(προηγούμενο)

 

αρατηρούμε ότι το εσωτερικό πεντάγωνο περνάει κοντά από (όχι μία, όχι δύο, αλλά) τρείς σημαδιακές τοποθεσίες: Νίκαια, Τροία, Πάτμο. Παρατηρούμε, επίσης, ότι τα σφάλματα χειρισμού του ποντικιού φαίνονται άσχημα σε zoom περιοχής (διότι μεγενθύνονται), οπότε θα το ξαναφτιάξουμε.

Πώς; Μά, με τον ίδιο τρόπο, που φτιάξαμε το μεγάλο.

Ξεκινάμε από τη σίγουρη «διαγώνιο» Πάτμος (σπήλαιο Αποκαλύψεως) μέχρι Νίκαια, καί προχωράμε -όπως ξέρουμε- με κύκλους καί ευθύγραμμα τμήματα. Η «διαγώνιος» αυτή είναι 442 km, οπότε η πλευρά του μικρού πενταγώνου μας θα είναι 442/(2*cos(36)) = 273.17 km.

Το προκύπτον σχήμα είναι το εξής:

 

 

Με μείον τους βοηθητικούς κύκλους, αλλά με σημειωμένη τη θέση της αρχαίας Τροίας, σύμφωνα με τους τουριστικούς οδηγούς:

 

 

Η πραγματική θέση της Τροίας είναι εκεί, όπου βρίσκεται η κορυφή του μικρού πενταγώνου· κάπου 40 km σε ευθεία γραμμή από την τουριστική. Ανάμεσα σε βουνά. Απλώς, η υπόλοιπη περιοχή («Τσανάκκαλε», σήμερα) ανήκε στο Ίλιον, αλλά η πόλη δεν ήταν εκεί, που λένε οι τουριστικοί οδηγοί.

Έτσι εξηγείται άριστα το ότι: (α) η Τροία δεν ήταν ναυτική δύναμη (δεν εμπόδισε την «Αργώ», ούτε βγήκε να δώσει ναυμαχία μεσοπέλαγα, όταν έφτασαν οι Αχαιοί), καί (β) το πού μπόρεσαν να δέσουν χίλια καράβια των Αχαιών. Απλούστατα, δεν μαζεύτηκαν στην εκβολή του Ελλησπόντου, αλλά χρησιμοποίησαν όλη την ακτογραμμή από τον Ελλήσποντο, μέχρι κι απέναντι από το σημερινό αεροδρόμιο της Μυτιλήνης· ίσως καί παρακάτω. (202 km βγάζει αυτός ο υπολογισμός, μετρημένα στο Γκ. Έρθ Πρό, με το εργαλείο «path».)

 

Ας δούμε, όμως, καί τις δύο άλλες κορυφές – αν έχουν να μας πούν κάτι.

Η τέταρτη κορυφή, η πιό νότια…

 

 

…βρίσκεται ανάμεσα σε κάτι Τουρκοχώρια, στη μέση του πουθενά, αλλά σημαδεύει ένα πυραμιδάκι απάνω σ’ ένα βουνό.

Αυτό το φαινόμενο, πυραμιδάκια (σαφώς τεχνητά) απάνω σε βουνά, οι περισσότεροι «ψαγμένοι» το ξέρετε από τον Ταΰγετο· ωστόσο, σας πληροφορώ ότι όλη η Ελλάδα είναι γεμάτη από δαύτα! (Αρκεί να έχεις ανοιχτά μάτια, να τα βλέπεις – όσο κατεστραμμένα καί νά ‘ναι.) Σχηματίζουν ολόκληρο δίκτυο, το οποίο (απ’ όσα καταλαβαίνω) κάποτε εκμεταλλευόταν το αιθερικό πεδίο. (Προφανώς γιά τζάμπα ενέργεια –λέγε με Τέσλα-, εξισορρόπηση του κλίματος, καί μετάδοση πληροφορίας.)

Η δέ πέμπτη κορυφή…

 

 

…σημαδεύει επίσης πυραμιδάκι επάνω σε βουνό, δίπλα στην πόλη Άκ Σεχίρ. (Λευκούπολη, καί στη Ρωμαϊκη καί Βυζαντινή εποχή «Φιλομήλιον». Φιλομήλιον… Θυμίζει κάτι με μήλα καί Αφροδίτη, μήπως; )

 

