες περιμένουν στην απέξω, πότε θα χορτάσει το λιοντάρι, καί θα φύγει να πάει γιά κακάκια του. Έτσι ακριβώς κάνουν καί οι Φράγκοι: περιμένουν πότε θα χορτάσουν οι Αγγλοσάξωνες καί θ’ αποσυρθούν γιά τον καμπινέ, να πάνε να φάνε αυτοί ό,τι απέμεινε.

Οπότε, αφού είδαν οι Γάλλοι το 1919 ότι ηπαπαραίοι κι αγγλίτσοι ήταν μονάχα λόγια γιά τον «κακό κομμουνισμό» (δεν πήγαν να σκοτωθούν αυτοί, γιά να τον διώξουν· άσε που τον …χρηματοδότησαν κιόλας! – γνωστά πράγματα…), σου λέει πάμ’ εμείς να καπελλώσουμε τον Εύξεινο – καί τις διαβάσεις προς τον Καύκασο καί τα πετρέλαια. Γι’ αυτό έστειλαν στρατό. Μόνο που, όταν είδαν ότι οι μπολσεβίκοι επικρατούσαν, την έκαναν γυριστή κι άφησαν …τον Κονδύλη καί τον Πλαστήρα να βγάλουν το φίδι απ’ την τρύπα. (Άσε που τσακωθήκαν μ’ εμάς καί γιά τα στρατιωτικά άλογά τους, που δεν μας τα δίνανε να πολεμήσουμε, αφού αυτοί φεύγανε. Μιλάμε γιά τσιγγουναραίους κι αρπάχτρες του αισχίστου είδους.)

Λοιπόν, να μή λέω πολλά:

Βλέπω Αγγλοαμερικάνους…

[Σε -φανερή- συμμαχία «Ώκους», πλέον, λες καί όλοι αυτοί οι Αγγλόφωνοι πάψανε ποτέ να είναι σύμμαχοι μεταξύ τους εδώ καί διακόσια χρόνια τουλάχιστον – κι εκπλήσσονται μερικοί μαλάκες γραφιάδες εδώ με τη δημόσια διακήρυξη της «Ώκους»· ρέ ανιστόρητες μοσχαροκεφαλές, ποιοί πήγαν καί σκοτωθήκαν στην Καλλίπολη το 1915 καί σε Τέμπη-Θερμοπύλες το 1941; οι Αυστραλοί δεν πήγαν; καί γιατί πήγαν; είχαν καμιά υποχρέωση να πάνε; ]

…βλέπω Αγγλοαμερικάνους, λέω, να ΜΗΝ πηγαίνουν στην Ουκρανία να τα βάλουν με τους Ρώσσους στα ίσα (μόνο την προεργασία κάνατε, «κύριε» πρέσβυ, κι ανακατέψατε μέχρι καί το Άγιο Όρος), αλλά να στέλνουν εμάς με τα Ραφάλ, ως τους μόνους ικανούς ν’ αντιμετωπίσουμε τα καινούργια Μίγκ καί Σουκχόϊ (γιατί παίρνουν οι πιλότοι μας βραβεία στο ΝΑΤΟ; τί νομίζετε; όχι πως δεν τ’ αξίζουν, αλλά πού πάει το πράγμα; ) – καί τους Γάλλους μέν, που στην πρώτη δυσκολία θα την ξανακάνουν γυριστή δέ. (Καί φεύγοντας δεν θα μας ξαναδώσουν …άλογα!)

β. Τουρκίτσα

Ευτυχώς, μερικοί δικοί μας άρχισαν να ψελλίζουν το ότι η Γαλλία, παρά τους λεονταρισμούς του Μακρόν, έχει πολλά οικονομικά συμφέροντα (εργοστασιακά καί άλλα) στην τουρκίτσα, ώστε να τα βάλει μαζί της σε πλήρη κλίμακα (ακόμη καί πολεμική).

Ειλικρινά χαίρομαι, που οι συμπατριώτες μου αυτοί μου δίνουν την ελπίδα πως δεν αποβλακωθήκαμε άπαντες στη χώρα μας· πως ακόμη υπάρχουν στην Ελλάδα μας άτομα, που χρησιμοποιούν τη νοημοσύνη τους με εποικοδομητικό τρόπο.

Αντί, λοιπόν, γιά υπεράσπιση των δικαίων του Ελληνισμού στην ανατολική Μεσόγειο από Γαλλικά πολεμικά πλοία (καί λοιπές θρίχες κατσαρές), να προβλέψω πάλι κανένα μελλοντικό άδειασμα εκ μέρους των Γάλλων ά λά 1921-22, έτσι καί κάνουμε κανα ντού προς τα ‘κεί, να διεκδικήσουμε τα πατροπαράδοτα δίκαιά μας;

γ. Αφρική

Νέο φρούτο αυτό γιά μας (ιστορικώς), δεν το ξανάχαμε στο παρελθόν, αλλά πάλι γιά διάπραξη ανοησιών πάμε.

Είναι γνωστό ότι αρκετά Αφρικανικά κράτη (πρώην αποικίες) είναι δεμένα στο άρμα της Γαλλίας, θέλοντας καί μή (κυρίως με οικονομικά αλισβερίσια). Έτσι, οι πρόσφατες προσπάθειες τουρκίτσας καί Κίνας γιά διείσδυση σ’ αυτά είναι καθαρά αγγούρι στον πισινό των Γάλλων, οι οποίοι μάλιστα αυτή την εποχή πολεμάνε με διαφόρους (ξενοκίνητους) ρέμπελους υπό την Σαχάρα.

Τώρα, θα μου πείς, καί τί μας νοιάζ’ εμάς; δικές τους αποικίες ήτανε (καί είναι), καλά ξεμπλέγματα!

Μας νοιάζει, διότι μερικοί δικοί μας ανεγκέφαλοι είπαν να στείλουμε τις Ειδικές Δυνάμεις μας να πολεμήσουν στο πλευρό των Γάλλων, ώστε ν’ αποκτήσουν εμπειρία. (Δεν ξέρω αν έγινε κιόλας κάτι τέτοιο.)

Σωστό αυτό, ως πρώτη σκέψη· αλλά, ρέ ΖΩΑ, τέτοιες δουλειές ΔΕΝ γίνονται υπό την σημαία!!! Γίνονται ανεπίσημα! Στα μουλωχτά! Δεν καταλαβαίνετε; (Κι ούτε δίνουμε πληροφορίες γιά τέτοια πράγματα φόρα-παρτίδα σε στρατιωτικά sites. Σκατά έχετε στο κεφάλι σας, κι εσείς ρέ καραβανάδες, καί οι στρατιωτικοί γραφιάδες; )

Κοτζάμ ηπαπάρα καί κοτζάμ Ρωσσία …ακόμη κι η τουρκίτσα… έχουν ιδιωτικές ( ; ) εταιρείες μισθοφόρων – καί (στην κυριολεξία!) (κάνουν πως) δεν ξέρουν τίποτε γιά τον φόνο· εμείς θα πάμε να δώσουμε αφορμή να μας κουβαληθεί εδώ ολόκληρη η Αφρική, ως «πρόσφυγες»; Πάτε καλά;;;

Διότι, τώρα γελάμε με μερικούς «δικαιωματάκηδες», που λένε ότι ναί μέν, μας κουβαλιένται λάθρο εδώ, αλλά φταίμ’ εμείς (που δίνουμε αφορμή), διότι πάμε στις χώρες τους καί πολεμάμε με το ΝΑΤΟ καί τους αναστατώνουμε. Γελάμε, διότι οι «δικαιωματάκηδες» (άλλα Ζά αυτά…) δεν καταλαβαίνουν ότι εκφέρουν μιά αυτοαντίφαση: εφ’ όσον πάμε με το ΝΑΤΟ, συμμετέχουμε σε πολεμικές καταστάσεις παρά τη θέλησή μας ως κράτος – αφού το ξέρουν πως μας κάνουν κουμάντο οι ηπαπάρα! (Άσχετο αν το «ξεχνάνε», προκειμένου να ισχυριστούν τις μαλακίες τους.)

[Καί πότε είχαμε ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, από το 1828 -κυρίως από το 1831- καί μετά; Μόνο σε καμιά Πάντειο, σε κανένα Ελιαμέπ, καί σε λοιπά παρεμφερή άσυλα μυαλοφυγόδικων βλέπουν ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική της Ελλάδας.

Ά! Καί στις διάφορες πρεσβείες που κάνουν κουμάντο στη χώρα μας, όταν οι γραφιάδες τους δίνουν έτοιμα προπαγανδιστικά ρυπαρογραφήματα στους «δικαιωματάκηδες», να τα κάνουν αφίσες.]

Άρα, δεν έχουμε καμμία ευθύνη γιά δημιουργία δυστυχίας καί προσφύγων.

Όμως, πηγαίνοντας στην Αφρική να πολεμήσουμε στο πλευρό των Γάλλων υπό την σημαία μας, είναι καθαρά δική μας απόφαση (ποιοί ηπαπαραίοι; ποιό ΝΑΤΟ; ), καί δίνουμε καρα-αφορμάρα γιά καταστάσεις που ΔΕΝ πρέπει. (Γιά τις οποίες, επί πλέον, θα έχουμε την ευθύνη ακέραια.)

δ. Ευρωστρατός

Κι αυτό ιστορικώς νέο φρούτο γιά τις αφεντομουτσουνάρες μας. Ουδείς όμως, «ευρωπαϊστής» (απ’ αυτούς, που έχουμε άφθονους να φλυαρούν στα ΜΜΕ) σκέφτηκε ποτέ τί σκατά τον χρειαζόμαστε τον «Ευρωστρατό»! Να τα βάλει με ποιούς;

Θα σου πούν, να υπερασπίσει την Ευρώπη, άμα χρειαστεί. (Άλλοι, πάλι, αλαφρόμυαλοι, μιλάνε -γενικώς καί αορίστως- γιά την υπεράσπιση της «λευκής φυλής» σε κάποιο απροσδιόριστο μέλλον. Ρέ, άει στα τσακίδια, αμφότεροι!) Ποιά «Ευρώπη», ρέ σούργελα; αυτή που πάει γιά διάλυση, επειδή τα μέλη της αλληλομισούνται κι αλληλοανταγωνίζονται; Θα υπερασπίσει ο στρατευμένος Έλληνας αυτούς, που του λένε να ξεπατώσει τις ελιές του πατέρα του; Πάτε καλά;

Προβλέπω ότι τελικά ο «Ευρωστρατός» θα χρησιμοποιηθεί ως μηχανισμός καταστολής διαδηλώσεων των όντως Ευρωπαίων, στις ζοφερές καταστάσεις που έρχονται. (Διότι οι Ευρωμπάτσοι θα είναι ανεπαρκείς στο να συγκρατήσουν τα οργισμένα πλήθη.) Τίποτ’ άλλο! Καί… ποιός θα είναι ο πυρήνας του από στρατιώτες; Εμείς, τα μή σκεπτόμενα κορόϊδα. Ποιός άλλος;

Με τέτοια καμώματα, απλά θα καταφέρουμε το ακατόρθωτο: να μας μισήσουν άπαντες. Ακόμη καί πρώην φιλικά μας κράτη – ή, έστω, ουδέτερα. Μέχρι καί το Λουξεμβούργο θα μας σιχαθεί!

[«- Γιατί αυτό;», ρωτάει ο εξυπνάκιας. Επειδή εκεί έχουν έδρα πολλές υπηρεσίες της «Ε»Ε. Κι έχει καί πολίτες, ανθρώπους έμψυχους καί σκεπτόμενους. Κι έχει μέχρι καί πρωτάθλημα ποδοσφαιρικών ομάδων, καί τυγχάνει συμπαθής χώρα. Νά γιατί.]

. . . . . . .

Συμπερασματικώς:

Γιά τα Γαλλικά όπλα που έρχονται ( ; ), ας χαρούν όσο θέλουν, όσοι θέλουν· εγώ συνεχίζω τη ζωή μου, σα να μή συμβαίνει τίποτε. Εσάς, δέ, σας συμβουλεύω να προνοήσετε γιά επιβίωση σε άγριες καταστάσεις, διότι έρχεται ούλτρα δύσκολος χειμώνας.

Ας μας βοηθήσει ο Αρχάγγελος Ραφαήλ, ο θεραπευτής, ας μας περάσει συνεργείο τα μυαλά μας, ώστε να μή βάλουμε …Μπελάρες στο κεφάλι μας.

Μας φτάνουν όσοι έχουμε ήδη. (Ο κουκλοχαιρετάκιας είναι η πυρηνική βόμβα των μπελάδων από μόνος του.)

. . . . . . .

Υγ: Έ, δεν το γλυτώνω το τρελλάδικο, τελικώς, μ’ όσα λένε (καί κάνουν) οι στρατιωτικές μεγαλοφυΐες της χώρας μας!!!

Διαβάζω καί ξαναδιαβάζω ένα σωρό κείμενα, γιά το πόσα θα δώκουμε στους Γάλλους γι’ αεροπλάνα καί φρεγάτες. Αλλά, ρέ λεβέντες, αυτά όλα για να δουλέψουν, θέλουν καί βλήματα!

Τα βλήματα, τώρα, συμπεριλαμβάνονται στο τιμολόγιο καί τη φορτωτική, ή πάνε ξεχωριστά; Κανείς δεν μας λέει!

Κι άμα δώκουμε τα λεφτά που θα δώκουμε (που λένε όλοι μετά δεν υπάρχει σάλιο – κ’ είμαστε στριμωγμένοι από προϋπολογισμό), με τί θ’ αγοράσουμε βλήματα;

Έ, ρέ, ρίξιμο που θα φάμε, όπως το κόβω!… Απλά θα τα πάρουμε, γιά να τα βγάζουμε βόλτες…

Βρέ! Λες να είναι θείο δώρο, τελικά;

Δεν αναφέρω τ’ όνομα του λεβέντη αυτουνού, του …»θεοδώρητου», επειδή μπορεί να γκρεμιστεί όχι μονάχα το σπίτι μου, αλλά ολόκληρος ο server, που φιλοξενεί τις σοφίες μου! (Καί δεν μου φταίνε σε τίποτε, οι άνθρωποι που τον έχουν.) Εν πάσει περιπτώσει, είναι πασίγνωστος καί σεσημασμένος.

. . . . . . . . . .

Γενικά, σας έχω ξαναπεί πως θέλω ν’ αποφεύγω τον σχολιασμό της επικαιρότητας. Αλλά, αφορμή γιά το σημερινό μου έδωσαν οι κινητοποιήσεις του (ιατρικού, νοσηλευτικού, κτλ) προσωπικού των νοσοκομείων, που δεν θέλει να εμβολιαστεί.

Οπότε, δεν κρατήθηκα· θέλω να τους ρίξω ένα γερό …ιεροψάλσιμο! (Απ’ το πληκτρολόγιο – διότι, στην πραγματικότητα, μού ‘χει σφηνωθεί στον εγκέφαλο η επιθυμία να τους ρίξω μπερντάχι.) Κι αυτωνών, κι άλλων πολλών παρεμφερών.

. . . . . . . . . .

Λοιπόν, μέσα στην εσχάτως χιλιοτραγουδισμένη«κανονικότητα», που ονειρεύονται κάποιοι (να επιστρέψουν σ’ αυτήν), συμπεριλαμβάνονται κι οι διαβόητες «συντεχνίες»… τις οποίες παλιότερα κάθε κόμμα στην αντιπολίτευση έβριζε, καί κάθε κόμμα στην κυβέρνηση τις έγλειφε καί τις εκμεταλλευόταν γιά εφαρμογή «κοινωνικής μηχανικής». (Ακόμη καί το ίδιο, που ως αντιπολίτευση τις έβριζε.)

Παναπεί, κλειστές ομάδες (συνήθως επαγγελματικές), που ζητούσαν συνεχώς χρήματα καί δικαιώματα υπέρ αυτών – αλλά ο υπόλοιπος κοσμάκης μπορούσε άνετα να πάει να γαμηθεί.

