Μερικά… (‘‘ουσιώδη’’) 

… από την Πάλαι Ποτέ Εποχή

Γράφει ο Παλαιός

Πρόλογος

Κατά καιρούς αναφέρουμε διάφορα για Παλαιές Εποχές, Εποχές όπου η Ελληνική Φυλή, το Ελληνικό Έθνος είχε διαφορετικές συνήθειες και τρόπους σε πολλές και ποικίλες πλευρές και όψεις της ζωής … Δυστυχώς μόνο λίγα γραπτά κείμενα έχουν φτάσει σε μας σήμερα (ας ελπίσουμε κάποια στιγμή στο μέλλον αυτό να αλλάξει) από τις παλιές εποχές και μάλιστα κουτσουρεμένα και αλλοιωμένα, ακόμη και πολλά της κλασσικής εποχής.

Έτσι καλούμεθα να αναπληρώσουμε το κενό μέσα από μνήμες, αναμνήσεις και εν-θυμήσεις.

Τα παρακάτω, είναι μιά πρωτόλεια προσπάθεια σ’ αυτό, η οποία βεβαίως δεν απαιτεί τίποτε περισσότερο από εκείνο μιας απλής αναφοράς, καθώς άλλωστε τα παρατιθέμενα αποτελούν μόνο διάσπαρτες αναμνήσεις.

Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο την σήμερον έχει να προσφέρει ή να συμβάλλει πραγματικά και ουσιαστικά σε κάτι … ελπίζω όμως όντως να το κάνει αναπτύσσοντας έναν νέο τρόπο συμπεριφοράς και αντιμετώπισης προς τα Σύμβολα του Έθνους.

… την Πάλαι Ποτέ Εποχή

Η Ορκωμοσία των Πολιτών, ελάμβανε χώρα ΔΥΟ φορές. 

Μία όταν οι παίδες εγίνοντο 7-10 χρόνων, οπότε δι’ αυτής έπαιρναν το Χρίσμα του Έλληνος/ίδος, οπότε και άρχιζε η σταδιακή στρατιωτική τους εκπαίδευση, και μία όταν ενηλικιούντο ή ελάμβαναν πολεμική Εξάρτηση και καθίσταντο Οπλίτες (άνδρες και γυναίκες).

Στρατιωτική Εκπαίδευση

Επί των Πολεμικών Τεχνών και της Γυμνάσεως, υποχρεούντο όλοι, από την ηλικία των Τριών ετών.

Αυτή άρχιζε κανονικά και επί τακτικής βάσεως πλέον, άμα τη ορκωμοσία των Ελληνοπαίδων.

Σταδιακά και μεθοδικά εξεπαιδεύοντο βαθμηδόν επί όλων των όπλων και των πολεμικών τεχνών.

Η εκπαίδευση ήταν ΓΕΝΙΚΗ και ΟΛΙΚΗ (επί όλων των όπλων) και ολοκληρώνετο περίπου όταν ενηλικιούντο.

Στα τελευταία στάδια της εκπαιδεύσεως έκαναν χρέη Φυλάκων, με την εποπτεία Οπλίτου, αναλάμβαναν δηλαδή την Φύλαξη Χωριών, Πόλεων, Βιομηχανιών κλπ. κλπ. φέροντες ελαφρό οπλισμό.

Από την στιγμήν ολοκληρώσεως της εκπαίδευσης, λαμβάνοντες τον Νενομισμένον Όρκο, καθίσταντο Οπλίτες, και χρεώνονταν σε συγκεκριμένη μονάδα, όπου πλέον ελάμβανον μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις ή άλλες .

Όλος ο πληθυσμός, άρρενες και θήλεις, είχε γνώση πολεμικών τεχνών και στρατιωτική εκπαίδευση, ουδείς απηλλάσσετο εκτός των αρρώστων και αναπήρων.

 

Ορκωμοσία Ελληνοπαίδων

–  Παραλαβή ‘‘Εγχειριδίου’’

–  Τρύπημα/χάραξη/κόψιμο αριστερής παλάμης, 

–  Μεταφορά του δεξιού μετά του εγχειριδίου προς τα άνω επί του στήθους-καρδία  

–  Απόσταξη αίματος επί πυράς και ανάληψη ΌΡΚΟΥ (Φυλή, Έθνος, Πατρίδα) (………..)

