ΤΝ, ΝΤ, καί ΝΔ!

Τ’ είν’ τούτα, τώρα, ωρέ Εργοδότη;

• Τεχνητή Νοημοσύνη.
• ΝανοΤεχνολογία. (Όχι τα νανογιλέκα του Σπυραδώνιδος. Η κανονική νανοτεχνολογία.)
• Και το κόμμα του κουκλοχαιρετάκια.

Έ, ωραία, καί πώς συνδυάζονται αυτά;

. . . . . . . . . . .

Κοιτάχτε…

Είχα την τιμή στη ζωή μου να γνωρίσω μερικές από τις εξυπνότερες Ελληνίδες. Οι κατά καιρούς υποδείξεις των οποίων, σε συνδυασμό με όσα κατεβάζει η κούτρα μου, βγάλαν …λαγούς.

Η πιό πρόσφατη βοήθεια, λοιπόν, λέει:

«- Κι αν τα εμβόλια βάλανε μέσα μας νανοδέκτες, που μπορεί να μας αλλοιώνουν τη θέληση; Μήπως αυτό εξηγεί το ποσοστό που πήρε η Nουδού;»

Έμεινα κάγκελο.

. . . . . . . . . . .

Γνωρίζω άριστα τις κλασικές, «εγκόσμιες» εξηγήσεις του φαινομένου· καί μπορώ να σας τις πω, πρίν τις πούν τα καθ’ ύλην αρμόδια άτομα. 🙂

«- Τί ψάχνεις; Απλούστατα, πρόκειται γιά Ζά!» (Παλιούρας)

«- Καθαρή πολιτική ανάλυση: η Νουδού έχει έναν πυρήνα 15% οπαδών ‘μπετόν’, που δεν φεύγουν με τίποτε, βρέξει-χιονίσει. Βάλε κι ένα ακόμη 5% ‘τρομαγμένων’ απ’ το Αλεκσάκι αναποφάσιστων, που σκέφτονται με όρους δεκαετίας 1980 («να βγεί ισχυρή κυβέρνηση», κτλ) καί ψήφισαν Νουδού, νά πώς βγαίνει το περίπου 20% επί του συνόλου των εκλογέων, που πήρε ο κουκλοχαιρετάκιας!» (Φωτεινή)

«- Σύνδρομο Στοκχόλμης!» (Ψυχολόγοι, κι όσοι μάθανε πέντε πράγματα Ψυχολογίας απ’ τα Ιντερνέτια.)

«- Ραγιάδες, τρωκτικά του δημοσίου χρήματος, πληρωμένοι απ’ το παπαδαριό, καί νοθεία!» (Μάρκο ντέ Σάντ)

«- Δεν κέρδισε ο κουκλοχαιρετάκιας, απλά έχασε ο Σύριζα, διότι 4 χρόνια ήταν πεθαμένος. Δεν έκανε αντιπολίτευση!» (Διάφοροι, ανά τα Ιντερνέτια.)

«- Δαιμονική επιρροή, διότι ο ίδιος δεν είναι απλά δαιμονοκαβαλλημένος, αλλά δαίμονας! Είδες ποτέ να έχει σημαντικά εμπόδια στη ζωή του;» (Συμφωνώ με την άποψη αυτή, σε ποσοστό πάνω από 80%.)

Ωστόσο…

…Κι αν ισχύει ο επηρεασμός συνειδήσεων με τα σκατά της νανοτεχνολογίας, που κατάπιε όλη η Ελλάδα;

Τί γίνεται τότε, έ;

. . . . . . . . . . .

Ακόμη καί στην περίπτωση που ισχύει, δεν σας λέω ότι είναι ο κύριος παράγων. Ούτε ο καθοριστικός παράγων. Ούτε, έστω, ένας σημαντικός παράγων του επηρεασμού της ψήφου, προς κατεύθυνση που δεν έπρεπε. Ούτε, ακόμη-ακόμη, ένας δευτερεύων πειραματικός παράγων.

Όμως, λάβετε υπ’ όψιν σας δύο τινά:

• Ότι «αυτοί» στοχεύουν όχι απλά στον εκβιασμό / εξαναγκασμό του ευρέως πληθυσμού σε σκλαβιά (με πτώχευση / εξαθλίωση / πείνα, κι άλλα τέτοια όμορφα), αλλά στην πλήρη εξάλειψη της ελεύθερης θέλησής του.

Η οποία επιτυγχάνεται μόνον με τεχνολογία, όχι με ψυχολογική καί πολιτική / κοινωνική καταπίεση.

[Κάτι έχουμε πεί εδώ γιά τους επιστήμονες της «Γαλάζιας Αδελφότητας». Θυμάστε; Όπως καί γιά το ότι βαδίζουμε ξανά ολοταχώς στα βήματα της τότε Ατλαντίδας προς το Σκότος.]

• Καί ότι…

…Αλήθεια, θυμάστε τα ανά την Ελλάδα (πρό κοροϊδοϊού) πάμπολλα περιστατικά γυναικών, που αυτοκτόνησαν πέφτοντας από μπαλκόνια χωρίς εμφανή λόγο; (Βάλτε τα ψαχτήρια με χρονικό περιορισμό από πχ 5ετία πρίν έως πχ 3ετία πρίν, καί θα βρήτε τις σχετικές ειδήσεις.)

. . . . . . . . . . .

Η τεχνολογία προχωράει συνεχώς, τρέχοντας – κι όχι πάντα με καλό σκοπό. (Να μη σου πω ότι ο καλός σκοπός είναι πλεόν σπάνιος!)

Επίσης, όση τεχνολογία βγαίνει στο εμπόριο καί γίνεται προσιτή σ’ εμάς, δεν σημαίνει πως είναι η μοναδική διαθέσιμη. Υπάρχει καί η μυστική τεχνολογία των στρατιωτικών / οπλικών εργαστηρίων, η οποία βρίσκεται δεκαετίες μπροστά από την εμπορική. Λοιπόν, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι οι λεβέντες αυτοί ήδη: (α) έχουν χαρτογραφήσει πλήρως το γονιδίωμα, (β) έχουν χαρτογραφήσει εν μέρει τα εγκεφαλικά κέντρα, (γ) αλλά, γιά όσα έχουν ψάξει, γνωρίζουν άριστα καί τί επηρεάζουν, καί από τί επηρεάζονται.

Γιά παράδειγμα, αναρωτηθήτε από πότε γνωρίζουν ότι η επίφυση είναι η έδρα της συνείδησης!… καί βγάλτε το συμπέρασμα μέχρι πού (μπορεί να) έχουν φτάσει σήμερα από τέτοιες γνώσεις.

Επομένως, γιατί να μην ισχύει ότι μπορούν να επηρεάσουν μέχρι καί την ψήφο μας, με επίδραση συχνοτήτων επάνω στους νανοδέκτες που κατάπιαμε;

. . . . . . . . . . .

Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο ισχυρισμός είναι απόλυτα ελέγξιμος. Ώστε: ή να επιβεβαιωθεί, ή ν’ απορριφθεί ως φαντασιοπληξία. Καί -ευτυχώς!- να μή μείνει σε επίπεδο σαχλοκουβέντας αντιπαραθέσεων χωρίς νόημα.

Πώς;

Θα μπορούσε να φανεί καθαρά, αν άνοιγε το αρχείο του ΑΜΚΑ (το οποίο έχει καταγεγραμμένους τους εμβολιασμούς, αλλά καί τα ανεμβολίαστα άτομα), καθώς κι αν ταυτόχρονα όλοι λέγανε ειλικρινά τί ψηφίσανε. Κάνοντας τον συσχετισμό με καθαρά επιστημονική μεθοδολογία, τα Μαθηματικά θα δείχνανε «ακτινογραφία» τί (δεν; ) συνέβη.

Ωστόσο, ούτε το αρχείο του ΑΜΚΑ το ανοίγει το γκουβέρνο (ούτε κάν σε φορείς, όπως η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία!), με το πρόσχημα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων (ναί!… όταν δείχναμε τις βεβαιώσεις εμβολιασμού στο κάθε γκαρσόνι, τότε τα προσωπικά δεδομένα δεν έπρεπε να προτατευτούν!…), ούτε η ψήφος φανερώνεται. Άρα, δεν είναι εφικτός ο έλεγχος – ο πρέπων έλεγχος, στο σύνολο του πληθυσμού.

Θα μπορούσε, όμως, να γίνει έλεγχος σε μικροκλίμακα: να ρωτήσουμε φίλους καί γνωστούς γιά το τί ψήφισαν, καί δήθεν τυχαία να γυρίσουμε την κουβέντα καί στα εμβόλια που κάνανε. Βέβαια, χρειάζεται ένα καλό δείγμα με πάνω από πχ δύο χιλιάδες (2,000) άτομα, συν άφθονος ελεύθερος χρόνος γιά ψάξιμο. Αλλά δεν γνωρίζω, ίσως εκεί έξω κάποιοι αναγνώστες να μπορούν να το προχωρήσουν αυτό το «κοινωνικό πείραμα», καί να μας πούν τ’ αποτελέσματά του.

. . . . . . . . . . .

Από τη μεριά μου, ελπίζω κι εύχομαι να μην ισχύει.

Αλλοιώς, θα χρειαστεί έτερος συνδυασμός των γραμμάτων του τίτλου του παρόντος:

ΤΝΤ!!!!!

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Αν νομίζετε πως λέω υπερβολές, βοήθειά σας!

• Σχετική εμπορική τεχνολογία, ήδη 16 ετών.
• Σχετική εμπορική τεχνολογία, ήδη 8 ετών.

Η εταιρεία, τυχαία είναι η ίδια σε αμφότερες τις περιπτώσεις. Δεν είναι, όμως, η μοναδική, που ψάχνει αυτούς τους τομείς.

Θέλετε κι άλλα, γιά να πειστήτε;

Η Πράσινη Πέτρα της Χαττούσας

α. Η αφορμή

Πόσα είναι, που δεν τα ξέρουμε – και δεν τα ψάχνουμε…

Κι ενώι ενστικτωδώς γνωρίζω ότι κάτι τρέχει με τη Χαττούσα,… κάτι τρέχει, που μας ενδιαφέρει ως Έλληνες,… ένα μήνυμα στο τουΐττερ μου έδειξε πόσα ακόμη αγνοώ. (Η μόνη -καί σοβαρή- δικαιολογία που έχω, είναι πως ο ελεύθερος χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος. Αλλοιώς, θα ξετρύπωνα πολλούς λαγούς.) Αυτό εδώ:

Παραθέτει, μάλιστα (αμέσως παρακάτω), καί δύο φωτογραφίες της Πράσινης Πέτρας:

. . . . . . . . . . .

β. Οι λεπτομέρειες

Παραθέτω ακόμη δύο σχετικούς συνδέσμους.

• Ακόμη μία φωτογραφία, από τη Γουΐκι.
• Φωτογραφίες σε άρθρο Τουρκικής εφημερίδας, που δείχνουν σύγκριση του μεγέθους της Πέτρας με ανθρώπους.

Η έρευνα, τώρα, στο Διαδίκτυο επιβεβαίωσε ότι η Πράσινη Πέτρα βρέθηκε σε μία αποθήκη του «Μεγάλου Ναού» της Χαττούσας. Οπότε, πρίν σκεφτώ ο,τιδήποτε γιά τη σημασία αυτής της δήλωσης, έπρεπε να εντοπίσω αυτόν τον «Μεγάλο Ναό» καί το τοπογραφικό του σχέδιο. Πιστέψτε με, όμως, δεν ήταν εύκολο· διότι πολλοί μέν μπορούν να γράφουν άρθρα στο Διαδίκτυο, ελάχιστοι όμως ιεραρχούν μεθοδικώς το τί πρέπει να γράψουν. Συνεπώς, ενώι η ερώτηση: «- Πού ακριβώς βρέθηκε;» φαντάζει αυτονόητη, αποδείχθηκε πως δεν είναι.

Ο «Μεγάλος Ναός» εντοπίστηκε εύκολα. Είναι το κτίριο (τα ερείπεια) που περικλείει το κόκκινο σημάδι των Χαρτών της Γκούγκλ:

Πρίν προχωρήσουμε, παραθέτω καναδυό συνδέσμους (με φωτογραφίες), γιά περισσότερες πληροφορίες γιά τον Μεγάλο Ναό:

• σύνδεσμος 1
• σύνδεσμος 2
• σύνδεσμος 3 (πολύ επεξηγηματικός γιά όλον τον αρχαιολογικό χώρο, με τοπογραφικό σχέδιο)

Όμως, την τοποθεσία της Πράσινης Πέτρας δεν κατέστη δυνατόν να την εντοπίσω ούτε από τους Χάρτες της Γκούγκλ, ούτε από το Γκουγκλ Έρθ. Δεν φαίνεται τίποτε, όση μεγέθυνση κι αν κάνω. Κι όμως, η Πέτρα βρίσκεται ακόμη εκεί! (Εννοείται πως ποτέ δεν έβγαλε ποδάρια να φύγει! lol!!!)

Αλλά, εμμέσως, από την πρώτη φωτογρφία του παρόντος άρθρου, εντοπίζω πού βρίσκονται τα πράσινα λοφάκια – με zoom-out στους γκουγκλοχάρτες:

Άρα, η Πράσινη Πέτρα πρέπει να βρίσκεται κάπου εδώ:

Καί η διαγώνιός της σημαδεύει τα δύο λοφάκια στο βάθος (περίπου στα 300 μέτρα) κάπως έτσι:

Αυτές οι λεπτομέρειες ίσως έχουν κάποια σημασία γιά να καταλάβουμε τον ρόλο της Πέτρας. Οι σύνδεσμοι, όπου παραπέμπω, μιλάνε γιά θρησκευτικής σημασίας αντικείμενο, καί όλοι συμφωνούν ότι είναι φτιαγμένη είτε από αχάτη, είτε από σερπεντίνη. (Πιθανώτερο το δεύτερο.) Περί σερπεντίνη, πάντως, εδώ – πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες!

. . . . . . . . . . .

γ. Κάποια λίγα περί Χετταίων

i. Γι’ αρχή

Πρώτα, τα διαθέσιμα στοιχεία.

Μαθαίνουμε (κυρίως από τον σύνδεσμο 3 περί Μεγάλου Ναού) ότι ο μεγάλος Ναός ήταν αφιερωμένος στις δύο μέγιστες θεότητες των Χετταίων, τον Χάττι, θεό της θύελλας (η συγκεκριμένη σελίδα τον αποκαλεί «θεό του καιρού»),… άρα Χετταίοι = οι Θυελλώδεις… καί την θεά της λάμψης του Ήλιου (ή απλά του Ήλιου, ηλιακή), την Αρίννα. ( = Αριάδνη; Ηώς; Ήρα;… Όλες αυτές μαζί, συμβολικώς; ) Αν καί οι Χετταίοι ήταν Κρόνιοι Πελασγοί (εξακριβωμένα) καί, ουσιαστικώς, αποτελούσαν τη «μετάσταση» των εναπομεινάντων Τρώων στο εσωτερικό της Μ. Ασίας, αυτά τα δύο ονόματα δεν μου θυμίζουν κάτι το Ελληνικό. Ίσως, βέβαια, καί να υπάρχουν πουθενά αλλού τίποτε σωζόμενες επιγραφές (ή κείμενα άλλων λαών), που να μας βγάζουν μιά ομοιότητα των Χάττι / Αρίννας με Ελληνικές θεότητες, που τώρα δεν την βλέπουμε. Αλλά είναι αδύνατον να γνωρίζω τα πάντα· αυτά απαιτούν πολύ εξειδικευμένες γνώσεις αρχαιολόγου.

[Εάν, τώρα, ο Χάττι σας θυμίζει τον Θώρ / Δία, λόγωι θύελλας καί κεραυνών, αυτό είναι απλά αδύνατον να ισχύει, διότι μιλάμε γιά Κρονίους Πελασγούς. Σιγά μη σεβόντουσαν τον Δία! Άρα, μιλάμε γιά κάποια διαφορετική θεότητα.]

. . . . . . . . . . .

ii. Μάχη και ειρήνη του Καντές

Φυσικά, ολόκληρη η ιστορία των Χετταίων είναι πολύ ενδιαφέρουσα!

Εμείς εδώ θα μείνουμε στο ότι οι λεβέντες αυτοί ήταν το ένα συμβαλλόμενο μέρος, που υπέγραψε την πρώτη γνωστή συνθήκη ειρήνης παγκοσμίως, την του Καντές – μεταξύ Χετταίων καί Αιγυπτίων, το 1274 πΧ, μετά την ομώνυμη μάχη.

Εκείνο, όμως, που δεν λέει κανείς, είναι τί σκ@τά γύρευαν οι Χετταίοι να τσακωθούν με τους Αιγύπτιους! Μιά ματιά στον χάρτη, δείχνει ότι είναι περίπου σαν να πολεμάμε εμείς με τους Πολωνούς – γιά τέτοια απόσταση μιλάμε. Καί είναι ν’ απορεί κανείς με τέτοιο ενδεχόμενο: μήπως με τους Πολωνούς έχουμε να μοιράσουμε τα σπίτια, τα χωράφια, ή τις γκόμενες; δεν μας πέφτουν λιγάκι μακρυά; (Κι εμείς αυτωνών; )

[Εννοείται, την ίδια απορία ακριβώς θα εξέφραζα γιά το τί γύρευαν οι Άγγλοι στην Ελλάδα από πρό του 1821, οι Γερμανοί το 1916 καί το 1941, καί οι ηπαπαραίοι από το 1948 καί εντεύθεν.]

«Επισήμως», λοιπόν, ο τσακωμός (Χετταίων-Αιγυπτίων) ξεκίνησε από ένα προξενειό, που δεν κατέληξε πουθενά – υποτίθεται ο πρίγκηπας των Χετταίων Ζαννάνζα πήγε να παντρευτεί την χήρα του Τουταγχαμών, αλλά στην Αίγυπτο πέθανε. Οπότε, η δουλειά αυτή θεωρήθηκε προσβολή, σε στύλ αρπαγής Ωραίας Ελένης (ή, καλύτερα, θανάτου του Ανδρόγεω), καί ξεκίνησαν οι πολεμικές ενέργειες μεταξύ των δύο λαών.

«Ανεπισήμως», όμως, βλέπουμε ότι δεν είναι δυνατόν να κρατιέται έχθρα με πολεμικές ενέργειες επί 30 καί πλέον χρόνια γιά έναν… άντε να μην πω… που δεν έβρισκε παπούτσι απ’ τον τόπο του να παντρευτεί καί να νοικοκυρευτεί. (Ξέρω καί ‘γώ, πάλι; Μπορεί να το γούσταρε κιόλας το ξένο πράμα! Οι Αιγύπτιες ξυρίζανε κάθε μέρος του κορμιού τους, μέχρι καί το κεφάλι τους, ενώι οι Χετταίες μπορεί να ήσαντε τίποτε δασύτριχες καί μουστακαλούδες, καί να μην του κάνανε «κλίκ». Γούστα είν’ αυτά! 🙂 )

Τότε, ποιός ήταν ο πραγματικός λόγος;

. . . . . . . . . . .

Ο πραγματικός λόγος ήταν ότι, την εποχή που ο παπάρας αυτός παντρολογιόταν στην Αίγυπτο, είχε επανέλθει η παλιά θρησκεία της Αιγύπτου, ο δέ φαραώ Χορεμχέμπ είχε πετάξει έξω από την Αίγυπτο τον υπό τον Μωϋσή εχθρικό όχλο των Κρονίων καί κρυπτο-Ατλάντων. Που σημαίνει: η (προσωρινή, του Αχενάτεν) Κρόνια κατοχή της Αιγύπτου έλαβε οριστικό τέλος.

Που σημαίνει, ότι καί τα κολλητηλίκια των Αιγυπτίων με Κρονίους λαούς μάλλον έλαβαν κι αυτά τέλος, παρεκτός γιά λόγους συμφεροντολογικών συμμαχιών / λυκοφιλιών.

Κι επειδή ένας ασύντακτος καί ασύνδετος πολυφυλετικός / πολυθρησκευτικός όχλος είναι αδύνατον να πολεμήσει καί να νικήσει συντεταγμένους λαούς (βλέπε πχ «Μηδενική Σταυροφορία», όπου τον «καραβάν σαράϊ» όχλο των Δυτικοευρωπαίων τον λιάνισαν οι Τουρκαλάδες), παναπεί ότι οι -όποιοι καί όσοι- ένοπλοι του Μωϋσή ήταν αδύνατον να κατανικήσουν τους Φιλισταίους Κρήτες καί λοιπούς Αιγαίους Έλληνες της Παλαιστίνης (στο κάτω-κάτω, κανείς δεν κάθεται με τα χέρια σταυρωμένα, όταν δέχεται επίθεση), αυτό σημαίνει ένα καί μόνον πράγμα:

Ότι στους Έλληνες της Παλαιστίνης την έπεσαν κυκλωτικώς από βόρεια καί ανατολικά οι Χετταίοι με τον συντεταγμένο στρατό τους, καί τους μακέλεψαν.

Δεκαετίες μετά το εξωπέταγμα των «Μωϋσαϊκών» από την Αίγυπτο; Ναί, οι χρονολογίες συμφωνούν απόλυτα. (Τα «40 χρόνια στην έρημο», της ΠΔ.) Όταν, λοιπόν, οι εξωπεταγμένοι είδαν κι αποείδαν, ότι δεν ξαναμπαίνουν στην Αίγυπτο, πολλώι δέ μάλλον ότι δεν ξαναγίνονται εξουσία εκεί, άρχισαν τις συνεννοήσεις με τους Χετταίους, με τα γνωστά γενοκτονικά αποτελέσματα εις βάρος των Διΐων Πελασγών καί Ελλήνων της περιοχής.

Αν ήταν αλλοιώς τα πράγματα, οι δικοί μας θα υποχωρούσαν βόρεια καί ανατολικά, καί θα γλύτωναν. Αλλά δεν μπόρεσαν, διότι οι Χετταίοι τους στρίμωξαν στην παραλιακή λωρίδα καί -σε συνεργασία με τον εξ Αιγύπτου αγριεμένον όχλο από νότια καί δυτικά- τους καθάρισαν. Μόνο που αυτά δεν τα λέει καμμία εξιστόρηση της εποχής· όλοι τα κάνανε γαργάρα.

[Τα μάσησαν κι οι δικοί μας γραφιάδες; πιστεύω όχι· αλλά, ως γνωστόν, έχει μπεί άγριο ανθελληνικό χέρι στα χειρόγραφα – κι όσα γλύτωσαν ακέραια, τα τρώει το σκοτάδι υπογείων μυστικών βιβλιοθηκών.

Καθόλου δεν θ’ απορήσω, αν κάποια μέρα διαβάσουμε σε κάποιο θεωρούμενο ως «χαμένο» χειρόγραφο των αρχαίων ημών -καί την ημέρα εκείνη επανευρεθέν- όσα λέω εδώ συμπερασματικώς.]

. . . . . . . . . . .

Γι’ αυτό, λοιπόν, καί οι Αιγύπτιοι τα πήραν στο κρανίο καί κράτησαν εχθροπραξίες επί δεκαετίες με τους Χετταίους… διότι, Χετταϊκός στρατός εκεί κάτω ήταν άμεση απειλή γιά την ίδια την Αίγυπτο!

[Βλέπε «βάσεις» των ηπαπάρα· σαφώς συμπεραίνουμε ότι τους Χετταίους στην Παλαιστίνη (τον στρατό τους, δηλαδή) τους σπίτωσαν καί τους τάϊζαν επί κάποιο διάστημα οι επικυρίαρχοι πλέον της περιοχής «Μωϋσήδες»· σχεδιάζοντας κι αναμένοντας τη μέρα της μεγάλης επίθεσης όλων μαζί εναντίον της Αιγύπτου.]

Με απώτερη συνέπεια (αν νικούσε ο στρατός των Χετταίων) να επαναφέρει με το στανιό στην Αίγυπτο τους «Μωϋσήδες», την αιρετική θρησκεία του Αμεχνοτέπ Δ’ / Ακχενάτεν, καί τις ταραχές καί τον διαφυλετικό / διαθρησκευτικό «εμφύλιο» στην Αίγυπτο των προηγουμένων δεκαετιών.

Είπαμε, οι Κρόνιοι ούτε ξεχνάνε, ούτε συγχωρούν… Παραμονεύουν σαν τα φίδια πότε θα ξαναχτυπήσουν, ακόμη κι αν περάσουν χιλιετίες.

Όλ’ αυτά μπορεί να έχουν, ή να μην έχουν σημασία γιά όσα θα πούμε παρακάτω, αλλά κρατήστε τα κάπου στο μυαλό σας. Δεν τ’ αναφέραμε απλά γιά να περνάει η ώρα.

. . . . . . . . . . .

δ. Σε αποθήκη; γιατί;

Η Πράσινη Πέτρα, λοιπόν, βρέθηκε σε αποθήκη ( ; ) του Μεγάλου Ναού της Χαττούσας. Το μέρος αυτό όντως θυμίζει θέση αποθήκης· ακριβέστερα, θυμίζει τα κελλιά των καλογήρων (…καί τις αποθήκες) γύρω από τον κεντρικό ναό χριστιανικού μοναστηριού. (Όντως, μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ!)

Ωστόσο, αν επρόκειτο γιά θρησκευτικό αντικείμενο (καταπώς λένε οι αρχαιολόγοι), θα έπρεπε να βρίσκεται μέσα στον Μεγάλο Ναό. Σωστά; Σωστά.