Μερικές από δαύτες (πχ συνδικαλιστές Δεητζήδες, κλπ) τις επέβαλε (ως δήθεν πανίσχυρες, άρα: «- Τί να κάνουμε, που μας εκβιάζουν;») το πονηρό εκάστοτε γκουβέρνο, καί μερικές έγιναν από μόνες τους. (Πχ δικαστές – που πχ βγάζουν «παράνομες καί καταχρηστικές» ΟΛΕΣ τις μή αρεστές στο εκάστοτε γκουβέρνο απεργίες.)

Το σκεπτικό τους, όλων αυτών, απλούστατο:

«– Εμείς είμαστε τα καλά παιδιά της Εξουσίας, που της κάνουμε ΟΛΑ τα χατήρια! Άρα, κυρα-Εξουσία, εσύ θα μας ξεχωρίσεις απ’ το πόπολο, θα μας ανεβάσεις επίπεδο, θα μας δώσεις προνόμια -χρηματικά καί άλλα-, καί θα μας έχεις παντοτινά κοντά σου, διότι εμείς είμαστε ανώτερη κάστα! Σαν εσένα! Το ίδιο είμαστε!»

[Στο σημείο αυτό, ο προσεκτικός αναγνώστης θα δεί πως δεν έκανα καθόλου μνεία γιά συμμετοχή τους σε στοές κτλ, κι ούτε πρόκειται να κάνω. Όχι πως δεν υφίσταται τέτοια συμμετοχή, αλλά δεν θα χρειαστεί να την αναφέρω.]

Απλούστατο σκεπτικό, αλλά λίαν βλακώδες.

Διότι η μανδάμ Εξουσία ποτέ δεν θα κάτσει να πάρει στα σοβαρά τους υπηρέτες της – καί δή, αυτούς που την κολακεύουν (καί τους έχει σίγουρους). Αυτό, δά, έλειπε!

Αλλοιώς, τί Εξουσία θα ήταν;

. . . . . . . . . .

Κι έτσι, μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια, γιά τους δόκτορες δεν έτρεχε τίποτε να κάνουν ενέσεις με δηλητήρια στον κόσμο, εφ’ όσον έπεφτε παραδάκι.

Εδώ, παρένθεση απαραίτητη: αυτά γιά την …ροή του χρήματος δεν τα λέω εγώ, αλλά τα έγραψαν αμέτρητα δημοσιεύματα στο Διαδίκτυο… όπου πχ κάθε θάνατος καταγραμμένος με αίτιο «από» κοροϊδοϊό είχε χρηματική ενίσχυση ένα τριαντάρι χιλιάδες ευρά γιά το νοσοκομείο. Κτλ κτλ.

Όποιος διαφωνεί (καί του θίγεται η υπόληψη καί τα δικηγορίστικα ρέστα), να πάει να βρεί αυτές τις ιστοσελίδες καί να τους κάνει μήνυση καί αγωγή. Καί μετά, να βγεί καί να τους ρίξει μιά περιποιημένη Διαδικτυακή διάψευση-φτύσιμο, να μην ξαναγράψουν ούτε γραμμή. Όσο, όμως, δεν αντιδράει κανείς «θιγόμενος», τότε αυτά που γράφουν οι ιστοσελίδες αυτές είναι αλήθεια. Κι απ’ όσα είδα, μέχρι σήμερα όλοι οι πιθανοί θιγόμενοι έχουν δηλώσει συμμετοχή στο καλογερικό τάγμα των Τραππιστών! 🙂

Συνεχίζουμε.

Όσο, λοιπόν, τις εμβολιο-ενέσεις τις έτρωγε ο κοσμάκης (με αντάλλαγμα μιά μαλακισμένη «ελευθερία κινήσεων» – πολλές φορές στον …Άλλο Κόσμο), όλα καλά. Όταν, όμως, οι εμβολιο-ενέσεις πλησίασαν το νοσηλευτικό προσωπικό, τότε αυτό βγήκε στους δρόμους γιά -σχεδόν- επανάσταση! (Το λάβαρο της Αγίας Λαύρας πώς το ξέχασαν, απορώ.)

Έ, λοιπόν, ξέρετε κάτι;

Με γαργαλάει μιά …νοσηρή περιέργεια, να δώ, τί θα γίνει τώρα, που οι εμβολιο-ενέσεις πλησιάζουν κι άλλους «εκλεκτούς»! Πχ τους …λειτουργούς της Δικαιοσύνης, δικηγόρους καί δικαστές! (Καί εισαγγελείς.) Εδώ, ο μέν Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, ενώι δεν μιλούσε καθόλου τόσον καιρό, που το Σύνταγμα είχε γίνει κωλόχαρτο (ο πρόεδράς του μεριμνούσε μονάχα γιά πάρτυ γενεθλίων!), έβγαλε εσχάτως φετφά πως όλοι οι δικηγόροι πρέπει να εμβολιαστούν. Οι δέ δικαστές καί εισαγγελείς το τί είπαν / έπραξαν επί του θέματος, δεν γνωρίζω. (Αν δεν κάνω λάθος, ακόμη δεν έχουν πεί κάτι.)

Αλλά, πού θα πάει; γιά …επανάσταση κατά του …δικτατορικού κατεστημένου τους βλέπω κι αυτούς, λίαν συντόμως!

Έ, ‘ντάξ, τότε! Αφού η επανάσταση κατά του δικτατορικού κατεστημένου είναι σκοπός ιερός, άμα χρειαστούν κι αυτοί κανα λάβαρο του Παλαιών Πατρών Γερμανού, θα υποχρεωθώ σε κάτι φίλους γραφίστες, να τους τυπώσω δωρεάν μερικά αντίτυπα σε μεγάλο μέγεθος. lol!!!

. . . . . . . . . .

Πέρα απ’ την πλάκα (καί το μαύρο χιούμορ το δικό μου), η κατάσταση αυτή είναι πολύ παλιά. Κι άλλο τόσο απαράδεκτη.

Στα Ελληνικά, έχει διατυπωθεί με παροιμία: «- Στις ζημιές αντάμα, καί στα κέρδη χώρια!»

Με άλλη διατύπωση: «- Βυθίζεται το καράβι, κάντε κάτι (εσείς) να σωθούμε (εμείς) !»

(Καί με διατύπωση καποιανού, που δεν λέει να τον πάρει παραμάζωμα η χοληστερίνη: «- Μαζί τα φάγαμε!»)

Στην πράξη: το εκάστοτε γκουβέρνο κι οι κολλητοί του γλείφτες (οι «ανώτερες κάστες», που λέγαμε) τον «καλό καιρό» τα κάνουν σκατά με την άνεσή τους (καί χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν), αλλά στα ζόρια: τρέξε λαέ (καί στρατέ), να σώσεις την Πατρίδα!!!

Προσωπικώς, έχω εδώ καί καιρό διατυπώσει σαφέστατα τη θέση μου (καί μελλοντική στάση μου) : στα δύσκολα, δεν πρόκειται να τρέξω να βοηθήσω κανέναν καταστροφέα της Πατρίδας, κι ας καεί κι η Πατρίδα!

Μάλιστα, έχω φάει καί κίτρινη κάρτα γι’ αυτή τη θέση!

Παράξενη -εκ πρώτης όψεως- θέση γιά έναν φύσει καί θέσει καί συνειδητήι επιλογήι πατριώτη; Μπορεί. Αλλά, εξηγώ.

Οι απορίες όλων, όσων μ’ ακούνε, συνοψίζονται απάνω-κάτω στα εξής:

• «- Εσύ, που λες ότι είσαι πατριώτης, θ’ αφήσεις να καταστραφεί η Πατρίδα;»
• «- Εσύ, που λες ότι είσαι πατριώτης, δεν ενδιαφέρεσαι γιά τον Ελληνικό Λαό καί τον διχάζεις μ’ αυτά που πρεσβεύεις;»
• «- Εσύ, που λες ότι είσαι πατριώτης, στα δύσκολα θα γίνεις λαγός;«

Παίδες!… παίδες!…

Εγώ την Πατρίδα τη λατρεύω πάνω απ’ τη ζωή μου, αλλά:

• ΔΕΝ πρόκειται να προσπαθήσω να πείσω κάποιον να γίνει πατριώτης, αν δεν το θέλει. Ειδικά τώρα, στο «καί μισή». Ο καθένας μας έχει ήδη διαλέξει τον δρόμο του πρό πολλού. Τώρα, ήρθε ο καιρός γιά επιβίωση· ούπω καιρός γιά κουβέντες.
• Γιά τους ίδιους λόγους, ΔΕΝ πρόκειται έναν αρνησίπατρι, ή αδιάφορο, να τον εντάξω με το στανιό στους πατριώτες.
• ΔΕΝ ονειρεύομαι μιά μελλοντική Πατρίδα πάλι με λαμόγια ασύδοτα να ροκανίζουν τα πάντα, αφού τώρα ξεπεράσουμε (με αίμα καί στερήσεις τρομερές) όλοι μαζί τις δυσκολίες που έρχονται.
• Τέλος, στα δύσκολα δεν θα γίνω λαγός. Όπως οι πρόγονοί μου δεν έφυγαν ποτέ από εδώ, ούτε κι εγώ θα φύγω. Θα καθήσω να υπερασπιστώ τους ανθρώπους που αγαπώ, καί τις αναμνήσεις μου. Κι όχι τα εξωχώρια τραπεζικά κέρδη του κάθε λαμόγιου. Ξηγημένα πράγματα! Κι επ’ αυτών, δεν δέχομαι ούτε αντιρρήσεις, ούτε -πολλώι μάλλον- διαταγές. (Ξέρεις, ως έφεδρος στον στρατό, κι έτσι.)

Τούτων ειπωθέντων, καλό είναι κάποιος να το σκεφτεί δέκα φορές το αν θα μου βγάλει κίτρινη (ή καί κόκκινη) κάρτα – πριν τη βγάλει. Καθώς να σκεφτεί καί τη δική του θέση, απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση. Κανείς μας δεν είναι υπεράνω κριτικής!

Κι όσο γιά την Πατρίδα, τούτη η σκάρτη ας χαθεί. Δεν τρέχει τίποτε. Θα την ξαναφτιάξουμε σε σωστές βάσεις!

Μιά μελλοντική τίμια Ελλάδα, που θα λάμπει σαν το χρυσάφι, έ! Δεν νομίζω πως θέλετε να συμπεριλαμβάνει λαμόγια, αρνησιπάτριδες, σάπιους ηγέτες – όπως έχει σήμερα. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν το θέλει αυτό.

. . . . . . . . . .

Έτσι, λοιπόν, ντόκτορες, νοσηλευτές, δικαστές, κι όποιος άλλος θέλει, ας κάνουν όσες επαναστάσεις θέλουν. Δεν θα με βρούν συμπαραστάτη – που να τους κάνουν αγνώριστους τα ρόπαλα των Ματατζήδων. Εγώ απλά θα κάθομαι καί θα χαζεύω τις ειδήσεις πίνοντας τον καφέ μου… κι αν είναι απόγευμα-βράδυ, καμιά μπυρίτσα. (Κι άμα δω κανένα έντυπο με συνθήματα, του τύπου: «όλοι μαζί», κτλ, θα το κρατήσω να σκουπίσω τον κώλο μου σε περίπτωση που ξεμείνω από αυθεντικό κωλόχαρτο.)

Καιρός, όμως, να μάθουν όλοι αυτοί οι αυτόκλητοι «επίλεκτοι» της κοινωνίας ότι δεν πρόκειται να γίνουν άνθρωποι γλείφοντας την Εξουσία, ούτε τηρώντας την αισχρή παροιμία: «- Μακριά απ’ τον κώλο μας, κι ας είναι καί δυό π’θαμές!». Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε, στον ίδιο «Τιτανικό» βυθιζόμαστε – κι όσο νωρίτερα το καταλάβουν, έστω καί τώρα, στους έσχατους καιρούς, τόσο το καλύτερο.

Πάντως, τώρα που το σκέφτομαι… Τελικά, είναι πολύ ευκολώτερο να κάνεις κάποιον άνθρωπο, να τον φέρεις σε συναίσθηση, με την ανάγκη καί τη στέρηση, παρά με …δημοκρατική πειθώ με κουβεντολόϊ.

Καί, υπ’ αυτή την έννοια, ίσως το σίχαμα που μας κυβερνάει τώρα να ήταν θείο δώρο!!!

Αν δεν υπήρχε, ίσως θά ‘πρεπε να το εφεύρουμε.

. . . . . . . . . .

Υγ: Μή βρεθεί τώρα κανας μαλάκας, απ’ αυτούς που είναι γεμάτο το Διαδίκτυο, καί μου πεί ότι πρέπει να χρωστάω ευγνωμοσύνη στους γιατρούς!

Δέ λέω, σε κάποιους απ’ αυτούς όντως χρωστάω (καί θα χρωστάω μέχρι να ψοφήσω) άπειρη ευγνωμοσύνη, διότι σε δύο περιπτώσεις έσωσαν τη ζωή μου στην κυριολεξία. (Δεν χρειάζεται να τα ξέρετε όλα! Γι’ αυτό δεν δίνω λεπτομέρειες.) Καί σ’ έναν τρίτο, φιλαράκο αυτόν, εκ φύσεως αφάσιο άτομο καί μέγιστο καλαμπουρτζή, που, όποτε λέει αστεία, με στέλνει γιά κατούρημα απ’ τα γέλια! (Ειδικότητα αυτουνού; καρδιολόγος! Αυτός …δεν χρειάζεται να θεραπεύσει κανέναν με εγχειρήσεις καί μπαϋπάςς καί τέτοια. Αρκεί ν’ ανοίξει το στόμα του, να πετάξει τσιτάτο! lol!!!)

Αλλά, γενικά μιλώντας (γενικά, έ; ), η γενική στάση του εγχώριου ιατρικού κόσμου στην ιστορία των εμβολιασμών ήταν απαράδεκτη. Δέχθηκαν (διά της σιωπής τους) να γίνουν ρεζίλι καί κουκλοθέατρο κι αυτοί καί τα πτυχία τους, γιά να στηρίξουν τις μαλακίες του γκουβέρνου – καί μην τυχόν καί δυσαρεστήσουν τα κομματόσκυλα των συλλόγων τους, όπως ο …ζωντοχήρος.

Με τις οποίες γκουβερνομαλακίες μάθαμε …άλλη Ιατρική, που την αγνοούσαμε: ότι δεν δίνουμε φάρμακα στους ασθενείς (γιά να τους κάνουμε καλά), αλλά εμβολιάζουμε κι απομονώνουμε τους υγιείς!!! (Καί «- Ναί! Ναί! Ναί! Έτσι είναι!», οι γιατροί από κάτω εν χορώι.)

Οπότε, τί υποστήριξη θέλουν από μας τους υπόλοιπους τώρα, που κατέβηκαν στο πεζοδρόμιο, γιά να μην υπακούσουν στο δίλημμα «εμβολιασμός, ή απόλυση / κλείσιμο του ιατρείου σου»; (Δεν τους δίνω τη σωστή απάντηση, γιά το ποιά ακριβώς υποστήριξη θα πάρουν από μένα, επειδή στο βάθος της ψυχής μου τους λυπάμαι. Όμως, καιρός τους γιά εσωστρέφεια καί περίσκεψη.)

. . . . . . . . . .

Το χειρότερο,όμως, στη συνολική στάση του ιατρικού κόσμου, είναι που ήξεραν εξ αρχής καλύτερα απ’ τον καθέναν (λόγωι επαγγέλματος) τί δηλητήρια είναι τα κοροϊδοϊοεμβόλια – καί ΣΙΩΠΟΥΣΑΝ.

Καλά τα λέω, ρέ ιεροψάλτη; κι εσύ, ρέ φρενοβλαβή; Ή δεν πρέπει να εκφέρω γνώμη, επειδή δεν είμαι γιατρός;

. . . . . . . . . .

Φαίνεται πως μας λυπάται ο Καλός Θεός, καί δίνει (ακόμη…) χρόνο κι ευκαιρίες σ’ όλους μας, γιά περίσκεψη κι αλλαγή μυαλών. (Ευτυχώς, όχι …ιατρικού τύπου αυτή η τελευταία!)

