άνω κι εγώ κάτι πρόχειρες (παναπεί: ηλίθιες) σκέψεις, μερικές φορές… Είπα να σχολιάσω το άρθρο του Παλαιού με τα ωροσκόπια της Ελλάδας, αλλά σαφώς καί δεν γίνεται σοβαρή δουλειά με τα σχόλια. Χρειαζόταν άρθρο, ενδεχομένως σειρά άρθρων· που, όταν κατάλαβα το μέγεθος της απαιτούμενης προσπάθειας, σχεδόν τρόμαξα.

Όμως, δεν κάνω πίσω.

Δεν πρόκειται γιά μένα, αλλά γιά τη χώρα μας· καί γιά το καλό όλου αυτού του αξιαγάπητου μέν, αλλά καί σπαζονευρικού (μέχρι να του ρίξεις ξύλο ανελέητο) λαού μας. Οπότε, χαλάλι.

Πάμε.

 

α1. Εισαγωγή – Βιβλιογραφία

Αν θέλετε να μάθετε (Δυτικού τύπου) Αστρολογία, συνιστώ τα εξής βιβλία:

  • Ξεκινάμε με το «Εγχειρίδιο της Αστρολογίας» των Σάκοϊαν καί Άκερ, το οποίο σας μπάζει (γιά τα καλά, όμως) στο νόημα.
  • Συνεχίζουμε με ΟΛΑ τα βιβλία του Ρόμπερτ Χάντ… καί είμαστε σχεδόν πλήρεις.
  • Αν θέλουμε να την ψάξουμε κάπως περισσότερο τη δουλειά, να πάρουμε κι άλλες ιδέες, διαβάζουμε πχ τα βιβλία του Μάρτιν Σούλμαν (γιά «εσωτερική» Αστρολογία).

Σύν ό,τι άλλο βιβλίο Αστρολογίας πέσει στα χέρια μας, καί κινήσει το ενδιαφέρον μας – αλλά, με τα προηγούμενα, είμαστε καλυμμένοι στο 99.5%.

Από εκεί καί μετά, μετράει πολύ η προσωπική έρευνα – κι ανάλογα πώς το βλέπει ο καθένας. Η αφεντιά μου πχ βλέπει (πιό εύκολα) την πλευρά της Φυσικής στην επίδραση των άστρων· ένας αστρολόγος, που γνωρίζει Ψυχολογία, θα δεί (πιό εύκολα) την ψυχολογική πλευρά, ο γιατρός αστρολόγος θα δεί τον σωματότυπο καί τις παθήσεις, καί ούτω καθ’ εξής. Άλλως τε, μή νομίζετε! Καί η ίδια η «επίσημη» Αστρολογία ερευνά (καί τρώει τα μούτρα της μερικές φορές) κι εξελίσσεται. Ιστορικώς πως, τους τελευταίους πέντε αιώνες πρώτα είχαμε την Μεσαιωνική -καί Αναγεννησιακή- Αστρολογία (θα τη δείτε πχ στα ωροσκόπια που έβγαζε ο Νοστράδαμος), τρείς αιώνες μετά από δαύτην είχαμε τη Βικτωριανή, στις αρχές του 20ου αιώνα τη «Γερμανική Σχολή», καί από περίπου τα μέσα του 20ου αιώνα καί μετά, την Αμερικάνικη («Σχολή»). Σύν τις όποιες προσπάθειες κάνουν πολλοί, να μπλέξουν στο οικοδόμημα αυτό Αραβική Αστρολογία, Ινδική, Φένγκ Σούϊ, κτλ.

Πάντως, μή μπερδεύεστε. Αρκούν οι δύο πρώτες βιβλιογραφικές επισημάνσεις μου, καί θα έχετε ήδη αποκτήσει πολύ γερές βάσεις επαγγελματία αστρολόγου.

 

Εάν διαβάσετε κάπως παλιότερη βιβλιογραφία, θα διαπιστώσετε ότι χρειάζονται δύο ακόμη βιβλία (γιά να υπολογίσεις ωροσκόπιο) : η λεγόμενη «Εφημερίδα» (Ephemeris), η οποία είναι ο πίνακας των αστρικών θέσεων γιά κάθε μέρα, καί το βιβλίο «των οίκων», που σου δίνει τον υπολογισμό των «οίκων» του ουρανού, ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος γεννήσεως. Ωστόσο, το (επίπονο) κομμάτι των υπολογισμών σήμερα το έχουν αναλάβει οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές – καί δή, on-line. Η καλύτερη πηγή γιά ταχύτατο on-line υπολογισμό ωροσκοπίων (καί με πολλές παραμέτρους) είναι το astro.com. (Αυτό χρησιμοποιήσαμε κι εδώ· τόσο ο Παλαιός, όσο κι η αφεντιά μου.)

