Τώρα να ξεκινήσει ο Γ’ ΠΠ! ΤΩΡΑ!!!!!

ελαττωματική νοητική «όραση», όταν συμβαίνει σχετικά σπάνια, είναι κάτι το δυσάρεστο· έστω, απλώς καί μόνον επειδή σου τσαλακώνει τον εγωϊσμό, όταν αισθάνεσαι πως πιάστηκες μπόσικος. Αλλά καταστροφική, όταν συμβαίνει συχνά.

Είναι αυτό, που έχω πεί πολλές φορές, ότι (επίσης αρκετές φορές) προσωπικά δεν βλέπω πράγματα -ας πούμε- προφανή, πράγματα που τα έχω μπροστά μου· καί χτυπιέμαι εκ των υστέρων, που δεν τα είδα, ενώι θά ‘πρεπε. (Φυσικά, ένας λόγος που αγανακτώ, είναι ότι -μή βλέποντας τα προφανή- δεν τιμάω τη νοημοσύνη μου.)

Ωστόσο, προσωπικώς έχω αρκετά ελαφρυντικά, γιά όταν διαπράττω τέτοιες γκάφες:

• Δεν ασχολούμαι συνεχώς με φλέγοντα θέματα· καί δή, επί επαγγελματικής βάσεως – να βγάζω μισθό, δηλαδή, από τέτοια ενασχόληση (ως “αναλυτής”, φέρ’ ειπείν).
• Δεν κατέχω θέση εξουσίας.
• Δεν επηρεάζω πολλούς… κι αυτοί, τούς οποίους επηρεάζω (αν καί όταν…), επίσης δεν κατέχουν θέσεις εξουσίας.
• Καί τέλος, καί το κυριώτερον, ότι παγκοσμίως υπάρχουν χειρότεροι νοητικοί “μύωπες” από μένα – καί δή, ευρισκόμενοι σε θέσεις εξουσίας καί επηρεασμού.

Κάθομαι, λοιπόν, καί διαβάζω (κι ευτυχώς, που διαβάζω γρήγορα – καθ’ ό δεν διαθέτω χρόνο γιά σκότωμα) διάφορες γεωπολιτικές καί γεωστρατηγικές αναλύσεις ανά τα ιντερνέτια, ιδίως γιά τα Ελληνο-Τουρκικά, καί κουνάω το κεφάλι μου! Μά, καλά· τόοοση τύφλωση πιά κυκλοφορεί ανά τους διαφόρους γραφιάδες;

Τέλος πάντων, οφείλω να εξηγήσω – καί θα το κάνω.

 

α. Εισαγωγή

Οι τυπικές αναλύσεις του είδους, είναι του τύπου:

• “Πού το πάει» ο Άλφα, ο Βήτα, ο Γάμμα… δηλαδή, τί πάει να πετύχει ο Ερντογάν, ο Τράμπ, ο Πούτιν, οι λοιποί.
• Πρός τί η τάδε συμμαχία κι η τάδε συμφωνία.
• Τί (μπορεί να) σημαίνει η τάδε δήλωση του τάδε ανωτάτου αξιωματούχου του δείνα κράτους.

Κτλ παρόμοια.

Ταυτόχρονα, ως αλατοπίπερο πέφτουν στο (πραγματικό, ή ηλεκτρονικό) χαρτί διάφορες νομικές γνώσεις επί του Διεθνούς Δικαίου (του ποιού, είπαμε;  🙂  ), συνήθως βιαστικά αλιευθείσες από τη Γουΐκι – κι άλλο τόσο συνήθως εσφαλμένες.

Από στρατιωτικής πλευράς, πάλι, εκεί είναι που δίνουν ρέστα οι λεβεντογραφιάδες μας!!!

“…Εμείς έχουμε τόσα άρματα μάχης ΧΥΖ-35 με το βελτιωμένο κίτ σκοπευτικού ραντάρ ABC-15, τοποθετημένα τα μισά στον ‘Έβρο καί τα μισά στα νησιά, αλλά οι Τούρκοι έχουν πεντακόσια άρματα παραπάνω, συμπεριλαμβανομένων των βελτιωμένων XYZ-45 με αντιελικοπτερικά πυραυλάκια!…”,

…γράφουν τα πουλάκια μου, καί τα δίνουν όλα χαρτί καί καλαμάρι προς πάντα ενδιαφερόμενον! (Πολύ μυαλό, λέμε!)

[Συν το ότι αυτά τα “παραπάνω” των Τουρκαλάδων τα διαβάζει η κάθε κυράτσα, καί χέζεται απάνω της: “- Πού θα στείλω το παιδί μου εγώ, να σκοτωθεί;!” – κι άντε σταμάτα της την υστερία αυτηνής της μαλακισμένης, άμα μπορείς!]

Ψίτ, παιδιά, γράψτε καί πόσα βλήματα έχουμε, καί βάλτε καί τους εαυτούς σας μέσα στην αρίθμηση! Lol!!!

 

Όμως, τίιιι δεν βλέπουν όλοι αυτοί; Έ;

Τις προόδους της Τεχνητής Νοημοσύνης στον στρατιωτικό τομέα!!!

 

Σ’ αυτό ακριβώς το θέμα έχουν γκαβωμάρα χειρότερη από τυφλοπόντικα.

 

β. Πού βρίσκεται η Στρατιωτική ΤΝ σήμερα

i. Εισαγωγή

Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι με το Διαδίκτυο μπορείς να ενημερωθείς μέσα σ’ ελάχιστες ώρες γιά θέματα, γιά τα οποία κάποτε έπρεπε να παίρνεις σβάρνα βιβλιοθήκες / βιβλιοπωλεία / πρακτορεία Ξένου Τύπου (καί με έξοδα δικά σου, πολλές φορές – καί να ξέρεις καί ξένες γλώσσες, όχι να βασίζεσαι στο Γκούγκλ Τρανσλέητ), το Διαδίκτυο στους πολλούς έχει επιφέρει παράλυση βασικών εγκεφαλικών λειτουργιών.