Ας εκμεταλλευτούμε δεόντως τις ευνοϊκές αυτές περιστάσεις.

Α.Ι. άϊ άϊ άααα!… Α.Ι. άϊ άϊ άααα!…

Θ’ απαντήσω σε μιά απορία του Λιακό (εδώ), ο οποίος μάλλον δεν καταλαβαίνει στ’ αλήθεια περί τίνος πρόκειται – καί δεν παριστάνει απλά πως δεν καταλαβαίνει, ώστε κουβέντα να γίνεται.

Η απορία είναι: τί σχέση έχει η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ εφεξής) με τα Μπουρλοεμβόλια;

. . . . . . . .

Κατ’ αρχήν, τί είναι ΤΝ. Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε.

Η ΤΝ (άλλως: Artificial Intelligence, AI, τεχνητή ευφυΐα) είναι ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή, που προσπαθεί να μιμηθεί τη νοημοσύνη του ανθρώπου. Δηλαδή:

• να μαθαίνει από μόνο του,
• ν’ αυτο-διορθώνεται,
• καί ν’ αποφασίζει (πάλι από μόνο του) γιά τις προσεχείς κινήσεις του.

Όπως ακριβώς ο (λογικός) άνθρωπος.

Όπως καταλαβαίνετε, αυτά αποτελούν απλώς ακόμη μία ακαδημαϊκή έρευνα, όταν είναι ελεγχόμενα. Όταν, όμως, αφεθούν ανεξέλεγκτα, αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο.

Μέχρι στιγμής, βέβαια, όλα δείχνουν πως η κατάσταση εξακολουθεί να βρίσκεται υπό έλεγχο – αλλά δεν πρέπει να εφησυχάζουμε, διότι τα γεγονότα τρέχουν με διαστημικές ταχύτητες.

. . . . . . . .

Ξαναγυρίζουμε στον κοροϊδοϊό καί τα εμβόλια.

Αν ψάχνετε καθημερινά τις ειδήσεις, θα σας είναι γνωστό ότι τα φάρμακα (όπως πχ και τ’ αεροπλάνα) σχεδιάζονται από ηλεκτρονικούς υπολογιστές εδώ καί 20 χρόνια· μπορεί καί παραπάνω. Οπότε, δεν είναι απορίας άξιον, αν στη θέση των απλών σχεδιαστικών προγραμμάτων βάλανε προσφάτως προγράμματα ΤΝ. Όλοι κοιτάζουν πώς να βάλουν τους ΗΥ να λύνουν τα προβλήματα γρηγορώτερα. Ούτε παράξενο είν’ αυτό, ούτε αθέμιτο.

Πάντως, εμένα ειδικά αυτό δεν μου λέει απολύτως τίποτε. Αντιθέτως, θα μου έλεγε πολλά το να δω τον κώδικα του προγράμματος· κι αν όχι αυτόν, το μέγεθος του ΗΥ που τρέχει το συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Μ’ άλλα λόγια, αν δω κανένα πισάκι έστω καί γρήγορο, το πράγμα ελέγχεται.

Αν, αντιθέτως, δω καμιά θηριώδη συστοιχία ΗΥ σε clustering (δηλαδή σε διάταξη, που μοιράζει την επίλυση σε περισσότερους του ενός ΗΥ), τότε, αναγνώστη μου, τα πράγματα είναι περισσότερο άσχημα, απ’ ό,τι μπορείς να φανταστείς.

Μ’ άλλα λόγια (δίς), η ΤΝ αφ’ εαυτής δεν μου λέει τίποτε. Αλλά οι δυνατότητες, που της δίνουν εξ αρχής, μου λένε πάρα πολλά.

. . . . . . . .

Είναι κάπως, όπως το παλιό αστείο της δεκαετίας του 1960, όταν ξεκίνησαν τα αυτόματα μεταφραστικά προγράμματα. (Στρατιωτική εφεύρεση στην αρχή. Τί περιμένατε, δηλαδή; Όταν, βέβαια, θεώρησαν ότι δεν τρέχει τίποτε να τα βγάλουν και στο εμπόριο, τα βγάλανε – καί φτάσαμε να έχουμε το Γκούγκλ Τρανσλέητ.)

Έλεγε το αστείο, ότι οι ηπαπαραίοι θέλανε να μεταφράσουν αυτόματα με τους υπολογιστές το ρητό: «Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σάρξ ασθενής!», στα Ρώσσικα. Το μεταφράσανε, αλλά θέλανε καί να κάνουν επαλήθευση – οπότε ζήτησαν καί αντίστροφη αυτόματη μετάφραση.

Η οποία έβγαλε στον εκτυπωτή ότι: «Η βότκα ήταν φανταστική, αλλά το κρέας χάλια!» 🙂

Με την ίδια λογική, άμα βάλω την ΤΝ να μου σχεδιάσει ένα αναψυκτικό, που:

• θα είναι δροσιστικό,
• θα είναι ελαφρώς γλυκό,
• θα κατεβαίνει εύκολα στο στομάχι,

πιθανώτατα θα βγάλει συνταγή: λεμόνι + ανθρακικό (να γίνει αναψυκτικό), νερό γιά διάλυση, λίγο λάδι γιά να κατεβαίνει εύκολα, καί λίγο χυμό μούρο, γιά να έχει λίγη φυτική / φυσική γλύκα.

Αλλά, αν αυτό το πράγμα καταφέρει να πουληθεί στην αγορά, στείλτε μου τηλεγράφημα! 🙂

. . . . . . . .

Δηλαδή, όπως σας είπα, σε τελική ανάλυση μετράνε οι δυνατότητες που δίνουν στην ΤΝ εξ αρχής. Όσο πιό «σοφιστικέ» τη φτιάξουν, τόσο μεγαλύτερο πλεονέκτημα της δίνουν.

Οπότε, αν δώσουμε:

• έναν τεράστιο αποθηκευτικό χώρο,
• συν μεγάλη υπολογιστική ταχύτητα,
• συν πολλούς υπολογιστές δικτυωμένους,
• συν πολλούς έτοιμους αρχικούς κανόνες,

τότε έχουμε φτιάξει ένα ΤΕΡΑΣ, με το οποίο ΔΕΝ μπορεί να τα βάλει ένας άνθρωπος… δεμπανά ‘χει δείκτη νοημοσύνης 200 (διακόσια)!

Το τέρας θά ‘χει iq 20,000 (είκοσι χιλιάδες)… κι αν δεν τό ‘χει εξ αρχής, θα το αποκτήσει στην πορεία. Η αρχική φόρα που θα του δώσουν μετράει πάνω απ’ όλα – όσο περισσότεροι οι έτοιμοι αρχικοί κανόνες, τόσο μεγαλύτερη η ισχύς της ΤΝ.

Αν ρωτήσετε εμένα, που το iq μου είναι κάπως της προκοπής, σε τέτοια περίπτωση δεν θα ξεκινούσα διανοητική κόντρα· αλλά, χωρίς δεύτερη σκέψη, θα έπιανα βαριοπούλα καί φλογοβόλο, καί θσ μετέτρεπα τα γκουμπιούτερζ του τέρατος σε κολυμπηθρόξυλο. (Αφού πρώτα έκλεινα τον γενικό διακόπτη του ρεύματος του κτιρίου.)

Κατ’ ευθείαν.

. . . . . . . .

Εκεί, λοιπόν, που εμένα προσωπικώς άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια, είναι πως η ΤΝ έχει συσχετιστεί με πολλές πλευρές της ψευδοπανδημίας του κοροϊδοϊού.

• Καί με τα εμβόλια (στον σχεδιασμό τους), όπως αποκάλυψε το Μπουρλοχαμόγελο καί η απορία του Λιακό.
• Καί με τα επιδημιολογικά μαθηματικά προβλεπτικά μοντέλα.
• Καί με τους καθημερινούς αριθμούς (δήθεν) θανάτων, που τους παίρνανε έτοιμους από πρόγραμμα ΤΝ καί απλά τους παπαγαλίζανε στα ΜΜΕ, όπως αποκάλυψε πρό καιρού ιατρός τις στην τιβή (καί δεν κουνήθηκε φύλλο).
• Καί με τις δήθεν προβλέψεις γιά τις δήθεν μεταλλάξεις του κοροϊδοϊού. (Η εκτύπωση που βλέπετε εδώ, είναι προϊόν «πρόβλεψης» από ΗΥ.)
• Αλλά…. drum roll…. καί με τον κοροϊδοϊό τον ίδιο!!!!!!

Αλήθεια, τί γίνεται με την τελευταία περίπτωση;

Είναι αληθινός ο κοροϊδοϊός, ή ένα φάντασμα / μαϊμού κατασκεύασμα μιάς ΤΝ;

Γιατί άλλοι λένε πως το γονιδίωμά του περιέχει ακολουθίες από τον ιό του AIDS, από dna πιθήκου, από… από… – που σημαίνει ότι το είδαν στο εργαστήριο;

Καί γιατί άλλοι τάζουν ενάμισυ μύριο ντάλλαρζ σε όποιον τους φέρει το γονιδίωμα του ιού στο πιάτο – που σημαίνει ότι ΔΕΝ το(ν) είδε κανείς μέχρι σήμερα;

Το είδαν το γονιδίωμα, ή δεν το είδαν;

Θέλετε τη γνώμη μου;

Όλοι, όσοι λένε τί περιέχει μέσα ο ιός, είδαν ένα σχεδιάγραμμα. Που είναι αυτό, που δώσανε οι νεοταξίτες (ηπαπαραίοι τε καί Κινέζοι) ως προδιαγραφές να σχεδιάσει η ΤΝ. ΔΕΝ τα είπαν αυτά μετά από εξέταση με μικροσκόπιο καί χημική ανάλυση, δηλαδή.

Γιατί, όμως, όσοι «είδαν», δεν μιλάνε στα ίσα, ότι πρόκειται γιά ασκήσεις επί χάρτου, κι όχι γιά πραγματικό ιό;

Διότι τρομάξανε. Από τις συνέπειες αυτού που καταλάβανε. Όπως κι εγώ άρχισα να χοροπηδάω νευρικά, γιά τον ίδιο λόγο μ’ αυτούς.

Θα καταλάβετε παρακάτω.

. . . . . . . .

Το τρομακτικό στην υπόθεση δεν είναι ούτε τα καρα-ψέμματα που ειπώθηκαν, ούτε φυσικά οι τραγικές αποτυχίες στις προβλέψεις των ιολάγνων ιοψευτών.

[Γιά παράδειγμα, το Κίνγκ’ς Κόλλετζ της αγγλίτσας έγινε ρόμπα, με το δικής του εφευρέσεως επιδημιολογικό μαθηματικό μοντέλο θανάτων, που απέτυχε παταγωδώς. Είπαμε να πείς ένα εντυπωσιακό ψεμματάκι, αλλά όχι καί να το κάνεις ουρανομήκη ψεμματάρα!

Έτερο παράδειγμα γυναικείου προχείρου ενδύματος: το ΑΠΘ το δικό μας, που ψάχνει μέσα στα σκατά να βρεί το γονιδίωμα του ιού… που αφ’ ενός δεν το ξέρει κανείς, αφ’ ετέρου -καί να υπάρχει- δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει ακέραιο μέσα σε λύματα με βιολογικές ζυμώσεις καί χλωρίνες. Ούτε Χημεία Λυκείου δεν ξέρουν τα άτομα, καί κάνουν κουμάντο σε πανεπιστήμιο!!!]

Ούτε, βέβαια, οι μαθηματικώς γελοίες προβλέψεις γιά μία μετάλλαξη ανά μήνα. (Δες την εκτύπωση, στην οποία παραπέμπω παραπάνω.)

Το τρομακτικό… καί, προσέξτε, δεν λέω τέτοιες λέξεις απλά γιά εντυπωσιασμό… το τρομακτικό, λέγω, της ιστορίας μας κατοικοεδρεύει σε τρείς μεριές.

Η πρώτη είναι ότι καί ο πλέον κουτοπόνηρος εξουσιαστής (τύπου Μπουρλά) κατάλαβε τις τρομερές δυνατότητες της ΤΝ, κατάλαβε ότι αυτή μπορεί να υποκαταστήσει στο χίλια τοις εκατό τους κουτοπόνηρους σατανικούς εγκεφάλους των εξουσιαστών, καί τώρα θα τη βάλουν μέχρι καί στα λάχανα. Παναπεί, ότι -κατά πάσα πιθανότητα- η ιστορία του κοροϊδοϊού -παρά τις αποτυχίες της- ήταν απλά ένα τέστ των ικανοτήτων της ΤΝ, καί τα χοντρά τα εγκεφαλικά επεισόδια θα μας έρθουν αργότερα.

Η δεύτερη είναι αυτή που δεν φαίνεται, στην περίπτωση του κοροϊδοϊού: ότι, δηλαδή, η ΤΝ δεν σχεδίασε απλά το γονιδίωμα ενός υποθετικού ιού, αλλά προέβλεψε επακριβώς το πώς θ’ αντιδράσει η κοινωνία!!!...

…Υπαγορεύοντας, ταυτόχρονα, τις καθημερινές αντιδράσεις της μανδάμ Εξουσίας!

Πώς σας φαίνεται αυτό;

Θα κοιμάστε ήσυχα από ‘δώ καί στο εξής, αν ξέρετε πως μιά ΤΝ ρυθμίζει την κοινωνική σας ζωή;

Εννοείται πως δεν κάνω κανένα σχόλιο γιά τους παπάρες, που νομίζουν ότι μ’ ένα εμβόλιο δήθεν θα «ξανακερδίσουν την παλιά ζωή» τους, την «κανονικότητα».

Μιά νύχτα με τον ερωτύλο σέντερ μπ(λ)άκ του Θρήνου θα κερδίσουν – κι άμα τους αρέσει.

. . . . . . . .

Κι η τρίτη έδρα / κατοικία της τρομακτικής ΤΝ;

Ά… η τρίτη έδρα… ναί, σχεδόν την είχα ξεχάσει.

Αυτή είναι το γεγονός, ότι την ΤΝ έχουν αρχίσει να τη χρησιμοποιούν εδώ καί καιρό (πιό πρίν απ’ τους φαρμακεμπόρους των δηλητηρίων) κι έξυπνοι άνθρωποι, καί δή σε περιοχές που κάνουν τζίζ!!!

Καί δή, χρησιμοποιώντας βελτιωμένες εκδόσεις της.

Όχι απλά κουτοπόνηρα μέλη μυστικών λεσχών σε κοινωνιολογικά πειράματα, να δούν πώς θ’ αντιδράσουν τα Ζά παγκοσμίως, αλλά βαρβάτοι επιστήμονες στις θετικές επιστήμες.

Πώς θα σας φαινόταν, αν σας έλεγα ότι βάλανε την ΤΝ να σχεδιάζει πειράματα Κβαντομηχανικής;

Αν, λοιπόν, φτάσαμε στο σημείο οι όντως έξυπνοι να χρησιμοποιούν την ΤΝ γιά να τους ανοίξει δρόμους,

ΚΑ-

Η-

ΚΑ-

ΜΕ.

Δεν σας λέω περισσότερα, διότι δεν θέλω ν’ αποκαλύψω το ποιοί «συνάδελφοι» συμμετέχουν στην ιστορία αυτή καί τί ακριβώς ψάχνουν. Αν έχετε τόση περιέργεια, σκαλίστε εκτενώς τα ιντερνέτια. Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι επικίνδυνης εξυπνάδας άνθρωποι ψάχνουν επικίνδυνα πράγματα.

. . . . . . . .

Δεν έχει τόση σημασία, το πόσο έξυπνος είναι κανείς.

Δεν έχει τόση σημασία, το πόσο μορφωμένος είναι κανείς.

Δεν έχει τόση σημασία, το πόσο καλή μνήμη έχει κανείς.

Δεν έχει, ακόμ’-ακόμη, τόση σημασία, το πόσο συνδυάζει κανείς αυτές τις ιδιότητες, αν υποτεθεί ότι τις έχει καί τις τρείς υπερανεπτυγμένες.

