Η εγκληματική απερισκεψία των Ελλήνων επιστημόνων – 3

(προηγούμενο)

 

α παραπάνω -είπαμε- ισχύουν δογματικώς πως, καί σ’ όποιον αρέσουν. Σ’ οποιανού του ξυνίζουν, να μάθει να φέρεται! Καί μέχρι τότε, δεν έχει συστατικές επιστολές καί προφεσσορηλίκια!

Γενικώς, στον δυτικό “πολιτισμένο” κόσμο επιτρέπεται να πουλάς τρέλλα μονάχα σε όσα …επιτρέπεται. Πχ θεωρείται …επαναστατικό -κι ασχολούνται οι αρδ επί αρκετό καιρό- να τα βγάζει όλα δημοσίως μιά «στάρ», ως αντίδραση στο …»υπερσυντηρητικό» κοινωνικό στάτους, ξέρω ‘γώ. Θεωρείται …επαναστατικό, κι …επιτρέπεται. (Καί …εξυμνείται – ως …επαναστατική πράξη, μωρέ! Τί νομίσατε;  🙂  ) Ή, φερ’ ειπείν, διάφοροι καλλιτέχνες (καλλιτέχνες; ναί… είναι τέτοιοι, αν διαθέτεις ισχυρή δόση φαντασίας!  🙂  ) κάνουν «χάππενινγκς» (με εισιτήριο, τί νομίσατε;  🙂  ), ξέρω ‘γώ κατουρώντας απάνω σε ζωγραφικούς πίνακες. (Καί αυτοί οι καλλιτέχναι εκδηλώνονται ενάντια στον υπερσυντηρητισμό, κτλ κτλ κτλ. Επαναστάτες, γιά! Τί νομίσατε;  🙂  )

Αλλά σ’ όσα ΔΕΝ επιτρέπεται, δέεεεννν… Κι αν τολμήσεις, θα σε πάρει καί θα σε σηκώσει.

Αφού, όμως, διαρκώς βρίσκει ξυπνοπούλια “επιστήμονες” με …επιλεκτική αμφισβήτηση, τότε γιατί η κυρα-εξουσία να μην κάνει τα καμώματά της;

 

vii. Ξερολισμός κι επιλεκτική πληροφόρηση

Ο (ανεξέλεγκτος) εγωϊσμός με τη σειρά του οδηγεί στον ξερολισμό. Βέβαια, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη μας καί την έλλειψη χρόνου· διότι, πόσος ελεύθερος χρόνος μένει στους καλούς μαθητές καί φοιτητές, ώστε ν’ ασχοληθούν καί με πράγματα πέρα απ’ τα διαβάσματά τους; Την έλλειψη ελεύθερου χρόνου οφείλουμε να μην την παραβλέψουμε.

Όμως, κατά κανόνα δεν είναι (ειδικά στην εποχή μας!) η έλλειψη πληροφορήσεως, που κάνει κάποιον να μη θέλει να δεί την πραγματικότητα· είναι ο εγωϊσμός του. Ή, αν θέλετε, το μείγμα πάει ως εξής: έλλειψη πληροφορήσεως 10%, εγωϊσμός 90%.

Έτσι, οι καλοί φοιτητές μας, που ετοιμάζονται να φύγουν στο εξωτερικό γιά μεταπτυχιακά, αγνοούν (καί θέλουν ν’ αγνοούν) πανηγυρικώς πολλά καί σημαντικά. Πρώτα-πρώτα, την κοινωνική πραγματικότητα της χώρας, στην οποία θα πάνε. Έχουν το αφελές σκεπτικό ότι, αφού πληρώνουν (στις ξένες χώρες της αρχής του άρθρου, οι σπουδές πληρώνονται), τα υπόλοιπα δεν τους νοιάζουν. Στο κάτω-κάτω, ο πελάτης έχει πάντα δίκιο!

Μόνο που εδώ, δυστυχώς, δεν πρόκειται γιά ψαροταβέρνα.

Τους περιμένει, λοιπόν, ένα πρώτο σόκ, όταν ανακαλύψουν το πώς τους βλέπουν οι κάτοικοι της ξένης χώρας. (Δηλαδή «αι Αρχαί», αλλά κι οι απλοί πολίτες – εκτός απ’ τους καθηγητάδες τους.) Τους βλέπουν σαν άτομα δεύτερης διαλογής, καί γιά το ότι είναι Έλληνες (ίσον αρχαία Ελλάδα, πολιτισμός, κτλ κτλ) χεστήκανε. Έτσι, στα ίσα.

Η όποια ιδέα ανωτερότητας της φυλής μας, που τυχόν έχουν οι δικοί μας επιστήμονες στα μυαλά τους φεύγοντας από ‘δώ, “εκεί έξω” είναι απλά ένα χαρτονόμισμα χωρίς αντίκρυσμα. (Στο κάτω-κάτω, αν περιμένεις ν’ αμειφθείς «εκεί έξω» με πολλά λεφτά, αυτά πρέπει να τα κερδίσεις με τον ιδρώτα σου· δεν θα σου τα χαρίσουν.)

Οι κοινωνίες αυτές είναι καθαρά, καθαρώτατα ταξικές (εδώ καί τουλάχιστον χίλια χρόνια)· καί μέσα τους, καί όσον αφορά τους ξένους λαούς. Οι δέ “αριστεροί” παύλα «προοδευτικοί» νεολαίοι, που στα Ελληνικά πανεπιστήμια πιπιλάνε πέντε πράγματα γιά “ταξική κοινωνία”, δεν έχουν ιδέα πόσο μεγάλο είναι το θηρίο! Οι δικοί μας φερέλπιδες, λοιπόν, θα διαπιστώσουν στην καμπούρα τους τί σημαίνει πραγματικά “ρατσισμός”, καί τί πάει να πεί να δοκιμάσεις ν’ αντιμιλήσεις στον ταξικώς ανώτερον.

(Η Αγγλία κι η Γαλλία είναι ταξικές, γιά ιστορικούς λόγους· οι ΗΠΑ όχι, αλλά ο σκληρός λευκός προτεστάντικος πυρήνας τους -που κάνει κουμάντο καί στα πανεπιστήμια- είναι, αν κι εμμέσως πλήν σαφώς… εφ’ όσον κατάγεται από ταξικών ιστορικών καταβολών Δυτικοευρωπαίους.)

 

Άλλο σημαντικό, το οποίο πάλι (επιμένουν ν’) αγνοούν οι δικοί μας, είναι ότι τα φημισμένα Δυτικοευρωπαϊκά πανεπιστήμια κάποτε ήταν μοναστήρια – μ’ ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτό (αυστηρή ιεραρχία, κτλ). Ποιό θες να σου αναφέρω, καί να μήν ήταν; Τη Σορβόννη; Την Οξφόρδη;… Ποιό;

Αυτά έγιναν πανεπιστήμια εκ μετατροπής, στο διάβα των αιώνων. Γι’ αυτό καί τα ονόματα των κολλεγίων κατά κανόνα είναι θρησκευτικά (πχ κολλέγιο της Αγίας Τριάδας, κτλ) – εφ’ όσον αυτά προέρχονται από κτίρια, που κάποτε στέγαζαν θρησκευτικές κοινότητες. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι μιά σημερινή ιστορική πανεπιστημιούπολη (πχ το Κέημπριτζ) είναι κάτι σαν αντίστοιχο του Αγίου Όρους, δηλαδή ένα σύνολο κτιρίων (κολλεγίων), τέως μοναστηριών.

(Στις ΗΠΑ, βέβαια, δεν υφίστανται ιστορικές καταβολές μοναστηριών, αλλά υφίσταται ακριβής απομίμηση των Δυτικοευρωπαϊκών αντιστοίχων.)

Η εύλογη απορία, βεβαίως, είναι το τί σημασία έχει αυτό, ειδικά αν δεν είσαι τόσο θρήσκος – ή, αν είσαι ορθόδοξος, που σημαίνει “αιρετικός” γιά τους Δυτικοευρωπαίους. Κι όμως, έχει καί παραέχει! Καί στην πράξη, καί -ακόμη χειρότερα!- στην κρατούσα νοοτροπία των πανεπιστημιακών αυτών ιδρυμάτων.

Βλέπετε, ο πτυχιούχος ονομάζεται “μπάτσελορ” (εργένης), δηλαδή έχουμε ευθεία αναφορά σε καλόγερο. Όλοι, πάλι, φορούν τήβεννο (δηλαδή ράσο), στις δέ τραπεζαρίες το -κοινό- φαγητό αρχίζει με την προσευχή του τραπεζάρχη. Καθαρά μοναστηριακό τυπικό, δηλαδή!

[…Κι υπήρξαν μερικά βλαμμένα, που προ ετών διέκοψαν τη θεία λειτουργία στην εκκλησία στην πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, διότι δεν ήθελαν …η θρησκεία ν’ ανακατεύεται στις επιστήμες! Να πάνε να τα πούν καί στο Κέημπριτζ αυτά, γιά να δοκιμάσουν αμέσως μετά την αγγλική …μή ανάμειξη θρησκείας κι επιστήμης, καθώς καί την αγγλική …ανεκτικότητα καί …φιλοξενία!]

Η δέ τήβεννος έχει μαύρο χρώμα γιά τους φοιτητές, κόκκινο γιά τους καθηγητές, καί άσπρο γιά τον πρύτανη. Καθαρός ερμητισμός, δηλαδή! Ύλη-ζωή-πνεύμα.

(Ναί, καί πχ η σημαία του Χίτλερ στα ίδια βασίστηκε, αν καί τ’ ανακάτεψε με λάθος σειρά. Μην απορείτε.)

Εάν, τώρα, είστε λιγάκι γνώστες καί λιγάκι παρατηρητικοί, θα καταλάβετε πως αυτή η μοναστηριακή μεσαιωνική νοοτροπία οδηγεί ευθέως σε ομόκεντρες κλειστές δομές, δηλαδή στους γνωστούς τρείς κύκλους των μυστικιστών: τον (εξωτερικό) κύκλο των νεοφύτων, τον εσώτερο κύκλο, καί τον εσώτατο κύκλο.

Αυτή τη δομή την αντέγραψαν αυτούσια τόσο οι μυστικές οργανώσεις, παλιές καί σημερινές (Ναΐτες πχ – κι αυτοί καλόγεροι ήταν!), όσο καί οι μυστικές υπηρεσίες. Φυσικά, αυτή η δομή ευθέως συνεπάγεται πυραμιδική κατανομή ισχύος (ακριβώς όπως η ταξικότητα στην κοινωνία), οπότε άπαντες οι κατώτεροι στέκονται σούζα στον ανώτερον. (Υπάρχει καλόγερος, που θα την πεί στον ηγούμενο; Σαφώς όχι. Αν το κάνει, θα τον διώξουν πάραυτα.)

Τα ίδια, βεβαίως, ταξικά/πυραμιδικά αντανακλώνται καί στις φοιτητικές «αδελφότητες» των ξένων πανεπιστημίων – γιά τις οποίες πολλά άσχημα ακούγονται (ομοφυλοφιλίες, αιμοποσίες, κτλ). Το ποιόν ακριβώς ρόλο παίζουν αυτές, καί το τί ακριβώς χρειάζονται στα κατεστημένα των ξένων χωρών, θα σας αφήσω να τα μαντέψετε με τα εκτεθησόμενα παρακάτω· κι ευχαριστώ τον καλό Θεό, που τα Ελλληνικά πανεπιστήμια είχαν κι έχουν ένα …καλό στον τομέα αυτόν: ήταν κι είναι ντίπ χύμα! Χωρίς «αδελφότητες» κι άλλα τέτοια …αγαθά. (Κι όποιος Έλλην φοιτητής θέλει να βρεί γυναίκες να γ@μήσει, δεν νομίζω να δυσκολευτεί ιδιαίτερα, που δεν θά ‘χει βοήθεια από «αδελφότητες». Lol!!!)

Όλ’ αυτά, τα δικά μας τα ξυπνοπούλια δεν τα ξέρουν, βεβαίως-βεβαίως· κι άμα τους πείς τίποτε σχετικό, ειρωνεύονται. (“- Έλα, μωρέ! Μαλακίες!”, καί λοιπές παρόμοιες ξερολίστικες ομορφιές.) Όμως, όταν πάνε εκεί καί τα δουν από κοντά, γίνονται κοτούλες κό-κό-κό! Παίρνουν πάραυτα δρόμο κι οι εγωϊσμοί τους, κι οι ξερολισμοί τους!

Μόνο το να κρατούν εδώ ανοιχτά τ’ αυτιά τους, γιά ν’ ακούσουν καμιά καλή συμβουλή, αυτό επιμένουν να το αγνοούν. Δυστυχώς. Αντιθέτως, το δουλοπρεπές σκύψιμο στους ξένους καθηγητάδες τους το μαθαίνουν στο πίτς-φυτίλι.

 

Αυτή, πάλι, η κλειστή κι απαραβίαστη δομή του διδακτικού προσωπικού στα ξένα πανεπιστήμια οδηγεί καθαρά στην παγίωση των διαδεδομένων ιδεών. Κι όχι μόνον· οδηγεί στον απόλυτο έλεγχο των ιδεών.

Κι όχι μόνον (δίς) επειδή το καθηγητικό ηγουμενείον (θέλει να) κάνει απόλυτο κουμάντο καί δεν γουστάρει αμφισβήτηση, αλλά κι επειδή η πληροφορία είναι εν δυνάμει όπλο. (Τά ‘παμε!…) Οπότε, πρέπει να επωφεληθεί καί το ξένο κράτος από (πανεπιστημιακώς προκύπτουσες) γνώσεις, που δεν τις έχουν άλλα κράτη.

Άρα, τελικώς: Όποιος δεν είναι 100% μαζί μας, είναι 100% εναντίον μας.

Αυτό αποτελεί διαχρονικό σκεπτικό των ξένων· ακόμη καί τις στιγμές, που δεν το λένε στα ίσα. Κι είπαμε: προκύπτει από τη γενικώτερη νοοτροπία, δεν είναι ξεκάρφωτο. Έτσι, ας μή μας κάνει εντύπωση ο κάθε Ντάλλες, ή ο κάθε Μπούς, που κατά καιρούς το επικαλούνται.

 

Κάτι ακόμη, που δεν (θέλουν να) γνωρίζουν τα ξυπνοπούλια μας, είναι πως στα ξένα πανεπιστήμια κυκλοφορούν καί ασφαλίτες με πολιτικά. Γιατί; Καί -προφανέστατα- διότι θέλουν να παρακολουθούν τους πάντες,…

(…διότι, την εποχή που δεν κυκλοφορούσαν, πχ οι Άγγλοι λούστηκαν τους -δρώντες υπέρ ΕΣΣΔ- λεγόμενους «πυρηνικούς κατασκόπους«,…)

…αλλά καί γιά να προλάβουν έκτροπα.

Μά, ποιός θα κάνει έκτροπα μέσα στις («μοναστηριακές», μας είπες ρέ Εργοδότη!) πανεπιστημιουπόλεις;

Μά, οι φοιτητές! Ποιός άλλος;

Γιατί;

Διότι αρκετοί απ’ αυτούς καταπίνουν χαπάκια αμφεταμινών με τη χούφτα, γιά ν’ αντέξουν στο εντατικό διάβασμα.

Θυμάστε που λέγαμε ότι το 24ωρο πρέπει να έχει 100 ώρες, γιά να ολοκληρώσεις σωστό διάβασμα; Έ, λοιπόν, αυτό το ξέρουν καί οι ξένοι· αλλά παρεμβαίνει η προτεστάντικη παραδόπιστη νοοτροπία τους, που δεν θέλει σπατάλες (χρόνου, εν προκειμένωι). Κι έτσι, κοιτάζουν να στριμώξουν ύλη έξι έως οκτώ ετών σε τέσσερα χρόνια. (Μην απορείτε, επιστήμες όπως η Φυσική σωρεύουν γνώση με ταχύτατους ρυθμούς.) Πώς; Φτιάχνουν έναν βασικό κορμό μαθημάτων (εκ των «ούκ άνευ»), καί τα υπόλοιπα συμπιέζονται σε στύλ προαιρετικά μαθήματα, καλοκαιρινά εντατικά σεμινάρια, κτλ κτλ κτλ.

Που σημαίνει με τη σειρά του, ότι ο -καλός/σωστός- φοιτητής πρέπει να ξεχάσει ελεύθερο χρόνο καί ύπνο.

Τώρα, θα με ρωτήσεις… Καί γιατί δεν κάνουν τις σχολές οκταετούς φοιτήσεως, ώστε καί ο επιστήμων να καταστεί σωστός από γνώσεις (να τις αφομοιώσει σωστά τις γνώσεις, δηλαδή), καί χαπάκια να μην αναγκαστεί να καταπίνει; Διότι, πάλι σκέφτονται το κέρδος!

Πρώτον, όσο λιγώτερα τα χρόνια σπουδών, τόσο χαμηλότερη η αμοιβή του επιστήμονα. (Γι’ αυτό στην αγγλίτσα το ξεφτίλησαν με τα πανεπιστήμια τριετούς φοιτήσεως – τα δε λοιπά κράτη στας δυτικο-Ευρώπας δεν τράβηξαν τ’ αυτί της αγγλίτσας, διότι είναι κι αυτά παραδόπιστα.)

Καί δεύτερον, επειδή κοιτάζουν να τον ξεζουμίσουν τον νέο, όσο είναι …νέος. Διότι από τα 30-κάτι καί πάνω, άπαντες θέλουν να γίνουν διευθυντές – όχι απλοί εργαζόμενοι. Οπότε, σου λέει, ποιός θα κάνει τη βρώμικη δουλειά, τη μουντζούρα; Οπότε, σπεύσε νέε μου! Εδώ το καλό το παραδάκι, σε περιμένει!

Απ’ την άλλη, γιά σχολές με οκτώ χρόνια σπουδών… ποιός ζή, ποιός πεθαίνει!… Κατά κανόνα, μιά οκταετία γιά έναν νέο φαίνεται χρόνος άπειρος (ειδικά μετά από τα «άπειρα» δώδεκα χρόνια βασικής εκπαίδευσης), κι ο καλός φοιτητής μπορεί στο μεταξύ να τα βαρεθεί όλα καί να τα παρατήσει. Όθεν, αμφεταμίνες κι “έκστασυ”!

Ακριβώς όπως γίνεται με τους επαγγελματίες αθλητές: ιδρώνεις επί δέκα χρόνια, αμείβεσαι χοντρά, κι άμα “κάψεις” το σώμα σου (ή το μυαλό σου) με ντόπες, αυτό είναι ένα “λογικό” αντίτιμο που δίνεις, ώστε να τα κονομήσεις. Κι αφού θα τα κονομήσεις σε δέκα χρόνια πολύ περισσότερο από πχ έναν ταλαίπωρο υπάλληλο, που θα δουλέψει 35ετία, τί διαμαρτύρεσαι που θα είσαι ερείπειο στα σαράντα σου; Μιά φορά είν’ τα νιάτα!

Αυτή είναι η κρατούσα προτεστάντικη “εμπορική” νοοτροπία, γιά την αξία των επιστημόνων!

 

Μπερδεγουέη, μιά που μιλήσαμε γιά ασφαλίτες στα ξένα πανεπιστήμια… Αν νομίζετε, εικοσάχρονα σπουδάζοντα ξυπνοπούλια μου, ότι στα Ελληνικά πανεπιστήμια οι λεγόμενοι “αιώνιοι φοιτητές” (δηλαδή κάτι σαραντάρηδες -ου μήν καί σαρανταφεύγα- “αριστεροί”, που τριγυρνάνε όλη μέρα στα αμφιθέατρα σαν κοπρόσκυλα) απλά είναι κάποια βαρεμένα άτομα, που στη διαδρομή μέχρι το πτυχίο (ξε)χάσαν τον προορισμό τους, αλλάξτε πλευρό όταν κοιμάστε!

(Διότι, το με τί λεφτά ζούν αυτοί, δεν σας πέρασε κάν απ’ το μυαλό να το ρωτήσετε. Κάνω λάθος; )

 

Καί το κερασάκι στην τούρτα: τα ξένα πανεπιστήμια είναι ευθέως συνδεδεμένα με τις βιομηχανίες των ξένων χωρών – καί τις πολεμικές. Οπότε, ο νεο-Έλλην «αριστούχος» εγωϊστής μαγκάκος, που θα πάει έξω, δεν θα μπορέσει να το παίξει ούτε ιδεολόγος επαναστάτης, ούτε ρομαντικός/ιδιόρρυθμος απομονωμένος… που δήθεν αυτός δεν ασχολείται μ’ αυτά. (Κι είπαμε: ΟΛΕΣ οι επιστήμες είναι επικίνδυνες!) Οπότε:

• Ή θα τον απορρίψει η ξένη κοινωνία. (Καί θα γυρίσει στην πατρίδα με την ουρά στα σκέλια, ψάχνοντας επί χρόνια γιά δουλειά «αναλόγως προσόντων», μέσα σε μιά χώρα εξαθλιωμένη – με αμοιβές της καρπαζιάς.)
• Ή θ’ αναγκαστεί να υποκύψει, καί να χορέψει στον χορό των ξένων. (Που σημαίνει: γιά την Ελλάδα, είναι πλέον τελειωμένη υπόθεση.)
• Ή, αν μέν τσινάει, αλλά τους είναι οπωσδήποτε απαραίτητος, θα τον …υποκύψουν – με διαφόρους τρόπους.

[Όπως κάνουν πχ καί με τα μελλοντικά μέλη των γκουβέρνων του ενθάδε προτεκτοράτου. Έχουν αρκετούς τρόπους… όπως πχ με το στανιό …ιστορίες αγάπης με …αγαπάδες, κτλ – καί στο μεταξύ το βίντεο να γράφει. Ξέρουν πολλά κόλπα «αυτοί»!

Βέβαια, ακόμη δεν ξαναφτάσαμε στα κεχαριτωμένα της Ατλάντειας «Γαλάζιας Αδελφότητας» (καθολικός έλεγχος του νού των επιστημόνων, εκτός απ’ το υπολογιστικό του τμήμα), αλλά δεν απέχουμε καί πολύ.]

 

viii. Εν συνόψει

Λοιπόν (κι αν κάνω λάθος, διορθώστε με), οι στατιστικές λένε πως το 90% των Ελλήνων επιστημόνων στο εξωτερικό «υποκύπτουν» κι ενσωματώνονται. Μετά, βρίσκουν καλοπληρωμένη δουλειά σε σύντομο διάστημα, κι ακόμη αργότερα παντρεύονται καί ξένες…

…καί τέλος η Ελλάδα γι’ αυτούς. Τέλος κι αυτοί γιά την Ελλάδα, όμως.

Τους αρέσει-δεν τους αρέσει. Μας αρέσει-δεν μας αρέσει.

Τώρα, κάτι ιστορίες γιά «λευκή φυλή», κι ότι δεν τρέχει τίποτε βραδερφέ, που «το παιδί» παντρεύτηκε μιά όμορφη λευκή Ευρωπαία, εγώ τις ακούω βερεσέ.

 

(συνεχίζεται)

Η εγκληματική απερισκεψία των Ελλήνων επιστημόνων – 2

(προηγούμενο)

 

άλι ακούω τη λέξη “συνομωσιολογία”; Καλάαααα!… Καλάαααα!… Ας μου απαντήσει, λοιπόν, κάποιος, ως τί εξέφραζε γνώμες γιά την πρώϊμη πορεία της Νάσα ο Κίσσινγκερ (ναί, ο γνωστός) ; (Εδώ. Μόνοι τους τα λένε!) Ως κάτοχος αλλοδαπού (Γερμανικού) πτυχίου στις Πολιτικές Επιστήμες από το 1961;

Ως σύμβουλος εθνικής ασφαλείας, έ; ‘Ντάξ’… Αλλά, μιά που πιάσαμε τη Νάσα, γιατί πρίν λίγα χρόνια ο απόστρατος ναύαρχος Ρόμπερτ …Μέσα-άνθρωπος, πρώην διευθυντής της Νάσα …χωρίς το πρώτο άλφα, διετέλεσε διευθυντής κάποιας επιτροπής στο Κάλτεκ, η οποία παρακολουθούσε τις δραστηριότητες των διαστημοπλοίων του Τζέϋ-Πί-Έλ στον Άρη; ‘Ε; (Εδώ τα …διαπιστευτήρια! Κι ακόμη ένα χορταστικό διάβασμα, εδώ.) Πολλή …ασφάλεια έπεσε σε “καθαρώς επιστημονικές” έρευνες, ρέ παιδί μου!  🙂

(Καί γιά τις δύο περιπτώσεις, ρίξτε κι άλλο ψάξιμο στα Ιντερνέτια – καί μή βαρυέστε! Αξίζει! Καί να θυμάστε, μένουμε μονάχα στο φυσικό επίπεδο· δεν αγγίζουμε κάν τα μεταφυσικά… πχ τον βίο καί την πολιτεία του Τζάκ Πάρσονς, ενός από τους ιδρυτές του Τζέϋ-Πί-Έλ, καί ταυτόχρονα οπαδού του Κρόουλυ.

Εντάξει, όλοι οι μεγάλοι της επιστήμης ήταν -καί είναι, καί σήμερα– ταυτόχρονα καί μεγάλοι αποκρυφιστές· πχ ο Νεύτων. Αλλά μένουμε μονάχα στο καθημερινό επίπεδο, καί δεν περιπλέκουμε τη συζήτηση.)

Συμπερασματικώς: ακόμη κι αν ο τελικός σκοπός μιάς έρευνας δεν είναι φανερός, ο επιστήμων οφείλει να βάζει το κακό με το νού του. Μεγάλο παιδί είναι, κάποια πράγματα οφείλει να τα ξέρει καί να τα σκέφτεται κατ’ ευθείαν.

Πρώτα την ύπαρξη του κακού, καί μετά όλα τα υπόλοιπα.

 

γ. Επιστημονικό ιερατείο – ολόσωμη φωτογραφία!

Τί καταλαβαίνουμε από τα μέχρι τώρα εκτεθέντα;

Ότι το επιστημονικό ιερατείο δεν έχει καθόλου αγαθούς σκοπούς. Εξυπηρετεί, δέ, τα σκοτεινά ιμπεριαλιστικά σχέδια κάποιων πολύ συγκεκριμένων κρατών (που αναφέρθηκαν στην αρχή του παρόντος). Μάλιστα, επειδή την επιστήμη τη θεωρεί (μονάχα ως) ως χρηστικό στρατιωτικό εργαλείο, δεν διστάζει να διαπράξει μέχρι καί κακουργήματα (δολοφονίες επιστημόνων), γιά να επιτύχει τους -πανάρχαιους- σκοπούς του.

Βλέπετε, δεν είναι μόνον οι πρόσφατες δολοφονίες των δύο γυναικών επιστημόνων στην Ελλάδα· είναι κι άλλες. Όπως πχ το ότι διάφοροι γιατροί, που καταγγέλουν τα εμβόλια, σιγά-σιγά κι ένας-ένας “εξαφανίζονται”… βρίσκονται σκοτωμένοι σε ερημιές, πνιγμένοι στη μπανιέρα τους, πυροβολημένοι… Καί οι εν λόγωι δεν γίνεται να φάνε κοροϊδία ως άσχετοι, ή μισότρελλοι· διότι, μέχρι να πούν όσα λένε, έχουν αποκτήσει μέγιστο επιστημονικό κύρος στον τομέα τους.

Τα ίδια καί οι συνάδελφοί τους, που καταγγέλουν τον αισχρό κομπογιαννιτισμό των δήθεν θεραπειών του καρκίνου.

Αν, τώρα, κάνουμε το επόμενο σκεπτικό βήμα, πρέπει ν’ αναρωτηθούμε: ποιός είναι ο “κοινός παράγων” όλων αυτών των κρατών, που υπαγορεύει τη συγκεκριμένη συμπεριφορά (“- Σκάσε καί δούλευε, ή σε φονεύω!”) στους “υποτελείς”;

Μά, το Κρόνιο ιερατείο, φυσικά!

Το οποίο δεν αποτελείται μονάχα απ’ αυτούς που σκεφτήκατε, αλλά κι από άλλους.

 

[Κι ευτυχώς, διότι αυτά τα υποϊερατεία έχουν μεν κοινούς σκοπούς -την παγκόσμια κυριαρχία καί την εξαφάνιση των Ελλήνων-, αλλά καί κάτι ψιλοδιαφορές μεταξύ τους· οι οποίες, μέχρι να τις διευθετήσουν ποτέ -άν…-, μας δίνουν εμάς τους Έλληνες τον χρόνο να γλυτώνουμε τη σφαγή μας.

Να την αναβάλουμε, δηλαδή· αλλά, αν μας κόβει έστω καί λίγο ως λαό, πρέπει να τρέχουμε με χίλια, ώστε να τη ματαιώσουμε οριστικώς.

Είναι κρίμα, εμείς, που ως λαός περάσαμε διά πυρός καί σιδήρου από παμπάλαιες εποχές, αμνημόνευτες, να έχουμε καταθέσει τα όπλα τώρα καί να τουρλοκωλιαζόμαστε στον εχθρό (ά, ρέ, μεγάλε Παλαιέ! lol!!!)· να μας έχει κοπεί η ανάσα απ’ το λαχάνιασμα, να κοντεύουμε να τα φτύσουμε από αντοχές σε ούτε κάν δυό χιλιάδες χρόνια -μέσα σε μιά κωλοεποχή των Ιχθύων καί βασιλείας του Κρόνου-, καί μάλιστα σε καθεστώς ημιελευθερίας.

Κρίμα καί ντροπή μας!]

 

Αυτό ακριβώς είναι το επιστημονικό οικοδόμημα της εποχής μας: ένα δουλάκι, ένα πουτανάκι της (κατασκότεινης) εξουσίας καί του χρήματος, το οποίο η εξουσία τό ‘χει υποταγμένο με τον βούρδουλα.

Τώρα, το να καθήσω ν’ αναλύσω ποιά καί πόσα καλά παράγει (διότι παράγει καί καλά), είναι μάλλον περιττό. Πάντως, σκεφθήτε πχ το ότι κάθε εξάμηνο παράγονται νέα μοντέλα κινητών τηλεφώνων με τρομερές δυνατότητες (πχ υπολογισμός ύψους εδάφους, που αποτελεί βοήθημα γιά όσους εξερευνούν σπήλαια), τη στιγμή που δεν έχουμε ακόμη μάθει τις δυνατότητες του ήδη υπάρχοντος μοντέλου… ενώι βοηθήματα (ξέρω ‘γώ ρομποτάκια) γι’ ανθρώπους με αναπηρίες, δεν τα βλέπεις ούτε με το κυάλι.

Παναπεί, από τεχνολογικά σκουπίδια έχουμε υπεραφθονία. Από τίποτε ουσιαστικώς χρήσιμο, όμως, όχι.

(Να πω καί γιά αγροτικά ρομπότ, να μαζεύουν πχ ελιές, που εδώ στην Ελλάδα τα έχουμε απόλυτη ανάγκη; Άσε, ξεφεύγουμε κατά πολύ στη συζήτηση.)

Κι απ’ την άλλη… τί να το κάνω το κινητό τηλέφωνο με τις δυνατότητες, τη στιγμή που κινδυνεύει η ίδια η ζωή μου, αν το Χάαρπ μου σωριάσει το σπίτι μ’ έναν σεισμό;… επειδή έτσι κατέβηκε στη γκλάβα μερικών εξουσιαστών;

Πριν κλείσω την ενότητα, να μην ξεχάσω ν’ αναφέρω το ότι οι ουσιαστικές έρευνες (πχ πυρηνική σύντηξη) παρεμποδίζονται καί καθυστερούν.

 

Αυτή ακριβώς είναι η επιστήμη: μιά δολοφονική σκατόγρια αφτιασίδωτη – κι οποιανού τ’ αρέσει. Οποιανού του ξυνίζει ο χαρακτηρισμός (καί πάει να τη βγάλει γκομενάρα), του συνιστώ να γράψει επιστημονική …φαντασία.

Γιατί όχι; Μπορεί καί να τα κονομήσει στο φινάλε.

 

δ. Αίτια της απερισκεψίας των ημετέρων επιστημόνων

Γιά τη συνέχεια της κουβέντας, να θυμάστε ότι μιλάω με γενικότητες. Ζωγραφίζω με χοντρές πινελιές. Οπότε, μή μου αρχίσει κανείς τα: “- Δεν είναι έτσι τα πράγματα, όπως τα λες!”, καί τα: “- Δεν έχεις δίκιο, καί συκοφαντείς!”. Δεν μιλάω τώρα επί προσωπικού. Κι όταν μιλήσω επί προσωπικού (παρακάτω), ας πρόσεχαν τις πράξεις τους οι κρινόμενοι!

Είναι, επίσης, καταφανές, ότι όλα τα προεκτεθέντα (καθώς κι όσα θα γραφούν παρακάτω) δεν πιάνουν μόνο τους Έλληνες επιστήμονες, αλλά ισχύουν καί διεθνώς. Όμως, όποτε μας δίδεται η ευκαιρία, πάντα θα κάνουμε κάποια ξεχωριστή αναφορά ειδικά στην εγχώρια παθογένεια.

Τούτων ειπωθέντων – κι εφ’ όσον πολλοί τα γνωρίζουν… Γιατί, τώρα, οι δκοί μας επιστήμονες σκέφτονται καί πράττουν απερίσκεπτα;

Το φαινόμενο δεν είναι ούτε συμπτωματικό, ούτε δυσεξήγητο. Αλλά θα δούμε τις παραμέτρους του κάπως αναλυτικά.

 

δ1. Ατομικοί παράγοντες

i. Καλός εδώ, όχι καλός εκεί.

Οι επιστήμονες είναι καλοί στον τομέα τους. Αλλά δεν είναι απαραίτητα καλοί σε όλα τα υπόλοιπα. Φυσικό αυτό, ανθρώπινο. Δεν προλαβαίνεις να τα μάθεις, ή να τα δείς όλα, στα πλαίσια μιάς ανθρώπινης ζωής. Πολλώι δέ μάλλον στα μικρότερα χρονικά πλαίσια της επαγγελματικώς ενεργού ζωής (σπουδές, καριέρα). Ακόμη χειρότερα, δεν μπορείς να τα θυμάσαι όλα!

Έτσι (ως χαζό παράδειγμα), ένας σημερινός Έλλην επιστήμων διδάχθηκε μέν Οικοκυρικά στην Α’ Γυμνασίου· αλλά άντε βάλ’ τονε να κρατήσει νοικοκυριό! Lol!!!

 

ii. Νοημοσύνη των επιστημόνων.

Ο περίφημος δείκτης νοημοσύνης!

Αν καί -όπως μαθαίνω- η κλίμακα Στάνφορντ-Μπινέ έχει ψιλοκαταργηθεί, γιά να συνεννοούμαστε (επειδή στα διάφορα περιοδικά εξακολουθούν να κυκλοφορούν διάφορα τέστ νοημοσύνης βασισμένα σ’ αυτήν, οπότε όλος ο κόσμος αναφέρεται σ’ αυτήν), θα πω ότι οι σημερινοί επιστήμονες κατά μέσον όρο έχουν μιά νοημοσύνη του 145. (Θεωρητικώς, στα 150 βρίσκεται το όριο της μεγαλοφυΐας.) Η μεγάλη μάζα τους, δηλαδή. Το μέγιστο ποσοστό τους.

Γιατί όχι μεγαλύτερη;

Όχι παραπάνω νοημοσύνη, διότι οι μεγαλοφυΐες είναι ανεξέλεγκτες… καί το παλιό αξίωμα της πιάτσας ορίζει ότι: συνεργάτη, που δεν μπορείς να τον ελέγξεις, του δίνεις δρόμο.

(Αυτό ισχύει ΑΠΟΛΥΤΑ καί στον εμπορικό τομέα· μέχρι καί στους πιτσιρικάδες, που κάνουν ντελίβερυ στις πίτσες. Όποιος από δαύτους αρχίσει καί μιλάει πχ γιά συνδικαλιστικές απαιτήσεις, δεν θα ξαναδεί δουλειά.)

