ΤΝ, ΝΤ, καί ΝΔ!

Τ’ είν’ τούτα, τώρα, ωρέ Εργοδότη;

• Τεχνητή Νοημοσύνη.
• ΝανοΤεχνολογία. (Όχι τα νανογιλέκα του Σπυραδώνιδος. Η κανονική νανοτεχνολογία.)
• Και το κόμμα του κουκλοχαιρετάκια.

Έ, ωραία, καί πώς συνδυάζονται αυτά;

. . . . . . . . . . .

Κοιτάχτε…

Είχα την τιμή στη ζωή μου να γνωρίσω μερικές από τις εξυπνότερες Ελληνίδες. Οι κατά καιρούς υποδείξεις των οποίων, σε συνδυασμό με όσα κατεβάζει η κούτρα μου, βγάλαν …λαγούς.

Η πιό πρόσφατη βοήθεια, λοιπόν, λέει:

«- Κι αν τα εμβόλια βάλανε μέσα μας νανοδέκτες, που μπορεί να μας αλλοιώνουν τη θέληση; Μήπως αυτό εξηγεί το ποσοστό που πήρε η Nουδού;»

Έμεινα κάγκελο.

. . . . . . . . . . .

Γνωρίζω άριστα τις κλασικές, «εγκόσμιες» εξηγήσεις του φαινομένου· καί μπορώ να σας τις πω, πρίν τις πούν τα καθ’ ύλην αρμόδια άτομα. 🙂

«- Τί ψάχνεις; Απλούστατα, πρόκειται γιά Ζά!» (Παλιούρας)

«- Καθαρή πολιτική ανάλυση: η Νουδού έχει έναν πυρήνα 15% οπαδών ‘μπετόν’, που δεν φεύγουν με τίποτε, βρέξει-χιονίσει. Βάλε κι ένα ακόμη 5% ‘τρομαγμένων’ απ’ το Αλεκσάκι αναποφάσιστων, που σκέφτονται με όρους δεκαετίας 1980 («να βγεί ισχυρή κυβέρνηση», κτλ) καί ψήφισαν Νουδού, νά πώς βγαίνει το περίπου 20% επί του συνόλου των εκλογέων, που πήρε ο κουκλοχαιρετάκιας!» (Φωτεινή)

«- Σύνδρομο Στοκχόλμης!» (Ψυχολόγοι, κι όσοι μάθανε πέντε πράγματα Ψυχολογίας απ’ τα Ιντερνέτια.)

«- Ραγιάδες, τρωκτικά του δημοσίου χρήματος, πληρωμένοι απ’ το παπαδαριό, καί νοθεία!» (Μάρκο ντέ Σάντ)

«- Δεν κέρδισε ο κουκλοχαιρετάκιας, απλά έχασε ο Σύριζα, διότι 4 χρόνια ήταν πεθαμένος. Δεν έκανε αντιπολίτευση!» (Διάφοροι, ανά τα Ιντερνέτια.)

«- Δαιμονική επιρροή, διότι ο ίδιος δεν είναι απλά δαιμονοκαβαλλημένος, αλλά δαίμονας! Είδες ποτέ να έχει σημαντικά εμπόδια στη ζωή του;» (Συμφωνώ με την άποψη αυτή, σε ποσοστό πάνω από 80%.)

Ωστόσο…

…Κι αν ισχύει ο επηρεασμός συνειδήσεων με τα σκατά της νανοτεχνολογίας, που κατάπιε όλη η Ελλάδα;

Τί γίνεται τότε, έ;

. . . . . . . . . . .

Ακόμη καί στην περίπτωση που ισχύει, δεν σας λέω ότι είναι ο κύριος παράγων. Ούτε ο καθοριστικός παράγων. Ούτε, έστω, ένας σημαντικός παράγων του επηρεασμού της ψήφου, προς κατεύθυνση που δεν έπρεπε. Ούτε, ακόμη-ακόμη, ένας δευτερεύων πειραματικός παράγων.

Όμως, λάβετε υπ’ όψιν σας δύο τινά:

• Ότι «αυτοί» στοχεύουν όχι απλά στον εκβιασμό / εξαναγκασμό του ευρέως πληθυσμού σε σκλαβιά (με πτώχευση / εξαθλίωση / πείνα, κι άλλα τέτοια όμορφα), αλλά στην πλήρη εξάλειψη της ελεύθερης θέλησής του.

Η οποία επιτυγχάνεται μόνον με τεχνολογία, όχι με ψυχολογική καί πολιτική / κοινωνική καταπίεση.

[Κάτι έχουμε πεί εδώ γιά τους επιστήμονες της «Γαλάζιας Αδελφότητας». Θυμάστε; Όπως καί γιά το ότι βαδίζουμε ξανά ολοταχώς στα βήματα της τότε Ατλαντίδας προς το Σκότος.]

• Καί ότι…

…Αλήθεια, θυμάστε τα ανά την Ελλάδα (πρό κοροϊδοϊού) πάμπολλα περιστατικά γυναικών, που αυτοκτόνησαν πέφτοντας από μπαλκόνια χωρίς εμφανή λόγο; (Βάλτε τα ψαχτήρια με χρονικό περιορισμό από πχ 5ετία πρίν έως πχ 3ετία πρίν, καί θα βρήτε τις σχετικές ειδήσεις.)

. . . . . . . . . . .

Η τεχνολογία προχωράει συνεχώς, τρέχοντας – κι όχι πάντα με καλό σκοπό. (Να μη σου πω ότι ο καλός σκοπός είναι πλεόν σπάνιος!)

Επίσης, όση τεχνολογία βγαίνει στο εμπόριο καί γίνεται προσιτή σ’ εμάς, δεν σημαίνει πως είναι η μοναδική διαθέσιμη. Υπάρχει καί η μυστική τεχνολογία των στρατιωτικών / οπλικών εργαστηρίων, η οποία βρίσκεται δεκαετίες μπροστά από την εμπορική. Λοιπόν, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι οι λεβέντες αυτοί ήδη: (α) έχουν χαρτογραφήσει πλήρως το γονιδίωμα, (β) έχουν χαρτογραφήσει εν μέρει τα εγκεφαλικά κέντρα, (γ) αλλά, γιά όσα έχουν ψάξει, γνωρίζουν άριστα καί τί επηρεάζουν, καί από τί επηρεάζονται.

Γιά παράδειγμα, αναρωτηθήτε από πότε γνωρίζουν ότι η επίφυση είναι η έδρα της συνείδησης!… καί βγάλτε το συμπέρασμα μέχρι πού (μπορεί να) έχουν φτάσει σήμερα από τέτοιες γνώσεις.

Επομένως, γιατί να μην ισχύει ότι μπορούν να επηρεάσουν μέχρι καί την ψήφο μας, με επίδραση συχνοτήτων επάνω στους νανοδέκτες που κατάπιαμε;

. . . . . . . . . . .

Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο ισχυρισμός είναι απόλυτα ελέγξιμος. Ώστε: ή να επιβεβαιωθεί, ή ν’ απορριφθεί ως φαντασιοπληξία. Καί -ευτυχώς!- να μή μείνει σε επίπεδο σαχλοκουβέντας αντιπαραθέσεων χωρίς νόημα.

Πώς;

Θα μπορούσε να φανεί καθαρά, αν άνοιγε το αρχείο του ΑΜΚΑ (το οποίο έχει καταγεγραμμένους τους εμβολιασμούς, αλλά καί τα ανεμβολίαστα άτομα), καθώς κι αν ταυτόχρονα όλοι λέγανε ειλικρινά τί ψηφίσανε. Κάνοντας τον συσχετισμό με καθαρά επιστημονική μεθοδολογία, τα Μαθηματικά θα δείχνανε «ακτινογραφία» τί (δεν; ) συνέβη.

Ωστόσο, ούτε το αρχείο του ΑΜΚΑ το ανοίγει το γκουβέρνο (ούτε κάν σε φορείς, όπως η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία!), με το πρόσχημα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων (ναί!… όταν δείχναμε τις βεβαιώσεις εμβολιασμού στο κάθε γκαρσόνι, τότε τα προσωπικά δεδομένα δεν έπρεπε να προτατευτούν!…), ούτε η ψήφος φανερώνεται. Άρα, δεν είναι εφικτός ο έλεγχος – ο πρέπων έλεγχος, στο σύνολο του πληθυσμού.

Θα μπορούσε, όμως, να γίνει έλεγχος σε μικροκλίμακα: να ρωτήσουμε φίλους καί γνωστούς γιά το τί ψήφισαν, καί δήθεν τυχαία να γυρίσουμε την κουβέντα καί στα εμβόλια που κάνανε. Βέβαια, χρειάζεται ένα καλό δείγμα με πάνω από πχ δύο χιλιάδες (2,000) άτομα, συν άφθονος ελεύθερος χρόνος γιά ψάξιμο. Αλλά δεν γνωρίζω, ίσως εκεί έξω κάποιοι αναγνώστες να μπορούν να το προχωρήσουν αυτό το «κοινωνικό πείραμα», καί να μας πούν τ’ αποτελέσματά του.

. . . . . . . . . . .

Από τη μεριά μου, ελπίζω κι εύχομαι να μην ισχύει.

Αλλοιώς, θα χρειαστεί έτερος συνδυασμός των γραμμάτων του τίτλου του παρόντος:

ΤΝΤ!!!!!

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Αν νομίζετε πως λέω υπερβολές, βοήθειά σας!

• Σχετική εμπορική τεχνολογία, ήδη 16 ετών.
• Σχετική εμπορική τεχνολογία, ήδη 8 ετών.

Η εταιρεία, τυχαία είναι η ίδια σε αμφότερες τις περιπτώσεις. Δεν είναι, όμως, η μοναδική, που ψάχνει αυτούς τους τομείς.

Θέλετε κι άλλα, γιά να πειστήτε;

Εκλογές – περί του πρακτέου

α. Εισαγωγή

Επειδή ήδη με ρώτησαν περί του -εκλογικώς- πρακτέου καναδυό φιλαράκια (ο Εισερχόμενος Γιούτσος καί ο Παλαιός), κι επειδή όντως, η άρνηση ουδέποτε γίνεται αυτομάτως θέση (*), κι επειδή δεν είμαι τέτοιο άτομο, ώστε να γράφω αρμοδίως τους καλοπροαίρετους ανθρώπους, παρακάτω θα σας πω τί προτείνω γιά τις αυριανές εκλογές. (Τό ‘χα καί σκοπό, άλλως τε.)

[(*) Η άρνηση ως -δήθεν- αυτομάτως θέση, είναι πασίγνωστο βρώμικο κόλπο του ψυχολογικού πολέμου.

Πχ σε μιά ομιλία, λέει ο ομιλητής τα δικά του – με επιχειρήματα. Καί πετάγεται κάποιος από κάτω, λέει (ειρωνικώς) : «- Δεν είναι έτσι τα πράγματα!», καί σηκώνεται καί φεύγει επιδεικτικά.

Δηλαδή, πετάει τα σκατά του καί φεύγει, γιά να μην του τα γυρίσουν στα μούτρα.

Κι αν δεν είναι έτσι τα πράγματα, πώς είναι ρέ εξυπνάκια; Δε μας το λες κι εμάς το μυστικό;

Βρέ, καί γιατί δεν μας τον λες; (x3), τον πόνο πού ‘χεις κι όλο κλαίς! 🙂 ]

Ξεκαθαρίζω, όμως, εξ αρχής ότι απλώς θα διατυπώσω τη γνωμάρα μου.

Καί δεν εμποδίζω κανέναν να κάνει ό,τι γουστάρει.

• Θες να ρίξεις άκυρο; Οκ.
• Θες να ρίξεις λευκό; Οκ.
• Θες να ψηφίσεις τον Βεργή, καί μετά να φωνάξεις τις κάμερες καί -όπως ο αρχηγός 🙂 – να ξεβρακωθείς μπροστά τους, μαζί με τίποτε επίσης ξεβράκωτες …ομόδοξες αδελφές μας (**), …προσφυγοπούλες εξ Ουκρανίας; Ξανά οκ.

[(**) Τρομερή ατάκα, αρκετά παλιά, σ’ ένα φόρουμ! Ούτε θυμάμαι ποιός συζητούσε με ποιόν, αλλά ο ένας, ών θρησκοβαρεμένος, έλεγε συνέχεια: «οι ομόδοξοι αδελφοί μας» καί «οι ομόδοξοι αδελφοί μας». Καί του απαντάει κάποιος: «- Άσ’ τα αυτά, μωρή κουφάλα! Δεν σ’ ενδιαφέρουν οι ομόδοξοι αδελφοί μας, αλλά οι ομόδοξες αδελφές μας! Ρωσσίδες, Ουκρανέζες…»

Ακόμη γελάω!]

• Θες να ψηφίσεις Σώρρα, Ελλάνιους Ψίψιλον, Ανδρομέδιους (που πίνουν τσίπουρο καί τρών’ λακέρδα) ; Ξανά-μανά οκ.
• Θες να ψηφίσεις ακόμ’-ακόμα καί τους υπάρχοντες καρα-ανθέλληνες εθνοτερμίτες, επειδή «έχεις τους λόγους σου»; Πάλι οκ.

Δεν πρόκειται να σου πω ποτέ τίποτε.

Δεν θέλω να κατηγορηθώ (καί ειδικά από καλοπροαίρετους ανθρώπους) ούτε ότι τους έκλεψα τον χρόνο, ούτε ότι τους εμπόδισα στις επιλογές τους, ούτε ότι έχασαν ευκαιρίες εξ αιτίας μου.

Στο κάτω-κάτω, το τραγούδι: «- Άσε με να κάνω λάθος!» το θεωρώ σοφό. Όπως καί το άλλο, το: «- Γιά το καλό μου!» Η ελευθερία του ανθρώπου είναι δεδομένη Θεόθεν… καί ποιός είμ’ εγώ, να τη στερήσω στον οποιονδήποτε;

[…Καλά… Υπό προϋποθέσεις, μπορεί καί να το κάνω! 🙂 ]

Όθεν, μόνο τη γνώμη μου λέω.

. . . . . . . . . .

Όμως!

Το ότι δεν σ’ εμποδίζω, σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι απαραιτήτως συμφωνώ μαζί σου!

Η δική μου γνώμη είναι αμιγώς εθνική-πατριωτική. Κι ο δρόμος των εθνικών μας συμφερόντων είναι Ο ΜΟΝΟΣ, που μας εξασφαλίζει την επιβίωσή μας στο μέλλον.

. . . . . . . . . . .

Αφού, λοιπόν, τα ξεκαθαρίσαμε αυτά, χωρίς σούξου-μούξου, προχωράμε στο ψητό.

. . . . . . . . . . .

β. Ανάλυση της κατάστασης

i. Εκβιασμοί

Ξεκαθαρίζω πάλι εξ αρχής, ότι δυστυχώς, οι εγχώριες βουλευτικές (καί λίγο οι δημοτικές) εκλογές μετά το 1974, πάντα γινόντουσαν υπό εκβιαστικό καθεστώς.

[Ποιός δεν θυμάται το: «- Ή Καραμανλής, ή τάνκς!»… Άσχετο αν μετά ο Θεοδωράκης έτρεχε να συμμαζέψει τ’ ασυμμάζευτα. Έμ;! Άμα ανοίγεις την καπάνα σου καί πετάς μ@λακίες, τί περιμένεις να συμβεί μετά; Ότι μπορείς να πείσεις μερικά εκατομμύρια εκλογέων, ότι δεν εννοούσες ακριβώς αυτά που είπες;

Αλλά κι εκείνο, πάλι, το: «εθνικοί λόγοι», που επιβάλλει το ότι εκλογές θα γίνονται όποτε συμφέρει τον εκάστοτε πρώθυ, κι όχι νωρίτερα, αργότερα, ή στην ώρα τους… τί σας λέει; ]

Βάλε στον λογαριασμό κι έναν λαό με μνήμη χρυσόψαρου, κι έδεσε το γλυκό!

• Δεν είναι μόνον οι ψευδείς προεκλογικές υποσχέσεις.
• Δεν είναι μόνον το δούλεμα στον «κυρίαρχο λαό»… όπου, αυτοί που πήρανε ένα μέτρο εναντίον του (πχ υπερβολική φορολογία) κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτε γιά τον φόνο (προφανώς, οι νόμοι είναι κάτι σαν φυσικά φαινόμενα – δεν ξέρουμε ακριβώς πώς προκύπτουν 🙂 ), κι υπόσχονται …να το διορθώσουν!!!
• Είναι καί το πλέον εξοργιστικό: ότι όλοι οι ψηφοφόροι πετάνε τη σκούφια τους μ’ ένα ηλίθιο προεκλογικό σύνθημα, καί ξεχνάνε τα παλούκια στον κώλο τους.
• Καί την επαύριον των εκλογών …σκούζουν! Καί διατυπώνουν παράπονα.

Αγάπες μου, μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου / της κάλπης / της εκκλησίας μετά τον χορό του Ησαΐα, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται! 🙂

. . . . . . . . . . .

ii. Διεθνής κατάσταση

Εν πάσει περιπτώσει, πώς έχει η κατάσταση τώρα; (Ώστε να ξέρουμε καί τους τρέχοντες …εκβιασμούς, βραδερφέ! 🙂 ) Πρώτα η κατάσταση διεθνώς.

Λοιπόν, η κατάσταση διεθνώς έχει ως εξής:

• Οι Δυτικοί προκαλούν αγρίως την Αρκούδα με ύπουλα χτυπήματα, ώστε ν’ απαντήσει, καί να κλιμακωθεί η δουλειά (του, αν θέλετε, ενδο-Ρωσσικού «Ουκρανικού ζητήματος») προς τον Γ’ ΠΠ.

Καί γιά την επαναδημιουργία (μετά από 12 αιώνες) Χαζαρικού κράτους στα εδάφη της σημερινής Ουκρανίας, καί γιά άλλους λόγους. (Δεν θα επεκταθώ.)

[Έλα, όμως, που ο Πούτιν -ή, τέλος πάντων, το επιτελείο των Ρώσσων- είναι σκακιστής, όχι Δυτικός ρεβανσιστής γκάνγκστερ, καί δεν τσιμπάει σε τέτοιες χοντροκοπιές!

Κι έλα, όμως, που ο Γ’ ΠΠ αμέσως μετά θα εξελιχθεί σε φυλετικόν, διότι ο κύριος αντίπαλος της ανόητης Δύσης είναι η Κίνα!… Άρα κακώς τά ‘βαλε η Δύση με την Ρωσσία, διότι θα τη χρειαστεί καί δεν θα τη βρίσκει!]

• Παραλλήλως, οι Δυτικοί θέλουν να έχουν «τακτοποιημένες» (σύμφωνα με τα συμφέροντά τους) κάποιες «εκκρεμείς υποθέσεις». Μεταξύ των οποίων (ίσως η κυριώτερη) είναι το μάντρωμα όλων των Δυτικών χωρών στη συμμορία του ΝΑΤΟ, πρίν την έναρξη του εν όπλοις Γ’ ΠΠ εναντίον της Ρωσσίας.

