ουλειά δεν είχαμε, δουλειά βρήκαμε με τον Κοβίντ-19!…

Η κατάσταση βγάζει πολύ πράμα να σχολιάσεις· αν καί, όπως είπαμε, η μεγαλύτερη πανδημία που βασανίζει τον λαό μας -εδώ καί χρόοοονια!-, είναι η της βλακείας.

Ειλικρινά, δεν θα ήθελα να ξοδεύω τον χρόνο μου σε σχολιασμό των γεγονότων γύρω απ’ την Κοβιντίτιδα, διότι έχω να γράψω πολύ σημαντικώτερες αναρτήσεις. (Κι ίσως να μην προλάβω κάν, εν όψει επερχομένων. Δεν το νομίζω, αλλά παίζει κι αυτό ως ισχυρή πιθανότητα.) Όμως, με λυπεί το γεγονός ότι ελάχιστοι έχουν στο συνειδητό μέρος του μυαλού τους το “πακέτο γνώσεων” που προαπαιτείται, ώστε να συμβάλουν στην οποιαδήποτε προσπάθεια γι’ απελευθέρωση της Ελλάδας.

Βρέ, λέμε-δε λέμ’ εμείς εδώ, λεν-δε λεν άλλα πατριωτικά ιστολόγια, τίιιιιποτε οι …απόγονοι του Πλάτωνα! Μάλλον μας διαβάζουν κάπως σαν μυθιστόρημα …πατριωτικής φαντασίας, να το πω; κάπως έτσι. (Σε συνέχειες – όπως παλιά στις εφημερίδες είχαν διάφορα τέτοια: “Οι ιππότες των ορέων” -οι λήσταρχοι, δηλαδή- καί τα τοιαύτα.)

Τέλος πάντων, πάμε να δούμε μερικά πράγματα, προσπαθώντας ν’ αρχίσουμε από τα κάπως μικρότερης σημασίας.

 

α. Τα παιδιά της ηλεκτρονικής εποχής

Έχ… τρομάρα τους!!!

Από την εποχή, που κυκλοφόρησε ο πρώτος επιτραπέζιος υπολογιστής, ο Άππλ IIe, πέρασαν 43 χρονάκια. (‘Ντάξ’, αυτός ήταν ακριβός – αλλά ο Σίνκλαιρ Σπέκτρουμ του 1982 αγοραζόταν απ’ τον καθέναν.) Στο μεταξύ, μπήκαν στη ζωή μας οι διάφορες εκδόσεις των Γουΐντοουζ, το Λίνουξ, τα δίκτυα, τα τάμπλετζ, καί τα κινητά τηλέφωνα. Καί, υποτίθεται, όλοι ξέρουμε μερικά στοιχειώδη πράγματα γιά δαύτα – πέρα απ’ το να τα βάζουμε μπρός καί να τα σβήνουμε.

ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ, όμως!

Διότι, αδελφοί μου, κάτι καλές κυρίες (σε κατάσταση μικροπανικού), καί ανεξάρτητα η μία απ’ την άλλη, μου στείλανε στο βάϊμπερ ένα μήνυμα που έγραψε κάποιος, σχετικά με τους κινδύνους φακελλώματος που διατρέχουμε, αν στείλουμε μήνυμα (γιά το πού πάμε καί τί κάνουμε) στο 13033. Ο δε συντάκτης έγραφε κιόλας από κάτω: “- Διαδώστε το!”

(Τόσο σίγουρο το παλληκάρι, ότι έγραψε σοφίες άξιες διαδόσεως!)

 

[ Παρενθετικώς: γυναίκες μου στείλανε το μήνυμα, ναί· έχει τη σημασία του. Όχι πως δεν έχω σχέσεις με το ωραίο φύλο, αλλά θέλω να σας πω ότι οι ιδέες διαδίδονται πρώτα από τις γυναίκες – κι όποιος τις πάρει με το μέρος του, κέρδισε. (Ο “απόστολος” Φαύλος τί έκανε, θυμάστε; τις Ρωμαίες έπιανε στο μπούρου-μπούρου, γιά να διαδώσει τον “χριστιανισμό” του! Όχι τους άντρες Ρωμαίους, διότι θα τον παλουκώνανε.)