Άσε που η μεγαλοφυΐα με την τρέλλα πολλές φορές έχουν δυσδιάκριτα όρια.

Εντάξει, υπάρχουν καί αρκετοί μεγαλοφυιείς επιστήμονες. Καί διότι χρειάζονται να ξελασπώνουν το νοητικό τέλμα των υπολοίπων, καί διότι σε κρίσιμες καταστάσεις (πχ κατασκευή νέων όπλων) μόνο σ’ αυτούς μπορούν να στηριχτούν. Αλλ’ αυτούς τους ελέγχουν με άλλους τρόπους, ώστε να μην παρεκκλίνουν. Τρόπους, όπως: πολλά λεφτά, γκόμενες, “αόρατους” κατασκόπους σε κάθε βήμα τους. (Οι συγκεκριμένοι επιστήμονες μπορεί να μην βλέπουν τους κρυπτόμενους στα εκατό μέτρα “άντρες με τα μαύρα”, αλλά την επικρεμάμενη απειλή θα τη νοιώθουν συνεχώς. Υπάρχουν τρόποι…)

Τώρα, στα πλαίσια του σημερινού επιστημονικού οικοδομήματος, αρκετά μεγαλύτερη σημασία -γιά την εξουσία- έχει η εθελουσία υποταγή του επιστήμονα στο ιερατείο, κι όχι η νοημοσύνη του. Εξ ού καί το γελοίο, εντελώς αναχρονιστικό μεσαιωνικό έθιμο των συστατικών επιστολών, που απλά βεβαιώνει ότι ο κομίζων είναι “δικό μας παιδί”. Πιστό μασωνάκι του ιερατείου!

(Κι όχι ότι είναι “καλός” καί “τις αξίζει” τις συστάσεις, που λένε οι αφελείς. “Καλός” με ποιά κριτήρια, ρέ μοσχάρια; Ισχύουν τα ίδια κριτήρια επιστημονικής δεξιότητας παγκοσμίως; Άλλως τε, εσείς οι ίδιοι κόπτεσθε γιά την “ακαδημαϊκή ελευθερία”, καί ΔΕΝ τα θέλετε – ώστε να δούμε καθαρά πόσ’ απίδια βάν’ ο σάκκος …των “καλών”, σε ευθεία σύγκριση όλων με τους ΙΔΙΟΥΣ κανόνες παντού!)

Στο κάτω-κάτω, ορθώς κρίνουν οι κρυφοί “ιεράρχες” της κυρά-επιστήμης: το να βάζει κανείς στη σωστή θέση κουτάκια καί χρωματάκια (καί δή, υπό την πίεση χρονομετρημένου τέστ) μπορεί να είναι κριτήριο εξυπνάδας, αλλά δυστυχώς δεν αρκεί από μόνο του…

…Όπως έχει αποδείξει αμέτρητες φορές η ίδια η ζωή.

 

Μιά νοημοσύνη του 145 είναι υπεραρκετή να σου δώσει πτυχία καί διδακτορικά (καί καθηγητηλίκια), μπροστά δέ στους κοινούς θνητούς φαίνεσαι θεούλης. Αλλά δεν είναι αρκετή γιά νοητικά άλματα. Άλλο η σχετικώς υψηλή νοημοσύνη, κι άλλο η θεία φλόγα που έχουν μέσα τους οι χαρισματικοί ιδιοφυιείς.

 

[Παρένθεση: Παρά το ότι οι μετρήσεις δείχνουν παγκοσμίως πτώση του μέσου iq όσο περνάει ο καιρός, ένα iq γύρω στο 145 δυσκόλως επαρκεί σήμερα. Ειδικά γιά το σημερινό εξελικτικό επίπεδο επιστήμης καί τεχνολογίας, πρόκειται μάλλον γι’ αστείο. Μπορούμε να μιλάμε γιά επιστήμονα με σοβαρές προοπτικές, μονάχα με iq από 155 καί πάνω…

…Όπως πχ οι προπονητές του επαγγελματικού μπάσκετ αρνούνται πλέον να συζητήσουν γιά σωματικό ύψος παίκτη κάτω του 1.95 – δεμπανα κάνει “παπάδες” με τη μπάλλα ο λεγάμενος. Βλέπετε, μπροστά στους αραπάδες του 2.20 θεωρείται …νάνος!

Με iq<=145 έχουμε ένα ακίνδυνο επιστημονικό σκλαβάκι, καί τίποτ’ άλλο. Αλλά, βέβαια, αν το παιδί δεν είναι “δικό μας”, δεν μπορούμε να (το) κάνουμε ό,τι θέλουμε…

…κι οι μπαγάσηδες οι πράγματι έξυπνοι δεν ελέγχονται! Τουλάχιστον, δεν ελέγχονται εύκολα.]

 

Έτσι, αρκετοί του iq 145 επιδεικνύουν μιά ιδιότυπη αυτογνωσία, σκεπτόμενοι ότι “δεν τους παίρνει” γιά πολλά-πολλά, οπότε αρκούνται σε μιά έμμισθη θεσούλα καί στη διεκπεραίωση των (φανερών, ή συγκεκαλυμμένων) εντολών των “αοράτων”. Πάντως, ακόμη κι αυτή η ψιλομοιρολατρική στάση ζωής (δηλαδή η μετάθεση των ηθικών ευθυνών) δεν παύει να είναι επικίνδυνη.

 

iii. Ο συναισθηματικός παράγων

Δεν είναι μονάχα η ανεπαρκής προς τούτο νοημοσύνη του “μέσου επιστήμονα”, που εμποδίζει το ξεκόλλημα από νοσηρές καταστάσεις.

Είναι καί το συναίσθημα.

Πώς;

Ο επιστήμων είναι άνθρωπος, καί ως άνθρωπος έχει συναισθήματα. Τί εννοώ; Δεν γνωρίζω αν πρόκειται γιά τη σωστή ορολογία (από ψυχο-κατιτίς επιστήμες, έχω πανηγυρική άγνοια), πάντως στα συναισθήματα περιλαμβάνω καί τα νοητικά φίλτρα.

Παράδειγμα, γιά να γίνω κατανοητός – η φράση:

Ο Αϊνστάϊν ήταν βλάξ!

Εάν η συντριπτική πλειονότητα των σημερινών Φυσικών σ’ ακούσουν να λες αυτή την πρόταση, θα σπεύσουν να σε κατασπαράξουν. Όχι επειδή δεν ήταν βλάκας ο περί ου ο λόγος…

 

[Ήταν!… Μην επιμένετε στο αντίθετο, διότι θα σας κάνω ν’ ακούτε “Φυσική”, καί να σας λούζει κρύος ιδρώτας! Μέχρι τότε, όμως, ψάξτε να βρήτε ποιός είπε γι’ αυτόν την άπαιχτη κακία: “- Το βιολί που παίζει στη Συναγωγή είναι χειρότερο απ’ τη Φυσική που ξέρει!”, καί γιατί την είπε.

Ίσως η έρευνα αυτή σας διδάξει κάποια πράγματα…

…Ένα εκ των οποίων είναι να μην εκφέρετε γνώμη γιά θέματα, γιά τα οποία δεν ξέρετε την τύφλα σας.]

 

…Αλλά διότι στο μυαλουδάκι τους είναι αδιανόητο το ενδεχόμενο να ήταν βλάξ κάποιος, που τον εξυμνούν συστηματικά καί σε εμετικό βαθμό (σχεδόν) όλοι – από τα πανεπιστημιακά βιβλία, μέχρι τους καθηγητάδες τους.

Δηλαδή, μόνοι τους έχουν χτίσει τα νοητικά τείχη τους! Πώς να ξεκολλήσουν μετά απ’ αυτά;

 

[Παρένθεση: Έμ, έχουν απόλυτο δίκιο οι αναρχικοί, που γράφουν στους τοίχους: “- Να τρώτε σκατά! Τρισεκατομμύρια μύγες αποκλείεται να κάνουν λάθος!”

Βέβαια, αυτοί το γράφουν γιά το …“αυτόματο δίκαιο” της πλειοψηφίας του 51% στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες του καιρού μας. Αλλά ταιριάζει απολύτως καί σε καταστάσεις του τύπου: “- Ο βασιλιάς είναι γυμνός!”, όταν σχεδόν όλοι τον βλέπουν …ντυμένον.]

 

Φυσικά ( ; ), το να κρίνουν οι ίδιοι, με τις δικές τους νοητικές δυνάμεις, πρόσωπα καί καταστάσεις, ουδέποτε τους πέρασε απ’ το μυαλό. Άσε που δεν μπορούν, διότι το iq 145 δεν το επιτρέπει αυτό. Γιά να κρίνεις σε τέτοιο βαθμό κάποιον, καί δή Νομπελίστα, πρέπει όχι μόνο νά ‘χεις ρίξει το διάβασμα της αρκούδας, αλλά καί να έχεις κατανοήσει ΑΡΙΣΤΑ όχι μόνο το τί διάβασες…

…Αλλά καί το τί δεν πάει καλά σε όσα διάβασες!

Ποιός να τό ‘χει κάνει αυτό, όμως; Ελάχιστοι!

Εννοείται, βέβαια, πως αν βρεθεί ο εξυπνότερος από σένα καί σου γκρεμίσει τον μέχρι τότε κόσμο σου, γίνεσαι κατ’ ευθείαν πελάτης ψυχολόγων! (Ου μήν καί ψυχιάτρων.) Το γκρέμισμα του μέσα μας ψυχονοητικού οικοδομήματος δεν αντέχεται – ούτε κάν οι επιστήμονες δεν το αντέχουν αυτό!

Γι’ αυτό, λοιπόν, το συναίσθημα καί τα νοητικά φίλτρα δεν επιτρέπουν το (έστω, εύκολο) ξεκόλλημα ακόμη κι από στρεβλές αντιλήψεις.

 

Ακόμη ένα παράδειγμα, που το χρησιμοποιώ όποτε θέλω να σπάσω πλάκα με (τρομάρα τους!) …συναδέλφους:

Το γεγονός ότι ο Ήλιος έλκει βαρυτικώς τη Σελήνη με αρκετά μεγαλύτερη βαρύτητα απ’ όση η Γή. (Κάπου 711 φορές, αν υπολόγισα σωστά – με τη Σελήνη στο απόγειό της.) Άρα, η Σελήνη έπρεπε πρό πολλού να έχει ξεκολλήσει απ’ την τροχιά της καί νά ‘χει φύγει στο διάστημα!… (Ξεκινώντας την πορεία της οποτεδήποτε συνέβη, ή συμβεί στο μέλλον έκλειψη Ηλίου.)

Όταν τους το λέω, η πρώτη τους αντίδραση είναι: “- Λες μαλακίες!”

Καραμπινάτη συναισθηματική αντίδραση μηδέν λογικής, δηλαδή· αλλά σιγά μην πτοηθώ απ’ τα ποντικάκια αυτά, κοτζάμ γάτος! 🙂

Η δεύτερη φάπα που τους ρίχνω, είναι ότι αυτό το διατύπωσε πρώτος ο Ισαάκ Ασίμωφ. (Αν θυμάμαι καλά, που μάλλον θυμάμαι καλά.)

Πάλι επεμβαίνει το συναίσθημα, καί τους κάνει να χαμογελούν ηλίθια, καί να λένε μασημένες αμήχανες καί άνευ νοήματος προτασούλες (με βλέμμα στον τοίχο), του τύπου: “- Ά, ναί!…”

Καί τότε, τρώνε την κλωτσιά στο κεφάλι:

“- Να χέσω τα πτυχία σας, ρέ ζώα! Τον νόμο του Νεύτωνα γιά τη βαρυτική έλξη τον μάθατε; Τα δεδομένα μαζών Ήλιου–Γής–Σελήνης καί αποστάσεων αυτών των ουρανίων σωμάτων μεταξύ τους, μπορείτε να τα βρήτε; (Αν εσείς, οι αναγνώστες μου, έχετε περιέργεια, η μέση απόσταση Γής-Σελήνης βρίσκεται στο άρθρο γιά τη Σελήνη.) Υπολογισμούς επιπέδου Γυμνασίου ξέρετε να κάνετε; Έ, άει σιχτήρ, ζωντόβολα, που θα μου την πήτε κιόλας! Άει σιχτήρ, κι εσείς καί οι δασκάλοι σας, που σας κάνανε πτυχιούχους!”

Δεν χρειάζεται να προσθέσω έτερόν τι.

 

iv. Η χρησιμοθηρία

Χαρακτηριστικό ειδεχθές γνώρισμα της εποχής μας… Ό,τι δεν μας βολεύει (αντικείμενα, καταστάσεις, άνθρωποι), πάει στα σκουπίδια.

Στην Ελλάδα, στις μικρές μαθητικές ηλικίες εκδηλώνεται ως βαθμοθηρία, αλλά έχει κι άλλες μορφές. Πχ συμμετοχή σε απίθανα αθλήματα – τα οποία, εφ’ όσον εντάσσονται στο πρόγραμμα των Ολυμπιάδων, πιθανόν να επιτρέψουν την είσοδο στο πανεπιστήμιο χωρίς εξετάσεις. (Αφού κάτι τέτοιες μαλακίες τις νομοθετεί κατά καιρούς το ψευτο-Ρωμαίικο.)

 

[Έμ, βέβαια! Αφού “αγωνίζεται” το παιδί, γιατί να «ταλαιπωρηθεί” με εξετάσεις; Αυτές είναι γιά τους υπόλοιπους, δηλαδή τα κορόϊδα που δεν κάνουν σπρίντ με ποδήλατο, ξέρω ‘γώ.

(Μπερδεγουέη, το να κοιτάζονται δυό τύποι απάνω σε ποδήλατα σαν κεραμιδόγατοι, που πρόκειται να τσακωθούν, συνιστά το δεύτερο σε έλλειψη νοήματος -παναπεί σε ανοησία– ολυμπιακό άθλημα. Το πρώτο είν’ εκείνο, που σπρώχνουν μ’ ένα ματσούκι έναν δίσκο απάνω στον πάγο, καί πάνε από μπροστά κάτι άλλοι καί σκουπίζουν τον πάγο. Τί τους κοιτάτε; Βαράτε τους, λέμε!!!  🙂  )

Φυσικά, στους χαζοπόνηρους αυτούς μαθητές -μαζί με τους χαζοπόνηρους γονείς τους- δεν πέρασε ποτέ η σκέψη ότι, με την ίδια λογική, εφ’ όσον ο γράφων υπήρξε μαθηταράς, έπρεπε να παίζει μόνιμα φερ’ ειπείν στην εθνική ποδοσφαίρου.

Μή γελάτε καθόλου! Γιά τη “λογική” του νεο-Έλληνα μιλάμε. Δεν είναι γιά γέλια, γιά θρήνους είναι… αφού κάτι τέτοιοι τριγύρω μας, αντί να είναι κλεισμένοι σε άσυλο, είναι αμολητοί να ψηφίζουν, να τεκνοποιούν, καί να οδηγούν οχήματα.]

 

Διεθνώς, τώρα, η χρησιμοθηρία εκφράζεται με το αξίωμα: “Ο χρόνος είναι χρήμα!”. (Προτεστάντικη “ηθική”, βλέπεις…) Το οποίο “νόμιμο καί ηθικό” αξίωμα με τη σειρά του οδηγεί στην ελάχιστη απαιτούμενη προσπάθεια.

Δηλαδή: εφ’ όσον το πανεπιστημιακό βιβλίο γράφει ότι ο γάϊδαρος πετάει, γιά να περάσουμε τις εξετάσεις, γράφουμε …ότι ο γάϊδαρος πετάει. Ποιός κάθεται, τώρα, να δεί αν πράγματι πετάνε τα γαϊδούρια! Χαμένος χρόνος!… Που, στο κάτω-κάτω, δεν σου επιβάλλει κανείς να τον χάσεις.

Αφού το επιστημονικό κατεστημένο ικανοποιείται μ’ αυτά τα ελάχιστα κριτήρια καί σε κρίνει ικανόν γιά πτυχία καί τέτοια καλούδια, τότε γιατί να πας γιά το περισσότερο;

Όποιος το κάνει (σαν τον γράφοντα), σύντομα θα διαπιστώσει ότι το 24ωρο έπρεπε να έχει …εκατό ώρες, ώστε να χωράει καί το σωστό σε χρονική έκταση διάβασμα. (Σωστό, άμα θες να κάνεις σωστή δουλειά. Άμα θες να ξεγελάς τον εαυτό σου καί την κοινωνία, πως δήθεν κάτι έκανες, πήγαινε απ’ το γρήγορο μονοπάτι. Όμως, μαγικά χάπια που σε κάνουν σοφόν καί γνώστη σε μιά ώρα, δεν υφίστανται.)

Πράγμα που σημαίνει ότι ναί μέν, αν καθυστερήσεις σε “περιττά” διαβάσματα, μαθαίνεις άριστα την επιστήμη σου, αλλά οι επαγγελματικές ευκαιρίες σου έχουν διαφύγει πρό πολλού. (Παθώς καί μαθώς ο οικοδεσπότης σας… Ξέρω καλά τί σας λέω.)

Βέβαια, όταν μετά από δεκαετίες οι χρησιμοθήρες αυτοί της ελάχιστης προσπάθειας (καί δή, τυχόν φέροντες τον τουπέ του καθηγητή πανεπιστημίου), βρεθούν μπροστά σε κανέναν διαβαστερόν ιδιόρρυθμο (σαν εμένα), θα γίνουν (επιστημονικώς) ρεζίλι των σκυλιών, καί δεν θα ξέρουν από πού να φύγουν.

Αλλά ποιός χέστηκε, θα μου πείς… Προσωπικώς, άμα περίμενα “τον έπαινο του δήμου καί των σοφιστών” από την κοινωνία μας (γιά το διάβασμα που έριξα καί ρίχνω), υποθέτω ότι θά ‘πρεπε να ενσαρκωθώ καμια δεκαριά φορές ακόμη, μέχρι να τον ακούσω. Όπερ άκυρον.

 

γ2. Κοινωνικοί παράγοντες

v. Η εκπαίδευση

Αυτή περιλαμβάνει τόσο την εκπαίδευση στο σπιτικό περιβάλλον, όσο καί την εκπαίδευση στα σχολεία.

 

v1. Η εκπαίδευση στο σπίτι.

Οι σημερινοί 50άρηδες έως 30-κάτι-άρηδες, δηλαδή οι γονείς των τωρινών φοιτητών καί μαθητών (αν υποτεθεί ότι τεκνοποιείς στα 30 σου), δηλαδή οι γεννηθέντες χοντρικά από το 1970 μέχρι το 1985, είναι άτομα που μεγάλωσαν στην εποχή των πρώτων ηλεκτρονικών υπολογιστών καί της σχεδόν απόλυτης ελευθεριότητας (γονεϊκής / κοινωνικής / σχολικής), μέχρις ασυδοσίας.

Ως αποτέλεσμα, δεν γνωρίζουν, δεν καταλαβαίνουν, καί ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να καταλάβουν:

• τί θα πεί “περιορισμός”,
• τί θα πεί “υποχρεώσεις”,
• τί θα πεί “συνέπειες” (λόγων καί πράξεων).

Επίσης, αγνοούν επιδεικτικώς καί το τί θα πεί “ευθύνη”. Ή, μάλλον, αυτό το ξέρουν, αλλά θεωρούν πως πάντα είναι θέμα …αλλωνών. Ποτέ δικό τους!  🙂

Κάτι τέτοιοι είναι όσοι πάνε στα σχολεία κι απειλούν τους εκπαιδευτικούς, διότι -κατ’ αυτούς- “δεν είναι δυνατόν” το τσογλάνι τους να έκανε φασαρία μέσα στην τάξη, ή να έβρισε τους δασκάλους του, ή να ξεκίνησε καυγάδες, ή να έσπασε τα μούτρα συμμαθητών του, ή να κατέστρεψε σχολική περιουσία. Τα κωλόπαιδά τους είναι …αγγελούδια, κι ας βοά όλος ο σύλλογος των εκπαιδευτικών (μαζί με τους μαθητές) ότι …δεν είναι!

 

Όπως καταλαβαίνετε, ο ανεξέλεγκτος εγωϊσμός καί ξερολισμός του κάθε παπάρα είναι αυτός, που μας οδήγησε -ως χώρα- στον σημερινό γκρεμό. Κι όταν αυτός ο εγωϊσμός (μαζί με την δίδυμη αδελφή του, την κακοήθεια) μεταλαμπαδευτεί σε ένα όντως έξυπνο καί φιλόδοξο παιδί, τότε …χέσε μέσα.

Είναι, όμως, φανερό ότι οι εξαιρέσεις στον “κανόνα του εγωϊσμού” είναι ελάχιστες· επομένως, θα χρειαστούμε ολόκληρα φορτηγά με κωλόχαρτο γιά να σκουπιστούμε. (Καί μωρομάντηλα, διότι τέτοιο σκατό κολλάει.)

Εδώ καί 35 χρόνια, λοιπόν, έχουμε ολόκληρες γενιές χαμένες, διότι έχασαν την ισορροπία τους – αφού τα δικαιώματα ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ πρώτα υποχρεώσεις… κι αυτά τα άτομα -γέρνοντας την παλάντζα μονόπλευρα- ζητάνε μόνο καί συνεχώς δικαιώματα. Τις υποχρεώσεις δεν τις έχουν κάν ακουστά.

 

Θα μου πουν μερικοί… Ναί, στραβός ο δρόμος τους, αλλά τα νέα παιδιά είναι εξυπνότερα από τις παλιότερες γενιές.

Σοβαρά; Εγώ γιατί δεν το βλέπω αυτό;

Διότι ο πράγματι έξυπνος πάντα σκέφτεται τις συνέπειες! Τί θα γίνει, ας πούμε, αν όοοοολοι αρχίσουν να ζητάνε τα -έστω καί νομιζόμενα- δικαιώματά τους, μήν κάνοντας πίσω ούτε χιλιοστό; Απλούστατα, θα κυκλοφοράμε όλοι με καραμπίνες, κι ο πιό γρήγορος “δικαιωματούχος” θα τρώει λάχανο τον πιό αργόν. Με στραβοκοίταξες; Πέθανες! Αυτό θα γίνει.

Έξυπνο; Δεν θα τό ‘λεγα.

 

[Αν οι “δικαιωματιστές” θέλουν αυτό, δηλαδή το να γίνει η κοινωνία ζούγκλα… συμφωνώ! Προσωπικώς, ανήκω στα αρπακτικά, κι όχι στα φυτοφάγα – κι έτσι, θα έχω την ευκαιρία να ξεβρωμίσω τη χώρα μας από πολλά άχρηστα όντα!  🙂  Απορώ, όμως, γιατί δεν το προχωράνε, αφού το θέλουν τόσο πολύ!]

 

Κι έτσι, οι νέοι μας επιστήμονες είναι άτομα, που μεγάλωσαν σε κλίμα παραχαϊδέματος του εγωϊσμού τους. Κι αν το ξέρουν καί οι ίδιοι πως είναι ευφυείς (στην επιστήμη τους), τότε…

…Ποιές “ευθύνες”;

Ποιά “καθήκοντα”;

Τί τσαμπουνάει εκεί αυτός ο Εργοδότης γι’ αυτοπεριορισμό; Άσε μας, τώρα, μωρέ, με τον κάθε διαδικτυακό μισόμουρλο!

 

v2. Η σχολική εκπαίδευση

Είναι γνωστά τα χάλια της εγχώριας σχολικής εκπαιδεύσεως, αν καί σε αρκετές χώρες του εξωτερικού δεν πάνε πίσω. (Γι’ άλλους λόγους, βέβαια -κυρίως ωμής εμπορικότητας-, κι όχι επειδή τυγχάνουν προτεκτοράτα, σαν εμάς.) Σ’ εκείνες τις χώρες, το σκεπτικό είναι πως τα τζαμπέ δημόσια σχολεία υπάρχουν γιά την -υποβαθμισμένη- πλέμπα, το γυφταριό δηλαδή, καί η καλή δουλειά πρέπει να γίνεται μονάχα στα ιδιωτικά.

Τώρα, αν οι κρατούντες πράγματι έχουν ανάγκη κάποιον πανέξυπνον, αλλά φτωχόν, έχουν τις υποτροφίες. (Άσε που αυτός τους δίνει ένα “δημοκρατικό άλλοθι”, ότι δηλαδή η εκπαίδευση δεν έχει στεγανά, αλλά είναι προσβάσιμη σε όλους – δημοκρατικώς πως.) Καί γιά τα τεράστια έξοδα των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων (κι όχι μονάχα των ιδιωτικών) έχουν τους χορηγούς.

 

[Παρένθεση: Κατά καιρούς, έχει ανοίξει (καί κλείσει) στη χώρα μας η συζήτηση γιά ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ναί μέν, τα μονοπώλια δεν είναι κάτι καλό, ακόμη καί τα κρατικά… αλλά, όσοι μιλάνε γιά ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα, είναι επιεικώς ανόητοι· βλέπετε, τους διαφεύγει το τρομερό κόστος πχ των μηχανημάτων της Ιατρικής Σχολής, ή των εργαστηρίων του Φυσικού Τμήματος.

Αυτά δεν καλύπτονται από ιδιώτες, παρεκτός αν αυτοί τυγχάνουν πχ εφοπλιστές καί βάλουν πολύ βαθειά το χέρι στην τσέπη. Τέτοια έξοδα κατά 99% παγκοσμίως καλύπτονται μονάχα από κρατικό προϋπολογισμό.

Τώρα, βέβαια, η ιδέα ότι με μερικές αίθουσες, συν μερικούς πίνακες καί μερικούς υπολογιστές, άντε καί μιά βιβλιοθήκη, φτιάχνεις ιδιωτικό πανεπιστήμιο, είναι λίαν επιεικώς ηλίθια – ακόμη καί γιά σπουδές Θεολογίας. Αλλά δεν θα το αναλύσω εδώ.]

 

Ειδικά στα καθ’ ημάς, επομένως, το κράτος στους πραγματικά ταλαντούχους κλείνει πονηρά το μάτι, καί τους λέει να περάσουν στα μουλωχτά απ’ την πίσω πόρτα. Όχι να βαλτώνουν στα υποβαθμισμένα δημόσια σχολεία, με την πλέμπα. Όχι να περιμένουν στην ουρά, με τον πολύ κόσμο. (Όπως ακριβώς γίνεται καί στις δημόσιες υπηρεσίες, όπου οι έχοντες μπάρμπα στην Κορώνη εξυπηρετούνται πρώτοι.) Ήτοι: να φροντίσουν να πάρουν τις συστατικές επιστολές, καί να φύγουν σφεντόνα γιά έξω.

Εννοείται, βέβαια, ότι όσοι δικοί μας επιστήμονες φεύγουν έξω, είναι οριστικώς χαμένοι γιά την Ελλάδα. Σιγά μην ξανάρθουν να προσφέρουν εδώ τις υπηρεσίες τους! Άσε που στο προτεκτοράτο μας κάτι τέτοιο απαγορεύεται αυστηρώς – κι αυτοί το ξέρουν.

 

[Παρένθεση: Αν θυμάμαι καλά, τουλάχιστον το φίλιο ιστολόγιο “Ζεύς Ελαύνων” έθιξε το καυτό θέμα, ότι οι ξένοι (Άτλαντες καί παρεμφερείς) όντως έχουν ανάγκη από δικούς μας επιστήμονες, γιά να τους ξελασπώνουν στα δύσκολα. Γι’ αυτό κι έχουν οργανώσει με πολύ βαθειές ρίζες το επιστημονικό “παιδομάζωμα” των Ελλήνων.

Ναί, γνωστό, αλλά δεν τους έχουν ανάγκη τους δικούς μας μονάχα γι’ αυτό. Τους έχουν καί γιά το Ελληνικό dna! Γι’ αυτό κι έγραψα παλιότερα: “- Προσοχή οι αρσενικοί στην δήθεν αθώα αλλοδαπή τουριστριούλα!” Εντάξει, Έλληνες είμαστε, καί θερμοί!… κι είναι λεβεντιά ν’ αναγνωρίζεις ότι εσύ τη γκάστρωσες, καί να μην κάνεις την πάπια μπροστά στις ευθύνες σου. Αλλά,… προσοχή, είπαμε!

Μεγάλη κουβέντα αυτή, η περί του Ελληνικού dna, αλλά δεν θα την ανοίξουμε εδώ.]

 

vi. Οι περιορισμοί.

Του εγωϊστή ο τράχηλος περιορισμόν δεν υπομένει· αλλά, έλα, όμως, που υπομένει!  🙂

Πώς ερμηνεύεται αυτό το παράδοξο;

Απλούστατα, περιορισμός από περιορισμό έχει διαφορά! Κάποιους περιορισμούς οι νέοι μας επιστήμονες δεν θέλουν να τους ακούνε κάν, κάποιους άλλους, όμως, τους καταπίνουν αμάσητους – καί λένε καί «ζήτω»!

Ακόμη καί μέσα στον τομέα τους, οι επιστήμονες έχουν εργασιακούς, αλλά καί νοητικούς περιορισμούς. Καί αμέσους, καί εμμέσους πλήν σαφείς. Πχ, απαγορεύεται (φερμπόττεν!) ν’ αμφισβητήσουν κάποια επιστημονικά “δόγματα”. Εάν αγνοήσουν την “αόρατη”, επικρεμάμενη ως σπάθη απαγόρευση καί το πράξουν, σύντομα θα βρεθούν χωρίς δουλειά – καί με σύσσωμο ένα τσούρμο πληρωμένων αλητών στην καμπούρα τους, να τους ειρωνεύονται καί να τους βρίζουν διαδικτυακώς.

Έτσι, ο Αϊνστάϊν ήταν μεγαλοφυιής, η θεωρία της εξελίξεως ισχύει 100%, καί ούτω καθ’ εξής.

 

[Τώρα, βέβαια, το πώς γίνεται να υπάρχουν καί ταυτόχρονα να …μήν υπάρχουν αδρανειακά συστήματα αναφοράς, μόνον ένας τέτοιος μεγαλοφυιής -της καρπαζιάς- τό ‘ξερε· όπως καί το γιατί υπάρχουν σήμερα πίθηκοι, αν ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο (δηλαδή, πώς συνέβη καί δεν εξανθρωπίστηκαν όλες ανεξαιρέτως οι μαϊμούδες), αυτό τό ‘ξερε έτερος μεγαλοφυιής του είδους γιουντάϊκους. Εμείς οι κοινοί θνητοί ντέ γκανταλαβαίνει τέτοια υψηλά νοήματα.

“- Ρέ Εργοδότη, αφού οι χιμπαντζήδες έχουν 96% ίδιο dna μ’ εμάς! Τί αμφισβητείς;”

Αμφισβητώ την αφελή αντίληψη ότι η τεχνολογική εξέλιξη είναι γραμμική, καί συνέβη άπαξ στην Ιστορία καί την Προϊστορία. Οι χιμπαντζήδες είναι εργαστηριακά δημιουργήματα μιάς κάποιας παμπάλαιης εποχής προηγμένου τεχνολογικού πολιτισμού – καί με στοίχημα. Μόνο που αγνοώ τόσο την εποχή που έγινε, όσο καί τον σκοπό του πειράματος αυτού.]

 

(επόμενο)

Η εγκληματική απερισκεψία των Ελλήνων επιστημόνων – 1

έγα καί καυτό το σημερινό θέμα, αλλά κάποιος κάποτε έπρεπε να το κολλήσει στα μούτρα όσων (επιστημόνων και μή) νομίζουν ότι η επιστήμη δουλεύει γιά το καλό της ανθρωπότητας, τραλαλά τραλαλό. (Έστω, “κυρίως” γιά το καλό της ανθρωπότητας.)

Διότι μερικές φορές ο αυνανισμός μπορεί να είναι χρήσιμος, αλλά ο συνεχής αυνανισμός -ειδικά στους ενήλικες- τυγχάνει λίαν επιζήμιος.

 

Προλεγόμενον

Τα όσα ακολουθούν, αφορούν τους Έλληνες επιστήμονες (κάθε ειδικότητας), που δουλεύουν σε συγκεκριμένες χώρες του εξωτερικού. Αυτές είναι οι ΗΠΑ καί η Αγγλία, καί δευτερευόντως η Γαλλία καί ο Καναδάς. Επίσης, οι λοιπές δυτικο-Ευρωπαϊκές – οι οποίες, όμως, πάλι συναποτελούν την τρόπον τινά ευρύτερη “περιφέρεια επιρροής” των Αγγλοφώνων.

Αν το διατυπώναμε κάπως πιό …κυνικά, είναι κι αυτές (σαν εμάς) σκυλάκια του καναπέ των Αγγλοφώνων. Διότι δεν υπάρχει επιστημονική ανακάλυψη που θα γίνει (ακόμη καί) σ’ αυτές, καί δεν θα την οικειοποιηθούν οι ηπαπάρα.

Εννοείται πως, στα ίδια πλαίσια, τα ίδια ακριβώς γίνονται καί με όσους Έλληνες επιστήμονες δουλεύουν στην Ελλάδα· άρα, το παρόν κείμενο αφορά κι αυτούς. Κάποιος, λοιπόν, έπρεπε να το πιάσει απ’ το κεφάλι αυτό το φαρμακερό φίδι καί να το συνθλίψει… έστω καί τώρα, στο “καί πέντε” του χρονικού διαστήματος που διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη του Έθνους μας. (Εξ αιτίας των ανοησιών καί των επιστημόνων μας.)

Ξεκαθαρίζω, επομένως (εμμέσως, πλην σαφώς), ότι δεν έγραψα ένα κατεβατό, γιά να παραδώσω -ακόμη μία φορά- (μάλλον βαρετά καί ανούσια) μαθήματα επιστημονικής ηθικής. Αλλά γιά να τονίσω τη ζημιά που κάνει στην Ελλάδα η απερισκεψία των επιστημόνων της.

 

Να ξεκαθαρίσω, ακόμη, ότι δεν γνωρίζω τί γίνεται με τους Έλληνες επιστήμονες σε ξένες χώρες, με τις οποίες δεν έχουμε πολλά επιστημονικά πάρε-δώσε. Πχ στη Ρωσσία, ή την Ιαπωνία. Ακόμη καί στις (Αγγλόφωνες) Αυστραλία καί Νέα Ζηλανδία, με τις οποίες χώρες (καί τους λαούς τους) οι σχέσεις μας είναι άριστες.

Εννοώ πως δεν γνωρίζω, αν οι παραπάνω χώρες ακολουθούν κι αυτές (απέναντι στους Έλληνες επιστήμονες) την πολιτική των Αγγλοσαξώνων. Ή, κυνικά, μέχρι ποιό βαθμό την ακολουθούν. Φυσικά, λοιπόν, δεν θα μιλήσω γιά καταστάσεις που δεν γνωρίζω.

 

α1. Εισαγωγή – τα βασικά

Τί εννοούμε, όταν λέμε “επιστήμων”;

Σαφώς εννοούμε κάποιον, ο οποίος γνωρίζει ένα θέμα σε ανώτατο επίπεδο, ου μήν καί το προχωράει (με την έρευνά του) μερικά βήματα πιό πέρα / πιό πάνω από τις σημερινές γνώσεις. Σωστά; σωστά.

Αυτό, τώρα, με τη σειρά του σημαίνει ότι ένας επιστήμων έχει αρκετό μυαλό (λογική, δηλαδή), ώστε να είναι ικανός να τα καταφέρει σε τέτοιους τομείς. Σωστό κι αυτό; σωστό κι αυτό.

Έλα, όμως, που η λογική ικανότητα του επιστήμονα κατά κανόνα -κι αντίθετα απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς με πρώτη σκέψη- σταματάει… μηδενίζεται έξω από τα όρια του επιστημονικού τομέα του! (Εξ ού καί η “απερισκεψία” του τίτλου του παρόντος.) Με τ’ αποτελέσματα αυτού του “μηδενισμού” να είναι τραγικά.