Συγκεκριμένα -κι έτσι, προχείρως-, οι πολλοί έχουν χάσει τη φαντασία τους (την απεικαστική ικανότητα μέσα στο μυαλό, δηλαδή), συν την ικανότητα να «ζυγίζουν» καταστάσεις. (Δηλαδή, το να ιεραρχούν μεγέθη κι αναγκαιότητες, ή να παίρνουν γρήγορες σωστές αποφάσεις, κτλ.) Βλέπεις πχ τα πιτσιρίκια του νηπαγωγείου να μήν εξασκούν τη φαντασία τους, όπως τα συνομήλικά τους πρίν από εξήντα χρόνια· διότι, τότε, έλεγε η γιαγιά στο παραμύθι: «- Ήταν ένας γίγαντας!…», καί το πιτσιρίκι έσπαγε το κεφάλι του, να καταλάβει με τί μοιάζει ένας γίγαντας. Σήμερα, όμως, τα μικρά τον γίγαντα τον βλέπουν έτοιμον στα κινούμενα σχέδια καί στους υπολογιστές, καί τον προσπερνούν τελείως αδιάφορα.

Τα ίδια καί χειρότερα οι ενήλικες (κάν επαγγελματίες γραφιάδες, ή καθηγητές πανεπιστημίου εισίν), στους οποίους δείχνεις στα ίσα το τέρας, που πάει να μας φάει όλους, κι αυτοί απαντούν μ’ ένα υπεροπτικό συγκαταβατικό χαμογελάκι, καί την έκφραση: «- Έλα, μωρέ!» Γι’ αυτό ακριβώς κατάντησε η χώρα μας εδώ που κατάντησε, καί μήν απορείτε καθόλου. Από κάτι τέτοιους κολυμπάμε όλοι στα σκατά! Δεν φταίνε, δηλαδή, μονάχα οι κακοί Άγγλοι / Γάλλοι / Πορτογάλοι / Αμερικάνοι / Γερμανοί / σιωνιστές / βάλτε όποιον θέλετε.

Εν πάσει περιπτώσει, προσωπικώς τους ελαμωρέδες τους έχω από μακρού χρόνου τελείως χεσμένους, καί αδιαφορώ πλήρως γιά τη γνώμη τους· δεν ανοίγω διάλογο μαζί τους, όπως δεν ανοίγω διάλογο με τα πιθήκια στον ζωολογικό κήπο. (Δεν τό ‘χασα τόσο πολύ ακόμη, να μιλάω σε μαϊμούδες καί να περιμένω απάντηση.) Όπως αδιαφορώ πλήρως καί γιά την τύχη τους, των ελαμωρέδων· όπως έστρωσε ο καθένας μας, θα κοιμηθεί.

Γιά όλους τους υπόλοιπους μιλάω, γιά όσους συμπατριώτες μου το μυαλό δεν τό ‘χουν απλά γι’ αντίβαρο να μή γέρνουν.

 

Στα πλαίσια αυτά που περιγράψαμε, η συντριπτική πλειονότητα των «αναλυτών» (καί τα λοιπά) μπορεί μέν να έχει ακουστά τα περί Στρατιωτικής Τεχνητής Νοημοσύνης (ΣΤΝ εφεξής), αλλά τη θεωρεί κάτι έξω καί μακρυά από ‘δώ, κάτι που βρίσκεται μονάχα στο μέλλον, κάτι σαν ιδιότυπο Μικυμάους ή κομπιουτερίστικο παιχνίδι, κάτι που αποτελεί θέμα μερικών βαρεμένων μελλοντολόγων, καί ενδεχομένως ευφαντάστων σεναριογράφων του Χόλλυγουντ. (Βλέπε χαρακτηριστικά την τριλογία «Τερμινέητορ».) Άντε, καί μερικών φοιτητών Πληροφορικής, που την ψάχνουν με πειράματα.

ΤΟΝ ΚΑΚΟ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ, όλων αυτών των ηλιθίων – έχω να πω.

Απλά βάλτε τη φράση «military robots» στο Γιουτιούμπ, καί τα λέμε. Η Στρατιωτική ΤΝ ΔΕΝ βρίσκεται στο μέλλον. Ήδη έχει παρελθόν πάνω από δεκαετία, να μή σου πω εικοσαετία (καί παραπάνω).

Σειρά μας, όμως, ν’ αναλύσουμε (κάπως σύντομα, βέβαια) τα σχετικά.

 

ii.Βασικά επιτεύγματα της ΤΝ

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές (αλλά καί τα δίκτυά τους) εξ αρχής ήσαν ΠΟΛΥ γρηγορότεροι καί ΠΟΛΥ ακριβέστεροι από κάθε άνθρωπο στους υπολογισμούς. Γι’ αυτό φτιαχτήκανε, άλλως τε! Να κάνουν αυτές τις υπολογιστικές δουλειές (που δεν μπορούσαμε, ή βαρυόμασταν να κάνουμε εμείς), καί δή χωρίς να κουράζονται.

[Θα με ρωτήσεις τώρα… Τί μας τα λες αυτά, ρέ Εργοδότη; τα ξέρουμε!

Ναί, αλλά το θέμα είναι να περάσουν σ’ επίπεδο συνείδησης, όχι να προσπερνιένται μ’ ένα χασμουρητό, επειδή δήθεν «είναι αυτονόητα» στην εποχή μας… καί ν’ αρχίσουν μερικοί-μερικοί να τρέμουν με τη συνειδητοποίηση αυτή, διότι καθόλου δεν πρόκειται γιά κάτι ανώδυνο· ούτε πρόκειται απλά γιά λήμματα στη Γουϊκιπήντια. Γι’ αυτό τα λέω.]

