Αφιερώνεται
στην Κόρη του Ήλιου
ελικά, το πρόβλημά μας ως λαού είναι ψυχολογικής φύσεως – κι όχι ηθικής, κοινωνικής, οικονομικής. Τουλάχιστον, όχι τόσο πολύ των τριών τελευταίων κατηγοριών.
Μετά τα χθεσινά (καί σημερινά, καί… καί…) γεγονότα στη Μυτιλήνη (κι όχι μόνον), απεδείχθη περιτράνως ότι πρέπει να εστιάσουμε εκεί καί μόνον εκεί. Καί μόνον όταν ξεπεράσουμε το εμπόδιο αυτό, μόνο τότε μπορούμε να ελπίζουμε (ως έθνος) σε καλύτερες μέρες.
Είναι αλήθεια, πως το εθνικό μας ψυχολογικό πρόβλημα είναι τριπλό:
- Το πρώτο επίπεδο έχει να κάνει με την (σοβαρή, προσγειωμένη, αληθινή, καθαρή) αντίληψη της πραγματικότητας.
- Το δεύτερο επίπεδο ασχολείται με το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως, που στον νεο-Έλληνα είτε δυσλειτουργεί, είτε χάθηκε εντελώς.
- Το τρίτο επίπεδο είναι το να κρίνουμε σωστά το πότε ο Ποινικός Κώδικας μεταβάλλεται σε χαρτί γιά την ανακύκλωση.
Εξηγώ καί τα τρία.
α. Καθαρή αντίληψη της πραγματικότητας
Η ικανότητα γιά αντίληψη της πραγματικότητας στον σημερινό Ελληνικό Λαό, αναγκάζει κατ’ ευθείαν κάθε είδους σουρρεαλιστή καλλιτέχνη ν’ αλλάξει επάγγελμα! Οι σημερινοί συμπατριώτες μου φέρονται, λες καί κατάπιε μιά νταλίκα πεγιότ ο καθένας!
- Είτε η χώρα παραδίδεται σε αλλοδαπούς «μανατζαραίους» οικονομικούς γκάνγκστερζ,
- είτε μπουκάρει όλο το λαθρόσκατο των έξι ηπείρων (ναί, μέχρι κι από την Ανταρκτική θα μας έρθουν λάθρο, όπως πάμε),
- είτε αλωνίζει -με δολοφονίες καί τα ρέστα- όλος ο υπόκοσμος των (πάλι) έξι ηπείρων,
- είτε ηπαπαραίοι κι «Ευρωπαίοι» κάνουν στην Ελλάδα ό,τι γουστάρουν κι αλεστικά δεν δίνουν,
- είτε του ρίχνουν κλύσμα του νεο-Έλληνα με άδικη υπερβολική φορολόγηση / αύξηση τιμών των αγαθών / καί ταυτόχρονη μείωση των αμοιβών του,
- είτε μερικά εγχώρια σαπρόφυτα-προδότες κάνουν σεγόντο στη χορωδία των προειρηθέντων αλητών,…
…γιά τον νεο-Έλληνα δεν τρέχει μία!!!
Το στάνταρ σχόλιό του γιά τα τεκταινόμενα είναι ένα καί σταθερό: «- Έλα μωρέ!»
Δεν ξέρω, ίσως εκείνος ο Ατλάντειος Δευκαλίων με την αδερφοξαδέρφη του σύζυγό του να έφτιαξαν επίτηδες υβρίδια (τάχαμου Έλληνες) με χαρακτηριστικά γαϊδάρου (κουβαλητική ικανότητα συν αναισθησία), καί τ’ αμόλησαν ανάμεσα στους γνήσιους Έλληνες…
…με τα σημερινά καταστροφικά αποτελέσματα γιά το έθνος μας. Αλλοιώς, δεν μπορώ να το εξηγήσω.