 

α2. Εισαγωγή – Πώς δουλεύει το σύστημα

Εδώ τα πράγματα είναι απλά… στην κατανόηση· διότι (δυστυχώς) στον συνδυασμό καί την ερμηνεία, δεν είναι.

Τα ουράνια σώματα, που  παίζουν ρόλο στην Αστρολογία, κουβαλάνε κάποιον συμβολισμό – πολλαπλό, όμως. Πχ ο Κρόνος είναι τα γηρατειά, το κατεστημένο, η αυστηρότητα, η στέρεη δομή (επιστήμες Γεωμετρίας – Αρχιτεκτονικής – Φυσικής Στερεάς Καταστάσεως)… Ο Ερμής είναι το εμπόριο, το κέρδος, τα γράμματα, τα μικρά ταξίδια, η ομιλία καί η ακοή… Καί ούτω καθ’ εξής. Οπότε, καί γιά παράδειγμα: αν ο Ερμής βρίσκεται σε δυσαρμονική γωνία με τον Κρόνο, τότε έχουμε άτομο αυταρχικό, που «δεν ακούει» (κυριολεκτικά καί μεταφορικά). Αλλά ίσως να έχουμε καί έμπορο, που αρνείται να ανανεώσει το μαγαζί του. Ή έμπορο, του οποίου τα κέρδη έρχονται με το σταγονόμετρο («με αυστηρότητα»). Ή ενδεχομένως παίζουν όλ’ αυτά μαζί!

Όθεν, η ερμηνεία ενός ωροσκοπίου απαιτεί συνδυαστική ικανότητα, ώστε να δείς ολόκληρη την εικόνα. Μόνον τότε θα βρείς τη σωστή ερμηνεία. Ταυτόχρονα, ισχύει η «αρχή της πλειοψηφίας»: εάν, δηλαδή, συντείνουν στο ίδιο συμπέρασμα περισσότερα του ενός αστρολογικά χαρακτηριστικά (στο ίδιο ωροσκόπιο, εννοείται), μόνον τότε ισχύει το συμπέρασμα. Αν δείς ένα μεμονωμένο χαρακτηριστικό, τότε είναι μάλλον απίθανο να ισχύει.

Γιά να βγάλουμε συμπέρασμα στην Αστρολογία, κοιτάζουμε:

  • Τα ζώδια, στα οποία βρίσκονται τα ουράνια σώματα. (Οπότε, ο συμβολισμός κάθε ουράνιου σώματος «χρωματίζεται» – γιά παράδειγμα, Ερμής στον Κριό μπορεί να σημαίνει έμπορο αθλητικών ειδών, ενώ στον Ταύρο σημαίνει έμπορο τροφίμων, ή ειδών κηπουρικής).
  • Τους «οίκους» (προβολή τομέων του ουρανού), στους οποίους βρίσκονται τα ουράνια σώματα. (Πάλι ισχύει ο «χρωματισμός» κι εδώ.)
  • Καί τις γωνίες, που κάνουν μεταξύ τους τα ουράνια σώματα· μερικές από τις οποίες θεωρούνται ευνοϊκές, κι άλλες δυσαρμονικές. Άλλες πάλι, θεωρούνται μείζονος σημασίας, κι άλλες ελάσσονος.

Πάντως, σήμερα θα λέγαμε ότι όλες οι γωνίες είναι ευνοϊκές, αλλά απαιτούν διαφορετικό ποσό καί είδος προσπάθειας, γιά να πετύχεις αυτό που σου δείχνουν. Μην σας φαίνεται περίεργο, διότι (όπως είπαμε) ακόμη καί της Αστρολογίας οι αντιλήψεις αλλάζουν – ανάλογα με το κοινωνικό γίγνεσθαι κάθε εποχής.