Ωστόσο, αν ήταν ν’ αποκτήσουν αυτονομία οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, δηλαδή να τους βάλουμε απάνω σ’ ένα ανθρωποειδές / ρομπότ καί να τους αφήσουμε αμολητούς, τότε τους έλειπαν τα εξής τινά (που τά ‘χε ο άνθρωπος, αλλά όχι αυτοί) :

• Η ικανότητα εκμαθήσεως καί λήψεως αποφάσεων.
• Η στερεοσκοπική όραση (συν την ικανότητα διακρίσεως σχημάτων / προσώπων / χειρογράφων γραμμάτων) καί η στερεοσκοπική ακοή. (Κι άλλες αισθήσεις, αν θες – πχ η αφή.)
• Η ικανότητα μετακινήσεως επάνω σε οποιαδήποτε επιφάνεια. (Βλέπε πόδια ανθρώπου – συν χέρια, γι’ αναρριχήσεις σε βράχια.)

Όμως, αυτές οι ικανότητες έχουν ΗΔΗ αποκτηθεί από τα ρομπότς! Κι όχι μόνον… Στο οπτικό καί στο ακουστικό φάσμα τα ρομποτάκια βλέπουν κι ακούν πέρα απ’ τα όρια των ανθρώπων. Άσε που καταλαβαίνουν καί την ανθρώπινη ομιλία!… πράγμα που γνωρίζετε ήδη όσοι από σας χρησιμοποιείτε την φωνητική υπαγόρευση της Γκούγκλ.

[Κι όχι, άσχετοι σαχλαμάρες μου, δεν έγινε πρίν μερικά χρόνια αυτό. Η ηχητική ανάλυση σε «φωνήματα» τουλάχιστον των Ευρωπαϊκών γλωσσών τελείωσε το 1991 – καί δή, με χρηματοδότηση της «Ε»Ε. Απλά, χρειάστηκε να έρθουν οι 64-μπιτοι προσέσσορες, ώστε να καταλαβαίνει προφορικώς εκφερόμενα Ελληνικά το κομπιούτερ, διότι η Ελληνική έχει πάνω από 1500 φωνήματα. Η σαφώς απλούστερη Αγγλική έχει καμιά 80αριά, γι’ αυτό καί τα προγράμματα «ακοής» της Αγγλικής βγήκαν αμέσως στο εμπόριο, τον καιρό που υπήρχαν μονάχα 32-μπιτοι προσέσσορες.]

Το δέ βάδισμα των ρομπότ πλέον είναι εφάμιλλο του ανθρώπινου… κι όχι μονάχα το βάδισμα. Το τρέξιμο, το στρίψιμο… Στην Ιαπωνία, έχουν στήσει ολόκληρο Μουντιάλ ποδοσφαίρου με ρομποτάκια, εδώ καί αρκετά χρόνια – αν σας λέει κάτι αυτό!

 

Η εκμάθηση καί λήψη αποφάσεων στα ρομπότ, τώρα, είναι μεν θέμα του αρχικού προγραμματισμού, αλλά μετά την «απομάκρυνση εκ του ταμείου» είναι θέμα καθαρά του ρομπότ – μέχρι όσο αντέχει η χωρητικότητα της κομπιουτερικής μνήμης του. (Πάντως, αν νομίζετε ότι οι παρεχόμενες από μνημοστοιχεία δυνατότητες είναι μικρές, αλλάξτε πλευρό τώρα που κοιμάστε, να μην πιαστήτε.) Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένα ΤΡΟΜΕΡΟ όν, με δείκτη νοημοσύνης αριθμητικής καί κινησιο-χωροαισθητικής ικανότητας πάνω από 2000, που μπορεί ν’ αποφασίζει μόνο του, να κινείται πιό γρήγορα απ’ τον άνθρωπο, καί να προλαβαίνει τον άνθρωπο στα πάντα. Καί με δύναμη ίση με γερανό γιά κοντέηνερς.

Κι άμα πολλά τέτοια -καί δή, αυτόβουλα- όντα ενωθούν σε δίκτυο… δεν συνεχίζω.

Δεν λέω άλλα· σας αφήνω να το κατανοήσετε αυτό, ενόσωι θα προχωράμε παρακάτω.

 

Αυτά, λοιπόν, τα έχει κάθε είδους ρομπότ (ή κομπιουτερικός μηχανισμός, πχ κατασκοπευτικοί δορυφόροι). Σας ζητάω, όμως, να σκεφθήτε ακόμη μία φορά το τί θα γίνει, αν αυτά τα ρομπότ δεν προορίζονται γιά ειρηνικές δουλειές, αλλά έχουν στρατιωτική αποστολή να σκοτώνουν τον εχθρό!!!

Σημειώστε, τώρα, ότι επειδή στα επόμενα θα καταπιαστώ με τις ΕΔ, δεν θέλω να θίξω κανέναν· μακρυά από μένα, τόσο ο εξυπνακιαδισμός, όσο καί το φιλοκατήγορον. Το προσωπικό των δικών μας ΕΔ κάνει τη δουλειά που διάλεξε καί που του ανατέθηκε, καί δεν μου πέφτει λόγος να κρίνω. Όμως, θα πω την αλήθεια – κι ας πονάει, κι ας σφάζει.

 

iii-α. Πολεμική Αεροπορία

Ας ξεκινήσουμε από ψηλά!  🙂

Τί να το κάνω, αν έχουμε τους καλύτερους πιλότους στο Νάτο… αν αυτοί έχουν άριστη υγεία, που ελέγχεται συνεχώς με γιατρούς κτλ… αν αντέχουν επιταχύνσεις εννέα τζή (όταν υπό τέτοιες συνθήκες ο οποιοσδήποτε μή-πιλότος θα λιποθυμούσε), κτλ κτλ…

…τη στιγμή που βλέπω σε διάφορα βίντεο όλες αυτές οι ικανότητες (α) να σπαταλιένται σε παλαβά πράγματα, καί (β) ν’ απηχούν καταστάσεις παρωχημένες.