β. Ανύπαρκτο ένστικτο αυτοσυντηρήσεως
Εάν, τώρα (καί όταν), ξεπεραστεί η αδυναμία γιά «κατάματο» κοίταγμα της πραγματικότητας… όταν, δηλαδή, φτάσει η στιγμή που δειλά-δειλά (σα θεούσα που βλέπει γυμνίστριες, καί σκέφτεται πώς να είναι άρα γε να δοκιμάσει κι η ίδια) αρχίζουν οι συμπατριώτες μας να συνειδητοποιούν (καί τελικώς, να παραδέχονται) ότι πχ οι λάθρο είναι εγκληματικά στοιχεία, ο νεο-Έλλην σου λέει – με μιά «αφέλεια», που σού ‘ρχεται να τον πλακώσεις στο ξύλο:
«- Μά, γιατί να τους φυλακίσουμε, ή να τους απελάσουμε; άνθρωποι είναι κι αυτοί! Εκεί που ζούσαν, ήταν άσχημα, γι’ αυτό ήρθαν εδώ – καί γι’ αυτό φέρονται έτσι!»
Πού, δηλαδή, να του ζητήσεις ν’ αρχίσει να πυροβολάει λάθρο καί προδότες κατακέφαλα… με δύο σφαίρες! (Γιά να σιγουρευτεί ότι πέθαναν πολύ, κι όχι λίγο.) Θα σε κοιτάει, σα να είδε ούφο.
γ. Πότε παίρνουμε στα σοβαρά τον Ποινικό Κώδικα, καί πότε όχι
Τέλος πάντων, τα προηγούμενα τά ‘χουμε στηλιτεύσει κατ’ επανάληψιν εδώ στο ιστολόγιο, αν καί προκοπή δεν είδαμε. (Εμείς τα λέμε, ο κώλος μας τ’ ακούει – κι όχι αυτοί, που πρέπει να τ’ ακούσουν.) Βέβαια, δεν είναι καθόλου εύκολο να ζητάς να ξερριζωθούν παγιωμένες αντιλήψεις από ανάπηρα μυαλά, καί δή αντιλήψεις στραβές (πχ «σύνδρομο της Στοκχόλμης») – αν κι είναι απολύτως απαραίτητο αυτό, εν όψει των επερχομένων.
Το θέμα, τώρα, είναι ότι ακόμη κι οι πλήρως συνειδητοποιημένοι καί πλήρως αγανακτισμένοι (με τη συμπεριφορά προδοτών καί αλλοδαπών – εισβολέων καί μή), δηλαδή όσοι Έλληνες -καί ειλικρινείς πατριώτες- έχουν ξεπεράσει τα δύο πρώτα στάδια, κολλάνε άσχημα στο τρίτο! Δεν τους πάει το μυαλό να δώσουν λύσεις οι ίδιοι, εφ’ όσον διαπιστώνουν ξανά καί ξανά ότι το εγχώριο ντοβλέτι είναι ντίπ ανίκανο! (Καί προδοτικό.) Ουρλιάζουν μεν στις διαδηλώσεις ότι θα πάρουν τον νόμο στα χέρια τους, αλλά ΔΕΝ το κάνουν. Μένουν στα λόγια.
Οπότε, το ερώτημα είναι γιατί.
Η απάντηση εδώ είναι πως τους συγκρατεί ένας σχεδόν μεταφυσικός φόβος, ότι θα υποστούν τις συνέπειες ενός ποινικού παραβάτη. (Φυλάκιση, πρόστιμο, κατάσχεση αγαθών τους, κτλ.) Βλέπετε, το ντοβλέτι -ως εξ αρχής προτεκτοράτο- προνόησε παλαιόθεν να ΜΗΝ αφήνει σχεδόν κανένα περιθώριο αυτοάμυνας στον πολίτη. (Εδώ δεν αφήνει ούτε στους μπάτσους του!) Καί τώρα τελευταία εφαρμόζει τελείως χωρίς ντροπή μιά κουρελο-«δικαιοσύνη» ά λά κάρτ – κατά περίσταση, δηλαδή.
- Είσαι Έλληνας καί σε ληστέψανε λαθρόσκατα; σκάσε, μή διαμαρτύρεσαι, διότι θα πας φυλακή ως ρατσιστής!!! Είσαι λαθρόσκατο καί λήστεψες Έλληνα; φιλοξενία στο αστυνομικό τμήμα καί στο γραφείο του εισαγγελέψ υπηρεσίας, τσάϊ, κρουασάν, καί να μην το ξανακάνεις, κακό παιδί! Θα σου κρατήσουμε μουτράκια!
