Καί μιά κι ο λόγος γιά Μυθολογία…

ολύ σωστά το πιάσαν το προηγούμενο θέμα δύο κυρίες των σχολίων (τρέμετε άντρες! lol!!!) : ότι φλέγεται ο ιστός της Αράχνης καί το κτίριο-έδρα της Αράχνης, κι ότι ξεκίνησε σκεπτομορφή…

…με συνέπειες μή κατονομαζόμενες.

 

α. Ελληνική Μυθολογία

Έ, λοιπόν, αν θέλουμε να δούμε χαΐρι καί προκοπή, πρέπει να ξέρουμε τη Μυθολογία μας ΑΠΕΞΩ. Διότι αποτελεί έτοιμο λυσάρι, που μας δίνει έτοιμες τις λύσεις – παρεκτός αν κάποιος είναι ντίπ ηλίθιος, οπότε δεν θα τις δεί.

• Καί τον σκοπό των γεγονότων θα καταλάβουμε, αδιάφορο αν αυτά είναι παρελθοντικά, παρόντα, ή μέλλοντα. (Διότι η Μυθολογία σε μεγάλο βαθμό είναι συλλογή από αρχέγονα patterns… δηλαδή καταγραφή της συμπεριφοράς του Μάτριξ.)
• Καί τον τρόπο, με τον οποίον θα εξελιχθούν αυτά.
• Καί το τελικό αποτέλεσμα.

Αφού μας ανοίγει τα μάτια η Μυθολογία μας, τί τις θέλουμε τις απορίες γιά το γιατί πρέπει να τη διαβάζουμε; (Εκτός απ’ τους ηλίθιους, ξαναλέω.)

Λοιπόν…

 

β. Ο γρίφος

…Ερχόταν καί ξαναρχόταν στο μυαλό μου, το ότι αυτό το ονοματεπώνυμο, ρέ παιδί μου, αποτελεί «ελληνοποίηση» ξένου.  (Χωρίς, όμως, να μπορώ να τ’ αποδείξω. Ενστικτωδώς το πάλευα.)

[…Αλλά είχα ήδη εντοπίσει άλλες τέτοιες περιπτώσεις. Πχ πάτε στη μετάφραση του Γκούγκλη καί βάλτε γλώσσα «Γερμανικά», καί προς μετάφραση τη λεξούλα «Altwein». Έ, ναί, σαφώς καί δεν αποτελούσε Ελληνικό επίθετο το …Ελληνικό «Altwein»!… όσο Έλληνας είναι ο Μανικετόκουμπος, άλλο τόσο ήταν κι αυτό – κι ο κάτοχός του. Άρα αυτό που έπρεπε να κάνω, ήταν απλά λίγη «αντίστροφη Μηχανική», γιά να βρώ πράγματα!  🙂  ]

«Ελληνοποίηση», που έγινε κυρίως (αλλά όχι μόνον) σε κάτι εποχές «πονηρές», τότε που κάτι αντάρτες δίνανε πλαστές ταυτότητες…

…κι όταν πήγαιναν να τελειώσουν οι πονηρές εποχές εκείνες, κάποιοι μπουρλότιασαν τα ληξιαρχεία καθ’ άπασα την Ελλάδα. (Η …νεο-Μυθολογία λέει πως το κάνανε «οι Γερμανοί φεύγοντας απ’ την Ελλάδα». Δεν μας λέει, όμως, τί ζόρι τραβούσαν οι ναζήδες, γιά να κάνουν κάτι τέτοιο.)

Έκανα, λοιπόν, την «αντίστροφη Μηχανική» μου κι εδώ, αλλά κάτι έλειπε. (Λείπαν πολλά, όχι ένα μονάχα!) Κάτι δεν μου κόλλαγε. (Πολλά, όχι ένα!)

Ώσπου ήρθε η ανάρτηση με τη Μέδουσα, καί το θέμα ξεκλείδωσε.

Τέλος πάντων… το νόημα είναι πως τη Μυθολογία μας μπορεί εμείς να τη σνομπάρουμε αγρίως (διότι έχουμε σπουδαιότερα πράγματα να κάνουμε, πχ να βλέπουμε κώλους στο Μπίγκ Πόρδερ), αλλά το Χόλλυγουντ την έχει σαν την κότα, που του κάνει τα χρυσά αυγά. Οι μύθοι μας μεταφέρονται σωρηδόν στον κινηματογράφο – τόσο αυτούσιοι, όσο καί παραλλαγμένοι με διάφορες σεναριακές σάλτσες. (Άσε που στους εβραίους του Χόλλυγουντ το βασικό σενάριο τους έρχεται τζάμπα, μιά που δεν πληρώνουν δικαιώματα! Καρα-lol!!!)

 

γ1. Ξεκλείδωμα 1

…Κάποτε, ο γνωστός μας Προμηθέας δοκίμασε (κι όχι μονάχα μία φορά) να φτιάξει ανθρωπάκια. Σπαρτούς. Τα έφτιαξε μέν, αλλά του βγήκαν ανθρωποειδή κατώτερης μορφής. Αναρωτώμενος, όμως, τί δεν πήγε καλά, ζήτησε «σκονάκι» από τη θεά Αθηνά, να του δείξει τη λύση έτοιμη· κι αυτή τον έβαλε απάνω στη λόγχη του κονταριού της (λέει η Μυθολογία μας), καί του έδειξε ότι από τα βρωμανθρωπάκια του έλειπε το Θείον Πύρ. Η ψυχή, που λέμε σήμερα.

Ο γυιόκας του κι η κοράκλα του, όμως, πρώτα κάνανε έναν κόπο καί προσευχήθηκαν στον Δία· καί μόνον με τη θεία άδεια κατάφεραν οι κλώνοι που φτιάξανε (οι δήθεν πρόγονοι των σημερινών Ελλήνων, ντέ!), να είναι έμψυχοι.

Ο κινηματογραφικός Προμηθέας, τώρα, συμμετείχε ως …πιτσιρικάς σε -μέχρι στιγμής- εφτά ταινίες, αν θυμάμαι καλά. Μόνο που σε καμμία δεν δείχνει το σενάριο πως έφτιαξε σπαρτούς (αν πάλι θυμάμαι καλά). Μάλλον έκριναν οι λεβέντες των παρασκηνίων πως θά ‘ταν πολύ χοντρό, να το πούν τόσο στα ίσα γιά ποιόν μιλάνε.

[Μπερδεγουέη, αν νομίζετε ότι η -τότε άνεργη- συγγραφέας του Χάρρυ Πόττερ έγραψε το πρώτο μυθιστόρημα της σειράς στο ποδάρι, ενόσωι -καταπώς δήλωσε η ίδια- περίμενε στον σταθμό το τραίνο γιά το Μάντσεστερ, να πάτε γιά θαλάσσια λουτρά στον Βόρειο Πόλο, μπας καί συνέλθετε.]

Έλα, όμως, που στη …σχολή μάγων, βρίσκει μιά συμμαθήτριά του, που τον συμπαθεί καί τον βοηθάει – μιά γλυκειά ξανθειά πιτσιρίκα, που ονομάζεται …Αθηνά!!!!!

Πώς είπατε;

Ακριβώς έτσι ονομάζεται η …Κόρη!

Ο ίδιος ο κινηματογραφικός Προμηθέας πώωωωωως ονομάζεται στο επίθετο; Έεεεε;;;;;

Πώς μεταφράζεται αυτό το επίθετο στα Ελληνικά; Έεεεε;;;;;

Κι η θεά Αθηνά, ποιά μικρή θεά κρατάει -δίκην Προμηθέα- στο αριστερό της χέρι, στα ολόσωμα αγάλματά της; Έεεεε;;;;;

Συνδυάστε, τώρα, μικρή θεά κι επίθετο του Χάρη-Προμηθέα, κι έχετε έτοιμη τη σημερινή …Πύρρα!

 

γ2. Ξεκλείδωμα 2

Μόλις είδαμε, λοιπόν, το πρώτο ξεκλείδωμα!