Νά, ας πούμε, ένας δικός μας πιλότος κυνηγάει ένα τούρκικο, φέρνει ανάποδα (κοιλιά απάνω) το αεροπλάνο ο Τούρκος, το φέρνει κι ο δικός μας! Κίνηση τελείως άνευ νοήματος… διότι δεν νομίζω ότι ο οποιοσδήποτε εχθρός απονέμει βραβεία πτητικής δεινότητας, άμα σε δεί να κάνεις κόλπα. lol!!!

Αυτά είναι εφευρήματα των πιλότων των διπλάνων του Α’ ΠΠ, όταν αυτός ήταν ένας τρόπος ο κυνηγούμενος να φεύγει έξω απ’ το σκοπευτικό του διώκτη του, οπότε τί δουλειά έχουν στον 21ο αιώνα;

[Καλά… οκ. Κι άμα του τελειώσουν τα πυραυλάκια του πιλότου μας, του μένει ο πολυβολισμός, οπότε με την τούμπα τα πάνω-κάτω φέρνει τον εχθρό ξανά στο στόχαστρο. ‘Ντάξ’… δε λέω. Όπως, άμα τελειώσουν οι σφαίρες του φαντάρου, έχει την ξιφολόγχη. Αλλά πρόκειται γιά μέσα τελείως χαμηλής δυναμικότητας – καί καλύτερα να μή χρειαστεί κανείς ποτέ τη βοήθειά τους, θά ‘λεγα.]

Εάν, όμως, το αεροπλάνο μας είχε καμιά τριανταριά αισθητήρες γύρω-γύρω (με τεχνητή νοημοσύνη πίσω τους), που αυτόματα θα παίρναν χαμπάρι τον Μεμέτη (απ’ όποια γωνία καί να προσέγγιζε) καί θ’ αμολούσαν ζβίουουουϊ!!!!! ένα πυραυλάκι, καθοδηγούμενο από ένα κομπιουτεράκι τεχνητής νοημοσύνης, θα σού ‘λεγα εγώ αν θα χρειαζόταν τούμπες στον αέρα!

Ακόμη καλύτερα, θα μπορούσαμε (μαζί με την τοποθέτηση αισθητήρων) να βγάλουμε τελείως τον πιλότο απ’ το γηραλέο F-16, καί να τιγκάρουμε την καμπίνα με ηλεκτρονικά. (Άντε, καί γιά να μή μας πάρουν χαμπάρι τα Μεμέτια -τουλάχιστον τον πρώτο καιρό-, ενδεχομένως να βάζαμε ένα τσίγκινο ομοίωμα πιλότου.) Εκεί, όχι μόνο 9 τζή θ’ άντεχε το F-16 γιά ελιγμούς, αλλά πάνω από 15 – μέχρι να του φύγουν τα περτσίνια!

Λέτε ο οποιοσδήποτε πιλότος να τα κατάφερνε καλύτερα;

[Παρένθεση: δίνω χύμα ιδέες, αλλά ταυτόχρονα χαμογελάω πονηρά, διότι δεν υφίσταται ουδείς λόγος ανησυχίας! Κανείς -κατά Μ. Ασία μεριά- δεν θα προλάβει να τις υλοποιήσει, οι δέ λοιποί… ήδη τις έχουν σκεφτεί κι αυτοί! Δεν πρωτοτυπώ.]

 

Με την ευκαιρία, δυό λογάκια γιά τα περίφημα / διαβόητα (όπως το πάρει κανείς) F-35… Παρά τα ελαττώματά τους (θυμίζουν το παμπάλαιο αστείο, που λέει ότι η καμήλα είναι άλογο, που το σχεδίασε επιτροπή! – κι άμα στην επιτροπή σχεδιασμού συμμετείχε κι η τουρκίτσα, κλάφ’ τα! lol!!!), επιχειρούν, λέει, σε αποστάσεις τρομερές (αρκεί νά ‘χεις διαθέσιμους τους πυραύλους xyz-100, κτλ κτλ), καί διάφορα τέτοια. Οπότε, σηκώνονται, καλύπτουν μιά μεγάλη απόσταση, κι αμολάνε πυραύλους σε άλλη τόση.

Λοιπόν, οι αναλυταράδες μας κάνουν κουβέντες επί κουβεντών, αλλά δεν καταλαβαίνουν ένα πράγμα: ότι η σχεδίαση του συγκεκριμένου αεροπλάνου απηχεί στρατηγικά δόγματα του Β’ ΠΠ. Συγκεκριμένα, το F-35 είναι γιά επιτήρηση του Ατλαντικού, οπότε σηκώνεται ξέρω ‘γώ απ’ την Καλιφόρνια (τρείς ωριαίες άτρακτοι πίσω) καί πετάει τα πυραυλάκια του σε άλλες τρείς ωριαίες ατράκτους μπροστά, απ’ τη Τζιού Γιάρκ μέχρι την αγγλίτσα (σε γεωγραφικό πλάτος 40 μοίρες καί πάνω – βόρειο). Κι επειδή αποκλείεται να επιτεθεί στις ηπαπάρα η Δανία, ή η Σουηδία, τότε μιλάμε καθαρά γιά επιτήρηση της εξόδου του Ρωσσικού ΠΝ στον Ατλαντικό.