- Είσαι Έλληνας καί σε ληστεύει μιά κάποια ΑΑΔΕ γιά χάρη των Γερμανών – κι επειδή κάποιος Παπα-αλήτης έβαλε υπογραφή προς τούτο, αν καί δεν υπήρχε κανένας λόγος; σκάσε καί πλήρωνε! Είσαι Γερμανός καί ληστεύεις την Ελλάδα; πάρ’ τα όλα, εφέντημ’!!! Εσένα βλέπαμε στ’ όνειρό μας, πολυχρονεμένε μας, να ‘ρθείς να μας γ@μήσεις!
Όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να είναι έτσι.
Γιατί;
Διότι όλα τα ανθρώπινα είναι πεπερασμένα. Έχουν αρχή, μέση, καί τέλος. Γεννιένται, ζούν, καί πεθαίνουν.
Το ίδιο καί το κράτος. Όταν πάψει να μας εξυπηρετεί, όταν δηλαδή πεθάνει, πρέπει να το στείλουμε στο διάολο. Το ίδιο καί ο Ποινικός Κώδικας – ο οποίος δεν είναι, δά, καί κανένα θεόπνευστο κείμενο, γιά να το σεβόμαστε εσαεί.
Οπότε, το επόμενο λογικό ερώτημα είναι πότε επέρχεται το «σημείο θραύσεως».
Δύσκολο ερώτημα αυτό, όντως. Διότι δεν υπάρχουν σαφή κριτήρια. Καί δεν υπάρχουν σαφή κριτήρια, διότι πρόκειται γιά την γενική συμπεριφορά της ευρύτερης κοινωνίας.
Βλέπετε, στη Φυσική, στη Μηχανική, γενικώς στις θετικές επιστήμες, μπορείς να υπολογίσεις το σημείο θραύσεως ενός συστήματος με απόλυτη σιγουριά – καί να το περιμένεις σε κάθε είδους κατασκευή, είτε φυσική (πχ μόριο), είτε τεχνητή (πχ μιά πολυκατοικία). Δυστυχώς, όμως, στη σχέση πολίτη-κράτους δεν μπορείς να το προσδιορίσεις· κυρίως διότι το σημείο θραύσεως είναι ολόκληρη περιοχή μεταβολών, καί μόνο στο τέλος της (ή, καλύτερα, μετά το τέλος της) αλλάζουν οι καταστάσεις.
Κι έτσι, ενώι το ντοβλέτι τά ‘χει φορτώσει όλα στον κόκκορα (φύλαξη συνόρων, αστυνόμευση, προστασία των πολιτών, δικαιοσύνη, εκπαίδευση, νοσοκομεία, κτλ κτλ κτλ), ενώι καθημερινώς προδίδει αγρίως τη χώρα καί τον λαό με προϊούσα αναισχυντία καί κακία, οι συνειδητοί Έλληνες πατριώτες περιμένουν αδρανείς… Τί περιμένουν, αλήθεια;
Περιμένουν… κι οι ίδιοι δεν ξέρουν τί!
Εδώ ακριβώς οφείλεται το φαινόμενο, όλοι να περιμένουν να ξεσηκωθούν …όλοι οι υπόλοιποι, πριν αναλάβουν δράση κι οι ίδιοι· να βρεθεί, δηλαδής, κάπου ο σούπερ-αρχηγός, ο Μεγαλέξανδρος ξέρω ‘γώ… κι άμα δεν έχουμε λεφτά γιά μεταγραφές της προκοπής, καλός είν’ κι ο Βατάτζης… να μας μαζέψει, να μας ξεσηκώσει με ενθουσιώδη λόγια, καί να μας οδηγήσει στη νίκη!
- Μ’ άλλα λόγια, το σημείο αναφοράς μας βρίσκεται αλλού, έξω από μας.
- Μ’ άλλα λόγια, περιμένουμε κάποιος άλλος να έχει ήδη δώσει την απάντηση ότι τώρα έχει καταλυθεί το κράτος, κι άρα αναλαμβάνουμε εμείς.