Βλέπετε, ο επιστήμων δεν είναι παιδάκι, που χάλασε το παιχνίδι του. (Καί θα του το φτιάξουμε, ή το πολύ-πολύ θα μας υποχρεώσει με το κλάμα του να ξοδευτούμε να του πάρουμε άλλο.) Είναι ένας ενήλικας (άρα κατά νόμον υπεύθυνος), που -εάν δεν είναι πορωμένος σαδιστής- στην καλύτερη περίπτωση αδιαφορεί συνειδητά γιά το τί θα κάνουν τα -εντός, ή εκτός εισαγωγικών- τέρατα που ανακαλύπτει, καί στην χειρότερη δεν το καταλαβαίνει.

Ειδικά, τώρα, οι Έλληνες επιστήμονες συνήθως δεν εμπίπτουν στην περίπτωση Αγγλοσαξόνων καί λοιπών παλιανθρώπων (αλλοφύλων «ισοπεδωμένου», αμοραλιστικού ψυχισμού), που ξέρουν άριστα ότι κατασκευάζουν πχ φονικούς ιούς, αλλά το διασκεδάζουν… διότι θα οδηγήσουν στον θάνατο μερικά εκατομμύρια “άχρηστους”. Όμως, είναι εξ ίσου καταδικαστέες (με την καθαρή δολοφονική πρόθεση)

• τόσο η αδιαφορία,
• όσο καί η αδυναμία κατανοήσεως το πού μπορούν να οδηγήσουν οι επιστημονικές έρευνες.

 

[Παρένθεση: Αυτό το: “λοιπών παλιανθρώπων”, φοβάμαι ότι δεν το πιάσατε. Φοβάμαι πως πέρασε στο ντούκου. Δε μου λέτε, όμως, ρέ λεβέντες…

• Ποιοί κατασκευάζουν υπερόπλα;
• Ποιοί κατασκευάζουν φονικούς ιούς;
• Ποιοί κατασκευάζουν τέρατα, με ανάμειξη γονιδίων ζώων καί ανθρώπων… καί μετά τα αμολάνε στην ύπαιθρο, να δουν κατά πόσο θα επιβιώσουν αυτά;
• Ποιοί είναι γατόνια στον ψυχολογικό πόλεμο, κι εμάς εδώ μας παίζουν μπεγλέρι, έχοντάς μας γεμίσει πχ με παρανοϊκές “προφητείες”, πίσω από τις οποίες τρέχουν σύσσωμοι οι Έλληνες σαν κουτάβια;

Έ, λοιπόν, σωστά απαντήσατε! Αλλά δεν είναι μόνον αυτοί που σκεφτήκατε! Είναι κι άλλοι – καί γνωρίζω άριστα το τί λέω! Βλέπετε, έφτασαν μέχρι τ’ αυτιά μου κάτι …κελαηδίσματα από πολύ μέσα στο κλουβί!

Τί να κάνουμε; Πολύ δύσκολο έργο το να βάλεις ηθικό χαλινάρι στους ανθρώπους… πολύ δύσκολο· ακόμη καί γιά την Ορθοδοξία, ή το Ταό.]

 

[Δεύτερη παρένθεση, ειδικά γιά το θέμα των προφητειών, διότι θα τσινήσουν πολλοί (καί καλοπροαίρετοι) συν-Έλληνες μ’ αυτά που γράφω. Ένα χαρακτηριστικό παραδειγματάκι – ίσως το χαρακτηριστικώτερο απ’ όλα:

Δε με λλλέτε, ωρέ παλληκάρια (καί κοπελλούδες)… Νομίζετε πως -σύμφωνα με τις προφητείες- οι Ρώσσοι θα καταλάβουν καί θα μας δώκουν τημ Μπόλιν, έ; Αυτό νομίζετε;

Τα τέτοια τους θα μας δώκουν, με το συμπάθειο.

Αν γνωρίζατε λίγο Ιστορία, θα ξέρατε ότι από την εποχή του Πέτρου του Μεγάλου τα γεωπολιτικά όνειρα των Ρώσσων είναι δύο – καί απολύτως ξεκάθαρα καί σαφέστατα:

• Η έξοδος στο Αιγαίο,
• καί η «κατάληψη» του πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως – με Ρώσσο πατριάρχη.

Το πρώτο προς στιγμήν φαίνεται πως το έχουν επιτύχει, έστω καί ως το πρώτο σκέλος του, διότι πλέον γι’ αυτούς -με τη συμμαχία / λυκοφιλία με τον Ρετζεπίκα- τα Στενά είναι ανοιχτά. (Απομένει ν’ “ανοίξει” το Αιγαίο, παρακάτω, αλλ’ αυτό θα είναι απόρροια πολλών παραγόντων.)

Ο παμπόνηρος Πούτιν θυσίασε το 2015 ένα παλιό πολεμικό αεροπλάνο καί τους πιλότους του (που μάλιστα επιχειρούσε μόνο του, ενώ τα πολεμικά αεροπλάνα πάνε σε ζευγάρια), αλλά έκτοτε έχει τον Ρετζεπίκα να σέρνεται στα πόδια του, σα σκυλάκι! “- Δώ’ μ’ κι εμένα πυραυλάκια, μπάρμπα!”, “- Δώ’ μ’ κι εμένα πυρηνική τεχνολογία!”, “- Δώ’ μ’ κι εμένα αγωγούς τζάμπα φυσικού αερίου!”, καί τα λοιπά, καί ταλιμπάν.

Το δεύτερο… Πόσο θέλει, νομίζετε, να συμφωνήσουν ο Ρετζεπίκας κι ο Βαλόντια σε Ρώσσο πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ειδικά μετά από τα “πανθρησκευτικά” αιρετικά καμώματα του Βοθρολυμαίου καί την αναγνώριση των σχισματικών της Ουκρανίας από το Φανάρι; Τό ‘χετε δύσκολο; Άμ, δέ! Θέμα κατάλληλου ανταλλάγματος είναι. Δούναι καί λαβείν. Τόσο απλά.

Όταν θα συμφωνήσουν στο ύψος του μπαχτσισιού, την επόμενη μέρα στο Φανάρι θα θρονιαστεί πατριάρχης από το Ξανφόν Γκιένος. Όπως ακριβώς έστησαν κώλο οι Τουρκαλάδες στους ηπαπαραίους το 1948 (κάνοντας πατριάρχη τον Αθηναγόρα), καί «ξέχασαν» όλους τους κανόνες περί εκλογής πατριάρχη οπωσδήποτε Τούρκου υπηκόου (διότι τότε θεωρούσαν πως τα συμφέροντά τους περνάνε από το γλείψιμο των ηπαπάρα), έτσι ακριβώς θα κάνουν καί τώρα στους Ρώσσους, αν ικανοποιηθούν με όσα θεωρούν πως «έχουν λαμβάνειν» από Ρωσσία μεριά.

Καί καθήστε μετά εσείς, χαϊβάνια, να παπαγαλίζετε “προφητείες”! Τις οποίες …κάποιος φίλος τις άκουσε από γνωστό του κουμπάρου του γείτονά του, που ο γνωστός ήταν πνευματικό παιδί κάποιου μακαρίτη γέροντα, κτλ κτλ κτλ κτλ. Περισσότερη αληθοφάνεια έχει ο Κοντορεβυθούλης απ’ αυτό το «σπασμένο τηλέφωνο», αλλά ποιός να το καταλάβει…

 

Τί είπατε; Αμφισβητώ τους αγίους μας; Τα γραφεία προπαγάνδας των αλλοδαπών “υπερεσιώνε” αμφισβητώ. Καί τη νοημοσύνη του έρμου του λαού μου.

Αρκετά πιά με τους “Αγαθάγγελους”! Αρκετά! Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας, ουδείς είναι αγράμματος (έστω, επισήμως), ουδείς απληροφόρητος, άρα τέτοια επιδημία χαϊβανίτιδας δεν δικαιολογείται με τίποτε.

 

Τί ξαναρωτήσατε; Αν θα γίνουν τελικά όλ’ αυτά;

Μπορεί να γίνουν… είναι πιθανόν. Όντως παίζει ως ενδεχόμενο καί το να μας δώκουν τημ Μπόλιν· δεν το αποκλείω καθόλου. Αλλά πρώτα πρέπει να έρθει το Σύμπαν ανάποδα. Πρώτα πρέπει να γίνουν σημεία καί τέρατα, γιά να φτάσει το Ξανφόν Γκιένος στο σημείο να μείνει νηστικό, γιά να φάμ’ εμείς.

Παράδοση της Πόλης σ’ εμάς, έτσι στο τσάκ-μπάμ, σα να παραγγέλνεις πίτσες γιά το σπίτι, ΔΕΝ πρόκειται να γίνει – καί σας είπα παραπάνω το γιατί. Να μάθετε να βάζετε το έρμο το μυαλό σας σε λειτουργία.]

 

Όθεν, ο Έλλην επιστήμων οφείλει να γνωρίζει εξ αρχής (δηλαδή, από τη στιγμή που ξεκινάει την φοίτησή του στο πρώτο έτος σπουδών) πως μπαίνει -μεταφορικώς μιλώντας- τελείως άοπλος σ’ έναν κακοφωτισμένο καί κακόφημο “πίσω” δρόμο, όπου παραμονεύουν ένοπλοι ληστές, έμποροι ναρκωτικών, άλλα παραβατικά άτομα, καί κάμποσα πεινασμένα καί λυσσασμένα ντόμπερμαν – αμολητά. Φυσικά, όλο το προαναφερθέν σκυλολόϊ δεν είναι φιλαράκια του Έλληνα επιστήμονα, ώστε να τον πάρουν αγκαλίτσα καί να πάνε γιά διασκέδαση παρέα.

Άρα, οφείλει να βάλει στο νού του την πιθανότητα… την βεβαιότητα της υπάρξεως του κακού, καί να λάβει τις προφυλάξεις του. Κι αυτή τη βεβαιότητα οφείλει να την έχει διαρκώς στο μυαλό του, γιά όσο κρατήσει η ζωή του.

 

α2. Εισαγωγή – τα εν οίκωι

Το δίκιο, δίκιο.

Η κατηγορία, την οποία απευθύνω στους Έλληνες καριερίστες επιστήμονες της εποχής μας, μ’ έπιανε κι εμένα παλιότερα· στα είκοσί μου, ήμουνα …υπόδικος!

Βλέπετε, τότε είχα μιά αρκετά ρομαντική (έως βλακείας) άποψη γιά το έργο της επιστήμης… καί χρειάστηκαν αρκετές δυνατές φυσικές καί μεταφυσικές σφαλιάρες, ώστε να συνέλθω. Όταν, δηλαδή, στις σπουδές μου τερμάτισα δεύτερος, ενώι …έτρεχα μόνος μου (όπως έλεγε το παλιό αστείο), αναρωτήθηκα το γιατί· τό ‘ψαξα εξαντλητικά, καί κάποια στιγμή κατάλαβα. Έμαθα άριστα το μάθημά μου.

Έτσι, πέρασα άλλο τόσο με άριστα τις επόμενες …εξετάσεις. Ποτέ πιά δεν αναρωτήθηκα γιατί, στις επόμενες απόπειρες που έκανα γιά δεύτερο πτυχίο, συνάντησα παντού κλειστές πόρτες.

(Καλά… άμα ξανάδινα εισαγωγικές εξετάσεις γιά το πανεπιστήμιο κι έγραφα …“έκθεση ιδεών” στα -άντα μου, θά ‘παιρνα άλλα πεντακόσια πτυχία. Αλλά θεωρώ πως η αξιοπρέπεια θέτει κάποια όρια.)

Γιά να γίνω σαφής: εάν συνέχιζα φυσιολογικά με ακαδημαϊκή καριέρα, τώρα οι βάρβαροι θα είχαν στη διάθεσή τους μερικά όπλα κι εργαλεία, που ουτε κάν θα τα είχαν ονειρευτεί. (Κι ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι πρώτα θα τα δοκίμαζαν εναντίον της Ελλάδας.) Θα ήταν πολύ εύκολο να ξεγελάσουν (να …”χειριστούν”, ως λέγεται) έναν ρομαντικό καί σχετικώς χαζούλη νέο, παρά το ότι το μυαλό αυτουνού θα δούλευε με υπερφωτεινές ταχύτητες στα της Φυσικής.

Κι έτσι, χρειάστηκε να επέμβουν Άνωθεν, γιά να ισοφαριστεί η ρομαντική βλακεία μου – καί να μή γίνει ζημιά στην ανθρωπότητα.

 

Δυστυχώς, όμως, διαπιστώνω ότι αυτή η δουλειά δεν έγινε μέν μ’ εμένα, αλλά γίνεται διαρκώς μ’ ένα σωρό άλλους συμπατριώτες μου επιστήμονες. Όλοι αυτοί δουλεύουν γιά τους εχθρούς της Ελλάδας – καί μάλιστα, με τον τρόπο που τους υπαγορεύουν αυτοί οι εχθροί!

Εντάξει, σ’ αυτόν το τόπο όλοι είμαστε τραγικά αυτοδίδακτοι (δηλαδή, κοπανάμε το κεφάλι μας στον τοίχο αρκετές φορές, μέχρι να βρούμε …άνοιγμα να περάσουμε), όπως είπε ο Σεφέρης. Κι εντάξει, η αφεντιά μου δεν είχε κάποιον σοφό από δίπλα, που θα με βοηθούσε ν’ αποφύγω τις κακοτοπιές της ζωής. Μόνο που τώρα παίζω εγώ τον ρόλο του σοφού γιά τους άλλους· καί τώρα δεν υφίσταται ΚΑΜΜΙΑ δικαιολογία γιά κανέναν, από τη στιγμή που δημοσιεύεται το παρόν κείμενο.

“- Καί γιατί να σε πάρουν στα σοβαρά εσένα, ρέ Εργοδότη;”

Διότι τους δίνω έτοιμη τη λύση στο πιάτο, εφ’ όσον ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ να τη βρούν μόνοι τους.

“- Κι αν πάλι δεν σ’ ακούσουν;”

Τότε, έχουν καταδικαστεί από τώρα εις θάνατον, με την κατηγορία του ΠΡΟΔΟΤΗ.

Βλέπετε, μετά τα επερχόμενα γεγονότα, κι όταν θ’ αναλάβει η Αισυμνητεία να ξαναστήσει στα πόδια του αυτόν τον ταλαίπωρο τόπο, θα έχει ήδη έτοιμους “κανόνες πλεύσεως”· δεν θα περιμένει να τους σκεφτεί τότε!

Όποιος, λοιπόν, Έλλην επιστήμων ανοίγει τα μάτια των βαρβάρων εις βάρος της Ελλάδας, κι όποιος τους βοηθάει παντί τρόπωι, πάλι εις βάρος της Ελλάδας (είτε σιωπώντας εκεί που δεν πρέπει, είτε μιλώντας εκεί που δεν πρέπει), να θεωρεί από τώρα τον εαυτό του πτώμα. Στην “Ελλαδίτσα” κανένας τέτοιος δεν θα επιστρέψει, γιά να περάσει ονειρεμένα τη σύνταξή του – όπως, ίσως, σχεδιάζει· αν τυγχάνει σεσημασμένος, μόνο μιά θέση στο νεκροταφείο έχει σίγουρη, σε ομαδικό ανώνυμο τάφο ΠΡΟΔΟΤΩΝ… έτσι καί κάνει το λάθος να περάσει τα σύνορά μας προς τα μέσα.

 

[Παρένθεση:

Υπερβολικά τα παραπάνω, περί εκτελέσεως προδοτών; Σαφώς όχι. Είδατε τί έπαθε η βιολόγος, καί τί η αστροφυσικός – την οποία αστροφυσικό εγώ κλαίω από τώρα· αν καί τώρα, τη στιγμή που γράφω (07 Αυγούστου 2019 το πρωΐ), δεν είναι ακόμη γνωστή η τύχη της επισήμως. Προφανέστατα πρόκειται γιά βρωμοδουλειές αλλοδαπών “υπερεσιώνε”, ώστε -γιά κάποιους λόγους- να κλείσουν τα στόματα των μακαριτισσών.

(Προς το τέλος του κειμένου, έχω ετοιμάσει εκτενή αναφορά στις δύο αυτές γυναίκες, που μακάρι στον άλλο κόσμο να βρούν όσα καλά δεν βρήκαν σε τούτον.)

Οπότε, γιατί είναι καλή η “ομερτά” των ξένων γιά τους επιστήμονες τους δικούς τους, καί η δική μας (της Αισυμνητείας) γιά τους δικούς μας θα είναι “κακή”; Με ποιά κριτήρια;

(Τα δύο μέτρα καί δύο σταθμά σε δύο ίδιες καταστάσεις μου θυμίζουν ένα κρατίδιο, που κάθε τόσο κλαίγεται πως «έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα» καί στη χρήση πυρηνικών όπλων… ενώι πχ οι Πέρσες ΔΕΝ πρέπει να έχουν! Κι άσε το τί σκέφτεται επί του θέματος γιά μας, τους Έλληνες!  🙂  )

Οκέϋ, αφού οι ξένοι (θεωρούν πως) θωρακίζουν τα συμφέροντά τους ακόμη καί μ’ αυτόν τον τρόπο (με πρακτορίστικες δολοφονίες, παναπεί), δεν μας πέφτει λόγος (έξω από τα καθαρώς ανθρωπιστικά πλαίσια)· αλλά δεν πέφτει λόγος καί σε κανέναν άλλον, αν κάνουμε κι εμείς το ίδιο, στέλνοντας στον άλλο κόσμο όσους δικούς μας επιστήμονες ξεπουλάνε την Ελλάδα διά πράξεων, ή παραλείψεων.

Ταύτα προσώρας, καί οι τσιρίδες σκασμός!

Θ’ αναπτύξω το θέμα σε άλλο σημείο του κειμένου· αρκετά παρακάτω. Έχει αρκετές πτυχές ακόμη, άκρως σημαντικές, που δεν φαίνονται με πρώτη ματιά.]

 

“- Καί τί να κάνουν οι Έλληνες επιστήμονες, ρέ Εργοδότη, αφού η ακαδημαϊκή τους καριέρα περνάει οπωσδήποτε απ’ τους βαρβάρους;”

Τί να σου πω;!… Ας τα βροντήξουν όλα από κάτω, κι ας φυτέψουν ντοματιές. Κηδεμόνας τους δεν είμαι, να τους πω τί θα κάνουν.

 

β1. Της επιστήμης το μονοπάτι το κακό

Οι συνειδητοί ενήλικες, λοιπόν (κι ένας λόγος παραπάνω, αν είναι επιστήμονες), οφείλουν να γνωρίζουν ότι η επιστήμη έχει καί μιά σκοτεινή, απαίσια όψη. Θα έλεγα, κυρίως αυτήν έχει!

Η επιστήμη είναι ιερατείο! Μαύρο, κατάμαυρο. Κρόνιο καί Τιτανικό. Καί δή, το χειρότερο όλων – διότι (α) δεν έχει αλλάξει χαρακτήρα εδώ καί κάτι …δεκάδες χιλιάδες χρόνια, καί (β) γιά παράδειγμα, το θρησκευτικό ιερατείο των παπάδων (με τις Κολάσεις καί τα ρέστα) μπορείς να το αγνοήσεις, αλλά πχ τον αρχιρουφιάνο, που λέγεται “κινητό τηλέφωνο”, μάλλον όχι.

(Κι άμα πάμε σε τεχνητές νοημοσύνες καί τέτοια τερατάκια, μετά θα σ’ το ξηγήσω εγώ καλά το όνειρο, εξυπνάκια μου… που μ’ ακούς να μιλάω γιά μαύρο ιερατείο, καί χαμογελάς ειρωνικά!)

Εδώ θα πεταχτούν διάφοροι εξυπνάκηδες, καί θα ξαναρίξουν στο τραπέζι τα γνωστά επιχειρήματα του κώλου… αν, δηλαδή, μπορώ να ζήσω χωρίς ψυγείο, ή χωρίς ηλεκτρονικό υπολογιστή. (Αφού όλ’ αυτά τά ‘φτιαξε η επιστήμη, μαθές.)

Μιά χαρά μπορώ, πιστέψτε με. Ακόμη καί χωρίς τη βοήθεια της σημερινής Ιατρικής μπορώ να ζήσω! Lol!!!

‘Ντάξ’, ομολογώ πως η ζωή με το ηλεκτρικό ρεύμα καί τα καλούδια του είναι σαφώς ευκολώτερη, αλλά δεν θα …πεθάνουμε κιόλας χωρίς αυτό! Ρωτήστε κι αυτούς, που τους έκοψε το ρεύμα η ΔΕΗ! Καρα-lol!!!

 

Εν πάσει περιπτώσει, το σκοτεινό πρόσωπο της επιστήμης οφείλουν να το γνωρίζουν οι αμέσως εμπλεκόμενοι (επιστήμονες), αλλά οφείλουν να το γνωρίζουν καί οι υποψήφιοι επιστήμονες στην ηλικία των δεκαοκτώ ετών, διότι η εποχή μας είναι η εποχή της πληροφορίας. Όλο καί κάποιος μεγαλύτερος θα τους το δείξει, όλο καί κάποιος μεγαλύτερος οφείλει να τους το δείξει.

Ξεκινώντας, λοιπόν, ακαδημαϊκή καριέρα, οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι:

• Οι φυσικοί / ηλεκτρονικοί / κομπιουτεράδες (χρησιμεύουν καί γιά να) φτιάχνουν οπλικά συστήματα.

(Εδώ, σα ν’ ακούω μερικούς καραμαλάκες να γελάνε ειρωνικά, ταυτόχρονα προφέροντας τη λέξη “συνομωσιολογία”. Ναί, μωρέ, δίκιο έχετε! Ποιοί φυσικοί καί κομπιουτεράδες; Τα οπλικά συστήματα τα φτιάχνουν κάτι κακές μάγισσες, απλά κουνώντας τα ραβδάκια τους!

Άσταδγιάλα, ζωντόβολα!)

• Οι χημικοί / φαρμακοποιοί (χρησιμεύουν καί γιά να) φτιάχνουν δηλητήρια.
• Οι βιολόγοι  (χρησιμεύουν καί γιά να) φτιάχνουν θανατηφόρους ιούς καί τέρατα.
• Οι μαθηματικοί (χρησιμεύουν καί γιά να) φτιάχνουν αλγορίθμους, που ξετινάζουν κάθε μυστικό, διαλύοντας τις όποιες ψευδαισθήσεις περί της ιερότητας της ιδιωτικής ζωής του καθενός. Κάθε μυστικό… από συνθηματικά χρηστών, μέχρι τα μυστικά του παρελθόντος καί του μέλλοντος. (Με εξελικτικά μοντέλα – περί αυτών, παρακάτω.)

Κι αν νομίζετε ότι το κακό περιορίζεται στις θετικές επιστήμες καί την τεχνολογία, κάνετε μέγιστο λάθος! Καμμία, επαναλαμβάνω ΚΑΜΜΙΑ επιστήμη δεν έχει ανοσία στην ψυχική βρωμιά μερικών επιστημόνων. ΟΛΕΣ οι επιστήμες μπρούν να κάνουν τρομερή ζημιά.

Ποιά θέλετε να σας δείξω, απ’ τις νομιζόμενες ανώδυνες;

• Τη Νομική;

Χρειάζεται ν’ αναλύσω το τί γίνεται μ’ ένα καλομελετημένο πλέγμα νόμων εναντίον του πολίτη;

• Τη Θεολογία;

Καλώς, ή κακώς, το 95% των κατοίκων αυτής της χώρας είναι έστω καί τύποις χριστιανοί ορθόδοξοι. Λοιπόν, τί νομίζετε ότι θα γίνει, αν κάποιοι αρχίζουν να λένε τα δικά τους σε θεολογικά θέματα, περιφρονώντας τα θεσμοθετημένα; Η Ορθοδοξία έχει πολύ συγκεκριμένους κανόνες (πρακτικά Οικουμενικών Συνόδων, κτλ), οπότε αν τους παραβιάσεις, είναι σα να λες ότι ξέρω ‘γώ το ποδόσφαιρο θα παίζεται με είκοσι παίκτες απ’ τη μιά ομάδα καί πέντε απ’ την άλλη, καί με μπάλλα κυβική.

Η παραβίαση των κανόνων της θρησκείας της πλειονότητας των Ελλήνων σημαίνει αποπροσανατολισμό του λαού καί οδήγημά του στον γκρεμό.

Γιατί, πού νομίζετε ότι οδηγούν τα διάφορα καμώματα με τις “πανθρησκείες” καί τα ρέστα;

• Τη Φιλολογία στις διάφορες μορφές της (πχ Αρχαιολογία, Λαογραφία, κτλ) ;

Πέρα απ’ την καταφανή προσπάθεια αλλοιώσεως της Ιστορίας μας, ώστε ν’ …αποδειχθεί ότι δεν έχουμε καμμία σχέση με τους αρχαίους ημών, αλλά είμαστε απλώς μπάσταρδα παιδιά της τύχης, που έτυχε να κατσικωθούμε κάποτε σ’ αυτόν τον τόπο, πέρα απ’ τις κλοπές (καί ενδεχομένως ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ) του ιστορικού μας υλικού (όπως η ύπουλη φυγάδευση ευρημάτων απ’ την Αμφίπολη καί το άγριο, τελείως ανεξέλεγκτο πλιάτσικο των εναλίων αρχαιοτήτων μας), ουδέ κάν η απλή Φιλολογία του “λύω-λύεις-λύει” δεν γλυτώνει απ’ το δαιμονικό κακό των σκοτεινών ψυχών.

Πώς;

Σας έχω ξαναπεί ότι οι βάρβαροι σκαλίζουν τα αρχαία κείμενά μας (έστω, τα σωζόμενα – αν κι αυτοί έχουν στη διάθεσή τους καί τα υπόλοιπα) με πολύ συγκεκριμένους σκοπούς.

Εάν ο Τσάντγουϊκ το 1952 (στην εποχή, που καλά-καλά δεν είχε εφευρεθεί το στυλό, καί πολλοί ακόμη χρησιμοποιούσαν μελανοδοχεία) δούλευε επάνω στη χρονική διαστρωμάτωση της Ελληνικής γλώσσας (οπότε, ας αναρωτηθεί ο καθένας τί τους ένοιαζε τους Άγγλους αυτό), σκεφτήτε τί μπορούν να κάνουν σήμερα, με τα κομπιούτερς! Μιά έκκληση γιά βοήθεια στο δίπλα τμήμα, με τους μαθηματικούς, κι ένα καλοδουλεμένο μαθηματικό εξελικτικό μοντέλο (που κοιτάζει προς το παρελθόν) θα δώσει την απάντηση στο πιάτο, γιά το από πού ξεκίνησε η Ελληνική γλώσσα, καί πώς εξελίχθηκε στην πορεία. (Έστω, μιά απάντηση γιά τα προηγούμενα είκοσι χιλιάρικα χρόνια.)

Γιατί;

Διότι γλώσσα καί σκέψη αποτελούν αξεχώριστο δίπολο. (Να σας παραπέμψω πάλι στον θρυλικό “Θαυματουργό Ψίθυρο του Ερμή”; ) Οπότε, με τη μελέτη του δέντρου της γλώσσας μας, οι -σύμφυτες στη φυλή μας- σκεπτικές διεργασίες των Ελλήνων περνάνε ακτινογραφία.

Τ’ αποτελέσματα που ακολουθούν, δεν θέλω ούτε να τα σκεφτώ.

 

[Παρένθεση:

‘Ντάξ’… τα σκέφτομαι! Lol!!! Πχ, “χειρισμός” των Ελλήνων καθαρά μέσωι της γλώσσας μας. Θα μας λένε τις κατάλληλες φράσεις, καί μετά θα σκεφτόμαστε μονάχα στους τομείς που θα μας επιτρέπεται – χωρίς να μπορούμε ν’ αντιδράσουμε. Οπότε, πόσο μακριά είναι τα φαινόμενα τύπου “Γαλάζιας Αδελφότητας”; Εδώ φτιάξανε αλγορίθμους γιά τις βιντεοκάμερες, που μαντεύουν τα συναισθήματα μας! Στον “χειρισμό” ενός ολόκληρου λαού θα κολλήσουνε;

Βέβαια, κι οι ομιλίες των πωλητικών -που υπνωτίζουν τον λαό- αποτελούν μελετημένα προϊόντα ψυχολογικού πολέμου… αλλά -μ’ αυτά καί μ’ αυτά τα πρόσφατα …επιστημονικά, που ανακαλύπτονται καθημερινώς- πολύ σύντομα θα τις χαρακτηρίζουμε πρωτογονισμό. Ίσως καί σε μερικά χρόνια να νοσταλγήσουμε την εποχή των λαοπλάνων!

Πάντως, η προσπάθεια “χειρισμού” των Ελλήνων μέσωι της γλώσσας μας δεν είναι καθόλου καινούργια. Ξεκίνησε από παλιά. Γιατί; Τί νομίζετε; Πως στην Αναγέννηση απλά τους έπιασε αρχαιοπάθεια, καί μαθαίνανε Ελληνικά; Ή μήπως ότι ο Έρασμος απλά ήταν ένας ιδιόρρυθμος;

Των ανωτέρω ειπωθέντων, αν εξακολουθήτε να νομίζετε ότι ακόμη κι οι απλές λέξεις είναι ανώδυνες, τούτες θα σας πω:

• Προφητείες!
• Φασίστας!
• Ρατσιστής!

Χορεύουν αυτές οι τρείς στο ταψί έναν ολόκληρο λαό, ναί ή ού;

Να συνεχίσω; Ή πειστήκατε ήδη;]

 

[Παρένθεση, ξανά:

Μή μου την πεί κανείς, ότι εγώ ο ίδιος δεν τηρώ αυτά που λέω, διότι δίνω στους βαρβάρους ιδέες – πχ με τα εξελικτικά μαθηματικά μοντέλα μελέτης της Ελληνικής γλώσσας. Είμαι περισσότερο από βέβαιος ότι οι βάρβαροι όχι μόνο τα σκέφτηκαν πρό πολλού από μόνοι τους αυτά, αλλά ήδη τά ‘βαλαν σε εφαρμογή… επίσης πρό πολλού. Καί αναφέρω τέτοια πράγματα εδώ, επειδή ακριβώς είμαι βέβαιος ότι έγιναν. Αλλοιώς, θα το βούλωνα. (Εννοείται, πως τέτοιες έρευνες / χρηστικά εργαλεία κυριαρχίας, ποτέ δεν ανακοινώνονται δημοσίως.)

Βλέπετε -σε αντίθεση μ’ εμάς, που είμαστε χύμα-, οι βάρβαροι τηρούν συστηματικό αρχείο καί δεν πετάνε τίποτε από τις παλιές προσπάθειές τους, όσο παράλογο κι αν φαίνεται.

(Να, ας πούμε την μεσαιωνική αντίληψη ότι τους πλανήτες τους σπρώχνουν στην τροχιά τους άγγελοι, που ταυτόχρονα παίζουν καραμούζες.

Παιδαριώδες καί παράλογο, έ; Η επιστήμη δεν δέχεται τέτοιες μαλακίες, έ;

Κατακαημένα μου!…

Μιά φαρμακερή αναλυσούλα, που θα σας δείξει το πόσο έξω πέφτετε, θά ‘ρθει προς το τέλος του παρόντος. Λίγη υπομονή!)

Κι όταν έρθει ο καιρός, συνεχίζουν την προσπάθεια με τα μέσα, που τους παρέχει κάθε εποχή.

Άσε που πάντα έχουν καί αρκετό κόσμο στη δούλεψή τους.]

 

Ο δεύτερος σκοπός, γιά τον οποίο οι βάρβαροι μελετούν τ’ αρχαία μας κείμενα, είναι γιά να βρούν φράσεις “δύναμης”· κοινώς, ξόρκια.

Αλήθεια, υπάρχουν τέτοιες “μαγικές” φράσεις, που μπορούν ν’ αλλοιώσουν την πραγματικότητα απλά προφερόμενες;

Γνώμη του γράφοντος, πως ναί. (Το γιατί μπορούν να το κάνουν αυτό, ξεφεύγει κατά πολύ του παρόντος.)

Καί υπάρχουν τέτοιες στ’ αρχαία μας κείμενα;

Χμμμ… Αν σας πω “ναί”, θα είναι σα να βάζω τους βαρβάρους να ψάχνουν τα κείμενα με μανία χίλιες φορές μεγαλύτερη αυτής που έχουν τώρα. Αν σας πω “όχι”, θα είναι σα να φτύνω τη νοημοσύνη μου.

Οπότε… προτιμώ να σιωπήσω, καί να φτύσετε τη νοημοσύνη μου εσείς, αποκαλώντας με “συνομωσιολόγο”!  🙂  Τί, δηλαδή; Μόνον οι μασώνοι θα κάνουν την πάπια, όταν τους ρωτάνε αν είναι μασώνοι;  🙂

(«- Ρέ Εργοδότη, κι αν δεν το είχαν κάν υποψιαστεί, καί τους άνοιξες εσύ την πόρτα;»

Ρέ σείς!… Λαοί, που έχουν εδώ κι αιώνες δημιουργήσει ολόκληρα πακέτα λογοτεχνίας του Φανταστικού, συν ένοπλο / οικονομικό / πολιτισμικό ιμπεριαλισμό εις βάρος άλλων λαών, λέτε να μην ξέρουν ότι υπάρχουν ξόρκια – καί τί μπορούν να κάνουν αυτά; Μην είστε αφελείς!

Απλώς, τα δικά μας δεν θα τα βρούν ποτέ, χί-χί-χίιι!!! Κι ακόμη κι αν τα υποψιαστούν, ποιός σας είπε ότι μπορεί να τα προφέρει ο καθένας – καί δή, αλλόφυλος; )

 

Αυτά καί γιά την “ανώδυνη” κλασική Φιλολογία, του “λύω-λύεις-λύει”.

Επιμένετε να συνεχίσουμε την κουβέντα; Σειρά σας!

Μπορείτε να μου αναφέρετε καμιά άλλη επιστήμη, να σας δείξω τί ζημιά μπορεί να κάνει; Την Ιατρική, είπατε;

Άσε!…  🙂

 

β2. Της επιστήμης το μονοπάτι το θολό

Στην προηγούμενη ενότητα, δείξαμε καθαρά την άβυσσο που παραμονεύει τον απρόσεκτο επιστήμονα. Θα με ρωτήσει, όμως, κάποιος… τί γίνεται, αν ο επιστήμων έχει καθαρή συνείδηση, αλλά δεν καταλαβαίνει ότι τον χειρίζονται;

Διότι αρκετές έρευνες είναι πράγματι σπασμένες σε κομμάτια, όχι μονάχα γιά διευκόλυνση της ερευνητικής μεθοδολογίας, αλλά ώστε κυρίως οι έχοντες συνείδηση επιστήμονες να μην χαμπαρίζουν πού πάει η δουλειά. Σε τέτοιες περιπτώσεις έρευνας, η κάθε ειδικότητα δουλεύει το δικό της «ανώδυνο» κομμάτι, καί καμμία ειδικότητα δεν υποψιάζεται ότι ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ είναι μαύρο καί σατανικό. Το σύνολο, το οποίο μετά το δουλεύουν μόνοι τους “κάποιοι” …αόρατοι, που απλώς παίρνουν έτοιμα τα κομμάτια που δούλεψαν οι “παρακατιανοί” επιστήμονες, καί τα συρράπτουν / συνθέτουν.

Να, γιά παράδειγμα, τί γίνεται αν ο ερευνητής του dna δώσει στους “αόρατους” έτοιμη εργασία, καί ταυτόχρονα δώσουν εργασία με εξελικτικό μοντέλο οι μαθηματικοί; Βγαίνει στη φόρα πάραυτα, ή δεν βγαίνει, ο σκοπός κάποιων τμημάτων του λεγόμενου “σκουπιδο”-dna, που αλλοιώς δεν θα ‘βγαινε, παρά μόνον σε καμιά τριανταριά χρόνια;

Τις συνέπειες απλώς σας τις αφήνω να τις φανταστήτε. Δεν θα σας τα λέω όλα έτοιμα!

(Φυσικά, οι “αόρατοι” στους μαθηματικούς θ’ αναθέσουν απλώς τη μελέτη της εξέλιξης ενός “συστήματος”, γενικώς καί αορίστως.