«- Ναί, ρέ μ@λάκα Εργοδότη, αλλά η Πύρρα έφτιαχνε κλώνους! Καί μάλιστα, κλώνες! Ετούτη εδώ, τί κλώνους φτιάχνει;»

Όσοι αμφιβάλλετε ότι φτιάχνει ομοιόμορφα άψυχα ανθρωπάκια-ζόμπυ… καί μάλιστα, ότι αυτόν τον καιρό ζούμε ακριβώς τη φάση της δημιουργίας τους, ανοίχτε τα στραβά σας!

 

 

Το πιάσατε, τώρα;

 

Στην δέ κάτω-κάτω φωτογραφία (από Καλιφόρνια μεριά – σύντομα καί σ’ έναν δρόμο κοντά σας), τα σπαρτάκια ούτε βλέπουν, ούτε ακούν, ούτε μιλάνε.

[Αυτό ακριβώς είναι ένα από τα χαρακτηριστικά των κλώνων καί των σπαρτών: η αδυναμία στη φωνή, καί ιδίως η έλλειψη χροιάς. Αλλά δεν συνεχίζω – ψιλά γράμματα. Μάθετε πρώτα τα βασικά…]

 

δ. Εν συμπεράσματι

Πάμε, τώρα, να κάνουμε σούμα:

• Δεν μ’ ενδιαφέρει η τυχόν «παραλλαγή-απόκρυψη» του ονοματεπωνύμου της.
• Δεν μ’ ενδιαφέρει η ασχημόφατσα, ούτε η πιθανώτατη εξωελληνική καταγωγή της. (Μιά που τη δέχονται στις διάφορες «λέσχες», δική τους είναι – αν καί χεστήκαμε γιά το δεδομένο αυτό, όπως προείπα. Εμένα κι εσένα, γιατί δεν μας καλέσανε ποτέ; αυτή, δηλαδή, την ήξεραν κι από χθές καί την κάλεσαν; Προφανώς…)

Αλλά μ’ ενδιαφέρει το ότι το συγκεκριμένο άτομο δουλεύει πάνω σ’ ένα πολύ συγκεκριμένο αρχέτυπο… υφαίνει έναν ιστό της Αράχνης πάνω απ’ τον Ελληνικό Λαό, προσπαθώντας να μετατρέψει τους Έλληνες καί τις Ελληνίδες σε ζόμπυ.

Λοιπόν, αρχίζετε να πιάνετε τί ακριβώς συζητάνε… δηλαδή τί είδους εντολές κι οδηγίες δέχονται τα «προχωρημένα» μέλη σε κάτι λέσχες Μπίλντερμπεργκ καί Τριμερείς Επιτροπές; Έ! Αυτό ακριβώς, αφού το καταλάβατε, να μην το ξεχάσετε ποτέ!

 

ε. Όμως, θα πάει μακριά η βαλίτσα;

Η Μυθολογία μας λέει πως όχι. Η τιμωρία της Ύβρεως έρχεται αναποδράστως. ΠΑΝΤΟΤΕ. Καί κατά κανόνα, Άνωθεν.

Τώρα, βέβαια, αν δεν δέχεστε τη Θεία Επέμβαση καί Δικαιοσύνη, δικαίωμά σας. Αλλά, όλοι κι όλες μας, όσοι-ες πονάμε αυτή τη χώρα, ας μή μείνουμε μονάχα στις θεολογικού χαρακτήρα συζητήσεις.

 

Ας πρόσεχαν

Ραφάλ, καί φούμαρα Γκωλουάζ

ήμερα, βέβαια, τα -σιγαρέττα- Γκωλουάζ («οι» Γκωλουάζ, ορθότερον – παναπεί οι γυναίκες της Γαλατίας, στον πληθυντικό) παράγονται μόνο στην Πολωνία, αλλά κάνουμε πως δεν το βλέπουμε!  🙂

Εν πάσει περιπτώσει, πολύς ο λόγος τώρα τελευταία ότι θα πάρουμε, λέει, απ’ τη Γαλλία κάτι πολεμικά αεροπλάνα «Ραφάλ», ξαναλέει.

 

Τά ‘χω πάρει άγρια στο κρανίο, μ’ αυτή την ιστορία… Όπου καί να γυρίσω τα σοφά μάτια μου, πέφτω απάνω σε σχετική ειδησεογραφία παύλα σαχλή προφητολογία (εφ’ όσον αναφέρεται στον μέλλοντα), καί μου έχουν πρηστεί οι γεννητικοί αδένες. Κι αναρωτιέμαι: μά, καλά! Τόοοοσο πολύ είναι εκτός πραγματικότητας, αυτοί που τα γράφουν αυτά;

Πάρτε, τώρα, ανάλυση του …υψηλού επιπέδου όλων αυτών των δημοσιευμάτων… καί ΜΗΝ ανεβαίνετε κι εσείς τόσο ψηλά!  🙂

 

Μαλακίας το ανάγνωσμα, πρόσχωμεν!

i. Άντρα θέλω, τώρα τονε θέλω!

Κατ’ αρχήν, δεν έχει καμμία σημασία (γιά κανέναν) αν εμάς μας έχει πιάσει κωλοπιλάλα με τα καμώματα του Ερντογάν, καί θυμηθήκαμε ότι πρέπει να ενισχύσουμε την άμυνά μας με επείγουσα προμήθεια οπλικών συστημάτων, κατά προτίμηση νέων. Τα πολεμικά αεροπλάνα δεν είναι παιδικά παιχνίδια, να πας στο παιχνιδάδικο να τ’ αγοράσεις καί να τα πας σπίτι, ώστε να μη σε ζαλίζει ο μπόμπιρας με τις τσιρίδες του.

Ένα πολεμικό αεροπλάνο συνοδεύεται κι απο προικιά, δηλαδή: οπλικά συστήματα, βλήματα, καί παρελκόμενα – όπως ανταλλακτικά καί τόρνους. Χωρίς αυτά όλα, απλά κόβει βόλτες στον αέρα όπως οι μύγες… καί καταρρίπτεται όπως αυτές! lol!!! Πάντως, μιά κι ο λόγος γιά τόρνους, κοιτάχτε μιά λεπτομέρεια: όταν αγοράζουμε Αμερικάνικα οπλικά συστήματα, πρέπει να έχουμε τόρνους με διαβάθμιση ίντσας, διότι οι ηπαπάρα είναι η μόνη χώρα πλέον, που ακολουθεί μετρήσεις μήκους σε ίντσες. (Αν κι έχει επιβάλλει παγκοσμίως τη μέτρηση σε ίντσες στα ηλεκτρονικά – πλακέτες κι εξαρτήματα!) Όταν, πάλι, αγοράζουμε οπλικά συστήματα από άλλες χώρες, πρέπει να έχουμε τόρνους με διαβάθμιση εκατοστού… κι ας ελπίσουμε πως δεν θα ξοδευτούμε καί γι’ αυτούς με τα Ραφάλ, διότι ήδη έχουμε τέτοιους απ’ τα Μιράζ. (Πρέπει νά ‘χουμε ήδη, δηλαδή. Δεν το ξέρω, δεν είμαι μέσα στις αεροπορικές μονάδες, αλλά δεν γίνεται καί διαφορετικά.)

Λοιπόν, αφού θ’ αγοράσουμε (υποτίθεται) καμιά εικοσαριά Ραφάλ, τότε πρέπει να τους φτιάξουμε καί χώρους γιά στέγαση, συν χώρους γιά τα προικιά τους. Που σημαίνει οπωσδήποτε μιά άλφα διαδικασία με μπετά καί σίδερα (καί μεταλλικές ραφιέρες, συν κατσαβίδια καί μπουλονόκλειδα κτλ), που θα φάει κάποιον χρόνο.