–  Απότιση Τιμής σε Σημαία (Ελαφρά Υπόκλιση της κεφαλής)

–  Χαιρετισμός Σημαίας (Εκτεταμένη Ύψωση [ ημιανάταση – ανυψωμένη πρόταση ] της Δεξιάς)

–  Αναφώνηση Εθνικού Ύμνου και τινός Παιάνος

–  Απότιση τιμής σε Μνημείο

Αυτή γινόταν όταν οι παίδες (αγόρια και κορίτσια) έφθαναν στην ηλικία των 7-10 ετών, η Ορκωμοσία  είχε Πανηγυρικό χαρακτήρα, όπου τα παιδιά το ένα μετά το άλλο έπαιρναν ατομικά το καθένα τον Όρκο, και εκτός των άλλων εγίνοντο κατόπιν αγωνίσματα, αθλοπαιδιές, γλέντια κλπ.

 

Ορκωμοσία Οπλιτών

–  Παραλαβή Πολεμικής Εξάρτησης

–  Ανάληψη Όρκου με απόσταξη αίματος από την αριστερά επί πυράς ληκύθου (………………..)

–  Απότιση Τιμής σε Σημαία (Ελαφρά Υπόκλιση της κεφαλής)

–  Χαιρετισμός Σημαίας (Εκτεταμένη Ύψωση [ ημιανάταση – ανυψωμένη πρόταση ] της Δεξιάς)

–  Αναφώνηση Ύμνου και Παιάνος με την Ανάκρουση Αυτών και ταυτόχρονη

–  Επιβεβαίωση Όρκου (Δεξιός γρόνθος επί του στήθους ή λοιπά -δες παρακάτω)

 

Απότιση Τιμής (σε μνημείο ή Σύμβολο-Σημαία)

(Της Φυλής [ του Έθνους … της Πατρίδος ] μου Σήμα Ιερό … πάνω απ’ όλα σε τιμώ …. )

–  Ελαφρά Υπόκλιση της κεφαλής

 

Χαιρετισμός (σε μνημείο ή Σύμβολο-Σημαία)

(Χαίρε της Φυλής, του Έθνους (της Πατρίδος) Σήμα Ιερό ……)

–  Εκτεταμένη Ύψωση (ημιανάταση – ανυψωμένη πρόταση) της Δεξιάς Χειρός (εκτός άν αυτή φέρει όπλο/ξίφος οπότε υψούται η αριστερά)

 

Επιβεβαίωση Όρκου και Υπόσχεση (σε μνημείο ή Σύμβολο-Σημαία) 

(Στην Καρδιά μου σ’ έχω Φυλαχτό … κι όρκο σου στέργω Ιερό …..)

–  Θέση Δεξιού Γρόνθου επί Στήθους 

–  Εγχειρίδιο ή Ξίφος (διά της Δεξιάς) επί του στήθους

–  Κτύπημα Κοντακίων/Δοράτων ή άλλου αναλόγου όπλου επί του Εδάφους

–  Ύψωση Δεξιού ποδός σε ορθή γωνία και Δυνατό χτύπημα επί του εδάφους ταυτόχρονα με το κτύπημα του όπλου (εάν η Δεξιά δεν έφερε όπλο τότε εφέρετο ως γρόνθος επί του στήθους)

 

Διέλευση Σημαίας (ή άλλου Συμβόλου)

–  Ελαφρά Υπόκλιση της κεφαλής (απότιση Τιμής)

–  Εκτεταμένη Ύψωση (ημιανάταση – ανυψωμένη πρόταση) της Δεξιάς (Χαιρετισμός)

–  Στάση Προσοχής (δείχνει και είναι μόνο ένδειξη σεβασμού …. τίποτε παραπάνω)

 

Σε Ανάκρουση Ύμνου

–  Εκτεταμένη Ύψωση (ημιανάταση – ανυψωμένη πρόταση)  της Δεξιάς (Χαιρετισμός)