Αλλά, γιατί βρίσκεται έξω απ’ αυτόν;

Θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε, βασιζόμενοι σε μερικά ιστορικά ανάλογα καί εύλογες υποθέσεις.

. . . . . . . . . . .

i-1. Πιθανή αλλαγή θρησκείας – 1

Να έχετε πάντα κατά νούν πως κάθε, μά κάθε αλλαγή θρησκείας σ’ έναν λαό ΔΕΝ είναι αναίμακτη.

Εδώ, θα πεταχτούν οι διάφοροι «αρχαιόθρησκοι», καί θα πούν τα γνωστά (σε όποιον ξέρει Ιστορία καί δεν είναι κολλημένος σε οπαδικού τύπου πεποιθήσεις) περί σφαγών των χριστιανών, καταστροφής των αρχαίων ναών καί αγαλμάτων, κτλ κτλ. Καθόλου δεν αντιλέγω, αλλά η προσεκτική μελέτη της Μυθολογίας μας (η προσεκτική, λέμε) μας δείχνει πως -γιά παράδειγμα- καί τότε που μας κουβαλήθηκε εδώ η Ασιατικής χροιάς βάρβαρη λατρεία του Διονύσου, είχαμε αιματοχυσίες.

• Η Ινώ, που πήγε να σκοτώσει τα προγόνια της.
• Οι Βάκχες του Ευριπίδη… έργο, που ο τραγωδός το έγραψε μακριά από την Αθήνα (μή φάει καμιά μήνυση γιά ρατσισμό… έεεε…. ασέβεια, καί πιεί κώνειο άσπρο πάτο).
• Οι βλαμμένες, που έφαγαν ζωντανόν τον Ορφέα.

Καί άλλα τέτοια, πολλά. Μόνο που ο Διονυσιασμός απέκτησε τελικώς τόσους πολλούς οπαδούς, που βρήκε μιά διέξοδο στα λαϊκα πανηγύρια, καί δεν εξαλείφθηκε, ακόμη κι όταν μετριάστηκε κι έσβησε η βαρβαρότητά του του πρώτου καιρού.

Σφαγές «απίστων» (καί δογματικώς αλλοπίστων) καί τα ρέστα, συνηθίζουν -αυτό κι αν είναι χοντρό παράδειγμα!- καί τα μεμέτια· καί δή, με «ιερή» εντολή στα «ιερά» τους βιβλία. Καί οι «άλλοι» περιτετμημένοι τα ίδια έχουν, με «ιερές» εντολές καί λοιπές θρίχες· η διαφορά, όμως, αυτωνών με τους μεμέτηδες, είναι πως οι δεύτεροι σου δίνουν πρώτα μία ευκαιρία ν’ αλλαξοπιστήσεις, πρίν σε πάνε στο χασάπικο.

Ή, μήπως, νομίζετε ότι αν μιά μέρα μας φορεθεί καπέλλο η «πανθρησκεία» δεν θα έχουμε σφαγές κι αίματα (εις βάρος μας) ; Έτσι πολιτισμένα με το «σείς» καί με το «σάς», νομίζετε, θα πάνε να μας την κουβαλήσουν;

Τέλος πάντων, η κάθε αλλαγή θρησκείας, η κάθε επιβολή νέας θρησκείας, συνοδεύεται από σφαγές των (πεισματάρηδων) πιστών της παλαιάς καί καταστροφές των ναών καί των θρησκευτικών αντικειμένων της παλαιάς. Άρα, μιά κάποια αλλαγή θρησκείας στους Χετταίους (ακόμη κι αν συνέβη κάποτε) δεν παίζει ως αίτιο γιά την τοποθέτηση της Πράσινης Πέτρας εκτός ναού. Αφού δεν κατέστρεψε κανείς την Πέτρα, σημαίνει ότι δεν άλλαξε η θρησκεία του λαού αυτού.

. . . . . . . . . . .

i-2. Πιθανή αλλαγή θρησκείας – 2

Εδώ, έχουμε ίσως κάποιες περιπτώσεις, όπου ιστορικώς συμβαδίζουν -ίσως καί γιά χιλιετίες- δύο θρησκείες (παλιά / νέα), έως ότου ενδεχομένως η νεώτερη κυριαρχήσει ολοκληρωτικώς καί εξαλείψει τελείως την παλιότερη. Αν γλυτώνει η παλιότερη, είναι επειδή:

• έχει πολλούς οπαδούς,
• είναι βαθιά ριζωμένη στο ασυνείδητο του λαού,
• η νέα είναι κατά το μάλλον, ή ήττον ανεκτική.

Παραδείγματα -αντιστοίχως- αποτελούν:

• Η συμβίωση της (κεκαλυμμένης πλέον) παλιάς θρησκείας του Πύθωνα με το γυναικείο ιερατείο, υπό την σκέπη της αρσενικής θρησκείας του Απόλλωνα, στους Δελφούς.
• Τα διάφορα όντως παγανιστικά ήθη καί έθιμα, που επιβιώνουν στις μέρες μας μέσα στις χριστιανικές γιορτές, ως γλέντια με αφορμή κάποια γιορτή αγίου.
• Τέλος, η συμπόρευση της παλιάς θρησκείας των Ιαπώνων, του Σίντο, με την νεώτερη, τον Βουδδισμό. (Αν καί οι Ιάπωνες τους ιερείς του Βουδδισμού -που ήρθαν από την Κίνα- τους θεωρούσαν συνομώτες, καί τους αποκαλούσαν ειρωνικώς «ψηλά καπέλλα».)

Ωστόσο, υπάρχει καί το ιστορικό προηγούμενο της «θεάς των όφεων» (αρχιέρειας, είπαμε! όχι θεάς! – ευτυχώς, αρκετοί αναγνωρίζουν τελευταία ότι αντιπροσωπεύει τη λατρεία της Γαίας… άντε, να δούν τα μάτια τους καί το άλλο μισό της αλήθειας!), το -γνωστότερο- αγαλματάκι της οποίας βρέθηκε σ’ έναν λάκκο, έξω απ’ το παλάτι, μαζί με άλλα αναθηματικά αντικείμενα.

Ίσως είναι περίπτωση παρόμοια με τον «αποθέτη» των Δελφών (δες παρακάτω). Ίσως, όμως, να είναι καί περίπτωση, όπου κανείς δεν ήθελε να θυμάται τη λατρεία της Γαίας, καί θάψανε όλα τα σχετικά ιερά αντικείμενα.

Γιατί;

Διότι…

…Πιστεύω ότι, μετά την κατάκτηση της Κρήτης από τον (Κρόνιο) Μίνωα, αυτός αναγκαστικά ανέχθηκε την παράλληλη (καί παλιότερη) λατρεία της Γαίας καί το -ας πούμε- μητριαρχικό θηλυκό ιερατείο της, επειδή αυτή ήταν βαθειά ριζωμένη στους Κρήτες, κι επειδή δεν ήθελε ταραχές.

Όμως, μετά από 6 αιώνες, κι ενώι ήδη η Κρήτη είχε κατοίκους καθαρά Διΐους Έλληνες (οι Κρόνιοι είχαν πλέον εξαλειφθεί, ή κρυφτεί), επισυνέβη η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης.

Λοιπόν, διαβάζουμε (στον σύνδεσμο γιά την εύρεση του αγαλματιδίου της αρχιέρειας με τα φίδια) ότι το αγαλματάκι έχει χρονολογηθεί κάπου στα 1600 πΧ. Δεν ξέρω αν η χρονολόγηση αφορά το ίδιο, ή τα χώματα όπου βρέθηκε. Πάντως, αν είναι παλιότερο (που, κατά τη γνώμη μου, είναι), τότε απλούστατα με την έκρηξη θεωρήθηκε γρουσούζικο (διότι η Γαία θύμωσε κι έφερε καταστροφές, καί η αρχιέρειά της δεν έκανε τίποτε γιά ν’ αποτραπεί αυτό!), καί οι κάτοικοι προφανώς είπαν να τελειώνουν μία καί καλή με τη λατρεία της Γαίας. Γι’ αυτό καί θάψανε όλα τα σχετικά. (Δεν τα καταστρέψανε, διότι το αισθανόντουσαν ως ασέβεια.)

Ακόμη κι έτσι, όμως (δηλαδή, με «ήπια» αλλαγή θρησκείας), πάλι δεν φαίνεται να είναι αυτή η περίπτωση της Πράσινης Πέτρας. Η πέτρα δεν φαίνεται κάν μετακινημένη από κάπου αλλού.

. . . . . . . . . . .

ii. Περιττή, ή κατεστραμμένη

Παραδείγματα αυτής της κατηγορίας έχουμε:

(α) Στους Δελφούς, όπου μετά από πυρκαϊά (τον 5ο αιώνα πΧ), όσα ιερά αντικείμενα ψιλογλύτωσαν όπως-όπως, τοποθετήθηκαν σ’ έναν λάκκο («αποθέτη») κάτω ακριβώς από το μονοπάτι που οδηγεί στον ναό του Απόλλωνα (καί περίπου στη μέση της διαδρομής), καί ξαναβρέθηκαν τον 20ον αιώνα. (Σήμερα εκτίθενται στο μουσείο Δελφών.)

Γιά κατεστραμμένη, πάντως, την Πράσινη Πέτρα δεν την κόβω.

(β) «Περιττά» ιερά αντικείμενα;… Χμ, η μόνη περίπτωση είναι σήμερα, με τα χρυσά «τάματα» των πιστών (ιδίως στην Τήνο), τα οποία πάραυτα γίνονται πλάκες χρυσού μέσωι Τουρκίας. (Πολύυυυ ευσεβές το παπαδαριό, τί να σου πω;!)

Άμ καί το άλλο, που πάς ν’ ανάψεις κερί, καί δεν τ’ αφήνουν ήσυχο οι γριές της εκκλησίας, αλλά με το που τ’ ανάβεις πάνε καί το σβήνουν; (Πότε θα ρίξω καμιά ξεγυρισμένη φάπα σε καμμία από δαύτες καί θα της φύγει η μασέλα…)

Ούτε αυτή η περίπτωση αιτιολογεί τη θέση της Πράσινης Πέτρας εκτός ναού.

. . . . . . . . . . .

iii. Πραγματικό «εστιακό» σημείο του ναού

Στους «ψαγμένους», είναι γνωστά δύο δεδομένα γιά το «εστιακό» σημείο ενός ναού (δηλαδή, το σημείο της υψηλώτερης ψυχονοητικής ενέργειας) :

• ότι μετατοπίζεται με τα χρόνια (κάπως σαν τους μαγνητικούς πόλους της Γής),
• κι ότι κατά 99% βρίσκεται εκτός ναού.

Το τελευταίο συμβαίνει, επειδή σε αρκετές περιπτώσεις η ψυχονοητική / αιθερική «ενέργεια» του εστιακού σημείου είναι τόσο υψηλή, που ο πιστός δεν μπορεί να την αντέξει. Έστω, δεν μπορεί να την αντέξει χωρίς «μύηση» ή/καί προεργασία. (Κάπως, σα να προσπαθείς νά βλέπεις τον Ήλιο στα ίσα, χωρίς προστατευτικά ματιών.) Οπότε, γιά την προστασία τους, το «εστιακό» σημείο του ναού δεν αποκαλύπτεται στους «αμύητους». (Όντως, στους Δελφούς καί στη Δήλο βρίσκεται αρκετά μακριά από τους ναούς.)

Μας τα είπαν όλα τα σχετικά οι αρχαίοι ημών!

«- Δία, θέλω να σε δώ σε όλη σου τη λαμπρότητα!»

«- Σεμέλη, είναι επικίνδυνο γιά σένα!»

«- Όσι, όσι, όσι, σέλω να σε ζώ!» (έκανε νάζια η Σεμέλη)

«- Ρέ, παράτα με, σου λέω!»

«- Όχι, θέλω να σε δώ σ’ όλη σου τη λαμπρότητα!»

Κι επειδή τη γυναικεία γκρίνια δεν την άντεξε μήτε ο Δίας, της φανερώθηκε σ’ όλη του τη λαμπρότητα, με τα γνωστά αποτελέσματα. 🙂

. . . . . . . . . . .

Τώρα, η μετατόπιση του εστιακού σημείου δείχνει ίσως κάποια σύνδεση με το γεωμαγνητικό πεδίο – αν καί κατά βάση μιλάμε γιά αιθερική ενέργεια, όχι ηλεκτρομαγνητική.

Προσωπικά, έχω παρατηρήσει την μετατόπιση του εστιακού σημείου εκκλησίας κατά περίπου 5 μέτρα από την εποχή που αυτή χτίστηκε, σε σημείο έξω από το ιερό της· πιό (νοτιο)ανατολικά. Επομένως, καί τελείως έξω από τον ναό. Σε μέρος τελείως «πεζό»: σήμερα εκεί βρίσκεται ένα υπαίθριο δωρεάν πάρκινγκ!

. . . . . . . . . . .

Ως συμπέρασμα, η Πράσινη Πέτρα ενδέχεται να δείχνει το πραγματικό (καί …ενεργειακώς ανεκτό απ’ τους πιστούς!) εστιακό σημείο του Μεγάλου Ναού, εάν αυτός χτίστηκε αιώνες πρίν – επομένως, αυτό με την πάροδο των χρόνων μετατοπίστηκε από το κέντρο του ναού στη θέση της Πέτρας.

Σήμερα, βέβαια, έχει πάλι μετατοπιστεί· καί, ως αποτέλεσμα αυτού, η ενέργεια της Πέτρας μάλλον είναι μικρότερη.

. . . . . . . . . . .

iv. Υψηλώτερη μύηση

Το τελευταίο ενδεχόμενο που εξηγεί τη θέση της Πέτρας, είναι αυτό που έκαναν καί κάνουν πάμπολλα ιερατεία – να μη σου πω όλα: το ότι στους «μυημένους» δείχνουν άλλα πράγματα, όσο αυτοί ανεβαίνουν τα μυητικά σκαλοπάτια!

Παναπεί ότι στους υποψήφιους γιά υψηλό βαθμό Χετταίους ιερείς, ίσως έλεγαν κάτι σαν:

«- Ξέρεις, εμείς εδώ οι υψηλοί ιερείς, δεν πιστεύουμε κανέναν Χάττι καί καμμία Αρίννα, αλλά τούτην εδώ την κοτρώνα! Νά, δες καί μόνος σου τί ενέργεια έχει! Σκέψου κάτι, καί θα γίνει! Σου έδωσαν ποτέ οι θεοί αυτό που μπορεί να δώσει η πέτρα αυτή εδώ;»

Κι όταν ο υποψήφιος τους κοίταζε απορημένος, ενδέχεται να του έλεγαν:

«- Σε καταλαβαίνουμε, αδερφέ μας! Κι εμείς την ίδια απορία είχαμε, όταν μυηθήκαμε! Όμως, στον λαό θα συνεχίσεις να λες ό,τι έλεγες μέχρι τώρα, καί θα ψέλνεις τους ίδιους ψαλμούς! Αλλά εσύ, τώρα, ξέρεις!»

Ενισχυτικό ενδεχόμενο αποτελεί το ότι ίσως ο χώρος της Πέτρας να μην ήταν αποθήκη (όπως λένε οι -κατά κανόνα προχειρολόγοι- αρχαιολόγοι), αλλά «παρεκκλήσιο». Άλλως τε, καί στα κτίρια με τα κελλιά των σημερινών καλογήρων, υπάρχουν καί παρεκκλήσια.

. . . . . . . . . . .

ε. Καί λοιπόν;

Ωραίαααα!!!… Την είδαμε την Πέτρα, την ψάξαμε από κάθε πλευρά…

…Αλλά, τί μας ενδιαφέρει εμάς, σήμερα, μιά κάποια πράσινη πέτρα σ’ έναν ναό των πάλαι ποτέ Χετταίων; (Πράσινη; Δε μπανάναι καί με τα χρώματα της Μπαρτσελόνα, δηλαδή! Τί σημασία έχει; )

Δεν έχουμε δικά μας προβλήματα, κι ασχολούμαστε με την αρχαιοφιλική μούρλα καποιανού ΕργΔημΕργ;

Κοιτάξτε. Δεν θα έγραφα ολόκληρο κατεβατό, απλά γιά να περάσει η ώρα. Θέλω, όμως, να σας επιστήσω την προσοχή στο ότι:

• ως φαίνεται, αναβιώνουν σχεδόν από μόνες τους κάποιες αρχαίες καί πανάρχαιες καταστάσεις, που μας αφορούν,
• καί (πάλι ως φαίνεται) κάτι τις τσιγκλάει να το κάνουν.

Η Πράσινη Πέτρα, επομένως, είναι μία απ’ αυτές τις «αρχαίες καταστάσεις», καί δεν θεωρώ καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι έσκασε μπροστά στο οπτικό μου πεδίο. Εγώ, έναν καφέ ήθελα να πιώ με την ησυχία μου, χαζεύοντας στα Ιντερνέτια! Αλλά, η τύχη μου άλλα ήθελε! 🙂

Ή, μήπως θαρρείτε ότι οι πρόσφατοι σεισμοί κοντά στα δρακόσπιτα της Εύβοιας συνέβησαν τυχαία;

Πουλλλάκια μουουου!!!

Γιάαα κοιτάξτε, πού τέμνονται οι δύο διαγώνιες του προστατευτικού πενταγώνου στ’ αριστερά!… με την όποια ακρίβεια του σχήματος, βεβαίως-βεβαίως.

[Τώρα, βέβαια, οι σεισμοί είναι ένα μήνυμα προς «κάποιους», καί από τη δική μας πλευρά, καί από την πλευρά των «άλλων»… μήνυμα καί προς τους …Έλ, καί προς τους …Άλλ’!… 🙂 Μήνυμα, προερχόμενο από πανάρχαιες Ελληνικές καταστάσεις. Μόνο που θα μου επιτρέψετε να κάνω την πάπια, ως προς το τί μήνυμα καί ως προς ποιούς. (Αλλά, ποτέ δεν θα σας ζητήσω να μή σκέφτεστε!)]

. . . . . . . . . . .

Κι η Πέτρα των Χετταίων, τί δουλειά έχει μ’ εμάς;

Θα έλεγα, κατ’ αρχήν, ότι είναι κάτι σαν «προγονική» κατάσταση της Κάαμπα. Κρόνια έθιμα, εξελισσόμενα προς Κρόνια έθιμα. Κι εμείς σήμερα κινδυνεύουμε απ’ τους μεμέτηδες.

Επίσης, υπάρχει μιά παρόμοια πέτρα (αν καί ορθογώνια παραλληλεπίπεδη, όχι κυβική) στον ναό του Ώρου, στο Εντφού τη Αιγύπτου. (Ο ναός είναι της Ελληνιστικής Εποχής. Οι περισσότεροι έτσι είναι. Είναι ζήτημα, να έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα κάποιος πράγματι αρχαίος Αιγυπτιακός ναός.) Έχω επισκεφθεί τον ναό, καί σας βεβαιώνω ότι ακόμη καί σήμερα η ενέργεια αυτού του μεγάλου μονόλιθου είναι τόσο υψηλή, που αν βάλεις επάνω του το χέρι σου, μετά από κάμποσο ζεσταίνεσαι σα να έπιασες καυτό μαγειρικό σκεύος.

Δεν είναι εύκολο τώρα να βρω τα δικό μου βίντεο από την επίσκεψη, αλλά (αν θυμάμαι καλά) νομίζω ότι είναι ο μονόλιθος που μισοφαίνεται πίσω από τον βωμό με το γεράκι.

Ο μονόλιθος στον ναό του Ώρου δεν είναι, φυσικά, Κρόνιος. Αλλά, τί θέλω να πω;

Ότι οι Κρόνιοι ανέκαθεν μας αντέγραφαν, καί κοίταζαν να χρησιμοποιήσουν δικές μας γνώσεις γιά δικό τους όφελος. (Καί εις βάρος μας.)

Άρα, γιατί να μην κάνουμε κι εμείς μιά αντιστροφή στην αντιστροφή;

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Όλα τα παραπάνω, ίσως έχουν κάποια (έστω, έμμεση) σχέση μ’ αυτά που γράφει προσφάτως ο Παλαιός.

Ήξερα από παλιότερα τις απόψεις του γιά τη λευκή ψήφο, υπό την έννοια ότι κάνουμε έκκληση στο Σύμπαν να ξελασπώσουμε, αλλά ταυτόχρονα σκεφτόμουνα τα εξής:

Όλοι οι πολιτισμοί δίνουν σημασία στη δύναμη των κρυστάλλων καί των ημιπολυτίμων λίθων. (Η Πράσινη Πέτρα δεν είναι κρύσταλλος, αλλά άμορφος ημιπολύτιμος λίθος.) Οπότε:

• αν βρούμε ένα λευκό χαρτί, ακριβώς ίδιο στις διαστάσεις / στο πάχος με το λευκό που δίνουν στα εκλογικά τμήματα,
• καί το βάλουμε στον Ήλιο…
• ενδεχομένως, μαζί μ’ έναν κρύσταλλο…
• ώστε να μαζέψει καί να ενισχύσει την ψυχονοητική μας επιθυμία γιά αλλαγή της βρωμοκατάστασης…
• καί στην κάλπη ρίξουμε αυτό, αντί γιά το «κανονικό»…

…μήπως κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορέσουμε τελικά να κάνουμε το «κάτι παραπάνω»;

Δεν είμαι σίγουρος ότι αυτή η μέθοδος είναι οπωσδήποτε σωστή. Μιά ιδέα εξέφρασα. Αλλά, θα εκτιμούσα μερικές καλές συμβουλές επ’ αυτού. Πχ εάν υπάρχει «κρύσταλλος επιθυμιών», κτλ κτλ.

Αν, πάλι, σκέφτηκα ανοησίες, απλά το ξεχνάμε καί προσπερνάμε.

. . . . . . . . . . .

Υγ 2: Τελευταία, παρακολουθώ στο Netflix κάποιες …τουρκοσειρές! Ήδη είδα το «Πέραν Παλάς» καί το «Δώρο», ξεκίνησα τον «Χακάν τον προστάτη». Είναι αυτές εδώ παρακάτω – ίσως σ’ εσάς να δείξουν άλλη εικόνα τίτλου, ανάλογα ποιό επεισόδιο βλέπετε, αλλά δεν έχει σημασία:

Μιλάμε γιά πολύ προσεγμένες σειρές, με ευφάνταστα κι ενδιαφέροντα σενάρια, παραγωγή με έδρα στο Λός Άντζελες, αμαξάρες, σπιταρώνες, κυνηγητά με αυτοκίνητα, σασπένς, καί λοιπά τέτοια γκλαμουράτα. Βέβαια, έχουν καί τα φαιδρά τους… οι Τουρκάλες ανοίγουν μέν εύκολα τα πόδια (γι’ αυτό οι «σύμμαχοι» κοντεύουν να φτάσουν τα εκατό μύρια), αλλά κάνουν έρωτα …ντυμένες!!! 🙂 (Με τα εσώρρουχα, διότι προφανώς η λογοκρισία στην τουρκίτσα είναι αυστηρή, αλλά καί πάλι είναι κωμικό!) Άσε που αρκετές είναι ξενέρωτες καί κοντοπόδαρες! lol!!! (Η μόνη κάπως αξιόλογη γκόμενα γιά τα κριτήριά μου, είναι η Τουρκο-Γερμανίδα Σέλμα Εργκέτς. Αυτή που φαίνεται στη δεύτερη εικόνα με ύφος απορίας.)

Ουδόλως αποκλείω, βέβαια, αυτές οι σειρές να χρηματοδοτούνται από το γκουβέρνο των γειτόνων, γιά προπαγάνδα· όπως κάτι παλιότερες, πχ ο «Σουλεϊμάν ο μεγαλοπρεπής».

Φυσικά, δεν τις παρακολουθώ γιά ν’ ακούω επί ώρες τα διάφορα: «- Γκιουναϊντίν! Μπούγιουρουν!» (ήγουν: καλημέρα, πέρνα μέσα!), τα δε σενάρια, όσον αφορά τις γνώσεις στον τομέα του Παράξενου, γιά μένα είναι απλά εισαγωγικού επιπέδου. (Τα βαθμολογώ με 5, με άριστα το 10 – προφανώς, επειδή απευθύνονται καί σε θεατές χωρίς πείρα στον τομέα. Ωστόσο, δεν παρουσιάζουν τίποτε το καινούργιο γιά την αφεντιά μου.) Παρά το ότι ασχολούνται με πολύ ενδιαφέροντα θέματα – χωροχρονικές πύλες, παράλληλα σύμπαντα, αντιστροφή χρόνου, κτλ κτλ. (Παρ’ όλ’ αυτά, οι γείτονες στην Ιστορία παίρνουν άριστα. Έχουν ξετινάξει -επιβεβαιωμένα- απίθανες ιστορικές λεπτομέρειες, που τις ενσωμάτωσαν στα σενάριά τους.)