Βάλε, τώρα, καί το ότι χρειάζεται υπογραφή διακρατικής σύμβασης γιά την απόκτηση των αεροπλάνων, συν εκπαίδευση των πιλότων μας, συν μεταφορά όλων αυτών των πραγμάτων απ’ τα Παρίσια στην Ελλάδα… το ελάχιστο χρονικό διάστημα να υλοποιηθούν αυτά είναι -κατ’ εκτίμηση- δεκαοχτώ μήνες. Οπότε, είτε τραβάμε ζόρια εμείς απ’ τον Ερντογάν, είτε όχι, ΔΕΝ θα έχουμε Ραφάλ πρίν περάσει ενάμισυς χρόνος, ακόμη κι αν γκαζώσουμε…

…στον οποίο ενάμισυ χρόνο, ποιός ζή, ποιός πεθαίνει!

Άρα, αυτή η δουλειά έπρεπε νά ‘χει γίνει εδώ καί μιά πενταετία τουλάχιστον, γιά νά ‘χουμε τώρα να λέμε πως κάτι έχουμε από Ραφάλ σήμερα… ή λίαν προσεχώς.

 

Προσωπικώς, θα ξανασχοληθώ με τα Ραφάλ (αν με φέρει ο δρόμος του ιστολογίου, εννοείται), μονάχα όταν θα δω να πετάνε με τα Ελληνικά εθνόσημα καί μ’ Έλληνες πιλότους. Ως τότε, άει παρατάτε με στρατιωτικές δημοσιογραφάρες καί στρατιωτικοί αναλυταράδες ομού!

 

ii. Τα στρατιωτικής θεματολογίας sites πρέπει να κλείσουν!

Αυτά τα sites κάθε μέρα «πρέπει» να γεμίσουν σελίδες επί σελίδων… αλλά με τί; όθεν, κάποια στιγμή νομοτελειακώς θα φτάσουν στο σημείο να γεμίζουν με μαλακίες. Ακόμη κι ο Πλάτων να έγραφε άρθρα, αν ήταν υποχρεωμένος κάθε μέρα να βρίσκει θέματα με το στανιό, τη σάχλα δεν θα τη γλύτωνε. Κάποια στιγμή θά ‘πεφτε στον λάκκο με τα σκατά (της ανοησίας), καί θα γινόταν περίγελως. Πώς να το κάνουμε; ΔΕΝ μπορούν να βρεθούν φρέσκα στρατιωτικά θέματα κάθε μέρα, ώστε να ικανοποιηθούν οι αναγνώστες τους!

Κι ύστερα, υπάρχει το ερώτημα: πώς συντηρούνται αυτά τα sites κι οι γραφιάδες τους από λεφτά; Έ; Διότι ερασιτέχνες ΔΕΝ είναι. Άρα;…

Άρα, όπως καταλαβαίνετε, τίθενται κάποια θεματάκια ηθικής τάξεως εδώ. Μ’ άλλα λόγια, ποιός πληρώνει, καί γιά ποιόν σκοπό! Παναπεί, που το πάει ο χρηματοδότης με το λίαν ευαίσθητο θέμα της εθνικής άμυνας! Απάντηση δεν περιμένω, αλλά δεν είμαι καί ηλίθιος.

 

Μπερδεγουέη, ο περίφημος ελιγμός της φρεγάτας μας «Λήμνος», που εμβόλισε το «Κεμάλ Ρεΐς», ΔΕΝ ήταν όπισθεν ολοταχώς, κι αμέσως μετά πρόσω ολοταχώς. Ήταν αυτά, ΣΥΝ το τιμόνι όλο αριστερά – καί κρατημένο όλο αριστερά καί κατά τη φάση του πρόσω ολοταχώς.

Αν δεν έγινε έτσι, τότε ο (μάλλον τυχερός) καπετάνιος της «Λήμνος», κάν Χιώτης, να μάθει από Βολιώτη (διότι, όσο ζής, μαθαίνεις). Αν έγινε έτσι, τότε οι στρατιωτικοί γραφιάδες να μην ξαναγράψετε μισά κι ανέσωστα, άρες-μάρες-κουκουνάρες. Να μάθετε εσείς πεντέξη πράγματα παραπάνω! Χάειντε!

 

iii. Παραμύθια μπατίρηδων

Η όλη φάση με τα Ραφάλ θυμίζει τον Καραγκιόζη, που ονειρεύεται σπίτια καί παλάτια (με τραπέζια γεμάτα πιάτα με φαγητό). Έτσι ακριβώς φέρεται καί το γκουβέρνο… αλλά με μία διαφορά: τα παραμύθια αυτά δεν τα λέει στον εαυτό του, αλλά στους ιθαγενείς που το ψήφισαν. (Κι όχι μόνον, διότι υπάρχουν κι άλλοι μυαλοφυγόδικοι, μή ψηφοφόροι του, που όμως ψήφισαν άλλους παρεμφερείς.)

Η όλη φάση, λοιπόν, δεν είναι τίποτ’ άλλο, παρά μία ακόμη καλοστημένη «μηχανή» δημοσίων σχέσεων του γκουβέρνου. Όπως «η αποφασιστική στάση της χώρας μας στον Έβρο» τον περασμένο Μάρτιο (κι από τότε, μπαίνουν ελεύθερα στη χώρα απ’ το ποτάμι σωρηδόν λάθρο / απαγορευμένα φυτοφάρμακα / ναρκωτικά…), συν «τα μέτρα υπέρ της υγείας μας» με τις μάσκες καί τις λοιπές αηδίες (τα οποία πρώτοι καί καλύτεροι ΔΕΝ τα τηρούν οι γκουβερνικοί).

«- Γιατί, ρέ Εργοδότη;»

Καλά, ρέ σείς!… Πρίν πάρουν (υποτίθεται) απόφαση να δώσουν τόσα λεφτά γιά τα Ραφάλ, την Τρόϊκα τη ρωτήσανε;

Δεν το ξέρετε τί δεσμεύσεις έχουν υπογραφεί με τα Μνημόνια; Καί καλά, αυτοί οι βολευτάδες που υπέγραψαν τα Μνημόνια χωρίς να τα διαβάσουν, δεν είναι κι οι πρώτες νοημοσύνες του πλανήτη. Αλλά εσείς, δεν ξέρετε τί παίζεται με το εθνικό εισόδημα; Έχει βουΐξει το Διαδίκτυο εδώ καί χρόνια, δεν διαβάζετε τίποτε σχετικό;

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να ξοδέψουμε, αν δεν πάρουμε έγκριση απ’ την Τρόϊκα, ακόμη κι ένα ευρώ, ακόμη καί γιά την εθνική άμυνα!!! Φερμπόττεν! Πώς το λένε;! Οπότε, όχι Ραφάλ δεν μπορούμε ν’ αγοράσουμε, αλλά ούτε καί πλαστικά μοντέλα Ραφάλ σε κλίμακα 1 προς 72!

 

iv. Άγνοια Ιστορίας

Κι όμως… υπάρχει τρόπος ν’ αποκτήσουμε Ραφάλ, χωρίς να ρωτήσουμε την Τρόϊκα!

Πώς;

Μου κάνει τρομερά άσχημη εντύπωση, που οι περισσότεροι απ’ όσους το παίζουν «ειδικοί» κι «αναλυτές» δεν ξέρουν Ιστορία σχετική με τη θεματολογία τους. (Αλλά γιατί να μου κάνει εντύπωση; κακώς κι εμένα. Αφού στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις.) Λοιπόν, δεν είδα πουθενά γραμμένο ότι τα Ραφάλ πρέπει να τα πάρουμε τζάμπα… αυτά, κι άλλα τόσα!!!

Γιατί;

Διότι η Γαλλία μας χρωστάει αεροπλάνα από την άνοιξη του 1940!!!

Είδε τότε ο Μεταξάς τη θύελλα που ερχόταν, παράγγειλε κατεπειγόντως πολεμικά αεροπλάνα από Γαλλία (διότι οι Άγγλοι προφασίστηκαν ότι τα δικά τους δεν φτάνουν ούτε γι’ αυτούς, καί δεν μας έδωσαν – οι δέ Γερμανοί αρνήθηκαν κατ’ ευθείαν)… αλλά, ώσπου νά ‘ρθουν τα Γαλλικά μαχητικά, η Γαλλία κατελήφθη απ’ τους Γερμανούς! Ωστόσο, τα αεροπλάνα αυτά ήταν ήδη πληρωμένα!!!