“- Καί πού θα βρούν παλιό dna, ρέ Εργοδότη, ώστε να στήσουν το εξελικτικό μοντέλο;”

Τις μούμιες, τις έχετε ακουστά; Μπερδεγουέη, στας Ευρώπας υπάρχουν καί χριστιανικοί τάφοι αιώνων. Άσε τα δικά μας τα αρχαία ταφικά, που φυγαδεύονται πάραυτα έξω – άμα τήι ανακαλύψει τους.

Σας απάντησα; Άντε τώρα, σκεφτήτε καί τίποτε από μόνοι σας!)

 

(επόμενο)

 

ΠΕΡΙ ΑΙΣΥΜΝΗΤΟΥ ,ΛΟΙΠΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΤΙΝΩΝ….

Περί Αισυμνήτου, λοιπών και άλλων τινών …

Παλαιός

Είπαμε !! … τι είπαμε ;;;

Όπως είπαμε έχουμε 5-πέντε επίπεδα Αισυμνητείας και Αισυμν…

καλά τα είπαμε … εντάξει τα καταλάβαμε … άντε πιά μας έπρηξες  … προχώρα !!!

Συγνώμη … αλλά σκατά καταλάβαμε !!

.. διότι το θέμα δεν είναι να καταλάβουμε τι σημαίνουν πέντε-δέκα λέξεις … αλλά την συνέχεια … τι πρέπει και τι θα κάνουμε με δαύτες … πότε, που, πώς και σε τι θα τις χρησιμοποιήσουμε … αν αυτό δεν …. τότε μάταιος και τζάμπα κόπος.

καλά … καλά … το είπαμε  … για την Ελλάδα !!

Σκατά είπαμε !!

… ποιά Ελλάδα και ποιούς Έλληνες … μήπως επιτέλους χρειάζεται από δώ να ξεκινήσουμε ;;

Έλληνες ;; ποιοί Έλληνες ;; 

… τους πιθήκους του Πουλιανού,

… μήπως τους Πελασγιώτες

… τους εκδράμοντες εκ Σκυθίας, Τρωαδο-Χεττο-Ανατολίας και Καυκάσου, εξ Ασσυρο-Φοινικο-Παλαιστίνης, εξ Ερυθρο-Αιγυπτο-Αιθιοπίας, εκ Τυρρηνίας, Γαλατείας, Τευτονίας, εξ Ουννίας, Σλαβίας, Μπαρμπαρίας, Τακλαμανίας, Περσομηδίας και λοιπών τινών άλλων ;;

στάσου … στάσου …   εκ της Ιαπετικής Λευκής Φυλής !  αλλά και αστροσπορά !!

Χά… χά, εδώ γελάμε ή περιμένουμε να το κάνουμε μιά και καλή ;;

… αλλά ξέχασα … εμείς είμαστε άλλο πράμα … είμαστε από Σείριο, Ανδρομέδα, Λαγό μεριά και λοιπές αστροσπορές … διαθέτουμε λέει Ιχώρ-α-α-α-α, δεν είμαστε άντε άντε σαν τους άλλους … είμαστε ο απόλυτος … κατιμάς !!

Ναί εντάξει … είμαστε … αστροσπορές … όποιου μαλάκα θέλετε … αλλά αποφασίστε ΤΙΝΟΣ και από ΠΟΥ … δεν γίνεται στο φλού … και έτσι και γιουβέτσι.

… είπαμε … είμαστε … αλλά τι γίνεται με κείνο το διαχρονικό φυστίκωμα ;;

… άλλωστε δεν χρειάζεται να ψάχνουμε … έχουμε την απόδειξη μπροστά στα μάτια μας

… θα σας κάνω την χάρη … ότι και να ήταν … άν ήταν … εκείνο το αμνημόνευτο … στον δρόμο έγινε σκατά … ιδού το αποτέλεσμα … τα νεοελληνικά χάπατα … πλήρης και αδιάψευστος μάρτυρας !!

Ρε σεις με όλα τα στραβά που έγιναν και γίνονται … σας πέρασε ποτέ από το μυαλό μήπως … μήπως λέω εγώ ο χαζός … αυτό που λέτε αστροσπορά δεν είναι τίποτε άλλο πάρα η απόρριψη των σκουπιδιών στην εδώ χωματερή ;; … να κάτι σαν εκείνο που έγινε στα αρχικά στάδια με την Αυστραλία από τους αγγλίτσιους …

Μπά … έεεε, …για σκεφθείτε το πουλάκια μου!! …. περισσότερο δεν φαίνεται να κολλάει από κάθε τι άλλο ;;

Βρήκαμε την Λύση !! … καλά … τώρα σωθήκαμε !!

θα βρούμε άκρη … έχουμε την Μυθολογία μας !!

Καλά εντάξει … Μυθιο-λογία είπες… φέξε μου και γλίστρησα …

… και ναι … δεν λέω να την μάθουμε … να την ψάξουμε …. να την ξέρουμε … αλλά μπορούμε ;;

… όχι … με τίποτα … και πάλι όχι !!

… διότι … φύσει και θέσει αδύνατον … χρόνος … ανακρίβειες … αντιφάσεις … διαφορές … πολλές και διάφορες εκδοχές, μισά πράγματα … χαμένες συνέχειες … κλπ.κλπ.

… με όλα αυτά … δεν πρόκειται, ποτέ των ποτών, να βρούμε άκρη !!

και τότε τί ;;

Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αυτά που διαθέτουμε !!

… δεν μιλάω για γραπτά και παραδόσεις … άσε που τα περισσότερα χαθήκανε, αλλά και ότι σώθηκε είναι μιά σαλάτα … ένας μεγάλος αχταρμάς!!

… μιλάω … για το κεφάλι μας …

… αλλά για σταθείτε μιά στιγμή … γιατί νομίζω έχουμε δυό κεφάλια … 

… το πάνω και το κάτω … ένα για μαλάκιση και ευχαρίστηση και το άλλο για σκέψη και συλλογισμό …

… πρέπει όμως να αποφασίσουμε τον τρόπο χρήσεως … το θέμα λοιπόν είναι τι θα κάνουμε με το καθένα, πόσο και πότε θα τα χρησιμοποιούμε – και να μην μπερδεύουμε τα πράγματα όπως κάνουν τα χάπατα, όπου με το πάνω μαλακίζονται και με το κάτω σκέφτονται.

ωραία και το κάναμε … λύσαμε το πρόβλημα ;; 

… τσού !!

Διότι μόλις τώρα αρχίζει η δουλειά !!

… έεεη … εσύ εκεί στο βάθος … είπαμε … το πάνω ξύνουμε  και χαϊδεύουμε το κάτω … και όχι ανάποδα !!

Αν και, από πλευράς μου, έχω τοποθετηθεί … και έχω πεί τα πράγματα ξεκάθαρα … όμως αυτό είναι αδύνατον να γίνει κατανοητό και αποδεκτό, παρά μόνο από ελάχιστους … οπότε πρέπει να ακολουθήσουμε τον άλλο δρόμο … αυτόν της αποδόμησης και ξεπατώματος όλων των σάπιων αντιφάσεων … ίσως έτσι μερικοί να πάρουν επιτέλους χαμπάρι.

Αλλά για στάσου …

και από που θα ξεκινήσουμε ;;

Μα φυσικά από την μυθολογία !!

… έχει να πέσει γέλιο … που θα πάει σύννεφο … θα κάνουμε καινούργιο συκώτι σας λέω !!

Ναί … ναί Εργολάβε !!

… όχι ρε … δεν έχω τίποτε μαζί σου … απεναντίας … αλλά είπαμε … καθώς είσαι ο μόνος πρόχειρος … εσύ θα φας το πρώτο, τουλάχιστον, ξύλο … πάντα με αγάπη βεβαίως-βεβαίως !!

Μας είπες λοιπόν φίλτατε Εργάκια … ότι έχεις μάθει στο παιδί την μυθολογία απέξω !!

… ωραία … ποιά και πόση μυθολογία καλέ μου Εργάκια ;; … εκεί λές δεν έχεις χρόνο ούτε για κλάσιμο … που στο διάολο βρήκες τον χρόνο ;; … και δεύτερον … μιλάς για όλη την επιζήσασα με τις διάφορες παραλλαγές, αντιφάσεις και αντιθέσεις … για μήπως  την εγκεκριμένη ;;

Που λέτε φίλτατοι αναγνώστ-ες/ριες, έχοντας πρόχειρον τον Εργολάβο, θα κάνω πως τα λέω σε αυτόν, αλλά στην ουσία απευθύνομαι σε όλους εσάς … για ΣΑΣ βαράει η καμπάνα … και μην κάνετε τους χαζούς ότι δεν καταλαβαίνετε … εντάξει ;; … συνενοηθήκαμε ;;

Λοιπόν Εργολάβε … (είπαμε σε ΣΑΣ τα λέω)

–  Του είπες μήπως ότι, αν πιστέψει και πάρει τοις μετρητοίς τα Μυθολογοϊστορούμενα, θα γίνει ένα ακόμη αρχαιόπληκτο χάπατο ;;

–  Του είπες μήπως ότι, Αργοναυτικά, Τρωϊκά και άλλα πολλά διασωθέντα … . είναι ένας απόλυτος αχταρμάς;;

–  Του είπες του παιδιού ότι, ο γ-Ιάσωνας εχτός από λέει αργός(καθυστερημένος)-ναύτης που δεν ήξερε τα τρία κακά της μοίρας του, ήταν λέει … έτσι λέει … εκτός από μαλάκας … και αιμοπότης ;;  … εγώ δεν ξέρω τίποτις … αλλά έτσι λέει …

–  Του είπες μήπως ότι, η φιδο-νανούκα, με καθάρματα συνδιαλεγόταν, και κάθε άλλο παρά σοφή και φιλελληνίς ήταν ;;

–  Του είπες μήπως ότι, ο μπασταρδο-Απόλλωνας, ήταν και ο πρώτος δολοφόνος … μεγάλο καθίκι και ο μεγαλύτερος μισέλλην ;;

–  Του είπες ότι, οι αρχαιόθρησκοι θεοί των ελλαδόκαφρων ήταν μεγάλα πουστοκαθάρματα και καθόλου μα καθόλου θεοί της Ελλάδας … αλλά ξενόφερτες μαλακίες;;

–  Του είπες μήπως ότι, οι κατά πως λέν Ολύμπιοι, ήταν άδικοι, δολοφόνοι, διαβολείς, κλέφτες, ψεύτες, απατεώνες, ηλίθιοι, εγωίσταροι, μοιχοί, δειλοί και το κακό συναπάντημα, κάθε άλλο δηλαδή παρά ενδεικνυόμενοι προς ινδάλματα κλπ.  ;;

–  Του είπες ότι, τα προδοτικά σκατοπαπαδαριά (πάλαι και νύν) και τα μαντεία τους ήταν και είναι πάντα ενάντια στην Ελλάδα και τον Ελληνισμό, σε αγαστή συνεργασία με όλους τους ξένους, και μοναδική τους έννοια είναι η καταστροφή της Ελλάδος … και όποιου κάνει το λάθος να θέλει να ξυπνήσει το πόπολο … και ότι δεν άφησαν φιλόσοφο για φιλόσοφο να μην τον κυνηγήσουν και να μην τον δολοφονήσουν … ότι ήθελαν πάντα την Ελλάδα εξαρτημένη και υπόδουλη ;;

–  Του είπες ότι, όλοι οι διάφοροι παλαιο-συγγραφείς, κανείς τους δεν μιλάει ξεκάθαρα ;; … γιατί άραγε ;; … μήπως επειδή όσοι μίλησαν τους έφαγε η μαρμάγκα … ή μήπως επειδή ότι είπανε χαλκεύτηκε και διαστρεβλώθηκε ;;

–  Του είπες ότι, τα παλαιότερα κείμενα που ξαναματα-γράφτηκαν(άλλωστε κανένα πρωτότυπο δεν επέζησε … γιατί άραγε ;;) είναι εκείνα του Ομήρου και του Ησιόδου ; … και αυτά που λένε, καθόλου μα καθόλου δεν συνάδουν με τα όσα μας πασάρει γενικώς το σύστημα ;; … χώρια που ο Ομηράκιας αν καθίσεις και τον διαβάσεις προσεκτικά .. βλέπεις ότι τα κάνει σκατά ;;

–  Του είπες ότι, κάθε τι … ένας μύθος, μια ιστορία, έχει και καμμιά δεκαριά παραλλαγές ;;

–  Του είπες ότι, οι αρχαιόθρησκοι, είναι περισσότερο μαλάκες, βλαμμένοι και ηλίθιοι, απ’ ότι οι εβραιοχριστιανοταλιμπάνοι ;;

–  Του είπες ότι, η πατρώα θρησκεία, ώς θέλουν να λένε τα χάπατα, κάθε άλλο παρά πατρώα, παλαιά και μακρόχρονη ήταν ;; … και μόνο με σφαγές κλπ. επιβλήθηκε … όπως άλλωστε μετέπειτα ο εβραιοχριστιανοταλιμπανισμός ;;

–  Του είπες ότι, κακώς και αδίκως κόπτονται, οι του Δία και του Κρόνου ακόλουθοι, καθώς παραλλαγή των ιδίων σκατών, είναι αυτά, για τα οποία ερίζουν;;

–  Του είπες ότι, οι ελλαδόβλακες, έχουν χάσει την μπάλα και τον μπούσουλα χιλιετίες τώρα ;;

–  Του είπες ότι, το μπούγιο των ιστορικών ελλήνων, αποτελεί όνειδος όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και την ανθρωπότητα ολόκληρη … και κάθε άλλο παρά προς μίμησιν είναι ;;

–  Του είπες ότι, οι κατά τα άλλα, όπως θέλει να πιστεύει το πόπολο, υποτιθέμενοι Έλληνες, κάθε άλλο πάρα έξυπνοι, πρωτοπόροι και σοφοί αποδεικνύονται διαχρονικά -στην γνωστή τουλάχιστον ιστορία … αν εξαιρέσει κάποιος τους λίγους εκείνους που παλεύουν να ξυπνήσουν την κουραδόμαζα ;;

Λοιπόν … καλέ μου Εργάκια … φρόντισε σε παρακαλώ να φτιάξεις ένα ακόμα χάπατο -λίγα έχουμε- … φορτώνοντάς το με ότι μπούρδα υπάρχει … έτσι που όταν φτάσει σε ηλικία που να μπορεί να έχει κρίση … να είναι ένα ήδη καμμένο μυαλό … ανίκανο να συν-λογιστεί !!

Έλα … έλα, πλάκα κάνω … σχήμα λόγου είναι !!!

Ρε αφήστε τον Εργάκια … είπαμε … αυτός η αφορμή είναι για να τα ‘πώ και να τ’ ακούσετε ΣΕΙΣ, φίλτατοι αναγνώστ-ες/ριες του μπλογκίου …

Δυστυχώς !! … και η Λύση ;;

Και θα πείς (λοιπόν Εργολάβε) γιατί όλα αυτά τα λέω σε σένα ;;

… μα είπαμε … εσένα έχω πρόχειρον,

… και τα λέω σε σένα … μπάς και τα ακούσει και κανάς άλλος !!

Δυστυχώς φίλτατοι αναγνώστ-ες/ριες, όλα αυτά που είπα παραπάνω ... δεν τα έβγαλα από την μπάκα μου … είναι μόνο κάποια λίγα από αυτά που χλαπακιάζει χιλιετίες τώρα το ελλοδοπόπολο -όλοι εσείς δηλαδή- … και είπαμε … δυστυχώς … είναι μέσα από τα διασωθέντα κείμενα.

Αυτός είναι και ο λόγος, που τόσο επιμένω, να ξεκαθαρίσουμε και να ορίσουμε για ποιό πράγμα μιλάμε, και που θέλουμε να πάμε, ώστε να βρούμε και να ξέρουμε, με τι έχουμε να παλέψουμε και τι πρέπει να κάνουμε … μέχρι τότε για καμμία πραγματική ΕΛΛΑΔΑ δεν μπορούμε να μιλάμε … ίσως μόνο για μία παραλλαγή της ψωροκώσταινας … άντε μιά … κωλοπετινίτσα !!!

και τι κάνουμε ;;

Κατ’ εμέ … εάν βεβαίως θέλουμε να πάμε σε μιά ΝΕΑ Πάλαι Ποτέ Ελλάδα, πρέπει να ξεπατώσουμε τα πάντα, χωρίς διακρίσεις … ΝΑΙ χωρίς διακρίσεις, ενδοιασμούς, ευαισθησίες και λοιπά μπαρμπούτσαλα … και να τα στήσουμε ΟΛΑ από την ΑΡΧΗ !!

Θα πονέσει πολύ … αλλά μόνο έτσι θα πάμε μπροστά … μόνο έτσι θα είμαστε και πάλι πραγματικά ΛΕΥΤΕΡΟΙ  !!

Το θέμα, όπως κατάλαβες, καλέ μου Εργάκια … δεν είσαι εσύ … ούτε κάν κάποιος άλλος Εργάκιας, Παλαιός, Νέος ή δεν ξέρω τι … εσύ είσαι μόνο η αιτία … η αφορμή, το πάτημα για όλα αυτά που έγραψα παραπάνω.

Και πάμε τώρα σε κάτι που θες δεν θες όμως … είσαι το θέμα … χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι το επόμενο απευθύνεται μόνο και αποκλειστικά σε σένα.

Άντε πάλι … μπρός-πίσω τα καράβια !!

Όπως είπαμε … ο Αισυμνήτης (Αισυμνητής και πάνω αν μιλάμε για ΕΛΛΑΔΑ) πρέπει εκτός όλων των όσων σωστών στοιχείων πρέπει να έχει σαν εξαίρετος άνθρωπος κορυφής, πρέπει να γίνει Σεισάχθωρ, να είναι και Νεμέτωρ, αλλά και Μνήμων, καθώς και κάτι άλλο … που ακόμα όμως δεν θα το αποκαλύψω.

εντάξει Σεισάχθωρ και Νεμέτωρ … είπαμε, αλλά αυτό το Μνήμων τι είναι πάλι … καινούργιο φρούτο ;; … τι θα γίνει με σένα;; … κάθε τρείς και λίγο θα βγάζεις και κάτι άλλο ;;

Τι να κάνουμε … και άλλα … και άλλα … μέχρι να πάρετε εμπρός ..

Μνήμων !! … μα το έχουμε πεί ήδη … –  ο τα αίσης μνήσασθαι, ο το δίκαιον και πρέπον ενθυμούμενος. 

Όχι … όχι … δεν μιλάμε μόνο για Ιστορία, αλλά και ένα σωρό άλλα πράγματα … κυρίως όμως μιλάμε για τους Νόμους και τις Εντολές … μιλάμε για το Καθήκον και την Αποστολή της Φυλής.

Εάν αυτά δεν τα έμαθε, δεν τα ξέρει και δεν τα θυμάται, αλλά απεναντίας είναι εγκλωβισμένος σε όλα αυτά τα στραβά που αναφέραμε παραπάνω, αλλά και πάμπολλα άλλα που δεν αναφέρονται εδώ, και τα οποία οδήγησαν την Φυλή σ’ αυτό το χάλι που βιώνουμε σήμερα, αλλά και κάμποσες χιλιετίες τώρα, τότε δεν είναι το ενδεικνυόμενο άτομο, ώστε να φτιάξει την ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ.

Εν κατακλείδι

Καλοχώνευτα λοιπόν … φίλτατοι συνσχολιαστές και αναγνώστες (και των δύο φύλων)… αν βέβαια, όσοι τέλος πάντων, καταλάβατε και εννοήσατε αυτά που ακροθιγώς ανέφερα.

Υγ.  Μήπως μετά απ’ όλα αυτά, αρχίζει να γίνεται ξεκάθαρο, ποιά ήταν, τα μεγάλα λάθη των Ελλήνων … για μήπως και δεν τραβάει το ρημάδι ;; … το πάνω είπαμε παιδιά  … το πάνω !!

ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ

Σεισάχθεια

… το μοίρασμα … η ισότητα …

η βάση για μια νέα αρχή

Παλαιός

α).  Η διασύνδεση

Το μοίρασμα … η κατά πως λέν Σεισάχθεια … μιά λέξη με σχετικά ασαφή έννοια και πολλά μα πάρα πολλά επίπεδα.

Όπως μας καταμαρτυρούν … τα υπολείμματα της ιστορίας … κάποια στιγμή, εκεί στην πόλη της Αθήνας … βουτήξανε έναν ταξιδιάρη -τον Σόλωνα- και τον βάλανε να παίξει κάτι από Αισυμνήτη μεριά.

Τα είχανε λέει κάνει κουλουβάχατα, οι τότε φίλοι μας, οι Αθηναίοι … όπου κάποιοι κατσαπλιάδες … κοτζαμπάσηδες, λαμόγια και λοιποί … είχανε ρουφήξει το βιός και το αίμα των διαφόρων συναγελαζομένων φουκαράδων της Αττικής Γής … και αφού τους είχαν εν πολλοίς κυριολεκτικά ξεζουμίσει και πηδήξει ότι είχαν και δεν είχαν … τελικά τους φορούσαν και κάτι ωραίους περίτεχνους χαλκάδες και λαιμαριές … τους καθιστούσαν σκλάβους και τους πουλούσαν αυτούς και τα κατσικομούλαρά τους στα διάφορα σκλαβοπάζαρα. Τελικά αφού είδαν και αποείδαν, όλοι αυτοί οι μπούφοι, ότι το πράγμα δεν πάει άλλο, ξεσηκώθηκαν … με τσάπες, δικριάνια, τσεκούρια και ότι άλλο βρήκαν και διέθεταν πρόχειρο, και τους πήραν στο κυνήγι. Αφού μετά την όποια αντίσταση, τα λαμόγια που λυμαίνονταν την Αττική Γή, τα βρήκαν σκούρα … έκαναν την ανάγκη φιλότιμο και ανέθεσαν, λέει, στον Σολωνάκο, να σιάξει τα πράματα.

Τούτος λοιπόν (κουφάλα ή μη… ελάχιστα μας κόφτει τώρανες … αλλά και όσους τους κόφτει το λοιπόν, ας προστρέξουν σε όσα του σούρνει ο Μάρκος … πιστεύω ότι θα το καταφχαριστηθούν δεόντως) ήθελε δεν ήθελε … έκανε ότι κατέβασε η γκλάβα του … του υπαγόρευσαν τα πλούσια λαμόγια … αλλά και του επέβαλαν εν πολλοίς τα παπαδόσκατα -αν νομίζετε ότι αυτές οι διαχρονικές κουφάλες ήταν έξω από το παιχνίδι είστε οικτρώς γελασμένοι- τα μπουρδούκλωσε λοιπόν κατά το κοινώς λεγόμενο, τα πράματα, και υποτίθεται ηρέμησαν τα πνέματα (έεε το υ λείπει … γιατί αν δεν έλειπε, τον Σολωνάκο θα τον έκαναν κοκορέτσι … και ακόμα θα τον καβούρντιζαν … καθώς σκατά ηρεμία έσιαξε), τέλος πάντων και απεκλήθη έκτοτε … Αισυμνήτης … μην χέσω.

Υποτίθεται … λέει … ότι έφτιαξε τα πράγματα … αλλά τότε γιατί λέτε υπούλως και κρυφά να την κοπάνησε στα γρήγορα ;; Τέλος πάντων, είπαμε, όποιος θέλει ας προστρέξει στα του Μάρκου … εμάς εδώ ουδόλως μας ενδιαφέρουν τα καμώματα του λεγάμενου, πέρα από τα λειψά σημεία, που οφείλουμε να επισημάνουμε, αποστερώντας πατήματα σε ανοήμονες και καλοθελητάδες.

Πρόθεσή μας, αυτήν την στιγμή, δεν είναι να εξετάσουμε τα καλώς ή κακώς γεγεννημένα στο παρελθόν, αλλά να δείξουμε τον δρόμο στο μέλλον, αν θελήσουμε και καταφέρουμε να υπάρξει τέτοιο.

β).  Η έννοια – το περιεχόμενο

Για να κατανοήσουμε όμως, γιατί μιλάμε, πρέπει να πάμε στην ουσία του πράγματος, στην ρίζα και το νόημα της λέξεως … «Σεισάχθεια».

Πρώτα απ’ όλα η λέξη «Σεισάχθεια» είναι σύνθετη από το ρήμα «σείω» και το ουσιαστικό «άχθος».

Σείω – κουνώ, μετακινώ, σηκώνω, απαλείφω, μειώνω, αποτινάσσω

Άχθος – βάρος, επώδυνο-δύσκολο φορτίο

Σεισάχθεια λοιπόν – η αποτίναξη, ελάττωση, αφαίρεση μεγάλου και επώδυνου βάρους-καταστάσεως

Σεισάχθωρ – ο ποιών την Σεισάχθεια

Ωραίααα … είδαμε τι σημαίνει η λέξη αυτή … το βαθύτερο νόημα όμως το πιάσαμε ;; … για και μεις μείναμε στα χνάρια και τα πατήματα του Σόλωνα ;;

Εκεί στην αρχή … έβαλα υπότιτλο «… το μοίρασμα … η ισότητα …» 

…. τι λέτε να το έβαλα έτσι απλά για μπούγιο ;; 

…. έκανε κάτι τέτοιο ο Σόλωνας για ού ;;;

Όπως όμως και οι λέξεις «Αισυμνητήρ» αλλά και «Αισυμνήτωρ» και «Αισυμνητεία», πέραν της απλής εξωτερικής εννοίας, έχουν και άλλες βαθύτερες, έτσι και η «Σεισάχθωρ» και «Σεισάχθεια», είναι πάντα σε αγαστή και απόλυτη σχέση μεταξύ των στα διάφορα επίπεδα, οπότε το θέμα είναι για ποιό και σε ποιό επίπεδο αναφερόμαστε.

Τελικά όμως, αν και επεκτείνοντας την έννοια της Σεισάχθειας, μπορούμε να έχουμε σύνδεση των επιπέδων της με αυτά της Αισυμνητείας … φαίνεται σαν κάτι να μας λείπει … η ακριβής λέξη, η λέξη αυτή που έχει εν εαυτή το νόημα του «μοιράσματος» και της «ισότητας», θα λέγαμε δε ότι η λέξη «Σεισάχθεια» δεν είναι παρά το πρώτο-εξωτερικό επίπεδο της ακριβούς εκείνης λέξεως, αυτής που περικλείει το μοίρασμα και την ισότητα … διανοείσθε πιά μπορεί να είναι αυτή ;;

Κατά πρώτον να σημειώσουμε ότι «Σεισάχθωρ» είναι απλά αυτός ο οποίος αναλαμβάνει και επιτελεί το έργο της «Σεισάχθειας» … και ουσιαστικά είναι, είτε ο ίδιος ο «Αισυμνήτης» είτε κάποιος «υπο-Αισυμνήτης», είτε ακόμη και κάποιος απλός πολίτης υπό την καθοδήγησή του.

γ).  Τα επίπεδα

Όπως είπαμε η «Σεισάχθεια» έχει και εφαρμόζεται σε διάφορους βαθμούς, ας το κάνουμε λίγο πιό λιανά :

α).  Το πρώτο, απλό, επίπεδο Σεισάχθειας, είναι εκείνο στο οποίο αφαιρούνται-ελαφρύνονται φόροι, βάρη, υποχρεώσεις, δεσμεύσεις, όσων δεν μπορούν και δεν δύνανται να ανταποκριθούν σε αυτά. 

β).  Το δεύτερο, αμέσως επόμενο, επίπεδο, είναι εκείνο στο οποίο εκτός των προηγουμένων, υπάρχουν και διάφορες παραχωρήσεις με σκοπό την βελτίωση, την ασφάλεια, την σιγουριά, την σίτιση κλπ. των πολιτών, σε προσωρινή ή διαρκή και μόνιμη βάση.

γ).  Στο μετέπειτα, ενδιάμεσο επίπεδο, είναι που υπεισέρχεται η έννοια του «μοιράσματος», όταν λέμε όμως «μοίρασμα» μην παίρνουν τα μυαλά σας αέρα … «μοίρασμα» έχουμε μόνο σ’ ότι τέτοιο μπορεί να υπάρξει, να γίνει και να δουλέψει σωστά … όχι στα πάντα (δεν είναι δυνατόν και δεν επιτρέπεται, επειδή απλά και μόνο, κάποιος ηλίθιος το απαιτεί … να πάρει μέρος στην Ηγεσία ή να αναλάβει υπευθυνότητα … τέτοιες αλληλέγγυες βλακείες δεν υφίστανται στον «Ελληνισμό»)

δ).  Το πραγματικό επίπεδο Σεισάχθειας ή καλύτερα αυτό του «ισο-μοιράσματος» στον Ελληνισμό είναι αυτό όπου η Ισότητα εφαρμόζεται Πλήρως, και όχι απλά τύποις, όπου όλοι απολαμβάνουν τα πάντα, όπου όλοι οι πολίτες είναι «Μέτοχοι» της Φυλής και όσων κατέχει.

ε).  Το Ύψιστο επίπεδο Σεισάχθειας, του Ελληνισμού βεβαίως, είναι εκείνο όπου μεταφέρονται στους Ταγμένους, τους Ηγήτορες της Φυλής, όλα τα «Μυστικά», όλες εκείνες οι γνώσεις και πληροφορίες, που σχετίζονται με την σύσταση, το καλώς έχειν, το καθήκον και την αποστολήν της Φυλής, αλλά και άλλες κρίσιμες γνώσεις και πληροφορίες.

δ).  Η Σχέση με …

Εδώ ίσως πολλοί αναρωτηθείτε :

ρε τι κόλλημα είναι αυτό με τα 5-πέντε επίπεδα ;;

Η απάντηση είναι ότι : 

δεν υπάρχει κανένα απολύτως κόλλημα … θα μπορούσαμε να τα κάνουμε δέκα … δεκαπέντε … όπως παρόμοια θα μπορούσαμε να πράξουμε και στα Αισυμνητικά, όμως όπως ανέφερα πιό πάνω, τα επίπεδα της Σεισάχθειας είναι σε πλήρη αντιστοιχία με αυτά της Αισυμνητείας … πάνε χέρι-χέρι που λέμε, οπότε και αυτός είναι κυρίως ο λόγος της πενταπλής διαίρεσης.

Όπως λοιπόν, μετά από την παραπάνω έκθεση, μπορείτε να καταλάβετε, η κουράδα που έκανε ο Σόλωνας, έχει σχέση με το πρώτο επίπεδο, καθώς στην ουσία δεν επέστρεψε τα κτήματα, ούτε τις τοκογλυφικές χρεώσεις στους απλούς πολίτες, ούτε και διεμοίρασε τίποτε, παρά μόνο διέγραψε κάποια χρέη και απάλειψε την δουλοποίηση, την σωματική ενεχυριάση, λόγω χρεών.

Τα 2-δύο πρώτα επίπεδα δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με το Πάλαι Ποτέ Ελληνικό Έθνος-Φυλή, παρά υπεισέρχονται μόνο στη ύστερη βεβλακωμένη εποχή.

Αυτά που έχουν σχέση με τον Ελληνισμό είναι μόνο από το 3-τρίτο και πάνω.

Το ’21 σκοτώθηκε κόσμος και κοσμάκης, και πολλοί πέθαναν κυριολεκτικά στην ψάθα -οι γνήσιοι πατριώτες και Έλληνες- αλλά αυτοί που καρπώθηκαν τους αγώνες και το αίμα όλων αυτών, που έπεσαν για την Λευτεριά της Πατρίδος, ήταν οι προδότες, τα λαμόγια, οι κοτζαμπάσηδες, και οι παπαδοκουφάλες … το ίδιο έγινε και αργότερα … για ποιά Ισότητα και Σεισάχθεια να μιλήσουμε λοιπόν στην ψωροκώσταινα … που στο διάλο είναι οι αρχές του Ελληνισμού ;;

Μήπως όμως αυτό ήταν απλά αποτέλεσμα της βυζαντινοχλαπάτσας και της τουρκοκρατίας ;; 

Κάθε άλλο βέβαια … δεν έχει παρά να ανατρέξει ο καθένας στην γνωστή ιστορία, και θα δεί ότι, αυτό τραβούσε παλιά … αρκετά, και μάλλον πάρα πολύ παλιά. 

Καθ’ ήν στιγμή λοιπόν, όπως είπαμε, η Σεισάχθεια και η Αισυμνητεία είναι σύμφυτες αρχές-θεσμοί με την ύπαρξη της Ελληνικής Φυλής, εύλογα θα αναρωτηθεί ο καθένας :

«… μα που στο διάολο πήγανε όλα αυτά; ». 

Δυστυχώς φίλοι μου, αντίθετα με ότι πιστεύουμε, είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, η σαπίλα φαίνεται ότι έχει βάθος χρόνου … πως λέτε να φτάσαμε σε αυτήν την κατάντια … να πέσαμε στον βόθρο με τα σκατά … έτσι απλά και ως έτυχε ;;

Δυστυχώς λοιπόν, δεν έτυχε … πέτυχε !! 

…. η μακραίωνη συνεχής και ακάματη προσπάθεια της άλλης πλευράς, επιτέλους είχε και είδε καρπούς, μετά από εκατομμύρια χρόνια, χάριν στην δική τους επιμονή και δυστυχώς στην δική μας αβελτηρία, μαζί με τις αλληλέγγυες μαλακίες κάποιων εδώ δικών μας ηλιθίων, καθώς και την ατολμία μας (εκείνων των καιρών) να εφαρμόσουμε απαρέγκλιτα τις εντολές των δημιουργών της φυλής. *

Τέλος πάντων, ότι έγινε έγινε … και δυστυχώς δεν ξεγίνεται … τώρα απλά μένει να δούμε τι θα κάνουμε από εδώ και πέρα … ΑΝ και ΕΦ’ ΌΣΟΝ αντιληφθήκαμε τι παίχθηκε, και βάλαμε μυαλό, επιστρέφοντας στα καθορισθέντα και αποβάλλοντας κάθε και όποια μπούρδα και αλληλέγγυα μαλακία έχει παρεισφρήσει και θρονιαστεί στις ψυχές και στα μυαλά των, υποτιθέμενων πλέον, Ελλήνων.

Ελπίζω, όπως προχωράει η ανάπτυξη των θεμάτων, να γίνεται ξεκάθαρο σε όλους όσους θέλουν και λένε να αναστήσουμε τον Ελληνισμό και την Φυλή, ότι κάποια πράγματα ή θα τα κάνουμε και θα προσπαθήσουμε να επαναφέρουμε την κατάσταση στα Πάλαι Ποτέ Εκείνα ή θα αφήσουμε τα πράγματα να τραβήξουν τον δρόμο τους και να πάμε στον διάολο … καθόσον δεν έχει νόημα να προσπαθήσουμε και να φάμε την μούρη μας απλά και μόνο για μια νέα σκατούλα.

Όλα αυτά γράφονται με έναν και μόνο σκοπό … να προϊδεάσουν και να προετοιμάσουν όλους αυτούς που θέλουν και ζητούν επιστροφή στις παλιές δόξες, στο τι έχουν να κάνουν και με τι να παλέψουν, εάν όντως είναι αποφασισμένοι για αυτά που λένε ή απλά λένε για να λένε. Κάποια πράγματα ή θα γίνουν ή δεν θα γίνουν και θα μείνουν απλά λεκτικές πομφόλυγες. Σε παλαιότερες εποχές μπορεί να ήταν πιό εύκολη και λιγότερο επώδυνη η επιστροφή, όμως πλέον σήμερα μετά από την γενικευμένη αλλοίωση και την σε βάθος προχώρημα της σαπίλας … τα μέτρα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως δυναμικά και χωρίς παρεκκλίσεις. Αλληλέγγυες μαλακίες, ευαισθησίες, έτσι και γιουβέτσι, προχωράμε και βλέπουμε … δεν έχουν χώρο … διότι πολύ απλά θα οδηγήσουν στην οριστική και βεβαία αποτυχία και επακόλουθη τελική καταστροφή.