Τις παρακολουθώ, γιά την αιτία που ανέφερα παραπάνω: ότι ξυπνάνε στην περιοχή μας κάποιες πανάρχαιες καταστάσεις, καί θέλω να δω πώς τις αισθάνονται / αντιμετωπίζουν οι εν πολλοίς Ελληνογενείς γείτονες. (Καί γιατί, άρα γε, άρχισαν τις -ασυνήθιστες γι’ αυτούς- σειρές με το Παράξενο τώρα τελευταία; Μήπως υπάρχει κάποιο βαθύτερο αίτιο, που δεν το ξέρουν ούτε οι ίδιοι; )

Η πρώτη σειρά, με το ξενοδοχείο Πέραν Παλάς, δίνει μιά απάντηση στην ανεξήγητη εξαφάνιση της Αγκάθα Κρίστι στο ξενοδοχείο αυτό: λέει ότι η συγγραφέας πήγε στο παρελθόν καί ξαναγύρισε, μέσα από μιά -ακόμη σήμερα ενεργή- χωροχρονική πύλη, που ελλοχεύει κάπου στα δωμάτια του ξενοδοχείου. Η δεύτερη σειρά ασχολείται με το αγαπημένο μου Γκεμπεκλί Τεπέ, αν καί δεν έχει κάν πάρει χαμπάρι τί παίζει πραγματικά εκεί. Ωστόσο, δίνει την σεναριακώς πολύ ενδιαφέρουσα προσθήκη ανθρωποθυσιών στο μέρος εκείνο. Η τρίτη σειρά, τώρα, είναι κάπως σαν τον «Χαϊλάντερ τον Αθάνατο» (με ιστορικό φόντο την Πόλη της πρώϊμης Οθωμανοκρατίας), αλλά ακόμη δεν την είδα ολόκληρη, να διαπιστώσω πού το πάει.

Εν πάσει περιπτώσει, θέλω να διαπιστώσω εάν πράγματι ξυπνάνε οι Ελληνογενείς της γείτονος (καί με ποιόν τρόπο – υπέρ, ή κατά ημών), ή εάν αυτές οι σειρές αποτελούν κάποιον σύγχρονο Δούρειο Ίππο …απ’ την ανάποδη. (Όντως, οι δύο τελευταίες εμάς τους Έλληνες μας παίρνουν με το καλό.)

Θα δείξει – όπως θα δείξει καί το τί θα κάνουμε εμείς απ’ την πλευρά μας.

. . . . . . . . . . .

Υγ 3: Θέτοντας «Hattusa» στους γκουγκλοχάρτες, μου έβγαλε εκτός απ’ τον αρχαιολογικό χώρο, κι ένα σωρό ξενοδοχεία / σπά με τον ίδιο τίτλο. (Συν κάτι τουρκοεστιατόρια στην αγγλίτσα.)

Το ένα από δαύτα βρίσκεται περίπου στην -κατ’ εμέ- περιοχή της αρχαίας Τροίας – στην άνω αριστερή γωνία του πενταγώνου, δηλαδή λίγο παραπάνω από τον κόλπο του Αδραμυττίου.

Στον ίδιο τον κόλπο, βρίσκεται το εν λόγωι χοτέλ. (Αν καί θά ‘πρεπε να ονομάζεται «Βιλούσα» -το Χιττιτικό όνομα της Τροίας-, κι όχι «Χαττούσα».)

Παρατηρούμε ότι εκεί κοντά (περίπου στα 60 χιλιόμετρα) βρίσκεται η πόλη Μπαλικεσίρ (Παλαιόκαστρον, ή Παλαίκαστρον), όπου υπάρχει αεροπορική βάση της Τούρκ Χαβά Κουβεττλερί, καί απ’ όπου τα τούρκικα F16 παρενοχλούν κάθε τρείς καί λίγο τους δικούς μας αεροπόρους, απ’ την (Νέα) Αγχίαλο, κοντά στον Βόλο. (Το αυτό πράττουν, βέβαια, καί από το αεροδρόμιο της Μπαντίρμα / Πανόρμου, που φαίνεται λίγο βορειότερα.)

Έ, λοιπόν!…

…Δεν είναι σαν αυτή τη φορά να είναι η Τροία, που επιτίθεται στην πατρίδα του Αχιλλέα;;;…

Αντιστροφή του pattern!!!

Καταλάβατε, τώρα, γιατί ψάχνομαι τόσο πολύ με τα μυστήρια στη χώρα των γειτόνων καί «συμμάχων»;

Καταλάβατε, ακόμη, γιατί με νοιάζει τόσο πολύ η κατάκτηση της Άγκυρας καί της Χαττούσας ως μόνιμα τμήματα της Ελληνικής Επικρατείας;

. . . . . . . . . . .

[Άντε, κι ένα καλό, όμως: στον χάρτη φαίνεται καί η κωμόπολη Καρατζάμπεη, με ομάδα στην Γ’ εθνική της τουρκίτσας. Είναι ομάδα του over, γιά όσους παίζουν Στοίχημα. Σίγουρα λεφτά, καί το «σώτο» προσφορά του ημετέρου καταστήματος! lol!!!]

. . . . . . . . . . .

Υγ 4: Καί γιατί, ώ Εργοδότα, δεν σχολιάζεις το τρομερό πρόσφατο δυστύχημα… το έγκλημα με το τραίνο στα Τέμπη;

Προσεχώς.

Θα σας δείξω κι αυτό, που δεν είδε κανείς – διότι τα πάντα γίνονται με συγκεκριμένο σχέδιο, που σκοπεύω να το μπλοκάρω.

Μόνο μία λέξη, προς το παρόν: αντιστροφή.

Επιτέλους! Το κατάλαβαν καί κάποιοι!

α. Εισαγωγή

Από τα ΠΟΛΥ ευχάριστα γεγονότα των ημερών!

Συγκεκριμένα, κάποιοι ακόμη συν-Έλληνες άρχισαν να καταλαβαίνουν τη φάμπρικα των «προφητειών», που διαδίδονται σαν φωτιά σε ξερόχορτα στο Ελληνόφωνο κομμάτι του Διαδικτύου.

Το σχετικό βίντεο της «Αγωγής» (που μου έδωσε την αφορμή της συγγραφής του παρόντος) το ανέδειξε ο Διηνέκης (εδώ), αλλά το αναρτούμε κι εμείς:

. . . . . . . . . . .

Σωστές οι επισημάνσεις! Πλήν όμως, δεν αρκεί να λες ότι οι «προφητείες» είναι ύποπτες (απόλυτα σωστό). Πρέπει καί να εντοπίσεις τη φιδοφωλιά, απ’ όπου εκπέμπονται. Καί να την εξουδετερώσεις!

[Πώς να την εξουδετερώσεις; Με λογικά επιχειρήματα. Καί -το βαρύ πυροβολικό- με γνώση της Ιστορίας!

Τώρα, βέβαια, να προτάξεις (προκειμένου να τον συνεφέρεις) λογικά επιχειρήματα σ’ έναν λαό, που επιμένει να παραμυθιάζεται καί να ΜΗΝ λογικεύεται… εντάξει, δεν συνεχίζω. Μή με βρίζετε, όμως, ως ανεδαφικόν καλαμοκαβαλλημένον· την καλή προπάθεια την έκανα καί την κάνω.]

Ειλικρινά, θα ήταν ανόητο εκ μέρους μου να περιμένω πλήρη ανάλυση από ανθρώπους, που μόλις έκαναν το πρώτο βήμα στο θέμα. Συνεπώς, αναλαμβάνει η αφεντιά μου να σας πεί δυό λογάκια επ’ αυτού.

. . . . . . . . . . .

Κατ’ αρχήν, ξεκαθαρίζουμε ποιές προφητείες είναι γνήσιες (καί οφείλουμε να τις πάρουμε σοβαρώς υπ’ όψιν μας) : αυτές είναι όσες ειπώθηκαν / εγράφησαν σε εποχές, που δεν υπήρχαν ούτε ως υποψία οι «Μεγάλες Δυνάμεις» (αλλά καί κάποιες …μικρότερες) των τελευταίων αιώνων – με την εξαίρεση των όσων είπε ο άγιος Παΐσιος, συν μερικοί ακόμη όντως χαρισματικοί «νεοάγιοι» της εποχής μας (αν μου επιτρέπεται ο όρος).

Αλλά, προσέξτε! Μόνον όσες προφητείες είναι επιβεβαιωμένες, από πλείονες του ενός αξιόπιστους αυτόπτες καί αυτήκοους μάρτυρες! Διότι πχ στον έρμο τον Παΐσιο (εξ ονόματός του, δηλαδή) φορτώσανε τα διάφορα λαμόγια κι ένα σωρό ανυπόστατες «προφητείες», που δεν τις είπε ποτέ.

Ξεκαθαρίζουμε, τώρα, καί ποιές «προφητείες» είναι γιά πέταμα επί τήι εμφανίσει: όσες ξεκινάνε με …προεξαγγελτική παράθεση (πώς το δουλεύω το φιλολογικό, έ; 🙂 ). Παναπεί: «- Ο γνωστός ενός κουμπάρου του κουνιάδου μου, άκουσε κάποτε από κάποιον γέροντα…», κτλ κτλ κτλ. Αυτές, κατ’ ευθείαν στα σκουπίδια.

Να μας πεί, μονάχα, ο γνωστός του κουμπάρου (κτλ κτλ κτλ) αυτός ο «γέρων» (ο οποίος πάντα είναι …σεμνός, καί δεν θέλει ν’ ακουστεί το όνομά του) τί βαθμό έχει στην «υπερεσία» που δουλεύει. Να ξέρουμε πώς να τον προσφωνήσουμε, ώστε να μή φανούμε αγενείς. «Κύριε λοχαγέ», ή «κύριε συνταγματάρχα»; (Ή σκέτο «πράκτορα»; )

Ρέ, άει στα τσακίδια!…

[Εδώ ακριβώς χρειάζεται να ρίξω μήνυμα σε Παλιούρα καί Μάρκο ντέΣάντ, ώστε να σας περιλάβουν αμφότεροι …στερεοφωνικώς, παλιολαμόγια κουμπάροι καί κουνιάδοι καί «γεροντάδες»!!!]

. . . . . . . . . . .

β. Ιστορική αναφορά

Αναφέρω (ιστορικώς καί χρονολογικώς) τις κυριώτερες λαμογίστικες «προφητείες» κατά εποχές – όσο έχω ερευνήσει το θέμα. (Η έρευνά μου συνεχίζεται μέν, αλλά σας δίνω μιά έτοιμη εισαγωγή γιά να ψάξετε κι εσείς.)

. . . . . . . . . . .

i. 1770 – Ορλωφικά

Απ’ όσο έχω μελετήσει το θέμα, δεν διαφαίνεται παρουσία «προφητειών» στην επανάσταση του 1770· αλλοιώς, θα είχαν ενσωματωθεί αυτές στην λαϊκή παράδοση, ως κοινό κτήμα (όπως καί σήμερα). Πιό πολύ φαίνεται πως δούλεψε προπαγάνδα, παρά «προφητείες». Ωστόσο, η αφέλεια των τότε επαναστατημένων ραγιάδων έφτασε να κάνει τραγούδι τις ψεύτικες αυτές ελπίδες:

Ώσπου να ‘ρθεί ο Μόσκοβος, να φέρει το σεφέρι ( = στρατό – δες πχ εδώ)!

Βέβαια, ο Μόσκοβος ουδέποτε κάνει άστοχες καί άκαιρες κινήσεις, ούτε φέρνει σεφέρια σε αποτρελλαμένους· αλλά, άντε να το πείς αυτό στους (μπαϊλντισμένους από τη σκλαβιά) εξεγερμένους ραγιάδες!… Πάντως, αυτές οι φρούδες ελπίδες, ότι τάχαμου θα έρθει το Ξανφόν Γκιένος να μας απελευθερώσει, προέρχονται 1000% από κάποιους κύκλους εντός της Ρωσσίας.

Δεν εννοώ σύσσωμη την ηγεσία της συγκεκριμένης χώρας· διότι, απ’ όσο έχω αναλύσει τη συλλογική συμπεριφορά των Ρώσσων, τέτοιου είδους βρωμιές δεν κάνουν. (Τουλάχιστον, δεν τις κάνουν στον βαθμό, που τις κάνουν οι Αγγλοσάξωνες.) Το (όχι εντελώς σίγουρο, όμως – γιά μένα) συμπέρασμα είναι ότι μάλλον έδρασαν κάποιοι ιουδαϊκοί κύκλοι εντός Ρωσσίας, διότι υπάρχει ισχυρή φημολογία πως οι αδελφοί Ορλώφ ήσαν περιτετμημένοι. (Δυστυχώς, δεν ζή η ακόρεστη σεξομανής Γερμανίδα Αικατερίνη, που …πήρε παραμάζωμα πολλούς ευγενείς της τότε εποχής, να μας το επιβεβαιώσει! lol!!!)

Το αποτέλεσμα ήταν πως ο τότε σουλτάνος εξεμάνη, καί παραλίγο οι Έλληνες να μην υπήρχαμε σήμερα ως έθνος.

Οι Ορλώφ, όμως, δεν έδρασαν μόνοι. Συνεταιράκι τους ήταν κι ένα λαμόγιο, ονόματι Παπάζωλης, ή Παπαζώλης, ή Παπάζογλου. («Παπατζής» θα ήταν πιό ταιριαστό.) Αυτός γέμισε ψέμματα τους ραγιάδες, γιά να εξεγερθούν. Κι όταν ήρθαν τα δύσκολα, την κοπάνησε στους Ρώσσους. (Τί πρωτότυπο γιά τα λαμόγια, να καταφεύγουν γιά προστασία στ’ αφεντικά τους!…)

Συγκρατήστε το γεγονός ότι οι «προφητείες» (αλλά καί η προπαγάνδα) χρειάζονται καί άτομα, γιά να διαδοθούν: πονηρούς (καί χαρτζηλικωμένους) παραμυθατζήδες καί λαμόγια, ή αφελείς καί βλάκες.

Βέβαια, σήμερα με το Διαδίκτυο η ανάγκη γιά πράκτορες σχεδόν εκμηδενίζεται, διότι τη διάδοση εσφαλμένων καί υπόπτων αντιλήψεων την αναλαμβάνουν -με αυτόματο τρόπο- τα προγράμματα των υπολογιστών· τα δέ υπόλοιπα (την άκριτη αποδοχή των ψεμμάτων, δηλαδή), τα αναλαμβάνει η περιρρέουσα αιώνια βλακεία του λαού μας.

. . . . . . . . . . .

ii. «Αγαθάγγελος» καί Παπουλάκος

Ο (Χριστόφορος) Παπουλάκος ήταν ένας αγράμματος φουστανελλοφόρος χωρικός, ο οποίος αργότερα εκάρη μοναχός. (Καί σήμερα έχει αγιοκαταχθεί.) Αυτός, ως μοναχός, εκήρυττε την αντίθεση στους δυτικούς θεσμούς (πχ Βαυαροκρατία) καί τα δυτικά έθιμα (πχ ενδυμασία δυτικού τύπου), περιτρέχοντας όλη την Πελοπόννησο. Ωστόσο, επειδή έλεγε πολλά καί εναντίον του -ξένου- βασιλικού ζεύγους (Όθωνα / Αμαλίας), στο τέλος τον μπουζούριασαν καί τον εξόρισαν.

Η Γουΐκι, όμως παραλείπει (τόσο εδώ, όσο κι εδώ) ν’ αναφέρει ότι ο Παπουλάκος χρησιμοποιούσε στα κηρύγματά του καί τις λεγόμενες «Προφητείες του Αγαθαγγέλου» (σκαναρισμένο πλήρες πρωτότυπο κείμενο εδώ), με τις οποίες έδινε ελπίδες στους ακροατές του ότι νά, τώρα, όπου νά ‘ναι, επίκειται να πάρουμε καί τημΜπόλιν!

Λοιπόν, το κακό δεν είναι ότι ο Παπουλάκος ήταν όντως -καί αναμφισβητήτως- πατριώτης· ούτε το ότι την απελευθέρωση της Κωνσταντινουπόλεως την οραματιζόταν τότε μέχρι καί ο Όθων. (Ναί! Γι’ αυτό τον εξόρισαν οι «Μεγάλες Δυνάμεις», γιά να μην πάρουν τα μυαλά μας αέρα.)

Ούτε το ότι ο Παπουλάκος ήταν αγράμματος.

Ούτε το ότι μέχρι καί ο Ρήγας Φερραίος (ως λέγεται) έβαλε χέρι στο κείμενο, γιά να κολακέψει τον Μέγα Ναπολέοντα καί να δώσει (κι αυτός) ελπίδες στους υπόδουλους Έλληνες.

Αλλά, το κακό βρίσκεται στο ότι αυτό το κείμενο είναι πλαστό.

. . . . . . . . . . .

Ποιός το έγραψε, τότε, καί γιατί;

Λένε (χωρίς να είναι σίγουρο) πως το έγραψε κάποιος ιερωμένος Θεόκλητος Πολυειδής, αποδίδοντάς το σε κάποιον (ανύπαρκτο) ιερομόναχο Αγαθάγγελο, που έζησε κάπου το 1279. Καί πράγματι, η γλώσσα του κειμένου δεν είναι η γλώσσα του 1279. (Μιά ματιά στον Πτωχοπρόδρομο, αρκεί γιά να διαπιστώσουμε την ασυμφωνία.)

Εάν, τώρα, διαβάσουμε το σύντομο άρθρο της Γουΐκι, βλέπουμε πως ο ΘΠ υπήρξε εκπρόσωπος του (Ελληνικού) Διαφωτισμού… πιθανώτατα μασώνος καί άνθρωπος των Δυτικών. Ωστόσο, παραβλέποντας αυτό (που μπορεί καί να μήν ίσχυε), βλέπουμε άλλα δύο δεδομένα, που βγάζουν μάτι:

• Το πρώτο, πως ο «Αγαθάγγελος» γράφτηκε κάπου το 1750.

Χμ… Είκοσι χρόνια πρίν τα Ορλωφικά! (Δεν θα πέφταμε πολύ έξω, αν λέγαμε …19… το 1751, δηλαδή.)

Καί τί μας νοιάζει αυτό;

Εάν ρίξουμε μιά ματιά στην Ιστορία, θα δούμε ότι πάλι καμιά 25αριά χρόνια πρό της κηρύξεως των Σταυροφοριών (1095), είχε ιδρυθεί στην Καμπανία της Γαλλίας …καμπαλιστική σχολή!!!!! Γι’ αυτό μας νοιάζει.

[Αν, όπως αναφέρει η Ιστορία, η καμπαλιστική σχολή ιδρύθηκε το 1070, τότε υποψιάζομαι πως …καθυστέρησε η σύνοδος του Κλερμόν Φερράν, που κήρυξε την έναρξη των Σταυροφοριών το 1095!

Πλάκα-πλάκα, ακριβώς επτά αιώνες μετά το 1070+19 = 1089, έγινε η Γαλλική Επανάσταση – στα 1789. Είπαμε, «αυτοί» έχουν μανία με τις τελετουργίες καί τις επετείους σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους.]

Βλέπετε ότι οι κρατούντες έχουν συγκεκριμένον τρόπο δράσεως: πρώτα η διάδοση της ιδεολογίας, καί μετά η εφαρμογή της από τα πλήθη των κάφρων, που σπεύδουν να την υιοθετήσουν! Στην περίπτωσή μας, δηλαδή, συμπεραίνουμε πως κανένας Ορλώφ δεν έδρασε αυθορμήτως εκείνη τη στιγμή, καί κανενός Παπάζωλη οι ψευτιές δεν προκάλεσαν αυθόρμητη εξέγερση των Ελλήνων μέσα σε λίγους μήνες, από τότε που ειπώθηκαν.

Η προεργασία (γιά τον παραλίγο οριστικό χαμό μας, ως έθνος) είχε γίνει από πρίν.

• Το δεύτερο δεδομένο έχει πάλι να κάνει με τη γλωσσολογική ανάλυση του «Αγαθαγγέλου».

Όχι μόνο δεν είναι του 1279 κείμενο, αλλά δεν είναι ούτε Ελληνικό του 1750! (Ποιός «ιερωμένος ΘΠ», καί θρίχες κατσαρές;!)

Τότε, τί είναι;

Μετάφραση από την Αγγλική… από «σκαρωμένο» κείμενο των «Ελληνιστών» της Οξφόρδης. Αυτό είναι. Αρκεί λίγη «αντίστροφη μηχανική» (εν προκειμένωι, «αντιμετάφραση» προς το πρωτότυπο), γιά να δείς ότι είναι γραμμένο κατ’ αρχήν σε Αγγλική «καθαρεύουσα» (Σαιξπηρική μορφή της γλώσσας), καί μετά μεταφρασμένο αδεξίως σε -ας πούμε- Ελληνική λόγια γλώσσα της εποχής του 1750… αλλά, ταυτόχρονα, που να μπορούν να την καταλαβαίνουν οι αγράμματοι ραγιάδες.

[Δεν θ’ αναπτύξω εδώ το πώς αλληλεπιδρά το μυαλό μας με μιά ξένη γλώσσα, όταν θέλουμε να εκφραστούμε σ’ αυτήν -καί δή, με συγκεκριμένο τρόπο-, όσο καλά καί να τη γνωρίζουμε.

Πάντως, το γενικό σχήμα γιά τους περισσότερους είναι: φτιάχνουμε το σκαρίφημα του κειμένου μας στη δική μας, καί μετά μεταφράζουμε προσεκτικά. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις!… στις οποίες δεν συγκαταλέγονται οι προφεσσόροι της Οξφόρδης του 1750. Βλέπετε, κάθε γλώσσα συμπεριλαμβάνει κι άλλα κολπάκια καί στολίδια, πλήν του λεξικού της· άρα, ουδόλως αρκεί η μετάφραση καί η τήρηση του ύφους.

Ωστόσο, όταν απευθύνεσαι σε αγράμματους φουστανελλοφόρους, δεν υπάρχει περίπτωση να σε μυριστούν – καί τη γλυτώνεις.]

. . . . . . . . . . .

Καί γιατί Οξφόρδη, παρακαλώ; Γιατί στην …Βοϊδοπερασιά; (Μην απορείτε, είναι η μετάφραση του τοπωνυμίου στη δική μας γλώσσα. Όθεν, το αστείο που λέγεται ότι: «- Αυτός τελείωσε τη …βοϊδοσχολή!», δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως τόσο αστείο, πλέον! 🙂 )

Διότι, πρώτον, την Οξφόρδη την ίδρυσαν τα σεσημασμένα φιλαράκια μας, οι Ναΐτες. Οι οποίοι ανέλαβαν (με επιτυχία) καί το μεταφραστικό έργο γιά τα χειρόγραφα των Βενιαμιτών, που βρήκαν στις ανασκαφές τους στα Ιεροσόλυμα. Όθεν, δικαίως καβάτζωσαν καί τις φιλολογικές σπουδές.

Να μας πούν, μονάχα, οι σημερινοί Οξφορδαίοι, πού βρήκαν τα αρχαιοελληνικά κείμενα των «στερεοτύπων» εκδόσεών τους, που χρησιμοποιούν οι φιλόλογοι της καριέρας! Μάλλον, ακόμη καλύτερα… ν’ αναρωτηθούν οι ίδιοι οι εγχώριοι φιλόλογοι, πού βρέθηκαν αυτά τα κείμενα. Διότι, φοβάμαι πως κανείς τους δεν έχει αναρωτηθεί.

Καί δεύτερον, η αγγλίτσα εκείνες τις εποχές ήταν αυτοκρατορία. Συνεπώς, είχε τα σχέδιά της να βγάλει απ’ τη μέση τόσο την Οθωμανική Αυτοκρατορία, όσο καί τους Ρώσσους – με ενεργούμενα καί επικρουστήρες της μπαρούτης εμάς, τα αιώνια θύματα (καί βλήματα).

Θα με ρωτήσει κάποιος: γιατί να το κάνει, μιά που με τα πλοία της έφτανε μέχρι Ινδία καί Κίνα, διεξήγαγε επικερδές εμπόριο, καί γενικώς ήταν θαλασσοκράτειρα; (Αν καί το Σουέζ δεν είχε διανοιχθεί ακόμη.) Η απάντηση είναι πως την ενδιέφερε καί η χερσαία διαδρομή Ανατολής-Δύσης· ο περίφημος (καί τότε, καί παλιότερα, καί σήμερα) Δρόμος του Μεταξιού.

Καταλάβατε, τώρα;

. . . . . . . . . . .

iii-1. Περίοδος 1900-1920

Αυτή η εικοσαετία είναι όντως μία αναγέννηση της νέας Ελλάδας, καί η υλοποίηση πολλών από τα εθνικά μας όνειρα.

Εδώ, ας δείξουμε πρώτα πάλι την κατάσταση: η αγγλίτσα ήθελε να τελειώνει μία καί καλή με την τουρκίτσα, ταυτοχρόνως διαλύοντας τα όποια όνειρα γιά επέκταση προς Ανατολάς της γερμανίτσας.

Στα πλαίσια αυτά, ήθελε (καί βρήκε) πρόθυμους συμπαραστάτες καί συμμάχους πάλι εμάς, που είχαμε πάρει φόρα μετά τη σφαλιάρα του 1897. Καί, παρά τη σφαλιάρα που φάγανε τα αγγλίτσικα σχέδια στην Καλλίπολη (το 1915-16), φαινόταν πως γενικώς η κατάσταση όδευε όπως ελπίζαμε αμφότεροι. (Μετά, βέβαια, άλλαξαν τα βιολιά.)

Ακόμη, η αλήθεια είναι πως τότε είχαμε πολλούς τέκτονες στην Ελλάδα, διότι οι άρρενες απόγονοι των «καλών οικογενειών» της εποχής ήταν (από μόδα) αγγλόφιλοι, κοσμοπολίτες (με νεότητες γλεντημένες στα Παρίσια, με μπανιστήρια στα επί σκηνής χορευτικά ξεβρακώματα της Μάτας Χάρι, καί τα ρέστα), και τέκτονες. Αλλά καί πατριώταροι. (Δεν μπορείς να πείς ότι πχ ο Παύλος Μελάς, ή ο ναύαρχος Κουντουριώτης δεν ήταν πατριώτες! Θα πέσει φωτιά να μας κάψει!)