Μεταπολεμικώς, όμως, η Γαλλία έκανε την πάπια! Τόσο γιά τ’ αεροπλάνα, όσο καί γιά να επιστρέψει τα λεφτά. Βέβαια, την πάπια γιά το θέμα (όπως καί γιά τις πολεμικές αποζημιώσεις Γερμανών ΚΑΙ Βουλγάρων) την κάνουν τόσες δεκαετίες πρώτοι καί καλύτεροι οι ημέτεροι πωλητικοί, δεν φταίνε στο εκατό τοις εκατό οι Γάλλοι. Αλλά να δώ, τώρα που τό ‘γραψα, αν θα το θυμηθεί κανένας το περιστατικό, κι αν θα το θέσει υπ’ όψιν του Μανωλάκη του Μακρόν!

(«- Τα τέτοια σου θα δείς, ρέ Εργοδότη!»

Το ξέρω, ρέ! Μή μου το θυμίζετε!  🙂  )

 

Συμπερασματικώς

Ραφάλ, ΔΕΝ.

Καί δεν ξανασχολούμαι.

 

Πού είναι η μαμά, οέο;

πρόεδρος δικαστηρίου: «- Εγεννήθης;»

Χατζηχρήστος (που παρίστανε τον καραχωριάτη) : «- Ουόχι! Ήμαν αγγούρ’ κι φύτρουσα!»

 

αλά… επίτηδες το κάνουν;

Μάλλον. Δεν εξηγείται αλλοιώς.

Πάντως, τη μαμά δεν την πέταξε απ’ το τραίνο ο Ντάννυ ντέ Βίτο! lol!!!

 

…Παλιά, είχαμε το φαινόμενο οι γυναίκες να κρύβουν αγρίως την ηλικία τους· κι άσε τις κατίνες της γειτονιάς – αυτό το κάνανε καί οι υποτίθεται γυναίκες του πνεύματος! Διότι, αναζητώντας πληροφορίες γιά τις γυναίκες συγγραφείς βιβλίων που σου αρέσανε, διάβαζες στα οπισθόφυλλα κάτι σαν: «Τάδε Ταδοπούλου. Γεννήθηκε στην Αθήνα.» Καί ΣΤΟΠ. Η χρονολογία γεννήσεως απουσίαζε πανηγυρικώς!

Δεν ήρθαμε από άλλον πλανήτη· γνωρίζουμε πολύ καλά πως κάθε γυναίκα έχει έμφυτη φιλαρέσκεια, καμμία γυναίκα δεν παραδέχεται πως γερνάει ή γέρασε… αλλά, υπάρχουν όρια ακόμη καί στην αλαφράδα. Έτσι, από ένα σημείο καί μετά (μην ξεχνάτε, όντας ούλτρα βιβλιόφιλος καί βιβλιοφάγος γάρ), τα πήρα στο κρανίο μ’ αυτή την ιστορία. Κι αν μου τύχαινε γυναίκα συγγραφέας, πρώτα έψαχνα το οπισθόφυλλο να δώ χρονολογία γεννήσεως, καί μόνον αν υπήρχε αγόραζα το βιβλίο. Τα υπόλοιπα (αυτά που δεν είχαν, δηλαδή), πίσω στο ράφι. Προσωπικώς, αρνούμαι να δεχθώ μιά γυναίκα στα πενηνταφεύγα (με γάμους, διαζύγια, παιδιά, σκυλιά) να το παίζει εικοσιπεντάχρονη γκόμενα. Είναι το ίδιο γελοίο, σα να βάλω εγώ κοντά παντελονάκια (με σφεντόνα στην κωλότσεπη), καί να παίζω κρυφτό καί κυνηγητό με άλλους σιτεμένους μαντραχαλαίους.

Πες στα ίσα, ρέ κυρά μου, ότι τη χόρτασες τη ζωή από κάθε άποψη! (Κι ας σε πούν καί πουτάνα οι κακεντρεχείς! Τί έγινε, δηλαδή; δεν θα κοιμάσαι ήσυχα τα βράδυα, άμα το πούν; Στο κάτω-κάτω, τιμή σου καί καμάρι σου, αν στα πενηντα-τόσα σου σε πληρώνουν γιά να σε κουτουπώσουν! Καρα-lol!!!) Αλλ’ αυτά τα μπεμπεκίστικα, αυτές οι μή-μού-αψίες, του τύπου: «κρύβω την ηλικία μου», … έ! Τελείως μα τελείως απαράδεκτες.

Κοντολογής, τί σεβασμό έπρεπε νά ‘χω σ’ ένα άτομο, που το ίδιο δεν σέβεται τον εαυτό του;!

 

Σήμερα, αυτό το φαινόμενο εξέλιπε σε μεγάλο βαθμό, διότι (μετά την επέλαση του Παπανδρεϊκού φεμινισμού του 1982) αρκετές γυναίκες συγγραφείς αναγράφουν την ηλικία τους στα ίσα, καί σ’ όποιον αρέσουν. (Καί μπράβο τους – από μένα.) Όμως, με τη διάδοση του Διαδικτύου, έχουμε μιά -ούτως ειπείν- «μετάσταση» του προγενεστέρου βλακώδους εθίμου: ενώι βρίσκουμε λεπτομερή βιογραφικά γνωστών γυναικών (της πολιτικής, κτλ) στη Γουΐκι, ενώι βρίσκουμε μέχρι καί ημερομηνία γεννήσεως (όχι απλά χρονιά), λείπει το ονοματεπώνυμο (καί δή, το πατρικό επώνυμο) της μητέρας!

Σε μερικές, δέ, περιπτώσεις, λείπει καί το όνομα του πατέρα!!!

Κι αναρωτιέσαι ευλόγως: γιά κλώνες πρόκειται, ή γιά τ’ αγγούρια του Χατζηχρήστου; Δεν είχαν γονείς αυτές οι κυράτσες;

Βέβαια, στον κόσμο που ζούμε (καί τά ‘χουμε δεί όλα), αυτό είναι ισχυρή πιθανότητα. Όμως, πρίν καταφύγουμε στην έσχατη εξήγηση, ας μείνουμε λιγάκι σε πιό …εγκόσμιες. Λοιπόν, ο λόγος που δεν αναγράφεται ονοματεπώνυμο μητέρας (ή καί πατέρα) στα Διαδικτυακά βιογραφικά, κατά τη γνωμάρα μου συνήθως είναι:

• Άγριος τσακωμός με την πατρική οικογένεια καί το σόϊ (συνήθως γιά κληρονομικά – ή, παλιότερα, γιά παιδιά εξώγαμα σε σύγκρουση με τα νόμιμα), οπότε το ονοματεπώνυμο της γυναίκας είναι ψευδώνυμο, που θα περάσουν χρόνια γιά ν’ αποκαλυφθεί ως τέτοιο.
• Τα ίδια (δηλαδή, υιοθέτηση ψευδωνύμου), αν η γυναίκα θέλει να δείξει πως έγινε ό,τι έγινε με την αξία της, κι όχι με τις πλάτες γνωστού μπαμπά.
• Τέλος -ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ-, απόκρυψη του γεγονότος ότι πρόκειται γιά παιδί πιστής του Κρόνου… με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
  

(Ξέρετε, των ατόμων που κλαίγονται εικοσιτέσσερεις ώρες το εικοσιτετράωρο ότι αδικούνται… αλλά, όταν αισθάνονται ισχυρά, βρίζουν κι απειλούν τους πάντες. Καταλαβαινόμαστε, πιστεύω.) Σ’ αυτή την περίπτωση, η -συνήθως με δημόσιο αξίωμα- γυναίκα υιοθετεί ψευδεπίγραφη Ελληνική ιθαγένεια, προφανώς πρός εξαπάτηση αφελών.

 

Όμως, μεταξύ μας, τώρα: καλά τους κάνει!