Οι ιδέες, αλλά κι ο φόβος· κι ο πανικός. Κι άντε, τώρα, να πείσεις (καί δή, με λογικά επιχειρήματα!…) τις κυράτσες με τις μάσκες, που θέλουν να κρατάς απόσταση, ότι μαλακίζονται!

Καταλαβαίνετε, λοιπόν, τί ζημιά έκαναν ειδικά στις Ελληνίδες τα κωλο-ΜΜΕ με το θέμα του Κοβίντ-19; Ποιός τη διορθώνει τώρα, μου λέτε; ]

 

Λοιπόν, στο μήνυμα έγραφε διάφορα κεχαριτωμένα: θα σε εντοπίσουν, λέει, με το gps, καί θα βρουν ποιός είσαι (ακόμη κι αν δώσεις ψευδές ονοματεπώνυμο, εννοούσε), διότι οι εταιρείες κινητής δεν δίνουν τα στοιχεία, καί το γκουβέρνο τα παίρνει μιά χαρά, επειδή με το 13033 αυτοκαρφωνόμαστε.

Τί να πείς εδώ!… Προτιμώ να ξυρίσω το κεφάλι μου σαν τον Γκουσγκούνη, πρίν μου φύγουν οι τρίχες από μόνες τους!!!

Κατ’ αρχήν, δεν χρειάζεται κάν gps γιά να σε εντοπίσουν. Αυτή η δουλειά γίνεται κάλλιστα με τριγωνισμό από τις πλησιέστερες κεραίες κινητής. Θυμάστε τί σας είχα γράψει γιά το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα; ότι, ακριβώς επειδή ο εντοπισμός ενός κινητού γίνεται αυτομάτως, αμέσως σχηματίστηκε μιά βάση δεδομένων, του ποιοί είναι οι πατριώτες που συγκεντρώθηκαν εκεί! Η οποία βάση δεδομένων κάλλιστα μπορεί να δοθεί όπου απαιτηθεί! Πχ στη …Θεία, καί σε λοιπές “υπερεσίες” με …φιλελληνικά αισθήματα! Lol!!!

 

[ Παρενθετικώς, ξανά: Τί ρόλο παίζουν οι κατασκοπευτικοί δορυφόροι από πάνω; (Καί δή οι ηπαπαραίϊκοι, αγνοώ των αλλωνών.)

Κατ’ αρχήν, εδώ καί πάνω από σαράντα χρονάκια, ειδικά οι της σειράς Ήτα Κάππα 11 (Κύχόουλ 11, κλειδαρότρυπα 11 παναπεί), οι οποίοι πετάνε στα 220 με 280 χιλιόμετρα, έχουν τρομερή οπτική ικανότητα. Μπορούν να διακρίνουν όχι άνθρωπο, όχι φάτσα, αλλά δακτυλικό αποτύπωμα (καί ακόμη μικρότερα αντικείμενα) από τέτοια απόσταση! (Δεν ξέρω αν θα βρήτε πουθενά το βιβλιαράκι “Οι αποκαλύψεις του Ασιχύλου γιά την Ατλαντίδα”, του συγγραφέα Δημήτρη Λαζογιώργου-Ελληνικού, γιά να πάρετε μιά ιδέα.)

Μόνο που υπάρχει ένα κώλυμα, κυρίως διπλωματικής φύσεως (αλλά καί …φούστικης) : Οι φωτογραφίες τους καί τα βίντεό τους είναι μόνο γιά “εσωτερική” χρήση των ηπαπαραίων· δεν μπορούν να δοθούν ούτε κάν ανεπισήμως σε φιλικές κυβερνήσεις, διότι τότε θα ήταν σα να παραδέχονται οι ηπαπαραίοι ότι διενεργούν κατασκοπεία εις βάρος των συμμάχων τους.

Ναί, το κάνουν, κι όλοι το ξέρουν – αλλά δεν δίνουν στοιχεία, οπότε δεν δίνουν -ούτως ειπείν- διπλωματικό “πάτημα” σε κανέναν (να τους την πεί).