Στο σημείο αυτό, να σημειώσουμε πως όλες ανεξαιρέτως οι Δυτικές χώρες είναι (σε μικρό, ή μεγάλο βαθμό) προτεκτοράτα καί υποκύπτουν στον εκβιασμό. Βλέπεις πχ πως καί η επί δεκαετίες «ουδέτερη» Σουηδία το σκέφτεται. (Μή δούμε καί καμιά Ελβετία καμιά μέρα! Δεν το θεωρώ απίθανο.) Βέβαια, χρειάζονται καί τα κορόϊδα, που θα φάνε τα μούτρα τους στον Γ’ ΠΠ προς χάριν των ηπαπάρα (βλέπε Ουκρανούς)· καί, φυσικά, το μόνο που θα κονομήσουν, είναι τα χωρίς κέρδος κέρατα.

Η διαφορά τους, όμως, ειδικά με την (επίσης προτεκτοράτο) Ελλάδα είναι η εξής:

Ότι εμάς μας έχουν γιά ξέκαμα.

Γι’ αυτό βλέπεις ότι κάτι Φινλανδίες καί Πολωνίες (ακόμη κι η σιχαμένη γερμανίτσα) αρχίζουν να εξοπλίζονται με επιταχυνόμενους ρυθμούς (εν όψει Γ’ ΠΠ με Ρώσσους), αλλά εμείς …αφοπλιζόμαστε!!!!! Άρα, τί «σύμμαχοι εντός ΝΑΤΟ» είμαστε; Στο πηγάδι κατουρήσαμε εμείς;

[Τα Ραφάλ / F16 Viper / φρεγάτες, που ΘΑ πάρουμε σε πέντε χρόνια –καί με δικά μας λεφτά, όχι χάρισμα ά λά Ουκρανία- (ενώι καίγεται ο κώλος μας ΤΩΡΑ), τα θεωρώ βιτρίνα. Κι ακόμη, πολεμικά οχήματα χωρίς όπλα, δεν κάνουν ούτε γιά εκδρομές νηπιαγωγείων. Μόνο γιά ντεκόρ κάνουν.]

Καί όχι, δεν πρόκειται (μονάχα) γιά τα τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων του Αιγαίου, που θα τα δώσουν οι Δυτικοί πεσκέσι στην τουρκίτσα, προκειμένου να παραμείνει στο ΝΑΤΟ καί να τα βάλει με τους Ρώσσους γιά χατήρι της Δύσης. (Αν είναι μονάχα γιά τα πετρέλαια η στεναχώρια των Δυτικών, γιατί οι Δυτικοί δεν συνεννούνται μονάχα μ’ εμάς γιά τις εξορύξεις, κι ας μας κατακλέψουν με 90% δικά τους, 10% δικά μας; Τά ‘παμε…)

Πρόκειται γιά το ότι τώρα (εν όψει Γ’ ΠΠ) θέλουν να κάνουν την Ελλαδίτσα να σκάσει, να κάτσει στη γωνίτσα της, καί να μην έχει εθνικές διεκδικήσεις μετά. (Όπως ακριβώς έγινε με τους Α’ καί Β’ ΠΠ.)

Παράλληλα, ανοίγονται δύο παρακλάδια των Δυτικών σχεδίων:

• Είτε η Ελλάδα ακρωτηριάζεται (προσωρινώς, προς χάριν της τουρκίτσας, αλλά καί των βορείων γειτόνων της) ειρηνικώς καί «εθελουσίως»,
• είτε (καί με το πρόσχημα του Γ’ ΠΠ) ακρωτηριάζεται πολεμικώς καί εξαλείφεται διά παντός – κυρίως από την τουρκίτσα, εννοείται.

Σε επόμενη φάση, θα εξαλειφθεί διά παντός καί η τουρκίτσα· κι αυτά τά ‘παμε. Επίσης, σημειωτέον πως ο Ερντογάν τα ξέρει αυτά, γι’ αυτό καί δεν τσιμπάει στα δυτικά κελεύσματα να μας επιτεθεί. Αρκετά έξυπνος, ώστε να μή δίνει «πάτημα» στη μελλοντική διάλυση του κράτους του!

. . . . . . . . . . .

Οι Δυτικοί, τώρα, προωθούν πάσηι δυνάμει τον «ειρηνικό» αυτοδιαμελισμό της Ελλάδας. Γιατί; Διότι γνωρίζουν ότι ένας πόλεμος, ειδικά όταν εμπλέκονται οι Έλληνες, έχει πάντα απρόβλεπτο αποτέλεσμα – καί όχι πάντα υπέρ των Δυτικών συμφερόντων.

[Γι’ αυτό ακριβώς εκείνη η παλιά πουτάνα, ο Κίσσιγκερ, συμβουλεύει τους Δυτικούς να ΜΗΝ ξεκινήσουν τον Γ’ ΠΠ· διότι φοβάται το απρόβλεπτο αποτέλεσμα ενός πολέμου – καί δή, τέτοιας εκτάσεως. Ενώι, αντιθέτως, ο σημερινός εξελισσόμενος «αργός θάνατος» των εθνών καί των κρατών είναι σίγουρος.

Μακάρι οι Δυτικοί -παρακαλώ προς τούτο «Άνωθεν»– να τον γράψουν αρμοδίως τον γέρο, ωσάν νέο Λαοκόοντα, καί να επιτεθούν! 🙂 ]

Βάλε, τώρα, ότι το αίμα νερό δεν γίνεται, κι ότι το Ελληνικό dna είναι κυρίαρχο, τόσο στα Βαλκάνια (σε νοητή οριζόντια γραμμή μέχρι λίγο πιό πάνω από τη Σόφια), όσο κι απέναντι, στη Μικρά Ασία… καί σου λέει (οι Δυτικοί) : κι άν με τον πόλεμο (που είναι ισχυρώτατο σόκ) ξυπνήσουν τίποτε αρχαίες Ελληνοπρεπείς καταστάσεις;… Τί γίνεται μετά; Έ;

[Εξηγώ συντομώτατα:

• «Αλβανοί» δεν υπάρχουν. Οι πραγματικοί Αλβανοί είναι οι Κοσσοβάροι, καί δεν έχουν καμμία σχέση με τη Βαλκανική. Είναι επήλυδες. Οι λοιποί είναι είτε καταπιεζόμενοι δικοί μας, είτε δικοί μας που κάνουν το κορόϊδο, είτε εξομώτες καί γενίτσαροι του κερατά, σαν τους Τσάμηδες καί τον Ράμα.
• «Βούλγαροι» επίσης δεν υπάρχουν. Οι ελάχιστοι πραγματικοί Βούλγαροι είναι επήλυδες κι αυτοί, «κυνηγημένοι πρόσφυγες», που ήρθαν καί κατσικώθηκαν εδώ κατά κύματα, επί Βασιλείου Α’ (αν θυμάμαι καλά). Οι λοιποί είναι αρχαίοι Θράκες.
• «Τούρκοι», επίσης δεν υπάρχουν. Να συνεχίσω; δεν νομίζω πως χρειάζεται…

Τώρα, βέβαια, αν σκαλίσει κανείς την Ιστορία, θα δεί ότι όλοι ο βόρειοι γείτονές μας, συν η τουρκίτσα, κατοικούν σε κράτη-μαϊμού, όντες σύνολα κατασκευασμένων εθνών-μαϊμού· άπαντα δημιουργήματα των Δυτικών, στη βάση του «διαίρει καί βασίλευε». Δεν θα επεκταθώ, όμως.]

Όθεν, «ειρηνικώς» να πάει στον αγύριστο η Ελλάδα· με τις ψήφους των βολευτώνε της.

. . . . . . . . . . . . .

iii. Η εγχώρια κατάσταση

Φυσικά, όλα τα παραπάνω έχουν άμεσο αντίκτυπο στην τρέχουσα Ελληνική πραγματικότητα… όπως καί στις αυριανές εκλογές.

Λοιπόν, τί θέλουν οι «αρχηγοί» των «μεγάλων» κομμάτων;

Οι «αρχηγοί» αυτοί θέλουν να κάνουν τα χατήρια των Δυτικών στο 1000%. Με βάση τη λογική ( ; ) : «– Εγώ σου γλείφω καλύτερα την κ@λοτρυπίδα, Δυτικέ πασά μου! Κι όχι μόνον τέρμα μέσα, αλλά καί γύρω-γύρω! Να γίνεται σωστά η δουλειά, μή μείνει ίχνος σκατού απάνω σου, πασά μου!»

Κι έτσι, ό,τι καί να ψηφίσεις από «μεγάλα» κόμματα ως αυτοδύναμη κυβέρνηση, έρχονται όχι μόνον οι «Πρέσπες του Αιγαίου», αλλά καί κάθε είδους εθνική υποχώρηση, καθώς καί κάθε είδους σφαλιάρες στον Ελληνικό Λαό (φτώχεια, πείνα, κτλ.)

Αυτά είναι φανερά, καί μόνον οι ηλίθιοι δεν τα βλέπουν.

. . . . . . . . . . .

Όμως, υπάρχει μία λεπτομέρεια· την οποία την έχουμε ήδη εξηγήσει, αλλά εντάξει, δεν βλάπτει η επανάληψη:

Επειδή η Ελλάδα -εν όψει επερχομένων γεγονότων- πρέπει να εξαναγκαστεί να σκάσει (καί να μή διεκδικήσει τα δίκια της – βλέπε Α’ καί Β’ ΠΠ), αυτή η δουλειά σήμερα δεν γίνεται ούτε με βομβαρδισμό της Αθήνας καί του Πειραιά από τον «συμμαχικό» στόλο, ούτε με δικτατορία. Θα γίνει μόνον με ευρεία συναίνεση των πωλητικών. Δηλαδή, με κατ’ ελάχιστον πάνω από διακόσιες, διακόσιες τριάντα (200-230) ψήφους βολευτώνε.

Κι αυτό, με τη σειρά του, έρχεται μόνο μέσα από κυβερνήσεις συνασπισμού. Με μονοκομματική κυβέρνηση είναι αδύνατον, μιά που αυτές βγαίνουν με κάπου 155 βολευτές, ακόμη καί με ενισχυμένη αναλογική.

Όθεν, οι ξένοι επιθυμούν (καί, προς τούτο, θα βάλουν μπρός κάθε διαθέσιμο μέσον νοθείας) κυβέρνηση συνασπισμού, πιθανώτατα τρικομματική. Ενδεχομένως καί με συμμετοχή άλλων ενός, ή δύο μικρών κομμάτων. Επίσης, έχοντας υπολογίσει τα πιθανά ποσοστά, αυτή η κυβέρνηση δεν βγαίνει με την πρώτη εκλογή. Θα χρειαστούν καί δεύτερες εκλογές, ίσως καί τρίτες (με μικρή πιθανότητα).

. . . . . . . . . . .

Τώρα, θα μου πείς: γιατί να μή βγεί αυτοδύναμη κυβέρνηση – καί στο ζήτημα, αν πρέπει να ακρωτηριαστεί εδαφικώς η Ελλάδα, να σπεύσουν να υπογράψουν σα δαρμένα σκυλάκια καί οι βολευτές της αντιπολίτευσης; Με τα μνημόνια, δηλαδή, τί έκαναν; Με τα εμβόλια του κοροϊδοϊού, τί έκαναν;

Η -κατ’ εμένα- απάντηση είναι ότι ναί μέν, μπορεί να γίνει κι αυτό, αλλά οι ξένοι δεν θέλουν να πάρουν κανενός τα μυαλουδάκια αέρα (πχ του κουκλοχαιρετάκια) ότι είναι μοναδικός κι αναντικατάστατος… άσχετο τί νομίζει ο ίδιος.

Επίσης, θέλουν να φαίνεται πως το κάθε κόμμα συναίνεσε στις επερχόμενες εθνοπροδοσίες με ευρεία πλειοψηφία στελεχών του. Διότι, αλλοιώς, σε ενδεχόμενη μελλοντική κατάσταση υπέρ Ελλάδος, θα βγούν κάποιοι καί θα κάνουν το κορόϊδο, λέγοντας πχ ότι: «- Κοιτάξτε, αυτοί οι δικοί μας που υπέγραψαν, είναι χαμένα κορμιά που εξαγοράστηκαν! Δεν εκφράζουν την παράταξη!» Έ, λοιπόν, οι ξένοι δεν αφήνουν περιθώρια μελλοντικής ηρωοποιήσεως σε κανένα τσουτσέκι τους!

[Καί γιατί ν’ αφήσουν; Δέεεν σκέφτονται τα συμφέροντά τους στο μέλλον, λες; Γιά μαλάκες τους έχεις, ν’ αφήνουν τέτοιες ελευθερίες στα δουλικά τους; ]

Μάλλον κάποιοι πωλητικάντηδες δεν είχαν (καί ακόμη δεν έχουν) καταλάβει τί παναπεί «μάντρωμα» καί «ομαδική συνενοχή», όταν έδιναν κάτι όρκους… ξέρουν αυτοί πού.

. . . . . . . . . . .

γ. Το πρακτέον στις εκλογές

Φτάσαμε, επομένως καί στο τί θα κάνουμε αύριο.

Οι πατριωτικές / εθνοπρεπείς επιλογές εδώ είναι οι εξής δύο:

• Είτε λευκό – καί (κατά τις συμβουλές Παλαιού) προσευχόμαστε / διαλογιζόμαστε, μπας καί μας ακούσει ο Καλός Θεός.
• Είτε ψηφίζουμε μετά μανίας μικρά κόμματα, που όμως έχουν βάσιμες ελπίδες να μπούν στη Βουλή.

Επιδιώκουμε να τσακίσουμε την εις βάρος της Ελλάδας πολιτική των ξένων, άρα επιδιώκουμε όχι απλά επτακομματική Βουλή (που θα οδηγήσει σε δεύτερες εκλογές αρχές Ιουλίου), αλλά οκτακομματική καί βάλε.

«- Μά, ρέ Εργοδότη, δεν είπες ότι καί οι ξένοι επιδιώκουν δεύτερες εκλογές; Άρα, τί μας τσαμπουνάς; Αυτωνών τα χατήρια θα κάνουμε;»

Λέω το εξής: ότι η διαφορά θα παιχτεί στα ποσοστά. Οι ξένοι θέλουν επτακομματική Βουλή τώρα τον Μάϊο, διότι έχουν προβλέψει κάποια ποσοστά. Εμάς, χρέος μας είναι να διαλύσουμε αυτό το «παιχνίδι», αναδεικνύοντας ενδεχομένως εννέα κόμματα εντός Βουλής, καί πετώντας στα σκουπίδια τα όποια προγνωστικά των ξένων. Άλλως τε, μην ξεχνάτε ότι οι αναποφάσιστοι (των τρεχουσών εκλογών) αποτελούν το 15% με 20% του εκλογικού σώματος, σύμφωνα με όλες τις προεκλογικές στατιστικές – ειλικρινείς καί μαϊμουδεμένες ομού. (Το δέ κόμμα Κασιδιάρη από μόνο του, αν υποτεθεί ότι παίρνει όλες τις ψήφους της τέως ΧΑ, είναι λίγο παραπάνω από το 6% των αναποφασίστων.)

Δηλαδή, μιλάμε γιά μιά μεγάλη δύναμη «πολιτικώς αστέγων» ψηφοφόρων, που μπορεί να φτάσει κάπου το ενάμισυ εκατομμύριο (1,500,000) άτομα.

. . . . . . . . . . .

Οφείλουμε, βέβαια, να πούμε ότι η επιλογή του «Παλαιϊκού» λευκού ψηφοδελτίου είναι πιό σίγουρη, διότι τα ποσοστά των εγκύρων δεν μπορείς να τα μαντέψεις· ειδικά σε ένα πολυδιασπασμένο σώμα αναποφασίστων.

Όμως, αυτοί όλοι οι αναποφάσιστοι, λιγάκι εθνοπρεπώς αν σκεφτούν, έχουν κάνει θαύματα!

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Υστερόγραφο, αλλά ούχ ήττον λιγώτερο σημαντικό από το κυρίως κείμενο.

• ΟΧΙ αποχή!
• Και ΟΧΙ συναίσθημα, όταν ψηφίζουμε!

Γιά σας τους ημίχαζους το λέω αυτό το δεύτερο, που πάτε καί προσκυνάτε τα κόμματα καί τους «αρχηγούς».

Δε μου λέτε, όταν σας μπαίνει στον κώλο ο λογαριασμός του ηλεκτρικού ρεύματος, εκφράζει κάποιο συναίσθημα η εταιρεία που τον εκδίδει; Κάποια συγκίνηση, βρέ αδερφέ;

Κι όταν σας μπαίνει στον κώλο ο ΕΝΦΙΑ, δηλαδή το ενοίκιο που πληρώνετε γιά το δικό σας σπίτι, εκφράζει κανένα θετικό συναίσθημα η ΑΑΔΕ;

Κι όταν σας κυνηγάνε οι τράπεζες με κατασχέσεις, μήπως τίς είδατε τις τράπεζες να δακρύζουν από ανθρωπιά;

Όχι, έ;

Εσείς, τώρα, γιατί πάτε κι ενθουσιάζεστε με τον κάθε «αρχηγό»; Τόσο πολύ αποβλακωθήκατε, που δεν δουλεύει μέσα σας ούτε το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως; Δηλαδή, κάθεστε καί σας ληστεύει ο καθένας, αρκεί να σας χαμογελάει από τηλεοράσεως;

Πόσο μαλάκες είσαστε, αναρωτιέμαι.

. . . . . . . . . . .

Υγ 2: Αναγνωρίζω το ρίσκο, αν ψηφίσουμε μικρά «πατριωτικά» ( ; ) κόμματα, αυτά να εξαγοραστούν υπέρ ανθελλήνων καί να ψηφίσουν προδοσίες.

Εντάξει, η ζωή περιέχει καί το ρίσκο. Ευτυχώς, ή δυστυχώς, δεν είναι όλα τακτοποιημένα.

Το θέμα τώρα είναι να τα κάνουμε όλα ώπα!, ψηφίζοντας απρόβλεπτα.

Γιά τις επόμενες εκλογές, βλέπουμε. Εδώ θα είμαστε, από το παρόν ιστολόγιο, να τα συζητάμε!

Ποντιακό αντάρτικο – ένοπλοι Πόντιοι

Κι άλλο εκτός προγράμματος.

Απαντώντας στον Απλό ανώνυμο σχολιαστή, καί επετειακώς γιά τις 19 Μαΐου, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων από τους «φίλους» καί «συμμάχους» μας εξ Ανατολών:

(Στα σχόλια, θα χανότανε.)

. . . . . . . . . . .