Πχ, Αφροδίτη σε 180 μοίρες («δυσαρμονική» θέση) με γενέθλια θέση Αφροδίτης. (Αυτό συμβαίνει οπωσδήποτε μιά φορά κάθε χρόνο, λόγωι των τροχιών Γής καί Αφροδίτης.) Στη Βικτωριανή εποχή σήμαινε (αστρολογικώς) να τσακωθείς με τη γκόμενα, ή σκάνδαλο από εξωσυζυγικές σχέσεις (κυρίως με πόρνες), ή ακόμη καί σεξουαλικά νοσήματα (να κολλήσεις σύφιλη, καί τέτοια πράγματα). Σήμερα σημαίνει απλά μιά-δυό μέρες ακεφιάς (κάθε χρόνο), ή ενδεχομένως να βρεθείς (εκών-άκων) σ’ ένα περιβάλλον ανυπόφορα κίτς (διότι η Αφροδίτη είναι ο πλανήτης του ωραίου), καί να το φάς στη μάπα, επειδή δεν μπορείς ν’ αρνηθείς να πάς! Πχ να σε καλέσουν σε γάμο, καί να παραθέσουν γεύμα σε αίθουσα σκέτο κιτσαριό, με «πλαστικά» μεζεδάκια, που δεν τα τρώει ούτε αδέσποτος σκύλος. (Διότι, σιγά μην περιμένει ο καθένας την αντίθεση της Αφροδίτης μιά φορά το χρόνο, γιά να ξενοπηδήσει! Καρα-lol!!!)

Γιά να κλείσουμε την ενότητα, μαζί με τα ουράνια σώματα μελετάμε (στο ωροσκόπιο) καί κάποια μαθηματικά σημεία· όπως το βέρτεξ, ή τον κλήρο της τύχης. (Αυτά φαίνονται στα ωροσκόπια, που έβγαλε ο Παλαιός.) Κουβαλάνε κι αυτά τον συμβολισμό τους, τον οποίο θα μάθετε με το διάβασμα της θεωρίας.

Όπως επίσης, θα μάθετε ότι δεν έχουμε μονάχα ένα είδος ωροσκοπίου. (Έχουμε καί τα «προοδευτικά» -με τις λεγόμενες progressions-, κτλ κτλ.) Τέλος πάντων, πάμε παρακάτω.

 

α3. Εισαγωγή – Σύμβολα

Έχουμε σύμβολα γιά Ήλιο, Σελήνη, καί πλανήτες του Ηλιακού μας Συστήματος. Έχουμε σύμβολα γιά τα ζώδια (καί τους «οίκους»). Έχουμε, τέλος, σύμβολα γιά τους αστεροειδείς (πχ Ήρα) καί τους μικρούς πλανήτες (πχ Χείρωνα)… καθώς καί γιά τα μαθηματικά σημεία των ωροσκοπίων.

Αυτά, τώρα, δεν μαθαίνονται με αυστηρή συστηματική διδασκαλία μπούρου-μπούρου-μπούρου πάνω απ’ το κεφάλι του «μαθητή», αλλά με λίγη πρακτική εξάσκηση. Είναι κάπως σα να πας σε ωδείο, καί να μαθαίνεις τον μουσικό συμβολισμό: άμα έχεις πάνω απ’ το κεφάλι σου καμιά στριμμένη γριά καί γεροντοκόρη δασκάλα μουσικής (συνομήλικη του Μότσαρτ! lol!!!), σιγά μή μάθεις! Αντιθέτως, άμα την ψάξεις τη δουλειά από μόνος σου, σε κανένα μήνα το πολύ θά ‘χεις γίνει ξεφτέρι! Οπότε, αν βλέπετε -τώρα, στην αρχή- εδώ στα ωροσκόπια της Ελλάδας διάφορα ακατανόητα, μην στεναχωριέστε. Μιά, δυό, τρείς (κοίταγμα στην ερμηνεία τους), καί θα τα έχετε μάθει απέξω.

Βοηθάει, όμως, τα μάλα (έστω, γιά αρχή) καί μιά ματιά πχ στη Γουΐκι. Τί τά ‘χουμε τα γκουμπιούτερζ καί τα ιντερνέτια!  🙂

 

α4. Εισαγωγή – Πολλές (Δυτικές) Αστρολογίες!

Στην προηγούμενη ενότητα υπονοείται κάτι, που κάνει πολύ «τζίζ» – καί οφείλω να το εξηγήσω.

Σήμερα, στη Δύση (στην οποία «ανήκομεν», τρομάρα μας) έχουμε τρείς Αστρολογίες – ή, αν θέλετε, τρείς παραλλαγές:

 

i. Αυτήν που περιγράφω.

 

ii. Αυτήν που περιγράφω, συν τους απλανείς αστέρες.