Ο φούστικος λόγος, τώρα, είναι ότι οι ηπαπάρα, μή παραδεχόμενες έστω καί ανεπισήμως ότι κατασκοπεύουν πχ την Ελλάδα, έχουν αφορμή να επιβάλουν με το στανιό διάφορα δικά τους· πράγμα το οποίο φάνηκε καθαρά με την υπόθεση της «Γιαταλεφτά Νοέμβρη»: επί τόσα χρόνια, δεν έδωσαν στη δημοσιότητα τις δορυφορικές φωτογραφίες τους των φόνων. (Έστω, όσων έγιναν ημέρα καί με ηλιοφάνεια, ώστε να πάρει καλή “σέλφυ” ο δορυφόρος! Lol!!!)

Αντ’ αυτού, άρχισαν τις υστερικές κραυγές: “- Τρομοκράτες!” κι έτσι (λες καί δεν ήξεραν!), καί επέβαλαν τον (πέρα γιά πέρα άχρηστον) “τρομονόμο”, λες κι η Ελλάδα δεν είχε ήδη ποινική νομοθεσία να τιμωρεί τον φόνο! Που, όμως, ο “τρομονόμος” συνεπάγεται τα δικά του νομικά πατήματα, γιά να σε μπουζουριάσουν, άμα θέλουν.

Καταλάβατε τώρα;

Πράγμα που σημαίνει ότι (αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση), καί στο μέλλον θα προσποιηθούν επίτηδες άγνοια γιά κάτι άλλο, ώστε να μας βάλουν κολλάρο καί φίμωτρο γιά κάτι άλλο. ]

 

Πάμε, τώρα, στο αν οι εταιρείες κινητής δίνουν τα στοιχεία μας – διότι, σύμφωνα με τον νομπελίστα συντάκτη του “διαδώστε το!”, δεν τα δίνουν.

Έ, λοιπόν, είναι ζήτημα αν έχω ξαναδιαβάσει μεγαλύτερη μαλακία!!! Μπορεί να μην τα δίνουν τα στοιχεία των συνδρομητών τους στον τυχόντα εισαγγελέα υπηρεσίας, αλλά…

…Πρώτον, μήπως θυμάστε τί συμφερόντων είναι η καθεμία από τις μεγάλες;

  • Γερμανικών.
  • Ηπαπαραίϊκων.
  • Καί Καταριανών.

Ελληνικών, ουδόλως – με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

 

Δεύτερον, βασική αρχή – μόνο που, δυστυχώς, οι ηλίθιοι δεν την κατανοούν: Τα συστήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών δεν τα έχουμε, γιά να κάνουμε εμείς τη δουλειά τη δική τους!!!

Είναι σα να μου λες, ότι ζούμε σ’ ένα χωριό… όπου θα κουβαλάμε εμείς ογδόντα κιλά στην πλάτη, καί τον γάϊδαρο απλώς θα τον έχουμε γιά παρέα. (Πανέξυπνο, τί να σας πω;! Πάνε πες το αυτό πχ στους συγχωριανούς του Παλιούρα, καί μετά περίμενε …ν’ αποφανθούν γιά τον δείκτη νοημοσύνης σου! Καρα-lol!!!)

Επομένως, δεν χρειάζεται άνθρωπος, γιά να συλλέξει τα στοιχεία μας. Αρκεί ένα προγραμματάκι γιά να κάνει αυτή τη δουλειά· ένα προγραμματάκι “αόρατο” καί ανεξέλεγκτο… ώστε να μην έχουν καί (φανερές) νομικές ευθύνες οι εταιρείες κινητής!

Τώρα, βέβαια, ένα θέμα είναι ποιός το εισάγει αυτό το προγραμματάκι στο δίκτυο των εταιρειών. Έ, αν η ασφάλεια του συστήματος είναι λιγάκι χαλλλλαρή, γίνεται σχετικά εύκολα. Ακόμη καί τη δύσκολη να κάνει, οι “υπερεσίες” έχουν τρόπο να την ξεπεράσουν. (Θυμηθήτε την υπόθεση Τσαλικίδη. Εγώ δεν ξεχνώ!)