Σας εκπλήσσω;

Θά ‘πρεπε, διότι αρκετά παρατράβηξε η έως βλακείας αφέλεια του Ελληνικού Λαού.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, καιρός είναι (έστω, ακόμη καί τώρα, στο «καί μισή») να μάθουμε να «ξεβρακώνουμε» τα δημόσια πρόσωπα, κι όχι να χάφτουμε αμάσητο ό,τι παραμύθι σερβίρουν. Δέ μας φτάνει, δηλαδή, που από γενέσεως ψευτο-Ρωμαίϊκου τρώμε στη μάπα «προσωπικότητες» βγαλμένες απ’ το καπέλλο του ταχυδακτυλουργού, καί καλούμαστε κατ’ ευθείαν να ψηφίσουμε πολιτειακούς άρχοντες αναγκαστικά επιλέγοντας απ’ αυτές; Ποιά ήταν η συμμετοχή στα κοινά αυτωνών, πρίν τεθούν υποψήφιοι-ες του κάθε σκυλοκόμματος; τί δουλειά κάνανε; ποιές παρέες είχανε; Έ; Δεν φτάνει, που κάθε πωλητικό σόϊ έδινε κληρονομιά τα δημόσια αξιώματα στους απογόνους του, θά ‘χουμε καί την απόκρυψη των προγόνων τους, τώρα;

Αρκετά δεν τράβηξε αυτό το ψεύδος;

Κι όσο γιά «ρατσισμούς» καί τέτοια χαζά (που τυχόν θα πεταχτεί να επικαλεστεί ο κάθε ηλίθιος), προσωπικώς χέστηκα τί είναι ο καθένας καί τί θεό πιστεύει. Αρκεί να σέβεται την Ελλάδα. Αν δέν, να πάει να γαμηθεί κι αυτός κι η πίστη του.

Θέλεις εξουσία στην Ελλάδα, μανδάμ; θα περάσεις ανάκριση με το πορτατίφ, γιά ν’ αποδείξεις ότι είσαι Ελληνίδα! Αλλοιώς, πάρε δρόμο!

 

Τώρα, θα με ρωτήσετε γιατί τα λέω αυτά, εφ’ όσον η θρησκεία είναι σε μέγιστο βαθμό υποκειμενικό θέμα. Τα λέω, επειδή κάποιες θρησκείες (καί δή, Κρόνιες) θεωρούν τους πιστούς τους (ένα ενιαίο) «έθνος» (αδιαφόρως φυλετικής τους καταγωγής). Παράβαλε την έκφραση: «έθνος του Ισλάμ». Ουδόλως αντιλέγω, καί δεν μου πέφτει λόγος… καί στα παπάρια μου. Όμως, αφού είναι έτσι, τότε αυτά τα άτομα ΔΕΝ ανήκουν στο έθνος των Ελλήνων. Άρα, με ποιό θράσος ζητάνε (αν ζητάνε) δημόσια αξιώματα στην Ελλάδα;

 

Ακολουθούν μερικά τέτοια παραδείγματα …προς αποφυγήν. Να έχετε, δέ, υπ’ όψη σας, ότι τα βιογραφικά στη Γουΐκι πάντοτε γράφονται με τη σύμφωνη γνώμη των ατόμων που βιογραφούνται! Άρα, αν υπάρχουν παραλείψεις καί ψεύδη, τότε υπεύθυνο γι’ αυτά είναι ΚΑΙ το βιογραφούμενο άτομο.

 

Πρώτο:

 

 

Θαύμα! Θαύμα! Ούτε μάνα, ούτε πατέρας, ούτε σύζυγος!

[Δεν θα κρατηθώ. Μού ‘ρχεται στο μυαλό το φοβερό, που είπε ένας Άγγλος κερατάς σύζυγος στην έγκυο τύποις γυναίκα του, που όμως ο λεγάμενος είχε καταλάβει τί του σκάρωσε η κυρά, η οποία δεν ξεστόμιζε με ποιόν τό ‘κανε το μούλικο:

«- You are the second instance of immaculate conception in History!»

Παναπεί, είσαι το δεύτερο περιστατικό αμώμου συλλήψεως στην Ιστορία! Καρα-lol!!!]

 

Δεύτερο:

 

 

Χρόνια πολλά σας, μανδάμ, μέρα που είναι, να τα εκατοστήσετε, αλλά ούτε κι εσείς μας τα λέτε καλά!

Εδώ αναφέρεται μονάχα ένας πατέρας, αορίστως.

 

Τρίτο:

 

 

Μαμά καί μπαμπάς δεν υφίστανται, ουδέ κάν ως εικονική πραγματικότητα!  🙂

 

Τέταρτο:

 

 

Γονείς γιόκ. Μία απ’ τις κλώνες (του Δευκαλίωνα καί) της Πύρρας, προφανώς. Θαύμα, σέ λέω!  🙂

 

Πέμπτο:

 

 

Δεσποινίς Έφη, να υποψιαστώ δύσκολα παιδικά χρόνια, γι’ αυτό δέ μας λέτε τίποτις γιά τους γονείς σας; Σας δέρνανε, οι απαίσιοι; Αν ναί, θα δω αν δεν παραγράφεται το αδίκημα, να τους καταγγείλω! Τέτοια ωραία γυναίκα καί να τη δέρνουνε!… Τς τς τς!!! Καί θέλετε να μας πήτε ότι πήρατε το πτυχίο της Νομικής καί χειραφετηθήκατε; Ώ, μόν Ντιέ!

 

Έκτο:

 

 

Η οικογένεια της Κατίνας της προεδράρας είναι σαν του Νώε: δεν αναφέρεται όνομα μητέρας.

 

Έβδομο:

 

 

Ετούτη εδώ δεν είναι αγγούρι του Χατζηχρήστου, αλλά ξυνολάχανο. (Το οποίο επίσης εσπάρη κι εφύτρωσε.)

 

Όγδοο:

 

 

Ούτ’ εδώ η μαμά. Μπαμπάς καί σύζυγος, αντιθέτως (καί περιέργως – αν κι ετούτην εδώ δεν την ψήφισε κανείς ποτέ καθ’ οιονδήποτε τρόπο, ίσως γι’ αυτό καί μόνον), αναφέρονται. Μπερδεγουέη, η λεγάμενη κακώς έγινε διδάκτωρ της Ιατρικής, διότι έπρεπε να γίνει διδάκτωρ της Κβαντομηχανικής!… μιά που ανέστρεψε τον χρόνο! Πρώτα, γάρ, πήρε το διδακτορικό, καί μετά το πτυχίο! lol!!!

Τώρα, θα μου πείς, καί κάτι ιδιόρρυθμοι χωριάτες, που πρώτα αγόραζαν το καπίστρι καί μετά τη φοράδα, τί διαφορά είχαν από την δόκτωρ ετούτην εδώ; Καμμία απολύτως.

 

Όπως καί νά ‘χει, όμως, επειδή τη θέλω τη ζωούλα μου, δεν θα βάλω κι άλλα τέτοια κεχαριτωμένα (αντι)παραδείγματα. Ήδη αισθάνομαι κάτι ενοχλητικές ξυνίλες στο στομάχι, καί δεν είναι απ’ το φαΐ. Μονάχα μή μου κάνει κανείς καμιά κρύα πλάκα καί με βάλει να ιδώ ακόμη πεντέξη τέτοια, διότι δεν θ’ αντέξω. Θα γράψω τη διαθήκη μου, καί θα σας ειδοποιήσω να μου φέρετε ένα κουτί λουκούμια, ν’ αυτοκτονήσω! lol!!!

Μόνο μία παραίνεση στους Πανέλληνες, μπάς καί ξυπνήσουμε επιτέλους:

Πάντα να ζητάτε τα στοιχεία της μητέρας, καθώς καί τη ληξιαρχική πράξη βαπτίσεως· αυτήν, που την υπογράφει ο παπάς. Το «βαφτιστόχαρτο», δηλαδή.