Το συγκεκριμένο θέμα, δηλαδή το γιατί ο Βενιζέλος αγνόησε τους ενόπλους Ποντίους καί δεν τους ενέταξε στον στρατό μας κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία, είναι όντως σοβαρώτατο. Αλλά, απορώ γιατί οι παντοειδείς γραφιάδες των ΜΜΕ (συμβατικών, ή ηλεκτρονικών) το αντιμετωπίζουν ακόμη με τόση επιπολαιότητα – αν κι έχουν διαθέσιμα ιστορικά στοιχεία μέσα στον 21ο αιώνα γιά το τί έγινε ακριβώς.

Ειλικρινά εκπλήσσομαι, διότι (διαβάζοντας επί χρόνια επετειακές αναφορές γιά την 19η Μαΐου) διαπίστωσα πως μέχρι καί οι εκπρόσωποι των Ποντιακών συλλόγων το αγνοούν.

Τί έγινε, όμως;

Συγκεκριμένα, το 2009 δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Τα Νέα» ότι άνοιξαν απόρρητα έγγραφα του Φόρεϊν Όφφις του 1919. (Αλήθεια, το 2009 δεν διάβαζε κανείς εφημερίδες, ή δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τα σημαντικά θέματα από τα ασήμαντα; )

[Είναι γνωστό ότι η αγγλίτσα δίνει στη δημοσιότητα αποχαρακτηρισμένα απόρρητα έγγραφα των αρχείων της, κάθε 30, 60, 90 χρόνια, ανάλογα με τη σοβαρότητα που έχουν.
Μερικά, βέβαια, όπως πχ τα πρακτικά της -μετά το Ναυαρίνο- κεκλεισμένων των θυρών δίκης του Κόδρινγκτων στο Ναυτοδικείο, ή τα της δολοφονίας Καποδίστρια, ή τα πρακτικά της έρευνας γιά τη βύθιση του «Βρεττανικού» έξω απ’ την Κέα, τα κρατάει άκρως απόρρητα διά παντός, καί δεν τα δίνει ποτέ.]

Ένα από τα δημοσιευμένα έγγραφα, λοιπόν, είναι μία επιστολή (του 1919) που δέχθηκε ο Βενιζέλος από κάποιον ανθυπογραμματέα του Φόρεϊν Όφφις, ο οποίος του έλεγε στα ίσα να μην τολμήσει να χρησιμοποιήσει το Ποντιακό Αντάρτικο ως διαπραγματευτικό ατού, ή όπως αλλοιώς.

Να μην τολμήσει!!!!

Ο Βενιζέλος, αντικειμενικώς μπορεί να κατηγορηθεί γιά πολλά· αλλά όχι γι’ αυτό, δηλαδή το ότι γύρισε την πλάτη στους Ποντίους, με τον έτοιμο στρατό τους!

Το φαντάζεστε, πόσο προτεκτοράτο είμαστε;

Ο Βενιζέλος, κακός, στραβός, ο,τιδήποτε, ήταν πρωθυπουργός κράτους. (Καί ποιού κράτους;!) Εσύ, ρέ γραφειοκρατικό σκουλήκι της αγγλίτσας, τί είσαι καί μιλάς κατ’ αυτόν τον τρόπο με τόσο θράσος, γιά εθνικά θέματα Ελλήνων;

Εκπρόσωπος των νταβατζήδων της Ελλάδας, θα μου πείς… Γι’ αυτό κι ο Βενιζέλος κατάπιε την απειλή καί την προσβολή, καί δεν έβγαλε άχνα.

Απ’ την άλλη, κι ακριβώς την ίδια εποχή, ο «βαρύμαγκας» ο Γύπαρης έκατσε σούζα στην τηλεφωνική εντολή της πρεσβείας της αγγλίτσας, που ο εκπρόσωπός της (επ)έβλεπε από μακριά αν οι αλήτες του θα εκτελούσαν τον Δραγούμη (γιά να συνεχιστεί καί να ενταθεί ο εθνικός διχασμός), καί μέχρι τα γεράματά του εψεύδετο ότι του τηλεφώνησε καί του έδωσε την εντολή αυτή άλλο πρόσωπο… (Ο γέρο-Μπενάκης, δηλαδή. Ο οποίος, αν ήθελε να φάει τον Δραγούμη, είχε από παλιότερα άλλες ευκαιρίες κι άλλους τρόπους να το κάνει.) Πού να τολμήσει να το πεί στα ίσα, με ποιόν μιλούσε στο τηλέφωνο!

Προτεκτοράτο, λέμε.

Θυμηθήτε το αυτό αύριο, που θα πάτε να ψηφίσετε.

. . . . . . . . . . .

Όχι μόνον η μνήμη όλων των αδικοχαμένων Ελλήνων είναι αιωνία,…

…αλλά τα εδάφη μας της Ανατολής θα τα ξαναπάρουμε!

Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε.

Εκλογές – η ανοησία των «ψαγμένων»

α. Εισαγωγή

Δεν έχει καμιά ιδιαίτερη σημασία ποιός είναι, ή δεν είναι ανόητος / «ψαγμένος» / συνδυασμός αμφοτέρων, διότι τα κράτη δεν γίνονται Παράδεισος με εκλογές. (Μάλλον το αντίθετο, θα έλεγα! Κι ο Χίτλερ, με εκλογές βγήκε· τέσσερεις απανωτές εκλογές, που τις προκάλεσαν με αναγκαστικό τρόπο οι βουλευτές του – κάθε φορά παραιτούμενοι.)

Επίσης, δεν έχει σημασία αν οι εκλογές της τρέχουσας εποχής (τόσο οι δικές μας, όσο καί των άλλων κρατών) θα είναι από τις τελευταίες (διότι σε λίγα χρόνια αναλαμβάνει παγκόσμια δικτατορία, που θα μας πάρει καί τα σώβρακα), ή θα επαναλαμβάνονται καί στο μέλλον.

Απλά, είπα να γράψω -παραμονές εκλογών- καναδυό (προ)εκλογικά κειμενάκια, να υπάρχουν ως «κείμενα αναφοράς».

Γιατί; Αν οι εκλογές δεν έχουν νόημα, τότε τί νόημα θα έχουν κι αυτά τα κείμενα;

Κυρίως γιά ν’ αποδείξουν ότι αυτός ο λαός μας είναι τελείως ανίκανος να κάνει πολιτική ανάλυση της προκοπής, έστω κι αν νομίζει το αντίθετο. Καί γιά να τα κολλάτε στα μούτρα όποιου νομίζει πως είναι γάτα με πέταλα στην πολιτική ανάλυση.

Η φάση μοιάζει περίπου σα να πάει, τώρα, ένα νήπιο φορτωμένο λεφτά, να παίξει με τους παπατζήδες της Ομόνοιας… ελπίζοντας να γυρίσει στο σπίτι με περισσότερα. Πώς να μην τον κοροϊδεύει μετά τον λαό μας ο κάθε πονηρός!

. . . . . . . . . . .

Εδώ θ’ ασχοληθούμε όχι με τους χαζούς (ή τους πληρωμένους), που τρέχουν καί χειροκροτάνε τον «αρχηγό», αλλά με τους -τρομάρα τους!- «ψαγμένους». Που λένε πχ: «- Οι εκλογές είναι απάτη! Μήν πάτε να ψηφίσετε!»

Όχι πως δεν είναι απάτη, ειδικά όταν η καταμέτρηση των ψήφων είναι διαδικασία αδιαφανής, αλλά…

…ΟΛΕΣ οι εναλλακτικές που έχεις, είναι απάτη!

Κι από τη στιγμή, που απλά υπάρχουν εκλογές (αδιάφορο αν συμμετέχεις ως ψηφοφόρος, ή όχι), επωμίζεσαι ένα μέρος της απάτης – έστω καί διαφορετικό κατά περίπτωση. Πώς λέμε ότι κάθε νεογέννητο της χώρας μας χρωστάει ήδη καμιά εκατοστή χιλιάδες ευρώ; Έ, αυτό!

Αυτό ακριβώς δεν βλέπουν ούτε οι «ψαγμένοι». Θα δοκιμάσουμε, όμως, εμείς να το κάνουμε πενηνταράκια.

. . . . . . . . . . .

β. Ανάλυση

i. Συμμετοχή, ή αποχή;

Παγίδα διπλή.

• Εάν πας να ψηφίσεις, τότε σε περιμένουν άλλες παγίδες.
• Εάν δεν πάς, τότε θα φας στη μάπα τις (κακές) επιλογές άλλων – όσων πήγαν να ψηφίσουν, παναπεί. Καί ο καθένας θα σου κολλήσει στα μούτρα πως οφείλεις να βγάλεις τον σκασμό!!! (Δικαίως· αφού, όταν εκλήθης να πείς τη γνώμη σου, τό ‘παιξες «υπεράνω».)

Ειλικρινά απορώ, πάντως, πού το βρήκαν γραμμένο μερικοί ξυπνητζήδες αυτό που λένε / γράφουν στα ιντερνέτια, ότι με αποχή 50%+1 «οι εκλογές είναι άκυρες», ή ότι η κυβέρνηση δεν «νομιμοποιείται». Πολύ θα ήθελα να μου πούν πού υπάρχει τέτοια διάταξη, καί δεν την ξέρω. Στο Σύνταγμα, ή σε κάποιον νόμο;

Δηλαδή, κακώς νομίζω ότι ακόμη καί με ένα (αριθμός 1) καί μόνον έγκυρο ψηφοδέλτιο βγαίνει κυβέρνηση;

Επίσης, τί νομίζουν αυτοί οι «έξυπνοι» ότι θα κάνουν / μπορούν να κάνουν, ώστε να επαναφέρουν την κατά τη γνώμη τους νομιμότητα; (Την οποία όντως την έχουν κάνει κωλόχαρτο «αι Αρχαί».)

Έ;

. . . . . . . . . . .

[Η επίκληση του τελείως αορίστου άρθρου 120, παράγραφος 4, του τρέχοντος Συντάγματος, είναι χοντρή γελοιότητα.

• Αν πας να «επαναφέρεις τη νομιμότητα» άοπλος, θα φας βρωμόξυλο από τα ΜΑΤ.
• Αν πας ένοπλος, πιθανώτατα ή θα σκοτωθείς, ή θα καταλήξεις στη φυλακή.

Λέτε, αυτοί που έγραψαν αυτά τα πράγματα, να ήταν αφελείς, ή ρομαντικοί; Κούνια που σας κούναγε…]

. . . . . . . . . . .

ii. Οι (περισσότεροι) πωλητικοί είναι χαζοί

Ισχύει, δέ λέω.

Κι επομένως:

• Αυτοί που ψηφίζουν χαζούς, είναι ακόμη πιό χαζοί. (Ισχύει.)
• Εξ αντιδιαστολής, αυτοί που ψάχνουν τον έξυπνο γιά ηγέτη, είναι έξυπνοι.

Πουλλλάκια μου!!!… Κι εσείς χαζοί είσαστε, άλλου είδους όμως· που δεν φαίνεται εύκολα.

Οι πωλητικοί μπορεί να είναι ντίπ σκεπάρνια, αλλά τα πίσω απ’ τις κουρτίνες επιτελεία τους, εσάς σας παίζουν στα δάχτυλα.

Δέ μου λέτε, κάτι εκλογικοί νόμοι πχ γιά πριμοδότηση του πρώτου κόμματος με έδρες, σας φαίνονται αφελείς καί πρόχειρες ενέργειες αρπακτικών, που δεν χορταίνουν δημόσιο χρήμα; Κακώς σας φαίνονται! Κάκιστα!

Όντως, κάτι τέτοιοι εκλογικοί νόμοι, που μάλιστα κάθε φορά αλλάζουν, είναι τελείως του κώλου καί δεν αρμόζουν σε σοβαρό κράτος. Έλα, όμως, που τα επιτελεία, που λέγαμε, έχουν ΉΔΗ κάνει αριθμητική ανάλυση των πιθανών ποσοστών στο εκλογικό αποτέλεσμα, ΠΡΙΝ βάλουν βουλευτές να ψηφίσουν τα συγκεκριμένα εκλογικά νομοσχέδια!!!

[Άσχετο τί παρουσιάζουν οι -επίσης του κώλου- δημοσιευόμενες στα ΜΜΕ δημοσκοπήσεις. Αυτές είναι ψυχολογικός σανός γιά το πόπολο. Τα επιτελεία έχουν άλλη πληροφόρηση καί σκέφτονται αλλοιώς.]

«Αυτοί», λοιπόν, έχουν ήδη κάνει αριθμητική ανάλυση. Εσείς, την κάνατε;

Όχι, έ; 🙂

Σας καταλαβαίνω. Ειδικά αν τρέχεις γιά καθημερινές σοβαρές έγνοιες, δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος γιά τέτοιες ξυσαρχίδικες ασκήσεις πρακτικής αριθμητικής. (Είδατε, επομένως, ότι στη «δημοκρατία», εσείς οι απλοί πολίτες, ξεκινάτε με ακόμη ένα «μείον» έναντι των πονηρών…)

Μόνον συνταξιούχοι μπαρμπάδες στα καφενεία μπορούν να καθήσουν να υπολογίσουν τέτοια πράγματα, αλλά τα γερόντια τα τρώει ο φανατισμός. (Κι αυτά με τη σειρά τους τρώνε αμάσητες προεκλογικές πωλητικές ψευτοϋποσχέσεις γιά αύξηση των συντάξεων.)

Όταν έρχεται η κουβέντα στα πολιτικά (δηλαδή, καθημερινώς), κατά 99% οι σοφοί -αλλά μονίμως διαφωνούντες καί αναποδιάζοντες- γέροντες θα εκσφενδονίσουν τους καφέδες ο ένας στον άλλον, παρά θα καθήσουν να συζητήσουν νηφάλια καί με επιχειρήματα.

. . . . . . . . . . .

iii. Θα ρίξω άκυρο

Να ρίξεις, αλλά δεν μετράει.

«- Μά, θα δώσει μήνυμα!»

Σε ποιόν;

Η όλη ιστορία θα σταματήσει στην εφορευτική επιτροπή, καί τέλος. Ειδικά κάτι «έξυπνοι», που βάζουν στον φάκελλο σκατωμένα χαρτιά, να δείξουν λίγο σεβασμό στους συνανθρώπους τους. Διότι η εφορευτική επιτροπή δεν είναι οι (όντως προς σκάτωμα) πωλητικοί.

«- Μά, αν το κάνουμε πολλοί, θα το δούν το φτύσιμο στα μούτρα τους οι πωλητικοί!»

Ναί, έ; Λες καί δεν το ξέρουν τί αισθανόμαστε γι’ αυτούς! Εσένα περίμεναν να τους το πείς, με το άκυρο!

Κι άντε, καί πες ότι το 90% των εκλογέων ρίχνει άκυρο· κι οι πωλητικοί δεν ήξεραν ότι τρώνε φτύσιμο, αλλά τό ‘μαθαν το βράδυ των εκλογών. Λες μετά να μή φάνε το φαΐ τους από στεναχώρια, ή να μην τους πάρει ο ύπνος;

[Καί πού ‘σαι! Το χέσιμο στα μούτρα τους το τρώνε -καί το βλέπουν- καθημερινώς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – ιδίως το Τουΐττερ, που είναι σχετικά ελεύθερο. Δεν περιμένουν τα άκυρα των εκλογών μιά φορά στα τέσσερα χρόνια, γιά να καταλάβουν πως είναι ανεπιθύμητοι.]

. . . . . . . . . . .

iv. Θα ρίξω λευκό

Να ρίξεις. Πάλι δεν μετράει, ούτ’ αυτό.

«- Μά, δεν γουστάρω κανέναν από τους υπάρχοντες υποψηφίους! Τί να κάνω;»

Σύμφωνοι, αλλά κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει, ώστε να σου βρεί αυτόν που θα ήθελες! (Η εφορευτική επιτροπή, που θα το δεί, σαφώς όχι.) Μόνον ο Καλός Θεός κάτι μπορεί να κάνει – αν το συνοδεύσεις το λευκό με καμιά προσευχή, κι αν δεν είσαι ο μόνος! 😉

. . . . . . . . . . .

v. Θα ψηφίσω τον πιό άξιο

Να τον ψηφίσεις.

Αλλά, όχι μόνος σου. Πρέπει να τον ψηφίσει μιά τέτοια πλειοψηφία, που θα υπερκεράσει ακόμη καί τα ποσοστά της πιθανής εκλογονοθείας εναντίον του…

…Πράγμα, που -με τη σειρά του- σημαίνει ότι πρέπει να τον ψηφίσουν περισσότεροι έξυπνοι, από μαλάκες (που ψηφίζουν τους άλλους, τους σαν τα μούτρα τους)!

Καί πού να τους βρείς, τόσους έξυπνους! 🙂 Δεν είναι καί είδος σε αφθονία, άλλως τε…

. . . . . . . . . . .

vi. Θα τον βρώ, τον πιό άξιο!

Δεν σου λέω πως δεν υπάρχει.

Αλλά, η «δημοκρατία» ΔΕΝ υφίσταται επί ίσοις όροις. Οι υποψήφιοι καί τα κόμματα κατεβαίνουν στις εκλογές, έχοντας πρώτα εξασφαλίσει χρήμα – πράγμα, που σημαίνει ότι ο άξιος μπορεί (τί «μπορεί»; πιθανώτατα δεν!) καί να μην το έχει εξασφαλίσει. (Τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο με τους άλλους.) Ενώι -αντιθέτως- ο ανάξιος πιθανώτατα έχει ήδη χοντρή χρηματοδότηση πίσω του – γιά να έχει βάσιμη ελπίδα να σου καθήσει στον σβέρκο.

Τί ρόλο παίζει το χρήμα;

Πρώτα-πρώτα, πληρωμένη προπαγάνδα στα ΜΜΕ. Στην Αμερική, λένε ότι, αν ανοίξεις καινούργια επιχείρηση, 5% του απαιτούμενου χρήματος πάει στις υποδομές της, καί 95% στη διαφήμιση. Οπότε, καταλαβαίνετε.

Μετά, σε μοίρασμα γιά εξαγορά ψήφων. (Ώ, ναί!) Από τζίπσυζ μέχρι εξαθλιωμένοι συνταξιούχοι, έ! ένα πενηντάευρο «πουρμπουάρ» θα το δεχόντουσαν ευχαρίστως ο καθένας! (Στη ζούλα, βέβαια, διότι επισήμως απαγορεύεται.)

Μετά, σε μισθούς κομματικών «στρατών» καί λοιπών αλητών (δήθεν αναρχικών)· που, αν χρειαστεί, θα σε σπάσουν στο ξύλο… εντελώς δημοκρατικώς! 🙂

[Μή γελάτε, διότι στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις! Αν προλάβει κάποιος καί δηλώσει «δημοκράτης» καί «καλό παιδί», τότε εξ ορισμού φταίει ο -κάθε- άλλος! Εσύ, δηλαδή, ο …«φασίστας»! Όθεν, δικαίως θα τις φάς!