Αλλά, εδώ έχουμε κατασκοπευτικά προγραμματάκια, που παρεισφρύουν ακόμη καί στα -μεμονωμένα- κινητά μας! Κι όσο γιά το αν είσαι ανώνυμος όταν τηλεφωνείς, χέσε ψηλά κι αγνάντευε! Βλέπετε, η φωνή κάθε ανθρώπου είναι μοναδική, σαν τα δακτυλικά αποτυπώματα· όθεν, με το που καλείς τον αριθμό “στοχευμένου” από τις “υπερεσίες” ατόμου, το “φωνόγραμμά” σου περνάει από τις βάσεις δεδομένων των “υπερεσιώνε”, καί σε κλάσμα του δευτερολέπτου ξέρουν ποιός είσαι.

Τί ψάχνεις να βρείς, μετά απ’ αυτά;!… Απλά, ας μην έχει κανείς αυταπάτες ότι η ιδιωτική του ζωή είναι πράγματι ιδιωτική.

Γι’ αυτό κι ακόμη γελάω με τα Ζά παγκοσμίως, που κατατρόμαξαν, όταν έμαθαν ότι το φατσομπούκ δίνει τα δεδομένα τους δώθε-κείθε!… επειδή νόμισαν ότι: (α) η ιστορία της ζωής τους, που την έδιναν αυτοβούλως στον πρώτο τυχόντα (λες καί τον ήξεραν τον οβριό τον Ζαχαροβούνη -τον Τσούκερμπεργκ- από χθές), ήταν …ασφαλισμένη από αδιάκριτα μάτια, καί ότι (β) πίσω απ’ τα κομπιούτερς του φατσομπούκ κάθεται ένα πολυάριθμο τσούρμο χαφιέδων σε 24ωρη βάρδια, καί τους χαφιεδίζει!

Ού, ρέ ΖΩΑ!!!

 

Τρίτον, μπορεί οι εταιρείες κινητής (εδώ – καί παγκοσμίως) να κάνουν νάζια στον εισαγγελέα υπηρεσίας, αλλά στις “υπερεσίες” κατεβάζουν τα βρακιά τους αμέσως. Ξέρετε, ένα γεμάτο καί απασφαλισμένο όπλο που σε σημαδεύει, είναι …πειστικώτατον επιχείρημα σε κάθε συζήτηση! 🙂

Ακόμη καί η απειλή χρήσεώς του είναι …πειστική! (Κάτσε μετά εσύ, ο πανέξυπνος, ν’ αντιτάξεις …νομικά επιχειρήματα στα καθάρματα των “υπερεσιώνε”! Καί δή, παρμένα απ’ τη νομοθεσία μιάς χώρας-προτεκτοράτου!)

Φυσικά, δεν επικαλούμαι κάν τις ειδήσεις, που θέλουν οι ηπαπάρα να “πιέζουν” γιά “άνοιγμα” της ασφάλειας διαφόρων συστημάτων, όπως πχ του (σχετικά ασφαλούς σήμερα) σέρβερ γιά ημέηλς, του Πρότονμέηλ. Αυτά είναι ψιλά γράμματα· ας παραμείνουμε στα χοντρά, σ’ αυτά που βγάζουν μάτια.

 

Αυτα, λοιπόν, τα ολίγα περί ηλεκτρονικών συστημάτων καί γκουμπιούτερζ.

Δεν γράφω τίποτε νέο, ούτε τίποτε τραβηγμένο – αλλά πράγματα που, παρά την απλότητά τους καί το σχεδόν αυτονόητο περιεχόμενό τους, εξακολουθούν να ΜΗΝ είναι κοινό κτήμα.

Τζάμπα φροντιστήριο προς χαζούς, παναπεί, καί …διαδώστε το!!! 🙂 🙂

 

β. Το βόσκημα σε ξένα χωράφια

Μ’ ετούτο εδώ, εννοώ την ενασχόληση των επιστημόνων μιάς επιστήμης με άλλες.

Στη σημερινή εποχή (καί υπο …φυσιολογικές συνθήκες) δεν προσκυνάμε κάποιον, επειδή έχει ένα πτυχίο (ακόμη καί γιατρού)· ουδέ κάν, αν είναι καθηγητής πανεπιστημίου. ΌΛΟΙ υπόκεινται σε κριτική, ειδικά αν λένε ανοησίες. Βλέπετε, έχει γεμίσει ο κόσμος πτυχιούχους, άρα -θεωρητικώς- μυαλωμένους! Εν πάσει περιπτώσει, δεν είμαστε πιά στην εποχή των αγραμμάτων χωρικών του Μεσαίωνα.