Είπαμε, ουδόλως μας νοιάζει τί πιστεύει ο καθένας. (Άσε που τρέμω μην ακουστεί η λέξη «θρησκεία», καί μας περιλάβει ο Παλαιός! Ούτε ψύλλος στον κόρφο μας, μετά! Γι’ αυτό καί ψιλοκάνω την πάπια σε τέτοια θέματα, καί δεν το χοντραίνω! Καρα-lol!!!) Αλλά, αν έχουμε να κάνουμε με «έθνη του Ισλάμ»καί τέτοιες ιστορίες, σηκώνουμε κατευθείαν απαγορευτικό. Ο συγκεκριμένος υποψήφιος / η συγκεκριμένη υποψήφιος που δεν διαθέτει βαφτιστόχαρτο, πάει στα σκουπίδια αβλεπί.

Τώρα, θα μου πείς, κι άμα ένα ενήλικο άτομο, υποψήφιο γιά πολιτικό αξίωμα, αλλάξει θρησκεία, τί γίνεται; Τίποτε, απλά να προσκομίσει υπεύθυνη δήλωση υπογεγραμμένη κι επικυρωμένη. Να ξέρουμε με τί έχουμε να κάνουμε.

«- Κι έχεις δικαίωμα, ρέ Εργοδότη, να ρωτάς τέτοια πράγματα;»

 

ΑΠΟΛΥΤΟ!

 

Όπως κι ο κάθε πολίτης, άλλως τε.

Κι αφήστε τα παραμύθια περί «προσωπικών δεδομένων». Τα δημόσια πρόσωπα ΔΕΝ έχουν ιδιωτική ζωή!… Κι άμα τους αρέσει! Αλλοιώς, να κάτσουν σπίτι τους.

Δημόσιο πρόσωπο δεν είναι ο διαχειριστής της πολυκατοικίας (που κρυφοπηδάει τη ζωντοχήρα του δευτέρου ορόφου), ώστε να μην έχουμε δικαίωμα να τον σχολιάζουμε στα προσωπικά του θέματα – κι άμα το πράξουμε, να φάμε μήνυση. Δημόσιο πρόσωπο σημαίνει «γυναίκα του Καίσαρος».

Το καταλάβατε;… κι εσείς, καί τα δημόσια πρόσωπα;

 

Βλέπετε, εγώ δεν έπρηξα κανενός το κεφάλι (το πάνω), γιά να με ψηφίσει …να του γίνω αφεντικό. Άλλοι (κι άλλες) πρήξανε το δικό μου.

Στο κάτω-κάτω, τίποτε σ’ αυτή τη ζωή δεν είναι τζάμπα. Δίνεις, παίρνεις. Δεν δίνεις, παίρνεις το μακρύτερον.

 

Κι άλλος μετεωρίτης!

(συγγενικό άρθρο)

 

υτή τη φορά είναι μεγαλύτερος! Κάπου 25 με 50 μέτρα, λέει. Παναπεί, όχι αγγούρι πλέον, αλλά φουρνόξυλο! Διότι το μέγεθος μετράει! Καρα-lol!!!

Ο λόγος γιά έναν άλλον μετεωρίτη, που κι αυτός πλησιάζει τη Γή μας επικίνδυνα ( ;  – το ερωτηματικό, διότι ξέρουμε πολύ καλά τα παιχνιδάκια φόβου των κατεστημένων βοθρο-ΜΜΕ). Ετούτος εδώ ονομάζεται 2018VP1, ενώι ο προηγούμενος (καί μικρότερος) 2011 ES4. Το θέμα είναι ότι ο μεγάλος θα μας κάνει βίζιτα αύριο, 2 Σεπτεμβρίου 2020, στις 16:12′ ώρα Γκρήνουϊτς (λέει)… ‘Ντάξ’, δέ σκοπεύει να πέσει στα κεφάλια μας, αλλά θα μας πλησιάσει στην πιό κοντινή απόσταση που μπορεί, γιά να …μας μυρίσει· όπως κάνουν οι σκύλοι, να υποθέσω.  🙂

 

…Κι εδώ ακριβώς θέλω να πώ δυό λογάκια.

Κατ’ αρχήν, μ’ αρέσει πολύ, με εξιτάρει ρέ παιδί μου, αυτή η επιστημονική ακρίβεια! Τέσσερεις το απόγευμα καί δώδεκα λεπτά ντάγκα, σου λέει! Κι αν, ωρέ λεβέντες, έχετε πέσει έξω μείον έξι λεπτά, κι είναι στις 16:18′, τί θα πήτε;

Εσείς οι επιστήμονοι του κιλού δεν θα πήτε τίποτε. Διότι δεν μπορείτε. Εγώ θα σας πώ.

Κάτι τέτοιοι αριθμοί, συν το ότι ο 2011 ES4 μπαινοβγαίνει σε δυό-τρείς διαδοχικές τροχιές πλανητών, αλλά χωρίς να συγκρούεται με τους αντίστοιχους πλανήτες, δηλαδή το ότι εκτελεί μιά άψογη χορογραφία (όπως φαίνεται καί στο τελευταίο βίντεο του συνδέσμου, όπου σας παραπέμπω), δείχνουν ότι από πίσω κρύβεται νοημοσύνη.

• Είτε νοημοσύνη ελλόγων όντων, που κάποτε παρενέβησαν στο Ηλιακό μας Σύστημα καί το «έφτιαξαν» κατά το δοκούν,
• είτε αυθύπαρκτη νοημοσύνη των ίδιων των ουρανίων σωμάτων!!!

Ξέρω ότι εσείς, οι Δυτικοί «επιστήμονες», αυτή την αλήθεια αδυνατείτε να τη δεχθήτε· κι όμως, είναι η μόνη υπαρκτή καί πραγματική εξήγηση εδώ. Κι όχι μόνο δεν μπορείτε να τη δεχθήτε, αλλά τον καθέναν που θα σας ανοίξει τα μάτια θα τον αποκαλέσετε γραφικόν καί βλάκα. (Οι αρχαίοι Αθηναίοι, όμως, αυτόν που έλεγε πως τα άστρα είναι απλά «λίθοι διάπυροι», κόντεψαν να τον λυντσάρουν.)

Δεν πειράζει, εμένα μου αρκεί που συμφωνούν μαζί μου κάποια «πουλάκια», που πετάνε πολύ ψηλά στη Δυτική ιεραρχία – καί στα τέτοια μου η γνώμη των «επιστημόνων» του κιλού. Βλέπετε, αυτά τα «πτηνά» γνωρίζουν άριστα κάποια πράγματα, τελείως αδιανόητα γιά τον μέσο Δυτικό «επιστήμονα», μόνο που δεν επιθυμούν αυτές οι γνώσεις να γενικευθούν. Δέ βαρυέσαι…

…Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι αυτές οι νοημοσύνες σας στέλνουν σαφέστατες προειδοποιήσεις, λεβέντες μου! Κι εσείς, πιστέψτε ό,τι θέλετε.

 

Νούς ορά, καί νούς ακούει. Όθεν, όποιος βλέπει χορογραφίες (όχι μία, περισσότερες της μίας) αλληλοτεμνομένων αστρικών τροχιών, αλλά δεν καταλαβαίνει τί βλέπει καί το προσπερνάει αδιάφορα, πρόβλημά του. Όχι δικό μου.

Εγώ ξέρω πολύ καλά ότι εκεί πάνω υπάρχει ένας κόσμος, που αυτενεργεί· καί που δεν επιδέχεται διαταγές από σκοτεινά κέντρα αποφάσεων. Παίζω κι εγώ, λοιπόν, το αγαπημένο παιχνιδάκι των σκοτεινών αυτών κέντρων: τη δημόσια προειδοποίηση γιά το τί μέλλει γενέσθαι, αν οι «σκοτεινοί» συνεχίσουν το ίδιο βιολί.

Είπα καί ελάλησα, καί αμαρτίαν ούκ έχω.

 

Εμπρησμός Μυκηνών

α εξηγήσουμε κάτι εξ αρχής: οι Μυκήνες δεν ήταν πόλη, αλλά νεκρόπολη· η νεκρόπολη του Άργους, όπου έθαβαν τους επιφανείς νεκρούς τους. Ίσως ήταν κάποτε μιά μικρή πολίχνη, αλλά πολύ παλιότερα από την εποχή του Αγαμέμνονα· οπότε, την (πιό πρόσφατη) «εποχή Αγαμέμνονα», δηλαδή λίγο πρίν-λίγο μετά τα Τρωϊκά, εκεί θαβόντουσαν οι επιφανείς νεκροί του Άργους, ως ένδειξη φυλετικής συνέχειας (σύνδεση με το παρελθόν).