 

[Ορίστε καί τζάμπα ιδέα, προσφορά στ’ Αμερικανάκια, να μη με λέτε φανατισμένον αντιαμερικανό lol!!! : άμα θέλουν οι ηπαπαραίοι να επιτηρήσουν καί τον Ειρηνικό -εν όψει συγκρούσεως με την Κίνα-, πρέπει να φτιάξουν διπλάσιο σε διαστάσεις αεροπλάνο, γιά να σηκώνει μεγαλύτερα πυραυλάκια· κι αυτά θα είναι μεγαλύτερα, διότι θ’ απαιτούν περισσότερο καύσιμο, γιά να φτάνουν πιό μακρυά. Ο Ειρηνικός είναι σχεδόν τριπλάσιος του Ατλαντικού.

Πάλι δόγμα του Β’ ΠΠ – ναυμαχία του Μιντγουέη να ‘ούμ’, καί τα τοιαύτα. Όπου τ’ αεροπλανοφόρα των ηπαπαραίων έφταναν -το 1942- μέχρι τα μισά της απόστασης Χαβάη-Ιαπωνία, καί μετά αναλάμβαναν τα ελαφρά βομβαρδιστικά αεροπλάνα… που προσγειωνόντουσαν στα βουνά της Κίνας, ελλείψει καυσίμων επιστροφής!!! Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν εύκολα…

Βέβαια, μιλάμε γιά πυραύλους εκτοξευόμενους από αεροπλάνα, ως τακτικά όπλα. Δεν μιλάμε γιά τα στρατηγικά τοιαύτα.]

 

Υπ’ αυτά τα δεδομένα, εμείς τί να το κάνουμε το F-35; να το σηκώσουμε να κόβει βόλτες πάνω απ’ τη Λάρισα, γιά να βαρέσει την αεροπορική βάση του Μπαλικεσίρ; (Παλαίκαστρον, ή Παλαιόκαστρον – το πάλαι ποτέ, πρό σημερινής τουρκίτσας. Ομάδα στη Γ’ Εθνική της τουρκίτσας, συν αεροπορική βάση.) Δεν χρειάζεται! Τελείως άνευ νοήματος. Είναι σα να σηκώνουμε χαρταετό. Αντίθετα, πετάω έναν πύραυλο πολλαπλών κεφαλών με κομπιούτερ τεχνητής νοημοσύνης, καί καθαρίζω.

Είδατε, οι Ρώσσοι, που εκτόξευσαν πρό ολίγων ετών πυραύλους από τον πολεμικό στόλο της Κασπίας; αυτοί ταξίδεψαν σαν κύριοι από αεροδιάδρομο μέσωι Ιράν, έστριψαν, ξανάστριψαν, καί στο τέλος κατέβηκαν πεσκέσι στ’ άπλυτα κεφάλια των τζιχαντιών, με ακρίβεια χιλιοστού!

 

Όπως ήδη θα καταλάβατε, όσον αφορά τα αεροπορικά μέσα, η τεχνητή νοημοσύνη είναι θέμα χρόνου ν’ αντικαταστήσει τελείως τον άνθρωπο. Το δέ μέλλον είναι το κομπιουτερίστικο πυραυλικό δυναμικό, όχι τα αεροπλάνα. Εκτός αν τις (όποιες) ΕΔ τις πιάσουν οι τσιγγουνιές, διότι ο πύραυλος είναι μιάς χρήσεως καί πάπαλα· ενώι το αεροπλάνο (είτε με πιλότο, είτε χωρίς) γυρίζει πίσω καί το επαναχρησιμοποιείς.

Οι σχεδιάσεις, τώρα, πολεμικών αεροσκαφών πέμπτης γενιάς, έκτης γενιάς, …εκατοστής γενιάς, δεν πρέπει να εντυπωσιάζουν κανέναν, όσο συνεχίζουν να περιλαμβάνουν πιλότο. Διότι, απλούστα, συνεχίζουν ν’ απηχούν πολεμικά δόγματα του 1940· άρα, ά-χρη-στες γιά το μέλλον.

 

iii-β. Πολεμικό Ναυτικό

Υποψιάζομαι πως δεν παρακολουθείτε πολύ τα «ψιλά» νέα. Αλλοιώς, θα γνωρίζατε ότι είμαστε πολύ κοντά στα ρομποτικά πλοία μεταφοράς κοντέηνερς. Τα οποία θα διασχίζουν τους ωκεανούς αυτόματα, θα προσεγγίζουν τα λιμάνια αυτόματα, καί θα ξεφορτώνουν τα κοντέηνερς άλλο τόσο αυτόματα. Όσο, δέ, γιά τις τυχόν απαραίτητες επισκευές εν πλώι: ομάδα τεχνικών με ελικόπτερο μεσοπέλαγα, επισκευή της ζημιάς, καί δρόμο πάλι.

Άρα, πάμε γιά κατάργηση του επαγγέλματος του ναυτικού (από μούτσο μέχρι καπετάνιο).

Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα, ήδη καταλάβατε. Θ’ αναφέρω μόνο -ως δεύτερο αντεπιχείρημα- την ταχύτητα μιάς φρεγάτας, που σε καλές συνθήκες είναι κάπου 70 km ανά ώρα. Θες ογδόντα; ογδόντα. Τι θα κάνει με τα ογδόντα κμού ανά ώρα η φρεγάτα; θα πάει στο πολεμικό πεδίο καί θα πετάξει πυραύλους, ή θ’ αρχίσει τον εχθρό στις κανονιές. Αυτό θα κάνει.

Οκέϋ, αλλά μήπως έχετε κάποια ιδέα του πόσο τρέχει ένας πύραυλος;

Οπότε, κι εδώ η απάντηση είναι το κομπιουτερίστικο πυραυλικό δυναμικό.