Όλοι αυτοί λοιπόν, που ορέγονται αρχηγικές θέσεις, ίσως και Αισυμνητικές, οφείλουν να σταθμίσουν καλώς, εάν και κατά πόσον, είναι αποφασισμένοι, όχι απλώς να βάλουν το κεφάλι τους στον ντουρβά με τις οχιές, αλλά να παίξουν με τις πιθανότητες γεμάτου όπλου, να μην εκπυρσοκροτήσει επί του κροτάφου των, καθώς οφείλουν να τα βάλουν με θεούς και δαίμονες, να συγκρουσθούν με τους πάντες και τα πάντα, χωρίς καμμία εξαίρεση, εκτός πιά και αυτό που στην ουσία εννοούν είναι μιά από τα ίδια … να αλλάξει ρούχα και μουτσούνα ο «μανωλιός» μέχρι να έρθουνε ξανά τούμπα τα πράγματα.

Στην πορεία θα υπάρξουν και κάποιες άλλες αναπτύξεις, και το νερό θα μπεί στ’ αυλάκι, τουλάχιστον εννοιολογικά, στο τι έχει και πρέπει να γίνει.

Πάντως, από τα παραπάνω, καθίσταται απόλυτα σαφές ότι, Πορεία προς Αποκατάσταση του Ελληνισμού, μπορεί να γίνει μόνο μέσω Αισυμνητείας ανωτέρου επιπέδου αλλά και συνακόλουθης Σεισάχθειας … όπερ τούτο σημαίνει ότι όλη η Ελληνική επικράτεια πρέπει να μπεί επί τάπητος, και να ξαναμοιραστεί, μεταξύ των Ελλήνων, λαμβάνοντας μέριμνα και για τις νέες ακολούθως ερχόμενες γενιές.

Κατάλαβες τώρα Εργολάβε, γιατί σου είπα κάτι για γαργάρα ;;

Είσαι έτοιμος εσύ, αλλά και ο όποιος άλλος, να πάρει το μαχαίρι και να κόψει την πίτα ;; **

 

…. θυμάσε μήπως τι έγραφε ο Μάρκος, για κάποιους ηλίθιους που υπερασπίζονταν υψηλά αποκτήματα που ποτέ εκείνοι εκ των πραγμάτων δεν θα είχαν ;; 

…. αυτός την γλίτωσε (έστω και μόνο με απαλλαγή από την παρουσία τους) εσύ πως λες να την βολέψεις όταν θα πρέπει όχι απλά να απαλλάξεις κάποιους αλλά να πάρεις όσα έχουν κάποιοι άλλοι και να τα μοιράσεις στους υπόλοιπους ;;;

Για να μην πλατειάζω άδικα και χωρίς λόγο … ας συμπτύξω αυτό που λέω, διότι ίσως πολλοί να μην το έχετε εννοήσει πλήρως.

Εάν λοιπόν καταφέρουμε, να πάμε σε μια Νέα «Πάλαι Ποτέ Ελλάδα», η φυλή οφείλει να καθίσει στο τραπέζι και να διαμοιράσει τα υπάρχοντά της, όπου και θα ορισθεί το πλαίσιο-εύρος εντός του οποίου θα μπορεί να κυμαίνεται η ακίνητη περιουσία εκάστου.

Πρώτον και κύριο, όλοι μηδενός εξαιρουμένου, αποκλειστικά και μόνον των Ελλήνων εννοείται, απαραιτήτως πρέπει να έχουν το σπίτι, την Εστία τους (τουλάχιστον μία ή και περισσότερες … μέχρις εκεί που φθάνει για όλους, λαμβάνοντας μέριμνα και για τις νέες γενιές … καθώς και για χώρους δημόσιους και βιομηχανικούς, τεχνολογικούς κλπ. κλπ. δομών και καλλιεργειών), ταυτόχρονα με ελάχιστη καλλιεργήσιμη έκταση. 

Η Φυλή οφείλει να φροντίσει αυτό να το έχουν όλοι οι Έλληνες, είτε εξ ιδίων, είτε με μέριμνα της Πολιτείας – πράγμα το οποίο ποτέ δεν θα γίνεται αντικείμενο ενεχυριάσματος, υποθήκης και πώλησης, παρά μόνο μεταβίβασης μετά θάνατον στους απογόνους (μέσα στα ορισθέντα όρια κατοχής ακινήτων και γης) ή επιστροφής στην Πολιτεία.

Βασικά η Πολιτεία οφείλει να καθορίσει τους οικιστικούς χώρους, να ρυμοτομήσει και να επανοικοδομήσει αυτούς, εάν ο όποιος Έλλην αδυνατεί να το πράξει εφ’ εαυτού του. Έτσι ουσιαστικά το σπίτι-Εστία (οφείλει να καθοριστεί η ανώτερη έκταση) σου ανήκει μόνο όσο ζείς και εάν έχεις απογόνους να το μεταβιβάσεις και αυτοί το επιθυμούν … αλλιώς ανήκει και επανέρχεται στην Πολιτεία … είναι δηλαδή εκτός της όποιας διαπραγμάτευσης, εκτός ίσως εκείνης της ίσης ανταλλαγής.

Το Ίδιο και με την όποια άλλη αποκλειστική καλλιεργήσιμη έκταση.

Ακίνητα και Γή … κατέχουν μόνο Έλληνες, και κανείς ξένος … στους οποίους μπορούν μόνο να παραχωρούνται ή να ενοικιάζονται κάποιοι χώροι, για περιορισμένο χρονικό διάστημα και με συγκεκριμένους όρους.

Ουσιαστικά όλη η ΈΚΤΑΣΗ της Πολιτείας ανήκει στην Φυλή και ΜΟΝΟ, όπου μόνο Έλληνες μπορούν να έχουν και να διαχειρίζονται τμήματά της, εφ’ όρου ζωής, καθώς και να τα μεταβιβάζουν στους απογόνους τους (μέσα σε ορισθέντα όρια).

Έτσι θα αποκτήσει νόημα και το «υπέρ Εστιών» … και κάθε Πολίτης θα έχει λόγους να το υπερασπίζεται και να χύνει το αίμα του … και όχι να σκοτώνεται για τις βίλες και τα παλάτια του κάθε κερατά … ενώ αυτός ίσως να μένει και στον δρόμο, να είναι άστεγος και μάλιστα με αποκλειστική ευθύνη του κράτους … αλλιώς ποιός ο λόγος να το κάνει και να μην σηκωθεί να φύγει … να πάρει τον πούλο .. αφού έτσι και αλλιώς και εκεί που θα πάει δεν θα έχει σπίτι βέβαια, αλλά θα είναι αρτιμελής και θα έχει την ζωή του ακέραια να δουλέψει και να ζήσει … και όχι να σκοτωθεί διαφυλάσσοντας περιουσίες άλλων ;;

Αυτά όμως, και άλλα πολλά, μπορεί μεν να τα κάνει ο Αισυμνήτης ανωτέρου επιπέδου ή εντεταλμένοι παρ’ αυτού, αλλά όχι πλέον ως «Σεισάχθωρες» καθόσον χρειάζεται κάτι παραπάνω από το επίπεδο του «Σεισάχθωρος» ώστε «δίκαια» να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις.

Και ενώ όπως είπαμε, στα πρώτα επίπεδα, Σεισάχθεια και Αισυμνητεία συμπορεύονται, στην συνέχεια φαίνεται κάπου να μην κολλάει το πράγμα και η Σεισάχθεια να μην μπορεί να δέσει με τα ανώτερα επίπεδα της Αισυμνητείας, όπου ο Σεισάχθωρ πλέον δεν μπορεί να είναι Αισυμνήτης … τι είναι λοιπόν αυτό που μας λείπει … ή πως θα ονομάζαμε τον αναβαθμισμένον Σεισάχθωρα ;;

Η λέξη που μας λείπει αγαπητοί φίλοι είναι «ΝΕΜΈΤΩΡ» … ακριβώς … «Νεμέτωρ» !!! … αλλά και «…» !!! … έξυπνα παιδιά είστε … θα το βρείτε ..

Δεν θα επεκταθώ περισσότερο προς το παρόν, καθώς έχω περιγράψει την ουσιαστική λειτουργία του «Νεμέτωρος» μέσω των 3-τριών ανωτέρων επιπέδων της Σεισάχθειας, τα οποία και πρέπει, συμφώνως, να μετονομάσουμε … και που βεβαίως περιμένω από εσάς (συμπερασματικά) να … ρίξετε ιδέες … τι λέτε θα το προσπαθήσετε ;;

Πληροφοριακά μόνο να προσθέσω, αν κάποιοι δεν το πιάσατε ήδη, ότι :

Νεμέτωρ – ο τα δίκαια αποδίδων (καθώς η δίκαια απόδοση έχει πολύ … μα πολύ … βάθος)

Ίσως τώρα κάποιοι, από σας, θα θέλατε να κάνετε κάποιες συνδέσεις και παραλληλισμούς … και να δείτε και κάποιες άλλες πλευρές, που βεβαίως ενθέρμως σας παροτρύνω να πράξετε.

= // =

Σημείωση :

*  Αν και εν πολλοίς έχω αναφερθεί μέσα από τις άλλες αναρτήσεις, κάποια στιγμή, αν υπάρξει η ευκαιρία, θα μιλήσουμε ανοιχτά γι’ αυτά – άλλωστε αν καταφέρουμε να πάμε σε κάποια μορφή Αισυμνητείας ανωτέρου επιπέδου, αυτά θα είναι εκ των ούκ άνευ προαπαιτούμενα.

**  Γίνεται αντιληπτό για τι μεγέθους σύγκρουση και ανατροπή μιλάμε ;; … για σκεφθείτε το καλά … και αν νομίζετε ότι το καταλάβατε … ρίξτε μερικές γραμμές.

Υστεροσημείωσις :

Η ανάρτηση του Μάρκου, περί των Σολωνίων καμωμάτων, και όχι μόνο, την οποία και εγώ είχα χάσει λόγω τρεχαμάτων εκείνο το διάστημα, και της οποίας τον σύνδεσμο μας παρέθεσε ο «ατμός» μετά την αναφορά αυτής υπό του Εργολάβου, είναι :

ΜΑΥΡΗ ΦΑΤΡΙΑ: 07/03/15

http://mavri-fatria.blogspot.gr/2015_07_03_archive.html

Μεταϋστεροσημείωσις :

Έχουμε δυο-τρία πραγματάκια ακόμη, να ζαλίσουμε, ώστε να ολοκληρωθεί στο περίπου το όλον σχεδιοσκηνικό, το που έχουμε και πως να πάμε … θα τα πούμε εν ευθέτω χρόνω … όλα … ελπίζω τότε πολλά να ξεκαθαρίσουν στα κεφάλια αρκετών … το θέμα όμως παραμένει … θα προλάβουμε ;; … ιδού η απορία !!

ΤΕΛΟΣ

ΠΕΡΙ ΑΙΣΥΜΝΗΤΕΙΑΣ …..Ο ΛΟΓΟΣ

Περί Αισυμνητείας … ο λόγος

ΓΡΑΦΕΙ Ο  Παλαιός

Πολλοί νόμισαν ότι το θέμα εξαντλήθηκε μετά τα όσα είπαμε και ότι κατάλαβαν και κατανόησαν  πλήρως περί τίνος πρόκειται, και ότι μέχρι εκεί ήταν και τέρμα.

Ίσως το λάθος να ήταν δικό μου, διότι εξ αρχής δεν προσδιόρισα αρκετά ευκρινώς το όλον θέμα, βέβαια αυτό δεν ήταν δυνατόν για πολλούς και ποικίλους λόγους, όπου εις εξ αυτών είναι ότι λίγα ή και στρεβλά έχουν επιζήσει σχετικά με τον θεσμό της Αισυμνητείας, και μάλιστα μόνο τα αναφερόμενα στον κατώτατο βαθμό, αυτόν του πρώτου επιπέδου.

Στο προηγούμενο άρθρο «Αισυμνητεία και Αισυμνήτες» έριξα μεν μιά-δυό σπόντες, αλλά ήταν αδύνατο κάποιος να πιάσει το όλο θέμα.

Σήμερα λοιπόν λέω να καταπιαστούμε πλήρως με αυτό, ξεκαθαρίζοντας το τι και πως, απ’ άκρου εις άκρον, όλα τα σχετικά με τον θεσμό της Αισυμνητείας, γιατί περί θεσμού πρόκειται, και μάλιστα ενός των σπουδαιοτέρων – αποκλειστικό προνόμιο της Ελληνικής Φυλής.

Ίσως κάποιοι αναρωτηθούν : 

προς τι όλη αυτή η πρεμούρα με το θέμα Αισυμνητεία και ποιός ο λόγος αν αυτό σαν θεσμός είναι αποκλειστικό προνόμιο της Φυλής μας, να κάνουμε τους πάντες κοινωνούς ;;

Ο βασικός λόγος είναι ανοικτά να αποκαταστήσουμε στα μυαλά όσων θέλουν να λέγονται και να είναι Έλληνες, τουλάχιστον εννοιολογικά, την προσφορά, το καθήκον και την αποστολή της Ελληνικής Φυλής, καθόσον πλέον έχουμε φτάσει σε σημείο όπου όλα παίζονται, την στιγμή μάλιστα που η Φυλή μας έχει ξεχάσει και έχει χάσει τον δρόμο και το όραμά της, όπου αν έστω και την ύστατη αυτή στιγμή δεν γίνει δυνατόν να ανακάμψει, τότε όλη αυτή η πορεία και προσπάθεια των εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών θα πάρει τέλος, και απλά ότι έγινε-έγινε, και όλα ήταν μέχρις εδώ.

Το ότι η Φυλή ξέχασε … και υποβίβασε το θεσμό της Αισυμνητείας, φαίνεται και από την αρχαιότερη αναφορά, που διασώζεται σήμερα, στον Όμηρο :

Ιλιάδα Ω-347 «αἶψα δ’ ἄρα Τροίην τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκανε, βῆ δ’ ἰέναι κούρῳ αἰσυμνητῆρι ἐοικὼς πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη.»

Με την έννοια του αρχοντικού νεανία.

Οδύσσεια Θ-258 « ὣς ἔφατ’ Ἀλκίνοος θεοείκελος, ὦρτο δὲ κῆρυξ οἴσων φόρμιγγα γλαφυρὴν δόμου ἐκ βασιλῆος. αἰσυμνῆται δὲ κριτοὶ ἐννέα πάντες ἀνέσταν, δήμιοι, οἳ κατ’ ἀγῶνα ἐῢ πρήσσεσκον ἕκαστα, λείηναν δὲ χορόν, καλὸν δ’ εὔρυναν ἀγῶνα.»

Εδώ έχει την έννοια του κριτή, του αγωνοθέτη.

Μετέπειτα-ύστερες αναφορές :

Διογένης Λαέρτιος, Βίοι Φιλοσόφων Β’ Αναξιμένης προς Πυθαγόρη  5

«Εὐβουλότατος ἦς ἡμέων, μεταναστὰς ἐκ Σάμου ἐς Κρότωνα, ἐνθάδε εἰρηνέεις. οἱ δὲ Αἰακέος παῖδες ἄλαστα κακὰ ἔρδουσι καὶ Μιλησίους οὐκ ἐπιλείπουσι αἰσυμνῆται.»

Με την έννοια του αποκαταστάτη των πραγμάτων – αιρετός άρχων.

Αριστοτέλης, Πολιτικά Γ’ 1285a, 33-44

« ἕτερον δ’ ὅπερ ἦν ἐν τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησιν, οὓς καλοῦσιν αἰσυμνήτας. ἔστι δὲ τοῦθ’ ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν αἱρετὴ τυραννίς, διαφέρουσα δὲ τῆς βαρβαρικῆς οὐ τῷ μὴ κατὰ νόμον ἀλλὰ τῷ μὴ πάτριος εἶναι μόνον. ἦρχον δ’ οἱ μὲν διὰ βίου τὴν ἀρχὴν ταύτην, οἱ δὲ μέχρι τινῶν ὡρισμένων χρόνων ἢ πράξεων, οἷον εἵλοντό ποτε Μυτιληναῖοι Πιττακὸν πρὸς τοὺς φυγάδας ὧν προειστήκεσαν Ἀντιμενίδης καὶ Ἀλκαῖος ὁ ποιητής. δηλοῖ δ’ Ἀλκαῖος ὅτι τύραννον εἵλοντο τὸν Πιττακὸν ἔν τινι τῶν σκολιῶν μελῶν· ἐπιτιμᾷ γὰρ ὅτι τὸν κακοπάτριδα Πίττακον πόλιος τᾶς ἀχόλω καὶ βαρυδαίμονος ἐστάσαντο τύραννον μέγ’ ἐπαινέοντες ἀόλλεες.»

Ως αιρετός άρχων προς αποκατάστασην των πραγμάτων.

Διονύσιος Αλικαρνασεύς, Ρωμαϊκή Αρχαιολογία Ε’ 73

«ἔστι γὰρ αἱρετὴ τυραννὶς ἡ δικτατορία. δοκοῦσι δέ μοι καὶ τοῦτο παρ᾽ Ἑλλήνων οἱ Ῥωμαῖοι τὸ πολίτευμα λαβεῖν. οἱ γὰρ Αἰσυμνῆται καλούμενοι παρ᾽ Ἕλλησι τὸ ἀρχαῖον, ὡς ἐν τοῖς περὶ βασιλείας ἱστορεῖ Θεόφραστος, αἱρετοί τινες ἦσαν τύραννοι· ᾑροῦντο δ᾽ αὐτοὺς αἱ πόλεις οὔτ᾽ εἰς ὁριστὸν χρόνον οὔτε συνεχῶς, ἀλλὰ πρὸς τοὺς καιρούς, ὁπότε δόξειε συμφέρειν, καὶ εἰς ὁποσονοῦν χρόνον· ὥσπερ καὶ Μιτυληναῖοί ποθ᾽ εἵλοντο Πιττακὸν πρὸς τοὺς φυγάδας τοὺς περὶ Ἀλκαῖον τὸν ποιητήν.»

Με ιδίαν ως παραπάνω έννοια.

Όπως βλέπουμε λοιπόν η έννοια του Αισυμνήτη, τουλάχιστον στις τελευταίες χιλιάδες χρόνια, ίσως και δεκάδες χιλιάδες, καθώς Ιλιάδα και Οδύσσεια δεν έχουν απολύτως καμμία σχέση με την βλακώδη χρονολογία που τους αποδίδεται, από το κατεστημένο, έχει περιοριστεί σε αυτήν του Αιρετού Ηγέτη, του Άρχοντα και του Αγωνοθέτη.

Είναι όμως σωστό κάτι τέτοιο ;;

Ας προσεγγίσουμε το θέμα διαφορετικά, μέσω των εννοιών της ριζικής λέξεως και των παραγώγων της, όπως δίδονται στα παρακάτω αναφερόμενα λεξικά, [Σκαρλάτου Βυζαντίου, Πανλεξικόν, Ι. Σταματάκου, Π. Λορεντζάτου, Κρουσίου-Ι. Πανταζίδου, Ησυχίου Αλεξανδρέως, Σουΐδα, Δημητράκου, Κουρτίου, Etymologicon Magnum, Liddell-Scott] και ας δούμε που  μπορεί να μας οδηγήσει.

Αἴσιος = δίκαιος, ορθός, ευτυχής, καλορίζικος, ευοίωνος, ευνοϊκός, τυχερός, ευτυχής, κατάλληλος, ο καλά προμηνύων, ο κατά καλήν τύχην σταλείς, ο κατ᾽ευτυχίαν σταλείς, δεξιός, αγαθός, ευμενής, ο αρμόζων, ο προσήκων, ευχάριστος, ευπραγής, ευδαιμονικός, ο αληθής, ο του καθήκοντος .

Αἴσιον = δεξιόν, αγαθόν. 

Αἴσια = γνήσια, δεξιά, αγαθά

Αἴσι(μ)α = τα προσήκοντα, κατά το προσήκον μέτρον, τα καθήκοντα, τα αγαθά, ειμαρμένα, δίκαια .

Αἴσιμος = ωρισμένος τη βουλήσει των θεών, προωρισμένος, κατάλληλος, ορθός.

Αἰσιμία = ευτυχία.

Αἰσιοποιῶ = καθιστώ τι αίσιον.

Αἴσα = η ειμαρμένη.

Αἴσω – Αἰσύω = μοιράζω το πρέπον.

Αἰσιμία = το καθήκον.

Αἰσυομήτης = ο αίσια βουλόμενος.

Αἰσυτήρ – Αἰσυητήρ – Αἰσυμνητήρ – Αἰσυήτης – Αἰσυμνήτης/ις = αρχηγός, ηγήτωρ, κυβερνήτης, άρχων, ηγεμών, βασιλεύς, ηρημένος υπό του λαού, αιρετός ηγεμών, αγωνοθέτης, αγωνοδίκης, προεστός του αγώνος, ο διατάττων τους αγώνας, ο βραβεύων, κοσμήτωρ, επιστάτης, ρυθμιστής, διαιτητής, κριτής, δικαιοδότης, ο το δίκαιον και πρέπον ενθυμούμενος, ο τα αληθή πράττων, ο τα αίσης μνήσασθαι, ο εστί τα δίκαια, ο το καθήκον υμνών και σέβων, ο εντρεχής και κεκοσμημένος, ο επί του κοσμίου και καθήκοντος.

δευτερευόντως ως = ηγεμονικός νεανίας, νομεύς, βοσκός, πλούσιος, ευτυχής.

Αἰσυμνάω-ῶ = άρχω, κρατώ, κυβερνώ, βασιλεύω, διοικώ, κρίνω, δικαιοδοτώ, διανέμω εκάστω το δίκαιον, δίδω εις τινα το ανήκον, ο μνώμενος αίσης, ο το δίκαιον και πρέπον ενθυμούμενος.

Αἰσυμνάν = ο εστί το αίσιον μνήμην ποιείσθαι.

Αἰσυμνητύς-ύος = το αξίωμα του αισυμνήτου.

Αἰσυμνητεία = η αρχή του αισυμνήτου, αιρετή μοναρχία-τυραννίς, μοναρχία κατ᾽εκλογήν του λαού,  βασιλική-ηγεμονική εξουσία.

Τελικά μέσα απ’ όλα τα παραπάνω αναφύεται κάτι το οποίον δείχνει να είναι ξεχασμένο σε σχέση με την ουσία και έργω του Αισυμνήτου, πέραν της αναθέσεως εις αυτόν να επαναφέρει την χώραν σε καλώς έχειν θέσην, επιλύοντας τα υπάρχοντα ή δημιουργηθέντα προβλήματα.

Αυτά που αναφύονται είναι :

–  ο το δίκαιον και πρέπον ενθυμούμενος 

–  ο τα αληθή πράττων

–  ο τα αίσης μνήσασθαι

–  ο εστί τα δίκαια

–  ο το καθήκον υμνών και σέβων

–  ο επί του κοσμίου και καθήκοντος

Και θα πείτε : 

καλά ήταν ανάγκη να μας φορτώσεις όλα αυτά για να μας πεις τελικά τα παραπάνω ;;

Ακριβώς, αγαπητοί αναγνώστες, ήταν ανάγκη και μάλιστα μεγάλη, διότι το θέμα της Αισυμνητείας έχει πολύ βάθος … και το προηγούμενο άρθρο μου απλά έξυσε την επιφάνεια του πράγματος.

Πρώτα απ’ όλα, να θυμήσω ότι το θέμα Αισυμνητεία, όπως έχω αναφέρει και στο προηγούμενο άρθρο μου «Αισυμνητεία και Αισυμνήτες» είναι καθαρά Ελληνικό … έστω και αν αργότερα το πήραν Ρωμαίοι και άλλοι, που βέβαια ποτέ δεν ήταν δυνατόν να μπούν στα βαθιά … κάτι που άλλωστε στην εποχή τους και εποχή μας, ακόμη και οι Έλληνες (δεν μιλάω για τους ψωροκωσταίους βεβαίως) το έχουν και αυτοί ξεχάσει.

Όπως, ίσως μερικοί θυμούνται, στο άρθρο «Ο Κόσμος Φυλακή …» και στα συμπληρώματά του, είχα αναφέρει ότι οι Δημιουργοί, της Ελληνικής Φυλής, είχαν θέσει κάποιους κανόνες και απαράβατες εντολές, που σκοπόν είχαν να οδηγούν την Φυλή στον σωστό και επιθυμητό σκοπό-στόχο.

Αυτοί ήταν που εκτός των άλλων θέσπισαν και έθεσαν και τον Θεσμό της Αισυμνητείας.

Στην συνέχεια, οι υπόλοιποι απεσταλμένοι, είχαν πάντα σαν σκοπό την επικαιροποίηση των ορισθέντων, όπου και εάν αυτό ήταν αναγκαίο, και την επαναφορά της Φυλής στον ορθό δρόμο πλεύσης.

Όμως, μιλήσαμε για θεσμό … πράγμα το οποίον σημαίνει ότι, η Αισυμνητεία ήταν εκ των ούκ άνευ, σύμφυτη με την ύπαρξη και την πορεία της Φυλής, και ως εκ τούτου υπήρχε μέριμνα στην εκπαίδευση συγκεκριμένων ατόμων ή ομάδων, που σκοπό τους είχαν να παρακολουθούν και να μεριμνούν για το καλώς έχειν των ορισθέντων.

Με τα μέχρις εδώ φαίνεται ότι η Αισυμνητεία –όταν η Φυλή είχε Μνήμη– είχε 3-τρία τουλάχιστον επίπεδα. 

Συν τω χρόνω όμως, με την απώλεια της Μνήμης και του σκοπού … διατηρήθηκε ως αμυδρή ανάμνηση -αρκετά όμως παρεφθαρμένη- η ανάγκη ανάθεσης σε κάποιον αποδεκτά σεβαστόν και δίκαιον πολίτη, η επίλυση των προβλημάτων και η επαναφορά της όποιας, πόλεως σε ομαλή και χρηστή λειτουργία. Δυστυχώς όμως αυτό δεν είχε καμμία σχέση με τα αρχικά ορισθέντα … καθώς η γνώση αυτή -για πολλούς και ποικίλους λόγους- είχε προ πολλού εκλείψει.

Τώρα ευλόγως θα αναρωτηθεί ίσως ο κάθε αναγνώστης 

ποιός ο λόγος του νέου αυτού άρθρου για το συγκεκριμένο θέμα, αφού εν πολλοίς, μέσες άκρες, είχε καλυφθεί με το προηγούμενο; 

Αν θυμάστε, στον επίλογο εκείνου του άρθρου, προέτρεπα στην ανάγκη ευρέσεως και αναθέσεως στα χέρια ενός τέτοιου ατόμου την σωτηρία της χώρας, ώστε να υπάρξει Μέλλον για την Ελλάδα.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, την εμφάνιση κάποιων φερέλπιδων Αισυμνητών … χωρίς να θέλω να κρίνω, από εδώ, τις προθέσεις και την αξία κανενός, θα ήθελα να κάνω πιό ξεκάθαρο το θέμα, ορίζοντας και προσδιορίζοντας τα επίπεδα της Αισυμνητείας … ώστε και αυτοί να μπορέσουν να τοποθετηθούν ευκρινώς ως προς το ποιά Ελλάδα οραματίζονται.

Τα επίπεδα της Αισυμνητείας:

α).  Ο απλός αισυμνήτης  

Αυτό είναι το πιό εξωτερικό απ’ όλα τα επίπεδα και το οποίο έχει σχέση με την επαναφορά, υπό την ηγεσία και καθοδήγηση ενός αποδεκτά έντιμου και σωστού πολίτη, της Πόλεως-Χώρας, στην ομαλή και καλή λειτουργία … όπως γινόταν στην κλασσική περίοδο.

β).  Ο Αισυμνήτης Β’ τάξεως

Το αμέσως επόμενο επίπεδο, είναι εκείνο όπου ο Αισυμνήτης είναι … ο τα δίκαια και πρέποντα ενθυμούμενος, ο τα αίσης μνόμενος … όπου και αυτό επίσης το βρίσκουμε σε κάποιες περιπτώσεις της κλασσικής εκείνης περιόδου.

Τα δύο παραπάνω είναι εξωτερικά επίπεδα και μπορούν να έχουν σχέση και εφαρμογή και σε άλλους λαούς και χώρες πέραν την Ελληνικής Φυλής.

Από εδώ και πέρα όμως, τα υπόλοιπα επίπεδα έχουν αποκλειστικά σχέση με το Έθνος και την Φυλή των Ελλήνων και απολύτως με κανέναν άλλον.

γ).  Ο Αισυμνήτης Α’ τάξεως

Το αμέσως μετέπειτα είναι αυτό όπου ο Αισυμνήτης …. έχει Θύμηση, και είναι, ο το καθήκον υμνών και σέβων, είναι κάποιος που έχει εν μέρει ενθυμηθεί ή μυηθεί στα ορισθέντα, στον σκοπό και το καθήκον της Φυλής.

Αυτό είναι το μεταβατικό επίπεδο … όπου λειτουργούσε πλήρως μόνο όταν η Φυλή είχε και διατηρούσε Μνήμη, ενώ αργότερα σιγά-σιγά εξέπεσε όταν το πλήρες Όραμα άρχισε να εξασθενεί.

Από εδώ και πέρα, στα επόμενα επίπεδα … δεν υπάρχουν μεσοβέζικες καταστάσεις, δεν μετράει πλέον η πρόθεση και το όποιο έργο … αλλά το αν αυτός που το λειτουργεί … Είναι ή Δεν Είναι, Θυμάται ή Δεν Θυμάται !!

δ).  Το επόμενο επίπεδο είναι αυτό του Αισυμνητή … ναι στην λήγουσα ο τόνος.

Η διαφορά του, από το αμέσως προηγούμενο επίπεδο, είναι ότι αυτός, ο Αισυμνητής, δεν είναι από τον εδώ Λαό … είναι απόστολος … απεσταλμένος, και ότι ξέρει δεν το έμαθε εδώ … αλλά το θυμάται απ’ αλλού … από εκεί που ήρθε.

ε).  Το βαθύτερο επίπεδο είναι αυτό του Αισυμνουργού.

Ο Αισυμνουργός, δεν είναι απλός απεσταλμένος … είναι ένας από εκείνους … τους δημιουργούς, είναι αυτός που έχει στόχο και σκοπό να εφοδιάσει την Φυλή με μακρόπνοο Όραμα, να ενσταλάξει αξίες και να παγιώσει το Ψυχικό Αποτύπωμα -κάτι το οποίον μόνο αυτός μπορεί να κάνει- είναι αυτός που θα δώσει την ώθηση και θα ανοίξει τον δρόμο στους Αισυμνητές, ορίζοντας τα απαιτούμενα προσόντα, την αρχή και το έργο που έχουν να κάνουν.

Όπως καταλαβαίνετε, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όπως, ίσως βιαστικά, είχατε υποθέσει … η τρύπα του λαγού δεν έχει απλά βάθος … είναι ατελείωτη !!

Όθεν λοιπόν, όλοι αυτοί οι φερέλπιδες, ελπίζω καλοπροαίρετοι, που θα προστρέξουν να αναλάβουν το έργο αποκατάστασης, οφείλουν, αν μη τι άλλο, εκ των προτέρων να τοποθετηθούν ξεκάθαρα, ως προς το επίπεδο στο οποίο μπορούν να οδηγήσουν τα πράγματα … το επίπεδο στο οποίο ευρίσκονται οι ίδιοι … καθόσον δεν είναι δυνατόν να οδηγήσουν την χώρα και πολύ δε περισσότερο την Φυλή, σε κάποιο ανώτερο επίπεδο απ’ το δικό τους, έτσι που όλοι εμείς να ξέρουμε με τι έχουμε να κάνουμε.

Αρκετές φορές έχουμε επισημάνει, εν αντιθέσει με όσα πιστεύει ακόμη και ο κάθε «συνειδητοποιημένος» Έλληνας, ότι το καθήκον και η αποστολή της Ελληνικής Φυλής, δεν είναι απλώς να δώσει πολιτισμό, αξίες και επιστήμη στους λαούς της ανθρωπότητας, έστω και αν αυτό εκ των πραγμάτων συμβαίνει, αλλά να φέρει Φώς, να απελευθερώσει την ανθρωπότητα από τον Κόσμο Φυλακή.

Ως εκ τούτου η Ελληνική Φυλή είναι ανάδελφη … δεν έχει σχέση με τα του Κόσμου Τούτου, αλλά με Εκείνον πέραν της εδώ Φυλακής … έχει καθήκον και αποστολή, μνημειώδες έργο, να ελευθερώσει πρωτίστως όσους γεννιούνται στην Φυλή και ακολούθως όλη την υπόλοιπη ανθρωπότητα μέχρι η φυλακή να αδειάσει πλήρως.

Το Όραμα της Ελληνικής Φυλής είναι, κάποια στιγμή, ο Κόσμος Φυλακή, να μείνει άδειος, με μόνους ενοίκους τους προσχωρήσαντες, τα λαμόγια, και τους δημιουργούς του. Έργο βαρύ και τιτάνειο, που δυστυχώς βρίσκεται στην μεγαλύτερη καμπή του, κινδυνεύοντας να οδηγηθεί στο τέλος του, και η Ελληνική Φυλή, ότι πλέον υπάρξει απ’ αυτήν να είναι ένα και το αυτό με όλους τους άλλους λαούς.

Τώρα ευλόγως θα αναρωτηθείτε :

καλά και αν δεν βρούμε ή δεν υπάρξει πρόθυμος να αναλάβει το έργο, καλύτερα αυτό ενός ανωτέρου επιπέδου, τι θα κάνουμε ;; … θα μείνουμε άπραγοι ;;

Όχι βεβαίως … με τίποτε δεν πρέπει να αδρανήσουμε, από την άλλη όμως εάν δεν θελήσουμε και δεν ζητήσουμε κάτι πως αυτό θα εμφανιστεί ;; Αν περιμένουμε άπραγοι να μας έλθει ουρανοκατέβατο … τότε απλά θα μείνουμε στο περίμενε … αν με τίποτε δεν θέλουμε κάτι τέτοιο να συμβεί … πρέπει να ξεκουνήσουμε και να ανασκουμπωθούμε !!

Ακόμη και αν δεν μπορέσουμε να βρούμε τον ιδανικό εκείνον, πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να βρούμε έστω κάποιον, ακόμη και του κατωτέρου επιπέδου, αυτού του απλού αισυμνήτη, ώστε πρωτίστως να σώσουμε και να περισώσουμε ότι είναι δυνατόν, από την Χώρα και την Φυλή, ώστε να δώσουμε χώρο στην ελπίδα να αναφανεί αργότερα ο σωστός και ικανός εκείνος που θα μπορέσει να ανατάξει Χώρα και Φυλή. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι, όπως δείχνουν τα σημάδια, το Ψυχικό Αποτύπωμα σβήνει, και ότι ορίζει την Φυλή, μέρα με την μέρα, αλλοιώνεται υπέρμετρα χωρίς δυνατότητα ανάκαμψης, και ήδη πλέον βρισκόμαστε στον αέρα, σε ελεύθερη πτώση προς τον πάτο του βαράθρου, όπου αυτό διαγράφει το οριστικό και αμετάκλητο τέλος μας.

Αυτό που κυρίως πρέπει να μας ανησυχεί, δεν είναι τόσο η έκταση και η απώλεια της Χώρας, όσο είναι η αλλοίωση της Φυλής, και κυρίως αυτή του Ψυχικού Αποτυπώματος, αυτού που ορίζει και ζωογονεί την Φυλή … εάν αυτό σβήσει τότε χάνονται τα πάντα … Ελλάς και Έλληνες τέλος. Αν όμως έστω και σε μια σπιθαμή Γης, με δέκα Έλληνες και το Ψυχικό Αποτύπωμα ακμαίο και δυνατό, η Ελλάδα μπορεί να Ζήσει και να μεγαλουργήσει, επιτελώντας το καθήκον της και φέροντας εις πέρας τον σκοπό που της έχει ορισθεί.