 

Εισαγωγή

Η πρόσφατη πυρκαϊά στον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών (δες πχ εδώ), παρ’ ότι έκαψε αρκετό πράσινο, δεν έκανε μεγάλη ζημιά ούτε στα νέα κτίρια (πχ μουσείο), ούτε στις αρχαιότητες. Βέβαια, το ότι ξέσπασε έξω από την περίφραξη του αρχαιολογικού χώρου, καί δή μέρα με δυνατό αέρα, που θα την κατηύθυνε στα σίγουρα μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, δείχνει καθαρά πρόθεση καί προσχεδιασμό. Δηλαδή, πρόθεση να γίνει ζημιά στον αρχαιολογικό χώρο· καί σχεδιασμό, ώστε ο δράστης (ή οι δράστες) να προλάβουν να διαφύγουν, εφ’ όσον η αρχική εστία ήταν μακριά από τον τελικό στόχο του πυρός.

Το θέμα, όμως, είναι: γιατί;

Τί ακριβώς προσπαθούσε να πετύχει ο δράστης; αφού:

• ούτε τα σύγχρονα μπετονένια κτίρια καίγονται τόσο εύκολα,
• ούτε θα μπορούσε τόσο εύκολα να μεταδοθεί η φωτιά μέσα στο μουσείο (καί να καταστρέψει ευρήματα), εφ’ όσον θα την έπαιρναν χαμπάρι εγκαίρως (ο χώρος έχει καλή ορατότητα τριγύρω) καί θα τη σβήνανε,
• ούτε οι υπαίθριες αρχαιότητες μπορούσαν να καούν τόσο εύκολα· εφ’ όσον η πέτρα ασβεστοποιείται μέν με τη φωτιά, αλλά προς τούτο απαιτεί ημίκλειστο κλίβανο (όπως στα παλιά ασβεστοποιεία) – καί φυσικά, όχι φωτιά από ξερόχορτα, που μάλιστα δεν διαρκεί… κι ούτε μπορεί να σηκώσει τη θερμοκρασία στο απαιτούμενο επίπεδο να λιώσει τις πέτρες.

Άρα, τί προσπαθούσε να πετύχει ο δράστης;

Αν, πάλι, εκλάβεις τον εμπρησμό ως επίθεση εναντίον συμβόλων, καί υποθέσεις πως οι δράστες είναι της γνωστής καταγωγής… είναι πολύ περίεργο, που στοχεύσανε τους τάφους «δικών τους» νεκρών! Βλέπετε, το βρωμόσογο των Ατρειδών (ανθρωποθυσιαστές όλοι τους, οικογενειακώς, πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων) ετύγχαναν Κρόνιοι Πελασγοί!

 

[Τώρα, βέβαια, ευλόγως θα διερωτηθεί κανείς το πώς τα καθάρματα αυτά κατάφεραν καί μάζεψαν τους Πανέλληνες, καί τους πήγαν να πολεμήσουν στην Τροία. Καί κυρίως, γιατί;

Όχι, βέβαια, γιά το ποιός θα χαιρόταν το απαυτό της Ωραίας Ελένης!  🙂

Ερωτήματα, όμως, που δυστυχώς δεν έχουν απαντηθεί επαρκώς τόσες χιλιετίες μετά – ούτε κάν σήμερα.]

 

Το να καταστρέψουν οι εμπρηστές τις αρχαιότητες μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν μπορούσαν· άρα, δεν βγάζει νόημα η πράξη του εμπρησμού.

Το να επιτεθούν συμβολικώς εναντίον «δικών τους», πάλι δεν βγάζει νόημα.

Το να προσπαθήσουν να καταστρέψουν μ’ αυτόν τον τρόπο τα υπαίθρια μνημεία (γιά να «εξαφανίσουν την Ιστορία»), πάλι δεν βγάζει νόημα, διότι δεν γίνεται έτσι η δουλειά.

Βλέπετε, τα τζιχάντια (ως πρακτικά πιθήκια) χρησιμοποίησαν δυναμίτες γιά να καταστρέψουν την Παλμύρα – ή, παλιότερα, οι εξ ίσου κερκοπίθηκοι Ταλιμπαναίοι τους Βούδδες της Μπαμιγιάν. ‘Οχι φωτιά. Το δέ άθλιο διαβόητο φιλμάκι «Πέτ Γκόουτ 2», εκεί που δείχνει τον Αντίχριστο μπροστά στην καταστροφή της πυραμίδας του Χέοπα (δηλαδή, γιά να εξαφανίσει κάθε ίχνος κάθε περασμένης καί τωρινής θρησκείας – κι αφού έχει προηγηθεί η καταστροφή ενός καθολικού καθεδρικού ναού), το πώς γίνεται το αφήνει λιγάκι απροσδιόριστο.

 

 

Μάλλον με πύρ-αυλο καταστρέφεται (στο 6′ 12′ ‘) η -επίσης πέτρινη- πυραμίδα, αλλά σαφώς όχι με …σκέτο πύρ!  🙂

 

Κι όμως, το πύρ καμιά φορά…

Παρεμπιπτόντως, καί σε αντίθεση με τους πλείστους πατριώτες συμπατριώτες μου, θα πώ ότι η φωτιά μάλλον καλό έκανε στ’ αρχαία των Μυκηνών, παρά κακό!

Γιατί;

Διότι στη σημερινή Ελλάδα τα πάντα εγκαταλείπονται στην τύχη τους. Έτσι, ακόμη καί μέσα σε σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους αφήνονται να φυτρώσουν θάμνοι καί δέντρα!!! Μά, καλά! απορώ! Τόοοση φιλοσοφία θέλει το θέμα, καί δεν το σκέφτηκε κανείς;

Αν το ριζικό σύστημα των θάμνων καί των δέντρων φτάσει στο σημείο να φάει τους επάνω λίθους του ταφικού θαλάμου, ιδίως τον κεντρικό λίθο (το «κλειδί»), ο τάφος θα καταρρεύσει! Γλύτωσαν οι Μυκήνες επί χιλιετίες από φυσικές κι ανθρωπογενείς καταστροφές, καί θα πάνε χαμένες από την αδιαφορία καί τη μαλακία των νεο-Ελλήνων!

Αντιθέτως, ρίξτε μιά ματιά στο πώς διατηρούν πχ οι Ιρλανδοί τις δικές τους αντίστοιχες ταφικές τούμπες: ούτε θάμνοι, ούτε δέντρα από πάνω. Μονάχα γρασίδι.

 

Στην εικόνα, το Νιούγκρέηντζ.

[Παρένθεση: Το αν τέτοια μνημεία είναι όντως Ιρλανδικά, ή Αγγλικά, ή Βορειοευρωπαϊκά… καί «δεν» έχουν -άμεση, ή έμμεση- Ελληνική προέλευση, είναι ένα τεράστιο θέμα, που δεν θα το θίξουμε εδώ.]

Βέβαια, υπάρχουν καί τα χειρότερα… που αν δεν τα δείς, δεν εκτιμάς αυτό που έχεις! Πχ οι Άγγλοι: όχι μόνο φύτεψαν δέντρα μέσα στις αρχαιότητες, αλλά έχτισαν καί σπίτια! (Δες αναγνώστη μου εδώ, το Έηβμπερυ.) Αλλά οι Άγγλοι σαφώς καί δεν είναι παραδείγματα προς μίμησιν!