Άσε που κυκλοφορούν ανάμεσά μας πολλοί άδηλοι φρενοβλαβείς, εμφορούμενοι από το σύνδρομο του δικαστή…]

Οπότε, γιά ποιά ισονομία μιλάμε, ώστε να διακριθούν καί οι άξιοι; Άσε που οι …άλλοι (οι «ανάξιοι») έχουν από πίσω τους ολόκληρη διεθνή Εγκληματική Υπερδομή να τους στηρίζει!

. . . . . . . . . . .

vii. «- Εντάξει, θα ψηφίσω λαμόγιο, αρκεί…«

«…Να ροκανίσει το Σύστημα από μέσα! Έστω καί γιά την προσωπική του φιλοδοξία!»

Έ, τί να σου πω, μωρέ καημένε κι εσένα;! Το ροκάνισμα του Κατεστημένου από μέσα είναι από τα πιό παλιά (καί πιό επιτυχημένα) ανέκδοτα όλων των εποχών!

Μου θυμίζεις κάτι σοβαρούς ( ; ) τύπους, με προέλευση κυρίως από τημΜπόλιν, που τα βάζουν με την Επανάσταση του 1821.

[Όχι πως δεν έχουν κάποια δίκια, όχι πως δεν έβαλαν το χεράκι τους οι ξένοι να ξεσηκωθούμε, ώστε να μας σφάξουν οι Οθωμανοί – αλλά δεν ξεκινάμε ιστορική ανάλυση εδώ.]

Διότι, λέει, αν δεν γινόταν Επανάσταση γιά μερικά χρόνια ακόμη, οι Έλληνες θα ξαναμπαίναμε επικεφαλής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας καί θα την μετατρέπαμε πάλι σε Ελληνική, χωρίς να χρειαστεί να πέσει ούτε τουφεκιά!

Ναί, πώς;!

Το «ροκανίζανε» κι αυτοί το Κατεστημένο από μέσα, επί 368 χρόνια!!!… από την εποχή των «ανθενωτικών» γλειφτών του Μεχμέτ Β’. (Όχι πως οι φιλοδυτικοί ήταν καλύτεροι.) Με αποτέλεσμα, όμως, μηδενικό. Θέλανε κι άλλο χρονικό περιθώριο, επομένως; Προς τί; Αφού η μέθοδός τους δεν απέδωσε. Να μην αναφέρω ότι κάτι προτεστάντες καί κάτι τέτοιοι τους δούλευαν ψιλό γαζί τους «Φαναριώτες» όλ’ αυτά τα χρόνια!

[Οι Φαναριώτες σχεδίαζαν καί περίμεναν, οι εβραίοι βγαίνανε βεζύρηδες καί πρωθυπουργοί. Οι δικοί μας, το πολύ γραμματείς καί μεταφραστές. Άντε, καί βοεβόδες. Αλλά μέχρις εκεί.]

Άσε μας, μωρέ.

. . . . . . . . . .

viii. Μή με λες «βλάκα», αφού τα ξέρω τα βρώμικα!

Σύμφωνοι. Όλοι ξέρουμε ότι τα εκλογικά αποτελέσματα τα βγάζει ιδιωτική εταιρεία, με αδιαφανές μετοχολόγιο… που παραπέμπει σε κάτι τράπεζες κατά Ευρώπη μεριά. Κι όλοι ξέρουμε πως «τράπεζες» επί της ουσίας σημαίνει «Κόκκινη Ασπίδα».

Κι όλοι ξέρουμε πως έχουν γίνει αμέτρητες εκλογικές παρατυπίες, πχ σε κάποια εκλογικά τμήματα εμφανίστηκαν ψηφοδέλτια κόμματος …που δεν κατέβαινε στις (ευρω)εκλογές! Κι όλοι ξέρουμε πως η δυστυχής χώρα μας είναι προτεκτοράτο. Οι δέ ξένοι μας έχουν γιά ξέκαμα.

Το θέμα είναι, τί κάνουμε γιά ν’ αλλάξουν αυτά. Τίποτε, έ;

Είμαστε, λοιπόν, βλάκες – κι εγώ κι εσύ κι ο παρακεί; Ή δεν είμαστε;

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Αυτά – προς το παρόν.

Βλέπετε καθαρά πως με το παρόν πολιτικό / εκλογικό σύστημα, ό,τι καί να κάνεις, χαμένος βγαίνεις. (Φυσικά καί είναι προμελετημένο καί καραστημένο.) Άσχετο τί νομίζεις.

«- Κι εσύ, ρέ εξυπνάκια Εργοδότη, τί προτείνεις αντί του σάπιου θεσμού των εκλογών, που -αντί να λες κι ‘ευχαριστώ’, που τον έχεις- δεν σκέφτεσαι πως σε άλλα κράτη δεν υπάρχει κάν;

Επανάσταση;»

Ναί, θα ήταν κάποια λύση· ειδικά αν μου απαντούσε κάποιος τί θα κάναμε απέναντι στους ξένους, που θα επενέβαιναν με άγριες διαθέσεις. (Σχέδια χιλετιών εναντίον μας ΔΕΝ αφήνονται ν’ ανατραπούν από …επαναστάτες.) Τα ίδια, βέβαια, ισχύουν καί γιά την (σμικρώτατη) περίπτωση που θα βγεί κυβέρνηση καθαρά πατριωτική – πράγμα, γιά το οποίο δεν μιλάει κανένας (εντός, ή εκτός εισαγωγικών) πατριώτης.

Θα ήταν. Υποθετικός λόγος.

Διότι, μία επανάσταση στην Ελλάδα δεν είναι λύση σήμερα, ούτε πρόκειται να είναι στο ορατό μέλλον. Επειδή:

• η κοινωνία μας, στο μέγιστο ποσοστό της, αφ’ ενός έχει αποβλακωθεί,
• αφ’ ετέρου, αριστερίζει,
• εκ τρίτου, κυνηγάει τον επιούσιο,
• εκ τετάρτου, κοιτάζει το βόλεμά της ως πρώτη προτεραιότητα – καί τα ιδεολογικά / πατριωτικά / εθνικά, ούτε που τα θυμάται κάν. (Τά ‘χει… θα χρησιμοποιούσα παθητική μετοχή δυσόσμου ρήματος, επί το ακριβέστερον.)

Κοντολογής, αυτό που λέει θυμοσοφικώς ο Παλαιός:

Το κάθε Ζό θέλει απλά να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, καί η κατάσταση ας μην αλλάξει ποτέ!

Οπότε, πού να βρεθούν κι επαναστάτες, να ξεκινήσουμε;! Να βάλουμε μικρές αγγελίες, μπάς καί τους βρούμε; 🙂

. . . . . . . . . . .

Τώρα, όπως είναι τα πράγματα, η κατάσταση θ’ αλλάξει μόνον με τον Γ’ ΠΠ, ή με μεγάλη εθνική συμφορά· ή με συνδυασμό των δύο. (Γνωμούλα μου: τον βλέπω τον συνδυασμό να έρχεται τρέχοντας!)

Όμως, επειδή ρωτήσατε: εάν καί όταν αλλάξουν τα πράγματα, προτείνω συμμετοχή ΟΛΩΝ μας στα κοινά, ως βουλευτές, με θητεία ετήσια καί άπαξ διά βίου. Όπως ακριβώς πάμε θητεία στον στρατό. Καί μετά, όξω απ’ την πόρτα – καί νά ‘ρθουν οι επόμενοι.

[Αν αυτό δεν είναι δημοκρατία, τότε τί είναι; ο σημερινός άπαξ της τετραετίας βόθρος επιλογής απ’ αυτά που ετοίμασαν άλλοι πρίν από μας γιά μας; Καί τί θα πεί «επαγγελματίας πολιτικός», δηλαδή;

Ή, μήπως, έχεις σήμερα την ευκαιρία εσύ να βγείς έστω καί βουλευτής – άσε τα παραπάνω αξιώματα; ]

Ώστε:

• Καί να συμμετέχουμε, όντως έχοντας την πολύ όμορφη αίσθηση πως η Πατρίδα μας δίνει σημασία, έστω καί γιά λίγο.
• Καί να βοηθήσουμε αυτή την έρμη Πατρίδα με τον τρόπο μας ο καθένας. (Όλοι είμαστε απαραίτητοι!)
• Καί να μην προλαβαίνει να δοθεί χρόνος στην πτωτική φύση του ανθρώπου γιά ύποπτες κολλεγιές καί λαμογιές.

Κάπως έτσι.

. . . . . . . . . . .

Καλή ψήφο την Κυριακή!

Μόνο μην το πάρετε πολύ σοβαρά το θέμα, διότι με μαθηματική βεβαιότητα θα πικραθήτε. Καί δεν το θέλω.

Παλαιάδα – περί Ιωλκού (γ’ μέρος)

(προηγούμενο)

. . . . . . . . . . .

γ2. Το ναυπηγείο της Αργούς

Πάμε τώρα να δούμε πού ναυπηγήθηκε η Αργώ (συν μερικές ακόμη λεπτομέρειες), κι από πού ξεκίνησε.

Το κείμενο του «Ορφέα» λέει πως όλη η παλιοπαρέα μαζεύτηκε στην ευρεία παραλία του Αναύρου, όπου καί άρχισαν να ναυπηγούν την Αργώ ανάμεσα σε γλέντια. Αλλά, προσωπικώς, έχω κάθε λόγο να πιστεύω πως δεν ήταν εκεί.

Δεν θα σας δώσω το σκεπτικό μου, αλλά έχω εντοπίσει πως η Αργώ φτιάχτηκε στην (καί ξεκίνησε από την) παραλία των Νέων Παγασών, όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα:

Σημείωσα πάλι την πιθανή ακτογραμμή της τότε εποχής (καφέ γραμμή), συν έναν ξεροπόταμο (μπλέ γραμμή), που σήμερα ονομάζεται Λυγαρόρρεμα. Ο «ορίτζιναλ» Άναυρος εξέβαλλε στο πάνω δεξιά μέρος της εικόνας, αλλά η οποιαδήποτε τοποθεσία από πάνω μέχρι τα Πευκάκια αποκλείεται.

Γιατί;

Διότι, εκτός από τα λοιπά στοιχεία που με οδηγούν σ’ αυτό το συμπέρασμα, υποθέτω ότι ο (βασιλεύων εκείνη την εποχή στην Ιωλκό σφετεριστής) Πελίας δεν ήθελε να βλέπει τους Αργοναύτες ούτε ζωγραφιστούς… μάλλον φοβούμενος μήπως ο Ιάσων παρακινούσε επίθεση εναντίον του, οπότε καί δεν θα μπορούσε να τα βάλει με όλα τα βασιλικά σόγια της Ελλάδας. Καί παρά το γεγονός ότι ανάμεσα στους Αργοναύτες είχε βάλει καί τον γυιό του, τον Άκαστο.

Κι όπως είναι γνωστό, η Αργώ πήρε κοντά μιά τριετία να φτιαχτεί.

Ταυτόχρονα, αν έμπαιναν άσχημες ιδέες στον Πελία να επιτεθεί εναντίον των Αργοναυτών καί να τους φυλακίσει γιά λύτρα, αυτοί είχαν όλο το χρονικό περιθώριο να ειδοποιηθούν γιά την επίθεση καί να φύγουν. Οπότε, η Αργώ φτιάχτηκε στην τότε ακτή των Νέων Παγασών, καί μάλλον σε τοποθεσία προς το κάτω μέρος της εικόνας. (Αυτό που βλέπετε, από τα Πευκάκια μέχρι το κάτω της εικόνας, είναι λίγο παραπάνω από τρία χιλιόμετρα. Κι από Πευκάκια μέχρι παλάτι αρχαίας Ιωλκού, τέσσερα σε ευθεία κι εφτά διά ξηράς.)

Εάν, λοιπόν, το Λυγαρόρρεμα υπήρχε καί τότε, αλλά ονομαζόταν (επίσης)…

…Άναυρος…

…τότε, εξηγείται μιά χαρά καί η αναφορά του βιβλίου του Ορφέα περί της πλατειάς παραλίας του Αναύρου.

. . . . . . . . . . .

Απαντήσαμε μέν αυτό το ερώτημα, αλλά ανακύπτει έτερο πρόβλημα:

Όλες, μα όλες οι τοποθεσίες στην ακτογραμμή αυτή (την τότε, ή τη σημερινή – αδιάφορο) οδηγούν σε ρηχή θάλασσα.

Βλέπετε, αυτά τα μέρη τα έχω περπατήσει όλα (ναί, με τα πόδια – ναί, αμέτρητες φορές), καί τα γνωρίζω άριστα. Τόσο ως πιτσιρικάς (σχεδόν όλα μου τα καλοκαίρια τα πέρασα εκεί, με μπάνιο το πρωΐ καί ποδόσφαιρο το απόγευμα), όσο καί ως ενήλικος. Έτσι…

…Σας είπα τί είναι η κόκκινη κουκκίδα στην εικόνα; Δεν σας είπα.

Η κουκκίδα αυτή, λοιπόν, σημειώνει τη θέση ενός ταρσανά της εποχής μας, όπου μέχρι πρίν λίγες δεκαετίες κατασκευαζόντουσαν καΐκια καί βάρκες. Είναι το μόνο μέρος όλης της περιοχής, όπου το πλεούμενο, μόλις πέσει από την τσουλήθρα στη θάλασσα, πέφτει σε βαθειά νερά. Καί όπου πίσω, στην ξηρά, δεν υπάρχουν απότομοι γκρεμοί καί κατηφόρες. Κι επειδή εκεί υπάρχει φυσικός λόφος με βράχια, έχω κάθε λόγο να δέχομαι πως ειδικά το μικροτοπίο αυτό παρέμεινε αμετάβλητο από την εποχή του Ιάσονα.

Σε οποιοδήποτε ναυπηγείο παγκοσμίως, είτε τώρα, είτε σε οποιαδήποτε εποχή, εάν το νεότευκτο πλοίο πέσει σε ρηχή θάλασσα, θα προσκρούσει στον βυθό. Οπότε, ή θα κολλήσει στην άμμο, ή θα κάνει γκάπ! στις πέτρες, με κίνδυνο να πάθει ζημιά. Συνεπώς, όλοι φροντίζουν να πέφτουν τα νεότευκτα σε βαθειά νερά, αρκετά βαθύτερα από την απόσταση πυθμένα καί ανώτατης γραμμής φορτώματος του πλοίου.

Συνεπώς, καί γιά την Αργώ έπρεπε να βρεθεί μέρος με βαθειά νερά μετά την ναυπηγική τσουλήθρα. Όμως, το μέρος του συγκεκριμένου ταρσανά της περιοχής δεν χωράει πλοίο με αρκετά μεγάλο μήκος, όπως ήταν η Αργώ. Όπως έπρεπε να είναι η Αργώ. Βλέπετε, η Αργώ δεν ήταν πεντηκόντορος της εποχής του Περικλή, όπως απεικονίζεται στην παραλία του Βόλου, ή όπως φτιάχτηκε το σημερινό «αντίγραφό» της. (Γιά σκούνα του ταχυδρομείου της εποχής, καλό είναι. Γιά εξερευνητικό, όχι.)

Η Αργώ έπρεπε να έχει χώρους γιά ξηρά τροφή, βαρέλια με νερό, χώρους γιά φάρμακα καί εργαλεία, χώρους γιά ανταλλακτικά, καθώς καί μερικές κλίνες (αιώρες, ίσως) γιά ύπνο – γιά οικονομία χώρου, όχι γιά όλους, αλλά με βάρδιες. Άρα, ως πλοίο ήταν μεγαλούτσικο.

Ταυτόχρονα, βλέπουμε ότι οι Κόλχοι σταμάτησαν να την καταδιώκουν, όταν μπήκε στο δέλτα του Δούναβη· διότι, τα δικά τους πλοία δεν μπορούσαν. Αυτό μας δείχνει πως ήταν πλοίο ακάρινο (αβαθές, γιά να διαπλέει καί ποτάμια), που φυσικά την ισορροπία του (γιά να μή μπατάρει) την τηρούσε με άλλον τρόπο. Κάτι σαν αυτό, δηλαδή:

(Ναί, σαν τα πλοία της προϊστορικής Σαντορίνης, που προφανώς μπορούσαν κι ανέπλεαν τον Νείλο – μιά που αρκετά θέματα στις τοιχογραφίες μας δείχνουν τακτικές επαφές με Αφρική.)

Πράγμα που σημαίνει ότι η ρηχή θάλασσα στη θέση του ναυπηγείου της Αργούς δεν ήταν πρόβλημα.

. . . . . . . . . . .

Είμαστε τώρα έτοιμοι ν’ απαντήσουμε ακόμη ένα ερώτημα.

Αναφέρεται πως, όταν ετοιμάστηκε η Αργώ κι έλυσαν τα σχοινιά που την κρατούσαν στην τσουλήθρα της, δεν κινήθηκε καθόλου. Όλοι το θεώρησαν κακό οιωνό, αλλά ο Ηρακλής είπε κάτι σαν: «- Τί μ@λακίες λέτε!», καί τράβηξε αυτός το πλοίο μ’ όλη του τη δύναμη. Καί, ώ του θαύματος, η Αργώ έπεσε στο νερό!

Γιατί, όμως, δεν κινήθηκε η Αργώ αρχικώς;

Διότι η τσουλήθρα είχε μικρή κλίση. Κι αυτό, επειδή προφανώς έφτιαξαν μιά τσουλήθρα, που οδηγούσε αρκετά μέσα στη θάλασσα, ώστε να πέσει το πλοίο στο νερό με όλο του το μήκος (50 μέτρα, ας υποθέσουμε)· κι άλλο τόσο μήκος τσουλήθρας έξω από το νερό, στην ξηρά. Εάν, όμως, δίνανε την πρέπουσα κλίση, ώστε το καράβι να γλυστρήσει μόνο του, τότε το έξω άκρο της τσουλήθρας θα πρέπει να βρισκόταν αρκετά ψηλά. Άρα, η κατασκευή αυτή θα ήταν αρκετά δύσχρηστη γιά ναυπήγηση. Θα έπρεπε να έχουν σκάλες κατά μήκος όλης της πλευράς της Αργούς, καί ν’ ανεβοκατεβαίνουν συνεχώς!

Προτίμησαν, λοιπόν, μικρή κλίση, ώστε να διευκολύνονται. Μόνο που μετά το λύσιμο των σχοινιών, έπρεπε όντως να τραβήξουν το πλοίο στο νερό, διότι από μόνο του δεν θα τσούλαγε – όπως κι έγινε.

Κάπως έτσι:

Αυτά, λοιπόν, καί περί Αργούς.

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Πιστεύω πως έδειξα καθαρά τον τρόπο, με τον οποίο αξιοποιούμε τα αρχαία κείμενα, χρησιμοποιώντας τη λογική μας.

Δεν είπα πως είναι εύκολη δουλειά· μά, δεν μπορούμε κιόλας ν’ αποδεχόμαστε πάντα τα γραφόμενα ως έχουν.