Σημασία έχει τί εξαγόμενα βγάζει από τη συνδυαστική του ικανότητα. Εκεί, γάρ, ο Παράδεισος, εκεί κι η Κόλαση.

Γι’ αυτό καί δεν μιλάω.

Γι’ αυτό καί δεν δίνω λεπτομέρειες. Φοβάμαι τους συνδυασμούς στο κεφάλι του καθενός, που θα τύχει να διαβάσει αυτό το κείμενο. Δεν θέλω να δώσει κανείς -έστω κι άθελά του- το κλειδί της λύσης στους προαναφερθέντες λεβέντες, αν δεν το βρίσκουν.

Τώρα, βέβαια, αν το βρούν από μόνοι τους, αλλάζει το πράγμα. Γι’ αυτό το ενδεχόμενο, όμως, είμ’ εγώ εδώ.

. . . . . . . .

Δεν γνωρίζω αν -μετά απ’ όσα ειπώθηκαν παραπάνω- οι νύχτες σας θα γίνουν πιό ανήσυχες στο εξής· δεν με νοιάζει, όμως, κιόλας.

Ήρθε η ώρα του πολέμου…

…κι αλοίμονο σ’ όποιον επιμένει να κοιμάται μακαρίως.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . .

Υγ: Στη δημιουργία του κοροϊδοϊού συμμετείχαν, λέει, κι Έλληνες επιστήμονες!

Περίεργο… πολύ περίεργο. Ποιός απ’ τους δικούς μας πάει στην Κίνα γιά τέτοιες δουλειές;

Εκτός αν πήγαν μέσωι ηπαπάρα, που είναι καί το πιθανώτερο.

Έ, λοιπόν! Δεν ουρλιάζω τζάμπα, να μην πάει κανείς δικός μας ν’ ανοίξει τα μάτια βαρβάρων! Αλλά, δυστυχώς, όλους αυτουνούς τους έχει πιάσει βαρηκοΐα.

. . . . . . . .

Μόνο να μή σας πιάσω στα χέρια μου, τσογλάνια! Θα σας χώσω τις προχοΐδες στον κώλο!!!

Ακόμη ένα ισχυρό κρούσμα ανιστορησίας

Στις 30 Ιανουαρίου 1933, ο Χίτλερ έγινε γιά πρώτη φορά καγκελλάριος (πρωθυπουργός) της Γερμανίας.

Γιά να φτάσει, όμως, στην οριστική του πρωθυπουργοποίηση, επισυνέβησαν συνολικώς (κι αν θυμάμαι καλά) τέσσερεις (4) συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, συν τρείς (3) συνεχόμενες βραχύβιες θητείες της Βουλής της Γερμανίας, διότι άλλες τρείς (3) συνεχόμενες φορές οι βουλευτές του NSDAP (του κόμματος του Χίτλερ) παραιτήθηκαν εν σώματι, γιά να εκβιάσουν τις επόμενες εκλογές. (Πράγμα που ΔΕΝ έκαναν κάποιοι γιαλαντζή μιμητές τους εδωπέρα!) Καί, με κάθε επόμενη εκλογική αναμέτρηση, το ποσοστό του NSDAP ανέβαινε.

Ώσπου, λίγο μετά την οριστική πρωθυπουργοποίηση του Χίτλερ, καταργήθηκαν οι συνταγματικές ελευθερίες (χωρίς καμμία αντίρρηση από κανέναν πολιτικό σχηματισμό)…

…καί τα υπόλοιπα είναι πασίγνωστα.

Στο μεταξύ, ο μυστακοφόρος εβραιάκος ετύγχανε μιάς διαβολικής προστασίας της ζωής του. Προστασία, η οποία δεν φάνηκε τόσο κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ (με μιά τρομερή εξαίρεση – δες παρακάτω), όσο κατά τη διάρκεια του Α’ ΠΠ· όπου, οι συσστρατιώτες του έλεγαν πως δεν υπάρχει σφαίρα των εχθρών με τ’ όνομά του απάνω της.

Γιά τον Β’ ΠΠ, αναφέρομαι, φυσικά, στην απόπειρα της 20ης Ιουλίου 1944 εναντίον του Χίτλερ, από την οποία γλύτωσε την τελευταία στιγμή – καί από διαβολική εύνοια της τύχης. (Αξιοσημείωτο: εκείνη τη μέρα είχε συμβεί καί έκλειψη Ηλίου.)

. . . . . . .

Τώρα, ο έξυπνος ήδη τό ‘πιασε πού το πάω. Αλλά ο έξυπνος κατά κανόνα είναι καί (διαβασμένος) ίστωρ, οπότε δεν χρειάζεται καί πολλά-πολλά, γιά να καταλάβει.

Εδώ απευθύνομαι όχι στους βλάκες (χαμένος κόπος!), αλλά σ’ όσους αρνούνται πεισματικά να βάλουν τη γκλάβα τους να σκεφτεί, μήπως καί τους φθαρεί ο εγκέφαλος – καί τί θα κάνουν μετά! (Τί να κάνουν, μωρέ;! αφού έτσι κι αλλοιώς δεν τον χρησιμοποιούν. Έχουν – δεν έχουν εγκέφαλο, ένα καί το αυτό.) Τους …αρνητές σκέψης, δηλαδή! lol!!!

Είναι αλήθεια, πως οι περισσότεροι τα πολεμικά του Β’ ΠΠ τα ξέρουν, κι ελάχιστοι (κυρίως όσοι ενδιαφέρονται γιά πολιτικές αναλύσεις) έχουν σκαλίσει τις προπολεμικές λεπτομέρειες της κοινοβουλευτικής περιόδου των ναζιστών. Γι’ αυτό τ’ αναφέρω εδώ αυτά τα πολιτικάντικα.

Καί φτάνουμε στην ερώτηση του ουάν μίλλιον ντάλλαρζ:

ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ ΟΛ’ ΑΥΤΑ;

Καί δεύτερη ερώτηση, δώρο:

Μπορείτε να προβλέψετε το μέλλον (όχι της Γερμανίας το μέλλον, ρέ στόκοι! της Ελλάδας!), κάνοντας συσχετισμούς;

Τί, δηλαδή; η διαπίστωση, πως τα σημερινά τεκταινομένα στην Ελλάδα μοιάζουν με τα πεπραγμένα των ναζιστών, φτάνει μονάχα μέχρι τις (ψευδο)ιατρικές πρακτικές τους; Μονάχα μέχρις εκεί τους κόβει, μερικών-μερικών; Μονάχα στο να ζωγραφίζουν χιτλερικό μουστάκι στα μούτρα του κουκλοχαιρετάκια τους κόβει;

. . . . . . .

Ακούς (καί διαβάζεις στα ιντερνέτια), λοιπόν, στις μέρες μας διάφορες ηλίθιες κραυγές: «- Άαα!!! Καταλύεται το Σύνταγμα! Καταπατούνται οι νόμοι! Η αντιπολίτευση δεν μιλάει!», καί τα ρέστα.

Όχι, σωστές είναι αυτές οι διαπιστώσεις· απόλυτα σωστές. Η ηλιθιότητα, όμως, κολλάει στο: «- Άαα!!!».

Αφού έχουν ξαναγίνει αυτά τα πράγματα, ρέ ανιστόρητα όντα!!! Προς τί η έκπληξη;

Ή, μήπως, νομίζετε ότι ένα μαύρο κατεστημένο αρκετών (δεκάδων) χιλιάδων ετών δεν θα φρόντιζε τη στεγανοποίηση της άμυνάς του; Όπως δεν δίνουμε γεμάτο καί απασφαλισμένο όπλο σε νήπιο, έτσι ακριβώς στον (τρομάρα του!) «κυρίαρχο λαό» ΔΕΝ δίδονται επικίνδυνα «όπλα». Μιά (χειραγωγούμενη) ψήφος ανά τετραετία, ως «δημοκρατική υποχρέωση» στον μπάρμπα απ’ το χωριό, κι όξ’ απ’ την πόρτα. Τα υπόλοιπα είναι μονάχα γιά τους «εκλεκτούς».

Κάτσε, όμως, να σας το κάνω πενηνταράκια αυτό το τελευταίο (το περί μαύρου κατεστημένου), διότι ξεφεύγουμε από τα χωράφια της Ιστορίας.

Η διαχρονική ομοιότητα κάποιων χαρακτηριστικών της Εξουσίας, αλλά κυρίως η επανάληψη των μεθόδων της, μας οδηγούν στο να πιστεύουμε ότι δεν έχουμε να κάνουμε απλά με κάποιους, που γίναν (όπως κι αν γίναν) ηγέτες – καί, άρα, θα χρησιμοποιήσουν τα ίδια «προικιά» της Εξουσίας, όπως πχ όποιος παίρνει πτυχίο μαθηματικού χρησιμοποιεί τα (ίδια) Μαθηματικά. Άρα, δεν έχουμε απλά επανάληψη μιάς επιτυχημένης (εξουσιαστικής) συνταγής.

Αλλά, μάλλον έχουμε μιά πανάρχαιη κλίκα με διαχρονική άσπαστη συνέχεια.

Υπερβολικός ο ισχυρισμός; συνωμοσιολογικός;

Μπορεί. Αλλά, σκεφτήτε: σε παλιότερες εποχές (πχ Μεσαίωνας), όπου δεν υπήρχε ψήφος, βασιλιάς γινόταν ο γυιός του βασιλιά – καί δεν υπήρχε έλεγχος στο ποιός ήταν αυτός. Μά κουτσός, μά στραβός, μα τρελλός, μά χέστης, μά μέθυσος… ούτε έλεγχος υπήρχε, ούτε μηχανισμός ανατροπής του· παρά μόνο με το σπαθί. Πράγμα, όμως, που πάντα μέν σηματοδοτούσε ένα ντόμινο εξελίξεων, αλλά όχι πάντα ευοίωνο. (Πχ παραμονεύανε οι εξωτερικοί εχθροί, γιά να εκμεταλλευτούν το κενό εξουσίας.)

Σήμερα, με την ψήφο, οι μηχανισμοί ανατροπής τρελλών καί προδοτών (καί λοιπών καλόπαιδων) υπάρχουν μέν, αλλά μονάχα στη θεωρία. (Γιά το προτεκτοράτο μας μιλάω – γιά παραέξω δεν γνωρίζω, αλλά υποθέτω ότι κι εκεί τα ίδια συμβαίνουν.) Ποιός πρόεδρας δημοκρατίας θα διαλύσει τη Βουλή, επειδή η κυβέρνηση είναι καταφανώς αντίθετη με το λαϊκό αίσθημα – όπως λέει κάπου το Σύνταγμα; Ποιός τη διέλυσε, τόσο με το Αλεκσάκι, όσο καί με τον κουκλοχαιρετάκια;

Κι ακόμη… τί παναπεί: «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων»;

Τά ‘χουμε πεί πολλές φορές, ότι θα έπρεπε να υπάρχει αυτόματος τιμωρητικός μηχανισμός. Παραβιάζεις το Σύνταγμα, όντας -μάλιστα- γκουβέρνο; άμεση έκπτωση από κάθε αξίωμα, ισόβια στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, καί ισόβια στη στενή! Αντ’ αυτού, όμως, «προβλέπεται» να συνετίσει τους παρεκτραπέντες ο καφετζής της Άνω Ραχούλας· κι αυτό, μονάχα άμα τον πιάσει …ο πατριωτισμός!!!

[Αν αυτά εσείς τα θεωρείτε σοβαρά πράγματα, καί όσους σπεύδουν να μας εξηγήσουν τα του άρθρου 120 σοβαρούς, το βουλώνω καί πάω πάσο. Εσείς, τώρα, οι «σοβαροί», μή συνεχίζετε την ανάγνωση του άρθρου μου, διότι απλά χάνετε τον χρόνο σας.]

Απ’ την άλλη, το ψείρισμα των προπολεμικών Συνταγμάτων της Γερμανίτσας δεν είναι δική μου δουλειά (έχω, δέ, παντελή άγνοια περί αυτών), αλλά μονάχα των ελαχίστων που εκπονούν σχετικές διδακτορικές διατριβές στις Πολιτικές Επιστήμες. Πάω, όμως, στοίχημα τα (ελάχιστα) ψιλά που έχω στο πορτοφόλι μου, ότι ούτ’ εκεί είχε προβλεφθεί αυτόματη τιμωρία των παρεκτρεπομένων!…

. . . . . . .

Μέχρι τώρα, πιστεύω ξεκαθαρίσαμε δύο τινά:

• Η Εξουσία έχει -κατά το δυνατόν- στεγανές άμυνες, σχεδόν απαραβίαστες από τον «κυρίαρχο λαό».
• Σε τυχόν παραβιάσεις τους, Συντάγματα καί νόμοι δεν μπορούν ν’ αντιτάξουν άμυνα ισχυρώτερη απ’ το χαρτί, στο οποίο τυπώνονται.

Γι’ αυτό ακριβώς ο κάθε πρώθυ των τελευταίων ετών στο προτεκτοράτο μας προχωράει ακάθεκτος σε ό,τι αντεθνικό γουστάρει (χώρια τις αντισυνταγματικότητες καί τις παρανομίες), καί δεν τον εμποδίζει κανείς.

Καί, φυσικά, ΜΗΝ περιμένετε ότι θα σταματήσει εδώ. (Ούτε ο Χίτλερ σταμάτησε.)

Πάμε, λοιπόν, με βάση την ιστορική αναλογία, να ξεκαθαρίσουμε καί τα επόμενα. (Το ένα ήδη το κάναμε πενηνταράκια: δεν τον σταματάει κανείς καί τίποτε, κι ούτε πρόκειται στο μέλλον.)

Τί άλλο έκανε ο κυρ-Χίτλερ; τί άλλο συνέβη επί των ημερών του;

Στρατόπεδα συγκεντρώσεως γιά όσους δεν γούσταρε· καί όλα τελείωσαν μέσα στο αίμα, με μιά τρομερή εθνική καταστροφή γιά τη χώρα του.

Το πιάνετε, έ;

• Βάλε καί τη δεύτερη εκατονταετία μετά την καταστροφή της Χίου (…«Αμάλ»…),
• βάλε καί την εκατονταετία μετά την καταστροφή της Σμύρνης,
• τίιιι μας έρχεται του χρόνου, με τον μυστηριώδη συμπαντικό ρυθμό των 100 ετών; Έ;

Έτσι ακριβώς θα τελειώσει η διακυβέρνηση του κουκλοχαιρετάκια: με μιά τρομερή εθνική καταστροφή. Μόνο που, στην περίπτωσή μας, δεν θα υπάρξει Αμέρικα, να μας ξανακάνει σκανδαλωδώς χώρα απ’ τα ερείπεια. Άλλο η γερμανίτσα, άλλο το Ελλαδιστάν.

Στο μεταξύ, ετοιμαστήτε οι διαφωνούντες να σας χώσουν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. («Δομές» ονομάζονται σήμερα, κι είναι ήδη έτοιμες αρκετές τους – διαβάστε τις ειδήσεις των δύο τελευταίων ετών στο Διαδίκτυο, να ξεστραβωθήτε).

Τί; αμφιβάλλετε; γιατί αμφιβάλλετε; επειδή ζούμε στον 21ο αιώνα κι έχουμε κομπιούτερς, άρα «δεν γίνονται αυτά τα πράγματα»;

Μά, κι αυτοί που κλειστήκαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως στον Β’ ΠΠ, στον 20ο αιώνα ζούσαν, κι είχαν τηλεοράσεις καί αίαρ-κοντίσιον!

. . . . . . .

Ξεκάθαρα, πλέον, όλα; Τό ‘δατε το μέλλον μας;

Χαίρομαι. (Που τό ‘δατε, όχι γιά όσα θα μας έρθουν.)

Οπότε, λογικώς τίθεται το ερώτημα τί να κάνουμε, γιά να το αλλάξουμε αυτό το ζοφερό μέλλον.

Χμμμ… όπως είδατε, τους δαιμονοκαβαλλημένους «ηγέτες» δεν τους πιάνουν εύκολα ούτε σφαίρες, ούτε βόμβες. (Αν καί δεν θα εμπόδιζα κανέναν να δοκιμάσει.)