Εμείς, όμως, δυστυχώς, όχι μόνον αφήνουμε τους αρχαιολογικούς χώρους στην εγκατάλειψη, να γεμίζουν βρωμοκαρυδιές (βρωμοκαρυδιά, ή ψευτοκαρυδιά: το δέντρο που γεμίζει από μόνο του τα εγκατελειμμένα οικόπεδα, καί σε λίγο χρόνο φτάνει τα 4-5 μέτρα ύψος καί πάχος κορμού 10-15 εκατοστά), αλλ’ αφήνουμε φυτά να φυτρώνουν ακόμη κι επάνω στις αρχαιότητες!!! Έξι κίονες έχουν αναστηλωμένους όλους κι όλους οι Δελφοί, κι ο ένας «φιλοξενεί» απάνω του ένα φυτό επί χρόνια!… που κανείς δεν πήγε ν’ αποξέσει! (Δεν έχω πρόχειρη τη φωτογραφία που είχα τραβήξει, να το δήτε.)

Όθεν, καλά έκανε η φωτιά κι έκαψε τους θάμνους, που είχαν ριζώσει στις κορυφές απ’ τις τούμπες. Εφ’ όσον δεν καταλαβαίνανε οι άνθρωποι…

 

Ανάλυση

Επανερχόμαστε, όμως, στο κυρίως θέμα μας.

Με τα παραπάνω δεδομένα, ποιό είναι το προσωπικό μου συμπέρασμα γιά τους δράστες καί τον εμπρησμό;

Έχουμε τρείς πιθανές απαντήσεις:

 

i. Φρενοβλάβεια

Σ’ αυτή την περίπτωση, ο δράστης είναι ένας φανατικός ημίτρελλος, που οι Μυκήνες του τη δίνουν γιά ποιός ξέρει ποιόν λόγο. (Παράβαλε εκείνον τον παλαβό Σκωτσέζο ιεροκήρυκα, που σταμάτησε τον Βραζιλιάνο προπορευόμενο στον Μαραθώνιο, στην Ολυμπιάδα του 2004 στην Αθήνα.)

Οπότε, ο τύπος το σχεδίαζε ξανά καί ξανά, πώς θα κάνει ζημιά καί θα διαφύγει. Παραφύλαγε γιά ποιός ξέρει πόσον καιρό… μέχρις ότου βρήκε ευκαιρία με τον αέρα, που φυσούσε προς το εσωτερικό του αρχαιολογικού χώρου.

Εάν βρεθεί ποιός είναι, τότε: δίκη, πρόστιμο, κατασταλτική ένεση στον κώλο, ζουρλομανδύα, κι εγκλεισμό σε φρενοκομείο. Κατευθείαν.

 

ii. Συμβολική ζημιά

Εδώ τα πράγματα αγριεύουν πολύ! Η περίπτωση αυτή δεν είναι παίξε-γέλασε.

Γιατί;

Διότι η ζημιά επάνω στα (αρχαία, ή νέα) κτίσματα δεν θα μπορούσε να είναι μεγάλη, όπως είπαμε. Αλλά, θυμηθήτε τον προπέρσινο τελετουργικό αποκεφαλισμό των αγαλμάτων στον Μαραθώνα! (Κι εκεί δεν ήταν μεγάλη η ζημιά, διότι επρόκειτο περί αντιγράφων.) Καί θυμηθήτε ότι ακριβώς 33 μέρες μετά ακολούθησε το έγκλημα της ανθρωποθυσίας στο Μάτι Αττικής!

Όθεν, εδώ μιλάμε γιά μαύρη τελετουργία!… η οποία θ’ αποδώσει «καρπούς» σε 33 μέρες (2 Οκτωβρίου) ;;; Το απεύχομαι, βέβαια, αλλά υπάρχει το κακό προηγούμενο.

Αν είναι έτσι, τότε πιθανώτατα η φωτιά δεν στόχευε (συμβολικώς) κανέναν Αγαμέμνονα, αλλά τον Περσέα, τον αποκεφαλιστή της Μέδουσας – ως ιδρυτή των Μυκηνών. (Άρα, μπαίνει καί το Ατλάντειο στοιχείο στη μέση; )

Εν πάσει περιπτώσει, δεν θα υπεισέλθω στα συμβολιστικά, διότι πέφτουμε σε ολόκληρο δίκτυο περιπεπλεγμένων συμβολισμών. Στην περίπτωση της Μπρέξιζας, αποκεφαλίζονται δύο Αιγυπτιακές θεότητες, που έχουν ιερό σε χώρο, όπου διακόσια-τόσα χρόνια πρίν οι Έλληνες έγραψαν λαμπρή ιστορία· καί το έγκλημα της ανθρωποθυσίας συντελείται παρακάτω, σε άλλη τοποθεσία (αν καί κοντινή). Στην περίπτωση των Μυκηνών, τώρα, κι αν ισχύουν όσα περιέγραψα, έχουμε συμβολιστική προσπάθεια «αναστροφής» της ιδρύσεως των Μυκηνών… άρα καί ξαναζωντανέματος της Γοργούς;

Καί η οποία «αναστηθησόμενη» Γοργώ θα χτυπήσει πού, στις 2 Οκτωβρίου φέτος;

[Ρέ σείς! Μπάς κι οι τουρκαλάδες έχουν κανένα πλοίο με σχετικό όνομα; Επειδή αρέσκονται σε κάτι τέτοια βάρβαρα! Μήπως κανένας «σύμμαχος» διαθέτει κανά πολεμικό «Medusa»; Λέω ‘γώ, τώρα.]

Δεν γνωρίζω. Άλλως τε, ο Περσέας έχει μιά πολύ ενδιαφέρουσα βιογραφία, που δεν περιορίζεται μονάχα στον αποκεφαλισμό της …προγόνου της μανδάμ «Παιδείας»! lol!!! Οπότε, άμα βρίσκετε ενδιαφέρον το θέμα, ξεκινήστε το ψάξιμο. Μην τα περιμένετε όλα έτοιμα!

Στο μόνο, που μπορώ να σας βοηθήσω, είναι να σας ζητήσω να επιστήσετε την προσοχή σας στις ειδήσεις. Καθημερινώς. Διότι το ζουμί κρύβεται στις λεπτομέρειες.

Κι ακόμη μιά βοήθεια: το κοινό στοιχείο του αποκεφαλισμού (αγάλματα Αιγυπτιακών θεοτήτων, Γοργώ). Τα υπόλοιπα, βρήτε τα εσείς.

 

iii. Κάψιμο μή ανακαλυφθέντων ευρημάτων

Μάλλον αφελής εκδοχή, επειδή τα τυχόν μή ακόμη ανευρεθέντα αρχαία κτερίσματα κτλ βρίσκονται υπό το έδαφος, άρα η όποια φωτιά δεν πρόκειται να τα πειράξει.

Κι όσο γιά τα ήδη ανευρεθέντα…

…θα μιλήσω συμβολικώς. Κι όχι μονάχα γιά τις Μυκήνες, αλλά γιά κάθε αρχαιολογικό χώρο Ελληνικού ενδιαφέροντος.

Όσο μεγεθύνουμε την εικόνα ενός κυττάρου με το μικροσκόπιο, θα δούμε την μεμβράνη του, τον πυρήνα, κτλ. Μετά, θα δούμε τα χρωμοσώματα. Τέλος, θα δούμε το dna στα γονίδια καί τα νουκλεοτίδια. Το οποίο dna εμπεριέχει καί μεταδίδει πληροφορίες.

Λοιπόν, όσο σκάβουμε έναν αρχαίο τόπο, θα βρίσκουμε διάφορα ευρήματα σε μέγεθος κτιρίου. Εάν πέσουμε σε τάφο, τότε μέσα θα βρούμε σκελετικά ευρήματα καί κτερίσματα. Τα οποία κτερίσματα εμπεριέχουν καί μεταδίδουν πληροφορίες. (Γιά όποιον βλέπει, βέβαια.)

 

… «Κύριοι» εμπρηστές, αν αυτός ήταν ο σκοπός σας, δηλαδή να εμποδίσετε τη μετάδοση σημαντικής πληροφορίας, τζάμπα ο κόπος σας!

Το πουλάκι πέταξε!

 

Σαν επίλογος

Πάντως, αν ρωτάτε τη δική μου γνώμη, κλίνω προς τη δεύτερη εκδοχή.

Περιμένοντας την 2α Οκτωβρίου, ουδέν έτερον.