Συνεπώς, οι ιδέες… η προπαγάνδα, ουσιαστικώς, της αγγλίτσας, διαδιδόταν εύκολα.

Όμως, επειδή ένα σοβαρό κράτος (όπως η αγγλίτσα) έχει καί σοβαρές «υπερεσίες», καί πάντα σχεδιάζει εκ των προτέρων, πάλι παρενέβη καί μας φλόμωσε (συμπεραίνω κυρίως μέσωι εγχωρίων τεκτόνων) στις «προφητείες»…

…οι οποίες συνέκλιναν στο ότι υπήρχε κάποιος «ξανθός ρήγας», που θα έμπαινε μπροστά (ως πολέμαρχος, να ‘ούμ’), καί θα μας …έσωζε. (Κι αυτός!)

Βέβαια, οι αφελείς συμπατριώτες μας της εποχής αυτό το ερμήνευαν είτε ως νεκρανάσταση του Μεγαλέξανδρου (αν καί δεν έπαιξε πολύ αυτή η ερμηνεία), είτε ως νεκρανάσταση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, είτε ως «φωτογράφηση» του δικού μας τότε βασιλιά· αλλά τα λαμόγια καθιστούσαν μάλλον σαφές ότι επρόκειτο γιά τον βασιλιά της αγγλίτσας, κατά Μπάκινγχαμ μεριά…

…από τον οποίο το 1922 πήραμε τ’ @@ του.

. . . . . . . . . . .

Δεν σκοπεύω να σκαλίσω τις υπάρχουσες ψηφιακές βιβλιοθήκες, γιά να βρω εφημερίδες, βιβλία, ή φυλλάδες της εποχής, ώστε να σας δείξω τί κυκλοφορούσε από τέτοιες «προφητο»-ιστορίες στις αρχές του 20ου αιώνα στη χώρα μας. Πάντως τα πράγματα έγιναν ακριβώς έτσι. Καί τότε «προφητείες», καί τότε κανείς δεν ρωτούσε το πόθεν!

Καί, δυστυχώς, σε τίποτε δεν άλλαξε η ευπιστία του λαού μας από τότε.

. . . . . . . . . . .

iii-2. 1900-1920 – ο «Εξαδάκτυλος»

Ώ, ρέ, μάνα μου, πανεθνικό δούλεμα που φάγαμε μ’ αυτόν τον «Εξαδάκτυλο»!…

Οι αφελείς νόμιζαν καί νομίζουν πως πρόκειται (α) γιά «ρήγα» (βασιλιά, παναπεί), που (β) έχει έξι δάχτυλα στα ποδάρια του!… μή υποψιαζόμενοι πως τέτοια σωματική ανωμαλία προέρχεται από ενδογαμίες… με σχεδόν 100% πιθανότητα να υπάρχει ταυτοχρόνως καί ψυχονοητική ανωμαλία στη γκλάβα του λεγάμενου. (Η Φύση ΔΕΝ αστειεύεται.)

Άρα, πού πά’ ρέ Καραμήτρο με ηγέτη ελαττωματικόν; Ά;

[Αλλά, όπως είπαμε, ελάχιστοι συν-Έλληνες σκέφτονται τέτοια πράγματα. Ελάχιστοι συν-Έλληνες σκέφτονται γενικώς… γι’ αυτό μας πήρε καί μας σήκωσε.]

Όμως, επειδή είδαμε τον βρώμικο ρόλο της …βοϊδοσχολής με τον «Αγαθάγγελο», υποψιάζομαι εντόνως πως αυτή τη φορά ξανάβαλε τα …έξι δαχτυλάκια της, καί μας πέταξε στα μούτρα πως πρόκειται γιά ποίημα με έξι δακτύλους – μόνο που δεν το πήραμε χαμπάρι αυτό, εδώ κι εκατό χρόνια τώρα.

Βλέπετε, ο δάκτυλος είναι -επίσης καί- ποιητικό μέτρο (καί αρχαίο, καί νέο) : τάτατα τάτατα τάτατα. Χρησιμοποιείται, δέ, κατά κόρον στα Ομηρικά Έπη:

άνδραμοι έννεπε Μούσαπο λύτροπον

…τέσσερεις δάκτυλοι στη σειρά, στην αρχή της Οδύσσειας! (Ως παράδειγμα.)

Βέβαια, το να σας μιλήσω γιά τα ποιητικά (καί ταυτοχρόνως μουσικά) μέτρα, είναι ολόκληρη ιστορία, καί δεν προτίθεμαι να το πράξω. Αλλά, με λίγο ψάξιμο θα βρήτε αρκετά παραδείγματα, τόσο στ’ αρχαία Ελληνικά, όσο καί σε σημερινά ποιήματα καί τραγούδια.

[Καί μή σας ξεγελάσει η έλλειψη της τελικής συλλαβής, σε μερικά. Αυτή «νοείται» -στο κεφάλι μας- περίπου σαν ηχώ, κι η συγκεκριμένη έλλειψη είναι από τα αγαπημένα κόλπα των ποιητάδων. Δες πχ τη συνέχεια της Οδύσσειας μετά τους πρώτους τέσσερεις δακτύλους:

όςμαλα πόλ-λα (τάτατα τάτα𛰜 – λείπει βραχεία συλλαβή στο τέλος)

Όπως επίσης το κόλπο η τελευταία συλλαβή του δακτύλου να βρίσκεται ως πρώτη στην αμέσως επόμενη σειρά του ποιήματος.

Είπαμε, ολόκληρη ιστορία!

Μπερδεγουέη, στη μουσική παίζει πολύ ο δάκτυλος -καί δή, σε presto– στο τουμπελέκι: μπόμτιντι μπόμτιντι μπόμτιντι.]

Επίσης, η ίδια μετρική ισχύει απάνω-κάτω καί γιά τις ξένες γλώσσες, ιδίως τις Ευρωπαϊκές.

. . . . . . . . . . .

‘Ντάξ’ όλ’ αυτά, αλλά το θέμα μας είναι να βρεθεί ποίημα με έξι δακτύλους… που να λέει / υπονοεί όσα λένε οι (εντός, ή εκτός εισαγωγικών) «προφητείες» (απελευθέρωση Πόλης, καί τα ρέστα). Καί, άπαξ καί το βρούμε, τ’ αποκαλύψαμε το μυστικό!

Αν είναι μονάχα έξι, αυτό σημαίνει πως είτε πρόκειται γιά επίγραμμα (συνήθως σε μνημείο νεκρών ηρώων) :

τάτατα τάτατα τάτατα

τάτατα τάτατα τάτατα

Είτε ποίημα σε μορφή χάϊ-κού (τρείς στροφές με περιεκτικό νόημα – καί τα υπόλοιπα τα αναδημιουργεί η φαντασία μας) :

τάτατα τάτατα

τάτατα τάτατα

τάτατα τάτατα

Πώς είπατε; δεν έχει η Ελληνική ποίηση μορφές χάϊ-κού;

Σοβαρά;

Ώ Τριάς, Θεέ μου,

Πατήρ, Υιός, καί Πνεύμα,

Ελέησον τον κόσμον!

Αναθεωρήστε!

Το θέμα είναι, πως δεν μπορώ να ψάχνω όοοολη την Ελληνική καί την Αγγλική Γραμματεία, να δώ τί στην ευχή εννοούσαν οι …βοϊδοσχολαίοι! (Αν πρόκειται γιά εξαδακτυλικό ποίημα, όπως υποθέσαμε.) Καί, δυστυχώς, ούτε πάει το μυαλό μου σε κάποιο γνωστό (καί σύντομο – ήτοι: επίγραμμα / χάϊ κού) στιχούργημα με θεματολογία «ρήγα», που θα ηγηθεί των Ελλήνων, κτλ κτλ. Όθεν, αν βρεί κάποιος αναγνώστης κάτι σχετικό, είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτος να μας το υποδείξει!

. . . . . . . . . . .

iv. Οι Ψίψιλον

Δεν αναπτύσσω το θέμα, διότι αγριεύω.

Αν καί η όλη παραμυθολογία των Ψίψιλον (γιά την οποία ο αρχιπροωθητής της απειλούσε μέχρι καί με …μηνύσεις στα δικαστήρια όποιον αντέγραφε αυτές τις μαλακίες – κι έβγαζε δικά του σχετικά παραμυθοβιβλία) δεν ανήκει στις γιαλαντζή προφητείες, ωστόσο έδρασε ακριβώς σαν αυτές καί είχε ακριβώς την ίδια αποδοχή. Συνεπώς, οφείλουμε να τη συμπεριλάβουμε τιμητικώς στη σκατολίστα μας.

Το μόνο που θα πω, είναι πως μας νάρκωσε γιά τα καλά επί 40 χρόνια – καί, φαίνεται, όχι μονάχα εμάς, αλλά καί όσους είχαν αναλάβει ένα κομμάτι της ηγεσίας της έρμης αυτής χώρας. Νά, ως παράδειγμα, οι φρεγάτες που έχουμε είναι μισού αιώνα πλέον, καί δεν έχουν ανανεωθεί – διότι κανείς απ’ τους κρατούντες δεν ενδιαφέρθηκε ν’ ανανεωθούν. Προφανώς, καί το ΓΕΝ περίμενε τους Ψίψιλον να επέμβουν· οπότε, σου λέει, τί να ξοδευόμαστε, τώρα! 🙂

Επίσης (καί ως κατά κάποιον τρόπο συμπλήρωμα των «προφητειών», που καίνε τα μυαλά των αγραμμάτων καί των χαζών), η Ψιψιλονο-λογία έκαψε τα μυαλά του πιό ξύπνιου τμήματος της νεολαίας, αυτού δηλαδή που δεν αποβλακώνεται ούτε με ποδόσφαιρο, ούτε με ναρκωτικά, ούτε με κόμματα, αλλά επιμένει να ψάχνει την αλήθεια μακριά από τα καθεστωτικά παραμύθια. Ακόμη καί σήμερα ακούω σοβαρούς ανθρώπους να ισχυρίζονται πως έχουμε «Ανδρομέδιους αδελφούς μας», που «θα μας σώσουν».

[Στη σειρά κι οι Ανδρομέδιοι, παρακαλώ. Προηγούνται άλλοι …σωτήρες!]

Τέλος, έδρασε καί ως κοινωνικό ψυχονοητικό πείραμα ευρείας εφαρμογής, βολιδοσκοπώντας / μετρώντας τη συλλογική συμπεριφορά του Έλληνα, κι ανοίγοντας τον δρόμο γιά την επανεπέλαση των σημερινών γιαλαντζή «προφητειών»… ώστε ν’ αποχαζέψουμε εντελώς.

Πώς είπατε; Δεν ήταν σχεδιασμένα αυτά τα δηλητηριώδη Ψιψιλονο-παραμύθια σε τίποτε μυστικά γραφεία;

Καλά… ό,τι πείς εσύ!…

Αν εκτιμάτε έστω καί στο ελάχιστο τη γνωμάρα μου, η παραμυθολογία των Ψίψιλον βρωμάει «υπερεσίες» των ηπαπάρα, αλλά κυρίως Μπίλντερμπεργκ καί τσιράκια τύπου Σβάμπ. (Ναί, καί πρό 40ετίας δρούσε, κι έκανε τα ίδια. Δεν έχετε δεί τις φωτογραφίες του/της με εγχώριους πρώθυ – τον Παπανδρέου, φερ’ ειπείν; ) Δεν θα σας αναλύσω το σκεπτικό μου,

[…διότι ξεμακραίνουμε πολύ – άντε, όμως, βοήθεια: (α) αυτά τα παραμυθάκια κατά 90% τα έβγαλαν στην κυκλοφορία νεο-Άτλαντες -όθεν καί η αναφορά μου στις «λέσχες»-, καί (β) ξεκινάμε από τον «Πόλεμο των Κόσμων», καί συνεχίζουμε ψάχνοντας γιά το ίδιο παραμυθολογικό σενάριο της τρομερής απειλής / συν τελικώς του σωτήρα «από μηχανής θεού»… δες καί σημερινές μπαρούφες της ειδησεογραφίας με κατάρριψη «ufo’s»]

πάντως κατά ‘κεί που σας υπέδειξα ψάχνουμε τους ενόχους.

. . . . . . . . . . .

v. Βατάτζης

Ψυχονοητικό πείραμα των ημερών μας. Που αποδεικνύει: (α) πόσο εύκολα ξεχνάμε ως λαός (αλήθεια, τί απέγιναν, ώ προφητολάγνοι, ο «Εξαδάκτυλος» κι ο Παλαιολόγος; δέεεεν θα μας σώσουν πιά αυτοί; παραιτήθηκαν; ), καί (β) πόσο ανιστόρητα τούβλα επιμένουμε να είμαστε.

Ο Βατάτζης μπορεί μέν να είχε τρομερές στρατιωτικές επιτυχίες, μπορεί να είχε όραμα γιά ανασύσταση της αυτοκρατορίας σε σωστές βάσεις, μπορεί σήμερα να έχει αγιοκαταταχθεί, αλλά είναι γεγονός πως στις τελευταίες μέρες του έπασχε από επιληψία. Λοιπόν, ειλικρινά: αυτόν θέλετε ν’ αναστηθεί εκ νεκρών καί να μπεί ηγέτης μας; Αν πήτε «ναί», οκέϋ… αλλά, θ’ αναλάβετε καί τις ευθύνες γιά τις όποιες τυχόν αρνητικές συνέπειες!…

Αυτές οι ιστορίες, τώρα, με τον «αναστηθησόμενον» Βατάτζη καί το σπαθί του, που βγαίνει απ’ τη θήκη σ’γά-σ’γά, έχουν προέλευση τις «υπερεσίες» της …τουρκιγιέ, με βοήθεια από λιγάκι πιό …μεσανατολικά. (Διότι οι τουρκαλάδες από μόνοι τους την ψυχολογική ανάλυση -καί δή, του Έλληνα- δεν την «έχουν».)

Ειδικά η αφήγηση που κυκλοφορεί, ότι Έλληνας αξιωματικός μπήκε «ινκόγκνιτο» στην τουρκίτσα, με παρέα αντίστοιχον Τούρκο, καί πήγαν κι είδαν το σπαθί του Βατάτζη κτλ κτλ,

• είτε είναι μπούρδα ολκής (διότι όλο καί κάποιοι θα τους έπαιρναν χαμπάρι – καί μετά, με τα στρατοδικεία, ούτε ψύλλος στον κόρφο τους!…),
• είτε ισχύει· αλλά, τότε, τόσο ο ένας, όσο κι ο άλλος, είναι τέκτονες. (Μόνον σε τέτοια περίπτωση δεν φοβούνται την τιμωρία, καί μπορούν να κάνουν του κεφαλιού τους.)

Καί στις δύο περιπτώσεις, δεν γίνεται δεκτή η ιστορία αυτή. Είτε ως ψέμμα, είτε ως αφήγηση ατόμου (των στοών, αλλά καί μή), που παρατάει θέση ύψιστης ευθύνης καί κάνει κολλεγιές με τον εχθρό. (Άρα, δυνάμει προδότη.)

Ο Βατάτζης ήδη άφησε το ιστορικό του στίγμα ενώπιον των αιώνων της Ιστορίας. Αφήστε τον, λοιπόν, στην ησυχία του, καί κοιτάξτε εσείς να κάνετε άλλο τόσο αξιόλογα έργα, σαν αυτόν.

. . . . . . . . . . .

vi. Επανεπέλαση ψευδών «προφητικών» μύθων

Στις μέρες μας…

…κι ενώι έρχεται με βήμα ταχύ ο Γ’ ΠΠ…

…κι ενώι, ακόμη κι αν δεν ξεκινήσει η πλήρως ένοπλη φάση του Γ’ ΠΠ, επελαύνει ο θάνατος, που σπέρνουν οι «μαύροι» (διατροφική καταστροφή, γιά …να σωθεί το κλίμα!!!!!)…

…στο Ελλάντα πυκνώνει ο παραλογισμός.

Σχεδόν οι πάντες πουλάνε τρέλλα, θράσος, ύβρεις… αλλά, δυστυχώς, έχουν βρεί πρόθυμους «αγοραστές». Σε κάθε τομέα. Θες πολιτική; θες θρησκεία; θες οικονομία; θες δικαιοσύνη; Παντού!

Στα πλαίσια της αγάπης μας γιά την πατρίδα, λοιπόν, αλλά καί στην παραδοσιακώς ανεπιφύλακτη αποδοχή του λαού μας γιά την Ορθοδοξία, βρίσκονται διάφοροι πονηροί καί ξεσαλώνουν εις βάρος μας με διασπορά «προφητειών». Όθεν, έχουμε τόσο μιά βροχηδόν επανάληψη των κλασικών μοτίβων («αναστηθησόμενος», «ξανθός ρήγας», «θα πάρουμε τημΜπόλιν», «το Ξανφόν Γκιένος»), όσο καί νεοφανείς ανοησίες – κυρίως εκφοβιστικές, γιά λοιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς, κτλ.

[«- Ποιά ‘κτλ’, ρέ Εργοδότη; Δεν σου φτάνουν τα προηγούμενα;»

Έ,πώς;! Φτάνουν καί παραφτάνουν! Αλλά, πολύ φοβάμαι πως θα βγούν καί προφητείες …γιά την Εφορία! lol!!!]

Ο μέσος ταλαιπωρημένος σημερινός Έλλην δεν προλαβαίνει να φιλτράρει τη νοητική βρωμιά που τον λούζει· δεν προλαβαίνει καλά-καλά να ενημερωθεί, καί τού ‘ρχεται καί η επόμενη κεραμίδα κατακέφαλα. Βλέπεις, δεν είναι μονάχα τα πρακτοράκια (καί οσονούπω καί η Τεχνητή Νοημοσύνη) που αλωνίζουν το Ελληνόφωνο Διαδίκτυο με «προφητείες», έχουμε καί μή «προφητικές» πηγές διασποράς ψευδών, κυρίως απ’ έξω. (Τα εγχώρια λαμόγια δεν είναι τόσο καλοί ψεύτες.)

«- Το κλίμα καταστρέφεται!», «- Αν δεν κάνετε εμβόλιο, θα σας πέσουν τα μαλλιά, τα δόντια, καί -αλοίμονο!- θα μαραθεί καί θα πέσει καί το πουλί σας!», «- Οι αγελάδες κλάνουν!», «- Τα σκουλήκια είναι μεζές αξιοζήλευτος!»… (Κι αναρωτιέμαι, αν μιλούσαν οι μυίγες, τί θα μας υποδείκνυαν να φάμε ως λιχουδιά! Καρα-lol!!!) «- Μας την πέσανε οι εξωγήϊνοι!» (Τί μας λέτε; σοβαρά; Θα παραπονεθούμε στους Ανδρομέδιους!) Κι άλλα πολλά παρόμοια, ών ούκ έστι τέλος.

Δεν τελειώνει η νοητική ζαλούρα του Έλληνα από τέτοιον καθημερινό βομβαρδισμό, αλλά τα «καλά» ουδεμία «προφητεία» μας τα είπε – κι αναρωτιέμαι γιατί.

. . . . . . . . . . .

Επίλογος – τα ωραία!

Τα ωραία, που θά ‘θελα όσο τίποτε να τ’ ακούσω από πραγματικούς προφήτες, είναι το να καρφώσουμε τα μάτια καί την καρδιά του δράκου με το κοντάρι του Άη-Γιώργη.

Δώστε βάση!

Συγκεκριμένα, πρέπει να στηθεί οριστικώς η Ελληνική Σημαία σε:

• Άγκυρα / Χαττούσα (ναί, μέσα στον αρχαιολογικό χώρο).
• Στον ναό (ροτόντα) των Ναϊτών, στο Σίτυ του Λονδίνου, με τους δέκα νεκρούς Ναΐτες ιππότες. (Ρέ, ποιούς «ιππότες»; συμβολικό γιά τους δέκα βασιλείς της Ατλαντίδας είναι!)
• Στην Οξφόρδη καί το Κέημπριτζ.

Τότε, καί μόνον τότε θα έχει επέλθει το τέλος τόσο του Ελληνο-Τρωϊκού πολέμου, όσο καί του Ελληνο-Ατλαντικού. Καί το τέλος της καταστροφής του μυαλού του Έλληνα, είτε από γιαλαντζή «προφητείες», είτε από άλλης μορφής νοητικά δηλητήρια.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Πλάκα θά ‘χει, να βγούν οι Οξφορδαίοι με τον «Εξαδάκτυλο» …προφήτες από σπόντα!!!

Βλέπετε, τώρα τελευταία έχουν σκάσει μύτη διάφορες εικόνες καί φωτογραφίες, φτιαγμένες από Τεχνητή Νοημοσύνη. Οι οποίες διακρίνονται από τις φυσικές, επειδή οι απεικονιζόμενοι άνθρωποι έχουν …έξι δάχτυλα σε κάθε χέρι!!! (Δες εδώ αντιπαραδείγματα κακοτεχνίας της ΤΝ στα ανθρώπινα χέρια.)

Τελικά, το Μάτριξ αποδεικνύεται πως διαθέτει καί χιούμορ!

Υγ 2: Στο πύρ της επανεπελάσεως των ανοησιών καί των ψευδοπροφητών, έριξαν βενζίνη τόσο οι πρόσφατες δημόσιες εμφανίσεις της οικογένειας του Κοκού (στην κηδεία του τελευταίου), όσο καί οι Ρώσσοι. (Ναί!)

Αυτούς τους τελευταίους τους συμφέρει να μη σταθούμε στη μέση, όσο θα τσακώνονται με τους Δυτικούς – διότι θα έχουν ένα εμπόδιο παραπάνω ν’ αντιμετωπίσουν. Άρα, τους συμφέρει ν’ αποβλακωθούμε καί ν’ αδρανήσουμε, περιμένοντας την «από μηχανής» βοήθεια· έστω, γιά όσο διαρκέσει ο Γ’ ΠΠ.

Αστρολογικά ερωτήματα

Κάπου είχα διαβάσει πως, από αστρολογική άποψη, «υπεύθυνη» γιά το πολυάριθμο θανατικό των Α’ καί Β’ ΠΠ ήταν η ταύτιση (σύνοδος) Ποσειδώνα καί Πλούτωνα, η οποία άρχισε κάπου το 1892 καί έβαλε τη «σφραγίδα» της στις γεννήσεις εκείνων των (μετέπειτα) ετών.

Φυσικά, γιά όποιον ξέρει Αστρολογία, είναι γνωστό ότι οι θέσεις καί οι γωνιακές σχέσεις των εξωτέρων πλανητών αργούν να μεταβληθούν (μιά που ο τροχιές αυτών των πλανητών είναι μακροχρόνιες), οπότε είναι περισσότερο χαρακτηριστικά μιάς ολόκληρης γενιάς, παρά ενός καί μόνον ατόμου. (Την ατομική συγκρότηση του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά τη διαμορφώνουν οι εσώτεροι πλανήτες.)

Βέβαια, στον παραπάνω ισχυρισμό υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις:

• Η σύνοδος Ποσειδώνα καί Πλούτωνα είναι ελεγκτέον κατά πόσον είναι απαραιτήτως κακή.
• Δεν την πληρώσαν όλοι, όσοι την είχαν στον γενέθλιο χάρτη τους.
• Το αντίθετο του παραπάνω: την πληρώσαν καί καμπόσοι που δεν την είχαν, πχ παππούδες 80 ετών το 1945 (άρα, γεννημένοι το 1865).
• Καί, το κυριώτερο: δεν την πληρώσαν όλα τα κράτη.

. . . . . . . . . . .

[Προσθήκη μετά τη δημοσίευση του άρθρου:

Ακόμη μία αντίρρηση (μεταφυσικής χροιάς), είναι πως το 1892 ο πλανήτης Πλούτων δεν ήταν ακόμη γνωστός. Τί σημαίνει αυτό;

Λέγεται πως, γιά να επιδράσει ένας πλανήτης με τις δικές του ενεργειακές «αποχρώσεις» επάνω στην ανθρωπότητα, η ανθρωπότητα πρέπει να τον γνωρίζει σε συνειδητό επίπεδο. Άρα, ο πλανήτης επιδρά (με τον δικό του τρόπο) μετά την επιστημονική -δηλαδή, την αναμφισβήτητη- ανακάλυψή του.

Μάλλον ισχύει, διότι:

• η επαν-ανακάλυψη του Ουρανού έφερε επαναστάσεις,
• η επαν-ανακάλυψη του Ποσειδώνα έφερε τη φωτογραφία καί τον κινηματογράφο,
• η επαν-ανακάλυψη του Πλούτωνα έφερε την πυρηνική ενέργεια.

Άρα, ο (επαν-ανακαλυφθείς το 1930) Πλούτων έπαιξε κάποιον ρόλο μονάχα στον Β’ ΠΠ, ειδικά στο τελείωμά του.]

. . . . . . . . . . .

Ειδικά επάνω στο τελευταίο ερώτημα, έχουμε να παρατηρήσουμε ότι έγινε ο κακός χαμός στην Ευρώπη…

[…εκτός από Ελβετία / Ισπανία / Πορτογαλία, καί τίποτε κρατίδια στύλ Λιχτενστάϊν καί Ανδόρρας – τα περισσότερα από τα προαναφερθέντα ν’ αποτελούν μεταπολεμικώς «πλυντήρια» χρήματος· τυχαίο;…]

…μέχρι τέρμα ανατολικά, στην Ιαπωνία. Αλλά στον Νότο καί στην Αμερικανική ήπειρο δεν κουνήθηκε φύλλο.