Διότι, άλλο είναι πχ η «σύνοδος» Δία-Κρόνου, που έχει πίσω της τον Αλντεμπαράν, κι άλλο η ίδια «σύνοδος» που έχει πίσω της τον Αντάρη. Άμα ψάχνουμε σκέτη τη συγκεκριμένη «σύνοδο» (χωρίς να κοιτάζουμε το φόντο του ουρανού από πίσω), αυτή συμβαίνει οπωσδήποτε δυό φορές στα 30 χρόνια (περίοδος Δία 12 έτη, Κρόνου 29). Εάν, όμως, ψάχνουμε τη σύνοδο αυτή οπωσδήποτε μπροστά από τον συγκεκριμένο απλανή αστέρα, τότε ενδεχομένως να περάσουν καί χιλιάδες χρόνια, ώστε να ξανασυμβεί.

Πάντως, η επαγγελματική Αστρολογία δεν φαίνεται να πολυδίνει σημασία στους απλανείς. (Νομίζω, μόλις τώρα τελευταία έχει αρχίζει να ξεκιουνιέται κάπως.) Γι’ αυτό καί δεν νομίζω να βρήτε σχετική βιβλιογραφία. (Έμ;! Αν ένα ουράνιο φαινόμενο συμβαίνει πχ κάθε δέκα χιλιάδες χρόνια, ποιός να καταγράψει τις συνέπειες… σε αρκετές επαναλήψεις του φαινομένου, ώστε να δομηθεί συμπέρασμα… καί πώς να διατηρηθεί ανά τους αιώνες η καταγραφή – αν υποθέσουμε ότι έγινε; )

 

iii. Αυτήν που περιγράφω, συν τους αστεροειδείς… τα κομμάτια του μακαρίτη Φαέθωνα.

Κι εδώ ακριβώς παραμονεύει το ζεμάτισμα!!!

Γιατί;

Διότι.

Είσαι, ας πούμε, μέλος του φυλετικού ιερατείου μιάς φυλής· κάποια στιγμή, λοιπόν (αφού είσαι μέλος του συμβουλίου των σοφών, σου κόβει αρκετά στο τσερβέλο), σου κάνει ώπατις το μυαλό, καί βλέπεις τον συσχετισμό του πλανήτη Άρη καί πολέμων. Διαπιστώνεις ότι, υπό ορισμένες θέσεις καί γωνιακές σχέσεις του πλανήτη αυτού, σου επιτίθενται εχθρικές φυλές – ή γαργαλάει τους πάντες της δικής σου να επιτεθούν στους γείτονες. Ή καί τα δυό!

Μιά, δυό, τρείς, βεβαιώνεσαι… καί μετά, μεταδίδεις αυτή τη γνώση στους νεώτερους σοφούς του συμβουλίου, οι οποίοι την ξανα-διαπιστώνουν πολλάκις… οπότε, πλέον, το στέρεο συμπέρασμα είναι πως ο πλανήτης «των πολέμων» οφείλει να ονομαστεί με το όνομα του θεού των πολέμων: Άρης, Θώρ, Νεργκάλ, Σουπιλουλιούμα ξέρω ‘γώ.

Δηλαδή, παρατηρείς προσεκτικά το «συμπεριφορικό μοντέλο» καί οδηγείσαι σε συμπέρασμα ακλόνητο. (Ειδικά γιά το πρέπον όνομα του ουρανίου σώματος.)

Με τους αστεροειδείς, όμως, συνέβη άλλο: τα ονόματά τους δόθηκαν κατ’ ευθείαν, ΧΩΡΙΣ να μεσολαβήσει χρόνος παρατηρήσεως συμπεριφορικού μοντέλου!!!

Άρα, τί παίζει εδώ; Ήξερε, ας πούμε, ο Πιάτσι, που ανακάλυψε τον πρώτον αστεροειδή, τη Δήμητρα, ότι αυτό το ουράνιο σώμα ευνοεί τη γεωργία; Σιγά μην το ήξερε!

Οπότε, εδώ παίζουν τρία τινά:

  • Είτε οι λεβέντες, που ανακάλυψαν τους αστεροειδείς, έδιναν ονόματα κουτουρού.
  • Είτε είχαν απόκρυφη βιβλιογραφία (παναπεί, ποιός ξέρει ποιά βιβλία των αρχαίων ημών – από πλιάτσικο), οπότε τα ονόματα των αστεροειδών τα βρήκαν έτοιμα – ανακαλύπτοντας έναν-έναν αστεροειδή κάθε φορά, όπως υποδείκνυε το βιβλίο.
  • Είτε τα εμπνεύστηκαν, διότι τους τα έβαλε στο κεφάλι το Μάτριξ.