Εν τέλει, είδατε πως μιά ματιά ακόμη καί στο απώτατο παρελθόν, είναι πάντα εφικτή.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Δικαιολογείται απόλυτα καί το πρώτο ταξίδι της Αργούς, από παραλία Νέων Παγασών προς Μηλίνα, προς συνάντηση του -δασκάλου πολλών Αργοναυτών- κενταύρου Χείρωνος.

Οπτική επαφή του προορισμού εξ αρχής (η κίτρινη ευθεία)…

…καί 30 χιλιόμετρα απόσταση (δύο ώρες κωπηλασία). Κατά την οποία θα δοκίμαζαν τη στεγανότητα του πλοίου καί την εν γένει συμπεριφορά του, πχ το κατά πόσο το μετατοπίζουν εκτός πορείας τα θαλάσσια ρεύματα.

Υγ 2: Εδώ βρήκα αρκετά πραγματικά δεδομένα, πάνω στα οποία όντως η αρχαία αφήγηση στηρίζεται σταθερά. Αναγνωρίζω, ωστόσο, ότι με τα Έπη το αντίστοιχο ξεκαθάρισμα / συνταίριασμα με την πραγματικότητα είναι ολόκληρα επίπεδα δυσκολώτερο.

Παλαιάδα – περί Ιωλκού (β’ μέρος)

(προηγούμενο)

. . . . . . . . . . .

Η εξήγηση γιά όλ’ αυτά ανάγεται στις αντιλήψεις της εποχής εκείνης… που, όμως, υπάρχουν μέχρι καί σήμερα, έστω καί σε ασυνείδητο επίπεδο.

Λοιπόν, τουλάχιστον στην εποχή του Ταύρου, οι νεκροί πάντα θαβόντουσαν δυτικά από ποτάμι· ή, έστω, απομονωμένοι από τους ζωντανούς, πίσω από σώμα νερού. (Βλέπε Κέρο.) Αυτό το βλέπουμε καθαρά στην αρχαία Αίγυπτο, όπου οι νεκροπόλεις βρίσκονται δυτικά του Νείλου. Να μην αναφέρουμε καί τους Βίκινγκς, που βάζανε τους νεκρούς τους σε βάρκες, καί τις σπρώχνανε δυτικά, μέσα στον Ατλαντικό.

Ο σημερινός Βόλος δεν πάει πίσω!… Δες την παρακάτω εικόνα, κι εξηγώ.

Κατ’ αρχήν, είναι σχεδόν φανερό πως, όταν χαράχθηκε η ρυμοτομία του σημερινού Βόλου (περίπου το 1865), οι φυσικές κοίτες των δύο χειμάρρων άλλαξαν, ώστε να περικλείουν τη νέα πόλη. (Προφανώς δεν θεώρησαν βολικό να χωρίζεται ο Βόλος σε τρία μέρη, και να ενώνεται με γέφυρες.) Οι φυσικές κοίτες της εποχής της πάλαι ποτέ Ιωλκού φαίνονται (στο περίπου) με τις γαλάζιες διακεκομμένες γραμμές. Οι τεχνητές, με τις έντονες συνεχείς. (Δεν σημειώνω τα ποτάμια μέχρι τις πηγές τους, γι’ αυτό οι γραμμές σταματάνε προς τα πάνω.)

Πάμε, τώρα, στα νεκροταφεία. Το παλιότερο βρισκόταν στη θέση Α… δυτικώς ποταμού. Με την επανάσταση του 1878, ο διοικητής του Τουρκικού στολίσκου, που προσέγγισε στον Βόλο γιά να βομβαρδίσει τους επαναστάτες, απαίτησε από τους Βολιώτες να ξηλώσουν το νεκροταφείο, με το σκεπτικό ότι ανάμεσα στα μνήματα μπορούσαν να κρύψουν κανόνια.

[Σήμερα, στο μέρος αυτό βρίσκονται το δημόσιο νοσοκομείο καί το αρχαιολογικό μουσείο. Ευνόητο πως η αύρα αμφοτέρων δεν είναι κι ό,τι καλύτερο.]

Κι έτσι, αυτό μεταφέρθηκε στη θέση Β… δυτικώς ποταμού. (Καταργήθηκε κάπου το 1992. Το ακόμη νεώτερο βρίσκεται πολύ έξω από τον Βόλο, και νομίζω πάλι δυτικώς ποταμού!)

Το μαύρο περίγραμμα δείχνει την περιοχή, όπου βρέθηκαν δύο μυκηναϊκού τύπου τάφοι και άλλα ταφικά ευρήματα, από την εποχή της Ιωλκού μέχρι περίπου την Αρχαϊκή εποχή (700 πΧ). Τότε η Ιωλκός ουσιαστικά έπαψε να κατοικείται, προς χάριν των Παγασών. (Σε άλλο μέρος αυτές, απέναντι από τον σημερινό Βόλο, στην τοποθεσία «Πευκάκια».)

Το καφέ περίγραμμα δείχνει πού περίπου βρισκόταν η ακτογραμμή την εποχή της Ιωλκού.

Τέλος, το Γ δείχνει την τοποθεσία ενός πολύ παράξενου νεκροταφείου, με τους τάφους σκαλισμένους στον βράχο!!! Αγνώστου εποχής – καί δεν υφίσταται ποτάμι ανατολικώς.

. . . . . . . . . . .

Μετά απ’ αυτήν την εισαγωγή, η διέλευση του Ιάσονα μέσα από τον φουσκωμένον Κραυσίδωνα έχει καθαρά την εξής σημασία:

«Σας αποδεικνύω πως είμαι ακόμη ζωντανός,

διότι έρχομαι από τη χώρα των νεκρών (δυτικά),

μπαίνω στη χώρα των ζωντανών (ανατολικά),

καί περνάω μέσα από το νερό, ως πράξη συμβολικής επαναγέννησής μου.» (Κάτι σαν «επαναβάπτισμα», δηλαδή.)

Βέβαια, οι αρχαιολόγοι δεν θα τα δεχθούν αυτά, αλλά ουδόλως μας ενδιαφέρει. (Ας μας εξηγήσουν τότε …επιστημονικώς την -προφανώς, κατ’ αυτούς- ανυπαρξία γεφυρών την εποχή εκείνη – αν μπορούν. Διότι μυκηναϊκή γέφυρα όχι απλά έχει βρεθεί -στην Πελοπόννησο-, αλλά χρησιμοποιείται μέχρι καί σήμερα!)

. . . . . . . . . . .

Τώρα, το μέρος όπου διέσχισε τον Κραυσίδωνα.

Μιά που ο Κραυσίδων ενώνεται σε κάποιο σημείο με το (σήμερα καλούμενο) Μέγα Ρέμα, που κατεβαίνει από ανατολικά, ο Ιάσων πρέπει να πέρασε από σημείο μετά την ένωση των ποταμών. Αλλοιώς, θα ήταν αναγκασμένος να περάσει δύο ποτάμια.

Επίσης, είμαι σίγουρος ότι επεδίωξε να δούν από το παλάτι την ενέργειά του (διότι γνώριζαν κι αυτοί τον συμβολισμό), άρα πρέπει να είχαν οπτική επαφή μεταξύ τους.

Οπότε, τόσο το σημείο του περάσματος, όσο καί η πραγματική θέση του παλατιού, προσδιορίζονται / εντοπίζονται εδώ ακριβώς:

Η σκούρα γαλάζια γραμμή δείχνει τον Κραυσίδωνα. Ανεβαίνουμε προς το Πήλιο, όντες πάνω από τη μοντέρνα πόλη του Βόλου, άρα βρισκόμαστε σε απείραχτο μέρος της φυσικής κοίτης του ποταμού.

Η κόκκινη έλλειψη περικλείει την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου Ιωλκού (ή «Μπαξέδων»), όπου βρισκόταν το παλάτι της Ιωλκού. Η εκκλησία βρίσκεται σε λόφο προεξέχοντα, που όμως δεν φαίνεται καλά από το Γκούγκλ Έρθ. (Μόνον αν πας επί τόπου.) Άρα, ήταν η ιδανική θέση γιά το παλάτι, να εποπτεύει. Προσέξτε, επίσης, τα ακάλυπτα οικόπεδα στα νότια της εκκλησίας! Δεν ξέρω αν έγιναν ποτέ ανασκαφές εκεί, αλλά είμαι σίγουρος πως θα βρούν ενδιαφέροντα πράγματα. Ίσως καί να έγιναν κάποιες απόπειρες ανασκαφών κι έπεσαν επάνω σε αρχαία, γι’ αυτό δεν χτίσανε σπίτια.

Δεν γνωρίζω, αλλά ο ναός αυτός μας κρύβει κάποιες εκπλήξεις! (Μας περιμένουν παρακάτω στο κείμενο.)

Ο μικρός κόκκινος κύκλος δείχνει το σημείο του περάσματος. Βέβαια, στο σημείο εκείνο είναι πιό στενή η κοίτη, άρα περνάς πιό γρήγορα απέναντι, αλλά οι νόμοι της υδροδυναμικής λένε πως το νερό θα είναι καί πιό ορμητικό. Τέλος πάντων, φαίνεται πως ο Ιάσων ζύγισε τα πράγματα καί πήρε την απόφασή του να περάσει από εκεί.

Η πορτοκαλιά ευθεία δείχνει την οπτική επαφή Ιάσονα-παλατιού. Είναι -σύμφωνα με το Γκούγκλ Έρθ- κάπου 235 μέτρα. (Εάν το παλάτι είχε τείχος με φύλακες επάνω, τότε η απόσταση οπτικής επαφής ήταν ακόμη μικρότερη.) Σε τέτοια απόσταση, βλέπει κανείς πολύ καθαρά το τί γίνεται .

. . . . . . . . . . .

Οι εκπλήξεις, που λέγαμε. Χαίρετε, αγαπητό Μάτριξ! 🙂

Εάν επισκεφθεί κανείς σήμερα τον ναό του Αγ. Γεωργίου Ιωλκού, αμέσως μετά την είσοδο τον υποδέχεται ένα ψηφιδωτό στο πάτωμα, με δύο παγώνια αντικρυστά. Δυστυχώς, ο γράφων δεν ξέρει πού έχει φυλαγμένη μιά σχετική φωτογραφία, αλλά είναι κάτι σαν αυτό:

Ποιάς θεάς είναι σύμβολο το παγώνι, είπαμε;

Ποιά θεά κουβάλησε ο Ιάσων στην πλάτη του, είπαμε;

. . . . . . . . . . .

Πάμε τώρα στον ίδιο τον ναό.

Η σημερινή του όψη είναι αυτή:

Ο ναός αυτός, όμως, αντικατέστησε παλιότερον, που έπεσε από τους σεισμούς του 1954-55. Εκείνος ήταν έτσι:

Επίσης, εικόνες του εδώ (με Γερμαναράδες «εκδρομείς», μάλλον σμηνίτες, να περνάνε μπροστά του επί Κατοχής), κι εδώ – όπου φαίνεται καθαρά πως το μέρος δεν είχε (τόση πολλή) βλάστηση, μέχρι πρόσφατα. Άρα, η οπτική επαφή Ιάσονα-παλατιού λογικά ήταν ανεμπόδιστη.

[Καί πού το ξέρω τί βλάστηση είχε το μέρος τέσσερεις χιλιάδες χρόνια πρίν;

Υποθέτω πως δεν είχε, όπως το σύμπλεγμα των παλατιών στο Πεκίνο δεν έχει ούτε ένα δέντρο. Με το σκεπτικό να μην δώσουν ευκαιρία σε πιθανούς συνομώτες να κρυφτούν.]

. . . . . . . . . . .

Θα μου πείς τώρα, καί τί σημασία έχει το σχήμα του ναού αυτού;

Το (σχετικά ασυνήθιστο γιά ορθόδοξο ναό) διπλό εμπρόσθιο καμπαναριό όντως θυμίζει την Παναγία των Παρισίων.

Καί λοιπόν;

Λοιπόν, τίποτε το ιδιαίτερο· απλά μιά διαίσθηση…

…ότι κάποτε, πρό Κατακλυσμού, οι ναοί ήταν έτσι.

Κι ότι η Ιωλκός έφερε μνήμες εκείνης της εποχής.

. . . . . . . . . . .

Ας δούμε, τώρα, καί την εσφαλμένη τοποθέτηση του ανακτόρου της Ιωλκού· δηλαδή, το λάθος των επιδόξων αρχαιολόγων των αρχών του 20ου αιώνα.

Ξανά στον χάρτη:

Όπου Σ είναι η σωστή θέση, καί Λ η λάθος.

Το Λ καί η κόκκινη έλλειψη σηματοδοτούν τον λεγόμενο «λόφο των Παλαιών». (Η μαύρη γραμμή στα δεξιά του είναι η σιδηροδρομική.) Εκεί βρισκόταν η Τούρκικη συνοικία μέσα σε τείχος· που όλ’ αυτά τα τουρκόσπιτα πατούσαν επάνω σε παλαιότερο, Βυζαντινό υπόστρωμα, κι αυτό σε ακόμη παλιότερο Ελληνιστικό.

Ο λόφος αυτός έχει ύψος καμιά 20αριά μέτρα, αλλά δεν είναι φυσικός· προέρχεται από διαστρωματώσεις οικοδομών καί οικοδομικών υλικών καί χώματος αιώνων, άρα είναι πολύ πιθανόν να μην υπήρχε κάν επί Ιάσονος. Γι’ αυτό καί δεν λόξεψα την καφέ γραμμή της θαλάσσιας ακτής της Ιωλκού, ώστε να τον συμπεριλάβω.

Όθεν, οι αρχαιολόγοι, θέτοντας το παλάτι της Ιωλκού στον λόφο των Παλαιών, όχι μόνον δεν έλαβαν υπ’ όψιν τους τη φύση του λόφου αυτού, αλλά είναι προφανές καί ποιό άλλο λάθος έκαναν: δεν υπολόγισαν ότι ο συγκεκριμένος λόφος βρίσκεται δυτικά της αυθεντικής κοίτης του Κραυσίδωνα, στη «χώρα των νεκρών». Δυστυχώς, αυτό το λάθος διαιωνίζεται μέχρι σήμερα· ακόμη καί σε πινακίδες του υπουργείου Πολιτισμού.

[«Παλαιά», ή δημοτικιστί: «τα Παλιά», ονομάζεται η συνοικία αυτή, η γύρω από το Οθωμανικό κάστρο, διότι προϋπήρχε του μοντέρνου Βόλου. Όχι επειδή ανήκει σε τίποτε προγόνους του Παλαιού! lol!!!

Σήμερα είναι γεμάτη φαγάδικα καί διασκεδάδικα στο χαμηλό τμήμα της. Στο υψηλό έχει κατοικίες, όπου -γραφειοκρατικώς- είναι τρομερά δύσκολο έστω καί να τροποποήσεις το σπίτι σου – αν υποτεθεί ότι το έχεις από παλιά κληρονομιά. Διότι καινούργια δεν χτίζονται.]

. . . . . . . . . . .

(επόμενο)

Παλαιάδα – περί Ιωλκού (α’ μέρος)

α. Εισαγωγή

Όντως είναι πολλά τα εμπόδια, στην προσπάθεια να συνταιριάξουν με τα (γνωστά σ’ εμάς) πραγματικά στοιχεία, τα περιγραφόμενα υπό των αρχαίων ημών στα κείμενα.

Παρεκτός από τις -μετά από χιλετίες- φυσικές (ή ανθρωπογενείς) αλλαγές στο γεωγραφικό τοπίο, έχουμε:

• ύποπτες επεμβάσεις / προσθαφαιρέσεις στα κείμενα,
• ανόητες επεμβάσεις / προσθαφαιρέσεις στα κείμενα (κοινώς: σάλτσες του συγγραφέα),
• συρραφή ιστοριών από άλλους τόπους / χρόνους, που όμως φάνηκαν γοητευτικές στον γραφιά,
• «προκρούστειες» αλλοιώσεις της ιστορίας, ώστε να ταιριάξει σε αρχέτυπα,
• ενδεχομένως αποσιωπήσεις γεγονότων / καταστάσεων γιά πολιτικούς λόγους (βλέπε επαναχάραξη του προσώπου της Σφίγγας),
• κτλ κτλ κτλ.

Κι έτσι, προκύπτουν όλ’ αυτά τα τραγελαφικά, που αναφέρει ο Παλαιός – καί μονάχα γιά τα γεωγραφικά δεδομένα (πού να ψάξουμε καί τα υπόλοιπα, δηλαδή!) : ανύπαρκτα ποτάμια, υπερμεγέθη βουνά, καί τα ρέστα. Βάλτε στην εικόνα καί την ξεροκεφαλιά των φιλολόγων (που δεν περνάνε από κόσκινο τα «ιερά Ευαγγέλια» των σωζωμένων κειμένων), κι έδεσε το γλυκό.

Επίσης: σημειώστε ότι αυτές οι παρεμβάσεις / αλλοιώσεις των κειμένων είναι μονάχα όσες έγιναν -περίπου- από εποχής «Χρυσού Αιώνα» μέχρι ύστερο Βυζάντιο. Στην εποχή μας έχει κι άλλες… Αλλά, περί αυτών, παρακάτω.

. . . . . . . . . . .

Ωστόσο, ο πυρήνας των περιγραφών δεν είναι σκάρτος στο 100%. Υπάρχει – καί όντως περιγράφει πραγματικές καταστάσεις, που συνέβησαν κάποτε. Αλλά, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως η διά της λογικής διερεύνηση των αρχαίων παραδόσεων είναι εκ των ούκ άνευ.

Σας βεβαιώνω προσωπικά γι’ αυτό, μιά που (λόγωι εντοπιότητος) επί χρόνια έκανα τις «επί του πεδίου» έρευνές μου γιά την Ιωλκό καί την Αργοναυτική Εκστρατεία: όντως υπήρξαν / συνέβησαν, καί όντως έχουν αφήσει ίχνη μέχρι σήμερα… γιά όποιον έχει μάτια να τα δεί.

. . . . . . . . . . .

β. Η Αρχαιολογία

Πρίν προχωρήσουμε, οφείλουμε να επισημάνουμε το ότι η Αρχαιολογία (ως επιστήμη) είναι πολύ νέα. (Συγκρινόμενη, ας πούμε, με τα Μαθηματικά – ή τη Χημεία.) Ζήτημα αν έχει 150 (εκατόν πενήντα) χρόνια συστηματικής ζωής! – υπό την έννοια ότι επί τόσα χρόνια αποτελεί πανεπιστημιακό αντικείμενο.

Βέβαια, υπήρξαν και προηγηθείσες προσπάθειες ενασχολήσεως με τους αρχαίους πολιτισμούς, αλλά δεν μπορούμε να τις χαρακτηρίσουμε ακαδημαϊκές: δεν ήταν, δά, αρχαιολόγοι οι πλιατσικολόγοι, που ρήμαξαν τις αρχαιότητες Ελλάδας / Ρώμης / Αιγύπτου / όποιες έβρισκαν οπουδήποτε! (Σιγά μην ήταν αρχαιολόγος ο Έλγκιν!) Μάλιστα, η εποχή κατά την οποία ο (γνωστός) Σλήμαν μεταβάλλεται βαθμηδόν από πλιατσικολόγος σε αρχαιολόγο (κάπου το 1860-1890), είναι ακριβώς η εποχή απαρχής της ακαδημαϊκής Αρχαιολογίας.

