Αλήθεια, τί γιορτάζουν σήμερα, καί σαν σήμερα κάθε χρόνο, οι «επίσημοι»;

Ο κουκλοχαιρετάκιας, ή η Κατίνα ας πούμε; Τί γιορτάζουν;

Τις υποχωρητικές συμφωνίες πού ‘χουν στα σκαριά να υπογράψουν με την τουρκίτσα (καί γιά χάρη της τουρκίτσας), γιά παντοειδή υποχώρηση της Ελληνικής Επικρατείας; αυτές γιορτάζουν; Ή, μήπως, γιορτάζουν το μπάτε στην Ελλάδα σκύλοι κι αλέστε (καί κατόπιν επισήμου κρατικής προσκλήσεως, παρακαλώ!) παντοδαπών φανατικών μεμέτηδων;

Γι’ αυτά όλα θα πάνε να θρονιαστούν στην παρέλαση καί θα εκστομίσουν «επετειακές» μαλακίες στα προτεταμένα μαρκούτσια των αρδ; (…«Καί λόγοι επισήμων στο κενό…» – απόλυτα σωστός ο ποιητής!)

Έ; γι’ αυτά;

Κι ο Δυσώνυμος, κι άλλοι σαν αυτόν (όπως ο δεσπότης της …βόρειας βάσης των ηπαπάρα) τί γιορτάζουν, που τους τρέχουν τα σάλια γι’ ανοιχτά σύνορα, λάθρο, καί φαναριωτισμό; Δεν κρατιούνται τα άτομα – καί το δείχνουν.

Άντε καί στον αγύριστο όλοι τους, μέρα πού ‘ναι. Άντε ψόφο!!!

. . . . . . . . . . .

Καλημέρα καί Χρόνια Πολλά σ’ όλες τις Ελληνίδες κι όλους τους Έλληνες!

Στα παραπάνω αναφερθέντα ερπετά των «ανοιχτών αντιλήψεων», καθώς καί στους ανοιχτοσυνοράκηδες (καί τους άλλους, των «ανοιχτών κώλων»), ανοιχτοί να είναι οι τάφοι τους.

. . . . . . . . . . .

Υγ: Δεν ξέρω αν σημαίνει κάτι (υποψιάζομαι, όμως, πως ναί), αλλά μέσωι του Διαδικτύου γνωριστήκαμε κι ήρθαμε σ’ επαφή άτομα πατριωτικής συνείδησης, που στους προγόνους μας υπάρχουν επαναστάτες κι αντιστασιακοί! Το γνωρίζουμε αυτό, τουλάχιστον όσοι καθήσαμε κάποτε καί σκαλίσαμε τις οικογενειακές μας προελεύσεις κι ιστορίες.

Αρκετοί έχουμε γνωστούς μαχητές προγόνους, αλλά στοιχηματίζω ότι οι επαναστάσεις κι οι αντιστάσεις του Έθνους μας δεν έγιναν με καμιά δεκαριά άτομα εκάστη! 🙂 Να δείς, επομένως, που κι άλλοι αναγνώστες είχαν προγόνους που συνέβαλαν στην Εθνική Υπόθεση!… έστω καί «ανώνυμους». (Ανώνυμους-ξεανώνυμους, όμως άκρως απαραίτητους!)

Της Φωτεινής, του Παλιούρα, του Κώστα-Ταύρου, αναφέρθηκαν οι δικοί τους – οι «επώνυμοι». (Ελπίζω να διαβάζετε καί κανα μπλόγκι παραπέρα, του φιλικού κύκλου τούτου εδώ! 🙂 ) Σειρά μου:

  • Πρόγονος σε ευθεία πατρική γραμμή, έδρασε ως ξεσηκωτής κι οπλαρχηγός στα Ορλωφικά. Μετά, όμως, όταν πήραμε τ’ @@ των Ορλώφ, έμεινε μόνος του κι είχε τραγικό τέλος. (Καί δυστυχώς, από «δικούς μας».)
  • Η (σε νεαρή ηλικία) μητέρα μου στο ΕΑΜ (γραμματέας στο χωριό της).
  • Κι ένας αδερφός του πατέρα μου στον ΕΔΕΣ.

Τα δύο τελευταία άτομα, αμφότερα όχι των πολιτικών παθών· προσπάθησαν να κάνουν κι άλλους να μην πέσουν σε τέτοιες παγίδες.

Καλά πάω από πατριώτες προγόνους, δηλαδή! Ωστόσο, γνωρίζω άριστα κάτι:

Όποιος επαναπαύεται στις δάφνες του, τις φοράει σε λάθος μέρος.

. . . . . . . . . . .

Καί πάλι, Χρόνια Πολλά Ελλάδα μας!