 

Πάντως, εάν θέλουμε ντέ καί καλά νά ‘χουμε καί στόλο, εμένα θα μου άρεσε ένας ρομποτικός στόλος από ένα σμήνος κάπου πέντε χιλιάδων θανατηφόρων πλοιαρίων χαμηλού κόστους (καί με υδροπτέρυγες από κάτω, γιά να σηκώνονται έξω απ’ το νερό καί να πιάνουν άνετα τα 150 κμού ανά ώρα), συνδεδεμένων σε δίκτυο. Κι αν θες, κι άλλα τόσα ρομποτικά υποβρυχιάκια. Πόσες φρεγάτες θα χρειαστεί η τουρκίτσα, γιά να τα κάνει ζάφτι όλ’ αυτά; Μπορείτε να υπολογίσετε;

Μπορείτε να σκεφθήτε τί θα γίνουν οι φρεγάτες που έχει ήδη, αν είναι να κυνηγάνε 5,000 συν άλλα 5,000 τέτοια θαλασσινά ζουζούνια; Μπλούμμπλούμμπλούμ θα κάνουν! Καί θα πάνε στον βυθό, να κάνουν παρέα στα χταπόδια.

[Όχι τίποτ’ άλλο, αλλά θ’ αποδείξουμε πως δεν χαλάμε τις παραδοσιακές μας σχέσεις με την αγγλίτσα! Τί είπε ο Τσώρτσιλλ; ότι οι Έλληνες δεν πρέπει ποτέ ν’ αφεθούν με πάνω από δέκα πολεμικά πλοία δικά τους; Έ, να μην του χαλάσουμε το χατήρι!… αφού γιά ρομποτάκια δεν είπε τίποτε! lol!!! Χαλάμε καρδιές εμείς γιά κάτι τέτοια;  🙂  ]

 

iii-γ. Ένοπλες Δυνάμεις Ξηράς

Τα ίδια με τα παραπάνω -γιά πλοία κι αεροσκάφη- μπορούμε να πούμε καί γιά τα άρματα μάχης, τα τεθωρακισμένα αυτοκίνητα, κτλ. Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι.

Πάμε, τώρα, καί στους πεζούς…

Εδώ, πάλι, ένα ρομπότ καθιστά άχρηστον τον οποιονδήποτε άριστα εκπαιδευμένο κομμάντο. (Ακόμη κι ένας εξωσκελετός σε απλό φαντάρο, μπορώ να σου πω. Ένθα «εξωσκελετός» ίσον ένα σιδερικό που το φοράς, καί ακολουθεί επακριβώς τις κινήσεις σου. Αλλά έχει υδραυλικό μηχανισμό, οπότε η δύναμη του χεριού σου γίνεται της τάξεως των τριών χιλιάδων κιλών.)

Τί να το κάνω, αν ο κομμάντο τρέχει πενήντα χιλιόμετρα κάθε μέρα, κάνει διακόσιες πενήντα κάμψεις με παλαμάκια (όπως διάβασα πρόσφατα σ’ ένα άρθρο), ξέρει να χειρίζεται άριστα τριάντα είδη όπλων, κτλ κτλ κτλ; το ρομπότ θα έχει προλάβει κάθε πιθανή του άμυνα καί κάθε πιθανή του κίνηση, καί θα τον έχει κάνει μακαρίτη σε λιγώτερο από ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου! Οπότε, τζάμπα κι ο τόσος ιδρώτας σε τόση εκπαίδευση!

Κι αν νομίζει κανείς πως αυτά όλα είναι κινηματογράφος, σκατά στα μούτρα του – με το συμπάθειο. (Ίσως ένα σκατόλουτρο να τους συνέφερε στην πραγματικότητα, τους αμφισβητίες, αν καί δεν το συνιστώ.)

 

γ. Έχουμε ελπίδα, λοιπόν, ή όχι;

Εάν αντιμετωπίσουμε έναν ρομποτικό στρατό, ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ. Τελεία καί παύλα. Θα εξοντωθούμε όλοι κι όλες, μέχρις ενός.

Κι αυτό είναι το ρεαλιστικό σενάριο.

Αν, τώρα, εσείς έχετε κάτι άλλο στο μυαλό σας προς αντιμετώπιση ρομποτικού στρατού, που δεν το έχω δεί εγώ, πολύ θα το χαρώ να με αποδείξετε ανοηταίνοντα.

 

δ. Ναί, αλλά γιατί δεν τά ‘δαμε ακόμη όλ’ αυτά;

Διότι:

• Στην μέν Αμερική είναι θέμα κατασκευαστικών εταιρειών καί λόμπυ τους στη Διοίκηση του κράτους αυτού (Κονγκρέσσο, κτλ). Συν θέμα χρηματοδοτήσεων… πρέπει να βρεθούν λεφτά, καί πρέπει να ταϊστούν όλοι· δηλαδή, όλες οι μεγάλες εταιρείες, που κατασκευάζουν τέτοια πραγματάκια. (Αυτά έχει η δημοκρατία! Τί να κάνουμε; lol!!!)
• Στη δέ Ρωσσία, απάνω-κάτω παίζουν τα ίδια, μόνο που παίζουν σε μικρότερο βαθμό, καθ’ ό οι σχετικές εταιρείες καί πιό λίγες είναι, καί ημικρατικές (θά ‘λεγα).
• Στην παραδέ Κίνα, δεν γίνονται τα ίδια – διότι εκεί έχει κράτος καί μόνο κράτος, ειδικά στις στρατιωτικές κατασκευές.

Επίσης, υπάρχουν ακόμη δύο ισχυροί ανασταλτικοί παράγοντες, που καθυστερούν την εμφάνιση των ρομπότ σε σχηματισμούς μάχης:

• Το να πειστούν οι μεγαλοκαραβανάδες ν’ αλλάξουν νοοτροπία, καί να δεχθούν ότι δεν θα διοικούν πλέον ανθρώπινα στρατεύματα· κι ότι δεν βρισκόμαστε πλέον στα 1940 (με γελοιωδώς χαμηλές ταχύτητες σχεδιασμού μάχης, αποφάσεων, διαταγών, μετακινήσεων στρατευμάτων, κτλ). Πράγμα ούλτρα δύσκολο.
• Καί το να βρεθεί τρόπος να ενταχθούν ομαλώς τα ρομπότ σε μάχιμες μονάδες με ανθρώπους. (Διότι, ούτε έχουν δοκιμαστεί πουθενά σε πραγματικές συνθήκες μάχης, ούτε θα τα βάλουν μόνα τους στις πρώτες μάχες… μεχρι να πεισθούν οι μεγαλοκαραβανείς ότι δεν αγόρασαν γουρούνι στο σακκί.)