Εμείς εδώ, όμως, στο ιστολόγιο, επειδή από πολλού θεωρούμε ότι ο καταγγελτικός λόγος δεν μας εκφράζει από μόνος του, οφείλουμε να δώσουμε μιά πρακτική απάντηση στο πότε καταλύεται το κράτος κι αναλαμβάνουμε εμείς.
Η αλήθεια είναι ότι, ακόμη καί με τα πασιφανή ΠΡΟΔΟΤΙΚΑ καί διαλυτικά της έννοιας του κράτους φαινόμενα:
- Στις κρατικές δομές,
- στις συνειδήσεις των κρατικών υπαλλήλων (καί δή, των υψηλοβάθμων),
- στην (καλώς, ή κακώς υπάρχουσα…) θρησκεία των περισσοτέρων σημερινών Ελλήνων,
- καί… καί…
οι συνειδητοί πατριώτες Έλληνες ακόμη διστάζουν ν’ αρπάξουν τα όπλα καί να κρεμάσουν τους προδότες. Καί μόνον η υπογραφή της Παραφωνίας των Πρεσπών, ή οι πωλητικές υλακές να μοιράσουμε τα πάντα με τους τουρκαλάδες, ή τα πρόσφατα γεγονότα στη Μυτιλήνη, είναι αρκετά το καθένα από μόνο του να βρίσκονται κρεμασμένοι οι ΠΡΟΔΟΤΕΣ πωλητικοί στην πλατεία Συντάγματος.
Αλλά δεν κουνήθηκε φύλλο…
…διότι, προφανώς, ο Έλλην πατριώτης κρίνει πως δεν φτάσαμε ακόμη στο σημείο θραύσεως.
Μιά δεύτερη αλήθεια, πάλι, είναι ότι οι συστηματικοί ποινικοί παραβάτες τον Ποινικό Κώδικα τον έχουν γιά να σκουπίζουν τον κώλο τους· κι εννοείται ότι ο τυχών συνειδητός πολίτης ενδομύχως δεν θέλει να ταυτιστεί με δαύτους.
Μιά τρίτη αλήθεια, είναι ότι ο Ποινικός Κώδικας θέλει… ερμηνεία – που δεν την έχουν βρεί οι περισσότεροι. Συγκεκριμένα, αν λέει γιά παράδειγμα πως: «αν κλέψεις, τιμωρείσαι με πέντε χρόνια φυλάκιση», αυτό ΔΕΝ ισχύει στην κυριολεξία. Στην πραγματικότητα (καί στο παράδειγμά μας), πέντε χρόνια φυλακή μετά από κλοπή τρώς:
- ΕΑΝ σε πιάσουν, καί
- ΕΑΝ κριθείς ένοχος στο δικαστήριο.
Δηλαδή, πέρα απ’ τη σημερινή δικαιο-ξεφτίλα (με τις ποινές-χάδια σε πορωμένους εγκληματίες), από το έγκλημα, μέχρι τον εγκλεισμό του εγκληματία στη στενή, μεσολαβούν δύο τεράστια «ΕΑΝ», τα οποία ο συστηματικός ποινικός παραβάτης («- Επάγγελμα; Ποιό επάγγελμα; Τί επάγγελμα; Ληστής!!!» – που τραγουδούσε κι ο Σιδηρόπουλος) τα γνωρίζει άριστα· αλλά, δυστυχώς, ΔΕΝ τα αντιλαμβάνεται ο έντιμος καί συνειδητός πολίτης.
Καιρός, όμως, να τα αντιληφθεί κι αυτός!
Παρένθεση: Δεν λέω να μεταβληθούμε σε ποινικούς παραβάτες. Αλλά, βραδερφέ, εκεί που δεν θέλει να δώσει λύσεις το προτεκτοράτο, θα μπορούσαν να δοθούν λύσεις απ’ αλλού – καί, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΜΑΣ, ΑΣ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ Ο ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ!!!
Ιδίως λύσεις μπορούν να δοθούν απ’ όσους έχουν λεφτά, καί βλάπτονται τα συμφέροντά τους με τους λάθρο. (Καί τους οποίους πλούσιους δεν μου φαίνεται πως θα τους πολυ-αγγίξει ο Ποινικός Κώδικας!)