Πάντως, ιστορικό γεγονός είναι ότι ο Έλγκιν χάρηκε, όταν έμαθε γιά την ανακάλυψη της Δήμητρας (ο Πιάτσι ήταν φιλαράκος του), καί κατ’ επέκτασιν γιά την επιβεβαίωση της υπάρξεως του πάλαι ποτέ Φαέθωνα. (Γι’ αυτό μετά πήγε στην Ακρόπολη, καί κατέστρεψε την καρυάτιδα του Φαέθωνα -την τέρμα δεξιά καί πίσω, όπως κοιτάζουμε- με το πριόνι, κάνοντάς την σαν τα μούτρα του, στην κυριολεξία. Τα παραμορφωμένα συφιλιδικά μούτρα του.) Προφανέστατα ο συφιλιδικός πόρδος κάτι είχε ακούσει / δεί περί Φαέθωνος καί αστεροειδών από βιβλιογραφία (πλιατσικολογημένη των αρχαίων ημών, κτλ), αλλά όχι πλήρη.

Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι οι επαγγελματίες αστρολόγοι σήμερα δεν πολυ-ασχολούνται με τους αστεροειδείς σ’ ένα ωροσκόπιο, εκτός ίσως από το να μελετάνε καναδυοτρείς «σημαντικούς» από δαύτους. Ωστόσο, «αυτοί» παρα-ασχολούνται! Καί δή, στα κρυφά. (Όπως πάντα!… Τί περιμένατε, δηλαδή;!) Έχω, δηλαδή, ισχυρές ενδείξεις ότι κάποια παγκόσμια γεγονότα σχεδιάζονται (στα πολύ υψηλά κλιμάκια των σήμερα κυβερνώντων τον πλανήτη μας) με βάση το τρίτο είδος Δυτικής Αστρολογίας. Αλλά, δυστυχώς, ακόμη μία φορά δεν έχω τον απαιτούμενο χρόνο γιά μελέτες. Αν βρεθεί κανένας άλλος Έλληνας ερευνητής των σχετικών, θα είναι πολύ περισσότερο από ευπρόσδεκτος.

 

Στην παρούσα σειρά αναρτήσεων, θα ξαναδώσω τα ωροσκόπια του Παλαιού μαζί με καναδυό «χρήσιμους» αστεροειδείς (καί καναδυό άλλα αστεράκια) – καί θα καταλάβετε εύκολα το γιατί.

Ο πρώτος λόγος, είναι ότι θεωρώ πως πράγματι χρειάζονται, επειδή μέσα στη γκλάβα μου -γιά κάποια προς το παρόν ενστικτώδη αιτία- τριγυρίζει επίμονα το «μοτίβο» των γεγονότων, που οδήγησαν στον Τρωϊκό· κυρίως η «κρίση του (Πα)Πάρη»! Lol!!!

Κι ο δεύτερος…

 

 

…γιά να βρούμε, ίσως, ενδείξεις γιά το αν οι αγγλίτσοι (καί οι μεταπολιτευτικοί μασωνοποδίτσες) μας τη φορέσανε με βάση απόκρυφη βιβλιογραφία, όταν «επισήμως» δεν ήταν γνωστά κάποια ουράνια σώματα, τις στιγμές της υπογραφής των αφορουσών την Ελλάδα μας συνθηκών.

 

α5. Όρια της Δυτικής Αστρολογίας

Η Αστρολογία, όπως την ξέρουμε, αποτελεί ισχυρό εργαλείο. Ωστόσο, έχει όρια. (Όπως πχ δεν κάνει το κατσαβίδι γιά όλες τις δουλειές.) Νά, ας πούμε, ΔΕΝ μπορεί να σου πεί τη στιγμή του θανάτου σου. (Γιά λόγους, που δεν θ’ αναλύσουμε εδώ.)

Αυτό, όμως, εσάς δεν πρέπει να σας πτοεί. Εσείς χρησιμοποιήστε την, διότι όντως δίνει αποτέλεσμα· απλώς, να έχετε υπ’ όψη σας αυτή την πραγματικότητα. Έ, απλούστατα, εκεί που διαπιστώνετε ότι κολλάει, σταματήστε τη χρήση της. Δεν θέλει φιλοσοφία!

 

(επόμενο)