. . . . . . . . . . .

Στις ημέρες μας, πάλι, βλέπουμε να γίνεται ο κακός χαμός στην Ουκρανία, να ξύνονται στη γκλίτσα της Αρκούδας διάφορα άλλα κράτη (πάλι στον Ευρωπαϊκό Βορρά), αλλά ο Ευρωπαϊκός Νότος (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Μάλτα, Κύπρος – καί, δυστυχώς, καί η τουρκίτσα) μάλλον να είναι στην απέξω. Όπως καί η Αφρική με τη Νότια Αμερική, που φαίνεται πως πάλι δεν τραβάνε κανένα ζόρι (καί άριστα πράττουν!) να συμμετάσχουν στους όποιους καυγάδες Ευρωπαίων κι ηπαπαραίων.

Οπότε, αναρωτιέσαι το γιατί. Γιατί δεν τους έπιασαν καί δεν τους πιάνουν οι κακές όψεις της Αστρολογίας τους μή συμμετέχοντες; Στον Άρη ζούν αυτοί;

Το παραπάνω τελευταίο ερώτημα (γιά το ποιά κράτη την πλήρωσαν στους Α’ καί Β’ ΠΠ) το απάντησε επιτυχώς η Γραμματέψ, λέγοντας πως προφανώς ρόλο παίζουν τα γενέθλια ωροσκόπια των κρατών, που έγιναν θερινά, διότι δεν υπάρχει άλλο αστρολογικό αίτιο να βασιστούμε.

(α) Άρα αν θέλουμε καί σήμερα να δούμε ποιό κράτος θα (ξανα)κατεδαφιστεί σε οικόπεδο κατά τον Γ’ ΠΠ (γιά να μήν πληρώνει ΕΝΦΙΑ! lol!!!), δεν έχουμε παρά να δούμε τα γενέθλια ωροσκόπια των πιθανών μελλοντικώς συμμετεχόντων. (Συνθήκες ιδρύσεως, ενοποιήσεις, κτλ κτλ.)

(β) Επίσης: Ο Παλαιός σας έχει κατ’ επανάληψη μιλήσει γιά αστρολογικά «παράθυρα ευκαιρίας», όπως καί γιά αστρολογικά «κλειδώματα / τα κεφάλια μέσα». Καθώς καί το πότε επισυμβαίνουν αυτά.

(γ1) Τέλος, η αφεντιά μου σας έχω πεί ότι επάνω στον χάρτη της Ευρώπης υπάρχουν «ζωγραφισμένα» ζώδια αρχαιόθεν, τα οποία ακολουθεί η πορεία του «σιωνιστικού πύθωνος». (Θυμάστε; εδώ.)

(γ2) Ακόμη, σας έχω πεί να χρησιμοποιείτε καί τους «ματριξιανούς» αριθμούς, διότι η Αστρολογία είναι μάλλον ατελές εργαλείο. (Γιά την ακρίβεια, δεν είναι ατελές· απλά περιορίζεται στο αιθερικό πεδίο. Τα Μαθηματικά του Μάτριξ είναι υπόθεση του αιτιατού πεδίου, δηλαδή του επόμενου πεδίου πιό πάνω.)

Νά, γιά παράδειγμα στα σχόλια του παρόντος ιστολογίου γράφτηκε πως, στις 8 Ιανουαρίου 2023 καί γιά πρώτη φορά ξανά από τις 6 Φεβρουαρίου 1832 (ενθρόνιση Όθωνα), η Ελλάδα δεν έχει βασιλιά εν ζωήι (ενεργό, ή τέως). Σωστό – κι έξυπνη παρατήρηση! Άσχετο αν δεν μίλησα τότε, γιά να μη μπλέξουμε σε συζητήσεις πέρα από το θέμα του άρθρου.

Ωστόσο, η περίοδος αυτή είναι σχεδόν ακριβώς 191 χρόνια (κλεισμένα τα 190, όχι συμπληρωμένο το 191ο)… πράγμα που σημαίνει (περίπου) 19*10. Δηλαδή, ο Μετωνικός κύκλος του πεπρωμένου επί δέκα φορές. Τα βλέπετε τα ματριξιανά Μαθηματικά, πώς ξανασκάσανε μύτη;

. . . . . . . . . . .

Τί σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Γιατί σας τα ανέφερα;

Πολύ απλά: σημαίνουν πως, αν πλακωθούμε στην εύρεση επακριβών χρονολογικών / ημερολογιακών δεδομένων (συνθήκες ιδρύσεως κρατών, του ΝΑΤΟ, κτλ κτλ), καί καπάκι πλακωθούμε στους υπολογισμούς, μπορούμε κάλλιστα να προβλέψουμε ποιόν θα πάρει καί θα σηκώσει στον Γ’ ΠΠ…

…καί δεν έχουμε ανάγκη καμμία θολή (καί φτιαχτή από τις «υπερεσίες») «προφητεία».

Ούτε από τον ναρκωτικό εφησυχασμό ανοησιών, του τύπου «θα πάρουμε τημΜπόλιν», θα έχουμε ανάγκη. (Με τί στρατό καί τί Έλληνες θα την πάρουμε, μωρέεεεε;;;…)

Καί μόνον με την Αστρολογία να δουλέψουμε, φτάνει να βρούμε ό,τι θέλουμε. (Θυμίζω, ότι υπάρχουν καί οι άλλες δύο Αστρολογίες, των απλανών αστέρων καί των αστεροειδών.)

Τώρα, βέβαια, άμα κανείς πλακωθεί συνδυαστικώς καί στην Κινέζικη Αστρολογία, ή όποια άλλη πλήν Ελληνικής, συν εκείνα τα ωραία τα Κινέζικα μαντικά του Παλιούρα, θα βρεί θησαυρό πληροφοριών!

. . . . . . . . . . .

Τί σας τα είπα όλ’ αυτά, έ;

Γιά να πλακωθήτε στη δουλειά, σας τα είπα! Εννοείται, όσοι κι όσες σκαμπάζετε από τέτοια θέματα, καί έχετε την ευχέρεια αυτή την εποχή.

Μην περιμένετε να κάνουν κι αυτή τη δουλειά γιά χάρη σας τα εδώ «υποζύγια» του παρόντος ιστολογίου.

Αν ήταν να τα κάνουμε όλα εμείς, τότε θα παίρναμε καί τημΜπόλιν μόνοι μας… καί δεν σας θα τη δίναμε μετά! Θα την κρατούσαμε γιά πάρτη μας· καί θα τρώγαμε μόνοι μας τα γλυκά των ζαχαροπλαστείων του πεζοδρόμου Ιστικλάλ, καί θα σας αφήναμε εσάς να κοιτάζετε από μακριά! 🙂

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ 1: Θυμίζω πως δεν υπάρχει χρόνος.

Τα γεγονότα έρχονται κατά πάνω μας με ταχύτητα καί ορμή τσουνάμι… κι εμείς είμαστε μακάριοι στην παραλία, στις απλώστρες, κι αγναντεύουμε τη θάλασσα ξύνοντας τ’ αχαμνά μας. Αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση στο σημερινό Ελλαδιστάν – δυστυχώς.

Αν δεν δραστηριοποιηθούμε όλοι μας, εσύ, εγώ, ο παρακάτω, ο καθένας, πώς μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες;

Ειδικά από τους νέους, περιμένω πολλά· ας μην κάθονται όλη μέρα στα «σόσιαλ μήντια», χαζεύοντας «βυζγιά» καί μπούτια. Χρειάζονται κι αυτά, δέ λέω (διότι κάποια στιγμή οδηγούν στο να γεννηθούν Ελληνόπουλα!), αλλά χρειάζονται κι άλλα – που έχουν ΑΜΕΣΗ προτεραιότητα.

Υγ 2: Με την Αστρολογία, αρκετοί προβλέπουν (επιτυχώς) πολέμους, οικονομικές καταρρεύσεις, κτλ, όσον αφορά τον χρόνο. Αλλά δεν προβλέπουν καί τον χώρο.

Εδώ, με τις συμβουλές που δώσαμε, εξειδικεύουμε. Βρίσκουμε καί τον χώρο. Διότι, κατά 99%, δεν θα πιάσει όλον τον πλανήτη ο Γ’ ΠΠ.

Τέως …σκήπτρο!

Το πήρα στην πλάκα, διότι όντως είναι γιά (πολλά) γέλια το όλο θέμα.

Λέω, γιά το εσχάτως προκύψαν πακέτο-delivery:

• σκήπτρο του τέως,
• στέμμα του τέως,
• φέρετρο του τέως,
• καταγωγή μαϊμού-Παλαιολόγειος του τέως,
• αμάξι του τέως (ίσως καί ΚΤΕΟ του τέως),
• μούσια (κυριολεκτικά) του διαδόχου του τέως…
• κτλ του τέως.

Τεκμηρίωση: εδώ (το ορίτζιναλ Πυροβολικό με βλήματα των 155 mm! 🙂 ), κι εδώ (ο όλμος 🙂 ).

Σιγά μην κάτσουμε τώρα ν’ αναλύσουμε τί σημαίνουν συμβολικώς τα Κ κεφαλαία του σκήπτρου, σαπού κοιτάν’, πόσα είναι, κτλ κτλ. Έχουμε καί σοβαρές δουλειές να κάνουμε. Δεν θ’ ασχοληθούμε με ανοησίες ανθρώπων, που δεν καταλαβαίνουν ποιό είναι το αυθεντικό σκήπτρο του πάλαι ποτέ Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου (το οποίο, σιγά μή σώθηκε μέχρι την εποχή μας!), καί ποιό έδωσαν οι οικείοι του Κοκού στον χρυσοχόο «παραγγελιά» με όποιες παραστάσεις ήθελαν επάνω του.

Θα ήταν ντίπ γιά τα πανηγύργια καί τα κλαρίνα η φάση, παρεκτός από ένα πράγμα – που το σκέφτηκα εκ των υστέρων.

. . . . . . . . . . .

Σας έχω πεί παλιότερα, πως οι ισχυροί του πλανήτη (πλούσιοι / εξουσιαστές / λοιποί, πχ μεγαλοπαπάδες…) έχουν ο καθένας κι από έναν αποκρυφιστή από κοντά. Όχι μονάχα να του λέει το μέλλον, αλλά να τον κάνει ακόμη ισχυρώτερον (μαθαίνοντάς του τα απαραίτητα κόλπα) – ώστε να επιβάλει στους πάντες τη θέλησή του χωρίς αντιρρήσεις.

Παλιά δουλειά αυτή, από αιώνες. Επίσης, εκτός από αποκρυφιστές κοντά στους ισχυρούς (πχ Καλλιόστρο), υπάρχουν καί «μαγικά» αντικείμενα. Γιά παράδειγμα, (φαινομενικώς «αθώοι») πίνακες ζωγραφικής, όπως -ως λέγεται- η «Γέννηση της Αφροδίτης» του Μποτιτσέλλι.

Στον οποίο πίνακα, άλλα («μυητικά», ξέρω ‘γώ) έβλεπαν οι Μέδικοι, κι άλλα ο κοσμάκης.

. . . . . . . . . . .

Σας έχω πεί, επίσης, ότι αν βρίσεις κάποιον ισχυρό, σιγά μην κάτσει ν’ ασχοληθεί μαζί σου – ακόμη κι αν τον αποκαλέσεις ξέρω ‘γώ πρεζάκια, ή αδερφή. (Πολύ που ενοχλείται μ’ αυτά η Σβάμπαινα, ξέρετε…) Αν, όμως, έστω τολμήσεις να πείς δημοσίως «ο Τάδε, ο αποκρυφιστής», θα σε πάρει καί θα σε σηκώσει.

Επειδή, όμως:

• πάνω απ’ όλα καί όλους είναι η Ελλάδα,
• η πρόσφατη δημόσια υπερπροβολή του Κοκο-σογιού καί οι (κρυμμένοι, ή όχι) συμβολισμοί της δημόσιας παρουσίας του άπτονται λίαν σημαντικών καί λεπτών εθνικών θεμάτων της Ελλάδας (κι όχι του Πακιστάν),

εγώ ΤΟΛΜΩ καί ρωτάω:

• Ποιοί ήταν οι -κατά καιρούς- δίπλα στην τέως βασιλική οικογένεια αποκρυφιστές; (Ονοματάκια, παρακαλώ!)
• Ποιών «σχολών»; (Αν καί γνωρίζω πως όλοι οι εδώ βασιλείς ήταν τέκτονες. Εννοώ, παραπάνω «σχολών». Πώς τελειώνεις Φυσικό καί μετά Μαθηματικό καί μετά Πληροφορική; Έ, αυτό! 🙂 )
• Έχουν σχέση σήμερα με το σόϊ του τέως τίποτε ιουδαίοι, ως «σύμβουλοι» αυτών των θεμάτων, μιά που το σόϊ αυτό έχει συγγενέψει με ιουδαίες;
• Κι αν ναί, πού το πάνε;
• Κι αν ναί (δίς), πού σκοπεύουν να ΜΑΣ πάνε, ως λαό;

[Διότι, ναί μέν, στην πλειοψηφία μας είμαστε Ζά πιστοποιημένα με ISO, αλλά τις σφαλιάρες που τρώμε, δεν τις αξίζουμε. Τις τρώμε αδίκως.

Αν εμείς τρώμε δικαίως ματσούκι, τί να πούνε, τότε, καί οι γερμαναράδες κι οι ηπαπαραίοι! Ή οι τουρκαλάδες! Απ’ αυτούς δεν έπρεπε να έχει μείνει ούτε φωτογραφία!]

. . . . . . . . . . .

Αυτά!

Προσωπικώς, δεν περιμένω απαντήσεις, διότι ξέρω ότι δεν θα τις λάβω. Αλλά ούτε καί με νοιάζουν κιόλας. Απλώς, όλη αυτή η φασαρία με τους πιθανούς συμβολισμούς ενός διακοσμημένου παλουκιού, μ’ έβαλε σε υποψίες πολύ άσχημες γιά το μέλλον της χώρας μας.

Εσείς οι υπόλοιποι, στο εξής να σκεφθήτε χιλιάδες φορές το τί βρωμιά μπορούν να κρύβουν αυτές οι ιστορίες με τημΜπόλιν καί τον «αναστηθησόμενο» βασιλιά, καί τις προφητείες, καί τα σκήπτρα, καί τους Αγγλοσάξωνες / ηπαπαραίους «φίλους» καί «συμμάχους» μας.

Άντε στα σιχτήρια, τώρα, με το …έπος της…«Τεωσβασιλειάδας»! Αρκετά κράτησε.

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Η καυτερή πιπεριά στην αρχή είναι ένδειξη του πόσο σημαντικό θεωρώ το άρθρο. Με την έννοια, του πόσο θα μπεί στη μύτη (ή σε άλλο σωματικό άνοιγμα) μερικών-μερικών.

Γιατί το 2030; Φοβούνται κάτι;

Εισαγωγή

Εάν παρακολουθείτε την «συνομωσιολογική» ειδησεογραφία (το αναγνωστικό μου κοινόν σαφώς απαντάει καταφατικώς!), τότε θα γνωρίζετε γιά κάτι «Ατζέντες 2030», γιά κάτι «δεν θα έχετε μήτε το βρακί σας, αλλά θα είσαστε ευτυχείς!»… καί, γενικώς, γιά κάτι παρόμοιες αηδίες, που συναποτελούν το όραμα ( ; ) κάποιων γιά την ανθρωπότητα, εν όψει της μεθεπόμενης δεκαετίας, το καλούμενο «Μεγάλη Επανεκκίνηση». (Ουσιαστικώς, πρόκειται γιά νέα ναζιστικού τύπου στρατόπεδα συγκεντρώσεως καί γιά μελλοντικούς ομαδικούς τάφους· αυτό είναι το συγκεκριμένο «όραμα».)

Επίσης, θα έχετε παρατηρήσει ότι οι εξελίξεις έχουν πλέον επιταχυνθεί τόσο πολύ, ώστε δεν προλαβαίνουμε ούτε κάν να ενημερωθούμε γι’ αυτές!

Τέλος, είναι φανερό στους πάντες (πλήν Ζών) ότι πλησιάζει με υπερηχητική ταχύτητα ο Γ’ ΠΠ.

Όμως, γεννάται το ερώτημα…

…καλύτερα, γεννιούνται κάμποσα ερωτήματα:

• Γιατί το 2030, κι όχι τώρα;
• Αφού τεχνολογικώς μπορούν να επέλθουν τώρα οι αλλαγές του «οραμάτος» της «Μεγάλης Επανεκκίνησης». Ή, μήπως, δεν μπορούν;
• Έστω, όμως, ότι μπορούν όχι τώρα, αλλά σε δυό-τρία χρόνια, επειδή οι κοινωνίες δεν προσαρμόζονται αμέσως. Γιατί όχι πχ (μέχρι) το 2026-27, αλλά ντέ καί καλά το 2030;
• Αν δεν μπορούν με τίποτε πρίν το 2030, γιατί όχι μετά το 2030; Μήπως βιάζονται οι κρατούντες, μή χάσουν κάτι… καί τί;
• Άρα, μήπως το 2030 είναι ορόσημο γιά κάτι, που δεν βλέπουμε;

Στα παραπάνω ερωτήματα, θα επιχειρήσω να δώσω ένα σύνολο τολμηρών απαντήσεων.

Όχι επειδή καλπάζει η φαντασία μου· αλλά, επειδή υπάρχουν στέρεα δεδομένα γιά να στηριχτούμε… αν καί ο ταλαίπωρος καθημερινός άνθρωπος ούτε τα γνωρίζει αυτά τα δεδομένα, ούτε θα τους έδινε ποτέ του σημασία, ακόμη κι αν τα γνώριζε. (Προέχει το να πληρώσει τους λογαριασμούς του καί να βρεί το φαγητό του της ημέρας. Πού να ενδιαφερθεί γιά πνευματικές αναζητήσεις! Δυστυχώς.)

Ωστόσο, τα ξετρυπώνω εγώ – αν καί πολύ φοβάμαι πως, σε τέτοια ψαξίματα, τις περισσότερες φορές έχουν προηγηθεί «αυτοί».

[Κι όχι, είπαμε, επειδή είναι τόσο μάγκες· αν καί δεν τους υποτιμώ καθόλου. Αλλά, κυρίως επειδή έχουν στη διάθεσή τους μή προσβάσιμη σήμερα -στους κοινούς θνητούς- βιβλιογραφία, από τα τσουρνεμένα βιβλία των αρχαίων ημών καί άλλων λαών.]

. . . . . . . . . . .

α-1. Πάν – ναί, υπάρχει!

Θυμάστε που σας έχω πεί (αρκετές φορές) πως υπάρχει καί πλανήτης πέραν του Πλούτωνος, ο Πάν;

Όπως σας έχω δείξει (επίσης αρκετές φορές) ότι οι αρχαίοι ημών τον σημείωναν (ως προς θέση από Ήλιο καί κλίση άξονα!) στο αλφάβητό μας με το σαμπί.

Θυμάστε που σας έχω εξηγήσει (αρκετές φορές – πχ εδώ) την αιτιολογία του συμβόλου του Πανός; Όντως, πρόκειται γιά τον «ερμητικό βρασμό» του τρίτου ερμητικού στοιχείου, των «κεραιών του πνεύματος».

Θυμάστε που σας έχω πεί πως ο εξώτατος πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος, ο πέρα από τον Πλούτωνα, ο Πάν, θα επαν-ανακαλυφθεί (α) πρίν τον Ήφαιστο, καί (β) το 2036;

Διότι η σειρά των επαν-ανακαλύψεων των πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος των πέραν του Κρόνου, (α) είναι αυστηρά καθορισμένη…

(…«ανερχόμενο φίδι»:

1: Ουρανός, 2: Ποσειδών, 3: Πλούτων, 4: Πάν, 5: Ήφαιστος…)

…καί (β) διέπεται από πολύ συγκεκριμένες σχέσεις χρονικών αποστάσεων, όπως ακριβώς υπαγορεύουν οι καμπές του «φιδιού».

Επομένως, εάν κάνουμε τους υπολογισμούς μας, βρίσκουμε το 2036 ως έτος επαν-ανακαλύψεως του πλανήτη Πανός.

. . . . . . . . . . .

α2. Οι υπολογισμοί

Όμως, το 2036 έχει 366 μέρες! Άρα δεν αρκεί να πούμε «μέσα στο 2036», πρέπει να υπολογίσουμε με ακρίβεια ημέρας. (Θα δήτε παρακάτω το γιατί.)

Μπορούμε;

Ναί, μπορούμε.

Πώς, όμως, υπολογίζουμε;

Απλούστατα: οι ήδη καταγεγραμμένες επαν-ανακαλύψεις των Ουρανού / Ποσειδώνος / Πλούτωνος μας δίνουν τον κλασματικό λόγο των κομματιών του «φιδιού». (Αν καί στο μάλλον πρόχειρο σχήμα που παρέθεσα, δεν φαίνεται καλά η αντιστοιχία.) Άρα, με καναδυό πολλαπλασιασμούς ακόμη, βρίσκουμε αυτό που θέλουμε.

Συνεπώς, προκύπτουν οι ακόλουθοι πίνακες:

. . . . . . . . . . .

i. Πίνακας με βάση μόνον τα πραγματικά στοιχεία

Ετούτος εδώ περιέχει τις «επίσημες» ημερομηνίες των (επαν)ανακαλύψεων, όπως τις δίνει η Γουΐκι. Οι διαφορές (σε ημέρες) ανάμεσα στις 3 ανακαλύψεις δίνουν λόγο λίγο μεγαλύτερο της τετραγωνικής ρίζας του φ ( = 1.618), καί το τελικό αποτέλεσμα δείχνει την 15η Απριλίου 2036.

Ωστόσο, οι επανανακαλύψεις αυτές δεν ήταν στρωμένες με τριαντάφυλλα: ο μεν Χέρσελ έγραψε πως ανακάλυψε κομήτη, όχι πλανήτη (τον Ουρανό), με τον πλανήτη Ποσειδώνα έγινε τουρλουμπούκι (κι ακουστήκαν καί μερικά καντήλια – ναί, τα συνηθίζουν κι οι επιστήμονοι αυτά!), καί τέλος τον Πλούτωνα τον είχαν ξαναφωτογραφήσει κάπου το 1909… αλλά δεν τον πρόσεξε κανείς τότε!

Ακόμη, παρατηρούμε πως η ανακάλυψη του Ποσειδώνα έγινε επάνω στην φθινοπωρινή ισημερία του έτους εκείνου (δες πχ εδώ). Άρα, αναρωτιόμαστε μήπως οι ανακαλύψεις έγιναν σε διαφορετικές ημερομηνίες από τις «επισήμως» ανακοινωθείσες, μήπως παρενέβησαν τίποτις μασωνο-αντιλήψεις των επιστημόνωνε καί τις φέραν στα νερά τους… καί μήπως εμείς ψάχνουμε βασιζόμενοι σε ψεύτικα δεδομένα.

Βάλε καί το ότι ο Χέρσελ έκανε ανακοίνωση στις 26 Απριλίου 1781 (δηλαδή, 44 μέρες μετά την ανακάλυψή του), άρα σε ποιά ημερομηνία πρέπει να στηριχτούμε γιά υπολογισμούς; στην ανακάλυψη, ή στην ανακοίνωσή της;

Εν πάσει περιπτώσει, το πρώτο σίγουρο συμπέρασμά μας είναι ότι οι χρονικές αποστάσεις έχουν (θεωρητικώς) λόγο τον «ρίζα φ». (Δεν γνωρίζω το γιατί γίνεται αυτό, απλώς το παρατήρησα.)

. . . . . . . . . . .

Ειρήσθω, ότι έψαξα καί το πρόβλημα της διαφοράς του παλαιού (Ιουλιανού) καί νέου (Γρηγοριανού) ημερολογίου. Ο Χέρσελ είχε μέν Γερμανοπρεπές επίθετο, αλλά ήταν Άγγλος, καί την ανακάλυψή του την έκανε επί Αγγλικού εδάφους. Στην Αγγλία, όμως, το 1781 είχε ήδη καθιερωθεί το Γρηγοριανό ημερολόγιο 29 χρόνια πρίν· επομένως, δεν υπήρχε πρόβλημα μπερδέματος.

Επίσης, πρόβλημα μπερδέματος δεν υπήρχε ούτε στη Γαλλία (Ποσειδών), ούτε στις ΗΠΑ (Πλούτων). Άρα, τις ημερομηνίες επαν-ανακαλύψεων τις λαμβάνουμε ως έχουν.

. . . . . . . . . . .

Τώρα, οι τρείς «επίσημες» ημερομηνίες: φαίνεται πως είναι οι σωστές, παρεκτός αν ο Χέρσελ έκανε την πρώτη του παρατήρηση στις 27 Φεβρουαρίου 1781, καί μέχρι τις 13 Μαρτίου έκανε συμπληρωματικές παρατηρήσεις, γιά να βεβαιωθεί.

Γιατί στις 27 02ου;

Διότι:

. . . . . . . . . . .

ii. Πίνακας με ακριβή προσέγγιση του «ρίζα φ»

Εάν είναι να φέρουμε τον λόγο των χρονικών αποστάσεων ακριβώς στο «ρίζα φ», τότε η ημερομηνία επαν-ανακαλύψεως του Ουρανού πρέπει να πάει 15 μέρες πίσω, στις 27 Φεβρουαρίου 1781.