Πλιατσικολόγος ο Σλήμαν; Ναί. Πόσοι γνωρίζουν ότι στα νιάτα του υπήρξε χρυσοθήρας στην Καλιφόρνια;

. . . . . . . . . . .

Τέλος πάντων, συγκρατήστε απλά το ότι η Αρχαιολογία είναι νεώτατη επιστήμη. Τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι πάσχει -ακόμη- από τις λεγόμενες «βρεφικές ασθένειες»· αυτές, που ενυπάρχουν στην αρχή κάθε ανθρώπινης προσπάθειας.

Λοιπόν, όλα όσα διαβάσατε γιά τις αλλοιώσεις των κειμένων ήδη στα αρχαία χρόνια, ισχύουν καί στη σημερινή εποχή. Όπου επίσης παίζουν:

• Ιδέες (ακόμη καί ανόητες) της στιγμής, που με τα χρόνια παγιώνονται ως «επιστημονικές».
• Πολιτικές σκοπιμότητες – σε βαθμό, όσο δεν πάει άλλο.
• Εμμονικές ιδέες,…
• …άρα καί απορίες ψάλτου, βήξ.

Φυσικά, όλ’ αυτά αλληλοδιαπλέκονται.

Γιά παράδειγμα, βρίσκουμε στη βιβλιογραφία ότι τα περί της πομπής των Παναθηναίων (που δήθεν απεικονίζει η ζωιφόρος του Παρθενώνα) ήταν απλά μιά ιδέα της στιγμής του ληστάρχου Έλγκιν, που τη σημείωσε στο σημειωματάριό του. Επίσης, τα περί «Ινδοευρωπαίων» προέρχονται από ιδέες μέσα στα μυθιστορήματα ενός μασώνου λόρδου, του Μπάλβερ-Λύττον.

[Ωραίος ο τυπάς! Ζούσε στην ειδυλλιακή εξοχή του Σαίντ Ώλμπανς, είχε τη σπιταρώνα του, τους υπηρέτες του, τα κτήματά του, τα εισοδήματά του… καί καθόταν όλη μέρα κι έγραφε μυθιστορήματα – όταν δεν τά ‘ξυνε.

Τώρα, βέβαια, πόσο «επιστημονικά» είναι τα μυθιστορήματα, πιστεύω ότι μπορούν να μας το εξηγήσουν οι αρχαιολόγοι. Επιστήμονες, αφού. 🙂 ]

Εννοείται, ότι ο εντιμώτατος αυτός πόρδος ποτέ του δεν θα έλεγε ότι η Ινδική γλώσσα σαφώς κι έχει ομοιότητες με την Ελληνική, αφού Έλληνες βρέθηκαν (καί παρέμειναν) στη βόρεια Ινδία, κυνηγώντας τους Άτλαντες. (Είναι ακριβώς οι Έλληνες -οι απόγονοί τους, δηλαδή-, που βρήκε εκεί ο Μέγας Αλέξανδρος καί του προσέφεραν κισσό καί κρασί.) Όπως δεν θα έλεγε κι ο καραβανάς Φαλλμεράϋερ ότι είμαστε απ’ ευθείας απόγονοι των αρχαίων ημών, γιά να μην πάρουν τα μυαλά μας αέρα.

[Αυτός, πάλι, παρά το ότι -λίγα χρόνια πρίν να μας φτύσει- είχε γράψει ένα αξιόλογο βιβλίο γιά την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας, τά ‘πιασε από τον Μέττερνιχ γιά να μας ξεχέσει. Γιατί; Διότι η λέξη «επανάσταση» τότε ήταν πολύ επικίνδυνη γιά κράτη-μπαλώματα, τύπου Αυστρο-Ουγγαρίας. Καί, αν τους δίναμε το κακό παράδειγμα, θα τους γινόταν το μαγαζί θερινό.

(Έγινε τελικά, περίπου έναν αιώνα μετά. Πολυεθνικά καί πολυθρησκευτικά μπαλώματα δεν κρατιένται.)

Μ’ αρέσει, όμως, που διάφοροι ρεμπεσκέδες ακόμη καί σήμερα επικαλούνται την εξώφθαλμη προπαγάνδα του Φαλλμεράϋερ ως έγκυρη πηγή! Γιά το τί είμαστε, ή δεν είμαστε, έχει μιλήσει το dna στο εργαστήριο, σκατομαλάκες!…]

. . . . . . . . . . .

Από εμμονικές ιδέες, πάλι, θα έλεγα πως η κυριώτερη των «επιστημόνωνε» είναι η εξής μία: ότι, από υποφυλή πιθήκων, γίναμε άνθρωποι καί φτιάξαμε διαστημόπολοια σε διάστημα 7-8 χιλιάδων χρόνων. Γιά τους «επιστημόνωνε» αυτούς, ποτέ δεν υπήρξαν τεχνολογικώς υπερ-εξελιγμένοι πολιτισμοί πρό του Κατακλυσμού, ο δέ Πλάτων λέει παραμύθια… διότι μιλούσε «εν παραβολαίς».

Βέβαια, εννοείται ότι οι «υπερεσίες» τους «αυτών», συν ολόκληρα επιστημονικά επιτελεία από «δικά τους παιδιά», ψάχνουν μανιωδώς γιά τα κατάλοιπα αυτών των πολιτισμών, μπας καί βρούν τίποτε χρήσιμο (ως οπλικό σύστημα). Αλλά, αν ισχυριστείς μέσα σε πανεπιστήμιο ότι ο δικός μας πολιτισμός δεν είναι ο μοναδικός που υπήρξε, τότε αλοίμονό σου!

Κι έτσι, η σημερινή θεωρία της Αρχαιολογίας στηρίζεται σε εμπνεύσεις της στιγμής (κυρίως της βρεφικής της φάσης), συν υποθέσεις του τύπου: «πετάω τη μπάλλα στην εξέδρα». Όπως πχ με το ότι, στην ερώτηση: «- Τί ακριβώς σημαίνει ‘Έλληνες’;», η απάντηση είναι: «- Ήρθαν στην Ελλάδα από τον βορρά.». Καί λοιπόν; η προέλευση από τον (όποιο) βορρά φωτίζει περισσότερο τη φύση των Ελλήνων; Σιγά να μήν!

[…Πέρα από την ολοφάνερη χοντροκομμένη σκοπιμότητα ν’ …αποδειχθεί -εδώ γελάνε!- ότι δεν είμαστε εμείς οι αυτόχθονες πρώτοι κάτοχοι καί νοικοκύρηδες του οικοπέδου, αλλά κάποιοι τυχαίοι νομάδες καί παιδιά της τύχης… Με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό.]

Αυτές οι μαλακίες, όμως, διδάσκονται στα γιουνιβέρσιτυζ ως «επιστήμη».

Τα μόνα αξιόλογα στοιχεία, που έχει να παρουσιάσει η Αρχαιολογία, είναι τα ευρήματα των ανασκαφών. Αλλά, καί πάλι, ό,τι δεν συμφωνεί με το «επίσημο» αφήγημα, «θάπτεται» σε ντουλάπες καί συρτάρια, μακριά από τα βλέμματα των επισκεπτών των μουσείων.

Άσε που σήμερα υπάρχουν υπερεξελιγμένες τεχνικές επεξεργασίας υλικών, που τα κάνουν …αρχαία… καί μετά αυτά θάπτονται, ή ποντίζονται στη θάλασσα… γιά ν’ «ανακαλυφθούν» αργότερα ως αρχαιολογικά ευρήματα. (Καί ν’ «αποδείξουν» ότι κακώς οι Έλληνες κατέχουμε τη συγκεκριμένη γωνιά της Γής, αφού «δεν είμαστε» αυτόχθονες.)

Δεν είναι νά ‘χεις πουθενά εμπιστοσύνη. Μόνο στο μυαλό σου – αν ξέρεις να το χειρίζεσαι, εννοείται.

Ως υστερόγραφο στην ενότητα, οφείλουμε να προσθέσουμε ότι το πλιάτσικο (ειδικά σε ενάλιες αρχαιότητες) δεν έπαψε ποτέ. Φυσικά, το ψευδοκράτος μας είναι πολύ «γενναιόδωρο» σε κάτι τέτοια, καί δεν κυνηγάει κανέναν άρπαγα – πολλώι δέ μάλλον να τον τιμωρήσει.

. . . . . . . . . . .

γ. Ιωλκός

Καί φτάνουμε στην Ιωλκό.

Εδώ, ο κύριος όγκος των αρχαιολογικών προσπαθειών ανάγεται στις αρχές του 20ου αιώνα… όπου έχουμε μείγμα επιστημονικής δεοντολογίας καί (απαραδέκτου) ερασιτεχνισμού. Συγκεκριμένα, κάποιος (συνταξιούχος γυμνασιάρχης νομίζω), προσπαθώντας να εξηγήσει τα πώς καί τα γιατί των αρχαίων κειμένων περί Αργοναυτικής, πρότεινε το εξής απίθανο: ότι οι δύο χείμαρροι Άναυρος καί Κραυσίδων …άλλαξαν αμοιβαίως όνομα από την εποχή του Ιάσονα καί μετά, καί …ξανάλλαξαν, όταν δημιουργήθηκε ο σημερινός Βόλος (περίπου 1865)!!!

Ούτε μισόχαζα γερόντια σε …μπαρμπαδοβριθή καφενεία δεν λένε τέτοια πράγματα! Έλα, όμως, που τά ‘χω διαβάσει σε βιβλία!…

[Κάτι πρέπει να παθαίνουν οι συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί, δεν εξηγείται αλλοιώς. (Τους βάζουν τίποτε παραισθησιογόνα στο τσάϊ; ποιός να ξέρει!) Σαν τον άλλον, που έγραψε ότι ο ναός του Απόλλωνα στις Βάσσες …περιστρέφεται γύρω-γύρω, ανάλογα με την εποχή!

Καί τ’ είναι ο ναός του Απόλλωνα, μωρέ; ο φούρνος του Χότζα, γιά να γυρνάει γύρω-γύρω;]

Περιττό να πω ότι καί το παλάτι της Ιωλκού τοποθετείται σε τελείως λάθος σημείο. (Υπό τον εξαναγκασμό του ότι από εκεί δίπλα περνούσε ο Κραυσίδων.)

. . . . . . . . . . .

i. Αρχικές επεξηγήσεις

Εδώ, θα σας δείξω τα αποτελέσματα των ερευνών μου γιά δύο «επεισόδια» των αφηγήσεων περί Ιωλκού – Αργοναυτικής. Υπάρχουν κι άλλα, πλήν όμως δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτά δημοσίως. Ούτε να εκθέσω το σκεπτικό μου. Κι ο λόγος είναι απλός: δεν επιθυμώ να κουβαληθούν στην πόλη μου διάφοροι πονηροί («ερευνητές» τάχαμου), ή «υπερεσίες».

Υπερβολές κάποιου, που νομίζει πως ξέρει πολλά κι έχει σύνδρομο καταδιώξεως;

Μπορείτε να το πήτε κι έτσι – αν θέλετε. Ωστόσο, έχω ήδη ανιχνεύσει τις πρώτες καρα-ύποπτες σχετικές κινήσεις της εποχής μας…

…διότι, δεν είναι μόνον η εποχή μας εποχή των πονηρών· αρκετά παλιότερα, από ‘δώ πέρασαν καί οι διαβόητοι πλιατσικολόγοι Dilettanti – κάπου έναν αιώνα πριν την Εθνεγερσία! Πράγμα που επιβεβαιώνει απόλυτα το ότι βρίσκομαι στο σωστό μονοπάτι. Το πέρασμα των Dilettanti έχει αφήσει συγκεριμένα υπαρκτότατα ίχνη, στα οποία δεν θ’ αναφερθώ, διότι ξεφεύγουμε. Δεν είναι μυστικά, όμως. (Έ, ήταν λιγάκι νάρκισσοι τα πλουσιόπαιδα της αγγλίτσας, γι’ αυτό άφησαν τη σφραγίδα τους!)

Τί ψάχνανε / ψάχνουνε όλοι αυτοί οι λεβέντες, όμως; Το ποιά δέντρα κόψανε οι Αργοναύτες, γιά να ναυπηγήσουν την Αργώ; Έ, όχι δά! 🙂

. . . . . . . . . . .

ii. Παράγοντες δυσκολίας

Υπάρχουν ακόμη δύο εμπόδια στην προσπάθειά μας:

• Πρώτον, το ότι στις εποχές Αργοναυτικής / Τρωϊκού ακόμη μιλούσαν (καί) Πελασγικά – γιά τα οποία, οι σοφοί μας φιλόλογοι ουσιαστικώς δεν έχουν ιδέα!

Έτσι, ούτε καταλαβαίνουν, ούτε προσπαθούν να καταλάβουν ότι αυτή η εποχή ήταν μεταβατική, κι ότι τα Πελασγικά είναι κι αυτά Ελληνικά, πλην όμως συγκριτικώς τραχύτερα ακόμη κι από τα σημερινά «χωριάτικα» (σε σύγκριση με τα «ακαδημαϊκά» Ελληνικά των εκφωνητών των ειδήσεων). Κανενός δεν τού ‘κοψε ότι (στη βαρειά Πελασγική προφορά) ο Κραυσίδων είναι απόδοση του «θραυσίδων», δηλαδή ποταμός με πολλά καταρρακτάκια – όπου το νερό «θραύεται». (Καί όντως έτσι είναι η τοπολογία του.) Όπως δεν τους κόβει ότι ο (Πελασγιστί) Ιάρδανος / Ιορδάνης είναι ο Ηριδανός.

Συνεπώς, μπορεί ένας τόπος να ονομάζεται επί χιλιετίες ξέρω ‘γώ «Ιθάκη», αλλά αν χαθεί η σημασία της λέξης, είναι δώρον-άδωρον η απλή διατήρηση της ηχητικής μνήμης. Ως αντιπαράδειγμα, η -κοντινή της Ιθάκης- Ζάκυνθος, ας πούμε, έχει επίσης Πελασγική ονομασία, καί σημαίνει «πολύλοφη». Οπότε, αν κάποιο άλλο μέρος χαρακτηρίζεται πάλι από πολλούς λόφους (πχ Ρώμη, Κωνσταντινούπολη…), καί βρεθεί ένας ποιητής να το περιγράψει -ορθώς- ως «ζάκυνθον τόπον», ιδού πώς προκύπτει μεγαλοπρεπές μπέρδεμα!!! 🙂

• Και δεύτερον, το ότι τα αρχαία ίχνη της περιοχής εντοπίζονται σε τουλάχιστον τέσσερεις φάσεις: τρείς μετακατακλυσμιαίες, καί μία προκατακλυσμιαία.

Δεν θα πω περισσότερα επ’ αυτού, γιά τους λόγους που ανέφερα παραπάνω. (Η χρονική διαστρωμάτωση αυτή μπορεί μέν να μπερδεύει τους άσχετους, αλλά όχι τον γράφοντα.) Η Ιωλκός, πάντως, ανάγεται στην πιό πρόσφατη μετακατακλυσμιαία φάση της περιοχής. Οι άλλες, ήταν ήδη …αρχαιολογία επί Ιάσονος.

Ένας τρίτος παράγων πιθανής δυσκολίας, είναι η φυσική / ανθρωπογενής αλλαγή του τοπίου μετά από (τέσσερεις) χιλιάδες χρόνια. Δεν τον λαμβάνω υπ’ όψιν μου, όμως, διότι όποιος γνωρίζει πέντε πράγματα από Γεωλογία, μπορεί εύκολα να υπολογίσει τις αλλαγές.

. . . . . . . . . . .

iii. Παράγων ευκολίας

Υφίσταται, όμως, κι ένας παράγων που μας βοηθάει στην έρευνα! Κι αυτός είναι το ίδιο το Μάτριξ αυτοπροσώπως!

Σημάδια όχι τυχαία, ενδεχομένως όνειρα κι «ενθυμήσεις» κάποιων ανθρώπων… όλ’ αυτά βοηθάνε να προσανατολιστούμε.

. . . . . . . . . . .

γ1. Το πέρασμα του Κραυσίδωνα

Μπαίνουμε τώρα στο ψητό.

Όλοι ξέρετε από τη Μυθολογία ότι ο Ιάσων πέρασε τον Κραυσίδωνα, όπου έχασε το ένα του σανδάλι, ταυτόχρονα κουβαλώντας στους ώμους του καί τη θεά Ήρα (υπό μορφήν γριάς).

Όμως, δεν είναι τελείως παράλογο να περνάει κάποιος μέσα από τον φουρτουνιασμένο χείμαρρο, καί δή χειμώνα καιρό; (Τότε είναι, που ο Κραυσίδων κατεβάζει πολύ νερό – καί με ορμή.) Καί δή, άκρως ριψοκίνδυνο, μιά που κουβαλούσε άνθρωπο; Γιατί δεν περνούσε από γέφυρα; Κρυβόταν; καί γιατί κρυβόταν, αφού ούτως ή άλλως θα έμπαινε στην Ιωλκό, καί θα τον βλέπανε μέχρι καί οι εχθροί του; Η Ιωλκός του τότε δεν ήταν καί καμιά …Νέα Υόρκη του σήμερα!

Ή, μήπως, δεν είχαν γέφυρες, οι Ιωλκαίοι; τόσο ούγκανα ήταν, που περνούσαν μέσα από φουσκωμένους χειμάρρους;

. . . . . . . . . . .

(επόμενο)

«Ποσοστά» στο Αιγαίο καί απλή λογική

Όσο ο κοσμάκης ασχολείται με τις προεκλογικές υποσχέσεις ηλιθίων καί παλιανθρώπων, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε μιά άσκηση απλής λογικής.

. . . . . . . . . . .

Όλοι βλέπουμε (ελπίζω, δηλαδή…) το πού πάνε τα πράγματα μ’ εμάς καί την Τουρκία, «ceteris paribus» (εάν όλα τα υπόλοιπα παραμείνουν όπως είναι – παναπεί, να διατηρηθούν οι τρέχουσες ψευδεπίγραφες «ειρήνη» καί «τάξη»). Εξηγούμαι:

Ήδη ο εχώριος πωλητικός κόσμος μας το λέει κατάμουτρα, ότι με τους Τουρκαλάδες πρέπει «να τα βρούμε»…. εννοώντας όχι να (ξανα)βρούμε εμείς τις πατρίδες που -προσωρινά- χάσαμε στη Μικρά Ασία, αλλά να δώσουμε στους Τούρκους ένα μεγάλο κομμάτι του Αιγαίου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται – από αλιεύματα, έως έδαφος νησιών ΜΑΣ, καί φυσικά υπέδαφος (πετρέλαια / αέρια / ορυκτά). Διότι, λέει, οι Τουρκαλάδες «έχουν δικαιώματα» στο Αιγαίο, μιά που οι δυτικές ακτές τους βρέχονται απ’ αυτό.