Άρα, τί κάνουμε;

Μιά λύση ίσως βρίσκεται στον συλλογισμό ότι αυτά τα …εκρηκτικώς ωραία δεν πιάνουν μεν τους κατεχόμενους απ’ τον Οξαποδώ, αλλά πιάνουν …τους παρακατιανούς! 🙂

Απ’ την άλλη, γιά τα παραπάνω κλιμάκια ίσως χρειάζεται καί κανένας αφορισμός, ή δεν ξέρω τί άλλο παρεμφερές.

Κι εμείς, κύριε; τί κάνουμε εμείς, ο λαουτζίκος;

. . . . . . .

Εμείς κατ’ αρχήν πρέπει να ομονοήσουμε, να καταλάβουμε την πανταχόθεν κοροϊδία, να μην ελπίζουμε πλέον σε κανέναν πλήν των εαυτών μας,…

…καί, ειδικά εσείς (εξαιρώ την αφεντιά μου! 🙂 )…

…Πλακωθήτε στη σοβαρή μελέτη της Ιστορίας, γιά να μην σας ξαναπιάσει κανείς κορόϊδα!

Αμάλ αμάν!

Έ, λοιπόν…

…Ετούτη εδώ δεν είναι η Αμάλ!

Αλλά ο Τζαμάλ, που έκανε εγχείριση αλλαγής φύλου!

🙂 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂

(Έκοψε απ’ τ’ όνομα, έκοψε κι απ’ αλλού… καταλαβαίνετε! 🙂 )

. . . . . . . .

Υγ: Έχχχ!… Πού είναι μερικές Μολότωφ, όταν τις χρειαζόμαστε;

Είμαστε στα τελευταία μας, ως έθνος

Θέλουν να το καταλάβουν οι συμπατριώτες μου, θέλουν όχι. Το ίδιο μου κάνει.

Λέω υπερβολές;

Έ, εντάξει, ο καθένας έχει τη γνωμάρα του. Αλλά η πραγματικότητα είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΗ, καί δεν αλλάζει – που να χτυπιούνται.

. . . . . . . .

Πέρασαν χρόνια καί χρόνια, με το: «- Άντε, να δούμε!»

Χώρια τα προηγούμενα… Πέρασε το 2017, πέρασε το 2018, πέρασε το 2019, πέρασε το 2020, πέρασε ήδη το μισό του 2021, κι ακόμη «βλέπουμε».

Στο μεταξύ, όλον αυτόν τον καιρό:

• Οι τουρκαλάδες προχωράνε αργά, αλλά σταθερά προς τους στόχους τους – καί πάντα εις βάρος μας.
• «Σύμμαχοι» καί ξεσύμμαχοι εξακολουθούν να μας γράφουν εκεί που δεν πιάνει το μελάνι.
• Οι εγχώριοι αρνησιπάτριδες καί τα εδώ διαβιούντα κακοποιά στοιχεία αποθρασύνονται.
• Οι ξένοι πράκτορες (μαζί με διαφόρους αληταράδες πρέσβεις) αλωνίζουν.
• Τα δάση μας συνεχίζουν να καίγονται.
• Το δημόσιο χρέος …κάνει αναρρίχηση με ραππέλ.
• Οι λάθρο συνεχίζουν να μπουκάρουν.
• Οι εδώ διαβιούσες «ευπαθείς μειονότητες» έχουν ξεσαλώσει στις παρανομίες.
• Οι τιμές των αγαθών τραβάνε τον ανήφορο, καί οι εργασιακές αμοιβές τον κατήφορο.
• Η κοινωνία διαλύεται· πολλοί συνάνθρωποί μας (πχ γεροντάκια) αποκλείονται με βάναυσο τρόπο από την κοινωνική ζωή. (Πχ απαιτείται ο γέρος -θέλει δέ θέλει- να έχει σπίτι του υπολογιστή καί σύνδεση με το Διαδίκτυο, γιά να κάνει τραπεζικές εργασίες καί πληρωμές.)
• Οι κρατικές δομές καί υποδομές (ακόμη κι οι σοβαρές) κι οι Ένοπλες Δυνάμεις διαλύονται.
• Οι μεγαλοπαπάδες, οι (γιά πολλούς συνανθρώπους μας) υποτιθέμενοι έσχατοι θεματοφύλακες των ηθικών αξιών, ξερνάνε κι αυτοί ανθελληνικά σκατά απ’ το στόμα τους στα μούτρα …θερμών καί …ψυχρών πιστών, αδιαφόρως.
• Το -όποιο- γκουβέρνο συνεχίζει να παρανομεί ασυστόλως.
• Μιά συμμορία παλιανθρώπων συνεχίζει να λέει ψέμματα γιά κάποιον «ιό», καί να επιβάλει μαζική «θεραπεία» στους πάντες (θέλουμε δέ θέλουμε) με θανατηφόρο δηλητήριο (που το αποκαλεί «εμβόλιο»).
• Όπου νά ‘ναι, σύντομα, θα λουστούμε -οι επιζήσοντες- καί το πλήρες φακέλλωμα, με την «κάρτα του πολίτη» – που θα τά ‘χει όλα, από το ιατρικό μας ιστορικό, μέχρι τους λογαριασμούς μας στις τράπεζες.
• Καί τελευταίο, αλλ’ όχι έσχατον, οι αρδ συνεχίζουν να γκαρίζουν πως όλα τα παραπάνω είναι -περίπου- θεία δώρα.

Τόσο καλά!…

Στο μεταξύ, πάλι:

• Εμείς -ο λαός- κοιτάζουμε (καί δικαίως) να ξεσκάσουμε μετά τα απανωτά lock-downs, να πιούμε έναν καφέ με τους φίλους μας, σαν άνθρωποι, να κάνουμε ένα μπανάκι.
• Αλλά ελάχιστοι αντιδρούμε στο αργό βράσιμο του βατράχου! (Το γιατί, παρακάτω.)
• Κι όταν αντιδρούμε, το μετατρέπουμε σε σκορποχώρι. «- Όχι μ’ αυτόν, κοιτάει την πάρτη του γιά μετά!», «- Όχι με τον άλλον, δεν κάνει γι’ αρχηγός!», «- Όχι με τον τρίτον, είναι των άκρων!». Κτλ, κτλ.
• Κι όταν αντιδρούμε, το κάνουμε με λάθος τρόπο. Τα συλλαλητήρια δεν οδηγούν πουθενά, ούτε η «τιμωρητική» ψήφος οδηγεί πουθενά. (Νά, πχ ο Τσίπρας «τιμωρήθηκε». Αλλά, τί καταλάβαμε; )
• Άλλοι, πάλι, ελαφρόμυαλοι, ελπίζουν ότι κάπου θα φανεί κάποιο «καλό παιδί», ώστε να το ψηφίσουμε καί να κερδίσει τις εκλογές, καί να… καί να…

Κι ο καιρός περνάει…

Εις βάρος μας.

. . . . . . . .

Οι υπόλοιποι, που αντιτίθενται μέν σ’ αυτή την κατάσταση, αλλά δεν αντιδρούν, περιμένουν: (α) ν’ αντιδράσει πρώτα …κάποιος άλλος (καί να κάνουν κι επιλογή …αντιδράσεως, αν τους αρέσει – καί μετά να εξεγερθούν), καί (β) την εκπλήρωση των …«προφητειών». (Με αυτόματο πιλότο… κάπως.)

Πράγματα, που τα εκμεταλλεύονται στο έπακρον οι διάφοροι πράκτορες κι οι διάφοροι μυαλοφυγόδικοι.

[Τώρα, θα μου πείς, εντάξει ο πράκτορας, το καταλαβαίνω… αλλά, τί δουλειά έχει ο βλάκας στην όλη φάση;

Απλούστατα, προωθεί τα ανθελληνικά σχέδια των πρακτόρων – καί δη χωρίς ν’ αμείβεται. Γίνεται, δηλαδή, «πολλαπλασιαστής ισχύος» του πράκτορα. Πολλοί, δέ, βλάκες μαζί, ενωμένοι, …όϊ μάναμ’!!!…]

Το να περιμένουν ν’ αντιδράσει κάποιος άλλος, δεν θα το σχολιάσω. Είναι μεγάλη ιστορία, καί τό ‘χω πεί: ακόμα από πρίν την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους, η ψυχή του Έλληνα άρχισε να σπάει σε κομμάτια, σα γυαλί. Σήμερα, είναι θρύψαλα.

Το να περιμένουμε, τώρα, να επανενωθεί (απ’ τα κομμάτια της) η ψυχή του Έλληνα στην αρχαία της δόξα καί λαμπρότητα, να περιμένουμε ο Έλλην να δεί το Φώς το Αληθινόν καί να ξαναγίνει Έλλην, είναι όντως εφικτό. Αλλά ΠΟΛΥ δύσκολο.

Ειδικά, δέ, σε τέτοιες συνθήκες, σαν αυτές που περνάμε, σχεδόν ακατόρθωτο.

. . . . . . . .

Αλλά, γιά να δούμε λιγάκι καί την εκπλήρωση των «προφητειών»… Γι’ αυτές καί γιά όσους τις διακινούν, έχω σπέσιαλ …περιποίηση. Με σιδερολοστό.

Έχει γεμίσει το Διαδίκτυο με ψευτιές καί μαλακίες, με πρακτορίστικα ξερατά, δήθεν «προφητείες».

[Πρόσφατα, μάλιστα, άρθρόν τι μας ενημέρωσε πως έχει …αναστηθεί κι ο …»προφητευόμενος»!!! Σοβαρά, ρέ σείς; Καί πού ζή αυτό το άτομο; στην Ελλάδα; Εφορία πληρώνει; ΔΕΗ πληρώνει; κινητό έχει; εργασία έχει;

Ά σαπέρα, ρέ!

Γυρίστε το καλύτερα στα σενάρια φαντασίας· πιό πολλά λεφτά έχουν.]

Τόσο «λαϊκές» προφητείες (ποιός δεν θυμάται τους περίφημους Ψίψιλον του αγράμματου!), όσο καί «θρησκευτικές» (κατά κόρον).

Κι όχι μόνον… αλλά έχουμε καί τους «ερμηνευτές» αυτών – δίκην ιερέων των Δελφών, παρά τήι Πυθίαι!

Πχ, λέει ο μέγας ορμηνευτής:

«– Θα τους τιμωρήσει ο Θεός!»

‘Ντάξ’, αλλά πότε, με το καλό; Όταν δεν θά ‘χει μείνει Έλληνας ούτε γιά δείγμα;

Εγώ βλέπω ότι ένας συμπλεγματικός αρχιπαλιάνθρωπος κοντεύει να μας δηλητηριάσει καί να μας πεθάνει όλους, καί δεν τον σταματάει τίποτε. Λοιπόν, μάγκα μου, υπ’ αυτές τις συνθήκες, το «θα» το δικό σου τό ‘χω χεσμένο.

Ξαναλέει ο μέγας ορμηνευτής (στριμωγμένος) :

«– Δεν θα μας αφήσει ο Θεός να χαθούμε, αλλά χρειάζεται μετάνοια!»

Σοβαρά; Εγώ βλέπω ότι ίσα-ίσα, αυτοί που δεν μετανοούν, ειδικά τα τέσσερα κράτη / χρυσά μετάλλια του φασισμού (ηπαπάρα, γερμανίτσα, τουρκίτσα, οξαποδουήλ), είναι που επελαύνουν καί μας πάτησαν από κάτω. Χώρια τα -επίσης αμετανόητα- μέλη μυστικών λεσχών καί στοών… αυτά χορεύουν απάνω μας, όπως η θεά Κάλι των Ινδών.

Δεν σου λέω να γίνουμε κι εμείς παλιάνθρωποι, αλλά η πραγματικότητα είναι ΑΥΤΗ: τα καθάρματα κερδίζουν, κι όχι οι καλοί. Προς τί, λοιπόν, ειδικά από μας η μετάνοια, κι όχι η μετάνοια όλων;

Ξανα-ματα-λέει ο μέγας ορμηνευτής (περισσότερο στριμωγμένος) :

«– Νννναί, όλα θα γίνουννν όπως λέν οι προφητείεςςςς… αλλά χρειάζεται περισσότερη μετάνοια!»

Σοβαρά, ρέ καρντάση; Μήπως κατά σύμπτωση έχεις εφεύρει καί το μετανοησόμετρο, να ξέρουμε πού περίπου κινούμαστε; Αν πιάσαμε το όριο πρόκρισης, δηλαδή.

ΡΕ, ΑΕΙ ΣΙΧΤΗΡ!!!!

. . . . . . . .

Είμαστε στα τελευταία μας, ως έθνος· κι αντιδρούμε σα νήπιο, που του πήραν το παιχνίδι. Με κλάψες, με αυτοενεοχοποίηση («δεν έχουμε μετάνοια» – ναί, οι άλλοι κάνουν κι εξαγωγές μετανοπροϊόντων!), με «προφητείες» («- Θα σου δείξω εγώ!»), με αναμονή να καθαρίσουν άλλοι τη μπουγάδα γιά μας («- Μπαμπά, με χτυπάει η μαμά!»), γενικώς αντιδρούμε σαν καθυστερημένα.

Ειδικά γιά το τελευταίο, το να καθαρίσουν άλλοι γιά μας, δηλαδή (που περιμένουμε το Ξανφόν Γκιένος), η Ιστορία λέει πως έγινε μονάχα μία φορά· κι αυτή, από σπόντα καί με προσωρινό όφελος γιά το διεφθαρμένο Βυζάντιο: τότε, που ο Ταμερλάνος διέλυσε τις ορδές των τουρκαλάδων καί συνέλαβε αιχμάλωτο τον ίδιο τον Βαγιαζήτ Α’. Καί τί έγινε, δηλαδή; απλώς, η διάλυση του Βυζαντίου (που συνέχιζε τα ίδια τα διεφθαρμένα του) πήρε μισόν αιώνα αναβολή απ’ τον Χάρο.

Οπότε, τί θέλετε τώρα; τί ελπίζετε; να καθαρίσει την τουρκιά το Ξανφόν Γκιένος, αλλά εδώ να συνεχίσουμε να ψηφίζουμε αλήτες; Έ, τότε, μην προσδοκάτε …ανάστασιν νεκρών!

Οπότε:

• Ή βάζουμε μυαλό κι αντιδρούμε όπως πρέπει, έστω καί την τελευταία στιγμή.
• Ή γειά σας!

Οριστικό.

. . . . . . . .

Σ’ αυτό το σημείο, το οφείλω στην Πατρίδα να ρίξω ένα δημόσιο χέσιμο ειδικά στους συντοπίτες του αρχιπαλιανθρώπου. (Κάπου πήρε το μάτι μου πρόσφατα στα Ιντερνέτια μιά φωτογραφία μ’ έναν «μαυροπουκαμισά» να τον κρατάει αγκαλιά, τότε που ήταν παιδάκι, καί μου γυρίσαν τ’ άντερα.)

Το οποιοδήποτε όπλο, το κατευθύνει το μυαλό καί η καρδιά, προς σκοπό ιερό. Όταν, όμως, το κατευθύνει ένα δάχτυλο στη σκανδάλη γιά μαλακίες (πυροβολισμούς στον γάμο του Καραγκιόζη), τότε αυτός που τό ‘χει το όπλο, καλύτερα να το χώσει εκεί που ξέρει. Μόνο γι’ αυτό του είναι χρήσιμο.

Στην πάλαι Ιαπωνία, όταν το σπαθί έβγαινε όλο απ’ τη θήκη, έπρεπε να χυθεί αίμα. Γι’ αυτό, ακόμη καί η απλή εξέταση της τέχνης του κατασκευαστή του έπρεπε να τελειώσει με μιά (ελαφριά) πληγή: ένα μικρό κόψιμο επάνω σ’ αυτόν που ζήτησε να θαυμάσει το σπαθί.

Λοιπόν, όταν βάζεις λυτούς καί δεμένους, γιά να παραβιάζεις κάθε νόμο περί οπλοκατοχής / οπλοφορίας / οπλοχρησίας, επειδή δήθεν «είναι το έθιμο», τότε οφείλεις καί να σταθείς αντάξιος αυτού που ζητάς. Παναπεί, να τινάζεις στον αέρα τα μυαλά όποιου αδικεί την Πατρίδα.