Τώρα, βέβαια, οι περισσότεροι τα πήραν τα πτυχία έτσι, αέρα-πατέρα, γι’ αυτό καί χάσκουν ακούγοντας την “αυθεντία”. Γι’ αυτό κι ακόμη υπάρχουν φαινόμενα “αυθεντιών”, ικανών να τρομοκρατούν (με παραμύθια-μπαμπούλες) ακόμη καί πτυχιούχους. Αλλά ο τρόπος αποκτήσεως πτυχίου είναι άλλη ιστορία, δεν μας απασχολεί εδώ.

 

Λοιπόν… το ν’ ασχολείται κάποιος με περισσότερες της μιάς επιστήμες, έστω καί ερασιτεχνικώς (δηλαδή, να έχει ένα πτυχίο κάπου, καί να έχει μάθει από προσωπικό διάβασμα άλλα, που δεν τα σπούδασε επισήμως), είναι καλό. Πολύ καλό! Πλήν όμως, πρέπει να γίνεται με περίσκεψη.

Όταν μαθαίνουμε κάτι, ειδικά σε επιστήμες ξένες προς αυτήν που σπουδάσαμε, να το μαθαίνουμε ΚΑΛΑ!!! Κι όχι με ημίμετρα καί πασαλείμματα.

Αυτά, όμως, έχω διαπιστώσει ότι δεν τηρούνται από την πλειονότητα των “αστέρων” της επικαιρότητας, των γιατρών. (Καλά… το κουσούρι αυτό τό ‘χουν κι άλλοι, αλλά εδώ ασχολούμαστε μονάχα με τους δόκτορες.)

Σε κατά καιρούς συζητήσεις μου με γιατρούς, τους επισημαίνω ότι ναί μέν, σέβομαι την επιστήμη τους, αλλά να μην τον σηκώνουν ψηλά τον αμανέ, διότι κάνουν μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα! Διότι σήμερα στηρίζονται εκ των ούκ άνευ σε όχι ένα, όχι δύο, αλλά ΠΕΝΤΕ ξένα επιστημονικά πεδία!!!

  • Την Φυσική (κυρίως εμμέσως, στα ιατρικά εργαλεία καί όργανα).
  • Τα Μαθηματικά (γιά στατιστικές, κτλ).
  • Τη Βιολογία.
  • Την Φαρμακευτική Χημεία.
  • Τα Ηλεκτρονικά καί την Πληροφορική.

Καί καταλήγω με την σταθερή επωδό: “- Αν σταματήσει το ηλεκτρικό ρεύμα, πόσο αξίζει η επιστήμη σας, νομίζετε;”

Οι γιατροί γενικώς είναι καλά ανθρωπάκια, καί χρήσιμα… αχρείαστα νά ‘ναι! 🙂 Μερικοί, δέ, είναι φοβεροί αφηγητές ανεκδότων! Όμως, οι περισσότεροι δεν τά ‘χουν συνειδητοποιήσει αυτά που γράφω εδώ. (‘Ντάξ’… στην Ελλάδα, συνήθως περνάνε στην Ιατρική άριστοι μαθητές. Αλλά πχ η Φυσική δεν σταματάει σε όσα μάθανε στο Λύκειο καί το φροντιστήριο! Οπότε, συνιστώ λίγη σεμνότητα!  🙂  )

Έτσι, όταν καταπιάνονται πχ με τις στατιστικές, νομίζουν πως τα πάντα είναι ευκολάκι. Άμ, δέ!!!

 

Ως παράδειγμα, πάμε στη διάδοση του Κοβίντ-19.

  • Ένα, το πρώτο μας καί βασικό (απλούστατο καί απλοϊκό) μαθηματικό μοντέλο γι’ αυτήν, είναι το μοντέλο των παπατζήδικων “πυραμίδων”, ότι δηλαδή ένας μολύνει άλλους δέκα.

Έτσι, σε δέκα μέρες, θα έχει μολυνθεί όλη η ανθρωπότητα!