–  Δεξιός Γρόνθος επί Στήθους  (επιβεβαίωση Όρκου)

 

Πολεμική Έγερση-Προπαρασκευή (Αναπέταση Σημαίας & Ανάκρουση Ύμνου-Παιάνος) 

–  Ελαφρά Υπόκλιση της κεφαλής (απότιση Τιμής)

–  Εκτεταμένη Ύψωση (ημιανάταση – ανυψωμένη πρόταση) της Δεξιάς (Χαιρετισμός)

–  Δεξιός Γρόνθος επί Στήθους (επιβεβαίωση Όρκου)

–  Ύψωση Δεξιού Γρόνθου (ημιανάταση ή ανάταση) (για … την νίκη ή την θανή – ή Τάν ή επί Τας ……..)

Συνήθως συνεπληρούτο με την Απότιση Τιμών σε Μνημείο. 

 

Στρατιωτικά καθήκοντα Γυναικών

Ελάμβαναν την ίδια σχεδόν εκπαίδευση με τους άνδρες

Ελάμβαναν τον Όρκο και καθίσταντο Οπλίτες με διαφορετικά όμως καθήκοντα και στρατιωτικές υποχρεώσεις. Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις εκαλούντο στην πρώτη γραμμή και μόνο ανύμφευτες. Σε καιρούς ανάγκης ανελάμβαναν καθήκοντα Φύλαξης, εκτός εγκύων και αυτών που είχαν μικρά παιδιά έως επτά ετών, και τούτο μόνον αν δεν επαρκούσαν οι άνδρες μεγάλης ηλικίας που δεν μπορούσαν να πάνε στην πρώτη γραμμή.

Όμως καθ’ όλη την ζωήν τους κατείχαν οπλισμό, και έκαναν εξάσκηση.

 

Στρατιωτικά καθήκοντα Ανδρών

Από την στιγμή ανάληψης του Όρκου, έως κάποια ηλικία (ακμής), ήταν Πλήρεις Οπλίτες … έτοιμοι για πολεμικές επιχειρήσεις.

Μετά από την ηλικία ακμής, αναλάμβαναν κυρίως καθήκοντα Φύλαξης και Εκπαίδευσης.

Η Εξάσκηση βέβαια ήταν συνεχής, και κατά διαστήματα εκαλούντο για νέα εκπαίδευση.

Από την στιγμή που καθίσταντο Οπλίτες, για ένα διάστημα (ανάλογα με τις ανάγκες), ήταν επί ποδός σε στρατόπεδα, όπου και έφτιαχναν ομάδες και έπαιρναν εξειδίκευση σε κάτι κλπ. κλπ..

Μετά επέστρεφαν στην πολιτική Ζωή, έφτιαχναν οικογένεια, ασχολούνταν με επιχειρήσεις, επαγγέλματα, διδασκαλία κλπ. κλπ.

Κατά διαστήματα όμως, πάντα επέστρεφαν σε στρατώνες, πρός εξάσκηση και επανεκπαίδευση.

Ουδείς ικανός εξαιρείτο, ούτε και αν ήσαν ηγέτες, δάσκαλοι, επιστήμονες, φύλακες, κλπ. κλπ.

Υπήρχαν βεβαίως και οι στρατόκαυλοι, εκείνοι που είχαν σαν δουλειά τους τον Στρατό και τις διάφορες υπηρεσίες του.

 

Σημειώσεις :

α).  Τα Πλάγια και εντός παρενθέσεως (κόκκινα) μεταφέρουν σε σημερινή έκφραση, όχι κατά λέξη, αλλά στο περίπου το νόημα εκείνων … των όρκων, πράξεων κλπ. 

β).  Το παραλαμβανόμενο ‘‘Εγχειρίδιο’’ κατά την πρώτη ορκωμοσία, ως αναπόσπαστο μέρος κάθε ατόμου, εφέρετο συνεχώς υπό μάλης … τούτο είχε ως σκοπόν την αυτοκτονία, ώστε κανείς να μην πέσει ζωντανός σε χέρια εχθρών, σε οποιαδήποτε περίπτωση … πολεμική ή μή.