. . . . . . . . . . .

iii. Πίνακας με επιβαλλόμενον τον λόγο «ρίζα φ»

Εδώ κάνουμε το εξής: κρατάμε τα πραγματικά δεδομένα, αλλά γιά τον επόμενο πολλαπλασιασμό μηκών επιβάλλουμε με το ζόρι τον παράγοντα «ρίζα φ».

Προκύπτει ο εξής πίνακας:

. . . . . . . . . . .

Τί παρατηρούμε;

Ότι η ημερομηνία επαν-ανακαλύψεως του Πανός δεν διαφέρει σημαντικά στους πίνακες 1α καί 2. (Λογικό.) Διαφέρει στον πίνακα 1 (βγαίνει μεταγενέστερη), επειδή εκεί κρατήσαμε τον φυσικώς προκύψαντα λόγο πολλαπλασιασμού, όχι τον καθαρό μαθηματικό.

Εν πάσει περιπτώσει, η ημερομηνία επαν-ανακαλύψεως του Πανός κυμαίνεται από τις 22 Μαρτίου (η επικρατέστερη) μέχρι τις 15 Απριλίου 2036.

. . . . . . . . . . .

β. Καί λοιπόν; – 1

Καί λοιπόν…

Ο Πάν είναι ο κυβερνήτης του ζωδίου του Ταύρου, καί ο Ταύρος είναι το πραγματικό ζώδιο της Ελλάδας! (Οι παλαιοί πολιτισμοί δεν κατατάσσονται στον ζωδιακό από το πότε ιδρύουν νέο κράτος, αλλά συμπεριφορικώς.)

Κι όταν (επαν)ανακαλύπτεται ο πραγματικός κυβερνήτης ενός ζωδίου, τότε το ζώδιο αυτό (επαν)αποκτά την πλήρη του ισχύ.

Κι όπως ο Παν έσπερνε τον παν-ικό (ειδικά αν του χάλαγες τον ύπνο)…

…σκεφθήτε τί έχει να γίνει με τη δύναμη που θ’ αποκτήσει η Ελλάδα στις 22 Μαρτίου 2036!!! Θα χεστούν όλοι απάνω τους!!! Ειδικά όσοι μας αδίκησαν με οποιονδήποτε τρόπο, καλύτερα να σκάψουνε τον τάφο τους από τώρα.

Έ, αυτό ακριβώς πάνε «αυτοί» να προλάβουνε! Το ν’ αποκτήσει η Ελλάδα την ισχύ που της πρέπει.

[Πληροφοριακώς: η εαρινή ισημερία του 2036 πέφτει στις 20 Μαρτίου. Κι επειδή τα αστρονομικά φαινόμενα δεν είναι γραμμικά, πιθανόν η επαν-ανακάλυψη του Πανός να πέσει στις 20 Μαρτίου κι αυτή. Έτσι, αυξάνεται περισσότερο η δύναμή της!…. αυξάνεται περισσότερο η δύναμη της Ελλάδας μας!]

. . . . . . . . . . .

Σημειωτέον εδώ πως ο Πάν δεν είναι ο ακατονόμαστος / ο ερμαφρόδιτος Μπαφομέτ / λοιπές αποκρυφιστικές θρίχες περμανάντ. (Ο Πάν ερμαφρόδιτος; άπαγε της βλασφημίας! 🙂 ) Ο δέ Ταύρος, ως ζώδιο, δεν είναι ο ταύρος της Βαβυλώνας / των οπαδών του Μωϋσή. Τα σύμβολα είναι μεγάλη ιστορία, καί καλά θα κάνουν κάποιοι απρόσεκτοι ανά τα ιντερνέτια να μή βγάζουν βιαστικά συμπεράσματα.

Όπως ακριβώς οι ημιμαθείς (αριστεροί) φρικάρουν, αν δουν μαύρη σβάστικα στα πατώματα παλαιοχριστιανικών ναών, ή σε ψηφιδωτά αρχοντικών, που ανασκάπτονται συνέχεια (κυρίως στη Μ. Ασία καί Συρία). Η μαύρη σβάστικα τότε απλούστατα σήμαινε επίκληση καλής τύχης στα εγκόσμια / στο χρήμα, οπότε λογικό ήταν να βρίσκεται καί σε πατώματα αρχοντικών μεγαλεμπόρων / λοιπών κονομημένων της εποχής.

[Παρ’ ό,τι μιά μαύρη σβάστικα του 5ου αιώνα μΧ είναι ακριβώς ίδια με μία ναζιστική, εν τούτοις έχουν τελείως διαφορετική αφετηρία καί τελείως άλλη σημασία: η πρώτη ήταν επίκληση καλής τύχης στα οικονομικά, όπως προείπαμε. Αντιθέτως, ο Χίτλερ μαύρισε συνειδητά αυτό, που έπρεπε να είναι άσπρο – την πνευματική διάσταση του Ηλίου.

Τα ίδια συνέβησαν με τον Ταύρο του ζωδιακού: ενώι στην αρχή ήταν σύμβολο της ευτεκνίας / ευκαρπίας στη φύση (ως γνωστόν, ο ταύρος έχει τρομερή σεξουαλική ορμή), τον πήραν διάφοροι Χαλδαίοι καί λοιποί κοπρίτες καί τον κάνανε σύμβολο της τυφλής οργής, των ανθρωποθυσιών, κτλ κτλ παρεμφερών.]

. . . . . . . . . . .

γ. Καί λοιπόν; – 2

Ωραία!… Αποδείξαμε πως σίγουρα υπάρχει ακόμη ένας πλανήτης πέραν του Πλούτωνος, πως τον ξέραν οι αρχαίοι (καί πανάρχαιοι) ημών, καί πως θα επαν-ανακαλυφθεί στις 22 Μαρτίου 2036.

Κι έστω ότι η Ελλάδα θ’ αποκτήσει τρομερή δύναμη τότε. Κι έστω πως θα τη φοβούνται άπαντες. Τί σχέση έχουν, όμως, όλ’ αυτά με τις διάφορες «Μεγάλες Επανεκκινήσεις» καί τα ρέστα, που είναι το σημερινό θέμα μας; Στο κάτω-κάτω, η «Ατζέντα 2030» λέει «2030»· όχι 2036.

…Μην απορείτε. Πολλές φορές πάω ανάποδα, σά διαιτητής ποδοσφαίρου! Έτσι κάνουμε στη Φυσική: από τις παρατηρήσεις, πρώτα συνάγουμε μία θεωρία, καί μετά πάμε πίσω, ψάχνοντας τα θεμέλιά της… κι αφού τα βρούμε (ή, έστω, θεωρήσουμε πως τα βρήκαμε), προσπαθούμε με βάση κι εφαλτήριο αυτά πλέον, να βρούμε καί τις μελλοντικές εξελίξεις σε μελλοντικά πειράματα.

Ά! Επίσης, αν ξέρεις (δηλαδή, αν υποθέσεις σωστά) το τί ακριβώς ψάχνεις, τότε αυτό σε βοηθάει πολύ τόσο στις παρατηρήσεις σου, όσο καί στη θεμελίωση της θεωρίας σου.

Με την επαν-ανακάλυψη του Πανός, καί ανάποδα πήγαμε, καί ξέραμε τί ψάχναμε. Γι’ αυτό καί επιμείναμε στην ανάλυση του θέματος διά (τόσο πολύ) μακρών.

Βλέπετε, 2036 μείον (Ατζέντα) 2030 κάνει διαφορά 6 (έξι) χρόνια…

…Ή μάλλον, 6.18 – γι’ αυτό καί υπολογίσαμε με ακρίβεια ημέρας.

Αρχίζετε να το πιάνετε το νόημα, τώρα;

. . . . . . . . . . .

δ. Καί λοιπόν; – 3

Έ, εντάξει! Έστω πως η «Ατζέντα 2030» ορίζει χρονική απόσταση 6.18 έτη από την επαν-ανακάλυψη του Πανός, τον Μάρτιο του 2036. Τί σημασία έχει;!

Κι αν καθυστερήσουν στα σχέδιά τους, καί την ονομάσουν πχ «Ατζέντα 2034», τότε τί μας τσαμπουνάς εδώ, ρέ Εργοδότη;

Κοιτάξτε… Το 2036 είναι νομοτελειακό ορόσημο. Συνεπώς, αμετακίνητο σαν βράχος. Συνεπώς x 2, όποιος θέλει να κάνει τα σχέδιά του, θα το λάβει υπ’ όψιν του, θέλει-δέ θέλει. Ειδικά, μιά που μιλάμε γιά ισχύ.

Τώρα, από τις έρευνες που έχω κάνει, γνωρίζω πως οι «αρμονικές» του χρυσού αριθμού φ (πολλαπλάσια, υποπολλαπλάσια, ρίζα, ενδεχομένως κι άλλα) παίζουν ρόλο στην χρονική εξέλιξη των γεγονότων. Ή, έστω, παίζουν ρόλο, αν θέλουμε εμείς να παίξουν ρόλο. Καί δεν μιλάω γιά τελετουργίες / τυπολατρείες· δηλαδή, να έχουμε πχ κάποιες ομάδες παρανοϊκών, που να μην πάνε ούτε γιά κατούρημα, αν δεν υπολογίζουν τον φ στο χρονόμετρο. (Όπως καταλαβαίνετε, τέτοια άτομα απλώς ακολουθούν ένα τυπικό, όπως άλλα άτομα πχ κάνουν προσευχή, επειδή …πρέπει να κάνουν – κι όχι επειδή αισθάνονται την ανάγκη να προσευχηθούν.)

Μιλάω γιά την όποια δική μας δύναμη μπορούμε να επιβάλουμε στα γεγονότα! Θες πες την δύναμη, μαγεία, ξόρκια, πες την όπως θες – πιθανώτατα πολλαπλασιάζεται, αν …υπολογίζεις τον φ στο χρονόμετρο! (Εξηγούμαι: δεν υποστηρίζω την άποψη πως ο άνθρωπος είναι θεός. Μακριά από μένα «η λατρεία της δύναμης» καί παρεμφερείς μαλακίες! Εννοώ, δύναμη μέχρι κάποιο σημείο, αυτό που μπορεί κανείς.)

Οπότε, στα πλαίσια αυτά, υποψιάζομαι πως κάθε «αρμονική» του φ όχι απλά παίζει ρόλο, αλλά παίζει συγκεκριμένο ρόλο – κι αν τον ξέρεις καί τον εντάσσεις στον σχεδιασμό σου, σε βοηθάει πολύ. Καί γιά να γίνω σαφέστερος: κατά κάποιο τρόπο, τοποθετείς την αρχή των σχεδίων σου σε 16.18 χρόνια απόσταση απ’ αυτό που θες, ενώι στα 6.18 το πυροδοτείς (ό,τι κι αν σημαίνει η λέξη) – καί περιμένεις.

Μή με ρωτήσετε πώς κατέληξα στα συμπεράσματα αυτά· είμαι ακόμη σε φάση ατελέστατης (αλλά καί απόρρητης) προέρευνας. Πάντως, αν από τις 22 Μαρτίου 2036 πάμε πίσω 6.18 χρόνια, πέφτουμε στις 16 Ιανουαρίου 2030. (Τα 0.18 χρόνια στο δίσεκτο έτος 2036 αντιστοιχούν σε 65.88 ημέρες.) Κι αν πάμε πίσω 16.18 χρόνια, πέφτουμε στις 16 Ιανουαρίου 2020.

. . . . . . . . . . .

Αρχίζει καί βγάζει αρκετό νόημα!…

Ποιά γεγονότα συνέβησαν γύρω στις 16 Ιανουαρίου 2020;

Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά. Μά, φυσικά, έλαβε χώραν η έναρξη της κορωνο-ϋστερίας!!! Δηλαδή, του μέγιστου κοινωνικού πειράματος μετρήσεως της βλακείας καί της υποχωρητικότητας του πληθυσμού. Πειράματος, διεξαγομένου από ακριβώς τα ίδια άτομα που προπαγανδίζουν την «Μεγάλη Επανεκκίνηση». (Δικά τους έργα είναι αμφότερα.)

Δηλαδή, κάποιοι λεβέντες είπαν πως θέλουν να υποτάξουν τελείως την κοινωνία, τό ‘βαλαν σ’ εφαρμογή το σχέδιο στη σημερινή μορφή του (διότι το συγκεκριμένο σχέδιο υπό άλλες μορφές είναι παμπάλαιο) κάπου στα μέσα Ιανουαρίου 2020, καί περιμένουν αποτελέσματα μέχρι τις 16 Ιανουαρίου 2030 (όθεν καί: «Ατζέντα 2030»), οπότε καί θα «πυροδοτήσουν» (γιά μετά από 6.18 χρόνια) την άντληση ισχύος από την αναμενόμενη επαν-ανακάλυψη του πλανήτη Πανός αποκλειστικά γιά πάρτη τους, υποκλέπτοντάς την από την νόμιμη δικαιούχο Ελλάδα.

Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς θα το καταφέρουν (αν θα το καταφέρουν) αυτό το τελευταίο. Ξέρω, όμως, τό έχω διαπιστώσει κατ’ επανάληψη καί μ’ ενοχλεί σφόδρα, το ότι «αυτοί» προηγούνται σε έτοιμες πληροφορίες (έχουν βιβλιογραφία από τα κλεμμένα των αρχαίων ημών), ενώι η αφεντιά μου πρέπει κάθε φορά να σπάω το κεφάλι μου στις παρατηρήσεις φαινομένων, μπας κι ανακαλύψω κανένα κρυμμένο μοτίβο.

Όπως μ’ ενοχλεί σε ανυπόφορο βαθμό το ότι «αυτοί» έχουν στη διάθεσή τους ομάδες επιστημόνων, καθώς καί τεχνολογικά μέσα αιχμής, ενώι εγώ τίποτε απ’ αυτά· παρά μόνον ένα μυαλό κουρασμένο από τις υποχρεώσεις.

Με παρηγορεί, όμως, το ότι «αυτοί», ως Ατλαντόσποροι της μαύρης πλευράς, ενώι είναι έξυπνα άτομα, δεν πρόκειται ποτέ να βρούν το 100% της αλήθειας σε ό,τι ψάχνουν. (Είναι η κατάρα που τους κυνηγάει!) Κι αντιθέτως, αν το βρω εγώ, δεν πρόκειται να τους το πω.

Στην κούρσα των αιτιολογήσεων, πάντως, συναγωνιζόμαστε επί ίσοις όροις – κι ευτυχώς.

. . . . . . . . . . .

Επίλογος

Αυτά είχα να πω.

Αν κάποιος νομίζει (καί δικαίωμά του, δηλαδή… εντάξει…) ότι γιά όλ’ αυτά τα σημερινά λέω μπούρδες καί δίνω τελείως ανεδαφικές εξηγήσεις, τότε πώς εξηγεί πχ την ύπαρξη παραρτήματος του Σέρν στο Νεοχώρι Πηλίου; Κι εκεί έλεγα μπούρδες, όταν προσπαθούσα να εξηγήσω το παράλογο της ύπαρξης παραρτήματος του Σέρν σ’ ένα σχεδόν έρημο χωριό; Ή, μήπως, έχει αυτός κάποια καλύτερη εξήγηση;

Μά, δεν τό ‘φτιαξα εγώ το παράρτημα, αλλά ένα σύνολο από (τουλάχιστον) καμιά χιλιάδα διδάκτορες, προφέσσορες, καί νομπελίστες!… εκ των οποίων κανείς δεν μπήκε στον κόπο να μας εξηγήσει τα γιατί καί τα πώς!

Τα ίδια κι εδώ: κανείς δεν εξηγεί γιατί «Ατζέντα 2030», κι όχι 2028, ή 2035. Αν, παρ’ όλ’ αυτά, δεν αρέσει η δική μου ανάλυση, τότε οκέϋ, περιμένω μιά καλύτερη κάποιου άλλου. Μή φοβάστε, δεν χαλάμε καρδιές γιά τέτοια πράγματα!

Αν τσακωθούμε ποτέ, θα είναι τότε που «δεν θά ‘χουμε τίποτε»… καί δεν θα είμαστε ευτυχείς. Φαντάζομαι πως, σ’ ένα τέτοιο δυστοπικό μέλλον, θ’ αρπαχτούμε γιά καμιά αφύλαχτη κονσέρβα. 🙂

ΤΕΛΟΣ

. . . . . . . . . . .

Υγ: Όπως καί νά ‘χουν τα πράγματα, το σίγουρο είναι ένα: δεν θα τη γλυτώσουμε καθήμενοι καί αδρανούντες. Τα αναφερόμενα χρονικά ορόσημα στο άρθρο είναι χρήσιμα, γιά να ξέρουμε πόσο χρόνο έχουμε ν’ αντιδράσουμε καί να ξεφύγουμε, πριν κλείσουν οι πόρτες της φυλακής πίσω μας. Όχι γιά να τεμπελιάζουμε· ούτε γιά να περιμένουμε μοιρολατρικώς (κι αδρανώντας) μιά «αυτόματη» σωτηρία από τα δεινά μας, επειδή …«οι προφητείες», «οι γεροντάδες», «θα πάρουμε τημΜπόλιν», κι έτσι, κι αλλοιώς.

Πού ‘σαι ρέ «μέγα γεγονός»;!

α. «Μέγα γεγονός», ή φάντασμα;

Ξημέρωσε ο Θεός την χαρμόσυνον ημέραν, το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2022.

. . . . . . . . . . .

…Είχε (από μέρες) κυκλοφορήσει μιά φήμη ανά τα ιντερνέτια, ότι την 24η Σεπτεμβρίου θα τη θυμόμαστε γιά μιά ζωή, έλεγε. Διότι, προφανώς, επάνω στη συγκεκριμένη ημερομηνία θα συνέβαινε κάποιο μέγα γεγονός, ξανάλεγε.

Επειδή, όμως, η αφεντιά μου είμαι μέγας ερευνητής παύλα καθηγητής συνομωσιολογίας, κι επειδή τα ιντερνέτια είχαν πάρει φωτιά με το αναμενόμενο «μέγα γεγονός» της 24ης Σεπτέμβρη 2022, καθόμουν σ’ αναμμένα κάρβουνα. Μ’ έτρωγε η περιέργεια! Βρέ, πού ‘ν’ το γεγονός; βρέ, πού ‘ν’ το; Μπάαα… πουθενά γεγονός! Να σπάσει κι η Σαββατιάτικη πλήξη λίγο!

Δεν μου κόλλαγε ύπνος, λέμε!

Σηκώθηκα, λοιπόν, νωρίς, πήγα στην τουαλέττα, αμόλησα δυό-τρείς πρωϊνές, άνοιξα διάπλατα το παράθυρο, μή με πάρ’ η μπόχα (διότι η πορδή ήταν θανατερή· είχα ντερλικώσει κάτι κοψίδια από την προηγούμενη το βράδυ, καί νά τ’ αποτελέσματα! 🙂 ), τ’ αμόλησα, έπλυνα τα χέρια μου, έπλυνα τη μούρη μου, έπλυνα τα δόντια μου… αλλά «μέγα γεγονός» πουθενά!

Έφτιαξα καφέ καί κάθησα να τον απολαύσω, διαβάζοντας τις ειδήσεις στο Διαδίκτυο. Λέω, δέ μπορεί, κάποιός θά ‘γραψε κάτι γιά το «μέγα γεγονός». Άμ, δέ!!! Πάλι πουθενά «γεγονός»! Όλο γιά τον πόλεμο στην Ουκρανία λέγανε, γιά τις βλακείες του Σβάμπ καί του κουκλοχαιρετάκια λέγανε (άμα είσαι σε πόλεμο με τη Ρωσσία, ρέ καραγκιόζη, πάρε κράνος / όπλο / παλάσκες καί τσακίσου στο μέτωπο μαζί με τον γυιό σου!), γιά την εγκληματική καθημερινή διάρροια νόμων καί διαταγμάτων των πωλητικών λέγανε, αλλά «γεγονός» πουθενά…

Πέρασε κι η μέρα με διάφορες ασχολίες κι υποχρεώσεις, ήρθε το βράδυ, πάλι τίποτε.

Πολύ πονηρό μας βγήκε το «γεγονός», καί δεν μπορούσαν να το πιάσουν! Όλο την κοπάναγε! 🙂

Αλλά, αυτό που δεν είναι καθόλου αστείο, είναι πως τέτοια «μεγάλα γεγονότα» ποτέ δεν είναι ευχάριστα. Ποτέ δεν πρόκειται να βελτιώσουν τη ζωή του κοσμάκη. Πάντα, δηλαδή, μιλάμε γιά δυσάρεστα γεγονότα.

Το ξεκαθαρίζω.

. . . . . . . . . . .

β. Λύκος! Λύκος!

Να σοβαρευτούμε λιγάκι περισσότερο.

Αυτό το παραμύθι με «κάτι μεγάλο, που θα συμβεί τέλος Σεπτέμβρη» έχει χρόνια καί χρονάκια στην πιάτσα. Όλο με κάτι φεγγάρια επταετών εβραίϊκων κύκλων «σμίτα» ασχολούνται οι γραφιάδες στο Διαδίκτυο, όλο κάτι πτώσεις χρηματιστηρίων αναφέρουν στο τελείωμα αυτών των κύκλων, όλο κάτι τέτοια. Ωστόσο, ένα έχω να πω:

Χοντρομαλακίες!

Γιατί;

Έλα, ντέ!…

Βάλτε τη σκέψη σας να δουλέψει, καί θα το βρήτε· δεν είναι δύσκολο. Αλλά, έχει απόλυτο δίκιο ο Παλιούρας: η σκέψη των πολλών έχει αδρανήσει. («- Βαρειά δουλειά η σκέψη!», συνηθίζει να λέει. «Κοψομεσιάζεσαι!»)

Να βοηθήσω, όμως, λίγο.

. . . . . . . . . . .

i. Οι προφανείς απαντήσεις

Το να διαβάζεις στο Διαδίκτυο τέτοιες προειδοποιήσεις γιά μεγάλα μελλοντικά γεγονότα, καί δή από «ψαγμένους», αν αυτές δεν είναι αληθινές (το συνηθέστερο), είναι:

• είτε φάρσες (σαν τον πιτσιρικά τσομπάνο, που φώναζε: «- Λύκος! Λύκος!»),
• είτε γεγονότα «ψευδούς σημαίας» (false flag), εντασσόμενα σε επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου,
• είτε προπαγάνδα / μέτρηση αντιδράσεων (να δούν μέχρι πού φτάνει η ευπιστία καί η βλακεία του κοσμάκη, συνεπικουρούντων όσων «ψαγμένων» χάψουν πρώτοι το παραμύθι).

Μ’ άλλα λόγια, στις περισσότερες περιπτώσεις μιλάμε γιά πρακτοριλίκι σκέτο.

. . . . . . . . . . .

ii. Οι μή προφανείς απαντήσεις

Όμως, εδώ πρέπει να σκεφτούμε το εξής απλό:

Αν κάποιος, κατέχων θέση εξουσίας, θέλει να κάνει κάτι, που θα σου είναι δυσάρεστο… αν, μ’ άλλα λόγια, θέλει να σου χώσει ένα αγγούρι νάααα -με το συμπάθειο- στον πισινό σου… Γιά ποιόν λόγο θα σου ανακοινώσει τις προθέσεις του προκαταβολικώς; Γιατί θα σου τις ανακοινώσει ευθέως, ή πλαγίως;

Τραβάει κανένα ζόρι να το πράξει;

Αφού, έτσι κι αλλοιώς, θέλει να σου κάνει κακό· αν σε προειδοποιήσει, θ’ αμυνθείς. Αλλά, αν αμυνθείς, η ζημιά που θα σου κάνει, θα είναι μικρότερη. Συνεπώς, δεν νομίζω πως κάποιος εχθρός (δικός σου, ή εχθρός του οιουδήποτε) θα ήθελε να χάσει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού.

Άλλως τε, γιατί μιλάμε γιά «συνομωσιολογία»; Αφού όλα τα δεινά σχεδιάζονται στο σκότος συνομωσιών!… ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως ΔΕΝ δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε γι’ ανοιχτές, δημοκρατικές, συμμετοχικές διαδικασίες.

[…Όσες φορές έφαγα κοροϊδία γιά τις «συνομωσιολογικές» μου ενασχολήσεις καί τον «συνομωσιολογικό» τρόπο σκέψης μου, ανταπέδωσα: «- Ναί, εσένα οι ισχυροί της Γής σε καλούν προσωπικά, γιά να σου αποκαλύψουν όλα τα σχέδιά τους χαρτί καί καλαμάρι, παλιομαλάκα!»]

Κι έτσι, πράγματι οι «διαρροές» δυσαρέστων προμηνυμάτων γιά τα σχέδια των ισχυρών έχουν ένα άρωμα «συνομωσιολογίας»… που μας οδηγεί στη διαπίστωση πως -γι’ αυτούς που τ’ αποκαλύπτουν στο Διαδίκτυο- έχουμε να κάνουμε είτε με όντως «ψαγμένα» άτομα (που βγάζουν στο φώς σκοτεινά σχέδια), είτε με πρακτόρια, που σκοπό έχουν να ξεφτιλίζουν τους όντως «ψαγμένους» (μιά που συνήθως η κραυγή: «- Λύκος! Λύκος!» δεν συνοδεύεται από λύκο).

. . . . . . . . . . .

Αλλά:

Πάμπολλες φορές οι ισχυροί μας τα λένε στα μούτρα μας. Θυμηθήτε: «- Δεν θά ‘χετε τίποτε, αλλά θα είσαστε ευτυχείς!», «- Θα πολεμήσω τον νατιβισμό!», κτλ κτλ.