Όμως, ενώ αυτό, σε άλλες εποχές, μπορεί να ήταν εφικτό, στην εποχή μας μοιάζει ιδιαίτερα δύσκολο αν όχι και ακατόρθωτο, καθώς όλα έχουν αλλάξει, και πλέον βρισκόμαστε σε οριακό σημείο, κοινώς στην κόψη του ξυραφιού, όπου όλα παίζονται, και όπου θα καθοριστεί η πορεία και τα πράγματα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αν όχι πλήρως και οριστικά και το θέμα Γαία να κλείσει διά παντώς.

Χρόνος πλέον δεν υπάρχει, είναι ήδη περασμένος, αν θέλουμε να σώσουμε την κατάσταση πρέπει να δράσουμε άμεσα, καθώς κάθε ημέρα, κάθε ώρα και λεπτό που περνάει, είναι εναντίον μας, γι’ αυτό και λέω τουλάχιστον να κάνουμε μιά προσπάθεια να κρατήσουμε ζωντανή την Χώρα, δίνοντας μιά αμυδρή έστω ελπίδα στην Φυλή να πισωγυρίσει και να ανακάμψει, διότι όπως είπα και παραπάνω αυτό που κρατάει έστω σε κωματώδη κατάσταση την Φυλή είναι τα χώματα η ενέργεια αυτής της χώρας, αν και αυτή ξεχαρβαλωθεί πλήρως … τότε δυστυχώς θα έχουμε σβήσει… θα έχουμε κλείσει οριστικά τον κύκλο μας έχοντας περιπέσει στην κατάσταση της υπόλοιπης ανθρωπότητας, όπου πλέον ο αγώνας απαγκίστρωσης και απελευθέρωσης θα είναι καθαρά ατομικώς … εάν και εφ’ όσον υπάρξει τέτοια πιθανότητα.

Και το Ερώτημα που τίθεται προς τους επίδοξους και φερέλπιδες Αισυμνήτες αλλά και προς τον Λαό, είναι τι είδους Ελλάδα θέλουμε, ποιά Ελλάδα οραματιζόμαστε.

Μην βιαστήτε να απαντήσετε αυτό ή εκείνο, τα πράγματα δεν είναι ούτε τόσο εύκολα, ούτε τόσο απλά, καθώς η απάντηση δεν έχει να κάνει με επιθυμίες, αλλά με οριστικές αμετάκλητες αποφάσεις, του τι είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε, μέχρι που σκοπεύουμε να φτάσουμε, τι είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε και για ποιό πράγμα να εργαστούμε.

Ανάλογα με την απάντηση θα είναι και αυτά για τα οποία θα κληθούμε να εργαστούμε, και να παλέψουμε, αποφάσεις ίσως δύσκολες και οδυνηρές, τόσο πιό ζόρικες όσο πιό ψηλά στοχεύσουμε, όσο πιό υψηλό είναι το επίπεδο στο οποίο που θα θελήσουμε να φτάσουμε, καθώς μικρή ή και ελάχιστη σχέση έχουν μεταξύ τους όσο περισσότερο αυτά διαφέρουν μεταξύ τους.

Τα δύο πρώτα επίπεδα, μπορεί να στοχεύουν προς την κατεύθυνση αλλά δεν έχουν αναγκαστικά σχέση με την Ελληνική Φυλή, κυρίως έχουν με την Χώρα, το Κράτος. Μόνο τα τρία επόμενα έχουν καθαρή σχέση με την Φυλή.

Άλλο λοιπόν το έργο στα πρώτα επίπεδα και άλλο στα ανώτερα. Άλλες οι αποφάσεις και οι ενέργειες στα μεν και άλλες στα δέ. Όσο ανεβαίνουν τα επίπεδα τόσο πιό σκληρές και απόλυτες θα είναι οι αποφάσεις και οι ακόλουθες ενέργειες, και δυστυχώς η στρεβλή εντύπωση που έχουν μερικοί «βλέποντας και κάνοντας» δεν έχει εφαρμογή και καμμία μα καμμία τύχη. Εδώ το πράγμα είναι ξεκάθαρο … επιλέγεται το επίπεδο και όλα μα όλα εργάζονται και στοχεύουν προς αυτό, χωρίς να επιτρέπεται καμμία παρέκκλιση, χωρίς εκπτώσεις και μεσοβέζικες λύσεις, τίποτε σάπιο και εκτός πλαισίων δεν επιτρέπεται να παρεισφρήσει, κάθε τι εκτός αυτών κόβεται μαχαίρι … μιά και έξω … όσο και αν πονάει, όσο και αν στοιχίζει, ενδοιασμοί και ευαισθησίες δεν χωρούν.

Έτσι λοιπόν όλοι εσείς οι φερέλπιδες και επίδοξοι Σωτήρες και Αναμορφωτές, άκα Αισυμνήτες, καλείσθε να τοποθετηθείτε πλήρως και ευκρινώς, χωρίς μού σού τού, ή έτσι θα είναι ή γιουβέτσι, οφείλετε ξεκάθαρα να τοποθετηθείτε για ποιά Ελλάδα ομιλείτε, ήδη έδωσα τα επίπεδα που έχουμε να διαλέξουμε, η μπάλα λοιπόν πλέον στο γήπεδό σας … και το ξύλο που θα πέσει μόνο δικό σας … γιατί δεν νομίζω να περιμένετε ουρά και ζήτω με δυο μπαρούφες που θα πετάξετε … αλλά θα υποστείτε δριμεία και σκληρή κριτική, για όλα εκείνα στα οποία θα υπολείπεσθε, για όσα πείτε και όσα θα εμφανίσετε σαν στόχους και πρόγραμμά σας.

Άμ έπος άμ έργω λοιπόν … και μην περιμένετε τους άλλους να εκτεθούν πρώτοι … οφείλετε εδώ και τώρα να εκτεθείτε απόλυτα … έτσι που να ξέρουμε, όλοι εμείς, ποιοί φιλοδοξούν να μας οδηγήσουν στην σωτηρία ή στον γκρεμνό, και να επιλέξουμε ανάλογα … κάτι το οποίο βεβαίως δεν πρέπει να περιμένουμε παθητικά αλλά ενεργά να απαιτήσουμε.

Ας επιλέξουμε λοιπόν και οι μεν και οι δέ … θέλουμε απλά μια καλή Χώρα-Κράτος ή θέλουμε ΕΛΛΑΔΑ !!! …. ή μήπως θέλουμε να πάμε στον διάολο ;;

Πρόσκληση προς τους απανταχού «ΕΛΛΗΝΕΣ» που θέλουν να σώσουν την Ελλάδα, αναλαμβάνοντες Αρχηγικό Ρόλο

Εδώ και τώρα … να εκτεθούν 

Να εκθέσουν τις απόψεις τους βεβαίως … για πιά Ελλάδα ομιλούν και τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν ΕΑΝ και εφ’ όσον έρθει η ώρα για κάτι τέτοιο.

Ζητώ να συγκεκριμενοποιήσουν το σκεπτικό τους, ορίζοντας μέχρι ποιού σημείου είναι διατεθειμένοι να φτάσουν.

Ομιλούν για μια :

–  ψωροκώσταινα … ψωροκωστίτσα, κωλοπετινίτσα

–  για μια διαφορετική μεν αλλά κοντά στα ίδια

–  για μια τελείως διαφορετική Ελλάδα

–  για μια Ελλάδα … ΕΛΛΑΔΑ ;;

–  Το βλέπουν στα πλαίσια μιας «δεσμοκρατικής» διαδικασίας ;;

–  Εν και εις τας Ευρώπας ;;

–  Εντός … εκτός ;;

–  Αυτόνομα ;;

Και όπως λέει και ο φίλος Εργολάβος … «είναι διατεθειμένοι να βάλουν το κεφάλι τους στον ντουρβά με τις οχιές ;;; » …. εκ των προτέρων βεβαίως-βεβαίως !!

Οραματίζονται … Αισυμνητεία (αρχηγικό επίπεδο) ;; … είτε σαν μονάδα … είτε σε ομάδα ;;

…. διαβάστε τα όσα γράφτηκαν πιό πάνω επί του θέματος … αλλά και όσα θα ακολουθήσουν στην συνέχεια … ναί υπάρχουν και άλλα … αρκετά …

Θα ήθελαν απλώς να προσφέρουν στον τομέα του (εκεί που μπορεί) ο καθένας ;;

Περιττό βέβαια να σημειώσω ότι σε περίπτωση Αισυμνητείας όσοι βρίσκονται στην Ελλάδα δεν έχει δεν θέλω … αυτό ας το ξεχάσουν … θα δουλέψουν όπου ταχθούν !!

Από την θέση αυτή λοιπόν θα ήθελα να καλέσω κάποιους ήδη εκτεθειμένους υπέρ Ελλάδος … να εκθέσουν τις απόψεις τους, εάν και εφ’ όσον οραματίζονται Αρχηγικά επίπεδα και δή αυτά της Αισυμνητείας…

Εννοείται … ότι αποκλείονται όλα τα κομματόσκυλα … μασωνοκοπρίτες, στρατίκουλες και δικαστάτζες, που έγλυφαν και έκαναν την πάπια, όσο ήταν στην θεσούλα τους, και μόνο ύστερις, αφού πήραν συντάξεις θυμήθηκαν να ξιφουλκήσουν, καθώς και λοιπά λαμόγια.

Όλοι αυτοί ας μην μπούν κάν στον κόπο … καθώς αλλού θα είναι η θέση τους σε μιά τέτοια περίπτωση.

Εξαιρούνται μόνο όσοι ήλθαν σε σύγκρουση με το κατεστημένο και αποπέμθησαν … και βεβαίως δεν είχαν και δεν έχουν τίποτα με κόμματα και στοές.

=//=

Θέσεις Παλαιού επί θεμάτων αισυμνητείας – 2

(προηγούμενο)

Σχολιασμός στην σειρά αναρτήσεων:

«Καί νά ‘μουνα, λέει, αισυμνήτης… – 1-4»

Δεύτερο μέρος

 

2. Ο ΣΤΟΧΟΣ (συνέχεια)

δ. Που θα βασιστούμε ;;

Γράφεις στο vii (ε) :

Όπως έχει ειπωθεί εδώ κατ’ επανάληψιν, αλλά καί όπως καταλαβαίνετε εσείς,

η δύναμή μας θα προέλθει (ξανά) από τις ρίζες μας, δηλαδή από την πανάρχαιη Ελλάδα.

Περιττό να ‘πω ότι συμφωνώ απόλυτα … αρκεί να ξέρουμε, και όχι απλά να νομίζουμε, το ποιές είναι αυτές … διότι δυστυχώς πολλά στρεβλά και λάθη υπάρχουν.

• Ένα από αυτά τα λάθη είναι σχετικό με τα υποτιθέμενα Ελληνικά Ιερατεία.
• Δεύτερο είναι εκείνο με τους θεούς της Ελλάδος.
• Και το τρίτο σε σχέση με την διατηρηθείσα μέσω του παπαδαριού μετάσταση του πάλαι.

 

ε. Στάθμιση των Πραγμάτων

Βέβαια πέρα από την απόφαση να βαδίσουμε προς τον επιλεγμένο στόχο, πρέπει να σταθμίσουμε, με μεγάλη προσοχή, εάν αυτό το υλικό που διαθέτουμε έχει τα εχέγγυα να προχωρήσει και να φτάσει εκεί που επιλέξαμε … ειδάλλως ματαιοπονούμε και η αποτυχία είναι προδιαγεγραμμένη.

Έτσι θα έλεγα ότι πρώτιστο μέλημα πρέπει να είναι μιά τέτοια εξέταση, σε συνάρτηση με τους υπάρχοντες στόχους και τις επιδιώξεις του τι θέλουμε και ονειρευόμαστε να στήσουμε.

Δηλαδή, καταστάσεις – επιδιώξεις – δυνατότητες.

Άσχετα από τις επιθυμίες και τα όνειρα

• πρέπει κατά πρώτον να δούμε τι ακριβώς δυνατότητες διαθέτει αυτό το αμάλγαμα που έχουμε
• δεύτερον, να αποφασίσουμε, σε συνάρτηση βέβαια με το αποπάνω, που στο κέρατο θέλουμε να πάμε (στο έτσι γενικώς και αορίστως … δεν λέει τίποτα)
• τρίτον, να το εξετάσουμε αυτό σε σχέση με τον όλο καμβά, τους άλλους και την εποχή
• τέταρτον, με συνδυασμό όλων, να δούμε τις προοπτικές μας
• πέμπτον, να καταστρώσουμε ένα σχέδιο και να το βάλουμε σε πλήρη εφαρμογή, αναθέτοντας στους ικανότερους και πιό άξιους να λειτουργήσουν το πράγμα.

Πάνω σε όλα αυτά δεν είδα ούτε μια λέξη Εργολάβε … γιατί τα προσπέρασες ;;

Για τα παραπάνω βέβαια χρειάζεται ένας άνθρωπος, μιά ομάδα, ένα επιτελείο που (είτε θα ανήκει είτε όχι στον τελικό εκτελεστικό βραχίονα) θα μελετήσει και θα σχεδιάσει όλο το πρόγραμμα, το πρόγραμμα που θα στοχεύει στην επίτευξη του επιλεχθέντος στόχου, του τι ακριβώς θέλουμε να πετύχουμε και να φτάσουμε. (Ιδανικό Κράτος … Προσομοιάζουσα Πολιτεία … Πάλαι Ποτέ Πολιτεία)

 

στ. Οι Οδηγοί

Για την επίτευξη του ΣΤΟΧΟΥ χρειάζεται και χρειάζονται να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι που θα αναλάβουν να φέρουν τα πράγματα εις πέρας.

Ανάλογα με την ΕΠΙΛΟΓΗ του Στόχου θα είναι και η Ανάγκη Αυτών που χρειάζονται.

Πάντως και οι τρεις περιπτώσεις (όποια και αν πάρουμε) έχουν υψηλές απαιτήσεις και μάλιστα κατά γεωμετρική πρόοδο βαινουσών, κάτι το οποίο αναγκαστικά μας οδηγεί στην Αισυμνητεία και όχι σε κάποιο άλλο σχήμα.

Βέβαια αυτήν την στιγμή δεν έχουμε προβεί καν στην Επιλογή αυτού που θα θέλαμε, ώστε να κληθούμε να δούμε επακριβώς τα αναγκαία προσόντα για τον εν λόγω Αισυμνήτη.

Όμως όπως γράφεις στο α. :

Χειρότερα, δεν διαφαίνεται κανείς να θέλει πραγματικά ν’ αναλάβει

να βάλει το κεφάλι του στον τορβά με τις οχιές.

……………..

Χείριστα, ακόμη κι όποιος πάει να διαφανεί, δεν κέκτηται τα προσόντα γιά αισυμνήτης.

……………..

Υπόψη, η αποδοχή -πριν την αισυμνητία- του προσώπου από την πλειονότητα των Ελλήνων,

δηλ. ότι είναι πασίγνωστος, σεβαστή μορφή κτλ, δεν παίζει κανέναν ρόλο ως προσόν.

……………..

Καί γνωρίζοντας ότι σε μερικούς ανθρώπους έρχεται η στιγμή να τα παίξουν όλα στα ζάρια

Θα συμφωνήσω με όσα γράφεις, θα μείνω όμως στο τελευταίο.

Μπορεί όντως κάποιος τρελός να θελήσει να τα παίξει όλα στα ζάρια, βάζοντας το κεφάλι του στον ντουρβά, όμως η τρέλα αυτή για μας δεν λέει και τίποτε, πρέπει να εξετάσουμε αν πέρα από τρελός είναι και κατάλληλος, κέκτηται δηλαδή όλα τα αναγκαία (αυτά που είχαμε περιγράψει αλλά και όσα σχετίζονται με το συγκεκριμένο στόχο-επιλογή).

 

ζ. Τι είμαστε Διατεθειμένοι να κάνουμε – ο Κόσμος – η Ανταπόκριση

Πέρα απ’ όλα τ’ άλλα, σημασία έχει και το τι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε.

Εάν τελικά καταλήξουμε στο τι θα θέλαμε και βρούμε και τον κατάλληλο να οδηγήσει τα πράγματα, από μόνο του αυτό δεν μας λέει και τίποτε, διότι για να λειτουργήσει και να φέρει αποτέλεσμα θα πρέπει να είμαστε και αποφασισμένοι (ο λαός) να στηρίξουμε την όλη προσπάθεια, γιατί αλλιώς αν δεν υπάρξει στήριξη τότε όλα θα είναι στον αέρα … τουλάχιστον το μεγαλύτερο αν όχι το σύνολο του λαού, θα πρέπει να στηρίζει έμπρακτα τον σκοπό.

Εάν είμαστε διατεθειμένοι να εργαστούμε σκληρά και να κάνουμε θυσίες τότε μετά βεβαιότητος μπορούμε να πετύχουμε όποιο από τα δύο κατώτερα (Ιδανικό Κράτος … Προσομοιάζουσα Πολιτεία) επιλέξουμε, σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα … αλλά ακόμη και το τρίτο (Πάλαι Ποτέ Πολιτεία) εάν θελήσουμε να στοχεύσουμε σε μεγάλο βάθος χρόνου.

Όμως προς κάποια από αυτές τις κατευθύνσεις μπορεί να σπρώξει τα πράγματα μόνο ένας «σωστός ΑΙΣΥΜΝΗΤΗΣ» και κανείς άλλος.

Εάν παρ’ ελπίδα … τα ΖΑ δεν ξυπνήσουν και Αισυμνήτης δεν βρεθεί, τότε δεν θα καταφέρουμε να πάμε σε κάτι τέτοιο (από τα παραπάνω) οπότε αναγκαστικά πλέον το καλύτερο που μένει θα είναι να προσβλέψουμε στο να στήσουμε ένα ΚΑΛΟ ΚΡΑΤΟΣ, το οποίο όμως μόνο τύποις θα μπορεί να είναι και να λέγεται Ελληνικό.

Και ναί … αυτό το κράτος θα μπορεί να έχει καλό πολίτευμα και νόμους, να είναι πλούσιο, δυνατό, να ενδιαφέρεται και να φροντίζει τους πολίτες του και γενικά όλοι να έχουν μιά όσο το δυνατόν καλή ζωή … περιμένοντας να τελειώσουν εδώ για να επιστρέψουν πάλι στην ροή του μαγκανοπήγαδου.

Το Όλο θέμα είναι λοιπόν τι από όλα θέλουμε, αν βεβαίως θέλουμε κάποια αλλαγή προς τα εμπρός και το καλύτερο …

• το ένα είναι απλώς ένα καλό και σωστό κράτος
• το άλλο μια προσπάθεια για κάτι πολύ παραπάνω … κάτι που θα προσπαθήσει να προσεγγίσει το Ελληνικό πλάνο.

Βεβαίως ούτε αυτό μπορεί να μην πετύχουμε.

Από την άλλη … όπως είναι τα πράγματα και ο κόσμος … τουλάχιστον μέχρι στιγμής … δεν διαφαίνεται καμμία τέτοια προοπτική, καθώς είναι παραδομένος και αποφασισμένος να μην κάνει τίποτε και απλά να αφήσει τα πράγματα να τραβήξουν τον δρόμο τους χωρίς να αγωνιστεί … μόνο ευχόμενος να ήταν αλλιώς … για τον ίδιο και μόνο.

……………..

Όμως ΕΑΝ ο Ελληνικός λαός αποφασίσει να σηκωθεί, να κινηθεί και να αντιδράσει … λύσεις … ακόμη … υπάρχουν, πρέπει όμως να είναι αποφασισμένος να δουλέψει σκληρά, να ματώσει και να κάνει θυσίες … και τότε μπορεί να ελπίζει ότι θα έχει ΜΕΛΛΟΝ …

……………..

Γενικά το θέμα είναι … αν πρώτα απ’ όλα θέλουμε να αγωνιστούμε και να αλλάξουμε την κατάσταση … αυτό είναι που μετράει … όλα τα υπόλοιπα έπονται.

 

η. Η κρισιμότητα των καταστάσεων

Ήδη τα πράγματα είναι σε Οριακό Σημείο.

• Μεριά η ανεξέλεγκτη Λαθροεισβολή και η με κάθε τρόπο ενίσχυση (οικονομική, στέγαση, Ελληνοποίηση) και εγκατάσταση αυτών πανταχού στην Ελλάδα,
• Μεριά το κυνηγητό και η εξουθένωση των Ελλήνων
• Μεριά η Μετανάστευση μεγάλου μέρους ειδικευμένου, κατηρτισμένου και παραγωγικού δυναμικού
• Μεριά η πλήρης εξάλειψη της επιχειρηματικότητας
• Μεριά η υποβάθμιση της παραγωγικότητας
• Μεριά η δυσανάλογη αύξηση του κόστους ζωής (φόροι, υψηλές τιμές αγαθών, ανυπαρξία κοινωνικής μέριμνας, κλπ)
• Μεριά το ξεπούλημα και χάρισμα όλων των Δομών και της Δημόσιας περιουσίας, του ορυκτού πλούτου αλλά και την απεμπόληση της Εθνικής Κυριαρχίας
• Μεριά η επιμεταφορά στις πλάτες του κόσμου του κόστους για τα φαγοπότια
• Μεριά …
• μεριά …

Και με όλα εκείνα τα προωθούμενα μέτρα και συμφωνίες (Ευρωπαϊκός Στρατός, Αστυνομία, TTIP, TISA, CETA, κλπ) σε λίγο θα είμαστε δεμένοι χειροπόδαρα και όσο και να θέλουμε θα είμαστε πλέον ανίκανοι να αντιδράσουμε και να αλλάξουμε κάτι.

Οπότε ο χρόνος δεν πιέζει απλά … είναι ήδη περασμένος, και οσημέρα οι όποιες δυνατότητες λιγοστεύουν επικίνδυνα.

Ότι είναι να γίνει πρέπει να γίνει εί δυνατόν άμεσα και όχι απλά το συντομότερο.

Αν καθόμαστε και κλώθουμε, περιμένοντας το ως διά μαγείας … τότε θα βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο και τελικά έστω και αν κάποια στιγμή αποφασίσουμε να αντιδράσουμε … δυστυχώς τότε θα είναι πολύ αργά … και πλέον τίποτε δεν θα μπορεί να γίνει.

…. και ναί θα χρειαστεί να σπάσουν πολλά «αυγά» … διότι εδώ που φτάσαμε, δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει αλλιώς … ή τα αλλάζουμε όλα ή πάμε στον πάτο και διαλυόμαστε σαν κράτος, λαός και έθνος !!!

 

θ. Ανασταλτικά στοιχεία

Στο όλο πόνημά σου, δεν είδα να λες και να προτείνεις κάτι πάνω στην αντιμετώπιση της όλης κατάστασης, απεναντίας είδα να συστήνεις υπομονή και να προσπαθήσουμε να τα βολέψουμε όπως μπορούμε … ευελπιστώντας και περιμένοντας να γίνει το μεγάλο μπάχαλο γρήγορα … ώστε αν επιζήσουμε τελικά από δαύτο, τότε να δούμε τι θα κάνουμε.

Για του λόγου το αληθές … μας γράφεις στο vii (γ) :

Καί κολλήστε σ’ αυτό το απλό χρονοδιάγραμμα που σας είπα:

το μέγιστο όριο (γιά την έναρξη του Γ’ ΠΠ) είναι το 2024,

αλλά αυτός θα ξεσπάσει αρκετά νωρίτερα. Προσωπική εκτίμηση, μέχρι το 2018 το πολύ.

Κι ως τότε, σφίξτε τα δόντια. Με παρέες. Όχι μόνοι σας.

……………..

Μέχρι τότε, επιβιώστε όπως μπορείτε, καί ΜΗΝ κάνετε την επανάστασή σας.

……………..

Περιμένουμε να σκοτωθούν μεταξύ τους καί ν’ αλληλοεξοντωθούν οι «μεγάλοι»,

διότι αυτή η στιγμή δεν αργεί.

Καλά … «Ζήσε μαύρε μου … να φας τριφύλλι» που λένε.

Και αν δεν βγεί αυτό που νομίζεις ρε Εργολάβε … τότε τι ;; … μήπως αυτό που και συ ο ίδιος λες στοvii (γ) ;;

Η αλήθεια είναι πως, όσο περνάει ο χρόνος καί συνεχίζονται οι ίδιες καταπιεστικές

συνθήκες εις βάρος μας, εμείς οι Έλληνες χανόμαστε με διαδικασία μή-αντιστρεπτή.

Άρα τι θα γίνει ;; … θα το παίξουμε κορώνα-γράμματα, ελπίζοντας μας βγεί ;;

Ανασταλτικό επίσης είναι και αυτό που γράφεις στο vii (ε) :

(Πιστεύω -διότι δεν το έχω ακόμη πιστοποιήσει- απολύτως από λάθη

των τότε προγόνων μας, τα οποία καρμικώς τα πληρώνουμε ακόμη ως έθνος.)

Δηλαδή όλα αυτά που συμβαίνουν δεν είναι αποτέλεσμα της δικής μας βλακείας αλλά ένα άλλο «προπατορικό αμάρτημα».

Μπράβο Εργολάβε … δώσε μια κλωτσιά στα Ζωντανά, να πάνε ακόμα παρακάτω, γιατί εδώ που είμαστε δεν μας φτάνει.

Το ίδιο στο vii (γ) όπου γράφεις:

Η ισχύς να περάσουμε το δικό μας, θα μας δοθεί μετά τα γεγονότα.

Όχι «Μαλάκες» μην κουνιόσαστε, αφού έτσι και αλλιώς δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα τώρα, καθόσον όλα έχουν κανονιστεί για μετά …

Εάν βέβαια, μετά δεν υπάρχετε, επειδή θα έχετε σβήσει, όχι μόνο από τον χάρτη αλλά και από κάθε αναφορά … τα παράπονά σας στην αρμόδια διεύθυνση.

Έτσι … έτσι … μπράβο … μπράβο … Εργολάβε, στερέωσε καλά το παλούκι, και την λαιμαριά και τον άλυσο … μην και λυθεί κάνα Ζωντανό … μην και ξυπνήσει.
Ρε πας καλά … για σου ‘στριψε τελείως … έτσι ρε θα αφυπνίσουμε τον κόσμο, έτσι θα τον ελευθερώσουμε ;;

Το ΣΥΝ που και οφείλω να επισημάνω και να σου αναγνωρίσω, είναι ότι καταφέρεσαι εναντίον των «Διακινουμένων Προφητειών», θεωρώντας τες κατασκευάσματα στοών και υπηρεσιών και συστήνεις το «μακριά κι αλάργα».

 

ι. Τι μπορεί να Ξεκουνήσει τον Κόσμο ;;

Γράφεις στο vii (δ) :

Η ανάγκη, λοιπόν… αποκλειομένου (λογικώς καί πρακτικώς) παντός άλλου μέσου.

Χυδαίως πως, όταν μπεί το αγγούρι στο απευθυσμένον καί του τελευταίου κοιμωμένου

συν-Έλληνά μας. Κόμματα, οργανώσεις, «συλλογικότητες», κτλ, δεν έχουν καμμία ελπίδα.

Όσοι επιχειρήσουν κατάληψη της εξουσίας μ’ αυτά, απλά θα φάνε τα μούτρα τους.

Κι όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό, ώρα τους καλή! Δεν μπορώ να βοηθήσω άλλο.

……………..

Παρένθεση (που δείχνει την ανάγκη – στην οποία καί θεοί πείθονται), από ταινία

με τη ζωή του Πάντσο Βίλλα καί πρωταγωνιστή τον μακαρίτη τον Σαββάλα:

Μπουκάρουν οι κυβερνητικοί σ’ ένα χωριό, καί στήνουν κόσμο στο «παρεντόν»

(στον τοίχο) γιά εκτέλεση. Ο Βίλλα με τους ενόπλους του παρακολουθεί από ένα βουνό παραδίπλα.

Όταν ένας δικός του του λέει να μπουκάρουν στο χωριό, γιά να γλυτώσουν τους μελλοθανάτους,

ο Βίλλα λέει «- Όχι!». Τον ρωτάνε γιατί, καί απαντάει με το εξής αμίμητο – αλλά σωστό:

«- Διότι, χωρίς θύματα, δεν θα θυμώσουν αρκετά, ώστε να έρθουν μαζί μας!»

Δηλαδή πάμε πάλι στο περίμενε … μέχρι το αγγούρι να μπεί στον κώλο όλων !!

Αν δεν σου έχει μπεί το αγγούρι στον κώλο, περίμενε μέχρι να σου μπεί και να σε ξεσκίσουν κανονικά … τελικά που ξέρεις μπορεί και να σου αρέσει … και να παρακαλάς να σε ξανα-ξεσκίσουν … όποτε τότε θα λυθεί αυτομάτως βέβαια και το πρόβλημα … καθώς δεν θα έχουμε ανάγκη και ούτε θα απαιτούμε αλλαγή.

Και αν τα αφεντικά ελαττώσουν λίγο τα ζόρια «την βαλβίδα εκτόνωσης στο καπάκι της κατσαρόλας» ώστε το πράγμα να μην πάει σε έκρηξη, απλά θα μείνουμε στο περίμενε με το αγγούρι στον κώλο ;;

Γράφεις επίσης στο vii (δ) :

Εφ’ όσον παίζουν σε μπαρμπουτιέρα κακοποιών, με αντιπάλους τους ίδιους

τους κακοποιούς, τί περιμένουν; να κερδίσουν; ή να είναι καθαρό το παιχνίδι;

Ρε Εργολάβε αυτό το ξέρει ακόμα και η κουτσή-Μαρία της όποιας γειτονιάς, για νέο μας το πασάρεις ;;

Από σένα θα περιμέναμε αν μπορείς να βρεις και να πεις κάτι το οποίο θα ξεπερνούσε αυτό το πρόβλημα. Εντάξει σαν διαπίστωση καλή είναι … αλλά από εκεί και πέρα τι γίνεται ;;

Επειδή είναι σκατά τα πράγματα, δεν ψάχνουμε λύσεις, αλλά σηκώνουμε ψηλά τα χέρια και αποδεχόμαστε την κατάσταση ;;

Λύσεις, το έψαξες δηλαδή, και δεν υπάρχουν ;;

Οπότε απλά λες … αφού δεν μπορείτε να το αποφύγετε … φροντίστε να το ευχαριστηθείτε ;;

Όπως είπα και παραπάνω , Αν καθόμαστε και κλώθουμε, περιμένοντας το ως διά μαγείας … τότε θα βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο και τελικά έστω και αν κάποια στιγμή αποφασίσουμε να αντιδράσουμε … δυστυχώς τότε θα είναι πολύ αργά … και πλέον τίποτε δεν θα μπορεί να γίνει.

…. και ναί θα χρειαστεί να σπάσουν πολλά «αυγά» … διότι εδώ που φτάσαμε, δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει αλλιώς … ή τα αλλάζουμε όλα ή πάμε στον πάτο και διαλυόμαστε σαν κράτος, λαός και έθνος !!!

 

========================

 

3. ΤΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ

α. Κλείσιμο Λογαριασμών

Γράφεις στο vi :

Ο επερχόμενος Γ’ ΠΠ, αλλά καί η εποχή μετά απ’ αυτόν, κλείνουν παρενθέσεις…

που μερικές πάνε (δεκάδες) χιλιάδες χρόνια πίσω. Τις κλείνουν, καί δεν ανοίγουν καινούργιες.

Αυτό το τελευταίο φυσικά καί δεν περιμένω να το δούν άτομα,

που δεν σκέπτονται με χρονικό εύρος χιλιάδων ετών. Αλλά σας το λέω εγώ πως έτσι είναι.

Έτσι ακριβώς. Οπότε, απαγορεύονται διά ροπάλου οι μισές δουλειές

ακόμη μία φορά στη μακραίωνη Ιστορία μας. Τώρα, θα κλείσουμε κι εμείς οριστικώς τις παρενθέσεις μας.

«Κόκκινη κλωστή δεμένη» … έχετε φαγωθεί όλοι με τον Επερχόμενο 3ον Π.Π. … ξεκίνησε … έρχεται … ήρθε … ΟΛΟΙ σας βαλτοί να το περάσετε στο μυαλό του καθενός … ακόμα και στων μαϊμούδων … μπας και σας ξεφύγει κανένας, να το κάνετε πραγματικότητα με το έτσι θέλω … δεν ακούσατε ποτέ φαίνεται για την πραγματοποίηση της επανάληψης, της αποδοχής και του ενστερνισμού.

Μετά θέλετε να το παίξετε και ανθρωπιστές.

Αλλά επίσης αμφιβάλω εάν κάποιος από εσάς έχει και κουκούτσι μυαλό να αναλογιστεί ποιό θα είναι το αποτέλεσμα ενός Παγκόσμιου πολέμου σήμερα, ένα αποτέλεσμα μετά και από την χρήση πυρηνικών, χημικών και βιολογικών όπλων. Να αναλογιστείτε πόσοι και σε τι κατάσταση και για πόσο καιρό θα επιβιώσουν μετά από κάτι τέτοιο.

Κατά την ταπεινή μου άποψη τίποτε δεν πρόκειται να κλείσει … εκτός πιά και εμείς πάμε φούντο, σβήσουμε δηλαδή οριστικά σαν φυλή, βρεί δηλαδή εφαρμογή σε μας.

Κλείσιμο παρενθέσεων πιθανώς και να γίνει, μετά από αρκετό καιρό, εάν καταφέρουμε να αναδομήσουμε την Πάλαι Ποτέ Ελληνική Πολιτεία και Φυλή, τότε ίσως και να πάει προς τα εκεί το πράγμα … αν και για να είμαι ειλικρινής δεν το πιστεύω … απλά ίσως να δούμε έναν διαχωρισμό, αναδιάταξη, ξεκαθάρισμα και ισορροπία δυνάμεων.

……………..

Και συνεχίζεις στο vi :

Βλέπετε, δεν είναι μονάχα να τη βγάλουμε καθαρή μέχρι να τελειώσει ο Γ’ ΠΠ.

Αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου. Το παρακάτω του παγόβουνου έχει να κάνει

με “τέλος εποχής / ξεπουλάμε, κλείνουμε”. Γι’ αυτό βλέπετε τους πάντες (ναί, καί τους “μεγάλους”)

να τους έχει πιάσει κωλοπιλάλα. Δεν είναι μονάχα ότι θέλουν να ξαναμοιράσουν

την πίττα γιά τον 21ο αιώνα μΧ. Είναι ότι διαισθάνονται ενστικτωδώς πως,

όποιος χαθεί τώρα, θα χαθεί γιά πάντα.

Κάτι τέτοιο, το να χαθεί και να σβήσει η υπόσταση κάποιων Λαών, δεν θα επέφερε αλλοίωση ούτε θα έκανε ουσιαστική διαφορά στην ανθρωποκλίμακα, καθώς δεν διαδραματίζουν όλοι οι λαοί κάποιον ιδιαίτερο ρόλο, όπως συμβαίνει με άλλους και ιδίως τον Ελληνικό.

Αυτό λοιπόν, πρέπει να το πάρουμε στα σοβαρά, καθώς έχει αποκλειστικά νόημα για μας, επειδή πλέον η ύπαρξη και η συνέχεια της Ελληνικής Φυλής κρέμεται ουσιαστικά από μια τρίχα.

 

β. ο 3ος ;;

Γράφεις στο vii (γ) :

Συγκεκριμένα, οι «μεγάλοι» της Δύσης σπρώχνουν την έναρξη του (αναπόφευκτου) Γ’ ΠΠ

προς το 2024, καί σε κάθε περίπτωση μετά το 2022. Ο δέ Πούτιν συμφωνεί (με «συμφωνία κυρίων»)

εμμέσως πλην σαφώς μ’ αυτό το χρονοδιάγραμμα, δηλώνοντας ότι το εξοπλιστικό του πρόγραμμα

θα είναι έτοιμο το 2024. (Άσχετο αν στην πράξη ήδη έχει υλοποιήσει πάντα τα προγραμματισμένα

μέχρι καί το …2022 – καί δεν το λέει. Τί περιμένατε, δηλαδή; Πράκτορας είναι ο άνθρωπος,

κι όχι κουρέας – γιά να μιλάει ακατάπαυστα. Λόλ!!!)