Γι’ αυτό δεν τά ‘δαμε ακόμη τα θανατηφόρα ρομποτάκια υπό την ένδοξον σημαίαν!

 

ε. Πότε, όμως;

Εδώ ακριβώς έχουμε μιά ισχυρή ένδειξη, αν όχι απόδειξη!

Είναι η ρήση του Πούτιν πρό ετών, ότι το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Ρωσσίας θα έχει περαιωθεί το 2024.

Κατ’ αρχήν, από κατάσκοπο δεν πρόκειται ποτέ να μάθεις την αλήθεια! Αν, λοιπόν, ο Βαλόντυα μιλάει γιά το 2024, ΗΔΗ έχει έτοιμο ΤΩΡΑ, ΣΗΜΕΡΑ, τουλάχιστον το 90% των νέων όπλων του!

Απ’ την άλλη, τί παναπεί «θα έχει τελειώσει»; τα εξοπλιστικά προγράμματα δεν τελειώνουν ποτέ!!!

Πάρε, ας πούμε, ένα πολεμικό αεροπλάνο, νέο μοντέλο, που πρωτοβγαίνει φέτος στην παραγωγή: το πιλοτάρει ένας νεαρός ανθυποσμηναγός, φρέσκος απ’ τη σχολή. Σε δέκα χρόνια θα έχει γίνει σμηναγός με τρομερή εμπειρία στο συγκεκριμένο αεροπλάνο, αλλά το ίδιο το αεροπλάνο θα έχει παλιώσει καί θα χρειάζεται λίφτινγκ. Καινούργια ηλεκτρονικά, καινούργιο ραντάρ, καινούργια αντίμετρα… κτλ κτλ. Αυτά λέει η εμπειρία παγκοσμίως.

Άρα, τί μας είπε εμμέσως πλήν σαφώς ο Πούτιν ότι θα έχει τελειώσει το 2024;

Ότι τότε θα έχει τελειώσει η ρομποτοποίηση με ΣΤΝ όσων στρατιωτικών μονάδων χρειάζονται, γιά να τα βγάλει πέρα με ηπαπαραίους καί Κινέζους. Ταυτόχρονα, οι άλλοι δυό μπορεί να κατάπιαν τ’ αμίλητο νερό γιά το θέμα, αλλά κάπου εκεί βρίσκονται κι αυτοί, καί κάπου στον ίδιο χρονικό ορίζοντα θά ‘χουν ξεμπερδέψει.

Δεν με τιμάει ως νοήμον όν, μου πήρε χρόνια να το πάρω χαμπάρι, αλλ’ αυτό είναι – καί τίποτ’ άλλο.

 

στ. Τί πρέπει να κάνουμε;

Δεν πρέπει με τίποτε ν’ αφήσουμε να κυλήσει ο χρόνος, ώστε να φτάσουμε σε εποχή, που θα τεθούμε αντιμέτωποι ρομποτικών μονάδων μάχης… ή ρομποτικών κατσαπλιάδων. Αν γίνει αυτό, απλά τον ήπιαμε!

Όθεν, πρέπει να κάνουμε τα πάντα, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ,

γιά ν’ αρχίσουν τα «επερχόμενα» / προφητευόμενα πολεμικά γεγονότα ΤΩΡΑ!!!

Αύριο το πρωῒ, εί δυνατόν.

 

Στο κάτω-κάτω, αν ισχύει το 2024, διαθέτουμε λιγώτερο από τρισήμιση χρόνια, γιά να δούμε τί θα κάνουμε. (Καί ποιός θα δεί; καί με τί μυαλά; με το «- Έλα, μωρέ!»; )

Ταυτόχρονα, μην ξεχνάτε ότι διατελούμε υπό καθεστώς αργού θανάτου ή/καί μετατροπής μας σέ ζόμπυ. Τί θέλετε, λοιπόν; ν’ αφήσουμε να κυλήσει ο χρόνος, ώστε να φάμε στη μάπα τους πωλητικούς γι’ ακόμη μερικά χρονάκια; Θέλετε να φτάσετε στο σημείο να σας πλακώσει ο Τσιόδρας με (δηλητηριώδεις) ενέσεις στον κώλο «γιά το καλό σας»; αυτό θέλετε;

Να με συμπαθάτε, εγώ όχι. Εγώ ΔΕΝ τα θέλω αυτά.

 

Οπότε, αναγνώστη μου, αν πιστεύεις κάπου, ρίξε προσευχές να ξεσπάσει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η σπίθα στην αποθήκη με το μπαρούτι! Ο αστάθμητος παράγων, παναπεί – διότι όλοι οι διαχρονικώς ένοχοι, οι επιθυμούντες σφόδρα τον Γ’ ΠΠ (γιά να καθορίσουν ποιός θα κάνει κουμάντο στο υπόλοιπο του 21ου αιώνα), το παίζουν …φιλειρηνικές Οσίες Μαρίες!

ΤΩΡΑ, που ως άνθρωποι αντιμετωπίζοντες ανθρώπους εχθρούς, έχουμε καί υπεροχή, καί ελπίδες να επικρατήσουμε! Τα χαπακωμένα τζιχάντια δεν είναι τίποτε, μπροστά στον θανάσιμο κίνδυνο, που ακούει στο όνομα «ρομπότ ΣΤΝ».