Γιατί, όμως, πράττουν κάτι τέτοιο;

Δεν είπαμε μόλις παραπάνω ότι οι συνομώτες έχουν κάθε συμφέρον να κρύβουν τα σχέδιά τους;

Η απάντηση έχει ένα αστείο σκέλος (…όσο, τέλος πάντων, είναι «αστείο» να τρώς φάπες…), κι ένα σοβαρό.

• Το αστείο είναι πως σπάνε πλάκα με την έλλειψη σκέψης καί προνοιακών αντιδράσεων εκ μέρους του κοσμάκη.
• Το σοβαρό, θα το πούμε παρακάτω.

. . . . . . . . . . .

Όσον αφορά το αστείο ( ; ) :

Πράγματι, κι ενώι μας λένε κατάμουτρα πχ ότι θα έχουμε ρεύμα μόνο γιά μερικές ώρες το 24ωρο…

[…ΧΩΡΙΣ να υπάρχει οποιοσδήποτε σοβαρός λόγος προς τούτο, παρά μόνον η λαμογίστικη διάλυση του υφισταμένου δικτύου ηλεκτροπαραγωγής, γιά να κονομάνε κάποιοι αλήτες – άλλο το να έρχεται πχ το νερό στον νεροχύτη σου μέσα από το δίκτυο υδρεύσεως, κι άλλο το να καταστρέψουν τις σωληνώσεις μερικοί αλήτες, γιά να σου φέρνουν αυτοί καί μόνον αυτοί εμφιαλωμένο νερό με τα φορτηγά τους, σε τιμή που θα ορίζουν αυτοί καί μόνον αυτοί, αλλοιώς ψόφα στη δίψα…]

…κάντε μιά μικρή έρευνα, να δήτε πόσοι αντέδρασαν – καί με ποιόν τρόπο.

Στην καλύτερη περίπτωση (όνειρο απατηλό!…), έπρεπε ήδη αυτοί που τα είπαν αυτά να είναι κρεμασμένοι στην πλατεία Συντάγματος. Στη χειρότερη, στην πιό παθητική, έπρεπε ήδη να έχουν αυξηθεί ραγδαίως οι πωλήσεις εναλλακτικών μέσων φωτισμού.

Είδατε εσείς τίποτε απ’ αυτά;

Εγώ, πάντως, δεν είδα ούτε κρεμάλες στο Σύνταγμα, ούτε συνωστισμό από φαναράκια, να τιμολογούνται στα ταμεία των σουπερμάρκετς… κι αυτό είναι από τα ελάχιστα σημεία (ίσως το μοναδικό), στο οποίο -μ’ αρέσει δέ μ’ αρέσει- συμφωνώ απόλυτα με τους φασίσταρους κρατούντες: ο κοσμάκης είναι βλάκας!

Όσο κι αν με πονάει: φίλος μέν ο κοσμάκης, φιλτέρα δέ αλήθεια.

. . . . . . . . . . .

Όσον αφορά το σοβαρό… Εδώ, υπεισέρχεται σαφώς η μεταφυσική πλευρά.

Κυκλοφορεί, λοιπόν, το ότι οι κρατούντες είναι υποχρεωμένοι ( ; ) να δηλώσουν τί (κακό) θα σου κάνουν, επειδή πρέπει να το πούν ανοιχτά ενώπιον του Σύμπαντος, ώστε να πάρουν τη συγκατάθεσή σου· διότι, αλλοιώς (παραβιάζοντας, δηλαδή, την -εκ Θεού- ελεύθερη θέλησή σου), διαπράττουν μαύρη μαγεία καί θα τιμωρηθούν.

Αυτή η εξήγηση ( ; ), όμως, είναι πολύ κουτοπόνηρη (καί βρωμάει μασωνία), διότι κατ’ αρχήν είναι ασαφής. Κι αν εσύ αδιαφορήσεις πλήρως γιά το τί λέει ο κάθε Σβάμπ; Τί σημαίνει αυτό; ότι συμφωνείς; ή ότι του δίνεις τη σιωπηρή σου συγκατάθεση να σε σκίσει σαν παλιόχαρτο;

Έ, όχι δά!

Ας μην πάμε μακριά καί …μεταφυσικά· ακόμη καί με τους ψηφιζόμενους νόμους υπάρχει αυτό το πρόβλημα: υποτίθεται ότι ψηφίζονται από (αναλογική) αντιπροσώπευση του λαού, άρα η εκπροσώπηση είναι δίκαιη, μιά που προέκυψε από δημοκρατικές εκλογές. Ναί – θεωρητικώς. Απεναντίας, στην πράξη, οι νόμοι ψηφίζονται μεταμεσονύκτιες ώρες από ελάχιστους (καί κοιμώμενους ορθίως) βουλευτάδες. Άσε που η κατανομή εδρών στη Βουλή ΔΕΝ είναι αναλογική, άρα ΔΕΝ είναι δίκαιη! (Θυμηθήτε πχ το «δώρο» των 50 βουλευτών στο πρώτο σε ψήφους κόμμα!)

Άρα, τί; Επειδή δεν αντιδρά κανείς, κι επειδή απαγορεύεται ν’ αντιδράσουμε (πχ να γράψουμε τον νόμο εκεί, που δεν πιάνει το μελάνι, δηλαδή να διαπράξουμε παρανομία), σημαίνει ότι συμφωνούμε με τέτοιους νόμους-κωλόχαρτα;

Σαφώς όχι!

. . . . . . . . . . .

iii. Τί κρύβεται, λοιπόν;

Συνεπώς, η πραγματική απάντηση είναι άλλη – καί πρέπει να την ψάξουμε.

Πολλές φορές, ανακαλύπτουμε πράγματα, απλά αν αλλάξουμε λιγάκι την γωνία θεάσεώς μας.

Αν, λοιπόν, αυτές οι προειδοποιήσεις των κρατούντων μας έρχονται ευθέως καί κατάμουτρα…

…όχι γιά να μας ενημερώσουν γιά τα σχέδιά τους,…

…αλλά γιά να τα δημιουργήσουν;…

Αν, δηλαδή, λέγοντας στον κόσμο τέτοια πράγματα, βάζουν μπρός άγνωστους μηχανισμούς, που διαμορφώνουν το μέλλον προς την επιθυμητή κατεύθυνση των κρατούντων;;;…

Γιάααα σκεφτήτε το κι έτσι!

• Είτε, δηλαδή, με τέτοιες δηλώσεις «συντονίζεται» ο ψυχικός κόσμος του πλήθους των ακροατών καί -με άγνωστους μηχανισμούς «ομαδικού νού» / «ομαδικής ψυχής»– παράγει τα αποτελέσματα που θέλουν οι κρατούντες (κάτι σαν «αυτοεκπληρούμενη προφητεία», παναπεί),
• είτε οι φανερές, κατάμουτρες δηλώσεις «κουρδίζουν» (με κάποιους τρόπους) το Μάτριξ, καί πάλι φέρνουν το επιθυμητό γιά τους κρατούντες αποτέλεσμα.

. . . . . . . . . . .

[Σημειωτέον: Κάτι με γαργαλάει να υποθέσω ότι καί οι «προφητείες» χρησιμοποιούν τον ίδιο μηχανισμό!!!

Παρεκτός από την περίπτωση πραγματικών αγίων-προφητών, όλο το υπόλοιπο κυκλοφορούν σχετικό υλικό συνοδεύεται από «ήξης-αφήξης»! (Καί σχεδόν ποτέ από ημερομηνίες συγκεκριμένες.) Δηλαδή, από διευκρινήσεις του τύπου: ότι ο Θεός μπορεί να παρατείνει τον «χρόνο τιμωρίας» μας, ή μπορεί καί να μή συμβούν κάν τα φοβερά προφητευόμενα γεγονότα, «αν μετανοήσουμε», κτλ.

Άρα;…]

. . . . . . . . . . .

Δεν γνωρίζω· γνωρίζω, όμως, κάτι άλλο:

Ότι, δυστυχώς, ο πολύς κόσμος ακολουθεί σά χάνος…

• …μή σκεπτόμενος,
• μή έχων την πρωτοβουλία των κινήσεων,
• καί μή χρησιμοποιών το ίδιο κόλπο εναντίον των κρατούντων!

[Γιά παράδειγμα, κανείς δεν είπε στον Σβάμπ ότι πχ τα Χριστούγεννα θα τον κρεμάσουν έξω απ’ το σπίτι του. (Αληθές, ή ψευδές, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα δημιουργεί αποτέλεσμα – έστω καί ψυχολογικό.)]

Έτσι, τα γεγονότα: είτε ακολουθούν απρόσκοπτα την πορεία που επιθυμούν οι εξουσιαστές, είτε με αλλεπάλληλες «ψευδείς σημαίες» «κουρδίζουν» την ψυχή του πλήθους στο ν’ αποδέχεται παθητικά την παρέλευση των ημερών καί την άνευ αντιδράσεων διολίσθηση σε μιά (προς το παρόν) ιδιόμορφη, «δημοκρατική» σκλαβιά… η οποία, αργότερα -κι αν δεν αντιδράσει μαζικώς η ανθρωπότητα-, θα μεταβληθεί σε μεσαιωνικού τύπου.

. . . . . . . . . . .

γ. Τότε, πώς μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον;

Καί πώς μπορούμε να δούμε, αν στις 24 Σεπτεμβρίου, ή στις 31 Δεκεμβρίου, ή… ή… έρχεται ένα μεγάλο γεγονός, ή (πάλι) θα φάμε φούμαρα;

Αυτό το ερώτημα επιδέχεται διπλή απάντηση.

Το πρώτο σκέλος έχει να κάνει με όλα εκείνα τα «συνομωσιολογικά»: αστρολογίες, συμβολισμούς, μυστικά σημάδια, συστήματα διαλογισμού, «ιδιότροπες» μαθηματικές σχέσεις… Δηλαδή μ’ ένα σύνολο γνώσεων, που όντως χρειάζονται σε τέτοιες αναλύσεις (διότι τις χρησιμοποιούν αυτοί, που δημιουργούν τα γεγονότα), καί όντως απαιτούν το σχετικό διάβασμα πρώτα, ώστε να τις μάθουμε.

Το δεύτερο σκέλος είναι η παλιά, γνωστή ( ; ) απλή λογική.

Ως παράδειγμα: θέλετε να μάθετε τί θα κάνει ο Πούτιν;

Τί θα κάνατε εσείς στη θέση του; Καί δή, γιά το μέγιστο βραχυχρόνιο / μεσοπρόθεσμο / μακροχρόνιο όφελος γιά την πατρίδα του;

Ιδού, πόσο απλό είναι!

Όμως, δυστυχώς, όσο εύκολη φαντάζει αυτή η μέθοδος απαντήσεων, άλλο τόσο δύσκολη είναι στην πράξη· όχι επειδή είναι δύσκολη αφ’ εαυτής, αλλά επειδή ο πολύς κόσμος αρνείται να σκεφτεί… λες καί τον βάζεις να σκάβει.

Εν πάσει περιπτώσει, οι επιτυχημένες «προβλέψεις» του είδους συνιστούν αυτό που ονομάζεται γεωπολιτική / γεωστρατηγική ανάλυση, καί βοηθιούνται τα μέγιστα από εκτεταμένη πληροφόρηση – ειδικά από διάβασμα ξένων πηγών. Μιά καλή ανάλυση τέτοιου είδους καθιστά μάλλον περιττή την «κρυστάλλινη σφαίρα».

. . . . . . . . . . .

Γιά να πούμε του στραβού το δίκιο, ακόμη καί οι επιτυχημένοι «προφήτες» των γεωπολιτικών πέφτουν αρκετές φορές σε λογικές παγίδες ατόπου. Πχ λένε: «- Ο Πούτιν ( / Μπάϊντεν / Τζινπίνγκ / Ερντογάν / όποιος θέλετε) ίσως αναγκαστεί να…». Ναί, αλλά οι ηγέτες μεγάλων καί ισχυρών κρατών, αυτοί δηλαδή που δημιουργούν τα γεγονότα, ουδέποτε αναγκάζονται να παρεκκλίνουν από τα σχέδιά τους· παρεκτός, ίσως, γιά κάποιες δευτερεύουσες ανάγκες – όπως εσύ σταματάς στιγμιαία το φαγητό σου, γιά να διώξεις μιά ενοχλητική μύγα.

Με γνώμονα τα παραπάνω, λοιπόν, συν κάμποση εξάσκηση, πιστεύω ότι μπορούμε να δούμε το μέλλον σχετικά εύκολα.

Κι αν θέλετε, να το δημιουργήσουμε! (Κάτι σχετικό σας έχει πεί ο Παλαιός, γιά μαζικό λευκό στις εκλογές – καί τί αποτέλεσμα ίσως φέρει.)

. . . . . . . . . . .

Έτσι, ΜΗΝ κάθεστε να περιμένετε «μεγάλα γεγονότα», που κάποιοι διαδίδουν ανά το Διαδίκτυο πως θά ‘ρθουν!

Επιμένω, διότι πάλι κάτι μεγα-τέτοιο ψιθυρίζεται πως θά ‘ρθει το Σάββατο, 8 Οκτωβρίου 2022. (Τέτοια λέει κι εκείνος ο μάλλον συμπαθής «διορατικός» από την Πολωνία -βάλτε Γκούγκλ Τρανσλέητ, το κείμενο είναι στα Πολωνικά-, που φέρνει λίγο του Έντγκαρ Κέησυ… κι επειδή είναι συμπαθής φάτσα, μάλλον γι’ αυτό δεν τον έκραξε κανένας ακόμη! lol!!!)

Βάλτε το μυαλουδάκι σας να σκεφτεί, καί ίσως βρήτε μιά άκρη.

Όσο γιά μένα, προβλέπω ότι την Παρασκευή 7 του μήνα το βράδυ, μάλλον θα ξαναντερλικώσω τίποτε κοψίδια! 🙂

Συνομωσιακή επικαιρότητα 2022/07

Αν καί η Ελλάδα καίγεται άσχημα (στην κυριολεξία), μαζί μ’ εμάς τους Έλληνες, κι αναρωτιέμαι αν αξίζει τελικά τον κόπο να συνεχίσω τα συγγραφιλίκια, ή να τα παρατήσω τελείως, θα σφίξω τα δόντια καί θα προσπαθήσω να σχολιάσω επιτροχάδην διάφορα περιστατικά της επικαιρότητας.

Θυμίζω πως είμαστε σε φάση «καί μισή», λίγο πρίν σκάσουμε στον γκρεμό. Το να παρακολουθούμε την ειδησεογραφία καί να σχολιάζουμε / καταγγέλουμε, έχει πρό πολλού καταστή άνευ νοήματος. Αυτό που έχει νόημα, είναι η με κάθε τρόπο επιβίωση έστω καί μισού εκατομμυρίου απολύτως ομονοούντων Ελλήνων κι Ελληνίδων. Γιά τους υπόλοιπους-ες δεν μου καίγεται καρφί· κι ούτε θα καθήσω να τους ανοίξω τα μάτια.

Φροντίστε τα πρόσωπα που αγαπάτε.

. . . . . . . . . . . . . .

α. Τα μύγδαλα

Όλα ξεκίνησαν από μιά δήλωση που έκανε ο κουκλοχαιρετάκιας (καί την έκαναν σημαία οι φιλοκυβερνητικοί αρδ), ότι δήθεν είναι ολιγαρκής (ή γιά το πώς διατηρείται γκόμενος, δεν θυμάμαι), επειδή γιά πρωϊνό τρώει εφτά αμύγδαλα.

Πολλοί γέλασαν· λογικό, διότι το άτομο μας έχει συνηθίσει σε εκτόξευση βλημάτων εδάφους-εδάφους.

Άλλοι, πάλι, τό ‘ψαξαν λιγάκι, καί βρήκαν πως ακριβώς τέτοια συνήθεια έχει κι ο βαψομαλλιάς αγάπης, ο τέως του Λευκού Οίκου (ανοχής)… αν κι ο ίδιος σχολίασε πως το είπε γιά πλάκα. Η διαφορά με τον δικό μας νομπελίστα είναι πως ο αγάπης τα τρώει γιά βράδυ, όχι πρωϊνό.

Επειδή, όμως, αυτά δεν ειπώθηκαν από μπαρμπάδες των καφενείων, αλλά από αρχηγούς κρατών, τότε τα εφτά αμύγδαλα είναι κώδικας. Η δέ δημόσια υπενθύμιση είναι δήλωση προς κάποιες άλλες …»αόρατες αρχές», πίσω απ’ τα παρασκήνια.

Τί συμβολίζουν, λοιπόν, τα εφτά αμύγδαλα;

Πολύ απλό να το βρούμε, διότι έχουμε τα ιντερνέτια. Λίγο παίξιμο με τα ψαχτήρια, καί ιδού!

• Το λουλούδι της αμυγδαλιάς είναι πενταπέταλο. (Ναί, πεντάλφα, κτλ.)

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/3f/Flor_d%27ametler.jpg

• Η αμυγδαλιά ανθίζει λίγο πρίν την άνοιξη, κατά το ζώδιο του Υδροχόου.
• Η αμυγδαλιά συμβολίζει κάτι, που έρχεται από πολύ παλιά στο παρελθόν.
• Το αμύγδαλο συμβολίζει: το αιδοίον / τη γυναίκα / την Παναγία.

[Μή σοκάρεστε, στους αποκρυφιστικούς κύκλους πάντα παίζουν τέτοιοι πολλαπλοί συμβολισμοί. Είναι πολύ συνηθισμένο γιά τη γυναίκα να τη βλέπουν ως το τρίπτυχο: θεά / ιέρεια / πόρνη. Επιπροσθέτως, πιστεύω ότι αν ζούσε ο μακαρίτης ο Κυράγγελος, εδώ θα μας έλεγε κάτι σαν: «Μαρία …Αμυγδαληνή«! Πάλι η πολλαπλότητα ιερό πρόσωπο / πόρνη…

Τέλος πάντων, δεν επιμένουμε.]

Το όλο πακέτο σημαίνει πως μιλάμε γιά εφτά γυναίκες, περίπου θεές – καί, εν πάσει περιπτώσει, ιερά πρόσωπα.

Ποιές μπορεί να είναι αυτές;

Μά, οι Πλειάδες! Ποιές άλλες;

Καί ο πατήρ αυτών; ο Άτλας!

Καταλάβατε, τώρα, πού πάει η δουλειά με τα μύγδαλα;

Προφανώς πρόκειται γιά καθημερινή δήλωση συμμετοχής καί πίστης σε κάποιο υπεραπόκρυφο τάγμα νεο-Ατλάντων, μέλη του οποίου είναι οι προειρηθέντες.

Χεστήκαμαν. (Εδώ κοντεύουμε να πεθάνουμε, τα τάγματα του καθενός θα κοιτάμε…) Προσωπικώς, περιμένω οι λεγάμενοι κάποια στιγμή να φάνε αμύγδαλα άγουρα, ώστε να καταπιούν υδροκυάνιο! 🙂

. . . . . . . . . . . . . .

β. Το τσίγκλισμα παναρχαίων υπερδυνάμεων

Ετούτο εδώ το θέμα είναι καί πολυεπίπεδο, καί βαθύ. Μόνο που εμείς θα πούμε λίγα, απλά έτσι γιά αρχή της έρευνας. Τα υπόλοιπα, ψάξτε τα εσείς.

Τα δεδομένα μας είναι:

• Μιά περίεργη τελετή στη Δήλο, όπου οι «4 Εποχές» του Βιβάλντι παίζονται …ανάποδα.
• Πυρκαϊά που κατακαίει τη Φωκίδα, τον ελαιώνα της κοιλάδας του Πλειστού, καί απειλεί Άμφισσα-Ιτέα …καί τους Δελφούς.
• Το ότι κάθε χρόνο στους Δελφούς γίνεται κάποιο παγκόσμιο οικονομικό συνέδριο, με διοργανωτές καί προεξάρχοντες τη φαμίλια των Χανίων.
• Το ότι η κοιλάδα του Πλειστού από πάνω μοιάζει με τεράστιο φίδι. (Ναί, ο Πύθων – που ο Απόλλων τον έκανε παρελθόν.)

Εντάξει, γνωστό πως οι Δελφοί δεν ήταν τίποτε Παναγίες (είχε εισχωρήσει γιά τα καλά το κρυπτο-Κρόνιο ιερατείο εκεί πέρα, από εποχή πρίν τον Τρωϊκό), αλλά εδώ κάνει μπάμ ότι παίζει κάποιο κατάμαυρο μαγικοθρησκευτικό μοτίβο. Οι δέ ερμηνείες γιά ανεμογεννήτριες, βωξίτες, καί τα ρέστα, ακόμη καί γιά την -κατ’ απομίμηση των ηπαπάρα- επερχόμενη επιβαλλόμενη πείνα (να δω τί ελαιοπαραγωγή θα υπάρχει από Οκτώβρη, τί λάδι θα χρησιμοποιούμε στα φαγητά μας!), είναι απλώς το προκάλυμμα γιά όσους νομίζουν πως τα πάντα ξεκινάνε από την οικονομία καί καταλήγουν σ’ αυτήν. (Αυτή η ερμηνεία των γεγονότων, χάρισμά τους.)

[Δε λέω, ισχύουν κι αυτά, αλλά είναι απλώς το πρώτο επίπεδο ερμηνείας των γεγονότων· η βιτρίνα! Ή, τί θαρρείτε; Αν δοθούν κι οι βωξίτες των Δελφών μπίρ παρά στις διάφορες πολυεθνικές, μετά αυτές θα σεβαστούν τον χώρο; Σιγά!]

Αναρωτιέμαι, λοιπόν, τί σκατά επιδιώκουν! Να γυρίσει ο χρόνος προς τα πίσω («4 Εποχές» ανάποδα), ώστε να πάμε πάλι σε παμπάλαιες εποχές καί ν’ αναστηθεί ο Πύθων με την ενέργεια της φωτιάς;

Κι είναι, άρα γε, τόσο απλό, ώστε να επιτυγχάνεται με το ν’ αποβιβάσεις μερικούς βιολιτζήδες στη Δήλο… καί με μερικά σπίρτα καί βενζίνη στα λιόδεντρα;

Δεν γνωρίζω. Μόνο βλέπω την καταστροφή της Ελλάδας μας, καί θλίβομαι. Καί οργίζομαι.

Δεν είναι εύκολο να τα βάλω… να τα βάλει ο οποιοσδήποτε με μιά διαβολική νοημοσύνη, που τα υπαγορεύει αυτά.

. . . . . . . . . . . . . .

Ως υστερόγραφο στην ενότητα: Σκατά στις ψυχές των αρδ!!! Τόσο σημαντικό θέμα, όπως η καταστροφή της χώρας μας, καί να το μαθαίνουμε από τα διάφορα «κοινωνικά μέσα» (social media – φατσομπούκια, κτλ) ; Γιατί; Γιά να μην πειραχτεί η δημόσια εικόνα του κουκλοχαιρετάκια εν όψει εκλογών;

Άσταδγιάλα, ρέ! Αληταράδες!!!

. . . . . . . . . . . . . .

γ. «Δαίδαλος», ή «Παίδαρος», το ίδιο κάνει

Μιά που μιλάμε γιά διαβολική νοημοσύνη… Μπορεί μεν αυτή, που υπαγορεύει την καταστροφή της Ελλάδας κι όλοι κάθονται σούζα, να μην τη βλέπουμε· αλλά, βλέπουμε πολύ καλά την Τεχνητή Νοημοσύνη της Πληροφορικής.

Η είδηση: αγοράστηκε, λέει, ένας υπερυπολογιστής, με κόστος καμιά εβδομηντάρα μύρια ευρά, πληρωμένο -υποτίθεται- από Ευρώπες καί τα ρέστα.

[Βέβαια, άμα βάλεις καί τις μίζες, βγαίνουν …ογδομήντα, που λέει κι ο Καραγκιόζης, όταν τον ρωτάει ο πασάς πόσες λίρες θέλει γιά τη δουλειά που του ανέθεσε.

Καί ποιά «Ευρώπη»; Το έχουμε πεί πως εμείς δίνουμε στο κοινό ταμείο της «Ε»Ε περισσότερα απ’ όσα παίρνουμε. Τέλος πάντων…]

Αυτός ο υπερυπολογιστής θα συναρμολογηθεί στο Λαύριο, σε ένα κτίριο παλιάς βιομηχανίας. Το δε όνομα αυτού (διότι τον βαφτίσανε κιόλας), «Δαίδαλος»!

Εδώ, τώρα, έχουμε ένα άριστο (αντι)παράδειγμα, του κατά πόσο μπορεί να ξεστρατίσει η σκέψη ακόμη καί των (κατά τεκμήριο ευφυιών) «συνομωσιολόγων», καί να κυνηγάει ανεμόμυλους.

• Είναι, άρα γε, η θέση του υπερυπολογιστή σε συνάφεια με αρχαία ιερά;
• Είναι τοποθετημένος επάνω από αρχαίο ιερό;
• Σημαίνει κάτι το όνομά του; Επικαλείται κάποιες δυνάμεις;

Καί λοιπές κλασικές ερωτήσεις.

Κυρίες καί κύριοι, το κακό μ’ εμάς τους «συνομωσιολόγους» είναι πως βιαζόμαστε να οδηγηθούμε σε συμπεράσματα, αλλά τείνουμε να παραβλέπουμε… να μην ξεζουμίζουμε, αν θέλετε, τα χειροπιαστά δεδομένα. Κι αυτά, στην περίπτωση του υπερυπολογιστή μας, είναι:

• Ποιός τον αγόρασε;

Βλέπετε, τέτοια αντικείμενα δεν είναι όπως πχ τα κινητά, να πας να δείς τί έχει το μαγαζί, να διαλέξεις, καί μετά ταμείο. Αυτά παραγγέλονται – με προκαταβολές, ιδιωτικά συμφωνητικά διεθνούς ισχύος, καί τα λοιπά. Καί παραγγέλλονται, αν ξέρεις τί τα θες. Όχι γιά πλάκα.