Πολύ σίγουρος παρουσιάζεσαι Εργολάβε … ούτε εσύ να ‘σουν που τον μαγειρεύεις !!

Πολλά μπορεί να λέγονται … διάφορα να προετοιμάζονται … χωρίς όμως αυτό να σημαίνει και ότι θα γίνουν. Το ότι οι διάφοροι προετοιμάζονται με κάθε τρόπο ώστε να διεκδικήσουν μεγαλύτερο κομμάτι στην πίτα ούτε λόγος να γίνεται, όπως επίσης είναι γνωστό ότι διάφορα παιχνίδια μαίνονται στο παρασκήνιο, και ότι διάφοροι κύκλοι καθοδηγούμενοι και παρακινούμενοι από σκοτεινές πλευρές θέλουν να κυλήσουν τα πράγματα σε άσχημες ατραπούς πεισμένοι από τις υποσχέσεις που τους έδωσαν … ξεχνούν βέβαια οι ηλίθιοι ότι οι πρώτοι που θα θυσιαστούν θα είναι οι ίδιοι.

Πάντως από πλευράς μου δεν βλέπω ότι έχει έλθει η ώρα για το μεγάλο νταβαντούρι … όμως μέχρι τότε πολλά θα γίνουν, τα οποία θα κρίνουν που θα κλείνει η πλάστιγγα και το εάν όλα θα πάρουν πάλι μια μεγάλη αναβολή ή όχι.

 

γ. προς τα που οδεύει/σπρώχνεται ;;

Γράφεις στο vii (γ) :

Συγκεκριμένα, οι «μεγάλοι» της Δύσης σπρώχνουν την έναρξη του (αναπόφευκτου) Γ’ ΠΠ

προς το 2024, καί σε κάθε περίπτωση μετά το 2022. Ο δέ Πούτιν συμφωνεί (με «συμφωνία κυρίων»)

εμμέσως πλην σαφώς μ’ αυτό το χρονοδιάγραμμα, δηλώνοντας ότι το εξοπλιστικό του πρόγραμμα

θα είναι έτοιμο το 2024. (Άσχετο αν στην πράξη ήδη έχει υλοποιήσει πάντα τα προγραμματισμένα

μέχρι καί το …2022 – καί δεν το λέει. Τί περιμένατε, δηλαδή; Πράκτορας είναι ο άνθρωπος,

κι όχι κουρέας – γιά να μιλάει ακατάπαυστα. Λόλ!!!)

Γνώμη μου είναι ότι όλα είναι μπλόφες και πονταρίσματα … κανείς δεν θέλει και ούτε μπορεί να κάνει την υπέρτατη κίνηση τώρα, απλά εκφοβισμοί, πιέσεις, ραδιουργίες, μηχανορραφίες και τρέξιμο να βγούν μπροστά … και να βουτήξουν όσο μεγαλύτερο κομμάτι γίνεται, είναι όλα αυτά.

Για να το πούμε αλλιώς … «φοβάται ο Γιάννος το Θεριό … και το Θεριό τον Γιάννο»

 

δ. Κίνδυνοι για μας

Γράφεις στο vii (γ) :

Η αλήθεια είναι πως, όσο περνάει ο χρόνος καί συνεχίζονται οι ίδιες καταπιεστικές συνθήκες

εις βάρος μας, εμείς οι Έλληνες χανόμαστε με διαδικασία μή-αντιστρεπτή.

……………..

Μ’ άλλα λόγια, εμάς τους Έλληνες η οποιαδήποτε αναβολή του Γ’ ΠΠ

δεν μας συμφέρει. Μέχρι το 2024 θα βρεθούμε όλοι στα κυπαρίσσια.

Το να επιθυμούμε την έλευση ενός Παγκοσμίου Πολέμου για να απελευθερωθούμε και να βγούμε μπροστά εκτός από Χαζό είναι Ηλίθιο, και δείγμα ότι δυστυχώς δεν έχουμε τα κότσια να παλέψουμε και να κρατήσουμε την Λευτεριά και την Αυτοδιάθεσή μας, και απλά εναποθέτουμε την όποια ελπίδα για το Μέλλον μας στα χέρια άλλων … κάτι το οποίο ξεκάθαρα δείχνει ότι δεν αξίζουμε τίποτε απ’ αυτά.

‘Ω Ελλάς Θεών κι Ηρώων χώρα,
τι ντενεκέδες βγάζεις τώρα !!!

Καληνύχτα Ελλάδα !!!

 

δ1. … να μας πατήσουν

Γράφεις στο vii (γ) :

Μήν τρέφετε αυταπάτες! Εφ’ όσον η σημερινή Ελλάδα, όπως είναι, εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα,

κανείς ισχυρός ξένος δεν πρόκειται να μας αφήσει ν’ αγιάσουμε. (Θυμηθήτε πχ τις εκστρατείες

ξένων κρατών το 1919 εναντίον της τότε νηπιακής ΕΣΣΔ, ή τη δράση ξένων πρακτόρων.

Στην ΕΣΣΔ, έ; φανταστήτε στην κατά πολύ μικρότερη Ελλάδα!) Θα ορμήσουν εδώ πάραυτα

-είτε αυτοί με τους στρατούς τους, ή/καί οι συνεργαζόμενοι μαζί τους λάθρο- καί θα μας πατήσουν από κάτω.

Ένας λαός συμπαγής (εκτός πιά και πρόκειται για τελείως αμελητέα ποσότητα) και αποφασισμένος να κάνει ότι χρειαστεί, ποτέ δεν έχει να φοβηθεί κάτι, απεναντίας μάλιστα πάντα θα είναι σεβαστός, εκτός πιά και δεν έχει καμμία συνοχή και επιπλέον δεν θέλει να υπερασπιστεί και να πολεμήσει για για την χώρα και τις αξίες του (αν έχει βεβαίως).

Δεν φταίει λοιπόν κανένας ξένος εάν εμείς επιλέγουμε να είμαστε στα τέσσερα με τουρλωμένο τον κώλο. Απεναντίας είναι παράλογο να περιμένουμε να φερθούν διαφορετικά και να μην προσκαλέσουν ακόμη και τα υποζύγιά τους να πάρουν μέρος, καθ’ ήν στιγμή εμείς είμαστε που όχι μόνο τους προκαλούμε αλλά και τους παροτρύνουμε να δοκιμάσουν μέχρι που τραβάει η τρύπα.

Το «όπως είναι» τα λέει όλα.

Εάν όμως εμείς αλλάξουμε, αλλάζουν τα πάντα και κανείς δεν πρόκειται να ξεκινήσει ή να κουνήσει κάτι εναντίον μας, αρκεί βεβαίως να το πράξουμε και να είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε ότι χρειαστεί, στην αρχή και στην συνέχεια, γι’ αυτό.

 

δ2. … να μην αντέξουμε μέχρι τότε

Γράφεις στο vii (γ) :

Συγκεκριμένα, οι «μεγάλοι» της Δύσης σπρώχνουν την έναρξη του (αναπόφευκτου)

Γ’ ΠΠ προς το 2024, καί σε κάθε περίπτωση μετά το 2022. Ο δέ Πούτιν συμφωνεί

(με «συμφωνία κυρίων») εμμέσως πλην σαφώς μ’ αυτό το χρονοδιάγραμμα, ….

……………..

Μ’ άλλα λόγια, εμάς τους Έλληνες η οποιαδήποτε αναβολή του Γ’ ΠΠ δεν μας συμφέρει.

Μέχρι το 2024 θα βρεθούμε όλοι στα κυπαρίσσια.

……………..

Η αλήθεια είναι πως, όσο περνάει ο χρόνος καί συνεχίζονται οι ίδιες καταπιεστικές

συνθήκες εις βάρος μας, εμείς οι Έλληνες χανόμαστε με διαδικασία μή-αντιστρεπτή.

Να σκεφτούμε αν θα αντέξουμε να φτάσουμε μέχρι τον Μεγάλο Πόλεμο … έτσι ;;

Και αν δεν έχουμε διαλυθεί και ψωφήσει μέχρι τότε … είναι κάποιος σίγουρος απ’ όλους εσάς ότι θα υπάρχει μετά ;;

Είναι σίγουρος ότι θα επιβιώσει αλλά και για πόσο μέσα στα σύννεφα των πυρηνικών, των χημικών και βιολογικών όπλων ;;

Είναι σίγουρος ότι έστω και αν επιβιώσει θα έχει κάτι να κάνει μετά ;;

Από την άλλη, το μόνο σίγουρο είναι ότι έτσι που πάει η Ελλάδα, με όλα αυτά που αφήνουμε να γίνονται, σε λίγο δεν θα υπάρχει ούτε η ανάμνηση στον κόσμο για μας.

Θα έχουμε σβήσει ήσυχα και θα έχουμε χαθεί σαν σκόνη … όπως τόσοι και τόσοι άλλοι λαοί !!!

Εδώ λοιπόν ταιριάζει μια χαρά το «ζήσε μαύρε μου … να φας τριφύλλι»

Αντί να κοιτάξουμε τι μπορούμε να κάνουμε και να ριχτούμε με τα μούτρα στην δουλειά, να το παλέψουμε με νύχια και με δόντια … εμείς αυνανιζόμαστε ομαδικώς !!!

Τι σου ‘μελλε να τραβήξεις άμοιρη Ελλάδα … με ούλα τούτα τα Ζωντανά που έθρεψες στους κόλπους σου … ποιός να σου το ‘λεγε … ότι θα το βρεις από τα ίδια τα παιδιά σου !! … ότι αυτά θα είναι η καταδίκη κι ο θάνατός σου !!

 

δ3. … τι μας συμφέρει

Γράφεις στο vii (γ) :

Καί κολλήστε σ’ αυτό το απλό χρονοδιάγραμμα που σας είπα:

το μέγιστο όριο (γιά την έναρξη του Γ’ ΠΠ) είναι το 2024,

αλλά αυτός θα ξεσπάσει αρκετά νωρίτερα. Προσωπική εκτίμηση, μέχρι το 2018 το πολύ.

Κι ως τότε, σφίξτε τα δόντια. Με παρέες. Όχι μόνοι σας.

……………..

Μέχρι τότε, επιβιώστε όπως μπορείτε, καί ΜΗΝ κάνετε την επανάστασή σας.

……………..

Περιμένουμε να σκοτωθούν μεταξύ τους καί ν’ αλληλοεξοντωθούν οι «μεγάλοι», διότι αυτή η στιγμή δεν αργεί.

Προτείνω … να το ρίξουμε όλοι στις παρτούζες και στον αυνανισμό … όσο πιο παχύ μπορούμε !!!

Οπότε … αν δεν μας κάτσει … να σκοτωθούν οι άλλοι μεταξύ τους … και να βρούμε άδεια την γωνιά … τουλάχιστον να μας μείνει η ευχαρίστηση από το πήδημα και την μαλακία που θα έχουμε τραβήξει (λέτε κάτι τέτοιο να έχουν στα υπ’ όψιν τους τα σφυριζοκούνελα με τα LGBT τέτοια που προωθούν ακόμη και στα νηπιαγωγεία) ;;

 

δ4. … πως να την βγάλουμε

Γράφεις στο vii (γ) :

Κι ως τότε, σφίξτε τα δόντια. Με παρέες. Όχι μόνοι σας.

……………..

Μέχρι τότε, επιβιώστε όπως μπορείτε, καί ΜΗΝ κάνετε την επανάστασή σας.

Ναι … ναι … σφίξτε τα δόντια … μην δείξετε ότι σας τσούζει και πονάτε … αντίθετα δείξτε ότι το ευχαριστιέστε.

Και είπαμε … όχι επανάσταση … αυτά είναι για βαρβάρους … εσείς σε ότι σας λένε και σας ζητάνε … θα λέτε ΝΑΙ και μόνο ΝΑΙ !!! … οτιδήποτε άλλο απαγορεύεται διά ροπάλου !!

 

δ5. … η ανάγκη να κάνουμε την πάπια

Γράφεις στο vii (γ) :

Περιμένουμε να σκοτωθούν μεταξύ τους καί ν’ αλληλοεξοντωθούν οι «μεγάλοι», διότι αυτή η στιγμή δεν αργεί.

Γράφεις στο vii (δ) :

Η ανάγκη, λοιπόν… αποκλειομένου (λογικώς καί πρακτικώς) παντός άλλου μέσου.

Χυδαίως πως, όταν μπεί το αγγούρι στο απευθυσμένον καί του τελευταίου κοιμωμένου συν-Έλληνά μας.

Λοιπόν όταν όλοι εκείνοι θα έχουν σκοτωθεί μεταξύ τους, και εμάς θα έχει γίνει κόσκινο η σούφρα από τα αγγούρια … τότε και μόνο τότε θα το συζητήσουμε … μέχρι τότε την … πάπια !!

 

ε. Πότε θα Αντιδράσουν οι Έλληνες ;;

Γράφεις στο vii (δ) :

Η ανάγκη, λοιπόν… αποκλειομένου (λογικώς καί πρακτικώς) παντός άλλου μέσου.

Χυδαίως πως, όταν μπεί το αγγούρι στο απευθυσμένον καί του τελευταίου κοιμωμένου

συν-Έλληνά μας. Κόμματα, οργανώσεις, «συλλογικότητες», κτλ, δεν έχουν καμμία ελπίδα.

Όσοι επιχειρήσουν κατάληψη της εξουσίας μ’ αυτά, απλά θα φάνε τα μούτρα τους.

Κι όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό, ώρα τους καλή! Δεν μπορώ να βοηθήσω άλλο.

Παρένθεση (που δείχνει την ανάγκη – στην οποία καί θεοί πείθονται), από ταινία

με τη ζωή του Πάντσο Βίλλα καί πρωταγωνιστή τον μακαρίτη τον Σαββάλα: Μπουκάρουν

οι κυβερνητικοί σ’ ένα χωριό, καί στήνουν κόσμο στο «παρεντόν» (στον τοίχο) γιά εκτέλεση.

Ο Βίλλα με τους ενόπλους του παρακολουθεί από ένα βουνό παραδίπλα. Όταν ένας δικός του

του λέει να μπουκάρουν στο χωριό, γιά να γλυτώσουν τους μελλοθανάτους, ο Βίλλα λέει «- Όχι!».

Τον ρωτάνε γιατί, καί απαντάει με το εξής αμίμητο – αλλά σωστό: «- Διότι, χωρίς θύματα,

δεν θα θυμώσουν αρκετά, ώστε να έρθουν μαζί μας!»

Δηλαδή πάμε πάλι στο περίμενε … μέχρι το αγγούρι να μπεί στον κώλο όλων !!

Λοιπόν Ελληνάκο, ΑΝ δεν σου έχει μπεί το αγγούρι στον κώλο, περίμενε μέχρι να σου μπεί και σένα και να σε ξεσκίσουν κανονικά … τελικά που ξέρεις μπορεί και να σου αρέσει … και να παρακαλάς να σε ξεσκίσουν … όποτε θα λυθεί αυτομάτως βέβαια και το πρόβλημα … καθώς δεν θα έχουμε ανάγκη και ούτε θα απαιτούμε αλλαγή.

Και αν τα αφεντικά ελαττώσουν λίγο τα ζόρια «την βαλβίδα εκτόνωσης στο καπάκι της κατσαρόλας» ώστε το πράγμα να μην πάει σε έκρηξη, απλά θα μείνουμε στο περίμενε και με το αγγούρι στον κώλο ;;

Όπως είπα και παραπάνω , Αν καθόμαστε και κλώθουμε, περιμένοντας το ως διά μαγείας … τότε θα βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο και τελικά έστω και αν κάποια στιγμή αποφασίσουμε να αντιδράσουμε … δυστυχώς τότε θα είναι πολύ αργά … και πλέον τίποτε δεν θα μπορεί να γίνει, οπότε πάμε στον πάτο και διαλυόμαστε σαν κράτος, λαός και έθνος !!!

Ο τελευταίος να σφαλίσει καλά την … ταφόπλακα … μην παίρνουμε και αέρα και δεν διατηρηθούμε και χαλάσουμε … τουλάχιστον να μείνουμε σαν μούμιες … όλο και μπορεί μελλοντικά τα βίτσια να έχουν αυξηθεί … και μερικοί να θέλουν μια μούμια Έλληνος … ποτέ δεν ξέρεις … είπαμε … γι’ αυτό κάλιο γαϊδουρόδενε !!!

 

========================

 

4. ΛΟΙΠΑ – Οι Διάφορες Προσπάθειες

α. Παλαιός

Γράφεις στο iii :

Η προσπάθεια που κάνει ο Παλαιός, δηλ. να δείξει ότι το Σύνταγμα τό έκαναν

οι πολιτικάντηδες κουρελόχαρτο, θεωρώ πως αξίζει μόνον ως αφυπνιστική.

Διότι, κοιτάξτε εδώ τί έπαθε ο Ιφικράτης Αμυράς, που απάνω-κάτω είπε όσα λέμε κι εμείς,

καί -εμμέσως, πλην σαφώς– επικαλέστηκε το άρθρο 120.

Αντιγράφω από το σχόλιό μου προς Εσένα στις 28 του μηνός στην ανάρτηση του 2ου μέρους :

αν και το έγραψα … κανείς δεν το έπιασε … ούτε και συ Εργολάβε.

Αυτό που προσπαθεί να κάνει ο Παλαιός, η αφεντομουτσουνάρα μου δηλαδής,

με όλα αυτά τα τελευταία κατεβατά δεν είναι μόνο να αφυπνίσει το πόπολο αλλά και πολλά άλλα.

Και όχι δεν βαυκαλίζομαι ότι μπορεί να επέλθει αλλαγή με μηνύσεις και άλλα τέτοια.

ΌΜΩΣ

επειδή οσονούπω θα έχουν ξεπουληθεί τα πάντα και θα έχουν υπογραφεί πολλά και ποικίλα

χρειάζεται να έχουμε δείξει ότι όλα αυτά έχουν γίνει με ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ, ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ και ΕΡΗΜΗΝ του Ελληνικού Λαού

ΟΠΟΤΕ

ευκόλως θα ανατραπούν με έναν απλό νομοθέτημα και ταυτοχρόνως όλοι όσοι (Έλληνες και Ξένοι)

συμμετείχαν θα βρεθούν υπόδικοι σε Ελληνικά και Διεθνή Δικαστήρια, και ταυτοχρόνως

θα απαιτηθεί η αποζημίωση για την φθορά που υπέστη η Ελλάς και οι Πολίτες της από το ΔΝΤ και τα λοιπά εκτρώματα.

Και το με ποιούς νόμους θα τους δικάσουμε ;;

μήν σκας … η Ελλάδα έχει νόμους και για το αν έκλασες στραβά

όλο και κάτι θα μπορούμε να ξεθάψουμε από το ’21 μέχρι σήμερα

και αν βαρεθούμε να ψάχνουμε … όπως είπες σιάγνουμε καινούργιους … αναδρομικά.

Υγ. Εντάξει … όπως είναι η κατάσταση (πολιτικάντηδες, δικαστάδες και καραβανάδες)

σε αγαστή συνεργασία … τίποτα δεν πρόκειται να προχωρήσει … έστω και αν νομικά στοιχειοθετείται πλήρως ….

αυτό είναι γνωστό και βλάξ όποιος ελπίζει διαφορετικά …

Ας υπάρχουν όμως στα συρτάρια … έτσι που μετά κανείς να μην ξεφύγει

Βέβαια αυτά μέχρι τώρα είχαν σαν σκοπό αυτά που ανέφερα παραπάνω …

δεν έχω φτάσει ακόμα στο διά ταύτα … στις προτάσεις …

 

β. Διάφορες Άλλες

Γράφεις στο vii (δ) :

…… Κόμματα, οργανώσεις, «συλλογικότητες», κτλ, δεν έχουν καμμία ελπίδα.

Όσοι επιχειρήσουν κατάληψη της εξουσίας μ’ αυτά, απλά θα φάνε τα μούτρα τους.

Κι όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό, ώρα τους καλή! Δεν μπορώ να βοηθήσω άλλο.

Πώς είσαι τόσο σίγουρος ;;

Δεν λέω ότι όπως είναι τα πράγματα ότι δεν έχεις δίκιο,

όμως ΕΑΝ τα αλλάξουμε,

εάν δείξουμε στον κόσμο ότι υπάρχει και κάτι άλλο,

κάτι το οποίο δεν είναι αναγκαστικά εναντίον τους,

αλλά απεναντίας θα εξασφαλίσει ΜΕΛΛΟΝ για ΟΛΟΥΣ εμάς και τα παιδιά μας … και τα δικά τους παιδιά … θα συνεχίσουν και πάλι τότε να μην το στηρίξουν ;;

Εντάξει … δεν μιλάω για όλους, … δεν το έχω χάσει ακόμη … μιλάω για μια μεγάλη μερίδα … ένα ποσοστό που θα επιτρέψει να πάρουμε την αρχή !!!

Τότε Εργολάβε στο υπόσχομαι … όλα θα αλλάξουν καθώς έχουμε πολλά στην φαρέτρα μας !!

 

========================

 

Εν Επιλόγω

Πολλά θα μπορούσα να γράψω ακόμα … νομίζω όμως ότι και τούτα αρκούν.

Και όπως έγραψα στην αρχή, σκοπός μου δεν ήταν να αποδομήσω ότι έγραψε ο Εργολάβος, αλλά να πιάσω το πράγμα από μιάν άλλη πλευρά … και εί δυνατόν να το πάω παραπέρα, με απώτερο σκοπό να ξυπνήσουν οι Έλληνες … να σηκωθούν και να παλέψουν ώστε να σωθεί η Ελλάδα.

 

ΤΕΛΟΣ

Θέσεις Παλαιού επί θεμάτων αισυμνητείας – 1

Σχολιασμός στην σειρά αναρτήσεων:

«Καί νά ‘μουνα, λέει, αισυμνήτης… – 1-4»

Πρώτο μέρος

 

Άργησα λίγο … καθώς το πράγμα τράβηξε σε μάκρος (μάλλον έφτασε σε εύρος την όλη ανάρτηση του Εργολάβου).

Θα το περάσω στην συνέχεια κομμάτι κομμάτι.(1-12)

Ελπίζω όλος αυτός ο κόπος κάτι να προσφέρει.

Απολαύστε το !!

Παλαιός

 

Παραθέτω εδώ τις Κεφαλίδες για να μπορείτε να το παρακολουθήσετε πιό εύκολα.

Κεφαλίδες στον Σχολιασμό

 

Εν προοιμίω

 

1. ΑΙΣΥΜΝΗΤΗΣ

α. Τι Πράξε

β. Το Νόμισμα

γ. Διαμόρφωση Ουράνιας Πραγματικότητας

δ. Παλιά Χρέη-Λάθη … Κάρμα / Πρόσβλεψη Άνωθεν

ε. Μετ-ενσάρκωση

 

2. Ο ΣΤΟΧΟΣ

α. Ξέρουμε τι Θέλουμε ;;

β. Που είμαστε ;;

γ. Με τι θα πορευτούμε ;;

δ. Που θα βασιστούμε ;;

ε. Στάθμιση των Πραγμάτων

στ. Οι Οδηγοί

ζ. Τι είμαστε Διατεθειμένοι να κάνουμε – ο Κόσμος – η Ανταπόκριση

η. Η κρισιμότητα των καταστάσεων

θ. Ανασταλτικά στοιχεία

ι. Τι μπορεί να Ξεκουνήσει τον κόσμο ;;

 

3. ΤΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ

α. Κλείσιμο Λογαριασμών

β. ο 3ος ;;

γ. Προς τα που οδεύει-σπρώχνεται

δ. Κίνδυνοι για μας

δ1. … να μας πατήσουν

δ2. … να μην αντέξουμε μέχρι τότε

δ3. … τι μας συμφέρει

δ4. … πως να την βγάλουμε

δ5. … η ανάγκη να κάνουμε την πάπια

ε. Πότε θα αντιδράσουν οι Έλληνες

 

4. ΛΟΙΠΑ – Οι Διάφορες προσπάθειες

α. Παλαιός

β. Διάφορες άλλες

Εν Επιλόγω

 

========================

 

Εν προοιμίω

Εργολάβε πρωτίστως να σε συγχαρώ για την όμορφη παράθεση που έκανες … είσαι μανούλα στον γραπτό λόγο … οπότε θα διαβαστεί με ευχαρίστηση από πολλούς … το τι θα αποφέρει βέβαια είναι άλλο καπέλο … θα μείνει μόνο σαν ευχάριστη ανάγνωση, θα ξυπνήσει πράγματα, θα ξεκουνήσει μερικούς, τι να σου ‘πω … θα δούμε που λένε … αν και η καλή μέρα απ’ το πρωΐ φαίνεται … και όπως και ο ίδιος αντελήφθηκες … δεν κουνιούνται τα σκασμένα με τίποτε.

Όπως θα δεις και θα διαπιστώσεις διάβασα προσεκτικά τα γραφόμενά σου … οπότε έχεις τουλάχιστον να περηφανεύεσαι για έναν που έδωσε βάση σε όσα κόπιασες να γράψεις … έτσι μην το βάζεις κάτω και το ρίξεις στο κλάμα ή βάλεις μαύρη πλερέζα, όλο και κάποιος ακόμα μπορεί να προκύψει (φασούλι το φασούλι που λένε … στο τέλος θα μαζέψεις κόσμο … τώρα αν αυτοί θα είναι αρκετοί να σε … σπρώξουν … να γίνεις αισυμνήτης … δεν μπορώ να το πω … θα περιμένουμε και θα δούμε).

Προσωπικά, σου είχα υποσχεθεί καταχέριασμα … δυστυχώς δεν θα βρεθώ συνεπής, καθόσον έμεινες στα πολύ κάτω … τώρα βαρέθηκες, φοβήθηκες μήπως και προγκίξουν τα ζωντανά τι να ‘πώ, γιατί δεν σ’ έχω ότι δεν μπορείς να το σπρώξεις παραπέρα … οπότε θα αθετήσω τον λόγον μου και θα τα κρατήσω για άλλη ευκαιρία.

Θα μείνω όμως σε μερικά πραγματάκια (από αυτά που έγραψες) που νομίζω ότι πρέπει να παρέμβω, καθόσον στα υπόλοιπα και γενικά συμφωνούμε … άσχετα αν εγώ έστω και σ’ αυτά, θα το τράβαγα περισσότερο.

 

========================

 

1. Ο ΑΙΣΥΜΝΗΤΗΣ

α. Τι Πράξε

Λίγο πολύ τα είπαμε (και σύ και γώ) το τι πρέπει να είναι ο Αισυμνήτης, αλλά και τι να διαθέτει και να είναι διατεθειμένος να κάνει.

Έτσι θα αντιπαρέλθω σχεδόν όλα όσα έγραψες ότι θα έκανες, αν γινόσουν τελικά Αισυμνήτης, εκτός ίσως από ένα-δυό που τα θεωρώ λάθος, καθόσον στα άλλα όχι μόνο συμφωνώ αλλά και επαυξάνω … και που μάλιστα τα βρίσκω φτωχά και λίγα … γενικά προχωρώντας σε μια σχετική σύγκριση με αυτά που θα ήθελα εγώ, θα έλεγα ότι σχεδόν πλησίασες μόνο στο 1/10 σε σχέση με μένα … αλλά εντάξει είπαμε αυτό είναι μια πρώτη γνωριμία και όχι όλο το σκεπτικό, οπότε ας μείνει εδώ δεν χρειάζεται να επεκταθούμε, άλλωστε υπάρχουν άλλα πιο κρίσιμα και πρωτεύοντα θέματα προς συζήτηση.

Μάλιστα θα έλεγα ότι αντί να ενσκήψεις στο διά ταύτα, επεκτάθηκες σε άλλα εκτός.

Όμως, η εύρεση του κατάλληλου προσώπου για Αισυμνήτη δεν είναι και ούτε θα έπρεπε να είναι το πρώτιστο, απεναντίας πρώτιστο θα έπρεπε να είναι το πως θα φτάσουμε εκεί, όλα όσα πρέπει να μεσολαβήσουν ώστε τελικά να έχουμε την ευκαιρία να ζητήσουμε και να θέσουμε σε λειτουργία κάτι τέτοιο – τον θεσμό του Αισυμνήτη.

Άντε να επισημάνω εδώ ένα από τα λάθη:

 

β. Το Νόμισμα

Γράφεις στο v (α) :

Θα κοπεί χρυσό νόμισμα, καί όλο το εγχώριο χρήμα
που θα κυκλοφορεί θα έχει βάση σε χρυσό.

……………..

Ευνόητο το γιατί. Ισοτιμίες θα υπάρχουν μόνο με χρυσά
ξένα νομίσματα, κι όχι με εβραίϊκες φωτοτυπίες-«χρεώγραφα»,
που παριστάνουν το νόμισμα.

Όπως έχω γράψει σε άλλες αναρτήσεις και σχόλια, αυτό, στην σύγχρονη εποχή και ιδιαίτερα για την Ελλάδα αυτήν την στιγμή είναι λάθος από κάθε άποψη.

• Πρώτον, διότι το αντίκρισμα σε οτιδήποτε άλλο εκτός της ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ είναι λάθος.
• Δεύτερον, διότι η Ελλάδα αυτήν την στιγμή δεν είναι σε θέση να στηρίξει κυκλοφορία σε αντίκρισμα Χρυσού … και ούτε θα το έχει στην καλύτερη περίπτωση πρίν από μιά δεκαετία … αν και εφ’ όσον όλα πάνε καλά.
• Τρίτον, διότι δεν βολεύει … ενώ το χαρτί είναι μια ενδιάμεση κατάσταση.
• Τέταρτον, η ισοτιμία μπορεί να καθοριστεί μέ βάση όχι την πρόσδεση σε κάτι αλλά με βάση ένα καλάθι (που θα περιλαμβάνει 3-5 νομίσματα)
• Πέμπτον, τα διακρατικά μπορεί να ρυθμίζονται με ανταλλαγές.
• Έκτον, χρυσό, αργυρό ή πλατινένιο κέρμα, μπορεί να μπεί σε κυκλοφορία, όταν θα υπάρχει αρκετό μέταλλο, χωρίς όμως να δεσμεύεται το Νόμισμα μ’ αυτό.
• Έβδομον, επαναφορά μιας κατάστασης «Χρυσού Κανόνα» δεν λύνει τίποτε ΕΑΝ μέρος του κυκλοφορούντος χρήματος είναι ΑΕΡΑΣ ΚΟΠΑΝΙΣΤΟΣ, που πάλι δηλαδή δεν έχει αντίκρισμα πλήρες ποσό μετάλλου αλλά κλάσμα αυτού.
• Όγδοον, εάν θέλαμε Νόμισμα πολυτίμου μετάλλου, τότε θα έπρεπε όλο το χρήμα να είναι σε αυτά τα μέταλλα … αλλά φεύ … τόσο μεγάλο ποσό μετάλλου δεν υπάρχει και ούτε τουλάχιστον σύντομα (πριν να καταστεί δυνατή η πλήρης μεταστοιχείωση) μπορεί να υπάρξει.

Σημείωση : Λοιπόν παίδες … Σκοπός και στόχος μου δεν είναι να αποδομήσω ή να υποβαθμίσω όσα έγραψε ο Εργολάβος αλλά μέσω της κριτικής σε σημεία και θέματα με ελλείπον, λάθος σκεπτικό ή μη συνάδοντα με το όλο πνεύμα να συμβάλλω σε μια καλύτερη και πληρέστερη τοποθέτηση ώστε να διαμορφωθεί και να δοθεί ένα πιό ουσιαστικό περιεχόμενο και πλάνο.

 

γ. Διαμόρφωση Ουράνιας Πραγματικότητας

Γράφεις στο vii (ε) :

Τώρα… ποιά σημασία έχει το να βλέπουμε τον ουρανό με διαφορετικό τρόπο;

Χμμμ… μέγιστο θέμα. Καί ναί, υπονοώ ότι υπάρχει τρόπος να διαμορφώνουμε εμείς

την ουράνια πραγματικότητα των άστρων σε κάθε εποχή, πριν μας βοηθήσει αυτή

στέλνοντάς μας ενέργειες. Φυσικά, μην περιμένετε περισσότερα δημοσίως.

(Σακόκου, λέμε! Αυτή η λεξούλα να σας τυπωθεί στο μυαλό με πυρωμένο σίδερο.)

Εκεί γύρω στα τέλη Αλωνάρη είχα δώσει κάποια πράγματα (γενικές Πλανητικές έννοιες, Επισυμβάσεις χρονικά μέχρι τέλους του ’20, αλλά και κάποια στοιχεία σχετικά με την Ελλάδα).

Επίσης στις αναρτήσεις περί Προμηθέος είχα παραθέσει κάποια στοιχεία σχετικά με Ουρανογραφικούς συσχετισμούς.
Όπως και άλλα είχαμε ‘πεί εκεί στα περί Πλεγμάτων.

• Τα μεν πρώτα μπορούν και λειτουργούν κατά κάποιον τρόπο περισσότερο από μόνα τους και λιγότερο μέσω του χειρισμού.
• Τα δε δεύτερα, δίνουν μια πολύ γενική ώθηση και εναπόκειται στην προπαρασκευή και στον χειρισμό που θα γίνει την συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
• Τα δε τρίτα έχουν μια περίπλοκη διαδικασία

Έτσι και αλλιώς πάντως μιλάμε για πράγματα τα οποία απαιτούν ειδικές γνώσεις αλλά επίσης και χρονικές πύλες-παράθυρα, τα οποία δυστυχώς κάποιες φορές είναι θέμα αιώνων, οπότε είναι παντελώς ανόητο το να κάθεται κάποιος να κλώθει, απλά περιμένοντας κάτι που ίσως είναι έξω από το όριο ζωής του, και να μήν κάνει τίποτε … ενώ πολλά θα μπορούσε να διορθώσει και να αλλάξει.

Οι συμπαντικές ενέργειες, είναι καλό να λαμβάνονται υπ’ όψιν και να μπαίνουν στους μεγάλους σχεδιασμούς, εκεί που γίνονται σχέδια με στόχους εκατονταετηρίδων και χιλιετηρίδων, όμως αυτό προϋποθέτει ότι υπάρχει ή θα υπάρξει από την στιγμή του σχεδιασμού και πέρα μιά ομάδα επιφορτισμένη με την ακριβή και ακέραια διαφύλαξη, παράδοση και λειτουργία όλων αυτών.

Κάτι τέτοιο είχε δοθεί στην απαρχή, αλλά και επικαιροποιηθεί αρκετές φορές στην συνέχεια, στην Πάλαι Ελληνική Φυλή … πράγμα που όμως δυστυχώς δεν διαφυλάχθηκε σωστά και αφέθηκε να αλωθεί και να χαθεί.

Φαίνεται όμως ότι η άλλη πλευρά, διετήρησε τουλάχιστον κάποια πράγματα, σχετικά με αυτά και βαδίζει με σύστημα … εξ ού και όσα έχει καταφέρει στις μέρες μας.

Δεν θα σχολιάσω εδώ βέβαια το τι και ποιούς τρόπους μετήλθε, επειδή δεν είναι αυτό το θέμα, καθώς φαίνεται να γνωρίζει και να χρησιμοποιεί κάποιες τέτοιες χρονικές πύλες.

Εννοείται λοιπόν ότι τέτοιες γνώσεις θα παραδοθούν, κάτω από απόλυτα αυστηρούς όρους και δεσμεύσεις, σε μια κλειστή ομάδα, εάν και εφ’ όσον θα επιλεγεί μια πορεία προς ανασύσταση της Έλλανος Φυλής … αλλέως καλά είναι εκεί που βρίσκονται ξεχασμένες.

 

δ. Παλιά Χρέη-Λάθη … Κάρμα / Πρόσβλεψη Άνωθεν

Όμως ρε Εργολάβε στην συνέχεια μου τα χάλασες.

Γράφεις στο vii (ε) :

(Πιστεύω -διότι δεν το έχω ακόμη πιστοποιήσει- απολύτως από λάθη

των τότε προγόνων μας, τα οποία καρμικώς τα πληρώνουμε ακόμη ως έθνος.)