Κι όχι να κάνεις κουμπαριές μαζί του, θρασύδειλο χεσμένο ανθρωπάκι.

Όσο, όμως, δεν γίνεται το πρώτο, έχω κάθε καλό λόγο να σκέφτομαι ότι τα όπλα στην Κρήτη θα χρησιμοποιηθούν μονάχα την ώρα που θα ξεσπάσει το λεγόμενο «Αυτονομιστικό»… που αποδεδειγμένα η φαμίλια του «κουμπάρου» το ετοιμάζει εδώ κι 150 χρόνια. Αλλά, εφ’ όσον κάτι τέτοιο αντίκειται στην Πατρίδα μου, τότε το έχω από τώρα στη μπούκα όποιου όπλου πέσει στα δικά μου χέρια. Κι όταν πιάσω όπλο, προσωπικά δεν αστειεύομαι.

Αλλά, ως τότε, περιμένω το σωστό – κι άμα με βγάλετε ψεύτη, εδώ είμαι· θ’ ανακαλέσω δημοσίως τις βρισιές. Αντρίκια πράγματα, όχι μπαλλωθιές καί πορδές.

. . . . . . . .

Λοιπόν. Γιά να μή μακρηγορούμε.

Δίνω περιθώριο μέχρι (φέτος) τον Δεκαπενταύγουστο ΤΟ ΠΟΛΥ στην όποια δικαιοσύνη (Θεία, ή -κάθε είδους- ανθρώπινη) να επέμβει, ώστε να ισιάξουν τα πράγματα.

Μετά, ή ξεσηκωνόμαστε καί τα παίζουμε όλα γιά όλα καί φτάνουμε στο αμήν (ναί, καί ενόπλως), ή τα παρατάμε κι αυτοκτονούμε – πριν μας σφάξουν άλλοι. (Ξέρω καί τρόπους «γλυκειάς» αυτοκτονίας, αν ενδιαφέρεστε. Ο ένας είναι με τα λουκούμια, που λέγαμε.)

Αν δεν έχει συμβεί τίποτε απ’ όσα υπονοώ μέχρι τη Δευτέρα, 16 Αυγούστου 2021, τότε ξεχάστε κάθε ελπίδα σε οποιονδήποτε κι ο,τιδήποτε, καί πράξτε όπως καταλαβαίνετε.

Άντε, γιατί κι η υπομονή έχει όρια!

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . .

Υγ 1: Δηλαδή, τα βάζω με τον Θεό;

Όχι ακριβώς… αλλά, αν μας αγαπάει, πρέπει να το δείξει. Όχι να μας αφήσει να φτάσουμε μέχρις εδώ – κι ίσως ακόμη παρακάτω.

«– Ναί, αλλά ο άγιος Παΐσιος είπε ότι ο Θεός αφήνει τα πράγματα να εξελιχθούν, ώστε να φανούν οι διαθέσεις του καθενός!»

Δεν διαφωνώ… αλλά, δεν φανήκαν ακόμη; Θέλουμε κι άλλο;

Υγ 2: Δηλαδή, τα βάζω με τους άχρηστους συμπατριώτες μου;

Όχι ακριβώς… δεν περιμένω τίποτε από δαύτους. Απλώς, βγάζω τον θυμό μου, γιά να μη με πιάσει εγκεφαλικό.

Υγ 3: Σοφά λόγια σοφών ανδρών.

Ο σοφός Μάρκο ντέΣάντ είπε πως, επειδή το παραμύθι τους είναι τελείως χοντροκομμένο κι ηλίθιο, θα το πάνε εκβιαστικά μέχρι τέλους.

Ο σοφός Παλαιός είπε ότι η αλλαγή της σημερινής θρησκείας προς «Πανθρησκεία» θα είναι αιματηρή, κι όχι ειρηνική / με το καλό / «δεν τρέχει τίποτε». Όπως ακριβώς όλες οι προηγούμενες αλλαγές της επίσημης θρησκείας.

Γιά να καταλάβετε, δηλαδή, τί άλλο μας περιμένει, αν επιζήσουμε απ’ τα «εμβόλια». Καί γιά να καταλάβετε καλύτερα τον ρόλο των μεγαλοπαπάδων, των υπέρ του «εμβολίου».

Μας τά ‘πε κι ο Ευριπίδης στις «Βάκχες», τις οποίες έγραψε «εξόριστος» στη Μακεδονία. Αλλά, πόσα να πεί κι αυτός μέσα σ’ ένα δράμα των δύο ωρών;

Γράμματα σπουδάγματα

Έ, λοιπόν, κάθε σχέδιο, όσο καλό κι αν το θεωρούν αυτοί που τό ‘φτιαξαν, έχει τ’ αδύνατα σημεία του!

Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή.

. . . . . . . . . .

Από το καλό ιστολόγιο της Πελασγικής, ξεσήκωσα την παρακάτω εικόνα: (Ανάρτηση, εδώ.)

Βλέπουμε, λοιπόν, μιά φωτογραφία (προφανώς από κινητό – ίσως καί στη ζούλα) ενός εντύπου, με θέμα απ’ αυτά που συζητάνε στις διάφορες μυστικές λέσχες. Εντάξει, το Χόπκινς δεν είναι ακριβώς μυστική λέσχη, αλλά δεν θα καλέσουν εκεί εμένα κι εσένα! 🙂

Το συνέδριο αυτό βλέπουμε πως διεξάγεται υπό τρείς «αιγίδες»: το πανεπιστήμιο Χόπκινς, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (Σβάμπ κι έτσι), και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Θόδωρας Αντανόμ κι έτσι), του οποίου το λογότυπο μισοφαίνεται. Άρα, μιλάμε γιά συνέδριο κάποιας υψηλής σημασίας.

Το φωτογραφημένο έντυπο απευθύνεται προφανώς στους Ισπανόφωνους συνέδρους, καί οι ταμπέλες λένε (κατά λέξη) : ‘Ένταση / παραλλαγή» καί «Εκτόξευση». (Ρίξτε μιά ματιά στη μετάφραση της Γκούγκλ, καί θα το διαπιστώσετε.)

Διαπιστώνουμε, λοιπόν (ακόμη μία φορά), πως οι λεβέντες αυτοί έχουν κληρονομικό χάρισμα προφητείας!… Αφού μιλάνε γιά μεταλλάξεις του κοροϊδοϊού μία κάθε μήνα!!! (Μία ανά μήνα!… Τί να σχολιάσω, εδώ; ότι, αντί γιά εμβόλια, να του αγοράζουμε του ιού σερβιέττες; lol!!!)

. . . . . . . . . .

Στο σημείο αυτό, θα με ρωτήσετε γιατί κάνω ανάρτηση γιά πράγματα γνωστά καί χιλιοσυζητημένα απ’ τους «συνομωσιολόγους» στα ιντερνέτια.

Έμμμμ, γι’ αυτό είμ’ εδώ εγώ! Επειδή, όπου σταματάνε οι …συνάδελφοι, αρχίζει η αφεντιά μου! 🙂

. . . . . . . . . .

Λοιπόν…

Εφ’ όσον χρησιμοποιούν το Ελληνικό αλφάβητο, αμέσως-αμέσως καταλαβαίνουμε ότι η όλη σκηνοθεσία έχει μιά μυστικιστική χροιά. Παναπεί, πάλι στήσανε τελετουργία – πράγμα που, κάποιοι γραφιάδες ανά το Διαδίκτυο, όντως το θίξανε απέξω-απέξω.

Αλλά καί τα γράμματα, με τα οποία «βαφτίζουν» τις μεταλλάξεις του κοροϊδοϊού, μερικοί όντως τα σχολιάσανε υπό μορφή αστείου. Λέγανε στα τουΐττερ κι αλλού (φυσικά γιά πλάκα), ότι, ώσπου να φτάσουμε στο ωμέγα, θα περάσουν κάτι τέρμινα ακόμη – άρα, καλή υπομονή! (Έλα, όμως, που τελικά δεν είναι τόσο πλάκα, όσο φαίνεται εξ αρχής!…)

Όμως, υπάρχει καί κάτι στην εικόνα, που δεν το βλέπει κανείς αμέσως. (Αλλοιώς, θα τό ‘χανε σχολιάσει.)

Κι αυτό είναι τα τρία ελλείποντα γράμματα του αλφαβήτου μας, που τα είχαμε μέχρι το 403 πΧ.

Δίγαμμα, Κόππα, Σαμπί. Σημειώνω τη θέση τους.

. . . . . . . . . .

Παρένθεση:

Ποιός ξέρει (σε πρώτη ανάγνωση) γιατί καταργήθηκαν, αφού τα δυό τους (δίγαμμα / κόππα) προφέρονται μέχρι σήμερα!!! Επίσης, ποιός ξέρει από πού ορμώμενος ο επώνυμος άρχων των Αθηνών Ευκλείδης πέρασε ψήφισμα, που τα κατάργησε – οριστικά.

Τώρα, βέβαια, θα μου πείς ότι τότε οι Αθηναίοι είχανε φάει ήττα στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, οπότε δεν είχαν κι ελεύθερη βούληση· άρα, ο μάγκας πήρε απ’ αλλού εντολές, καί απλά τις πέρασε ως νόμο. (Σας θυμίζει κάτι απ’ τα σημερινά; )

Από πού;

Χμμμ… Επειδή τον Πελοποννησιακό τον ΕΠΕΒΑΛΕ (δηλ. τον ξεκίνησε ουσιαστικά) συγκεκριμένα το διεφθαρμένο ιερατείο ειδικά των Δελφών (καί πάλι: σας θυμίζει τίποτε απ’ τα σημερινά; ), συμπεραίνω ότι το ίδιο σκατο-ιερατείο επέβαλε εκ του παρασκηνίου καί τους όρους της συνθήκης ειρήνης. Άσχετο αν αυτό το κάνει γαργάρα η επίσημη Ιστορία.

Τώρα, θα μου πείς, καί η κατάργηση τριών γραμμάτων, πού κολλάει σε συνθήκη ειρήνης;

Πουθενά δεν κολλάει, αλλά ο ηττημένος πάντα ξεπουλάει / αφήνει να του πάρουν τα «χρυσαφικά» του, μπας καί γλυτώσει.

Ρωτάω εκ τρίτου: σας θυμίζει τίποτε απ’ τα σημερινά;

• Κάτι αρπαγές εκθεμάτων απ’ το μουσείο της Βαγδάτης…
• Κάτι άσχετες τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια στις τρείς τα μεσάνυχτα (λογικό – αφού πρόκειται γιά βρυκόλακες)…
• Κάτι το πανταχού παρόν βρώμικο ανθελληνικό κεφάλαιο (Σόρος σήμερα, Γεφυραίοι τοκογλύφοι τότε – γιατί, νομίζετε, εξεγέρθηκαν οι Αθηναίοι χωρικοί καί αναγκάστηκε ο Σόλων να τους δώσει σεισάχθεια; απλά, χρωστούσαν στους Γεφυραίους!)…

Έ;

Εγώ, πάντως, δεν βλέπω ν’ άλλαξαν πολλά πράγματα στη χώρα μας εδώ καί δυόμιση χιλιάρικα χρόνια.

. . . . . . . . . .

Επανερχόμαστε.

Καί τί σχέση έχουν (με τον κοροϊδοϊό καί τα ρέστα) τα τρία καταργημένα γράμματα, αφού σήμερα δεν χρησιμοποιούνται;

Η απάντηση είναι πολύ απλή:

«Αυτοί», όταν θέλουν να κάνουν τελετουργίες, πάντα καταφεύγουν στις αρχαίες φάσεις της Ελλάδας. (Καί της αρχαίας Αιγύπτου. Θα ήταν χοντρή παράλειψή μου, αν δεν το ανέφερα.) Καί δή, αρέσκονται να προχωράνε τόσο πιό πίσω στον χρόνο, όσο μπορούν. (Όσο έχουν πληροφορίες γιά τα χρόνια εκείνα, δηλαδή.) Σε εποχές Ατλαντίδας πρό καταβυθίσεως, Αιγηΐδας (αν μπορούν)… κι όπου αλλού, στο αχαρτογράφητο «σκοτεινό» απώτερο παρελθόν του έθνους μας. Η κλασική Ελλάδα τους είναι απλώς το ορεκτικό. Δεν της πολυδίνουν σημασία.

Επειδή γνωρίζουν ενστικτωδώς ότι, όσο πιό πίσω πάμε στον χρόνο, τόση περισσότερη «δύναμη» κρύβεται – καί, άρα, αξίζει τον κόπο να κοπιάσουν να τη βγάλουν στην επιφάνεια, ώστε να τη χρησιμοποιήσουν.

Έμ, βέβαια! Λογικό! Άλλο το Χρυσούν Γένος, κι άλλο το Τενεκεδένιο! 🙂

(Μή γελάτε καθόλου! Ο ψευδάργυρος είναι το μέταλλο -της εποχής- των Ιχθύων· γι’ αυτό εμείς βγήκαμε τενεκέδες! 🙂 Μή σας μπερδεύει ο μπαρμπα-Ησίοδος, που δεν μιλάει γιά τον υδράργυρο της εποχής των Διδύμων – καί πηδάει απ’ τον Καρκίνο στον Ταύρο, απ’ το Αργυρούν Γένος στο Χάλκινο. Το ήξερε ότι ο υδράργυρος είναι υγρό μέταλλο, άρα δεν μπορούσε να το επισυνάψει σε γένος ανθρώπων.)

Αν αμφιβάλετε γιά τα παραπάνω, συνέβη εξακριβωμένο (με μάρτυρες) περιστατικό επί Κατοχής, κοντά στο χωριό της Γραμματέψ μας: οι γερμαναράδες πήγαν «καρφωτοί» κάπου στη μέση του πουθενά, ψάχνοντας …κάτι. Ένα πανάρχαιο αρχαιολογικό εύρημα, που δεν υπάρχει πουθενά καταλογογραφημένο· πολλώι δέ μάλλον, δεν υπήρχε τότε.

Από κοντά, όμως, πήγαν καί κάμποσοι φιλοπερίεργοι χωριάτες, κι ένας τους ρώτησε τους Γερμαναράδες (εις άψογον τοπικήν Ελληνικήν) : «- Τί φτιάν’τι αυτού, αρέ;» …γιά να εισπράξει τη στροφή γερμαναρά προς το μέρος του με προτεταμένο το «μαρσίπ» (το αυτόματο, δηλαδή), κι ένα οργίλο: «- Ράους!» (Οι συγχωριανοί της Γραμματέψ μας, απ’ την τρομάρα τους ακόμη ροβολάν τον κατήφορο! lol!!!)

Ελπίζω να μή συνεχίζετε τις αμφιβολίες!… Απλώς, αναρωτηθήτε πού στο διάολο ξέρανε οι ναζήδες πού καί τί να ψάξουν!

. . . . . . . . . .

Επανερχόμαστε δεύτερη φορά στο θέμα μας.

Κι εντάξει, πες ότι δεχόμαστε στο σχήμα καί τα τρία ελλείποντα γράμματα. Καί λοιπόν;

Η γνώμη μου είναι πως τα χρονικά διαστήματα, που επεσήμανα στο έντυπο, είναι:

• είτε διαστήματα, όπου το παγκόσμιο κατεστημένο θα μας επιτεθεί πιό άγρια από ποτέ,
• είτε χρονικά διαστήματα πιθανής διαφυγής μας. (ΑΝ έχουμε μυαλό, να την θέσουμε σε ενέργεια.)

Απεύχομαι το πρώτο, ελπίζω το δεύτερο.

Πάντως, τα διαστήματα αυτά έχουν τριπλή σημασία το καθένα:

• Την προφανή ημερολογιακή, με τους σημειωμένους μήνες.
• Την πρότυπη ζωδιακή, που σας είχα αναλύσει σε πολύ παλιότερα άρθρα.
• Την πραγματική ζωδιακή, λόγωι μεταπτώσεως του άξονα της Γής. (Αλλά, προσέξτε: με την παραδοχή του ίσου πλάτους των 30 μοιρών ανά ζώδιο.)