Ας πούμε… εγώ δεν έχω καράβια στο Αιγαίο. Άλλοι έχουν! Οπότε, σε πιθανό «ντού» της τουρκίτσας, ποιανών τα συμφέροντα βλάπτονται; όχι τα δικά μου πάντως! Οπότε (δίς), θα μπορούσαν κάποια ταχύπλοα με άριστα εκπαιδευμένους οπλοφόρους (της Βάγκνερ, ξέρω ‘γώ) να φτάσουν στη Μυτιλήνη νύχτα, να μπουκάρουν αυτοί στο «χότ σπότ» της Μόριας, να ξαπλώσουν -με χρήση σιγαστήρων- καμιά χιλιάδα λάθρο πρίν τους πάρει χαμπάρι ούτε αδέσποτος σκύλος, καί το πρωΐ πρίν τη χαραυγή μην τους είδατε!!! Να δείς μετά, κάθονται σούζα οι υπόλοιποι λάθρο, ή όχι; Ξαναμιλάνε γιά άσυλο, ή όχι; Ξαναπετάνε τα φαγητά που τους παρέχονται, ή όχι;
…Ξανάρχονται κι άλλοι, ή όχι;
Να δείς μετά, γιά πότε επανέρχεται …η νομιμότητα! 🙂
Αλλά, ο Έλλην ακόμη περιμένει.
δ. Αν όχι τώρα, πότε;
Κι εδώ φτάνουμε στα παλούκια: στον πρακτικό υπολογισμό του σημείου θραύσεως της νομιμοφροσύνης απέναντι στο ψευτο-Ρωμαίϊκο.
Πιστεύω ότι αυτό θα επέλθει, όταν θρηνήσουμε θύματα.
Δυστυχώς, όμως, υπολογίζω ότι θα χρειαστούν ΠΟΛΛΑ θύματα δικά μας – καμιά χιλιάδα, καί παραπάνω. Τότε, καί μόνον τότε θα στηθούν οι κρεμάλες στην πλατεία Συντάγματος.
Γιατί;
Διότι με ένα, ή δύο θύματα θα τους τσακώσουν τους λάθρο που σκότωσαν, καί θα τους περάσουν από δίκη (γιά τα μάτια)· καί θα τους απελάσουν (επίσης γιά τα μάτια). Καί τότε, θα καθησυχάσουν τη συνείδησή τους άπαντες, ότι πρόκειται γιά περιστατικό «μεμονωμένο» καί «αντιμετωπίσιμο». Δεν είδατε τί έγινε με τον σκοτωμένον πιτσιρικά στο Μενίδι από σφαίρα γύφτου; φωνάξανε όλοι, ουρλιάξανε, χτυπηθήκανε γιά καναδυό μέρες (κατά τις οποίες κάτι «αλληλέγγυοι» καί λοιπές παρόμοιες κοπριές είχαν κρυφτεί), καί μετά τέλος. Κάλμα. Πάλι στα ίδια – τ’ είχες Γιάννη, τ’ είχα πάντα.
- Ενώι κανονικά -μετά απ’ τον θάνατο του παιδιού- δεν έπρεπε να είχε μείνει στην Ελλάδα όχι γύφτος, όχι dna γύφτου, αλλά ούτε κάν απλοομάδα από dna γύφτου.
- Ενώι κανονικά έπρεπε όλοι να ξεσκονίσουν την Ιστορία, να δούν ότι οι «γραφικοί» καί «αστείοι» γύφτοι ήταν οι δήμιοι των Ελλήνων κατά την Τουρκοκρατία. (Καί τώρα ξανάρχισαν τα ίδια – διότι γι’ αυτό τους έφτιαξε ο κυρ-Προμηθέας, γιά δολοφονικές μηχανές.)
Επίσης, τα θύματα πρέπει να υπάρξουν σ’ όλη την Ελλάδα. Δεν μ’ αρέσει καθόλου αυτό που γράφω, αλλά έτσι πρέπει να γίνει – καί μόνον έτσι. Αλλοιώς, δεν ξυπνάει κανένας.