Επίσης στο vii (γ) γράφεις:

Η ισχύς να περάσουμε το δικό μας, θα μας δοθεί μετά τα γεγονότα.

Αυτά τα δύο οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θεωρείς και αποδέχεσαι την ύπαρξη μιας Δυνάμεως που ελέγχει και καθορίζει το που, πότε, πως και ποιός στα πράγματα, και όχι απλά τιθέντες Νόμοι. Οπότε τούτο οδηγεί κατευθείαν στο καθίστε εκεί που είστε … και όταν αυτό το κάτι αποφασίσει τότε και θα γίνει … αλλιώς ματαιοπονούμε. Δικαίως λοιπόν θα σκεφθούν μερικοί-μερικοί ότι καλά κάνουν και ζεσταίνουν τους καναπέδες τους και δεν ξεκουνάνε … αφού είναι στραβά τα πράγματα επειδή έτσι αποφάσισε κάποιος «κερατάς» … ή γιατί έτσι είθισται … να πληρώνουμε αμαρτίες δεν ξέρω πόσων χιλιετιών πίσω … καθώς τώρα το αναθυμήθηκε ο «πούστης».

Επίσης δικαίως θα σκεφθεί ο καθένας ότι, αυτός ο «πούστης» (μπορεί και πολλοί) να θέλει να μας πηδήξει πρώτα για να μας δώσει στην συνέχεια αυτό που πρέπει.

Την δική μου άποψη για το «Κάρμα» την έχω κατά καιρούς εκθέσει ξεκάθαρα, οπότε απλά θα πώ ότι οτιδήποτε συμβαίνει δεν έχει απολύτως καμμία σχέση με κάτι τέτοιο, όπως το θέτεις … απλά πληρώνουμε την βλακεία και την «μαλακία» που μας δέρνει.

Άλλο λοιπόν το ένα και άλλο το έτερο.

Σε σχέση με το άλλο σκέλος, επίσης έχω τοποθετηθεί.

Έτσι δεν περιμένω «να μας δοθεί» (επειδή έτσι πρέπει) τίποτε και από κανέναν.

Όλα αυτά τα περί Θεού/ών που σκέπουν και βοηθούν την Ελλάδα και τους Έλληνες είναι απλά νοσηρές και φρούδες ελπίδες, πράγμα το οποίον έχει καταδειχτεί στο διάβα στων αιώνων, και επίσης είναι λογικά καταφανές καθόσον είμαστε σε ένα φαινόμενο βίαιο σύμπαν, όπου ο κυρίαρχος νόμος είναι αυτός της Ζούγκλας, η επιβολή του μεγαλύτερου και δυνατότερου, όπως έχω ξεκάθαρα νομίζω αναλύσει και αναφέρει, και ότι οι όποιες υπάρχουσες δυνάμεις, δρούν και λειτουργούν μόνο με εγωκεντρικά και ατομιστικά κριτήρια και όχι με αυτά του Σωστού και Δίκαιου.

Οπότε βλέπω τα παραπάνω ως ανασχετικούς παράγοντες, παράγοντες που ωθούν σε αδράνεια, λειτουργούντες, από ένα άλλο μετερίζι, συμπληρωματικά, σε εκείνα των προφητειών, που και συ σωστά καταχεριάζεις δεόντως.

 

ε. Μετενσάρκωση

Γράφεις στο α. :

Σας είπα, δεν ζούμε μονάχα μία φορά…

……………..

Καί γιά να προλάβω κάτι χαζούλικα αντεπιχειρήματα γιά τη μετενσάρκωση…

Η δική μου τοποθέτηση είναι ότι για τους εντός του ΚΛΟΥΒΙΟΥ δουλεύει μαγκανοπήγαδο … δηλαδή συνεχείς μετενσαρκώσεις.

Για τους εκτός κλουβιού … το πράγμα αλλάζει … αυτοί απλά σαρκώνονται και δεν μετ-εσαρκώνονται … έστω και αν έρχονται κατά τακτά διαστήματα … έχει μεγάλη διαφορά το πράγμα.

Ας πάμε τώρα σε μια διαπίστωση που εκ των πραγμάτων παραπέμπει σε πολλά ερωτήματα

 

========================

 

2. Ο ΣΤΟΧΟΣ

α. Ξέρουμε τι Θέλουμε ;;;

Είπες (έστω χάριν συζήτησης) ότι … θέλεις …ονειρεύεσαι … δεν ξέρω τι … να ήσουν … ή να γίνεις Αισυμνήτης.

Ξέχασες όμως … ή απέφυγες (σουπιά) … να πεις τι είδους και με ποιόν στόχο … για ποιά Ελλάδα … Αισυμνήτης.

Και για να το διευκρινίσω … Αισυμνήτης για Κράτος Ελλάς … ή Αισυμνήτης για Πολιτεία Ελλάς ;;

Διότι τούτα τα δύο μπορεί για πολλούς να έχουν ταυτόσημο νόημα … όμως δεν είναι καθόλου έτσι.

Ασχέτως του τι καταλαβαίνω εγώ ή ο οποιοσδήποτε άλλος … εσύ θα έπρεπε να κάνεις την διευκρίνιση και να ορίσεις τον στόχο-σκοπό, διότι εκ του ορισμού θα προκύψει και το ΔΕΟΝ ΓΕΝΕΣΘΑΙ.

Άλλα για Κράτος … άλλα για μια Πάλαι Ποτέ Πολιτεία … και άλλα για μιά νέου είδους προσομοιάζουσα πολιτειούλα.

Όπως είπαμε ο Αισυμνήτης (εκτός των άλλων) πρέπει να έχει ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΌΡΑΜΑ, για πράγματα που θα είναι εντός και γι’ άλλα που θα εξοβελιστούν. Για να το κάνω πιό σαφές, θα έλεγα ότι για το Κράτος σε πολλά μπορεί να ισχύσουν ακόμη και γενναίες «Εκπτώσεις», για μιά Πάλαι Ποτέ Πολιτεία όμως ΟΥΔΕΜΙΑ, καθόσον εκεί τα πράγματα είναι απόλυτα, στην δε Προσομοιάζουσα, μπορεί να είναι ολίγον τι από έτσι και γιουβέτσι, ή ολίγον τι έγκυος, μικρές δηλαδή παραχωρήσεις.

Οπότε … πρίν να το κάνεις αυτό … παραμένεις απλά … στα υπ’ όψιν και υπό αίρεσιν …. χά … χά …. χά …

Είπαμε … γουρούνι στο σακί … ΔΕΝ …

Πάμε τώρα στην συνέχεια και νομίζω πολλά θα μπουν στην θέσιν τους.

 

β. Που είμαστε ;;;

Γράφεις στο vii (ε) :

Το έθνος δεν μένει στατικό. Εξελίσσεται. Καλώς ή κακώς,

μας αρέσει ή μας ξυνίζει, η σημερινή μορφή του είναι αυτή που είναι.

Αλλά είναι ο παρών κρίκος της προαιώνιας αλυσίδας της φυλής μας.

……………….

Επομένως, με τους σημερινούς Έλληνες καί μόνο μ’ αυτούς θα πορευτούμε.

Συμπερασματικώς, πρέπει να πάρουμε τις αρετές των προγόνων μας,

χωρίς όμως τα ελαττώματά τους. Καί το όνειρο θα γίνει πραγματικότητα!

Δυστυχώς είμαι στην δυσάρεστη θέση … εν πολλοίς, αλλά με μερικές όμως επιφυλάξεις … να συμφωνήσω μαζί σου.

Αντιγράφω εδώ κάτι που είχα πεί στον Μπουγά πρίν μερικές μέρες, στις 28 του μηνός, στο μέρος 1-ΕΝΑ.

«…. το ΙΔΑΝΙΚΟ για πολλούς λόγους … μας … τελείωσε.

Μερικές μέρες πιο πρίν είχα ‘πεί ότι δυστυχώς πρέπει πλέον να δουλέψουμε με το υπάρχον μόρφωμα και μόνο με αυτό, διότι ακόμη και αν το ήθελαν και είχαν την διάθεση εκείνοι οι παλιοί γενάρχες και ιδρυτές της Ελληνικής φυλής, τώρα τα πράγματα όπως είναι δεν το επιτρέπουν (δεν θα το εξηγήσω όμως το γιατί) και κατά δεύτερον δεν νομίζω ότι κανείς τους έχει την διάθεση να φάει πάλι το ίδιο αγγούρι για να στήσει ξανά την όλη ιστορία (που δυστυχώς αν αποτολμηθεί αυτήν την φορά θα είναι πολλαπλασίως μεγαλύτερο και επιπλέον με πολύ αμφίβολα αποτελέσματα).

Δυστυχώς … η πάλαι ποτέ Ελληνική φυλή δεν ξαναστήνεται … μας αρέσει δεν μας αρέσει … πάρτε το χαμπάρι, και τούτο διότι το γενετικό υλικό έχει αλλοιωθεί υπέρμετρα … και ας βγαίνουν οι κάθε είδους ηλίθιοι να μπαρουφολογούν και να λένε ότι τους κατέβει.

Οι επιμειξίες και η αλλοίωση είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό που δεν υπάρχει περίπτωση πλέον αυτό να αλλάξει και να διορθωθεί.

Οπότε αυτό που μένει είναι τουλάχιστον να περιοριστεί μέχρις εδώ.

Το δεύτερο είναι ΑΝ ΚΑΙ ΕΦ’ ΌΣΟΝ βοηθηθεί να αναλάβει ένας «φωτισμένος» ηγέτης να στήσει πάλι τα πράγματα σύμφωνα με τις πάλαι ποτέ επιταγές που είχαν ορισθεί τότε παλαιά.

Τότε μέσα από μια αργή και επίπονη διαδικασία θα μπορέσει να ξαναζωντανέψει το ΨΥΧΙΚΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ της φυλής … και από εκεί και πέρα θα είναι σχετικά εύκολο να προχωρήσει το πράγμα … αν βεβαίως κρατηθούν απαρέγκλιτα ανόθευτες οι εντολές.

Μετά από τρείς με τέσσερες γενιές θα μπορούμε να μιλάμε και πάλι για ένα νέο είδος (κατώτερο βεβαίως του παλαιού) Έλληνες και Ελληνική φυλή …. »
Και ας τα πάρουμε με κάποια σειρά.

Στο v (ε) συμπληρώνεις :

Υπόψη, πέντε φορές θυμάμαι εγώ (πάντα μιλάμε γιά «ειρηνικές» εισβολές, όχι πολεμικές)

– αλλά ένεκα τα ποτά, τα ξενύχτια, οι γυναίκες (…λέμε τώρα! λόλ!!!),

συν το Αλτσχάϊμερ, δε δουλεύει ο εγκέφαλος σε ρύθμιση οβερκλόκινγκ,

καί μπορεί να υπάρχουν κι άλλες. (Που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή.)

• Πρώτη εισβολή, οι Γεφυραίοι.

• Δεύτερη εισβολή, οι Βούλγαροι.

• Τρίτη εισβολή, οι γύφτοι.

• Τέταρτη εισβολή, οι Αλβανοί το 1990.

• Πέμπτη καί τελευταία εισβολή «αναξιοπαθούντων», τα λαθρομούσλιμζ.

Ασχέτως αν είναι μόνο αυτές οι 5-πέντε (ειρηνικές όπως λες) ή είναι περισσότερες, αν προσθέσουμε όμως και τις πολεμικές καταλήγουμε σε έναν μεγάλο αριθμό εισβολών και πολλά κατσικώματα.

Όπως καταλαβαίνει ο καθένας, όλες αυτές είχαν επακόλουθα και κατάλοιπα … τουτέστιν Γενετική Αλλοίωση, πράγμα καταφανές άλλωστε από τις φάτσες που βλέπουμε γύρω μας … και δεν αναφέρομαι βεβαίως σε νεοεισελθόντες, όθεν και καταλήγουμε σ’ αυτό που είπα παραπάνω, και το οποίο ξαναγράφω μερικές σειρές πιό κάτω..

Οπότε αγαπητέ Εργολάβε αυτό που γράφεις :

«Το έθνος δεν μένει στατικό. Εξελίσσεται.

Είναι μέγα λάθος … καθόσον δεν είναι θέμα εξέλιξης …. αλλά υποβάθμισης και αλλοίωσης.

Διότι, αγαπητέ Εργολάβε, εγώ ξέρω ότι όταν έχεις μία καλή Ράτσα την διατηρείς με νύχια και με δόντια αμόλυντη, και δεν την μπασταρδεύεις, διότι τότε όλα πάνε προς τα κάτω και πλέον παράγεις μέχρι κόπρους … και σε τίποτα στην προκειμένη δεν συμβάλει το «νέο αίμα» όπως διατείνονται κάποιοι … το οποίο ισχύει μόνο όταν έχεις κάτι υποβαθμισμένο και θέλεις να το ανεβάσεις … αλλά ποτέ όταν έχεις κάτι καλό και άξιο … πράγμα το οποίο θα ισοδυναμούσε με υπέρτατη βλακεία.

Μιά καλή Ράτσα μπορείς να την τονώσεις μόνο με εξαιρετικά επιλεκτική και σε πολύ μικρό βαθμό παρέμβαση, και όχι άκριτα, ως έτυχε ή σε πληθώρα.

Ας σταματήσω εδώ … γιατί θα στενοχωρήσω πολλούς αν το προχωρήσω.

Δυστυχώς … η πάλαι ποτέ Ελληνική φυλή δεν ξαναστήνεται … μας αρέσει δεν μας αρέσει … πάρτε το χαμπάρι, και τούτο διότι το γενετικό υλικό έχει αλλοιωθεί υπέρμετρα … και ας βγαίνουν οι κάθε είδους ηλίθιοι να μπαρουφολογούν και να λένε ότι τους κατέβει.

Οι επιμειξίες και η αλλοίωση είναι σε τόσο μεγάλο βαθμό που δεν υπάρχει περίπτωση πλέον αυτό να αλλάξει και να διορθωθεί.

Ο Λόγος λοιπόν που μάλλον, δεν μπορούμε να πάμε στην Πάλαι Ποτέ Εκείνη Κατάσταση, είναι η Αλλοίωση της Ελληνικής Φυλής.

Βέβαια με ένα σε βάθος ξεκαθάρισμα … ίσως αυτό θα μπορούσε … σε κάποιο χρονικό διάστημα να γίνει. Όμως αυτό σημαίνει πράγματα που ίσως είναι εκτός τόπου και χρόνου, καθώς επίσης και οι υπάρχουσες συνθήκες και καταστάσεις δεν συνάδουν γιά κάτι τέτοιο, οπότε θα λέγαμε ότι μάλλον είναι τελειωμένη περίπτωση … ΕΚΤΟΣ και ΑΝ … μέσα από πλάγιους και περίτεχνους χειρισμούς και με σωστό σχέδιο μπορέσουμε να φτάσουμε εκεί.

Κάτι τέτοιο βεβαίως, είναι θέμα σχετιζόμενο απόλυτα με την ΑΠΟΦΑΣΗ στο ΠΟΥ θέλουμε να ΠΑΜΕ, την Ανεύρεση του Καταλλήλου Αισυμνήτου, καθώς και με τον Σχεδιασμό και την Ύπαρξη τέτοιων Σχεδίων και Τρόπων που θα κρατηθούν αναλλοίωτοι σε ικανό βάθος χρόνου.

 

γ. Με τι θα πορευτούμε;

Καθώς εξυπακούεται ότι, δεν μπορούμε από το πουθενά να εμφανίσουμε Έλληνες, τέτοιους όπως γουστάρουμε … μας αρέσει δεν μας αρέσει … με ότι σκατά και αν είναι αυτό που έχουμε … με αυτό πρέπει να εργαστούμε και να προχωρήσουμε.

Και όπως σωστά αναφέρεις στο vii (ε) :

…Επομένως, με τους σημερινούς Έλληνες καί μόνο μ’ αυτούς θα πορευτούμε.

Εντάξει … ας ρίξουμε όμως και μια ματιά να δούμε τι είναι αυτό που έχουμε.

Γράφεις στο vii (δ) :

• Ένα γεμάτο 40% του πληθυσμού (χωρίς τα λαθρομούσλιμζ) είναι ξεκάθαρα εχθρικό καί δεν θ’ αλλάξει. (Αυτό μου λένε στατιστικές φίλων από φατσομπούκια καί γκούγκλ πλάς καί τέτοια.)

• Ένα 25% ζή στην καρακοσμάρα του.

• Κι ένα άλλο 25% βλέπει καθαρά πώς έχουν τα πράγματα, θέλει να μιλήσει, ή να κάνει κάτι, αλλά δεν τολμάει. (Θέλει ισχυρή παρακίνηση, γιά να κινηθεί.)

• Το υπόλοιπο 10% έχει ήδη ξυπνήσει καί είναι έτοιμο.

Πολύ αισιόδοξο σε βλέπω.

Καλά, ειλικρινά πιστεύεις ότι ισχύει πράγματι κάτι τέτοιο ;;

Προσωπικά … έχω αποκομίσει άλλη εντύπωση.

Προχωρώντας σε μιά εκτίμηση θα έλεγα ότι :

• 5% είναι πεμπτοφαλαγγίτες
• 5% χειραγωγούμενοι προδότες (υψηλόβαθμοι στοών, οργανώσεων κλπ)
• 20% είναι καμμένα μυαλά (όρα Κουκούδια και διαφορο-τσολιαδάκια … και οι δυό με πλύση εγκεφάλου)
• 5% κολλημένοι … μιλάμε για την αγκύλωση (επίσης με πλύση εγκεφάλου αλλά από θρησκείες, στοές κλπ.κλπ.)
• 30% κοπρόσκυλα που γλείφουν όποιον τους δίνει ή τους υπόσχεται κόκκαλο (δημοσιοκοπρίτες παντός είδους και όλων των κλάδων, συνδικαληστάδες κλπ)
• 15% στον κόσμο τους (τα νέα φρόκαλα)
• 10% καλά ανθρωπάκια … αλλά ανθρωπάκια
• 5% μουδιασμένοι, σαστισμένοι και χαμένοι
• 3% μισοξύπνιοι … χασμουριούνται
• 1.5% Ξύπνιοι στο τσάκ
• 0.5% Ξυπνητοί

Λέω για τα εδώ … μην το πάει κάποιος παραπέρα … διότι δεν !!!

Επίσης έγραψα πιό πρίν ότι :

Στους διακόσιους που γράφουν (άρθρα ή σχόλια)

• ένας είναι αυτός που πραγματικά ξέρει και ενδιαφέρεται να πάνε μπροστά τα πράγματα
• 5-6 που έχουν καλές προθέσεις και προσπαθούν να μάθουν και να καταλάβουν
• μια 10ριά παλάντζες
• καμμιά 20ριά που σκοπό έχουν να πλασάρουν ψέμα
• καμμιά 50αριά κολλημένοι δώθε ή κείθε
• και οι υπόλοιποι (?12-15αριά) μίσθαρνα ή κατευθυνόμενα τρόλλια.

Βασικά θεωρώ ότι τα πράγματα είναι πάρα μα πάρα πολύ δύσκολα.

Νομίζω ότι μόνο εάν βρεθεί κάτι, κάποιος τρόπος να τους τραντάξει , ένα γερό σόκ, ίσως να υπάρξει η μεταστροφή το ξεκούνημα … αλλιώς κλάφτα Χαράλαμπε … βλέπω να πηγαίνουμε σούμπιτοι.

Εύχομαι και θα ήθελα να κάνω λάθος … όμως η καθημερινή επαφή άλλα λέει.

Από την άλλη βέβαια να προσθέσω και το άλλο … μέσα σ’ αυτό το διάστημα των 8-οχτώ χρόνων (2009-2016) πάνω από 600.000 κατηρτισμένοι νέοι άνθρωποι έφυγαν στο εξωτερικό, όπου ακόμη και στην καλύτερη περίπτωση οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν καθώς θα έχουν φτιάξει τις ζωές τους εκεί στα ξένα.

Σε μιά χώρα με υψηλή υπογεννητικότητα και ταυτόχρονα με εκροή νέων κατηρτισμένων ανθρώπων, και με τον εν λόγω κατιμά που έχουμε και με τον οποίον πρέπει να παλέψουμε και να δουλέψουμε … τι λες, βλέπεις να κάνουμε τελικά χωριό ;;

 

(επόμενο)

ΑΙΣΥΜΝΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΑΙΣΥΜΝΗΤΕΣ

Αισυμνητεία και Αισυμνήτες

Γράφει ο Παλαιός

Τελευταία είδα ένα δυό άρθρα πάνω στο εν λόγω θέμα. Λόγω του ότι όμως αντιμετωπιζόταν λειψά είπα να προσθέσω δυο γραμμές διασαφηνίζοντάς το.

Ας δούμε μερικές αναφορές από την Κλασσική Γραμματεία :

Η παλαιότερη σωθείσα αναφορά είναι από τον Όμηρο, Οδύσσεια Θ’ 256-259

» ὣς ἔφατ’ Ἀλκίνοος θεοείκελος, ὦρτο δὲ κῆρυξ οἴσων φόρμιγγα γλαφυρὴν δόμου ἐκ βασιλῆος.
αἰσυμνῆται δὲ κριτοὶ ἐννέα πάντες ἀνέσταν, δήμιοι, οἳ κατ’ ἀγῶνα ἐῢ πρήσσεσκον ἕκαστα, λείηναν δὲ χορόν, καλὸν δ’ εὔρυναν ἀγῶνα.«

Διογένης Λαέρτιος, Βίοι Φιλοσόφων Β’ Αναξιμένης προς Πυθαγόρη  5

«Εὐβουλότατος ἦς ἡμέων, μεταναστὰς ἐκ Σάμου ἐς Κρότωνα, ἐνθάδε εἰρηνέεις. οἱ δὲ Αἰακέος παῖδες ἄλαστα κακὰ ἔρδουσι καὶ Μιλησίους οὐκ ἐπιλείπουσι αἰσυμνῆται.»

Αριστοτέλης, Πολιτικά Γ’ 1285a, 33-44

» ἕτερον δ’ ὅπερ ἦν ἐν τοῖς ἀρχαίοις Ἕλλησιν, οὓς καλοῦσιν αἰσυμνήτας. ἔστι δὲ τοῦθ’ ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν αἱρετὴ τυραννίς, διαφέρουσα δὲ τῆς βαρβαρικῆς οὐ τῷ μὴ κατὰ νόμον ἀλλὰ τῷ μὴ πάτριος εἶναι μόνον. ἦρχον δ’ οἱ μὲν διὰ βίου τὴν ἀρχὴν ταύτην, οἱ δὲ μέχρι τινῶν ὡρισμένων χρόνων ἢ πράξεων, οἷον εἵλοντό ποτε Μυτιληναῖοι Πιττακὸν πρὸς τοὺς φυγάδας ὧν προειστήκεσαν Ἀντιμενίδης καὶ Ἀλκαῖος ὁ ποιητής. δηλοῖ δ’ Ἀλκαῖος ὅτι τύραννον εἵλοντο τὸν Πιττακὸν ἔν τινι τῶν σκολιῶν μελῶν· ἐπιτιμᾷ γὰρ ὅτι τὸν κακοπάτριδα Πίττακον πόλιος τᾶς ἀχόλω καὶ βαρυδαίμονος ἐστάσαντο τύραννον μέγ’ ἐπαινέοντες ἀόλλεες.«

Διονύσιος Αλικαρνασεύς, Ρωμαϊκή Αρχαιολογία Ε’ 73

«ἔστι γὰρ αἱρετὴ τυραννὶς ἡ δικτατορία. δοκοῦσι δέ μοι καὶ τοῦτο παρ᾽ Ἑλλήνων οἱ Ῥωμαῖοι τὸ πολίτευμα λαβεῖν. οἱ γὰρ Αἰσυμνῆται καλούμενοι παρ᾽ Ἕλλησι τὸ ἀρχαῖον, ὡς ἐν τοῖς περὶ βασιλείας ἱστορεῖ Θεόφραστος, αἱρετοί τινες ἦσαν τύραννοι· ᾑροῦντο δ᾽ αὐτοὺς αἱ πόλεις οὔτ᾽ εἰς ὁριστὸν χρόνον οὔτε συνεχῶς, ἀλλὰ πρὸς τοὺς καιρούς, ὁπότε δόξειε συμφέρειν, καὶ εἰς ὁποσονοῦν χρόνον· ὥσπερ καὶ Μιτυληναῖοί ποθ᾽ εἵλοντο Πιττακὸν πρὸς τοὺς φυγάδας τοὺς περὶ Ἀλκαῖον τὸν ποιητήν.«

Αλλά και πολλοί άλλοι.

Αισυμνήτης είναι ο αιρετός άρχων, στον οποίο εδίδοντο αρμοδιότητες μερικές ή απόλυτες, για ορισμένο χρόνο ή ακόμη και διά βίου, με δικαίωμα διοικήσεως, οργάνωσης, νομοθεσίας, κρίσεως, διοργάνωσης, τελέσεως κλπ. αρμοδιοτήτων.

Ο Αισυμνήτης διαφέρει από τον Τύραννο στο ότι αυτός δεν υφαρπάζει την Εξουσία διά της βίας αλλά του παραχωρείται από τους Πολίτες.

Ως Αισυμνητεία ορίζεται το Πολίτευμα της Αιρετής Βασιλείας ή Τυραννίας, το οποίο φαίνεται να υπάρχει στον Ελληνικό χώρο από αρχαιοτάτων χρόνων. Πράγμα το οποίο αργότερα πήραν οι Ρωμαίοι και το εφάρμοσαν με κάποια παραλλαγή (όπου έδιναν το δικαίωμα κυβερνητικής εξουσίας αλλά όχι νομοθετικής).

Η Αισυμνητεία στην Ελλάδα ήταν προσωπική και όχι κληρονομική.

Κατά την Ομηρική παράθεση, ως Αισυμνήτες ορίζονταν κάποιοι αριστοκρατικής καταγωγής και τους εδίδοντο δικαστικές αρμοδιότητες. Ήσαν δηλαδή αιρετοί αξιωματούχοι, συνήθως με αποστολή την διοργάνωση , τέλεση και κρίση τελετών και αγώνων.

Αργότερα περίπου εκεί στον 8ο αιώνα στους αισυμνήτες εδίδοντο ευρύτατες πολιτικές εξουσίες με σκοπό την διόρθωση, επανόρθωση και εκλογίκευση των πραγμάτων.

Τούτο συνέβαινε όταν η Πόλη-Κράτος βρισκόταν εν μέσω κινδύνου, εσωτερικού ή εξωτερικού. Προβλήματα από πολιτικές διενέξεις, κοινωνικές διαμάχες και συγκρούσεις, αστάθεια, αναρχία, ηθικά και οικονομικά αδιέξοδα, τα οποία είχαν αποτέλεσμα μεγάλα και ανυπέρβλητα προβλήματα.

Τότε μπροστά στον κίνδυνο καταστροφής όλοι έκαναν την ανάγκη φιλότιμο, και πρότειναν στον ικανότερο, άξιο και πιο άριστο όλων των Πολιτών (κάποιες φορές και σε έναν μη πολίτη αλλά γνωστόν για την ικανότητα, τιμιότητα και ευθυκρισία του) την ΑΡΧΗ της Πόλεως. Συνήθως του παραχωρούσαν όλες τις Εξουσίες (θεσμικές, πολιτικές, νομοθετικές, δικαστικές και οικονομικές) και τον έκαναν απόλυτο άρχοντα, με σκοπό να επαναφέρει την πόλη στην ομαλότητα και την πρόοδο, απαλλάσσοντάς την από κάθε πρόβλημα.

Ο Αισυμνήτης έπρεπε να διαθέτει πολλαπλές ικανότητες και να διακρίνεται για την τιμιότητα και το ακέραιο του χαρακτήρος του και επίσης ταυτόχρονα να έχει και να χαίρει αποδοχής και καταξίωσης

Η Αισυμνητεία διαρκούσε μέχρι να επιλυθεί το πρόβλημα και να αποκατασταθεί η ομαλότητα, μια προσωρινή κατάσταση περιορισμένου δηλαδή χρόνου, σπανίως δε ήταν διά βίου.

Οι Αισυμνήτες με την αποκατάσταση παρέδιδαν την εξουσία σε εκλεγμένη αρχή, δίδοντας λόγω για τα πεπραγμένα τους.

Πολλές φορές τα μέτρα που ελάμβαναν ήταν ιδιαιτέρως σκληρά, δίκαια και αναπόφευκτα, πάντα όμως προς την σωστή κατεύθυνση, και βεβαίως καθοριστικά για το μέλλον, την ευημερία, την πρόοδο και την επιβίωση της Πόλεως, άσχετα το πόσο μπορεί να δυσανασχετούσαν κάποιοι.

Κάποιες Πόλεις είχαν τον θεσμό-αξίωμα σε συνεχή λειτουργία για συγκεκριμένα όμως θέματα.

Στην Κύμη την επιμέλεια των Εθίμων, στην Τεώ δικαστικές αρμοδιότητες, στα Μέγαρα, την Νάξο, την Μίλητο τον στεφανηφόρο άρχοντα κλπ. κλπ. 

Γνωστές είναι οι ακόλουθες περιπτώσεις :

α).   Πιττακός ο Μυτιληναίος (650-570) όπου ορίσθηκε Αισυμνήτης της Λέσβου για 10-δέκα χρόνια (590-580)

β).  Σόλων ο Αθηναίος, (639-559) γνωστός για το μέτρο της Σεισάχθειας και την απελευθέρωση των πολιτών καθώς και την απαγόρευση της σωματικής υποθηκεύσεως, όταν το 594 κλήθηκε να αποκαταστήσει τα πράγματα στην Αθήνα

γ).   Βίας ο Πριηνεύς, (6ος αιώνας)

δ).   Περίανδρος ο Κορίνθιος (668-584) αλλά αυτός κατσικώθηκε για 40 τόσα χρόνια.

ε).   Και πολλοί άλλοι όπως ο Ξενοφών των Μυρίων, ο Διονύσιος των Συρακουσών, ο Τυννώνδας στην Εύβοια, ο Επιγένης στην Μίλητο, ο Χαιρήμων στην Απολλωνία, ο Φοιβίας στην Σάμο, ο Ζάλευκος στους Λοκρούς, ο Χαρώνδας στην Κατάνη, αλλά ακόμα και ο Γεώργιος Παπλωματάς ο και Λυκούργος Λογοθέτης ονομασθείς στην Σάμο το 1821 κλπ. κλπ.

Αυτό που διαφοροποιεί και διαχωρίζει την Αισυμνητεία από τα Ολοκληρωτικά και Απολυταρχικά Τυραννικά καθεστώτα, είναι ότι, ο Αισυμνήτης αναλαμβάνει την Εξουσία με την σύμφωνη γνώμη των πολιτών, για το καλό και την σωτηρία της Πόλεως-Κράτους, και ποτέ για προσωπικούς λόγους και συμφέροντα.

Και τώρα το κερασάκι, ο λόγος που μπήκα στον κόπο για να γράψω αυτό το άρθρο.

Ο θεσμός της Αισυμνητείας είναι όχι μόνο υπάρχουσα από αρχαιοτάτων χρόνων αλλά διαχρονική επιταγή της Ελληνικής Φυλής και του Έθνους, ηλικίας εκατοντάδων εκατομμυρίων ετών.

Βασικά θεσπίστηκε από τις απαρχές της Δημιουργίας της Ελληνικής Φυλής, από τους πρώτους Εκείνους «απεσταλμένους».

Το πραγματικό Αρχαίο Ελληνικό Πολίτευμα αν και ήταν πολυδιάστατο και Αξιοκρατικό, είχε πάντα βασικό του στοιχείο την επιταγή της Αισυμνητείας.

Μαζί με όλες τις άλλες επιταγές υπήρχε και η επιταγή της Αισυμνητείας, του θεσμού εκείνου που σκοπό είχε, κατά Τακτά διαστήματα, να Ελέγχει και να Επαναφέρει τα πράγματα στον δρόμο που είχε οριστεί.

Πέραν των όσων παραπάνω εγράφησαν περί αυτής, και των στοιχείων που έπρεπε να έχει ο Αισυμνήτης, η Αρχαία Επιταγή περιελάμβανε επίσης την απαίτηση ο Αισυμνήτης εκτός των άλλων, να έχει ΟΡΑΜΑ και να Ενθυμείται (τουλάχιστον τα βασικά, αν και παλαιά αυτό ήταν και γινόταν βάσει εκπαίδευσης, κοινό κτήμα), άλλωστε πως θα ήταν δυνατόν να επαναφέρει την Φυλή στα ορισθέντα, τον σκοπό και το καθήκον εάν εστερείτο αυτών ;;

Όπως είπαμε είχε ορισθεί, Κατά Τακτά Χρονικά Διαστήματα, τα πράγματα να ελέγχονται και οι όποιες στρεβλώσεις να αποκαθίστανται, έτσι ορίζετο αυτός που διέθετε τα αναγκαία και του εδίδοντο απόλυτες εξουσίες να διορθώσει και να επαναφέρει τα πράγματα καθώς και να τα επικαιροποιήσει αν ήταν αναγκαίο.

Αφού όλα διορθώνονταν, ο Αισυμνήτης λογοδοτούσε και παρέδιδε την εξουσία στους ορισθέντες θεσμούς και αποχωρούσε. Βέβαια πάντα η Φυλή, λόγω ανάγκης και όχι τιμής ένεκεν, δεν επέτρεπε στον Αισυμνήτη να αποχωρήσει, εγκαθιστώντας τον στην ανώτερη εξουσία διά Βίου ή τέλος πάντων του ανέθεταν κάποιο άλλο πόστο.

Οι «Απεσταλμένοι» οι έξωθεν ερχόμενοι, όταν έφταναν στο σημείο Εν-θύμησης, αιτούσαν από την Φυλή και αναλάμβαναν ως Αισυμνήτες. Κάποιες φορές, που η Φυλή είχε ξεφύγει, και αυτοί είχαν εκδηλώσει και αναπτύξει δυνάμεις, το έκαναν διά της Βίας, επαναφέροντας την Φυλή πάραυτα στα ΟΡΙΣΘΕΝΤΑ.

Η Ανάγκη Σήμερα

Η Ελλάδα σήμερα βιώνει μια κατάσταση πλήρους σήψεως και απωλείας σκοπού, όθεν και είναι απολύτως αναγκαίο να ψάξουμε και να βρούμε τον Ικανό, Έντιμο και Ακέραιο εκείνον Έλληνα, όχι τον οποιονδήποτε ικανό, άξιο και έντιμο αλλά τον έχοντα ΌΡΑΜΑ, να του παραχωρήσουμε απόλυτη εξουσία, και να του Ζητήσουμε να Σώσει την Ελλάδα.

Δύσκολο εγχείρημα διότι δεν είμαστε μια μικρή Πόλη-Κράτος αλλά 10- δέκα τόσα μύρια κόσμος.

Βέβαια σε κάποιες παλαιές εποχές αρκετές φορές είμαστε πολλαπλάσιοι αυτού, αλλά οι συνθήκες ήταν άλλες και διαφορετικές, αλλά ούτε και είχαμε ποτέ βυθιστεί σε τέτοιο βόθρο όπως σήμερα.

Βέβαια στην σύγχρονη εποχή και όπως είναι τα πράγματα, δεν νομίζω ότι ένας μόνο μπορεί να επιτελέσει όλο αυτό το έργο, αλλά ότι θα χρειαστεί και άλλους να συνδράμουν, να επιλέξει υπο-αισυμνήτες στους οποίους θα αναθέσει τα επιμέρους, κάτω πάντα από τον δικό του έλεγχο και κατεύθυνση.

Τελειώνοντας αφού αποκαταστήσει τα πράγματα, να ορίσει το αναγκαίο Πολύπλευρο Πολίτευμα, να θέσει ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΝΟΜΟΥΣ και να δώσει κατευθύνσεις και ΌΡΑΜΑ.

Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε και να έχουμε ΜΕΛΛΟΝ.