Ο παρατηρητικός αναγνώστης, θα με ρωτήσει γιατί αυθαιρετώ, εφ’ όσον στο σχήμα του κέντρου του πενταγώνου (κάτω-κάτω στη 2η συνέχεια), που σχηματίστηκε από τις τομές των μεγάλων κύκλων, η επάνω κορυφή απέχει από τη Νίκαια 60 km; (Μετρημένα.) Γιατί την ταυτίζω με τη Νίκαια; Άρα, γιατί προχωρώ με λάθος αριθμητικές αφετηρίες – που θα οδηγήσουν σε λάθος τελικά αποτελέσματα (καί συμπεράσματα) ;

Η απάντηση είναι:

  • Πρώτον, επειδή -είπαμε- δεν διαθέτω καί τα ακριβέστερα γεωγραφικά εργαλεία· ούτε χρόνο.
  • Δεύτερον… ακόμη κι έτσι, σφάλμα 60 km στα 1192 είναι μόλις ένα 5%.
  • Τρίτον, τέτοιες αποστάσεις δεν έχουν καί τόση σημασία γιά τα συμπεράσματά μας· θα δήτε παρακάτω το γιατί. (Εντάξει, δεν θα το παρακάνουμε κιόλας στην ανοχή σφάλματος! Δεν θα την ξεχειλώσουμε! Το πενταράκι μας τοις εκατό, αλλά όχι παραπάνω.)

Καί τέταρτον, επειδή το «κλειδί» είναι η Πάτμος!

 

γ. Ιωάννου Αποκάλυψις

Όταν γράφω ένα κείμενο, προσπαθώ ν’ αποδώσω με γραμμική σειρά πληροφορίες, που μου έρχονται με ανάκατη σειρά, καί σκέψεις, που τις κάνω με κβαντικές ταχύτητες καί παράλληλη επεξεργασία. Όχι καί το πιό εύκολο πράγμα στον κόσμο το γραπτό ξετύλιγμα ενός τέτοιου Γόρδιου Δεσμού, έ;  🙂

Καί, μιά που είπαμε γιά Γόρδιο, κάντε έναν κόπο, να δήτε από ποιά σημεία-«σταθμούς» πέρασε ο Μ. Αλέξανδρος, διασχίζοντας τη Μ. Ασία! (Όχι όλες τις δουλειές εγώ!… ‘Ντάξ’; ) Έχουν σχέση μ’ αυτά, που λέμ’ εδώ σήμερα;

Λοιπόν, δεν έχει καμμία σημασία πώς προχωράει η αφήγηση, ή αν μπλέκω αρχαιότητα με χριστιανισμό, κτλ. Σημασία έχει ότι οι λεγόμενες «Επτά Εκκλησίες της Αποκαλύψεως» τονίζουν ακριβώς το κέντρο του πενταγώνου μας!… των πενταγώνων μας, γιά την ακρίβεια, μιά που το μικρό είναι γεωμετρικώς όμοιο με το μεγάλο – καί με τον ίδιο προσανατολισμό.

Νά ‘τες:

 

 

Καί σε τοποθέτηση στον πραγματικό χάρτη:

 

 

Μία (η όγδοη, η Πάτμος) σε κορυφή του μικρού πενταγώνου, κι εφτά στο εσωτερικό του! Όσο κι αν το σύνολό τους δεν σχηματίζει κάποιο ευδιάκριτο σχήμα (λένε πως αντιστοιχούν στις Πλειάδες… μάλλον ναί, αν καί δεν παίρνω όρκο), δεν παύει να είναι αποδειξάρα, γι’ αυτό που θέλω να δείξω τελικώς.

Αν θέλετε κι εσείς να κάνετε έρευνα στον χάρτη, ιδού τα αντίστοιχα λήμματα της Γουΐκι, καθώς καί τα σημερινά Τούρκικα ονόματα των πόλεων αυτών (πλήν Πάτμου, φυσικά – αν κι όπως πάμε…), ώστε να τις εντοπίσετε στο Γκ. Έρθ:

Με την ευκαιρία… όλη αυτή η αφήγηση του οράματος του Ιωάννη, με την καταστροφή στην Αποκάλυψη (ίπποι, σάλπιγγες, ακρίδες, κτλ κτλ) αναφέρεται στο παρελθόν. Όχι στο μέλλον. Διότι πρόκειται γιά περιγραφή των συνεπειών, που έφερε στη Γή η έκρηξη του πλανήτη Φαέθωνα. Ξέρω τί σας λέω!

Όπως καί νά ‘χει, όμως, η Πάτμος ήταν ένα ισχυρό κλειδί της έρευνάς μας. Κι αφού μιλάμε γιά τον μύθο ( ; ) του Φαέθωνα, μας δίνει ακόμη ένα στοιχείο του τί παίζει με το πεντάγωνο.

Αναμείνατε!

 

(επόμενο)