Κι επειδή καλός είν’ ο αγιασμός (όπως έκανε ο Κεφαλλωνίτης, που το κελλάρι του γέμισε ποντίκια), αλλά να πάρουμε καί καμιά γάτα (όπως τον συμβούλευσε ο -επίσης Κεφαλλωνίτης- γείτονάς του), θα επαναλάβω την παλιά μου πρόταση γιά χοντρό χάκεμα των κωλοτραπεζών τους καί των χρηματιστηρίων τους. Αφού έτσι κι αλλοιώς θα προκαλέσουν παγκόσμια πτώχευση, καί δή τη στιγμή που θα τη θέλουν αυτοί (άλλως τε, τό ‘χουν ξανακάνει – μην ξεχνάτε!), γιατί να μην τους πετάξουμε εμείς εκτός ισορροπίας; Επειδή θα χάσουν μερικοί τις καταθέσεις τους; σιγά!

Εμπρός στην επιβίωση του έθνους μας, να πάν να γαμηθούν κι αυτοί, καί τα βιβλιάριά τους.

 

Υγ 1: Αν επιβιώσουμε τώρα, αλλά πάλι αφήσουμε τον χρόνο να κυλήσει, θα φτάσουμε σ’ εποχή νέας Ατλαντίδας… όπου τα μεταλλικά ρομπότ ΣΤΝ θα τα αντικαταστήσουν με σπαρτούς. Τζάμπα κρέας, δηλαδή, μόνο που θα τό ‘χουν φτιάξει με 100% δολοφονικά ένστικτα. Καί το χειρότερο, θά ‘χει τηλεπάθεια. Δεν θα μπορούμε να κρυφτούμε πουθενά! Θα μας βρίσκει τηλεπαθητικώς καί θα μας καθαρίζει. Τόσο απλά. (Έχει ξαναγίνει αυτή η δουλειά, με τα Νεάντερταλ.)

Ενώι οι θερμικές κάμερες καί τα τοιαύτα των ρομπότ ΣΤΝ μπορεί καί να κάνουν καί κανένα λαθάκι.

Σκεφθήτε… ένα άψυχο ανθρωποειδές, αλλά τηλεπαθητικό καί χεροδύναμο, με μέγιστη υπολογιστική κιναισθητική ικανότητα, το οποίο θα παράγεται σε «κλωσσομηχανές» ταχύτητας – από το γονιμοποιημένο ωάριο μέχρι τον ενήλικα θα μεσολαβούν ενδεχομένως δυό-τρείς μέρες. Σκεφθήτε, πάλι, μιά στρατιά από δαύτα να σας κυνηγάει. Φρικτό, καί μόνο να το φέρεις στο νού σου!

Τα ρομπότ σε δίκτυο καλά είναι, αλλά με τόσο μεγάλο δείκτη νοημοσύνης θ’ αποδειχθούν ανεξέλεγκτα. Ενώι μιά στρατιά σπαρτών δεν θα μπορεί να «δικτυώνεται» τόσο καλά, όση τηλεπάθεια κι αν έχει. Οπότε, κάθε παρεκτρεπόμενος σπαρτός στρατιώτης, απλά θα εκτελείται.

 

Υγ 2: Ένα επίσης πολύ σοβαρό θέμα, που ίσως έχει σχέση μ’ αυτά που γράψαμε παραπάνω, ίσως όχι.

Κάπου διάβασα αυτές τις μέρες πως υπογεννητικότητα εμφανίζουμε όχι μόνον εμείς, αλλά καί οι κάτοικοι των δυτικών παραλίων της τουρκίτσας. Καί λιγάκι μικρότερη υπογεννητικότητα, οι κάτοικοι του Πόντου. Δηλαδή, καί στη μία περίπτωση, καί στην άλλη, οι -ισλαμοποιηθέντες- Ελληνογενείς!

Εάν αυτό το φαινόμενο το συναρτήσουμε με το Ελληνικό dna, τότε ενδεχομένως να έχουμε μιά «αλλαγή ταχύτητας» στο συλλογικό ασυνείδητο της σύνολης Ελληνικής Φυλής. Ίσως ο «ανώτερος φυλετικός νούς» αποφάσισε πως η παραμονή ημών των Ελλήνων στη Γή τέλειωσε, οπότε πρέπει να την κάνουμε γι’ αλλού.

Εμένα, βέβαια, καθόλου δεν θα με χάλαγε να βρεθούμε όλοι μαζί οι Έλληνες (ενδεχομένως καί χωρίς υλικά σώματα) κάπου σ’ έναν ήσυχο πλανήτη, καί να ζούμε όπως μας αρέσει, ελεύθεροι καί μακριά από ενοχλητικούς. Αλλά, πάλι, δεν ξέρω· αν όλη η φυλή μας ασυνείδητα αποφάσισε ότι τελειώσαμε εδώ, τότε τα όποια σχεδιά μας γιά το μέλλον πρέπει ν’ αλλάξουν. Με γνώμονα, πλέον, όχι την μαχητική ικανότητα έναντι γνωστών κι αγνώστων εχθρών, αλλά την όσο το δυνατόν ταχύτερη καί ανώδυνη «μετάβαση» – η οποία δεν ξέρω τί μορφής θα είναι, καί προς τα πού θα είναι.

Ίδωμεν.

 

Υγ 3: Όπως καταλαβαίνετε, το σημερινό θέμα είναι ίσως το σοβαρώτερο, απ’ όλα όσα έχω φέρει στο ηλεκτρονικό χαρτί, από την αρχή της υπάρξεως του ιστολογίου. Όθεν, επαναλαμβάνω: ο κάθε ελαμωρές δεν έχει θέση σε κανέναν διάλογο μαζί μου. Έχει την αδειά μου να πάει να πνιγεί.