Ας τα δούμε, όμως, ένα-ένα.

Το δίγαμμα:

• Ως προφανές, είναι αυτές οι μέρες που διανύουμε!!! Χοντρικά, 29/07 έως 03/08.
• Στον πρότυπο ζωδιακό (καί γενικά), το δίγαμμα δεν αντιπροσωπεύει πλανήτη, αλλά μαθηματικό σημείο: είναι το όριο μεταξύ Παρθένου (Ε) καί Ζυγού (Ζ). Είναι το ακριβώς αντιδιαμετρικό από την αρχή του ζωδιακού (αρχή Κριού). Δηλαδή, σημειώνει τη φθινοπωρινή ισημερία (23/09).
• Στον πραγματικό ζωδιακό, όπου η αρχή του σήμερα βρίσκεται περίπου στις 3 μοίρες Ιχθύων (κι όχι στις 0 Κριού, όπως στον πρότυπο ζωδιακό), σημειώνει περίπου την 20η Οκτωβρίου 2021.

Η κόππα (Ήφαιστος):

• Ως προφανής, σημειώνει το μεσοδιάστημα Ιουνίου-Ιουλίου 2022. (Περίπου, θα λέγαμε, από 28/06 έως 03/07.)
• Στον πρότυπο ζωδιακό, ως πλανήτης δεν σημειώνει τίποτε. Βέβαια, είναι ο πλανήτης της Παρθένου, άρα εμμέσως σημειώνει το διάστημα -περίπου- από 21 Αυγούστου έως 21 Σεπτεμβρίου· κι αν ξέραμε πού βρίσκεται τώρα ο Ήφαιστος, θα τον αντιστοιχούσαμε επακριβώς με χρονικό διάστημα.
• Στον πραγματικό ζωδιακό, η «πρότυπη Παρθένος» πάει 27 μέρες μετά: από περίπου 17/09, μέχρι 17/10.

Το σαμπί (Πάν) :

• Ως προφανές, το μεσοδιάστημα Φεβρουαρίου (από πχ 25 του μήνα) καί Μαρτίου (πχ μέχρι 3 του μήνα) 2023.
• Στον πρότυπο ζωδιακό, τα ίδια με τον Ήφαιστο: ως ο πραγματικός πλανήτης του Ταύρου, ο Πάν σηματοδοτεί (πάλι εμμέσως, πλήν σαφώς) το διάστημα από 21/04 έως 21/05. (Καί πάλι δεν ξέρουμε πού βρίσκεται ούτε ο Πάν.)
• Στον πραγματικό ζωδιακό, ο «πρότυπος Ταύρος» πάει περίπου στο διάστημα από 17/05 έως 17/06.

Αυτά, ως προς την ανάλυση των χρονικών διαστημάτων.

. . . . . . . . . .

Θέλετε τη δική μου εκτίμηση γι’ αυτά; Εντάξει, θα την έχετε, αλλά παρακαλώ να ΜΗΝ τη θεωρήσετε απόλυτη. Θέλω να σκεφτήτε κι εσείς λιγάκι!

Λοιπόν, συμπεραίνω ότι:

• Στις μέρες που περνάμε, «αυτοί» θα βάλουν τις βάσεις γιά όσα σκοπεύουν να πράξουν από τις 21 Σεπτεμβρίου καί μετά. (Όπως πχ με το νομοσχέδιο γιά την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, που ήταν να το ψηφίσουν.)
• Κι επειδή στα γεωγραφικά πλάτη της Ελλάδας η πραγματική ισημερία (χρονική ισότητα μέρας-νύχτας) έρχεται κάπου στις 26 Σεπτεμβρίου, τότε υπολογίστε ότι θα εξαπολύσουν την επίθεσή τους από 26 Σεπτεμβρίου, μέχρι περίπου την 20η Οκτωβρίου.
• Γιά τις επερχόμενες ημερομηνίες (του χρόνου καί του παραχρόνου), δεν έχω να πω κάτι. Παρεκτός, ίσως, εφαρμογή πάλι του προτύπου «αποφασίζουμε / εκτελούμε», σε τριπλέττα με ετούτο εδώ (βλέπε: τρίτο χτύπημα = παραδοσιακώς το ισχυρώτερο), καί σε συνδυασμό με άλλες δικτατορικές εμπνεύσεις τους.

Αυτά είχα να πω.

Γιά την πιθανή διαφυγή μας, έχει να πεί κανείς τίποτε;

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . .

Υγ 1: Καί γιατί όχι καθαρά αστρολογικός προσδιορισμός της δράσης τους; πχ ο πλανήτης τάδε στις τάδε μοίρες του τάδε ζωδίου, σε αντίθεση με τον τάδε, κτλ κτλ.

Πιστεύω ότι, επειδή θέλουν να παίξουν τα ρέστα τους (επειδή, γιά κάποιο λόγο που μου διαφεύγει, έχουν κωλοστριμούρα καί βιάζονται), καταφεύγουν σε ανώτερο εργαλείο σχεδιασμού: τα Ματριξιανά Μαθηματικά.

Θυμηθήτε:

• «Αυτοί» έχουν κάνει θεουτζίκο τους τον Πυθαγόρα (με τα Μαθηματικά του).
• Το αρχαίο Ελληνικό αλφάβητο αντιπροσωπεύει καί αριθμητικές τιμές!!!

Θυμίζω: δίγαμμα 6, κόππα 90, σαμπί 900. Δεν ξέρω αν συμπεραίνετε τίποτε, που δεν το είδα· πάντως, κάθε συνεισφορά σας στην ανάλυση του θέματος, είναι παραπάνω από καλόδεχτη.

Υγ 2: Το λογότυπο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας…

Έχουμε πεί: τα δύο πεπλεγμένα φίδια στο κηρύκειο = ισορροπία, το ένα σκέτο φίδι = ανισορροπία, επέμβαση (συνήθως υβριστική) στη Φύση.

Βλέπω ένα κηρύκειο να σηκώνεται απ’ τον Βόρειο Πόλο, κι ένα οφείδιον γύρω-γύρω του. Κι απορώ:

Τί δυνάμεις νομίζουν πως πάνε ν’ απελευθερώσουν, οι μαλάκες;

Σάμπως ξέρουν να χειριστούν τον θυμό της -καί απεικονιζόμενης- Γαίας;

Υγ 3: Έλεγξα καί τον λόγο των χρονικών διαστημάτων, ανάμεσα στα τρία καταργημένα γράμματα – ώστε να μην ψάχνετε.

Εάν το σαμπί αντιστοιχούσε στις 23 Ιανουαρίου 2023 (κι όχι στην 1η Μαρτίου 2023, όπως σημειώνεται), τότε έβγαινε λόγος 0.618 . (Διαφορά από 01/08/2021 μέχρι 01/07/2022, διά διαφοράς από 01/07/2022 μέχρι 23/01/2023.) Δηλαδή, αν βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το duat (20 Ιουλίου), δηλαδή στην ένωση της ουράς των φιδιών στο μακροκοσμικό κηρύκειο!

Αλλά, δεν βρίσκεται εκεί – κι ευτυχώς, θά ‘λεγα.

Της νύχτας οι ονειρικές σκέψεις…

Έχει μιά γλυκειά νύχτα απόψε. Κι ένα φεγγάρι ολόγιομο.

Οι περισσότεροι ασχολούνται με τον κοροϊδοϊό, με τους εμβάτσους (που πάλι έριξαν ξύλο καί χημικά στον κόσμο), με τα καμώματα της Κατίνας…

…ελάχιστοι (ίσως καί κανείς) θυμήθηκαν ότι σαν σήμερα, 23 Ιουλίου, γεννήθηκε ο Μεγαλέξανδρος…

…κι ο εξής ένας οικοδεσπότης σας κάνει κάτι σκέψεις, μά κάτι σκέψεις, που σε άλλες εποχές ίσως καί να του στοίχιζαν τη ζωή του (διατυπωμένες φανερά)!

. . . . . . .

Λοιπόν, τον χάρτη της Ελλάδας να υποθέσω πως τον ξέρετε απάνω-κάτω; Ιδού ένα κομμάτι του!

Πώς είπατε; Όχι, δεν σκοπεύω να πάω διακοπές. (Ο κύριος λόγος είναι ότι τυγχάνω πτωχός καί πένης! lol!!!) Δεν σας δείχνω τον χάρτη γι’ αυτό.

. . . . . . .

Πάμε, τώρα, να κάνουμε ένα μάθημα Αστρονομίας, με οδηγό μας το αγαπημένο Stellarium.

Σας δείχνω κι εδώ ένα κομμάτι του ουρανού, με σημειωμένους τους μεγαλύτερους αστερισμούς. (Μερικούς δεν τους έχω σημειώσει: τον Κόρακα, τον Κρατήρα -δηλαδή το κύπελλο-, τον Εξάντα. Φαίνονται, ωστόσο, ποιοί είναι ποιοί, από τα σχήματά τους.)

Η κίτρινη κουκκίδα (την οποία σημαδεύει το βέλος του Τοξότη) είναι το λεγόμενο Γαλαξιακό Κέντρο· δηλαδή η μαύρη τρύπα, περί την οποία περιστρέφεται ολόκληρος ο Γαλαξίας μας.

Οι Μάγιας την αποκαλούσαν (αυτήν, όπως κι ένα φοβερό σπήλαιο κάπου στη χώρα τους) Τσιμπάλμπα Μπέ, καί τη φοβόντουσαν. Τη θεωρούσαν κάτι σαν την Κόλαση.

Αυτά, όσον αφορά καί το σύντομο μάθημα Αστρονομίας.

. . . . . . .

Καί λοιπόν;

Λοιπόν, αγάπες μου…

…ας κάνουμε τον συνδυασμό, κι ας δούμε τον χάρτη με κάπως διαφορετική ματιά:

Εντάξει, δεν είναι ακριβής η αντιστοιχία, αλλά:

• Η πλάτη του Κενταύρου είναι «καραμπάμ» ο Μαλιακός Κόλπος.
• Καί, λογικά, ο -επίσης κένταυρος- Τοξότης ακουμπάει απάνω στο βουνό των Κενταύρων, το Πήλιο.
• Η Εύβοια είναι η Ύδρα. Καί… μήπως θυμάστε εκείνες τις πληροφορίες γιά το «μαγνητικό τούννελ» που ξεκινάει από Νέα Μάκρη / Πεταλιούς; Πού βρίσκονται οι Πεταλιοί; ξέρετε καλά Γεωγραφία; Πού σημαδεύει το κεφάλι της νεροφίδας (Ύδρας) ;
• Η Σκύρος είναι ο Λέων, κι έχει καί μιά μικρή ομοιότητα.
• Η Αλόννησος με το βορειοανατολικό της νησί, που λέγεται Κυρά-Παναγιά, σχηματίζουν τον αστερισμό της Παρθένου. Το βλέπετε το αριστερό χέρι της Παρθένου (θεάς Αθηνάς / Παναγίας), που κρατάει το στάχυ; είναι τα νησάκια στα ΝΑ της Αλοννήσου.
• Η Σκόπελος είναι ο Ζυγός.
• Η Σκιάθος, με ένα κομμάτι του νοτίου Πηλίου (το Τρίκερι) είναι ο Σκορπιός. Τη βλέπετε την ουρά του Σκορπιού στο Τρίκερι;

Έ, λοιπόν, τούτων ειπωθέντων, πούουουουου πέφτει το Γαλαξιακό Κέντρο;

Διάνα!!!

Το βρήκατε! Πέφτει επάνω στο Νεοχώρι Πηλίου, στο …παράρτημα του Σέρν!!!!!

Νά γιατί το φτιάξανε εκεί!

. . . . . . .

Εκείνα που δεν είδατε ακόμη, είναι δύο. Θα τα συζητήσουμε, επειδή μας χρειάζονται στην έρευνά μας.

Το ένα, οκέϋ, μπορεί καί να το βρήτε εύκολα: είναι το γεγονός ότι η προβολή του ουρανού επί Γής δεν είναι μία. Είναι πολλές, καί πολλές φορές αλληλεπικαλυπτόμενες. Δηλαδή, το: «Όπως επάνω, έτσι καί κάτω!» έχει πολλές ερμηνείες / εφαρμοστικές εικόνες.

Ειδικά στην Ελλάδα.

Άρα, αν κάποιος ανακάλυψε μιά τέτοια προβολή, ας μην κακαρίζει ότι δήθεν βρήκε κάτι το μοναδικό, κι ας μην μπαίνει στον κόπο να γράψει βιβλίο. Οι προβολές είναι πολλές. Τελεία. Κι όσοι γεμίζουν σελίδες στα Ιντερνέτια με σκαναρίσματα σχετικών βιβλίων περασμένων δεκαετιών, ας μην κάνουν τον κόπο να μου κάνουν υποδείξεις.

Πάμε, όμως, στο επόμενο – που, είμαι σίγουρος, ΔΕΝ το είδατε ακόμη.

Εάν οι αρχαίοι ημών, ή όποιοι άλλοι, ήθελαν να φτιάξουν μιά ερμητική / αποκρυφιστική προβολή ενός αστερισμού επί Γής (κυρίως, γιά να τραβήξουν / εκμεταλλευτούν την αιθερική ενέργεια του αστερισμού), έφτιαχναν κάποια μνημεία σε ανάλογες θέσεις με τα άστρα του αστερισμού. Οπότε, οκέϋ, «όπως επάνω, έτσι καί κάτω».

Τώρα, η μελέτη αυτών των αντιστοιχιών είναι μεγάλη σεντόνα, κι έχει τα μυστικά της – στα οποία δεν θέλω να υπεισέλθω. (Σιγά μην ανοίξω τα μάτια των διαφόρων ξένων «αρχαιολογικών σχολών» -διάβαζε: «αρχαιοκαπηλικών»-, ή διαφόρων άλλων πονηρών! Σιγά μην τους δώσω έτοιμα τα δομικά μυστικά, να πάνε να βρούν τα σημεία της προβολής που δεν βρήκαν ακόμη, καί να τσουρνέψουν κι ό,τι βρούν εκεί!)

Εδώ, όμως, κανείς αρχαίος ημών δεν έφτιαξε την αντιστοιχία αυτή!

Την έφτιαξε η ίδια η Φύση!!!… κι αυτή είναι η διαφορά πχ με τις πυραμίδες της Γκίζας / ζώνη του Ωρίωνα.

Έ; Τί; Πώς;

Ναίναίναί!!!

Κι άμα σας πω ποιά η αιτία, που δημιούργησε αυτό το σύμπλεγμα, θα κουφαθήτε τελείως. Κι άμα σας πω ότι η αιτία αυτή προϋπήρχε κάτι εκατομμύρια χρόνια της σημερινής εικόνας του ουρανού από πάνω μας, τότε είναι που θα με θεωρήσετε τρελλό γιά δέσιμο!

[Μην ξεχνάτε, ο ζωδιακός ισχύει σε χρονικό διάστημα μείον 200,000 χρόνια απ’ την εποχή μας, έως σύν 200,000 χρόνια. Πρίν καί μετά απ’ αυτό το διάστημα, τα άστρα των αστερισμών του βρίσκονται πολύ εκτός θέσεως / εκτός σχήματος των (καί σημερινών) ζωδιακών αστερισμών.]

Σοβαρά, όμως, είμαι τρελλός γιά δέσιμο;

Τ’ ειν’ ο χρόνος, μωρέ; τί ακριβώς είναι ο χρόνος; Ξέρει κανείς;

Καί γιατί πρέπει όλα τα (με την ευρεία έννοια) έμβια όντα να τον βιώνουν / αισθάνονται τον χρόνο όπως ακριβώς εμείς, οι καθημερινοί άνθρωποι;

. . . . . . .

Δεν σας λέω ποιά είναι η αιτία (έχω τους λόγους μου· το κείμενο είναι δημόσιο – καί δεν θα κάνω κανέναν μάγκα, αν δεν το θέλω), επομένως το προσπερνάμε το θέμα. Αλλά, μπορώ να σας λύσω την απορία, του γιατί η αντιστοιχία δεν είναι ακριβής. (Άσε που είναι κι ελλιπής: πού είναι οι προβολές των Κόρακα / Κρατήρα / Εξάντα, ανάμεσα Εύβοια καί Σκύρο; απλά, δεν υπάρχουν.)