Κανείς, όμως, δεν λέει:

• ότι τα δικαιώματα κάθε κράτους περιορίζονται μέσα στα σύνορά του, όχι έξω απ’ αυτά,
• (…’ντάξ’… άμα τό ‘λεγαν αυτό, θά ‘πρεπε να κράξουν καί τους ηπαπαραίους! Έχουν μιά δικαιολογία καλούτσικη…)
• καί ότι καθόλου δεν είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε οικονομική καί εδαφική κυριαρχία σε οποιονδήποτε, αν δεν του τή χρωστάμε. Οι διεθνείς σχέσεις ΔΕΝ ορίζονται με κριτήριο τη …φιλευσπλαχνία!!!
• Χρωστάς, μόνον άμα χάσεις σε πόλεμο, ειδικά πόλεμο που τον ξεκίνησες εσύ. Ειδικώτερα, που τον ξεκίνησες αδίκως. Μόνον τότε υποχρεούσαι σε δόσιμο.

Συνεπώς, ήδη από την αρχή, οι συζητήσεις γιά να δώσουμε στην Τουρκία έδαφος / υπέδαφος, ξεκινάνε με παραλογισμό.

Αλλά, οι πωλητικοί επιμένουν να μας ζαλίζουν τον έρωτα στις τηλεοράσεις, με την ΠΑΡΑΛΟΓΗ αξίωση «να τα βρούμε» με την τουρκίτσα.

. . . . . . . . . . .

Δυστυχώς, όμως, κι ενώι οι περισσότεροι καταλαβαίνουν:

• πως αυτά τα «να τα βρούμε» είναι καραμπινάτες μαλακίες,
• καί πως αυτές οι μαλακίες δεν είναι ιδέα των εγχωρίων πωλητικάντηδων, αλλά ισχυρών ξένων,

τί κάνουν;

Τα εξής απαράδεκτα:

• Αδρανούν, καί δεν το σκέφτονται κάν. Σά να μήν τους αφορά το θέμα. (Ρέ νησιώτες, εκεί στο ανατολικό Αιγαίο, εσάς αφορούν πρώτα αυτά τα «ναταευρήματα». Σκοπεύετε να ρίξετε κανένα φτύσιμο σε κανέναν πωλητικό, ή απλά η ζωή συνεχίζεται; Δεν σας άκουσα να μιλάτε.)
• Ακόμη χειρότερα, μερικοί σηκώνουν ψηλά τους ώμους, καί λένε: «- Δεμπανα δώσουμε κάμποσο Αιγαίο; καί τί έγινε; Μπάς καί σταματήσουν να μας πρήζουν τ’ @@ οι τουρκαλάδες…»
• Τρίς χειρότερα, οι περισσότεροι ετοιμάζονται να ψηφίσουν πωλητικούς καί κόμματα, που …«θα τα βρούν» με την τουρκίτσα.
• Καί, τετράκις χειρότερα, υπάρχουν καί οι …πιστοποιημένοι ραγιάδες καί ραγιαδόφρονες!… Αυτοί, που ονειρεύονται «φαναριωτισμούς» καί συνομοσπονδίες με την τουρκίτσα, ή σκέτη επαναφορά της Οθωμανοκρατίας – καί τους εαυτούς τους σε ευνοημένες θέσεις μέσα στο ντοβλέτι: από γιουσουφάκια, έως προύχοντες. Κι η Ελλάδα να πάει να.

[Ναί, πολύ μεγάλη ανάγκη σας είχαν οι τουρκαλάδες εσάς τους τελευταίους, ώστε να μοιραστούν μ’ εσάς την εξουσία τους! Ξού, ρέ ζώα!!!

Ακόμη κι αν αλλαξοπιστήσετε, πάλι θα είσαστε δίποδα βήτα διαλογής. Διότι κι οι Κούρδοι είναι καί μουσλίμια, καί ορίτζιναλ υπήκοοι τουρκίτσας. Αλλά…

Μονάχα θα σας πηδάνε οι τουρκαλάδες, καί πολύ θα σας είναι.

Καί καλά θα σας κάνουν.]

. . . . . . . . . . .

Αν ρωτήσεις, τώρα τον πολύ κοσμάκη, γιατί νομίζει ότι θα ησυχάσουν τα πράγματα με την παραχώρηση ενός μέρους του Αιγαίου στην τουρκίτσα, θα σου απαντήσει κάτι σαν:

«- Τα έχουν ήδη κανονισμένα οι ηπαπαραίοι. Γνωρίζουμε ότι θα μας ρίξουν στη μοιρασιά, αλλά να ησυχάσουμε επιτέλους!»

Καί, όντως, η μοιρασιά του Αιγαίου έχει αρχίσει να υλοποιείται τουλάχιστον από το 1975, όταν καί «ατύπως» δόθηκε εντολή να σταματήσουμε τις καταρρίψεις αεροπλάνων της Τούρκ Χαβά Κουβεττλερί. (Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχουμε καταρρίψει κανένα.)

Καί, όντως, η «εντολή» των «Μεγάλων Δυνάμεων» για κάτι χειρότερο απ’ την παραχώρηση του Αιγαίου, δηλαδή το να υποχωρήσει η εδαφική κυριαρχία της Ελλάδας στα σύνορα των Τεμπών (ή, χειρότερα, του Δομοκού), δηλαδή να σβηστεί καί ν’ αναστραφεί η εποποιΐα του 1912-1919, είναι ιστορία που χρονολογείται από το 1915 περίπου.

Όμως, εδώ προκύπτουν κάποια τρομερά ερωτήματα. Που, όμως, θα τα έθετε ο οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος, αλλά όχι ο υπνωτισμένος νεοελληνάκος (που χειροκροτάει «αρχηγούς»).

. . . . . . . . . . .

Ερώτημα πρώτο:

• Γιατί δεν διαβάζεις Ιστορία, υπνωτισμένε νεοελληνάκο;

Ως γνωστόν, το 1942 ο «κύριος» Άντονυ Ήντεν πρότεινε στους τουρκαλάδες τα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου ως δώρο, αν έβγαιναν στον πόλεμο μαζί με την αγγλίτσα, εναντίον της γερμανίτσας.

Ως λιγώτερο γνωστόν, την ιδέα αυτή την έβαλε στην κεφάλα του Ήντεν ο Μουστάκιας. (Όχι πως δεν θά ‘θελαν, ή δεν θα μπορούσαν καί οι Άγγλοι από μόνοι τους να σκεφτούν τέτοια πράγματα.) Βέβαια, όταν ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς αμέσως μεταπολεμικά είδε ότι οι Άγγλοι σκόπευαν να κλείσουν τον διάδρομο του ανατολικού Αιγαίου (βάζοντας χέρι στα Δωδεκάνησα), αφ’ ενός έστειλε καί καναδυό πολεμικά πλοία στην περιοχή, αφ’ ετέρου υπέγραψε -ως μή ώφειλε- την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα.

[Ως μή ώφειλε, διότι δεν έπεφτε σε κανέναν λόγος, άρα ούτε καί σ’ αυτόν. Η διαφορά προς επίλυσιν ήταν καθαρά διμερής: Ελλάδας – ηττημένης Ιταλίας.]

Οι Τούρκοι, όμως, ευτυχώς (γιά μας) απέρριψαν την πρόταση, διότι: (α) δεν θα τα χαλούσαν τόσο εύκολα με τα παλιά τους φιλαράκια, τους Γερμανούς των «σιδηροδρόμων της Βαγδάτης«, (β) διέβλεψαν (ορθώς) ότι η Γερμανία θα ήταν η ουσιαστική νικήτρια του Β’ ΠΠ, με υπέρ αυτών (οικονομικές καί άλλες) συνέπειες αυτού του γεγονότος, τουλάχιστον γιά μισόν αιώνα στο μέλλον, καί (γ) πιθανώτατα περίμεναν μεγαλύτερο μπαχτσίσι. (Πάγια τακτική τους, άλλως τε.)

Απ’ την άλλη, οι Γερμαναράδες (ήδη κατακτητές της Ελλάδας) τά ‘μαθαν αυτά, λύσσαξαν, καί …ενίσχυσαν τις φρουρές τους στο ανατολικό Αιγαίο!!!

[Εδώ ακριβώς παίζει καί το θρυλούμενο «σχέδιο Αλέξανδρος», δηλαδή να τα βρούμε με τους Γερμαναράδες μέσα στο 1941, καί πρίν τα πράγματα αγριέψουν μεταξύ μας· καί, με τη βοηθειά τους, να επανακτήσουμε την Ιωνία ΜΑΣ. Δυστυχώς, δεν περπάτησε τελικά.

Ά, ρέ Τσολάκογλου, στερνή σου γνώση να την είχες πρώτα!… Δεν τον άκουσες τον μητροπολίτη Ιωαννίνων, να σε ορκίσει πρωθυπουργό πρίν τη συνθηκολόγηση! Αλλοιώς θα ήταν τα πράγματα μετά.

Πώς να σε / μας σεβαστούν οι Γερμανοί, μετά; διότι, άλλο ο δοτός πρωθυπουργός, άλλο ο ορκισμένος από τον Ελληνικό Λαό. Κι άλλο να συνθηκολογεί πρωθυπουργός, κι άλλο ο επικεφαλής αξιωματικός του πεδίου μάχης…]

. . . . . . . . . . .

Ερωτημάτων δεύτερο πακέτο:

Μερικοί, που κάπως διάβασαν καί κουτσοέμαθαν κάποιες φάσεις της Ιστορίας μας απ’ τα Ιντερνέτια, λένε:

«- Ναί, τα ξέρουμε αυτά, καί το ίδιο κάνουν τώρα καί οι Αμερικάνοι, γιά να δελεάσουν την Τουρκία!»

Όμως, γιατί να τη δελεάσουν την Τουρκία (να μείνει στο Δυτικό «στρατόπεδο»), καί μάλιστα με πράγματα που ΔΕΝ τους ανήκουν; (Άμα θέλουν χουβαρνταλίκια με την τουρκίτσα, γιατί δεν της χαρίζουν πχ το Τέξας; Νά ‘τα καί τα πετρέλαια!)

Δεν ξέρουν / δεν βλέπουν ότι η Τουρκία:

• έχει ήδη διαλέξει στρατόπεδο,
• είναι άπληστη,
• δεν είναι της εμπιστοσύνης,
• θα τους χορεύει στο ταψί, όποτε της δοθεί ευκαιρία,
• είναι ασταθής (καί κάθε άλλο, παρά «περιφερειακή υπερδύναμη»), καθ’ ό πολυφυλετική καί πολυθρησκευτική; (Το Κουρδιστάν, γιατί το …κουρδίζουν τόσα χρόνια οι ηπαπαραίοι, άλλως τε; )

Τα ξέρουν, καί τα βλέπουν. Αλλά, επιμένουν. Καί όχι, δεν είναι (μόνον) ντουβάρια γκάνγκστερζ, που δεν ξέρουν / δεν έχουν ανάγκη από διπλωματία κι ευγένειες. Έχουν τον σκοπό τους.

Το γιατί ακριβώς τα κάνουν αυτά οι ηπαπαραίοι (κι όχι ακριβώς αυτοί – αλλά οι Χάζαροι, που τους καβαλλήσανε), υπνωτισμένε νεοελληνάκο, θα σου το πω στο τέλος.

. . . . . . . . . . .

Ερώτημα τρίτο:

• Αφού ήδη η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο των ηπαπαραίων (από το 1947), γιατί δεν συζητάνε μονάχα μ’ εμάς γιά το Αιγαίο (κι εντάξει, εν γνώσει μας ότι θα μας ρίξουν αγρίως στη μοιρασιά), κι ανακατεύουν καί την τουρκίτσα;
• Γιατί δεν παίρνουν νταβατζηλίκι ένα 99% των πετρελαίων / αερίων του Αιγαίου, καί να τελειώνουν όλα; Αφού μπορούν, κι αφού τώρα από τέτοια έχουμε το μηδέν (0) τοις εκατό, μιά που δεν γίνονται εξορύξεις. (Άρα, τί είχαμε, τί χάσαμε; ) Τον χρυσό της Χαλκιδικής, πώς τον πήραν στο 100%; (Ναί, ξέρω, εκεί είναι …Καναδοί… 🙂 )

«- Μά, επειδή θέλουν να δελεάσουν την τουρκίτσα!», λέει ο υπνωτισμένος νεοελληνάκος. «Τά ‘παμε παραπάνω! Στο κάτω-κάτω, οι ηπαπάρα θα μας …προστατέψουν, διότι δεν θα τολμήσει η τουρκίτσα ν’ αμφισβητήσει τα ποσοστά! 90% οι ηπαπαραίοι, 5% εμείς, 5% αυτοί!… καί θα το βουλώσουν οι γείτονες καί ‘σύμμαχοι’!»

Έ, λοιπόν, παλιομαλάκα, σού ‘χω σαρπράϊζ! Αμέσως μετά.

. . . . . . . . . . .

Ερώτημα τέταρτο:

• Ρέ Ζό, ποιά «ποσοστά μας» θα «προστατέψουν» οι ηπαπαραίοι; Ξέρεις εσύ κανέναν ληστή, που θα σου αφήσει τα μισά σου χρήματα, καί δεν θα σου τα πάρει όλα; Γιατί θα σταματήσει η Τουρκία, άμα πάρει φόρα; Καί ποιός λες να τη σταματήσει; το φάντασμα του Κολοκοτρώνη;
• Την Κύπρο, ρέ Ζό, την «προστάτεψαν» οι «προστάτες» της Άγγλοι, ή σταμάτησαν τους Τούρκους να μην επεκταθούν; Μήπως τους σταματάνε μισόν αιώνα τώρα, να μην κάνουν εποικισμό;

Λοιπόν, υπνωτισμένε νεοελληνάκο, γιατί νομίζεις πως η Τουρκία θα περιοριστεί στο 5-10-50% του Αιγαίου, που θα της χαρίσουμε, ή στα «2-3 νησάκια» των «προφητειών» των «γεροντάδων», καί δεν θα φτάσει μέχρι την Αθήνα;

Καί γιατί νομίζεις ότι θα τη σταματήσουν οι ηπαπαραίοι, να μην καταλάβει όλη την Ελλάδα;

Έ; Γιά πες!!!

Γιά πες, να μάθουμε κι εμείς!

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν. Γιά να το ξεκαθαρίσουμε το θέμα μιά γιά πάντα:

Αν οι Δυτικοί θέλουν μία φορά να σταματήσουν την (θαλάσσια, ή διά ξηράς – βλέπε «Ματσεντονίγια» καί αμερικανόφιλες κυβερνήσεις λοιπών Βαλκανίων) κάθοδο των Ρώσσων προς νότον, θέλουν χίλιες φορές την οριστική εξαφάνιση της Ελλάδας καί των Ελλήνων από προσώπου Γής!!! (Την οποία τώρα θ’ αναλάβει εργολαβία η Τουρκία. Καί μετά θα την πηδήξουν κι αυτήν οι δυτικοί. Τά ‘παμε.)

Κι αυτό δεν είναι τωρινό, ούτε του 1975, ούτε του 1915.

Κρατάει από την εποχή του Ελληνο-Ατλαντικού πολέμου.

Αλλοιώς (αν δηλαδή εγώ είμαι υπερβολικός, ή δεν ξέρω τί μου γίνεται), όλα τα παραπάνω ερωτήματα θα είχαν απαντήσεις που να στέκονται καί λογικά, αλλά καί σε συμφωνία με τα δεδομένα της πραγματικότητας.

Όμως, ΔΕΝ έχουν.

. . . . . . . . . . .

Αυτά, επί του θέματος· κι εσύ, υπνωτισμένε νεοελληνάκο, ξέρω πως ετοιμάζεσαι να διαπράξεις την ηλιθιότητα πού ‘χεις στο μυαλό σου: δηλαδή, να πας να ψηφίσεις τους «ναταβρούμε». Αυτούς, δηλαδή, που θέλουν να σε εξαφανίσουν από προσώπου Γής.

Το ξέρω, καί δεν μπορώ να σ’ εμποδίσω.

Κάνε ό,τι θές.

Κάνε μου, όμως, καί τη χάρη να πας να πνιγείς. Κατά προτίμηση, πρίν τις εκλογές.

Κι εσύ, καί οι «ναταβρούμε» «αρχηγοί» σου.

Φιδολογία

Σήμερα, αγαπητά μου παιδιά, θα μιλήσουμε γιά τα φίδια!

Το φίδι, λοιπόν, είναι ένα σαρκοβόρο ερπετό. Έχει δηλητήριο, με το οποίο σκοτώνει τα θύματά του, όταν τα δαγκώσει με τους κυνόδοντές του. Η γλώσσα του χρησιμεύει και ως οσφρητικό όργανο, και μπορεί να μυριστεί τα θύματά του από μακριά.

Σε πολύ νεαρή ηλικία, τρώει ζουζούνια. Αλλά, ως ενήλικο, συνήθως τρώει μικρά θηλαστικά, όπως ποντίκια, λαγούς, κουνέλια. Τρώει και πτηνά, καθώς και τα αυγά τους. Τρώει βατράχους. Υπάρχουν και φίδια (πχ βασιλικές κόμπρες), που τρώνε άλλα φίδια. Κάποια μεγαλόσωμα φίδια δεν διστάζουν να επιτεθούν και σε μεγάλα θηλαστικά, ακόμη και σε κροκοδείλους· καθώς και σε ανθρώπους, τους οποίους σκοτώνουν και τρώνε.

Επειδή το φίδι είναι πολύ ευκίνητο, μερικά φίδια απλώς επιτίθενται γρήγορα στα ανυποψίαστα θύματά τους. Άλλα, πάλι, τα κοιτάζουν στα μάτια και τα υπνωτίζουν, ώστε το θύμα να μείνει ακίνητο πρίν δεχθεί το θανατηφόρο δάγκωμα του φιδιού. Τέλος, υπάρχουν καί φίδια που τυφλώνουν το θύμα τους πρίν το δαγκώσουν, εκτοξεύοντας δηλητηριώδες σάλιο στα μάτια του.

Τα φίδια ζούν παντού:

• στην ξηρά, όπου προτιμούν το υδρόβιο περιβάλλον (έλη, λίμνες, ποτάμια),
• κοντά στη θάλασσα (είναι άριστοι κολυμβητές)· μερικά ζούν και μέσα στη θάλασσα, σε κοραλλιογενείς υφάλους,
• αλλά και στον αέρα, όπου το «ιπτάμενο φίδι» των τροπικών (άλλως: «Χρυσοπέλεια«) ανεβαίνει στα δέντρα, και μ’ ένα τίναγμα του κορμιού του πετάει (στην κυριολεξία!) σε άλλο δέντρο, μέχρι και κάποιες δεκάδες μέτρα μακριά.