Δεν είναι εκπληκτικό, διότι δέκα επί δέκα επί δέκα… το δέκα εις την δεκάτην τελικώς, είναι μεγαλύτερο από τα εφτάμιση δίς ανθρώπων (καί ανθρωποειδών) που ζούν σήμερα. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Γι’ αυτό καί οι “πυραμίδες” σταματάνε στα 3 με 4 βήματα, δηλαδή κάπου στα χίλια με δέκα χιλιάδες άτομα… διότι δεν ανευρίσκονται εύκολα περισσότερα κορόϊδα.

  • Οπότε, πάμε σε πιό σύνθετο μοντέλο: ένας μολυσμένος μολύνει άλλους k ανθρώπους, με k <= πχ του δέκα, καί τελικό σύνολο μολυσμένων πχ ίσο με τον πληθυσμό της χώρας.

Εδώ, ξεφεύγουμε πλέον από τη χρήση χαρτιού καί μολυβιού. Κάνουμε δοκιμές στα κομπιούτερζ, καί μόνο στην οθόνη μποροούμε να δούμε τελικώς πώς εξελίσσεται χρονικώς ο πληθυσμός των μολυσμένων (στο συγκεκριμένο μοντέλο).

Φυσικά, ούτ’ αυτό το μοντέλο ισχύει στην πράξη, οπότε κάνουμε παραλλαγή:

  • Βάζουμε γεννήτρια τυχαίων αριθμών στο πόσους μπορεί να μολύνει ένας μολυσμένος, συν γεννήτρια τυχαίων αριθμών στο πόσοι τελικώς θα ασθενήσουν.

Καί ξαναβλέπουμε αν συμφωνεί με την πραγματικότητα. (Υπ’ όψιν, η τυχαιότητα απαιτεί πολλές δοκιμές του μοντέλου. “Στοχαστικές διαδικασίες” λέγονται αυτά τα ωραία – άσ’ τα, ψιλά γράμματα γιά τους άσχετους.)

Όμως, δεν μας ικανοποιεί ούτ’ αυτό, οπότε το κάνουμε ακόμη πιό σύνθετο.

  • Πάμε στο μοντέλο “σμπόϊνγκ-σμπόϊνγκ-σμπόϊνγκ”, σαν το μπαλλάκι που αναπηδάει!

Δηλαδής:

Έστω ότι ασθενεί ένας.

Έστω ότι αναπτύσσει αντισώματα μετά από x1 μέρες.

Έστω ότι τα αντισώματα είναι ικανά ν’ αντιμετωπίζουν νέες έξωθεν προσβολές μετά από x2 μέρες, αλλοιώς (με έξωθεν επαναπροσβολή σε <= x2 μέρες) ξαναρχίζεις απ’ την αρχή.

Πόσο κρατάει η αρρώστεια σ’ αυτή την περίπτωση;

Εάν εγώ δουλεύω πχ ως καφετζής μέσα σ’ ένα καφενείο γεμάτο με γριππιασμένους γέρους (που κάθε τρείς καί λίγο τραβάνε γερές αποχρέμψεις -χρρρρρρ χφθούπ!-, δημιουργώντας …μικροβιακή ομίχλη στον καφενέ), πότε επιτέλους θα γίνω καλά;

Καί πώς θα διαδοθεί η γρίππη στον υπόλοιπο πληθυσμό;

Πάμε, όμως, ακόμη μία παραλλαγή!… διπλή:

  • Εκδοχή άλφα, μολύνουμε κι επαναμολύνουμε τον ίδιο κύκλο ατόμων. (Οι γέροι δεν αλλάζουν εύκολα καφενέ.)
  • Εκδοχή βήτα, μολύνουμε κι επαναμολύνουμε διαφορετικόν κύκλο ατόμων. (Γέροι να τραβάνε αποχρέμψεις μέσα σε γεμάτο λεωφορείο.)

Τί γίνεται, πάλι; Αναλαμβάνουν ξανά οι υπολογιστές να μας διαφωτίσουν, διότι μόνοι μας δεν μπορούμε. Τα απαραίτητα Μαθηματικά ήδη έχουν χτυπήσει ταβάνι! Ουδέ κάν τη διατύπωση του προβλήματος δεν μπορεί να κάνει εύκολα κάποιος, ακόμη καί σχετικός με το άθλημα – πολλώι δέ μάλλον οι δόκτορες.

 

(επόμενο)