Γιατί καί τούτο;
Διότι, αν τα θύματα περιοριστούν πχ στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ή στη Θεσσαλονίκη, τα ζά θα θεωρήσουν το πράγμα «μεμονωμένο» καί «τοπικό» περιστατικό. Όπως καί γιά τη Μυτιλήνη αυτές τις μέρες: γιά κάποια ζώα, τα νησιά μας του ανατολικού Αιγαίου «πέφτουν μακριά», καί άρα τί τα νοιάζει τί τραβάνε οι Μυτιληνιοί! (Τα εν λόγωι ζώα δεν τόλμησαν να πούν φανερά κάτι τέτοιο, αλλά παίζω στοίχημα τη σωματική μου ακεραιότητα ότι το σκεφτήκανε.)
ε. Τελικά, πότε;
Θα φανεί στην πράξη. Όταν ορμήσουν όλα μαζί τα λάθρο (συνεπικουρούμενα από «αλληλέγγυους» καί λοιπούς παλιανθρώπους), κι αρχίσουν να σφάζουν Έλληνες.
Δυστυχώς, δεν μπορώ να κάνω τώρα εκτίμηση γιά το πότε ακριβώς θα συμβεί αυτό (αν καί το περιμένω σχετικά σύντομα), ή αν θα συνδυαστεί με επίθεση της τουρκίτσας εναντίον μας, ή αν η επίθεση αυτή θα είναι περιορισμένη στο ανατολικό Αιγαίο, ή θα επεκταθεί καί στην ηπειρωτική Ελλάδα. Θα φανεί καθαρά, πάντως – κι οφείλετε να είσαστε έτοιμοι.
Υπάρχει κι άλλο «δυστυχώς», ότι δηλαδή οι εγχώριοι προδότες δεν θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια να τους κυνηγάμε εμείς, αλλά θα αντεπιτεθούν βάσει σχεδίου (που περιλαμβάνει καί σχεδιασμό γιά μακρόχρονο «εμφύλιο» – όρα 1946-49). Όπως καί το ότι ήδη έχουν έτοιμες λύσεις δικές τους γιά μετά τα γεγονότα. Όμως, αυτά τα θέματα καλύπτονται από τη στρατηγική που θα εφαρμόσουμε, καί δεν θα συζητηθούν τώρα – καί όχι δημοσίως, φυσικά.
Όμως, με το ξέσπασμα της γενικευμένης επίθεσης των λάθρο, μή διανοηθεί κανένας σας καί επικαλεστεί …δικαστές καί δικηγόρους! Θα είναι μαλάκας με πιστοποίηση ISO! Αφού το κράτος, το ρημάδι το ψευτο-Ρωμαίϊκο, θα έχει πλέον καταλυθεί οριστικώς, πιστεύω καταλαβαίνετε πόσο γελοίο θα είναι να επικαλεστεί κανείς …τη νομιμότητα!!!
Τί θα γίνει, τότε;
Απλούστατα:
- Όποιος δεν είναι Έλλην πατριώτης, φονεύεται επί τόπου Επαναστατικώι Δικαίωι εις το Όνομα της Ελλάδος.
- Κι όποιος …διστάζει ακόμη να δράσει (δηλαδή ο τυχών ανίατος μαλάκας), παρατιέται στην τύχη του. Θα επιληφθούν μαζί του αργότερα (προσάπτοντάς του την κατηγορία της προδοσίας) τα δικαστήρια της Νέας Ελλάδος. (Αν εξακολουθήσει να είναι ζωντανός μέχρι τότε, βέβαια.)
Αυτά γιά τώρα!
Χαλυβδώστε την ψυχή σας, κάντε το απαιτούμενο τριπλό ψυχικό άλμα, καί εστέ έτοιμοι!
ίπαμε, οι ελιές θέλουν τίναγμα – καί χρειαζόμαστε κόσμο! Διότι, προσφάτως, οι εγχώριοι φιλόλογοι ξαναέλαμψαν διά της απουσίας των, άρα έχουμε μιά καλή αφορμή να τους επιστρατεύσουμε ως …ελαιοσείστες! (Καλό, έ; 🙂 )
ι εκεί που πήγαινε να τον ξεχάσει ο λαός, τσούπ! πλημμυρίσανε το Διαδίκτυο 
ύλτρα σημαντικό – αν καί δεν το λέω, γιά να πάρουν τα μυαλά μου αέρα:
ΕργΔημΈργ 
Πρόσφατα σχόλια