Είναι αλήθεια πως ο άνθρωπος δεν κινδυνεύει απ’ όλα τα φίδια· κάποιων το δηλητήριο απλά προξενεί ερεθισμό, όπως περίπου το τσίμπημα της σφήκας. Ειδικά στην Ελλάδα, επικίνδυνο δηλητηριώδες φίδι είναι η οχιά. Ενώ πχ οι τυφλίτες και οι λαφιάτες, όχι. Ωστόσο, στις χώρες των τροπικών, τα περισσότερα φίδια είναι θανατηφόρα, ακόμη κι αν στον άνθρωπο θύμα τους παρασχεθούν αμέσως οι πρώτες βοήθειες. Το δηλητήριό τους, δηλαδή, δρά ακαριαία.

. . . . . . . . . . .

Ο αρχέγονος φόβος και η ενστικτώδης απέχθεια, που προξενούν τα φίδια στους ανθρώπους, συνετέλεσαν στο ν’ αναπτυχθεί πλήθος συμβολισμών γύρω απ’ αυτά – πάντα σχετικών (αμέσως, ή εμμέσως) με την -ύπουλη- ισχύ καί τον φόβο που αυτή προξενεί. Σπείρες, ταλαντωτικές κινήσεις αριστερά-δεξιά, και ο,τιδήποτε άλλο παρόμοιο, έχουν επίσης αποκληθεί «φίδια». (Βλέπε φίδια του κηρυκείου του Ερμή.)

Ταυτόχρονα, από τα βάθη των αιώνων πάλι, διάφορες μυστικές οργανώσεις έχουν ως έμβλημά τους κάποιο φίδι· θέλοντας έτσι να δείξουν ότι εμπνέουν τον φόβο καί κατέχουν τη δύναμη να σκοτώσουν κάθε αντίπαλο. Ειδικά εμείς στην Ελλάδα αναφέρουμε στη Μυθολογία μας δύο οφιοειδείς μεγάλους εχθρούς μας: τον (θηλυκό) Πύθωνα των Δελφών, και τον «Όφι τον Αρχαίο». Ο Πύθων πλέον είναι μακαρίτης, αλλά ο Όφις ο Αρχαίος φαίνεται πως εξακολουθεί να χαίρει άκρας υγείας… αν καί κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει ποιός ακριβώς είναι, καί πού ζή. (Ώστε να τον βρούμε καί να του ξηγηθούμε δεόντως.)

Σημειωτέον πως καί οι σιωνιστές έχουν ως έμβλημα κάποιο φίδι («σιωνιστικός όφις»). Αλλά, νά ‘ταν οι μοναδικοί που μας εχθρεύονται!… Ολόκληρο τσούρμο τέτοιων φιδο-οργανώσεων υπάρχει καί δρά εναντίον μας. Ούτε συλλογή να κάναμε από δαύτες! 🙂

. . . . . . . . . . .

Το φίδι, όμως, ούτε την απόλυτη δύναμη έχει, ούτε άτρωτο είναι. Έχει αρκετούς φυσικούς εχθρούς, που πάντα υπερισχύουν, όπως τη μαγκούστα, τη γάτα (ναί, το συνηθισμένο τριχωτό τέρας των σπιτιών μας, που γλείφει τα παπάρια του! 🙂 ), καί τον αετό.

Την πιό ποιητική αντιμετώπιση του φιδιού τη δείχνει ο αετός, που το αρπάζει, πετάει ψηλά, καί το αφήνει να σκάσει κάτω στα βράχια. (Το φίδι έχει σπονδυλική στήλη, η οποία με το πέσιμο σπάζει, καί το φίδι πεθαίνει.) Μετά, ο αετός το μεζεδιάζει με την ησυχία του στη φωλιά του, μαζί με τα αετόπουλα.

Την πιό χαριτωμένη αντιμετώπιση τη δείχνει η μαγκούστα. Ένα μικρό θηλαστικό, που χοροπηδάει διαρκώς αριστερά-δεξιά, ζαλίζει το φίδι (του οποίου όλες οι απόπειρες να δαγκώσει τη μαγκούστα πάνε στον βρόντο), και στο τέλος το δαγκώνει στον σβέρκο καί πάπαλα.

Καί την πιό Κούνγκ Φού αντιμετώπιση, τη δείχνει η γάτα!

Είχα δεί κάποτε ένα ντοκυμανταίρ, που κάποιοι ηλίθιοι είχαν βάλει αντιμέτωπες σε στενό χώρο μιά γάτα με μιά κόμπρα (όπως άλλοι τέτοιοι νομπελίστες βάζουν σκυλιά να παλεύουν μεταξύ τους), καί περίμεναν το αποτέλεσμα.

Η κόμπρα έκανε αμέτρητες επιθέσεις, αλλά η γάτα δεν καταδεχόταν κάν να χοροπηδάει αριστερά-δεξιά, σά μαγκούστα. Αντίθετα, με όλη τη γνωστή χαριτωμένη νωχέλεια της γάτας, έκανε τις ελάχιστες απαραίτητες κινήσεις, ώστε ν’ αποφεύγει το δάγκωμα. Στο τέλος, κι αφού η κόμπρα τα είχε ψιλοπαίξει, της τράβηξε δυό φοβερές νυχιές στα μάτια. Και μετά από μερικές ακόμη άκαρπες επιθέσεις της τυφλής πλέον κόμπρας, την κατάλληλη στιγμή σάλταρε πίσω της και τη δάγκωσε στο σβέρκο μ’ όλη της τη δύναμη. Αιωνία η μνήμη της κόμπρας, λέμε! 🙂

. . . . . . . . . . .

Το φίδι, λοιπόν, όχι μόνο δεν είναι άτρωτο, αλλά επί της ουσίας είναι δειλό καί αδύναμο. (Γι’ αυτό καί η Φύση το προίκισε με το δηλητήριο, ως αντιστάθμισμα.) Η αλήθεια είναι πως, όταν ακούσει ανθρώπινα βήματα, ή βήματα μεγάλου ζώου (έχει άριστη ακοή κι ακούει κι από μακριά), κοιτάζει να φύγει, ή να λουφάξει εκεί που βρίσκεται. Επιτίθεται μόνον αν κρίνει ότι κινδυνεύει, ή αν το πατήσεις. (Λογικό, διότι ακόμη κι αν άθελά σου πατήσεις πχ την ουρά μιάς γάτας, η γάτα ενστικτωδώς θα σε δαγκώσει.) Βέβαια, όταν πεινάσει, θα επιτεθεί να φάει. Αλλά, όπως προείπαμε, τα θύματα είναι «στα κυβικά του». Δεν θα κάνει εξαιρέσεις λόγωι πείνας, επιτιθέμενο πχ σε άνθρωπο, ή σε ιπποπόταμο.

Επίσης, καί παρά τον κανόνα ότι -στην τροφική αλυσίδα- οι θηρευτές είναι πολύ έξυπνα ζώα καί πουλιά, το φίδι είναι σχετικά ηλίθιο. (Η αρκούδα, γιά παράδειγμα, είναι πιό έξυπνη απ’ αυτό.) Οι κινήσεις του, η συμπεριφορά του, η επίθεση καί η άμυνά του, όλα μα όλα τα συμπεριφορικά του χαρακτηριστικά είναι απολύτως προβλέψιμα.

Κι όχι μόνον, αλλά μερικές φορές τα φίδια είναι καί σιχαμερά. Πρίν χρόνια, είχε κυκλοφορήσει στις ειδήσεις μιά ιστορία (πρέπει νά ‘ναι αληθινή, όχι αστικός μύθος), ότι σε κάποια τροπική χώρα, σ’ ένα ξενοδοχείο, πήγε κάποιος -με το συμπάθειο- να τα κάνει, καί μέσα απ’ τη χέστρα βγήκε ένας πύθωνας καί του δάγκωσε το πουλί!!!

Καταλαβαίνετε τί επακολούθησε! Τέλος πάντων, το απομακρύνανε το φίδι κακήν-κακώς, ο τύπος ευτυχώς γλύτωσε (μ’ ένα τραύμα στο πουλί του κι ένα μεγαλύτερο στην αυτοπεποίθησή του), οι δε αρμόδιοι του ξενοδοχείου είπαν ψύχραιμα ότι είναι συνηθισμένο να εισχωρούν φίδια στις αποχετεύσεις, καί να βγαίνουν μέσα στις τουαλέττες. Στις αποχετεύσεις;! Στα σκατά, δηλαδή…

Έτσι, επανερχόμενοι γιά λίγο στον συμβολισμό, είναι πολύ ύποπτη η φράση: «- Να είστε σοφοί, σαν τα φίδια!», που (αν δεν κάνω λάθος) περιέχεται κάπου στο Ευαγγέλιο. Να είμαστε τόσο σοφοί, όσο ένα ηλίθιο καί σιχαμερό ζωντανό;… Σαφώς πρόκειται γιά εμβόλιμη ανοησία καποιανού γραφιά, ο οποίος σίγουρα ανήκε σε κάποια «φιδοργάνωση», αίρεση, ή δεν ξέρω τί άλλο παρόμοιο.

. . . . . . . . . . .

Κι ερχόμαστε σ’ εσένα, «Έλληνα»!! («Έλληνας»;!… Τρομάρα σου!!!) Τί νομίζεις; ότι τόση ώρα κάνουμε μάθημα Ζωολογίας γιά τα φίδια; Σ’ εσένα αναφερόμαστε, Ζό, έ Ζό!!! Όχι, εντάξει, δεν είσ’ εσύ το φίδι. Το ξέρουμε – καί συμφωνούμε σ’ αυτό.

Λοιπόν…

Τί σκατά έχει πάθει αυτός ο λαός, μου λέει κανείς;

• Γίνονται σημεία καί τέρατα εις βάρος του, αλλά μένει ακίνητος καί αδρανής, σαν να τον υπνώτισε φίδι.
• Έχει κυβερνήτες φίδια. (Ναί, θανατηφόρους, δηλητηριώδεις, ηλίθιους καί σιχαμερούς.)
• Εξ αιτίας τους, βιώνει χοντρές διώξεις – πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, ακρίβεια, πληθωρισμό, στέρηση δικαιωμάτων, οσονούπω έλλειψη τροφίμων (τεχνητή)…
• Ξέρει επίσης πολύ καλά τί έρχεται στο άμεσο μέλλον (παραχώρηση ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του Αιγαίου, κι οι τουρκαλάδες στην Αθήνα – ποιά «συνεκμετάλλευση» καί ποιός 25ος μεσημβρινός, καί μαλακίες… υπάρχει ληστής, που θα σου αφήσει τα μισά λεφτά σου, καί δεν θα σου τα πάρει όλα; ), χωρίς πλέον να χρειάζεται να ρωτήσει «γεροντάδες», ή γεωπολιτικούς αναλυτές, διότι οι κυβερνήτες του του το λένε στα ίσα καί κατάμουτρα τί του ετοιμάζουν.

Κι όμως, αδρανεί – ή ασχολείται με ανοησίες.

Γιά το ποιός θα βγεί στις εκλογές, γιά το τί πρέπει να ψηφίσουν οι οπαδοί των κομμάτων που αποκλείστηκαν (λες καί με το οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα στις 22 Μαΐου υπάρχει πιθανότητα να γίνει η Ελλάδα Παράδεισος), γιά το ποιά «στάρ» ξεβρακώθηκε (πάλι), γιά το πού θα πάει διακοπές (αν πάρει σχετικό …επίδομα)… Καί η αντίδρασή του είναι μονάχα βρισίδια εναντίον των πωλητικάντηδων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – με τα κομματόσκυλα «τρόλλς» των κυβερνώντων (αλλά καί των λοιπών μνηστήρων της μανδάμ Εξουσίας – «αντιπολίτευση» τάχαμ) να παρακολουθούν ό,τι γράφεται, ν’ αντιγυρίζουν το βρίσιμο, να εξευτελίζουν / κοροϊδεύουν ακόμη καί τη σοβαρή κουβέντα, καί ν’ απειλούν με μηνύσεις. (Κι εμμέσως, με ξυλοδαρμούς καί άλλα τέτοια κεχαριτωμένα.)

Ρέ Έλληνα!…

Ρέ Έλληνα!…

Τί έχεις πάθει;

Τόσο πολύ σε υπνώτισαν τα φίδια; τόσο πολύ είναι το δηλητήριο που έφαγες, καί απλά το ξέρεις καί περιμένεις το μοιραίο;

Γιατί;

Γιατί δεν αντιδράς;

Καί καλά, τα φίδια τη δουλειά τους κάνουν – αυτό, που τους υπαγορεύει το dna τους. Γι’ αυτό καί σε πάνε λάου-λάου· σε υπνωτίζουν πρίν σε δαγκώσουν, γιά να μην αντιδράσεις. Εσύ, όμως;

«- Καί τί να κάνω;»

Πολλά μπορείς να κάνεις! Δεν είπαμε ότι τα φίδια είναι ηλίθια καί προβλέψιμα; Να τους στήσεις παγίδες, λοιπόν. (Πήγαινε καί μάθε πώς το κάνουν στη ζούγκλα αυτοί που τα πιάνουν καί τα τσουβαλιάζουν, καί πράξε το ίδιο.) Γιά παράδειγμα, πόσες καί πόσες φορές δεν γράψαμε εδώ, ότι κάποια μέρα θα τις ρίξουν οι ίδιοι τις τράπεζές τους (κι όχι «κινδυνεύουν με κατάρρευση», που γράφουν οι αρδ), κι άλλες τόσες σε προέτρεψα να τις ρίξεις εσύ, ακόμη τότε που ΔΕΝ το περίμεναν – διότι δεν το είχαν σχεδιάσει;

Γιά τις απαραίτητες προετοιμασίες εν όψει επερχομένων γεγονότων, πόσες φορές γράψαμε εδώ; Αντίθετα, όμως, εσύ σπεύδεις με σημαιάκια να χειροκροτήσεις τα φίδια καί τα ψέμματα που σου αραδιάζουν προεκλογικώς! Καί δεν αναρωτιέσαι, «μετά την 21η Μαΐου, τί;». Δυό βδομάδες ακόμη χαζοπανηγύρια, Έλληνα, αλλά μετά, τί;

Τί να σου πω, βρέ βλάκα, που με ρωτάς κιόλας τί να κάνεις! Κάτσε να σε σφάξουν οι λάθρο, ν’ αγιάσεις!…

. . . . . . . . . . .

Στο σημείο αυτό με γαργαλάει μιά χαιρεκακία, να πω ότι, αν τα φίδια δεν υπήρχαν, έπρεπε να τα εφεύρουμε.

Βλέπεις, αναγνώστη μου, η Ζωολογία μας ενημερώνει πως οι θηρευτές -ακόμη κι οι κροκόδειλοι- συνήθως επιτίθενται εναντίον των ασθενών μελών του κοπαδιού. Ώστε να ξεσκαρτάρει το σάπιο dna, καί να μείνουν ζωντανά τα δυνατότερα μέλη· ν’ αναπαραχθεί το είδος μόνον από / καί με υγιή καί γερά ζώα. (Άλλως τε, καί στα σπίτια μας τα σκουπίδια τα πετάμε. Δεν τα κρατάμε γιά την προίκα μας.)

Εδώ, σ’ εμάς, δυστυχώς η σαπίλα του «κοπαδιού» μας έχει χτυπήσει ένα 50% τουλάχιστον. Ολογράφως: πενήντα τοίς εκατό. Οπότε, τα «ξεσαβουρωτικά» ζωντανά, οι σκουπιδιάρηδες της Φύσης, είναι πλέον ή απαραίτητα.

Αμφιβάλλετε; Δεν θά ‘πρεπε. Γιά παράδειγμα (καί νά ‘ταν το μόνο…), πόσοι είναι αυτοί, που αμέσως υποστήριξαν τον (με το στανιό!) εμβολιασμό ΤΩΝ ΥΓΙΩΝ με άγνωστο καί αδοκίμαστο σκεύασμα, εναντίον μιάς άγνωστης καί «αδοκίμαστης» ασθένειας… που έσπευσαν οι ίδιοι να βάλουν δηλητήριο μέσα τους καί μέσα στα παιδιά τους… καί δεν ζήτησαν κάν παρασκευή φαρμάκου γιά τους ήδη ασθενείς;

Κι ακόμη χειρότερα: τώρα που βγήκε στη φόρα η βρώμα, ότι το εμβόλιο αυτό δεν θα έπαιρνε έγκριση από το πανίσχυρο λαμογιοσυνδικάτο FDA, αν είχε βγεί πρώτα φάρμακο (άρα: τα λαμόγια της Υγείας θα χάνανε δισεκατομμύρια ντάλλαρζ), βγήκε κανείς εμβολιολάγνος να ζητήσει συγνώμη, επειδή υπήρξε ηλίθιος καί δικτατορίσκος καταναγκασμού των υπολοίπων συνανθρώπων του; Όχι, έ;

Έ, λοιπόν, καλά τους κάνουν τα φίδια, όσων δεν έχουν μυαλό! Πρόκειται γιά το σκάρτο dna του είδους, καί -μας αρέσει, ή δεν μας αρέσει το ενδεχόμενο αυτό- καλό είναι να φύγει απ’ τη μέση, προς χάριν των υπολοίπων. Εμείς οι υπόλοιποι τί φταίμε, όμως;! (Καί όχι, δεν με παρηγορούν οι παροιμίες περί ξηρών καί χλωρών.)

. . . . . . . . . . .

Λοιπόν, Έλληνα!

Έχεις φάει καί τρώς καθημερινά φιδίσια ύπνωση. Ναρκωτικό. Δηλητήριο.

Πρέπει να καταλάβεις ότι τώρα, στα επερχόμενα γεγονότα, θα παίξεις τα ρέστα σου. Οπότε, αν χάσεις, ΔΕΝ θα έχεις οποιοδήποτε μέλλον. Το έθνος μας θα τελειώσει οριστικά· ναί, αυτό το πανάρχαιο, με τους Ηρακλείς, τους φιλοσόφους, καί τους Λεωνίδες. Τελειώνουμε, σου λέω, αν τα σκατώσουμε τώρα. Καί θα μείνει μονάχα μιά ανάμησή μας στα βιβλία Ιστορίαςτων άλλων εθνών, έως ότου αυτά …ξαναγραφτούν. Ή, έως ότου πάψουν οι άνθρωποι να ενδιαφέρονται γιά Ιστορία.

Κοίτα, Έλληνα, να ξεφύγεις απ’ την ύπνωση του φιδιού, κοίτα να συνέλθεις.

Μετά, δεν θα χρειάζεσαι οδηγίες.

Χριστός Ανέστη!

Όχι, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη! Το σκοτάδι κι η κατάθλιψη στην Ελλάδα ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!!!

Άντε γ@μηθήτε, κοπριές του wef καί των «λεσχών»!