α με συμπαθάει ο Μιχάλης Γκανάς…

(…Έ, όχι καί: «- Ποιός είν’ αυτός;»! Τα νεούλια να ξεστραβωθούν εδώ – καί φωτό, εδώ.)

…αλλά ο χρόνος δεν σταματάει.

Ακούστε, όμως, πρώτα την κομματάρα (σε στίχους δικούς του, καί μουσική του μακαρίτη του Λαυρέντη) :

 

 

 

Καί (μ’ όλον τον σεβασμό στον ποιητή) ξανακαβαλλάμε τα κύματα των δεκαετιών με τη σερφοσανίδα· Εργοδοτικώς πως.

 

2000

Το δυό χιλιάδες έφτασε

Μαγιάνων προφητείες

Μιλλένιουμ καμαρωτόν

εις τον βυθόν των μετοχών

 

Ναί, μά ο Έλλην, ως γνωστόν,

ποτέ του δέ μαθαίνει

κομίζοντας καινόν ουδέν

μέσα σε δίλιτρες Καγιέν

 

Με άλλα λόγια θα σ’ το πώ

κι έναν ανάπηρο σκοπό

με τρία ζήρο στη σειρά

λουστήκαμε μηδενικά

Να δείς τί σού ‘χω γιά μετά!

 

2010

Στου δέκα την ανατολή

χορτάσαμ’ υποσχέσεις

«λεφτά υπάρχουν» αρκετά

στων ψηφοφόρων τα μυαλά

 

Το «ναί» που «όχι» ήτανε

μας πήρε καί μας σήκωσε

με Τρόϊκα καί ΔουΝουΤού

τραβάμε γιά γκρεμό ντουγρού

 

Με άλλα λόγια θα σ’ το πώ

κι έναν ανάπηρο σκοπό

από το δέκα καί μετά

πρώτη φορά Αριστερά!

Να δείς τί σού ‘χω γιά μετά!

 

2020

Στου είκοσι τις απαρχές

χουντάρα, μα καί «γύψος»

τον τρώμε δημοκρατικώς

να φταίει, τάχα, ο ιός;

 

«- Φερμπόττεν!» όλα· φαίνεται

θα πάει μακριά η βαλίτσα

λάθρο τζιχάντια ένα τουρλού

Ψευτο-Ρωμαίϊκο καπούτ!

 

Με άλλα λόγια θα σ’ το πώ

κι έναν ανάπηρο σκοπό

Από το είκοσ’ καί μετά

με μακροβούτια στα σκατά

Να δείς τί σού ‘χω γιά μετά!

 

– – – – –

 

Αυτό, που «σού ‘χω γιά μετά», είναι μάλλον προφανές. Αλλά…

…Να είμαστε όλοι καλά δέκα χρόνια μετά, να γράψουμε μιά διαφορετική συνέχεια!

Κάπως έτσι:

 

2030

Τριάντα χρόνια πέρασαν

που τρώγαμε ελπίδες

Μα όμως καί παρ’ όλ’ αυτά

τέλος καλό, όλα καλά!

 

Άνοιξη φέγγει γύρω μας

καί πάνε οι χειμώνες

δεν θα ξανάρθουν ποτέ πιά

ούτε ανάμνηση κακιά

 

Με άλλα λόγια θα σ’ το πώ

κι έναν ανάπηρο σκοπό

Απ’ το τριάντα καί μετά

Σού ‘χω  Ελλάδα  γιά μετά!

Σού ‘χω  Ελλάδα  γιά μετά!

Σού ‘χω  Ελλάδα  γιά μετά!