Από την είδηση, συνάγεται εμμέσως ότι τον υπερυπολογιστή τον αγόρασε το ψευδοκράτος ημών, καί τον παραχωρεί γιά χρήση πχ στο ΕΜΠ, ή/καί άλλους οργανισμούς. (Εξ ού καί η συνυπογραφή μνημονίων συνεργασίας, πράγμα άλλως παράλογο καί μή εξηγήσιμο.)

Πάει, αυτό, το απαντήσαμε. Επόμενο ερώτημα:

• Τί τον θέλουν;

Εδώ, θα έλεγε κανείς το προφανές: γιά φακέλλωμα των πολιτών. Αλλά αυτή η δουλειά είναι ήδη παλιά, δεν περίμεναν το συγκεκριμένο θηρίο να μας φακελλώσουν. Ήδη με τεχνολογία του 1990 (τριάντα χρόνια πρίν!) μας έχουν σε βάσεις δεδομένων μέχρι καί το τί φάσμα βγάζουν οι φωνές μας, ώστε όταν μιλάμε στο τηλέφωνο να μην υπάρχει ανωνυμία. (Το «φωνόγραμμα» κάθε ανθρώπου είναι μοναδικό, σαν τα δακτυλικά αποτυπώματα.)

Τη χρήση του «Δαιδάλου» μας τη λένε οι ίδιοι: πρόκειται να σηκώσει εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ, σε συντομία).

. . . . . . . . . . . . . .

Εδώ, οφείλω μερικές επεξηγήσεις.

Η καθημερινή χρήση υπολογιστών (καί κινητών) έχει χτυπήσει ταβάνι. Δεν έχει κανένα νόημα, πλέον, να βελτιωθούν είτε οι δυνατότητές του υλικού τους, είτε τα προγράμματά τους, διότι υπερκαλύπτουν κατά πολύ τις καθημερινές απαιτήσεις μας: εφαρμογές γραφείου / επικοινωνία (καί Διαδίκτυο) / πολυμέσα (φωτογραφήσεις, βίντεο, μουσική, τηλεφωνικές κλήσεις). Είμαστε πλήρως καλυμμένοι!

Ακόμη καί η αναγνώριση φωνής είναι υπόθεση λυμένη ήδη από πρίν το 2000 γιά την Αγγλική γλώσσα, ενώι γιά την φωνητικώς πιό ζόρικη Ελληνική δουλεύει μιά χαρά από κάπου μιά δεκαετία. (Σημειώστε ότι η ανάλυση των φωνημάτων της Ελληνικής έγινε το 1991.) Εάν, λοιπόν, χρειαστούμε ισχυρώτερους υπολογιστές, τότε αυτοί θα έχουν τη μορφή ανθρωπομόρφων ρομπότ, που θα μιλάνε μαζί μας, θα μας αντιλαμβάνονται, θα μας εξυπηρετούν σαν κανονικοί άνθρωποι. (Μπορούμε καί να γ@μάμε κιόλας! lol lol lol!!!)

Όθεν, μιλάμε γιά ένα (μικρό) τεχνολογικό άλμα, το οποίο θα το κάνουν οι βιομηχανίες, όποτε κρίνουν αυτές απαραίτητο εμπορικώς. Αλλά η βελτίωση υπολογιστών «γραφείου» καί κινητών τηλεφώνων είναι τζάμπα κόπος. Μόνο διαφημιστική σημασία έχει στις μέρες μας.

Είναι σα να φτιάχνεις αυτοκίνητα του εμπορίου, που μπορούν να τρέξουν πχ με 600 km/h. Μπορείς, ναί. Αλλά, να τα οδηγήσει σε τέτοιες ταχύτητες, ποιός;

Όμως, η ΤΝ είναι το κάτι άλλο.

. . . . . . . . . . . . . .

Η ΤΝ είναι το υπερπρόγραμμα, που χρειάζεται μονάχα στους υπερυπολογιστές τύπου «Δαιδάλου», γιά πολύ εξειδικευμένες εφαρμογές. Κι αυτές είναι μονάχα γιά λύσεις επιστημονικού επιπέδου πολύ δυσκόλων προβλημάτων.

Δεν μιλάμε, τώρα, γιά βλακείες, του τύπου πόσους νεκρούς θα έχουμε από τον ιό σε ένα εξάμηνο, πράγμα που μπορεί κανείς να βάλει ένα απλό λογιστικό φύλλο (σ’ έναν απλό υπολογιστή 25ετίας) να του σχεδιάσει την καμπύλη. Μιλάμε πχ να τροφοδοτήσουμε το θηρίο με όλα τα διαθέσιμα ιστορικά δεδομένα, καί να το βάλουμε μας βρεί την ανάποδη εξέλιξη (δηλαδή, την προέλευση) της ανθρωπότητας είκοσι χιλιάδες χρόνια πίσω. Ήδη, υπάρχουν γιά πλάκα εφαρμογές ΤΝ, που πχ σχεδιάζουν πρόσωπα ανθρώπων ανυπάρκτων!

Άλλο, που μπορεί να κάνει η ΤΝ, είναι να μας σχεδιάσει νέους υπολογιστές καί νέα προγράμματα (ή, μήπως, νομίζετε ότι κάτι δισεκατομμύρια γραμμές κώδικα γράφονται με το χέρι πλέον; )… κι αυτές είναι μονάχα κάποιες χονδροειδείς αρχικές δυνατότητές της. Η δέ επικοινωνία μαζί της… το μαντέψατε! Δεν γίνεται απαραίτητα με πληκτρολόγιο καί ποντίκι! Θα ήταν σα ν’ αγοράσεις μιά Φερράρι, …γιά να τη σπρώχνεις!

Στην κυριολεξία, αυτά που μπορεί να κάνει η ΤΝ, περιορίζονται μονάχα από τη φαντασία.

Οπότε, προκύπτουν νέα ερωτήματα:

• Τί δουλειές θ’ αναθέσουν στον «Δαίδαλο»;
• Ποιοί;
• Γιά ποιούς σκοπούς;

Ειλικρινά, δεν γνωρίζω το πρώτο, υποψιάζομαι το τρίτο (γιά καλό, δεν θά ‘ναι…), αλλά μπορώ μιά χαρά να σας απαντήσω το δεύτερο.

. . . . . . . . . . . . . .

Παρά την τρομερή αιμορραγία καλού επιστημονικού μας δυναμικού νεαρής ηλικίας (το λεγόμενο «brain drain»), έ! Κάποιοι καλοί νέοι επιστήμονές μας θα πρέπει να κάτσουν εδώ, ώστε να χειρίζονται το Δαιδαλο-θηρίο. Βέβαια, ο χειρισμός μπορεί να γίνει κι απ’ το σπίτι μας, ακόμη κι αν φοράμε μπυτζάμες (ή είμαστε ντίπ ξεβράκωτοι – δεν θα παρεξηγηθεί ο υπερυπολογιστής! 🙂 ) Οπότε, δεν είναι απαραίτητη η τοπική εγγύτητα των νεαρών ικανών προγραμματιστών με τον «Δαίδαλο».

Ποιοί θα είναι αυτοί; Δηλαδή, τί προσόντα θα έχουν, πέραν της ακαδημαϊκής τους ικανότητας, ώστε να γίνουν δεκτοί ως χειριστές του θηρίου; (Καί πέραν του γεγονότος ότι θα είναι «δικά τους παιδιά» – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.)

Δεν γνωρίζω.

Καταλαβαίνω, όμως, ότι οδηγούμαστε σ’ έναν εσώτατο κύκλο διανοιών, κάτι σαν τους αντίστοιχους των μεσαιωνικών ταγμάτων. Κι αυτό από μόνο του είναι αρκούντως αρνητικό. Βλέπετε, πάντα η υπεροψία κι ο εγωϊσμός δημιουργούν καθαρματάκια – καί τέτοια ισχύς σε χέρια παλιανθρώπων ποτέ δεν είναι γιά καλό.

Τώρα, βέβαια…

• …Αφού δεν είναι απαραίτητο να βρίσκεσαι δίπλα στον «Δαίδαλο», γιά να τον χειριστείς, τότε γιατί τον φτιάξαν στην Ελλάδα, κι όχι πχ στις ηπαπάρα;

Η απάντηση εδώ είναι πολυεκδοχική:

• Είτε γιά να δώσει μιά αίσθηση εξοικείωσης σε προγραμματιστές Ελληνικής καταγωγής, που δουλεύουν στο εξωτερικό. (Διότι, όταν θες να εκμεταλλευτείς κάποιον, χωρίς να σε πάρει χαμπάρι, τον καλοπιάνεις.)
• Είτε οι προγραμματιστές του θα διαμένουν Ελλάδα, γιά λόγους ασφαλείας… αν καί η μυστικότητα των επικοινωνιών σήμερα διασφαλίζεται με πρωτόκολλα άσπαστα από απλούς πολίτες.
• Τρίτη εκδοχή: πιθανώτατα η Ελλάδα, ως προτεκτοράτο, διευκολύνει την ψήφιση αντιδημοκρατικών νόμων, οπότε όλοι αυτοί οι κομπιουτεράδες θα είναι νομοθετικώς δεσμευμένοι πολύ άσχημα. (Αν πήγαινε να γίνει κάτι τέτοιο πχ στην Ιταλία, πιθανώτατα οι εμπνευστές του νά ‘τρωγαν ξύλο.)

Δεν γνωρίζω, αλλά γιά τον «εσώτατο κύκλο» (κάτι σαν τη Ντάρπα των ηπαπαραίων, αλλά πολύ χειρότερον) είμαι περισσότερο από σίγουρος.

Βλέπετε, λοιπόν, ποιά μέρη του συνομωσιολογικού προβλήματος «Δαίδαλος» έχουν σημασία (σκοπός, χειριστές), καί ποιά όχι (τοποθεσία, όνομα). Ακόμη κι αν τον ονόμαζαν «Μεχμέτ ο Β», ή τον τοποθετούσαν στην Άνω Ραχούλα, πάλι μπελάδες θα μας έφερνε.

Κι αυτοί (οι μπελάδες) είναι, που πρέπει πάσηι θυσίαι να εμποδίσουμε / αποφύγουμε.

. . . . . . . . . . . . . .

Εσείς, τώρα, όλα καλά;

Ποιόν πιάσαν γιά ναρκωτικά;

Ποιά «στάρ» (μπορεί καί «κριθάρ’ «) έβγαλε το βρακί της καί μας έδειξε τί έχει από μέσα;

Πότε προκηρύσσονται οι εκλογές;

Ποιά «εθνίκια» τρώγονται με ποιά;

Ά, ρέ, δύστυχη Ελλάδα! Έρμη Ελλάδα!…

Ο τρελλός του Μίνωα

Το έγραψα ως σχόλιο, αλλά θα χανόταν. Πάμε, λοιπόν, ως αρθράκι.

. . . . . . . . . .

Το πρόσφατο περιστατικό με τον «βασιλιά Μίνωα» στην πλατεία Συντάγματος δεν σχετίζεται με τη Δήλο. Είναι άλλο πακέτο. Καί δεν είναι στημένο, διότι από τρελλό («…Ο δράστης είναι άτομο με πολλά ψυχολογικά προβλήματα…», έγραψαν οι φυλλάδες), μαθαίνεις την αλήθεια.

. . . . . . . . . .

Έ, λοιπόν! Είχα υποψιαστεί εδώ καί χρόνια ποιό είναι το μετενσαρκωμένο βασιλικό ζεύγος Μίνωα-Πασιφάης, αλλά πέτυχα το 50% – διότι βρήκα τον ρόλο, όχι την ενσάρκωση. Με το περιστατικό με τον παλαβό, όμως, φάνηκε καθαρά πού έκανα λάθος.

Εξηγώ:

Ένας άνθρωπος, εάν δείχνει συμπεριφορά γνωστού προσώπου του παρελθόντος (γνωστού, γιά να μπορούμε να κάνουμε αντικειμενικές συγκρίσεις),

• μπορεί όντως να είναι νέα ενσάρκωσή του (καί προτιμάει να κάνει όσα ήδη γνωρίζει, διότι τον ευκολύνουν),
• αλλά μπορεί -χωρίς να είναι νέα ενσάρκωση- απλά να παίζει τον ίδιο ρόλο (σε δημόσια θέση, επάγγελμα, συμπεριφορά, κτλ). Καί τον ρόλο αυτόν τον παίζει είτε ηθελημένα, είτε αθέλητα (ασυνειδήτως), με συμπεριφορά καθοριζόμενη από το Μάτριξ.

Το ζεύγος Αλεκσάκι-Περιστέρα, λοιπόν, δεν ήταν ο Μίνωας με την Πασιφάη. Τους ρόλους αυτούς έπαιξαν, απλά – κι αυτούς, μέχρι κάποιο ποσοστό· όχι 100%.
Εφ’ όσον, όμως, φτάσαμε μέχρις εδώ, είναι πολύ εύκολο να καταλάβετε ποιός είναι σήμερα ο σιχαμερός Ατλαντο-Φοίνικας με τη μάγισσά του. Σας τό ‘δειξε ο τρελλός!

[…Κι όχι μόνον!… Βάλτε στον λογαριασμό φυλετική καταγωγή, τόπο μόνιμης κατοικίας εκτός Αθηνών… Τα βλέπετε; τα ίδια είναι με τότε, με σχετικώς ασήμαντες διαφορές.

Τα ίδια είναι με τότε, αλλά γι’ ακόμη μία φορά δεν είδα τα προφανή. Ο λόγος; ότι ασχολούμαι μόνο με τα «εγκόσμια» καμώματά του (διότι αυτά μας καίνε τον κωλο καθημερινώς, κι όχι η μεταφυσική ανάλυση), καί δεν ξανασχολήθηκα από το 2015 με το ποιός μπορεί να είναι ο Μίνως σήμερα.]

. . . . . . . . . .

Οφείλω να προσθέσω δύο τινά:

(α) Λογικά, έπρεπε ο τρελλός να πάει να δώσει παράσταση έξω απ’ το σημερινό σπίτι του …Μίνωα, όχι έξω απ’ τη Βουλή. Δεν νομίζω πως έχει σημασία, όμως.

(β) Να ξέρετε, πως στις διαδοχικές μας ενσαρκώσεις δεν πάμε πάντα προς το καλύτερο· είτε σε οικονομικό-κοινωνικό επίπεδο, είτε σε ψυχονοητικό. Γι’ αυτό, να μην παραξενεύεστε που ένας αρχαίος βασιλιάς με πολύ καλά καταστρωμένο (καί πολυεπίπεδο) σχέδιο υποταγής της Ελλάδας μετενσαρκώθηκε στις μέρες μας σ’ ένα ξεχαρβαλωμένο ανδρείκελλο του Μάρκ Ούλτρα. (Αν καί πάλι πάει να υποτάξει την Ελλάδα! Δεν άλλαξε ως προς αυτό.)

Το ξεπούλημα της ψυχής στον ακατονόμαστο μπορεί να κρατήσει πολλές ζωές. Ή, τέλος πάντων, μία, αλλά οι υποχρεώσεις του «συμφωνητικού αίματος» συνεχίζονται επ’ άπειρον. (Με τον ακατονόμαστο, είναι καλύτερα να μην έχεις πολλά πάρε-δώσε! 🙂 )

. . . . . . . . . .

Υγ 1: Γιά τους πιό ψαγμένους στα των μαγισσών, πιθανώτατα η Πασιφάη τον είχε ταραντέλλα τον Μίνωα, «σήκω-κάτσε». Δηλαδή, ήταν το πραγματικό (αλλά κεκρυμμένο) «διευθυντικό μυαλό» πίσω απ’ αυτόν.
Τώρα, δεν ξέρω αν παρατηρείτε πουθενά τέτοιες συμπεριφορές καί σήμερα… 🙂

Υγ 2: Ο τρελλός είπε κι άλλα. Είπε ότι είναι «άγγελος Θεού», κι ότι «θα τους κόβει τα κεφάλια ένα-ένα». (Πληροφορίες από τα ΜΜΕ.)

Προσωπική γνωμούλα μου, πως η διαίσθησή του έκανε διάνα καί στα δύο.

Υγ 3: Κάτι μου λέει, ότι ετούτος ο τρελλός έχει κάποια σχέση με τον τρελλό του Ταρώ. Δεν είμαι …ειδικός στο θέμα, όμως.

Υγ 4: Ένα πανάκριβο χρυσό κόσμημα, που κρεμόταν απ’ τον λαιμό της λεγάμενης, με σχετικές φωτογραφίες να δημοσιεύονται κατά κόρον… Έ, φαίνεται καθαρά το πράγμα, πλέον! 🙂

Υγ 5: Πανάκριβο κόσμημα; Ή της τότε εποχής, τσουρνεμένο από «τυχαίο σκάψιμο στα χωράφια»; Δε μπορώ, ρέ μ@λ@κα μου!… Εκεί που πάω να σοβαρευτώ σε σχολιασμό θεμάτων λίαν σοβαρών, με πιάνει καί το νευρικό γέλιο!!!

Το ερπετό της Πάτρας

Η υπόθεση αυτή δεν βρωμούσε εξ αρχής μονάχα στη δική μου μύτη· όλη η Ελλάδα έβγαλε τα συμπεράσματά της.

Ωστόσο, έλειπαν στοιχεία.

• Στο μέν καθημερινό, φυσικό πεδίο, τα όποια στοιχεία της ιστορίας προέκυψαν καί προκύπτουν με τρομερή δυσκολία καί βραδύτητα. (Επομένως, καί τα στοιχεία εις βάρος του ερπετού.)
• Στο δέ μεταφυσικό, έλειπαν καί λείπουν εντελώς.

Ωστόσο, επειδή εμείς εδώ δεν είμαστε τίποτε χθεσινά παιδάκια, κάναμε τη μικρή μας έρευνα στον δεύτερο τομέα… καί βρήκαμε.

. . . . . . . . .

Κατ’ αρχήν, βρήκαμε τις ημερομηνίες θανάτου των τριών κοριτσιών: (πληροφορίες από εδώ κι από εδώ) 13 Απριλίου 2019, 21 Μαρτίου 2021, 29 Ιανουαρίου 2022. Δυστυχώς, δεν βρήκαμε καί τις ώρες θανάτου, παρεκτός από μία περίπτωση, όπου η μη-ΤΕΡΑΣ είπε πως ο θάνατος του παιδιού συνέβη στις 16:40′. (Πολύ κοντά στις 16:18’… καί μετράει επίσης καί η διαφορά των 22 πρώτων λεπτών. Στην ινδουϊστική μέτρηση του χρόνου, αν αναρωτιέστε – δές εδώ, ghatika.) Οι ώρες των θανάτων θα μας λέγανε πολλά ακόμη, αλλά δεν τις βρήκαμε.

Εκ πρώτης όψεως, οι ημερομηνίες αυτές δεν μας λένε τίποτε…

…Αλλά, γιάαααα μιά στιγμή!!! Η 21η Μαρτίου είναι η ημερομηνία της εαρινής ισημερίας, σωστά;

Σωστά. Οπότε, αρχίζουμε να υποψιαζόμαστε.

Γιά την ακρίβεια, η εαρινή ισημερία του 2021 έπεφτε στην προηγούμενη ημέρα…

…αλλά ο συμβολισμός παραμένει ο ίδιος.

Οι άλλες δύο ημερομηνίες, τώρα, δεν μας βγάζουν κάτι γνωστό· αλλά, η έρευνά μας απέδωσε τον εξής πίνακα:

Καί γιά τις απαραίτητες συγκρίσεις, ιδού καί ο ακόλουθος πίνακας:

Παρατηρούμε ότι οι θάνατοι των δύο πρώτων παιδιών έρχονται ακριβώς έξι μέρες πρίν το εβραϊκό Πάσχα των αντιστοίχων ετών!!!

Ναί, αλλά δεν θά ‘πρεπε καί ο τρίτος θάνατος;

Θά ‘πρεπε, διότι ακόμη καί το 2 στα 3 μπορεί να είναι συμπτωματικό. Η δέ ημερομηνία 29 Ιανουαρίου δεν κολλάει πουθενά.

Ωστόσο, υπάρχει κάτι ακόμη.

. . . . . . . . .

Ο περίεργος (κι ακόμη ανερεύνητος) θάνατος της σπιτονοικοκυράς του ερπετού, ο οποίος συνέβη στις 12 Σεπτεμβρίου 2020… καί τον οποίο το ερπετό έσπευσε ν’ ανακοινώσει μιά μέρα νωρίτερα!!!

Προσέξτε, τώρα:

Όλοι γνωρίζουμε (εδώ καί 21 χρόνια) τί συμβολισμό κουβαλάει η 11η Σεπτεμβρίου, καί γιά ποιούς έχει σημασία αυτός ο συμβολισμός. (Γιά τους καββαλιστές· το 10 είναι ο -πυθαγόρειος- αριθμός του Θεού, άρα το 9 είναι ο τελευταίος ανθρώπινος – του υπερμύστη, ξέρω ‘γώ. Ο οποίος υπερμύστης, να ‘ούμ’, κάνει ένα άλμα πάνω από τον …Θεό, καί γίνεται …υπερθεός, πηγαίνοντας στο 11!)

Αλλά κι η 12η Σεπτεμβρίου 2020, πάλι ημέρα Σάββατο, πέφτει πάλι 6 μέρες…

…πρίν την ιουδαϊκή πρωτοχρονιά!!!!!!

3 στα 4!

Καί ναί, οι θάνατοι επάνω σε Σαββατοκύριακα είναι «βολικοί» (γιά δολοφονίες), διότι -όπως επεσήμαναν καί οι αρμόδιες Αρχές- αφ’ ενός λείπει προσωπικό από τα νοσοκομεία, αφ’ ετέρου αδρανεί λιγάκι ο κρατικός μηχανισμός. Αλλά 3 στα 4 θανάτους επάνω σε Σάββατο… δεν είναι μόνον η ραστώνη του ψευτο-Ρωμαίϊκου η αιτία. Γνώμη μου.

. . . . . . . . .

Τί συμπεραίνουμε; Ότι το ερπετό ανήκει κάπου σε κάποιο Κρόνιο ή/καί μητριαρχικό ιερατείο, ή σε κάποια περίεργη σέχτα, κι έκανε ανθρωποθυσίες στα ίδια τα παιδιά του (ίσως καί με το αζημίωτο) ;

Μπορεί, κατά ‘κεί πάει η δουλειά, αλλά καθόλου δεν βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα. Μου λείπουν οι σχετικές λεπτομερείς λαογραφικές γνώσεις· κι ακόμη, οι ανθρωποθυσίες πάντα έχουν κάποιο τελετουργικό, που στην περίπτωση αυτή δεν το βλέπουμε.

Οπότε, εδώ ανοίγει μιά τεράστια έρευνα, που ξεκινάει πχ από την φυλετική καταγωγή του ερπετού, καί φτάνει σε στοιχεία στον τόπο του εγκλήματος. Πχ τίποτε «περίεργα» βιβλιαράκια… τα οποία, αν υπάρχουν, ελπίζω να μην τα τσούρνεψαν καί τα …εξαφάνισαν «αι Αρχαί» – ή οποιοδήποτε άλλο άτομο.

Το θέμα μου, όμως, εμένα, δεν είναι ακριβώς τί ρόλο βαράνε το ερπετό με το -ακόμη ελεύθερο- αρσενικό της μάντιδος της θρησκευομένης.

Το θέμα μου είναι, μέχρι πού είναι διατεθειμένη να φτάσει η Δικαιοσύνη.

. . . . . . . . .

Υγ 1: Μπορεί το ερπετό να έχει μιά σατανική υπερπονηριά (που δύσκολα αντιμετωπίζεται), αλλά όχι, δεν είναι τόσο έξυπνο.

Όσα έκανε, -κρίνω πως- πιθανώτατα τα έκανε υπακούοντας (έτοιμες) εντολές, όχι εξ ιδίας πρωτοβουλίας.

Η υπόθεση βρωμάει ακόμη περισσότερο έτσι, αλλά δυστυχώς γιά το παραπέρα της έρευνας είμαστε στο απόλυτο σκοτάδι.

Υγ 2: Η «ξεκάρφωτη» ημερομηνία θανάτου του τρίτου παιδιού απέχει ακριβώς 314 μέρες από την ημερομηνία θανάτου του δευτέρου. Συμβολισμός, άρα γε, ότι «κλείνει ο κύκλος»;

Υγ 3: Η σύγκριση των ημερομηνιών θανάτου των κοριτσιών με το εορτολόγιο της ορθόδοξης Εκκλησίας δεν απέδωσε τίποτε.

Ωστόσο στις 13 Απριλίου: («αρχή του κύκλου»; )

• 1204, πρώτη άλωση Κωνσταντινουπόλεως από Φράγκους Δ’ Σταυροφορίας.
• 1919, σφαγή στο Αμριτσάρ της Ινδίας.
• 1970, έκρηξη στο «Απόλλων 13».
• 2003, ομαδικός θάνατος μαθητών σε τροχαίο στα Τέμπη.

Στις άλλες δύο ημερομηνίες, δεν αναγράφει η Γουΐκι «σημαδιακά» γεγονότα. Αλλά, δεν γνωρίζω τί γινόταν σε αρχαίους καιρούς.