Χμμμ… η όλη φάση μοιάζει κάπως σαν τα όνειρα: όταν ονειρεύεσαι, κατά κανόνα βλέπεις συγκεχυμένο περιβάλλον, συγκεχυμένες μορφές… ο ονειρικός χρόνος μοιάζει να κάνει κόλπα – πότε επιταχύνεται τρομερά, πότε κολλάει σα βαλτόνερα.

Σπάνια βλέπεις καθαρά όνειρα· εννοώντας: τόσο καθαρά, όπως βλέπουμε τα πάντα στην ξύπνια πραγματικότητα.

Θα λέγαμε, λοιπόν, κάπως απλοϊκά (αλλά αρκετά ποιητικά) ότι η Ελλάδα στο συγκεκριμένο μέρος είναι ένα όνειρο της Φύσης· ένα είδωλο μέσα σε σπασμένο καθρέφτη. Καί δεν νομίζω ότι τέτοια «όνειρα» επισυμβαίνουν σε πολλές άλλες περιπτώσεις επάνω στον πλανήτη μας.

Αυτό ακριβώς το πολύ σπάνιο φαινόμενο πήγαν να εκμεταλλευτούν οι Σερνατζήδες με το Νεοχώρι. Αυτό πήγαν να κάνουν: να τραβήξουν αυτή την «ονειρική» ενέργεια.

Μόνο που δεν είναι τόσο εύκολο.

Αν μή τί άλλο, κι έτσι γι’ αρχή: σάμπως ξέρουν κι οι ίδιοι τί τη θέλουν;

Ή, τί θα την κάνουν, άμα σκάσει μύτη;

. . . . . . .

Τώρα, βέβαια, μετά απ’ όλ’ αυτά, εσείς όλοι μπορείτε να με στολίσετε με διάφορα κοσμητικά επίθετα: τρελλός γιά δέσιμο, φαντασιόπληκτος, αλαφροΐσκιωτος…

Ναί, δεν αντιλέγω, αλλά σκεφθήτε λιγάκι λογικά! Αν εγώ είμαι όλ’ αυτά, αυτοί που φτιάξανε παράρτημα του Σέρν στη μέση του πουθενά, τί είναι; Καί, ως γνωστόν, το Σέρν δεν έχει ως προσωπικό γραφιάδες σαν καί του λόγου μου, ξέρετε. Επιστήμονες ( ; ) έχει. Άσε που σε τοπικό επίπεδο συμμετείχε ένας τουλάχιστον προφέσσωρ της Φυσικής στην κατασκευή του παραρτήματος!

. . . . . . .

Τέλος πάντων, αυτές τις ωραίες βραδυές ξεχάστε όλον τον αισχρό θόρυβο των παλιανθρώπων – εγχωρίων τε, καί ξένων. Ξεχάστε

ακόμη κι εμένα, που σας ιστορώ

Πάρτε το ταίρι σας απ’ το χέρι, καί βγήτε να χαζέψετε τ’ άστρα!

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Υγ: Ακόμη ένα θεματάκι, που πιθανώτατα σας ξέφυγε κι αυτό:

Ποιοί καί πόσοι μπορούν να κάνουν τέτοιους σκεπτικούς συνδυασμούς;

Προσωπικά, θα στοιχημάτιζα ότι ο «μέσος προφέσσωρ» (αν η έκφραση αυτή έχει κάποιο νόημα) ΔΕΝ μπορεί. Αν μή τί άλλο, η αφεντιά μου έκανα εννέα χρόνια να βρώ την απάντηση. Καί να πείς δεν ξέρω Γεωγραφία, ή δεν πιάνω στο φτερό σύμβολα κρυμμένα καί νοητικά σχήματα; Ή δεν μου κόβει …λιγάκι;

Άρα…

…Βρήτε εσείς τα υπόλοιπα!

«- Ποιά υπόλοιπα, ρέ Εργοδότη;»

Έ, ξέρω ‘γώ… Ας πούμε, από πού ήρθε πραγματικά η εντολή (διότι περί εντολής επρόκειτο) γιά το στήσιμο του παραρτήματος. Καί με ποιόν σκοπό! Να γίνουν κάποιοι θεοί; να πνιγούν στο χρυσάφι; (Μην ξεχνάτε τον γάμο Πηλέα-Θέτιδας εκεί λίγο παρακάτω, καί το μήλο της Έριδος.) Να γυρίσουν τον χρόνο πίσω;

Ή, τί;

Τα ζόμπυ σκοτώνουν!

Εντάξει, δεν είναι καί καινούργιο αυτό· όσοι έχουν παρακολουθήσει ταινίες τρόμου, το ξέρουν.

Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή.

. . . . . . . .

Είχαμε πρόσφατα τρία περιστατικά …«γυναικοκτονίας» (τελείως ηλίθιος ο όρος), εκ των οποίων τα δύο στα νησιά: τρείς φερέλπιδες νέοι -ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον- σκοτώσαν τις συζύγους τους / γκόμενές τους. (Δεν βάζω συνδέσμους, δεν αναπαράγω τις θλιβερές αυτές ειδήσεις.)

Οι εξηγήσεις, τώρα, των εγκλημάτων αυτών κυμαίνονται από τις «εγκόσμιες» (διαταραγμένες προσωπικότητες, κτλ), έως τις αρκετά πιό «φευγάτες» (σατανιστικές τελετές, ναρκωτικά, καί άλλα παρόμοια).

Επί της ουσίας, όμως, δεν εξηγούν τίποτε. Τί θα πεί «η κακιά στιγμή», τί θα πούν λοιπές παρόμοιες ανοησίες; Τσακώνεσαι, κύριε; σήκω καί φύγε, να ηρεμήσουν τα πράγματα. Όχι να το φτάσεις στα άκρα!

Δεν εξηγούν τίποτε· είναι λόγια απλώς γιά να λέγονται καί να γεμίζουν σελίδες. Αλλά, ας δοκιμάσουμε κι εμείς την τύχη μας στην επίλυση του γρίφου.

. . . . . . . .

Το γεγονός ότι οι δύο απ’ τους φόνους συνέβησαν στα νησιά, προσωπικά με βάζει σε υποψίες ότι:

• οι δράστες ήταν εμβολιασμένοι,
• κι ότι φταίει το εμβόλιο γιά τις πράξεις τους.

Το πρώτο, το αποδίδω στα επιβληθέντα μέτρα, γιά να ταξιδέψει κάποιος με πλοίο. Το δεύτερο, όμως, θέλει λιγάκι παραπάνω ανάλυση.

Λοιπόν, λένε ότι τα εμβόλια προκαλούν θρομβώσεις, καρδιοπάθειες, κτλ. Φαίνεται νά ‘ναι σωστό… αλλά, θρομβώσεις μόνο σε χέρια καί πόδια, κι όχι στον εγκέφαλο; γιατί όχι;

Εάν ισχύει το τελευταίο, τότε πράγματι θολώνει η κρίση του ατόμου, με αποτελέσματα έως τραγικά. Θα έλεγα, είναι απάνω-κάτω το ίδιο φαινόμενο, όπως με τους σεληνιασμένους: ξαφνική αναιτιολόγητη άκρως επιθετική συμπεριφορά, έως εξοντώσεως των πλησίον ανθρώπων.

Δηλαδή, συμπεριφορά ζόμπυ!!!

Αλήθεια, όλ’ αυτά τα δημοσιεύματα που γράφονται, ότι περιμένουμε μετατροπή των εμβολιασμένων σε ζόμπυ, πού στηρίζονται; γιατί δεν το αναλύουν; κι οι αναγνώστες αυτών, γιατί δεν σκέφτονται λιγάκι το πώς; Δεν γίνονται τέτοια πράγματα με απλή αναίρεση της φυσικής τάξεως· έχουν πολύ συγκεκριμένη αιτία!… Πράγμα που το ξέρουμε κι απ’ την επίδραση ναρκωτικών τύπου κράκ καί σίσα: δυσλειτουργεί σε μέγιστο βαθμό ο συνειδητός εγκέφαλος, καί τέλος.

. . . . . . . .

Όμως, μιά που αναφέραμε τη συνείδηση…

…Αλήθεια, ουσίες («εμβόλια») φτιαγμένες γιά επέμβαση στο ίδιο το dna, λέτε να είναι τόσο απλές κατασκευές;

Λέτε να μην έχουν στοχευμένη δράση;

Καί, σε συνδυασμό με κάτι δημοσιεύματα πρό ετών, ότι κάποια πειράματα κατάφεραν να νεκρώσουν τη συνείδηση…

…συν κάτι φήμες γιά τα χάπια των τζιχαντιστών, τα Κάπταγκον…

…λέτε αυτές οι ουσίες (τα «εμβόλια») να ΜΗ στοχεύουν ειδικά τη συνείδηση;

Ποιό είναι το κέντρο της συνείδησης στο σώμα του ανθρώπου; Έ;

[Για την Ιστορία: απ’ όσα κατάλαβα, τα πειράματα νεκρώσεως της συνειδήσεως ήταν κυρίως στρατιωτικού χαρακτήρα, ώστε ο στρατιώτης να έχει μηδενικό οίκτο γιά τον εχθρό. Δηλαδή, να μετατρέπεται σ’ ένοπλο ζόμπυ.]

Το συμπέρασμα όλων αυτών (ΑΝ έχω δίκιο στους συλλογισμούς μου), είναι ότι οι εμβολιασμένοι είναι επικίνδυνοι μία φορά γιά τη μετάδοση ενός ιού μιάς γρίππης λάϊτ καί χωρίς λιπαρά – αλλά χίλιες, ως ανεξέλεγκτοι πιθανοί ανά πάσα στιγμή δολοφόνοι.

Γι’ αυτό, μακριά κι αλάργα από δαύτους! «Καλή η παρέα τους, αλλά βρωμάν τα πόδια τους!», που έλεγε καί το παλιό αστείο.

. . . . . . . .

Κλείνοντας, θα πω τα εξής:

• ΔΕΝ λέω ότι οπωσδήποτε έχω δίκιο.
• ΔΕΝ προσπαθώ ν’ αθωώσω κανέναν δολοφόνο, ή να του βρω ελαφρυντικά.

Αλλά, έχω μιά απορία: αυτοί οι πανέξυπνοι αρδ, που τα ξέρουν όλα καί τα ξετρυπώνουν όλα… πώς καί τους ξέφυγε αυτή η λεπτομέρεια; αυτή η ερωτησούλα, αν οι δολοφόνοι ήταν εμβολιασμένοι;

Θα μου το απαντήσει κανείς αυτό;

Πολύ-πολύ-πολύ σοβαρή ερώτηση

Ως γνωστόν, οι ανθρώπινες κοινωνίες διαστρωματώνονται· από συνήθεια, από ανάγκη, επειδή συμβαίνει στην πράξη… πάντως διαστρωματώνονται.

Καί σε κάθε τομέα δύναμης (πολιτική ισχύς, δημόσια προβολή, λεφτά… ό,τι άλλο παρόμοιο…) τείνουν να δομούνται πυραμιδοειδώς. Παναπεί:

• οι πολλοί από λίγο,
• οι -πιό πάνω- λίγοι από (πολύ) περισσότερο,
• ελάχιστοι (ή ένας καί μοναδικός) στο τέρμα απάνω αξεπέραστο επίπεδο.

[Τώρα, βέβαια, στο παρόν μπλόγκι μιλήσαμε γιά δικτυοκεντρική δομή των κοινωνιών (βλέπε αρχαίες Ελληνικές πόλεις-κράτη: μέχρι τους Μακεδόνες, δεν υπάκουαν σε κάποια ενιαία ηγεσία), αλλά αυτό είναι κάτι το πολύ δύσκολο γιά τον σημερινό άνθρωπο. Τέλος πάντων, λεπτομέρειες – διότι είπαμε ότι η δικτυοκεντρική δομή θα επιβληθεί από κάποιες συνθήκες, γι’ αυτό (τονίσαμε) μην περιμένετε «αρχηγούς-σωτήρες» εν όψει των επερχομένων γεγονότων.]

. . . . . . . . .

Εν πάσει περιπτώσει, η πυραμιδοειδής κοινωνική κλιμάκωση σήμερα ισχύει σχεδόν παντού. Άρα, αν πάρουμε ως παράδειγμα μιά κυβέρνηση, αυτή στα σίγουρα έχει πεντέξη άτομα, τα οποία είναι οι «ισχυροί άνδρες» – κι όλοι οι υπόλοιποι είναι οι «επίσης συμμετέχοντες».

Τώρα, βέβαια, ανάμεσα στους πεντέξη, ίσως ένας ή δύο να είναι οι τέρμα απάνω αρχηγοί, στων οποίων τις εντολές υπακούουν οι υπόλοιποι. Λεπτομέρεια, όμως.

Αυτά είναι γνωστά τουλάχιστον απ’ τον καιρό των Ναϊτών Ιπποτών… όπου είχαμε τον εξωτερικό, τον εσώτερο, καί τον εσώτατο κύκλο των μελών τους. (Δεν χρειάζεται να διευκρινίσω πως κουμάντο έκανε ο εσώτατος κύκλος.)

Όπως επίσης λεπτομέρεια (γιά όσα σκέφτομαι στο παρόν άρθρο) είναι το αν αυτοί οι πεντέξη «ισχυροί άνδρες» είναι φανεροί, ή κρυφοί.

. . . . . . . . .

Καί τώρα, η ερώτηση:

Αν ξέρει κανείς (διότι η αφεντιά μου δεν τα ξέρω όλα) να μας πεί ποιοί είναι οι «ισχυροί άνδρες» του Σέρν. Φανεροί, ή κρυφοί!

Δηλαδή, ποιοί καθορίζουν το τί πειράματα θα γίνουν… διότι κάθε ενεργοποίηση του συγκεκριμένου τενεκέ κοστίζει πα-νά-κρι-βα. Άρα, ποιός έχει τη δύναμη να καθορίσει τη συνολική πορεία περίπου τριών χιλιάδων (καί πλέον) νοματαίων, κορυφών των θετικών επιστημών καί της τεχνολογίας; καί δή, αδιαφορώντας γιά το πόσο χρήμα θα ξοδευτεί;

Αυτό θέλω να μάθω.

Παράκληση, λοιπόν, να μας απαντήσουν οι τυχόν γνώστες στα σχόλια – καί δεν ζητάμε τα προσωπικά στοιχεία των σχολιαστών μας, ούτε πιστοποιητικό εμβολιασμού! 🙂

. . . . . . . . .

«– Κι άμα το μάθεις αυτό που ρωτάς, ρέ κακομοίρη Εργοδότη, τί θα το κάνεις;»

Αυτό είναι δική μου δουλειά.

Μπορώ μονάχα να σας πω, ότι θέλω να ξέρω ποιούς θ’ αντιμετωπίσω στα Μαρμαρένι’ Αλώνια!

Ίσως, πάλι νά’ χουμε μεταξύ μας καί τίποτε βερεσέδια ανεξόφλητα, από πολύ παλιά… Καιρός, λοιπόν, να λογαριαστούμε μιά καί καλή με τις κουφάλες αυτές.

. . . . . . . . .

Υγ: Πολλοί θα μου πήτε πως μέγας φύλαρχος των σερνο-επιστημόνων είναι εκείνος ο ετοιμόρροπος γέρων, ο Χίγγζ.

Έ, ‘ντάξ’, δέ διαφωνώ! Με προσόντα, όπως καθηγητηλίκι στο Κέημπριτζ, αγγλίτσα, μασωνία… πιθανόν να είναι. Αλλά κάτι μου λέει πως αυτός είναι απλά ο μπροστινός, ο «αυτοφωράκιας».

Πάντως, σίγουρα δεν είναι ο μόνος – κι εγώ ψάχνω καί τους άλλους.

ΌΛΟΝ τον «εσώτατο κύκλο» του τενεκέ!